PERIODIC BILINGV AL UNIUNII DEMOCRATE TURCE DIN ROMÂNIA EDITAT CU SPRIJINUL CONSILIULUI MINORITÃÞILOR NAÞIONALE

Transkript

1 NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE ATATÜRK Anul VIII, 2001 Nr. 2 (68) FEBRUARIE / ŞUBAT VOCEA AUTENTICÃ ROMANYA TÜRK DEMOKRAT BİRLİĞİNİN YAYIN ORGANIDIR PERIODIC BILINGV AL UNIUNII DEMOCRATE TURCE DIN ROMÂNIA EDITAT CU SPRIJINUL CONSILIULUI MINORITÃÞILOR NAÞIONALE Parlamentul... aºa cum este! fi deputat înseamnă în primul rând o mare respon- A sabilitate, atât pentru cei pe care-i reprezinţi cât şi pentru ţara întreagă. Când m-am înscris în cursa pentru funcţia de deputat nu credeam că societatea românească are atâtea şi atâtea necunoscute. Sper ca în aceşti patru ani să încercăm să facem ceva pentru oameni. Să facem ceva bun, căci de 11 ani toţi aşteptăm să fie mai bine. Şi în cele mai multe cazuri este mai rău. Sunt membru al Comisiei Economice de Industrii şi Servicii din Camera Deputaţilor. Mi-am dat acordul de principiu pentru ministrul Transporturilor şi Locuinţei - Miron Mitrea, pentru ministrul Industriei şi Resurselor - Dan Ioan Popescu, ministrul Telecomunicaţiilor - Dan Nica, pentru ministrul Turismului - Dan Matei Agaton. A participat la şedinţele în care s-au votat două legi importante: legea restituirii imobilelor naţionalizate şi legea administraţiei locale. Din punctul meu de vedere şi al minorităţii pe care o reprezint, legea restituirii imobilelor este o mare nedreptate. In cadrul unei emisiuni a postului naţional TVR1 am şi spus că, s-a încercat repararea unei mari nedreptăţi printr-o şi mai mare nedreptate. De ce? Iată câteva motive: 1. chiariaşii sunt la cheremul unor aşa zişi proprietari pentru că cei din anii 40 în proporţie de 90% sunt morţi. De cele mai multe ori urmaşi sunt inventanţi. 2. chiriaşii au primit casele de la primării pentru munca depusă. Nu au furat aceste case. Unii au primit case naţionalizate în schimbul caselor naţionalizate, demolate de comunişti. Deci au fost aruncaţi o dată în stradă de comunişti, acum sunt aruncaţi în stradă de actuala conducere a ţării. 3 Mulţi din aşa-zişii proprietari, au primit de la comuniştii ăia răi apartamente pe care în 90 le-au cumpărat. De ce nu le dau acum chiriaşilor? Despre aceste probleme vom mai vorbi. Referitor la legea administraţiei, mi-am făcut publică poziţia în mass-media locală şi centrală arătând că noi, turcii, suntem un exemplu al convieţuirii interetnice în această ţară şi nu vom apela la traduceri în relaţiile cu autorităţile locale. Suntem cetăţeni români de naţionalitate turcă şi respectăm Constituţia României. No comment. Despre legile care le aşteptăm şi aşteptăm, despre viaţa din Parlament în numerele viitoare. Al dumneavoastră Deputat Metin Cerchez KURBAN BAYRAMINIZ HAYIRLI OLSUN! Bayramul este un moment de fericire spirituală a fiecărui musulman. In acele zile cu toţii devenim mai buni, mai aproape de Allah,de toţi care mai sunt, de cei care sunt. Prin jetrfa berbecului, încercăm să ne gândim la rostul nostru pe pământ, să ni se ierte greşelile, să fim mai curaţi în gânduri. Le doresc tuturor musulmanilor cu ocazia Kurban Bayramului multă fericire, sănătate şi o viaţă mai bună. Aşa să ne ajute Dumnezeu! Metin Cerchez - Deputat U.D.T.R. ULVU KURBAN BAYRAM ŞEREFİNE Işte Kurban Bayramı geldi Her mumine kıvanç verdi Ufkumuza güneş dolsun Kavmimize huzur dolsun, Soydaşlarım imamlari İlham alır Kavmin şenlikleri hep aydınlanır Umum yoksullara sevap etmeyi Bilir cemaatimiz hep sevmeyi. Allah ın huzuruna vardığımız zaman, İlahi huzurlu alırım derman. Sende buluşur can ile canan Canların evi camilerimiz Ismail DAUD UN OSPETE DE SEAMÃ NE-A VIZITAT COMUNITATEA Orice diplomat este legat de un stagiu anumit în care îşi deserveşte ţara pe care o reprezintă la cotele cele mai înalte. Diplomatul cunoaşte două momente sensibile cel de acreditare şi cel când părăseşte postul dintr-o ţară plecând în alta după cum este repartizat. Primul moment de acomodare trece destul de repede, dar cel mai greu este atunci când stagiul s-a terminat. În cei trei sau patru ani fiecare diplomat se ataşază mai mult sau mai puţin de ţara în care îşi desfăşoară misiunea diplomatică. Dl. Jeames Rosapepe, ambasadorul Statelor Unite ale Americii, s-a dovedit a fi nu numai un bun diplomat al ţării sale, dar şi un foarte bun prieten al românilor. L-am văzut de multe ori împreună cu soţia domniei sale făcând parte din jurii cu caracter cultural, facând acte caritabile şi luând parte efectivă la multe manifestări culturale, umanitare şi educaţionale. Desigur că şi domniei sale i-a venit rândul să părăsească România. Pentru a imortaliza imaginea României cu locurile şi oamenii ei, Excelenţa Sa d-l ambasador Rosapepe împreună cu soţia sa doamna Scheila Rosapepe au hotărât să facă un tur al României. In acest periplu prin satele şi oraşele ţării,cei doi au cules date, imagini şi şi-au luat rămas bun de la cei pe care credem că i-a îndrăgit sincer, adică, poporul român indiferent de etnie. Aşa s-a făcut că în data de 9 februarie 2001, dată pe care locuitorii satului Başpinar-Fântâna Mare n-o vor uita mult timp, au avut ca ospete de seamă pe Excelenţa Sa d-l Ambasador Rosapepe împreună cu soţia şi cu un grup de ziarişti de la ambasada SUA. Preşedintele U.D.T.R. - Asan Murat însoţit de comitetul executiv, deputatul Metin Cerchez, primarul comunei Independenţa, şi de un număr mare de locuitori de la mic la mare au venit să-l întâmpine pe înaltul oaspete. Oaspeţii au fost întâmpinaţi de două fetiţe din grupul Fidanlar care au urat într-o pură limbă engleză un călduros Bun Venit ipresionând în mod plăcut pe musafiri. Intâlnirea a avut loc în curtea şcolii. După ce primarul a prezentat istoricul localităţii Başpinar, a urmat cuvântul domnului ambasador, care a anunţat scopul vizitei şi a întreţinut un dialog cu sătenii dorind să afle care le sunt greutăţile şi ce ar dori să se facă pentru veni în sprijinul locuitorilor. Deoarece mulţi dintre ei nu ştiu să vorbească într-o limbă română perfectă a intervenit domnul Sebatin Memet, preşedintele Filialei Başpînar, un mare sufletist al locului, care pe scurt a expus doleanţele sătenilor. S-a cerut ca şcoala să rămână în sat deoarece mersul pe jos până în comuna Independenţa ar îngreuna situaţia. De asemenea s-a cerut ca în sat să ia fiinţă un centru de croitorie, sau un atelier de prelucrare a lânii pentru ca tinerii să aibă un venit. Pământul fiind un sol nisipos este necesar să se pună la punct sistemul de irigaţie. S-a vizitat şcoala şi mica expoziţie realizată de Comisia de Cultură a U.D.T.R. în colaborare cu cadrele didactice, expoziţie ce a întrunit fotografii de epocă existenţa turcilor din România precum şi obiecte casnice ţesute şi lucrate de mâinile ce atestă hărnicia femeilor din Başpînar. Despre Başpînar şi locuitorii ei minunaţi vom reveni în numărul viitor. A consemnat Gulten Abdula ANUNÞ IMPORTANT! Elevii din anii terminali, ca şi absolvenţii de liceu care doresc să studieze în Republica Turcia trebuie să se adreseze urgent Comisiei de Învăţământ a Uniunii Democrate Turce din România. Menţionăm că pentru anul universitar Republica Turcia a oferit un număr de 8 burse pentru comunitatea turcă şi tătară din România. Data limită la care Uniunile Turcă şi Tătară vor depune la Consulatul Turciei lista cu candidaţii pentru burse este de 15 martie a.c. De asemenea îşi pot depune opţiunile pentru burse de masterat, abolvenţii cu diplomă de licenţă în orice domeniu. Atât pentru facultate cât şi pentru masterat, bursele se acordă pentru orice domeniu. Rugăm pe acestă cale pe toţi cei doritori să studieze în Turcia să se adreseze în cel mai scurt timp Comisiei de Învăţământ a Uniunii Democrate Turce din România. Tot pe acestă cale informăm, că, începând din viitorul an universitar se poate studia în Turcia şi participând în mod direct la examenul naţional de admitere în Universităţi (YÖS). Precizăm că nu se acordă burse pentru aceste locuri. Data limită de depunere a dosarelor este de 15 mai 2001, iar data examenului este de 24 iunie Pentru informaţii suplimentare vă aşteptăm la sediul nostru din B-dul Tomis nr.113, sau la telefon Prof. Ervin Ibraim Preşedintele Comisiei de Învăţământ

2 - Februarie / Şubat 2001 pagina / sayfa ªTIRI ªTIRI ªTIRI HABERLER HABERLER HABERLER BALKANLARDAKI TÜRKÇE YAYINLAR SEMPOZYUMU Balkanrardaki Türkçe süreli yayınların artması ve Türk dilinin yaşatılması yarımadadaki Türklerin daha ileri gitmesi anlamına gelecektir, zira Romanya da, Bulgaristan da, Makedonya da, Kosova da ve Moldova da faaliyet gösteren Türk menşeli basın organları, kültürel değerlerimizin yaşatılmasında ve kuşaklara aktarılmasında önemli bir misyon üstlenmektedirler, Türk dilinde yayın yapan Türk gazeteci ve yazarları Demokratikleşme süreci çerçevesinde mesleklerini bulundukları ülke yasaları çerçevesinde tarafsız bir biçimde yapmaya özen göstermekte ve Türkçe nin yozlaştırılmaması konusunda caba harcamaktadırlar, üstlendikleri misyon ve etki alanları acısından, balkanlarda on plana çıkan basın organları sırasıyla şunlardır. Bulgaristan da balon ve gönül dergileri, Makedonya da vardar ve birlik gazetleri, Romanya da Hakses ve Karadeniz gazeteleri, Kosova da Yeni Dönem gazetesi ve Sofra Dergisi ile Moldova da Sabaah Yıldızı dergisi. Nisan ayı içerisinde Romanya Demokratik Türk Birliği ve Romanya Kültür Bakanlığı Azınlıklar Departmanı nın katkıları ile düzenlenecek olan uluslararası sempozyum, kışıtlı olanaklarla ve özveri ile faaliyet gösteren söz konusu kuruluşlar arasındaki ilişkilerin geliştirilmesinde büyük bir rol üstelenecektir. Sempozyuma katılacak basın yayın organlarını sizlere sırasıyla tanıtmaya çalışacağız, bu sayımızda ilk olarak Bulgaris tan Türkçe basın-yayın oganlarını ele alıyor. Bulgaristan daki Türkçe basın-yayın organları Balon dergisi: Bulgaristan da Türk soylu çocuk ve gençler arasında Türk dilinin ve kültürünün kuvvetlendirilmesi amacıyla yayınlanamakta olan Balon dergisi 1996 yılı içerinde Bulgaristan Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yardımcı ders kitabı olarak kabul edilmiştir, halen 140 okulda Türkçe öğretmenler vasıtası ile dağıtılmakta olan dergi, Türk soylu çocuklara eğitim hayatlarında yardımcı olmanın yani sıra genç nesli Türk Kültür ve tarihi yardımcı olmanın yani sıra genç nesli Türk kültür ve tarihi konularında bilgilendirmekte, eğlendirici ve öğretici oyunlarla Türk çocukların zihin ve zeka gelişimine katkı sağlamaktadır. Dergi ayrıca, Türk asılı olmakla birlikte Türkçe konuşmayan, ancak Türk dilini öğrenmek için büyük bir istek duyan pomaklı çocukların da Türkçe eğitimlerine de destek vermektedir yılından bu yana yaz tatilleri hariç kesintsiz olarak yayınlanan dergi, istikrarlı yayın politikası ile balkanlardaki diğer Türkçe yayınlara örnek Teşkil etmektedir. İleriki yılların gazeteci adayı küçük muhabirler yazıları ile gelecek için umut vermektedirler. Gülten Abdula U.D.T.R. - FILIALA CONSTANÞA În cadrul unei şedinţe de lucru l- am abordat pe domnul Iusein Cadir, preşedintele filiale U.D.T.R. - Constanţa. L-am întrebat despre numărul mem-brilor şi ce-şi propune filiala să realizeze în etapa imediat următoare. Iată ce ne-a declarat domnul preşedinte: Filiala Constanţa este una din cele mai mari filiale ale U.D.T.R., deoarece numără peste 4000 de membri cu adeziuni. Împreună cu conducerea U.D.T.R. se împlică în rezolvarea unor probleme sociale ale membrilor noştri. Spre exemplu ajută la înmormântarea unor enoriaşi săraci. De asemenea încearcă să rezolve repartiţiile a patru familii ale căror dosare deja au fost depuse. De Kurban Bayram vor merge la Penitenciarul Poarta Albă unde vor oficia o slujbă religioasă şi vom oferi o masă gratuită pentru toţi cei de religie musulmană şi de alte religii. Cu sprijinul unor sponsori inimoşi Cenghiz Karacaoglu, Sedan Iaşar şi Cihar Demir se vor oferi copiilor săraci îmbrăcăminte. In încheiere a urat tuturor cititorilor Musulmani Kurban Bayramınız sağlık ve uzun ömür getirsin! şi şi-a exprimat dorinţa de a trece în rubrică şi numele celor din conducerea filialei Constanţa. Iată componenţa conducerii U.D.T.R. - Constanţa: Iusein Cadir Ali Nurhan Prof. Cîrjali Erol Omer Nazif Membri: Sali Ibraim Omer Keazim Rasim Nuredin Iusein Ismail Mustafa Eşref - preşedinte - vicepreşedinte - vicepreşedinte - secretar general Balkanlardaki Türkçe yayınlar Ekim ayı itibarıyle bir yenisi daha eklendi yılından bu yana Bulgaristan daki Türk soylu çocuklara yönelik yayınlanan Balon dergisi ile büyüyen gençlere ergenlik dönemlerinde eşlik edecek Gönül adında yeni bir dergi yayınlamaya başlamıştır. Balkanlardaki Türkçe süreli yayınların azlığı ve özellikle de çocuk ve gençlere hitap edecek yayınların sayısı dikkate alındığında gönül dergisi sadece Bulgaristan daki Türkler için değil yarımada genelindeki Tüm Türk asıllar için büyük önem taşımaktadır. Türk asıllı gençleri sosyal ve kültürel bakımdan geliştirerek, onları gelecekte üstlenecekleri röllere hazırlamayı,bu arada da kendi öz kimlikleri olan Türklüğü ve Türkçeyi Fedakarlık Bu sözün yalanına mal ve mülkümü verdim Doğruyu söyleseydi, canımı da verirdim. Sacrificiu Sâmbătă 27 ianuarie 2001, Asociaţia Naţională Pentru Apărarea libertăţii religioase cu sediul central la Bucureşti a organizat la Galaţi un seminar având genericul Modalităţi de eliminare a intoleranţei religioase. La acest seminar au fost invitaţi să participe toate cultele religioase din zona municipiului Galaţi precum şi organizaţiile neguvernamentale. Fiecare invitat a avut dreptul să prezinte o alocuţiune de 10 minute. U.D.T.R. - filiala Galaţi prin persoana doamnei Gulten Abdula, a adresat un mesaj din partea catedrei de teologie din cadrul Colegiului de Teologie şi Pedagogie Kemal Ataturk a prof. Ali Aksu şi a ţinut o alocuţiune. Ambele mesaje au fost ale turcului musulman indiferent de unde ar fi el, bazate pe toleranţă şi convieţuire religoasă, singurele care pot păstra un climat de pace în lume. Organizaţia Proiecte Rrome Etnoculturale - O.P.R.E. a editat de curând o lucrare Aportul minorităţilor naţionale la patrimoniul cultural românesc. Vo l u - mul, aşa cum spun HOŞGELDİN GÖNÜL Pentru vorba ta averea şi toată agoniseala mi-am dat-o Iar dacă mi-ai fi spus adevărul şi viaţa ţi-aş fi dat-o Ayın sözü unutmamalarını sağlamayı amaçlayan dergide, gençler kendi sorunlarını dile getirebilmekte, çözüm önerileri üretebilmekte, birbirlerini tanıma fırsatı elde edebilmektedirler. Yayın politikasını yenilğe açık, ilerici ve çağdaş bir Türk gençliği yaratmak olarak tanımlayan dergide, toplumsal ve sosyal olaylar, bilimsel gelişmeler, sağlık, spor, moda, müzik ve mizah köşeleri yer almaktadır, günümüz itibarıyle sadece Bulgaristan da satışa sunulan dergiye, abone olmak yolu ile ulaşmak mümkündür. Arasında da bir köprü görevi üstelenen derginin ileriki dönemlerde yalnızca Bulgaristan da değil, diğer Balkan ülkelerinde de dağıtılmasını umuyor ve Hakses gazetesi olarak Gönül Dergisi ne aramıza hoş geldin diyoruz. A.G. Gençlik Gitmek niye, çeşmeden bir damla su içmeden Yükünü doldur dostum, henüz bahar geçmeden. Tinereţe Unde pleci fără să guşti un strop de apă de izvor Incarcă-ţi samarul prietene, acum cât primăvara n-a trecut DIN ACTIVITATEA NOASTRÃ Profesorii Ali Aksu şi Cezmi Karasu la Galaţi, în faţa Porţii Turceşti, în spatele căreia se va înălţa, poate, o geamie pentru enoriaşii musulmani din acest oraş coordonatorii include contribuţii ale tuturor organizaţiilor reprezentative ale minorităţilor naţionale, membre ale C.M.N. şi este rezultatul concret al seminarului cu acelaşi nume desfăşurat la Cluj-Napoca în perioada 9-12 noiembrie 2000, eveniment cultural, care apreciem noi, deschide o nouă perspectivă în calea dialogului interetnic. In acest volum Uniunea Democrată Turcă din România este prezentă cu două lucrări ale tânărului Ali Orhan Cocoi şi a doamnei Abdula Gulten, ambele referin-duse la istoricul turcilor din România şi viaţa culturală din sânul etnicilor turci. Intre 3-6 februarie 2001, Centrul Educaţional Ineretnic pentru Tineret a organizat la Sighişoara cea de a treia întâlnire de lucru în vederea desfăşurării în condiţii optime a Festivalului PROETNICA, Zilele Minorităţilor Etnice din România Cu acest prilej s-a discutat organigrama festivalului şi s-au nominalizat directorii de secţiune după cum urmează: secţiunea de religie - Gulten Abdula, secţiunea culturală - Andreea Gavriliu, secţiune social - Ioana Itu şi secţiunea politică - Helge Fleischer. Festivalul se va desfăşura în parteneriat cu Forumul Democrat German din Sighişoara, cu sprijinul Guvernului Republicii Federale Germania prin Institutul pentru Relaţii Externe a.i. Stuttgart promovat de Pactul de Stabilitate pentru Sud Estul Europei precum ţi institutii de resort din tară. La întâlnire au participat domnul Carol Koenig (Ministrerul Culturii), Rodica Precupeţu (Ministerul Informaţiilor Publice), Volker Reiter (C.E.T.P.T.S.) şi Marius Clonda - Director general adjunct în cadrul Ministerului Tineretului şi Sportului. H. Mahmut

3 pagina / sayfa Februarie / Şubat Consfãtuirea cadrelor didactice de limba turcã ºi religie islamicã În perioada 2-3 februarie 2001, a avut loc la Hotelul Tineretului, o consfătuirea a cadrelor didactice de limba turcă şi religie islamică. Consfătuirea a vizat problemele cu care se confruntă aceştia ca şi posibilele rezolvări. Prima zi a consfătuirii a fost marcată de alocuţiunile de dechidere rostite de Osman Niyat-secretarul general aul U.D.T.T.M.R., Ervin Ibraim-preşedintele Comisiei de Învăţământ a U.D.T.R., Ali Leman-inspector de limba turcă în cadrul Ministerului Educaţiei şi Cercetării, Gelal Firdes-inspector de limba turcă în cadrul Inspectoratului Şcolar Judeţean, Ismet Gevat-inspector de personal, d-na Munteanu-inspector şcolar judeţean adjunct, d-l Ciurea Dumitru-director al Şcolii Generale Nr.12 Bogdan Petriceicu Haşdeu, precum şi alte distinse personalităţi. În cadrul lucrărilor au mai luat cuvântul şi au expus puncte de vedere pertinente d-l Asan Murat-preşedinte U.D.T.R. şi d-l Metin Cerchez-deputat în Parlamentul României. D-l Asan Murat a arătat că meritul înfiinţării clasei cu predarea intensivă a limbii turce revine exclusiv conducerii Şcolii Nr.12 şi nu unora care îşi asumă abuziv acest merit. D-l deputat Metin Cerchez a pus problema costului exagerat al manualelor şcolare Prof. Ervin Ibraim - preşedintele Comisiei de Învăţământ a U.D.T.R. şi prof. Gelal Firdes - inspector de limba turcă în carul I.S.J. Constanţa de limba turcă arătând, că, el personal va întreprinde măsuri pentru pentru a se remedia acestă situaţie. Ziua a doua a consfătuirii a cuprins dezbateri asupra unor probleme de ordin general ale învăţământului de limba turcă şi religie musulmană precum situaţia manualelor şi programelor. Sperăm că acestă consfătuire a fost de folos participanţilor. Ervin Ibraim Sâmbătă,17 februarie 2001, a avut loc adunarea generală a Organizaţiei de Tineret Turc Atatürk din România. În cadrul acestei şedinţe s-au aprobat mai multe amendamente la statut. Cel mai important dintre acestea se referă la faptul că O.T.T.A.R. va fi de acum încolo direct subordonat U.D.T.R. În continuare s-a trecut la alegerea unui Comitet Executiv care va asigura conducerea operativă a organizaţiei. Preşedinte al O.T.T.A.R. a fost ales cu unanimitate de voturi d-l prof. Ervin Ibraim. ALEGERI LA O.T.T.A.R. Iată în continuare componenţa Comitetului Executiv. Preşedinte - Ervin Ibraim Vicepreşedinţi - Ismail Erol - fil. Constanţa, Eda Ali - fil. Tulcea, Ismail Sezgin - fil. Medgidia Secretar general-rasin Redin Membrii ai Comitetului Executiv: Omer Ilcnur, Emghil Hasan, Iaşar Erhan - fil. Constanţa; Ismail Adnan - fil. Techirghiol, Abdula Elvin Mahmut - fil. Dunărea de Jos. Pentru filiala Mangalia a fost rezervat un loc de membru în Comitetul Executiv având în vedere faptul, că, din motive obiective nici un reprezentant al filialei nu a fost prezent la şedinţă. Urăm mult succes în activitate noii conduceri a organizaţiei. Redacţia Hakses

4 - Februarie / Şubat 2001 DIN PRESA MINORITARĂ SICEA TRANSDUNÃREANÃ ANI Anul acesta se împlinesc 225 de ani de la apariţia formei specifice de organizare militară a cazacilor ucraineni- Zadunaiska Sici (Sicea Transdunăreană)- pe teritoriul Dobrogei. Amintim că ucrainenii erau în Dobrocea încă de la sfârşitul secolului al XVII-lea. Pe atunci ei însuşişi se numeau singurii cazaci credincioşi sau cu mustăţi lungi. La începutul secolului al XVIII-lea cazacii zaporojeni sub conducerea hatmanunului Ivan Mazepa, care s-au răsculat împotriva Rusiei ţariste, au apărut la Galaţi şi în nordul Dobrogei. Despre apariţia şi vieţuirea cazacilor ucraineni în Dobrogea şi Galaţi la începutul secolului al XVIII-lea stau mărturie faptele legate de reînhumarea rămăşiţelor pământeşti ale hatmanului Ivan Mazepa în biserica Sfântu Gheorghe din Galaţi, la 18 martie Dar emigrarea în masă a ucrainenilor în Dobrogea este legată de distrugerea Sicei Zaporojene (Zaporijaska Sici- formă specifică militară) şi lichidarea armatei căzăceşti ucrainene de către ţarina Ecaterina a II-a, în anul După lichidarea oastei zaporojene,o parte din cazaci sub conducerea atamanului Andrei Leah în taină, s-au îmbarcat pe corăbii şi au pornit spre teritorii turceşti, în Dobrogea. O altă parte dintre cazaci au plecat pe jos sub conducerea lui Behmet. În toamna anului 1775 cazacii zaporojeni căutau un loc prielnic pentru a-şi înfiinţa Sicea Transdunăreană (Zadunaiska Sici). Se ştie că în fiecare an sărbătoarea Acoperământul Maicii Domnului (14 octombrie) Sicea Transdunăreană îşi convoca adunarea generală, unde se alegeau organele conducătoare ale acesteia şi atamanul. Astfel, în 1776 cazacii au înfiinţat în zona localităţii Vâlcov (azi Ucraina de Sud) prima Sice Transdunăreană care se numea Ustdunaiska. Ulterior aceştia s-au strămutat în zona satului Caraorman. Sultanul Abdul Hamid I ( ) le-a dat şi dreptul de a avea drapel de luptă purpuriu. In acest timp în Deltă şi în Dobrogea trăiau cazacii ruşi-nekrasovţi şi lipoveni, veniţi înaintea cazacilorzaporojeni. In 1785 detaşamentele reunite ale nekrasovţilor şi ale lipovenilor au năvălit asupra Sicei Ustdunaiska, i-au bătut pe cazacii ucraineni şi au distrus Sicea. Atunci sultanul Abdul Hamid I le-a dat cazacilor ucraineni localitatea Seimenii Vechi de lîngă Hârşovsa, unde s-au aşezat o parte (7000) dintre ucraineni. Restul (8000), la chemarea împăratului austriac Iosif al II-lea, a emigrat în Austro-Ungaria aşezându-se pe malul Tisei lângă localitatea Zenta(Banat). Din cauze neelucidate se reîntorc după o perioadă în Deltă. Pe drum se opresc la Seimenii Vechi. Pescuitul fiind ocupaţia lor de bază, au căutat locuri propice, plecând în grupuri de de persoane în Delta Dunării la pescuit. Infiinţează în Deltă cherhanale şi pentru a evita deplasările anuale hotărăsc mutarea taberei Seimenii Vechi în Deltă. Astfel, în anul 1812 pleacă de la Seimenii Vechi, coborând pe Dunăre. Din cauza iernii foarte grele din acest an, sunt nevoiţi să rămână la Isaccea. În primăvara anului 1813, coboară pe Sfântu Gheorghe. Aici au rămas să se ocupe de pescuit, dar au început săşi organizeze şi Sicea Transdunăreană. Apoi, văzând că nu le ajunge spaţiul şi pentru agricultură, o parte dintre ei hotărăsc să se aşeze la Dunăvăţul de Sus unde se puteau îndeletnici cu agricultura şi cu creşterea vitelor, în afară de pescuit. Astfel, se înfiinţează aici Sicea Transdunăreană care devine centru al cazacilor din localităţile Deltei ale întregii Dobroge. Această organizaţie este una de tip militar constituită după modelul Zaporijska Sici. Majoritatea populaţiei din Sicea Transdunăreană era reprezentată de cazaci mijlocaşi şi săraci. Aici nu exista iobăgie fapt ce atrăgea fugarii din Ucraina. Guvernul turc, având nevoie de serviciile acestei armate căzăceşti, a hotărât să facă unele favoruri cazacilor, dându-le o porţiune de pământ ce se întindea între braţul SF. Gheorghe, lacul Razelm şi o linie ce unea Isaccea cu localitatea Babadag de-a lungul satelor Poşta, Agilar şi Zebil. De asemenea, pentru serviciile militare aduse, guvernul turc le plătea o sumă de bani. Cu toate aceste înlesniri, situaţia cazacilor ucraineni era destul de grea. Ei nu aveau voie să aibă artilerie şi cavalerie proprie. Guvernul turc le cerea să-şi satisfacă serviciul militar la graniţe, să ia parte la marşuri ofensive de pedepsire a bulgarilor, grecilor şi sârbilor ce luptau pentru eliberarea lor naţională. Astfel au loc în 1817 lupte împotriva sârbilor, iar în 1821 participă la înăbuşirea luptelor pentru eliberarea grecilor. In timpul luptelor împotriva grecilor, şase sute de cazaci ucraineni au trecut bărcile în Rusia îndreptânduse spre Odesa sub conducerea arhimandritului Filaret. Un alt eveniment asemănător a avut loc în 1828 la începutul războiului ruso-turc când cazacii trebuie să lupte împreună cu armatele turceşti împotriva armatei ruse. Atunci generalul rus Tucikov a început tratativele secrete cu cazacii transdunăreni, convingându-i să treacă de partea lui. Ca rezultat al înţelegerilor secrete dintre generalul rus şi hatmanul Sicei transdunărene, Ostap Hladki, 500 de cazaci ucraineni au trecut în Rusia la 18 mai 1828, la Ismail. Pe cei care s-au opus acestei plecări, în număr de aproximativ 2000, hatmanul Hladki i-a dus la Silistra unde erau chemaţi de vizir. În Deltă au rămas femeile şi copiii care se ascundeau în stufăriş de atacurile turceşti ce le făceau viaţa nesigură. Fapta hatmanului Hladki a însemnat o ameninţare pentru cazacii trasdunăreni. Cei care au trecut de partea ruşilor au devenit simpli soldaţi, iar cei 2000 de cazaci de la Silistra aproape că au fost linşaţi, scăpând cu viaţa doar datorită intervenţiei consulului austriac. Aceasta este momentul sfârşitului pentru Sicea Transdunăreană, momentul lichidării armatei cazacilor ucraineni din Dobrogea. In perioada în Dobrogea sosesc mulţi ucraineni care fugeau de iobăgie şi de seviciul militar. Cazacii şi fugarii sunt strămoşii actualilor ucraineni din Dobrogea. Aici se găseau pământuri libere şi puteau să se ocupe cu agricultura, pescuitul,vânatul şi chiar cu tăiatul lemnelor. O parte dintre ei îmbrăţişează diferite meserii (fierari, cizmari, dogari etc). Ca minoritate naţională, ucrainenii trăiesc şi muncesc în deplină armonie cu românii şi cu celelalte minorităţii naţionale din Dobrogea. Virgil RIŢCO (Articolul a fost preluat din Curierul Ucrainean, publicaţia Uniunii Ucrainenilor din România şi reprezintă o pagină de istorie care se interferează cu istoria turcilor) pagina / sayfa Bu yıl Dobruca bölgesinde Ukrayna Kazaklarının askeri organizasyonun 225 yılı kutlanıyor Bu askeri organizasyonun adı Sicea Transdunareana. XVII yy da da Ukrayna kazakları (slav hırstyan kazakları) Dobruca bölgesinde bulunuyorlardı. O zamanlar bu kazaklara tek inançlı olan kazaklar veya uzun bıyıklı adları ile anılıyordu. XVIII yy başlarında Ivan Mazepa başkanlığındaki zaporojeni kazakları inançlarından dolayı Rus Çarına karşı çıktılar ve Galatı ile Dobruca nın Kuzey bölgelerine sığındılar. Bu bilgileri doğrulayan delillerin başında, Ivan Mazepa hayretleri ismini verildikten sonra 18 mart 1710 tarihinde Galati Sft. Gheorghe kilisesine gömülmesidir. II Katerina nın 1775 yılında Askeri organiyasyonun dağılmasından sonra Ukrainalılar Dobruca ya yoğun bir şekilde göç ettiler. Zaporojen askerlerinin öldürülmesindemn sonra kalan kazaklar, Andrei Leah başkanlığında gemilerele Dobruca daki Türk topraklarına sığındılar. Değer kazaklarda Behmet başkanlığının altında yürüyerek yaşadıkları bölgelerden çıktılar yılı sonbaharında zaporojen kazakları Sicea Transdunareana adını verdikleri yeni bir askeriye organiyasyonu kuruluyor. Bilgilere göre her yıl 14 ekim tarihlerinde, Meyrem ananın ölüm günü kutlanırken Siçe Transdunareana, askeriye organizasyon mensupları toplanarak yeni yöneticilerini ve başkanlarını seçiyorlardı yılında Ukrayna nın Güneydeki bir yerleşim birimini kuran Ukrayna kazakları daha sonra Karaman köyüne yerleşiyorlar. I Abdul Hamit ( ) bu kazaklara kırmızılı renkli savaş sancağı kulanmalarına izin veriyor. Bu zamanda Delta ve Dobruca bölgesinde Ukrayna Kazaklarından önce Rus Kazakları ve lipovenler yaşıyorlardı. Rus Kazakları ve Lipovenler birleşerek 1785 yılında Ukrayna Kazaklarının köylerine saldırarak ve Sice organizasyonunu dağıtılar. Bunun üzerine Osmanlı sultanı I Abdul Hamid 7000 kazaklarına Hırşova yanındaki Eski Seymeni köyünü bağışlıyor. Kalan 8000 kazakları ise Austrya-Mayacar imparator II Iosif tarafından çarılarak, Zenta bölgesine yerleşiyorlar. Daha sonra bu 8000 kazaklar Seymeni köyüne geliyorlar ama dönüşlerin sebepleri bilinmiyor. Tek geçim kaynakları balıkçılık olduğu için, Ukrayna Kazakları Delta Seymen köyünden Delta sularına gidip balık tutarlardı. Köyden Delta sularına yol uzun olduğu için çoğu Seymen köyünü bırakıp Delta köyüne kişiler grup halinde taşınmışlardır. Eski Seymeni köyünde Delta ya 1812 yılı kışında çok soğuk olması sebebiyle Isakça da 1813 yıl baharına kadar kalıyorlar. Bu dönemde yeni askeriye organizasyonun temellerini atıyorlar. Kazakların çoğu fakir ve orta hali kişilerdir. Osmanlı Hükümeti Kazak askeri Organizasyonundan faydalanması için Sft.Gheorghe, Razelm Gölü bağışlamışlardıştır. Osmanlı hükümeti askeri hizmetlere karşılık bu yerleri vermekle kalmıyor bununlara maaş ta bağlıyor. Bu para yardım kazaklarına geçim şartlarını yükseltiyor. Buna karşı Kazak askerleri Osmanlı hükümetinin isteği doğrultusunda hizmet vermişlerdir. Daha sonra Kazakların Osmanlılara karşı kalkınmalarını görüyoruz. Zaman geçer, terih değişti ve bugün Dobruca bölgesinde, romenlerle ve diğer azınlıklarla hoşgörü yaşamaklarında görüyoruz. tercüme: G.A. RETRO 2000 DÜŞÜNCELER Benimle ayrı fikirde olan herkesten korkarım Konuşurken hiç bir şey söylemeyebilirsiniz, fakat susarken değil. Bir şey soran, muhakkak birşey bilmelidir. Bir insan ne kadar çok gürültü yaparsa, sözleri de o kadar sessizdir. Elazar BENYOETZ Zaman büyük bir öğretmendir, yalnız ne yazık ki daima öğrencilerini öldürür Curt COETZ Politika güç bir iştir, ona kendiliğinden atılan kimse ondan şikayet etmemelidir. Günter CRASS U.D.T.R. - Filiala Măcin foto: Gulten Abdula După cum bine se ştie filiala Măcin,este cea care de 7 ani, în mod periodic,organizează Festivalul folcloric Grigore Keazim. Activităţile sunt multiple şi toate sunt pe plan cultural. In luna decembrie, în colaborare cu biblioteca locală a organizat o prezentare de carte privind personalitatea marelui gânditor C-Rumi -Mevlana. La această întâlnire au participat edilii oraşului Măcin, oameni de cultură, români şi turci. Imaginea reprezintă oamenii de suflet ai bibliotecii orăşene avândul la mijloc pe preşedintele filiale, domnul Bayar Keazim (1).

5 pagina / sayfa Peisajul cultural ºi istoric al Turciei Peisajul umanizat al Turciei este inseparabil de cultura sa. Cu toate acestea pentru cel de afară, Turcia dă un nou înţeles cuvântului sălbăticie pentru că şi în cele mai inaccesibile sau izolate părţi (cum ar fi piscurile muntoase sau văile secrete) vizitatorul are sentimentul că undeva de-a lungul istoriei, acest loc acum sălbatic şi neîmblânzit, a fost căminul unei civilizaţii. Unele aşezări (oraşe şi sate) au apărut cu aproximativ 9000 de ani în urmă. Oamenii care au populat aceste aşezări aveau diferite origini, pentru că au venit în valuri şi s-au amestecat cu cei deja stabiliţi, din fiecare val rezultând o nouă sinteză. Între 2000 î.e.n. şi 500 e.n. acest peisaj a fost un centru al civilizaţiilor lumii. Interpretarea istorica se bazează pe înţelegerea noastră asupra a ceea ce a avut loc în acest peisaj în timpul ultimilor patru milenii şi care se manifestă acum în ruinele şi monumentele care împodobesc scena. Până la apariţia modernismului (care în Turcia este asociat programului mare cuprinzător al anilor 50) peisajul a rămas în cea mai mare parte ca cel din mileniile precedente. Atunci când vezi o replică în Muzeul Civilizaţiilor Anatoliene din Ankara a primelor sate agricole din lume, datând din jurul anului 7000 î.e.n., nu poţi să interpretezi greşit similaritatea dintre prototip şi toate celelalte pe care le-ai văzut în muzeu. Ca şi în celelalte regiuni ale lumii care au o civilizaţie îndelungată, tehnologia folosită în construcţii şi diferitele tipuri de aşezări care au supravieţuit până astăzi au devenit ceea ce noi numim patrimoniu naţional. Tiparul aşezărilor din Anatolia este mai mult sau mai puţin acelaşi ca şi cel al civilizaţiilor antice. Există o mare posibilitate ca drumul pe care călătoreşti să fie acelaşi cu al marilor luptători din Est şi din Vest care au călcat pe acolo, cu al caravanelor multicolore care au trecut şi cu al curierilor care au galopat cu scrisori sau tratate secrete. Probabil că este acelaşi drum pe care a călătorit Sfîntul Paul şi tovarăşii lui, sau sufiştii care şi-au făcut cunoscute cunoştinţele divine. Concentraţiile urbane au putut exista datorită apeductelor graţioase construite de romani. Podurile construite de Sinan şi alţi arhitecţi otomani împânzesc satele şi sunt folosite şi astăzi pentru transportul bunurilor şi servicii. Caravan seraiurile, a căror vechime se regăseşte încă din secolul al XI-lea, au oferit adăpost şi odihnă călătorilor obosiţi. Şi în zilele noastre poţi să stai într-un caravanserai, pentru că unele au fost restaurate şi au devenit hoteluri luxoase. Pe lângă edificiile istorice prezentate cu mândrie în zonele arheologice cum ar fi Troia, Pergam, Ephes, Milet, Priene, Didyma, Aphrodisias, Heraclia, Caunos, Perge şi Aspendos, multe sate şi oraşe din zona de coasta sunt binecuvântate cu propriile ruine anatoliene. De obicei acesta este un teatru antic având o deschidere spectaculoasă spre o plaja, unde, îţi vor spune sătenii, a înotat adesea Cleopatra. Nici agora (piaţa publică) nu trebuie căutată departe. Este probabil ceea ce a fost dintotdeauna - locul pieţii publice. Unele sate sunt, de asemenea, privilegiate pentru că au oraşe scufundate sau ruine în apele mării. Pe acestea le poţi vedea, în timp ce înoţi, dacă priveşti în apele clare de culoarea turcuoazului. Pământurile din interiorul Anatoliei îţi vor prezenta sclipiri ale altor civilizaţii: hitită, frigiană, lidiană. De la aceste civilizaţii vin multe legende cunoscute: bogăţia regelui lidian Croesus, regele Midas care transforma în aur tot ce atingea şi nodul gordian pe care tânărul rege Alexandru l-a desfăcut tăindu-l cu sabia. Există zone mai mici sacre şi obişnuite în acelaşi timp dar având un înţeles profund: mănăstiri, morminte ale unor sfinţi, eroi, artişti sau preoţi, moschei, biserici, ziduri, fortăreţe, palate, fântâni şi cimitire. Dealurile sunt acoperite cu bucăţi rupte din ulcioare antice iar zidurile contemporane de multe ori au în ele pietre cu o vechime ce merge până în antichitate. Printre aceste ruine se joacă copiii şi oile pasc.până de curând peştera refugiaţilor din Cappadocia era folosită pentru păstrarea la rece a alimentelor sau ca pivniţă pentru vinuri. Marea bogăţie a peisajului constituie o provocare pentru conservarea istoriei în Turcia. Progresul s-a făcut prin garantarea integrităţii celor mai importante zone. Se munceşte în continuare la excavarea, catalogarea şi păstrarea acestei moşteniri naţionale. Legi stricte previn scoaterea din ţară a obiectelor antice. Bediha Cocoi 2oo1: Anul European al limbilor La data de 18 februarie 2001 va avea loc la Lund, Suedia, lansarea Anului European al Limbilor 2001 (AEL). Această iniţiativă comună a Consiliului Europei şi Uniunii Europene are ca scop celebrarea diversităţii limbilor şi promovarea plurilingvismului. Această manifestare internaţională pleacă de la principiul că pentru înţelegere reciprocă, pentru stabilitatea democratică, pentru ocuparea locurilor de muncă în diferite zone ale lumii şi pentru mobilitate este nevoie de o cunoaştere cât mai largă a limbilor. Fiecare cetăţean va putea participa la concursurile care vor fi organizate în cele 45 de state şi va fi încurajat să înceapă să înveţe alte limbi. Printre obiectivele Anului European al Limbilor se numără şi conştientizarea patrimoniului lingvistic al Europei şi punerea în valoare a acestuia. Filiala Galaţi a Uniunii Democrate Turce în colaborare cu Uniunea Democrată Turcă-comisia de cultură şi Ministerul pentru Informaţii Publice a elaborat un proiect intitulat Cultură şi Multilingvism ce se va desfăşura în prima jumătate a lunii martie anul Februarie / Şubat ACI KAYIBIMIZ Türk - Islam dünyasının en büyük yazarı ve Türk EDEBİYATI Dergisi nin baş yazarı, Türk ilim ve fikir hayatının mümtaz siması; Prof. Dr. AHMET KABAKLI hocamızı kaybetmenin derin üzüntüsü içindeyiz. Ailesine, akraba ve dostlarına, sevenlerine, milletimize baş sağlığı, hocamıza Allah tan rahmetler diliyoruz. HAKSES mensupları Turcia şi împreună cu ea, întreaga lume turcă şi islamică a pierdut, de curând, un om mare, un suflet inegalabil, scriitorul de talie mondială Prof. Dr. Ahmet Kabaklî. Revista Literatura Turcă condusă de scriitorul Ahmet Kabaklî rămâne o revistă de cutură turcă şi universală în genul prestigioasei reviste de cultură, Lettre Internacioneles. În paginile ei şi-au găsit locul destul de des scriitori români, poeţi şi oameni de cultură români, cum ar fi: Dimitrie Cantemir, Panait Istrati, Ana Blandiana, Mihai Eminescu, Vasile Alecsandri, George Coşbuc, Adrian Păunescu, Eugen Ionescu etc. Ne-au impresionat şi temele dezbătute cum ar fi Tema sacrificiului la români precum şi reportajele sau foiletoanele legate de unele călătorii scrise de Ahmet Kabaklî, făcute cu prilejuri diferite în România. Ziarul Uniunii Democrate Turce, Hakses, a fost mereu apreciat pentru mesajul lui cultural turcoromân. Şi iată că umbra nopţii a coborât peste acest suflet mare care va rămâne mereu viu în inimile celor care l-au cunoscut sau care i-au citit opera. Familiei, prietenilor, colegilor şi întregului popor turc condoleanţe şi Allah să-i odihnească trupul şi sufletul în grădina parfumată din câmpiile raiului. Allah Rahmet eylesin! Editura Hakses In luna ianuarie 2001, la UZDIN - Banatul Iugoslav, în paginile revistei de cultură TIBISCUS, publicaţia Societăţii Literar Artistice din Uzdin, au apărut în paginile 3 şi 6 o poezie a lui Yunus Emre şi cugetările lui Celaleddin Rumi - Mevlana din cartea Hz- Mevlana editată de uniunea noastră şi care a ajuns să fie citită şi de românii din Iugoslavia. Citindu-le veţi înţelege dorinţa oamenilor de bine de pe întregul mapamond indiferent de apartenenţă religioasă şi etnică. Imaginile din revista mai sus amintită. Mulţumim tuturor românilor din Iugoslavia şi în special domnului Vasile Barbu, redactorul şef al reviste pentru bucuria făcută.

6 - Februarie / Şubat 2001 pagina / sayfa IRFANLI OLMAK ISLAM A GÖRE KURBAN IN TARIHÇESI Hasan İSPİRLİ İslam da Kurban ın tarihçesi, Hz. Ibrahim Peygamber ile başlar. Ibrahim Peygamber, oğlu İsmail i Allah a Tealı ya kurban etmeye nezreder. Zaman gelince, kendisine bu ahdi hatırlatılır. O da gerekli hazırlığı ya-parak, oğlunu kurban etmek üzere müsait bir yere götürür. Çocuğu yatırır ve bıçağı boğazına vurur. Fakat bıçak çocuğu kesmez. Bu sırada, Allah tarafından kendisine bir koç gönderilir. Bu koçu keserse, oğlunun yerine kabul edileceği bildirilir. Bu olay üzerine Hz. Ibrahim kendisine gönderilen koçu keser ve ileride peygamber olacak olan oğlu İsmail kesilmekten kurtulur. Hz. Ibrahim in oğlu İsmail i kurban etmek istemesinin bir benzerinin de Peygamberimizin dedesi Abdulmutalib tarafından yaşadığı haber verilmektedir. Zemzem kuyusunun kazılması sırasında Kureyşle karşılaştığı zorluklardan dolayı Abdulmutalib eğer on tane oğlu oğlursa onlardan bir tanesi Kabe nin yanında Allah için kurban etmeyi adamıştı. Çekilen kur ada Peygamberimizin babası Abdullah a çıkmıştı. Abdulmutalib adağını yerine getirmeye karar verdi. Kureyşliler böyle bir adetin yerleşmesinden korkarak, kendisine engel olmuşlardı. Daha sonra Abdullah ın yerine 100 tane deve kurban edilmiştir. Bu olayla Peygamberimizin, insanlığa kurtarıcı olarak gelişmenin bir işareti olarak, insan hayatının maddi ölçüsü tam 10 misli yükselmiş bulunuyordu. Islam da kurban kesme geleneği Hz. Ibrahim e kadar uzanır. Hz. Ibrahim in yapmış olduğu hac ibadeti sırasında, Mina da kurban kestiği anlaşılmaktadır. Kur an-ı Kerim de Allah: Sonra da sana: Doğru yola yönelerek Ibrahim in dinine uy! O müşriklerden değildi. diye vayettik. buyurulmaktadır. (16/ 123 Nahl) Kurban bayramının da Hz. Ibrahim den kaldığı bilinmektedir. Hz. Peygamber, kurban bayram namazını kıldıktan sonra hazırladığı iki boynuzlu koçun birisini kendisi ve ailesi için, diğerini de ümmeti için kurban etti. Sonra da: Allah ım! Bu sendendir ve sanadır. buyurdu. (S.Buharı, Trc. Tecrid, 3/172). Hz. Ibrahim in geçirdiği büyük imtihandan sonra Allah ın lütfettiği koç kurbanını da hatırlatan bu ibadet, böylece İslam da da devam etmiştir. Dinimizde kurban, kurban bayramı günlerinde kesilir. Sığır, manda, deve, koyun ve keçi kurban edilir. Kurbanlıklar, sağlıklı ve sağlam hayvanlardan olmalıdır. Bunun dışında adak kurbanı, akika kurbanı, bazı suç ve günahlar için, keffaret kurbanı türleri de bulunmaktadır. Kur an-ı Kerim de Cenab-ı Hakk: Onların ne etleri ne de kanları Allah a ulaşır, fakat O na sadece sizin takvanız ulaşır. Sizi hidayete erdirdiğinden dolayı Allah ı büyük tanıyasınız diye O, bu hayvanları böylece sizin istifadenize verdi. (Ey Muhammed!) Güzel davranışları müjde! diye buyurdu. (22/37 Hac). Bu ayet, genel olarak bütün ibadetlerde iyi niyet ve ihlasın gerekliliğini ortaya koymaktadır. Anlaşılıyor ki ibadetlerimizde bizi Allah rızasına ulaştıracak olan temel unsur, kalplerimizin takvası, yani bu ibadetleri gösterişten uzak olarak, sırf Allah ın rızasını kazanmak için yapmamızdır. Nitekim, Hz. Peygamber bir hadislerinde; Amellerin kıymeti ancak niyetlere göredir. Herkesin niyeti ne ise, eline geçecek olan da odur. buyurmuşlardır. /S. Buharı Trc. Tecrid, l s.l) Kurban ın kesilmesi, Hz. Ismail in hayata dönmesine sebep olmuştur. Kan akıtmak vacip,et dağıtmak sünnet olduğuna göre, kurban kesilmekle vacip getirilmiştir. Evlad, annenin ve babanın bir parçasıdır. Parada insan hayatının aynen bir parçası sayılmaktadır. Kendinden bir para olan evladını kurban etmek ne kadar zor ise; alın teri ile kazanılan parayı vererek kurban alıp kesmek de o kadar zordur. İşte bunların ikisi de insan hayatından birer parçadırlar. Hz. Ibrahim, Allah a aşkından dolayı oğlunu kurban etmek istemiştir. Biz müslümanlar da Allah sevgisinden dolayı malımızı ve canımızı Allah yolunda sarf etmeye çalışırız. Kendimizi zamanın alışkanlıklarından kurtarmak çok zor.şimdi irfan kelimesi dahi unutulup bize, geçmişten ses gibi geliyor. kültür sözüne alışmışız. Dilimizde yazımızda Türkçe derin ve tarihi bir karşılığı olduğunu düşünemiyoruz. Hep kültür hatta kültürel, kültürü paralamaları ile devam ediyoruz. Bu ağdalı lugatlerin modaya çıkmadığı günlerde de milletimizle kültürümüz vardı elbette. Çağlar içinde biz kültürü irfan, kültürlüyü arif diye anardık. Bu kelimeler dolayısı ile kendi irfan anlayışımız da vardı. Azıcık dikkat, izan ve insaf edersek görülür ki (aynı irfan çemberine bağlı oldukları halde) Avrupalı her millet kültür sözünü kendi örfüne göre anlamaya savaşıyorö kültürde millik davası ediniyorlar. Bin sene süren heybetli tarih ve medeniyetimiz içinde bir milli kültür kavramına varmamış olmamız zaten mümkün mü Nitekim bu anlayış gelişmiş ve irfan sözü ile kararını bulmuştur. Gel gör ki Meşrutiyet ve Cumhuriyet okumuşları, bir kültür kavramınızın olmadığını öyle bir kabullendiler ki kimi hars kimi ekin diyerek çiğdem öiğe kültür çevirmeleri yaptılar. Frengıstanda bu kavrama Toprağı ekmek gibi, insan beynini fde yeşillendirmek gibi bir anlam veriyorlar. Kökünden çıkmışlar da, biz de batılı uluslar gibi olmak, hani... Reform, Ronesans gibi cahil halkın anlamadığı laflar vaad ederek büyümeliyiz diye düşünüyor olmalılar. Batılı kelimeler de artık, batı adamları gibi ürküp titrediğimiz, katında dize geldiğimiz nesnelere döndü. Öz dilimizle düşünmeyi ayıp, günah sayıyoruz. Son aylarda levha yerine döviz alayı yerine kortej demekten sakınılmıyor. Ne hikmetli iştir Bir okmuş, yetkisini kültür, reform, lirik gibi kelimeleri sıralamak şartıyle tasdik ettiriyor. Ay, hafta geçmiyor, bir dergide gazete veya kitapta, uzun enlikültür makaleleri okuyoruz. Fazla dilci olanlar ise bu kavramlara yakası açılmadık karşılıklar buluyor. Ekin diyor, batı kafasıyle düşünüp evir-devir cümleler kuruyor. Böylece güya devrimsel kültür kuruyorlar. Irfan sözünün tek kurusu, köylünün zanatkarın ve asnafı da dilinde dolaşmasıdır;derin edebi geleneğimiz içinde Yunus un, Nedim in, Fikret in şiirlerine de girmiş bulunmasıdır. Yunus Emre, irfan la beraber, onu da içinde taşıyan Marifet kelimesine bayılıyor: Şerat, marifet yoldur varana Marifet, hakikat ondan içerü Malum, Nedim şöyle der: Muradın anlarız ol gamzenin izanımız vardır, Bellı, söz bilmeziz amma biraz irfanımız vardır. Fikret de şöyle der: Dini hür, irfanı hür, vicdanı hür bir şairim. Musulmani din România în pelerinaj la Mekka AHMET KABAKLI (Son yayısı) Alınan mısralarda irfan kavramının geniş manalarından sadece ikisi görülüyor. Dilimiz de irfan, Batılıların kültür, gibi, kullanıla kullanılan çok türlü, geniş manalara gelmiştir. Has anlamı ise süzülmüş, arınmış, bilgiçlik, kıtabılık, tozlarını silip atmış olgun, yaratıcı bilgidir. Yunus sırf irfanlı olduğuna ima için Cahil, bigisiz olduğunu söyler de tetikçilerimiz Yunus ümmı midir, alim midir.savaşına girerler. Ne hazin irfansızlık örneğidir bu. Irfan çiğ alınıp satılan, ısmarlanan çiğ bilgi değildir. Ilhamcı,icatçı ferahlatıcı ve mutluluk vericidir. Okuyanı, dinleyeni üzmez, sıkmaz. Tayırız, rölsüz, nikapsız görünür, samimi, babacandır. Irfan büyüklerin ilgi ve müsaadesine dayanan, onları hoşlandıran resmi, dar basamakalıp bilgi de değildir. Çağlar boyunca her türlü taassuptan kaçmış nüfuzlu kişilerin hışmına uğramamak için ise, kendi yalnızlığına ve ariflerin sohbetine sığınmıştır. Arif yani irfanlı kimsenin başlıca konusu yobaz ve dar görüşlü zahit tir. Zahitlik konusu çağlar içinde değişen dar görüş, taklit ve kitabilik demek olur. Zamanımızda da her görüş, inanç ve ideolojinin yobazları zahitleri çoktur; bunlar sırtlarını iktidarlara, zümrelere, yobaz gruplara, modalara dayayıp, kulhanbeylik ederler. Vaktiyle bazı din softalarının yaptığı gibi. Bie manada irfan anlayış derinliği sayılır; arif kişi ehli dil olur; kırmaz, incitmez, zarif, deryadilidir; müsamahası sonsuz, affı bol, sevgisi içtendir. Onun için ne riyadan ne müraiden hoşlanır. Gösterişin her çeşidinden kaçar; köy evlerindeki yer fırınları gibi içerden yanar, derinden pişirir. Bu misilsiz oluş içinde arif, tevazuun yücesine çıkar da: Az biziz, bal bizdedir diyebilir. Irfan şahsı ve esastan olur; taklikte bağdaşamaz. Gevezelikten sakınır sakınır da bir söz eder ki: melekler de bilmez ola. Dünya malına, mevki derdine ziyade bel bağlamaz. Ölümden korkmaz küçülmez; irfanı kardeş bilir, sana düşman olmaz. İrfanın mayası hürriyettir. Hukuk ve hürriyetin ise despot önünde geliştiği görülmemiştir. Her zaman zararlı sayılmış doğru ahlaka, sevgiye, irfana düşünenlere sığınmıştır. Hürriyeti kendileri için veya siyaset için bilenler irfanı anlayamazlar. Ürfan yalancıdan, samimiyetsizden bucak bucak kaçar. İrfanın meyvesi nadir ve zor olup, büyük gönül ve büyük yürek ister. (Türk edebiyatı, sayı 327, yıl 29ö Ocak ) HACA GİDEN Her zengin ömründe bir kez, Hacca gider bir farzdır Beytullah ı tavaf etmek, Yüce Rab ye bir niyazdır. Zenci,beyaz, kızıl, sarı Tüm Dünya müslümanların Kaabe de vahdet yaparlar Çünkü bir tektir Rabi leri. Mekke, Medine arası Hep Muhammed hatırası Yuce Peygamberın kabrı Ziyarettin en alası. Ihacca giden gelen kullar Tüm günahları arrınırlar Kaabe ye sürülen her yüz, Mahşerde ay gibi parlar. Motivul sacrificiului în religia islamicã Istoricul sacrificiului în Islam este legată de legenda biblică la lui Avraam la creştini, şi Hz. Ibrahim la musulmani ceea ce înseamnă acelaşi personaj. Hz. Ibrahim (Avraam la creştini), făgăduieşte să sacrifice, drept mulţumire, lui Allah ceea ce are mai scump pe lume, dacă acesta îi va dărui un fiu şi cum copilul este totdeauna cel mai de preţ lucru pentru părinţi, cel sacrificat trebuia să fie fiul. Când sorocul s-a apropiat, Allah prin glasul îngerului Cebrail (Gavril) i-a amintit lui Ibrahim de cuvântul dat. Acesta cu lacrimi în ochi, dar cu credinţă neclintită în Allah, şi-a dus fiul într-un loc anume pregătit pentru sacrificiu. A culcat capul băiatului pe o buturugă şi a lovit puternic cu cuţitul, dar acesta nu a tăiat. A încercat a doua, a treia oară dar rezultatul a fost acelaşi. Între timp, Allah a trimis un berbec, cerându-i lui Hz. Ibrahim să-l sacrifice în locul fiului. Astfel a fost salvat fiul, Hz. Ismail. Acest motiv al sacrificiului este întâlnit mai târziu la bunicul lui Mahommed Aleyselam, Abdulmutalib. Se spune că acesta urma să sape fântâna din care avea să izvorască apa sfinţită, zemzem. Dar de fiecare dată avea necazuri cu tribul Kureişilor, un trib păgân, care se ruga la zei. Abdulmutalib, necăjit, a promis lui Allah că din 10 fii, pe unul îl va sacrifica, numai ca să-şi poată termina lucrarea. Sacrificiul avea să aibă loc lângă Kaaba. S-a tras la sorţi şi cel ce urma să fie sacrificat a fost chiar tatăl lui Mahommed, Abdullah. S-a hotărât ziua sacrificiului. Cei din tribul Kureişilor s- au speriat şi s-au împotrivit. Dar şi de data aceasta, un glas ceresc a salvat de la moarte fiinţa umană. Glasul a cerut în locul băiatului 100 de cămile. Mai târziu, Profetul nostru Mahommed, Slăvit fie Numele, a considerat că acest sacrificiu animalier este dovada valorii umane. Conform tradiţiei Islamice, se presupune că primul sacrificiu făcut de Hz Ibrahim a fost la Mina. Coranul scrie: Mergi pe drumul drept conform religiei lui Ibrahim! El nu acceptă decât un singur Allah ( Dumnezeu). Deci această sărbătoare dăinuie din vremea lui Hz:Ibrahim. Mai târziu, după slujba de Kurban Bayram, Mahommed Aleyselam a luat doi berbeci pregătiţi pentru eveniment şi i-a sacrificat,unul pentru bunăstarea familiei, celălalt lui Allah spunând Acesta e trimis de tine pentru tine În cadrul acestei sărbători se pot sacrifica oi, vaci, cămile, capre, bivoliţe, toate întregi, nevătămate şi sănătoase. Există şi sacrificii care se fac ca jertfă pentru împlinirea unor dorinţi sau pentru iertarea păcatelor, precum şi la anumite evenimente, cum ar fi mutarea într-o casă nouă. Despre acest fel de sacrificiu în Coran scrie: Carnea şi sângele scurs nu ajunge la Allah, dar sacrificiul ajunge la voi. Pentru comportarea voastră evlavioasă şi gândul curat vă vestesc. Să dăruim sacrificiul pentru a ajunge la Allah. Copilul este o parte din trupul părinţilor, şi banul este o parte din viaţa omului. Aşa cum pentru părinţi este greu să-şi sacrifice copilul aşa şi banul cîştigat cu sudoare e greu să fie folosit pentru animalele ce vor fi cumpărate spre sacrificare. Dar tocmai aici stă puterea sacrificiului pentru cei mulţi necăjiţi, pentru dragostea faţă de Allah. Totul este credinţă, încercare, examen. Traducere adaptată Gulten Abdula

7 pagina / sayfa Tarihi süreç içerisinde ermeniler Ermenilerin ırk olarak tarihi kökenleri henüz tam anlamıyla açıklığa kavuşmuş değildir. Bunun için Ermenilerin kökeni hakkında çeşitli teoriler öne sürülmektedir. Bu teorilerden daha sağlıklı olan Ermenilerin M.Ö. VI. yüzyılda Balkanlardan gelerek Doğu Anadolu ya yerleşen bir kavim olduklarıdır. Çeşitli egemenlikler altında yaşayan Ermeniler, tarih boyunca hiçbir zaman bağımsız, birleşik ve sürekli bir devlete sahip olmamışlar, çeşitli yabancı güçlere bağlı olarak yaşamışlardır. Türklerin Ermenilerle teması Selçuklu Türklerinin XI. yüzyılda toplu olarak Anadolu ya gelmeleriyle başlamıştır. Selçuklar Anadolu ya yerleştirken, Ermenilerle herhangi bir çatışma olmamıştır. Hatta Selçukların Anadolu yu ele geçirmelerine Ermenilerin de yardımcı olduğu Ermeni tarihçilerince de ifade edilmektedir. Selçuklu Türkleri, Bizans ın imha etmeye çalıştığı Ermeni kilisesini korumuş. Ermeni toplumunu ibadet, eğitim ve içişlerinde serbest bırakmıştır. Çünkü Türkler, Müslüman olmayan halkın hak ve hukukunu güvence altına alarak, diğer dinlerden olan insanlara o zamana kadar tanık olunmamış bir hoşgörü örneğini sergilemişlerdir. Selçıuklardan sonra 1299 da kurulan Osmanlı Imparatorluğu, Ermenilerin ayrı bir toplum olarak örgütlenmelerine izin vermiş., Istanbul un fethini müteakip Padişah Fatih sultan Mehmed in talimatıyla 1461 de Istanbul da Ermeni Patrikhanesi kurulmuş, Ermenilere her türlü hak tanınmış ve askere alınmamak gibi muafiyetler sağlanmıştır. Böylece de, Ermeniler için tarihlerinin hiç bir döneminde yaşamadıkları yeni bir çağ açılmış, üzerlerindeki dinsel, siyasi, toplumsal, ekonomik ve kültürel baskı kalkmış, diğer ülkelerden de Osmanlı Imparatorluğuna Ermeni göçleri olmuş ve Türk- Ermeni ilişkileri XIX.yüzyılın sonlarına kadar büyük bir güven ve barış içinde sürmüş, hatta Ermenilere Sadık Millet unvanı verilmiştir. Bunun da etkisiyle Ermeniler Osmanlı yönetiminde Dışişleri, Maliye, Ticaret ve Ulaştırma Bakanı olabilmişlerdir. Dolayısıyla Ermeniler, Türkler başta olmak üzere, Imparatorluğunun tüm unsurlarıyla XIX yüzyıl sonralarına kadar barış ve güven içinde yaşamışlar, Osmanlı yönetimiyle ilgili hiçbir şikayet ya da sorunları olmamıştır. Ancak, XIX yüzyılın ikinci yarısında bir Ermeni Sorunu ndan söz edilmeye başlamıştır. Bu sorunu 1856 Islahat Fermanı ya da Osmanlı- Rus Savaşı ve bunu izleyen Ayestefanos Anlaşması ve Berlin Konferansında bulmak mümkündür. Çarlık Rusyası, bir emperyalist güç olarak Osmanlı ERmenilerini Protestanlık ve Katolikliğe kazanmak sevdasına düşmüşlerdir. Zira, bu devletlerce izlenen politikanın temel taşlarından biri Osmanlı Devletindeki Hırstiyan unsurları ve özellikle Ermenileri Osmanlılara karşı kullanmak suretiyle Ermenilere, Doğu Anadolu da hayali bir Ermenistan vadetmişlerdir Osmanlı Rus savaşını Februarie / Şubat TÜRKİYE VE ERMENI GERÇEĞİ (I) Osmanlılarının kaybetmesi üzerine Ruslar Ermenileri kışkırtmaya başlamışlardır. Bunun üzerine Ingliz ve Fransızlar da Ermenilerledaha çok ilgilenme yolunu tercih etmişlerdir. Doğu Anadolu da hızla Ingliz Konsoloslukları kurulmaya başlanmış olup bölgeye çok sayıda Protestan misyoner gönderilmiştir. Bu tahrikler sonucu 1880 den itibaren Doğu Anadolu da bazı Ermeni Komiteleri kurulmaya ve isyanlar çıkartılmaya başlanmış ise de, Ermeni halkının büyük çoğunluğu bu isyanlara ragbet etmemiştir. Bu nedenle, Osmanlı Ermenilerini içeride kurulan komiteler yoluyla devlete karşı harekete geçirmek mümkün olmayınca, Rus Ermenilerine Osmanlı toprakları dışında komiteler kudurtulmuştur. Böylece 1887 de Cenevre de Hınçak ve 1890 da da Tiffis de Taşnak Komiteleri ortaya çıkmıştır. Ilk isyan 1890 daki Erzurum isyanıdır. Bunu yine aynı yıl meydana gelen Kumpapı gösterisi, de Kayseri, Yozgat, Çorum ve Merzifon olayları, 1894 de Sasun isyanı, 1895 de Babiali gösterisi ve Zeytun isyanı, 18962da Van isyanı ve Osmanlı bankasının işgali, 1903 de ikinci Sasun isyan, 1905 de de Padişah II Abdulhamid e suıkast teşebbüsü, 1909 da Adana isyanı takip etmiştir. Görüldüğü gibi 1890 dan itibaren Anadolu da ve başkent Istanbul da Ermenilerce çeşitli isyan, sabotaj ve suıkast eylemlerine girişilmiştir. Söz konusu isyanların Osmanlı kuvvetlerince bastırılması dünya kamuoyuna Müslümanlar Hırstiyanları Katledi yor mesajiyla yansıtılmıştır. Bunda, Anadolu nun en ücra köşelerine kadar dağılmış Hırıstiyan misyonler ile büyük devletlerin Konsoloslukları ve Istanbul daki Büyükelçilikleri büyük röl oynamışlardır. Birinci dünya savaşında, Rus saflarına katılan Ermeniler gönüllü aylar kurarak, Rus işgal kuvvetleriyle birlikte Doğu Anadolu topraklarına girmişler, Anadolu da çeşitli isyanlar çıkmışlar, Osmanlı kuvvetleri arkadan vurularak, sivil Türk halkı büyük bir katliyama maruz kalmıştır. Osmanlı Hükümeti bu durum karşısında, önce Ermeni Patriği ni, Milletvekillerini ve önde geleneklerini çağırarak Ermenilerin Müslümanları katletmeye devam etmeleri halinde gerekli çnlemleri alacağını bildirmekle yetnmiş, bu sonuç vermeyince de 24 Nisan 1915 de Ermeni komitelerini kapatmış ve yöneticilerinden 235 kişiyi devlet aleyhine faaliyette bulunmak suçundan tutuklamıştır. Dışarıdaki Ermeni toplumları, her yıl Katliam yıldönümü olarak 24 Nisan ı anmaktadırlar. Oysa kendi vatandaşlarının ihanetine uğrayan Osmanlı yönetimi yukarda da belirtildiği gibi ülkenin bütünlüğünü tehdit eden bu gelişmeler karşısında Ermeni tehdiş komitelerini kapatmış, liderlerini tutuklamış ve Doğu Anadolu nun savaş bölgesi hattındaki Ermeni nüfusunu güneye, savaş bölgeleri dışına Osmanlı toprakları içinde kalan Suriye ye sevk etmiştir. Osmanlı Hükümetinin aldığı bu haklı ve meşru önlemler Ermeni çevreleri ve hasım devletlerce Ermeni Katliamı olarak tanıtılmış ve Osmanlıları hedef alan büyük bir propaganda kampanyası açılmıştır. Ancak, yer değiştirme bir cezai işlem değil, güvenlik nedeniyle belirli bir grubun belirli bir yerde ikamete mecbur edilmiştir. Bir savaş halinde düşman ile işbirliği yaptığı sabit olmuş ve üstelik, bu işbirliğini bir iftihar vesilesi olarak gören toplulukların, zararlı edilecek bir husus da olmaması gerekir. Bu tedbir ülke güvenlik ve toprak bütünlüğü açısından benzer tehliklerle karşılaşan tüm ülkelerin aldığı bir tedbir olduğunundan, başta ABD olmak üzere II Dünya Savaşında bile bütün devletlerce uygulanmıştır. Ermenilerin Doğu Anadolu daki çarpışmaklar ve yer değiştirme sırasında kayıplar verdikleri doğrudur. Ancak, savaş günlerinin güç koşullarını, araç, gereç, vakıt, gıda, ilaç vediğer imkanların yetersizliğini, ağır iklim şartlarını ve tifüs gibi salgın hastalıkların yol açtığı tahribatı da göz önünde tutmak gerekir. Bu koşullar ve sıkıntılar yalnız Ermeniler için değil, bütün Osmanlılar için eşit şekilde geçerlidir ve uğranılan acılar herkes için ortak acıklar olmuştur. Bununla birlikte, savaştan kaynaklanan genel aşayissizlik ortamı ve şahsi kin ve intikam duyguları, yer değiştiren kafilelerin bir takım sıkıntılara uğramasına neden olmuştur.hükümet bu durumu elinden geldiğince önlemeye çalışmış ve sorumlu gördüğü kimseleri de cezalandırmıştır. Buna rağmen, Osmanlı Devletinin I. Dünya Savaşında yenilğiye uğraması ve cezalandırmıştır. Buna rağmen, Osmanlı Devletinin I. Dünya savaşında yenilgiye uğraması 30 Ekim 1918 de Mondros Mütakesinin imzalanması Ermenileri yeniden harekete geçirmiştir. Ayrıca, 10 Ağustos 1920 de Ermenileri bir kez daha umutlandıran Sevr Anlaşması imzalanmıştır. Bu anlaşma, Osmanlı Devletinin Ermenistan ı özgür ve bağımsız bir devlet olarak tanımasını hükme bağlamıştır. Buna karşın, Türk Istiklal Savaşının sonuçlanması üzerine 24 temmuz 123 de imzalanan Lozan Anlaşmasında Ermeniler hakkında hiçbir hüküm bulunmamaktadır. Dünyamıza ısı ve ışık Güneşten gelir. Isı, dikey (amut) olarak yayılır (intişar eder). Bu bir fizik kanunudur. Dünyamız yörüngesinde dönerken aynı durumda kalmaz, değişir.bu sebepten dünyanın bölgelerine ı*ık ve ısı değişik gelir. Isıyı daima dikey alan orta kuşak (ekvador) ve ekvatorun alt ve üstündeki tropikal kuşakların arası çök sıcak olur. Buna karşılık kutup bögeleri az ısı aldıkları için buzlar altındadır;buzullarla (cümudiyelerle) örtülüdür. Kutuplarla tropikal kuşaklar arasında kalan bölgelerde ise iklimler değişiktir.buzlu bölgelere yakın yerler sıcak olur. Yeryüzünün engebeleri (arızaları) de iklimi az çok değiştirir: Yüksek dağ başları serin, soğuk ve buzlu olur. Deniz seviyesine yakın yerler ılık ve sıcak olur. Sayılar: yüz, yüz beş, yüz on, yüz on yedi, yüz yirmi dokuz, yüz otuz sekiz, yüz elli iki, yüz kırk yedi, yüz yetmiş bir, yüz altmış üç, yüz doksan dört, yüz seksen dokuz KONUŞTURMALAR: (Cevaplar birer tam cümle olsun - Isı nasıl yayılır? - Dünyanın kaç kutbu vardır? - Kutuplar nasıldır? Niçin? - Kuzey ve güney kutuplarında eşit uzaklıkta bulunan kuşağa ne denir? IKLIMLER - Tropikal bölge neresidir? - Sizin memleketiniz Türkiye nin ne tarafındadır? - Memleketiniz tropikal bölgeye mi, kuzey kutbuna mı yakındır? - Engebeler de iklimi değiştirir mi? Nasıl? - Memleketiniz,deniz seviyesinden ne kadar yüksektir? - Memleketinizin iklimini anlatınız? DİLBİGİSİ: Yukarıdaki metinde (dersin başlangıcındaki metinde) kaç cümle vardır? Cümleler küçük harfle mi başlıyor? Her cümlenin sonuna ne konmuştur? Bu metinde beş fiilin altlarını çiziniz. Mastarlarını yazınız. Mastarların hangileri ince seslidir ve eki-mek tir? Hangileri kalın seslidir ve eki -mak tır? ALIŞTIRMALAR: 1) Şu rakamları okuyup yazınız: 92,19,86,125,182,179,167,144,156,138,164, ) Şu sayılardaki yanlışları düzeltip yazınız: beş yirmi yüz, kırk dokuz yüz, beş otuz yüz, seksen sekiz yüz, yetmiş iki yüz, altı doksan yüz, beş otuz yüz, yüz üç altmış, elli yüz dokuz, ) Şu cümlelerdeki yanlışları düzelterek yeniden yazınız: Gelir ısı Güneşten. Isı yayılır dikey olarak. Kutuplar örtülüdür buzlarla. Istanbul yakındır deniz seviyesine. Ekvator buzullarla örtülüdür. Preşedintele Ciprului de Nord, Dl. Rauf Raif Denktaş este în acelaşi timp şi un pasionat fotograf. A realizat multe expoziţii personale şi a participat la multe saloane expoziţionale; imaginea de mai sus este imagine dintr-o geamie din Lefkoşa, capitala Ciprului de nord surpinsă de aparatul şi ochiul artistului fotograf Rauf Raif Denktaş.

8 - Februarie / Şubat 2001 pagina / sayfa BAYRAM Bayram geldi hepimiz Daha çok neşeliyiz Bayram geldi hepimiz, Daha çok sevinçliyiz... Önce büyüklerimiz... Ellerini öperiz! Anne, baba, kardeşler Sonra bizi öperler... Lokum, şekerler gelir, Badem, fıstıkla yenir Hediyeler verilir Teşekkürler ederiz... Bayram günü dargınlık, Küskünlükler yok olur Uzaktaki dostların Hatırları sorulur... M.Rauf ALANYALI DIRECTOR ASAN MURAT Redactor coordonator Abdula Gülten Colectiv redacþional : Bediha Cocoi Ervin Ibraim Molali Neriman I.S.S.N Adresele de corespondenþã: Constanþa, B-dul Tomis nr. 113 Tel. / Fax Galaþi, Micro 20, str. Oþelarilor, bl. K ap. 134 Tel Tulcea, Filiala U.D.T.R. Tehnoredactare computerizatã în sediul U.D.T.R. Tehnoredactor: Fârtat Cicero Tiparul executat de : s.c. Muntenia s.r.l. Constanþa