Efüzyonlu Otitis Media ve Ani Baþlangýçlý Sensorinöral Ýþitme Kaybý

Transkript

1 OTOSKOP 2003; 3: PROSPEKTÝF KLÝNÝK ÇALIÞMA Efüzyonlu Otitis Media ve Ani Baþlangýçlý Sensorinöral Ýþitme Kaybý Yrd.Doç.Dr. Cem BÝLGEN Prof.Dr. Tayfun KÝRAZLI Dr. Baran AYDEMÝR ÖZET Ani baþlangýçlý sensorinöral iþitme kaybý (SNÝK) bulunan hastalarda efüzyonlu otitis media (EOM) insidansýnýn belirlenmesi, EOM'lu hastalarda geliþen ani baþlangýçlý SNÝK ile idiopatik ani iþitme kaybýnýn (AÝK) odyolojik özelliklerinin ve klinik gidiþinin karþýlaþtýrýlmasý. Ani baþlangýçlý iþitme kaybý yakýnmasý ile baþvuran, odyolojik inceleme sonucu SNÝK saptanan 201 hasta (1 erkek, 0 kadýn; ortalama yaþ: 41; daðýlým:18-65) incelendi. On gün süre ile kohlear etkilenmeye yönelik medikal tedavi uygulanan hastalar; EOM saptanan olgular ve AÝK'li (EOM saptanmayan) olgular olarak iki ayrý gruba ayrýldý. Ýki grup anamnez özelliklerine, tedavi öncesi ve tedavi sonrasý odyolojik bulgularýna göre karþýlaþtýrýldý. Yüz yetmiþ iki (%85.5) hastada AÝK, 29 (%14.5) hastada ise EOM'a baðlý ani baþlangýçlý SNÝK saptandý. AÝK'li hastalarýn %26.7'sinde, EOM'lu hastalarýn %.3'ünde predispozan faktör mevcuttu. EOM'lu hastalarda yakýnmanýn baþlangýcý ile SNÝK tanýsý konulmasý arasýnda geçen süre 16.4 gün, AÝK'li hastalarda bu süre ise 6.8 gün olarak saptandý. Tedavi öncesi ve sonrasý iþitme eþik ortalamalarýnýn daðýlýmý açýsýndan 2 grup arasýnda istatistiksel anlamlý fark saptanmadý (p>0.05). Ancak, EOM'lu grupta tiz frekanslara doðru düþüþ gösteren odyogram konfigürasyonu sýk iken, AÝK'li hastalarda genellikle düz odyogram mevcuttu. Ani baþlangýçlý SNÝK, EOM'un bir komplikasyonu olarak karþýmýza çýkabilir. EOM'un varlýðý, iþitme kaybýnýn bu patoloji ile iliþkilendirilmesine ve sonuçta SNÝK'in tanýsýnýn gecikmesine yol açabilir. Bu nedenle, EOM'lu hastalarda tonal odyometrik inceleme ihmal edilmemelidir. Anahtar Kelimeler Efüzyonlu otitis media Sensorinöral iþitme kaybý Ýdiopatik ani iþitme kaybý Odyometri Key Words Otitis media with effusion Sensorineural hearing loss Ýdiopathic sudden hearing loss Audiometry Ege Üniversitesi Týp Fakültesi KBB Anabilim Dalý, ÝZMÝR Otitis Media with Effusion and Sudden-Onset Sensorineural Hearing Loss To examine the incidence of otitis media with effusion (OME) among patients with suddenonset sensorineural hearing loss (SNHL); to compare the audiological and the clinical features of SNHL in patients with OME and in patients with idiopathic sudden hearing loss (ISHL). Two hundred one patients (1 men and 0 women; mean age: 41, range: 18-65), presented with the complaint of sudden-onset hearing loss and audiologically diagnosed as SNHL, were assessed. The patients were divided in two groups: cases with OME and cases with ISHL (without OME). Both groups were managed with a medical therapy for the cochlear lesion. Two groups were compared with each other on the basis of medical history and audiological features before and after the medical treatment. One hundred seventy two (85.5%) patients were diagnosed as ISHL, and sudden-onset SNHL related to OME was identified in 29 (14.5%) patients. There were predisposing factors in 26.7% of the patients with ISHL, and in.3% of patients with OME. The period between the onset of complaints and the diagnosis of SNHL was 16.4 days for the patients with sudden-onset SNHL related to OME, and 6.8 days for the patients with ISHL. As for the average hearing threshold spectrum, there was no statistically significant difference between the two groups neither before nor after the medical treatment (p>0.05). However, 120 Makalenin geliþ tarihi: Yayýna kabul tarihi:

2 EFÜZYONLU OTÝTÝS MEDÝA VE ANÝ BAÞLANGIÇLI SENSORÝNÖRAL ÝÞÝTME KAYBI audigrams with a down-soping configuration toward the higher frequencies were frequent in patients with OME, whereas the audiograms of the patients with ISHL were generally in flat configuration. Sudden-onset SNHL is a possible complication of OME. The presence of OME may lead to misinterpretation of this middle ear pathology as the cause of hearing loss; and thus, to the delayed diagosis of SNHL. Therefore, pure-tone audiometry should not be neglected in patients with OME. GÝRÝÞ Efüzyonlu otitis media (EOM), orta kulak boþluðundaki mukozanýn inflamasyonu sonucu orta kulakta seröz, pürülan, mukoid veya bunlarýn karýþýmý olan sývý birikimi ile seyreden bir patolojidir. Genellikle iletim tipi iþitme kaybýna neden olan bu patolojide sensorinöral iþitme kaybýnýn da (SNÝK) oluþumu olasýdýr. EOM'lu çocuklarýn %1-20'sinde belirgin SNÝK saptanmýþtýr. 1-3 Ýþitme engelliler okullarýnda eðitim gören ileri SNÝK'li çocuklarýn ise %25-65'inde EOM tanýsý konulmuþtur. 4,5 Genellikle çocukluk çaðýnda görülen EOM, sadece bu yaþ grubunu ilgilendiren bir hastalýk deðildir. KBB polikliniklerine baþvuran ve EOM tanýsý konulan hastalarýn %3-15'ini eriþkin hastalar oluþturmaktadýr. 6,7 Çocuklardakine benzer þekilde, eriþkinlerde de EOM ile SNÝK birlikteliði bildirilmektedir. Harada ve arkadaþlarýnýn 8 tüm yaþ gruplarýný içeren çalýþmalarýnda, EOM ile SNÝK birlikteliði %19.1 olarak verilmektedir. Bu çalýþmadaki veriler incelendiðinde, 20 yaþ ve üstündeki eriþkin hasta grubunda EOM ve SNÝK'in birarada bulunma sýklýðýnýn %43.5 olduðu dikkati çekmektedir. Araþtýrmacýlar tüm diðer olasý etiolojik faktörleri dýþladýklarýnda, EOM nedeniyle SNÝK oluþmuþ 14 hastanýn 'unun (%1.8) eriþkin yaþta olduðunu bildirmektedirler. Bu eriþkin hastanýn 5'inde (%0.9) ise SNÝK geliþimi ani olmuþtur. EOM zemininde geliþen ani baþlangýçlý SNÝK tablosu literatürde ilk kez Harada ve arkadaþlarý tarafýndan bu çalýþmada tanýmlanmýþtýr. Literatür taramasýnda, bu çalýþmadan sonra da bu konuda yayýnlanan herhangi bir çalýþmaya rastlanmamaktadýr. EOM'lu hasta grubunda SNÝK'i inceleyen Harada ve arkadaþlarýnýn çalýþmasýndan farklý olarak, bu çalýþmada ani baþlangýçlý SNÝK saptanan eriþkin hastalarda EOM insidansýnýn ve klinik gidiþinin incelenmesi amaçlandý. HASTALAR VE METOD Çalýþmaya Ege Üniversitesi KBB Anabilim Dalý'na Ocak Aralýk 2001 arasýnda ani baþlangýçlý iþitme kaybý yakýnmasý ile baþvuran 201 hasta dahil edildi. Hastalarýn anamnezlerinde; predispozan faktörler, yakýnmanýn baþlangýcý ile SNÝK tanýsýnýn konulmasý arasýndaki süre incelendi. Hastalarýn tümüne otoskopi, tonal odyometri ve timpanometri uygulandý. Yakýnmanýn olmadýðý karþý kulakta 0.5, 1, 2 ve 4 khz frekanslarda hava-yolu iþitme eþiklerinin ortlamasý 30 db ve üstündeki deðerlere sahip hastalar çalýþma dýþý býrakýldý. Tek taraflý EOM nedeniyle olasý nazofarenks karsinomunu saptamak amacýyla yapýlan nazofarenks biyopsisi pozitif çýkan hastalar çalýþmaya alýnmadý. Üç günlük süre içinde ardarda 3 frekansta ortalama 30 db'den fazla sensorinöral iþitme kaybý olan, ve etiolojik faktör olarak EOM veya baþka bir patoloji saptanmayan, yani idiopatik ani iþitme kaybý (AÝK) tanýsý konulan hastalarda; lezyonlu kulaktaki hava-yolu iþitme eþik ortalamasý 0.5, 1, 2 ve 4 khz frekanslardaki deðerler esas alýnarak hesaplandý. EOM saptanan ve lezyonlu kulakta kemik-yolu iþitme eþikleri 30 db deðerinden yüksek olan hastalardaki iþitme eþiklerinin ortalamasý ise, miringotomi sonrasýnda elde edilen 0.5, 1, 2 ve 4 khz frekanslardaki iþitme eþik deðerlerinden saptandý. Kemik-yolu iþitme eþiklerinde yükseklik saptanan bu hastalarda miringotomi EOM tanýsý amacýyla deðil, kemikyolundaki bu yüksekliðin efüzyona sekonder pencerelerdeki blokaj ile oluþan "kohlear iletim tipi iþitme kaybýnýn" ortaya konmasý amacýyla uygulandý. Dolayýsýyla, miringotomi uygulamasý sonrasý tekrarlanan tonal odyometride kemikyolu iþitme eþik ortalama deðerleri 30 db'nin altýna düþen hastalar çalýþma dýþý býrakýldý. Yukarýdaki kriterler sonucunda, iþitme eþik ortalamalarýnýn 30 db ve üstündeki deðerleri SNÝK olarak kabul edildi. Ýþitme eþik ortalamasýnýn 121

3 BÝLGEN C, KÝRAZLI T, AYDEMÝR B. TABLO 1. EOM'lu ve AÝK'li hastalarýn tedavi öncesi ve tedavi sonrasýnda iþitme eþik ortalamalarýna göre daðýlýmý ÝÞÝTME KAYBI AÝK EOM P (Ki-kare) 0-30 db db 40 (%23.3) 6 (%20.7) TEDAVÝ ÖNCESÝ db 86 (%50) 18 (%62.1) db 8 (%4.7) 3 (%.3) > 95 db 38 (%22.1) 2 (%6.9) 0-30 db 59 (%34.3) 17 (%58.6) db 29 (%16.9) 4 (%13.8) TEDAVÝ SONRASI db 60 (%34.9) 7 (%24.1) db 12 (%7) 1 (%3.4) > 95 db 12 (%7) db arasý deðerleri hafif SNÝK, db arasý deðerleri orta SNÝK, db arasý deðerleri ileri SNÝK, 96 db ve üzerindeki deðerleri ise çok ileri SNÝK olarak deðerlendirildi. Hastalarýn tümüne gün süre ile akut kohlear etkilenmeye yönelik medikal tedavi uygulandý. 9 Hastalara günde 2 doz halinde toplam 500 cc %5 Dextroz solusyonu içinde Bensiklan Hidrojen Fumarat 50 mg., Pentoksifilin 0 mg., Deksametazon 4 mg., Prilokain 20 mg., Heparin IU infüzyonu uygulandý. Per oral olarak, Sinarizin 3x75 mg./gün, Retinol 1x IU/gün ve Vitamin B1+B6 250 mg./gün verildi. EOM saptanan hastalara, ek olarak gün süre ile, per oral Sefuroksim aksetil 2x250 mg./gün, Asetilsistein 3x200 mg./gün uygulandý. Medikal tedavi sonrasýnda hastalarýn tonal odyometrileri tekrarlandý. AÝK'li ve EOM'lu hastalarýn tedavi öncesi ve tedavi sonrasý iþitme eþik ortalamalarý istatistiksel olarak karþýlaþtýrýldý. Bu istatistiksel karþýlaþtýrmada Ki-Kare testi kullanýldý; p deðeri 0.05'den küçük çýkan sonuçlar anlamlý olarak kabul edildi. SONUÇLAR Ani baþlangýçlý iþitme kaybý yakýnmasý ile baþvuran 201 hastanýn 1'i erkek, 0'ü kadýndý. Yaþ ortalamasý 41 olan hastalarýn en genci 18, en yaþlýsý ise 65 yaþýnda idi. AÝK'li hasta sayýsý 172 (%85.5) olarak bulundu. Bu grupta 88 erkek, 84 kadýn hasta yer almaktaydý. Yaþ ortalamasý 42 (18-65) idi. Bu hasta grubunda, yakýnmanýn baþlangýcý ile AÝK tanýsýnýn konulmasý arasýnda geçen sürenin ortalamasý 6.8 gün olarak bulundu. Anamnez, sistemik muayene ve laboratuar verileri ile 46 (%26.7) hastada saptanan predispozan faktörler; 6 hastada kalp kapakçýk hastalýðý, 24 hastada hipertansiyon, hastada diabetes mellitus ve 6 hastada aterosklerotik kalp hastalýðýydý. EOM saptanan hasta grubunda 29 (%14.5) hasta vardý. Hastalarýn 13'ü erkek, 16'sý kadýn olup, yaþ ortalamasý 39 (18-60) idi. Yakýnma baþlangýcý ile SNÝK tanýsýnýn konulmasý arasýndaki sürenin ortalamasý 16.4 gün olarak bulundu. Bu hastalarýn 19'unda SNÝK tanýsýnýn konulmasýndan önce EOM'a yönelik medikal tedavi anamnezi mevcuttu. Predispozan faktör olarak 3 (%.3) hastada diabetes mellitus saptandý. EOM'lu ve AÝK'li hastalarýn tedavi öncesi ve sonrasý iþitme eþiklerinin ortalamalarýnýn daðýlýmý Tablo 1'de verilmektedir. EOM'lu grup ile AÝK'li grup arasýnda hem tedavi öncesi, hem de tedavi sonrasý iþitme daðýlýmý açýsýndan Ki-kare testi ile istatistiksel olarak anlamlý fark bulunmadý (Tablo 1). Þekil 1'de EOM'lu, Þekil 2'de ise AÝK'li hasta grubunun iþitme eþik deðerlerinin ortalamalarýna ve iþitme kaybý derecelerine göre çizilmiþ odyogramlar sunulmuþtur. EOM'lu hastalarda tiz frekanslara doðru artýþ gösteren odyogram hakimiyeti dikkati çekerken, AÝK'li hastalarda odyogram konfigürasyonu genellikle düzdü. EOM saptanan hastalarýn 22'sinde B tipi, 7'sinde ise C tipi timpanogram elde edildi. 122

4 EFÜZYONLU OTÝTÝS MEDÝA VE ANÝ BAÞLANGIÇLI SENSORÝNÖRAL ÝÞÝTME KAYBI 128 Hz 256 Hz 542 Hz 24 Hz 2048 Hz 4096 Hz 128 Hz 256 Hz 542 Hz 24 Hz 2048 Hz 4096 Hz A B C D E F G H 1 1 ÞEKÝL 1. EOM'lu hastalarýn iþitme derecelerine göre gruplandýktan sonra ortalama odyogram eðrileri (A: Hafif SNÝK'li hastalar; B: Orta SNÝK'li hastalar; C: Ýleri SNÝK'li hastalar; D: Çok ileri SNÝK'li hastalar). ÞEKÝL 2. AÝK'li hastalarýn iþitme derecelerine göre gruplandýktan sonra ortalama odyogram eðrileri (E: Hafif SNÝK'li hastalar; F: Orta SNÝK'li hastalar; G: Ýleri SNÝK'li hastalar; H: Çok ileri SNÝK'li hastalar). Timpanometri sonuçlarýna göre incelendiðinde, tedavi öncesi ve sonrasý iþitme eþik deðerlerinin daðýlýmý Tablo 2'de sunulmaktadýr. B ve C tipi timpanogram saptanan gruplar arasýnda, iþitme eþik ortalamalarý açýsýndan, istatistiksel anlamlý fark saptanmadý (Tablo 2). TARTIÞMA EOM'da SNÝK geliþiminin fizyopatolojisi tam olarak ortaya konamamýþ olsa da bu konuda çeþitli hipotezler ortaya atýlmýþtýr. Bu hipotezlerden birine göre; orta kulaktaki efüzyon nedeniyle yuvarlak ve/veya oval pencerelerin titreþiminin kýsýtlamasý kemik-yolu ile iþitmeyi azaltmaktadýr. Ventilasyon tüpü uygulamasý veya miringotomi ile efüzyonun aspirasyonu bu etkiyi ortadan kaldýracaktýr. 11 Bu nedenle EOM'da saptanan kemik-yolu iletimindeki her kaybý iç kulak hasarý olarak kabul etmek doðru bir yaklaþým olmayacaktýr. 12 Bunun yanýnda, miringotomiye raðmen kemik-yolu iletimindeki kaybýn deðiþmediði hastalar da bulunmaktadýr. Bu hastalarda iç kulak etkilenmesi söz konusudur. Ýç kulak etkilenmesinin patogenezi hakkýndaki hipotezlerden birine göre, skala timpaninin oksijenlenmesi, orta kulakta bulunan ve yuvarlak pencere membranýndan difüzyonla geçen oksijene baðlýdýr. EOM'da bu mekanizmanýn bozulmasý iç kulaðýn hipoksisine yol açar. 1,13 Diðer bir hipotez, efüzyon içindeki toksik maddelerin, örneðin endotoksin gibi bakteriyel ürünlerin, yuvarlak pencere memranýndan diffüze olarak iç kulakta çeþitli derecelerde ototoksisiteye yol açtýðý þeklindedir. 14,15 Efüzyonda bulunan toksin ve inflamatuar mediatörlerin pencereler yoluyla iç kulaða diffüze olduðu gösterilmiþtir. 16,17 Ýmmün kompleksler de yuvarlak pencere membraný aracýlýðýyla iç kulaða geçerek ototoksisiteye yol açabilirler. 18 Eriþkin hastalardaki efüzyonda C3a, C4b ve C5a gibi, çocukluk çaðýndaki EOM'da saptanmayan aktive kompleman bileþenleri saptanmýþtýr. 19 Ýç kulakta oluþan ototoksik etki, Corti organýnda patolojik deðiþikliðe yol açmaksýzýn, iç kulakta fiziksel veya kimyasal deðiþikliklere neden olabilir. Ýç kulaðýn transmisyon özelliklerinin bozulduðu bu tip kohlear disfonksiyona "kohlear iletim tipi iþitme kaybý" adý verilmektedir. 3 Ancak, literatürde, endotoksin ve serbest oksijen radikallerinin iç kulaktaki sitotoksik etkilerini histopatolojik ve elektrofizyolojik olarak ortaya koyan çalýþmalar da bulunmaktadýr. 20,21 Dolayýsýyla, EOM'da oluþan iç kulaktaki ototoksik etki nöral veya sensoriyel hasara yol açmak- 123

5 BÝLGEN C, KÝRAZLI T, AYDEMÝR B. TABLO 2. EOM saptanan hastalarýn timpanometri sonuçlarýna göre tedavi öncesi ve sonrasýnda iþitme eþik ortalamalarýnýn daðýlýmý ÝÞÝTME KAYBI B - TÝPÝ C - TÝPÝ P (Ki-kare) 0-30 db db 4 (%18.2) 2 (%28.6) TEDAVÝ ÖNCESÝ db 15 (%68.2) 3 (%42.9) db 2 (%9.1) 1 (%14.3) > 95 db 1 (%4.5) 1 (%14.3) 0-30 db 13 (%59.1) 4 (%57.1) db 3 (%13.6) 1 (%14.3) TEDAVÝ SONRASI db 5 (%22.7) 2 (%28.6) db 1 (%4.5) 0 > 95 db 0 0 sýzýn iç kulak dinamiklerini etkileyerek hafif ve geçici SNÝK'e neden olabileceði gibi; sensoriyel doku hasarýna yol açarak kalýcý SNÝK'e de yol açabilir. AÝK, idiopatik bir patoloji olup; kohlear, retrokohlear veya santral iþitsel yollarda oluþan, diðer SNÝK'lerinden ani veya birkaç gün içindeki hýzlý geliþimi ile ayrýlan bir klinik tablodur. 22 EOM'a baðlý olarak geliþen ani baþlangýçlý SNÝK tablosunu ilk kez Harada ve arkadaþlarý 8 tanýmlamýþlar, ve EOM'da bu klinik tablonun sýklýðýný %0.9 olarak vermiþlerdir. Klinik ve taným olarak AÝK'yi andýran bu SNÝK tipi, EOM zemininde geliþmesi nedeniyle idiopatik deðildir. Bu nedenle de AÝK'den farklý bir patoloji olarak algýlanmalýdýr. Orta kulaktaki enflamasyona sekonder geliþen bu patolojiyi EOM'un bir komplikasyonu olarak tanýmlamak daha doðru olacaktýr. Ani geliþen iþitme kaybý yakýnmasý bulunan 201 hastanýn incelendiði bu çalýþmamýzda; 29 (%14.5) hastada EOM saptanmýþtýr. EOM saptanan grupla, AÝK'li grup arasýnda yaþ ve cinsiyet açýsýndan fark yoktur. Ancak iþitme kaybý yakýnmasýnýn baþlamasý ile SNÝK tanýsýnýn konulmasý arasýnda geçen süre açýsýndan, EOM'lu hasta grubunda 16.4 günlük bir ortalama söz konusu iken, AÝK'li grupta bu sürenin ortalamasý 6.8'dir. Anamnezde EOM'lu hastalarýn 19'unda, SNÝK tanýsý konulmadan önce EOM'a yönelik medikal tedavi öyküsü mevcuttur. Bir baþka deyiþle, bu hastalarda EOM'un varlýðý SNÝK tanýsýnda gecikmeye yol açabilme riskini de beraberinde getirmektedir. AÝK'li grupta ise, yakýnma ile SNÝK tanýsý arasýnda baþka bir tedavi uygulamasý hiçbir hastada saptanmamýþtýr. Vartiainen 23 tarafýndan yapýlan bir çalýþmada da, EOM'lu çocuklardaki SNÝK'in tanýsýnýn %39 hastada en az 6 ay gecikme ile gerçekleþtiðini ortaya koymuþtur. Yakýnmalarýn benzer olmasý ve muayenede iþitme kaybýný açýlayacak EOM'un saptanmasý nedeniyle, iç kulak etkilenmesini göz ardý ederek, EOM'a yönlenilmesi dikkat edilmesi gereken bir noktadýr. Diðer yandan, EOM'un tedavi seçeneklerinden biri olan miringotomi uygulamasýndan önce, hastanýn SNÝK varlýðý açýsýndan tonal odyometri ile incelenmesi medikolegal açýdan da önemlidir. AÝK'li hastalarýn %26.7'sinde SNÝK'i etiolojisinde rol oynayabilen predispozan faktörler mevcut iken, bu oranýn EOM'lu hastalarda %.3 olmasý EOM'un, SNÝK'in etiopatogenezinde primer rol aldýðýný desteklemektedir. Tedavi öncesi iþitme eþik ortalamalarýnýn daðýlýmý incelendiðinde, EOM'lu ve AÝK'li gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir fark bulunmamýþtýr. Diðer yandan; iþitme eþik ortalamalarýna göre çizilen odyogramlarda, EOM'lu hastalarda özellikle tiz frekanslarda düþüþ gösteren konfigürasyon elde edilmiþtir. Buna karþýn, AÝK'li hastalarýn odyogramlarý düz tipte- 124

6 EFÜZYONLU OTÝTÝS MEDÝA VE ANÝ BAÞLANGIÇLI SENSORÝNÖRAL ÝÞÝTME KAYBI dir. Bu bulgu, Paparella ve arkadaþlarýnýn 15 orta kulaktaki enflamatuar olaylarda yer alan çeþitli ajanlarýn yuvarlak pencere yolu ile iç kulaða ulaþarak geçici veya kalýcý eþik yükselmelerine neden olduðu ve bu etkinin kokleanýn bazal kývrýmý ile sýnýrlý olduðu hipotezini desteklemektedir. Ayný araþtýrmacýlar, yaptýklarý deneysel bir çalýþmada da, pürülan akut otitis mediada bazal kývrýma ait frekanslardaki belirgin eþik yükselmelerini ortaya koyarak bu hipotezlerini kanýtlamýþlardýr. 24 Medikal tedavi; %58.6 hastada normal iþitmenin saðlandýðý EOM'lu grupta, %34.3 hastada normal iþitmenin saðlandýðý AÝK'li gruba göre daha baþarýlý gözükse de, tedavi öncesi durumdaki gibi iki grup arasýnda anlamlý fark saptanmamýþtýr. EOM, SNÝK geliþiminde etiolojik faktör olarak rol oynasa da, AÝK ile kýyaslandýðýnda, SNÝK'in derecesini veya prognozunu deðiþtirmemektedir. Ancak, EOM'a sekonder geliþen SNÝK'in özellikle tiz frekanslarda hakim olmasý ve bu nedenle de insan sesine ait frekanslarýn nispeten korunmasý nedeniyle, EOM'lu hastalarýn yaþam kalitesi açýsýndan daha avantajlý olduklarý söylenebilir. Çalýþmada, EOM'lu hastalar timpanometri özelliklerine göre incelendiðinde, tedavi öncesi ve sonrasý iþitme eþik ortalamalarýnýn daðýlýmý açýsýndan B ve C tipi timpanogram saptanan hasta gruplarý arasýnda anlamlý fark yoktur. Bu bulgu, orta kulaktaki efüzyon miktarýnýn SNÝK derecesine etkisinin olmadýðýný iþaret etmektedir. SONUÇ EOM'da komplikasyon olarak ani baþlangýçlý SNÝK ile karþýlaþýlabilir. Ýþitme kaybý yakýnmasý ile baþvuran bir hastada EOM'un saptanmasý, hastanýn klinik yakýnmalarýnýn sadece EOM ile iliþkilendirilmesine yol açabilir. SNÝK'in tanýsýný geciktiren bu durum ise, kohlear etkilenmeye yönelik uygulanacak tedavide gecikmelere neden olacaktýr. Diðer yandan, EOM tedavisinde uygulanacak miringotomi öncesi SNÝK'in saptanmayýp; bu durumun giriþim sonrasý, özellikle de hasta tarafýndan saptanmasý ise; SNÝK'in, uygulanmýþ olan miringotominin komplikasyonu olarak yorumlanmasýna yol açabilecektir. Bu nedenle, EOM saptanan her hastanýn tonal odyometri ile incelenmesi önemlidir. EOM'a sekonder olarak geliþen SNÝK'leri, iþitme kaybýnýn derecesi ve prognozu açýsýndan, idiopatik AÝK'lerinden farklýlýk göstermemektedir. Bunun yanýnda, EOM'a baðlý ani baþlangýçlý SNÝK'de daha çok tiz frekanslarda kayýp satanýrken, AÝK'de bu kayýp tüm frekanslara daðýlarak hastalarýn odyogramlarýna düz konfigürasyon olarak yansýmaktadýr. Orta kulak komþuluðunda yerleþen kokleanýn bazal kývrýmýndaki etkilenmeyi yansýtan tiz frekanslardaki SNÝK, EOM'un bu ani geliþimli patolojideki rolünü desteklemektedir. Yazýþma Adresi: Yrd.Doç.Dr. Cem BÝLGEN Talatpaþa Bulvarý 35/ Alsancak / ÝZMÝR Tel : Faks : cembilgen@hotmail.com 1. Arnold W, Ganzer U, Kleinmann H. Sensorineural hearing loss in mucous otitis. Arch Otorhinolaryngol 1977; 215: Manning SC, Brown OE, Roland PS, Roland PS, Phillips DL. Incidence of sensorineural hearing loss in patients evaluated for tympanostomy tubes. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 1994; 120: Mutlu C, Odabaþý O, Metin K, Baþak S, Erpek G. Sensorineural hearing loss associated with otitis media with effusion in children. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 1998; 46: Ruben RJ, Math R. Serous otitis media associated with sensorineural hearing loss in children. Laryngoscope 1978; 88: KAYNAKLAR 5. Marttila TI, Karikoski JO. Identification of childhood hearing impairment in Uusimaa County, Finland. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 1996; 34: Oppenheimer RP. Serous otitis: a review of 922 cases. Eye Ear Nose Throat Month 1975; 54: Sade J. Secretory otitis media and its sequelae (Monographs in clinical otolaryngology:1). 1st ed. New York: Churchill Livingston; Harada T, Yamasoba T, Yagi M. Sensorineural hearing loss associated with otitis media with effusion. ORL 1992; 54: Cura O, Karcý B, Uluöz Ü et al. Treatment of sudden deafness of 447 cases. Rev Laryngol Otol Rhinol (Bord) 1993; 114(2):

7 BÝLGEN C, KÝRAZLI T, AYDEMÝR B.. Sato H, Takahashi H, Hayashi M, Honjo I. Bone conduction hearing in otitis media with effusion (Ýngilizce özet). J Otolaryngol Jpn 1987; 90: Draf W, Schulz P. Insertion of ventilation tubes into the middle ear: results and complications. A seven-year review. Ann Otol Rhinol Laryngol 1980; 89(suppl 68): Muenker G. Results after treatment of otitis media with effusion. Ann Otol Rhinol Laryngol 1980; 89(suppl 68): Yamashita T, Saka H, Okazaki N, Kumazawa T. A cause of sensorineural hearing loss in otitis media with effusion. Auris Nasus Larynx 1985; 12(suppl 1): Aviel A, Ostfeld E. Acquired irreversible sensorineural hearing loss associated with otitis media with effusion. Am J Otolaryngol 1982; 3: Paparella MM, Goycoolea MV, Meyerhoff WL. Inner ear pathology and otitis media: a review. Ann Otol Rhinol Laryngol 1980; 89(suppl 68): Goycoolea MV, Paparella MM, Goldberg B, Carpenter AM. Permeability of the round window membrane in otitis media. Arch Otolaryngol 1980; 6: Juhn SK, Hamagushi Y, Goycoolea MV. Review of round window permeability. Acta Otolaryngol 1988; 457: Arnold WJ. The influence of otitis media to the inner ear. Auris Nasus Larynx 1985;12(suppl 1): Bernstein JM. Biological mediators of inflammation in middle ear effusions. Ann Otol Rhinol Laryngol 1976; 85(suppl 25): Huang M, Dulon D, Schacht J. Outer hair cells as potential targets of inflammatory mediators. Ann Otol Rhinol Laryngol 1990; 99(suppl 148): Schachern PA, Paparella MM, Goycoolea MV, Duvall AJ, Choo YT. The permeability of the round window membrane during otitis media. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 1987; 113: Bernstein JM, Schatz M, Zeiger R. Immunologic ear disease in adults. Clin Rev Allergy 1984; 2: Vartiainen E. Otitis media with effusion in children with congenital or early-onset hearing impairment. J Otolaryngol 2000; 29: Paparella MM, Morizono T, Le CT et al. Sensorineural hearing loss in otitis media. Ann Otol Rhinol Laryngol 1984; 93: