PATELLA KIRIKLARININ CERRAHÝ TEDAVÝSÝ

Transkript

1 18 KLÝNÝK ARAÞTIRMA ARTROPLASTÝ / CLINICAL ARTROSKOPÝK RESEARCH CERRAHÝ / TURKISH JOURNAL O ARTHROPLASTY Vol. ARTHROSCOPIC 11, No. 1, (18-23), SURGERY 2000 PATELLA KIRIKLARININ CERRAHÝ TEDAVÝSÝ Hüsamettin ÇAKICI*, atih EKÞÝOÐLU** Turgay ÇAVUÞOÐLU***, Behçet SEPÝCÝ**** ÖZET Giriþ: Cerrahi olarak tedavi edilen patella kýrýklarýnýn tedavi sonuçlarýný deðerlendirmek amacý ile bu çalýþma gerçekleþtirildi. Hastalar ve Yöntem: S.B. Ankara Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi 1. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniðinde Nisan Kasým 1998 tarihleri arasýnda patella kýrýðý olan 47 olguya cerrahi tedavi uygulandý. Olgularýn ortalama yaþý 35.6 (19-75), 32'si erkek (%68), 15'i kadýn (%32) idi. Ortalama takip süresi 35 (20-62) aydý. Kýrýk karakterinin çok deðiþkenlik göstermesi nedeni ile kullanýþlý bir kýrýk sýnýflamasý yapýlamamýþ olup, tedaviye baðlý uzun dönem sonuçlarý deðerlendirildi. 34 olguya modifiye anterior gergi bandý, 3 olguya çevresel serklaj, 2 olguya kelebek fiksasyon, 2 olguya indirekt redüksiyon, 1 olguya eksternal fiksasyon, 3 olguya parsiyel patelloktomi, 2 olguya total patelloktomi uygulandý. Olgular Böstman'ýn modifiye derecelendirme skalasý ve radyolojik bulgulara göre deðerlendirilmiþtir. Bulgular: 47 olgunun cerrahi tedavisi sonucunda %86 mükemmel ve iyi sonuçlar alýndý. Modifiye anterior gergi bandý uygulanan 34 olguda %96 baþarý, az sayýda olguya uygulamamýza raðmen çevresel serklaj, kelebek fiksasyon, parsiyel patelloktomi, indirekt redüksiyon uygulanan olgularda baþarýlý sonuçlar alýndýðý görüldü. Sonuç: Sonuç olarak, patella kýrýklarýnýn cerrahi tedavisi ile %86 çok iyi ve iyi sonuç elde edilmiþtir. Modifiye anterior gergi bandý uygulanan olgularda baþarý oraný daha yüksektir. Bu bulgulara dayanarak modifiye anterior gergi bandý patella kýrýklarýnýn cerrahi tedavisinde seçkin bir yöntem olduðu kanýsýna varýldý. Anahtar Kelimeler: Patella Kýrýklarý, Cerrahi Tedavi. SUMMARY SURGICAL TREATMENT O PATELLAR RACTURES Purpose: The purpose of the study is to evaluate the results of patellar fractures treated surgically. Patients and Methods: At the Ministry of Health Ankara Education and Research Hospital, 1st Orthopedic and Travmatology Clinic 47 patients with patellar fractures were treated surgically between April 1990 and November The average age of patients was 35 (19-75), whom 32 (68%) were male and 15 (32%) were female. Average follow up time was 35 months (20-62). As the fracture pattern has differed, a useful fracture classification couldn't be done. Therefore, long term results connected to treatment have been evaluated. 34 patients were treated with modified anterior tension band wiring, 3 with circumferential wire loop fixation and 2 with butterfly fixation. indings have been evaluated according to Bostman's modifying scale and radiology findings. Results: Good and very good results have been obtained in 86% of patients. In 34 patients treated with modified anterior tension band wiring success rate was 96%. Althought it has been performed in small number of patients, successful results have been gathered in circumferential wire loop fixation, butterfly fixation, partial patellectom, indirect reduction. Conclusion: As a result, 86% good and very good result have been obtained. Based on the findings above, it has been found that modified anterior tension band wiring method in treatment of patella fractures is an exclusive way among the surgery method. Key Words: Patellar ractures, Surgical Treatment. * Op. Dr., S.B. Bolu Devlet Hastanesi. ** Yrd. Doç. Dr., Kýrýkkale Üniversitesi Týp akültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalý. *** Baþasistan, S.B. Ankara Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi 1. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniði. **** Þef, S.B. Ankara Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi 1. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniði.

2 ARTROPLASTÝ ARTROSKOPÝK CERRAHÝ / TURKISH JOURNAL O ARTHROPLASTY ARTHROSCOPIC SURGERY 19 GÝRÝÞ Patella kýrýklarý tüm iskelet sistemi kýrýklarýnýn %1'ini oluþturmaktadýr 1-3. Patella, dizin ekstensör mekanizmasýnýn gücünü artýrýr ve diz eklemini korur. Patella kýrýklarý intraartiküler kýrýklar olduðu için tedavideki amaç, anatomik redüksiyon, rijit fiksasyonla kaynamanýn saðlanmasý ve erken harekete izin verebilmektir. Yüzyýlýn baþlarýnda tedavide konservatif yöntemler kullanýlmakta iken daha sonralarý, cerrahi yöntemler patella kýrýklarýnýn tedavisinde tercih edilen yöntem olarak geliþmiþtir. Tedavi seçeneði olarak önceleri patellektomi tercih edilirken, yapýlan çalýþmalarýn sonunda patelloktominin dezavantajlarý ve patellanýn biyomekanik gerekliliði ortaya konmuþtur 'li yýllarda patella kýrýklarýnýn tedavisinde anterior gergi bandý prensibi ortaya atýlmýþtýr 2,3. Daha sonra AO grubu tarafýndan transvers patella kýrýklarýnýn tedavisinde tercih edilen bir yöntem olarak önerilmiþtir. Weber ve arkadaþlarý kadavralarda gergi bandý prensibi ile interosseoz tel sütür fiksasyonunu karþýlaþtýrmýþlar, patellanýn transvers kýrýklarýnda retinaküler tamir ile birlikte modifiye anterior gergi band fiksasyonunu en stabil fiksasyon yöntemi olduðunu tespit etmiþlerdir. Ek olarak dizde aktif harekete izin veren bir yöntem olduðunu belirtmiþlerdir. Diðer otörler de klinik olarak yaptýklarý çalýþmalarda bunu doðrulamýþlardýr 2,4. Retinakuler yýrtýðý olan kýrýklar, açýk kýrýklar, 3 mm'den fazla deplasmaný, 2 mm'den fazla eklem basamaklaþmasý olan kýrýklar cerrahi yöntemlerle tedavi edilirler 2,4. Cerrahi tedavide parsiyel ve total patelloktomi, eksternal fiksasyon ve internal fiksasyon yöntemleri kullanýlmaktadýr 2,4. Bu çalýþmamýzda, cerrahi olarak tedavi edilen patella kýrýklarýnýn klinik ve radyolojik sonuçlarýný deðerlendirmek amaçlanmýþtýr. HASTALAR VE YÖNTEM Saðlýk Bakanlýðý Ankara Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi 1. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniði'nde Nisan Kasým 1998 tarihleri arasýnda patella kýrýðý teþhisi ile yatýrýlan ve cerrahi yöntemlerle tedavi edilen 47 hasta çalýþmaya alýndý. Cerrahi olarak tedavi edilen 47 hastanýn 16 tanesinde sað (%35), 31 tanesinde (%65) sol patella kýrýðý mevcuttu. Hastalarýn 32'si erkek (%68), 15'i kadýndý (%32). Hastalarýn ortalama yaþý 35.6 (19-75) idi. Kýrýklarýn 21 tanesi trafik kazasý, 19 tanesi basit düþme, 7 tanesi yüksekten düþme sonucu oluþmuþtu. 4 olgu açýk kýrýk idi. Açýk kýrýklarýn 2'si Gustilo-Anderson tip I, 1 olgu Gustilo- Anderson tip II, 1 olgu Gustilo-Anderson tip III açýk kýrýktý. Kýrýklarýn 32'si deplase transvers, 15'i parçalý kýrýktý. Deplase parçalý kýrýklarýn 9'u alt kutup parçalý, 2'si üst kutup parçalý, 4'ü çok parçalý kýrýktý (Tablo I). Cerrahi olarak tedavi edilen patella kýrýklarýnýn 42 olguya osteosentez (%90), 3 olguya parsiyel patellektomi (%6), 2 olguya (%4) total patelloktomi uygulandý (Tablo II). Osteosentez uygulanan 42 hastada, 34 olguya modifiye anterior tension band tekniði ile tespit (%80), 3 olguya çevresel serklaj yöntemi ile tespit (%10), 2 olguya kelebek fiksasyon tespiti (%4), 2 olguya indirekt redüksiyon yöntemi ile tespit (%4), 1 olguya eksternal fiksasyon uygulandý (%2). Olgularýmýzýn 6'sýnda (%12) patella kýrýðýna ilave baþka organ yaralanmalarý mevcuttu (Tablo III). Acil polikliniðimizde görülen olgularýn diðer sistem yaralanmalarý kontrol edildi. Gerekli konsultasyonlar yapýldýktan sonra kapalý kýrýklar uzun bacak atel tespitine alýndý. Açýk kýrýk olgularýna hemen antibiyotik proflaksisi ve tetanoz profilaksisi uygulandý. Gustilo tip II ve tip III açýk kýrýk olan iki hastaya ameliyathane þartlarýnda yýkama ve debridman yapýldý. Kapalý olgulara Tablo I: Cerrahi Tedavi Uygulanan Patella Kýrýklarýnýn Tipleri Deplase Parçalý Deplase Alt Kutup Üst Kutup Çok Transvers Parçalý Parçalý Parçalý Toplam Açýk Kapalý Toplam Tablo II: Cerrahi Tedavi Yöntemleri Uygulanan Patella Kýrýklarýnýn Daðýlýmý Parsiyel Total Osteosentez Patelloktomi Patelloktomi Toplam Deplase Transvers Deplase Parçalý Toplam

3 20 ARTROPLASTÝ ARTROSKOPÝK CERRAHÝ / TURKISH JOURNAL O ARTHROPLASTY ARTHROSCOPIC SURGERY Tablo III: Olgularda Patella Kýrýðý ile Beraber Görülen Diðer Yaralanmalar Kýrýk Tipi Olgu Sayýsý Patella + lateral plato kýrýðý 1 Patella + asetabulum kýrýðý 1 Patella + femur distal uç kýrýðý 1 Patella + kafa travmasý 3 Tablo IV: Böstman ve ark. Geliþtirdiði Skorlama Sistemi Modifikasyonu A) HAREKET GENÝÞLÝÐÝ (ROM) a) ull ekstansiyon, ROM > b) ull ekstansiyon, ROM c) ull ekstansiyonda kayýp, ROM < B) AÐRI a) Yok ya da kullanýlmakta hafif derecede 6 b) Kullanmayla orta derecede... 3 c) Günlük aktiviteler sýrasýnda... 0 C) ÇALIÞMA a) Eski iþini yapýyor... 4 b) Ýþini deðiþtirmiþ... 2 c) Çalýþamýyor... 0 D) ARTRO Ý a) <12 mm... 4 b) mm... 2 c) >25 mm... 0 E) DESTEK KULLANMA a) Yok... 4 b) Bazen... 2 c) Her zaman... 0 G) E ÜZYON a) Yok... 2 b) Bazen... 1 c) Var... 0 G) DÝZDE BOÞALMA a) Yok... 2 b) Bazen... 1 c) Her zaman... 0 H) MERDÝVEN ÝNÝP ÇIKMA a) Normal... 2 b) Zor... 1 c) Yetersiz... 0 Mükemmel sonuç 28-30, iyi sonuç 20-27, kötü sonuç 20 puandan az olarak deðerlendirilmiþtir. ameliyattan 12 saat önce profilaktik antibiyotik tedavisine baþlandý. Tüm olgularda pnömatik turnike uygulandý. Kýrýklara yaklaþýmda, 44'üne longitüdinal orta-hat insizyon, 3'üne transvers insizyon uygulandý. Osteosentez uygulanan olgularda fiksasyon materyali olarak kirschner teli ve serklaj kullanýldý. Parsiyel patellektomi uygulanan olgularda tendon patella fragmanýna non absorbabl materyallerle sütüre edildi (Resim 1 ve 2). Ameliyat sonrasý ekstremite boru alçý ile immobilize edildi. 1. günde quadriceps izometrik egzersizlerine baþlandý. Baþka bir nedenle kontrendikasyon yoksa, çevresel serklaj uygulanan hastalara 3 hafta, modifiye anterior tension band uygulanan hastalarda 1 hafta, parsiyel patellektomi uygulanan hastalarda 4 hafta, total patellektomi uygulanan hastalarda ise 6 hafta süre ile immobilizasyon devam edildi ve bu süreler sonunda aktif hareket Resim 1: 35 yaþýndaki bayan hastanýn ameliyat öncesi yan grafisi.

4 ARTROPLASTÝ ARTROSKOPÝK CERRAHÝ / TURKISH JOURNAL O ARTHROPLASTY ARTHROSCOPIC SURGERY 21 Resim 2: Ayný hastanýn ameliyat sonrasý yan grafisi. verildi. Daha sonra iyileþmenin durumuna göre dirence karþý egzersizlere baþlandý. Standart bir rehabilitasyon programý uygulanmadý. Olgularýn ortalama takip süresi 35 (20-62) aydýr. Patella kýrýklarý tedavi sonuçlarýnýn deðerlendirilmesinde belli bir standart bulunmamaktadýr. Bugüne kadar klinik sonuçlarýn deðerlendirilmesinde birçok skorlama sistemi geliþtirilmiþtir. Bu çalýþmada Böstman ve arkadaþlarýnýn geliþtirdiði skorlama sisteminin modifikasyonu kullanýlmýþtýr 2 (Tablo IV). BULGULAR Cerrahi olarak tedavi edilen 47 patella kýrýðýndan, 42 olgu osteosentez, 3 olgu parsiyel patellektomi, 2 olgu total patellektomi ile tedavi edildi. Osteosentez uygulanan 42 hastanýn 34'üne modifiye anterior tension band tekniði uygulandý. 26 olguda mükemmel, 6 olguda iyi, 2 olguda ise kötü sonuç alýndý. Bu olgularýn 30'unda aðrý þikayeti yoktu veya kullanma ile hafif aðrý mevcuttu. 4 olguda ise deðiþik derecelerde aðrý þikayeti mevcuttu. Quadriceps kasýnda atrofi 28 hastada yok ya da 1 cm'den az, 2 hastada 1-2 cm arasýnda 4 hastada ise 2 cm'den fazla olarak saptandý. Sadece 3 olguda hafif derecede ekstansiyonda geri kalma saptandý. leksiyonun tam ya da tama yakýn olduðu 24 olgu, fleksiyonu kýsýtlý ancak 90 'den fala olan 6 olgu, fleksiyonu 90 'den az olan 4 olgu saptandý. Radyolojik olarak iyi redüksiyon 32 olguda saptanýrken, 2 olguda ise iyi redüksiyon saðlanamadýðý görüldü. 7 olguda minimal dejeneratif deðiþiklikler geliþtiði tespit edildi. 12 olguda quadriceps ya da patellar tendonda heterotopik kalsifikasyon görüldü. 1 olguda ise patellar elongasyon geliþtiði saptandý. Çevresel serklaj yapýlan 3 olgunun 1'inde aðrý þikayeti yoktu, 2'sinde orta derecede aðrý þikayeti mevcuttu. Quadriceps kasýnda atrofi her 3 olguda da 2 cm'den fazla bulundu. 1 olguda fleksiyon tama yakýn, 2 olguda fleksiyon kýsýtlý fakat 90 'den fazla olarak saptandý. Radyolojik olarak 2 olguda iyi redüksiyon, 1 olguda ise redüksiyonun saðlanamadýðý görüldü. Bu olgunun çekilen kontrol grafisinde dejeneratif artrit geliþtiði saptandý. Ýndirekt redüksiyon uyguladýðýmýz her iki olguda aðrý þikayeti yoktu. Quadriceps kasýnda atrofi tespit edilmedi ve 2 olguda tam hareket geniþliði elde edildi. Radyolojik olarak her 2 olguda da iyi redüksiyon saðlandýðý görüldü. Parsiyel patellektomi yapýlan 3 olgunun 2'sinde iyi, 1'inde ise kötü sonuç alýndý. 1 olguda aðrý þikayeti yok, 1 olguda hafif, 1 olguda ise orta derecede aðrý mevcuttu. Quadriceps kasýnda atrofi 2 olguda 1 cm'den az, 1 olguda ise 4 cm olarak bulundu. leksiyonun tam ya da tama yakýn olduðu 1 olgu, fleksiyonu kýsýtlý ancak 90 'den fazla 2 olgu saptandý. Radyolojik olarak 3 olguda minimal dejeneratif deðiþiklikler, 2 olguda quadriceps tendonu ve patellar tendonda heterotopik kalsifikasyon geliþtiði görüldü. Total patellektomi yapýlan 2 olgunun, 1 tanesinde (%50) iyi, 1 tanesinde kötü (%50) sonuç alýndý. Quadriceps atrofisi 1 olguda 2 cm, diðer olguda ise 4 cm olarak bulundu. 1 olguda 15, 1 olguda ise 10 ekstansiyonda geri kalma saptandý. Radyolojik olarak her 2 olguda quadriceps ve patellar tendonda heterotopik kalsifikasyon mevcuttu. 1 olguda dizde boþalma hissi, diðer olguda merdiven inip çýkmada zorlama þikayeti mevcuttu. Olgularýmýzda kaynama süresi en kýsa 8 hafta, en uzun 14 hafta ortalama 11 hafta olarak bulundu. Hiçbir hastada kaynama gecikmesi veya kaynamama meydana gelmedi.

5 22 ARTROPLASTÝ ARTROSKOPÝK CERRAHÝ / TURKISH JOURNAL O ARTHROPLASTY ARTHROSCOPIC SURGERY TARTIÞMA Tüm kýrýklarda olduðu gibi patella kýrýklarýnýn tedavisinde temel amaç; anatomik redüksiyonu saðlamak, erken hareket temin edebilmek, eklem sertliði geliþmesine engel olmak ve fonksiyonel olarak en iyi sonucu elde etmektir. Patella kýrýklarýnýn cerrahi tedavi endikasyonlarýnda fikir birliði olmasýna karþýn seçilecek cerrahi yöntem konusunda tartýþmalar halen devam etmektedir. Retinakuler yýrtýðý olan kýrýklar, açýk kýrýklar, 3 mm'den fazla deplasmaný, 2 mm'den fazla eklem basamaklaþmasý olan kýrýklar cerrahi yöntemlerle tedavi edilirler 2,3. Patella kýrýklarýnýn cerrahi tedavisinde ilk tercih osteosentezdir. Yeterli bir redüksiyon saðlanamayan ve büyük bir distal ya da proksimal fragmanýn korunabildiði durumlarda parsiyel patellektomi uygulanabilir. Büyük bir fragmanýn olmadýðý çok parçalý ve deplase kýrýklarda total patellektomi kurtarýcý bir yöntem olarak kabul edilir 2,3,5. Aglietti, 115 patella kýrýðýna cerrahi tedavi uygulanmýþ ve bunlardan osteosentez uyguladýðý 80 olguda %40 mükemmel, %45 iyi, %10 orta ve %5 kötü sonuç bildirmiþtir 5. Vasilevski, parçalý patella kýrýklarýnda total patellektomi uygulamasý yerine transossesöz tel sütür ile kurtarýcý teknikler kullanarak iyi sonuçlar alýnabileceðini belirtmiþtir 2. Günümüze kadar literatürde tavsiye edilen en iyi tedavi metodu modifiye anterior tension band tekniði yöntemidir. Bu yöntemle %57 mükemmel ve %29 iyi sonuç bildirilmiþtir 2. Weber ve arkadaþlarýnýn yaptýðý deneysel çalýþmalarda çevresel serklaj, tension band serklaj ve modifiye tension band serklaj teknikleri karþýlaþtýrýlmýþ ve modifiye tension band tekniðinin biyomekanik olarak daha üstün olduðunu göstermiþlerdir 6. Eðer erken hareket isteniyorsa fiksasyon için kullanýlan serklajýn yumuþak dokuya deðil kemiðe tesbitini önermiþledir 6. Benjamin ve arkadaþlarý transvers kýrýklarda modifiye tension band, lootke serklaj, Magnison serklaj ve vida tespitini deðerlendirmiþler ve modifiye tension band yönteminin en etkin fiksasyon yöntemi olduðunu bildirmiþlerdir 1. Esenkaya, modifiye tension band uyguladýðý 17 hastanýn 8'inde iyi, 5'inde orta, 4'ünde kötü sonuç elde ettiðini ve AO tension band tekniðinin basit transvers kýrýklarda uygun olduðunu, modifiye tension band tekniðinin ise daha kompleks kýrýklarda uygulanabileceðini, gerekirse vida ya da ilave tellerle kombine edilebileceðini belirtmiþtir 7. Hüner ve arkadaþlarý modifiye anterior tension band uyguladýklarý 6 olguda 2'sinde iyi, 3'ünde orta, 1'inde ise kötü sonuç bulmuþlardýr 8. Bizim 47 olguluk serimizde en iyi sonuçlarý modifiye tension band uyguladýðýmýz olgularda aldýk. 34 olgunun 26'sýnda mükemmel (%80), 6 olguda iyi (%16), 2 olguda (%4) kötü sonuç elde ettik. Çevresel serklaj yaptýðýmýz 3 olgudan 2'sinde iyi (%66), 1'inde ise (%33) kötü sonuç alýndý. Çevresel serklaj tekniði ile daha az baþarýlý sonuçlar almamýzýn sebebinin olgu sayýmýzýn yeterli olmamasýna karþýn, deneysel çalýþmalarda da belirtildiði gibi fiksasyon stabilitesinin diðer yöntemlerden daha zayýf olmasýna baðlý olduðunu düþünmekteyiz. Kelebek tespit tekniði uyguladýðýmýz 2 hastada klinik olarak iyi sonuç aldýk. Bu bulgularýmýzý literatürle belirtilenlerle uyumlu olduðunu bulduk. Patella kýrýklarýnýn cerrahi tedavisinde farklý fiksasyon yöntemleri de uygulanmýþtýr. Quan-Yi 27 patella kýrýðýna açýk redüksiyon ve eksternal kompresif fiksasyon ile tedavi ettiði çalýþmasýnda 24 olguda mükemmel, 2 olguda iyi ve 1 olguda kötü sonuç alýnmýþtýr 9. Ariyoshi ve arkadaþlarý 4 patella kýrýðýný Ýlizarov yöntemi kullanarak redükte ve tespit ettiklerini ve iyi sonuçlar aldýklarýný bildirmiþlerdir 10. Bizde açýk redüksiyon ve eksternal kompresif fiksasyon uyguladýðýmýz 2 olguda iyi sonuç aldýk. Parçalý ve deplase kýrýklarda en iyi tedavi metodunun ne olacaðý konusunda bir görüþ birliði mevcut deðildir. Total patellektomi, parsiyel patellektomi, indirekt redüksiyon, tension band tekniði, vidalarla açýk redüksiyon, eksternal fiksatörle tespit, kapalý redüksiyon perkütan sütur fiksasyonu ile tespit uygulamalarý vardýr. Parçalý patella kýrýklarýnýn tedavisinde parsiyel patellektomi etkili bir tedavi seçimi olabilir. Nummi, pasiyel patellektomi uyguladýðý olgularýn uzun dönem takiplerinde %62 olguda iyi, %29 olguda orta, %9 olguda kötü sonuç bildirmiþtir. Uyumlu hastalarda daha iyi sonuçlar elde etmiþ ve %20 olguda ekstansör mekanizmada kayýp olduðunu bildirmiþtir 6. Saltzman parsiyel patellektomi ile tedavi ettiði 40 patella kýrýðýnýn 8 yýllýk takip sonuçlarýnda %78 iyi veya mükemmel sonuç almýþlardýr. %53'ünde ise patello femoral artrit geliþtiðini bildirmiþlerdir, parsiyel patellektomi

6 ARTROPLASTÝ ARTROSKOPÝK CERRAHÝ / TURKISH JOURNAL O ARTHROPLASTY ARTHROSCOPIC SURGERY 23 sonrasý arta kalan patella parçasý ile fonksiyonel sonuçlar arasýnda bir korelasyon tespit etmemiþlerdir 2. Boström, pasiyel patellektomi uygulanan 28 olgunun 23'ünde (%82) mükemmel ve iyi sonuç almýþlardýr 1. Aglietti parsiyel patellektomi yaptýðý 26 olgunun 8'inde (%31) mükemmel, 12 olguda (%46) iyi, 4 olguda (%15) orta, 2 olguda (%8) kötü sonuç aldýklarýný bildirmiþlerdir. Olgularýn 14'ünde (%54) tam hareket açýklýðý, 4'ünde (%15) ise 90 'den az fleksiyon saptamýþtýr 5. Parsiyel patellektomi uyguladýðýmýz 3 olgunun 1'inde proksimal kutbun eksizyonu, 2'sinde ise distal kutbun eksizyonu yapýldý. 1 olguda (%33) mükemmel, 2 olguda (%66) iyi sonuç elde ettik. Literatürde total patelloktomi'nin baþarýsý hakkýnda çok deðiþik görüþler mevcuttur. Wend ve Johnson'un 10 kadavra dizi kullanarak yaptýklarý çalýþmada, total patelloktomi ile dizde hareket geniþliðinin arttýðýný ancak tibial dönme momentinin azaldýðýný ve bu nedenle güçsüzlük meydana geldiðini belirtmiþlerdir 11. Boström, 5 olguya total patelloktomi uygulamýþ, 1 olguda (%20) iyi sonuç ve 4 olguda (%80) kötü sonuç almýþtýr ve total patellektomiyi ancak çok parçalý kýrýklar ya da diðer tedavi yöntemlerinin baþarýsýz olduðu durumlarda önermiþtir 1. Kaufer, intakt ve patelloktomi yapýlan kadavra dizlerini karþýlaþtýrmýþ ve patellektomi yapýlan dizlerde intakt dizlere nazaran %15-30 oranýnda quadriceps gücünde azalma tespit etmiþtir 12. Peeples ve Magrot patelloktomi yapýlan 49 olgunun %15'inde ekstansör kayýp, %50'sinde merdiven çýkmada zayýflýk olduðunu göstermiþtir 2. Edvers ve arkadaþlarda, patellektomiden sonra quadriceps gücünde %33-44 oranýnda azalma tespit etmiþtir 2. Bizde total patelloktomi yaptýðýmýz 2 olguda, 1'inde iyi, 1'inde ise kötü sonuç aldýk. Çok parçalý kýrýðý olan 2 olguda total patellektomiye alternatif olarak indirekt redüksiyon uyguladýk ve her olguda da iyi sonuçlar elde ettik. Patella kýrýklarýnýn cerrahi tedavisinde, enfeksiyon, tel kýrýlmasý, gecikmiþ kaynama ve malunion, dizde eklem sertliði ve hareket kaybý, osteoartrit, patellar geniþleme, tendon rüptürü, metal irritasyonu gibi komplikasyonlar görülebilir 2,3,5,6. Olgularýmýzýn 2 tanesinde metal irritasyonu tespit edilmiþ ve kaynama görüldükten sonra fiksasyon materyalinin tahliyesi yapýlmýþtýr. Bir olguda patellar elongasyon görülmüþ, 7 olguda minimal, 1 olguda orta derecede patellofemoral dejeneratif deðiþiklikler saptanmýþtýr. Sonuç olarak cerrahi tedavi gerektiren patella kýrýklarýnýn tedavisinde anatomik restorasyonun saðlanmasý, rijit tespit, mümkün olan en kýsa süre içerisinde rehabilitasyon programý ile tatminkar sonuçlarýn alýndýðýný gördük. Bu çalýþmanýn sonucunda modifiye anterior gergi bandý yönteminin rijit bir fiksasyon yöntemi olmasý, erken dönemde rehabilitasyonu mümkün kýlmasý nedeni ile patella kýrýklarýnýn cerrahi tedavisi içerisinde uygun olgularda, seçkin bir tedavi yöntemi olduðu kanaatine vardýk. KAYNAKLAR 1. Boström A. racture of patella. Acta Orthop Scan [Supp 143] 1972: Sanders R, Gregory PR. Patella fractures and extension injuries. In Browner BD, Jupiter JB, Levine MA, Trafton PG Ed. Skeletal Trauma. Philadelphia, WB Saunders Company, 1998: Whitte AP. ractures of lower extremity. In Canale ST Ed. Campbell's operative orthopaedics. St Louis, Mosby, 1998: Daffner RH, Tabas JH. Trauma oblique radiograhs of the knee. J Bone Joint Surg 1987; 72-B: Aglietti P, Buzzi R. ractures of the patella. In Insall JN Ed. Surgery of the knee. New York, Churchill Livingstone, 1993: Johnson EE. ractures of the patella. In Rockwood CA, Wilkins CA, Wilkins KE, King RE, Ed. ractures in adults. Philadelphia, Lippincott Comp. 1991: Esenkaya I, Kafadar A, Bombacý H, Aydoðdu S. Patella kýrýklarýnda cerrahi tedavi sonuçlarý. Acta Orthop Trauma Turc 1994; 28 (5): Hüner H, Çetinus E, Cever Ý. Patella kýrýklarýnda cerrahi tedavi sonuçlarýmýz. Acta Orthop Trauma Turc 1991; 25 (2): Quan-Yi L, Jia-Wen W. racture of the patella treated by open reduction and external compressive skeletal fixation. J Bone Joint Surg 1991; 69-A: Ariyoshi M, Tamaki T, Akashi H, Nagata K, et al. A new reduction technique for a patellar fracture. Kurume Med J 1988; 45 (3): Wend PP, Johnson RP. A study of quadriceps excursion, torque and the effects of patellectomy on cadaver knees. J Bone Joint Surg 1985; 67-A (5): Kaufer H. Mechanical function of the patella. J Bone Joint Surg 1971; 53-A: