Sevgili Sarı-Siyahlılar;

Transkript

1

2

3

4 SUNUfi Sevgili Sarı-Siyahlılar; Dergimizin Bahar 2011 sayısında, Bilim-Sanat- Spor konusu ile dördüncü kez birlikteyiz. Camiamızdan yetişmiş, bu konularda uzmanlaşmış, marka olmuş ve değeri tartışılmaz mezun adedimiz o kadar fazla ki, işlemeye sayılar yetmez. Kış sayımızdan bu yana geçen üç ay zarfında, okulumuzun 127. kuruluş yıldönümünü geleneksel kış aşuremizde kutladık. Bu güzel günde Mahmut Abra 73 ve Selmin Özer Saruhan 77 bizlere unutulmaz bir mini konser verdiler. İstanbulsporumuz un 85. yıl balosunda Erol Evgin 65 kulaklarımızın pasını sildi. Sakarya İzci Oymağı da 99 yılı geride bıraktı. Yılbaşından bu yana sizlere duyurduğumuz gibi, her ayın son Pazartesi akşamı Treffpunkt Sarı-Siyah Avlu da sektörel buluşmalar düzenlemekteyiz. Şu ana dek Finans (iki kez), Turizm ve Bilişim-Telekomünikasyon sektör toplantıları yapıldı. Mentor-Koç projesine katılan ağabey-ablalar ve kardeşleri de yine Treffpunkt taki bir kokteylde bir araya geldiler. Uzun süredir çalışmalarını sürdürdüğümüz yeni web sayfamız yayına girdi. Eski yıllıkların yüklenmesi biraz daha zaman alacağından, bu konuda anlayış göstereceğinize eminiz. Mezunlarımıza İstanbul Büyükşehir Belediyesi Eğitim Acil Yardım ve Cankurtarma Müdürlüğü nde ilk yardım eğitimi ve okulumuzda Mehmet Çömlekçi 89 tarafından Amatör Denizcilik semineri verildi. Önümüzdeki dönemde her sene olduğu gibi, 19 Mayıs ta saat 03:30 da şehit ağabeylerimizi anmak için Çanakkale Kırmızı Sırt ta olacağız. Mezunlarımızdan bu anlamlı törene daha çok katılım bekliyoruz. Aşure günümüzü de MEB sınav takviminde bir değişiklik olmaz ise 5 Haziran Pazar günü yapacağız. Ocak ayında yapılan İstanbul Erkek Liseliler Eğitim Vakfı Mütevelli Heyeti Olağanüstü Toplantısı nda Dr. Levent Bıçakçı 72 yönetim kurulu başkanlığı görevini üstlendi. Kendisine ve yönetim kuruluna başarılar diler, bu dönemde de birlik ve dayanışma içinde çalışmayı temenni ederiz. Önceki dönemin yönetim kurulu başkanı Prof. Dr. Mehmet Şükrü Tekbaş 65 ve yönetim kuruluna da teşekkürlerimizi sunarız. Yaz sayımızda buluşmak üzere, dergimizin çıkmasında maddi-manevi desteği bulunan tüm kişi ve kuruluşlara, ayrıca bizlere telefon, ve mektup aracılığıyla beğenilerini gönderen üyelerimize teşekkür eder, aydınlık yarınlar dilerim. Burak Yılmazcan 77 stanbul Erkek Liseliler Derne i Baflkanı derneginiz@ielder.org.tr

5 Yeni BMW X f. 2

6 EDİTÖRDEN Merhaba, Aslan çakal doğurmazmış. Hangi sektörde, hangi işle uğraşırsa uğraşsın, Lisemiz den mezun biriyle karşılaştığımda içim rahat eder. Profesyonelliğinden, titizliğinden ve sonuca odaklı mükemmelliyetçiliğinden emin olurum. Bilirim ki, aynı hamurun yoğrulmuş farklı halleriyiz. Reklam ve yayın işleriyle ilgili arasıra, bu dergiyle ilgili çok daha sık görüştüğüm, tanıştığım abla, ağabey ve kardeşlerimden neredeyse hiç biri bu konuda beni şaşırtmadı. Karşımda her defasında özveriyle çalışan bilim insanları, tutkuyla yoğrulmuş sanatçılar ve azimli sporcular buldum. Elbette başka alanlarda faaliyet gösteren işadam ve kadınları, eğitimciler, yöneticiler de böyleydi. Ama sadece özveri, tutku ve azim yeterli olmamalıydı başarı için. Kapağımıza sadece, dördüncü sayımızın konusu olan üç kelimeyi yani bilim, sanat ve spor u yazmanın yetersizliğini düşündüğüm bir anda Ali (Saydam 65) Ağabey in yazısı geldi Hızır gibi. Konu ettiği irfan boşluğu bir anda dolduruverdi. Hepsini birleştiren bir kavramdan bahsediyordu ki, bu sayımızda yer verdiğimiz bilim insanları, sanatçı ve sporcuların ortak özelliğiydi, yaptıklarını irfanla birleştirebilmek. Elbette İstanbul Erkek Liseliler in bu üç alandaki yeri, seksen sekiz sayfanın yer verebildiği az sayıda mezunla sınırlı değil. Zaten bu sayıyı konuya bir başlangıç olarak düşünmüstüm hep. Ne çok insan, ne çok başarı, ne çok hikaye olduğunu görerek bildiğimi teyit ettim adeta. Bilimi, sanatı ve sporu mutlaka başka sayılarda da yeniden konu yapacağız. Siz Bahar sayımızı okumaya başladığınızda, biz Yaz için hazırlıklara başlamış olacağız. Beşinci sayımızın konusu Sürdürülebilirlik. Yaşam, geleceğe güvenle bakmanın ötesinde, geleceği var etme ye odaklanmış durumda. Artık dünya üzerindeki hayatın devamından, kurumlar ya da kişilerin varlıklarını sürdürebilmelerine kadar pek çok alanda çalışmalar önem kazanıyor. Dergimizin sürdürülebilirliğindeki önemli unsurlardan biri de katkıda bulunan eski-yeni mezun, öğrenci-eğitimci, kadın-erkek çeşitliliği. Ne kadar farklı fikir, yazı ve görsele yer verebilirsek bir olma yolunda o kadar emin ilerleyeceğiz. Bana her türlü konuda aşağıdaki mail adresinden veya künyedeki Hayalgücü telefonundan ulaşabilirsiniz. Bahar, hep aydınlık günlerin habercisi olmuştur. Kalbinizi ısıtan güzel şeylerin arasına katıldığımız düşüncesiyle, mutlu ve huzurlu kalın. Tansel Atasagun 87 SARISİYAH Dergisi Genel Yayın Yönetmeni tansel@tanselatasagun.com

7 S A R I S İ Y A H 5

8 XXXXX Son Şövalye I.Bahadır a Karşı Karikatürist Bahad r Baruter 82 sevgili idealist öğretmeni Fethi Cönk le İstanbul Boğazı na hakim bir tepede buluştu. Hasret giderdi, sohbet etti, çay içti, dolaştı, güldü, şaşırdı, öğrendi... İçindekiler Dosya Bilim Sanat Spor Yazar Yorum Spora Sevdalanma Hikayesi Yeni Nesillere Herr Lehrer, Musik Levent Bıçakçı 72 Kaan Kırali 84 Serdar Yalçın 75

9 SARIS YAH Say 04 BAHAR 2011 Tansel Atasagun MT YAZ SAH B stanbul Erkek Liseliler Derne i ad na Burak Y lmazcan 77 GENEL YAYIN YÖNETMEN Tansel Atasagun 87 tansel@tanselatasagun.com SORUMLU YAZI filer MÜDÜRÜ fiakir flçi 75 YAYIN KURULU Alev Av nca 77, Alp Evrenoso lu 78, Burak Y lmazcan 77, fiakir flçi 75, Ziya yaz 77 SANAT YÖNETMEN Rag p ncesa r Darwin Shakespeare i Neden İzleyemiyordu?.. Ali Saydam 65 Fenci misin Sosyalci mi? İ.Melis Gültekin 03 Tarihin Çizgiyle Kayd Canberk Beygova 09 Turgut Çeviker Arf Denklemi Ender Helvacıoğlu Evrenin Gerçeği Fatih Böhürler Geleneksel Türk-Osmanlı Okçuluğu Murat Özveri Soru Mehmet Ali Berkman 63 cevapladı Bir Sorumsuz İş Adamı Alp Evrenosoğlu 78 FutbolcudanEğitimci Olur Atakan Alan Onlarınki Bambaşka Bir Aflk Emre Uğurlu 92, Hüsnü Terek 72, M. Şevket Özer 48 Bir Gündü Gönlümle Başbaşa Kaldım Fuat Yalçın 72 Uzun İnce Bir Yoldayım, Gidiyorum Gündüz Gece Ali Özgümüş 75 Bizden Haberler Emre Koz 97 YAZI filer Barış Paksoy 11, Berivan Aydın 06, Canberk Beygova 09, Emre Koz 97, Fatma Ece Demir, İ.Melis Gültekin 03, Mehmet Burak Soysal 06, Onuralp Bozer 11 GRAF K TASARIM - UYGULAMA Hayalgücü Tanıtım Hizmetleri FOTOĞRAFLAR / ÇİZİMLER Adnan Günay, Adnan Korhan Karuşağı 85, Bahadır Baruter 82, Bora Balbey, Erdo an Özkaya 59, Gökhan Çelebi, Hüsnü Dökmeci 82, Mehmet Çağlarer, Salih Erimez 18, Tansel Atasagun 87 YAZILAR Ali Özgümüş 75, Ali Saydam 65, Alp Evrenosoğlu 78, Atakan Alan, Bahadır Baruter 82, Canberk Beygova 09, Emre Koz 97, Emre Uğurlu 92, Ender Helvacıoğlu, Fatih Böhürler 78, Fuat Yalçin 72, İ.Melis Gültekin 03, Hilmi Sever, Hüsnü Terek 72, Kaan Kırali 84, Levent Bıçakçı 72, M.Şevket Özer 48, Murat Özveri 87, Serdar Yalçın 75, Turgut Çeviker REKLAM KOORD NATÖRÜ Filiz Atasagun YAPIM Hayalgücü Tan t m Hizmetleri BASKI Karakter Color KAPAK YAYIN TÜRÜ Süreli Yerel Yay n ISSN Bahar 2011 sayımızın kapak fotoğrafında 11 C ve 11 D sınıfları öğrencileri oynadılar. Hepsine içten teşekkürlerimiz sunarız. Ücretsizdir Üç ayda bir yay nlan r. stanbul Erkek Liseliler Derne i Türkoca Caddesi No:4 Ca alo lu T: W: Yap m Yeri: stanbul, Bask Tarihi: Mart 2011 Her hakl sakl d r. Yaz lar n sorumluluklar yazarlara aittir. Bu dergide yer alan yaz, makale, foto raf, çizim ve illüstrasyonlar n elektronik ortamlar da dahil olmak üzere bir k sm n n veya tamam n n yay nlanmas ve ço alt lmas yaz l izne tabidir. Bu dergi Bas n Meslek lkeleri'ne uymaya söz vermifltir.

10 XXXXX

11 S A R I S İ Y A H 9

12 DOSYA san-

13 Bilim, Sanat, Spor ve İrfan Bilimi, sanatı ve sporu irfanla birleştirebilmiş 3 İstanbul Erkek Liseli, kendi deneyimlerinden yola çıkarak Lise-başarı ilişkisini yazdılar. Dünya çapındaki bu 3 isim: Av. Dr. Levent Bıçakçı 72, Dr. Kaan Kırali 84 ve müzik insanı Serdar Yalçın 75. S A R I S İ Y A H 11

14

15 Spora Sevdalanma Hikayesi Sporla ilişkisi problemli bir toplumuz. Futbolu sevdiğimizi söylüyoruz, ama futbol sahaları nefretle, şiddetle, hoşgörüsüzlükle dolu. Sabah akşam seyrettiğimiz, üzerine saatlerce konuştuğumuz bir oyunu oynamıyoruz bile. Türkiye de lisanslı futbolcu sayısı, Almanya daki kadın futbolcuların sayısından geride. Üstelik bu en çok sevdiğimizi söylediğimiz spor dalı. Diğer sporlarda, durum daha da vahim. Oysa sporu okullara soksak, üniversitelerde spor çalışmalarına, sporculara teşvik versek, sadece altyapı değil, oyunun kültürel dokusu üzerine de çalışsak, bu kadar genç bir nüfusun sporla samimi ve direkt olarak ilgilenmemesi için hiçbir neden yok. Bu açıdan kendi hikayemin anlamlı olduğunu düşünüyorum. Çünkü bu hikaye aslında bir tür spora sevdalanma hikayesi. Bunun nedeni de İstanbul Erkek Lisesi dir. Şimdiki Pertevniyal Lisesi nin yanındaki Oruç Gazi İlkokulu ndan mezun oldum. Ne yazık ki hiç spor görmeden. İlkokulda tek bir spor dersi yoktu. Her şey aslında İstanbul Erkek Lisesi nin bahçesinden girdiğim gün başladı. Önde, girişte kocaman iki basketbol sahası, hemen yanında voleybol sahası, bunların arkasında da futbol sahası vardı. Sadece bu da değil, masa tenisi masaları, Sakarya İzci Oymağı, kapalı spor salonundaki etkinlikler Bunlar, beni daha ilk günlerden büyüledi. Sporu eğitimin bir parçası olarak ilk orada algıladım. Okul takımlarının maçlarını izlemek ayrı bir zevkti. Basketbol da Kadıköy Halk Eğitim Merkezi nde Saint Joseph le oynanan kıyasıya maçlar, verilen şampiyonluk mücadelesini hiç unutamam. Sadece izlemekten ibaret de değildi bu. Oynardım da. Basketbol, masa tenisi, tabii ki her çocuk gibi futbol Ama en çok voleybolu severdim. Okul Takımı na girmekle kalmadım, İstanbulspor A Takımı na dek yükseldim. Tabii İstanbulspor un bizim kuşakta ayrı bir yeri vardı. O zamanlar takım hem ligin önemli ekiplerinden biriydi hem de okulla ilişkisi çok yakındı. Buna en güzel örnek İstanbulspor un okulun bahçesinde antrenman yapmasıydı. Gerçekten de her hafta S A R I S İ Y A H 13

16 Cemil, Alparslan, Kasapo lu gibi y ld zlar n oynad stanbulspor futbol tak m (üstte) stanbul Erkek Lisesi nin bahçesindeki basket sahas ndan bir enstantane (altta) pazartesi günleri İstanbulspor antrenmanlarını izlerdik. Kaptan Yorgo Kasapoğlu nun sürüklediği takım ligi domine ederken, biz Kasapoğlu, Alparslan, Cemil Turan gibi isimleri canlı izlemenin, onlara dokunabilecek kadar yakın olmanın tadına varırdık. Zaten hafta sonu oldu mu, hep birlikte maçlara giderdik. O coşkuyu, o heyecanı hala unutamam. Sarı-Siyah renklerin peşinde taraftarlığı o yıllarda öğrendik. Okul bitti, ben hukuk fakültesine girdim. Ama içimdeki spor aşkı öyle sadece okulla sınırlı kalmadı. Her zaman aklımın bir köşesinde sporla ilgili bir şeyler yapmak vardı. Nitekim, sonrasında da meslek hayatımda spor ve hukuk hep bir arada gitti. Bu süreçte İstanbulspor A.Ş. nin kurulmasında yardımcı oldum ve Cankurtaran Holding le Uzan ların anlaşmasını ben hazırladım. Almanca ve Alman eğitimi almam sayesinde Adidas, Reebok gibi firmalarla çalıştım. Av.Dr. Levent Bıçakçı 1976 yılında İstanbul Hukuk Fakültesi nden mezun oldu yılında yine aynı fakültede Dr. Ünvanını aldı. Hukukçu kimliğinin yanında spora katkılarıyla da tanındı. Türkiye Futbol ve Basketbol Federasyonları nda çeşitli görevlerde bulundu. Türkiye Birinci Profesyonel Futbol Kulüpleri Birliği Kurucusu ve Genel Koordinatörü ( ), Türkiye Futbol Vakfı Kuruculusu ve Mütevelli ve Yönetim Kurulu Üyesi, Olimpiyat Komitesi Üyesi, İstanbulspor Spor Faaliyetleri ve Tic. A.Ş. Yönetim Kurulu Üyesi ( ), Galatasaray ve Istanbulspor Kulüpleri üyesidir. Aynı zamanda Futbol Birliği (UEFA) Tahkim Kurulu ve International Basketbol Federasyonu (FIBA) Dünya ve Avrupa Hukuk Kurulu üyesidir yılları arasında Türkiye Futbol Federasyonu başkanlığı görevini de yürüttü. İstanbul Erkek Liseliler Eğitim Vakfı başkanlığını yapmaktadır ve Kadir Has Üniversitesi, Türk Eğitimine Özgü Kadir Has Vakfı, Türkiye Futbol Vakfı, İstanbul Erkek Liseliler Dayanışma Vakfı nda üye ve yönetici olarak görev almaktadır. Bu süreç beni pek çok spor kurumunun hukuki yapılarına taşıdı. TFF Hukuk Kurulu nda çalışmaya başladım. Nitekim, UEFA Tahkim Kurulu nda 20 yıldır görev yapıyorum. Ayrıca, Basketbol Federasyonu Hukuk Kurulu ve Yönetim kurullarında görev yaptım ve 4 yıl FIBA Tahkim Kurulu nda çalıştım. Bütün bunların ardından da Türkiye Futbol Federasyonu Başkanlığı na seçildim. Aslında tüm bu süreçlerin temeli okul yıllarında atıldı. Eğitimle sporun her zaman iç içe gittiğini düşündüm. Nitekim son yıllarda en fazla emeği, kurucusu ve mütevelli heyeti üyesi olduğum Kadir Has Üniversitesi Spor Hukuku Araştırma ve Uygulama Merkezi ne harcıyorum. Orada hem bir yandan spor hukuku, spor yönetimi ve spor iletişimi gibi konularda sertifika programları yürütüyoruz hem de akademik açıdan ulusal ve uluslararası spor çalışmalarını teşvik ediyoruz. Bugün spor adına yaptığım pek çok şeyi İstanbul Erkek Lisesi günlerime borçluyum. Türkiye nin en iyi liselerinden birinde eğitim görmek benim ufkumu genişletti. O ufuk içinde spor çok önemli bir rol oynadı. Hâlâ da oynuyor.

17

18 DOSYA Yeni Nesillere Hekimlik. Kulağımıza ilk değdiğinde insanı etkileyen, duygulandıran, hırslandıran, düşündüren, tedirgin eden, geri adım attıran, sonra tekrar heyecanlandıran, idealizmin sonsuzluğuna sürükleyen, mutluluğa ulaştıran ve gece yatağa uzanınca sonsuz huzur veren bir meslek. Evet, lise hayatımda hekimlik ile ilk tanışmalarımda, ben de uyanan duyguların belki de kısa bir özeti bu. Tanımadığınız, bilmediğiniz ve belki de bir daha karşılıklı etkileşme imkânı bulamayacağınız hemcinsinizin bir sorununu giderme, kendisinin tabiri ile ona tekrardan yaşamına mutlu bir şekilde devam etme olanağını sağlama ve daha sağlıklı bir toplum yaratmada aktif bir görev alma. Tanımlanması veya benim gayret ettiğim gibi, kelimelere dökülmesi oldukça zor olan bir yaşam tarzı. Bir anda seçilecek bir şey değil, mutlaka yaşanılan bazı olaylardan etkilenerek tercih edilen bir meslek. Meslek Seçimi Bugün geriye, yıllar öncesine geri dönüp beni etkileyen şeyin ne olduğunu hatırlamaya, hissetmeye veya düşünmeye başladığımda, gözümün önüne gelen yaşam kesitinin İstanbul Erkek Lisesi ndeki yedi yıllık orta ve lise öğrenim yıllarında yaşadığım dönem olduğunu fark edince, oldukça şaşırdım. Elbette bir mesleğe gönül vermede, üniversite seçme sınavına kadar geçen yaşantımızın altında kaldığı etkilerin rolü yadsınamaz. Ancak esas etkilenmemin orta ve/ veya lise yıllarıma denk gelmesi dikkatimi çekti. Yani hayatınızın bu dönemini yaşadığınız eğitim kurumu, sizin gelecekteki tüm yaşantınızı değiştirebilecek türden bir güce sahipti. O zaman bir kez daha ikinci evimiz olan okulumuzun bize kazandırdıklarının değerini, derinden hissettim. Şanslı biriydim, çünkü oldukça köklü bir eğitim kurumunda çocukluktan gençliğe adım atıyordum. Orta öğretim kurumlarında yetişen gençlerin gelişiminde, olgunlaşmasında, karar verme yetilerinin kuvvetlenmesinde ve hepsinden öte içinde yaşadığı topluma karşılıksız bir şeyler verme arzusuna kavuşmasında eğitimin, arkadaşlığın ve kurumsallığın en az öğretim kadar önemli olduğu gerçeği İstanbul Erkek Lisesi nin bana verdiği en büyük anlayış oldu. Çünkü bu asırlık dev çınarın kanatları

19 Orta ve lise öğrenim yıllarını yaşadığımız eğitim kurumu, gelecekteki tüm yaşantımızı değiştirebilecek türden bir güce sahip. altında gelişirken bize aşılanan o özgüven, gelecekte seçtiğimiz mesleklerde elde edeceğimiz başarıların esas anahtarı olacaktı. Esasında hekimlik mesleğine yönelmem hep tesadüflere bağlı gelişti. İlkokul yıllarımda, matematik dersim çok iyiydi. İstanbul Erkek Lisesi ndeki okul hayatımda ise, fizik ve kimya oldukça ilgimi çekmeye başlamıştı. Özellikle bu branşlardaki Alman hocalarla iyi bir iletişim de yakalayabilirseniz, hem bu dersleri sevmeye başlıyorsunuz hem de düşünce sistematiğiniz değişiyor. Özellikle lise dönemimde, bu olumlu iletişimi çok iyi oturtmuştum. Hayata ve olaylara bakış açım daha bilimsel bir çerçeveye oturuyordu. Matematik ve fen bilimlerine ilgisi yüksek olan tüm genç bireyler gibi ben de üniversite ve ileriki mesleki yaşam tercihimde bu iki konunun baskın olduğu alanlara ilgi duymaya başladım. Babamın yüksek makine mühendisi olması, beni daha da kamçılıyordu. Hafta sonları onunla çalıştığı fabrikaya gidip üretim tesisinde zaman geçirmek, oldukça keyif verici bir etkinlik halini almaya başlamıştı. Makinelere duyduğum ilgi arttıkça ben de ileride makine mühendisi olmalıyım diye düşünmeye başladım. Liseyi bitirip üniversitede hangi fakülteyi seçmeliyim konusu gündeme gelince, diğer mesleklerle de tanışmaya başladım. Ama anladım ki, esas olarak fen ve matematik bilimlerinin ön planda olduğu meslekler benim ilgimi çekiyordu. Bu arada sınıfımızdaki kimi arkadaşlarımın tıp fakültesi tercihi bana ilgi çekici gelmeye başlamıştı. Ancak favorim hala mühendislikti. Lise son sınıfa başlayacağım yaz tatilinde arkadaşlarımla birlikteyken geçirdiğim bir trafik kazası tüm düşüncelerimi derinden etkiledi. Oldukça hasarlı ve ciddi bir trafik kazası olmasına karşın hayati bir tehlike ile karşılaşmamıştık ama aldığımız yaralar nedeni ile hastanede tedavi olmamız gerekiyordu. Sabaha karşı gerçekleştirilen ameliyat, bu meslek ile ilk temas edişimdi. Etkilenmiştim. Hem hekimin özverili çalışması, hem de bir nevi makine olarak tanımlayabileceğimiz vücudumun bu tedavi ve sonrasına verdiği cevap inanılmazdı. Makine onarılmış ve kaldığı yerden çalışmaya devam etmeye başlamıştı. Lise son sınıfı bu duygularla geçirdim. Ya mekanik bir makine mühendisi olacaktım ya da biyolojik bir makine mühendisi. Üniversite seçme sınavı sonuçları açıklandığında tüm sınıf arkadaşlarım şaşırmıştı, çünkü tıp fakültesini kazanmıştım. Biyolojik Çalışan Bir Makine Üniversite yılları çabucak geçti, fakülteden mezun olma zamanı gelip çattı. Ancak fakülte 4. sınıfta yaşadığım bir üzüntü beni derinden etkilemişti. Babamın kalp krizinden vefat etmesi, bütün ilgi alanımı kalp cerrahisine yönlendirmeme yol açmıştı. Esasında olması gereken bir yönlenme gerçekleşmişti: makine mühendisliği hayali olan biri, biyolojik çalışan bir makine üzerinde ihtisaslaşacaktı. Tıpta uzmanlık sınavında kazandığım kalp cerrahisi ihtisasına başladığımda tüm hayallerim gerçekleşmişti. Ancak kalp cerrahisi eğitimi oldukça ağırdı. Ama ilginç olanı neydi biliyor musunuz? Kalp işlevlerinin ve damar sistemi ile diğer vücut organlarının buna verdikleri cevapların temelini fizik + kimya + matematik + biyoloji oluşturuyordu. İnanamıyordum. Orta öğrenimim boyunca öne çıktığım dersler mesleki alanda da beni öne çıkaracaktı. O günler gözümün önünden geçtiğinde, bu okulda okumuş olmamın benim için ne büyük bir kazanç olduğunu daha iyi anlıyorum. Orta öğrenim yıllarımda okulumuzun bana (esasında bu köklü eğitim kurumunda okumuş - okuyan - okuyacak olan tüm İstanbul Erkek Liseliler e) kattığı değerler uzun bir maraton olan yaşamımızda bizi yere düşmekten koruyan, görünmeyen S A R I S İ Y A H 17

20 Orta öğretim kurumlarında yetişen gençlerin gelişiminde, olgunlaşmasında, karar verme yetilerinin kuvvetlenmesinde ve hepsinden öte içinde yaşadığı topluma karşılıksız bir şeyler verme arzusuna kavuşmasında eğitimin, arkadaşlığın ve kurumsallığın en az öğretim kadar önemli olduğu gerçeği İstanbul Erkek Lisesi nin bana verdiği en büyük anlayış oldu. Çünkü bu asırlık dev çınarın kanatları altında gelişirken bize aşılanan o özgüven, gelecekte seçtiğimiz mesleklerde elde edeceğimiz başarıların esas anahtarı olacaktı öğrenim yılında Müge (Turan) Kırali ve Kaan Kırali sınıf arkadaşlarıyla. İlk sırada soldan 2. Müge, Son sırada soldan 5. Kaan. engelleri hissettirebilen, başarıya ulaşmak için motive eden, hedefe tek başına değil, arkadaşları ile birlikte varmayı seçtiren ve en nihayetinde adam gibi adam olmayı öğreten değerlerdi. Bizlere ne mutluydu ki, o yıllarda şekillenen kişiliğimiz bu koşunun sonuna kadar olumsuzluğa doğru yol alamıyordu. Bu konuda ben oldukça şanslı bir mezunum, çünkü hayatın engebeli kaldırımlarında yürümeye başladığımda, yanımda beni destekleyen, elimi tutan, yeri geldiğinde önümdeki taşları kenara iten, yorulduğumda ağırlığımı yüklenen ve başarıya ulaştığımda ellerimizi kenetleyip birlikte havaya kaldıran yol arkadaşım (Müge Turan Kırali 84) vardı. Onunla İstanbul Erkek çatısı altında, aynı sıralarda başlayan sınıf arkadaşlığımız zamanla hayat arkadaşlığına dönüşmüştü. Herkese ilginç gelen bu tesadüfün fark edilmeyen diğer bir yüzü daha vardı: aynı mekanda, aynı dönemde eğitilen bireyler olarak kendi benliğimizi hiç kaybetmemiştik. Bence bu da İstanbul Erkek Lisesi nin hissedilmeyen bir başarısıdır: yani her öğrencisini onun kişiliğini koruyarak tek başına ayakta duracak, yılmayacak ve geri dönmeyecek bireyler olarak hayata hazırlaması ve bunu başarması. Lisem ile hayatımın kesişme noktaları bu kadarla da bitmemişti. Sevgili kızımız da bizim mezun olduğumuz bu tarihsel ve kültürel yapının koridorlarını iki yıldır aşındırıyor, eşimle beni bir zaman tüneline sokup eski günlerimize götürüp, bize rehberlik yapıyor. Bizi en çok mutlu eden değişim ise bu zaman tünelinde her yolculuğa çıkışımızda karşılaştığımız daha modern, daha kültürel, daha bilinçli, daha idealist ve iddialı bir biyolojik makine idi: yaşayan, yaşatan, gelişen. Yeni Milenyum ve İstanbul Erkek Lisesi Yeni milenyumun getirdiklerini kendi içselliği ile bütünleştirebilen bir İstanbul Erkek Lisesi nin daha da güçlenerek yoluna devam edeceği muhakkak. Dünya yeni bir binyıla evrimleşirken, buna ayak uydurabilen kurumlar ayakta kalabilecek, uzun ve derin kökleri olmayan kurumlar ise ciddi sarsıntılar geçirecek. Okulumuzun bu değişim sürecinden nasıl etkilendiği ve etkileneceği, kendine nasıl bir yeni vizyon çizeceği çok önemli. Bu okuldan mezun olan bizlerin bu değişime olumlu ve etkin katkıda bulunması çok önemli. Bilgi ve tecrübenin nesillerden nesillere iletilmesi ne kadar gerekli ise, bu iletişimin karşılıklı yapıl-

21 ması ve zamana yayılmadan gerçekleştirilmesi bir o kadar önemlidir. Kendi mesleğinde, kültürel veya spor yaşamında, ya da hobilerinde başarıya ulaşmış tüm İstanbul Erkek Lisesi mezunlarının yıllarca biriktirdikleri vasıfları yeni kuşak İEL liler ile paylaşması hem eğitici, hem de birleştirici olacaktır. Yılda birkaç kez düzenlenecek paneller ile genç Sarı-Siyahlılar çeşitli meslek gruplarının artılarını ve eksilerini ilk elden öğrenebileceklerdir. Bunun yanında uygun olan mesleklerde yerinde bilgi aktarımı imkânı da araştırılabilir. Değişik yıllarda okulumuzu bitirmiş olup, aynı mesleği yapan mezunlarımızı bir araya toplayacak çeşitli etkinlikler okulda düzenlenebilir ve öğrencilerle daha interaktif bir ilişki kurulabilir. Bu mezunların iletişim bilgileri öğrencilerle paylaşılarak okulumuzda öğrenim gören genç arkadaşlarımızın bireysel olarak da bizlerden bilgi edinmesi kolaylaştırılabilir. İstanbul Erkek Lisesi nde geçen yıllarımız her geçen gün biraz daha damağımızı tatlandırmakla kalmıyor, zamanla arınan hatıralardan geriye kalanlar bu eğitim yuvasından geçen her birimizin ne kadar şanslı olduğunu da bizlere hatırlatıyor. Hayatımızın en dinamik yıllarında kurulan bağlar, yaşamımızın her döneminde bizi birbirimize ve hayata bağlayan çözülmez, parçalanmaz ve kaybolmaz görünmeyen zincirler haline geliyor. Ve bu yıllarda kurulan arkadaşlıklar, belki de en duru, en saf ve en içten dostluklar olarak ölümsüzleşiyor. Biyolojik bir makine olan bizlerin tam kapsamlı olarak elden geçirildiği, gerekli onarımların yapılarak uzun bir koşuya hazırlandığı ve en önemlisi tüm bu koşuya yetecek kadar manevi enerjinin yüklendiği okulumuz İstanbul Erkek Lisesi, bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da bu ülkeye aklı hür, vicdanı hür nice bireyler yetiştirmeye devam edecektir. Önemli olan bu köklü kurumun sapasağlam ayakta kalmaya devam etmesi için tüm mezunları tarafından sürekli olarak yoğrulması, desteklenmesi ve sahiplenilmesidir. Bilim, spor ve sanat alanında bu ülkeye kattığı ve katacağı tüm değerler, daha iyi bir gelecek için yeni nesillerle bırakacağımız en değerli miras olacaktır. Kaan Kırali Doç. Dr., Kalp ve Damar Cerrahisi İstanbul Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi nde klinik şefi. Kalp ve damar cerrahisi alanında 14 kitap, 205 ulusal ve uluslararası makale, 215 ulusal ve uluslararası bildiri yayınladı. Pek çok yeni teknik ve araştırmaya imza attı. Yeni Teknikler ve Araştırmaları: Uyanık hastada tam (birden fazla) arteriyel greft kullanımı. Dünyada ilk defa uygulanan ve Reuter ajansı tarafından dünyaya en az invaziv girişim tekniği olarak duyulan bu yöntemde her iki göğüs atardamarı bypass için kullanılmıştır. (K rali K, Koçak T, Güzelmeriç F, Göksedef D, Kayalar N, Yakut C. Off-pump awake coronary revascularization using bilateral internal thoracic arteries. Ann Thorac Surg 2004;78: ) Uyanık hastada ve çalışan kalpte tam (kalbin her yüzüne yönelik) koroner arteriyel revaskülarizasyon. Dünyada ilk defa yapılan bu ameliyat tekniği ile kalbin her tarafındaki damarların kanlandırılması mümkün olmaktadır. (Kırali K. Composite bilateral internal thoracic artery grafts via standard sternotomy for lateral wall revascularization in conscious patients. Heart Surg Forum 2005;8: ) Uyanık hastalarda gerçekleştirilen bypass girişimlerinde hastanın solunum problemi yaşamayacağını gösteren çalışması Avrupa Kalp-Toraks Cerrahisi Derneği nin kongresinde sözlü sunu oldu ve yayın haline getirildi. (Kırali K, Kayalar N, Koçak T, Yakut C. Reversed-J inferior sternotomy for awake coronary bypass. Eur J Cardiothorac Surg 2005;27: / Kırali K, Kayalar N, Özen Y, Sareyyüpoğlu B, Güzelmeriç F, Koçak T, Yakut C. Reversed-J inferior versus full median sternotomy: Which is better for awake coronary bypass surgery. J Card Surg 2005;20: ) S A R I S İ Y A H 19

22 DOSYA Herr Lehrer, Musik Geçmişe dönüp şöyle bir muhakeme yaptığımda şu sonuçlara varıyorum: Babamın önerilerini çizip atmamış, denemiştim. Kendi arzularıma balıklama atlamamıştım. Bu okuldan kazandığım bir özellikti: Duygularla mantığın dengesi. Özgüvenim olmasa, bu denli başına buyruk davranamazdım. Ama bu özgüven megalomani boyutlarında değildi. Alman müziği, felsefesi, edebiyatı derinlemesinedir, dikeydir. Güzelliği banallikten uzaklaştıran da bu özelliktir. Bir sanatçı için de çok gereklidir.

23 yılları arasında İstanbul Erkek Lisesi, katıldığı Milliyet Gazetesi Liselerarası Müzik Yarışması nda her yıl finale kaldı. Düzenleme, beste ve yorum dallarında aldığımız birincilikler, ikincilikler ve üçüncülüklerle tarihimiz zenginleşti. Klasik pop orkestrasının önüne koyduğumuz üç kemanla Paul Mauriat orkestrası gibi çıkardık sahneye. O zamanlar Lütfü Kırdar yoktu, Spor ve Sergi Sarayı vardı. Tıklım tıklım dolardı bu yarışmalarda. Rekabet yüzünden sahneye çıkan diğer liselere sahnede patlayan meysu karton kutuları atılır, ıslıklardan, yapılan müzik duyulmazdı nerdeyse. İlk on saniye bunu biz de yaşardık. Ama kemanların ritmle devreye girmesi ile önce bir suskunluk olur, sonra da alkış patlardı. İstanbul, Ankara ve İzmir de olurdu finaller. Hayatımda ilk kez uçağa bu sayede binmiştim. Çalışmalar sırasında Alman hocalara Herr Lehrer, Musik! demem yeterliydi, sözlü sınavlardan yırtmak, hatta bazan derse girmemek için. Birinci olmamız nedeniyle bir TV programına çağırılmıştık. Aynı programda yıldızı yeni yeni parlayan Nilüfer de vardı. Başarımızı neye borçlu olduğumuzu sormuştu. Ben de hocalarımız bize her türlü olanağı sağlıyorlar yanıtını vermiştim. Ertesi gün okulda müdürümüz Muammer Yüzbaşıoğlu beni çağırmış, oğlum burası camii mi de bizlere hoca diyorsun diye sitem etmişti. Bu orkestra için yaptığım besteler, düzenlemeler (Ateş Dansı, Karadeniz Havası vb.) şimdiki çalışmalarımın kaynağı olmuştur belki. Hatta Hüseyin Kuşçu ve İffet Hanım ile daha da çok sevdiğim edebiyat dersleri, şimdi Türk şiirini müziklemek konusundaki tutkumun nedenidir. Kurucusu olduğum İş Sanat taki şiir-şair gecelerinin kökenini de burada arayabiliriz. Alman Eğitiminin Kurduğu Denge Paylaşmak istediğim bazı saptamalarım var eğitimimizle ilgili. Biz Türkler meşrutiyetler, kapitülasyonlarla başlayan süreçlerde Fransız kültüründen fazlasıyla etkilenmişiz. Kullandığımız dilden de belli bu. Nedense Almanlarla askeri, fransızlarla kültürel bağlarımız kuvvetli olmuş. Onun için Fransız kolejlerini bitirenler frankofon olur. Ama biz liseliler Almancı değilizdir. Aldığımız eğitim ise genlerimize işlemiş Fransız kültürünü çok güzel dengeler. Şimdilerde yabancı hayranlığımız Fransızlardan Anglosakson ırkına yönelmiş durumda. Bir şeyin cılkını çıkartmakta üstümüze yok. Onun için Alman eğitiminin sağladığı dengeye her Türk gencinin gereksinimi var. Liseyi konservatuarla aynı zamanda bitirmiştim. Babam öğretmen, kafasında bir Serdar imajı var. Erkek adamın doğru dürüst bir mesleği olmalı, gibi. Önce bu doğrultuda İTÜ Elektronik bölümünü kazandım. İlk derste, baktım liseden farkı yok. Profesör anlatıyor, öğrenciler not tutuyor. Bir soru sorayım dedim, yanıt alamadığım gibi S A R I S İ Y A H 21

24 XXXXX Serdar Yalçın (sağda en üstte) lise yıllarında sınıf arkadaşlarıyla Okul orkestraları ( ): Erdal, Erhan, Cevat, Tekin, Sedat (sağ üstte) Mavi Işıklar (sağ altta) Fransız kolejlerini bitirenler frankofon olur. Ama biz liseliler Almancı değilizdir. Aldığımız eğitim ise genlerimize işlemiş Fransız kültürünü çok güzel dengeler. Şimdilerde yabancı hayranlığımız Fransızlardan Anglosakson ırkına yönelmiş durumda. Bir şeyin cılkını çıkartmakta üstümüze yok. Onun için Alman eğitiminin sağladığı dengeye her Türk gencinin gereksinimi var.

25 Serdar Yalçın Müzik İnsanı 6 yaşında müziğe başladı. Türkiye de piyano ve kompozisyon (Adnan Saygun la) eğitimini en başarılı derecelerle (İstanbul Belediye Konservatuarı ve İstanbul Devlet Konservatuarı nda) bitirip Berlin Akademisi nde 6 yıl orkestra şefliği öğrenimi yaptı.bu okulu 15 yıldır görülmemiş bir başarı derecesiyle bitirdi. Münih te dünyanın en büyük şeflerinden Sergiu Celibidache ile çalıştı, kursunda tüm yıllarda burs alan tek aday oldu. Türk orkestraları dışında Münih Filarmoni ve Berlin Senfoni gibi büyük orkestraları da yönetti. Kadrolu sanatçısı olduğu İstanbul Devlet Opera ve Balesi nde Carmina Burana, Uçan Hollandalı, Sihirli Flüt gibi eserleri, ayrıca Evita, Damdaki Kemancı vb. müzikal ve operetleri idare etmiştir. Habitat açılışında, Portekiz ve Almanya daki Expo Fuarları nda seslendirilen Lirik Tarih gösterilerinin müzik yönetmenliği ve şefliğini yapmıştır. Lirik Tarih gösterisi dışında Türkiye de gerçekleştirilen hemen tüm büyük gösterilerde imzası vardır. (Sultanların Dansı, Tango Turc, Evita...) türkü ve şarkılardan koro ve senfonik orkestra için düzenlemeler yapmıştır. Yıllardır kapalı gişe oynayan Folklorama nın yaratıcısıdır. Ünlü şairlerimizin şiirlerini de (Attila İlhan, Can Yücel, Özdemir Asaf, Yahya Kemal, Orhan Veli, Cemal Süreya) değişik tarzlarda müziklemiştir. Büyük Adam Küçük Aşk, İpekçe, Gömlek gibi ödüllü filmlerin, bazı tv dizilerinin ve belgesellerin müziklerini yapmıştır. Viyana dan gelen bir teklif üzerine Saraydan Kız Kaçırma operasını türk sazları için düzenlemiştir. Bu prodüksiyon iki ay Viyana da aralıksız gösterime girmiş, Avrupa merkezlerini dolaşmıştır Edinburgh Festivali ne davet edilmiştir. Türkiye İş Bankasının müzik danışmanıdır. İş Sanat konser salonunda gerçekleştirilen etkinliklerin sorumlusudur. İstanbul Devlet Operası nın kadrolu şefidir. Bestecilik perspektifi, rock müzikten halk ve türk sanat musikisine, klasik müzikten caza çok geniştir. Konsept müzikali denilen tarzın (baştan sona arasız müzik) Türkiye deki tek örneği olan Anlat Şehrazat ı bestelemiş, sınıftan kovuldum. Bir daha da gitmedim oraya. Babamdan habersiz sonraki sene yine sınavlara girdim. Bu kez bana daha yakın olsun diye İstanbul Üniversitesi İktisat Bölümü nü yazdım ve kazandım. Sonra bunu babamla paylaştığımda bozulsa da olgunlukla karşıladı. Darbe yıllarıydı. Okumak kolay değildi. Aynı zamanda diğer konservatuarda Adnan Saygun la kompozisyon okumaya, kendi bitirdiğim okulda da piyano öğretmenliği yapmağa başlamıştım. Özel piyano dersi verip para da kazanıyordum, neredeyse babam kadar. Birazını biriktirdim. Berlin HdK ya (Hochschule der Künste) başvurmuştum yine gizlice. Müziksiz olmuyordu. Teyzem de orda yaşardı, işçiydi. Teyzeme gidiyorum diye sınava gittim, birikmişleri cebime atıp. Başardım. Orkestra şefliği bölümüne girdim. Erkek adam sanatçı olmaz da orkestra şefi olabilir. Babam ikna oldu. Altı sene sonra okulu en başarılı derecelerle bitirdiğimde, iş başvurularına yanıt alan bir tek bendim -Almanlar dahil-. Duygularla Mantığın Dengesi Geçmişe dönüp şöyle bir muhakeme yaptığımda şu sonuçlara varıyorum: Babamın önerilerini çizip atmamış, denemiştim. Kendi arzularıma balıklama atlamamıştım. Bu okuldan kazandığım bir özellikti: Duygularla mantığın dengesi. Özgüvenim olmasa, bu denli başına buyruk davranamazdım. Ama bu özgüven megalomani boyutlarında değildi. Alman müziği, felsefesi, edebiyatı derinlemesinedir, dikeydir. Güzelliği banallikten uzaklaştıran da bu özelliktir. Bir sanatçı için de çok gereklidir. Biz Lise liler sosyal ilişkilerde sınıf gözetmeyiz pek. Yani bir balıkçıyla bir başbakana farklı yanaşmayız. Farklı bir espri anlayışımız vardır, kendimizle de dalga geçeriz. İlk izlenimde burnu büyük yaftası yiyebiliriz. Tanıdıkça yanıldıklarını anlarlar. Konuşmamızın amacı zeka gösterisi değildir. Bize göre zeka, eylemler için gerekli bir vasıftır. Gözlemlerim değişik dönem mezunlarımızla ilişkilerime dayanıyor. Şunu da söylemeli- S A R I S İ Y A H 23