Isıl İşlemin Kayın (Fagus Orientalis L.) Odununun Şok Direnci Üzerine Etkilerinin İncelenmesi

Transkript

1 Isıl İşlemin Kayın (Fagus Orientalis L.) Odununun Şok Direnci Üzerine Etkilerinin İncelenmesi Bekir Cihad Bal, 1 -Fatih Tuncay EFE 2, Özet: Yüksek sıcaklıkla belirli sürelerde muamele edilen metal, cam, seramik gibi malzemelerin teknolojik özelliklerinde bazı değişmeler meydana gelmektedir. Metaller sertleşmekte, camın kırılganlığı farklılaşmakta ve seramik daha sert bir malzemeye dönüşmektedir. Benzer bir durum odun içinde geçerlidir. Yüksek sıcaklıklarda muamele edilen odunun fiziksel ve mekanik özelliklerinde değişimler meydana gelmektedir. Bazı fiziksel özellikleri kullanım açısından yararlı olabilecek şekilde değişmektedir. Daha az genişleme-daralma göstermekte ve denge rutubeti yüzdesi azalmaktadır. Ancak, mekanik özellikleri ise belli miktarda azalma göstermektedir. Özellikle şok direnci oldukça azalmaktadır. Bu azalma, ağaç türünden ağaç türüne değişmektedir. Bu çalışmada, kayın odunu 180, 200 ve 220 C sıcaklıklarda yaklaşık 3 saat süre ile muamele edilmiştir. Isıl işlem görmüş kayın odunu örneklerinin, yoğunluk, denge rutubeti, ağırlık kaybı ve şok direnci tespit edilmiştir. Gruplar arasındaki farklar ANOVA testi ile belirlenmeye çalışılmıştır. Elde edilen verilere göre; ısıl işlemin, kayın odunun şok direncini ve denge rutubeti miktarını önemli seviyede azalttığı belirlenmiştir. Anahtar kelimeler: Isıl işlem, kayın odunu, şok direnci Abstract: Some changes occur in technological properties of materials such as iron, glass, ceramic treated with high temperature and certain durations. Metals harden, the fragility of glass differs, and ceramic turns into harder materials. A similar situation occurs in wood. Some changes occur in the physical and mechanical properties of wood treated with high temperature. Some physical properties of wood are modified to be useful for use. It shows less swelling and shrinkage, and the percentage of equilibrium moisture content decreases. But the mechanical properties of wood decreased. Especially impact bending strength reasonably decreases. This decreases change from tree to tree. In this study, the beech wood treated in temperature of 180, 200 and 220 C for 3 hour. Density, equilibrium moisture content, mass loss, and impact bending of heat treated beech wood were determined. The differences between groups were tried to determine with ANOVA test. According to obtained data; it was determined that heat treatment affects the impact bending strength and equilibrium moisture content of the beech wood significantly decreased. Keywords: Heat treatment, beech wood, impact bending 1 GİRİŞ Mekanik özellikler genel bir ifade ile malzemeye dışarıdan yapılan yüklemeler ile onun biçimini değiştirmeye zorlayan kuvvetlere karşı koyma gücü olarak tanımlanmaktadır (Örs ve Keskin 2001). Yapılan mekanik testler ile malzemede meydana gelen değişmeler incelenmektedir. Şok direnci veya diğer bir adı ile dinamik eğilme direnci mekanik özelliklerden birisidir. Malzemenin, çok kısa sürede meydana gelen ani yüklemelere karşı koyabilme kabiliyetini ölçer (Bozkurt ve Göker 1996; Örs ve Keskin 2001). Şok direnci testi farklı bazı testlerle veya cihazlarla yapılabilmektedir. Şok direnci test cihazı tasarımı ve üretimi yapan firmalar tarafından 3 farklı yapıda test düzeneği geliştirilmiştir. Bunlar; ağırlık düşürme (Drop weight), çekiç darbe (pendulum impact) ve volan (flywheel) şeklindedir. Farklı malzemeler için bu üç düzeneğin farklı alt tipleri geliştirilmiştir. Bunun yanında, USDA Forest Products Laboratory tarafından, ahşap malzemenin şok direncini test etmek için Toughness (tokluk) makinesi geliştirilmiştir. Bu cihazda da bir çekiç sistemi kullanılmaktadır. Bu makinenin, Amsler ve Izod test makinelerinden farkı, bir zincir sistemi kullanıyor olmasıdır (Siewert ve ark., 1999; Janowiak and Bukowski 2000). Ahşap malzemenin test edilmesinde genelde, Amsler çekiç test cihazı veya Toughness test cihazı kullanılmaktadır. Şok direnci test sonucu genel olarak kgm/cm 2, kj/m 2, J/cm 2, or ft-ib/in 2 birimleri ile gösterilmektedir. Tuğla, çelik, gaz beton, beton, cam, plastik ve ahşap malzeme geçmişten günümüze insan hayatında önemli derece yer edinmiş mühendislik malzemelerindendir. Her birinin kendine has bazı üstün özellikleri vardır. Bu üstün özelliklerinden dolayı tasarımcılar tarafından farklı şekillerde ve alanlarda değerlendirilmektedirler. Farklı kullanım alanları için bu malzemelerin, değişik özelliklere sahip türleri kullanılmaktadır. Örneğin; pencerelerde kullanılan cam ile taşıtlarda kullanılan cam aynı özelliklerde değildir. Çelik malzemede farklı türlerde bulunmaktadır. Kullanım alanlarına göre, bileşimlerine göre veya katkı maddelerine göre birçok çelik türü bulunmaktadır. Çeliğin ya da camın sağlamlığını ve kırılma yapısını değiştirmek için endüstriyel olarak uygulanan işlemlerden biriside ısıl işlemdir. Bu işlem ahşap malzemelerde de uygulanmaktadır. Isıl işlem modifikasyonu ahşap malzemenin fiziksel özelliklerini ve biyolojik dayanıklılığını olumlu yönde iyileştirir, fakat diğer bazı malzemelerin aksine, mekanik özelliklerini azaltmaktadır. Isıl işlem görmüş ahşap malzemenin şok direnci üzerine geçmişte birkaç çalışma yapılmıştır. Örneğin, Jimenez ve ark (2011) tarafından yapılan bir çalışmada, 180 C de 2 saat süre ile

2 1st International Conference on Engineering Technology and Applied Sciences uygulanan ısıl işlemin Malapapaya odununun kontrol örneklerine göre, şok direncini yaklaşık %52 oranında azalttığı belirlenmiştir. Korkut ve Hiziroğlu (2009) tarafından yapılan bir çalışmada ısıl işlem modifikasyonun fındık odununun mekanik özellikler üzerine etkisi incelenmiş ve sonuçta şok direncinin diğer mekanik özeliklere göre daha fazla etkilendiği görülmüştür. Bu konuda yapılan önceki çalışmalara göre, kayın odununun şok direncinin farklı yüzeylerde, ısıl işlem modifikasyonundan nasıl etkilendiği konusunda yeterli çalışmaya rastlanmamıştır. Bu noktadan hareketle, bu çalışmada ısıl işlem görmüş kayın odununun radyal ve teğet yüzeylerde şok direncinin nasıl etkilendiği belirlenmeye çalışılmıştır. 2 MATERYAL VE METOT Bu çalışmada deneme materyali olarak kayın (Fagus orientalis L.) odunu kullanılmıştır. Kayın kerestesi öncelikle kaba boyutlandırmada 25x25x1100mm ölçülerinde çıtalara biçilmiştir. Sonra, sırasıyla planya ve kalınlık makinesinde işlenmiş ve kesit ölçüsü net 20x20mm ölçülerine getirilmiştir. Hazırlanan bu çıtalar 20x20x250mm ölçülerinde kesilerek test örnekleri hazırlanmıştır (Şekil 1). Çıtalardan sırasıyla kesilen her bir test örneği farklı bir test grubuna dahil edilmiştir. Böylece, her bir çıtadan her bir çalışma grubu için eşit sayıda test örneği alınmıştır. Bunun sebebi odun özelliklerinden kaynaklanan farklılıkların sonuçlar üzerindeki etkisini azaltmaktır. ağırlık kaybı aşağıda verilen eşitlik (1) yardımı ile hesaplanmıştır. (%) = ( 1 2) (1) Burada, AK ısıl işlem sonrası hesaplanan ağırlık kaybı, A1 örneğin ısıl işlem öncesi tam kuru ağırlığı, A2 örneğin ısıl işlem sonrası tam kuru ağırlığıdır. Isıl işlem sonrası test örnekleri, 20 C ve %65 bağıl nem ortamında ağırlıkları değişmez hale gelinceye kadar şartlandırılmıştır (Şekil 2-A). Bu durumdaki yoğunluk değerleri (D) ve rutubet yüzdeleri (R) TS 2471 ve TS 2472 e göre belirlenmiştir. Şok direnci testleri TS 2477 e göre yapılmıştır. Denemelerde Amsler tip bir test cihazı kullanılmıştır (Şekil2-B). Denemelerde şok direnci test cihazının çekici test örneğine tam ortadan etki etmiştir. Denemeler sonunda elde edilen iş miktarı cihazın göstergesinden okunup kaydedilmiştir. Sonra bu değer kuvvetin etki ettiği alana bölünerek şok direnci hesaplanmıştır. Elde edilen veriler istatistiksel olarak SPSS programında ANOVA ile değerlendirilmiştir. Gruplar arasındaki farklar Tukey testi ile gösterilmiştir. Şekil2. Test örneklerinin şartlandırılması (A), Şok direnci test cihazı (B) Şekil1.Şok direnci test örnekleri Elde edilen test örnekleri bir kontrol (A) grubu ve üç deney (B, C, D) grubu olmak üzere dörde bölünmüştür. Her grup kendi içinde ayrıca radyal ve teğet yüzey test örnekleri olmak üzere ikiye bölünmüştür. Her grup için 20 adet olmak üzere toplam 160 adet test örneği hazırlanmıştır. Bu örnekler, öncelikle tam kuru hale gelinceye kadar 103 C sıcaklıkta etüvde kurutulmuştur. Tam kuru ağırlıkları alınmış ve sonra ısıl işlem uygulanmıştır. Isıl işlem laboratuar tipi bir etüvde yapılmıştır. İşlem esnasında etüvün hava giriş çıkışları kapatılmıştır. İşlem 180, 200 ve 220 C de üç saat uygulanmıştır. Isıl işlem sonrası test örneklerinin ağırlıkları alınmış ve işlem esnasında meydana gelen 3 BULGULAR VE TARTIŞMA Isıl işlem uygulanmış kayın odununa ait ağırlık kaybı, yoğunluk, rutubet ve şok direnci test sonuçları Çizelge 1 de verilmiştir. Ayrıca, yoğunluk, rutubet ve şok direnci değerlerinde ısıl işlemin etkisi ile meydana gelen azalma miktarları kontrol grubuna kıyasla hesaplanmış ve çizelgenin alt kısmında gösterilmiştir. Elde edilen veriler incelendiğinde; deney gruplarında meydana gelen ağırlık kaybı miktarlarının artan sıcaklıkla doğru orantılı olarak hızlı bir şekilde arttığı ve en fazla kaybın 220 C de işlem gören D grubunda meydana geldiği görülmektedir. Radyal yüzeyde test edilen örneklerle teğet yüzeyde test edilen örneklerin ağırlık kaybı miktarlarının birbirlerine çok yakın olduğu

3 görülmektedir. Ağırlık kaybına paralel olarak diğer değerlerde azalma meydana geldiği görülmektedir. 220 C de işlem gören D grubunda yoğunluk miktarının %12-13, denge rutubeti miktarının %46 ve şok direncinin radyal ve teğet yüzeylerde sırasıyla %72 ve %65 oranında azaldığı belirlenmiştir. Test edilen teknolojik özelliklerden en fazla şok direncinin azaldığı görülmektedir. Bu konuda yapılan önceki çalışmalarda, ağırlık kaybının ısıl işlem modifikasyonunun en belirleyici göstergesi olduğu birçok araştırmacı tarafından ifade edilmiştir (Esteves ve Pereira 2009; Ibach 2010; Bal 2013; Cademartori ve ark., 2013). Ahşap malzemenin ısıl işlem esnasında, öncelikle temel bileşenlerinden olan hemiselulozlar bozunmaktadır. Sonrasında selüloz zarar görmektedir. Lignin yüksek sıcaklığa dayanıklı bir bileşendir. Ancak, sıcaklıkla yumuşama eğilimi göstermekte ve dallanma yapmaktadır (Brito ve ark., 2008; Esteves ve Pereira, 2009; Korkut ve Kocaefe 2009; Cademartori ve ark., 2013). Masif ahşap malzemenin kimyasal yapısının bu şekilde etkilenmesi, onun biyolojik dayanıklılığını (Esteves ve ark., 2014) bazı fiziksel özelliklerini (Aydemir ve ark., 2011; Bal 2013) ve mekanik özelliklerini (Korkut ve Hiziroğlu 2009) etkilemektedir. Yapılan bu çalışmada da önceki çalışmalara benzer şekilde mekanik özelliğin (şok direnci) azaldığı, bir fiziksel özellik olarak aldığı rutubet miktarının azaldığı belirlenmiştir. A B C Çizelge1. Ağırlık kaybı, yoğunluk, rutubet ve şok direnci test sonuçları ve azalma miktarları AK a D b R c ŞD d AK a D b R c ŞD d % g/cm 3 % kgm/cm 2 % g/cm 3 % kgm/cm 2 Radyal yüzey Teğet yüzey x ss x ss x ss , D x ss Azalma miktarları (%) B C D a Ağırlık kaybı, b Yoğunluk, c Rutubet, d Şok direnci, x: Aritmetik ortalama, ss: Standart sapma Çizelge1. de verilen şok direnci değerleri incelendiğinde; en yüksek değerlerin kontrol grubunda (A) elde edildiği ve en düşük değerlerin ise deney gruplarından D grubunda elde edildiği görülmektedir. Bunun yanında, teğet yüzeyde uygulanan testlerden elde edilen şok direnci test sonuçlarının radyal yüzeyde uygulanan testlerin sonuçlarında her grupta daha yüksek olduğu görülmektedir. Elde edilen bulguların istatistik testlerine ait ANOVA sonuçları Çizelge 2 de ve gruplar arasındaki farklılıkları gösteren Tukey testi sonuçları ise Çizelge 3 te verilmiştir. Çizelgelerde verilen sonuçlar incelendiğinde; sıcaklık faktörünün şok direnci üzerine çok önemli seviyede (p<0.001) etkisi olduğu görülmektedir. Yüzey faktörünün ise önemli seviyede (p<0.05) etkisi olduğu ve ayrıca bu iki faktörün etkileşiminin önemsiz olduğu (p<0.05) belirlenmiştir. Çizelge2. Sıcaklık ve yüzey faktörlerinin etkisine ilişkin ANOVA testi sonuçları Varyans Kareler Serbestlik Kareler Önem F kaynağı toplamı derecesi ortalaması Düzeyi Sıcaklık Yüzey Sıcaklık * yüzey (NS)

4 Çizelge3. Sıcaklık ve yüzey faktörlerine ait grup ortalamalarını gösteren Tukey testi sonuçları Sıcaklık Faktörüne ait Tukey Testi sonuçları Yüzey Faktörüne ait Tukey Testi Gruplar Gruplar Sıcaklık N Yüzey N C * Radyal C Teğet C Kontrol *1 kj/m 2 : kgm/cm 2 dir. 18 Radyal Yüzey AK (%) D (g/cm3) R (%) 0 A B C D Test Grupları Şekil3. Isıl işlem sonrasında radyal yüzeydeki değişimler. Şekil 3. teki grafik incelendiğinde ısıl işlem sonrası radyal yüzeydeki en fazla değişimin D grubu örneklerinde, yani 220 C sıcaklığa tabi tutulan örneklerde ağırlık kaybı, yoğunluğundaki azalma ve denge rutubetindeki azalama şeklinde gerçekleştiği görülmektedir. 18 Teğet Yüzey AK (%) D (g/cm3) R (%) 0 A B C D Test Örnekleri Şekil4. Isıl işlem sonrasında teğet yüzeydeki değişimler.

5 Şekil 4. teki grafiğe göre ısıl işlem sonrasında teğet yüzeydeki değişim oranlarının radyal yöndeki değişim oranlarına büyük benzerlik gösterdiğini görülmektedir. Buna göre ısıl işlem sonunda kayın ağacındaki ağırlık kaybı, yoğunluktaki azalma ve denge rutubetindeki azalma radyal ve teğet yüzey farklılıklarından ve ısıl işlem sıcaklık farklılıklarının etkili olduğu görülebilir. Şok Direnci (kgm/cm 2 ) 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0,1 Radyal yüzey Teğet yüzey 0 A B C D Test Grupları Şekil5. Isıl işlemde yüzeylere göre şok direnci farklılıkları Şekil 5. bize farklı sıcaklık derecelerindeki ısıl işlemlerde dahi kayın odununun yüzeylerinin yapısal farklılığının etkili olduğunu ve teğet yüzeylerin çarpmaya karşı radyal yüzeyden daha dirençli olduğunu; ancak artan sıcaklığa paralel olarak her iki yüzeyin de şok direncinin azaldığını göstermektedir. Isıl işlem ile ilgili olarak yapılan önceki çalışmalarda yüzeyler arasındaki farklılığı ortaya koyan bir çalışmaya rastlanmamıştır. Ancak, masif ahşap malzeme üzerinde yapılan farklı bazı çalışmalarda mekanik test sonuçlarının (Bozkurt ve Göker 1996; Bozkurt ve Erdin 1997; Bal ve ark. 2013), fiziksel özelliklere ait test sonuçlarının (Korkut ve Kocaefe 2009; Bal ve ark. 2011; Bal ve Bektaş 2012) teğet ve radyal yüzeyler arasında farklı olduğu bildirilmiştir. Ayrıca, bu fiziksel ve mekanik özelliklerle beraber morfolojik özelliklerin sadece yüzeyler arasında değil, aynı zamanda ağacın farklı yerlerinden alınan test örnekleri arasında da farklılıklar olduğu belirlenmiştir (Calvo ve ark. 2006; Silva 2006; Bal ve ark., 2011; Bal 2012; Bal ve Bektaş 2012). Bunun önemli bir sebebinin masif ahşap malzemenin diğer birçok mühendislik materyalinden farklı olarak üç temel yönde farklı özellikler gösteren anizotropik bir malzeme olmasıdır. Ayrıca, ağacın yetişme yeri, toprak özellikleri, ağaç türü, yıllık yağış miktarı gibi birçok faktörün odun oluşumu üzerine etkili olmasıdır (Bozkurt ve Göker 1996; Bozkurt ve Erdin 1997; Bal 2011). Bu nedenle, masif ahşap malzeme üzerinde yapılan fiziksel ve mekanik testler sonucunda farklı yüzeylerde farklı sonuçlar elde edilmektedir. Şekil. 6 da şok direnci testi sonrası bazı test örneklerinin görüntüsü verilmiştir. Görüntüler incelendiğinde A grubu ile diğer gruplar arasında kırılma noktasındaki farklılıklar dikkat çekmektedir. A grubunda genel olarak uzun kıymıklı bir kırılma oluştuğu, B grubunda kıymık boylarının kısaldığı, C grubunda ve özelliklede D grubunda kıymıksız bir kırılma oluştuğu görülmektedir. Masif ahşap malzemede şok direnci testi sonrası kırılma yüzeylerinde meydana gelen kıymık şekilleri ve kıymık boyu uzunluğu gevreklik-esneklik özelliklerinin bir göstergesidir. Uzun kıymıklı kırılmalar esnekliği, kısa boylu kıymık ya da kıymıksız kırılmalar ise gevrekliği göstermektedir (Örs ve Keskin 2001). Bu noktadan hareketle, Şekil 6 da verilen görüntülere göre A ve B grubu kırılma şekillerine göre esnek, C ve D grubu ise gevrek özellikler göstermektedir. Bunun yanında, esnekgevrek sınıflandırması Bozkurt ve Erdin (1997) tarafından, dinamik kalite faktörüne göre (şok direncinin, yoğunluğun karesine bölünmesiyle elde edilen değer) sınıflandırılmıştır. Bu sınıflandırmada dinamik kalite değeri 0.8 den küçük olanlar gevrek, 0.8 ile 1.2 arasında olanlar orta ve 1.2 den büyük olanlar esnek olarak tanımlanmıştır. Çizelge 1 de verilen yoğunluk ve şok direnci değerlerine göre yapılan sınıflandırmada da A ve B grupları esnek, C ve D grupları gevrek olarak belirlenmiştir.

6 Şekil6. Şok direnci testi sonrası bazı test örneklerinin görüntüsü (A: Kontrol grubu, B: 180 C, C: 200 C, D: 220 C de işlem görmüş örnekler) 4 SONUÇLAR Bu çalışmada, yüksek sıcaklıkta ısıl işlem uygulanmış, kayın ağacından elde edilmiş masif ağaç malzemenin, şok direnci radyal ve teğet olmak üzere iki farklı yüzeyde test edilmiştir. Ayrıca, işlem esnasında meydana gelen ağırlık kaybı değerleri ve şartlandırma sonunda ölçülen denge rutubeti miktarları da hesaplanmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda şu sonuçlar söylenebilir; - Yüksek sıcaklıkla muamele edilen masif ağaç malzemenin şok direnci azalmaktadır. Özellikle 200 C ve üzeri sıcaklıklarda bu azalma çok daha fazladır. Bu sonuç, ısıl işlem modifikasyon yönteminin istenmeyen bir sonucudur. Dolayısıyla şok direncinin önemli olduğu yük taşıyan uygulamalarda ısıl işlem uygulanmış ağaç malzeme kullanımına dikkat edilmesi gerekmektedir. - Test örneklerinin denge rutubeti miktarları da önemli seviyede azalmıştır. Bu ise ısıl işlem modifikasyonun istenen, arzu edilen bir sonucudur. Bu iki testin sonuçlarına göre, en uygun işlem sıcaklığı 200 C olduğu söylenebilir. - Ayrıca, teğet yüzeylerde yapılan şok direnci testlerinin sonuçları radyal yüzeylerde yapılanlardan daha yüksek bulunmuştur. Bu sonucu, ağacın yapısındaki liflerin yerleşimindeki farklılığa ve çarpma doğrultusu ile yıllık halka arasındaki açıya bağlamak mümkündür. KAYNAKLAR [1] Aydemir, D., Gündüz, G., Altuntaş, E., Ertaş, M., Şahin, H. T., and Alma, M. H. (2011). Investigating changes in the chemical constituents and dimensional stability of heat treated hornbeam and Uludağ Fir wood. BioResources 6(2), [2] Bal, B. C., (2011). Okaliptüs grandis (Eucalyptus grandis W. Hill ex Maiden) odununun fiziksel ve mekanik özellikleri ve lamine ağaç malzeme üretiminde kullanılması üzerine araştırmalar. Doktora tezi, KSÜ, FBE, Kahramanmaraş. [3] Bal. B. C., (2013). A Comparative Study of the Physical Properties of Thermally Treated Poplar Wood and Plane Wood. BioResources 8(4): [4] Bal B. C., Özdemir F, Altuntaş E, (2013). Masif Ağaç Malzeme ve Tabakalı Kaplama Kerestenin Vida Tutma Direnci Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Düzce üniversitesi Ormancılık Dergisi, 9 (2): [5] Bal, B. C., Bektaş, İ., Tutuş, A., Kaymakçı, A., (2011). The Within-Tree Variation in Some Physical Properties in Eucalyptus Grandis Grown in Karabucak Region. Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi, 7 (2): [6] Bal B. C., (2012), Genç Odun ve Olgun Odunun Lif Morfolojisindeki Farklılıklar Üzerine Bir Araştırma. Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi, 8(2): [7] Bal, B.C., Bektaş, İ., (2012). The physical properties of heartwood and sapwood of Eucalyptus grandis, Proligno, 8 (4): [8] Bozkurt, Y., Göker, Y., (1996). Fiziksel ve Mekanik Ağaç Teknolojisi, İÜ Orman Fakültesi Yayınları, Üniversite Yayın No: 3944, İstanbul. [9] Bozkurt, Y., Erdin, N., (1997). Ağaç Teknolojisi Ders Kitabı, İ.Ü. Orman Fakültesi, Yayın no: 445, S: 1, İstanbul.

7 [10] Brito, J.O., Silva, F.G., Leao, M.M., and Almeida, G. (2008). Chemical composition changes in Eucalyptus and Pinuswoods submitted to heat treatment. BioResource Technology 99 (2008), [11] Cademartori, P.H.G., Santos, P.S.B., Serrano, L., Labidi, J., and Gatto, D.A. (2013). Effect of thermal treatment on physicochemical properties of Gympie messmate wood, Industrial Crops and Products 45, [12] Calvo C. F., Cotrina A. D., Cuffré A. G., Piter J. C., Stefani P. M., Torrán E.A., (2006). Radial And Axial Variation Of Swelling, Anisotropy And Density, In Argentinean Eucalyptus Grandis, Maderas Ciencia y tecnología 8(3): [13] Esteves, B. M., and Pereira, H. M. (2009). Wood modification by heat treatment: A review. BioResources 4(1), [14] Esteves B., Nunes L, Domingos I, Pereira H (2014) Comparison between heat treated sapwood and heartwood from Pinus pinaster. Eur. J. Wood Prod 72(1): [15] Ibach, R. E., (2010). Specialty treatments, in: Wood Handbook: Wood as an engineering Material, USDA Forest Service, Forest Products Laboratory, General Technical Report FPL-GTR- 190, Madison, WI, p [16] Korkut, S., ve Kocaefe, D. (2009). Isıl işlemin odun özellikleri üzerine etkisi, Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi, 5(2), [17] Korkut, S., ve Hiziroglu, S. (2009). Effect of heat treatment on mechanical properties of hazelnut wood (Corylus colurna L.). Materials & Design, 30(5), [18] Janowiak, J.J., and Bukowski, S.W., (2000). Toughness properties for several composite lumber materials. For. Prod. J. 50(5), [19] Jimenez, J. P.; Acda, M. N.; Razal, R. A.; Madamba, P. S., (2011). Physico-mechanical properties and durability of thermally modified Malapapaya (Polyscias nodosa Seem) wood, Philippine Journal of Science, 140 (1): [20] Örs, Y., Keskin, H., (2001). Ağaç Malzeme Bilgisi, Gazi Üniversitesi Ders Kitabı, S:77, Ankara. [21] Siewert, T.A., Manahan, M.P., McCowan, C. N., Holt, J. M., Marsh, F. J., and Ruth, E. A., (1999). The history and importance of impact testing, Pendulum Impact Testing: A Century of Progress, T.A. Siewert and M. P. Manahan, Sr.(eds.), American Society for Testing and Materials, West Conshohocken, PA, USA. [22] Silva J. C., Oliveria J. T. S., Xavier B.A, Castro V. R, (2006). Influence of Age and Radial Position on The Volumetric and Linear Shrinkage of Eucalyptus grandis hill ex. Maiden wood. R. Árvore, Viçosa-MG, 30 (5) : [23] TS 2471, (1976), Odunda Fiziksel ve Mekaniksel Deneyler İçin Rutubet Miktarı Tayini, TSE, Ankara. [24] TS 2472, (1976). Odunda Fiziksel ve Mekaniksel Deneyler İçin Birim Hacim Ağırlığı Tayini, TSE, Ankara. [25] TS 2477, (1976). Odunun Çarpmada Eğilme Dayanımının Tayini, TSE, Ankara. Yazar Adresleri 1 Bekir Cihad BAL, Doç. Dr. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Orman Fakültesi, 46100, Onikişubat/Kahramanmaraş , bcbal@hotmail.com İrtibat Kurulacak Kişi * Fatih Tuncay EFE, Yrd. Doç. Dr., Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Yenice MYO, 17550, Yenice/Çanakkale, , fatihtuncayefe@gmail.com