ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİNDE GELİŞİM

Transkript

1 ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİNDE GELİŞİM Editör: Eda Kargı Berrin Akman Gözde Ertürk Ayşegül Deniz İbrahim Dönmezer Hülya Gülay Ogelman Mefharet Veziroğlu

2 Editör: Yrd. Doç. Dr. Eda KARGI Erken Çocukluk Döneminde Gelişim ISBN: Kitapta yer alan bölümlerin tüm sorumluluğu yazarına aittir. 2012, Pegem Akademi Bu kitabın basım, yayın ve satış hakları Pegem Akademi Yay. Eğt. Dan. Hizm. Tic. Ltd. Şti ye aittir. Anılan kuruluşun izni alınmadan kitabın tümü ya da bölümleri, kapak tasarımı, mekanik, elektronik, fotokopi, manyetik, kayıt ya da başka yöntemlerle çoğaltılamaz, basılamaz, dağıtılamaz. Bu kitap T.C. Kültür Bakanlığı bandrolü ile satılmaktadır. Okuyucularımızın bandrolü olmayan kitaplar hakkında yayınevimize bilgi vermesini ve bandrolsüz yayınları satın almamasını diliyoruz. 1. Baskı: Eylül 2012 Dizgi-Grafik Tasarım: Didem Kestek Kapak Tasarımı: Gürsel Avcı Baskı: Öz Baran Ofset (Ankara ) Yayıncı Sertifika No: Matbaa Sertifika No: İletişim Karanfil 2 Sokak No: 45 Kızılay / ANKARA Yayınevi: Yayınevi Belgeç: Dağıtım: Dağıtım Belgeç: Hazırlık Kursları: E-ileti: pegem@pegem.net

3 EDİTÖRÜN ÖNSÖZÜ Okul öncesi eğitimde, bugün en büyük sıkıntılarımızdan biri, eğitim ve gelişim psikolojisi kuramlarının, anaokulu ortamındaki uygulamalarla bütünleştirilerek, kullanışlı bilgilere dönüştürülmesinde yaşadığımız zorluklardır. Çoğunlukla kuramları açıklayan kitaplarda, okul ortamında uygulanabilir günlük yaşamdan örnekleri birleştirebilecek açıklamalara fazla yer verilmez. Öğretmenler de anaokulunda çocukların öğrenmelerini ve gelişimlerini etkin bir şekilde destekleyecekleri kullanışlı bilgileri kuramlara dayandırma, kuramlarla ilişkilendirme güçlüğü çekerler. Bu kitabın planlanma sürecinde, bu sıkıntı göz önünde bulundurularak, öğretmenler, araştırmacılar ve anne babalar için, kuramsal bilginin uygulamaya aktarımını etkinleştirmek hedeflenmiştir. Bu sayede kitabın, yaşamın erken döneminde, çocuğun gelişimini anlamak, izlemek ve çocuğun öğrenmesini etkin kılmak adına yararlı olacağı düşünülmüştür. Çocuklar bize doğanın armağanlarıdır. Her biri kar taneleri kadar, parmak izleri kadar biriciktirler Birbirlerinden alabildiğine farklı özelliklerle donanmışlardır. Gerçek eğitim, doğru eğitim, nitelikli eğitim, onların yeteneklerini, farklılıklarını, en çok da cesaretlerini teşvik etmeli, gelişimlerine uygun olmalıdır. Geleceğin dünyasında, bugünün yetişkinleri olarak sanat istiyorsak, demokrasi istiyorsak, felsefe istiyorsak, aynılaşmış değil, farklılaşmış toplumlar, küresel ve yerel değerleri özüyle harmanlamış insanca yaşanır bilgi toplumları yaratmak istiyorsak, doğanın mucizesine, doğasına yakışır bir eğitimle destek olmak zorundayız. Gerek yaşamda, gerek çocuk eğitimi biliminde, gerekse de bu kitabın alana kazandırılması aşamalarında bana ilham veren, canımdan can olan Sarp a; Yağız a, Yiğit e, Beril ve Zeynep e, Doğa ya, İlkcan, İzem ve İzgi ye, Ece ye, Alperen e, Ada Duru ya, Ata ve Ege ye, Emre Can a, Pembe ye, Arda ya, Deniz e, Mehmet Eren e, Begüm e, Mehmet Doğu ya, doğmuş ve doğacak bütün çocuklara yaşamıma dokundukları ve yaşamlarına dokunmama izin verdikleri için teşekkür borçluyum. Bu kitap onların çocuk akıllarına armağan olsun.., Kitabın yazarları, kitabın basımına emek veren Pegem Akademi Yayıncılık ve kitabın okuyucuları, bütün çocuklar rüzgarla koşsun istiyor. Eda Kargı Lefkoşa, 2012

4 İÇİNDEKİLER EDİTÖRÜN ÖNSÖZÜ...iii 1. BÖLÜM KÜLTÜREL TARİHSEL KURAM ÇERÇEVESİNDE ERKEN ÇOCUKLUKTA BİLİŞSEL GELİSİM VE ÖĞRENME DENEYİMİ Vygotsky Yönteminde Bazı Kavramlar... 2 Basit Psikolojik İşlevler... 2 İleri Psikolojik İşlevler... 2 Ben Merkezci Konuşma... 3 İskele Kurma... 3 Öz-Düzenleme... 4 İçsel Konuşma... 5 Bilginin Yapılandırılması... 8 Toplumsal Bağlam Düşünceyi Nasıl Etkiliyor?... 8 Öğrenme ve Gelişim Arasındaki İlişki... 9 Dilin Gelişime Etkisi Vygotsky nin Yöntemi Anaokulunda: Okul Öncesi Yıllar ve Vygotsky Uygulamaları Çocuğun Gelişiminden Bazı Kilometre Taşları Kaynaklar BÖLÜM ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİNDE FİZİKSEL GELİŞİM Çocuk Gelişiminin Genetik Temelleri Doğum Öncesi Gelişim Genler ve Kromozomlar Doğum Öncesi Dönemin Evreleri Doğum Öncesi Dönemdeki Gelişimi Etkileyen Etmenler Bebeklik Döneminde Gelişim (0 2 Yaş) Erken Çocukluk Döneminde Gelişim (2-6 Yaş) Kaynaklar... 32

5 vi Erken Çocukluk Döneminde Gelişim 3. BÖLÜM AHLAK GELİŞİMİ Ahlak Gelişimi Kuramları Psikanalitik Kuramın Ahlak Yaklaşımı Davranısçı Kuramın Ahlak Yaklaşımı Sosyal Öğrenme Kuramının Ahlak Yaklaşımı Bilişsel Kuramın Ahlak Yaklaşımı Piaget in Ahlak Gelişimi Kuramı Lawrence Kohlberg in Ahlak Gelişimi Kuramı Kohlberg in Ahlak Gelişimi Kuramının Düzeyleri Kohlberg ve Piaget in Ahlak Gelişimi Kuramlarının Karşılaştırılması. 44 Kaynaklar BÖLÜM OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE SOSYAL GELİŞİM Sosyal Gelişim Nedir? Sosyal Gelişim Kuramları Sosyal Gelişimle İlgili Kavramlar Sosyalleşme Sosyal Yeterlilik Sosyal Beceriler Okul Öncesi Dönemde Sosyal Gelişimi Etkileyen Unsurlar Aile Yetkici tutum Otoriter tutum Aşırı hoşgörülü tutum İlgisiz-kayıtsız tutum Mükemmelliyetçi tutum Reddeden dışlayan tutum Dengesiz-kararsız tutum... 66

6 İçindekiler vii Kardeşler Akranlar Cinsiyet Çocuğun Engelli Olup Olmaması Yaş Spor ve Spor Faaliyetleri Kitle İletişim Araçları Televizyon Bilgisayar Okul Öncesi Eğitim Kurumları Kültür Yaş Arasında Sosyal Gelişim Yaşta Sosyal Gelişim Yaşta Sosyal Gelişim Yaşta Sosyal Gelişim Yaşta Sosyal Gelişim Yaşta Sosyal Gelişim Yaşta Sosyal Gelişim Sosyal Gelişimi Desteklemek İçin Öğretmen ve Anne-Babalara Öneriler Öğretmenlere Öneriler Anne Babalara Öneriler Kaynaklar... 83

7 viii Erken Çocukluk Döneminde Gelişim 5. BÖLÜM ÇOCUKLUK VE ERGENLİK DÖNEMİNDE GÖRÜLEN BAZI GELİŞİM ÖZELLİKLERİ YA DA SORUNLARI VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ Çocukluk ve Ergenlik Döneminde Görülen Bazı Gelisim Özelliklerinin ya da Gelisim Sorunlarının Nedenleri Çocuğun Deneyimsiz Olması Ana-Baba İle Çocuk Arasındaki İlişkiler Aile Ortamı (Atmosferi) Çocukluk Döneminde Görülen Bazı Gelişim Özellikleri ya da Sorunları Her Çocuk Eşsiz Bir Varlıktır...93 Her Çocuğun Güven Ortamına ve Özgüvene Gereksinimi Vardır...93 Her Çocuk Kendi Çevresini Keşfetmek İster...94 Her Çocuğun Bağımsız Bir Kişilik Geliştirme Hakkı Vardır...95 Özerkleşmenin Gerektiği Koşullar...96 Her Çocuk Duygularını Açıklama İhtiyacı Duyar...99 Yaşamın İlk Yılları Kritik Bir Evredir...99 Her Çocuğun Kendi Cinsiyetine Uygun Bir Cinsel Kimlik Geliştirme Hakkı Vardır Cinsiyet Farklılıklarının Nedenleri Cinsel Kimliğin Oluşması Cinsel Kimliğin Kazanılmasını Güçleştiren Nedenler Kaynaklar...104

8 1. BÖLÜM KÜLTÜREL TARİHSEL KURAM ÇERÇEVESİNDE ERKEN ÇOCUKLUKTA BİLİŞSEL GELİŞİM VE ÖĞRENME DENEYİMİ Yrd. Doç. Dr. Eda KARGI Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Eğitimi Bölümü Çocuk gelisimi ögrenimi gören örgenciler için gözlem yapmanın ve çocuklarla çalısmanın, örnegin fizik ya da kimya ögrencileri için bir laboratuvar deneyi yapmak kadar önemli olduguna inanıyorum. David Elkind Vygotsky nin kültürel-tarihsel gelişim kuramı genel olarak, bilişsel gelişimde toplumsal bağlamın etkilerinden bahsetmektedir. Vygotsky, gelişimin bağlı olduğu toplumsal ve kültürel dokunun da önemli olduğunu belirtmiştir. Yüksek psikolojik işlevler, kültürel aktarma araçları, bireyin içinde yaşadığı; kültürel olarak yapılanmış toplumsal ve fiziksel çevrenin karşılıklı etkileşimleri sayesinde olur (Vygotsky, 1978). Bilişsel gelişim, algı, problem çözme, akıl yürütme gibi bilişsel süreçlerin, zaman içindeki ilerlemeleridir. Vygotsky ye göre çocuğun düşüncesi, onun kendinden daha deneyimli daha bilgili bireylerle olan etkileşimlerinin ürünüdür. Çocuk, öğrenmeye yönelik içsel bir beceri kapasitesi ile dünyaya gelir. Vygotsky çocuk gelişimini, kültürel gelişim olarak tanımlamakta ve kültürün gelişim üzerindeki belirleyici etkisini vurgulamaktadır (Wertsch, 1997). Vygotsky nin tarihsel yaklaşımı, herhangi bir olguyu eylem boyunca inceleme olarak tanımlanır. Çocuk gelişimi ile bağlantılı olarak düşünüldüğünde, bu tarihsel bakış, özellikle konuşma, planlama, oryantasyon ve öz düzenleme gibi karmaşık becerilerin kazanılmasını

9 2 Erken Çocukluk Döneminde Gelişim açıklayabilmenin ön koşulu olarak görülmektedir. Çocuğa özgü tarih, davranışın insana özgü, biricik yönlerini içermektedir. Biyolojik yasalar -tıpkı genel tarihte olduğu gibi- çocuğun kültürel gelişimini açıklamada tek başına yeterli değildir. Bu nedenle, gelişimin biyolojik ve kültürel yönlerini ayırmak gerekmektedir. Biyolojik süreçler, çocuğun organik büyüme ve olgunlaşma süreçleri ile ilgiliyken, toplumsal ve kültürel süreçler, kültürel davranış biçimlerinde uzmanlaşma ve yeni akıl yürütme yöntemlerini edinme gibi psikolojik işlevlerdeki kültüre bağlı gelişimi yansıtmaktadır (Ahioğlu, 2008). Vygotsky Yönteminde Bazı Kavramlar Basit Psikolojik İşlevler Vygotsky (1978) psikolojik gelişmeyi, davranışın, doğuştan, kendiliğinden ve doğal biçimlerinden, gelişim süreci boyunca oluşan dolaylı ya da aracılı, psikolojik işlevlere geçiş olarak tanımlamaktadır. Bu doğrultuda, davranışın doğuştan, kendiliğinden, doğrudan çevreden gelen uyaranlara bağlı olarak beliren doğal biçimleri, basit işlevler olarak tanımlanmaktadır. İleri Psikolojik İşlevler Basit psikolojik işlevlere karşılık, davranışın kendi kendine üretilen, aktarılan, yani doğrudan nedenleri olan yapay biçimleri ise ileri psikolojik işlevler olarak tanımlanmaktadır. İleri psikolojik işlevleri ile basit işlevler arasındaki en önemli farklılık, bu işlevlerin çocuk tarafından, onun diğerleri ile etkileşimleri sonucunda oluşturuluyor olması ve daha da önemlisi, basit psikolojik işlevlerin dönüşümüne dayanmasıdır. Bu dönüşümün kültürel bir yönü vardır. Buradaki kültürel özellik, ileri psikolojik işlevlerin toplumsal etkileşimler, deneyimler yoluyla uyarılıyor ve bunlara bağlı olarak düzenleniyor olmalarıdır. Buna göre çocuk, toplumsal deneyimleri ya da etkileşimleri sonucunda elde ettiği bir uyaranı, aracılı ya da dolaylı araçlar yardımıyla yeniden düzenlemekte, biçimlendirmekte ve içselleştirmektedir. Kültürel tarihsel gelişim kuramının iki temel yasası vardır. Bunlardan ilki, çocuğun gelişiminde bütün ileri psikolojik işlevler ilk olarak toplumsal bağlamda ve daha sonra da psikolojik bağlamda belirir. İkinci yasa ise, bütün ileri psikolojik işlevler, çocukta, önce kişilerarası bir özellik olarak, sonra da bireye özgü olarak görünür. (Vygotsky, 1978)

10 Erken Çocuklukta Bı lı şsel Gelı şıṁ ve Öğrenme Deneyimi 3 Ben Merkezci Konuşma Vygotsky, çocukta benmerkezci konuşma ve eylem arasındaki ilişkinin, gelişim sürecinde karmaşık bir değişim gösterdiğini belirtmektedir. Gelişimin erken dönemlerinde benmerkezci konuşma, eylem için başlangıç ya da eylem için bir dönüm noktasını simgelerken, gelişimin ilerleyen evrelerinde, etkinliğin ortalarına ve sonra da etkinliğin sonuna kaymaktadır. Etkinliğin sonunda benmerkezci konuşma, yönlendirici ve tasarlayıcı bir işlev kazanarak çocuğun yaptıklarını amaçlı davranış düzeyine yükseltmektedir. Vygotsky (1985) bu durumu, çocuğun yaptığı resimlere isim vermekte izlediği gelişimle örneklendirmektedir: Küçük bir çocuk önce resmi çizer, çizdiğinin ne olduğuna sonra karar verir; biraz daha büyüyünce, resim yaparken adını koyar; sonunda ise, ne çizeceğine önceden karar vermeye başlar. İskele Kurma İskele kurma (scaffolding) kavramı, çocukların öğrenmesini ve gelişimini desteklemede yetişkin ya da daha yetkin akranların rolünü tanımlayıcı ve açıklayıcı bir metafor olarak kullanılmaktadır. Ancak metaforik doğası nedeniyle, öğretim sürecinin nasıl olması gerektiği ile ilgili tam olarak açık ve kesin ipuçları vermemektedir (Stone, 1998). Bununla birlikte yetişkin ile çocuk arasındaki etkileşime ilişkin bir anlayış sunmaktadır. İskele kurma (scaffolding) kavramı, çocukların öğrenmesini ve gelişimini desteklemede yetişkin ya da daha yetkin akranların rolünü tanımlayıcı ve açıklayıcı bir metafor olarak kullanılmaktadır. Ancak metaforik doğası nedeniyle, öğretim sürecinin nasıl olması gerektiği ile ilgili tam olarak açık ve kesin ipuçları vermemektedir (Stone, 1998). Bununla birlikte yetişkin ile çocuk arasındaki etkileşime ilişkin bir anlayış sunmaktadır. Yakın gelişim alanı ile iskele kurma arasındaki ilişkiyi açıklarken, yakın gelişim alanının potansiyel gelişim özelliklerinin ortaya çıkmasını sağlayan sorumluluğu paylaşma yönünün, iskele kurma kavramının en önemli özelliği olduğunu belirtmektedir. Burada vurgulanmak istenen, öğrenme ve gelişimde toplumsal etkileşimler ve bu etkileşimlerin karşılıklılığı içeren doğasıdır. Toplumsal etkileşimler ve karşılıklılık, çocuğun potansiyel gelişim düzeyine ulaşmasını sağlayan temel itici ilkeler olarak işlev görmektedir ve bu durum iskele kurma kavramının da temelini oluşturmaktadır. Çünkü iskele kurma metaforu, temelde çocuğun varolan gelişim düzeyi ile çözemediği problem durumları ile karşılaşması sırasında yaşadığı bilişsel zorlanmanın, yetkin bir başka kişi tarafından kontrollü bir biçimde sunulması fikrine dayanmaktadır. İskele kurma sürecinin en önemli bileşeni, süreç boyunca çocuğu yakın gelişim alanı içerisinde tutmaktır. Bunu gerçekleştirmek için

11 4 Erken Çocukluk Döneminde Gelişim yetişkinin öncelikle, hem görevi hem çevreyi çocuğun var olan gelişim düzeyine (gerçek gelişim düzeyi) göre düzenlemesi ya da yapılandırması gerekmektedir. Bu süreç, sözel olmayan yollarla olabileceği gibi açıkça da olabilir. Buna göre yetişkin etkileşimde görevle bağlantılı ipuçlarını belirleyerek ya da seçerek çocuğa verir. Ayrıca görevin yerine getirilmesi ile ilgili kurallar da görev öncesinde yetişkin tarafından belirlenebilir. Böylelikle çocuğun gerçek gelişim özelliklerine uygun bir görev durumu ve çevre yaratılmış olur. (Wertsch, 1985). Öz-Düzenleme Görev çocuk için çok kolay olduğunda yetişkin, amacı değiştirerek, göreve yeni bileşenler ekleyerek ya da çıkararak görevin zorluk derecesini arttırabilir. İskele kurmanın zihnin diğer araçlarından farklı olarak, niteliksel özelliklerini vurgulayan son bileşeni, çocuğu kendi eylemlerini kendi kendine düzenleyebilecek (self-regulation) duruma getirmektir (Berk ve Winsler, 1995). Bu durum yetişkinin, çocuk verilen problem durumu ile ilgili olarak bağımsız ve doğru bir biçimde eylemde bulunduğu anda desteğini ve yardımını kesmesini gerektirmektedir. Ayrıca çocuğun problemle ilgili sorun ya da zorluklarla uğraşmasına izin vermek ve ancak gerçekten yardıma ihtiyaç duyduğunda ona destek olmak bu bileşenin bir diğer boyutunu oluşturmaktadır. Çocuğun problemi çözmeye yönelik çabalarına izin vermek ve gerektiğinde ona destek olmak, çocuğu bir yürütücü olarak görevin içinde tutmak açısından da önemlidir. Çünkü diğer bileşenlerle birlikte düşünüldüğünde, iskele kurma sürecinde, çocuğun aktif olması ve kendisinin de süreç üzerinde kontrolünün olması öğrenme açısından önemli bir gerekliliktir (Verenikina, 2003, Akt.Ahioğlu, 2008). Bundan dolayı, yetişkinin görev süresince çocuğun çözümü bulmasına yardımcı olacak sorular sorma ya da çözüm önerileri sunma çabaları öğrenmeyi ve kendi kendine düzenleme sürecini arttıracaktır. Özetle iskele kurma, yetişkin ya da çocuğa göre daha yetkin bir akranın problem ya da görev durumunda çocukla birlikte, karşılıklılığın olduğu yakın bir etkileşim içinde problemi çözmeleri ya da görevi tamamlamaları anlamına gelmektedir. Bu işbirliği sırasında yetişkin, uygun destek ya da yardımı sağlayarak, sözel ya da sözel olmayan ipuçları ile düşünmeyi sağlayarak ve çocuğun varolan becerileri oranında görevle ilgili sorumluluklar almasına izin vererek çocuğun kendi kendini düzenleme becerisini kazanmasına yardım etmektedir. Vygotsky ye göre, öğrenme gelişmeye dayanır, ama gelişme öğrenmeye dayanmaz. Etkili öğrenme gelişimi hızlandırır. Öğrenme, problem çözme, çelişkileri giderme ve anlama içindir. (Ergün ve Özsüer, 2006).

12 Erken Çocuklukta Bı lı şsel Gelı şıṁ ve Öğrenme Deneyimi 5 İçsel Konuşma Vygotsky ye göre dil, düşünmenin aracıdır. Vygotsky ye göre, önce dışsal iletişim geliştirilir, sonra içsel iletişim kurulur. Benmerkezci konuşma toplumsal faaliyetten bireysel faaliyete geçişi temsil eder. Benmerkezci konuşma sadece çocukların etkinliklerine eşlik etmekle kalmaz, o çocuğun sıkıntılarının bir ifadesi, sorunlarına çözüm arayan ve planlar yapan bir düşünce aracı olarak ortaya çıkar. Benmerkezci konuşma daha sonra içsel konuşmaya dönüşür. Vygotsky ye göre de sosyal ilişkiler olmadan içsel konuşma olmaz. İçsel konuşma, kişiler arası konuşmanın ne bir öncüsüdür ne de onun bellekte yeniden üretilmesidir; bir anlamda onun karşıtıdır.

13 6 Erken Çocukluk Döneminde Gelişim

14 Erken Çocuklukta Bı lı şsel Gelı şıṁ ve Öğrenme Deneyimi 7 Vygotsky nin ölümünden sonra, araştırmacılar, meslektaşları ve öğrencileri, onun fikirlerinin uygulanması, sınıf içi müdahaleler geliştirme, daha önce denenmemiş fikirlerini genişletme yönünde çalışmalar yapmışlardır. Öğretmenlere, zihnin araçlarını kullanmaları ve küçük çocukların da bu zihinsel araçlarla donanmaları konusunda onlara rehberlik etmelerini önermektedirler. (Bodrova & Leong, 2010). Zihnin araçları bizim başkalarından öğrendiğimiz, değiştirdiğimiz ve başkalarına aktardığımız fikirlerdir. Zihnin araçları fikri, çocukların üst düzey bilişsel becerileri nasıl kazandıklarını açıklamak için Vygotsky tarafından geliştirilmiştir. Nasıl ki fiziksel araçlar, fiziksel kapasitemizi aşan işleri başarmamızda etkili olursa, zihnin araçları da, zihinsel yeteneklerimizi arttırmada, örneğin; hatırlama, problem çözme, akıl yürütme ve daha iyi düşünmede bize yardımcı olurlar. Zihnin araçları, bilişsel gelişimde yetenekleri ilerletmekten çok daha karmaşık ve önemli işlevlere sahiptir. Öğretmenlerin görevi, bilgi ve becerilerin doğrudan öğretilmesinden çok çocuğu zihnin araçları ile donatmak olmalıdır. Çocuklar bu araçlardan yoksun olduklarında, nasıl öğreneceklerini bilemezler. Bir amaç doğrultusunda odaklanamazlar. Bu da, çocukların öğrenmelerinin verimliliğini ve kalıcılığını azaltır. O halde öğretmenin görevi, çocuklara aktif kullanıcılar olma yönünde, bağımsızlığa giden yolu açmak olmalıdır. Okul öncesi eğitimde, çok az program, örneğin Reggio Emilia programları, zihnin araçları ve erken okuma yazma programlarını destekleme çalışmaları, Vygotsky nin fikirlerini 3-4 yaş ve anasınıfı çocuklarının eğitiminde kullanmıştır. Vygotsky nin fikirleri, gelişimsel

15 8 Erken Çocukluk Döneminde Gelişim süreci incelemeye ve bir çocuğun gelişimini ilerleten ve zenginleştiren daha yaratıcı yollar bulmaya yardımcı olan bir yaklaşımı oluşturur (Bodrova & Leong, 2010). Vygotsky nin sisteminin 4 temel ilkesi vardır: 1. Çocuk bilgiyi yapılandırır. 2. Gelişim, toplumsal bağlamdan ayrı düşünülemez. 3. Öğrenme, gelişime öncülük eder 4. Dilin zihinsel gelişimde önemli bir yeri vardır Bilginin Yapılandırılması Vygotsky, çocukların, kendi öğrenmelerini kendilerinin yapılandırdığını savunmuştur. Vygotsky ye göre bilginin yapılandırılması toplumsal aracılar yoluyla oluşur ve çocuğun toplumsal etkileşimleri, bilgi yapılandırma sürecini etkiler. Bilginin yapılandırılması için hem fiziksel manipülasyon hem de toplumsal etkileşim aynı anda gereklidir. Örneğin, çocuğun büyük-küçük, ağır hafif gibi kavramlarla tanışması, bu kavramları bilişsel repertuarına dâhil edebilmesi için, bununla ilişkili nesnelere dokunması, onları fiziksel olarak manipüle etmesi, sıralaması, karşılaştırması ve bunlarla ilişkili olarak çevresindeki insanlar ile etkileşimde bulunması gereklidir. Böylelikle çocuk, edindiği bilgiyi, farklı durumlarda, farklı nesnelere de aktarabilir. Burada önemli olan, öğretmenin, çocuğun öğrenmesine, ortaklaşa etkinlik yolu ile etki etmesidir. Bilginin yapılandırılması üzerine olan vurgusuyla, Vygotsky yaklaşımı, çocuğun gerçekte ne anladığının belirlenmesinin önemine işaret etmektedir. Öğretmen, duyarlı ve düşünceli bir şekilde oluşturulmuş etkileşimlerle tam olarak çocuğun sahip olduğu kavramı keşfeder. Vygotsky geleneğinde öğrenmeyi bilginin benimsenerek içselleştirilmesi şeklinde düşünmek oldukça yaygındır ve bu durum çocuğun, öğrenme sürecinde aldığı aktif rolü vurgulamaktadır. (Bodrova& Leong, 2010). Toplumsal Bağlam Düşünceyi Nasıl Etkiliyor? Vygotsky e göre toplumsal bağlam, insanda, tutum ve inanışlardan daha fazlasını etkilemektedir. Toplumsal bağlam, ne düşündüğümüz ve nasıl düşündüğümüz üzerinde de önemli bir etkiye sahiptir. Toplumsal bağlam, bilişsel süreci şekillendiren, gelişimsel sürecin önemli bir parçasını oluşturan, çocuğun bütün sosyal çevresini kapsayan, çocuğun içinde yetiştiği kültür tarafından da doğrudan ya da dolaylı olarak etkilenen her şeyin bütünüdür. Toplumsal bağlam ve toplumsal yapılar bireyin düşünme şeklini etkiler. Rus araştırmacılar, yetiştirme yurtlarında büyüyen çocuklar ile evde büyüyen çocukların, planlama ve öz düzenleme

16 Erken Çocuklukta Bı lı şsel Gelı şıṁ ve Öğrenme Deneyimi 9 seviyelerinde farklılıklar belirlemişlerdir. Diğer yandan, çocuğun, kendi kültürel ortamı içinde ele alınması gerektiğini de biliyoruz. Günümüzde, artık bütün toplumlar, bütün kültürler için geçerli, değişmez bilgiler olamayacağı açıktır. Kültürel farklılıkların vurgulandığı günümüzün dünyasında, çocuğa da bu açıdan yaklaşılması zorunludur. Görevimiz, evrenseli ve yereli, bütünü ve parçayı, benzerliği ve farklılığı, birlikte düşünme zorunluluğu olarak ortaya çıkmıştır. Çocuğun, sağlığı, korunması, eğitiminin yanı sıra, toplumsal-kültürel gelişimine de yeterince önem verilmelidir. Etkin, katılımcı, yaratıcı, üretici, haklarını bilen ve koruyan, sürekli değişen, gelişen ve çevresini de değiştiren bir çocukluk anlayışı hakim olmalıdır. Çocuklara yönelik bütün hizmetlerin, karşılıklı ya da birlikte öğrenmeyi ve çocuğu da işin içine katmayı içermesi beklenmektedir. Çocuklar için yapılan her şey, çocuklarla birlikte yapılmalıdır. Öğrenme ve Gelişim Arasındaki İlişki Vygotsky, çocuğun düşüncesindeki değişimin niteliksel yönüne vurgu yapar. Çocuğun düşünmesinin, giderek daha yapılandırılmış ve planlı bir hale geldiğine inanmaktadır. Vygotsky e göre, hem gelişim öğrenmeyi hem de öğrenme gelişimi etkileyebilir. Vygotsky, insanın zihinsel işlevlerinin toplumsal kökenlerine vurgu yapar. Bunu da çocuğun büyümesi sırasında sosyokültürel ortamda kazanılanlar açısından ele almıştır. Bu süreç, dil kullanımı ve yakın gelişim alanının genişlemesi yoluyla oluşur. Yakın gelişim alanı, bir erişkin tarafından rehberlik edildiğinde, çocuğun mevcut performansındaki gelişme potansiyeli şeklinde açıklanabilir. Bu türden bir usta-çırak ilişkisine destekleme adı verilir. Vygotsky öğrenmenin gelişimi hızlandırdığını, hatta gelişime neden olduğunu savunur. Örneğin nesneleri sınıflayabilen ancak kategorileri tam olarak kavrayamayan bir çocuğa, öğretmeni iki kutu verir ve her bir kutunun üzerinde hedef kavram hem yazılı hem de görsel sembollerle çocuğa sunulur. Öğretmen bu şekilde çocuğun, kategorileri aklında tutmasını sağlayacak ve öğrenmesine destek olacaktır. Örneğin; 3 yaşındaki bir çocuğun büyük ve küçük kavramını deneyimleyebilmesi için 2 farklı kutu hazırlanır. Kutulardan birine büyük kelimesi büyük harflerle yazılır, ayrıca büyük bir ayıcık resmi konur. Diğer kutuya da küçük kelimesi küçük harflerle yazılır ve küçük bir ayıcık resmi konur. Çocuk böylelikle görsel ayırt ediciler yardımıyla öğrenmesini kalıcı hale getirebilir ve kısa bir süre sonra kutuların varlığına gereksinim duymadan kategorileri ayırt edebilir ve nesneleri gruplandırabilir. Büyüklük ve küçüklük kavramlarının görsel uyaranlarla birlikte öğrenilmesi kategorik düşünmeyi hızlandıracaktır. Vygotsky, öğrenmede bir adımın gelişimde iki adıma yol açabileceğini savunur. Ancak bunun olabilmesi için, çocuğun bazı alanlarda daha fazla öğrenme birikimine sahip olması gerekmektedir. Deneyimli

17 10 Erken Çocukluk Döneminde Gelişim öğretmenler, çocukların üstünde uzmanlaştıkları bir beceriyi tekrar ele aldıklarında çocuğun sıkıldığını bilirler. Ancak çocuğun gelişim düzeyi göz ardı edilirse, bu kez de çocukların öğrenmeye hazır olduğu an yakalanamaz ve çocuğun olası başarısını engelleyecek derecede zor bir materyal sunulmuş olur. Bu tür bir hataya örnek olarak, çocuk, sayıları doğru olarak sayamazken, ya da sayıların niceliksel anlamlarını tam olarak kavrayamamışken, çocuğa toplamayı öğretmeye çalışmak verilebilir. Vygotsky nin öğrenme ve gelişim arasındaki ilişkiye dair görüşleri öğretme eyleminin neden çok zor olduğunu açıklamaya yardımcı olur. Çocuklar arasındaki bireysel farklılıkların öncelikli olarak göz önünde bulundurulması gerekliliği nedeniyle, her çocuk için gelişimsel değişimler yaratacak tam ve doğru reçeteler yapılamaz. Bir öğretmene bunu 6 kez yaparsan tüm çocuklar bu beceriyi geliştirir diyemeyiz. Öğrenme ve gelişim arasındaki ilişki her çocuk için ve gelişimin farklı alanları için farklı olabilir. Öğretmenler yöntemlerini her bir çocuğun öğrenme sürecine uygun olacak şekilde sürekli olarak ayarlamak zorundadırlar. Bu tüm eğitimciler için çok büyük bir zorluktur ancak aksi takdirde çocukların öğrenmelerine ve gelişmelerine bireysel olarak destek sağlanamaz. Dilin Gelişime Etkisi Vygotsky, dilin düşünme için bir mekanizma ve zihinsel bir araç olduğunu savunur. Dışsal deneyim, dil aracılığıyla içsel anlamaya dönüşür. Dil, çocuğun hayal etmesine, yeni fikirler yaratmasına ve bu fikirleri diğerleriyle paylaşmasına olanak sağlar. Bu toplumsal bilgi alışverişinin yollarından biridir. Dil, bilişsel gelimde hem bir araçtır hem de bilişsel sürecin bir parçasıdır. Dilin, diğer zihinsel araçların anlamlandırılması ve içselleştirilmesi için de aracılık etme işlevi vardır. Örneğin anaokulunda bir çocuk, öğretmeni ile birlikte bir kelebeğin kozadan çıkışını gözlemleyebilir. Onun nasıl göründüğü, daha sonra ne olacağı hakkında konuşabilirler. Öğretmen ve çocuk eğer varsa önceki deneyimlerini birbirlerine aktarabilirler. Bu ve benzeri pek çok diyalog sonucunda çocuk, öğrenmekle kalmayıp, bu bilimsel keşifler sırasında, bilişsel süreçleri de kazanacaktır. Dil aracılığıyla sürdürülen paylaşımlar sayesinde çocuk, tanıma, ayırt etme, kavrama, test etme, sonuç çıkarma gibi bilişsel süreçleri oluşturan deneyimleri kazanır. Biliş, köklerini dilden ve kültürel deneyimden alır. Vygotsky yaklaşımından etkilenen özel öğrenme modeli araştırmacıları, antropolojik bakış açısıyla, ortamı önemseyen ve öğrenme deneyimi ve bilişsel beceriler arasındaki ilişkiyi incelemişlerdir. Vygotsky ye göre kültür ve biliş birbirini oluşturan bir bütündür. Toplumsal etkileşim ve kültürel gelenekler bilişsel gelişimi etkiler. (Kağıtçıb aşı, 2010).

18 Erken Çocuklukta Bı lı şsel Gelı şıṁ ve Öğrenme Deneyimi 11 Vygotsky nin Yöntemi Anaokulunda: Okul Öncesi Yıllar ve Vygotsky Uygulamaları Çocuğun doğumundan ilköğretime başlayıncaya kadar geçen ve yaşamın ilk altı yılını içeren okul öncesi dönem, yaşam boyu gelişim açısından çok kritik bir önem taşımaktadır. Özellikle 3-5 yaşlarını kapsayan ve erken çocukluk dönemi olarak adlandırılan dönemde erişilen kazanımlar, çocuğun yaşamı boyunca etkisini sürdürmektedir. Günümüzde gelişimsel açıdan önemi daha iyi anlaşılan okul öncesi dönemde, çocuğa sağlanan olanaklar ve ortam, onun yaşamı boyunca etkili olmaktadır. Bu dönemde gelişim çok hızlıdır. Örneğin beyin gelişiminin büyük bir bölümü 0-4 yaşları arasında tamamlanmakta ve çocuğun yaşadığı deneyimler gelişimde belirleyici rol oynamaktadır (Aydagül ve ark.2007). Bu nedenle de erken dönemdeki yoksunluğun zararlarının sonradan telafi edilmesi çok zordur. Okul öncesi eğitimi, çocuğun fiziksel, bilişsel, duygusal ve toplumsal gelişimine katkıda bulunmayı hedefler. Bu amaçla sadece çocuğu değil, başta anne-baba olmak üzere tüm çevresini de eğitmeyi amaçlar; yöntem, her yönden sağlıklı ve potansiyelini iyi kullanabilen çocuklar yetiştirmeye yöneliktir. Gelişimin tüm alanları birbirleriyle yakın ilişki içindedir. Çocuğun yaşamı boyunca toplumsal ve duygusal yönden uyumlu bir birey olması, bilişsel işlevlerini ve akademik başarısını da etkilemektedir. Gelişimin bu yönde ilerlemesi, çocukların okul öncesi dönemde yaşıtlarıyla ve yetişkinlerle bir arada olmaları, ortak yaşantıları paylaşmak yoluyla deneyim elde etmeleri, sosyal becerilerini güçlendirmeleri ile yakından ilişkili olmaktadır (Fan ve Chen, 2001). Kağıtçıbaşı ve arkadaşları (2005), kurumsal okul öncesi eğitimi modeliyle erken çocukluk eğitimi alan çocukların, zeka gelişimi ve okul başarılarının herhangi bir eğitim almayan çocuklara oranla çok ileri olduğunu 22 yıllık bir süreyi kapsayan, Erken Destek Projesi adlı üç aşamalı bilimsel bir araştırmayla kanıtlamıştır. Araştırmacılar, 3-5 yaşlar arasında erken çocukluk eğitimi alan çocukları, ergenlik ve yetişkinlik dönemlerinde izleyerek eğitimin olumlu etkilerinin sürdüğünü saptamışlardır. Erken çocukluk eğitiminin böylesi uzun süreli etkisini saptayan bu araştırma, dünyadaki iki çalışmadan biri olmuştur. (Diğeri A.B.D de yapılan Perry Preschool Projesi dir). İnsan yaşamına olan katkısının çok yüksek olması nedeniyle, okul öncesi eğitime yapılan yatırımın önemi bilimsel araştırma bulgularıyla giderek artan bir hızda ortaya konmaktadır. Gelişimin çok hızlı olduğu okul öncesi dönemde çocuğun öğrenmeye ilişkin hazırbulunuşluk düzeyi yüksektir. Yani bu dönemde çocuk öğrenme için hazırdır. Dolayısyla da bütün gelişmiş ülkelerde bu dönemde yüzde yüzlere varan