OSMANiYE (ADANA) YÖRESi ÜST KRETASE (MESTRIHTIYEN) BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI

Transkript

1 MTA Dergisi , 1991 OSMANiYE (ADANA) YÖRESi ÜST KRETASE (MESTRIHTIYEN) BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI Niyazi AVŞAR* ÖZ. - Bu çalışmada Osmaniye (Adana) yöresi Üst Kretase (Mestrihtiyen) çökellerinde bulunan benlik foraminiferlerin sistematik incelemeleri yapılarak bölge stratigrafisi hakkında genel bilgi sunulmuştur. Yörede temeli, Mesozoyik yaşlı ofiyolit serisi oluşturur. Ofiyolitler üzeri ne uyumsuz olarak gelen Orta-Üst Mestrihtiyen çökelleri killi ve mikritik kireçtaşlarını içermektedir. Bu killi kireçtaşlarında Loftusia margarit Douville, L. baykali Meriç. L. oklayi Meriç, L. kâhlaensis Meriç. Orbitoides medius (d' Archiac). O. triangularis Checcia-Rispoli, Omphalocyclus macroporus (Lamarck). Siderolites calcitrapoides Lamarck ve S. cf. denticulatus Douville gibi bentik foraminiferler saptanmıştır. Üstte ise. Miyosen çökelleri, Orta-Üst Mestrihtiyen katmanlarını uyumsuz olarak örter. GlRlŞ inceleme alanı Adana-Osmaniye ilçesinin 6 km kuzeydoğusunda Süleymandede tepe civarında yer almaktadır (Şek. 1). Bölgenin jeolojisi (Lahner, 1969, 1972; Ishmavi, 1969, 1972; Janctzko, 1969, 1972; Atan, 1969; Aslaner, 1973; Yalçın, 1979, 1980; Roloff, 1969, 1972; Schwan, 1971) gibi birçok araştırmacı tarafından çalışılmıştır. Amanosların batı kısmında yer alan inceleme alanı içindeki Üst Kretase (Mestrihtiyen) bentik foraminifer topluluğu hakkında ise bugüne kadar kapsamlı bir inceleme gerçekleştirilmemiştir. Bu araştırmada yörede bulunan Üst Kretase (Mestrihtiyen) bentik foraminiferlerinin ilk olarak ayrıntılı mikropaleontolojik incelenmesi yapılmış ve sistematik tanımları verilmiştir. Araştırmanın amacı, bölgenin foraminifer topluluğunu belirleyerek bulunan Üst Kretase (Mestrihtiyen) bentik foraminiferlerinin sistematik tanımlarını vermektedir. Şek. l - Yer bulduru haritası. Çukurova Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, Adana.

2 142 Niyazi AVŞAR STRATİGRAFİ Mesozoyik inceleme alanında temeli Mesozoyik yaşlı ofiyolitler oluşturmaktadır. Bu ofiyolitik seri katmanlı gabro, serpantinleşmiş mafik kayalar ve diyabazlar ile temsil olunur ve uyumsuz olarak daha genç birimler (Mestrihtiyen) tarafından örtülür. Üst Kretase Orta-Üst Mestrihtiyen. - Mesozoyik yaşlı ofiyolitik seri üzerine uyumsuz olarak Orta-Üst Mestrihtiyen yaşlı çökeller gelmektedir. Birim tabanda ofiyolitik malzemeden türemiş kötü boylanmalı, genellikle köşeli, çakıltaşları ile başlar. Bunun üzerinde boz renkli, kırılgan, bol Loftusia ve Orbitoides'li, küresel ayrışmalı, belirsiz katmanlı killi kireçtaşları yer almaktadır. Bu killi kireçtaşlan Loftusia morgani Douville', L. baykali Meriç, L. oklayi Meriç, L. kâhlaensis Meriç, Orbitoides medius (d'archiac), O. triangularis Checchia-Rispoli, Omphalocyclus macroporus (Lamarck), Siderolites calcitrapoides Lamarck ve 5. cf. denticulatus Douville' gibi bentik foraminifer topluluğunu içermektedir. Değinilen bentik foraminifer topluluğu Adıyaman yöresinde gözlenen Orta-Üst Mestrihtiyen yaşlı (Meriç ve Tansel, 1987) Besni formasyonu bentik foraminiferlerine büyük bir benzerlik göstermektedir (Meriç sözlü görüşme, 1990). Bu düzeyi mavimsi-koyu gri renkli, kalın katmanlı, Loftusia ve bol rudist kavkıları içeren kireçtaşları izler. Üst seviyede ise ayrışmış yüzeyi kirli sarı, taze yüzeyi koyu gri, kırıklı ve belirgin katmansız, pelajik foraminiferli mikritik kireçtaşlan bulunmaktadır. Bu düzeyde Globotruncana falsostuarti Sigal, G. arca (Cushman), G. lapparenti Brotzen, G. bulloides Vogler, Globotruncanita stuarti (d'lapparent), Heterohelix globulosa (Ehrenberg), Gansserina gansseri (Bolli), Rugoglobigerina sp., Gbbotruncanella sp. ve Frondicularia sp. gibi planktik foraminifer topluluğu saptanmıştır (Şek. 2). Miyosen Bölgede Mesozoyik yaşlı birimleri belirgin bir uyumsuzlukla örten Miyosen tortulları genellikle konglomera, kumtaşı ve marnlarla temsil edilir. SİSTEMATİK İNCELEME Kavkı büyükçe olup fusiformdur. Üzerinde bölme izleri görülmektedir. Kutupları yuvarlaktır. Kavkı uzunluğu mm ve çapı mm arasında değişir. 20 fert arasındaki çap/uzunluk oram 1/3.46 dir. Ekvatoryal kesitte embriyon mikrosferiktir. Tüm turlar merkezden kenara doğru düzenli olarak artar. Tur sayısı dur. ilk turun yüksekliği mikron, son turun yüksekliği mikron arasında değişmektedir. ilk turdaki bölme sayısı 4-7, son turdaki bölme sayısı dir. Kavkı yapısı ince alveoler ve arada yabancı kırıntılar içerir.

3 OSMANiYE YÖRESİ BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI

4 144 Niyazi AVŞAR Adıyaman örnekleri ile karşılaştırıldığı zaman Süleymandede tepeden toplanan L. morgani Douville'nin boyutlarının biraz daha küçük olduğu gözlenmiştir. Bulunduğu Yer : Süleymandede tepe. Yaş : Orta-Üst Mestrihtiyen. Loftusia baykali Meriç 1965 Levha II, şek a Loftusia baykali n. sp. Meriç, Levha I, şek b Loftusia baykali Meriç, Meriç, Levha IX, şek Loftusia baykali Meriç, Meriç, Levha IV, şek Kavkı küçük ve fusiformdur. Üzerinde bölme izleri görülür ve kutuplar sivridir. Diğer türlerden daha küçük boyutu ile kolayca ayırtlanır. Kavkı uzunluğu mm, çapı ise mm arasında değişir. 23 fert arasındaki çap/uzunluk oranı 1/1.65 dir. Embriyon makrosferik ve büyüktür. Çapı mikron arasında değişir. Tur sayısı olup, ilk turun yüksekliği mikron, son turun yüksekliği ise mikron arasında değişir, ilk turdaki bölme sayısı 4-6, son turdaki bölme sayısı dir. Kavkı yapısı alveolerdir ve yabancı taneler içerir. Bu tür diğer Loftusia türlerinden daha küçük boyutu, makrosferik embriyonu ve tipik şekli ile ayrılır. Adıyaman örnekleri ile karşılaştırıldığı zaman Süleymandede tepeden toplanan L. baykali Meriç'nin boyutlarının biraz daha büyük olduğu görülmektedir. Bulunduğu Yer : Süleymandede tepe. Yaş : Orta-Üst Mestrihtiyen. Loftusia oklayi Meriç 1967 Levha O, şek Loftusia oktayi n. sp. Meriç, Levha V, şek Kavkı küçük ve globulerdir. Üzerinde bölme izleri görülür. Kavkı uzunluğu mm ve çapı mm arasında değişmektedir. 10 fert arasındaki çap/uzunluk oranı 1/1.17 dir. Embriyon makrosferik olup, çapı mikron arasında değişir. Tur sayısı dur. ilk tur yüksekliği mikron arasında, son tur yüksekliği ise mikron arasındadır, ilk turdaki bölme sayısı 4-5, son turdaki bölme sayısı dür. Kavkı yapısı alveolerdir ve yabancı malzeme içerir. Bu lür globuler şekli ve aksiyal kesitinin tipik görünümü ile büyük benzerlik gösterdiği Loftusia baykali Meriç'den ayırtlanır. görülmektedir. Adıyaman örnekleri ile karşılaştırıldığında Süleymandede tepe örneklerinin boyutlarının biraz daha küçük olduğu

5 OSMANİYE YÖRESi BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI 145 Bulunduğu Yer : Süleymandede tepe. Yaş : Orta-Üst Mestrihtiyen. Loftusia kâhlaensis Meriç 1967 Levhalı, şek Loftusia kâhlaensis n. sp. Meriç. Levha V, şek Kavkı orta büyüklükte ve fusiformdur. Kutupları yuvarlağımsıdır. Kavkı üzerinde familyaya özgün karakter olarak bölme izleri gözlenir. Kavkı uzunluğu mm ve çapı mm arasında değişir. 3 fert arasındaki çap/uzunluk oranı 1/2.70 dir. Embriyon mikrosferik olup, bunu izleyen ilk turlar oldukça gevşek sarılmıştır. ilk turun yüksekliği mikron arasındadır, Turlar kenara doğru düzenli olarak artar ve son turun yüksekliği de mikron arasında değişir. Kavkı yapısı diğer Loftusia türlerinde olduğu gibi alveolerdir. Fakat, biraz, ince olup. çok miktarda yabancı malzeme içermektedir. kolayca ayrılır. görülmektedir. Bu tür kısa boyutlu kavkısı, yuvarlaklaşmış kutupları ve aksiyal kesitlerinin tipik şekliyle diğer Loftusia türlerinden Adıyaman örnekleri ile karşılaştırıldığında Süleymandede tepe örneklerinin u/unluğunun biraz daha fazla olduğu Bulunduğu Yer. Süleymandede tepe. Yaş : Orta-Üst Mestrihtiyen. Familya : ORBITOIDIDAE Cins : Orbitoides d'orbigny 1848 Orbitoides medius (d'archiac) 1837 Levha III. şek Orbitoides media (d'arch). Schlumberger. Levha VII. şek. l Orbitoides media (d'arch), Vrcndcnburg. Levha XXV. şek Levha XXVIII. şek Orbitoides media (d'arch), Douville Levha XII. şek. l a,b.c Orbitoides media (d'arch). Florida. Levha XIV. şek. l Orbitoides media (d'arch). Neumann. Levha III. şek. l -6. Levha V. şek Orbıtoıdes media (d'arch). Meriç. Levha XV. şek Levha XVI. şek. l Orbıtoıdes medius (d'arch). Meriç, Levha VI. şek Levha VII, şek. 1-4, Levha VIII. şek Levha IX. şek Levha X.şek Orbitoides media (d'arch). Baumfalk. Levha I. şek. l -4. Levha II. şek. l -4. Levha III. şek. l -4. Levha IV. şek. l Orbitoides medius (d'arch), İnan. Levha II. şek. l -4.

6 146 Niyazi AVŞAR

7 OSMANİYE YÖRESİ BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI 147 Kavkı merceğimsi. simetrik, kalın ve bazen asimetriktir. Çap mm, kalınlık mm arasında değişir. Birçok fert üzerinde kavkı ortasında bir düğme benzeri şekil gözlenir. Kenarda ise birbirine kaynamış granüller bulunmaktadır. Ekvatoryal kesitte makrosferik formlar üçlü veya dörtlü embriyona sahiptir. Fertlerde çoğunlukla üçlü embriyonlara rastlanmakta olup. diğerleri enderdir. Embriyonun uzunluğu ve kalınlığı ferde göre değişmektedir. Embriyon genişliği mikron, yüksekliği mikron, cidar kalınlığı ise mikron arasında değişir. incelenen örneklerde ilk ekvatoryal localar yay şeklinde olup, kenara doğru boyudan artmaktadır, ilk ekvatoryal localarda yükseklik mikron, genişlik mikrondur. Kenarda ise yükseklik mikron ve genişlik mikron olmaktadır. Aksiyal kesitlerde ilk ekvatoryal locaların yüksekliği mikron, genişliği mikrondur. Kenarlara doğru yükseklik mikron, genişlik mikrona ulaşır. Aynen ekvatoryal localarda olduğu gibi lateral localardan kavkı kenarında olanlar daha büyüktür. Merkezdeki yükseklik mikron, genişlik mikron, kenardaki yükseklik mikron ve genişlik mikron olarak belirlenmiştir. Yüzeyde granülleri oluşturan pilyeler aksiyal kesitlerde belirgin olarak görülmektedir. Kavkının orta kısmında, merkezi 3-5 pilye diğerlerine nazaran daha büyüktür. Kenarlarda ise daha inre. seyrek ve kısadır. Bazen merkezde 7-8 pilye görülür, fakat hepsi çok incedir. Bu merkezi pilyelerin genişlikleri mikron, uzunlukları mikrondur. Kenardakilerde ise genişlik mikron ve uzunluk mikron olarak ölçülmüştür. Örnekler arasında mikrosferik fertlere rastlanılmamıştır. Adıyaman örnekleri ile karşılaştırıldığında Süleymandede tepeden toplanan O. medius (d'archiac)ların boyutlarının biraz daha küçük olduğu gözlenmiştir. Bulunduğu Yer : Süleymandede tepe. Yaş : Orta-Üst Mestrihtiyen. Cins : Omphalocyclus Bronn 1853 Omphalocyclus macroporus (Lamarck) 1816 Levha IV. şek Omphalocyclus macroporus (LMK.). Douville. Levha I. şek Omphalocyclus macroporus (LMK..), Vrcndenburg. Levha XXIX. şek Omphalocyclus macroporus (LMK.). Douville. Levha XIII. şek. 4-5.

8 148 Niyazi AVŞAR 1920 Omphalocyclus macroporus (LMK.), Douville, Levha VIII, şek Omphalocyclus macroporus (LMK.). Marchesini, Levha III. şek Omphalocyclus macroporus (LMK.), Renz, Levha V, şek Omphalocyclus macroporus (LMK.), Neumann, Levha VI, şek Omphalocyclus macroporus (LMK.), Meriç, Levha XVI, şek Omphalocyclus macroporus (LMK..), Meriç, Levha XXXII. şek. l -7, Levha XXXIII, şek. 1-7, Levha XXXIV, şek Omphalocyclus macroporus (LMK.), inan. Levha II, şek Kavkı genel olarak bikonkavdır. Dış görünüşü ve büyüklüğü ile makrosferik ve mikrosferik formlar birbirine çok benzer. Ancak ekvatoryal kesitlerde merkezde görülen embriyonun büyüklüğü ile kolayca ayırtlanır. Çap mm, kalınlık mm arasında değişir. Konsantrik daireler şeklinde yerleşmiş olan ekvatoryal locaları oluşturan bölme izleri yüzeyden görülebilir. Ekvatoryal kesitte çoğunlukla dörtlü embriyona rastlanır. Protokonku çevreleyen döterokonk iki bölme ile üç locaya ayrılmıştır. Bu tipin haricinde değişik makrosferik embriyon tipleri de vardır. Bunlar üçlü, ikili ve teklidir, ikili embriyon protokonk ile döterokonk arasındaki bölme üçgen veya kavisli olmak üzere farklı iki tip göstermektedir, incelenen örneklerdeki embriyon genellikle dörtlü olup, birli ve üçlü embriyona da rastlanmamıştır. Embriyon cidarı Orbitoides'lere nazaran daha incedir. Embriyon genişliği mikron, yüksekliği ise mikrondur. Cidar kalınlığı ise mikron arasında değişmektedir. ilk ekvatoryal localar yay şeklindedir, fakat, kenara doğru değişmekte, genişlik artmakta ve yükseklik azalmaktadır. Merkezde yükseklik mikron, genişlik mikrondur. Kenarda ise yükseklik mikron, genişlik mikron arasında değişmektedir. örneklerimiz arasında mikrosferik fertler gözlenmemiştir. Adıyaman örnekleri ile karşılaştırıldığında Süleymandede tepeden toplanan örneklerin boyutlarının biraz daha ufak olduğu görülmektedir. Bulunduğu Yer : Süleymandede tepe. Yaş : Orta-Üst Mestrihtiyen. Türkiye'deki dağılımı Loftusia morgani Douville, L. baykali Meriç, L. oktayi Meriç, L. kâhlaensis Meriç, Orbitoides medius (d'archiac), O. triangularis Checcia-Rispoli, Ompalocyclus macroporus (Lamarck) Siderolites calcitrapoides Lamarck ve S. cf. denticulatus Douville gibi foraminiferlerin Türkiye'deki dağılımı. Adana (Saimbeyli-Yarpuz-Kadirli-Osmaniye), Adıyaman (Merkez-

9 OSMANİYE YÖRESi BENTİK FORAMİNİFER FAUNASI 149 Kâhta-Besni-Çelikhan-Gerger), Antakya (Kırıkhan), Ankara (Haymana-Nallıhan-Çandır-Yenice-Şcrcflikoçhisar), Bilecik (Osmaneli-Söğüt-Gölpazarı). Bursa (Gemlik-Yenişehir). izmit (Gölcük-Karamürsel), istanbul (Şile-Sarıyer), Van (Gevaş- Kürzot-özalp), Siirt (Batman-Sason-Kozluk-Malabadi-Şımak-Şirvan-Raman), Bitlis (Mutki-Adilcevaz), Diyarbakır (Ergani), Mardin (Germav-Mazıdağı-Gercüş), Elazığ (Harput-Maden), Malatya (Darende-Hekimhan), Maraş (Pazarcık-Elbistan), Konya (Hadim-Akşehir), Antalya (Elmalı-Manavgat-Kaş-Akseki-Korkuteli), Burdur (Merkez), Kütahya (Tavşanlı), Denizli (Homa), izmir (Bornova-Kemalpaşa-Torbalı), İsparta (Uluborlu), Artvin (Göktaş), Erzurum (Aşkale), Tunceli (Pülümür), Ordu (Fatsa), Sivas (Gürün-Koyulhisar-Ulaş-Kangal-Şarkışla), Tokat (Reşadiye-Niksar), Sinop (Boyabat), Kastamonu (Taşköprü-Devrekani-Daday-Cide-Iğdır), Zonguldak (Çaycuma-Yenice-Ereğli-Eflani), Bolu (Göynük-Mengen-Düzce) çevresinde değişik araştırmacıların yaptığı çalışmalarla saptanmıştır (Akartuna, 1962, 1968; Akkuş, 1970; Altınlı, 1954, 1963; Atan, 1969; Baykal 1942, 1954; Blumenthal, 1955; Demirkol, 1979; Demirtaşlı ve Pisoni, 1965; Dizer ve Meriç, ; Erk, 1942; Eroskay, 1965; Kalafatçıoğlu, 1962; Kalafatçıoğlu ve Uysallı, 1964; Kendiroğlu, 1971; Kelin, 1947, 1955, 1962; Koçyiğit, 1980; Kurtman, 1973, 1978; Lokman, 1946; Martin, 1969; Meriç, 1965a, 19656, 1967, 1974, 1975, 1979, 1980; Meriç ve Mojap, 1977; Önalan, 1979; Öztürk, 1981; Pisoni, 1967; Seymen, 1975; Sirel, 1973; Sirel ve Gündüz, 1978; Tansel, 1980; Terlemez ve Yılmaz, 1980; Tokay, 1955; Toker, 1976; Tolun, 1962; Tolun ve Ternek, 1952; Üşenmez, 1974; Yılmaz, 1980; Yüksel, 1970). SONUÇLAR Mestrihtiyende denizlerin sığ kesimlerinde yaşamlarını sürdüren organizmalardan, Loftusia morgani Douville', L. baykali Meriç, L. oktayi Meriç, L. kâhlaensis Meriç, Orbitoides medius (d'archiac) ve Omphalocyclus macroporus (Lamarck)'un sistematik tanımları yapılmış stratigrafik konumları belirlenmiş, Osmaniye (Adana) yöresindeki varlıkları ortaya konarak Türkiye'deki coğrafi dağılımları açıklanmıştır. KATKI BELİRTME Makalenin hazırlanması ve düzenlenmesi esnasında değerli yardımlarını gördüğüm Prof. Dr. Engin Meriç (İTÜ) ve planktonik foraminiferlerin tayininde gösterdiği yakın ilgiden dolayı Doç. Dr. İzver Tansel (IÜ)'e teşekkürlerimi sunarım. DEĞİNİLEN BELGELER Akartuna, M., 1962, İzmir-Torbalı-Seferihisar-Urla bölgesinin jeolojik etüdü: IÜFF Monografileri, 18. Yayına verildiği tarih. 29 Ocak 1991, 1968, Armutlu yarımadasının jeolojisi: IÜFF Monografileri, 20. Akkuş, M., 1970, Darende-Balaban Havzasındaki (Malatya F.SE Anadolu) litostratigrafik birimler ve jipsli formasyonların yaşı hakkında yeni bilgiler: MTA Derg., 75, 1-14, Ankara. Altınlı, İ.E., 1954, Siirt güneydoğusunun jeolojisi: İÜFF Mecm., seri B, 19 (1) , 1963, l : ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası, Erzurum Paftası: MTA Yayl., Ankara. Aslaner, M., 1973, Iskenderun-Kırıkhan Bölgesindeki Ofiyolitlerin Jeolojisi ve Petrografisi: MTA Yayl., 150, Ankara. Atan, O.R., 1969, Eğribucak-Karacaören (Hassa)-Ceylanlı-Dazevleri Kırıkhan arasındaki Amanos Dağlarının Jeolojisi: MTA Yayl., 139, Ankara. Baumfalk, Y.A., 1986, The evolution of Orbitoides media (Foraminiferida) in the late Campanian: Jour. of Foraminiferal Research, v. 16, n. 4, p , pl Baykal, F , Şile mıntıkasının jeoloisi: İÜFF Mecm., seri B ,1-7., 1954, Eflani-Ulus arasındaki Kretase-Tersiyer arazisi ve ekzotik bloklar (kuzeybatı Anadolu): IÜFF Mecm., seri B, 19 (3), Blumenthal, M., 1955, Yüksek Bolkardağın kuzeyindeki kenar bölgelerin ve batı uzantılarının jeolojisi: MTA Yayl., seri D, 7, Ankara.

10 150 Niyazi AVŞAR Cox, P., 1937, The genus Loftusia in South Westem Iran: Ecl. Geol. Helv. Lausanne. C. 30, s Demirkol, C., 1979, Üzümlü-Tuzaklı (Bilecik) dolayının jeolojisi: Türkiye Jeol. Kur. Bült, 20 (1), Demirtaşlı, E. ve Pisoni, C. 1965, Ahlat-Adilcevaz bölgesinin jeolojisi (Van gölü kuzeyi): MTA Derg.. 64, Ankara. Dizer. A.ve Meriç. E Kuzeybatı Anadolu'da Kretase-Eosen sınırının mikroorganizmalar ile tespiti: TÜBiTAK tarafından desteklenen 33 no. lı proje. ve Kuzeybatı Anadolu Ost Kretase-Paleosen biyostratigrafisi: MTA Derg., 95/96, , Ankara. Douville. H., Mission scientifique en Perse: Part IV Paleontologie..1910, Etudes sur les Rudistes de Sicilie. d'algerie d'egypet du Liban et de la Perse: Mem. Soc. Geol. de France, t XVIII. fasc. l , Le Cretace et l'eocene du Tibet Central: Mem. Soc. Geol. Survey India (Pal. ind.), v. 5. Mem. 3. p. l -84, pl. I-XVL, 1920, Revision des Orbitoides. Premiere partie. Orbitoides Cretace et genre Omphalocyclus: Bull. Soc. Geol. France, p , pl. VIII. Erk, S , Etude geologique de la region entre Gemlik et Bursa (Turguie): MTA Yayl., seri B. no. 9. Ankara. Eroskay, S.O., Geology of paşalar george Gölpazarı Area: IÜFF Mecm., seri D. 30. (3-4), Florida, B.G., 1935, Sul rinvenimento di Orbitoidi non rimaneggiate nel flysch Lombardo: Bull. Soc. Geol. Ital. Roma. Vol. 54. L 14. p , pl. XTV. Ishmavi, R , Geologie de nördlichen Mittelteils des Amanosgebirges zwischen islahiye und Bahçe (S. Türkei): Diss. Erlangen , Geologie des nördlichen Mitelteils des Amanosgebirges zwischen islahiye und Bahçe (S. Türkei): Geotekt. Forschungen. Heft 42. İnan, N., Sur la presence Smoutina cruysi DROOGER dans le Maastrichtien superior de Sivas (est de la Turquie): Rev. de Paleobiologie, v. 7, n. 2, Geneve. Janctzko, P., Geologische Untersuchungen an der Oslflanke des südlichen Amanos-Gebirgen Zwischen islahiye und Hassa (S. Türkei): Diss. Erlangen., Geologische Unlersuchungen an der Oslflanke des mittleren Amanos (SE Türkei): Geotekl Forchungen 42. Kalafatçıoğlu, A, Tavşanlı-Dağardı arasındaki bölgenin jeolojisi ve serpantin ile kalkerlerin yaşı hakkında not: MTA Derg.. 58, 38-46, Ankara. ve Uysallı. 1964, Beypazarı-Nallıhan -Seben civarının jeolojisi: MTA Derg l -l l. Ankara. Kendiroğlu, Z., 1971, Hekimhan-Hasançelebi-Deveci bölgesinin jeolojisi (Malatya): IÜFF Yük. Jeo. Dipl. çalışması. Ketin, t., 1947, Elazığ bölgesi jeolojisinin ana çizgileri: IÜFF Mecm., seri B. 12 (4), , 1955, Zonguldak doğusunda Ovacuma bölgesinin jeolojisi hakkında: IÜFF Mecm., seri B. 20 (3) , 1962, 1: ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası. Sinop paftası: MTA Yayl.. Ankara. Koçyiğit, A., 1980, Hoyran gölü yöresinin (Afyon-İsparta) stratigrafik ve tektonik özellikleri: Doçentlik tezi (yayımlanmamış). Kurtman, F Sivas-Hafik-Zara ve imranlı bölgesinin jeolojik ve tektonik yapısı: MTA Derg., 80, l -32. Ankara., 1978, Gürün bölgesinin jeolojisi ve tektonik özellikleri: MTA Derg Ankara. Lahner, L, 1969, Geologische Untersuchungen an der Oslflanke des mittleren Amanos (SE Türkei): Diss. Erlangen.

11

12 152 Niyazi AVŞAR Sirel, E. ve Gündüz, H., 1978, Sivas Mestrihtiyenindeki Sivas-ellâ n. gen. (Foraminifer) cinsinin tanımı: Türkiye Jeol. Kur. Bült. 21 (1) ,1-3. Tansel Nallıhan ve dolayının biyostratigrafi incelemesi: Yerbilimleri. 5-6, Terlemez, I. ve Yılmaz, A , Ünye-Ordu-Koyulhisar-Reşadiye arasında kalan yörenin stratigrafisi: Türkiye Jeol. Kur. Bült. 23 (2) Tokay. M Filyos çayı ağa-amasra-bartın-kozcağız-çaycuma bölgesinin jeolojisi: MTA Derg., 46/ Ankara. Toker. V , Stratigraphical Studies of the area located between Nallıhan and Bozkaya villages along the Sorgun river Communications de la Faculte des Science de I'Univ d'ankara, seri C , 1-5. Tolun, N , l : ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası. Mardin paftası. MTA Yayl. ve Temek. Z Mardin bölgesinin jeolojisi: Türkiye Jeol. Kur. Bült. 3 (2) Üşenmez, Ş., Candır (Kalecik) civarının jeolojisi: MTA Derg Ankara. Vrcndenburg. E.W The Cretaceous Orbitoides of India: Ree. Geol. Surv. India. v. 36. pt 3. p pl. XXV-XXIX. Yalçın. N Orta Amanoslar Jeolojisi ve Petrol Olanaktan: TPAO Rap.. 82s. Ankara., 1980, Amanosların litolojik karakterleri ve güneydoğu Anadolunun tektonik evrimindeki anlamı: Türkiye Jeol. Kur. Bült c. 23. s Yılmaz, O Daday-Devrakani masifi kuzeydoğu kesimi biyostratigrafi birimleri ve tektoniği: Yerbilimleri Yüksel. S Etude geblogique de la region d'haymana (Turquie Centrale): Tez (yayımlanmamış).

13 LEVHALAR

14 LEVHA I Loftusia morgani Douville Şek. l - Ekvatoryal kesit. XI2. Şek. 2 - Ekvatoryal kent, XI2. Şek. 3 - Aksiyal kent, X4. Şek. 4 - Aksiyal kesit, X6.5. Şek. 5 - Ekvatoryal kesit, X10. Şek. 6 - Aksiyal kesit, X5. Şek. 7 - Ekvatoryal kesit. X8.5. Şek. 8 - Ekvatoryal kesit. XII.

15 Niyazi AVŞAR LEVHA -I

16 LEVHA - II Loftusia baykali Meriç Şek. l -Aksiyal kesit, XII. Şek. 2 - Ekvatoryal kesit, XI 5.5. Şek. 3 - Ekvatoryal kesit, X20. Şek. 4-Aksiyal kesit. X16. Şek. 5-Aksiyal kesit, X12. Şek. 6 - Ekvatoryal kesit, X20. Loftusia oklayi Meriç Şek. 7 - Aksiyal kesit, X20. Şek. 8 - Ekvatoryal kesit, X26. Loftusia kâhlaensis Meriç Şek. 9 - Aksiyal kesit. X5. Şek Aksiyal kesit. X6.

17 Niyazi AVŞAR LEVHA - II

18 LEVHA - III Orbitoides medius (d'archiac) Şek. l - Makrosferik fen, ekvatoryal kesit, X26. Şek. 2 - Makrosferik fen, ekvatoryal kesit, X12.5. Şek. 3 - Makrosferik fen, aksiyal kesil, X20. Şek. 4 - Makrosferik fen. aksiyal kesit, X20. Şek. S - Makrosferik fen, embriyon, ekvatoryal kesil, X60. Şek. 6 - Makrosferik fert,ekvatoryal localar, aksiyal kesit, X50.

19 Niyazi AVŞAR LEVHA-III

20 LEVHA-IV Omphalocyclus macroporus (Lamarck) Şek. l - Makrosferik fert, ekvatoryal kesit, X24. Şek. 2 - Makrosferik fert, ekvatoryal kesit, X26. Şek. 3 - Makrosferik fert, aksiyal kesit, X28. Şek. 4 - Makrosferik fert, ekvatoryal kesil, X20. Siderolites calcitrapoides Lamarck Şek. 5 - Ekvatoryal kesil, X80. Şek. 6 - Ekvatoryal kesit, X39.

21 Niyazi AVŞAR LEVHA - IV