(Şek. 1). PlNARHİSAR (KIRKLARELİ) VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI VE STRATİGRAFlSİ STRATİGRAFİ

Transkript

1 MTA Dergisi 117, , 1995 PlNARHİSAR (KIRKLARELİ) VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI VE STRATİGRAFlSİ Yeşim İSLAMOĞLU* ve Güler TANER** ÖZ.- Önceki araştırmacılar tarafından değişik fikirler öne sürülen, Pınarhisar ve çevresinde yüzlek veren Tersiyer çökellerinin yaşları ve Tetise olan ilgisi gözden geçirilerek, yörenin öncelikle Pelecypoda ve Gastropoda faunasına dayanarak paleontolojisi stratigrafisi açıklanmıştır. Yapılan 8 ölçülü stratigrafi kesiti sonucunda, islambeyli formasyonunda 15. Kırklareli kireçtaşında 5 ve Pınarhisar formasyonunda ise 6 adet mollusk faunasına ait tür saptanmıştır. Tüm paleontolojik verilerin ışığı allında formasyonların yaşları yeniden gözden geçirilmiş, gerek paleontolojik ve gerekse stratigrafik durumları değerlendirilerek sınırlı olarak yaş verilmiştir. Buna göre: Tersiyer çökellerinin en altını temsil eden islambeyli formasyonu Erken Priaboniyen, resifal karbonatları temsil eden ve islambeyli formasyonu üzerine uyumlu olarak gelen Kırklareli kireçtaşı Geç Priyaboniyen, bunu uyumsuz olarak üzerleyen ve havza kenarı ve sığ deniz özelliğindeki Pınarhisar formasyonu Stampiyen yaşındadır. Pınarhisar formasyonu üzerine uyumlu olarak devam eden Balıklı serinin yaşının da yine Stampiyen okluğu sonucuna varılmıştır. Mevcut mollusk faunasının paleocoğrafik dağılımına göre, büyük bir çoğunluğunun Balkan ülkeleriyle tamamen aynı olduğu, az bir kısmının da Batı Avrupa ülkelerinde Eosende görüldüğü ortaya çıkmaktadır. Çok zengin olmayan Oligosen'de ise havzanın tamamen Bulgaristan ile aynı faunayı içermesi Paratetisin yayılım alanına girdiğini belirtmektedir. GİRİŞ Çalışma sahası Trakya bölgesinin kuzeyinde, Kırklareli ili sınırları içerisinde kalan Pınarhisar ve çevresidir. 1: ölçekli Kırklareli E19d, paftasının büyük bir bölümünü, Kırklareli E18c 2, c 3 ; E19d 2, d 3, d, paftalarının küçük bir kısmını kapsar (Şek. 1). Şimdiye kadar Trakya havzası Tersiyer çökelleri değişik amaçlarla pek çok araştırmaya konu olmuştur. Bölgede Akartuna (1953), Kopp (1960), Kemper (1961), Aslaner (1966), Keskin (1971 ve 1974), Lebküchner (1974), Kara (1976), Görür ve diğerleri (1981), Umut ve diğerleri (1983) ve Oktay ve diğerlerinin (1992) gerek genel jeoloji ve gerekse ekonomik jeoloji üzerine çalışmaları olmuş, bunların yanı sıra Pamir (1954), Rückert-Ülkümen (1960), Sönmez- Gökçen (1963, 1971, 1973) paleontolojiye yönelik çalışmalar yapmışlar, Oligosen-Miyosen dönemine ilişkin fikirler ileri sürmüşlerdir. Bu araştırmada yöre sınırları içerisinde daha önce incelenmemiş olan Pelecypoda ve Gastropoda faunasına dayalı olarak paleontolojik ve stratigrafik bir çalışma yapılmıştır. STRATİGRAFİ Çalışma alanında temeli metamorfitlerden oluşan ve Paleozoyik yaşlı olduğu söylenen milonitik gnayslar oluşturur. Temel üzerine uyumsuz olarak Üst Eosen çökelleri gelir. Üst Eosen çökellerini de yine uyumsuz olarak Alt Oligosen istifi örter. Çakıltaşı ve kumtaşından oluşmuş Pliyosen- Pleyistosen çökelleri (Umut ve diğerleri, 1983) ve Kuvaterner alüvyonları, daha yaşlı birimler üzerinde açısal uyumsuz olarak otururlar. Tersiyer birimlerinden bol mollusk faunası içeren islambeyli formasyonu, Kırklareli kireçtaşı, Pınarhisar formasyonu ve Balıklı seriden ölçülü stratigrafi kesitleri alınmıştır. Bunlar Poyralı derede B 1 B 2 ve B 3, Pınarhisar-Erenler arasında bulunan taş ocaklarında A 1 A 2, A 4 ve A 5, Soğucak köy yolu kavşağında ise A 3 kesitleridir. Ayrıca C ve D ile belirtilen kömür ocaklarında kesit almadan inceleme yapılmıştır (Şek. 1). İslambeyli formasyonu Formasyon ilk kez Keskin (1966) tarafından isimlendirilmiştir. Genel olarak kumtaşı-marn ardalanmasından oluşmuş olup, yer yer kiltaşı bantları içerir. Formasyonun temel karmaşığı ile olan alt sı- Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü. Jeoloji Etütten Dairesi. Ankara. Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi. Jeoloji Mühendisliği Bölümü. Ankara.

2 Yeşim İSLAMOĞLU Güler TANER

3 PINARHİSAR VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI ninnin kumlu ve çakıllı bir birimden oluştuğu Keskin (1971) tarafından belirtilmiş; ancak çalışma sahasında bu birim gözlenememiştir. Birimin kalınlığı B, (X1: 49560, Y1: 8950, X2: 49530, Y2: 8975) kesitinde 5 m., B 2 (X1: 50220, Y1: 11025, X2: Y2: 11030) 46 m. ve B 3 (X1: 49710, Y1: 9140, X2: 49700, Y2: 9160) kesitinde ise 6 metredir (Şek. 2). Yaşları Priyaboniyeni veren pelecypodlardan Chlamys (Chlamys) parisiensis optata (Deshayes) (Levha l, şek. 9), Chlamys (Aequipecten) subtripartita (d'archiac) (Levha l, şek. 2). Chlamys (Aequipecten) thunensis (Mayer-Eymar) (Levha l, şek. 10), Pynodonte (Pycnodonte) brongniarti (Bronn) (Levha II, şek. 1a-b), Cyrena sirena sirena (Brongniart) (Levha III, şek. 3), Panope heberti Bosguet (Levha li, şek. 11 a-b), Spondylus cisalpinus (Brongniart) (Levha II, şek. 10), Lucina lugeoni Boussac (Levha III, şek. 1), Miltha (Cavilucina) elegans (Defrance) (Levha II, şek. 7), Phacoides (Lucinoma) sçuamula (Deshayes) (Levha II, şek. 4), Thracia woodi Mayer-Eymar (Levha l, şek. 8a-b), Tellina decorata ovalına (Deshayes) (Levha II, şek. 3), gastropodlardan Pleurotomaria sismondai Goldfuss (Levha l, şek. 7), Turritella (Haustator)d. copiosa (Deshayes) (Levha l, şek. 2) türleri saptanmış ve stratigrafik konumuna dayanarak formasyonun yaşının Erken Priyaboniyeni verdiği anlaşılmıştır. Kırklareli kireçtaşı Kırklareli kireçtaşı ilk defa Keskin (1966) tarafından adlandırılmış olup, mertebesi üyeden formasyona yükseltilmiştir. Kırklareli kireçtaşı altındaki Islambeyli formasyonu ile uyumludur. Formasyon tabakasız-masif olup, sarımsı beyaz, killi, kumlu, mercanlı kireçtaşlarından oluşmuştur. Çökelme ortamı resif, resif önü ve resif eteği özelliğindedir. Formasyonun çalışma bölgesinde ölçülebilir toplam kalınlığı 16 metredir. B 1 B 2 ve B 3 ölçülü stratigrafi kesitlerinin en üst seviyeleri ile (Şek. 2), A 3 (X1: 53910, Y1: 8780, X2: 53860, Y2: 8810) ve A, (X1: 46800, Y1: 9760, X2: 46770, Y2: 9800) ölçülü stratigrafi kesitlerinin (Şek. 3) ise alt seviyeleri bu formasyonu karşılık gelmektedir. Pelecypodlardan Pynodonte (Pycnodonte) brongniarti (Bronn) (Levha II, şek. 1a-b), Chlamys (Aequipecten) subtripartita (d'archiac) (Levha l, şek. 2), Chlamys (Aequipecten) thunensis (Mayer ve Eymar) (Levha l, şek. 10), Thracia woodi Mayer-Eymar (Levha l, şek. 8a-b), Glycymeris cf. tenuisulcatus (Koenen) (Levha III, şek. 4), Glycymeris jacguoti (Tournouer) (Levha III, şek. 5), Ostrea sp. (Levha II, şek. 5), Crassatella sp. (Levha III, şek. 2); gastropodlardan Mitra (Mitra) postera (Koenen) (Levha I. şek. 4-5) Trochus et incrassatus Deshayes (Levha l, şek. 1) türlerine dayanarak formasyonun yaşının Geç Priyaboniyen olduğu sonucuna varılmıştır. Pınarhisar formasyonu Karbonat istifinin en üstünü oluşturan ve genellikle oolitli kireçtaşları bazen de çakıltaşları içeren, yer yer kiltaşı arakatkılı, ince-orta tabakalı regresif özellikte bir birimdir, inceleme alanında D-B doğrultusunda dar bir şerit halinde uzanır. A,: (X1: 46570, Y1: 8690, X2: 46575, Y2: 8720) ve A 2 (XI: 45580, Y1: 8620, X2: 45582, Y2: 8630) ölçülü stratigrafi kesitlerinin tamamı, A 4 (X1: 46970, Yi: 8600, X2: 46973, Y2: 8620) ölçülü stratigrafi kesitinin alttan 7 metrelik kısmı ile A 3 kesiti.'nin alttan 8-11 metreleri arasındaki kısmı bu formasyona aittir. Alttaki kireçtaşları üzerine diskordan olarak oturur. Çünkü Pınarhisar formasyonuna ait tabakaların duruşu K28D 7 GD iken Kırklareli kireçtaşına ait tabakalar ise K68D 24 GB'dır. Özellikle bu formasyonun alt seviyelerinde bol olarak bulunan Mitra (Mitra) postera (Koenen) ve Cardium gratum Deshayes fosilleri Geç Priyaboniyen-Erken Oligosenin geçişini temsil etmektedir. Daha üst seviyelerde rastlanılan pelecypod türleri Nucula cf. comta Goldfuss (Levha, şek. 13), Parvicardium popovi Kojumdgieva (Levha II, şek. 8), Lenticorbula sokolovi slussarevi (Merklin) (Levha II, şek. 6) ve gastropodlardan Conus (Leptoconus) cf. diversiformis (Deshayes) (Levha l, şek. 6a-b) fosilleri ise Sönmez-Gökçen'in savunduğu Erken Oligosen yaşını vermektedir. Balıklı seri (Karton şeyl) Formasyon hakkında önceki yıllarda araştırmacılar farklı görüşler sunmuşlardır. Ilk olarak Aslaner (1956) tarafından tanımlanan Karton seri Sarmasiyen yaşında kabul edilmiş ve Congerialı kireçtaşı üzerinde tamamıyla konkordan oturduğu belirtilmiştir. Formasyonların arasında bir uyumsuzluk bulunduğundan sadece Ülkümen-Rückert (1960) söz etmiş, Karanlıkdere'de rastladığı ve her yerde görülmeyen tüf seviyesinin ayırtman olduğunu belirtmiştir. Yine yazara göre bu uyumsuzluğun üzerindeki manganez kapsayan oolitli kireçtaşların-

4 Yeşim ISLAMOĞLU ve Güler TANER

5 PINARHİSAR VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI

6 Yeşim İSLAMOĞLU ve Güler TANER da Congeria yoktur. Bu sebeple bu birimi Balıklı seriye dahil etmiştir. Bizim bulgularımıza göre gerek manganezli ve gerekse manganezsiz oolitik kireçtaşlarında faunal açıdan bir değişiklik yoktur (Şek. 4). içerdiği plecypoda ve gastropoda türlerine dayanarak Lenticorbula sokolovi slussarevi (Merklin), Cardium gratum Deshayes ve Mitra (Mitra) postera (Koenen) bu seviyelerin Erken Oligosen (Stampiyen) yaşlı olduğu tarafımızdan kabul edilmiştir. Bulgularımız Sönmez-Gökçen'in (1973) ostrakodlara göre çıkarmış olduğu sonuçlar doğrultusunda olup, elde ettiğimiz balık dişleri de bu görüşümüzü desteklemektedir (Şek. 4). Buna göre Pınarhisar formasyonu ile Balıklı seri dereceli geçişli olup, Balıklı seri alt seviyelerde oolitik kireçtaşları ile ardalanmalı kumlu kiltaşı bantları halinde başlayıp yukarıya doğru tane boyu gittikçe küçülen gri renkli, kireçli, ince tabakalı mikalı kütaşı-marn (ince tabakalı) şeklinde sürmektedir. Alt seviyelerinde bulunan balık dişlerinin yanı sıra daha üst seviyelerde ince tabakalı marnlar içerisinde balık pulları ve kemik kırıntıları bulunmuştur. Çalışma sahasında yapılan bir diğer saptama, kömürlü seviyelerin varlığıdır (Şek. 1, C ve D gözlem noktaları). Laminalar ve ince tabakalar halinde bulunan gevşek, sarı-beyaz-gri, kiltaşı-silttaşı seviyeleri arasında kömür damarları mevcuttur. SİSTEMATİK PALEONTOLOJİ Çalışma bölgesinde derlenen gastropoda ve plecypoda fosillerinin sistematik tanımlamaları Moore (1960) ve Wenz'e ( ) göre yapılmıştır. Dal: Molluska Sınıf: Pelecypoda Goldfuss, 1820 Alt sınıf: Paleotaxodonta Korobkov, 1954 Ordo: Nuculoida Dall, 1989 Üst familya: Nuculacea Gray, 1824 Cins: Nucula Lamarck, 1799 Nucula of. comta Goldfuss, 1837 (Levha l, şek. 13) 1954 Nucula comta Goldfuss; Glibert and Heinzelin, 318, 1, 3a-b Nucula comta Goldfuss, Kojumdgieva ve Sapundgieva, 98-99, 1,1-2. Tanımlama: Kabuk üçgen oval, az bombe ve ince kavkılıdır. Çengel basık, küçük ve arkaya dönüktür. Ön ve arka kenar tepede bir köşe oluşturarak birleşir. Paleal kenarla olan birleşmeleri ise muntazam yay şeklindedir. Dış yüzeyinin ince ışınsal kotlarla kaplı olduğu ancak paleal kenardaki girinti ve çıkıntılardan belli olmaktadır. Kenet sistemi Şek. 4- Pınarhisar formasyonu ile Balıklı serinin geçişli sınırındaki ölçülü stratigrafi kesiti (A 4 )

7 PINARHİSAR VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI 155 kapalı olduğundan görülememektedir. Benzeyiş ve farklar: incelenen örnekler kalıp şeklinde ve çok kötü şartlarda korunmuştur. Bu sebeple tam bir tür tanımı verilememiş, sadece benzer özelliklerinden faydalanılarak cf.'li olarak kabul edilmiştir. Kojumdgieva ve Sapundgieva'mn (1981) çalışmasında ise 1 no.'li şekle uygun olduğu belirlenmiştir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Belçika, Almanya, Danimarka, Transilvanya ve Bulgaristan'da Orta Oligosende; Belçika, Hollanda, Almanya, Çekoslovakya, Macaristan, Bağımsız Devletler Topluluğu'nda (transkaspik havza) Üst Oligosende yayılım göstermiştir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Soğucak köy yolu kavşağının 500 metre kuzeyinde yolun sol tarafından alınmış A 3 ölçülü stratigrafi kesitinin Pınarhisar formasyonuna ait kesiminde alttan metreler arasında oolitik kireçtaşlarından alınmış 38 ve 39 no.li numune noktalarında bulunmuştur. Yaş: Stampiyen Alt sınıf: Pteriomorphia Beurlen, 1944 Ordo: Arcoida Stoliczka, 1871 Üst familya: Glycymeridicea Newton, 1922 Cins: Glycymeris Da Costa, 1778 Glycymeris jacquoti (Tournouer, 1873) (Levhalll, şek. 5) 1911 b Pectunculus jacquoti Tournouer tip ve var. nobilis Gümbel in Dreger, Boussac, , VI, ve Glycymeris jacquoti Tournouer, Karagiuleva22, II, 4. Tanımlama: Kabuk yuvarlak ve bombe, çengel ortada bulunmaktadır. Her iki kapağın çengeli birbirine dönüktür. Çengelden itibaren hafif olarak inen karen dolayısıyla ön kenar arka kenardan daha kısadır, kabuğun arka parçasından ayrılmış gibidir. Aşınma nedeniyle kotlar kabuk üzerinde görülememekle birlikte mevcudiyetleri paleal çizgide belirgindir. Kapaklar kapalı olduğu için kenet sistemi görülememektedir. Benzeyiş ve farklar: Örnekler en çok Boussac'ın (1911b) VI no.li levhasında 41 no.li şekline benzetilmiştir. Türün çok çeşitli varyeteleri bulunduğu göz önünde tutulduğunda benzer özelliklerden faydalanılarak adlandırma yapılmış, Karagiuleva'nın (1964) isimlendirmesi kabul edilmiştir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan, Pireneler, Güney Fransa havzasında, Alpler, Kuzey italya'da Üst Eosende görülmektedir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün kuzeyinde yaklaşık 500 metre uzaklıkta Poyralı deresinin batı yamacından alınmış B-, ölçülü stratigrafi kesitinde Kırklareli kireçtaşına ait alttan metreler arasında sert resifal kireçtaşlarında 23 no.li numune noktasında bulunmuştur. Yaş: Geç Priyabonıyen Glycymeris cf. tenuisulcatus (Koenen, 1893a) (Levha III şek 4) 1893a Pectunculus tenuisulcatus v. Koenen, , LXXIV, 1a-b, 2a-b, Glycymeris tenuisulcatus v. Koenen. Ka:agiuleva, 23, l, 2a-b. Tanımlama: Kabuk yuvarlak, bombe, çengel küt ve ortada, ön ve arka kenar eşit ve paleal kenarla yuvarlak bir kavisle birleşmektedir, iyi korunamamaktan ötürü kabuk üzeri süslen görülememiştir. Her iki kapak birleşik, kapalı olduğu için kenet sistemi hakkında birşey söylenemez. Benzeyiş ve farklar: Edinilen az sayıdaki örnek, rekristalizasyon nedeniyle iyi korunamamış olup, kabuk üzeri düzleşmiştir. incelenen literatürle karşılaştırıldığında gerek biçim, gerekse boy bakımından Karagiuleva'nın (1964) örneğine benzemektedir. Kabuğun arka kenarının kırık olması ve diğer özelliklerinin tam olarak görülememesi yüzünden cf'li olarak verilmiştir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan, Ukrayna, Kırım ve Kuzey Almanya'da Üst Eosende yayılım göstermiştir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün kuzeyinde yaklaşık olarak 500 metre uzaklıkta Poyralı deresinin batı yamacından ölçülmüş B 3

8 156 Yeşim İSLAMOĞLU ve Güler TANER ölçülü stratigrafi kesitinin Kırklareli kireçtaşına ait kesiminde alttan metreler arasında sert resifal kireçtaşından alınmış 23 no.li numune noktasında bulunmuştur. Yaş: Geç Priyaboniyen Ordo: Pterioida Newell, 1965 Alt ordo: Pteriina Newell, 1965 Üst familya: Pectinacea Rafinesque, 1815 Familya: Pectinidae Rafinesque, 1815 Grup: Chlamys Cins: Chlamys Röding, 1798 Alt cins: Chlamys Chlamys (Chlamys) parisiensis optata (Deshayes, 1864) (Levha l, şek. 9) 1864 Pecten optatus Deshayes, 81-82, LXXIX, Chlamys (Chlamys) parisiensis optata Deshayes, Karagiuleva, 34, IV, Tanımlama: Kabuk yuvarlak, bombe, paleal kenar yuvarlağa yakın, çengel az çok belirgin ve küt, apikal köşe açısı 100 civarındadır. Kulakçıklar hemen hemen aynı büyüklükte ve konumları düz bir hat üzerinde olacak şekildedir. Sağ ve sol kapak konveks ve birbirine eşittir. Kabuğun üzeri kot aralıkları eşit ve düzenli olan 28 ilâ 30 adet ışınsal kotla kaplıdır. Kotların üzeri pullarla süslenmiş olup, paleal kenara doğru sıklaşmaktadır. Benzer şekilde kulakçıklar üzerinde de 6-7 civarında ışınsal, ince kostüller yer alır. Bunların da üzeri yine küçük pulcuklarta süslüdür. Genç formların üzerindeki pulcuklar ergin formlarda olduğu kadar belirgin değildir. Benzeyiş ve farklar: Çalışılan örnekler incelenen literatürdeki formlarla tam bir benzerlik içerisindedir. Tür olarak en çok yine onunla birlikte bulunan Chlamys (Aequipecten) subtripartita d'archiac'a benzer. Aralarındaki fark apikal köşe açısı ve kot sayısıdır. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Üst Eosen, Ingiltere-Fransa havzasında, Alpler'de ve Kuzey italya'da Alt-Orta Eosende bulunur. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Pınarhisar ilçesinin 5.5. km. doğusunda Poyralı köyünün 400 metre kuzeyinde dere yamacında Islambeyli formasyonundan alınmış B, ölçülü stratigrafi kesitinde alttan metreler arasında boz renkli marnlardan alınmış 8 no.li numune noktasında ve 19 no. ile gösterilen sarı renkli kumtaşlarında bulunmuştur. Yaş: Erken Priyaboniyen Alt cins: Aequipecten Fischer, 1886 Chlamys (Aequipecten) subtripartita (d'archiac, 1850) (Levha l, şek. 11) 1869 Pecten subtripartitus d'archiac, Fuchs, 20, V, Chlamys (Aequipecten) subtripartita d'archiac, Karagiuleva, 38-39, IV, 6a-b, 4a-b, 11. Tanımlama: Kabuk yuvarlağa yakın oval formda, çok hafif uzamış ve hafif bombeli, ön kenar arka kenara göre biraz daha kısa, apikal köşe açısı 'dir. Kulakçıkların konumu düz bir hat üzerinde olup, birbirinden biraz farklıdır. Sağ kapağın ön kulakçığı arka kulakçığa göre biraz daha büyüktür ve derin kesilmiş bir sinüse sahiptir. Paleal kenar yuvarlak, kabuk üzeri kot aralıkları kotlardan daha geniş olan adet ışınsal kotla süslüdür. Kotların üzeri paleal kenara doğru sıklaşan pullarla kaplıdır. Kulakçıkların üzerinde de benzer şekilde 5 ışınsal kostül mevcuttur. Benzeyiş ve farklar: incelenen örnekler literatürdekilere oldukça benzemekte, özellikle Karağı uleva'nınkiler (1964) ile tam bir uyum sağlamaktadır. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Üst Eosen, Pireneler, Güney Fransa'da, Alpler, Kuzey italya ve KB. Transilvanya'da Orta- Üst Eosen, Ukrayna ve Kırım'da Orta-Üst Eosen- Oligosende yayılım göstermiştir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Pınarhisar ilçesinin 5.5 km. doğusunda Poyralı köyünün yaklaşık 400 metre kuzeyinde dere yamacında İslambeyli formasyonundan alınmış B 1, ölçülü stratigrafi kesitinin alttan metreleri arasında boz

9 PINARHİSAR VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI 157 renkli marnları gösteren 8 no.lu numunede; B 2 kesitinde alttan metreleri arasında 15 no.lu numunede, alttan metreler arasında 21 no.lu numunede bulunmuştur. Yaş: Erken Priyaboniyen (Levha), şek. 10) 1911b Chlamys thunensis Mayer-Eymar, Boussac, , VII, Chlamys (Aeguipecten) thunensis Mayer- Eymar, Karagiuleva, 42, IV, 17. Tanımlama: Kabuk hafif uzamış oval formda, ön ve arka kenar birbirine eşit, paleal kenar yay gibi kıvrık, çengel uzamış ve sivri, çok az bombeli, köşe açısı 'dir. Kulakçıklar çengelin ön ve arkasında belirgin, konumları düz bir hat üzerindedir. Kabuğun dış yüzeyi civarında belirgin, parlak ışınsal kotlarla süslüdür. Kotların arası kotlardan daha geniş veya kotların genişliğine eşittir. Üzerlerinde paleal kenara doğru sıklaşan ve belirginleşen pulcuklar vardır. Kulakçıkların üzerleri de yine ince ışınsal kostüllüdür. Benzeyiş ve farklar: Örnekler literatürdeki formlarla tam bir benzerlik içerisindedir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da, Alpler'de, Kuzey italya'da Üst Eosende yayılım göstermiştir Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Pınarhisar ilçesinin 5.5 km. doğusunda Poyralı köyünün yaklaşık 400 metre kuzeyinde dere yamacında Islambeyli formasyonundan ölçülmüş B 1 kesitinin alttan 0-4. metreleri arasında 4 ve 7 no.lu numune noktalarında, B 2 ölçülü stratigrafi kesitinin alttan 0-3. metreleri arasındaki 19 ve metreleri arasındaki 21 no.lu numune noktalarında bulunmuştur. Yaş: Erken Priyaboniyen Familya: Spondylidae Gray, 1826 Cins: Spondylus Linne, 1758 Spondylus cisalpinus (Brongniart, 1823) (Levha II, şek. 10) 1863 Spondylus tenuispina Sandberger, , XXXII, 1, 1a, 1b;XXXV, A Spondylus cisalpinus Brongniart, Karagiuleva, VI, 1 a-b. Tanımlama: Kabuk oval uzun üçgen biçimli, çengel büyük ve ön kenara dönüktür. Ön kenar çengelden sonra bir girinti şeklinde olup, paleal kenarla oval birleşir, Ön Kenar arka kenardan daha uzundur.kulakçıklar:büyük, aynı boyda.ve düz.bir hat üzerindedir. Paleal, kenar; yay şeklinde kıvrık ve diş şeklinde girintili çıkıntılıdır. Kabuğun her iki kapağının süsleri birbirinden farklı, sağ kapak sol kapağa nazaran daha şişkincedir. Sağ kapağın üzerinde kaba ışınsal kotlar ve diken şeklinde çıkıntılar varken, sol kapak üzerindeki ışınsal kotlar daha ince ve sık yerleşmiştir. Benzeyiş ve farklar: Fazla sayıda olmayan örnekler Boussac (1911 b) ve Karagiuleva'nın (1964) göstermiş olduğu formlarla tam bir benzerlik içerisindedir. Spondylus tenuispina Sandberger'den farkı, bizim örneklerin yüksekliğinin daha az, şeklinin daha yuvarlak olmasıdır. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Priyaboniyen-Oligosen, italya'da Priyaboniyen, Pireneler-G. Fransa'da Oligosen, Alpler-K. italya'da Orta-Üst Eosen, eski Yugoslavya'da Paleosen-Alt Eosen, Oligosen, Transilvanya'da ve Kuzey Kafkasya'da Üst Eosen, Ukrayna'da Üst Eosen-Oligosende yayılım göstermiştir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin doğu yamacında ölçülmüş Islambeyli formasyonundan ölçülmüş B 2 ölçülü stratigrafi kesitinde alttan metreler arasında boz renkli marnlardan alınan 10 a no.li numune noktasında görülmüştür Yaş: Erken Priyaboniyen Alt ordo: Ostreina Ferussac, 1822 Üst familya: Ostracea Rafinesque, 1815 Familya: Gryphaidae Vyalov, 1936 Alt familya: Pycnodontinae Stenzel, 1959 Cins: Pycnodonte Fischer von VValdheim, Alt cins: Pycnodonte

10 Yeşim İSLAMOĞLU ve Güler TANER Pycnodonte (Pycnodonte) brongniarti(bronn, 1856) (Levha II, şek. 1 a-b) 1900 Ostrea (Gryphaea) brongniarti Bronn, Oppenheim, Pycnodonte (Pycnodonte) brongniarti Bronn, Karagiuleva, 64-65, XXII, 2a-b, 3; XXIII, 1a-b, 2. Tanımlama: Kabuk kalın oval uzamış üçgen biçimde, orta kısmı şişkin, çengel arkaya dönük ve oldukça belirgin bir şekilde sağ kapağın üzerine doğru devriktir. Ön kenar hafif bir kavisle paleal kenarla birleşir. Arka kenarda ondülelenmiş, lateral gelişmiş bir kanat mevcuttur. Fakat bu kanat her zaman çok belirgin değildir. Sağ kapak sol kapağa göre küçük ve yassıdır. Kabuk üzeri plili, katlanmalı, buruşuk görünümlüdür. Ligament sahası küçük, üçgen ve derin, kas izi büyük, hafif oval ve arka kenara doğru yerleşiktir. Benzeyiş ve farklar: Çalışılan örnekler tamamen literatürdekilere uygundur. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Priyaboniyen-Oligosen, Kuzey Afrika'da Pireneler, G. Fransa'da Alpler, K. italya'da Orta Eosen-Oligosen, Orta Asya'da Geç Eosen, Ukrayna, KB Transilvanya, Somali, Senegal, Pakistan, Afganistan, Libya, Tunus ve Türkiye'de Eosende yayılım göstermiştir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Pınarhisar ilçesinin 5.5 km. doğusunda, Poyralı köyünün 400 metre kuzeyinde Islambeyli formasyonundan ölçülmüş B 1 kesitinde alttan itibaren metreler arasında marnlardan alınmış 7 no.lu numunede, Poyralı köyünün 500 metre kuzeyinde ölçülmüş B 3 kesitinin alttan 8-9 metreleri arasında Kırklareli kireçtaşına ait 27 no.lu numune noktasında; Erenler köyünün 1 km. KB'sında taş ocağı işletmesinden alınmış A 5 kesitinde Kırklareli kireçtaşına ait olarak alttan 6. metrede 2 no.lu numune noktasında rastlanılmıştır. Yaş: Erken-Geç Priyaboniyen. Familya: Ostreidae Rafinesque, 1815 Cins: Ostrea Linne Osfrea sp. (Levha II, şek. 5) Tanımlama: Mevcut örnek rekristalize kireçtaşından alınmıştır, iyi muhafaza olmadığından tür tanımı yapılamamış, ancak cins düzeyinde belli başlı özellikleri görülmüştür. Kabuk kalın ve şişkin, çengel bölgesi düz, paleal kenarı tırtıksızdır. Çengel ön kenarda derin bir oyuk oluşturacak şekilde kıvrılmıştır. Kabuğun üzeri tamamen düz, süssüzdür. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı- Islambeyli köyü arasında Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Kartalkaya çatağında dere yatağı çakıl işletmesinden alınmış olup, B 3 ölçülü stratigrafi kesitinde alttan 18. metrede denk geldiği seviyeye yerleştirilmiştir. Yaş: Birlikte bulunduğu türlere dayanarak Geç Priyaboniyen yaşında olduğu kabul edilmiştir. Alt sınıf: Heterodonta Neumayr, 1884 Ordo: Veneroida Adams ve Adams, 1856 Üst familya: Lucinacea Fleming, 1828 Familya: Lucinidae Fleming, 1828 Alt familya: Lucininae Fleming, 1828 Cins: Lucina Bruguiere, 1797 Lucina lugeoni Boussac, 1911 ö (Levha III, şek 1) Lucına lugeoni Boussac, 214, XI, 5, 9, 14, 20, Lucına lugeoni Boussac, Karagiuleva, 98-99, XXXII, 7a-b. Tanımlama Kabuk yuvarlak daire biçiminde, çengel küçük ve belirgin, çok hafif öne dönük ve kabuğun ön tarafına yakın yerleşiktir. Ön kenar hafif bir meyille inmekte, paleal kenarla az çok dik bir açı oluşturacak şekilde birleşmekte; arka kenar ise paleal kenarla yuvarlak birleşmektedir. Linül küçük ve derin, kabuk üzeri kaba konsantrik lamellerle süslüdür. Çok zayıf ve ince ışınsal kotlar görülmekle beraber, fazla belirgin değildir. Kapaklar birleşik olduğundan kenet bölgesi gözlenememiştir. Benzeyiş ve farklar: incelenen örnekler literatür ile tam bir benzerlik içerisindedir.

11 PINARHİSAR VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI 159 Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Alpler, K. italya'da Üst Eosen, Batı Alpler'de Priyaboniyende görülür. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin doğu yamacından alınmış B 2 ölçülü stratigrafi kesitinin alttan metreleri arasında 11 no.lu numune noktasında, yine aynı kesitin 0-3. metreleri arasında 19 no.lu numune noktasında bulunmuştur. Yaş: Erken Priyaboniyen Cins: PhacokJes Agassız, 1845 Alt cins: Lucinoma Dall, 1901 Phacoides (Lucinoma) squamula (Deshayes, 1824) (Levha II, şek. 4) 1860 Lucina squamula Deshayes, Phacoides (Lucinoma) squamula Deshayes, Karagiuleva, 101, XXXIII, 3. Tanımlama: Kabuk küçük, ince, yassı, elipse yakın biçimdedir. Ön kenar arkaya nazaran daha kısa ve oval, çengel küçük, tepede hafif bir çıkıntı oluşturmuş ve ön kenarda yer almaktadır. Sol kapak üzerinde oldukça belirgin düzgün aralıklarla yerleşmiş 4 adet konsantrik lamel görülmektedir ki bunlar paleal kenara paralel olarak gelişmiştir. Sağ kapak üzerindeki konsantrik lameller belirgin olup tepeye doğru sıklaşır. İki kapak birleşik olduğundan kenet sistemi gözlenememiştir. Benzeyiş ve farklar: incelenen örnekler özellikle Karagiuleva'nın (1964) formlarına tam olarak uymaktadır. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan Alpler, Kuzey italya Paris havzasında Üst Eosende yayılım göstermiştir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin doğu yamacından alınmış 0-3. metrelere denk gelen kumtaşından alınmış 19 no.lu numune noktasında görülmüştür. Yaş: Erken Priyaboniyen Alt familya: Milthinae Chavan, 1969 Cins: Miltha Adams, 1857 Alt cins: Cavilucina Fischer, 1887 Miltha (Cavilucina) elegans (Defrance, 1823) (Levha II, şek. 7) 1947 Phacoides (Cavilucina) elegans Defrance, Furon ve Soyer. 94,146, Miltha (Cavilucina) elegans Defrance, Karagiuleva, 104, XXXII, 9. Tanımlama: Kabuk yuvarlak şekilli, basık, tepe bölgesi hafif şişkin ve sivrice, çengel küçük, öne dönük ve ön kenara yerleşiktir, ön kenar kısadır ve paleal kenarla yuvarlak birleşir. Paleal kenar hafif uzamıştır. Kabuğun üzeri sık konsantrik lamellerle süslüdür. Kenet sistemi görülememiştir. Benzeyiş ve farklar: örnekler Karagiuleva'nın (1964) göstermiş olduğu XXXII no.lu levhadaki 9 no.lu resim ile tam bir benzerlik içersindedir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Priyaboniyen, İngiltere-Paris havzasında Orta-Üst Eosende yayılım gösterir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin İslambeyli formasyonundan alınmış B 2 ölçülü kesitinin 3-4. metreleri arasında 18 no.lu numune ile, metreleri arasındaki 17 no.lu numunede rastlanılmıştır. Yaş: Erken Priyaboniyen Alt cins: Gibbolucina Cossmann, 1904 Miltha (Gibbolucina) coeloprocta (Cossmann, 1887) (Levha II, şek. 2) 1887 Lucina coeloprocta Cossmann, 32-33, II, Miltha (Gibbolucina) coeloprocta Cossmann, Karagiuleva, 105, XXXII, 6a-b. Tanımlama: Kabuk yuvarlak ve çok hafif şişkin, ön ve arka kenar birbirine eşittir, ön kenar çengelin altında düz kesilmiş, paleal kenarla yuvarlak olarak birleşmiştir. Cengel küçük, hafif çıkıntılı, öne dönük ve kabuğun ortasında yer almaktadır. Çengelden itibaren kabuğun arka kenarı boyunca bir girinti gelişmiş, buradan itibaren gittikçe belirginleşen ve sıklaşan konsantrik lameller uzanmıştır. Kabuğun iç kısmı gözlenememiştir.

12 160 Yeşim İSLAMOĞLU ve Güler TANER Benzeyiş ve farklar: Mevcut örnekler Karagiuleva'nın (1964) belirttikleri ile tam bir uyum içerisindedir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan, Ingiltere-Paris havzası ile Pireneler-G. Fransa'da Üst Eosende, Paris havzası-batı Fransa'da Eosende yayılım göstermiştir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin doğu yamacından alınmış B 2 ölçülü stratigrafi kesitinin alttan 3-4. metreleri arasına denk gelen 18 no.li numune noktasında bulunmuştur. Yaş: Erken Priyaboniyen Üst familya: Carditacea Fleming, 1820 Familya: Cardiidae Fleming, 1828 Alt familya: Venericardiinae Chavan, 1969 Cins: Venericardia Lamarck, 1801 Venericardia sp. (Levha II, şek. 9) Tanımlama: incelenen örnek kırıktır. Bu sebeple tür tanımı yapılamamış, cins tanımı verilmiştir. Kabuk üçgen biçimde, inequvilateral, kalın kabukludur. Ön kenar arka kenardan daha kısa ve derin oyulmuş, çengel kabuğun ön yarısında ve öne dönüktür. Paleal kenar kırık, fakat yay şeklinde olduğunu belli etmektedir. Kabuk üzerindeki kot aralıkları kotlardan daha geniştir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Erenler köyünün 200 metre batısında taş ocağından ölçülmüş A 4 stratigrafi kesitinin oolitik kireçtaşlarında alttan metreleri arasından alınmış 58, 61 ve 62 no.lu numune noktaları ile Pınarhisar-Erenler karayolu üzerinde Pınarhisar ilçesinin yaklaşık 1.5 km. doğusunda Pınarhisar formasyonuna ait olarak alınmış A 2 kesitinin alttan metreleri arasında 44 ve 45 no.lu numune noktalarında bulunmuştur. Yaş: Birlikte bulunduğu türlere dayanarak Stampiyen yaşı uygun görülmüştür. Üst Familya: Crassatellacea Ferussac, 1822 Familya: Crassatellidae Ferussac, 1822 Alt familya: Crassatellinae Ferussac, 1822 Cins: Crassatella Lamarck, 1799 Crassatella sp. (Levha III, şek. 2) Tanımlama: Çalışılan örnek yine kırık ve kenet sistemi kapalıdır. Bu sebeple tür tanımı verilememiştir. Cins tanımı ise şöyledir: Kabuk kalın ve eliptik üçgensel formda, çengel öne dönüktür. Paleal kenar kırık olmakla birlikte, yay seklinde olduğu anlaşılmaktadır. Kabuk üzeri belirgin konsantrik lamellerle süslüdür. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Erenler köyünün 1 km. kuzeybatısında Kırklareli karayoluna 1 km. uzaklıktaki taş ocağı işletmesinden ölçülmüş Kırklareli kireçtaşına ait A 5 kesitinin alttan 6. metreden alınan 2 no.lu numune noktasında bulunmuştur. Yaş: Bulunduğu formasyona ve yanındaki örneklere göre Geç Priyaboniyen yaşında olduğu kabul edilmiştir. Üst familya: Cardiacea Fleming, 1820 Familya: Cardiidae Lamarck, 1809 Alt familya: Cardiinae Lamarck, 1809 Cins: Cardium Linne, 1758 Cardium gratum Deshayes, 1829 (Levha l, şek. 12a-b) 1964 Cardium gratum Deshayes, Karagiuleva 119, XXXVI, 7. Tanımlama: Kabuk ovale yakın yuvarlak, çengel belirgin bir şekilde kıvrılmış ve öne dönüktür. Ön kenar arka kenardan daha kısa olup, çengelden itibaren gelişmiş bir girintiye sahiptir. Arka kenar çengelden sonra hafif bir meyille iner, paleal kenarla yuvarlak birleşir. Paleal kenar girintili çıkıntılı bir yay şeklindedir. Kabuk üzeri adet kaba ışınsal kotla süslü, kot aralıkları kotlardan daha geniştir. Kabuğun içi ve kanat sistemi görülememektedir. Benzeyiş ve farklar: Oldukça bol miktarda bulunan örnekler, literatürle karşılaştırıldığında tam bir benzerlik içinde olduğu görülmüştür. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Üst Eosen, Ingiltere-Paris havzasında ve K. Afrika'da Orta-Üst Eosende, Pireneler-G. Fransa'da Orta Eosende yaygın olup, ayrıca Ukrayna ve Macaristan'da da mevcudiyeti bilinmektedir.

13 PINARHİSAR VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI 161 Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Pınarhisar-Erenler karayolu üzerinde Pınarhisar ilçesinin yaklaşık 1.5 km. doğusunda Pınarhisar formasyonundan alınmış A 2 ölçülü stratigrafi kesitinin alttan metreleri arasında 44 ve 45 ile gösterilen noktalarda, Soğucak köyünün 1.5 km. güneybatısından alınmış A 3 kesitinin 8-9 metreleri arasında 34 no.li numunede, Erenler köyünün 200 m. batısında taş ocağından ölçülmüş A 4 kesitinin 2-6 metrelerine denk gelen 58, 59 ve 61 no.lu numune noktalarında bulunmuştur. Yaş: Stampiyen Cins: Parvicardium Monterosato, 1884 Parvicardium popovi Kojumdgieva ve Sapundgieva, 1981 Yaş: Stampiyen (Levha II, şek. 8) 1981 Parvicardium popovi Kojumdgieva- Sapundgieva, , l, 5-9. Tanımlama: Kabuk yuvarlak ve hafif bombe, ön ve arka kenar hemen hemen eşit boyda, ön kenar çengelden sonra girintili, arka kenar ise tatlı bir meyille paleal kenarla yuvarlak birleşmektedir. Çengel tepede bir çıkıntı şeklinde kıvrılmış, çok hafif öne doğru dönüktür. Kabuk üzerinde adet ışınsal kot görülür. Her iki kapak birbirine eşit, fakat kabuğun ön parçası arka parçasına eşit değildir. Benzeyiş ve farklar: Kojumdgieva- Sapundgieva'nm tür tanımına örneklerin uygunluğu saptanmıştır. Özellikle belirtilen figürlerden 5 no.li şekil ile tamamen benzerdir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Orta Oligosende bulunmuştur. En çok birlikte bulunduğu türün Lenticorbula sokolovi slussarevi Merklin olduğu Kojumdgieva (1981) tarafından belirtilmektedir. Çalıştığımız bölgede de bu iki türü birlikte bulmaktayız. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Erenler köyünün 200 m. batısında taş ocağından ölçülmüş A 4 kesitinin alttan 6-7 metreleri arasında 62 ve 63 no.lu numunelerde, Pınarhisar-Erenler karayolu üzerinde Pınarhisar ilçesinin alınmış A 2 kesitinin metrelerine karşılık gelen 44 ve 45 no.lu numunelerde bulunmuştur. Üst familya: Tellinacea de Blainville, 1814 Familya: Tellinidae de Blainville, 1814 Alt familya: Tellininae de Blainville, 1814 Cins: Tellina Linne, 1758 Teliina decorata ovalına (Deshayes, 1860) (Levha II, şek. 3) 1860 Tellina ovalına Deshayes, 364, XXI, Tellina decorata ovalına Deshayes, Karagi uleva, 112. XXX, 10; XXXIV, 1,2. Tanımlama: Kabuk yassı oval, çengel küçük ve hafif çıkıntılı, ortada ve öne dönüktür. Paleal kenar geniş, ön ve arka kenarla muntazam yuvarlak birleşir. Linül ve korsele hafif kesilmiş kotlarla sınırlıdır. Kabuğun üzeri paleal kenara doğru belirginleşen konsantrik lamellerle süslüdür. Kenet sistemi görülmemiştir. Benzeyiş ve farklar: Az sayıda olan örnekler, Karagiuleva'nın (1964) belirttiği şekillerle tamamen aynıdır. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Alpler, Kuzey italya ve Bulgaristan'da Üst Eosende, İngiltere-Fransa havzasında Alt Eosen'de yaygındır. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin doğu yamacından alınmış B 2 stratigrafi kesitinin alttan 0-3 metreleri arasında 19 no.lu numune noktasında görülmüştür. Yaş: Erken Priyaboniyen Üst familya: Corbulacea Gray, 1847 Familya: CorbiculkJae Gray, 1847 Cins: Cyrena Lamarck, 1818 Cyrena sirena sirena (Brongniart, 1823) (Levha III, şek. 3) 1894 Cyrena sirena Brongniart, Oppenheim, , XX, 2-4; Cyrena sirena sirena Brongniart, Karagiuleva, 83-84, XXVII, 2a-b, 5a-b-c, 6a-b, 8a-b. Tanımlama: Kabuk elipse yakın üçgen, ön kenar kısa ve paleal kenarla hafif bir yuvarlaklık

14 162 Yeşim İSLAMOĞLU ve Güler TANER oluşturacak şekilde birleşmekte, arka kenar daha uzun ve oval bir köşe meydana getirmektedir. Çengel bombe, açısı ve ön kenara dönüktür. Kabuk üzeri paleal kenara doğru belirginleşen konsantrik lamellerte kaplıdır. Benzeyiş ve farklar: örnekler Karagiuleva'nın (1964) formlarına uyum sağlamaktadır. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan,İngiltere-Paris havzası ve Alpler-K. italya'da Üst Eosen ve Ukrayna'da Eosende yaygındır. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Pınarhisar ilçesinin 5.5 km. doğusunda Poyralı köyünün 400 m. kuzeyinde dere yamacından alınmış İslambeyli formasyonuna ait olarak B 1 ölçülü stratigrafi kesitinin alttan metresinde 4 no.lu numunede, metrelerine karşılık gelen 11 no.lu numunede görülmüştür. Yaş: Erken Priyaboniyen Ordo: Myoida Stoliczka, 1870 Alt ordo: Myina Stoliczka, 1870 Üst familya: Myacea Lamarck, 1809 Familya: Corbulidae Lamarck, 1818 Alt familya: Corbulinae Gray, 1823 Cins: Lenticorbula Merklin, 1974 Lenticorbula sokolovi slussarevi (Merklin, 1974) (Levha II. şek. 6) 1974 Corbula (Lenticorbula) sokolovi slussarevi Merklin, 144. XIVIH, Lenticorbula sokolovi slussarevi Merklin, Kojumdgieva, 108, IV, Tanımlama: Kabuğun etrafı üçgene yakın yuvarlak formda, bombe, çengel tepede belirgin bir çıkıntı oluşturarak öne dönüktür. Paleal kenar ön ve arka kenarla yarı dairesel bir şekilde birleşir. Merklin'de (1974) görülen kabuk üzeri süsler incelenen örnekte görülmemiştir. Kabuk kapalıdır; bu sebeple kaslar ve kenet sistemi için bir şey söylenemez. Benzeyiş ve farklar: incelenen literatürde kabuk, genel özellikler ve form olarak tanım ve şekillere benzerlik göstermektedir. Özellikle Kojumdgieva'nın (1981) belirttiği 14 no.lı resim incelenen örneğe tamamen benzer durumdadır. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan ve Ukrayna ve Transkaspik havzada Orta Oligosende Paratetis'in az tuzlu sularında yayılım göstermiştir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Erenler köyünün 1 km. batısında Pınarhisar formasyonundan ölçülmüş A, kesitinin 1-2 metreleri arasından alınmış 48 no.lu numunede, metreler arasında 51 ve 52 no.lu numuneler ile, Erenler köyünün 200 m. batısında taş ocağından ölçülmüş A 4 ölçülü stratigrafi kesitinin 6-7 metreleri arasında 62 ve 63 no.lu numune noktalarında rastlanılmıştır. Yaş: Stampiyen Üst familya: Hiatellacea Gray, 1824 Familya: Hiatelladae Gray, 1824 Cins: Panope Menard, 1807 Panope heberti Bosquet, 1849 (Levha II, şek. 11 a-b) 1860 Panopea heberti Bosquet, Deshayes, VI, 21; VIII, Panope heberti Bosquet, Karagiuleva, 117, XXXVI, 2a-b-c. Tanımlama: Kabuk kalın, dikdörtgen biçiminde uzamıştır. Üst kenar paleal kenardan daha kısadır. Ön kenar kısa ve oval, arka kenar ise daha uzun ve çengelin arkasında bir girinti meydana getirdikten sonra paleal kenarla yuvarlak birleşir. Paleal kenar yay şeklinde gelişmiştir. Her iki kapak birlikte korunmuş, çengelleri oldukça belirgin ve ön parçaya yakın yerleşiktir. Cengellerin uç kısımları kırılmış olmakla beraber sivri uzamış oldukları bellidir. Kabuk üzeri kaba konsantrik lamellerle süslü olup, varlığı ancak paleal çizgide belli olan ışınsal kotlar bunları dik keser. Benzeyiş ve farklar: örneklerin yukarıda belirtilen literatürdekilere tamamen uygun olduğu saptanmıştır. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan ve K. Almanya'da Üst Eosende, Ingiltere- Paris havzasında Oligosende, Alpler-K. italya'da Üst-Eosen-Oligosen'de, Belçika'da Alt Oligosende görülmüştür.

15 PINARHİSAR VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI 163 Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin doğu yamacından alınmış B 2 ölçülü stratigrafi kesitinin alttan metreleri arasından alınmış 15 no.lu numune noktasında ve metreleri arasından alınmış 10a numune noktasında bulunmuştur. Yaş: Erken Priyaboniyen Alt sınıf: Anomalodesmata Dall, 1889 Ordo: Pholadomyoida Newell, 1965 Üst familya: Pandoracea Rafinesque, 1815 Familya: Thraciidae Stoliczka, 1870 Cins: Thracia Sowersby, 1823 Thracia woodi Mayer ve Eymar, 1887 (Levha l, şek. 8a-b) 1911 b Thracia cf. woodi Mayer ve Eymar, Boussac, 243, XV, Thracia woodi Mayer ve Eymar, Karagiuleva, XXIV, 3a-b. Tanımlama: Kabuk geniş açılı üçgen şeklinde ve ön parça arka parçaya eşit değildir. Çengel arkaya dönük ve arka parçaya yakın yerleşmiştir, ön kenar arkanın iki katı uzunluktadır. Arka kenar çengelden itibaren hafif bir girinti oluşturmuş ve yay şeklinde olan paleal kenarla oval bir köşede birleşmiştir. Her iki kapak birleşik olduğu için, kenet sistemi hakkında birşey söylenemez. Kabuğun korunma koşullarının iyi olmaması sebebiyle üzerindeki süsler pek belirgin değildir. Buna karşılık ince ışınsal kotlar ve konsantrik lamellerin mevcudiyeti belirgindir. Benzeyiş ve farklar: Çalışılan örnekler Kara giuteva'nın (1964) göstermiş olduğu şekle ve tanıma tam olarak uymaktadır. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Priyaboniyende, Alpler-Kuzey italya ve isviçre'de Üst Eosende yayılım gösterir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin doğu Yamacında Islambeyli formasyonundan ölçülmüş B 2 kesitinin alttan itibaren metreleri arasına karşılık gelen 10a no.lu numune noktası ile alttan metrelerinden alınan 21 no.lu numunede rastlanıl- mıştır Yaş: Erken-Geç Priaboniyen Sınıf: Gastropoda Alt sınıf: Prosobranchia Ordo: Archaeogastropoda Alt ordo: Pleurotomariacea Swainson Üst familya: Pleurotomariacea Swainson, Familya: Pleurotomariidae Swainson, 1840 Cins: Plerotomaria Defrance, 1826 Pieurotomaria sismondai Goldfuss, 1892 (Levha l, şek. 7) 1911 b Pieurotomaria sismondai Goldfuss, Boussac, , XVI, 15, 40a. Tanımlama: Kabuk geniş konik formda, tur adedi 5'tir Apeks basık, turların sanlımı kuvvetlice genişleyerek büyür. Üzerleri düz ve yassı, Stür çizgisi derin ve düzdür. Ağız altta, yana kaymış, yuvarlak formdadır. Son tur çok yüksek değildir. Kabuğun tüm yüksekliğinin 1/4'ünden biraz daha az uzunluktadır. Benzeyiş ve farklar: örnekler Boussac'ın (1911 b) belirttiği figürlerle uygunluk içindedir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Fransa'da Auversiyen'de yaygındır. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin doğu yamacında İslambeyli formasyonuna ait mam ve kumtaşlarından ölçülmüş B 2 ölçülü stratigrafi kesitinin alttan metrelerinden alınmış 16 no.lu numune noktasında bulunmuştur. Yaş: Erken Priyaboniyen AK ordo: Trochina Cox ve Knight, 1960 Üst familya: Trochacea Rafinesgue, 1815 Familya: Trochidae Rafınesque, 1815 Alt familya: Trochinae Rafinesque, 1815 Cins: Trochus Linne, 1758 Trocnuscf. /ncrassafus Deshayes, 1824 (Levha l, şek. 1) 1863 Trochus incrassatus Deshayes, Sandberger, XI. 6. 6a.

16 Yeşim İSLAMOĞLU ve Güler TANER Tanımlama: Kabuk küçük konik formda, tur adedi 4'tür. Spir belli olmasına rağmen son tur iyi korunamamıştır. Turların üzeri düz, Stür çizgisi eğiktir. Benzeyiş ve farklar: örneklerin boyutu, konik formu, turların sarılımı ve spirin açısı bakımından Sandberger'in (1863) XI no.lu levhasında 6 no.lu resim ile tamamen benzerdir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Almanya-Mainz havzasında Eosende bilinmektedir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyüne yaklaşık 500 metre uzaklıkta kuzeyde B 3 ölçülü stratigrafik kesitinin Kırklareli kireçtaşına ait olan kesiminde alttan metrelere karşılık gelen 23 no.lu numune noktasında görülmüştür. Yaş: Geç Priaboniyen Ordo: Mesogastropoda Üst familya: Cerithacea Fleming, 1827 Familya: Turritellidae Woodward, 1851 Cins: Turritella Lamarck, 1799 Alt cins: Haustator Montfort, 1810 Turritella (Haustator) cf. copiosa (Deshayes, 1864) (Levha l, şek. 2) 1864 Turritella copiosa Deshayes, 319, XIV, 10, Turritella (Haustator) copiosa Deshayes, Karagiuleva, 140, XI, 14,15. Tanımlama: Kabuk çok turlu kule biçimindedir. Stür çizgisi eğik, turların üzeri düzdür. Protokonk ve son tur kırılmıştır. Kabuk üzerindeki süsler korunma koşullarının iyi olmaması yüzünden silinmiştir. Benzeyiş ve farklar: Kırık olan örnekler Kara giuleva'nın (1964) XI no.lu levhasındaki 14 ve 15 no.lu resimlerine gerek form ve gerekse turların sarılımı açısından benzemekte ise de cf 'li olarak önermeyi uygun bulmaktayız. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Priyaboniyende, İngiltere-Paris havzasında yine Üst Eosende saptanmıştır. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Poyralı köyünün 3 km. kuzeyinde Poyralı deresinin doğu yamacında İslambeyli formasyonundan ölçülmüş B 2 kesitinin alttan metreleri arasındaki killi kireçtaşı seviyesinden alınmış 18 no.lu numune noktasında bulunmuştur. Yaş: Erken Priyaboniyen Familya: Cerithidae Ferussac, 1821 Alt familya: Campanilinae Cins: Campanile Böyle in Fischer, 1884 Tanımlama: Kabuk birbiri üzerine sarılan çok turlu görünümde, turlar bombe, son tur spire nazaran daha büyük ve aşağı doğru uzamıştır. Stür çizgisi derin, turların üzeri sarılıma paralel çizgilerle ve tüberküllerle süslüdür. Ağız açıklığı uzamış oval biçimlidir. Benzeyiş ve farklar: Kırık olan örneklerin Campanile sp. cinsine ait olduğu anlaşılmıştır. Tür tanımı yapılamamıştır. Buna karşın özellikle Mezsaros'un (1957) KB. Transilvanya'daki Campanile parisiense (Desh.) var. dujensis var. n. (L: XXIII, R: 8) türüne gerek son turun bombelığı, gerekse Stür çizgisinin derinliği bakımından yakınlık gösterdiği kesindir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Erenler köyünün 1.5 km. güneybatısında taş ocağı işletmesinde Kırklareli kireçtaşından alınmış A 5 kesitinin alttan 7 metrede 3 no.lu numune noktasında görülmüştür. Yaş: Birlikte bulunduğu fauna topluluğu göz önünde bulundurulduğunda Geç Priyaboniyen yaşında olduğu anlaşılmaktadır. Ordo: Neogastropoda Üst familya: Volutacea Familya: Mitrinae Cins: Mitra Martyn, 1784 Alt cins: Mitra Campanile sp. (Levha l, şek. 3) Mitra (Mitra) postera (Koenen, 1890) (Levha l, şek. 4-5) 1911 b Mitra postera Koenen, Boussac, 366, XXI 25a, 28.

17 PINARHİSAR VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI 1957 Mitra (Mitra) postera Koenen, Meszaros, , XXX, 2, 2a-b-c. Tanımlama: Kabuk koniğe yakın, uzamış yumurta biçimlidir. Tur adedi 3-4'tür. Turlar kabarık ve muntazam sarılımlı, Stür çizgisi derin ve eğik, son turun uzunluğu toplam kavkının yarısı kadardır, iyi korunamaması nedeniyle turların üzerlerindeki süsler görülememektedir. Benzeyiş ve farklar: Mevcut örnekler literatürdekilerle tam bir benzerlik içerisindedir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Almanya, G. Fransa ve Bağımsız Devletler Topluluğu'nda Alt Oligosende, KB. Transilvanya'da Üst Eosende yayılım gösterir. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Erenler köyünün 1 km. batısından alınmış A 1 ölçülü stratigrafi kesitinde alttan itibaren metreler arasında 49 no.lu numunede, metreler arasında 51 ve 52 no.lu numunelerde; Pmarhisar ilçesinin 1.5 km. doğusundan alınmış A 2 kesitinin alttan 1-4 metrelerine karşılık gelen 43, 44 ve 45 no.lu numunelerde; Soğucak köyünün 1.5 km. güneybatısında yolun batı tarafından alınmış A 3 kesitinin metrelerinde 34 ve 35 no.lu numunelerde; Erenler köyünün 200 metre batısından ölçülmüş A 4 stratigrafi kesitinde metrelerine denk gelen 57, 58, 60 ve 62 no.lu numune noktalarında bulunmuştur. Kırklareli kireçtaşına ait olarak Poyralı köyünün kuzeyinde yaklaşık 500 m. uzaklıkta B 3 ölçülü stratigrafi kesitinin alttan metrelerinden alınmış 23 no.lu numune noktasında rastlanılmıştır. Yaş: Geç Eosen-Erken Oligosen Üst familya: Coniidae Cins: Conus Linne, 1758 Alt Cins: Leptoconus Swainson, 1840 Conus (Leptoconus) cf. diversiformis (Deshayes, 1824) (Levha l, şek. 6a b) 1900 Conus (Lithoconus) diversiformis Deshayes, Cossmann ve Pissaro, 68, VII, Conus (Leptoconus) diversiformis Deshayes, Karagiuleva, 232, LVII, 4a-b: 6a-b. Tanımlama: Kabuk konik, görülebilen tur sayısı 3-4'tür. Kavkının kırık olması sebebiyle turlar tamamen korunamamıştır. Turlar merdiven şeklinde çıkmakta, üst kısmında ise iç bükey bir konum sunmaktadır. Son tur büyük olup, aşağıya doğru daralmaktadır. Bu yüzden ağız açıklığı dardır. Stür çizgisi ortada bir çıkıntı oluşturacak şekilde gelişmiştir. Kabuk üzerindeki çizgiler ve süsler kötü koşullar sebebiyle korunamamıştır. Benzeyiş ve farklar: Örneklerin kırık olması nedeniyle, incelenen literatürdeki tür tanımlamalarına uygun olmasına rağmen cf.'li olarak verilmiştir. Paleocoğrafik ve stratigrafik yayılım: Bulgaristan'da Üst Eosen-Oligosende, Ingiltere-Fransa havzasında Orta-Üst Eosende, K. Afrika, Alpler-K. italya, Ukrayna ve Kırım, KB. Transilvanya'da Üst Eosende, K. Almanya'da Alt Oligosende yaygındır. Bulunduğu yer ve stratigrafik düzey: Erenler köyünün 200 m. batısından alınmış ve Pmarhisar formasyonundan ölçülmüş A 4 kesitinin alttan itibaren 2-4 metreleri arasına karşılık gelen 58 no.lu numune noktasında rastlanılmıştır. Yaş: Stampiyen PALEOEKOLOJİK YORUM Bu yorumun yapılabilmesi için, mollusk faunasının paleocoğrafik dağılımı (Çizelge 1) ile beraber tüm paleontolojik veriler kullanılmıştır. Saha Triyasdan Priyaboniyene kadar kara halinde kalmıştır (Aydın, 1988). Erken Priyaboniyen denizinin transgresyonu ile İslambeyli formasyonuna ait tortullar çökelmiştir. Bunlar genellikle kiltaşı ve kireçtaşı ara katkılı kumtaşı-marn tabakalarının ardalanması şeklinde olup, kıyıya yakın sığ deniz koşullarında çökelmiştir. Faunal açıdan oldukça zengin olup, gerek marnlar ve gerekse kumtaşlarında, bahsedilen mollusk faunasının yanı sıra bentik foraminiferlerden Nummulites cf. fabianii Prever, Nummulites cf. incrassatus Bruguiere, Chapmanina gassinensis Silvestri, Lenticulina sp., Cibicides sp., Operculina sp., Rotaliidae, Textulariidae, Miliolidae, Nodosarininae, Rupertidae, Victoriellidae, Peneroplidae'\er, plantonik foraminiferlerden Globigerina sp., ekinitlerden Shizaster leymerie, Shizaster vicinalis A.G., Echinolampas zignoi A.G., Shizaster rimosus A.G., Premaster cf. alpinus A.G., ostrakod-

18 Yeşim İSLAMOĞLU ve Güler TANER Çizelge 1- incelenen faunanın paleocoğrafik dağılımı. E- Eosen; Ü- Üst Eosen; A- Alt Eosen; O- Orta Eosen; 01- Oligosen; Oa- Alt Oligosen; Ob- Orta Oligosen; Oc- Üst Oligosen. lardan Bairdia sp. ve ayrıca bol miktarda bryozoa ve kırmızı alglere (üthothamnidae) rastlanılmıştır. Geç Priyaboniyende denizin transgresyonu en ileri seviyeye erişmiş, sığ, sıcak ve resif yapıcı organizmaların gelişmesine elverişli bir ortam hazırlamıştır. Erken Priyaboniyende (İslambeyli formasyonu) hemen hemen yataya yakın, güneye doğru az çok eğimli tabakalar Geç Priyaboniyende (Kırklareli kireçtaşı) resif gelişiminin en üst düzeye erişmesiyle tabakasız biyohermal yığınaklar oluşturmuştur. Yine tanımladığımız mollusk faunasının dışında başlıca fosiller mercanlar olup, Antiguastraea michelotft'nacatullo, Phyllocoeniasp., Phyllocoenia peculaus Calmus türleri mevcuttur. Hermatipik mercanlarla beraber bryozoalar ve kırmızı algler de çoğalmaya başlamış ve kireçli alg kolonilerinin çökel bağlama yeteneği sayesinde mercanlarla beraber ekolojik kökenli bir topografya yükseltisi meydana getirmişlerdir, inceleme bölgesinde en geniş yeri kaplayan Geç Priyaboniyen çökelleri, Görür ve diğerlerinin (1981) çalışmaları gözönünde bulundurulduğunda resif çekirdeği ve resif eteği fasiyesinde olduğu kabul edilmiştir. Yine arazideki topografik ve

19 PINARHİSAR VE ÇEVRESİNİN TERSİYER MOLLUSK FAUNASI coğrafik konumları dikkate alındığında, "Yama.resifi" (Tuzcu ve Karabıyıkoğlu, 1991) olduğu anlaşılmıştır. Mevcut faunaya dayanarak ortamın en çok 30 m. kadar derine inebileceği, sıcaklığın C arasında olduğu, bol ışıklı sığ denizde tuzluluk oranının % 0.32 oranında olabileceği sonucuna varılmaktadır (Taner ve Uysal, 1994). Eosen sonu-oligosen başında denizin hızla çekilmesiyle beraber resif yapıcı organizmaların çoğaldığı koşullar kaybolmuş, deniz sığ ve çalkantılı bir kıyı niteliğine bürünmüştür. Bu çalkantılı ortam özellikle oolıtleri geliştirmiş, bunların yanı sıra pelletler, intraklastlar ve karadan türeyen çakıltaşları çökelmiştir. Mollusklere dayanarak bölgenin oldukça sığ, çalkantılı ve fazla çekilmiş bir deniz ortamı olduğu anlaşılmaktadır. Kavkı yığınakları oluşturan Lenticorbula sokolovi slussarevi (Merklin), Parvicardium popovi Kojumdgieva ve Nucula cf. comta Goldfuss gibi pelesipod türlerinin dışında Mitzopoulos'un (1961) bahsettiği tipik Oligosen türlerinin görülememesi, sahamızı etkileyen Oligosen denizinin elverişli bir ortam sunmadığını göstermiştir. Açık denizle bağlantısı gittikçe kesilen ortam, sığ bir iç deniz ortamına dönüşmüş ve acı su özelliği kazanmaya başlamıştır. Dolayısıyla Mitra (Mitra) postera (Koenen), Cardium gratum Deshayes ve Conus (Leptoconus) cf. diversiformis (Deshayes) türleri son gelişmelerini göstermiştir. Erken Oligosenin sonlarında ortam zaman zaman durgun su niteliğine bürünmüş ve mollusklerle beraber balık faunası da gözlenmiştir. Synodontaspis acutissima Agassız ve Synodontaspis cuspidata Agassız gibi balık türleri yaşamlarını sürdürmüşlerdir. Kıyıya yakın kesimlerde ufak çaplı bataklıklar yine Erken Oligosende zengin bir bitki içeriğine sahip olup, kömür oluşumuna olanak vermiştir. SONUÇLAR 1- Bölgede yapılan 8 ölçülü stratigrafi kesiti sonucunda Islambeyli formasyonunda 15, Kırklareli kireçtaşında 5 ve Pınarhisar formasyonunda ise 6 adet mollusk faunasına ait tür belirlenmiş ve tanımlanmıştır. 2- Transgresif özellikli Islambeyli formasyonunun yaşı Erken Priyaboniyen, 3- Islambeyli formasyonu ite uyumlu Kırklareli kireçtaşı Geç Priyaboniyen, 4- Sığ denizel özellikte ve açısal uyumsuzlukla gelen regresif özellikli Pınarhisar formasyonu Stampiyen (Erken Oligosen), 5- Pınarhisar formasyonu ile geçişli olan Balıklı seri de yine Stampiyen olarak belirlenmiştir. 6- Mevcut mollusk faunasının paleocoğrafik dağılımı incelendiğinde ve Karagiuleva (1964), Kojumdgteva ve Dikova (1980) ve Kojumdgieva ve Sapundgieva'nın (1981) çalışmaları göz önünde bulundurulduğunda, Geç Eosende Tetis'in özellikte Balkanlar'dan Trakya'ya doğru ilerlediği; Oligosen başında ise Paratetis niteliğine bürünen denizin bölgeyi az çok kapladığı ve oldukça sığ bir ortam sunduğu sonucuna varılmıştır. KATKI BELİRTME Yazarlar Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Jeoloji Etütleri Dairesi elemanlarından bentik foraminiferleri tayip eden Jeo. Yük. Müh. Dr. Sefer Örçen'e, Scleractinia mercan numunelerini inceleyen Jeo. Müh. Sevim Tuzcu'ya, ekinitlere ait örnekteri inceleyen Jeo. Müh. Yüksel Sezginman'a, Bulgarcadan Türkçeye çeviri yapan Jeo. Müh. Göksel Mutlu'ya ve balık dişlerini tayin eden Avusturya- Viyana Naturhistoriches Museum paleontologlarından Dr. Ortwin Schultz'a ayrı ayrı teşekkür ederler. DEĞİNİLEN BELGELER Yayma verildiği tarih, 19 Ocak 1995 Akartuna, M., l953,çatalcaköy bölgesinin jeolojisi: I.Ü. Fen Fak. Monog., 13. Aslaner, M., 1966, Tozaklı-Poyralı linyitleri ve Pınarhisar civarının jeolojisi: MTA Derg., 66, , Ankara. Boussac, J., 19116, Etudes paleontologiques sur les, Nummulrtiques Alpın-: Mem. pour servir a l'explicde la carte geol de taillee de la France, Paris, 437, Levha I-XXII. Büyükmeriç, Y., 1993, Pınarhisar (K. Trakya) ve civarının mollusk faunası ile Tersiyer stratigrafisi: Ank. Üniv. Fen Bil. Ens. Yük. lisans tezi. 93 Cossmann, M., 1887, Cataloque illustre des coquilles fossiles de l'eocene des environs de Paris soc. royale malac de Belgıque, Brüksel, 2, 218, 8 levha.

20 Yeşim İSLAMOĞLU ve Güler TANER Cossmann, M. ve Pissaro, G., 1900, Faune eocenique du contentin Bul: Soc. Geol. Normandle, E Deshayes, G.P., 1860, Description des animaux şans vertebres decouverts dans Ie bassin de Paris: 1.1, 912, 89 lev. 1864, Descrlptions des animaux şans vertebres decouverts dans Ie bassin de Paris: t.ii, 968, 64 lev. Fuchs, T., 1869, Die conchylienfauna der Eocanbildungen von Kalinowka im gouvernement Chesson im Südlichen Russland: Petersburg, 1-24,1-V. Furon, R. ve Soyer, R., 1947, Cataloque des fossiles tertiaires du bassin de Paris Savoir e., hist. Natur., Paris, XXII, 24, 32 lev. Gilbert, M. ve Heinzelin de Braucourt, l., 1954, L'Oligocene infcrieur belge-v. jubilaire V.van Straelen; , pl Görür, N.; Akkök, R.; Seymen, l.; Alkaya, F. ve Oktay, F.Y., 1981, Trakya havzasının doğusunda Eosen resifleri: İ.Ü. Yerbil. Derg., istanbul, 2, Kara, H., 1976, Pınarhisar-Vize arasının kömür jeolojisi raporu: MTA Rap., 6347 (yayımlanmamış), Ankara. Karagiuleva, J.D., 1964, Les fossiles de Bulgarie, Paleogene Mollusca Via, acad.d.scien.d.bul., Sofya, 270, 57 lev. Kemper, E., 1961, The Kırklareli limestone (Upper Eocene) of the northern basin rim. geological report, Deilman Bergbau GMBH, T 37c. Keskin, C., 1966, Pınarhisar resif karmaşığının mikrofasiyes incelemesi: I.Ü.F.F. Mecmuası, istanbul, 31, B, , Pınarhisar alanının jeolojisi: TJK Yayl., Ankara, 14, 1, , Ergene havzasının kuzeyinin stratigrafisi, Türkiye 2. petrol kongresi tebliğleri, Koenen, A.V., 1893a, Das norddentsche unter-oligocan und seine mollusken fauna Lf. IV. Abh.z.geol.specialk v. preussen v.d. thur. Stocten., Berlin, Bd. X, Hf , Lev: Kojumdgieva, E. ve Dikova, P., 1980, Paleogene sediments of borehole R-1 Svilengrad, Geolocica Balcanica, Sofya 10.2, ve Sapundgieva, V., 1981, Biostratiraphie de l'oli- göçene du bassin de la haute Thrace d'apres les mollusgues, Geologica Balcanica, Sofya, 11.4, Kopp, K.O., 1960, Geologie Thrakiens III: das Tertiar zwischen modope und Evros, Ann. de pays Hellenioue, XVI, Lebküchner, R.F., 1974, Orta Trakya Oligosenin jeolojisi hakkında: MTA Derg., 83,1-29, Ankara. Merklin, R.L., 1974, Handbook of Oligocene bivalvia of the south of the USSR, Academy of sciens of the USSR, Transactions of the Paleontological Institute, Moskova, Vol: 145. Meszaros, N., 1957, Faune de moluşte a depozitelor paleogene din Nordvestul Transilvanie, Biblioteca de Geologie si paleontologie l., Bükreş, 174, 33 lev. Mitzopoulos, K.M., 1961, Fund einer brakischen molusken faunula oberoligozanen alters in westthrakien (Griechenlend) praktika de l'acad. d'athenes, Atina, 36, , MI. Moore, R.C., 1960, Treatise on invertebrate Paleontology Part N: Cox, L.R., Newell, N.D. ve diğ. University of Kansas, Amerika. Molluska 6, Bivalvia-(l): 1-489, 1969; (2): , 1969; (3): , Oktay, F.Y.; Eren, R.H. ve Sakine, M., 1992, Karaburun- Yeniköy (istanbul) çevresinde doğu Trakya havzasının sedimanter jeolojisi: Türkiye 9. petrol kongresi bildirileri, , Ankara. Oppenheim, P.H., 1894, die eocane fauna des mt. pulli bel valdagna im vicentino-zeitsch.d.g.g. Bd. 46, Berlin. 1900, Paleontologische miscellaneen z.d.g.g. Bd. 52, Berlin. Pamir, H.N., 1954, Rescherches geologiques au bassin d'ergene: rev. fac.scien. univ. d'lstanbul, Serie B, 19,1, istanbul. Rückert-Ülkümen, N., 1960, Trakya ve Çanakkale mıntıkalarında bulunan Neojen balıklı formasyonları hakkında:iüff monografileri, 16, istanbul. Sandberger, F., 1863, Die conchylien des mainzer Tertiarbeckens: Wiesbaden 459, 35. Sönmez-Gökçen, N., 1963, Deux nouveaux genres d'ostracodes du Paleogene de Thrace, Turguie: revue de micropaleontologie, 2, 6 annec. 1971, Güneydoğu Trakya'nın stratigrafisinde ostracodlar açısından yeni görüşler: Türkiye birinci petrol kongresi tebliğleri, Ankara.