12. TÜRK HEPATOPANKREATOBİLİER CERRAHİSİ KONGRESİ

Transkript

1 - -

2 - -

3 İÇİNDEKİLER. TÜRK HEPATOPANKREATOBİLİER CERRAHİSİ KONGRESİ HOŞGELDİNİZ DÜZENLEME KURULU KONUŞMACI VE OTURUM BAŞKANLARI BİLİMSEL PROGRAM SERBEST BİLDİRİ OTURUMLARI POSTER BİLDİRİLERİ HEPATOPANKREATOBİLİER CERRAHİ HEMŞİRELİĞİ KONGRESİ HOŞGELDİNİZ DÜZENLEME KURULU BİLİMSEL PROGRAM SERBEST BİLDİRİ OTURUMLARI POSTER BİLDİRİLERİ BİLDİRİ ÖZETLERİ EN İYİ 4 BİLDİRİ OTURUMU SÖZLÜ BİLDİRİLER VİDEO BİLDİRİLER POSTER BİLDİRİLERİ SÖZLÜ BİLDİRİLER (3.HPB CERRAHİ HEMŞİRELİĞİ KONGRESİ) POSTER BİLDİRİLERİ (3.HPB CERRAHİ HEMŞİRELİĞİ KONGRESİ) DİZİN

4 Değerli Meslektaşlarımız, Sizlerle. Türk Hepatopankreatobilier Cerrahi Kongresi nde birlikte olmanın gururunu ve mutluluğunu yaşıyoruz. Bilimsel içeriği ile doyurucu ve kapsamlı bir kongre geçireceğimize inanıyoruz. Kongremize katılan tüm meslektaşlarımızın, özellikle genç arkadaşlarımızın kongremizde bilimsel yönden daha zenginleşerek kurumlarına dönmesini diliyoruz. Bilgiye ulaşmanın giderek kolaylaştığı günümüzde, bilimsel kongreler özellikle tartışma ortamı yaratarak önemini korumaktadır. Tedavi seçeneklerinin karşıt görüşler ve farklı yaklaşımlar da dikkate alınarak tartışılacağı ortamlar ancak kongrelerde sağlanabilmektedir. Kongremiz sizin değerli katkılarınızla daha da verimli olacaktır. Kongre başkanlığını yapan Prof. Dr. Ahmet Çoker e ve sekreterliğini yürüten Prof. Dr. Yaman Tekant a değerli çalışmaları için teşekkür ediyorum. Başarılı geçeceğine inandığımız. Kongremize katılım ve desteklerinizle bize güç verdiniz. Güzel bir kongre geçirmenizi diliyor, sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Prof. Dr. Osman Abbasoğlu Türk Hepatopankreatobilier Cerrahi Derneği Başkanı Osman Abbasoğlu Türk Hepatopankreatobilier Cerrahi Derneği Başkanı - 4 -

5 Değerli Türk HPB Cerrahi Ailesi, 993 yılında mütevazi bir toplantı ile başlayan ulusal kongrelerimiz artık ülkemizin kendi alanında en önemli platformu haline geldi. Giderek artan bir ivme ile devam eden toplantılarımız son üç dönemde Hemşirelik bölümü ile güçlendi ve bugün. kongremize hep birlikte ulaştık. Antalya nın kolaylık sağlayan iklim, ulaşım ve toplantı ortamında sizlere tüm düzenleme komitesi adına hoşgeldiniz demekten onur duyuyoruz. Kongrenin bilimsel programı hazırlanırken, deneyimli ve öncü meslektaşlarımızın birikimleri ile dinamizminin bir araya gelmesini hedefledik. Program düzenlenirken en önemli hedeflerimiz; ülkemiz koşullarında HPB Cerrahi eğitiminin özendirilmesi ve nitelikli eğitim verilmesi, dünyada güncel bilgilerin tartışılması ve uygulamaya yönelik çıkarımların vurgulanması oldu. Kongremizin ilk gününde, HPB cerrahinin ilgi alanına giren konularla ilgili kurslar gerçekleştirilecektir. Kongre süresince ilginizi çekeceğine inandığımız konular, alanında deneyimli ve saygın ulusal ve uluslararası konuşmacıların katkılarıyla, içeriği en iyi yansıtacak çeşitli sunum yöntemleri kullanılarak (kurs, panel, konferans, güncelleme, video, yandaş-karşıt görüş) işlenecektir. Siz değerli katılımcıların bilimsel çalışmalarınızı sunacağınız sözlü ve video bildiri oturumları ile poster sunularının izleyicilerin soru ve yorumlarıyla interaktif bir tartışma ortamında geçeceğini umuyoruz. Değerli üyelerimiz; Türk HPB Cerrahisi kuruluşundan bu yana çağdaş seviyeyi yakalama yarışında 980 li yıllardan günümüze önemli aşamalar katetmiştir. Derneğimiz yetkin 400 ü aşkın üyesi, ileri akademik düzeyi, ulusal ve uluslararası katılımlı yeterli kalitede ve düzenli aralıklarla seminer, sempozyum ve kongre yapabilme kapasitesi ile uluslararası ve ulusal düzeyde hakettiği saygın konuma ulaşmıştır. Katkıda bulunan, aramızda olmayan meslektaşlarımızı, hocalarımızı rahmet ve saygıyla anarken, halen katkısını sürdüren meslektaşlarımıza da teşekkürlerimizi sunarız. Yaman Tekant Kongre Sekreteri Ahmet Çoker Kongre Başkanı - 5 -

6 DÜZENLEME KURULU KONGRE BAŞKANI Ahmet Çoker KONGRE SEKRETERİ Yaman Tekant TÜRK HPB CERRAHİ DERNEĞİ YÖNETİM KURULU BAŞKAN Osman Abbasoğlu BAŞKAN YARDIMCISI Yaman Tekant GENEL SEKRETER Metin Kapan SAYMAN Ahmet Balık ÜYELER Aydın Alper Ünal Aydın Sedat Karademir - 6 -

7 KONUŞMACI VE OTURUM BAŞKANLARI Osman Abbasoğlu, Ankara Koray Acarlı, İstanbul Aydın Alper, İstanbul İbrahim Astarcıoğlu, İzmir Ersin Ateş, Eskişehir Cemalettin Aydın, Malatya Ünal Aydın, İzmir Bülent Aydınlı, Erzurum Deniz Balcı, Ankara Ahmet Balık, Gaziantep Giulio Belli, Napoli Orhan Bilge, İstanbul Birol Bostancı, Ankara M.Fatih Can, Ankara Sacit Çoban, Gaziantep Ahmet Çoker, İzmir Ali Eba Demirbağ, Ankara Mert Erkan, İstanbul Kenan Erzurumlu, Samsun Thomas van Gulik, Amsterdam Haldun Gündoğdu, Ankara Erhan Hamaloğlu, Ankara Cem İbiş, İstanbul Turgut İpek, İstanbul Metin Kapan, İstanbul Melih Kara, İstanbul İlhan Karabıçak, Samsun Koray Karabulut, Elazığ Sedat Karademir, Ankara Derya Karakoç, Ankara Oğuzhan Karatepe, İstanbul Kaan Karayalçın, Ankara Cüneyt Kayaalp, Malatya Mustafa Kerem, Ankara Murat Kılıç, İzmir Sadık Kılıçturgay, Bursa M.Çetin Kotan, Van Hauke Lang, Mainz Gökhan Moray, Ankara İlgin Özden, İstanbul Rowan W.Parks, Edinburgh Salih Pekmezci, İstanbul Kaya Sarıbeyoğlu, İstanbul Murat Sözbilen, İzmir Yaman Tekant, İstanbul Serdar Topaloğlu, Trabzon Koray Topgül, İstanbul Pars Tunçyürek, Aydın Acar Tüzüner, Ankara Tarkan Ünek, İzmir Jens Werner, Münih Cumhur Yeğen, İstanbul Mehmet Yıldırım, İzmir - 7 -

8 - 8 -

9 - 9 -

10 ÇARŞAMBA, NİSAN 05 4:00-8:00 Kurs - (KANITA DAYALI TIP) OPAL - 4:00-4:30 Veri nasıl toplanır? Ahmet Çoker 4:30-5:00 Kanıtlar nasıl değerlendirilir? Mert Erkan 5:00-5:30 Kahve Arası 5:30-6:00 Bilimsel abstrakt ve makale nasıl yazılır? Sadık Kılıçturgay 6:00-6:30 Etkili sunum teknikleri Aydın Alper 6:30-7:00 Kahve Arası 7:00-8:00 Makale diseksiyonu 4:00-6:30 Kurs - (TIBBİ İSTATİSTİK) OPAL - 4:00-4:30 Temel bilgiler / Hangi test uygun? Ali Eba Demirbağ 4:30-5:00 Klinisyen gözüyle tıbbi istatistik İlgin Özden 5:00-5:30 Kahve Arası 5:30-6:00 Makale yazımında sonuçlar nasıl ifade edilmelidir? Mert Erkan 6:00-6:30 Makalenin istatistik diseksiyonu Ali Eba Demirbağ 6:30-7:00 Kahve Arası 7:00-8:00 Akılcı ilaç kullanımı OPAL - Coşkun Usta 8:30-9:30 Açılış Töreni ANA SALON Kongre Başkanları ve Türk HPB Cerrahi Derneği Başkanının Konuşması Açılış Konuşması - Fırtına Yaklaşırken: Dijitalleşen Dünyada Sağlık Sektörüne Bakış Serdar Kuzuloğlu 9:30 Açılış Kokteyli - 0 -

11 PERŞEMBE, NİSAN 05 08:00-09:00 Serbest Bildiri Oturumu - Karaciğer (S-S6) OPAL - Serbest Bildiri Oturumu - Pankreas, Safra Yolları (S7-S) OPAL - 09:00-0:30 Panel - : Ali Uras Oturumu - Güvenli Kolesistektomi ANA SALON Oturum Başkanları: Yaman Tekant, Çetin Kotan 09:00-09:5 Kime? Ne zaman? Nasıl? Cem İbiş 09:5-09:30 Safra yolları neden yaralanır? Mustafa Kerem 09:30-09:45 Güvenli kolesistektomi tekniği Aydın Alper 09:45-0:00 Erken yaralanmaya yaklaşım Thomas van Gulik 0:00-0:30 Tartışma 0:30 - :00 Konferans - : Ali Menteş Oturumu ANA SALON Oturum Başkanı: Cüneyt Kayaalp Güncelleme: Kist hidatik nasıl tedavi edilmeli? Kaan Karayalçın :00 - :30 Kahve Arası ve Poster Turu (P-P) :30 - :30 Video - : Laparoskopik HPB Cerrahi ANA SALON Oturum Başkanları: Aydın Alper, Pars Tunçyürek :30 - :00 Hepatektomi Giulio Belli :00 - :30 Pankreatektomi Orhan Bilge :30-4:00 Öğle Yemeği 4:00-5:30 Panel - : Ameliyatta Karşılaştığımız Sürprizler ANA SALON Oturum Başkanları: Metin Kapan, Cemalettin Aydın 4:00-4:0 Safra kesesi tümörü Gökhan Moray 4:0-4:40 Karaciğer metastazı Ersin Ateş 4:40-5:00 Siroz Acar Tüzüner 5:00-5:30 Tartışma 5:30-6:00 Konferans - ANA SALON Oturum Başkanı: Orhan Bilge Güncelleme: Pankreas kanseri tedavisinde arayışlar Mert Erkan 6:00-6:30 Kahve Arası ve Poster Turu (P-P4) 6:30-7:30 Video - : Pankreas Akademi Oturumu - Web den Canlı Yayın - Pankreas Cerrahisi ANA SALON Oturum Başkanları: Hauke Lang, Ahmet Çoker 6:30-7:00 Whipple, duodenum koruyucu, medial distal pankreatektomi Jens Werner 7:00-7:5 Posteriyör diseksiyonla pankreatoduodenektomi Melih Kara 7:5-7:30 Pankreas anastomoz teknikleri Cumhur Yeğen 7:30-8:00 Yandaş-Karşıt Görüş - : Özelde ve Kamuda Karaciğer Nakli ANA SALON Oturum Başkanları: Koray Acarlı, Ünal Aydın 7:30-7:45 Özelde Murat Kılıç 7:45-8:00 Kamuda İbrahim Astarcıoğlu 8:00-9:00 Serbest Bildiri Oturumu 3 - Karaciğer Nakli (S3-S8) ANA SALON - -

12 CUMA, 3 NİSAN 05 08:00-09:00 Serbest Bildiri Oturumu 4 - Karaciğer (S9-S4) OPAL - Serbest Bildiri Oturumu 5 - Pankreas, Safra Yolları (S5-S30) OPAL - 09:00-0:00 Panel - 3: Açık Panel - HPB Cerrahi Eğitimi ANA SALON Oturum Başkanları: Thomas van Gulik, Bülent Aydınlı 09:00-09:0 Uluslararası programlar Rowan W.Parks 09:0-09:40 Türkiye de sorunlar Sadık Kılıçturgay 09:40-0:00 Tartışma 0:00-0:30 Konferans - 3 ANA SALON Oturum Başkanı: Sedat Karademir Güncelleme: HCC tedavisinde yenilikler Osman Abbasoğlu 0:30 - :00 Kahve Arası ve Poster Turu (P43-P63) :00 - :30 Konferans - 4 katkılarıyla... ANA SALON Oturum Başkanı: Osman Abbasoğlu Karaciğer cerrahisinde hemostaz teknikleri Ahmet Çoker :30-3:00 Video - 3: Karaciğer Rezeksiyonları ANA SALON Oturum Başkanları: İbrahim Astarcıoğlu, Kenan Erzurumlu :30 - :00 Donör veya tümör nedeniyle hepatektomi: Benzerlikler, farklılıklar Tarkan Ünek :00 - :30 Genişletilmiş hepatektomi Hauke Lang :30-3:00 Hiler tümörde cerrahi Thomas van Gulik 3:00-4:00 Öğle Yemeği 4:00-5:30 Panel - 4: HPB Cerrahide Perioperatif Dönem ANA SALON Oturum Başkanları : Cumhur Yeğen, Serdar Topaloğlu 4:00-4:5 Preoperatif görüntüleme nasıl olmalı? Oğuzhan Karatepe 4:5-4:30 Kalacak karaciğer yetecek mi? Derya Karakoç 4:30-4:45 Sarılıklı hastada hazırlık Deniz Balcı 4:45-5:00 Palyatif bakım ve nütrisyon Haldun Gündoğdu 5:00-5:30 Tartışma 5:30-6:30 Konferans - 5 ANA SALON Oturum Başkanı: Haldun Gündoğdu Güncelleme: Cerrahi sonrası hızlandırılmış iyileşme (ERAS) yaklaşımı Rowan W.Parks 6:00-6:30 Kahve Arası ve Poster Turu (P64-P84) 6:30-7:30 Panel - 5: Benign ve Malignite Potansiyeli Taşıyan HPB Hastalıklar ANA SALON Oturum Başkanları: Jens Werner, Metin Kapan 6:30-6:50 Benign karaciğer kitleleri Giulio Belli 6:50-7:0 Hangi kistik pankreas kitlelerini ameliyat edelim? Erhan Hamaloğlu 7:0-7:30 Yüksek belirteç-geniş kanal-tromboze ven Kaya Sarıbeyoğlu 7:30-8:00 Yandaş-Karşıt Görüş - : Geç Dönem Biliyer Darlık: Stent mi? Cerrahi mi? ANA SALON Oturum Başkanı: Osman Abbasoğlu 7:30-7:45 Stent Yaman Tekant 7:45-8:00 Cerrahi Ahmet Çoker 8:00-9:00 Serbest Bildiri Oturumu 6 - Video (V-V6) ANA SALON - -

13 CUMARTESİ, 4 NİSAN 05 08:00-09:00 Serbest Bildiri Oturumu 7 - Karaciğer 3 (S3-S36) OPAL - Serbest Bildiri Oturumu 8 - Pankreas, Safra Yolları 3 (S37-S4) OPAL - 09:00-0:30 Panel - 6: HPB Cerrahide Sınırlara Yeni Bakış ANA SALON Oturum Başkanları: Giulio Belli, Kaan Karayalçın 09:00-09:0 İnoperabilite kriterlerine yeniden bakış Hauke Lang 09:0-09:40 Komplikasyon sonrası İlgin Özden 09:40-0:00 Nüks sonrası Birol Bostancı :30 Tartışma 0:30 - :00 Konferans - 6 ANA SALON Oturum Başkanı: Sadık Kılıçturgay Güncelleme: Ağır akut pankreatitte yaklaşım Ahmet Balık :00 - :30 Kahve Arası :30 -:30 En İyi 4 Bildiri Oturumu ANA SALON Oturum Başkanı: Ahmet Çoker Yüksek periostin ekspresyonu pankreatik duktal adenokarsinomda bağımsız bir iyi prognostik belirteçtir :30 - :45 İbrahim Büdeyri, Sencer Göklemez, Zheng Pan, Simone Hausmann, Christoph W. Michalski 3, Nathalia A. Giese 3, Helmut Friess, Jörg Kleeff, Mert Erkan Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Münih Teknik Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Münih 3 Heidelberg Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Heidelberg Endoskopik sfinkterotomi sonrası yapılan laparoskopik kolesistektomi daha sorunlu mudur? :45 - :00 Pınar Sarkut, İsmail Tırnova, Mihrican Demiray, Arzu Köklücan, Sadık Kılıçturgay Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi, Bursa Pankreas rezeksiyonu sonrası pankreatik fistül gelişimi: Tek merkez deneyimi :00 - :5 Azer İsmayilov, Ö.Vedat Ünalp, Yiğit Türk, Alper Uğuz, Oktay Tekeşin, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İç Hastalıkları AD, İzmir Pankreatikoduodenektomi sonrası gelişen ciddi pankreatik fistülleri erken öngörmede C-reaktif protein in rolü :5 - :30 Fatma Ümit Malya, Mustafa Hasbahçeci, Enver Kunduz, Yunus Taşçı, Mehmet Güzel, Süleyman Bozkurt, Oğuzhan Karatepe, Mahmut Müslümanoğlu 3 Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul 3 İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul :30-4:00 Panel - 7: Karaciğer Metastazlarında Yeni Yaklaşımlar ANA SALON Oturum Başkanları: Rowan W.Parks, M.Fatih Can :30 - :50 Kimi ameliyat etmeyelim? Sedat Karademir :50-3:0 Non-kolorektal metastazlar Salih Pekmezci 3:0-3:30 Cerrahi endikasyonlar nasıl genişletilebilir? Jens Werner 3:30-4:00 Tartışma 4:00 KAPANIŞ TÖRENİ - 3 -

14 - 4 -

15 - 5 -

16 PERŞEMBE, NİSAN 05 08:00-09:00 SERBEST BİLDİRİ OTURUMU - Karaciğer (S-S6) OPAL - Oturum Başkanları: Koray Topgül, Deniz Balcı S- Hepatosellüler karsinom tedavisinde karaciğer rezeksiyonu: 99 olgunun değerlendirilmesi Ömer Cennet, Osman Abbasoğlu, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara S- Perihiler kolanjiokarsinomda geniş hepatobilier rezeksiyon: İstanbul Tıp Fakültesi deneyimi İlgin Özden, Orhan Bilge, Nergiz Dağoğlu, Ayşen Yavru 3, Koray Acarlı, Mine Güllüoğlu 4, Arzu Poyanlı 5, Yaman Tekant, Ahmet Kizir İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, HPB Cerrahi Birimi, 3 Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, 4 Patoloji AD, 5 Radyoloji AD, Onkoloji Enstitüsü, Radyasyon Onkolojisi AD, İstanbul S-3 Hiler kolanjiokarsinom tedavisinde cerrahi stratejilerin karşılaştırılması: Yüksek hiler rezeksiyon mu? hepatektomi mi? Ömer Vedat Ünalp, Kamil Erözkan, Alper Uğuz, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İzmir S-4 Non-kolorektal malignensilerin karaciğer metastazları: 5 karaciğer rezeksiyonunun değerlendirilmesi Arman Erkan, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara S-5 Metastatik karaciğer tümörlerinde radyofrekans ablasyon tedavisi ve uzun dönem sonuçları Ali Eba Demirbağ, Gürel Neşşar, Hakan Uzunoğlu, Mustafa Özdemir, Zişan Sakaoğulları 3, Mehmet Ali Çaparlar, Seda Yamak 3, Okan Akhan 4 Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği, Radyoloji Bölümü, 3 Patoloji Laboratuvarı, 4 Radyoloji AD, Ankara S-6 Künt karın travmalarında serum transaminaz seviyelerinin karaciğer yaralanmasında öngörücü değeri Aylin Acar, Tolga Canbak, Fatih Başak, Adnan Özpek, Ali Kılıç, Gürhan Baş Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul - 6 -

17 PERŞEMBE, NİSAN 05 08:00-09:00 SERBEST BİLDİRİ OTURUMU - Pankreas, Safra Yolları (S7-S) OPAL - Oturum Başkanları: Cüneyt Kayaalp, Mehmet Yıldırım S-7 Pankreasın solid psödopapiller neoplazileri: Literatür eşliğinde klinik olgularımızın sunumu Alper Uğuz, Avni Can Karaca 3, Ela Ekmekcigil, Ö.Vedat Ünalp, Oktay Tekeşin, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İç Hastalıkları AD, İzmir 3 Denizli Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Denizli S-8 BNIP3L ekspresyonu hipoksi ve p53 ile indüklenir ve pankreatik duktal adenokarsinonomda daha kötü bir prognoz ile ilişkilidir Sencer Göklemez, İbrahim Büdeyri, Simone Hausmann, Christoph W. Michalski 3, Nathalia A. Giese 3, Helmut Friess, Jörg Kleeff, Mert Erkan Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Münih Teknik Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Münih 3 Heidelberg Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Heidelberg S-9 Major HPB ameliyatlarda preoperatif açlık gerekir mi? Rıza Haldun Gündoğdu, M.Ömer Yazıcıoğlu, Pamir Eren Ersoy, Soner Akbaba, Ogtay Nasrullayev, Burak Çiftçi Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Ankara S-0 Acil hepatopankreatikobilier cerrahi vakaların değerlendirilmesi Emil Guseinov, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara S- Ksantogranülomatöz kolesistit: 08 olgunun analizi Osman Yücel, Mehmet Ali Uzun, Metin Tilki, Sevcan Alkan, Zeynep Gamze Kılıçoğlu, Ceren Canbey Göret 3 Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, Radyoloji, 3 Patoloji Kliniği, İstanbul S- ERCP, PTK, safra yolu yaralanması Afi q Afi q Qocayev, Erhan Hamaloğlu, Derya Karakoç Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara - 7 -

18 PERŞEMBE, NİSAN 05 8:00-9:00 SERBEST BİLDİRİ OTURUMU 3 - Karaciğer Nakli (S3-S8) ANA SALON Oturum Başkanı: Murat Sözbilen, Sacit Çoban S-3 Akut karaciğer yetersizliğinde transplantasyon: İstanbul Tıp Fakültesi deneyimi İstanbul Tıp Fakültesi Karaciğer Nakli Ekibi Adına İlgin Özden İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, İstanbul S-4 Canlı vericili karaciğer transplant hastalarında geç dönem ortaya çıkan akut rejeksiyonun insidansı, risk faktörleri ve immünsüpresif ajanların rolü Mücahit Özbilgin, Tufan Egeli, Tarkan Ünek, Sevda Özkardeşler, Vildan Avkan Oğuz 3, Özgül Sağol 4, Şule Özbilgin, Aylin Bacakoğlu, İbrahim Astarcıoğlu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, 3 Enfeksiyon Hastalıkları AD, 4 Patoloji AD, İzmir S-5 Karaciğer nakli serimizde hepatosellüler kanser olgularının değerlendirilmesi Gültekin Hoş, Yücel Yankol, Nesimi Mecit, Gökhan Ertuğrul, Turan Kanmaz, Koray Acarlı, Münci Kalayoğlu Memorial Şişli Hastanesi, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Organ Nakli Merkezi, İstanbul S-6 Karaciğer nakli sonrası biliyer komplikasyonlar Tarkan Ünek, Mücahit Özbilgin, Tufan Egeli, Mesut Akarsu, Aylin Bacakoğlu, Sedat Karademir, İbrahim Astarcıoğlu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi, İç Hastalıkları AD, Gastroenteroloji Bölümü, İzmir S-7 Kadaverik karaciğer naklinde safra yolu anastomozu kaçağını önlemek amaçlı fibrin yapıştırıcı kullanımı Serdar Topaloğlu, Adnan Çalık, Coşkun Aydın, Kadir Tomas Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Trabzon S-8 Karaciğer operasyonları sonrası insizyonel herni gelişimi ve yaklaşımımız Coşkun Aydın, Kadir Tomas, Serdar Topaloğlu, Adnan Çalık Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Trabzon - 8 -

19 CUMA, 3 NİSAN 05 08:00-09:00 SERBEST BİLDİRİ OTURUMU 4 - Karaciğer (S9-S4) OPAL - Oturum Başkanları: Birol Bostancı, Serdar Topaloğlu S-9 Hepatosellüler kanserlerde sağ kalım Zeki Yılmaz, Ertan Emek, Mitat Erdal Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hepatopankreatobilier ve Transplantasyon Cerrahisi, Kayseri S-0 Hepatosellüler karsinom tedavisinde karaciğer transplantasyonu dışındaki tedavi modellerinin sağkalım analizi Alper Uğuz, Gözde Ertunç, Kamil Erözkan, Ömer Vedat Ünalp, Şaziye Burçak Karaca, Celal Çınar 3, Halil Bozyaka 3, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İç Hastalıkları AD, 3 Radyoloji AD, İzmir S- Primer karaciğer nöroendokrin tümörlerinde cerrahi deneyimimiz Tolga Canbak, Feza Ekiz, Cem İbiş, Mine Güllüoğlu 3, Cüneyt Türkmen 4, Yaman Tekant, İlgin Özden Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, HPB Cerrahi Birimi, 3 Patoloji AD, 4 Nükleer Tıp AD, İstanbul S- Karaciğer hemanjiomlarında 6 yıllık deneyimin evrimi: 454 vakanın irdelemesi Gültekin Hoş, Arzu Poyanlı, Bülent Acunaş, Muharrem Battal, Orhan Bilge, Koray Acarlı, Aydın Alper, Ali Emre, Yaman Tekant, İlgin Özden İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, HPB Cerrahi Birimi, Radyoloji AD, İstanbul S-3 Karaciğer hemanjiomlarında tedavi Zeki Yılmaz, Ertan Emek, Mitat Erdal Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hepatopankreatobilier ve Transplantasyon Cerrahisi, Kayseri S-4 Karaciğer hemanjiomları Emir Tuğrul Keskin, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara - 9 -

20 CUMA, 3 NİSAN 05 08:00-09:00 SERBEST BİLDİRİ OTURUMU 5- Pankreas, Safra Yolları (S5-S30) OPAL - Oturum Başkanları: Erhan Hamaloğlu, Turgut İpek S-5 Pankreatik nöroendokrin tümörlerde cerrahi uygulanan hastaların değerlendirilmesi Hilmi Anıl Dinçer, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara S-6 Laparoskopik distal pankreatektomi: 30 olgu Erdal Birol Bostancı, Muhammed Kadri Çolakoğlu, Ali Sürmeli, Volkan Öter, Tahsin Dalgıç, İlter Özer, Murat Ulaş, Musa Akoğlu Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği, Ankara S-7 Evre 4 pankreas adenokarsinomu tedavisinde metabolik destekli kemoterapi (MDKT) uygulamasının sağkalım üzerine etkisi Mehmet Salih İyikesici, Ayshe Slocum, Engin Türkmen 3, Övünç Akdemir 4, Abdul Kadir Slocum 5, Ferhan Bülent Berkarda Kemerburgaz Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları ve Medikal Onkoloji AD, Kemotermi Onkoloji Merkezi, 3 İç Hastalıkları AD, 4 Plastik ve Rekonstruktif Cerrahi AD, 5 Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul S-8 İyatrojenik safra yolu yaralanmaları tedavi yönetimi: Morbidite ve mortalite üzerine etkin prediktif faktörlerin çoklu lojistik regresyon analizi Ela Ekmekçigil, Ö.Vedat Ünalp, Alper Uğuz, Timur Köse 3, Oktay Tekeşin, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İç Hastalıkları AD, 3 Biyoistatistik ve Tıbbi Bilişim AD, İzmir S-9 Perkütan kolesistostomi kateter çekim zamanının geç kolesistektomi bekleme süresindeki safra taşı ile ilişkili komplikasyonlara ve postoperatif sonuçlara etkisi Merve Büşra Cengiz, Hüseyin Akbulut, Fatma Ümit Malya, Enver Kunduz, Mustafa Hasbahçeci, Süleyman Bozkurt Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul S-30 Akut kolesistitli hastalarda perkütan kolesistostomi deneyimi Salih Tosun, Fatih Büyüker, Tarık Artış, Fatih Akkın, Orhan Alimoğlu Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göztepe Eğitim Araştırma Hastanesi,Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul - 0 -

21 CUMA, 3 NİSAN 05 8:00-9:00 SERBEST BİLDİRİ OTURUMU 6 - Video (V-V6) ANA SALON Oturum Başkanları: Bülent Aydınlı, Oğuzhan Karatepe V- Laparoskopik Whipple ameliyatı Muharrem Battal, Oğuzhan Karatepe Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul V- Lokal ileri pankreas tümöründe laparoskopik assisted pankreatikoduodenektomi ve portal ven rezeksiyonu Oğuzhan Karatepe, Muharrem Battal, Gökmen Öztürk, Ahmet Yılmaz Medipol Üniversitesi Koşuyolu Hastanesi, Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul V-3 Dalak koruyucu laparoskopik distal pankreatektomi Fatma Ümit Malya, Mustafa Hasbahçeci, Enver Kunduz, Yunus Taşçı, Merve Büşra Cengiz, Yeliz Emine Ersoy, Süleyman Bozkurt, Adem Akçakaya Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul V-4 Laparoskopik koledok kist eksizyonu ve roux-en-y hepatikojejunostomi Cüneyt Kayaalp, Vural Soyer, Veysel Ersan, Cemalettin Aydın, Servet Karagül İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Malatya V-5 Kolorektal kanserin karaciğer metastazı: laparoskopik metastazektomi Fatma Ümit Malya, Yunus Taşçı, Mustafa Hasbahçeci, Enver Kunduz, Mehmet Güzel, Erhan Ayşan Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul V-6 Karaciğer kist hidatikte laparoskopi Yusuf Yağmur, Serdar Gümüş, Ebral Yiğit, Mehmet Ali Can Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Diyarbakır - -

22 CUMARTESİ, 4 NİSAN 05 08:00-09:00 SERBEST BİLDİRİ OTURUMU 7- Karaciğer 3 (S3-S36) OPAL - Oturum Başkanları: Kenan Erzurumlu, İlhan Karabıçak S-3 Sıçanlarda %70 hepatektomi sonrası sistemik antianjiogenezin belirlenmesi ve lokal süreçlerle korelasyonu Dauren Sarsenov, Ahmet Bülent Doğrul, Mehmet Bülent Tırnaksız, Kemal Kösemehmetoğlu, Osman Abbasoğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Patoloji AD, Ankara S-3 Karaciğer rezeksiyonlarında perioperatif kanamaya yaklaşımımız Coşkun Aydın, Kadir Tomas, Mehmet Uluşahin, Reyyan Yıldırım, Serkan Tayar, Serdar Topaloğlu, Adnan Çalık, Mithat Kerim Arslan Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Trabzon S-33 Hepatoselüler karsinomalı olgularda rezeksiyonlu veya rezeksiyonsuz radyofrekans ablasyon tedavisi ve uzun dönem sonuçları Ali Eba Demirbağ, Gürel Neşşar, Nesrin Turhan, Mustafa Özdemir 3, Mustafa Taner Bostancı, Tülay Temoçin, Volkan Öter, Mahmut Yüksel 4, Okan Akhan 5 Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği, Patoloji Laboratuvarı, 3 Radyoloji, 4 Gastroenteroloji Kliniği, Ankara 5 Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, Ankara S-34 Karaciğer tümörlerinin cerrahi tedavisinde ALPPS prosedürünün yeri ve erken sonuçları Deniz Balcı, Onur Kırımker, Can Konca, Çağlar Uzun, Evren Üstüner, Menekşe Özçelik, Başak Ceyda Meço, Ethem Geçim Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara S-35 Kist hidatikli hastalardaki kist lokalizasyonunun kistobilier bağlantı oluşumundaki prediktif değeri Bircan Alan, Murat Kapan, Memik Teke, Salih Hattapoglu, Zülfü Arıkanoğlu Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, Genel Cerrahi AD, Diyarbakır S-36 Deneysel meme kanseri modelinde splenektominin immünolojik etkisi Murat Sevmiş, Diğdem Ermiş, Güneş Esendağlı, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Temel Onkoloji BD, Ankara - -

23 CUMARTESİ, 4 NİSAN 05 08:00-09:00 SERBEST BİLDİRİ OTURUMU 8 - Pankreas, Safra Yolları 3 (S37-S4) OPAL - Oturum Başkanları: Tarkan Ünek, Koray Karabulut S-37 Pankreas kanserlerinde CDC5A gen polimorfizmi ve ekspresyonu Başar Aksoy, Sacit Çoban, Erdal Uysal, Ersin Borozan, Ahmet Orhan Gürer, Ahmet Balık, Alper Aytekin Sanko Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep S-38 Pankreatikoduodenektomi sonrası rutin ultrasonografi gerekli midir? Erdem Kınacı, Abdulkerim Özakay, Ceyda Turan Bektaş, Mert Mahsuni Sevinç, Savaş Bayrak, Ekrem Çakar, Hasan Ökmen İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, Radyoloji Kliniği, İstanbul S-39 Pankreasın kistik neoplazmları: 8 olgunun analizi Mehmet Ali Uzun, Metin Tilki, Osman Yücel, Sevcan Alkan, Aysun Şimşek Çelik, Gamze Kılıçoğlu, Selvinaz Özkara 3 Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, Radyoloji, 3 Patoloji Kliniği, İstanbul S-40 Erişkin hastalarda koledok kistlerinin cerrahi tedavisi Damla Okan, Feza Ekiz, Yaman Tekant, Orhan Bilge, Koray Acarlı, Aydın Alper, Ali Emre, Mine Güllüoğlu, İlgin Özden İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, HPB Cerrahi Birimi, Patoloji AD, İstanbul S-4 Koledok kistlerinde cerrahi tedavi Murathan Erkent, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara S-4 Ratlarda oluşturulan deneysel duodenum yaralanmalarında primer onarım, serozal patch ile onarım ve domuz dermal kollajeni onarımının karşılaştırılması Tayfun Bişgin, Tarkan Ünek, Tufan Egeli, Sülen Sarıoğlu, Mücahit Özbilgin, İbrahim Astarcıoğlu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi, Patoloji AD, İzmir - 3 -

24 - 4 -

25 - 5 -

26 PERŞEMBE, NİSAN 05 :00 - :30 Poster Turu (P-P) P0-P / Sadık Kılıçturgay P-P / Ahmet Çoker 6:00-6:30 Poster Turu (P-P4) P-P3 / Osman Abbasoğlu P33-P4 / Haldun Gündoğdu CUMA, 3 NİSAN 05 0:30 - :00 Poster Turu (P43-P63) P43-P53 / Kaan Karayalçın P54-P63 / Yaman Tekant 6:00-6:30 Poster Turu (P64-P84) P64-P74 / İbrahim Astarcıoğlu P75-P84 / Salih Pekmezci P-0 Karaciğer ekinokokkozunda kanda, karaciğer dokusunda ve fibröz kapsülde lipid peroksidasyonu Novruz Haciyev, Elman Tagiyev, Vidadi Allahverdiyev, Elesker Cavadov Azerbaycan Tıp Üniversitesi, Bakü P-0 Akut batın tablosuna neden olan hepatik brucelloma Yavuz Savaş Koca, İbrahim Barut, Aykut Aktaş 3, Onur Kaya 4 Süleyman Demirel Üniversitesi Genel Cerrahi AD Süleyman Demirel Üniversitesi Hepatobiliyer Cerrahi Bölümü 3 Süleyman Demirel Üniversitesi Radyoloji AD 4 Süleyman Demirel Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları AD P-03 Karaciğer tümörünü taklit eden lokal invaziv aktinomiçes infeksiyonu Alp Yıldız, Hüseyin Göbüt, Ali Çelik, Mustafa Kerem Gazi Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Ankara Gazi Üniversitesi, Göğüs Cerrahisi AD, Ankara P-04 Sıçanlarda deneysel karaciğer sirozu sırasında autoloji mezenkimal multipotent kök hücreleri naklinin karaciğer mikrosirkülasyonuna etkisi Rasim Elxan Caferli, Andrey Gennadiyeviç Popandopulo Azerbaycan Tıp Üniversitesi, Bakü, Azerbaycan V.K. Gusak Acil ve Rekonstrüktif cerrahisi Enstitüsü, Donetsk P-05 Ateşli silah nedeniyle karaciğer ve akciğer yaralanması olan hastada göğüs tüpünden safra fistülünün yönetimi: Olgu sunumu Sercan Büyükakıncak, Hüseyin Eken, İsmail Demiryılmaz, Arda Işık, Deniz Fırat Haçkalıbaba Devlet Hastanesi Genel Cerrahi AD, Trabzon Mengücek Gazi Eğitim Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi AD, Erzincan P-06 Polikistik karaciğer hastalığında mini-laparoskopik fenestrasyon ve transgastrik spesimen çıkartılması Fatih Sümer, Cüneyt Kayaalp, Yılmaz Polat, İsmail Ertuğrul, Servet Karagül İnönü Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Malatya P-07 Retained foreign body in a transplanted liver Cüneyt Kayaalp, Serdar Kırmızı, Ramazan Kutlu, Me Ali Yağcı, Burak Işık, Sezai Yılmaz İnönü Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Malatya P-08 Nadir karaciğer tümörü; parotis mukoepidermoid karsinom metastazı Musa Zorlu, İbrahim Tayfun Şahiner, Engin Dursun, Mete Dolapçı Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Çorum Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz AD, Rize - 6 -

27 P-09 Donör hepatektomi sonrası rekonstrüksiyon gerektirmeyen sağ portal ven varyasyonu İsmail Ertuğrul, Fatih Özdemir, Abuzer Dirican, Adil Başkıran, Kerem Tolan, Sezai Yılmaz İnönü Üniversitesi Karaciğer Nakli Enstitüsü Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi P-5 Gilbert sendromlu karaciğer donöründen canlı vericili karaciğer nakli: Olgu sunumu Muzaffer Atlı, Lütfi Soylu, Nedim Çekmen, Sedat Karademir Özel Ankara Güven Hastanesi, HPB Cerrahisi ve Organ Nakli Bölümü P-0 Karaciğer kist hidatiğini taklit eden gossypiboma olgusu Serdar Gümüş, Yusuf Yağmur, Ebral Yiğit, Mehmet Ali Can, Mehmet Babür Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği P- Tekrarlayan kolanjit atakları ile seyreden hepatolitiazisli hastada segmenter karaciğer rezeksiyonu İbrahim Tayfun Şahiner, Musa Zorlu, Güven Güney, Mete Dolapçı Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Çorum Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji AD, Çorum P- Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi ye bağlı 3. derece karaciğer yaralanması: Olgu sunumu Ali Kılıç, Aylin Acar, Tolga Canbak, Fatih Başak, Fatma Kulalı, Gürhan Baş Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Kliniği, İstanbul P-6 Canlı donör karaciğer nakli sonrası tanı alan diffüz hepatosellüler karsinoma: Olgu sunumu Sema Aktaş, Şinasi Sevmiş, Esin Korkut 3, Cengiz Erol, Hamdi Karakayalı Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, İstanbul 3 Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Gastroenteroloji Bilim Dalı, İstanbul P-7 Sağ lob canli donör karaciğer naklinde 4 ayrı ven anastomozu: Olgu sunumu Sema Aktaş, Selma Özgür, Şinasi Sevmiş, Cengiz Erol 3, Hamdi Karakayalı Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anestezi ve Reanimasyon AD, İstanbul 3 Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, İstanbul P-8 Karaciğer kist hidatik hastalığında laparoskopi deneyimimiz Hüseyin Akyol, Erkal Ziylan, Mehmet Akif Aydın, Mustafa Erhun Eyüboğlu, Turgut İpek Kemerburgaz Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul P-3 Laparoskopik cerrahi sırasında oluşan hepatik ven yaralanmalarında laparoskopik onarım Cüneyt Kayaalp, Kerem Tolan, Bülent Ünal, Fatih Sümer, Servet Karagül İnönü Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Malatya P-4 Kist hidatik ile beraber tanı konan hepatoselüler karsinoma. Olgu Sunumu Mehmet Fatih Ekici, Faik Yaylak, Sezgin Zeren, Zülfü Bayhan, Cengiz Koçak 3, Sermin Tok 4, Yalçın Sönmez Evliya Çelebi Eğitim Arş. Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği Kütahya DPÜ Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Kütahya 3 DPÜ Tıp Fakültesi Patoloji AD, Kütahya 4 Başkent Üniversitesi Adana Uygulama ve Araştırma Merkezi Radyoloji Kliniği Adana P-9 Çocukluk çağında yutulmuş ve unutulmuş iğnenin erişkinlikte kendini hatırlatması: Orta hepatik ven trombozu ve karaciğer absesi Gültekin Hoş, Yücel Yankol, Gökhan Ertuğrul, Nesimi Mecit, Turan Kanmaz, Koray Acarlı İstanbul Memorial Şişli Hastanesi, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Organ Nakli Merkezi P-0 Portal ven invazyonu ve trombüsü olan hepatoselüler karsinomunlu(hcc) hastada greft ile vena porta revizyonu ve karaciğer nakli: Olgu sunumu Şükrü Arslan, Erdem Karadeniz, Gürkan Öztürk, Bülent Aydınlı Atatürk Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzurum - 7 -

28 P- Dalak kistleri Amil Rzayev, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara P- Primer karaciğer lenfoması Safa Kürşat Nural, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara P-3 Gebelik ve evre IV dalak kist hidatiği (Olgu sunumu) Deniz Güzey, Kıvanç Derya Peker, Gülay Şahin, Cemal Seyhun, Meral Çanaz, Hakan Güraslan, Dilek Hacer Çeşme 3, Fatma Aysun Erbahçeci Salık 3 Genel Cerrahi Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi 3 Radyoloji Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi P-4 Laparoskopik karaciğer cerrahisi deneyimi Tarık Artış, Fatih Büyüker, Salih Tosun, İbrahim Ali Özemir, Tuğrul Özdemir, Orhan Alimoğlu İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği P-8 Pankreatikoduodenektomi operasyonu sonuçları: 7 olguluk tek merkez deneyimi Ertuğrul Karğı, Erdem Okay, Abdullah Güneş, Çağrı Tiryaki 3, Burcu Erbay Abant İzzzet Baysal Üniversitesi,Genel Cerrahi AD, Bolu Kocaeli Üniversitesi,Genel Cerrahi AD, Kocaeli 3 Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Kocaeli P-9 Pankreas asiner hücreli karsinomu: İki olgunun literatür eşliğinde sunumu Ömer Vedat Ünalp, Avni Can Karaca 3, Ela Ekmekcigil, Alper Uğuz, Oktay Tekeşin, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, İzmir Ege Üniversitesi, İç Hastalıkları AD, İzmir 3 Denizli Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi AD, Denizli P-30 Pankreas kuyruğunu ve cisminin tamamını kaplayan büyük ölçülü iyi difaransiye nöröendokrin tümor olgusu Eldar Ahmedov, Kamran Beydullayev, Behruz Selimov, Rövşen Yusifov, Ağakişi Yahyayev, Nedim Polat 4, Xeyyam Eyvazov 3, Lale İsmayılova, Ceyran Memmedova, Günay Allahverdiyeva Merkezi Neftçiler Hastanesi, Bakü Respublika Diagnostik Merkezi, Bakü 3 Özel Medistyle Hospital, Bakü 4 Polat Patoloji Laboratuvarı,İstanbul P-5 Masif üst gis kanamasının nadir bir nedeni, pankreas kisti Başar Aksoy, Erdal Uysal, Ahmet Orhan Gürer, Soner Karadaş, Güner Dağlı Sanko Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep Sanko Üniversitesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, Gaziantep P-6 Pankreatik psödokisti komplike eden intestinal iskemi olgusu Faik Yaylak, Mustafa Özsoy, Bekir Şanal 3, Mehmet Korkmaz 3 Dumlupınar Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Kütahya Afyon Kocatepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Afyon 3 Dumlupınar Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, Kütahya P-3 Klinikte nadir görülen pankreatit olgu sunumu: Oluk pankreatit Erkan Oymacı, Serdar Aydoğan, Nurettin Kahramansoy, Ahmet Deniz Uçar, Savaş Yakan, Ayvaz Ulaş Urgancı, Mehmet Yıldırım, Nazif Erkan İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi, İzmir İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İzmir P-3 Pankreas adenokarsinomunda neoadjuvan tedavi ile tam regresyon: Vaka sunumu Sarp Kaya Gorur, Mustafa Arısoy, Mert Erkan, Andaç Argon, Orhan Bilge Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Bahçeşehir Üniversitesi Tıp Fakültesi, Medikal Onkoloji Bilim Dalı, İstanbul P-7 Nadir bir akut pankreatit nedeni, karaciğer kist hidatiği Erdal Uysal, Ahmet Orhan Gürer, Mehmet Dokur Sanko Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep Sanko Üniversitesi, Acil Servis Bölümü, Gaziantep - 8 -

29 P-33 Indiyosiyanin tabanlı fotodinamik terapinin primer insan pankreas tümör hücreleri üzerine etkisinin in-vitro araştırılması Tuğba Kiriş, Fatma Ümit Malya, Ayşenur Kiriş, Saadet Akbulut, Necmi Mehmet Burgucu, Zuhal Gücin 3, Haşim Özgür Tabakoğlu Fatih Üniversitesi, Biyomedikal Mühendislik Enstitüsü, İstanbul Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul 3 Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Tıbbi Patoloji AD, İstanbul P-34 Distal pankreatektomi ile birlikte çöliak trunkus rezeksiyonu Cuneyt Kayaalp, Koray Kutlutürk, Mehmet Ali Yağcı, Abdulhamid Alam, Emrah Otan, Cemalettin Aydın İnönü Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Malatya P-35 Yüksek cerrahi riskli bir hastada duodenal divertiküle bağlı pankreatik psödokistin perkütan drenaj ile tedavi / olgu sunumu Mehmet Fatih Ekici, Faik Yaylak, Yalçın Sönmez, Sezgin Zeren, Zülfü Bayhan, Bekir Şanal 3, Sertaç Eraslan 4 Evliya Çelebi Eğitim Araş. Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği Kütahya DPÜ Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Kütahya 3 DPÜ Tıp Fakültesi Radyoloji AD, Kütahya 4 Evliya Çelebi Eğitim Araş. Hastanesi Dahiliye Kliniği Kütahya P-36 Sinistral hipertansiyona neden olan pankreas kist hidatiği: Olgu sunumu Tolga Canbak, Aylin Acar, Fatih Başak, Fatma Kulalı, Gürhan Baş Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Kliniği, İstanbul P-37 Dalak metastazlı pankreas solid psödopapiller tümörü; olgu sunumu Ebral Yiğit, Yusuf Yağmur, Serdar Gümüş, Mehmet Ali Can Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği P-39 Whipple prosedüründe Cavitron Ultrasonic Surgical Aspirator (CUSA) kullanımının pankreatik fistül gelişimini azaltmadaki etkinliği Şükrü Arslan, Erdem Karadeniz, Gürkan Öztürk, Bülent Aydınlı Atatürk Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzurum P-40 Pankreas rezeksiyonu yapılan hastalarda dren sıvısı amilaz değerinin pankreas fistüllerinin değerlendirilmesindeki Yeri Özgür Hakan Bulut, Şükrü Arslan, Erdem Karadeniz, Gürkan Öztürk, Bülent Aydınlı, Sabri Selçuk Atamanalp Atatürk Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzurum P-4 Whipple ameliyatı uygulanan paraduodenal pankreatit olgusu Erdem Kınacı, Abdulkerim Özakay, Hasan Ökmen, Mert Mahsuni Sevinç, Savaş Bayrak, Esin Kaplan İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul P-4 Tıkanma sarılığına neden olan otoimmün pankreatit olguları Ahmet Seki, Tahsin Dalgıç, Erol Aksoy, Murat Ulaş, İlter Özer, Erdal Birol Bostancı, Musa Akoğlu Türkiye Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara P-43 Pankreatikoduodenektomi deneyimimiz Semra Tutcu Şahin, Yavuz Kaya, Şafak Ulutürk, Erdem Obuz, Teoman Coşkun, Aslan Sakarya Celal Bayar Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Manisa P-44 Pankreatikojejunostomi kaçağının ligamentum teres hepatis yamasıyla onarımı: Bir olgu deneyimimiz Tufan Egeli, Tarkan Ünek, Mücahit Özbilgin, Mustafa Göztok, İbrahim Astarcıoglu Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi Hastanesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi, İzmir P-45 Büyük pankreas kitlelerinde cerrahi tedavi P-38 Akut bilier pankreatit olgularında ERCP hemen yapalım mı? Musa Zorlu, İbrahim Tayfun Şahiner, Ethem Zobacı, Mesut Bala, Mete Dolapçı Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Çorum Ömer Cennet, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Ankara - 9 -

30 P-46 Distal pankreatektomi sonrası pankreatik fistül ve akut hemoraji Şükrü Arslan, Erdem Karadeniz, Nurhak Aksungur, Gürkan Öztürk, Bülent Aydınlı Atatürk Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzurum Tekman Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi, Erzurum P-53 Pankreas müsinöz adenokarsinom zemininde gelişen rabdoid özellik gösteren anaplastik karsinom olgu sunumu Engiṅ Küçükdi ler, Murat Akın, Alp Yıldız, Yiğit Keleşoğlu Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Genel Cerrahi AD, Ankara P-47 Pankreatikoduodenektomi rezeksiyonu sırasında oluşan superior mezenterik ven defektinin otojen peritoneal greft ile kapatılması Cüneyt Kayaalp, Fatih Sümer, Yılmaz Polat, Ramazan Kutlu İnönü Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Malatya P-54 İlk başvuru nedeni mekanik ileus olan asemptomatik kolanjiyoselüler karsinom, vaka sunumu Ahmet Orhan Gürer, Erdal Uysal, Başar Aksoy, Hasan Bakır, Mehmet Ali İkidağ Sanko Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep Sanko Üniversitesi, Radyoloji Bölümü, Gaziantep P-48 Pankreas kanserinde superior mezenterik ven ve rezeksiyonları deneyimi vaka serisi Ufuk Utku Göktuğ, Elvan Onur Kırımker, İsmail Çalıkoğlu, Çağlar Uzun, Menekşe Özçelik, Başak Ceyda Meço, Deniz Balcı Ankara Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Ankara P-49 Fokal pankreatitle karışan pankreas başı tümörü: Nonfonksiyone nöroendokrin tümör Fatma Ümit Malya, Enver Kunduz, Yunus Taşçı, Mustafa Hasbahçeci, Hüseyin Akbulut, Adem Akçakaya Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul P-55 Çift duktus sisticus İsmail Zihni, Ali Duran, Oktay Karaköse, Kazım Çağlar Özçelik, Hüseyin Pülat Süleyman Demirel Üniversitesi, Cerrahi Onkoloji Bilim Dalı, Isparta Kızıltepe Devlet Hastahanesi Genel Cerrahi Kliniği, Mardin P-56 Akut taşlı xolesistitli hastalarda TNFα ve IL-6 lokal ve sistemik içerigi Cabbar Haciyev, Elman Tagiyev, Novruz Hajiyev, Mehman Quliyev Azerbaycan Tıp Üniversitesi, Bakü P-50 Atipik prezente kist hidatik: pankreas başında kitle Arda Işi k, Deniż Fiṙat, Serdar Korkmaz, İsmai l Demiṙyi lmaz, İsmayi l Yi lmaz Erzincan Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Erzincan Erzincan Üniversitesi Radyoloji AD, Erzincan P-57 Safra kesesi tubulopapiller adenomuna bağlı hemobilia: Olgu sunumu Ali Tardu, Mehmet Ali Yağcı, Servet Karagül, Burak Işık, Sezai Yılmaz İnönü Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Malatya P-5 Idiopatik periportal lenfoadenopati Arda Işi k, Deniż Fiṙat, Mehmet Soyturk, İsmai l Demiṙyi lmaz, İsmayi l Yi lmaz Erzincan Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Erzincan Erzincan Üniversitesi Radyoloji AD, Erzincan P-5 Hepatobiliyer cerrahi birimi kurulması klinikteki olgu sayılarını artırır İbrahim Barut, Yavuz Savaş Koca, İhsan Yıldız, Mehmet Zafer Sabuncuoğlu, Ömer Rıdvan Tarhan, Hasan Erol Eroğlu, Mahmut Bülbül Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Hepatobiliyer Cerrahi Birimi, Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Isparta P-58 Squamous hücreli safra kesesi karsinomu İhsan Yıldız, Yavuz Savaş Koca, İbrahim Barut Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Hepatobiliyer Cerrahi Birimi, Isparta P-59 Akut kolesistitli hastaların kısa yatış süresi ile laparoskopik tedavisi Yusif Aliyev, Fazil Gurbanov, Maksim Çinikov, İlona Panteleyeva, Leyla Alvendova Baku Uluslararası Hastane Moskova Halklar Dostluğu Universite Hastanesi

31 P-60 Koledok kistlerinin yönetimi: Tek merkezin 8 hastalık serisi Muharrem Battal, Ufuk Oğuz İdiz, Özgür Bostancı, Gültekin Hoş, Esin Kabul Gürbulak Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, İstanbul P-67 Standart ile tek delikli laparoskopik kolesistektominin yaşam kalitesi açısından karşılaştırılması Erkal Ziylan, Hüseyin Akyol, Mehmet Akif Aydın, Mustafa Erhun Eyüboğlu, Turgut İpek Kemerburgaz Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul P-6 Paratiroid adenomunun eşlik ettiği Limy Bile sendromu Yavuz Savaş Koca, Tuğba Koca, İbrahim Barut 3 Süleyman Demirel Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi Çocuk Gastroenteroloji ve Beslenme Bilim Dalı, Isparta 3 Süleyman Demirel Üniversitesi Hepatobiliyer Cerrahi Bölümü, Isparta P-68 Nadir bir ERCP komplikasyonu: Endoskopik basket sıkışmasına cerrahi yaklaşımımız Oğuzhan Özşay, Salih Can Çeli k, Turan Acar, Emine Özlem Sayın Gür, Murat Kemal Atahan, Bilek Taşkın, Coşkun Onak Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesi,Genel Cerrahi Kliniği, İzmir P-6 Ksantogranülomatöz kolesistit olgusu sunumu Serdar Gümüş, Yusuf Yağmur, Mehmet Babür, Mehmet Ali Can Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Diyarbakır P-69 Bouveret sendromu - bir olgu sunumu Semra Tutcu Şahin, Erdem Obuz, Yavuz Kaya, Teoman Coşkun, Aslan Sakarya Celal Bayar Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Manisa P-63 Safra kesesinin skuamoz hücreli kanseri: Olgu sunumu Hüseyin Pülat, Oktay Karaköse, İsmail Zihni, Kazım Çağlar Özçelik, Metin Çiriş, Hasan Erol Eroğlu Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Onkoloji Bilim Dalı, Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji AD, Isparta P-64 İkterin nadir bir nedeni: mide rezeksiyonu sonrası internal herniasyon Zeynep Deniz Kozluklu, Mert Mahsuni Sevinç, Özgür Seğmen, Yiğit Düzköylü, Hasan Bektaş, Serkan Sarı İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, İstanbul Islahiye Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi, Gaziantep P-65 Safra kesesi poliplerini ne zaman ameliyat edelim? İbrahim Tayfun Şahiner, Musa Zorlu, Mete Dolapçı Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Çorum P-66 Antiagregan tedavi altında major cerrahi girişim Aziz Serkan Senger, Mürşit Dincer, Kamuran Cumhur Değer, Deniz Avan, Orhan Uzun, Erdal Polat, Mustafa Duman, Sinan Yol Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, İstanbul P-70 Künt travma sonrası izole ekstra hepatik safra yolu ve duodenum yaralanması Semra Tutcu Şahin, Ramazan Serdar Arslan, Erdem Obuz, Yavuz Kaya, Teoman Coşkun Celal Bayar Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Manisa P-7 Laparaskopik kolesistektomi sonrası safra fistülü deneyimlerimiz Soykan Arıkan, Soykan Arıkan, Ali Emre Naycı, Serkan Sarı, Uğur Durukan İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul P-7 Laparoskopik kolesistektomilerde ameliyat süresini etkileyen bir faktör olarak vücut kitle indeksi Deniz Güzey, Alpen Yahya Gümüşoğlu, İlhan Gök, Süleyman Büyükaşık, Burak Kankaya, İlkay Halıcıoğlu, Evrim Tülübaş Kucür, Hilal Köşük Genel Cerrahi Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul Anestezi Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul P-73 Genç yaşta safra kesesi kanseri, atnalı böbrek, Hashimato tiroiditi. Yeni bir sendrom mu? Cumhur Kamuran Değer, Serkan Aziz Senger, Mürşit Dinçer, Orhan Uzun, Erdal Polat, Mustafa Duman, Sinan Yol Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Departmanı, İstanbul - 3 -

32 P yaş üstü hastalarda laparoskopik kolesistektomi sonuçlarımız Semra Tutcu Şahin, Aslan Sakarya, Şafak Ulutürk, Erdem Obuz, Yavuz Kaya, Teoman Coşkun Celal Bayar Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Manisa P-75 3 port laparoskopik kolesistektomi ile 4 port laparoskopik kolesistektomi karşılaştırması Yavuz Özdemir, Mehmet Ergin Dipçin, Zafer Şenol, Ergün Yücel, İlker Sücüllü, Bülent Güleç GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi, Genel Cerrahi Servisi, İstanbul P-76 Yetmiş yaş üzerindeki hastalarda laparoskopik kolesistektomi sonuçlarımız Yavuz Özdemir, Mehmet Çuhadar, Meshut Gülderen, Ali İlker Filiz, Yavuz Kurt, Bülent Güleç GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi, Genel Cerrahi Servisi, İstanbul P-77 C-reaktif protein değeri gangrenöz kolesistit ayrımında kullanılabilecek bir belirteç olabilir Yavuz Özdemir, Berkay Çaralan, Ahmet Ziya Balta, Ergün Yücel, Yavuz Kurt, Bülent Güleç GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi, Genel Cerrahi Servisi, İstanbul P-78 Klatskin tümörü rezeksiyonundan üç yıl sonra ortaya Çıkan ampulla vateri tümörü ve cerrahi tedavisi: Olgu sunumu Mücahit Özbilgin, Tufan Egeli, Tarkan Ünek, Özgül Sağol, Funda Obuz 3, Müjde Soytürk 4, İbrahim Astarcıoğlu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi, İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Patoloji AD, İzmir 3 Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Radyodiyagnostik AD, İzmir 4 Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, İç Hastalıkları AD, Gastroenteroloji Bölümü, İzmir P-79 Akut gastrik dilatasyona bağlı portal venöz gaz: olgu sunumu Zeynep Deniz Kozluklu, Mert Mahsuni Sevinç, Esin Kaplan, Yiğit Düzköylü, Hasan Bektaş, Serkan Sarı İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, İstanbul Islahiye Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi, Gaziantep P-80 Safra kesesi duplikasyonu Arda Işi k, Deniż Fiṙat, Mehmet Soyturk, Hüseyin Eken, Orhan Çimen, İsmai l Demiṙyi lmaz, İsmayi l Yi lmaz Erzincan Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Erzincan Üniversitesi Radyoloji AD, P-8 Fasciola hepatica: kolelitiasisi taklit eden nadir bir olgu Arda Işi k, İlyas Sayar, Bari ş Gülhan 3, Deniz Firat Erzincan Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Erzincan Üniversitesi Patoloji AD, 3 Erzincan Üniversitesi Mikrobiyoloji AD, P-8 Yeni faaliyete başlayan hastanenin birinci yıl hepatopankreatikobilier cerrahi deneyimi Tiṁuçiṅ Erol, Erkin İsmail, Erhan Reis, Osman Abbasoğlu Memorial Hastanesi, Ankara Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara P-83 Ülser kökenli keskin qastroduodenal kanamalar cift kanının progenerator kök hücrelerinin sitokin disbalansına etkisi Cabbar Hacıyev, Vidadi Allahverdiyev, Sergey Suşkov, Novruz Hacıyev, Elena Klimova, Elena Lavinskaya, Elman Tagıyev Azerbaycan Tıp Üniversitesi, Bakü Ukrayna TEA nın V.T Zaytsev adına Texiresalınmaz ve Genel Cerrahi Enstitüsü, Kharkiv P-84 Kolesistektomi sonrası sistik kanal kaçağında intraoperatif ERCP uygulanması Mehmet Yıldırım, Nazif Erkan, Erkan Oymacı, Ahmet Deniz Uçar, Savaş Yakan İzmir Bozyaka Eğitim Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği - 3 -

33 - 33 -

34 Değerli Meslektaşlarım, Karaciğer, pankreas, safra kesesi ve safra yollarının cerrahi tedavisini içeren hepatopankreatobilier cerrahi karmaşık tıbbi süreçleri içeren özelleşmiş bir alandır. Hastaların tanı, tedavi ve bakımına yönelik hizmetler, alana özgü bilgi ve deneyime sahip birden çok sağlık profesyonellerinin çağdaş ekip anlayışı doğrultusunda ortaklaşa çabasını gerektirir. Bu karmaşık tıbbi süreçte hemşireler, hastaların servise kabulünden taburculuk sürecine ve sonrasında evde bakımına uzanan yelpazede önemli sorumluluklar üstlenirler. Hastaların hemşirelik bakımına ilişkin sorun ve gereksinimlerinin hemşirelik tanılama süreci kapsamında belirlenmesi ve kanıt temelli bilimsel uygulamalarla karşılanması öncelikli görevleri arasında yer alır. Karmaşık bakım gereksinimleri ve sorunlarla baş etmede iyi yetişmiş nitelikli hemşire insan gücünün önemi yadsınamaz. Hemşirelikte özelleşmiş alanlara ilişkin bilgi ve becerilerin kazanılmasında, mezuniyet sonrası eğitimlerin yanı sıra söz konusu bilim alanına özgü gerçekleştirilen kongre, sempozyum vb. bilimsel etkinliklerin de katkısı oldukça önemlidir. Bu anlayıştan yola çıkarak gerçekleştirdiğimiz bu 3.Hepatopankreatobilier Cerrahi Hemşireliği Kongresi nde amacımız, klinik ve akademik statüde meslektaşlarımızla, alana özgü farklı bilgi ve deneyimleri paylaşmak, hasta bakımında yeni ve etkili bakım yöntemlerini tartışarak ortak bir görüş oluşturmaktır. İki gün sürecek olan kongremizde ameliyat öncesi hasta hazırlığı, ağrının doğası ve kontrolü, radyolojik girişimlerde hasta hazırlığı bakımı ve izlemi, ameliyat sonrası yaşanan sorunlara yönelik verilen hemşirelik bakımı, kanser cerrahisi sonrası palyatif ve destek bakımı ile kurum dışından kabul edilmiş hastaya yaklaşım gibi özgün konular yanısıra özelleşmiş birimlerde uzman hemşirelerin rolleri, hemşireliğin yasal boyutu, çalışan güvenliği gibi genel mesleki konular olgu sunumu, konferans, panel, video oturumu ve forum yöntemi ile tartışılacaktır. Sözel ve poster bildirilerle zenginleştirdiğimiz kongremizin katılımcılara yeni bakış açıları kazandıracağını ümit ediyor, katkı veren ve destekleyen tüm meslektaşlarımıza sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum. Saygılarımla, Aytolan YILDIRIM Kongre Başkanı

35 DÜZENLEME KURULU KONGRE BAŞKANI Aytolan Yıldırım KONGRE SEKRETERİ Zahide Tunçbilek BİLİMSEL KURUL Nurhan Bayraktar Fatma Eti Aslan Tuluha Atilla Ayoğlu Hayat Yalın

36 - 36 -

37 - 37 -

38 PERŞEMBE, NİSAN 05 09:00-0:00 Olgu Sunumları: Ameliyat öncesi hazırlık OPAL - Oturum Başkanı: Fatma Eti Aslan 09:00-09:0 İyatrojen biliyer yaralanmalı hasta Aysun Algan 09:0-09:40 Karaciğer nakil hastası Gülsen Koralay 09:40-0:00 Tartışma 0:00 - :00 Konferans - OPAL - Oturum Başkanı: Nurhan Bayraktar Ağrı doğası ve kontrolünde kanıt temelli yaklaşımlar Fatma Eti Aslan :00 - :30 Kahve Arası Sözel Bildiri Oturumu - OPAL - Oturum Başkanı: Tuluha A.Ayoğlu Öğle Yemeği Video Oturumu: Radyolojik girişimlerde hasta hazırlığı, bakımı ve izlemi OPAL - Oturum Başkanı: Zahide Tunçbilek Perkütan transhepatik kolanjiografi (PTK), transarteriyel kemoembolizasyon (TAKE) ve portal ven embolizasyonu (PVE) Gülsenem Aras Tartışma FORUM Özelleşmiş birimlerde özelleşmiş hemşirenin rolü Aytolan Yıldırım İlgin Özden CUMA, 3 NİSAN Panel - : Ameliyat sonrası gelişen sorunlar ve hemşirelik bakımı OPAL - Oturum Başkanı: Tuluha A. Ayoğlu Hepatektomi sonrası Zahide Tunçbilek Whipple ameliyatı sonrası Nurhan Bayraktar Tartışma Konferans - OPAL - Oturum Başkanı: Hayat Yalın HPB kanser cerrahisi sonrası palyatif bakım/destek bakım Tuluha A. Ayoğlu Öğle Yemeği Panel - : Kurum dışından kabul edilmiş hastaya yaklaşım OPAL - Oturum Başkanı: Zahide Tunçbilek Klatskin tümörü bulunan hasta İlgin Özden Enfeksiyonu olan izole hasta Hayat Yalın Tartışma Sözel Bildiri Oturumu - OPAL - Oturum Başkanı: Hayat Yalın Konferans - 3 OPAL - Oturum Başkanı: Nurhan Bayraktar Hemşireliğin yasal boyutu / Çalışan güvenliği Aytolan Yıldırım

39 - 39 -

40 PERŞEMBE, NİSAN Sözel Bildiri Oturumu - OPAL - Oturum Başkanı: Tuluha A. Ayoğlu HS 0 Eş zamanlı böbrek ve karaciğer transplantasyonu: Olgu sunumu Ayşe Gül Atay, Sevil Güler Demir, Gökhan Moray Başkent Üniversitesi Hastanesi, Ankara Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü, Ankara HS 0 Cerrahi kliniğinde yatan hastaların uyku düzenini etkileyen faktörler Bedriye Yeniçeri, Nurhan Bayraktar Gazi Magosa Devlet Hastanesi, Lefkoşa Zirve Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Gaziantep HS 03 Canlı vericiden karaciğer nakli için hastaneye yatırılan hastanın ameliyat öncesi dönemde hemşirelik tanıları ve bakımı: Bir vaka çalışması Tuğba Altuntaş Yıldız, Melek Serpil Talas, Evrim Bolat 3 Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ebelik Bölümü, Ankara Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi, Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği, Ankara 3 Ankara Üniversitesi İbn-i Sina Hastanesi, Transplantasyon Servisi, Ankara HS 04 Pankreatikoduodenektomi operasyonu - Olgu sunumu Senem Güneş, Türker Acehan Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HS 05 Koledok eksplorasyonu ve koledokoduodonestomi operasyonu: Olgu sunumu Senem Güneş, Cüneyt Akyüz, Cemalettin Kaan Mansıroğlu Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HS 06 Açık ve laparoskopik cerrahi yöntem uygulanan karaciğer kist hidatik tanılı olguların karşılaştırılması ve hemşirelik bakımı Senem Güneş, Ahmet Cem Esmer, Cemalettin Kaan Mansıroğlu Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul

41 CUMA, 3 NİSAN Sözel Bildiri Oturumu - OPAL - Oturum Başkanı: Hayat Yalın HS 07 Kolesistolityazis, kolesistektomi ve kolesistektominin komplikasyonları Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cemalettin Kaan Mansıroğlu, Cüneyt Akyüz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HS 08 Akut pankreatit ve hemşirelik bakımı Senem Güneş, Cemalettin Kaan Mansıroğlu, Ahmet Cem Esmer, Mehmet Can Aydın Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HS 09 Whipple ameliyatı yapılan hastada Roy adaptasyon modeline dayalı hemşirelik hakımı: Olgu sunumu Selcan Dündar, Zehra Tatlı Gürgen, Dilek Çeçen, Nebile Özdemir Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Genel Cerrahi AD, Organ Nakli Merkezi Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Cerrahi Hemşireliği AD, HS 0 Güncel karaciğer cerrahisinde hemşirenin rolü Seda Öztürk İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul HS Pankreas kanseri ve hemşirelik bakımı Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk, Nilay Baz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HS Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi ve hemşirelik bakımı Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cemalettin Kaan Mansıroğlu, Cüneyt Akyüz, Nilay Baz, Nadi Nazım Öztürk Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul - 4 -

42 - 4 -

43 - 43 -

44 HP-0 Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi (ERCP) yöntemi ile koledoktan fasciola hepatika ekstirpasyonu Senem Güneş, Cemalettin Kaan Mansıroğlu Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HP-05 Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi sonrası pankreatit gelişen: Olgu sunumu Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk, Nilay Baz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HP-0 Subtotal pankreatektomi ve retroperitoneal lenf bezi diseksiyonu operasyonu uygulanan olgu sunumu - hemşirelik bakımı Senem Güneş, Cüneyt Akyüz, Mehmet Can Aydın, Cemalettin Kaan Mansıroğlu Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HP-06 Tip diyabetin cerrahi tedavisi: Olgu sunumu Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk, Nilay Baz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HP-07 Periampuller bölge tümörü: Olgu sunumu HP-03 Tıkanma sarılıkları ve manyetik rezonans kolanjiyopankreatografi (MRKP): Olgu sunumu Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul HP-08 Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk, Nilay Baz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Safra yolu yaralanmaları: Olgu sunumu HP-04 Sleeve gastrektomi: Olgu sunumu Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul

45 - 45 -

46 Y-0 Yüksek periostin ekspresyonu pankreatik duktal adenokarsinomda bağımsız bir iyi prognostik belirteçtir İbrahim Büdeyri, Sencer Göklemez, Zheng Pan, Simone Hausmann, Christoph W. Michalski 3, Nathalia A. Giese 3, Helmut Friess, Jörg Kleeff, Mert Erkan Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul Münih Teknik Üniversitesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Münih 3 Heidelberg Üniversitesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Heidelberg Amaç: Daha önceki çalısmalarımızda pankreatik yıldızsı hücrelerin ürettikleri alfa-düz kas aktin in (a-sma) kolajene oranını (aktive olmuş stroma indeksi, ASI) pankreatik duktal adenokarsinom (PDAK) için bağımsız prognostik bir faktör olarak belirledik. Periostin, özellikle PDAK taki pankreatik yıldızsı hücreler tarafından eksprese olan ekstraselüler bir matriks proteinidir. Bu çalışmada biz küratif amaçla ameliyat edilen PDAK lı hastalarda periostinin prognostik etkisini analiz ediyoruz. Gereç ve Yöntem: 7 PDAK hastasından periostin, kolajen ve alfa-düz kas aktinle boyanan alanları değerlendirmek amacıyla yarı nicel immunohistokimya ve bilgisayarlı görüntü analizi kullanıldı. İki grup karşılaştırıldığında medyan değerleri eşik değeri olarak alındı. Sağ kalım analizi Kaplan-Meier metodu ve Log-Rank analizi ile yapıldı. Prognostik faktörler Cox orantısal risk modeli kullanılarak çok değişkenli analizde belirlendi. Çok değişkenli analizde değerlendirilen parametreler şunlardır: Periostin-, kolajen- ve alfa-düz kas aktin-ekspresyonu, yaş, T, N, interaortocaval lenf nodumetastaz-durumu ve tümörün histopatolojik diferansiyasyon derecesi (grading). BULGULAR: Yüksek periostin ekspresyonu (3. Ay vs. 4.9 Ay, p=0.006), T-Evrelemesi (T/T3/T4: 4.7/.5/0.6 Ay, p=0.03), interaortocaval lenf nodu metastazı (.5 Ay vs. 4.9 Ay, p=0.030) ve tümör diferansiyasyonu (G/G/G3: 34./.4/5. Ay, p=0.044) tekli faktör analizinde anlamlı bulundu. Çok değişkenli analizde yüksek periostin ekspresyonu sağ kalımı etkileyen en önemli bağımsız faktördü (p=0.008, Risk oranı:., Güven Aralığı (GA) % ). Sonuç: Yüksek periostin ekspresyonu, cerrahi müdahale gören PDAK vakalarında yeni bir bağımsız prognostik belirteçtir. Bu bulgu, stromanın kanser gelişimi ve hasta sağ kalımı üzerindeki etkisinin altını çizmektedir. Y-0 Endoskopik sfinkterotomi sonrası yapılan laparoskopik kolesistektomi daha sorunlu mudur? Pınar Sarkut, İsmail Tırnova, Mihrican Demiray, Arzu Köklücan, Sadık Kılıçturgay Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı, Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi, Bursa Amaç: Kolesistokoledokolitiazis nedeniyle endoskopik sfinkterotomiyi (ES) takiben laparoskopik kolesistektomi (LK) uygulanan olguların, kronik kolesistit nedeniyle yapılan LK ye göre, açığa geçme insidansı, postoperatif komplikasyonlar ve maliyet açısından farklı olup olmadığı değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntem: tarihleri arasında ameliyat edilmiş tüm LK olguları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Akut kolesistit olguları çalışma dışı bırakılmıştır. Olgular LK öncesi koledokta taş nedeniyle ES uygulanan (Grup ) ve uygulanmayanlar (Grup ) olarak iki gruba ayrılmıştır. Gruplardaki olgular, yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi (VKİ), diyabet, aspirin kullanımı, qumadin kullanımı, kortikosteroid kullanımı, kullandığı ilaç sayısı, kronik kardiyak hastalıklar, kronik respiratuar hastalıklar, kronik renal hastalıklar ve diğer yandaş komorbid patolojiler açısından karşılaştırılmıştır. Çalışmada primer end point olarak; ameliyat süresi, açığa geçme oranı, peroperatif komplikasyon (kanama, safra bulaşı), postoperatif cerrahi alan enfeksiyonları (CAE), hastanede kalış süresi (HKS) ve toplam maliyet arasındaki farklar analizlenmiştir. Ayrıca subgrup analizi olarak ES uygulaması ile LK arasında geçen sürenin sonuçları etkileyecek bir faktör olup olmadığı değerlendirilmiştir. Bulgular: tarihleri arasında 843 hastaya LK ameliyatı uygulanmıştır. Bunların 4 üne preoperatif

47 dönemde ES uygulanmıştır. Hastaların karakteristik özelliklerine bakıldığında operasyonu etkileyebilecek özellik olarak sadece VKİ indeki minimal farklılık dışında özellik saptanmamıştır. Ameliyat süresi her iki grupta benzerdi. Grup de (%9.6) hastada açığa geçilirken, grup de 77 (%4.5) hastada açığa geçildi (p= 0.0). Postoperatif cerrahi alan enfeksiyonu ve peroperatif komplikasyon açısından her iki grup arasında fark saptanmadı. Grup deki hastalar daha uzun süre hastanede kalırken (p < 0.05 ), toplam maliyette ES grubunda daha yüksekti (p= 0.003). ES grubundaki 4 hastanın 46 sına (%40) aynı gün, 7 sine ilk hafta içinde, 34 üne. haftada, 3 üne 3. haftada ve 4 üne de 3 haftadan sonra LK yapıldığı görülmüştür. Yapılan subgrup analizinde farklı girişim zamanlarının ameliyat süresi, açığa geçme oranı, peroperatif komplikasyon, postoperatif CAE, HKS ve maliyet üzerinde etkisi bulunmamıştır. SONUÇ: ES sonrası LK da açığa geçme oranı artmakla birlikte en erken dönemde emniyetle uygulanabilir. Y-03 Pankreas rezeksiyonu sonrası pankreatik fistül gelişimi: Tek merkez deneyimi Azer İsmayilov, Ömer Vedat Ünalp, Yiğit Türk, Alper Uğuz, Oktay Tekeşin, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İç Hastalıkları AD, İzmir Amaç: Pankreas rezeksiyonları, cerrahlar tarafından uygulanan, teknik yönü oldukça tartışmalı operasyonlardır. Hem pankreatikoduodenektomi (PD) hem de distal pankreatektomi (DP) için farklı teknikler bulunmaktadır ancak postoperatif pankreatik fistül gelişimi sıklıkla gözlenmektedir. Pankreas rezeksiyonlarında uygulanan farklı tekniklerin, fistül gelişimi üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçladık. Yöntem: yılları arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi nde küratif amaçlı pankreas cerrahisi uygulanan 500 hastanın verilerini inceledik. Pankreatikoduodenektomilerde (PD) ortak yöntem olarak duktus-mukoza pankreatikojejunostomi uygulandı. Pankreatikoduodenektomilerde intraduktal pankreatik stent(ips) uygulanan ve uygulanmayan hastaları, distal pankreatektomilerde ise remnant pankreas güdüğünün kapatılmasında stapler tekniği ile el ile sutur konulma tekniği fistül gelişimi yönünden karşılaştırıldı. Postoperatif pankreatik fistül (POPF) gelişimi, postoperatif 3. günde drenden gelen sıvının amilaz değerinin, kan amilaz değerinden en az 3 kat yüksek olması olarak tanımlandı. POPF sınıflaması, Uluslararası Pankreatik Fistül Çalışma Grubu (ISGPF) derecelendirme sistemine uygun olarak yapıldı (A,B,C). BULGULAR: Demografik verileri incelediğimizde; 53 bayan ve 47 bay hasta ile yaş ortalaması olarak gözlemlendi. Uygulanan cerrahi yöntemler arasında antrektomili pankreatikoduodenektomi (Whipple operasyonu) oranı %60.4, pylorus koruyuculu pankreatikoduodenektomi oranı %.8, distal pankreatektomi oranı %30.6 iken kalan hastalara total pankreatektomi ve enükleasyon uygulandı. PDlerin %7.39 nda ve DPlerin %6.53 nde POPF gelişimi gözlendi. IPS, 68 hastada (%.8) kullanıldı. DP uygulanan 53 hastada POPF oranının; remnant pankreas güdüğü el ile sutur konulma tekniği ile kapatılan hastalarda, stapler tekniği ile kapatılan hastalara oranla belirgin şekilde düşük olduğu gözlendi (%4.-%57.). PD uygulanan hastalarda POPF oranı, IPS kullanılanlarda %0.5 iken, IPS kullanılmayanlarda %3.84 olarak gözlemlendi. Sonuç: Pankretikojejunostomilerde, intraduktal pankreatik stent kullanımının postoperative pankreatik fistül oranını anlamlı derecede arttırdığını gözlemledik. Distal pankreatektomi sonrası güdüğün el ile sütür konularak kapatılma yönteminin ise stapler tekniğine gore fistül gelişimini anlamlı olarak azalttığını gözlemledik

48 Y-04 Pankreatikoduodenektomi sonrası gelişen ciddi pankreatik fistülleri erken öngörmede C-reaktif protein in rolü Fatma Ümit Malya, Mustafa Hasbahçeci, Enver Kunduz, Yunus Taşçı, Mehmet Güzel, Süleyman Bozkurt, Oğuzhan Karatepe, Mahmut Müslümanoğlu 3 Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul 3 İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul Giriş: Cerrahi teknik ve perioperatif bakım yöntemlerindeki son gelişmelere karşın pankreatik fistüllerle sıklıkla karşılaşılmaktadır. Klinik olarak ciddi fistüllerin gelişimi hastanede kalış süresini uzatmakta, mortalitenin önemli bir nedeni olmaktadır.. Fistül gelişimi için birçok risk faktörü tanımlanmakla birlikte etkin bir öngörü sistemi halen belirlenememiştir. Bu çalışmada C-reaktif protein değerinin klinik olarak önemli fistül gelişimini öngörmedeki etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: 0-05 döneminde Pankreatikoduodenektomi uygulanan hastaların verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Postoperatif. 3.ve 5. gün (PO,PO,PO3) C-Reaktif Protein (CRP ) değerleri, pankreatik fistül gelişimi (POF), diğer komplikasyonlarla hastanede yatış süreleri ve mortalite incelendi. Uluslararası Pankreatik Fistül Tanımı Çalışma Grubunun Kriterlerine göre kan ve dren amilaz değerleri dikkate alınarak fistüller A,B, C olarak sınıflandırıldı. B ve C grubu fistüller klinik olarak ciddi fistül olarak değerlendirildi. Sperman korelasyonu, Mann-Whitney testleri ve ROC eğri analizi kullanıldı. P değerinin 0,05 ten küçük olması anlamlılık olarak kabul edildi. BULGULAR: Çalışmaya yaş ortalaması 60,6 ± 3 olan 7 (%60,6) ve 46 (%39,4) kadın 7 hasta dahil edildi. POF A (%7,9), POF B (%,7) ve POF C 7( %5,98), hastada gelişti. Fistül dahil komplikasyonlar 43 hastada (%36,8) görüldü. Ortalama hastanede kalış süresi ± 5 gün idi. PO3 VE PO5 CRP değerleri ile POF gelişimi (her ikisi için p=0,00), mortalite (sırası ile p=0,08 ve p=0,00) ve hastanede kalış süresi (sırası ile p=0,003 ve p=0,00) arasında anlamlı bir ilişki POve PO5 CRP değerleri arasındaki farkın POF öngörmede etkin olduğu tespit edildi (p=0,00). PO3 CRP değerinin mg/dl üzerinde olması %70 duyarlılık ve %7 özgüllük, PO5 CRP değerinin 8mg/dl üzerinde olması %90 duyarlılık ve %8, özgüllük ile klinik olarak ciddi POF (POF B vepof C) gelişimini öngördü. Sonuç: CRP değeri klinik olarak ciddi pankreatik fistül gelişimini etkin olarak öngörebilmektedir. Belirlenen cut-off değerleri kullanılarak ciddi fistül gelişecek hastaların erken tespiti ile tedavinin şekillendirilmesi, yatış süresi ve mortalite açısından önemli olabilir

49 - 49 -

50 S-0 Hepatosellüler karsinom tedavisinde karaciğer rezeksiyonu: 99 olgunun değerlendirilmesi Ömer Cennet, Osman Abbasoğlu, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara Giriş/Amaç: Hepotoselüler karsinom, karaciğerin en sık görülen primer kanseridir. Bu çalışmada bir üniversite hastanesinde yapılan hepatosellüler karsinom ameliyatlarının analizinin yapılması amaçlanmıştır. Yöntem: Ocak 000 ile Aralık 04 tarihleri arasında, hepatosellüler karsinom nedeni ile ameliyat edilen 99 hastanın kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların ortanca yaşı 66 (sınır: 7-8), erkek/kadın oranı 3/ idi. Viral hepatit serolojisi 7 hastada (%75) pozitifti(49 hasta HBsAg +, 3 hasta HCV+), alfafeto protein (AFP) düzeyi hastaların %70 inde normalden yüksekti. Tümör hastaların 6 sinde (%63) sağ loba yerleşmişti ve 5 hastada çoklu hepatosellüler karsinom odağı vardı. BULGULAR: Hastaların 8 i ameliyatta peritoneal karsinomatozis veya yaygın hastalık nedeni ile anrezektabl bulundu. Rezeksiyon yapılan hastaların 45 ine nonanatomik, 4 ine anatomik rezeksiyonlar( 8 sağ hepatektomi, 0 sol hepatektomi, 8 bisegmentektomi, 3 segmentektomi, genişletilmiş sağ hepatektomi) yapıldı. Toplam hastaya radyofrekans ablasyonu tek başına ya da cerrahi rezeksiyonla birlikte uygulandı. Ortalama tümör çapı 5. cm (sınır -5 cm), ortanca yatış süresi 6 gün (sınır: 3-6 gün) olarak bulundu. Majör komplikasyon oranı (karaciğer yetmezliği, safra kaçağı, kanama) %4, 30 gün mortalite oranı %5. oldu). Beş yıllık sağ kalım %33 olarak bulundu. Sonuç: Serimiz, bildirilen diğer geniş serilerle kıyaslandığında ortalama tümör çapının büyük ve HbsAg pozitifliğinin yüksek olduğu, diğer özellikler açısından ise geniş serilere paralellik gösterdiği bulunmuştur. S-0 Perihiler kolanjiokarsinomda geniş hepatobilier rezeksiyon: İstanbul Tıp Fakültesi deneyimi İlgin Özden, Orhan Bilge, Nergiz Dağoğlu, Ayşen Yavru 3, Koray Acarlı, Mine Güllüoğlu 4, Arzu Poyanlı 5, Yaman Tekant, Ahmet Kizir İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, HPB Cerrahi Birimi, 3 Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, 4 Patoloji AD, 5 Radyoloji AD, Onkoloji Enstitüsü, Radyasyon Onkolojisi AD, İstanbul Giriş: Perihiler kolanjiokarsinomların seçkin tedavisi major hepatobilier rezeksiyondur. Adjuvan radyoterapi ve kemoterapinin rolü evrim geçirmektedir. Amaç: 00-0 yılları arasındaki kurumsal deneyimi irdelemek. Hastalar ve Yöntemler: Çalışma döneminde, perihiler kolanjiokarsinom sebebiyle ameliyat edilen 53 hastanın kayıtları irdelenmiştir. Bütün hastalara, bilgisayarlı tomografi ve/veya manyetik rezonans görüntüleme sonrasında geniş hepatobilier rezeksiyona yönelik hazırlık uygulanmıştır. Gereğinde perkütan bilier drenaj, hepatektomi mertebesinin hesaplanması, portal ven dalı embolizasyonu, safra içirme, safra kalitesinin değerlendirilmesi ve indosiyanin yeşili temizlenme testi yöntemleri kullanılarak, ameliyat sonrası karaciğer yetersizliği riski azaltılmıştır. 007 yılından itibaren, adjuvan radyoterapi, 0 den itibaren adjuvan kemoterapi gündeme gelmiştir. BULGULAR: Hastaların 7 si erkek, 6 sı kadındı; ortanca (sınırlar) yaş 54 (9-74) tü. Ameliyat öncesinde 4 hastaya (% 77) perkütan bilier drenaj, 8 hastaya (% 5) portal ven dalı embolizasyonu uygulanmıştır. Yirmiyedi hastada (% 5) sağ hepatektomi, 5 hastada (%47) sol hepatektomi, bir hastada sağ triseksiyonektomi, kaudat lobektomi (total veya subtotal) ve ekstrahepatik safra yolu rezeksiyonu ile beraber gerçekleştirilmiştir. On hastada ( % 9) portal ven rezeksiyonu yapılması gerekmiştir. Doksan günlük mortalite % 4 tür (/53). Toplam 6 hastaya adjuvan radyoterapi, 4 hastaya ayrıca adjuvan kemoterapi uygulanmıştır. Hastaların biri dışında hepsi izlenmiştir. Bütün seride,3 ve 5 yıllık sağkalım oranları sırasıyla % 87, % 59 ve % 4 dir. Üç hasta 0 yıldan daha uzun yaşamıştır; birisi nükssüz ( yıl) birisi nüks şüphesi (3 yıl) ile hayattadır. Sonuç: Perihiler kolanjiokarsinomlu hastalarda major hepatobilier rezeksiyon, düşük mortalite ile gerçekleştirilebildiğinde, başarılı sağkalım sonuçları vermektedir. Adjuvan radyoterapi ve kemoterapinin katkılarının kesin olarak ortaya koyulabilmesi için, daha fazla veriye gereksinim vardır

51 S-03 Hiler kolanjiokarsinom tedavisinde cerrahi stratejilerin karşılaştırılması: Yüksek hiler rezeksiyon mu? hepatektomi mi? Ömer Vedat Ünalp, Kamil Erözkan, Alper Uğuz, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İzmir Amaç: Cerrahi rezeksiyon, hiler kolanjiokarsinom (HK) tanısı alan hastalar için uzun dönem yaşam beklentisi sağlayan tek seçenektir. Agresif cerrahi yaklaşım rezeksiyon sonrası karaciğer yetmezliğine neden olarak, yüksek oranda postoperatif morbidite ve mortaliteye neden olur. Çalışmamızda mevcut cerrahi teknikleri, morbidite ve mortalite yönünden karşılaştırmayı amaçladık. Yöntem: Çalışmada yılları arasında HK nedeniyle küratif amaçlı opere edilen 45 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastalar gruba ayrıldı. Birinci grupta yüksek hiler yaklaşımlı (YHR) rezeksiyon uygulanan hastalar yer alırken (n=4), ikinci grupta ise hiler rezeksiyonla beraber hepatektomi (HRH) uygulanan (n=) hastalar yer aldı. Hastaların demografik verileri, tümörün patolojik ve anatomik özellikleri göz önünde bulundurularak sağkalım süreleri analiz edilmiştir. BULGULAR: Yaş ortalaması 6 olan (40-84 yaş arasında alınan hastalar) 45 hastanın 9 tanesi erkek, 6 tanesi ise kadındır. hastaya yüksek hiler rezeksiyon (YHR) uygulanırken, 4 hastaya hiler rezeksiyonla beraber hepatektomi (HRH) ((Sağ hepatektomi (n=6), sol hepatektomi (n=), kısmı rezeksiyon (n=7)) uygulandı. Birinci grupta ortalama tümör çapı,96 cm, lenf nodu metastaz oranı %9,5 ve mortalite oranı %4,86 olarak gözlemlendi. İkinci grupta ortalama tümör çapı 3,5 cm, lenf nodu metastaz oranı %9, ve mortalite oranı %6,50 olarak gözlemlendi. YHR grubu ortalamadan daha yüksek oranda hayatta kalma yüzdesi göstermiştir. Aynı zamanda buna bağlı olarak mortalite açısından değerlendirildiğinde, birinci grupta (YHR) ortalama hayatta kalma süresi 8 ay iken, ikinci grupta (HRH),46 ay olarak gözlemlendi. Sonuç: YHR tekniği, hepatik rezeksiyon sonrası karaciğer yetmezliği ve mortalite riski yüksek olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır. S-04 Non-Kolorektal malignensilerinkaraciğer metastazları: 5 karaciğer rezeksiyonunun değerlendirilmesi Arman Erkan, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara Giriş: Karaciğer metastazı, günümüzde kolorektal malignensiler için ameliyat kontrendikasyonu olmaktan çıkmıştır. Diğer malignensiler için tartışmalar devam etmekle birlikte, cerrahi uygulama sıklığı artmaktadır. Amaç:Bu çalışmanın amacı, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, nda non-kolorektal karaciğer metastazı nedeniyle ameliyat edilen hastaların değerlendirilmesidir. Yöntem: Ocak 998 Ocak 05 arasında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD nda non-kolorektal karaciğer metastazı nedeniyle ameliyat edilen hastalar, demografik özellikleri, ameliyat öncesi tanıları, uygulanan ameliyatlar, patoloji sonuçları ve ameliyat sonrası dönem takipleri açısından değerlendirilmiştir. BULGULAR: Ocak 998 Ocak 05 arasında 09 non-kolorektal karaciğer metastazlı hasta ameliyat edilmiştir. Hastaların 47 si (%43) erkek, 6 si (%57) kadındır. Ortalama yaş 53.5 (3-8) idi. Üç hastada karaciğer metastazının primer odağı tespit edilememiş olup, kalan hastalarda metastazların 4 ü mide, 3 ü pankreas, 7 si meme, 9 u ince barsak kökenliydi; bunların dışında duodenum, safra kesesi, böbrek, adrenal korteks, dalak, uvea, akciğer, cilt, testis, başboyun ve jinekolojik kökenli metastazlar da bulunmaktaydı. Hastaların 38 inde tanı anında karaciğer metastazı mevcuttu ve karaciğere yönelik girişim primer tümör cerrahisi ile eş zamanlı yapılmıştır. Diğer hastalarda primer tümöre yönelik cerrahi ile karaciğer rezeksiyonu arasındaki ortanca dönem 6. ay olarak saptanmıştır. Seksen üç hastaya non-anatomik karaciğer rezeksiyonu, 8 hastaya sağ lobektomi, 3 hastaya sol lobektomi, 7 hastaya sol lateral segmentektomi, 7-5 -

52 hastaya segmenter rezeksiyon, birer hastaya da genişletilmiş sağ lobektomi ve kaudat lobektomi yapılmıştır; yirmi hastaya eş zamanlı birden fazla girişim, ayrıca 9 hastaya da ameliyat sırasında radyofrenaks ablasyon uygulanmıştır. Ameliyat sonrası mortalite izlenmemiştir. Cerrahi spesimenlerde ortalama metastaz boyutu 4.4 cm idi (0.5-7). Ortanca takip süresi 3 aydır (0.-8.8), bu süre zarfında 50 hastada karaciğerde rekürren metastatik kitle saptanmış, altı hastaya tekrar cerrahi girişim uygulanmıştır. Takip sırasında 4 hasta exitus olmuştur. Sonuç:Karaciğer cerrahisindeki gelişmelerle birlikte, seçilmiş hastalarda non-kolorektal karaciğer metastazılarına da cerrahi girişimler uygulanmaktadır. Uygulanan cerrahinin uzun dönem sonuçları ile ilgili veri artışı, uygulamanın gerekliliği ve etkinliği konusunda daha net bilgilere sahip olunmasını sağlayacaktır. S-05 Metastatik karaciğer tümörlerinde radyofrekans ablasyon tedavisi ve uzun dönem sonuçları Ali Eba Demirbağ, Gürel Neşşar, Hakan Uzunoğlu, Mustafa Özdemir, Zişan Sakaoğulları 3, Mehmet Ali Çaparlar, Seda Yamak 3, Okan Akhan 4 Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği, Radyoloji Bölümü, 3 Patoloji Laboratuvarı, 4 Radyoloji AD, Ankara Giriş Karaciğer (KC) metastazlarında primer tümör ve KC rezeksiyonu ile kombine edilerek veya edilmeden uygulanan radyofrekans ablasyon (RFA) işleminin etkinliği klinik araştırmalarla kanıtlanmış ve 009 dan beri NCCN rehberlerinde bir tedavi seçeneği olarak yerini almıştır. Amaç:Çalışmada kolorektal ve Oddi sfinkter adenokarsinomu ile, mide ve pankreas nöroendokrin tümörlerinin KC metastazları için uygulanan RFA tedavisinin uzun dönem sonuçları sunulmuştur. Gereç ve Yöntem:Aralık 00-Şubat 05 tarihleri arasında KC metastazı saptanan 8 hastada ( Kadın, 7 Erkek, yaş ortalaması yıl), yazılı onam alındıktan sonra, primer tümör ve/veya metastaz rezeksiyonu ile birlikte, veya yalnız, 58 seansta 78 lezyona ultrasonografi eşliğinde RFA yapıldı. Olguların 4 ünde(%85.7) primer tümör kolorektal adenokarsinom, metastazlar 4 olguda senkron, 4 olguda metakron idi. Bağımsız değişkenler yaş, cinsiyet, primer tümör, metastazların lokalizasyon, sayı ve çapları, CEA, rezeksiyonlar, RFA, interval zamanı, neoadjuvan ve adjuvan kemoterapi; bağımlı değişkenler komplikasyonlar, nüks, mortalite ve sağkalım süresi idi. Hastalar multidisipliner yaklaşımla prospektif olarak ortalama (medyan:8; range:-4) ay izlenip sonuçlar kaydedildi. Çapraz tablolarda alt gruplar ki-kare testi, senkron ve metakron tümörlü olguların sağkalım eğrisi Kaplan-Meier log-rank yöntemiyle karşılaştırıldı. BULGULAR: KC de ortalama metastaz sayısı (medyan:3; range:-3), metastaz çapı mm(medyan:30;range:0-9), RFA yapılan metastaz sayısı.8+.(medyan:.5; range:-5) idi. Tedavi öncesi 5 olgu neoadjuvan tedavi aldı. Rezeksiyon işlemlerine bağlı olarak üç olguda gelişen intra abdominal abse tomografi eşliğinde drene edildi. Erken dönemde mortalite olmadı. Postoperatif dönemde 7 olguya (%96.4) adjuvan kemoterapi verildi. İzlemde toplam 6 olgu (%57.) kaybedildi. Hastaların,,3,4 ve 5 yıllık sağkalım oranları sırasıyla %96.; %7.7; %36.8; %3.6 ve %., toplam sağkalım %4.9 oldu. İki olgu (%7.) tam remisyonda olup, kalan hastalar stabil hastalık veya progresyon halinde adjuvan tedaviye devam etmektedir. Sonuç:Bu prospektif çalışma sonuçlarına göre RFA, rezeksiyonla birlikte veya rezeksiyonun yapılamadığı metastatik KC tümörlerinde güvenle uygulanmıştır. Rezeksiyon ve RFA tedavisini karşılaştıracak randomize çalışma yapmak çok güçtür, bu nedenle her iki yöntemin birbirinin tamamlayıcısı olarak kullanılabileceği ve sağ kalıma olumlu etkiler yaptığı düşünülmektedir

53 S-06 Künt karın travmalarında serum transaminaz seviyelerinin karaciğer yaralanmasında öngörücü değeri Aylin Acar, Tolga Canbak, Fatih Başak, Adnan Özpek, Ali Kılıç, Gürhan Baş Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Karaciğer künt karın travmalarında sık olarak yaralanmaktadır. Bu çalışmada, künt karın travmalı hastalarda serum transaminaz düzeylerinin karaciğer yaralanmasındaki (KY) öngörücü değeri irdelendi. Materyal-metod: Künt karın travması nedeniyle tarihleri arasında yatırılarak tedavi edilen hastalar değerlendirildi. Hastaların demografik verileri, serum transaminaz değerleri, American Association for the Surgery of Trauma ya göre bilgisayarlı tomografi görüntülerindeki KY dereceleri, ʻInjury Severity Score (ISS) incelendi. Çalışma verileri değerlendirilmesinde; tanımlayıcı istatistikler (ortalama, standart sapma ve frekans), verilerin karşılaştırılmasında t-test, Kruskal Wallis, Mann Whitney U test ve eşik değer tespitinde ROC analizi kullanıldı. Anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirildi. Bulgular: Künt karın travmalı 85 hastanın 4 ü (%78,6) erkek ve 6 i (%,4) kadındı. Ortalama yaş 39,87±5,8 (8-86) idi. Elli (%7,5) hastada karaciğer yaralanması mevcuttu. KY olan hastaların 4 si (%84,0) erkek, 8 i (%6,0) kadın ve KY olmayan hastaların 8 si (%77,4) erkek ve 53 ü (%,6) kadındı. KY olan hastaların ortalama yaşı 40,6±6,89 ve KY olmayan hastaların ortalama yaşı 39,7±5,6 idi (p=0,73). Hastaların 84 ünde (%64,5) birden fazla organ yaralanması mevcuttu. KY olan hastalarda ISS (3,6±,49), KY olmayan hastalara (9,3±3,5) göre daha yüksekti (p=0,044). Mortalite 7 (%9) hastada görüldü ve bu hastaların 8 inde karaciğer yaralanması mevcuttu. KY dereceleri incelendiğinde; 6 sında birinci, 5 inde ikinci, 4 ünde üçüncü, sinde dördüncü ve 3 ünde beşinci derece yaralanma tespit edildi. KY olan hastaların AST ve ALT değerleri belirgin olarak yüksek saptandı (sırasıyla KY olan ve olmayan değerler; AST 30±80 & 87±0 p=0,00 ve ALT 3±34 & 75±46 p=0,00). KY dereceleri arasındaki karşılaştırma için birinci ve ikinci derece yaralanmalar bir grup; üçüncü, dördüncü ve beşinci derece yaralanma olanlar ikinci grup olarak değerlendirildiğinde, grupların transaminaz değerleri arasında anlamlı fark saptandı (sırasıyla, AST 08±30 & 453±94, p=0,00; ALT 95±8 & 56±356, p=0,00). ALT 50 ve AST 33 üzeri değerlerde %95 spesifite ile KY yi göstermektedir. Sonuç: Künt karın yaralanmalarında serum transaminaz yüksekliği KY de öngörücüdür ve bu yükseklik KY derecesi ile uyumlu olarak daha belirgindir. S-07 Pankreasın solid psödopapiller neoplazileri: Literatür eşliğinde klinik olgularımızın sunumu Alper Uğuz, Avni Can Karaca 3, Ela Ekmekcigil, Ömer Vedat Ünalp, Oktay Tekeşin, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İç Hastalıkları AD, İzmir 3 Denizli Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Denizli Amaç: Solid psödopapiller neoplaziler(spn), pancreas tümörleri arasında %- sıklığında gözlenen, son derece nadir rastlanan tümörlerdir. Klinik deneyimimiz ile SPNler üzerine gelecekte daha kapsamlı ve ileri incelemelere katkı sağlamayı amaçladık. Yöntem: yılları arasında pankreatik rezeksiyon uygulanan 36 hastanın verileri retrospektif olarak analiz edildi. Patoloji sonuçları doğrultusunda SPN tanısı alan 4 olgu çalışmaya dahil edildi. İstatistik verileri, SPSS version 6.0 (SPSS Inc., Chicago,Illinois, USA) ile analiz edildi. BULGULAR: Demografik veriler yönünden incelendiğinde, 9 bayan ve 5 bay hasta ile beraber yaş ortalaması 47. idi. Tümoral lezyonların çoğunlukla pankreas kuyruk ( olgu, %45.8) bölgesinde yerleşimli olması nedeniyle en çok tercih edilen yöntem distal pankreatektomi oldu. Ortalama tümor çapı 5.8cm (-9cm) idi. Kapsular invazyon sıklıkla ( olgu, %50) gözlemlenirken, vaskuler invazyonun çok nadir olduğu görüldü ( olgu, %4.). Perinöral invazyon, 8 olguda en sık gözlenen mikroskopik bulguyken (%75), immunohistokimyasal olarak en sık beta-cadherin in pozitif

54 olduğu gözlemlendi ( olgu, %9.7). Belirteçleri incelediğimizde CD56 ( olgu, %87.5), CD0 ( 9olgu, %79.), alfa -antitripsin (8olgu, %75), nöron spesifik enolaz (8olgu, %75), snaptofizin (7olgu, %70.8) ve vimentin (7 olgu, %70.8) pozitif olduğu gözlemlendi. Nükleer atipi, 6 olguda % 66.7 sıklığında mevcutken Ki-67 indeksi % 4.5 (0-5%) idi. Ortalama izlem süresi 60 ay olan hastaların; ortalama tahmini yaşam süresi 44.5 ay ve median yaşam süresi 49.6 idi. Sonuç: Solid psödopapiller neoplazi için uygulanan tanısal yöntemler içerisinde belirgin görüntüleme ve histopatolojik bulgular mevcuttur. Tanıda SPN şüphesi bulunan hastalarda, uzun dönem yaşam beklentisi ile cerrahi rezeksiyon uygulanmalıdır. S-08 BNIP3L ekspresyonu hipoksi ve p53 ile indüklenir ve pankreatik duktal adenokarsinonomda daha kötü bir prognoz ile ilişkilidir Sencer Göklemez, İbrahim Büdeyri, Simone Hausmann, Christoph W. Michalski 3, Nathalia A. Giese 3, Helmut Friess, Jörg Kleeff, Mert Erkan Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Cerrahi AD, İstanbul Münih Teknik Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Münih 3 Heidelberg Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Heidelberg Giriş: BNIP3 ve BNIP3L hipoksi ile indüklenen proapoptotik Bcl- proteinleridir. Transmembran domainlerinde %80 homoloji mevcuttur. Pankreas duktal adenokarsinomunda (PDAK) BNIP3 kaybı apoptoz direnci ve kötü prognoz ile ilişkiliyken, BNIP3L nin rolü bilinmemektedir. Gereç ve Yöntem: BNIP3L ekspresyonunu değerlendirmek için cdna-microarray, kantitatif RT-PCR ve immunoblot teknikleri kullanıldı. BNIP3L ekpresyonu ile PanIN lezyonlarının derecesi, tümörlerin p53 mutasyon durumu ve hastaların hayatta kalması arasındaki korelasyon, PanIN doku microarrayleri (n=88), normal pankreas dokusu (n=0), kronik pankreatit (n=0) ve PDAK (n=48) dokuları kullanılarak yarı kantitatif immünohistokimya ile analiz edildi. PDAK hücre hatlarında BNIP3L ekspresyonu sirna ve hipoksi yoluyla modüle edildi. Kemoterapötik ajanların pankreas kanseri hücrelerindeki etkisi ise MTT tahliliyle değerlendirildi. BULGULAR: Lineer regresyon analizi istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde pankreatik dokularda BNIP3 ve BNIP3L mrna ekspresyonlarının ters olduğunu ortaya çıkardı (Pearson Testi, R:0.98, p<0.000). Normal pankreasla kıyaslandığında, BNIP3 mrna ekspresyonu pankreas kanseri hücrelerinde %80 azalmışken, BNIP3L ekspresyonun 4 katına çıktığı saptandı (p<0.00). Sekiz değişik PDAK hücre hattında BNIP3L ekspresyonu hipoksi yoluyla indüklenip ortalama 9 katına çıkmıştır. Dokularda, p53 mutasyonunun olduğu kanser hücrelerinde BNIP3L ekspresyonunun zayıf olduğu veya mevcut olmadığı gözlendi. BNIP3L nin baskılanması kanser hücre hatlarında kemoterapi direncini etkilememiştir. Tek değişkenli analizde BNIP3L-pozitif hastaların hayatta kalma süresinin BNIP3L-negatif hastalardan daha kısa olduğu görülmüştür. (6.6 ay vs. 34. ay, p=0.043). Çok değişkenli analizde, tümörün diferansiyasyon derecesi hayatta kalmayı etkileyen tek faktördür. Sonuç: BNIP3 ve BNIP3L ekspresyonları arasında ters korelasyon vardır. BNIP3L hipoksi ve p53 ile indüklenir. BNIP3 ün aksine, pankreas tümörlerinde BNIP3L nin yüksek ekspresyonu kemoterapi direncinden bağımsız olarak kısa sağkalımla ilişkilidir

55 S-09 Major HPB ameliyatlarda preoperatif açlık gerekir mi? Rıza Haldun Gündoğdu, Mustafa Ömer Yazıcıoğlu, Pamir Eren Ersoy, Soner Akbaba, Ogtay Nasrullayev, Burak Çiftçi Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Ankara Giriş: Büyük hepatopankreatobiliyer ameliyatlardan önce hastanın en az 8- saat süreyle aç bırakılması gerektiğine inanılır. Son zamanlarda preoperatif açlık protokollerinin değişmesi ile postoperatif metabolik durumda ciddi bir iyileşme sağlandığı gösterilmiştir. Ameliyat öncesi aç bırakma yerine karbonhidrat solüsyonu içirilmesi tüm sonuçları olumlu etkilemektedir. Amaç: Büyük ameliyatlardan önce aç bırakmak yerine oral karbonhidrat solüsyonu içirilmesinin postoperatif bulantı, kusma ve ağrıya etkisini değerlendirmek amacıyla bir çalışma planlandı. Gereç ve Yöntem: Büyük HPB cerrahisi planlanan hastalardan Grup A ya (çalışma) ameliyat öncesi oral karbonhidrat solüsyonu verildi. Grup B deki (kontrol) hastalar ameliyattan önceki akşamdan itibaren aç bırakıldı. Laparaskopik kolesistektomi yapılan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Postoperatif ilk 6 ve 4.saatteki bulantı, kusma ve ağrı skoru belirlenerek analiz edildi. BULGULAR: İlk 6 saatteki bulantı skoru A grubunda daha düşük olmasına rağmen 4 saatin sonundaki değerlendirmede fark yoktu. Kusma, hem 0-6, hem de 6-4 saatlik periyodlarda A grubunda daha azdı. Ağrı skoru A grubunda hem 6 saatte ve hem de 4 saatin sonunda daha düşük olarak saptandı. Gruplardaki hasta sayıları henüz 5 er olduğu için istatistiki değerlendirme yapılamadı. Sonuç: Preoperatif aç bırakma yerine, oral karbonhidrat solüsyonu verilmesinin büyük HPB ameliyatlardan sonraki bulantı, kusma ve ağrı üzerine olumlu etkisi vardır. Ameliyattan saat öncesine kadar bu sıvıların kullanılması ek sorunlara neden olmaz. S-0 Acil hepatopankreatikobilier cerrahi vakaların değerlendirilmesi Emil Guseinov, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara GİRİŞ: Cerrahi,yoğun bakım ve anestezideki gelişmelerle birlikte hepatopankreatikobilier cerrahi düşük morbidite ve mortalite ile uygulanabilmektedir.acil hastalarda uygulanan cerrahi sonuçları,elektif cerrahi sonuçlarına göre farklılık gösterebilmektedir. AMAÇ: Bu çalışmanın amacı HÜTF Genel Cerrahi AD da akut hepatopankreatikobilier patolojiler nedeni ile cerrahi uygulanan hastaların değerlendirilmesidir. MATERYAL-METOD: HÜTF Genel Cerrahi AD da Ocak 998- Ocak 05 tarihleri arasında akut HPB patoloji nedeni ile cerrahi uygulanan hastalardan dosya bilgilerine ulaşılabilenler çalışmaya dahil edilmiştir.hastalar demografik bulguları,ameliyat öncesi tanıları,uygulanan cerrahiler,ameliyat öncesi takip süresi,ameliyat sonrası yoğun bakım ve hastanede kalış süreleri,kullanılan antibiyotikler,beslenme şekilleri,morbidite ve mortalite açısından değerlendirilmiştir. BULGULAR: Ocak 998-Ocak 05 tarihleri arasında HÜTF Genel Cerrahi AD da akut HPB patoloji nedeni ile ameliyat edilen hasta sayısı 534 olarak saptanmıştır.hastaların 30 u erkek (%43,), 304 ü kadın (%56,9) olarak saptanmıştır. Hastaların ortalama yaşı 39,73 (minimum 4,maksimum 73) olarak saptanmıştır. Ameliyat nedenleri 435 hastada akut kolesistit,4 hastada akut pankreatit,6 hastada iyatrojenik safra yolu yaralanması,5 hastada perfore safra kesesi, 58 hastada kolanjit, 6 hastada karaciğer yaralanması olarak tespit edilmiştir

56 Akut kolesistit nedeni ile ameliyata alınan 435 vaka laparoskopik başlanmıştır. 8 tanesinde sistik kanal güdük kaçağı saptanmıştır (%,8). 3 tanesinde koledok yaralanması olmuş (%0,68) ve bunların tanesinde post operatif mortalite izlenmiştir. (%0,) Akut pankreatit nedeni ile ameliyata alınan 4 hastada morbidite ve mortalite izlenmemiş olup, bunların 3 tanesine yıkama ve drenaj uygulanmış, bir tanesine de debritman ve drenaj uygulanmıştır. Tüm acil HPB cerrahileri içinde toplamda 6 tane safra yolu yaralanması olmuştur. Bunların 0 tanesine koledok eksplorasyonu +T tüp konulması yapılmış ve 6 tanesine de koledokoduodenostomi yapılmıştır. Mortalite ameliyat sonrası hastada görülmüştür. Karaciğer yaralanması nedeni ile alınan hastalarda kesici delici alet yaralanması, araç içi ve dışı trafik kazaları, ateşli silah yaralanması ve yüksekten düşme başlıca sebepleri oluşturmuştur. 6 hastadan, 4 hastada morbidite, hastada mortalite saptanmıştır. SONUÇ: Doğru hasta değerlendirme,uygun ameliyat öncesi hazırlık,ameliyat yöntemi ve ameliyat sonrası bakım ile acil HPB cerrahi düşük morbidite ve mortalite ile uygulanabilmektedir. S- Ksantogranülomatöz kolesistit: 08 olgunun analizi Osman Yücel, Mehmet Ali Uzun, Metin Tilki, Sevcan Alkan, Zeynep Gamze Kılıçoğlu, Ceren Canbey Göret 3 Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, Radyoloji, 3 Patoloji, Kliniği, İstanbul Amaç: Ksantogranülomatöz kolesistit akut veya kronik inflamasyonla seyreden, safra kesesi duvarında asimetrik kalınlaşmaya neden olan nadir bir kolesistit seklidir. Bu durum safra kesesi kanseri ile benzerlik gösterir. Ksantogranülomatöz kolesistit olan hastalar değişik klinik tablolara sahip olabilirler. Çalısmamızda bu nadir hastalığın klinik belirtileri ve tedavi yöntemlerini irdelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bir eğitim ve araştırma hastanesinde gerçekleştirilen bu retrospektif çalışmada yılları arasındaki olgular irdelendi. 796 kolesistektomi piyesinin histopatolojik kayıtları incelenerek ksantogranülomatöz kolesistit tanısı alan olguların verilerine ulaşıldı. Klinik, radyolojik, cerrahi, histopatolojik verilerle postoperatif sonuçlar incelendi. BULGULAR: Çalışma sürecinde histopatolojik tanı alan 08 ksantogranülomatöz kolesistit olgusu saptandı. Olguların 56 sı erkek, 5 si kadın olup erkek/kadın oranı.07 olarak bulundu. Olguların ortalama yaşı 6.3 idi. Tüm olgularda ultrasonografi, kolanjit, obstrüktif ikter veya karsinom şüphesi olan olgularda bilgisayarlı karın tomografisi (BT), manyetik rezonans görüntülemesi(mr/mrcp), endoskopik retrograd kolanjio pankreatografi (ERCP) gibi görüntüleme yöntemleri uygulandı. 54 (%50) olguya açık, 3 (%9) olguya laparoskopik kolesistektomi uygulandı. 3 (%) olguda laparoskopiden açık kolesistektomiye dönüş gerekti. (%0.) olguda aşırı inflamasyon nedeni ile parsiyel kolesistektomi uygulandı. 5 (%3.8) olguda Mirizzi Sendromu ve (%.) olguda koledok taşı saptanarak uygun endoskopik ve cerrahi prosedürler ile tedavi edildi. Safra kesesi kanserine sadece iki olguda rastlandı ve radikal kolesistektomi ile tedavi edildi. Morbidite oranı 8.3 % olup mortaliteye rastlanmadı. Sonuç: Ksantogranülomatöz kolesistit nadir bir kolesistit şekli olup safra kesesi kanserini taklit edebilir. Ultrasonografinin yanı sıra şüpheli durumlarda ek görüntüleme yöntemleri ve intraoperatif frozen çalışması tanıda yararlı olmaktadır. Bu olgularda laparoskopik kolesistektomiden açık operasyona dönüs oranı yüksek olarak gözlendi. Gerektiğinde operasyonun emniyeti için parsiyel kolesistektomi uygulandı. Radikal cerrahi yapmadan önce tanının intraoperatif frozen incelemesiyle histopatolojik olarak doğrulanması gerektiğini düşünmekteyiz

57 S- ERCP, PTK, safra yolu yaralanması Afi q Afi q Qocayev, Erhan Hamaloğlu, Derya Karakoç Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara Giriş: Safra yolu yaralanmalarının çoğu iyatrojeniktir, nasıl önlenebileceği ve tedavi yöntemleriyle ilgili tartışmalar devam etmektedir. Amaç: bu çalışmanın amacı hütf genel cerrahi ana bilim dalında safra yolu yaralanmaları nedeniyle ameliyat edilen hastalarda risk faktörleri, tanı ve tedavi yöntemleri retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Gereç ve yöntem: Ocak 004 ve ocak 04 tarihleri arasında hütf genel cerrahi ana bilim dalında iyatrojenik safra yolu yaralanması nedeniyle tedavi edilen hastalar demografik verileri, yaralanma nedeni, ani konulma zamanı, yaralanma tipi, tanı ve tedavi yöntemleri, morbidite ve mortalite oranları açısından değerlendirilmiştir. Bulgular: bu çalışmada iyatrojenik safra yolu yaralanması olan 35 hasta değerlendirilmiştir. Yaralanmaların 30 u (%85- i) diş merkezde gerçekleşmiştir. Hastaların 7-si(%77-si) kadın ve yaş ortalaması 47 olarak saptanmiştir.yaralanmarin 7-si(%77-si) laparoskopik kolesistektomi 5-i(%4) açık kolesistektomi sırasında meydana gelmiştir. Hastaların 5-i(%7-i) akut kolesistit nedeniyle acil şartlarda ameliyata alınmıştır. Hastaların sadece 8-de(%3-de) yaralanma kolesistektomi esnasında fark edilmiştir, geriye kalan 7 hasta(%77) postoperatif saptanmıştır. Tanıda us, abdominal bt, mrcp, ercp, ptk gibi yöntemler kullanılsa da kesin tanı aracı ercp ve ptk idi. Hastaların 8-de(%5-de) ercp ve ptk kullanılmıştır. En çok rastlanan yaralanma tipi strasberg tip d olup-(%34) hastada saptanmıştır. Hastaların -ne(%60-na) roux-y hepatikojejunostomi, 8-ne(%3-ne) cerrahi dişi minimal invaziv yöntemler uygulanmıştır. Onarım amaçlı uygulanan ameliyatların 8-i(%80-i) elektif şartlarda yapılmıştır. Kliniğimizde onarım amaçlı yapılan ameliyatlardan sonra 3 hasta exitus olmuştur. postopertif erken dönemde 3(%8,6) hastada batiniçi apse gelişmiş ve perkutan yolla drene edilmiştir. Bir hastada safra fistülü, bir hastada yara yeri enfeksiyonu oluşmuştur. postoperatif geç dönemde 7 (%6) hastada benign biliyer striktür gelişmiştir. Bunlardan 3-üne reopreasyon yapılmış, diğerleri cerrahi dişi yöntemlerle tedavi edilmiştir. preoperatif dönemde perkutan biliyer kateter uygulanan hastaların sadece -sinde benign striktür oluşmuştur. Sonuç: bizim serimizde iyatrojenik safra yolu yaralanmaları genellikle laparoskopik kolesistektomi sonrası oluşmuştur. Akut kolesistit, acil şartlarda ameliyat yapılması risk faktörleri olarak belirlenmiştir. tanıda ercp ve ptk en sik kullanılan yöntemlerdir. preoperatif perkutan biliyer kateter uygulanan hastalarda cerrahi ameliyat sonrası benign striktür gelişme riski düşüktür. S-3 Akut karaciğer yetersizliğinde transplantasyon: İstanbul Tıp Fakültesi deneyimi İstanbul Tıp Fakültesi Karaciğer Nakli Ekibi Adına İlgin Özden İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, İstanbul Giriş: Acil karaciğer nakli, yoğun bakım desteğine rağmen iyileşmeyen akut karaciğer yetersizliği vakalarının tek tedavi yöntemidir. Amaç: İstanbul Tıp Fakültesi nin güncel sonuçlarını irdelemek. Hastalar ve yöntemler: yılları arasında, akut karaciğer yetersizliği sebebiyle karaciğer nakli yapılan 37 hastanın [3 erkek, 4 kadın; ortanca (sınırlar) yaş: 5(-6)] sonuçları, geriye dönük olarak incelenmiştir. BULGULAR: Etiyolojik faktörler şunlardır: toksik ajanlar (0; mantar 8, bitki çayı ), viral hepatit (7; B hepatiti 6, A hepatiti ), Wilson hastalığı (5), otoimmün hepatit (3), fulminan Budd-Chiari sendromu (); 0 vaka kriptojenikti. Toplam 9 hastaya kadaverik organlar nakledilmiştir (3 ü split karaciğerlerden sol lateral seksiyonlar, biri, sağ lobda kist hidatik olan karaciğerden reduced sol lateral seksiyon); 8 hastaya canlı vericiden nakil yapılmıştır (4 sağ lob ve 4 sol lateral seksiyon)

58 Bir hasta (% 3), ameliyat sonrası ikinci günde, çalışan bir grefle, çoğul organ yetersizliği sebebiyle kaybedilmiştir. En sık görülen erken komplikasyon bakteriyel infeksiyonlardı (7/36; % 75); bunu ameliyat sonrası deliryum (5/36; 4%) (psikotrop ajanlarla tedavi) ve ağır akut rejeksiyon (4/36; %) (yüksek doz steroid ile tedavi) izlemiştir. Birer hastada, akut böbrek yetersizliği (hemodiyalizle sekelsiz iyileşme), trombotik trombositopenik purpura (plazmaferezle tedavi), uzamış entübasyona bağlı trakea stenozu (çıkarılabilir stentle tedavi), kıvrılmaya bağlı nonanastomotik hepatik arter stenozu (anjioplasti ile palyasyon), nüks otoimmün hepatit (immünosüpresyon protokolü değiştirilerek tedavi), tetraparezi (fizik tedavi ile tam iyileşme), idiopatik çekum perforasyonu (geçici kolostomi), beyinde mantar infeksiyonu (antifungal tedavi),takrolimusa bağlı inatçı sağ plörezi (ilaç değişimi ile kaybolmuştur) ve koledokokoledokostomi darlığı (endoskopik stentleme ile tedavi) gelişmiştir. Uzun vadeli izlemde üç hasta, ameliyat sonrası ikinci ve üçüncü yıllar içinde infeksiyöz sebeplerle kaybedilmiştir. Genel gref ve hasta sağkalımı 33/37 dir (% 89). Sonuçlar: Kadaverik organların paylaşımındaki gelişmeler, mümkün olduğunda split grefler kullanılması, uygun durumlarda canlı vericiden nakil yapılması, yoğun bakım tedavisine rağmen durumu bozulan hastalarda, yüksek erken morbiditeli olsa da, başarılı sağkalım sonucu sağlamaktadır. S-4 Canlı vericili karaciğer transplant hastalarında geç dönem ortaya çıkan akut rejeksiyonun insidansı, risk faktörleri ve immünsüpresif ajanların rolü Mücahit Özbilgin, Tufan Egeli, Tarkan Ünek, Sevda Özkardeşler, Vildan Avkan Oğuz 3, Özgül Sağol 4, Şule Özbillgin, Aylin Bacakoğlu, İbrahim Astarcıoğlu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, 3 Enfeksiyon Hastalıkları AD, 4 Patoloji AD, İzmir Amaç: Canlı vericili karaciğer transplantasyonu(cvkt) nda en sık karşılaşılan problemlerden birisi akut rejeksiyondur. Transplantasyonun 6.ayından sonra görülen rejeksiyonlar, geç dönemde ortaya çıkan akut rejeksiyon (GOAR) olarak tanımlanır. Çalışmamızda; canlı vericili karaciğer transplantasyonu alıcılarında görülen GOAR un insidansı, risk faktörleri ve immünosüpressif ajanların etkinliği araştırıldı. METOD: Kliniğimizde Haziran 000-Şubat 04 yıllarında yapılan 8 yaşından büyük, en az 6 ay takip edilen CVKT hastasının kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. GOAR hastalarının; demografik verileri, metilprednizolon ve immünsüpresif ajanların rejeksiyondan önceki dozları ve kan düzeyleri, karaciğer biyopsilerinin histopatolojik incelemeleri ve komorbiditeleri incelendi. Hastaların, olması gereken greft ağırlığı/mevcut greft ağırlığı oranı, soğuk iskemi süreleri, Child ve MELD skorları değerlendirildi. BULGULAR: hastanın nde(%9.9)(6 erkek/5 kadın) GOAR görüldü. Ortalama; yaş 46(33-58),izlem süresi 6.(6-5)ay, GOAR gelişme zamanı 6.4(7-77) aydı. Hastaların tanesi(%57.) Tacrolimus, 9 tanesi(%4.9) Cyclosporine kullanmaktaydı. Tacrolimus grubundaki hastanın 6 sında(%50) kan ilaç düzey 5 ng/ml ve Cyclosporine kullanan 9 hastanın 6 sında(%66.6) kan ilaç düzeyi 400 ng/ml olarak tesbit edildi. GOAR tedavisinde iki doz pulse metilprednizolon(5mgr/kg steroid) uygulandı. Transplantasyon sonrası ilk 6 ayda histopatolojik tanılı 9 akut rejeksiyon (AR) hastasından, (%) tanesinde GOAR saptandı. Karaciğer fonksiyon testleri yüksekliği ve klinik şüphe ile AR tanısı konulan 35 hastadan, 5(%4.) tanesinde GOAR gelişti. GOAR görülen transplant hastalarında uzun dönemde bilier komplikasyonlar, greft kaybı ve ölüm sıklığında artma görülmedi. Çalışmada Cyclosporine-MMF kullanan grupta, Tacrolimus-MMF kullanan gruba göre anlamlı olarak daha sık GOAR geliştiği saptandı (p=0.05). Ayrıca kan grubu uyumlu olan grupta, identik olan gruba göre GOAR ın istatistiksel olarak daha yüksek oranda geliştiği saptandı (p=0.08). SONUÇ: Karaciğer nakli sonrası GOAR gelişme riski ile kullanılan immünosüpresyon rejimi ve kan grubu uyumu arasında anlamlı ilişki vardır. Bu bulgular GOAR riski yüksek olan hastalarda yakın takip ve erken tedavi şansı sağlayabilir

59 S-5 Karaciğer nakli serimizde hepatosellüler kanser olgularının değerlendirilmesi Gültekin Hoş, Yücel Yankol, Nesimi Mecit, Gökhan Ertuğrul, Turan Kanmaz, Koray Acarlı, Münci Kalayoğlu Memorial Şişli Hastanesi, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Organ Nakli Merkezi, İstanbul GİRİŞ: Karaciğerin en sık görülen primer habis tümörü olan hepatosellüler karsinom (HCC), tedavi alternatiflerindeki gelişmelere rağmen halen ciddi bir morbidite ve mortalite nedenidir. Uzunca bir dönem rezeksiyon tek potansiyel küratif tedavi olmuşsa da son yıllarda uygun hastalarda karaciğer nakli HCC tedavisinde giderek artan oranda yer almaktadır. AMAÇ: Bu çalışmada karaciğer nakli serimizdeki HCC olgularının retrospektif analizi yapılmış ve pognozda etkili faktörler araştırılmıştır. GEREÇ ve YÖNTEM: Ekim 006 ile Aralık 04 tarihleri arasında merkezimizde karaciğer nakli yapılan 756 hasta içinden HCC tanısı olan 33 olgu retrospektif incelenmiştir. BULGULAR: Hastaların ortalama yaşı 54. ( -74 ), erkek/kadın oranı 4: dir. Hasta grubunun % 53 ünde ( n= 7) kronik Hepatit B enfeksiyonu ve % 8 inde (n=4) kronik Hepatit C enfesiyonu saptandı. Tümörlerin % 60.9 ü (n=8 ) Milan kriterlerine uygun nitelikte bulundu. 46 (% 34.5 ) hastaya kadavra donörden tüm karaciğer, 85 (% 63.9) hastaya canlı donörden sağ lob, (%.5 ) hastaya canlı donörden sol lob nakli yapıldı. Hastalarımızdan 8 i (% 6) perioperatif gelişen komplikasyonlar nedeniyle kaybedildi. Takipte olan hastalarımızdan inde (%5,8 ) nüks hastalık tespit edildi. 8 hasta nüks tespit edildikten sonra hastalık nedeniyle kaybedildi. 5 yıllık sağkalım oranları AFP değeri 00 ng/ml nin altında olan hastalarda % 78.7 iken AFP 00 ng/ml olan hastalarda % 50.; iyi diferansiye olgularda %87.7 iken kötü diferansiasyon gösterenlerde % 3.8; mikrovasküler invazyon olmayanlarda % 85. iken olanlarda ise % 4.4 idi. Milan kriterleri içindeki olgularda yıllık ve 5 yıllık sağkalım % 9. ve % 8.4 iken, dışındaki olgular için sırasıyla % 84. ve % 5.6 idi. SONUÇ: HCC nedeniyle karaciğer nakli yapılan hastaların survilerini etkileyen temel faktörler tümörün diferansiasyon derecesi, mikrovasküler invazyon durumu, AFP düzeyi ve Milan kriterlerine uygunluk durumudur. Karaciğer sirozu ile birlikte seyreden HCC vakalarında en etkin tedavi seçeneği karaciğer transplantasyonudur. S-6 Karaciğer nakli sonrası biliyer komplikasyonlar Tarkan Ünek, Mücahit Özbilgin, Tufan Egeli, Mesut Akarsu, Aylin Bacakoğlu, Sedat Karademir, İbrahim Astarcıoğlu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi, İç Hastalıkları AD, Gastroenteroloji Bölümü, İzmir Giriş ve Amaç: Biliyer komplikasyon(bk)lar, karaciğer nakli (KN) sonrası morbidite ve mortalitenin en sık nedenidir. Önceki çalışmalarda BK lara bağlı morbidite %50, mortalite ise %5-30 oranlarında bildirilmekteyken, günümüzde cerrahi teknikteki ilerlemeler, immünsüpresyon ve organ preservasyonundaki gelişmeler sayesinde BK lara bağlı morbidite %5-3, mortalite oranı ise %9 oranına düşmüştür. Bu bildiride merkezimize ait KN serisinde BK tartışıldı. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde Şubat 997- Şubat 05 tarihleri arasında 50 hastaya 56 KN uygulandı.50 hastanın 368(%70.7) i erkek, 5 (%9.3) si kadındı. Ortalama yaş 48. di.en sık KN nedeni hepatit B ve D ye bağlı sirozdu. 343(%65.) hastaya biliyobiliyer, 80(%34.) hastaya biliyoenterik ve 3(%0.5) hastaya da kombine biliyoenterik-biliyobiliyer anastomoz uygulandı. BULGULAR: 34(%6.4) hastada BK gelişti. BK gelişen hastaların 9(%85.) u erkek, 5(%4.7) i kadındı. Hastaların (%6.7) si canlı vericili KN, 3(%38.) ü ise kadaverik KN ydi. Bu hastaların 8(%8.3) ünde biliyobiliyer, 5(%4.7) inde biliyoenterik ve (%.9) inde ise kombine biliyobiliyer-biliyoenterik anastomoz uygulandı. Bu hastalarda KN endikasyonu hepatit B ve D enfeksiyonuna sekonder sirozdu. Gelişen BK komplikasyonları; (%35.) hastada anastomotik striktür, 8(%3.5) hastada safra kaçağı, 6(%7.6) hastada nonanastomotik striktür, 6(%7.6) hastada minimal safra yolu dilatasyonu ve (%5.8) hastada safra taşıydı. Bu hastalarda, kalsinörin inhibitör ağırlıklı immünosupresif kombinasyonlar

60 kullanılmaktaydı. (%35.) hastada tanı anında kolanjit mevcuttu. Tanıda manyetik rezonans kolanjiyopankreatikografi (MRCP), perkütan transhepatik kolanjiografi(ptk) ve endoskopik retrograd kolanjiyopankreatikografi(erkp); tedavide ise, PTK ve ERKP kullanıldı. 7(%0.5) hasta(6 biliyer sepsis, kronik rejeksiyon) BK nedeniyle öldü. Sonuçlar: Uygun cerrahi teknik ve hastaların postoperatif yakın izlemiyle, BK lar düşük düzeylerde tutulabilir. Gelişen komplikasyonların büyük bir bölümü de girişimsel yöntemlerle tedavi edilebilir. S-7 Kadaverik karaciğer naklinde safra yolu anastomozu kaçağını önlemek amaçlı fibrin yapıştırıcı kullanımı Serdar Topaloğlu, Adnan Çalık, Coşkun Aydın, Kadir Tomas Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Trabzon Giriş ve amaç: Fibrin yapıştırıcılar karaciğer rezeksiyonu sonrasında oluşabilecek kanama ve safra kaçağı gibi komplikasyonların gelişmesini önleyebilmektedir. Bu çalışmamızda prospektif olarak izlediğimiz kadaverik karaciğer nakli uygulanan hastalarda safra yolu anastomozu etrafına uygulanan fibrin yapıştırıcının etkilerini inceledik. Gereç ve yöntem: Ocak 0 ile Ocak 05 tarihleri arasında kadaverik karaciğer nakli uygulanan 0 hastaya safra yolu anastomozu etrafına fibrin yapıştırıcı uygulanmıştır. Hastaların ortalama yaşı 47.3 (6-63) olup i kadın 9 u erkekti. 9 hastaya uç-uca koledoko-koledokostomi (t-tüp uygulaması olmaksızın), bir hastaya ise hepatiko-jejunostomi uygulanmıştır. Batın dreni takibi ve abdominal bilgisayarlı tomografi yardımı ile safra kaçağı tanısı konulmuştur. BULGULAR: Karaciğer nakli yapılan 0 hastadan biri ameliyatın 48. saatinde primer non-fonksiyon nedeni ile kaybedilmiştir. Geri kalan 9 hastanın ikisinde (%0.5) safra kaçağı komplikasyonu görülmüştür. Safra kaçağı hastalardan birinde ameliyattan 7 gün sonra saptanmış olup, ERCP-sfinkterotomi ve stent uygulanması ile kontrol edilmiş, 6 aylık takip süresince ek sorun gelişmemiştir. Diğer hastada ise ameliyatın 8. günüde batında gelişen koleksiyon sonrası saptanmış, başarısız ERCP işlemi sonrasında re-operasyonda hepatiko-jejunostomi (internal stent konularak) yoluyla tedavi edilmiştir. Bu hastanın takibinde postopertif 0.ayda anastomoz darlığı gelişmiş, perkütan transhepatik kolanjiografi kateteri ve balon dilatasyon yöntemi ile anastomoz darlığı giderilmiştir. Ortalama 0 aylık takip süresince (-48 ay), diğer hastalarda safra yolu komplikasyonu gözlenmemiştir. Sonuç: Kadaverik karaciğer naklinde, safra anastomozu etrafına fibrin yapıştırıcı uygulaması safra yolu anastomozu kaçağını azaltmaktadır. S-8 Karaciğer operasyonları sonrası insizyonel herni gelişimi ve yaklaşımımız Coşkun Aydın, Kadir Tomas, Serdar Topaloğlu, Adnan Çalık Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Trabzon Giriş-Amaç: Karaciğer rezeksiyonu ve transplantasyonu için kullanılan insizyonlar standart karın cerrahisinde kullanılan insizyonlardan farklılık taşır. Sıklıkla j insizyonu ve Mercedes insizyonu tercih edilmektedir. Bu non-anatomik insizyonların takibinde insizyonel herni gelişimi önemli bir sorun teşkil etmektedir. Çalışmamızda karaciğer operasyonu yaptığımız hastalarda insizyonel herni gelişimi prospektif olarak değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza K.T.Ü Genel Cerrahi Kliniğinde Ocak 007 Aralık 04 tarihleri arasında karaciğer rezeksiyonu ve transplantasyonu yapılan ve postoperatif aydan uzun süre hayatta kalan hastalar dahil edildi. Serimizde karaciğer rezeksiyonu için sıklıkla (n=75/79) j insizyonu kullanılmış olup, 4 hastada Mercedes insizyonu kullanıldı. Karaciğer transplantasyonu yapılan 8 hastada Mercedes insizyonu kullanıldı. 97 vakanın 05 si (%53,9) erkek, 9 si (%46,70) kadın hastaydı. Ortalama yaş 55,3 (3-84) idi. Hastaların BMI ortalaması 6, kg/m (6-47) idi. 4 hastanın (%0.8) kronik hastalığı (DM, KAH, KOAH) bulunmaktaydı. 5 hasta (%,69) preoperatif kemoradyoterapi almıştı. Hastaların 9 unda (%9,64) preoperatif sarılık, 3 ünde (%,67) hipoalbüminemi mevcuttu. Hastaların 9 i (%96,95) elektif, 6 sı (%3,05) acil şartlarda opere edildi. Operasyon süresi ortalama 06,

61 dakika (30-70 dk.) idi. Ortalama kanama miktarı 706,4 ml ( ml)idi.hastaların postoperatif patoloji sonuçları incelendiğinde 8 i (%59,89) malign olarak raporlandı. Postoperatif dönemde 5 hasta (%5,88) kemoradyoterapi, 8 hasta (%9,3) immünsüpresif tedavi alırken, hastaların 5 hastada asit, 9 hastada sarılık, 33 hastada hipoalbüminemi görüldü. Postoperatif hastaların 46 sında (%3,35) pulmoner komplikasyonlar, sinde (%,0)kardiyovasküler komplikasyonlar, 3 ünde (%6,59) yara yeri enfeksiyonu, ünde (%6,09) yüzeyel safra kaçağı, inde (%0,05) bilier anastomoz kaçağı, 3 ünde (%,5) kanama, sinde eviserasyon (%,0) görüldü. 8 hasta (%4,06) reopere edildi. Hastalar post operatif dönemde.ay, 3.ay, 6.ay,.yıl ve devam eden yıllarda insizyonel herni açısından fizik muayene ve görüntüleme yöntemleri kullanılarak takibe alındı. 40 hastada (%0,30) insizyonel herni geliştiği görüldü. Bunların 4 üne (%0) insizyonel herni onarımı yapıldı. Sonuç: Serimizde, literatürde verilen insizyonel herni gelişim oranlarını (%-33 ) aşmayan bir herni sıklığı görülmüştür. İnsizyonel herni gelişimindeki faktörler irdelenmiştir. S-9 Hepatosellüler kanserlerde sağ kalım Zeki Yılmaz, Ertan Emek, Mitat Erdal Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hepatopankreatobilier ve Transplantasyon Cerrahisi, Kayseri AMAÇ: Hepatosellüler karsinom(hcc) dünyada 5. sıklıkta görülen ve kansere bağlı ölümlerde 3.sırada yer alan maliğn bir tümördür. Kliniğimiz Hepatopankreatobilier Cerrahi Biriminde, HCC nedeni ile opere edilen hastalarımızda sağ kalım sonuçlarını analiz ettik. YÖNTEM: Birimimizde, Ocak 005 ile 3 Aralık 04 tarihleri arasında 65 hastaya HCC nedeni ile karaciğer rezeksiyonu yapıldı. Bunlardan 33 ü sirotik ve 3 si nonsirotik HCC idi. Hastalar postoperatif.ay ve sonraki her 3 ayda bir yapılan poliklinik kontrolleri ile izlendi. Sağ kalım analizleri Kaplan-Meier yöntemi ile yapıldı. BULGULAR: Sirotik 33 HCC hastasından 7 si erkek, 6 sı kadın hasta idi. En küçük hasta 5, en yaşlı hasta 78 yaşında idi. Yaş ortalaması 63.3 yıl olarak hesaplandı. Sirotik hastalarda Kaplan Meier testi kullanılarak yapılan analizde ortalama sağ kalım 4,3+-,47 ay olarak hesaplandı. Yine aynı test ile tespit edilen sağ kalım oranları: yıllık %53,8, 3 yıllık %33, ve 5 yıllık ise %5,6 olarak hesaplandı. Non sirotik 3 HCC hastasından 7 si erkek ve 5 i kadın hasta idi. En genç hasta ve en yaşlı hasta 79 yaşında idi. Non sirotik hastalarda yaş ortalaması 6,8 yıl olarak hesaplandı. Kaplan Meier testi kullanılarak yapılan analizde ortalama sağ kalım 3, +-,3 ay olarak hesaplandı. Yine aynı test ile tespit edilen sağ kalım oranları: yıllık %56,09, 3 yıllık %37,8 ve 5 yıllık sağ kalım ise %7,9 olarak hesaplandı. Her iki hasta grubu için tesbit edilen sağkalım oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. TARTIŞMA: Hepatosellüler karsinomda tek küratif tedavi cerrahidir. Tümörün çapı, mutisentrik olması, siroz ve ileri hepatit varlığı ile cerrahi rezeksiyon sonrası sağkalım arasında yakın ilişki vardır. Çalışmamızdaki sonuçlarımız literatür verileri ile uyumludur. S-0 Hepatosellüler karsinom tedavisinde karaciğer transplantasyonu dışındaki tedavi modellerinin sağkalım analizi Alper Uğuz, Gözde Ertunç, Kamil Erözkan, Ömer Vedat Ünalp, Şaziye Burçak Karaca, Celal Çınar 3, Halil Bozyaka 3, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İç Hastalıkları AD, 3 Radyoloji AD, İzmir Amaç: Hepatosellüler kanser (HSK) dünyada en sık görülen altıncı kanser ve üçüncü kansere bağlı ölüm nedenidir. HSK için küratif tedaviler rezeksiyon, karaciğer transplantasyonu, lokal ablatif yöntemler,perkütan alkol ablasyonu ve radyofrekans ablasyon (RFA) yöntemleri çok erken evre ve erken evre hastalarda kullanılır. Ara evre hastalarda transarteriyel kemoembolizasyon (TAKE) yöntemi önerilirken, ileri evre hastalarda sistemik kemoterapi kullanılmaktadır. Transplantasyon dışı tedavi yöntemleri karaciğer transplantasyonu planlanan hastalarda, köprü tedavi görevi üstlenirler. Çalışmamızda kliniğimizdeki transplantasyon dışı tedavi yöntemlerinin sağkalım üzerine olan - 6 -

62 etkilerini incelemeyi amaçladık. Yöntem:Ege üniversitesi tıp fakültesi hastanesinde yılları arasında genel cerrahi, medikal onkoloji ve girişimsel radyoloji klinikleri tarafından, transplantasyon dışı tedavi yöntemleri (cerrahi rezeksiyon, RFA, TAKE, alkol ablasyonu ve sistemik kemoterapi) önerilen hastalar retrospektif olarak analiz edildi. Hastaların demografik verileri, tümör özellikleri (boyut, karaciğer lokalizasyonu, multisentirisite varlığı) analiz edilerek transplantasyon dışı farklı tedavinyöntemlerinin sağkalım üzerindeki etkisi incelendi. BULGULAR: 66 kadın, 330 erkek; toplam 396 hasta çalışmaya dahil edildi. Ortalama yaş 66 (0-86) idi. 9 hastaya küratif cerrahi, 56 hastaya lokal ablasyon (RFA:40, TAKE:3, alkol ablasyon:9, ve bunların kombinasyonları), 3 hastaya sistemik kemoterapi tedavileri uygulandı. Cerrahi tedavi uygulanan hastaların 5 yıllık sağkalım oranı %50 idi. Sistemik kemoterapi alan hastaların sadece %3 ü 5 yıllık izlemde yaşam süreleri devam etmekteydi ve mortalitenin çoğunlukla ilk iki yıllık izlem süreci içerisinde gerçekleştiği gözlemlendi. Lokal ablasyon (RFA, TAKE, perkütan alkol ablasyonu) uygulanan hastaların %55 i ilk 5 yıl içinde eksitus ile sonuçlanırken ortalama sağkalım süreleri; küratif cerrahi için 4 ay, lokal ablasyon için 7 ay ve sistemik kemoterapi için 7,7 ay olarak hesaplanmıştır. Sonuç:Terapötik tedavi seçimi; tümör evrelemesi, hasta yaşı, komorbid etmenlerin varlığı ve mevcut tedavi modalitelerinin endikasyonları göz önünde bulundurularak planlanır. En uygun tedavi yönteminin seçilmesi, terapötik sonuçların elde edilebilmesi ve hasta sağkalımının uzatılması yönünden önem taşımaktadır. S- Primer karaciğer nöroendokrin tümörlerinde cerrahi deneyimimiz Tolga Canbak, Feza Ekiz, Cem İbiş, Mine Güllüoğlu 3, Cüneyt Türkmen 4, Yaman Tekant, İlgin Özden Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, HPB Cerrahi Birimi, 3 Patoloji AD, 4 Nükleer Tıp AD, İstanbul Giriş: Literatürde tanımlanan primer karaciğer nöroendokrin tümörü vakaları 00 den azdır. Amaç: Çok ender görülen bu tümöre dair kurumsal deneyimi irdelemek. Hastalar ve Yöntemler: yılları arasında ameliyat edilen vakaların kayıtları incelenmiştir. Tanı, immünohistopatolojik olarak ve ekstrahepatik hastalık dışlandıktan sonra koyulmuştur. Vakaların hepsinde standart biyokimyasal incelemeler, özofagogastroduodenoskopi, total kolonoskopi, detaylı aksial görüntüleme (bilgisayarlı tomografi ve/veya manyetik rezonans inceleme) yapılmış, işaretlenmiş somatostatin analoğu ile sintigrafi veya pozitron emisyon tomografisi çekilmiştir. BULGULAR: Beş vakanın (üç kadın, iki erkek) ortanca (sınırlar) yaşı 5 (4-56) di. Bir vakada, ana tümörün intrahepatik metastazı olarak değerlendirilen ikinci odak mevcutken, dört vakada tek odak görülmüştür. Ortanca (sınırlar) ana tümör boyutu 7.5 (6-6) cm di. Duodenal ülser kanaması sebebiyle acilen yatırılan bir hastada, bağımsız olarak kapalı tümör rüptürü saptanmış ve ameliyata köprü amacıyla transarteryel embolizasyon uygulanmıştır. Bir hastada, hepatektomi sonrası karaciğer yetersizliği riskini azaltmak için, portal ven sağ dalı embolizasyonu yapılmıştır. İki hastaya genişletilmiş sağ, iki hastaya sağ, bir hastaya genişletilmiş sol hepatektomi yapılmıştır. Genişletilmiş sol hepatektomi yapılan vakada sol hepatik ven içindeki tümör trombüsü çıkarılmıştır. World Health Organization 00 nöroendokrin tümör sınıflamasına göre üç vaka grade-, iki vaka grade- olarak sınıflandırılmıştır. Ameliyat öncesinde, sırasında ve sonrasında yapılan incelemelerde ekstrahepatik hastalık saptanmamıştır. Tümör trombüsü saptanan vakaya uzun etkili somatostatin analoğu uygulanmaktadır; diğer hastalara adjuvan tedavi uygulanmamıştır. Ortanca (sınırlar) 4 (9-75) aylık izlem boyunca nüks veya mortalite olmamıştır. Sonuç: Genç yaştaki hastalarda hipervasküler karaciğer kitlelerinde karaciğerin primer nöroendokrin tümörü akla gelmelidir. Büyük boyutları sebebiyle sıklıkla geniş karaciğer rezeksiyonları gerektirmektedirler. Vaka sayısının az olması, kesin değerlendirme yapmayı güçleştirse de, nükssüz sağkalım, benzer büyüklükteki diğer kötü huylu tümörlere göre daha iyi gözükmektedir

63 S- Karaciğer hemanjiomlarında 6 yıllık deneyimin evrimi: 454 vakanın irdelemesi Gültekin Hoş, Arzu Poyanlı, Bülent Acunaş, Muharrem Battal, Orhan Bilge, Koray Acarlı, Aydın Alper, Ali Emre, Yaman Tekant, İlgin Özden İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, HPB Cerrahi Birimi, Radyoloji AD, İstanbul GİRİŞ: Karaciğerin en sık görülen (% -0) selim tümörü olan hemanjiomların, küçük bir kısmında girişim gerekçesi vardır. AMAÇ: yılları arasındaki kurumsal deneyimin evrimini irdelemek. HASTALAR VE YÖNTEMLER: Çalışma döneminde, karaciğerde kitle sebebiyle, çok çeşitli tanılarla birimimize sevk edilen 789 hastada hemanjiom saptanmıştır. En az bir defa kontrole gelen 454 hastanın kayıtları irdelenmiştir. BULGULAR: Hastaların 358 i kadın, 96 sı erkekti; 8 hastada bir, 8 hastada iki, 54 hastada üç veya daha fazla lezyon mevcuttu. Medyan ana lezyon büyüklüğü 3 cm di. Hastalar, ortanca 36 ay süreyle izlenmiştir. Hastaların 377 sinde (%83) konservatif yaklaşım uygulanmıştır yılları arasında sevk edilen 7 hastanın, girişim yapılan 55 inde (% 5) gerekçeler, şiddetli ağrı-şişkinlik (39), büyüme (4) ve tanı güçlüğüydü(). Elli hastaya cerrahi (hepatektomi (9), enükleasyon (39), hepatektomi+enükleasyon()), 5 hastaya polivinil alkol partiküllerle transarteryel embolizasyon uygulanmıştır. Genişletilmiş sağ hepatektomi ve transarteryal embolizasyon yapılan birer hasta, taburcu olduktan sonraki bir ay içinde, sırasıyla pulmoner emboli ve retroperitoneal hematom rüptürü ile uyumlu tablolarda ölmüşlerdir yıllarında arasında sevk edilen 37 hastanın girişim yapılan sinde (% 9) ana gerekçeler, şiddetli ağrışişkinlik (4), büyüme (6) ve tanı güçlüğüydü (). Beş hastaya cerrahi (hepatektomi(), enükleasyon(3)), 7 hastaya lipiodol-bleomisin karışımı ile transarteryel embolizasyon uygulanmıştır. SONUÇ: Ülkemizde karaciğer-safra yolları cerrahisi merkezinin, hemanjiom vakalarının çoğunluğundaki ana rolü, tanının doğru koyulmasıdır. Hastaların küçük bir kısmında, ağrı, büyüme ve tanıda güçlük gerekçeleriyle girişim gerekir. Son yıllarda, transarteryel embolizasyon rolü, cerrahinin önüne geçmiştir. Ancak, embolizasyonun başarısız olması durumunda, enflamatuar değişikliklerin olası bir ameliyatı çok güçleştirmesi riski varsa veya kesin tanı koyulamıyorsa, cerrahi birinci seçenektir. S-3 Karaciğer hemanjiomlarında tedavi Zeki Yılmaz, Ertan Emek, Mitat Erdal Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hepatopankreatobilier ve Transplantasyon Cerrahisi, Kayseri Hemanjiom, Karaciğerin en sık raslanan mezenkimal kökenli beniğn tümörüdür. Küçük kapiller hemanjiomlar genellikle asemptomatiktir ve seyrek raslanır. Büyüklüğü 4 cm nin altında olan küçük, asemptomatik hemanjiomların US ve CT ile rutin takipleri yeterli kabul edilmektedir. Ancak, 4 cm den büyük dev hemanjiomların doğal seyri kesin olarak tanımlanmış değildir. Dolayısiyle rutin takip sonuçları belli değildir. YÖNTEM: Birimimizde, Ocak 005 ile 3 Aralık 04 tarihleri arasında 47 hastaya hemanjiom nedeni ile cerrahi uygulandı. Hastalardan ine hemanjiom enükleasyonu, 6 hastaya ise karaciğer rezeksiyonu yapıldı. SONUÇLAR: Opere edilen hastalardan i erkek ve 36 sı kadın hasta idi. En genç hasta 4,en yaşlı hasta 8 yaşında idi. Ortalama yaş 58.5 yıl idi. 4 olguluk serimizde hastaların tamamında karın ağrısı, 8 inde ele gelen kitle vardı. hastada hemanjiom enükleasyonu, 6 hastada karaciğer rezeksiyonu yapıldı. 85 hastada lezyonun büyüklüğü -5 cm arasında, 06 hastada lezyon 5-8 cm arasında, 55 hastada lezyon 8cm den büyüktü. Opere edilen en büyük hemanjiomdan birisi 30 cm çapında ve 6600 gram ağırlığında, diğeri ise 6 cm çapında ve 400 gram ağırlığında idi. 93 hastada multipl hemanjiomlar vardı. Rezeksiyon yapılan 6 hastaya peroperatf kan transfüzyonu yapıldı. Hiç bir hastamızda operatif mortalite görülmedi. Enükleasyon yapılan 5 hastada, rezeksiyon yapılan 6 hastada safra fistülü görüldü. Safra fistülleri endoskopik sfinkteromi sonrası düzeldi

64 TARTIŞMA: Karaciğer in en sık raslanan mezenkimal kökenli beniğn tümörü hemanjiomlar genel popülasyonda %0.4 ile %7.3 oranında görülür. Semptomatik olduklarında sağ üst kadran ağrısı, iştahsızlık, distansiyon sık raslanan bulgulardır. 47 olguluk serimizde, hastaların tamamında karın ağrısı ve 8 inde karında ele gelen kitle vardı.semptomatik karaciğer hemanjiomlarının tedavisinde cerrahi tadavi kalıcı ve etkin bir tedavi yöntemidir. Mortalitesi ve morbiditesi düşüktür. S-4 Karaciğer hemanjiomları Emir Tuğrul Keskin, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara GİRİŞ: Karaciğerin benign kitleleri genel popülasyonun %9 unda görülür. Solid, kistik veya her iki komponenti de içerecek şekilde olabilirler. Kavernöz hemanjiyomlar, %3-0 ile karaciğerin en sık görülen benign kitleleridir. Kavernöz hemanjiyomu olan hastalarda karaciğer fonksiyon testleri ve tümör belirteçleri çoğunlukla normaldir. Kavernöz hemanjiyomların tedavi endikasyonları ve tedavi yöntemleri halen tartışmalıdır. Malign olduğu şüphesi, kitlenin büyümesi ve hastanın semptomatik olması en sık tedavi endikasyonlarıdır.bu çalışmadaki amaç; kliniğimizde tarihleri arasında kavernöz hemanjiyom nedeniyle ameliyat edilen 58 hastanın ameliyat öncesi ve sonrasındaki klinik, radyolojik ve laboratuvar bulguları temel alınarak ameliyat endikasyonlarının ve beklenen klinik yararın değerlendirilmesidir. 58 hemanjiyom olgusu retrospektif olarak incelenmiştir. BULGULAR: Bu çalışmaya karaciğer hemanjiyomu nedeniyle ameliyat edilen 58 hasta dahil edilmiştir. Bu hastaların 46 sı kadın(%79,3), si erkektir(%0,68). Yaşları 6-70 aralığında değişmektedir. Ameliyat endikasyonlarını bası bulguları (4 hasta; %6,89), kitlenin büyümesi (5 hasta; %8,6), ağrı şikayeti (43 hasta; %74,3) ve kitlenin rastlantısal olarak tespit edilen dev kavernöz hemanjiyomlar oluşturmaktadır (6 hasta %0,34 ). Hastalara ameliyat yöntemleri olarak sağ hepatektomi (5; %5,86), sol hepatektomi(9; %5.5), sol lateral segmentektomi(8; %3,79 ) ve enükleasyon(6; %44,8) uygulanmıştır. Otuz iki hastada(%55,7) beraberinde kolesistektomi de yapılmıştır. Radyolojik görüntüleme yöntemlerinden US, BT, MRG kullanılmıştır. Bu yöntemlerle elde edilen boyutlar patolojik spesimen boyutlarıyla ve kendi aralarında kıyaslanmıştır. SONUÇ: Ameliyat endikasyonlarını bası bulguları, kitlenin büyümesi, ağrı şikayeti ve rastlantısal olarak tespit edilen dev kavernöz hemanjiyomlar oluşturur. Radyolojik görüntüleme yöntemlerinde doğru tanı oranları US, BT ve MRG için değerlendirildiğinde MRG en başarılı yöntem olarak bulunmuştur.cerrahi tedavi planlanan hastalarda, tedaviyi gerektiren endikasyonlar ayrıntılı olarak değerlendirilip özellikle ağrıya neden olabilecek ek hastalıklar olup olmadığı araştırılmalıdır. S-5 Pankreatik nöroendokrin tümörlerde cerrahi uygulanan hastaların değerlendirilmesi Hilmi Anıl Dinçer, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara GİRİŞ: Pankreas nöroendokrin neoplazileri (PNET), tüm pankreatik neoplazilerin yaklaşık %5 ini oluşturur ve esas tedavisi cerrahidir. Pankreasın diğer neoplazileriyle karşılaştırıldıklarında daha iyi prognoza sahiptirler. Nonspesifik klinik bulguları nedeniyle tanı gecikmekte ve prognoz olumsuz etkilenmektedir. AMAÇ: Bu çalışmanın amacı ameliyat edilen PNET hastalarının klinik ve epidemiyolojik özelliklerini incelenmesidir. MATERYAL-METOD: HÜTF Genel Cerrahi AD da Ocak 000-Aralık 04 tarihleri arasında PNET nedeniyle pankreas cerrahisi uygulanmış ve dosya bilgilerine ulaşılan 47 hasta kayıtlardan retrospektif olarak incelenmiştir. Hastalar demografik bilgileri, klinik ve patolojik özelliklerine göre değerlendirilmiştir. BULGULAR: Hastaların tanesi kadın, 6 tanesi erkek, ortalama yaş 48,4(min: 0, maks:8) olarak tespit edilmiştir. Hastaların patolojik tanıları incelendiğinde 9 tanesi insülinoma, 3 tanesi glukagonoma, tanesi gastrinoma ve 34 tanesi ise non-fonksiyone olarak rapor edilmiştir. Sekresyon durumlarına göre non-fonksiyone tümörlerden 3 tanesinde

65 insülin, 8 tanesinde glukagon, 6 tanesinde somatostatin, 5 tanesinde pankreatik polipeptit ve 4 tanesinde gastrin sekresyonu olduğu rapor edilmiştir (Bazılarında den fazla hormon sekresyonu mevcuttur). 8 hastaya insidental olarak tanı konulurken geri kalan hastaların başvuru semptomları sıklık sırasına göre karın ağrısı, hipoglisemi semptomları, GİS bulguları (bulantı-kusma, ishal, kabızlık), kilo kaybı, tıkanma sarılığı bulguları olarak saptanmıştır. Tümörlerin ortalama çapı 3,0 cm (min:, maks:0 cm) olarak bulunmuştur. Tümörlerin 3 tanesi baş kesimde, 7 tanesi unsinatta, 6 tanesi gövdede, 0 tanesi kuyrukta iken geri kalanları birden çok bölgeye lokalize olarak tespit edilmiştir. Buna göre hastaların 4 tanesine Whipple, 4 tanesine total pankreatektomi ve 9 tanesine ise distal pankreatektomi+splenektomi uygulanmıştır. 8 hastada lokalize, 5 hastada lokal ileri ve 4 hastada da metastatik hastalık tespit edilmiştir. Hastaların tanesinde MEN- ve tanesinde Von-hippel Lindau sendromları bulunmuştur. SONUÇ: PNET nadir görülen ve tanısı genellikle sporadik olarak konulan pankreas tümörüdür. Hastalarda tümör lokalizasyonuna göre cerrahi değişmektedir. Doğru cerrahi teknik ve cerrahın tecrübesi ile hastalarda sağ kalım arttırılabilmektedir. S-6 Laparoskopik distal pankreatektomi: 30 olgu Erdal Birol Bostancı, Muhammed Kadri Çolakoğlu, Ali Sürmeli, Volkan Öter, Tahsin Dalgıç, İlter Özer, Murat Ulaş, Musa Akoğlu Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği, Ankara GİRİŞ: Distal pankreas lezyonlarında laparoskopik rezeksiyon gittikçe daha fazla uygulanmaktadır. Bizlerde bu çalışmamızda kliniğimizde gerçekleştirdiğimiz 30 Laparoskopik Distal Pankreatektomi (LDP) olgumuzun sonuçlarını sunmayı amaçladık. AMAÇ, GEREÇ ve YÖNTEM, BULGULAR: Türkiye Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniğinde yılları arasında uygulanan 30 ardışık LDP olgusunun prospektif olarak tutulan hasta kayıtları analiz edildi. Teknik olarak sol lateral pozisyonda 5 trokardan çalışılarak LDP ameliyatı uygulandı. Pankreatektomi esnasında endoskopik stapler kullanıldı. LDP uyguladığımız 30 hastanın (%3,3) inde konversiyona geçildi. Ameliyatı laparoskopik tamamlanan 9 hastanın si erkek, 7 si kadın idi. Ortanca yaş, vücut kitle indeksi, operasyon süresi, kan kaybı, kitle büyüklüğü, hastanede kalış süresi sırasıyla; 48 (0-74) yıl, 7.( ) kg/m, 85 (0-75) dakika, 50 (0-50) cc,.5 (,3-6) cm ve 9 (6-7) gündü. LDP ile eş zamanlı olarak hastaya splenektomi, 4 hastaya kolelitiazis nedeniyle kolesistektomi, hastaya mide GİST nedeniyle mide wedge rezeksiyonu uygulandı. 8 hastaya dalak koruyucu LDP uygulandı. 7 hastada pankreatik kaçak (%58,6) gelişti. Pankreatik fistül 5 hastada grade A, 0 hastada grade B ve hastada Grade C idi. hasta ameliyat sonrası. gün karın içi kanama nedeni ile tekrar ameliyat edildi. 7 hastaya perkütan drenaj işlemi uygulandı. Pankreatik fistül nedeni ile 4 hastaya ERCP uygulanarak pankreatik stent yerleştirildi. Pankreas fistüllü hastada kanama gelişti ve yeniden ameliyat edildi. Mortalitemiz olmadı. Ortanca 35 (-60) aylık takip sürecinde bir hastada ileus gelişti ve yapılan laparotomide peritonitis karsinomatoza saptandı. SONUÇ: Laparoskopik distal pankreatektomi sonrası ciddi pankreatik fistül gelişebilmektedir. Bu nedenle LDP nin multidisipliner yaklaşımların uygulanabildiği merkezlerde yapılmasının uygun olduğunu düşünmekteyiz S-7 Evre 4 pankreas adenokarsinomu tedavisinde metabolik destekli kemoterapi (MDKT) uygulamasının sağkalım üzerine etkisi Mehmet Salih İyikesici, Ayshe Slocum, Engin Türkmen 3, Övünç Akdemir 4, Abdul Kadir Slocum 5, Ferhan Bülent Berkarda Kemerburgaz Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları ve Medikal Onkoloji AD, Kemotermi Onkoloji Merkezi, 3 İç Hastalıkları, 4 Plastik ve Rekonstruktif Cerrahi AD, 5 Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul

66 Giriş: Metabolik Destekli Kemoterapi (MDKT), kanserin öncelikle metabolik disregülasyon sonucunda ortaya çıktığını iddia eden Warburg hipotezine dayanır ve farmokolojik dozlarda insulin uygulanması sonrasında standart kemoterapi protokollerinin uygulanması olarak tanımlanır. Amaç: Bu çalışma evre 4 (lokal ileri anrezektabl veya metastatik ) pankreas kanseri hastalarında MDKT nin genel sağkalım üzerine etkilerini sunmayı amaçlamaktadır. Gereç-Yöntem:Temmuz 0 - Aralık 04 tarihleri arasında evre 4 pankreas adenokarsinomu tanılı ve 3 aydan uzunbir süre MDKT alan tüm hastalar bu çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalar yaş, cinsiyet, tanı tarihi, lokal ileri anrezektabl veya metastatik hastalık varlığı, remisyon tarihi, ölüm tarihi ve nedeni ile genel sağkalım açısından SPSS 6.0 veri analiz programı ile değerlendirildi. Hastalara hastalık remisyonu elde edilene kadar 3 aylık periyotlar boyunca MDKT uygulandı ve remisyona ulaşıldıktan sonra 3 ay daha aynı protokol devam ettirildi. Hasta takibi BT ve PET-BT ile gerçekleştirildi. BULGULAR: 4(%73) erkek,9(%7) kadın olmak üzere toplam 33 hasta bu çalışmaya dahil edildi. Bu hastaların yaş ortalaması 6(±0) yıl olup, 7 hastanın(%8) tanı anında metastatik hastalığı mevcuttu. (%33) hastada gemsitabin KT protokolü uygulanırken, 3(%39) hasta FOLFRINOX protokolü aldı. Diğer yandan, 9 hastaya ilk olarak gemsitabin protokolü uygulanırken hastalığın ilerlemesi ile ikinci basamak tedavi olarak FOLFRINOX protokolüne geçildi. İstatiksel analiz sonucunda ortalama remisyona ulaşma süresinin 3.7(±.) ay olduğu, medyan sağkalımın 3.8 ay olduğu ve -yıllık sağ kalım oranının %70 olduğu saptanmıştır. Şu anda 8(%54)hasta progresyonsuz sağlıklı bir şekilde hayatlarını sürdürmektedir. Sonuç: Bu çalışma, evre 4 pankreas kanseri hastalarında standart kemoterapi rejimlerinin metabolik destekli bir formda uygulanmasının genel sağkalım oranlarını artırabileceğini göstermektedir. S-8 İyatrojenik safra yolu yaralanmaları tedavi yönetimi: Morbidite ve mortalite üzerine etkin prediktif faktörlerin çoklu lojistik regresyon analizi Ela Ekmekçigil, Ömer Vedat Ünalp, Alper Uğuz, Timur Köse 3, Oktay Tekeşin, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İç Hastalıkları AD, 3 Biyoistatistik ve Tıbbi Bilişim AD, İzmir Amaç: İyatrojenik safra yolu yaralanmaları, laparoskopik kolesistektomi sonrası gelişebilen ciddi komplikasyonlardır. Postoperatif dönemde, tedavi başarısı üzerinde etkin prediktif faktörleri incelemeyi amaçladık. Yöntem: Laparoskopik kolesistektomi sonrası Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi ne iyatrojenik safra yolu yaralanması nedeniyle başvuran 05 hastanın klinik parametreleri retrospektif olarak lojistik regreyon analiz yöntemi kullanarak incelendi. Yaralanma düzeyi Strasberg- Bismuth sınıflama yöntemine göre sınıflandırıldı ve hastalar başvuru öncesinde uygulanan girişim yöntemlerine göre gruplandırıldı. BULGULAR: yılları arasında tedavi edilen 05 hasta içinde; ilk grup laparoskopik kolesistektomi sonrasında yaralanma şüphesi ile yeniden girişim uygulanmaksızın kliniğimize sevk edilen 47 hasta (%45), ikinci grup yaralanma sonrasında tekrarlanan cerrahi girişimlerden sonra sevk edilen 3 hasta (%3) ve üçüncü grup minor yaralanmalar nedeniyle girişimsel yöntemler (ERKP, PTK) ile opere edilmeksizin tedavi edilen 6 hasta (%4) olmak üzere oluşturuldu. Klinik parametreler SPSS version 8.0 ile analiz edildi. Forward LR yöntemi ile lojistik regresyon analizinde kullanılacak parametreler, tek değişkenli analizde p değeri < 0.0 olan risk faktörleri arasından seçildi. Sepsis gelişimi yönünden olası prediktif faktörler; yaralanma sonrası merkezimize başvuru öncesi uygulanan cerrahi yöntemlerin tipine ve sayısına göre (RR: 0., RR: 3) belirleyici olduğu gözlendi. Çoklu değişkenli lojistik regresyon analizinde ise Clavien Dindo sınıflamasının ve sepsis gelişiminin belirleyici faktörler olarak ön planda yer aldığı gözlemlendi (DR:4.6 GA: ). Final modelinde; abse gelişimi (RR: 5.4), eşlik eden vaskuler yaralanma varlığı (RR:.8) ve kan biluribin değerinin (RR:4.7) morbidite ve mortalite gelişimi üzerinde belirgin etkin olduğu gözlemlendi. Sonuç: Sepsis durumu ve Clavien-Dindo sınıflaması prognoz seyri ile doğrudan ilişkilidir. Abse formasyonu gelişimi, vaskuler yaralanma gelişimi ve kan biluribin düzeyi etkin prediktif faktörlerdir. Hastaların yönetiminde uygulanması gereken klinik yaklaşım, morbidite ve mortalite üzerinde etkin prediktif faktörlerin ışığında belirlenmelidir

67 S-9 Perkütan kolesistostomi kateter çekim zamanının geç kolesistektomi bekleme süresindeki safra taşı ile ilişkili komplikasyonlara ve postoperatif sonuçlara etkisi Merve Büşra Cengiz, Hüseyin Akbulut, Fatma Ümit Malya, Enver Kunduz, Mustafa Hasbahçeci, Süleyman Bozkurt Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Giriş/Amaç: Akut kolesistit tedavisinde perkütan kolesistostomi sonrası geç kolesistektomi, etkin bir yöntemdir. Perkütan kolesistostomi kateterinin geç kolesistektomi öncesinde ya da ameliyat esnasında çekilmesi ile ilgili farklı görüşler bulunmaktadır. Bu çalışmada perkütan kolesistostomi sonrası geç kolesistektomi yapılan hastalardaki kateter çekim zamanının morbidite ve cerrahi sonuçlar üzerindeki etkisi araştırılmıştır. GereçveYöntem: Ocak 03-Aralık 04 döneminde muayene, laboratuar ve görüntüleme bulguları ile akut taşlı kolesistit tanısı konulan ve erken cerrahi yapılmayan hastalardan medikal tedaviye cevapsız toplam 7 hastaya perkütan kolesistostomi işlemi gerçekleştirildi. Hastalar işlem sonrası 8-0. hafta geç kolesistektomi ameliyat programına dahil edildi. Hastaların yaş, cinsiyet, ASA skoru, önceki biliyer sistem hikayesi ve laboratuar değerleri [lökosit sayısı (/mm3), CRP değeri (mg/dl)] kaydedildi. Normal safra drenajı olan hastalara, kateter çekildikten sonra (Grup I) ya da kateter çekilmeden (Grup II) geç kolesistektomi ameliyatı yapıldı. Hastalar ameliyat öncesi safra taşına ve katetere bağlı komplikasyonlar ve cerrahi tedavi ile ilişkili çıktılar açısından değerlendirildi. Sürekli değişkenler ortalama±standart sapma, kesikli değişkenler frekans/oran olarak verildi. Bulgular: Perkütan kolesistostomi sonrası geç kolesistektomi yaş ortalaması 67.6±3.5 yıl olan 8 erkek 9 kadın toplam 7 hastaya gerçekleştirildi. Sadece bir hastada iki kez girişim gerekli oldu. Hastaların tamamında akut kolesistit tablosu geriledi. Ortalama 9.8±.5 günlük izlem sonrasında kateter çekildikten sonra (n=) ya da kateter çekilmeden (n=6) geç kolesistektomi yapıldı. Yaş ortalaması Grup I de 64±3.5 yıl ve Grup II de 74.3±3.5 yıl idi. Demografik veriler ve laboratuar değerleri açısından her iki grup benzerdi. Grup I de bekleme sürecinde hastada (%8) akut kolesistit atağı görüldü. Ameliyatların tamamı laparoskopik olarak gerçekleştirildi. Postoperatif kanama ve safra yolu yaralanması görülmedi. Grup I ve Grup II de birer hastada sırası intra abdominal apse (%9) ve yara yeri enfeksiyonu (%6.6) görüldü. Ameliyat süresi her iki grupta benzerdi (6±7 ve 59±3 dakika). Sonuç: Perkütan kolesistostomi sonrası geç kolesistektomi planlanan hastalarda, bekleme sürecinde kolesistostomi kateterinin yerinde bırakılması, akut kolesistit ataklarının tekrarlamasını önleyici bir yaklaşım olarak değerlendirilebilir. S-30 Akut kolesistitli hastalarda perkütan kolesistostomi deneyimi Salih Tosun, Fatih Büyüker, Tarık Artış, Fatih Akkın, Orhan Alimoğlu Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göztepe Eğitim Araştırma Hastanesi,Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul GİRİŞ ve AMAÇ: Perkütan kolesistostomi(pk) ciddi komorbiditeli ve cerrahi olarak yüksek riskli olan akut kolesistitli hastalarda geçici olarak safra kesesinin dekompresyonunda uygulanan bir yöntemdir. Biz bu çalışmada akut kolesistit bulgularıyla kliniğimizde değerlendirilen hastalarda PK uygulanan hastalarımızın sonuçlarını irdelemeyi amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 03 Ocak 05 tarihleri arasında akut kolesistit tanısıyla yatan 40 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Acil girişim uygulanan hasta sayısı (%7.9) idi. Bunlardan 80 (%9.9) hastaya acil kolesistektomi, 3 (%7,9) hastaya da PK 6 uygulandı. PK, yüksek komorbiditeye sahip (ASA IV ve üzeri) hastalara uygulandı. PK uygulanan hastaların verileri analiz edilerek irdelendi. BULGULAR: PK uygulanan hastaların 7 si erkek, 5 i kadındı. Yaş ortalaması 75, (r,47-93) idi. PK uygulanan hastalardan 3 ünde (%9.3) akalkülöz akut kolesistit, 9 unda (% 90,7) akut taşlı kolesistit hali mevcuttu. PK işlemini takiben;ortalama yatış süresi 9 (r,-30) gündü. Bu hastalardan 4 hastaya daha sonraki dönemde kolesistektomi uygulandı. PK sonrası erken dönemde iki hastada mortalite gerçekleşti (%6.5).Hastaların kateter sonlandırıldıktan 4 hafta sonrasında yapılan kontrollerinde ve radyolojik incelemelerinde yeni kolesistit atağı gelişmemiş ve işleme bağlı komplikasyona rastlanmamış olduğu saptandı

68 SONUÇ: Literatürde ciddi komorbiditeli ve cerrahi olarak yüksek riskli olan hastalarda kolesistektomi sonrası %4-30 mortalite oranları bildirilmektedir. Perkütan kolesistostomi yüksek komorbiditeli akut kolesistitli hastalarda güvenli bir tedavi seçeneği olarak dikkate alınmalıdır. S-3 Sıçanlarda %70 hepatektomi sonrası sistemik antianjiogenezin belirlenmesi ve lokal süreçlerle korelasyonu. Dauren Sarsenov, Ahmet Bülent Doğrul, Mehmet Bülent Tırnaksız, Kemal Kösemehmetoğlu, Osman Abbasoğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Patoloji AD, Ankara Giriş/Amaç: Anjiogenez, karaciğer rejenerasyonu sürecinin önemli bir komponenti olup proanjiojenik ve antianjiojenik süreçlerin etkileşiminden kaynaklanmaktadır. Bu çalışma bahsedilen bu iki sürecin hem lokal hem de sistemik düzeyde özelliklerini ortaya koyup karaciğer rejenerasyonu sırasında oluşması beklenen bu iki sürecin korelasyonunu araştırmak için tasarlanmıştır. Gereç/Yöntem: Bu çalışmada 64 dişi sıçan %70 hepatektomi sonrası 0. (sham grubu),., 3., 5., 7., 0., 4. ve. günlerde sakrifiye edildi. Her grupta anjiogenezin ve antianjiogenezin lokal ve sistemik etkileri değerlendirildi. Lokal anjiogenez VEGFR- ye karşı oluşan immün reaktivite olarak, lokal antianjiogenez ise endostatine karşı immün reaktivite olarak belirlendi. Sistemik düzeyde VEGF ile endostatin seviyeleri ELİSA tekniği kullanılarak değerlendirildi. BULGULAR: hem VEGF hem de VEGFR- in ekspresyonu 3. günde artmaya başladı. Beşinci günde VEGF pg/ ml değeri ile zirveye ulaşmış, VEGFR- ekspresyonu ise 3.63 birim olmuştur. Yirmi birinci günde her iki parametre de bazal seviyelerine geri döndü. Sistemik endostatinin zirve seviyelerine (68.83 ng/ml) 7. günde ulaştığı tespit edildi. Dokudaki lokal endostatin ekspresyonu 7. ilâ 4. gün arasında yüksek bulundu (ortalama ekspresyon derecesi ). Sistemik endostatin konsantrasyonu 4. ilâ. gün arasında plato yaptığı dönemde dokudaki endostatin düzeyinin tedrici olarak düştüğü tespit edildi. Sonuç: Bu çalışmada sistemik VEGF ile endostatin arasındaki korelasyonun (VEGF-endostatin oranı - VEO) 5., 7., 0., 4. ve. günlerde yüksek olduğu görüldü (p > 0.69). Sekiz deney grubundan beşinde yüksek korelasyon bulunması, tanımlanan VEGF-endostatin oranının tarama veya tanı amaçlı tetkik olarak kullanılabileceğini düşündürmektedir. S-3 Karaciğer rezeksiyonlarında perioperatif kanamaya yaklaşımımız Coşkun Aydın, Kadir Tomas, Mehmet Uluşahin, Reyyan Yıldırım, Serkan Tayar, Serdar Topaloğlu, Adnan Çalık, Mithat Kerim Arslan Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Trabzon Giriş-Amaç: Karaciğer rezeksiyonu sırasında kanama önemli bir sorundur. İleri teknolojik cihazlar ve hemostatik ajanlar kullanılarak karaciğer cerrahisi güvenli sınırlarda yapılabilmektedir. Çalışmamızda karaciğer operasyonu yapılan hastalarda perioperatif kanama kontrolü yöntemimizin etkinliği prospektif olarak değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde Ocak 007 ile Ocak 05 tarihleri arasında yapılan 9 vakanın 07 si (%56,0) erkek, 84 ü (%43,98) kadın hastadan oluşmaktaydı. Ortalama yaş 56.4 (3-84) idi. Karaciğer rezeksiyonu için sıklıkla (n=6/9) aralıklı pringle manevrası (5/5 dk. klemp/deklemp süreleri) kullanıldı. Parankim ayrılması için klemple ezme ve ligasure kullanıldı. Yüzey hemostazı ise fibrin yapıştırıcı ve absorbe olabilen fibriler ajan yardımı ile yapıldı. Postoperatif patoloji sonuçları incelendiğinde 7 (%66,49) hastada malignite olup bunların 47 si (%37) hepatosellüler karsinom, 35 i (%7,55) kolorektal karsinom metastazı, 9 u (%4,96) Klatskin tümörü, 6 sı (%0,47) diğer malign nedenlerdi. 8 hasta intraoperatif değerlendirmede inoperable kabul edildi. 64 (%33,5) hastada patoloji sonucu benign olarak değerlendirildi. Bunlardan 35 i (%54,68) hemanjiom, 3 ü (%0,3)

69 kist hidatik, 6 sı (%9,37) hepatolitiazis, 0 u(%5,6) diğer benign nedenlerdi. Yapılan rezeksiyonlarda ortalama kanama miktarı 379,6 ml (0-3500ml)idi. Operasyon süresi ortalama 77,33 dakika ( dk.) idi. Ortalama Pringle süresi 4 dk. (5-70 dk.) idi. Serimizde postoperatif 5 hasta re-opere edildi (evisserasyon; n=, safra kaçağı; n=, kanama; n=). Kanama nedeni ile postroperatif.gün re-opere edilen hastada hemostaz sağlanmasına rağmen hasta pulmoner emboli ve çoklu organ yetmezliği nedeni ile postoperatif 38. Gün kaybedildi. Postoperatif 8 hastada yoğun bakım ihtiyacı duyuldu. Ortalama yoğun bakım yatış süresi 0.6 gün (-33 gün) idi. Hastaların ortalama yatış süreleri 3,3 gün (3-97 gün) bulundu. Postoperatif ilk ayda mortalite oranı %3.66 (n=7/9) idi. Postoperatif morbidite oranımız ise %6,70 idi. Sonuç: Literatür ile karşılaştırıldığında, serimizde kabul edilebilir etkinlikte kanama kontrolüne ulaştığımız görülmektedir. Uyguladığımız metodoloji ile karaciğer cerrahisi daha güvenli sınırlar içerisinde uygulanabilmektedir. S-33 Hepatoselüler karsinomalı olgularda rezeksiyonlu veya rezeksiyonsuz radyofrekans ablasyon tedavisi ve uzun dönem sonuçları Ali Eba Demirbağ, Gürel Neşşar, Nesrin Turhan, Mustafa Özdemir 3, Mustafa Taner Bostancı, Tülay Temoçin, Volkan Öter, Mahmut Yüksel 4, Okan Akhan 5 Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği, Patoloji Laboratuvarı, 3 Radyoloji Bilim Dalı, 4 Gastroenteroloji Kliniği, Ankara 5 Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, Ankara Giriş:Hepatoselüler karsinom(hcc) da radyofrekans ablasyon (RFA) tedavisinin etkinliği, çok sayıda randomizekontrollü çalışma, vaka serileri ve metaanaliz gibi klinik araştırmalarla kanıtlanmış ve 009 dan beri NCCN rehberlerinde HCC tedavisinin bir seçeneği olarak yerini almıştır. Amaç:Bu çalışmada HCC tanısı nedeniyle karaciğer (KC) rezeksiyonu ile birlikte veya rezeksiyonsuz RFA tedavisi uygulanan hastaların uzun dönem sağkalım sonuçları verilmiştir. Gereç ve Yöntem:Ocak 004-Şubat 05 tarihleri arasında HCC tanısı almış, KC transplantasyon listesinde olmayan, ardışık 0 olguda ( Kadın, 8 Erkek, yaş ortalaması yıl), bilgilendirilerek yazılı onam alındıktan sonra, 0 seansta- adet lezyona (4 olguda rezeksiyonla birlikte, 4 olguda perkütan ultrasonografi eşliğinde RFA yapıldı. Olgulardan 7 sinde siroz tanısı mevcuttu. Multidisipliner yaklaşımla olgular prospektif olarak ortalama (Medyan:0; Range:0-4) ay izlenip sonuçları kaydedildi. Bağımsız değişkenler yaş, cinsiyet, tümörlerin lokalizasyon, sayı ve çapları, AFP düzeyi, KC in durumu, Child Pugh Sınıflaması, KC rezeksiyonu, RFA, yaklaşım, diğer prosedürler, KC rezervi; bağımlı değişkenler minör ve major komplikasyonlar, rekürrens, mortalite ve sağkalım süresi idi. Çapraz tablolarda gruplar ki-kare testi; perkütan ve laparotomi ile girişim yapılan olguların sağkalım eğrisi Kaplan Meier logrank yöntemi ile karşılaştırıldı. BULGULAR: Rezeksiyon veya ablasyon işlemlerine bağlı komplikasyon gelişmedi. Erken dönemde mortalite olmadı. KC deki HCC odak sayısı ortalama.8+0.9(medyan:;range:-4) adet, en büyük tümör çapı (medyan:38.5;range:0-80) mm, RFA yapılan odak sayısı (medyan:; range:-) adet idi. Hiçbir olgu kemoterapi almadı, olguya TACE yapıldı. İzlem süresinde toplam 4 olgu(%40) primer KC hastalığı ve/veya progresyon nedeniyle kaybedildi, 3 olgu(%30) HCC açısından tam remisyonda olup, diğer olgular stabil hastalık halinde primer KC hastalığına yönelik tedaviye devam etmektedir. Perkütan veya laparotomi ile RFA yapılan gruplarda sağkalım açısından anlamlı fark saptanmadı,,3 ve 5 yıllık sağkalım oranları sırasıyla %77.8, %66.7 ve %60.0 olarak hesaplandı. Sonuç:Bu prospektif çalışma sonuçlarına göre HCC olgularında RFA tedavisi, rezeksiyonla birlikte veya rezeksiyonsuz, perkütan veya laparotomi yaklaşımı ile güvenle uygulanmıştır. Rezeksiyon ve RFA yöntemlerinin birbirlerinin tamamlayıcısı olarak kullanılabileceği ve sağkalıma olumlu katkı yaptığı düşünülmektedir

70 S-34 Karaciğer tümörlerinin cerrahi tedavisinde ALPPS prosedürünün yeri ve erken sonuçları Deniz Balci, Onur Kırımker, Can Konca, Çağlar Uzun, Evren Üstüner, Menekse Özçelik, Basak Ceyda Meço, Ethem Geçim Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara Cerrahi olarak tedavi edilemeyen primer yada metastatik karaciğer tümörlerinde uzun süreli sağkalım son derece nadirdir. Başarılı karaciğer cerrahisinde rezektabiliteyi belirleyen en önemli parametrelerden biri postoperatif karaciğer yetmezliğinin gelişmemesi ve hastada kalacak karaciğer remnantıdır (KKR) (). ALPPS prosedürü evreli hepatektomi için karaciğer partisyonu ile portal ven ligasyonunun birleştirilmesini tanımlar ve KKR hızlıca artmasını sağlayıp kısa sürede hastanın rezektabl hale gelmesini amaçlar. Bu çalışmanın amacı merkezimizde gerçekleştirilen ALPPS prosedürünün kısa dönemli sonuçlarının analizidir. Bu çalışmada Aralık 0-Şubat 05 tarihlerinde Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesinde ALPPS prosedürü uygulanan 3 hastanın verileri analiz edildi. Hastalara preoperatif ve. evre sonunda dinamik karaciğer tomografisi çekilerek lezyonları yerleşimleri, karaciğer volumleri ve KKR değerlendirildi. Operasyon sonrası hastalar ilk yılda,3,6, aylık intervaller ile ilk yıldan sonra 6 ayda bir kontrol ile izlendi. Onbir hastada metastatik, hastada primer karaciğer malignitesi saptandı. hastaya sağ trisegmentektomi, hastaya sol trisegmentektomi ve 3 hastaya genişletilmiş sağ hepatektomi yapıldı. Bir hastaya, sol hepatektomi ve sağ posterior segmentektomi uygulandı. Bir hastaya aynı seansta kolorektal cerrahi uygulandı. Volumetri ile ortalama KKR artışı %53, ortalama max tümör çapı 5.5 (.6-7.) cm ve ortalama tümör sayısı 3.8 (-7) olarak saptandı. İki cerrahi arası interval süresi ortalama 0 (6-4) gündü. Ortalama eritrosit transfuzyonu.8 (0-6) üniteydi.. evre sonrası (Dindo-Clavien Grade 3 ve üstü) Bir hastada multipl kot kırıkları, karaciğer yetmezliği ve uzamış mekanik ventilatör tedavisi gerekti.bir hastada spontan bakteryel peritonit ve böbrek yetmezliği gelişti.bir hastada myokard iskemisi nedeniyle koroner stent uygulandı.. evre sonrası: 3 hastada safari kaçağı gelişti bunların si ERCP ile biri kendiliğinden durdu. hastada pleural effuzyon, 3 hastada insizyonel herni gelişti. Perioperatif mortalite hastada görüldü. hasta 8. ayda tümör nüksü nedeniyle kaybedildi. ALPPS prosedürü unrezektabl karaciğer tümörlü hastalarda potansiyel olarak küratif cerrahi imkanı sunmakla beraber ciddi morbidite ve mortalite riski içermektedir. S-35 Kist hidatikli hastalardaki kist lokalizasyonunun kistobilier bağlantı oluşumundaki prediktif değeri Bircan Alan, Murat Kapan, Memik Teke, Salih Hattapoglu, Zülfü Arıkanoğlu Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, Genel Cerrahi AD, Diyarbakır Giriş ve Amaç: Karaciğer kist hidatiğinin (KH) bilgisayarlı tomografi (CT) bulguları ve segmental yerleşiminin kistobilier bağlantı (CBC) mevcudiyetiyle ilişkisinin retrospektif olarak araştırılmasıdır. METOD: Ocak 0 ile Eylül 04 yılları arasında KH nedeniyle ameliyat edilmiş 63 hastadan hasta çalışmaya dahil edilerek retrospektif olarak incelendi. Hastaların CT bulguları değerlendirilerek kistlerin boyutu, sayısı, evresi, segmental ve lobar lokalizasyonu ile araştırıldı. Ayrıca hastaların ameliyat notları incelenerek kistobilier bağlantı mevcudiyeti ve preoperatif laboratuar bulguları kaydedildi. BULGULAR: Tek ve büyük çaplı kistlerde CBC daha sık gözlendi. Segment (50%), segment 8 (48.3%), segment 7 (4.%) ve segment 4 (40%) en fazla CBC saptanan segmentlerdi. Ayrıca sağ lob yerleşimli olanlarda (40.4%), Gharbi evre 3 (4.8%) ile evre 4 (55.6%) kistlerde CBC daha sık iken, hilusa olan mesafe açısından sonuçlar benzerdi.. Ayrıca

71 preoperatif dönemde TB, DB, ALP ve GGT yüksekliği saptanan olgularda CBC daha fazla gözlenmekteydi (p<0.05). ALP ve GGT yüksekliği, kist çapı ve kist evresi prediktif faktörler olarak saptandı. Sonuç: CBC preoperatif veya intraoperatif dönemde ortaya konduğundu postoperatif morbidite belirgin olarak azalmaktadır. Bu nedenle kisto bilier bağlantı gelişimindeki prediktif faktörlerini belirlemesi önemlidir. Preoperatif dönemde uygulanacak abdominal CT ile kistlerin segmental ve lober yerleşiminin, çapının, morfolojik evresinin saptanması ve preoperatif ALP ile GGT değerleri preoperatif CBC mevcudiyetinin saptanmasında yol göstericidir. S-36 Deneysel meme kanseri modelinde splenektominin immünolojik etkisi Murat Sevmiş, Diğdem Ermiş, Güneş Esendağlı, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Temel Onkoloji BD, Ankara GİRİŞ: Kanser hücrelerinin oluşum,yayılım ya da yok olması sürecinde immün sistem belirgin rol oynamaktadır.tümör dokusuna yerleşen miyeloid kökenli hücreler (MKH) tümör gelişimine,yayılım ve damarlanmasına katkıda bulunabilir. Dalak MKH nin asıl yerleşim alanınıdır. AMAÇ: Bu çalışmanın amacı deneysel meme kanseri modelinde splenektominin MKH hücre düzeyleri ve tümör gelişimi üzerine etkilerini araştırmaktır. MATERYAL-METOD: Çalışma toplam 38 adet,altı haftalık Balb-c cinsi fare ile yapılmıştır.fareler kontrol grubu(laparotomi+bir hafta sonra fosfat tamponlanmış tuz çözeltisi(pbs)verilen grup),meme kanseri grubu(laparotomi+bir hafta sonra PBS içerisinde 4T meme kanseri hücresi enjekte edilen grup),splenektomi grubu(splenektomi+bir hafta sonra PBS verilen grup),meme kanseri sonrası splenektomi yapılan grup(splenektomi+bir hafta sonrası PBS içerisinde 4T meme kanseri hücresi enjekte edilen grup),meme kanseri öncesi splenektomi yapılan grup(pbs içerisinde 4T meme kanseri hücreleri verilen ve bir hafta sonra splenektomi yapılan grup) gruplar olarak beş gruba ayrılmıştır.farelerde haftada iki kez tümör çapı,vücut ağırlıkları ve genel sağlık durumları takip edilmiştir.tümör inokülasyonundan iki hafta sonra deneyler sonlandırılmıştır.toplanan kan,karaciğer ve dalak örneklerinde MKH hücre düzeyleri akım sitometrik immünfenotiplendirme ile analiz edilmiştir. BULGULAR: Operasyon sonrasında hayvan ağırlıklarında kısa süreli düşüş gözlenmiş olup kanser gelişen gruplarda bu düşüş daha belirgin olmuştur.splenektomi yapılan farelerde belirgin bir lökositoz izlenmiştir. Splenektomi yapılan grupta farelerde tümör büyümesinde yavaşlama görülmüştür.dalağın tümör gelişimi olduktan sonra çıkartıldığı grup 5 de bu yavaşlama daha anlamlı görülmüştür.splenektomi yapılmayan tümörlü hayvanlarda splenomegali oluşmuştur. Yapılan immünolojik analizlerde,dalakta ve karaciğerde yüksek düzeyde MKH(CDb+Gr-+)ve immatür granülositik hücre(cdb+ly6cdüşükly6g+)birikimi olduğu saptanmıştır.splenektomi sonrasında ise,periferik kanda ve karaciğerde hem immatür granülositik hücrelerin hem de monositik hücrelerin (CDb+Ly6CyüksekLy6G+)belirgin şekilde arttığı saptanmıştır. SONUÇ: Bu çalışmada tümör varlığında MKH hücrelerin artması splenomegaliye neden olabileceği,splenektomi ile MKH hücrelerinin azaltılması ve tümör gelişimini yavaşlatabileceği sonucuna varılabilir. S-37 Pankreas kanserlerinde CDC5A gen polimorfizmi ve ekspresyonu Başar Aksoy, Sacit Çoban, Erdal Uysal, Ersin Borozan, Ahmet Orhan Gürer, Ahmet Balık, Alper Aytekin Sanko Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep CDC5 fosfatazlar hücre farklılaşması, tümörijenez, kontrol noktası ve apoptoziste görev alır. Hücrenin akıbetinin ne olacağı yönündeki rollerinden dolayı CDC5 fosfatazlar hücre bölünme siklusu boyunca sıkıca regüle edilmelidirler

72 Ayrıca hücre siklusunun ilerlemesini durdurmak ve hücreye DNA tamiri ya da apoptozis için zaman tanımak amacıyla kontrol noktası aktivasyon cevabında CDC5 fosfatazlar inaktive edilmelidirler. Bu işlemlerden herhangi birinin yanlış düzenlenmesi genomik kararsızlıkla sonuçlanabilir. Birçok kanser olgusunda CDC5A çalışılmış ve yüksek bulunmuş olmasına rağmen pankreas kanserlerinde sadece bir çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmadaki amacımız; pankreas kanserli vakalarda tümöral dokulardaki CDC5A gen ekspresyonu ve polimorfizmini ortaya koyarak CDC5A geni polimorfizmleri ile pankreas kanseri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. MATERYAL-METOD: Bu amaçla CDC5A nın 8 pankreas kanserli hastada dokuda ekspresyonunu, 8 hastada ise kanda polimorfizmini çalışarak literatür verilerine daha kapsamlı hale getirdik. Hastalardan alınan doku ve kan örnekleri, kontrol grubundan alınan kan örnekleri ile beraber DNA ve RNA izolasyonları yapıldı SONUÇ: Pankreas kanseri mortalitesi yüksek olan bir hastalık olup, kanser etiyolojisinde genetiğin yeri tartışmasızdır. Elde edilen veriler ışığında pankreas kanserinde CDC5A gen polimorfizminde ve ekspresyonu düzeyinde anlamlı bir ilişki gösterilememiştir. Ancak, yapılan bazı pankreas kanseri CDC5 gen ailesi ekspresyon sonuçları; CDC5B nin pankreas kanserinde etkili olduğunu göstermiştir Bu sonuçlar göstermektedir ki CDC5 gen ailesinden olan CDC5A pankreas kanserinde aktif olarak görev alan bir gen değildir. Ancak, CDC5A geninin pankreas kanserinde normal sınırlar içinde çıkmış olması, bu genin pankreas kanserinde etkisinin olmadığını göstermez. Bu durumun daha iyi anlaşılması için CDC5A geninin düzenlenmesinde rol alan genetik yolağın incelenmesi, CDC5A geninin pankreas kanserindeki gerçek rolünü ortaya konmasını sağlayacaktır. Bundan dolayı polimorfizm ve ekspresyon çalışmalarının devam etmesi gerektiği kanaatindeyiz. S-38 Pankreatikoduodenektomi sonrası rutin ultrasonografi gerekli midir? Erdem Kınacı, Abdulkerim Özakay, Ceyda Turan Bektaş, Mert Mahsuni Sevinç, Savaş Bayrak, Ekrem Çakar, Hasan Ökmen İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, Radyoloji Kliniği, İstanbul Giriş ve Amaç: Whipple ameliyatı sonrası pankreatikojejunostomi fistülü en önemli sorundur. Fistül gelişimini doğru zamanda belirlemek tedavi yönetimi açısından kritiktir. Bu amaçla rutin cerrahi hasta takibine ek olarak abdominal ultrasonografi (USG) ilk uygulanan değerlendirme yöntemidir. Ancak bu USG nin zamanlaması ve güvenilirliği konusunda kesinleşmiş kriterler yoktur. Burada postoperatif birinci haftada uygulanan USG nin başarısını ve gevenilirliğini ortaya koymayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Merkezimizde haziran-006 ve ocak 05 arasında pankreatikoduodenektomi uygulanmış 98 olgunun dosyası retrospektif olarak incelendi. Postoperatif ilk 7 gün içinde ultrasonografi yapılmış 45 olgu değerlendirmeye alındı. Karın içinde belirgin koleksiyon varlığı USG-pozitif olarak değerlendirildi. Ayrıca ultrasonografi yapılmadan önce yapılan en son lökosit sayısı, USG öncesi ateş varlığı ve postoperatif birinci gün serum amilaz değeri kaydedildi. Fistül varlığı ve derecelendirilmesinde ISGPF kriterleri kullanıldı. BULGULAR: USG-pozitif olgu sayısı 3, USG-negatif olgu sayısı 3 idi. USG-pozitif olgularda ISGPF tanımlamasına göre klinik bulgu veren fistül gelişimi olan olgu sayısı 5, USG-negatif olup fistül gelişmeyen olgu sayısı idi. USG-pozitif olgularda ateş, hiperamilazemi ve lökositoz bulgularından en az birinin eşlik ettiği 0 olgudan 4 tanesinde klinik bulgu veren fistül geliştiği görüldü. USG-negatif veya USG-pozitif olduğu halde üç veriden birinin eşlik etmediği 35 olgudan 7 tanesinde klinik bulgu veren fistül gelişti. USG de koleksiyon varlığının fistül gelişimini göstermedeki sensitivitesi %33, spesifisitesi %73 idi. PPD %38, NPD %69 idi. USG-pozitifliğine bahsedilen parametrelerden en az birinin eşlik etmesi ile sensitivite %9, spesifisite %75, PPD %40, NPD %5 idi. Sonuç: Whipple ameliyatı sonrası fistül gelişimi olmaksızın batın içi koleksiyon gelişimi oldukça sıktır. Postoperatif birinci hafta içinde rutin ultrasonografik değerlendirme ile fistül gelişimini öngörmek mümkün olmayabilir. Bu nedenle Whipple ameliyatı sonrası fistül gelişimini öngörmek için rutin ultrasonografik değerlendirmeye gerek yoktur

73 S-39 Pankreasın kistik neoplazmları: 8 olgunun analizi Mehmet Ali Uzun, Metin Tilki, Osman Yücel, Sevcan Alkan, Aysun Şimşek Çelik, Gamze Kılıçoğlu, Selvinaz Özkara 3 Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Radyoloji, 3 Patoloji, Kliniği, İstanbul Amaç: Pankreasın kistik neoplazmları (PKN), pankreasın kistik lezyonlarının %0-0 sini oluştururken; sıklık, kesitsel görüntülemelerdeki artışla birlikte %50 nin üzerine çıkmıştır. Seröz Kistik Tümörler (SKT), Müsinöz Kistik Neoplazmlar (MKN), İntraduktal Papiller Müsinöz Neoplazmlar (İPMN) ve Solid Psödopapiller Neoplazmlar (SPN) olmak üzere dört tipi tanımlanmıştır. SKT ler genelde benign lezyonlar oup, diğerleri malignite potansiyeli olan ve ciddi orandada malign olarak karşılaştığımız lezyonlardır. MKN, İPMN ve SPN ler, malignite riski nedeniyle rezeksiyon ile tedavi edilirler. SKT ler ise semptomatik olduklarında yada şüpheli tanıda rezeksiyon gerektirirler. Çalışmamızda rezeksiyon uyguladığımız 8 PKN olgusunun, klinik, radyolojik, patolojik ve laboratuvar bulguları ile uygulanan cerrahi tedavi ve sonuçlarını irdelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: yılları arasında, kliniğimizde rezeksiyon uygulanan 8 PKN olgusunun hastane kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Olgular demografik verileri, klinik ve laboratuvar bulguları, tanı metodları, patolojik bulguları ile cerrahi tedavi ve sonuçları açısından incelendi. BULGULAR: 8 olgunun 5 i kadın, 3 ü erkek olup, olguların yaş ortalaması 53.7 dir. Olguların en sık başvuru şikayeti karın ağrısı olup, olgu sarılık ile başvurmuştur. Asemptomatik 6 olgu ise başka nedenlerle yapılan radyolojik tetkikler (USG, BT ve MR) ile insidental olarak bulunmuştur. Kistik lezyonların ortalama boyutu 5.9 cm (.5-4.5) olup 8 olguda gövde, 5 olguda baş ve 5 olguda kuyruk yerleşimli bulunmuştur. Cerrahi tedavide 0 olguya distal pankreatektomi, splenektomi, 5 olguya ise pankreatikoduodenektomi uygulanmıştır. Piyeslerin patolojik tetkikinde; 7 olguda SKT, 6 olguda MKN, 3 olguda SPN ve olguda İPMN rapor edildi. MKN lı olguda ve İPMN lı olguda kistadenokarsinom saptandı. SPN lı olguda ise ameliyattan 4,5 yıl sonra çoklu karaciğer metastazları saptanarak metastazektomi ve RF ablasyonu uygulandı. Rezeksiyon uygulanan 8 hastadan hastada pulmoner emboli nedeniyle mortalite saptandı. Sorunsuz takip edilen diğer hastalardan 3 ü hastalıkla ilişkisiz sebeplerle öldü. Sonuç: PKN ları artan sıklıkla karşımıza çıkmakta olup, ayırıcı tanı ve malignite riskinin saptanmasındaki güçlükler devam etmektedir. Rezeksiyon MKN, İPMN, SPN lar ve semptomatik yada tanısı şüpheli SKT ler için uygun tedavidir. S-40 Erişkin hastalarda koledok kistlerinin cerrahi tedavisi Damla Okan, Feza Ekiz, Yaman Tekant, Orhan Bilge, Koray Acarlı, Aydın Alper, Ali Emre, Mine Güllüoğlu, İlgin Özden İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, HPB Cerrahi Birimi, Patoloji AD, İstanbul Giriş: Koledok kistleri erişkin hastada rastlantısal olarak saptanabilir veya kolanjit, pankreatit, malign transformasyon gibi ciddi komplikasyonlar ile ortaya çıkabilir. Hastalar ve Yöntemler: yılları arasında koledok kisti tanısı koyulan 8 kadın ve erkek toplam 40 hastanın [ortanca (sınırlar) yaş: 40 (3-83)] kayıtları geriye dönük olarak incelenmiştir. BULGULAR: Kırk hastanın 8 i kolanjit, 7 si karın ağrısı, üçü pankreatit anamneziyle başvurmuştur; bir hasta tıkanma sarılığı tablosunda yatırılmıştır; bir hastada lezyon insidental olarak saptanmıştır. Dokuz hasta başka hastanelerde kolesistektomi ameliyatı olmuş ancak yakınmalarının devam etmesi üzerine yapılan tetkiklerde hastalara koledok kisti tanısı koyulmuştur. Altı hastada kolanjiokarsinom(%5), bunların birinde ayrıca safra kesesi adenokarsinomu saptanmıştır. Altı hastanın ikisi eski kistoduodenostomili hastalardır; kistoduodenostomi ile malignite tanısı arasında geçen süre bir hastada

74 diğerinde 35 yıldır. Kistoduodenostomili üç hasta, kanser olmaksızın, anastomoz darlığına bağlı problemler sebebiyle başvurmuştur. Kolanjiokarsinom saptanan hastaların ikisine pankreatoduodenektomi, ikisine ekstrahepatik safra yolu rezeksiyonu (ayrıca birine sol hepatektomi + subtotal kaudat lobektomi, birine safra kesesi yatağı rezeksiyonu) ve Roux-Y hepatikojejunostomi yapılmıştır. Eski kistoduodenostomili bir hastada peritoneal karsinomatoz saptanmıştır. Ameliyat edilen kolanjiokarsinomlu hastaların birisi izlem dışıdır; ikisi ameliyat sonrası. ve 5. yıllarda nüksle kaybedilmiştir; ikisi 8. ay ve 8. yılda hayattadır. Caroli hastalığı tanısı koyulan 4 hastanın birine karaciğer nakli, birine sağ hepatektomi + ekstrahepatik safra yolu rezeksiyonu+ Roux-Y hepatikojejunostomi yapılmıştır. Bir hasta ameliyat beklemektedir; asemptomatik bir hasta izlenmektedir. Kalan 30 hastanın 6 (%87) sına ekstrahepatik safra yolu rezeksiyonu ve Roux-Y hepatikojejunostomi (ikisine ayrıca sol hepatektomi), birine(%3) pankreatoduodenektomi, yapılmıştır. Yaygın hepatoselüler karsinomlu, inoperabl pankreas karsinomlu ve radyolojik görüntü dışında bulgusu olmayan birer hastaya girişim yapılmamıştır. Cerrahi mortalite olmamıştır. Kanama sebebiyle erken reoperasyon gerektiren bir hastada meydana gelen safra yolu ayrışması geç dönemde cerrahi olarak düzeltilmiştir. Sonuçlar:Koledok kistleri erişkin kliniğine çeşitli tablolarla başvurabilir. Ekstrahepatik safra yolu rezeksiyonundan karaciğer nakline kadar yapılan ameliyatların mortalite ve morbiditesi deneyimli ellerde düşüktür. Kistoduodenostomi terk edilmesi gereken bir ameliyattır. S-4 Koledok kistlerinde cerrahi tedavi Murathan Erkent, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara GİRİŞ: Koledok kistleri görülme sıklıklığı :3000 olmakla birlikte, erişkinlerde görülme sıklığı daha nadir, bu durum erişkinlerde koledok kisti nedeniyle uygulanan cerrahi ve sonuçlarının değerlendirmesini güçleştirmektedir. AMAÇ: Bu çalışmanın amacı HÜTF Genel Cerrahi AD da Koledok kistleri nedeniyle cerrahi uygulanan hastaların değerlendirilmesidir. MATERYAL-METOD: HÜTF Genel Cerrahi AD da Ocak 999- Ocak 05 tarihleri arasında Koledok kisti nedeniyle cerrahi uygulanan hastalardan dosya bilgilerine ulaşılanlar çalışmaya dahil edildi. Hastalar demografik bulguları, ameliyat öncesi görüntüleme ile konulan tanıları, ameliyat esnasında saptanan tanıları, yapılan cerrahi prosedürler, ameliyat sonrası hastanede yatış süreleri, taburculuk sonrası takip süreleri, morbidite ve mortalite açısından retrospektif olarak değerlendirildi. BULGULAR: Ocak 999-Ocak 05 tarihleri arasında HÜTF Genel Cerrahi AD da Koledok kistleri nedeniyle ameliyat edilen hasta sayısı 3 idi. Hastaların 0 u kadın (%76.9), 3 ü erkek (%3.) olarak saptanmıştır. Hastaların ortalama yaşı 4.9 (min.0, mak.7) olarak saptanmıştır. Koledok kistleri Todani sınıflamasına göre sınıflandırılmıştır. Tanı için görüntüleme yöntemi olarak abdomen BT (%00), MRKP(%84.6) ve abdomen USG(%00) ve ERCP(%53.8) kullanılmıştır Görüntüleme yöntemleri ile 8 hastada tip kist (%6.5), hastada tip kist (%5.3), hastada tip 3 kist (%7.6), hastada da tip 4 kist (%5.3) olarak saptanmıştır. On hastaya koledok eksizyonu + kolesistektomi + roux n y hepatikojejunostomi ameliyatı yapılmış olup, 3 hastaya da whipple ameliyatı yapılmıştır. 3 hastanın frozen inceleme sonuçlarında alt koledok cerrahi sınırında malign hücreler saptanırken, patoloji sonuçlarında malignite saptanmıştır. İki hastada morbidite, iki hastada mortalite saptanmıştır. Taburculuk sonrası takipte bir hastada pankreas başında, bir hastada da sağ kolonda malignansi saptanmıştır. SONUÇ: Erişkinlerde koledok kisti nadir olmakla birlikte hastalar tanı anında, cerrahi sırasında ve uzun süreli takipte malignansi varlığı ya da gelişebilirliği açısından değerlendirilmelidir

75 S-4 Ratlarda oluşturulan deneysel duodenum yaralanmalarında primer onarım, serozal patch ile onarım ve domuz dermal kollajeni onarımının karşılaştırılması Tayfun Bişgin, Tarkan Ünek, Tufan Egeli, Sülen Sarıoğlu, Mücahit Özbilgin, İbrahim Astarcıoğlu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi, Patoloji AD, İzmir GİRİŞ: Duodenal travma çok sık görülmemesine rağmen, cerrahlar için ciddi bir stres kaynağıdır. Travma nedeniyle yapılan laparotomilerin %3-5 inde görülür. Duodenal yaralanmaların yaklaşık %80 i güvenle primer onarılabilir. Yaklaşık %0 si ise daha kompleks işlemler gerektiren ağır yaralanmalardır. AMAÇ: Ratlarda oluşturulan deneysel duodenum yaralanmalarında primer onarım, serozal patch ile onarım ve domuz dermal kollajeni onarımın karşılaştırılması. GEREÇ ve YÖNTEM: Laparatomi yapılıp duodenum. kısım ön yüzünde yaklaşık 4-5mm çapında, lümenin çevresinin %50 sinden fazlasını kapsayacak şekilde duodenum yaralanma modeli oluşturuldu. Ratlar her biri 7 rattan oluşan 4 gruba ayrıldı (duodenum yaralanması yapılıp onarılmayan grup, primer onarılan grup, serozal patch ile onarılan grup ve domuz dermal kollajeni ile onarılan grup). Postoperatif. günde ratlar sakrifiye edildi ve patlama basınçları ölçülerek histopatolojik incelemeye alındılar. BULGULAR: Patlama basıncı açısından değerlendirildiğinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. En yüksek patlama basıncı değerleri (ortalama değer: 95.67mmHg) domuz dermal kollajen yama ile onarım grubunda ölçüldü. Histopatolojik incelemede gruplar arasında inflamasyon, fibrozis ve ülser gelişimi açısından herhangi bir fark bulunmadı. Epitelizasyon derecesi ve yabancı cisim varlığı açısından gruplar birbiriyle karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. SONUÇ: Kompleks duodenal yaralanmalarda domuz dermal kollajen yama ile onarım düşük mortalite oranları ile yapılabilir. Onarım güvenliğini ve sağlamlığını gösteren patlama basınçlarının en yüksek ortalama değeri domuz dermal kollejen onarım grubunda görüldü. Bu da domuz dermal kollajenin kompleks duodenal yaralanma onarımında yeterince sağlam bir iyileşme sağladığının göstergesi olabilir

76 - 76 -

77 - 77 -

78 V-0 Laparoskopik Whipple ameliyatı Muharrem Battal, Oguzhan Karatepe Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği Medipol Üniversitesi Genel Cerrahi AD, İstanbul Tüm dünyada giderek artan sıklıkta uygulanmakta olan laparoskopik whipple ameliyatı, ülkemizde istenilen düzeyde uygulanmamaktadır.kliniğimizde uygulanan bu ameliyat tekniği ile ilgili tecrübemiz paylaşılmaktadır. V-0 Lokal ileri pankreas tümöründe laparoskopik assisted pankreatikoduodenektomi ve portal ven rezeksiyonu Oğuzhan Karatepe, Muharrem Battal, Gökmen Öztürk, Ahmet Yılmaz Medipo Üniversitesi, Koşuyolu Hastanesi, İstanbul Şişli Etfal Hastanesi, İstanbul Laparoskopik pankreatikoduadenektomi son yıllarda bir çok merkez tarafından yapılmaktadır. Biz bu video sunumunda portal vene invaze lokal ileri pankreas tümöründe laparoskopik asisted whipple operasyonu sonrası portal ven rezeksiyonu yaptığımız olguyu sunmayı amaçladık V-03 Dalak koruyucu laparoskopik distal pankreatektomi Fatma Ümit Malya, Mustafa Hasbahçeci, Enver Kunduz, Yunus Taşçı, Merve Büşra Cengiz, Yeliz Emine Ersoy, Süleyman Bozkurt, Adem Akçakaya Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Giriş: Laparoskopik distal pankreatektomi genellikle splenektomiyle beraber yapılmaktadır. Çoğunlukla bu durum teknik nedenlere bağlı ve ameliyat süresini kısaltmak için uygulanmaktadır. Özellikle lezyon boyutunun büyük olduğu ve splenik damarlarla yakın ilişki olan durumlarda dalak koruyucu pankreatektomi tercih edilmeyebilmekte veya mümkün olmayabilmektedir. Benign patolojilere bağlı distal pankreatektomide ise dalağın korunması postoperative enfeksiyöz ve kapsüllü mikroorganizmalara bağlı septik komplikasyonların önlenmesi açısından önemli olabilir. Bu çalışmada benign ön tanıyla dalak koruyucu distal pankreatektomi uygulanan hastanın sunulması amaçlandı. VAKA: Karın ağrısı ve dispeptik yakınmalar ile başvuran 47 yaşında bayan hastanın yapılan radyolojik değerlendirmeleri sonucu pankreas kuyruk kesiminde wirsung kanalıyla ilişkisi olmayan ve solid komponent içermeyen 80x60mm kistik lezyon izlendi. Hastanın laboratuar değerleri ve tümör belirteçleri normal sınırlarda idi. Görüntülemelerde ek patoloji saptanmayan ve semptomatik olan hastaya laparoskopik eksplorasyon planlandı. Eksplorasyonda distal pankreastan kaynaklanan ve splenik arter ve ven ile yakın komşuluğu bulunan ancak invazyon bulgusu olmayan lezyon izlendi. Splenik damarlar korunarak dalak koruyucu distal pankreatektomi uygulandı. İntraoperatif kanama 00 cc idi. Ek komplikasyon gelişmedi. Hasta postoperatif 5. Gün sorunsuz olarak taburcu edildi. Patoloji sonucu retansiyon kisti olarak değerlendirildi. Sonuç: Dalak koruyucu pankreatektomi benign patolojilerde ameliyat sonrası enfeksiyöz komplikasyonları ve hastanede yatış süresini azaltan bir yaklaşımdır. Laparoskoik dalak koruyucu distal pankreatektomi lezyon büyüklüğüne bakılmaksızın splenik damar invazyonu olmayan vakalarda güvenle uygulanabilir

79 V-04 Laparoskopik koledok kist eksizyonu ve roux-en-y hepatikojejunostomi Cüneyt Kayaalp, Vural Soyer, Veysel Ersan, Cemalettin Aydın, Servet Karagül İnönü Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Malatya Amaç: Koledok kistleri safra yollarında nadir gözlenen kistik dilatasyonlardır. Gelişebilecek komplikasyonlar ve özellikle kolanjiokarsinom riski nedeniyle tedavi gerektiren bu hastalıkta kabul edilen cerrahi işlem, kistin tam eksizyonu ve hepatikojejunostomidir. Laparoskopik cerrahi çoğunlukla pediatrik yaş grubu hastalarında uygulanmaktadır. Biz burada koledok kisti tanısıyla laparoskopik yöntem ile tedavi ettiğimiz erişkin bir olguyu sunmayı amaçladık. Olgu ve Teknik: Birkaç aydır sağ üst kadranda ağrısı olan 37 yaşındaki erkek hastanın, başka bir merkezde yapılan ultrasonografisinde koledok kisti saptanmış ve kliniğimize yönlendirilmiştir. Fizik muayene bulguları ve laboratuvar değerleri normal sınırlarda olan hastanın bilgisayarlı tomografi ve MR görüntüleme tetkiklerinde yaklaşık 7x6x5cm boyutlarında kistik dilatasyon saptandı. Hastaya laparoskopik cerrahi tedavi planlandı. Göbek altı, ksifoid altı ve sağ hipokondriak bölgelerden birer adet mm lik ve sağ hipokondriak bölgeden bir adet 5mm lik trokar ile supin pozisyonunda karına girildi. Karaciğer hilusunda koledok kisti gözlendikten sonra, sistik kanal ve sistik arter bağlanıp kesildi. Safra kesesi dikiş ile sağ diafragmatik alana fundustan tespit edilerek karaciğerin retraksiyonu sağlandı. Kist duodenumdan sıyrılarak duodenum arkasındaki daralmış distal safra kanalına ulaşıldı ve buradan endoskopik 60mm lik stapler ile kesildi. Ardından kist karaciğer hilusundaki diğer yapılardan disseke edilerek proksimalinden yine 60mm lik endoskopik stapler ile kesildi. Kist, ksifoid altındaki trokar yerinden karın dışına alındı. Treitz den itibaren 5.cm den jejunum endoskopik stapler ile kesildi ve Roux ansı oluşturuldu. Tek tek 3/0 poliglaktin dikişlerle hepatikojejunostomi yapıldı. Roux ansının 60cm distaline, Treitz den gelen ans 60mm lik stapler ile yan-yana enteroenterostomi şeklinde birleştirilerek Roux-en-Y hepatikojejunostomi tamamlandı. Postoperatif komplikasyon izlenmedi. Hasta, postoperatif 4. ayında sorunsuz takip edilmektedir. Sonuç: Laparoskopik cerrahinin avantajları koledok kist rezeksiyonu için de geçerlidir. Bize göre, ekip çalışması, intrakorporal dikiş atma ve hepatobilier cerrahi tecrübesi bu ameliyat için önemli noktalardır. V-05 Kolorektal kanserin karaciğer metastazı: Laparoskopik metastazektomi Fatma Ümit Malya, Yunus Taşçı, Mustafa Hasbahçeci, Enver Kunduz, Mehmet Güzel, Erhan Ayşan Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Giriş: Karaciğer anatomisinin giderek daha iyi anlaşılmasıyla beraber görüntüleme yöntemlerinde, anestezi ve yoğun bakım şartlarında, teknoloji ve laparoskopide olan gelişmelerle son yıllarda karaciğer cerrahisinde hızlı bir ilerleme olmuştur. Laparoskopik karaciğer cerrahisi ilk olarak benign ve küçük tümörler için yapılırken günümüzde majör karaciğer rezeksiyonları da güvenle yapılabilmektedir. Malign tümörlerde karaciğer cerrahisinin negatif sınırlar ile yapıldığı taktirde onkolojik sonuçlarının açık cerrahiyle benzer olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada rektum tümörünün karaciğer metastazı olan hastada uygulanan laparoskopik metastazektominin sunulması amaçlandı. VAKA: Nisan 04 te lokal ileri rektum tümörü nedeniyle uzun dönem neoadjuvant tedavi sonrası aşağı anterior rezeksiyon yapılan ve koruyucu lop ileostomi açılan 57 yaşında kadın hasta ameliyat sonrası tedaviyi takiben rutin takibe alındı. Eylül 04 çekilen kontrol bilgisayarlı tomografide karaciğer segment 3 te 8x33 mm metastazla uyumlu lezyon tespit edildi. Kemoterapi sonrası kontrol Manyetik Rezonans Görüntüleme de lezyon boyutu 4x3mm belirgin regrese olarak izlendi. Sistemik vücut taramasında ek patoloji görülmeyen hasta Şubat 05 te ameliyata alındı. Laparoskopik olarak yapılan eksplorasyonda karaciğer segment 3 te cm metastatik lezyon izlendi. Karın içi ek lezyon mevcut değildi. Harmonik disektör kullanılarak lezyon etrafından cm sınır bırakılarak nonanatomik olarak rezeke edildi. Ameliyat esnasında kanama 00 cc idi. Ameliyat süresi 60 dk idi. Ek bir komplikasyon görülmedi. Hasta ameliyat sonrası 3. gün sorunsuz olarak taburcu edildi. Patoloji adenokarsinom metastazı olarak geldi. Cerrahi sınırlar temizdi. Sonuç: Karaciğer metastazlarına yönelik laparoskopik cerrahi ameliyat süresi ve kanama miktarı artışı olmaksızın uygulanabilmektedir. Cerrahi sınırlar göz önüne alındığında onkolojik olarak da güvenli bir yaklaşım olmaktadır

80 V-06 Karaciğer kist hidatikte laparoskopi Yusuf Yağmur, Serdar Gümüş, Ebral Yiğit, Mehmet Ali Can Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Diyarbakır AMAÇ:Kist hidatik, başta ülkemiz olmak üzere Akdeniz ülkeleri ve dünyanın birçok yerinde görülmektedir. Karaciğer kist hidatik cerrrahisinde son yıllarda önemli gelişmeler oldu. Karaciğer kist hidatiği tedavisinde laparoskopik tedavi ile ilgili yayınlar artış gösterdi.gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesinde son iki yılda laparaskopik olarak opere edilen karaciğer kist hidatik vakalarının erken sonuçlarının sunulması amaçlanmıştır. GEREÇ-YÖNTEM:Hastanemizde karaciğer kist hidatik tanısı alan 44 hasta ( Gharbi Tip I-IV) laparoskopik olarak tedavi edilmiştir. Tüm hastalar ultrasonografi ve/veya batın bilgisayarlı tomografi ile tarandı. On hastada kist çapları -4 cm arasında, 4 hastada 5-0 cm arasında, 8 hastada 0-5 cm arasında ve hastada 5 cm üzerinde bulunmuştur. Tüm hastalarda hidatik kistin laparoskopik tedavi yapıldı. Batın şişirildikten sonra karaciğer kisti bulundu. Etrafı povidone iodine % 0 emdirilmiş spançlarla sarıldı. Kist içeri veres iğnesi ile boşaltıldıktan sonra kist içine povidone iodine % 0 ile doldurulup 5 dakika beklenildikten sonra kistotomi yapıldı.kist içi aspire edildi. 30 hastaya yalnız kistektomi ve 4 hastaya kısmi perikistektomi yapıldı. Perikistektomi de yapılan rezeksiyon; sağlıklı karaciğerden hook ve/veya damar kapama cihazı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Operatif ve postoperatif mortalite gözlenmedi. Yedi hastada postoperatif kist içine konan Foley drenden safra kaçağı gelişti. Takipte bu hastaların 5 inde kaçak 6-7. günde durdu. hastada kaçak debisi azalmayınca endoskopik retrograd kolanjiografi ile yapılan ampulla papillotomisi ve sfinkterotomi yapıldı ve safra kaçağı durduruldu. Yapılan ortalama 6 aylık takipte herhangi bir nüks görülmedi. SONUÇ: Kist içeriğinin batın içine kontaminasyon riski olması, kistlere ulaşım problemi, kist içinde multipl kitlerin aspirasyonundaki ve endobage konmasındaki zorluk laparoskopi tedaavisinde kısıtlayıcı faktörler olmakla beraber laparoskopik yaklaşım; karaciğer hidatik hastalığı olan hastaların tedavisinde güvenli ve uygulanabilir metod olarak kabul edilebilir

81 - 8 -

82 P-0 Karaciğer ekinokokkozunda kanda, karaciğer dokusunda ve fibröz kapsülde lipid peroksidasyonu Novruz Haciyev, Elman Tagiyev, Vidadi Allahverdiyev, Elesker Cavadov Azerbaycan Tıp Üniversitesi, Bakü Giriş: Modern cerrahideki gelişmeler rağmen karaciğer ekinokokkozu (KE) ameliyatlarından sonra %6-80 oranında komplikasyon gelişmekte ve nüks oranı %,4 e ulaşmaktadır. Ekinokokkozda lipid peroksidasyonu (LPO) - antioksidan savunma (AOS) sisteminde meydana gelen değişiklikler henüz tam olarak incelenmemiştir. Amaç: KE de LPO-AOS göstergelerinin karaciğer dokusunda (KD), fibröz kapsül (FK) ve serumda incelenmesi. Bu amaçla KE tanısıyla ameliyat edilen 45 hastada kanda, KD ve FK - dien konjugatlarının (DK), malon dialdehid in (MDA), glutatyon peroksidaz ın (GP), katalaz ın (KAT) ve süperoksit dizmutaz ın (SOD) miktarları karşılaştırmalı olarak çalışılmıştır. Sonuçlar: DK ve MDA miktarı KD ve kanda normalden sırasıyla,4 kez ve %44,5 (p<0,00) yüksek bulunmuştur. SOD ve GP aktifliği normalden KD de %8,3 ve %64,5 (p <0,00) yüksek, FK de ise aksine düşük bulunmuştur. Sonuçta, KE hastalarında KD, FK ve kanda LPO-AOS sisteminde benzer değişikliklerin oluştuğu saptanmıştır. Karaciğer ekinokokkozunda LPO-AOS göstergeleri Sonuç Normal DK KD, 33/mg doku 4,53±0,38 ***,8±0,4 DK FК, 33/mg doku,73±0, DK Kan, 33/ml 4,86±0,4 *** 3,36±0,3 MDA KD, mkmol/g doku 4,35±,46*** 6,3±0,39 MDA FK, mkmol/g doku,65±0, MDA Kan, nmol/ml,73±0,38*** 9,05±0, GP KD,,nmol/dk/mg doku 7,73±3,3*** 3,33±6,07 GP FK,,nmol/dk/mg doku 98,8±8, GP Kan, mkmol/dk/g Hb 407,5± 35,6±5,8 KAT KD, BV/g doku 03,±4,0*** 75,7±3,7 KAT FK, BV/g doku 67,0±5, KAT Kan, BV/mg Hb 75,4±,99 75,±0,4 SOD KD, v/mg doku 36,7±4,53 33,5±,98 SOD FK, v/mg doku 9,7±, SOD Kan, v/mg Hb 47,9±,9 44,8±0, - 8 -

83 P-0 Akut batın tablosuna neden olan hepatik brucelloma Yavuz Savaş Koca, İbrahim Barut, Aykut Aktaş 3, Onur Kaya 4 Süleyman Demirel Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Süleyman Demirel Üniversitesi Hepatobiliyer Cerrahi Bölümü 3 Süleyman Demirel Üniversitesi Radyoloji AD, 4 Süleyman Demirel Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları AD, Giriş: Bruselloz herhangi bir organ ya da sistemde olabilen nonspesifik klinik belirtiler veren sistemik bir hastalıktır. Bruselloz da hepatik abse oldukça nadirdir ve yetişkinlerde insidansı % 0, dir. Biz bu makalede, akut karına neden olan Brucellanın neden olduğu hepatik abse olgusunu sunduk. Olgu: Dört gündür 40.ºC ateş, titreme, gece terlemesi ve sağ üst kadran karın ağrısı olan 40 yaşındaki erkek hasta hastanemiz acil servise başvurdu. Vital bulguları ateş 38.4ºC, arteriyel kan basıncı 30/70 mmhg ve nabız 90/dk ve solunum hızı 4/dk idi. Fizik muayenede palpasyonda göbek çevresi, sağ üst kadranda rebaund ve hassasiyet vardı Karın sağ üst kadranda periton irritasyon belirtileri klinik olarak akut karın düşündürdü. Bilgisayarlı karın tomografisinde, karaciğer 4. segmentte, septasyonlu, multiloküle, subkapsüler düzeyde ve lezyonun merkezinde bir x5 mm lik kalsifikayon olan kistik lezyon saptandı. USG eşliğinde perkütan iğne ile pürülan apse materyali aspire edildi. Aspirasyonun yaymasında birkaç lökosit, gram-negatif kokobasil görüldü. Hikayesinde pastörize edilmemiş peynir ürünü tüketen hastanın apse drenajından Brucella izole edildi. Wright testi /80 titrede pozitif geldi. Hastaya, Rifampisin (900 mg / gün), siprofloksasin (000 mg / gün) ve doksisiklin (00 mg / gün) den oluşan antibiyotik tedavisi başlandı. Klinik belirtiler hızla geriledi ve CRP düzeyi üç günde 4 mg/dl oldu. Sonuç: Brusellada karaciğer apseleri, genellikle karaciğer sağ lobda 3 ila 0 cm boyutlarında değişir ve tek lezyon olarak ortaya çıkar.bizim hastamızda da, karaciğer apsesi karaciğer 4. segmentinde, heterojen, hipoekoik multiloküle ve yaklaşık 55x6 mm bir lezyondu. Hastamıza USG eşliğinde perkütan iğne aspirasyonu yapıldı. Daha sonra rifampisin, siprofloksasin ve doksisiklin kombinasyonu ile tedaviye devam edildi. Perkütan drenaj ve birlikte verilen kombine antibiyotikler karaciğer abseli hastalarda güvenli ve etkilidir. Olgumuzda bu tedaviye yanıt olumlu oldu ve hastamız hızla iyileşti. Biz hastanın iyileşme süresini kısaltmak için Brucellaya etkili kombine antibiyotik tedavisi ile birlikte perkütan drenaj önermekteyiz. Cerrahi drenaj ise perkütan drenajın başarısız olduğu hastalarda yapılmalıdır. P-03 Karaciğer tümörünü taklit eden lokal invaziv aktinomiçes infeksiyonu Alp Yıldız, Hüseyin Göbüt, Ali Çelik, Mustafa Kerem Gazi Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Ankara Gazi Üniversitesi, Göğüs Cerrahisi AD, Ankara Giriş: Aktinomiçes fırsatçı bir patojen olup genellikle %50-85 olguda oral kavite veya servikofasial enfeksiyon şeklinde karşımıza çıkar.karaciğer ve diğer abdominal organ tutulumu ve pelvik tutulum ise nadir olmakla birlikte,genellikle var olan enfeksiyonun hematojen yayılımı veya geçirilmiş gastrointestinal /pelvik girişimler ve/veya cerrahiler sonrası görülür. Olgu Sunumu: 4 yaşında erkek hasta karaciğerde kubbesinde tespit edilen,diyafram,sürrenal ve göğüs duvarına invaze kitle nedeniyle değerlendirildi.karaciğer tümörü öntanısıyla eksplorasyon ve kitle eksizyonu yapılan hastanın patoloji sonucu,aktinomiçes infeksiyonu olarak rapor edildi.postoperatif dönemde herhangi bir sorunu olmayan hasta antibiyotik tedavisi düzenlenerek taburcu edildi. Tartışma: Aktinomiçes,çoğunlukla baş boyunenfeksiyonu şeklinde görülen bu patojen,intra abdominal cerrahi girişimler sonrası veya torakoabdominal enfeksiyonlara sekonder intra abdominal organ tutulumu şeklinde veya immün yetmezlikli hastalarda fırsatçı patojen olarak karşımıza çıkabilir. Özellikle intrauterin contraseptif device kullanan kadınlarda bu patojene bağlı pelvik enfeksiyon ve apse formasyonu

84 tanımlanmıştır.klinik olarak aktinomiçes enfeksiyonları subfebril ateş, iştahsızlık,kilo kaybı,anemi,halsizlik ve lokalize ağrı şeklinde kendini gösterir. Tanıda histopatoljik ve kültür incelemeleri önemlidir.aktinomiçes PAS (+) ve Gram (+) bakteridir.%78 olguda kültür sonuçları negatiftir.non spesifik klinik,radyolojik ve laboratuvar sonuçları nedeniyle aktinomiçes enfeksiyonlarının kesin tanısı çoğu olguda cerrahi eksplorasyon sonucunda konulmaktadır. P-04 Sıçanlarda deneysel karaciğer sirozu sırasında autoloji mezenkimal multipotent kök hücreleri naklinin karaciğer mikrosirkülasyonuna etkisi Rasim Elxan Caferli, Andrey Gennadiyeviç Popandopulo Azerbaycan Tıp Üniversitesi, Bakü V.K. Gusak Acil ve Rekonstrüktif cerrahisi Enstitüsü, Donetsk Çalışmanın amacı: deneysel siroz modelinde autoloji kemik ilikli mültipotent kök hücreleri naklinin karaciğer mikrosirkülasyonuna etkisi. Araştırma malzeme ve yöntemleri: Tarafımızdan deneylerde 33 beyaz erkek sıçanı kullanıyordu. Muayene edilen hayvan ağırlığı gr., yaşı en az 3 aydır. Hücre transplantasyonu için autoloji multipotent mezenkimal stromal hücrelerden yararlandık (AMMSK). Karaciğer mikrosirkülasyonunu alınmış verileri Beyvlet-tahlili yardımıyla otomatik rejiminde inceleme olanağı tanıyan lazer doppler fluometri (LDF) yardımıyla incelendik. İncelemeleri ameliyat sırasında karaciyer sirrozu (KS) modelleştirmesi sırasında AMMSK transplantasyonu öncesi ayrıca tedavinin 8 haftasında sensörü laparatomi yapılarak bilavasıta sağ karaciğer sahasına yerleştirmesi yoluyla yapılmaktadır, bundan sonra hayvanlar dekapitalize edilmiştir. Sonuçlar: Araştırmalara dayanarak oluşturulmuş KS modelinde mikrosirkülasyon göstergesi aynı kontrol grubu hayvan göstergelerinin %4 altındaydı. Bu gösterge 8. Haftasında II grup hastalarda 4,45±, pf. birim düzeyindedir. Adı geçen gösterge aynı I grup hayvanlarda %,9 (p<0,05) ve pratik olarak norma uygundur. KS aşamasında hayvanlarda Amax norm göstergenin %4,9 oranında azalması endoteliosit apoptoz süreci bulunduğu kanıtlamaktadır. Tedavinin 8 haftasında II grup hayvanlarda AmaxN 0,8±0,04 pf. birimi aynı I grup hayvanlarda %3,04 oranında yüksektir. AmaxC göstergesi ise I grup hayvanlarda önemli derecede artmıştır, bu da kalp flaksmosiyonu amplitüt göstergesidir. Sonuç: Böylece modelleme KS bulunan hayvan tedavisinde dinamiğinde LDF yöntemi ile mikrosirkülasyonu araştırması AMMSK intraarteriyel transplantasyonu kullanma avantajları kanıtlamaktadır. Bu bize göre portal atardamarda aşırı durgunluk endeksi karaciğer parenşiminde morfofunksiyonel değişikler ayrıca genel karaciğer atardamarı rezistan endeksinin azalması ile ilişkilidir. Alınan sonuçlar bu alanda araştırmaların devam ve günceliği korumaktadır. P-05 Ateşli silah nedeniyle karaciğer ve akciğer yaralanması olan hastada göğüs tüpünden safra fistülünün yönetimi: Olgu sunumu Sercan Büyükakıncak, Hüseyin Eken, İsmail Demiryılmaz, Arda Işık, Deniz Fırat Haçkalıbaba Devlet Hastanesi Genel Cerrahi AD,Trabzon Mengücek Gazi Eğitim Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi AD,Erzincan Giriş: Ateşli silah yaralanmaları acil servise başvuran travma hastalarının ciddi bir kısmını oluşturmakta, batına nafiz yaralanmada varsa da %3-0 gibi mortalite oranı ile multidisipliner yaklaşım gerektiren önemli konudur. OLGU: 0 yaşında erkek hasta ateşli silah ile yaralanma nedeniyle acil servisimize getiriliyor. Sağ üst kadranda giriş sağ skapula altında çıkış deliği mevcut. Karaciğer grade 5 yaralanması mevcut idi(figure). Sonuç: Karaciğer travmalı hastalarda sepsis, safra fistülü, biloma, hemobilia, intra/perihepatik apse, karaciğer konjesyonu, abdominall inflamatuar sendrom, abdominal kompartman sendrom gibi komplikasyonlarla karşılaşılmaktadır

85 P-06 Polikistik karaciğer hastalığında mini-laparoskopik fenestrasyon ve transgastrik spesimen çıkartılması Fatih Sümer, Cüneyt Kayaalp, Yılmaz Polat, İsmail Ertuğrul, Servet Karagül İnönü Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Malatya Amaç; Laparoskopik cerrahi karaciğer hastalıklarında günümüzde artık daha sık kabul görmektedir. Polikistik karaciğer hastalığı otozomal dominant bir hastalıktır ve daha sıklıkla erişkin kadınlarda görülür. Polikistik karaciğer hastalığında cerrahi tedavi semptomatik ve komplikasyonlu hastalarda gerekli olabilir. Fenestrasyon ve/veya hepatik rezeksiyon en sık yapılan cerrahi işlemdir. Mini-laparoskopik teknik ile trokar çaplarının azaltılması ve spesmenin doğal deliklerden çıkarılması gibi ileri teknikler laparoskopik cerrahinin avantajlarını artırabilir. Burada amacımız mini-laparoskopi ve doğal deliklerden spesmen çıkarılması kombinasyonu ile daha minimal invaziv bir cerrahi uygulamaktır. Olgu; 5 yaşında kadın hastanın beş yıldır polikistik karaciğer ve böbrek kisti olduğu biliniyordu. abdominal distansiyon, ağrı, bulantı, kusma ve günlük işlerini sürdürmedeki zorluklar ve fizik muayenede ciddi abdominal distansiyon ve tüm karnı dolduran kitle nedeniyle yatırıldı. Bilgisayarlı tomografide karaciğerde 3 cm çapına ulaşan çok sayıda kistleri vardı. Cerrahi olarak supin pozisyonunda abdomene toplam 3 adet 5 mm.lik trokar girildi. Kist içerikleri aspire edildikten sonra kist ön duvarları ultrasonik disektör ile eksize edildi. Spesmenleri çıkarmak için abdomendeki 5-mm.lik trokar yerlerini genişletilmedi veya ayrı bir abdominal kesi yapılmadı. Mide korpusu ön yüzden açılarak endoskopi yoluyla çapları 9 ile 6 cm çapları arasında değişen toplam 4 adet kalın kist duvarı parçası transoral olarak çıkarıldı. Gastrotomi intrakorporal olarak kapatıldı. İşlem süresince toplam 5000 ml kist içeriği ve 300 ml kan aspire edildi. Operasyon 70 dak sürdü. Postoperatif. gün sıvı diyete başlandı. Hasta postoperatif 4. gün sorunsuz ve şikayetlerinde belirgin gerilemeler ile taburcu edildi. Sonuç; Minimal invaziv karaciğer cerrahisinde mini-laparoskopi ve doğal deliklerden cerrahi bir seçenek olarak akla gelmelidir. P-07 Retained foreign body in a transplanted liver Cüneyt Kayaalp, Serdar Kırmızı, Ramazan Kutlu, M.Ali Yağcı, Burak Işık, Sezai Yılmaz İnönü Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Malatya Liver transplantation is a technically complex and long surgical procedure. A large quantity of materials such as catheters, sutures, needles and clips are frequently used during the procedure. These materials may enter in the liver from the vascular or biliary orifices inadvertently. A 50-year-old patient who had hepatic failure due to HBV underwent a deceased donor liver transplantation. The deceased donor was a 75 year-old HbsAg (+) man. The recipient had subfebrile fever and leukocytosis postoperatively. A control computed tomography revealed a cuneiform ischemic area, and a foreign body inside the right anterior portal vein branch proximal to this ischemic area. A 0F Nelaton catheter of 5 cm was removed from the portal vein by surgery. Retrospectively, we understood that the portal vein was cut during the back-table procedure and the portal vein catheter was replaced with a larger one for better irrigation. Most probably, the original catheter was cut together with the portal vein, and the tip of the catheter was retained in the portal system and migrated into the liver. As far as we know, such a complication of liver transplantation has never been described previously

86 P-08 Nadir karaciğer tümörü; parotis mukoepidermoid karsinom metastazı Musa Zorlu, İbrahim Tayfun Şahiner, Engin Dursun, Mete Dolapçı Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Çorum Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz AD, Rize GİRİŞ / AMAÇ: Parotis bezinin malign tümörlerinden olan mukoepidermoid karsinom karaciğere çok nadir olarak uzak metastaz yapar. Bu olguda karaciğere metastaz yapmış parotis tümörüne yaklaşımı sunmak istedik. OLGU / SONUÇ: 6 yaşında erkek hasta iki yıl önce boyun sağ kısmında şişlik nedeniyle dış merkezde KBB polikliniğine başvurmuş.yapılan tetkikler sonucunda parotis tümörü ve karaciğer metastazı tanısı konulmuş.hastaya neoadjuvan kemoterapi ve radyoterapi verilmesini takiben KBB kliniği tarafından total parotidektomi+modifiye boyun diseksiyonu+pektoral kas flebi operasyonu gerçekleştirilmiş.karaciğer metastazı açısından dış merkezden klniğimize refere edildi.hastanın karın muayenesi doğal, Hb:9.4, CEA, AFP, CA 9-9 normal.batın usg: karaciğer sağ lob posteriorda hipoekoik ekosu bulunan 0x5 cm ebatlı solid lezyon izlendi.hastaya dinamik kontrastlı karaciğer BT çekildi. Karaciğer sağ lob segment 7 de posterior subkapsüler alanda yaklaşık 95x68x90 mm boyutlarında lobule konturlu heterojen hipodens lezyon izlendi. Hepatik ve portal venlerin açık olduğu raporlandı. Hastaya PET CT yapıldı.karaciğer segment 7 de subkapsuler bölgede yerleşimli 9x6.7 cm çaplı nekrotik ametobolik alan içeren hipodens lezyonda heterojen paternde yoğun artmış fdg tutulumu izlenmiştir.metastaz ile uyumlu olarak değerlendirildi.karaciğer tru-cut biyopsi yapıldı. Patoloji raporu,kesitlerde karaciğer iğne biyopsisinin bir kenarında solid adalar ve kordonlar halinde infiltrasyonlar gösteren tümör izlenmektedir. Yapılan immunhistokimyasal incelemede hmwck diffuz(+), p63(+), ck56(+), ck(-), ck0(-), cea fokal (+), em fokal (+), afp(-) sonuç vermiştir.histopatolojik ve immunhistokimyasal incelemeler ön planda parotis yerleşimli mukoepidermoid karsinom metastazı ile uyumlu olmakla birlikte kesin tanı rezeksiyon materyalinde verilecektir, şeklinde raporlandı. Bunun üzerine hastaya nisan 04 de sağ hepatektomi operasyonu yapıldı.postopeartif takiplerinde problem olmayan hasta şifa ile taburcu edildi.hastanın rezeksizyon materyali patoloji bölümünce değerlendirildiğinde,mikroskobik olarak, Hematoksilen Eozin boyalı tümör dokusuna ait kesitlerde diffüz gelişim gösteren, geniş alanlarda koagülatif tümör nekrozu içeren solid tümör izlendi. Tümör skuamoid, intermediate hücreli ve berrak sitoplazmalı hücrelerden oluşan mukoepidermoid karsinom olarak raporlandı.hastanın şuan aktif bir problemi bulunmamaktadır. Parotisin mukoepidermoid karsinomu nadiren karaciğer metastazı yapmaktadır.uygun yerleşimi karaciğer metastatik tümörlerinde rezeksiyonunun hastanın surveyine olumlu katkı yapacağı akılda tutulmalıdır. P-09 Donör hepatektomi sonrası rekonstrüksiyon gerektirmeyen sağ portal ven varyasyonu İsmail Ertuğrul, Fatih Özdemir, Abuzer Dirican, Adil Başkıran, Kerem Tolan, Sezai Yılmaz İnönü Üniversitesi Karaciğer Nakli Enstitüsü Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi GİRİŞ: Canlı vericili karaciğer nakli ile son dönem karaciğer yetmezliğinde başarılı sonuçlar elde etmek için donör adaylarının preoperatif olarak dikkatli bir şekilde değerlendirilmesi ve olası anatomik varyasyonların uygun tekniklerle rekonstrüksiyonu gerekmektedir. Cheng tarafından yapılan sınıflandırmayla portal venöz sisteme ait 7 tip varyasyon tanımlanmıştır (). Donör hepatektomi öncesinde Cheng tip 3 (sağ posterior ve sağ anterior portal venöz erken dallanma) olarak değerlendirilen donör adayının hepatektomi sonrası greft rekonstrüksiyonu sırasında sağ anterior ve sağ posterior portal venin karaciğer sağ loba ayrı ayrı girdiği ancak parankim içine girdikten hemen sonra tekrar birleştiği nadir bir varyasyon gözlenmiştir. Bu nadir görülen portal ven varyasyonu literatürde bildirilen ilk olgudur. OLGU SUNUMU: yaşında kadın hasta kronik karaciğer hastası olan babası için donör olarak operasyona hazırlandı. Operasyon öncesi çok kesitli bilgisayarlı tomografi ile anjiografik değerlendirmede erken dallanan sağ anterior ve sağ posterior portal ven varyasyonu gözlendi. (Cheng tip 3) Back table da karaciğer sağ loba ayrı ayrı girdiği gözlenen sağ posterior ve sağ anterior portal ven dallarının parankime girdikten sonra tekrar birleştiği gözlenmiştir. Sağ portal venin anterior ve posterior dallarının bifurkasyon sonrası tekrar birleşmesi literatürde bildiğimiz kadarı ile

87 rastlanılan ilk vakadır. Ameliyat öncesi yapılan tomografik incelemeyi tekrar değerlendirdiğimizde bu nadir varyasyonu görüntüledik. (Resim ). Erken dallanan anterior ve posterior portal ven dalları back table da kompleks rekonstrüksiyon teknikleri gerektirir. Ancak bizim vakamızdaki gibi nadir görülen tekrar birleşme varyasyonu her iki portal ven dalına rekonstrüksiyonu gereksiz kılmıştır. Anterior portal ven dalı giriş seviyesinde kapatılarak parankim içinde posterior portal venle birleşmesi sayesinde sorunsuz bir şekilde alıcı portal veni ile anastomoze edilebilmiştir.(resim ). Donor ve alıcı ameliyat sonrası dönemde sorunsuz olarak takip edilmiş ve taburcu edilmiştir. SONUÇ: Preoperatif dönemde donör adaylarının dikkatli radyolojik değerlendirmesi back table da gereksiz rekonstrüksiyonları azaltacak ve canlı vericili karaciğer naklinde olası postoperatif komplikasyonların önüne geçecektir. P-0 Karaciğer kist hidatiğini taklit eden gossypiboma olgusu Serdar Gümüş, Yusuf Yağmur, Ebral Yiğit, Mehmet Ali Can, Mehmet Babür Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği ÖZET: Gossypiboma; cerrahi bir işlem sonrası vücutta unutulan tekstil ürünlerini oluşturduğu lezyonlardır. Gossypiboma; nadir bir cerrahi komplikasyon olmasının yanında ciddi morbidite ve mortalite yaratabilen mediko-legal problemlere neden olabilir. Kısa sürede semptom verebileceği gibi uzun yıllar hiçbir semptom vermeyebilir.klinik semptomlar nonspesifiktir. Görüntüleme yöntemleri ile tanı koymak güçtür. Gossypiboma olgularının sık karşılaşılan bir nedeni de açık kolesistektomi operasyonlarıdır. Bu yazıda; kist hidatik ön tanısı ile opere edilen ancak 5 yıl önce geçirdiği açık kolesistektomide unutulan kompresin neden olduğu gossypiboma ile karşılaşılan bir olguyu sunmayı amaçladık. OLGU : 4 yaşında bayan hasta; zaman zaman yaşadığı karın ağrısı şikayeti nedeni ile hastanemize başvurdu. 5 yıl önce kolelitiazis nedeniyle sağ subkostal kesi ile açık kolesistektomi operasyonu geçirmiş. Fizik muayenesinde geçirilmiş cerrahi skarı dışında anlamlı bir bulguya rastlanmadı. Labaratuar değerleri normaldi. Hastaya intravenöz kontrastlı batın tomoğrafisi çekildi (Resim-). Tomoğrafide; karaciğer seğment 7-8 de subdiafrağmatik yüzde, yaklaşık 7-8 cm, yer yer kalsifikasyonun eşlik ettiği, evre 4-5 kist hidatik lehine anlamlı bir lezyon tespit edildi. Hastaya kist hidatik ön tanısı ile laparatomi yapıldı. Yapışıklıklar ayrıştırıldıktan sonra karaciğer ile diafrağma arasına yerleşmiş lezyon tespit edildi. Lezyonun etrafı batikonlu kompreslerle korundu. Veres iğnesi ile aspire edilip batikonla dolduruldu ve boşaldı. Lezyon açıldığında koyu sarı renkli apse ile lifli yapısı kısmen bozulmuş komprese ait parçalar tespit edildi. Lezyon temizlendikten sonra adet dren konularak operasyon sonlandırıldı. Hasta postoperatif 3. günde dreni çekilerek antibiyotik tedavisi ile taburcu edildi. SONUÇ: Gossypiboma, nadir bir komlikasyondur ancak hastalar ile doktorlar arasında ciddi hukuki problemler yaşanmasına neden olduğundan oldukça dikkate alınması gereken bir komplikasyondur. En sık abdominal ameliyatlardan sonra görülür. Çoğunlukla da açık kolesistektomi sonrası rapor edilmektedirler.olgumuzda sunduğumuz gibi kist hidatikle bile benzer görüntü yorumlamalarına neden olabilmektedir. Eğer unutulan cerrahi bez radyoakfifle işaretli ise X-Ray garfiler ile tanı koymak ve yerini tespit etmek oldukça kolaydır. Bu yüzden X-Ray ile işaretli spanç ve kompreslerin kullanımı yaygınlaştırılmalıdır. P- Tekrarlayan kolanjit atakları ile seyreden hepatolitiazisli hastada segmenter karaciğer rezeksiyonu İbrahim Tayfun Şahiner, Musa Zorlu, Güven Güney, Mete Dolapçı Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Çorum Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji AD, Çorum GİRİŞ:Hepatolitiazis sıklıkla doğu asya ülkelerinde rastlanan (%8), batı toplumlarında da nadiren ortaya çıkan(%),ortak safra yolları bifurkasyonunun proksimalindeki intrahepatik taş oluşumunu içeren klinik bir durumdur. Sık kolanjit ataklarının meydana gelmesi, taşların komple eksizyonunun güçlüğü ve kolanjiyokarsinoma gelişimi ile olabilen muhtemel beraberliği nedeniyle ciddi bir sağlık problemidir. Kliniğimize başvuran hepatolitiazis tanısı alan ve karaciğer segmenter rezeksiyon+ kolesistektomi+koledokoduedenostomi yapılan olgu sunulmuştur

88 OLGU: 57 yaşında bayan hasta sık tekrarlayan karın ağrısı, bulantı kusma ve ateş şikayetleri ile kliniğimize başvurdu. Anamnezinden şikayetlerinin yaklaşık üç yıldır olduğu dış merkezde iki kez ERCP yapıldığı ve karaciğer sol kısmında kitle imajı tespit edildiği öğrenildi. Hastanın fizik muayenesinde batın sağ üst kadranda minimal hassasiyet mevcut olup, rebound ve defans tespit edilmedi. Laboratuvar testlerinde ALT:38, ALT:39, GGT:0, ALP:50, diğer biyokimyasal parametreler, tümör markerları, hemogram normal tespit edildi.heaptobiliyer ultrasonografide karaciğer sol lob lateral segmentte heterojenite tespit edilmiş olup, intrahepatik safra yolları ve koledokta belirgin dilatasyon gözlendi. Koledok çapı 3 mm ölçüldü. Safra kesesi içerisinde yoğun safra çamuru mevcuttu.mr kolanjiografide intrahepatik safra yollarında ve koledokta dilatasyon,safra kesesi normal boyutta olup koledok çapı en geniş lokalizasyonda 3 mm ölçüldü ve distalde incelerek sonlandığı tespit edildi.batın tomografisinde ise intrahepatik safra yollarında genişleme ve karaciğer sol lob lateral segmentte geniş hipodens alan tespit edildi. Hastaya laparatomi yapıldı. Eksplorasyonda koledokun yaklaşık 3 cm olduğu, safra kesesi içerisinde milimetrik taşlar olduğu ve karaciğer segment ve 3 de düzensiz alan olduğu tespit edildi. Hastaya intraoperatif ultrasonografi yapıldı..kitle imajı tespit edilmedi. Yoğun safra çamuru, hepatolitiazis düşünüldü. Hastaya kolesistektomi yapıldıktan sonra intraoperatif kolanjiografi yapıldı. Segment -3 düzeyinde safra yollarında tıkanıklık tespit edildi. Hastaya segment -3 ü içerecek şekilde sol lateral segmentektomi+koledokoduedenostomi yapıldı. Postoperatif takiplerde problem olmayan hasta şifa ile taburcu edildi. Patoloji sonucunda hepatolitiazis rapor edildi. SONUÇ:Sık kolanjit atakları geçiren,taşların tamamının çıkarılmasında güçlük çekilen ve kolanjiokarsinom birlikteliği riski olan ve uygun segmenti etkileyen vakalarda karaciğer rezeksiyonu başarılı sonuçlar vermektedir. P- Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi ye bağlı 3. derece karaciğer yaralanması: Olgu sunumu Ali Kılıç, Aylin Acar, Tolga Canbak, Fatih Başak, Fatma Kulalı, Gürhan Baş Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Kliniği, İstanbul Giriş: Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi (ERCP) ye bağlı karaciğer yaralanması nadir görülen bir komplikasyondur. Literatürde yalnızca birkaç olgu sunumu mevcuttur. Bu yazıda, ERCP ye bağlı subkapsüler karaciğer hematomu ve laserasyonu gelişen olgu sunuldu. OLGU: Altmış sekiz yaşında kadın hasta sarılık şikayetiyle polikliniğe başvurdu. Fizik muayenede epigastrik hassasiyet mevcuttu. Özgeçmişinde, 5 yıl önce konvansiyonel kolesistektomi operasyonu mevcuttu. Koledokolithiazis nedeniyle hastaya ERCP yapıldı. ERCP de hiler bölgede,5 cm dolma defekti görüldü. Endoskopik sfinkterotomi ve balon ve basketle taş ekstrakte edildi. Taburcu edildikten saat sonra hasta acil servise tansiyon düşüklüğü, halsizlik ve karın ağrısı şikayetleri ile başvurdu. Tansiyon arteriel 90/60 mmhg, nabız 00 vuru/dakika idi. Karın muayenesinde yaygın hassasiyeti, defans ve rebound mevcuttu. Ultrasonografide ve tüm abdomen bilgisayarlı tomografide, karaciğerde subkapsüler hematom, subdiafragmatik serbest hava izlendi. Akut karın nedeniyle hasta operasyona alındı. Eksplorasyonda, karaciğer sağ lob anterior segmentlerinden posteriora doğru uzanan yaklaşık 5 cm çaplı rüptüre subkapsüler hematom mevcuttu. Duodenum ve koledokta patolojik bulgu saptanmadı. Postoperatif 9. gün komplikasyonsuz eksterne edildi. Postoperatif. ayda ateş yüksekliği ve karın ağrısı ile başvuran hastaya yapılan USG ve BT görüntülemede, karaciğer sağ lobdaki hematomun kısmen regrese olduğu ve karaciğer sol lob anterior komşuluğunda 0x3 cm boyutlu hematom ile uyumlu heterojen kolleksiyon saptandı. Perkutan drenaj yapıldı. Drenaj hafta süre ile devam etti, kontrol ultrasonografi ile tam regresyon görüldü ve drenaj sonlandırıldı. Hastanın yıllık takibinde komplikasyon gelişmedi. Sonuç: ERCP ye bağlı karaciğer yaralanması nadir görülen bir komplikasyondur. ERCP sonrası pankreatit, duodenum perforasyonu ve bilioma daha sık görülmekle birlikte karaciğer yaralanması da olabileceği akılda tutulmalıdır. Konservatif tedavi ön planda düşünülmelidir, ancak akut karın gelişmesi ya da instabilite durumunda cerrahi planlanmalıdır

89 P-3 Laparoskopik cerrahi sırasında oluşan hepatik ven yaralanmalarında laparoskopik onarım Cüneyt Kayaalp, Kerem Tolan, Bülent Ünal, Fatih Sümer, Servet Karagül İnönü Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Malatya Amaç: Majör vasküler yaralanmalar laparoskopik cerrahilerde açık cerrahiye dönmeyi gerektirebilen, hayatı tehdit edebilen komplikasyonlardır. Burada, laparoskopik cerrahi sırasında oluşan hepatik ven yaralanmalarını laparoskopik olarak onardığımız iki farklı olguyu sunmayı amaçladık. Olgu ve Teknik: Olgu : 6 yaşında kadın hasta, özefagus orta kısımda squamöz hücreli kanser tanısıyla, torakoskopi yardımlı laparoskopik transhiatal özefajektomi için ameliyata alındı. Gastro-hepatik ligaman kesilerek küçük kurvatur ve ardından da diyafragmatik kruslar serbestleştirildi. Sol diafragmatik krusun diseksiyonu sırasında, sol hepatik ven lateral yüzünde iatrojenik bir açılma oldu. Ven grasper ile tutuldu ve açıklık klipslenerek hava embolisi ihtimali önlendi. Ardından 5/0 prolen ile vasküler onarım yapılarak klipsler alındı. İşlem sırasında toplam 00cc kan kaybı oldu. Büyük kurvatur tüp mide şeklinde hazırlanarak sol servikal özefago-gastrostomi yapıldı. Hasta postoperatif servikal anastomoz kaçağı nedeniyle 0 gün total parenteral nütrisyon ile takip edildi. Kaçağın spontan kapanmasından sonra sekelsiz taburcu edildi. Hepatik ven onarımı ile ilgili bir sorun yaşanmadı. Olgu : 49 yaşında kadın hasta, sağ adrenalde 8 cm çaplı insidentaloma nedeniyle, laparoskopik sağ adrenalektomi ameliyatına alındı. Sağ sürrenal lojda, inferior vena cava komşuluğundaki kitle çevre dokulardan disseke edildi. Karaciğer, mediale ekartasyonu amacıyla diafragmadan disseke edilirken sağ hepatik venin lateral yüzünde açılma oldu. Hava embolisini engellemek için açıklık grasper ile tutuldu ve 5/0 prolen devamlı sütürlerle grasper üzerinden laparoskopik olarak onarıldı. İşlem esnasında 00cc hepatik ven, 00cc de trokar yaralanmasına bağlı karaciğer parankiminden olmak üzere toplam 00cc kadar kanama oldu, hava embolisi olmadı. Hasta işlem sonrasında postoperatif 4. günde sekelsiz taburcu edildi. Hepatik ven onarımıyla ilgili sorun yaşanmadı. Sonuç: Laparoskopik cerrahide, vena kava veya hepatik ven yaralanmalarında hava embolisi riski nedeniyle, açıklığın hızla kapatılması çok önemlidir. Damardaki açıklık kapatıldıktan sonra uygun olgularda laparoskopik onarım yapılabilir. P-4 Kist hidatik ile beraber tanı konan hepatoselüler karsinoma. Olgu sunumu Mehmet Fatih Ekici, Faik Yaylak, Sezgin Zeren, Zülfü Bayhan, Cengiz Koçak 3, Sermin Tok 4, Yalçın Sönmez Evliya Çelebi Eğitim Arş. Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği Kütahya DPÜ Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Kütahya 3 DPÜ Tıp Fakültesi Patoloji AD, Kütahya 4 Başkent Üniversitesi Adana Uygulama ve Araştırma Merkezi Radyoloji Kliniği Adana Giriş: Hidatik hastalık ekinokokus granulosusun sebep olduğu parazitik enfeksiyondur. Hidatik kist ve hepatoselüler karsinom birlikteliği nadirdir. Hem hepatoselüler kanser hemde hidatik kistte genelde sağ üst kadranda ağrı, şişkinlik hissi ile başvururlar. Hepatomegali, palpe edilen egzofitik lezyon muayene bulgularıdır. Ekinokok granulosuz un hepatoselüler karsinom için tetikleyici rol oynayabilir. Amaç/OLGU: Hidatik kist ve hepatoselüler kanser birlikteliği tespit ettiğimiz hastayı sunmayı amaçladık. Seksenüç yaşında erkek hasta karın ağrısı, kilo kaybı, iştahsızlık şikayetleri ile başvurdu. abdominal ultrasonografide karaciğer konturları düzgün, boyutları normal sınırda, parankim ekojenitesi homojen, karaciğer segment -3 lokalisazyonunda segment 3 seviyesinde egzofitik uzanımlı olan 55x7 mm boyutlarında içerisinde anekoik kistik alanlar olan semisolid heterojen izo-hiperekoik semisolid kist hidatik,segment 5-6 kısmen 7-8 de yerleşen 40x46 mm boyutlarında kalın septalı kist hidatik tespit edildi. IV kontrastlı abdomen BT tetkikinde karaciğer sağ lopta içerisinde kalın septalar olan öncelikle kist hidatik ile uyumlu kistik lezyon ve karaciğer sol lopta içerisinde kistik-nekrotik alanlar içeren hipodens solid lezyon izlendiği belirtildi. Ameliyatta sağ lobu tama yakın dolduran kistik lezyon vardı, karaciğer dokusunun granuler görünümde olduğu tespit edildi. Sağ lopdaki kistektomi drenaj yapılırken soldaki lezyonun rüptüre olduğu ve rüptüre alandan nekrotik karaciğer dokusu geldiği görüldü. Frozen çalışıldı hepatoselüler karsinom ve nekroz tanısı aldı. Sol hepatektomi planlanırsa sağlam karaciğer dokusunun hasta için yeterli olmayacağı düşünülerek hemostaz sonrası cerrahi sonlandırıldı. Hasta 0. Gün taburcu edildi. Onkolojik tedaviyi kabul etmeyen hasta takipten ayrıldı

90 Sonuç: Hidatik kist ve hepatoselüler kanser birlikteliği nadirdir. Her iki hastalıkta kronik zeminde ilerler. Her iki hastalığın kronik süreci göz önüne alındığında ekinokokun kanserin oluşumunda veya progresyonunda yol oynayabilir. Ekinokok granulosuz un hepatoselüler karsinom için tetikleyici rol oynayabilir. Parazitik enfeksiyonların immün sistemi baskıladığı, enfeksiyonun kronikleşmesinde önemli rol oynadığı bilinmektedir. P-5 Gilbert Sendromlu karaciğer donöründen canlı vericili karaciğer nakli: Olgu sunumu Muzaffer Atlı, Lütfi Soylu, Nedim Çekmen, Sedat Karademir Özel Ankara Güven Hastanesi, HPB Cerrahisi ve Organ Nakli Bölümü AMAÇ : Ülkemizdeki kadavra organ bağışının kısıtlı olması nedeni ile, karaciğer nakillerinin %75 i canlı donörlerden alınan greftler ile gerçekleşmektedir. Artan nakil sayıları, donör güvenliği ile ilgili kaygıları da öne çıkmaktadır. Bu çalışmada, Gilbert sendromlu bir donörden gerçekleştirilen canlı vericili karaciğer nakli olgusunu sunacağız. OLGU: Alıcı, hepatit C ye bağlı karaciğer sirozu gelişen erkek hasta (55 y, 79 kg, MELD: 6). Nakil için 3 donör adayı sıra ile değerlendirildi. İki donör, yetersiz karaciğer hacmi ve düşük parankim kalitesi (steatoz >%30) nedeni ile uygun bulunmadı. Yirmiüç yaşındaki kadın adayın, karaciğer hacim ölçümleri, vasküler anatomisi ve parankim kalitesi uygun olmakla birlikte, özgeçmişi ve güncel karaciğer testleri Gilbert sendromu ile uyumlu bulundu (t.bil:, mg/dl, ind.bil:,6 mg/dl). Sağlık durumu ile ilgili bilgilendirme ve onamı sonrası, alıcıya Gilbert sendromlu canlı donörden sağ karaciğer nakli uygulandı. Nakil sonrası 4. ayda alıcı ve donörün karaciğer fonksiyonları normal sınırlardadır (t.bil düzeyleri < mg/dl). SONUÇ: Gilbert sendromlu canlı vericilerden alınan parsiyel greftler ile karaciğer nakli güvenli bir şekilde uygulanabilmektedir. P-6 Canlı donör karaciğer nakli sonrası tanı alan diffüz hepatosellüler karsinoma: Olgu sunumu Sema Aktaş, Şinasi Sevmiş, Esin Korkut 3, Cengiz Erol, Hamdi Karakayalı Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, İstanbul 3 Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Gastroenteroloji Bilim Dalı, İstanbul Diffüz hepatosellüler karsinoma (HCC) karaciğer nakli için kontrendike patolojilerden biridir. Bununla beraber çok nadir bir formu olan siroz benzeri mikronodüller ile seyreden diffüz HCC ye ameliyat öncesi tanı konulması son derece zordur ve genellikler karaciğer nakli sonrası çıkarılan karaciğerin patolojik incelemesi sonrası tanı konur. Aşağıda canlı donör karaciğer nakli sonrası diffüz HCC tanısı alan olgu sunulmuştur. Sarılık ve halsizlik nedeni ile ay önce doktora başvuran ve yapılan incelemelerde hepatit B saptanan 44 yaşındaki erkek hasta kardeşinden karaciğer nakli alıcı adayı olarak başvurdu. Başvuru anında hastanın genel durumu kötü, yaygın asit mevcuttu. Laboratuvar incelemelerinde; Trombosit:96000/mm3, AST:449 IU/l, ALT:5 IU/l, total bilirubin:7,3 mg/dl, PTZ:,3 sn, INR:,3, kreatinin:,9 mg/dl, Alfa-fetoprotein:,38 IU/Ml saptandı. Hepatorenal sendrom tedavisi sonrası çekilen bilgisayarlı tomografide; karaciğerin uzun eksende 7 cm çapında diffüz büyüdüğü, parankiminin heterojen ve diffüz nodüler olduğu görüldü. HCC izlenimi veren kitle saptanmadı. Benzer bulgular MRI ile teyit edildi. Bunun üzerine hastaya kardeşinden sağ lob karaciğer nakli yapıldı. Ameliyat sonrası 8. gün normal karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri ile taburcu edildi. Patolojik incelemede hepatektomi materyalinin tamamına yakınının tümör olduğu, izole adalar halinde sirotik karaciğer dokusunun olduğu ve tümörün mikroskobik düzeyde lenfovasküler invazyon yaptığı saptandı. Tümör patolojik T3a ve TNM sınıflamasına göre evre IV a kabul edildi. Takipte 3. ay AFP yükselmeye başladı (5 IU/ Ml). Yapılan taramada vücudun herhangi bir yerinde nüks saptanmadı. Beşinci ayda AFP: IU/Ml olarak saptandı. Bu aşamada yapılan taramada her iki sürrenal bezde metastaz ile uyumlu kitleler saptandı. Her iki kitleye radyoterapi uygulandı. Hasta 7. ayda gelişen bilateral bronkopnömoni ve sepsis nedeni ile exitus oldu. Sonuç olarak; siroz benzeri bulgu veren diffüz HCC nadir ve ameliyat öncesi tanısı son derece zordur. Genel durumu bozuk olan ve radyolojik olarak heterojen büyük karaciğeri olan hastalara yapılabilirse biyopsi yapılması uygun olur

91 P-7 Sağ lob canli donör karaciğer naklinde 4 ayri ven anastomozu: Olgu sunumu Sema Aktaş, Selma Özgür, Şinasi Sevmiş, Cengiz Erol 3, Hamdi Karakayalı Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anestezi ve Reanimasyon AD, İstanbul 3 Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, İstanbul Canlı donör karaciğer nakli sonrası greft kalitesi ve fonksiyonu üzerine etki eden en önemli faktörlerden biri venöz drenajdır. Multipl hepatik veni olan greftlerde drenaj problemini çözmek için çeşitli rekonstrüksiyon teknikleri tanımlanmıştır. Bu çalışmada 4 adet hepatic veni olan sağ lob karaciğer grefti kullanılarak karaciğer nakli yapılan vakayı sunduk. Otoimmün hepatit nedeni ile 6 yıldır takipte olan 56 yaşındaki bayan hasta kliniğimize oğlundan karaciğer nakli için başvurdu. Child-Pugh C evresinde ve MELD skoru 5 idi. CT incelemede donörün toplam karaciğer volümü 7 cc, sağ lob karaciğer volümü 95 cc (%58) olarak hesaplandı. Portal ve arteriyel sistem anatomisi normaldi. Buna karşın sağ hepatik venin yanında çapları cm üzerinde olan segment 8 ve segment 5 i drene eden adet hepatik ven ve adet inferior hepatik ven mevcuttu. Ailede başka donör olmaması üzerine bu donörün kullanılmasına karar verildi. Sağ lob donör hepatektomi ve perfüzyonu takiben; sağ hepatik ven-sağ hepatic ven güdüğüne uç-uç, segment 8 hepatik veni-orta-sol lob hepatik ven güdüğüne uç-uç, inferior hepatic ven- inferior vena kavaya uç yan anastomoz edildi. Segment 5 hepatik veni cm çaplı PTFE greft kulanılarak vena kavaya anastomoz edildi. Tüm anastomozlar 6/0 prolen kullanılarak yapıldı. Greftin reperfüzyonu sonrası greftte herhangi bir konjesyon ve renk değişikliği bulgusu olmadı. Ameliyat sonrası ilk hafta günde kez Doppler USG ile damarların açıklığı kontrol edildi. İlk hafta heparin infüzyonu ardından asetilsalisilik asit ile antikoagülasyon yapıldı. Alıcı ve donörde ameliyat sonrası erken ve geç dönemde herhangi bir problem olmadı. Hasta şu an ameliyat sonrası 9. ayında normal karaciğer fonksiyonları ile takip edilmektedir. Sonuç olarak canlı donör karaciğer naklinde greftin sıcak iskemi süresi uzatılmadan multipl venöz rekonstrüksiyonlar yapmak mümkündür. P-8 Karaciğer kist hidatik hastalığında laparoskopi deneyimimiz Hüseyin Akyol, Erkal Ziylan, Mehmet Akif Aydın, Mustafa Erhun Eyüboğlu, Turgut İpek Kemerburgaz Üniversitesi Tıp Fakültesi,Genel Cerrahi AD, İstanbul Amaç: Karaciğer kist hidatik hastalığı ülkemizde endemik olarak görülen bir hastalıktır. Laparoskopik cerrahi tıp alanında yaygın uygulanmaktadır. Bunun nedeni, laparoskopik yaklaşımın düşük morbidite, kısa süreli hastanede kalış ve erken işe dönüş, daha iyi kozmetik sonuç avantajlarıdır. Bu çalışmada 7 yıllık klinik deneyimimizi sunduk. MATERYAL-METOD: yılları arasında kist hidatik tanısı konarak laparoskopik olarak opere edilen 54 hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Yaş, cinsiyet, kist sayısı, kistin yerleşim yeri, tanı yöntemi ve hastanede kalış süresi hasta dosyaları taranarak incelendi. BULGULAR: Olguların 3 si kadın si erkek idi. Hastaların yaş ortalaması 4, idi. Olguların 8 tanesinde tek bir kist, 36 tanesinde birden fazla kist olduğu görüldü. Kistlerin 3 si sağ lobda, 4 tanesi sol lobda ve 8 tanesi her iki lobda mevcuttu. Tüm olgularda tanı radyolojik inceleme ve seroloji ile konmuştu. Hastaların ortalama yatış süresi,7 gün idi. Tartışma: Laparoskopik cerrahi uygulamalar her alanda giderek daha yaygın halde kullanılmaktadır. Karaciğer kist hidatik hastalığının tedavisinde, laparoskopik yaklaşımın güvenilir ve etkin bir tedavi yöntemi olduğu, klinik çalışmalarla kanıtlanmıştır. Zor yerleşimli hidatik kistler de laparoskopik cerrahi tercih edilen tedavi yöntemi olarak uygulanabilmektedir

92 P-9 Çocukluk çağında yutulmuş ve unutulmuş iğnenin erişkinlikte kendini hatırlatması: Orta hepatik ven trombozu ve karaciğer absesi Gültekin Hoş, Yücel Yankol, Gökhan Ertuğrul, Nesimi Mecit, Turan Kanmaz, Koray Acarlı İstanbul Memorial Şişli Hastanesi, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Organ Nakli Merkezi GİRİŞ: Yabancı cisim yutulması çocukluk çağında sık karşılaşılan bir problem olup cismin endoskopik yöntemlerle uzaklaştırılması veya doğal seyrinin takibi genel yaklaşımı oluşturur. Yutulduğu unutulmuş veya endoskopik girişimlerle çıkartılamamış cisimlerin dokular arasında çeşitli nedenlerle yer değiştirerek ileri yaşlarda komplikasyonlara neden olması ise oldukça nadir bir durumdur. OLGU: 37 yaşında erkek hasta sağ omuz ağrısı ve boyun ağrısı nedeniyle çekilen boyun MRG si sonrasında mevcut şikayetlerinin şiddetlenmesiyle başvurduğu merkezde lökositoz, CRP yüksekliği, direkt grafide diyafram düzeyinde iğne ile uyumlu opasite ve MRG de hepatik venler lokalizasyonunda yabancı cisim artefaktı tespit edilmesi üzerine antibiyoterapi başlanarak kliniğimize yönlendirildi. USG de sol hepatik ven komşuluğunda apse izlenmesi üzerine ilk merkezde başlanan tedavinin iki haftaya tamamlanması kararlaştırıldı. Şikayetleri gerileyen ve labaratuar parametreleri düzelen hasta iki hafta sonra kontrole çağrıldı. Şiddeti daha az olmakla beraber karın ağrısı tekrar başlayan hastaya çekilen kontrastlı BT de önceki apsenin gerilediği fakat orta hepatik venin tromboze olduğu tespit edildi. Laparatomi yapılarak sol hepatik ven komşuluğundaki apse loju drene edildi. Peroperatuar USG ve skopi yardımıyla orta hepatik ven kökünde parankime gömülü iğne bulundu ve çıkarıldı. Postoperatif dönemi sorunsuz geçen hasta şifa ile taburcu edildi. SONUÇ: Çocukluk döneminde yutulan yabancı cisimler çoğunlukla dışkı ile atılmakta veya endoskopik girişimlerle çıkarılmaktadır. Yutulan cisimlerin bir kısmı da yıllarca vücutta zarasız kalabilmektedir. MRG nin oluşturduğu manyetik alanın neden olduğu mıknatıs etkisinin vücuttaki sivri metalik cisimleri hareket ettirebileceği de akılda tutulmalıdır. Nadiren bazı cisimler ise şekil ve konumlarına göre yıllar içinde farklı dokulara geçebilmekte ve cerrahiyi de içeren tedaviler gerektirecek ciddi komplikasyonlara neden olabilmektedirler. P-0 Portal ven invazyonu ve trombüsü olan hepatoselüler karsinomunlu (HCC) hastada greft ile vena porta revizyonu ve karaciğer nakli: Olgu sunumu Şükrü Arslan, Erdem Karadeniz, Gürkan Öztürk, Bülent Aydınlı Atatürk Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzurum Amaç: Transplantasyon endikasyonu olan HCC li hastalarda özellikle vena portanın tamamının tümöral trombüsle tıkalı olduğu tespit edildiğinde yapılacak olan işlem morbidite ve mortalitesi yüksek bir işlemdir ve ciddi deneyim gerektirir. Bu olgu sunumunda vena porta invazyonuyla beraber vena porta trombüsü olan hastaya yaptığımız vena porta rekonstrüksiyonuyla birlikte karaciğer transplantasyon ameliyatını sunmayı amaçladık. OLGU: 40 yaşında erkek hastaya çeşitli dışmerkezlerde yapılan tetkiklerinde HCC tanısı konulmuş ancak tümörün portal vene invazyonu ve portal vende tümöral trombüs tespit edilmesi üzerine cerrahi tedavi uygun görülmemiş. Hasta kliniğimize müracaat ettiğinde yapılan tetkiklerinde karaciğer 5. ve 8. Segmentte portal hilusa uzanan, büyüğü yaklaşık 5 cm çapında lezyon alanları izlendiği, sağ ve sol portal venin invaze olduğu, ana portal vende de ileri düzeyde oklüzyona yol açan tümör trombüsüne ait görünüm rapor edildi. Hastaya transplantasyon planlandı. Ameliyatta yapılan eksplorasyonda kitle lezyon tespit edildi, standart transplantasyon işlemleri sonrası vena porta askıya alınarak elle kontrol edildiğinde süperior mezenterik vene kadar vena portanın tamamiyle trombüsle dolu olduğu görüldü. Pankreas üst ve alt kenarlarından dekole edilerek vena porta, inferior mezenterik ven, süperior mezenterik ven, splenik ven ve sol coroner ven dönülerek ayrı ayrı askıya alındı. İnferior mezenterik ven ve sol coroner ven kalibrasyonları ince olduklarından klempe edilerek sütüre edildi. Vena porta splenik ven ve superior mezenterik venden klempler eşliğinde kesilerek pankreas arkasından karaciğer hilusuna kadar lümeni açılmadan dekole edildi. Hepatektomi tamamlandıktan sonra perikardial yama(bovin greft) dan oluşturulan greft pankreas arkasında superior mezenterik ven ve splenik vene ayrı ayrı anastomoz edildi, takiben dönör hepatektomi materyali üzerindeki vena porta güdüğü ile anastomozu yapıldı. Transplantasyon gerçekleştirildi. Postoperatuar patolojik incelemelerde trombüsün tümöral olmadığı anlaşıldı. Hasta - 9 -

93 postoperatuar 0.gününde şifa ile taburcu edilerek rutin kontrollerine çağrıldı. Sonuç: Vasküler invazyonu yada tümöral trombüsü olan hilusu tutan HCC li hastalarda çeşitli vasküler greft rekonstrüksiyon operasyonları yapılarak teknik zor olsa dahi özellikle genç hastalara yaşam şansı verilmesi açısından transplantasyon zorlanmalıdır. P- Dalak kistleri Amil Rzayev, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara Giriş: Dalak kistleri nadir görülen lezyonlar olup etiyoloji ve patogenezine göre primer ve sekonder olarak sınıflandırılır. Primer dalak kistlerinin % 50 sini parazitik kistler oluşturmaktadır. Amaç: Bu çalışmanın amacı hütf genel cerrahi ad da dalak kisti nedeniyle ameliyat edilen hastaların incelenmesidir. Materyal-metod: hütf genel cerrahi ad da ocak 998 ile ocak 05 tarihleri arasında dalak kistleri nedeniyle ameliyat uygulanan ve dosyalarına bilgilerine ulaş ilan hastaların demografik bilgileri, ameliyat öncesi tanıları, uygulanan cerrahi işlemler, postoperatif takip süreci, patolojik değerlendirme, morbidite ve mortaliteleri retrospektif olarak değerlendirildi Bulgular: hütf genel cerrahi ad da ocak 998 ocak 05 tarihleri arasında dalak kisti nedeniyle ameliyat edilen hastanın dosya bilgilerine ulaşıldı. Hastaların 0 u kadın, i erkek olarak saptanmıştır. Ortalama yaş 46,5 idi. Ameliyat öncesi 7 hasta kist hidatik, 3 hasta dalak primer kisti olarak tani almişti. Sekiz hastanın karin ağrısı şikâyeti mevcuttu. On hastaya splenektomi, hastaya parsiyel kistektomi(psödokist)uygulandi. Postoperatif yatış süresi ortalama 4 gün, ortalama kist boyutu 6 mm idi. Patoloji sonucu 7 hastada kist hidatik, hastada mezotelyal kist( skuamoz metaplazi gösteren, hastada benign mezotelyal kist), hastada benign epitelyal kist, hastada psödokist ile uyumlu idi. Postoperatif mortalite saptanmadı. Sonuç: dalak kistleri nadir görülmektedir ve cerrahi uygulama sik değildir. Ayırıcı taninin kolay olmaması cerrahinin temel nedenini oluştursa da, hastalar öncelikli olarak kist hidatik açısından değerlendirilmeli, patolojinin çoğu zaman benign olduğu da akılda bulundurulmalıdır. P- Primer karaciğer lenfoması Safa Kürşat Nural, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara Giriş: Sistemik lenfomanın karaciğer tutulumu % olarak görülmekle birlikte, diğer organ tutulumu olmaksızın primer karaciğer tutulumu görülmesi nadirdir. Amaç: Bu çalışmanın amacı primer karaciğer lenfoması nedeniyle ameliyat edilen bir olgu sunulurken karaciğer lenfomasının klinik, radyolojik ve patolojik özelliklerinin tartışılmasıdır. OLGU: 37 y, kadın hasta yaklaşık bir aydır devam etmekte olan karın ağrısı nedeniyle değerlendirildiğinde karın muayenesinde patolojik özellik yoktu. Laboratuvar değerlerinde hemoglobin 3,8,lökosit 6400,trombosit 3.000,karaciğer fonksiyon ve böbrek fonksiyon testleri normaldi. Tümör markerlarında patolojik bir değer yoktu. Hepatit markerları HBs AG negatif,anti HCV negatifti. B MİKROGLOBULİN 36, LDH 67 idi. abdominal ultrasonografide karaciğer sağ lob posterior inferior kesimde 35x5 mm boyutlarında düzenli sınırlı hipoekoik lezyon, karaciğer MR da karaciğer sağ lobda ayırıcı tanıda Anjiyomyolipom,Fokal Nodüler Hiperplazi,Psudo Tümör,Hepato Selüler Karsinom da düşünüldüğü ancak tam karakterize edilemeyen 4 cm lezyon saptanmıştı. Üst endoskopisinde ve kolonoskopisinde patoloji yoktu. Bu bulgularla karaciğer non anatomik rezeksiyon uygulanan hastanın patoloji sonucu Düşük dereceli B lenfoproliferatif neoplazm, marjinal zon lenfoma olarak rapor edildi. Ameliyat sonrası dönemde

94 yapılan PET BT de patoloji saptanmadı. Hastaya tedavisiz takip kararı alındı. Sonuç: Primer karaciğer lenfoması nadir görülmektedir. Tanıda klinik bulgular, laboratuar ve görüntüleme yöntemlerinin yol göstericiliği sınırlıdır. Literatür bilgisinin sınırlı olması tedavinin belirlenmesini güçleştirmektedir. Hastaların uzun süreli takiplerinin bildirilmesi tedavi protokollerinin belirlenmesinde önemli olabilir. P-3 Gebelik ve evre IV dalak kist hidatiği (Olgu sunumu) Deniz Güzey, Kıvanç Derya Peker, Gülay Şahin, Cemal Seyhun, Meral Çanaz, Hakan Güraslan, Dilek Hacer Çeşme 3, Fatma Aysun Erbahçeci Salık 3 Genel Cerrahi Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi 3 Radyoloji Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Amaç: Echinococcus granulosus un neden olduğu hidatik kist hastalığı ülkemizde oldukça yaygındır. İlk tanının gebelik süresinde konulması veya takip edilmesi bazı sorunları beraberinde getirmektedir. Özellikle ilk trimestirde gerek invazif veya minimal invazif gerek medikal tedavinin istenmeyen yan etkileri fetüs kaybı ile sonlanabileceğinden tedavinin programlanmasında güçlükler görülmektedir. Literatürde konu ile ilgili az miktarda olgu bildirimleri mevcuttur. Metod: İki çocuk annesi 6 yaşındaki hasta, dalakta kist hidatik tanısı ile takip edilirken dört haftalık hamile olduğunu öğrenip polikliniğimize başvurdu. Bebeği istediğini ve kendisine önerilen gebeliğin sonlandırılması teklifine sıcak bakmadığını belirtti. Hasta, aktüel durumu değerlendirilerek poliklinik takibe alındı. Bulgular: Hastanın gebelik öncesi takibe ait bilgisayarlı tomografi (BT) kayıtlarında dalakta 80 mm çapında kitlenin bulunduğu görüldü. abdomenin diğer kısımlarında başka kist mevcut değildi. Fizik muayenesinde sol üst kadranda ağrısız bir kitlenin bulunduğu tespit edildi, ultrasonografik (USG) incelemede boyutu artmış dalak parankimi içinde 85x7 mm çapında ince cidarlı heterojen hipoekoik evre III-IV kist hidatik ile uyumlu kistik lezyon verifiye edildi. Karaciğerde ve diğer organlarda başka bulgu görülmedi. Laboratuar incelemelerde kist aktivitesine veya süperenfeksiyonuna ait bulgulara rastlanmadı. Jinekoloji ve radyoloji ile koordine bir şekilde takibe alınan hastada gebelik esnasında kist çapında büyüme ve özelliklerinde değişme görülmedi. Tanı evre IV olarak rekonstrükte edildi ve gebelik programlı bir şekilde takip edilerek sezeryan ile sonlandırıldı. Postpartum BT bulgusu kist boyutlarında değişiklik göstermemiştir. Sonuç: Erken evre kist hidatik tedavi modalitelerinden olan sistemik medikal tedavi, antihelmintik ilaçların teratojenik etkisinden dolayı ilk trimestrde önerilmemektedir. Minimal invazif yöntem PAİR (Ponksiyon, aspirasyon, enjeksiyon, reaspirasyon) uygulanabilmekte fakat alerjik reaksiyonlara neden olabilmektedir. Cerrahi ilk trimestirde anaflaksi ve fetüs kaybına neden olabilir. İleri evre kistlerde gebelik süresince hormonların etkisi ile kist boyutlarında büyüme olabileceği endişesi mevcuttur. Karın içi basıncın artması, doğum için gerekli manüplasyonlar kist rüptürüne sebeb olabilir, literatürde kist rüptürüne ait mortalite rapor edilmiştir. Hastamızda USG ile evre IV olarak değerlendirilen dalak kist hidatiği komplikasyon oluşmadan takip edilebilmiştir. P-4 Laparoskopik Karaciğer Cerrahisi Deneyimi Tarık Artış, Fatih Büyüker, Salih Tosun, İbrahim Ali Özemir, Tuğrul Özdemir, Orhan Alimoğlu İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği GİRİŞ VE AMAÇ: Laparoskopik karaciğer cerrahisi son zamanlarda gittikçe artan sıklıkla uygulanmaya başlamıştır. Minimal invazif cerrahinin getirdiği avantajlar düşük morbidite ile karaciğer için de uygun hale gelmiştir. Bu çalışmada laparoskopik karaciğer cerrahisi uyguladığımız vakalarımızı irdelemeyi amaçladık GEREÇ ve YÖNTEM: Toplam 7 hastaya yapılan laparoskopik karaciğer işlemi retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik yapıları, operatif veriler ve postoperatif mortalite ve morbidite irdelendi

95 BULGULAR: Laparoskopik karaciğer cerrahisi uygulanan hastalarla ilgili veriler tablo de verilmiştir. Hastaların biri(laparoskopik splenektomi+total perikistektomi) hariç 3 trokar kullanıldı. Karaciğer parenkim transeksiyonu için Harmonic scalpel(n=5) ve ligasure (n=) kullanıldı. Pringle manevrası hiçbir hastaya uygulanmadı. Median peroperatif kan kaybı 0 cc. idi Hiçbir hastaya peroperatif kan transfüzyonuna gereksinim duyulmadı. Ortalama operasyon süresi 8±33 dak (r, dak) idi. Postoperatif komplikasyon gelişmedi. Ortalama hastanede kalış süresi 4 gün idi. SONUÇ: Laparoskopik karaciğer cerrahisi uygun vakalarda, ileri laparoskopi ve açık cerrahide tecrübeli ekipler tarafından düşük morbidite ile uygulanabilecek güvenli bir seçenek olarak görülmektedir.bu yöntem uygun vakalar için standart tedavi haline getirilmelidir. Cinsiyet Yaş Endikasyon Cerrahi işlem Lezyon çapı Erkek 5 Kist hidatik Total perikistektomi+splenektomi 4 cm Kadın 36 Kist hidatik Total perikistektomi 5 cm 3 Kadın 8 Hemanjiom Enükleasyon 8 cm 4 Kadın 49 Hemanjiom Enükleasyon cm 5 Kadın 54 Hemanjiom Enükleasyon 0 cm 6 Kadın 34 Hemanjiom Anatomik sol lat. segmentektomi cm 7 Erkek 6 Kolorektal Metastaz Metastazektomi,5 cm P-5 Masif üst gis kanamasının nadir bir nedeni, pankreas kisti Başar Aksoy, Erdal Uysal, Ahmet Orhan Gürer, Soner Karadaş, Güner Dağlı Sanko Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep Sanko Üniversitesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, Gaziantep Giriş: Üst gastrointestinal (üst gis )kanaması hayatı tehtid eden mortalitesi yüksek olan klinik bir durumdur. Pek çok nedene bağlı olarak gelişebilir. Ancak pankreas kistinin mide penetrasyonuna bağlı masif üst gis kanaması çok nadir görülen bir durumdur.çalışmamızın amacı pankreas kisti nedeniyle masif üst gis kanaması ile başvuran hastadaki klinik deneyimimizi paylaşmak, nadir görülen bu olgulara dikkat çekmektir. Olgu sunumu: 35 yaşında erkek hasta bir aydır olan epigastrik bölgede ağrı dışında medikal öyküsü olmayan hasta acil servise kanlı kusma nedeniyle başvurdu. Hasta yoğun bakım ünitesinde takibe alındı. Yapılan tetkiklerinde hemoglobin 8 gr/dl, Plt 6 0³/mm³, Amilaz 9 U/L, Lipaz 5 U/L, AST 0 U/L, ALT 6 U/L, Üre 6 mg/dl, kreatinin. mg/dl, CRP 38.3 mg/l olarak ölçüldü. Yapılan Üst Gis Endoskopisinde mide korpus posteriorunda koagulüm tespit edildi. Aktif kanama İzlenmedi. Hastaya yapılan abdominal tomografide pankreas korpusunda mideye posteriorda baskı yapan 8.5mm x 6.5mm lik kistik lezyon saptandı. Hasta cerrahi yoğun bakımda takipte iken abondan üst gis kanaması oldu. Hasta acil operasyona alındı. Pankreas korpusundaki kistik lezyonun mideye penetre olduğu ve aktif arteriyel kanamaya neden olduğu tespit edildi. Hipotansif ve masif kanaması olan hastaya hızlı hemostaz uygulanarak operasyon sonlandırıldı. Cerrahi yoğun bakımda entübe takip edilen hastada önce ARDS sonra ventilatör ilişkili pnömoni gelişti. Hastada yatışının 6. gününde sepsis ve multi organ yetmezliği nedeniyle mortalite gelişti. Sonuç: Üst gis kanaması ile başvuran hastalarda pankreas kistleri ayrıcı tanıda mutlaka akılta tutulmalıdır. Erken tanı ve tedavi morbidite ve mortaliteyi önleyecektir. P-6 Pankreatik psödokisti komplike eden intestinal iskemi olgusu Faik Yaylak, Mustafa Özsoy, Bekir Şanal 3, Mehmet Korkmaz 3 Dumlupınar Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Kütahya Afyon Kocatepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Afyon 3 Dumlupınar Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Radyoloji AD, Kütahya

96 Giriş: Daha önce pankreatik psödokiste ikincil kolonik nekroz bildirilmiş olmasına rağmen intestinal nekroz çok daha nadir görülmektedir. Amaç, OLGU: Bu sunumda pankreatik psödokiste ikincil intestinal nekroz olgusu tartışılmıştır. Dış merkezden non-biliyer pankreatit ön tanısı ile refere edilen 45 yaşındaki kadın hastanın ilk değerlendirmesinde safra kesesi ve safra yolları normal olarak değerlendirildi. Peripankreatik minimal sıvı tespit edildi. Üç haftalık takip sonrasında pankreatik psödokist gelişmesi nedeniyle (Figure ) hospitalize edildi ve ultrasonografi eşliğinde perkütan drenaj uygulandı (Figür, 3). Perkütan drenaj ile takip edilmekte iken akut batın bulgularının gelişmesi nedeniyle psödokist rüptürü (Figür 4) ön tanısı ile ameliyata alındı. Laparotomide psödokist tabanın bir kısmını sağ alt kadranda yerleşik intestinal ansların oluşturduğu ve yaklaşık 50 cm lik bir ileum segmentin nekrotik olduğu saptandı. İntestinal rezeksiyon sırasında mezodaki vasküler yapılarda trombozlar izlendi. Eksternal drenaj ile birlikte intestinal devamlılık enteroeneterostomi ile sağlandı. Yoğun bakım takiplerinde genel durumunun düzeldiği ancak psödokistin tekrar ettiği gözlendi. ERCP ile endoskopik sfinkterotomi yapıldı. Endoskopik girişim teknik olarak yapılamadığı ve perkütan drenaja izin veren bir pencere olmadığı için kistogastrostomi yapıldı. Takip ve izleminde ek sorunu olmayan ve psödokist çapında küçülme izlenen hasta ayaktan takip edilmektedir. Sonuç: İntestinal iskemi ve nekroz pankreatik psödokisti komplike edebilen bir klinik olarak karşımıza çıkabilir ve bizim bu deneyimimiz pankreatik psödokist nedeniyle ortaya çıkan ileal nekrozu bildirilen ilk olgu sunumlarındandır. P-7 Nadir bir akut pankreatit nedeni, karaciğer kist hidatiği Erdal Uysal, Ahmet Orhan Gürer, Mehmet Dokur Sanko Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep Sanko Üniversitesi, Acil Servis Bölümü, Gaziantep Akut pankreatitin pek çok nedeni vardır. Safra yoluna açılan karaciğer kistt hidatiklerinde pankreatit son derece nadirdir. Karaciğer kist hidatiğinin yoğun görüldüğü bölgelerde pankreatit etiyolojisinde karaciğer kist hidatiği akılda tutulmalıdır. Daha önceye ait hipertansiyon dışında öyküsü olmayan 46 yaşında erkek hasta karın ağrısı, bulantı şikayeti ile başvurdu. Yapılan biyokimyasal incelemede amilaz 506 u/l, lipaz 646 U/L, total bilirubin 5.09 mg/dl, direk bilirubin 3.09 mg/dl, AST 6IU/L, ALT 35 IU/L olarak tespit edildi. Yapılan batın ultrasonografide koledok ve intrahepatik safra yollarında genişleme karaciğer sağ lobda 78x44 mm büyüklüğünde kist hidatik ile uyumlu bulgular saptandı. Hastanın batın tomografisinde koledokta şüpheli debrisler izlendi. Hastaya ERCP yapıldı. Sfinkteretomi yapılarak kist hidatiğe ait mebranöz debrisler temizlendi. Hasta klinikte takip altına alındı. Genel durumu düzelen hastaya albendazol başlanarak 3 hafta sonra opere edildi. Parsiyel kistektomi, kapitonaj ve omentopeksi uygulandı. Kist içine açılan iki adet safra kanalı polipropilen sütürle kapatıldı. Hastada postoperatif ilk haftada drenlerinden az miktarda safralı geleni oldu. Takiplerde drenajı kesilen hastanın drenleri çekilerek tedavi sonlandırıldı. Sonuç olarak safra yollarına açılan kist hidatiklerin pankreatite neden olması son derece nadirdir. Akut pankreatit etiyolojisinde Akılda tutulmalıdır. Preoperatif ERCP ve gerekirse bilier stent oldukça yardımcıdır P-8 Pankreatikoduodenektomi operasyonu sonuçları: 7 olguluk tek merkez deneyimi Ertuğrul Karğı, Erdem Okay, Abdullah Güneş, Çağrı Tiryaki 3, Burcu Erbay Abant İzzzet Baysal Üniversitesi,Genel Cerrahi AD, Bolu Kocaeli Üniversitesi,Genel Cerrahi AD, Kocaeli 3 Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Kocaeli Amaç: Kliniğimizde gerçekleştirilen pankreatikoduodenektomi operasyonu sonuçlarının morbidite ve mortalite hızları

97 ve güvenilirlik açısından retrospektif olarak değerlendirilmesi. Gereç ve Yöntemler: Ocak 007-Eylül 0 tarihleri arasında Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD nda Whipple operasyonu yapılan 7 hastanın dosya kayıtları morbidite, mortalite ve güvenilirlik açısından geriye dönük olarak incelenmiştir. Yaş, cinsiyet, lezyon tipi ve lokalizasyonu, cerrahi özellikler ve postoperatif komplikasyonlar kaydedildi. BULGULAR: Ortalama yaşı 59.9 yıl olan ve pankreatikoduodenektomi uygulanan 7 hasta (48 erkek, 3 kadın) çalışmaya dahil edildi. Kırkiki olgu (%59) pankreas başı, 9 olgu (%7) ampulla, 4 olgu (%5,5) duodenum, 4 olgu (%5,5) koledok malignitesine sahip idi. İki olguya ise (%3) pankreatit nedeniyle cerrahi uygulandı. Cerrahiye bağlı mortalite oranı %,8 ( olgu) idi. En sık rastlanan postoperatif komplikasyonlar; mide boşalımında gecikme (%9), pankreas fistülü (%4) ve yara enfeksiyonu (%0) idi. Postoperatif morbidite oranı ise %8 olarak saptandı. Sonuç: Pankreas ve diğer periampuller bölge tümörleri ciddi morbiditeye neden olan klinik problemlerdir. Geleneksel olarak bu hastalar karanlık bir prognoza sahip olmakla birlikte, doğru evreleme ve uygun hasta seçimi daha iyi sonuçlar elde edilmesini sağlar. Tek uzun süreli hayatta kalım sebebi olması nedeniyle, mümkün olan her durumda cerrahi rezeksiyon denenmelidir. Sonuç olarak, bu küçük olgu serisinde pankreotikoduodenektomi cerrahisi pankreas ve koledok patolojilerinin tedavisinde etkin ve güvenilir bir cerrahi yöntem olarak bulunmuştur. Cerrahi deneyimi olan düşük yoğunluklu merkezlerde de düşük mortalite ve morbidite oranları ile bu cerrahi işlem yapılabilmektedir. P-9 Pankreas asiner hücreli karsinomu: İki olgunun literatür eşliğinde sunumu Ömer Vedat Ünalp, Avni Can Karaca 3, Ela Ekmekcigil, Alper Uğuz, Oktay Tekeşin, Murat Sözbilen, Ahmet Çoker Ege Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, İzmir Ege Üniversitesi, İç Hastalıkları AD, İzmir 3 Denizli Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi AD, Denizli Amaç: Asiner hücreli karsinomlar (AHK); asiner hücrelerle benzer yapısal özellik gösteren malign epitelyal hücrelerin, ekzokrin enzim üreten neoplastik aktivitesi sonucu meydana gelmektedir. Çalışmamızda nonspesifik semptomlar ile başvuran pankreas gövde kısmında yerleşmiş iki asiner hücreli karsinom olgumuzu literature eşliğinde sunmaktayız. Yöntem: Dispepsi ve nonspesifik künt karın ağrısı şikayetleri ile ayaktan tedavi olmak üzere başvuran 44 yaşındaki hastanın yapılan batın ultrasonunda pankreas gövde kesiminde 4.5cm çapında solid kitleye rastlandı. Diğer olgumuz; 50 yaşında bayan hasta kliniğimize pankreatik solid kitle tanısı ile başvurdu. Klinik olarak sessiz seyirli kitle, hastanın rutin olarak uygulanan kontrolleri sırasında rastlantısal olarak tanı aldı. Batın ultrasonu ile pankreas gövde kesiminde yerleşimli, cm çapında olduğu belirtildi BULGULAR: Preoperatif hazırlık evresi sonrasında, her iki hastaya da küratif amaçlı distal pankreatektomi ve splenektomi uygulandı. İlk hastamızda rezeke edilen materyalde, gövde kesiminde yerleşmiş 4.5cm çapında tümor olduğu gözlemlendi. Cerrahi sınır tümor varlığı yönünden negatif olarak değerlendirildi ancak PanIN, yağ nekrozu ve pankreatit bulguları mevcuttu. İkinci olguda ise, rezeke pankreatik dokuda tümörden bağımsız cerrahi sınır olduğu belirtildi. Histolojik bulgularla hastaların, UICC TNM sınıflamasına göre sırasıyla T3N0M0 ve TN0M0 olarak yer aldı. Posteoperatif izlem sürecinde hastalar halen salim ve hayattadır. Sonuç: Asiner hücreli karsinomlar, pankreatik adenokanserlerle kıyaslandığında pankreasın daha iyi seyirli nadir tümörleridir. Çoğunlukla nonspesifik semptomlara neden olmaları, preoperatif dönemde tanı almalarını zorlaştırır. Tedavi için standart yöntem cerrahidir ancak kabul edilen standart bir kemoterapi yöntemi bulunmamaktadır

98 P-30 Pankreas kuyruğunu ve cisminin tamamını kaplayan büyük ölçülü iyi difaransiye nöröendokrin tümor olgusu Eldar Ahmedov, Kamran Beydullayev, Behruz Selimov, Rövşen Yusifov, Ağakişi Yahyayev, Nedim Polat 4, Xeyyam Eyvazov 3, Lale İsmayılova, Ceyran Memmedova, Günay Allahverdiyeva Merkezi Neftçiler Hastanesi, Bakü Respublika Diagnostik Merkezi, Bakü 3 Özel Medistyle Hospital, Bakü 4 Polat Patoloji Laboratuvarı, İstanbul GİRİŞ:Pankreas nöroendokrin tümorleri(pnet) nadir görülen ve yavaş büyüyen tümorlerdir. Görülme insidansı yılda /00000 olup tüm pankreas tümorlerinin %-sini oluşturmaktadır. PNET-ler ürettiği hormona göre(insulin, glukagon, gastrin, VİP, somatostatin) fonksiyonel ve nonfonksiyonel olurlar. Fonksiyonel tümorler genellikle üretilen horman bağlı semptomatik olurlarsa, nonfonksiyonel tümorler büyük ölcülere ulaşana kadar semptomsuzdur. PNET-lerin tedavisinde, malignite riski, hormonal etkiler ve bunlara bağlı gelişle bilecek hayatı tehdit edici olaylardan dolayı öncellikle cerrahi girişim düşünülmelidir. AMAÇ: Kliniğimizde opere ettiğimiz pankreas kuyruğunu ve cisminin tamamını kaplayan büyük ölçülü iyi difaransiye nöroendokrin tümor vakasını sunmaktır. OLGU: 7 yaşında erkek hasta kliniğimize halsizlik, 6 aydır devam eden ishal,kusma, somnolens, baş dönmesi şikayyetleri ile baş vurdu. Yapılan muayenede vital bulqular AT 4/59, PS 99, SpO 99, ateş: 36.3 C derin asidoz(ph-7.3, HCO3-0.4), derin hipokalemi (K-.87mmol/l), hiponatremi (Na -3.5), hipokloremi (CL-90.5) hipeglikemi, hipovolemi saptandı. Karın muayenesinde epigastriumda hassasiyet mevcut.torako abdominal CT-de pankreas kuyruk ve cisminin tamamına yakınını kaplayan 90x80 mm çapında solid kitle saptandı. İlk olarak fonksiyonel nöröendokrin tümör düşünüldü ve kliniğine uyqun olarak kanda VİP(yurtdışı laboratuvarında) bakıldı, normal bulundu. Hastaya sivi, elektrolit ve sandostatin tedavisi başlandı. İyileşen hasta hafta sonra ameliyyata alındı. Genel anesteziyi takipen hastaya distal pankreatektomi+splenektomi operasyonu yapıldı. Postop. dönemi normal geçen hasta hafta sonra cerrahi şifa ile taburcu edildi. Histopatalojik muayenede iyi difaransiye grade noroendokrin tümor(evre B T3NM0) tanısı konuldu. Yapılan immün-histokimyasal sinaptofizin(+), kromogranin(+), cd56(+), glukagon(-), calcitonin fokal (+), VIP(-), ACTH(-), histamin(-), olarak bildirildi. SONUÇ: WHO 00 sınıflamasına göre PNET uç grupa ayilir. )Nöroendokrin tümor(net) )Nöroendokrin Karsinom(NEC) 3)Mikst Adenonöroendokrin karsinomm(manec). PNET-ler pankreasın malign tümörlerin %3-5-ni oluşturur ve genelde pankreasın ekzokrin tümörlerine oranla iyi proqnozludur. Tümörün lokalize ve rezeksiyon drumlarına göre 5senelik yaşam %55 civarındadır. Tümör unrezektabl olduğu drumlarda ise bu gösterici %5-dir. Genellikle 5senelik yaşam göstericisi %4-dir. Sonuc olarak ister fonksiyonel ister nonfonksiyonel olsun tüm nöröendokrin tümorlerin erken tanısı ve tedavisi sürvi açısından önemlidir. P-3 Klinikte nadir görülen pankreatit olgu sunumu: Oluk pankreatit Erkan Oymacı, Serdar Aydoğan, Nurettin Kahramansoy, Ahmet Deniz Uçar, Savaş Yakan, Ayvaz Ulaş Urgancı, Mehmet Yıldırım, Nazif Erkan İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi, İzmir İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İzmir GİRİŞ/AMAÇ: Oluk pankreatiti kronik pankreatitin özel bir formu olup, pankreas başı, duodenum ve ana safra kanalı arasındaki olukta inflamasyon ve fibröz doku oluşumu ile karekterizedir. Patogenezi tam bilinmemekle birlikte, peptik ülser, gastrik rezeksiyon öyküsü, gastrik hipersekresyon, pankreatik heterotopi ve ana pankreatik kanal akımında bozulma etyolojide düşünülmektedir. Oluk pankreatit ve pankreas kitlelerinin radyolojik benzerlikleri ayırıcı tanı açısından önemlidir

99 OLGU: İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi kliniğinde ileri tetkik sonucunda oluk pankreatiti tanısı alan ikisi erkek, biri kadın 3 olgu retrospektif olarak incelendi. Kadın hasta 43 yaşında, diabet ve hipertansiyon öyküsü olan, kolesistektomili, morbid obes (BMI:44) idi. Erkek olgular 3 ve 48 yaşlarında, ek hastalık ve geçirilmiş operasyon öyküleri bulunmayan, aralıklı alkol alan hastalardı. Olguların başvuru yakınmaları epigastik bölgeden sırta doğru yayılan karın ağrısı, bulantı ve dispepsi idi. Fizik muayenede tüm olgularda sırta doğru yayılan epigastrik hassasiyet mevcuttu. Labrotuvar değerlerinde her 3 olguda da lökositoz(>.000), Serum C-reaktif protein değerlerinde artış ve kadın hastamızda hiperglisemi(>50) saptandı. Karaciğer fonksiyon testleri, serum amilaz değerleri ve total bilirubin değerleri normal sınırlardaydı. Hastaların kontrastlı batın BT lerinde; duodenum, antrum çevresinde ve pankreas oluk bölgesine uyan alanda heterojen dansite artışı, ödem ile uyumlu hipodens görünüm ve heterojen pankreas görünümü oluk pankreatit açısından anlamlı olarak rapor edildi. Üst gastrointestinal sistem endoskopik incelemelerinde duodenum ikinci kısmında belirgin ödem, bu bölgede lümeni daraltan polipoid ve hiperemik alanlar saptandı. Hastalara intravenöz sıvı, PPİ, non-steroid antiinflamatuvar ilaçlar ve geniş spektrumlu antibiyotik tedavisi başlandı. Yakınmaları gerileyen, lökositoz değerleri normal sınırlara dönen hastalar taburcu edildi. 6 hafta sonraki kontrol batın BT tetkiklerinde, duodenumdaki difüz duvar kalınlık artışı ve pankreastaki heterojen görünümün gerilediği saptandı. SONUÇ: Etyolojisi tam olarak bilinmese de oluk pankreatiti, kronik pankreatitli hastalarda akılda tutulması gerekli önemli bir hastalıktır. Oluk pankreatiti ile pankreas başı kitlelerinde tedavi prosedürü tamamen farklı olduğundan doğru tanı çok önemlidir ve görüntüleme bulgularının bilinmesi gereksiz radikal cerrahi girişimleri önler. P-3 Pankreas adenokarsinomunda neoadjuvan tedavi ile tam regresyon: Vaka sunumu Sarp Kaya Gorur, Mustafa Arısoy, Mert Erkan, Andaç Argon, Orhan Bilge Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Bahçeşehir Üniversitesi Tıp Fakültesi, Medikal Onkoloji Bilim Dalı, İstanbul GİRİŞ / AMAÇ: Metastatik olmayan pankreas adenokarsinomu için cerrahi rezeksiyon halen mevcut olan tek küratif tedavi seçeneğidir. Hastaların ancak %0 kadarı tanı aldıkları sırada cerrahi tedavi şansına sahiptir. Son zamanlarda giderek yaygınlaşan bir yöntem de lokal ileri (Borderline resectable) olarak sınıflandırılan olgularda neoadjuvan kemoterapi uygulanarak ameliyat şansının kazanılmaya çalışılmasıdır. Bu tedaviyi savunanlar iyi kanlanan, henüz cerrahi girişim uygulanmamış bir tümöre kemoterapi verilmesinin daha etkin olacağını öne sürmektedir. Böylece tümör evresinin gerilemesi ile sınır negatif (R0) rezeksiyon olasılığının arttırılacağını düşünmektedirler. Ancak bu yaklaşım ile doğrudan cerrahi seçeneği kıyaslayan prospektif randomize klinik bir çalışma henüz bildirilmemiştir Biz, sınırda ameliyat edilebilir olarak sınıflandırılmış ve kemoterapiye dramatik yanıt vererek tam regresyon (ypt0n0m0) göstermiş bir pankreas adenokarsinomu vakasını sunmak istiyoruz. OLGU: 7 yaşında erkek hasta. CA 9-9 yüksekliği nedeni ile yapılan tetkiklerinde, pankreas unsinat prosesden mezenter köküne uzanan, superior mezenterik arter invazyonu olan kitle tespit edilmiş. Pozitron Emisyon Tomografisi(PET) ile kitlenin hipermetabolik olduğu izlenmiş. Endoskopik ultrasonografi ile yapılan iğne biyopsisi ile tanı konulamamış. Hastaya başka bir hastanede eksploratif laparatomi yapılarak, kitlenin mezenter kökü ve süperior mezenterik arter ile ilişkili olduğu izlenmiş. Alınan frozen biyopsi sonucu adenokarsinom olarak rapor edilmiş ve palyatif amaçlı gastro-jejunostomi yapılarak ameliyatı tamamlanmış. Hastaya verilen altı kür Capecitabine ve Oxaliplatin tedavisi sonrası tekrarlanan PET çalışması ile tümöral kitlede tam regresyon olduğu izlendi. Hastanın Manyetik rezonans (MR) incelemesinde diffüzyon sinyal gücünde artış göstermeyen lezyonların boyutunda regresyon saptandı. Hastaya pankreatikoduodenektomi yapıldı. Patolojik incelenmede kitlede canlı tümör odağı saptanmadı. Cerrahi sınırlarda ve 7 lenf nodunda tümör görülmedi. SONUÇ: Cerrahi rezeksiyon pankreas adenokarsinomu için mevcut olan tek küratif seçenektir. Pankreas adenokarsinomunda kemoterapiye yanıt derecesi farklılık göstermek ile beraber yanıt dramatik te olabilir. Bu nedenle lokal ileri olarak sınıflandırılan vakalarda neoadjuvan kemoterapi seçeneği gözönünde bulundurulmalıdır

100 P-33 Indiyosiyanin tabanlı fotodinamik terapinin primer insan pankreas tümör hücreleri üzerine etkisinin in vitro araştırılması Tuğba Kiriş, Fatma Ümit Malya, Ayşenur Kiriş, Saadet Akbulut, Necmi Mehmet Burgucu, Zuhal Gücin 3, Haşim Özgür Tabakoğlu Fatih Üniversitesi, Biyomedikal Mühendislik Enstitüsü, İstanbul Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul 3 Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Tıbbi Patoloji AD, İstanbul Pankreas tümörleriyle teşhis anında büyük oranda ileri evre olarak karşılaşılır. Literatürde yaşam süresine yapılan en önemli katkının cerrahi olduğu gösterilmiştir. Tümörü cerrahi sınırlara indirgemek için yapılan radyoterapi veya kemoterapi gibi tedaviler çoğu hastada başarısız veya yetersiz kalmaktadır. Fotodinamik Terapi (FDT) ışığa duyarlı maddenin hastaya verilmesi ve tümör hücreleri tarafından tutulması prensibine dayanan FDA onaylı bir yöntemdir. Bu uyarılma ile ya bir substrat ile reaksiyona girerek serbest radikaller oluşturur veya enerjisini moleküler oksijene transfer ederek yüksek derecede reaktif olan singlet oksijen meydana gelerek tümörlü hücrelerde birikmesi oksidatif strese yol açarak hücre ölümlerine neden olmaktadır. Çalışmanın amacı ICG tabanlı fotodinamik terapinin insan ex-vivo pankreas tümör hücreleri üzerindeki etkisini araştırmaktır. Çalışmada BVÜ Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD na müracaat eden pankreas kanseri tanılı veya ön tanılı olup çalışmaya katılmaya gönüllü olan hastalardan, cerrahi tedavi amacıyla gerçekleştirilen rezeksiyon işlemiyle elde edilen pankreas kanserli doku örnekleri kullanılmıştır. Kanserli dokulardan izolasyon yoluyla elde edilen pankreas tümör hücreleri üzerine LED ışık kaynağı ile ICG tabanlı fotodinamik terapi uygulanmıştır. WST- hücre yaşamsallık testi ile hücrelerin tedaviye verdiği cevap araştırılmıştır. Pankreas tümör hücrelerinde ICG fotoduyarlı madde kullanılarak yapılan FDT tedavisinde hücre canlılığının % 65 azaldığı bulunmuştur. Sonuçlar ICG tabanlı FDT nin pankreas tümör hücrelerinde etkin olduğunu ilerleyen insan çalışmaları için pankreas tümörünü cerrahi sınıra indirgemede umut vaad edici olduğunu göstermektedir. P-34 Distal pankreatektomi ile birlikte çöliak trunkus rezeksiyonu Cuneyt Kayaalp, Koray Kutlutürk, Mehmet Ali Yağcı, Abdulhamid Alam, Emrah Otan, Cemalettin Aydın İnönü Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Malatya Metastatik olmayan pankreas gövde tümörlü hastalarda daha konforlu ve uzun bir yaşamın sağlanması kitlenin tam rezeksiyonu ile sağlalabilmektedir. Çöliak trunkusu invaze eden pankreas gövde tümörleri ise genellikle unrezektable olarak değerlendirilir. Burada çöliak trunkus invazyonu olan ama uzak metastazı olmayan pankreas gövde tümörlü iki hastaya yapılan distal pankreatektomi ile kombine çöliak trunkus rezeksiyonu sunulmuştur. Olgu : Pankreas gövdesinde çöliak trunkusu, sol renal veni, mezokolonu ve mideyi invaze eden 60 yaşındaki erkek hastaya unblok subtotal gastrektomi, distal pankreatektomi, splenektomi, sol hemikolektomi, sol nefrektomi, sol sürrenalektomi ve çöliak trunkus rezeksiyonu yapıldı. Hasta ameliyat sonrası sorunsuz olarak postoperatif sekizinci günde taburcu edildi. Hastanın ameliyat öncesi olan sırt ağrısı postoperatif dönemde tamamen geriledi. Histopatolojik incelemede, pt4pn adenokarsinom rapor edildi. Adjuvan kemoterapi alan hasta postoperatif 0. ayda uzak metastazlar (karaciğer ve intraperitoneal) nedeniyle kaybedildi. Olgu : 58 yaşındaki erkek hastada pankreas korpus ve gövde kısmını tamamen kaplayan 6cm lik kitlenin, mide küçük kurvatura, çölyak turunkusa, Treitz ligamanına, sol surrenale, portal vene, splenik arter ve splenik vene invaze olduğu görüldü. Subtotal gastrektomi, distal pankreatektomi, splenektomi, sol surrenalektomi, parsiyel portal ven rezeksiyonu ve çöliak trunkus rezeksiyonu yapıldı. Portal ven rekonstrüksiyonu cm lik ven allogrefti ile kapatıldı. Hasta postoperatif 9. günde sorunsuz taburcu edildi. Patolojik evrelemesi pt4pn olan hastaya adjuvan kemoterapi verildi. Preoperatif mevcut olan sırt ağrısı postoperatif dönemde geriledi. Postoperatif 9. ayında olan hastanın önkolda ve karaciğerde şüpheli metastazları var. Çöliak trunkusu invaze eden bazı pankreas gövde tümörlerinde, kitlenin invaze ettiği çöliak trunkus ve komşu organların unblok rezeksiyonu, hastaların yaşam süresi ve semptomlarının kontrolü açısından fayda sağlayabilir

101 P-35 Yüksek cerrahi riskli bir hastada duodenal divertiküle bağlı pankreatik psödokistin perkütan drenaj ile tedavi / olgu sunumu Mehmet Fatih Ekici, Faik Yaylak, Yalçın Sönmez, Sezgin Zeren, Zülfü Bayhan, Bekir Şanal 3, Sertaç Eraslan 4 Evliya Çelebi Eğitim Araş. Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği Kütahya DPÜ Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Kütahya 3 DPÜ Tıp Fakültesi Radyoloji AD, Kütahya 4 Evliya Çelebi Eğitim Araş. Hastanesi Dahiliye Kliniği Kütahya Giriş: Duodenal divertiküller üst gastrointestinal sistemin nadir olmayan yapısal anormalliklerindendir. İleri yaşta ve periampüller bölgede görülme sıklığı daha fazladır.genellikle asemptomatiktir ancak perforasyon, hemoraji, bilier obstruksiyon ve pankreatite neden olabilir. Amaç/OLGU: Bu olgu sunumunda yandaş hastalıkları nedeniyle cerrahi için yüksek morbidite ve mortalite riski taşıyan ve perkütan drenaj ile tedavi ettiğimiz bir duodenal divertiküle bağlı pankreatik psödokist olgusu tartışılmıştır. Yetmişbeş yaşında kadın hasta acil servise haftadır devam eden karın ağrısı, iştahsızlık ile başvurdu. Üç gündür artan şikayetleri olan hastada bulantı, kusma mevcuttu. Özgeçmişte kronik tip diabet, hipertansiyon, kronik obstruktif akciğer hastalığı ve 0 yıl evvel kolesistektomi öyküsü vardı. Hastanın kontrastlı batın tomografisinde intrahepatik safra yolları genişlemiş ve koledok (5 mm) belirgin, pankreatik kanalda hafif genişleme vardı. Ampulla vateri düzeyinde içi muhtemel gıda artıkları ile dolu geniş bir divertikül formasyonu ve pankreasta hafif ödematöz enflamasyon bulguları izlendi. Medikal tedavi başlanan, oral alımı kesilen hastanın MR kolanjiografi incelemesinde koledok 5 mm ölçüldü. Koledok içerisinde belirgin dolma defekti tespit edilmedi. Üst endoskopik değerlendirmede periampuller divertikül ve içerisinde gıda artıkları tespit edildi. Serum fizyolojik enjeksiyonu ile divertikül içerisinde bulunan gıda artıkları temizlendi. İşlem esnasında hipoksi ve aritmisi gelişen hastanın işlemi sonlandırıldı. Kontrol tomografisinde koledok dilatasyonu azalmış, intrahepatik safra yollarındaki genişleme tamamen gerilemişti ve divertikül lümeni boştu. Ancak pankreas gövde-kuyruk düzeyinden itibaren sol parakolik alanda inferiora uzanan 5xx0 cm boyutlarında yeni gelişmiş oldukça geniş bir sıvı kolleksiyonu psödokist olarak değerlendirildi Psödokisti ultrasonografi eşliğinde perkütan yolla drene edilen hastanın hafta sonraki kontrolünde kistin yarıya yakın küçüldüğü görüldü Kontrol üst endoskopisinde divertikül içinde gıda artığı yoktu. Hastanın perkütan drenaj kateteri çekilerek yatışından sonra yirmibeş gün, perkütan drenaj girişiminden sonraki onsekizinci günde taburcu edildi. Sonuç: Semptomatik periampuller divertiküllerde yüksek cerrahi riskli hastalarda perkütan girişimler pankreatik kistlerin yönetiminde kullanılabilir bir seçenek olarak düşünülebilir. P-36 Sinistral hipertansiyona neden olan pankreas kist hidatiği: Olgu sunumu Tolga Canbak, Aylin Acar, Fatih Başak, Fatma Kulalı, Gürhan Baş Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Kliniği, İstanbul Giriş: Kist hidatik, en sık akciğer ve karaciğerde görülür. Pankreas yerleşimi ise endemik olduğu bölgelerde bile %0,- yi geçmemektedir. Bu yazıda, sinistral hipertansiyona neden olan ve nadir görülen pankreas kist hidatiği olgu sunumu amaçlandı. OLGU: Yirmi altı yaşında erkek hasta, karın ağrısı nedeniyle polikliniğe başvurdu. Özgeçmişinde 5 yıl önce akciğer kist hidatik nedeniyle operasyon öyküsü mevcuttu. Soygeçmişinde özellik saptanmadı. Fizik muayenede, sol torakotomi skarı mevcuttu. Laboratuar incelemede lökosit 5600 K/uL, hemoglobin 3 g/dl, eosinofil 0,34 K/uL idi. Bilirubin, amilaz, lipaz, karaciğer enzimleri, böbrek fonksiyon testleri, albumin, protrombin zamanı ve INR değerleri normaldi. Tüm abdomen ultrasonografide karın orta hat solunda 96x69 mm lobule konturlu, düzgün sınırlı, kalın septasyonlar içeren kistik lezyon saptandı. abdominal magnetik rezonans incelemede sinistral portal hipertansiyona neden olan splenik arter ve vene bası yapan pankreas korpus ve kuyruk kesiminde, içinde septasyonlar içeren 00x76 mm düzgün sınırlı - 0 -

102 kistik lezyon mevcuttu, superior mezenterik vene drene olan splenik hilus etrafında sol gastroepiploic vende dilatasyon saptandı. Karaciğer normaldi. Hasta operasyona alındı. Eksplorasyonda pankreas korpusunda 0 cm boyutunda kist saptandı, kistotomi yapılarak aspire edildi. Postoperatif takiplerinde pankreatik fistül gelişti. Medikal tedavi verildi Hasta postoperatif 0. gününde ek komplikasyon gelişmeden taburcu edildi. Postoperatif. ayda çekilen bazal kontrastlı abdominal bilgisayarlı tomografide splenik venden başlayıp portal konfluens yanında superior mezenterik vende sonlanan izole perigastrik kollateral venöz dilatasyonlar saptandı. Takip süresi 7 ayda komplikasyon gelişmedi. Sonuç: Pankreas kist hidatiği pankreasın diğer kistleri ile karıştırılabilir, ayırıcı tanıda akılda tutulmalıdır. Basıya bağlı komplikasyonlara neden olabilir, tedavide cerrahi düşünülmelidir. P-37 Dalak metastazlı pankreas solid psödopapiller tümörü; Olgu sunumu Ebral Yiğit, Yusuf Yağmur, Serdar Gümüş, Mehmet Ali Can Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği GİRİŞ: Pankreasın Solid-kistik pseudopapillary tümörü nadir görülür. Bu tümörlerin düşük malignensi potansiyeli olup pankreas tümörlerinin % olustururlar. Dünya Sağlık Örgütü tarafından bu tümör solid-pseudopapillary neoplazm olarak tanımlanır. Tümör tipik kistik, solid ve pseudopapiller histolojik özellikleri olan yapıları içerir. OLGU SUNUMU: 39 yasında bayan hasta polikliniğimize karın ağrısı şikayeti ile geldi. Fizik muayesinde splenomegali ve sol tarafta ele gelen yaklaşık 0 cm kitle mecvut idi. Hastada ilaçla regüle hipertansiyon mevcuttu. Hastaya batın ultrasonoğrafisi ve batın tomoğrafisi(şekil ) yapıldı ve sol kadranda dalağa invaze yaklaşık cm kitle saptandı. Tüm kan testleri ve tömür markerları normaldi. PET CT de (Şekil ) xx boyutunda sol sürrenalden baslayıp dalağa invaze kitle (SUV max ) görüldü. Eksplorasyonda pankreas distal kısmında dalağa metastaz yapmış cm çapında fibroz kapsül ile kaplı, yer yer kistik nodüler yapıda kitle saptandı. Splenektomi, distal pankreatektomi ve kitle eksizyonu yapıldı (Şekil 3,4). Patalojik incelemede internal kanama, nekroz ve mitoz içeren; dalağa invaze solid kistik pseudopapillar tümör saptandı. Postoperatif komlikasyonu olmayan hasta onkolojiye sevk edilerek taburcu edildi ancak onkoloji herhangi bir kemoterapi veya radyoterapi uygulamadı. Hastanın erken dönem takiplerinde nüks görülmedi. TARTIŞMA: Pankreasın Solid-kistik pseudopapillary tümörü nadir görülür ve iyi prognoza sahiptir. Bütün yaşlarda görülebilir ama genelikle genç bayanlarda görülür ve kadın/erkek oranı 8:3 dür. Çoğu hastada gaz ve karın ağrısı gibi nonspesifik semptomlar bulunur veya hiç semptom bulunmaz. Hastamızda tanı konulmadan yaklaşık -3 ay önce karın ağrısı şikayetleri başlamıştı. Yavaş büyüyen pattern büyük boyutlu ve geç tanı konulması nedenidir. Bilgisayarlı tomografi tümörün solid ve kistik alanlarını gösterir. Manyetik rezonans görüntüleme de kistik dejenerasyon alanları, kapsül ve kanamayı ayırt etmede kullanılabilinir. SONUÇ: Metastatik ve preoperatif kesin tanı konamayan olgulara, agressif cerrahi uygulanması gerekebilir. Segmental tutulum ve dalakta metastaz saptandığında pankreasın parsiyel rezeksiyon ve splenektomi yeterli olabilir. Metastatik hastalık yoksa, primer tümörün total eksizyonu en etkili tedavi şeklidir. P-38 Akut bilier pankreatit olgularında ERCP hemen yapalım mı? Musa Zorlu, İbrahim Tayfun Şahiner, Ethem Zobacı, Mesut Bala, Mete Dolapçı Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Çorum AMAÇ: Akut pankreatit(ap), pankreas bezinin lokal ve sistemik olarak diğer organları da etkilediği sistemik inflamatuar süreçtir. AP nin yıllık insidansı de 5-80 kişi arasındadır. Alkole bağlı olmayan akut pankreatitte yaklaşık %60 oranında safra taşı saptanmıştır. Safra taşı olan popülasyonun yaklaşık %3-7 akut pankreatit gelişme riski bulunur. Bu hastaların tanı ve tedavi seçeneklerinden biriside ERCP işlemidir.çalışmanın amacı ERCP işlemi yapılamayan hastanelerde - 0 -

103 Akut Biliyer pankreatit (ABP) tanısı ile kliniğe kabul edilen hastalarda,medikal tedavinin yeterlilik oranları ve ERCP işlem gerekliliğini tespit etmektir. YÖNTEM: tarihleri arasında ABP nedeniyle yatırılan 5 hasta retrospektif değerlendirildi, demografik bilgileri, klinik, laboratuar ve radyolojik bulgular, Ranson kriterleri, ERCP girişimleri, cerrahi işlemler kaydedildi. BULGULAR: 5 hasta değerlendirmeye alındı. Hastaların 3 (%60.8)kadın,0(%39.)erkekti. Yaş ortalaması 63 idi. Başvuru anındaki Bilier Ranson kriterleri sıra ile 6 (%3.4) hasta;0, (%43.) hasta;,8 (%5.7) hasta;,5 (%9.8) hasta;3 olarak bulundu.48. saatte ise sırası ile 45(%88.)hasta;0, 6 (%.8) hasta; olarak bulundu. abdominal ultrasonografide 48 (%94.) hastada pankreasta ödem ve heterojenite yok, 3(%5.9) hasta pankreasta ödem ve heterojenite ve peripankreatik sıvı vardı. Batın tomografi Balthazar sınıflandırmasına göre,(%.6) hasta;evre A, (%); Evre B, (%3.9) Evre C, olarak bulundu.mrcp değerlendirmesinde 8(%35.3) hasta normal,4(%7.5) hasta safra kesesinde taş var ve koledok normal,3(%5.5) saf kesesi ve koledokta taş,6 (%.8) koledok normalde geniş fakat safra kesesi normal olarak belirlendi. Hastaların 8 (%54.9) ine medikal tedavi,3 (%5.5) erken dönem kolesistektomi,0(%9.6) hastaya ise ERCP işlemi gerekli görüldü. TARTIŞMA: Akut pankreatit %75-80 hafif seyirli seyrederken,%0-5 oranında ağır seyretmektedir.erken dönemde periampuller bölgedeki inflamasyona veya milimetrik taşlara bağlı olarak bilier staz gelişmektedir. Medikal tedavi sonrası ödemin gerilemesi veya taşların düşmesi sonucu staz bulguları da ortadan kalkmaktadır. Bizim sonuçlarımızda da hastaların %54.9 medikal tedavi sonrası şikayetleri gerilerken,%5.5 hasta ya medikal tedavi sonrası kolesistektomi yapılmış olup,toplam %80.4 hastaya ERCP işlemi gerekli olmamıştır. ABP tanısı ile takip edilen hastaların tanı ve tedavi amaçlı ERCP işlemi için medikal tedavinin sonuçlarının beklenilmesi uygundur. P-39 Whipple prosedüründe cavitron ultrasonic surgical aspirator (CUSA) kullanımının pankreatik fistül gelişimini azaltmadaki etkinliği Şükrü Arslan, Erdem Karadeniz, Gürkan Öztürk, Bülent Aydınlı Atatürk Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzurum Giriş: Pankreas rezeksiyonları sonrası gelişen en önemli komplikasyonlardan birisi pakreatik fistüldür. Postoperatif morbidite ve mortalitenin en önemli nedenidir. Pankreatik fistül gelişimi uygulanan cerrahi teknikle de yakından ilgilidir. Amaç: Bu çalışmada Whipple prosedürü uygulanan hastalarda standart teknikle, CUSA eşliğinde yaptığımız tekniğin pankreatik fistül gelişmesi açısından karşılaştırılması amaçlandı Gereç Yöntem: Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Genel Cerrahi Bölümünde Ocak 00 Ocak 05 tarihleri arasında Whipple ameliyatı yapılan toplam 67 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastalar pankreas rezeksiyonu için standart yöntem kullanılan ve CUSA kullanılan grup olarak ikiye ayrıldı. Standart grupta pankras rezeksiyonu bistüri eşliğinde yapılırken, diğer grupta CUSA ile pankreas parankim dokusu aspire edilerek yaklaşık mm uzunluğunda sağlam wirsung kanalı elde edildi. Tüm hastalara wirsungojejunostomi yapıldı. BULGULAR: Hastaların 39 una Cusa eşliğinde 8 ine ise standart teknikle Whipple prosedürü uygulandı. Cusa kullanılan grupta yaş ortalaması 58, standart grupta 60 idi. Hastalar 5-84 yaş aralığında idi. Cusa grubunda hastaların i erkek, 8 i kadın iken standart grupta hastaların 6 sı erkek, si kadın idi. Cusa grubunda toplam 6 (%5) hastada pankreatik fistül gelişirken bunların sine peruktan drenaj, ine açık drenaj, ine anastomoz revizyonu yapıldı, si ise ex oldu. Standart grupta toplam 9(%3) hastada pankreatik fistül gelişirken bunların 3 üne peruktan drenaj, ine anastomoz revizyonu yapıldı, 5 hasta ex oldu. Hastaların demografik özellikleri ve postoperatif klinik bulguları değerlendirildiğinde iki grup arasında fistül gelişim farkı istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05) Sonuç: Pankreas rezeksiyonu Cusa eşliğinde yapıldığında yeterli uzunlukta wirsung kanalı açığa çıktığından wirsungojejunostomi anastomozu daha emniyetli yapılabilmekte ve postoperatif fistül gelişim riski azaltılabilmektedir

104 P-40 Pankreas rezeksiyonu yapılan hastalarda dren sıvısı amilaz değerinin pankreas fistüllerinin değerlendirilmesindeki yeri Özgür Hakan Bulut, Şükrü Arslan, Erdem Karadeniz, Gürkan Öztürk, Bülent Aydınlı, Sabri Selçuk Atamanalp Atatürk Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzurum Giriş: Pankreas rezeksiyonlarından sonra görülen en önemli komplikasyon pankreatik fistüldür. Pankreatik fistülün, diğer major komplikasyonların sebebi olduğu düşünülmektedir. Pankreatik fistülün erken tanısı için çeşitli yöntemler tanımlanmıştır. Ameliyatta yerleştirilen drenlerden çalışılan amilaz değeri erken tanıda yardımcı olabilir Amaç: Bu çalışmada pankreas rezeksiyonu yapılan hastalarda dren amilazının pankreatik fistülün tanısındaki yeri araştırıldı. Gereç Yöntem: Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Genel Cerrahi Bölümünde Ocak 00 Aralık 0 tarihleri arasında 8 Whipple, 4 distal pankreas rezeksiyonu yapılan toplam 4 hasta incelendi. Kontrol grubu olarak pankreas cerrahisi dışı operasyon geçiren 30 hasta belirlendi. Her hastadan postoperatif ilk 7 gün boyunca drenlerden alınan sıvıda amilaz değerine bakıldı. Çalışma grubu, fistül gelişen hastalar ve fistül gelişmeyen hastalar olmak üzere iki gruba ayrıldı. Analizde fistül grubuyla fistül gelişmeyen grup ve kontrol grubunun ortalama dren amilaz düzeyleri hem toplam takip süresince hem de gün bazında karşılaştırıldı. BULGULAR: Çalışma grubu ile kontrol grubu karşılaştırıldığında tüm günler için dren sıvısı amilazları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tesbit edildi (p<0,05). Pankreas rezeksiyonu sonrası fistül gelişen grup ile fistül gelişmeyen grup karşılaştırıldığında dren amilazları arasında tüm günler için istatistiksel olarak anlamlı fark tesbit edildi (p<0,05). Pankreas rezeksiyonu yapılıp fistül gelişmeyen grup ile kontrol grubu karşılaştırıldığında dren amilazları arasında ilk dört gün istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu halde (p<0,05) 5-7.günlerde fark anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç:Sonuç olarak pankreas rezeksiyonu sonrası fistül gelişiminin tesbitinde dren amilazının önemli bir gösterge olduğu ancak ilk dört gün drenden amilaz çalışmanın fistülü göstermeyeceği, bununla birlikte uyarıcı bir değer olduğu kanaatine varıldı. P-4 Whipple ameliyatı uygulanan paraduodenal pankreatit olgusu Erdem Kınacı, Abdulkerim Özakay, Hasan Ökmen, Mert Mahsuni Sevinç, Savaş Bayrak, Esin Kaplan İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş ve Amaç: Paraduodenal Pankreatit (PP) nadir görülen bir pankreatit formudur. Literatürede paraduodenal duvar kisti, duodenumun pankretik hamartomu, heterotropik pankreasın kistik distrofisi gibi isimlerle anılmaktadır. Burada nadir görülen bu pankretitin oluşturduğu kitle etkisi nedeniyle Whipple ameliyatı uygulanmış olan bir olguyu literatür eşliğinde tartışmayı amaçladık. OLGU: Elliüç yaşında erkek hasta yaklaşık 0 yıldır kronik alkol kullanımı mevcut. Beş yıldır kronik pankreatit tedavisi alıyor. Bulantı, kusma ve kilo kaybı şikayetlerini artması sonrası yapılan karın ultrasonografisinde pankreas başı ile duodenum arası yağlı planda yerleşimli orijni net ayırdedilemeyen yaklaşık 5cm lik kitle saptandı. BT ve MR ile Pankreas başı seviyesinde yaklaşık 6cm çapa ulaşan ve duodennum lümenine protruze olan malign görünümlü kitle saptandı. Endoskopik US de belirgin kitle saptanmadı. Endoskopik değerlendirmede pilor yapısı bozulmuştu, duedonum ileri derecede daralmıştı ancak mukozası normaldi. PET değerlendirmesinde aynı bölgede patolojik tutulum saptandı. Klasik Whipple ameliyatı ugulandı. Grade A pankreastikojejunostomi fistülü gelişti. Takip ile spontan geriledi. Ameiyat sonrası kronik ağrı, kusma ve kilo kaybı şiakyeti oratadan kalktı. Üçüncü ayında sorunsuz olarak değerlendirildi. Patolojik değerlendirmede PP saptandı, malignite bulgusu yoktu. Sonuç: Kronik pankreatit olan bir hastada pankreas başında yerleşik bir kitle varlığı PP tanısını akla getirmelidir. Ancak ameliyat öncesi tanı koymak ve maligniteyi ekarte etmek oldukça güçtür. Bu tip hastalarda ameliyat öncesi tetkikler maliyet-etkin olarak kullanmalı ve cerrahi tedavi ön planlana alınmalıdır

105 P-4 Tıkanma sarılığına neden olan otoimmün pankreatit olguları Ahmet Seki, Tahsin Dalgıç, Erol Aksoy, Murat Ulaş, İlter Özer, Erdal Birol Bostancı, Musa Akoğlu Türkiye Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara GİRİŞ: Otoimmün pankreatit (OİP), pankreasın nadir görülen, fibroinflamatuar hastalığıdır. Pankreas kanseri, safra yolları tümörleri ve primer sklerozan kolanjit ile karışabilir. Bildirimizde tıkanma sarılığı ile ortaya çıkan, OİP tanısı konan hastayı sunmayı amaçladık. OLGU:. OLGU: Ellisekiz yaşında erkek hasta, sarılık şikayeti ile başvurdu. Total billirubin: 30.8, direkt billirubin:30.5. abdominal tomografi tip kolanjiosellüler ca ile uyumlu idi. Perkütan transhepatik kolanjiografi yapılıp fırça sitolojisi alındı. Eksternal ve internal drenaj kateteri yerleştirildi. Patoloji benign raporlandı. OİP den şüphelenilerek çalışılan serum IgG4 düzeyi yüksekti [38mg/dl (0-5) ].. Olgu: 69 yaşında kadın hasta, sarılık, kilo kaybı ve karın ağrısı şikayetleri ile başvurdu. Total Billirubin: 7.4, Direkt Billirubin: 4.6 idi. Kolesistektomili hastanın abdominal MR ında koledok distal lümeni içerisinde 0.7 cmlik dolum defekti mevcuttu. ERCP yapıldı. Fırça sürüntüsü alındı. Stent kondu. Patoloji benign olarak raporlandı. Serum IgG4 yüksekti [00mg/dl (0-5) ]. SONUÇ: OİP, pankreasın primer hastalığı olabileceği gibi, IgG4 üreten hücrelerin artışıyla ilişkili sistemik bir hastalığın parçası olarak ortaya çıkabilir. Sistemik hastalıkta safra yolları, salgı bezleri, böbrekler, retroperiton ve lenf nodları etkilenebilir. OİP ler alt gruba ayrılmıştır. Tip ; pankreas ve diğer organların tutulduğu IgG4 seviyelerinde artışla ilişkili sistemik bir hastalıktır. Tip ; pankreasın primer hastalığıdır ve IgG4 hücrelerin kaybı ile ilişkilidir. OİP ler sıkça tıkanma sarılığı ile bulgu verir. Karın ağrısı, kilo kaybı seyrek görülen şikayetlerdir. Hastalığın tanı kriterleri olarak Japon pankreas çalışma grubu ve Mayo Klinik (HISORt) kriterleri kullanılmaktadır. Bu kriterlerde histoloji, görüntüleme, seroloji, diğer ogan yayılımı, kortikosteroid tedavisine yanıt değerlendirilir. Hastalarımızda tıkanma sarılığı, pankreatik inflamasyon ve safra yollarında kitle mevcuttu. Yapılan biyopsiler benign raporlandı. Bunun üzerine bu hastalarda OİP den şüphelenilerek IgG4 seviyesi ölçüldü. Yüksek saptanması üzerine OİP tanısı konuldu. Hastalara steroid başlandı. Tıkanma sarılığıyla başvuran, safra yollarında kitle tespit edilen hastalarda OIP ayırıcı tanıda düşünülmesi gereken bir hastalıktır. P-43 Pankreatikoduodenektomi deneyimimiz Semra Tutcu Şahin, Yavuz Kaya, Şafak Ulutürk, Erdem Obuz, Teoman Coşkun, Aslan Sakarya Celal Bayar Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Manisa Giriş: Pankreatikoduodenektomi (Whipple operasyonu) pankreas, ampulla vateri, distal koledok ve duodenumdan kaynaklanan periampuller tümörlerde halen primer cerrahi tedavidir. Amaç, Gereç ve Yöntem, Bulgular: Bu çalışmamızda, periampuller bölge tümörü tanısı alan hastalarımıza pankreatikoduodenektomi uygulama oranımızı ve bu hastalarda morbidite ve mortalite oranlarını araştırmayı amaçladık. Mart 999 ile Ekim 04 tarihleri arasında periampuller tümör tanısı alan toplam 97 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların 3 üne (%3.7) pankreatikoduodenektomi, 74 üne (%76.3 ) palyatif cerrahi uygulandı. Pankreatikoduodenektomi yapılan 3 hastanın 8 i kadın 5 i erkek olup yaş ortalaması 56.5 idi. hasta (%5.) pankreas tümörü, 7 hasta (%30.4) ampulla vateri tümörü, hasta (%8.7) duodenum tümörü ve hasta (%8.7) distal koledok tümörü tanısı aldı. Tüm hastalarda rezeksiyondan sonra cerrahi sınır patolojik olarak negatifti. Postoperatif mortalite oranı %6 (6 hasta), morbidite oranı %,7 (5 hasta) olarak saptandı. Mortalite sebepleri; hastada anostomoz kaçağı, hastada sepsis, 3 hastada DİK idi. Morbidite sebepleri; hastada anastomoz kaçağı, hastada akut eroziv gastrit, hastada pankreatik fistül ve hastada sepsisti. Postoperatif komplikasyonlar, hastaya cerrahi, hastaya VAC prosedürü ve hastaya medikal tedavi uygulanarak kontrol altına alındı. Sonuç: Serimizdeki hasta sayısı sınırlı olsa da, cerrahi teknikler, preoperatif hazırlık ve postoperatif yoğun bakım şartlarındaki gelişmelere rağmen, bu prosedürün halen önemli derecede morbidite ve mortalite oranlarına sahip olduğu söylenebilir

106 P-44 Pankreatikojejunostomi kaçağının ligamentum teres hepatis yamasıyla onarımı: Bir olgu deneyimimiz Tufan Egeli, Tarkan Ünek, Mücahit Özbilgin, Mustafa Göztok, İbrahim Astarcıoglu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi, İzmir Giriş: Her ne kadar çeşitli anastomoz yöntemleri geliştirilmiş olsa da, Whipple ameliyatı sonrası pankreatikojejunostomi kaçağı oranı litertürde %5-5 arasında değişmektedir. Pankreatikojejunostomi kaçağına sekonder mortalite ise değişik serilerde %0-5 arasında bildirilmektedir. Burada ligamentum teres hepatis yaması ile başarılı bir şekilde tedavi edilen pankreatikojejunostomi kaçağı olgusunu sunmayı amaçladık. OLGU: 69 yaşında erkek hasta kliniğimize pankreas başı kanseri tanısıyla yatırıldı. Hastaya elektif Whipple ameliyatı uygulandı. Hastanın postoperatif izleminde pankratik fistül gelişmedi. Postoperatif 0. günde hastada ani gelişen karın distansiyonu, yüksek ateş ve rebound bulguları saptandı. Laboratuvarda lökositoz, C reaktif protein artışı mevcuttu. Acil abdominal tomografide intraabdominal yaygın serbest sıvı saptandı. Hasta anastomoz kaçağı ön tanısıyla acil ameliyata alındı. Eksplorasyonda pankreatikojejunostomi hattının karaciğer komşuluğu hattında yaklaşık 3 mm lik ayrışma saptandı. Onarım için ligamentum teres hepatis serbestleştirildi ve ayrışma hattı üzerine gömüldü. Ayrışma hattının pankreas ve jejenum kısımlarından geçilen 3 adet 4/0 polidiaksonon sütür,ayrışma hattı üzerine konulan ligamanın üzerinden geçilerek (Graham onarıma benzer şekilde) sabitlenmesi sağlandı. Batın ılık serum fizyolojik ile yıkandıktan sonra, loja ve pelvise drenler konuldu. Hasta postoperatif 0. günde şifa ile taburucu edildi. Sonuç: Pankreatikojejunostomi kaçağının onarımı için ligamentum teres hepatis yaması kullanımı düşük morbidite ile başarılı sonuç vaad eden alternatif bir tekniki olabilir. P-45 Büyük pankreas kitlelerinde cerrahi tedavi Ömer Cennet, Derya Karakoç, Erhan Hamaloğlu Hacettepe Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Ankara GİRİŞ: Pankreas kitleleri tanı anında kanser ve ölüm korkusuna neden olmaktadır. Saptanan kitlenin çapı, yerleşim yeri ve görüntüleme yöntemleriyle elde edilen tanı tedavi sürecini belirlese de, kitlenin çapı ile histopatolojik bulgular, uygulanan cerrahi ve uzun süreli takip sonuçları net değildir. AMAÇ:Bu çalışmanın amacı Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD da, 4 cm den büyük pankreas kitleleri nedeniyle ameliyat edilen hastaların değerlendirilmesidir. MATERYAL-METOD: HÜTF Genel Cerrahi AD da Ocak 00 ve Aralık 04 tarihleri arasında 4 cm den büyük pankreasta kitle nedeniyle ameliyat edilen ve dosya bilgilerine ulaşılabilen hastalar demografik özellikleri, tanıları, uygulanan cerrahiler, histopatolojik veriler ve ameliyat sonrası takip süreçleri açısından retrospektif olarak değerlendirildi. BULGULAR: HÜTF Genel Cerrahi AD da Ocak 00 ve Aralık 04 tarihleri arasında 4 cm den büyük pankreasta kitle nedeniyle ameliyat edilen ve dosya bilgilerine ulaşılabilen hasta sayısı 6 idi.hastaların ortanca yaşı 57 olarak saptandı. Hastaların %50,9 kadın idi. En sık başvuru şikayeti karın ağrısı, sırt ağrısı ve sarılık olarak bulundu. Ortalama tümör çapı 5,9 cm olarak saptandı. Kitlelerin %53,4 ü pankreas başına, %0,7 si pankreas kuyruğuna yerleşmişti. Histopatolojik değerlendirmede hastaların %56,9 unda adenokarsinom, %. inde ve % 7.8 inde nöroednokrin neoplazi saptandı. Hastaların %38.8 inde ameliyat sonrası dönemde morbidite gelişti. SONUÇ: Ameliyat edilen hasta gruplarında küçük pankreas kitlelerinde olduğu gibi büyük pankreas kitleleri de en sık pankreas başında saptanmaktadır. En sık patoloji adenokarsinom olmakla birlikte, uygun hasta değerlendirilmesi, cerrahi teknik ve ameliyat sonrası bakım ile cerrahi güvenle uygulanabilmektedir

107 P-46 Distal pankreatektomi sonrası pankreatik fistül ve akut hemoraji Şükrü Arslan, Erdem Karadeniz, Nurhak Aksungur, Gürkan Öztürk, Bülent Aydınlı Atatürk Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzurum Tekman Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi, Erzurum Giriş: Pankreas gövde ve kuyruk yerleşimli malign tümörlerin tedavisinde dalak koruyuculu yada splenektomi ile beraber distal pankreatektomi standart cerrahi yöntemdir. Distal pankretaektomi sonrası görülen en ciddi komplikasyonlardan biri pankretik fistüldür. Pankreatik fistüle bağlı etraf yumuşak dokuda ve bölgedeki büyük damar duvarlarında erozyon gelişmesi neticesinde görülen kanamanın mortalitesi oldukça yüksektir Amaç: Distal pankreatektomi yaptığımız hastalardan 3 ünde gördüğümüz pankreatik fistüle bağlı akut hemoraji vakalarını sunarak bu ciddi komplikasyonun özellikle taburcu arifesinde olan hastalarda gelişebildiğini vurgulamayı amaçladık. Gereç Yöntem: Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Kliniğinde Mart 0 Nisan 04 tarihleri arasında pankreas tümörü nedeniyle distal pankretektomiyle beraber splenektomi yapılan ve postoperatuar.haftada intraabdominal kanama nedeniyle acil amelyata alınan 3 hastanın kayıtları incelendi. BULGULAR: Hastalrın si erkek i kadın idi. Yaş ortalamaları 57,6 idi. Hastalara çekilen batın tomografisinde birinde gövde yerleşimli 3 cm, ikisinde ise kuyruk yerleşimli sırasıyla 4 ve 5 cm kitle lezyon tespit edildi. Lezyonlar splenik arter ve veni invaze ettiklerinden hastaların hepsine distal pankreatektomi ve splenektomi yapıldı. Hastaların hepsinde dren amilazı yüksekliği tespit edildi. Hastalarda postoperatuar takipleri sırasında sırasıyla, 4 ve 0. günlerde genel durum bozukluğu, hipotansiyon, taşikardi tespit edilmesi ve hemoglobin değerlerinde ani düşme meydana gelmesi üzerine hastalar acil olarak ameliyata alındı. Yapılan eksplorasyonda her 3 hastada da pankreas lojunda hemorajik mayi olduğu, splenik arter güdüğünün duvarının erozyona uğramış olduğu ve buradan aktif kanamanın olduğu görüldü. Güdükteki rüptüre alan daha proksimalinden kesilerek plejit yardımıyla sütüre edildi. Hastalardan si postoperatuar sorunuz şekilde taburcu edilirken biri postoperatuar.gün dissemine intravasküler koagülasyona bağlı ex oldu. Sonuç: Pankreas cerrahisi sonrası pankretaik fistül gelişen, özellikle geç dönemde ani olarak vital bulgularda stabilite kaybı ve şok benzeri bulgu veren hastalarda vasküler duvar erozyonlarına bağlı kanama olabileceği daima akılda tutulmalı ve cerrahi müdahale zamanlaması iyi yapılmalıdır. P-47 Pankreatikoduodenektomi rezeksiyonu sırasında oluşan superiormezenterik ven defektinin otojen peritoneal greft ile kapatılması Cüneyt Kayaalp, Fatih Sümer, Yılmaz Polat, Ramazan Kutlu İnönü Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Malatya Lokal ileri pankreatik kanserler porto-mezenterik venleri sıklıkla invaze eder. Pankreatikodeuodenektomi sırasında venlerin de kitle ile birlikte rezeksiyonları günümüzde daha sıklıkla yapılmaktadır. Venöz rezeksiyonların çoğu primer olarak onarılabilir, fakat bazen vasküler greftler onarımlarda gerekebilir. Burada sunulan olguda pankreas başı kanseri olan 70 yaşındaki kadın hastaya SMV lateral duvarının en-blok rezeksiyonu ile birlikte pilor koruyucu pankreatikoduodenektomi yapıldı. Kitle ile birlikte çıkartılan superior mezenterik ven (SMV) duvarında primer kapatmaya uygun olmayan bir defekt oluştu. SMV deki defektin uzunluğu cm. ve genişliği ven çevresinin yarısı kadardı. Defekt sol subcostal bölgeden alınan 3x cm. boyutunda otolog parietal periton ile 6/0 polipropilen sütürler kullanılarak kapatıldı. Venin üzerine genişlemeye izin veren bir bolluk bırakarak yamama işlemi yapıldı. Hasta. günde bilgisayarlı tomografi ile hafif bir daralma olmasına rağmen SMV nin açık olduğu doğrulandıktan sonra taburcu edildi. Hastanın üç aylık takibinde ve genel durumu iyidir. Otolog parietal periton, pankreatikoduodenektomi sırasında oluşan parsiyel venöz defektlerde greft olarak kullanılabilir. Etkili ve elde edilmesi kolaydır, hızlı ve ucuzdur

108 P-48 Pankreas kanserinde superior mezenterik ven ve portal ven rezeksiyonları deneyimi vaka serisi Ufuk Utku Göktuğ, Elvan Onur Kırımker, İsmail Çalıkoğlu, Çağlar Uzun, Menekşe Özçelik, Başak Ceyda Meço, Deniz Balcı Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Ankara Giriş : superior mezenterik ve portal venin tümör tarafından invaze edildiği lokal ileri pankreas tümörleri sınırda rezektabl pankreas tümörü olarak tanımlanmaktadır. Bu durum geçmiş dönemlerde tümörün inoperabl olarak değerlendirilmesine neden olsa da yapılan arter ve ven rezeksiyonlu başarılı pankreatektomi ameliyatları ve rekonstrüksiyonlar;özellikle ven invazyonlu tümörlerin günümüzde operablegruba girmiştir. Burada kliniğimizde tarafından gerçekleştirilmiş sınırda rezektabl pankreas kanser vakalarında ven rezeksiyonlarının ve rekonstrüksiyonları yapılan vakalarımızın sonuçlarını inceledik. Materyal Metod : Nisan 03-Ocak 05 arasındaki süreçte tek cerrah tarafından gerçekleştirilmiş altı ayrı vaka retrospektif olarak değerlendirildi. Altı hastadan ikisi erkekti. Ortalama yaş 63.6 (47-74)idi. Vakaların tümünde patolojik tanı pankreas adenokarsinomu idi. Dört hastaya whipple operasyonu,bir hastaya total pankreatektomi,bir hastaya RAMPS prosedürü yapıldı. İki hastaya segmental portal ven ve superior mezenterik ven rezeksiyonu ve yüzeyel femoral ven ile rekonstrüksiyon yapılırken, bir hastaya segmental portal ven rezeksiyonu ve uc uca anastomoz,iki hastaya ise superior mezenterik venin tanjansiyel rezeksiyonu ve primer tamiri,bir hastaya tanjansiyel portal ve rezeksiyonu ve primer onarım yapıldı. Ortalama tümör çapı 4.7 cm (3.5-6cm)idi. Altı hasta da evre B pankreas kanseriydi. Bir hastada 4. ayda karaciğerde metastaz görüldü. Bir hastada yatışı esnasında safra kaçağı gelişti. Bir hastada yatışı esnasında mide perforasyonu gelişti. Bir hastada altıncı ayda intraabdominal apse-sepsis nedeniyle eksitus gelişti.perioperatif mortalite olmadı. Ortalama postoperatif yatış süresi: 5.6(-5) gün idi. Sonuç : Sınırda rezektabl pankreas kanserlerinde başarılı rezeksiyon ve rekonstruksiyon mümkündür ancak morbidite riskinde artış beklenebilir. Bu ameliyatların onkolojik sonuçlarının belirlenmesi için uzun süreli takiplerin verilerine ihtiyaç vardır. PANKREAS KANSERİNDE SUPERİOR MEZENTERİK VEN ve PORTAL VEN REZEKSİYONLARI DENEYİMİ VAKA SERİSİ Yaş Operasyon Ven rezeksiyonu şekli Tümör çapı Evre komplikasyon Hastane-de yatış Takip süresi.olgu 69 Whipple Portal ven rezeksiyonu femoral ven ile rekonstrüksiyon 3,5cm B 4.ayda Karaciğermetastazı 3gün 7ay.Olgu 66 Total Pankreatektomi Portal ven rezeksiyonu femoral ven ile rekonstrüksiyon 5,5 cm B - 5 gün 7ay 3.Olgu 47 Whipple Tanjansiyel SMV rezeksiyonu 6 cm B Safra kaçağı 5 gün ay 4.Olgu 59 RAMPS +sağ hemikolektomi Portal ven rezeksiyonu+ uc uca anastomoz 5 cm B Mide perforasyonu 35 gün 4ay 5.Olgu 67 Whipple 6.Olgu 74 Whipple Tanjansiyel SMV rezeksiyonu Tanjansiyel portal ven rezeksiyonu 4cm B - 8gün ay 5cm B Apse- Sepsis- Eksitus gün 6ay

109 P-49 Fokal pankreatitle karışan pankreas başı tümörü: Nonfonksiyone nöroendokrin tümör Fatma Ümit Malya, Enver Kunduz, Yunus Taşçı, Mustafa Hasbahçeci, Hüseyin Akbulut, Adem Akçakaya Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Giriş: Pankreasın nöroendokrin tümörleri tüm pankreas tümörlerinin %-0 unu oluşturan nadir tümörlerdir. Nonfonksiyone nöroendokrin tümörler ise belirti vermedikleri için genellikle geç evrede tespit edilebilmektedir. Radyolojik olarak karakteristik özellikleri ile karşımıza çıktığında tanı koymak kolay olabilmekte ancak ender olgularda tipik özelliklerin olmaması nedeniyle fokal pankreatit gibi benign patolojilerle karışabilmektedir. Bu durumda tanıda gecikmeler olabilmektedir. Bu çalışmada pankreas başında fokal pankreatit ile karşan nöroendokrin tümörü olan hastanın sunulması amaçlandı. VAKA: Karın ağrısı ve sarılık şikayetiyle başvuran 63 yaşında erkek hastanın yapılan ultrasonografisinde kolelitiasis ve intrahepatik safra yollarında dilatasyon saptanması üzerine Endoskopik Retrograt Kolanjiografi(ERCP) planlandı. ERCP de koledok alt uçta taşlar saptanarak sfinkterektomi ve plastik stent uygulaması yapıldı. Takibinde karın ağrısı devam eden hastanın bilgisayarlı tomografisinde pankreas başında 3x mm hipodens fokal pankreatitle uyumlu alan izlendi. Yapılan manyetik rezonans görüntülemede x3mm fokal pankreatitle uyumlualan izlendi. Pankreatik kanalda dilatasyon bulunmadı. Tümör belirteçleri normal sınırlardaydı. Hastaya Endoskopik Ultrasonografi planlandı ve pankreas başında 5xmm kitleyle uyumlu görünüm saptanarak biyopsi alındı. Sonucu nöroendokrin tümör olarak gelen hastaya pankreatikoduodenektomi uygulandı. Ameliyat sonrası sorunsuz izlenen hasta yedinci gün taburcu edildi. Patoloji iyi differansiye nöroendokrin tümör olarak rapor edildi. İki adet metastatik lenf nodu mevcuttu. Sonuç: Nonfonksiyone nöroendokrin tümörler nadir görülen ve tanısında zorluk yaşanabilen tümörleridir. Özellikle benign patolojilerle karışması tedavide gecikmelere yol açabilmektedir. En etkin tedavinin cerrahi olduğu bilinen bu tümörlerde tanı koymada zorluk yaşandığında endoskopik ultrasonografiyle yapılan biyopsi yardımcı olabilir. P-50 Atipik prezente kist hidatik: pankreas başında kitle Arda Işık, Deniż Fıṙat, Serdar Korkmaz, İsmai l Demiṙyılmaz, İsmayi l Yılmaz Erzincan Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzincan Erzincan Üniversitesi, Radyoloji AD, Erzincan Giriş: Echinococcus granulosus, ülkemizde sık görülen, genellikle karaciğerde gözlenen, paraziter bir hastalıktır. OLGU: 0 yaşında erkek hasta, sağ ana hepatik kanala açılmış(fig ) ve buna sekonder pankreas başında koledoğu dilate(fig ) kist hidatik olgusu ile prezente edildi. Sonuç: Kist hidatik, evresine göre tedavisi medikal ve cerrahi olarak uygulanan, nadirde olsa safra kanallarına acılan ve buna sekonder kolanjit ve pankreas başında kitle ile klinik bulgu verebilir. P-5 Idiopatik periportal lenfoadenopati Arda Işi k, Deniż Fiṙat, Mehmet Soyturk, İsmai l Demiṙyi lmaz, İsmayi l Yi lmaz Erzincan Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzincan Erzincan Üniversitesi, Radyoloji AD, Erzincan Giriş: Periportal lenfadenopati, karaciğer kanserlerinde, safra yolları, pankreas ve lenfoma durumlarında görüntüleme metodlarında sıklıkla gözlenir ve evreleme-tedavi açısından öneme haizdir. Fakat bu kanserler haricinde periportal lenf nodunun önemiyle ilgili çalışma sayısı çok azdır. Gereç ve yöntem: 0 ocak-05 ocak tarihleri arasında kliniğimizde idiopathik periportal lenfadenopati ile takip edilen hastalar retrospektif olarak incelendi. Lenfadenopati capı cmden büyük lenf nodları olarak değerlendirildi(figure ). Bilinen kanser öyküsü olan hastalar çalışma dışı tutuldu

110 BULGULAR: Toplam 3 hasta( kadın, erkek) değerlendirildi. Hastaların demografik bulguları tablo de özetlendi. Lenfadenopati büyüklüğü sırasıyla,5;,5 ve,5 cm idi. Hastaların yıllık takiplerinde, bir hastada lenfoma, bir hastada başvurusundan bir hafta sonra bilier kolangit gözlendi. Diğer hastanın yıllık takiplerinde herhangi bir patolojiye rastlanmadı. Sonuç: Periportal lenfadenopati, çeşitli hastalıkların öncü bulgusu olarak ileri araştırılması gereken radyolojik bir entitedir. hastaların demografik bulguları. hasta. hasta 3. hasta YAŞ CİNSİYET E K K ŞİKAYET Karın ağrısı Karın ağrısı Karın ağrısı LENFADENOPATİ(CM) PROGNOZ Patoloji gözlenmedi Lenfoma Kolanjit P-5 Hepatobiliyer Cerrahi Birimi kurulması klinikteki olgu sayılarını artırır İbrahim Barut, Yavuz Savaş Koca, İhsan Yıldız, Mehmet Zafer Sabuncuoğlu, Ömer Rıdvan Tarhan, Hasan Erol Eroğlu, Mahmut Bülbül Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Hepatobiliyer Cerrahi Birimi, Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Isparta Giriş ve Amaç: Hepatobiliyer Cerrahi, Genel Cerrahinin nitelikli bir üst dalı olup, hem eğitimi hem de uygulama alanları açısından dikkat, özveri ve tecrübe isteyen bir cerrahi alandır. Bu birimin mevcut olduğu Klinik sayısı çok da fazla değildir ve bu klinikler Ülkemizin HPB Cerrahisi açısından referans klinikleri konumundadır. Kurulma süreci 5 yılını tamamlamış HPB Cerrahi Birimimizin, Kliniğin hepatobiliyer Olgu sayısı ve çeşitliliği üzerine etkisi olup olmadığını araştırmak üzere bu çalışma planlandı. Gereç ve Yöntem: Akademik kurul kararı alınıp HPB Cerrahi biriminin kurulduğu Temmuz 00 tarihinden 5 yıl öncesi ile Birimin kurulmasından bugüne dek Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD na başvuran ve ameliyat edilen hepatobiliyer cerrahi olguları retrospektif olarak tarandı. HPB Cerrahi Birimi kurulmadan önceki olgular Grup, sonraki olgular Grup olarak kaydedildi. Kolesistektomi, koledokoduodenostomi ve inrezektabl tümör ameliyatları çalışma dışında bırakıldı. Sonuçlar: Son 0 yıl içinde 695 Özgün HPB Cerrahi Olgusu opere edilmiştir.(tablo ) Bunların 96 sı (%8) HPB Birimi kurulmadan önce, 499 u (%7) HPB Cerrahi birimi kurulduktan sonra yapılmıştır. HPB Cerrahi Birimini kurulmasıyla olgu sayıları 499/96 oranında %54 artış göstermiştir. HPB Cerrahi Birimi kurulmasının Kliniğin Özgün HPB Olgu sayılarını ciddi oranda artırması, benzer merkezlerin sayılarının artması gerektiğini vurgular niteliktedir. Bu da nitelikli hepatobiliyer cerrahi eğitimini gerekli kılmaktadır. Asistan ve uzmanların nitelikli eğitimi açısından HPB Cerrahinin bir yan dal olması için bu sonuçlar bir veri oluşturabilir. Tablo HPB Olguları Grup Grup Periampuller bölge tümörü (pankreatikoduodenektomi) Pankreas gövde ve kuyruk tümörü (distalpankreatektomi) 7 37 Orta ve Proksimal safra yolu tümörü 5 4 Safra yolu rekonstrüksiyonu Komplike Hidatik kist cerrahisi 5 77 Majör Karaciğer rezeksiyonu 0 9 Segmenter KC rezeksiyonu 0 47 Metastazektomi 8 39 TOPLAM

111 P-53 Pankreas müsinöz adenokarsinom zemininde gelişen rabdoid özellik gösteren anaplastik karsinom olgu sunumu Engiṅ Küçükdi ler, Murat Akın, Alp Yıldız, Yiğit Keleşoğlu Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Genel Cerrahi AD, Ankara Bilinen sistemik ek rahatsızlığı olmayan 34 yaşında kadın hasta tarafımıza dış merkezde batında kitle şikayeti ile tetkik edildikten sonra yönlendirilmiş. Hastanın dış merkezde yapılan BT sinde pankreas korpus ve kuyruğunu tutan, batın orta hattı dolduran, en geniş yerinde yaklaşık x5.5 cm boyutlarında ölçülen, solid komponentleri olan ve septa içeren kalın duvarlı kistik kitle lezyonu(müsinöz kistik tm?) olarak raporlanmış. Ayrıca sol sürrenal bezde metastaz? Lap?; sağ alt kadranda çekum komşuluğunda 40x36 mm boyutunda hipodens lezyon(peritoneal implant?,nekroze lap?) saptanmış. Dış merkez endoskopi ve kolonoskopi tetkiklerinde patoloji saptanmayan hastanın yapılan preop tetkiklerinde AFP:,98 CEA:,79 Ca9-9:76,4 Ca5: 47,39 Ca5-3:8,7 Ca7-4:8,7 olarak saptandı. Hastaya tarafımızca eksplorasyon planlandı. Eksplorasyonda karın ön duvarını tamamen dolduran sol sürrenal beze, mide korpusuna ve omentuma invaze kitle görüldü. Hastaya palyasyon amaçlı distal pankreatektomi, sol sürrenalektomi, subtotal gastrektomi, kolesistektomi, omentektomi, splenektomi ve karaciğer biyopsisi yapıldı. Operasyona son verildi. Post-op dönemde hastada intraabdominal,ominal abse ve ileus gelişti. Post-op komplikasyon tedavileri de yapılan hastanın onkolojik markerlarında gerileme saptandı(cea:,58 Ca9-9:4,95 Ca5-3:3,96). Patoloji sonucu çıkan hasta onkoloji bölümüne yönlendirildi Mikroskopik Bulgular: Ana spesmen pankreasın rabdoid özellik gösteren anaplastik karsinomu olarak raporlandı. Tümör pankreasın müsinöz kistadenom zemininde gelişmiştir. Tümör çapı 8xcm olup tümör distal pankreas kökenli müsinöz kistadenom zemininde gelişmiş olup pankreasın çevresindeki yağbağ dokuya, mide duvarına ve sol sürrenal glanda infiltredir(pt4b). Tümör, parsiyel mide rezeksiyonu inferiorunda, rezeksiyon cerrahi sınırında yaygın olarak devamlıdır. Yaygın hemoraji ve nekroz mevcuttur. İmmünhistokimyasal olarak, tümör hücreleri vimentin, pankeratin ve CK-9 ile diffüz pozitiftir. CK-7 ile fokal pozitiftir. Beta-catenin ile tümör hücreleri fokal nükleer ve sitoplazmik pozitif boyanmıştır. Retikülin ile gruplar tarzında pozitiflik mevcuttur. P-54 İlk başvuru nedeni mekanik ileus olan asemptomatik kolanjiyoselüler karsinom, vaka sunumu Ahmet Orhan Gürer, Erdal Uysal, Başar Aksoy, Hasan Bakır, Mehmet Ali İkidağ Sanko Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Gaziantep Sanko Üniversitesi, Radyoloji Bölümü, Gaziantep Geçirilmiş apandektomi dışında klinik öyküsü bulunmayan 35 yaşındaki erkek hasta mekanik ileus bulguları ile başvurdu Çekilen tüm batın bilgisayarlı tomografisinde ileoçekal valv seviyesinde tam obstrüksiyon saptandı. Acil şartlarda laparatomi yapıldı. Gözlemde ileoçekal valv düzeyinde ileum ve çekumu içine alan tümöral kitle ve peritoneal karsinamatozis hali saptandı. Çekum ve ileum kısmi rezeksiyonu ile ileostomi miköz fistül oluşturuldu. Patoloji sonucu adenokarsinom yaygın metastazı olarak raporlandı. Postoperatif yapılan ayrıntılı biyokimya analizinde GGT deki belirgin artış dışında özellik yoktu. Çekilen MRCP de sol intrahepatik safra kanalında genişleme ve klatsin tümörü ile uyumlu 3x cm lik nodüler lezyon saptandı. Hastaya medikal onkoloji tarafından 6 kür kemoterapi tedavisi verildi. Kemoterapi tedavisinin ardından 7. ayda yapılan MRCP de ve PET de tümöral kitle saptanmadı. Hastanın bütün biyokimyasal parametreleri normal izlendi. Hastanın kolostomisi kapatıldı. ilk tanıdan sonra 3. ayda nüks saptanmadan hastanın takibine devam edilmektedir. sonuç olarak kolanjiyoselüler karsinomlar asemptomatik olarak ileri evrelere ulaşabilirler. Sarılık, karın ağrısı ve sindirim sistemi bozuklukları ana belirtiler olmasına rağmen nadiren atipik prezantasyonlar ile hastalar başvurabilir. - -

112 P-55 Çift duktus sisticus İsmail Zihni, Ali Duran, Oktay Karaköse, Kazım Çağlar Özçelik, Hüseyin Pülat Süleyman Demirel Üniversitesi, Cerrahi Onkoloji Bilim Dalı, Isparta Kızıltepe Devlet Hastahanesi Genel Cerrahi Kliniği, Mardin GİRİŞ: Tek safra keseli çift duktus sistikus ekstrahepatik bilier sistemin çok nadir görülen bir anomalisidir. Tanı genellikle cerrahi işlem sırasında konmaktadır. Çift duktus sisticus olgu olarak ilk kez 956 yılında C. Steger tarafından tanımlanmıştır. Literatürde 4 olgu mevcuttur.bizde laparoskopik kolesistektomi sırasında karşımıza çıkan çift duktus olgusunu sunduk OLGU: Otuz sekiz yaşında kadın hasta sağ üst kadran ağrısı şikayeti ile hastanemize başvurdu. Öyküsünde şikayetlerinin yaklaşık yıldır olduğunu ve özellikle yağlı yiyecekler yedikten sonra artığını belirtmekte. Fizik muayenesi ve biyokimyasal parametreleri normal olan hastaya yapılan batın USG sinde safra kesesinde multiple milimetrik taşlar mevcut. Hasta operasyon için bilgilendirildi. Operasyon laparoskopik başlandı duktus sistikus disseke edildi klipslendikten sonra disseksiyon sırasında ikinci bir kanalın safra kesesine girdiği görüldü. Koledok eksplore edilip ortaya kondu, kese retrograt olarak karaciğer yatağından ayrıldı ve kanalın ikinci bir duktus sistikus olduğuna emin olundu, laparoskopik kolesistektomi tamamlandı. Hastanın post operatif takiplerinde bir komplikasyon çıkmaması üzerine ikinci gün taburcu edildi. SONUÇ: Genel cerrahların en çok yaptığı ameliyatlardan biri olan laparoskopik kolesistektomi ameliyatı sırasında nadir bir varyasyon olan çift duktus sistikus akılda bulunmalıdır. P-56 Akut taşlı xolesistitli hastalarda TNFα ve IL-6 lokal ve sistemik içerigi Cabbar Haciyev, Elman Tagiyev, Novruz Hajiyev, Mehman Quliyev Azerbaycan Tıp Üniversitesi, Bakü Sitokinler enflamatuar sürecin gelişiminde önemli bir rol oynamaktadır fikrinden hareketle, akut taşlı xolesistit olan hastalarda kan ve safra sitokinlerin önemli karşılaştırmalı bir çalışmadır. Bu çalışmanın amacı, akut taşlı xolesistit olan hastalarda serum ve safra TNFa ve IL-6 içeriğini bir karşılaştırmalı çalışma oldu. Malzeme ve çalışma yöntemleri: Akut taşlı xolesistit 30 hasta, serumdaki (TNFa ve IL-6 içeriğini incelendi kataral 0, fleqmonoz 7, kangren 7 tıkanma sarılığı ve xolangit atakları ile 6). Lokal göstergeler 6 hastada safra tanımlanan: 7 de - kataral, 8 fleqmonoz, 6-da kangren ve 5 tıkanma sarılığı ve xolangit ile komplike edildi. Serumunda TNFa seviyesi ve IL-6 operasyon, ve safra önce belirlendi - kez (ilk bölümünü). Preoperatif serum TNFa 3. kat fleqmonoz.7 kat, kangren.4 kat, obstrüktif sarılık ve xolangit - daha. kat daha fazla oldu sağlıklı bireylerde. Hastaların serumunda daha düşük safra kesesi iltihabı her türlü safra bu sitokinin düzeyi. Karmaşık formlarda tıkanma sarılığı ve kolanjit ile safra TNFa serum düzeyleri ve hastalığın diğer formları ile karşılaştırıldığında (,±4, pkg/ml) en yüksek konsantrasyonu vardır. Ameliyat öncesi akut taşlı xolesistit her türlü serum proinflamatuar sitokin IL-6 konsantrasyonunda önemli bir artış oldu: kataral - 45,0±4,5 pkg/ml kadar, kangren için 4,4±3,4 pkg/ml, qanqrenoz -,3±,9 pkg/ml (8,3±, pkg/ml serum) arasındadır. Serumunda bu sitokinin preoperatif içeriği istatistiksel olarak anlamsız norm gore 4,7% oranında azalmıştır. Serum ve safra IL-6 karşılaştırması safra serum daha düşük, özelliği olduğunu göstermektedir. 6,59±0,37 pkg/ml kataralda, kangren 8,34±0,34 pkg/ml, qanqrende 3,8±0,94 pkg/ml. Karmaşık formlarda akut taşlı xolesistit ile safra obstrüktif sarılık ve xolangit IL-6 düzeyleri serumu (7,4±,9 pkg/ml) daha (9,46±3,0 pkg/ml) biraz yüksek oldu. Bu durumda, serum ve safra incelenmiştir sitokinlerin karşılaştırmalı değerlendirmesi hastalığı formları ve sitokin durumu arasında açık bir ilişki gösterir. - -

113 P-57 Safra kesesi tubulopapiller adenomuna bağlı hemobilia: Olgu sunumu Ali Tardu, Mehmet Ali Yağcı, Servet Karagül, Burak Işık, Sezai Yılmaz İnönü Üniversitesi Genel cerrahi AD, Malatya Giriş: Safra kesesi(sk) adenomları kolesistektomi yapılan yetişkin popülasyonda 0,5% oranında görülmekteyken pediatrik yaş grubunda çok daha seyrek rastlanır. Adenomlar nadiren hemobilia nedeni olabilirler. OLGU: Kanlı kusma nedeniyle pediatrik gastroenteroloji kliniği tarafından takip edilen 7 yaşında erkek hasta, üst GİS endoskopisinde ampulla vateride pıhtı ve aktif kanama tespit edilmesi üzerine tarafımıza refere edildi. Tansiyon ve nabızları normal sınırlardaydı. Konjuktivalarında ikteri bulunan hastanın, palpasyonla karın sağ üst kadranda hassasiyeti mevcuttu. Rektal tuşede melena tespit edildi. Hastanın laboratuvar testlerinde hemoglobin 8,5 g/dl, total bilirubin 5 mg/dl, direkt bilurubin 3,8 mg/dl, AST 77 U/L, ALT 49 U/L idi. Diğer parametrelerinde patolojik değer saptanmadı. Hepatobilyer sistem USG normaldi. Dimanik karaciğer tomografisinde SK çevresinde minimal mayi ve pankreas başına kadar genişlemiş koledok tespit edildi. Hastaya çölyak ve süperior mezenterik arter anjiografisi ile gastrointestinal sistem sintigrafisi yapıldı. Ancak kanama odağı saptanamadı. 3 ünite eritrosit süspansiyonu replasmanına rağmen hemodinamisi bozulan hastaya hemobilia ön tanısıyla acil eksplorasyon kararı alındı. Laparotomide safra kesesi hidropik, koledok geniş saptandı. Safra kesesi içerisinde kitle palpe edildi. Kolesistektomi yapıldı. Çıkarılan safra kesesinin intraoperatif incelemesinde fundusta birbirine komşu yaklaşık ve cm çaplarında, üzeri pıhtılı, yüzeyi düzensiz adet polipoid kitle olduğu görüldü (Resim). Sistik kanal içerisinden 5 F feeding sonda konularak safra yolları yıkandı ve hemorajik sıvının normal safraya döndüğü görülerek operasyona son verildi. Hasta postoperatif 3. gün şifa ile taburcu edildi. Kolesistektomi materyalinin histopatolojik incelemesinde safra kesesindeki polipoid lezyonların tubulopapiller adenoma olduğu rapor edildi. Sonuç: Hemobilia safra yollarında kan varlığını tanımlamak için kullanılan bir terim olup, GİS kanamasının nadir görülen bir nedenidir. Biliyer sistem ile vasküler sistem arasında kurulan patolojik bir ilişkiye bağlı gelişir. Son yıllarda karaciğere yönelik perkütan girişimlerin de artmasıyla en sık hemobilia nedeni iatrojeniktir. SK poliplerine bağlı hemobilia pediatrik dönemde oldukça enderdir. GİS kanaması ile birlikte biliyer semptomların varlığında çocukluk çağında da hemobilia akla gelmelidir. P-58 Squamous hücreli safra kesesi karsinomu İhsan Yıldız, Yavuz Savaş Koca, İbrahim Barut Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD, Hepatobiliyer Cerrahi Birimi, Isparta Giriş: Akut taşlı kolesistit ve safra kesesi kanseri %,3 oranında birlikte görülebilmekte, kanserlerin %90 nı adenokarsinom, %0.5-3 ü ise squamous hücreli karsinomdur. İleri yaşlarda daha sık görülmekte ve kadın erkek oranları / dir. Akut kolesistit kliniği dışında spesifik bir semptomu görülmemektedir. Safra kesesi kanserinde ultrason ile %34 tanı konabilmektedir. Tedavide öncelikle cerrahi, ek olarak da radyoterapi ve kemoterapi uygulanmaktadır. Erken evelerde kolesistektomi ve genişletilmiş kolesistektomi geç evrelerde ise segmentektomi uygulanmaktadır. Sağkalım oranları cerrahi geçiren erken evrelerde % 0 iken geç evrelerde % 0 gibi oldukça düşük seyretmektedir. Bu makalede hastanemiz acil servise sağ üst kadran ağrısıyla kabul edilen daha sonra da akut kolesistit tanısıyla kolesistektomi yapılan ve patoloji sonucu squamous hücreli kanser olarak rapor edilen 75 yaşındaki kadın hasta sunuldu. OLGU: Acil polikliniğine müraacat eden 75 yaşındaki kadın hastada; sağ üst kadranda ağrı, bulantı, kusma, 37.5 ateş, fizik muayenesinde ise sağ üst kadranda Murphy pozitifliği dışında belirgin bir özellik yoktu. Laboratuar bulguları ve abdominal ultrasonografide akut kolesistit olarak kabul edildi. Laparoskopide safra kesesi distandü, inflame,diğer karın içi organlar ise görünüm olarak normaldi. Hartman poşunu,sistik kanalı ve koledokun cm kadar bir segmentini invaze eden kitle tesbit edildi. Açık operasyona geçilerek kolesistektomi ve.5 cm lik koledok rezeksiyonu vet-tüp drenaj yapıldı. Klinik seyrinde herhangi bir sorun - 3 -

114 olmayan olgu postoperatif 6. gün taburcu edildi. Patoloji sonucu squamous hücreli kanser olarak rapor edildi. Olgu ek tedavileri kabul etmediği için cerrahiye ilave olarak herhangi tedavi uygulanamadı. Yapılan bir yıldır kontrollerinde herhangi bir sorun gözlenmeyen olgu halen takip edilmektedir. Sonuç: Squamous hücreli kanser kötü prognoza sahip olmasına karşın akut kolesistitle erken semptomlara neden olduğu, erken tanı ve tedaviye imkan sağladığı için lokalizalizasyonu da önem arz etmektedir. İleri yaşlarda akut kolesistit semptomlarıyla gelen hastalarda safra kesesi kanseri olabileceği akılda tutulmalıdır. P-59 Akut kolesistitli hastaların kısa yatış süresi ile laparoskopik tedavisi Yusif Aliyev, Fazil Gurbanov, Maksim Çinikov, İlona Panteleyeva, Leyla Alvendova Baku Uluslararası Hastane Moskova Halklar Dostluğu Universite Hastanesi Amaç Akut kolesistitli hastalarda kısa yatış süresiyle laparoskopik kolesistektomi olasılığı. Gereç ve Yöntem: Akut kolesistit nedeniyle yılları arasında Moskova devlet hastanesi ve Baku uluslararası hastanesinde laparoskopik kolesistektomi yapılan olgular retrospektif değerlendirildi. Çalışmada 5-i erkek, 80-i kadın olmak üzere 95 hasta incelendi. Hastaların ortalama yaşı 46.3 idi. Bulgu: Ameliyat öncesi incelemelere pelvik ve abdominal ultrasonografi, göğüs floroskopi, EKG dahildir. Laparoskopik girişim bütün hastalara sıvı replasman ve geniş antibiyotik tedavisi sonrası hastaneye yatış gününde uygulanmışdır. Operasyon süresi ortalama 46.5 dakika idi. Bütün olgularda safra kesesi ödemli, dilate, omentum ve çevre organlara yapışık durumdaydı. Safra kesesi delinmesi ile drenaj sağlanması 5 hastada (%5.8) uygulanmıştır. İntraoperatif obstrüktif kolesistit 4 (5.3%), kese flegmonu ise 4 hastada (4.%) saptanmıştır. Hiçbir hastada laparotomi gerektiren intraperitoneal komplikasyon gelişmemiştir. 83 hasta (% 87.3) operasyondan sonrakı gün taburcu edilmiştir. Geri kalan hastanın (%.7) ameliyat sonrası hastanede kalış süresi ile 4 gün arasında olduğu saptanmıştır. Bu hastalarda uzamış yatış süresinin sebebi ek tedavi gerektiren eşlik eden komorbiditeleri olduğu belirlenmiştir. Hiçbir hastada postoperatif komplikasyon gelişmemiş. Bütün hastaların ortalama hastanede kalış süresinin. gün olduğu saptanmıştır Sonuç: Böylece laparoskopik kolesistektomi akut kolesistitli hastalarda kısa dönem yatış süresiyle gevenli bir şekilde uygulana bilir bir ameliyat tekniğidir. P-60 Koledok kistlerinin yönetimi: Tek merkezin 8 hastalık serisi Muharrem Battal, Ufuk Oğuz İdiz, Özgür Bostancı, Gültekin Hoş, Esin Kabul Gürbulak Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, İstanbul GİRİŞ: Koledok kistleri nadir olarak görülen bilier ağacın konjenital dilatasyonlarıdır. Benign olarak nitelendirilen koledok kistleri kolanjit, pankreatit, kolelitiazis ve malign transformasyon gibi birçok komplikasyonla birlikte olabilirler. Erişkin hastalarda bilier veya pankreatik semptomlar ile birlikte karın ağrısı ile başvururken çocuklarda karında kitle ve sarılık ön plandadır. Kistlerin total eksizyonu en iyi tedavi yöntemidir. Biz de bu çalışmamızda koledok kisti nedeniyle opere olan hastalarımızın sonuçlarını değerlendirdik. AMAÇ, GEREÇ ve YÖNTEM: Ocak 0- Ocak 05 tarihleri arasında Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesinde koledok kisti nedeniyle opere edilen 8 hasta ( erkek/ 7 kadın) verileri retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Çalışmadan çıkarılma kriteri hastaların tip ve tip 5 koledok kistleri olmasıdır. Hastaların patoloji sonuçları, postoperatif morbidite ve mortalite, hastanede yatış süreleri ve demografik veriler incelenmiştir. BULGULAR : Hastaların hastaneye başvurma kriterlerine bakıldığında batın sağ üst kadran ağrısı 7 hastada, sarılık 6-4 -

115 hastada bulantı hastada gözlemlenmiştir. Hastaların sırasıyla 3 ünde tip, 3 ünde tip 3, sinde tip 4 koledok kisti gözlenmiştir. Patoloji sonuçları değerlendirildiğinde tip koledok kisti olan hasta ve tip 4 koledok kisti olan hastada koledok kistine bağlı kolanjiokarsinom geliştiği görülmüştür. Benign hastalara Roux-en-Y Hepatikojejunostomi, malign hastalara ise whipple operasyonu uygulanmıştır. Whipple operasyonu yapılan bir hasta post op 3. gün yoğun bakım ünitesinde ek hastalıklarından dolayı ex olmuştur. Kalan 7 hastanın ortalama hastanede yatış süresi 8.7 (6-3) gündür. Postoperatif bir hastada yara yeri enfeksiyonu, bir hastada da operasyon yerinde koleksiyon gelişmiş. Hastalar ortalama.8 yıl (6 ay- 3 yıl) takip edilmiş olup hastaların klinik olarak takibi devam etmektedir. SONUÇ : Koledok kisti nadir görülmesine karşın uzun dönem komplikasyonları sebebiyle dikkat edilmesi gereken bir hastalıktır. Kistin total eksizyonu en iyi tedavi yöntemi olup malign transformasyon yoksa Roux-en-Y Hepatikojejunostomi tercih edilebilecek operasyonlar arasındadır. P-6 Paratiroid adenomunun eşlik ettiği Limy Bile sendromu Yavuz Savaş Koca, Tuğba Koca, İbrahim Barut 3 Süleyman Demirel Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Süleyman Demirel Üniversitesi Çocuk Gastroenteroloji ve Beslenme Bilim Dalı 3 Süleyman Demirel Üniversitesi Hepatobiliyer Cerrahi Bölümü Giriş: Limy Bile (LB) kalsifiye safra taşlarının safra kesesi ve safra yolarında direk grafi ve bilgisayarlı tomografide (BT) de görülmesiyle karaktarize nadir bir durumdur. Bu kalsifiye safra taşlarına primer hiperparatiroidizmin eşlik etmesi ise çok daha nadir bir durumdur. İlk olarak 9 de Volkmann bu beyaz, kalsifiye maddenin safra kesesindeki varlığından bahsetmiştir. Knutsson limy bile ve milky bile terimlerini bu klinik başlık için kullanmıştır. Bizde burada primer hiperparatiroidizmli olguda tespit ettiğimiz kalsifiye safra taşlarından kaynaklanan kolelitiyazis olgusunu literatür eşliğinde sunduk. OLGU: 40 yaşında bir bayan hasta sağ üst kadranda epigastrik ağrı ve 5 gün süren extremite güçsüzlüğüyle kayda alındı. Hastanın sağ üst kadranında ve epigastrimunda hafif hassasiyet vardı. Hiçbir reaksiyon saptanmadı. Fizik muayenesinde üst ve alt ekstremitelerde kas gücü 5/5, derin tendon refleksleri normal çıktı. Ayrıca hiçbir nörolojik eksikliğe rastlanmadı. Fizik muayenesinde görülen tek ilginç bulgu, sağ tiroit lobunda bulunan bir nodül oldu. Safra kesesindeki çoklu milimetrik taşlar Abdominal ultrasonda gösterildi. Abdominal BT de kalsiyum yoğunluğu göze çarpan safra kesesi içerisinde taş görüldü (Resim ). Ultrason muayenesinde sağ tiroit lobu x3x63 mm, sol tiroit lobu ise 7x35x75mm olarak kaydedildi. Sol tiroit lobunu dolduran hem heterojen nekrotik hem de kalsifiye içerik ultrason muayenesinde izlendi. Paratiroid sintigrafisi sol tiroitin paratiroid adenomuyla uyumlu olduğunu gösterdi. (Resim). Eş zamanlı laparoskopik kolesistektomi ve paratiroid adenoma eksizyonu yapılan hastanın histopatolojik incelemesi paratiroid adenoma ve kolelitiyazis olarak rapor edildi. Sonuç: LB safra kesesinde veya safra kanallarında röntgen filmlerinde kolayca görülebilen radyoopak taşlar ile tanımlanan nadir bir durumdur. Hiperkalsemiye neden olan durumlarda görülen bu durum tedavi ve teşhisteki ilerlemelerden dolayı günüzde artış eğilimi göstermektedir. LB 3/ oranında bayanlarda daha yaygın olarak görülür her yaş grubu etki altındadır ancak 40 yaş ve üstünde daha sık gözlemlenmiştir. Bizim olgumuzda 40 yaşında bir bayandı. Hiperparatiroidzmi olan olgularda kolelitiyazis gelişebileceği akılda tutularak gerekli muayene ve tanı yöntemleri bu tip hastalarda akılda bulundurulmalıdır

116 P-6 Ksantogranülomatöz kolesistit olgusu sunumu Serdar Gümüş, Yusuf Yağmur, Mehmet Babür, Mehmet Ali Can Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Diyarbakır GİRİŞ: Ksantogranulomatöz kolesistit, oldukça nadir görülen, idiopatik bir kronik kolesistit nedenidir. Safra kesesinde ilerleyici fibrozis nedeniyle irregüler duvar kalınlaşması mevcuttur. Genellikle safra kesesi taşları ile birliktelik göstermektedir. En sık 6. ve 7. dekatta saptanmakla birlikte kadınlarda daha sık görülmektedir. Ksantogranulomatöz kolesistit sıklıkla görüntüleme yöntemlerinde safra kesesi malignitesini taklit etmektedir. OLGU: 65 yaşında bayan hasta, uzun zamandır varolan sağ üst kadaran ağrısı nedeniyle hastanemize başvurdu.fizik muayesinde batın sağ üst kadranda hasssiyet dışında bir bulguya rastlanmadı. Hastanın labaratuar parametrelerinde demir eksikliği anemisi dışında bir bulguya saptanmadı. Hastaya yapılan batın ultrasonoğrafisinde; safra kesesinde en kalın yerinde cm ye varan anormal duvar kalınlık artışı tespit edildi. Hepatik parankime belirgin invazyon bulgusu izlenmedi. Hastaya manyetik rezonans kloanjio pankreatikografi (Şekil,). Safra kekesinde ksantogranulomatoz kolesistit ve/veya adenomyomatosis olabileceği yönünde değerlendirildi. Safra yollarının normal olduğu gözlendi. Hastaya laparatomi yapıldı. Yapılan eksplorasyonda transvers kolonun, midenin, duodenumun ve omentumun safra kesesini tamamen kapattığı, ileri derecede yapışıklıklar görüldü. Yapışıklıklar künt ve keskin disseksiyonla ayrıştırıldı (Şekil 3,4). Aşıri yapışıklıklar nedeniyle ancak kesedeki taşlar çıkarılıp parsiyel kolesistektomi yapılabildi ve morrisona dren konularak operasyon sonlandırıldı. Postoperatif 4 gününde hasta komplikasyonsuz taburcu edildi. Hastanın patoloji sonucu Ksantogranulomatöz kolesistit olarak belirlendi. SONUÇ: Ksantogranülomatöz kolesistitin oluşum mekanizması yeterince aydınlatılamamıştır. Gelişiminde kese içerisindeki staz sonrasında safranın mukozal ülserlerden ya da bütünlüğü bozulmuş Rokitansky-Aschoff sinüslerinden submukozal dokuya geçerek inflamasyona neden olduğu düşünülmektedir. Görüntüleme yöntemlerinde safra kesesi duvar kalınlaşması, intramural nodul, safra kesesi içerisinde kitle ve safra kanallarında dilatasyon saptanabilmektedir. Ksantogranülomatöz kolesistit sıklıkla safra kesesi karsinomu ile karışmaktadır. Gerçek tanı ancak materyalin histopatolojik incelenmesi ile konulabilmektedir. Ameliyat öncesinde malignite şüphesi olan vakalarda ince iğne biyopsisi tanının konulmasında faydalıdır. Preoperatif tanının olması gereksiz agresif cerrahileri, mortalite ve morbiditeyi azaltmaktadır.ksantogranülomatöz kolesistit preoperatif olarak safra kesesi karsinomu ile karıştırılabilmektedir. Ancak çoğu zaman kesenin tamamının çıkarılması bile mümkün olmadığı bu bening hastalıkta gereksiz agesif cerrahiden kaçınmak gerekmektedir. P-63 Safra kesesinin skuamoz hücreli kanseri: Olgu sunumu Hüseyin Pülat, Oktay Karaköse, İsmail Zihni, Kazım Çağlar Özçelik, Metin Çiriş, Hasan Erol Eroğlu Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Onkoloji Bilim Dalı, Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji AD, Isparta GİRİŞ: Safra kesesi kanserleri, seyrek görülmelerine rağmen mortaliteleri yüksektir. Yaşlı kadınlarda daha sık görülür. Safra kesesinde en nadir görülen kanser tipi, saf skuamöz hücreli kanserdir.0 yıl önce mesane tümörü nedeniyle cerrahi ve medikal tedavi uygulandığı dönemde safra kesesinde taş saptanan ancak asemptomatik olduğu için operasyon önerilmeyen, ilerleyen zamanla safra kesesi skuamöz hücreli karsinomu gelişen 59 yaşında bir kadın hastayı sunduk. OLGU: On yıl önce mesane ca nedeniyle tetkik edilirken kolelithiasiz tanısı konan 59 yaşında kadın hastanın asemptomatik olduğu için herhangi bir tedavi uygulanmamış sorgulamasında, son 6 aydır künt vasıflı karın ağrısı, şişkinlik ve hazımsızlık, son bir aydır bulantı ve kilo kaybı şikayetleri olması üzerine gittiği klinikte kolelityazis tanısı konarak bir ay önce opere edildiği öğrenildi. Laparaskopik olarak başlanan operasyonda safra kesesinin boyun kısmında serozayı aşmış, koledoğa yapışıklık gösteren kitle görülmesi üzerine açığa geçilmiş. Eksplorasyonda tüm kese duvarının yer yer 3 cm ye kadar kalınlaşmış olduğu, dış yüzeyinin düzensiz olup karaciğere ve çevre dokulara yapışık olduğu görülmüş. Safra kesesi, kısmen çevre yağlı dokuları içerecek şekilde çıkartılmış. Piyesin patolojik incelemesinde 4x4x3 cm çapında safra kesesi boyun kısmına lokalize, birkaç alanda perimüsküler bağ dokuya infiltrasyon gösteren, tümöral dokuda perinöral invazyon gözlenen, cerrahi sınırları temiz, serozayı infiltre etmiş, orta derece diferansiyasyon gösteren safra kesesinin skuamöz hücreli karsinomu tanısı konulmuş olan hastanın akıbetini sunduk. SONUÇ: Kronik taşlı kolesistit zemininde ilerleyen zamanla gelişebilecek safra kesesi kanserleri nedeniyle; asemptomatik bile olsa kardiyak, respiratuvar problemler gibi yandaş hastalığı olmayan kolelityazisli hastalarda kolesistektomi önerilmelidir

117 P-64 İkterin nadir bir nedeni: mide rezeksiyonu sonrası internal herniasyon Zeynep Deniz Kozluklu, Mert Mahsuni Sevinç, Özgür Seğmen, Yiğit Düzköylü, Hasan Bektaş, Serkan Sarı İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, İstanbul Islahiye Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi, Gaziantep Giriş: İkter; metabolik, mekanik, inflamatuar, neoplastik birçok nedene bağlı olarak görülebilmektedir. Bu nedenle özellikle nadir görülen sebepler iktere yol açtığında tanı geç konabilmektedir. Bu yazıda internal herniasyona bağlı mekanik ikter gelişen hastayı sunmayı amaçladık. OLGU: İlk hasta 65 yaşında ve erkekti. hafta mekanik ikter ve buna bağlı pankreatit nedeniyle takip edildikten sonra tarafımıza yönlendirildi. Bulantı, kusma, sarılık ve karın ağrısı şikayeti vardı. Hastanın anamnezinde laparoskopik koleistektomi ve mide ülseri nedeniyle operasyon öyküsü mevcuttu. Muayenede epigastrik bölgede hassasiyet ve minimal distansiyon görüldü. Batın tomografisinde İHSY geniş, duodenum dilate görüldü. Operasyona alınan hastada subtotal gastrektomi sonrası Roux-en-Y anastomozla devamlılık sağlandığı, herniye olan jejunum ansı nedeniyle duodenumun ileri derecede dilate olduğu ve bu durumun koledok dilatasyonuna neden olduğu görüldü. İkinci hasta 6 yaşında ve erkekti. yıl mide adenokarsinomu nedeniyle merkezimizde total gastrektomi ve Roux-n-Y anastomoz uygulan hasta kusma, sarılık, karın ağrısı nedeniye tarafımıza tekrar başvurdu. Akut karın tablosu olan hastada operasyonda internal herniasyona bağlı jejunojejunostomi hattında perforasyon ve koledok genişlemesi görüldü. Sonuç: Roux-en-Y sonrası internal herniasyon sarılıki le görülebilir ve nadir bir komplikasyondur. Akla gelmediği takdirde tanı konurken zaman kaybına ve ek komplikasyonlara yol açabilir. Bu durumu engellemek için internal herniasyonu engelleyecek şekilde, mezenterik defektlerin kapatılması önemlidir. P-65 Safra kesesi poliplerini ne zaman ameliyat edelim? İbrahim Tayfun Şahiner, Musa Zorlu, Mete Dolapçı Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, Çorum Giriş / Amaç: Safra kesesi polibi günlük cerrahi pratiğinde sıkça karşılaşılan bir durumdur. Poliplerin takibi ve uygun cerrahi endikasyon konulmasında zaman zaman zorluklar yaşanmakta ve çoğu zaman safra kesesi polibi olan hastalara kolesistektomi uygulanmaktadır. Bu çalışmadaki amacımız safra kesesinde polip olan bireylerde malignensi potansiyelini ortaya koymak ve cerrahi planlamasına yön göstermektir. Gereç / Yöntem : Kliniğimize tarihleri arasında 656 kolesistektomi uygulanan hastanın, patoloji raporuna göre, safra kesesi polip görülme sıklığı ve polip tipi, malignensi oranı ve histopatolojik inceleme sonuçları retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Kliniğimizde tarihleri arasında toplam 656 kolesistektomi ameliyatı gerçekleştirildi. Hastaların ortalama yaşı 5 (-90) olup %79,3 (n:06) hasta kadın, %0, 7 (n:550) erkektir. Hastaların %88 ine (n:337) laparaskopik kolesistektomi % sine (n:38) açık kolesistektomi uygulanmıştır. Hastaların ameliyat sonrası patoloji raporları incelendiğinde, %,5 (n:66) akut kolesistit, %6,8 (n:80) akut taşlı kolesistit, %0, (n:536) kronik kolesistit, %65 (n:76) kronik taşlı kolesistit, %,4 (n:64) kolesterol polipi, %0,4 (n:3) adenomyomatoz, %,3 (n:34) ksantogranülomatöz kolesistit, %0,5 (n:4) hiperplastik polip, %0,30 (n:8) adenomatöz polip, %0,6 (n:7) inflamatuar polip ve %0,67 (n:8) adenokarsinom olduğu tespit edilmiştir. Safra kesesindeki polipler incelendiğinde ise toplam 96 kişide polip tespit edilmiş ve bunların %66,6 (n:64) kolesterol polipi, %3,54 (n:3) adenomyomatoz, %8,33 (n:8) adenokarsinom, %7, (n:7) inflamatuar polip, %4,6 (n:4) hastada ise hiperplastik polip tespit edilmiştir. Adenokarsinom tespit edilen olguların ortalama yaşı 60 (55-74) olarak tespit edilmiştir. Polip boyutları incelendiğinde 4 olgunun 0 mm, olgunun 9mm ve olgunun ise mm boyutlarında polibi olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Semptomatik olmasa bile 50 yaş üzerinde, polip boyutu 0 mm üzerinde olan, kolelitiazis ile birlikte olan olgularda malignite ihtimali olduğundan dolayı cerrahi tedavi uygulanmalıdır. Bunların dışında boyutları 0 mm nin altında olan olgular 6 aylık periyotlarla USG izlem programına alınmalıdırlar. Bu zaman zarfında polip boyutlarında büyüme, polip sayılarında artış olur,semptomlar gelişirse cerrahi tedavi gündeme getirilmelidir

118 P-66 Antiagregan tedavi altında major cerrahi girişim Aziz Serkan Senger, Mürşit Dincer, Kamuran Cumhur Değer, Deniz Avan, Orhan Uzun, Erdal Polat, Mustafa Duman, Sinan Yol Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, İstanbul GİRİŞ: İlaç salınımlı stent uygulanan hastalarda klopidogrelin kesilmesi stent trombozu açısından güçlü bir etkendir. Beklenmedik minör veya majör cerrahi girişimler sıklıkla ilaçların kesilmesini gerektirmektedir. Bu nedenle elektif ameliyatların ertelenmesi önerilmektedir. İlaç salınımlı stent uygulanan ve yıl içerisinde ameliyat olması gereken acil ve malign vakalarda antiagregan tedavinin erken kesilmesi stent trombozu açısından yüksek risk oluşturmaktadır (90 kat fazla). Literatür taramamızda antiagregan tedavi altında majör Abdominal cerrahi uygulanan sınırlı sayıda hasta grubuna rastladık. Bu olgu sunumumuzda distal koledok tümörü tanısıyla Klopidrogel tedavisi altında whipple ameliyatı olan koroner stentli hastanın postoperatif sürecini irdelemek istedik. OLGU : Karın ağrısı ve sarılık nedeniyle sağlık kuruluşuna başvuran hastanın (F.A./6 yaş, E) yapılan tetkikleri sonrasında distal koledok tümörü tanısı konuldu. Yaklaşık 8 ay önce yapılan anjiyografisinde LAD de %98 darlık olduğu görülmüş ve LAD ye ilaç salınımlı stent uygulanmış. İşlem sonrası Aspirin ve Klopidrogel tedavisi alan hastaya Ameliyat öncesi kardiyoloji tarafından değerlendirmede aspirini kesip klopidogrel 75 mg x kullanarak ameliyata alınması önerildi. Klopidogrel tedavisi altında yapılan Whipple ameliyatı sonrası hastaya toplam 7 ünite eritrosit süspansiyonu ve 8 ünite TDP replase edilmiştir. Ameliyat sonrası dönemde postoperatif 7. ve. günlerde kere batın içi kanama nedeniyle tekrar ameliyata alındı. Yapılan eksplorasyonda ameliyat sahasında yaygın sızıntı tarzında kanama ve hematom olduğu görüldü. Bunla birlikte PJ anastomozunda kaçak tespit edilmesi üzerine wirsung kanalına eksternal drenaj kateteri yerleştirilerek açıklık primer onarıldı. Drenaj ve hemostaz sağlandı.. Kez kanama ve sızıntı nedeniyle tekrar ameliyat olması nedeniyle kardiyoloji ile rekonsülte edilerek hastanın Klopidrogel tedavisine ara verildi. Takibinde fistülü kapandı ve oral gıdaya geçildi. Kanama açısından stabilizasyon sağlandıktan sonra Klopidrogel tedavisi tekrar başlanan hasta taburcu edildi. SONUÇ: İlaç salınımlı stent uygulanan kardiak açıdan yüksek riskli hastalara da ertelenemeyen büyük cerrahi girişimler gerekebilir. Bu hastalar ameliyat sonrası kanama açısından yüksek riskli gruptadır. Ve bu müdahalelerin yüksek morbidite ve mortalite ihtimali olduğu göz önünde bulundurulmalıdır. P-67 Standart ile tek delikli laparoskopik kolesistektominin yaşam kalitesi açısından karşılaştırılması Erkal Ziylan, Hüseyin Akyol, Mehmet Akif Aydın, Mustafa Erhun Eyüboğlu, Turgut İpek Kemerburgaz Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul Amaç: Standart yapılan laparoskopik kolesistektomi ( LK ) ile tek delikli ( single port ) laparoskopik kolesistektomi (SLK ) ameliyatları arasında yaşam kalitesinin karşılaştırılması. Materyal METOD: yılları arasında acil ve elektif koşullarda safra kesesinde taş tespit edilip laparoskopik kolesistektomi yapılan 540 hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Cinsiyet, yaş ve geri bildirim açısından SF-36 anket formu ile yaşam kalitesini sindirim sistemi açısından ölçen index ( GIQLI ) kullanılarak hastaların ameliyat öncesi ile ameliyat sonrası 6 ve haftalık periyotları karşılaştırıldı. BULGULAR: Olguların % 40 ı erkek ( 6 ) ve % 60 ı kadın ( 34) idi.hastaların yaş ortalaması 4. idi.olguların %6 ı (3 ) SLK ve % 94 ( 508 ) LK olarak yapıldı. Ameliyat öncesi ile sonrasında yapılan SF-36 anket formu kullanılarak yapılan değerlendirmede. haftanın sonunda her iki gruptada fiziksel ağrı şikayetlerinde azalma görüldü.her iki grugta 6 ve haftalık dönemler karşılaştırldığında fiziksel,genel sağlık, psikolojik,bilişsel,sosyal durumlar açısından bariz farklılık olmadığı tespit edildi.giqli kullanılarak yapılan değerlendirmede ise sosyal ve hazımsızlıkla ilgili bazı yakınmaların. haftanın sonunda bile devam ettiği hatta az bile olsa arttığı tespit edildi. Tartışma:LK ve SLK ameliyatları sonrası yaşam kalitesi açısından bariz bir fark olmadığı tespit edilmiştir

119 P-68 Nadir bir ERCP komplikasyonu: Endoskopik basket sıkışmasına cerrahi yaklaşımımız Oğuzhan Özşay, Salih Can Çeli k, Turan Acar, Emine Özlem Sayın Gür, Murat Kemal Atahan, Bilek Taşkın, Coşkun Onak Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesi,Genel Cerrahi Kliniği, İzmir Amaç: Endoskopik retrograd kolanjiyo pankreotografi (ERCP), safra yolu taşlarının hem tanı hem de tedavisini yönlendirmede primer rol oynamaktadır. ERCP ile safra kanalına düşen taşların % 90 ını almak mümkün olmakta ve hastaların % 5-5 inde ise iki veya daha fazla kez ERCP girişimi gerektiği bilinmektedir. ERCP işlemi sırasında veya sonrasında % 4-6 arasında komplikasyona rastlanır. Endoskopik basket sıkışması da nadir görülen bir komplikasyondur. Biz de bu yazımızda, koledokta sıkışan endoskopik basketin, açık cerrahi ile tedavi edilmesini sunmayı amaçladık. OLGU: Elli iki yaşında erkek hasta koledok taşı nedeniyle dış merkezden hastanemize yönlendirilmiş. Yaklaşık 8 ayda 4 defa safra yolu taşı nedeniyle ERCP yapılmış, ancak taş çıkarılamamış. Buna ek olarak dördüncü ERCP sırasında, endoskopik basket kateteri safra yoluna sıkışmış ve endoskopik olarak çıkartılamamış. Bunun üzerine hasta operasyona alındı. Koledok ekplorasyonu yapıldı. Safra yolu taşı ve sıkışan endoskopik basket çıkartıldı. Hastada postoperatif komplikasyona rastlanmadı ve şifa ile taburcu edildi. Sonuç: Günümüzde gelişen endoskopik girişimler ve düşük morbidite- mortalite oranları nedeniyle, safra yolu taşlarında ilk tedavi seçeneği ERCP olmaktadır. Fakat komplikasyon oranlarını düşürmek için önemli bir deneyime gereksinim olduğu unutulmamalıdır. P-69 Bouveret sendromu-bir olgu sunumu Semra Tutcu Şahin, Erdem Obuz, Yavuz Kaya, Teoman Coşkun, Aslan Sakarya Celal Bayar Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Manisa GİRİŞ: 896 yılında Bouveret tarafından tanımlanmıştır.() Kolesistoduodenal veya koledokoduodenal fistül nedeniyle duodenuma geçen safra taşının, bulbusta veya pilorik düzeyde gastrik çıkış obstrüksiyonu yaratmasıdır. Bouveret sendromu oldukça nadir görülmektedir.() OLGU: Kronik hastalık öyküsü olmayan, 47 yaşında kadın hasta, hematemez yakınması ile başvurdu. 7 aydır devam eden dispeptik yakınmalar, bulantı-kusma ve melena öyküsü mevcuttu. Muayenesinde, vital bulguları stabildi. Batın palpasyonunda hassasiyet mevcuttu. Rektal tuşede melena vasfında gayta bulaşı izlendi. Labaratuar incelemesinde lökositoz ve anemi mevcuttu, karaciğer fonksiyon testleri ve bilirubin seviyeleri normal, ALP, GGT ve LDH yüksekti. Ultrasonografi ve BT de intrahepatik safra yolları ve kese lümeninde hava, kese içerisinde yoğun içerikli safra çamuru görüldü. Üst GİS endoskopide,bulbusta, piloru tamamen kapatan taş saptandı, zorlanarak taşın arkasına geçildi ve cm çapında bir taş daha görüldü.taşlar endoskopik olarak çıkarılamadı, cerrahi tedavi planlandı. Eksplorasyonda omentum, safra kesesi ve duodenum arasında yoğun yapışıklıklar olduğu görüldü. Yapışıklıkların ayrılmasından sonra safra kesesi ile duodenum birinci kıta arasında fistül saptandı. Duodenum inflame görünümdeydi. Gastrotomi yapıldı ve bulbus yerleşimli, en büyüğü 4.5x4x4 cm ölçülerinde 4 adet taş, pilordan geçirilerek gastrotomi hattından çıkarıldı. Gastrotomi onarıldı. Postoperatif problemi olmayan hasta altıncı günde şifayla taburcu edildi. SONUÇ: Tedavisinde taşın endoskopik olarak çıkarılması, ESWL ile kırılması veya elektrohidrolik litotripsi uygulanabilir, ancak bu yöntemlerin başarısı oldukça kısıtlıdır. (3)Cerrahi tedavi seçenekleri ise gastrolitotomi, enterolitotomi, tek veya iki aşamalı gastro/enterolitotomiyle beraber kolesistektomi ve fistülün onarımıdır.(4) Sadece taşın çıkarıldığı hastalarda %5-0 oranında kolanjit, kolesistit, rekürren ileus ve safra kesesi karsinomu gibi komplikasyonlar gelişebilir.(5) İlk aşamada sadece taşın çıkarıldığı, enflamasyonun gerilemesini takiben fistüle yönelik ikinci cerrahinin uygulanması da mümkündür. Ancak yoğun yapışıklıklar, inflamasyon ve teknik güçlükler nedeniyle morbidite artabilir. Biz olgumuzda öncelikle obstrüksiyonun ortadan kaldırılması amacıyla gastrotomi ve taş ekstirpasyonu uyguladık. Elektif cerrahi için hastanın klinik takibi devam etmektedir

120 P-70 Künt Travma Sonrası İzole Ekstra Hepatik Safra Yolu Ve Duodenum Yaralanması Semra Tutcu Şahin, Ramazan Serdar Arslan, Erdem Obuz, Yavuz Kaya, Teoman Coşkun Celal Bayar Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Manisa GİRİŞ: Künt travmaya bağlı ekstrahepatik safra yolu yaralanmaları nadir görülen bir durumdur. Ekstrahepatik safra yolu yaralanmalarının büyük kısmı açık veya laparoskopik cerrahi operasyonları, ERCP ve perkütan bilier drenaj sırasında olmaktadır. Travmatik safra yolu yaralanmalarına ait spesifik muayene, radyoloji ve laboratuvar bulgularının olmaması tanıda ve tedavide gecikmelere yol açmaktadır. İzole safra yolu yaralanması olabildiği gibi, solid ve luminal organ yaralanmaları da eşlik edebilmektedir. Ekstrahepatik safra yolu yaralanmasında uygulanacak cerrahi prosedür yaralanmanın anatomik yeri ve yaralanma sonrası geçen süreye göre değişiklik gösterir.primer onarım ve rekonstrüktif cerrahi gibi alternatif yöntemler bulunmaktadır. OLGU: 6 yaşında erkek hasta motosiklet kazası sonrası acil servise getirildi. Vital bulguları normaldi. Epigastrik bölgede abrazyonlar, sağ üst kadranda defans ve rebound mevcuttu. Laboratuvarında AST, ALT, LDH, amilaz, lipaz değerleri yüksek saptandı. Batın BT de minimal serbest hava ve perihepatik sıvı olduğu saptandı. Hasta acil operasyona alındı. Duodenum. kıtada yaklaşık 3 cm lik bir perforasyon ve koledok alt uçta tam kat kesi saptandı. Primer duodenal onarım, Roux n-y kolesistojejunostomi ve koledok ligasyonu yapıldı. Postoperatif takipte problem olmadı, 0. gününde şifayla taburcu edildi. SONUÇ: Safra yolu yaralanmaları penetran karın travmalarında daha çok görülmektedir. Künt batın travmasına bağlı safra yolu yaralanması nadir bir durum olup, özenli eksplorasyon yapılmadığı takdirde gözden kaçabilir. Travmaya bağlı yaralanmalarda bilier sistemde en çok safra kesesi etkilenmekte ve insidansı %-5 arasında değişkenlik göstermektedir. Künt travma sonrası safra yolu yaralanmasının mekanizması çok net değildir. Ekstra hepatik yaralanmalar çoğunlukla pankreas üst kenarı, hepatik kanal bifurkasyonu ve sol hepatik kanalda olmaktadır. Safra yolu yaralanmaları, bulantı, kusma, karın ağrısı ve sarılık gibi nonspesik bulgular nedeniyle gecikmiş tanı alabilmektedir. Ultrasonografi ve tomografi yanlış negatif sonuçlara sebep olabilmektedir. Solid organ yaralanması olmaksızın batın içi servest sıvı saptanması durumunda laparatomi uygulanması komplikasyonları ve tanı ve tedavideki gecikmeleri azaltabilir. P-7 Laparaskopik kolesistektomi sonrası safra fistülü deneyimlerimiz Soykan Arıkan, Ali Emre Naycı, Serkan Sarı, Uğur Durukan İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul Safra yolu yaralanmaları(syy) benign safra yolu striktürlerinin en önemli sebebidir.safra yolu yaralanmalarınınen önemli nedeni de safra kesesi ameliyatları başta olmak üzere cerrahi girişimlerdir.laparaskopik kolesitektomi(lk) sonrası ortaya çıkan safra yolu yaralanmaları için tekrar cerrahi,endoskopik tedavi ve perkutan tedavi olmak üzere birden çok tedavi şekli mevcuttur.ama bunların hangi hastada hangi sırayla uygulanacağı konsunda fikir birliği bulunmamaktadır.haziran 04-haziran 0 tarihleri arasında İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Servisinde hastanemizde yapılan ve dış merkezden kabul edilen 0 LK sonrası syy olan hastayı retrospektif olarak inceledik.bulardan 7 tanesi kendi merkezimizde 3 taneside dış merkezden kabul edilen hastaydı. Amsterdam Tip A olan hastada distal koledokta taş saptanmış buna bağlı duktus sistikus klipslerinins açıldığı düşünülmüştür.yine hastada MRKP sonrası klipslerin boşta olduğu ve safra kaçağının burdan olduğu görülmüştür. Yine tipb olan bir hastada peroperatif koledok yaralanmasına sütür konulmuş ve postoperatif dönemde burdan safra kaçağı olduğu tespit edilmiştir. Tip C olan 3 hastanın ikisinde koledokta klips ve bir hastada ise postoperatif hematomun distal koledokta bası ile distansiyon oluşturduğu tespit edilmiştir. Tip D olan iki hastada ise koledokta tam kat kesi tespit edilmştir. Bu çalışmada safra yolu yaralanması ve fistül tanısı koymada LK ameliyatında dren koymanın önemi bir kez daha görülmüştür.postoperatif syy erken dönemde göstermede ve safrayı batın dışına almada dren cerrahın en büyük yardımcısdır.deneyimli cerrahlar bile sorunsuz geçtiğini düşündüğü ameliyatlarda dren koymalıdır(7). Safra fistülü olan hastalarda koledok tam kat kesilmemişse sfinkterotomi ve stent yerleştirilmesi bir çok hastada yüz güldürücü - 0 -

121 olabilir(8).safra yollarında safra akışının önünde bir engel olmadığı sürece bir çok fistül kendiliğinden bile kapanabilir. Cerrahi tedavi ise ya yaralanma anında veya bu bölgedeki enefeksiyon ve enflamasyon geçtikten sonra yapılır(9). Cerrahi tedavi olarak daha çok roux-n-y heptikokojejunostomi tercih edilmektedir(9). Safra yolu yaralanmaları zamanında müdahale edilmezse biliyer striktür,peritonit ve biliyer sepsis gibi komplikasyonlarla hastanın yaşamını tehdit edebilir(0).yine LA ameliyatı yapılan her hastaya dren konulmalıdır. P-7 Laparoskopik kolesistektomilerde ameliyat süresini etkileyen bir faktör olarak vücut kitle indeksi Deniz Güzey, Alpen Yahya Gümüşoğlu, İlhan Gök, Süleyman Büyükaşık, Burak Kankaya, İlkay Halıcıoğlu, Evrim Tülübaş Kucür, Hilal Köşük Genel Cerrahi Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul Anestezi Kliniği, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul Amaç: Laparoskopik kolesistektomi (LK) ameliyatlarında karşılaşılan zorlukların önceden belirlenmesini sağlayan bazı parametreler önerilmiş ve klinikte uygulama alanı bulmuştur. Bu çalışmada vücut kitle indeksi yanı sıra, ameliyatın günü ve zamanı da irdelenmiştir. Materyal metot: Kliniğimizde 04 yılıda gerçekleştirilen LK ameliyatlarına ait kayıtlar, hastanenin otomasyon programı olan MEDİN den retrospektif olarak araştırıldı. Hastaların demografik bilgileri, ameliyatın günü ve saati, ameliyat ve anestezi süresi, hastanın vücut kitle indeksi (VKİ kg/m²) değerlendirildi. Kayıtlarda hastanın indüksiyonu anestezi süresinin başlangıcını, operatörün insizyonu ameliyat süresinin başlangıcını oluşturmaktadır. Hastalar VKİ lerine (N:Normal, K:Kilolu, O:Obes, MO:Morbid obes) ve ameliyat zamanlarına göre (M:Mesai içi, A:Akşam, G:Gece gruplandırıldı. Sadece rakamsal parametreler değerlendirildi. Bulgular: LK gerçekleştirilen 574 hastadan, kayıtları yeterli olan ve ek ameliyat yapılmayan 58 i değerlendirilmeye alındı. Seride 4 erkek hasta, 4 acil ameliyat ve 3 dren konulan hasta mevcuttur. Ameliyat süreleri Tablo: de verilmiştir. VKİ sine göre N:30, K:54, O:98 ve MO:36 hasta bulunmakta ve zamana göre M:46, A:64, G:8 ameliyat edildi. Ameliyatların 36 sı hafta sonu tatilinde, 387 si asistan hekim tarafından gerçekleştirildi. Serinin ameliyat süresi 68±3 dakika ve anestezi süresi 79±7 dakika olmasına rağmen alt gruplarda farklılıklar göze çarpmakta özellikle MO ların ameliyat sürelerinin M grubunda 8±65 dakika, acil ameliyatlarda 3±0 dakika, dren uygulananlarda 4±39 dakika, kadın cinsiyette 8±64 dakika olduğu görülmektedir. Asistan ve uzmanların ameliyatlarında süre farklılığı gözlenmemektedir. Tartışma: Klinik, laboratuar ve radyolojik bulguların değerlendirilmesi ile öngörülen LK nın zorluğu hakkında bilgi sahibi olabilmekteyiz. Obes hastalarda diğer teknik zorluklara ek olarak port yerleştirmede ve pnömoperiton oluşturmakta da zorluklar görülmektedir. Dren uygulamanın zor gerçekleştirilen disseksiyonu takip ettiği varsayılırsa, MO larda belirgin olarak az dren konulduğu ( MO: %7, Seri: %5) dolayısı ile diseksiyonun zor olmadığı gözlenmektedir. Hazırlık prosedürünün ameliyat ve anestezi süresini uzatan bir unsur olduğu dikkat çekmektedir. Sonuç: Obesite ile ilgili olarak yüksek VKİ i diseksiyon zorluğu oluşturmasa bile özellikle acil ameliyatlarda, hazırlık süresi ve ameliyat süresinin uzamasında etkin rol oynamaktadır. Tablo:, VKİ ve ameliyat zamanına göre ameliyat süreleri (dakika) M (saat;08:00-6:00) A (saat;6:00-4:00) G (saat;00:00-08:00) Toplam VKİ (kg/m) n/n N (Normal) 8,5-4, ±9 56±9 6± 66±7 K (Kilolu) 5-9, ±7 69± 75±3 67±8 O (Obes) 30-34, ±8 8±40 77±7 69±9 MO (Morbid obes) > ±65 80±4 85±35 8±6 Toplam 58 68±3 67±3 70±3 68±3 - -

122 Tablo:, Gruplara göre ameliyat süreleri (dakika) N (Normal) K (Kilolu) O (Obes) MO (Morbid obes) Grup/n Acil (n:4) 65±4 73±8 7±4 3±0 Elektif (n:404) 67±8 66±8 69±6 74±4 Acil Dren(+), (n:73) 79±3 84±30 86±35 4±39 Elektif Dren(-), (n:59) 60± 6±5 65±6 70±3 Kadın (n:377) 63±4 63±6 68±5 8±64 Erkek (n:4) 76±3 75±30 75±40 80±4 P-73 Genç yaşta safra kesesi kanseri, atnalı böbrek, Hashimato tiroiditi. Yeni bir sendrom mu? Cumhur Kamuran Değer, Serkan Aziz Senger, Mürşit Dinçer, Orhan Uzun, Erdal Polat, Mustafa Duman, Sinan Yol Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Departmanı, İstanbul GİRİŞ: Safra kesesi kanseri belli bölgeler haricinde (Şili, Polonya, Japonya) bilhassa Amerika ve Avrupa ülkelerinde nadir görülen kanser türlerindendir. Kadınlarda erkeğe oranla 3 kat fazla görülür ve çoğu olgu 40 yaşın üzerindedir. Bu olgumuzda safra kesesi kanseri şüphesiyle ameliyata alınan ve beraberinde atnalı böbrek ve hashimato tiroiditine sekonder hipotiroidi bulguları olan 6 yaşında erkek bir hastayı tartışmayı amaçladık. Literatür taramamızda bu 3 bulgunun bir arada olduğu bir sendroma rastlamadık. Genç yaşta çok nadir rastlanan bu kanser türünün diğer bulgularla bir arada olması, daha önceden tanımlanmamış bir sendrom olabilir mi? OLGU: 6 yaşında erkek hasta (M.Ç/protokol: 497) yaklaşık aydır olan karın ağrısı şikayetiyle polikliniğimize başvurdu. Soygeçmişinde bir özellik yoktu. Özgemişinde çocukluğunda geçirilmiş menenjit hastalığı mevcuttu. Fizik muayenesi normaldi. Batın ultrasonografisinde safra kesesi hidropik, posterior duvarda asimetrik duvar kalınlık artışı veya yoğun çamur materyali ayrımı yapılamayan görünüm ve kese boynunda x mm. yine safra çamuru ayrımı yapılamayan görünüm izlendi, atnalı böbrek anomalisi mevcuttu. Batın tomografisinde safra kesesi boynu lokalizasyonunda 3x33 mm. yumuşak doku dansitesinde heterojen kontrast tutulumu gösteren kitle lezyon izlendi. Kan tetkikinde hemogram ve karaciğer biokimyası normal, CEA: 9., CA9-9<0.8 CA-5: 6., TSH: 7. İdi. Hasta dahiliye ile konsülte edildi. Hashimato tiroiditi tanısıyla levatiron tedavisi başlanan hasta tedavi sonrası ötroid olması üzerine tekrar kliniğimize yatırıldı. Ameliyata alınan hastanın laparoskopik eksplorasyonunda safra kesesi ileri derece hidropik, kese boynunda sert kitle imajı veren lezyon saptanması üzerine laparotomi yapıldı. Kolesistektomi piyesi frozen inceleme için patolojiye gönderildi. Frozen sonucu malign gelmesi üzerine paraaortakaval lenf nodlarından örnekler gönderildi. Negatif gelmesi üzerine hastaya karaciğer yatak rezeksiyonu + hepatoduodenal lenf nodu disseksiyonu ameliyatı yapıldı. Postoperatif seyri kliniğimizde stabil olarak devam etmektedir. SONUÇ: Bu olguda otoimmün bir hastalık olan hashimato tiroiditi ve genetik hastalıklara eşlik edebilen (Turner Sendromu) atnalı böbrek bulgusunun gençlerde oldukça nadir rastlanan safra kesesi kanseri birlikteliği, bizlere daha önce tanımlanmamış bir sendromun var olabileceğini düşündürdü. - -

123 P yaş üstü hastalarda laparoskopik kolesistektomi sonuçlarımız Semra Tutcu Şahin, Aslan Sakarya, Şafak Ulutürk, Erdem Obuz, Yavuz Kaya, Teoman Coşkun Celal Bayar Üniversitesi Genel Cerrahi AD, Manisa Giriş: Günümüzde laparoskopik kolesistektomi, safra kesesi hastalıklarında en tercih edilen cerrahi tedavi yöntemidir. Fakat hala, ileri yaşta, kardiak ve pulmoner yandaş hastalıkları olan hastalarda, bu cerrahi yöntemin güvenle uygulanıp uygulanamayacağı konusunda net bir görüş sağlanamamıştır. Amaç. Biz bu çalışmamızda 75 yaş üstü hastalarda laparoskopik kolesistektomi deneyimimizi paylaşmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem, Bulgular: Şubat 00-Ağustos 04 tarihleri arasında kolelithiazis tanısı ile laparoskopik kolesistektomi yapılan toplam 47 hastanın preopertif kardiak ve pulmoner yandaş hastalıkları, morbidite ve mortalite oranları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların 34 ü (%7.3) kadın, 3 ü (%7.7) erkek olup, ortalama yaş bulundu. Hastaların tamamına preoperatif dönemde Kardiyoloji ve Göğüs hastalıkları konsültasyonu yapıldı. Operasyon öncesi 3 hastanın (%48.9) hipertansiyon, 4 hastanın (%8.5) hipertansiyon ve kalp yetmezliği, hastanın (%4.) hipertansiyon ve koroner arter hastalığı, hastanın (%4.) hipertansiyon ve kronik atrial fibrilasyonu, hastanın (%4.) hipertansiyon ve KOAH, hastanın (%.) hipertansiyon koroner arter hastalığı ve kalp yetmezliği mevcuttu. 3 hastada (%7) yandaş kardiak ve pulmoner hastalık saptanmadı. Postoperatif hastanede kalış süresi ortalama.8 gün olarak hesaplandı. Postoperatif dönemde hastada (%4.) hipertansiyon ve taşikardi, hastada (%4.) kanama olmak üzere toplam 4 hastada (%8.5) komplikasyon gelişti. Postoperatif morbidite gelişen 4 hasta (%8.5) yoğun bakım şartlarında medikal olarak tedavi edildi. Komplikasyon gelişmeyen hastaların tümü servis şartlarında takip edildi. Sonuç: İleri yaştaki hastalarda laparoskopik kolesistektomi uygulamalarının verileri ve kanıtları rutin kullanımı desteklemek için henüz yeterince güçlü olmadığı için, kardiak ve pulmoner yandaş hastalığı olan ileri yaştaki hastalara daha çok açık cerrahi yaklaşım tercih edilmektedir. Serimizdeki hasta sayısı sınırlı olsa da, morbidite ve mortalite oranlarımıza bakıldığında preoperatif hazırlığı iyi yapılan ve laparoskopik cerrahi deneyimi yüksek olan merkezlerde bu hastalara laparoskopik kolesistektominin güvenle yapılabileceği söylenebilir. P-75 3 port laparoskopik kolesistektomi ile 4 port laparoskopik kolesistektomi karşılaştırması Yavuz Özdemir, Mehmet Ergin Dipçin, Zafer Şenol, Ergün Yücel, İlker Sücüllü, Bülent Güleç GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi, Genel Cerrahi Servisi, İstanbul GİRİŞ: Cerrahi tecrübenin artışına paralel olarak laparoskopik girişimlerde port sayısının ve insizyonun küçültülmesi gibi alternatif yaklaşımlar uygulanmaya başlamıştır. Çeşitli klinik çalışmalarda 3 port laparoskopik girişimler güvenli olduğu bildirilmiştir. Bu çalışmada 3 port laparoskopik kolesistektomi sonuçları ile standart 4 port laparoskopik kolesistektomi sonuçlarımızı karşılaştırmayı amaçladık. METOTLAR: Servisimizde Ocak 03 ile 3 Aralık 04 tarihleri arasında elektif olarak laparoskopik kolesistektomi uygulanmış olan toplam 83 hasta retrospektif olarak tarandı. Hastalar 3 port ve 4 port laparoskopik kolesistektomi gruplarına ayrıldı. Gruplar yaş, cinsiyet, komorbidite, operasyon süresi, açığa geçiş oranları, hastanede kalış süreleri ve komplikasyon açısından karşılaştırıldı. BULGULAR: 3 port laparoskopik kolesistektomi grubunda 45, 4 port kolesistektomi grubunda 38 hasta mevcuttu. Gruplar arasında yaş, cinsiyet ve komorbidit hastalıklara sahip olma açısından anlamlı bir fark tespit edilmedi. Operasyon süreleri açısından istatistiksel olarak bir fark tespit edilmedi. Her iki grupta da açığa geçiş olmazken 3 port grubunda bir hastaya ilave port girildi. Gruplar arasında hastanede kalış süreleri ve komplikasyon oranları açısından fark yoktu. SONUÇ: Elektif kolesistektomi planlanan hastalarda 3 port laparoskopik kolesistektomi güvenli bir şekilde uygulanabilecek bir prosedürdür

124 P-76 Yetmiş yaş üzerindeki hastalarda laparoskopik kolesistektomi sonuçlarımız Yavuz Özdemir, Mehmet Çuhadar, Meshut Gülderen, Ali İlker Filiz, Yavuz Kurt, Bülent Güleç GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi, Genel Cerrahi Servisi, İstanbul GİRİŞ: Ortalama yaşam süresinin uzamasına paralel olarak ileri yaşta hastalara operasyon gereksinim de artmaktadır. Komorbit hastalıkların daha sık gözlendiği bu hasta popülasyonunda yara iyileşme problemlerinin fazla görüleceği düşünülmektedir. Bu çalışmada 70 yaş üzeri hastalarda laparoskopik kolesistektomi ameliyatının güvenirliliği araştırılmıştır. METOTLAR: Servisimizde Ocak 03 ile 3 Aralık 04 tarihleri arasında laparoskopik kolesistektomi uygulanmış toplam 3 hasta retrospektif olarak tarandı. Hastalar 70 yaş ve üzeri olanlar ile 70 yaş altında olanlar şeklinde gruba ayrıldı. Gruplar arasında cinsiyet oranları, komorbid hastalık varlığı, ameliyat süreleri, açığa geçiş oranları, hastanede kalış süreleri ve komplikasyon oranları karşılaştırıldı. BULGULAR: Gruplar arasında cinsiyet oranları, ameliyat süreleri ve açığa geçiş oranları açısından fark yoktu. Yetmiş yaş ve üzeri olan grupta komorbit hastalık varlığı anlamlı derecede fazla idi (p=0.00). Postoperatif dönemde hastanede kalış süresi ve komplikasyonlar açısından gruplar arasında fark tespit edilmedi. SONUÇ: Laparoskopik kolesistektomi 70 yaş ve üzerindeki hastalarda güvenli bir şekilde uygulanabilir. P-77 C-Reaktif protein değeri gangrenöz kolesistit ayrımında kullanılabilecek bir belirteç olabilir Yavuz Özdemir, Berkay Çaralan, Ahmet Ziya Balta, Ergün Yücel, Yavuz Kurt, Bülent Güleç GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi, Genel Cerrahi Servisi, İstanbul GİRİŞ: Gangrenöz kolesistit, akut kolesistit olgularında %-30 oranında görülebilen ve göreceli olarak yüksek morbidite ve mortalite oranlarına sahip olan ciddi bir enfeksiyon durumudur. CRP değeri inflamatuvar süreçlerde yükselmekte olan bir akut faz reaktanı olup yüksekliği inflamasyonun şiddeti ile orantılıdır. Bu çalışmada CRP değerinin gangrenöz kolesistit vakalarında prediktif değerini belirlemek amaçlandı. METOTLAR: Servisimizde Ocak 03 ile 3 Aralık 04 tarihleri arasında acil şartlarda laparoskopik kolesistektomi uygulanmış olan toplam 39 hasta retrospektif olarak tarandı. Gangrenöz kolesistit varlığı operasyon esnasındaki bulgulara veya histopatoloji sonuçlarına göre belirlendi ve hastalar iki gruba ayrıldı. Gruplar yaş, cinsiyet ve CRP değerine göre karşılaştırıldı. BULGULAR: Gangrenöz kolesistit grubunda 6 (%5.4) hasta mevcuttu. Gruplar arasından cinsiyet oranları ve yaş ortalaması bakımından anlamlı fark yoktu. CRP değeri gangrenöz kolesistit grubunda 49±45.5 iken kolesistit grubunda 58±6.8 olup gruplar arasında anlamlı anlamlı farklılık mevcuttu (p=0.08). CRP değerinin 00 mg/l üzerinde olduğu tüm vakalarda gangrenöz kolesistit mevcuttu. SONUÇ: Bu çalışma her ne kadar hasta sayısı açısından yetersiz de olsa CRP değerinin gangrenöz kolesistit vakalarının göstermede faydalı olabileceğini düşündürmektedir. P-78 Klatskin tümörü rezeksiyonundan üç yıl sonra ortaya çıkan ampulla vateri tümörü ve cerrahi tedavisi: Olgu sunumu Mücahit Özbilgin, Tufan Egeli, Tarkan Ünek, Özgül Sağol, Funda Obuz 3, Müjde Soytürk 4, İbrahim Astarcıoğlu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Genel Cerrahi AD, Hepatopankreatobiliyer Cerrahi ve Karaciğer Nakli Birimi Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Patoloji AD, 3 Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Radyodiyagnostik AD, 4 Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, İç Hastalıkları AD, Gastroenteroloji Bölümü - 4 -

125 Giriş: Çoğul primer malignite ilk defa 889 yılında Billroth tarafından bildirilmiştir. Günümüzde çoğul primer malignitelere, kanser hastalarının modern tedavi modaliteleriyle daha uzun süre yaşamaları ve tanısal yöntemlerin giderek gelişmesi nedeniyle daha sık rastlanmaktadır. Burada Klatskin Tümörü rezeksiyonundan üç yıl sonra ortaya çıkan, ikinci primer ampulla Vateri Tümör olgusunu sunmaktayız. OLGU: Elli dokuz yaşında erkek hasta; epigastrik ağrı, karında şişkinlik, bulantı, kusma ve kilo kaybı yakınmalarıyla başvurdu. Hastanın üç yıl önce tip Klatskin tümörü nedeniyle küratif cerrahi rezeksiyon ve adjuvan kemoterapi öyküsü mevcuttu. Radyolojik ve endoskopik incelemelerde, ampulla Vateri de kitle saptanan hastaya proksimal pankreatikoduodenektomi ve lokal invazyon nedeniyle sağ kolektomi uygulandı. Histopatolojik inceleme sonucu, ampulla Vateri kaynaklı iyi diferansiye adenokarsinom olarak bildirildi. Lezyon ikinci primer tümör olarak değerlendirildi. Postoperatif komplikasyon gelişmeyen hastanın adjuvan tedavisi planlandı. Hastanın postoperatif. yılında takiplerinde nüks saptanmadı. Sonuç: Gastrointestinal sistemde primer tümör saptanan hastaların, senkron, metakron tümör birlikteliği ve ikinci primer tümör oluşumuna yatkınlık gösterebileceği göz önüne alınmalı, bu hastaların tedavi sonrası yakın izlemi yapılmalıdır. Bu sayede, hastalarda gelişebilecek yeni malignitelere yönelik cerrahi ve medikal tedaviler daha erken dönemde uygulanabilir. P-79 Akut gastrik dilatasyona bağlı portal venöz gaz: olgu sunumu Zeynep Deniz Kozluklu, Mert Mahsuni Sevinç, Esin Kaplan, Yiğit Düzköylü, Hasan Bektaş, Serkan Sarı İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, İstanbul Islahiye Devlet Hastanesi, Genel Cerrahi, Gaziantep Giriş: Portal venöz sistemde gaz görülmesi genellikle bağırsak nekrozuna bağlı olarak görülür ve acil operasyon gerektirir. Ancak nediren benign nedenlerle de portal venöz gaz görülebilir. Akut gastrik dilatasyon da bu nedenlerden biridir. Keyif verici madde kullanımına bağlı akut gastrik dilatasyon nedeniyle takip ettiğimiz hastada görülen portal venöz gaz tablosunu sunmayı amaçladık. OLGU: 8 yaşında erkek hasta kusma ve karın ağrısı şikayetleriyle acile başvurdu. Bilinen madde bağımlılığı olan ve madde kullanımı sonrası hiperfaji atakları olan hasta yemek sonrası ani başlayan ağrı nedeniyle tetkik edildi. Fizik muayenede batında distansiyon vardı, akut karın bulgusu görülmedi. Nazogastrik kompresyon sonrası batın tomografisi çekildi. Gastrik dilatasyonu olan hastada perforasyon saptanmadı ancak tüm hepatik portal veöz sistemde gaz görüldü. Yapılan gastroskopide iskemi ve nekroz alanı saptanmaması üzerine hasta dekompresyon ve gastrokinetik ajanlarla takibe alındı. Kontrol tomografisinde dilatasyon ve portal venöz gaz tablosu gerileyen hasta konservatif olarak tedavi edildi. Sonuç: Portal venöz gaz genellikle iskemi ve nekroz ile ile ilişkilendirilir ve cerrahi tedavi gerektiren bir sebep olduğu düşünülür. Ancak nekroz olmadan seyreden akut gastrik dilatasyon gibi nedenlere bağlı da gelişebilmekte ve konservatif takip sonrası gerileyebilmektedir. P-80 Safra kesesi duplikasyonu Arda Işi k, Deniż Fiṙat, Mehmet Soyturk, Hüseyin Eken, Orhan Çimen, İsmai l Demiṙyi lmaz, İsmayi l Yi lmaz Erzincan Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzincan Erzincan Üniversitesi, Radyoloji AD, Erzincan Giriş: Safra kesesi duplikasyonu embiryogenez sırasında oluşan nadir bir konjenital anomalidir. Dünya da bugüne kadar 0 vaka tanımlanmıştır. OLGU: 40 yaşında karın ağrısı şikayeti ile değerlendirilen hastanın yapılan hepatobilier usgde safra kesesi duplikasyonu tespit edildi. Sonuç: Safra kesesinde duplikasyon, triplikasyon ve septalı safra kesesi olarak varyasyonlar olabilir. Preoperativ değerlendirilmesi, perioperativ komplikasyonlar acısından önemlidir

126 P-8 Fasciola hepatica: kolelitiasisi taklit eden nadir bir olgu Arda Işi k, İlyas Sayar, Bari ş Gülhan 3, Deniz Firat Erzincan Üniversitesi, Genel Cerrahi AD, Erzincan Erzincan Üniversitesi, Patoloji AD, Erzincan 3 Erzincan Üniversitesi, Mikrobiyoloji AD, Erzincan Giriş: Fasiyoliyaz insanlarda çok nadir gözlenen zoonotik bir hastalıktır. OLGU: 43 yaşında kolelitiasis tanısıyla opere edilen erkek hastanın safra kesesi patolojik değerlendirmesinde fasciola hepatica tespit edildi. Sonuç: Fasciola hepaticanın, karaciğer(akut) ve biliyer(kronik) fazları bulunmaktadır. Karaciğer fazında periferik eozinofili hakimdir. Biliyer fazda kolelitiasis bulguları hakimdir. P-8 Yeni faaliyete başlayan hastanenin birinci yıl hepatopankreatikobilier cerrahi deneyimi Tiṁuçiṅ Erol, Erkin İsmail, Erhan Reis, Osman Abbasoğlu Memorial Hastanesi, Ankara Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara GİRİŞ: Görüntüleme yöntemleri, laboratuar incelemeleri ve cerrahi tekniklerdeki gelişmeler, geçmişe oranla hepatopankreatikobilier cerrahi girişimlerde artışa neden olmuştur. Günümüzde deneyimli ekipler tarafından, yeterli alt yapının da olduğu merkezlerde hepatopankreatikobilier cerrahi rutin olarak uygulanmaya başlanmıştır. AMAÇ: Yeni faaliyete geçen bir hastanenin birinci yıl hepatopankreatikobilier cerrahi deneyimini paylaşmak. GEREÇ VE YÖNTEM: Hastane kayıt sistemi taranarak faaliyete başlanan Şubat 04 ve Şubat 05 tarihleri arasında hepatopankreatikobilier sistem hastalıkları nedeniyle cerrahi girişim yapılan hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik verileri, yapılan cerrahi girişimler, hastanede yatış süreleri, postoperatif morbidite ve mortalite oranları değerlendirildi. BULGULAR: Hastanenin faaliyete geçtiği ilk yıl içerisinde 9 u kadın 34 ü erkek olmak üzere toplam 53 hasta, hepatopankreatikobilier sistem hastalıkları nedeniyle ameliyat edildi.(tablo.) Hastaların ortalama yaşları 48.6 ±.7 (7-89) idi. Bu dönemde 33 hastaya laparoskopik kolesistektomi, hastaya açık kolesistektomi, 0 hastaya karaciğer segmentektomi, metastazektomi ve/veya RFA, hastaya hepatikojejunostomi, hastaya koledok rezeksiyonu, hastaya distal pankreatektomi+splenektomi, hastaya distal pankreatektomi,splenektomi+karaciğer metastazektomi, hastaya whipple, hastaya parsiyel kistektomi+omentopeksi+ kolesistektomi ameliyatları yapıldı. Ameliyat edilen hastaların 8 ine (%5 ) ek cerrahi işlemlerde uygulanmıştır. Ortanca hastanede kalış süresi 3 (-4) gündür. Bir yıllık süre içerisinde hepatopankreatikobilier sistem hastalıkları nedeniyle ameliyat edilen hastalarda mortalite yaşanmamış, 7 (%) hastada yüzeyel cerrahi alan enfeksiyonu, intra abdominal abse, anastomoz kaçağı, pankreatik fistül, intra abdominal kanama ve atelektazi olmak üzere morbidite gelişmiştir. SONUÇ: Yandaş hastalıkları olan ve birden fazla cerrahi girişim uygulanan hastalarda morbidite gelişme riski daha yüksek olsa da deneyimli ekip ve tam donanımlı hastanelerde hepatopankreatikobilier girişimler düşük mortalite ve morbidite ile yapılabilmektedir

127 P-83 Ülser kökenli keskin qastroduodenal kanamalar cift kanının progenerator kök hücrelerinin sitokin disbalansına etkisi Cabbar Hacıyev, Vidadi Allahverdiyev, Sergey Suşkov, Novruz Hacıyev, Elena Klimova, Elena Lavinskaya, Elman Tagıyev Azerbaycan Tıp Üniversitesi, Bakü Ukrayna TEA nın V.T Zaytsev adına Texiresalınmaz ve Genel Cerrahi Enstitüsü, Kharkiv Ülser hastalığının konservatif tedavisi alanındaki büyük başarılara rağmen, 0-30% durumlarda keskin qastroduodenal qanaxmaya (KQDQ) tesadüf edilir. Edebiyat verilerine göre KQDQ zamanı profuz kanamalar 3,5-3%, nüks kanamalar ise 6-8% durumlarda cerrahi işlem yapılması gerekliliği ortaya çıkar. Ağır qanitirma fonunda yapılan cerrahi müdahalenin sonuçları önemli ölçüde immunitetda değişimlerin düzenlenmesini gerektirir. İşin amacı: ağır dereceli KQDQ sırasında cerrahi müdahale geçirmiş hastalarda kriokonservleşdirilmiş cift kanının sitokin profili göstergelerine etkisinin öğrenilmesi. Malzeme ve yöntemler. KQDQ kökenli ağır dereceli qanitirma ile cerrahi müdahale geçirmiş 0 hastada dinamikada sitokin profili göstergeleri öğrenilmiştir. Hastaların qanzadabında ameliyyatönü dönemde, ameliyyatdansonrakı, 3, 5, ve 7. sutkalarda iltihablehine (IFNy, IL-, IL-) ve iltihabeleyhine (IL-4, IL-0) sitokinler İFA yöntemi ile incelenmiştir. ameliyyatdan sonraki dönemde hastalara bir kez vena içine 0 * 06 miktarda progenerator kriokonservleşdirilmiş cift kanının kök (ana) hücreleri aktarılmıştır. Sonuçlar ve tartışma. ameliyyat önü dönemde kan serumunda iltihablehine sitokinlerin miktarı keskin artmıştır: IFNy konsantrasyonu normalden 7,0 kez (p<0,00), IL- -,4 olarak (p<0,00) ve IL- - 9,7 kez (p<0,00) çok, iltihabeleyhine sitokin IL-4 düzeyi normalden 6,7 kez (p<0,0) yüksek olsa da, IL-0 miktarı normalden 54,5% (p<0,00) az olmuştur. Cift kanının kök hücreleri aktarıldıktan sonra dinamikada iltihablehine sitokinlerin konsantrasyonu kan serumunda dinamikada azalır. Transplantasiyada 5 gün sonra (ameliyattan 7 günsonra) ilkin göstericiye göre bu azalma statistic dürüst IFNy miktarı üçün 76,9%, İL- için 80,5% e ve İL- için 69,6% e eşit olur. Aynı zamanda İL-4 konsantrasyonu da 5 inci günde ilk göstericiden 69,7% (P0<0,00) az olur. Fakat ameliyyatönü dönemde keskin azalmış İL-0 konsantrasyonu ilk göstericiye nispeten,defa (P0<0,0) artarak 5 inci günde normalden statistic olmayan dürüst toplam 5,6% az olur. Böylece, dinamikada yapılan araştırmalar gösteriyorki, ülser kökenli ağır dereceli qanitirma fonunda yapılan cerrahi müdahaleler sırasında bir kez progenerator kriokonservleşdirilmiş cift kanının kök hücrelerinin vena içine aktarılması sitokin statüsündeki disbalansın daha hızla düzenlenmesine neden olur. P-84 Kolesistektomi sonrası sistik kanal kaçağında intraoperatif ERCP uygulanması Mehmet Yıldırım, Nazif Erkan, Erkan Oymacı, Ahmet Deniz Uçar, Savaş Yakan İzmir Bozyaka Eğitim Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği Giriş: Kolesistektomi sonrası sistik kanal kaçağı safra peritonitinin önemli nedenlerindendir. Septik ve peritonitli hastalarda cerrahi olarak abdominal temizlik ve safra yolunun onarımıve/veya drenajı gerekmektedir. Bu çalışmada anatomik yapıların diseksiyon zorluğu nedeniyle laparoskopik başlananancak laparatomiye geçilen, postop 3. gün safra peritoniti olan septik hastaya relaparotomide koledoğun tanımlanamaması nedeniyle yapılan intraoperatif ERKP ve stentleme alternatifini sunmaktayız. OLGU: Olgumuz 59 yaşında erkek olup biliyer pankreaitit nedeniyle tıbbi tedavi uygulanmıştı. Hastaya yapılan laparaskopik kolesistektomi girişiminde anatomik yapılar identifiye edilemediği için açık kolesistektomiye dönüldü. Postop 3.gün drenden 500 cc safra gelmesi nedeniyle, ERKP istendi. Hasta ERKP işlemini tolere edemediği için yapılamadı. SIRS gelişmesi üzerine acil ameliyata alındı. Eksplorasyonda sistik kanala uyan bölgede 3 mm çapında safra kanalı ağzı bulundu. Ancak biliyer yapılar tam olarak identifiye edilemedi.intraoperatif kolanjıografide kaçağın sistik kanaldan olduğu ve koledok alt ucunun daralmış olduğu saptandı. İntraoperatif ERKP yapılarak sfinkteretomi ve sistik kanalın proksimaline uzanan stent kondu. Sistik kanal primer kapatıldı. Hasta postop 7.gün taburcu edildi Sonuç: İntraoperatif ERKP ameliyat esnasında yetişmiş eleman ve gerekli ekipman gereği nedeniyle seçilmiş olgularda uygulanabilmektedir. Komplikasyonlu olgularda mortalitenin azalmasında sfinkterotomi ve stentlemenin de, önemli bir tanı ve tedavi yöntemi olduğu kanısındayız

128 - 8 -

129 - 9 -

130 HS 0 Eş zamanlı böbrek ve karaciğer transplantasyonu: Olgu sunumu Ayşe Gül Atay, Sevil Güler Demir, Gökhan Moray Başkent Üniversitesi Hastanesi, Ankara Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü, Ankara Giriş/Amaç: Oksalozis, vücutta fazla miktarda oksalat birikimine neden olan nadir, otozomal resesif geçişli metabolik bir hastalıktır. Tip I ve tip II olmak üzere iki tipi vardır. Oksalozis tip-i (PH-I) in ana özelliği erken dönemde ilerleyici böbrek harabiyetinin olmasıdır. Oksalozis tip-ii de ise böbreğin etkilenmesi daha azdır. Bu sunuda, Oksalozis nedeniyle kronik böbrek ve karaciğer yetmezliği gelişen, bu nedenle de eş zamanlı böbrek ve karaciğer transplantasyonu yapılan bir olgu sunulması amaçlanmıştır. OLGU: Y.A., 3 yaşında, ilkokul mezunu, bekar ve ailesi ile birlikte Niğde de yaşayan bir erkektir. Üç yaşındayken idrarını yapamama ve ağrı şikayetiyle Kayseri Üniversitesi Hastanesi ne başvurmuş ve nefrolitiyazis tanısı konmuş.sonrasında sık aralıklarla nefrolitiyazis nedeniyle medikal ve cerrahi tedavi gören hastada kronik böbrek yetmezliği gelişmiş (etyolojisi bulunamamış,oksalozis?) ve tarihinde böbrek transplantasyonu (verici baba) yapılmış.ancak transplantasyondan üç ay sonra akut humoral rejeksiyon ve oksalozis gelişmiş.rejeksiyon sonrası yapılan tetkiklerde Y.A. da karaciğer yetmezliği geliştiği saptanmış ve transplantasyon bekleme listesine alınmış.y.a. ya tarihinde kadavradan eş zamanlı böbrek ve karaciğer transplantasyonu yapıldı. Hasta,5 gün Transplantasyon Yoğun Bakım Ünitesi nde izlendikten sonra Transplantasyon Servisi ne çıkarıldı.postoperatif dönemde hastaya hemoraji, splenik peliosis, akut humoral rejeksiyon ve elektolit dengesizlikleri komplikasyonları nedeniyle tedavi ve bakım uygulandı. Hastaya, öncelikli olarak akut ağrı, kanama, akut rejeksiyon, doku perfüğzyonunda bozulma, özbakım eksikliği, anksiyete, duygusal algılamada bozulma, etkisiz baş etme, benlik kavramında rahatsızlık, ölüm korkusu, ümitsizlik bakım sorunları ile ilgili hemşirelik girişimleri uygulandı. Hasta ve ailesine transplantasyon sonrası dikkat edilecek durumlar, alınması gereken önlemler ve gelişebilecek komplikasyonlar ile ilgili eğitim ve danışmanlık verildi. Y.A.,ameliyattan 9. gün sonra transplantasyona uyumunu arttırmak amacıyla hastanemizin Rehabilitasyon Merkezi ne gönderildi. Sonuç: Eş zamanlı böbrek ve karaciğer transplantasyonu uygulanan hastalarda tedavi ve bakımın özenle planlanıp uygulanması, hasta ve ailesinin transplantasyon sonrası uyumun arttırılması için eğitim ve danışmanlık verilmesi çok önemlidir. HS 0 Cerrahi kliniğinde yatan hastaların uyku düzenini etkileyen faktörler Bedriye Yeniçeri, Nurhan Bayraktar Gazi Magosa Devlet Hastanesi, Lefkoşa Zirve Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Gaziantep Giriş: İnsanın fiziksel ve ruhsal olarak sağlıklı bir birey olması, temel gereksinimlerinin dengeli bir biçimde karşılanmasına bağlıdır. İnsan yaşamında uyku; hava, su, gıda, boşaltım gereksinimleri kadar önemli olmasına karşın az ilgi gören bir kavram olmuştur Yapılan literatür taramasında KKTC de konuya yönelik yapılan bir çalışmaya rastlanmamıştır. Amaç: Araştırma cerrahi kliniğinde yatan hastaların uyku düzenini etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı olarak planlanan araştırmanın örneklemini, KKTC Lefkoşa Dr. Burhan Nalbantoğlu Devlet Hastanesi nin Cerrahi Kliniği nde yatan 0 hasta oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak hastaların tanıtıcı özeliklerini belirleme formu ve Uyku Düzenini Etkileyen Etmenler Formu (UDEEF) kullanılmıştır. Tosunoğlu A. (997) tarafından geliştirilen Uyku Düzenini Etkileyen Etmenler Formunda (UDEEF) Cronbach Alfa güvenilirliği katsayısı 0,70 olarak bulunmuştur. Araştırmanın yapılabilmesi için gerekli resmi etik izinler ve araştırmaya katılan hastalardan aydınlatılmış onamlar alınmıştır. Veri toplama formları bireylerle yüz yüze görüşülerek araştırmacı tarafından hasta odalarında uygulanmıştır. Veriler SPSS programında sayı, yüzde ve Ki-kare testi kullanılarak değerlendirilmiştir. BULGULAR: Hastaların %60 ının hastaneye yattıktan sonra uyku düzeninde değişiklik olduğu belirlenmiştir. Araştırmada hastaların UDEEF puan ortalaması olarak saptanmıştır. UDEEF puan ortalamasına göre hastaların en fazla uykusuzluğuna neden olan etmenler sırasıyla; ağrı (%7.80), çevredeki gürültüler (%40.90), hasta odalarına sık sık girilip çıkılması (%40.90) ve hasta odalarının kalabalık olması (%37.30) olarak belirlenmiştir. Sonuç: Araştırmadan elde edilen sonuçlar doğrultusunda sağlık ekibinin hasaların uyku düzenlerini etkileyen etmenleri dikkate alarak tedavi ve bakıma yönelik girişimleri planlamaları önerilmiştir

131 HS 03 Canlı vericiden karaciğer nakli için hastaneye yatırılan hastanın ameliyat öncesi dönemde hemşirelik tanıları ve bakımı: Bir vaka çalışması Tuğba Altuntaş Yıldız, Melek Serpil Talas, Evrim Bolat Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ebelik Bölümü, Ankara Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi, Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği, Ankara 3 Ankara Üniversitesi İbn-i Sina Hastanesi, Transplantasyon Servisi, Ankara GİRİŞ: Karaciğer nakli, akut karaciğer hastalığında ve tüm tıbbi tedavilere rağmen düzelmeyen kronik karaciğer hastalıklarında önerilen tek tedavi yöntemidir. Karaciğer nakli öncesinde hastanın hazırlığı perioperatif bakımın en hayati dönemidir ve hemşirelik ekibinin rolleri tedavinin başarısını belirleyebilmektedir. AMAÇ: Bu vaka çalışması, kronik karaciğer hastalığı nedeniyle karaciğer nakli uygulanacak bir hastada, hemşirelik tanılarına dayalı olarak hemşirelik bakım sürecini sistematik olarak anlatmak amacıyla yapılmıştır. OLGU: 5 yaşındaki bayan hastaya 7 yıl önce yapılan diş tedavisi sırasında Hepatit C virüsüne sekonder karaciğer sirozu tanısı konuldu. 4 ay önce karında şişlik, nefes darlığı ve sarılık artışı şikâyetleriyle üniversite hastanesine başvuran hastaya, karaciğer nakli yapılmasına karar verildi. Hastanın oğlu verici olmak için gönüllü oldu ve her ikisi de de gastroenteroloji servisine yatırıldı. Nakil hazırlıkları hastanenin karaciğer nakli için hazırlık protokolüne göre yapıldı de alıcı ve donör hastanenin transplantasyon kliniğine yatırıldı. METOD: Hastanın verileri, hastanenin karaciğer nakli fiziksel değerlendirme protokolüne ve Henderson ın Günlük Yaşam Aktiviteleri-Fiziksel Tanılama Formu na göre toplandı. BULGULAR: Yapılan fiziksel değerlendirmelerde hastanın BMI i 38 kg/m idi ve abdomende asit, ikterik-kaşıntılı cilt, alt ekstremitelerde yaygın ödem, ateş, peritonit, diyare, hipotansiyon vardı. Hastanın karaciğer fonksiyon testleri, kanamapıhtılaşma zamanı, C-reaktif proteini yüksek, tam kan değerleri düşüktü. TEDAVİ VE BAKIM: Tıbbi tedavisinde antibiyotikler, bronkodilatörler, mide koruyucular, düşük molekül ağırlıklı heparin, albümin ve izotonik NaCl vardı ve idrar kateterizasyonu uygulandı. Hastanın preoperatif dönemdeki hemşirelik tanıları; dispne, enfeksiyon, dolaşımda sıvı volüm eksikliği, gereksinimden az beslenme, elektrolit dengesizliği riski, kanama riski, cilt ve oral mukoza bütünlüğünde bozulma riski, düşme ve travma riski, aktivite intoleransı, ağrı, inefektif korunma, belirsizlik, ölüm korkusu, anksiyete, yorgunluk, düşme riski, beden imajında bozulma idi. Hastanın nakil tarihi enfeksiyon nedeniyle bir hafta ertelendi. Hastanın hemşirelik bakımı bu tanılara göre gerçekleştirildi. SONUÇ: Bu vaka sunumunun; karaciğer nakli öncesi dönemdeki bir hastada tedavi, bakım ve izlemlerin planlı bir programla yapılmasını sağlayan hemşirelik rollerinin daha açık hale gelmesini sağladığını düşünüyoruz. HS 04 Pankreatikoduodenektomi operasyonu - Olgu sunumu Senem Güneş, Türker Acehan Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Periampuller tümörler, pankreas başı, ampulla vateri, distal safra kanalı ve duodenum tümörlerinden oluşmaktadır. Genel olarak kötü seyirli bu tümörler arasında ampulla ve duodenum kanserleri, distal safra kanalı ve pankreas kanserlerine göre daha iyi prognoza sahiptir. Periampuller tümörler içinde en sık görülen ve en kötü prognoza sahip olan pankreas kanserleridir. Rezeksiyon yapılamayan lokal ileri hastalarda ortanca sağ kalım 8- ayken, metastatik hastalıkta sadece 3-6 ay kadardır. Pankreatikoduodenektomi (Whipple ameliyatı) pankreas ve periampuller kanserlerin tek potansiyel küratif tedavi seçeneğidir(). Amaç:Bu olguda karın ağrısı ve kilo kaybı şikayetleriyle Pankreas CA. tanısı alan ve Pankreatikoduodenektomi (Whipple ameliyatı) uygulanan 49 yaşındaki erkek hastaya bütüncül hemşirelik ilkeleri kapsamında planlanıp uygulanan hemşirelik bakımının sunulması amaçlanmıştır

132 OLGU: 49 yaşında erkek hasta karın ağrısı ve kilo kaybı şikayetleriyle acil servise başvurmuştur. Hastanın rutin kan tahlilleri ve görüntülemeleri yapıldı. Kan tahlillerindeki karaciğer fonksiyon testlerindeki anormal yükseklik ve görüntülemeleri sonucu Hepatopankreatobiliyer Cerrahi Polikliniği konsultasyonu istenerek hasta ileri tetkik ve tedavi amacıyla HPB Cerrahi servisine yatırıldı. Servise yatışı yapılan hastadan rutin kan tahlilleri tekrarlandı. Hastanın alınan biyokimyasında karaciğer fonksiyon testleri ve bilirübin değerlerinde artış, tümör markerlarinda artış gözlendi. Hepatit markerları negatiftir. Yapılan tüm batın ultrasonu, MRCP, tüm batın tomografisi ve ERCP işlemleri sonucu hastaya Pankreas CA tanısı konularak opere edilmek üzere hastanın ameliyat öncesi hazırlıkları başlatıldı. 8//04 tarihinde ameliyatı planlanan hastaya Whipple operasyonu (splenektomi, total pankreatektomi ve duodenektomi) uygulandı. Sonuç. PD yüksek morbidite ve mortalite oranlarına rağmen periampuller kanserlerin tek etkili tedavisi olmaya devam etmektedir. Cerrahi mortalite oranlarında düşüş PD deneyiminin artmasıyla ilişkili olabilir. PD operasyonu yapılan hastalarda hemşirelik bakımı hastanın kliniğe başvurmasından başlayıp taburculuğundan evde bakımını da kapsayan uzun bir süreci kapsar. Ameliyat öncesi dönemde hasta ve ailesinin bilgilendirilmesi ve hazırlıkların eksiksiz olarak yapılması ameliyat sonrası komplikasyonların oluşmasını engeller ya da en aza indirger. Bu süreçte hataya etkin ve nitelikli hemşirelik bakımı bütüncül yaklaşımla uygulanması son derece önemlidir. HS 05 Koledok eksplorasyonu ve koledokoduodonestomi operasyonu - Olgu sunumu Senem Güneş, Cüneyt Akyüz, Cemalettin Kaan Mansıroğlu Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Biliyer obstrüksiyonun etyolojisinde safra taşları, benign striktürler ve tümörler en sık karşılaşılan patolojilerdir. Safra taşları büyüklükleri ve sayıları ile orantılı olarak safra yollarında parsiyel obstrüksiyona neden olurlar. Koledokun cm. nin üzerinde olduğu olgularla, koledokta multipl taşların bulunduğu olgularda, duktal klerens yetersiz olduğundan, endoskopik veya cerrahi drenaj işlemlerinin uygulanması gerekmektedir. Serbest safra drenajı sağlamak için endoskopik girişimlerin yanı sıra en sık latero-lateral koledokoduodenostomi ve transduodenal sfinkteroplasti ameliyatları yapılmaktadır. Ayrıca koledok T tüp drenajı da biliyer dekompresyon amacı ile uygulanabilmektedir. Amaç: Koledok eksplorasyonu ve kolekoduodonestomi hepatopankreatobiliyer cerrahi girişimlerin içerisinde önemli bir yer tutar. Koledok eksplorasyonu ve kolekoduodonestomi cerrahi girişimi uygulanan hastalara verilen hemşirelik bakımı ameliyat öncesi dönemden başlayıp hastanın taburculuğuna kadar devam eden uzun bir süreci kapsar. Hasta da ameliyat sonrası dönemde komplikasyon gelişmemesiyle hastaya verilen etkin ve nitelikli hemşirelik bakımı arasında güçlü bir ilişki vardır. OLGU: 8 yaşında kadın hasta karın ağrısı ve sarılık şikayeti ile hastanemize başvuruyor. İleri tetkik ve tedavi amaçlı servisimize yatışı yapılan hastanın fizik muayenede sağ üst kadranda ağrı ve ikterik görünüm dışında bulgu mevcut değil. Geçirilmiş operasyon öyküsü bulunmayan hastada hipertansiyon dışında herhangi bir kronik hastalık bulunmamaktadır. Sonuç: Laparoskopik koledok eksplorasyonu, koledok taşlarının tedavi protokolünde giderek artan oranda kullanılan bir yöntem haline gelmiştir. Bu yöntem bazı hastalarda rekürrens sıklığını azaltmak için definitif bilier drenaj yöntemlerinin uygulanmasına aday hale gelmektedir. Laparoskopik koledokoduodenostomi; koledok taşları ve malign bilier obstrüksiyonlarda bypass amacıyla kullanılmaktadır. HS 06 Açık ve laparoskopik cerrahiyöntem uygulanan karaciğer kist hidatik tanılı olguların karşılaştırılması ve hemşirelik bakımı Senem Güneş, Ahmet Cem Esmer, Cemalettin Kaan Mansıroğlu Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Karaciğer kist hidatikleri tedavisinde temel prensipler, hastalığa sebep olan parazitin ara konak formunun öldürülmesi ve/veya vücuttan uzaklaştırılması, kistin yol açabileceği komplikasyonların önlenmesi boşaltılması ve sorunsuz kapanmasının sağlanmasıdır. İdeal tedavi hem hastalığın iyileştirilmesini tam olarak sağlamalı, hem de morbidite;mortalitesi minimal olmalıdır. Dezenfeksiyon amacı ile kullanılan skolosidal solüsyonların istenmeyen etkilerinin başında anaflaksi, toksisite ve sklerozan kolanjit, tercihlerde rol oynayan en önemli etkenlerdir. Hidatik - 3 -

133 hastalığın medikal, cerrahi ve perkütan tedavi olarak 3 ana tedavi yöntemi vardır(,). Amaç: Bu çalışmada karaciğer kist hidatik hastalığı olan olguların cerrahi yöntemle tedavisine karar verilmiş olup, olgunun birincisine açık cerrahi girişim ikincisine ise laparoskopik cerrahi girişim uygulanmıştır. Çalışmadaki amacımız iki olgu arasındaki ameliyat sonrası dönemde yaşanılan sorunları karşılaştırmak ve uygulanan hemşirelik bakımındaki farklılıkları değerlendirmektir. Olgu. 43 yaşında kadın hasta karın ağrısı şikayeti ile hastanemize başvurmuştur. İleri tetkik ve tedavi amaçlı servisimize yatışı yapılımıştır. Hastanın rutin alınan kan tahlillerinde (hemogram ve biyokimya değerlerinde) problem yoktur. Hastanın kronik hastalık öyküsü olmayıp geçmişte operasyon öyküsü mevcut değildir.üst batın MR: Kc sağ lobu belirgin tutan yaklaşık *3 cm içerisinde membranlara ait olduğu düşünülen görünüm izlenen kistik lezyon.izlenen hastaya açık cerrahi girişim uygulandı ve hasta ameliyat sonrası 5. günde taburcu edildi. Olgu : 5 yaşında erkek hasta hasta karın ağrısı şikayeti ile hastanemize başvuruyor. İleri tetkik ve tedavi amaçlı servisimize yatışı yapılıyor. Hastanın rutin alınan kan tahlillerinde (hemogram ve biyokimya değerlerinde) problem yoktur. Hastanın kronik hastalık öyküsü olmayıp geçmişte operasyon öyküsü mevcut değildir. hastaya kapalı cerrahi girişim uygulandı ve ameliyat sonrası. günde hasta taburcu edildi. Sonuç. Kist hidatik hastalığı halen bölgemiz ve ülkemiz için yaygın bir sağlık sorunu olarak önemini korumaktadır(3). Açık ve laparoskopik cerrahi girişim uygulanan hastaların ameliyat sonrası yaşadıkları sorunlar ve komplikasyonlar farklı olmaktadır. Ameliyat sonrası dönemi en az komplikasyonla ya da komplikasyonsuz geçirme de etkin ve nitelikli hemşirelik bakımının önemi oldukça büyüktür. HS 07 Kolesistolityazis, kolesistektomi ve kolesistektominin komplikasyonları Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cemalettin Kaan Mansıroğlu, Cüneyt Akyüz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Amerika Birleşik Devletlerinde (ABD) erişkinlerin %5-0 sinde safra taşı olduğu, yılda den fazla kolesistektomi yapılmakta olduğu saptanmıştır. Tüm dünya insanlarının i%6-0 sinde safra taşı olduğu, kadınlarda erkeklere oranla kat fazla görüldüğü tahmin edilmektedir (,). Laparoskopik kolesistektomi (LK) günümüzde genel cerrahi kliniklerinde en sık uygulanan ameliyatlardan biridir. İlk defa laparoskopik girişim 987 yılında Fransa dan Philippe Mouret tarafından gerçekleştirilmiştir(4). Ülkemizde de 990 yılında Prof. Dr. Ergün Göney in İstanbul SSK Okmeydanı Hastanesi nde ilk kez gerçekleştirdiği laparoskopik kolesistektomi yöntemi halen başarıyla uygulanmaktadır (5). Amaç: Bu çalışma günümüzde cerrahi kliniklerinde en sık uygulanan kolesistektomi ameliyatı ve ameliyat sırası ve sonrasında oluşabilecek komplikasyonlar hakkında bilgi edinme amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Literatür araması yapılarak, kolesistektomi ve komplikasyonları ile ilgili verileri incelenmiştir. BULGULAR: Kolesistolityazis sıklığının, erkeklerde %0, kadınlarda %30 gibi yüksek oranda olduğunu bildiren çalışmalar vardır (9). Amerika Birleşik Devletleri nde (ABD) erişkinlerin %5-0 sinde, tüm dünya insanlarının %6-0 sinde safra kesesi ta- şı olduğu tahmin edilmektedir. Kadınlarda erkeklere oranla iki kat daha sık görülür. Her ne kadar laparoskopik kolesistektomi açık ameliyatın yerini almışsa da %0-30 hastada halen açık ameliyat yapılmaktadır. 5 yıllık verileri değerlendiren bir çalışmada hastaların %74 üne laparoskopik kolesistektomi, %6 sına açık ameliyat yapılmış; laparoskopik cerrahi uygulanan hastaların %5.7 sinde açık ameliyata geçilmek zorunda kalınmıştır(). Sonuç: kolesistolityazis sık görülen, morbidite ve mortaliteye neden olabilen bir hastalıktır. Seçkin tedavisi laparoskopik kolesistektomidir. Laparoskopik kolesistektomi elektif kolelitiyazis olgularında olduğu gibi, akut kolesistit olgularında da açık cerrahiye oranla güvenli bir alternatiftir. Laparoskopik teknik düşük komplikasyon oranına olup hastaya daha konforlu bir post operatif dönem sunsa da ameliyat sırası ve ameliyat sonrası dönemde hemşirelik bakım ve takibini gerektiren önemli noktalar unutulmamalıdır. Hastada ameliyat sırası ve ameliyat sonrası dönemde dengeli genel anestezi, kontrollü solunum, dikkatli pozisyon verme, peroperatif monitorizasyon ve özellikle CO insüflasyonu süresince dikkatli gözlem ve değerlendirme hemşirelik bakımının en önemli ayrıntılarıdır

134 HS 08 Akut pankreatit ve hemşirelik bakımı Senem Güneş, Cemalettin Kaan Mansıroğlu, Ahmet Cem Esmer, Mehmet Can Aydın Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Akut pankreatit, pankreasta normalde inaktif halde bulunan sindirim enzimlerinin herhangi bir etyolojik faktörle aktif hale geçerek pankreas dokularını sindirmesi ve buna karşı yaygın bir inflamasyonun gelişmesi ile karekterize; organizmada lokal, bölgesel ve sistemik yansımalara, komplikasyonlara yol açan bir klinik tablodur (). Amaç: Bu çalışma akut pankreatitte etiyoloji, tedavi yöntemleri ve hemşirelik bakımının önemini vurgulamak amacıyla yapıldı. gereç ve yöntem: literatür taraması yapılarak akut pankreatit ile ilgili veriler incelenmiştir. BULGULAR: 99 yılında Atlanta da pankreatit alanında uzman bir grup hekim, klinik temele dayalı olarak pankreatit klasifikasyonunu geliştirmek üzere toplanmıştır. Bu sempozyuma göre AP tanısı, 3 kriterden sinin varlığı ile konulmaktadır. Bu kriterler; tipik karın ağrısı, serum amilaz veya lipaz seviyelerinin normalin en az 3 katı yükselmesi, USG veya BT de AP nin gösterilmesidir (5). AP nin etyolojisinde batı toplumları ile ülkemizde farklılıklar görülmektedir. Batı topluklarında biler nedenler ve alkol hemen hemen eşit oranda etyolojiden sorumlu iken ülkemizde bilier nedenler daha ön plana çıkmaktadır.(5). Biliyer AP de son yıllarda yapılan çalışmalarda AP nin akut atağın iyileşmesini takiben kolesistektomi yapılması tavsiye edilmektedir. Yaşlı hastalarda ek patolojilerin mevcudiyeti nedeniyle ameliyat riskinin yüksek olduğu durumlarda endoskopik sfinkterotomi alternatif yöntemdir(5). Literatürde AP lerin %80-85 kadarı hafif pankreatit iken, %5-0 si ağır pankreatit olarak görülmektedir(5). Sonuç: Sonuç olarak akut pankreatit şiddetli ve hafif olarak iki ayrı klinik seyir göstermektedir. Tedavi hastalığın şiddeti ve etyolojik faktörlere göre değişiklik göstmektedir. Bilier pankreatitli hastalarda erken dönemde rekürrensin yüksek olduğu bilinmektedir. Yaşlı veya komorbid hastalığı olanlarda ERCP ile sfinkterotomi ve diğer hastalarda aynı yatışta uygulanan kolesistektomi rekürrensi önlemede güvenli ve etkili yöntemlerdir. Akut pankreatitin tedavisinde hastaya verilen hemşirelik bakımı son derece önemlidir. Hastanın yaşam bulgularının düzenli aralıklarla takip edilip ve kaydının tutulması, aldığı ve çıkardığı sıvı takibinin düzenli olarak yapılması, ağrı şiddetinin değerlendirilmesi, normal solunumun sürdürülmesi bütüncül hemşirelik ilkeleri kapsamında etkin ve nitelikli bakım ile mümkün olup hasta da oluşabilecek komplikasyonların önlenmesinde son derece önemlidir. HS 09 Whipple ameliyatı yapılan hastada roy adaptasyon modeline dayalı hemşirelik bakımı: Olgu sunumu Selcan Dündar, Zehra Tatlı Gürgen, Dilek Çeçen, Nebile Özdemir Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Genel Cerrahi AD, Organ Nakli Merkezi Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Cerrahi Hemşireliği AD, 43 yaşında daha önce bilinen bir hastalığı olmayan kadın hasta 4 ay önce sırta vuran mide ağrısı, sarılık,bulantı/kusma sebebi ile hastaneye başvurmuş, alınan kan tetkikinde amilaz,lipaz düzeyleri yüksek bulunmuş, MR, PET/CT tetkiki ve doku tanısı uygun görülmüştür. Hastadan alınan patalojide solid psödopopillerneoplazi tespit edilmiştir. Hastanın tıbbi tanı süreci tamamlandıktan sonra hasta whipple ameliyatına alınmıştır. Olguya Sister Callista Roy tarafından geliştirilen Roy Adaptasyon Modeli ve NANDA Hemşirelik Tanılarına göre bakım planlanmış ve uygulanmıştır. Roy Adaptasyon Modeli ne göre hemşire, çevresel uyaranlarla mücadele ederek odak ve/veya etkileyen uyaranların etkisinin azaltılmasını veya kaldırılmasını sağlayan kişidir. Hemşire hastanın uyumunu kolaylaştırmak için bireyin sağlık ve hastalık durumunu tanımalı, bu durum ile baş edebilme mekanizmalarının etkinliğini değerlendirebilmeli ve gerekli hemşirelik girişimlerini bu bilgiler ışığında planlayarak uygulamalıdır. Roy dört adaptif biçim tanımlamıştır, Roy Adaptasyon Modeline göre konulan hemşirelik tanıları;. Fizyolojik Alan için konulan tanılar; Beden Gereksiniminden Az Beslenme, Bulantı-Kusma, Hava Yollarının Açıklığının Sağlanması ve Sürdürülmesi, Ağrı, Enfeksiyon Riski, Benlik Kavram Alanı için konulan tanılar; Anksiyete, Beden İmajında Bozulma, Ruhsal Sıkıntı-çöküntü 3. Rol Fonksiyon Alanı için konulan tanılar; Rol Performansında Değişiklik,

135 4. Karşılıklı Bağlılık Alanına İlişkin Saptanan Sorunlar için konulan tanılar; Cinsel Yaşamda Değişiklik Riskidir. Olgumuzun hastanede yatış süresi 8 gündür. Roy Adaptasyon Modeline göre bakımı planlanıp, uygulanan bireyde Beden Gereksiniminden Az Beslenme tanısı alan bireyin,8 gün sonunda yemek saatlerinde bulantı/kusma olmadan yeteri kadar yemek yediği, ağrısının geçtiği, solunum ritminin düzenli olduğu, sarılığının belirgin azaldığı, kendine güveninin geldiğini ifade ettiği, mümkün olduğunca kendi kendine bakabilir hale geldiği görülmüştür. Pankreas kanseri tanısı almış bireyde Roy Adaptasyon Modeliyle verilen hemşirelik bakımının olumlu sonuçlar yarattığı görülmektedir. Hemşirelik modellerinin klinik hemşiresi tarafından kullanımının arttırılması önerilmektedir. HS 0 Güncel karaciğer cerrahisinde hemşirenin rolü Seda Öztürk İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi AD, İstanbul GİRİŞ: Karaciğer kanserleri, organın kendi dokusundan çıkan kötü huylu tümörlerdir. Bunların içinde en sık görüleni hepatoselüler karsinomdur ve olguların yaklaşık %90 ını oluşturur. Geriye kalan olgular ise çoğunlukla karaciğer içindeki safra yollarından köken alan kolanjiyoselüler karsinom adı verilen tümörlerdir. Karaciğer tümörlerinde cerrahi endikasyonuna tümörün evresi çapı,lokalizasyonu, sınırları,metastazları, portal veya hepatik tututlumlarına göre karar verilir. Ameliyata karar verildikten sonra cerrahi ekip preop hazırlıklara başlar.hastanın ameliyathaneye alınmasından itibaren sucrap ve sirküle hemşire vaka hazırlıklarına başlar. Hasta ameliyat masasına alındıktan sonra sirküle ve sucrap hemşire steril bohça ve cerrahi setlerini uygun masa düzeninde açar. Karaciğer ameliyatlarında hastaya uygun olan supin pozisyon verilir. Hasta steril örtülerle örtülür. Personel ve sirküle hemşire karaciğer ekartörünün montajını yapar. Tüm alet ve spanç sayımları yapılır. Hepatobiliyer cerrahide kullanılan ters L insizyon ile cerrahi operasyona başlanır. İşlemin tipine göre gerekli malzemeler steril masaya alınır. Hepatobiliyer bölgenin kanama açısından riskli bir bölge olması sebebiyle kanama kontrolünü sağlayacak tüm ekipmanlar hazır olmalıdır. Burada cerrahi hemşiresinin deneyimi vakaya olan hakimiyeti önemlidir. Olusabilecek vasküler yaralanmalarda olabilecek komplikasyonları önceden görüp cok hızlı enstrümante edebilmelidir. Bu sebeple cerrahi hemşire,cerrahı ve cerrahi alanı çok iyi takip etmelidir. AMAÇ: Bu çalışma kliniğimizde gerçekleştirilen karaciğer cerrahisini gözden geçirmek,hemşirelik deneyimlerimizi paylaşmak amacıyla yapılmıştır. GEREÇ VE YÖNTEMLER: Çalışma alanımız Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesi genel cerrahi anabilimdalı ameliyathanesi. Materyal konumuz yapmış olduğumuz karaciğer,pankreas,safra kesesi ameliyatlarıdır. BULGULAR: Dünyada kanser olguların hızla artışı hepatobiliyer tümörlerinde artışını beraberinde getirmiştir.hepatobiliyer karcinomlar (HCC) %90, kolanjiyoselüler karsinomlar (CCC) %0 oranında görülmektedir. Ortalama görülme yaşı 50-60, erkeklerde 4-9 kat daha fazla görülür. SONUÇ: Karaciğer cerrahisinde deneyimlerin artması ile daha güvenli bir cerrahi uygulanabilecek. cerrahi hemşirenin deneyimli olması vakada oluşabilecek komplikasyonların minimuma inmesinde etkili olacaktır. Yapılan işlemin kalitesini artıracaktır. HS Pankreas kanseri ve hemşirelik bakımı Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk, Nilay Baz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş:Periampüller bölge kanserleri, gastrointestinal sistemin en ölümcül kanserleri olarak kabul edilir. Bunun sebeplerinden bazıları bu tip kanserlerin erken ve hızlı yayılımı, geç tanı alması ve tam bir sistemik tedavinin henüz belirlenememiş olmasıdır (). Periampuller tümörler, pankreas başı, ampulla vateri, distal safra kanalı ve duodenum tümörlerinden oluşmaktadır

136 Amaç: Bu çalışma pankreas kanserleri ve pankreas kanserlerinde hemşirelik bakımının öneminin vurgulanması amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Literatür taraması yapılarak pankreas kanserleri ve pankreas kanserlerinde hemşirelik bakımının önemi ile ilgili veriler toplanmıştır. BULGULAR: Periampuller tümörler içinde en sık görülen ve en kötü prognoza sahip olan pankreas kanserleridir. Rezeksiyon yapılamayan lokal ileri hastalarda ortanca sağ kalım 8- ayken, metastatik hastalıkta sadece 3-6 ay kadardır. Pankreatikoduodenektomi (Whipple ameliyatı) pankreasve periampuller kanserlerin tek potansiyel küratiftedavi seçeneğidir. ). Pankreas kanseri Dünya genelinde giderek artmaktadır. Gelişmiş ülkelerde görülme sıklığı son 40 yılda iki üç kat artmıştır. Amerika Birleşik Devletleri (ABD) nde pankreas kanserleri kanser ölümleri arasında beşinci sıradadır. Yaşla birlikte artar ve en çok li yaşlar arasında ortaya çıkar(3). Etiyolojisinde; sigara, endüstriyel kimyasallara ve zehirli maddelere maruz kalma, fazla miktarda yağ ve et tüketimi pankreas kanseriyle ilişkilendirilir. Ancak rolleri tam olarak bilinmemektedir. Sigara kullanımı arttıkça pankreas kanseri riski artar. Diabetes mellitus, kronik pankreatit ve kalıtımsal pankreatit de pankreas kanseri ile ilişkilendirilir. Pankreas kanseri diğer kanserlerin metastazından da kaynaklanabilir(3). Patolfizyolojisi; kanser pankreasın baş, gövde veya kuyruk herhangi bir kısmında ortaya çıkabilir. Hemşirelik Bakımı; cerrahi öncesi ve sonrası bakımın amacı, komplikasyonları önleme ve hastanın mümkün olduğunca rahat bir yaşama ulaşması ve bunu sürdürmesini sağlamaktır. Sonuç: Pankreas kanseri tanısı alan hastaların bakımında hemşirelerin tanılama aşamasından yaşamın son günlerine kadar bütüncül yaklaşımla sistematik bir bakım vermesi gerekmektedir. Verilen bakımın amaçları hastanın yaşam kalitesini yükseltmek, komplikasyonları önlemek, komplikasyonlara neden olabilecek durumları erken dönemde tanılamak; hasta ve ailesine hastanın bağımsız fonksiyonlarını evde de sürdürmesini sağlayacak şekilde taburculuk eğitimi vermektir. HS Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi ve hemşirelik bakımı Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cemalettin Kaan Mansıroğlu, Cüneyt Akyüz, Nilay Baz, Nadi Nazım Öztürk Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş. Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi, safra yolu ve pankreas hastalıkları tanı ve tedavisinde yaygın biçimde kullanılmaktadır(). ERCP ile karaciğer, safra yolları ve pankreas hastalıklarının tanı ve tedavisinde çok önemli gelişmeler sağlanmıştır.. ERCP acil uygulanması ile hayat kurtaran, tedavi yöntemi olarak cerrahiden daha az morbiditesi olan ve giderek uygulama ve başarı oranı artan bir yöntemdir. ERCP sonrası hastanın takibi çok önemlidir. İşlem sırasında oluşan ya da daha sonra gelişen bir komplikasyon için gerekli önlemlerin alınması mutlak gereklidir(). Amaç: Bu çalışma ERKP işlemi komplikasyonları ve işlem öncesi, sırası ve sonrasında hemşirelik bakımının öneminin vurgulanması amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: literatür taraması yapılarak, ERKP işlemi sonrası oluşan komplikasyonlarla ilgili veriler incelenmiştir. BULGULAR: Endoskopun travmatik geçişine bağlı kanama ve perforasyon, işlem sırasında kullan lan ilaçlara bağlı yan etkiler, kardiyopulmoner olaylar, oksijen desatürasyonu gibi tüm endoskopik prosedürlerde karşılaşılabilecek komplikasyonlar non-spesifik komplikasyonlard r. Pankreatit, sepsis, kolanjit, endoskopik sfinkterotomiye bağlı kanama ve perforasyon spesifik komplikasyonlardır. 987 ve 003 yılları arasında 6885 hastayı içeren toplam çalışmanın değerlendirilmesinde; 54 (%6.85 ) hastada spesifik komplikasyon ve 55 (%0.33) hastada ölüm görülmüştür (3). Yine 75 hastayı içeren prospektif bir çalışmada komplikasyon ve ölüm oranları benzer olarak bildirilmiştir (3). Non spesifik komplikasyonların 73 hastada (%.33) non spesifik komplikasyon görülmüş olup 7 hasta (%0.87) ölüm rapor edilmiştir (3). Sonuç:ERKP işlemi spesifik ve non spesik komplikasyonları olan invaziv görüntüleme yöntemidir. ERCP işlemi günü birlik cerrahi girişim uygulamalarını arasında yer alır. Bu nedenle işlem öncesi hasta hazırlıklarının ve hemşirelik bakımının eksiksiz olması işlem sırasında ve işlem sonrasında oluşabilecek komplikasyonların önlenmesinde son derece önemlidir. Hemşirelerin bu gerçeği dikkate alarak işlem öncesi hastayı değerlendirme, hasta ve ailesini bilgilendirme ve hastayı işleme hazırlama sürecinde etkin rol ve sorumluluklarını yerine getirerek işlem sırası ve sonrasında oluşabilecek komplikasyonları önleme ya da en aza indirgemede ki rol ve sorumluluklarının farkında olmaları ve buna uygun hemşirelik bakımı uygulanmalıdır

137 - 37 -

138 HP-0 Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi (ERCP) yöntemi ile koledoktan fasciola hepatika ekstirpasyonu Senem Güneş, Cemalettin Kaan Mansıroğlu Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi (ERCP), duodenoskop ve röntgen ışınları yardımıyla, kontrast madde verilerek pankreas, safra kesesi ve karaciğerin drenajını sağlayan kanalların görüntülenmesi yöntemidir. Endoskopik olarak ampulla vateri görüntülenerek, safra kanalları ve pankreas kanalı kanülize edilir. Bu yöntem, endoskopik sfinkteretomi, koledok taş ekstraksiyonu, malign ve benign biliyer darlıklarda stent uygulaması, submukozal polip ve kitle çıkarılması yanında biyopsi alınması amacıyla kullanılmaktadır. Amaç: Endoskopik Retrograd Kolanjio Pankreotografi (ERCP) safra yolları ve pankreas hastalıklarının tanı ve tedavisinde kullanılan, invaziv bir girişimdir. ERCP uygulanan hastalara işlem öncesi ve sonrasında uygulanacak hazırlık, takip ve tedavide hemşirelik bakımı oldukça büyük önem taşımaktadır. Özellikle tedavi edici ERCP sonrası çeşitli komplikasyonlar gelişebilmektedir. Komplikasyon gelişmiş ya da olası komplikasyon beklentisi olan hastalarda hemşirenin yakın takibi ve bakımı gereklidir. OLGU: 6 yaşında kadın hasta karın ağrısı şikayeti ile hastanemize başvuruyor. İleri tetkik ve tedavi amaçlı servisimize yatırılıyor. Hastanın fizik muayenesinde sağ üst kadranda ağrı dışında bulgu mevcut değil. Hastanın kronik hastalık öyküsü olmayıp uzun süre önce yapılmış kolesistektomi öyküsü mevcuttur. Sonuç:Bilier trakta ait paraziter hastalıklar sıklıkla tropikal bölgelerde görülmekle birlikte yüksek morbidite ve mortaliteye yol açmaktadır. Ancak günümüzdeki seyahat imkanlarıyla daha seyrek de olsa ılıman iklimlerde de gözlenmektedir. Parazitoza bağlı pankreatit ise nadiren görülmekle birlikte, karaciğer kistleri ve abseleri de izlenmektedir. ERCP bilier trakta ait parazitleri göstermede ve aynı zamanda tedavisinde faydalı bir yöntemdir. Mekanik ikter ve/veya kolanjit tanısıyla yapılan 3548 ERCP nin 4 ünde parazit saptanmıştır. Bu vakaların 6 sında hidatik kist, 4 ünde Fasciola hepatika ve kalan 4 ünde ise Ascaris lumbricoides saptanmıştır.tanı ve tedavisinde ERCP nin önemli yer tuttuğu bu parazit, özellikle endemik bölgelerde nonspesifik dispepsi şikayetleri bulunan kolestatik hastalarda ön tanılar arasında akla gelmelidir. HP-0 Subtotal pankreatektomi ve retroperitoneal lenf bezi diseksiyonu operasyonu uygulanan olgu sunumu - hemşirelik bakımı Senem Güneş, Cüneyt Akyüz, Mehmet Can Aydın, Cemalettin Kaan Mansıroğlu Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Periampuller tümörler, pankreas başı, ampulla Vateri, distal safra kanalı ve duodenum tümörlerinden oluşmaktadır. Genel olarak kötü seyirli bu tümörler arasında ampulla ve duodenum kanserleri, distal safra kanalı ve pankreas kanserlerinden görece daha iyi prognoza sahiptir. Periampuller tümörler içinde en sık görülen ve en kötü prognoza sahip olan pankreas kanserleridir. Rezeksiyon yapılamayan lokal ileri hastalarda ortanca sağ kalım 8- ayken, metastatik hastalıkta sadece 3-6 ay kadardır. Pankreatikoduodenektomi (Whipple ameliyatı) pankreas ve periampuller kanserlerin tek potansiyel küratif tedavi seçeneğidir(). Amaç: Bu çalışma, karaciğer fonksiyon testlerinde ve bilirubim değerlerinde artış, kaşıntı ve ciltte sarılık şikayetleri ile hastaneye başvuran ve yapılan tetkik ve görüntülemeler sonucunda Pankreas CA tanısı alan 77 yaşındaki erkek hastaya bütüncül hemşirelik ilkeleri kapsamında planlanıp uygulanan hemşirelik bakımını sunmak amacıyla yapıldı. OLGU: 77 yaşındaki erkek hasta kaşıntı ve cildinde beliren sarılık şikayetleri ile hastanemizin acil servisine başvuruyor. Hastanın bilinen hipertansiyon öyküsü mevcut olup daha önceden geçirilmiş batın operasyonu yoktur. Acil serviste alınan rutin kan tahlillerinde karaciğer fonksiyon testlerinde ve bilirübin değerlerinde anlamlı yükseklik olduğu saptanıyor. Bunun üzerine hastaya tetklik ve tanı amaçlı görüntülemeleri yapılan hastaya Pankreas CA tanısı konuluyor. Hasta opere edilmek üzere HPB cerrahi servisine yatırılıyor. Sonuç: Ameliyat olmak üzere hastaneye kabul edilen hastada, cerrahi yöntemlerle gerçekleştirilecek tedavinin başarısı, cerrahi teknik, bilgi, beceri kadar ameliyat öncesi hazırlık ve ameliyat sonrası hemşirelik bakımı ile uygulamalarının kusursuz olmasına bağlıdır. Pankreas kanseri tanısı alan hastaların bakımında hemşirelerin tanılama aşamasından yaşamın

139 son günlerine kadar bütüncül yaklaşımla sistematik bir bakım vermesi gerekmektedir. Verilen bakımın amaçları hastanın yaşam kalitesini yükseltmek, komplikasyonları önlemek, komplikasyonlara neden olabilecek durumları erken dönemde tanılamak; hasta ve ailesine hastanın bağımsız fonksiyonlarını evde de sürdürmesini sağlayacak şekilde taburculuk eğitimi vermektir(). Bu çalışmada karaciğer fonksiyon testlerinde ve bilirubim değerlerinde artış, kaşınt ve ciltte sarılık şikayetleri ile Pankreas CA tanısı alan 77 yaşındaki erkek hastaya bütüncül hemşirelik ilkeleri kapsamında planlanıp uygulanan hemşirelik bakımı sunulmuştur. HP-03 Tıkanma sarılıkları ve manyetik rezonans kolanjiyopankreatografi (MRKP) olgu sunumu Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Sarılık, safra yolu hastalıklarının en sık rastlanan belirtisi olup safra yolu taşları, taşa ikincil inflamasyon, periampuller tümörler ve konjenital ya da kazanılmış safra yolu darlıkları ekstrahepatik safra yolu tıkanmalarına bağlı sarılık nedenleridir. Özellikle ileri yaş grubunda tıkanma sarılığı ile başvuran hastalarda malignite olasılığı önem kazanmaktadır (,). Manyetik rezonans kolanjiyopankreatografi (MRKP) günlük pratikte sık kullanılan bir görüntüleme yöntemidir Amaç: Periampuller bölge tümörlerinin erken tanılanmasında derece önemlidir. Bu olgu sunumunda karın ağrısı, sarılık ve idrarda koyulaşma şikayetleri ile hastanemize başvuran hastanın uygun tetkik ve doğru görüntüleme yöntemlerinin mortalite ve mobidite üzerindeki olumlu etkisi vurgulanmıştır. OLGU: başvuruyor. Gerekli tetkik ve tedavilerinin yapılması amacıyla kliniğimize hastanın yatışı yapılıyor. Hastanın daha önceden geçirdiği operasyon ve herhangi ek bir hastalığı yoktur. Hastanın ön tanı için yapılan görüntülemeleri;tüm Batın USG (Safra kesesi ve lümen kalınlığı doğal,ana hepatik kanal düzeyinden koledok alt uca kadar kanal genişliği belirgin artmış(en geniş yerinde transvers çap 5 mm) MR/MRCP önerilir. MRCP ( Safra kesesi duvar kalınlığı ve içeriği doğal, İHSY (İntrahepatik Safra Yollar) santralde belirgin olmak üzere dilatedir. Koledok belirgin dilate olup en geniş yerinde 6 mm.koledok alt uçta duodenuma açıldığı düzeyden hemen önce ani şekilde sonlanmaktadır) sonucu Koledok Alt Uç TM ön tanısı konularak, kolesistektomi, Koledok rezeksiyonu ve Roux-N-Y Hepatikojejenostomi ameliyatları yapıldı. Sonuç: Sarılık, safra yolu hastalıklarının en sık rastlanan belirtisi olup safra yolu taşları, taşa ikincil inflamasyon, periampuller tümörler ve konjenital ya da kazanılmış safra yolu darlıkları ekstrahepatik safra yolu tıkanmalarına bağlı sarılık nedenleridir. Özellikle ileri yaş grubunda tıkanma sarılığı ile başvuran hastalarda malignite olasılığı önem kazanmaktadır. Periampuller bölge tümörlerinde MRKP günlük pratikte sık kullanılan bir görüntüleme yöntemidir. Sarılık, açıklanamayan karın ağrısı, kolestatik enzimlerde artış gibi bulguları olan, ultrasonografi ve bilgisayarlı tomografi ile altta yatan nedenin saptanamadığı hastalarda invaziv bir yöntem olan ERKP öncesinde sıklıkla MRKP ye başvurulmaktadır. MRKP, safra yolu anatomisini başarılı bir biçimde ortaya koyan bir görüntüleme yöntemidir. HP-04 Sleeve gastrektomi - olgu sunumu Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Obezite günümüzde dünyada özellikle gelişmiş ülkelerde en önemli sağlık problemi haline gelmiştir. Dünya Sağlık Örgütü ICD-0 da obeziteyi bir hastalık olarak tanımlamış ve Vücut Kitle İndeksi (VKİ) 8.5 kg/ m altını zayıf, VKİ kg/m arasını normal kilolu, VKİ 5-30 kg/m arasını aşırı kilolu, VKİ kg/ m arasını Grade obezite, VKİ kg/m arasını Grade obezite ve VKİ 40 kg/m ve üstünü ise Grade 3 obezite olarak sınıflandırmıştır. Amerika Birleşik Devletleri nde (ABD) kadınların %33. sinin, erkeklerin ise % 7.6 sının VKİ 30 kg/m ve üzerindedir. Pek çok ülkede Grade 3 obeziteden etkilenmiş kişi sayısı milyonlara dayanmıştır. Genel olarak obezitedeki artışın ötesinde, grade 3 obezitenin artış hızı, grade ve obezitedeki artış hızına göre çok daha fazla olduğu, 986 dan 000 yılına kadar grade 3 obezitenin 4 kat arttığı gösterilmiştir(). Amaç: Bu olguda aşırı kilolu olma şikayetiyle kliniğimize başvuran 36 yaşındaki erkek hastaya bütüncül hemşirelik ilkeleri kapsamında planlanıp uygulanan bakım ve takip sunuldu. OLGU: 36 yaşındaki erkek hasta aşırı kilolu olma şikayetleri ile kliniğimize başvurdu hastaya gerekli tetkikler yapıldıktan

140 sonra cerrahi operasyona uygun bir aday olduğuna karar verilerek Sleeve Gastrektomi operasyonu amacıyla kliniğimize yatışı yapıldı. Hastanın bilinen hipertansiyon ve tip diyabetus mellitus hastalıkları mevcuttu. 80 cm boyunda ve 57 kg olan hastanın VKİ i kg/m dir. Literatürle uyumlu olarak grade 3 olarak değerlendirilen hasta 5/07/04 tarihinde opere edildi. Oral alımı tolere eden gaz ve gaita deşarjı olan ve vital bulguları stabil olan hasta batındaki dreni çekilerek ameliyat sonrası 6. günde taburcu edildi. Sonuç:Sleeve Gastrektomi obezite cerrahisinde en sık kullanılan tedavi yöntemlerinden birdir. Cerrahiye uygun hasta seçimi cerrahi tedavinin başarısı için son derece önemlidir. Obezite cerrahisi uygulanan hastaların bakım ve takibi ameliyat öncesi dönemden başlayıp ameliyat sonrası dönemden eve taburculuklarına kadar süren uzun bir süreci kapsar. Bu süreçte bakım ve hasta takiplerinin planlı olarak yapılmasıve hastaların değerlendirilmesi çok önemlidir. HP-05 Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi sonrası pankreatit gelişen olgu sunumu Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk, Nilay Baz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: ERKP sonrası gelişen komplikasyon oranları ve sıklığı, komplikasyonların tanımı, veri toplama yöntemleri, hasta seçimi ve kullanılan tekniklere bağlı olarak değişkenlikler göstermektedir. ERKP sonrası gelişen komplikasyonların spesifik ve non-spesifik komplikasyonlar şeklinde sınıflandırılması, komplikasyonların önlenmesi veya en aza indirgenmesi açısından oldukça önemlidir Amaç: Bu olguda ERCP sonrası komplikasyon olarak pankreatit gelişen hastaya bütüncül hemşirelik ilkeleri kapsamında planlanıp uygulanan hemşirelik bakımı sunulmaktadır. OLGU: 50 yaşındaki kadın hasta ERCP işlemi sonrası işlem sonrasında pankreatit ön tanısıyla takip ve tedavi amacıyla servisimize yatırıldı. Servise yatırılan hastanın şiddetli karın ağrısı olması ve işlem sırasında yaşanılan zorluklara bağlı olarak pankreatit açısından takip edilmesi planlandı. Hastanın işlem sonrası rutin kan tahlilleri alındı. Rutin kan tahlillerinde amilaz, lipaz ve CRP değerlerinde anlamlı artış saptandı. Sonuç: ERCP işlemi günü birlik cerrahi girişim uygulamalarını arasında yer alan ve işlem sırasında ve sonrasında komplikasyonları olan zor bir işlemdir. Bu nedenle işlem öncesi hasta hazırlıklarının ve hemşirelik bakımının eksiksiz olması işlem sırasında ve işlem sonrasında oluşabilecek komplikasyonların önlenmesinde son derece önemlidir. Hemşirelerin bu gerçeği dikkate alarak işlem öncesi hastayı değerlendirme, hasta ve ailesini bilgilendirme ve hastayı işleme hazırlama sürecinde etkin rol ve sorumluluklarını yerine getirerek işlem sırası ve sonrasında oluşabilecek komplikasyonları önleme ya da en aza indirgemede ki rol ve sorumluluklarının farkında olmaları ve buna uygun hemşirelik bakımı uygulanmalıdır. HP-06 Tip diyabetin cerrahi tedavisi Olgu sunumu Senem Güneş, Dr. Mehmet Can Aydın, Dr. Cüneyt Akyüz, Dr. Nadi Nazım Öztürk, Dr. Nilay Baz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş:950 yılından beri özellikle Amerikalı Cerrahlar tarafından yapılan obezite operasyonlarından sonra zayıflayan hastalarda tip diyabetin süratle düzeldiği yada ilaç kullanımı minimal seviyede kaldığı bilinmektedir.son 5 yıldan beri hem Amerikalı hem de Avrupalı bariatrik cerrahlar hastalar obez olmasalar da (BMİ < 35 hastalar) tip diabetli ve ilaçla diabet kontrolü zor olan takibi yapılamayan olgularda obezite operasyonlarına benzer tekniklerle operasyonlar yaparak diyabetin iyileşmesinde yüz güldürücü sonuçlar almışlardır(). Amaç:Bu olgu sunumu Tip diyabeti olan hastada uygulanan cerrahi tedavi ve hemşirelik bakımını bütüncül ilkeler kapsamında planlayıp uygulamak amacıyla yapıldı. OLGU: 60 yaşında tip diyabetus mellitusu olan kadın hasta kan şekeri regülasyonunun sağlanamamış olması ve 0 yıldır tip diyabetus mellitus hastası olduğu için cerrahi tedavi amacıyla kliniğimize yatışı yapıldı. Hastanın ayrıca bilinen

141 hipertansiyon öyküsü olup başka ek bir hastalığı ve önceden geçirilmiş operasyonu mevcut değildir. Hastanın ameliyat öncesi işlem ve hazırlıkları tamamlanıp kan şekeri regülasyonu sağlanarak ameliyat hazırlıkları tamamlandıktan sonra operasyonu planlandı. Opere edilen hastanın ameliyat sonrası dönemde kan şeker takipleri ve vital bulguları stabil olup herhangi bir komplikasyon yaşanmayan hasta ameliyat sonrası 4. Günde taburculuğu planlandı. Hastaya ameliyat öncesi dönemden başlayıp taburculuk ve evde bakım süreçlerini içeren bilgi ve eğitimler hem sözlü hem de yazılı olarak verilerek taburcu edildi. Sonuç: Obezite cerrahisi günümüzde sık uygulanan cerrahi girişimlerdendir. Konuyla ilgili literatürdeki veriler incelendiğinde obezite cerrahisi uygulanan hastalarda tip diyabetus mellitusu olan hastalarda iyileşme gözlenmiştir. Konuyla ilgili literatür bilgileri incelendiğinde, bariatrik cerrahi sonrası takiplerde özellikle tip diabetik hastaların değişik cerrahi tekniklerde farklı oranlarda iyileştiğini göstermektedir. Bunun üzerine özellikle Amerika Birleşik Devletlerinde ve İtalya da BMİ 35 in altında olan Tip Diabetli hastalarda bariatrik cerrahi prosüdürleri uygulanarak yapılan ameliyatlarda % 90 a varan iyileşmeler gözlenmiştir ve neticeler yayınlanmıştır. HP-07 Periampuller bölge tümörü - olgu sunumu Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz, Nadi Nazım Öztürk, Nilay Baz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Günümüzde tanı ve tedavi olanaklarının hızla gelişmesine karşın, kanserler insan yaşamını tehdit eden başlıca sorunlardan biridir. Sindirim sistemi göz önüne alındığında, üçüncü sırada yer alan periampuller kanserlerin görülme sıklığı, son yıllarda düzenli bir artış eğilimi göstermektedir(). Amaç: bu olgu sunumu periampuller bölge tümörü tanısıyla kliniğimize yatırılan hastanın ameliyat öncesi dönemden başlayarak hastanın taburculuğundan evde bakımını kapsayan cerrahi süreçte planlanıp uygulanan hemşirelik bakımının sunulması amacıyla yapıldı. OLGU: 50 yaşında Tip II diyabeti olan erkek hasta 3 ayda bir düzenli olarak kontrollerine gidiyor ve yapılan kan tahlillerinde karaciğer enzimlerinin normalden yüksek değerde olduğu saptandı. Hastanın tekrarlanan kan tahlillerinde AST, ALT, ALP, GGT ve bilüribin değerlerinin yüksek olması üzerine cerrahi konsultasyonu sağlanarak cerrahi servisine sevk edildi. Yapılan USG, MRCP, ERCP ve Batın BT tetkiklerinin sonuçlarına göre hastaya Periampuller TM tanısı konuldu ve ERCP işleminde alınan biyopsi sonucu (periampuller bölge kitle; endoskopik biyopsiler- adenokarsinom ile uyumlu bulgular) ile kesinleşmiş tanı konularak hastaya Total Pankreatektomi ve Duodenektomi operasyonları yapıldı. Sonuç: Günümüzde tanı ve tedavi olanaklarının hızla gelişmesine karşın, kanserler insan yaşamını tehdit eden başlıca sorunlardan biridir. Sindirim sistemi göz önüne alındığında, üçüncü sırada yer alan periampuller kanserlerin görülme sıklığı, son yıllarda düzenli bir artış eğilimi göstermektedir. Bu tür komplike vakalarda nitelikli ve etkin hemşirelik bakımının önemi daha çok ortaya çıkmaktadır. Hemşireliğin temel amacı, bireyi bir bütün olarak ele alarak her bireyin gereksinimleri doğrultusunda bireye özgü hemşirelik bakımı vermektir. Bu amaçtan yola çıkarak bütün hastalara bireyselleştirilmiş hemşirelik bakım planı uygulanarak hem hasta gereksinimlerinin daha objektif değerlendirilmesi hem de hastanın gereksinimleri doğrultusunda geliştirilmiş olan bireyselleştirilmiş hemşirelik bakımının etkin bir şekilde planlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi sağlanmış olur. HP-08 Safra yolu yaralanmaları - Olgu sunumu Senem Güneş, Mehmet Can Aydın, Cüneyt Akyüz Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği, İstanbul Giriş: Safra yolu yaralanmaları ve darlıkları travma veya inflamasyon sonucu oluşmaktadır. En çok laparoskopik kolesistektomi (LK) sırasında oluşan travmatik safra yolu yaralanmaları görülmektedir. Daha az görülen inflamatuar darlıklara en çok pankreatitler, daha nadir olarak sklerozan kolanjit, septik kolanjit ve inflamatuar pseudotümörler sebep olmaktadır ()

142 Amaç. bu olgu laparoskopik kolesistektomi operasyonu sırasında safra yolu yaralanması olan hastada uygulanan tedavi ve hemşirelik bakımını sunmak amacıyla yapıldı. OLGU: 38 yaşındaki erkek hasta karın ağrısı idrarda koyulaşma şikayetleriyle acil servise başvuruyor. alınan rutin kan tahlilleri ve görüntülemeleri sonucu safra kesesinde taş olduğu tespit ediliyor. hastaya uygun antibiyotik tedavisi verilerek 6 hafta sonrasına ameliyat randevusu verilerek laparoskopik kolesistektomi operasyonu planlanıyor. hasta ameliyat olmak üzere kliniğimize yatırıldı. ameliyat öncesi işlem ve hazırlıkları tamamlanan hasta da laparoskopik kolesistektomi operasyonu sırasında safra yolu yaralanması olması üzerine ayrıca koledok rezeksiyonu ve heptikojejunostomi operasyonları yapıldı. sonuç: safra yolu yaralanmaları daha çok LK sırasında ortaya çıkan ve bu konuda tecrübeye sahip cerrahi ekiplerce tedavi edilmesi gereken bir hastalıktır. Eğer peroperatif tespit edilirse ve cerrahi ekip bu konuda tecrübeli ise hemen laparatomi yapılmalı ve onarım işlemi literatürde belirtildiği gibi uygulanmalıdır

143 - 43 -