ÇADA TÜRK YAZI DLLERNDE ZAMAN BRMLERN KARILAYAN SÖZCÜKLER THE WORDS STATING TIME UNITS IN THE MODERN TURKISH WRITTEN LANGUAGE Dilek AKAN BUDAK* 1

Transkript

1 ÇADA TÜRK YAZI DLLERNDE ZAMAN BRMLERN KARILAYAN SÖZCÜKLER THE WORDS STATING TIME UNITS IN THE MODERN TURKISH WRITTEN LANGUAGE Dilek AKAN BUDAK* 1 Öz Türk dili, dünyada yaklaık 220 milyon kii tarafından konuulan bir dildir. Ait olduu Ural-Altay dil ailesinin konuur sayısı en çok olan koludur. Dünyanın birçok yerinde Türkçe konuan insan vardır. Türkler özellikle Orta Asya da kalabalık topluluklar halinde yaarlar. Orta Asya daki bu Türk topluluklarının kullandıkları çada Türk yazı dilleri birbirlerine benzerlik gösterir. Bu benzerliin sebebi; hem aynı tarihe sahip olmaları hem de aynı corafya üzerinde yaıyor olmalarıdır. Çada Türk yazı dillerinde ekil ve anlam itibariyle ortak sözcüklere rastlanır. Çalımamızda inceleme konusu olan sözcükler, zaman birimlerini ifade eden sözcüklerdir. Zaman birimlerinden kastımız; zamanı anlatan, zaman aralıklarına ad olan kelimelerdir. Örnek vermek gerekirse; mevsim adları, ay adları, gün adları vb. Bu çalımada, çada Türk yazı dillerinde zaman birimlerini göstermek üzere kullanılan sözcükler hem anlam hem de ekil yönüyle incelenmitir. Bu sözcüklerin Türkiye Türkçesiyle benzeen ve ayrıan yönleri tespit edilmitir. Türkiye Türkçesi ile benzer olan sözcüklerin sadece Standart Türkiye Türkçesi ile deil, aynı zamanda Türkiye Türkçesi aızları ile de benzerlikleri gösterilmitir. Bilindii üzere çada Türk yazı dillerinde kimi sözcükler Eski Türkçe ile koutluk gösterir. Bu makalede söz konusu koutluklar da deerlendirilmitir. Zaman birimlerini karılayan sözcükler Türkiye Türkçesi ve Eski Türkçe ile karılatırılırken ses olayları da açıklanmıtır. Anahtar Kelimeler: Çada Türk yazı dilleri, zaman birimleri, Eski Türkçe, Türkiye Türkçesi aızları. Abstract Turkish language is a language which spoken by about 220 million people. It has the greatest number of speakers as a branch of Ural-Altaic language family. There are many people who speaks Turkish on the world. Turks especially live as crowded communities in Central Asia. Modern Turkish written languages used by these Turkish communities in Central Asia is similar to with each other. The reason of this similarity is that they have same history and also live on the same geographical area. There are common words in respect to the shape and meaning in the modern Turkish written language. The surveyed words are words which mean time units in this study. Our meaning for time units is words which indicate time and used for time intervals. For example; season names, month names, day names etc. In this study, the words which used for indicating time units in the modern Turkish written languages were surveyed aspect of both the shape and meaning. The similar sides and different aspects with Turkey Turkish of these words were determined. It was shown that the words similar to Turkey Turkish has not only similarity with Standart Turkey Turkish but also Tukey Turkish local languages. It is known that in the modern Turkish written language, some words show parallelism with Old Turkish. In this article, mentioned parallelism was evaluated also. As the words stating time units were compared to Turkey Turkish and Old Turkish, sound events also were explained. Keywords: Modern Turkish written languages, time units, Old Turkish, Turkey Turkish local languages. ** Türk Dili Okutmanı, Atatürk Üniversitesi Dil Eitim ve Öretimi Aratırma ve Uygulama Merkezi.

2 - 6 - Giri Türk dili, dünya dilleri arasında konuur sayısı çok olan ve tarihi çok eskilere dayanan bir dildir. Türk dilinin yazılı tarihi Köktürkler ile balar. Tarihi belli olan ve günümüz insanına dek ulaan en eski Türk yazıtı yılları arasında dikilmi olan Çoyr yazıtıdır. 2 Yazılı olmayan Türk dilinin tarihi ise daha da eskilere, zamanımızdan 5500 yıl öncesine dek götürülür. 3 Türk dilinin yaının bu kadar çok eskilere dayanmasına ve konuur sayısının çok fazla olmasına ramen, Türkçe dünya dilleri arasında çok konuulan diller sıralamasına giremez. Bunun sebebi Türk dillerinin birbirinden baımsız olarak algılanmasıdır. 4 Öyle ki bazı aratırmacılar;... Türkçeye yakın diller bunlar ve kendilerini aynı halk ailesine ait hissediyorlar 5 cümlesini kurabilecek kadar Türk dillerini birbirlerine yabancı göstermeye çalımılardır. Özellikle Orta Asya da konuulan Türk dillerini birbirlerine yabancılatırılma konusunda adımlar atılmıtır. Bu amaçla; alfabeleri deitirilmi, sahip oldukları söz varlıına müdahale edilmi, dier Türk dilleriyle olan baları bütünüyle koparılmaya çalıılmıtır. Ancak Türk dilinin tarihindeki kök salmılık bu ayrılıa hiçbir zaman izin vermemitir. Türk dilinin bünyesindeki salamlık, yabancı muhit ve dillerin tesirinde asırlarca kaldıı hâlde sarsılmadıı gibi, Rusların müdahalesi de onun bünyesinde bir gedik açmaya muvaffak olamamıtır. 6 Bu makalede; çada Türk yazı dillerinde kullanılan zaman birimleriyle ilgili sözcükler tümdengelim yöntemiyle sıralanmıtır. Sözcükler en geni zamandan en dar zamana doru yer almıtır. Çada Türk yazı dilleri olarak da; Türkiye Türkçesi, Azeri Türkçesi, Türkmen Türkçesi, Özbek Türkçesi, Uygur Türkçesi, Kırgız Türkçesi, Kazak Türkçesi ve Tatar Türkçesi inceleme altına alınmıtır. Bu Türk yazı dillerinin ele alınmasının sebebi; konuur sayılarının çok olması ve birbirlerine yakın corafya üzerinde yaıyor olmalarıdır. Bu lehçelerin yanında Altay, Karakalpak, Kırım Türkçesinden de örnekler verilmitir. Çalımamızda çada Türk yazı dillerinde zaman birimlerini ifade etmek üzere kullanılan kelimelerin, Eski Türkçe metinlerde ne ekilde geçtii de aratırılmıtır. Çada Türk Yazı Dillerinde Zaman Birimlerini Karılayan Sözcükler 1. Vakit Arapça bir sözcük olan vakit bazı lehçelerde ünsüz deiimine uramıtır. Azeri Türkçesinde k>h deiimi (vaht), Türkmen Türkçesinde k> deiimi (vat), Kırgız Türkçesinde ise; hem bata ünlü türemesi hem de b>v ünsüzlerindeki deiim (ubakıt) dikkat çeken farklılıklardır. Eski Türkçede zaman, vakit kavramını anlatmak üzere öd, ödün sözcükleri kullanılmıtır. 7 Öd sözcüü günümüzde Türkiye 2 Ahmet B. Ercilasun (2005). Balangıçtan Yirminci Yüzyıla Türk Dili Tarihi, Ankara: Akça Yayınları, s Osman Nedim Tuna (1997). Sümer ve Türk Dillerinin Tarihi lgisi ile Türk Dili nin Yaı Meselesi, Ankara: TDK Yayınları, s Süer Eker (2005). Çada Türk Dili, Ankara: Grafiker Yayınları, s Roland J. L. Breton (2007). Dünya Dilleri Atlası, stanbul: NTV Yayınları, s Reit Rahmeti Arat (1939). Türk Dilinin Bünyesine Dair, Varlık 134, s Öd keçer kii tuymas, yalnguk oglı menggü kalmas. (Zaman geçer ve insan bunu fark etmez, insanolu sonsuza dek yaamaz.) Kâgarlı Mahmûd (2005). Divânü Lugâti t-türk, Çev.: Seçkin Erdi, Serap Tuba Yurteser, stanbul: Kabalcı Yayınevi, s. 369

3 - 7 - Türkçesi aızlarında öy eklinde yaamaktadır. 8 Vakit kavramını karılamak için Altay Türkçesinde de öy kelimesi kullanılır Yüzyıl-Ça En geni zaman birimi olarak kullanılan yüzyıl-ça sözcükleri Türkçe kelimelerdir. Sıfat tamlaması yapısında olan yüzyıl kelimesinin kullanımında, bazı çada Türk lehçelerinde ses olayları gerçeklemitir. Azeri Türkçesinde yıl sözcüünde y ünsüzünün yitimi; Kazak Türkçesinde ise y>j ünsüz deiimi (jüzjıl) dikkat çeker. Zaten Kazak Türkçesini dier Türk lehçelerinden ayıran belirgin ses ayrılıklarından birisi y>j ünsüz deiimidir. Birçok çada Türk lehçesinde y ünsüzü ile balayan sözcük Kazak lehçesinde j ünsüzüyle balar. Türkmen ve Özbek Türkçesinde ise; Arapça kökenli bir kelime olan asır kullanılır. 10 Tatar Türkçesinde asır sözcüünün baında ünsüzü türemitir. Kırgız Türkçesinde yüzyıl ; kılım kelimesiyle adlandırılır Yıl Yıl Türkçe bir sözcük olarak Divânü Lügâti t-türk te 12 ve Orhun yazıtlarında 13 da geçer. Bu sözcükte Türkiye Türkçesinden farklı olarak Azeri Türkçesinde y ünsüzünün dümesi 14, Kırgız Türkçesinde ise; y>c ünsüz deiimi göze çarpar. 15 Uygurcada bu sözcükteki ı ünlüsü incelip i halini almıtır. Altay Türkçesinde y>c ünsüz deiimi sonucunda yıl kavramı cıl sözcüüyle ifade edilmitir Mevsim 8 Tuncer Gülensoy (2007). Türkiye Türkçesindeki Türkçe Sözcüklerin Köken Bilgisi Sözlüü, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s Öyinde kel. (Zamanında gel.) cümlesi ilgili kelimenin Altay Türkçesindeki kullanımını örneklendirebilir. Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı (1999). Altayca-Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s Asırlar aıpdır, galıpdır hennam,/hem galıpdır Görolının naması. Ene dili hemem söygüli diyar/türkmenin baına denan namısı. (Asırlar geçmitir, kalmıtır hengâme,/ve kalmıtır, Körolu nun namesi. Ana dili hem de sevgili diyar/türkmenin baına denk tuttuu namusu.) A. Gurbannepesov-A. Atabeyev(1995). Çada Türkmen iirlerinden Örnekler, Ankara: Kültür Bakanlıı Yayınları, s Emi bir az cılda canı kılım batalat. Eski kılım bizdi anın bosogosuna çeyin alıp keldi. (Yakın zamanda yeni bir yüzyıl balayacak. Eski yüzyıl bizi eiine kadar getirdi.) Ahmet B. Ercilasun (2007). Türk Lehçeleri Grameri, Ankara: s Divânü Lugâti t-türk te bu kelimeyle ilgili öyle bir örnek cümle verilmitir: Bir yıl keçti. (Bir yıl geçti.) Kâgarlı Mahmûd, a.g.e., s Bilge Kaan Abidesi güney yüzü 9. satırda yıl kelimesi bugün kullanıldıı biçimiyle geçmektedir: men tokuz yigirmi yıl ad olurtum tokuz yigirmi yıl kagan olurtum il tuttum (Ben on dokuz yıl ad olarak hüküm sürdüm. On dokuz yıl da kaan olarak tahta oturdum, devlet yönettim.) Cengiz Alyılmaz (2005). Orhun Yazıtlarının Bugünkü Durumu, Ankara: Kurmay Yayınları, s Min il, yüz min il, He bilim Ne kadar evvel olardı.. (Fikret Goca) Yukarıdaki iir alıntısında da görüldüü gibi Azeri Türkçesinde yıl sözcüü il eklinde kullanılır. Zeynelabidin Makas (1992). Çada Azerbaycan iiri Antolojisi, Ankara: Kültür Bakanlıı Yayınları, s Cıldan cılga (Yıldan yıla) örneinde görüldüü gibi Kırgız Türkçesinde yıl sözcüünde y>c ünsüz deiimi olmutur. K. K. Yudahin (1945). Kırgız Sözlüü, Çev.: Abdullah Taymas, Ankara: TDK Yayınları, s Altay Türkçesinde kullanılan cıl sözcüü hem 12 aylık süreyi anlatmak için kullanılır hem de hayvan takvimine göre yıl kavramını karılar. Cıl bajında keler. (Bir yıl sonra gelecek.) cümlesi ve hayvan takvimine göre bar cıl (kaplan, pars yılı), takaa cıl (tavuk yılı), at cıl (at yılı) gibi yıl adları örnek verilebilir. Emine Gürsoy Naskali- Muvaffak Duranlı, a.g.e., s. 61

4 - 8 - Mevsim kelimesi Arapça kökenlidir. Türkiye Türkçesinden farklı olarak, dier Türk lehçelerinde bazı ünlü deiimlerine uramı hâliyle kullanılır. Bu sözcük; Azeri Türkçesinde mövsum, Türkmen Türkçesinde mövsüm, Uygur Türkçesinde mevsüm, Kazak Türkçesinde ise mavsım biçimini almıtır. Tatar Türkçesinde mevsim sözcüü yerine yine Arapça kökenli bir sözcük olan fosul 17 kullanılır. Kelime anlamı olarak zaman karılıını veren mezgil sözcüü ise Kırgız 18, Kazak, Tatar ve Karakalpak 19 Türkçesinde varlıını sürdürür lkbahar, Bahar Türkiye Türkçesinde ilk+bahar sözcüü Türkçe+Farsça birleik bir isim yapısında kullanılırken kimi Türk lehçelerinde sadece Farsça kısmı kullanılır. Eski Türkçede ilkbahar mevsimi yaz kelimesiyle ifade edilirdi. 20 Bazı lehçelerde de yaz kelimesi bahar ı karılamak üzere kullanılır. Azeri 21 ve Türkmen Türkçesinde bahar sözcüünün yanında yaz kelimesi de söz varlıındaki yerini alır. Özbek Türkçesinde kullanılan köklem sözcüü Türkiye Türkçesi aızlarında varlıını gösterir. 22 Kazak Türkçesinde ilkbaharı ifade etmek üzere bahar sözcüünün yanı sıra köktem de kullanılır. Kırgız Türkçesinde yine y>c ünsüz deiimi (yaz>caz) 23 göze çarpar. Altay Türkçesinde ise; ilkbahar mevsimi küüle sözcüüyle ifade edilir Yaz Yaz sözcüü Eski Türkçede de varlıını yaz eklinde gösterir. 25 Azeri Türkçesinde z>y ünsüz deiimi olmutur. Sözcük; Kırgız, Kazak ve Tatar Türkçesinde y>c, Kırgız 26 ve Tatar Türkçesinde z>y ünsüz deiimine uramıtır. Bunlara ek olarak Tatar Türkçesinde ünlü incelmesi olayı dikkat çeker. Yaz 17 Abdullah Tukay ın Tugan Cirme (Memleketime) adlı iirinden alınan bir beyitte mevsim fosul kelimesiyle ifade edilmitir: Her fosul-ı erbagıñ: Yazıñ, közeñ, cey, kı könñ; Barça, barça ak oyık, kindr, çabata, ıtırıñ! (Her dört mevsimin: Baharın, güzün, yazın ve kı günün; Hepsi, hepsi ak çorap, kendir, çarık ve dolaın!) Ahmet B. Ercilasun, Türk Lehçeleri Grameri, s mezgil kelimesi Türkçe bir kelime olarak kıkı mezgil (kı mevsimi) tamlamasıyla örneklendirilebilir. K.K. Yudahin, a.g.e., s Saadet Çaatay (1972). Türk Lehçeleri Örnekleri II, Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Corafya Fakültesi Yayınları, s Bilge Kaan Abidesi, Dou yüzü, 31. satır sonu 32. satırın baında öyle bir cümle geçer: Yazınga Ouz tapa süledim. (lkbaharında Ouza doru ordu sevk ettim.) Muharrem Ergin, a.g.e., Boaziçi Yayınları, stanbul, 2000, s. 46 Bilge Kaan yazıtı batı yüzünün tepeliinde Köktürk harfli manzum bir metinde ilkbaharı ifade etmek üzere yay sözcüü kullanılmıtır: bilge kagan uçdı./yay bolsar üze tengri/köbürgesi eterçe ança. (Bilge Kaan vefat etti./lkbahar gelince, yukarıda gök/davulu nasıl gümbürdüyorsa, ite öyle.) Cengiz Alyılmaz, a.g.e., s. 106 Orhun metinlerinin çevirisine dayanarak, ilkbaharı anlatmak üzere kullanılan sözcüklerin iki ekilli olduu görülür. Metinlerde hem yaz hem yay kelimelerinin geçmesi bu sözcüün iki biçimde de kullanıldıını gösterir. 21 Dilsiz bakılarla dil açar bahar, Çiçei belener dünya deyirem; lk görü getirir bu gelen katar, lk görü getirir Men gözleyirem. (Seyavu Serhanlı) Zeynelabidin Makas, a.g.e., s Köklem yamurları ekin ve ot yürütür. (Eyüp- stanbul) Derleme Sözlüü, cilt 8, s cazında (ilkbaharda), cazday (bütün ilkbahar). K. K. Yudahin, a.g.e., s Altay Türkçesinde küüle kelimesi hem güvercin anlamına hem de ilkbahar anlamına gelmektedir. Bir de bu kelimenin çınla-, uulda- anlamına gelen fiil ekli küüle- vardır. Bu fiil de küü (ses, uultu) isminden türemitir. Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s Divânü Lugâti t-türk te yaz kelimesi öyle bir atasözüyle örneklendirilmitir: Yazın katıglansa kıın sevnür. (Yazın sıkı çalıan, kıın sevinir.) Kâgarlı Mahmûd, a.g.e., s cay kı debey (kıın ve yazın; bütün yıl). K. K. Yudahin, a.g.e., s. 189

5 - 9 - mevsimini ifade etmek için Türkmen Türkçesinde yalpak, yası, Uygur Türkçesinde yapilak, yayma kelimeleri kullanılır. Yalpak kelimesi Anadolu aızlarında da yaar. Ancak kelime 1. Uçurum, eimli yer 2. Yüze gülen cana yakın manalarına gelir Sonbahar, Güz Türkiye Türkçesinde son+bahar ekliyle Türkçe+Farsça yapısında birleik bir isim olan sözcük, dier Türk lehçelerinde güz kelimesiyle ifade edilir. Güz Türkçe bir sözcük olarak Divânü Lügâti t-türk te küz biçiminde geçmitir. 28 Özbek, Uygur, Kırgız 29, Kazak ve Tatar Türkçesinde güz kelimesi, Divânü Lügâti t-türk te geçtii biçimiyle yani küz eklindedir. Altay Türkçesinde küz kelimesi küs biçiminde kullanılır. 30 Azeri Türkçesinde ise; sonbaharı ifade etmek için yine Türkçe bir sözcük olan payız kelimesi söz varlıındaki yerini alır. 31 Payız sözcüü Türkiye Türkçesi aızlarında aynı anlamda yaar Kı Divânü Lügâti t-türk te de geçen kı sözcüü 33, Türkiye Türkçesinden farklı olarak bazı lehçelerde k>g ünsüz deiimine uramıtır. Bu kelime Azeri ve Türkmen Türkçesinde gı biçimindedir. Kazak Türkçesinde kı sözcüünün kıs eklinde kullanılmasıyla >s ünsüz deiimi olmutur. Özbek, Uygur, Tatar ve Kırgız 34 Türkçesinde ise Türkiye Türkçesinde kullanıldıı biçimiyle kı mevsimi adlandırılır. 5. Ay Otuz günlük süreyi anlatmak için kullanılan ay sözcüü Türkçe olup, bahsi geçen süreyi adlandırmak için dier Türk lehçelerinde de aynı kelime kullanılır. Altay Türkçesinde ay kelimesi hem gökyüzündeki ay hem de otuz günlük süreyi anlatan ay anlamını verir. 35 Bu sözcük Orhun yazıtlarında ve Uygur takviminde de ay biçiminde kullanılmıtır Türkiye Türkçesi Aızları Sözlüü, 28 Kâgarlı Mahmûd, a.g.e., s kongur küz (hazin güz). K. K. Yudahin, a.g.e., s Sonbaharı ifade etmek için Altay Türkçesinde kullanılan küs sözcüünden; küskide, küskü isimleri ve sonbaharı geçirmek anlamına gelen küste- fiili türetilmitir: küskü iter (güz ileri). Emine Gürsoy Naskali- Muvaffak Duranlı, a.g.e., s Payız yaıına koulur balar, Her kopan yaprakla inildeyirem. Göz yaı getirir bu gelen katar, Göz yaı getirir (Seyavu Serhanlı) Zeynelabidin Makas, a.g.e., s Büyük Türkçe Sözlük, 33 Divânü Lugâti t-türk te kı kelimesinden türetilmi isim ve fiillere de yer verilmitir. Bu kelimeden; kılag (kılak) ve kılık (Kı evi. Kı için hazırlanan bir eyi anlatmak için bu sözcük kullanılır.) isimleri türetilmitir. Fiil olarak da kıla- (Kıı geçirmek.), kılaklan- (Kılak olarak yani kıın geçirilecei yer olarak kabul etmek.) ve kılat- (Kendi imkanlarıyla baka birinin kıı geçirmesine imkan vermek.) fiilleri kı sözcüünden türemi ekilleriyle Divânü Lugâti t-türk te yer alır. Kâgarlı Mahmûd, a.g.e., s Kı küröö kirip keldi. (Souk kı geldi.) K. K. Yudahin, a.g.e., s Altay Türkçesinde ay sözcüünden, aylık süre anlamına gelen aylık kelimesi türetilmitir: aylık curtım (evim buraya bir aylık yolda). Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s Bilge Kaan abidesi güneybatı yüzünde ay kelimesi u ekilde geçmektedir: kagan atısı yollug tigin men ay artukı tört kün olurup bitidim bedizettim yarattım ( Kaan ın yeeni (?) olan (ben) Yollug Tigin bir ay dört gün oturup yazdım, süsledim, vücuda getirdim.) Cengiz Alyılmaz, a.g.e., s. 105

6 5.1. Ocak Yılın ilk ayının adı olan ocak ; Türkiye Türkçesinin dıındaki Türk lehçelerinde Rus dilinde varlıını sürdüren yanvar kelimesiyle ifade edilir. Ocak ayı Uygur Türkçesinde birinçi ay, Kırgız Türkçesinde üçtün ayı, canıbar 37 eklinde de kullanılır. Batı dillerinde ocak ayı için january(ng.), januar(alm.), janvier (Fran.) kelimeleri kullanılır. Batı dillerinde kullanılan bu kelimeler ile Rusçadaki yanvar kelimesinin benzerlii de dikkat çekicidir ubat Yılın ikinci ayını anlatmak üzere Türkiye Türkçesinde Arapça bir kelime olan ubat sözcüü yer alırken; dier lehçelerde Rusçada kullanılan fevral kelimesi kullanılır. Uygur Türkçesinde ay isimleri sıfat tamlaması eklinde sırayla numaralandırılmıtır. ubat ayı için ikkinçi ay ifadesi Uygur Türkçesi söz varlıında yerini almıtır. Kırgız Türkçesinde ise; fevral kelimesinin yanında Kırgız halk takviminin birinci ayının adı olan birdin ayı ifadesi de ubat ayı için kullanılır Mart Mart Latince bir sözcük olup, yaadıı tüm Türk lehçelerinde aynı ekildedir. Kırgız Türkçesi mart ayı için calan kuran ifadesini de kullanır. Kazak Türkçesinde ise bu ayı adlandırmak üzere navrız kelimesi mevcuttur. Türkiye Türkçesinde nevruz adıyla bilinen bahar bayramı bilindii gibi mart ayında kutlanır. Kazaklar nevruz bayramının kutlandıı ayı navrız kelimesiyle adlandırmılardır Nisan Arapça bir kelime olan nisan Türk lehçelerinden sadece Türkiye Türkçesi söz varlıında yaar. Dier lehçelerde Rusçada kullanılan aprel sözcüü yılın dördüncü ayını ifade etmek amacıyla kullanılır. Uygur Türkçesinde aprel kelimesi afril eklini almıtır. 39 Türkiye Türkçesi aızlarında nisan ayı abril, abil, abrul, abrol, april, aprıl, aprul, arbıl, arbul sözcükleriyle adlandırılır. 40 Kırım Türkçesinde nisan ayı, abırlı kelimesiyle adlanır. 41 Altay Türkçesinde aprel sözcüünün yanında küçü ve kandık kelimeleri de nisan ayını ifade eder Mayıs Türkiye Türkçesinde yılın beinci ayını ifade etmek üzere, Latince bir sözcük olan mayıs ; dier Türk lehçelerinde Rusçada da kullanılan may kelimesi söz Uygur Türkçesinde de günümüzde olduu gibi ay sözcüü otuz günlük süreyi anlatmak için kullanılmıtır. Ahmet Caferolu, Uygur Sözlüü, 1934, s canıbar kelimesi yanvar dan gelir. K. K. Yudahin, a.g.e., s Kırgız Türkçesinde ay isimlerini adlandırmak için, Rusçadan gelen sözcüklerin yanında Kırgız halk takviminde kullanılan kelimeler söz varlıındaki yerini alır. K. K. Yudahin, a.g.e., s in Seynin ( Afril) cinayiti bilen tamamlandı. [ in Sey in ( Nisan) cinayetiyle son buldu.] Ahmet B. Ercilasun, Türk Lehçeleri Grameri, s Türkiye Türkçesi Aızları Sözlüü, 41 abırlı sözcüünü Kırım Türkçesinde kullanılan öyle bir atasözüyle örneklendirebiliriz: Abırlı keldi alıtı, tuwar otka cabıtı. Saadet Çaatay, a.g.e., s. 94, s küçü suuk ay: Nisan (Altay halk takviminde dördüncü ayın adı.) Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s. 128 kandık ay: Nisan (Altay takviminde dördüncü ay) Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s. 96

7 varlıında yaar. Kırgız Türkçesi may kelimesinin yanında buu kelimesini de kullanır. Kazakçada ise; mayıs ayı mamır sözcüüyle adlandırılır Haziran Türkiye Türkçesinde yılın altıncı ayının adı olan haziran sözcüü Arapçadır. Bu ayı ifade etmek için dier Türk lehçelerinde Rusçada da kullanılan iyun kelimesi kullanılır. Haziran ayını adlandırmak üzere Kırgız Türkçesinde kulca, Kazak Türkçesinde mavsım kelimesi söz varlıında bulunur Temmuz Yılın yedinci ayı olan temmuz Arapça kelime varlııyla, Türkiye Türkçesinin dıında Türkmen Türkçesinde tomus biçimiyle yaar. 43 Bunun dıındaki lehçelerde yılın yedinci ayının adı, yine Rusçada kullanılan iyül kelimesiyle adlandırılır. Dier yazı dillerinden ayrı olarak Kırgızcada teke, Kazakçada ilde ve Altay Türkçesinde külürgen ile kiçü 44 sözcükleri kullanılır Austos Latince bir sözcük olan avgust, Türkiye Türkçesinde austos biçiminde kullanılır. Azeri, Türkmen, Özbek, Uygur, Tatar Türkçesinde austos ayı avgust sözcüüyle adlandırılır. Kırgız Türkçesinde bu kelimede ünsüz yitimi olarak sözcük avgus eklini almıtır. Altay Türkçesinde avgust kelimesinin yanında küskü kuran ay ifadesi de austos ayının adı olmutur. 45 Kazakçada ise yılın sekizinci ayı tamız sözcüüyle ifade edilir Eylül Arapça bir sözcük olan eylül sadece Türkiye Türkçesinde kullanılır. Kazakçada kırküyek, Kırgızcada ayak ona sözcükleri eylül ayına ad olur. Dier çada Türk yazı dillerinde ise; Rusçada da kullanılan sentabr kelimesinin bazı ses olaylarına uramı biçimleri yaar. Türkmen ve Kırgız Türkçesinde sentiyabr eklini alarak sözcüün ortasında hem ünlü hem de ünsüz türemesi olmutur. Azeri Türkçesinde sadece ünsüz türemesi sentyabr dikkati çeker Ekim Türkiye Türkçesinde onuncu ayın adı olan ekim sözcüü Türkçe olup, dier çada Türk yazı dillerinde bulunmaz. Dierlerinde Batı dillerinde kullanılan october (ng., Alm.), octobre (Fran.) ve Rusçada kullanılan oktyabre kelimesinin bazı ses olaylarına uramı ekilleri kullanılır. Oktyabre kelimesi; Azeri Türkçesinde ogtyabr, Türkmen ve Kırgız Türkçesinde oktyabr, Özbek Türkçesinde oktabır, Uygur Türkçesinde öktebır, Tatar Türkçesinde üktebir eklini almıtır. Ayrıca Kazakçada kazan sözcüü ekim ayının karılııdır. Altay 43 Ayap gıda anzakdan, (Koruyup kıın souktan, Tomus hovura dözman. Temmuz sıcaına kıymadan. Kamil çıkan söygin Kamil çıkan sevgiyi Baki saklalı dövman. Koruyalım kırmadan.) A. Gurbannepesov-A. Atabeyev, a.g.e., s Altay Türkçesinde kiçü kelimesi anlam olarak küçük demektir. Mesela kiçü uulım (küçük olum) kelime grubunda kiçü sözcüü küçük anlamına gelir. Ancak kiçü aynı zamanda Altay halk takviminde yedinci ayın adıdır. Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s. 112 Temmuz ayını adlandırmak üzere kiçü kelimesinin yanında külürgen kelimesi de kullanılır: külürgen ay: Temmuz (Telengitlerdeki halk takviminin yedinci ayı.) Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s küskü kuran ay: Austos ( Altay halk takviminde sekizinci ayın adı.) Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s. 130

8 Türkçesinde ise; Rusçada da kullanılan oktyabr kelimesinin yanısıra Altay halk takviminde onuncu ayın adı olan küçürgen kelimesi de kullanılır Kasım Kasım Arapça bir sözcük olup, Türkiye Türkçesinde yılın on birinci ayının adıdır. Dier Türk lehçelerinde Rusçada da kullanılan noyabr kelimesi varlıını devam ettirir. Buna ek olarak Kırgız Türkçesinde cetinin ayı ; Kazak Türkçesinde ise karaa sözcüü kasım ayını belirtir Aralık Aralık Türkçe bir kelimedir. 47 Yılın son ayını adlandırmak için Türkiye Türkçesi dıındaki lehçelerimizde dekabr kelimesi Rusçaya kout bir biçimde kullanılır. Yine önceki ay isimlerine paralel olarak Kırgız ve Kazak Türkçesi dier yazı dillerinden ayrılarak; Kırgız Türkçesi betin ayı, Kazak Türkçesi jeltoksan sözcükleriyle de aralık ayını ifade eder. 6. Hafta Farsça bir kelime olan hefte Türk lehçelerinde çeitli ses olaylarına uramı ekliyle kullanılır. Azeri ve Özbek Türkçesinde, Farsça sözcüün aslına sadık kalınmıtır. Türkiye Türkçesinde ünlü deiimi dikkat çeker. nce sıradan ünlüler kalın ünlülerle yer deitirmitir. Kırgız, Kazak ve Tatar Türkçesinde dümeye meyilli olan h ünsüzü dümütür. Ayrıca bazı yazı dillerinde hafta sözcüünün kullanımı için f>p, f>t deiimi gerçeklemitir. Hafta kelimesi Türkmen Türkçesinde hepde, Kırgız 48 ve Kazak Türkçesinde apta, Tatar Türkçesinde atna eklini almıtır. Kırgız Türkçesinde hafta ismini cuma kelimesi de karılar. 7. Gün Yer kürenin kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süreyi anlatan gün sözcüü Türkçe bir kelimedir. Türkiye Türkçesinin dıındaki bazı lehçelerde sözcük kün eklinde kullanılır. Bu kelime Orhon metinlerinde de kün biçiminde geçmitir. 49 Özbek, Uygur, Kırgız, Kazak, Altay 50 ve Tatar Türkçesi bu sözcüün varlıını Eski Türkçedeki ekliyle devam ettirir. Kün kelimesine elik etmek kaydıyla Kazakça ve Tatarcada tevlik sözcüü de söz varlıındaki yerini alır Pazartesi Bazar Farsça bir kelimedir. Türkiye Türkçesinde pazar+ertesi eklinde birleik isim yapısında kullanılır. Azeri Türkçesinde sözcüün Farsça aslına sadık kalınmıtır ve kelime bazar ertesi biçimindedir. Dier Türk lehçelerinde pazartesi gününü adlandırmak için yine Farsça bir kelime olan düenbih sözcüü bazı ses olaylarına uramı haliyle kullanılır Salı 46 küçürgen ay: Ekim (onuncu ayın adı) Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s Bu sözcükle ilgili olarak Prof. Dr. Tuncer Gülensoy; ara isminden +lik yapım ekiyle türetilmi olabileceini belirtir. Tuncer Gülensoy, a.g.e., s Kırgız Sözlüü nde apta kelimesinin Farsça asıllı olduu belirtilip öyle bir örnek kullanım verilmitir: apta künü toy berip (bir hafta süren ziyafet çekerek) K.K. Yudahin, a.g.e., s Yigirmi kün olurup bu taka bu tamka kop Yol[l]ug Tigin bitidim. (Yirmi gün oturup bu taa, bu duvara hep Yollug Tigin, yazdım.) Muharrem Ergin, a.g.e., Boaziçi Yayınları, stanbul, 2000, s Altay Türkçesinde kün kelimesi hem güne hem de gün anlamına gelir: kün çıktı (güne dodu)/eki künniñ turkunına (iki gün boyunca) Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s. 128

9 Türkiye Türkçesinde kullanılan salı sözcüü Türkçedir. 51 Azeri Türkçesinde bu günü karılamak üzere çerenbe ahamı ifadesi, dier lehçelerde ise; Farsça seenbih kelimesi çeitli ses olaylarına maruz kalmı ekilleriyle kullanılır Çaramba Çehar enbih Farsça birleik bir isim olarak Türkiye Türkçesinde çaramba eklini almı; bazı çada Türk yazı dillerinde de ses deiimlerine uramı ekilleriyle kullanılır. Azeri Türkçesi çerenbe ; Türkmen, Özbek ve Uygur Türkçesi çarenbe ; Tatar Türkçesi çerembi ; Kırgız Türkçesi arembi ; Kazak Türkçesi ise sersenbi biçiminde kullanır. Kullanılan kelimelerden görüldüü gibi bu sözcükte; ç>,s ve n>m ünsüz deiimleri ile ünlülerdeki incelme belirgin ses olaylarıdır Perembe Farsça pencenbih sözcüünden gelen perembe, Azeri Türkçesi hariç incelemeye alınan dier Türk lehçelerinde bazı ses hadiselerine uramı biçimiyle kullanılır. Kırgızca ve Kazakçada p>b ünsüz deiimi ve h ünsüzünün yitimi, bahsi geçen ses olaylarındandır. Tatar Türkçesinde; iki kelimenin arasında ünlü türemesi dikkat çeker. Azeri Türkçesinde ise; cüme ahamı ifadesi perembe günü için ad olmutur Cuma Arapça bir kelimedir. Özbek ve Kırgız Türkçesi kelimeyi Türkiye Türkçesindeki mevcut ekliyle kullanır. Kazak Türkçesinde dierlerinden farklı olarak kelime baındaki ünsüz (c>j, cuma>juma) deiime uramıtır. Azerice ve Uygurcada ünlü deiimi olmutur (cuma>cüme). Türkmen Türkçesi (cumga) ve Tatar Türkçesinde (coma) ünsüz türemesi olmutur Cumartesi Türkiye Türkçesinde cuma+ertesi biçiminde Arapça+Türkçe birleik isim olarak kullanılan sözcük dier Türk lehçelerinde yoktur. Bu günü adlandırmak üzere bazı Türk lehçeleri Farsça enbih kelimesini kullanır. Azeri, Türkmen ve Uygur Türkçesi enbe, Özbek Türkçesi anbe, Tatar Türkçesi imbe, Kırgız Türkçesi iembi Kazak Türkçesi ise senbi ekliyle kelimeyi kullanır. Çeitli ses olaylarına urayan sözcüün aslındaki son hece ünsüzü h tüm yazı dillerinde dümütür. Kırgız Türkçesinde kelime baında ünlü türemesi olmutur. Ayrıca Kırgızca ve Tatarcada n>m ünsüz deiimi tespit edilmitir Pazar Farsça bazar sözcüü Azeri Türkçesinde asıl eklini koruyarak kullanılır. Türkiye Türkçesinde bu sözcük b>p deiimine uramıtır. Farsçadan gelen yekenbih kelimesi dier lehçelerde bazı ses olaylarına uramıtır. Kırgız ve Kazak Türkçesinde bataki ünsüz deierek y>c olmutur. nceleme altına alınan yazı dillerinde, kelimenin aslındaki son ses h dümütür. 8. Gün çerisindeki Zaman Dilimleri 8.1. Sabah 51 Prof. Dr. Tuncer Gülensoy salı sözcüünün kökenini sal- fiilinden alır. Salı kelimesinin fiilden türetilmi bir isim olduunu belirtir. Tuncer Gülensoy, a.g.e., s. 723

10 Sabah zaman birimi olarak, günün ilk saatlerini ifade eder. Sabah kelimesi Arapça bir kelime olup; Türkiye, Türkmen ve Özbek Türkçesi tarafından kullanılır. Seher kelimesi yine Arapça bir sözcük olup, Azeri Türkçesinde kullanılır. Sabah vaktini anlatmak üzere dier Türk lehçelerinde kullanılan erte/irte ve tang 52 sözcükleri ise Türkçedir ve Eski Türkçe metinlerinde de geçmitir. 53 Orhun metinlerinde tang sözcüü sabah vaktini belirtmitir. 54 Sabahı ifade etmek üzere; Kırgız Türkçesi erte, Tatar Türkçesi irte, Altay Türkçesi tañ 55 ve Kazak Türkçesi tangerten tang sözcüklerini kullanır Kuluk Zaman ifadesi olarak kuluk; sabah ve ölen arasındaki süreci ifade eder. Türkçe bir kelimedir. Azeri Türkçesinde gulug, Türkmen Türkçesinde guluk biçiminde kullanılmakta olup k>g ünsüz deiimi görülür. Kuluk vakti, Uygur Türkçesinde caka, Kırgız Türkçesinde eke, Tatar Türkçesinde irtä, irtänçäk kelimeleriyle adlandırılır Öle Öle Türkçe bir kelimedir. Türkiye, Türkmen ve Tatar Türkçesinde kullanılır. Azeri Türkçesinde öle vaktini anlatmak için kullanılan gün orta ifadesi Eski Türkçede de vardır. 56 Orhun metinlerinde kün (gün) ve ortu (orta) sözcüklerinin geçmesi buna tanıklık eder. 57 Türkmencede geçen öylen ile Tatarcada geçen üyle sözcükleri Türkiye Türkçesi aızlarında ölen, öylen biçiminde kullanılır. 58 Kırgız ve Kazak Türkçesinde geçen tü/tüs sözcüü Eski Türkçede uyku anlamındadır. 59 Kimi insanlar öle vakti kısa ve hafif bir uykuya dalar. Kırgız ve Kazak Türkçesinde öle vaktini belirten tü sözcüü ile Eski Türkçede uyku anlamına gelen tü kelimesinin arasında bir balantı olma ihtimalini göz önünde bulundurmak gerekir kindi kindi öle ile akam arasındaki süreyi ifade eden Türkçe bir sözcüktür. Türkmen ve Tatar Türkçesinde kelime Türkiye Türkçesinde kullanıldıı biçimiyle varlıını devam ettirir. Azeri Türkçesinde ünsüz türemesi olayı sonucu sözcük ilkindi eklini almıtır. kindi vaktini anlatmak üzere Özbek Türkçesindeki tüden keyin, Uygur Türkçesindeki çütin keyinki zaman ve Kırgız Türkçesindeki tütön kiyin 60 sözcükleri öleden sonraki zaman anlamına gelir. Bu sözcüklerin hepsi Türkçedir. Eski Türkçede geçen ikindi/ikinti/ekinti sözcükleri öteki, dieri, ikinci Bu sözcüün kökenini Prof. Dr. Tuncer Gülensoy er isminden türetilmi olduunu belirtir: er+te. Tuncer Gülensoy, a.g.e., s. 340 DLT de erte kelimesi; sabahın en erken saatleri olarak tanımlanır. Bu sözcükten ertele- fiili türetilmitir. er ıqa erteledi: Adam i için erken kalktı. Kâgarlı Mahmûd, a.g.e., s Eski Türkçe Sözlük, s Tonyukuk yazıtı kuzey yüzü 11. satırda geçen tang kelimesi sabahın ilk saatlerini ifade eder. Bolçuka tang öntürü tegdimiz. (Bolçuya afak sökerken ulatık.) Muharrem Ergin, a.g.e., s tañ carıdı: tan aardı/tañ erten: sabahleyin erken Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s Eski Türkçe Sözlük, s lgerü kün tosık[ka] birigerü kün ortusıngaru kurıaru kün batsıkınga yırıaru tün ortusıngaru anda içreki budun [kop] m[ang]a k[örür]. (Douda gün dousuna, güneyde gün ortasına, batıda gün batısına, kuzeyde gece ortasına kadar, onun içindeki millet hep bana tabidir.) Kül Tigin yazıtı/güney yüzü/2. satır. Muharrem Ergin, a.g.e., s Türkiye Türkçesi Aızları Sözlüü, 59 Eski Türkçe Sözlük, a.g.e., s K. K. Yudahin, a.g.e., s ikindi sözcüü Orhun abidelerinde ikinci anlamında sıra sayı sıfatı olarak geçer: kinti Ibara Yamtar boz atı binip tegdi. (kinci olarak Ibara Yamtarın boz atına binip hücum etti.) Muharrem Ergin, a.g.e., s. 20

11 anlamındadır. Bu nedenle ikindi sözcüü; günün ikinci yarısı, dieri anlamını taıyor olabilir Akam Akam Türkçe bir sözcük olup bütün Türk lehçelerinde bazı ses deiikliklerine uramı hâliyle kullanılır. Radloff sözcüün Moolca akun/askan kelimesinden geldiini öne sürmütür. 62 Azerice, Uygurca ve Tatarcada k>h ünsüz deiimi; Türkmencede k> deiimi olmutur. Özbek ve Kırgız Türkçesinde kullanılan keçkurun sözcüü; Türkçeden gelen keç ile Arapça gelen kurun sözcüklerinin birlemesinden olumutur. Bu kelimenin anlamı geç, ilerlemi zaman demek olup akam vaktini adlandırmak üzere kullanılır. Eski Türkçe dönemine ait olan keç/kiç kelimesi geç anlamında olup, Tatar Türkçesinde varlıını sürdürür. Kazak Türkçesinde olan ke sözcüü ise; Orta Türkçe döneminde kee 63 biçiminde kullanılmı olup, akam vaktinin adı olmutur. Tatar Türkçesinde keki kelimesi akamüstü anlamında kullanılır Gece Türkçe bir sözcük olan gece 65 Türkiye, Azeri, Türkmen, Özbek ve Uygur Türkçesinde kullanılır. Türkmencede e>i deiimi, Özbekçe ve Uygurcada c>ç deiimi olmutur. Eski Türkçede gece anlamına gelen tün sözcüü vardır. Orhun abidelerinde de geçen tün 66 kelimesi Özbek, Uygur, Kırgız 67, Kazak ve Tatar Türkçesinde de varlıını devam ettirir Gece yarısı Yine Türkçe bir sözcük olan gece yarısı ; Kırgız, Kazak ve Tatar Türkçesinde Eski Türkçedeki tün ortusı 68 kelimelerinin çeitli ses olaylarına uramı haliyle kullanılır. Gece yarısı, Kırgız Türkçesinde tün ortosu, Kazak Türkçesinde tün ortası, Tatar Türkçesinde tün urtası sözcükleriyle ifade edilir. Türkmen Türkçesinde belirli isim tamlaması yapısında giceng yarısı eklindedir. 9. Dün Bugünden bir önceki günü anlatmak için kullanılan dün Türkçe bir kelimedir. 69 Türkmencede sözcüün ünlüsünden sonra y ünsüzü türemitir. 70 Bazı Bu sözcüe Divânü Lugâti t-türk te ikinci anlamı verilmitir: ekindi neng: (Bir ey sayılırken) ikinci öe. Kâgarlı Mahmûd, a.g.e., s Tuncer Gülensoy, a.g.e., s Fuzuli Bayat-Minara Esen Aliyeva (2008). Orta Türkçe Sözlük, stanbul: Yalın Yayıncılık, s Macan Cumabayolu Sen Suluw (Sen Güzelsin) adlı iirinde keki kelimesini kullanmıtır: Keki esken jibekjılı jel suluw, Xo iyisti türli-tüsti gül suluw (Akamüstü esen, ipek gibi yumuak ve ılık olan yel güzel Ho kokulu, çeit çeit renkli güller güzel.) Ahmet B. Ercilasun, Türk Lehçeleri Grameri, s Tuncer Gülensoy gece sözcüünü geç isminin yönelme hali eki almı ekli (geç+e) olabileceini belirtir. Tuncer Gülensoy, a.g.e., s Tonyukuk Yazıtı kuzey yüzü 2. satırda On tünke yantaki tu ebirü bardımız. (On gecede dadaki engeli dolanıp gittik.) cümlesinde gece kavramını tün kelimesi karılamıtır. Muharrem Ergin, a.g.e., s Kırgız Türkçesinde tün kelimesiyle ikilemeler de yapılmıtır: künü tünü/kündür tündür ikilemeleri gece gündüz anlamına gelmektedir. K. K. Yudahin, a. g. e., s. 770 Ayrıca Kırgız Türkçesinde tün kelimesinden türetilmi isim ve fiiller vardır: tünküsün (geceleyin, geceleri), tünöö (geceleme), tünö- (gecelemek, gece geçirmek), tünö- (hep birlikte gecelemek, geceyi geçirmek), tünöt- (gecelemeye bırakmak). K. K. Yudahin, a. g. e., s Eski Türkçe Sözlük, s Tuncer Gülensoy sözcüün Eski Türkçe ve Orta Türkçe döneminde kullanılan tün sözcüüyle ilgisi olabileceini belirtmitir. Tuncer Gülensoy, a.g.e., s Ahmet Gurbannepesov un Gök Gürleyär adlı iirinde dün kelimesi düyn biçiminde geçmektedir:

12 lehçelerde bu sözcük yerine keçe/kiçe/kee, tünögün sözcükleri de kullanılır. Özbek Türkçesinde keçe, Tatar Türkçesinde kiçe, Kazak Türkçesinde kee, Uygur Türkçesinde ise keçe ve tünögün kelimeleri dün ü ifade eder. Bu lehçelerde kullanılan keçe/kiçe/kee kelimeleri keç- fiilinden gelmi olabilir. Çünkü dün geçip gitmi zamandır. 10. Bugün çinde bulunulan günün adı olan kelime sıfat tamlaması yapısında olup, Türkçe bir sözcüktür. Azeri ve Türkmen Türkçesinde, Türkiye Türkçesinde kullanıldıı biçimiyle söz varlıındaki yerini almıtır. Sözcük; Özbek, Uygur, Kırgız ve Kazak Türkçesinde bügün ; Tatar Türkçesinde ise bügin eklindedir. 11. Yarın Bugünden sonra gelecek ilk günü ifade eden bu kelime Türkçedir ve Türkiye Türkçesinde kullanılır. Eski Türkçede irte kelimesi yarın anlamında kullanılmıtır. 71 Bazı Türk lehçelerinde Eski Türkçede kullanılmı olan irte sözcüünün deiik ekilleri aynı anlamda yaar. Özbek ve Uygur Türkçesi erte, Kırgız ve Kazak Türkçesi erteng, Türkmen Türkçesi ertir, Tatar Türkçesi ise irtege sözcükleriyle yarını ifade eder. Altay Türkçesinde ise; tañda kelimesiyle yarın ifade edilir Saat Arapça bir kelime olan saat, Türkiye Türkçesinde olduu gibi çada Türk lehçelerinde de kullanılır. Türkmen ve Kazak Türkçesinde iki ünlü arasında ünsüzü türemi ve sözcük saat biçiminde kullanılır. Tatar Türkçesinde de saat sözcüünde ünsüz türemesi olmu ve kelime seat biçimini almıtır Dakika Bir saatlik zamanın altmıta birini ifade eden dakika kelimesi de Arapçadır. Bu sözcük Özbek ve Uygur Türkçesinde Türkiye Türkçesinde kullanıldıı biçimiyle yer alır. Azeri Türkçesinde a>e deiimiyle (dakika>degige) ünlü incelmesi olmutur. Dier lehçelerde ise Rusçada kullanıldıı gibi minut sözcüü kullanılır. Dakikayı ifade etmek için Batı dillerinde de minute kelimesi kullanılır. 14. Saniye Bir dakikanın altmıta birini anlatan saniye sözcüü de Arapçadır. Azeri, Özbek ve Uygur Türkçesinde ise bu sözcük saniya biçimindedir. Bazı lehçelerde Batı kökenli seconde kelimesi bazı ses deiikliklerine uramı ekliyle kullanılır. Öten agam gök gürledi daarda, (Geçen akam gök gürledi dıarda, Yaı dınman yadı gicäñ yarında. Yamur sürekli yadı gece yarısında. Säher tursam dalañ yüzi yuvulgı, Sabah kalksam daların yüzi yıkamı, Güller terlenipdir düynkä garanda. Güller tazelenmi dünküne göre.) A. Gurbannepesov-A. Atabeyev, a.g.e., s Eski Türkçe Sözlük, s tañda kelimesi aidiyet ekini de alarak tañdagı (yarınki) biçiminde de Altay Türkçesinde kullanılır. Emine Gürsoy Naskali-Muvaffak Duranlı, a.g.e., s Bu sözcüü Tatar Türkçesine ait bir maniyle örneklendirebiliriz: Alı sitsa külmegñe/nik tamıysıñ öç sedep?/ Tügl öç yıl kötüv el/çıdap bulmıy öç seat. (Beyazlı basma elbisene/niye takmazsın üç düme/deil üç yıl beklemek/dayanmak olmaz üç saat bile.) Ahmet B. Ercilasun, Türk Lehçeleri Grameri, s. 738

13 Sözcük; Özbek ve Uygur Türkçesi sekund, Kırgız ve Tatar Türkçesi sekunda, Türkmen Türkçesi sekunt, Kazak Türkçesinde sekünt eklini almıtır. Sonuç ncelenen çada Türk yazı dillerinde kullanılan zaman birimleri sözcüklerinden yola çıkarak u sonuçları çıkarabiliriz: Çada Türk yazı dillerinde kullanılan zaman birimlerini karılayan sözcüklerin bir kısmı Türkiye Türkçesi ile koutluk gösterir. ncelenen Türk lehçelerinde zaman kavramıyla ilgili kelimelerin birçou ortaktır. Orta Asya da varlıını devam ettiren Türk lehçelerinde Rus dilinin etkisi göze çarpar. Çada Türk yazı dillerinde Eski Türkçenin izlerini görmek mümkündür. Örnek olarak; Eski Türkçede kullanılan kün, küz, yaz, ay sözcükleri çada Türk yazı dillerinde de aynı anlamda kullanılır. Adı geçen yazı dillerinin söz varlıında, Anadolu aızlarında zaman birimlerini adlandırmak üzere kullanılan bazı kelimelere de rastlanmıtır. Mesela; Özbek Türkçesinde ilkbahar mevsimini ifade eden köklem kelimesi, aynı anlamı taımak üzere Türkiye Türkçesi aızlarında yaar. Sonbahar mevsimine ad olan ve Azerbaycan Türkçesinde kullanılan payız kelimesi de Anadolu aızlarındaki yerini alır. Kırgız, Kazak ve Altay Türklerinde ay isimleri hem Rusça olarak hem de halk takvimlerinde kullanılan kelimelere göre adlandırılır. Yani adı geçen lehçelerde, ay isimlerini adlandırmada ikili kullanım söz konusudur. Eski Türkçede yaz bahar mevsimini anlatırken Azeri ve Türkmen Türkçesinde bahar kelimesinin yanında yaz sözcüü de bahar dönemini ifade eder. Ancak bu kelimenin Eski Türkçede yaz ve yay olmak üzere iki ekilli kullanımı dikkat çeker. Eski Türkçede kullanılmı olan kelimelerden Kırgız Türkçesi yeni sözcükler türetmitir. Örnein tün kelimesinden türetilmi isim ve fiiller vardır: tünküsün (geceleyin, geceleri), tünöö (geceleme), tünö- (gecelemek, gece geçirmek), tünö- (hep birlikte gecelemek, geceyi geçirmek), tünöt- (gecelemeye bırakmak). Zaman birimlerini karılayan sözcüklerde; Türkiye Türkçesi ile Azeri Türkçesi arasında k>g ünsüz deiimi belirgin bir ses farklılııdır. Mesela, Türkiye Türkçesinde kullanılan kı, kuluk, dakika kelimeleri Azeri Türkçesinde gı, gulug, degige biçimindedir. Kazak Türkçesi dier Türk lehçelerinden y>j ünsüz deiimiyle ayrılır. Örnek olarak; Kazak Türkçesi yüzyıl ve cuma kelimelerini jüzjıl ve juma biçiminde kullanır. Çada Türk yazı dillerinde y ünsüzü ile balayan bazı sözcükler Kırgız Türkçesinde ünsüz deiimine urayıp c olmutur. Mesela; yıl ve yaz kelimeleri Kırgız Türkçesinde cıl ve caz eklinde kullanılır.

14 Türkiye Türkçesinin dıındaki çada Türk yazı dillerinde kullanılan gün isimleri genelde Farsça kökenlidir. Türkiye Türkçesindeki gün isimleri ise; Türkçe, Türkçe+Farsça, Farsça ve Arapça kaynaklı kelimelerdir. Farsçadan alınan bu gün isimleri, Türkiye Türkçesinde b>p ünsüz deiimine uramıtır (bazar>pazar). KAYNAKÇA ALYILMAZ, Cengiz (2005). Orhun Yazıtlarının Bugünkü Durumu, Ankara: Kurmay Yayınları. ARAT, Reit Rahmeti (1939). Türk Dilinin Bünyesine Dair, stanbul: Varlık 134. BAYAT, Fuzuli ve ALYEVA, Minara Esen (2008). Eski Türkçe Sözlük, stanbul: Yalın Yayıncılık. BAYAT, Fuzuli ve ALYEVA, Minara Esen (2008). Orta Türkçe Sözlük, stanbul: Yalın Yayıncılık. BERDAK, Yusuf ve TULUM, Mehmet Mâhur (1994). Özbek Türkçesi-Türkiye Türkçesi, Türkiye Türkçesi- Özbek Türkçesi Sözlüü, stanbul: Türk Dünyası Aratırmaları Vakfı Yayınları. BRETON, Roland J. L. (2007). Dünya Dilleri Atlası, stanbul: NTV Yayınları. CAFEROLU, Ahmet (1934). Uygur Sözlüü, stanbul: Burhanettin Matbaası. ÇAATAY, Saadet (1972). Türk Lehçeleri Örnekleri II, Ankara: Ankara Üniversitesi Dil Tarih ve Corafya Fakültesi Yayınları. DEVELLOLU, Ferit (2000). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, Ankara: Aydın Kitabevi. EKER, Süer (2005). Çada Türk Dili, Ankara: Grafiker Yayınları. ERCLASUN, Ahmet Bican (2005). Balangıçtan Yirminci Yüzyıla Türk Dili Tarihi, Ankara: Akça Yayınları. ERCLASUN, Ahmet Bican (2007). Türk Lehçeleri Grameri, Ankara: Akça Yayınları. ERGN, Muharrem (2000). Orhun Abideleri, stanbul: Boaziçi Yayınları. GABAIN, A. Von (2000). Eski Türkçenin Grameri, Çev.: Mehmet Akalın, Ankara: TDK Yayınları. GURBANNEPESOV, A. ve ATABEYEV, A. (1995). Çada Türkmen iirlerinden Örnekler, Ankara: Kültür Bakanlıı Yayınları. GÜLENSOY, Tuncer (2007). Türkiye Türkçesindeki Türkçe Sözcüklerin Köken Bilgisi Sözlüü, Ankara: TDK Yayınları. HACALOLU, Recep Albayrak (1992). Azeri Türkçesi Dil Kılavuzu: Güney Azeri Sahası Derleme Deneme Sözlüü, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. KÂGARLI MAHMÛD (2005). Divânü Lugâti t-türk, Çev.: Seçkin Erdi, Serap Tuba Yurteser, stanbul: Kabalcı Yayınevi. KOCAOLU, Timur vd. (1992). Türk Dünyası Konuma Kılavuzu, stanbul: Türk Dünyası Aratırmaları Vakfı Yayınları. KOMSYON (1991). Karılatırmalı Türk Lehçeleri Sözlüü, Ankara: Kültür Bakanlıı Yayınları. MAKAS, Zeynelabidin (1992). Çada Azerbaycan iiri Antolojisi, Ankara: Kültür Bakanlıı Yayınları. NASKAL, Emine Gürsoy ve DURANLI, Muvaffak (1999). Altayca-Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. TEKN, Talat (2006). Orhon Yazıtları, Ankara: TDK Yayınları. TUNA, Osman Nedim (1997). Sümer ve Türk Dillerinin Tarihi lgisi ile Türk Dili nin Yaı Meselesi, Ankara: TDK Yayınları. TÜRK DL KURUMU, Büyük Türkçe Sözlük, (ET: ) TÜRK DL KURUMU, Türk Lehçeleri Sözlüü, (ET: ) TÜRK DL KURUMU, Türkiye Türkçesi Aızları Sözlüü, (ET: ) VARDAR, Berke (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüü, stanbul: Multılıngual Yayınları. YUDAHN, K. K. (1945). Kırgız Sözlüü, Çev.: Abdullah Taymas, Ankara: TDK Yayınları.