ÖZET Yüksek Lisans Tezi BAZI KIŞLIK FİĞ TÜRLERİNDE BİÇİM ZAMANININ OT VERİMİNE ETKİSİ Ziya MUTLU Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bit

Ebat: px
Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "ÖZET Yüksek Lisans Tezi BAZI KIŞLIK FİĞ TÜRLERİNDE BİÇİM ZAMANININ OT VERİMİNE ETKİSİ Ziya MUTLU Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bit"

Transkript

1 ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ BAZI KIŞLIK FİĞ TÜRLERİNDE BİÇİM ZAMANININ OT VERİMİNE ETKİSİ Ziya MUTLU TARLA BİTKİLERİ ANABİLİM DALI ANKARA 2012 Her hakkı saklıdır

2 ÖZET Yüksek Lisans Tezi BAZI KIŞLIK FİĞ TÜRLERİNDE BİÇİM ZAMANININ OT VERİMİNE ETKİSİ Ziya MUTLU Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Danışman: Prof. Dr. Hayrettin EKİZ Bu araştırma, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Haymana lokasyonunda yetiştirme sezonunda, tesadüf blokları deneme deseninde dört tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Denemede materyal olarak Macar fiği Tarm Beyazı-98 (Vicia pannonica Crantz.) ile Tüylü Meyveli Fiğ Seğmen-2002 (Vicia villosa Roth ssp. dasycarpa (Ten.) Cavi.) çeşitleri kullanılmıştır. Araştırmada 4 farklı gelişme döneminde (çiçeklenme başlangıcı, % 50 çiçeklenme dönemi, tam çiçeklenme dönemi ve alt baklalarda tanelerin tam şeklini aldığı dönem) hasat edilen otun verim ve kalitesine bağlı olarak en uygun hasat zamanının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada hasat gün sayısı, yatma durumu, doğal bitki boyu, ana sap uzunluğu, ana sap sayısı, ana sap kalınlığı, yeşil ve kuru ot verimi, ham protein oranı, ham protein verimi, ADF ve NDF oranı gibi özellikler incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, en yüksek yeşil ot verimi Seğmen-2002 çeşidinde tam çiçeklenme döneminde ve Tarm Beyazı-98 çeşidinde % 50 çiçeklenme döneminde, sırayla kg/da ve kg/da olarak tespit edilmiştir. En yüksek kuru ot verimi Seğmen-2002 ve Tarm Beyazı-98 çeşitlerinde sırasıyla kg/da ve kg/da olarak tam çiçeklenme döneminde saptanmıştır. Tam çiçeklenme döneminde, en yüksek ortalama yeşil ( kg/da) ve kuru (756.3 kg/da) ot verimi değerleri elde edilmiştir. En yüksek ham protein oranları Seğmen-2002 ve Tarm Beyazı-98çeşitlerinde sırasıyla % 20.5 ve % 19.9 ile çiçeklenme başlangıcı döneminde belirlenmiştir. En yüksek ham protein verimi Seğmen-2002 çeşidinde ise tam çiçeklenme döneminde, Tarm Beyazı-98 çeşidinde % 50 çiçeklenme döneminde sırayla kg/da ve kg/da olarak bulunmuştur. Tam çiçeklenme döneminde, en yüksek ortalama ham protein verimi (130.2 kg/da) elde edilmiştir. En yüksek ADF ve NDF oranı Tarm Beyazı-98 çeşidinde alt bakla oluşum döneminde, Seğmen-2002 çeşidinde tam çiçeklenme döneminde sırayla % 44.8 ve %62.9; % 46.0 ve % 64.3 olarak saptanmıştır. Araştırma sonucuna göre yağışlı yıl ve bölgelerde, gelişme dönemine göre en uygun biçim zamanı olarak, Tarm Beyazı-98 çeşidinde % 50 ve tam çiçeklenme dönemleri; Seğmen-2002 çeşidinde ise tam çiçeklenme dönemi tavsiye edilebilir. Ekim 2012,60 sayfa Anahtar Kelimeler: Macar Fiği (Vicia pannonica Crantz.), Tüylü meyveli fiğ(vicia villosa Roth ssp. dasycarpa (Ten.) Cavi.) ot verimi, ham protein, ADF, NDF i

3 ABSTRACT Master Thesis THE EFECT OF VARİOUS HARVESTİNG IN SOME WINTER VETCH SPECIES ON HERBAGE YIELD Ziya MUTLU Ankara Üniversity Graduate School of Natural and Applied Sciences Deparment of Field Crops Supervisor: Prof. Dr. Hayrettin EKİZ This research was conducted in randomized block design with four replication in Haymana location of the Central Research Institute for the Field Crops in the growing seasons. Hungarian vetch Tarm Beyazı-98 (Vicia pannonica Crantz.) and woolypod vetch Seğmen-2002 (Vicia villosa Roth ssp. dasycarpa (Ten.) Cavi.) varieties were used in this trial. The determination of the most suitable harvest time was aimed at based on yield and quality of hay at the four various growth stages (onset of flowering, 50% flowering, full flowering period and exact shape formation period of grains in the bottom pods) in this experiment. Days to harvesting, habitat, natural plant height, main stem height, main stem number, main stem thickness, green herbage and hay yield, crude protein content, crude protein yield, ADF, and NDF were observed as characters. According to the averages of this research result, the highest green herbage yields were obtained as kg/da and kg/da in the varieties of Seğmen-2002 at full flowering stage and Tarm Beyazı-98 at 50% flowering stage, respectively. The highest hay yields were kg/da and kg/da in the varieties of Seğmen-2002 and Tarm Beyazı-98 at full flowering stage, respectively. The highest green herbage ( kg/da) and hay (756.3 kg/da) yields had at full flowering stage. The highest crude protein content were measured as 20.5 % and 19.9 % in the varieties of Seğmen-2002 and Tarm Beyazı-98 at the onset of flowering, respectively. The highest crude protein yields were kg/da and kg/da in the varieties of at Seğmen % flowering stage and Tarm Beyazı-98 at full flowering stage, respectively. The highest crude protein average yield had as kg/da at full flowering stage. The highest ADF and NDF content was obtained as 44.8 % and 62.9%; 46.0 % and 64.3 % in the varieties of Tarm Beyazı-98 at the stage of exact shape formation of grains in the bottom pods and Seğmen-2002 at full flowering stage, respectively. This research results indicated that the best suitable harvesting times were recommended two stages as 50 % and full flowering for Tarm Beyazı-98 variety, and only one stage as full flowering for Seğmen-2002 variety in rainy years and regions. October 2012, 60 pages Key Words: Hungarian vetch (Vicia Pannonica Crantz.), Woolypod vetch(vicia villosa Roth ssp. dasycarpa (Ten.) Cavi.), herbage yield, crude protein, ADF, NDF ii

4 TEŞEKKÜR Tez konusunun belirlenmesinde, araştırmanın sağlıklı bir şekilde sonuçlandırılmasında yönlendirici olan, her konuda iyi niyet ve katkılarını esirgemeyen saygıdeğer danışman hocam sayın Prof. Dr. Hayrettin EKİZ e, tezin sonuçlarının değerlendirilmesinde yaptığı değerli katkılarından dolayı Prof. Dr. H. Hüseyin GEÇİT e çok teşekkür ederim. Denemenin kurulmasında, gözlemlerin alınmasında, sonuçlarının değerlendirilmesinde yaptığı önemli katkılarından dolayı mesai arkadaşım sayın Dr. Sebahaddin ÜNAL a, değerli katkıları ve yaptığı istatistik programıyla sonuçların istatistiki analizinde büyük kolaylık sağlayan Yetiştirme Tekniği Bölüm Başkanı Dr. Muzaffer AVCI ya, Yüksek Ziraat Mühendisi Sinan AYDOĞAN a, kuru otların kalite analizinde yardımlarını esirgemeyen Kalite ve Teknoloji Bölüm Başkanı Turgay ŞANAL a ve Dr. Oğuz ACAR a, yüksek lisans süresince yaptığı manevi destek ve fedakarlıkla beni her zaman destekleyen değerli eşime en derin duygularla teşekkür ederim. Bu tez çalışması Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü tarafından desteklenmişir. Ziya MUTLU Ankara, Eylül 2012 iii

5 İÇİNDEKİLER ÖZET... i ABSTRACT... ii TEŞEKKÜR... iii SİMGELER ve KISALTMALAR DİZİNİ... vi ŞEKİLLER DİZİNİ... vii ÇİZELGELER DİZİNİ... ix 1. GİRİŞ KAYNAK ÖZETLERİ MATERYAL VE YÖNTEM Materyal Deneme Alanı Deneme alanı iklim özellikleri Deneme alanı toprak özellikleri Yöntem Yapılan Gözlem ve Ölçümler Hasat gün sayısı Yatma durumu Doğal bitki boyu Ana sap uzunluğu Ana sap kalınlığı Ana sap (dal) sayısı Yeşil ot verimi Kuru ot verimi Ham protein oranı Ham protein verimi ADF ve NDF analizi BULGULAR VE TARTIŞMA Hasat Gün Sayısı Yatma Durumu Doğal Bitki Boyu iv

6 4.4 Ana Sap Uzunluğu Ana Sap Kalınlığı Ana Sap Sayısı Yeşil Ot Verimi Kuru Ot Verimi Ham Protein Oranı Ham Protein Verimi ADF Oranı NDF Oranı SONUÇ KAYNAKLAR ÖZGEÇMİŞ v

7 SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ da Dekar ha Hektar VK Varyasyon Katsayısı ºC Santigrat Derece m Metre cm Santimetre mm Milimetre gr Gram kg Kilogram AÖF Asgeri Önemli Farklılık HP Ham Protein HPV Ham Protein Verimi ADF Asid Deterjan Lif NDF Nötral Deterjan Lif NIR Yakın İnfrared Yansıma nm Nanometre CP Crude Protein CPY Crude Protein Yield vi

8 ŞEKİLLER DİZİNİ Şekil 3.1 Deneme alanı tarım yılı ve uzun yıllar yağış verileri Şekil 3.2 Deneme alanı tarım yılı ve uzun yıllar sıcaklık verileri Şekil 3.3 Deneme alanı genel görünüşü Şekil 3.4 Deneme alanı genel görünüşü Şekil 3.5 Tam çiçeklenme devresinde ki parseller Şekil 3.6 Seğmen-2002 ve Tarm Beyazı-98 çeşitleri Şekil 3.7 Parsellerin alt ve üst kısımlarına ip çekilerek hasat alanı belirlenmiştir Şekil 3.8 Yeşil ot için hasat motorlu testere ile yapılmıştır Şekil 4.1 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için hasat gün sayısı Şekil 4.2 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için yatma durumu Şekil 4.3 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için doğal bitki boyu Şekil 4.4 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap uzunlukları Şekil 4.5 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap kalınlığı Şekil 4.6 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap sayısı Şekil 4.7 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için yeşil ot verimi Şekil 4.8 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için kuru ot verimi Şekil 4.9 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ham protein oranı Şekil 4.10 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ham protein verimi vii

9 Şekil 4.11 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemindeki ADF oranları Şekil 4.12 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemindeki NDF oranları viii

10 ÇİZELGELER DİZİNİ Çizelge 3.1Deneme alanı tarım yılı ve uzun yıllar yağış verileri Çizelge 3.2 Deneme alanı tarım yılı ve uzun yıllar sıcaklık verileri Çizelge 3.3 Deneme alanı toprak analiz sonuçları Çizelge 4.1 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için hasat gün sayıları Çizelge 4.2 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için 1-5 skalasına göre yatma durumu Çizelge 4.3 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için doğal bitki boyuna ait varyans analiz sonuçları Çizelge-4.4 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemine ait doğal bitki boyu verileri Çizelge 4.5 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap uzunluğu verilerinin varyans analiz sonuçları Çizelge 4.6 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap uzunluğu Çizelge 4.7 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap kalınlığı verilerinin varyans analiz sonuçları Çizelge 4.8 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap kalınlığı Çizelge 4.9 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap kalınlığı değerleri Çizelge 4.10 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap sayısı verilerinin varyans analiz sonuçları Çizelge 4.11 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ana sap sayısı Çizelge 4.12 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için yeşil ot verimi verilerinin varyans analiz sonuçları ix

11 Çizelge 4.13 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için yeşil ot verimi Çizelge 4.14 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme önemi için kuru ot verimi verilerinin varyans analiz sonuçları Çizelge 4.15 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için kuru ot verimi Çizelge 4.16 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ham protein oranı verilerinin varyans analiz sonuçları Çizelge 4.17 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ham protein oranları Çizelge 4.18 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ham protein verimi verilerinin varyans analiz sonuçları Çizelge 4.19 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ham protein verimi Çizelge 4.20 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ADF oranı (%) verilerinin varyans analiz sonuçları Çizelge 4.21 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemindeki ADF oranları Çizelge 4.22 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için ADF oranı (%) verilerinin varyans analiz sonuçları Çizelge 4.23 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için NDF oranları x

12 1. GİRİŞ Ülkemizde hayvancılık daha çok meraya dayalı olarak yapılmaktadır. Çayır ve meraların büyük bölümü sürülerek tarla arazisine dönüştürülmesi sonucu 1950 yılında 39.7 milyon ha olan çayır ve mera alanı 14.6 milyon ha a gerilemiştir(anonim 2010). Mevcut hayvan varlığı için zaten yetersiz olan bu çayır mera alanı, aşırı otlatma baskısı ve yanlış kullanım sonucunda iyice verimsizleşmiştir. Meralar, üzerindeki otlatma baskısı devam ederken ıslah edilerek daha verimli hale getirilmesi mümkün değildir. Bu durumda meraya dayalı hayvancılık sürdürülebilir olmaktan oldukça uzaklaşmış olacaktır. Çayır meraların yetersiz olması sonucu ortaya çıkan kaba yem açığı tahıl samanı gibi kalitesiz kaba yemlerle karşılanmaya çalışılmaktadır. Hayvancılığımızın geliştirilmesi ise kalitesiz kaba yemlerle mümkün değildir. Ülke hayvancılığının geliştirilmesi, daha verimli hale getirilmesi ve meralar üzerindeki otlatma baskısının azaltılması öncelikli olarak kaliteli kaba yem üretiminin artırılmasıyla olur. Bu da yem bitkileri yetiştiriciliğinin geliştirilmesiyle mümkündür. Yem bitkileri içerisinde baklagil yem bitkileri ve özellikle de fiğ türleri, kaliteli kaba yem kaynağı olarak hayvanların dengeli ve iyi beslenmesi için önemli bir yer tutmaktadır. Yem bitkileri içerisinde fiğ türlerinin tarımı geniş bir alana sahiptir ve çiftçilerimiz tarafından uzun yıllardır yaygın olarak ekilmektedir. Geniş bir adaptasyon kabiliyetine sahip oldukları için yarı-kurak alanlardan serin ve nemli bölgelere kadar geniş bir alanda yetişebilmektedir. Bu bakımdan, mevcut ekim alanını daha da artırmak mümkündür. Baklagiller, bünyelerinde yüksek oranda nitrojen bulundurmaları nedeniyle, toprakta bıraktığı artıklar kısa sürede parçalanarak toprağı, organik madde yönünden zenginleştirirler. Toprakta ayrışmaları daha çabuk ve kolay olması nedeniyle yeşil gübre olarak kullanılmaktadır. Özyazıcı ve Manga (2000), Çarşamba ovasında yaptıkları yeşil gübreleme uygulamasının, ana ürünlerde sağladığı verim artışının, kg/da azota eşdeğer olduğunu tespit etmişlerdir. 1

13 Baklagil yem bitkileri içerisinde fiğ türlerinin yeşil ve kuru otları kaliteli, lezzetli ve besleyici olması nedeniyle hayvanlar tarafından sevilerek tüketilirler. Fiğlerin kuru otunda biçim zamanına ve fiğ türüne göre değişmekle birlikte % arasında ham protein bulunmaktadır. Tane üretiminden sonra kalan fiğ samanı da yaklaşık % civarında hazmolabilir ham protein içermektedir. Tanelerinde % gibi yüksek oranda ham protein bulunması nedeniyle hayvan beslemesi için değerli bir hayvan yemidir(anonim 2012). Tahıllarla karışım halinde ekilerek hem yeşil ve kuru ot olarak, hem de silaj olarak değerlendirilebilirler. Macar fiği(vicia pannonica Crantz.) ve tüylü fiğ (Vica villosa Roth.) kışa en iyi dayanan fiğ türleridir. Her iki bitki türü de, Orta Anadolu gibi kışı sert geçen, kurak ve yarı kurak iklime sahip bölgelerde kışlık olarak rahatlıkla ekilebilir. Ot üretmek amacıyla yalın olarak yetiştirilebileceği gibi, tahıllarla karışık olarak silaj ve ot amacıyla yetiştirilebilir. Ot için yetiştirilen fiğler, tane için yetiştirilen fiğlere göre daha az su ve besin maddesi tüketirler, bu nedenle nemli ve besleyici bir toprak yapısı bırakırlar. Yılın serin ve yağışlı döneminde yetişip kurak yaz dönemi başlamadan toprağı terk ettikleri için, kendisinden sonra gelen tahılların veriminde düşmeye yol açmazlar. Bu nedenle, tahıl nadas sisteminin yaygın olarak uygulandığı kurak ve yarı kurak bölgelerde, nadas yılının ot üretimi amacıyla değerlendirilmesinde, fiğ türleri önemli bir potansiyele sahiptir. Özellikle kışlık olarak ekilen tüylü fiğ ve Macar fiği bu açıdan daha avantajlıdır. İç Anadolu Bölgesinin ha nadas alanı ile bölgeler içinde ilk sırada yer aldığı düşünülürse, bunun önemi daha iyi anlaşılacaktır. Karagöz vd. (1991), nadas - tahıl sisteminin uygulandığı alanlarda buğday üretimini sınırlandırmadan nadas alanlarının değerlendirilmesinde fiğ türlerinin büyük önem taşıdığını belirtmektedir. Nadas uygulamasında esas amaç, yağışların yetersiz olduğu bölgelerde, bir yıl toprağı boş bırakarak sonra ekilecek ürün için belli ölçüde toprakta nem birikiminin sağlanmasıdır. Ancak, nadas yoluyla toprakta nem birikimi sağlamak, her toprakta ve her iklim koşulunda mümkün olmamaktadır. Nadas yoluyla toprakta yeterli nem 2

14 birikimi sağlanması için, öncelikle toprağın su tutma kapasitesi yüksek olmalı, bunun yanında toprak profilinin de derin olması gereklidir. Çünkü, buharlaşmayla nem kaybı daha çok toprağın yüzey tabakasında meydana gelmekte, nadas yoluyla biriktirilen nemin çoğu, toprağın alt tabakalarında muhafaza edilmektedir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi gibi sıcak bölgelerde, sıcak yaz aylarında buharlaşma yoğun olduğu için, nadas uygulamasıyla derin topraklarda bile toprakta yeterli nem birikimi mümkün olmamaktadır. Bu nedenle, nadas yılını fiğ türleri ile ot üretme amacıyla değerlendirmek daha doğrudur. Yeşilsoy (1984), 0-90 cm derinlikte ki buharlaşmayla kaybolan toprak nemini buharlaştırmak yerine, kökleri fazla derine gitmeyen baklagiller ya da başka bir yüzeysel kök yapısına sahip bitkilerle değerlendirmenin daha akıllıca olacağını, bunun için de kışlık türleri tercih etmek gerektiğini belirtmektedir. Fiğler, özellikle nemli bölgelerde köklerinde bulunan rizobiyum bakterileri ile toprağa azot fikse ederek gübre maliyetinin düşürülmesinde önemli katkı sağlarlar. Elçi (2007), fiğlerin köklerindeki nodoziteler sayesinde toprağa kg/da azot kazandırdıklarını bildirmektedir. Nadas yılında ekilen fiğler sağladıkları kaliteli kaba ot ve toprağın yapısını iyileştirmeleri yanı sıra toprağı erozyona karşı da korurlar. Nadas uygulamasıyla topraktaki nemi muhafaza etmek için yapılan toprak işlemeleri ile toprak gevşetildiği için erozyona açık bir hale gelmektedir. Özellikle meyilli arazilerde ve meyil yönünde yapılan toprak işlemelerinde yüzey akışlarıyla toprak kaybı yüksek olmaktadır. Su ve rüzgar erozyonunu azaltmak için, nadas yılında toprağı çıplak bırakmak yerine bitkiyle kaplı tutmak gerekir. Bunun için fiğ türleri en uygun bitkilerdir Ot üretimi amacıyla ekilen ve nadas alanlarının değerlendirilerek kaliteli kaba yem üretilmesinde önemli bir potansiyele sahip olan fiğ türlerinden Macar fiği ve tüylü meyveli fiğ çeşitlerinin kullanıldığı bu araştırmada, kalite ve verim açısından en uygun biçim zamanı belirlenmeye çalışılacaktır. 3

15 2. KAYNAK ÖZETLERİ Çelik (1980), adi fiğ ile Erzurum koşullarında yaptığı çalışmada en yüksek kuru madde ve ham protein veriminin tam çiçeklenme ile alt baklaların oluştuğu devre arasında, en yüksek protein oranının ise % 50 çiçeklenme döneminde bulunduğunu bildirmektedir. Gençkan (1983), fiğlerin yaş ot için tam çiçeklenme dönemi ile alt bakla oluşumunun tamamlandığı dönemde; kuru ot için ise alt baklaların sarardığı dönemde biçilmesi gerektiğini belirtmektedir. Tan (1984), Ankara kıraç koşullarında nadas yılında Macar fiği ve tüylü fiğin yalın veya tahıllarla karışık yetiştirildiğinde ortalama kg/da kuru ot alındığını kaydetmektedir. Çakmakçı ve Açıkgöz (1987), fiğde en yüksek kuru ot ve ham protein veriminin alttan ilk baklaların oluştuğu ve baklaların tam olarak dolduğu dönemde biçildiğinde alındığını, ham protein oranının çiçeklenme başlangıcında en yüksek olduğunu açıklamaktadırlar. Abd El Moneim vd. (1990), Suriye'de yalancı tüylü fiğ, adi fiğ, koca fiğ ve mürdümük ile yaptıkları araştırmada, yalancı tüylü fığin (Vicia villosa ssp.dasycarpa (Ten) Cav.) en yüksek kuru madde verimi, bitkilerin % meyveli olduğu dönemde elde etmişler, en yüksek ham protein oranına ise % meyveli olduğu dönemde ulaştığını saptamışlardır. Eraç ve Ekiz (1990), tüylü fiğin kışa ve kurağa dayanımının çok iyi olduğunu, ülkemizin bir çok yerinde yabani formlarının bulunduğunu, her toprakta yetişebileceğini, kolayca yatması nedeniyle tahıllarla karışık yetiştirilmesi gerektiğini belirtmektedirler. Macar fiğinin kurağa ve soğuğa dayanımının iyi olduğunu, kötü 4

16 toprak şartlarında diğer fiğ türlerine göre daha iyi geliştiğini, fazla yatmadığı için yalın olarak yetiştirilebileceğini bildirmektedirler. Minson (1990), baklagil yem bitkilerinde biçim zamanındaki gecikmeyle, kuru ottaki protein miktarındaki azalmanın, 1 kg kuru madde için günlük ortalama 1 g olacağını ifade etmektedir. Balabanlı (1992), Macar fiği ile yaptığı araştırmada en yüksek kuru ot verimini kışlık olarak 17.5x1 cm sıklıkta ekilen parselde kg/da olarak bulmuştur. Doğrucu ve Soya (1995), İzmir de yürüttükleri bir araştırmada materyal olarak seçtikleri adi fiğ (Kubilay-82) ve tüylü fiği (Efes-79) 5 farklı vejetasyon devresinde biçmişlerdir. Araştırma sonucuna göre, ham protein oranı ilk biçimden itibaren düşmesine rağmen, en yüksek protein verimine son biçim döneminde ulaşmışlardır. Tomurcuklanma devresinde kg/da olan ortalama kuru ot veriminin, alt baklaların sarardığı dönemde kg/da a çıktığını tespit etmişlerdir. Aydın vd. (1996) e göre, yem bitkilerinde biçim zamanı, otun kalitesini belirleyen en önemli kültürel uygulamalardan birisidir. Bitkilerde, vejetatif devrenin ilerleyen dönemlerinde ham protein oranı ve sindirilebilirlilik azalırken, ADF, NDF, selüloz ve lignin oranı ise artmaktadır. Fiğ türlerinde yüksek ot kalitesi için çiçeklenme döneminde hasad edilmesini önermektedirler. Hadjipanayiotou vd. (1996), çiçeklenme, bakla oluşumu ve erken olgunluk dönemi olmak üzere üç farklı dönemde hasat edilen adi fiğin kuru madde ve ham protein sindirilebilirliliğini belirlemek amacıyla Damascus keçileriyle Kıbrıs ta yaptıkları in vivo sindirim araştırmasında, ham protein sindirilebilirliliğinin hasat döneminin ilerlemesi ile birlikte azaldığını, ham protein ve kuru madde sindirilebilirliliği arasında yüksek bir korelasyon olduğunu saptamışlardır. Sevimay ve Kendir (1996), Ankara koşullarında 1994 ve 1995 yıllarında iki yıl yürüttükleri araştırmada; erken meyve bağlama döneminde hasat ettikleri Macar fiği ve 5

17 tüylü fiğin ortalama yeşil ot verimini sırasıyla kg/da, kg/da kg/da; kuru ot verimi sırasıyla kg/da, kg/da olarak bulurken; ham protein oranı, ham protein verimi ve biçime geliş gün sayılarını sırasıyla % ve % 19.50; kg/da ve kg/da ve gün olarak belirlemişlerdir. Yılmaz vd. (1996), Amik Ovası ekolojik koşullarında yetiştirme sezonunda Ege Beyazı Macar fiği çeşidi ile yürüttükleri çalışmada, % 50 çiçeklenme gün sayısı, doğal bitki boyu, ana sap uzunluğu, yeşil ot verimi ve kuru ot verimini sırasıyla 141 gün, 44,31 cm, 101,2 cm, 2985 kg/da ve kg/da olarak kaydetmişlerdir. Sarıçiçek vd. (1998), farklı dönemlerde hasat edilen tüylü fiğin kuru madde, organik madde ve ham protein parçalanabilirliğini belirlemek amacıyla, yemleri 48 saat süreyle rumende inkübasyona tabi tuttukları denemede, tüylü fiğin çiçeklenme döneminde ki kuru madde, organik madde ve ham protein parçalanabilirliliğini sırasıyla %67.58, %69.99, %84.37 bulurken; meyve bağlama döneminde ise aynı sırayla; %64.22, %63.18 ve %79.18 olarak bulmuşlardır. Francis vd. (1999), tüylü fiğin yeşil ve kuru ot için yetiştirilen fiğler içinde dünyada ikinci sırada yer aldığını, hastalık ve zararlılara dayanıklı olduğunu, kumlu ve asitli topraklarda yetişebildiğini; Macar fiğinin Doğu Avrupa ve Kafkasya da doğal olarak yetiştiğini, şiddetli soğuklara iyi uyum sağladığını, ağır topraklarda diğer fiğlere göre daha iyi yetiştiğini ifade etmektedirler. Kendir (1999), Ankara koşullarında bazı kışlık fiğ türlerinin verim komponentlerini belirlemek için yıllarında araştırma yapmıştır. Tam çiçeklenme devresinde elde ettiği ortalama sonuçlara göre, Macar fiği ve tüylü fiğin, sırasıyla ana sap uzunluğu cm, cm; bitkide dal sayısı 3.45 adet, 3.76 adet; çiçeklenme gün sayısını 146 gün, 152 gün olarak tespit etmiştir. Soya vd. (1999), tüylü fiğ ve adi fiğ çeşitleriyle İzmir-Menemen koşullarında yaptıkları araştırmada, beş farklı biçim zamanının (1-%10 tomurcuklanma, 2-çiçeklenme başı, 3-6

18 %25 çiçeklenme, 4-çiçeklenme sonu, 5-alt bakla oluşumu) verim ve kalite özellikleri üzerine etkisini araştırmışlardır. Araştırma sonucuna göre, en yüksek ortalama yeşil ot verimini çiçeklenme sonunda yapılan 4. biçimden alırken; bunu sırasıyla ve 5. biçimler izlemiştir. En yüksek ham protein oranı % 10 tomurcuklanma döneminde yapılan 1. biçimden elde ederlerken, bunu sırasıyla 2, 3, 4 ve 5. biçimler izlemiştir. En yüksek ham protein verimi alt baklaların oluştuğu 5. biçimden alırlarken, bunu sırasıyla 4, 3, 2 ve 1. biçimler izlemiştir. Ham protein oranı ilk hasattan son hasat zamanına kadar % 25 ten % 17.8 e düşerken, ham protein veriminin kuru madde verimine bağlı olarak 88 kg/da dan 161 kg/da a kadar yükselmiştir. Altınok ve Hakyemez (2000), Ankara da yürüttükleri bir araştırmada, 15 yalancı tüylü meyveli fiğ (Vicia villosa ssp.dasycarpa (Ten) Cav.) hattını ele almışlardır. İki yıl yürüttükleri araştırma sonucunda, tam çiçeklenme döneminde ki gözlem sonuçlarına göre, en yüksek ortalama bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru madde verimi ve ham protein verimini sırasıyla 82 cm, 2352 kg/da 510 kg/da ve 87 kg/da olarak saptamışlardır. Açıkgöz (2001), Macar fiğinde ot için en uygun hasat zamanının alt meyvelerin şekillenmeye başladığı devre olduğunu bildirmektedir. Temel ve Tan (2002), 2000 ve 2001 yıllarında Erzurum koşullarında adi fiğ ile yaptıkları araştırmada, yeşil ot için hasadı, baklaların oluşum başlangıcı, alt baklaların dolduğu devre ve bitkideki bütün baklaların dolduğu devrede olmak üzere üç farklı dönemde yapmışlardır. İki yıllık sonuçlara göre, ortalama ham protein oranları sırasıyla % 21.93, %21.15 ve %18.68; ham protein verimleri sırasıyla 62.3kg/da, 70.9 kg/da ve 67.7 kg/da; kuru ot verimleri sırasıyla kg/da, kg/da ve kg/da olarak bulmuşlardır. Orak ve Nizam (2003), Tekirdağ ve Uzunköprü ekolojik koşullarında bazı Macar fiği hatlarıyla yürüttükleri çalışmada, ortalama bitki boyu, ana sap sayısı, yeşil ot verimi ve 7

19 kuru ot verimini sırasıyla cm, adet, kg/da, kg/da olarak tespit etmişlerdir. Orak vd. (2004), yılında Tekirdağ koşullarında, Macar fiğinin çıkıştan olgunlaşma döneminin sonuna kadar geçen sürede haftalık olarak gelişme dönemindeki besin içeriklerini incelemişlerdir. Araştırmada, başlangıçtan itibaren ham protein oranı %24,1 den %14,8 e düşerken, ham selüloz oranı %4,12 den %21 e yükselmiştir. İlk haftadaki bitki boyu 4.6 cm den 90.6 cm ye çıkarken, yan dal sayısı ise 2.5 dan 6.0 ya yükselmiştir. Rebole vd. (2004), tipik Akdeniz iklim koşullarının hüküm sürdüğü İspanya nın Kastilya Ovasında , yetiştirme sezonlarında yürüttükleri araştırmada, adi fiği % 50 çiçeklenme ve iki bakla dolma devresi (bitkide kuru maddenin % 28 ve % 38 olduğu devreler) olmak üzere üç farklı gelişme döneminde hasat etmişlerdir. Araştırma sonuçlarına göre, sezonunda kuru madde verimi, ham protein, NDF ve ADF oranlarını hasat dönemine göre sırasıyla 545 kg/da, 604 kg/da, 569 kg/da; %22.1, % 20.1; %18.9; %34.4 ve %35.8, %36.3; %26.4, %26.0, %25.7 olarak belirlerken, sezonunda aynı sırayla 785 kg/da; 935 kg/da, 829 kg/da; %19.8, %17.3, %16.9; %34.6, %33.8, %32.4; %25.0, %23.6, %22.2 olarak bulmuşlardır. Uzun vd. (2004) tarafından ve yetiştirme dönemlerinde Bursa da 4 farklı Macar fiği genotipi ile (L46, L79, L457 ve Yerli), farklı ekim oranında (20, 40, 80 ve 160 kg ha -1 ) yapılan denemede, ortalama olarak kuru madde verimini kg/da, bitki boyunu 79.4 cm olarak saptamışlardır. Hakyemez vd. (2005) tarafından yıllarında Çanakkale de iki yıl süreyle tüylü fiğle yürüttükleri araştırmada; çiçeklenme başlangıcı, tam çiçeklenme ve alt baklalar kahverengileştiği dönemde olmak üzere üç farklı devrede biçim yapmışlardır. Araştırma sonuçlarına göre ortalama yeşil ot verimleri biçim sırasına göre, ilk yıl 2157 kg/da, 2160 kg/da, 1448 kg/da olurken, ikinci yıl 2310 kg/da, 2002 kg/da, 1467 kg/da olarak bulmuşlardır. Kuru ot verimlerini ise biçim sırasına göre ilk yıl

20 kg/da, 510 kg/da, 583 kg/da; ikinci yıl ise kg/da, kg/da, kg/da olmuştur. Biçim zamanlarına göre ham protein verimleri ise sırasıyla birinci yıl 75.8 kg/da, 67.8 kg/da, 48.4 kg/da; ikinci yıl ise 88.7 kg/da 79.4 kg/da, 55.8 kg/da olarak tespit etmişlerdir. Orak vd. (2005), Trakya Bölgesi şartlarında üç lokasyonda, yılları arasında, 5 macar fiği hattı, 1 populasyon ve 1 çeşit (Ege Beyazı) ile adaptasyon çalışması yapmışlardır. İki yıllık sonuçlara göre hat ve çeşitlerin ortalama bitki uzunluğu cm, bitkide dal sayısı adet, yeşil ot verimi kg/da, kuru ot verimi kg/da arasında değişmiştir. Süzer ve Demirhan (2005), Trakya koşullarına uygun bazı kışlık fiğ türleri ile fiğ+tahıl karışımlarını belirlemek için, Edirne koşullarında yıllarında iki yıl süreyle Efes-79 (tüylü meyveli fiğ), Menemen-79 (tüylü fiğ), Karaelçi (adi fiğ), koca fiğ, Tarm Beyazı-98 (Macar fiği), Ege Beyazı-79 (Macar fiğ) tür ve çeşitleriyle araştırma yürütmüşlerdir. Deneme sonuçlarına göre yalın ekimlerde yeşil ot verimlerini sırasıyla 2954 kg/da, 2913 kg/da, 3212 kg/da, 3115 kg/da, 3115 kg/da, 2293 kg/da; kuru ot verimlerini sırasıyla 620 kg/da, 644 kg/da, 689 kg/da, 683 kg/da, 608 kg/da, 404 kg/da; ortalama bitki boyunu 65cm, 68 cm, 64 cm, 74 cm, 71 cm, 53 cm olarak bulmuşlardır. Özkan (2006), farklı dönemlerde hasat edilen bazı yem bitkilerinin sindirilebilirliliklerini belirlemek için yaptığı araştırmada, adi fiği vejatatif gelişme devresi, çiçeklenme devresi ve tohum bağlama devresi olmak üzere üç farklı dönemde biçmiştir. Kuru otta yaptığı analiz sonuçlarına göre, ham protein oranını sırasıyla % 20.71, %15.21, % 15.89, NDF oranını %38.82, %50.88, %61.9 ve ADF oranını %30.54, %37.35, %44.05 olduğunu bildirmektedir. Turgut vd. (2006) tarafından yapılan araştırmada, değişik dönemlerde hasat edilen fiğ türlerinin ortalama besin maddeleri içeriklerini incelemişlerdir. Araştırma sonuçlarına göre, çiçeklenme başlangıcında ham protein ve NDF oranı Macar fiğinde %24.1, %37.0, adi fiğde %23.2, %35.9; bakla oluşum başlangıcında tüylü fiğde % 20.2, %43.9, adi 9

21 fiğde %19.1, % 40.3; alt baklaların olduğu dönemde adi fiğde % 19.6, % 44.3, Macar fiğinde % 17.9, %42.7 tüylü fiğde % 16.0, %54.0 olarak belirlemişlerdir. Şahar (2006), Van ekolojik koşullarında bölgeye uygun fiğ çeşitlerinin belirlemek için 2003 yılında yürüttüğü denemede, Macar fiğ çeşidi olarak Ege Beyazı-79 u ve tüylü fiğ çeşidi olarak da Efes-79 çeşidini kullanmıştır. El ettiği sonuçlara göre bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru madde verimi, ham protein oranı ve ham protein verimini Macar fiğinde sırasıyla 43.5 cm, 734 kg/da, kg/da, % 17.4, 37.9 kg/da; tüylü fiğde ise sırasıyla 89.3 cm, 2341 kg/da, kg/da, % 16.2, 98.6 kg/da olarak saptamıştır. Özyiğit ve Bilgen (2006), Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında yetiştirme sezonunda yürüttükleri araştırmada, adi fiğ, tüylü fiğ, mürdümük ve yem bezelyesini, çiçeklenme başlangıcı, % 50 çiçeklenme ve çiçeklenme sonu olmak üzere üç farklı gelişme döneminde biçmişlerdir. Araştırma sonuçlarına göre ilk biçimdeki ham selüloz oranları sırasıyla %19.0, 17.3, ; ikinci biçimde %23.7, 25.3, 14.3, 12.3; üçüncü biçimde %19.0, 27.7, 21.0, 18.7 olarak bulmuşlardır. Biçim dönemlerindeki yaprak/sap oranları ise, ilk biçimde sırasıyla 1.3, 1.8, 2.1, 2.4; ikinci biçimde 1.0,1.3, 1.6, 2.2; üçüncü biçimde 0.7, 0.7, 0.9, 1.4 olmuştur. Mihailoviç vd. (2007a), bazı tek yıllık baklagil yem bitkileri ile ilgili Sırbistan da yapılan araştırmalarda, tam çiçeklenme ile ilk baklaların şekillendiği devrede biçildiklerinde elde edilen bazı verim ve kalite özelliklerini incelemişlerdir. Yaptıkları inceleme sonucunda adi fiğ, tüylü fiğ ve Macar fiğinde ortalama yeşil ot veriminin sırasıyla 3180 kg/da, 3120 kg/da ve 2420 kg/da; kuru madde veriminin 700 kg/da, 570 kg/da, 530 kg/da olduğunu bildirmektedirler. Kuru maddedeki ortalama protein miktarının aynı sırayla 203 g/kg 215 g/kg, 218 g/kg olduğunu belirtirken; dekara protein verimlerini ise kg, kg ve kg olarak belirtmektedirler. Mihalioviç vd. (2007b), yıllarında üç yıl süreyle Sırbistan da yürüttükleri araştırmada, adi fiğ (Vicia sativa L.), tüylü fiğ (Vicia villosa Roth), Macar fiği (Vicia pannonica Crantz) ve burçak (Vicia ervilia (L.) Willd) türlerinin bazı özellikleri 10

22 incelemişlerdir. Elde edilen sonuçlara göre, ortalama bitki boyunu sırasıyla 88 cm., 98 cm, 79 cm, 65 cm; ana dal sayısını 4.8, 3.6, 4.5, 5.7 adet olarak kaydetmişlerdir. Taş vd. (2007), yıllarında Pasinler-Erzurum kıraç şartlarında iki yıl süreyle yürüttükleri araştırmada Macar fiği (populasyon), tüylü fiğ (Menemen-79) ile ekmeklik buğday (Kırık) farklı karışım oranları ve biçim zamanında bakımından incelemişlerdir. Yalın olarak ekilen fiğleri alt baklaların olgunlaştığı devrede biçmişlerdir. Bu çalışma sonuçlarına göre yalın ekilen Macar fiği ve tüylü fiğde ham protein oranı sırasıyla %18.5, % 18.9; ham protein verimi 50 kg/da, 50 kg/da; ham selüloz oranı % 22.5 % 29.7; ham kül oranı %18.0 %14.9 olarak belirlemişlerdir. Ünal vd. (2011), Haymana ve Ankara lokasyonlarında , yıllarında 4 macar fiği hattı ve bir çeşitle yürüttükleri denemede, bazı fenolojik ve morfolojik karakterleri incelemişlerdir. İki yıllık ortalama sonuçlara göre, çeşit ve hatların Haymana lokasyonunda çiçeklenme gün sayısı gün, ana sap uzunluğu cm, ana sap kalınlığı mm, doğal bitki boyu cm, bitkide dal sayısı adet arasında değişmiştir. Haymana ve Yenimahalle lokasyonunda iki yıllık ortalamalara göre, çeşit ve hatların en düşük ve en yüksek yeşil ot verimini sırasıyla kg/da, kg/da, ve kuru ot verimini kg/da, kg/da olarak bulmuşlardır. Haymana lokasyonunda yıllarında alt baklaların şeklini aldığı dönemde yapılan yapılan kalite analizi sonuçlarına göre ham protein oranı % ; ve ham protein verimi kg/da arasında değişmiştir. Sayar (2011), Güneydoğu Anadolu Bölgesinin beş farklı lokasyonunda, , yetiştirme sezonunda yürüttüğü araştırmada 12 Macar fiğ çeşit ve hattının bazı özelliklerini incelemiştir. İki yıllık ortalama sonuçlara göre, çeşit ve hatların %50 çiçeklenme gün sayısı, doğal bitki boyu, ana sağ uzunluğu, ana sap sayısı, ana sap kalınlığı, yeşil ot verimi ve kuru ot veriminin, gün, cm, cm, adet, mm., kg/da, kg/da arasında değiştiğini tespit etmiştir. 11

23 3. MATERYAL VE YÖNTEM 3.1 Materyal Araştırma materyali olarak Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığının Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğüne bağlı Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü (TARM) tarafından kışlık olarak tescil ettirilen Macar fiği Tarm Beyazı-98 (Vicia pannonica Crantz.) ile Tüylü Meyveli Fiğ Seğmen-2002 (Vicia villosa Roth ssp. dasycarpa (Ten.) Cavi.) çeşitleri kullanılmıştır. 3.2 Deneme Alanı Bu araştırma, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Haymana/İkizce Araştırma ve Uygulama Çiftliği deneme tarlalarında yürütülmüştür(şekil 3.3). Çiftlik Ankara ya 45 km uzaklıkta olup, deniz seviyesinden yüksekliği 1055 m dir Deneme alanı iklim özellikleri Araştırmanın yürütüldüğü yerin yılı tarım yılı ve uzun yıllar yağış verileri çizelge 3.1 ve şekil 3.1 de, sıcaklık verileri çizelge 3.2 ve şekil 3.2 de verilmiştir. Uzun yıllar iklim verilerine göre araştırma alanında, kış mevsiminin soğuk ve yağışlı, yaz mevsiminin ise sıcak ve kurak, ilkbahar mevsiminin ise serin ve yağışlı geçtiği görülmektedir. 22 yıllık verilere göre yıllık toplam yağış mm, ortalama sıcaklık 10.1 o C dir. Yağışların çoğu Ekim-Haziran ayları arasında düşmekte, diğer aylar ise nispeten kurak geçmektedir. Araştırmanın yürütüldüğü yılın iklim verileri ile uzun yıllar ortalamaları karşılaştırıldığında, Ekim ayı yağışı ortalama yağıştan 2.5 kat fazla olurken, kış mevsiminde düşen yağışın ortalama yağışın altında kaldığı, Mayıs ayı yağışının da ortalamanın oldukça üzerinde olduğu görülmektedir. Araştırma yılının toplam yağışı ise mm ile ortalama yıllık yağış seviyelerinde olmuştur. 12

24 Çizelge 3.1 Deneme alanı tarım yılı ve uzun yıllar yağış verileri (mm) *Anonim 2012b Aylar Aylık Yağış Ortalama Yağış Nisbi nem (%) Eylül Ekim Kasım Aralık Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Toplam Ortalama Çizelge 3.2 Deneme alanı tarım yılı ve uzun yıllar sıcaklık verileri ( o C) Ortalama En Yüksek En Düşük Ort. Aylar Sıcaklık Sıcaklık Sıcaklık Sıcaklık Eylül Ekim Kasım Aralık Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Ortalama *Anonim 2012b 13

25 Şekil 3.1 Deneme alanı yağış verileri Şekil 3.2 Deneme alanı sıcaklık verileri ( o C) 14

26 3.2.2 Deneme alanı toprak özellikleri Deneme alanından alınan toprak örneğinde yapılan analiz sonuçları Çizelge 3.3 de verilmiştir. Çizelge 3.3 de ki toprak analiz sonuçlarına göre, deneme alanı topraklarının killi-tınlı tekstürde, organik maddece fakir, çok kireçli, bitkiye yarayışlı fosfor seviyesi orta düzeyde, potasyum bakımından zengin, ph sı ise hafif alkali olan bir toprak yapısına sahip olduğu görülmektedir. Çizelge 3.3 Deneme alanı toprak analiz sonuçları Deneme alanı Toplam Tuz (%) Organik Madde (%) Kireç CaCo3 (%) Fosfor P2O5 (kg/da Potasyum K2O (kg/da) ph Toprak Tekstürü İkizce 0,023 0,92 25,36 6,28 178,98 7,91 Killi-tınlı 3.3 Yöntem Deneme, tesadüf blokları deneme deseninde 4 tekerrürlü olarak kurulmuştur. (Şekil 3.4) Ekimde dekara 10 kg olacak şekilde Diamonyumfosfat (DAP) gübresi kullanılmıştır. Denemede sıra arası mesafe 26 cm olup her bir parsel 6 sıradan oluşmuştur. Parsel boyutu 6x0.26x5 m olup parsel alanı 7.8 m 2 dir. Çeşitlerin bin tane ağırlıkları hesap edilerek, parsellerde metrekareye 250 adet tohum gelecek şekilde, tohum kullanılmıştır (Munzur vd. 1995). Araştırma konusu iki faktörden oluşmaktadır. Bu faktörlerin birisini biçim zamanı, diğerini ise çeşit oluşturmaktadır. İlk faktör olan biçim zamanı; çiçeklenme başlangıcı, % 50 çiçeklenme dönemi, tam çiçeklenme dönemi ve alt baklalarda tanelerin tam şeklini aldığı dönem olmak üzere dört farklı dönem olarak belirlenmiştir. (Şekil 3.5) İkinci faktör olan çeşidi ise Tarm Beyazı-98 (Vicia pannonica Crantz) ve Seğmen-2002 (Vicia villosa Roth ssp. dasycarpa (Ten.) Cavi.) çeşitleri oluşturmuştur. (Şekil 3.6) 15

27 Araştırma sonuçlarının istatistiki analizi, SAS istatistik programında yapılmıştır. Tüm ortalamalar, asgari önemli farklılık testine göre gruplandırılmıştır. 3.4 Yapılan Gözlem ve Ölçümler Hasat gün sayısı (gün) Her parselde, ekim tarihinden ot için hasat tarihine kadar geçen süre, hasat gün sayısı olarak hesaplanmıştır Yatma durumu Her parseldeki bitkiler hasat öncesi(1-5) ıskalasına göre 1=dik, 2=yarı dik, 3=orta, 4=yarı yatık, 5=yatık şeklinde gözle değerlendirilerek verilen değer yatma durumu olarak alınmıştır (Anonim 2001) Doğal bitki boyu (cm) Her parselde hasat öncesi rasgele seçilen 5 bitki hiç kaldırılmadan toprak seviyesi ile ana sap ucu arası mesafe mm bölmeli cetvelle ölçülerek elde edilen değer, doğal bitki boyu olarak alınmıştır (Ekiz 1984, Balabanlı 1992) Ana sap uzunluğu (cm) Her parselde hasat öncesi rasgele seçilen 5 bitki köklü olarak sökülerek, kök boğazı ile ana sap ucu arası mesafe cm bölmeli cetvelle ölçülerek elde edilen değer, ana sap uzunluğu olarak alınmıştır (Fırıncıoğlu vd. 2009, Bedir 2010). 16

28 3.4.5 Ana sap kalınlığı (mm) Her parselde hasat öncesi rasgele seçilen 5 bitki köklü olarak sökülerek, ana sapın 2. ve 3. boğum arasının kalınlığı 0.1 mm bölmeli kumpasla ölçülerek elde edilen değer ana sap kalınlığı olarak alınmıştır (Ünal 2011, Sayar 2011) Ana sap (dal) sayısı (adet) Her parselde hasat öncesi rasgele seçilen 5 bitki köklü olarak sökülerek, her bitkide ana sap sayısı adet olarak sayılarak elde edilen değer ana sap sayısı olarak belirlenmiştir (Ünal 2011, Sayar 2011) Yeşil ot verimi (kg/da) Yeşil ot verimi için hasat, parselin alt ve üst kısmında 0.5 m (Şekil 3.7), yanlardan ise birer sıra kenar tesiri olarak bırakıldıktan sonra, geriye kalan alan motorlu biçme makinası (Şekil 3.8) ile biçilerek elde edilen yeşil ot 0.05 gr hassasiyetli elektronik terazide tartılarak her parselin yeşil ot verimi gr olarak belirlenmiştir (Altınok ve Hakyemez 2000). Elde edilen parsel verimlerinden dekara yeşil verimleri kg/da olarak hesap edilmiştir Kuru ot verimi (kg/da) Her parselden hasat edilen yeşil otlar tartıldıktan sonra, içerisinden rasgele alınan 0.5 kg lık yeşil ot örnekleri kese kağıtlarına konularak, kurutma dolabında 48 saat 70 o C de kurutulmuştur( Ünal 2011). Kurutma dolabından çıkarılan örnekler 24 saat oda sıcaklığında bekletildikten sonra kuru ot ağırlığını belirlemek amacıyla 0.05 gr hassasiyetli elektronik terazide tartılmıştır. Elde edilen kuru ot değerlerinden dekara kuru ot verimleri kg/da olarak hesap edilmiştir. 17

29 3.4.9 Ham protein oranı (%) Elde edilen kuru ot örnekleri 0,5 mm partikül boyutunda öğütüldükten sonra DUMAS a göre ham protein analizi yapılarak protein oranı belirlenmiştir. DUMAS protein analizi, numunelerin 1200 C sıcaklıktaki bir fırın içerisinde oksijen gazı altında yakılması prensibi dayanmaktadır. Bağlı azot moleküller ya da Azot Oksitlere dönüştürülür ve taşıyıcı gaz ile oksitleyici katalitik fırına taşınır. Yanma gazlarının temizlenmesinin ve kurutulmasının ardından, indirgenme reaksiyonu için tungsten ya da bakır bileşiklerinden geçirilerek, tüm azot bileşikleri N 2 formuna dönüştürülür. Dedeksiyon, Termal İletkenlik Dedektöründe (TCD) gerçekleşir. Kontrol ve değerlendirme bilgisayarı, dedektörden gelen sinyalleri, numune ağırlığını ve kalibrasyon değerlerini dikkate alarak, protein değerini hesaplar (Tekkanat ve Soylu 2005) Ham protein verimi (kg/da) Kuru ot örneklerinde her parsel için ham protein oranı tespit edildikten sonra, parsel başına ham protein verimi hesaplanmıştır. Daha sonra kg/da olarak dekara protein verimi belirlenmiştir(bedir 2010) ADF ve NDF analizi (%) Öğütülen kuru ot örneklerinde NIR (Yakın İnfrared Yansıma) cihazı ile ADF (Asit deterjan Lif) ve NDF (Nötral Deterjan Lif) oranları tespit edilmiştir. NDF hücre duvarının lifli karbonhidratlarını (selüloz ve hemi-selüloz), lignin ve ligninleşmiş proteinleri içermektedir. ADF ise NDF içerisinden hemi-selülozun çıkartılmasıyla elde edilmektedir (Kutlu 2008). NIR cihazının çalışma prensibi nm dalga boyu aralığındaki kısa dalga boylu infrared ışınlarının, analiz yapılması istenen ürünlerin yapısında bulunan O-H, C-H, C-O 18

30 ve N-H gibi moleküler bağları titreştirmesi ile oluşturdukları absorbsiyon bantlarının analizine dayanmaktadır. Bu bantların analizi, daha önce hem klasik hem de NIR cihazıyla referans ürünlerin analizi sonucunda elde edilen kalibrasyona göre yapılmaktadır (Ertugay ve Başlar 2011). Analiz sonucunda ürünün ADF ve NDF oranları belirlenmektedir. Şekil 3.3 Deneme alanı genel görünüşü Şekil 3.4 Deneme alanı görünüşü 19

31 Şekil 3.5 Tam çiçeklenme devresindeki parseller Şekil 3.6 Seğmen-2002 ve Tarm Beyazı-98 çeşitleri 20

32 Şekil 3.7 Parsellerin alt ve üst kısımlarına ip çekilerek hasat alanı belirlenmiştir Şekil 3.8 Yeşil ot için hasat motorlu testere ile yapılmıştır 21

33 4. BULGULAR VE TARTIŞMA 4.1 Hasat Gün Sayısı Ankara Haymana lokasyonunda yapılan araştırmada Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinin 4 farklı gelişme devresinde, yeşil ot için hasat yapılmıştır. Bu hasat dönemleri için ortalama hasat gün sayıları çizelge 4.1 ve şekil 4.1 de verilmiştir. Çizelge 4.1 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için hasat gün sayıları (gün) Gelişme Dönemi Tarm Beyazı-98 Seğmen-2002 Çiçeklenme Başlangıcı %50 Çiçeklenme Tam Çiçeklenme Alt Bakla Oluşumu Çizelge 4.1 de görüldüğü gibi, Tarm Beyazı-98 çeşidi için hasat gün sayısı ortalama gün olurken, Seğmen-2002 çeşidinde gün olmuştur. İlk biçimin yapıldığı çiçeklenme başlangıcı döneminde, Seğmen-2002 çeşidi, Tarm Beyazı-98 çeşidinden 6 gün daha erken hasat edilmiştir. Çiçeklenme başlangıcı, % 50 çiçeklenme, tam çiçeklenme ve alt baklaların oluştuğu dönem olmak üzere dört gelişme dönemi için hasat gün sayıları, Tarm Beyazı-98 çeşidinde sırasıyla 210.0, 218.0, ve gün olurken; Seğmen-2002 çeşidinde sırasıyla 204.0, 212.0, ve gün olarak belirlenmiştir. Alt baklaların oluştuğu dönemde yapılan hasat için hasat gün sayısı Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 çeşidi için sırasıyla ve gün olarak birbirine benzer bulunmuştur. Bu sonuca göre, Seğmen-2002 çeşidi daha erken çiçeklenmeye başlarken, çiçeklenme dönemi daha uzun sürmüştür. Genel olarak Seğmen-2002 çeşidi, 22

34 Tarm Beyazı-98 Seğmen Hasat Gün Sayısı (gün) Çiçek Başı % 50 Çiçek Tam Çiçek Alt Bakla Ol. Gelişme Dönemi Şekil.4.1 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için hasat gün sayısı (gün) Tarm Beyazı-98 çeşidine göre10 gün kadar erkenci bir çeşit olmasına rağmen, yürütülen araştırmanın son hasat döneminde, iki çeşidin hasat gün sayıları benzerlik göstermiştir. Bu durum, uzun yıllar ortalamalarına göre daha yağışlı ve serin geçen mevsimin, Seğmen-2002 çeşidi için daha uygun bir gelişme ortamı sağlamasıyla açıklanabilir. Sevimay ve Kendir (1996), erken meyve bağlama dönemi için hasat gün sayısını Macar fiği için gün, tüylü fiğ için gün buldukları denemeden ve Kendir (1999) in Macar fiği ve tüylü fiğ için belirlediği 146 gün, 152 gün çiçeklenme gün sayısından oldukça fazla olması; Ünal vd. (2011) in Macar fiği için saptadığı gün çiçeklenme gün sayısından düşük olması yılın iklim şartlarının farklı olmasından kaynaklanmış olabilir. Sevimay ve Kendir (1996) ile Kendir (1999) in yürüttüğü araştırmalarda, tüylü fiğin çiçeklenme ve hasat gün sayıları Macar fiğinden yüksek çıkarken, araştırmamızda kullanılan tüylü meyveli fiğ çeşidinin hasat gün sayısının Macar fiğinden düşük çıkması, tüylü fiğin(vicia villosa Roth), tüylü meyveli fiğden (Vicia villosa Roth ssp. dasycarpa (Ten.) Cavi.) daha geççi bir fiğ türü olmasından kaynaklanabilir. Yılmaz vd.(1996) nin, Amik Ovasında, Sayar (2011) ın Güneydoğu 23

35 Anadolu Bölgesi şartlarında % 50 çiçeklenmede biçtikleri Macar fiği için belirlediği ve hasat gün sayılarının bulgularımızdan çok düşük olması, Amik Ovası ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi şartlarının bölgemiz şartlarına göre oldukça sıcak olmasıyla açıklanabilir. 4.2 Yatma Durumu Araştırma sonucunda Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinin 4 farklı gelişme devresinde, yeşil ot için hasat yapılmadan önce yatma durumu ile ilgili gözlem alınmıştır. Bu hasat dönemleri için gözlemlenen yatma durumu verileri çizelge 4.2 ve şekil 4.2 de verilmiştir. Çizelge 4.2 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için 1-5 skalasına göre yatma durumu (1=Dik, 2= Yarı dik, 3=Orta, 4=Yarı yatık, 5=Yatık) Gelişme Dönemi Tarm Beyazı-98 Seğmen-2002 Çiçeklenme Başlangıcı %50 Çiçeklenme Tam Çiçeklenme Alt Bakla Oluşumu Çizelge 4.2 de görüldüğü gibi, ilk biçimin yapıldığı çiçeklenme başlangıcı döneminde, Tarm Beyazı-98 çeşidi dik gelişme gösterirken, Seğmen-2002 çeşidi yarı yatık gelişme göstermiştir. Çiçeklenme başlangıcı, % 50 çiçeklenme, tam çiçeklenme ve alt baklaların oluştuğu dönem olmak üzere dört gelişme dönemi için yatma durumu verileri, 24

36 Tarm Beyazı-98 Seğmen Yatma Durumu (1-5) Çiçek Başı % 50 Çiçek Tam Çiçek Alt Bakla O l. Gelişme Dönemi Şekil.4.2 Tarm Beyazı-98 ve Seğmen-2002 fiğ çeşitlerinde dört farklı gelişme dönemi için yatma durumu (gün) Tarm Beyazı-98 çeşidinde sırasıyla 1.0, 4.0, 4.8 ve 5.0 olarak belirlenirken; Seğmen çeşidinde sırasıyla 4.0, 5.0, 5.0 ve 5.0 olarak belirlenmiştir. Alt baklaların oluştuğu dönemde yapılan hasat döneminde her iki çeşit de 5 değeri alarak bu dönemde yatık gelişme göstermişlerdir. Tarm Beyazı-98 çeşidi çiçeklenme başlangıcında dik gelişme göstererek 1 değeri alırken, daha sonra ki gelişme devrelerinde boyunun uzamasına paralel olarak % 50 çiçeklenme döneminde 4, diğer dönemlerde ise 5 değeri alarak yarı yatık gelişme göstermiştir. Bu sonuç Macar fiğinin yarı dik gelişme gösterdiğini belirten Açıkgöz (2001) ile farklılık göstermektedir. Bu durum araştırmanın yürütüldüğü yılın iklim verilerinin fiğler için uygun bir gelişme ortamı sağlaması sonucu bitkilerin normallerden çok daha fazla uzaması ile açıklanabilir. Seğmen-2002 çeşidi ise çiçeklenme başlangıcında 4, diğer gelişme dönemlerinde 5 değeri alarak yatık gelişme göstermiştir. Bu sonuç tüylü fiğin yatık gelişme gösterdiğini belirten Açıkgöz (2001) ile benzerlik göstermektedir. 25

FİĞ TARIMI Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM

FİĞ TARIMI Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM FİĞ TARIMI Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM Önemli Fiğ Türleri Dünya üzerinde serin ve ılıman eklim kuşağına yayılmış çok sayıda fiğ türü vardır.

Detaylı

TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ + ARPA KARIŞIM ORANLARININ VERĐM VE KALĐTEYE ETKĐLERĐ

TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ + ARPA KARIŞIM ORANLARININ VERĐM VE KALĐTEYE ETKĐLERĐ ANADOLU, J. of AARI 8 (2) 1998, 106-114 MARA TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ + ARPA Selahattin ĐPTAŞ Mustafa YILMAZ Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü,

Detaylı

Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 2(3): ,

Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 2(3): , Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 2: 290 296, 2015 TÜRK TARIM ve DOĞA BİLİMLERİ DERGİSİ TURKISH JOURNAL of AGRICULTURAL and NATURAL SCIENCES www.turkjans.com Bingöl Koşullarında Değişik Macar Fiği (Vicia

Detaylı

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20 S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20 BURÇAK (Vicia ervilia (L.) Willd.) TA EKİM ZAMANININ VERİM VE VERİM ÖĞELERİ ÜZERİNE ETKİSİ 1 Abdullah ÖZKÖSE 2 Hayrettin EKİZ 3 2 Selçuk Üniversitesi,

Detaylı

Macar Fiği Neden Önemlidir? Hangi Topraklarda Yetişir?

Macar Fiği Neden Önemlidir? Hangi Topraklarda Yetişir? Macar Fiği Neden Önemlidir? Macar fiği, son yıllarda ülkemizde ekimi yaygınlaşan beyazımsı-sarı çiçekli bir fiğ türüdür (Resim 1). Bitkinin önemli olmasını sağlayan özellikler; yerli fiğe nazaran soğuklara

Detaylı

Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi 5 (2): , 2012 ISSN: , E-ISSN: X,

Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi 5 (2): , 2012 ISSN: , E-ISSN: X, Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi 5 (2): 126-130, 2012 ISSN: 1308-3945, E-ISSN: 1308-027X, www.nobel.gen.tr Kızıltepe Ekolojik Koşullarında Bazı Macar Fiğ (Vicia Pannonica CRANTZ.) Genotiplerinin Ot Verimi,

Detaylı

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ Muhittin BAĞCI ORTA ANADOLU KOŞULLARINDA MACAR FİĞ İNDE (Vicia pannonica Crantz. cv. TARMBEYAZI-98) SIRA ARASI VE TOHUM MİKTARININ OT VERİMİNE

Detaylı

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları TÜRK TARIM ve DOĞA BİLİMLERİ DERGİSİ TURKISH JOURNAL of AGRICULTURAL and NATURAL SCIENCES www.turkjans.com Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları a Seyithan

Detaylı

ADİ FİĞ TESCİL RAPORU

ADİ FİĞ TESCİL RAPORU T.C. GIDA TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü ADİ İĞ TESCİL RAPORU GATAEMD135(SAYAR) ANKARA 2015 GATAEMD135(SAYAR) ADİ İĞ ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

Detaylı

Eskişehir Koşullarında Macar Fiği (Vicia pannonica Crantz.) Hat ve Çeşitlerinde Yem ve Tohum Verimleri

Eskişehir Koşullarında Macar Fiği (Vicia pannonica Crantz.) Hat ve Çeşitlerinde Yem ve Tohum Verimleri Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2016, 25 (Özel sayı-2):230-234 Araştırma Makalesi (Research Article) Eskişehir Koşullarında Macar Fiği (Vicia pannonica Crantz.) Çeşitlerinde Yem ve

Detaylı

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ OMÜ Zir. Fak. Dergisi, 26,21(3): 318-322 J. of Fac. of Agric., OMU, 26,21(3): 318-322 SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ İlknur

Detaylı

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı iii ÖZET Yüksek Lisans Tezi AYDIN EKOLOJĐK KOŞULLARINDA FARKLI EKĐM ZAMANI VE SIRA ARALIĞININ ÇEMEN (Trigonella foenum-graecum L.) ĐN VERĐM VE KALĐTE ÖZELLĐKLERĐNE ETKĐSĐ Đmge Đ. TOKBAY Adnan Menderes

Detaylı

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI ADİ FİĞ (VİCİA SATİVA L.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA *

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI ADİ FİĞ (VİCİA SATİVA L.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA * DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI ADİ FİĞ (VİCİA SATİVA L.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA * A Study About The Determınatıon Of Yıeld And Yıeld Components

Detaylı

TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ+TRĐTĐKALE KARIŞIM ORANLARININ VERĐM VE KALĐTEYE ETKĐLERĐ

TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ+TRĐTĐKALE KARIŞIM ORANLARININ VERĐM VE KALĐTEYE ETKĐLERĐ ANADOLU, J. of AARI 9 (2) 1999, 105-113 MARA TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ+TRĐTĐKALE KARIŞIM ORANLARININ VERĐM VE KALĐTEYE ETKĐLERĐ Selahattin ĐPTAŞ Mustafa YILMAZ Gaziosmanpaşa Üniversitesi,

Detaylı

Korunga Tarımı. Kaba yem açığının giderilmesinde, maliyetlerin düşürülmesinde etkili, kıraç topraklara ekilebilmesi ile üstün bir yem bitkisi.

Korunga Tarımı. Kaba yem açığının giderilmesinde, maliyetlerin düşürülmesinde etkili, kıraç topraklara ekilebilmesi ile üstün bir yem bitkisi. Korunga Tarımı Kaba yem açığının giderilmesinde, maliyetlerin düşürülmesinde etkili, kıraç topraklara ekilebilmesi ile üstün bir yem bitkisi. Osman Dilekçi - Ziraat Mühendisi Teknik İşler Şube Müdürü 0248

Detaylı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI T.C. TARIM VE KÖYİŞLERİ BAKANLIĞI KORUMA VE KONTROL GENEL MÜDÜRLÜĞÜ Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğü TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI YEMLİK PANCAR (HAYVAN PANCARI)

Detaylı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI T.. TRIM VE KÖYİŞLERİ KNLIĞI KORUM VE KONTROL GENEL MÜÜRLÜĞÜ TOHUMLUK TESİL VE SERTİFİKSYON MERKEZİ MÜÜRLÜĞÜ TRIMSL EĞERLERİ ÖLÇME ENEMELERİ TEKNİK TLİMTI KOLZ (rassica napus oleifera L.) 2001 TRIMSL EĞERLERİ

Detaylı

Elazığ Koşullarında Mürdümük (Lathyrus sativus L.)'te Farklı Sıra Arasının Tohum Verimi ve Verim Öğeleri Üzerine Etkisi. *Kağan KÖKTEN, **Adil BAKOĞLU

Elazığ Koşullarında Mürdümük (Lathyrus sativus L.)'te Farklı Sıra Arasının Tohum Verimi ve Verim Öğeleri Üzerine Etkisi. *Kağan KÖKTEN, **Adil BAKOĞLU Bingöl Ünv. Fen. Bil. Dergisi 1(1),37-42,2011 Science J of Bingöl Univ. 1(1),37-42,2011 Elazığ Koşullarında Mürdümük (Lathyrus sativus L.)'te Farklı Sıra Arasının Tohum Verimi ve Verim Öğeleri Üzerine

Detaylı

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia L. Willd) Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia L. Willd) Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi Journal of Agricultural Faculty of Gaziosmanpasa University http://ziraatdergi.gop.edu.tr/ Araştırma Makalesi/Reseach Article JAFAG ISSN: 1300-2910 E-ISSN:

Detaylı

Tohum yatağının hazırlanması:

Tohum yatağının hazırlanması: Toprak isteği: Yem bezelyesi tüm baklagillerde olduğu gibi, özellikle yeterli kireç bulunan ve PH değeri 6,5-7 olan toprakları sever. PH değeri 6-8 aralığında olan topraklarda da ekimi yapılabilir. Bu

Detaylı

Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM

Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM Korunga Önemli Bir Bitkidir Korunga, sulamanın yapılamadığı kıraç alanlarda, verimsiz ve taşlık topraklarda yetiştirilecek

Detaylı

YULAF YETİŞTİRİCİLİĞİ

YULAF YETİŞTİRİCİLİĞİ YULAF YETİŞTİRİCİLİĞİ Yulafın Kökeni Yulafın vatanını Decandolle Doğu Avrupa ve Tataristan; Hausknecht ise orta Avrupa olduğunu iddia etmektedir. Meşhur tasnifçi Kornicke ise Güney Avrupa ve Doğu Asya

Detaylı

Determination of Seed Rate on Winter Lentil (Lens culinaris Medik.) cv. Kafkas

Determination of Seed Rate on Winter Lentil (Lens culinaris Medik.) cv. Kafkas Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2008, 17 (1-2): Araştırma Makalesi Kafkas Kışlık Kırmızı Mercimek (Lens culinaris Medik.) Çeşidinde Tohum Miktarının Belirlenmesi Derya SÜREK 1, Erol

Detaylı

AHUDUDUNUN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ

AHUDUDUNUN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ AHUDUDUNUN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN AHUDUDU Ahududu, üzümsü meyveler grubundandır. Ahududu, yurdumuzda son birkaç yıldır ticari amaçla yetiştirilmektedir. Taze tüketildikleri

Detaylı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI T.C. TARIM VE KÖYİŞLERİ BAKANLIĞI TARIMSAL ÜRETİM VE GELİŞTİRME GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TOHUMLUK TESCİL VE SERTİFİKASYON MERKEZİ MÜDÜRLÜĞÜ TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI SORGUM (Sorghum spp.)

Detaylı

Kayseri Kıraç Koşullarında Yetiştirilen Bazı Macar Fiği Çeşitlerinin Ot Verimleri ve Kalitelerinin Belirlenmesi

Kayseri Kıraç Koşullarında Yetiştirilen Bazı Macar Fiği Çeşitlerinin Ot Verimleri ve Kalitelerinin Belirlenmesi Erciyes Üniv Vet Fak Derg 14(2), 13(3) 195 113-123, 200, 2017 2016 J Fac Vet Med Univ Erciyes 13(3) 195 200, 2016 Araştırma Makalesi S. UZUN Research Article Araştırma Makalesi / Research Article 14(2),

Detaylı

ÇUKUROVA KOŞULLARINDA BAZI SORGUM X SUDANOTU MELEZİ ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE KALİTE ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ ÖZET

ÇUKUROVA KOŞULLARINDA BAZI SORGUM X SUDANOTU MELEZİ ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE KALİTE ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ ÖZET ÇUKUROVA KOŞULLARINDA BAZI SORGUM X SUDANOTU MELEZİ ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE KALİTE ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ Recep İrfan Nazlı 1, İlker İnal 2, Alpaslan Kuşvuran 3, Mehmet Cavit Sezer 4, Veyis Tansı 5

Detaylı

YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI Türkiye 10. Tarla Bitkileri Kongresi, Konya-2013, Kitap2, sayfa 350-357 YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN

Detaylı

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK (Lens culinaris Medic.) ÇEŞİTLERİNDE FARKLI EKİM SIKLIKLARININ VERİM VE VERİM İLE İLGİLİ ÖZELLİKLERE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA* An Investigation

Detaylı

TARLA BİTKİLERİ MERKEZ ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ TESCİL YILI:

TARLA BİTKİLERİ MERKEZ ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ TESCİL YILI: COLFIORITO Başakları orta uzunlukta, kılçıklı ve beyaz 1000 tane ağırlığı 19.1-36.5 gr arasındadır. Yatmaya dayanımı iyidir. Kahverengi pas ve sarı pasa orta hassastır. DEMİR 2000 Sağlam saplı ve uzun

Detaylı

Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Ak Üçgül (Trifolium repens L.) de Ot ve Tohum Verimi ile Bazı Verim ve Kalite Komponentleri Üzerine Etkileri

Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Ak Üçgül (Trifolium repens L.) de Ot ve Tohum Verimi ile Bazı Verim ve Kalite Komponentleri Üzerine Etkileri Ulud. Üniv. Zir. Fak. Derg., (2002) 16(2): 127-136 Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Ak Üçgül (Trifolium repens L.) de Ot ve Tohum ile Bazı Verim ve Kalite Komponentleri Üzerine Etkileri Mehmet SİNCİK*

Detaylı

İNCİRİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ. Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN

İNCİRİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ. Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN İNCİRİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN İncirin iklim İstekleri İncir bir yarı tropik iklim meyvesidir. Dünyanın ılıman iklime sahip bir çok yerinde yetişebilmektedir. İncir

Detaylı

BURÇAK (Vicia ervilia (L. ) Willd.) TA EKİM ZAMANININ VERİM VE VERİM ÖĞELERİ ÜZERİNE ETKİSİ. Abdullah ÖZKÖSE Yüksek Lisans Tezi

BURÇAK (Vicia ervilia (L. ) Willd.) TA EKİM ZAMANININ VERİM VE VERİM ÖĞELERİ ÜZERİNE ETKİSİ. Abdullah ÖZKÖSE Yüksek Lisans Tezi BURÇAK (Vicia ervilia (L. ) Willd.) TA EKİM ZAMANININ VERİM VE VERİM ÖĞELERİ ÜZERİNE ETKİSİ Abdullah ÖZKÖSE Yüksek Lisans Tezi Tarla Bitkileri Anabilim Dalı 2003 ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Detaylı

T.C ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ

T.C ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ T.C ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ HAŞHAŞ (Papaver somniferum L.) BİTKİSİNİN VERİMİ VE BAZI ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE GİBBERELLİK ASİDİN (GA 3 ) FARKLI DOZ VE UYGULAMA ZAMANLARININ

Detaylı

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ Emine TEKİN GÜNDÜZ DİYARBAKIR KOŞULLARINDA KARIŞIM ORANININ MACAR FİĞİ (Vicia pannonica Crantz)+ BUĞDAY (Triticum aestium var. aestium L.)

Detaylı

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BAZI FİĞ TÜRLERİNE AİT ÇEŞİTLERİN TEKİRDAĞ ŞARTLARINDA VERİM VE TARIMSAL ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BAZI FİĞ TÜRLERİNE AİT ÇEŞİTLERİN TEKİRDAĞ ŞARTLARINDA VERİM VE TARIMSAL ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BAZI FİĞ TÜRLERİNE AİT ÇEŞİTLERİN TEKİRDAĞ ŞARTLARINDA VERİM VE TARIMSAL ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ Alaaddin ZEYBEK Yüksek Lisans Tezi TARLA BİTKİLERİ

Detaylı

BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİ

BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİ BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİ HAZIRLAYAN YALÇIN YILMAZ ZİRAAT MÜHENDİSİ UZMAN TARIM DANIŞMANI Ülkemizde buğday yaklaşık 9.5 milyon hektar alanda ekilmekte, üretimde yıldan yıla değişmekle birlikte 20 milyon ton

Detaylı

SÜT SIĞIRCILIĞI ve YONCA

SÜT SIĞIRCILIĞI ve YONCA SÜT SIĞIRCILIĞI ve YONCA Birlikle el ele, hayvancılıkta daha ileriye... Mehmet Ak - Ziraat Mühendisi Sorumlu Müdür 0248 233 91 41 www.burdurdsyb.org /BurdurDSYB Yoncayı Neden Yetiştirmeliyiz? SÜT SIĞIRCILIĞI

Detaylı

BAZI MACAR FİĞ (Vicia pannonica CRANTZ) HAT VE ÇEŞİTLERİNİN BİNGÖL KURU ŞARTLARINA ADAPTASYONU ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA

BAZI MACAR FİĞ (Vicia pannonica CRANTZ) HAT VE ÇEŞİTLERİNİN BİNGÖL KURU ŞARTLARINA ADAPTASYONU ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA BAZI MACAR FİĞ (Vicia pannonica CRANTZ) HAT VE ÇEŞİTLERİNİN BİNGÖL KURU ŞARTLARINA ADAPTASYONU ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA A Study On Adaptatıon Of Some Hungarıan Vetch (Vicia Pannonica Crantz) Lines And Cultıvars

Detaylı

No: 217 Menşe Adı BİRECİK BELEDİYE BAŞKANLIĞI

No: 217 Menşe Adı BİRECİK BELEDİYE BAŞKANLIĞI No: 217 Menşe Adı Tescil Ettiren BİRECİK BELEDİYE BAŞKANLIĞI Bu coğrafi işaret, 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanununun Geçici 1 inci Maddesi uyarınca Mülga 555 sayılı Coğrafi İşaretlerin Korunması Hakkında

Detaylı

Şanlıurfa Koşullarında Yetiştirilen Bazı Kırmızı Mercimek (Lens culinaris Medik.) Genotiplerinin Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi

Şanlıurfa Koşullarında Yetiştirilen Bazı Kırmızı Mercimek (Lens culinaris Medik.) Genotiplerinin Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi Cilt 5(1) 27-34 2016 DOI: 10.17100/nevbiltek.56241 URL: http://dx.doi.org/10.17100/nevbiltek.56241 Şanlıurfa Koşullarında Yetiştirilen Bazı Kırmızı Mercimek (Lens culinaris

Detaylı

BAZI KORUNGA POPULASYONLARINDA FENOLOJĠK VE MORFOLOJĠK ÖZELLĠKLER ÜZERĠNE BĠR ĠNCELEME. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Ankara

BAZI KORUNGA POPULASYONLARINDA FENOLOJĠK VE MORFOLOJĠK ÖZELLĠKLER ÜZERĠNE BĠR ĠNCELEME. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Ankara Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi (2002) BAZI KORUNGA POPULASYONLARINDA FENOLOJĠK VE MORFOLOJĠK ÖZELLĠKLER ÜZERĠNE BĠR ĠNCELEME Sabahaddin ÜNAL Hüseyin Kansur FIRINCIOĞLU Tarla Bitkileri

Detaylı

YARASA VE ÇİFTLİK GÜBRESİNİN BAZI TOPRAK ÖZELLİKLERİ ve BUĞDAY BİTKİSİNİN VERİM PARAMETRELERİ ÜZERİNE ETKİSİ

YARASA VE ÇİFTLİK GÜBRESİNİN BAZI TOPRAK ÖZELLİKLERİ ve BUĞDAY BİTKİSİNİN VERİM PARAMETRELERİ ÜZERİNE ETKİSİ ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ YARASA VE ÇİFTLİK GÜBRESİNİN BAZI TOPRAK ÖZELLİKLERİ ve BUĞDAY BİTKİSİNİN VERİM PARAMETRELERİ ÜZERİNE ETKİSİ TARIMSAL YAPILAR VE SULAMA ANABİLİM

Detaylı

T.C. AHİ EVRAN ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

T.C. AHİ EVRAN ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ T.C. AHİ EVRAN ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ KIRŞEHİR KOŞULLARINDA FARKLI SIRA ARASI VE TOHUM MİKTARI UYGULAMALARININ ANADOLU ÜÇGÜLÜNÜN (Trifolium resupinatum L.) OT VERİMİ VE KALİTESİNE ETKİSİNİN

Detaylı

Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi

Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 5 (1):44-49, 2010 ISSN 1304-9984, Araştırma M. ÖZ, A. KARASU Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi

Detaylı

FARKLI GÜBRE KOMPOZİSYONLARININ ÇAYIN VERİM VE KALİTESİNE ETKİSİ. Dr. GÜLEN ÖZYAZICI Dr. OSMAN ÖZDEMİR Dr. MEHMET ARİF ÖZYAZICI PINAR ÖZER

FARKLI GÜBRE KOMPOZİSYONLARININ ÇAYIN VERİM VE KALİTESİNE ETKİSİ. Dr. GÜLEN ÖZYAZICI Dr. OSMAN ÖZDEMİR Dr. MEHMET ARİF ÖZYAZICI PINAR ÖZER FARKLI GÜBRE KOMPOZİSYONLARININ ÇAYIN VERİM VE KALİTESİNE ETKİSİ Dr. GÜLEN ÖZYAZICI Dr. OSMAN ÖZDEMİR Dr. MEHMET ARİF ÖZYAZICI PINAR ÖZER Dünya üzerinde çay bitkisi, Kuzey yarımkürede yaklaşık 42 0 enlem

Detaylı

ESKİŞEHİR KOŞULLARINDA HAYVAN PANCARINDA YEM VERİMLERİ VE BAZI BİTKİSEL ÖZELLİKLER

ESKİŞEHİR KOŞULLARINDA HAYVAN PANCARINDA YEM VERİMLERİ VE BAZI BİTKİSEL ÖZELLİKLER www.bursagida.gov.tr Gıda ve Yem Bilimi - Teknolojisi Dergisi / Journal of Food and Feed Science - Technology 11:57-63 (2011) ISSN 1303-3107 ESKİŞEHİR KOŞULLARINDA HAYVAN PANCARINDA YEM VERİMLERİ VE BAZI

Detaylı

Archived at http://orgprints.org/21162

Archived at http://orgprints.org/21162 MARMARA BÖLGESİNDE BAZI BİTKİ BESLEME UYGULAMALARININ ORGANİK MEYVE YETİŞTİRİCİLİĞİNDE KULLANIMI (ÇİLEK) Dr. Burhan ERENOĞLU 1 burhanerenoglu@hotmail.com, Dr. Erol YALÇINKAYA 1 erolyalcinkaya@gmail.com,

Detaylı

*Yaşar Tuncer KAVUT Ahmet Esen ÇELEN Ş. Emre ÇIBIK M. Ali URTEKİN

*Yaşar Tuncer KAVUT Ahmet Esen ÇELEN Ş. Emre ÇIBIK M. Ali URTEKİN Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2016, 25 (Özel sayı-2):225-229 Araştırma Makalesi (Research Article) Ege Bölgesi Koşullarında Farklı Sıra Arası Mesafelerinde Yetiştirilen Bazı Yem Bezelyesi

Detaylı

BUĞDAY (Triticum spp.) Buğdayda Toprak Hazırlığı:

BUĞDAY (Triticum spp.) Buğdayda Toprak Hazırlığı: BUĞDAY (Triticum spp.) Buğdayda Toprak Hazırlığı: Toprak işlemenin sebebi, tohumların uygun çimlenme ve çıkış ortamını hazırlamak; su kaybını en aza indiren, toprağın yapısını en az bozan, erozyonu önemli

Detaylı

Yerfıstığında Gübreleme

Yerfıstığında Gübreleme Yerfıstığında Gübreleme Ülkemizin birçok yöresinde ve özellikle Çukurova Bölgesi nde geniş çapta yetiştiriciliği yapılan yerfıstığı, yapısında ortalama %50 yağ ve %25-30 oranında protein içeren, insan

Detaylı

Kabak Çekirdeği Kabuğu ve Pirolizinin Buğday ın Gelişimi ve Bitki Besin Elementi. İçeriklerine Etkisi EMRE CAN KAYA

Kabak Çekirdeği Kabuğu ve Pirolizinin Buğday ın Gelişimi ve Bitki Besin Elementi. İçeriklerine Etkisi EMRE CAN KAYA Kabak Çekirdeği Kabuğu ve Pirolizinin Buğday ın Gelişimi ve Bitki Besin Elementi EMRE CAN KAYA NAZLI ZEYNEP ARIÖZ AYŞENUR ŞAHIN ABDULLAH BARAN İçeriklerine Etkisi 1. GİRİŞ Tarımda kimyasal girdilerin azaltılması

Detaylı

Tanımlar. Bölüm Çayırlar

Tanımlar. Bölüm Çayırlar Çayır-Mer a Ders Notları Bölüm 1 1 1.1. Çayırlar Bölüm 1 Tanımlar Genel olarak düz ve taban suyu yakın olan alanlarda oluşmuş, gür gelişen, sık ve uzun boylu bitkilerden meydana gelen alanlardır. Toprak

Detaylı

ÖZET Yüksek Lisans Tezi BAZI TEK YILLIK ÇİM (Lolium multiflorum Lam) ÇEŞİTLERİNİN MORFOLOJİK ÖZELLİKLERİ VE YEM VERİMLERİ Amir DARVISHI Ankara Ünivers

ÖZET Yüksek Lisans Tezi BAZI TEK YILLIK ÇİM (Lolium multiflorum Lam) ÇEŞİTLERİNİN MORFOLOJİK ÖZELLİKLERİ VE YEM VERİMLERİ Amir DARVISHI Ankara Ünivers ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ BAZI TEK YILLIK ÇİM (Lolium multiflorum L) ÇEŞİTLERİNİN MORFOLOJİK ÖZELLİKLERİ VE YEM VERİMLERİ Amir DARVISHI TARLA BİTKİLERİ ANABİLİM DALI

Detaylı

SOĞAN YETİŞTİRİCİLİĞİ GİRİŞ:

SOĞAN YETİŞTİRİCİLİĞİ GİRİŞ: SOĞAN YETİŞTİRİCİLİĞİ GİRİŞ: Soğan insan beslenmesinde özel yeri olan bir sebzedir. Taze veya kuru olarak tüketildiği gibi son yıllarda kurutma sanayisinde işlenerek bazı yiyeceklerin hazırlanmasında da

Detaylı

Bazı Mısır Çeşitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir Araştırma (1)

Bazı Mısır Çeşitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir Araştırma (1) Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi (J. Agric. Sci.), 2004, 14(1): 47-51 Geliş Tarihi: 08.09.2003 Bazı Mısır Çeşitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir Araştırma (1)

Detaylı

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ FARKLI FİĞ (Vicia sativa L.) ARPA (Hordeum vulgare L.) KARIŞIMLARININ VERİMİ VE KALİTE ÜZERİNE ETKİSİ Süleyman ARSLAN YÜKSEK LİSANS Tarla Bitkileri Anabilim

Detaylı

BEZELYE (Pisum sativum) 2n=14. Bezelye

BEZELYE (Pisum sativum) 2n=14. Bezelye BEZELYE (Pisum sativum) 2n=14 Bezelye KÖKENİ, TARİHÇESİ ve YAYILMA ALANI Kökeni Bezelye nin kökeni olarak I. derecede Doğu Akdeniz, İran, Kafkasya, Afganistan ve Tibet e kadar uzanan bölgeler olduğu belirtilmiş;

Detaylı

ÇİFTLİK GÜBRESİNİN FARKLI FORM VE DOZLARININ, ÇUKUROVA BÖLGESİ KOŞULLARINDA, TEK YILLIK ÇİM

ÇİFTLİK GÜBRESİNİN FARKLI FORM VE DOZLARININ, ÇUKUROVA BÖLGESİ KOŞULLARINDA, TEK YILLIK ÇİM ÇİFTLİK GÜBRESİNİN FARKLI FORM VE DOZLARININ, ÇUKUROVA BÖLGESİ KOŞULLARINDA, TEK YILLIK ÇİM (Lolium multiflorum Lam.) İN OT VE TOHUM VERİMİ İLE OT KALİTESİNE ETKİSİ* The Effects of Different Forms and

Detaylı

Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Arpa (Hordeum vulgare L.) Çeşitlerinin Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Arpa (Hordeum vulgare L.) Çeşitlerinin Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi Cilt 20, Sayı 1, 91-97, 2016 Süleyman Demirel University Journal of Natural and Applied Sciences Volume 20, Issue 1, 91-97, 2016 DOI: 10.19113/sdufbed.23066

Detaylı

Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Mercimek (Lens culinaris Medic.) Genotiplerinde Bitki Sıklığının Verim ve Verim Unsurlarına Etkisinin Araştırması

Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Mercimek (Lens culinaris Medic.) Genotiplerinde Bitki Sıklığının Verim ve Verim Unsurlarına Etkisinin Araştırması Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 19 (3), 135-143, 2015 ISSN 2148-5003, Araştırma Makalesi Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Mercimek (Lens culinaris Medic.) Genotiplerinde Bitki Sıklığının Verim

Detaylı

TARLA BİTKİLERİ. Prof.Dr.Hayrettin EKİZ Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü 2017

TARLA BİTKİLERİ. Prof.Dr.Hayrettin EKİZ Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü 2017 TARLA BİTKİLERİ Prof.Dr.Hayrettin EKİZ Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü 2017 5. KONU Buğdaygil Yembitkileri BUĞDAYGİL YEM BİTKİLERİ Buğdaygil yem bitkilerinin genel özellikleri

Detaylı

Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilmesi

Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilmesi TÜRK TARIM ve DOĞA BİLİMLERİ DERGİSİ TURKISH JOURNAL of AGRICULTURAL and NATURAL SCIENCES www.turkjans.com Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak

Detaylı

Geliş Tarihi:

Geliş Tarihi: TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ 005, (3) 63-69 Ankara ve Samsun Koşullarında Bakteri Aşılamasının Yaygın Fiğ (Vicia sativa L.) Çeşitlerinin Kuru Ot ve Tohum Verimleri Üzerine Etkileri ve Stabilite Analizi Sebahattin

Detaylı

Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi U. Ü. ZİRAAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 2008, Cilt 22, Sayı 1, 55-62 (Journal of Agricultural Faculty of Uludag University) Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı

Detaylı

Archived at

Archived at ERZURUM YÖRESİNDE ORGANİK TARIMDA BUĞDAY VE FİĞ YETİŞTİRİCİLİĞİ Zir. Yük. Müh. Köksal KARADAŞ 1 kkaradas2002@yahoo.com, Dr. Murat OLGUN 2 molgun@ogu.edu.tr, Zir. Yük. Müh. Bülent TURGUT 1 turgutbulent@hotmail.com,

Detaylı

Ürün Kataloğu

Ürün Kataloğu Ürün Kataloğu 2017-2018 www.kilercioglutarim.com Hakkımızda Kilercioğlu Tarım ve Tohumculuk, 2013 yılında, İzmir de faaliyetine başlamıştır. Sahip olduğu bilgi ve tecrübeyi siz değerli müşterileri ile

Detaylı

Şanlıurfa Koşullarında Farklı Aspir Çeşitlerinin (Carthamus tinctorius L.) Uygun Ekim Zamanlarının Belirlenmesi

Şanlıurfa Koşullarında Farklı Aspir Çeşitlerinin (Carthamus tinctorius L.) Uygun Ekim Zamanlarının Belirlenmesi U. Ü. ZİRAAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 2012, Cilt 26, Sayı 1, 1-16 (Journal of Agricultural Faculty of Uludag University) Şanlıurfa Koşullarında Farklı Aspir Çeşitlerinin (Carthamus tinctorius L.) Uygun Ekim

Detaylı

Türkiye'de Toprakların Kullanımı

Türkiye'de Toprakların Kullanımı On5yirmi5.com Türkiye'de Toprakların Kullanımı Türkiye de arazi kullanımı dağılışı nasıldır? Yayın Tarihi : 14 Kasım 2012 Çarşamba (oluşturma : 12/13/2018) Ülkemiz topraklarının kullanım amacına göre dağılımı

Detaylı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI T.C. TARIM VE KÖYİŞLERİ BAKANLIĞI KORUMA VE KONTROL GENEL MÜDÜRLÜĞÜ Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğü TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI NOHUT (Cicer arietinum L.) MERCİMEK

Detaylı

Banaz Şartlarında İkinci Ürün Silajlık Mısır Yetiştirilmesi Olanakları Üzerine Bir Araştırma

Banaz Şartlarında İkinci Ürün Silajlık Mısır Yetiştirilmesi Olanakları Üzerine Bir Araştırma Banaz Şartlarında İkinci Ürün Silajlık Mısır Yetiştirilmesi Olanakları Üzerine Bir Araştırma Ertan KELEŞ 1, Mevlüt TÜRK 1 * 1 Süleyman Demirel University, Faculty of Agriculture, Department of Field Crop,

Detaylı

DUFED 4(2) (2015) 77-82

DUFED 4(2) (2015) 77-82 DUFED 4(2) (2015) 77-82 Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi dergi anasayfa: http://www.dufed.org Tek melez mısır genotiplerinin Diyarbakır şartlarındaki performanslarının belirlenmesi Determination

Detaylı

Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi

Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2016, 25 (1):42-47 Araştırma Makalesi (Research Article) Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Ot Verim ve Kalitelerinin

Detaylı

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ Serpil BEDİR KARAMAN İLİ ŞARTLARINDA YETİŞTİRİLECEK MACAR FİĞİ+ARPA KARIŞIMINDA UYGUN KARIŞIM ORANININ SAPTANMASI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Detaylı

I. KISIM: Temel Bilgiler ve Muhafaza

I. KISIM: Temel Bilgiler ve Muhafaza İçindekiler I. KISIM: Temel Bilgiler ve Muhafaza 1. Sebzeciliğin Önemi... 3 1.1. İnsan Beslenmesindeki Önemi...4 1.1.1. Sebzelerin Besin Değeri... 5 1.1.1.a. Su... 5 1.1.1.b. Protein... 6 1.1.1.c. Karbonhidratlar...

Detaylı

Buğday ve Arpa Gübrelemesi

Buğday ve Arpa Gübrelemesi Buğday ve Arpa Gübrelemesi Ülkemizde en geniş üretim alanı bulunan buğday ve arpa çok farklı toprak tiplerinde yetiştiriciliği yapılmaktadır. Toprak ph isteği bakımından hafif asitten kuvvetli alkalin

Detaylı

Trakya Bölgesinde Yetiştirilen Bazı Arpa (Hordeum vulgare L) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları İle Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Trakya Bölgesinde Yetiştirilen Bazı Arpa (Hordeum vulgare L) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları İle Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi U. Ü. ZİRAAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 2007, Cilt 21, Sayı 1, 59-68 (Journal of Agricultural Faculty of Uludag University) Trakya Bölgesinde Yetiştirilen Bazı Arpa (Hordeum vulgare L) Çeşitlerinin Verim ve Verim

Detaylı

KAHRAMANMARAŞ KOŞULLARINDA DEĞİŞİK KIŞLIK MERCİMEK (Lens culinaris Medic.) ÇEŞİTLERİNDE VERİM VE VERİM ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

KAHRAMANMARAŞ KOŞULLARINDA DEĞİŞİK KIŞLIK MERCİMEK (Lens culinaris Medic.) ÇEŞİTLERİNDE VERİM VE VERİM ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 2005, 18(2), 285-290 KAHRAMANMARAŞ KOŞULLARINDA DEĞİŞİK KIŞLIK MERCİMEK (Lens culinaris Medic.) ÇEŞİTLERİNDE VERİM VE VERİM ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Detaylı

TANIMI VE ÖNEMİ Susam dik büyüyen tek yılık bir bitkidir. Boyu ( cm) ye kadar uzayabilir. Gövdeler uzunlamasına oluklu (karıklıdır) ve sık tüylü

TANIMI VE ÖNEMİ Susam dik büyüyen tek yılık bir bitkidir. Boyu ( cm) ye kadar uzayabilir. Gövdeler uzunlamasına oluklu (karıklıdır) ve sık tüylü SUSAM HASADI TANIMI VE ÖNEMİ Susam dik büyüyen tek yılık bir bitkidir. Boyu (30-125 cm) ye kadar uzayabilir. Gövdeler uzunlamasına oluklu (karıklıdır) ve sık tüylüdür. Ülkemizde tarımı yapılan yağ bitkileri

Detaylı

BAHRİ DAĞDAŞ ULUSLARARASI TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST. ALDANE TRAKYA TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST./EDİRNE

BAHRİ DAĞDAŞ ULUSLARARASI TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST. ALDANE TRAKYA TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST./EDİRNE AHMETAĞA Başak Özelliği: Beyaz, Kılçıklı Bitki Boyu (cm) : 80-100 Yatmaya Dayanıklılık: Dayanıklı Dane Rengi: Kırmızı Dane Verimi (kg/da): 400 900 Gelişme Tabiatı: Alternatif (Kışlık Yazlık) Kurağa Dayanıklılık:

Detaylı

Veysel BEYSARI Yüksek Lisans Tezi. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Danışman: Doç. Dr. Mehmet AYÇİÇEK

Veysel BEYSARI Yüksek Lisans Tezi. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Danışman: Doç. Dr. Mehmet AYÇİÇEK BAZI NOHUT(Cicer arietinum L.) ÇEŞİTLERİNİN BİNGÖL KOŞULLARINDAKİ VERİM VE ADAPTASYON YETENEKLERİNİN BELİRLENMESİ Veysel BEYSARI Yüksek Lisans Tezi Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Danışman: Doç. Dr. Mehmet

Detaylı

BÖRÜLCE (Vigna sinensis) 2n=22

BÖRÜLCE (Vigna sinensis) 2n=22 BÖRÜLCE (Vigna sinensis) 2n=22 Kökeni, Tarihçesi ve Yayılma Alanı Filogenetik özellikler dikkate alınarak börülce nin kökeni olarak İran ve Hindistan arasındaki bölge gösterilmiş olmasına karşın; Vavilov

Detaylı

Bölüm 8 Çayır-Mer alarda Sulama ve Gübreleme

Bölüm 8 Çayır-Mer alarda Sulama ve Gübreleme Çayır-Mer a Ders Notları Bölüm 8 65 Bölüm 8 Çayır-Mer alarda Sulama ve Gübreleme 8.1 Gübreleme Çayır-Mer alarda bulunan bitkilerin vejetatif aksamlarından yararlanılması ve biçme/otlatmadan sonra tekrar

Detaylı

KIZILTEPE VE HARRAN ġartlarinda ġahġn-91 VE SUR-93 ARPA ÇEġĠTLERĠNDE UYGUN EKĠM SIKLIĞININ BELĠRLENMESĠ

KIZILTEPE VE HARRAN ġartlarinda ġahġn-91 VE SUR-93 ARPA ÇEġĠTLERĠNDE UYGUN EKĠM SIKLIĞININ BELĠRLENMESĠ GAP IV. Tarım Kongresi 1540-1546 pp., Şanlıurfa, Eylül 2005 KIZILTEPE VE HARRAN ġartlarinda ġahġn-91 VE SUR-93 ARPA ÇEġĠTLERĠNDE UYGUN EKĠM SIKLIĞININ BELĠRLENMESĠ Hasan KILIÇ 1 Halil KARAHAN 2 Ali ĠLKHAN

Detaylı

Ceviz Fidanı-Ağacı İklim ve Toprak İstekleri

Ceviz Fidanı-Ağacı İklim ve Toprak İstekleri Yavuz-1 CEVİZ (KR-2) Ceviz yetişen tüm bölgelerde yetişir. Özellikle geç donların görüldüğü yerlerde yetiştirilmesi tavsiye edilir. Verimsiz bir çeşittir. Nisbi Periyodisite görülür. Meyvesi oval şekilli

Detaylı

Bağ Tesisinde Dikkat Edilmesi Gereken Ekolojik Faktörler

Bağ Tesisinde Dikkat Edilmesi Gereken Ekolojik Faktörler Bağ Tesisinde Dikkat Edilmesi Gereken Ekolojik Faktörler Turcan TEKER Ziraat Yüksek Mühendisi Yetiştirme Tekniği Bölüm Başkanlığı 06.04.2017 Bağcılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü MANİSA Amacımız? Bağ

Detaylı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI T.. TRIM VE KÖYİŞLERİ KNLIĞI KORUM VE KONTROL GENEL MÜÜRLÜĞÜ TOHUMLUK TESİL VE SERTİFİKSYON MERKEZİ MÜÜRLÜĞÜ TRIMSL EĞERLERİ ÖLÇME ENEMELERİ TEKNİK TLİMTI HŞHŞ (Papaver somniferum L.) 2005 İÇİNEKİLER Sayfa

Detaylı

ANKARA TİCARET BORSASI AR-GE MÜDÜRLÜĞÜ SEKTÖR ARAŞTIRMALARI RAPOR NO:1 ANKARA NIN ASPİR BİTKİSİ PROFİLİ

ANKARA TİCARET BORSASI AR-GE MÜDÜRLÜĞÜ SEKTÖR ARAŞTIRMALARI RAPOR NO:1 ANKARA NIN ASPİR BİTKİSİ PROFİLİ ANKARA TİCARET BORSASI AR-GE MÜDÜRLÜĞÜ SEKTÖR ARAŞTIRMALARI RAPOR NO:1 ANKARA NIN ASPİR BİTKİSİ PROFİLİ Hazırlayan Handan KAVAKOĞLU (ATB AR-GE, Gıda Yüksek Mühendisi) Yasemin OKUR (ATB AR-GE, Kimya Mühendisi)

Detaylı

ANKARA KOŞULLARINDA BEZELYE'DE (Pisum sativum L.) FARKLI EKĐM ZAMANLARININ VERĐM VE VERĐM ÖĞELERĐNE ETKĐLERĐ

ANKARA KOŞULLARINDA BEZELYE'DE (Pisum sativum L.) FARKLI EKĐM ZAMANLARININ VERĐM VE VERĐM ÖĞELERĐNE ETKĐLERĐ ANADOLU, J. of AARI 15 (1) 2005, 49-60 MARA ANKARA KOŞULLARINDA BEZELYE'DE (Pisum sativum L.) FARKLI EKĐM ZAMANLARININ VERĐM VE VERĐM ÖĞELERĐNE ETKĐLERĐ Gökhan DEMĐRCĐ Saime ÜNVER Ankara Üniversitesi Ziraat

Detaylı

Bingöl Ekolojik Koşullarında Bazı Adi Fiğ (Vicia sativa L.) Hat ve Çeşitlerinde Tohum Verimi ve Bazı Tarımsal Özelliklerin Belirlenmesi

Bingöl Ekolojik Koşullarında Bazı Adi Fiğ (Vicia sativa L.) Hat ve Çeşitlerinde Tohum Verimi ve Bazı Tarımsal Özelliklerin Belirlenmesi Science J of Bingöl Univ Bingöl Ekolojik Koşullarında Bazı Adi Fiğ (Vicia sativa L.) Hat ve Çeşitlerinde Tohum Verimi ve Bazı Tarımsal Özelliklerin Belirlenmesi Kağan KÖKTEN kahafe 1974@yahoo.com Bingöl

Detaylı

ZBB306 KODLU SÜS BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç.Dr. Soner KAZAZ

ZBB306 KODLU SÜS BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç.Dr. Soner KAZAZ ZBB306 KODLU SÜS BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI Doç.Dr. Soner KAZAZ Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü 06110-Ankara skazaz@ankara.edu.tr GERBERA YETİŞTİRİCİLİĞİ-1 Anavatanı

Detaylı

Tarımsal Meteoroloji. Prof. Dr. F. Kemal SÖNMEZ 23 EKİM 2013

Tarımsal Meteoroloji. Prof. Dr. F. Kemal SÖNMEZ 23 EKİM 2013 Tarımsal Meteoroloji Prof. Dr. F. Kemal SÖNMEZ 2 EKİM 201 Prof. Dr. Mustafa Özgürel ve Öğr. Gör. Gülay Pamuk Mengü tarafından yazılan Tarımsal Meteoroloji kitabından faydalanılmıştır. Hava ve İklim ile

Detaylı

MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER)

MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER) MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER) MALVACEAE Otsu, çalımsı veya ağaç şeklinde gelişen bitkilerdir. Soğuk bölgeler hariç dünyanın her tarafında bulunurlar. Yaprakları basit, geniş ve parçalıdır. Meyve kuru kapsüldür

Detaylı

TEKİRDAĞ KOŞULLARINDA YETİŞTİRİLEN BAKLA (Vicia faba L) GENOTİPLERİNİN VERİM VE VERİM UNSURLARININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Sinem KOÇ

TEKİRDAĞ KOŞULLARINDA YETİŞTİRİLEN BAKLA (Vicia faba L) GENOTİPLERİNİN VERİM VE VERİM UNSURLARININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Sinem KOÇ TEKİRDAĞ KOŞULLARINDA YETİŞTİRİLEN BAKLA (Vicia faba L) GENOTİPLERİNİN VERİM VE VERİM UNSURLARININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Sinem KOÇ Yüksek Lisans Tezi Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Danışman:

Detaylı

KIŞLIK YEM BEZELYESİ EKİMİNDE BAZI TAHILLARIN ARKADAŞ BİTKİ OLARAK KULLANILMASI

KIŞLIK YEM BEZELYESİ EKİMİNDE BAZI TAHILLARIN ARKADAŞ BİTKİ OLARAK KULLANILMASI KIŞLIK YEM BEZELYESİ EKİMİNDE BAZI TAHILLARIN ARKADAŞ BİTKİ OLARAK KULLANILMASI İBRAHİM ACAR YÜKSEK LİSANS TEZİ TARLA BİTKİLERİ ANA BİLİM DALI KONYA 2005 T.C. SELCUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Detaylı

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2016, 25 (Özel sayı-2):125-130 Araştırma Makalesi (Research Article) İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve

Detaylı

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ Mehmet Salih SAYAR DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI YEM BEZELYESİ (Pisum arvense L.) HAT VE ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN

Detaylı

Kimi Yembezelyesi Çeşitlerinde (Pisum arvense L.) Sıra Arası Mesafelerinin Tohum Verimi ile Bazı Verim Özelliklerine Etkisi Üzerinde Bir Araştırma

Kimi Yembezelyesi Çeşitlerinde (Pisum arvense L.) Sıra Arası Mesafelerinin Tohum Verimi ile Bazı Verim Özelliklerine Etkisi Üzerinde Bir Araştırma Ceylan ve Ark. Araştırma Makalesi (Research Article) Yaşar Tuncer KAVUT A. Esen ÇELEN Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü, 35100, İzmir / Türkiye sorumlu yazar: tuncer.kavut@ege.edu.tr

Detaylı

Bazı Ceviz (Juglans regia L.) Çeşitlerinin Çimlenme ve Çöğür (Anaçlık) Gelişme Performanslarının Belirlenmesi

Bazı Ceviz (Juglans regia L.) Çeşitlerinin Çimlenme ve Çöğür (Anaçlık) Gelişme Performanslarının Belirlenmesi Bazı Ceviz (Juglans regia L.) Çeşitlerinin Çimlenme ve Çöğür (Anaçlık) Gelişme Performanslarının Belirlenmesi Akide ÖZCAN 1 Mehmet SÜTYEMEZ 2 1 Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniv., Afşin Meslek Yüksekokulu,

Detaylı

DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA ANADOLU, J. of AARI 10 (2) 2000, 35-45 MARA DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Hasan KILIÇ İrfan ÖZBERK Fethiye ÖZBERK

Detaylı