SÜS BİTKİLERİ KULLANIMI-7

Transkript

1 SÜS BİTKİLERİ KULLANIMI BAHAR YARIYILI (Orman Mühendisliği Bölümü-Seçimlik) Derleyip Hazırlayan: Yrd. Doç. Dr. Aysel ULUS

2 BAHÇE PLANI VE BİTKİLENDİRME PROGRAMI Bahçe sahibi ya da tasarımcı bitkilendirmede hangi bitki türlerine yer vermek istiyorsa, hazırlayacağı bahçe ve bitkilendirme programında öncelikle yörenin koşullarını göz önünde bulundurmalıdır. Kullanılacak odunsu bitkiler kesin olarak belirlemeden önce, bazı konuların enine boyuna düşünmesi gerekmektedir.

3 Bu konular; 1. Seçilmiş olan odunsu türler, söz konusu arazide yetişir mi? Zira odunsuların iklim ve toprak istekleri birbirinden çok farklıdır. 2. Seçilmiş olan odunsu bitkiler düşünülen fonksiyonları yerine getirebilecek midir? Örneğin rüzgar perdesi ya da gölgeleme fonksiyonunu yerine getirebilecek midir?

4 3. Seçilen bitkiler, düşünülen fonksiyonları ne zaman yerine getirebilecek? Çünkü her bir odunsu bitki türünün boy ve çap artımı, yöreden yöreye büyük farklılıklar göstermektedir. 4. Odunsular iyice kök saldıktan sonra da problem yaratacak mı? Yani komşuyu ya da trafiği rahatsız edecek mi?

5 5. Seçilen bitkiler altlarında başka bitkilerin yetişmesine müsaade ediyor mu? Bazı türler altlarında çok yıllıkların dikilmesine müsaade ederken, bazıları buna müsaade etmez. 6. Bundan başka dış koşullar ve çevrenin durumu da odunsu türlerin seçiminde çok önemlidir.

6 7. Bitkilerin seçiminde bahçe sahibinin özel istekleri de göz önünde tutulmalıdır. Bu istekler mevcut duruma uygunluk göstermelidir.

7 Bitkilendirmede özellikle düşünülmesi gereken başka konular da vardır. Bunlar; Yeni bitkilendirilmiş alanların mevcut duruma ve yaşlı ağaç topluluklarına uyum sağlaması, güzel görünmeyen yerlerin kapatılması, dışarıdan içerisini görmeyi engelleme komşuyu rahatsız etmeme gibi konulardır.

8 Bahçenin odunsularla donatılması ve düzenlenmesinde bunların direkt olarak etkisi vardır. Bu bakımından bahçenin bütün elemanlarıyla birlikte mekanlara ayrılması önemlidir. Bunun için de BİTKİLENDİRME PLANI büyük önem göstermektedir. Bitkilendirme planı için; Arazi ölçeği uygun seçilmeli, Konut, diğer yapılar ve yapı detayları büyüklüklerine uygun olarak çizilmelidir. tek tek ağaçlar, soliter süs ve bodur çalılar, güller, sarılıcılar sırasıyla çizilirler. Bunların daha sonra ulaşacağı çap ve boy da göz önünde bulundurulmalıdır.

9 Birçok durumda; istenilen bitkilerin tümü kullanılamaz. Bu durumda en önemlileri göz önünde bulundurulmalı, en değerlileri hangileriyse onlarla yetinilmelidir. Unutulmaması gereken konulardan biri de; odunsularla yapılan bitkilendirmede bitkisel donatının, düzenlemedeki diğer üyelerle uyum göstermesi gerektiğidir.

10 Tür seçiminde en önemli konu; bitkilerin doğal yayılış alanı formüllerinin en büyük yol gösterici olduğudur. Bu formülde (SCHROEDER formülü) kullanılan semboller SCHROEDER'in doğal yayılış alanı formülü sırasıyla aşağıdaki sembollerden oluşmaktadır. 1. Vejetasyon zonları için kullanılan büyük harfler: L Herdem yeşil yapraklı ormanlar S Yazın yeşil yapraklı ormanlar N Nemoral iğne yapraklı ormanlar B Boreal iğne yapraklı ormanlar A Tundra ve alpin basamak vejetasyonu W Stepler ve yarı çöller 2. Vejetasyon zonunun yaz sıcaklığına ve nemliliğe bağlı olarak alt zonlara ayrılması halinde, alt zonlar İçin kullanılan küçük harfler: t Kurak (yağışlar 500 mm. daha az ya da 1-2 aydan daha uzun kuraklık periyodu) L, S ve N zonlarında f Nemli, yarı nemli k Yazın serin (Temmuz sıcaklığı ortalaması 20 0 C altında) S zonunda w Yazın sıcak (Temmuz sıcaklığı ortalaması 20 0 C üzerinde) 3. Diğer küçük harflerde bazı durumlarda verilmesi gereken bilgileri gösterir. m Kışın ılıman; en düşük sıcaklık 15 0 C İle 20 0 C'den daha aşağı değil. g Yalnızca dağlık bölgelerde (A ve B zonunda uygun yükseltilerde, ekvator yakını dağlarda İse, uygun düşen yükselti basamaklarında)

11 Rakamlar kara parçalanm göstermektedir. Detay için Şekil 1'e bakınız. 1. Kuzey Amerika'nın Doğusu 2. Kuzey Amerika'nın Batısı 3. Avrupa-Akdeniz Bölgesi-Ön Asya-Batı Sibirya 4. Kuzeydoğu, Doğu, Güneydoğu ve Orta Asya 5. Güney Amerika 6. Güney Afrika 7. Avustralya 8. Yeni Zelanda ve Okyanusya Şekil 1

12 6. BAHÇE BİTKİLENDİRME ÖRNEKLERİ Burada bir bahçenin bitkilendirme planının nasıl oluştuğu ve daha sonraki bitkilendirmelerin ne şekilde yapılacağı, daha doğrusu ne şekilde sürdürülmesi gerektiği açıklanacaktır. Aşağıdaki şekillerde köşede yer alan büyük bir arsaya sahip A konutu ve dar bir arsaya sahip B konutu birlikte görülmektedir. Konutlara giriş aşağıda bulunmaktadır.

13 Evlerin arkasındaki yol, ev ile garajı birbirine bağlamaktadır ve bu yol teras üzerinden geçmektedir. Terasın çevresinin bitkilendirilmesi büyük önem taşımaktadır. Bu örneklerde, özellikle ağaç ve çalılarla yapılacak bitkilendirmelerde, ev sahibinin komşusu ile konuşması ve ortaklaşa planlaması gerekmektedir. Zira yeşil mimarinin belirli bir yapı alanı içinde bir araya gelmesiyle her iki komşuya da yarar sağlayacaktır.

14 A konutunun bahçesi daha büyük olduğundan, derinliğine uzayıp giden bahçeye ( arsa B ) göre çok daha fazla sayıda büyük odunsu bitkiye mekan sunmaktadır. Burada yapılacak iş başlangıçtan itibaren daha küçük ve daha az, buna karşılık, oldukça titiz bir şekilde seçilmiş odunsu türlerle yetinilmelidir ki, böylece bahçenin diğer kısımlarıyla olan orantı korunabilmiş olsun.

15 Basit ve açık anlatım için bahçenin diğer elemanları, yani yapısal detaylar, sebze bahçesi, kompost yeri, çocuk oyun köşesi, kaya bahçesi, duvarlar, basamaklar, süs havuz ve kuyuları, çeşmeler gösterilmemiştir. Çünkü bu tür yapı detayları tek tek bahçe yaşamının dışa vurumu olarak zaman zaman farklı bir şekilde düşünülmüş olabilir. Ayrıca bitkisel yönden birbirleriyle nasıl bütünleşebilir konusu burada incelenecek konu değildir.

16 Doğadaki sıra ve hiyerarşiye uygun olarak, ağaç, çalı, bodur çalı, otsu bitkiler ( yerörtücü olarak çok yıllıklar, gramineler ve bir yıllıklar ) aşağıdaki örnekte doğal sıra olarak kabul edilebilir. Bu durumda planlama ve dikim, sırasıyla önce ağaçlar, boylu çalılar, soliter odunsular, çalılar ve bodur çalılar, güller ve sarılıcı bitkiler ve otsuların dikimi tamamlanıncaya kadar sürdürülür.

17 Şekillerdeki farklı taramalar farklı odunsu türleri ve kültür formlarını göstermemekledir, tersine farklı hiyerarşi ya da benzer, fakat form yani büyüme şekli bakımından farklı durumları göstermektedir.

18 Şekil 1 a: Her şeyden önce; en önemli odunsu bitki olarak ağaçlar dikilir. Bunlar, bahçenin görünüşünü büyük ölçüde etkileyeceklerdir. Ağaçlar geri kalan yeşil alan, yerleşim ve yapı alanının yeşiliyle de, yani çevreleyen peyzajla bağlantıyı sağlayacaktır. Ağaçlar genellikle yıllarca, hatta bazen yüzyılı bulan süre içinde odunsularla yapılan bitkilendirmede iskeleti oluşturacaktır.

19 Şekil 1a

20 Kullanılan ağaçların, kendi boyut ve ölçülerinde, mimariye ve mevcut bahçe mekanına, hem alan hem de yükseklikte uygunluk göstermesi gerekmektedir. Ağaçlar, genellikle yerel koşullara bağlı olarak ya tek tek ya da gruplar halinde; evin çevresinde, ikincil derecedeki önemli yapıların yakınında ya da mimari özellik arz eden yapıların bitişiğine dikilirler.

21 Ağaçlar, arsanın sınırlarını belirleyen köşelerine, bahçe içinde mekan belirleyen perde ya da görsel veya rüzgar perdesi olarak oluşturulmuş çitlerin ortasına dikilebilir. Fakat bunlar o şekilde dikilmelidir ki, gerek dikim yapılacak yer, gerekse daha sonraki gelişimiyle ilgili olarak toprak istekleri ve ileride çatının kaplayacağı alan göz önünde bulundurulmalıdır.

22 Ağaçlar, yerleştirildikleri alanda gelişimlerini serbestçe ve engellenmeden yapıbilmelidirler. Ağaçlar, evin özellikle güneye bakan cephesini gölgelememelidirler ve dallarıyla çatıya zarar vermemelidirler. Bu nedenle genç bir ağaç dikilmeden önce, bu ağacın geliştiğinde hangi boyutlara erişeceğinin daha önceden bilinmesi gerekmektedir. Buna bağlı olarak da özellikle küçük bahçelerde ağaçların seçimi çok büyük bir önem arz etmektedir.

23 Şekil 1 b: Ağaçlardan sonra aynı şekilde, yeşil mimariyi bölümlere ayıran elemanlarıparçaları olarak, kısa boylu ağaçlar, büyük boylu çalılar ve büyükçe tek başına bulunan soliter odunsular eklenebilir.

24 Bunlar örneğin; girişte evin köşelerinde, duvarlarında ya da ikincil derecedeki binalarda, kuşatıcı bitkilendirmelerde ve detay yapılarda kullanılabilirler. Bunlar genellikle çalılara geçişi oluştururlar ve büyüklük oranlarını vurgulayıp mimariyi bahçe mekanıyla birleştirirler. Küçük bahçelerde ise büyük boylu ağaçlara genellikle yer olmadığından dolayı, bunlar ağaçların ödevlerini üzerine alırlar ve böylece odunsu bitkilerin hiyerarşik sıralamasında ilk sırayı alırlar.

25 Bunların seçimi sırasında dikkat edilmelidir. Çünkü seçilecek çalı türlerinin daha sonra seçilecek olan daha kısa boylu çalı türleri ile büyük bir uyum içinde olması gerekir. Ancak böylece, türlerin ve kültür formlarının çeşitliliğine rağmen birbiriyle uyum içinde gruplar ve kitleler oluşturulabilinir.

26 Şekil 1 c: İskeleti oluşturan ağaç ve boylu çalıların arasına ya da yakınına, türe ve bunların göreceği işleve bağlı olarak ya teker teker ya da gruplar halinde çalılar ilave edilir.

27 Bunlar formel olarak bahçe mekanının oluşmasına katkıda bulunurlar ve böylece bahçenin biçimlendirilmesini, tasarımının tamamlanmasını yani son şeklini almasını sağlarlar. Çalılar yapısal kompozisyonunun detayları olup, birbiriyle anlamlı komşuluklar oluştururlar. Boylu çalı ve ağaçların meydana getirdiği gruplar, bahçeye bir karakter verir. Çalılar dolgu elemanları olarak ağaçların altında önemli bir ödevi yerine getireceklerdir.

28 Uygun yere dikildiklerinde ağaçlarla birlikte görsel perde görevini en iyi şekilde yerine getirirler (B konutunun terası) ve hava akımı ile rüzgarı keserler. (A konutunun köşesi ve terası). Böylece bahçe içindeki iklimin iyileşmesine katkıda bulunurlar ve duyarlı, korunmaya muhtaç bitkilerin yetişebilmesi için gerekli olan şartları yaratırlar (örneğin A ve B konutunun yakınındaki ve teraslardaki bodur çalılar).

29 Yabani türlerle yapılacak olan tasarımlarda bunlar vazgeçilmez elemanlar olabilirler. Çiçek ve renk bakımından yoğun olan süs çalılarıyla, üzümsü meyve ve dekoratif meyveleri bulunan çalılar arasında uygun olarak dikildiklerinde çalılar; çok yıllıkların oluşturdukları bitki alanlarına iskelet ya da çiçekli refakatçılar olarak işlev görebilirler. Örneğin konut B ile garaj arasındaki bitkilendirilmiş alanda olduğu gibi.

30 Şekil 1 d: Odunsularla yapılacak olan bitkilendirmede son halkayı kısa boylu ve bodur çalılar oluşturmaktadır ki, bunlara ( çalı güllerinin dışında) kalan güller de dahildir. Sarılıcı ve tırmanıcı bitkiler ve yine aynı şekilde yarı çalılar, çok yıllık otsular olarak işlenmektedir.

31 Bodur odunsular, bazı odunsuların oluşturduğu birliklerin formel görünüşünü tamamlamakta ve bitkisel yönden spektrumunu genişletmekte ve çeşitliliğini arttırmaktadır. Örneğin boylu odunsuların altında yer örtücü elemanlar olarak düşünülebilir. Bodur çalılar yine bazı detay yapılar için vazgeçilmez elemanlardandır. Örneğin taş-kaya bahçelerini ile duvar taşlarını ve oluktaşı bahçelerinde, duvarlarda, basamak ve teraslarda, kuş su içme yerlerinde, kuyu ve havuzlarda bunlar vazgeçilmez, sürekli olan parçalardır. Bu tür detay yapı elemanlarını bahçenin tüm yeşiliyle birleştirirler ve ayrıca da parçaları birbirine bağlarlar.

32 Şekil 1 e: Ağaçlar, boylu çalılar ve soliter odunsu bitkiler yapılacak bitkilendirmenin iskeletini oluştururlar.

33 Bunlardan genellikle vazgeçilmezse de mekanı oluşturan, çevreleyen ve çeşitli bahçe kısımlarını kuşatan çalılarla yapılmış olan bitkilendirmeler; yalnızca serbest olarak değil, ayrıca gruplar halinde düzenlemelerle de sağlanabilir ( Bkz: Şekil 1c ). Bu ayrıca çit şeklinde de mümkündür. Çitler, yeşil mimarinin bir parçası olarak bahçe mekanını daha güçlü bir şekilde bölümlere ayırır ve oldukça az yer kaplarlar. Tek tek ya da gruplar halinde etkili bir şekilde kullanılan dekoratif amaçlı süs odunsuları için sakin, yeşil bir fon oluştururlar ( Bkz: A konutu arsasının çevresinin bitkilendirilmesi).

34 Garaj ile Konut B arasındaki bitkilendirilecek alanı sınırlayan çit ve çevreleyen bordür, gül tarhları için iyi bir fon oluşturmaktadır. Yine garaj ile Konut A arasında kalan ile evin girişinin her iki tarafında bulunan kısa boylu çit çok yıllıklarla yapılacak bitkilendirmeler için fon oluşturmaktadır. Tek tek çitlerin tekdüze olmasına karşın tüm bahçe mekanıyla olan ilişkisinde boylu, alçak, makaslanmış ve makaslanmamış çitlerle canlı hoş etkiler sağlanabilir. Bu her şeyden önce, herdem yeşil, yazın yeşil ya da kışın yapraklanan çitlerin diğer odunsularla, güller ve çok yıllıkların doğru olarak seçilmesine bağlıdır.

35 Buradaki örneklerde de görüldüğü gibi, sözkonusu durumlarda ve hemen hemen mümkün olan her yerde çitlerin tesisi mümkündür. Çeşitli bitkilendirme yöntem ve şekillerinin kombinasyonu, daha önceki şekilde de görüldüğü gibi, çit bitkileriyle birlikte düşünülebilir. Farklı bir bitkilendirme örneği de aşağıda verilmektedir.

36

37

38

39