Þizofrenik bozukluðun patogenezi ile ilgili

Transkript

1 Þizofrenide Beynin Geliþimsel Yetersizliði Doç. Dr. Köksal ALPTEKÝN* Þizofrenik bozukluðun patogenezi ile ilgili düþünceler son yýllarda oldukça deðiþmiþtir. Toplumu ve aileleri sorumlu tutan sosyal ve psikolojik teorilerin yerini, þizofreninin bir beyin hastalýðý olduðunu öne süren biyolojik görüþ almýþtýr. Þizofreni yapýcý anne kavramý terkedilmiþ, hastalýðý meydana getiren nedene yönelik araþtýrmalarda þizofrenisi olan hastalarýn beyinlerinde saptanan bozukluklar üzerinde daha fazla durulmuþtur. Özellikle son yýllarda Bilgisayarlý Beyin Tomografisi (BBT), Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI), Tek Foton Emisyon Komputerize Tomografi (SPECT) ve Pozitron Emisyon Tomografi (PET) gibi ileri beyin görüntüleme tekniklerinin kullanýlmasý þizofrenide çeþitli beyin yapýlarýnýn ve iþlevlerinin bozuk olduðuna iliþkin kanýtlarýn artmasýna yol açmýþtýr. Beyin Görüntüleme Teknikleri ve Beyin Anormallikleri BBT ve MRI kullanýlarak þizofrenik bozukluðu olan hastalarýn beyin yapýlarýnýn araþtýrýldýðý çalýþmalarda en sýk saptanan bulgular ventriküllerde geniþleme ve kortikal atrofidir (Chua ve McKenna 1995, Flaum ve ark. 1995, Sharma ve ark. 1998). * Dokuz Eylül Üniversitesi Týp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalý, ÝZMÝR Þizofrenili hastalarda normal kiþilere oranla daha küçük hacimli beyin ve beyincik bulunmaktadýr (Sharma ve ark. 1998). Ayrýca temporal lob hacminde küçülme (Jacobsen ve ark. 1998) ve planum temporale asimetrisinde normalin tersine dönme (Petty ve ark. 1995) þeklinde beyin anormallikleri de bulunmuþtur. Beyin araþtýrmalarýnda en sýk üzerinde durulan bir diðer önemli bölge de prefrontal kortekstir. Buchanan ve arkadaþlarý (1998), þizofrenili hastalarýn inferior prefrontal korteksteki gri cevher hacminde seçici azalmalar olduðunu göstermiþtir. Þizofrenili hastalarýn prefrontal bölgelerinde hacim azalmasý olduðu ve saptanan bu hacim azalmasý ile frontal lob iþlev düzeyini gösteren Wisconsin Kart Eþleme Testi (WKET) sonucundaki baþarýsýzlýk arasýnda paralellik bulunduðu saptanmýþtýr (Raine ve ark. 1992). Bazý araþtýrmacýlar tarafýndan þizofrenide BBT ve MRI ile saptanan ventriküler geniþleme ve kortikal atrofi gibi yapýsal anormalliklerin hastalýðýn kronikleþmesi ve kullanýlan ilaçlarýn sonucu olduðu öne sürülmüþ, ancak hastalýðýn baþlangýç dönemlerinde de benzer bulgularýn bulunduðu görülmüþtür (Bogerts ve ark. 1990, Nopoulos ve ark. 1995, Buchsbaum ve ark. 1996, Keshavan ve ark. 1998). Hastalýðýn baþlangýç döneminde ventriküler geniþleme ve kortikal atrofi gibi yapýsal anormallikler saptanmýþ olmasý, hastalýk belirtileri ortaya çýkmadan çok önce þizofrenili hasta- 81

2 ALPTEKÝN K. larýn beyinlerinde bazý bozulmalar olduðunu göstermektedir. Bu bozulmanýn baþlangýç noktasý anne karnýnda fötal beyin geliþimine dek uzanmaktadýr (Arnold 1997). Þizofrenili hastalarýn beyinlerinde görülen ventriküler geniþlemede zaman içinde deðiþme görülmemektedir (Sponheim ve ark. 1991). Ancak bir grup çalýþmacý, en azýndan bir þizofreni alt tipi olarak bazý hastalarda ventriküler geniþlemenin zamanla arttýðýný bildirmektedir (DeLisi ve ark. 1997, Nair ve ark. 1997). Þizofrenik bozukluklu hastalarda, normal kiþilere oranla artmýþ oranda cavum septum pellucidum saptanmýþtýr. Ayrýca hastalýðýn baþlangýç döneminde de varolan septum pellucidum boþluðunun geniþliði erken baþlangýçlý þizofreni hastalarýnda daha büyüktür. Septum pellucidum lateral ventriküllerin frontal boynuzlarýný ayýran üçgenimsi ince bir zardýr ve aralarýnda boþluk olan iki ince tabakadan oluþmaktadýr. Aradaki boþluk yetiþkin döneminden önce kapanma eðilimi göstermektedir. Buna karþýn normal kiþilerde de bazen bu boþluk bulunabilmektedir, ancak görülme sýklýðý belirsizdir. Bazý araþtýrmacýlar septum pellucidum boþluðunun erken dönemde oluþmuþ geliþimsel bir beyin anomalisinin göstergesi olabileceðini öne sürmektedir. Bu nedenle þizofrenisi olan hastalarda cavum septum pellucidumun normallerden sýk görülmesi, þizofrenide beyin yapýsýnýn geliþiminde bir yetersizlik olabileceði düþüncesini desteklemektedir (Degreef ve ark. 1992, DeLisi ve ark. 1993, Nopoulos ve ark. 1998). PET ve SPECT gibi beyin dolaþýmýný ve metabolizmasýný ölçen aygýtlarla yapýlan çalýþmalarda; hiç ilaç kullanmamýþ þizofrenili hastalarda, özellikle frontal bölgede belirgin olmak üzere kortikal bölgelerde yaygýn olarak beyin metabolizmasýnda ve kan akýmýnda azalma olduðu bulunmuþtur (Vita ve ark. 1995, Biver ve ark. 1995). Bu bulgu hipofrontalite olarak tanýmlanmýþtýr. Ancak kortikal bölgelerde tam karþýt sonuçlarýn alýndýðý, yani frontal kortikal alanlarda metabolizma artýðýnýn saptandýðý çalýþmalar da bulunmaktadýr (Catafau ve ark. 1994). Þizofrenide beynin iþlevselliðini araþtýran ilgi çekici çalýþmalar nöropsikolojik testlerle yapýlan etkinleþtirme (aktivasyon) çalýþmalarýdýr. Kelime üretme testi ile yapýlan araþtýrmalarda normal kiþilerde frontal bölgelerde iþlevsellikte artýþ saptanýrken, þizofrenisi olan bireylerde frontal bölgeler etkin olamamýþtýr (Yurgelun-Todd ve ark. 1996, Curtis ve ark. 1998). WKET prefrontal kortikal bölgeyi oldukça özgün bir þekilde etkinleþtiren nöropsikolojik bir testtir. WKET normal kiþilerde prefrontal bölgedeki kan akýmýný arttýrmýþtýr. Þizofrenisi olan hastalarda WKET kullanýldýðýnda ise, normallerdekine benzer prefrontal kortikal bölgelerde kan dolaþýmý artýþý ve etkinleþme saptanamamýþtýr (Catafau ve ark. 1994, Parellada ve ark. 1994, Volz, Gaser ve ark. 1997). WKET ile prefrontal bölgenin etkinleþememesi eksiklik sendrom lu (defisit sendromlu) hastalarda daha belirgindir (Tamminga ve ark. 1992). Bu araþtýrmalar þizofrenide özellikle prefrontal kortikal bölgede iþlevselliði engelleyen yapýsal bir anormallik olduðu düþüncesini desteklemektedir. Manyetik rezonans spektroskopi (MRS) ile yapýlan çalýþmalarda þizofrenili hastalarýn fosfolipid metabolizmalarý incelenmiþ, prefrontal bölgedeki metabolizma azalmasýna paralel olarak hücre zarý fosfolipid metabolizmasýnda azalma saptanmýþtýr (Stanley ve ark. 1995, Shioiri ve ark. 1997). Fosfolipid metabolizmasýndaki azalma özellikle negatif belirtili þizofren hastalarda daha belirgindir (Shioiri ve ark. 1997). Nöroleptik ilaçlarýn kullanýmý sonucu fosfolipid metabolizmasýnda artýþ meydana gelmektedir (Volz, Rzanny ve ark. 1997). Beyin Dokusu Çalýþmalarý Þizofreni hastalarýnda yapýlan otopsi incelemeleri, beyin görüntüleme araþtýrmalarýnda saptanan bulgularý doðrulamýþtýr. Buna göre þizofrenide ventriküllerde geniþleme, kortikal atrofi ve beyin dokusunda hacim ve aðýrlýk azalmasý vardýr. Limbik sistem ile kortikal ve subkortikal yapýlar arasýnda getirici (afferent) ve götürücü (efferent) baðlantýlar içeren subikulum, CA1 ve entorinal korteks gibi limbik sisteme ait yapýlarda sinir hücresi sayýsýnda azalma ve boyutlarýnda küçülme olduðu saptanmýþtýr (Benes ve ark. 1991, Arnold ve ark. 1995, Arnold 1997). Hastalarýn beyin dokularýnda saptanan bu deðiþikliklere karþýn, dejeneratif süreç belirleyicisi olan gliozis 82

3 ÞÝZOFRENÝDE BEYNÝN GELÝÞÝMSEL YETERSÝZLÝÐÝ görülmemiþtir. Gliozis, sinir hücresinin herhangi bir patoloji sonucunda süreç içinde yozlaþmasýný ve kaybolmasýný göstermektedir. Gliozis genellikle yaþamýn sonraki dönemlerine ait bir patolojiye iþaret etmektedir. Þizofreni hastalarýnýn beyninde gliosis veya benzeri glial deðiþiklikler saptanamamýþ olmasý, þizofreniden sorumlu olan hastalandýrýcý nedenlerin erken dönemlerde, doðum öncesi dönemdeki beyin geliþiminde etkin olduðunu göstermektedir. Sonuç olarak þizofreni, anne karnýnda, özellikle de hamileliðin 3-6 aylarý arasýnda beynin normal geliþimindeki yetersizlik sonucu meydana gelmektedir. Þizofreni hastalarýyla geriye dönük olarak yapýlan araþtýrmalarda, annelerinin hamileliklerinin 3-6 aylarýnda normalden daha sýk olarak influenza enfeksiyonlarýna yakalandýklarý görülmüþtür. Ayrýca hasta grubunda normalden daha yüksek oranda hamilelik sorunlarý, doðum güçlükleri, doðum komplikasyonlarý ve düþük doðum aðýrlýðý olduðu saptanmýþtýr (Wright ve ark. 1995, O'Connell ve ark. 1997). Þizofrenide geliþimsel yetersizliðin bir diðer belirtisi de, þizofrenisi olan hastalarda þizofreni belirtilerinin ortaya çýktýðý ergenlik öncesi dönemde ve çocuklukta sýk görülen bazý özelliklerdir. Þizofrenik hastalarda, özellikle de eksiklik sendromlu alt tipinde normal kiþilerden daha sýk olarak dil ve konuþma güçlükleri, zeka sorunlarý, okul baþarýsýzlýðý, sosyal iþlev yetersizliði, silik nörolojik belirtiler, motor geliþme gecikmesi olduðu bildirilmiþtir (Kelly ve ark. 1992, O'Connell ve ark. 1997, Doody ve ark. 1998). Hamileliðin 3-6 aylarý arasýnda, genç nöron hücreleri ventrikül duvarýndan korteksi oluþturacak kortikal tabakaya doðru göç etmeye baþlar. Bu göç sýrasýnda kortikal tabaka içeriden dýþarýya doðru oluþur. Her nöron tabakasý kendinden öncekini geçerek çeþitli tabakalar meydana getirir. Bu deðiþik düzeyde ve beynin deðiþik yerlerinde yer alan katmanlardaki nöronlar, sinirsel yapýnýn geliþimi süresince birbirleriyle sinaptik baðlantýlar geliþtirirler ve böylece sinir devrelerini (neuronal circuits) oluþtururlar. Þizofrenide özellikle prefrontal korteksin oluþumu sýrasýnda beyin göçünde yetersizlik olmaktadýr. Bunun sonucunda sinir hücreleri kortikal bölgenin yüzeyine ulaþamamakta, daha derin katmanlarda takýlýp yoðunlaþmaktadýr. Þizofrenili hastalarda öldükten sonra yapýlan beyin incelemelerinde, sinir hücresi yoðunluðunun derin kortikal yapýlarda yüksek olup, yüzeye yaklaþtýkça sayýca ve hacimce azaldýðý görülmüþtür (Benes ve ark. 1991). Nicotinamideadenine dinucleotide phosphate-diaphorase enzimi (NADPH-d), sinir hücresine özgün olan ve hücresel düzeyde yapýlan kimyasal tekniklerle ölçülen bir enzimdir. Bu enzim neonatal hipoksi ve iskemiden, nörodejeneratif bozukluklardan, nörotoksik etkenlerden etkilenmemektedir. Bu nedenle NADPH-d enzimi, insan beynindeki olasý geliþimsel bozukluklarýn saptanmasýnda oldukça yararlý olan bir araç olabilir. Akbarian ve arkadaþlarý (1993), þizofreni hastalarý ve normal kiþilerin beyinlerinde NADPH-d enzimini araþtýrdý. Þizofrenili hastalarýn beyinlerinde, özellikle dorsolateral prefrontal korteksin yüzeyindeki beyaz cevherde NADPH-d enzimi azalmýþ olarak bulunurken, korteksten 3 mm daha derindeki beyaz cevher alanlarýnda ise ayný enzim düzeyi normal kiþilere oranla daha yüksek saptandý. Þizofrenik bozukluklu hastalarda NADPH-d enzim düzeyinin normal kiþilere oranla azalmýþ olmasý dorsolateral prefrontal kortekste sinir hücrelerinin yeterince geliþememiþ olduðunu göstermektedir. Yeterince sinir hücresinin olmayýþý, iþlevsel sinaptik baðlantýlarýn kurulmasýný engellemektedir. Þizofrenide beynin geliþimsel bozukluðu olduðu düþüncesi son yýllarda yapýlan parvalbumin araþtýrmalarý ile de desteklenmektedir. Parvalbumin, talamustan kortikal bölgelere ulaþan sinir hücrelerinde (talamokortikal projeksiyon nöronlarý) bulunan kalsiyum baðlayýcý bir proteindir. Talamik çekirdeklerdeki GABA etkisindeki nöronlarda bulunmaz. Danos ve arkadaþlarý (1998) þizofrenik bozukluklu hastalarda, parvalbumin düzeyinde azalmalar saptadý. Bu sonuç þizofrenide, geliþimsel bir anormalliðe baðlý olarak talamus ile kortikal bölgeler arasýnda yeterli baðlantýlar geliþmediðini göstermektedir. Sonuç Þizofrenide ventriküler geniþleme ve kortikal atrofi görülmektedir. Özellikle prefrontal kortikal bölge yapýsal ve iþlevsel anormallikler göstermektedir. Þizofrenide görülen beynin yapýsal ve iþlevsel anormallikleri hastalýðýn baþlangýcýnda da vardýr. 83

4 ALPTEKÝN K. Ayrýca süreç içinde bu anormalliklerde bir deðiþiklik olmamaktadýr. Dejeneratif süreç göstergesi olan gliozisin görülmeyiþi ve beyin anormalliklerinin yaygýn ve süreç içinde deðiþmez oluþu þizofrenide geliþimsel bir bozukluðun rolü olabileceðini düþündürmektedir. Þizofrenide sinir hücrelerinin kortikal bölgenin yüzeyine dek gidememiþ olmasý ve korteksin derin katmanlarýnda yoðunlaþmýþ olmasý, geliþimsel bozukluðun kortikal yapýlarýn þekillendiði 3-6 aylar arasýndaki sinir hücreleri göçü sýrasýnda oluþtuðunu göstermektedir. Sinir hücre göçü sýrasýndaki yetmezlik özellikle prefrontal korteks ile diðer beyin bölgeleri arasýnda yeterli ve iþlevsel sinaptik baðlantýlarýn geliþmesini önlemektedir. Kortikal nöronlarda bulunan NADPH-d enzim düzeyinin prefrontal korteksin yüzeyinde azalmýþ, derin kortikal yapýlarda artmýþ olmasý ve talamokortikal projeksiyon nöronlarýnda görülen parvalbuminin azalmasý þizofrenide sinir hücresinin ve beynin (nöronal) geliþmesinde bir yetersizlik olduðu görüþünü desteklemektedir (Weinberger 1986). Þizofrenik bozukluk kliniðinde belirginleþmiþ iki gerçek vardýr: Hastalýðýn geç ergenlikte ortaya çýkmasý ve dopamini bloke eden nöroleptiklerin psikotik belirtilerde etkili olmasý. Geliþimsel bozukluk açýsýndan bu iki olguyu açýklamak biraz güçtür. Ancak prefrontal kortikal bölgenin mezolimbik dopaminerjik projeksiyon nöronlarý üzerinde inhibitör etkisi bulunduðu bilinmektedir. Öte yandan ergenlik döneminde mezolimbik dopaminerjik aktivitede aþýrý bir artma olmaktadýr. Normal geliþim sürecinde bu artmýþ mezolimbik dopaminerjik hiperaktivite prefrontal korteks tarafýndan düzene sokulmaktadýr. Prefrontal kortekste yetersizlik varsa dopaminerjik hiperaktivite beyni etkisi altýna alabilecektir (Weinberger 1986 ve 1995). Ancak neden þizofreniye özgü belirtilerin daha erken dönemde baþlamadýðý açýklanamamaktadýr. Þizofreni tanýsý altýnda birden fazla bozukluðun bulunduðu kabul edilmektedir. Ayrýca þizofreninin oluþmasýnda birçok etkenin rolü olabilir. Þizofreninin nedenini araþtýracak olan gelecekteki çalýþmalar özellikle genetik ve moleküler biyoloji alanlarýnda yapýlacaktýr (Weinberger 1995 ve 1997). Sinir hücre göçünde etkili olan genlerin ve proteinlerin yapýlarýný ve iþlevlerini araþtýrmak oldukça önemlidir. Eðer þizofrenideki temel bozukluk anne karnýnda erken beyin geliþimi sýrasýnda ise, fötal beyin geliþimini kontrol eden genetik süreçleri saptamak hastalýðýn nedeninin anlaþýlmasýný saðlayabilir; dahasý etkin bazý tedavi yöntemleri, örneðin genetik yapýda deðiþiklikler yaparak etkin olabilen ilaçlar geliþtirilebilir. KAYNAKLAR Akbarian S, Bunney WE, Potkin SG ve ark. (1993) Altered distribution of Nicotinamide-Adenine Dinucleotide Phosphate-Diaphorase cells in frontal lobe of schizophrenics implies disturbances of cortical development. Arch Gen Psychiatry, 50: Arnold SE, Franz BR, Ruben BA ve ark. (1995) Smaller neuron size in schizophrenia in hippocampal subfields that mediate cortical-hipocampal interactions. Am J Psychiatry, 152: Arnold SE (1997) The medial temporal lobe in schizophrenia. J Neuropsychiatry, 9: Benes FM, McSparren J, Bird ED ve ark. (1991) Deficits in small interneurons in prefrontal and cingulate cortices of schizophrenic and schizoaffective patients. Arch Gen Psychiatry, 48: Biver F, Goldman S, Luxen A ve ark. (1995) Altered frontostriatal relationship in unmedicated schizophrenic patients. Psychiatry Res Neuroimaging, 61: Bogerts B, Ashtari, Degreef G ve ark. (1990) Reduced temporal limbic structure volumes on magnetic resonance images in first episode schizophrenia. Psychiatry Res Neuroimaging, 35:1-13. Buchanan RW, Vladar K, Barta PE ve ark. (1998) Structural evaluation of the prefrontal cortex in schizophrenia. Am J Psychiatry, 155: Buchsbaum MS, Someya T, Teng CY ve ark. (1996) PET and MRI of the thalamus in never-medicated patients with schizophrenia. Am J Psychiatry, 153: Catafau AM, Parellada E, Lomena FJ ve ark. (1994) Prefrontal and temporal blood flow in schizophrenia: resting and activation technetium-99m-hmpao SPECT patterns in young neoroleptic-naive patients with acute disease. J Nucl Med, 35: Chua SE, McKenna (1995) Schizophrenia brain disease. Br J Psychiatry, 166: Curtis VA, Bullmore ET, Brammer MJ ve ark. (1998) Attenuated frontal activation during a verbal fluency task in patients with schizophrenia. Am J Psychiatry, 155:

5 ÞÝZOFRENÝDE BEYNÝN GELÝÞÝMSEL YETERSÝZLÝÐÝ Danos P, Baumann B, Bernstein HG ve ark. (1998) Schizophrenia and anteroventral thalamic nucleus: selective decrease of parvalbumin-immunoreactive thalamocortical projection neurons. Psychiatry Res Neuroimaging, 82:1-10. Degreef G, Bogerts B, Falkai P ve ark. (1992) Increased prevalance of the cavum septum pellucidum in magnetic resonance scans and post-mortem brains of schizophrenic patients. Psychiatry Res Neuroimaging, 45:1-13. DeLisi LE, Hoff AL, Kushner M ve ark. (1993) Increased prevalance of cavum septum pellucidum in schizophrenia. Psychiatry Res Neuroimaging, 50: DeLisi LE, Sakuma M, Tew W ve ark. (1997) Schizophrenia as a chronic brain process: a study of progressive brain structural change subsequent to the onset of schizophrenia. Psychiatry Res Neuroimaging, 74: Doody GA, Johnstone EC, Sanderson TL ve ark. (1998) Pfropfsschizophrenie revisited. Br J Psychiatry, 173: Flaum M, Swayze VW, O'Leary DS ve ark. (1995) Effects of diagnosis, laterality, and gender on brain morphology in schizophrenia. Am J Psychiatry, 152: Jacobsen LK, Gledd JN, Castellanos FX ve ark. (1998) Progressive reduction of temporal lobe structures in childhood-onset schizophrenia. Am J Psychiatry, 155: Kelly ME, Gilbertson M, Mouton A ve ark. (1992) Deteriotion in premorbid functioning in schizophrenia. Am J Psychiatry, 149: Keshavan MS, Rosenberg D, Sweeney JA ve ark. (1998) Decreased caudate volume in neuroleptic-naive psychotic patients. Am J Psychiatry, 155: Nair TR, Christensen JD, Kingsbury SJ ve ark. (1997) Progression of cerebroventricular enlargement and the subtyping of schizophrenia. Psychiatry Res Neuroimaging, 74: Nopoulos P, Torres I, Flaum M ve ark. (1995) Brain morphology in first-episode schizophrenia. Am J Psychiatry, 152: Nopoulos PC, Giedd JN, Andreasen NC ve ark. (1998) Frequency and severity of enlarged cavum septum pellucidi in childhood-onset schizophrenia. Am J Psychiatry, 155: O'Connell P, Woodruff PW, Wright I ve ark. (1997) Developmental insanity or dementia praecox: was the wrong concept adopted. Schizophr Res, 23: Parellada E, Catafau AM, Bernardo M ve ark. (1994) Prefrontal dysfunction in young acute neuroleptic-naive schizophrenic patients. Psychiatry Res Neuroimaging, 55: Petty RG, Barta PE, Pearlson GD ve ark. (1995) Reversal of asymmetry of the planum temporale in schizophrenia. Am J Psychiatry, 152: Sharma T, Lancaster E, Lee D ve ark. (1998) Brain changes in schizophrenia. Br J Psychiatry, 173: Shioiri T, Someya T, Murashita J ve ark. (1997) Multiple regression analysis of relationship between frontal lobe phosphorus metabolism and clinical symptoms in patients with schizophrenia. Psychiatry Res Neuroimaging, 76: Sponheim SR, Iacono WG, Beiser M (1991) Stability of ventricular size after the onset of psychosis in schizophrenia. Psychiatry Res Neuroimaging, 40: Stanley J, Williamon PC, Drost DJ ve ark. (1995) An invivo study of the prefrontal cortex of schizophrenic patients at different stages of illness via phosphorus magnetic resonance spectroscopy. Arch Gen Psychiatry, 52: Tamminga CA, Thaker GK, Buchanan R ve ark. (1992) Limbic system abnormalities identified in schizophrenia using PET with fluorodeoxyglucose and neocortical alterations with deficit syndrome. Arch Gen Psychiatry, 49: Vita A, Bressi S, Perani D ve ark. (1995) High-resolution SPECT study of regional cerebral blood flow in drug-free and drug-naive schizophrenic patients. Am J Psychiatry, 152: Volz HP, Gaser C, Hager F ve ark. (1997) Brain activation during cognitive stimulation with the Wisconsin Card Sorting Test-a functional MRI study on healthy volunteers and schizophrenics. Psychiatry Res Neuroimaging, 75: Volz HP, Rzanny R, Rögger G ve ark. (1997) Decreased energy demanding processes in the frontal lobes of schizophrenics due to neoroleptics: A 31P-magneto-resonance spectroscopic study. Psychiatry Res Neuroimaging, 76: Weinberger DR (1986) The pathogenesis of schizophrenia:a neurodevelopmental theory. Handbook of Schizophrenia, HA Nasrallah, DR Weinberger (Ed), Amsterdam, Elsevier Science Pub, s Weinberger DR (1995) From neuropathology to neurodevelopment. Lancet, 346: Weinberger DR (1997) The biological basis of schizophrenia: new directions. J Clin Psychiatry, 58 (Suppl 10): Wright P, Takei N, Rifkin L ve ark. (1995) Maternal influenza, obstetric complications, and schizophrenia. Am J Psychiatry, 152: Yurgelun-Todd DA, Waternaux CM, Cohen BM ve ark. (1996) Functional MRI of schizophrenic patients and comparison subjects during word production. Am J Psychiatry, 153: