KONYA MELANJI İÇERİSİNDE YER ALAN AMFİBOLİTLERİN KÖKENİ * Origin Of Amphibolites Within The Konya Melange

Transkript

1 KONYA MELANJI İÇERİSİNDE YER ALAN AMFİBOLİTLERİN KÖKENİ * Origin Of Amphibolites Within The Konya Melange Hatice Tuğba DAŞCI Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı Osman PARLAK Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı ÖZET Yüksek Lisans Tezi olarak hazırlanan bu çalışmanın ana konusunu oluşturan metamorfik dilim, Hatip Ofiyolitik Melanjı içerisinde serpantinize tektonitler ile birlikte bloklar halinde gözlenmektedir. Metamorfik dilim genellikle amfibolitik kayaçlar ile temsil edilmektedir. Yapılan detaylı petrografik analizler sonucunda amfibolit, epidotlu amfibolit, amfibolit şist, aktinolit şist, granat amfibol şist, plajiyoklas amfibol şist, epidot amfibol şist gibi metamorfik kayaçlar tespit edilmiştir. Metamorfik dilime ait kayaç örneklerinin jeokimyasal özellikleri bu kayaçların toleyitik ve alkalen magma ürünü olduklarını göstermektedir. Toleyitik ve alkalen amfibolitlerin oluştukları manto kaynağını tespit etmek amacıyla iz ve nadir toprak element içeriklerinden yararlanılmıştır. Buna göre alkalen amfibolitler okyanus adası bazaltları (OIB) ile birebir örtüşmektedir. Bu nedenle alkalen amfibolitler Okyanus Adası Bazaltı nın metamorfizması sonucunda oluştuğu şeklinde düşünülebilir. Toleyitik amfibolitler normal okyanus ortası sırt bazaltlarına (N-MORB), zenginleşmiş okyanus ortası sırt bazaltlarına (E-MORB) ve oldukça tüketilmiş okyanus ortası sırt bazaltlarına (N-MORB) benzerlik sunmaktadırlar. Yapılan çalışmalar Çayırbağ-Hatip (Konya) bölgesindeki amfibolitlerin Geç Kretase de Neotetis okyanusal baseninin gelişimi sırasında oluşan farklı bazik magmatik kayaçların okyanus içi bindirmeler sırasında dinamotermal metamorfizmaya uğramaları sonucunda oluştuklarını göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Neotetis, ofiyolit, amfibolit, toleyitik, alkalen. ABSTRACT Metamorphic unit, which is the main subject of this M.Sc. study, is observed as blocks together with serpentinized tectonites within the Hatip ophiolitic melange. The metamorphic unit is represented by amphibolitic rocks. Detailed petrographic studies show that amphibolite, epidote amphibolite, amphibolite schist, actinolite schist, garnet amphibole schist, plagioclase amphibole schist and epidote amphibole schist are the main metamorphic rock assemblages. Geochemical studies carried out on the metamorphic rocks show that these rocks were derived from tholeiitic and alkaline magma types. Trace and rare earth element contents of the tholeiitic and alkaline amphibolites are evaluated to be able to define mantle source characteristics. The alkaline amphibolites is similar to ocean island basalts (OIB), indicating that alkaline amphibolites were resulted from the metamorphism of OIB type basaltic rocks. The tholeiitic amphibolites exhibit * Yüksek Lisans Tezi-MSc. Thesis 44

2 close similarity to normal mid-ocean ridge basalts (N-MORB), enriched mid-ocean ridge basalts (E-MORB) and highly depleted mid-ocean ridge basalts. All the evidence show that the amphibolites in Çayırbağ-Hatip (Konya) region formed as a result of dynamothermal metamorphism of distinct basaltic magmatic rocks during intraoceanic thrusting within the evolution of the Neotethyan oceanic basin in Late Cretaceous. Key Wodrs: Neotethys, ophiolite, amphibolite, tholeiitic, alkaline. 1. Giriş Alp-Himalaya orojenik kuşağı içerisinde önemli bir yere sahip olan Türkiye, yaklaşık doğu-batı uzanımına sahip Neotetis okyanusuna ait tektonik birlikleri içermektedir (Şekil 1). Neotetis okyanusu, Paleotetis okyanusunun Paleozoyikerken Mesozoyikte kapanması esnasında, güneyde Afrika-Arap ve kuzeyde Avrasya plakaları arasında Mesozoyikte açılan bir okyanusal basen olarak gelişmiştir. Neotetis kuzey ve güney kol olmak üzere iki adet okyanusal basenden oluşmaktadır (Şengör ve Yılmaz, 1981). Neotetis in kuzey kolu İzmir-Ankara- Erzincan zonu, İç Toros okyanusu ve İntra Pontidleri kapsamaktadır. Neotetis in güney kolu ise Bitlis-Zagros Kenet kuşağını kapsamaktadır (Şekil 1). Neotetis okyanusunun Geç Kretase de kapanmaya başlamasıyla kuzey ve güney kola ait ofiyolitler kıta üzerine bindirmişlerdir (Şengör ve Yılmaz, 1981; Robertson ve Dixon, 1984). Şekil 1. Türkiye deki ana tektonik birlikler (Dilek ve ark. 1999). Alp-Himalaya orojenik kuşağı içerisinde yer alan ofiyolitlerin (Arnavutluk, Yugoslavya, Yunanistan, Türkiye, Oman) ve Paleozoyik yaşlı ofiyolitlerin (Bay of Island-Ordovisiyen; Trinity-Ordovisiyen; Lizard-Slüriyen/Devoniyen) tabanında, okyanus içi ortamda okyanusal litosferin kırılması ve okyanusal kabuk üzerine bindirmesi sonucunda oluşan, ince bir metamorfik dilim (500 m) göze çarpmaktadır. Türkiye de Neotetis dönemine ait ofiyolitlerin tabanında ince bir metamorfik dilimin varlığı çeşitli araştırmacılar tarafından bahsedilmektedir (Göncüoğlu, 1990; Önen and Hall, 1993, 2003; Parlak ve ark., 1995; Parlak, 1996; Dilek ve ark., 1999; Özgül ve Göncüoğlu, 1999; Elitok, 2002; Çelik ve Delaloye, 2003, 2006; Floyd ve 45

3 ark., 2003; Vergili ve parlak, 2005; Çelik ve ark., 2006; Parlak ve ark., 2006; Rızaoğlu ve ark., 2006). Bu metamorfik dilimler genellikle amfibolitik kayaçlar ile temsil edilmekte olup okyanusal bazaltik kayaçlar ve arakatkılı sedimanların granülit/amfibolit fasiyesinden yeşil şist fasiyesine kadar değişen aralıkta metamorfizmaya uğraması ile oluşmuşlardır (Spray, 1984). Çeşitli araştırıcıların yaptığı jeokimyasal çalışmalar, metamorfizmaya uğramış bazaltik kayaçların Okyanus Adası Bazaltı (OIB), Okyanus Ortası Sırtı Bazaltı (MORB) ve Ada Yayı Toleyitik Bazaltı (IAT) olduklarını ortaya koymuştur (Önen ve Hall, 1993; Parlak ve ark., 1995, 2006; Polat ve ark., 1996; Floyd ve ark., 2000; Çelik ve Delaloye, 2003, 2006; Vergili ve Parlak, 2005). Metamorfik dilim içerisindeki amfibolitlerin oluşum yaşını tespit etmek amacıyla K-Ar (Thuizat ve ark., 1978, 1981; Parlak ve ark., 1995) ve 40 Ar/ 39 Ar (Parlak ve Delaloye, 1999; Dilek ve ark., 1999; Çelik ve ark., 2006) izotopik yaş tayinleri yapılmıştır. Bu çalışmalara göre metamorfik dilimin oluşum yaşı Senomaniyen/Geç Kretase (95-90 my) olarak bulunmuştur. Çalışma alanı Konya ilinin güneybatısında yeralan Çayırbağı ve Hatip (Konya) bölgeleri arasında yer almaktadır. İnceleme alanındaki metamorfik dilime ait amfibolitik kayaçlar 1/ ölçekli Konya M28b3-M28b4-M28c1-M28c2 paftaları içerisinde bulunmaktadır. İnceleme alanı içerisinde kuzeyde Dereköy, güneybatıda Hatip, Çayırbağı, Karadiğin, Dikmenli, Pamukçu, Kozağaç ve Beybes, güneydoğuda Boyalı ve Kayıhüyük, güneyde ise Beyat, Sarıkız ve Karaağaç köyleri ile Hatunsaray ilçesi yer almaktadır (Şekil 2). Şekil 2. İnceleme alanının yer bulduru haritası. 46

4 Yüksek Lisans tezi olarak hazırlanan bu çalışma ile Çayırbağ-Hatip (Konya) bölgesinde yeralan ofiyolitik birimler içerisindeki metamorfik dilimin (a) diğer birimlerle olan dokanak ilişkisi, (b) petrografisi, (c) jeokimyası, (d) tektonik önemi ve (e) diğer metamorfik dilimlerle olan benzerlik-farklılıklarının ortaya konması amaçlanmaktadır. 2. Petrografi Çalışma alanında Hatip ofiyolitik melanjı içerisinde gözlenen metamorfik kayaçlar genel olarak amfibolitler ile temsil edilmektedir. Detay petrografik gözlemler neticesinde tanımlanan kayaçlar ve dokuları şöyle sıralanabilir. Granoblastik dokulu Amfibolit, Granoblastik dokulu Epidotlu amfibolit, Nematoblastik dokulu amfibolit şist, Nematoblastik dokulu aktinolit Şist, Nematoblastik dokulu granat amfibol şist, Nematoblastik dokulu plajiyoklas amfibol şist, Nematoblastik dokulu epidot amfibol şist. Ayrıca çalışılan bölgelerdeki ofiyolitik kayaçlar ise granüler dokulu harzburjit ve elek dokulu serpantinit tir. 3. Jeokimya Hatip-Çayırbağı (Konya) bölgesinde gözlenen ofiyolitli melanj içerisindeki metamorfik dilime ait kayaçların jeokimyasal ve petrolojik özelliklerini belirlemek amacıyla toplam 27 adet örneğin ana, iz ve nadir toprak element analizleri Acme Analytical Laboratories Ltd (Kanada) de yaptırılmıştır. Ana element analizleri ICP- ES (Inductively Coupled Plasma-Emission Spectrometry), iz ve nadir toprak element analizleri ise ICP-MS (Inductively Coupled Plasma-Mass Spectrometry) yöntemiyle yapılmıştır. Yapılan jeokimyasal çalışmalar neticesinde amfibolitik kayaçların gerek nadir toprak element (NTE) içerikleri gerekse bazı uyumsuz iz element içerikleri bakımından birbirlerinden farklılıklar sundukları görülmektedir. Bu özellikleri açısından amfibolitler 4 grup ayrılmıştır. Metamorfik dilim içerisinde gözlenen amfibolitlerin sedimanter (Paraamfibolit) ya da magmatik (Orto-amfibolit) kökenli olup olmadıklarını tespit etmek amacıyla kayaçların Ni içerikleri ile Zr/TiO 2 oranları karşılaştırılmıştır. Amfibolitlerin Ni içeriği 130 ile 1776 ppm arasında Zr/TiO 2 oranları ise ile 0.02 arasındadır. Bu değerlere göre çalışma alanındaki amfibolitlerin magmatik kökenli oldukları görülmektedir (Winchester ve ark. 1980) (Şekil 3). Amfibolitik kayaçların Ti/Y ve Nb/Y oranları karşılaştırılıp magmanın alkalen veya toleyitik olup olmadığı anlaşılabilmektedir. I. Grup taki amfibolitlerin Ti/Y oranı 442,33 ve Nb/Y oranı 1.51; II. Grup taki amfibolitlerin Ti/Y oranı 141,85-260,77 arasında ve Nb/Y oranı 0,04-0,19 arasında; III. Grup taki amfibolitlerin Ti/Y oranı 125,60-266,85 arasında ve Nb/Y oranı 0,04-0,31 arasında; IV. Grup taki amfibolitlerin Ti/Y oranı 49,96-309,12 arasında ve Nb/Y oranı 0,07-0,08 arasında değişmektedir. Buna göre I. Grup taki amfibolitler alkalen magmadan, II-III-IV. Grup taki amfibolitlerin ise toleyitik magmadan oluştukları saptanmıştır (Şekil 4). 47

5 Şekil 3. Çalışma alanındaki amfibolitlerin Şekil 4. Çalışma alanındaki Zr/TiO2 Ni diyagramı amfibolitlerin Ti/Y - Nb/Y (Winchester ve ark., 1980). diyagramı (Pearce, 1982). Zr/Ti ve Nb/Y oranlarına göre yapılan kaya sınıflandırma diyagramı Pearce (1996) tarafından geliştirilmiştir. Buna göre metamorfik dilime ait toleyitik amfibolitlerin Zr/Ti ( ) ve Nb/Y ( ) değerleri bu kayaçların toleyitik bazalt bileşiminde olduğunu, alkalen amfibolitik kayaçların Zr/Ti (0.02) ve Nb/Y (1.51) değerleri ise bu kayaçların alkali bazalt bileşiminde olduğu göstermektedir (Şekil 5). Şekil 5. Çayırbağ-Hatip bölgesindeki ofiyolitik melanj içinde gözlenen amfibolitik kayaç örneklerinin Zr/Ti - Nb/Y oranlarına göre kayaç sınıflaması (Pearce, 1996). Metamorfik dilime ait amfibolitlerin kondrite göre normalize edilmiş nadir toprak element (NTE) diyagramları Şekil 6 da verilmektedir. Karşılaştırma yapmak amacıyla Okyanus Ortası Sırt Bazaltı (N-MORB), Okyanus Adası Bazaltı (OIB) ve Zenginleşmiş Okyanus Ortası Sırt Bazaltı (E-MORB) nın nadir toprak element şekilleri de diyagramlarda gösterilmektedir. Grup 1 e ait alkalen amfibolit örneği Hafif Nadir Toprak Elementleri (LREE) bakımından zenginleşme sunmakta ve 48

6 La N /Yb N değeri 12,9 değerindedir (Şekil 6). Alkalen amfibolitlere ait zenginleşmiş nadir toprak element içerikleri okyanus adası bazaltları (OIB) ile birebir örtüşmektedir (Sun ve McDonough, 1989). Bu nedenle alkalen amfibolitler Okyanus Adası Bazaltı nın metamorfizması sonucunda oluştuğu şeklinde düşünülebilir. Grup 2 ye ait toleyitik amfibolitler genel özellikleri bakımından yatay veya yataya yakın bir şekil sunmakta, ancak Hafif Nadir Toprak Elementleri (LREE) bakımından azda olsa bir fakirlik sunmaktadır (La N /Yb N = 0,48-1,06) (Şekil 6). Bu özellikleri itibariyle Okyanus Ortası Sırt Bazaltlarına (N-MORB) benzemektedir (Sun ve McDonough, 1989). Grup 3 e ait toleyitik amfibolitler Hafif Nadir Toprak Elementleri (LREE) bakımından azda olsa bir zenginleşme sunmaktadırlar (La N /Yb N =1,95-5,49) (Şekil 6). Bu özellikleri itibariyle Zenginleşmiş Okyanus Ortası Sırt Bazaltlarına (E-MORB) benzemektedir (Sun ve McDonough, 1989). Grup 4 e ait toleyitik amfibolitler oldukça tüketilmiş Nadir Toprak Elementleri (NTE) şekilleri sunmaktadırlar (La N /Yb N =0,91-2,32) (Şekil 6). Bu özellikleri bakımından Okyanus Ortası Sırt Bazaltlarının (N-MORB) bir kaç kez tüketilmesi sonucunda oluşmuş olabilecekleri düşünülmektedir. Şekil 6. Çayırbağ-Hatip (Konya) bölgesindeki ofiyolitik melanj içinde gözlenen amfibolitik kayaç örneklerinin kondirite göre normalize edilmiş Nadir Toprak Element diyagramı (Sun ve Mc Donough, 1989 dan alınmıştır). Çalışma alanında gözlenen amfibolitik kayaçların Nadir Toprak Element (NTE) içerikleri ve sundukları şekiller Toros kuşağındaki ofiyolitlerin tabanında gözlenen metamorfik dilime ait kayaçların Nadir Toprak Element içeriklerine büyük benzerlikler sunduğu çeşitli araştırmacıların çalışmalarında görülmüştür (Parlak ve ark, 1995; Lytwyn ve Casey, 1995; Dilek ve ark, 1999; Çelik ve Delaloye, 2003; Vergili ve Parlak, 2005; Parlak ve ark, 2006). 49

7 Çayırbağ-Hatip (Konya) bölgesindeki ofiyolitik melanj içinde gözlenen amfibolitik kayaçların Okyanus Ortası Sırtı Bazalt a (N-MORB) göre normalize edilmiş örümcek (Spider) diyagramları Şekil 7 de verilmektedir. Karşılaştırma yapmak amacıyla Okyanus Adası Bazaltı (OIB) ve Zenginleşmiş Okyanus Ortası Sırt Bazaltı (E-MORB) nın örümcek şekilleri de diyagramlarda gösterilmektedir. Grup 1 e ait alkalen amfibolit örneğinin örümcek diyagramına bakıldığında direk olarak okyanus adası bazaltları ile büyük benzerlikler sunduğu görülmektedir (Şekil 7). Grup 2 ye ait toleyitik amfibolitlerin örümcek diyagramına bakıldığında; iri katyonlu litofil (LIL-Large Ion Lithophile) elementlerdeki zenginleşme (Rb, Ba, Th, K gibi) ve yüksek değerli katyonlar (HFS) bakımından ise yatay bir dağılım sunması bakımından Okyanus Ortası Sırt Bazaltlarına (N-MORB) benzemektedir (Şekil 7). Grup 3 e ait toleyitik amfibolitler Zenginleşmiş Okyanus Ortası Sırt Bazaltlarına (E- MORB) büyük benzerlikler sunmaktadır (Şekil 7). Grup 4 e ait toleyitik amfibolitlerin Okyanus Ortası Sırt Bazaltlarına (N-MORB) göre oldukça tüketilmiş şekiller sunması önemlidir. Bu da N-MORB manto kaynağının bir kaç kez kısmi ergime süreçlerine maruz kaldığını işaret etmektedir. Şekil 7. Çayırbağ-Hatip (Konya) bölgesindeki ofiyolitik melanj içinde gözlenen amfibolitik kayaç örneklerinin N-MORB a göre normalize edilmiş örümcek diyagramı (N-MORB değerleri Sun ve McDonough, 1989 dan alınmıştır). 50

8 4. Tartışma ve Sonuçlar Doğu Akdeniz in Geç Kretase deki Neotetis paleocoğrafyası incelendiğinde, platform karbonatları ve kıtasal bloklar arasında kalan 3 adet okyanusal basenin varlığından söz edilmektedir. Bu okyanusal basenler Neotetisin kuzey kolu, Neotetisin güney kolu ve İç Toros okyanusu dur (Şengör ve Yılmaz, 1981; Robertson ve Dixon, 1984; Görür ve ark, 1984; Dilek ve ark, 1999). Toros dağ kuşağı üzerinde yer alan ofiyolitlerin jeokimyası ve jeokronolojisi ile ilgili bir çok çalışma olmasına rağmen, bu ofiyolitlerin ait oldukları okyanusal basenlerle ilgili tartışmalar devam etmektedir. Göncüoğlu ve ark ( ) ne göre Toros kuşağındaki ofiyolitler Geç Kretase de Neotetisin kuzey kolunda okyanus içi dalmabatma zonu üzerinde (suprasubduction zone) oluşmuşlardır ve daha sonra aynı dönemde Kırşehir-Niğde masifleri ve Bolkardağ/Aladağ platformu üzerine yerleşmişlerdir. Bazı yazarlara göre ise Toros kuşağındaki ofiyolitlerin tümü Geç Kretase de Toros karbonat platfotmunun kuzeyinde yer alan ve İç Toros okyanusu olarak tanımlanan okyanusal basende oluşmuş ve daha sonraki nap hareketlerine bağlı olarak bugünkü konumlarını kazanmışlardır (Görür ve ark, 1984; Özgül, 1976, 1984; Monod, 1977; Şengör ve Yılmaz, 1981; Lytwyn ve Casey, 1995; Polat ve Casey, 1995; Polat ve ark, 1996; Dilek ve Whitney, 1997; Collins ve Robertson, 1998; Dilek ve ark, 1999; Parlak ve Robertson, 2004). Yine bu yazarlara göre bu ofiyolitler Anatolidlerle Toros platformu arasında kuzeye doğru dalan bir yitim zonu üzerinde oluşmuşlardır. Çayırbağı-Hatip (Konya) bölgesindeki ofiyolitik kayaçlar Toros dağ kuşağı üzerinde bulunmaktadır. Yapılan jeolojik, mineralojik, petrografik ve bölgesel jeolojik faktörler gözönüne alındığında çalışma alanındaki ofiyolitik kayaçların İç Toros Okyanusunda oluşup, daha sonraki nap hareketleri ile bugünkü konumunu kazandığı düşünülmektedir. Bu çalışmada Konya M28b3-M28b4-M28c1-M28c2 paftalarında yer alan ofiyolitik kayaçların farklı litolojilerinden derlenen el örneklerinden yaptırılan ince kesitlerin mineralojik ve petrografik incelemeleri gerçekleştirilmiştir. Metamorfik dilime ait örneklerin ana ve iz element analizleri yaptırılarak jeokimyasal incelemeleri yapılmıştır. Bu Yüksek Lisans tez çalışması sırasında elde edilen sonuçlar söyle özetlenebilir: 1) Çayırbağ-Hatip (Konya) bölgesindeki tektono-stratigrafik/magmatik birimlerin tabandan tavana doğru; Toros platformu, ofiyolitik melanj ve tektonitler (harzburjitdunit) den oluştuğu anlaşılmıştır. 2) Metamorfik dilimin genel olarak amfibolitlerden oluştuğu ve detay petrografik analizler sonucunda amfibolit, epidotlu amfibolit, amfibolit şist, aktinolit şist, granat amfibol şist, plajiyoklas amfibol şist, epidot amfibol şist gibi metamorfik kayaçlar tespit edilmiştir. 3) Metamorfik dilime ait kayaçların jeokimyasal açıdan alkalen ve toleyitik olmak üzere iki farklı kökeni gösterdikleri tespit edilmiştir. Alkalen amfibolitlerin iz ve nadir toprak element içerikleri okyanus adası bazaltlarına (OIB) benzerlik sunmaktadır. Buna göre alkalen amfibolitler okyanus adası bazaltları (OIB) ile birebir örtüşmektedir. Bu nedenle alkalen amfibolitler Okyanus Adası Bazaltı nın metamorfizması sonucunda oluştuğu şeklinde düşünülebilir. Toleyitik amfibolitler 51

9 normal okyanus ortası sırt bazaltlarına (N-MORB), zenginleşmiş okyanus ortası sırt bazaltlarına (E-MORB) ve oldukça tüketilmiş okyanus ortası sırt bazaltlarına (N- MORB) benzerlik sunmaktadırlar. 4) Yapılan çalışmalar Çayırbağ-Hatip (Konya) bölgesindeki amfibolitlerin Geç Kretase de Neotetis okyanusal baseninin gelişimi sırasında oluşan farklı bazik magmatik kayaçların okyanus içi bindirmeler sırasında dinamotermal metamorfizmaya uğramaları sonucunda oluştuklarını göstermektedir. Kaynaklar ÇELIK, Ö.F. & DELALOYE, M Characteristics of ophiolite-related metamorphic rocks in the Beysehir ophiolitic mélange (Central Taurides, Turkey), deduced from whole rock and mineral chemistry. Journal of Asian Earth Sciences, 26, ÇELIK, Ö.F. & DELALOYE, M Origin of metamorphic soles and their postkinematic mafic dyke swarms in the Antalya and Lycian ophiolites, SW Turkey. Geological Journal 38, DILEK, Y., and WHITNEY, D.L., Counterclockwise P-T-t trajectory from the metamorphic sole of a Neo-Tethyan ophiolite (Turkey). Tectonophysics, 280, DILEK, Y., THY, P., HACKER, B. VE GRUNDVIG, S., Structure and petrology of Tauride ophiolites and mafic dike intrusions (Turkey) : implications for the Neotethyan ocean. Bulletin of the Geological Society of America, 111, EREN, Y Polyphase Alpine deformation at the northern edge of the Menderes-Taurus block, North Konya, Central Turkey. Journal of Asian Earth Sciences,19, ELITOK, Ö Geochemistry and tectonic significance of the Şarkikaraağaç Ophiolite in the Beyşehir-Hoyran Nappes, S.W. Turkey. In Proceedings of 4th International Symposium on Eastern Mediterranean Geology, pp , Isparta, Turkey. FLOYD, P.A., CZGÜL, L. and GÖNCÜOĞLÜ, M.C., Metabasite blocks from the Koçyaka HP-LT metamorphic rocks, Konya, Central Anatolia: Geochemical evidence for an arc-back-arc pair? Turkish Journal of Earth Science, 12, FLOYD P.A., GÖNCÜOĞLU M.C., WİNCHESTER J.A. and YALINIZ M.K., Geochemical character and tectonic environment of Neotethyan ophiolitic fragments and metabasites in the Central Anatolian crystalline complex, Turkey. In E. Bozkurt, J.A. Winchester & J.D.A. Piper (eds.), Tectonics and magmatism in Turkey and the surrounding area. Geol. Soc. London Spec. Publ., 173: GÖNCÜOĞLU, M.C., Subophiolitic metamorphics at the Kütahya-Bolkardağ Belt: northern margin of the Menderes massif, NW Anatolia. IESCA-1990, International Earth Science Congress on the Aegean Regions, İzmir, p

10 GÖRÜR N., OKTAY F.Y., SEYMEN İ., and ŞENGÖR A.M.C., Paleotectonic evolution of Tuz Gölü basin complex, central Turkey. In J.E. Dixon and A.H.F. Robertson (eds.), The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean. Geology. Society. London Special Publisher, 17: LYTWYN, J.N., and CASEY, J.F., The geochemistry of post kinematic mafic dyke swarms and sub-ophiolitic metabasites, Pozanti-Karsanti ophiolite, Turkey: evidence for a ridge subduction. Bulletin of Geological Society of America, 107: MACKENZIE, D.B., High temperature Alpine type peridotite from Venezuela. Bulletin of Geological Society of America, 71, ÖNEN, P., Neotethyan ophiolitic rocks of the Anatolides of NW Turkey and comparison with Tauride ophiolites. J. Geol. Soc., London, 160, , ÖNEN, P. and HALL, R., l993. Ophiolites and related metamorphic rocks from the Kütahya rgion, northwest Turkey. Geological Journal 28, ÖZGÜL, N., 1976; Torosların bazı temel jeolojik özellikleri. Türkiye Jeoloji Kur.Bült., 19, ÖZGÜL, L. AND GÖNCÜOĞLÜ, M.C., l999. Koçkaya Metamorfikk Kompleksi nin metamarphik evrimi: Batı Orta Anadolu da YB/DS metamorfizmalı tektonik bir birim (Metamorphic evolution of Koçkaya Metamorphic Complex: a HP/LT tectonic slice in west-central Anatolia). Annual Meeting of Geological Society of Turkey Proceedings 52, PARLAK, O., YILMAZ, H., and BOZTUĞ, D. (2006) Geochemistry and tectonic setting of the metamorphic sole rocks and isolated dykes from the Divriği ophiolite (Sivas, Turkey): evidence for melt generation within an asthenospheric window prior to ophiolite emplacement. Turkish Journal of Earth Sciences, 15, PARLAK O., and ROBERTSON A.H.F., (2004) Tectonic setting and evolution of the ophiolite-related Mersin Melange, southern Turkey: its role in the tectonic-sedimentary setting of the Tethys in the eastern Mediterranean region. Geoligical. Magazine, 141, PARLAK O. and DELALOYE M., 1999.Precise 40 Ar/ 39 Ar ages from the metamorphic sole of the Mersin ophiolite (southern Turkey). Tectonophysics, 301: PARLAK O., DELALOYE M. and BINGÖL E., Origin of subophiolitic metamorphic rocks beneath the Mersin ophiolite, southern Turkey. Ofioliti, 20 (2): PARLAK, O. VE DELALOYE, M., Geochemistry and timing of postmetamorphic dyke emplacement in the Mersin ophiolite (southern Turkey): new age constraints from 40 Ar/ 39 Ar geochronology. Terra Nova, 8, POLAT A., and CASEY J.F., 1995.A structural record of the emplacement of the Pozantı-Karsantı ophiolite onto the Menderes-Taurus block in the late Cretaceous, eastern Taurides, Turkey. Journal. Structure. Geology, 17 (12):

11 POLAT, P.A., CASEY, J.F., and KERRİCH, R., l996. Geochemical characteristics of accreted material beneath the Pozantı-Karsantı ophiolite, Turkey: Intraoceanic detachment, assembly and obduction. Tectonophysics 263, RIZAOĞLU, T., PARLAK, O., HÖCK, V. and İŞLER, F. (2006) Nature and significance of Late Cretaceous ophiolitic rocks and its relation to the Baskil granitoid in Elazığ region, SE Turkey. Geol. Soc. London Spec Publication, 260, SPRAY, J.G., Possible causes and consequences of upper mantle decoupling and ophiolite displacement. In: Gass, I.G., Lippard, S.J., and Shelton, A.W. (eds.), Ophiolites and oceanic lithosphere. Geological Society, London, Special Publication, 13, ŞENGÖR, A.M.C. and YILMAZ, Y., Tethyan evolution of Turkey: a plate tectonic approach. Tectonophysics, 75, THUIZAT, R., WHITECHURCH, H., MONTIGNY, R., and JUTEAU, T., K-Ar dating of some infra-ophiolitic metamorphic soles from the eastern Mediterranean: New evidence for oceanic thrusting before obduction. Earth Planet. Sci. Lett., 52, THUIZAT, R., MONTIGNY, R., ÇAKIR, Ü., and JUTEAU, T., K-Ar investigations on two Turkish ophiolites. 4 th International Conference on Geochronology, Cosmochronology and Isotope Geology, Zartman, R.E, U.S. Geological Survey Open File Report, , p VERGİLİ, Ö. & PARLAK, O Geochemistry and tectonic setting of metamorphic sole rocks and mafic dikes from the Pınarbaşı (Kayseri) ophiolite, Central Anatolia. Ofioliti 30, WINCHESTER, J.A., PARK, R.G. and HOLLAND, J.G., The geochemistry of Lewisian semi-pelitic schist from the Gairloch district, Western Ross. Scottish Journal of Geology, 16,