HİCRAN - HASRET İNTİZAR. Nezmiyye Hicran

Transkript

1 HİCRAN - HASRET İNTİZAR Nezmiyye Hicran

2 ORHUN YAYINLARI Genel Yayın Nu.: T.C. Kültür Bakanlığı Yayıncı Sertifika Nu.: 3075 ISBN: Baskı Yayın Yönetmeni Dursun Yelken Kapak Tasarım Gürkan Reklam Baskı Cilt Ankamat Matbaacılık Güleryüz Sanayi Sitesi, İvedik/ANKARA Matbaa Sertifika Nu.: ORHUN YAYINEVİ Semerciler Mah. Yuvam Sk. Etçioğlu Pasajı Nu.: 45 - Sakarya Tel.: E. Posta : orhunkitabevi@hotmail.com

3 İ Ç İ N D E K İ L E R KİTAP HAKKINDA BİRKAÇ SÖZ... 6 NEZMİYYE HİCRAN HAKKINDA... 7 BAYRAĞIM... 8 EY TÜRKÜN BAYRAKTARI... 9 İKİ DEVLET BİR MİLLETİZ... YAZ YAĞMURU... 4 ADAM GİBİ GÖZYAŞIM... 5 ÇANAKKALE... 6 ANNE... 7 BELKİ DE ŞAİRİN ŞİİRDEN BAŞKA NEYİ VAR... 9 SEVDİĞİM... 0 DÜNYA... ELE BİL ÖLDÜ HİCRAN... TOPRAK... 3 KELBECER İ DÜŞÜNERKEN... 4 HOŞ HABER İNTİZARINDA... 5 DOSTLUĞUMUZ EBEDİDİR... 6 KARABAĞ I DÜŞÜNÜRKEN... 8 ANNEM... 9 DEĞESEN NE VAR Kİ... 3 ZAMAN... 3 SARI GÜL... 33

4 ADAMI DERT DİRİLTİR LEVHA TENHA ÇİÇEK DERDİNİ DANIŞAN ADAM A DÜNYA YAD TEK DÜŞÜREM YADA SENİN MEHEBBETİN YAD IZ BİRBİRİMİZE... 4 YÜREĞİMİN KULUYAM... 4 MENİ SEVECEKSEN MENİ LEYSAN GETİRDİ BİR AVUÇ TOPRAK HASRETİ SEVDA M HELE BAK HAYAT ZİYARETE KABRİN UZAK VAHTIN ÖLÇÜSÜ... 5 SENİ UNUTMAK İÇİN... 5 HAYALİMDE ÖTEN KENT GİTTİ YURT HASRETLİ ANNEME NE VAHTDI HOCALI... 57

5 YURTSUZ, YUVASIZ CANIM KIZIMA İLME-İLME DERT ÖRÜREM SALMAN... 6 HASRETİN SON MENZİLİ... 6 YÜZÜ DÖNÜK DÜNYAYA NEREDESİN HOŞBAHT AİLENİN SAĞLAM FACİASİ BİR GÜN GELECEKTİR SENSİZLİK SENİN HAYALİNLE SENLİ DÜNYA, MENLİ DÜNYA BÖLÜNMÜŞ TÜRKİSTAN BÜTÜNLEŞECEK... 7 DİLGEM... 7 O BİR KAHRAMAN ÖYLE Mİ? VETEN DİYORUM TALİHTİ GEL GİDEK DAĞLARIN... 80

6 KİTAP HAKKINDA BİRKAÇ SÖZ Hicran Hasret İntizar Bütün dünyanın gözleri önünde vatanı işgal edilmiş. Doğup büyüdüğü topraklardan koparılmış. Birçok yakını, bu işgal sırasında can vermiş ve çeyrek asırdan beri vatan toprağının kokusuna hasret kalmış bir mazlum Bir gün mutlaka, vatanına döneceğine ve vatan toprağında Azerbaycan bayrağının dalagalanacağına iman eden bir Türk kızı. Mısralarını okurken, herhangi bir şairle değil, kalbi bir yanardağ gibi vatan ve millet aşkıyla, alev alev yanan; hicran, hasret ve intizar duygularının karışımı ile yazdığı mısralarla sizi duygu seline sürükleyen, kuvvetli bir şairle karşı karşıya olduğunuzu anlar ve mısralarda gezinirken, gözlerinizin nemlendiğini hissedersiniz. Aynı zamanda bir Türkiye sevdalısı olan, Azerbaycan toprağının yiğit evladı Nezmiyye Hicran, kapak konusu olan bir şiirinde şöyle haykırmaktadır: Bütün cihan bilir şunu; İki devlet bir milletiz. Yaranıştan-ahirete İki devlet bir milletiz. Biz de şöyle cevap verelim: Bende ben var, sende men Bende bin var, sende min Aynı töre, aynı din; İki devlet bir milletiz. İntizarın, dünyada ve daha çok da Türk dünyasında yerini bularak, işgal altındaki vatan topraklarında Azerbaycan bayrağının dalglanmasına vesile olması dileği ve temennisiyle Dursun Yelken Sakarya,

7 NEZMİYYE HİCRAN HAKKINDA Nezmiyye Hicran, Azerbaycan ın Kelbecer ilçesinde doğmuş olup, ilköğretim öğrencisiyken, 993 yılındaki ermeni işgali sebebi ile doğup büyüdüğü topraklardan koparak, ailesiyle göç etmek mecburiyetinde kalmış ve o yıllardan itibaren Azerbaycan ın başkenti olan Bakü şehrinde yaşamaya başlamıştır yıllarında Azerbaycan Devlet Pedaqoji Universitesi nin Edebiyat Bölümü nü okudu. Küçük yaşlardan itibaren gazetelerde şiirleri yayımlanmaya başladı. Vatan sesli şiirleri ile gönülleri okşayarak, Azerbaycan da Gazeteci-Şair olarak tanındı. Azerbaycan Yazarlar Birliği nin, Azerbaycan Gazetecileri Birliği nin, Türkiye Yazarlar Birliği nin, Irak Türkmen Yazarlar Birliği nin, Türkiye İlim Edebi Eser Sahipleri Meslek Birliği nin üyesidir. Turana Doğru gazetesini çıkarmakta olan Nezmiyye Hicran, Azerbaycan Yazarlar Birliği nde Kurultay nümayendesi, 05 yılında Milletvekili adayı olmuştur. Birçok ödüle layık görülmüş olan olan Şair, ayrıca Eskişehir Anadolu Universitesi nin Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü nde Doktora yapmaktadır. Azerbaycanda 05 yılında edebiyata vermiş olduğu katkılardan dolayı Prezident (Cumhurbaşkanlığı) mukâfatına layık görülen şairimizin, elinizdeki kitaptan başka yedi kitabı, Azerbaycan da yayımlanmıştır.

8 BAYRAĞIM Dalgalan gökyüzünde, Göğün yüzü titresin. Karabağ'ın özünde Yerin özü titresin. Yücel ulu bayrağım, Zaferler seninledir. Mavi, yeşil, kırmızı, Rengin yüreyimdedir! Harikalar yaratan, Yücelerden yücesen Dünyanın yaddaşında, Tarihlerden kocasan! Ateşlere bürünsün, Yenilmez adımların. Koy güneşle sürünsün Açılan sabahların... Alıştım yüreğinden, Yapıştım küreyinden. Gelecek bizimledir; Tut gidek ellerimden! Yaddaşında: Hafızasında Küreyinden: Sırtından. 8

9 Hicran, Hasret, İntizar EY TÜRKÜN BAYRAKTARI Sinesinde Türklerin Hey dövünür, Atatürk... Çanakkale zaferiyle Övünülür, Atatürk! O Turan ın fedaisi Tarihlerin zaferidir. Düşmanların gözüne dağ, Milletinin çeperidir. 3 O bir alınmaz kaladır, Yada, yağıya adadır. Min 4 asıra, geleceğe; O keçmişdən hatıradır... Çanakkale sinesinde Ay-ulduzlu zaferledir. Türkiye nin bayraktarı, Rehberlerin rehberidir../. Mustafa Kamal Atatürk e Atatürk e atfen yazılan bu şiir, Azerbaycan da, Bestekar İlaha Kısmet tarafından bestelenmiştir. Hey: Hep 3 Çeper: Avlu 4 Min: Bin 9

10 Nezmiyye Hicran Nadanları, yağıları, Kılıncına kan eylemiş. O hilekâr düşmenlere Tarihini şan eylemiş... Eğilmemiş, eksilmemiş Düşmenlere dert atamız. Asa olmuş, oymak olmuş, Erenlere er atamız!. Millet ona Ata dedi; Böyüğünden kiççiyecen. Onu koca tarih seçti, Ta geçmişten indiyecen... Her gün, her an anılırsın Anıtın var Ankara da. Sana milyonlar baş çekir 3 Doğma, düşman, yağı, yad da... Sen kökümüz, soyumuz, Sen esker, sen ordumuz, Dünya gıpta ediyor, Atatürk tür soyunuz!./. Kiççiyecen: Küçüğüne İndiyecen: Şimdiye dek 3 Baş çekir: Gelir 0

11 Hicran, Hasret, İntizar Yaşa, yaşa, ey Ata! Tarihler kurban sana! Fahrimizsen ey dâhi! Koyup gittiğin ırsı- Zaman özü yaşatır! Galebeler, zaferler Adınla baş-başadır! Yaşa ürəyimizin Alov dilli başında, Dilimizin kökünde...! Bize sen bağışladın Azadlık havasını. Alk bayrağın Ulduzunu, ayını. Nuruna belemisen Zaferinle her yanı... Ey Türkün bayraktarı! Ey Türkün bayraktarı!!!

12 Nezmiyye Hicran İKİ DEVLET BİR MİLLETİZ Bütün cihan bilir şunu; İki devlet bir milletiz. Yaranıştan-ahirete İki devlet bir milletiz. Kimse bizi ayıramaz, Mert, mubariz erenleriz, Kimse bize karışamaz İki devlet bir milletiz. Şu birleşen ellerimiz, Ezelidir-ebedidir. O büyüyen yüreğimiz; Kanın-canın şerbetidir. Kimse bizi yenebilmez, Karşımızda dinebilmez. Türk ün kolunu meydanda: Cihan bile eğebilmez. Birliğimiz büyüyecek, Türk-Turanda birleşecek, Ay-yıldızlı bayrağmız, Karabağ da yellenecek../.

13 Hicran, Hasret, İntizar İki devlet bir milletiz, Şudur bizim eşkimiz. Ne yenilmez, ne de bitmez, Kan-kardeşlik sevgimiz! Aynı kandır damarlarda, Aynı candır adamlarda, Zaman-zaman od ülkesi Diz çöktürüp nadanlara. Bütün cihan bilir şunu; İki devlet bir milletiz. Yaranıştan-ahirete İki devlet bir milletiz. 3

14 Nezmiyye Hicran YAZ YAĞMURU Bu payızda nasıl yağdın, Gözlerime yaz yağmuru Kıymadın mı gözlerinden, Gözlediğim bir bakışı Niye yağdın yüreğime, Hazin hazin, derin derin. Alevimi görmedin mi? Ötüp geçtin serin serin Niye üşütmedin meni, Ellerimi buz kesende. Ümidlerim yaprak gibi, Şu kalbimde esende Niye öldürmedin meni, Yıldırımlar çakanda. Arzularım kanatlanıp, Sana sarı kaçanda Niye tutmadın elimden, Leysanına 3 tay 4 olardım. Yağmur, götürmedin meni Ellerinde PAY 5 olardım Payız: Sonbahar Sarı: Doğru 3 Leysan: Sel 4 Tay: Denk 5 Pay: Hisse 4

15 Hicran, Hasret, İntizar ADAM GİBİ GÖZYAŞIM İşte elime düştün, Balam gibi, gözyaşım. Görürem ki, üşüdün, Adam gibi gözyaşım Dere-tepe aşam mı, Senin gibi taşam mı, Benim körpe dilsizim, Şu sesinden şaşım mı? Elerinden tutam mı? Betnimde doğulanım. Gözümde kuzulayıp, Kanımda yoğrulanım Yüzüme saldığın çığır, Hikâyedir sağlığımdan Sen bir alın yazısısın, Yokluğuma - varlığımdan Betnimde: Rahmimde 5

16 Nezmiyye Hicran ÇANAKKALE Kurur yerim can tarihim, Ulu yurdum, Çanakkale. Tarihimin kan yaddaşı, Şanlı ordum- Çanakkale Serhatlerin geçilemez, Mehmetlerin küçülemez, Kanın bile damla-damla, Düşmenlere içilemez. Oğulların eren-eren, Hainlerin peren-peren, Onur ile dizin-dizin, Huzuruna gelem-gelem. Bayrağıma şan verenim, Şehidime can verenim, Kara tarihin koynuna, Al kırmızı kan verenim. Gözüm kölge Karabağ a, Kölge düşmez Karabağ a. Haykır, kükre kalk ayağa: O üç renkli bayrağımı, Gedip sancak Karabağ a! Yaddaşı: Hafızası Peren-peren: Darmadağın 6

17 Hicran, Hasret, İntizar ANNE Geceler gözümde şirin uykusan, Seherler yüzümde güneşsen anne! Dünyayı bürüyen hoş rahiyyeli, Benövşe etirli çiçeksen anne! Kapım garipseyip ellerin için, Nem çekir yüreğim soğuk difardan. 3 Meni ele sıhır 4 bu acı hayat Evimin farki yok uçuk mazardan. Difarlar dağ çekir sınık 5 könlüme Ele 6 bil tuz basır göz yarasına. Sanıram cazalı biriyem anne! Kalmışam yer ile gök arasında. Rahiyye: Koku Benövşe: Menekşe 3 Difar: Duvar 4 Sıhır: Sıkar 5 Sınık: Kırık 6 Ele: Öyle 7

18 Nezmiyye Hicran BELKİ DE... Bir gün çıkıp gedecem, darıxacaqsan. Ele bu şehir de darıxacak senin gibi, ağlıyacaksan, üşüyeceksen, körpe cocuk gibi, özünden, menden, ondan, şundan küseceksen. Gözlerin gezecek meni, hayaline bürünüp görünecem gözüne. Dilin adımı takrarlayacak, varlığımdan üfürülüp göçeceğim sözüne. Tapmayacaksan beni ne yerde, ne gökte. Ele şu zaman pişman olacaksan belki de... Darıxacaqsan: Özleyeceksin Tapmayacaksan: Bulmayacaksın. 8

19 Hicran, Hasret, İntizar ŞAİRİN ŞİİRDEN BAŞKA NEYİ VAR Dünyanın kaheri, kederi onda, Yıllarlca dolanıp gezer bir donda, Kazanda yemeği şiir olanda, Şairin şiirden başka neyi var? Başına kar yağar aman evinde, Ayları yıl olar güman evinde, Soğan, ekmek olar daman evinde, Şairin şiirden başka neyi var? Eli eteyinden düşer aşağı, Belkide sitemden içer şarapı, Kitapda, kalemde olar marağı, Şairin şiirdən başka neyi var? Yüreği dövüner dizinin üste, Varlığı yazılar izinin üste, Dolanar dünyanı üzünün üste, Şairin şiirden başka neyi var? Kaheri: Kahrı 9

20 Nezmiyye Hicran SEVDİĞİM Sen karanlık dünyamın, Güneşisen sevdiğim. Yaşamak gümanımın, Yüreğisen sevdiğim. Gözlerimin nurusan, Gitme, karanlık düşer. Aşkimizi unutsan, Gözlerim ağlar, küser. Seni veren Allaha, Şükür olsun min şükür Her açılan sabaha- Sana şükür, çok şükür! Yüreğimin ateşi, Aşkımızın odusan. Ne yahşı ki, annenden Benim için doğmuşsan. 0

21 Hicran, Hasret, İntizar DÜNYA Ne kadar sırrın varsa, Açıp döktün bana dünya. Men ki, eziz balan idim Neden büktün gama dünya. Zorluğuna sine gerdim, Odunda piştim eridim, Mısra-mısra, satır-satır, Gah öldüm, gah dirildim... A başıma bağlananım, Gözlerimde alışanım, Yüreğimde parçalanıp, Avucuma sığmayanım... Başım sinenin üstünde, Ruhum pembe buluttadır. Yüreğimi od götürüp- Daha gökte gürlemiyor. Kızıl sinenin üstünde, Derdlerime gor kazıram. Ele bil ki, kör kimiyem, Mazarda da yol azıram... Sine: Göğüs Azıram: Yol kaybetmek.

22 Nezmiyye Hicran ELE BİL ÖLDÜ HİCRAN Gözümün bebeğinden, Hazal olup döküldün. Dilime mısra-mısra Yüreğimdən söküldün... Adam unuttum seni, Efsanesiz olmadın... Seni semum getirdi; Yerde, gökte kalmadın... Sen kuş dili bilende, Men hala doğmamıştım. Senin battığın gölde; Men ki, boğulmamıştım. Yerden tapıp itirdik Şimdi birbirimizi... Tanrı da yar olmadı, Yarıda ikimizi... Sağ-selamet kal gülüm, Yolun yokuş olmasın. Ele bil öldü Hicran, Gözün dalda kalmasın. Semum: Kara rüzgar. Tapıp: Bulduk

23 Hicran, Hasret, İntizar TOPRAK Atam üz koyuptu koynuna senin, Nece tapdalayım men seni, toprak? Sığınıp, sarılıp boynuna senin, Nece tapdalayım men seni, toprak? Her dem mazar bilip ağlaram seni, Her dem çiçek bilip koklaram seni, Gozümün üstünde saklaram seni, Nece tapdalayım men seni, toprak? Sen meni kövrelden bir sarı simsen, Gelipse dilime koy deyim kimsen- Babamı sahlayan baba evimsen, Nece tapdalayım men seni, toprak? Bilmirem gerçeksen, yoksa yalansan, Üstü boşalanda altı dolansan. Ne vakit bana da kısmet olansan, Nece taptalayım men seni, toprak? Tapdalayım: Gezeyim. Kövrelden: Duygulandıran 3

24 Nezmiyye Hicran KELBECER İ DÜŞÜNERKEN Gözlerimin koku sarı, Ağlayıram zarı-zarı. Unuttum ahdi-ilkarı- Mene bala deme vatan. Ayıma bak, yılıma bak, Yurtsuz kalan elime bak, Küle donmuş dilime bak, Mene bala deme vatan! Gelip yeşil bucağına, Isınmadım ocağına, Atılmadım kucağına, Mene bala deme vatan. Hasret kaldım yaz-kışına, Dolanmadım hiç başına. Çevrilmedim yurt taşına, Mene bala deme vatan. Ahdi-ilkarı: Ahde vefayı 4

25 Hicran, Hasret, İntizar HOŞ HABER İNTİZARINDA Gururlu Delidağ, Kale Kelbecer Bes neden özünü öğmeyir, Allah! Han Terter, Kanlı göl, Murov, Keytidağ Hicranı, hasreti eğmeyir, Allah! Cennet İstisu yum- çiçekli dağım, Kalaycım, Palıdlım- yeşil yaylağım. Al kana bükülen faryadım, ahım, Göklerin yüzune değmeyir, Allah! Ayrılık, intizar dostum, sırdaşım, Kalıp esirlikte nice yurttaşım. Kelbecer değende ahır göz yeşım, Hoş haber kapımı döğmeyir, Allah! Öğmeyir: Övmüyor 5

26 Nezmiyye Hicran DOSTLUĞUMUZ EBEDİDİR Öz yurdundan yahudiler, Kovuldukça zaman-zaman Ta kadimden bu günecen Kucak açtı Azerbaycan Faciamız aynileşti Hocalı da, Holokos da Yağmalandık din yolunda; Tarihlerin yaddaşinda. Ellerimiz birleşmeli Yüreğimiz birleşmeli Yağıları, zalimlari Dizin-dizin mahvetmeli! Ta qadimden geleceğe Gelecekden ebediye Dost olmalı, bir olmalı İsraille-Azerbaycan! (İsrail-Azerbaycan dotluğuna)./ Devletler arası dostluğu pekiştirmek gayesi ile yazılan bu şiir, Bestekâr İlahe Kısmet tarafından bestelenmiş olup, Saadet Şükürova tarafından klip yapılarak seslendirilmiş olup, her iki devlette beğeni ile dinlenmektedir. Günecen: Şimdiye dek. 6

27 Hicran, Hasret, İntizar Albert adlı erenleri; Karabağ da sine gerdi. Top-tüfengli neçe neçe Düşmenleri yere serdi. Ellerimiz bırleşmeli, Yüreğimiz birleşmeli. Yağıları-zalimleri Dizin-dizin mahvetmeli! Ta kadimden geleceğe, Gelecekten ebediye. Dost olmalı, bir olmal; İsrail le-azerbaycan. Karabağ da Azerbaycan safların yiğitçe dövüşerek can veren bir Yahudi. 7

28 Nezmiyye Hicran KARABAĞ I DÜŞÜNÜRKEN Karabağ değende tutulur dilim, Herkes bir moize okuyur gedir. Çadırda, çöllerde yaşayan elim, Yılları yıllara tokuyur gedir. Sen deme doğmaca yurt-yuvasından; Didergin ellerin karvanı varmış. Hocalı düzünde tokulende kan; Körpenin, kocanın kurbanı varmış. Büyük Ermenistan hülyasına bak, Bir körpe vücudu kadar değilmiş. Bu habis 3 ermeni dünyasına bak Çekdiyi azaplar hader değilmiş. Moize: Boş sözler. Didergin: Yerinden, yurdundan olan. 3 Habis: Kötü. 8

29 Hicran, Hasret, İntizar ANNEM Na kadar büyükmüş kudretin senin, Kendim anne olup anladım, annem! Saçına elenen ağappak deni Görüp, gözlerimi danladım, annem! Bedenim buz tutup her dem üşüdü, Babasız yaş geldi yaşımın üste. Bu alın yazısı, tale 3 işidir, Ne yahşi annem var başımın üstde. Dünyanın ışığı zulmetle koşa, Yıllar değirman tek üğütdü beni. Sana canım kurban, anne, ay anne, Senin nevazişin 4 büyütdü beni. Ağappak den: Beyaz saç. Danladım: Ağladım. 3 Tale: Talih 4 Nevazişin: Sevgin, şefkatin. 9

30 Nezmiyye Hicran DEĞESEN Şu dünyanın git-geline mat kalıp, Güle-güle aklayıram değesen. Gam-kederi gözlerime iz salıp, Mısra-mısra çağlayıram değesen. Zamanenin koç buynuzlu başıyla, Dünyamızın başa değen taşıyla, Gözlerimin alev dilli yaşıyla, Yüreğimi dağlayıram değesen. Men Hicranam-ayrılık var adımda, Dert alışar, gam eriyor odumda. Gece-gündüz yaddaşımda, yadımda; Yurt yerimi saklayıram değesen. Mat kalıp: Şaşırıp kalmak. 30

31 Hicran, Hasret, İntizar NE VAR Kİ Küskün giden günleri, Aklamaya ne var ki. Gül tek kövrek yüreği, Dağlamaya ne var ki. Dünya tutkun çen yüzü, Hayat derdin denizi. Ömrüm-günüm gam izi- Yoklamaya ne var ki. Ne suyu var, ne deni- 3 Serçe sevir veteni... Düşünmeyin: gideni Saklamaya ne var ki. Kövrek: Nazik Çen: Dumanlı 3 Den: Serçe yemeği 3

32 Nezmiyye Hicran ZAMAN Yaşı çoktur- değil naşı, Kum kibi öğüdür taşı. Kimdir yaman, kimdir yahşı, Farkını sezmeyir zaman. Ya Altay da, ya da Çin de Bu kıyafet, şu biçimde. Sanki ölüp öz icinde- Terpenip esmeyir zaman. Gösterende boz yüzünü Kırar insanın dizini. Gece-gündüz hey özünü Görmekten bezmeyir zaman. Değil naşı: Cahil değil Terpinip: Donakalıp 3

33 Hicran, Hasret, İntizar SARI GÜL Sevilmedin, sevmedin, Ne tez soldun, sarı gül. Yoksa vahtsız sarardın Gözlemekten yarı, gül. Elde bir kız karıdı Yüzü sana sarıdı. Yaranı kim sarıdı, Yarı otsan, yarı gül. Gül açar yazda, yayda- Tebiette bu- kayda... Ağlamaktan ne fayda, Gün çıkanda barı gül. Sarı gül, ay sarı gül! Karıdı: Yaşı geçti. 33

34 Nezmiyye Hicran ADAMI DERT DİRİLTİR Gözlerimden süzülüp, İcimi kurutur dert. Yanağımı üşütüp, Canımı çürütür dert. Elim ele yetmemiş Kaldım derdin elinde. Bir bayatı çağırın Bana derdin dilinde. Şu derdin ağuşunda Birce günüm bir yıldır. Tanrı koymur ölmeye- Adamı dert diriltir. Ağuşunda: Kucağında 34

35 Hicran, Hasret, İntizar LEVHA Sevip-ezizleyirdi, Toprak yaz kokusunu. Kalbinde gezdirirdi, Benövşe arzusunu. Ağaçlar göğerirdi Bahar sevdası ile. Bakıp reks eleyirdi Laleler kepenekle. Ellerimden üzülüp Uzağa yeriyirdim. Doğan günün renginde Şam gibi eriyirdim. Yeriyirdim: Yürüyordum Şam: Mum 35

36 Nezmiyye Hicran TENHA ÇİÇEK Kara kaya üstünde, Bitmişsen neden çiçek? Sarp kaya olup sene, Yoksa ki, vatan, çiçek? Adam da yok yanımda, Böle bilem derdimi. Bir de gördüm yok oldun, Seni külek derdimi? Hayal beni aparır- Gah gökde, gah yerdeyem. Dilim yanır susundan- Sehrayi-kebirdeyem. 3 Külek: Rüzgâr Susundan: Susuzluktan 3 Sehrayi-kebirdeyim: Büyük çöllerdeyim 36

37 Hicran, Hasret, İntizar DERDİNİ DANIŞAN ADAM Derdini danışan adam, Ben bilirim derdin tadın. A kaynayıp-taşan adam, Gözlerimde kuzuladın. İtgin itgime benzeyir, Tapıntımız okşar 3 değil. Biz uşak olsak da hala Yer küresi bir şar değil. Ölümün orpeği düşüp, Gözü bakır gözümüze. Vallah şu can koğneğinden Dertimiz yakındır bize. İtgin itgime benzeyir: Kaybımız birbirine benziyor. Tapıntımız: Kazancımız 3 Okşar: Benzer 37

38 Nezmiyye Hicran A DÜNYA Özumle yüz-yüze gele bilmirem, Beni ellerimden alan, a dunya! Nemli gözlerimi silebilmirem, Gamı gözlerime dolan, a dunya! Çıktım pişvazına saf yürek gibi, Geldim huzuruna ben dilek gibi. Tumurcuk bağlayan gül-çiçek gibi, Açmamış gözümde solan, a dunya! Cavan ömrüm baştan-başa kedermiş, Ne faydası, ağlamağım hedermiş. Yarananlar sana geldi-gidermiş, Özüne tek özü kalan, a dunya! Pişvazına: Huzuruna Cavan: Civan 38

39 Hicran, Hasret, İntizar YAD TEK DÜŞÜREM YADA Aylar, yıllar dolanır, Saçlarıma den düşer. İynenin yıldızından Talihime gün düşer. El-kolumu açıram, Yollara nur saçıram, Yüzü yaza kaçıram, Çimenime çen düşer. Yad tek düşürem yada, Neler var şu dünyada... Hayat adlı rüyada Hamı 3 menden gen 4 düşer. İynenin yıldızından: İğnenin deliğinden Çen: Çiğ 3 Hamı: Hepsi 4 Gen: Uzak 39

40 Nezmiyye Hicran SENİN MEHEBBETİN Şu yürekle, ezizim, Yüreğimi almadın. Gelme uykularıma- Hoş hatıram olmadın. Mehebbetin avcunda Bir deste gök çiçekti. Don vurmuş yüreğinde Hangi eşk bitecekti?! 40

41 Hicran, Hasret, İntizar YAD IZ BİRBİRİMİZE Oturmuşsan içimde, Yüreğimi didirsen. Ellerim ellerinde, Gözümde yol gidirsen. Yüreğimin içinde, Yadık birbirimize. Çıkardı mahverinden Yer olsa yerimize. Uzaklardan boylanır, Yüzümüze bir ışık. Görünür bir-biriyçün, Hala doğulmamışık. Didirsen: Didiklersin Mahverinden: Yerinden 4

42 Nezmiyye Hicran YÜREĞİMİN KULUYAM Yüreğimin kuluyam, O, meni çekir dara. Yapışıp ellerinden, Bilmirem gedim hara. Gece-gündüz bilmeden, Ruhunu okşayıram. Sensiz öten günü de; Seninle yaşayıram. Koşa ömür hatrına, Yüreğimi bölürem. Sen ölürem diyende, Senden kabak ölürem. Kabak: Önce 4

43 Hicran, Hasret, İntizar MENİ SEVECEKSEN Bir güneş ışığı tutup elimden, Beni gözlerine aparıp gedir. Hıssımı, duygumu yutup elimden, Şirin sözlerimi koparıp gedir. Aparır yolunun yolcusu gibi, Koymayır özüme kayıdam bir de. Eşkin yüreğimin avcusu gibi Salır can evimi tılsıme bir de. Bir aşkı yaşadak birce balamla, Yaş gelip kameti eğene kadar. Beni seveceksen şu ehtiramla Dizlerin toprağa değene kadar. Kayıdam: Kendime gelem. Kamet: Vücut 43

44 Nezmiyye Hicran MENİ LEYSAN GETİRDİ İçin-için ağladım, Hasret yüzüme güldü. Yola salmak istedim, Bağrım başı söküldü. Pervane şama sarı, Benim yönüm haradı? Talih her neyi çalsa Oynamalı havadı. Kışın oğlan çağında Fikrim çiçek bitirdi. Gözüm çağlayıb coştu, Beni leysan getirdi. Leysan: Sel Oğlan çağı: Sert çağı 44

45 Hicran, Hasret, İntizar BİR AVUÇ TOPRAK HASRETİ Ümidimin son nefesidir Gümanımın son anıdır. Dokunmayın siz kalbime, Yüreğim arı şanıdır Kaçkın düşen elim-obam Gururunu saklayıptır Derd dumanı, gam çiskini Yollarını bağlayıpdır. Gördüklerim gerçek midir? Dünya masal, hayat rüya. Bir avuç yurt toprağı yok, Gidenler gözüne koya. Arı şanı: Bal peteği Çiskini: Çisesi 45

46 Nezmiyye Hicran SEVDA M (Ablam Sevda nın aziz hatırasına) Arzuları paramparça, Umutları talan Sevdam. Mezarıyla esir, girov Karabağ da kalan Sevdam. Senelerdir gelemedik, Mezarını göremedik, Kırçin-kırçin saçlarını, Koklayarak öremedik... Hasret kaldık gözlerine, Hasret kaldık sözlerıne, Nece kıydı felek senin O sımsıcak yüreğıne... Öldüğün günden annemiz Sensiz sararmış, solmuş. Doyamadığın bebeğin, Şimdi kendi anne olmuş. Biliyor musun müjdemi, Deniz gözlü torunun var. Masalını anlatmaya, Ne takatım, ne gücüm var... Bilmem ki, kim kıydı sana, Facianı görmedim ki. Şu canımı feda dedim- Ben biçare ölmedim ki... Girov: Rehin Kırçın: Sırma 46

47 Hicran, Hasret, İntizar HELE Hava gibi, su gibi, Söyle lazımsan mene. Dünyada en kıymetli, Söyle varımsan mene. Söyle gökde yıldızın, Seni sevdirmiş mene. Onun için dözürem, Verdiğin işkenceye. Söyle ölüp dirildim, Bir günde nice defa. Çıkıp gittiğin günden, Eve gelmedin hele. Yapış buz yüreğimden, Söyle sevirem yine. Gökte yıldızı yanır, Mehebbetinin hele... Dözürem: Katlanırım 47

48 Nezmiyye Hicran BAK Can çekirem can içinde, Ay vusalım yan içimde. Vatan, toprak, kan içinde; Yüreğimde dağlara bak. Yaram gibi kaşıdığım, Yalan gibi yaşadığım, Yavrum gibi taşıdığım, Omuzumda ağlara bak. Saflık aç kurdun kuzusu, Aşk ölümün uykusu, Şu dünya bir sıır kuyusu, Ölenlere, sağlara bak Vusalım: Aşkım 48

49 Hicran, Hasret, İntizar HAYAT Sen ne şirinsen hayat, Masala benzetem mi? Yapışıp boz yüzünden, Yolunu görsetem mi? Danışım mı-gülüm mü, Barışım mı-küsüm mü, Niye yola gitmirik... Yoluna gül düzüm mü? Köyneğin didim-didim, Ayakların yalınmış. Ölün-dirilən hayat, Gönün nece kalınmış. Öyle şirinsen hayat, Zahirinde bal tadır... Ellerinde oyuncak, Hamı seni aldatır... Köyneğin didim-didim: Gömleğin parçalanmış Gönün: Derin 49

50 Nezmiyye Hicran ZİYARETE KABRİN UZAK (Dede Şemşir in ölmez hatirasina) Şu hayatta olduk naşı, Sehv eyledik adım başı. Sözlerinden yahşı-yahşı, Behrelenmedik, Dede. Ziyarete kabrin uzak, Sinemizde kalıp şu dağ. Kesilerek budak-budak, Dehrelenmedik, 3 Dede. Zulme düşen Hakk tan ayrı... Başımız papaktan ayrı, Kökümüz topraktan ayrı, Pöhrelenmedik, 4 Dede. Naş: Acemi Behrelenmedik: Gıdalanmadık 3 Dehrelenmedik: Yonulmadık 4 Pöhrelenmedik: Filizlenmedik 50

51 Hicran, Hasret, İntizar VAHTIN ÖLÇÜSÜ Vahtı telesdirirem Göz koyup akreplere. Güneş gökte gezinir Kapılıram hisslere. Bulut sanki semada Gizli bir sır gezdirir. Şimşeğin şöleleri Penceremi estirir. Her şey güzelleşmede, Gecmiş küsüp, incinir Çattın menzil başına, Saat burda lengiyir... 3 Telesdirirem: Çabuklaştırırım Şöleleri: Kıvılcımları 3 Lengiyir: Gecikir 5

52 Nezmiyye Hicran SENİ UNUTMAK İÇİN Seni unutmak için, Göklere yüz tuturam, Gökler senden konuşur. Seni unutmak için, Ölüp yere gedirem; Toprak senden konuşur. Seni unutmak için, Kim ise sevmek isteyirem- Dudaklarım adını pıçıldayır. Seni unutmak için, Nefret etmek itiyorum- Ruhum benden uzaklaşır. Seni unutmak için, Sahile yollanıram- Sular lal, dinmez olur. Seni unutmak için, Kalbimle elleşirem- Yüreğim çocuklaşır. Seni unutmak için, Kendimden çıkır gedirem. Kayıdışım ne pisdir- Yene seni görürem, Yene seni görürem! Pıcıldayır: Fısıldıyor 5

53 Hicran, Hasret, İntizar HAYALİMDE ÖTEN KENT Korpeliyim geçen kent Yüreğim su içen kent. Dostlar-doğma, mehriban, Kohumlar kol-kanattı. Böğrü diken böğürtlen ellerimi kanattı. Güneşi görüm diye O kent meni yarattı.... bir gün geldik şehire- Bu da böyle hayattı... Düştü menden uzağa Hayalimde öten kent. Yaddaşımdan gitmedi Yolu, izi yiten kent. Kent: Köy Mehriban: Sevecen 53

54 Nezmiyye Hicran GİTTİ Alışıp yandırdı su ciğerimi, Kangallar yamacı bürüdü, gitti. Bir buz parcasına donüp yüreğim Dağların başında eridi gitti. Kaynar İstisu yum, lel Kelbecer im, Kimsesize asa, el Kelbecer im, Kaleli-kartallı ner 3 Kelbecerim Lal oldu, dinmedi, kiridi 4 gitti... Bahar çiçekleri kışa büründü, Yılan kabuk koydu, adam süründü. Atamın, bacımın kabri küründü, Zaman mezarları kürüdü, gitti. Kangallar: Yabani otlar Lel: Cevahir 3 Ner: Büyük 4 Kiridi: Sustu 54

55 Hicran, Hasret, İntizar YURT HASRETLİ ANNEME Dert sineni dağlayır, Yüzün güler yüzüme. Anne, için ağlayır, Gözün güler gözüme. Bir bala yitirmişsen, Masum, esmer benizli. Ziyaret edeceğin Dağ mı, düz mü, deniz mi? Üzülürsen, annecim, Derdin, ahın- Kelbecer. Gündoğan, günbatanın, Kiblegâhın- Kelbecer. Gördüğün rüyaları, Danışırsan sen suya. Nece çattırım seni, Yurt hasretli arzuya?! 55

56 Nezmiyye Hicran NE VAHTDI Su yüzünde köpük gibi kalmışam, Çıprınıram dağa-taşa ne vahtdı. Meskenimi, yurt yerimi görmürem, Yazdan-yaza, kıştan-kışa ne vahtdı. Hayalimde o dağlara göçürem, Serin çeşme, buz bulakdan içirem. Aman, Allah, Kelbecer siz geçirem, Yıldan-yıla, yaşdan-yaşa ne vahtdı. Men talihin sınağında kalmışam, O, toprağın kınağında kalmışam. Göz yaşıyam, yanağımda kalmışam; Gam-güsseyem baştan-başa ne vahtdı. Güsseyem: Kederim 56

57 Hicran, Hasret, İntizar HOCALI Özü boyda göğsüm üste yaradır, Yüreğimi dağlayacak Hocalı. Vahşilerden miras kalan vahşeti, Yadımızda saklayacak Hocalı. Hasret çekdim, dert yürüdü üstüme, Alevlendım, kızınmadım istime. Aman, Tanrı, durma benim kastıma, Gözlerimle ağlayacak Hocalı. Ata - ana eteğinden üzülen, 3 Sert şahtanın 4 Kılıncıyla kesilen Körpe bala gözlerinden süzülen, Al kanımdı, çağlayacak Hocalı. Kızınmadım: ısınmadım İsti: Sıcak 3 Üzülen: Kopan 4 Şahta: Ayaz 57

58 Nezmiyye Hicran YURTSUZ, YUVASIZ CANIM İlahi, başımıza Neler geldi, gör neler! Dünyanın sonu mudur, Güllelendi körpeler?! Her yerde mazlum insan Zulme tabidir hele. Ruh benden çıkıp anne, Canıma çetin gele. Şehidleşti soy-köküm, Defn eyledim gözümde. O günden kabalaştım Söhbetimde, sözümde. Düşmene nefretimden İçim kahırlanıpdı. Elim gelmir yazmaya, Dilim zeherlenipdi. Gönlüm hasret odası, Hicran durup kastına. Yurtsuz-yuvasız canım, Güneş düşmez üstüne. 58

59 Hicran, Hasret, İntizar KIZIMA Şu gamlı taleyime Uğur getiren kızım. Sevinc, ferah hissini Mene yetiren kızım. Dünya öyle gözeldi Senin güzelliğinde. Her bir sözün şirindi, Baldan şirin dilinde. Sen kol-kanat getirdin, Arzuma, dileyime. Sevgin öyle büyüktür; Sığışmır yüreğime. Taleyime: Talihime 59

60 Nezmiyye Hicran İLME-İLME DERT ÖRÜREM Harı bülbülü kurudup, Sözüme taktım Karabağ. Şuşa dan çelenk örüp, Gözümden astım Karabağ. Atam deyip, annem deyip, Gece, gündüz selam verip Kara-günlü ermeni kız, Laçın da 3 kırmızı geyinip... Duman dağa enen gibi Dilim yanır dinen gibi, Öyle bil insan değilem, Sökülürem kümem 4 kibi Ilme-ilme dert örürem Gündüzü gece görürem Boz arzunun gök donuna Bakıp gözümü dövürem. 5 Lal tek ahır sular yüzden, Kara libas, kara gözden Ümit gözleme Karabağ Şirin vedden 6, yalan sözden... Harı bülbül: Karabağ da yetişen bir çiçek. Şuşa: Ermeni işgalinde olan Azerbaycan ait bir şehir. 3 Lacın: Ermeni işgalinde olan Azerbaycan ait bir şehir. 4 Kümem: Eski bir köy evi 5 Gözümü dövürem: Bakakalmak 6 Ved: Vaat 60

61 Hicran, Hasret, İntizar SALMAN Abimin ciğerparesi, Ablalarımın babası, Kızımın anne babası- Salman. Evimizin yaraşığı, Gözlerimizin işığı, Nihat ın, Nicat ın Katmakarışığı: Salman... Hesen imin, Ferid imin Ezizi, sevimlisi. Annem gelse şu dünyaya Kimdi onun deyiklisi? -Salman... Deyiklisi: Beşik kertmesi. 6

62 Nezmiyye Hicran HASRETİN SON MENZİLİ (Emim Kamran ın eziz hatirsina) Nenem bana üc ad verdi- Hicran... Hasret... İntizar... Hicranı bana, Hasreti sana, İntizarı Kelbecer e düştü emi! Asıldın, Garipliyin dar ağacından, Ayrı düştün kardeşinden, bacından Vatanda, vatansız öldün emi! Alın yazısı gibi, Yozdun Talihin karğışını. Son nefeste vatan seçtin, Toprağın ağuşunu../ Kargış: Beddua 6

63 Hicran, Hasret, İntizar Kavuşmasan da dağ-taşına, Kavuştun Hakk dünyasında civan kardeşine. Çatanda son menzile, Gözyaşını sildin, emi! Düşünüp kardeş kızını: Hicrana, Hasrete, İntizara, güldün, emi!... 63

64 Nezmiyye Hicran YÜZÜ DÖNÜK DÜNYAYA Yüeğim gözümün içine, Arzularım dilime. Kondu hemişe. Nedense heç inanmadım, Göze, nazara... Her şeyin pisini de saf gördüm; Yüreğim gibi. Körane pislikler Ustüme dolu gibi yağdıkca, Nazarlar hancer gibi, Sinemi oydukca, Dilleri, gönülleri Şanapipik kuyruğu kibi, Rengareng gördükce, Yittim susuz, kimsesiz, Sahralarda. Heç bilmedim haçan, necə, Ne vaht geldim şu yüzüdönük dünyaya. Hemişe: Her zaman Şanapipik: Her renge bürünen kuş 64

65 Hicran, Hasret, İntizar NEREDESİN Saat yatır gün uzanır, Güneş batır, çöl bozarır, Yüreğimde mehebbetim Gah alışır, gah azalır Neredesin? Bahışında doğulmuşam, Göz yeşımde boğulmuşam, Baka baka yollarına Gözlemekten yorulmuşam Neredesin? Telefondan küstü elim, Destekten üzüldü elim, Kohumun, yadın içinde Ellerini gezdi elim Neredesin? Dumana, çene 3 dönerem, Çekilip göğe giderem, Bir yaz dolusuna dönüp, Kapına elçi gelerem- Neredesin? Hicran, hasret, intizaram, Ne doğmayam, ne de yadam, Gözlerinden uzaklarda Sene senden ben yakınam Neredesin? Doğulmuşam: Doğmuşam Kohum: Akraba 3 Çene: Çiğ 65

66 Nezmiyye Hicran HOŞBAHT AİLENİN SAĞLAM FACİASİ Kalbinde yurt hasreti, Gözlerinde keder-gam, Büyük yatakhane odaları, orada meskunlaşan köçkünler ve yenice dunyaya gelen körpeler. Böyüklerin sifetinden süzülen hacaletin 3 Göllgesi. Bu kolgenin irsen körpelerin göz didesine geçmesi, gökdelen yatakhanelerde hoşbaht ailenin sağlam faciasi... Meskun: Oturulan yer Köçkünler: Göçmenler 3 Hacalet: Utanç 66

67 Hicran, Hasret, İntizar BİR GÜN GELECEKTİR Bir gün gelecektir- o günü iste, Senin her kelimene he deyeceyem. Kalbini inciten sözlerim üstde, Bilmirem özüme ne deyeceyem. Ömürden hatıra kalacak yine, Gelecek saçının beyaz illeri. Sevdalı yüreğim deyecek sene Ne tez solup gitti o yaz günleri?! Bir ömür boyunca yansa bu ocak, Şölesi aleme nur yayacaktı. Soğuk gözlerine gülüş dolacak; Mehebbet güneş tek parlayacaktır. Deyeceyem: Diyeceğim Şöle: Kıvılcım 67

68 Nezmiyye Hicran SENSİZLİK Kalbimi dolu gibi döyür, Susuz sahra kibi çeker kendine sensizlik. Kalıram semadan yere hasret çekisiz eşya kibi. Sanki tufan kopacak külekden asılır canım, karanlığa düşürem, Guneş beni avutur. Şu bir sevgi odudur... 3 Döyür: Döver Külek: Rüzgâr 3 Od: Ateş 68

69 Hicran, Hasret, İntizar SENİN HAYALİNLE Bugün hayalinle geldim yüz-yüze, Biz susduk, danıştık evvelki kibi. Kalkıp zirvelere, inip yamaca, Küsüşüp-barıştık evvelki gibi. Kalmıştı havada hasret elimiz, Deme yalan imiş, şu git-gelimiz. Gam-keder üstünde geldi ilimiz, Dert ile yarıştık evvelki kibi. Tezece konmuştum yıldıza, aya; Ucup yoka çıktı, şu şirin rüya. Mene öyle geldi kavuştuk güya, Kaynadık, karıştık evvelki gibi. 69

70 Nezmiyye Hicran SENLİ DÜNYA, MENLİ DÜNYA Seven yüreğimi sene vermişem, Kalmışam yüreksiz- canım can değil. Sanma ki, evine konak gelmişem, Dünya seni mensiz yarıdan değil. Şu ömrü, şu günü gamsız yaşamak, Her zaman kirpiği nemsiz yaşamak, Dünyayı dolanıp mensiz yaşamak Hoşbahtlik denilen gözel an değil. Eşkim yüreğinde buzdu, kardısa, Şu istek, şu sevgi sene dardısa, 3 Gördğün gözeller eğer yardısa; 4 Şu kısmet, şu tale 5 Tanrı dan değil, Dünya seni mensiz yarıdan değil. Yarıdan: Hoşbaht olmayan Kardısa: Kar idiyse 3 Dardısa: Dar idiyse 4 Yardısa: Yar idiyse 5 Tale: Talih 70

71 Hicran, Hasret, İntizar BÖLÜNMÜŞ TÜRKİSTAN BÜTÜNLEŞECEK Uyandık uykudan ezan sesine, Kalbimiz imandan Kur-an yarattı. Dilimiz, dinimiz od ülkesini; Sevgimiz, aşkımız Turan yaratı. Tarihin koynuna ad yazacağız, Haini, habisi yad yazacağız. Alıp Karabağ ı düşmen elinden; Şehidin kanıyla şad yazacağız! Gayemiz, yolumuz çiçeklenecek, Arzumuz, ahdımız gerçekleşecek, Yumruk tek birleşip Turan elinde; Bölünmüş Türkistan bütünleşecek. 7

72 Nezmiyye Hicran DİLGEM (Ermeni asırlığında hala işkencelere maruz kalan Dilgem Askerova) Bilmirik necedir halin, Nicedir ehvalin kardeş. Min azaba, eziyete; Nicedir teperin kardeş. Boğazında dığaların, 3 Mundar eli çürüdü mü? Ziyaretine gittiğin, Annen-baban üşüdü mü? Şuşa 4 seni kucaklayıp, Sığal çekti mi başına? 5 Kelbecer 6 ocak kalayıp, Eli yığdımı yoluna? Zengilan ın 7 han çınarı, Yollarına su septi mi? Cebrayıl ın 8 yamaçları, Sesine ses verdimi?./ Bilmirik: Bilmiyoruz Teperin: Takatin, halin 3 Dığa: Ermeni genci 4 Şuşa: Ermeni işgalindeki Azerbaycan şehri. 5 Sığal çekti mi başına: Başını okşadı mı 6 Kelbecer: Ermeni işgalindeki Azerbaycan şehri. 7 Zengilan: Ermeni işgalindeki Azerbaycan şehri. 8 Cebrayıl: Ermeni işgalindeki Azerbaycan şehri. 7

73 Hicran, Hasret, İntizar Ağdam daki harı bülbül, Gözlerini okşadı mı? Fuzuli nin muğamatı, Yüreğini kokladı mı? Hocalı da 3 ne var ne yok, Gözyaşını kuruttu mu? Kanına belenen toprak, Kan gölünü unuttu mu? Seni kimse unutmadı, Vetenden can asan oğul! Mazarını sağlığında Veten için kazan oğul! Ağdam: Ermeni işgalindeki Azerbaycan şehri. Fuzuli: Ermeni işgalindeki Azerbaycan şehri. 3 Hocalı: Ermeni işgalindeki Azerbaycan şehri. 73

74 Nezmiyye Hicran O BİR KAHRAMAN (45 ermeni askerini geberten Azerbaycan ın Milli Kahramanı Mübariz İbrahimovun eziz hatırasına) Halkının iftiharı, Zamanın bayraktarı, Karabağ savaşıyla, Hayran etti cihanı. Tarihlere adını, Şeref, şanıyla yazdı. Mazarını cennete Öz elleriyle kazdı. O kahraman doğuldu, Anasının betninden Heç korkup yıpranmadı Düşmenin hiylesinden. O savaşa başladı, Gücü-kudreti ile Ermeniye ders oldu Hatta cesedi ile../ 74

75 Hicran, Hasret, İntizar Azerbaycan oğlunun Od yürekli erenidir. Düşmenlerin gözüne dağ, Şehitliğin zaferidir. İmza yaptı şu cihana Dövüşlerde adıyla. Hepimize evlat oldu Şehit olan canıyla. Halkının iftiharı, Zamanın bayraktarı, Karabağ savaşıyla, Hayran etti cihanı. 75

76 Nezmiyye Hicran ÖYLE Mİ? Ellerimi çiçeksiz. Yüreğimi sevgisiz. Ruhumu kimsesiz Koydun öyle mi? Mürgülü hatıraları, Uykulu gençliği. Perişan gelinliği, Ak kefen içinde Boyuma biçtin öyle mi? Bu amansız hayatta, Sen divane, men deli. Men bahtiyar olmadım, Sen mutlusun öyle mi? Mürgülü: Uykulu 76

77 Hicran, Hasret, İntizar VETEN Min cüra hayale düşüp kalmışam Elim göğe çatmır, ne yere veten! Gözümün üstüne gölge salmışam, Ne susabilirem, ne dine, veten! Karanlık yollarım dolanbaç olup, Arzular gözümde sararıp, solup, Öyle yatmışam ki, kara uykuda, Sinennen üstüme gece ay doğup Silip yüzümdeki kara lekeni, Avutup aşkıyla men biçareni, Verip gözelliğin uykularına, Gözüme getirip çölü, çemeni. Min cüra hayale düşüp kalmışam, Elim göğe çatmır, ne yere veten! Gözümün üstüne gölge salmışam, Ne susabilirem, ne dine, veten! Cüra: Çeşit 77

78 Nezmiyye Hicran DİYORUM TALİHTİ Hiç zaman kalmıyor söz yüreğimde, Susup ölmektense, danışıp ölem. Yurdunu yitiren yurttaşlarımın, Derdine, serine karışıp ölem. Dalgalar koynunda gemisiz canım, Mezarı, menzili temirsiz canım. Dünyayı dolanan semirsiz canım; Çadırda, çöllerde alışıp ölem. Od una eriyor şen pervanenin, Eğir kametini, gam divanenin. Başına ne gelse men biçarenin; Deyirem talihtir, barışıp ölem. Danışıp: Konuşup 78

79 Hicran, Hasret, İntizar GEL GİDEK Dert elinden kara günük, ay elli, Baş götürüp uzaklara gel gidek. Kaçkın, köçkün, diderginik, ay elli, Yurdumuza- o dağlara gil gedek. Yüzüm güldü, içimde gam çağladı, Acı hicran daim meni hakladı. Bu ağrılar yüreğimi dağladı, Hasret çeken bulaklara gel gidek. Yağıların caynağında yuvamız, Talan olup, viran kalıp obamız. Yurt yerinde söndürülüp sobamız, Odu sönmüş ocaklara gel gidek. Diderginik: Yurdundan kovulan Caynağında: Pençesinde 79

80 Nezmiyye Hicran DAĞLARIN İsteyirem konuk gelim, dincelim, Gül-çiçekli kucağında dağların. Benövşeden ibret alım, incelim; Etir 3 saçan bucağında dağların. Yürek dine, danışmayan dil olam, Fesillerde değişmeyen il olam, Keklikotu, zire 4 olam, hil 5 olam; Her taşında, torpağında dağların. Hicran, burda bulut kibi dolaydın, Gök çemende hayallere dalaydın, Ne olaydı, kurumayıp kalaydın; Yağış yuyan yarpağında dağların. Dincelim: Dinleneyim. Benövşeden: Menekşeden 3 Etir: Koku 4 Zire: Dağ bitkisi 5 Hil: Dağ bitkisi 80