CA Process Automation

Transkript

1 CA Process Automation İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu Sürüm

2 Gömülü yardım sistemleri ve elektronik olarak dağıtılan materyalleri içeren bu Dokümanlar (bundan böyle "Dokümanlar" olarak anılacaktır) yalnızca sizi bilgilendirme amaçlıdır ve CA tarafından herhangi bir zamanda değiştirilebilir veya geri çekilebilir. Bu Dokümanlar CA'nın önceden yazılı izni alınmaksızın kısmen veya tamamen kopyalanamaz, devredilemez, çoğaltılamaz, ifşa edilemez, değiştirilemez veya kopyası çıkarılamaz. Dokümanlarda adı geçen yazılım ürününün/ürünlerinin lisanslı bir kullanıcısıysanız, tüm CA telif hakkı bildirim ve açıklamalarının çoğaltılan her bir kopyaya eklenmesi koşuluyla, ilgili yazılımla bağlantılı olarak siz ve çalışanlarınız tarafından kullanılmak üzere, kuruluşunuz dahilinde kullanım amacıyla Dokümantasyonun çıktısını alabilir veya makul sayıda kopyasını kullanıma sunabilirsiniz. Dokümanlardan çıktı alma veya kopyalarını kullanıma sunma hakkı, bu yazılıma ait geçerli lisansın geçerli olarak yürürlükte kaldığı süre ile sınırlıdır. Lisansın herhangi bir sebeple feshedilmesi durumunda, Dokümanların tüm kopyalarının ve kısmi kopyalarının CA'ya iade edildiğini veya imha edildiğini yazılı olarak CA'ya karşı beyan ve tasdik etmek sizin sorumluluğunuzdadır. YÜRÜRLÜKTEKİ YASALARIN İKMAN VERDİĞİ ÖLÇÜDE, CA BU DOKÜMANLARI,, PAZARLANABİLİRLİK, BELLİ BİR AMACA UYGUNLUK, VEYA HERHANGİ BİR İHLAL OLMADIĞINA DAİR BİR GARANTİ VERMEDEN OLDUĞU GİBİ SAĞLAMAKTADIR. CA HİÇBİR DURUMDA SİZE VEYA ÜÇÜNCÜ KİŞİLERE KARŞI BU DOKÜMANTASYONUN KULLANILMASINDAN KAYNAKLANAN, KAR KAYBI, YATIRIM KAYBI, İŞLERİN/TİCARETİN KESİNTİYE UĞRAMASI, PEŞTAMALİYE, VERİ KAYBI DAHİL ANCAK BUNLARLA SINIRLI OLMAKSIZIN OLUŞAN DOĞRUDAN VEYA DOLAYLI ZARAR VEYA KAYIPLARDAN, CA ÖNCEDEN SÖZ KONUSU KAYIP VE ZARARIN GERÇEKLEŞME İHTİMALİ İLE İLGİLİ BİLGİLENDİRİLMİŞ OLSA DAHİ SORUMLU TUTULAMAZ. Dokümanlarda atıfta bulunulan tüm yazılımların kullanımı yürürlükte bulunan lisans sözleşmesine tabidir ve söz konusu lisans sözleşmesi hiçbir şekilde bu bildirimin hükümleriyle değişikliğe uğratılmamıştır. Bu Dokümanların üreticisi CA'dır. Sınırlı Haklar ile temin edilir. Amerika Birleşik Devletleri Hükümeti tarafından kullanım, kopyalama ve ifşasında FAR Bölüm 12,212, 52, ve 52,227-19(c)(1) - (2) ve DFARS Bölüm 252, (b)(3) hükümleri veya bunların yerine getirilen hükümler esas alınır. Telif Hakkı 2013 CA. Tüm hakları saklıdır. Burada atıfta bulunulan tüm ticari markalar, ticari unvanlar ve logolar ilgili şirketlere aittir.

3 CA T_]bnoloac_s Ürün R_`_r[nsl[rı Bu belge aşağıdaki CA Technologies ürünlerine referanslar içeren bir kitaplığın bir parçasıdır: CA Service Desk Manager için CA Catalyst (CA SDM için CA Catalyst Connector) CA Client Automation (daha önceki adıyla CA IT Client Manager) CA Configuration Automation (daha önceki adıyla CA Cohesion Application Configuration Manager) CA Configuration Management Database (CA CMDB) CA ehealth CA Embedded Entitlements Manager (CA EEM) CA Infrastructure Insight (daha önceki adıyla Bundle: CA Spectrum IM & CA NetQoS Reporter Analyzer bir arada) CA NSM CA Process Automation (önceki adıyla CA IT Process Automation Manager) CA Hizmet Katalogu CA Service Desk Manager (CA SDM) CA Service Operations Insight (CA SOI) (daha önceki adıyla CA Spectrum Service Assurance) CA SiteMinder CA Workload Automation AE CA'y_ B[şvurm[ Çevrimiçi teknik destek almak ve yerlerin, öncelikli hizmet saatlerinin ve telefon numaralarının tam listesini görmek için, adresindeki Teknik Desteğe başvurun.

4

5 İç_rck Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 11 İşlem Geliştirme Aşamaları I. Aşama: Gereksinimler Analizi Otomatikleştirilecek İşlemleri Tanımlama İşlemlerin Nerede Çalıştığını Tanımlama İşlemlerdeki Adımları Tanımlama Birbirine Bağımlılıkları Tanımlama Dış Bağımlılıkları Tanımlama Çalışma Zamanı Kısıtlamalarını Tanımlama II. Aşama: Tasarım ve Uygulama İşlem Nesnelerini ve İşleçleri Tanımlama İşleçleri ve Adımları Yapılandırma Modülerlik ve Bileşenlerin Yeniden Kullanımı için En İyisi İşlem Başlatma ve İzleme'yi Tanımlama Alarmları Tanımlama III. Aşama: Test Etme ve Dağıtma İşlemi İlgili Nesnelerle Test Etme İşlem Belgeleri Oluşturma İşlemin ve İlgili Nesnelerin Yayın Sürümünü Ayarlama İşlemi İlgili Nesnelerle Birleştirme Bir İşlemin Yayın Sürümünü İlgili Nesnelerle Dağıtma İçe Aktarma Yönergelerini Belirtme Bölüm 2: B[şl[rk_n 33 CA Process Automation Uygulamasına Gidip Oturum Açma Kullanıcı Ayarlarını Yapılandırma CA Process Automation Kullanıcı Arabirimi Ana Uygulama Sayfaları Ortak Kullanıcı Arabirimi Denetimleri Kutudan Çıkan İçeriğe Gözatma CA Process Automation Parolanızı Değiştirmek için CA EEM Kullanma Web Tarayıcıları Bölüm 3: Kütüphan_ T[r[yı]ısı 59 Kütüphane Tarayıcısını Özelleştirme Kütüphane Tarayıcısı'nı Arama İç_rck 5

6 Yayın Sürümü Bilgilerini Arama Sürüm Bilgilerini Arama İşlem Geçmişi Raporu Bilgilerini Arama Nesneler ve Klasörlerle Çalışma Otomasyon Nesnesi Türleri Klasör Oluşturma Nesne Oluşturma Nesneyi Düzenleme Sürümler Bir Nesne veya Klasörü Silme veya Geri Yükleme Bir Nesne veya Klasörü Kopyalayıp Yapıştırma Bir Nesne veya Klasörü Kesip Yapıştırma Değiştirilemez İçerikle Çalışma Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 93 İşlem Tasarımcısı İşleçler ve Bağlantılar: Yapı Taşları İşlem Nesnesi Oluşturma İşlem Tasarlama İşlem İşleçleri Başlatma İşleci İşleme İşleçleri Ekleme Mantıksal İşleçler Durdurma İşleci: Başarılı veya Başarısız İşlem İşleci Bağlantı Noktaları ve Bağlantıları İşleç Bağlantı Noktaları ve Bağlantıları Ekleme Özel Çıkış Bağlantı Noktaları ve İfadeler Okunabilirlik İçin Bir Bağlantıyı Bölme İşlem Döngüleri ve Yinelemeleri Döngü için Sistem Değişkenleri İşleç'i bir İşlem İçinde Döngüye Alma Bir İşleçler Dizisini Döngüye Alma Bir İşlemi Döngüye Alma İşlem Denetimi Alt İşlemler Satır İçi İşlem İşlem Şeritleri Yatay veya Dikey Şeritler Oluşturma Yüzme Şeritlerini Yönetme Şerit İşleme Kuralları İşlem Sürümleri İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

7 İşlemi Belgeleme İşleme Açıklama Ekleme İşlemde bir İşleçin Adını Ayarlama İşlemdeki İşleç Bilgilerini Değiştirme ve Görüntüleme Kendi İçinde Olan İçerik Kendi İçinde Olan İçerik Bağlantıları İşlemin Belirli Bir Kısmına Gitme Çoklu Kullanım ve CA Process Automation Bir İşlemi Birden Çok Kiracının Farkında Olacak Şekilde Ayarlama Alt İşlemlerde Güvenliği Devralma Başlatma Sırasında Değişkenler Ekleme İşlem İzleme Kullanan Çoklu Kiracı İşlemleri CA Process Automation Kod Düzenleyicisi Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 149 İşleçler Yapılandırma İşleci Özellikleri Otomatik Kurtarma Java ve Dış JAR Dosyaları Özel İşleçler Sık Kullandığınız İşleçler Bağlayıcılar İşleç Simgeleri İşleç Durum Simgeleri Özel Simgeler Oluşturma, Düzenleme ve Uygulama Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 197 Veri Kümeleri Adlandırılmış Veri Kümesi Oluşturma Veri Kümesi Sayfalarını ve Değişkenleri Tanımlama Veri Kümesini Değiştirme Veri Kümesi İfadesini Görüntüleme veya Kopyalama İşletim Sistemi Değerlerini Veri Kümesi Değişkenlerine Okuma İşlem Parametreleri İşleç Özellikleri Hesaplanan Parametreler Bölüm 7: Formlar 267 Başlatma İsteği Formları Başlatma İsteği Formu Vakalarını ve İşlem Vakalarını İzleme İç_rck 7

8 Etkileşim İsteği Formları Form Tasarımcısı Form Öğeleri Form Öğesi Özellikleri Form Öğesi Olayları Form Öğesi İşlevleri Form Değişkenlerini Başlatma Bölüm 8: Kaynaklar 357 Kaynaklar Nasıl Çalışır Kaynak Nesnesi Oluşturma Kaynak Nesnesini Düzenleme Kaynakları İzleme ve Düzenleme İşleme Kaynakları Yönetme İşleci Ekleme Kaynak Eylemlerini Tanımlama Kullanılamayan Kaynakları Denetleme ve Yanıtlama Zaman Aşımı Aralığı Belirtme Kaynak Kullanılabilirliği ve Eylem Ayarlarını Belirtme Eylemleri Yürütmeden Kaynak Kullanılabilirliğini Denetleme Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 369 Takvimler Takvim Nesnesi Oluşturma Temel Takvim Tasarımcısı Takvim Kuralını Oluşturma Takvim Tasarımcısı: Önizleme Sekmesi Çıkarma Takvimleri Çizelgeler Çizelge Nesnesi Oluşturma İşlem ve İşleç Görevleri Zamanlama Zamanlanan Görevin Tüm Örneklerini Önizleme Çizelgeleri Kullanma Etkin Çizelgeleri İzleme Tüm Zamanlanmış Görevlerin Tüm Örneklerini İzleme Görev Yönetimi Kullanıcıya Görev Atama Görev Listesi Tetikleyicileri Yönetme SOAP Çağrıları ile Dış Uygulamadan İşlemleri Denetleme Dosya ve Posta Tetikleyicileri Nasıl Çalışır SNMP Yakalama Girdisiyle ilgili Dikkat Edilmesi Gereken Noktalar İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

9 Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 409 İşlemler Sayfası İşlem Örnekleri İçin Filtreler Kısayola Göre Görüntülenen Nesneleri Filtreleme İşlem İzleme Nesneleri İçerik Paketi Nesneleri Yürütme Kuralları İşlem Zamanı Güvenliği Çalışan İşlemlerin Güvenliğini Etkileyen Özellikler Bir İşlem için İşlem Zamanı Güvenliğini Ayarlama İlkeleri Özel Durum İşleme Özel Durum İşleyicileri Oluşturma İşlemleri Etkileşimli Olarak Çalıştırma Kütüphaneden İşlem Başlatma Kütüphaneden Bir İşlemi Askıya Alınmış Olarak Başlatma Düzenlerken İşlemi Başlatma İşlemin Vakasını Açma işlem Durumları İşlemdeki Hataları Ayıklama İşlemi Askıya Alma İşlemler Tamamlandığında Bellekten Kaldırılıp Kaldırılmadığını Değiştirme İşlemdeki Kesim Noktalarını Ayarlama ve Kaldırma Bir Java İşleminin Hatalarını Ayıklama İşlemi Sıfırlama İşlemi Durdurma İşlem Dalını Denetleme İşleçleri veya Dalları Devre Dışı Bırakma İşleci Durdurma İşlemdeki İşleçleri Sıfırlama Askıdaki İşlemin Yürütmesini Sürdürme İşleçlerin İşlenmesini Simüle Etme Seçilen İşleç'in İşlemesini Simüle Etme Tam İşlemin İşlemesini Simüle Etme Bölüm 11: İşl_m B_la_l_rc Oluşturm[ v_ Kull[nm[ 439 İşlem Belgeleri Hakkında İşlem Belgesi Oluşturma Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 443 Yayın Sürümleri İç_rck 9

10 Yayın Sürümü Bilgisini Görüntüleme Dışa Aktarılacak Nesnelerin Yayın Sürümünü Ayarlama Nesnelerin Yayın Sürümünü Temel Alma İçerik Paketinin Yayın Sürümünü Geçerli Olarak Ayarlama Dışa ve İçe Aktarma Dışa aktarma İçe aktarılıyor Kopyalanan Nesnenin İlk Sürümünde Korunan Değerler Ek A: T[rcbl_r cçcn Bcçcm T[nıml[yı]ıl[rı 471 Ek B: Dizelerdeki Desenleri Belirtmek için Maskeler Kullanma 475 Maske Sözdizimi Örnek Maske Ek C: İşl_]cn H_^_`l_rcnc İşl_m_ 479 İşleç için Hedefler Belirtme IP Adresi ya da FQDN Olarak Belirtilen Bir Hedefi İşleme Aracının ya da Orkestratörün Kimliği olarak Belirtilen Hedefi İşleme Kullanım Durumu: Kurtarılan İşlemleri Günlüklerle İzleme İşleçler Otomatik Kurtarması Örneği İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

11 Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş Sizinki gibi Bilişim Teknolojisi ekipleri, BT işlemlerini otomatikleştirmektedir. İşlemleri sistemler arasında tanımlayarak, otomatikleştirerek ve düzenleyerek, üretkenliği arttırabilir ve standartları departmanlar arasında uygulayabilirsiniz. Otomasyon işletmenizin aşağıdaki yapmasına yardımcı olur: İşletme giderlerini azaltma Personel verimini arttırma BT hizmet sunumunu hızlandırma Hizmet kalitesini arttırma Uygunluk ilkelerini uygulama Aksi durumda el ile yapılacak ve zaman alıcı, tutarsız ve hataya meyilli olacak işlemsel süreçleri otomatikleştirin. Birden fazla işletmede birden fazla sistemi kapsayan BT süreçlerini otomatikleştirebilirsiniz. CA Process Automation Uygulamasına Hoş Geldiniz Equation 1: Bu grafik, Hoş Geldiniz sayfasını göstermektedir. Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 11

12 İşl_m G_lcştcrm_ Aş[m[l[rı BT işlemleri ve üretim ortamlarını destekleyen otomasyonlu süreçleri tasarlamak, test etmek, yönetmek ve raporlamak için CA Process Automation uygulamasını kullanın. CA Process Automation, BT hizmetlerinin sunumunu hızlandırırken, el ile yapılan hataları azaltır. Şunları yapabilirsiniz: Aşağıdaki temel özellikleri destekleyen, kullanımı kolay bir arabirimde işlemleri yönetmek, tasarlamak ve dağıtmak için CA Process Automation uygulamasını web tarayıcınızda kullanın: Bilinen sürükle-bırak simge temelli tasarımları da içeren görsel yazım. Çalışan canlı işlemleri duraklatma, değiştirme ve sürdürme yeteneği ile işletme işlem izleme. Esnek yerleşim seçeneklerine sahip, rol temelli görünümler. Kullanıcı dostu nesneler. İşlemler, takvimler, çizelgeler, veri kümeleri, formlar ve diğer otomasyon nesneleri, tıklatabileceğiniz nesneler olarak temsil edilir. Hiyerarşik klasörlerden oluşan bir kütüphane ile otomasyon nesnelerinin kolayca düzenlenmesi. Geçerli ve temel sürümlerin kullanıma alınması, iade edilmesi ve seçimini içeren nesne sürümü denetimi. Veri kümeleri, değişkenler ve ifadelerle çalışmanıza yardımcı olan aktif yardım özellikleri. Başka uygulamalar ve sistemlerle entegreli işlem işleçleri. Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: İşlem Geliştirme Aşamaları (sayfa 13) I. Aşama: Gereksinimler Analizi (sayfa 14) II. Aşama: Tasarım ve Uygulama (sayfa 17) III. Aşama: Test Etme ve Dağıtma (sayfa 28) 12 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

13 İşl_m G_lcştcrm_ Aş[m[l[rı İşl_m G_lcştcrm_ Aş[m[l[rı CA Process Automation ile çalışmadan önce, bir içerik geliştiricisi ya da tasarımcısı olarak, işlem geliştirmenin ardındaki kavramları tanımanız önemlidir. Bu bölümün geri kalanında, size BT işlemlerini otomatikleştirmeyle ilgili aşama ve adımlar anlatılacaktır. Equation 2: Bu grafik, işlem geliştirme aşamalarını göstermektedir. İşlem geliştirme aşağıdaki aşamaları içerir: I. Aşama: Gereksinimler Analizi (sayfa 14) İşletmenizde gereken otomasyon işlemlerini belirleyin ve tanımlayın. II. Aşama: Tasarım ve Uygulama (sayfa 17) Gereksinimleri otomasyon nesneleri ile eşleştirin ve öğeleri yapılandırın. Yeniden kullanılacak var olan öğeleri, diğer taraflardan almanız gereken modülleri (örneğin, veritabanı ile ilgili işlemler ya da veritabanı yöneticilerinden veriler) ve kendinizin geliştirmeniz gereken modülleri tanımlayın. Daha sonra kütüphanenizdeki bu otomasyon nesnelerini içe aktarmak ya da tanımlamak için CA Process Automation geliştirme araçlarını kullanabilirsiniz. III. Aşama: Test Etme ve Dağıtma (sayfa 28) İlgili tüm Otomasyon Nesnelerini bir dosyaya dışa aktarın ve CA Process Automation üretim ortamına içe aktarma işlemini hızlandırın. Üretim yöneticilerine, üretim ortamında çalışmak için öğeleri nasıl yapılandıracaklarını açıklayan yönergeler sağlayın. Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 13

14 I. Aş[m[: G_r_kscncml_r An[lczc I. Aş[m[: G_r_kscncml_r An[lczc Bu aşamada, bir CA Process Automation yönetim paketi veya işlemi tasarlamadan önce hangi bilgileri toplamanız ve hangi sorunlarla ilgilenmeniz gerektiği üzerinde durulacaktır. Özel alanlarınız ve yönetim çözümleriniz ek görevler gerektirebilir. Tipik bir gereksinimler analizine aşağıdaki görevleri katın: Otomatikleştirilecek işlemleri belirleyin. İşlemlerin nerede çalıştığını belirleyin. Süreçlerdeki adımları belirleyin ve her adımın sonuçlarını tanımlayın. Birbirine bağımlılıkları belirleyin. Dış bağımlılıkları belirleyin. Çalışma zamanı kısıtlamalarını belirleyin. Süreç otomasyonu için iyi adaylar, aşağıdaki başlangıç gereksinimlerinden bir veya daha fazlasını karşılar: Çoğu birbirine bağımlı olan birden fazla görev tanımlayabilirsiniz. Birbiriyle çakışan kaynak gereksinimleri tanımlayabilirsiniz. İşlem, ağ veya farklı platformlar üzerinde çalışabilir. İşlemi zamanlamak üzere tarih ve saat kısıtlamaları uygulayabilirsiniz. İşlemi başka işlemler, uygulamalar veya kullanıcılar tetikleyebilir. Sistem veya veritabanı yöneticileri, işleçler veya kullanıcılar işlemi istendiğinde çalıştırabilir. 14 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

15 I. Aş[m[: G_r_kscncml_r An[lczc Otom[tckl_ştcrcl_]_k İşl_ml_rc T[nıml[m[ CA Process Automation geliştirme sürecindeki ilk adım, otomasyona ilişkin işlemlerin tanımlanmasıdır. Bir işlem genellikle birden çok alt işlemden oluşur. Şu adımları izleyin: 1. Birincil görevi veya kullanım durumunu tanımlama; örneğin, verileri dağınık işlem veritabanlarından tek bir veri deposuna taşıma. 2. Şunlar gibi bağımlı görevler için alt işlemler tanımlama a. Farklı kaynaklardan veri ayıklama b. Ayıklanan verileri dönüştürme c. Dönüştürülen verileri yükleme. 3. Birden fazla işlemde ortak olan bileşenleri modüler alt işlemlere ayırma. Kod yeniden kullanımına benzer olarak, paylaşılan alt işlemlerin modülleştirilmesi, geliştirme ve bakım süresinden tasarruf sağlar. Not: Bu kılavuzun ilerleyen kısımlarında, alt işlemlerin Kütüphane Tarayıcısı'nda ayrı işlem nesneleri (sayfa 64)ne karşılık geldiğini öğreneceksiniz. İşl_ml_rcn N_r_^_ Ç[lıştığını T[nıml[m[ Aşağıdaki bileşenleri nerede çalıştırmak istediğinizi belirleyin: İşlemin kendisi Alt işlemler İşlem ve alt işlemlerdeki görevler Not: Bu kılavuzun ilerleyen kısımlarında, bu konumların işlemleri çalıştıran temas noktalarına veya işlemler içinde ayrı adımlara karşılık geldiğini öğreneceksiniz. Yöneticiniz sizin için temas noktalarını yapılandırır. Bölüm 1: Süreç Otom[syonun[ Gcrcş 15

16 I. Aş[m[: G_r_kscncml_r An[lczc İşl_ml_r^_kc A^ıml[rı T[nıml[m[ İşlemin veya alt işlemin parçası olarak gerçekleştirilen her adımı listeleyin. Şu adımları izleyin: 1. Her adımı belirleyin. Örnekler şöyledir: Bir uygulamayı çalıştırma Uzak bir kaynaktan veri alma Bir veya daha fazla hesaplama yapma Bir formla bir kullanıcıdan bilgi isteme Bir alt işlem başlatma 2. Her adım için, şu olası sonuçları belirleyin. a. Olağan sonuçlar b. Olağandışı sonuçlar c. Koşula bağlı tüm sonuçlar Bir adım, koşullara bağlı sonuçları olan bir sonuç doğurabilir. Sonuç belirtilen değerden daha büyük olduğunda, adım, belli bir sonuç doğurur. Sonuç belirtilen değerden daha küçük olduğunda, adım, farklı bir sonuç doğurur. Birden çok hesaplanmış sonuç, bir işlemin dallarında sonraki yolları belirler. Not: Bu kılavuzun ilerleyen kısımlarında, bir işlem tasarımındaki adımların işleçler (sayfa 96)e karşılık geldiğini öğreneceksiniz. Bcr\crcn_ B[ğımlılıkl[rı T[nıml[m[ Birbirine bağımlılıklar, bir işlemdeki mantıksal akışı belirler. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlemde hangi adımların diğer adımlardan önce veya sonra gelmesi gerektiğini tanımlayın. 2. Her adımın sonucunun sonraki adımları nasıl etkilediğini belirleyin. 3. Birden fazla sonucu olan bir adım için, her sonucu belirleyerek her sonuçtan sonra çalışması gereken ayrı adımlar sırasını listeleyin. Not: Uygulama her sonucu ayrı olarak gerçekleştirir. Örneğin, bir adımın olağandışı sonucu, bir işlemin başka bir adıma girdi beklemesi için uyarı göndermesine neden olabilir. Aynı adım veya işleç için özel bir sonuç, işlemin ayrı bir dalını bir hata durumunu düzeltmek üzere harekete geçirebilir. 16 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

17 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ Dış B[ğımlılıkl[rı T[nıml[m[ Aşağıdakiler gibi, bir işlemin adımlarının dış bağımlılıklarını tanımlayın: Uzak sistemler ve uygulamalar. Dosya sistemleri veya veritabanları gibi paylaşılan kaynaklar. Eşitlenmiş işlemler ve paralel olarak çalışan diğer işlemler. Ç[lışm[ Z[m[nı Kısıtl[m[l[rını T[nıml[m[ Bir işlemin çalışma sırasında gerektirdiği kaynakları belirleyin. Paylaşıldıklarından dolayı kaynaklar daima sınırlıdır; örneğin, işlemciler, bellek ya da başka dosyalara, veritabanlarına veya donanıma erişim. İki ana çalışma zamanı kısıtlaması türünün farkında olun: Zaman kısıtlamaları bir işlemin ne zaman tamamlanması gerektiğini tanımlar. Örnekler arasında, geceleyin çalışan yedeklemeler veya sadece belirli bir zaman penceresinde çalışan sistem bakım etkinlikleri yer alır. Yapılandırma kısıtlamaları işlem ortamı gereksinimlerini içerir. Örneğin, dosyalar, programlar, kullanıcı profilleri ve kullanıcı adları ve parolalar gibi hesap bilgilerini içeren, bir işlem için kullanılabilir olması gereken veriler. II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ İşlem geliştirmenin tasarım aşamasında, gereksinimleri CA Process Automation otomasyon nesneleri ve işleç işlevleriyle eşleştirirsiniz. Bir işlemin tasarım ve uygulamasındaki adımlar şunları içerir: İşlemi uygulamak için otomasyon nesneleri ve işlem işleçlerini belirleyin. Tüm işleçleri ve tüm görevler, parametreler, sonuçlar, kaynaklar ve bağımlılıkları içeren mantıksal adımları yapılandırın. Gerekli tüm çalışma zamanı yapılandırma bilgilerini (kullanıcı adları, parolalar ve dosya adları gibi) tanımlayın. Tasarımınızı modülerlik ve bileşenlerin yeniden kullanımı için en iyi duruma getirin. İşlemi başlatmak, izlemek ve değiştirmek için izinleri içeren işlem başlatma ve izlemeyi tanımlayın. Alarmları tanımlayın ve hangi kullanıcı veya grupların uyarılacağını belirleyin. Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 17

18 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ İşl_m N_sn_l_rcnc v_ İşl_çl_rc T[nıml[m[ Tanımladığınız her işlem veya alt işlem, Kütüphane Tarayıcısı'ndaki bir işlem nesnesine karşılık gelir. İşlem nesneleri, bağlantılı adımlar sırasını tanımlar. Bir işlem işleci her adımı temsil eder. Bir işlemi adım adım planladıktan sonra, her adımı gerçekleştiren işleçleri tanımlayın. Bazen belli bir adımı tek bir işleç gerçekleştirebilir. Bazen de bir adım, iki veya daha fazla işleç gerektirebilir. CA Process Automation tarafından gerçekleştirilen eylemleri temsil eden simge temelli işleçleri yerleştirerek bir işlemdeki adımları tanımlayın. Başlatma işleçleri işlemleri başlatır. Durdurma işleçleri işlemleri durdurur. Mantıksal ve denetim işleçleri, bir işlem içindeki başlatma ve durdurma noktalarını, dallara ayırmayı ve yinelemeleri tanımlar. Bir işlemin tasarımı onun yapısını ortaya koyar ve görevlerin hem sırasını hem de aralarındaki bağımlılıkları eşleştirir, eşitler ve tanımlar. Örnek: İşlemdeki İşleçler 18 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

19 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ Öğe: Açıklama: Başlat: Başlatma işleci, işlemin başladığı tek giriş noktasını temsil eder. Başlatma işleçleri ayrıca bağımsız bir daldaki ilk adımı da gösterebilir. Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 19

20 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ Öğe: Açıklama: Gecikme: Gecikme işleci, bir işlemin sonraki dallarının işlenmesini belirtilen bir gün, saat, dakika ve saniye aralığı geçinceye kadar geciktirir. Veya İşleci: Veya ve Ve işleçleri, adımları mantığa göre denetler. Veya işleci, yalnızca giriş işleçlerinden biri tamamlandığında tamamlanır (ve işlemin devam etmesini sağlar). Ve işleci ise, yalnızca giriş işleçleri tamamlandığında tamamlanır (ve işlemin devam etmesini sağlar). SNMP Değişkenini Al: Bu işleç, bir SNMP değişkeninin değerini döndürür. E-Posta Gönder: Bu işleci kullanarak diğer kullanıcıları e-posta ile bilgilendirin Dosya Yazma: Bu işleç, bir veri kümesi değişkenini bir dosyaya yazar. Özel çıkış bağlantı noktası sırasını belirtir., özel bir çıkış koşulu için öntanımlı eylem İşlemi Başlat: Bu işleç başka bir işlemi başlatır. Başka bir işlemi yinelemeli olarak çalıştırmak için isteğe bağlı bir Döngü ayarlayabilirsiniz. Durdurma Başarısız: Durdurma Başarısız işleci bir işlemdeki tüm dalları durdurur ve işlemi Başarısız durumuna ayarlar. Bir işlem veya dalın olağandışı sonucu için Durdurma Başarısız işlecini kullanın. Durdurma Başarılı: Durdurma Başarılı işleci bir işlemdeki tüm dalları durdurur ve işlemi Tamamlandı durumuna ayarlar. Bir işlem veya dalın olağan sonucu için Durdurma Başarısız işlecini kullanın. Daha fazla bilgi: Başlarken (sayfa 33) Tasarım İşlemleri (sayfa 93) 20 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

21 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ İşl_çl_rc v_ A^ıml[rı Y[pıl[n^ırm[ Her adım için işleçleri tanımladıktan sonra, özelliklerini tanımlayın. İşleçlerin ihtiyaç duyduğu veri türleri ve bu verilerin kaynağını düşünün. Bazı işleç özellikleri tüm işleçler için ortaktır; bazıları ise belli tür işleçlerle sınırlıdır. Örneğin, bir veritabanı işleci; veritabanı türü, veritabanı adı, geçerli bir kullanıcı adı ve parola gerektirir. Bir özelliğin değerini 5 ya da Avustralya gibi değişmez bir varlığa veya Var1.quantity ya da GetCountry gibi bir ifadeye ayarlayabilirsiniz. İfadeler genellikle değişkenler ya da fonksiyonlar içerir. Bir değişken bir değer depolar. Örneğin, bir değişken bir parola veya eşik ayarı içerebilir. Bir fonksiyon, mantıksal bir ifadeyi inceler ve bir değer döndürür. Örneğin bir fonksiyon, bir alan değeri alabilir veya ayarlayabilir. İfadeler aşağıdaki öğelerden birini içerebilir: Kullanıcı ve sistem değişkenleri Fonksiyonlar Değişmez değerler Mantıksal, dize, aritmetik ve karşılaştırma işleçleri JavaScript ifadeleri Bazı alanlar yalnızca değişmez değerleri kabul eder. Bu alanlar için etiketler italik olarak görünür. Çoğu alan hesaplanmış ifadeleri destekler. Not: CA Process Automation uygulamasının önceki sürümleri, hesaplanmış ifadeleri kabul eden alanları yıldız işareti (*) ile tanımlar. İşleçler ayrıca şu ortak özellikleri paylaşır: Yürütme hedefi: Bu işleç nerede yürütülmeli? Zaman aşımı ayarları: İşlecin yürütülmesi çok uzun sürdüğünde ne olmalı? Her işlecin işlevleri ve özellikleriyle ilgili daha fazla bilgi edinmek için bkz. İçerik Tasarımcısı Başvurusu. Veri kümeleri CA Process Automation değişkenlerini depolar. Üç veri kümesi türünün her birine değişkenler ekleyebilir ve değişkenleri düzenleyebilirsiniz. Adlandırılmış Veri Kümeleri: Kütüphane Tarayıcısı'nda oluşturduğunuz ve sakladığınız veri kümesi nesneleri. İşlem Veri Kümeleri: Her işlem için veri kümesi. İşleç Veri Kümeleri: Bir işlemdeki her işleç için veri kümesi. Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 21

22 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ A^l[n^ırılmış V_rc Küm_l_rc Ayrıca, salt okunur sistem veri kümesi, sistem verilerinin her ifade tarafından kullanılabilir olmasını sağlar. Kullanıcı kimlik bilgileri gibi değiştirilebilen değerleri tanımlamak için değişkenler ve daha karmaşık ifadeler kullanın. İfadeler ve değişkenler için genel olarak değerler atayabilir ya da koddaki bir değeri dinamik olarak değiştirebilirsiniz. Parametreleri yapılandırmak için değişmez değerleri yalnızca değerlerin değişme olasılığı yoksa kullanın. Parametre ayarlarını tanımlamak için adlandırılmış veri kümelerinde genel değişkenler kullanın. Adlandırılmış veri kümeleri, tüm kütüphane kapsamına sahip değişkenleri tanımlayan otomasyon nesneleridir. Veri kümesi nesnesinin güvenlik ayarlarına bağlı olarak, nesnenin değişkenlerine herhangi bir otomasyon nesnesindeki herhangi bir ifade tarafından genel olarak erişilebilir. Başka bir veri kümesindeki bir alan, bir veri kümesi değişkenine başvurabilir. Adlandırılmış veri kümelerini, birden çok işlemde kullanılan hesaplar ve parolalar gibi bilgileri belirtmek için kullanın. Adlandırılmış veri kümesine kaydedilen bilgiler değiştiğinde, bu bilgileri kullanan her otomasyon nesnesi yerine bunu adlandırılmış veri kümesinde bir kez değiştirmeniz yeterli olur. Yetkilendirilmiş kullanıcılardan bilgi toplamak için Başlatma İsteği Formlarını kullanabilir ve sonra veri kümesi değişkenlerinin değerlerini güncelleyebilirsiniz. Adlandırılmış değişkenlerdeki değerleri hesaplamak ve saklamak için bir işleme bir JavaScript Çalıştırma işleci ekleyebilirsiniz. Daha fazla bilgi: Başlatma İsteği Formları (sayfa 267) İfadelerde Veri Kümesi Alanlarına Erişme (sayfa 246) Kaynaklar Bazı işleçler veya işlemler, bellek, işlemci zamanı veya diğer sınırlı kaynaklara yoğun şekilde bağlıdır. Örneğin, bir alt İşlem birçok CPU döngüsünü tekeline alarak diğer işlemleri çağırırsa, herhangi bir zamanda çalışan alt işlem vakası sayısını sınırlandırabilirsiniz. Kaynakları yönetmek için, işlemin bağlı olduğu bir kaynak nesne tanımlayın. Kaynak çalışan işlemler tarafından kilitlendiğinde ya da tüketildiğinde, kaynak kullanılabilir ya da serbest olana kadar kaynağa gelen ilave istekler beklemelidir. İşlemlerinizde kaynakları yük dengelemeyi yönetecek şekilde kullanın. Daha fazla bilgi: Kaynaklar (sayfa 357) 22 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

23 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ Sonuçl[r[ Çıkış Koşull[rı At[m[ İşlecin her sonucu için bir çıkış koşulu tanımlayabilirsiniz. Bir işleç, Tamamlandı ya da Başarısız gibi farklı sonuçlar için birden çok çıkış koşuluna sahip olabilir. İşleçler belirli çıkış koşullarını destekler. Bazı işleçler, özel bir bağlantı noktası tanımlamanıza da izin verir. Örneğin, sadece işleç sonucu True, False, "mavi", 500, -2 ya da başka bir atanmış değer olduğu zaman çalışan özel bir bağlantı noktası tanımlayabilirsiniz. Belirli bir çıkış koşulu için ayrı bir eylem yolu düşündüğünüz zaman özel bir bağlantı noktası tanımlayın. Bu tür koşullardan biri, bir veritabanı içe aktarması belli bir nedenden dolayı başarısız olduğunda gerçekleşir. Bir işlem yürütüldüğü ve belli bir çıkış koşulu olmayan bir durumla karşılaştığınızda, işlem askıya alınır ve engellenmiş durumuna geçerek kullanıcı eylemini bekler. Yeterli izinlere sahip bir yönetici ya da başka bir kullanıcı gerekirse parametre ayarlarını değiştirebilir ve askıdaki bir işlemi kaldığı yerden ya da en başından yeniden başlatabilir. Mo^ül_rlck v_ Bcl_ş_nl_rcn Y_nc^_n Kull[nımı cçcn En İycsc İşlemleri ayrı alt işlemlere veya alt işlem nesnelerine bölün. Alt işlemleri denetlemek için bir ana üst işlem kullanın. Her alt işlem, bir veritabanından veri ayıklama ve bu verileri ayrı dosyalara yazma gibi ayrı bir görev veya görevler dizisini yerine getirir. Birden çok işlem ortak bir alt işlemi kullandığında, alt işlemin farklı üst işlemlerde kullanılmaya devam etmesine izin vererek tasarım esnekliğini koruyun. İşlemde ve her işleçte parametreleri belirlemek için değişkenler ya da ifadeler kullanarak esnekliği arttırın. Bu sayede, eğer bir işlem farklı ortamlar veya sistemlerde yeniden kullanılırsa, işlemi uyarlamak sadece ilgili değişkenleri güncellemek kadar kolay olur. CA Process Automation ayrıca farklı yollar ya da alt işlemler arasındaki akışı da denetlemenize yardımcı olur. Örneğin, işlemler çalışma zamanında girdi gerektirdiğinde, kullanıcılardan bilgi istemek için Etkileşim İsteği Formlarını kullanabilirsiniz. Belli kullanıcılar ya da grupların belli bir alt işlemi yürütülmeden önce yetkilendirmeleri gerektiği durumlarda işlem denetim noktalarını uygulamak için bir veya daha fazla etkileşim isteği formu kullanın. Bir işlem nesnesindeki Kullanıcı Görevini Ata işleci, işlemi duraklatır ve sonra formu açar. Daha sonra kullanıcı gereken değerleri girebilir. Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 23

24 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ Öz_l İşl_çl_r Ortamınızda bulunan diğer işleçlerin herhangi birini, özel işleç nesnesi için temel olarak alabilirsiniz. Özel işleçleri şunlar için kullanın: Yeniden kullanımı kolaylaştırma: Farklı işlemlerde aynı yapılandırma ayarlarıyla aynı işleci kullanın. Bir görev için ayarları kaydetme: Belli görevleri yerine getirmek için belirli işleçleri önceden yapılandırabilirsiniz. Örneğin, sisteminizde zaten yüklü olan bir uygulamayla çalışması için özel bir işleç tanımlayabilirsiniz. İşletme uygulamalarıyla etkileşim: Ayrıca yaygın işletme uygulamalarını desteklemek için bir klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktarabilirsiniz. Asıl işleci değiştirmeden özel işlecinizi değiştirebilirsiniz. İşl_m B[şl[tm[ v_ İzl_m_'yc T[nıml[m[ İşl_m B[şl[tm[ İşlemler tasarlarken, her işlemin nasıl başladığına karar verin. Bir işlemi birden çok biçimde başlayacak şekilde tasarlayabilirsiniz: El İle Başlatma: Bir işlemi Kütüphane Tarayıcısı veya İşlem Tasarımcısı'nda el ile başlatabilirsiniz. CA Process Automation uygulamasında çalışan bir tasarımcı ve içerik geliştiricisi olarak, işlemleri tasarlayıp test ederken işlemleri rutin olarak başlatırsınız. Otomatik Başlatma: İşlemi Başlatma işlecini kullanarak başka bir işlemi otomatik olarak başlatan bir işlem oluşturabilirsiniz. Dış Varlık Tarafından Otomatik Başlatma: Web hizmetleri, bir komut satırı yardımcı programı veya tetikleyiciler kullanarak bir işlemi dış bir uygulama veya sistemden başlamaya ayarlayabilirsiniz. Örneğin, başka bir programın Web Hizmetleri'ni kullanarak bir işlemi başlatmasını belirtebilirsiniz (executeprocess veya executestartrequest). Dosya oluşturma, gelen e-posta, SNMP tuzakları ve UCF bağlayıcılardan etkinlikler gibi desteklenen tetikleyicileri kullanarak dış bir olayın bir işlemi başlatmasını ayarlayabilirsiniz. Çizelgeyle Başlatma: Bir Çizelge nesnesi kullanarak bir işlemi başlamak üzere zamanlayabilirsiniz. Kullanıcı ve Form Tarafından Başlatma: Kullanıcıdan forma yanıt vermesini isteyerek başka bir işlemi başlatmasını sağlayan bir Başlatma İsteği Formu nesnesi veya Etkileşim İsteği Formu nesnesi tasarlayabilirsiniz. Bir işlemi bu yöntemle başlatmaya bir örnek, bir gider raporu teslim formudur. Bir çalışan, formu doldurur ve istek üzerine bir Giderleri Güncelleme işlemi başlatabilir. 24 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

25 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ İşl_m D_n_tcmc Tasarımcılar, yöneticiler ve üretim çalışanları, işlemleri denetlemek için CA Process Automation uygulamasını kullanır. Daha fazla bilgi için, rolünüzle ilgili aşağıdaki içeriğe başvurun: Tasarımcılar: İşlemleri çalıştırmak, test etmek ve hatalarını ayıklamak için bkz. İşlemleri Çalıştırma, Test Etme ve Hatalarını Ayıklama (sayfa 409). Yöneticiler: Uygulama veya sistem içeriğini yönetmek için bkz. CA Process Automation İçerik Yöneticisi Kılavuzu. Üretim Kullanıcıları: Bir üretim ortamında işlemleri etkileşimli olarak başlatmak için bkz. CA Process Automation Üretim Kullanıcısı Kılavuzu. İşl_ml_rc Z[m[nl[m[ İşlemleri zamanlamak için kullanılan iki otomasyon nesnesi, takvimler ve çizelgelerdir. İşlemleri veya tek tek işleçleri başlatan başlatma görevleri için tarih koşullarını tanımlamak amacıyla takvim nesnelerini kullanın. Takvim nesnelerini ve/veya açık tarihleri kullanarak görevleri zamanlamak için çizelge nesnelerini kullanın. Takvim nesneleriyle tarih koşullarının oluşturulması Takvimler (sayfa 369) başlıklı konuda açıklanmıştır. Çizelge nesneleriyle görevleri zamanlama Çizelgeler (sayfa 388) bölümünde açıklanmaktadır. Daha fazla bilgi: Takvimler (sayfa 369) İst_ğ_ B[ğlı İşl_ml_r İşlemler sekmesinde bulunan geliştirme ve yönetim araçları, kütüphanelerle uygulamaların temel yapısı ve mantığını ortaya koymaktadır. İşlemler sekmesinde, bir işlemi başlatmak için bir kullanıcıdan bilgi istemek üzere bir Başlatma İsteği Formu nesnesi bulunabilir. Yetkilendirilmiş kullanıcılar, altta yatan teknik ayrıntıları bilmeden isteğe bağlı işlemleri çalıştırmak için Başlatma İsteği Formlarını kullanabilir. CA Process Automation uygulamasının çalışma şekli Sistem mimarisinin tasarlanışı Her işlemin yapılandırılışı Daha fazla bilgi: Başlatma İsteği Formları (sayfa 267) Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 25

26 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ T_tckl_n_n İşl_ml_r İşl_ml_rc İzl_m_ CA Process Automation, dış uygulama ve sistemlerden işlemleri başlatabilen etkinlikleri ve tetikleyicileri destekler. Bir işlemi başlatmak için uygulamalar, e-posta iletileri, web sayfaları veya başka işlemleri atayabilirsiniz. Aşağıdaki yöntemlerin her biri bir işlem başlatmak için kullanılabilir: FTP HTTP/SOAP gönder Özel SNMP tuzakları SMTP (e-posta) UCF etkinliği Daha fazla bilgi için bkz. Tetikleyiciler (sayfa 400). Bir işlem izleme nesnesi kullanarak işlemleri grafik olarak izleyebilirsiniz. İşlem izleme nesneleri, belirli bir sahiplik kategorisi için tüm işlemler ve ilgili nesnelere portallar ve kısayollar sağlar. Örneğin, bir veri ambarı ekibinin, veri ambarlarını doldurmak için tüm ayıklama, dönüştürme ve yükleme (ETL) işlemlerinin kısayollarını içeren bir işlem izleme nesnesine erişimi olması gerekir. Bir işlem izlemeyi yönetirken rolleri ve sahipliği göz önüne alın. Örneğin, son kullanıcının genellikle işlemler meydana gelirken bunları görmesi ve yanıtlaması gerekir. Öte yandan yöneticinin geçmişi görüntülemesi gerekebilir. Bir işlem izleme nesnesi, yalnızca kullanan kişinin izlemesi gereken nesneleri ekleyerek sahipliği açıklar. Daha fazla bilgi: İşlemler Sayfası (sayfa 410) 26 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

27 II. Aş[m[: T[s[rım v_ Uyaul[m[ İzcnl_rc T[nıml[m[ İzinler, yönetilen bileşenlere kimin sahip olduğuna ya da belirli yönetim işlevlerinden kimin sorumlu olduğuna bağlıdır. İşlevsel gruba (yöneticiler, işletmenler veya bir veri ambarı ekibi gibi) ya da sahipliğe göre izinler atayabilirsiniz. Daha sonra bir gruptaki bireysel kullanıcıları ekleyebilir veya kaldırabilirsiniz. Örneğin, veri ambarı ekibi, bir veri ambarını doldurmak için ayıklama, dönüştürme ve yükleme (ETL) işlemlerini izleyebilir. Veri ambarı ekibi üyelerini içeren bir DW grubu oluşturun. Daha sonra bu gruba, ETL işlemleriyle ilgili tüm kısayolları sağlayan bir işlem izleme nesnesi için Listeleme ve Açma izinleri verin. Yöneticilere genel kullanıcılardan daha fazla izin verilir. Veritabanı yöneticisi, veri ambarını güncellemek ya da belirli veritabanlarını geri yüklemek ya da yedeklemek için işlemler üzerinde denetime sahip olabilir. Pek çok farklı rol ve sahipliğin olduğu karmaşık bir işletme ortamı için geliştirme yapıyorsanız, şu yaklaşımı göz önüne alın. Bir elektronik tabloda veya başka bir formatta, uygun izinlerin atanacağı gruplar, kullanıcılar ve roller için sahiplik planını çıkarın. Bir işlem (veya bir otomasyon nesnesi) için sahiplik başlangıçta hangi kullanıcı altında oluşturulmuşsa ona atanır. Sahiplik değiştirilebilir. Kullanıcıların çalışma zamanında gerçekleştirebileceği eylemler için izinler tanımlama, CA EEM içinde izinler editörü tarafından yönetilir. Varsayılan PAMAdmins grubunun üyeleri tüm klasörler ve tüm otomasyon nesneleri üzerinde tam izinlere sahiptir. Varsayılan PAMUsers grubunun üyelerinin hiçbir klasör veya otomasyon nesnesi üzerinde izni yoktur. İçerik tasarımcıları genellikle Tasarımcılar grubuna üyedir. Bir içerik tasarımcısı ya da bir klasörün sahibi, Sahip Ayarla özelliğiyle size klasör üzerinde izinler atayabilir. Klasör izinleri, klasöre eklenen otomasyon nesneleri tarafından devralınır. CA EEM kimlik bilgilerine sahip bir yönetici size CA EEM içindeki otomasyon nesneleri ve klasörlere ilişkin izinler atayabilir. Not: Ayrıntılar için bkz. İçerik Yöneticisi Kılavuzu. Al[rml[rı T[nıml[m[ İşlemler içindeki e-posta alarmlarını, kullanıcıları ya da yöneticileri hatalar ya da olaylar ile ilgili olarak uyarmak ya da kullanıcıları bir işlemin ya da görevin bittiği konusunda bilgilendirmek için kullanabilirsiniz. Bir işlemde alarmları tasarladığınızda, öncelikle alarm gönderilecek önemli alıcıları tanımlayın. Örneğin, bir işlem başarılı veya başarısız olduğunda ya da kullanıcı girdisini beklerken, tek bir yöneticiyi bilgilendirebilirsiniz. Aylık raporlar alması gerekebilecek müdürlere alarm göndermek üzere bir alıcı grubu da oluşturabilirsiniz. Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 27

28 III. Aş[m[: T_st Etm_ v_ D[ğıtm[ Sadece alarmları tetiklemekle kalmayıp yükseltmeyi işleyen ve alarmla ilgili diğer görevleri gerçekleştiren ayrı işlemler oluşturun. Daha sonra, İşlemi Başlatma işlecini kullanarak alarm işlemini gerektiği şekilde diğer işlemlerden çağırın. CA Process Automation içinde, e-posta alıcılarını, kullanıcıları, grupları, profilleri ve hesap parolalarını belirtmek için her zaman adlandırılmış veri kümesi değişkenleri kullanın. Değişkenleri kullanarak E-Posta Gönderme işlecindeki parametreleri ayarlayın. Değişiklikler yapıldığında, değerleri kullanan tüm işlemlerde değişiklik yapmak yerine yalnızca adlandırılmış veri kümesindeki değişkenleri düzenlemeniz yeterli olur. Kişiler değiştiği için, işlev veya role dayalı e-posta grupları veya e-posta diğer adları tanımlayabilirsiniz. Personel değişikliğinde, değişkenleri değiştirmenize gerek kalmadan diğer adlara atanan kişileri değiştirebilirsiniz. Organizasyonunuz, uygun roller ya da gruplar için önceden diğer adlara sahip olabilir. III. Aş[m[: T_st Etm_ v_ D[ğıtm[ CA Process Automation yönetim paketinizin üretim ortamına dağıtılması şu etkinlikleri içerir: 1. Otomasyon nesnelerini bir klasör içinde bir araya getirme. Yöneticilerin, tipik olarak farklı bir ortamda bir klasörü başka Orkestratöre aktarması. 2. Geçiş için tüm içerikleri test etme, hatalarını ayıklama ve doğrulama. 3. Klasörün bir içerik paketi olarak geliştirme ortamından dışa aktarılması. 4. İçerik paketini üretim ortamına içe aktarma. 5. Çizelgeleri etkinleştirmek ve formlar kullanarak isteğe bağlı işlemleri başlatmak üzere kullanıcılara yönergeler ve gerekli eğitimleri sağlama. İşl_mc İlaclc N_sn_l_rl_ T_st Etm_ Test etme, otomatikleştirmek istediğiniz işlemleri temsil eden CA Process Automation yönetim paketinin dağıtımı bakımından gereklidir. İçerik paketini tasarım ortamından üretim ortamına aktarmadan önce tüm bileşenlerin tam tasarlandığı gibi çalıştıklarını doğrulayın. 28 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

29 III. Aş[m[: T_st Etm_ v_ D[ğıtm[ CA Process Automation test işlemleri için çeşitli özellikler sunar: Bir işlemi Tasarım paletinde beklemede modunda başlatabilir ve çalışma zamanı testi yapabilirsiniz. Çalışmakta olan işlem örneğini başlatabilir veya durdurabilirsiniz. Kesme noktalarını işlem adımlarını durduracak ve hataları ayıklayacak şekilde ayarlayabilirsiniz. İşlemi, bir adımın belirli sonuçlarını tanımlamanıza olanak sağlayan simülasyon modunda çalıştırabilirsiniz. Simülasyon modunda, herhangi bir gerçek eylemde bulunmadan her bir adıma ilişkin simüle edilmiş sonuçları alırsınız. Testler şu düzeylerde gerçekleştirilir: İçerik tasarımcıları, her bir işlemi ve tasarım ortamında doğru çalışması için kullanılan otomasyon nesnelerini test edip doğrular. Yöneticiler, dışa ve içe aktarma işleminden sonra dağıtımı test ederek her bir işlemi ve üretim ortamında doğru çalışması için kullanılan otomasyon nesnelerini doğrular. Yöneticiler üretim ortamındaki temas noktalarına, tasarım noktalarındaki temas noktalarıyla aynı adı verdiklerinde işlemde sorun yaşanmaz. Her bir temas noktası çifti üyesi kendi ilgili ortamlarındaki aracıları hedef alır. Belirli bir form halen yeniden tasarım aşamasında veya çalışır durumdayken dağıtım bir bütün olarak tüm testleri geçebilir ve çalışabilir. Aşağıdaki terimler bu farkı yansıtır: Bütünleştirme testi'ne karşılık birim testi Bir müşteri kavram kanıtı derlemesi'ne karşılık bir iç sürüm adayı derlemesi Üretim'e karşılık geliştirme Sık çalışmayan iş bakımından çok önemli işlemleri (örneğin, sistem yük devretmeleri) düzenli aralıklarla yeniden test edin. Düzenli aralıklarla test etme, işlemlerin ve kullanıcıların üretim ortamında güncel ve işlevsel durumda olduklarını doğrular ve olayların krize dönüşmesini önler. Daha fazla bilgi: İşlemleri Etkileşimli Olarak Çalıştırma (sayfa 423) İşlemdeki Hataları Ayıklama (sayfa 427) İşleçlerin İşlenmesini Simüle Etme (sayfa 434) Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 29

30 III. Aş[m[: T_st Etm_ v_ D[ğıtm[ İşl_m B_la_l_rc Oluşturm[ Çeşitli roller test ve dağıtım sırasında farklı zamanlarda süreç belgeleri oluşturabilir. Tasarım sırasında, bir içerik tasarımcısı devam etmekte olan bir otomasyon geliştirme işlemini diğer bir tasarımcıya devrettiğinde süreç belgeleri son derece faydalıdır. İçerik yöneticisi süreç belgelerini ayrıca otomasyon sürecinin ilerleyişini takip etmek amacıyla da kullanabilir. Tasarım sürecinin sonunda içerik tasarımcıları daha sonra başvurmak üzere süreç belgeleri oluşturabilirler. İçerik yöneticileri sonraki süreç planlamaları sırasında da veri kümeleri veya yeniden kullanılabilir diğer bileşenler hakkındaki bilgilere ulaşabilmek için süreç belgelerine başvurabilirler. Yeni bir işlem üretim ortamına içe aktarıldığında, üretim yöneticisi, işlemi ilk kez çalıştırmadan önce incelemek için işlem belgelerini üretebilir. Üretim yöneticisi otomatik işlemi belli bir süre kullandıktan sonra, iyileştirme isteklerini yaparken oluşturulan üretim belgelerini kullanabilir. Yönetici süreç akış şemasıyla istenen değişikliğin tam olarak yerini kolaylıkla belirleyebilir. İşl_mcn v_ İlaclc N_sn_l_rcn Y[yın Sürümünü Ay[rl[m[ Yayına özel nesneleri bir üretim ortamına dağıtmak üzere hazırlık yaparken, Yayın Sürümü özniteliği için bir değer ayarlayabilirsiniz. Dışa aktardığınız dosya yalnızca dışa aktarılan her nesnenin seçilen sürümünü içerir. Nesneleri bir içerik paketinde dışa aktarıyorsanız, kullanıcılar bu yayın sürümlerini içe aktarımdan sonra değiştiremez. İçe aktarma sırasında tüm nesneler temel alınır. Sonuç olarak kullanıcılar herhangi bir nesnenin içe aktarılan sürümünü değiştiremez. Üretim kullanıcılarının içe aktarılan bir nesneyi değiştirmesi gerekiyorsa, bunu yeni bir sürüm olarak kaydetmeleri gerekir. İşl_mc İlaclc N_sn_l_rl_ Bcrl_ştcrm_ Bir klasör dağıtılan bir işlem veya işlemlerle ilgili otomasyon nesnelerini bir araya getirir. Bir klasör nesnesinde, işlemin kullandığı nesneler (veri kümeleri gibi) ve işlemi kullanan nesneler (başlatma isteği formları gibi) bulunabilir. 30 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

31 III. Aş[m[: T_st Etm_ v_ D[ğıtma Bcr İşl_mcn Y[yın Sürümünü İlaclc N_sn_l_rl_ D[ğıtm[ Tasarımcılar bir işlemi tasarım ortamında test ettikten sonra, işlem nesnesi ve ilgili tüm nesneler hakkında bir yayın sürümü oluştururlar. İlgili nesneler, işlemin kullandığı tüm nesneleri ve işlemi kullanan tüm nesneleri içerir. Yönetici veya tasarımcı her bir nesne sürümünü bir klasör halinde yayınlamak üzere bir araya toplar. Yönetici ilgili otomasyon içeriği klasörünü bir XML dosyasına dışa aktarır. Ardından yönetici bu XML dosyasını üretim ortamına içe aktarır. İç_ Akt[rm[ Yön_ra_l_rcnc B_lcrtm_ İçerik paketinin dağıtımını kolaylaştırmak için içe aktarma yönergeleri sağlama. Üretim ortamı yöneticileri ve diğer tüm işlem kullanıcıları için yönergelerinizi yazma. İşlem öğelerinin üretim ortamında çalışabilmek üzere nasıl yapılandırılması gerektiği açıklama. Bu yönergeler aşağıdaki örnek konuları içerebilir: Gerekli Uygulama veya Güncellemeleri Yükleme Kullanıcı Adları, Gruplar ve Parolalar Ayarlama Kullanıcılar veya Gruplar için İzinler Ayarlama Üretim Ortamı için Veri Kümelerini Yapılandırma İşleçler için Ek Donanımı Yapılandırma Çizelgeleri Etkinleştirme Dış Tetikleyicileri Ayarlama İsteğe Bağlı İşlemleri Başlatmak İçin Bir Form Kullanma Bölüm 1: Sür_ç Otom[syonun[ Gcrcş 31

32

33 Bölüm 2: B[şl[rk_n Bu bölümde CA Process Automation tanıtılmakta ve oturum açma ve kullanıcı arabirimini tanımayla ilgili temel bilgiler sunulmaktadır. Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: CA Process Automation Uygulamasına Gidip Oturum Açma (sayfa 34) Kullanıcı Ayarlarını Yapılandırma (sayfa 35) CA Process Automation Kullanıcı Arabirimi (sayfa 36) Kutudan Çıkan İçeriğe Gözatma (sayfa 55) CA Process Automation Parolanızı Değiştirmek için CA EEM Kullanma (sayfa 56) Web Tarayıcıları (sayfa 57) Bölüm 2: B[şl[rk_n 33

34 CA Pro]_ss Autom[tcon Uyaul[m[sın[ Gc^cp Oturum Açm[ CA Pro]_ss Autom[tcon Uyaul[m[sın[ Gc^cp Oturum Açm[ CA Process Automation uygulamasına erişmek için kullandığınız URL, Etki Alanı Orkestratörü'nün tek bir düğümle mi (kümelenmemiş) yoksa birden fazla düğümle mi (kümelenmiş) yapılandırıldığına bağlıdır. Kümelenmemiş bir CA Process Automation uygulamasına doğrudan gidebilirsiniz. Kümelenmiş bir CA Process Automation için, ilişkili yük dengeleyiciye gidin. Etki alanındaki tüm Orkestratörlere, Etki Alanı Orkestratörü'nün veya Etki Alanı Orkestratörü yük dengeleyicisinin URL'sini başlatarak ulaşabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. CA Process Automation uygulamasına gidin. Güvenli iletişim için aşağıdaki sözdizimini kullanın: Örnekler: Temel iletişim için aşağıdaki sözdizimini kullanın: Örnekler: CA Process Automation oturum açma sayfası açılır. 2. Kullanıcı hesabınızdaki kimlik bilgilerini kullanın. Not: CA EEM, birden fazla Microsoft Active Directory'deki kullanıcılara başvuracak şekilde yapılandırılmışsa ve CA Process Automation, nitelenmemiş kullanıcı adınızı kabul etmiyorsa, asıl adınızı (yani etkialanı_adı\kullanıcı_adı) girin. 3. Oturum Aç'ı tıklatın. CA Process Automation açılır. Giriş sekmesi görüntülenir. 34 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

35 Kull[nı]ı Ay[rl[rını Y[pıl[n^ırm[ Kull[nı]ı Ay[rl[rını Y[pıl[n^ırm[ İlk kez oturum açtıktan sonra, kullanıcı arabirimi görüntü ayarlarınızı yapılandırın. Şu adımları izleyin: 1. Ana sayfanın üstündeki bağlantılar listesinden kullanıcı adınızı tıklatın. 2. Kullanıcı Ayarları iletişim kutusunda, tarih ve saat formatı ve dil için görüntü tercihlerinizi belirtin. 3. Kaydet ve Kapat'ı tıklatın. Not: CA Process Automation, çalışırken yaptığınız diğer kişisel uyarlamaları otomatik olarak kaydeder ve geri yükler. Örneğin, bir paleti yüklerseniz veya bir tablo veya listede görüntülemek istediğiniz sütunları özelleştirirseniz. Bölüm 2: B[şl[rk_n 35

36 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc CA Process Automation arabirimi, otomasyon sistemlerinizdeki tüm nesneleri görüntülemek, yönetmek ve çalıştırmak için tümleşik bir geliştirme ve yönetim ortamı sunar. CA Process Automation, CA Process Automation Orkestratörüne erişimi olan her bilgisayardan açılabilen bir web uygulamasıdır. Sayfanın tepesindeki her ana sekme, uygulamanın benzersiz bir bölümünü ya da işlevsel alanını sunar. Tüm uygulamada görünen ortak denetimler, uygulamanın kullanımını kolaylaştırmaktadır. Örneğin, bir giriş listesini sıralamak ve görünecek sütunları yapılandırmak için aynı temel adımları kullanabilirsiniz. Equation 3: Bu grafikte, CA Process Automation işlevlerini gerçekleştirmek için kullanıcı arabirimini kullanma yöntemleri gösterilir. 36 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

37 CA Process Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Bölüm 2: B[şl[rk_n 37

38 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Öğe: Açıklama: İşletim Sistemi ve Tarayıcı Denetimleri: CA Process Automation uygulamasının parçası olmasa da, işletim sisteminiz, Simge Durumuna Küçült, Ekranı Kapla, Geri Yükle ve Kapat gibi görevlerde geçerli pencereyle çalışmak için denetimler. Tarayıcınız ayrıca kendi menüleri, araç çubukları, bölmeleri ve arama alanlarını da görüntüler. Bazı durumlarda, bir sayfayı yenileme veya görünümü büyütme (Yakınlaştırma) gibi gömülü CA Process Automation özelliklerini desteklemek için tarayıcı özelliklerini kullanabilirsiniz. Bağlantılar: CA Process Automation, Kullanıcı Ayarları, Yardım ve Oturumu Kapat gibi sık kullanılan uygulama bağlantıları sunar. Her bir sayfa, ilgili içeriğe yönlendirilen uygun bağlantılar içerir. Ana Uygulama Sekmeleri: CA Process Automation uygulamasının belirli bir bölümüne odaklanmak için bir sekmeyi tıklatın. Örnek görüntüde Kütüphane sekmesi seçili olduğu için uygulama klasörleri ve nesneleri Kütüphane Tarayıcısı'nda göstermektedir. Araç Çubuğu: Çoğu sayfa ve iletişim kutusunda ilgili araç düğmeleri ve simgeleri içeren belirli araç çubukları yer alır. Bölmeler: Bölmeler bir pencere veya sayfayı böler. Bu örnekte, sol tarafta görünen Kütüphane Tarayıcısı bölmesi hem bir filtre giriş alanı, hem de genişletilebilir bir klasör hiyerarşisi içermektedir. Ana sayfada bir bölmede seçtiğiniz giriş hakkında ayrıntılı bilgi görüntülenir. Ana Sayfa: Bir sayfanın ana alanında, bir bölmede seçilen öğe ile ilgili temel bilgiler görüntülenir. CA Process Automation tipik olarak verileri bir tablo, liste, form, tasarım tuvali veya grafik halinde sunar. Gerektiğinde, ana alan paletlere, sekmelere, bölmelere veya başka görsel denetimlere de bölünebilir. İletişim kutusu: Belirli düğmeleri tıklattığınızda, eylemler uyguladığınızda veya komutları çağırdığınızda, uygulama genellikle sizden ek girdi toplamak için iletişim kutuları gösterir. İleti: Önceden tanımlı mantık ve siz ya da sistemin başlattığı etkinlikler, iletilerin görüntülenmesiyle sonuçlanabilir. Çoğu bilgilendirme amaçlı olan bu alarmlar gerekli geri bildirimi sağlar. Ancak bazı iletiler, verilerinizi korumak üzere tasarlanmış önemli uyarılar gösterebilir. Hata iletileri, sorun giderme için günlük dosyası verileriyle birleştirilebilen yararlı bilgiler sunar. 38 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

39 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc An[ Uyaul[m[ S[y`[l[rı Gcrcş Uygulamanın ana sayfalarında gezinmek için altı ana sekmeden birini tıklatın. Siz çalışırken CA Process Automation, neleri görüntüleyebileceğinizi belirlemek için mantık ve izinler uygular. CA Process Automation bazen geçerli sekme seçiminizi otomatik olarak değiştirir veya başka bir pencere açar. Örneğin, Kütüphane Tarayıcısı'nda bir işlem açtığınızda, otomatik olarak bu işlemi Tasarımcı'da görürsünüz. Kütüphane sekmesinden bir çizelge nesnesi açtığınızda, Çizelge Düzenleyicisi penceresini görürsünüz. Operasyonlar sekmesinden bir işlem vakasını tıklattığınızda, otomatik olarak ayrı bir İşlem Vakası penceresi görürsünüz. Bu sayfayı CA Process Automation çalışma oturumunuz için kullanışlı bir başlangıç noktası ya da kişisel pano olarak kullanın. Aşağıdaki örnekte kullanılabilir özellikler vurgulanmıştır. Öğe: Açıklama: Giriş Sekmesi: Giriş sayfasını görüntülemek için Giriş sekmesini tıklatın. CA Process Automation uygulamasında oturum açtığınızda Giriş sayfası görünür. Bölüm 2: B[şl[rk_n 39

40 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Öğe: Açıklama: Hızlı Düğmeler: CA Process Automation size zaman kazandırarak çalışmaya başlamanıza yardımcı olacak seçenekler sunar. Sayfanın sağ alt köşesinde Hızlı Bağlantılar da yer alır. Görevler ve Otomasyon Nesneleri: CA Process Automation, görevlerinizi ve kullanıma aldığınız (yani, nesnelerin çalışma sürümleri olan) otomasyon listelerini gösteren tablolar görüntüler. Son Etkinliğim: Son yapılan değişikliklerin listesi tarih ve saate göre sıralanmış olarak görünür. İşlem vakasını açmak için bir bağlantıyı tıklatın. 40 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

41 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı Klasörlerdeki otomasyon nesnelerini yönetmek için, Kütüphane Tarayıcısı'nı kullanın. Öğe: Açıklama: Kütüphane Sekmesi: Kütüphane Tarayıcısı'na gitmek için bu sekmeyi tıklatın. Otomasyon nesnelerini ve klasörlerini görüntülemek, oluşturmak, düzenlemek veya kaldırmak için Kütüphane Tarayıcısı'nı kullanın. Klasör Bölmesi: CA Process Automation, yeniden boyutlandırılabilen bu bölmede erişebileceğiniz orkestratörleri ve klasörleri gösterir. Sadece eşleşen klasörleri görüntülemek için filtre uygulayın. Örneğin Klasör_2 filtresi Klasör_2, Klasör_200 ve Klasörüm_2'yi bulacaktır. Arama Alanı: Temel veya gelişmiş bir arama yapmak için kriterleri girin. Örneğin bir ya da daha fazla nesneyi ad, tür veya anahtar sözcüğe göre bulun. Ayrıca, nesneleri arayabilir ve değiştirebilirsiniz. Bölüm 2: B[şl[rk_n 41

42 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Öğe: Açıklama: Otomasyon Nesneleri Oluştur: Kütüphane Tarayıcısı'nda, otomasyon nesnelerini depolamak üzere klasörler oluşturabilirsiniz. Bir klasöre sağ tıklatarak bu klasörde gerçekleştirebileceğiniz komutların menüsünü görüntüleyin. İşlem, çizelge veya başlatma isteği formu gibi yeni otomasyon nesneleri de oluşturabilirsiniz. Nesneyi Yeniden Adlandır: Bir nesneyi sağ tıklatın ve kısayol menüsünden Yeniden Adlandır'ı seçerek nesnenin adını düzenleyin. Nesneyi Düzenle: Araç çubuğunu kullanarak veya bir nesneyi sağ tıklatarak kısayol komutlar menüsünü görüntüleyin. Özellikler: Bu sekmeli panel her nesnenin genel bilgilerini, etiketlerini, yayınlarını, sürümlerini ve işlem geçmişi raporunu gösterir. Geri Dönüşüm Kutusu: Silinmiş nesne ve klasörleri yönetmek için Geri Dönüşüm Kutusu'nu kullanın. Bu uygulama ile bu nesneleri geri yükleyebilir, Geri Dönüşüm Kutusu'nda bırakabilir ya da kalıcı olarak silebilirsiniz. Not: Nesne ve klasörler için güvenliği yapılandırmayla ilgili bilgi için İçerik Yöneticisi Kılavuzu'na bakın. 42 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

43 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc T[s[rım]ı İşlem tasarlamak, düzenlemek ve test etmek için Tasarımcı sayfasını kullanın. Tasarımcı, aşağıdaki işlem ayrıntılarını destekler: Temel işleç akışı İşlem nesnelerini belgeleme Mantıksal sonuçlar Çizgileri birleştirme Veri kümelerine gözatma Özellikleri tanımlama Kod yazma İşlem vakalarını izleme İşlem vakalarında geçiş yapma, hata ayıklama, test etme ve denetleme Öğe: Açıklama: Tasarımcı Sekmesi: Yeni bir işlem açtığınızda veya Kütüphane Tarayıcısı'ndan mevcut bir işlemi düzenlediğinizde, bu sekme görünür. Bu sekme görünmüyorsa bu, henüz bir işlem açmadığınız ya da işlem açmak için güvenlik izinlerine sahip olmadığınız anlamına gelir. Bölüm 2: B[şl[rk_n 43

44 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Öğe: Açıklama: İşlem Tasarımcısı Araç Çubuğu: İşlemler tasarlamak ve test etmek için araç düğmelerini kullanın. İşleçler, Veri Kümesi, Özellikler ve Gezinme paletlerini göstermek ya da gizlemek için sağdaki Görüntü ayarlarını kullanın. İşlem Sekmeleri: Açtığınız her işlem kendi sekmesinde görünür. Nesneleri sekmeler arasında kopyalayıp yapıştırabilirsiniz. İşlem Tasarımcısı: Gerçek işlem tasarımı bu çalışma alanı, tuali veya yerleşiminde görünür. İşlem tasarımcısı kılavuz, şeritler, tüm işleçler, bağlantı noktaları ve birleştirici çizgileri içerir. İşleçler Paleti: Özel işlevlere sahip işleçleri bu paletten işlem yerleşiminize sürükleyip bırakın. Veri Kümesi Paleti: İşlem veya işleç veri kümelerindeki değişkenleri görüntülemek veya düzenlemek için bu paleti kullanın. Özellikler Paleti: Bir işlecin özelliklerini yönetmek için bu paleti ve içerdiği bağlantıları ve pencereleri kullanın. Bu örnekte Run Script işleç özellikleri gösterilmektedir. Kullanıcı ayrıca Yürütme Sonrası Kodu iletişim kutusuna da kod eklemiştir. Gezinme Paleti: Büyük işlemler içinde belirli alanlarda gezinmek için bu paleti kullanın. Zamandan kazanmak için, ana tasarımcı yerleşimini kaydırmak yerine, bu palet içinde yatay dikey kaydırmayı deneyin. 44 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

45 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Ayrıca, işlem vakalarını Tasarımcı sayfasında da çalıştırabilirsiniz. Equation 4: Bu grafik, işlem vakalarının Tasarımcı sayfasında nasıl çalıştırıldığını özetlemektedir. Bölüm 2: B[şl[rk_n 45

46 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc 46 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

47 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Öğe: Açıklama: Tasarımcı Sekmesi: Uygulamadaki başka bir sayfadan mevcut bir işlem vakasını açtığınızda bu sekme görünür. Bu sekme görünmüyorsa bu, henüz bir işlem vakası açmadığınız ya da işlem vakası açmak için güvenlik izinlerine sahip olmadığınız anlamına gelir. İşlem Vakası Araç Çubuğu: Araç düğmelerini kullanarak bir işlemin gerçek vakalarını durdurun, başlatın, hatalarını ayıklayın ve test edin. İşleçler, Veri Kümesi, Özellikler, Gezinme ve Günlükler paletlerini göstermek ya da gizlemek için sağdaki Görüntü ayarlarını kullanın. İşlem ve Vaka Sekmeleri: Açtığınız her işlem ve bir işlemin her vakası kendi sekmesinde görünür. İşlem vakası sekmeleri, kendi kaynak işlem tasarımı sekmelerinin bitişiğinde görüntülenir. İşlem sekmeleri bir simge görüntüler. İşlem vakası sekmeleri bir simge görüntülemez. CA Process Automation, farklı vakaları tanımanıza yardımcı olmak için her bir vaka adına benzersiz bir işlem kimlik numarası atar. Nesneleri sekmeler arasında kopyalayıp yapıştırabilirsiniz. İşlem Vakası Durum Çubuğu: Bu çubuk, vakanın durumunu gösterir. Uygun olduğunda durum süresi de gösterilir. Örneğin, bir Bekliyor vakası, vakanın ne kadar zamandır bu durumda olduğu gösteren bir saat de görüntüleyecektir. Belirli alt işlemlere odaklanmak için Hiyerarşi denetimini de kullanabilirsiniz. İşlem Vakası: İşlem vakası tasarımı bu çalışma alanı, tuali veya yerleşiminde görünür. İşlem vakası kılavuz, şeritler ve tüm işleçler, bağlantı noktaları ve birleştirici çizgileri içerir. Bunu işleminiz çalışırken işleminizin yolunu izlemek için kullanın. Günlükler Paleti: İşlem vakalarının sorunlarını gidermek veya vakaları onaylamak için bu paleti kullanın. İşl_ml_r İşlemler sayfasında şu anahtar öğelere ait bir pano görüntülenir: İşleçlere, işlemlere ve diğer nesnelere yönlendirilen bağlantılar İçerik paketleri İşlem İzleme Başlatma isteği formları Veri kümeleri Kaynaklar Bölüm 2: B[şl[rk_n 47

48 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc İşlemler sayfası, çalışan veya tamamlanan işlemleri yönetmenize yardımcı olur. İsteğe bağlı işlemler başlatın ve etkileşimli formlar aracılığıyla çalışan işlemlerle etkileşim kurun. İşlemler sayfası, şu tip soruları yanıtlayan bir otomasyon panosudur: Ortamımda çalışan nedir? Ortamımda ne çalışıyor? Hangi işlemler isteğe bağlı olarak başlatılabilir? Kullanıcı girişi veya onayı bekleyen işlemler hangileri? Öğe: Açıklama: İşlemler Sekmesi: İşlemler sayfasını görüntülemek için bu sekmeyi tıklatın. İşlemler Araç Çubuğu: Bu komutları çeşitli İşlemler sayfa listelerindeki öğelerle çalışmak için kullanın. 48 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

49 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Öğe: Açıklama: İşlemler Bölmesi: Bu bölmedeki genişletilebilir listeden bir giriş seçin. Örneğin: Bir grafik ve örnekler listesi görüntülemek için İşlem Örnekleri'ni tıklatın. İçe aktarılan içerik paketlerinin bir listesini ve bunların içerdiği nesneleri görüntülemek için İçerik Paketlerini tıklatın. Başlatmak için bir Başlatma İsteği Formu'nu tıklatın. Bir kaynak nesnesi bulmak için isteğe bağlı bir filtre girin. Bu resimde kullanıcı, eşleşen girişler bulmak için My Resource filtresini girmiştir; girişler, bölmenin Kaynaklar bölümünde klasörler içinde sıralanmıştır. Grafik ya da Çizelge Alanı: Ürün, işlem örnekleri, işlem izlemeleri ve içerik paketi içindeki işlem örneklerinin verisini bir grafik ya da çizelge olarak görüntüler. Resimde, kullanıcı toplam sayıyı (11) görmek için Tamamlanan örnekler çubuğunu işaretlemektedir. İlgili durum değerini filtreye ekleyerek sonucun alt kısımda gösterilmesi için grafikte bir çubuğu tıklatın. Çubuğu yeniden tıklatarak değeri filtreden kaldırabilirsiniz. Ana Sayfa veya Liste: İşlemler sayfasının ana alanında temel bilgiler gösterilir. Ürün, grafiğe ek olarak, bu verileri çoğunlukla tablo, liste veya form olarak sunar. Örneğin, örnekleri içeren bir listeyi örnek durumlarına göre görüntüleyebilir, filtreleyebilir ya da sıralayabilirsiniz. Bir kaynak listesini tıklatarak temsil ettiği kaynakların geçerli durumunu görüntüleyin. Bölüm 2: B[şl[rk_n 49

50 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Y[pıl[n^ırm[ Yapılandırma Tarayıcısı paletinde, Etki Alanının mantıksal hiyerarşisi görüntülenir. Yöneticiler, birden fazla aracıyı ve orkestratörü yüklemek ve yapılandırmak için Yapılandırma sekmesini kullanırlar. İçerik tasarımcılarının Yapılandırma sekmesindeki Yapılandırma Tarayıcısı paletine salt okuma erişimi vardır. Öğe: Açıklama: Yapılandırma Sekmesi: Yalnızca yöneticiler yapılandırma ayarlarını güncellemek için bu sekmeyi kullanabilir. Yapılandırma Araç Çubuğu: Yalnızca yöneticiler Yapılandırma Tarayıcısında nesneleri kilitleyebilir, yapılandırma değişikliklerini kaydedebilir ve nesnelerin kilidini açabilirler. Yapılandırma Tarayıcısı Etki Alanı hiyerarşisi: Yalnızca yöneticiler ürünü yapılandırabilir. Yapılandırma Tarayıcısı Ana Bölmesi: Ana bölmede yapılandırma verileri görüntülenir. Yükleme ve Kullanıcı Kaynaklarını Yönet: Yalnızca yöneticiler bu paletleri görüntüleyebilir. Yükleme ve Kullanıcı Kaynaklarını Yönet paletleri, içerik tasarımcıları Yapılandırma sekmesini tıklattığında görünmezler. 50 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

51 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Raporlar Raporlama görevlerini gerçekleştirmek için bu sayfayı kullanın. Raporlama görevleri şunları içerir: Var olan bir raporu oluşturma Yeni bir raporu karşıya yükleme Özel parametreler ayarlama Rapor verilerini dışa aktarma Öğe: Açıklama: Raporlar Sekmesi: Raporları görüntülemek veya oluşturmak için Raporlar sekmesini tıklatın. Raporlar Araç Çubuğu: Raporlar sayfasıyla çalışmak için bu araç çubuğunu kullanın. Rapor çıktısıyla çalışmak için ayrı bir standart araç çubuğu da mevcuttur. Yeni Rapor Alanı Ekle: Araç çubuğunda Yeni'yi tıklattığınızda, raporla ilgili ayrıntıları tanımlamanız ve kaydedebilmeniz için bu alan görünür. Raporlar Listesi: Mevcut raporları listeler. Bölüm 2: B[şlarken 51

52 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Öğe: Açıklama: Parametre İletişim Kutusu: Başvuru Nesnesi Raporu haricinde, listedeki bir raporu tıklattığınızda bu iletişim kutusu açılır. Seçilen rapor vakasına eklenecek veri aralığını tanımlamak için bu iletişim kutusunu kullanın. Bu örnekte kullanıcı,, - İşlem Durumu alanından Tüm Durumlar'ı seçmiştir. Rapor Çıktısı: Tamam'ı tıklattığınızda, Parametre iletişim kutusunda çıktının önizlemesi açılır. Bu çıktıyı olduğu gibi kullanabilir, başka bir aygıtta bastırabilir veya başka bir uygulamada kullanmak üzere dışa aktarabilirsiniz. Not: Yeni raporlar tasarlamak için, ayrı bir uygulama sunucusuna BIRT tasarımcısını yükleyin ve bu tasarımcıyı rapor veritabanına bağlayın. 52 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

53 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Ortak Kull[nı]ı Ar[\crcmc D_n_tcml_rc CA Process Automation web arabirimi tutarlı bir dizi denetim sunar. Tablolar, listeler, sayfalar, komutlar ve filtreler her sayfada aynı standart şekliyle çalışır. Not: Bazı özellikler tüm sayfalarda mevcut değildir. Equation 5: Bu grafik, CA Süreç Otomasyonu'nda kullandığınız ortak kullanıcı arabirimi denetimlerini göstermektedir. Bölüm 2: B[şl[rk_n 53

54 CA Pro]_ss Autom[tcon Kull[nı]ı Ar[\crcmc Öğe: Açıklama: Komutlar: Bir kısayol olarak, bir liste öğesini sağ tıklatarak bir araç çubuğunda kullanılabilir olan komutlarla aynı komutları seçebilirsiniz. Bu örnekte, araç çubuğundaki Özellikler'i tıklatabilir ya da tablodaki bir görev satırını sağ tıklatarak çıkan kısayol menüsünden Özellikler'i seçebilirsiniz. Sayfalandırma: CA Process Automation tablolar halinde veriler sunduğunda, bir sayfaya ne kadar verinin sığacağını denetleyebilirsiniz. Bu örnekte üst ve alttaki tabloların ikisi de 170 öğe görüntülemektedir. Üst sayfada, kullanıcı Her Sayfada 200 Satır'ı seçmiştir. Böylece 170 öğenin tamamı tek bir sayfada toplanmıştır. Alt sayfa içinse kullanıcı 10 satır görüntülemeyi tercih etmiştir. Bu ayar, 170 öğenin tamamını görüntülemek için gerekli sayfa sayısını 17 sayfaya çıkarır. Sayfanın altındaki denetimleri kullanarak birinci, sonuncu, önceki veya sonraki ekran sayfasına gidin. Sayfa alanına sayfa sayısını girerek belli bir sayfaya da atlayabilirsiniz. Çoklu Seçim: Aynı komutu benzer öğelere uygulamak için bir veya daha fazla satırı işaretleyin. Uygulama sadece aynı anda birden fazla öğe için geçerli komutları gerçekleştirmenize izin verecektir. Filtreler: İsteğe bağlı bir sözcük veya metin dizesi girerek Enter tuşuna bası ve sadece eşleşen öğeleri görüntüleyin. Örneğin net yazarsanız, listede sadece netstat ve netstatw nesneleri görünür. Filtreyi kaldırmak için X işaretini tıklatın. Sıralama Düzeni: Bir alan sütun üstbilgi satırında şunu tıklatın ve Artan Sıralama veya Azalan Sıralama seçeneklerini seçin. Kısayol olarak, sadece sütun üstbilgisini tıklatarak sıralama düzenini değiştirin. Küçük bir üçgen işareti sıralama düzeni yönünü gösterir: artan (aşağı), azalan (yukarı) veya sıralanmamış (üçgen yok). Sütun Düzeni: Bir tabloda sütunların sırasını değiştirmek için tüm bir sütunu tıklatıp sürükleyin. Bu örnekte kullanıcı, Tür sütununu Ad ve Durum sütunu arasına yerleştirmeyi seçmiştir. Sütun Boyutu: Farenizi iki sütunu birbirinden ayıran sınır üzerine getirin. İmleç yeniden boyutlandırma durumuna geçince, sütunun kenarını sola veya sağa çekerek sütunun ve içindeki verilerin genişliğini ayarlayın. Sütunları Göster veya Gizle: Bir tabloda görünen sütunları denetlemek için listelenen alanları gösterebilir (seçili) veya gizleyebilirsiniz (seçili değil). Hızlı Filtreler: Uygun olduğunda bir sütuna bir hızlı filtre uygulayabilirsiniz. Eklemek istediğiniz alan değerlerini seçin ve eklemek istemediğiniz değerleri temizleyin. Tarih-Saat Filtreleri: Bir tablodaki tarih-saat alanlarında, bir zaman aralığı veya süre olarak bir filtre tanımlayabilirsiniz. Filtre, bu aralıkta yer almayan verileri dışarıda tutar. Bu örnekte kullanıcı, yalnızca 30 Kasım 2012 Cuma sabah 10:00'dan 30 Kasım 2013 Cumartesi akşam 11:59'a kadarki Bitiş Zamanı değerlerini içeren satırları eklemek istemektedir. 54 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

55 Kutu^[n Çık[n İç_rcğ_ Göz[tm[ Kutu^[n Çık[n İç_rcğ_ Göz[tm[ Giriş sayfasındaki Kutudan Çıkan İçerik bağlantısı, içerik tasarımcısını örnek içeriğe bağlar. Örnek içerik, çeşitli otomasyon nesneleriyle neler yapabileceğinizi gösterir. Şu adımları izleyin: 1. Giriş sekmesini tıklatın, ardından Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. Kütüphane sekmesi, gezinme bölmesinde PAM_PreDefinedContent klasörü seçilmiş olarak açılır. 2. PAM_PreDefined Content adlı klasörü genişletin. 3. Söz konusu işleci, nesneyi veya tasarım işlemini temsil eden alt klasörü genişletin. 4. Ana bölmede, Tip'in İşlem olduğu yerde bir nesneyi çift tıklatın. İşlem, Tasarımcı sekmesinde açılır. İşlemde, işlemin amacını anlatan açıklamalar, diğer ilgili bilgiler ve işlemi özelleştirmeyle ilgili talimatlar bulunur. 5. Seçilen örnek işlemi, öğrenim aracı veya kendi işleminiz için model olarak kullanın. Bölüm 2: B[şl[rk_n 55

56 CA Pro]_ss Autom[tcon P[rol[nızı D_ğcştcrm_k cçcn CA EEM Kullanma CA Process Automation P[rol[nızı D_ğcştcrm_k cçcn CA EEM Kullanma Genellikle yönetici, iç kullanıcı deposu için kullanıcı hesaplarını ayarlarken geçici bir parola atar. CA EEM içinde kullanıcı hesapları oluşturulmuş tüm CA Process Automation kullanıcıları CA Process Automation oturumu açılmadan önce bu parolayı değiştirebilir. Ardından, CA Process Automation parolanızı, parola ilkelerinin tanımladığı zaman aralığında değiştirebilirsiniz. Not: Bu olanak, CA EEM, Microsoft Active Directory gibi bir dış kullanıcı deposundaki kullanıcı hesaplarına başvurduğunda geçerli değildir. Bu durumda, parolanızı başvurulan dizin içinde muhafaza edin. CA Process Automation parolanızı değiştirmek için CA EEM kullanın. Şu adımları izleyin: 1. Bir tarayıcı açın ve CA Process Automation tarafından kullanılan CA EEM sunucusunun URL'sini girin. Örneğin: CA Process Automation tarafından kullanılan CA EEM ana bilgisayar adını veya IP adresini tanımlamak için CA Process Automation Yapılandırma sekmesi Güvenlik alt sekmesindeki CA EEM Arka Uç Sunucusu alanına bakın. 2. Oturum Açma iletişim kutusundan CA Embedded Entitlements Manager (CA EEM) oturumunu açın: a. Uygulama için <Genel> seçeneğini belirleyin. b. Bu varsayılan ad Kullanıcı Adı alanında görünüyorsa EiamAdmin'i silin. c. CA Process Automation kullanıcı adınızı ve parolanızı girin. d. Oturum Aç'ı tıklatın. 3. Kendi Kendine Yönetim'de Parola Değiştir'i tıklatın. 4. Parolanızı sıfırlayın: a. CA Process Automation kullanıcı adınızı ve eski parolanızı girin. b. Yeni parolanızı hem Yeni parola hem de Parolayı onayla alanlarına girin. c. Tamam'ı tıklatın. CA Process Automation, oturum açtığınızda güncellenmiş kullanıcı bilgilerinizi kabul eder. 56 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

57 W_\ T[r[yı]ıl[rı W_\ T[r[yı]ıl[rı Desteklenen web tarayıcıları arasında bile, üçüncü taraf ürünlerdeki farklılıklar nedeniyle CA Process Automation farklı davranabilir. Örneğin, kaydedilmemiş değişikliklerle bir sayfayı veya sekmeyi kapatmaya çalıştığınızda, aşağıdaki desteklenen tarayıcıların her biri biraz farklı bir ileti görüntüleyebilir: Microsoft Internet Explorer Google Chrome Mozilla Firefox Bu tarayıcıların üçü de, esas olarak, size verilerinizi kaydetmek için sayfada kalma veya sayfadan ayrılarak değişiklikleri yoksayma seçeneğini sunar. Microsoft Internet Explorer Microsoft Internet Explorer 8'i veya 9'u Uyumluluk Modu'na (CM) ayarladığınızda, CA Process Automation zayıf performans veya davranış gösterebilir. Örneğin, Başlatma İstekleri'ni (veya İşlemler bölmesindeki başka bir seçeneği) tıklatırsanız ve ardından Bağlantılar'a giderek İşlem Vakaları'nı seçerseniz, İşlemler sayfasındaki alan sütunları için açılan menüler kaybolabilir. Bu duruma girildiğinde, sütun başlığı açılan menü düğmesi diğer görünümler için görüntülenmeyebilir. Bu, bir filtre belirleyememeye neden olabilir. CM'yi veya Intranet Ayarlarını açık bir şekilde etkinleştirmemenizi öneririz. Internet Explorer'ı kullanırken garip davranışlar gözlemlerseniz, CM'nin etkinleştirilmediğinden emin olun. Not: Intranet ayarlarını etkinleştirmeniz gerekirse, Internet Explorer'da Araçlar menüsü altındaki Uyumluluk Görünümü Ayarları içinde yer alan Uyumluluk Görünümünde intranet sitelerini görüntüle seçeneğini el ile devre dışı bırakın. Bölüm 2: B[şl[rk_n 57

58

59 Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: Kütüphane Tarayıcısını Özelleştirme (sayfa 59) Kütüphane Tarayıcısı'nı Arama (sayfa 59) Nesneler ve Klasörlerle Çalışma (sayfa 64) Kütüpb[n_ T[r[yı]ısını Öz_ll_ştcrm_ Kütüphane Tarayıcısındaki sütunların görünümünü özelleştirebilirsiniz. Sütunlar, bir tablo halinde girişler için alan değerlerini görüntüler. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane Tarayıcısı klasörler bölmesinde bir klasör seçin. 3. Ana pencerede, bir sütunu göstermek veya gizlemek için, sütun üstbilgisinde öğesini tıklatın ve Sütunlar'ı seçin. Kullanılabilir alan adlarını içeren bir onay listesi görünür. 4. Gizlemek istediğiniz alan sütunlarını temizleyin. Görünmesini istediğiniz alan sütunlarını işaretleyin. 5. Listeyi sıralamak için, belirli bir sütun üstbilgisinde öğesini tıklatın ve Artan Sıralama veya Azalan Sıralama'yı seçin. 6. Sütunların sırasını düzenlemek için, bir sütun üstbilgisini tıklatarak sola veya sağa sürükleyin. Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı'nı Ar[m[ Kütüphane Tarayıcısı'nda belli öğeleri bulmak için arama özelliklerini kullanın. Daha sonra arama sonuçlarında birden fazla ilişkili nesne üzerinde eylemler gerçekleştirebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane Tarayıcısı klasör bölmesinde, kök klasörü veya belli bir alt klasörü seçin. Ürün aramanızı seçilen klasördeki nesneler ve klasörlerle sınırlandırır. 3. Arama alanına bir işleç veya klasörün adını girin. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 59

60 Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı'nı Ar[m[ 4. (İsteğe bağlı) Aşağıdaki özelliklerden herhangi birine dayalı özelleştirilmiş bir arama için Gelişmiş Arama'yı tıklatın. Name Sahip Tip İade Durumu Oluşturma Tarihi Değişiklik Tarihi Etiketler 5. Ara'yı tıklatın. Arama sonuçları görünür. Not: Bir içerik paketi içeren bir klasör hiyerarşisinden arama yapıyorsanız, ürün yalnızca içerik paketinin geçerli yayın sürümündeki nesneleri geri döndürür. Ürün, klasör hiyerarşisinde yer alıp içerik paketinde yer almayan nesneleri de geri döndürür. 6. Arama sonuçlarındaki nesnelerle ve klasörlerle, diğer herhangi bir kütüphanedekiyle olduğu gibi çalışın. Bir öğeyi düzenlemek üzere açmak için çift tıklatın. Kullanılabilir komutların kısayol menüsünü görüntülemek için tek bir öğeyi sağ tıklatın. Birden fazla nesneye aynı anda bir eylem uygulamak için, öğeleri seçin ve seçili öğeyi sağ tıklatın. 7. Yeni bir arama başlatmak için aşağıdaki eylemlerden birini tamamlayın: Sıfırla'yı tıklatın. Temel Arama veya Gelişmiş Arama'yı tıklatın. Arama alanlarında belirtilen kriterleri temizleyin veya değiştirin. Temel Arama kutusunda x işaretini tıklatın. 60 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

61 Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı'nı Ar[m[ Y[yın Sürümü Bclacl_rcnc Ar[m[ İsteğe bağlı olarak her bir nesne sürümünü bir yayın sürümü ile ilişkilendirebilirsiniz. Sürümler sekmesi kendi görüntülenen ilişkilerini, belirttiğiniz bir dize ile ilişkilendirilen nesneleri ve sürümleri filtrelemek için kullanır. İlgilenilen bir sürümü görüntülemek için belirli bir yayın sürümünü arayabilirsiniz. Alternatif olarak, birden fazla yayın sürümü döndüren genel bir dizeyi arayabilirsiniz. Sürümler sekmesi bir joker karakteri (*) içeren ya da içermeyen joker aramalarını destekler; bkz. aşağıdaki örnekler: Arama Dizesi 5 *5 5* *5* Arama Sonuçları Sürüm alanının veya Yayın Sürümü alanının 5 karakterini içerdiği herhangi bir nesne sürümü. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir nesneyi sağ tıklatıp ardından Düzenle'yi seçin. 3. Nesne düzenleyicide, Sürümler sekmesini tıklatın. Not: Alan açıklamaları ve örnekler için araç ipuçlarına ya da Kullanıcı Arayüzü Başvurusu'na bakın. 4. Sürüm araç çubuğunda, en sağdaki büyüteç simgesini tıklatın. 5. Arama alanına arama kriterlerini girip ardından Ara'yı tıklatın. Arama, belirtilen dize ile ilişkilendirilen nesneleri ve sürümleri döndürür. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 61

62 Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı'nı Ar[m[ Sürüm Bilgilerini Arama Sürüm sekmesi, belirttiğiniz dizeyi içeren nesnelerin görüntülenen sürümlerini filtrelemenize olanak sağlar. Tarihler dışındaki arama kriterleri için, arama sonuçları, aşağıdaki alanların herhangi birinde belirtilen dizeyi içeren nesne sürümleri için satırlar içerir: Sürüm Değiştiren Oluşturan Not: 5 karakterini içeren nesneleri görüntülemek için, örneğin, arama kriteri olarak 5, *5, 5* veya *5* değerlerini belirtin. Tarih arama kriterleri için, arama sonuçları, aşağıdaki alanlardan birine girdiğiniz tarihe sahip olan nesne sürümleri için satırlar içerir: Oluşturulma Tarihi Son Değiştirilme Tarihi Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir nesneyi sağ tıklatıp Düzenle'yi seçin. Nesne düzenleyicisi görüntülenir. 3. Sürümler sekmesini tıklatın. 4. Sürüm araç çubuğunun sağ tarafındaki büyüteç simgesini tıklatın. Arama alanı ve Arama düğmesi görünür. 5. Arama alanına arama kriterlerini girip Ara'yı tıklatın. Arama işlemi, belirtilen arama kriterlerini karşılayan nesneleri görüntüler. Tarihler dışındaki arama kriterleri; Sürüm, Değiştiren ve Oluşturan alanlarında belirtilen dizeyi içeren sürümlerin tümünü döndürür. Tarih arama kriteri, Oluşturulma Tarihi ve Son Değiştirilme Tarihi alanlarında tam eşleşme gösteren sürümlerin tümünü döndürür. 62 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

63 Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı'nı Ar[m[ İşl_m G_çmcşc R[poru Bclacl_rcnc Ar[m[ İşlem Geçmişi Raporu sekmesi, yalnızca, aşağıdaki arama kriterlerinden birini veya her ikisini de karşılayan nesne sürümlerini görüntüler: Sürüm alanı veya Kullanıcı Adı alanı, Filtre alanında belirttiğiniz dizeyi içerir. Örneğin, Filtre alanında 5 karakterini belirtirseniz, arama, Sürüm alanında veya Kullanıcı Adı alanında 5 karakterini içeren İşlem Geçmişi Raporu nesnelerinin tümünü döndürür Son Güncelleme alanı, Başlangıç ve Bitiş alanlarında belirttiğiniz tarih aralığındaki bir tarihi içerir. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir nesneyi sağ tıklatıp Düzenle'yi seçin. Nesne düzenleyicisi görüntülenir. 3. İşlem Geçmişi Raporları sekmesini tıklatın. 4. İşlem Geçmişi Raporları araç çubuğunun sağ tarafındaki büyüteç simgesini tıklatın. Arama alanları ve Arama düğmesi görünür. 5. Arama kriterlerini Filtre alanına, Başlangıç ve Bitiş alanlarına veya her ikisine de girin. Ardından, Ara'yı tıklatın. Filtre Arama sonuçlarının belirtilen dizenin bulunduğu nesne sürümlerini içerdiği aşağıdaki alanlar için sayısal veya alfasayısal arama kriterlerini belirtir. Sürüm Kullanıcı adı Başlangıç - Bitiş Son Güncelleme verisini aramak için tarih aralığı kriterlerini belirtir. Arama işlemi, belirtilen arama kriterlerini karşılayan nesneleri görüntüler. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 63

64 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Klasörler, nesne kapsayıcılarıdır. Bir nesneyi düzenlemek için bu işlemi kullanın: 1. Kütüphane Tarayıcısı'nda bir nesnenin veya klasörün konumunu belirleyin. 2. Nesneyi açın. 3. Nesneyi, düzenleyebileceğiniz çalışan bir sürüme iade edin. 4. Nesneyi düzenleyin. 5. Değişiklikleri kaydedin. 6. Nesneyi iade edin (bu adımda, değişikliklerin nesnenin aynı sürümüne mi yoksa yeni bir sürümüne mi uygulanacağına da karar verirsiniz). Bir nesneyi yalnızca incelemek istediğinizde, Özellikler'i tıklatın veya nesneyi açın. Bunun ardından, nesnenin özelliklerini ayrıntılarıyla görüntüleyerek onu düzenlemek isteyip istemediğinize karar verebilirsiniz. Nesneler bir düzenleyicide veya tasarımcıda açılır; bu, nesne tipine bağlıdır. Örneğin, bir işlem, İşlem Tasarımcısı'nda açılır; bir veri kümesi nesnesi ise bir Veri Kümesi iletişim kutusunda açılır. Her düzenleyicinin özel sekmeleri, paletleri ve araç çubuğu düğmeleri vardır. Not: Bu bölüm, nesneleri açma ve düzenleme ile sürümleri yönetme konuları hakkında yalnızca temel bilgiler içermektedir. Diğer bölümlerde, çeşitli nesne türlerinin nasıl düzenleneceği daha ayrıntılı bir şekilde anlatılır. Otomasyon Nesnesi Türleri Otomasyon Nesneleri, bir CA Process Automation paketinin yapılandırılabilir öğelerini tanımlayan uygulama bileşenleridir. Bu nesneler, sistem işlemlerini tanımlar ve çalıştırılabilir yazılımlar içerir. Belirli bir Orkestratör ile ilişkili belirli otomasyon kütüphane klasörlerindeki Kütüphane Tarayıcısı'nda CA Process Automation otomasyon nesneleri oluşturup yapılandırın. Otomasyon kütüphanesinde şu eylemleri yapabilirsiniz: Bir Orkestratör ile ilişkili bir otomasyon kütüphanesine göz atabilirsiniz. Otomasyon kütüphanesinde nesneler oluşturabilir, düzenleyebilir ve görüntüleyebilirsiniz. İlgili nesneleri gruplandırmak için kütüphanede klasörler oluşturabilirsiniz. Klasörler, hiyerarşik bir yapı tanımlamanızı sağlar; böylece siz ve çalışma arkadaşlarınız nesnelerin yerini bulabilirsiniz. Bu yapı bilgisayar işletim sistemi dizinlerine ya da klasörlerine benzer. 64 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

65 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Kütüphane Tarayıcısı'nda aşağıdaki otomasyon nesnesi türlerini oluşturabilirsiniz: İşlem Bir işlem nesnesi işleçler ile diğer bazı işlemlerin sırasını ve bunlar arasındaki farklılıkları grafiksel belirtir. İşlemler, işleçleri, işlemlerin gerçekleştirdiği adımların sırasını ve ardındaki mantığı gösteren bağlantılarla grafiksel olarak sunar. Çizelge Bir çizelge nesnesi modüller (işlemler dahil) çalışırken tarih ve saat koşulları uygular. Görevleri uygulama, sahiplik veya diğer kriterlere göre gruplandırmak için birden fazla zamanlama kullanın. Takvim Bir takvim nesnesi karmaşık tarih koşullarını açıklayan kuralları tanımlar. Bir takvim nesnesi, ürünün işlemleri ne zaman ve ne sıklıkta gerçekleştirdiğini belirleyen tarihleri, zaman aralıklarını ve koşullu öğeleri grafik olarak belirtir. Özel Simge Bir özel simge nesnesi, işleçleri benzersiz şekilde tanımlayan grafik görüntüleri belirtir. Özel İşleç Bir özel işleç nesnesi, mevcut işleçlerin sunumunu ve yapılandırmasını genişletmenizi sağlar. Özel bir işleci özelleştirmek için mevcut işleci temel alabilir ve bunu çeşitli işlemlerde yeniden kullanılmak üzere tasarlanmış olan belirli parametrelerle optimize edebilirsiniz. Veri Kümesi Bir veri kümesi nesnesi, diğer işlemlerin, işleçlerin ve kaynakların gerektirdiği parametreler olarak kullanılan değişkenleri tanımlar ve gruplandırır. Örnekler arasında uygulama konumları, parolalar ve profil adları yer alır. Bu değişkenleri kolayca yapılandırılabilirsiniz, bu sayede ürünler işlemleri ve zamanlamanın verimliliğini bir uygulama ortamındaki değişiklikleri yansıtacak biçimde güncelleyebilir. Paket CA Process Automation 'den itibaren, paket nesnesi artık kısayolları diğer otomasyon nesneleri ile bir araya toplamak için kullanılmamaktadır. Paketler, CA Process Automation nesne taratıcılarından herhangi biri üzerinden referans için kullanılamamaktadır sürümünde, değiştirilemez olan içeriği bir ortamdan dışa aktarıp ardından başka bir ortama içe aktarmak için, bir içerik paketi kullanın. İçerik Paketi İçerik paketi otomasyonu nesnesi, bir içerik tasarımcısının bir içerik paketi olarak dışa aktardığı CA Process Automation nesnelerini bir araya toplar. İçerik tasarımcısı otomasyon nesnelerini bir klasöre ekler ve klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktarır. Üretim kullanıcısı Kütüphane'den ya da İşlemler sekmesinden içe aktarılan paketleri görüntüleyebilir. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 65

66 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ İşlem İzleme Bir İşlem İzleme nesnesi, kullanıcıların üretim ortamındaki seçilen uygulamaları tanımlamasını ve izlemesini sağlar. İşlem İzleme nesnesi, diğer otomasyon kütüphanesi öğelerine yönlendirilen kısayolların bir birleşimidir. Kullanıcı, işlem örneklerinin ve diğer nesnelerin durumunu görüntülemek için bir İşlem İzleme nesnesi açabilir. Bir İşlem İzleme nesnesi, kullanıcının temeldeki nesnelere ya da verilere erişim izni olmadan işleçleri izlemesini sağlar. Kaynak Kaynak nesnesi, sistem mimarinizin öğelerini temsil eden bir modeldir. Bunları ortak altyapı öğelerine dayanan bağımsız işlemleri eşitlemek ve belirli BT varlıklarına erişimi saymak ve denetlemek için kullanın. Tek bir Kaynak nesnesine ilgili varlıkları temsil eden birden fazla kaynak ekleyin. Başlatma İsteği Formu Bir Başlatma İsteği Formu nesnesi, bir üretim kullanıcısının işlemleri el ile başlatmasına olanak tanıyan kısayolları tanımlar. Özel iletişim kutusu kullanıcılardan, ilişkili işlemlerini başlatabilmek için gereken parametre değerlerini ister. Etkileşim İsteği Formu Bir Etkileşim İsteği Formu nesnesi, kullanıcılardan veri alanlarına ve diğer arabirim denetimlerine yanıt vermelerini istemenizi sağlar. Kullanıcı, bir işlemin devam etmesi için gereken bilgileri girer. Örneğin, bir Etkileşim İsteği Formu kullanarak bir paydaştan onay sürecindeki adımları tek tek incelemesini isteyebilirsiniz. Daha fazla bilgi: İçerik Paketi Nesneleri (sayfa 452) Tasarım İşlemleri (sayfa 93) Çalıştırma, Test Etme ve Hata Ayıklama İşlemleri (sayfa 409) Veri Kümeleri (sayfa 197) Etkileşim İsteği Formları (sayfa 269) Başlatma İsteği Formları (sayfa 267) Yeni İşlem İzleme Nesnesi Oluşturma (sayfa 413) Kl[sör Oluşturm[ Klasör hiyerarşileri, ilgili nesneleri sınıflandırmanızı ve düzenlemenizi sağlar ve seçilen izinleri bağımlı nesnelere ve klasörlere yinelemeli şekilde uygulamanıza olanak tanır. Nesne gruplarını düzenlemek ve güvenliğini sağlamak için, kütüphane hiyerarşisini oluşturmak üzere klasörler ekleyebilirsiniz. 66 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

67 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane Tarayıcısı klasör bölmesinde, yeni bir klasör oluşturmak istediğiniz klasörü seçin. 3. Araç çubuğunda Yeni'yi tıklatın ve sonra Klasör'ü seçin Yeni klasör görünür. 4. Klasörü yeniden adlandırın. Not: Hakları ayarlamak ve diğer nesne görevlerini gerçekleştirmek için en iyi yöntem nesneleri klasörler halinde düzenlemektir. Kök seviyesinde nesneler oluşturmayın; çünkü bu tür nesneleri grup olarak yönetemezsiniz. N_sn_ Oluşturm[ Bir orkestratörle ilişkilendirilmiş kütüphanedeki belirli klasörlerde yeni otomasyon nesneleri oluşturun. Bir nesne oluşturduktan sonra o nesnenin özelliklerini düzenleyebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane Tarayıcısı klasör bölmesinde, yeni nesnenin depolanacağı klasörü seçin. 3. Araç çubuğunda Yeni'yi tıklatın ve bir nesne tipi seçin. Yeni bir nesne oluşturulur. 4. Nesne için benzersiz bir ad verin. Belirtilen ad zaten klasördeki başka bir nesneyle ilişkilendirilmişse uygulama sizi uyarır. Not: Hakları ayarlamak ve diğer nesne görevlerini gerçekleştirmek için en iyi yöntem nesneleri klasörler halinde düzenlemektir. Kök seviyesinde nesneler oluşturmayın; çünkü bu tür nesneleri grup olarak yönetemezsiniz. Not: Paket nesnesi artık CA Process Automation 'ı desteklememektedir. Bir içerik tasarımcısı artık otomasyon nesnelerini bir klasörde bir araya toplayabilir ve nesneleri bir üretim ortamında dağıtmak için içerik paketi olarak dışa aktarabilir. Mevcut paket nesnesinin kullanımı, geriye dönük uyumluluk için korunmuştur. Nesnelerin Dışa Aktarıma Hazırlanmak Üzere Bir Paketten Yeni Bir Klasöre Nasıl Taşındığını Görün. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 67

68 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Nesneyi Düzenleme Bir nesne oluşturduktan sonra, o nesnenin yapılandırmasını istediğiniz zaman değiştirebilirsiniz. Örneğin şunları yapabilirsiniz: Bir nesnenin etiketlerini düzenleme Bir kaynak nesnesine kaynak ekleme Bir nesneyi işlem izlemeden kaldırma. CA Process Automation bir nesnenin birden çok sürümünü depolar. Varsayılan olarak, bir nesneyi kullanıma alıp düzenlediğinizde, uygulama belirlenen geçerli sürümü kullanır. Nesneyi düzenledikten sonra, teslim edin. Nesneyi teslim ederken, değişiklikleri aynı sürüme veya yeni sürüme uygulama seçenekleri arasından tercih yapabilirsiniz. Her iki durumda da, uygulama bu değişiklikleri varsayılan olarak uygular. Her nesnenin ilişkili bir yayın sürümü (sayfa 444) vardır. Yayın sürümü, bir nesnenin bir üretim ortamına dağıtılacak sürümünü belirler. CA Process Automation, nesnenin üretim ortamına bir içerik paketi nesnesi (sayfa 452) olarak teslim edilmesini gerektirir. Yayın sürümünde değişiklik yapılmasını önleyen bir işaret ayarlayabilirsiniz. Bunun ardından CA Process Automation, üretim ortamına aktarılan nesneyi temel alır. Bir nesne için yayın sürümü ayarladığınızda, iç nesne sürümü, yayın numarasıyla ilişkili hale gelir. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane Tarayıcısı klasör bölmesinde bir klasörü tıklatın. 3. Bir nesneyi çift tıklatın. Nesnenin geçerli sürümü açılır. 4. Nesne kullanıma alınmamışsa, Kullanıma Al'ı tıklatın. 5. Nesneyi düzenleyin. 6. Kaydet'i ya da Kaydet ve Kapat'ı tıklatın. Uygulama değişikliklerinizi kaydeder. Nesne halen kullanıma alınmış durumda olduğundan nesneyi düzenlemeye devam edebilirsiniz. 7. İade Et'i tıklatın. 8. İade Et iletişim kutusunda aşağıdaki prosedürü tamamlayın: a. Farklı İade Et alanında, Yeni Sürüm'ü veya Aynı Sürüm'ü seçin. b. (İsteğe bağlı) Bu sürümde yapılan değişikliklerle ilgili isteğe bağlı yorumlar girin. 68 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

69 Nesnel_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ c. (İsteğe bağlı) Bu sürümü temel olarak kullanmak için Temel onay kutusunu işaretleyin. d. (İsteğe bağlı) Sadece yeni bir sürüm istiyor ama bunun geçerli sürüm olarak işaretlenmesini istemiyorsanız, Geçerli onay kutusundaki işareti kaldırın. Daha önce geçerli olan sürüm geçerli olarak kalır. e. İade Et'i tıklatın. Bcr N_sn_ncn G_n_l Öz_llckl_rcnc Görüntül_m_ y[ ^[ D_ğcştcrm_ Her kütüphane nesnesinin veya işlemin genel özelliklerini görüntüleyebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasör seçin, bir nesneyi sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 3. Özellikler bölmesinde, Genel sekmesini tıklatın. 4. Salt okunur nesnem özelliklerini görüntüleyin. Not: Alan açıklamaları için araç ipuçlarına ya da Kullanıcı Arayüzü Başvurusu'na bakın. 5. (İsteğe bağlı) Açıklama alanını, kullanıma alınan veya iade edilen bir nesne için düzenleyin. Değişikliklerinizi kaydetmek için Kaydet'i tıklatın. Nesneler için Etiketleri ya da Anahtar Sözcükleri Belirleme Etiketler sekmesi, nesneleri, işletmeniz tarafından tanınan herhangi bir anlamlı adlandırma sistemine göre düzenlemek için anahtar sözcükler atamanıza olanak tanır. Siz ve diğer kullanıcılar daha sonra nesneler ya da klasörler için etiketleri ya da anahtar sözcükleri kullanan gelişmiş bir arama yapabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasör seçin, bir nesneyi sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 3. Özellikler bölmesinde, Etiketler sekmesini tıklatın. 4. Etiketler sekmesinde: a. Düzenle'yi tıklatın. b. Liste öğelerinin arasında boşluk olmayan bir ya da daha fazla virgül ile ayrılmış metin değeri girin. Örneğin: test,güvenlik,proje Kodu Beta c. Kaydet'i tıklatın. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 69

70 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Otom[syon N_sn_l_rc cçcn S[bcplcğc D_ğcştcrm_ Arşcv İlk_sc B_lcrtm_ Otomasyon nesnesini veya klasörü oluşturan kullanıcı, varsayılan olarak, o nesnenin sahibidir. Sahibin otomasyon nesnesi veya klasörü üzerinde tam denetimi vardır. Bir sahip, sahipliği başka bir CA Process Automation kullanıcısına geçirebilir. Not: CA EEM Environment_Content_Administrator izni, tüm otomasyon nesnelerini ve klasörleri üzerinde tam denetim olanağı sağlar. PAMAdmins grubuna ait olan yöneticilerin tümü bu izne sahiptir. İşlem Zamanı Güvenliği'ni etkinleştirirseniz yalnızca işlem sahibi (veya bir yönetici) o işlemi başlatabilir. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Klasörler içeren bir veya daha fazla nesne seçin. 3. Sahibi Ayarla araç çubuğu düğmesini tıklatın. 4. Mevcut Kullanıcılar listesinde, yeni sahip olarak ayarlanacak kullanıcı hesabını seçin. Eşleşen kullanıcı hesaplarını bulmak için aramayı kullanın. 5. Kaydet ve Kapat'ı tıklatın. Bir otomatik işlem çalıştıktan ve başarıyla tamamlandıktan sonra, ürün başvuru ve ölçümler için çalışma zamanı verisini arşivler. Varsayılan olarak nesne, Arşiv İlkesi özelliklerini Orkstratör'den devralır. Ancak, sunucunun tamamlanmış ya da başarısız olmuş işlem örneklerini ya da çizelge nesnelerini saklayacağı gün sayısını el ile tanımlayabilirsiniz. Ayrıca ürünün saklayacağı tamamlanmış ya da başarısız olmuş işlem örneği sayısını da tanımlayabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasör, ardından da bir İşlem veya Çizelge nesnesi seçin. 3. Nesneyi sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 4. Özellikler bölmesinde, Arşiv İlkesi sekmesini tıklatın. 5. Arşiv İlkesini Orkestratör'den Devral onay kutusunu temizleyin. Bu görev diğer alanları etkinleştirir. Not: Alan açıklamaları ve örnekler için araç ipuçlarına ya da Kullanıcı Arayüzü Başvurusu'na bakın. 70 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

71 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Kl[sör Y[yının B_lcrtm_ 6. İşlem Geçmişi için bir değer girin. Bu değer ürünün tamamlanmış ve başarısız olmuş işlem örneklerinin, kayıtları otomatik olarak silmeden önce arşivde tutacağı aralığı (gün sayısı) tanımlar. Ürün, arşivdeki örnek sayısından bağımsız olarak işlem geçmişini bu aralık boyunca muhafaza eder. 7. Başarısız ve bitmiş örnek değerlerini girin. Bu değerler, ürünün aşağıdaki durumlarda kayıtları silmeden önce saklayacağı işlem örneği sayısını tamamlar: Yalnızca başarısız durumu Bitmiş durumu Belirtilen saklama sınırını aşan örneklerde, ürün önce en eskisini temizler. 8. Kaydet'i tıklatın. Bir içerik tasarımcısı bir klasörün yayın bilgisini sunabilir. Klasör özelliklerindeki Yayın sekmesi klasörün yayın sürümünü sunar. Bir klasörün yayın sürümünü belirlemek için klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktarmak gerekir. Klasör içeriğini açıklayan bilginin eklenmesi, içerik yeni bir ortama içe aktarıldığında içerik paletinin tüketicisine yardımcı olabilir. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane'nin sağ bölmesinde klasörü sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 3. Özellikler bölmesinde, klasör özelliklerini görüntülemek için Yayın sekmesini tıklatın. 4. Yayın Sürümü özniteliği Değer alanını tıklatın. 5. Değer penceresinde klasörün Yayın Sürümünü girin ve ardından Tamam'ı tıklatın. Not: Yayın Sürümü özniteliğini silemez ya da düzenleyemezsiniz, ancak Değer sütununa uygun yayın sürümünü ekleyebilirsiniz. 6. Kaydet'i tıklatın. 7. Daha fazla klasör özelliği tanımlamak ya da kaldırmak için Özellik Ekle ya da Özellik Kaldır'ı tıklatın. Örneğin aşağıdaki bilgileri Yayın sekmesine ekleyebilirsiniz: İçerik paketini oluşturan sahip. İçerik paketi nesnelerini, yeni ortama içe aktarıldıktan sonra kullanabilen kullanıcılar. Destek bilgisi. Çevrimiçi yardım (çevrimiçi yardım URL'si). Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 71

72 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Y[tırım G_tcrcsc (ROI) Öz_llckl_rcnc B_lcrtm_ Bir işlem nesnesi için Yatırım Getirisi Raporu (ROI) özelliklerini ayarladığınızda, girdiğiniz değerler işlem örnekleri veri kümesinde görünür. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasör seçin, bir işlem nesnesini sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 3. Özellikler bölmesinde, ROI sekmesini tıklatın. 4. ROI'yi Etkinleştir onay kutusunu işaretleyin. 5. Aşağıdaki değerleri girin: El İle Çalışma Süresi alanında, çoklu işlem işlemlerini el ile tetiklemek için gereken toplam personel zamanını (saat ve dakika cinsinden) girin. El İle İşlem Geçen Süresi alanında, tüm işlemi el ile çalıştırmak için gereken toplam personel zamanını (saat ve dakika cinsinden) girin. Kritiklik aşağı açılır listesinden ROI raporunda görünen işlem kritikliğini (Yüksek, Orta ya da Düşük) seçin. (İsteğe bağlı) Uyg/Sistem Grup Adı alanında, ürünün işlemleri ROI raporunda toplarken kullandığı ortak grup adını girin. Not: Alan açıklamaları ve örnekler için araç ipuçlarına ya da Kullanıcı Arayüzü Başvurusu'na bakın. 6. Kaydet'i tıklatın. 72 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

73 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ S[bcp Ol[r[k Ç[lıştır S_çclm_ Z[m[nını B_lcrl_m_ CA Process Automation, işlemler, veri kümeleri ve çizelgeler gibi belirli otomasyon nesneleri üzerinde işlemler için ayrıntılı erişim denetimi sunar. Erişim kontrolü yalnızca geleneksel okuma ve yazma haklarını değil ayrıca bir işlemi başlatma ve örneklerini izleme haklarını da içerir. Alt işlemler, veri kümeleri ya da takvimler gibi diğer nesnelere erişim de denetlenir. Erişim hakları, kullanıcı arabirimleri ve Web Hizmetleri de dahil tüm dış arabirimlerde zorlanır. Aşağıdaki örneği bu varsayımlarla göz önünde bulundurun: P1 işleminin bir P2 alt işlemi var. Sahip X, P1 ve P2'nin sahibidir. P1, Sahip X'in doğrudan diğer kullanıcılara açık olmasını istemediği diğer öğelere erişim gerektiriyor. Varsayılan erişim işlemin, işlemi başlatan kullanıcı olarak çalışması. Kullanıcı A bir P1 örneği başlatırsa, P1, ancak Kullanıcı A P2'yi çalıştırmak için doğrudan yetkilendirilmişse P2'yi başlatabilir. Otomasyon nesnelerini ortada olmaktan korumak için Sahip X, P1 işleminin (ya da alt işlemlerinden ya da işleçlerinden birinin) sahip olarak, yani Sahip X kimliği altında çalışmasını isteyebilir. Sahip X bir işlemi Sahip Olarak Çalıştır şeklinde yapılandırdığında, sahip X diğer kullanıcıları P1 işlemini bunlara P1'in gerektirdiği öğelere erişim vermeden çalıştırmak üzere yetkilendirir. Benzer şekilde Sahip X işleçlerin işlem örneğini başlatan kullanıcının kimliği altında çalışmasını zorlayabilir. P1 işlemi Sahip Olarak Çalıştır şeklinde yapılandırılsa da, Sahip X, P2 alt işlemini, P1 işlemini doğrudan ya da dolaylı olarak başlatan kullanıcının kimliği altında çalışmaya zorlayabilir. Bu durumda CA Process Automation, P2 alt işlemine erişimi doğrulamak için asıl kullanıcının kimliğini kullanır. Bu senaryoyu göz önünde bulundurun: Bir DBA kullanıcısı, DBA kimlik bilgilerinin adlandırılmış bir Veri Kümesine yansıtılmasını gerektiren bir veritabanı oluşturuyor. DBA bu işlemi sahip olarak çalışacak şekilde yapılandırıyor. Sahip Olarak Çalıştır seçeneği, DBA kimlik bilgilerini depolayan veri kümesine işlem örnekleri erişimi veriyor. DBA, seçilen kullanıcıları özel bir DBA işlemi yapmak üzere yetkilendiriyor ve bu kullanıcılara DBA kimlik bilgilerine doğrudan erişim vermiyor. Özetle bir çalışan işlem örneğinde iki ilgili kimlik vardır: işlem örneğini kullanıcı arabiriminden, bir ajandadan ya da bir web hizmetinden başlatan gerçek kullanıcı. Sahip Olarak Çalıştır'ın işlem tanımlarına ve bu işlemlerin işleçlerine nasıl uygulanacağıyla belirlenen etkili kullanıcı. Not: Geçerli, etkili kullanıcının kimliği alt işlemler, işleçler ve veri kümelerine erişimi doğrulamak için kullanılır. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 73

74 Nesneler v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Daha fazla bilgi: Bir İşlem için İşlem Zamanı Güvenliğini Ayarlama İlkeleri (sayfa 419) Ç[lışm[ Z[m[nı Güv_nlck Öz_llckl_rcnc B_lcrtm_ Hem İşlem hem de Çizelge nesneleri için çalışma zamanı güvenlik özelliklerini belirleyebilirsiniz. Bu özellikler, kullanıcılar veritabanlarındaki otomasyon nesnelerine erişmeye çalıştığında sistemin kullanıcı izinlerine doğrulayıp doğrulamayacağını ve bunu nasıl yapacağını belirler. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasör seçin, bir İşlem ya da Çizelge nesnesini sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 3. Özellikler bölmesinden Çalışma Zamanı Güvenlik sekmesini tıklatın. Not: Alan açıklamaları için araç ipuçlarına ya da Kullanıcı Arayüzü Başvurusu'na bakın. 4. Çalışma Zamanı Güvenliği altında aşağıdaki görevlerden birini yapın: Varsa Orkestratör'den etkinleştirilmiş güvenlik ayarlarını devralın. Bu değer varsayılandır. Açılan listeden Etkinleştir'i seçin. Bu seçenek ürünün, işlemdeki nesnelere erişilmeye çalışılırken kullanıcı izinlerini doğrulamasını sağlar. İşlem nesneleri tipik olarak, bir işlemin başka bir işlemi tetiklediği zaman olduğu gibi, çalışırken okunacak ya da çalıştırılacak diğer işlemlere erişim için tasarlanmıştır. Etkinse ürün çalışma zamanı güvenliğini kullanarak kullanıcının (sahip ya da çağrı yapan) nesneye erişim izni olup olmadığını doğrular. Örneğin Kullanıcı A'nın bir işlemi başlatma izni olsun. Bu işlem Nesne B ve Nesne C'ye erişmeye çalışsın. Ürün her bir nesnenin izinlerini çapraz denetler. Çalışma zamanı güvenliği kullanıcının Nesne B için izni olmadığını belirlerse, işlem başarısız olur. Çalışma zamanında doğrulamayı ve işlem sahibinin zorlamasını devre dışı bırakmak için Devre Dışı Bırak'ı seçin. Bu seçenek mevcut işlemler için geriye dönük uyumluluk sunar ve bu işlemlerin bu yayından önce oldukları gibi çalışmalarına izin verir. 74 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

75 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ 5. İşlem nesneleriniz için aşağıdaki seçenekleri kullanarak çalışma zamanı yapılandırmasını tamamlayın. Sahip Olarak Çalıştır onay kutusunun muhafazası işleme sahip olmanızı ya da bir Ortam İçerik Yöneticisi olmanızı gerektirir. İşlemi, işlem örneğini başlatan kullanıcı olarak çalıştırın. a. Çalışma Zamanı Güvenliği alanında Etkinleştir'i tıklatın. b. Sahip Olarak Çalıştır'ı temizleyin. Bu seçenek işlem örneğini başlatan kullanıcının kimliğiyle çalışma zamanı güvenliği haklarını zorlar. İşlemi sahip olarak çalıştırın. a. Çalışma Zamanı Güvenliği alanında Etkinleştir'i tıklatın. b. Sahip Olarak Çalıştır'ı seçin. Bu seçenek işlem örneğini başlatan kullanıcıdan bağımsız olarak sahibin kimliğiyle çalışma zamanı güvenliği haklarını zorlar. Bu, kullanıcıların, sahibinin korumak istediği öğelere erişimi olan bir işlemi başlatmasını sağlar. Bir SYSTEM_ERROR ile başarısız olan belirli işleçleri otomatik olarak kurtarmak için İşleç Kurtarmayı Etkinleştir onay kutusunu seçin. 6. Kaydet'i tıklatın. Daha fazla bilgi: Bir İşlem için İşlem Zamanı Güvenliğini Ayarlama İlkeleri (sayfa 419) Bcr İşl_mcn Ç[lışm[ Sür_scnc T[nıml[m[ Bir işlem için beklenen çalışma süresini tanımlayabilirsiniz. İşlemin çalışma zamanı tanımlanan süreyi aşarsa, İşlemler sekmesinde kırmızı (uyarı) bir gösterge görüntülenir. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasör seçin ve ardından çalışma süresini tanımlayacağınız bir işlem nesnesi seçin. Not: Uygun işlem nesnesi yoksa, işlemi oluşturun. İşlem oluşturma hakkında daha fazla bilgi için bkz. İşlemleri Tasarlama (sayfa 93). 3. İşlem nesnesini sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 4. Özellikler bölmesinde, ROI sekmesini tıklatın. Not: Alan açıklamaları ve örnekler için araç ipuçlarına ya da Kullanıcı Arayüzü Başvurusu'na bakın. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 75

76 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ 5. Etkin onay kutusunu seçin. Ürün, Süre sekmesi alanlarını etkinleştirir. 6. Beklenen işlem süresini ayarlayın. 7. İşlemin, ürünün kullanıcıyı uyardığı beklenen süreyi aşma noktasına kadar işlemin ne kadar çalışacağını belirtin. 8. Kaydet'i tıklatın. Süre Durumu, ilişkilendirilen çalışma zamanı işlem örneği için aşağıdaki durumlardan birini görüntüler: Kırmızı: İşlem çalışması beklenen süreyi aştı. Sarı: İşlem çalışıyor; ancak beklenen sürenin sonuna yaklaşıldı. Yeşil: İşlem beklenen süre içinde çalıştı. Bir işlem tamamlanırken ve bir işlem çalışırken ve sarı ya da kırmızı durumda değilken durum yeşildir. Gösterge yok: İşlemde ayarlanmış beklenen süre yok. 76 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

77 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Sürümler CA Process Automation, kütüphanenizdeki nesneler üzerinde yapılan değişiklikleri izleyen bir sürüm kontrol sistemine sahiptir. Sürüm izleme sistemi daima her nesne için tek bir geçerli sürümü muhafaza eder. Bir nesneyi açtığınızda, uygulama otomatik olarak geçerli sürüm olarak belirlediğiniz sürümü kullanır. Uygulama, nesnenin diğer sürümlerini yedekleme veya arşiv amacıyla saklar. Bir nesnenin arşivlenmiş sürümlerini, görüntüleme, düzenleme veya geçerli sürüm olarak belirleme amacıyla açabilirsiniz. Nesne sahibi ya da yeterli izne sahip başka bir kullanıcı hangi sürümün geçerli sürüm olduğunu değiştirebilir. Bir nesnenin herhangi bir sürümünü kullanıma alabilir ve ardından düzenleyebilirsiniz. Düzenleme işlemleriniz tamamlandıktan sonra, değişiklikleri ya nesnenin o sürümüne ya da yeni bir sürümüne iade edebilirsiniz. Kullanıcıların belirli bir sürümü değiştirmesini engellemek için, o sürümü temel sürüm olarak atayabilirsiniz. Temel sürüm, diğer sürümler gibi kullanılabilir. Temel sürümü de kullanıma alabilir ve düzenleyebilirsiniz; ancak bu nesneyi yalnızca yeni bir sürüm olarak iade edebilirsiniz. Temel sürümler, daha fazla geliştirme için karşılaştırmalı değerlendirme veya şablon işlevi görür. Bir işlemin tüm bileşenleriyle birlikte yeni bir sürümünü yayınlamak için, işlemin ve ilişkili her bir nesnenin yayın sürümü özniteliğini ayarlayın. Yayın sürümü (sayfa 444) tipik olarak üretim ortamına aktardığınız nesnenin sürümünü belirtir. CA Process Automation, dışa aktarmadan önce içe aktarma ortamında ayarlanan yayın sürümü özniteliğini korur. Her bir nesne için bir yayın sürümü özniteliği belirleyebilir, nesneleri tek tek klasöre ekleyebilir ve klasörü dışa aktarma işlemini başlatabilirsiniz. Klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktarırsanız, yayın sürümü üretim ortamında değiştirilemez. İçe aktarma işlemi, kullanıcıların içe aktarılan sürümdeki değişiklikleri kontrol etmesini önlemek için bir içerik paketinin yayın sürümünü otomatik olarak temel alır. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 77

78 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ 78 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

79 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Öğe: Açıklama: Nesne Sürümleri: Her nesne için, kütüphane tarayıcısı, nesneyi kullanıma alan kullanıcı ile geçerli ve en son nesne sürümlerini görüntüler. Bu örnekte, seçilen veri kümesinin geçerli sürümü 2'dir ve bu sürüm, Design_01 kullanıcısının kullanıma aldığı sürümdür. Nesnenin en son sürümü sürüm 4'tür. Özellikler Panelindeki Sürümler Sekmesi: Özellikler Panelindeki Sürümler Sekmesinde nesnenin orijinal ve sonraki sürümleri listelenir. Hangi sürümün geçerli, hangi sürümün veya sürümlerin temel olduğunu ve oluşturma ve değişiklik bilgilerini görebilirsiniz. Özellikler panelinin Yayın sekmesi ayrıca düzenlenebilir bir Yayın Sürümü alanı sunar. Dilerseniz, şu eylemleri yapabilirsiniz: 1. Dışa aktarma hazırlığının bir parçası olarak Yayın Sürümüne yayına özel bir değer ekleyebilirsiniz. 2. Dışa aktarılacak nesnenin bu sürümünü seçebilirsiniz. Not: Nesneyi bir içerik paketinin parçası olarak dışa aktardıysanız, bu durumda, nesne yeni bir ortama içe aktarıldığında Yayın Sürümü alanı değiştirilemez. Alanda görülen araç ipucu alanın kilitli olduğunu gösterir. Nesne Düzenleyicisindeki Sürümler Sekmesi: Bir nesneyi açtığınızda veya düzenlediğinizde, Sürümler sekmesi, tek bir geçerli sürüm ve bir veya daha fazla temel sürüm seçmenize olanak tanır. Diğer bilgiler, Özellikler panelinde görüntülenen bilgilerle aynıdır. Nesne Düzenleyicisindeki İşlem Geçmişi Raporu Sekmesi: İşlem Geçmişi Raporu sekmesi, her otomasyon nesnesinde yapılan tüm değişikliklerin geçmişini sunar. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 79

80 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Sürümleri Anlama Sürümlerle çalışmayla ilgili temel kavramları öğrenmek için aşağıdaki grafiklere ve örneklere bakın. Semboller: Nesne sürümü. Çalışma sürümü. Sürümünü at Önceki bir sürümü aç. Kullanıcı 1 tarafından kullanıma alınan sürüm. kullanıma alınan en son sürüm. Geçerli sürüm Çalışma Temel sürüm Kullanıcı 2 tarafından Öğe: Açıklama: Tipik Sürüm Oluşturma Sırası: Yeni bir otomasyon nesnesi sürüm 0'da başlar. Nesne, çalışma sürümü 0 olarak kullanıma alınır; bekleyen değişiklikleri aynı sürüm 0'a veya yeni sürüm 1'e uygulama seçeneği vardır. Geçerli Sürüm: Bu tipik sıralamada, çalışma sürümü 0, yeni sürüm 1 olarak iade edilir. Yeni sürüm genellikle geçerli sürüm olarak da adlandırılır. Geçerli sürüm, işlem gerçekten çalıştığında kullanılan sürümdür. Özgün sürüm 0 artık sadece yedek veya arşiv olarak kabul edilir. 80 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

81 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Öğe: Açıklama: Nesne Sürümünü Geçerli veya Temel Olarak Ayarlama Aynı Sürüme Uygulanan Değişiklikler: Bu örnekte, sürüm 2 birçok kez kullanıma alınmıştır. Her seferinde kullanıcı, yeni bir sürüm oluşturmak yerine, değişiklikleri aynı sürüme uygulamayı seçmiştir. Değişiklikler çalışma sürümleri 3(0), 3(i) ve 3(ii)'de yapılmış olmasına rağmen, kullanıcı bunların tümünü tek bir sürümde gruplamaya karar vermiştir. Kullanıcı, 3(0) ve 3(i) değişiklikleri arasındaki nesneyi görüntülemek için geriye gidemez. Gidilecek ayrı bir sürüm yoktur. Temel Sürüm: Sürüm 4 kullanıcı tarafından bir temel sürüm olarak atanmıştır. Kullanıma alınan her çalışma sürümü, yeni bir sürüm, yani sürüm 5 olarak iade edilmelidir. Bir veya daha fazla temel sürüm belirttiğinizde, aslında her sürümü kilitliyorsunuz demektir. Bu uygulama asıl temel sürümlerde değişiklikler yapılmasını engeller. Bu sürümler ancak yeni sürümlerin oluşturulmasını kolaylaştırmak için şablonlar veya ana sınıf nesneleri olarak kullanılabilir. Geçerli, Çalışma ve Açık Sürümler: geçerli sürüm 5'in, kullanıcıların izleyebileceği üç eşzamanlı dalı vardır. A dalında, sürümdeki değişiklikler yeni ve geçerli sürüm 6 olarak uygulanır. B dalında, çalışma sürümü 5, yeni sürüm 6 olarak iade edilebilir ve sürüm 5 geçerli sürüm olarak kalır. C dalında, kullanıcı sürüm 5'i açmayı seçer. Kullanıcı sürümü görüntüleyebilir ama içinde hiçbir değişikliği kaydedemez. Çoklu Kullanıcılar: Çalışan işlemler geçerli sürüm 6'yı kullanırken, nesnenin aynı zamanda çalışma sürümü 7'de bekleyen değişiklikleri olan kullanıcı 1'e kullanıma alınması mümkündür. Çalışan işlemler geçerli sürüm 6'yı kullanırken, nesnedeki en son değişiklikler kullanıcı 2 tarafından yapılabilir ve en son sürüm 7 olarak yansır. Çalışma Sürümünü At: Çalışma sürümü 7'de yapılan değişiklikler atılabilir. Kullanıma Almayı Geri Alma işlemine benzer bir şekilde, bu işlem de nesneyi en son iade edilen sürüme döndürür. Yeni Geçerli Sürüm: En son sürüm 7 çalışma sürümü 7 olarak kullanıma alınabilir. İade sırasında kullanıcı, bunu yeni geçerli sürüm 8 yapmayı seçebilir. Sürümler sekmesi, bir nesnenin sürümlerine ilişkin bilgileri görüntüler. Bu sekmede aşağıdaki görevleri gerçekleştirebilirsiniz: Belirli bir sürümün ne zaman ve kimin tarafından oluşturulduğunu ve en son güncellemesinin yapıldığını belirleme Hangisinin nesnenin geçerli sürümü olduğunu belirleme ve isteğe bağlı olarak, farklı bir sürümü geçerli olarak atama Hangi sürümlerin temel alındığını belirleme ve isteğe bağlı olarak, bir veya daha fazla sürümü temel alınan olarak atama Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 81

82 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ İlk başta ürün, sizin oluşturduğunuz bir nesneyi (çalışan) Sürüm 0 olarak atar. Nesneyi kaydedip ilk defa iade ettiğinizde, ürün bu nesneyi (geçerli) Sürüm 1 olarak atar. Bu noktadan sonra, ürün bir sürümü geçerli olarak atar ve işlem çalıştığında bu sürümü kullanır. Nesneyi Kütüphane'den açtığınızda ürün varsayılan olarak geçerli sürümü başlatır. Varsayılan olarak, nesnelerin değişiklik yapılmış sürümleri iadeden hemen sonra geçerli durumunu alırlar. İsteğe bağlı olarak, Geçerli düğmesini kullanarak herhangi bir önceki sürüme geçerli durumunu atayabilirsiniz. Bu seçenek, nesnenin, ürünün varsayılan olarak erişmediği veya açmadığı bir sürümünü oluşturmanıza olanak sağlar. Geçerli sürümü ayarlamak için bir nesneyi kullanıma almanız gerekmez. Yalnızca nesne sahibi veya Ortam İçerik Yöneticisi rolündeki bir kullanıcı, bir sürümü geçerli olarak atama iznine sahiptir. Bir nesne sürümünü daha sonraki güncellemelere karşı kilitlemek için o sürümü temel alabilirsiniz. Kullanıcılar, temel alınan sürümü, iade edilecek daha yeni bir sürüm oluşturmak için faydalanılacak bir şablon olarak kullanabilirler. Temel bir sürümü, nesne üzerinde başka değişiklikler yapmayı düşünmediğinizde kullanın. Örneğin, nesneleri dışa aktarma için paketlemeden önce temel almak iyi bir uygulamadır. Temel aldığınız sürüm geçerli sürüm veya başka bir sürüm olabilir. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasörü seçin, bir nesneyi sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 3. Özellikler bölmesinde, Sürümler sekmesini tıklatın. Not: Alan açıklamaları ve örnekler için araç ipuçlarına ya da Kullanıcı Arayüzü Başvurusu'na bakın. 4. (İsteğe bağlı) Bir sürümü geçerli sürüm olarak ayarlamak için o sürümün etkin olan Geçerli düğmesini tıklatın ve düğmeyi devre dışı bırakın. 5. (İsteğe bağlı) Bir veya daha fazla sürümü temel alınan sürümler olarak ayarlamak için etkin Temel düğmesini tıklatın ve düğmeyi devre dışı bırakın. Not: Bir sürümü temel alınan olarak ayarlama işlemini geri döndüremezsiniz. Temel alınan bir sürümü güncellerseniz onu yeni bir sürüm olarak kaydetmeniz gerekir. 82 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

83 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Nesnenin Geçerli Sürümünü Ayarlama Bir nesnenin geçerli sürümü, geliştirme ya da üretimde CA Process Automation tarafından kullanılan varsayılan sürümdür. Geçerli sürümü ayarlamak için bir nesneyi kullanıma almanıza gerek yoktur, ancak nesnenin sahibi ya da Ortam İçerik Yöneticisi rolünün bir üyesi olmanız gerekir. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane Tarayıcısı sekmesini tıklatın. 2. Bir nesneyi çift tıklatın. Nesne, düzenleyicisinde açılır. 3. Sürümler sekmesini tıklatın. 4. Belli bir sürüm için satırda, Geçerli düğmesini tıklatın. N_sn_ncn G_ç_rlc v_y[ Ç[lışm[ Sürümünü Açm[ Nesnenin Seçilen Sürümünü Açma Devre dışı bırakılan Geçerli düğmesi, seçili sürümün artık geçerli olduğunu gösterir. Her satırda Geçerli düğmesini tıklatarak geçerli sürümü doğrudan değiştirebilirsiniz. Kütüphanede kullanıma aldığınız bir nesneyi çift tıklattığınızda, çalışma sürümü açılır. Çalışma sürümü, yaptığınız değişiklikleri gösterecektir. Nesne kullanıma alınmamışsa geçerli sürüm salt okunur modda açılır. Düzenlemek için nesneyi kullanıma alın. Geçerli sürümü açmak yerine, bir nesneyi görüntülemek veya düzenlemek için nesnenin seçili bir sürümünü açabilirsiniz. Örneğin, daha önceki bir sürümü açabilir veya nesnenin yaptığınız son değişikliklerle yeni bir dalını açabilirsiniz. Nesnenin seçilen sürümünü açmak için 1. Kütüphane Tarayıcısı sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane Tarayıcısı klasörler bölmesinde bir klasörü tıklatın. 3. Nesneyi sağ tıklatarak Sürümler ve sonra Bir Sürüm Aç'ı seçin. 4. Sürümü Düzenle iletişim kutusunda, nesnenin bir sürümünü ve sonra Aç'ı tıklatın. Nesne, düzenleyicisinde açılır. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 83

84 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ N_sn_yc Kull[nım[ Alm[ Bir nesneyi düzenlemek ve değişiklikleri kaydetmek için, nesneyi kullanıma alın. Nesnenin kullanıma alınması, diğer kullanıcıların nesneyi aynı anda değiştirmesini engellerken, nesnenin sürümlerini düzenlemenize olanak tanır. Bir nesneyi, kullanıma almadan açabilir ve görüntüleyebilirsiniz, ancak düzenleyemezsiniz. Bir veya daha fazla nesneyi açmadan önce kullanıma alabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane Tarayıcısı'nda bir veya daha fazla nesne seçin. 2. Kullanıma Al'ı tıklatın. Artık açıp düzenlemek üzere kullanıma alınmış nesneyi çift tıklatabilirsiniz. Ayrıca tek bir nesneyi açıldıktan sonra da kullanıma alabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane Tarayıcısı'nda bir nesneyi çift tıklatın. Nesne, düzenleyicisinde açılır. 2. Nesne düzenleyicisi veya İşlem Tasarımcısı'ndan Kullanıma Al'ı tıklatın. Nesneyi kullanıma alıp düzenleyebilir, iade ederek değişiklikleri test edebilir ve sonra kullanıma alarak düzenlemeye devam edebilirsiniz. Kull[nım[ Alınmış N_sn_^_kc D_ğcşcklckl_rc K[y^_t Bir nesnenin çalışan sürümünü kaydetmek, çalışırken değişiklikleri kaybetmenize engel olur. Örneğin, nesne düzenleyicisini istemeden kapatabilirsiniz. Kullanıma alınmış bir nesnedeki değişikliklerin kaydedilmesi, yalnızca nesnenin çalışan sürümünü etkiler. Nesnenin yeni bir sürümü oluşturulmaz ve nesne iade edilmez. Şu adımları izleyin: 1. Bir nesneyi kullanıma alın (sayfa 84). 2. Çalışan sürümü düzenleyin. 3. Kaydet'i tıklatın. Değişiklikler çalışan sürüme kaydedilince düzenleyiciyi kapatabilirsiniz. Nesne hala kullanıma alınmış durumdadır. Çalışan sürüm, kullanıma alınmış durumda olduğu sürece, düzenlenebilir halde kalır ve yaptığınız değişiklikleri yansıtmaya devam eder. Nesneyi tekrar açtığınızda uygulama otomatik olarak çalışan sürümü açar. 84 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

85 Nesneler ve Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Kull[nım[ Alınmış N_sn_^_kc D_ğcşcklckl_rc Atm[ N_sn_yc İ[^_ Etm_ Bir nesneyi kullanıma alıp değiştirip kaydettikten sonra, söz konusu sürümle çalışmaya devam etmek istemediğinize karar verebilirsiniz. Çalışan sürümü defalarca kaydetmiş olsanız bile, "Kullanıma Almayı Geri Al"ı uygulayarak, kaydedilen çalışan sürümü atabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Ana pencerede nesneyi sağ tıklatın ve İade Et/Kullanıma Al'ı seçin. 3. Kullanıma Almayı Geri Al'ı seçin. Uygulama, çalışan sürüme kaydettiğiniz değişiklikleri yoksayar ve nesneyi iade eder. 4. Nesneyle çalışmaya devam etmek için nesneyi tekrar kullanıma alın. Değişiklikleri tamamladıktan sonra, bunları aynı ya da yeni bir sürüme kaydetmek için nesneyi iade edin. Aşağıdaki yordamı tamamladıktan sonra, Tasarımcı açık kalır ve nesneyi salt okunur modda görüntülemeye devam edebilirsiniz. Başka değişiklikler yapmak için nesneyi tekrar kullanıma alın. Şu adımları izleyin: 1. Nesneyi Kullanıma Alma (sayfa 84) 2. Nesneyi düzenleyin. 3. Kullanıma Alınmış Nesnedeki Değişiklikleri Kaydetme (sayfa 84). 4. Nesne düzenleyicisi araç çubuğu veya Kütüphane Tarayıcısı araç çubuğunda, İade Et'i tıklatın. Nesne Adı alanında, nesne adıyla birlikte İade Et iletişim kutusu açılır. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 85

86 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ 5. Değişikliklerinizi nasıl iade edeceğinizi belirtmek için aşağıdaki ayarları yapılandırın: Geçerli Temel Sürüm Seçili: İade edilen sürümü nesnenin geçerli sürümü haline getirir. Geçerli sürüm, CA Process Automation uygulamasının kullandığı sürümdür. Seçili değil: Bir önceki geçerli sürümü geçerli sürüm olarak korur. Tasarımı sürmekte olan bir nesneyi iade ederken onay kutusundaki işareti kaldırın. Seçili: İade ettiğiniz nesne sürümü ilerideki kullanıma alımlar sırasında değiştirilemez. Temel sürümler yalnızca yeni sürümlere dayanak oluşturabilir. Temel bir sürümü kullanıma alabilir, değiştirebilir ve nesneyi yeni bir sürüm olarak iade edebilirsiniz. Seçili değil: İade ettiğiniz nesne sürümü ilerideki kullanıma alımlar sırasında değiştirilebilir. İade ettiğiniz nesne sürümünü gösterir. Yayın Sürümü Yayının bir parçası olarak dışa aktarma için seçilen nesne sürümünün benzersiz göstergesini tanımlar. Yayın Sürümü salt okunur biçimdeyse, nesne daha önce değiştirilemez moddaki yayın sürümüyle içe aktarılmış demektir. Ayrıntılar araç ipucunda verilmektedir. Yayın Sürümü değerini yalnızca nesne sürümünü (tek başına, bir klasör halinde) dışa aktarma için hazırladığında girin. İçe aktarma ortamında varolan bir nesnenin yayın sürümü değeriyle çakışmaması için yayına özel bir değer girin. Not: Çakışma olursa, içe aktarma işlemi başarısız olur. İçe aktarma, özellikle aşağıdaki durumlarda başarısız olur: Nesne, Yeni Sürüm Olarak İçe Aktar ve Var Olan Nesneyi Tut seçeneğiyle içe aktarılır. Var olan nesnenin Yayın Sürümü değeri, Yayın Sürümü alanına girdiğiniz değerle aynı olduğunda. 86 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

87 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Açıklamalar (İsteğe bağlı) Nesnenin bu sürümüyle kaydedilecek açıklayıcı yorumlar girin. Farklı İade Et Nesnenin yeni bir sürümünü mü oluşturacağınızı yoksa değişiklikleri aynı sürüme mi uygulayacağınızı belirtir. Yeni Sürüm: Nesnenin yeni bir sürümünü oluşturur. Aynı Sürüm: Son kullanıma alma işleminden beri yapılan değişiklikleri uygulayarak nesnenin geçerli sürümünün üzerine yazar. 6. İade Et'i tıklatın. T_m_l Alm[ İşl_mcncn Anl[şılm[sı Not: Temel alınan nesne için değişiklikleri iade etmeye çalışırsanız, CA Process Automation bir hata iletisi görüntüler. Bir nesnenin temel alınmasının amacı sürümü kilitlemektir. Bir otomasyon nesnesinin belli bir sürümünü düzenlediğinizi ve değişiklikleri kaydettiğinizi düşünün. Planlanan tüm değişiklikleri tamamladıktan sonra, nesnenin geçerli sürümünü temel alarak ileride söz konusu sürüm üzerinde değişiklik yapılmasını önleyebilirsiniz. Temel alınan bir sürümü kullanıma alabilir, değiştirebilir ve değişiklikleri kaydedebilirsiniz ancak nesneyi aynı sürümde iade edemezsiniz. Değişiklikleri yeni bir sürüm olarak teslim etmeniz gerekir. Örneğin, bir işlemin 0 sürümünü temel aldığınız varsayalım. Sonraki aşamalar şunlardır: 1. 0 sürümünü kullanıma alırsınız sürümünü düzenlersiniz sürümünü kaydedersiniz sürümünü iade edersiniz. Değişiklikleri Yeni Sürüm olarak iade ederseniz, CA Process Automation başarıyla yeni sürümü oluşturur. Değişiklikleri Aynı Sürüm olarak iade etmeye çalışırsanız ürün aşağıdaki hata iletisini gösterir: Temel bir sürümü kullanıma aldınız. Değişikliklerinizi iade etmek için Yeni Sürüm'ü seçmeniz gerekir. Değişiklikleri aynı sürüme iade ederek temel bir sürümün üzerine yazamazsınız. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 87

88 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ N_sn_ncn T_m_l Sürümünü Oluşturm[ Temel bir sürümü, nesne üzerinde başka değişiklikler yapmayı düşünmediğinizde kullanın. Örneğin, nesneleri bir içerik paketinde dışa aktarmadan önce temel almak iyi bir uygulamadır. Paketleme işlemini yayınlama işlemiyle dengeleyebilirsiniz. Böylece bir nesneyi yayınlamadan önce, son kez iade ederken temel sürüm olarak seçerek kilitleyebilirsiniz. İleride de yaptığınız değişiklikleri farklı sürüm altında iade ettiğiniz sürece, nesne üzerinde değişiklik yapabilirsiniz. Not: Bir klasörün bir içerik paketi olarak dışa aktarımı sırasında, CA Process Automation Yayın Sürümü özniteliklerini değiştirilemez modda dışa aktarır. İçe aktarma işleminde tüm nesneler temel alınarak hedef ortamda kullanıcıların dışa aktarılan nesne sürümlerini değiştirmesi önlenir. Kullanıcıların belirli bir sürümü değiştirmesini engellemek için, bu sürümü temel sürüm olarak atayabilirsiniz. Kullanıcılar temel sürümü kullanıma alabilir ve düzenleyebilir, ancak bunu yalnızca yeni bir sürüm olarak iade edebilir. Nesneleri temel olarak ayarlamak için kullanıma almanız şart değildir; fakat nesnenin sahibi olmanız veya üzerinde yönetici izniniz olması gerekir. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane Tarayıcısı sekmesini tıklatın. 2. Bir nesneyi çift tıklatın. Nesne, düzenleyicisinde açılır. 3. Sürümler sekmesini tıklatın. 4. Belli bir sürüm için satırda, Temel düğmesini tıklatın. Seçilen sürüm artık temeldir; bu durum Temel düğmesinin devre dışı bırakılmasıyla gösterilir. Bir nesnenin birden fazla temel sürümünü seçebilirsiniz. Not: Bir sürümün temel olma durumunu geri alamaz veya çeviremezsiniz. Bir sürümü sıfırlayarak artık temel olmamasını sağlamak isterseniz, sürümü geçerli'ye ayarlayın, kullanıma alın ve sonra Temel onay kutusunu işaretlemeden bırakıp sürümü yeni bir sürüm olarak iade edin. 88 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

89 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ Bir Nesne veya Klasörü Silme veya Geri Yükleme Bir otomasyon nesnesini, boş bir klasörü veya artık ihtiyaç duymadığınız nesneleri içeren bir klasörü silebilirsiniz. Uygulama, silinen öğeleri Geri Dönüşüm Kutusu'na taşır. İhtiyaç duyduğunuz bir nesneyi (veya ihtiyaç duyduğunuz bir nesneyi içeren bir klasörü) yanlışlıkla silerseniz, o nesneyi klasör yapısıyla birlikte geri yükleyebilirsiniz. Not: Yalnızca yöneticiler, nesneleri (ve onların klasörlerini) Geri Dönüşüm Kutusu'ndan kalıcı olarak temizleyebilirler. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir veya daha fazla nesne veya klasör seçin. 3. Sil'i tıklatın. Verilerin hemen kaybolmasını önlemek için, öğeler otomatik olarak Geri Dönüşüm Kutusu'na taşınır. 4. Kütüphane Tarayıcısı klasörler bölmesinde Geri Dönüşüm Kutusu'nu tıklatın. 5. (İsteğe bağlı) Belirli öğeleri bulmak için öğeleri Tarih Ad veya Tür'e göre sıralayın veya arama özelliklerini kullanın. 6. Nesne veya klasörleri geri yüklemek için bunları seçerek Seçili Öğeleri Geri Yükle'yi tıklatın. 7. Nesne veya klasörleri kalıcı olarak silmek için bunları seçerek Seçili Öğeleri Temizle'yi tıklatın. Önemli! Nesneler veya klasörler temizlendikten sonra bunları kurtaramazsınız. Klasörleri veya bir grup nesneyi temizlemek üzere seçtiğinizde, temizleme işlemi kullanıma alınmış nesneleri listeler. Yönetici bu listeyi gözden geçirir. Ardından yönetici, analiz sonuçlarına bağlı olarak temizleme işlemine devam eder veya işlemi iptal eder. Bcr N_sn_ v_y[ Kl[sörü Kopy[l[yıp Y[pıştırm[ Nesneleri veya klasörleri kopyalayabilirsiniz. Aynı Orkestratör üzerinde benzer şekilde yapılandırılmış nesneler için temel olarak bir nesnenin geçerli sürümünü kullanabilirsiniz. Geçerli nesne sürümünü, yeni bir nesne olarak adlandırıp düzenleyeceğiniz aynı ya da farklı bir klasöre kopyalayın. Örneğin, bir özel işleç nesnesini yapılandırıp daha sonra bir klasör içine kopyaları ekleyebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Ana pencereye kopyalamak istediğiniz nesneleri belirleyin. İstediğiniz sürümün geçerli sürüm olarak işaretlendiğinden emin olun. Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 89

90 Nesneler ve Klasörl_rl_ Ç[lışm[ 3. Bir veya daha fazla kaynak nesnesi veya klasörünü seçerek tıklatın Kopyala. 4. Kütüphane Tarayıcısı klasör bölmesinde, aynı otomasyon kütüphanesindeki hedef klasörü tıklatın ve Yapıştır öğesini tıklatın. Aşağıdaki sonuçlara dikkat edin: CA Process Automation, kopyalanan nesneleri, özgün nesnelerin adlarıyla ekler. Her nesnenin tek bir sürümü vardır. Bu sürüm kopyalanan sürümdür. Kopyalanan sürümün bir Yayın Sürümü değeri varsa, bu değer kopyada da korunur. Kopyalanan sürüm temel sürümse, kopya temel alınır. Konum kaynak klasör konumuyla aynıysa, CA Process Automation her nesne adına bir sıra sayısı ekler (örneğin İşlem_1). 5. (İsteğe bağlı) Yeni nesneleri yeniden adlandırın. Bcr N_sn_ v_y[ Kl[sörü K_scp Y[pıştırm[ Nesne veya klasörleri kesip aynı klasöre veya bir başkasına yapıştırabilirsiniz. Örneğin, bir özel işleç nesnesini kesip aynı kütüphanenin içine yapıştırabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Ana pencerede kesmek istediğiniz nesneleri belirleyin. 3. Bir veya daha fazla kaynak nesnesi veya klasörünü seçerek Kes'i tıklatın. 4. Kütüphane Tarayıcısı klasör bölmesinde, aynı otomasyon kütüphanesindeki hedef klasörü tıklatın ve Yapıştır'ı tıklatın. Yapıştırılacak nesnelerin adı hedef konumda varsa, hedef konumdaki nesneleri seçerek bunların yerine kestiğiniz nesneleri yerleştirin. 90 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

91 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ D_ğcştcrcl_m_z İç_rckl_ Ç[lışm[ CA Technologies değiştirilemeyen içerikleri yayınlayabilir. Hayır simgesi içeriğin değiştirilemeyeceğini belirtir: Değiştirilemeyen nesneler ile değiştirilebilen nesnelerin kullanımı şu açılardan birbirinden ayrılır: İçe aktarılan sürümü değiştiremezsiniz. İçe aktarılan sürümü başka bir klasöre kopyalabilir ve daha sonra bu kopyayı değiştirebilirsiniz. İçe aktarılan bir nesnenin yayın sürümünü değiştiremezsiniz. İçe aktarılan nesnenin bir kopyasının yayın sürümünü değiştiremezsiniz. Değiştirilemez İçeriğin Kullanımı Hakkında Eylem Seviyesinde Ayrıntılar Değiştirilemez içerik üzerinde aşağıdaki eylemlere izin verilir: Nesneyi yeni bir adla kopyalama ve farklı bir klasöre yapıştırma. Nesneyi kesme ve farklı bir klasöre yapıştırma. İçe aktarılan nesneyi silme. Nesne özelliklerini görüntüleme. İçe aktarılan nesnelere yönelik Diğer Eylemler açılır listesinde gösterilen herhangi bir eylemi gerçekleştirme. Değiştirilemez içerik üzerinde aşağıdaki eylemlere izin verilmez: Nesneyi düzenleme. Nesneyi yeniden adlandırma. Nesneyi iade etme veya kullanıma alma. Düzenleme için nesne sürümünü açma. Nesne özelliklerini düzenleme. Nesnenin sahibini ayarlama. Nesneyi dışa aktarma. Değiştirilemez içerik bir klasöre dışa aktarılırsa, klasörde aşağıdaki eylemlere izin verilmez: Bölüm 3: Kütüpb[n_ T[r[yı]ısı 91

92 N_sn_l_r v_ Kl[sörl_rl_ Ç[lışm[ İçe Aktarma Nesne oluşturma Yapıştır 92 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

93 Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc CA Process Automation işlem nesneleri, işleçleri, bağlantı noktalarını, bağlantıları, mantık ve kısıtlamaları grafiksel olarak gösterir. Her işlemde art arda ya da paralel olarak çalıştırabileceğiniz bir ya da birden fazla işleç zinciri bulunur. Şeritler, ana işlemleri tetiklenen tüm ikincil işlemlerden ayırır. Örneğin, bir işlemin bir alt işleme geçen bir dalı çoğunlukla ayrı bir şerit olarak gösterilir. Özel durum işleyicileri, sistem hataları ya da tanımlanamayan çıkış koşulları nedeniyle duran ya da sona eren işleçleri denetler. Her işlem, bir ortamdaki temas noktaları üzerinde işleçlerin yapılandırılması ve yönetimini belirler. İşlem nesneleri, bir orkestratör ile ilişkilendirilen kütüphanedeki diğer nesnelerle birlikte depolanır. Kütüphane Tarayıcısı'nda ya da doğrudan Tasarımcı'da işlem nesneleri oluşturabilirsiniz. Ayrıca bunları Kütüphane Tarayıcısında açarsınız. Ancak işlemleri İşlem Tasarımcısı'nda görüntüler ve düzenlersiniz. Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: İşlem Tasarımcısı (sayfa 94) İşleçler ve Bağlantılar: Yapı Taşları (sayfa 96) İşlem Nesnesi Oluşturma (sayfa 97) İşlem Tasarlama (sayfa 98) İşlem İşleçleri (sayfa 99) İşlem İşleci Bağlantı Noktaları ve Bağlantıları (sayfa 106) İşlem Döngüleri ve Yinelemeleri (sayfa 112) İşlem Denetimi (sayfa 123) İşlem Şeritleri (sayfa 130) İşlem Sürümleri (sayfa 134) İşlemi Belgeleme (sayfa 134) Kendi İçinde Olan İçerik (sayfa 136) İşlemin Belirli Bir Kısmına Gitme (sayfa 139) Çoklu Kullanım ve CA Process Automation (sayfa 140) CA Process Automation Kod Düzenleyicisi (sayfa 142) Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 93

94 İşl_m T[s[rım]ısı İşl_m T[s[rım]ısı İşlem Tasarımcısı, işlemler tasarlamak amacıyla işleç ve bağlantıları sürükleyip bırakabileceğiniz tümleşik bir geliştirme ortamı sunar. İşlem Tasarımcısı ayrıca özellik ve veri kümesi yapılandırma, test etme ve hata ayıklama yetenekleri sunar. İşlem Tasarımcısı'nı aşağıdakileri yapmak için kullanın: İşlemler tasarlama ve düzenleme Üretim ya da test ortamlarında işlemleri çalıştırma ve işlemlerin yürütülmesini izleme ve denetleme Bir olaydan kurtarmak için bir işlemin çalışan vakasını değiştirme. İşleçler paletinden tasarım yerleşimine sürükleyerek bir işleç ekleyin. Bir işleç veya işlem için özellikler veya veri kümesi değerlerini de doğrudan görüntüleyebilir veya yapılandırabilirsiniz. İşlem tasarımcısı yerleşimi, aşağıdaki işlem öğelerini içerir: Tuval: İşlecinizin ızgaradaki konumlara yerleşmesine yardımcı olmak üzere kılavuzları görüntülemek için işleci sürükleyin. Şeritler: Örnek işlemde segmentleri düzenlemek için iki şerit görülmektedir. Daha fazla şerit ekleyebilir, şeritleri birleştirebilir veya kaldırabilirsiniz. Şeritler, yüzme şeridi olarak da adlandırılır. İşleçler: Bir işlem içindeki işlevsel varlıklar. Sondakiler hariç her işleç, çıkış bağlantı noktalarını ve daha küçük durum simgeleri gösterir. Bağlantı noktaları: Bu küçük bağlantı noktaları, her işleç için çıkış bağlantı noktalarını temsil eder. Başlatma işleci hariç her işlecin de tek bir giriş bağlantı noktası vardır. Bağlantılar: Bu çizgiler, bir işleçten çıkış bağlantı noktasını başka bir işlecin giriş bağlantı noktasına bağlar. Bu çizgilerin görünümünü özelleştirebilirsiniz. İşleyici Düzenleyiciler: Ana Düzenleyiciye ek olarak, tasarımcı ayrıca özel durum ve şerit değiştirme işleyicileri için altta iki sekme daha içermektedir. Aşağıdaki grafik, İşlem Tasarımcısı'nı göstermektedir. 94 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

95 İşl_m T[s[rım]ısı Öğe: Açıklama: Tasarımcı Araç Çubuğu ve İşlem Sekmeleri: Kütüphane Tarayıcısı'ndan bir işlem açtığınızda, Tasarımcı sekmesi görünür. Her açık işlem kendi sekmesinde görünür. Seçilen işlem nesnesini kullanıma almak, düzenlemek, yakınlaştırmak veya uzaklaştırmak, kaydetmek, test etmek ve iade etmek için araç çubuğu düğmelerini kullanın. İşleçleri bir işlem sekmesinden diğerine kopyalayıp yapıştırabilirsiniz. Araç çubuğu aynı zamanda, bir işlem oluşturmaya veya var olan bir işlemi açmaya yönelik simgeler de içerir (ekran görüntüleri değişiklik gösterebilir). Görüntü Menüsü: İşleçler, Veri Kümesi, Özellikler ve Gezinme paletlerini göstermek ya da gizlemek için sağ üstteki Görüntü ayarlarını kullanın. Ayrıca, özellikler ve veri kümeleri paletlerini sağa veya alta da yerleştirebilirsiniz. Görünümü büyütmek üzere geçerli sayfayı tarayıcınızda kendi penceresinde açmak için Ayır'ı tıklatın. İşleçler Paleti: İşleçleri bu paletten işlem yerleşiminize sürükleyip bırakın. Eşleşmeyen işleçleri filtreden çıkarmak için arama kriterleri de girebilirsiniz (örneğin "Al"). Veri Kümesi Paleti: İşlem veya işleç veri kümelerinde değişkenleri görüntülemek, düzenlemek veya eklemek için bu paleti kullanın. Özellikler Paleti: Mevcut seçili işlecin özelliklerini yönetmek için bu paleti ve ilave bağlantılarıyla pencerelerini kullanın. Gezinme Paleti: Büyük, çok şeritli işlemler içinde belli alanlarda gezinmek için bu paleti kullanın. Kolaylık olması için, ana tasarımcıda aşağı yukarı kaydırmak yerine, bu palet içinde her yönde kaydırma yapabilirsiniz. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 95

96 İşl_çl_r v_ B[ğl[ntıl[r: Y[pı T[şl[rı Öğe: Açıklama: İşlem Tasarımcısı: Gerçek işlem tasarımı bu çalışma alanı, tuali veya yerleşiminde görünür. İşlem Tasarımcısı, arkaplan kılavuzu ve bir veya birden fazla şerit içerir. İşl_çl_r v_ B[ğl[ntıl[r: Y[pı T[şl[rı Bir CA Process Automation işleminin genel yapısı, iki temel öğeden oluşur: işleçler ve bağlantılar. İşleçler, görevleri ya da koşullu testleri gerçekleştirir. Bağlantılar, işleçleri bağlar ve işleme sırasını belirler. Aşağıdaki listede bazı işleç örnekleri açıklanmaktadır: Dosya Yönetimi işleçleri, dosya boyutlarını, desenleri ve sistemdeki dosyalarla ilgili olan diğer parametreleri izler. Dosya Aktarımı işleçleri, dosya aktarımları için FTP olanağını ve uzak dosya işleçlerini kullanır. E-posta işleçleri, hata oluşması durumunda ya da kullanıcı müdahalesi gerektiren diğer koşullu durumlarda sistem yöneticilerine durumu bildirir. Ağ Yardımcı Programları arabirim işleçleri, SNMP değişkenlerini alır, günceller, izler ve ağ cihazları ve monitörler için SNMP tuzakları gönderir. Kaynak işleçleri, sınırlı kaynakları temsil eder. Web Services (SOAP yöntemleri), üçüncü taraf ürünler ve CA Process Automation arasında bir arabirim sunar. Bağlantılar, işleçleri bağlar ve işleme akışını gerçekleştirir. Bir işleç ve bağlantının kesiştiği noktaya bağlantı noktası denir. Bir bağlantı, bir işlecin çıkış bağlantı noktasından çıkar ve başka bir işlecin giriş noktasında son bulur. İki işleç arasında bir işlem çalıştığında, işleme sırası aşağıdaki şekilde özetlenebilir: İlk işleci etkinleştirin. Mantık uygulayın, bir sonuç alın ve uygun çıkış bağlantı noktasına geçin. İkinci işleci etkinleştirin. 96 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

97 İşl_m N_sn_sc Oluşturm[ Bir işlecin, çeşitli sonuçları işlemek için birden çok çıkış bağlantısı olabilir. Her çıkış bağlantısı bir alt işlemde ayrı bir işleç dalını başlatabilir. Çıkış ve giriş bağlantı noktaları, işleçlerin işlendiği doğrusal bir sırayı zorlar. Tek bir işlecin sonucuna bağlı olarak işlem akışını işlemin belli bir dalına yönlendirebilirler. Birden çok işlecin sonucuna dayanarak işlemeyi yönlendirmek için aşağıdaki işleçleri kullanın: Döngü işleci. Özel Durum İşleyici modundaki Özel Durum işleci. Koşullu işleçler; Ve işleci ya da Veya işleci gibi. Bu işleçler, diğer işleçler için birden çok giriş ve çıkış dalları tasarlamanıza olanak tanır. Birden çok işlecin sonuçlarına bağlı bağlantılar da oluşturabilirsiniz. İşl_m N_sn_sc Oluşturm[ Bir klasörde bir İşlem nesnesi oluşturmak için Kütüphane Tarayıcısı'nı kullanın. Ayrıca, Tasarımcı'da bir işlem oluşturabilir ve kaydettiğinizde bir klasör belirtebilirsiniz. Her ayrı otomasyon dizisi, akış veya alt işlem için bir İşlem nesnesi oluşturun. İşlem nesnesini oluşturduktan sonra, işleçleri ekleyerek ve bağlantılarla bağlayarak işlemi tasarlayın. Not: Hakları ayarlamak ve diğer nesne görevlerini gerçekleştirmek için en iyi yöntem nesneleri klasörler halinde düzenlemektir. Kök seviyesinde nesneler oluşturmayın; çünkü bu tür nesneleri grup olarak yönetemezsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane Tarayıcısı klasörler bölmesinde bir klasör seçin. 3. Araç çubuğunda Yeni'yi tıklatın ve sonra şunu seçin İşlem. Varsayılan bir adla yeni bir işlem nesnesi görünür. Dışlayıcı değişikliklerinizi yakalamak için işlem otomatik olarak kullanıma alınır. 4. İşlem adını tıklatarak benzersiz bir adla değiştirin. Siz adın seçimini kaldırana kadar, ad doğrudan düzenlenebilir durumdadır. Adı tekrar düzenlemek için sağ tıklatıp Yeniden Adlandır'ı seçin. Yeni bir işlem nesnesi oluşturdunuz. Şimdi işlemi tasarlayabilirsiniz. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 97

98 İşl_m T[s[rl[m[ İşl_m T[s[rl[m[ İlk olarak İşlem Nesnesi Oluşturma (sayfa 97) içindeki adımları tamamlayın. İlk birkaç yeni işleminizi oluşturmanın ardındaki kavramları ve adımları anladıktan sonra, herhangi bir sürei kolaylıkla düzenleyebilirsiniz. Tüm işlem nesnelerini tasarlamak ve yapılandırmak için İşlem Tasarımcısı'nı kullanın. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane'deki işlemi çift tıklatın veya İşlem Tasarımcısı'ndan işlemi açın. Varsayılan bir dizi temel başlatma ve durdurma işleciyle İşlem Tasarımcısı açılır. 2. İşlemi tasarlamak ve yapılandırmak için İşlem Tasarımcısı'nı kullanın. Bu, işleçler, bağlantı noktaları ve bağlantılar eklemeyi içerir. Size kılavuzluk etmek üzere bu bölümdeki kalan konulara istediğiniz sırada başvurun. 3. Bir işlemin özelliklerini yapılandırmak için, tuvaldeki herhangi bir bağımsız alanı tıklatın ve araç çubuğundaki Görünüm menüsünden Özellikleri seçin. Özellikler paleti açılır. İşlem özellikleri, işleme eklenen tüm işleçler için varsayılan davranışı belirler. Yapılandırma Bağlantı Yüzme şeritlerinin yatay mı dikey mi görüntüleneceğini belirtir. İşleçleri bağlayan çizgilerin ağırlığını, rengini ve şeklini belirtir. Simülasyon Bir İşleme eklenen işleçler için varsayılan simülasyon seçeneklerini belirtir. Ayrıca, belirli bir işleç için bu ayarları geçersiz kılabilirsiniz. Etiket Seçenekleri Bir işleme eklenen işleçler için varsayılan görüntüleme seçeneklerini belirtir. Ayrıca, belirli bir işleç için bu ayarları geçersiz kılabilirsiniz. 4. Bitirince, değişiklikleri görüntülemek için Uygula'yı tıklatın. 5. Bu kılavuzun bu bölümündeki diğer görevlerle devam edin. 6. Bir nesneyi düzenlemeyi bitirdiğinizde, Kaydet'i ve ardından İade Et'i tıklatın. İşlem Tasarım İpuçları İşlemlerle çalışırken aşağıdaki ipuçlarını akılda tutun: Tüm bu bölümdeki konulardan herhangi birini istediğiniz sırada tekrarlayabilirsiniz. Örneğin, bir yüzme şeridi ekleyin, bir bağlantı noktası ekleyin veya bir bağlantıyı bağlayın. 98 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

99 İşl_m İşl_çl_rc Temel bir kural olarak, kütüphanedeki her otomasyon nesnesini düzenlemek için aynı adımları kullanarak bir işlemi düzenleyebilirsiniz. Bkz. Nesnelerle Çalışma (sayfa 64). Başkalarının sizin yaptığınız değişiklerin üzerine yazmalarını önlemek için daima işlemi kullanıma alın. Bir işlemi açmadan önce (Kütüphane Tarayıcısı'nda) ya da açtıktan sonra (İşlem Tasarımcısı'nda) kullanıma alabilirsiniz. CA Process Automation her zaman bir işlemin geçerli sürümünü çalıştırır; ancak bir nesneyi kullanıma aldıysanız, CA Process Automation çalışma sürümünüzü çalıştıracak kadar akıllıdır. Değiştirilmiş bir işlemi iade ettiğinizde, sürümlerinin nasıl işleneceğine karar verin. Açtığınız sürümü değiştirebilir ya da ayrı bir yeni sürüm oluşturabilirsiniz. Bir işlemde yaptığınız değişiklikleri test etmeden önce, daha önce kullanıma almış olduğunuz düzenlenmiş sürümü iade edin. İşl_m İşl_çl_rc İşlem işleçleri, işlevleri uygular veya bir sonuç üretmek üzere eylemler gerçekleştirir. Bir dizi işlecin toplam sonuçları, işlem aracılığıyla otomatik akışı belirler. Equation 6: Bu grafik, CA Süreç Otomasyonu işlem işleçlerinin akışını göstermektedir. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 99

100 İşl_m İşl_çl_rc Öğe: Açıklama: Başlatma İşleci: Tüm işlemler en az bir Başlatma işleci içerir ve başlatma işlecinin hiçbir giriş bağlantı noktası yoktur ve tek bir çıkış bağlantı noktası vardır. Bir işlem içinde birden fazla Başlatma işlecinin bulunması, nadir olmasına rağmen, mümkündür. Durdurma Başarılı İşleci: Tüm işlemler en az bir Durdurma işleci içerir. Durdurma işleçleri iki özellikle veya türle gelir: başarı (burada gösterildiği gibi) veya başarısızlık. Seçilen İşleç: O anda seçili olan işlecin kenarı, kesikli bir hat olarak görünür. Özellikler paleti, o anda seçili işlecin ayarlarını görüntüler. Birden Çok Çıkış Bağlantı Noktası Olan Veritabanı Sorgu İşleci: Siz bağlantı noktaları ekledikçe, bunlar işlecin alt ve sağ köşelerinde görünür. Her bağlantı noktası, belli bir sonuç için işlem akışını temsil eder. Not: Bir bağlantı noktası eklemek için bir işlece sağ tıklatın. Sonra Bağlantı Noktası Olan Gecikme İşleci: Gecikme işleçleri başarılı Tamamlanmış veya Zaman Aşımı bağlantı noktaları içermez. Özel bir sonuç bağlantı noktasına ek olarak, bu işleçlerde sadece iki varsayılan bağlantı noktası vardır: Sonra ve Başarısız. Farklı işleçlerin farklı bağlantı noktaları vardır. Kesim Noktası Göstergeli Etkinlik Gönderme İşleci: Kesim Noktası Ayarla'yı tıklattığınızda durum göstergeleri görünür. Devre Dışı İşleç: Bir işleci devre dışı bıraktığınızda, tasarımcı bu işlece şeffaf bir görünüm verir. Daha sonra bu işleci etkinleştirmeye karar verebilirsiniz. 100 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

101 İşl_m İşl_çl_rc B[şl[tm[ İşl_]c Yeni bir işlem oluşturduğunuz veya açtığınız zaman otomatik olarak varsayılan bir Başlatma işleci uygulanır. Başlatma işlecinin giriş bağlantı noktası yoktur. Başlatma işleci için özellikleri Özellikler paletinde yapılandırın. Örneğin, adı değiştirebilir, özel simge belirleyebilir ya da simge etiketinde konumu ve metni değiştirebilirsiniz. Başlatma işleci, herhangi bir işlemde işleç zincirini başlatır. Yeni bir işlem başladığında derhal Başlatma işlecini etkinleştirir. Tüm işleçlerin, bu işleç zincirine doğrudan ya da dolaylı olarak bağlanması gerekir. Bir işlemde birden çok işleme yolunu başlatmak için birden çok Başlatma işleci bulunabilir. Bu yollar, dallar veya alt işlemler olarak da bilinir. Ancak genel bir kural olarak bir işlem gerçekten sadece bir Başlat işlecine ihtiyaç duyar. Sağda gösterilen örnekte de görüldüğü gibi, daha etkin bir tasarım, aynı Başlatma işlecini, hatta belki aynı Durdurma Başarılı işlecini kullanır. Birden fazla bağlantı aynı işleci paylaşabilir. Equation 7: Bu grafik, Başlatma işlecinin kullanımına bir örnek göstermektedir. Not: Birden fazla Başlatma işleciyle paralel olarak birden fazla dalı çalıştırmak, karmaşık günlük girdilerine neden olabilir. Birden çok başlangıcı olan dalların çalıştırma sırası rasgele sırada gibi görünebildiğinden dolayı günlüklerin analizi zor olabilir. Çoğu durumda her işlem için tek bir Başlatma işleci kullanın. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 101

102 İşl_m İşl_çl_rc İşl_m_ İşl_çl_rc Ekl_m_ Başlatma işlecini bir işleme yerleştirdikten sonra, bir sonraki işleci sürükleyin ve ardından işlem akışını belirleyen bağlantıları birleştirin. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlemi açmak için aşağıdakilerden birini yapın: a. Kütüphane Tarayıcısı'nda bir İşlem nesnesini çift tıklatın. b. Tasarımcı araç çubuğunda Aç'ı tıklatın. İşlem Tasarımcısı sekmesi görüntülenir. Nesne kullanıma alınmamışsa Kullanıma Al'ı tıklatın. 2. Bir işleci İşleçler paletinden işlem yerleşiminde Başlat işlecinin altında veya sağında herhangi bir yere sürükleyin. İşleçler, CA Process Automation tarafından desteklenen her modül veya işleç kategorisi için klasörler içinde düzenlenir. Eşleşen işleçleri aramak için Arama alanına bir işlecin adını girin. 3. Bir işleçler zinciri oluşturmak için önceki adımı gerektiği kadar tekrarlayın. 4. Zincirdeki ilk bağlantıyı oluşturun. Başlatma işlecinin altındaki küçük çıkış bağlantı noktasını tıklatın ve bağlantıyı hedef işlecin giriş bağlantı noktasına sürükleyin. 5. Çıkış bağlantı noktalarını sırayla işleçlerin giriş bağlantı noktalarına mantıksal olarak bağlamaya devam edin. 6. Her işlecin Özellik paletini açmak için işleci çift tıklatarak yapılandırın. 102 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

103 İşl_m İşl_çl_rc M[ntıks[l İşl_çl_r Mantıksal işleçler (Ve, Veya) koşullara bağlı olarak işlemeyi eşitlemek, birleştirmek ve bölmek için kullanılır. Bu sürümde, İşleçler paletindeki Standart klasöründe Ve ve Veya işleçleri mevcuttur. Not: CA Process Automation r4.0 sürümünden beri Türetme işleci kullanılmamaktadır. Önceki bir sürümden bu sürüme içe aktarırken veya taşırken, Türetme işleci Veya işlecine dönüştürülmüştür. Örnek: Koşullu Mantık Aşağıdaki işlem örneğinde sekiz işleç ve dokuz bağlantı (iki mavi, dört yeşil ve üç kırmızı) görülmektedir. Equation 8: Bu grafik, koşullu mantığa sahip bir işlem örneğini göstermektedir. En üstteki Başlatma işleci, bağlantılı ilk iki işlecin aynı anda işlenmesini başlatır (Görev 1 ve Görev 2). Görev 3, yalnızca Görev 2 başarıyla tamamlanırsa başlatılabilir. Görev 1 ve Görev 3 çıkış bağlantıları üzerindeki Ve işleci ancak Görev 1 ve Görev 3'ün ikisi birden başarılı olduktan sonra etkin hale gelir. Bu yol, yeşil Durdurma Başarılı işlecinde son bulur. Görev 2 ve Görev 3 çıkış bağlantıları üzerindeki Veya işleci Görev 2 veya Görev 3'ten biri başarılı olduktan sonra etkin hale gelir. Bu yol, kırmızı Durdurma Başarılı işlecinde son bulur. Bir orkestratör üzerinde çalışan İşlem Denetimi işleçleri bir işlemi yürütür. Orkestratör ile aynı ortamda bulunan herhangi bir aracı temas noktasındaki bir işlemde ayrı görevleri yürütebilirsiniz. Örneğin, Görev 1 bir Windows temas noktası üzerinde akabilirken, Görev 2 ve Görev 3 bir UNIX temas noktası üzerinde akar. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 103

104 İşl_m İşl_çl_rc V_ İşl_]c Ve İşleci, kendisi ile olan tüm giriş bağlantıları arasında bir eşitleme noktasını tanımlar. Bir Ve işlecindeki çıkış bağlantıları, yalnızca kendisine yönelik tüm giriş bağlantıları etkinleştirildikten sonra etkinleştirilir. Bir ya da daha fazla ilave dala başlamadan önce tüm dalların tamamlanması gerektiğinde, bir işlemin birden çok dalını eşitlemek için Ve işlecini kullanın. V_y[ İşl_]c Veya İşleci, giriş bağlantılarından biri etkinleştirildiğinde çıkış bağlantılarını etkinleştirir. Veya İşleci, ayrı paralel dallar için iki ya da daha fazla çıktı bağlantısını etkinleştirmek için tek bir giriş bağlantısı ile de uygulanabilir. Bir işlemdeki bir mantıksal "veya" koşulunu uygulamak için Veya işlecini kullanmanız gerekmez. Aynı işlece giren iki ya da daha fazla bağlantı Veya işleci gibi davranır. Ancak karışıklığı azaltmak ve bir işlemdeki mantığı belgelemek için, bağlantıları bir işlemde birleştirmek yerine Veya işlecini kullanmanız önerilir. Veya işlecindeki Ad özelliği işleci etiketlemenize ve işlemdeki mantıksal işleç sırası bağlamında belgelemenize izin verir. 104 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

105 İşl_m İşl_çl_rc Dur^urm[ İşl_]c: B[ş[rılı v_y[ B[ş[rısız Bir dizideki son işleci bir Durdurma işlecine bağlayarak bir işlemi sonlandırın. Bir işlemin farklı dallarında birden çok Durdurma İşleci olabilir. Herhangi bir dalda işlenen Durdurma işlecinin çıkışı yoktur ve işlemin tamamının işlemesini sonlandırır. Durdurma işleçleri, isteğe bağlı olarak başka bir işlemdeki çağrı döngüsünü durduracak şekilde yapılandırılabilir. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlemi açın ve kullanıma alın. 2. İşleçler paletinde, bir Durdurma Başarılı veya Durdurma Başarısız işlecini işleminize sürükleyin. 3. Özellikler paletini açmak için Durdurma işlecini çift tıklatın. 4. Durdurma bölümünde, Sonuç alanında işlemin geri döndürdüğü tamsayı değeri belirtin ve Bitiş Türü alanı için bir değer seçin. İşlemi olağan şekilde bitirmek için, Durdurma Başarılı'nı tıklatın ve Sonuç değeri olarak 1 girin. 1 Sonuç değeri, işlem, bir üst işlemdeki İşlem Başlatma işleci tarafından çağrıldığında tamamlanan işlemin çıkışına neden olur. İşlemi olağandışı şekilde bitirmek için, Durdurma Başarısız'ı tıklatın ve Sonuç değeri olarak 0 girin. 0 Sonuç değeri, işlem, bir üst işlemdeki İşlem Başlatma işleci tarafından çağrıldığında durdurulan işlemin çıkışına neden olur. 5. (İsteğe bağlı) Bu varsayılan ayarları kullanmak yerine tamsayı döndüren herhangi bir ifade belirtebilirsiniz. İfade, işlemin normal olarak tamamlandığını göstermek için sıfır dışında bir tamsayı değeri, işlemin olağandışı tamamlandığını göstermek için sıfır değeri döndürmelidir. 6. Bir çağrı döngüsünü bölmek için Çağrı Döngüsünü Böl onay kutusunu işaretleyin. İşlem başka bir işlemdeki döngüsel işleçten çağrıldıysa, işleme bu Durdurma'dan diğer işleme döndüğünde bu seçenek döngüyü böler. Bu onay kutusunun işaretini kaldırmanız bir çağrı döngüsünün devam etmesine olanak tanır. 7. Durdurma yürütüldüğünde işlemin işlenmesini hemen durdurmak için Çalışan İşlemleri Yoksay (Acil Durdurma) onay kutusunu işaretleyin. Bu, işlemde başka bir yerde etkin olmaya devam eden diğer tüm işleçleri kesintiye uğratır. Devam eden işleçlerin işlemi durdurmadan önce normal şekilde sonlanmalarını sağlamak için bu onay kutusundaki işareti silin. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 105

106 İşl_m İşl_]c B[ğl[ntı Nokt[l[rı v_ B[ğl[ntıl[rı İşl_m İşl_]c B[ğl[ntı Nokt[l[rı v_ B[ğl[ntıl[rı İşleçler arasındaki bağlantılar, bağımlılıkları tanımlar. Bağlantılar, her işlecin ürettiği sonuçlar üzerinde etkilidir. Bağlantılar, akış halindeki bir işlemin sırası ve mantığını belirler. Farklı eylemlerin farklı önceden tanımlı sonuçları vardır: Başarılı Tamamlandı Durduruldu Başarısız Zaman Aşımına Uğradı Uygulama bu sonuçları hesaplayarak mantıksal bir dizide bir sonraki adımda hangi çıkış koşulları, bağlantı noktaları ve bağlantıların etkinleştirileceğini belirler. Örneğin, bazı işleçlere özel bir bağlantı noktası ekleyebilir ve bağlantı noktasını bir ifade True değeri verdiğinde etkinleşecek şekilde tanımlayabilirsiniz. Bir işleçteki çıkış koşulları karşılıklı olarak birbirlerini dışlamazlar. Ürün birden fazla çıkış koşulunu True olarak değerlendirirse, tüm çıkış koşulları işleme alınır. Tek bir işleçte çok sayıda çıkış koşulunun işlenmesi birden çok dalın sonraki eşzamanlı işlenmesini başlatabilir. Bir işlem yürütülürken, ürün işleçlerini ancak bir kez etkinleştirir. Bir bağlantı önceden etkinleştirilmiş bir işlece yönlendiriliyorsa, hedef işleç tekrar işlenmez ve bağlantı ile genişletilen dal sona erer. Not: Bağlantılar işleçlere, bağlantı noktaları denen küçük bağlanma noktalarından bağlanır. 106 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

107 İşl_m İşl_]c B[ğl[ntı Nokt[l[rı v_ B[ğl[ntıl[rı Öğe: Açıklama: Seçili İşleç: Bir işleci tıklatarak veri kümesi değişkenlerini, sayfaları ve özelliklerini görüntüleyin. Bir çıkış bağlantı noktası eklemek için bir işlece sağ tıklatın. Bağlantı Özellikleri: Bir bağlantının görünümünü ayarlamak için şunlardan birini yapın: Bağlantıyı çift tıklatın Bağlantıyı sağ tıklatın ve Bağlantı Özellikleri'ni seçin Her bağlantının kalınlığı, rengi, şekli ve kesikli görünümünü seçin. Bağlantı Çizgisi Şekli: Olağan dikey çizgiler yerine, bu mor bağlantı, düz çizgi bölümleriyle görünür. Tüm bağlantıları gereken şekilde uzatabilir ve konumlandırabilirsiniz. Durdurulmuş Bağlantı: Bu bağlantı durmaya zorlanmıştır. Örneğin, bir olay için bekleyen, olayı işleme koyan ve sürekli olarak tekrar eden döngüsel bir işlemi ele alalım. Bir paralel işlem dalı döngüsel işlemin durdurulması gerektiğini belirlediğinde, döngüyü durdurmak için durdurulan bağlantı noktasını ve bağlantıyı kullanabilir. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 107

108 İşl_m İşl_]c B[ğl[ntı Nokt[l[rı v_ B[ğl[ntıl[rı Öğe: Açıklama: Bölünmüş Bağlantı: Uzun ve dolambaçlı bir yolu numaralandırılmış iki parçaya bölmek için bir bağlantıyı bölün. Bölünmüş bağlantıların görüntülenmesi ve yönetilmesi daha kolaydır. Numaralandırılmış saplamaları yeniden bağlamak için, daire içine alınmış bağlantı numarasını sağ tıklatarak Bağlantıları Birleştir'i seçin. Devre Dışı Bağlantı: Bu bağlantının kesikli gri rengi, geçici olarak devre dışı olduğunu gösterir. Sağ tıklatarak yeniden etkinleştirebilirsiniz. İşl_ç B[ğl[ntı Nokt[l[rı v_ B[ğl[ntıl[rı Ekl_m_ Mantıksal akışı kurmak için işleçler arasına bir bağlantı yerleştirin. Örneğin, bir işlem akışı başlatmak için Başlatma işlecini bir sonraki işlece bağlayın. Bağlantılar, bir işleç üzerindeki çıkış bağlantı noktalarından birini başka birinin tek sabit giriş bağlantı noktasına bağlar. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlem açın. İşlem Tasarımcısı sekmesi görüntülenir. Nesne kullanıma alınmamışsa Kullanıma Al'ı tıklatın. 2. Bir kaynak işleci, bu işlecin çıkış bağlantı noktası ve bir hedef işlecin giriş bağlantı noktasını belirleyin. 3. Kaynak işleç üzerinde, istediğiniz çıkış bağlantı noktası görünmüyorsa, işleci sağ tıklatın ve sonra eklemek istediğiniz bağlantı noktasını tıklatın. Bağlantı noktası türleri işlece göre farklılık gösterir. Örnekler arasında Başarısız, Tamamlanmış, Sonra ve Özel sayılabilir. İşlecin kenarlığında renk kodlu yeni bir çıkış bağlantı noktası görünür. 4. Kaynak işleç üzerindeki çıkış bağlantı noktasını tıklatın ve bağlantıyı hedef işlecin giriş bağlantı noktasına sürükleyin. İki işleç arasında yeni bir bağlantı görünür. 5. İşlem akışını tanımlamak için bu adımları tekrar ederek işleçler arasına bağlantılar ve gerekirse bağlantı noktaları ekleyin. 6. Araç çubuğunda Kaydet'i tıklatın. 108 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

109 İşl_m İşl_]c B[ğl[ntı Nokt[l[rı v_ B[ğl[ntıl[rı Öz_l Çıkış B[ğl[ntı Nokt[l[rı v_ İ`[^_l_r Çoğu CA Process Automation işleci özel çıkış bağlantı noktalarını destekler. Özel bir bağlantı noktası eklediğinizde aşağıdakileri belirtin: durum için bir ad bağlantı noktasını işleç üzerindeki diğer bağlantı noktalarından ayıracak bir simge İşleç işlemeyi bitirdiğinde True veya False döndüren geçerli bir Boole ifadesi isteğe bağlı bir tanım Ayrıca bağlantı görünümünüzü iyileştirmek için bağlantı noktasını taşıyabilirsiniz. Bağlantı noktasını işlecin sağ veya alt kenarlarındaki desteklenen konumlara taşımak için bir yandan bağlantı noktasını tıklatırken Ctrl tuşuna basın. Equation 9: Bu grafik, özel bir çıkış bağlantı noktasına ve ifadeye sahip bir işlem işleci örneğini göstermektedir. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 109

110 İşl_m İşl_]c B[ğl[ntı Nokt[l[rı v_ B[ğl[ntıl[rı İfade alanına, True veya False olarak Boole değeri döndüren geçerli bir JavaScript ifadesi girin. Özel bağlantı noktası ifadesini bir işlecin sonuç kodunu değerlendirmek için kullanabilirsiniz. Sonuç kodu, işlecin sonucunu gösterir ve işleç veri kümesinde Result değişkeni tarafından döndürülür. Özel bağlantı yalnızca ifade True koşulu döndürürse etkinleştirilir. Sonuç koduna ilişkin belirli bir değere dayalı olarak bir bağlantıyı etkinleştirmek için aşağıdaki sözdizimini kullanın: Process.Operator.Result == value Process anahtar sözcüğü, süreç veri kümesini gösterir. Operator, işlecin Name parametresi tarafından belirtilen değerdir. Result, işleç veri kümesindeki sonuç kodu değişkeni için alan adıdır. Bir bağlantı noktasını etkinleştirmek için, birden fazla ifade arasında bir karşılaştırma olarak da bir ifade oluşturabilirsiniz. Bu örnekte, GoJava değeri 1 olmalı ve P2 işlemindeki OpM işlecinin değeri 1 olmamalıdır: (Process.GoJava.Result == 1) && (P2.OpM!= 1) Bir işlem çalışırken tanımlanmış bir çıkış bağlantı noktası olmayan bir işleçle karşılaştığında, işlem Engellenmiş duruma girer. Bir işlecin birden çok özel bağlantı noktası olduğunda, uygulama tüm bağlantı noktalarını bir True değeri döndüren bir çıkış koşuluyla çalıştırır. Bir defada birden fazla çıkış bağlantı noktasını etkinleştirmek istemiyorsanız, çıkış bağlantı noktaları için çakışan mantıktan kaçının. Aynı işlece hem özel hem de standart bağlantılar eklerseniz bu durumun yaşanma olasılığı daha büyüktür. Örneğin, bir işlece Process.A==5 ifadesi tarafından etkinleştirilen özel bir bağlantı noktası ve standart bir başarılı bağlantı noktası eklerseniz, Process.A, 5 değerini döndürdüğünde işleç her iki çıkış bağlantısını da etkinleştirir. Değerler yakalamak ve işlemeyi tek bir bağlantı noktasına yönlendirmek için, aşağıdaki gibi özel ifadeler kullanmak üzere birden fazla özel çıkış bağlantı noktası kullanmak daha iyi olacaktır: (Process.A == 5) AND (Process.OperatorName.Result == 5) (Process.A == 5) AND (Process.OperatorName.Result!= 5) (Process.B == "finance") AND (Process.OperatorName.Result == 7) (Process.OperatorName.Result == 1) AND (Process.A <> 5) Bu örnekte, İşleç result değişkeni 0 değerini döndürdüğünde kullanılacak standart hata bağlantısını da ekleyebilirsiniz. Farklı sonuçların neden olduğu durumlar hakkında emin değilseniz, ayarlar ve değerlerin farklı permütasyonlarının sonuçlarını test etmek için işleçteki simülasyon işlevini kullanabilirsiniz. Not: Bu ifadeleri oluşturmayı kolaylaştırmak için değişken yardımı özelliklerini kullanın (Ctrl + Boşluk tuşlarına basın). 110 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

111 İşl_m İşl_]c B[ğl[ntı Nokt[l[rı v_ B[ğl[ntıl[rı Özel bir bağlantı noktasını, bağlantı noktasını çift tıklatarak bir işlece ekledikten sonra istediğiniz zaman düzenleyebilirsiniz. Belirli bir çıkış koşulu için bir eylem sırasını önceden tanımlayamazsanız (örneğin, bir veritabanı içe aktarması başarısız olduğunda), bu çıkış koşulu için bir bağlantıyı atlayabilirsiniz. Bir işlecin çıkış koşulu herhangi bir çıkış bağlantısı tarafından belirtilmediğinde, işlem, kullanıcı düzeltici eyleme girişene kadar askıya alınır. Daha fazla bilgi: İşleçlerin İşlenmesini Simüle Etme (sayfa 434) Okun[\clcrlck İçcn Bcr B[ğl[ntıyı Bölm_ Karmaşık bir işlemde bağlantılar birbirine karışabilir ve görüntünüzü karıştırabilir. Bir alanda çok sayıda bağlantınız varsa ya da bir işleci uzak bir işlece diğer dallar üzerinden bağlamak istiyorsanız, bir bağlantıyı bölebilirsiniz. Not: Bağlantının kendisi bölünmüş değildir; sadece bağlantının görsel temsili bölünmüştür. İki işleç arasında tam bir çizgi halinde dolambaçlı bir şekilde gitmek yerine, çizgi, kaynak ve hedef işleçlerde birbiriyle eşleşen, numaralandırılmış iki bağlantı sembolüne bölünür. Şu adımları izleyin: 1. Bir kaynak işleci ve bir hedef işleç arasında bölmek istediğiniz bağlantıyı belirleyin. 2. Bağlantıyı sağ tıklatın ve Bağlantıyı Böl'ü seçin. Bağlantı bölünür ve yerine bağlantının her iki ucunda birbiriyle eşleşen bağlantı işaretleri gelir. Bölünmüş bağlantı, bölünmemiş bir bağlantı gibi davranır. Not: Bölünmüş bir bağlantıyı yeniden birleştirmek için numaralandırılmış bağlantı işaretlerinden birini sağ tıklatın ve Bağlantıyı Birleştir'i tıklatın. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 111

112 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc Gözetim, izleme ve diğer devirsel işlemler çoğunlukla defalarca yürütülür. Bu devirleri döngüleri kullanarak denetleyebilirsimiz. İşleçleri döngüler içinde çalıştırmak için bir veya daha fazla yöntem uygulayabilirsiniz: Belli bir koşul yerine getirilene dek bir işleçte devir yaptırabilir veya işleci döngüye gönderebilirsiniz. Bir dizi işleci döngüye göndermek için Döngü işlecini kullanabilirsiniz. Bütün bir işlemi döngüye gönderebilirsiniz. Döngülü bir işlemde birden çok bağlantılı işleç bulunabilir. 112 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

113 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc Dönaü cçcn Scst_m D_ğcşk_nl_rc Özel döngü değişkenleri oluşturarak bunları kendiniz yönetebilir ya da CA Process Automation öğesinin bu sürümünde bulunan döngüler için kullanılabilir sistem değişkenlerini kullanabilirsiniz. Örneğin, bir döngünün ilk yinelemesinin başlangıç anından her döngü için geçerli zamana kadarki süreyi hesaplamak için mantık oluşturabilirsiniz. Hatta bir döngü içinde aşağıdakiler gibi girdi ayarlamak için yürütme öncesi ve sonrası kodu kullanabilirsiniz: değişkenleri başlatma döngü sayılarını ayarlama döngü tamamlandığında sonuçları işleme Kendi döngü sayaç değişkenlerinizi oluşturup güncellemek yerine, yerleşik döngü değişkenlerinden yararlanabilirsiniz. Döngü işleci ve döngü ayarlarına sahip diğer tüm işleçler, aşağıdaki veri kümesi değişkenlerini destekler: CurrentLoopIteration OverallLoopDuration Standart bir döngü sayacına ihtiyacınız olduğunda GeçerliDöngüYineleme'yi kullanın. GeçerliDöngüYineleme değişkeni, döngünün ilk yinelemesi sırasında 0 değerini içerir ve her ilave yinelemenin başında ya da sonunda 1 artar. Örneğin, işleç 3 kez döngüye girmek üzere yapılandırılmışsa, tüm yinelemelerin yürütülmesinin sonunda, GeçerliDöngüYineleme 3'e eşit olur. Özel olarak, ilk yinelemede 0, ikinci yinelemede 1, üçüncü yinelemede 2 ve son yinelemede 3'tür. Son yineleme, döngü koşulunu bozduğu için yürütülmez. Sabit bir süre için döngü göndermeye ihtiyacınız olduğunda ToplamDöngüSüresi'ni kullanın; örneğin, maksimum 5 dakika döngü yapıp sonra çıkmak için. Bu değişken, döngünün ilk yinelemesinin başlangıcı ile son yinelemenin sonu arasındaki saniye sayısını içerir. ToplamDöngüSüresi her döngü yinelemenin başında ve sonunda güncellenir. Döngünün yinelemeleri arasındaki her gecikme kümesini içerir. Not: GeçerliDöngüYineleme ve ToplamDöngüSüresi sistem değişkenlerini değiştiremezsiniz. Bunlar işleç veri kümesinde görünse de değerleri döngüye girene kadar değişmez (işleç Yineleme Sayısı > 1). Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 113

114 İşl_m Dönaül_ri ve Yinelemeleri İşl_ç'c \cr İşl_m İçcn^_ Dönaüy_ Alm[ Bir işlemi döngüye almak için basit bir yöntem, döngüye almayı destekleyen bir işleç üzerinde Döngü parametrelerini ayarlamaktır. İşlece ilişkin Özellikler paletini açın. Yürütme Ayarları bölümünde, Yineleme Sayısı alanına, işlecin yineleyeceği sayıyı girin. Yineleme sayısı seçeneği hesaplanan bir alandır, bu nedenle işlem zamanındaki sayıyı belirtmek için bir değişkeni ya da ifade kullanabilirsiniz. Yineleme Sayısı, bir tamsayı (döngü sayısı) veya bir Boole (koşul true olarak değerlendirildiği sürece döngü devam eder) kabul eder. Geçerli giriş örnekleri şunlardır: 3 Process.var < 3 Process.var == false Sonsuz döngü onay kutusunu işaretleyerek işleci süresiz olarak yineleyebilirsiniz. Döngü göstergesi, döngüye almaya karar verdiğiniz işleçler üzerinde görünür: Equation 10: Bu grafik, bir işlemdeki bir işlecin döngüsüne dair bir örnek göstermektedir. Bir işlemi defalarca çalıştırmak için İşlemi Başlat işleci üzerinde döngü parametresini yapılandırabilirsiniz. Bu, bir İşlem'in birkaç yinelemesi için ve her bir döngü için işlemin bir geçmiş anlık görüntüsünü kaydetme durumlarında oldukça işe yarar. Ancak, bir işlemi başka bir işlemden birçok kez (sonsuz döngüde olduğu gibi) çağırmaktan kaçının. CA Process Automation tüm işlem vakalarının geçmişini tutar. Sonsuz döngüdeki bir işlemin başka bir işlemden çağrılması, gereksiz verileri kaydetmek için büyük miktarda disk alanı kullanabilir. 114 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

115 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc Bir işlemi defalarca çalıştırmak için tercih edilen yöntem, bir işlem içinde çevrimsel olarak döngüye almaktır. Gerektiğinde, dalın sonunda bir Durdurma işlecini yürütmeden önce, işlemin yeni bir ayrılmış vakasını başlatan İşlemi Başlat işlecini dallara ayırarak döngüsel bir işlemin geçmiş anlık görüntüsünü yine de saklayabilirsiniz. Bir orkestratör veya ilişkili temas noktası için kütüphane ilke ayarlarında saklama dönemini, yani geçmişte kayıtlı tutulacak süreyi belirleyebilirsiniz. Not: Bir işleci zamanaşımıyla döngüye almaya ve ardından Sıfırla eylemine ayarlarsanız, döngü koşulu is bir yineleme sıfırlandığında değil, bir yinelemeden diğerine geçerken kontrol edilir. ToplamDöngüSüresi değişkeni, ilk yinelemenin başlamasından sonra geçen saniye sayısını içerir; buna tüm sıfırlama yinelemelerinde harcanan zaman da dahildir. Döngü yineleme sıfırlamaları ToplamDöngüSüresi'ni de sıfırlamaz. Bir işleci zamanaşımı ve ardından Devam Et eylemiyle döngüye ayarlarsanız, ToplamDöngüSüresi ilk yinelemenin başlamasından son başarılı yinelemenin sonuna kadar geçen saniye sayısını içerecektir. İşleç zamanaşımına uğrarsa, ToplamDöngüSüresi ilk yinelemenin başlamasından işlecin zamanaşımına uğradığı ana kadarki saniye sayısını içermeyecektir. Dönaüs_l İşl_mc K_s Bir Döngüsel işleci, başka bir işlem dalından bir durdurma bağlantısı ekleyerek kesebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlemi açın ve kullanıma alın. 2. Bağımsız bir daldaki bir işleçten bir bağlantı oluşturarak bunu bir döngüsel işlece iliştirin. 3. Bağlantıyı sağ tıklatın ve Durdurma Bağlantısı'nı tıklatın. Bağlantı, döngüsel işlecin yanında kırmızı bir dur sembolüyle kesikli bir kırmızı çizgi olarak görünür. 4. Kaydet'i tıklatın. Çalışma zamanında, ayrı dal döngüsel işlece ulaşır ve şu eylemler meydana gelir: Döngüsel işleç çalışır ve kendini tamamlar. İşleç için yürütme sonrası tüm eylemler gerçekleştirilir. İki daldan artık birleşmiş olan işleme, işlemdeki bir sonraki işlece geçer. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 115

116 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc V_rc Küm_sc Al[nının Dczcn_ Alın[n Öğ_l_rc Ar[]ılığıyl[ Dönaü Oluşturm[ Yerleşik GeçerliDöngüYineleme ve ToplamDöngüSüresi sistem değişkenlerini kullanmak yerine, özel döngü değişkenleri oluşturarak bunları kendiniz yönetebilirsiniz. CA Process Automation uygulamasının daha önceki sürümleri bu yöntemi gerektiriyordu. Örneğin, bir döngünün ilk yinelemesinin başlangıç anından her döngü için geçerli zamana kadarki süreyi hesaplamak için mantık oluşturabilirsiniz. Hatta bir döngü içinde aşağıdakiler gibi girdi ayarlamak için yürütme öncesi ve sonrası kodu kullanabilirsiniz: değişkenleri başlatma döngü sayılarını ayarlama döngü tamamlandığında sonuçları işleme Dizine alınan bir veri kümesi alanının tüm öğelerini döngüye almak için, öncelikle Veri Kümesi alanına ilişkin CurrentIndex öğesini 0 olarak başlatmak için Yardımcı Programlar grubundaki bir JavaScript Çalıştırma işlecini kullanın. (Örneğin, aşağıdaki ifade, İşlem değişkeni X değerinde CurrentIndex öğesini 0 olarak başlatır. Process.X.CurrentIndex=0; Veri kümesi alanının dizine alınan öğeleri aracılığıyla döngüye almak için 1. JavaScript Çalıştırma işlecinden Başarılı çıkış bağlantısını, bir döngüde işlemek istediğiniz işlece bağlayın. 2. Döngüye almak istediğiniz işlecin Veri Kümesi paletinde, Döngü sekmesinde Yineleme Sayısı değeri olarak dizine alınan alan için Boyut öğesi ayarını kullanın. Örneğin: Process.X.Size. 3. Döngünün her yinelemesi tamamlandıktan sonra CurrentIndex ayarını arttırmak için, bir yürütme sonrası kodu ifadesi kullanın. Örneğin: Process.X.CurrentIndex=Process.X.CurrentIndex+1; Bu durumda, CurrentIndex öğesi döngünün sayacıdır. Hesaplanan ifadelerde dizine alınan alanların öğelerine erişmek için CurretIndex ayarlarını kullanabilirsiniz. Örneğin: Process.X[Process.X.CurrentIndex]; Not: Visual BASIC gibi bir tabanlı dizileri kullanan programlama dillerine alışkınsanız, dizine alınmış bir alanın sıfır tabanlı bir dizi olduğunu hatırlayın. Bir tabanlı dizilerde ilk öğe 1 ile dizine alır ve son öğe, öğe sayısıyla dizine alınır. Dizine alınan bir veri kümesi alanının ilk öğesi 0 ile dizine alınır ve son öğesi, alana ilişkin Boyut öğesinin değerinden daha düşük bir değerle dizine alınır. Dizine alınmış bir veri kümesi alanındaki öğelere erişime ek olarak, başka amaçlar için döngü işleme sırasında yineleme sayısını izleyebilirsiniz. Dizin değişkeni için process.i gibi bir işlem değişkeni kullanın. Döngülü işlecin önündeki Yorumlayıcı Modülü Hesaplama İşleci'nde, işleç değişkenini başlatma değerinde başlatın. Örneğin, process.i=1. Dizin değişkenini döngünün her yinelemesi tamamlandıktan sonra artırmak için işleç için yürütme sonrası kodundaki bir ifadeyi kullanın. Örneğin: Process.i=Process.i+1; 116 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

117 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc Not: Bu konudaki adımlar artık gerekli görülmemektedir; ancak eski kodlara referans için eklenmişlerdir. Daha yeni sistem değişkenleri kullanılıyorsa, sadece 2. adım geçerlidir ve 3. adımın yerine aşağıdaki adım geçer. Hesaplanan ifadelerde dizine alınmış alanın öğelerine erişmek için döngüsel işlecin GeçerliDöngüYineleme değişkenini kullanın. Örneğin: Dcğ_r Am[çl[r cçcn Dönaü S[yısını Dczcn_ Alm[ Process.X[Process[OpName].CurrentLoopIteration]; Döngü işlemesi sırasında yineleme sayısını, dizine alınan veri kümesi alanındaki öğelere erişmek için veya başka amaçlar için izleyebilirsiniz. Dizin değişkeni için bir işlem değişkeni kullanın (örneğin, process.i). Döngülü işlecin önündeki Yorumlayıcı Modülü Hesaplama işlecinde, işleç değişkenini döngü için başlatma değerinde başlatın. Process.i=1; Dizin değişkenini döngünün her yinelemesi tamamlandıktan sonra artırmak için işleç özelliklerinin Yürütme Sonrası Eylemler sekmesindeki bir ifadeyi kullanın. Örneğin: Process.i=Process.i+1; Dönaü H[t[l[rı v_ Öz_l Duruml[r Not: Bu konu artık gerekli görülmemektedir; ancak eski kodlarla çalışıldığında referans olması için eklenmiştir. Yürütme öncesi veya sonrası kodla ilgili bir hata meydana gelirse: İşlem günlükleri, Döngü işleci yürütme öncesi veya sonrası koşulunun yürütülemediğini gösterir. İşlem özel durum işleyicisi bir durdurma özel durumuyla tetiklenir. Kaynak ve KaynakROID Döngü işlecine işaret eder. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 117

118 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc Bcr İşl_çl_r Dczcscnc Dönaüy_ Alm[ Bir Döngü işleci içindeki bir dizi işleci de döngüye alabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlem açın. 2. Döngü işlecini Standart işleçler grubundan işlemin üstüne sürükleyin. 3. Döngü işleci için sınırlayıcı kutuyu, döngüye eklemek istediğiniz işleç dizisini içine alacak şekilde yeniden boyutlandırın. 4. İşleçleri kutunun içine sürükleyin. Sınırlayıcı kutunun rengi, sürüklediğiniz işleçler için seçili hedef olduğunu gösterecek şekilde değişir. 5. Bağlantı noktaları ve bağlantılar ekleyin. 6. Kutu üzerindeki giriş noktasını daldaki ilk simgeye bağlayın ve son simgeyi kutunun üzerindeki çıkış bağlantı noktasına bağlayın. 7. Döngü işlecine ve işlecinden bağlantılar ekleyin: a. Kutunun dışında en az bir işleci giriş bağlantı noktasına bağlayın. b. Çıkış bağlantı noktasını kutu dışındaki en az bir işlece bağlayın. Equation 11: Bu grafik, bir işlemdeki bir işleçler sırasının döngüye girişine dair bir örneği göstermektedir. 118 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

119 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc 8. Özelliklerini görmek için Döngü işlecini çift tıklatın. Döngü işleci için Özellikler paletini görünür. Görünmezse, Görünüm menüsünden Özellikler'i seçin. 9. Döngü Özelliklerini ayarlayın ve Uygula'yı tıklatın. Not: Sonsuz döngü onay kutusunu işaretleyerek sonsuz döngüsel bir dal oluşturabilirsiniz. Tüm sonsuz döngüsel işleçlerde olduğu gibi, başka bir işleçten bir Durdurma bağlantısı ekleyerek döngüyü durdurabilirsiniz. Not: CurrentLoopIteration ve OverallLoopDuration sistem değişkenlerinin değerleri, her işlem vakası için güncellenir ve veri kümesinde görünür. Döngü işleci için Yineleme Sayısı 1 olarak ayarlanmış olsa bile, tek bir vakanın sonunda CurrentLoopIteration 1'i ve OverallLoopDuration 10'u gösterir. Bunun aksine CurrentLoopIteration ve OverallLoopDuration sistem değişkenleri sadece Yineleme Sayısı 1'den büyük olduğunda diğer işleçler için güncellenir. Bunun nedeni Döngü işlecinin tek sefer olsa bile daima döngüde olmasıdır. Daha fazla bilgi: Döngüsel İşlemi Kes (sayfa 115) İk_n v_ İk_n Y[p Dönaül_rc Döngü davranışını yönetmek için Döngü işlecinin İken Döngüsü onay kutusunu kullanın. Onay kutusu işaretli olduğunda, Döngü işleci bir iken döngüsü gibi davranır. Onay kutusu temizlenmiş olduğunda, Döngü işleci bir iken yap döngüsü gibi davranır. İçerik mevcut, CA Process Automation 4.0'a yükseltmeden önce geliştirilmiş olan her Döngü işlecinde İken Döngü alanı temizlenmiş olacaktır. Bu işleçler iken yap döngüleri gibi davranmaya devam edecektir. İlgili İken Döngüsü kutusunu işaretleyerek bu Döngü işleçlerini iken döngülerine dönüştürebilirsiniz. İken ve iken yap Döngü işleçleri arasındaki iki temel fark şudur: İken döngüleri, ilk yinelemeyi ve sonraki her yinelemeyi yürütmeden önce Yineleme Sayısı alanında belirtilen döngü koşulunu kontrol eder. İken yap döngüleri, her yinelemeden sonra Yineleme Sayısı alanında belirtilen döngü koşulunu kontrol eder, böylece her zaman döngünün en azından ilk yinelemesini yürüteceği kesindir. Not: Bir Döngü işleci, bir iken veya iken yap döngüsü gibi davranmaya ayarlanabilir. Döngüyü destekleyen diğer işleçler ancak iken yap döngüleri gibi davranabilir. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 119

120 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc Dönaü İşl_]cncn M[ntıks[l Sır[sı Döngü işleci özelliklerinde bir Yürütme öncesi kodu ve bir Yürütme sonrası kodu bulunur. Döngünün her yinelemesiyle çalışmak üzere bu alanlara JavaScript kodu girebilirsiniz. CA Process Automation, döngünün her yinelemesi için bir Döngü işleci için bir yürütme öncesi ve sonrası kodu yürütür. Not: CA Process Automation 4.0'a yükseltmeden önce geliştirilmiş içerikte, döngü işleçlerinde Yürütme öncesi kodu ve Yürütme sonrası kodu alanları boş olacaktır. Önce ve sonra koşullarının işleme sırası, döngünün türüne bağlıdır. İken Döngü İşleçleri: 1. Önce koşulunu çalıştırın. 2. Yineleme Sayısı alanıyla gösterilen iken döngü koşulunu işaretleyin. Döngü koşulu başarılı olursa: a. Döngü işleci içindeki işleçleri sıfırlayın. b. Döngü işleci içindeki işleçleri yürütün. c. Döngü yinelemesinin sonunda Sonra Koşulunu yürütün. d. Döngüyü adım 1'e geri getirin. Döngü koşulu başarısız olursa: Sonra koşulunu yürütmeden Döngü işlecinden çıkın; sonra döngü işlecinden sonraki işleci yürütün. İken Yap Döngü İşleçleri: 1. Döngü işleci içindeki işleçleri sıfırlayın. 2. Önce koşulunu çalıştırın. 3. Döngü işleci içindeki işleçleri yürütün. 4. Sonra koşulunu çalıştırın. 5. Yineleme Sayısı alanıyla gösterilen iken yap döngü koşulunu işaretleyin. Döngü koşulu başarılı olursa, döngüyü adım 1'e geri döndürün. Döngü koşulu başarısız olursa, Döngü işlecinden çıkın; sonra Döngü işlecinden sonraki işleci yürütün. 120 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

121 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc Bcr İşl_mc Dönaüy_ Alm[ Bir işlemi birçok kez yürütmek için bir işlemi başka bir işlemden yinelemeli olarak çağırmak üzere İşlemi Başlat işlecini kullanmak yerine bir işlem nesnesinde bir döngüsel dal oluşturun. Bu yöntem, iki başlatma işleci yerleştirerek bir işlemi döngüsel olarak döngüye almayı içerir. Bir Başlatma işleci başa giderken, diğer bir Başlatma işleci sona gider. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlemi açın ve kullanıma alın. 2. Aşağıdaki işleçleri yerleştirin: a. Başlat b. Durdurma Başarılı c. Durdurma Başarısız d. Yinelemek istediğiniz bir dizi işleç. 3. Dizinin bittiği ve dalı yeniden başlatmak istediğiniz sıradaki noktaya bir Başlatma İşleci ekleyin. 4. Daldaki son işleci ikinci Başlatma işlecine bağlayın. Başlatma işlecinin, bir dizi adımın sonuna yerleştirilmesine izin veren bir giriş bağlantısı vardır. Not: İşleme dizisi, şekilde gösterilen ikinci Başlatma işlecine ulaştığında, tüm işleçleri ve işlemi yeniden başlatır. 5. Bu tip bir döngüsel işlemi kesmek için döngüsel daldan çıkan mantığı dahil edin. Bir işlece doğrudan bir Durdurma işlecine veya farklı bir dala giden bir çıkış bağlantı noktası ekleyin. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 121

122 İşl_m Dönaül_rc v_ Ycn_l_m_l_rc Y[r^ım]ı Proar[ml[r v_ Dcğ_r Dönaü İşl_ml_rc Bir işlemi birçok kez yürütmek isterseniz, ikinci bir işlemi yinelemeli olarak çağırmak üzere İşlemi Başlat işlecini kullanmak yerine bir işlem nesnesinde bir döngüsel dal oluşturun. Döngüsel bir işlem sonsuz döngüde çalışır. Her yineleme, işlem nesnesinin yeni vakalarını oluşturmaz. Döngüsel dal uygulamanın başlıca avantajı, döngüden çıkan mantığın işleminde kendisinde bulunmasıdır. İşlem, bir üst işlemdeki dış koşullara bağlı değildir. İşlem otonom bir nesne olarak gerçekleşir. Süresiz olarak çalışan döngü işlemlerine örnekler şunlardır: İzleme sistemi veya ağ kullanımı için sürekli döngü işlemleri Ağlar veya sistem bileşenlerinin durumunu yoklama Etkinlikler veya iletileri düzenleme ve kontrol etme Arka Plan Programları Hizmetler Döngü İşlemi Örneği Equation 12: Bu grafik, döngüdeki bir işlem örneğini göstermektedir. Öğe: Açıklama: Başlatma İşleci 1: İşleme standart bir Başlatma işleciyle başlayın. 122 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

123 İşl_m D_n_tcmc Öğe: Açıklama: İşlemi Başlatma İşleci: Yinelemek ve döngüye göndermek istediğiniz işlevleri temsil eden bir işleç dizisi tasarlayın. Bu dal, ikinci bir işlemin vakalarını başlatmak için bir İşlemi Başlatma işleci bile içerebilir. Başlatma İşleci 2: Başlatma işlecinin isteğe bağlı bir giriş bağlantısı vardır. İşlem ikinci Başlatma işlecine akarken, diğer tüm işleçleri ve Başlat İşleci 1'de işlemi yeniden başlatır. Çıkış Bağlantı Noktası ve Bağlantısı: Bu döngü dizisinden çıkmak için, bir çıkış koşulu belirtin. Not: Döngüsel bir işlemi kesmek için alternatif bir yöntem, kendi Başlatma işlecine sahip bağımsız bir dal kullanmaktır. Bu dal, işlemin döngüdeki bölümünün bir değişkeni değiştirmesini veya bir kaynağı serbest bırakmasını bekleyebilir. Bu olaylar gerçekleştikten sonra, bağımsız dal çalışır; örneğin, bir e-posta alarmı göndererek veya bir Durdurma işlecini işleyerek. İşl_m D_n_tcmc Karmaşık işlemler çoğunlukla alt işlemler hiyerarşisi gerektirir. Geleneksel programlamada işlevler modülerdir. Ekipler, karmaşıklığı defalarca kullanabileceğiniz yordamlara, yöntemlere veya kütüphanelere ayırır. Benzer şekilde, CA Process Automation öğesinde de karmaşık işlemleri basitleştirmek için yöntemler vardır. Bağımlı işlemleri dallar ya da ayrı işlemler olarak modelleyebilirsiniz. Ayrı bir bağımlı veya alt işlem daha sonra İşlemi Başlatma işleci ile üst işlemden çağrılabilir. Örneğin, bir banka için bilgisayar sistemlerini yöneten bir üst işlem, İşlemi Başlatma işleçlerini kullanarak aşağıdaki alt işlemleri birleştirebilir: Her iş gününde otomatik fatura ödemelerini işleme Her gece bir günlük yedekleme yapma Her gün sonunda çekleri işleme ve doğrulama Her ay sonunda hesaplar için faizleri hesaplama Bağımlı işlemler, bir sistemdeki mantıksal ya da fiziksel olarak ayrı alt işlemleri tanımlar. Bir üst işlemin yapısı, alt işlemleri eşitler, işlemler arasında paylaşılan kaynakları yönetir ve sistem çapında işlemler arasındaki hata işlemeyi ve bağımlılıkları tanımlar. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 123

124 İşl_m D_n_tcmc Alt İşl_ml_r Bir birincil veya üst işlemin çalışan bir vakasından bir ikincil veya alt işlemi başlatmak için İşlemi Başlatma işlecini kullanın. İşlemi Başlatma işleci, belirtilen temas noktası üzerinde yeni bir işlem vakası başlatır. İşlem Başlatma işleci, yeni vakayla ilişkili işlem değişkenlerini başlatır. İşlem Başlatma işleci, bir işlemin yeni bir vakasını ekli modda, ayrılmış modda veya bir satır içi işlem olarak başlatabilir: Ekli mod: Yeni vakayı başlatan işlem üst işlem olarak adlandırılır. Yeni vaka ise alt işlem olarak adlandırılır. Uygulama tüm yeni vakayı işlemeyi bitirir. Akışını ekli modda bitiren bir alt işlem, veri kümesi değerlerini, çağıran üst işlemdeki veri kümesine kopyalayabilir. Bir alt işlem kendi Durdurma işlecini etkinleştirmeden önce bir üst işlem bir Durdurma işlecini bir dalda etkinleştirirse, üst vaka alt vakadan önce tamamlanabilir. Ayrılmış mod: İşlem Başlatma işleci, hiç üst işlemi yokmuş gibi davranan yeni bir alt işlem vakası başlatır. Ayrılmış modda, başka bir işlemin yeni bir vakasını başlatan iş akışı, başlatma isteğini sıraya aldıktan sonra hemen tamamlar. İşlemesini ayrılmış modda bitiren bir işlem, veri kümesi değerlerini çağıran üst işlemdeki veri kümesine kopyalayamaz. Satır içi işlem: Alt işlem ayrı bir vaka gibi çalışır. Üst işlem'in alt işlem üzerinde sınırlı denetimi vardır. Satır içi alt işlem, üst işleme sıkıca bağlıdır ve örnekleme ve arşivleme gibi üst bağlam ve yaşam döngüsüne erişimi vardır. Satır içi bir işlemi ayrılmış modda çalıştıramazsınız. 124 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

125 İşl_m D_n_tcmc Alt İşl_mc Y[pıl[n^ırm[ Üst işlemin başlattığı alt işlemin davranışını denetlemek için, üst işlemdeki İşlemi Başlatma işlecini yapılandırın. Şu adımları izleyin: 1. İşlem Tasarımcısı'nda bir işlemi açıp kullanıma alın. 2. İşleçler paletinde, İşlem Denetimi'ni genişletin ve işleminize bir İşlemi Başlatma işleci sürükleyin. 3. İşlemi Başlatma işlecini çift tıklatarak Özellikler paletinde özelliklerini görüntüleyin. 4. İşlemi Başlatma grubunu genişletin. 5. İşlem Adı alanına işlemin tam yolunu girin. 6. Süreç Veri Kümesi Başlatma Kodu alanında, tam komut dosyası iletişim kutusunu açmak için... (elips) ile gösterilen Gözat düğmesini tıklatın. 7. Başlattığınız alt işlemin veri kümesindeki değişkenleri başlatmak için JavaScript ifadeleri girin. Bu bağlamda Process anahtar sözcüğü, başlatılmakta olan yeni vakanın süreç veri kümesine başvuruda bulunur. Caller anahtar sözcüğü, İşlemi Başlatma işlecini içeren üst vakanın veri kümesine başvuruda bulunur. Bu bağlam, Caller anahtar sözcüğünün kullanılabilir olduğu tek bağlamdır. Bu bağlam ayrıca Process anahtar sözcüğünün bir işleç içeren işleme başvuruda bulunmadığı tek bağlamdır. Üst İşlem: İşlem A Alt İşlem: İşlem B A'daki İşlemi Başlatma işleci alt işlem B'yi başlatır Yerel veri kümesi B'nin başlatılması, Caller olarak veri kümesi A ile gerçekleşir. Process ve Caller anahtar sözcükleri üst ya da alt süreç veri kümesi değişkenlerine başvurmak için zorunludur. Bu iki anahtar sözcüğü birden bir değişken adında atlarsanız, uygulama bir hesaplama kapsamı değişkeni arar. Üst ya da alt veri kümesinde benzer şekilde adlandırılmış değişken aramaz. Örneğin, yerel komut dosyası iletişim kutusunda önceden oluşturulan hesaplama kapsamı değişkeni X yoksa, aşağıdaki kod başarısız olur. Process.X = Caller.X; Process.Y = X + 100; 8. Başlatma Kodu iletişim kutusunu kapatmak için Kaydet'i tıklatın. 9. Mod alanında, Ekli, Ayrılmış veya Satıriçi'ni seçin. Ayrılmış'ı seçerseniz, Başlama Tarihi alanı etkin hale gelir. Bu alan, işlemin ayrılmış vakasının başladığı tarihi belirtir. Varsayılan değer, işlecin çalıştığı tarihtir ve System.Date olarak gösterilir. Benzer şekilde, Başlama Saati alanı, ayrılmış vakanın başladığı saati belirtir. Varsayılan değer System.Time'dır Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 125

126 İşl_m D_n_tcmi Not: Bu uygulamanın daha önceki sürümlerinde ekli mod ve ayrılmış mod için İşlemi Çalıştırma işleçleri bulunuyordu. İki işleç de aslında aynı işlevi yerine getiriyordu. Tek fark İşlemi Çalıştır ile yerleştirilen işleç için Başladıktan sonra veya sıraya alma isteğinden sonra ayır onay kutusunun işaretinin başlangıçta kaldırılmasıydı. Ayrılmış İşlemi Çalıştır işleci için, onay kutusu başlangıçta işaretliydi. İki durumda da, Başladıktan Sonra veya Sıraya Alma İsteğinden Sonra Ayır onay kutusunu, başlatma modunu değiştirmek için İşlemi Başlatma işlecini yerleştirdikten sonra istediğiniz zaman işaretleyebilir veya temizleyebilirsiniz. Bu sürümde bu işleçlerin tünü, İşlemi Başlatma işleçleri olarak içe aktarılır. Alt İşl_m D_ğcşk_nl_rcnc C[ll_r v_ Pro]_ss An[bt[r Söz]ükl_rcyl_ B[şl[tm[ Alt İşlem'de İşlem değişkenlerini başlatacak komut dosyasını girmek için, İşlem komut dosyası iletişim kutusunu açmak amacıyla İşlem Veri Kümesi Başlatma Kodu gözatma düğmesini tıklatın. İşlem komut dosyası iletişim kutusunda başlatmakta olduğunuz İşlem'in Veri Kümesi'ndeki değişkenleri başlatmak için JavaScript deyimlerini girebilirsiniz. Process anahtar sözcüğü Başlatılmakta olan yeni vakanın İşlem Veri Kümesine başvurur. Bu bağlam, Process anahtar sözcüğünün bir İşleç içeren İşlem'e başvurmadığı tek bağlamdır. Caller anahtar sözcüğü İşlemi Çalıştırma İşlecini içeren üst vakanın Veri Kümesine başvurur. Bu bağlam, Caller anahtar sözcüğünün kullanılabilir olduğu tek bağlamdır. İşlem komut dosyası iletişim kutusunda, Process ve Caller anahtar sözcükleri üst ya da alt İşlem Veri Kümesi değişkenlerine başvurmak için zorunludur. Bu iki anahtar sözcüğü İşlem komut dosyası iletişim kutusundaki değişken adında atlarsanız, Yorumlayıcı Modülü bir hesaplama kapsamı değişkeni arar. Yorumlayıcı Modülleri, üst ya da alt Veri Kümesinde benzer şekilde adlandırılmış değişken aramaz. Örneğin, Yerel komut dosyası iletişim kutusunda önceden oluşturulan hesaplama kapsamı değişkeni X yoksa, aşağıdaki kod başarısız olur. Process.X = Caller.X; Process.Y = X + 100; 126 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

127 İşl_m D_n_tcmc V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rcnc Üst İşl_m_ Dön^ürm_ Tamamlanan bir alt işlemin veri kümesine, üst işlemdeki bir ifade kullanılarak erişilebilir. İşlem Başlatma işlecinin adı, üst işlemin yerel veri kümesinde alt İşlem veri kümesine başvurur. Üst işlemde bulunan aşağıdaki kod bir alt işlemin veri kümesi değişkenine başvuruda bulunur. İşlem.İşleç_Adı.Alan_Adı İşl_ml_rc Ycn_l_m_lc Ol[r[k B[şl[tm[ İşleç_Adı, üst işlemdeki İşlemi Başlatma işlecinin adıdır ve Alan_Adı, alt işlemde erişmek istediğiniz veri kümesi değişkenidir. Bu, yalnızca ekli modda başlatılan işlemler için işe yarar. Ayrılmış modda başlatılan işlemler, bir çağrı sırası içinde kök işlem durumuna gelirler ve bu işlemlerin veri kümelerini bu işlemleri başlatan işleme kopyalamayın. Bir zincirde başlatabileceğiniz işlemlerin sayısında bellek kullanımı dışında hiçbir kısıtlama yoktur. Bir işlem, kendisinin başka bir vakasını bile yinelemeli olarak başlatabilir. İşlemleri ayrılmış modda yinelemeli olarak çağırmaktan kaçının çünkü bu uygulama sonsuz bir çağırma zinciriyle sonuçlanabilir. Ancak, bir işlemin kendisinin başka bir vakasını ayrılmış modda başlatması genellikle yararlıdır. Örneğin, belirli bir durumda bir izleme işleminin resmini kaydedebilir ve işlemi çalıştırmaya devam edebilirsiniz. Bu durumda, izleme işlemi ayrılmış modda kendisinin yeni bir vakasını başlatabilir ve ardından kendisini sonlandırmak için bir Durdurma işlecini yürütebilir. Sonlandırılan vaka daha sonra kaydedilir ve bir yönetici vakanın sonlandırılmadan önceki halini inceleyebilir. S[tır İçc İşl_m İşlemi Başlatma işleci alt işlemleri çağırmak için kullanılır. Çağrılan alt işlem, ayrı bir vaka olarak çalışır. Üst işlemin alt işlem üzerinde sınırlı denetimi vardır ve yürütülme sırasında performans ek yükü oluşmasına neden olabilir. Satır içi mod, bir alt işlemi yürütmenize ve üst işlem içinde genişletmenize olanak tanır. Bir satır içi alt işlemin üst bağlama erişimi vardır. Bir satır içi alt işlemin, örnekleme, arşivleme vs.yi içeren yaşam döngüsü, üst işleme sıkıca bağlanmıştır. CA Process Automation ayrıca kullanıcıların işlemi satır içi işlem olarak çalıştırmak isteyip istemediklerine karar vermelerine de olanak tanır. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 127

128 İşl_m D_n_tcmc S[tır İçc İşl_mc Y[pıl[n^ırm[ İşlem işlecini, bir alt işlemi satır içi modda çalıştıracak şekilde yapılandırabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. İşlemi Başlatma işlecinde Özellikler paletinde, Nesne Tarayıcısı (...) düğmesini tıklatın. Nesne Tarayıcısı görüntülenir. 2. Alt işlemi seçin. 3. Mod alanında Satır İçi'ni seçin. Alt işlem, satır içi işlem olarak çalışacak şekilde yapılandırılır. 4. Şerit Değiştirme İşleyicisi'ni üst işlemden devral onay kutusunu işaretleyin. Üst işlemin şerit değiştirme işleyicileri alt işlem için yüklenir. Not: Şerit Değiştirme İşleyicisi'ni üst işlemden devral onay kutusu yalnızca satır içi alt işlemler için etkinleştirilir. CA Process Automation, üst işlem başladığında alt işlemi değerlendirir. Satır içi alt işlem yüklenir ve üst işlemde genişletilir. 128 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

129 İşl_m D_n_tcmc S[tır İçc Alt İşl_mc Görüntül_m_ Satır içi alt işlemi işlem zamanı sırasında aşağıdaki yöntemlerden birini kullanarak görüntüleyebilirsiniz: Tasarımcı'da, üst vakadaki İşlemi Başlatma işlecinin üst sağ tarafında bulunan artı simgesini tıklatın. Tasarımcı'da, açılan Hiyerarşi açılan listesini tıklatarak üst işlemin altında listelenen bir alt işlem seçin. Operasyonlar sayfasında bir üst vakayı tıklatın. Aşağıdaki grafik bu üç yöntemi göstermektedir. Equation 13: Bu grafik, bir satır içi alt işlemi görüntülemenin üç yöntemini göstermektedir. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 129

130 İşl_m Ş_rctl_rc İşl_m Ş_rctl_rc Genellikle yüzme şeritleri olarak adlandırılan bir işlemdeki şeritler, işleminizi farklı mantıksal bölümlere ayırmanız için bir yol sunar. İşlem Tasarımcısı'nda yüzme şeritlerini ekleyebilir, boyutunu değiştirebilir ve kaldırabilirsiniz. Bir işlemde adımlar arasındaki bağlantılar şeritler arasındaki bir sınırı geçtiğinde, tetiklenen kuralları tanımlayabilirsiniz. Kurallar, işleme yüzme şeridi sınırlarını geçtiğinde çalıştırılacak ek adımları tanımlar. İşlem işleçlerini bir veya birden çok yüzme şeridinde görsel olarak düzenlersiniz. Paralel çizgiler, şerit sınırlarını gösterir. Yeni bir işlem için varsayılan şerit yönü dikeydir. Başlangıçta yeni bir işlemin Lane_0 etiketli tek bir şeridi vardır. Ek şeritler sizin eklediğiniz sırada adlandırılırlar: Lane_1, Lane_2 ve devamı. Bir işlemin dallarını size anlamlı gelen şekilde düzenlemek için adları özelleştirebilirsiniz. Bir işlemde birden çok şerit olduğunda, şerit değişikliği kurallarını tanımlayabilirsiniz. Bu kurallar, yalnızca bir işlemin yürütülmesi iki şerit arasında geçtiği zaman çağrılan işleç dizilerini belirtir. Şerit değişikliği kuralı Ana Düzenleyici sekmesindeki herhangi bir işleç sırasına benzer, tek fark her kuralın Başlatma işleci yerine Şerit Değişikliği işleci ile başlamasıdır. Şerit Değişikliği işlecindeki özellikler, Şerit Değişikliği işlecine bağlı işleç sırasını çağıran kaynak ve hedef şeritleri arasındaki geçişi tanımlar. Ana Düzenleyici sekmesinde istediğiniz sayıda şerit ekleyebilirsiniz ve ardından işlemde işleçler arasındaki şerit sınırlarını geçen bağlantılar oluşturabilirsiniz. Daha sonra, Şerit Değişikliği İşleyicisi sekmesinde, yürütme, sınırları geçtiğinde çağrılan işleç sıralarını tanımlayın. Bir işlemin yürütülmesi bir şerit sınırını geçtiğinde, belirli bir geçişte ortaya çıkmak üzere tanımlanmış şerit değişikliği işleyicisinde bir işlemi çağırır (örneğin, Lane_A'dan Lane_B'ye). Belirli bir geçiş için birden fazla kural tanımlarsanız, uygulama aşağıdaki öncelik sırasına göre var olan ilk kuralı kullanır: Öncelik Eşleştirmeler ve çalıştırmalar 1 Belirli bir kaynak ve hedef şeritleri için tanımlanan kural (A'dan B'ye) 2 Belirli bir kaynak şeridi için tanımlanan kural (A'dan herhangi bir şeride) 3 Belirli bir hedef şeridi için tanımlanan kural (herhangi bir şeritten B'ye) 4 Herhangi iki şerit için tanımlanan kural (herhangi bir şeritten herhangi bir şeride) 5 Yukarıda sıralanan eşleştirmelerden hiçbiri yoksa kural yoktur 130 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

131 İşl_m Ş_rctl_rc Bir işlemin geçerli vakası için işlem nesnesinde şerit değişikliği kuralı tanımlanmamışsa, bu durumda uygulama, orkestratör için özellik ayarlarında belirtilen varsayılan işlem nesnesinde eşleştirilen bir şerit değişikliği kuralı arar. Bu durum yalnızca şerit değişikliği kuralları geçerli işlem nesnesinde tanımlanmadığında ortaya çıkar. Geçerli işlem nesnesinde tanımlanan bir şerit değişikliği kuralı varsa, hiçbir eşleştirme olmasa bile uygulama varsayılan işlem nesnesini denetlemez. İşleme şeritler arasında bir geçiş yaparsa uygulama aşağıdakileri gerçekleştirir: O anda yürütülen işleçleri tamamladıktan sonra işlemi askıya alır. İşlem nesnesinde ya da orkestratör için varsayılan işlemde tanımlanan bir kuralı aşağıdaki sıraya göre eşleştirmeye çalışır: Şerit Değişikliği Kuralları Eşleşmeler Eylem İşlem nesnesinde tanımlanırlar İşlem nesnesinde tanımlanmazlar Yukarıdaki öncelik sırasına göre işlem nesnesinde bir kural Yukarıda listelenen öncelik sırasına göre orkestratör için varsayılan işlem nesnesinde bir kural Eşleştirme yok. İşlem nesnesinde tanımlanan kuralı çalıştırır. Varsayılan işlem nesnesinde tanımlanan kuralı çalıştırır. Geçişi yoksay. Sonra, uygulama işlemi işlemeye devam eder. Y[t[y v_y[ Dck_y Ş_rctl_r Oluşturm[ Yüzme şeritleri, işlem özelliklerinde yapılandırıldığı şekilde, yatay veya dikey yönlüdür. Bir işleme işleç eklemeye başlamadan önce yüzme şeritlerinin yönünü seçin. Bir işlemde birden çok yüzme şeridinin yönünü değiştiremediğiniz için bir işleme ek yüzme şeritleri eklemeye başlamadan önce yönü yapılandırmanız gerekir. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlemi açın ve kullanıma alın. 2. İşlem Tasarımcısı'nda Özellikler'i tıklatın. 3. İşlem Özellikleri paletinde Yapılandırma bölümünü genişletin. 4. Şerit Yönü altında, Yatay veya Dikey'i tıklatın. 5. Uygula düğmesini tıklatın. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 131

132 İşl_m Ş_rctl_rc Yüzm_ Ş_rctl_rcnc Yön_tm_ İşlem Tasarımcısı'nda yüzme şeritlerini ekleyebilir, boyutunu değiştirebilir ve kaldırabilirsiniz. Dikey yönlü şeritlerin sağına yeni bir şerit ya da yatay yönlü şeritlerin altına yeni bir şerit eklemek için: 1. İşlem Tasarımcısı'nın Ana Düzenleyici panelinde İşlem bölmesini sağ tıklatın. 2. Şeritler seçeneğini tıklatıp, Şerit Ekle'yi belirleyin. Not: Diğer bir seçenek olarak, araç çubuğundaki Şerit Ekle düğmesini de tıklatabilirsiniz. Yeni bir şerit Ana Düzenleyici paneline eklenir. Ana Düzenleyici sekmesinde başka bir yere şerit eklemek için: 1. İşlem Tasarımcısı'nın Ana Düzenleyici panelinde, yeni şeridi eklemek istediğiniz şeridin bitişiğini sağ tıklatın. 2. Şeritler'i tıklatıp Şerit Ekle'yi seçin, Sol Tarafa Şerit Ekle ya da Sağ Tarafa Şerit Ekle'yi tıklatın. Yeni bir şerit eklenir. 3. Şeritler yatay yöndeyse, Yukarıya Şerit Ekle ya da Aşağıya Şerit Ekle seçeneğini tıklatın. Seçiminize bağlı olarak bir şerit var olan şeritin üstüne ya da altına eklenir. 4. Var olan bir şeridi yeniden boyutlandırmak için, şeritler arasındaki ayırıcı çizgiyi tıklatıp, dikey ayarlanmış şeritlerde sağa ya da sola, yatay olarak düzenlenmiş şeritlerde yukarı ya da aşağı doğru sürükleyin. Not: Yüzme şeridinin minimum genişliği 50 pikseldir. Var olan bir şeritle birleştirerek bir şeridi işlemden kaldırabilirsiniz. Bir şeridi, dikey bir şeritte soldaki ya da sağdaki şeritle veya yatay bir şeritte üstteki ya da alttaki şeritle birleştirebilirsiniz. Bir şeridi işlemden kaldırmak için 1. İşlem Tasarımcısı'nın Ana Düzenleyici panelinde, silmek istediğiniz şeridin içinde sağ tıklatın. 2. Şeritler'i tıklatıp Şeritleri Birleştir seçeneğini belirleyin ve Sol Tarafla Birleştir ya da Sağ Tarafla Birleştir seçeneğini belirleyin. Not: Şeritler yatay olarak düzenlenmişse, Yukarıdaki Şeritle Birleştir ya da Aşağıdaki Şeritle Birleştir seçeneğini tıklatın. 132 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

133 İşl_m Ş_rctl_rc Ş_rct İşl_m_ Kur[ll[rı Bir işlemde birden fazla şerit varsa, şerit değiştirme kuralları belirleyebilirsiniz. Bu kurallar, yalnızca bir işlemin yürütülmesi bir şerit sınırını geçtiği zaman çağrılan işleç dizilerini belirtir. Her kural aşağıdaki şerit geçişlerinden biri için ortaya çıkmak üzere tanımlanmıştır: Belirlenen bir şeritten belirlenen diğer bir şeride (A şeridinden B şeridine) Belirlenen bir şeritten herhangi bir diğer şeride (A şeridinden herhangi bir şeride) Herhangi bir şeritten belirlenen bir şeride (herhangi bir şeritten B şeridine) Herhangi bir şeritten herhangi bir diğer şeride (herhangi bir şeritten herhangi bir şeride) Şerit değişikliği kuralları, her bir kuralın Başlatma işleci yerine bir Şerit Değişikliği işleciyle başlatılması haricinde Ana Düzenleyici sekmesindeki herhangi bir işleç sırasına benzer. Şerit Değişikliği işleci özellikleri, Şerit Değişikliği işlecine bağlı işleç sırasını çağıran kaynak ve hedef şeritleri arasındaki geçişi tanımlar. Şu adımları izleyin: 1. İşlem Tasarımcısı'nın alt kısmında, Şerit Değiştirme İşleyicisi sekmesini seçin. 2. İşleçler paleti Standart grubunda, Şerit Değişikliği işlecini Şerit Değiştirme İşleyicisi paneline sürükleyin. 3. Şerit Değişikliği simgesini çift tıklatın ve Özellikler bölmesi Şerit Değişikliği özellikleri panelini tıklatın. 4. Ad alanında, kuralı tanımlamak için bir adı tıklatın. 5. Kaynak ve Hedef için, kuralı tetikleyen şeritlerin birleşimini seçin. 6. Uygula düğmesini tıklatın. 7. Palette, geçiş kuralını tamamlayan işleme başka işleçler sürükleyin ve her birini gerekli şekilde yapılandırın. 8. Araç çubuğunda Kaydet düğmesini tıklatın. Yeni geçiş kuralı tamamlanır. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 133

134 İşl_m Sürüml_rc İşl_m Sürüml_rc CA Process Automation, her zaman bir işlem nesnesinin geçerli sürümünün iade edilen kopyasını çalıştırır. Orkestratör, bir İşlem nesnesinin geçerli sürümünü çalıştırmaya başladığında, otomasyon kütüphanesinde işlemin ilgili sürümünün bir kopyasını oluşturur. Sistem bir vakadaki işleçleri işler ve vaka içinde süreç veri kümesi değişkenlerini oluşturur veya bunlara başvurur. İşlemin bir vakasında yapılan değişiklikler işlemin temel tanımını etkilemez. Temel tanımlara Kütüphane Tarayıcısı kullanılarak erişilir. Hem temel tanımı hem de bir işlemin bir sürümünün vakalarını İşlem Tasarımcısı'nı kullanarak görüntüleyebilir ya da düzenleyebilirsiniz. İşl_mc B_la_l_m_ İşlemle ilgili belgeler oluşturabilirsiniz. İşlem belgeleri arasında Tasarımcı sekmesinde görünen şekliyle işlem tasarımının grafiği yer alır. Oluşturduğunuz işlem belgelerini desteklemek için yorumlardan, kendinize ait işleç adlarından ve nesne etiketlerinden yararlanabilirsiniz. Uygun açıklamalar, adlar ve etiketler başka tasarımcıların işleminizin ne yaptığını ve nasıl oluşturulduğunu anlamalarına yardımcı olur. Bir işleme yorumlar eklendiğinde, zincirler, işlemler ve işlemdeki bölgeler hakkında ayrıntı elde edilir. Açıklamalar bir işlemde sabit kalır. İşleçler, bağlantılar ve diğer işleçlere uyarlanmak üzere genellikle çalışma alanında yeniden konumlandırıldığı için belirli işleçleri etiketlemek için açıklamalar kullanmayın. Bunun yerine, bunu bir işlecin Bilgi özelliklerinde etiketlemek için Ad özelliğini kullanın. Daha fazla bilgi: İşlem Belgeleri Oluşturma ve Kullanma (sayfa 439) 134 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

135 İşl_mc Belgeleme İşl_m_ Açıkl[m[ Ekl_m_ Bir işleme açıklamalar eklemek için İşleçler paletinin Standart grubundaki Açıklama işlecini kullanın. İşleç için Ad özellik dizesini değiştirebilirsiniz. Açıklamalar, bir işlemde adımları belgelemek için önemlidir ve etiketlerden daha geniş alan sağlar. Bir işleme açıklama eklemek için 1. Standart gruptan bir Açıklama işlecini işlemin üzerine sürükleyin. Açıklama varsayılan adıyla bir açıklama nesnesi görünür. 2. Açıklama Özellikleri iletişim kutusunu açmak için açıklamayı çift tıklatın. 3. Tuvalde görüntülenmesini istediğiniz metin ile açıklamanın ilk metnini değiştirin. Arka plan rengini, metin biçimini ve hizalamayı değiştirebilirsiniz. 4. Yaptığınız değişiklikleri uygulamak için Tamam'ı tıklatın. 5. İşlem tasarımınızı kaydetmek için Kaydet'i tıklatın. İşl_m^_ \cr İşl_çcn A^ını Ay[rl[m[ İşleç Ad özelliği bir işleme yerleştirilen bir işleci tanımlar. İfadeler, aşağıdaki formatta işleç veri kümesine erişmek için adı kullanır: İşlem.işleç_adı.alan_adı Ad özelliği, varsayılan olarak, bir İşlem için Simge Bilgisi seçeneğini açtığınızda, İşlem Tasarımcısı'nda bir işleci etiketlemek için de kullanılır. Bir işleci bir işleme eklediğinizde, işlecin gerçekleştirdiği görevi gösteren bir varsayılan ad üretilir. Sisteminizle ilgili işleç hakkında daha anlamlı veya belirli bilgiler üretmek için bu metni değiştirebilirsiniz. Bir işlecin adını değiştirmek için 1. Bir işlemdeki bir işleci çift tıklatın veya işleci tıklatarak Görünüm menüsünden Özellikler'i seçin. 2. Özellikler bölmesindeki Bilgi özelliklerinde, Ad alanına işleç için kısa bir tanım girin. İşleç adları alfasayısal karakterlerden ve alt çizgiden (_) oluşabilir Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 135

136 K_n^c İçcn^_ Ol[n İç_rck İşl_m^_kc İşl_ç Bclacl_rcnc D_ğcştcrm_ v_ Görüntül_m_ Ad, bir işlemdeki bir işleci isteğe bağlı olarak etiketleyen bir metin alanına eklenir. Bu alanı işleç Metin özelliği tanımlar. Görünüm menüsündeki İşleç Bilgileri seçeneği, bu metin alanını bir işlemde işleçlerin yanında görüntüler ya da gizler. Metin özelliği için varsayılan bir değer üretmek için, CA Process Automation İşleç Adı ile İşleç Parametresi ayarlarını birleştirir. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlemdeki bir işleci çift tıklatın. 2. Özellikler paletinde bulunan Bilgi özellikleri Ad alanına, işlemdeki işlecin yanında görünecek olan metni girin. Not: Özellikler bölmesi Bilgi sekmesindeki diğer ayaları şunlar için kullanın: İşleç için varsayılan simge yerine bir özel simge belirleme. İşleçle görüntülenen, otomatik ya da el ile güncellenen metin için nesne tercihlerini geçersiz kılma. Metin konumu, arkaplan rengi, yazı tipi ve hizalamayı ayarlama. K_n^c İçcn^_ Ol[n İç_rck Belirlenen URL'leri kullanarak bir işlem tasarımını, işlem zamanı vakasını, otomasyon nesnesini veya belirli bir görünümü diğer ürünlere veya dinamik arabirimlerine gömebilirsiniz. Sorunsuz bütünleştirme şu işlevleri sunar: Diğer geliştirme ekipleri, CA Process Automation uygulamasından yararlanan ve bir sayfadaki görünümleri tek bir pencerede bütünleştirilmiş şekilde sunan ürünleri ve çözümleri kullanabilir. Örneğin, bir müşteri, yönetici veya servis sağlayıcı olarak CA Process Automation kullanıcı arabiriminin belirli bölümlerini web siteleri, intranetler ve Sharepoint depoları gibi mevcut portallarla bütünleştirebilirsiniz. Bir işlem tasarımcısı olarak, doğrudan bağlantıyla belirli bir göreve e-posta gönderen bir işlem iş akışı oluşturarak görevin doğrudan onaylanmasını sağlayabilirsiniz. Belirli görünümlere yönlendirilen kısayol bağlantılarıyla kolaylaştırılmış kendi içinde olan içerik, önemli ve ilgili bilgilere erişim açısından zaman kazandırır. 136 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

137 K_n^c İçcn^_ Ol[n İç_rck K_n^c İçcn^_ Ol[n İç_rck B[ğl[ntıl[rı Aşağıdaki bağlantılar diğer görünümler, çerçeveler, web parçaları veya portallar kendi içinde bulunan içeriği destekler. Ayrıca, belirli nesneler üzerinde doğrudan görünümü kolaylaştırmak için bu bağlantıları e-posta ile gönderebilirsiniz. *Server URL+ yerine, CA Process Automation dağıtımınız için olan URL'yi kullanın: <path> yerine, otomasyon nesnesinin mutlak yolunu ve Kütüphane Tarayıcısı'ndaki adını belirtin: /MyProjectFolder/Folder_1/MyStartForm Not: Bu bağlantılar büyük küçük harf duyarlıdır. Otomasyon Nesneleri: CA Process Automation nesneleri URL adreslenebilirdir. Bu tear off URL'leri diğer ürünlerin iframe veya portlet'lerine katıştırılabilir. Örneğin, bir süreci tetikleyebilir ve ilgili vakanın izleme kullanıcı arabiriminin özel bir portletin içine katıştırılmasını sağlayabilirsiniz. Etkileşim İsteği Formu [Server URL]?page=Form&refPath=<path> Başlatma İsteği Formu [Server URL]?page=Commander&refPath=<path> Zamanlama Takvim [Server URL]?page=Agenda&refPath=<path> [Server URL]?page=Calendar&refPath=<path> Özel Simge [Server URL]?page=CustomIcon&refPath=<path> Özel İşleç [Server URL]?page=Template&refPath=<path> Veri Kümesi Paket [Server URL]?page=Dataset&refPath=<path> [Server URL]?page=C2OPackage&refPath=<path> Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 137

138 K_n^c İçcn^_ Ol[n İç_rck İşlem İzleme Kaynak İşlem [Server URL]?page=AppMonitor&refPath=<path> [Server URL]?page=Resources&refPath=<path> [Server URL]?page=processeditor&refPath=<path> Diğer Varlıklar: İşlem İzleme (varsayılan) Aşağıdaki biçim İşlemler sekmesinde göründüğü şekliyle İşlem İzleme'ye erişir: Görev Listeleri [Server URL]?page=processwatch Aşağıdaki biçim sekmesinde göründüğü şekliyle tüm görevlere erişir: [Server URL]?page=tasklist&tasklist=alltasks Aşağıdaki biçim sekmesinde göründüğü şekliyle grup görevlerine erişir: [Server URL]?page=tasklist&tasklist=grouptasks Aşağıdaki biçim İşlemler sekmesinde veya Giriş sekmesinde göründüğü şekliyle görevlerime erişir: İşlem Örnekleri Formlar [Server URL]?page=tasklist Aşağıdaki biçim Kendi penceresi içinde bir işlemin çalışma zamanı örneğine erişir: [Server URL]?page=runtimeeditor&ROID=<runtime_instance_ID> Aşağıdaki biçim bir göreve yanıt vermek için kullanılan Başlatma İsteği Formu'na veya Etkileşim İsteği Formu'na erişir: [Server URL]?ROID=<runtime_object_ID>&tasklist=ALL_TASK_FILTER &page=replytask Aşağıdaki biçim İşlemler sekmesinde göründüğü şekliyle Başlatma İsteği Formu örneklerinin bir listesine erişir: [Server URL]?refPath=<path_to_SRF_object>&page=srflist 138 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

139 İşl_mcn B_lcrlc Bcr Kısmın[ Gctm_ Nesne Sürümleri Bir işlem dışında herhangi bir kütüphane nesnesinin iade edilen özel bir sürümüne erişmek için URL'ye sürüm kimliği parametresini ekleyin: &versionid=<version_number> Örneğin, MyResource nesnesinin 3. sürümüne erişmek için: İşlem Sürümleri [Server URL]?page=Resources&refPath=/TestFolder/MyResource&versioni d=3 Bir işlemin iade edilen özel bir sürümüne erişmek için URL'ye sürüm parametresini ekleyin: &version=<version_number> Örneğin, MyProcess nesnesinin 4. sürümüne erişmek için: [Server URL]?page=processeditor&refPath=/TestFolder/MyProcess&versi on=4 İşl_mcn B_lcrlc Bcr Kısmın[ Gctm_ Uzun işlemlerle çalışırken, geçerli görüntünüzü ayarlamaya yardımcı olmak için Gezgin penceresini kullanın. Bir işlemin daha küçük bir görüntüsünü yatay ve dikey kaydırmak, ana pencerede tüm işlemi kaydırmaktan daha rahattır. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlem açın. 2. İşlem Tasarımcısı'nda, Görüntü menüsünden Gezgin'i seçin. Gezgin penceresi, işleminizin minyatür bir görüntüsünü gösterir. 3. Dikdörtgen çerçeveyi, işlemin görüntülemek istediğiniz kısmı üzerine sürükleyin. Ana pencerede seçilen alanın büyütülmüş bir görüntüsü görülecektir. 4. İşleminizin minyatür görüntüsünü ayarlamak için, sağ alt köşedeki kareyi sürükleyin. 5. Gezgin paletini yeniden boyutlandırmak için, herhangi bir paleti yenide boyutlandırırken yaptığınız gibi herhangi bir kenarı veya köşeyi çekin. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 139

140 Çoklu Kull[nım v_ CA Pro]_ss Autom[tcon Çoklu Kull[nım v_ CA Pro]_ss Autom[tcon Çok kiracılı dağıtımda, yöneticiler işlem vakalarına kullanıcı erişimini kiracı ya da kiracılar kümesine dayalı olarak denetlemek ister. Ortak CA Process Automation işlemlerini birden çok kiracıda kullanabilirsiniz. Bu özellik, işlem vakalarına erişim denetimi sağlar. Bir kiracıya erişimi olan bir kullanıcının farklı bir kiracı ile ilgili bir vakaya erişmesini engelleyebilirsiniz. Bu özellik, gelişmiş işlem yinelemesi ve eşitlemesi de sağlar ve ilgili bakım görevlerini azaltır. Kiracılar arasında ortak işlemleri kullanarak, bir kiracıya erişime dayalı olarak işlem vakalarına erişimi sınırlandırabilirsiniz. Bu, bir kiracı kimliği (iyi tanımlanmış yeni bir değişken olarak) bir işlem vakasının parçası olarak ayarlanarak gerçekleştirilir. Daha sonra o işlem vakasına erişim istendiğinde, o kiracı kimliği doğrulanır. Not: Kiracı kimliğinin ayarlanması, işlem tasarımının bir parçası olarak ya da işlemdeki girdi parametrelerinin bir parçası olarak işlem tasarımcısına bağlıdır. Önceden tanımlanmış bir kiracı kimliği olmayan herhangi bir işlem, işlem tanımına dayanan geçerli erişim denetim kısıtlamasını izlemelidir İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

141 Çoklu Kull[nım v_ CA Pro]_ss Autom[tcon Bcr İşl_mc Bcr^_n Çok Kcr[]ının F[rkın^[ Ol[][k Ş_kcl^_ Ay[rl[m[ Var olan bir işlemin birden çok kiracının farkında olacak şekilde ayarlanması şu adımları içerir: Çalışma zamanı sırasında çalışan işlem vakasının bağlamına güvenlikle ilgili bir değişken ekleme Çoklu kiralama için ilke oluşturma Şu adımları izleyin: 1. Çalışma zamanı sırasında çalışan işlem vakasının bağlamına güvenlikle ilgili bir değişken eklemek için şu eylemleri yapın: JavaScript kullanarak çalışma zamanı sırasında çalışan işlem vakasının bağlamına güvenlikle ilgili bir değişken ekleyin: Process.SECURITY_CONTEXT_ID=<ID>; Process.SECURITY_CONTEXT_GRP=[set the product group or family]; Örneğin: Process.SECURITY_CONTEXT_ID="myid"; Process.SECURITY_CONTEXT_GRP="mygrp"; İşlemi executeprocess web hizmeti üzerinden başlatırken, <params> etiketlerini kullanarak değerleri işlem vakasına geçirin. Örneğin: <executeprocess xmlns=" <flow> <params> <param name="security_context_id">myid</param> <param name="security_context_grp">mygrp</param> </params> </executeprocess> 2. Çoklu kiralama ilkesi oluşturmak için aşağıdaki adımları tamamlayın: a. Kaynak Sınıfı Adı olarak Nesne kullanarak EEM içinde bir ilke ekleyin. b. Bu ilkenin geçerli olacağı Kimlikleri belirtin. c. Kaynakları, bu ilke, ilke oluşturduğunuz işlemin yoluyla eşleşecek şekilde belirtin. d. Gerekli ilke eylemlerini belirtin. e. Adlandırılmış öznitelikler Güvenlik Bağlamı Kimliği ve Güvenlik Bağlamı Grubu için filtreler ekleyin ve değerler belirtin. Equation 14: Bu grafik, çoklu kiralama için bir ilke oluştururken, filtreleri nasıl kullanacağınızı ve adlandırılmış öznitelikler için nasıl değerler belirtebileceğinizi göstermektedir. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 141

142 CA Process Automation Kod Düzenleyicisi Bu ilke, adlandırılmış özniteliklerin değerleri çalışma zamanı sırasında işlem vakasındaki değerlerle eşleştiğinde tüm işlem vakalarına uygulanır. Alt İşl_ml_r^_ Güv_nlcğc D_vr[lm[ Alt işlemler, güvenlik özniteliklerinin değerlerini (yani, SECURITY_CONTEXT_ID ve SECURITY_CONTEXT_GRP) üst işlemlerinden otomatik olarak devralırlar. B[şl[tm[ Sır[sın^[ D_ğcşk_nl_r Ekl_m_ İşlem hizmeti çalıştırma işlecinin İşlem Veri Kümesi Başlatma Kodu seçeneğinde yeni değerler belirtebilirsiniz. İşlem Veri Kümesi Başlatma Kodu'nda belirtilen güvenlik bağlamı değerleri, üst işlemde belirtilen değerlerden önceliklidir. İşl_m İzl_m_ Kull[n[n Çoklu Kcr[]ı İşl_ml_rc Çoklu kiralama ilkesi izin veriyorsa, çalışma zamanı işlem vakalarını İşlem İzleme içinde görüntüleyebilirsiniz. İlke izin veriyorsa, Aç, Durdur, Askıya Al, ve benzeri gibi gerekli işlemleri de gerçekleştirebilirsiniz. CA Process Automation Kod Düzenleyicisi CA Process Automation içindeki gelişmiş Kod Düzenleyicisi, aşağıdaki konumlardaki çeşitli komut dosyası dillerine yönelik kodu kolayca oluşturmanıza, düzenlemenize ve bu kodun hatalarını ayıklamanıza olanak tanır. Bir işlecin yürütme öncesi ve yürütme sonrası kodu. Komut Dosyasını Çalıştır işleci için Kaynak Kodu girdi parametresi. 142 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

143 CA Process Automation Kod Düzenleyicisi JavaScript Çalıştırma işleci için Kaynak Kodu girdi parametresi. İşlemi Başlatma işleci için Veri Kümesi Başlatma Kodu parametresi. Etkileşim isteği formu ve başlatma istek formu için form komut dosyası düzenleyicileri. SOAP Yöntemi Çağırma işleci için Kaynak kod girdi parametresi. Zaman Uyumsuz SOAP Yöntemi Çağırma işleci için Kaynak kod girdi parametresi. XSLT Uygulama işleci için Kaynak kod girdi parametresi. Temel işlecin önceden belirtilen işleçlerden biri olduğu özel işleçlerden herhangi biri için Kaynak Kod girdi parametresi. Kod Düzenleyicisi aşağıdaki dilleri destekler: JavaScript (.js) (hem istemci tarafı JavaScript hem de sunucu tarafı JavaScript için kullanılabilir) XML (.xml) SQL (.sql) Java (.java) batch (.bat) Windows Command File (.cmd) Visual Basic komut dosyası (.vbs) Windows Komut Dosyası Sistemi Ayarları (.wsh) PerlScript Dosyası (.ps) HTML (.html) Shell (.sh) Bazı ek işleçler, uygun olduğunda Kod Düzenleyicisi işlevini kullanan metin düzenleyiciler içerir. İşleç içinde kullanılan belirli dil, Kod Düzenleyicisi ve CA Process Automation tarafından desteklendiğinde, bunların metin düzenleyicileri otomatik olarak belirtilen dile uyarlanır. Bunların metin düzenleyicileri özellikle dile özel anahtar sözcükleri vurgular. Ancak işleçler, Kod Düzenleyicisi taradından desteklenmeyen ve CA Process Automation tarafından uygulanmayan bir dil kullanıyorsa, kodlama için düz metin düzenleyici kullanılabilir. Bir işlem iade edilirse, Kod Düzenleyicisi salt okunur modda başlar ve düzenleyici ile araç çubuğu devre dışı bırakılır. Öte yandan, araç çubuğu düğmelerinden bazıları (örneğin, Arama, Yardım ve Komut Dosyası doğrulama) hala kullanılabilir. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 143

144 CA Process Automation Kod Düzenleyicisi Kod Düzenleyicisinde aşağıdaki özellikler bulunur: Sürükle ve Bırak Düzenleyiciyi doldurmak için herhangi bir dosyayı ve seçilen metni (CA Process Automation uygulamasının içinden veya dışından) sürükleyip düzenleyicinin içine bırakın. Ara/Değiştir Geri Al Yinele Belirli kodu bulun (Büyük Küçük Harfe Duyarlı ve Normal İfadeler seçenekleriyle) ve ardından belirli vakaları veya tüm örnekleri değiştirin. Önceki eyleminizi geri alın. Önceki Geri Alma eyleminizi geri alın. 144 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

145 CA Process Automation Kod Düzenleyicisi Satır numarasına atla Kodun belirtilen satırına ilerleyin. Seçimi yeniden biçimlendir Seçilen metnin girintisini ayarlayın. Belgenin tamamını yeniden biçimlendir Kod belgesinin tamamının girintisini ayarlayın. Dosyadan içe aktar Düzenleyiciye içe aktarılacak belirli dosyayı bulmak üzere göz atın. İçe aktarılan dosyalar için desteklenen düzenleyici modları şunları içerir:.bat.cmd.js vbs.wsh.ps1.sh.pl.xml Gelişmiş Kod Düzenleyicisi'nde başka herhangi bir dosya uzantısı içe aktarılmışsa, CA Process Automation hata verir. Not: Genel düzenleyici için herhangi bir dosya türü içe aktarılabilir. Dosyaya dışa aktar Dosyaı CA Process Automation karşıdan yüklemeleri konumunuza kaydedin. Hata Günlüğünü Göster Kodunuzdaki hataları görüntüleyin. Bu özellik yalnızca aşağıdaki durumlarda kullanılabilir: Bir işlecin yürütme öncesi ve yürütme sonrası kodu. JavaScript Çalıştırma işleci için Kaynak Kodu girdi parametresi. İşlemi Başlatma işleci için Veri Kümesi Başlatma Kodu parametresi. Yanlış kod, düzenleyicinin alt kısmında bulunan kaydırılabilir bir günlükte vurgulanır. Her hata, satır numarasını ve söz konusu kod satırına gitmek için kullanılacak bir köprüyü içerir. Hatayı düzelttiğinizde, düzenleyici bu hatayı hata günlüğünden otomatik olarak kaldırır. Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 145

146 CA Process Automation Kod Düzenleyicisi Not: Kod, geçerli ifadeler kullanılarak düzgün şekilde girilmelidir. Ancak, CA Process Automation uyarı vermesine karşın, hata içermesi durumunda dahi kodu kaydedebilirsiniz. Bazı doğrulamalar (aşağıdaki örnektekiler gibi) atlanır: "strict" JavaScript işlev bildiriminde Use Strict olmasını bekler. "eqeqeq" Koşulda == yerine === olmasını bekler. "smarttabs" Kod katlama Sekme ve alanlardan oluşan bir karışımı doğrular. Herhangi bir "," öğesinin satır numarasını tıklattığınızda, Kod Düzenleyicisi, kodu eşleşen parantezine "-" katlar. XML düzenlenirken, kod katlama, eşleşen etiketleri temel alır. XML parçasını eşleşen etiketler temelinde genişletebilir veya daraltabilirsiniz. Kod Düzenleyicisi, düzenleme sırasında bitiş etiketlerini sizin için otomatik olarak kapatır. Kod Düzenleyicisi aşağıdaki kuralları da kullanır: Satır numaralarını görüntüler. Boş satırları kaldırır. Belirli bir metni seçtiğinizde, belgedeki eşleşen metni vurgular. Geçerli satırı vurgular. 146 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

147 CA Process Automation Kod Düzenleyicisi R_nk Ko^l[m[sı Kod Düzenleyicisi, JavaScript'i görüntülemek için aşağıdaki renkleri kullanır: Turuncu Şunu gösterir: Mavi Mor Örnek: Sunucu tarafı JavaScript için veri kümesi anahtar sözcükleri İstemci tarafı JavaScript için form değişkenleri CA Process Automation sistem işlevlerini gösterir. İstemci tarafı ve sunucu tarafı JavaScript, farklı sistem işlevi gruplarına sahiptir. Örnek: JavaScript anahtar sözcüklerini gösterir. Örnek: Kıs[yoll[r Kod Düzenleyicisi aşağıdaki kısayolları kullanır: Ctrl+C (kopyala) Ctrl+V (yapıştır) Ctrl+X (kes) Ctrl+Z (geri al) Ctrl+Y (yinele) Ctrl+A (Tümünü Seç) Delete (seçilen metni silmek için) Home (geçerli satırın başlangıcına gitmek için) End (geçerli satırın sonuna gitmek için) Bölüm 4: T[s[rım İşl_ml_rc 147

148 CA Process Automation Kod Düzenleyicisi Aşağıdaki kısayollar yalnızca JavaScript için geçerlidir: Aşağıdaki öğeleri görüntülemek için Ctrl+Boşluk Tuşuna basın: Bir veri kümesi anahtar sözcükleri listesi (önce görüntülenir) ve sunucu tarafı JavaScript için JavaScript anahtar sözcükleri. Bir form değişkenleri listesi (önce görüntülenir) ve istemci tarafı JavaScript için JavaScript anahtar sözcükleri Sistem işlevleri listesini görüntülemek için Ctrl+Alt tuşuna basın. İstemci tarafı ve sunucu tarafı JavaScript, farklı sistem işlevi gruplarına sahiptir. Not: Form Tasarımcısı'nda yalnızca istemci tarafı JavaScript kullanılabilir (başlatma isteği formları ve etkileşim isteği formları için). CA Process Automation ürününe özgü sistem işlevleri kullanılamaz. Ancak, form işlevleri kullanılabilir. 148 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

149 Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r CA Process Automation, bir işlem veya çizelgeye eklediğiniz işleçlerdeki yönergeleri yerine getirir. Bu bölümde, bir işlem veya çizelge nesnesine ekledikten sonra işleçleri nasıl yapılandıracağınız açıklanmaktadır. Bölüm ayrıca özel işleçler ve bağlayıcılarla ilgili bilgiler de içermektedir. Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: İşleçler (sayfa 149) İşleç Simgeleri (sayfa 186) İşl_çl_r İşlem işleçleri (sayfa 99) ile ilgili bilgiler bu kılavuzun önceki bölümlerinde yer almaktadır. Her işleçle ilgili daha fazla bilgiye İçerik Tasarımcısı Başvuru belgesinden ulaşabilirsiniz. Bu bölümde, özellikleri yapılandırma ve özel işleçler de dahil farklı türlerde işleçlerle çalışma hakkında genel ilkeler sunulmaktadır. Equation 15: Bu grafik, farklı türde işleçlerle çalışmak için CA Süreç Otomasyonu'nu nasıl kullanacağınızı göstermektedir. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 149

150 İşl_çl_r Öğe: Açıklama: İşleçler Paleti: Klasör veya ada göre işleçleri arayın. Tasarımcı Sekmesi ve Araç Çubuğu: Yeni bir işlem açtığınızda veya Kütüphane Tarayıcısı'ndan mevcut bir işlemi düzenlediğinizde, Tasarımcı sekmesi görünür. Araç çubuğunda Görünüm'ü tıklatın ve İşleçler ve Özellikler paletlerini seçin. Özel Gruptaki Özel İşleçler: Bu paletteki özel bir işleci sürükleyip bu işlem düzenine bırakın. Bir işleci Sık Kullanılanlar grubuna eklemek veya gruptan kaldırmak için işleci sağ tıklatın. Özellikler Paleti: O sırada seçili olan işlecin özelliklerini yönetmek için bu paleti ve düğmelerini, bağlantılarını ve pencerelerini kullanın. Panelleri çalışırken genişletin ve daraltın. Her panel benzer özelliklerden oluşmaktadır. Ek Pencereler: Bazı özellikler kendi pencerelerinde görünür. 150 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

151 İşl_çl_r Ayrıca, çizelgeleri yapılandırırken de işleçlerle çalışabilirsiniz. Equation 16: Bu grafik, işlemler ve işleçlerle nasıl çalışabileceğinizi ve özelliklerini göstermektedir. Öğe: Açıklama: Çizelge Düzenleyicisi: Kütüphane Tarayıcısı'ndan bir çizelge açtığınızda, Çizelge Düzenleyicisi görünür. Çizelgeyi etkinleştirmek, geçerliliği ayarlamak, iade etmek ya da kaydetmek için araç çubuğunu kullanın. İşlemler Bölmesi: Eklenecek işlemleri seçerek Çizelge Öğeleri sayfasına sürükleyin. Sıradaki Zamanlanan İşlem: İşlemi tek bir gün içinde çalıştırmak için süre ve sıklığı ayarlayın. İşlem Özellikleri: Özellikler düğmesini tıklatarak Genel ve Özel sekmelerinde işlem özelliklerini görüntüleyin. İşlemler Bölmesi: Eklenecek işleçleri seçerek Çizelge Öğeleri sayfasına sürükleyin. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_ler 151

152 İşl_çl_r Öğe: Açıklama: İşleç Özellikleri: Özellikler düğmesini tıklatarak Genel ve Özel sekmelerinde işleç özelliklerini görüntüleyin. Y[pıl[n^ırm[ İşl_]c Öz_llckl_rc İşleç özellikleri, İşlem Tasarımcısı'nda Özellikler paletinde görünür. Benzer alanlar İşlem, Yürütme Ayarları, Simülasyon ve Simge gibi bilinen adlara sahip genişletilebilir paneller üzerinde grup kutuları şeklinde düzenlenmiştir. Bazı panel ve gruplar tüm işleçler için ortak olup bazıları ise belli bir işlece özgüdür. Örneğin, her işleç için özellikler, bir Simge paneli içerir. Ancak Zaman Uyumsuz SOAP Çağrısı Verileri paneli, sadece Zaman Uyumsuz SOAP Yönetimi Çağır işleci için görüntülenir. Ayrıca Çizelge nesnelerine işleç eklediğinizde de işleç özellikleri kullanılabilir. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir işlem nesnesi veya bir çizelge nesnesi açın. İşlemler İşlem Tasarımcısında açılır. Çizelgeler, Çizelge Düzenleyicisi iletişim kutusunda açılır. 3. Nesne zaten kullanıma alınmamışsa, araç çubuğunda Kullanıma Al'ı tıklatın. 4. İşlem veya ajandaya bir işleç ekleyin. a. İşlem için, işleci İşleçler paletinden işlem yerleşiminin üzerine sürükleyin. b. Çizelge için, İşlemler bölmesini daraltın, İşleçler bölmesini genişletin ve bir işleci Çizelge Öğeleri listesinin içine sürükleyin. 5. İşleç özelliklerini görüntüleyin: a. Bir işlemde işleci çift tıklatın. Özellikler paleti görünür. b. Bir çizelgede, Özellikler'i tıklatın ve sonra Genel veya Özel sekmeleri tıklatın. 6. Kaydet'i tıklatın. Seçilen işleç için girdiğiniz özellikler değerleri kaydedilir. Not: İşleç özellikleriyle ilgili ayrıntılı bilgi için bkz. İçerik Tasarımcısı Başvuru Kılavuzu. 152 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

153 İşl_çl_r Otomatik Kurtarma İşleç Kurtarma, bir temas noktasının, orkestratörün veya ana bilgisayar grubunun el ile veya otomatik kurtarmasının bir parçası olarak hangi İşlemlerin kurtarılabileceğini denetler. Bu özelliği etkinleştirebilir veya devre dışı bırakabilirsiniz. Bir işlemde kurtarmayı etkinleştirin ve hata konusunda sizi bilgilendiren bir özel durum işleyici tanımlayın. Bir işlemde kurtarmayı devre dışı bırakın ve sistem hatasını düzelten bir özel durum işleyici tanımlayın. Örneğin, bu işleyici işleci farklı bir temas noktası üzerinde çalıştırabilir. Not:Daha fazla bilgi için bkz. Özel Durum İşleme (sayfa 419). CA Process Automation, bir işlem vakasını çalıştırmadan önce İşleç Kurtarmayı Etkinleştir Ayarları'nı denetler. CA Process Automation, işlem vakasının kurtarılabilir olup olmadığını belirlemek için ayarları kullanır. İşlem vakası çalıştırıldıktan sonra, nesne ayarları değiştirilirse, işlem vakası bundan etkilenmez. Etkinleştirildiği takdirde kurtarma yordamı, işleçler üzerine harekete geçer ve SİSTEM_HATASI ile başarısız olan işlem vakalarını kurtarır. İşleçlerin işlemleri, kurtarılabilecek şekilde ayarlanmalı ve kurtarma tetiklendiğinde Engellenmiş, Bekliyor veya Çalışıyor durumunda olmalıdır. İşleç kurtarma, işleci sıfırlar ve daha sonra, işlemleri sürdürür. Engellenmiş durumdaki bir işleç, işlemi sürdürmeli ve temas noktası kurtarma sırasında tekrar çalışmalıdır. CA Process Automation 4.0 veya sonraki bir sürümde oluşturulan yeni işlemlerde bu seçenek varsayılan olarak işaretlenir. İşleç Kurtarmayı Etkinleştir ancak CA Process Automation sürüm 4.0 güncellemesinden önce oluşturulan mevcut işlemler için varsayılan olarak işaretlenmez. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 153

154 İşl_çl_r J[v[ v_ Dış JAR Dosy[l[rı Java modülü, CA Process Automation JVM'deki bir BeanShell Yorumlayıcı içinde çalışacak Java kodunu belirtmenize olanak tanır. BeanShell; yerleşik dinamik bir Java kaynak yorumlayıcısı, komut dosyası dili ve esnek bir ortamdır. CA Process Automation Java modülü ve işleçlerini kullanarak şunları yapabilirsiniz: Modül ya da işleç seviyesinde JAR dosyalarını içe aktarma ve bu dosyalara başvurma. Tüm Java Kodunu Çalıştırma işleçleri için genel ayarlar ya da belli bir işleç için özel ayarlar yapılandırma. İşleçlerin kullanabildiği dış JAR dosyalarına yollar belirtebilirsiniz. Ayrıca modüldeki varsayılan günlük ayarını da ayarlayabilirsiniz. Her işleç için çalıştırmak istediğiniz kodu, girdi parametrelerini ve çıktı değişken adlarını belirtebilirsiniz. Tek bir Java Kodunu Çalıştırma işleci için belirttiğiniz günlük ayarları, modül seviyesindeki günlük ayarlarını geçersiz kılar. Bu JAR dosyalarındaki sınıflara başvuruda bulunan Java kodunu yazın. Bir Java programı çalıştırdığınızda, CA Process Automation otomatik olarak yeni Java Nesnesi veri türleri oluşturur. Yeni Java nesneleri, Java Kodunu Çalıştırma işlecinin içinden çağrıldığından, nesne oluşturma veya yok etme yöntemleri kullanmanıza gerek yoktur. İşlecin yürütülmesinden sonra CA Process Automation, bellekteki atık kaynakları, sınıfları ve nesneleri otomatik olarak toplar. Java Kodunu Çalıştırma işlecini kullanarak Java kodunu çalıştırın. Java Kodunu Çalıştırma işlecinden bir dış Java Arşiv (JAR) dosyasındaki sınıfları çağırabilirsiniz. Bu işleci kullanarak mevcut Java kodunuzun sağladığı işlevlerden yararlanın. Java nesnelerini işleç veri kümesine kaydederek daha sonraki Java Kodunu Çalıştır işleçleri için hazır hale getirme. İşlecin yürütülmesi sonlanmadan önce işleç veri kümesindeki bir Java nesnesinin tamamını kaydetme seçeneğiniz mevcuttur. Daha sonra işleç veri kümesine kaydedilen Java nesnesini daha sonraki işleçlere geçirerek bunlarda bu nesneden yararlanabilirsiniz. 154 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

155 İşl_çl_r J[v[ Mo^ülünü Y[pıl[n^ırm[ Tüm Java Kodunu Çalıştırma işleçlerinden bir dış Java Arşiv (JAR) dosyasındaki sınıfları çağırabilirsiniz. Java modülünü yapılandırarak mevcut Java kodunuzun sağladığı işlevlerden yararlanmak için ayarları bu işleçlere uygulayın. Daha sonra Java Kodunu Çalıştırma işlecini, bir Java nesnesi oluşturmakta kullanın. Şu adımları izleyin: 1. Bir CA Process Automation orkestratöründe veya aracı makinede çalışmak istediğiniz JAR dosyalarını belirtin. Modüle ilişkin Varsayılan Dış Jar Dosyalarını bulun. Orkestratör veya aracıda çalışan tüm Java Kodunu Çalıştırma işleçlerinin kullanımı için yüklemek üzere, dış JAR dosyalarının yollarını girin. Her yol için şunları girebilirsiniz: a. Orkestratör veya aracının çalıştığı makinede bulunan bir JAR dosyasının tam yolu. Tam yol, aşağıdaki eğik çizgilerden biriyle başlar: / \\ Tam yolu ayrıca bir karakterle başlayıp iki nokta (:) ile devam eden olağan bir ifade kullanarak da tanımlayabilirsiniz; daha sonra dizenin kalanı gelir; aşağıda olduğu gibi noktalı sözdizimi de buna dahildir: ^.:.* b. Bir JAR dosyasının tam yolu veya üzerinden kullanılabilir. Bu yol, kimlik doğrulama gerektirmez ve bir http proxy aracılığıyla erişilemez. c. CA Process Automation Kullanıcı Kaynakları klasörüne yüklenen bir JAR dosyasının bağıntılı yolu. Tam bir yol belirtmezseniz, uygulama, girdiğiniz yolu bağıntılı yol olarak kabul eder. Java modülünün çalışan tüm Java Kodunu Çalıştırma işleçlerinin paylaştığı Java Modülü Sınıf Yükleyicisi, bu alanda listelediğiniz JAR dosyalarını yükler. JAR dosyaları bir kez Java modülü işleci ilk yürütüldüğünde ve daha sonra varsayılan dış JAR dosyalarında yapılan değişikliklerin ardından yüklenir. Bu listeye girilen her JAR dosyası, Java Kodunu Çalıştırma işleçleri tarafından yürütülen Java kodu için kullanılabilir. İşleç seviyesindeki JAR dosyalarında tanımladığınız her sınıf, modül seviyesindeki JAR dosyalarında tanımlanan aynı sınıfları geçersiz kılar. 2. Dış JAR dosyalarına ek olarak, orkestratör veya aracı üzerinde çalışan tüm Java Kodunu Çalıştırma işleçlerinin kullandığı tüm.class dosyalarının yollarını girin. a. Adlandırılmamış bir paket içindeki.class dosyaları için, bu.class dosyalarını içeren dizinle biten bir yol girin. Örneğin, MyAccount.java bir pakete ait değil ve MyAccount.class aşağıda yolda bulunuyor: C:\java\tests\MyAccount.class İşleci şu yolu kullanmaya ayarlayın: C:\\java\\tests Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 155

156 İşl_çl_r b. Adlandırılmış bir paket içindeki.class dosyaları için, kök paketi içeren dizinle biten bir yol girin. Kök paketi, tam paket adındaki ilk pakettir. Örneğin, MyAccount.java, com.ca.tech paketine aittir. MyAccount.class şu yoldadır: C:\java\othertests\com\ca\tech\MyAccount.class İşleci şu yolu kullanmaya ayarlayın: C:\\java\\othertests Not: Tam bir yol olarak ya da CA Süreç Otomasyonu Kullanıcı Kaynakları'na bağıntılı bir yol olarak bir klasör yolu belirtin. Bir http yolu belirtmeyin. JAR dosyası değil,.class dosyası yüklemek üzere bir klasör yolu belirtin..class dosyalarının aksine, her bir JAR dosyası için JAR dosyası ile biten (bulunduğu dizin değil) ayrı bir yol gerekir. 3. (İsteğe bağlı) Çalışmak istediğiniz JAR dosyalarını CA Process Automation Kullanıcı Kaynakları'na yükleyin. CA Process Automation, JAR dosyalarını otomatik olarak yansıtır. Not: Kullanıcı kaynakları da dahil olmak üzere kaynaklar, orkestratör veya aracının yansıtma aralığı içinde yansıtılır. Kullanıcı kaynaklarına yüklediğiniz JAR dosyalarını Java modülü işleçlerinde kullanmadan önce, dosyaların yansıtılmış olduğundan emin olun. 4. Çalışmak istediğiniz Java sınıflarını içeren JAR dosyalarının, temas noktası işleci çalıştıran orkestratör/aracı kullanılabilir olduğunu doğrulayın. 5. (İsteğe bağlı) Modül varsayılan günlükçüsünü yapılandırın. Bu yapılandırmayı işleç seviyesinde geçersiz kılabilirsiniz. 6. (İsteğe bağlı) Tek tek işleçleri yapılandırarak tüm modül seviyesi ayarlarını geçersiz kılın. Bir sonraki yordam, Bir Java Kodu Çalıştırma İşlecini Yapılandırma (sayfa 157)'ya bakın. 7. Tüm Java Kodunu Çalıştırma işleçlerini çalıştırın. Java modülü, bir işlem sırasında karşılaşılan tüm özel durumları veya hataları yakalar ve sorun işlecinin Neden alanında kullanıcıyı uyarır. 156 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

157 İşl_çl_r J[v[ Ko^unu Ç[lıştırm[ İşl_]cnc Y[pıl[n^ırm[ Java Kodunu Çalıştırma işlecinden bir dış Java Arşiv (JAR) dosyasındaki sınıfları çağırabilirsiniz. Java Kodunu Çalıştırma işleci, hem işleç seviyesinde hem modül seviyesinde JAR dosyalarını kullanabilir. Java Kodunu Çalıştır işlecini modül düzeyindeki ayarları geçersiz kılacak şekilde de yapılandırabilirsiniz. Bu işleci kullanarak mevcut Java kodunuzdaki işlevlerden yararlanın. Şu adımları izleyin: 1. Java modülünü henüz yapılandırmadıysanız, önce bu görevi tamamlayın. Bkz. Java Modülünü Yapılandırma (sayfa 155) 2. Java Kodunu Çalıştırma işlecini yapılandırın. Java Kodunu Çalıştır işlecinin kullandığı dış JAR dosyalarının yollarını belirtin. Her yol için şunları girebilirsiniz: Orkestratör veya aracının çalıştığı ana bilgisayarda bulunan bir JAR dosyasının tam yolu. Tam yol, aşağıdaki eğik çizgilerden biriyle başlar: / \\ Aşağıdaki gibi, bir karakterle başlayıp iki nokta (:) ile devam eden olağan bir ifade de (noktalı gösterim dahil) kullanabilirsiniz; daha sonra dizenin kalanı gelir: ^.:.* Bir JAR dosyasının tam yolu veya üzerinden kullanılabilir. Bu yol, kimlik doğrulama gerektiremez ve bir http proxy aracılığıyla erişilememelidir. CA Process Automation Kullanıcı Kaynakları klasöründe bulunan bir JAR dosyasının bağıntılı yolu. Tam bir yolu belirtmedikçe, uygulama, girdiğiniz yolu bağıntılı yol olarak kabul eder. İşleç, bu alanda listelenen JAR dosyalarını yükler ve çalışan işleçteki Java kodu için kullanılabilir hale getirir. Bu JAR dosyalarında tanımlanan sınıflar, modül seviyesindeki JAR dosyalarında belirtilen aynı sınıfları geçersiz kılar. 3. Dış JAR dosyalarına ek olarak, Java Kodunu Çalıştırma işleci için tüm.class dosyalarının yollarını girin. a. Adlandırılmamış bir paket içindeki.class dosyaları için, bu.class dosyalarını içeren dizinle biten bir yol girin. Örneğin, MyAccount.java bir pakete ait değilse ve MyAccount.class aşağıda yolda bulunuyorsa: C:\java\tests\MyAccount.class İşleci, aşağıdaki yolu kullanacak şekilde ayarlayın: C:\\java\\tests Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 157

158 İşl_çl_r b. Adlandırılmış bir paket içindeki.class dosyaları için, kök paketi içeren dizinle biten bir yol girin. Kök paketi, tam paket adındaki ilk pakettir. Örneğin, MyAccount.java, com.ca.tech paketine aitse ve MyAccount.class şu konumdaysa: C:\java\othertests\com\ca\tech\MyAccount.class İşleci, aşağıdaki yolu kullanacak şekilde ayarlayın: C:\\java\\othertests Not: Tam bir yol olarak ya da CA Process Automation Kullanıcı Kaynakları'na bağıntılı bir yol olarak bir klasör yolu belirtin. Bir http yolu belirtmeyin. Klasör yolunu, JAR dosyalarını değil,.class dosyalarını yükleyecek şekilde belirtin..class dosyalarının aksine, her bir JAR dosyası için JAR dosyası ile biten (bulunduğu dizin değil) ayrı bir yol gerekir. 4. (İsteğe bağlı) Çalışmak istediğiniz JAR dosyalarını CA Process Automation Kullanıcı Kaynakları'na yükleyin. CA Process Automation, JAR dosyalarını otomatik olarak yansıtır. Not: Kullanıcı kaynakları da dahil olmak üzere kaynaklar, orkestratör veya aracının yansıtma aralığı sırasında yansıtılır. Kullanıcı kaynaklarına yüklediğiniz JAR dosyalarını Java modülü işleçlerinde kullanmadan önce, dosyaların yansıtılmış olduğundan emin olun. 5. Yürütülecek kodu belirtin. 6. Java koduna iletilecek girdi parametrelerini belirtin. 7. İşleç Java kodunda oluşturulan değişkenlerin çıktı adlarını belirtin. Çıktı değişken adları, kodun yürütülmesi tamamlandığında işleç veri kümesine kaydedilmelidir. Not: CA Process Automation, Boole, tarih, tam sayı, rakam, dize, karakter veya bu türden bir dizi olmayan Java nesnelerini serileştirir ve bunları JavaObjects olarak kaydeder. 8. (İsteğe bağlı) Bu Java Kodunu Çalıştırma işlecinin günlükçü ayarını belirtin. Bu ayarlar, modül seviyesindeki günlükçü ayarlarını geçersiz kılar. 9. Java Kodunu Çalıştırma işlecini çalıştırın. Java modülü, bir işlem sırasında karşılaşılan özel durumları veya hataları yakalar ve sorun işlecinin Neden alanında kullanıcıyı uyarır. 158 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

159 İşl_çl_r Bir JavaObject'i Kullanma Java nesneleri, bir JavaObject veri türünde bir Java Kodu Çalıştırma işleci tamamlandıktan sonra kaydedilir. Bir JavaObject veri kümesi değişkenini şu biçimlerde kullanabilirsiniz: JavaObject veri kümesi değişkenini Java Kodunu Çalıştırma işlecinin parametreler listesine geçirin. JavaObject veri kümesi değişkeninin yolunu bir Etkileşim İsteği Formu veya Başlatma İsteği Formu'ndan bir dize değişkenine geçirin. Örneğin: JavaObjectPath = Datasets["/GlobalDatasets"].acct Daha sonra, JavaObjectPath değişkenini Java Kodunu Çalıştırma işlecinin parametreler listesine geçirirken eval işlevini kullanabilirsiniz. Örneğin: eval(process.irf.javaobjectpath) Javascript'e bir JavaObject kopyalayın. Bir JavaObject'i bir diğerine de atayabilirsiniz. Not: Bir CA Process Automation JavaObject öğesinin gerçek değerini (özgün Java nesnesinin serileştirilmiş dizesi) değiştirmeyin. Yapacağınız değişiklikler, Java Kodunu Çalıştırma işlecinin JavaObject öğesini yüklemesine engel olabilir. JavaScript'te çalışırken aşağıdaki sınırlamalara dikkat edin: Parolalara benzer şekilde, bir JavaObject'i bir dizeyle birleştiremezsiniz. JavaScript'te bir JavaObject yükleyerek yöntemlerini kullanamazsınız. Bunun yerine, JavaObject öğesini Java Kodunu Çalıştırma işlecinin parametreler listesine geçirin ve işlecin Java kodundan erişin. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 159

160 İşl_çl_r Yazdığınız Java kodu, normal Java ifadeleri ve deyimlerinden oluşabilir. Ayrıca, kendi yöntemlerinizi tanımlayabilir ve bunları kodun içinden kullanabilirsiniz. Örneğin: // Kullanmak istediğiniz sınıfları içe aktarın import ca.tech.pam.myaccount; // Not: StringBuffer ve Date'i içe aktarmaya gerek yoktur çünkü bunlar şunun bir parçasıdır: // otomatik olarak içe aktarılan paketler // java.lang.stringbuffer içe aktarma; // import java.util.date içe aktarma; // Not: ca.tech.pam.myaccount sınıfını içeren jar dosyası // işlecin veya modülün Dış Jar Dosyaları listesinde olmalıdır; // ancak java lang ve java util, otomatik olarak sınıf yoluna yerleştirilen rt.jar'ın içindedir MyAccount acct = yeni MyAccount( ); // MyAccount nesnesinin genel yöntemlerini kullanın acct.addfunds(34.44); acct.subfunds(10); // Kendi yönteminizi tanımlayın String getstatement(myaccount acc) { StringBuffer strbuff = new StringBuffer("Account Balance: " + acc.getbalance()); Date dt = new Date(System.currentTimeMillis()); strbuff.append(" on date: " + dt); return strbuff.tostring(); } // Tanımladığınız yöntemi kullanın // ayrıca 'logger' nesnesini kullanarak ifadeyi yazdırın // nesneyi işlecin 'Logger' sayfasında ayarlamıştınız logger.info(getstatement(acct)); Bu Java kodunu çalıştırmanızın ardından, günlük mesajı hesap bakiyesini, tarihi ve saati gösterir: Account Balance: on date: Wed Jul 13 12:53:37 EDT 2011 Öz_l İşl_çl_r Kullanıcıların diğer tüm işleçlere yaptıkları gibi işlemlerine ya da zamanlamalarına ekleyebilecekleri özel işleç nesneleri tanımlayabilirsiniz. Mevcut bir temel işleci yeniden kullanarak özel işleçler oluşturursunuz. Temel işlecin ayarlarını Özellikler paletinde yapılandırın. BT organizasyonunuzda yeni işlevsellik paylaşmak için özel işleçler kullanın. 160 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

161 İşl_çl_r Örneğin, SNMP Değişkeni Alma işlecini bir ağ yönlendiricisinden belirli bilgiler alan özel bir işlece temel olarak kullanabilirsiniz. Uygun SNMP değişkeni OID'sini ve topluluk dizesini yapılandırdıktan sonra özellikleri, kullanıcının, SNMP değişkeninin IP adresini yapılandırabileceği şekilde ayarlayın. Yayınlandıktan sonra, kullanıcılar özel işleci bir işleme ya da zamanlamaya ekleyebilir, sonra belirli ağ yönlendiricisi bilgilerine erişmek için IP adresini yapılandırabilir. Kullanıcıların SNMP değişkeni OID'sini ya da topluluk dizesini bilmeleri gerekmez. Bu değerler zaten yapılandırılmıştır ve büyük olasılıkla kullanıcıdan gizlenmektedir. Özel işleçlerin daha güçlü bir kullanımı, yeni işletme uygulamaları ve sistemleri için şunları içeren arabirimlerin geliştirilmesidir: İş için kritik uygulamalar; kuruluşlar genellikle bu tür uygulamaları dahili olarak geliştirir ve dağıtır Web hizmetleri (SOAP ve RESTful) Komut satırı ve komut dosyası uygulamaları Veritabanları Java Öz_l İşl_ç N_sn_sc Oluşturm[ Uygulamalarınız ve sistemlerinizle arabirim oluşturan yaygın eylemleri gerçekleştiren özel işleçler geliştirin. Özel işleçlerinizi yeniden kullanarak işletmenizin otomatikleştirilmiş işlemlerden bu uygulama ve sistemlerle kolayca çalışmasını sağlayın. Kullanıcılar, tüm uygulama ve sistem arabirimleri hakkında uzman bilgisi olmadan eylemler gerçekleştirebilir. Özel işleçlerin başka bir avantajı da BT ortamınızdaki değişimlere kolayca ayak uydurmasıdır. Örneğin, BT ortamındaki değişiklikler bir uygulamayla arabirim oluşturma biçiminizi değiştirmenizi gerektiriyorsa, yalnızca özgün özel işleç nesnesinde değişiklik yapmanız gerekir. Özel işleci kullanan tüm işlemler ve zamanlamalar, son atanmış sürümdeki değişiklikleri otomatik olarak uygular. Böylece BT ortamındaki değişiklikler tüm işlemler ve zamanlamalar için saydam olur. Her kütüphane klasöründe özel işleçler oluşturabilirsiniz. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 161

162 İşl_çl_r Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasörü tıklatın.. 3. Araç çubuğunda Yeni'yi tıklatın ve sonra Özel İşleç'i seçin Temel İşleç Seç iletişim kutusu görünür. 4. Özel işleciniz için temel işleci seçin ve Tamam'ı tıklatın. Klasörleri genişletin ya da aramak için bir işleç adı girin. Bir özel işleç nesnesi varsayılan adıyla kütüphanede oluşturulur. 5. Özel işleci yeniden adlandırın. Not: Uygulama, nesne yolu ve adını kullanarak kütüphanede benzersiz bir konumla özel işleçleri belirler. Özel işleç nesnesi o anda bir işlemde kullanılıyorsa konumu ve nesne adını değiştirmekten kaçının. Bir işlemde kullanılırken bir özel işlecin adını değiştirmek veya taşımak, değişikliklerin ya da güncellemelerin kaybedilmesiyle sonuçlanabilir. Öz_l İşl_ç Öz_llckl_rc Temel işleç için kullanılabilir olan varsayılan ayarları değiştirerek bir özel işleç yapılandırabilirsiniz. Ayrıca özel işlecin kullanıcısına özel girdi ayarlarını sağlamak için yeni girdi sayfaları ve parametreler de ekleyebilirsiniz. Her özel işleç için yedi ana özellik türü vardır: Form Önizleme Ayarlar Veri Kümesi Grup Yapılandırması Özellikler Sürümler İşlem Geçmişi Raporu 162 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

163 İşl_çl_r Her ayar için genellikle şunları yaparsınız: Boş bırakın ve kullanıcının özel işlecinizi kullandığında bu ayarı yapılandırmasını sağlayın. Önceden tanımlı bir değer ile yapılandırabilir ve görünmez olarak işaretleyebilirsiniz, böylece kullanıcı özel işlecinizi kullanırken tüm ayarlar gizlenir. Ayrıca şunları da yapabilirsiniz: Önceden tanımlı bir değer ile yapılandırabilir, ancak kullanıcının değeri değiştirmesine izin verebilirsiniz. Önceden tanımlı bir değerle yapılandırın ve salt okunur olarak işaretleyin, böylece kullanıcı değeri görebilir, ancak değeri değiştiremez. Örnek: Temel Özel İşleç Temel işleç olarak SNMP Değişkenini Alma işlecini kullanarak bir ağ yönlendiricisinden belirli bir bilgiyi alan bir özel işleç oluşturabilirsiniz. Özel işlecinizin bir parçası olarak uygun SNMP değişkeni OID'sini ve topluluk dizesini yapılandırın ve ardından özellikleri, kullanıcının SNMP değişkeninin IP adresini yapılandırabileceği şekilde ayarlayın. SNMP Değişkenini Alma işleci aşağıdaki özel ayarlara sahiptir: Aracı Ana Bilgisayar (IP Adresi) Topluluk Nesne Tanımlayıcısı (OID) Yeniden Deneme Sayısı Zaman aşımı SNMP Sürümü Genellikle önceden tanımlanmış değerleri yapılandırır ve Aracı Ana Bilgisayar haricinde tüm ayarları görünmez olarak işaretlersiniz. Bu özel işleci kullanan başka bir tasarımcı Özellikler paletinde yalnızca Aracı Ana Bilgisayar ayarını görür. Diğer tüm ayarlar gizlidir. Diğer kullanıcılar, bilginin kaynağı olan ağ yönlendiricisini belirlemek için Aracı Ana Bilgisayarı'nı belirtebilir. Fakat diğer kullanıcıların bir SNMP Değişkenini Alma işleci için diğer ayarları bilmesine gerek yoktur. Doğru IP adresini yapılandırdıkları sürece söz konusu bilgi görüntülenir. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 163

164 İşl_çl_r Örnek: Gelişmiş bir Özel İşleç Daha ileri seviyede bir örnek vermek gerekirse, komut dosyası kullanarak bir şirket içi uygulamaya arabirim oluşturabilirsiniz. Bu örnekte, özel işlecinize ilişkin temel olarak Komut Dosyası Başlatma işlecini kullanırsınız. Ardından, genellikle komut dosyasının uzantısını, komut dosyasını ve komut dosyasına geçirilecek parametreler gibi diğer ayarları belirtirsiniz. Bu parametreleri (aslında temel işleçten gelen her parametreyi) genellikle görünmez olarak ayarlarsınız. Ayrıca, özel işlecinizin kullanıcısından işlecinize özgü bazı ayarları istemek için kendi ayarlar sayfanızı oluşturabilirsiniz. Yukarıdaki basit örnekte de olduğu gibi, bir son kullanıcı daha sonra özel işlecinizi kullanarak işletme içi uygulamanız üzerinde eylemde bulunabilir. Bu teknik, o uygulamayla nasıl etkileşime gireceğinizle ilgili ayrıntıları bilmenize gerek kalmadan tümleşik işlemleri genişletir. Daha fazla bilgi: Özel İşleç: Özellikler Sekmesi (sayfa 179) Öz_l İşl_ç: Form S_km_sc Öz_llck S[y`[sı Ekl_m_ Bir özel işleç tasarlarken, özel parametreler ve sayfaların, bir işlem veya zamanlamada özel işlecinizi yapılandırmaları sırasında son kullanıcılardan girdi almasına izin verebilirsiniz. Özel İşleç Form sekmesini şunları yapmak için kullanın: Özellikler sayfalarını eklemek, kaldırmak ve yeniden adlandırmak Özellikler sayfalarında parametreleri eklemek, kaldırmak ve yeniden adlandırmak Bir parametrenin özelliklerini yapılandırmak Özellik sayfasındaki parametreleri yeniden düzenlemek Parametreleri sayfalar arasında taşımak Her özel işlecin, üst veya temel işlecine dayalı bir ya da daha fazla parametre sayfası olabilir. Bu parametreleri değiştirip yapılandırabilirsiniz. Örneğin temel, Komut Dosyası Başlatma işleciyse, aşağıdaki parametreleri yapılandırabilirsiniz: Komut dosyasının uzantısını tanımlamak için scripttype alanı Komut dosyasının kendisini tanımlamak inlinescript alanı Komut Dosyası Çalıştırma işleci için standart olan diğer alan ve parametreler Özel İşleç Ayarları sekmesinde standart temel işleç özellikleri bulunur. Bu ayarlar, İşlem Tasarımcısı alanındaki Özellikler paletinde bulunan parametrelere karşılık gelir. Özel işlecin temel özelliklerini ve ona atadığınız özel özellikleri yapılandırmak için Özellikler paletini kullanın. 164 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

165 İşl_çl_r Özel Parametreler Ekleme Bir özel işleç, işlecin işlevine girdi olarak ek parametreler gerektirebilir. Bu ek parametreleri gruplamak için özellikler sayfaları ekleyebilirsiniz. Form sekmesinde özel işlece sayfa eklediğinizde, bu sayfalar İşlem Tasarımcısı'nın Özellikler paletinde genişletilebilir bölümler olarak görünür. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane Tarayıcısı'nda bir özel işleci çift tıklatın. 2. Araç çubuğunda Kullanıma Al'ı tıklatın. 3. Özel İşleç tasarımcısı penceresinde, Form sekmesini tıklatın. 4. Form Öğeleri bölmesinde, aşağıdakilerin tümünü genişletin: a. Form Öğeleri b. Form Öğeleri altındaki Sayfa Düzeni c. Özel işlecinizin altındaki Sayfa Düzeni 5. Form Öğeleri Sayfa Düzeni'ndeki bir Sayfa öğesini özel işlecinizin Sayfa Düzeni seviyesine sürükleyin. 6. Yeni sayfayı tıklatın ve ardından araç çubuğunda Yeniden Adlandır'ı tıklatın. Yeni sayfayı anlamlı bir tanımlayıcı ile yeniden adlandırın. Her bir sayfa adı, İşlem Tasarımcısı'ndaki Özel İşleç Özellikleri paletinde yer alan adlandırılmış genişletilebilir bir bölüme karşılık gelir. 7. Sayfaların Özellikler paletindeki sıralaması Form sekmesinde gösterilen sıralamaya da karşılık gelir. Bir sayfayı seçin ve araç çubuğundan Yukarı Taşı veya Aşağı Taşı'yı tıklatarak sayfayı listede yukarıya veya aşağıya taşıyın. Tüm parametreleri içeren bir özellik sayfasını kaldırmak için: 1. Sayfayı seçin. 2. Araç çubuğunda Sil'i tıklatın. Özellik sayfaları oluşturduktan sonra bunlara parametreler (alanlar) ekleyebilirsiniz. Özel parametreler, temel işleç için gerekli olan bir parametre için kullanıcılara farklı bir sunum vermek amacıyla sıklıkla kullanılır. Örneğin, tanımlı değeri olmayan bir düzenleme kutusu kullanmak yerine kullanıcıların seçmesini istediğiniz bir değerler listesini sunacak bir parametre ekleyebilirsiniz. Parametreler ayrıca, daha sonra bir ya da daha çok temel işleç parametresini hesaplayacak bir ifadede kullanılacak girdiyi yakalamak için kullanılır. Bundan başka parametreler, kullanıcılara uygun terminolojiyi içeren bir arabirim sunmak için de kullanılır. Salt Okunur, Devre Dışı veya Gizli özellikleri true değeri olarak ayarlamadığınız sürece, özel işlecinize eklediğiniz özel parametreler görünürdür ve İşlem Tasarımcısı'ndaki veya Çizelge Düzenleyicisi'ndeki Özel İşleç Özellikleri paletinizde son kullanıcılar tarafından yapılandırılabilir. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 165

166 İşl_çl_r Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane Tarayıcısı'nda bir özel işleci çift tıklatın. 2. Araç çubuğunda Kullanıma Al'ı tıklatın. 3. Özel İşleç tasarımcısı penceresinde, Form sekmesini tıklatın. 4. Form Öğeleri bölmesinde, aşağıdakilerin tümünü genişletin: a. Form Öğeleri b. Özel işlecinizin altındaki sayfa düzeni ve sayfalar 5. Form Öğeleri'nden bir form öğesini özel işlecinizin sayfasına sürükleyin. Bir alanı doğrudan form düzeninin üzerine sürükleyemezsiniz. 6. Özelliklerini düzenlemek için yeni alanı tıklatın. Etiket özelliğini kullanarak yeni alanı anlamlı bir tanımlayıcı ile yeniden adlandırın. Onay kutuları gibi belirli alanları yeniden adlandırmak için Yeniden Adlandır araç çubuğunu kullanın. Her bir alan adı, İşlem Tasarımcısı'ndaki Özel İşleç Özellikleri paletinde yer alan adlandırılmış bir alana karşılık gelir. 7. Bu alanların Özellikler paletindeki sıralaması, ayrıca Form sekmesindeki sıralamaya karşılık gelir. Bir öğe seçin ve öğeyi listede yukarıya veya aşağıya taşımak için araç çubuğundan Yukarı Taşı veya Aşağı Taşı'yı tıklatın. Parametreyi kaldırmak için: 1. Sayfayı seçin. Görünm_z P[r[m_tr_ S_ç_n_ğc 2. Araç çubuğunda Kaldır'ı tıklatın. CA Process Automation, özel işleç parametrelerini yapılandırmanızı ve son kullanıcıdan gizlemenizi sağlar. Özel işleç parametrelerini görünmez, salt okunur ve çalışma zamanı sırasında düzenlenebilir olarak ayarlayabilirsiniz. Özel işleç parametresine bilgi geçirmek için özel işlece makrolar ekleyin. Girdi parametrelerini kullanıcıdan saklayabilir ve gizli özel işleç parametrelerinin girdi değerlerine erişmek için makroları kullanabilirsiniz. Özel işleç parametrelerinde yaptığınız değişiklikler, özel işleci kullanan tüm işlemlere art arda iner. Salt Okunur, Devre Dışı veya Gizli özellikleri true değeri olarak ayarlamadığınız sürece, özel işlecinize eklediğiniz özel parametreler görünürdür ve İşlem Tasarımcısı'ndaki veya Çizelge Düzenleyicisi'ndeki Özel İşleç Özellikleri paletinizde son kullanıcılar tarafından yapılandırılabilir. 166 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

167 İşl_çl_r D_ğ_r^_kc M[kroyu G_ncşl_tm_ Öz_llcğc Bir temel İşleç parametresinin değerini tanımlamak üzere bir özel parametreyi kullanmak için (özel parametrelerin kullanımı için tipik bir neden), özel parametreye makro gibi davranmanız gerekir. Bir özel işleç alanına ilişkin kullanıcı girdisinin temel işleç parametresinin değeri olarak kullanılmasına izin vermek için Değerdeki makroyu genişlet özelliğini kullanın. Bunu yapmak için, ilk olarak Gizli özelliğini ayarlayın. Daha sonra temel işleç parametresini Değerdeki makroyu genişlet seçeneğiyle yapılandırın. CA Process Automation, her özel parametre adı için temel işleç parametresi değerlerini (Değerdeki makroyu genişlet seçeneği arlanmış her parametre için) arar ve özel parametre adını özel parametre değeriyle değiştirir. Bu yararlı bir özelliktir, ancak hangi temel işleç parametrelerinde Değerdeki makroyu genişlet seçeneğinin ayarlanacağını dikkatle belirleyin ve özel parametrelerinizi adlandırırken dikkatli olun, böylece bunlar yeterince benzersiz olur ve bir dizeyi aynı adı paylaşan özel parametrenizle yanlışlıkla değiştirmenizi önler. Örneğin, temel işleç olarak Komut Dosyası Çalıştırma işlecini kullanarak bir özel işleç oluşturdunuz. Komut dosyası, özel işlecin kullanıcısı tarafından sağlanan girdiye bağlı olarak bazı parametreleri geçmek üzere tanımlanır. Son kullanıcıdan bu girdiyi elde etmek için bir form alanı eklenir ve bu alana for adı verilir. Temel işleçte, bir parametre ekleyin ve for değerini girip Değerdeki makroyu genişlet özelliğini true olarak ayarlayın. Böylece, özel işleç form alanında yapılandırılan kullanıcı girdisi, komut dosyasına parametre olarak doğru bir şekilde geçirilir. Bir kullanıcı bu özel parametre için Steve değerini girerse, komut dosyası Steve değeriyle bir parametre alır. Ancak temel işleç parametresi inlinescript için Değerdeki makroyu genişlet özelliğini ayarlarsanız, komut dosyasında for sözcüğünün geçtiği her yere Steve sözcüğü gelir. Bu istenmeyen bir durumdur çünkü bu durumda her For döngüsü için komut dosyası kodunun yerine kazara istenmeyen bir terim geçer ve bu da komut dosyanızda bir sözdizimi hatasına yol açar. Daha fazla bilgi: Özel İşleç: Özellikler Sekmesi (sayfa 179) Öz_l İşl_ç Ar[\crcmcnc T_st Etm_ Sayfaları ve parametreleri ekledikten ve yapılandırdıktan sonra, Özel İşleç Özellikleri bölmesini önizlemek için Test özelliğini kullanabilirsiniz. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 167

168 İşl_çl_r Şu adımları izleyin: 1. Araç çubuğunda Test öğesini tıklatın. Parametreler sekmelerde Özel İşleç Parametreleri paletinde karşılık gelen sayfalarda listelendikleri sırada görünür. 2. Sayfaları ve parametreleri gözden geçirin. Müşteri işlecinin son kullanıcı görünümünü ve bu işleç için kullanılabilir seçenekleri önizleyebilirsiniz. Örn_k: Bcr İşl_ç Scst_m İşl_vc cl_ V[lu_m[p Dczc D_ğ_rl_rcnc Alm[ Bu örnekte, bir valuemap dizisinin değerlerini almak için aşağıdaki işleç sistem işlevi kullanılır. İşlev bir diziden, sağlanan parametreleri temel alan bir alan veya sütun döndürür. getvaluefromvaluemaparray(groupname, arrname, fieldname, fieldvalue, requiredfieldname) Şu adımları izleyin: 1. Temel işleç olarak Sürüm Alma'yı kullanan CustOp_GetDBVersion adlı bir özel işleç oluştururn. 2. Formu aşağıdaki şekilde gösterildiği gibi tasarlayın: 168 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

169 İşl_çl_r Form öğelerini mnamedconnection, mhostname, musername, mpassword, mport, mdbname, mdbtype, ve mdrivername şeklinde adlandırın. Form öğelerinin adlarının Grup Yapılandırması sekmesinde tanımlanan değişken adlarıyla aynı olmasına dikkat edin. 3. Ayarlar sekmesini tıklatın ve NamedConnectionGroupDemo adlı bir grup oluşturun. 4. Özel İşleç Yürütme Öncesi sekmesini tıklatın ve aşağıdaki kodu girin: Process.HostName = getvaluefromvaluemaparray("namedconnectiongroupdemo", "ConnArray", "mnamedconnection", Operator.mNamedConnection, "mhostname"); Process.UserName = getvaluefromvaluemaparray("namedconnectiongroupdemo", "ConnArray", "mnamedconnection", Operator.mNamedConnection, "musername"); Process.Password = getvaluefromvaluemaparray("namedconnectiongroupdemo", "ConnArray", "mnamedconnection", Operator.mNamedConnection, "mpassword"); Process.Port = getvaluefromvaluemaparray("namedconnectiongroupdemo", "ConnArray", "mnamedconnection", Operator.mNamedConnection, "mport"); Process.DBName = getvaluefromvaluemaparray("namedconnectiongroupdemo", "ConnArray", "mnamedconnection", Operator.mNamedConnection, "mdbname"); Process.DBType = getvaluefromvaluemaparray("namedconnectiongroupdemo", "ConnArray", "mnamedconnection", Operator.mNamedConnection, "mdbtype"); Process.DriverName = getvaluefromvaluemaparray("namedconnectiongroupdemo", "ConnArray", "mnamedconnection", Operator.mNamedConnection, "mdrivername"); 5. Grup Yapılandırması sekmesini tıklatın ve grubu kilitlemek için Kilitle'yi tıklatın. 6. ConArray adlı bir valuemap dizisi oluşturun ve aşağıdaki şekilde gösterilen parametreleri ekleyin: Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 169

170 İşl_çl_r 7. Grup yapılandırmasını kaydetmek için Yapılandırmayı Kaydet'i tıklatın. 8. NamedConnectionGroupDemo grubunu Etki Alanı ve Ortam seviyesinde yayınlamak için Kilidi Kaldır'ı tıklatın. 9. Yapılandırma Tarayıcısı, Modüller sekmesinden grubu açın. 10. Parametre değerlerini aşağıdaki şekilde gösterildiği gibi diziye ekleyin ve diziyi kaydedin. 170 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

171 İşl_çl_r Öz_l İşl_ç: Önczl_m_ S_km_sc valuemap dizisi değerleri alındıktan sonra, bir üretim kullanıcısı adlandırılmış bir bağlantıya başvuruda bulunmak için NamedConnectionGroupDemo işlecini bir işlemde kullanabilir. 1. CustOp_GetDBVersion özel işlecini kullanan bir işlem oluşturun. 2. ConArray dizisinden ilgili değerleri almak için, özel işleç özellikleri alanında bağlantı alanı değeri olarak "mysql" öğesini sağlayın. 3. İşlemi çalıştırın. Özel işleç yürütme öncesi kodundaki komut dosyası çalışır. İşlem, adlandırılmış bağlantı özelliğine girilen "mysql" bağlantı alanı değerine yönelik değerleri alır ve Veri Kümesi paletinde görüntüler. Form öğelerini test etmek için Önizleme sekmesini kullanın. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 171

172 İşl_çl_r Öz_l İşl_ç: Ay[rl[r S_km_sc Tüm işleçler için ortak olan ayarları yapılandırmak için Ayarlar sekmesini kullanın. Özel İşleç Ayarları sekmesinde standart temel işleç özellikleri bulunur. Bu ayarlar, İşlem Tasarımcısı alanındaki Özellikler paletinde bulunan parametrelere karşılık gelir. Hedef Özel işlecin nerede yürütüldüğünü tanımlar. Hedef, hesaplanmış bir ifadedir Hedefin hesaplanmış bir ifade kullandığını belirtir. Hedef Salt Okunur Hedefin salt okunur olup değiştirilemeyeceğini belirtir. Arayan Kullanıcı Olarak Çalıştır İşlecin arayan varlık gibi çalıştığını belirtir. 'Çağıran Kullanıcı Olarak Çalıştır' Salt Okunur Grup İşlecin arayan varlık gibi, fakat değiştirilemeyecek şekilde salt okunur olarak çalıştığını belirtir. Özel işleciniz için bir grup adını belirtir. Bu ayar, İşleçler paletindeki grup veya klasörün adı olarak kullanılır. İlgili özel işleçler için aynı grup adını kullanabilirsiniz, böylece tüm işleçler, İşleçler paletinde aynı klasör altında görüntülenir. Özel İşleç Grubu yapılandırması, gruptaki özel işleçlerin ortak parametrelerini ve değerlerini tanımlar. Görünen Ad İşleçler paletinde özel işlecinizin simgesiyle birlikte görünen adı belirtir. Ad kısa olmalı ve işlecinizin işlevine uygun olmalıdır. Görünen Ad, ayrıca İşleç Özelliklerinin Bilgi sayfasında Ad alanı için bir başlangıç değeri sağlamak için kullanılır. Harf, sayı, boşluk ve alt çizgi karakterlerinin her bileşimini kullanabilirsiniz. Özel İşleç Yürütme Öncesi Kodu Özel işleç çalıştırılmadan önce gerçekleştirilmesi gereken her kodu belirtir. Özel İşleç Yürütme Sonrası Kodu Özel işleç çalıştırıldıktan sonra gerçekleştirilmesi gereken her kodu belirtir. Geçerli Görünüm Simgesi İşleci temsil eden simgeyi belirtir. Varsayılan olarak, özel işlecinizin simgesi temel işlecin simgesidir. 172 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

173 İşl_çl_r Öz_l İşl_ç Gru\u Oluşturm[ İçerik tasarımcıları veya yöneticiler, özel işleç grubu oluşturmak için Ayarlar sekmesini kullanabilir. Bunun ardından yalnızca yöneticiler Grup Yapılandırması sekmesinde özel işleç grubunu yapılandırabilir. Şu adımları izleyin: Gru\u Dcğ_r Öz_l İşl_çl_r_ At[m[ 1. Kütüphane sekmesini tıklatın ve özel işleç grubu için temel almak istediğiniz özel işleci içeren klasöre gidin. 2. Hedef özel işleci çift tıklatın. 3. Ayarlar sekmesini tıklatın. 4. Grup alanına özel işleç grubu adını girip Kaydet'i tıklatın. Özel işleçler ekleyen içerik tasarımcıları, özel işlece uygun bir grup atamak için Ayarlar sekmesini kullanabilir. Şu adımları izleyin: 1. Özel işleç düzenleyicisini açmak için, Kütüphane sekmesinde bir özel işleci çift tıklatın. 2. Özel işleç düzenleyicisinde, Ayarlar sekmesini tıklatın. 3. Grup açılır listesinden grup adını seçin. 4. Kaydet'i tıklatın. Öz_l İşl_]_ Özaü Yürütm_ Ön]_sc v_ Yürütm_ Sonr[sı Ko^u CA Process Automation, özel işleçler için yürütme öncesi ve yürütme sonrası JavaScript kodunu tanımlamanıza olanak tanır. Yürütme öncesi kodu bir işleç yürütülmeden önce işlenir, yürütme sonrası kodu ise işleç yürütüldükten sonra işlenir. Özel işleç kullanıcıları, daha fazla izne sahip tasarımcıların önceden tanımlamış oldukları yürütme öncesi ve yürütme sonrası kodunu geçersiz kılamaz. Kod şu sırayla yürütülür: 1. Kullanıcı tarafından tanımlanan yürütme öncesi kodu. 2. Özel işlece özgü yürütme öncesi kodu. 3. Özel işleç. 4. Özel işlece özgü yürütme sonrası kodu. 5. Kullanıcı tarafından tanımlanan yürütme sonrası kodu. Özel İşlece Özgü Yürütme Öncesi ve Yürütme Sonrası Kodu Tanımlama Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 173

174 İşl_çl_r Yürütme kodunun kazayla silinmesini veya değiştirilmesini önlemek için, her özel işleç için belli bir kod tanımlayabilirsiniz. Ayrıca özel işleç girdi veya çıktısını kodunuzda kullanabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir özel işleci çift tıklatın. Özel İşleç iletişim kutusu görünür. 3. Ayarlar sekmesini tıklatın. 4. Aşağıdaki iki uzun düğmeden birini tıklatın: Yürütme öncesi kodu girmek için Özel İşleç Yürütme Öncesi öğesini tıklatın. Yürütme sonrası kodu girmek için Özel İşleç Yürütme Sonrası öğesini tıklatın. Bir kod iletişim kutusu görünür. 5. Kodunuzu girin. Tamam'ı tıklatın. 6. Kaydet'i tıklatın. Özel İşleç'e Özgü Yürütme Öncesi Kodunun Yürütme Sırası Öz_l İşl_ç: V_rc Küm_sc S_km_sc Özel işlece özgü Yürütme öncesi kodunun yürütme sırası aşağıdaki gibidir: 1. Kullanıcı tanımlı (yani işlemde tanımlanan yürütme öncesi kodu) yürütme öncesi kodunu yürütme. 2. Kullanıcı Parametrelerini değerlendirme (bu adım, ifadeleri değerlendirme ve makroları genişletme işlemlerini içerir). 3. Özel tanımlı yürütme öncesi kodunu yürütme. Kullanıcı Parametreleri görünür ve İşleç anahtar sözcüğü kullanılarak bu parametrelere erişilebilir. Not: Tasarımcının Kullanıcı Parametreleri değerlerini değiştirme izni yoktur. 4. Standart Parametreleri değerlendirme (bu adım, ifadeleri değerlendirme ve makroları genişletme işlemlerini içerir). 5. Temel işleci değerlendirme. Veri Kümesi sekmesini kullanarak özel işlecin döndürdüğü bilgileri içeren işleç veri kümesi değişkenlerini tanımlayabilir ve gruplandırabilirsiniz. Örneğin, özel işlecinizin şirket içi bildirim kaydı sistemindeki bir bildirim kaydından bazı alanları aldığını varsayalım. Alınan alanların tümünü gruplamak için bir sayfa oluşturabilir ve parametreleri, döndürülen alanlara karşılık gelen sayfaya yerleştirebilirsiniz. 174 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

175 İşl_çl_r Veri Kümesi sekmesini bu şekilde kullanmak şu avantajları sağlar: Özel işleç kullanıcıları, işleci öncelikle çalışma zamanında parametre oluşturmak için çalıştırmak zorunda kalmadan çıktının nasıl tanımlandığını kolayca görebilir. İlgili parametreleri bir sayfada açıklayıcı bir ad ile gruplayabilirsiniz, bu işlem çalışma zamanında yapılamaz. Veri Kümesi paletinde sayfaları ve parametreleri ekleyebilir, yeniden adlandırabilir, silebilir ve taşıyabilirsiniz. Tipi, başlangıç değerini ve diğer özellikleri ayarlamak için parametre tanımlarını da yapılandırabilirsiniz. Bir özel işlecin veri kümesi paletindeki yapılandırmalar ve ayarlar diğer tüm veri kümeleriyle aynıdır. Soldaki her bir çıktı parametresi ad/değer çifti için, parametre değerini çıktıda gizlenecek veya gösterilecek şekilde yapılandırabilirsiniz. Çıktıdan gizle Parametrenin çıktıya dahil edilip edilmeyeceğini belirtir. Daha fazla bilgi: Seçili: Parametrenin gizleneceğini belirtir; çıktı parametresi veri kümesinde gösterilmez. Seçili değil: Parametrenin çıktı parametrelerine dahil edileceğini belirtir; veri kümesinde çıktı parametresi de yer alır. Veri Kümeleri (sayfa 197) Öz_l İşl_ç: Grup Y[pıl[n^ırm[sı S_km_sc İçerik tasarımcıları veya içerik yöneticileri Ayarlar sekmesinden Bir özel işleç için özel işleç grubu oluşturabilirler (sayfa 173). Grubu diğer özel işleçlere atayabilirler (sayfa 173). İçerik yöneticileri, Grup Yapılandırması sekmesinden Özel işleç grubunu yapılandırabilirler (sayfa 176). Özel işleç grubu yapılandırmasını düzenleyebilirler (sayfa 177). Yöneticiler, Yapılandırma Tarayıcısı'ndaki Modüller sekmesinden, yapılandırılan değişkenler için varsayılan değerler ekleyebilirler; bu şekilde bu değerler devralınır. Devralma işlemi, Etki Alanından ortamlara, ardından da her bir ortamdan ortamda çalışan işleçlere devam eder. Yöneticiler, ortam düzeyinde Etki Alanı düzeyi değerlerini geçersiz kılabilirler. İçerik tasarımcıları, ortam düzeyindeki ayarları özel işleç düzeyinde geçersiz kılabilirler. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 175

176 İşl_çl_r Öz_l İşl_ç Gru\u'nu Y[pıl[n^ırm[ v_ Y[yınl[m[ Bir özel işleç grubu, bir grup özel işleçte ortak olan parametreleri tanımlar. İçerik tasarımcıları (veya yöneticiler) özel işleç grubu oluşturmak için Ayarlar sekmesini kullanır. Yöneticiler daha sonra uygun değişkenleri eklemek ve grubu Etki Alanı'nda ve ortamlarında yayınlamak için Grup Yapılandırması sekmesini kullanabilir. Yayın, özel işleç grubunu Yapılandırma Tarayıcısı'ndaki Modüller sekmesine ekler. Not: Değişkenleri yayınladıktan sonra, bunların değerlerini Yapılandırma sekmesinde yapılandırırsınız. Özel işleçler otomatik olarak ait oldukları özel işleç grubunun varsayılan değerlerini devralır. Şu adımları izleyin: 1. Özel işleç düzenleyicisini açmak için Kütüphane sekmesinde bir özel işleci çift tıklatın. 2. Özel işleç düzenleyicisinde, Grup Yapılandırması sekmesini tıklatın. Not: Bir grubu yapılandırmak için özel işleci kullanıma almanız gerekmez. 3. Grubu kilitlemek için Kilitle'yi tıklatın. Değişken Ekle ve Sayfa Ekle seçenekleri etkinleştirilir. 4. Değişkenleri veya sayfaları gerektiği gibi ekleyin. 5. Yapılandırmayı Kaydet'i tıklatın. 6. Kilidi Kaldır'ı tıklatın. 7. Şu iletide Tamam'ı tıklatın: Grup yapılandırma değişkenleri etki alanında ve ortamda yayınlandı. CA Process Automation, yeni özel işleç grubunu Etki Alanı'na ve Etki Alanı'ndaki her bir ortama ilişkin Modüller sekmesine ekler. Yöneticiler, Ayarlar sekmesinde tanımladığınız özel işleç grubunu Yapılandırma Tarayıcısı'ndaki Modüller sekmesinden açabilir. Yöneticiler, açık bir özel işleç grubundan, Grup Yapılandırması sekmesinde tanımladığınız değişkenlere değer ekleyebilir. Not: Özel işleç grupları için değer yapılandırmaya ilişkin daha fazla bilgi için İçerik Yöneticisi Kılavuzu'na bakın. 176 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

177 İşl_çl_r Öz_l cşl_ç Gru\u Y[pıl[n^ırm[sını Düz_nl_m_ Yöneticiler bir özel işleç grubu yapılandırmasını düzenleyebilirler. Yeniden yayınlama ile Yapılandırma Tarayıcısı'ndaki Modüller sekmesinde yaptığınız değişiklikler güncellenmez. Düzenlediğiniz bir grup önceden en az bir kez yayınlanmışsa veya başka bir kullanıcı tarafından kullanılıyorsa, CA Process Automation yalnızca grup için yeni olan parametreleri yayınlar. Önceden yayınlanmış olan değişkenler üzerindeki veri türü işlemlerinin silinmesi veya değiştirilmesi, yeniden yayınlama ile Etki Alanı veya ortam düzeyinde güncellenmez. Ancak CA Process Automation değişiklikleri özel işleç düzeyinde kaydeder. Bir grupta özel işleci açtığınızda, değiştirilen veri türü değişkenlerini görüntüleyebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Özel işleç düzenleyicisini açmak için, Kütüphane sekmesinde bir özel işleci çift tıklatın. 2. Grup Yapılandırması sekmesini tıklatın. 3. Grubu kilitlemek için Kilitle'yi tıklatın. CA Process Automation Değişken Ekle ve Sayfa Ekle seçeneklerini etkinleştirir. 4. Değişkenleri veya sayfaları gerektiği gibi ekleyin, silin ya da düzenleyin. 5. Yapılandırmayı Kaydet'i tıklatın. 6. Kilidi kaldır'ı tıklatın. Tasarımcı sekmesinde düzenlenen gruptaki bir özel işleci kullanırken, özel işlecin veri tipi değişiklikleri de dahil olmak üzere yaptığınız tüm grup değişikliklerini içerdiğinden emin olun. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 177

178 İşl_çl_r Öz_l İşl_ç: Öz_l P[n_ll_r S_km_sc Özel Paneller sekmesi, Kullanıcı Görevi Atama veya SOAP Yöntemi Çağırma işleçleri gibi yalnızca temel işleçlerin sınırlı alt kümesi olarak görünür. Sekme üzerindeki bölümler, temel işlece göre değişiklik gösterir. Aşağıdaki örneklerde iki ortak temel işleç görünür: Kullanıcı Görevi Atama işlecine dayalı özel işleçler için, Özel Paneller sekmesi şu bölümlere ayrılır: Atananlar Özel işleçle ve formuyla etkileşimde bulunabilen kullanıcıları veya grupları belirtir. Filtre Aktarma/Devretme Görev aktarma veya devretme için uygun kullanıcıları veya grupları belirtir. Kullanıcı Görevi İlişkili Etkileşim İsteği Formu'na yönelik Başlık, Açıklama ve Form Verisi Başlatma Kodu öğelerini belirtir. SOAP Yöntemi Çağırma işlecine dayalı özel işleçler için, Özel Paneller sekmesi şu bölümlere ayrılır: SOAP Çağrısı Verileri Hizmet URL'si, yöntem adı, kullanıcı adı, parola, sürüm, kaynak ve temel SOAP ya da HTTP kimlik doğrulaması için diğer ayrıntıları belirtmek için bu alan grubunu kullanın. Bir URL yüklemek ve WSDL hizmetleri, bağlantı noktaları ve işlemlerini seçmek için WSDL Sihirbazı'nı kullanın. Dinamik Parametreler Bu alan grubunu kullanarak parametre stilini belirtin ve makrolar veya XPath sorguları ekleyin, düzenleyin ya da silin. Çağrı Sonuçları Bu alan grubunu kullanarak kaydedilen SOAP istek yanıtı dosya yolunu belirtin ve ayıklanan ek verileri ekleyin, düzenleyin ya da silin. Ayrıca ayıklanan SOAP gövdesi, başlığı ve XML ad alanlarının bölümlerinin nasıl işlendiğini belirlemek için seçenekleri de işaretleyebilirsiniz. MIME Eki Bu alan grubunu kullanarak bir ifade belirtin ya da MIME ekleri olarak içerik ekleyin, düzenleyin veya silin. WS Güvenliği Bu geniş alan grubunu kullanarak güvenlik ayrıntılarını yönetin. Tüm alanları görüntülemek için başlığı tıklatarak her grup kutusunu genişletin. 178 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

179 İşl_çl_r M[kro G_ncşl_tm_ Söz^czcmc Önceki CA Process Automation sürümlerinde, girdi olarak ifade kabul eden bir özel işleç alanında bir değişken kullanabiliyordunuz. Temel işleç, değişkenlerin kullanımını destekliyor ve bunları dinamik olarak gerçek değerlerle değiştiriyordu. Bu, makro genişletme olarak adlandırılan bir kavramdır. Önceki sürümlerden içe aktardığınız özel işleçler, bu CA Process Automation sürümünde de dinamik değişkenleri ve makro genişletmeyi desteklemeyi sürdürmektedir. Ancak, Özel Paneller sekmesini içeren temel işleçler için, alanlar yalnızca bir değişken adıyla makro genişletmeyi desteklememektedir. Örnekler arasında, Kullanıcı Görevi Atama ve SOAP Yöntemi Çağırma işleçleri bulunmaktadır. Destekleniyorsa, ifadenin ve makro genişletmenin değerlendirme alanına operator terimini ekleyin. Aşağıdaki grafikte, varuserid ve varuserpassword değişkenlerini dinamik olarak değiştirmek için gerekli olan sözdizimi gösterilmektedir: Operator.varUserID Operator.varUserPassword Öz_l İşl_ç: Öz_llckl_r Sekmesi Öz_l İşl_ç: Sürüml_r S_km_sc Özel işlecinizin adını, açıklamasını ve anahtar sözcük etiketlerini saklamak için bu sekmeyi kullanın. Bu sekmedeki temel özellikler, tüm otomasyon nesneleri için aynı şekilde çalışır. Özel işlecinizin sürümlerini yönetmek için bu sekmeyi kullanın. Sürümler tüm otomasyon nesneleri için aynı şekilde işler. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 179

180 İşl_çl_r Öz_l İşl_ç: İşl_m G_çmcşc R[poru S_km_sc Özel işlecinizin geçmişini incelemek için bu sekmeyi kullanın. İşlem Geçmişi Raporları tüm otomasyon nesneleri için aynı şekilde işler. Öz_l İşl_ç Kull[nıl[\clcrlcğcnc Tüm Kull[nı]ıl[r cçcn Ay[rl[m[ Özel işleç, varsayılan olarak diğer CA Process Automation tasarımcıları tarafından kullanılamaz. Özel işleçlerin tüm kullanıcılar için kullanılabilirliğini ayarlayabilirsiniz. Özel İşlecin kullanılabilirliği yalnızca özel işlecin görülmesini ve bir işleme ya da çizelgeye eklenmesini etkiler. Bir özel işleç bir işlem veya çizelgeye eklendiğinde, işleci kullanılamaz kılmak, onun mevcut eklenimi ve kullanımını etkilemez. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir özel işleci çift tıklatın. Özel İşleç iletişim kutusu görünür. 3. Araç çubuğunda: a. Tüm kullanıcıların işleci görmesi ve kullanmasına izin vermek için Kullanılabilir Kıl'ı tıklatın. b. İşleci diğer kullanıcılardan gizlemek için Kullanılamaz Kıl'ı tıklatın. Kaydet'i tıklatsanız da tıklatmasanız da, kullanılabilirlik durumundaki değişiklik hemen geçerli olur. Öz_l İşl_ç Gru\u Y[pıl[n^ırm[sını B[şk[ Bcr Etkc Al[nın[ Y[yıml[m[ Özel işleç grubunu tanımladığınızda, bu grup, geçerli Etki Alanı'na ve bu Etki Alanı'ndaki tüm ortamlara otomatik olarak yayınlar. Farklı bir Etki Alanı'na içe aktardığınızda, bu işlem özel işleç grubunu o Etki Alanı'na ve onun tüm ortamlarına yayınlamanıza olanak sağlar. Özel İşleç Grup Yapılandırmasını Yayımla seçeneği Group_Config_Admin haklarını gerektirir. Yöneticiler (PAMAdmins grubunun üyeleri) bu hakka sahiptir. Şu adımları izleyin: 1. Seçilen Orkestratörün Kütüphane tarayıcısında, içe aktarılan öğeler için hedefi seçin. 2. Üst klasörü sağ tıklattıktan sonra İçe Aktar'ı tıklatın. 3. Gözat'ı tıklatın, Açık pencerede XML dosyasına gözatın, ardından Aç'ı tıklatın. 180 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

181 İşl_çl_r 4. Çakışan adlara sahip nesnelerin nasıl işleneceğini belirten aşağıdaki seçeneklerden birini belirleyin. İçe aktarma işlemini boş bir klasöre yaparsanız, çakışma olamaz. İçe Aktar İçe Aktar ve Değiştir İçe Aktarma 5. (İsteğe bağlı) İçe Aktarılan Sürümü Geçerli Olarak Ayarla onay kutusunu işaretleyin. Bu seçenek 4. adımda Yeni Sürüm Olarak İçe Aktar ve Var Olan Nesneyi Tut seçeneğini belirlediyseniz geçerlidir. 6. İçe Aktarılan Özel İşleçleri Kullanılabilir Yap onay kutusunu işaretleyin. Özel işleçler kullanılabilir hale getirilmeden bu işleçleri kullanamazsınız. 7. Özel İşleç Grup Yapılandırmasını Yayımla onay kutusunu işaretleyin. Yayınlama, özel işleç gruplarını, içe aktarma Etki Alanı'na ve bu Etki Alanı'ndaki tüm ortamlara yayınlar. 8. Gönder'i tıklatın. 9. Başarılı içe aktarma iletisinde Tamam'ı tıklatın. İçe aktarma işlemi; dışa aktarılan klasör yapısını seçilen konumda yeniden oluşturur, özel işleçleri içe aktarır ve özel işleç grubu ve ilgili değişkenleri yayınlar. Daha fazla bilgi: Özel İşleç: Grup Yapılandırması Sekmesi (sayfa 175) Örnek: Bir İşleç Sistem İşlevi ile Valuemap Dizi Değerlerini Alma (sayfa 168) Nesneleri Başka Bir Ortama Yayınlama (sayfa 443) Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 181

182 İşl_çl_r Öz_l İşl_çl_rc Kull[nm[ Öz_l İşl_ç D_ğ_rl_rcnc Düz_nl_m_ Bir işlem ya da çizelgedeki bir özel işleci diğer işleçler gibi kullanabilirsiniz. Özel işleçlerle çalışırken şu noktaları göz önünde bulundurun: Özel işleç parametreleri için başlangıç değerleri önceden yapılandırılabilir ya da gizlenebilir. Yapılandırma gerektiren yeni özel parametre girdileri olabilir. Ayarlar sekmesi Özel İşlem iletişim kutusunda bir özel işleç adı ayarlamadığınız sürece, özel işleciniz Kategorilendirilmemiş adlı bir klasör içinde görünecektir. Özel işleç, işleminiz düzenleme için açıldığında kullanılabilir değilse, özel işleci kullanılabilir kılın ve işleç grup klasörünü tekrar yenileyin. Özel işleç, çizelgeniz düzenleme için açıldığında kullanılabilir değilse, özel işleci kullanılabilir kılın ve işleç grup klasörünü tekrar yenileyin. Özel işlecin adı veya diğer ayarlarda yapılan tüm değişiklikleri görebilmek için, bir işlem veya çizelge içindeki işleç grup klasörünü yenilemeniz gerekir. Var olan özel işleçlerdeki tüm değişiklikleri görebilmek için bir işlem veya çizelgeyi kapatıp yeniden açmanız gerekir. Özel İşleç kullanan her işlem ya da çizelge, Kütüphane Tarayıcısı'nda Geçerli olarak işaretlenen en son iade edilen sürümü kullanır. Özel işleç grupları, varsayılan değerler içeren özel değişkenler sağlar. Bir özel işleç grubuna atadığınız özel işleçler bu değişkenleri ve değerleri paylaşır. Grup düzeyindeki değerleri kabul edebilir veya özel bir işleç için değişkenlere farklı değerler atayabilirsiniz. Not: Grup değerleri Etki Alanı düzeyinde ayarlanır. Etki Alanındaki ortamların tümü bu grup değerlerini devralır. İşleç kategorilerinin aksine, özel işleç gruplarının değerlerini Orkestratör veya aracı düzeyinde geçersiz kılamazsınız. Öte yandan, devralınan değerleri özel işleç düzeyinde değiştirebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Tasarımcı sekmesini tıklatın. 2. Görünüm açılır listesini tıklatın ve İşleçler, Veri Kümesi ve Özellikler'i seçin. 3. İşleçler listesinde özel işleç grubunun adını genişletin ve seçilen özel işleci tuvale sürükleyin. 4. Özel işleci çift tıklatın. 5. Her bir özel değişken değerini inceleyin. Devralınan değeri kabul edin veya istediğiniz değeri yazın. 6. Kaydet'i tıklatın. 182 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

183 İşl_çl_r Korum[lı Öz_l İşl_çl_rl_ Ç[lışm[ CA Technologies korumalı özel işleçleri yayınlayabilir. Kilit simgesi özel işlecin korunduğunu belirtir: Korumalı özel işleçlerin kullanımı şu açılardan sınırlandırılmıştır: Korumalı özel işlece tanımlanan hiçbir kodu görüntüleyemezsiniz. Girdi parametreleri, yürütme öncesi kodu ve yürütme sonrası kodu şifrelenmiştir. İçe aktarılan sürümü değiştiremezsiniz. İçe aktarılan sürümün bir kopyasındaki kodu değiştiremez veya görüntüleyemezsiniz. Sık Kull[n^ığınız İşl_çl_r Kolaylık olması açısından, sık kullandığınız işleçleri Sık Kullanılanlar klasörüne veya grubuna ekleyebilirsiniz. Sık Kullanılanlar grubu, İşlem Tasarımcısı'ndaki İşleçler paletinin üstünde görünür. Bir işlem tasarlarken sık kullandığınız işleçleri görüntülemek için İşlemler paletinde Yenile'yi tıklatın. Sık Kull[n^ığınız İşl_çl_rc Ekl_m_ v_y[ K[l^ırm[ İşleçler paletindeki Sık Kullanılanlar grup klasöründen sık kullandığınız işleçleri ekleyebilir ve kaldırabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Tasarımcı sekmesini tıklatın. 2. Bir işlem açın veya oluşturun. 3. Araç çubuğunda, Görünüm menüsünü tıklatın ve İşleçler'i seçin. İşleçler paleti görünür. 4. İşleçler paletinin tepesindeki filtre alanında Yenile'yi tıklatın. İşleçler, özel işleçler ve sık kullanılan işleçler listesi güncellenir. 5. Eklediğiniz işleçleri görüntülemek için Sık Kullanılanlar klasörünü genişletin. Yeni kullanıcılar için hiçbir işleç gözükmez. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 183

184 İşl_çl_r 6. Sık Kullanılanlar klasörünüze işleç eklemek için: a. Başka bir işleç klasörünü genişletin. b. Bir işleci sağ tıklatın ve Sık Kullanılanlara Ekle yi seçin. c. Yenile'yi tıklatın. 7. Bir işleci Sık Kullanılanlar klasörünüzden kaldırmak için: a. Yenile'yi tıklatın. b. Eklediğiniz işleçleri görüntülemek için Sık Kullanılanlar klasörünü genişletin. c. Bir işleci sağ tıklatın ve Sık Kullanılanlardan Kaldır'ı seçin. 184 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

185 İşl_çl_r B[ğl[yı]ıl[r Bağlayıcılar CA ve üçüncü taraf çözümleriyle arabirim oluşturan işleçleri etkinleştiren isteğe bağlı CA Process Automation uzantılarıdır. Yöneticiniz bir bağlayıcı yapılandırdığında, İşlem Tasarımcısı'ndaki İşleçler paletinde yeni bir işleçler grubu belirir. Bağlayıcılar, CA ve üçüncü taraf ürünlerini iş akışı süreçleriyle bütünleştirir ve diğer ürünlerden CA ürünlerine ve CA Catalyst'in yerleşik olduğu çözümlere köprü hizmetleri sunar. CA Process Automation yükleme ortamında sunulan bağlayıcılara ek olarak başka bağlayıcılar da indirebilirsiniz. Lisans kısıtlamaları olabilir. En popüler bağlayıcıların listesi şöyledir: Amazon Web Services (AWS) BMC Remedy CA Client Automation CA CMDB CA Configuration Automation CA ehealth CA NSM CA Service Desk Manager CA Spectrum IM CA Workload Automation AE IBM AS/400 IBM z/os Microsoft Hyper-V VMware vsphere Veri toplama veya hedef sistemler ve hedef uygulamalar üzerinde eylemler uygulama gibi görevleri gerçekleştirmek için uygulamaya özgü bağlayıcılar kullanın. Bağlayıcılar, şu konumlarda çalışan işleçler sunar: Orkestratör Uygulama sunucusunda bulunan aracılar Gereken görevi uzaktan yapabilen veya verileri uygulama sunucusunda toplayan proxy aracılar Her işleç modülü genellikle birden fazla işleç içerir. Her işleç aşağıdaki özelleşmiş görevlerden birini yerine getirir. Karar Ağacı Desteği Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 185

186 İşl_ç Scma_l_rc İşlemde nasıl dallanacağına karar vermek için kullanılabilen ikili bir değer (true/false, başarı/başarısızlık) döndürür. Bazı durumlarda, döndürülen değerde iki seçenek olabilir. Ancak döndürülen değer her zaman küçük ve iyi tanımlanmış bir dizi olası değerden oluşur. Veri Toplama Hedef uygulamadan daha karmaşık veri kümeleri toplar. Sonuç genel olarak diğer işleçlerin başka analizler yapabileceği yerel bir veri kümesinde aklanır. Gerekiyorsa, veriler diğer işlemler tarafından da kullanılabilmesi için genel hale de getirilebilir. Etkin Yönetim Hedef sistem üzerinde eylemler gerçekleştirir. Bu, herhangi bir şekilde hedef sistemin davranışını değiştiren tüm işleçleri de içerir. Örneğin: Etkinlik gönderme Uygulamayı yeniden yapılandırma İlgili bir hizmet başlatma veya durdurma Bazı durumlarda tek bir işleç bu işlevlerden birden fazlasını gerçekleştirebilir. Örneğin bir bağlayıcı çalışabilir, ardından bağlayıcı eylemine dayanan bir sonuç kümesi verebilir. CA Process Automation uygulamasında pek çok bağlayıcı bulunur. Aşağıdaki yöntemleri kullanarak bağlayıcı ve ilgili işleçleri kolaylıkla oluşturabilirsiniz: Aracıda bulunan standart ve uygulamaya özel yürütülebilir dosyaları çağırarak Daha karmaşık işlevler için standart komut dosyası dillerini kullanarak Uygulama ayak izini ve kullanıcı arabiriminin karmaşıklığını en aza indirmek için, varsayılan olarak sadece bir dizi genel ve yaygın olarak kullanılan bağlayıcı yüklenir. En iyi uygulama, yalnızca gerektiğinde diğer bağlayıcıları yüklemektir. İşleç Simgeleri CA Process Automation, işleçler bir işleme veya çizelgeye yerleştirildiğinde, işleçler için görüntülenen varsayılan simgeleri sağlar. Varsayılan simgeyi, belirttiğiniz bir simge ile (özel simge) değiştirebilirsiniz. Bir özel simgeyi özel işleçler dahil işlemdeki her işleç ile ilişkilendirebilirsiniz. CA Process Automation, bir işlemdeki işlecin durumunu temsil eden küçük görsel göstergeleri otomatik olarak işler. Örneğin, tüm simgelerin köşelerinde, bir işlem içinde boşta, çalışıyor, tamamlandı ve başarısız gibi farklı yürütme durumlarını temsil eden küçük grafikler görünür. 186 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

187 İşl_ç Scma_l_rc İşl_ç Durum Scma_l_rc Aşağıdaki grafik, bir işlecin durum ve bağlantı noktası seçeneklerini belirtmek için görüntüleyebileceği simgelerin daha küçük alt kümelerini ayrıntılarıyla gösterir. Öğe: Açıklama: Kesme Noktası: Bu simge, bu işleçteki işlemde bir kesme noktası ayarladığınızı gösterir. Araç çubuğunda Kesme Noktası Ayarla'yı tıklatın. Simülasyon Modu: Bu simge, simülasyon seçeneklerini geçersiz kıldığınızı ve işleç simülasyon tipini yerel veya uzak olarak ayarladığınızı gösterir. Özellikler paletinde Simülasyon'u genişletin. Yürütme Öncesi Kodu: Bu simge, işleç çalışmadan önce çalışan JavaScript kodunun varlığını gösterir. Özellikler paletinde, Yürütme Ayarları'nı genişletin. Yürütme Sonrası Kodu: Bu simge, işleç çalışıktan sonra çalışan JavaScript kodunun varlığını gösterir. Özellikler paletinde, Yürütme Ayarları'nı genişletin. Özel Bağlantı Noktası: İşlemin önceden tanımlanmış ifadesi true değeri olduğunda, işlem özel bağlantı noktası aracılığıyla geçer. Zaman Aşımı Bağlantı Noktası: İşleç zaman aşımına uğradığında, işlem bu bağlantı noktasından geçer. Başarısız Bağlantı Noktası: İşleç başarısız bir sonuç ürettiğinde veya başarısız olduğunda, işlem bu bağlantı noktasından geçer. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 187

188 İşl_ç Scma_l_rc Öğe: Açıklama: Tamamlanan Bağlantı Noktası: İşleç başarılı bir sonuç ürettiğinde, işlem bu bağlantı noktasından geçer. Bir işlem çalıştırdığınızda, aşağıdaki simgeler, her bir işlecin durumunu gösterir. Öğe: Açıklama: Durduruldu: İşlem durduruldu. Çalışıyor: İşlem şu anda çalışıyor. Başarısız: İşlem bu özel işleçte başarısız oldu. Tamamlandı: İşlem bu özel işleçten başarılı bir şekilde geçti. Zaman Aşımı: İşlem bu özel işleçte zaman aşımına uğradı. Öz_l Scma_l_r Oluşturm[, Düz_nl_m_ v_ Uyaul[m[ Özel simgeler bir işleç için görsel tanımlayıcılardır. Bunlar bir işlecin belirli bir işlevini tanımlamada size yardımcı olur. Herhangi bir otomasyon kütüphanesi klasöründe özel simgeler oluşturup bunları herhangi bir işlece uygulayabilirsiniz. Her simge, seçtiğiniz taban görüntüyü üzerine değiştirici kaplanmış olarak sağ alt köşede görüntüler. Taban (nesne) ve değiştirici (eylem) tüm simgeler için tutarlı bir yapı sağlar. Bu bölümdeki konular, bir CA Process Automation İçerik Tasarımcısı'nın işleçlerin görünümünü özel simgeler kullanarak neden ve nasıl özelleştirdiğini açıklamaktadır. Bu bölümde ayrıca örnekler de verilmektedir. Bir işlem tasarımcısı olarak, her işlecin amacını belirlemek için simgelerin sunduğu görsel ipuçlarından yararlanırsınız. Örneğin, şu işleç simgesinin işlevi sizce ne olabilir? 188 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

189 İşl_ç Scma_l_rc Bir etiket olmasa da görüntüye bakarak bu simgenin bir E-posta Silme işlecini temsil ettiğini çıkarabilirsiniz. Uygun bir simge, siz ve diğer tasarımcıların bir işlecin işlevlerini anlamanıza yardımcı olur. Başlangıçta uygun bir simge atamaya ayırdığınız zaman, aşağıdakiler de dahil olmak üzere pek çok fayda getirecektir: Standardizasyon Basitlik Standart bir temel ve değiştirici görüntü kümesi kullanmak, tasarımcıların eylemi gerçekleştiren nesneyi anlamalarına yardımcı olur. Tasarımcılar, en büyük ve en karmaşık işlemlerde dahi ayrı işleçleri kolaylıkla tespit edebilir. Paylaşma Farklı anadillerde çalışan tasarımcı ekipleri, anlaşılması kolay olduğundan işlem tasarımlarını paylaşabilir. İşlem işleçleriniz için simgeleri özelleştirirken aşağıdaki akış grafiğini kılavuz olarak kullanın. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 189

190 İşl_ç Scma_l_rc Listelenen görevleri gerçekleştirmek için hiçbir sıraya gerek yoktur. Her zaman, simgeleri özelleştirmek için aşağıdaki seçeneklere sahipsiniz: İşlemdeki Herhangi Bir İşlece Özel Simge Uygulama (sayfa 193): Bir işlem tasarlarken, herhangi bir işlecin simgesini, görünümünü yalnızca bir vaka için özelleştirecek şekilde değiştirebilirsiniz. Bir işlecin belli bir vakasını seçin ve simgesini kütüphanedeki önceden tanımlı özel simge nesnelerinden biriyle değiştirin. Özel İşlece Özel Simge Uygulama (sayfa 193): Özel işleç simgesini değiştirdiğinizde, simge tercihiniz o işlecin gelecekteki tüm vakalarına uygulanır. Buna ek olarak, tüm tasarımcılar, İşlemler paletinde özel işleç için yeni simgeyi görebilirler. Özel Simge Düzenleme (sayfa 192): Zamanla, bir veya daha fazla önceden tanımlı özel simge düzenleyebilirsiniz. Değişiklikler, özel simgenin kullanılmakta olduğu her yerde etkili olur. Özel Simge Oluşturma (sayfa 191): Bir veya daha fazla özel simge tanımlayabilirsiniz. İşleçlere veya özel işleçlere atamayı planladığınız bir dizi özel simge oluşturabilirsiniz. Ya da nerede kullanılacaklarını önceden bilmeden, özel simgeleri oluşturup kaydedebilirsiniz. 190 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

191 İşl_ç Simgeleri Öz_l Scma_ Oluşturm[ Her otomasyon kütüphanesi klasöründe özel işleçler oluşturabilirsiniz. Her simge, taban görüntü tercihinizi, tabanın alt sağ köşesine bindirilmiş bir değiştirici görüntü ile eşleştirir. Taban ve değiştirici, tüm simgeler için tutarlı bir yapı sağlar. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. Sol bölmede hiyerarşik bir klasörler listesi görünür ve tüm otomasyon nesneleriniz de ana pencerede görünür. 2. (İsteğe bağlı) Oluşturmak istediğiniz yeni özel simge, mevcut bir özel simge nesnesine benziyorsa, simgeyi seçerek Kopyala ve sonra Yapıştır'ı tıklatın. Artık özel simgenizi tamamlamak için bu kopyayı düzenleyebilirsiniz. Sonraki adımı atlayın. 3. Kütüphane Tarayıcısı bölmesinde herhangi bir klasörü sağ tıklatın ve Yeni Nesne, Özel Simge'yi tıklatın. Tarayıcıda varsayılan bir adla yeni simge görülür. 4. Simgeyi çift tıklatın. Özel Simge Düzenleyicisi açılır 5. Bir taban ve bir değiştirici görüntü seçin. Simgelere tek tek göz atabilir, açılan menüden kategoriye göre filtreleyebilir veya anahtar sözcük girerek arama yapabilirsiniz. 6. Nesne Özellikleri sekmesini tıklatın, simge adını girin veya düzenleyin ve sonra Kaydet ve Kapat'ı tıklatın. Yeni özel simgeniz kütüphanede kullanılabilir durumdadır. Örneğin, Raporu Karşıya Yükleme adlı bir işleci temsil etmek istiyorsanız şöyle yaparsınız: Raporu temsil eden bir taban görüntü seçin. Karşıya yükleme eylemini temsil eden bir değiştirici görüntü seçin. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 191

192 İşl_ç Scma_l_rc Özel Simgeyi düzenleyin. Zamanla, siz ve diğer tasarımcıların oluşturduğunuz özel simgeler, değiştirilerek diğer simgelerle hizalanabilir. Her otomasyon kütüphanesi klasöründe özel simgeler düzenleyebilirsiniz. Her simge, taban görüntü tercihinizi, tabanın alt sağ köşesine bindirilmiş bir değiştirici görüntü ile eşleştirir. Taban ve değiştirici, tüm simgeler için tutarlı bir yapı sağlar. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. Sol bölmede hiyerarşik bir klasörler listesi görünür ve tüm otomasyon nesneleriniz de ana pencerede görünür. 2. Bir özel simgeyi sağ tıklatın. 3. Eylem, Düzenle'yi tıklatın. Özel Simge Düzenleyicisi açılır. 4. Bir taban ve değiştirici görüntü seçin, simge adını düzenleyin ve sonra Kaydet'i tıklatın. Özel simgeye yaptığınız değişiklikler uygulanır. Örneğin, Raporu Karşıya Yükleme adlı bir işleci temsil etmek istiyorsanız şöyle yaparsınız: Raporu temsil eden bir taban görüntü seçin. Karşıya yükleme eylemini temsil eden bir değiştirici görüntü seçin. 192 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

193 İşl_ç Scma_l_rc İşl_m^_kc H_rb[nac Bcr İşl_]_ Öz_l Scma_ Uyaul[m[ Bir işlemde kullanılan herhangi bir tek işlecin simgesini değiştirebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Tasarımcı sekmesini tıklatın. 2. Aç'ı tıklatın. İşlem Aç iletişim kutusu açılır. 3. İşleminize gidip Aç'ı tıklatın. Açtığınız işlem yeni bir sekmede görünür. 4. Tuvalde gösterilmekte olan belirli bir işlecin Özelliklerini görüntülemek için işleci çift tıklatın. Araç çubuğunda, Görünüm menüsünü tıklatın ve Özellikler paletini görüntülemek için Özellikler'i işaretleyin. 5. Özellikler paletinde Bilgi bölümünü genişletin. 6. Bilgi bölümünde: a. Varsayılan Simgeyi Kullan onay kutusunu temizleyin. Geçerli simgenin çevresinde bir kenarlık görünü ve Gözat düğmesi kullanılabilir hale gelir. b. Gözat düğmesini tıklatın. Özel Simge Seç iletişim kutusu görünür. c. İşlecin bu özel örneği için kullanmak istediğiniz özel simge nesnesini seçin. d. Tamam'ı tıklatın. Öz_l İşl_ç cçcn Öz_l Scma_ Uyaul[m[ 7. Araç çubuğunda Kaydet'i tıklatın. Not: Bir işlecin yürütülme durumuyla ilişkili simgeleri değiştiremezsiniz. Örneğin bekliyor veya tamamlandı. CA Process Automation bu simgeleri otomatik olarak yönetir. Özel işlecin simgesini değiştirebilirsiniz. Seçtiğiniz simge, özel işlecin işlemlerde bulunan gelecekteki tüm örneklerine uygulanır. Özel işlecin işlemlerdeki var olan örnekleri, temel işlecin özgün varsayılan simgesini göstermeye devam eder. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın Sol bölmede hiyerarşik bir klasörler listesi görünür ve tüm otomasyon nesneleriniz ana pencerede türe göre listelenir. 2. Bir özel işleci çift tıklatın. Özel İşleç penceresi görünür. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 193

194 İşl_ç Scma_l_rc 3. Araç çubuğunda, Kullanıma Al'ı tıklatın. 4. Ayarlar sekmesini tıklatın. 5. Ayarlar sekmesinde, Simge Değiştir bağlantısını tıklatın. 6. Özel Simge Seç iletişim kutusunda, özel simgeye gidin, simgeyi seçin ve Tamam'ı tıklatın. 7. Kaydet'i tıklatın. 8. (İsteğe bağlı) Var olan simgelerden hiçbiri uygun değilse, özel simge düzenleyin veya yeni bir simge oluşturun. Not: Bir özel işlecin yürütülme durumuyla ilişkili simgeleri değiştiremezsiniz. Örneğin bekliyor veya tamamlandı. CA Process Automation bu simgeleri otomatik olarak yönetir. Özel Simge Örnekleri Aşağıdaki listede, özel simge örnekleri ve temsil edebilecekleri olası işleçler görülmektedir. Performansı Tespit Etme (veya İzleme) Kullanıcı Hesabı Ekleme Komut Dosyasında veya Kodda Hata Ayıklama 194 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

195 İşl_ç Scma_l_rc Örnek: Özel Simge Oluşturma veya Düzenleme Bu örnekte, CA Process Automation Özel Simge Düzenleyicisi'nin arkasındaki temel kavramlar gösterilmektedir. Grafikte, özel simge oluşturmak için daha küçük bir değiştirici simgesiyle birleştirilmiş bir temel simge seçimi gösterilmektedir. Sonuçta ortaya çıkan kombinasyon, bir Özel Simge nesnesi olarak kaydedilir ve daha sonra her işlece uygulanabilir. Bölüm 5: İşl_çl_r v_ Scma_l_r 195

196 İşl_ç Scma_l_rc Örnek: Özel Simge Uygulama Aşağıdaki örnekte, tasarımcı iki aynı simgeden birini değiştirmeye karar vermiştir. Özel işleç, Kullanıcı Görevi Atama işlecine dayanmaktadır. Ancak, ayrı bir yeni amaca sahiptir. İşleç, kullanıcıya bir raporu onaylaması için istemde bulunur. Eski varsayılan simge, işlem içinde solda (Önce), yeni özel simge ise sağda (Sonra) görülmektedir. Yeni simge, işlem içinde geçerli olarak seçili olan işlecin işlevini daha iyi yansıtmaktadır. Bu örnekte, tasarımcı aynı zamanda işlecin uzun adını göstermeyi seçmiştir. Birçok benzer işlecin bir dizi halinde sıralandığı bir işlem düşünün. Her işleç farklı bir eylem gerçekleştirebilir. Bu durumda, ayrı her işleci tanımlamanıza yardımcı olmak üzere özel simgeler kullanın. 196 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

197 Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: Veri Kümeleri (sayfa 197) İşlem Parametreleri (sayfa 217) Veri Kümeleri Veri kümeleri, verileri depolamak ve düzene koymak için değişken grupları tanımlamanıza olanak sağlar. Veri kümeleri, pek çok işlem vakası arasında veri paylaşımı için bir yol sağlar. Bir veri kümesi nesnesi, adıyla başvurabileceğiniz bir değişken koleksiyonu tanımlar. Bir orkestratör için diğer tüm otomasyon nesnelerinde olduğu gibi, veri kümelerini de Kütüphane Tarayıcısı'nda oluşturur ve yönetirsiniz. Veri Kümesi değişken adı verilen her sayıda alanı içerebilir. Her değişkeni, değişkenin depoladığı veri türüne göre aşağıdaki veri türlerinden birine atayın: Boole Tarih Dize Tamsayı Java Nesnesi Uzun Çift Parola Nesne Başvurusu ValueMap Tüm veri tipleri, tek bir değer ya da dizi adı verilen dizine alınmış birden çok değer içerecek şekilde yapılandırılabilir. Dizine alınan bir alanı, bir ya da daha çok boyutun bir dizisi olarak tanımlayabilirsiniz. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 197

198 Veri Kümeleri Veri kümesi nesnelerini ve özel işleç veri kümelerini Kütüphane Tarayıcısı'ndan düzenleyebilirsiniz. İşlemler için veri kümelerini ve her işleci İşlem Tasarımcısı'nda düzenleyebilirsiniz. Equation 17: Bu grafik, CA Süreç Otomasyonu'nda veri kümelerine nasıl erişeceğinizi ve bunlarla nasıl çalışacağınızı vurgulamaktadır. Öğe: Açıklama: Kütüphane Tarayıcısındaki Veri Kümeleri: Kütüphane Tarayıcısı'nda kendi veri kümesi nesnelerinizi oluşturun, düzenleyin ve yönetin. Düzenlemek için bir veri kümesi açın. Özel İşleç Veri Kümeleri: Kütüphane Tarayıcısı'nda özel işleç nesneleri için kendi veri kümelerinizi oluşturun, düzenleyin ve yönetin. Veri kümesini düzenlemek için özel bir işleç açın. 198 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

199 Veri Kümeleri Öğe: Açıklama: İşlem Tasarımcısındaki Veri Kümeleri: Veri Kümesi paleti, işlem ve her işleç için kullanılabilir olan veri kümelerini görüntüler. Ayrıca kod olarak da kendi veri kümelerinize başvurabilirsiniz. Seçilen işlemi veya işleç veri kümesini düzenlemek amacıyla bir iletişim kutusu açmak için simgesini tıklatın. Sayfalar, Değişkenler, Veri Türleri ve Değerler: İletişim kutusunun sol yarısında veri kümesi için sayfalar ve değişkenleri tanımlayın. Sağ yarıda veri türlerini tanımlayın ve bir tanım girin. İki taraftan birinde değerleri tanımlayın. Dizine alınmış bir değeri eklemek veya silmek için bir diziye ilişkin değişken adını sağ tıklatın. A^l[n^ırılmış V_rc Küm_sc Oluşturm[ Adlandırılmış veri kümesi nesnelerini Kütüphane Tarayıcısı'nda diğer otomasyon nesnelerinizle oluşturur ve yönetirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane Tarayıcısı klasörler bölmesinde bir klasör seçin. 3. Araç çubuğunda Yeni'yi tıklatın ve Veri Kümesi'ni seçin. Yeni veri kümesi nesnesi görünür ve sizin için kullanıma alınır. 4. Yeni veri kümesi için bir ad girin. 5. Sayfaları ve alanlarını tanımlamak için veri kümesini çift tıklatın. Veri Kümesi iletişim kutusu açılır. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 199

200 Veri Kümeleri Veri Kümesi Türleri Veri kümesi değişkenleri (ayrıca alanlar da denir) veri kümesi nesnesinde açıkça tanımladığınız değişmez değerler içerebilir. İfadeler kullanarak değişkenlere (alanlar) çalışma zamanında değerler de atayabilirsiniz. Veri Kümesi nesneleri ve değişkenlerine, hesaplanan parametrelerde JavaScript ifadeleri kullanılarak ad ile başvurun. Sistem veri kümesi haricinde tüm veri kümesi türleri için veri kümesi değişkenleri oluşturabilir ve yapılandırabilirsiniz. Sistem veri kümesine değişkenlerine doğrudan başvurun. İşlem ve işleç veri kümelerine üst işlem veya işleç nesneleri aracılığıyla başvurabilirsiniz. Aşağıdaki tabloda veri kümesi türleri açıklanmaktadır. Veri Kümesi Türü: Açıklama ve Kapsam: Bir İfadede Başvuru: Adlandırılm ış Veri Kümesi Süreç Veri Kümesi İşleç Veri Kümesi Sistem Veri Kümesi Veri kümesi nesneleri, Kütüphane Tarayıcısı'nda adlandırılmış bir veri kümesi için tanımı depolar. Adlandırılmış veri kümesi değişkenlerine aynı kütüphanedeki her işleç, işlem veya çizelge tarafından erişilebilir. Kütüphane klasörünü genişletip veri kümesi nesnesini çift tıklatarak adlandırılmış bir veri kümesinin geçerli sürümünü düzenleyebilirsiniz. İşlem veri kümeleri, siz veya bir başka tasarımcının tanımladığı değişkenler içerir. Bir işlem örneği başladığında CA Process Automation da işlem değişkenlerini otomatik olarak tanımlayabilir. İşlem veri kümeleri, İşlem Tasarımcısı'nın Veri Kümesi paletinde görünür. İşleç veri kümesi, bir işlem ya da çizelge nesnesine eklenen bir işlecin her örneğine eklenir. İşleç veri kümesi, işleç parametreleri, kullanıcı tanımlı değişkenler ve program tarafından tanımlanan değişkenler içerebilir. İşleç veri kümesine öncelikle anlık işleç ve ikinci olarak işlemdeki diğer işleçler tarafından erişilir. İşlem veri kümeleri, İşlem Tasarımcısı'nın Veri Kümesi paletinde, işlem veri kümelerinin altında görünür. Tüm CA Process Automation etki alanı bağlamında kullanılabilen önceden tanımlı değişkenler içerir. Bu değişkenler sistem parametrelerine erişir ve System anahtar sözcüğü ile kullanılabilir kılınır. Adlandırılmış Veri Kümesi Değişkenlerini Belirtme (sayfa 251) başlıklı konuya bakın İşlem Veri Kümesi Değişkenlerini Belirtme (sayfa 252) başlıklı konuya bakın İşleç Veri Kümesi Değişkenlerini Belirtme (sayfa 254) başlıklı konuya bakın Sistem Veri Kümesi Değişkenlerini Belirtme (sayfa 255) başlıklı konuya bakın 200 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

201 Veri Kümeleri V_rc Küm_sc S[y`[l[rını v_ D_ğcşk_nl_rc T[nıml[m[ Bir veri kümesi içinde sayfaları değişkenleri ve değerleri tanımlayın. Bir işlem çalıştırdığınızda, işleçler veri kümelerinde değerlere başvurabilir. Yeni adlandırılmış veri kümeleri ve işlem veri kümeleri, Parametreler adı verilen varsayılan bir kök sayfa içerir. İşleç veri kümeleri için sayfalar ve değişkenler, işlece göre değişir. Yeni değişkenler (alanlar) oluşturabilir ya da var olan değişkenleri düzenleyebilirsiniz. Ayrıca grup değişkenlerine mantıksal yollarla sayfalar da ekleyebilirsiniz. Var olan bir değişkeni veya değerini düzenlemek için, değişkeni veya değerini tıklatın ve sonra değişikliklerinizi yapın. Veri Kümesi değişkenlerindeki (alanlar) değerleri programlı olarak da değiştirebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasör seçin ve bir veri kümesi bulun. Gerekirse isteğe bağlı arama özelliklerini kullanın. 3. Veri kümesini çift tıklatın. Veri Kümesi iletişim kutusunun Veri Kümesi sekmesi görünür. 4. Kullanıma Al'ı tıklatın. 5. Sayfa oluşturmak için Sayfa Ekle'yi tıklatın. 6. Değişken oluşturmak için: a. Bir sayfa seçin. b. Değişken Ekle'yi tıklatın. 7. Bir sayfayı veya değişkeni yeniden adlandırmak için o sayfayı veya değişkeni çift tıklatın. Adlar harfle başlamalı ve en fazla 32 karakter uzunluğunda olmalıdır. 8. Değişkenler için, veri türü ve sayfasını seçin, bir başlangıç değeri girin ve isteğe bağlı bir tanım sağlayın. Sayfa Değişkeni içeren sayfayı tanımlar. Değişkeni farklı bir sayfaya taşımak için o sayfayı seçin. Özel işleçler için, burada belirtilen sayfa, Özellikler paletindeki genişletilebilir bir özellikler grubuna karşılık gelir. Açıklama Değer (İsteğe bağlı) Değişken daha sonra bir veri kümesinde göründüğünde değişkenle ilgili yararlı bilgiler sağlar. Fare işaretçisini alan adının veya değerinin üzerine getirdiğinizde, bir araç ipucu (sağlandıysa) buraya girdiğiniz metni görüntüler. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 201

202 Veri Kümeleri Alan boşsa (temizlenirse) varsayılan değeri belirtir. Tamsayı, uzun ve çift tipindeki alanlarda, varsayılan değer sıfırdır. Tamsayı, çift, uzun veya dize tipindeki alanlarda, burada kendi varsayılan değerinizi belirtebilirsiniz. Değer alanı içeriklerini ayrı bir pencerede görüntülemek için, Değer alanını sağ tıklatın ve Genişlet'i seçin. Not: Genişlet seçeneği, yalnızca dize veri tipi için kullanılır. Bu tipteki bir alan için kısıtlamalar da girebilirsiniz. Boole tipindeki alanlarda, True ya da False değerini seçebilirsiniz. Nesne Başvurusu tipindeki alanlarda, veri kümesi nesnesi seçmek için gözat (...) düğmesini tıklatın. Tarih tipindeki alanlarda, bir tarih seçmek için gözat (...) düğmesini tıklatın. Java Nesnesi alanları salt okunurdur. Not: ValueMap alan tipine varsayılan bir değer atanamaz. 9. Dizileri tanımlamak için: a. Genel sekmesinde, Dizi onay kutusunu seçin ve Dizi Boyutu alanında Tek ya da Çifti seçin. b. Değişkeni sağ tıklatın ve Dizine Alınmış Değer Ekle'yi seçin. c. Bir değer girmek için Değer alanını tıklatın. Not: Özel bir işleç için veri kümesini düzenlemek üzere, veri kümesini açın, kullanıma alın ve Veri Kümesi sekmesini tıklatın. Ayrıca, işlem ve işleç veri kümelerini İşlem Tasarımcısı'ndaki Veri Kümesi paletinin başlık çubuğunda yer alan da düzenleyebilirsiniz. öğesini tıklatarak D_ğcşk_n V_rc Türl_rc Veri kümesi değişken veri tipleri JavaScript değer tipleriyle eşleştirilir. Değişkenler için farklı veri türleri şöyledir: Boole True ya da False değerini saklar ve döndürür. İfadelerde, bu tip, JavaScript Boole veri tipi ile eşleştirilir. Nesne Başvurusu Tarih Bir otomasyon kütüphanesinde, temas noktası ve temas noktası grupları içindeki kullanılabilen nesneler de dahil olmak üzere CA Process Automation içinde bulunan her türlü nesne tipine başvuruda bulunur. Parametre özelliklerinde belirtilen tarih biçiminde bir tarih saklar ve döndürür. İfadelerde, bu tip, JavaScript tarih nesnesi ile eşleştirilir. 202 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

203 Veri Kümeleri Çift Ondalık bir değer saklar ve döndürür. Çift değerler aşağıdaki biçimde girilir: [digits][.digits][(e e)[(+ -)]digits] İfadelerde, bu tip, JavaScript Boole kayan nokta değişmez değer tipi ile eşleştirilir. Değişmez değer, en az -1, E308 ve en çok 1, E308 değerini alabilir. Tamsayı 16 bitlik bir tamsayı değeri saklar ve döndürür. Tamsayı alanı tek bir tamsayı ya da tamsayıların dizine alınan bir listesini döndürebilir. Tamsayı, -2,147,483,648 ile +2,147,483,647 arasında on basamaklı tüm tamsayıları göstermenizi sağlar. İfadelerde, bu değer tipi JavaScript tamsayı tipi ile eşleştirilir. Java Nesnesi Uzun Bir Java nesnesini depolar. 32 bitlik bir tamsayı saklar ve döndürür. Uzun veri tipi, -9,223,372,036,854,775,808 ile +9,223,372,036,854,775,807 arasındaki 19 basamaklı tüm tamsayıları göstermenizi sağlar. İfadelerde, bu değer tipi JavaScript tamsayı tipi ile eşleştirilir. Password Dize Şifrelenmiş biçimde bir parola döndürür. Parola alanı değerleri yalnızca diğer parola alanlarına atanabilir. Yetkisiz kullanıcıların, parolaları, şifrelenmemiş biçimde görüntülemesini engellenir. Not: CA Process Automation, parolaların değiştirilmesini önler. Parolalardaki birleştirme ve dize işleme gibi işlemler boş değer ile sonuçlanır. Bir karakterler dizesi döndürür. Bir dize alanı, tek bir dize ya da dizelerin dizine alınan bir listesini döndürür. İfadelerde, bu değer tipi, JavaScript dize tipi ile eşleştirilir. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 203

204 Veri Kümeleri ValueMap Başka bir veri kümesinde depolanan bir veri kümesi yapısını tanımlar. Bir ValueMap alanına sayfalar ve değişkenler ekleyebilirsiniz. ValueMap değişkenleri ve sayfaları iç içe yerleştirilebilir. Hesaplanan alanlarda, ValueMap tipi alanlar, bir veri kümesi yolunda hiyerarşik olarak adreslenir. Aşağıdaki örnek, ValueMap alanı VMap2 içindeki param1 parametresini adresler; bu da ValueMap alanı VMap1 içinde yerleştirilmiştir; bu ise MyDataset veri kümesinin bir kümesidir. Process.MyDataset.VMap1.VMap2.param1 Önemli! Veri türünün ya da Dizi onay kutusu seçeneğinin değiştirilmesi, alanda var olan bilgileri siler. Veri kümesini yalnızca, alandaki geçerli değerlerin atılması kabul ediliyorsa düzenleyin. V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rc İçcn Doğrul[m[ Ay[rl[rı Değişken türünü seçtiğinizde, bir kullanıcının tam olarak ne tür veriler girebileceğini belirtebilirsiniz. Bir değer uyguladığınız kısıtlamalar, seçilen veri türüne bağlıdır. Aşağıdaki tabloda, bir işleç veri kümesindeki farklı veri tiplerine ilişkin olası kısıtlamalar listelenmiştir. Veri Türü Boole Tarih Çift Tamsayı JavaObject Doğrulamalar Hiçbiri Hiçbiri Çift tipinde bir değişken için eksi 1, E308 ile artı 1, E308 arasındaki minimum ve maksimum değerleri belirtir. Minimum değer, çift değerler için izin verilen minimum değerdir. Maksimum değer, çift değerler için izin verilen maksimum değerdir. Tamsayı tipinde bir değişken için eksi ile artı arasındaki minimum ve maksimum değerleri belirtir. Minimum değer, tamsayı değerler için izin verilen minimum değerdir. Maksimum değer, tamsayı değerler için izin verilen maksimum değerdir. Hiçbiri 204 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

205 Veri Kümeleri Veri Türü Uzun Nesne Parola Dize ValueMap Doğrulamalar Uzun tipinde bir değişken için eksi ile artı arasındaki minimum ve maksimum değerleri belirtir. Minimum değer, uzun değerler için izin verilen minimum değerdir. Maksimum değer, uzun değerler için izin verilen maksimum değerdir. Hiçbiri Hiçbiri Hiçbiri Hiçbiri Dczcnl_ Alınmış D_ğ_rl_r İç_r_n Dczcl_r Tek bir değer veya dizinle alınmış bir değerler dizisi depolamak için bir veri kümesi değişkeni tanımlayabilirsiniz. Dizine alınmış bir dizideki her değere erişebilirsiniz. Dizine alınmış alanları tek veya çift boyutlu bir dizi halinde tanımlayabilirsiniz. Bir dizideki her boyut, dizine alınmış değerle *0+ başlar ve ardışık olarak *1+, *2+, sonra *3+ ile devam eder ve ilave değerli her sayıyla devam edebilir. İfadelerde bir dizinin boyutu veya seviyesini köşeli parantez notasyonuyla gösterin. Bir dizinin her seviyesi JavaScript dizi özellikleri ve yöntemlerini destekler. Alanın varsayılan tipi tek bir değer saklayacak biçimdedir. Bir alanın dizine alınmış bir değerler listesini depoladığını belirtmek için, Dizi onay kutusunu işaretleyerek dizine alınan değerleri yapılandırın. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 205

206 Veri Kümeleri V[lu_M[p Öğ_scnc Dczc Ol[r[k T[nıml[m[ Bir ValueMap öğesi oluşturabilir, değişkenlerini tanımlayabilir ve ValueMap öğesine diziler ekleyebilirsiniz. Hatta bir ValueMap öğesini dizi olarak tanımlamaya karar verebilirsiniz. ValueMap öğesinin her değişkeni, Öğe Türü altındaki veri kümesinde tanımladığınız bir yapıyı temsil eder. 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasör seçin ve bir veri kümesi bulun. Gerekiyorsa, isteğe bağlı arama özelliklerini kullanın veya bir veri kümesi oluşturun. 3. Veri kümesini çift tıklatın. Veri Kümesi iletişim kutusunun Veri Kümesi sekmesi görünür. 4. Kullanıma Al'ı tıklatın. 5. Bir sayfa seçin. Varsayılan sayfa Parametreler olarak adlandırılmıştır. 6. Araç çubuğunda Değişken Ekle'yi tıklatın. 7. Genel sekmesinde: a. Tür öğesini ValueMap olarak ayarlayın. b. Dizi onay kutusunu tıklatmayın. 8. Yeni ValueMap değişkenini genişletin ve bir sayfa seçin. Varsayılan sayfa Parametreler olarak adlandırılmıştır. 9. Araç çubuğunda Değişken Ekle'yi tıklatın. 10. Genel sekmesinde: a. Tür öğesini ayarlayın. b. Bir başlangıç değeri girin. c. Dizi onay kutusunu işaretleyin. 11. Son üç adımı yineleyin. Bir sayfa seçin, Değişken Ekle'yi tıklatın ve değişkeni bir Dize olarak tanımlayın. 12. ValueMap değişkenini ve sayfayı genişletin. İlk değişkeni sağ tıklatın ve Dizine Alınmış Değer Ekle'yi seçin. 13. Son adımı yineleyin 14. İkinci değişkeni sağ tıklatın ve Dizine Alınmış Değer Ekle'yi seçin. 15. Son adımı yineleyin İki diziden oluşan bir ValueMap tanımlamış oldunuz. 16. Özgün ValueMap değişkenini tıklatın. 17. Genel sekmesinde, Dizi onay kutusunu işaretleyin. Öğe Türü klasörü, ValueMap değişkeninin altında görünür. 206 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

207 Veri Kümeleri 18. Sayfalarını, değişkenlerini ve dizine alınmış değerlerini görüntülemek için Öğe Türü öğesini tamamen genişletin. 19. Özgün ValueMap değişkenini sağ tıklatın ve Dizine Alınmış Değer Ekle'yi seçin. Dizi dizini *0+ görünür. 20. Dizi dizinini *0+ genişletin. Sayfalar, değişkenler ve dizine alınmış değerler Öğe Türü yapısından kopyalanır. Öğe Türü altındaki bir sayfaya bir değişken eklediğinizde, var olan tüm valuemap dizi dizin girişleri hemen ilgili sayfaya yeni değişkeni ekler. Öğe Türü altındaki bir sayfaya bir değişkeni sildiğinizde, var olan tüm valuemap dizi dizin girişleri artık ilgili sayfada silinen değişkeni içermez. Öğe Türü altındaki değişkenler için değer belirttiğinizde, değerler, ValueMap dizisinin yeni dizine alınmış tüm değerleri için varsayılan değerler haline gelir. Yeni Öğe Türü değerleri, ValueMap dizisinin var olan dizin girişleriyle doldurulmaz. V_rc Küm_scnc D_ğcştcrm_ Dizine alınan değerleri ekleyerek veya değişken verilerini değiştirerek bir veri kümesini değiştirebilirsiniz. Bu işlem, sayfaları ve değişkenleri tanımlama gibi daha sağlam veritabanı görevlerinden daha az yetenek sağlar. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Veri kümesini sağ tıklatıp Veri Kümesini Değiştir'i seçin. 3. Veri Kümesini Değiştir penceresinde: a. Bir dizi değişkenini sağ tıklatın ve Dizine Alınmış Değer Ekle'yi seçerek diziye bir giriş ekleyin. b. Doğrudan eklemek veya değiştirmek için bir değere tıklatın. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 207

208 Veri Kümeleri V_rc Küm_sc İ`[^_scnc Görüntül_m_ v_y[ Kopy[l[m[ Bir veri kümesi dizisi veya belirli bir değeri görüntülemek veya kopyalamak için bu prosedürü kullanın. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane'de aşağıdaki eylemlerden birini yapın: Veri kümesini çift tıklatın. Veri kümesini sağ tıklatıp Düzenle'yi seçin. Veri kümesini sağ tıklatıp Veri Kümesini Değiştir'i seçin. 3. Ortaya çıkan pencerede, görüntülemek için bir diziyi veya belirli bir değişkeni tıklatın. 4. Diziyi veya değişkeni sağ tıklatıp İfadeyi Görüntüle'yi seçin. Veri Kümesi İfadesi penceresi açılır. 5. İfadeyi görüntüleyin veya kopyalayın. İfadeyi, ifadeleri kabul eden veya sürükleme ve bırakma işlemini destekleyen bir hedef alana da sürükleyebilirsiniz. İşl_tcm Scst_mc D_ğ_rl_rcnc V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rcn_ Okum[ CA Process Automation, kabuk işleminin ürettiği değerleri veri kümesi değişkenlerine okuyabilir. UNIX Komut Dosyası ya da Windows Komut Dosyası işleci ilişkili komut dosyasını çalıştırmadan önce komut dosyasının ürettiği değerleri kabul edecek bir klasör oluşturur. C2OSVD ortam değişkeni komut dosyası işleci için oluşturulan klasörün yolunu tam olarak belirtir (örneğin, C:\TMP\_VS_559). Böylece komut dosyası, veriyi tekrar CA Process Automation ürününe aktarmak için metin dosyalarına veri kopyalayabilir. C2OSVD dizini kullanılarak CA Process Automation ürününe geçirilen veriler komut dosyası işleç veri kümesindeki değişkenleri doldurur. 208 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

209 Veri Kümeleri Komut dosyasının, C2OSVD dizinindeki metin dosyalarına veri kaydetmesi gerekir. Komut dosyası işleci kendi komut dosyasını tamamladıktan sonra (ancak yürütme sonrası eylemleri gerçekleştirmeden önce), C2OSVD ortam değişkeninin gösterdiği konumda herhangi bir dosya olup olmadığını belirler. Ardından CA Process Automation aşağıdaki kurallara göre işleç veri kümesi değişkenlerini oluşturur: İşleç, C2OSVD konumundaki bir dosyanın içeriğini İşlem Veri Kümesi'ndeki bir dize değişkenine kaydeder. Dize değişkeni dosyayla aynı adı taşır. C2OSVD konumundaki bir dosya, işleç veri kümesinde, klasör ile aynı ada sahip olan bir dizine alınan değişken üretir. İşleç, karşılık gelen öğelerin klasöründe bulunan numaralandırılmış sırada adlandırılan metin dosyalarının içeriğini dizine alınan değişkene kaydeder. Öğeler, 0'dan başlayarak klasördeki en büyük numaralı dosya sayısı kadar numaralandırılır. Sayı sırasında eksik olan dosyalar, dizine alınan değişkende boş öğeler üretir. CA Process Automation, komut dosyasının, C2OSVD konumunda işleç veri kümesinde görüntülenmesini istediğiniz değişkenlerle aynı adlara sahip dosyalar oluşturmasını gerektirir. Komut dosyası dosya uzantıları içeren (.txt gibi) metin dosyaları oluşturursa, CA Process Automation uzantıyı değişken adına dahil eder. Aşağıdaki resimde, çalışma dizini C:\TMP olarak ayarlandığında dosya - değişken dönüşümünün nasıl çalıştığı gösterilmiştir. İşleç, C2OSVD C:\TMP\_VS_599 değerini oluşturmak için \_VS_599 klasörünü çalışma dizini yoluna ekler. Klasör adı (bu durumda _VS_599) her işlecin her vakası için benzersizdir. Aşağıdaki şekilde, aynı zamanda 0, 1, 2, 3 ve 4 adlı beş dosya içeren %C2OSVD%/HostList ve %C2OSVD%\OSList klasörleri gösterilmiştir. Komut dosyası, HostList klasöründe numaralandırılmış dosyaların her biri için bir bilgisayar adı yazar. Komut dosyası, OSList klasöründeki numaralandırılmış dosyaların her biri için bir işletim sistemi adı yazar. CA Process Automation komut dosyasını çalıştırdıktan sonra, HostList ve OSList olmak üzere iki tane sıfır tabanlı dizine alınan değişken oluşturur. Uygulama, HostList ve OSList klasörlerindeki numaralandırılmış dosyaların içeriğini dizine alınan klasörlerin ilgili öğelerine atar. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 209

210 Veri Kümeleri Örnekte, Windows komut dosyası %C2OSVD%\NumRowsRead dosyasını oluşturmak için C2OSVD değişkenini kullanır. CA Process Automation komut dosyasını çalıştırdıktan sonra komut dosyası işleç veri kümesinde ilgili bir değişken (NumFilesRead) oluşturur. Ardından ürün NumFilesRead dosyasının içeriğini değişkene atar. Equation 18: Bu grafik, bir CA Süreç Otomasyonu değişkeni oluşturmak için bir komut dosyasının nasıl kullanılacağını göstermektedir. Bir komut dosyası işleci sonlandığında, C2OSVD klasörünü ve içeriğini siler. Komut dosyası işlecindeki yürütme sonrası kodu, işleç veri kümesi değişkenlerine erişebilir. Genelde, kod işleç veri kümesi değişkeni değerlerini işlem veri kümesindeki yerel değişkenlere ya da işlemdeki sonraki işleçlerde bulunan işleç veri kümesi değişkenlerine kopyalar. Bu bölümdeki üç komut dosyası örneği, bu bölümde verilen resimli örneğin UNIX komut dosyası, VBScript ya da PerlScript kullanılarak nasıl uygulandığını gösterir. 210 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

211 Veri Kümeleri İşl_tcm Scst_mc D_ğ_rl_rcnc V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rcn_ Okum[y[ İlcşkcn Komut Dosy[sı Örnekleri İşlem, UNIX komut dosyası, VBScript veya PerlScript kullanarak işletim sistemi değişkenlerini işleç veri kümesi değişkenlerine okur. Her komut dosyası, bir ana bilgisayar adını, tek bir boşluğu ve ana bilgisayarda çalıştırılan işletim sistemini belirten bir metin dosyasının satırlarını okur. Örneğin: JAMES Windows INDUS Linux NILE Windows AMAZON UNIX YANGTZE Solaris GILA UNIX Üç komut dosyası, ana bilgisayar adlarını HostList adlı dizine alınan alana ve işletim sistemi adlarını ise OSList adlı dizine alınan alana kaydeder. İşlemde üç adım bulunur: 1. UNIX veya Windows modülü metin dosyasının adını geçirir. Modül, dosya adını, komut dosyası işleç özelliklerinin ilgili İşlem sekmesinde bulunan bir parametreden alır. 2. UNIX ya da Windows modülü benzersiz bir klasöre giden bir yola sahip C2OSVD ortam değerini oluşturur ve başlatır. Komut dosyası işlecinin bir vakası, C2OSVD ortam değişkeninin belirttiği klasörü kullanır. Vaka, bu komut dosyası işlecinin veya başka bir komut dosyası işlecinin sonraki bir vakası tarafından tekrar edilmez veya geçersiz kılınmaz. 3. UNIX ya da Windows modülü, C2OSVD ortam değişkeninin başvurduğu klasörü oluşturur. 4. Komut dosyası, C2OSVD ortam değişkeninin başvurduğu klasörde HostList ve OSList adlı klasörler oluşturur. 5. Komut dosyası metin dosyasının her satırını okur ve şu eylemleri yapar: Komut dosyası, ana bilgisayar adlarını %C2OSVD%\HostList klasöründe sıralı şekilde numaralandırılmış dosyalara yazar. Komut dosyası, işletim sistemi adlarını %C2OSVD%\OSList klasöründe sıralı şekilde numaralandırılmış dosyalara yazar. Bu dosyalar HostList ve OSList olmak üzere iki adet dizine alınan işleç veri kümesi değişkeni üretir. 6. Komut dosyası, %C2OSVD%/NumRowsRead adlı bir dosyaya dosyalarda okunan satırların sayısını yazar. Bu dosya, NumRowsRead işleç veri kümesi değişkenini üretir. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 211

212 Veri Kümeleri UNIX Komut Dosy[sı Örn_ğc: UNIXG_tIn`o Komut Dosy[sı İşl_]c Komut Dosy[sı (UNIX) UNIXGetInfo işleci, UNIX temas noktasında UNIX komut dosyasını çalıştırır. UNIX komut dosyası örneği, UnixGetInfo işleç veri kümesinde HostList ve OSList olmak üzere iki dizine alınan alan oluşturur. Kaynak dosyasını satır satır okur ve ana bilgisayar adlarını ($host) sıralı HostList alanlarındaki dizine alınan değerlere ve işletim sistemlerini ($opsys) 0 ile başlayan ve kaynak dosyasından okunan satır sayısının bir küçük sayısı ile biten, sıralı şekilde numaralandırılmış OSList alanlarındaki dizine alınan değerlere atar. UNIX Kabuk komut dosyası parametre değerleri $1. $2. vs. çağıran Komut Dosyası Çalıştırma işlecinin Parametreler girdi alanındaki birinci, ikinci vs. girişler tarafından ayarlanır. Bu örnekte, SourceFile'ı ayarlamak için kullanılan sadece tek bir parametre geçirilmektedir. Okunan satır sayısı, NumRowsRead adlı işleç veri kümesi değişkenine atanır. Uyku 30 satırının, işleci duraklatmak ve kullanıcıya C2OSVD konumunda oluşturulan klasörleri ve dosyaları incelemesi için 30 saniye vermek dışında bir amacı yoktur. Bu satır, üretim komut dosyasına eklenmez. #!/bin/ksh SourceFile=$1 #known to be reading 2 variables, host and operating system mkdir $C2OSVD/HostList mkdir $C2OSVD/OSList integer counter=0 while read host opsys; do echo -n $host > $C2OSVD/HostList/${counter} echo -n $opsys > $C2OSVD/OSList/${counter} counter=$counter+1 done < $SourceFile echo -n $counter > $C2OSVD/NumRowsRead sleep 30 exit 0 VBS]rcpt Örn_ğc: WcnG_tIn`o Komut Dosy[sı Bclacsc WinGetInfo komut dosyası işleci bir Windows temas noktasında VBScript komut dosyasını çalıştırır. 212 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

213 Veri Kümeleri Komut Dosy[sı (VBS]rcpt) Komut dosyası, WinGetInfo işleç veri kümesinde HostList ve OSList olmak üzere iki adet dizine alınan alan oluşturur. Komut dosyası: Kaynak dosyasını satır satır okur. Ana bilgisayar adlarını (strhost) sıralı HostList alanlarındaki dizine alınan değerlere atar. Numaralandırma 0 ile başlar ve kaynak dosyasından okunan satır sayısının bir küçük sayısı ile biter. İşletim sistemlerini sıralı şekilde numaralandırılmış OSList alanlarındaki dizine alınan değerlere atar. Numaralandırma 0 ile başlar ve kaynak dosyasından okunan satır sayısının bir küçük sayısı ile biter. Komut dosyası oargs.item değişkenini, çağırılan Komut Dosyasını Çalıştır işlecinin Parametre girdi alanı girişleriyle doldurur. İlk giriş oargs.item(0) değişkenini doldurur. Komut dosyası, okuduğu satır sayısını NumRowsRead işleç veri kümesi değişkenine atar. Wscript.sleep satırı işleci 30 saniye duraklatarak kullanıcının C2OSVD konumunda oluşturulan klasörleri ve dosyaları incelemesini sağlar. Wscript.sleep satırı bir üretim komut dosyasına dahil edilemez. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 213

214 Veri Kümeleri Dim oargs Dim oshell Dim colprocessenv Dim objfso Dim objdir Dim objfilein Dim objfileout Dim intcounter Dim intexitcode Dim strline Dim intspacepos Dim strhost Dim stros on error resume next set oargs = WScript.Arguments set oshell = WScript.CreateObject("WScript.Shell") Set colprocessenv = oshell.environment("process") if oargs.count = 1 then 'must have the required argument to proceed normally, fails if more arguments are present strsourcefile = oargs.item(0) Set objfso = CreateObject("Scripting.FileSystemObject") Set objdir = objfso.createfolder(colprocessenv("c2osvd")) Set objdir = objfso.createfolder(colprocessenv("c2osvd") & "\HostList") Set objdir = objfso.createfolder(colprocessenv("c2osvd") & "\OSList") intcounter = 0 Set objfilein = objfso.opentextfile(strsourcefile, 1) Do Until objfilein.atendofstream strline = objfilein.readline intspacepos = InStr(strLine, " ") strhost = Left(strLine, intspacepos - 1) stros = Right(strLine, Len(strLine) - intspacepos) Set objfileout = objfso.createtextfile(colprocessenv("c2osvd") & "\HostList\" & intcounter) objfileout.write strhost objfileout.close Set objfileout = objfso.createtextfile(colprocessenv("c2osvd") & "\OSList\" & intcounter) objfileout.write stros objfileout.close intcounter = intcounter + 1 Döngü objfilein.close Set objfileout = objfso.createtextfile(colprocessenv("c2osvd") & "\NumRowsRead") objfileout.write intcounter objfileout.close intexitcode = 0 else 214 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

215 Veri Kümeleri end if 'Wscript.echo "bad argument or required argument NOT present" intexitcode = 5 Wscript.sleep on error goto 0 Wscript.Quit intexitcode P_rlS]rcpt Örn_ğc: WcnG_tIn`oP_rl Komut Dosy[sı İşl_]c Komut Dosy[sı (P_rlS]rcpt) WinGetInfoPerl işleci, PerlScript'i bir Windows Temas Noktası'nda çalıştırır. İşlem örneğinde, PerlScript bir Windows Temas Noktası'nda çalıştırılır, ancak UNIX Temas Noktası'nda da çalıştırılabilir. Komut dosyası WinGetInfoPerl işleç veri kümesinde HostList ve OSList olmak üzere iki dizine alınan alan oluşturur. Komut dosyası: Kaynak dosyasını satır satır okur. Ana bilgisayar adlarını ($host) sıralı HostList alanlarındaki dizine alınan değerlere atar. Numaralandırma 0 ile başlar ve kaynak dosyasından okunan satır sayısının bir küçük sayısı ile biter. İşletim sistemlerini ($opsys) sıralı şekilde numaralandırılmış OSList alanlarındaki dizine alınan değerlere atar. Numaralandırma 0 ile başlar ve kaynak dosyasından okunan satır sayısının bir küçük sayısı ile biter. Komut dosyası ARGV değişkenini, çağırılan Komut Dosyasını Çalıştır işlecinin Parametre girdi alanı girişleriyle doldurur. Komut dosyası, okuduğu satır sayısını NumRowsRead işleç veri kümesi değişkenine atar. sleep 30 satırı işleci 30 saniye duraklatarak kullanıcının C2OSVD konumunda oluşturulan klasörleri ve dosyaları incelemesini sağlar. sleep 30 satırı bir üretim komut dosyasına dahil edilemez. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 215

216 Veri Kümeleri use strict; my $filename = ""; print " sample script to retrieve OS level data into variables within C2O\n\n"; my $numargs if ($numargs == 1) { $filename = } else { print "enter path and filename to process:\n"; chomp($filename = <STDIN>); } my $c2osvd = $ENV{'C2OSVD'}; mkdir $c2osvd; mkdir $c2osvd. "/HostList"; mkdir $c2osvd. "/OSList"; open HANDLE, $filename or die "ERROR: unable to open $filename: $!\n"; my $counter = 0; while (<HANDLE>) { = split; my $host = $fields[0]; my $host = $fields[1]; my $filename1 = $c2osvd. "/HostList/". $counter; open HH, "> $filename1" or die "ERROR: unable to open $filename1: $!\n"; print HH $host; close HH; my $filename2 = $c2osvd. "/OSList"; $counter; open HH, "> $filename2" or die "ERROR: unable to open $filename2: $!\n"; print HH $opsys; close HH; $counter++; } my $filename3 = $c2osvd. "/NumRowsRead"; open HH, "> $filename3" or die "ERROR: unable to open $filename3: $!\n"; print HH $counter; close HH; close HANDLE; sleep İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

217 İşl_m P[r[m_tr_l_rc İşl_m P[r[m_tr_l_rc İşlem işleçleri için parametreler tanımlayabilirsiniz. Parametreler, değişmez değer dizeleri ya da ifadeleri kabul edebilir. Hiçbir şekilde sınırlandırmadan bir dize olarak değer girebilirsiniz. Hesaplanan parametreler değerleri JavaScript ifadeleri olarak kabul eder. JavaScript'teki değişmez değer dizelerini sınırlamak için tek ya da çift tırnak işaretleri kullanın. Not: İfadeleri kabul etmeyen CA Process Automation alanlarını tanımlamanıza yardımcı olmak için, bu alanların etiketleri italik olarak görünür. Hesaplanan parametrelerle aşağıdakiler yapılır: Modül çağrılarının sonuçlarının ve diğer değişkenlerin yönetilmesi. İşleçlerin ölçülebilirliği. Boole ifadelerine (ön koşullar ve bekleme koşulları) dayalı bekleme koşullarının tanımlanması. Bekleme koşulları işlemeyi geciktirmek ve eşzamanlı çalışan farklı işleç sıraları tarafından kaynakların kullanımını eşitlemek için kullanılır. Veri kümesi değişkenlerini kullanarak parametreleri tanımlayabilirsiniz. Veri kümesi değişkenleri aşağıdaki bağlamlardaki işlemlerde kullanılabilir. CA Process Automation orkestratörü bağlamında, veri kümeleri adlandırılmış veri kümeleri olarak adlandırılır. Adlandırılmış veri kümeleri aynı orkestratör üzerinde herhangi bir işlemin erişebileceği değişkenleri tanımlar. Adlandırılmış veri kümesine bir ifadede tam yol adı belirtilerek erişilir. Adlandırılmış bir veri kümesini görüntülemek veya düzenlemek üzere Veri Kümesi Tasarımcısı'ndaki nesneyi açmak için Kütüphane Tarayıcısı'nda veri kümesi nesnesini çift tıklatın. İşlem bağlamında, işlem veri kümesi vardır. İşlem veri kümesi bir işlemdeki her işleç için kullanılabilir. İşlem veri kümesine bir ifadede işlem anahtar sözcüğü belirtilerek erişilir. İşlem Tasarımcısında Veri Kümesi paletindeki bir işlem veri kümesindeki değişkenleri düzenleyebilirsiniz. Bir işlemdeki her işleç için bir İşleç veri kümesi vardır. İşleç veri kümesindeki değişkenler, işleç ve aynı işlemdeki diğer işleçler için kullanılabilir durumdadır. İşleç veri kümesine bir ifadede işleç adı belirtilerek erişilir. İşlem Tasarımcısında Veri Kümesi paletindeki bir işleç veri kümesindeki değişkenleri düzenleyebilirsiniz. Daha fazla bilgi: Veri Kümeleri (sayfa 197) Hesaplanan Parametreler (sayfa 232) İşl_ç Öz_llckl_rc Bu bölüm işleç özelliklerinin tiplerine ilişkin bilgi verir. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 217

218 İşl_m P[r[m_tr_l_rc D_ğcşm_z D_ğ_r Dcz_l_rc İfade kabul eden (etiketi italik olmayan) bir alanda bir değişmez değer dizesi kullanmak için, dizeyi sınırlayıcılar arasına alın. Tek ya da çift tırnak işareti kullanın. Örneğin, bir UNIX işlemini başlatmak için bir programını yolunu belirten aşağıdaki gibi bir değişmez değer dizesi yazabilirsiniz: "/usr/smart/program" D_ğcşm_z D_ğ_r Dcz_l_rcn^_kc Çıkış K[r[kt_rc Çıkış karakterini (\) değişmez değer dizelerinde kullanabilirsiniz. Çıkış karakterinden sonra girdiğiniz karakter, CA Process Automation dil yorumlayıcısı tarafından ayrıştırılmak yerine, olduğu gibi yorumlanır. Bir çıkış karakterine anlamsal bir eylem iliştirilmişse, yorumlayıcı bu anlamsal eylemi gerçekleştirmek yerine, bu eylemi karakter eşdeğerine dönüştürür. Örneğin, diyelim ki çift tırnak işaretleri arasına alınmış bir dize içine bir çift tırnak işareti eklemek istiyorsunuz. Tırnak karakterinizin önüne çıkış karakterini koyun; böylece ayrıştırıcı bunu dize sınırlayıcısı olarak yorumlamaz: \" Dizeye ters eğik çizgi karakteri eklemek için, başına bir çıkış karakteri ekleyin: \\ Daha fazla bilgi: Dize Veri Tipi (sayfa 237) D_ğcşm_z D_ğ_r Dcz_l_rcn^_ Yoll[rı B_lcrtm_ Bir ifadede yolu belirtmek için değişmez değer dizesinde Microsoft Windows dosya terminolojisini kullandığınızda, ters eğik çizgilerden aşağıdaki biçimde çıkış yapılır: "C:\\IT PAM\\import\\script_ora1,bat" Çoğu durumda, Microsoft Windows bilgisayarında bir yolu belirtirken dahi, eğik çizgi karakteri (/) ile normalleştirilmiş dosya adlarını kullanın. Örneğin: "C:/IT PAM/import/script_ora1.bat" Kütüphanede bir klasör ya da nesne için bir yol belirttiğinizde, kök dosya, başlangıcında sağa eğik çizgi ile gösterilir ve ardından sağa eğik çizgi ile sınırlandırılmış klasör hiyerarşisi gelir. Örneğin: "/Production/Processes/failover_process" 218 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

219 İşl_m P[r[m_tr_l_rc P[r[m_tr_l_r^_kc V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rc Değişmez değer dizelerinin yanı sıra, hesaplanan bir ifadede veri kümesi değişkenlerini de kullanabilirsiniz. Bir ifadedeki değişkenler tırnak işareti arasına alınmaz. Aşağıdaki hesaplanan ifadedeki programın adı değişkenler ve değişmez değer metni içerir: "/usr/bin" + Datasets["/Application1/Settings"].ProgramName Öğe: Açıklama: Veri Kümesi Değişkenleri ve Değerleri: Veri kümesi değişkeniyle ilgili bir araç ipucu açıklaması (varsa) görmek için farenizin imlecini o değişkenin üzerinde tutun. Yürütme Öncesi Kodunda Veri Kümelerindeki Değişkenlere Başvur: Veri kümesi değişkenlerine başvuran ifadeleri el ile girin. Bir işlecin çıktısını başka bir işleç için girdi olarak kullanmak istediğinizde, ada göre aynı değişken başvurusunu kullanın. İşlem bittikten sonra tüm girdi parametreleri otomatik olarak çıktı veri kümesi değişkenlerine çevrilir. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 219

220 İşl_m Parametreleri Veri Kümeleri için Göreli Yollar CA Process Automation, adlandırılmış veri kümelerine erişirken mutlak ya da göreli yolları kullanabilir. Mutlak yollar tam veya sabit yollar olarak da bilinir. Örnek 1 Folder1, kütüphanede kök klasör altında yer almaktadır. Folder1 iki nesne içerir: Process1 ve Dataset1. Process1i açar, İşlemi Başlatma işleci çift tıklatır ve Özellikler paletindeki İşlem Adı alanını bulursunuz. Bir değer girmek yerine, Dataset1'de ProcessName adı verilen bir alandaki değeri kullanmak veya bu değere başvurmak istiyorsunuz. Tam yol için şunu belirtirsiniz: Datasets["/Folder1/Dataset1"].ProcessName Process1'e göreli olarak Dataset1 yolunu da belirtebilirsiniz. Göreli bir yol kullanarak aynı ifade şöyledir: Datasets["Dataset1"].ProcessName CA Process Automation göreli ifadeyi değerlendirirken, Dataset1'i bulmak için Process1 ile aynı klasöre bakar. Dataset1'i taşırsanız, mutlak yol artık geçerli olmaz. Bu durumu düzeltmek için, yolu güncellemeniz gerekir. Ancak aynı klasörde oldukları sürece, Dataset1 ve Process1'i istediğiniz yere taşıyabilirsiniz ve göreli yol halen geçerli olur. Örnek 2 Örnek 1'e benzer şekilde, bir veri kümesindeki bir alanı kullanmak istiyorsunuz. Bu kez, kütüphanenin kök seviyesinde Dataset2'yi kullanmak istiyorsunuz. Tam yol için şunu belirtirsiniz: Datasets["/Dataset2"].ProcessName. Göreli bir yol kullanarak aynı ifade şöyledir: Datasets["../Dataset2"].ProcessName. Bu yol ifadesi, uygulamaya Folder1 (işlemi içeren klasör) için üst olan klasöre bakmasını söyler. Folder1 başlangıç noktasıdır. Kod "../Dataset2," tam olarak klasör hiyerarşisinde bir seviye yukarı giderek Dataset2'yi aramasını söyler. Bu durumda, Folder1'in üst klasörü, kök klasördür ve uygulama Dataset2'yi burada arar. Aşağıdaki iki noktada özetlenen bu kavramlar aynı zamanda Linux/UNIX, Windows ve tektip adlandırma kurallarını destekleyen her ortam için geçerlidir. Bir üst klasör "/" mevcuttur. Diğer tüm klasörler, bu üst klasörün alt klasörleridir. 220 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

221 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Bu koşullar mevcut olduğunda, göreli yollar kullanarak karmaşık ifadeleri basitleştirebilirsiniz. Örneğin: "../../" Not: Göreli veya mutlak yollar her nesnede ifadeler olarak kullanılabilir. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 221

222 İşl_m P[r[m_tr_l_rc V_rc Küm_sc D_ğcşk_n A^ı Y[r^ımı CA Process Automation veri kümeleri, işlem vakaları arasında paylaşılan değişken gruplarını tanımlar ve depolar. CA Process Automation, işlem vakalarının yürütülmesinde değişkenleri girdi parametreleri olarak kullanmanıza olanak sağlar. İşlemler ve işleçler için veri kümesi değişkenleri oluşturduktan sonra, değişken adlarını hatırlamayabilirsiniz. Bir işlecin parçası olup sizin tanımladığınız bir şey olmayan değişkenlerin unutulması kolaydır. İşleçler arasında gidip gelmeden bu işlem ve işleç veri kümesi değişkenlerine başvurmada size yardım etmek üzere, uygulama, bir bağlam içi düzenleme asistanı sunmaktadır. Veri Kümesi Değişkeni Adı Yardımı olarak bilinen ve Ctrl+Boşluk tuşlarına basarak çağrılan bu özellik şunları yapmanıza yardımcı olur: Veri kümesi değişkenlerini tespit ederek bunları ifadeleri kabul eden her alana uygulamak. İşlem geliştirme zamanınızı kısaltmak. Kapsam veya sözdizimi hatalarını azaltmak. Girdi olarak ifadeleri kabul eden metin alanlarının çoğu Veri Kümesi Değişkeni Adı Yardımı'nı destekler. Örnekler için aşağıdaki grafiğe göz atın. Equation 19: Bu grafik, Veri Kümesi Değişkeni Ad Yardımı'nın nasıl kullanılacağına dair bir örnek göstermektedir. 222 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

223 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Öğe: Açıklama: Programı Çalıştırma İşleci için Önerilen Değerler: Bu örnekte kullanıcı,veri Kümesi Değişkeni Adı Yardımı'nı açmak için Ctrl+Boşluk tuşlarına basmıştır. Genel ve kök seviyelerinde bir değerler listesi görünür. Önerilen İşleçler: Girdikten sonra İşlem. işlem seviyesinde bir işleçler listesi görünür. Önerilen Değişkenler: İşlem kapsamı ve işleci belirttikten sonra, işleç seviyesinde bir değişkenler listesi görünür. Kapsama Dayalı Öneriler: Alana ilk girdiğinizde, öneriler o seviye veya kapsamda uygundur. İşlem parametresini belirttikten sonra, önerilerin kapsamı işlem seviyesindeki uygun değişkenlere indirilir. Kullanıcı Girdisine Dayalı Güncellemeler: Siz metin girdikçe, uygulama dinamik olarak önerileri günceller. Bu örnekte, şunu yazmak Va olası seçenekleri sadece Va ile başlayan eşleşen girişlere indirir. Çoklu Veri Kümeleri: Birden çok veri kümesini kapsayan ifadeler belirttiğinizde uygulama, önerilerin kapsamını dinamik olarak günceller. Akıllı Öneriler: Uygulama uygun durumlarda kapsam ve bağlama bağlı olarak ilave parametreler ekleyecektir. Örneğin bir form işleci Form parametresini içerebilir ve bir İşlem Başlatma işleci, özel amaçlı Çağıran sözcüğünü içerebilir. Uygulama ayrıca değer eşleştirmesi ve dizi değişkenlerini de otomatik olarak destekler. V_rc Küm_sc D_ğcşk_nc A^ı Y[r^ımını Kull[nm[ Uygulamanın her alanında destekleyen çeşitli bağlamlarda Veri Kümesi Değişkeni Adı Yardımı özelliğini kullanın. Şu adımları izleyin: 1. Düzenlenecek otomasyon nesnesini açın ve kullanıma alın. Örneğin bir işlem, form veya veri kümesi. 2. Sekme tuşuna basın veya ifade kabul eden bir metin alanını tıklatın. 3. Ctrl + Boşluk tuşlarına basın. Önerilen değerleri içeren bir liste görünür. 4. Kullanılacak değeri seçin. İşlem veya işleç veri kümesi değişkenleri seçmek için, metin alanına aşağıdaki dize değerini girin: İşlem. 5. İşlece özgü değişken adı yardımı için bir işleç adı girin. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 223

224 İşl_m P[r[m_tr_l_rc 6. Verileri metin girdisine göre filtrelemek için, yazmaya veya karakterler girmeye başlayın. Siz metin girdikçe öneriler listesi dinamik bir şekilde güncellenir. 7. Kullanılacak değerleri seçin. Parola Parametreleri Parola alanına girilen karakterler yıldız işareti (*) ile gösterilir. Parola tipi veri kümesi alanına kaydedilen parolalar şifrelenir. Hesaplanan bir parametredeki bir ifade bir parola alanının değerini yalnızca başka bir parola alanına atayabilir. Yürütm_ Ay[rl[rı Yürütme Ayarları, bir işlecin nerede ve nasıl yürütüleceğini belirtir. Hedef ve Zaman Aşımı ayarları, işlemlerdeki ve çizelgelerdeki işleçler için kullanılabilir durumdadır. İşleme ve Döngü grupları yalnızca işlemlerdeki işleçler için kullanılabilir. 224 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

225 İşl_m P[r[m_tr_l_rc H_^_` Ay[rl[rı Özellikler paletinin Yürütme Ayarları bölümünde yer alan Hedef alanı, işlecin çalıştığı yeri belirtir. Aşağıdaki kılavuzları Hedef alanında bir hedef belirlerken kullanın: Hedef bir Orkestratör ise, temas noktasını girin. İşlemi çalıştıran Orkestratör'ü hedeflemek için Hedef alanını boş bırakabilirsiniz. Not: Kümelendirilmiş bir orkestratör barındıran bir ana bilgisayarın IP adresini belirtmeyin. Hedef bir aracı ise temas noktasını girin. Temas noktası aynı önceliğe sahip olan birden çok aracı ile eşleştiriliyorsa, yük dengeleme için doğru yürütme hedefi seçilmiştir. Hedef, belirli bir aracı ise ve temas noktası birden çok aracı ile eşleştiriliyorsa aracı kimliğini girin. Hedefte aracı yoksa, ancak hedefte proxy temas noktası varsa proxy temas noktasını girin. Hedef, bir ana bilgisayar grubunun başvurduğu uzak bir ana bilgisayarsa: Hedefi yalnızca Ana Bilgisayar Grupları'nda Eşleştir (Etkin) açılan menü seçeneğini belirleyin. Hedefi ana bilgisayar grubunda eşleştirdiğinizde, DNS'i tanımlamak için Ana Bilgisayar Gruplarında eşleşen hedef olduğunda DNS Aransın (Etkin) öğesini seçin. Hedef, hesaplanmış bir ifadedir'i seçin. Bir ana bilgisayar grubunun desen kriterini karşılayan bir ana bilgisayarın IP adresi ya da FQDN'sine başvuran bir veri kümesi oluşturun. Hedef alanında IP adresi ya da FQDN'e veri kümesi başvurusunu girin. Önemli! ana bilgisayarda IP adresi ya da FQDN için bir veri kümesi kullanın. Bu senaryoda yalnızca bir veri kümesi değiştirilebilir. Yani Hedef alanı girişi içe aktarımdan sonra değiştirilemez. Daha fazla bilgi: IP Adresi ya da FQDN Olarak Belirtilen Bir Hedefi İşleme (sayfa 480) İşleç için Hedefler Belirtme (sayfa 479) Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 225

226 İşl_m P[r[m_treleri İşl_ç V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rc İşleç veri kümesi, bir işleçle ilişkilendirilmiş değişkenleri içerir. Tasarım zamanında değişkenleri ve onlarla ilişkili değerleri görüntüleyebilir, düzenleyebilir ya da silebilirsiniz. Bu değişkenler, işlem başlar başlamaz, ilişkili oldukları işleç ya da işleminizdeki herhangi bir başka işleç için kullanılabilir hale gelir. İşleç, yürütüldükten sonra, işleç veri kümesinde otomatik olarak başka değişkenler oluşturur. Bazı değişkenler standarttır ve başlangıç saati, bitiş saati ve sonuç gibi bilgileri tanımlarlar. Diğer değişkenler her bir işlece özgü bilgilerdir. Bir işleç veri kümesi değişkenine bir işlemdeki herhangi bir işleçten erişmek için, ifadelerle birlikte noktalı gösterimi veya köşeli parantezli gösterimi kullanabilirsiniz: Process_name.Operator_name.field_name Process_name[OpName_expression].field_name Process_name[OpName_expression][field_name_expression] Not: Ayrıca, OpName yerine IconName'i kullanabilirsiniz. İfadeler, belirtildiği şekilde, işlecin ya da değişkenin adını döndürür. Aşağıdaki sözdizimi, dizine alınan bir alandaki bir öğeyi döndürür; burada n öğe numarasıdır: field_name[n] Bir işlecin yürütme öncesi ve yürütme sonrası kodu, geçerli işlecin adına erişmek için OpName anahtar sözcüğünü kullanabilir. Aynı işlecin yürütme öncesi ya da yürütme sonrası kodunda bir işleç veri kümesi değişkenini belirtmek için aşağıdaki sözdizimini kullanın: Process[OpName].field_name Örneğin, aşağıdaki yürütme sonrası kodu şu eylemleri ifade eder: İşleç adını ve ilişkili Result değişkeninin değerini işlem veri kümesi değişkenleri iname ve iresult'a atama World adında bir işleç veri kümesi değişkeni oluşturun: Process.iName = OpName Process.iResult = Process[OpName].Result Process[OpName].World = "Merhaba dünya!"; Tasarım zamanında operatör adını biliyorsanız, bir ifadedeki veri kümesi değişkenlerine başvurmak için değişmez değer işleç adını kullanabilirsiniz. 226 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

227 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Ancak zaman zaman, tasarım zamanında işleç adını bilmezsiniz. Örneğin: Bir özel işleç nesnesi için yürütme öncesi ya da yürütme sonrası eylemleri düzenlediğinizde. Birkaç işleçten birinde işleç veri kümesi değişkenlerine erişmeniz gerektiğinde, ancak işlem zamanına kadar hangi işlecin çalıştırıldığını bilmediğinizde. Bir işlecin adını bir değişkene kaydetmek için, önceki örnekte iname değişkeninde olduğu gibi, her işleçte yürütme öncesi ya da yürütme sonrası kodunu kullanabilirsiniz. Değişken bir işlem veri kümesi değişkeni veya o adı gerektiren işlece ait olan bir işleç veri kümesi değişkeni olabilir. Örneğin, aşağıdaki şekilde, işlem, İşleçC'ye ulaşmadan önce İşleçA'yı ya da İşleçB'yi çalıştırır. Bunun ardından İşleçC, veri kümesi değişkenlerine erişmek için İşleçA veya İşleçB'nin bir işlem değişkenine kaydettiği işlem adını kullanır. Sabit adlar yerine değişkenler kullanmak, kodu modüler ve işlemdeki işleçler arasında değiştirilebilir kılar. Daha fazla bilgi: Adlandırılmış Veri Kümesi Oluşturma (sayfa 199) Hesaplanan Parametreler (sayfa 232) İşl_m_ Öz_llckl_rc Ay[rl[rı İşleme Özellikleri, yürütme öncesi ve yürütme sonrası kodunu tanımlar. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 227

228 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Yürütm_ Ön]_sc v_ Yürütm_ Sonr[sı Ko^u İşleç Durumunu Ayarlama Yürütme öncesi ve yürütme sonrası JavaScript kodu, bir işlecin çalışmasından önce ve sonra işlenir. Yürütme öncesi kodu, genel olarak döngü değişkenlerini ya da işlecin bir parçası olarak kullanılabilecek diğer değişkenleri ayarlamak için kullanılır. Yürütme sonrası kodu, genel olarak bir işlecin sonuçlarını işlemek ya da döngülerin dizinlerini artırmak için kullanılır. OpName anahtar sözcüğü, işleç veri kümesine erişmek için kullanılabilir. Örneğin, aşağıdaki deyim, işleç adını bir mesaja ekler ve dizeyi operatormsg adlı yeni bir işleç veri kümesi değişkenine atar. Process[OpName].operatorMsg = Recovery Operator + OpName + restructuring main server at +System[ Date ]+ : + System[ Time ]; Genellikle, belirli bir işlecin işlenmesi ile yakından ilgili olan kodu eklemeniz gerekir. İlgisiz kod için gerçekleştirilebilecek en iyi uygulama, işleme ayrı bir Hesaplama işleci eklemektir. Daha fazla bilgi: İşleç Veri Kümesi Değişkenlerini Belirtme (sayfa 254) Yürütme öncesi ve sonrası kodun işlenmesi sırasında, işleçdurumunuayarlama için bir değer belirtme seçeneğiniz vardır. İşleci başarılı veya başarısız olmaya zorlayabilirsiniz. İşlecin başarısını belirtmek için: setoperatorstatus ("Success",Operation Result,"reason"). İşlecin başarısızlığını belirtmek için: setoperatorstatus ("Failure",Operation Result,"reason"). 228 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

229 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Dönaü Ay[rl[rı Döngü özelliği, bir işlecin yinelenme sayısını belirtir. Bir işleç bir döngü içinde çalıştırıldığında, çıkış koşulları ve işlecin bağlantıları yalnızca döngü sonlandırıldığında değerlendirilir. Döngü ayarlarının özellikleri aşağıda verilmiştir: Yineleme sayısı Bir işlecin yinelenmesi gereken sayıyı belirtir. Bu değer bir tamsayıyla veya çalışma zamanında tamsayı döndüren bir CA Process Automation ifadesiyle belirtilebilir. 1 varsayılan değeri, bir iş akışında bir defalığına bir işleç üzerinde bir döngü yürütür. Sonsuz bir döngü yürütmek için Sonsuz döngü onay kutusunu tıklatın. Bir Boole ifadesi de kullanılabilir. İfade, işleç yürütüldükten sonra değerlendirilir. İfade true olarak değerlendirildiği sürece, iş akışındaki bir işleç sürekli bir döngü yürütür. İfade false değerini alırsa, işleçten çıkılır. Sonsuz Döngü Sonsuz bir döngü oluşturur. İşleç veya işlem, işlem kesintiye uğratılıncaya ya da döngü işlemin farklı bir dalından Döngü işlecine döngü durdurma komutu bağlantısı kullanılarak durduruluncaya kadar yinelenmeye devam eder. Yinelemeler arasındaki gecikme CA Process Automation, döngü seçeneği bulunan her işleç için erteleme seçeneğini destekler. Yinelemeler arasındaki gecikme metin alanı bir ifade alır. İfade bir tamsayıda değerlendirilir ve değer saniye cinsinden gecikme olarak alınır. Sonraki yineleme çalıştırılmadan önce, döngüdeki bir yinelemeden sonra kullanıcı tarafından belirtilen bir gecikme vardır. Gecikmenin minimum değeri sıfırdır. Varsayılan gecikme sıfır saniyedir. CA Process Automation tüm geçersiz girdiler için sıfır saniye gecikme alır. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 229

230 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Z[m[n Aşımı Ay[rl[rı Zaman aşımı ayarları kullanıcılara her işlecin bir parçası olarak bir zaman aşımı ayarlama olanağı sağlar. İşleç, Zaman Aşımı ayarlarında tanımlanan süre içinde yürütmeyi bitirmediyse, yürütme, zaman aşımı çıkış bağlantı noktası alır. Kullanıcılar, işlecin yürütülmesini sonlandırma ve zaman aşımı yolunu seçme ya da işlecin yürütülmesine devam etme seçeneklerini saklayabilirler. Zaman aşımı ayarlarının özellikleri aşağıda verilmiştir: Zaman Aşımı Yok Tip İşleç için ayarlanmış zaman aşımı olmadığını belirtir (varsayılan olarak etkinleştirilen). Bir zaman aşımı değerini belirtmek için Zaman Aşımı Yok onay kutusundaki işareti kaldırın. Zaman aşımının tipini belirtir. Aşağıdaki zaman aşımı tiplerinden birini seçin. Süre Zaman aşımı süresini saniyelerle belirtir. Hedef Tarih Zaman aşımı tarihini (ay/gün/yıl) ve saatini (24 saat) belirtir. Süre/Hedef Tarih Saat İşleç için zaman aşımı süresini ya da hedef tarihi belirtir. 230 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

231 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Eylem Aşağıdaki zaman aşımı eylemlerinden birini seçebilirsiniz: Bırak İşleç'in zaman aşımından sonra akışın bırakıldığını belirtir. Aşağıdaki eylemler gerçekleştirilir: Durdur İşlem ayrılmış modda yürütülür. İşleç zaman aşımına uğrayacak. Yürütme sonrası kodu yürütülür. İşlem akışı zaman aşımı dalı üzerinden olur. Gecikme işleci yürütülür. İşleç'in zaman aşımından sonra akışın durdurulduğunu belirtir. Aşağıdaki eylemler gerçekleştirilir: Devam İşlem durdurulur. Yürütme sonrası kodu yürütülür. İşlem akışı zaman aşımı dalı üzerinden olur. Gecikme işleci yürütülür. İşleç'in zaman aşımından sonra akışın devam ettirildiğini belirtir. Aşağıdaki eylemler gerçekleştirilir: Sıfırla İşleç ve işlem çalışır durumda. İşlem akışı zaman aşımı dalı üzerinden olur. Gecikme işleci yürütülür. Yürütme sonrası kodu, işleç yürütüldükten sonra yürütüldü. İşleç'in zaman aşımından sonra akışın sıfırlandığını belirtir. Aşağıdaki eylemler gerçekleştirilir: İşleç ve işlem çalışır durumda ve sıfırlandı. Yürütme sonrası kodu yürütülür. İşlem akışı zaman aşımı dalı üzerinden olur. Gecikme işleci yürütülür. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 231

232 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Hesaplanan Parametreler İ`[^_l_r İletişim kutularındaki ve ifadeler kabul eden özellikler sayfalarındaki parametrelere hesaplanan parametreler denir. Hesaplanan parametrelerin değerleri JavaScript ifadeleri olarak girilmelidir. JavaScript ifadelerini, veri kümesi değerlerini ayarlamak, yürütme öncesi ve yürütme sonrası kodunun bir bölümü olarak Yorumlayıcı Hizmet İşleçlerinde hesaplamalar gerçekleştirmek ve bir iletişim kutusunda ifadeye izin verildiğinde parametreleri belirtmek için kullanabilirsiniz. Çoğu alan hesaplanmış parametreleri kabul eder. İfadeleri girdi olarak kabul etmeyen alanlar, italik etiketlere sahiptir. İfade uygulamanın bir değer döndürmek için değerlendirebileceği her türlü mantıksal ifadedir. Aşağıdaki veri türlerinin her türlü kombinasyonunu içerebilir: tamsayılar (uzun, çift vs. dahil) dizeler fonksiyonlar değişkenler diğer işleçlere başvurular JavaScript tarihler ve saatler değer eşleştirmeleri değişmez değerler hesaplanan değerler mantıksal Ve, Veya ve Değil anahtar sözcükleri veya semboller (&&,,!) karşılaştırma işleçleri (==,!=, <, >, <=, >=, <>) sınırlandırıcı parantezler İfadeler, etiketleri italik olan alanlar hariç ve JavaScript işleçleri, işlevler, özel çıkış bağlantı noktaları ve işleç özellik alanları dahil olmak üzere tüm alanlar için geçerli girdilerdir. İ`[^_l_r^_kc Ayrılmış Söz]ükl_r CA Process Automation ifadelerinde bazı sözcükler ayrılmıştır. Bunlara, CA Process Automation ayrılmış sözcükleri, sistem işlevleri ve JavaScript anahtar sözcükleri dahildir. Bu sözcükleri ifadelerde kimlikler (değişken ya da diğer nesne adları için) olarak kullanmayın. 232 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

233 İşlem Parametreleri CA Pro]_ss Autom[tcon Ayrılmış Söz]ükl_rc Caller DateAdjust İşlem CurrentIndex FreeRes Size Veri kümeleri OpName Sistem CA Pro]_ss Autom[tcon Scst_m İşl_vl_rc CA Process Automation sistem işlevlerinin her biri hakkında detaylı bilgi için, bkz. İçerik Tasarımcısı Başvuru Kılavuzu. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 233

234 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Ayrılmış J[v[S]rcpt [n[bt[r söz]ükl_rc break do if switch var case else in this void catch false instanceof throw while continue finally new true with default for null try delete function return typeof Veri Tipleri CA Process Automation ifadeleri, JavaScript veri tiplerini destekler. Değişkenler ya da sabit değerler verileri gösterir. 234 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

235 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Boole Veri Tipi Boolea değerleri olası iki değer alabilir: true ve false. JavaScript, true ve false değişmez değerlerini gerektiğinde 1 ve 0 olarak dönüştürür. Boole değerleri genellikle, JavaScript ifadelerinizde yapılan karşılaştırmanın sonucudur. Boole değerleri genellikle denetim yapılarında kullanılır. Örneğin, JavaScript if-then deyimi true değerine sahipse bir eylem, false değerine sahipse farklı bir eylem gerçekleştirir. Aşağıdaki örneklerin tamamı geçerli Boole ifadeleridir: Process.A == 1!(Process.A == 1) (Process.A!= 1) (Process.A == 1) && (Process.B > 0) Tarih Veri Tipi Tarih tipi, Veri Kümesi değişkenlerinden tarihleri depolar ve döndürür. Tarih tipi biçimi, veri tipinin bir bölümü olarak belirtilebilir. Örneğin, tarihi ay ve gün ya da gün ve ay olarak göstermesini belirtebilirsiniz. Çift Veri Tipi Çift sayısal veri tipi ondalık noktaya sahip olabilir. Geleneksel sözdizimi gerçek sayılar için kullanılır. Gerçek değer, sayının bir bölümü, ardından ondalık nokta ve sayının kesirli bölümü olarak gösterilir. Bu tip, -1, E308 ile 1, E308 arasındaki gerçek sayıları depolayabilir. Kayan nokta değişmez değerleri üstel gösterim kullanılarak gösterilebilir (arkasından e (ya da E) harfi, isteğe bağlı artı (+) ya da eksi (-) işareti, integral üs gelen gerçek bir sayı): [digits][.digits][{e e}[{+ -}]digits] Örnekler E-5 T[ms[yı V_rc Tcpc 16 bitlik tamsayı veri tipi bir ifadede değişmez değerler olarak yazılabilir ile arasındaki tüm tam sayıları gösterebilirsiniz. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 235

236 İşl_m P[r[m_tr_l_rc JavaObject Veri Tipi Bu veri tipi, Java nesnelerini CA Process Automation öğesinde depolamanıza izin verir. Tüm JavaObject değişkenleri salt okunurdur. GeçerliDeğer ve Salt-Okunur alanları devre dışıdır. Sadece aşağıdaki alanları düzenleyebilirsiniz: Tip Sayfa Açıklama Dizi Boş olmayan bir JavaObject öğesi, ilişkili CurrentValue alanında sınıf türünü gösterir. Boş bir JavaObject öğesinin CurrentValue alanı, *JavaObject+ olarak ayarlanır. JavaObject değişkeninin gerçek değeri, Java nesnesinin serileştirilmiş dize şeklidir, ancak CA Process Automation bu serileştirilmiş dizeyi göstermez. Bunun yerine nesnenin Java sınıfı türünü gösterir. El ile oluşturulan bir JavaObject öğesi, değerini doğrudan CA Process Automation içinde giremeyeceğiniz için her zaman boştur. JavaObject değişkenleri, Java Kodunu Çalıştırma işleci çalışmayı bitirdikten sonra normal olarak bir veri kümesi içine kaydedilir. Uzun Veri Tipi Uzun Veri tipi, bir ifadede değişmez değerler olarak yazılabilen 32 bitlik bir alandır ile arasındaki tüm tam sayıları gösterebilirsiniz. Parola Veri Tipi N_sn_ B[şvuru V_rc Tcpc Parola veri tipi, parolaları şifrelenmiş biçimde Veri Kümesi değişkenlerinde depolar. Parola tipi değişkeninde saklanan değer kullanıcılar tarafından görüntülenemez. Nesne Başvuru veri tipi, Kütüphane'deki bir nesneye tam yolu ya da başvuru yolunu saklar. Nesne yolunu gerektiren bir ifadede herhangi bir yerde kullanabilirsiniz. Nesne başvuru tipindeki Nesne Başvuru Filtresi, bunu, bir ya da birden fazla belirtilen nesne tipine başvuruda bulunacak şekilde kısıtlayabilir. 236 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

237 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Dize Veri Tipi Dizeleri bir ifadedeki değişmez değerler olarak yazabilirsiniz. Bir ifadedeki işlevler ve JavaScript işleçleri de dizeleri döndürür. Tanımlayıcılar (örneğin, değişken adları) ile değişmez değer dizeleri arasında ayrım yapmak için, değişmez değer dizelerinin dize sınırlayıcıları içine alın. Dize sınırlayıcıları olarak tek tırnak işareti ya da çift tırnak işareti kullanabilirsiniz. Örneğin, bir UNIX işlemini başlatmak amacıyla bir programın adı olarak değişmez değer dizesi kullanmak için bunu şu şekilde yazın: "/usr/smart/program" Yıldızla (*) işaretlenmiş metin kutularına, tırnak işaretleri arasında ya bir ifade ya da değişmez değer dizesi girin. Yıldız işareti, CA Process Automation ürününün, metin kutusunun içeriğini değerlendirdiğini gösterir. İfadeleri sınırlamak için tırnak işareti kullanmayın. Değişmez değerler bekleyen metin kutuları yıldız (*) işaretiyle etiketlenmez. Bu gibi durumlarda, dizeleri tırnak işaretleriyle sınırlandırmayın. JavaScript, değişmez değer dizelerinden çıkmak için ters eğik çizgi karakterini (\) kullanır. Çıkış karakterine eklenen bir anlamsal eylem varsa, karakter bu anlamsal eylemi gerçekleştirmek yerine onun karakter eşdeğerine dönüştürülür. Örneğin, 'C:\\pam', 'C:\pam' değerine dönüştürülür. CA Process Automation, çıkış karakterinin ardından gelen karakteri, dil yorumlayıcısı aracılığıyla ayrıştırmak yerine, olduğu gibi yorumlar. Örneğin, bir dizeye çift tırnak işareti eklemek için, onun öncesine çıkış karakteri girin, \. Bu durumda, ayrıştırıcı, çift tırnak işaretini dize sınırlayıcısı olarak yorumlamaz. Dizeye ters eğik çizgi eklemek için, başına bir çıkış karakteri ekleyin, \\. Dizenizde sınırlayıcı olarak kullandığınız karakterin aynısını eklemek için, bu karakteri sınırlayıcı olarak kullanmadığınızda çıkış karakteri olarak kullanın. Örneğin, aşağıdaki dize tek tırnak işaretleriyle sınırlanmıştır. Bu dizede, tek tırnak işaretleri çıkış karakterleri; çift tırnak işaretleri ise değişmez değer karakterleri olarak kullanılmıştır: 'Database engine can\ t find database \'CHECKERS\' on server "GAMES"' Çift tırnak işaretleri ile sınırlandırılan aynı dize, değişmez değer karakterleri olarak tek tırnak işaretlerini ve çıkış karakterleri olarak çift tırnak işaretlerini içerir: "Database engine can't find database 'CHECKERS' on server \"GAMES\"" Aşağıdaki tabloda JavaScript çıkış sıraları gösterilmektedir: Sıra Gösterilen Karakter \0 NUL karakteri (\u0000) \b Geri tuşu (\u0008) Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 237

238 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Sıra Gösterilen Karakter \t Yatay sekme (\u0009) \n Yeni satır (\u000a) \v Dikey sekme (\u000b) \f Form beslemesi (\u000c) \r Satır başı (\u000d) \" Çift tırnak işareti (\0022) \' Kesme işareti ya da tek tırnak işareti (\0u0027) \\ 2 onaltılı basamak NN tarafından belirtilen Latin-1 karakteri ValueMap Veri Tipi ValueMap veri tipi, çeşitli veri tiplerinde değişkenlerin toplamasını içerir. Bunu, veri kümesi içinde bir değişkenler grubu oluşturmak için kullanabilirsiniz. Bu tip, kayıt ya da yapı olarak da bilinir. J[v[S]rcpt İşl_çl_rc Varlıkların (tamsayılar, dizeler, işlevler ve veri kümeleri) birleşiminden dize, tamsayı, Boole ve mantıksal ifadeler oluşturmak için JavaScript işleçlerini kullanabilirsiniz. Bunların beklediği işlenen sayısı, JavaScript işleçlerini karakterize eder. Çoğu JavaScript işleci, iki ifadeyi tek bir daha karmaşık ifadede birleştiren ikili işleçlerdir. Ayrıca JavaScript, tek bir ifadeyi daha karmaşık tek bir ifadeye dönüştüren çeşitli birli işleçleri de destekler. Bu bölümde, CA Process Automation ifadelerinde çok yaygın olarak kullanılan JavaScript işleçleri ele alınır. 238 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

239 İşl_m P[r[m_treleri Dizc v_ N_sn_ Ercşcmc İşl_çl_rc At[m[ İşl_çl_rc JavaScript, diziler ve nesne erişimi için nokta (.) gösterimini kullanır. Bir dizinin öğelerine köşeli parantezli gösterimi (*+) kullanarak, bir nesnenin öğelerine ise noktalı (.) gösterimi kullanarak erişebilirsiniz. JavaScript, noktalı ve köşeli parantezli gösterimi işleç olarak işler. Noktalı gösterimde aşağıdaki biçim kullanılır: nesne.tanımlayıcı tanımlayıcı işleneni, tek veya çift tırnak işareti olmadan, özelliğin, yöntemin veya değişken adının (bir veri kümesinde) değişmez adı olabilir. İşlenen, dize veya dize içeren bir değişken olamaz. Köşeli parantezli gösterimde aşağıdaki biçimler kullanılır: dizi[ifade] // dizi işleneni bir diziye başvuruda bulunur; *ifade+ işleneni ise bir dizi dizininin tamsayı değeri olarak değerlendirilir. nesne[ifade] // nesne işleneni bir nesneye atıfta bulunur; *ifade+ işleneni ise nesnenin bir özelliğini adlandıran bir dize olarak değerlendirilir. Not: İkinci işlenenin tanımlayıcı olduğu noktalı gösterimden farklı olarak, *ifade+ işleneni bir dizedir. Köşeli parantezli gösterim, dizi öğelerine ve nesne özelliklerine erişime olanak sağlar. Ayrıca, köşeli parantezli gösterim, noktalı gösterimin yaptığı gibi tanımlayıcı işlenenini kısıtlamadan nesne özelliklerine erişmeye olanak sağlar. JavaScript, normal atama işleci ile ortak aritmetik işleçlerine kısayollar sağlayan aritmetik atama işleçleri sunar. İşleç Örnek Eşdeğeri = a = b += a += b a = a + b -= a -= b a = a - b *= a *= b a = a * b /= a /= b a = a / b %= a %= b a = a % b Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 239

240 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Arctm_tck İşl_çl_r JavaScript, tamsayı değerleri birleştirmek için aşağıdaki işleçleri kullanır: İşleç Açıklama * Çarpma / Bölme + Toplama ya da birli artı - Çıkarma ya da birli eksi % Modulo ++ Artma -- Azalma Dcz_ Bcrl_ştcrm_ İşl_]c İfadedeki aritmetik hesaplamalar cebir kurallarını izler: Bir ifadede birden fazla aritmetik işleç olduğunda, çarpma ve bölme işlemleri önce yapılır; çıkarma ve toplama bunlardan sonra yapılır. İşleçler aynı sırada olduğunda, soldan sağa doğru hesaplanır. Önceliği değiştirmek için parantezler kullanabilirsiniz. Parantez içindeki hesaplamalar öncelikli olarak değerlendirilir. İç içe parantezler varsa, en içteki hesaplama öncelikli olur. Yorumlanan dil, dize değerlerini birleştirmek için aşağıdaki işlece sahiptir. İşleç Açıklama + (dizeler) Dize birleştirme İki ya da daha fazla karakter dizesini tek bir karakter dizesinde birleştirmek için dize işlecini kullanın. Örneğin, "ABCD" + "123" ifadesi birleştirilmiş ABCD123 dizesini döndürür. 240 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

241 İşl_m P[r[m_tr_l_rc M[ntıks[l İşl_çl_r Yorumlanan dil, Boole işlevleri ya da işleçlerinin sonuçlarını birleştirmek için aşağıdaki mantıksal (ya da Boole) işleçlerini kullanır. İşleç && Açıklama Mantıksal AND Mantıksal OR! Mantıksal NOT Eşctlck v_ K[rşıl[ştırm[ İşl_çl_rc Mantıksal işleçler True ya da False değerini döndürür. Bunlar; null, 0, "" değerlerini ya da False olarak tanımsız ve True olarak sıfır olmayan diğer işlenenleri tanır. Karşılaştırma işleçleri, dize ve sayısal verilerle kullanılır. Karşılaştırma işleçleri Boole değeri olarak değerlendirilir. Test edilen koşulun sonucuna göre True ya da False değeri döndürürler. İşleç Açıklama == Eşittir === Kimlik!= Eşit değildir!== Kimlik dışı < Küçüktür <= Küçüktür ya da eşittir > Büyüktür >= Büyüktür ya da eşittir?: Üçüncül koşullu işleç İfade x1? x2 : x3 x1 True olduğunda x2 ya da x1 False olduğunda x3 döndürür. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 241

242 İşl_m P[r[m_tr_l_rc İşl_ç Ön]_lcğc CA Process Automation yorumlanan dil işleçleri, aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, standart hesaplama önceliği kurallarını izler. Aynı öncelik seviyesindeki işleçler soldan sağa doğru yürütülür. Öncelik İşleç 1. () [ ] (birli) + (birli)! 3 * / % 4 + (toplama) - (çıkarma) + (dize birleştirme) 5 < <= > >= 6 ==!= ===!== 7 && 8 9?: 10 = *= /= %= += -= V_rc Küm_l_rcn_ Ercşm_k cçcn An[bt[r Söz]ükl_r Aşağıdaki tabloda, çeşitli bağlamlardaki veri kümelerine başvuran anahtar sözcükler açıklanmaktadır: Veri Kümesi Veri Kümesi Bağlamı Açıklama Veri Kümeleri Adlandırılmış Veri Kümesi Bir CA Process Automation Kütüphanesindeki adlandırılmış veri kümesine erişmek için aşağıdaki biçimi kullanır: dataset_path Datasets[dataset_path].field _name Geçerli Kütüphanedeki adlandırılmış veri kümesinin tam yolu olarak değerlendirilen bir CA Process Automation ifadesi. Örneğin, aşağıdaki yol, Kütüphanedeki Demo klasörünün Data alt klasöründe bulunan CxLinuxDev adlı bir veri kümesine başvurur: Datasets["/Demo/Data/] 242 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

243 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Veri Kümesi Veri Kümesi Bağlamı Açıklama İşlem Bir İşlemin Veri Kümesi Aşağıdaki biçimdeki bir işlem veri kümesine erişir: Process.alan_adı veya Process[ifade] Process.alan_adı veya Process[ifade] alan_adı Veri kümesi değişkeni. ifade Bir alanın adını döndüren bir değişken veya başka bir ifade. Örneğin: Process.x = 5; Process.fn = "x"; Process.y = Process[Process.fn]; Bir işlem veri kümesi bir işlem içinde tanımlanır. Bir işlem her başlayışında, kendi işlem veri kümesi de dahil olmak üzere kendisinin bir kopyasını (buna işlemin bir vakası denir) oluşturur. Orijinal işlem nesnesi, veri kümesinin başlangıç değerlerini belirler. Bir işlem vakasındaki veri kümesinde yapılan değişiklikler orijinali etkilemez. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 243

244 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Veri Kümesi Veri Kümesi Bağlamı Açıklama Caller Alt işlemi başlatırken üst işlemin İşlem Veri Kümesi Bir işlem İşlemi Başlatma işlecini (ekli, ayrılmış veya satır içi modunda) kullandığında veya başka bir işlemi başlatmak için İşlem Modülünün desteklediği Ayrılmış İşlemi Çalıştırma işlecini kullandığında, değerleri bir çağrı hiyerarşisindeki işlemler arasında geçirir. İşlemi Başlatma işlecinin işlem veri kümesi başlatma kodu seçeneği bu atamaları belirtir. Örneğin, İşlemB'yi çağıran İşlemA'nın İşlemB veri kümesindeki alanları başlatması gerektiğinde, İşlemA, işlem veri kümesi başlatma kodunda İşlemB'yi belirtir. Bu bağlamda, Caller, üst işlemin (İşlemA) veri kümesine başvuruda bulunur; Process ise alt işlemin (İşlemB) veri kümesine başvuruda bulunur. İşlem veri kümesi başlatma kodu bağlamında, alt işlem veri kümesindeki bir değişkene başvuruda bulunmak için her zaman Process anahtar sözcüğü gerekir. İşlem veri kümesi başlatma komut dosyasındaki değişken adında hem Process hem de Caller anahtar sözcüklerini yoksayarsanız, CA Process Automation yalnızca hesaplama kapsamı değişkenini arar. Ürün, üst ya da alt veri kümesinde benzer şekilde adlandırılmış bir değişkeni aramaz. Örneğin, hesaplama kapsamı değişkeni X önceden hesaplama bağlamında oluşturulmamışsa aşağıdaki kod başarısız olur. Process.X = Caller.X; Process.Y = X + 100; 244 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

245 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Veri Kümesi Veri Kümesi Bağlamı Açıklama none Process.operator_na me veya Process[ifade] Geçerli hesaplama ve, bazı durumlarda, işlem veri kümesi İşlemdeki işleç veri kümesi Atama deyiminin sol tarafında Process anahtar sözcüğünü yoksayarsanız, CA Process Automation her zaman geçerli hesaplama kapsamında bir değer (hesaplama değişkeni) oluşturur ya da atar. Hesaplama değişkeni, CA Process Automation bir hesaplama alanını işlediği sürece vardır. Örneğin, aşağıdaki kod 5 değerine eşit olan bir hesaplama değişkeni oluşturur: a = 5 Process anahtar sözcüğünü diğer bağlamlarda (örneğin, atama deyiminin sağ tarafında) yoksayarsanız, CA Process Automation öncelikle aynı adı taşıyan bir hesaplama kapsamı değişkeni ya da İşlem değişkeni arayacaktır. Örneğin: Process.a = 1 Process.b = 2 a = 5 x = a y = b CA Process Automation, işlem veri kümesinde iki değişken (a=1 ve b=2) ve iki hesaplama değişkeni (x=5, y=2) oluşturur. Bir işleç veri kümesine erişmeye olanak sağlar; burada operator_name, işlemdeki işlecin adını belirten bir dizedir. Örneğin: Process.y = Process. Op.subject İfade, bir işlemdeki işlecin adını döndürür, örneğin: Process.opName = op Process.y = Process[Process.opName].subject Notlar: - İşleç veri kümesi alanlarını belirtmeyle ilgili bilgi ve işleç veri kümelerinde sistem tarafından oluşturulan alanların listesi için İşleç Veri Kümesi Değişkenlerini Belirtme (sayfa 254) başlıklı konuya bakın. - İşleç özellikleri ayarlarında işleç değişkenlerini belirtme hakkında daha fazla bilgi için Parametrelerdeki Veri Kümesi Değişkenleri (sayfa 219) başlıklı konuya bakın. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 245

246 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Veri Kümesi Veri Kümesi Bağlamı Açıklama Sistem Sistem Veri Kümesi Sistem veri kümesine erişimi sağlar. Sistem veri kümesindeki alanlar; ana bilgisayar adı, tarih ve saat gibi CA Process Automation sistem bilgilerini gösterir. Sistem veri kümesi salt okunurdur. Not: Sistem veri kümesindeki alanlar ve sistem değişkenlerini belirtme hakkında daha fazla bilgi ve sistem değişkenlerinin listesi için Sistem Veri Kümesi Değişkenlerini Belirtme (sayfa 255) başlıklı konuya bakın. Root Üst Veri Kümesi Bir satır içi alt işlemin, bir üst vakanın işlem veri kümesine erişmesine olanak sağlar. İ`[^_l_r^_ V_rc Küm_sc Al[nl[rın[ Ercşm_ Kök vakasının İşlem veri kümesine erişmek için Root anahtar sözcüğünü kullanabilirsiniz. Örnekler: - İşlemA satır içi bir işlem olan İşlemB'yi başlatır. İşlemB, başka bir satır içi işlem olan İşlemC'yi başlatır. İşlemC, İşlemA'nın veri kümesine erişmek için Root anahtar sözcüğünü kullanır. - İşlemA İşlemB'yi satır içi olmayan modda başlatır ve İşlemB İşlemC'yi satır içi modda başlatır. İşlemC, Root anahtar sözcüğünü kullanarak yalnızca İşlemB'nin veri kümesine erişime sahiptir (İşlemA'nınkine değildir). Bir ifadedeki veri kümesi alanı değerleri, bir veri kümesini ya da veri kümesindeki bir alanı belirtmek için ya köşeli parantezli gösterimi (*ifade+) ya da noktalı gösterimi (.alan) veya her ikisini de kullanırlar. 246 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

247 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Al[nın D_ğ_rcnc B_lcrtm_k cçcn Söz^czcmc Dizine alınmamış tek bir alandaki bir değere bir ifadede noktalı gösterim kullanılarak erişilir: dataset_reference.field_name dataset_reference parametresi, daha önce açıklanan anahtar sözcüklerden birine karşılık gelir. field_name parametresi, veri kümesindeki bir alan adına karşılık gelir. Aşağıdaki örnek, bir işlem veri kümesindeki Y alanının değerini döndürür: Process.Y Diğer bir seçenek olarak, bir değere köşeli parantezli gösterim kullanılarak erişilebilir: dataset_reference[field_name_expression] field_name_expression parametresi, başvuru yapılan veri kümesindeki alanın adını döndüren bir ifadedir. Aşağıdaki örnek, bir işlem veri kümesindeki Y alanının değerini döndürür: Process["Y"] Bir veri kümesini veya veri kümesindeki alan adını belirtmek üzere bir ifade için genellikle en iyisi köşeli parantezli gösterimi kullanmaktır. Dczcn_ Alın[n \cr Al[n^[ \cr Öğ_ncn D_ğ_rcnc B_lcrtm_ Dizine alınan bir alandaki (dizi) değere erişmek için aşağıdaki sözdizimini kullanın: dataset_reference.indexed_field_name[index] indexed_field_name parametresi, veri kümesindeki alan adını belirtir. Index, dizideki dizine alınan bir öğeyi gösteren bir tamsayıdır. indexed_field_name dizesini köşeli parantezli gösterimle belirtmek için aşağıdaki sözdizimini kullanın. Örnekte, indexed_field_name_expression, indexed_field_name dizesini döndüren bir CA Process Automation ifadesidir. dataset_reference[indexed_field_name_expression][index] JavaScript dizilerinde olduğu gibi, CA Process Automation dizine alınan alanları gerçek diziler değildir; bunlar dizilerin dizileridir. Dizilerin dizisindeki bir öğeye erişmek için * + işlecini iki kez kullanın. Örneğin, tamsayılar adı verilen iki boyutlu dizine alınan tamsayı alanı için, her liste öğesi integers[x+, kendisi tamsayıların dizine alınan bir listesidir. Dizine alınan alandaki belirli bir tamsayıya erişmek için, integers*x][y+ ifadesini yazmanız gerekir. Genellikle, n boyutlu bir dizine alınan alan için, herhangi bir veri öğesine erişmek istediğinizde aşağıdaki sözdizimini kullanırsınız: dataset_reference.indexed_field_name[index1][index2]... [indexn] Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 247

248 İşl_m P[r[m_tr_l_rc index parametresi, tamsayı döndüren bir tamsayı veya ifadedir. Bu parametrenin değeri, 0 (dizine alınan listedeki ilk değer için) ile listenim uzunluğu eksi 1 arasında bir değerdir. Dizinin değerlendirilmesi döngüseldir; dolayısıyla, index değeri dizine alınan bir listenin uzunluğunu aştığında, bunun değerini belirlemek için aşağıdaki formül kullanılır: Actual-index = index % length-of-the-list; Başka bir deyişle, dizine alınan bir alandaki n öğe için şu sonuçları alırsınız: n dizini 0 öğesini döndürür n+1 dizini 1 öğesini döndürür n-1 dizini son öğeyi döndürür Aşağıdaki tabloda, işlem veri kümesindeki dizine alınan bir alanın öğelerine erişmenin sonuçları gösterilmektedir: İfade value = Process.X[2] value = Process.X[18] value = Process.X[Process.Y + 2] value = Process.A[5][2] Açıklama İşlem veri kümesinin dizine alınan alan X'inin üçüncü öğesine başvuru yapar. 19 büyüklüğünde bir dizine alınan alan X için, bu ifade, Process.X*18+ ile olduğu gibi X'in 19'uncu öğesine başvuruda bulunur. Bir ifade dizini hesaplar. Değeri iki boyutlu bir dizide döndürür. Dizinin tanımladığı dizine alınan altıncı listedeki üçüncü öğe diziyi gösterir. 248 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

249 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Dczcn_ Alın[n Bcr Al[nın Uzunluğun[ Ercşm_ CA Process Automation, diziler için JavaScript uzunluk özelliğini ve dizine alınmış bir alanın uzunluğuna erişmek için kendi büyüklük özelliğini destekler. Uzunluk özelliği salt okunurken, büyüklük özelliği dizine alınan bir alandaki öğe sayısını değiştirmenize olanak tanır. Uzunluk özelliği, dizine alınan bir alandaki öğe sayısını döndürmek için noktalı veya köşeli parantezli gösterimi kullanır: dataset_reference.indexed_field_name.length dataset_reference[indexed_field_name_expression].length Büyüklük özelliği, nokta ya da köşeli parantez gösterimini kullanarak aynı şekilde çalışır: dataset_reference.indexed_field_name.size dataset_reference[indexed_field_name_expression].size Dizine alınan bir alan sıfır tabanlı bir dize olduğu için hem uzunluk hem de büyüklük özellikleri bir alandaki son öğe için her zaman dizinden bir fazlasını döndürür. Dolayısıyla, uzunluk veya büyüklük n döndürdüğünde, bir alan 0, 1,..., n-1 dizine alınan öğeleri içerir ve dizideki son öğe için dizin n-1 olur. Büyüklük özelliğine yeni bir değer atanması, dizine alınan alandaki öğe sayısını genişletir ya da kısaltır. Büyüklük özelliğinin değerinin azaltılması, dizine alınan alanın üst ucundan öğeleri kaldırır ve silinmiş öğelerde depolanan değerleri siler. Aşağıdaki kod, X dizisinin uzunluğunu bir öğe artırmak için büyüklük özelliğini kullanır ve daha sonra yeni öğeye 25 atar: Process.X.size = Process.X.size + 1; Process.X[Process.X.size - 1] = 25; Çok boyutlu bir dizi için, büyüklük ya da uzunluk özelliği, sonuna eklendiği bir dizi adresindeki öğe sayısını döndürür. Örneğin, matrix*a+*b+ adlı iki boyutlu bir dizi için, aşağıdaki sözdizimi, 0...size1-1 içeren öğeleriyle matrisin birinci boyutunun büyüklüğünü döndürür: size1 = matrix.length Aşağıdaki sözdizimi, ilk boyut öğesi 2 sağlandığında, b 0...size2-1 içeren öğeleriyle, a = size1-1 içeren öğeleri olduğunda matrisin ikinci boyutunun büyüklüğünü döndürür: size2 = matrix[2].length Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 249

250 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Aşağıdaki örnekte, matris adı verilen işlem veri kümesi değişkenindeki iki boyutlu dizine alınan alan (dizi dizisi) içindeki tüm öğelerde döngü oluşturarak çok boyutlu bir dizine alınan alan öğelerinin nasıl bulunacağı gösterilmektedir. Kod, values adı verilen işlem veri kümesi değişkenindeki bir boyutlu dizine alınan alandaki her öğe için değeri atar: var i; j; k=0; Dczcn_ Alın[n Al[n[ Ercşcm Yönt_ml_rc for (i=0; i < Process.matrix.length; i++) { } { } for (j=0; j < Process.matrix[i].length; j++) Process.values[k] = Process.matrix[i][j] k++ Dizine alınan alanlar aşağıdaki JavaScript dizisi yöntemlerini destekler: concat() join() pop() push() Öğeleri bir diziyle birleştirir. Tüm dizi öğelerini dizelere dönüştürür ve bunları birleştirir. Bir öğeyi dizinin sonundan kaldırır. Not: Dizi, başka bir işlecin işleç veri kümesine aitse, işleç parametrelerini değerlendirmek amacıyla JavaScript dizileri için pop yöntemini kullanmayın. Bir öğeyi dizinin sonuna iter. reverse() shift() slice() sort() splice() Dizideki öğelerin sıralamasını ters çevirir. Dizinin başındaki bir öğeyi kaydırır. Bir dizinin alt dizi dilimini döndürür. Bir dizinin öğelerini sıralar. Dizi öğelerini ekler, siler ya da değiştirir. 250 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

251 İşl_m P[r[m_tr_l_rc tolocalestring() Bir diziyi yerelleştirilmiş dizeye dönüştürür. tostring() unshift() Bir diziyi bir dizeye dönüştürür. Öğeleri dizinin başına ekler. Bu yöntemleri kullanmaya ilişkin bilgi için JavaScript başvuru kılavuzuna bakın. A^l[n^ırılmış V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rcnc B_lcrtm_ Veri kümesi nesnelerindeki (adlandırılmış veri kümeleri adı verilen) alanlar, ifadelerde noktalı (.dize) ya da köşeli parantezli (*ifade+) gösterim kullanılarak tanımlanır: Datasets[path_expression][variable_name_expression] Datasets[path_expression].variable_name path_expression Geçerli CA Process Automation Kütüphanesi'ndeki bir veri kümesi nesnesi için bir yol tanımlayıcısını değerlendiren bir JavaScript ifadesidir. Kütüphane'deki bir nesnenin yolu, kök öğe için sağa eğik çizgi (/) ile başlar, ardından sağa eğik çizgiyle ayrılmış klasör hiyerarşisi gelir ve nesnenin adıyla son bulur. variable_name_expression Veri kümesi nesnesindeki alanın adını döndüren bir ifadeyi gösterir. variable_name Veri kümesi nesnesindeki alanın gerçek adıdır. /MathValues klasöründe bulunan adlandırılmış veri kümesi koordinatlarındaki Y alanına başvuruda bulunmak için aşağıdaki sözdizimlerinden herhangi biri işe yarayacaktır: Datasets["/MathValues/Coordinates"].Y Datasets["/MathValues/Coordinates"]["Y"] Daha fazla bilgi: Veri Kümeleri için Göreli Yollar (sayfa 220) Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 251

252 İşl_m P[r[m_tr_l_rc İşl_m V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rcnc B_lcrtm_ İşlem veri kümesi, geliştiricinin tanımladığı değişkenleri veya bir işlem vakası başladığında CA Process Automation uygulamasının otomatik olarak tanımladığı değişkenleri içerir. Process anahtar sözcüğü, işlem veri kümesindeki değişkenlere erişmek için kullanılır. Bir ifadedeki işlem değişkenini belirtmek için noktalı gösterimi veya köşeli parantezli gösterimi kullanabilirsiniz: Process.variable_name Process[ifade] İfade, değişken adını şu biçimde değişmez değer dizesi olarak belirtebilir: Process["variable_name"] Örneğin: Process[ StartDate ] Process.StartDate CA Process Automation, bir işlemi çalıştırdığında aşağıdaki işlem sistem değişkenlerini otomatik olarak tanımlar: CallerUser İşlem vakasını başlatan kullanıcı kimliği. Bir üst işlem bir alt işlemi başlatmak için İşlemi Başlatma işleci kullandığında, üst işlem, CallerUser değerini ileriye geçirir. Zamanlanan görev içindeki bir Başlatma İşlemi işleci başka bir görev başlatırsa, CllerUser boş olur. DisplayName Kütüphanede göründüğü şekliyle, işlem nesnesinin adı. effectiveuser EndDate İşlem nesnesinin geçerli sahibi. Bu işlem vakasının sona erdiği tarih. Bu tarih şu biçimdedir: MM/DD/YYYY EndTime Bu işlem vakasının sona erdiği saat. Bu saat şu biçimdedir: HH:MM:SS InstanceName Bir işlemin her bir vakasını tanımlamak için kullanılan ve benzersiz bir işlem zamanı nesne tanımlayıcısıyla sona eren orijinal işlem nesnesinin adı. Örneğin, 372, process_1'e eklenir ve process_1_372 şeklinde bir InstanceName sağlar. 252 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

253 İşl_m P[r[m_tr_l_rc InstanceUUID Yalnızca iç kullanım için. ObjectID Yalnızca iç kullanım için nesne tanımlayıcısı. ParentProcessROID Alt işlemi başlatan üst işlem için eşsiz işlem zamanı nesne tanımlayıcısı. rootuuid Yalnızca iç kullanım için. RuntimeROID Uygulamanın her bir işlem vakasını belirlemek için işlem DisplayName'e eklediği eşsiz nesne tanımlayıcısı. Örneğin, RuntimeROID 372, process_1'e eklenir ve process_1_372 şeklinde bir InstanceName sağlar. ScheduledStartTime Bu işlemin başlatılmak üzere zamanlandığı tarih ve saat. ServerName ServerID Temas noktasıyla ilişkilendirilen sunucu adı. Yalnızca iç kullanım için. StartDate İşlemin bu vakasının oluşturulduğu tarih. Bu tarih şu biçimde gösterilir: MM/DD/YYYY StartTime İşlemin bu vakasının oluşturulduğu saat. Bu saat şu biçimde gösterilir: HH:MM:SS TouchpointName Çalışan işlemi yöneten Orkestratörün adı. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 253

254 İşl_m P[r[m_tr_l_rc İşl_ç V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rcnc B_lcrtm_ İşleç veri kümeleri, geliştiricinin tasarım zamanında tanımladığı veya CA Process Automation uygulamasının belirli bir işleç için çalışma zamanında tanımladığı değişkenleri içerir. Tasarım zamanı değişkenleri, bir işlem başlatıldıktan sonra hemen kullanılabilir olur. Çalışma zamanı değişkenleri, bir işleç çalıştığında eklenir. Çalışma zamanında yerel veri kümesindeki işleç adı işleç veri kümelerini etiketler; böylece bir ifadedeki bir işleç değişkenini belirtmek için noktalı (.) veya köşeli parantezli ([ifade+) gösterimi kullanabilirsiniz: Operator.field_name Process["Operator_name"].field_name Process["Operator_name"]["field_name"] Bir işlecin yürütme öncesi ve yürütme sonrası kodu, geçerli işlecin adına erişmek için OpName anahtar sözcüğünü kullanabilir. Bir işleç veri ümesine erişmek ya da işleç veri kümesi oluşturmak için bu anahtar sözcüğü kullanabilirsiniz. Yürütme öncesi ya da yürütme sonrası kodunda bir işleç veri kümesi değişkenini belirtmek için aşağıdaki sözdizimini kullanın: Process[OpName].field_name Aşağıdaki tabloda, CA Process Automation tarafından otomatik olarak tanımlanan ortak işleç veri kümesi sistem değişkenleri listelenmektedir. Belirli işleçler için ek değişkenler tanımlanabilir. İşleç Veri Kümesi Değişkeni İşlem Zamanı Kapsamı Açıklama AgentName sırasında, sonra İşleci çalıştıran temas noktasıyla ilişkilendirilmiş makinenin adı. AgentID sırasında, sonra Yalnızca iç kullanım için. EndDate sonra İşlecin çalışmayı durdurduğu tarih. Bu tarih aşağıdaki biçimde gösterilir: MM/DD/YYYY EndTime sonra İşlecin çalışmayı durdurduğu saat. Bu saat aşağıdaki biçimde gösterilir: Neden sonra Sonucu açıklayan bir dize. ResponseCode sonra Sonucu açıklayan bir dize. HH:MM:SS 254 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

255 İşl_m P[r[m_tr_l_rc İşleç Veri Kümesi Değişkeni İşlem Zamanı Kapsamı Açıklama Scst_m V_rc Küm_sc D_ğcşk_nl_rcnc B_lcrtm_ StartDate sırasında, sonra İşlecin çalışmayı başlattığı tarih. Bu tarih aşağıdaki biçimde gösterilir: MM/DD/YYYY StartTime sırasında, sonra İşlecin çalışmayı başlattığı saat. Bu saat aşağıdaki biçimde gösterilir: HH:MM:SS ServiceType sırasında, sonra İşleç'i çalıştıran CA Process Automation modülü. TargetName sırasında, sonra Hedefin adı (örneğin, Orkestratör). TouchpointName sırasında, sonra İşleci çalıştıran temas noktasının adı. UUID sırasında, sonra Yalnızca iç kullanım için. Bir işlemin sistem veri kümesinde, sistem bilgilerini döndüren değişkenler bulunur. System anahtar sözcüğü, sistem veri kümesine erişmek için kullanılır. Bir ifadede sistem değişkenini belirtmek için noktalı (.) veya köşeli parantezli (*ifade+) gösterimi kullanabilirsiniz: System.variable_name System[expression] Aşağıdaki sözdiziminde, değişmez değer dizesine sahip bir sistem değişkeni adını belirtmek için köşeli parantezli gösterim kullanılır: System["variable_name"] Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 255

256 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Sistem veri kümesinde aşağıdaki değişkenler bulunur: DATE DAY MM/DD/YY biçimindeki geçerli tarih Ayın günü. FIRSTDAYMONTH Geçerli ayın ilk gününün MM/DD/YY biçimindeki tarihi. FIRSTDAYNEXTMONTH Sonraki ayın ilk gününün MM/DD/YY biçimindeki tarihi. FIRSTDAYPREVMONTH HOST Önceki ayın ilk gününün MM/DD/YY biçimindeki tarihi. Geçerli ana bilgisayarın adı LASTDAYMONTH Geçerli ayın son gününün MM/DD/YY biçimindeki tarihi. LASTDAYNEXTMONTH Sonraki ayın son gününün MM/DD/YY biçimindeki tarihi. LASTDAYPREVMONTH MONTH TIME TIMES Önceki ayın son gününün MM/DD/YY biçimindeki tarihi. Sıfır tabanlı bir sayı olarak gösterilen geçerli ay (örneğin, bu değişken Ocak için 0 değerini döndürür). Günün dakika olarak gösterilen geçerli saati (örneğin, bu değişken 10:00 için 600 değerini döndürür) Günün HHMM biçimindeki geçerli saati. TOMORROW WEEK YEAR Geçerli tarihten sonraki günün tarihi. Bu tarih MM/DD/YY biçiminde gösterilir. Ayın haftası. Geçerli yıl. 256 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

257 İşl_m P[r[m_tr_l_rc YESTERDAY Geçerli günden önceki günün tarihi. Bu tarih MM/DD/YY biçiminde gösterilir. Deyimler İfadeler, bir değer sağlamak için değerlendirilen JavaScript tümcecikleridir. JavaScript deyimleri komutları yürütür ya da bir ya da birden fazla ifadeyi bir şeyler yapmak ya da değerler sağlamak için birleştirir. JavaScript, deyimlerin toplandığı bir programdır. JavaScript Deyimleri Bu bölümde, değişken bildirimi ve değişken ataması, yinelemeler ve CA Process Automation hesaplamalarında genellikle kullanılan döngüler kısaca açıklanmaktadır. Aşağıdaki tabloda, bazıları bu bölümde belirtilmeyen JavaScript deyimleri listelenir. Deyim Sözdizimi Açıklama break break; break label_name: Anahtardan ya da yinelemeli bir deyimden çıkar; ya da etiket deyimi tarafından adlandırılan ifadeden çıkar. case case expression: Bir switch deyimindeki deyimi etiketler. continue continue; continue label_name: Döngüyü ya da bir etiket deyimi tarafından adlandırılan döngüyü yeniden başlatın. default default; Bir switch deyimindeki varsayılan deyimi etiketler. do/while do statement while (ifade) Bir ifade False olarak değerlendirinceye kadar while deyimindeki ifadeleri gerçekleştirir. empty ; Hiçbir şey yapma. for for (initialize ; test ; increment) deyimi Bir test True iken döngüye al. for/in for (variable_in_object) deyimi Bir nesnenin özellikleri arasında döngüye al. for/in Döngü Deyimi" bölümüne bakın. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 257

258 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Deyim Sözdizimi Açıklama function if/else function function_name(a1,a2,...an) {statements} if (expression) statement1 else statement2 Bir işlevi bildirir. CA Process Automation Komut Dosyalarına Ortak Kaynaklar Ekleme" başlıklı konuya bakın. Koşullu olarak yürüt. "If Deyimi başlıklı konuya bakın. label identifier: statement Bir deyime bir kimlik ata. return return[ expression]; Bir işlevden döndür ya da bir değeri bir işlevden döndür. switch switch (expression) { statements } Bir case ya da default deyimine ilişkin çok yol içeren dal. Switch Deyimi başlıklı konuya bakın. throw throw ifadesi; Bir özel durumu atar. try try { statements } Özel durumu yakala. var var name_1[=value1][,..., name_n [=value_n]]; Değişkenleri bildir ve isteğe bağlı olarak başlat. Değişken Bildirimi" başlıklı konuya bakın. while while (expression) deyimi Bir ifade True olarak değerlendirirken bir while deyimindeki ifadeleri gerçekleştirir. While Döngü Deyimi başlıklı konuya bakın. Daha fazla bilgi: Değişken Bildirimi (sayfa 259) If Deyimi (sayfa 260) Switch Deyimi (sayfa 262) While Döngü Deyimi (sayfa 263) For/in Döngü Deyimi (sayfa 264) CA Process Automation Komut Dosyalarına Ortak Kaynaklar Ekleme (sayfa 266) 258 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

259 İşl_m P[r[m_tr_l_rc D_ğcşk_n Bcl^crcmc JavaScript var deyimi bir JavaScript değişkenini bildirir. İsteğe bağlı olarak, bir değişkeni o değişkeni oluşturduğunuz anda başlatmak için= atama işlecini kullanabilirsiniz. JavaScript değişkeni tanımı aşağıdaki sözdizimini kullanır: var variable_name [= initial_value]; Aşağıdaki satırlar değişkenleri oluşturur; ancak sonraki kod bu değişkenlere değerler atayıncaya kadar başlangıç değerlerini tanımsız bırakır. var x var s Bir değişkeni ya tamsayı ya da dize olarak başlatabilirsiniz. Aşağıdaki örnekte, x tamsayı olarak, s ise boş dize olarak başlatılmıştır. var x = 0 var s = "" Tek bir deyimde birden fazla değişken oluşturabilirsiniz: var i = 0, j = 0, k = 0 D_ğcşk_n At[m[ Veri kümesi değişkenlerine değerler atamak için = atama işlecini kullanın. Değişken atama, aşağıdaki sözdizimini kullanır: [dataset_reference.]variable_name = expression; İfade, işlevlerin, değişkenlerin, değerlerin ve bir dize ya da tamsayı değeri döndüren işleçlerin birleşiminden oluşur. Örneğin: Process.S = "ABCDEF" + '_' + "123" Datasets[ ThisDataset ].x = 18 * I x = 18 * I D_ğcşk_nl_rc Y_nc^_n Kull[nm[ Veri kümesi başvurusunu atlarsanız, JavaScript varsayılan olarak işlem veri kümesine başvurur. Değişken, işlem veri kümesinde yoksa, JavaScript geçici bir değişken oluşturur. İşlem veri kümesi değişkeni oluşturmak için İşlem başvurusunu kullanın. Üst Alt İşlem Değişkeni Seçimi: Bir alt işlemin üst işlem tarafından başlatılan değişkenleri sorgulama yeteneği Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 259

260 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Koşullu D_ycml_r CA Process Automation ifadeleri, JavaScript koşullu deyimlerini tanır. If koşullu seçimi, tek bir Boole koşulunu değerlendirirken, else if koşullu seçimi bir dizi Boole koşulunu değerlendirir. Boole değeri bekleyen CA Process Automation koşullu deyimleri 0'ı False, sıfır dışındaki tamsayıları True olarak tanır. CA Process Automation ifadeleri ayrıca switch deyimini destekler, bu deyim tek bir değişken değerlendirilirken birden çok sonuç alınmasını sağlar. If Deyimi If koşullu seçim deyimi aşağıdaki sözdizimini kullanır: if (Boolean_expression) deyim Boolean_expression, işlevlerin, değişkenlerin, değerlerin ve tek bir True ya da False değerini döndüren işleçlerin birleşimidir. Örneğin: if (i <= 18) { } y = 18 * I z = y * 56 If koşullu seçimi deyiminin ikinci biçimi, Boole ifadesinin iki sonucuna izin verir. Aşağıdaki sözdizimini kullanır: if (Boolean_expression) else Örneğin: statement1 statement2 if (i <= 18) { else Process.Date = System.Date Process.Date = "2006/01/23" 260 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

261 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Else if Deyimi Birden çok sonuç için if/else deyimlerini içe içe yerleştirebilirsiniz. Ayrıca, mantık çok sayıda içe içe yerleştirmeyi izlerken ağır işleyebilir. Bu nedenle, bir dizi if/else deyimi için aşağıdaki yapıyı kullanabilirsiniz. if (Boolean_expression_1) statement_1 else if (Boolean_expression_2) statement_2 else if (Boolean_expression_3)... statement_3 else if (Boolean_expression_n) else statement_n statement_else Son else deyimi isteğe bağlıdır. Boole ifadelerinden hiçbiri True değerine sahip değilse, yalnızca yürütülecek kodu belirtir. Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 261

262 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Switch Deyimi Switch deyimi çok yol içeren bir dalı gerçekleştirir, bir koşullu deyimin tüm dalları aynı değişkene dayalı olduğunda yararlı olur. Bu durumda, birden çok if deyimi kullanarak aynı değişkenin değerini yinelemeli olarak denetlemek yavaş bir iştir. Switch deyimi, aynı şeyi daha verimli bir şekilde gerçekleştirmek için aşağıdaki sözdizimini kullanır: switch(variable) { } case value_1: break; case value_2: break... case value_n: break default: break statements statements statements statements Switch deyimi, case deyiminde değişkenin geçerli değeriyle eşleşen kodu yürütür. Eşleşme yoksa, switch deyimi varsayılan kodu yürütür ya da varsayılan kodu yoksa, bir sonraki deyime atlar. Break deyimleri, isteğe bağlı olarak kodun bir case deyimi blokunu sonraki case deyiminden sınırlandırır. Break deyiminin olmaması durumunda, yürütme bir case deyiminden diğer bir case deyimine geçer. Bu geçerli bir eylemdir, bu nedenle yürütmenin bir sonraki case deyimine geçmesini istemiyorsanız, break deyimini yoksaymamaya dikkat edin. Yinelemeli Deyimler JavaScript'in birden çok yinelemeli döngü deyimi, bir continue deyimi ve bir break deyimi vardır. While ve do-while döngüleri, some koşulu True değerine sahipse bir ya da daha çok deyimi gerçekleştirir. For ve for döngüleri, bir ya da daha fazla deyimi belirli bir sayıda gerçekleştirir. Break deyimi, bir yinelemeli deyimden çıkar. Continue deyimi, döngüyü yeni bir yineleme içinde başlatır. 262 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

263 İşl_m P[r[m_tr_l_rc While Döngü Deyimi Do-While Döngü Deyimi While döngüsünün sözdizimi aşağıdaki gibidir: while (Boolean_expression) deyim While döngüsü, döngünün başlangıcında test edilen Boole ifadesi True değerini döndürüyorsa bir deyim sırasını gerçekleştirir. Örneğin: var n = 0 while (n < 10) { } Process.square[n] = n * n n++ Do-While döngüsünün sözdizimi aşağıdaki gibidir: do deyim while (Boolean_expression); For Döngü Deyimi Do-while döngüsü while döngüsüne benzerdir; aralarındaki tek fark do-while döngüsünün döngünün başlangıcında değil de döngünün alt kısmında test etmesidir. While döngüsü, Boole ifadesi True değeri döndürüyorsa, bir deyim sırası gerçekleştirir. Örneğin: var n = 0 do { Process.square[n] = n * n } while (n++ < 10) For döngüsü, belirli sayıda deyim sırası gerçekleştirir. For döngüsünün sözdizimi aşağıdaki gibidir: for (initialize ; test ; increment) deyimi For döngüsü, while döngüsüne benzerdir; aralarındaki tek fark döngü sözdizimine başlangıç ve artırmanın eklenmesidir. For döngüsünün her yinelemesi artım seviyesini yükseltir, testi ve deyimi gerçekleştirir. Örneğin, 35 değer içeren bir dizine alınan Process.square değişkeni söz konusu olduğunda, her değeri kendi dizininin karesine ayarlamak için aşağıdaki kod satırlarını kullanabilirsiniz: for (var i = 0; i < 34; i++) Process.square[i] = i * i Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 263

264 İşl_m P[r[m_tr_l_rc For/in Döngü Deyimi For/in döngüsü, belirtilen bir nesnedeki belirtilen bir değişkenin tüm değerleri için bir deyim sırasını gerçekleştirir. For/in döngüsünün sözdizimi aşağıdaki gibidir: for (nesnedeki değişken) deyim Değişken değeri aşağıdaki öğelerden biridir: Bir değişkenin adı Bir değişkeni bildiren var deyimi Bir dizi öğesi Bir nesne özelliği. Başka bir deyişle, değişken değeri, bir atama ifadesinin sol tarafına eşdeğerdir. Nesne değeri, bir nesnenin adıdır veya bir nesne olarak değerlendirilen bir ifadedir. Örneğin, bir veri kümesindeki dizine alınan alanın öğelerini döngüye almak için, bir dizin değişkenini tanımlayın ve dizine alınan alanı bir nesne olarak belirtin. Break Deyimi for (var i in Process.square) Process.square[i] = i * i Break deyimi bir döngüden çıkmak için aşağıdaki kod satırlarında gösterildiği biçimde kullanılabilir. var l = 0; while (l < 10) { } n = n++; if (n > 102) break; 264 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

265 İşl_m P[r[m_tr_l_rc Continue Deyimi Continue deyimi, bir döngünün sonraki yinelemesine atlamak için kullanılabilir. Aşağıdaki (nispeten önemsiz) örnek, continue deyiminin, çift sayıların dizine alınan yerel (İşlem) değişkene atanmasında nasıl kullanıldığını gösterir. var i = 0, j = 0 for (j=0; j < 102; j++) { } if (j%2) continue // aşağıdaki deyim yalnızca j'nin çift değerleri için yürütüldü Process.evens[i] = j i++ // aşağıdaki deyim, dizinin tüm öğeleri tamamlandığında döngüyü durdurur if (i >= Process.evens.Size) break CA Process Automation İ`[^_l_rcn^_ Scst_m Yoll[rını B_lcrtm_ Hesaplamalar genellikle UNIX ya da Microsoft Windows yollarını kabul eder. UNIX yolu hem UNIX hem de Microsoft Windows ana bilgisayar sistemlerindeki konumlar için çalışır. Örneğin: Process.Path = "/tmp/files/myfile" Önceki örnek Microsoft Windows ana bilgisayarı için geçerli sürücüde ya da UNIX ana bilgisayarı için Kök'te konumu belirtir. Ağ yolu aşağıdaki gibi belirtilir: Process.NetPath = //myhost/tmp/files/myfile.txt Microsoft Windows sistemi için sürücü belirtimini aşağıdaki biçimde yola ekleyin: Process.Path = "C:/tmp/files/myfile.txt" Çalışma dizini (örneğin C:\tmp) bir Microsoft Windows işlemi için belirtilirse, yolu, çalışma dizininde başında eğik çizgi olmadan aşağıdaki biçimde belirtin: Process.Subdir = "files/myfile.txt" Hesaplamada bir Microsoft Windows yolu kullanırsanız, yorumlayıcının değişmez değer karakteri olarak doğru şekilde değerlendirmesi için ters eğik çizgi karakterinden çıkış yaptığınızı aşağıdaki biçimde doğrulayın: Process.Path = "C:\\tmp\\files\\myfile.fm" Bölüm 6: Veri Kümeleri ve Parametreler 265

266 İşl_m P[r[m_tr_l_rc CA Pro]_ss Autom[tcon Komut Dosy[l[rın[ Ort[k K[yn[kl[r Ekl_m_ Önceden tanımlanan komut dosyalarını CA Process Automation komut dosyasına ekleyebilirsiniz. Böylece, komut dosyası, çalışma zamanında kaydedilen işlemleri okuyabilir ve bu işlemlere erişebilir. Dosyaya önceden kaydedilmiş bir komut dosyası eklemek için komut dosyası iletişim kutusunun herhangi bir satırında include deyimini kullanın. Include deyimi aşağıdaki sözdizimini kullanır: include(ifade) İfade bağımsız değişkeni uygun bir kaynağa başvuran herhangi bir yol olabilir. Tanınan yollar aşağıdaki gibidir: Include( Scripts/functions.js") gibi göreli bir yol, CA Process Automation Deposu'nda ortak kullanıcı kaynağını (c2ouserresources) belirtir. Not: CA Process Automation Deposuna kaynak ekleme ve kaynakları yönetmeyle ilgili daha fazla bilgi için Yönetim Kılavuzu'nda "Ortak Kaynakları Yönetme" bölümüne bakın. Include( /scripts/functions.js") gibi bir dizin yolu, Microsoft Windows ana bilgisayarı için geçerli sürücüde ya da UNIX ana bilgisayarı için Kök'te bir komut dosyası belirtir. Include( D:\\scripts\\functions.js") gibi bir açık yola sürücü harfi eklendiğinde belirli bir sürücüde bir komut dosyası belirtilir. Include("//share/scripts/function.js") gibi bir ağ yolu, paylaşılan bir ağ kaynağında bir komut dosyasını belirtir. include( gibi bir URL bir web kaynağının yolunu belirtir. Eklenmiş bir komut dosyasındaki satırlar, include deyiminin yerine yazılmışlar gibi bir komut dosyasına eklenirler. Yalnızca gerekli işlevleri eklemek ya da eklenmiş bir komut dosyasında uzun işlev kütüphaneleri yerine diğer kodu eklemek en iyi uygulamadır. Eklenen komut dosyaları çalışma zamanında derlenir, bu nedenle kullanılmayan çok sayıda kod satırı, bir komut dosyasını çalıştırmak için gerekli olan zamanı gereksiz yere atırır. CA Pro]_ss Autom[tcon H_s[pl[m[l[rın^[kc Açıkl[m[l[r JavaScript açıklamaları, // karakter çifti tarafından satırlarda sınırlandırılır. Bir açıklamanın başlangıcı, her zaman mantıksal bir satırın sonunu gösterir. Açıklama mantıksal satırın sonunda başlar ve fiziksel satırın sonunda sona erer. Açıklamalar, JavaScript dil yorumlayıcısı tarafından yoksayılır. 266 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

267 Bölüm 7: Formlar CA Process Automation iki ana tür etkileşim formu nesnesini destekler: Başlatma İsteği Formları Etkileşim İsteği Formları İşleminizdeki stratejik noktalarda bu formları tasarlayarak kullanıcıların girdi sunmasını ve işlemi denetlemesini sağlayın. Özel işleçler ayrıca, İşlem Tasarımcısı'nın Özellikler paletinde görünen sayfa ve veri alanı içeren formları da içerir. Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: Başlatma İsteği Formları (sayfa 267) Etkileşim İsteği Formları (sayfa 269) Form Tasarımcısı (sayfa 271) Form Değişkenlerini Başlatma (sayfa 355) B[şl[tm[ İst_ğc Forml[rı Başlatma İsteği Formu nesnesi, başka kullanıcıların bir işlemi başlatmalarını ve başlatma sırasında yapılandırılmış bir şekilde girdiler vermelerini sağlayan bir arabirim oluşturmanıza olanak tanır. Formun düzeni ve davranışını siz tasarlar ve korursunuz. Kullanıcılar istendiğinde formu doldurur. Örneğin, Yardım Masası ya da İnsan Kaynakları departmanından bir kişiye ilgili işlemin nasıl başladığını etkileyen bilgiler sunma yeteneği verebilirsiniz. Bir dizi ilişkili form öğesini belli bir sayfada ya da sayfanın belli bir bölümünde gruplandırabilirsiniz. İstediğiniz sayıda sayfa ekleyebilirsiniz. Diğer alan değerlerini almak veya ayarlamak için işlevleri ve etkinlikleri kullanabilirsiniz. Formu, işlemi başlatmak için kullanıcıdan alınması gerekli tüm bilgileri toplayacak şekilde tasarlayın. Bölüm 7: Formlar 267

268 B[şl[tm[ İst_ğc Forml[rı B[şl[tm[ İst_ğc Formu V[k[l[rını v_ İşl_m V[k[l[rını İzl_m_ Bir Başlatma İsteği Formu oluşturduğunuzda ve tasarladığınızda, bu form bir başka işlemin bir parçası olarak başlamalıdır veya bunu el ile başlatabilirsiniz. Bir form başlatıldığında, işlemi formun adından ve formun işlem zamanı kimliğinden oluşan benzersiz ada sahip yeni bir form vakasıyla sonuçlanır. Bir işlem başlatıldığında, bu işlem, işlem adından ve işlem çalışma zamanı nesne kimliğinden oluşan benzersiz bir ada sahip yeni bir işlem vakasıyla sonuçlanır. Örnekler aşağıda verilmiştir: MyStartRequestForm_239 MyProcess_241 Şu adımları izleyin: 1. İşlemler sekmesini tıklatın. 2. İşlemler bölmesinde, form ve işlem vakalarını görüntülemek için aşağıdaki konumlardan herhangi birine gidin: a. Başlatma İstekleri'ni genişletin, klasörleri genişletin ve bir Başlatma İsteği Formu'nu tıklatın. b. İşlem İzleme'yi genişletin, klasörleri genişletin, bir İşlem İzleme nesnesini genişletin ve daha önce nesneye eklediğiniz isteğe bağlı bir Başlatma İsteği Formu'nu tıklatın. c. Bağlantılar'ı genişletin ve Başlatma İstekleri'ni tıklatın. 3. İşlemler bölmesinde, bir formu ve onunla ilişkili işlemi başlatmak için aşağıdaki konumlardan birine gidin: a. Başlatma İstekleri'ni genişletin, klasörleri genişletin ve bir Başlatma İsteği Formu'nu tıklatın. Formu sağ tıklatıp Başlat'ı seçin. b. İşlem İzleme'yi genişletin, klasörleri genişletin, bir İşlem İzleme nesnesini genişletin ve daha önce nesneye eklediğiniz isteğe bağlı bir Başlatma İsteği Formu'nu tıklatın. Formu sağ tıklatıp Başlat'ı seçin. 4. Form vakasını ve işlem vakasını görüntülemek için 2. adımı tekrarlayın. 5. Asıl işlem vakasını izlemek için bir satırı tıklatın ve ardından araç çubuğunda İşlem Vakasını Aç'ı tıklatın. 268 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

269 Etkcl_şcm İst_ğc Forml[rı Notlar: İşlem Vakası sütununda, Sıraya alınmış durumundaki formlar için hiçbir veri gösterilmez. Sıraya alınmış formlar, form Çalışıyor durumuna gelmeden bir işlem vakası örneği oluşturmazlar. İşlem çalışıyorken Process.UserInstName'i kullanarak işlem vakası adını değiştirebilirsiniz. Yeni İşlem Vakası adını görüntülemek için Yenile'yi tıklatın. İşlem Vakası sütunu, CA Process Automation uygulamasının geçerli sürümü yükseltilmeden önce zaten çalışmakta olan formları içermez. Etkcl_şcm İst_ğc Forml[rı Etkileşim İsteği Formu, kullanıcı ile yapılandırılmış bir şekilde etkileşime geçebilmek için yalnızca işlem yürütülürken kullanılabilecek bir arabirim oluşturmanızı sağlar. CA Process Automation içinde işlemleri yöneten veya başka bir işletme hedefini gerçekleştiren bir kullanıcı bu forma bir web tarayıcısından erişir. Etkileşim İsteği Formlarının genellikle kullanıldığı durumlar aşağıdaki gibidir: Bir işleme ya da işlemdeki bir yola devam etmeden önce onay almak. Kullanıcının bir eylem sırası seçmesini sağlamak. Yalnızca kullanılabilir olan bilgileri bir kişiden işlem zamanında almak. Gerçekleştirilecek ve bir işlemle devam etmeden önce tamamlandı olarak işaretlenecek el ile gerçekleştirilen eylemleri istemek (örneğin, bir sunucuyu bir anahtara fiziksel olarak bağlamak) Bölüm 7: Formlar 269

270 Etkcl_şcm İst_ğc Forml[rı Etkileşim İsteği Formu nesnesi formun sayfalarını, parametrelerini ve diğer özelliklerini tanımlar. Parametreler, form sayfalarında düzenleme kutularını, açılan listeleri, liste kutularını ve onay kutusu listelerini görüntüleyecek şekilde yapılandırılabilir. Formda birden çok sayfanız olabilir, böylece ilgili parametreleri ayrı sayfalarda gruplayabilirsiniz. Kullanıcılar, Etkileşim İsteği Formu'nda sayfalar arasında geçiş yapmak için İleri ve Geri düğmelerini kullanır. Formu kullanan işlemin yürütülmesi sırasında gereken tüm bilgileri toplamak için Etkileşim İsteği Formu'na istediğiniz kadar sayfa ekleyebilirsiniz. Etkileşim İsteği Formları otomasyon kütüphanesinde ayrı nesneler olarak kaydedilir. Etkileşim İsteği Formu'nu oluşturup iade ettikten sonra, form, Kullanıcı Görevi Atama işleci kullanılarak herhangi bir işleme eklenebilir. Bir işlem, Kullanıcı Görevi Atama işlecini yürüttüğünde, Etkileşim İsteği Formu CA Process Automation ürününde bekleyen bir kullanıcı istemi olarak listelenir. Kullanıcı Etkileşim işleci, yetkili bir kullanıcı Etkileşim İsteği Formu'nu doldurup göndererek istemi yanıtlayıncaya ya da Kullanıcı Görevi Atama işlecinde belirtilen zaman aşımı süresine ulaşılıncaya kadar tamamlanmaz. 270 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

271 Form T[s[rım]ısı Form T[s[rım]ısı Kütüphane Tarayıcısı'ndan bir form açtığınızda, Form Tasarımcısı açılır. Form Tasarımcısı'nda standart bir araç çubuğu ve bir dizi sekme bulunur. Bir form tasarlamak için Form sekmesini ve formun görünümünü gözden geçirmek için Önizleme sekmesini kullanın. Bölüm 7: Formlar 271

272 Form T[s[rım]ısı 272 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

273 Form T[s[rım]ısı Öğe: Açıklama: Form Öğeleri: Bu bölmenin üst kısmında, kullanılabilir denetim türlerinin tümü görüntülenir. Form Yapısı: Bu bölmenin alt kısmında formunuzun yapısı gösterilir. Form öğelerini formunuzun sayfalarına buradan sürükleyip bırakın. Form Sayfaları: Formunuzun sayfa düzeni burada görünür. Özelliklerini düzenlemek için bir denetimi tıklatın. Birden fazla sayfası olan formlar söz konusu olduğunda, diğer sayfaları görüntülemek için Geri ve İleri'yi tıklatın. Kullanıcılar form sayfalarını görüntülemek için de İleri ve Geri'yi tıklatabilirler. Form öğelerini formların tasarlanacağı sayfaya sürükleyip bırakın. Not: Bir sayfayı başka bir sayfaya bırakmak için kullanılabilir alan çok küçüktür. Sayfa öğesini form öğeleri ile formun kendisi arasındaki sınır alanına sürüklemeniz önerilir: Özellik Bölmesi: Bu bölmeyi kullanarak form öğelerindeki değişkenleri görüntüleyebilir ya da düzenleyebilirsiniz. Örneğin, Gerekli özelliği true olarak ayarlayın, bir alanı tanımlayan Etiketi değiştirin ya da bir olay için bir işlev belirtin. Şekilde, Form.Var_3 adlı bir metin alanının değerini 500 yapmak için onfocus olayında kullanılan aşağıdaki bağımsız değişkenler gösterilmektedir: ca_pam_settextfieldvalue(form.var_3, 500) Bölüm 7: Formlar 273

274 Form T[s[rım]ısı Form Öğ_l_rc Bu konuda, her form öğesi türünün temel örnekleri gösterilmektedir. Öğe: Açıklama: Form Yapısı: Formu tasarlarken Form sekmesinin altında sayfaların ve form öğelerinin düzenlemesi görüntülenir. Sayfa Düzeni: Düzeni, sayfalar kart veya sekme olarak görüntülenecek şekilde ayarlayabilirsiniz. Kullanıcı Geri veya İleri'yi tıklattığında kartlar sırayla görünür. Sekmeler kullanıcının ilişkilendirilen sayfayı görüntülemek için herhangi bir sekmeyi seçmesine izin verir. Onay Kutuları ve Radyo Düğmeleri: Kullanıcı birden fazla ilgili öğe seçebildiğinde bir grup onay kutusu (kontrol listesi öğesi) kullanın. Kullanıcı yalnızca bir ilgili öğeyi seçebildiğinde bir grup radyo düğmesini (istek düğmeleri) kullanın. İlgili olmayan öğeler için ayarları denetlemek amacıyla ayrı ayrı onay kutuları kullanın. Yön: Onay listesi ve radyo grubu yönünü dikey ya da yatay olarak ayarlayabilirsiniz. Etiketler: Formda belirli alanlarını veya bölgelerini tanımlamak için etiketleri kullanın. Görüntüler: Bir grafiği dahil etmek için görüntü öğesi kullanın. Bir görüntü bir logo, simge, durum göstergesi ya da kullanıcının tıklatabileceği bir düğme görüntüleyebilir. Form bir görüntünün yerini bulamadığında, ürün bozuk bağlantı simgesi gösterir. HTML: HTML öğesini kullanıcı için oluşturma yapmak üzere HTML kodu belirtmek için kullanın. 274 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

275 Form T[s[rım]ısı Öğe: Açıklama: Nesne Başvurusu: Bir nesne başvurusunu kullanıcıya kütüphane tarayıcısında başka bir nesne seçmek için kolay bir yol sunmak için kullanın. Bir nesne başvurusunda, kütüphanedeki bir nesnenin yolu bulunur. Örneğin, bir kullanıcı, bir Orkestratör üzerindeki bir temas noktasını belirtebilir ve ardından, seçilen temas noktası üzerinde bir işlem çalıştırabilir. Bir form tasarımcısı olarak, nesne başvurusunun izin verdiği kullanılabilir nesne tiplerini sınırlayabilirsiniz. Öğe: Açıklama: Alan Kümesi: İlgili form öğelerini gruplamak için alan kümelerini kullanın. Kullanıcılar bir formun belirli bölümlerine odaklanarak alan kümelerini genişletebilir ve daraltabilir, bu sayede karışıklıktan kaçınabilir. Metin Alanı ve Metin Bölümü: Metin alanlarını, kullanıcıların ad, adres, e-posta hesabı, telefon numarası ve diğer ayrıntılar gibi temel verileri girmesine izin vermek için kullanın. Metin bölgelerini kullanıcıların birden fazla metin satırı girmesini sağlamak için kullanın. Kullanıcılar formda yüksek öncelikli olarak belirlediğiniz belirli bir miktardaki metni görebilir ve alanın kalan kısmını da kaydırarak görüntüleyebilir. Çok Satırlı Metin: Çok satırlı metni çok miktardaki metni ayrı ölçeklendirilebilir bir kaydırma penceresinde görüntülemek için kullanın. Bu öğe formda tek bir satır kaplar. Form, öğeyi, kullanıcının tam ekran gözatmak için tıklatabileceğini belirtmek amacıyla elipsli bir düğme (...) olarak görüntüler. Tarih Alanı: Bir tarih alanını bir tarihi kaydetmek için kullanın. Kullanıcılar bir tarih girebilir veya tümleşik takvim denetiminden tarih seçebilirler. Değer Değiştirici: Bir değer değiştiriciyi kullanıcının bir değeri ön tanımlı artışlarla yukarı ya da aşağı ayarlamasına izin vermek için kullanın. Bölüm 7: Formlar 275

276 Form T[s[rım]ısı Öğe: Açıklama: Ara: Arama öğesini, açılan bir pencerede tek sütunlu bir değer tablosu göstermek için kullanın. Değerleri sağlamak için bir veri kümesi ya da dış veri kaynağı kullanabilirsiniz. Kullanıcılar bir değeri tıklattıktan sonra Tamam'ı tıklatarak hem arama alanını doldurabilir hem de değeri depolayabilir. Seç: Bir seç öğesini bir seçenek açılır listesi göstermek için kullanın. Basit Dizi ve Tablo: Bir tabloda tek bir veri türünü depolamak için basit bir dizi kullanın. Birden fazla veri sütununu depolamak için bir tablo kullanın. Bu form öğelerinde, satır ekleme, silme ve taşıma seçenekleri bulunur. Bir tabloya aşağıdaki öğeleri ekleyebilirsiniz: Onay kutusu Tarih Ayarlanan alan Görüntü Etiket Arama alanı Radyo düğmesi (seçenek düğmesi) Seçme alanı Metin alanı Metin bölümü Çok satırlı metin Tablo Basit dizi Nesne başvurusu Onay listesi Değer değiştirici HTML Sayfa 276 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

277 Form T[s[rım]ısı Form Öğ_sc Öz_llckl_rc Not: Formu tamamlamayı kolaylaştıran öğe araç ipucunu görüntülemek için form öğesi özniteliğine işaret edin. Satır Elemeye İzin Ver Tablo ve basit dizeler için Boole (doğru veya yanlış) değeri. Değer doğruyken, bir düğme form kullanıcılarının tabloda satır oluşturmasına olanak tanır. Değer yanlışken, kullanıcılar tabloya satır ekleyemez. Ondalık Değerlere İzin Ver Değişken alanlar için bir Boole (doğru veya yanlış) değeri. Değer doğruyken, kullanıcılar ondalık noktalı sayılar (12,25 veya 0,003 gibi) girebilir. Değer yanlışken, kullanıcılar alana ondalık noktalı değil, sadece tam sayılar girebilir. Satır Silinmesine İzin Ver Tablo ve basit dizeler için Boole (doğru veya yanlış) değeri. Değer doğruyken, bir düğme form kullanıcılarının tablodan satır kaldırmasına olanak tanır. Değer yanlışken, kullanıcılar tablodan satır kaldıramaz. Negatif Sayılara İzin Ver Değişken alanlar için bir Boole (doğru veya yanlış) değeri. Değer doğruyken, kullanıcılar sıfırdan küçük sayılar (-10 gibi) girebilir. Değer yanlışken, kullanıcılar negatif sayı değil, yalnızca 0 veya pozitif sayı girebilir. Satırları Yeniden Düzenlemeye İzin Ver Takvim Tablo ve basit dizeler için Boole (doğru veya yanlış) değeri. Değer doğruyken, iki düğme form kullanıcılarının girişleri tablo içinde yukarı ve aşağı taşımasına olanak tanır. Değer yanlışken, kullanıcılar satırları tablo içinde aşağı ve yukarı taşıyamaz. Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu Takvim tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, otomasyon nesnesinin Takvim tipi görünmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. CheckBox Etiketi Bir tek onay kutusuna veya grup içindeki bir onay kutusu öğesine uygulanan metin dizesi veya adı. Oluşturan Formu oluşturan kullanıcı adı veya kullanıcı hesabı. Oluşturulma Tarihi Formun oluşturulduğu tarih ve saat. Bölüm 7: Formlar 277

278 Form T[s[rım]ısı Özel Simge Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu Özel Simge tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, otomasyon nesnesinin Özel Simge tipi görünmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. Özel İşleç Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu özel işleç tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, otomasyon nesnesinin özel işleç tipi görünmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. Veri Kümesi Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu Veri Kümesi tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, otomasyon nesnesinin Veri Kümesi tipi görünmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. Veri Kümesi Deyimi Aşağıdaki örnekte olduğu gibi, kütüphane içindeki bir veri kümesi nesnesinde bulunan belirli bir dizi değişkeni başvurusu: Datasets["/MyFolder/MyForm/MyDatasetObject"].MyArray Tarih Biçimi Tarihler için tercih edilen biçim. Örneğin, 01 Mayıs 2014 tarihini olarak biçimlendirmek için değeri AAA gg, yyyy olarak girin. Aynı tarihi olarak görüntülemek için yyyyaagg girin. Varsayılan tarih biçimi: AA/gg/yyyy. Tarih alanında saat bilgilerini de saklayabilirsiniz. Örneğin, Tarih Biçimi özelliğini gg/aa/yyyy ss:dd:sn olarak ayarlayarak tarih ve saat değerini :17:43 olarak görüntüleyebilirsiniz. Açıklama Adına ve kısa etiketine ek olarak form öğesi hakkında bilgiler. 278 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

279 Form T[s[rım]ısı Devre dışı Bir form öğesine uygulayabileceğiniz isteğe ayardır. Aşağıdaki davranışlar, Devre Dışı özellik kümesinin öğelerini temsil eder: Form öğesi, odakta olamaz. Form öğesi karartılmış görünür. Devre dışı form öğesinin değerini değiştiremezsiniz ancak, yeniden kullanmak üzere değeri kopyalayabilirsiniz. İş mantığı uygulamak ve geçersiz verileri önlemek için bir form öğesini devre dışı bırakın. Düzenlenebilir Alan için bir Boole (doğru veya yanlış) değeri. Değer doğruysa, kullanıcılar alanı düzenleyebilir. Değer yanlışsa, veriler salt okunurdur. Yükseklik Gizli Form öğesinin doldurduğu dikey alan miktarıdır. Bu özellik için form öğesinin üstünden altına kadar (piksel olarak) bir değer belirtin. Alan için bir Boole (doğru veya yanlış) değeri. True Form oluşturulduğunda alanı görünmez yapar. Bölüm 7: Formlar 279

280 Form T[s[rım]ısı Etiket Gizleme _id Etiketi olan bir alan veya tablo için bir Boole (doğru veya yanlış) değeridir. Değer doğruysa, etiket gizlenir. Değer yanlış veya boşsa, etiket görünür olur. Belirli bir form öğesi örneği için benzersiz bir salt okunur tanımlayıcı. _id, aşağıdaki öğeleri bir nokta (.) ayırıcısıyla form adına ekler: Artma Tablo gibi herhangi bir üst nesnenin adı Form öğesinin adı Örneğin, Form1 aşağıdaki _id özelliklerine sahip iki seçenek düğmesi grubuna sahiptir: Form1.rgName1 Form1.rgName2 Belirli bir seçenek düğmesi aşağıdaki _id özelliğine sahip olabilir: Form1.rgName2.RadioOptionA Table_2 adlı bir tablodaki form öğesi aşağıdaki _id özelliğine sahip olabilir: Form_1.Table_2.Var_3 Formun _id eki, Ad özellik değeriyle aynıdır. Not: _id eki JavaScript işlevlerinde kullanılır. Bir öğeyi yeniden adlandırdığınızda veya taşıdığınızda, _id değerini de değiştirdiğinizden emin olun. Değişken alanlar için yukarı ya da aşağı artım ayarlamasının değeridir. Örneğin, alanda 6,55 görüntüleniyor ve artım değeri de 0,02 ise, bir tik yukarı 6,57 ve bir tik aşağı da 6,53 sonucunu verir. Etkileşim İsteği Formu Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu Etkileşim İsteği Formu tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, İşlem Etkileşim İsteği Formu tipinin otomasyon nesneleri görüntülenmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. 280 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

281 Form T[s[rım]ısı Görünmez Etiket Yalnızca özel işleç formlarında bir alanı görünür ya da görünmez ama salt okunur yapar. True Alanı yalnızca özel işleçler dahilinde görünmez yapar. Not: Bu öznitelik yalnızca özel işleçlerde geçerlidir. Gizli özniteliği yalnızca alanı gizler, öte yandan Görünmez özniteliği alanı gizler ve aynı zamanda alanı salt okunur olacak şekilde ayarlar. Özel işleçler içinde, CA Process Automation Sürüm 3.x uygulamasında oluşturulan Görünmez özniteliği ve CA Process Automation Sürüm 4.1 uygulamasında oluşturulan Gizli özniteliği, CA Process Automation Sürüm 4.2'deki bu öznitelikle eşitlenir. Bir form öğesi için kullanıcıya görüntülenen kısa açıklayıcı ad. Etiket Hizası Alan etiketlerinin, açıkladıkları form öğelerine göre nasıl göründüklerini belirten salt okunur özellik. Form Tasarımcısı'nda etiketleri sola, sağa veya seçili form öğelerinin üzerine hizalamak için araç çubuğu düğmelerini tıklatabilirsiniz. Etiket Genişliği Düzen Etiket metnindeki bir satırın (piksel olarak) boyutu. Uzun etiketler, sonraki satıra kaydırılır. Formdaki çoklu sayfaların Form ve Önizleme sekmelerinde nasıl görüntüleneceğini belirleyen salt tasarlanabilir özellik. Kart Sekme Sayfalarda bir sırayla gezinmek için Önceki ve Sonraki düğmelerini kullanarak her defasında tek sayfa görüntüleyin. Bu ayar, her formun sayfalarının form kullanıcılarına nasıl görüneceğini belirler. Kart, varsayılan Düzen ayarıdır. Kullanılabilir sayfaların adlarını kendi sekmelerinde görüntüleyin. Kolaylık olması açısından, tasarımcılar ilişkili sayfaya herhangi bir düzende gitmek için bir sekmeyi tıklatabilirler. Maksimum Uzunluk Kullanıcının alana girebileceği en büyük karakter sayısı. Örneğin, belirli bir alan için sekiz basamaklı sayı koşulu oluşturmak için Maksimum Uzunluk ve Minimum Uzunluk özelliklerini 8 olarak ayarlayın. Bölüm 7: Formlar 281

282 Form T[s[rım]ısı Maksimum Satır Bir tabloda izin verilen en büyük giriş sayısıdır. Minimum Uzunluk Kullanıcının alana girebileceği en küçük karakter sayısı. Örneğin, belirli bir alan için sekiz basamaklı sayı koşulu oluşturmak için Maksimum Uzunluk ve Minimum Uzunluk özelliklerini 8 olarak ayarlayın. Minimum Satır Sayısı Bir tabloda izin verilen en küçük giriş sayısıdır. Değiştiren Formu değiştiren kullanıcı adı veya kullanıcı hesabı. Değiştirme Tarihi Name Form nesnesinin en son değiştirildiği tarih. Bir form öğesini tanımlayan benzersiz dize. Sistem, değerini değiştirebileceğiniz bir ilk ad (Var_3 gibi) atar. Ad değerinin değiştirilmesi, ayrıca _id değerini de değiştirir. Form öğeleri iki ayrı ada sahip olabilir: Bir Ad özelliği ve Form Tasarımcısı içinde form öğesini tanımlayan dahili ad. Form öğesini tanımlayan _id değişkeninin değerini belirlemek için Ad değerini değiştirin. Tasarım zamanında hiyerarşik form yapısı düzeninde görüntülenen bir öğenin dahili adını değiştirmek için Yeniden Adlandır'ı tıklatın. Bu dahili ad, form öğesinin Etiket değerine verilen varsayılan değerdir. Bu etiket, işlem zamanında form kullanıcıları tarafından görülmez. 282 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

283 Form T[s[rım]ısı Rakam Biçimi Yön Alan içindeki sayısal girdinin biçimini tanımlayan bir dizedir. Örneğin, $3,14 görüntülemek için $#,## girin. Form üzerindeki seçenek gruplarının ve onay kutularının yatay mı yoksa dikey mi ayarlanacağını belirler. Varsayılan ayar, dikey yönlendirmedir. Sayfa Boyutu Parola Desen Bir tablonun veya basit bir dizinin her sayfasında görüntülenecek satır sayısıdır. Genellikle Parola alanlarıyla birlikte ve bir metin alanı için kullanılan bir Boole (doğru veya yanlış) değeridir. Değer doğruyken, girdileri diğer kullanıcılardan gizlemek için kullanıcı girdisi nokta imli karakter olarak görüntülenir. Değer yanlış veya boşsa, kullanıcı girdisi tam olarak yazıldığı gibi görüntülenir. Kullanıcının bir metin alanına veya bölgesine girdiği değerler için girdi kısıtlaması veya onaylama zorunluluğudur. Örneğin, ilişkili alanda yalnızca küçük harf alfabetik karakterlerin olmasını zorunlu kılmak için Desen'i *a-z+ olarak ayarlayın. Desen İletisi İşlem Desen özelliğinde tanımlanan desenle kullanıcı girdisi eşleşmediğinde gösterilen ekran uyarısı veya ipucu. Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu İşlem tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, İşlem tipinin otomasyon nesneleri görüntülenmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. İşlem İzleme Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu İşlem İzleme tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, İşlem İzleme tipinin otomasyon nesneleri görüntülenmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. HTML olarak oluştur Çok satırlı metin alanları için bir Boole (doğru veya yanlış) değeri. Değer doğruyken, form alan içeriğini HTML kodu olarak yorumlar ve ürün alanı bir web tarayıcısının yapacağı gibi görüntüler. Örneğin, <H2> ile etiketlediğiniz metin ikinci düzey bir başlık, <b> ile etiketlediğiniz metin de kalın metin olarak görüntülenir. Bölüm 7: Formlar 283

284 Form T[s[rım]ısı Gerekli Kaynak Form öğesinin bir değer bulundurması gerekip gerekmediğini veya boş kalıp kalamayacağını gösteren bir Boole (doğru veya yanlış) değeridir. Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu Kaynak tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, Kaynak tipinin otomasyon nesneleri görüntülenmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. Zamanlama Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu Zamanlama tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, Zamanlama tipinin otomasyon nesneleri görüntülenmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. Başlatma İsteği Formu Stil Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Değer doğruyken, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu Başlatma İsteği Formu tipinin otomasyon nesnelerini kapsar. Değer yanlış veya boşken, İşlem Başlatma İsteği Formu tipinin otomasyon nesneleri görüntülenmez. Kullanıcı mevcut seçenekleri görüntülediğinde, nesne başvuru alanlarının nesne özellikleri, otomasyon nesnelerinin belirli tiplerini filtreler. Bir alandaki metin özniteliklerinin kullanıcılara nasıl görüntülendiğini belirleyen bir veya birkaç ifade (aşağıdaki örneklerde olduğu gibi). Karma durumlarda biçim stili öznitelik atamaları. color:blue; textalign:center; textdecoration:underline; texttransform:uppercase textindent:30px; fontstyle:italic; fontfamily:"courier"; fontsize:14px; Sekme Dizini Formun sekme düzenini tasarım ve çalışma zamanında denetleyen bir sayı. Uygulama, benzersizliği zorunlu kılmaz. Örneğin, sekme düzenini ayarlarken 5'in veya 10'un katlarını kullanabilirsiniz. Bu nedenle, düzende alan 20 ve alan 25'in arasına yeni bir alan eklerseniz, bunun sekme dizinini 22 olarak ayarlayabilirsiniz. Ayrıca Sekme Dizini değerini boş bırakabilir ve sekme düzenini ayarlamak için araç çubuğunda Yukarı Taşı veya Aşağı Taşı'yı tıklatabilirsiniz. Varsayılan olarak form sekme sırası, düzeni yukarıdan aşağıya doğru izler. 284 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

285 Form T[s[rım]ısı Metin Hizalama Bir görüntü dosyasının, kapladığı form düzeni bölümünde nasıl göründüğünü belirtir. Görüntüler sola veya sağa, ortaya ya da dayalı olarak hizalanabilir. Metin Yönü Alanın sol ve sağ kenarlarına göre karakterlerin alanda nasıl görüneceğini belirler. Metni soldan sağa doğru görüntülemek için ltr seçeneğini belirleyin veya özelliği boş bırakın. ltr, ISO-8859 Latin I karakter kümesi için varsayılan değer ve metin yönüdür. Metni sağdan sola doğru görüntülemek için rtl seçeneğini belirleyin. Temas Noktası Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Bu değer true olduğunda, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu, true olarak ayarlanan otomasyon nesnesi türlerini içerir. Kullanıcı; etki alanına, ortama ve Orkestratöre göre temas noktalarına göz atabilir. Bu değer false veya boş olduğunda, yalnızca varsayılan temas noktasındaki nesneler görünür ve kullanıcı başka bir temas noktası seçemez. Temas Noktası Grubu URL Nesne başvurusu alanları için bir Boole (true veya false) değeri. Bu değer true olduğunda, Nesne Tarayıcısı arama iletişim kutusu, true olarak ayarlanan otomasyon nesnesi türlerini içerir. Kullanıcı; etki alanına, ortama ve Orkestratöre göre temas noktası gruplarına göz atabilir. Bu değer false veya boş olduğunda, yalnızca varsayılan temas noktası grubundaki nesneler görünür ve kullanıcı başka bir temas noktası grubu seçemez. Resim form öğeleri için, şu örneklerdeki gibi resim dosyasına giden URL yolu: veya Verileri görüntülemek, durumu belirtmek veya kullanıcıların tıklatabileceği düğmeler sağlamak için resimleri kullanın. Bölüm 7: Formlar 285

286 Form T[s[rım]ısı Değer Bir form öğesi için depolanan veriler. Bir form üzerindeki tüm öğeler, veritabanına teslim edilmeden önce değerlerini geçici olarak doğrudan görsel kenarlıklarında depolar. Değer, iki belirli form öğesi için özellik olarak görünür. Genişlik Bir Seçim alanına yönelik her seçenek kendi değer özelliğine sahiptir. Her seçenek için bir dize veya sayı depolamak için özelliği kullanın. Örneğin, kullanıcının Kolay, Orta ve Zor seçeneklerini görmesine karşın, bu seçeneklerin Değer özellikleri 0,8, 1,0 ve 1,2 olabilir. Bu değerler, ek hesaplamalarda kullanılabilir. Bir HTML form öğesi bir değer özelliğini görüntüler. Alanda depolanacak gerçek metni ve kodu belirtmek için özelliği kullanın. Örneğin, bir HTML form öğesine yönelik Değer özelliğine şu verileri girin: 1, 2, 3, <b>4</b>, 5, <i>6</i>,... <H2>CA Process Automation</H2> Form kullanıcısı aynı alanda şu oluşturulmuş verileri görür: 1, 2, 3, 4, 5, 6,... CA Process Automation Form öğesinin kaplayacağı yatay alanın miktarı (piksel olarak). Bu özellik için, form öğesinin sol kenarını kullanarak bir değer belirtin. 286 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

287 Form T[s[rım]ısı Form Öz_llckl_rcnc Ayrı Bcr P_n]_r_^_ Görüntül_m_ Form özellikleri Form Tasarımcısı Özellik bölmesinde tamamen görünür olmadığında, bunları ayrı bir pencerede görüntüleyebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir formu açın. 3. Form Tasarımcısında: a. Düzende bir alanı bir sayfaya sürükleyin. b. Form yapısında listelenen alanı tıklatın. c. Çok satırlı bir metni depolayabilecek bir özellik veya olay tanımlayın (örneğin, Stil veya onmouseover). d. Özellik veya olay değerini sağ tıklattıktan sonra Genişlet'i tıklatın. Genişletilen özellikler ayrı bir pencerede görünür. Not: Bir olayı genişlettiğinizde, kod tamamlama yardımı önerilerini görmek için Ctrl+Ara Tuşuna basabilirsiniz. İşlevlerin listesini görüntülemek için Ctrl+Alt tuşuna basın. Bölüm 7: Formlar 287

288 Form T[s[rım]ısı Form Öğ_sc Ol[yl[rı onblur Bir form öğesinde odak kaybı olduğunda meydana gelir. Örneğin, bir formda Kullanıcı Adı alanı bulunmaktadır. Kullanıcı, sekme tuşuyla ilerleyerek veya alanı tıklatarak o alanda odaklanmayı sağlar. onblur olayı, kullanıcı aşağıdaki eylemlerden birini gerçekleştirdiğinde meydana gelir: onchange Kullanıcı başka bir nesneyi veya başka bir pencereyi tıklatır. Kullanıcı bir sonraki alana (örneğin, Parola alanına) geçmek için Sekme tuşuna basar. Bir form öğesinde odak kaybı olduğunda ve form öğesinin yeni değeri eski değerinden farklı olduğunda meydana gelir. Örneğin, bir formda değeri 10 olan Miktar adlı bir alan olduğunu düşünelim. Kullanıcı bu değeri değiştirip 15 yaptıktan sonra, kullanıcı odağı başka bir alana taşımıyor. onchange olayı, kullanıcı yalnızca aşağıdaki eylemlerden birini gerçekleştirdikten sonra meydana gelir: onclick Kullanıcı başka bir nesneyi veya başka bir pencereyi tıklatır. Kullanıcı sonraki alana geçmek için Sekme tuşuna basar. Kullanıcı bir form öğesini tıklattığında meydana gelir. Geçerli bir tıklatma aynı nesnede hem onmousedown hem de onmouseup olayını içerir. Bu gereksinim, işlevlerin veya diğer kodların yanlışlıkla çağrılmasını önlemeye yardımcı olur; çünkü farenin tıklatılabilir nesne üzerinde kalması gerekir. onfocus Bir form öğesi odak aldığında meydana gelir. Kullanıcı, odaklanmayı sağlamak için sekme tuşunu kullanarak bir form öğesine gider veya bir form öğesini tıklatır. Ayrıca, bir form öğesinde odaklanmayı sağlamak için komut dosyaları veya kod da yazabilirsiniz. onkeydown Kullanıcı bir tuşa ilk kez bastığında (örneğin, kullanıcı sekme tuşunu kullanarak bir Ad alanına gittiğinde veya o Ad alanını tıklattığında) meydana gelir. Kullanıcılar sayı tuşlarına basmaya çalıştığında, Ad alanı için onkeydown olayıyla ilişkilendirilmiş bir komut dosyası kullanıcıları uyarır. onkeypress Kullanıcı bir tuşa basıp o tuşu basılı tuttuğunda meydana gelir. Örneğin, onkeypress olayı, kullanıcı sekme tuşuyla Ad adlı bir Seçme alanına gittikten ya da bu alanı tıklattıktan sonra bir harfi temsil eden bir tuşa bastığında meydana gelir. Ad alanı için onkeypress olayıyla ilişkilendirilmiş bir komut dosyası, basılan harf tuşuyla eşleşen adlar arasında döngü yapar. onkeyup 288 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

289 Form T[s[rım]ısı onload Kullanıcı bir tuşa bastıktan sonra o tuşu bıraktığında meydana gelir. Örneğin, kullanıcı, sekme tuşunu kullanarak Sıcaklık adlı bir Değer Değiştirici alanına gittiğinde ya da o alanı tıklattığında, onkeyup olayı meydana gelir. Kullanıcının belirli bir tuşu her basıp bırakışında, olayla ilişkilendirilmiş bir komut dosyası söz konusu alanın değerini artırır veya azaltır. Form, kullanıcının doldurması için ilk kez açıldığında meydana gelir. onlookup Kullanıcı, diğer alan değerleri esas alınarak hesaplanan (veya komut dosyasının yönlendirmesiyle "aranan") değerleri görüntülemek için bir Arama alanında Gözat düğmesini tıklattığında meydana gelir. onmousedown Kullanıcı, bir form öğesinin üzerinde sol fare düğmesine bastığında meydana gelir. onmousemove Kullanıcı, fare işaretçisini bir form öğesinin sınırları içine taşıdığında meydana gelir. onmouseout Kullanıcı, fare işaretçisini bir form öğesinin sınırlarının dışına taşıdığında meydana gelir. onmouseover Kullanıcı, fare işaretçisini bir form öğesinin üzerine getirip orada bıraktığında meydana gelir. onmouseup Kullanıcı, bir form öğesinin üzerinde sol fare düğmesine bastıktan sonra düğmeyi serbest bıraktığında meydana gelir. onmousewheel Faresinde kaydırma tekerleği olan bir kullanıcı, bu tekerleği ileriye veya geriye doğru döndürerek bir form öğesinde kaydırma yaptığında meydana gelir. onsubmit Kullanıcı formu gönderdiğinde meydana gelir. Aşağıdaki eylemlerden herhangi biri formu gönderebilir: onvalidate Kullanıcı Gönder düğmesini tıklatır. Kullanıcı belirli bir tuşa veya belirli bir tuş birleşimine basar. Bir alanın değeri değişir. Kullanıcı, sekme sırasında formun sonuna ulaşır. İlişkilendirilen kod, aşağıdaki eylemlerden biri gerçekleşmeden önce, bir alan değerini iş kurallarına bakarak doğruladığında meydana gelir: Bölüm 7: Formlar 289

290 Form T[s[rım]ısı Alan değeri, veri arabelleğinde depolanır. Alan değeri, veritabanına yazılır. Örneğin, kullanıcı, sekme tuşunu kullanarak SN harfleriyle başlaması ve 10 sayısal hane içermesi gereken bir Seri Numarası alanına gider veya bu alanı tıklatır. Kullanıcının sekme tuşuyla bir sonraki alana geçebilmesi veya içinde bulunduğu alanın dışında bir yeri tıklatabilmesi için, onvalidate olayının ve onunla ilişkili kodun verileri doğrulaması gerekir. Seri numarası doğrulama kurallarına uymuyorsa kullanıcıyı uyarabilirsiniz; böylece kullanıcı da girişinde gerekli düzeltmeleri yapar. Alan girişinin özel doğrulaması için onvalidate'i kullanabilirsiniz. Örneğin, bir alan girişinin en az üç karakterden oluşmasını sağlamak için Komut Dosyası iletişim kutusuna özel bir işlev yazabilirsiniz: validatevalue:function(_val) { if(_val.length < 3) { return "Lütfen bu alan için 3'ten fazla karakter girin"; } else { return null; } Form Tasarımcısında, doğrulamanın çalıştırılacağı metin alanı için onvalidate öznitelik değerini dahil edin. Örneğin: ca_fd.js.validatevalue(_val) Komut dosyası çalıştığında özel işlev, gereken _val parametresini doğru alan değeriyle değiştirir. Doğrulama komut dosyası null değer döndürürse, alan girişi doğrulamayı geçer. Aksi takdirde, alan girişi doğrulamayı geçemez ve komut dosyası bir hata döndürür (örneğin, "Bu alan için 3'ten fazla karakter girin"). 290 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

291 Form T[s[rım]ısı Form Öğ_sc İşl_vl_rc Form Öğ_l_rc Tüm Form Öğ_l_rc cçcn G_n_l İşl_vl_r Kullanıcı bir formla etkileşimde bulunduğunda, birçok kullanıcı arabirimi olayı meydana gelir. Bir alan değerini değiştirme (onchange) veya fare işaretçisini bir tablonun üzerine getirme (onmouseover) gibi olaylar JavaScript işlevlerini başlatabilir. Bir form tasarımcısı olarak, form öğesi işlevlerini aşağıdaki hedeflere ve daha fazlasına ulaşmak için kullanabilirsiniz: Form öğelerini olayları esas alarak dinamik olarak denetleme. Bir alandan veya tablodan veri alma. Bir alandaki veya tablodaki verileri ayarlama. Kullanıcılara potansiyel olarak karmaşık seçeneklerde gezinme konusunda yardım ederken mantığınızı kullanın. Örneğin, kullanıcının seçtiği Ülke'ye göre şehir listesini güncellemek için işlevleri kullanabilirsiniz. Kullanıcılara veri girişi hatalarını en aza indirme konusunda yardımcı olun. Bu bölümde, başlatma istek formlarındaki ve etkileşim isteği formlarındaki alanlarda kullanabileceğiniz önceden tanımlı JavaScript işlevleri listelenir. Form öğeleri, bir web sitesine veya hizmetine gönderilecek formdaki bilgileri belirtirler. Bir öğe; metin alanı, onay kutusu, parola, radyo düğmesi, gönderme düğmesi vb. türünde olabilir. Aşağıdaki form öğeleri Form Tasarımcısında mevcuttur. Bu işlevler tüm öğe türleri için geçerlidir. Bölüm 7: Formlar 291

292 Form T[s[rım]ısı ca_pam_disablefield(_id, isdisable) Belirtilen bir alanı etkinleştirir veya devre dışı bırakır. Bir alan etkinleştirildiğinde, kullanıcılar giriş yapabilir veya değerleri değiştirebilir. Devre dışı bırakılan alanlar hala görünür durumdadır; ancak kullanıcı girişi kabul etmezler. Girdi Parametreleri _id (string) Etkinleştirilecek veya devre dışı bırakılacak alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Bunu, öğe özelliklerinin altında bulabilirsiniz. Daha fazla bilgi için bkz. Form Öğesi Özellikleri (sayfa 277). isdisable (boolean) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Alanın devre dışı mı (true) yoksa etkin mi (false) olduğunu belirtir. Bu örnek, belirtilen onay listesi alanını, içindeki onay listesi öğelerinin tümü dahil olmak üzere devre dışı bırakır. ca_pam_disablefield('form.cklistfield27', true) 292 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

293 Form T[s[rım]ısı ca_pam_hidefield(_id, ishide) Belirtilen bir alanı gösterir veya gizler. Gizli alanlar kullanıcılara görünmez. Formun sekme sırasında gizli alanlar atlanır. Gizli alanda bir değer bulunabilir; ancak bu, formdan etkili bir şekilde kaldırılır. Girdi Parametreleri _id (string) Gösterilecek veya gizlenecek alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. gizle (boole) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Alanın gizlendiğini (true) veya görüntülendiğini (false) belirtir. Bir kullanıcının çevrimiçi bir başvuru formunu doğun yeri ayrıntıları ile doldurmasını göz önünde bulundurun. 'Doğum Şehri' alanı altında listelenen şehirler yalnızca başkentlerse, kullanıcı "Diğer Şehir"i seçebilir. "Diğer Şehir" tıklatıldığında, Gizli özniteliği false olarak ayarlanır ve bir metin alanı görünür olur Kullanıcı artık şehir adını girebilir. Bu örnek, belirtilen alanı gizler. XML Ayrıştırm[ ca_pam_hidefield('form.var_0', true) Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörü, 02 Show and Hide Form Element: Show and Hide Form Element'e gidin. Bölüm 7: Formlar 293

294 Form T[s[rım]ısı ca_pam_showdataintable(result, _id, tableheader) Belirtilen üstbilgiye veya başlığa sahip tek sütunlu bir tablo olarak bir Arama alanı işlevinden elde edilen veri satırlarını görüntüler. Bu işlev yalnızca ona geçirilen "sonucu" görüntüler. Burada sonuç, bir satır dizisini temsil eder. Sonuç bir değişkende depolanıp bu işleve geçirilebilir ya da doğrudan, sonucu döndüren işlev çağrısıyla değiştirilebilir. Girdi Parametreleri result (object) Değerlerin bir tabloda gösterilmesine neden olan bir işlev çağrısını belirtir. _id (string) Sonuç kümesinin gösterileceği Arama Alanı tablosunun benzersiz tanımlayıcısını belirtir. tableheader (string) Dönüş Değeri Örnek Formdaki Arama Alanı tablosunun üst kısmında görüntülenecek bir metin dizesini belirtir. Hiçbir değer döndürülmez; bu işlev yalnızca, içindeki değerlerle birlikte tabloyu görüntüler. ca_pam_showdataintable(result,'form.office','office'); Bu örnekte, ofis adlarını almak için ayrı bir sorgunun sonuçlarını listeleyen Office adlı bir tablo gösterilir. Ayrı bir sorguda, kullanıcının Region (Bölge) seçimi, görüntülenecek ofisleri belirler. Ofis adlı bir Arama Alanı için onlookup olayı, bu işlevi çağırır. 294 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

295 Form T[s[rım]ısı ca_pam_converttosimplearray (objectarray, fieldname) Herhangi bir daha karmaşık JavaScript nesne dizisinden basit bir dize dizisi oluşturur. Girdi Parametreleri objectarray (object) Birden fazla özellik içeren bir JavaScript nesneleri dizisine başvuruyu belirtir. fieldname (string) Dönüş Değeri Örnek Basit dizenin oluşturulma kaynağı olan objectarray'deki özelliğin adını tanımlar. Yöntemin oluşturduğu dizi döndürülür. var location1 = new Object(); location1.buildingcode = 10; location1.floorcode = 20; var location2 = new Object(); location2.buildingcode = 100; location2.floorcode = 200; var LocationArray = {location1,location2}; var floorcodearray = ca_pam_converttosimplearray (LocationArray, floorcode ); floorcodearray, çıktısı. Bölüm 7: Formlar 295

296 Form T[s[rım]ısı ca_pam_converttojavascriptobject(valueobject) Onay Kutusu Girdi veri türüne göre, bir işlem otomasyonu veri türünü standart bir JavaScript nesnesine dönüştürür. Girdi değeri olarak bir dize sağlarsanız, bu yöntem bir dize değeri döndürür. Girdi Parametreleri valueobject Dönüş Değeri Örnek İşlem otomasyonu veri türlerini belirtir. Örneğin, Boole, Tarih ve ValueMap. valueobject değerine bağlı olarak bir JavaScript Nesnesi döndürür. ValueMap girdi değeriyse, eşleşme gibi bir JavaScript nesnesi döndürür. Değer dizisi girdi parametresiyse, bu yöntem bir Javascript dizesi döndürür. Not: Tarih veri türü için uzun değer, yani tarihin kurallı gösterimi döndürülür. Bunu bir tarih nesnesine dönüştürmek için aşağıdaki sözdizimini kullanın: new Date (ca_pam_converttojavascriptobject(valueobject)) Bu örnek, bir değişken (dizi) bildirir ve onu, dönüştürülen JavaScript nesnesine ayarlar. var array = ca_pam_converttojavascriptobject(valueobject); 296 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

297 Form T[s[rım]ısı ca_pam_isselectedcheckbox(_id) Bir onay kutusunun seçili (true) veya temizlenmiş (false) olduğunu belirler. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Değerlendirilecek Onay Kutusu alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Value (boolean) Onay kutusu işaretliyse true, işaretli değilse false. ca_pam_isselectedcheckbox('form.ckbxinsbuy') ckbxinsbuy onay kutusu etiketi, Purchase Insurance (Satin Alma Sigortası)'dır. Bu örnek kod, Purchase Insurance onay kutusu işaretlendiğinde "true" değerini döndürür. Onay kutusunda işaret olmadığında kod "false" değerini döndürür. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörü, 02 Show and Hide Form Element: Show and Hide Form Element'e gidin. Bölüm 7: Formlar 297

298 Form T[s[rım]ısı ca_pam_selectcheckbox(_id, isselect) Tarih Belirtilen bir onay kutusunu seçer veya temizler. Girdi Parametreleri _id (string) İşaretlenecek veya işareti kaldırılacak Onay Kutusu alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. isselect (boolean) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. ca_pam_getdatefieldmaxvalue(_id) Bir alanın işaretlendiğini (true) veya işaretinin kaldırıldığını (false) belirtir. ca_pam_selectcheckbox('form.ckbxinsbuy', true) Bu örnek, formdaki ckbxinsbuy onay kutusunu işaretler. ckbxinsbuy onay kutusu etiketi, Purchase Insurance (Satin Alma Sigortası)'dır. ca_pam_selectcheckbox işlevi, kullanıcının sigorta satın alınmasını gerektiren form üzerinde başka seçenekleri belirlemesi durumunda kullanışlıdır. Bu bölümde belirtilenin haricinde, tarih işlevlerinin tümü tarihi, Tarih Biçimi özelliğinde belirttiğiniz biçimde bir dize olarak döndürür. Tarih alanı Maksimum Değer özelliği değerini dize olarak döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Tarih alanının benzersiz tanımlayıcısı. Bir Tarih alanının dize olarak maksimum değeri. Bu örnek, DateDeparture (Kalkış Tarihi) alanı için izin verilen maksimum değeri bir tarih dizesi olarak (örneğin, 20/05/2025) döndürür. ca_pam_getdatefieldmaxvalue('form.datedeparture') 298 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

299 Form T[s[rım]ısı ca_pam_getdatefieldmaxvalueinmillis(_id) Tarih alanı Maksimum Değer özelliğinin değerini uzun bir tamsayı olarak ifade edilmiş şekilde döndürür. Bu tamsayı, 1 Ocak :00:00 UTC (UNIX Saati olarak bilinir) öncesindeki ve sonrasındaki milisaniye sayısını temsil eder. Bu alandaki değeri, ca_pam_getdatefieldmaxvalue(_id) (sayfa 298) yönteminde anlatılan şekilde geçirebilirsiniz. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Bir Tarih alanının benzersiz tanımlayıcısını tanımlar. Bir Tarih alanının uzun bir tamsayı olarak ifade edilen maksimum değeri. Örnek ca_pam_getdatefieldmaxvalueinmillis('form.datedeparture') Bu örnek, DateDeparture alanı için izin verilen maksimum değeri milisaniye olarak ölçülen bir sayısal dize olarak döndürür. 25/05/2025 maksimum değerine sahip olan bir Tarih alanı için bu işlev (yani, veya 1,7 trilyon milisaniye) değerini döndürür. ca_pam_getdatefieldmaxvalueinmillis işlevi, 1970'ten önceki tarihler için negatif bir sonuç döndürür. ca_pam_getdatefieldminvalue(_id) Tarih alanı Minimum Değer özelliği değerini dize olarak döndürür. Bu alandaki değeri, ca_pam_getdatefieldmaxvalue(_id) (sayfa 298) yönteminde anlatılan şekilde geçirebilirsiniz. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Tarih alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Bir Tarih alanının dize olarak minimum değeri. Bu örnek, DateDeparture alanı için izin verilen minimum değeri bir tarih dizesi olarak (örneğin, 05/05/2025) döndürür. ca_pam_getdatefieldminvalue('form.datedeparture') Bölüm 7: Formlar 299

300 Form T[s[rım]ısı ca_pam_getdatefieldminvalueinmillis(_id) Tarih alanı Minimum Değer özelliğinin değerini uzun bir tamsayı olarak ifade edilmiş şekilde döndürür. Bu tamsayı, 1 Ocak :00:00 UTC (UNIX Saati olarak bilinir) öncesindeki ve sonrasındaki milisaniye sayısını temsil eder. Bu alandaki değeri, ca_pam_getdatefieldmaxvalue(_id) (sayfa 298) yönteminde anlatılan şekilde geçirebilirsiniz. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Tarih alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Bir Tarih alanının uzun bir tamsayı olarak ifade edilen minimum değeri. ca_pam_getdatefieldminvalueinmillis('form.dateofbirth') Bu örnek, DateofBirth (Doğum Tarihi) alanı için izin verilen minimum değeri millisaniye olarak ölçülen bir sayısal dize olarak döndürür. 01/01/1974 minimum değerine sahip olan bir Tarih alanı için bu işlev (yani, veya 126 milyar milisaniye) değerini döndürür. Bu işlev, 1970'ten önceki tarihler için negatif bir sonuç döndürür. ca_pam_getdatefieldvalue(_id) Bir Tarih alanının değerini tarih dizesi (örneğin, 05/05/2025) olarak döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Tarih alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Dize olarak tarih değeri. var LastDay =ca_pam_getdatefieldvalue('form.tripenddate'); ca_pam_setdatefieldmaxvalue('form.datedeparture',lastday); Bu örneğin ilk satırı, TripEndDate (YolculukBitişTarihi)'ni (örneğin, 15/05/2014) alır ve onu LastDay (SonGün) değişkeni içinde depolar. Bu örneğin ikinci satırı, DateDeparture alanının Maksimum Değerini LastDay değişkeninin değerine ayarlar. 300 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

301 Form T[s[rım]ısı ca_pam_getdatefieldvalueinmillis(_id) Bir Tarih alanının değerini uzun bir tamsayı olarak döndürür (örneğin, ). Bu tamsayı, 1 Ocak :00:00 UTC (UNIX Saati olarak bilinir) öncesindeki ve sonrasındaki milisaniye sayısını temsil eder. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Tarih alanının benzersiz tanımlayıcısını tanımlar. Bir Tarih alanının uzun bir tamsayı olarak ifade edilen tarih değeri. ca_pam_getdatefieldvalueinmillis('form.dateofbirth') Bu örnek, DateofBirth alanı değerini millisaniye olarak ölçülen bir sayısal dize olarak döndürür. 08/22/1965 değerine sahip olan bir Tarih alanı için bu işlev (yani, -132,307,200,000 veya -132 milyar milisaniye) değerini döndürür. ca_pam_getdatefieldvalueinmillis işlevi, 1 Ocak 1970 veya sonraki tarihler için pozitif bir sonuç döndürür. ca_pam_setdatefieldmaxvalue(_id, val) Tarih alanı Maksimum Değer özelliğinin değerini ayarlar. Form kullanıcıları, Tarih alanına Maksimum Değerden sonraki bir tarihi giremezler. Girdi Parametreleri _id (string) val Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Bir Tarih alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Maksimum olarak kullanılacak, tarih dizesi olarak ifade edilen (örneğin, 20/05/2014) değeri belirtir. Bu örnek, DateDeparture alanının Maksimum Değer özelliğini, LastDay değişkeninde depolanan tarihe ayarlar. ca_pam_setdatefieldmaxvalue('form.datedeparture',lastday); Bölüm 7: Formlar 301

302 Form T[s[rım]ısı ca_pam_setdatefieldminvalue(_id, val) Tarih alanı Minimum Değer özelliğinin değerini ayarlar. Form kullanıcıları, Tarih alanına Minimum Değerden önceki bir tarihi giremezler. Girdi Parametreleri _id (string) val Dönüş Değeri Örnek Bir Tarih alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Minimum olarak kullanılacak, tarih dizesi olarak ifade edilen değeri (örneğin, 05/05/2012) belirtir. Hiçbiri. ca_pam_setdatefieldminvalue('form.datearrival',today); Bu örnek, DateArrival alanının Minimum Değer özelliğini, bugün değişkeninde depolanan tarihe ayarlar. Form kullanıcıları minimum değerden daha önceki bir tarihi girerse, ürün bu kullanıcıları uyarır. Formdaki açılan takvimler, geçersiz tarihleri gri olarak gösterir ve kullanıcıların geçersiz tarihleri tıklatmasına izin vermezler. 302 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

303 Form T[s[rım]ısı ca_pam_setdatefieldvalue(_id, val) Ar[m[ Al[nı Bir Tarih alanının değerini bir tarih dizesi (örneğin, 05/15/2014) olarak ayarlar. Değer yalnızca doğru biçimde (yani, Tarih alanının Tarih Biçimi özelliğinde belirtilen biçimde) belirtilmişse ayarlanır. Bu özelliğin değeri boşsa, değer, Kullanıcı ayarlarında belirtilen Tarih Biçiminde ayarlanır. Not: Tarihi doğru biçimde geçirin; aksi takdirde tarih ayarlanmaz. Girdi Parametreleri _id val Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Bir Tarih alanının benzersiz tanımlayıcısını tanımlar. Belirttiğiniz bir tarih değerini (örneğin, 05/05/2014) tanımlar. ca_pam_setdatefieldvalue('form.datearrival',' '); Bu örnek, DateArrival alanı 05/05/2014 olarak ayarlar. Bölüm 7: Formlar 303

304 Form T[s[rım]ısı ca_pam_gettextfieldvalue(_id) Bir Metin alanındaki bir değeri döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Metin alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Metin alanından (dize) gelen değer. Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür. ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür ve dynamic_field Metin alanını döndürülen değere ayarlar. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörlerine ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. 304 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

305 Form T[s[rım]ısı ca_pam_settextfieldvalue(_id, val) Radyo Grubu Bir Metin alanının değerini ayarlar. Girdi Parametreleri _id (string) Belirli bir değerin ayarlanacağı alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. val (string) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Metin alanı için yeni değeri tanımlar. Bu örnek, top_vendors Metin alanını "I vote for vendor 3 because:" olarak ayarlar ca_pam_settextfieldvalue('form.top_vendors', 'I vote for vendor 3 because: ') Bu örneğe devam etmek için, kullanıcılar tam beyanlarını göndermek amacıyla nedenlerini girdikten sonra ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') öğesini kullanın. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu örnek, top_vendors alanının değerini döndürür ve dynamic_field'ı o değere ayarlar. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS'ye gidin. Bölüm 7: Formlar 305

306 Form T[s[rım]ısı ca_pam_isselectradio (_id, radio_id) Belirli bir radyo seçeneğinin seçili olup olmadığını belirler. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Radyo Grubu alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. radio_id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir gruptaki belirli bir radyo seçenek düğmesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Value (boolean) Onay düğmesi işaretliyse true, işaretli değilse false. ca_pam_isselectradio('form.transportation', 'Form.Transportation.Option_01_Air') Transportation, aşağıdaki kimliklere sahip iki seçenek düğmesi olan bir gruptur: Option_01_Air Option_02_Rail Bu örnek, Transportation grubundaki Air seçenek düğmesi seçilirse "true"; başka bir seçenek seçilirse "false" döndürür. 306 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

307 Form T[s[rım]ısı ca_pam_selectradio(_id, radio_id) Bir Radyo Grubu alanındaki belirli bir radyo seçenek düğmesini seçer. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Radyo Grubu alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. radio_id (string) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Bir radyo grubundaki belirli bir radyo seçenek düğmesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. ca_pam_selectradio('form.transportation', 'Form.Transportation.Option_01_Air') Bu örnek, Transportation (Ulaşım) radyo grubundaki Air (Hava) seçenek düğmesini seçer. Transportation, aşağıdaki kimliklere sahip iki seçenek düğmesi olan bir radyo grubudur: Option_01_Air Option_02_Rail Seç Bölüm 7: Formlar 307

308 Form T[s[rım]ısı ca_pam_getselectedoptions(_id) Bir Seçim alanında geçerli olarak seçili olan seçeneğin dizin değerini alır. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Seçenek değerinin alınacağı Seçim alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Bu işlev, seçilen seçenekler dizininin bir dizisini döndürür. Tek bir Seçim açılan listesi söz konusu olduğunda, seçilen seçenek dizini, 'dizi'nin ilk öğesine erişilerek alınabilir. ca_pam_getselectedoptions('form.varfillertype') Bu örnek, kullanıcının seçtiği Filler Type'ın dizin değerini alır. Filler Type (Dolgu Tipi), Rocks (Kaya) [0], Sand (Kum) [1] ve Water (Su) [2] seçenekleri olan bir Seçme alanıdır. ca_pam_getselectedoptions işlevi, kullanıcı Filler Type (Dolgu Türü) açılır listesinden Sand (Kum) öğesini seçtiğinde dizin değeri 1'i döndürür. 308 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

309 Form T[s[rım]ısı ca_pam_getselectedoptionvalues(_id) Bir Seçim alanında geçerli olarak seçili olan seçeneğin değerini döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Seçenek değerinin alınacağı alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Bu işlev, seçilen seçenek değerinin bir dizisini döndürür. Tek bir Seçim açılan listesi söz konusu olduğunda, seçilen seçenek değeri, dizinin ilk öğesine erişilerek alınabilir. alert(ca_pam_getselectedoptionvalues('form.varfillertype')[0]) Bu örnek, kullanıcının seçtiği Filler Type için seçenek değeri numarasını veya metin dizesini döndürür. Uyarı komutu, seçenek değeri sonucunu kullanıcıya bir açılan iletişim kutusunda veya iletide gösterir. Filler Type, aşağıdaki seçeneklerin, parantez içinde gösterilen dizin değerlerinin ve değerlerin bulunduğu bir Seçme alanıdır: Rocks [0], $50 Sand [1], $100 Water [2], Call for details. ca_pam_getselectedoptionvalues işlevi, kullanıcı Update Order Form'u tıklattığında Filler Type açılan listesinden seçilen seçeneğin değerini döndürür. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 06 Populate Dropdown DB: Populate Dropdown from DB'ye gidin. Bölüm 7: Formlar 309

310 Form T[s[rım]ısı ca_pam_selectoption(_id, name, value, isselect) Seçenek adına ve değerine bağlı olarak bir Seçim alanında bulunan bir seçeneği işaretler veya o seçenekteki işareti kaldırır. Ayrıca, belirli bir seçeneğin seçilmesini engellemek için de bu işlevi kullanabilirsiniz. Bu işlev, bir seçeneği seçebilir veya o seçenekteki seçimi kaldırabilir. Bir seçenek seçili değilse ve o seçeneği programlamayla seçmek istiyorsanız, isselect true olur. Bir seçenek zaten seçiliyse ve o seçenekteki seçimi kaldırmak istiyorsanız, isselect false olur. Girdi Parametreleri _id (string) Ayarlanacak Seçim alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. name (string) Belirli bir Seçim alanı seçeneğinin adını belirtir. value (string) Belirli bir Seçim alanı seçeneğinin değerini belirtir. Bu değer seçeneğin var olan değeridir. isselect (boolean) Dönüş Değeri Hiçbiri. Alanın işaretlendiğini (true) veya işaretinin kaldırıldığını (false) belirtir. Örnek ca_pam_selectoption('form.city', 'Regional Hub', 'Sydney', true); Bu örnek, City (Şehir) alanını, Regional Hub (Bölgesel Merkez) adlı seçeneğe ayarlar. Birden fazla seçeneğe Regional Hub adı verilmişse, bu işlev, belirtilen değere sahip olan seçeneği uygular. Bu ayırım önemlidir. Bir alan seçeneği için söz konusu değeri belirlemek için ca_pam_getselectedoptionvalues(_id) kullanabilirsiniz (birden fazla seçenek aynı ada sahip olsa bile). Örneğin, değer değişse bile, kullanıcılar, işi Regional Hub'a yönlendirmek için bir dizi standart formu kullanmaya devam edebilirler. 310 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

311 Form T[s[rım]ısı ca_pam_selectoptionbyindex(_id, index, isselect) Dizine bağlı olarak bir Seçim alanında bulunan bir seçeneği işaretler veya o seçenekteki işareti kaldırır. Girdi Parametreleri _id (string) İşaretlenecek veya işareti kaldırılacak alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. index (integer) Alandaki bir seçenek için sabit olan tanımlayıcıyı belirtir. isselect (boolean) Dönüş Değeri Hiçbiri. Örnekler Seçim alanı seçeneğinin işaretlendiğini (true) veya seçenekteki işaretin kaldırıldığını (false) gösterir. ca_pam_selectoptionbyindex('form.varfillertype', 2, true) Bu örnek, geçerli olan Filler Type seçeneğini dizin konumu 2'deki değere ayarlar. Filler Type (Dolgu Tipi), Rocks (Kaya) [0], Sand (Kum) [1] ve Water (Su) [2] seçenekleri olan bir Seçme alanıdır. Economy Option (Ekonomi Seçeneği), bu işlevin onclick olayında bulunan bir onay kutusudur. Kullanıcı Economy Option (Ekonomi Seçeneği) onay kutusunu seçtiğinde, ca_pam_selectoptionbyindex işlevi, Filler Type (Dolgu Türü) alanını, dizin konumu 2'deki Water (Su) seçeneğine ayarlar. Başka bir örnek: ca_pam_selectoptionbyindex('form.varfillertype', 2, false) Filler Type zaten Water seçeneğine ayarlanmışsa, bu işlev Filler Type alanını temizler. Bölüm 7: Formlar 311

312 Form T[s[rım]ısı ca_pam_addvaluesinselectstore(_id, values) Kodda tanımladığınız basit değer kümesine sahip olan Seçim alanına yeni seçenekler ekler. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Seçim alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. values (Javascript object) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Bir nesne dizisini belirtir; burada her nesne, Seçim alanı seçeneklerini göstermek için gereken iki özelliğe ("ad" ve "değer") sahiptir. Her nesnenin "ad" özelliği, eklenen seçenek için anahtar olarak gösterilir; "değer" özelliği de değer olur. Herhangi bir ad ve değer dizisine sahipseniz, "değerler" nesnesini oluşturmak için de ca_pam_createselectstore işlevini kullanabilirsiniz (örnekte gösterildiği gibi). Bu örnek, City (Şehir) alanında bulunan simgeleri dinamik olarak güncellemek için ayrı bir Region (Bölge) alanındaki West (Batı) veya North (Kuzey) kullanıcı seçimini kullanır. if('west'==regionchoice) var cityoptionnames =["New York","Rio De Janeiro","Mexico City"] var cityoptionvalues =["West_01","West_02","West_03"]; if('north'==regionchoice) var cityoptionnames =["Madrid","Moscow","Copenhagen"] var cityoptionvalues =["North_04","North_05","North_06"]; ca_pam_addvaluesinselectstore('form1.city', ca_pam_createselectstore(cityoptionnames,cityoptionvalues )) Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne gidin. Bu işlev aşağıdaki formlarda bulunabilir: 04 Populate Dropdown Dataset: Populate Dropdown Dataset. 06 Populate Dropdown DB: Populate Dropdown from DB. 312 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

313 Form T[s[rım]ısı ca_pam_clearselectstore(_id) Seçim alanındaki seçeneklerin tümünü temizler. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Temizlenecek Seçim alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Bu örnek, Form1'deki City alanında var olan seçeneklerin tümünü temizler. Bu, seçim alanını yeniden başlatmak ve ca_pam_addvaluesinselectstore() ifadesini kullanarak yeni seçeneklerle doldurmak için kullanılabilir. ca_pam_clearselectstore(form1.city) Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 06 Populate Dropdown DB: Populate Dropdown from DB'ye gidin. Bölüm 7: Formlar 313

314 Form T[s[rım]ısı ca_pam_createselectstore(namearray, valuearray) Bir Seçim alanı için seçenek kümesi oluşturmak amacıyla kullanılır. Girdi Parametreleri namearray (array) Kullanıcıya gösterilen seçenek adları dizisini tanımlar. valuearray (array) Dönüş Değeri Örnek İsteğe bağlı olarak, namearray'deki her bir öğeye karşılık gelen bir seçenek değerleri dizisi tanımlar. Atlanırsa, namearray, hem adları hem de değerleri tanımlamak için kullanılır. Depolama seçeneklerini ve bunların değerlerini temsil eden JavaScript nesnesi. Bu örnek, City alanı için kullanılabilir seçenekleri belirtilen adlara ve ilişkili değerlere ayarlar. var cityoptionnames = ["Los Angeles", "New York", "New Carolina"]; var cityoptionvalues = ["LA","NY","NC"]; var newstore = ca_pam_createselectstore(cityoptionnames,cityoptionvalues ) Şimdi, aşağıdaki yöntem kullanılarak newstore değişkeni Form Seçme öğesine geçirilebilir: ca_pam_addvaluesinselectstore( Form.City,newStore); 314 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

315 Form T[s[rım]ısı ca_pam_createselectstorefromsqlresult(resultfromsqlquery, namecolumnid, valuecolumnid) Bir SQL sorgusunun sonucundan bir Seçim alanı için doğrudan bir seçenek kümesi oluşturur. Girdi Parametreleri resultfromsqlquery (object) SQL deyimi tarafından alınan verileri tanımlar. namecolumnid (array) Seçim alanındaki adlar olarak kullanılan SQL sonucundaki sütunun adını tanımlar. valuecolumnid (array) Dönüş Değeri Örnek İsteğe bağlı olarak, Seçim alanındaki değerler olarak kullanılan SQL sonucundaki sütunun adını tanımlar. Atlanırsa, namecolumnid ile tanımlanan sütun hem adlar hem de değerler için kullanılır. İşlevin oluşturduğu dizi döndürülür. Bu örnek, City alanı seçeneklerini ayarlamak için bir dış veri kaynağının sorgu sonucunu kullanır. Kullanıcı, Region alanındaki bir seçeneği belirlediğinde sorgu çalışır. ca_pam_addvaluesinselectstore('form1.city',ca_pam_createselects torefromsqlresult(result,'txtregion')); Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 06 Populate Dropdown DB: Populate Dropdown from DB'ye gidin. M_tcn Al[nı Bölüm 7: Formlar 315

316 Form T[s[rım]ısı ca_pam_gettextfieldvalue(_id) Bir Metin alanındaki bir değeri döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Metin alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Metin alanından (dize) gelen değer. Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür. ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür ve dynamic_field Metin alanını döndürülen değere ayarlar. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörlerine ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. 316 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

317 Form T[s[rım]ısı ca_pam_settextfieldvalue(_id, val) Metin Bölümü Bir Metin alanının değerini ayarlar. Girdi Parametreleri _id (string) Belirli bir değerin ayarlanacağı alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. val (string) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Metin alanı için yeni değeri tanımlar. Bu örnek, top_vendors Metin alanını "I vote for vendor 3 because:" olarak ayarlar ca_pam_settextfieldvalue('form.top_vendors', 'I vote for vendor 3 because: ') Bu örneğe devam etmek için, kullanıcılar tam beyanlarını göndermek amacıyla nedenlerini girdikten sonra ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') öğesini kullanın. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu örnek, top_vendors alanının değerini döndürür ve dynamic_field'ı o değere ayarlar. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS'ye gidin. Bölüm 7: Formlar 317

318 Form T[s[rım]ısı ca_pam_gettextfieldvalue(_id) Bir Metin alanındaki bir değeri döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Metin alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Metin alanından (dize) gelen değer. Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür. ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür ve dynamic_field Metin alanını döndürülen değere ayarlar. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörlerine ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. 318 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

319 Form Tasarım]ısı ca_pam_settextfieldvalue(_id, val) Çok S[tırlı Metin Bir Metin alanının değerini ayarlar. Girdi Parametreleri _id (string) Belirli bir değerin ayarlanacağı alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. val (string) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Metin alanı için yeni değeri tanımlar. Bu örnek, top_vendors Metin alanını "I vote for vendor 3 because:" olarak ayarlar ca_pam_settextfieldvalue('form.top_vendors', 'I vote for vendor 3 because: ') Bu örneğe devam etmek için, kullanıcılar tam beyanlarını göndermek amacıyla nedenlerini girdikten sonra ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') öğesini kullanın. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu örnek, top_vendors alanının değerini döndürür ve dynamic_field'ı o değere ayarlar. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS'ye gidin. Bölüm 7: Formlar 319

320 Form T[s[rım]ısı ca_pam_gettextfieldvalue(_id) Bir Metin alanındaki bir değeri döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Metin alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Metin alanından (dize) gelen değer. Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür. ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür ve dynamic_field Metin alanını döndürülen değere ayarlar. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörlerine ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. 320 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

321 Form T[s[rım]ısı ca_pam_settextfieldvalue(_id, val) Tablo Bir Metin alanının değerini ayarlar. Girdi Parametreleri _id (string) Belirli bir değerin ayarlanacağı alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. val (string) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Metin alanı için yeni değeri tanımlar. Bu örnek, top_vendors Metin alanını "I vote for vendor 3 because:" olarak ayarlar ca_pam_settextfieldvalue('form.top_vendors', 'I vote for vendor 3 because: ') Bu örneğe devam etmek için, kullanıcılar tam beyanlarını göndermek amacıyla nedenlerini girdikten sonra ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') öğesini kullanın. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu örnek, top_vendors alanının değerini döndürür ve dynamic_field'ı o değere ayarlar. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS'ye gidin. Bölüm 7: Formlar 321

322 Form T[s[rım]ısı ca_pam_cleartabledata(_id, startindex, endindex) Bir tablodan bir veya daha fazla veri satırını siler. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Tablo form öğesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. startindex (integer) Silinecek ilk tablo verisi satırının sayısal dizinini belirtir. endindex (integer) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Silinecek son tablo verisi satırının sayısal dizinini belirtir. ca_pam_cleartabledata('form.employeelist',0,ca_pam_gettablerowc ount('form.employeelist')-1); Bu örnek, employeelist (çalışan listesi) tablosundaki satırların tümünü siler. Silinecek aralık, satır 0 ile başlar ve son satırla biter. Son satırı hesaplamak için, ca_pam_cleartabledata işlevi, ca_pam_gettablerowcount işlevinden tablonun geçerli satır sayısını alır ve bundan 1 çıkarır. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. 322 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

323 Form T[s[rım]ısı ca_pam_gettabledata(_id, startindex, endindex) Yöntem adında sağlandığı gibi başlangıç dizininden bitiş dizinine kadar tablo verilerini döndürür. Bu işlev bir JavaScript nesneleri dizisi döndürür. Dizideki her öğe tablodaki bir satırı temsil eder. Belirli bir sütunun değerini almak için, ilgili satıra karşılık gelen JavaScript Nesnesinden sütun Ad özelliğini kullanarak değere erişebilirsiniz. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Tablo form öğesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. startindex (integer) Verilerin döndürüleceği tablonun birinci satırının sayısal dizinini belirtir. endindex (integer) Dönüş Değeri Örnek Verilerin döndürüleceği tablonun sonuncu satırının sayısal dizinini belirtir. Kullanılabilir olan son satırdan büyük olan bir dizin belirtirseniz işlev başarısız olur. JavaScript nesnesi olarak temsil edilen bir dizi döndürür. Önemli! Yöntem tablo verilerini döndürdükten sonra, Form Tasarımcısında her sütun alanı için Ad özelliğini nasıl tanımlarsanız tanımlayın, sütunlara erişmek için kullanılan değişken adları küçük harfle yazılmalıdır. ca_fd.js.passdata(ca_pam_gettabledata('form.tableraceresults',0,4)) Bu örnek, bir yarıştaki ilk beş bitiş zamanını bir Tablo form öğesinden özel bir veritabanına geçirmek için aşağıdaki form komut dosyasını kullanır. Record Race Times (Yarış Zamanlarını Kaydet) onay kutusu onclick olayı, tablo verilerini almak, verileri geçirmek ve sonuçları kaydetmek için işlv çağrılarını başlatır. { PassData : function(result) { for(i=0;i<result.length;i++) { var firstrow = result[i]; alert(firstrow.var_0); } } } Bölüm 7: Formlar 323

324 Form T[s[rım]ısı Aşağıda, form, tasarım zamanında göründüğü gibi gösterilmektedir. ca_pam_gettablerowcount(_id) Bir tablodan toplam veri satırı sayısını döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Tablo Form öğesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Dönüş Değeri Satır sayısını tamsayı olarak döndürür. Örnek ca_pam_gettablerowcount('form.employeelist') Bu örnek, çalışan listesi Tablo Form öğesinin satır sayısını döndürür. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörlerine ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. 324 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

325 Form T[s[rım]ısı ca_pam_settabledata(_id, values) Bir tablodaki verileri ayarlar. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Tablo Form öğesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. values (object) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Tablonun satırlarında ve sütunlarında görüntülenecek verileri belirtir. Bu parametre yalnızca SQL sorgusunun sonucunu kabul eder. ca_pam_settabledata('form.employeelist',result); Bu örnek, employeelist tablosunu sonuç değişkeninin döndürdüğü değerlere ayarlar. Bölüm 7: Formlar 325

326 Form T[s[rım]ısı ca_pam_settabledatafromjsobject(_id, values) Basit Dizi Bir tabloyu JavaScript nesne dizisiyle doldurur. Girdi Parametreleri _id (string) Tablo kimliğini belirtir. values (object) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Bir nesne listesi içeren JavaScript dizisini belirtir. Verileri doldurmak için nesne özellikleri sütun adıyla aynı olmalıdır. Bu örnek, bir tablonun bir JavaScript nesne dizisinden nasıl doldurulacağını gösterir. Tablo kimliği Form.name'dir ve firstname ve lastname şeklinde iki sütuna sahiptir. var tabledata = new Array(); var data1 = new Object(); data1.firstname = "firstname1"; data1.lastname = "lastname1"; tabledata[0] = data1; var data2 = new Object(); data2.firstname = "firstname2"; data2.lastname = "lastname2"; tabledata[1] = data2; ca_pam_settabledatafromjsobject('form.names',tabledata ); Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörlerine ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. 326 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

327 Form T[s[rım]ısı ca_pam_cleartabledata(_id, startindex, endindex) Bir tablodan bir veya daha fazla veri satırını siler. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Tablo form öğesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. startindex (integer) Silinecek ilk tablo verisi satırının sayısal dizinini belirtir. endindex (integer) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Silinecek son tablo verisi satırının sayısal dizinini belirtir. ca_pam_cleartabledata('form.employeelist',0,ca_pam_gettablerowc ount('form.employeelist')-1); Bu örnek, employeelist (çalışan listesi) tablosundaki satırların tümünü siler. Silinecek aralık, satır 0 ile başlar ve son satırla biter. Son satırı hesaplamak için, ca_pam_cleartabledata işlevi, ca_pam_gettablerowcount işlevinden tablonun geçerli satır sayısını alır ve bundan 1 çıkarır. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. Bölüm 7: Formlar 327

328 Form T[s[rım]ısı ca_pam_gettabledata(_id, startindex, endindex) Yöntem adında sağlandığı gibi başlangıç dizininden bitiş dizinine kadar tablo verilerini döndürür. Bu işlev bir JavaScript nesneleri dizisi döndürür. Dizideki her öğe tablodaki bir satırı temsil eder. Belirli bir sütunun değerini almak için, ilgili satıra karşılık gelen JavaScript Nesnesinden sütun Ad özelliğini kullanarak değere erişebilirsiniz. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Tablo form öğesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. startindex (integer) Verilerin döndürüleceği tablonun birinci satırının sayısal dizinini belirtir. endindex (integer) Dönüş Değeri Örnek Verilerin döndürüleceği tablonun sonuncu satırının sayısal dizinini belirtir. Kullanılabilir olan son satırdan büyük olan bir dizin belirtirseniz işlev başarısız olur. JavaScript nesnesi olarak temsil edilen bir dizi döndürür. Önemli! Yöntem tablo verilerini döndürdükten sonra, Form Tasarımcısında her sütun alanı için Ad özelliğini nasıl tanımlarsanız tanımlayın, sütunlara erişmek için kullanılan değişken adları küçük harfle yazılmalıdır. ca_fd.js.passdata(ca_pam_gettabledata('form.tableraceresults',0,4)) Bu örnek, bir yarıştaki ilk beş bitiş zamanını bir Tablo form öğesinden özel bir veritabanına geçirmek için aşağıdaki form komut dosyasını kullanır. Record Race Times (Yarış Zamanlarını Kaydet) onay kutusu onclick olayı, tablo verilerini almak, verileri geçirmek ve sonuçları kaydetmek için işlv çağrılarını başlatır. { PassData : function(result) { for(i=0;i<result.length;i++) { var firstrow = result[i]; alert(firstrow.var_0); } } } 328 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

329 Form T[s[rım]ısı Aşağıda, form, tasarım zamanında göründüğü gibi gösterilmektedir. ca_pam_gettablerowcount(_id) Bir tablodan toplam veri satırı sayısını döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Tablo Form öğesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Dönüş Değeri Satır sayısını tamsayı olarak döndürür. Örnek ca_pam_gettablerowcount('form.employeelist') Bu örnek, çalışan listesi Tablo Form öğesinin satır sayısını döndürür. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörlerine ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. Bölüm 7: Formlar 329

330 Form T[s[rım]ısı ca_pam_settabledata(_id, values) Bir tablodaki verileri ayarlar. Girdi Parametreleri _id (string) Bir Tablo Form öğesinin benzersiz tanımlayıcısını belirtir. values (object) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Tablonun satırlarında ve sütunlarında görüntülenecek verileri belirtir. Bu parametre yalnızca SQL sorgusunun sonucunu kabul eder. ca_pam_settabledata('form.employeelist',result); Bu örnek, employeelist tablosunu sonuç değişkeninin döndürdüğü değerlere ayarlar. 330 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

331 Form T[s[rım]ısı ca_pam_settabledatafromjsobject(_id, values) Nesne B[şvurusu Bir tabloyu JavaScript nesne dizisiyle doldurur. Girdi Parametreleri _id (string) Tablo kimliğini belirtir. values (object) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Bir nesne listesi içeren JavaScript dizisini belirtir. Verileri doldurmak için nesne özellikleri sütun adıyla aynı olmalıdır. Bu örnek, bir tablonun bir JavaScript nesne dizisinden nasıl doldurulacağını gösterir. Tablo kimliği Form.name'dir ve firstname ve lastname şeklinde iki sütuna sahiptir. var tabledata = new Array(); var data1 = new Object(); data1.firstname = "firstname1"; data1.lastname = "lastname1"; tabledata[0] = data1; var data2 = new Object(); data2.firstname = "firstname2"; data2.lastname = "lastname2"; tabledata[1] = data2; ca_pam_settabledatafromjsobject('form.names',tabledata ); Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörlerine ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. Bölüm 7: Formlar 331

332 Form T[s[rım]ısı ca_pam_gettextfieldvalue(_id) Bir Metin alanındaki bir değeri döndürür. Girdi Parametreleri _id (string) Dönüş Değeri Örnek Bir Metin alanının benzersiz tanımlayıcısını belirtir. Metin alanından (dize) gelen değer. Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür. ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') Bu örnek, top_vendors Metin alanının değerini döndürür ve dynamic_field Metin alanını döndürülen değere ayarlar. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörlerine ve ardından şunlara gidin: 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS. 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS. 332 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

333 Form T[s[rım]ısı ca_pam_settextfieldvalue(_id, val) V_rc K[yn[kl[rı Bir Metin alanının değerini ayarlar. Girdi Parametreleri _id (string) Belirli bir değerin ayarlanacağı alanın benzersiz tanımlayıcısını belirtir. val (string) Dönüş Değeri Örnek Hiçbiri. Metin alanı için yeni değeri tanımlar. Bu örnek, top_vendors Metin alanını "I vote for vendor 3 because:" olarak ayarlar ca_pam_settextfieldvalue('form.top_vendors', 'I vote for vendor 3 because: ') Bu örneğe devam etmek için, kullanıcılar tam beyanlarını göndermek amacıyla nedenlerini girdikten sonra ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors') öğesini kullanın. ca_pam_settextfieldvalue('form.dynamic_field', ca_pam_gettextfieldvalue('form.top_vendors')) Bu örnek, top_vendors alanının değerini döndürür ve dynamic_field'ı o değere ayarlar. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS'ye gidin. ca_pam_getdatasetdata(datasetexpression,callback) CA Process Automation veri kümesinden bir değişkenin değerini alır. Not: 'dan önceki CA Process Automation sürümlerinde bu yöntem ca_pam_getdatafromdatasetquery olarak adlandırılıyordu. Bölüm 7: Formlar 333

334 Form T[s[rım]ısı Girdi Parametreleri datasetexpression (string) Bir veri kümesinin mutlak yoluyla sonuçlanan bir dize, ifade veya işlev çağrısını tanımlar. Bu parametre, Veri Kümeleri anahtar sözcüğünü, bir veri kümesi nesnesinin kütüphane yolunu ve ValueMap dizesi değişken adını içerir. Datasets["/BR412-DATA-FOLDER /Folder_FORMS_ /dataset_forms_demo/my_dataset55"].myval callback (object) Dönüş Değeri Örnek onsuccess ve onfailure yöntemleri de dahil olmak üzere, veriler alındıktan sonra çağrılacak işlev nesnesine yönelik bir başvuru tanımlar. İşlev verileri aldığında, onsuccess(result) veya onfailure(caught) callback işlevi çalışır. İşlevin kendisi herhangi bir değer döndürmez. ca_pam_getdatasetdata(ca_pam_gettextfieldvalue('form.txtfieldwi thdatasetpath'),callback) Örnek kod, aşağıdaki bilgileri içerir: TxtFieldWithDatasetPath Metin alanı, veri kümesi ifadesini depolar. gettextfieldvalue işlevi, veri kümesi ifadesinin değerini alır. getdatausingdatasetexpression işlevi, veri kümesi değerlerini alır ve bundan sonra ne olacağını belirlemek için callback işlevini kullanır. Bu örnekle devam etmek için, verileri sırasıyla bir tabloya veya Arama alanına uygulamak üzere callback.onsuccess bildiriminde aşağıdaki işlevleri kullanabilirsiniz: ca_pam_settabledata('form.employeelist',result); ca_pam_showdataintable(result,'form.results','dataset results'); ca_pam_getsqldata(drivername,connectionurl,username,password,query,callback) SQL'yi bir dış veri kaynağından veri almak ve bu verileri sizin tanımladığınız bir değişkende (callback adlı) depolamak üzere yönlendirir. Not: 'dan önceki CA Process Automation sürümlerinde bu yöntem ca_pam_getdatafromsqlquery olarak adlandırılıyordu. 334 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

335 Form T[s[rım]ısı Girdi Parametreleri drivername (string) Kullanmakta olduğunuz yüklü SQL sürücüsü için sınıf adını tanımlar (örneğin, com.mysql.jdbc.driver). connectionurl (string) Aşağıdaki örnekte olduğu gibi, sorgulanacak veritabanı uygulamasının URL'sini tanımlar: jdbc:mysql://mypc-xp.mycompany.com:ca Portal/<path> or Portal/ username (string) Sorguyu çalıştırmak için yeterli izinlere sahip olan önceden tanımlanmış bir kullanıcı hesabı için bir kullanıcı adı veya oturum açma kimlik bilgilerini tanımlar. password (string) Belirtilen kullanıcı adı ile ilişkilendirilen parolayı belirtir. query (string) Belirli bir SQL sorgusu deyimini veya bir SQL sorgusu deyimine başvuruyu tanımlar. Aşağıdaki kod örnek bir SQL sorgusunu temsil eder: "select * from employeedatatable where empname like '%"+ca_pam_gettextfieldvalue('form.empname')+"%'"; callback (object) Dönüş Değeri Örnek onsuccess ve onfailure yöntemleri de dahil olmak üzere, veriler alındıktan sonra çağrılacak işlev nesnesine yönelik bir başvuru tanımlar. İşlev verileri aldığında, onsuccess(result) veya onfailure(caught) callback işlevi çalışır. İşlevin kendisi herhangi bir değer döndürmez. ca_pam_getsqldata(ca_fd.js.drivername (),ca_fd.js.connectionurl(),ca_fd.js.username(),ca_fd.js.passwo rd(),ca_fd.js.queryemployeename(),callback); Bu örnek, bir dış veri kaynağını sorgular ve sonuç olarak elde edilen verileri callback değişkeninde depolar. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 06 Populate Dropdown DB: Populate Dropdown from DB'ye gidin. JSON Ayrıştırm[ Bölüm 7: Formlar 335

336 Form T[s[rım]ısı ca_pam_convertjsontojsobject(jsonstring) JSON dizesinden JavaScript nesnesi oluşturmak için bu yöntemi kullanın. ca_pam_convertjsontojsobject yöntemi, tırnak işaretli gösterimi destekler. Özellik adı geçerli bir JavaScript tanımlayıcısı olmadığında, tırnak işaretli gösterim bir JavaScript nesnesinden herhangi bir özelliğe erişmek için alternatif bir yoldur. Örneğin, kitap nesnesinden id özelliğine erişmek için kullanılacak tırnak işaretli gösterim sözdizimi kitap* id ++ şeklindedir. Girdi Parametreleri jsonstring (string) Dönüş Değeri Örnek Bir JavaScript nesnesine dönüştürülecek JSON dizesini tanımlar. JavaScript nesnesini döndürür. Örnekte bir JSON dizesi gösterilmektedir: {"menu": { "id": "file", "value": "File", "popup": { "menuitem": [ {"value": "New", "onclick": "CreateNewDoc()"}, {"value": "Open", "onclick": "OpenDoc()"}, {"value": "Close", "onclick": "CloseDoc()"} ] } }} Aşağıdaki örnek komut dosyası, id alanı değerine erişir: var parsedjson = ca_pam_convertjsontojsobject(jsonstring); var menuobj = parsedjson.menu.; var idvalue = menuobj.id.; Aşağıdaki örnek komut dosyası, menuitem dizisinin ikinci öğesindeki onclick öğesine erişir: var parsedjson = ca_pam_convertjsontojsobject(jsonstring); var menuobj = parsedjson.menu; var popupobj = menuobj.popup; var menuitemarray = popupobj.menuitem.; var secondelementofmenuitemarray = menuitemarray[1]; var onclickelement = secondelementofmenuitemarray.onclick; 336 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

337 Form T[s[rım]ısı REST Yöntemleri Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS'ye gidin. ca_pam_getrestdata(url, donotvalidatecert, headers, callback) REST hizmetini başlatmak için HTTP get yöntemini kullanır. Bu yöntemi aşağıdaki imzalarla kullanabilirsiniz: ca_pam_getrestdata(url, callback); ca_pam_getrestdata(url, donotvalidatecert, callback); Girdi Parametreleri url (string) HTTP isteğinin URL'sini tanımlar. URL, veya ile başlar. donotvalidatecert (boolean) Geçerli bir SSL sertifikasının bulunup bulunmadığını belirtir. Bu alan, bir HTTPS URL sorgulanırken geçerlidir. headers (object) false - SSL sertifikasını doğrular ve sertifika geçersizse işlemi başarısız kılar. true - SSL sertifikasını geçersiz olsa bile kabul eder ve HTTP çağrısını yapmaya devam eder. İstekteki başlıkları ayarlayan bir anahtar/değer çifti listesi tanımlar. callback (object) Dönüş Değeri Örnek onsuccess ve onfailure yöntemleri de dahil olmak üzere, veriler alındıktan sonra çağrılacak işlev nesnesine yönelik bir başvuru tanımlar. İşlev verileri aldığında, onsuccess(result) veya onfailure(caught) callback işlevi çalışır. İşlevin kendisi herhangi bir değer döndürmez. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS'ye gidin. Bölüm 7: Formlar 337

338 Form T[s[rım]ısı ca_pam_getrestdataauth(url, username, password, donotvalidatecert, headers, callback) REST hizmetini kimlik doğrulaması gerektiren belirtilen URL'de başlatır. Bu yöntem yalnızca Temel HTTP kimlik doğrulamasını destekler. Bu yöntemi aşağıdaki imzalarla kullanabilirsiniz: ca_pam_getrestdataauth (url, username, password, callback) ca_pam_getrestdataauth (url, username, password, donotvalidatecert, callback) Girdi Parametreleri url (string) HTTP isteğinin URL'sini tanımlar. URL, veya ile başlar. username (string) Belirtilen URL'nin kimlik doğrulamasının yapılacağı kullanıcı adını tanımlar. password (string) Belirtilen kullanıcı adıyla ilişkili parolayı tanımlar. donotvalidatecert (boolean) Geçerli bir SSL sertifikasının bulunup bulunmadığını belirtir. Bu alan, bir HTTPS URL sorgulanırken geçerlidir. headers (object) false - SSL sertifikasını doğrular ve sertifika geçersizse işlemi başarısız kılar. true - SSL sertifikasını geçersiz olsa bile kabul eder ve HTTP çağrısını yapmaya devam eder. İstekteki başlıkları ayarlayan bir anahtar/değer çifti listesi tanımlar. callback (object) Dönüş Değeri onsuccess ve onfailure yöntemleri de dahil olmak üzere, veriler alındıktan sonra çağrılacak işlev nesnesine yönelik bir başvuru tanımlar. İşlev verileri aldığında, onsuccess(result) veya onfailure(caught) callback işlevi çalışır. İşlevin kendisi herhangi bir değer döndürmez. 338 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

339 Form T[s[rım]ısı ca_pam_postrestdata(url, body, contenttype, donotvalidatecert, headers, callback) REST hizmetini başlatmak için HTTP post yöntemini kullanır. Bu yöntemi aşağıdaki imzalarla kullanabilirsiniz: ca_pam_postrestdata (url, callback) ca_pam_postrestdata (url, body, callback) ca_pam_postrestdata (url, body, contenttype, callback) ca_pam_postrestdata (url, body, contenttype, donotvalidatecert, callback) Girdi Parametreleri url (string) HTTP isteğinin URL'sini tanımlar. URL, veya ile başlar. body (string) HTTP isteğinde gönderilecek verileri tanımlar. contenttype (string) HTTP istek gövdesini oluşturan içeriğin türünü tanımlar. Bu değer, HTTP isteğinde bir başlık (içerik türü) olarak gönderilir. donotvalidatecert (boolean) Geçerli bir SSL sertifikasının bulunup bulunmadığını belirtir. Bu alan, bir HTTPS URL sorgulanırken geçerlidir. headers (object) false - SSL sertifikasını doğrular ve sertifika geçersizse işlemi başarısız kılar. true - SSL sertifikasını geçersiz olsa bile kabul eder ve HTTP çağrısını yapmaya devam eder. İstekteki başlıkları ayarlayan bir anahtar/değer çifti listesi tanımlar. callback (object) Dönüş Değeri onsuccess ve onfailure yöntemleri de dahil olmak üzere, veriler alındıktan sonra çağrılacak işlev nesnesine yönelik bir başvuru tanımlar. İşlev verileri aldığında, onsuccess(result) veya onfailure(caught) callback işlevi çalışır. İşlevin kendisi herhangi bir değer döndürmez. Bölüm 7: Formlar 339

340 Form T[s[rım]ısı ca_pam_postrestdataauth(url, username, password, body, contenttype, donotvalidatecert, headers, callback) REST hizmetini kimlik doğrulaması gerektiren belirtilen URL'de başlatır. Sunucu, REST Yöntemlerini zaman uyumsuz olarak çağırır. Veriler sunucudan alındıktan sonra, callback nesnesinin onsuccess(result) veya onfailure(caught) işlevi uygun şekilde çalıştırılır. Sonuç, REST hizmetinin döndürdüğü herhangi bir veri biçimi olabilir. Yöntem yalnızca Temel HTTP kimlik doğrulamasını destekler. Bu yöntemi aşağıdaki imzalarla kullanabilirsiniz: ca_pam_postrestdataauth(url, username, password, callback) ca_pam_postrestdataauth(url, username, password, body, callback) ca_pam_postrestdataauth(url, username, password, body, contenttype, callback) ca_pam_postrestdataauth(url, username, password, body, contenttype, donotvalidatecert, callback) Girdi Parametreleri url (string) HTTP isteğinin URL'sini tanımlar. URL, veya ile başlar. username (string) Belirtilen URL'nin kimlik doğrulamasının yapılacağı kullanıcı adını tanımlar. password (string) Belirtilen kullanıcı adı ile ilişkilendirilen parolayı belirtir. body (string) HTTP isteğinde gönderilecek verileri tanımlar. contenttype (string) HTTP istek gövdesini oluşturan içeriğin türünü tanımlar. Bu değer, HTTP isteğinde bir başlık (içerik türü) olarak gönderilir. donotvalidatecert (boolean) Geçerli bir SSL sertifikasının bulunup bulunmadığını belirtir. Bu alan, bir HTTPS URL sorgulanırken geçerlidir. headers (object) false - SSL sertifikasını doğrular ve sertifika geçersizse işlemi başarısız kılar. true - SSL sertifikasını geçersiz olsa bile kabul eder ve HTTP çağrısını yapmaya devam eder. İstekteki başlıkları ayarlayan bir anahtar/değer çifti listesi tanımlar. callback (object) onsuccess ve onfailure yöntemleri de dahil olmak üzere, veriler alındıktan sonra çağrılacak işlev nesnesine yönelik bir başvuru tanımlar. 340 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

341 Form T[s[rım]ısı Dönüş Değeri Örnek Örnek: REST POST Yöntemi İşlev verileri aldığında, onsuccess(result) veya onfailure(caught) callback işlevi çalışır. İşlevin kendisi herhangi bir değer döndürmez. Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 07 Populate Table RESTful WS: Populate Table RESTful WS'ye gidin. CA Process Automation kütüphanesindeki tüm başlatma istek formlarını almak için, CA Catalyst Kapsayıcısının içerdiği PAM REST API'sini çağırın. 1. Bir etkileşim isteği formu oluşturun ve onu aşağıdaki gösterildiği gibi tasarlayın: Bölüm 7: Formlar 341

342 Form T[s[rım]ısı 2. Anahtar Sözcük alanını etkileşim isteği formuna ekleyin. 3. Aşağıdaki metni etkileşim isteği formunun Komut Dosyası bölümüne ekleyin: { sample : function() { var callback = new Object(); callback.onsuccess = function(result) { alert(result); } callback.onfailure = function(caught) { alert(caught); } var headers = new Object(); var contenttype="application/xml"; ca_pam_getdatafromrestposthttpauthentication(' /node/rest/ca:00074:01/_ops/querystartrequests',usename password,<requestbody>,contenttype,true,headers,callback); } } İstek gövdesi şu şekildedir: <QueryStartRequestFormsRequest xmlns:xsi=" <Filter> <LookUpPath>/</LookUpPath> <IsRecursive>true</IsRecursive> </Filter> </QueryStartRequestFormsRequest> xsi:type="p1:querystartrequestformsrequest" xmlns:p1=" > 4. Anahtar Sözcük alanının onblur etkinliğindeki ca_fd.js.sample() değerini sağlayın. 5. Kaydet'i tıklatın. Komut dosyası, Anahtar Sözcük alanının onblur etkinliğine göre çalışır. Başlatma istek formu, belirtilen sorgu gövdesine ve gerçekleştirilen REST isteğine göre alınır. SOAP Yöntemleri 342 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

343 Form T[s[rım]ısı ca_pam_getsoapdata(serviceurl, methodname, inlinetext, soapversion, stripxmlnamespacesfromresponse, callback) Bir Web hizmeti çağrısı yapar ve elde edilen XML'yi JavaScript nesnesine dönüştürür. Bu yöntem aşırı yüklenmiş bir yöntemdir. ca_pam_getsoapdata, SOAP sürümü ve/veya stripxmlnamespacesfromresponse parametresi sağlanmadan çağrılabilir. Bu parametreleri sağlamazsanız, SOAP sürümü SOAP_1_1 olarak kabul edilir ve stripxmlnamespacesfromresponse, true kabul edilir. Aşağıdakiler aşırı yüklenmiş yöntem imzalarıdır: ca_pam_getsoapdata (serviceurl,methodname, inlinetext,callback) ca_pam_getsoapdata (serviceurl,methodname, inlinetext,soapversion, callback) Girdi Parametreleri serviceurl (string) SOAP hizmetinin URL'sini belirtir. URL'ye genellikle HTTP veya HTTPS üzerinden erişilir. URL, bir veya birden çok yöntem için bir giriş noktasıdır. methodname (string) Çalıştırılacak yöntemi veya işlevi belirtir. İşlev, yöntemi SOAP hizmetine bir MIME SOAPAction üstbilgisi olarak geçirir. inlinetext (string) SOAP hizmeti girdi isteğinin kaynağını belirtir. Bu parametre, bir SOAP zarfı içerebilen bir XML iletisi içerir. soapversion (string) Çağrının yapıldığı SOAP sunucusunun sürümünü belirtir. Olası değerler şunlardır: SOAP_1_1 veya SOAP_1_2. Varsayılan değer SOAP _1_1 değeridir. stripxmlnamespacesfromresponse (boolean) Yanıt Ad Alanları'nın XML yanıtından kaldırılıp (true) kaldırılmayacağını belirtir. Varsayılan true'dur. callback (object) Dönüş Değeri onsuccess ve onfailure yöntemleri de dahil olmak üzere, veriler alındıktan sonra çağrılacak işlev nesnesine yönelik bir başvuru tanımlar. ca_pam_getsoapdata işlevi, sunucu üzerinde callback yöntemini zaman uyumsuz olarak çağırır. İşlev verileri aldığında, onsuccess(result) veya onfailure(caught) callback işlevi çalışır. İşlev bir SOAP hatası döndürürse, onfault(faultstring) yöntemini çağırır ve sonuç bir XML dizesi olur. SOAP sürümünü ve stripxmlnamespacesfromresponse parametrelerini sağlamazsanız, bunların varsayılan değerleri kullanılır ve yanıt, onsuccess(result) işlevindeki callback nesnesine döndürülür. Bölüm 7: Formlar 343

344 Form T[s[rım]ısı İşlev verileri aldığında, onsuccess(result) veya onfailure(caught) callback işlevi çalışır. İşlev bir SOAP hatası döndürürse, onfault(faultstring) yöntemini çağırır ve sonuç bir XML dizesi olur. İşlevin kendisi herhangi bir değer döndürmez. Örnek: SOAP Yöntemi Not: Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS'ye gidin. Bu örnekte, bir tabloyu Kütüphanedeki Başlatma İsteği Formlarının tümüyle doldurmak için CA Process Automation getstartrequestforms web hizmeti yöntemi kullanılır. getstartrequestformsweb hizmeti yöntemi, başlatma isteği formlarının tümünü belirtilen bir klasöre döndürür. Not: Bu yöntem, XML'den bir JavaScript nesnesi oluşturmak için ca_pam_convertxmltojsobject(xmlstring, elementtagname) yöntemini (bu bölümde daha sonra anlatılacaktır) kullanır. 1. Bir etkileşim isteği formu oluşturun ve onu aşağıdaki gösterildiği gibi tasarlayın: 344 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

345 Form T[s[rım]ısı 2. Aşağıdaki alanları etkileşim isteği formuna ekleyin: soapservice Bu alanı şu URL'ye ayarlayın: soapaction Bu alanı getstartrequestforms olarak ayarlayın. soapdata Bu metin alanını aşağıdaki kodla doldurun: <tns:getstartrequestforms xmlns:tns=" <tns:auth> <!--xsd:choice Type--> <tns:token>token </tns:token> <tns:user>pamadmin</tns:user> <tns:password>pamadmin</tns:password> </tns:auth> <tns:filter> <tns:lookuppath isrecursive="true">/</tns:lookuppath> </tns:filter> </tns:getstartrequestforms> retrievesrf Bu onay kutusunun onclick özniteliğini ca_fd.js.retreivesrfandpopulatetable() değerine ayarlayın. 3. srfs adlı bir tablo oluşturun. 4. Ad ve refpath metin alanlarını, srfs tablosuna sütun olarak ekleyin. 5. Aşağıdaki metni, formun Komut Dosyası bölümüne ekleyin: { retreivesrfandpopulatetable: function() { var callback = new Object(); callback.onsuccess = function(result) { var srfresult = ca_pam_ convertxmltojsobject (result,'startrequest'); var tablearray = new Array(); for( i=0;i<srfresult.length;i++) { } var object = new Object(); object.name = srfresult [i]["name"]; object.refpath = srfresult [i]["refpath"]; tablearray[i] = object ; Bölüm 7: Formlar 345

346 Form T[s[rım]ısı ca_pam_cleartabledata('form.srfs',0,ca_pam_gettablerowcount('form.srfs')-1); ca_pam_settabledatafromjsobject('form.srfs',tablearray); } callback.onfailure = function(caught) { alert(caught); } ca_pam_getsoapdata(ca_pam_gettextfieldvalue('form.soapservice'),ca_pam_gettex tfieldvalue('form.soapaction'),ca_pam_gettextfieldvalue('form.soapdata'),'soa P_1_1',true,callBack); } } 6. Kaydet'i tıklatın. 7. CA Process Automation olanağının srfs tablosunun dinamik olarak verilerle doldurulduğunu doğrulamasını sağlamak için Onay Kutusu'nu seçin. Onay kutusu değeri değiştirildiğinde komut dosyası çalışır. Komut dosyası, srfs tablosunu SOAP çağrısı tarafından döndürülen başlatma isteği formlarıyla dinamik olarak doldurur. getsoapdata yöntemi, verileri almak amacıyla bir SOAP sorgusu yapmak için kullanılır. convertxmltojsobject ise yanıt XML'yi JavaScript nesnesine dönüştürmek için kullanılır. Bunun ardından JavaScript nesnesi, ca_pam_settabledatafromjsobject yöntemini kullanarak tabloyu dinamik olarak doldurmak için kullanılabilir. XML Ayrıştırm[ 346 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

347 Form T[s[rım]ısı ca_pam_convertxmltojsobject(xmlstring, elementtagname) XML'den bir JavaScript nesnesi oluşturur. Not: XML öğesinin ad alanı kullanabilme durumu ve bir ad alanı öneki varsa, buna erişmek için tırnak işaretli gösterimi kullanın. Girdi Parametreleri xmlstring (string) Bir JavaScript nesnesine dönüştürülecek XML dizesini tanımlar. elementtagname (string) Dönüş Değeri Örnek (İsteğe bağlı) Belirtilen etiket adına sahip olan öğeyi döndürür. elementtagname'i sağlamazsanız, yöntem kök öğeyi döndürür. Nesne türünde bir değer döndürür. Bir JavaScript nesnesine dönüştürmek üzere aşağıdaki XML'yi dikkate alın: <?xml version="1.0"?> <catalog> <book id="bk101"> <author>gambardella, Matthew</author> <title>xml Developer s Guide</title> <genre>computer</genre> <price>44,95</price> <publish_date> </publish_date> <description>an in-depth look at creating applications with XML.</description> </book>\ </catalog> Bu örnek, önceki XML verilerini bir JavaScript nesnesine dönüştürür. Aşağıdaki sözdizimi, XML belgesini bir JavaScript nesnesine dönüştürür: var parsedxml = ca_pam_convertxmltojsobject(xmlstring); Kitap öğesine erişmek için aşağıdaki satırlardan birini kullanabilirsiniz: var bookobj = parsedxml. book[0]; var bookobj = parsedxml [ book ][0]; Kitap öğesinin id öznitelik değerini almak için aşağıdaki satırlardan birini kullanabilirsiniz: var idval = bookobj.id; var idval = bookobj[ id ]; Kitap öğesinin açıklama değerine erişmek için aşağıdaki satırlardan birini kullanabilirsiniz: Bölüm 7: Formlar 347

348 Form T[s[rım]ısı Örnek var bookdesription = bookobj. description[0]._text; var bookdesription = bookobj[ description ][0][ _text ]; Not: Bir öğenin bir özniteliği ve aynı adlı bir öğesi varsa, bunlara bir dizi olarak erişin. Dizide, ilk üye (dizin 0) her zaman özniteliktir, öğeler bunun ardından gelir. Bir JavaScript nesnesine dönüştürmek üzere aşağıdaki XML'yi dikkate alın: <?xml version="1.0"?> <categories> <category name="weather"> <name part="1">sunny</name> <name part="2">rainy</name> </category> <category name="climate"> <name part="1">wet</name> <name part="2">dry</name> </category> </categories> Bu örnek, önceki XML verilerini bir JavaScript nesnesine dönüştürür. xmlstring olarak gösterilen kategoriler XML'sinden ilk kategori nesnesini almak için aşağıdaki sözdizimini kullanın: var parsedxml= ca_pam_convertxmltojsobject(xmlstring); var firstcatagory= parsedxml.category[0]; Ad özniteliğine erişmek için aşağıdaki sözdizimini kullanın: var bookname = firstcatagory.name[0]; İlk ad öğesinin değerine erişmek için aşağıdaki sözdizimini kullanın: var firstbookname = firstcatagory.name[1]._text; 348 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

349 Form T[s[rım]ısı Örnek <Envelope xmlns=" xmlns:soap-env=" <Header/> <Body> <getstartrequestformsresponse xmlns=" <startrequests> <startrequest name="rahulsrf" refpath="/folder/"> <description/> </startrequest> <startrequest name="start Request Form" refpath="/restsupport/"> <description/> </startrequest> </startrequests> </getstartrequestformsresponse> </Body> </Envelope> Bu örnek, ca_pam_convertxmltojsobject(xmlstring, elementtagname) yönteminin elementtagname parametresiyle kullanımını gösterir. Aşağıdaki komut dosyası, XML'deki tüm <startrequest> öğelerini alır: var srfresult = ca_pam_convertxmltojavascriptobject(xmlstring,'startrequest'); srfresult, tüm startrequest öğelerinin dizisidir. Bölüm 7: Formlar 349

350 Form T[s[rım]ısı Örnek <?xml version="1.0"?> <note _text="abc"> <_text>tove</_text> </note> Bu örnekte, XML'nin _text'e öğe veya öznitelik olarak sahip olduğu bir senaryo gösterilir. Bu durumda, yöntem "_text" adlı bir dizi oluşturur. Dizinin ilk öğesi, öğedeki metin düğümünü döndürür. Dizinin ikinci öğesi, öğenin öznitelik düğümünü ("_text" adıyla) döndürür. Dizinin diğer öğeleri, öğenin alt öğe düğümlerini ("_text" adıyla) döndürür. Aşağıdaki komut dosyası değerlere erişir: var parsedxml= ca_pam_convertxmltojavascriptobject(xmlstring); var textnode= parsedxml["_text"][0]; var attributevalue= parsedxml["_text"][1]; var childtextnodevalue= parsedxml["_text"][2]["_text"]; Bu komut dosyasının sonucu şudur: textnode=""; (...çünkü düğümün skalar bir değeri yoktur.) attributevalue="abc"; childtextnodevalue="tove" Bu işlevi, CA Process Automation içindeki kutu içeriğinde de bulabilirsiniz. 1. Giriş sayfasında, Kutudan Çıkan İçeriğe Gözat'ı tıklatın. 2. User Interaction Forms klasörüne ve ardından 08 Populate Table SOAP WS: Populate Table SOAP WS'ye gidin. 350 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

351 Form T[s[rım]ısı T_m_l İşl_vl_rl_ B[sct Bcr Form Oluşturm[ Bu örnekte, üç ana bölgede (California, Pennsylvania ve North Carolina) faaliyet gösteren bir şirket için bir form hazırlıyorsunuz. Her eyalette, şirketin, şehrin adıyla tanımlanan birincil ve ikincil bir ofis konumu var. Şirket ilkesini uygulamaktan sorumlu paydaşlar bu formun aşağıdaki iş gereksinimlerini karşılamasını istiyorlar: California'dan kaynaklanan tüm işler varsayılan olarak Anaheim ofisine yönlendirilmeli. Pennsylvania'dan kaynaklanan tüm işler varsayılan olarak Philadelphia ofisine yönlendirilmeli. North Carolina'dan kaynaklanan tüm işler varsayılan olarak Raleigh ofisine yönlendirilmeli. Diğer eyaletlerden kaynaklanan tüm işler varsayılan olarak Pittsburgh ofisine yönlendirilmeli. Kullanıcının başka bir eyalet veya şehir belirtme seçeneği vardır. Örnek: Temel Bir Form Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir Etkileşim İsteği Formu nesnesi oluşturun veya bu örnek yordamda kullanmak için var olan bir formu bulun. 3. Form nesnesini çift tıklatın. Etkileşim İsteği Formu iletişim kutusu, veya Form Tasarımcısı, ekrana gelir. 4. Form nesnesi kullanıma alınmamışsa, Kullanıma Al'ı tıklatın. 5. Form Öğeleri bölmesinde, aşağıdaki girişleri genişletin: a. Form Öğeleri b. Formunuz (örneğin, Etkileşim_İsteği_Formu_4) c. Sayfa Düzeni d. Sayfa Bölüm 7: Formlar 351

352 Form T[s[rım]ısı 6. Sayfa'yı tıklatın. 7. Araç çubuğunda Yeniden Adlandır'ı tıklatın. 8. Konum: adını girip Tamam'ı tıklatın. 9. Form bölmesindeki bir Seçim alanını Konum sayfasına sürükleyin Adımı yineleyin. Konum sayfa düzeninizin altında iki Seçim alanı görünür. 11. Form bölmesinde aşağıdaki eylemleri gerçekleştirin: a. Üç Seçim Seçeneğini birinci Seçim alanına sürükleyin. b. Altı Seçim Seçeneğini ikinci Seçim alanına sürükleyin. 12. Aşağıdaki form öğelerinin her birini tıklatın ve ardından her nesneyi belirtilen şekilde yeniden adlandırmak için Yeniden Adlandır'ı tıklatın: a. Birinci Seçim alanını State olarak yeniden adlandırın. Birinci seçeneği CA olarak yeniden adlandırın. İkinci seçeneği PA olarak yeniden adlandırın. Üçüncü seçeneği NC olarak yeniden adlandırın. b. İkinci Seçim alanını City olarak yeniden adlandırın. Birinci seçeneği Anaheim olarak yeniden adlandırın. İkinci seçeneği Los Angeles olarak yeniden adlandırın. Üçüncü seçeneği Pittsburgh olarak yeniden adlandırın. Dördüncü seçeneği Philadelphia olarak yeniden adlandırın. Beşinci seçeneği Charlotte olarak yeniden adlandırın. Altıncı seçeneği Raleigh olarak yeniden adlandırın. 352 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

353 Form T[s[rım]ısı 13. Aşağıdaki form öğelerinin her birini tıklatın ve Özellikler (Ad ve Değer) bölmesinde aşağıdaki özellik ayarlarını yapın. a. State için: Adı State olarak ayarlayın. onchange olayı değerini ca_fd.js.selectregion() olarak ayarlayın. CA seçeneğinin değerini California olarak ayarlayın. PA seçeneğinin değerini Pennsylvania olarak ayarlayın. NC seçeneğinin değerini North Carolina olarak ayarlayın. b. City için: Adı City olarak ayarlayın. Her şehir seçeneğinin değer özelliğini şehir adı olarak ayarlayın. Örneğin, Anaheim'ı Anaheim, Los Angeles'ı Los Angeles olarak ayarlayın. 14. Form Öğeleri bölmesinde, formunuzun adını tıklattıktan sonra, araç çubuğunda Komut Dosyası'nı tıklatın. Komut Dosyası iletişim kutusu açılır. 15. Aşağıdaki kodu kopyalayıp Komut dosyası düzenleyicisi (sayfa 142)'ne yapıştırın: { selectregion: function() { var selectedstate = ca_pam_getselectedoptionvalues('form.state')[0]; } } if(selectedstate == 'North Carolina') { ca_pam_selectoption('form.city', 'Raleigh', 'Raleigh', true); } else if(selectedstate == 'California') { ca_pam_selectoption('form.city', 'Anaheim', 'Anaheim', true); } else if(selectedstate == 'Pennsylvania') { ca_pam_selectoption('form.city', 'Philadelphia', 'Philadelphia', true); } else { ca_pam_selectoption('form.city', 'Pittsburgh', 'Pittsburgh', true); } 16. Kaydet'i tıklatın. Komut Dosyası iletişim kutusu kapatılır. 17. Form Tasarımcısında Kaydet'i tıklatın. Bölüm 7: Formlar 353

354 Form T[s[rım]ısı 18. Önizleme sekmesini tıklatın. 19. Elde ettiğiniz sonuçların aşağıdaki şekil ve tabloda yer alan örnek sonuçlara ve değerlere benzer olduğunu doğrulayın: Eyalet: CA PA NC Herhangi bir başka eyalet. Örneğin, NY. Varsayılan Şehir: Anaheim Philadelphia Raleigh Pittsburgh 354 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

355 Form D_ğcşk_nl_rcnc B[şl[tm[ Form D_ğcşk_nl_rcnc B[şl[tm[ Bir etkileşim isteği formu tasarlandıktan sonra, bunu bir işlemdeki belirli bir Kullanıcı Görevi Atama işlecine ayarlayabilirsiniz. Ayrıca, işlem zamanında form alanlarını başlatmak için kod ekleyebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Tasarımcı sekmesini tıklatın. 2. İşlem Tasarımcısında, bir işlem açın veya oluşturun. 3. İşleçler paleti İşlem Denetimi grubunda, işleminize bir Kullanıcı Görevi Atama işleci sürükleyin. 4. Kullanıcı Görevi Atama işlecini çift tıklatarak onun Özellikler paletini açın. 5. Özellikler paletinde: a. Kullanıcı Görevi'ni genişletin. b. Etkileşim İsteği Formu alanında, bir forma göz atmak için arama düğmesini tıklatın. Tamam'ı tıklatın. c. Form Verisi Başlatma Kodu alanını tıklatarak bu alanı genişletin. 6. Form Verisi Başlatma Kodu penceresinde, herhangi bir form değişkenini başlatın. Aşağıdaki örneklerde, mytextfield, başlatmak istediğiniz form öğesinin _id bilgisidir. Basit veri türleri için şunu girin: Form.myTextField='welcome'. Basit alan bir ValueMap veya alan kümesinin içindeyse şunu girin: Form.value_map= newvaluemap(); Form.valuemap.myTextField="welcome"; Basit alan, bir valuemap'teki karmaşık bir değer eşlemesinin içindeyse şunu girin: Form.value_map.value_map_nested= newvaluemap(); Form.value_map.value_map_nested.text_field_nested="test"; 7. Form Verisi Başlatma Kodu penceresinde Tamam'ı tıklatın. Bölüm 7: Formlar 355

356

357 Bölüm 8: Kaynaklar Kaynak nesnesi, sistem mimarinizin öğelerini temsil eden bir modeldir. Bunları ortak altyapı öğelerine dayanan bağımsız işlemleri eşitlemek ve belirli BT varlıklarına erişimi saymak ve denetlemek için kullanın. Tek bir Kaynak nesnesine ilgili varlıkları temsil eden birden fazla kaynak ekleyin. Kaynak nesnelerini aşağıdakileri yapmak için kullanın: Temas noktasında çalışan tüm işlemler arasında işleme yükünü dengeleme. Paralel olarak yürütülemeyecek işlemlerin yürütülmesini eşitleme. Birden çok kaynağı aynı anda etkinleştiren ya da devre dışı bırakan ortam seviyesinde kilitler uygulama. İşlem ve sistemleri ortak güvenlik haklarıyla stratejik olarak yönetme. Kaynak öğeleri birbiriyle bir şekilde ilişkili olduğundan, bunları gruplandırırsınız. Örnekler arasında paylaşılan veritabanları, aktarım bağlantıları, sınırlı sayıdaki yazılım lisansına aynı anda erişim, bir temas noktası üzerinde eşzamanlı işlemler, sayısal kotalar ve diğer kaynaklar yer alır. Performansı ölçtükten sonra, sistem kaynaklarını misyonu önemli görevler için gerekli işlemlere atayabilirsiniz. CA Süreç Otomasyonu tarafından kullanılan eşzamanlı FTP bağlantısı sayısını sınırlandırabilirsiniz. Ancak öncül bir işlem bir kaynağı serbest bıraktıktan sonra ardıl bir işlemi başlatmak için kaynakları kullanabilirsiniz. Kaynaklar, bir günlük dosyası gibi, birden çok işlemden güncellemeler alan belli bir BT ortamı varlığını temsil etmek ve bu varlığa erişimi denetlemek için de kullanılabilir. Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: Kaynaklar Nasıl Çalışır (sayfa 357) Kaynak Nesnesi Oluşturma (sayfa 359) Kaynak Nesnesini Düzenleme (sayfa 360) Kaynakları İzleme ve Düzenleme (sayfa 362) İşleme Kaynakları Yönetme İşleci Ekleme (sayfa 363) Kaynak Eylemlerini Tanımlama (sayfa 364) Kullanılamayan Kaynakları Denetleme ve Yanıtlama (sayfa 365) K[yn[kl[r N[sıl Ç[lışır Kaynakları Yönetme işleci, İşlem Denetimi işleç grubundadır. Bir işlem, Kaynakları Yönetme işlecini, belirtilen bir kaynaktan kullanılabilir birimleri almak için kullanabilir. Belirtilen kaynağa ait tüm birimler alınırsa (aynı veya farklı işlemlerde), Kaynakları Yönetme işleci, kaynak serbest birimlere sahip olana kadar bu daldaki işlemeyi geciktirir. Bölüm 8: Kaynaklar 357

358 K[yn[kl[r N[sıl Ç[lışır Aşağıdaki tasarımda, bir uygulamayı yürütmeden önce işlem kotası kaynağından bir birim alan bir işlem gösterilmektedir. İşlem kota kaynağında kullanılabilir birimler mevcutsa, işleme Uygulama 1'i Çalıştırma'ya devam eder. Kullanılabilir kaynak birimi yoksa, işleme, birimler kullanılabilir olana veya işleç zaman aşımına uğrayana kadar başlatılmaz. Uygulama 1'i Çalıştırma işleci tamamlandıktan sonra, kaynak birim işlem kotası kaynağı için yeniden serbest bırakılır ve işleme, işlemdeki izleyen işleçler ile devam ettirilir. Kaynaklar, kullanılabilir birimlerin sayısını ve kaç birimin tüketileceğini tanımlamanıza olanak tanır. Bir kaynak, maksimum birim sayısı, kullanılabilir birimlerin geçerli değeri ve kaynağın kilitli olup olmadığını gösteren bir işaretten oluşur. Kaynaklar üzerinde aşağıdaki eylemleri uygulayabilirsiniz: Kullanılabilir bir kaynağın belirtilen birim miktarını alma Kullanılan alanına daha yüksek bir değer girme. Kullanılabilir bir kaynağın belirtilen birim miktarını serbest bırakma Kullanılan alanına daha düşük bir değer girme. Kaynağı kilitleme Kaynağın kilidini kaldırma Bir Kaynakları Yönetme işleci, belirtilen herhangi bir sayıda kaynak kullanabilir veya serbest bırakabilir. Bir geliştirici veya yönetici olarak, Kaynakları Yönetme işleçlerini belirli bir temas noktası üzerindeki yük dengelemeyi ayarlamak için kullanabilirsiniz. Ayrıca, kaynak birimlerinin başka işlemler tarafından kullanılmasını önlemek için bir kaynağı kilitleyebilirsiniz. 358 İç_rck T[s[rım]ısı Kılavuzu

359 K[yn[k N_sn_sc Oluşturm[ Kaynaklara aşağıdaki üç kısıtlama uygulanır: Bir kaynağın maksimum birim sayısı, sistem gereksinimlerinize göre ayarlayabileceğiniz ve düzenleyebileceğiniz rasgele bir değerdir. Bir işlemin kullandığı kaynak sayısı da rastgele bir sayıdır. Maksimum sınır 9.999'dur; ancak burada performans ve mimariyi kaynak alın. Kaynak birimlerini, uygulama gereksinimlerinize en uygun olacak şekilde işlemlere tahsis edin. Kaynak birimlerinin kullanılmakta olan değeri, her zaman kaynağın maksimum değerinden daha küçük ya da bu değere eşittir. Kaynağa bağımlı bir işlem, belirtilen sayıdaki birimleri kullanılabilir oluncaya kadar beklemelidir. İşleçler kilitli bir kaynaktan birim kullanamaz. İşleçler, başka bir işlem tarafından kilitlenen bir kaynağı kilitleyemez. K[yn[k N_sn_sc Oluşturm[ Her orkestratörde gerektiği kadar çok Kaynak nesnesi oluşturun. Kaynak işleci, bir işlemdeki kaynak işlemlerini gerçekleştirir. Kaynak işleci, belirli Kaynak nesnelerinin geçerli sürümlerini kullanır. Kaynak nesnesinin geçerli durumunda yapılan değişiklikler, iadenin hemen ardından Kaynak işleci için kullanılabilir olur. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Sol bölmede bir klasörü tıklatın ve Yeni'yi ve daha sonra Kaynaklar'ı seçin. Yeni bir kaynak görünür. 3. Kaynak adını tıklatın ve daha anlamlı bir adla yeniden adlandırın. 4. Kaynak nesnesini düzenleyin. Not: Kod kullanarak dinamik olarak da Kaynak nesneleri oluşturabilirsiniz. Bölüm 8: Kaynaklar 359

360 Kaynak Nesnesini Düzenleme Kaynak Nesnesini Düzenleme Bir Kaynak nesnesini, içindeki kaynakları tek tek yönetmek üzere düzenleyin. Ayrıca sürümleri yönetebilir, özellikleri görüntüleyebilir ve nesnenin geçmişini inceleyebilirsiniz. Uygulamalar, bağlantılar veya denetlemek istediğiniz diğer vakalar için tek tek kaynak girişleri ekleyin. Böylece şunları yapabilirsiniz. Her an çalıştırılabilecek vakaların maksimum sayısını ayarlama. Eşzamanlı olarak çalışan vakaların ya da birimlerin sayısını izleme. Her an başlatılabilecek kullanılabilir vakaların veya serbest birimlerin sayısını izleme. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir Kaynak nesnesini çift tıklatın. Kaynaklar iletişim kutusu görüntülenir. Kaynaklar sekmesi varsayılan olarak açılır. 3. Ayrı bir kaynak eklemek için Ekle'yi tıklatın. 4. Kaynaklar sekmesinin sütunlarındaki değerlerin herhangi birini gözden geçirin. Yeni değerler girmek için düzenlenebilir hücreleri tıklatın. Ad Miktar Tek tek kaynakların adlarını bir Kaynak nesnesinde listeler. Kaynağa atanan toplam birim sayısını listeler. Birim, işlemde kota görevi gören rasgele bir sayıdır. Kullanılan Serbest Durum Atanan birim sayısını gösterir. Atanmamış birim sayısını gösterir. Şu formülle belirlenir: Serbest = Miktar - Kullanılan Kaynağın kilitli ya da kilidinin kaldırılmış olduğunu belirtir. Bir kaynak için kilitli ve kilidi açık durumunu değiştirmek için bu sütundaki kilit simgesini tıklatın. Bir kaynağı bir zamanlama veya işlemde programla kilitlemek için bir Kaynak işleci de kullanabilirsiniz. Kilit serbest kalana dek, diğer Kaynak Yönetme işleçleri kilitli bir kaynağı kilitleyemez, kilidini kaldıramaz, kaynak birimlerini alamaz ya da iade edemez. Kilit, bir işlem ya da zamanlamanın işleçleri işlerken bir kaynağı tekeline almasını sağlar. % Kullanım 360 İç_rck T[s[rım]ısı Kılavuzu

361 Kaynak Nesnesini Düzenleme Farenizi bu görsel simge üzerine getirerek o anda kullanılmakta olan kaynakların sayısal yüzdesini görüntüleyin. Geriye kalan miktarın tamamı serbesttir. Açıklama Kaynağın açıklamasını sağlar. Açıklama sütunu, bir kaynağı açıklayan bir metin girmenizi sağlar. 5. İade Et'i veya Kaydet ve Kapat'ı tıklatın. Notlar: Miktar alanında, kaynağın miktarını belirtin. İşlemlerdeki işleçlerin kotaları bu sayıdan alınır. Miktar, gerçek bilgisayar ya da sistem kaynağı (CPU, bellek ya da bant genişliği gibi) birimleriyle kendisi ilgili olmayan rasgele bir değerdir. Bu değeri, bir kaynağı işlemlere istediğiniz şekilde paylaştırmak için kullanabilirsiniz. Kaynağın miktarına ilişkin hiçbir kural yoktur. Miktar olarak 1 değerini belirtirseniz, bir işlemde belirli bir saatte CPU yoğun bir işlecin yalnızca bir vakası çalıştırılabilir. Kaynak kullanımını ayarlamak için Veri Kümesi değişkenleri kullanılabilir, böylece bir kaynağı kullanan işlemleri açmadan ve yapılandırmadan kullanım temas noktasında ayarlanabilir. Örneğin, miktarı 100 olarak ayarlarsanız, bir temas noktasının taleplerini yerine getirmek için kullanım değişkenini 10'dan 20'ye, 50'ye hatta 100'e değiştirebilirsiniz. Kullanılan ve Serbest sütunları, bir kaynağın o anda kaç biriminin kullanıldığını ya da kullanılabilir olduğunu gösterir. Kullanılan alanına, 0 ile Miktar alanında gösterilen toplam birim sayısı arasında bir değer girebilirsiniz. Daha yaygın bir uygulama olarak, Kaynak işleci bu ayarları işlem ya da zamanlamada programlı şekilde değiştirir. Bölüm 8: Kaynaklar 361

362 K[yn[kl[rı İzl_m_ v_ Düz_nl_m_ K[yn[kl[rı İzl_m_ v_ Düz_nl_m_ İşlemler sayfasında bir Kaynak nesnesinin içerdiği kaynakları izleyebilir ve düzenleyebilirsiniz. İşlemler sayfası, bir Kaynak nesnesinin geçerli sürümünü değiştirmenize olanak tanır. Değişiklikleriniz Kaynak nesnesini kullanan tüm Kaynak Yönetme işleçlerine otomatik olarak uygulanır. Şu adımları izleyin: 1. İşlemler sekmesini tıklatın. 2. Bağlantılar bölmesinde: a. İşlem İzleme veya Kaynaklar'ı genişletin. b. Klasör listesini genişletin veya belirli bir işlem izleme veya kaynak nesnesini arayın. c. Bir kaynak nesnesi seçin. Kaynak nesnesinin geçerli sürümü görünür. 3. Bir kaynak seçin ve ardından aşağıdaki değişikliklerden herhangi birini yapın. a. Araç çubuğunda, kaynağı kilitlemek için Kilitle'yi tıklatın. Bir kaynağın kilidini açmak için Kilidi Kaldır'ı tıklatın. Ayrıca, bu ayarın geçişini yapmak için Durum sütunundaki kilit simgesini de tıklatabilirsiniz. b. Tüm kullanılan kaynakları serbest bırakmak ve serbest kaynakları kullanılabilen maksimum miktara sıfırlamak için Temizle'yi tıklatın. c. Değerlerini düzenlemek üzere Miktar, Kullanılan ve Açıklama alanlarını tıklatın. d. En yeni sistem verilerini görüntülemek için Yenile'yi tıklatın. Değişiklikleriniz, Kaynak Yönetme işleçleri için kullanılabilir durumdadır. 4. Zamanlama içinde bir Kaynak Yönetme işlecinde kaynak eklemek veya düzenlemek için: a. Bağlantılar'ı genişletin ve Etkin veya Genel Zamanlamalar'ı tıklatın. b. Çizelgeler listesinde bir çizelgeyi çift tıklatın. c. Çizelgenin Kaynakları Yönetme öğesinde Özellikler'i tıklatın. d. Özel sekmesini tıklatın. e. Kullanıma Al'ı tıklatın. f. Kaynakları yapılandırmak için Ekle, Düzenle veya Sil'i tıklatın. g. İade Et'i tıklatın veya Kaydet ve Kapat'ı tıklatın. 362 İç_rck T[s[rım]ısı Kılavuzu

363 İşl_m_ K[yn[kl[rı Yön_tm_ İşl_]c Ekl_m_ İşl_m_ K[yn[kl[rı Yön_tm_ İşl_]c Ekl_m_ İçinde bir veya daha fazla kaynak bulunan bir kaynak nesnesi oluşturduktan sonra, işleme bir Kaynak işleci ekleyin. Örneğin, yükü dengelemek için diğer işleçlerden önce ve sonra birer Kaynak işleci yerleştirin. İlk Kaynak işleci, kaynakları kullanır veya alır; ikinci işleç ise birimleri serbest bırakarak veya geri vererek bekleyen diğer işlemler için kullanılabilir kılar. Şu adımları izleyin: 1. İşlem Tasarımcısında bir işlem açın. 2. Kaynağınız için İşlem Denetimi işleç paletini açın. 3. Kaynakları Yönetme işlecini işlemdeki bir konuma sürükleyip bırakın. 4. Giriş ve çıkış bağlantılarını tanımlayın. Kaynakları Yönetme işlecinin olası dört çıkış bağlantısı vardır: İşleç başarılı olduğunda Başarılı işlenir. Sonuç değişkeni 1 olarak ayarlanır ve Neden değişkeni TAMAMLANDI olarak ayarlanır. Yorumlayıcı Modülü işleci başarılı şekilde tamamlayamadığında, Başarısız işlenir. Sonuç değişkeni -1 olarak ayarlanır ve Neden değişkeni BAŞARISIZ olarak ayarlanır. Kaynak işleci isteğe bağlı olarak belirtilen zaman aşımı aralığında tamamlanmazsa, Zaman Aşımı işlenir. Sonuç değişkeni 1 olarak ayarlanır ve Neden değişkeni ZAMAN AŞIMI olarak ayarlanır. Sonucu yürütme ayarları belirlediği zaman Özel Sonuç işlenir. Sonuç değişkeni 0 olarak ayarlanır ve Neden değişkeni ÖZEL olarak ayarlanır. 5. Seçenekleri yapılandırmak için Kaynak işlecini çift tıklatın. Veri Kümesi ve Kaynak Özellikleri paletleri görünür. Bölüm 8: Kaynaklar 363

364 K[yn[k Eyl_ml_rcnc T[nıml[m[ K[yn[k Eyl_ml_rcnc T[nıml[m[ Her Kaynakları Yönetme işlecinin yapmasını istediğiniz eylemi ayarlayabilirsiniz. Olası eylemler arasında birimleri alma ve serbest bırakma ya da kaynakları kilitleme ve kilidini kaldırma yer alır. Şu adımları izleyin: 1. İşlem Tasarımcısı'nda, bir Kaynakları Yönetme işlecini çift tıklatın. 2. Özellikler paletinde, Ekle düğmesini tıklatın. Bir kaynak işleci içinde birden fazla kaynak için birden fazla eylem oluşturabilirsiniz. Eylem Özellikleri iletişim kutusu görünür. 3. Kaynaklar nesnesi alanında, kullanmak istediğiniz kaynak nesnesini belirtin. Otomasyon kütüphanesinde nesnenin tam yolunu girebilir ya da nesneyi bulmak için gözat düğmesini tıklatabilirsiniz. 4. (İsteğe bağlı) Nesnedeki kaynakları görüntülemek veya düzenlemek için Aç'ı tıklatın. 5. Kaynak adı alanında, kaynağın adını veya bir ifadeyi girin. Not: Hem Kaynak Yolu hem Kaynak Adı alanları ifadeleri kabul eder. Tüm değişmez değer dizelerini çift tırnak işaretleri arasına alın. 6. Eylem alanında, kaynağın gerçekleştirmesini istediğiniz eylemi açılan listeden seçin: Birimleri Al Miktar alanında belirtilen sayıda kaynak birimini alır. Serbest Birimler Miktar alanında belirtilen sayıda kaynağı kullanılabilir kılar. Kaynağı Kilitle Kaynağı kilitler; böylece kaynak işleçleri kaynak birimlerini alamaz ya da kaynağı kilitleyemez. Eylemler, bir kaynak kilitlenmeden önce kaynak birimlerini serbest bırakabilir, ancak serbest bırakılan birimler kaynağın kilidi kaldırılıncaya kadar kullanılamaz. Kaynağın Kilidini Kaldır Kilitli bir kaynağın kilidini kaldırır. 7. Kaynak birimlerini alırken veya serbest bırakırken, Miktar alanında bir miktar belirtin. 8. Kaydet ve Kapat'ı tıklatın. Yeni eylem, Eylem listesine eklenir. Notlar: Bir eylemi Eylem listesinden kaldırmak için, eylemi ve ardından Sil düğmesini tıklatın. Var olan bir eylemi düzenlemek için, eylemi tıklatıp sonra Düzenle düğmesini tıklatın. Seçilen eylemi kullanıma alınmamış bir işlemde görüntülemek için, Görüntüle düğmesini tıklatın. 364 İç_rck T[s[rım]ısı Kılavuzu

365 Kull[nıl[m[y[n K[yn[kl[rı D_n_tl_m_ v_ Y[nıtl[m[ Aşağıdaki grafikte iki örnek gösterilmektedir. Kull[nıl[m[y[n K[yn[kl[rı D_n_tl_m_ v_ Y[nıtl[m[ Hangi kaynakların işleç tarafından yürütüldüğünü ve kaynaklar kullanılamadığında işlecin nasıl yanıt verdiğini aşağıdaki özellikler belirler: Zaman aşımı alanı Tüm kaynaklar kullanılabilir olmalıdır onay kutusu Eylemleri yürüt onay kutusu Z[m[n Aşımı Ar[lığı B_lcrtm_ Bazen bir eylem, kullanılabilir olan kaynak birimlerinden daha fazla sayıda kaynak birimi almaya çalışır ya da zaten kilitli olan bir kaynağı kilitlemeye çalışır. Bu durumlarda, işlecin kaynakların kullanılabilir olmasını ne kadar süre bekleyeceğini belirlemek için Zaman aşımı aralığını ayarlayın. Zaman aşımı aralığı süresi dolduktan sonra, işleç, zaman aşımına uğramadan önce kaynağın kullanılabilir olup olmadığını son bir kez denetler. Kaynaklar İşleci zaman aşımına uğradıktan sonra, işlem modülü işleçteki zaman aşımı çıkış bağlantısını işler. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlem açın. 2. Bir Kaynakları Yönetme işlecini işlemin içine sürükleyin. 3. Özelliklerini görmek için Kaynakları Yönetme işlecini çift tıklatın. Bölüm 8: Kaynaklar 365

366 Kull[nıl[m[y[n K[yn[kl[rı D_n_tl_m_ v_ Y[nıtl[m[ 4. Yürütme Ayarları paletinde, Zaman Aşımı grubunda kullanılabilir olan seçenekleri yapılandırın. Zaman Aşımı Yok Tip Bu seçenek işaretlendiğinde, işleç, Eylemler altında listelenen tüm eylemler de dahil tüm kaynaklar yürütülebilir ve kullanılabilir olana dek süresiz olarak bekler. Seçenek temizlendiğinde, bir Süre ve Hedef Tarih zaman aşımı ayarı uygulanır. Süre veya Hedef Tarih seçin. İşleç zaman aşımından önce bekler. Örneğin, bir zaman aşımı aralığı belirtin, Süre'yi seçin ve saniye sayısını girin. Zaman aşımı süresini 0 saniye olarak belirttiğinizde, işleç beklemez. Kaynaklar kullanılamıyorsa derhal zaman aşımına uğrar. İşleç, yalnızca kaynaklar hemen kullanılabilir olduğunda başarılı olur. Süre/Hedef Tarih ve Saat Eylem Zaman aşımı periyodu olarak sayısal saniye miktarı veya sabit bir tarih ve saat belirtin. Devam Et, Sıfırla, Durdur veya Bırak'ı seçin. Durdur'u seçerseniz, işle. Başarısız çıkış bağlantısını işler. 5. İşlemi kaydedin. K[yn[k Kull[nıl[\clcrlcğc v_ Eyl_m Ay[rl[rını B_lcrtm_ Aşağıdaki özellikler, işlecin hangi kaynakları çalıştıracağını belirler. Ayrıca bu özellikler, kaynakların kullanılabilir olmadığı durumlarda işlecin nasıl yanıt vereceğini de belirler. CA Process Automation öğesinin kaynak kullanılabilirliğini nasıl yöneteceğini belirlemek için Tüm kaynaklar kullanılabilir olmalıdır onay kutusunu ayarlayın. CA Process Automation ürününün kaynak kullanılabilirliği ve önceden tanımlı eylemlere ilişkin olarak nasıl davranacağını belirlemek için Eylemleri Yürüt seçeneğini ayarlayın. Şu adımları izleyin: 1. Bir işlem açın. 2. Bir Kaynakları Yönetme işlecini işlemin içine sürükleyin. 3. Özelliklerini görmek için Kaynakları Yönetme işlecini çift tıklatın. 366 İç_rck T[s[rım]ısı Kılavuzu

367 Kull[nıl[m[y[n K[yn[kl[rı D_n_tl_m_ v_ Y[nıtl[m[ 4. Tüm kaynaklar kullanılabilir olmalıdır onay kutusunu ayarlayın: Seçili Herhangi bir eylem uygulanmadan önce Eylem alanında listelenen eylemler için gerekli tüm kaynakların kullanılabilir olması gerektiğini belirtir. İşleç yalnızca tüm kaynaklar, Zaman Aşımı ayarı kısıtlamaları içinde kullanılabilir duruma gelirse başarılı olur. Temizlenmiş İşlecin yalnızca kaynakların kullanılabilir olduğu eylemleri tamamlamasına izin verir. İşleç daha sonra, bir veya daha fazla listelenen eylem Zaman Aşımı ayarı kısıtlamaları içinde başarıyla yürütülürse başarılı olur. 5. Eylemleri Yürüt onay kutusunu ayarlayın: Seçili İşleç, yapabilirse tüm eylemleri çalıştırır. Temizlenmiş İşleç hiçbir eylemi çalıştırmaz. Kaynaklar, Zaman Aşımı kısıtlamaları dahilinde kullanılabilirse, işleç herhangi bir eylem gerçekleştirmeden Başarılı çıkıl bağlantısını çalıştırır. 6. İşlemi kaydedin. Not: Bu ayarlar, tam bir işlem kümesini etkinleştirmek veya devre dışı bırakmak için ayarlanan bir kaynakla kullanılabilir. Görevlerine başlamadan önce, bu işlemler kaynaktan tek bir kaynak birimini almayı deneyerek kaynak üzerinde herhangi bir kilit olup olmadığını denetler. Testin sonucuna bağlı olarak, diğer bazı mekanizmalar kaynağı kilitleyebilir veya kaynağın kilidini açabilir. Örneğin: Zamanlama görevleri (bunlarda işlemlerin etkinleştirilmesi ve devre dışı bırakılması zaman kısıtlamalarına dayalıdır) El ile başlatılan görevler (Başlatma İsteği Formu kullanılarak) Bir dış izleme uygulaması tarafından başlatılan bir işlem Döngüdeki bir iç veya dış koşulu izleyen bir işlem. Eyl_ml_rc Yürütm_^_n K[yn[k Kull[nıl[\clcrlcğcnc D_n_tl_m_ CA Process Automation ürününün kaynak kullanılabilirliği ve önceden tanımlı eylemlere ilişkin olarak nasıl davranacağını belirlemek için Eylemleri Yürüt seçeneğini ayarlayın. Bölüm 8: Kaynaklar 367

368

369 Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler Genel olarak her işlem, bir Takvim nesnesinde tanımlanan geçerli tarihlere göre bir Zamanlama nesnesindeki bir İşlemi Çalıştırma görevi tarafından zamanlanabilir. Zamanlamadaki bir görev, seçili bir işlecin belirli bir temas noktası üzerinde çalışacağını belirtir. Tetikleyiciler, dış uygulamaların bir işlem başlatmasını sağlar. Bu bölümde takvimler, çizelgeler, görevler ve tetikleyiciler açıklanmaktadır. Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: Takvimler (sayfa 369) Çizelgeler (sayfa 388) Görev Yönetimi (sayfa 397) Tetikleyicileri Yönetme (sayfa 400) Takvimler Takvimler, beklediğiniz zamanda çalışması ya da çalışmaması için görevlere uygulanan tarih kurallarını tanımlar. Örneğin, LastOpenDayofMonth adlı bir Takvim nesnesi oluşturabilir ve tam yedeklemeleri ve aylık raporları her ayın son uygun gününe zamanlamak için bu nesneyi kullanabilirsiniz. Takvim nesnelerini tanımladıktan sonra, görevlerin ne zaman çalışacağını belirlemek için bunları Zamanlama nesnelerinde kullanın. Belirli günlerde görevlerin ya da işlemlerin zamanlanması için bir Zamanlama nesnesi gerekir. Çizelgeler zamanları ve görevler ya da işlemler için saatleri bir takvimin tanımladığı tarihler ile ilişkilendirir. Birden çok takvim oluşturabilir ve tek bir takvimi istediğiniz sayıda zamanlanmış görevle ilişkilendirebilirsiniz. Takvimlerin çizelgelerden ayrılması, birçok zamanlama bağlamında yeniden kullanılabilecek tarihlere ilişkin ortak kuralları tanımlamanızı sağlar. Bir takvim kullanan (kapsayan veya dışlayan) tüm görevler için kuralları (örneğin kapalı günleri temsil edenler) değiştirmek için, bu tarihleri tanımlayan takvimi düzenleyin. Çizelgeler yaptığınız tüm değişiklikleri takvime otomatik olarak uygular. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 369

370 Takvimler T[kvcm N_sn_sc Oluşturm[ Kütüphane Tarayıcısı'nda istediğiniz klasörde bir Takvim nesnesi oluşturabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir klasörü tıklatın. 3. Araç çubuğunda Yeni'yi tıklatın, Nesne'yi ve sonra Takvim'i seçin Yeni bir takvim nesnesi görünür. 4. Yeniden adlandırmak için Takvim adını tıklatın. 5. Düzenlemek için takvimi çift tıklatın. Takvim Tasarımcısı açılır. 6. Eklenen ve çıkarılan tarihlerin takvimini oluşturmak için uygulamanın kullandığı takvim kurallarını belirleyin. Aşağıdakilerden birini seçin: Temel kurallarını tanımlamak için Temel sekmesini tıklatın. Gelişmiş kuralları tanımlamak için Gelişmiş sekmesini tıklatın. 370 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

371 Takvimler T_m_l T[kvcm T[s[rım]ısı Bir Takvim nesnesini düzenlediğinizde Takvim Tasarımcısı açılır. Eklenen tarihleri oluşturan kuralları tanımlamak için Temel sekmesini kullanın. Daha sonra belli tarihleri dışarıda bırakabilirsiniz. Başka bir yaklaşım da uygulamak ve ayrı yönetmek istediğiniz çıkarılan tarihler için özel olarak bir takvim oluşturmaktır. Equation 20: Bu grafik, Takvim Tasarımcısı'nın temel işlevlerini vurgulamaktadır. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 371

372 Takvimler Öğe: Açıklama: Takvim Kuralı Yinelenmesi: Tanımlamak istediğiniz takvim kuralları için yineleme desenini temsil eden bir seçenek seçin. Seçenekler arasında Günlük, Haftalık, Aylık, Yıllık ya da el ile kendi seçtiğiniz tarihler yer alır. Ayrıca, bir tarih aralığı tanımlayabilir veya kuralı süresiz olarak yinelenmek üzere ayarlayabilirsiniz. Ayrıntılı Ayarlar: Temel sekmesinin bu kısmının görünümü, Takvim Kuralları seçiminize dayanır. Örneğin, haftalık bir yineleme, haftanın günleri ve ayın haftaları için ayrıntılı ayarlar verir. Başka bir örnek olarak, aylık bir yineleme, ayın belli günleri için ayarları gösterir. Eklenen ve Çıkarılan Tarihlerin Özeti: Bu alanda takvim kuralınızdaki tüm günler listelenir. Bir tarihi takvimden çıkarmak için, tarihin onay kutusunu temizleyin. T[kvcm Kur[lını Oluşturm[ Takvim kuralları ağaç yapısına sahiptir. Yani Takvim nesnesi her zaman üç işleç ile açılır: El İle Eklenen Tarihler El İle Çıkarılan Tarihler Takvim Kuralı Bu öğeler bir takvim kuralının kök öğeleridir ve kural bölmesinden silinemezler. Kök öğelerinde bulunan tarih koşullarını oluşturarak kuralı oluşturabilirsiniz. Takvim kuralı mantıksal işleçler (Kesişim, Birleşim, Çıkarma ve Benzer) kullanarak tarih bileşenlerindeki (ayın günü, yılın ayı, yılın haftası) koşulları birleştirir. Takvim Kuralı, tüm Takvim kurallarının kök Birleşim işlecidir. Tasarım yüzeyine işleç ve tarih koşulları eklemek için araç çubuğunu kullanarak Takvim kuralı oluşturmaya başlayabilirsiniz. Koşullar bir kuraldaki tarihleri tanımlar ve işleçler koşullar arasında mantıksal ilişkileri uygular. 372 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

373 Takvimler Bir tarih koşulunu yerleştirdikten sonra koşulun özellik ayarlarını yapılandırırsınız. Özellikler bölmesini açmak için ya koşulu çift tıklatın ya da sağ tıklatıp Özellikler'i tıklatın. Ayrıca, koşulu tıklatıp ardından Dosya menüsünde Özellikler'i tıklatabilirsiniz. Kural bölmesindeki tüm nesnelerin Ad özellikleri vardır; bunlar, nesnenin adını görüntülemenizi ya da düzenlemenizi ve isteğe bağlı olarak nesneyi tanımlayacak açıklamalar girmenizi sağlar. Takvim kuralındaki tarih koşulu nesnesine ilişkin özelliklerin de tarih koşulunu yapılandırmak için genişletebileceğiniz özellikleri vardır, örneğin Ay Aralığı özellikleri. Örneğin, Ay Aralığı özellikleri 3 Adımı'na ayarlandıysa, bu, bir yıl içinde her üçüncü ayın geçerli olduğunu belirtir. Aralık Ocak'ta başlayıp Aralık ayında bittiğinden, bu üç aylık aralık yıl boyunca yinelenir. Bu kural, bir koşulun üç ayda bir görevleri gerçekleştireceğini belirtir. Aşağıdaki şekil bu koşulu bir kuralda gösterir ve her ayın beşinci gününü belirten bir koşul ekler. Kesişim işleci, iki kuralı her üç aylık dönemin beşinci gününü belirten tek bir kuralda birleştirmek için mantıksal Ve işleci gibi davranır. Yukarıda gösterilen her üç aylık dönemin beşinci günü kuralını oluşturmak için 1. Kural bölmesinde Takvim Kuralı kapsayıcısını tıklatın. 2. Araç çubuğunda Kesişim düğmesini tıklatın. Grafik menüsünde Kesişim öğesini de tıklatabilirsiniz. 3. Kural bölmesinde eklediğiniz Kesişim işlecini tıklatın ve ardından araç çubuğunda Ay Aralığı düğmesini tıklatın. Kurala Ay Aralığı koşulu eklenir. 4. Kesişim işlecini tekrar tıklatın ve araç çubuğunda Gün Aralığı düğmesini tıklatın. 5. Özellikler bölmesini açmak için Ay Aralığı koşulunu çift tıklatın ve Ay Aralığı özelliklerini genişletin. 6. Adım 3 olarak ayarlıyken Ocak ve Aralık arasında bir Ay Aralığı tanımlayın ve daha sonra Uygula düğmesini tıklatın. 7. Özellikler bölmesini kapatın. 8. Gün Aralığı koşulunu çift tıklatın ve Adım 0 olarak ayarlıyken 5-5 arasında bir aralık belirtin ve Uygula düğmesini tıklatın. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 373

374 Takvimler 9. Takvim nesnesinin çalışan sürümüne değişikliklerinizi kaydetmek için Dosya menüsünde Kaydet düğmesini tıklatın. 10. Takvimi test etmek ya da diğer kullanıcılar için kullanılabilir kılmak için nesneyi geçerli sürüm olarak iade etmeniz gerekir. Bir kuralı daha ayrıntılı tanımlamak için ek işleçler ve koşullar eklemeye devam edebilirsiniz. Mantıksal hiyerarşi koşulların uygulandığı düzeni tanımlar. Boole denklemine göre, iki yanına parantez işareti koyarak ve bağımlı işleç ve koşullara Boole İşleci uygulayarak bir Takvim işlecini gösterebilirsiniz. Birleşim İşleci, bağımlı işleçlere ve koşullara Boole VEYA işlecini uygular. Kesişim işleci, bağımlı işleçlere ve koşullara Boole VE işlecini uygular. Çıkarma işleci, çıkarılan bir koşula Boole DEĞİL işleci uygular. Benzer işleci, başka bir Takvim kuralını ve denklemine ekler, başka bir deyişle kullanıcı tarafından oluşturulan bir Boole işlevini ekler. Boole Denklemleri Birleşim İşleci A VEYA B Takvim Kuralı işleci, bir kuralın kök işlecidir ve tüm alt işlemleri ve koşulları için Birleşim işlecine eşdeğerdir. Örnek: Kesişim İşleci A VE B Örnek: 374 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

375 Takvimler Çıkarma İşleci A VE (DEĞİL B) Örnek: Benzer İşleci A VE (Takvim B) Bir Takvim kuralı ya da Takvim kuralları birleşimi hemen hemen tüm zamanlama sorunlarının üstesinden gelebilir. Aşağıdaki örnekte, Salı günlerini önceden tanımlanan kuraldan çıkarmak için bir Çıkarma İşleci ve Haftanın Günü koşulunu ekledik. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 375

376 Takvimler Yukarıda gösterilen kuralı oluşturmak için gösterilen kuralla başlayabilir ve aşağıdakileri yapabilirsiniz: 1. Takvim Tasarımcısı'nda Takvim Kuralı işlecini seçin ve araç çubuğunda Çıkarma düğmesini tıklatın. Çıkarma işleci, ağaca Kesişim işlecinden sonra eklenir. 2. Çıkarma işlecini genişletin. 3. Kesişim işlecini daraltın ve Çıkarma işlecinin Eklenen dalına sürükleyin. 4. Çıkarma işlecinin Çıkarılan dalını seçin, koşulu Çıkarma dalına eklemek için araç çubuğunda Haftanın Günü Aralıği düğmesini tıklatın Haftanın Günü koşulu için özelliklerde, Başlangıcı Salı, Bitişi Salı ve Adımı 0 olarak ayarlayın. Belirli bir zamanlama programının gereksinimlerine göre, Takvim kuralları oluşturmanın birçok yolu vardır. Önceden gösterilen kural, çıkış koşulunu Takvim'e "donanımla bütünleşik olarak bağlar". Bu, tek bir Takvim'de kullanılan basit bir koşul için kabul edilebilir. Ancak, bazı Takvimlerden çıkarmak ve başka Takvimlere eklemek istediğiniz karmaşık bir dizi tarihiniz olabilir. Bu durumda, öncelikle ayrı bir Takvim'de bu tarih dizisini tanımlayabilirsiniz. Takvim nesnesini belirtmek için Benzer işleci kullanabilirsiniz ve bunu doğrudan Takvim Kuralı'na ekleyebilirsiniz. Ayrıca, bir Takvim Kuralı'na Benzer işleci eklemek için Birleşim, Kesişim ya da Çıkarma işlecini kullanabilirsiniz. 376 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

377 Takvimler T[kvcm Kur[lı M[ntıks[l İşl_çl_rc Takvim kurallarında tarih eklemek ve çıkarmak için dört mantıksal küme işlecini kullanın. Birleşim, Kesişim ve Çıkarma işleçleri, temel tarih koşulları veya koşullar ile işleçlerin dallanan birleşimleri tarafından gösterilen tarihleri eklemek ve çıkarmak için bir yol sunar. Aşağıdaki listede, her bir mantıksal işleç açıklanmaktadır: Birleşim Birleşik koşulun yerine getirilmesi için bir veya daha çok bağlı koşulun yerine getirilmesi gerektiğini belirtir. Bu simgenin altına bir veya daha fazla dal ya da temel koşul yerleştirin. Kesişim Birleşik koşulun yerine getirilmesi için tüm bağlı koşulların yerine getirilmesi gerektiğini belirtir. Bu simgenin altına bir veya daha fazla dal ya da temel koşul yerleştirin. Çıkarma Bir kuraldan çıkarılacak bir temel koşulu veya dalı gösterir. Başka bir şekilde seçilmiş olmayan tüm tarihler çıkarılır. Bu nedenle, günleri yalnızca kuralın başka bir bölümü tarafından seçildikleri zaman çıkarmak yararlıdır. Örneğin, Salılar bir kuraldaki başka koşullar ve işleçler tarafından geçerli olarak tanımlanmazsa, Salıları çıkarmakla hiçbir amaca ulaşılmaz. Bu nedenler, bir koşul iş haftasını (Pazartesi - Cuma) geçerli günler olarak belirtiyorsa, Salıları bu ayardan çıkarmak için Çıkarma işlecini kullanabilirsiniz. Eklenen ve Çıkarılan dalları göstermek için Çıkarma işlecini genişletin. Eklenen veya çıkarılan tarihleri tanımlamak için bir dalı ve ardından bir koşulu ya da işleci tıklatın. Bu işleç, iki adet dallara ayrılmış bağımsız değişken kümesine sahiptir: Eklenen: Kurala eklenecek tarihleri gösteren bir ya da birden çok temel koşul ya da dal. Çıkarılan: Eklenen kümesi tarafından tanımlanan tarihlerden çıkarılacak tarihleri gösteren bir ya da birden çok temel koşul veya dal. Benzer Kuralınızdaki diğer bir takvim nesnesi tarafından tanımlanmış var olan bir tarih kümesini kullanmak için Benzer işlecini kullanın. Bu işleçte aşağıdaki parametreler bulunur: Takvim Adı: Başvurulan takvimin adı. Delta: Başvurulan Takvim'in tanımladığı geçerli tarihleri belirtilen gün sayısına göre kaydırır. Tarihleri daha erkene taşımak için bir negatif sayı yazın, daha geç bir tarihe taşımak için ise bir pozitif yazın. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 377

378 Takvimler Açık Günler: İşaretlendiğinde, delta veya kaydırma işleminin yalnızca açık günlere uygulanacağını belirtir. Örneğin, yeni bir takvim kuralı, 1 deltası ile yedekleme günlerini belirten başka bir takvime başvurabilir. Yeni takvim kuralında sonuç olarak elde edilen koşul, yedekleme günlerini izleyen günü belirtir. 378 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

379 Takvimler T[kvcm Kur[lı T[rcb İşl_çl_rc Bu bölüm, tarihlere ve parametrelerine ilişkin temel koşulları açıklar. Bu koşullar, Takvim Tasarımcısı'nın kural bölmesinde yerleştirilebilir. Herhangi bir işlecin özelliklerindeki bir tarihi seçmek için, takvim görüntüleyiciyi açmak üzere takvim simgesini tıklatın ve bir tarih seçin. Tarih Listesi Tarihleri ayrı ayrı belirtir. Örneğin: 01 Mart Temmuz Eylül 2015 Parametreler Yılları da içeren bir tarih listesi. Bir tarih eklemek için Tarih Ekle düğmesini tıklatın. Listedeki bir tarihi silmek için tarihi seçin ve Tarihi Sil düğmesini tıklatın. Listedeki tarihleri yeniden sıralamak için Yukarı Taşı ve Aşağı Taşı düğmelerini tıklatın. Tarih Aralığı Başlangıçtan sona kadar giden bir tarih aralığında düzenli bir günlük, haftalık veya aylık aralığı belirtir. Örneğin, 01 Mart 2015 tarihinden 01 Temmuz 2016 tarihine kadar her hafta. Parametreler Başlangıç: Aralığın başlangıç günü. Bitiş: Aralığın bitiş tarihi. Süresiz Yinele: Bitiş tarihini yoksaymak ve aralığı süresiz olarak uzatmak için bu kutuyu işaretleyin. Adım: Her bir aralıktaki birim (gün, hafta veya ay) sayısını belirtir. Örneğin, hafta birimine ve 1 varsayılan Adım değerine sahip bir aralık, hafta 1'de bir defa, hafta 2'de tekrar ve hasta 3'te üçüncü defa gerçekleşir. Adım 3 olarak ayarlandığında, aralık, hafta 1 ila 3'te bir defa, hafta 4 ila 6'da tekrar ve hasta 7 ila 9'da üçüncü kez gerçekleşir. Birim: Tekrarlanma sıklığını veya aralığı belirtir. Gün, Hafta veya Ay öğesini seçin. Yıl Olmadan Tarih Listesi Bir açık yıldönümü tarihleri listesini belirtir. Bu koşul yaygın olarak, her yıl aynı güne denk gelen tatilleri belirtmek için kullanılır. Örnekler arasında 1 Ocak ve 25 Aralık sayılabilir. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 379

380 Takvimler Parametreler Yılları göstermeyen bir tarih listesi. Bir tarih eklemek için Parametre Ekle (+) düğmesini tıklatın. Tarih Seç takvim denetimini açmak ve bir tarih seçmek için yeni parametrede Gözat (...) düğmesini tıklatın. Listedeki bir tarihi silmek için tarihi seçin ve Parametreyi Sil (x) düğmesini tıklatın. Listedeki tarihleri yeniden sıralamak için Yukarı Taşı ve Aşağı Taşı düğmelerini tıklatabilirsiniz. Yıl Olmadan Tarih Aralığı Bir yıl olmadan bir yıldönümü tarih aralığını belirtir. Örneğin, 21 Mart tarihinden 20 Haziran tarihine kadar (İlkbahar için). Parametreler Başlangıç: Aralık için bir yıl belirtilmeyen başlangıç tarihi. Bitiş: Aralık için bir yıl belirtilmeyen bitiş tarihi. Yıl Aralığı Bir yıl aralığını belirtir. Artık yılları, artık yılda bir aralık başlatıp 4'lü bir adım (örneğin 4'lü adımla 2000 ile 2024 arası) kullanarak belirtebilirsiniz. Parametreler Başlangıç: Aralığın başlangıç yılı. Bitiş: Aralığın bitiş yılı. Adım: Geçerli bir yıldan sonraki geçerli yıla kadar yıl sayısı. Ay Aralığı Yıl içindeki bir veya daha çok ayı belirtir. Yılın ilk yarısı 1-6 aralığında ve 1 adımıyla belirtilir. Yılın ikinci yarısı 7-12 aralığında ve 1 adımıyla belirtilir. Parametreler Başlangıç: Aralığın başlangıç ayı. Bitiş: Aralığın bitiş ayı. Adım: Geçerli bir aydan sonraki geçerli aya kadar ay sayısı. Ayın Haftası Aralığı Ay içindeki bir veya daha çok haftayı belirtir. 380 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

381 Takvimler CA Process Automation, kısmi haftalar için ISO standartlarını uygular. O haftanın Perşembe günü aya denk geliyorsa, belirli bir ay ile kesişen hafta ayın bir bölümü olarak düşünülür. Örneğin, 1 Haziran tarihi Cuma gününe denk gelirse ayın İlk haftası 4 Haziran'da başlar. 1 Haziran tarihi Çarşamba gününe denk gelirse ayın ilk haftası 30 Mayıs'ta başlar. Ayın İlk Pazartesi" gününün "Ayın ilk haftasının Pazartesi günü olmaması mümkündür. Öncekini tanımlamak için "Ayın günü" ve "Haftanın Günü" koşulları birleştirilebilir. Parametreler Başlangıç: Aralığın başlangıç haftası. Bitiş: Aralığın bitiş haftası. Adım: Geçerli bir haftadan sonraki geçerli haftaya kadar olan hafta sayısı. Tersine Çevir: Sayım ayın son haftasında başlar ve geriye doğru gider. Yılın Haftası Aralığı Yıl içindeki bir veya daha çok haftayı belirtir. CA Process Automation, kısmi haftalar için ISO standartlarını uygular. O haftanın Perşembe günü yıla denk geliyorsa, belirli bir yıl ile kesişen hafta yılın bir bölümü olarak düşünülür. Örneğin, 1 Ocak tarihi Cuma gününe denk gelirse yılın İlk haftası 4 Ocak'ta başlar. 1 Ocak tarihi Çarşamba gününe denk gelirse, yılın ilk haftası bir önceki yılın 30 Aralık tarihinde başlar. Bu nedenle, Yılın İlk Pazartesi" gününün "Yılın ilk haftasının Pazartesi günü olmaması mümkündür. Öncekini tanımlamak için "Yılın günü" ve "Haftanın Günü" koşullarını birleştirmek daha kolaydır. Parametreler Başlangıç: Aralığın başlangıç haftası. Bitiş: Aralığın bitiş haftası. Adım: Geçerli bir haftadan sonraki geçerli haftaya kadar olan hafta sayısı. Tersine Çevir: Sayım yılın son haftasında başlar ve geriye doğru gider. Gün Aralığı Bir ay içinde, bir başlangıç günü, bitiş günü ve bir adıma sahip geçerli gün aralığı (1 ile 31 arasında) belirtir. Yinelemenin ayın sonundan itibaren başlamasını veya her adımda yalnızca açık günlerin sayılmasını da belirtebilirsiniz. Açık günler tarihleri kapatan veya çıkaran bir koşul veya kural tarafından belirtilmemiş günlerdir. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 381

382 Takvimler Örneğin, ayın son günü, Tersine Çevir ve 1 seçiliyken başlayan ve biten bir aralık tarafından belirtilir. Ayın son hafta içi günü, Açık onay kutusu da işaretli olduğunda ve bir Ve işleci ile Pazartesi'den Cuma'ya olan aralığı belirten bir Hafta İçi Günü Aralığı eklendiğinde belirtilir. Parametreler Başlangıç: Aralığın başlangıç günü. Bitiş: Aralığın bitiş günü. Adım: Geçerli bir günden sonraki geçerli güne kadar olan gün sayısı. Tersine Çevir: Adımlarla sayım ayın son gününde başlar ve geriye doğru gider. Günleri Aç: Günler bir koşul ya da kural tarafından kapatıldığında adımlarla sayıma açık günleri de dahil eder. Yılın Günü Aralığı Bir yıl içinde, bir başlangıç günü, bitiş günü ve adıma sahip bir geçerli gün aralığı (1 ile 366 arasında) belirtir. Artık yıllarda 366. gün geçerlidir. Yinelemenin yılın sonundan itibaren başlamasını veya her adımda yalnızca açık günlerin sayılmasını da belirtebilirsiniz. Açık günler tarihleri kapatan veya çıkaran bir koşul veya kural tarafından belirtilmemiş günlerdir. Örneğin, kış mevsimini 21 Aralık - 20 Mart tarihleri arasındaki dönem olarak belirtebilirsiniz. Ya da biraz daha karmaşık bir örnek olarak, yıl boyunca her onuncu günü belirtmek için 1 adımıyla 1 ile 365 aralığını (ya da artık yıl için 366) kullanabilirsiniz. Tersine Çevir ve Açık seçiliyken, yılın başlangıç günü 1 ve yılın bitiş günü 10 olan, yılın son on açık gününü belirtebilirsiniz. Parametreler Başlangıç: Aralığın başlangıç günü. Bitiş: Aralığın bitiş günü. Adım: Geçerli bir günden sonraki geçerli güne kadar olan gün sayısı. Tersine Çevir: Adımlarla sayım yılın son gününde başlar ve geriye doğru gider. Açık: Adımlarla sayıma yalnızca açık günler dahil edilir. Haftanın Günü Aralığı Bir başlangıç günü, bitiş günü ve adıma sahip bir veya daha çok haftanın gününü (Pazartesi ve Pazar arasında) belirtir. Örneğin, haftasonları 1 adımıyla Cumartesi başlayan ve Pazar biten bir aralık ile belirtilir. Parametreler Başlangıç: Aralığın başlangıç günü Bitiş: Aralığın bitiş günü. 382 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

383 Takvimler Adım: Geçerli bir günden sonraki geçerli güne kadar olan gün sayısı. Ayın Hafta İçi Günü Belirli bir ayın dizine alınan bir haftasında bir hafta içi günü belirtir. Hafta ayın başlangıcından veya sonundan itibaren dizine alınır. Parametreler Hafta İçi Günü: Haftanın gününü belirtir. Ay: Hafta içi günün uygulanabilir olduğu ayı belirtir. Hafta Dizini: Hafta içi gününün uygulanabilir olduğu haftanın dizinini belirtir. (Değer 1-5 arası olabilir, çünkü hiçbir ay 5 haftadan fazla süremez) Tersine Çevir: Bu onay kutusunu işaretlerseniz, hafta dizini için sayım önceki haftadan başlar. Örneğin, Pazartesi'yi hafta içi günü, Eylül'ü ay ve Hafta Dzini olarak da 3'ü seçtiyseniz, Eylül ayında üçüncü Pazartesi takvime eklenir. Tersine çevir onay kutusunu işaretlediyseniz, Eylül ayında sondan üçüncü Pazartesi günü takvime eklenir. Yılın Hafta İçi Günü Yılın dizine alınan bir haftasında bir hafta içi günü belirtir. Hafta, yılın başlangıcından veya sonundan itibaren dizine alınır. Parametreler Hafta İçi Günü: Haftanın gününü belirtir. T[kvcm T[rcbl_rcnc El cl_ Ekl_m_ v_ K[l^ırm[ Hafta Dizini: Hafta içi gününün uygulanabilir olduğu haftanın dizinini belirtir. (Değer 1-53 arası olabilir, çünkü bir yıl 53 haftadan fazla süremez) Tersine Çevir: Bu onay kutusunu işaretlerseniz, hafta dizini için sayım önceki haftadan başlar. Örneğin, haftanın günü olarak Pazartesi'yi, Hafta Dizini olarak 43'ü seçerseniz, yılın kırk üçüncü Pazartesisi takvime eklenir. Tersine çevir onay kutusunu işaretlediyseniz, son haftadan itibaren kırk üçüncü Pazartesi günü takvime eklenir. Bazen, bir Takvim nesnesinde bir takvim kuralı tarafından kolayca belirtilmeyen tarihler gerekli olabilir. Benzer şekilde, bir kural, herhangi bir nedenle takvimde istemediğiniz tarihler içerebilir. Seçilen tarihleri el ile eklemek veya çıkarmak için, Seçilen Takvim Kuralları bölmesinde El İle Eklenen Tarihler ve El İle Çıkarılan Tarihler öğelerini kullanabilirsiniz. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 383

384 Takvimler Tarih eklemek ya da kaldırmak için 1. Bir takvim açın. 2. Gelişmiş sekmesini tıklatın. 3. El İle Eklenen Tarihler veya El İle Çıkarılan Tarihler öğesini genişletin. 4. Özellikler bölmesindeki ay görüntüleyicide, seçilen bir tarihi sağ tıklatın ve kısayol menüsündeki tarih ekleme veya çıkarma komutlarından birini tıklatın. Belirli bir yıla belirli tarihler eklemek için Tam Tarihi Ekle Komutu'nu tıklatın. Tüm yıllara yıldönümü tarihleri eklemek için Yıldönümü Tarihini Ekle Komutu'nu tıklatın. Belirli bir yıldan belirli tarihler çıkarmak çin Tam Tarihi Çıkar Komutu'nu tıklatın. Tüm yıllardan yıldönümü tarihlerini çıkarmak için Yıldönümü Tarihini Çıkar Komutu'nu tıklatın. Tam Tarihi Ekle komutu, yalnızca bölmede çıkarılan tarihler seçildiğinde kullanılabilir hale gelir. Tam Tarihi Çıkar komutu, yalnızca bölmede eklenen tarihler seçildiğinde kullanılabilir hale gelir. 384 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

385 Takvimler T[kvcm T[s[rım]ısı: Önczl_m_ S_km_sc Bir takvime eklenecek veya takvimden çıkarılacak tarihleri gözden geçirmek için Önizleme sekmesini kullanın. Bir takvimdeki tarihleri başka bir takvimdeki tarihlerle de karşılaştırabilirsiniz. Örneğin, başka bir çıkarma takviminde tanımladığınız tatil günlerini atlayan standart bir çalışma takvimi tanımlayın. Çıkarma takvimini düzenlerken bunun standart çalışma takvimini nasıl etkileyeceğinin önizlemesini yapabilirsiniz. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 385

386 Takvimler 386 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

387 Takvimler Öğe: Açıklama: Önizleme Sekmesi ve Yıl: Temel veya Gelişmiş sekmesinde bir takvim tanımladıktan sonra, tarihleri görüntülemek için Önizleme sekmesini tıklatın. Önceki Yıl, Sonraki Yıl'ı tıklatın veya bir yıl seçin. Eklenen Tarihler: Bu bölme, takvim kuralı ayarlarınıza eklenen tüm tarihleri görüntüler. Çıkarma Takvimi Önizlemesi: (İsteğe bağlı) Çakışmaları kalın kırmızı karakterlerle takvim önizlemesinde görüntülemek için ayrı bir takvim seçin. Eklenen Tarihler: Takvim önizlemesi, takviminize eklenen tarihleri kalın lacivert rakamlarla görüntüler. Çıkarılan Tarihler: Takvim önizlenesi, el ile veya otomatik olarak takvim kurallarından çıkarılan tarihleri açık mavi rakamlarla görüntüler. Çakışan Tarihler: Takvim önizlemesi, isteğe bağlı bir çıkarma takvimi tarafından tanımlanan tarihlerle üst üste gelen veya çakışan tarihleri kalın kırmızı rakamlarla görüntüler. Çakışma Çözüm Alanları: Delta alanının kullanarak seçilen bir tarihin atılan veya çıkarılan bir tarihe denk geldiğinde kaç gün kaydırılabileceğini belirtin. Negatif Delta değeri ileri (daha önceye) ve pozitif değer geri (daha sonraya) kaydırır. Bu değer sıfır olduğunda (varsayılan), normalde takvim kuralına eklenen uygun tarih, kalın kırmızı rakamlarla gösterilir ve atlanır. Çıkarılan veya atlanan bir tarihten kaçınmak için, çizelgeyi kaydırırken sadece eklenen günleri hesaba katmak için Açık Günler onay kutusunu işaretleyin. Açık günler, tarihleri atlayan veya çıkaran bir koşul ya da kural tarafından belirtilmemiş günlerdir. Açık Günler onay kutusundaki işareti kaldırırsanız, kaydırılan bir tarih başka bir çıkarılan veya atlanan güne denk gelebilir. Yinelenen kaydırmalar kapalı günlere denk gelirse izin verilen maksimum kaydırma veya ayarlama sayısını tanımlamak için Maksimum Kaydırma alanını kullanın. Çık[rm[ T[kvcml_rc Kapalı günler, zamanlanmış görev grubunun gerçekleştirilemediği günlerdir. Kapalı günler, takvim içinde (örneğin, kural hafta içi günleri belirttiğinde, hafta sonları örtülü biçimde kapalıdır) ya da ayrı bir tatil takviminde belirtilebilir. Tatil takvimi, diğer tüm takvimler gibi, geçerli tarihleri belirten kurallar ile oluşturulur. Bir takvim, tatil veya çıkarma takvimi olarak belirtildiğinde, kapatılmadığı takdirde görevlerin gerçekleştirileceği geçerli tarihler olarak tanımlanacak tarihleri kapatır. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 387

388 Çizelgeler Örneğin, belirli görevler şirket tatildeyken gerçekleştirilemez. Bu durumda, tüm şirket tatillerini belirten bir takvim oluşturursunuz. Ardından, bir zamanlamada bulunan, şirket tatillerinde atlamak istediğiniz her bir görev için, şirket tatilini Çıkarma Takvimi olarak belirtin. Şirket tatilleri, o görevler için kapalı günlerdir. Çizelgeler Çizelge nesneleri, işlem veya işleç görevlerinin ne zaman çalıştırılacağını yapılandırır. Geçerli günleri çizelgede veya daha önce tanımlanmış Takvim nesnelerine başvuru yaparak belirtin. Çizelge nesneleri, görevlerin bir kuruluşun organizasyonel veya mimari öğelere göre çalıştırılacağı zamanı gruplamanıza, koordine etmenize ve planlamanıza olanak sağlar. Örneğin: Uygulamalar Sahiplik İzleme Bakım İşlevsel işlemler Çizelge nesneleri şunları belirtir: Çalıştırılacak görevler (işlemler ve işleçler) Her bir görevin gün içinde başlayacağı saat Bir görevin birden çok ortaya çıkması için yineleme aralığı Görevlerin başladığı günler (takvim kullanarak, günleri açıkça belirterek veya ikisinin birleşimini kullanarak) Görevlerin başlatılmasına izin verilmeyen günler (tatil takvimlerini kullanarak ve hariç tutulan günleri açıkça belirterek) Her bir görevin gün içinde sona ereceği saat 388 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

389 Çizelgeler Bir takvim belirterek ya da belirtmeden bir çizelge oluşturabilirsiniz. Her gün veya belirtilen günlerde çalışan işlemler ve diğer görevler için takvim nesnesi gerekmez. Takvim kurallarını kullanarak tarihleri planlamak için: 1. Takvim nesnelerini oluşturun. 2. Çizelge nesnelerinde takvimleri belirtin. Takvimler, görevlerin gerçekleştirileceği geçerli tarihleri ve görevlerin çalıştırılamayacağı kapalı günleri belirten kuralları tanımlar. Çizelge nesneleri, operasyonel olarak ilgili görevleri bir takvimle ilişkilendirler ve görevlerin takvim kurallarının tanımladığı geçerli günlerde çalıştırılacağı zamanı belirtirler. Equation 21: Bu grafikte, Çizelgeler sayfasının işlevleri vurgulanır. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 389

390 Çizelgeler 390 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

391 Çizelgeler Öğe: Açıklama: Çizelge Düzenleyicisi: Kütüphane Tarayıcısı'ndan bir çizelge açtığınızda, Çizelge İletişim kutusu görünür. Çizelgeyi etkinleştirmek, geçerliliği ayarlamak, iade etmek ya da kaydetmek için araç çubuğunu kullanın. Çizelge Düzenleyicisi dahil olmak üzere beş sekmeden herhangi birini tıklatın. İşlemler Bölmesi: Dahil edilecek işlemleri seçip Çizelge Öğeleri listesine sürükleyin. Zamanlanan İşlem: İşlemi çalıştırmak için süreyi ve aralığı tek bir gün içinde 12:00'den 23:45'e ayarlayın. İşlem Özellikleri: Özellikler düğmesini tıklatarak Genel ve Özel sekmelerinde işlem özelliklerini görüntüleyin. İşlemler Bölmesi: Dahil edilecek işleçleri seçip Çizelge Öğeleri listesine sürükleyin. İşleç Özellikleri: Özellikler düğmesini tıklatarak Genel ve Özel sekmelerinde işleç özelliklerini görüntüleyin. Çcz_la_ N_sn_sc Oluşturm[ CA Process Automation içinde herhangi bir otomasyon nesnesi oluşturmak için, Nesne Oluşturma (sayfa 67)'ya bakın. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 391

392 Çizelgeler İşl_m v_ İşl_ç Gör_vl_rc Z[m[nl[m[ Bir işlemi veya işleci çizelge içinde tek bir görev veya bir görevler serisi olarak çalıştırmak için yapılandırabilirsiniz. Bir işleci çizelge içinde tek bir görev olarak belirtme ile bir işleci bir işlem içinde belirtme arasındaki fark, zamanlanan işlecin süreç içinde bir adımdan çok zamanlanan bir saat olarak başlamasıdır. Ayrıca, çizelge içinde bir İşlemi Başlatma işlecini kullanarak herhangi bir işlemin başlatılmasını zamanlayabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane'de bir Çizelge nesnesini çift tıklatın. 2. Çizelge Düzenleyicisi'nde, zamanlamak istediğiniz işlemleri ve işleçleri belirtin. 3. İşlemler ve İşleçler bölmesini genişletin ve kullanılabilir durumdaki herhangi bir işlemi veya işleci Çizelge Öğeleri listesine sürükleyin. Ayrıca, bir işleme veya işlece sağ tıklatabilir ve Ekle'yi seçebilirsiniz. 4. Her bir öğe için, aşağıdaki alanları tamamlayın: Başlangıç Saati Bir görevin zamanlanan günlerde çalışmaya başlaması için başlangıç saati. Yineleme aralığı (dakika) Bir görevin başlangıç ve bitiş zamanları arasında yinelemeli olarak çalıştırılıp çalıştırılmayacağını ve eğer yinelemeli olarak çalıştırılacaksa hangi sıklıkta çalıştırılacağını belirtir. Örneğin, 2 dakikada bir veya 120 dakikada bir (2 saatte bir). Görevin yinelendiği her saat, görevin yeni bir vakası oluşturulur. Yanındaki bitişik (dakika) alanında, bir başlangıçtan bir sonrakine kadar olan dakika sayısını belirtin. Örneğin dakika kutusundaki 120 değeri, bir görevi her iki saatte bir yineler. Bitiş saatinin, görevin yinelenmesini istediğiniz son saatten sonra olduğundan emin olun. Örneğin, bir görevi aşağıdaki gibi yapılandırırsınız: Başlangıç saati 00:00 Yineleme Aralığı onay kutusu seçili (Dakika) alanı 120 dakika olarak ayarlı Bitiş saati 16:00 Bu ayarlar işlemi veya işleci ilk kez saat 12:00'de çalışmaya başlayacak, iki saatte bir tekrarlanacak ve son kez saat 16:00'dan önce çalışacak şekilde zamanlar. Bitiş Saati Yinelenen bir görev için, görevin zamanlanmış bir günde yinelemeyi durduracağı saat. 5. Bu noktada, belirli bir başlangıç saatinden belirli bir bitiş saatine kadar her gün belirlenmiş bir aralıkla tekrarlanan bir görevi zamanlamış olursunuz. Tarihleri veya özellikleri zamanlamak için ayrıntılı değişiklikler yapmanız gerekiyorsa, geri kalan adımlarla devam edin. 392 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

393 Çizelgeler 6. Bir öğe grubunu genişletin veya Özellikleri tıklatın. Genel ve Özel sekmeleri görüntülenir. 7. Genel sekmesinde: a. Takvim Ayarları'nı genişletin ve aşağıdaki alanlardan seçim yapın: Yalnızca El ile Seçilen: Yalnızca el ile zamanlanmış tarihleri göz önünde bulundurun. Bir çizelge öğesinde hiçbir Takvim belirtilmediğinde, bu seçeneğin belirlenmesi dışında öğe her gün zamanlanmış kabul edilir. Bu seçenek belirlendiğinde, çalıştırma tarihlerinin El ile Eklenen veya El ile Çıkarılan veya her ikisi altında açıkça belirtilmesi gerekir. Takvim Ekle: Görevin çalıştırılacağı tarihleri zamanlayan Takvim nesnesi. Takvim Çıkar: Görevlerin çalıştırılmadığı kapalı günleri belirten bir tatil Takvimi. Kapalı günleri (bir görevin zamanlanamayacağı günler) belirtmek için kullanılan Takvim'in tam yolu. Burada herhangi bir tatil Takvimi belirtilmediğinde kapalı gün olmaz. Kaydırma Başına Gün: Takvim nesnesi tarafından belirtilen bir tarih kapalı bir tarihe denk geldiğinde görevlerin çalıştırıldığı tarihleri kaydıran kuralları etkinleştirir. Zamanlanmış tarih kapalı bir güne denk geldiğinde, zamanlanmış bir tarihin kaydırılacağı gün sayısı. Kaydırma negatif bir sayı ya da sıfır olabilir. Bu değer negatif bir sayı olduğunda, tarih ileri doğru kaydırılır. Bu değer sıfır olduğunda, kapalı tarihler görev yeniden zamanlanmadan atlanır. Çıkarılan gün yok: Kapalı bir günden kaçınmak için zamanlanmış bir tarihi kaydırırken yalnızca açık günleri saymak için bu onay kutusunu işaretleyin. Maksimum Vardiya Sayısı: Özgün zamanlama tarihi kapalı bir güne denk geldiği için bir görev yeniden zamanlandığında, yeni tarihin de kapalı bir güne denk gelmesi olasıdır. Bu parametre, izin verilen maksimum kaydırma sayısını tamamlar. Bu durum, Çıkarılan Gün Yok onay kutusu işaretlendiğinde ortaya çıkmaz. b. Çizelgeye eklenecek tek tek tarihleri listelemek için El ile Eklenen Tarihler'i genişletin. c. Çıkarılacak tek tek tarihleri listelemek için ve hatta daha önceden belirlenen eklenmiş takvimlerden tarihleri çıkarmak için El ile Çıkarılan Tarihler 'i genişletin. d. Görev için daha anlamlı bir ad girmek için Görev Adı'nı genişletin. 8. Özel sekmesini tıklatın ve işlece veya işleme göre değişen alan gruplarına tıklatın. Bir işlem için, Başlatma İşlemi ve Yürütme Ayarları grupları görüntülenir. Bir işleç için, Yürütme Ayarları ve diğer parametreler görüntülenir. Alanları yapılandırın. 9. Tüm çizelge için geçerli tarih aralığını ayarlamak için, Geçerlilik'i tıklatın. Tarihleri değerlendirmeyi sınırsız bir şekilde veya Çizelge el ile devre dışı bırakılana kadar sürdürmek için gelecekteki uzak bir tarihi (örneğin ) belirtin. 10. Bir görevi silmek için, sağ köşedeki X'i tıklatın. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 393

394 Çizelgeler 11. Zamanlanan öğelerinizi başlatmak için Etkinleştir'i tıklatın. 12. İade Et'i tıklatın ve ardından Çizelge iletişim kutusunu kapatın. 13. Zamanlanan öğeleri İşlemler sekmesinde izleyin. Zamanlanan Görevin Tüm Örneklerini Önizleme Belirli bir gün için zamanlanmış görev örneklerini önizleyebilirsiniz. Bir görevi belirli bir günde tekrarlanacak şekilde yapılandırdığınızda, uygulama, o görevin her bir örneğini izler. Örneğin, bir görev yarım saat içinde her 10 dakikada bir tekrarlanıyorsa, önizlemede üç örnek gösterilir. Gelecekteki bir tarihi planlamak veya geçmişteki belirli bir tarihte zamanlanan görevlerin sonuçlarını görüntülemek için bu yordamı kullanın. Şu adımları izleyin: 1. Çizelge iletişim kutusunda,, tüm geçerlilik süresi için zamanlanan öğeler listesini yapılandırmak için Çizelge Düzenleyicisi sekmesini tıklatın. 2. Önizleme sekmesini tıklatın. Göreviniz yineleniyorsa, Önizleme sekmesinde aynı gün için birden çok örnek görünür. 3. Önizleme sekmesinde: a. Önizleme Tarihi alanında çizelge için geçerli bir aralık içinden bir tarih seçin. b. Düğümler açılan listesinden Tüm Düğümler'i veya belirli bir Orkestratör temas noktasını seçin. c. Mevcut veya Arşivlenmiş seçeneklerini belirleyin. d. Yenile'yi tıklatın. Uygulama, uygun örnekleri listelemeden önce, takvim kurallarını ve görevlerle ilişkilendirilmiş geçerlilik süresini değerlendirir. Geçmiş bir tarihi seçtiğinizde, Önizleme sekmesi, başlatılan görevleri, bu görevlerin durumlarını, başlangıç saatlerini ve bitiş saatlerini içerir. Geçerli tarihi seçtiğinizde, Önizleme sekmesi, örneklerin başlayıp başlamadığını, bunların başlangıç saatlerini, durumlarını ve bitiş saatlerini gösterir. Gelecekteki bir tarihi seçtiğinizde, Önizleme sekmesi, çizelge seçili temas noktasında etkinse, seçili tarih için tüm örnekleri içerir. 4. Görev yapılandırma ayarlarını gösteren salt okunur Özellikler bölmesini görüntülemek için bir örneği çift tıklatın. 5. Çizelgede değişiklik yapmak için Çizelge Düzenleyicisi sekmesini tıklatın. 6. Tüm çizelge için geçerli tarih aralığını ayarlamak için Geçerlilik'i tıklatın. 7. Zamanlanan öğelerinizi başlatmak için Etkinleştir'i tıklatın. 394 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

395 Çizelgeler 8. İade Et'i tıklatın ve ardından Çizelge iletişim kutusunu kapatın. 9. Zamanlanan öğeleri İşlemler sekmesinde izleyin. Çizelgeleri Kullanma Kullanmak için bir çizelgeyi etkinleştirmeniz ve iade etmeniz gerekir. Bir çizelgeyi, bulunduğu belirli bir orkestratör temas noktasında etkinleştirebilirsiniz. Bir çizelge birden fazla temas noktasında etkin olduğunda, her temas noktasında ayrı bir vaka olarak hareket eder. Böylece, aynı görevleri birden çok bilgisayarda aynı anda zamanlayabilirsiniz. Bu görev tiplerindeki örnekler, günlük düzenleme, yazılım yüklemeleri ve dosya yedeklemelerini içerir. Not: Bir çizelgeyi çalıştırdığınızda, çizelge ve çizelgedeki tüm işleçler yalnızca başvurdukları nesnelerin iade edilmiş kopyalarını kullanır. Etkcn Çcz_la_l_rc İzl_m_ Bir çizelgeyi etkinleştirdikten sonra, İşlemler sayfasındaki Etkin Çizelgeler bağlantısını kullanarak bu çizelgeyi izleyebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. İşlemler sekmesini tıklatın. 2. İşlemler sayfasında, Bağlantılar bölmesini genişletin. 3. Etkin Çizelgeler'i tıklatın. 4. Araç çubuğunda, bir orkestratör ve ortam seçin ve ardından Yenile'yi tıklatın. 5. Etkin Çizelgeler tablosunda bir çizelgeyi çift tıklatın. Çizelge iletişim kutusu açılır. 6. Çizelge iletişim kutusunda: a. Zamanlanmış öğeleri düzenleyin. Bkz. İşlem ve İşleç Görevleri Zamanlama (sayfa 392). b. Araç çubuğunda çizelgeyi etkinleştirmek için Etkinleştir'i tıklatın. c. Araç çubuğunda çizelgeyi devre dışı için Devre Dışı Bırak'ı tıklatın. Ayrıca, bir çizelgeyi İşlemler sayfasından da devre dışı bırakabilirsiniz. Not: Size atanan izinler belirli bir çizelge nesnesini listeleyebilmenizi, açabilmenizi veya düzenleyebilmenizi etkiler. Bir içerik yöneticisi veya otomasyon nesnesi sahibi, bir otomasyon nesnesi üzerindeki izinleri değiştirebilir. 7. İade Et'i veya Kaydet ve Kapat'ı tıklatın. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 395

396 Çizelgeler Tüm Z[m[nl[nmış Gör_vl_rcn Tüm Örn_kl_rcnc İzl_m_ Tüm görevlerin belirli bir gün için zamanlanmış örneklerini izleyebilirsiniz. Bir görevi birden fazla günde birden fazla tekrarlanacak şekilde yapılandırdığınızda, CA Process Automation, o görevin her örneğini izler. Örneğin, bir görev 1 yıl boyunca her gün yarım saat içinde 10 dakikada bir (3 örnek) tekrarlanıyorsa, CA Process Automation 1095 örnek izler. Gelecekteki bir tarihi planlamak veya geçmişteki belirli bir tarihte zamanlanan tüm görevlerin sonuçlarını görüntülemek için bu yordamı kullanın. Şu adımları izleyin: 1. İşlemler sekmesini tıklatın. 2. İşlemler sayfasındaki Bağlantılar bölmesini genişletin. 3. Genel Çizelgeler'i tıklatın. 4. Araç çubuğunda, bir Orkestratör ve ortam seçin ve ardından Yenile'yi tıklatın. 5. Genel Çizelgeler tablosunda: a. Önizleme Tarihi alanında çizelge için geçerli bir aralık içinden bir tarih seçin. b. Düğümler açılan listesinden Tüm Düğümler'i veya belirli bir Orkestratör temas noktasını seçin. c. Mevcut veya Arşivlenmiş seçeneğini belirleyin. d. Yenile'yi tıklatın. CA Process Automation, uygun örnekleri listede göstermeden önce, takvim kurallarını ve görevlerle ilişkilendirilmiş geçerlilik süresini değerlendirir. Göreviniz tekrarlanıyorsa, aynı günde birden çok örnek görüntülenir. Geçmiş bir tarihi seçtiğinizde, liste, başlatılan görevleri, bu görevlerin durumlarını, başlangıç saatlerini ve bitiş saatlerini içerir. Geçerli tarihi seçtiğinizde, liste, örneklerin başlayıp başlamadığını, başlangıç saatlerini, durumlarını ve bitiş saatlerini gösterir. Gelecekteki bir tarihi seçtiğinizde, liste, çizelge seçili temas noktasında etkinse, seçili tarih için tüm örnekleri içerir. 6. Zamanlanan görev için yapılandırma ayarlarını gösteren salt okunur Özellikler penceresini görüntülemek için uygun örneği çift tıklatın. 7. Araç çubuğunda: İşlem veya işleç veri kümesini görüntülemek için Veri Kümesi'ni tıklatın. Örneği beklemeye almak veya serbest bırakmak için Beklemede'yi veya Beklemeyi Serbest Bırak'ı tıklatın. Bir örneği yeniden başlatmak için Sıfırla'yı tıklatın. 396 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

397 Görev Yönetimi Görev Yönetimi Kullanıcıların görevleri denetlemesine veya özel girdi sağlamasına olanak tanımak üzere kullanıcı etkileşim formları tasarlayarak CA Process Automation görevlerini yönetebilirsiniz. İşlemler sayfası Görev Listesi'nde veya Ana sayfa Görevlerim listesinde şunları yapmak için bir görevi sağ tıklatın: Yanıtla Al Dönüş Yanıtla iletişim kutusundaki bir formu kullanarak işlemi bir şekilde değiştirin. Örneğin, görevi tamamlamak için Bitir'i tıklatmadan önce, alan parametrelerini veya değerleri değiştirebilirsiniz. Bekleyen görev için kendinize geçici olarak tam sahiplik ve sorumluluk atayın. Yalnızca Alındı durumundaki görevler için, özel görev sahipliğinizi kaldırır. Görev, belirlenen atanan veya temsilci kullanıcılarına veya gruplarına döndürülür. Temsilci Aktarım Görevi, temsilci olarak bilinen ikinci bir kullanıcıya veya gruba atayın. Görevi farklı bir atanana atayın. İşlem Vakasını Aç Yenile Görevi üst işlem vakası bağlamında görüntüleyin ve işlem tasarımını gözden geçirin. Görev listesini, tüm kullanıcılara ait en son değişiklikler ve sistem etkinliği ile güncelleyin. Özellikler Görev hakkında, açıklaması, son tarihi, durumu ve atananları ile temsilcilerini de içeren daha fazla bilgi görüntüleyin. Kull[nı]ıy[ Gör_v At[m[ Bir görev oluşturmak için, Kullanıcı Görevi Atama işlecini kullanarak bir işlem oluşturun ve başlatın. Görev oluştururken aşağıdaki öznitelikleri belirtebilirsiniz: 1. İşlem Tasarımcısında bir işlem açın. 2. İşleçler paletinde, İşlem Denetimi'ni genişletin veya Kullanıcı Görevi Atama işlecini arayın. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 397

398 Görev Yönetimi 3. Kullanıcı Görevi Atama işlecini işleminize sürükleyin. 4. Kullanıcı Görevi Atama işlecini çift tıklatın. 5. Özellikler paletinde: a. Atananlar öğesini genişletin ve bu göreve atanacak kullanıcıları ve grupları girin. b. Görevin belirli kullanıcılarla veya gruplarla kısıtlandırılmış olan devredilme işlemine izin vermek için Filtreleri Aktar/Devret öğesini genişletin. c. Kullanıcı Görevi öğesini genişletin ve aşağıdaki alanları tamamlayın: Başlık Görevin başlığı. Açıklama Görevin açıklaması Etkileşim İsteği Formu Etkileşim isteği formunun kütüphane yolu. Form Verisi Başlatma Kodu Bu alanı doldurmak JavaScript yazabilirsiniz. Onay sayfasını göster Etkileşim isteği formunun sonunda bir onay ekranının görüntülenip görüntülenmeyeceğini belirten bir onay kutusu. Görev üzerinde çalışan kullanıcı, onay sayfasını kullanarak görevi onaylayabilir ve reddedebilir. d. Kullanıcı Görevi Atama işleciyle ilgili herhangi bir tasarımcı bilgisini belirtmek üzere aşağıdaki ortak operatör özellik gruplarını genişletin: Yürütme Ayarları Simülasyon Bilgi 6. Tasarımcı araç çubuğunda Kaydet'i tıklatın. 398 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

399 Görev Yönetimi Görev Listesi Giriş sayfasında veya İşlemler sayfasında görevlerle birlikte çalışabilirsiniz. Giriş sayfası kullanışlı Görevlerim tablosunda yalnızca Durum, Başlık, Açıklama ve Son Tarih alanlarını görüntüler. Görevler hakkında ayrıntılı bilgileri görüntülemek için İşlemler sayfasındaki Görev Listesi'ni kullanın. Görevler, bir Kullanıcı Görevi Atama işleci ve bir Etkileşim İsteği Formu içeren işlemlerinden kaynaklanır. Görev Listesini, sütun başlıklarını tıklatarak artan/azalan sırada sıralayabilirsiniz. Bir görevin bekliyor, tamamlandı, onaylandı, reddedildi veya alındı durumunda olduğunu belirlemek için, Durum sütununu kullanın. İşlemler sayfasında, aşağıdakileri göstermek için görev listesini filtreleyebilirsiniz: Yalnızca görevleriniz (Görevlerim, geçerli kullanıcıya atanan görevler) Yalnızca ait olduğunuz gruplara atanan görevler Tüm görevler İşlemler sayfasındaki Görev Listesi, her bir görev için aşağıdaki alan sütunlarını gösterir: Görev Kimliği Başlık Açıklama Başlangıç Saati Son Tarih Tamamlanma Tarihi Durum Atananlar Temsilciler Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 399

400 Tetikleyicileri Yönetme Tetikleyicileri Yönetme Aşağıdaki yöntemlerden birini kullanarak dış uygulamalarla işlemleri denetleyebilirsiniz: Tetikleyiciler Web hizmetleri (SOAP) Komut satırı yardımcı programı Komut dosyaları Web hizmetleri daha güvenilir olduğundan dolayı tetikleyiciler üzerinden SOAP çağrıları önerilir. SOAP çağrıları yapamayan uygulamalar, alternatif olarak tetikleyicileri kullanabilir. Tetikleyiciler, dış uygulamaların CA Process Automation içinde bir işlem başlatmasını sağlar. Tetikleyici, XML içeriğinde veya bir SNMP tuzağında tanımlanan CA Process Automation işlemini çağırır. XML içeriği yapılandırılan dosya konumuna veya yapılandırılan e-posta adresine teslim edilebilir. SNMP tuzağı içeriği, yapılandırılmış bir normal ifadeyle eşleşen bir OID içinde gönderilebilir. CA Process Automation, varsayılan olarak 162 olan yapılandırılmış SNMP tuzağı bağlantı noktasında gelen SNMP tuzaklarını dinler. Her işlem başlattığınızda, İşlem Başlatma işlecini çalıştırmak gibi bir işleme giriştiğinizde veya bir tetikleyici ya da SOAP çağrısı kullandığınızda, bir kullanıcı veya sahibin adına hareket edersiniz. Tetikleyiciler veya SOAP çağrıları için, içerik sahibiyle ilgili bilgiler, yükte veya mesajlarda bulunur. Bu bilgiler, çalıştırılan otomasyon nesnelerinin sürümlerini belirler: Bir işlemi kullanıma alıp sonra çalıştırır, çağırır ya da tetiklerseniz (hem içerik sahibi hem başlatıcısınız), CA Process Automation, özel kullanıma alınmış sürümü kullanır. Aksi takdirde CA Process Automation, otomasyon nesnelerinin geçerli sürümlerini kullanır. Bu, kullanıma alınmamış veya başka bir kullanıcı tarafından kullanıma alınmış işlemleri içerir. Nesneleri iade etmeden ya da geçerli hale getirmeden önce, kendi kullanıma aldığınız sürümü çalıştırıp doğrulayabilirsiniz. 400 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

401 Tetikleyicileri Yönetme SOAP Ç[ğrıl[rı cl_ Dış Uyaul[m[^[n İşl_ml_rc D_n_tl_m_ CA Process Automation Orkestratörü, dış uygulamaların bir kütüphanede işlemler başlatmasına ve denetlemesine olanak sağlayan Web hizmetlerini gösterir. SOAP çağrıları geçerli XML gerektirir. Gösterilen Web hizmetleri yöntemleri ve parametreleri, WSDL içinde açıklanır. Ayrıntılar için WSDL yi, CA Process Automation uygulamasının güvenli iletişimi desteklemesine ve kümelendirilmiş olmasına bağlı olarak uygun etki alanı URL sinden alın. Aşağıdaki örneklerde, load_balancer_hostname Apache yük dengeleyici için ana bilgisayar adı veya IP adresidir. Güvenli ve kümelendirilmemiş: Güvenli değil ve kümelendirilmemiş: Güvenli ve kümelendirilmiş: Not: Güvenli Apache bağlantı noktası genellikle 443'tür. Güvenli değil ve kümelendirilmiş: Not: Güvenli olmayan Apache bağlantı noktası genellikle 80'dir. İşlemleri başlatmak üzere CA Process Automation Orkestratörüne yönelik SOAP çağrıları kullanan örnek komut dosyaları için şu klasöre gidin: <install_dir>/server/c2o/.c2orepository/public/scripts/trigger Not: <install_dir> yolu genellikle şudur: C:\Program Files\CA\PAM. Java alt klasörü bir Java tabanlı araç ve uzaktan SOAP kullanarak CA Process Automation işlemlerini başlatmak için aracın gerek duyduğu tüm kaynakları içerir. Java alt klasörünün yolu şöyledir: <install_dir>/server/c2o/.c2orepository/public/scripts/trigger/java Dosy[ v_ Post[ T_tckl_yc]cl_rc N[sıl Ç[lışır Bu konu, tetikleyiciler için işleme sırasının tanımını sunar. Dosya ve posta tetikleyicilerini örnek olarak kullanır. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 401

402 Tetikleyicileri Yönetme Dosya ve Posta Tetikleyici Örneği: 1. CA Process Automation, yapılandırılan sıklıkla, yapılandırılan klasör ve yapılandırılan e-posta hesabında yeni içerik arar. 2. Yeni dosya nesnesi veya posta nesnesi bulunursa, CA Process Automation, XML içeriğine dayanarak işlemi çalıştırma girişiminde bulunur. Aşağıda, dosya tetikleyici için geçerli XML içeriğine bir örnek verilmiştir: Equation 22: Bu grafik, akışın işlem yolu, kimlik bilgileri ve işlem başlatma parametrelerinden oluştuğunu göstermektedir. 3. Tetikleyici, tetikleyici vakasında belirtilen işlemi yürüttüğünde, işlem veri kümesi, XML'deki değerlerle doldurulur. Aşağıdaki örnekte, XML içeriğindeki değerlerin dosya tetikleyici işlem veri kümesini doldurmak için nasıl kullanıldığı gösterilmektedir. Equation 23: Bu grafik, XML örneğindeki değerleri sonuç veri kümesindeki değerlerle nasıl karşılaştıracağınızı ve aynı olduklarını göreceğinizi göstermektedir. 402 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

403 Tetikleyicileri Yönetme 4. Sonuçlar, yapılandırılan yolda işlenen klasöre gönderilir. Equation 24: Bu grafik, görüntülenen yolun tetikleyici çıktısı için yapılandırılan yol olduğunu göstermektedir. 5. Yapılandırılan e-posta hesabında alınan e-postalar, dosyalarda alınan XML içeriği ile büyük ölçüde aynı biçimde işlenir. Buna ek olarak, içeriği XML içeriğinin e-postanın gövdesinde mi bir ekte mi bulunduğunu belirten onay e-postaları gönderilir. Aşağıdaki örnek her iki mesajı göstermektedir: Equation 25: Bu grafik, içerik konumu, gövdesi veya ekinin onayda kaydedildiğini göstermektedir. Dosy[ T_tckl_yc]csc T[r[`ın^[n B[şl[tıl[n \cr İşl_mcn Fcl_Trcaa_r V_rc Küm_scnc İzl_m_ Bir dosya tetikleyicisinin geçerli XML içeriği bir işlem vakasını tetiklediğinde, İşlem İzleme'de dosya tetikleyicisi işlem veri kümesini izleyebilirsiniz. Görüntülenen değerleri yorumlamak için aşağıdaki alan açıklamalarını kullanın. FileName İşlemi tetikleyen içeriğe sahip dosyanın adı. <additional_parameters> Dosyanın tetikleyen XML içeriğinde <params> etiketi altında geçirilen ek parametreler. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 403

404 Tetikleyicileri Yönetme Post[ T_tckl_yc]csc T[r[`ın^[n B[şl[tıl[n \cr İşl_mcn SMTP V_rc Küm_scnc İzl_m_ E-postadaki geçerli XML içeriği bir işlem örneğini tetiklediğinde, SMTP işlem veri kümesini İşlem İzleme ile izleyebilirsiniz. Görüntülenen değerleri yorumlamak için aşağıdaki alan açıklamalarını kullanın. SenderAddress Tetikleyen e-postanın gönderildiği hesabın e-posta adresi. SentDate E-postanın gönderildiği tarih ve saat. ReceivedDate Sunucunun e-postayı aldığı tarih ve saat. MailSubject Tetikleyen postanın konusu. MessageNumber İşlem tetiklendiğinde, tetikleyen postanın mesaj numarası. Not: İletiler Gelen Kutusu ndan silinir veya taşınırsa, bu numara aynı posta için değişebilir. MessageID Postanın sunucudaki benzersiz kimliği. MailBody Şu durumlarda e-posta mesajının gövdesi: Bir ekteki geçerli XML içeriği işlemi tetiklediğinde. Varsayılan tetikleyici işlemi başlatıldığında, e-posta gövdesi veya ek içinde geçerli XML içeriği bulunmazsa. Not: Bu dize değeri, posta gövdesinde ilk 64k karakterlere kısaltılır. 404 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

405 Tetikleyicileri Yönetme MailAttachments Ekler hakkında aşağıdaki bilgilerle ValueMaps tutan bir ValueMap dizisi tipi değişken: a. contenttype: Ek içerik tipi b. contentid: Varsa, ek contentid'si c. fileurl: Ekin görüntülenebileceği veya karşıdan yüklenebileceği URL d. name: Ekin adı e. attachmentid: Bu ek için benzersiz kimlik. Bu kimlik, JavaScript sistem işlevlerine geçirilebilir. Not: JavaScript sistem işlevleri hakkındaki ayrıntılar için bkz. İçerik Tasarımcısı Başvurusu. <additional parameters> Tetikleyen XML içeriğinde <params> etiketi altında geçirilen bu parametreler yalnızca posta gövdesinde veya ekinde geçerli XML içeriği CA Process Automation işlemini başlattığında var olur. Dosy[ v_ Post[ T_tckl_yc]cl_rc cçcn XML İç_rcğc Bcçcmc <c2oflow version="1.0"> </c2oflow> CA Process Automation işlemleri başlatmak için dosya ve posta tetikleyicileri kullanan dış uygulamalar, geçerli bir XML biçiminde girdi oluşturmalıdır. XML içeriği bir e-postanın gövdesine yazılabilir veya bir ek olarak gönderilebilir. XML, e-posta gövdesine kopyalanırsa, bir işlemi tetiklemek için gerekenden fazlasını içeremez. Dosya tetikleyiciler için, tetikleyen dosya tüm içeriği içermelidir. Geçerli bir XML biçimi örneği aşağıda verilmiştir: <flow name="/test/runnotepad" action="start"> <!-- Full path of the process --> CA AuthMinder </auth> <user>pamadmin</user> <!-- CA Process Automation Username --> <password>pamadmin</password> <!-- CA Process Automation Password --> <options> <!-- Optional parameters for delayed execution --> </options> <startdate></startdate> <! Start Date in [MM/dd/yyyy] format --> <starttime></starttime> <!-- Start Time in [HH:mm] format; HH in 24 hrs --> <params> <!-- Process initialization parameters, if needed --> </params> </flow> <param name="paramone">using file trigger</param> <param name="paramtwo">second parameter from file trigger</param> Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 405

406 Tetikleyicileri Yönetme SNMP Yakalama Girdisiyle ilgili Dikkat Edilmesi Gereken Noktalar CA Process Automation, SNMPv1 ve SNMPv2 yakalamaları destekler; ancak SNMPv3 yakalamaları işlemez. Bir ağ cihazı veya işletme uygulaması, yapılandırılan bağlantı noktasında CA Process Automation tarafından algılanan bir SNMPv1 veya SNMPv2 yakalama gönderdiğinde, CA Process Automation içeriği işler. SNMP Y[k[l[m[ Dcnl_yc]csc B[ğl[ntı Nokt[sını D_ğcştcrm_ Varsayılan olarak CA Process Automation, bağlantı noktası 162 de, CA Process Automation işlemlerini başlatmak için tasarlanmış SNMP yakalamaları dinler. Sitenizde bağlantı noktası 162 yi kapattıysanız ve alternatif bir bağlantı noktası yapılandırdıysanız, OasisConfig.properties dosyasında bu bağlantı noktası için CA Process Automation yapılandırmasını değiştirin. Sonra Orkestratör hizmetini yeniden başlatın. CA Process Automation tarafından SNMP yakalamaların dinleneceği bağlantı noktasını değiştirebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Etki Alanı Orkestratörü'nün yapılandırıldığı sunucuda oturum açın. 2. Aşağıdaki klasöre veya dizine gidin: install_dir/server/c2o/.config/ 3. OasisConfig.properties dosyasını açın. 4. Şu satırdaki değeri, 162 den SNMP yakalamaları için kullandığınız bağlantı noktası numarasına değiştirin oasis.snmptrigger.service.port= Dosyayı kaydedin. 6. Orkestratör hizmetini yeniden başlatın. a. Orkestratör'ü durdurun. b. Orkestratör'ü başlatın. Hizmet yeniden başlar başlamaz, CA Process Automation yapılandırdığınız bağlantı noktasını dinlemeye başlar. CA Process Automation, SNMP tetikleyicide yapılandırılan kriterlere uygun SNMP yakalamalarını dinler. 406 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

407 Tetikleyicileri Yönetme SNMP Y[k[l[m[ T_tckl_yc]csc T[r[`ın^[n B[şl[tıl[n \cr İşl_mcn SNMP V_rc Küm_scnc İzl_m_ SNMP yakalama bir işlem vakasını tetiklediğinde, SNMP işlem veri kümesini İşlem İzleme ile izleyebilirsiniz. Görüntülenen değerleri yorumlamak için aşağıdaki alan açıklamalarını kullanın. SenderAddress Kaynağın IP Adresi. AgentIPAddress Yakalamada kullanılabilirse, SNMP aracısının IP adresi. SNMPVersion SNMP yakalama sürümü. ErrorIndex Yakalamanın Hata Dizini. AgentUptime Yakalamayı gönderen aracının çalışma süresi. EnterpriseOID SNMP yakalamayı üreten yönetilen nesnenin nesne kimliği (OID). PayloadOIDs Yakalamanın yükünde bulunan nesne kimlikleri. Yük nesnesi kimlikleri, bir CA Process Automation dizesi dizi tipi değişkenini temsil eder. PayloadValues PayloadOIDs içindeki değerlere karşılık gelen yükteki değerler. Bu veri de bir CA Process Automation dizesi dizi tipi değişkenidir. Not: Birkaç filtre varsa, ilk eşleşme işlenir. Bölüm 9: Takvimler, Zamanlamalar, Görevler ve Tetikleyiciler 407

408

409 Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc Bu bölümde, geliştirme sırasında işlemlerin etkileşimli şekilde nasıl çalıştırılacağı, test edileceği ve hatalarının ayıklanacağı açıklanır. Aynı yöntemler, üretim ortamında işlemleri çalıştırmak için kullanılabilir. Bir işlemi çalıştırmak istediğinizde, aşağıdaki yöntemlerden birini kullanarak işlemi başlatabilirsiniz: El ile işlem başlatma Başlatma İsteği Formu Diğer işlemlerden çağırma Dış uygulamalar, FTP, SOAP çağrıları, SNMP yakalamaları ya da SMTP (e-posta) iletileri kullanarak tetikleme. Orkestratör üzerindeki İş Akışı modülü, işlemleri çalıştırır. Bir orchestrator'da bir işlemi başlattığınızda, İş Akışı modülü, işlem nesnesinin bir kopyasını oluşturur ve bunu orkestratör otomasyon kütüphanesinde çalıştırır. İşlemin bu çalışan kopyası, işlemin bir vakasıdır. Siz bir işlemi her başlattığınızda (ya da başka bir işlem veya uygulama işlemi başlattığında) İş Akışı modülü işlemin ayrı bir vakasını oluşturur. Bir işlem çalışırken ve çalışmayı tamamladıktan sonra bir işlemin bir vakasını açabilir, görüntüleyebilir ve vakayla çalışabilirsiniz. Bir işlemin bir vakasında yapılan değişiklikler yalnızca bu vakayı etkiler ve otomasyon kütüphanesinde saklanan özgün işlem nesnesini etkilemez. İşlem başladığında, yönetilen ağ bilgisayarlarında doğru aracı ya da orkestratör modüllerine bağlanır. Bir işlem, atanmış işleç işlevlerini gerçekleştirir, koşulları test eder ve bağımlılıkları yürütür. Hata koşulları ortaya çıktığında, işlem düzeltme eylemleri gerçekleştirir ve gerektiğinde işletmen ve yöneticilere bildirir. Yönetici çalışan işlemleri izlemek ve düzeltme eylemlerini gerçekleştirmek için Uygulama İzleyicisi'ni kullanabilir. Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: İşlemler Sayfası (sayfa 410) Yürütme Kuralları (sayfa 416) İşlem Zamanı Güvenliği (sayfa 417) Özel Durum İşleme (sayfa 419) İşlemleri Etkileşimli Olarak Çalıştırma (sayfa 423) işlem Durumları (sayfa 427) İşlemdeki Hataları Ayıklama (sayfa 427) İşlem Dalını Denetleme (sayfa 431) İşleçlerin İşlenmesini Simüle Etme (sayfa 434) Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 409

410 İşl_ml_r S[y`[sı İşl_ml_r S[y`[sı İşlemler sayfası aşağıdaki işlevlere sahiptir: CA Process Automation tarafından yönetilen seçili görevleri ve sistem öğelerini izler İçerik Paketleri paleti altında içe aktarılan içerik paketlerinin özelliklerini görüntüler Seçilen otomasyon kütüphanesi için tüm işlem etkinliklerini görüntüler: İşlem örnekleri Çizelgeler Modül çağrıları Veri kümeleri Kullanıcı komut istemleri Kaynaklar Öğe: Açıklama: İşlemler Sekmesi: Bu sekmeyi tıklatarak yüksek seviyeli bir otomasyon panosu olan İşlemler sekmesine gidin. Araç çubuğundan, bir Orkestratör seçebilir, bir işlem örneği açabilir ve o işlem örneğini denetleyebilirsiniz. 410 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

411 İşl_ml_r S[y`[sı Öğe: Açıklama: Bağlantılar Bölmesi: Bir bağlantı seçerek ilişkili öğeleri görüntüleyin. Örneğin, duruma göre tüm işlemleri görüntülemek için İşlem Örnekleri'ni tıklatın. Klasörlere gözatmak için bir grubu genişletin ve bir örnek seçin. Bazı nesneler, sağ tıklatarak erişebileceğiniz komut kısayol menüleri içerir. Örneğin aşağıdaki çizimde kullanıcı bir İşlem İzleme nesnesi alt işlemini sağ tıklatmış ve kısayol menüsünde İşlemi Başlat öğesini tıklatmıştır. Çizelge Alanı: İlişkili durumla eşleşen öğe sayısını görüntülemek için çizelge alanında bir çubuğa gidin. Yalnızca ilişkili durumla eşleşen öğeleri görüntülemek için bir çubuğu tıklatın. İşlemler Tablosu veya Listesi: Bağlantılar bölmesindeki seçiminize bağlı olarak bu alan, sonuç verilerini bir tablo veya liste halinde görüntüler. İşl_m Örn_kl_rc İçcn Fcltr_l_r Kısayolun görüntülediği nesneleri tanımlamak için, bir işlem izleme nesnesindeki Temas Noktası Yöneticisi kısayoluna aşağıdaki filtreleri uygulayabilirsiniz: Tüm Örnekler Geçerli Orkestratör'deki tüm işlem örneklerini görüntüler. Tüm örnekler, yalnızca tüm filtreler temizlendiğinde veya tüm filtreler seçildiğinde görüntülenir Sıraya alınmış Çalışıyor Askıda Sıraya alınmış durumda olan ve çalıştırılmayı bekleyen tüm örnekleri görüntüler. Temas noktası üzerinde çalışan işlem örneklerini görüntüler. Bu filtre; Bekliyor, Askıda veya Kesim Noktasında Askıya Alınmış durumundaki örnekleri listelemez. Kullanıcı veya temas noktasındaki uygulamanın o sırada askıya aldığı işlem örneklerini görüntüler. Bekliyor Tüm etkin işleçlerin bir dış zaman uyumsuz olayı beklediği işlemler gibi etkin olmayan çalışma durumunda bulunan işlem örneklerini görüntüler. Bu olay bir kullanıcı etkileşimi, hedef tarih ve saat veya uzun süreli başka bir işlem olabilir. Engellenmiş Kullanılabilir bir yol olmadığı için engellenen işlem örneklerini görüntüler. Engellenmiş işlem örneği, kullanıcı işlemi askıya alıp geçerli bir yol sağladığında tamamlanabilir. Engellenmiş durum şu koşulları yansıtır: İşlem örneği kullanıcı müdahalesi gerektirir. İşlem örneğinin beklenmeyen bir koşul nedeniyle devam ettirilememesi. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 411

412 İşl_ml_r S[y`[sı Tamamlandı Başarısız Sorunsuz tamamlanan temas noktasındaki tüm işlem örneklerini görüntüler. Tamamlanmadan sonlanan temas noktasındaki tüm işlem örneklerini görüntüler. Durduruldu Normal şekilde sonuçlanmayan temas noktasındaki tüm işlem örneklerini görüntüler. Sorun oluşan işlemleri hızlıca tanımlamak için bu klasörü incelemeniz gerekir. İşlemdeki sorunu gidermek için başarısız olan işlemi açın. Kıs[yol[ Gör_ Görüntül_n_n N_sn_l_rc Fcltr_l_m_ İşlem İzleme'de, filtrelerin her biri için bir kısayol bulunur. İşlem İzleme'ye filtre eklemek için aşağıdaki yordamı kullanabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. İşlem İzleme nesnesini açın: bir Kütüphane klasörünü seçin ve İşlem İzleme nesnesini çift tıklatın. 2. İşlem İzleme sekmesinde, sol bölmedeki Kütüphane klasörlerinden birinden bir işlem seçip araç çubuğundaki Yeni Ekle öğesini tıklatın. Seçilen nesne İşlem İzleme'ye kısayol olarak eklenir. 3. İşlem nesnesi kısayolunu genişletin ve filtreleri seçin. 4. Değişiklikleri kaydedin. Seçilen filtreler için nesne vakasını görüntülemek için, İşlemler sekmesini tıklatıp İşlem İzleme paletini genişletin. Yeni kısayolu, kısayolu oluşturduğunuz konumdan seçebilirsiniz. Belirttiğiniz filtrelere bağlı olarak, işlem nesnesi için karşılık gelen vakalar görüntülenir. İşl_m İzl_m_ N_sn_l_rc Bir İşlem İzleme nesnesi, diğer otomasyon nesnelerinin durumunu izlemek için kolay bir yol sağlar. Kütüphane Tarayıcısında İşlem İzleme nesneleri oluşturursunuz. Birden çok temas noktası, orkestratör ve diğer kütüphanelerden nesneler (teknik olarak nesne işaretçileri) ekleyebilirsiniz. İşlemler sayfasında İşlem İzleme nesnesini görüntülerken, izlenen nesnelerin geçerli durumu gösterilir. 412 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

413 İşl_ml_r S[y`[sı Y_nc İşl_m İzl_m_ N_sn_sc Oluşturm[ Kütüphane Tarayıcısı'nda yeni bir İşlem İzleme nesnesi tanımlayın ve İşlemler sayfasını içeren her nesnenin durumunu izleyin. Not: Hakları ayarlamak ve diğer nesne görevlerini gerçekleştirmek için en iyi yöntem nesneleri klasörler halinde düzenlemektir. Kök seviyesinde nesneler oluşturmayın; çünkü bu tür nesneleri grup olarak yönetemezsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Kütüphane klasörleri bölmesinde a. Tasarım veya üretim ortamındaki bir orkestratörü seçin. b. Bir klasör seçin. 3. Araç çubuğunda Yeni'yi tıklatın ve İşlem İzleme'yi seçin. Seçili klasörde yeni bir işlem izleme nesnesi görülür. 4. Ad alanına işlem izleme için bir ad girin. 5. Yeni işlem izlemeyi çift tıklatın. İşlem İzleme bir tarayıcı penceresinde açılır. 6. Sol bölmede a. İşlem izlemeye eklemek istediğiniz nesne için etki alanı, ortam, orkestratör, temas noktası, ana bilgisayar grubu ve klasör seçin. b. İşlem izlemeye dahil etmek istediğiniz nesneyi seçin. 7. Araç çubuğunda Yeni Ekle'yi tıklatın. Seçili nesne işlem izlemeye eklenir. Seçilen nesnenin adı, nesne türü, başvuru yolu, modu ve açıklaması görünür. 8. Bir işlem eklediyseniz, işlem izlemede görüntülemek istediğiniz sıraya gönderildi, askıda ve engellendi gibi bir veya daha fazla Durum'u seçin. 9. Kaydet'i tıklatın. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 413

414 İşl_ml_r S[y`[sı İşl_m İzl_m_ İçcn^_n N_sn_l_rc İzl_m_ G_ncşl_tclmcş B[ğıntılı Yol D_st_ğc İşlem İzleme penceresinin Ayrıntılar bölmesinde gösterilen bir işlem vakasını açabilirsiniz. Bir işlem vakasını açmak bir nesne vakasının yürütülmesini yakından izlemenize veya düzenlemenize olanak sağlar. Bir nesne vakasında yaptığınız değişiklikler yalnızca o vakanın yürütülmesini etkiler; Kütüphanedeki nesne tanımını değiştirmez. Not: CA Process Automation kullanıcılarının İşlem İzleme penceresindeki bir nesneyi görüntülemek ya da düzenlemek için yeterli izne sahip olması gerekir. Bir nesne vakasında yapılan değişiklikleri kaydetmek için İşlem İzleme'de işlem vakasını sağ tıklatıp Dışa Aktar'ı tıklatın. Not: İşlem İzleme'de işlem vakalarıyla çalışma hakkında daha fazla bilgi için İçerik Yöneticisi Kılavuzu'na bakın. CA Process Automation uygulamasında geliştirilen bir otomasyon çözümü; işlemler, veri kümeleri, başlatma isteği formları ve etkileşim isteği formları dahil çeşitli otomasyon nesnesi tiplerinden oluşur. CA Process Automation, kullanıcıların kütüphane hiyerarşisindeki herhangi bir seviyedeki bir otomasyon çözümünü taşımasına olanak sağlar. Örneğin, kullanıcılar nesneleri bir klasörden başka bir klasöre taşıyabilirler veya otomasyon nesnelerini farklı bir Etki Alanı kütüphanesine taşıyabilirler. Otomasyon çözümlerini bir kütüphane içinde taşırken nesnelerin kök yolu değişir. Kök klasörünün değişmesine rağmen nesneler arasındaki ilişkiyi kesmeden ya da değiştirmeden otomasyon çözümünü taşımak için Genişletilmiş bağıntılı yol seçeneğini kullanın. Not: CA Process Automation, İşlem İzleme ve Pakete eklenen nesne kısayolu için MOD sütununun açılan listesinde Göreli ve Mutlak seçeneklerini sağlar. İç_rck P[k_tc N_sn_l_rc İçerik paketi otomasyonu nesnesi, bir içerik tasarımcısının farklı bir ortama dışa aktardığı CA Process Automation nesnelerini bir araya toplar. İçerik tasarımcısı otomasyon nesnelerini bir klasöre ekler ve klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktarır. İşlemler sayfasında içerik paketi nesnesini görüntülerken, içe aktarılan nesnelerin geçerli durumu gösterilir. Daha Fazla Bilgi İçerik Paketi Nesneleri (sayfa 452) 414 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

415 İşl_ml_r S[y`[sı İşl_m İzl_m_ İçcn^_n N_sn_l_rc İzl_m_ İçerik Paketleri penceresinin Ayrıntılar bölmesinden bir nesne örneğini açabilirsiniz. Bir nesnenin açılması, örnek çalışırken nesne vakasını yakından izlemenizi sağlar. Bir nesne örneğindeki değişikliklerinizi ancak o örneğin nasıl çalışacağını etkiler; değişiklikler Kütüphane'deki nesne tanımını değiştirmez. Not: CA Process Automation kullanıcılarının İçerik Paketi penceresindeki bir nesneyi görüntülemek ya da düzenlemek için yeterli izne sahip olması gerekir. Aşağıdaki eylemleri içerik paketindeki bir nesne üzerinde yapabilirsiniz: Bir işlem başlatma ya da askıya alma Bir başlatma isteği formu başlatma Özel işleci kullanılabilir veya kullanılamaz yapma Bir çizelgeyi etkinleştirme veya devre dışı bırakma Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 415

416 Yürütm_ Kur[ll[rı Yürütm_ Kur[ll[rı Bir işlemdeki işleçler birden çok giriş ve çıkış bağlantısına sahip olabilir. Giriş bağlantısı bir yürütme komutu görevi görür ve işleci çağırır. Her çıkış bağlantısı, işlecin belirli bir sonucuna karşılık gelir. İşleçler, önceden tanımlı çıkış bağlantılarına sahiptir (Durduruldu, Tamamlandı, Başarısız ya da Başarılı gibi). Bazı işleçler, işleç sonuçlarına ve bir işlemdeki işleçler tarafından erişilebilen değişkenlerin değerine dayalı olarak bir özel çıkış bağlantısı tanımlamak için Boole ifadeleri kullanmanıza da olanak tanır. İşlemin yürütme kuralları aşağıdaki gibidir: Ana akıştaki Başlatma işleçleri bir giriş bağlantısına sahip olabilir. Giriş bağlantısına sahipse, çıkış bağlantısına sahip olamaz ve Sıfırlama işleci görevi göremez (örneğin, tamamlanan işlemi sıfırlamak için kullanılır). Durdurma işleçleri çıkış bağlantısına sahip değildir ve işlemin yürütülmesini tamamlar. True olarak değerlendirilen Boole koşullarına sahip tüm çıkış bağlantıları etkinleştirilir ve sonraki çıkış işleçlerinin etkinleştirilmesine yol açar. Varsayılan çıkış bağlantıları birbirini karşılıklı olarak dışlar. Boole ifadesinin True olarak değerlendirildiği tüm özel bağlantılar etkinleştirilir ve izleyen çıkış işleçlerine yönelirler. İşleçler (işlemin döngülü dalındaki yeniden düzenlenen İşleçler dışında) işlemin dalının yürütülmesi sırasında yalnızca bir kez işlenirler. Tamamlanmış bir işleçteki bağlantı önceden etkinleştirilmiş bir işlece yöneldiğinde, etkinleştirilen işleç ikinci defa işlenmez. Etkinleştirmeden sonra, işlenen bağlantı işlemin sonraki işlemeleri sırasında kullanılamaz. Bazı işleçler, İş Akışı modülünün işleci belirli bir sayıda ya da sınırsız sayıda yürüttüğü döngülü işlemeyi destekler. Çıkış koşulları ve işlecin bağlantıları yalnızca döngü sonlandırıldığında değerlendirilir. Döngü işleci, döngülü işlemeyi ve bunun çıkış koşullarını gömülü bir işleç dizisine uygulamanıza olanak tanır. Bölünmüş bağlantılar, döngülü işlemenin kullanılmasını destekleyen işleçlerde döngünün yürütülmesini keser. 416 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

417 İşl_m Z[m[nı Güv_nlcğc İşl_m Z[m[nı Güv_nlcğc İsteğe bağlı İşlem Zamanı Güvenliği özelliği etkinleştirildiğinde, güvenli işlemi veya zamanlamayı çalıştıran kullanıcının kimliğinin doğrulanmasına yardımcı olur. Herhangi bir işlemin kullanıcısı, sahibi veya işlemi çağıran kişidir. Herhangi bir zamanlamanın kullanıcısı her zaman sahibidir. Çağıran kullanıcı kimliği, işlemi, zamanlamayı veya işleci başlatan kullanıcının kimliğidir. Bir işlem başladığında, işlemin nasıl çağrıldığına bakılmaksızın, işlem zamanı güvenliğini zorlama kullanılır. Örneğin, işlem zamanı güvenliğini zorlama, üst işlemler tarafından başlatılan alt işlemlere uygulanır. Bkz. İşlem Zamanı Güvenliği Özellikleri (sayfa 74). Ayrıca, Yürütme Ayarları altında listelenen Çağıran Kullanıcı Olarak Çalıştır onay kutusunu işaretleyerek, bir işlemdeki bir işleci, işlemi çağıran kullanıcı bağlamında çalışmak üzere yapılandırabilirsiniz. Bu seçeneğin işaretlenmesi, işlecin, işlemi başlatan kullanıcının denetiminde gibi çalışmasını istediğinizi belirtir. İşleç ayarları, eğer farklıysa, işlem özellik ayarlarını geçersiz kılar. Ç[lış[n İşl_ml_rcn Güv_nlcğcnc Etkcl_y_n Öz_llckl_r Sadece işlem sahibi ya da ortam içerik yöneticileri İşlem Zamanı Güvenliği'ni ayarlayabilir. Bu işlemin vakaları için işlem zamanı güvenliğini iki işlem özelliği etkiler: İşlem Zamanı Güvenliği Sahip Olarak Çalıştır Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 417

418 İşl_m Z[m[nı Güv_nlcğc İşlem Zamanı Güvenliği Bu işlem için işlem zamanı güvenliğinin zorlanıp zorlanmayacağını belirtir. İşlem zamanı güvenliğini, açık olarak veya devralma yoluyla, etkinleştirebilir ya da devre dışı bırakılabilir. Açık olarak ayarlandığında, devralınan ayarlarda yapılan değişikliklerin hiçbir etkisi olmaz. Orkestratör'den Devral Orkestratör üzerinde geçerli olarak yapılandırılmış ayarın aynısını uygular. İşlem Zamanı Güvenliğini Etkinleştir ana orkestratörün İlkeler sekmesinde seçilebilir veya temizlenebilir. Etkinleştir İşlem Zamanı Güvenliği'ni etkinleştirmek istediğinizi belirtir. Bir kullanıcı bu işlemin bir vakasını başlatmaya çalıştığında, CA Process Automation bu kullanıcı için Sahip Olarak Çalıştır ayarını inceler. Devre dışı bırak Sahip Olarak Çalıştır seçilmişse, CA Process Automation, kullanıcının o anda sahip olarak ayarlandığını belirler ve işlemi sahip kimliğiyle başlatır. Bu işlem başka bir işlemi çağırırsa, bu işlem de üst işlemin sahibinin kimliğiyle çalışır. Not: Eğer Çağıran kullanıcı olarak çalıştır seçilirse, bu ayar işleç seviyesinde geçersiz kılınabilir. Sahip Olarak Çalıştır seçeneği temizlenmişse, CA Process Automation, işlemin bir vakasını başlatmaya çalışan kullanıcı için izinleri inceler. Bu kullanıcının başlatma hakları varsa, CA Process Automation, işlem vakasının çağıran kullanıcı kimliğiyle başlatılmasına izin verir. Bu işlem, çağıran kullanıcı olarak ayarlanmış başka bir işlemi çağırırsa, CA Process Automation alt işlem için başlatma haklarını kontrol eder. İşlem Zamanı Güvenliği'ni devre dışı bırakmak istediğinizi belirtir. Sahip Olarak Çalıştır onay kutusu devre dışı. Sahip Olarak Çalıştır Bu onay kutusu ancak İşlem Zamanı Güvenliği açık olarak ya da devralma yoluyla etkinleştirilmişse etkinleştirilir. Seçili Geçerli işlemin tüm vakalarının sahip kimliğiyle çalıştırılabileceğini (sahip olarak çalıştır) belirtir. Yetkilendirilmiş bir kullanıcı işlemi başlattığında, sahip, alt işlemlere ve diğer nesnelere erişim kazanır. Sahibin erişimi, vakayı başlatan çağıran kullanıcının erişim izni olmayan nesneleri içerebilir. Sadece işlem sahibi ya da ortam içerik yöneticisi bu özelliği ayarlayabilir. Seçili değil İşlem vakasını başlatmaya çalışan çağıran kullanıcı için başlatma izninin işlem zamanında doğrulandığını belirtir. 418 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

419 Öz_l Durum İşl_m_ Bcr İşl_m cçcn İşl_m Z[m[nı Güv_nlcğcnc Ay[rl[m[ İlk_l_rc Başlatma sırasında bir işlem vakası aşağıdaki kimliklerden birini üstlenebilir: Çağıran kullanıcı; yani işlem vakasını başlatan kullanıcı. İşlem sahibi. Çalışma zamanı güvenliğini işlem seviyesinde yapılandırırken, aşağıdaki ilkeleri göz önünde bulundurun. Hedefiniz: Gerekli Yapılandırma: İşlemi çağıran kullanıcı olarak çalıştırın. İşlem vakasını başlatan kullanıcının kimliğiyle çalışma zamanı güvenliği haklarını uygulayın. İşlemi sahip olarak çalıştırın. Kimin başlattığına bakmaksızın, işlem vakalarını sahip kimliğiyle çalıştırarak çalışma zamanı güvenliğini uygulayın. İşlem Zamanı Güvenliği alanında Etkinleştir'i seçin. Sahip Olarak Çalıştır'ı temizleyin. İşlem Zamanı Güvenliği alanında Etkinleştir'i seçin. Sahip Olarak Çalıştır'ı seçin. Çalışma zamanında işlem sahipliğini doğrulama ve zorlamayı devre dışı bırakın. İşlem Zamanı Güvenliği alanında Devre Dışı Bırak'ı seçin. Bu seçenek, mevcut işlemler için geriye dönük uyumluluk sağlanmasına yardımcı olur. Daha fazla bilgi: Sahip Olarak Çalıştır Seçilme Zamanını Belirleme (sayfa 73) Öz_l Durum İşl_m_ Özel durum işleme, Hata, Durdur ya da Beklenmeyen sonuç gibi, bir işlemdeki işleçlere ilişkin önceden tanımlı özel durumlar için işleçler sırası tanımlamanızı sağlar. Belirli bir sırası olmayan özel durumlar için gerçekleştirilecek bir varsayılan işleçler sırası da oluşturabilirsiniz. İş Akışı modülü özel bir durumu işlerken, işlemdeki diğer işleçlerin yürütülmesini duraklatır. Özel durum işleme, bir işleçteki çıkış koşullarını değerlendirirken öncelikleri kullanır. Aşağıdaki tabloda özel durum türleri sıralanmıştır. Öncelik Özel Durum Tipi Ne Zaman Görülür 1 Sistem Özel Durumu Hatalı bir temas noktası adı, erişilemeyen bir aracı ya da herhangi bir iletişim hatası vardır. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 419

420 Öz_l Durum İşl_m_ Öncelik Özel Durum Tipi Ne Zaman Görülür 2 Tanımlanamayan Yanıt Belirli bir çıkış koşulu için hiçbir çıkış bağlantısı yoktur. 3 Durduruldu Bir işleç durdurulur ya da kullanıcı bir işleci durdurur. 4 Zaman aşımı Bir işlem zaman aşımına uğrar ve zaman aşımı bağlantı noktasından ana akışa tanımlanan hiçbir yol yoktur. Bir işlem işlecinde özel bir durum oluştuğunda, İş Akışı modülü aşağıdaki önlemleri alır: Geçerli işleçleri yürüttükten sonra işlemin yürütülmesini askıya alır. Bir özel durumu aşağıdaki sırada eşleştirmeye ve çalıştırmaya çalışır: Öncelik Eşleşmeler Eylem 1 İşlem nesnesinde tanımlanan özel durum işleyici. 2 İş Akışı modülünün çalıştığı orkestratöre ilişkin varsayılan işlem nesnesinde tanımlanmış özel durum işleyici. İşlem nesnesinde tanımlanan özel durum işleyiciyi çalıştırır. Orkestratöre ilişkin varsayılan işlem nesnesinde tanımlanan özel durum işleyiciyi çalıştırır. 3 Hiçbiri Özel durumu yoksayar. İş Akışı modülü işlemi işlemeye devam eder. 420 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

421 Öz_l Durum İşl_m_ Öz_l Durum İşl_yc]cl_rc Oluşturm[ Özel durum işleyicileri, bir işlemdeki aşağıdaki önceden tanımlı özel durumlar için işleç sıraları oluşturmanızı sağlar. Durduruldu Kullanıcının belirttiği ya da işleç tarafından durdurulma durumunda görülür. Sistem Hatası Her türlü iletişim hatasında görülür. Örneğin, işlem hatalı bir temas noktası adı içerdiğinde ya da çalışmayan bir aracıya başvuruda bulunduğunda meydana gelir. Zaman aşımı Aşağıdaki durumların her ikisi de doğruysa görülür: İşleç tamamlanmadan önce zaman aşımına uğruyor. İşleç, zaman aşımı yolundan dönecek sonuca göre, sonlandırılmak ya da devam etmek üzere yapılandırılmış. Özel durum işleyici, zaman aşımı yolunu tanımlar. Tanımlanamayan Yanıt Hiçbir çıktı bağlayıcısı yanıta karşılık gelmediğinde görülür. Şu adımları izleyin: 1. Tasarımcı sekmesini tıklatın. 2. Aç'ı tıklatın, açılacak işlemin bulunduğu klasöre gidin, işlemi seçip Aç'ı tıklatın. 3. Özel Durum İşleyici sekmesini seçin. 4. İşleçler paletindeki Standart klasörünü genişletin ve Özel Durum işlecini işleme sürükleyin. 5. Özel Durum işleç özellikleri iletişim kutusunu genişletin. 6. Bilgi'yi genişletin ve Ad alanına bir ad yazın. Not: En iyi yöntem, varsayılan özel durum işleyicideki işleçlerin bir önekle adlandırılmasıdır; böylece bu işleçler varsayılan özel durum işleyiciyi yükleyen işlemdeki işleç adlarıyla eşleşmezler. 7. Meydana Gelen Özel Durum'u genişletin. 8. Açılan listeden bir özel durum türü seçin. 9. Paletten, özel durum için kuralı tamamlayan işleme daha fazla işleç sürükleyin. Yürütme dizisindeki işleçleri bağlayın. Not: Hiçbir Durdurma işleci eklemeden diziyi bitirirseniz, ana işlem sürdürülür. İsteğe bağlı olarak, Özel Durum İşleyicideki bir veya daha fazla yol için işlemi durdurabilirsiniz. 10. Araç çubuğunda Kaydet'i tıklatın. Yeni özel durum kuralı eklenir. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 421

422 Öz_l Durum İşl_m_ Özel durum işlemenin bir parçası olarak, işleci sıfırlayıp işleme devam edebilirsiniz. Ayrıca, bir özel durumu yoksaymayı da seçip işleme devam edebilirsiniz. Bir özel durumu yoksaymak için, işleci simülasyon modunda ayarlayın ve işleme devam edin. Sıfırlama işleci Ortak palette yer alır. Sıfırlama işlecini işlem bölmesinde, özel durum işleyicide ve şerit değiştirme işleyicisinde kullanabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Ekle'yi sağ tıklatın, bir Sıfırlama işleci eklemek için Sıfırla'yı seçin. Metin kutusu, geçerli işlemdeki işleçlerden birinin seçildiği açılan bir listeye sahip bir giriş görüntüler. Birden fazla işleç adı ekleyebilirsiniz. 2. İşleç adını işlemek için Sil, Yukarı Taşı ve Aşağı Taşı'yı gerektiği gibi tıklatın. 3. İşlem zamanında bir dizeye (örneğin, işleç adı) ya da değer listesine (örneğin, işleç adları) çözümlenen bir ifade girin. Açılan listeden işleç adı seçmek yerine bu eylemi gerçekleştirin. 4. Sonuçla Devam Et'i seçin ya da bu seçeneğin işaretini kaldırın. Seçili: EndCondition seçeneği, Başarılı ya da Başarısız durumlarından birini seçmek üzere kullanılabilir hale gelir. Başarılı: İşlem zamanında hata koşuluyla karşılaşılırsa, CA Process Automation seçili işleçlerin başarılı olduğunu varsayar. İşlem akışının kalanına devam eder. Başarısız: Seçili değil: İşlem zamanında hata koşuluyla karşılaşılırsa, CA Process Automation seçili işleçlerin başarılı olduğunu varsayar. İşlem akışının kalanına devam eder. İşlem zamanında hata koşuluyla karşılaşılırsa, CA Process Automation seçili işleçleri sıfırlayıp işlem akışına devam eder. 5. (İsteğe bağlı) Özel bir durumu yoksaymak ve işleme devam etmek için, özel durumu yoksaymak üzere özel durum işleyici moduna Sıfırlama işleci ekleyin: exceptionstart-<operator-name>.source Not: Sıfırlama işleci İşleçler Listesine alan eklediğinizde, işlem Döngü işleci adları yeni alanın açılan listesinde görünür. Sıfırlama işleci, Döngü işlecindeki tüm işleçleri sıfırlar ve Döngü işlecini ilk yinelemeye kadar sıfırlar. Sıfırlamadan sonra, Döngü işleci, ilk yinelemeden yeniden başlar. Döngü işleci simülasyonu desteklemediğinden, Sıfırlama işleci daima bir Döngü işlecini sıfırlayacaktır. Döngü işleci sıfırlanır ve aşağıdaki alan değerleri yoksayılır: Sonuçla Devam Et Son koşulu Yürütme öncesi kodu 422 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

423 İşl_ml_rc Etkcl_şcmlc Ol[r[k Ç[lıştırm[ Yürütme sonrası kodu İşl_ml_rc Etkcl_şcmlc Ol[r[k Ç[lıştırm[ Bir işlemin vakasını hemen ya da askıda modunda başlatabilirsiniz. Bir işlem hemen başlatıldığında, bir işlem vakası oluşturulur, belleğe yüklenir ve hemen işleçleri işlemeye başlar. Bir işlem askıda modunda başlatılırsa, işlemin vakası belleğe yüklenir, ancak işlemeyi başlatmaz. İşlem İzleme nesnesindeki bir işleme bir kısayol ekleyebilirsiniz. Yetkili bir kullanıcıysanız, işlemi İşlem İzleme nesnesi içinden başlatabilir ve izleyebilirsiniz. İşlemler sekmesinin İşlem İzleme paletinde, işlemi sağ tıklatıp Başlat'ı tıklatın. Kütüphane Tarayıcısı'ndaki işlem nesnesine erişerek işlemin geçerli sürümünü başlatabilirsiniz. Bir işlemi, İşlem Tasarımcısı'nda düzenlerken de başlatabilirsiniz. Bir işlemi düzenlerken, değişiklikleri iade edebilir ve işlemin geçerli sürümünü İşlem Tasarımcısı'ndan ayrılmadan başlatabilirsiniz. Bir işlem başladığında, CA Process Automation, otomasyon kütüphanesinde işlemin bir kopyasını veya vakasını oluşturur. Vakada yapılan değişiklikler işlemin temel tanımını etkilemez. Temel tanıma Kütüphane Tarayıcısı aracılığıyla erişebilirsiniz. İşlem vakaları bir İşlem İzleme aracılığıyla izlenir. Bir işlem vakasını izlemek için, İşlemler sekmesinin İşlem İzleme paletinde İşlem İzleme'yi açabilirsiniz. Asıl İşlem İzleme otomasyon nesnesini Kütüphane Tarayıcısı aracılığıyla açabilirsiniz. Daha fazla bilgi: İşlemler Sayfası (sayfa 410) Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 423

424 İşl_ml_rc Etkcl_şcmlc Ol[r[k Ç[lıştırm[ Kütüpb[n_^_n İşl_m B[şl[tm[ Bir işlemi Kütüphane sekmesinden başlatabilirsiniz. İşlemi hemen başlatmanız, bir görevi üretim ortamında gerçekleştirmenizi sağlar. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Orkestratör'ü tıklatın ve uygun Orkestratör:ortam birleşimini seçin. 3. Başlatılacak işlemi içeren klasöre gidin. 4. Aşağıdaki eylemlerden birini uygulayın: İşlemi sağ tıklatın ve İşlemi Başlat ı seçin. İşlemi seçin ve araç çubuğundaki Diğer Eylemler açılan listesinden İşlem Başlat'ı seçin. İşlem Vakasını İzle bilgi istemi açılır. 5. Aşağıdaki eylemlerden birini uygulayın: İşlemin çalışan vakasını izlemek için yeni bir pencere açmak üzere Evet'i tıklatın. İşlemin bir vakasını çalıştırmak için Hayır'ı tıklatın. İşlem görüntülenmez. İşlem hemen başlatılır. 424 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

425 İşl_ml_rc Etkcl_şcmlc Ol[r[k Ç[lıştırm[ Kütüpb[n_^_n Bcr İşl_mc Askıy[ Alınmış Ol[r[k B[şl[tm[ Aşağıdaki hedeflerden herhangi birini gerçekleştirmek için bir işlem vakasını askıda durumda başlatabilirsiniz: Kesim noktaları ekleme. Parametreleri ayarlama. İşlem çalışmadan önce başka değişiklikler yapma. İşlemin yürütülmesini izleme veya denetleme. İşlemdeki adımlar dizisinin hatalarını ayıklama. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Orkestratör'ü tıklatın ve uygun Orkestratör:ortam öğesini seçin. 3. Askıya alınmış durumda başlatılacak olan işlemi içeren klasöre gidin. 4. Aşağıdaki eylemlerden birini uygulayın: İşlemi sağ tıklatın ve Askıda Başlat ı seçin. İşlemi seçin ve araç çubuğundaki Diğer Eylemler açılan listesinden Askıda Başlat'ı seçin. İşlem Vakasını İzle bilgi istemi açılır. 5. Aşağıdaki eylemlerden birini uygulayın: Daha fazla bilgi: Tasarımcı sekmesini hata ayıklama araç çubuğuyla açmak için Evet'i tıklatın. Askıdaki vakayla hemen çalışmaya başlayabilirsiniz. İşlemi İşlemler sekmesine yüklemek için Hayır'ı tıklatın. Tasarımcı sekmesi açılmaz. Daha sonra İşlemler sekmesindeki İşlem İzleme paletinde bulunan vakaya gidebilirsiniz. Devam etmek için, o vakayı sağ tıklatıp Askıda Başlat'ı seçin. İşlemdeki Hataları Ayıklama (sayfa 427) Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 425

426 İşl_ml_rc Etkcl_şcmlc Ol[r[k Ç[lıştırm[ Düz_nl_rk_n İşl_mc B[şl[tm[ Bir İşlem nesnesini düzenlerken, işlemin geçerli sürümünü İşlem Tasarımcısı'ndan ayrılmadan başlatabilirsiniz. Başlat ve Askıda Başlat komutları Dosya menüsünde bulunur. Başlat ve Askıda Başlat düğmeleri, İşlem Tasarımcısı araç çubuğunda da bulunur. İşlem Tasarımcısı Başlat ve Askıda Başlat komutları, bir işlemi Kütüphane Tarayıcısı'nda başlatmak gibi geçerli işlemin bir vakasını bellekte oluşturur. Başlat'ı tıklatırsanız, karşılık gelen işlemin vakası oluşturulur ve işlemi yürütmeye hemen başlar. Askıda Başlat'ı tıklatırsanız, karşılık gelen işlemin vakası oluşturulur; ancak işlemi yürütmeye başlamaz. Hem Başlat hem de Askıda Başlat komutları, işlemin hangi temas noktasında çalıştırılacağını sorar ve ardından işlemin yürütülmesini izlemeyi isteyip istemediğinizi sorar. İşlemin yürütülmesini izlemeyi seçerseniz, CA Process Automation yeni vaka ile hata ayıklama modunda çalışmak için ayrı bir İşlem Tasarımcısı penceresi açar. İşl_mcn V[k[sını Açm[ İşlem İzleme nesnesi ve Operasyonlar sayfası, bir orkestratör üzerindeki işlem vakalarını görüntülemenizi sağlar. Şunları yapabilirsiniz: Bir olaydan sonra askıya alınan işlemleri kurtarma ve yeniden başlatma. İşlemlerin çalışan, askıda ya da sonlandırılmış vakalarındaki veri kümesi değişkenlerinin değerlerini ve işleçlerin durumlarını değerlendirme. İşlemlerin vakalarını izlemek ve düzenlemek için İşlem İzleme nesneleri oluşturabilir ya da Operasyonlar sayfasını kullanabilirsiniz. Bir orkestratör üzerindeki tüm işlem vakalarını izlemek için Operasyonlar sekmesini tıklatın. Ayrıca sadece seçilen nesneleri izlemek için filtreler de ayarlayabilirsiniz. Daha fazla bilgi: İşlemler Sayfası (sayfa 410) 426 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

427 cşl_m Duruml[rı işl_m Duruml[rı İşlem Tasarımcısı, işlemin geçerli durumunu düzenli olarak günceller. Her işlecin durumunu göstermek için renk kodlu simgeler kullanılır. İşlemi çalışırken ya da askıdayken düzenleyebilirsiniz. İşlem tamamlandığında ya da durdurulduğunda, vakayı artık değiştiremezsiniz. İşl_m^_kc H[t[l[rı Ayıkl[m[ Bir işlemin bir vakasını açtığınızda, İşlem Tasarımcısı, durumu izlemenize ve bir işlemdeki hataları ayıklamanıza yardımcı olur. Hata ayıklama düğmeleri, İşlem Tasarımcısı araç çubuğunda bulunur. İşleme askıya alındığında, işlemi düzenleyebilir ve işleçlerdeki parametre değerlerini değiştirebilirsiniz. Bir işlem çeşitli şekillerde askıya alınabilir: Bir vaka askıda durumunda başlatıldığında. İşlemi Askıya Al düğmesini tıklattığınızda. Bir işlem sona erip İşlem Tasarımcısı araç çubuğunda Tamamlandığında İşlem Durumu Geçişi Yap düğmesini tıklattığınızda. İşlem askıya alınır ama durumu Engellenmiş olarak görünür. Çalışan bir işlemin dallarında hiçbir geçerli İşleç kalmadığında. İşlem askıya alınır ama durumu Engellenmiş olarak görünür. İşl_mc Askıy[ Alm[ Bir işlem askıdayken aşağıdakileri yapabilirsiniz: Tamamlandıktan sonra işlemin bellekten kaldırılıp kaldırılmayacağını değiştirme İşlemi sıfırlama İşlemdeki işleçleri sıfırlama Kesim noktaları ekleme ya da kaldırma İşlemi değiştirme İşlemeyi devam ettirmek için İşlemi Sürdür düğmesini tıklatma İşlemi durdurma İşlemin askıda durumunda değiştirilmesi beklenmedik bir sorun üzerinde çalışmanızı ve yaptığınız değişiklikleri izlerken otomatik yürütmeyi sürdürmenizi sağlar. Bir işlemin değiştirilmiş vakasını dışa aktarmak ve işlem zamanı sırasında yapılan değişiklikleri kalıcı olarak kaydetmek için İşlem İzleme'ye geçin. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 427

428 İşl_m^_kc H[t[l[rı Ayıkl[m[ Hata ayıklama modunda çalışırken bir işlemin bir vakasının yürütülmesini askıya almak için, İşlem Tasarımcısı'nın araç çubuğunda İşlemi Askıya Al düğmesini tıklatın. İşlem vakasının yürütülmesi durdurulur. İşlemin yürütülmesini sürdürene kadar başka bağımlılıklar incelenmez. Bir işlemi askıda durumunda düzenleyebilirsiniz. İşleç parametreleri ya da işlemin diğer öğelerinde yapılan değişiklikler yalnızca işlemin bu vakasını etkiler. Yürütmeyi işlemin askıdaki vakasında yeniden başlatmak için, İşlemi Sürdür düğmesini tıklatın. İşlemi Sürdür düğmesi askıdaki bir işlemi, sıfırlanmamışsa yürütmenin durdurulduğu yerden yeniden başlatır. Askıdaki bir işlemin bir vakası sıfırlanırsa, yürütme işlemin en başından yeniden başlatılır. İşl_ml_r T[m[ml[n^ığın^[ B_ll_kt_n K[l^ırılıp K[l^ırılm[^ığını D_ğcştcrm_ Bir işlemi hata ayıklama modunda çalıştırırken, İşlem vakası bir Durdurma işlecine ulaştığında İş Akışı modülü genellikle işlem vakasını bellekten kaldırmaz. Bu sayede işlemi değiştirebilir ve yeniden başlatabilirsiniz. İşlem bir Durdurma işlecine ulaştığında İş Akışı modülünü İşlem'i bellekten kaldırmaya zorlamak için, komutun yanındaki onay işaretini kaldırmak üzere Denetim menüsünde Durumu Tut seçeneğini tıklatın. Bu komutu açmak ya da kapatmak için araç çubuğundaki Tamamlandığında İşlem Durumu Geçişi Yap düğmesini de kullanabilirsiniz. Komutlar arasında geçiş yapılırken araç çubuğu düğmesi etkin değildir. İşl_m^_kc K_scm Nokt[l[rını Ay[rl[m[ v_ K[l^ırm[ Hataları belirlemek için kesim noktaları kullanabilirsiniz. Kesim noktaları, değişken değerleri ve işleç parametrelerini kontrol etmenize yardımcı olur. İşleç başlamadan önce bir işlemi hemen kesmek için bir kesim noktası ayarlayın. Daha sonra parametre değerlerini ayarlayarak bir işlecin işlemesini gerçekleştiği anda inceleyebilirsiniz. Bir kesim noktası ayarlandığında, kesim noktasının olduğu işlece ulaştığında tüm işlem askıya alınır. İşlemi askıya alan işlecin yanında bir ünlem (!) sembolü görülür. 428 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

429 İşl_m^_kc H[t[l[rı Ayıkl[m[ Bir işlem nesnesi ya da askıdaki bir işlem vakası için kesim noktaları ayarlayabilir ya da kesim noktalarını kaldırabilirsiniz. Özgün işlem nesnesi tanımında ayarladığınız kesim noktaları, o işlemin her vakasında otomatik olarak görünür. Şu adımları izleyin: 1. İşlem Tasarımcısında bir işlem açın. 2. İşlemde bir veya daha fazla işleç seçin. 3. Araç çubuğunda Kesim Noktalarını Ayarla'yı tıklatın. Seçili işlecin yanında kesim noktası sembolü görülür. 4. Mevcut kesim noktalarını kaldırmak için, bir veya daha fazla işleç seçerek Hata Ayıklama araç çubuğundaki Kesim Noktalarını Kaldır düğmesini tıklatın. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 429

430 İşl_m^_kc H[t[l[rı Ayıkl[m[ Bcr J[v[ İşl_mcncn H[t[l[rını Ayıkl[m[ Java bağlayıcı, bağlayıcının günlük mesajlarını yakalamak için Apache Log4j kullanır. Bir Java işlemiyle ilgili bir sorunu giderirken, günlük dosyalarını etkinleştirerek ve sonra gözden geçirerek hataları ayıklayın. HATA AYIKLAMA seviyesinde yakalanan günlük mesajları çok ayrıntılıdır ve sistem mühendislerinin bir sorunun temel nedenini tespit etmelerine yardımcı olacaktır. Not: Java modülü bir CA Process Automation aracısında çalıştırıldığında, log4j.xml ve c2o.log dosyalarının yolları değişir. Şu adımları izleyin: 1. log4j.xml dosyasını aşağıdaki yolda bulun: CA Process Automation_Installation_path\Domain\server\c2o\conf\log4j.xml 2. Java modülünün log4j eşik seviyesini DEBUG'a ayarlayın. Aşağıda log4j.xml dosyasının özel bölümü ve çizgisini (kalın gösterilmiştir) gösteren bir örnek yer almaktadır: <!-- C2O ve JXTA Günlükleri için boyut tabanlı dosya yuvarlama ekleyicisi--> <appender name="c2ofile" class="org.jboss.logging.appender.rollingfileappender"> <errorhandler class="org.jboss.logging.util.onlyonceerrorhandler"/> <param name="file" value="${jboss.server.home.dir}/log/c2o.log"/> <param name="threshold" value="debug"/> <param name="append" value="true"/> <param name="maxfilesize" value="50000kb"/> <param name="maxbackupindex" value="3"/> <layout class="org.apache.log4j.patternlayout"> <param name="conversionpattern" value="%d %-5p [%c] [%15.15t] %m%n"/> </layout> </appender> 3. log4j.xml dosyasına aşağıdaki bölümü ekleyin: <category name="com.optinuity.c2o.servicegroup.javaobject"> <priority value="debug" /> </category> 4. Aşağıdaki yolda bulunan c2o.log dosyasında yakalanan Java bağlayıcının mesajlarını açın: CA Process Automation_Installation_path\Domain\server\c2o\log\c2o.log 430 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

431 İşl_m D[lını D_n_tl_m_ İşl_mc Sı`ırl[m[ Yürütmeyi yeniden başlatmak için işlemin askıdaki bir vakasını sıfırlayabilirsiniz. İşlemin askıdaki vakasındaki tüm değişkenler, parametreler ve işleçler, bir özel durum hariç, ilk durumlarına sıfırlanırlar. Uygulama, kullanıcı tanımlı parametreleri sıfırlamaz. Sıfırladıktan sonra işlemin yürütülmesini sürdürürseniz, işleme, Başlatma işlecinde yeniden başlatılır. İşleç zincirlerini yeniden çalıştırmak için bir işlemi test veya hata ayıklama sırasında sıfırlayabilirsiniz. Üretimde, bir işlemi bir olaydan sonra sıfırlayabilirsiniz. Bazı görevleri tekrar yapmaktan kaçınmak veya bazı ilave görevleri gerçekleştirmek için sıfırlanmış bir işlemi yeniden başlatmadan önce değiştirebilirsiniz. Örneğin şunları yapabilirsiniz: Kesim noktalarını ayarlama ya da kaldırma Farklı işlem kullanma İşleç parametre ayarlarını ayarlama İşl_mc Dur^urm[ Bir işlemin bir vakasını durdurmak için, İşlem Tasarımcısı'nın araç çubuğunda İşlemi Durdur düğmesini tıklatın. Not: Durdurma komutunu yürüttükten sonra bir işlem vakasını değiştiremezsiniz. İşl_m D[lını D_n_tl_m_ Aşağıdaki komutlar, tüm işlemi etkilemeden bir işlemin ayrı dallarını denetlemenizi sağlar. işleçleri etkinleştir ve devre dışı bırak işleçlerin yürütülmesini durdur tek tek işleçleri sıfırla ve bir işlemdeki işleçlerin yürütülmesini sürdür. Bu komutlar, hem işlem tasarımları hem vakaları için İşlem Tasarımcısı araç çubuğunda görünür. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 431

432 İşl_m D[lını D_n_tl_m_ İşl_çl_rc v_y[ D[ll[rı D_vr_ Dışı Bır[km[ Bir işleci devre dışı bırakmak ve işlemi değiştirmeden işlemin bir bölümünü geçici olarak devre dışı bırakmak için İşleçleri Devre Dışı Bırak komutunu kullanabilirsiniz. İşlecin devre dışı bırakılması, işlecin ve bir işlemin bir dalındaki izleyen işleçlerin yürütülmesini durdurur. Başlatma işlecindeki tüm yollar devre dışı bırakılmış bir işleçten geçerse, işleç, işlem için erişilemez olur. İşleçleri Devre Dışı Bırak komutu, bir işlemin tanım nesnesini ya da işlemin bir vakasını düzenlerken kullanılabilir. Bir işlemdeki bir işleci devre dışı bırakmak için 1. İşlem nesnesini ya da işlemin bir vakasını açın. Not: Bir işlemin çalışan bir vakası için, yordamın sonraki adımına geçmeden önce yürütmeyi askıya alın. 2. Devre dışı bırakmak istediğiniz bir ya da birden fazla işleç seçin. 3. Bir işleci devre dışı bırakmak için İşlem Tasarımcısı araç çubuğundaki İşleçleri Devre Dışı Bırak'ı tıklatın. İşlecin yanında devre dışı sembolü görüntülenir. Not: Devre dışı bırakılmış işleçleri etkinleştirmek için, devre dışı olan bir veya daha fazla işleç seçerek araç çubuğunda İşleçleri Etkinleştir'i tıklatın. Ayrıca bir bağlantıyı sağ tıklatıp menüden Bağlantıyı Devre Dışı Bırak'ı seçerek tüm dalı devre dışı bırakabilirsiniz. Daha fazla bilgi: İşleçlerin İşlenmesini Simüle Etme (sayfa 434) İşl_]c Dur^urm[ İşleçleri Durdur komutu, Çalışıyor durumundaki bir ya da birden fazla seçili işlecin işlenmesini durdurur. Durdurulan işleç, Başarısız durumuna girer. İşlemin durdurulmuş dalında işleme sürdürülmez, ancak işlemin diğer dallarında işlemeyi sürdürebilirsiniz. Bir özel durum işleyici tanımladıysanız, durdurulmuş bir özel durumu işlemek için bu işleyici yürütülür. Şu adımları izleyin: 1. İşlemin çalışan bir vakasını açın. 2. Durdurmak istediğiniz çalışan işleci seçin. 3. İşlem Tasarımcısı araç çubuğunda, İşleçleri Durdur düğmesini tıklatın: İşlecin işlemesi durdurulur. 432 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

433 İşl_m D[lını D_n_tl_m_ İşl_m^_kc İşl_çl_rc Sı`ırl[m[ İşleçleri Sıfırla komutu, askıdaki bir işlemde seçili işleçleri hiç yürütülmemişler gibi başlangıç durumlarına sıfırlar. Bu komut tipik olarak, bir işlem vakasında işleçlerin tüm işlem sıfırlanmadan tekrar çalıştırılmasını sağlamak için kullanılır. İşleçleri farklı parametre ayarlarıyla veya işlemi diğer şekillerde değiştirebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. İşlemin askıya alınmış bir vakasını açın. Gerekirse, çalışan bir vakanın yürütülmesini askıya alın. 2. Sıfırlamak istediğiniz bir ya da birden fazla işleç seçin. 3. İşlem Tasarımcısı araç çubuğunda, İşleçleri Sıfırla düğmesini tıklatın. İşleçler sıfırlanır. Döngü işleçleri aşağıdaki şekilde sıfırlanır: Döngü işlecinin içindeki tüm işleçleri sıfırlar. Döngü işlecini ilk yinelemesine sıfırlar. Sıfırlamadan sonra Döngü işleci, ilk yinelemeden yeniden başlatılır. Askı^[kc İşl_mcn Yürütm_scnc Sür^ürm_ İşlemi Sürdür komutu, işlemin askıdaki bir vakasında sıfırladığınız işleçlerin işlemesini sürdürür. Askıdaki bir işlemin yürütmesini sürdürmek için 1. İşlemin askıya alınmış bir vakasını açın. 2. İşlem Tasarımcısı araç çubuğunda, İşlemi Sürdür düğmesini tıklatın. İşlem sürdürülür. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 433

434 İşl_çl_rcn İşl_nm_scnc Scmül_ Etm_ İşl_çl_rcn İşl_nm_scnc Scmül_ Etm_ Bir işlemde izleyen işleçleri yürütürken bir işleci atlamak için, devre dışı bırakmak yerine işlecin yürütülmesini simüle edebilirsiniz. Seçilen işleçlerin veya tüm işlemin işlemesini simüle edebilirsiniz. Bir işlemdeki her işleç için işlem simülasyonu özelliklerini kullanabilirsiniz. Ayrıca, tek tek işlem işleçlerindeki işlem ayarlarını geçersiz kılabilirsiniz. Simülasyon modu genellikle, geliştirme sırasında bir işlem içindeki akışı ya da birbirine bağımlı işlemlerin eşitlenmesini doğrulamak için kullanılır. Üretim ortamında yerel mod genellikle, kullanılamayan aracı, orchestrator ya da askıdaki bir uygulama gibi sistemdeki geçici koşulları içermek için ayrı görevleri atlamak üzere kullanılır. Uzak simülasyon modu, çoğunlukla bir işlemdeki işleçlerin yapılandırmasını ve parametrelerini doğrulamak için geliştirme aşamasında kullanılır. Uzak simülasyon modu ayrıca yalnızca veri kümesi alan değerlerini doğrulamak amacıyla, üretimde simüle edilmiş görevleri düzenli olarak çalıştırmak üzere de kullanılabilir. Simülasyon modu, işlemdeki bir işlecin sonuçlarını ve süresini denetler. İşleçleri bir işlemin sonraki dallarında test ederken, geliştirme sırasında işlemin yürütülmesini engellemek için bu simülasyonu kullanabilirsiniz. Simülasyon, bir işlecin çalıştırılmaması gerektiği durumlarda üretim ortamında yararlıdır. İşlemler ya da kaynaklar kullanılamadığında, işleçler çalışmaz. Her iki durumda da, bir işlecin simülasyonu, işleç üzerindeki giriş ve çıkış bağlantılarını değiştirmeden işlemi çalıştırmanıza olanak tanır. Başka bir deyişle, işleci çalıştırmaktan geçici olarak kaçınırken, işleminizdeki yapı ve bağımlılıkları koruyabilirsiniz. 434 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

435 İşl_çl_rcn İşl_nm_scnc Scmül_ Etm_ S_çcl_n İşl_ç'cn İşl_m_scnc Scmül_ Etm_ Seçilen bir işlecin işlemesini simüle edebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane Tarayıcısı'nda bir işleç veya açık bir işlem açın. 2. Herhangi bir işleç için Simülasyon özelliklerini yapılandırın. 3. İşlem için simülasyon açık değilse, öncelikle İşlemdeki simülasyon seçeneklerini geçersiz kıl onay kutusunu işaretleyin. 4. Simülasyonu etkinleştirmek için, bir Yerel veya Uzak simülasyon türü belirtin. Yerel: İşleç işlenmez. CA Process Automation, ilişkili modülü çağırmaz ya da modül parametrelerini doğrulamaz. Simüle edilmiş işleç sonucu döndürür ve Bitirme koşulu seçeneği tarafından belirtilen bağlantıyı işler. Uzak: İş Akışı modülü ilişkili modülü çağırır. Modül sonucu döndürmeden önce parametreleri doğrular, ancak işleci gerçekte çalıştırmaz. Parametreler yanlışsa, simüle edilen işleç, belirtilen sonuçtan bağımsız olarak başarısız olur. Parametreler doğruysa, simüle edilmiş işleç sonucu döndürür ve Bitirme koşulu seçeneği tarafından belirtilen bağlantıyı işler. Bir işleç için yerel ya da uzak simülasyon etkinleştirildiğinde, işlecin yanında simülasyon sembolü görüntülenir: Equation 26: Bu grafik, bir işleçle Simülasyon sembolünü göstermektedir. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 435

436 İşl_çl_rcn İşl_nm_scnc Scmül_ Etm_ 5. (İsteğe bağlı) Önkoşulları ya da yürütme sonrası kodunu yoksaymanın yan etkilerini önlemek için, Önkoşulları ve yürütme sonrası kodunu değerlendir onay kutusunu işaretleyin. İşlecin ön koşullarını değerlendirmek ve yürütme sonrası kodunu yürütmek için bu seçeneği seçin. 6. Bitirme koşulu parametresini ayarlayın. Bu, bir işlecin simüle edilmiş sonucunu belirtir. Bitirme koşulu, işlecin simüle edilmiş işlemesinden sonra hangi çıkış bağlantısının işleneceğini belirler. Bu parametrenin ayarlanması, işlemdeki bağımsız dalların sonraki işlemelerini belirler. Bu ayar, bir işlecin Sonuç değişkeni tarafından döndürülen değeri belirler. Başarılı ya da Tamamlandı ayarı, işleçteki Başarılı bir çıkış bağlantısını etkinleştiren pozitif bir değer döndürür. Başarısız ayarı sıfır veya olumsuz bir değer döndürür ve bu da işleçte bir Başarısız veya Durdur çıkış bağlantısını etkinleştirir. Özel Sonuç ayarı, genellikle bir işleçteki özel çıkış bağlantısını test etmek için kullanılan rasgele bir değer döndürmenizi sağlar. 7. (İsteğe bağlı) Görevin süresini simüle etmek için saniye cinsinden bir gecikme belirleyebilirsiniz. Bir işlecin yürütülmesi için genellikle gereken süre işlemdeki diğer işleçlerin davranışını ya da sonucunu etkiliyorsa, Gecikme alanında varsayılan sıfır değerini değiştirin. Daha fazla bilgi: Yürütme Öncesi ve Yürütme Sonrası Kodu (sayfa 228) T[m İşl_mcn İşl_m_scnc Scmül_ Etm_ Bir işlemin tüm adımları için işlemeyi simüle edebilirsiniz. İşlem simülasyon ayarları, işleme ilişkin simülasyon ayarlarını geçersiz kılacak şekilde yapılandırılmayan işlemdeki tüm işleçlere uygulanır. Şu adımları izleyin: 1. İşlemi açın. 2. Dosya menüsünden, Özellikler'i tıklatın veya İşlem Tasarımcısı araç çubuğu Özellikler düğmesini tıklatın: 436 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

437 İşl_çl_rcn İşl_nm_scnc Scmül_ Etm_ 3. Özellikler bölmesinin Simülasyon sekmesinde, işlemdeki tüm işleçler için varsayılan simülasyon ayarlarını yapılandırın: Type Gecikme Son Koşulu Önkoşulları ve yürütme sonrası kodunu değerlendir İşlem ayarlarını geçersiz kılma seçeneği dışında bu ayarlar, bir işlecin yapılandırılmasına ilişkin açıklanan ayarlarla aynıdır. İşlemin simülasyon parametreleri, işlemdeki her işleç için varsayılan ayarlar olmaları dışında, bir işlecinkilerle aynıdır. Belirli bir işlecin simülasyon özelliği ayarlarını değiştirmek için, o işlecin Simülasyon özellikleri sayfalarındaki İşlemdeki Simülasyon Seçeneklerini Geçersiz Kıl onay kutusunu işaretleyin. Bölüm 10: Ç[lıştırm[, T_st Etm_ v_ H[t[ Ayıkl[m[ İşl_ml_rc 437

438

439 Bölüm 11: İşl_m B_la_l_rc Oluşturm[ v_ Kullanma Otomatik işlemleriniz için belgeler oluşturabilirsiniz. Başka kişiler, sizin oluşturduğunuz işlem belgelerini yazdırabilir. Bu bölüm aþaðýdaki konularý içerir: İşlem Belgeleri Hakkında (sayfa 439) İşlem Belgesi Oluşturma (sayfa 440) İşl_m B_la_l_rc H[kkın^[ Ek açıklamalarla birlikte ayrıntılı işlem tanımlarını ve grafikleri oluşturabilirsiniz. Çıktı formatı PDF'dir. İşlem belgeleri aşağıdaki seviyelerde ayrıntı içerebilir: İşlem seviyesindeki ayrıntılar İşlem akışında kullanılan her işleç için işleç seviyesindeki ayrıntılar Aşağıdaki liste her seviyede oluşturulan ayrıntıları özetlemektedir: İşlem seviyesindeki ayrıntılar İşlem belgeleri seçilen işlem için aşağıdaki ayrıntıları oluşturur: İşlem görüntüsü İşlem adı Kullanıcı tarafından işlem veri kümesinde oluşturulan parametreler Kütüphane yolu Sahip İşlem sürümü Yayın Kullanıma alan Oluşturma tarihi Son değiştirilme tarihi İşlemin bulunduğu Orkestratör İşlem etiketleri Bölüm 11: İşl_m B_la_l_rc Oluşturm[ ve Kullanma 439

440 İşl_m B_la_sc Oluşturm[ İşleç seviyesindeki ayrıntılar İşlem belgeleri, seçilen işlemin kullandığı her işleç için aşağıdaki ayrıntıları oluşturur: İşleci temsil eden simgenin bit eşlemi Kullanıcı tarafından işleç veri kümesinde oluşturulan parametreler İşleç adı İşleç açıklaması İşleç tipi (işleç kategorisi) İşleç parametreleri Çıkış bağlantı noktaları Yürütme Ayarları Yürütme öncesi kodu Yürütme sonrası kodu Döngü Zaman aşımı Hedef İşl_m B_la_sc Oluşturm[ İstediğiniz zaman işlem belgesi oluşturabilirsiniz. Örneğin, üretime geçirmeden önce işlemin durumunu kaydetmek için bu özelliği kullanın. Şu adımları izleyin: 1. İşlemi Kütüphane sekmesinden açın. 2. Tasarımcı sekmesinde, İşlem Belgesi araç çubuğu düğmesini tıklatın. İşlem Belgesi Seçenekleri iletişim kutusu açılır. 440 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

441 İşl_m B_la_sc Oluşturm[ 3. (İsteğe bağlı) Belgelere eklemek üzere seçenekleri belirleyin. Süreç Veri Kümesi İşleç Bilgileri Yürütme Öncesi/Sonrası Kodu İşleç Özellikleri İşleç Veri Kümesi Özel Durum İşleyicisi (seçiliyse, CA Process Automation, Özel Durum İşleyicisi'ndeki tüm işleçler için belgeler ve bir görüntü dosyası oluşturur) Şerit Değiştirme İşleyicisi (seçiliyse, CA Process Automation, Şerit Değiştirme İşleyicisi'ndeki tüm işleçler için belgeler ve bir görüntü dosyası oluşturur) 4. Tamam'ı tıklatın. Bir iletişim kutusunda size dosyayı açmak mı yoksa kaydetmek mi istediğiniz sorulur. 5. Zip dosyasının içeriğini görüntülemek için Aç'ı tıklatın veya Zip dosyasını istediğiniz bir yere kaydetmek için Kaydet'i tıklatın. Zip dosyası şunları içerir: İşlem belgelerini içeren bir PDF dosyası. İşlem belgelerinin içerdiği tam boyutlu görüntüler. PDF, ölçekli görüntüleri içerir, dolayısıyla işlem çok büyükse bunlar okunabilir olmayabilir. Belgeleri XML biçiminde oluşturmak için kullanılan ham verileri içeren bir XML dosyası. Bu dosya, XML'yi başka biçimlere dönüştürmenize olanak sağlar. Bölüm 11: İşl_m B_la_l_rc Oluşturm[ v_ Kull[nm[ 441

442

443 Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ Yeni bir işlemi tasarlayıp test ettikten sonra, işlemi kullandığı nesnelerle yayınlayabilirsiniz. Genelde, tasarım ortamındaki Orkestratör kütüphanesinde bulunan yeni bir işlemi üretim ortamındaki Orkestratör kütüphanesinde yayınlayabilirsiniz. Nesnelerin kendilerini, bir klasörde, bir pakette ya da bir içerik paketinde (sayfa 449) dışa aktarabilirsiniz. Ancak ilgili nesneleri tek bir kapsayıcıda dışa aktarmak ve buna bir yayın sürümü eklemek için, bu nesneleri bir içerik paketi olarak dışa aktarmalısınız. Paketleri CA Process Automation 'da kullandıysanız, bu nesneleri yeni bir içerik paketine taşıyın. Tasarım ortamı ve ürün ortamı aynı Etki Alanı içindedir. İşlevsellik farklı bir konumda dağıtılmak üzere bir konumda tasarlandıysa, ürünü iki ayrı Etki Alanında uygulayabilirsiniz. Bir nesnenin, klasörün, paketin ya da içerik paketinin XML dosyasını, farklı bir Etki Alanında bulunan başka bir ortamdaki Orkestratöre içe aktarabilirsiniz. Not: İçe aktarılacak nesneleri aynı ortamdaki Orkestratöre dışa aktarırken bir nesneyi temel alma ve yayın sürümleri oluşturma işlemlerini atlayabilirsiniz. Bir yönetici ya da içerik tasarımcısı bu işlemi yapabilir. Tipik olarak bir yönetici içeriği Varsayılan Ortam'dan dışa aktarır ve sonra bunu üretim ortamına içe aktarır. Aşağıdaki resimde işlem açıklanmaktadır: Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 443

444 Y[yın Sürüml_rc Şu adımları izleyin: 1. Dışa aktarılacak nesnelerin yayın sürümünü ayarlama. (sayfa 445) 2. Dışa aktarılacak nesnelerin (uygunsa) sürümünü temel alma (sayfa 446). 3. Nesneleri bir klasöre (uygunsa) ekleme (sayfa 453). 4. Bir dışa aktarım yapma (sayfa 450). 5. Bir içe aktarım yapma (sayfa 464). Y[yın Sürüml_rc Bir tasarım ortamındaki işlemi ve bileşenlerini üretim ortamına dağıtırken yayın oluşur. Dışa aktarma için paketlenecek bileşenleri seçerken her bir bileşenin tek bir sürümünü seçebilirsiniz. Dışa aktarma için paketlemeyi planladığınız her bir klasör ve nesnenin sürümünün Yayın Sürümü alanına yayına özel bir değer girebilirsiniz. Bu uygulama, nesneler bir içerik paketi olarak bir klasöre dışa aktarıldığında gereklidir. Her bir nesne için bir yayın sürümü ayarladıktan sonra, ilgili sürümü bir içerik paketi olarak dışa aktarılacak klasöre ekleyebilirsiniz. İçerik paketleri ilk CA Process Automation ortamında klasörler olarak başlar. Bir klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktardığınızda ve bunu yeni bir ortama içe aktardığınızda, ürün içerik paketinde yer alan içe aktarılan nesne sürümlerini temel alır. Kullanıcılar içe aktarılan nesnelerin Yayın Sürümü verilerini değiştiremez. Y[yın Sürümü Bilgisini Görüntüleme Sürümler sekmesi, seçilen nesne için ayarlanan yayın sürümleri hakkındaki bilgileri görüntüler. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Ana pencerede bir nesne seçin ve Özellikler'i tıklatın. 3. Pencerenin aşağı kısmında Özellikler bölmesi görünür. 4. Sürüm sekmesini tıklatın. 5. Gösterilen veriyi Yayın Sürümü altında görüntüleyin. Yayın Sürümü bir nesnenin üretim ortamına içe aktarılan veya dışa aktardıktan sonra bu konuma içe aktarmak istediğiniz belirli sürümünü tanımlar. Bu tanımlayıcıyı herhangi bir tek nesne üzerinde ayarlayabilirsiniz. 444 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

445 Y[yın Sürüml_rc Ürün bu alanı aşağıdaki koşullarda kilitler: Nesne bir içerik paketinin parçası olarak içe aktarılmışsa. Nesne, yayın sürümü değiştirilemez modunda olarak bir paketten içe aktarılmışsa (yayın 'da). Not: Sürümler sekmesi hakkındaki ayrıntılı bilgiler için bkz. Kullanıcı Arayüzü Başvurusu. Dış[ Akt[rıl[][k N_sn_l_rcn Y[yın Sürümünü Ay[rl[m[ Sürümler sekmesi, seçilen nesne için ayarlanan yayın sürümleri hakkındaki bilgileri görüntüler. Bir nesneyi üretim ortamında dağıtmaya hazır olduğunuzda yayın sürümünü ayarlayabilirsiniz. Bir nesnenin yayın sürümü genelde dağıtım için özel sürümü tanımlar. Yayın Sürümü alanı aracılığıyla, örneğin bir işlemin ve ilişkilendirilen her bir nesnenin yayın sürümü özniteliğini ayarlayabilirsiniz. Bir nesneyi bir üretim ortamına dağıtmaya hazır olduğunuzda: Tek bir nesne dışa aktarabilirsiniz. Seçili bir klasördeki tüm nesneleri alt klasörleriyle birlikte dışa aktarabilirsiniz. Nesneleri bir içerik paketi olarak dışa aktarabilirsiniz. Bu durumda yayın sürümleri içerik paketi olarak dışa aktardığınız her klasörde ve klasör içinde yer alan her nesnede gereklidir. İçerik paketi içe aktarıldığında, nesnenin bir kopyası alınmadıkça yayın sürümü yeni ortamda değiştirilemez. Not: Daha fazla bilgi için bkz. Bir Nesneyi, Bir Klasörü, Bir İçerik Paketini ve Bir Paketi Dışa Aktarma Arasındaki Fark (sayfa 449). Her durumda, dışa aktarılan dosyada dışa aktarılan her bir nesnenin yayın sürümü özniteliğinin değeri bulunur. Yayın sürümünü ayarlamak için şu yolları kullanabilirsiniz: Kütüphaneden Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Sol bölmeden bir klasör ve ardından sağ bölmedeki listeden tek bir nesne seçin. 3. Nesneyi sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 4. Özellikler bölmesinden, Sürümler sekmesini tıklatın. Not: Alan açıklamaları ve örnekler için araç ipuçlarına ya da Kullanıcı Arayüzü Başvurusu'na bakın. 5. Geçerli sürümü sağ tıklatın ve ardından Yayın Sürümünü Ayarla'yı seçin. 6. Yayın Sürümü alanında uygun bir değer girin. Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 445

446 Y[yın Sürüml_rc Nesne Düzenleyicisindeki Sürümler Sekmesinden Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Bir nesneyi çift tıklatın. Nesnenin geçerli sürümü nesne düzenleyicisinde açılır. 3. Sürümler sekmesini tıklatın. Not: İşlem düzenleyici bir Sürüm sekmesi içermez. 4. Dağıtılacak nesne sürümünü sağ tıklatın ve Yayın Sürümünü Ayarla'yı seçin. Yayın Sürümü alanı açılır. 5. Nesne için bir yayın sürümü girin ve ardından Giriş'e basın. Bir Nesneyi İade Ederken Nesneyi İade Etme (sayfa 85) bölümüne bakın. N_sn_l_rcn Y[yın Sürümünü T_m_l Alm[ Bir içerik tasarımcısı tasarım ortamında bir nesnenin anlık görüntüsünü oluşturmak için o nesneyi temel alır. Kullanıcılar bir nesnenin temel sürümünü değiştiremez, ancak yeni sürüm için temel olarak kullanabilir. Bir içerik tasarımcısı istediği zaman nesneleri temel alabilir, ancak genellikle dışa aktarmanın hedefi olan nesnenin sürümünü temel alırlar. Dışa aktarmaya hazırlık için, içerik tasarımcıları aynı oturumda dışa aktarma sürümündeki yayın sürümünü hem temel alabilir hem de ayarlayabilirler. Not: Bir klasörü içerik paketi olarak paketlemek için temel aldığınız bir nesnenin sürümü geçerli sürüm veya başka bir sürüm olabilir. Genelde bu iade edildiği geçerli sürümdür. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Orkestratör'ü tıklatın ve uygun Orkestratör:Ortam öğesini seçin. 3. Bir hedef nesne içeren klasöre gidin ve nesnenin Durum alanının İade Edildi durumunu gösterdiğini doğrulayın. (Aksi halde devam etmeden önce nesneyi iade edin.) 4. Hedef nesneyi seçin Özellikler'i tıklatın. 5. Sürümler sekmesini tıklatın. 446 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

447 Y[yın Sürüml_rc 6. Yayınlanacak sürümde Temel düğmesi etkinse Temel'i tıklatın. Aşağıdaki örnekte Rv2.0 için Temel düğmesi etkindir. Equation 27: Tüm nesnelerin Özellikler sekmesinde bir Sürüm sekmesi vardır. Burada isteğe bağlı olarak bir yayın sürümü belirleyebilir, bir sürümü geçerli olarak ayarlayabilir ve bir ya da daha fazla listeli sürümü olan bir temel belirleyebilirsiniz. 7. Özellikler bölmesini kapatın. İç_rck P[k_tcncn Y[yın Sürümünü G_ç_rlc Ol[r[k Ay[rl[m[ Sürümler sekmesi, içerik paketi için kullanılabilir yayın sürümleri hakkındaki bilgileri görüntüler. Yayın sürümü, genelde üretim ortamına dağıtılacak özel bir paket sürümünü belirler. İçerik paketini yeni ortama içe aktardıktan sonra, Sürümler sekmesini içerik paketi yayın sürümü özniteliğini ayarlamak için kullanabilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. İçerik paketini sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 3. Özellikler bölmesinde, Sürümler sekmesini tıklatın. 4. İçerik paketini geçerli yayın sürümü olarak ayarlamak için bunu seçin ve Geçerli'yi tıklatın. 5. Uyarı iletisinde Evet'i tıklatın. Kütüphane tarayıcısı içerik paketinin geçerli sürümünü gösterir. Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 447

448 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Aşağıdaki öğeleri bir Orkestratör'deki Kütüphane'den başka bir Orkestratör'deki Kütüphane'ye taşımak için dışa aktarma ve içe aktarma işlemlerini kullanın: Nesneler Klasörler Paketler İçerik paketleri Örneğin, bir geliştirme ortamından bir üretim ortamına veya aynı ortamdaki bir Orkestratör'den başka bir Orkestratöre kopyalama yapabilirsiniz. Dışa aktarma işlemi, içe aktarma işleminin kullandığı bir XML dosyası oluşturur. Nesneleri dışa aktardıktan sonra, bunları hedef Orkestratöre içe aktarırsınız. Dışa ve içe aktarmadan önce aşağıdaki noktaları göz önünde bulundurun: Dışa aktarma dosyası, dışa aktarılan her nesne için hiyerarşiler ve yollar dahil tüm bilgileri saklar. Dışa aktarma sırasında, kök klasörden tam mutlak klasör hiyerarşisini veya yalnızca seçili klasörde başlayan göreli yolları kaydedebilirsiniz. Mutlak ya da Bağıl yollar olarak dışa aktarılan bir xml dosyasını bir otomasyon kütüphanesine içe aktarmak için, CA Process Automation, dosyadaki yol bilgisini (mutlak ya da bağıl) dışa aktarılan klasör yapısından yeniden oluşturur. Kök klasörü dışa aktardığınızda, ürün tüm otomasyon kütüphanesini dışa aktarır. Kök klasörü dışa aktarmadan önce, boyut kısıtlamalarına dikkat edin. Bir dışa aktarma dosyasını, herhangi bir XML metin düzenleyicide açabilirsiniz. Dışa aktarılan bir içerik paketinin yayın sürümünü değiştiremezsiniz. Dışa aktarma işlemi, değişiklikleri önlemek için XML dışa aktarım dosyasını şifreler. Bir klasörü ya da nesneyi bir içerik paketinin dışına aktarırken, nesnenin kendisi içer aktarılan nesnenin durumunu belirler. Örneğin değiştirilemez bir işlemi bir içerik paketini dışına aktarırsanız, bu durumda işlem, dış aktarım sonrasında değiştirilemez olarak kalır. Dış[ [kt[rm[ Aşağıdaki başlık dışa aktarım işlemini açıklamaktadır. 448 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

449 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Bcr N_sn_yc, Bcr Kl[sörü, Bcr İç_rck P[k_tcnc v_ Bcr P[k_tc Dış[ Akt[rm[ Ar[sın^[kc F[rk n_^cr? CA Process Automation, nesneleri ve klasörleri çeşitli yollarla dışa aktarmanıza izin verir. Her dışa aktarma seçeneği farklı bir ortama içe aktarabileceğiniz bir XML dosyası oluşturur. Aşağıdaki öğeleri dışa aktarabilirsiniz: Tek başına bir nesne Bir nesneyi yalnızca değiştirilebilir bir modda dışa aktarabilirsiniz. Nesneye bir yayın sürümü ekleyebilirsiniz ancak bu gerekli değildir. Bir nesneyi yeni bir ortama içe aktardıktan sonra nesneyi doğrudan değiştirebilirsiniz. Bir klasör ve içindeki tüm alt klasörler ve nesneler Bir klasör dışa aktarıldığında, klasör ve tüm alt klasörlerle birlikte içeriği dışa aktarılır. İçerikler CA Process Automation Kütüphanesi'nde mevcut herhangi bir nesneyi içerebilir. Bir klasörü değiştirilebilir bir modda dışa aktarabilirsiniz bu sayede klasörü ve içeriğini yeni ortamda doğrudan değiştirebilirsiniz. Ürün, bir klasör aracılığıyla dışa aktardığınız nesnelerin bir yayın sürümüne sahip olmasını gerektirmez. Ürün, dışa aktarma dosyasında, klasörün yolunu ve nesneler ile bağımlı klasörlerin hiyerarşik yapısını korur. Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 449

450 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ İçerik paketi olarak bir klasör Bir klasör dışa aktarım ile birlikte bir içerik paketi haline gelir ve bunu yeni ortamda değiştiremezsiniz. Ürün, dışa aktarma dosyasında, klasörün yolunu ve nesneler ile bağımlı klasörlerin hiyerarşik yapısını korur. Yayın bilgisini içerik paketi olarak dışa aktarılacak bir klasöre ekleyebilirsiniz. Yayın sürümü özniteliği tüm klasörler için gereklidir, ancak klasör ve nesneler hakkındaki diğer ilgili bilgileri buna ekleyebilirsiniz. Yeni bir işlemi bileşenleriyle birlikte tasarım ortamından üretim ortamına geçirirken, bir klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktarmak iyi bir uygulamadır. Üretim ortamındaki alıcılar içerik paketinin içeriğini değiştiremez. Önemli! İçerik paketinin ya da klasördeki alt nesnelerin yayın sürümünü ayarlamadıysanız, ürün dışa aktarma görevini iptal eder. Bir paket Paket nesnesi CA Process Automation 'da yalnızca geriye dönük uyumluluk için desteklenmektedir. Etkileşim isteği formlarında, başlatma isteği formlarında, özel işleçlerde, işlem izlemelerinde ya da veri kümelerinde paketlere başvuramazsınız. Hala bir paketini dışa aktarabilirsiniz, ancak paketi yeni bir ortama içe aktardıktan sonra değiştiremezsiniz. Bununla birlikte paket nesnelerini değiştirebilirsiniz. Benzer nesneleri paketlemek ve bunları yeni bir ortama dışa aktarmak için bunun yerine bir içerik paketi kullanın. Yayın 'dan yayın 'a taşıdığınız paketler bir nesne ile aynı şekilde dışa aktarılır. Not: Aynı anda birden fazla klasörü veya otomasyon nesnesini dışa aktaramazsınız. Bunun yerine bir klasör oluşturun, ardından dışa aktarılacak tüm nesneleri tek bir içerik paketi olarak bir araya getirin. Zaten içerik paketi içeren bir klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktaramazsınız. Dış[ Akt[rım Y[pm[ N_sn_yc Dış[ Akt[rm[ Nesneleri, klasörleri, paketleri ve içerik paketlerini bir Orkestratör'deki Kütüphane'den başka bir Orkestratör'deki Kütüphane'ye taşımak için dışa aktarma işlemini kullanın. Orkestratör aynı ortamda ya da farklı bir ortamda olabilir. Not: Yayın 'dan yayın 'a taşıdığınız paketler bir nesne ile aynı şekilde dışa aktarılır. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Orkestratör'ü tıklatın ve ardından uygun Orkestratör:ortam öğesini seçin. 450 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

451 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ 3. Dışa aktarılacak nesneye gidin, nesneyi sağ tıklatın ve Dışa Aktar'ı seçin. 4. Yolları belirlemek için aşağıdaki seçeneklerden birini seçin: Dışa Aktar, Mutlak Yollar Seçilen nesneye yönelik tam yolu dahil eder. Dışa Aktar, Bağıntılı Yollar Seçilen nesneyi içeren klasöre bağıntılı yolu dahil eder. 5. XML dosyasını kaydetmek için, Dosya Yükleme iletişim kutusunda Kaydet'i tıklatın. Varsayılan dosya adı nesne-adı.xml'dir. 6. Yerel sürücünüzde XML dosyasının kaydedileceği konuma gidin. 7. Dosyanın kaydedileceği adı tanımlayın. Örneğin, dosya adına, bağıntılı yol olduğunu belirtmek için _RP ya da mutlak yol olduğunu belirtmek için _AP ekleyin. nesne-adı_rp.xml nesne-adı_ap.xml 8. Kaydet'i tıklatın. Ürün nesneyi dışa aktarır. Kl[sörü Dış[ Akt[r Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Orkestratör'ü tıklatın ve ardından uygun Orkestratör:ortam öğesini seçin. 3. Dışa aktarılacak nesneye ya da klasöre gidin, klasörü sağ tıklatın ve aşağıdaki seçeneklerden birini belirleyin: Dışa Aktar Bir klasörü ya da paketi değiştirilemez modda dışa aktarır. İçerik Paketi Olarak Dışa Aktar (yalnızca klasörler) Bir klasörü değiştirilemez modda içerik paketi olarak dışa aktarır Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 451

452 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ 4. Dışa aktarım yollarını belirlemek için aşağıdaki seçeneklerden birini seçin: Dışa Aktar, Mutlak Yollar Seçili klasöre yönelik tam yolu dahil eder. Dışa Aktar, Bağıntılı Yollar Seçili klasörü içeren klasöre bağıntılı yolu dahil eder. Önemli! İçerik paketinin ya da klasördeki alt nesnelerin yayın sürümü ayarlanmadıysa, ürün dışa aktarma görevini iptal eder. 5. XML dosyasını kaydetmek için, Dosya Yükleme iletişim kutusunda Kaydet'i tıklatın. Varsayılan dosya adı klasör-adı.xml'dir. 6. Yerel sürücünüzde XML dosyasının kaydedileceği konuma gidin. Dosyanın kaydedileceği adı tanımlayın. Örneğin, dosya adına, bağıntılı yol olduğunu belirtmek için _RP ya da mutlak yol olduğunu belirtmek için _AP ekleyin. klasör adı_rp.xml klasör adı_ap.xml 7. Kaydet'i tıklatın. CA Process Automation, klasörü ve klasörün içeriğini dışa aktarır. Daha Fazla Bilgi Göreli Yolları Dışa Aktarma veya Mutlak Yolları Dışa Aktarma (sayfa 456) İçerik Paketi Nesneleri Karmaşık işlemlerde işleçler, simgeler, kaynaklar, veri kümeleri ve diğer işlemler dahil çeşitli nesneler kullanılabilir. Bunlar, bir otomasyon kütüphanesinde birden fazla klasör arasında ilişkisiz nesnelerle dağıtılabilir. Bu karmaşıklık aşağıdaki olası sorunları doğurur: Kullanıcılar, yalnızca dağıtım veya sonraki güncelleme için gerekli olan nesnelerle çalışmakta zorluk çekebilir. Farklı klasörlerde farklı nesnelerle çalışan bir geliştirici, belirli nesneleri izlemede ya da bulmada zorluk yaşayabilir. Bir üretim ortamına dağıtım için güncellenmiş nesneleri dışa aktaran bir yönetici, gerekli bir nesneyi unutabilir. 452 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

453 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ İlgili tüm otomasyon nesnelerini dışa aktarmak için bunları bir klasörde bir araya getirebilir ve klasörü bir içerik paketi olarak başka bir CA Process Automation ortamına dışa aktarabilirsiniz. İçerik paketleri, ilgili nesneleri tek bir kapsayıcı içinde toplayıp ardından bunlara bir yayın sürümü atamanıza izin verdiği için kullanışlıdır. Ardından nesneler yeni bir üretim ortamına içe aktarıldığında, bunlar içe aktarılan nesneler kopyalanmadıkça değiştirilemez. İçerik paketinin herhangi bir nesnesini düzenleyemez ya da silemezsiniz. Bu, söz konusu nesnelerin zararlı bir şekilde değiştirilmesine engel olur. Başka bir deyişle, nesnelere yapılmış herhangi bir istenmeyen değişikliği geri almak isterseniz her zaman asıl içerik paketine deri dönebilirsiniz. Nesnelerin yayın sürümleri değiştirilemez olduğundan, sorun giderme ihtiyacı doğduğunda, kaynak tasarım ortamındaki içerik tasarımcıları dışa ve içe aktarılan nesne sürümlerini belirleyebilir. Karşılaştırırsak, nesneleri kendi başlarına ya da bir klasör içinde dışa aktarırsanız, bunlar yeni bir ortamda değiştirilebilir. Kendi başlarına ya da bir klasör ile (bir içerik paketi yerine) içe aktarılan her türlü nesnede bir yayın sürümü olması gerekmez. Bu nesneler doğrudan değiştirilebilir. Yeni bir işlemi bileşenleriyle birlikte tasarım ortamından üretim ortamına geçirirken, bir klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktarmak iyi bir uygulamadır. Not: Aynı anda birden fazla klasörü veya otomasyon nesnesini dışa aktaramazsınız. Bir klasör oluşturun, ardından dışa aktarılacak nesnelerin tümünü tek bir içerik paketi olarak bir araya getirin. Zaten bir içerik paketi ya da paket içeren bir klasörü içerik paketi olarak dışa aktaramazsınız. İçe aktarılan paketleri Kütüphane'de görüntüleyebilirsiniz. Bir içerik paketini sağ bölmede genişlettiğinizde, bunun alt nesneleri (geçerli yayının parçası olan) içerik paketinin altında görüntülenir. Bir klasörün ya da içerik paketinin en son yayın sürümünü, kendi özellikleri içinde görüntüleyebilirsiniz. Nesneyi sağ tıklatın, Özellikler'i seçin, ardından Sürümler sekmesini tıklatın. İşlem Geçmişi Raporu sekmesi klasör ya da içerik paketinde yapılan tüm değişiklikleri kaydeder. Ayrıca içe aktarılan tüm içerik paketlerini, İşlemler sekmesinin İçerik Paketleri paletinde görüntüleyebilirsiniz. Soldaki bölmede içerik paketini tıklatırsanız paketin özellikleri sağdaki bölmede görüntülenir. Bunun içerdiği ayrı nesneleri sol bölmede tıklatırsanız, sağ bölmeden nesnenin özellikleri görüntülenir. İçerik paketi bir işlem içeriyorsa, sağ tarafta örneklerin bir grafik görünümü görüntülenir. Daha Fazla Bilgi Yayın Sürümleri (sayfa 444) İçerik Paketi Oluşturma Klasöre Nesne Ekleme Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 453

454 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Bir klasörü içerik paketi olarak dışa aktarmadan önce klasörü nesnelere doldurun. Bir CA Process Automation yayın içerik paketi tüm nesnelerin tek bir klasöre dışa aktarılmasını gerektirir. Yayın , farklı klasörlerden nesneleri kısayollar olarak dışa aktarım için bir pakete ekleyebiliyordunuz. Bir nesneyi ekledikten sonra nesne sürümünü ayarlamak için Sürüm ya da Yayın Sürümü parametresini kullanabilirsiniz. Yayın Sürümü parametresini özelleştirirseniz, nesne sürümünü Yayın Sürümü sütununda ayarlayın. Her nesnenin seçilen bir sürümünü bir klasöre eklemeden önce, yayın sürümü özniteliğini ayarlayabilirsiniz. Nesneleri klasöre ekledikten sonra, içerik paketi yayın sürümünü ayarlayın. Şu adımları izleyin: 1. Bir klasör oluşturun. 2. Klasörü açmak için Kütüphane Tarayıcısı klasör bölmesini çift tıklatın. 3. Araç çubuğunda Yeni'yi tıklatın ve ardından bir nesne tipi seçin. CA Process Automation bir nesne oluşturur. 4. Nesne için benzersiz bir ad verin. Not: Ayrıca bir nesneyi başka bir klasörden kesebilir ve yeni içerik paketi klasörünüze yapıştırabilirsiniz. Bir Klasör için Yayın Bilgisi Ekleme Yayın bilgisinin bir klasöre eklenmesi klasör ve içerdiği her türlü nesne hakkındaki ilgili bilgileri sunmak için kullanışlı bir yoldur. Klasör yayınını klasör özellikleri altındaki Yayın sekmesinde tanımlayabilirsiniz. Bir klasör için Yayın sekmesinde tanımladığınız Yayın Sürümü özniteliği, bir klasörün sürümünü yönetmenizi sağlar; bu, o klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktarmak istiyorsanız özellikle kullanışlıdır. Yayın Sürümü klasör hakkında gerekli olan bir özniteliktir. Yayın Sürümü özniteliğini silemez ya da düzenleyemezsiniz, ancak Değer sütununa uygun yayın sürümünü ekleyebilirsiniz. Not: Bir klasörün en son yayın sürümünü, klasör özellikleri içinde görüntüleyebilirsiniz. Klasörü sağ tıklatın, Özellikler'i seçin, ardından Yayın sekmesini tıklatın. İşlem Geçmişi Raporu sekmesi klasör paketinde yapılan tüm değişiklikleri kaydeder. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Sağ bölmede klasörü sağ tıklatın ve ardından Özellikler'i seçin. 454 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

455 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ İçerik Paketi Nesnelerini Çağırma 3. Klasör özelliklerini görüntülemek için Özellikler bölmesinden Yayın sekmesini tıklatın. 4. Değer alanını tıklatın. Değer kutusu görüntülenir. 5. Yayın Sürümü özniteliği için bir değer girin ve ardından Tamam'ı tıklatın. 6. Ek bir klasör özelliği tanımlamak için Özellik Ekle bağlantısını tıklatın ve kullanıcı tarafından tanımlanan bir klasör özelliğini kaldırmak için Özelliği Sil'i tıklatın. Yayın sürümü atandığında, klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktarabilirsiniz. Daha Fazla Bilgi Klasörü Dışa Aktar (sayfa 451) Herhangi bir nesne CA Process Automation'de başka bir nesneyi çağırdığında, ürün, başvurulan nesneyi silinmemişse veritabanından getirir. Örneğin bir işlem başka bir işlemi çağırabilir ya da bir işlem özel bir ver kümesine başvurabilir. Başvurulan nesne silinmişse, ürün bir hata görüntüler. Aksi halde ürün nesneyi döndürür. Ancak bir içerik paketinde olan bir nesnenin çağrılması başka bir kısıtlama içerir. Herhangi bir nesne bir içerik paketindeki başka bir nesneye başvuruyorsa, ürün, bunun içerik paketinin geçerli yayın sürümünde olduğunu doğrular. Nesne içerik paketinin geçerli yayın sürümünde değilse (ya da silinmişse) ürün bir hata döndürür. Ürün, aşağıdaki koşullarda bir içerik paketindeki bir nesnenin en geçerli sürümünü gerektirir: İşleç Tarayıcısı'nda özel bir işleç aradığınızda. Bir takvim başka bir takvimi bir önizleme çıkarma takvimi olarak çağırdığında (Önizleme Çıkarma Takvimi alanı altında, takvim tasarımcısının Önizleme sekmesinde yer alır). Seçilen takvim içerik paketinin geçerli yayın sürümünün bir parçası değilse, takvim Önizleme Çıkarma Takvimi alanı ile uygulandığında tarihleri çıkarılmaz. Özel bir işleç başka bir nesneyi, içerik paketinin geçerli yayın sürümünün bir parçası olmayan bir nesne başvurusu üzerinden çağırdığında. İşlem Başlat işlecinin kullandığı bir veri kümesi başka bir nesneyi bir nesne başvurusu üzerinden çağırdığında. Nesne başvurusu içerik paketinin geçerli yayın sürümünde olmadığında. Bir işlem Takvimi Denetle işlecini, içerik paketinin geçerli yayın sürümünün bir parçası olmayan bir takvimi çağırmak için kullandığında. Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 455

456 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Bir işlem izlemesi, içerik paketinin geçerli yayın sürümünün bir parçası olmayan başka bir nesneyi çağırdığında. Bu örnekte İşlem İzleme paleti işlem izlemesini görüntülemez. Bir işlem içerik paketinin geçerli yayın sürümünün bir parçası olmayan bir etkileşim istek formunu çağırdığında. Bu örnekte işlem başarısız olur. Bir işlem içerik paketinin geçerli yayın sürümünün bir parçası olmayan başka bir işlemi çağırdığında. Bu örnekte işlem başarısız olur. Bir çizelge içerik paketinin geçerli yayın sürümünün bir parçası olmayan başka bir işlemi çağırdığında. Bu örnekte işlem çalışmaz. Bir başlatma isteği formu başka bir nesneyi, içerik paketinin geçerli yayın sürümünün bir parçası olmayan bir nesne başvurusu üzerinden çağırdığında. Bir etkileşim istek formu (Kullanıcı Görevini Ata işlecinde kullanılan ve Başlat İşlemi işlecinde çağırılan) başka bir nesneyi içerik paketinin geçerli yayın sürümünün bir parçası olmayan bir nesne başvurusu üzerinden çağırdığında. Gör_lc Yoll[rı Dış[ Akt[rm[ v_y[ Mutl[k Yoll[rı Dış[ Akt[rm[ Bir dışa aktarma işlemini başlattığınızda, Mutlak Yolları Dışa Aktar veya Göreli Yolları Dışa Aktar seçeneğini belirleyebilirsiniz. Belirlediğiniz seçenek, seçilen nesnenin hedef Orkestratör kütüphanesinde göründüğü klasör yapısını etkiler. Örnek: İçerik Paketi Dışa Aktarma Aşağıdaki örneği inceleyin. Kök klasörü altında, kaynak Orkestratör kütüphanesi Folder_a, İşlem 1'i ve Başlatma İstek Formu 1'i içeren Folder_b'yi içerir. 456 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

457 Dış[ v_ İçe Aktarma Vaka 1: Aşağıdaki kriterleri varsayın: Folder_b'yi (İşlem 1'i ve Başlatma İstek Formu 1'i içeren) mutlak bir yol ile bir içerik paketi olarak dışa aktarın. İçe aktaran kullanıcı yeni ortamda hedef olarak /test klasörünü seçer. İçe aktarımdan sonra içerik paketi aşağıdaki klasör yapısında görünür: /test/folder_a/folder_b Hiyerarşide test ve Folder_a klasörlerdir, ancak Folder_b artık bir içerik paketidir. Vaka 2: Aşağıdaki kriterleri varsayın: Folder_b'yi bir bağıl yol ile dışa aktarın. İçe aktaran kullanıcı hedef olarak /test klasörünü seçer. İçe aktarımdan sonra İçerik Paketi aşağıdaki klasör yapısında görünür: /test/folder_b Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 457

458 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Örnek: Klasör Dışa Aktarma Aşağıdaki kriterleri varsayın: Kaynak klasör yapısı kök, Folder_a, Folder_b'dir. Nesne İşlemi Folder_b'de bulunur. /Folder_a/Folder_b/Process Vaka 1: Folder_b klasörünü mutlak yollarla dışa aktarın. Dışa aktarılan içeriği /test klasörüne içe aktarın. İçe aktarmadan sonra, hedefin yapısı şu şekilde olur: /test/folder_a/folder_b/process Vaka 2: Folder_b klasörünü göreli yollarla dışa aktarın. Dışa aktarılan içeriği /test klasörüne içe aktarın. İçe aktarmadan sonra, hedefin yapısı şu şekilde olur: /test/folder_b/process 458 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

459 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Örnek: Nesne Dışa Aktarma Vaka 1: Nesne İşlemini mutlak yollarla dışa aktarın. Dışa aktarılan içeriği /test klasörüne içe aktarın. İçe aktarmadan sonra, hedefin yapısı şu şekilde olur: /test/folder_a/folder_b/process Vaka 2: Nesne İşlemini göreli yollarla dışa aktarın. Dışa aktarılan içeriği /test klasörüne içe aktarın. İçe aktarmadan sonra, hedefin yapısı şu şekilde olur: /test/process Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 459

460 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ N_sn_l_rcn Dış[ Akt[rım[ H[zırl[nm[k Üz_r_ Bcr P[k_tt_n Y_nc Bcr Kl[sör_ T[şınm[sı İçerik paketi CA Process Automation 'da dahil edilen bir nesnedir. CA Process Automation 'da nesneler bir ortamdan farklı bir ortama dışa aktarım için bir paket içine dahil ediliyordu. Paket nesnesi 'da yalnızca geriye dönük uyumluluk için desteklenmektedir. Etkileşim isteği formlarında, başlatma isteği formlarında, özel işleçlerde, işlem izlemelerinde ya da veri kümelerinde paketlere başvuramazsınız. Hala bir paketini dışa aktarabilirsiniz, ancak yeni bir ortama içe aktardıktan sonra paketi değiştiremezsiniz. Bununla birlikte nesnelerini değiştirebilirsiniz. Benzer nesneleri bir araya toplamak ve tek bir değiştirilemez yayın olarak yeni bir ortama dışa aktarmak istiyorsanız, içerik paketini kullanmalısınız. CA Process Automation, içerik paketini, bir klasör bir ortamdan (içerik paketi olarak) dışa aktarıldığında ve başka bir ortama içe aktarıldığında oluşturur. İçe aktarıldığında, içerik paketi Kütüphane Tarayıcısı'nda ve İçerik Paketleri paletindeki İşlemler sekmesinde, içerik paketi simgesi ile gösterilen şekilde görüntülenebilir. Bu senaryoda içeriği ortamlar arasında tek bir değiştirilemez yayın olarak taşımaya devam etmek istiyorsanız, içeriğin bir paketten yeni bir klasöre taşınması için gerekli adımlar açıklanmaktadır. Aşağıdaki şema, nesneleri dışa aktarıma hazırlamak üzere bir paketten başka bir klasöre taşırken içerik tasarımcılarının yapacağı görevler belirtilmektedir: Şu adımları izleyin: 1. Yayın paket nesnesini açın ve paketin içerdiği tüm nesneleri not edin (sayfa 460). 2. Bu paket nesnelerini Kütüphane'de bulun ve kopyalayın (sayfa 461). 3. Paket nesnelerinin yapıştırılacağı bir klasör oluşturun (sayfa 462) Paket N_sn_scnc Açm[ v_ P[k_tcn İç_r^cğc Tüm N_sn_l_rc Not Etm_ Yayın 'da oluşturduğunuz paket nesnesi mavi bir paket simgesi ile belirtilir: Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane Tarayıcısı'nı açın. 2. Paket nesnesini yayın 'da bulun ve açın. 3. Pakette yer alan tüm nesneleri not edin. 460 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

461 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Bu Paket Nesnelerini Kütüphane'de Bulma Nesneleri paket dahilinde tanımladıktan sonra, bunları Kütüphane dahilinde bulun ve kopyalayıp yeni bir klasöre yapıştırın. Kütüphane klasörleri içinde biline klasörleri açabilir ve kaydırabilir ya da klasörleri, paketin içerdiği nesnelerin adına göre arayabilirsiniz. Ek olarak Temel Arama ile tek bir kriter ya da Gelişmiş Arama ile birden fazla kriter kullanarak nesneler için arama yapabilirsiniz. Arama, belirttiğiniz klasör yapısı içinde arama kriterlerinize uyan nesneleri bulur. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Klasör ağacında nesneyi içeren klasöre gidin. Gerekiyorsa Orkestratör bölmesinin üstündeki arama alanında klasörler için doğrulama yapabilirsiniz. 3. (İsteğe bağlı) Nesne için bir arama yapın. Seçili klasörden aşağıdaki arama türlerinden birini yapın: Nesne türü ya da sahibi gibi tek bir arama kriteri ile sorgulanıyorsa Temel aramayı kullanın. Nesne durumu ya da değiştirme tarihi gibi birden fazla arama kriteri ile sorgulanıyorsa Gelişmiş aramayı kullanın. 4. Aramanın döndürdüğü her bir nesneyi sağ tıklatın ve Kopyala'yı seçin. Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 461

462 Dış[ v_ İç_ Akt[rma P[k_t N_sn_l_rcncn Y[pıştırıl[][ğı Bcr Kl[sör Oluşturm[ Bir nesneyi, yayın paketinin içerdiği Kütüphane'de bulduktan sonra, bunları, yeni bir ortama aktarmak üzere yeni bir klasöre yapıştırın. Dışa aktarmak istediğiniz nesnelerin tümü bir klasör altında bulunmalıdır. Yayın 'da, farklı klasörlerden nesneleri kısayollar olarak dışa aktarım için bir pakete ekleyebiliyordunuz. Bu davranış bir içerik paketi ile mümkün değildir. Nesnelerin tümü dışa aktarım için yalnızca tek bir klasör altında yer almalıdır. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane Tarayıcısı klasör bölmesinde, klasör oluşturmak istediğiniz klasörü sağ tıklatın. 2. Araç çubuğunda Yeni'yi tıklatın ve ardından Klasör'ü tıklatın. Yeni klasör görünür. 3. Klasörü yeniden adlandırın. 4. Klasörü sağ tıklatın ve Yapıştır'ı seçin. Yeni klasör tüm yayın içeriğini alana kadar, paketin içerdiği her bir nesne için bu işlemi tekrarlayın. Nesneleri yeni klasöre yapıştırıldıklarında düzenleyebilirsiniz. İçeriği taşıma işleminiz artık tamamlanmıştır, klasörü yeni bir ortama dışa aktarabilirsiniz. İç_ [kt[rılıyor Bu bölümdeki başlık içe aktarım işlemini açıklamaktadır. İç_ Akt[rm[ S_ç_n_kl_rcnc Ayarlama CA Process Automation, nesneleri içe aktarma konusunda size bazı esneklikler sunar. 462 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

463 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ İçe aktarımınız özel işleç içeriyorsa İçe aktarılan Özel İşleçleri Kullanılabilir Yap'ı seçin. Özel işleçler yeniyse ve yeni bir özel işleç grubuna aitse, ortamınız için uygun olan eylemi gerçekleştirin. İçe aktarma ortamı dışa aktarma ortamıyla aynı Etki Alanındaysa Özel İşleç Grup Yapılandırmasını Yayımla'yı seçmeyin. Bu durumda, özel işleç grup yapılandırması zaten yayımlanır. İçe aktarma ortamı dışa aktarma ortamından farklı bir Etki Alanındaysa Özel İşleç Grup Yapılandırmasını Yayımla'yı seçin İçe Aktarılan Sürümü Geçerli Olarak Ayarla'yı yapılandırdığınızda içe aktarma içeriğini düşünün ve yinelenen adların nasıl işleneceğini seçin. İçe aktarılan nesneleri, gerekirse içe aktarılan nesnenin önceki bir sürümüne geri döndürebilme olanağıyla birlikte etkinleştirmek için: Şunu seçin: İçe Aktar Şunu seçin: İçe Aktarılan Sürümü Geçerli Olarak Ayarla Not: Bu seçenekler, bir yükseltme yayın sürümünü içe aktarırken ve tüm işleç hedefleri içe aktarma ortamındaki ana bilgisayarlara ayarlandığında en iyi çözümdür. Son yayındaki nesneler hedef klasörde bulunduğundan yinelenen ad bildirimleriyle karşılaşabilirsiniz. Yükseltilen nesneleri etkinleştirmeden içe aktarmak için (önceki sürüm geçerli sürüm durumunu korur): Şunu seçin: İçe Aktar Şundaki işareti kaldırın: İçe Aktarılan Sürümü Geçerli Olarak Ayarla Not: Bu seçenekler, içe aktarma, içe aktarma ortamında hedefin barındırdığı ve henüz temas noktası adlarıyla tanımlanmamış olan işleçler içerdiğinde en iyi çözümdür. Bu ayarla, işlem hedeflerinin içe aktarma ortamında bulunduğundan emin olduktan sonra nesneleri geçerli yapabilirsiniz. Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 463

464 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Yinelenen bir adı olan herhangi bir nesnenin içe aktarımını ertelemek ve nesnelerin el ile geçerli yapılmasını tercih etmek için: Şunu seçin: İçe aktarma Şundaki işareti kaldırın: İçe Aktarılan Sürümü Geçerli Olarak Ayarla Not: Bu seçenekler, doldurulmuş bir klasöre yeni nesneler aktarıldığında en iyi çözümdür. Bu seçenekler, bir içe aktarma nesnesini, aynı ada ve farklı bir işleve sahip olan bir nesnenin yeni bir sürümü yapmayı engeller. Bu seçenekler, yeni ortamda nesnelerin kullanımını test edip doğruladıktan sonra bunları geçerli yapmanıza da olanak sağlar. Uyarı alırsanız şunları yapabilirsiniz: Uyarı iletisindeki yinelenen adları kaydedin ve kaynak ortamdaki bir yöneticiye durumu bildirin. Belki bu nesneler yeniden adlandırılıp tekrar dışa aktarılabilir. Tekrar içe aktarın, ama boş bir klasöre içe aktarmayın. İçe aktarılan nesneleri, yinelenen adlara sahip nesneler için eylemi geri alma olanağı olmadan etkinleştirmek için: Şunu seçin: İçe aktar ve değiştir Şunu seçin: İçe Aktarılan Sürümü Geçerli Olarak Ayarla Not: Bu seçenekler, hedef klasördeki nesnelere yönelik düzeltmeleri yeniden içe aktardığınızda en iyi çözümdür. Bu durumda, asla değiştirilen sürüme geri döndürme ihtiyacı duymazsınız. İç_ Akt[r Dışa aktarılmış olan bir nesneyi, klasörü, paketi ya da içerik paketini içe aktarabilirsiniz. Dışa aktarma işlemi, içe aktarma işleminin kullandığı XML dosyasını oluşturur. Not: Bir klasörü bir içerik paketi olarak dışa aktardıysanız, ürün, dışa aktarılan klasörü, içe aktarım klasöründe değiştirilemez bir içerik paketi olarak içe aktarır. İçerik paketinde silme ya da kesme işlemi yapamazsınız. Bir içerik paketinde otomasyon nesnelerini kopyalayabilir ve bunları değiştirmek üzere başka bir klasöre yapıştırabilirsiniz. İçe aktarılan tüm içerik paketlerini İçerik Paketleri paletindeki İşlemler sekmesinde görüntüleyebilirsiniz. Şu adımları izleyin: 1. Kütüphane sekmesini tıklatın. 2. Orkestratör'ü tıklatın ve ardından uygun Orkestratör:ortam öğesini seçin. 3. Hedef klasöre gidin. 4. Hedef klasörü sağ tıklatın ve İçe Aktar'ı seçin. 464 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

465 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ 5. İçe Aktarma iletişim kutusunda, dışa aktardığınız XML dosyasına gidip Aç'ı tıklatın. Not: İçe aktarmak istediğiniz XML dosyasının 250 MB'den büyük olmadığından emin olun. 6. Aynı yolda var olan bir nesne ile aynı adı taşıyan bir nesnenin nasıl içe aktarılacağını belirtin. Not: Boş bir klasörü içe aktarırsanız, mevcut olanlarla arasında bir çakışma olamaz. İçe Aktar İçe aktarılan nesneyi var olan nesnenin yeni bir sürümü olarak işler. İçe aktarma yükseltme amacıyla yapılıyorsa ve önceki sürümlerin geçmişini elinizde tutmak istiyorsanız bu seçeneği kullanın. İçe aktarılan nesnenin aynı yayın sürümü varsa, ürün mevcut sürümün üzerine içe aktarılan nesnenin yayın sürümünü yazar. İçe Aktarma Nesne içe aktarımını durdurur ve mevcut nesneyi korur. İçe aktarım işlemi çakışan adları olan nesneleri listeler. Çakışmalar varsa, boş bir klasöre içe aktarın. Alternatif olarak, kaynak ortamdaki nesneyi yeniden adlandırabilir ve bunun ardından dışa aktarma ve içe aktarma işlemlerini tekrarlayabilirsiniz. İçe aktarmakta olduğunuz nesneler, var olan nesnelerin yeni sürümleri değil de yeni nesnelerse bu seçenek iyi bir seçim olur. İçe Aktar ve Değiştir Mevcut nesneyi silin ve nesnenin yeni sürümünü sürüm 0 olarak içe aktarın. Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 465

466 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ 7. İçe aktarma belirtimlerinizi aşağıdaki ilkelere göre tamamlayın: İçe Aktarılan Sürümü Geçerli Olarak Ayarla İçe aktarılan sürümün Geçerli olarak ayarlanıp ayarlanmayacağını belirtir. Bu seçenek, Adım 6'da İçe Aktar ve Değiştir'i seçtiyseniz geçerlidir. Seçili: İçe aktarılan sürümü geçerli sürüm olarak ayarlar. Seçili değil: Geçerli olarak işaretlenmiş olan mevcut sürümü geçerli olarak bırakır. Bu nesnenin önceki sürümü etkinse bu seçenekteki işareti kaldırın. Not: Bir içerik paketi içeren bir klasör hiyerarşisinden arama yapıyorsanız, ürün yalnızca içerik paketinin geçerli yayın sürümündeki nesneleri geri döndürür. Ürün, klasör hiyerarşisinde yer alıp içerik paketinde yer almayan nesneleri de geri döndürür. İçe Aktarılan Özel İşleçleri Kullanılabilir Kıl İçe aktarılan özel işleçlerin Kullanılabilir olarak ayarlanıp ayarlanmayacağını belirtir. Özel işleçler kullanılabilir hale getirilmeden bu işleçleri kullanamazsınız. Seçili: İçe aktarılan özel işleçleri kullanılabilir olarak ayarlar. Kullanıcıların içe aktarılan özel işleçleri kendi başlarına kullanılabilir hale getirmek zorunda kalmamaları için bu seçeneği tercih edin. Seçili değil: Özel işleçler, bu işleçlerin kullanılabilirlik durumu değiştirilmeden içe aktarılır. Özel İşleç Grup Yapılandırmasını Yayınla Özel işleç gruplarının yayınlanıp yayınlanmayacağını belirtir. Nesne, klasör veya paketi dosyanın dışa aktarıldığı Etki Alanından farklı bir Etki Alanına içe aktarırken yayınlayın. Yayınlama, özel işleç gruplarını Etki Alanı düzeyi Modüller sekmesine yayınlar; burada her ortam, Etki Alanından devralan grupları da içerir. Seçili: Özel işleç gruplarını yayınlar. Bu ayar, özel işleç gruplarını, özel işleç gruplarının tasarlandığı Etki Alanından farklı bir Etki Alanına içe aktardığınızda uygulanır. Seçili değil: Özel işleç gruplarını yayınlamaz. Bu ayar, özel işleç grubu tanımlandığında, içe aktarılan özel işleç grubu yapılandırmaları geçerli Etki Alanına ve onun ortamlarına yayınlandığında uygulanır. Not: Group_Config_Admin haklarına sahip değilseniz bu seçenek devre dışı bırakılır. 8. Gönder'i tıklatın. 9. Başarılı içe aktarma iletisinde Tamam'ı tıklatın. 466 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

467 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ İç_ Akt[rıl[n N_sn_l_rcn Y[yın Sürümü v_ T_m_l Durumu Yayın Sürümü özniteliğinin durumu (değiştirilebilir veya değiştirilemez) ve içe aktarılan her bir nesnenin Temel durumu şu koşullara bağlıdır: İçe aktarma ortamında içe aktarılan nesne sürümlerinin bulunup bulunmaması. Nesneler mevcutsa, nesnelerin yeni sürüm olarak içe aktarma seçeneğiyle birlikte içe aktarılıp aktarılmaması ya da varolan nesne sürümlerinin korunup korunmaması. Aşağıdaki içe aktarma seçenekleri yeni bir sürüm olarak içe aktarılacak nesneler için kullanılabilir: Varolan nesneyi silin ve içe aktarılan nesne sürümünü sürüm 0 olarak belirleyin. Varolan nesneyi koruyun ve içe aktarılan nesne sürümünü yeni sürüm olarak belirleyin. Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 467

468 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Vaka 1: İçe aktarılan sürümler, içe aktarma ortamındaki nesnelerin tek sürümleridir. İçe aktarılan sürüm, şu durumlarda nesnenin tek sürümüdür: Nesne, içe aktarma işleminden önce içe aktarma ortamında olmadığında. Nesne mevcut bulunduğunda, ancak içe aktarılan nesne varolan nesnenin yerine aynı adla kaydedildiğinde. Oluşturduğunuz nesnenin özelliklerini göz önünde bulundurun. Nesnenin 0 Sürümü geçerli sürüm olarak işaretlenir, temel alınmaz ve değiştirilebilir bir Yayın Sürümü özniteliğine sahiptir. XML dosyasının yayın sürümü değiştirilemez olduğunda, içe aktarılan nesnenin Yayın Sürümü özniteliğinin durumu da değiştirilemez ve yeni sürüm temel alınır. XML dosyasının yayın sürümü değiştirilebilir olduğunda, içe aktarılan nesnenin Yayın Sürümü özniteliğinin durumu da değiştirilebilir ve yeni sürüm temel alınmaz. Aşağıdaki resimde vakaların özeti yer almaktadır: 468 İç_rck T[s[rım]ısı Kıl[vuzu

469 Dış[ v_ İç_ Akt[rm[ Vaka 2: İçe aktarılan sürümler, içe aktarma ortamındaki varolan nesnelerin yeni sürümleridir. Varolan nesnenin Yayın Sürümü özniteliğinin değiştirilemez olduğu, varolan bir nesnenin yeni sürümünü içe aktardığınız vakayı düşünelim. XML dosyasının yayın sürümü değiştirilemez olduğunda, içe aktarılan nesnenin Yayın Sürümü özniteliğinin durumu da değiştirilemez ve yeni sürüm temel alınır. XML dosyasının yayın sürümü değiştirilebilir olduğunda, içe aktarılan nesnenin Yayın Sürümü özniteliğinin durumu değiştirilemez ve yeni sürüm temel alınmaz. Varolan nesnenin Yayın Sürümü özniteliğinin değiştirilebilir olduğu, varolan bir nesnenin yeni sürümünü içe aktardığınız vakayı düşünelim. XML dosyasının yayın sürümü değiştirilemez olduğunda, içe aktarılan nesnenin Yayın Sürümü özniteliğinin durumu da değiştirilemez ve yeni sürüm temel alınır. XML dosyasının yayın sürümü değiştirilebilir olduğunda, içe aktarılan nesnenin Yayın Sürümü özniteliğinin durumu da değiştirilebilir ve yeni sürüm temel alınmaz. Aşağıdaki resimde bu vakaların özeti yer almaktadır: Kopy[l[n[n N_sn_ncn İlk Sürümün^_ Korun[n D_ğ_rl_r Bir nesnenin geçerli sürümü, kopyalama ve yapıştırma eyleminin konusu olan öğedir. Yani, yeni kopya tek bir sürüme sahiptir. Bu sürüm orijinal nesnenin geçerli sürümüdür. Yayın Sürümü değeri ve bu sürümün değiştirilebilir ya da değiştirilemez modu nesne kopyasının ilk sürümünde korunur. İçe aktarma işlemi sırasında orijinal nesnenin geçerli sürümü temel alındıysa, nesne kopyası da temel alınır. Bölüm 12: N_sn_l_rc B[şk[ Bcr Ort[m[ Y[yınl[m[ 469