Pulpa perforasyonu ve kanama durdurucu bir ajanın kendinden pürüzlendirmeli bir adeziv sistemin dentine bağlanma dayanımı üzerine etkisi

Transkript

1 Acta Odontol Turc 2014;31(1):23-30 Özgün araştırma makalesi Pulpa perforasyonu ve kanama durdurucu bir ajanın kendinden pürüzlendirmeli bir adeziv sistemin dentine bağlanma dayanımı üzerine etkisi Fatma Cebe, 1 * Nevin Çobanoğlu 2 1 Restoratif Diş Tedavisi Anabilim Dalı, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Bolu, 2 Restoratif Diş Tedavisi Anabilim Dalı, Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Konya, Türkiye ÖZET AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, dentinin Ankaferd Blood Stopper (ABS) ile işlem görmesinin ve pulpa perforasyonunun bir kendinden pürüzlendirmeli adeziv sistemin bağlanma dayanımının devamlılığı üzerindeki etkilerinin in vitro olarak incelenmesidir. GEREÇ VE YÖNTEM: Mikrogerilim bağlanma dayanımı testi için 40 adet çürüksüz insan 3. büyük azı dişi kullanıldı. Dişlere Sınıf I kaviteler (bukkolingual genişlik: 3 mm, meziodistal genişlik: 4 mm, derinlik: 3 mm) açıldı. Kavite açılan dişler rastgele iki ana gruba ayrıldı ve bir grubun dişlerinde pulpa perforasyonu oluşturuldu. Her iki ana grupta dişlerin yarısı ABS ile işlem gördü ve sonra işlem gören ve görmeyen tüm örneklere Clearfil Protect Bond (CPB) uygulandıktan sonra kompozit rezin (Clearfil Photo Posterior) ile restore edildi. Tüm gruplardaki örneklerin yarısı 24 saat diğer yarısı ise 12 ay sonra değerlendirilmek üzere ayrıldı. On iki aylık gruptaki örnekler nemli ortamda ve 15 cm H 2 O luk simüle pulpal basınç altında saklandı. Saklama süresi sonunda tüm örnekler mikrotensil bağlanma dayanımı testine tabi tutuldu. Verilerin istatistiksel analizi Kruskal-Wallis ve Mann Whitney U testleri ile yapıldı. Grupların ara yüz morfolojileri taramalı elektron mikroskopu (SEM) ile incelendi. BULGULAR: Çalışma sonunda ABS ile işlem gören ve görmeyen gruplar arasında anlamlı fark bulundu (Bonferroni düzeltmesine göre; p<0.0083); ABS, CPB nin dentine olan bağlanma dayanımını düşürdü. Ancak her iki saklama süresinde de perforasyonlu ve perforasyonsuz gruplar arasında fark bulunamadı (p>0.0083). SONUÇ: Pulpal basıncın taklit edildiği bu sistemde 24 saat ve 12 ay bekleme sürelerinde CPB nin derin dentine bağlanma dayanımında pulpa perforasyonun önemli etkisi görülmedi. ABS temas ettiği dentin üzerinde kalın bir tabaka oluşturmakta ve üzerine doğrudan uygulanan CPB nin dentine bağlanmasına engel olmaktadır. Makale gönderiliş tarihi: 27 Ağustos 2013; Yayına kabul tarihi: 21 Kasım 2013 *İletişim: Fatma Cebe, Restoratif Diş Tedavisi Anabilim Dalı, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Gölköy Kampüsü, Bolu, Türkiye; e-posta: fkahveci61@hotmail.com ANAHTAR KELİMELER: Ankaferd; dental adezivler; dentin; dentin yapıştırma ajanları; diş pulpası; hemostatikler KAYNAK GÖSTERMEK İÇİN: Cebe F, Çobanoğlu N. Pulpa perforasyonu ve kanama durdurucu bir ajanın kendinden pürüzlendirmeli bir adeziv sistemin dentine bağlanma dayanımı üzerine etkisi. Acta Odontol Turc 2014;31(1):23-30 [Abstract in English is at the end of the manuscript] GİRİŞ Adeziv sistemlerin diş dokusuna güçlü bir şekilde bağlanması ve bu güçlü bağlantısını devam ettirmesi istenir. Çiğneme kuvvetleri, büzülme ve genleşme stresleri, ağız içerisindeki termal değişkenler, bakteri ürünleri, içecekler, tükürük ve dentin sıvısındaki asidik kimyasal ajanlar diş-restorasyon ara yüzünde değişiklik ve yıkımlara neden olmaktadır. 1,2 Bunun sonucu olarak marjinal renklenme, post-operatif hassasiyet, bakteriyel mikrosızıntı, sekonder çürük, enflamasyon, nekroz ve endodontik tedavi gereksinimi ortaya çıkabilmektedir. 3 Yapılan çalışmalarda güncel hidrofilik dentin adezivleri tarafından oluşturulan rezin-dentin bağlantılarının zamanla bozulduğu gösterilmiş ve bunun nedeninin hibrit tabakasında meydana gelen yıkım olduğu bildirilmiştir. 4-7 Hibrit tabakası içinde iki çeşit bozulmanın varlığı tespit edilmiştir. Bunlar asitleme ile açığa çıkmış kollajenin ve bu kollajenin içine penetre olan rezinin bozulmasıdır. 8 Hidroliz bu bozulmanın en önemli sebeplerinden biridir ve ester bağlarına su ilavesi ile polimerler arasındaki kovalent bağların yıkımına neden olan kimyasal bir süreçtir. 4 Uzun dönemde adeziv rezinlerin bağlanma dayanımının azalmasına neden olmaktadır. 9 Rezinin bozulması hibrit tabakasının absorbe ettiği su miktarı ile ilişkilidir. 10 Bu nedenle pulpanın perfore olduğu durumlarda adeziv sistemlerle yapılan direkt kuafajdan sonra pulpa nedeniyle sürekli ıslak ortama maruz kalacak olan adeziv ara yüzünde bağlantının daha çabuk bozulması beklenmektedir. Ayrıca pulpanın perfore olduğu durumlarda kullanılan hemostatik ajanlar da adeziv sistemlerin dentine bağlantısını etkilemektedir. Kuphasuk ve ark. 11 farklı he-

2 Ankaferd ve bağlanma dayanımı mostatik ajanlar ile işlem görmüş dentine adeziv sistemlerin bağlanma dayanımını inceledikleri çalışmalarında, hemostatik ajanların bu sistemlerin bağlanma dayanımını azalttığını bildirmişlerdir. Ankaferd Bood Stopper (ABS; Ankaferd Sağlık Ürünleri, İstanbul, Türkiye) beş bitki özünün belli oranlarda karıştırılması ile elde edilen bir hemostatik ajandır. Tıp alanında pek çok cerrahi işlemde, diş hekimliğinde ise cerrahi veya periodontal işlemlerde ve pulpotomi sonrasında kanama kontrolü için kullanılmış, başarılı sonuçlar alınmış ve klinik kullanımında herhangi bir sakınca bulunmamıştır Bu çalışmanın amacı kendinden pürüzlendirmeli bir adeziv sistemin dentine bağlanma dayanımının devamlılığı üzerinde pulpa perforasyonunun ve dentinin ABS ile işlem görmesinin etkilerinin in vitro olarak incelenmesidir. GEREÇ VE YÖNTEM Çalışmada kullanılan restoratif materyaller ve hemostatik ajanın içerikleri Tablo 1 de gösterilmiştir. Bağlanma dayanımı testi için 40 adet çürüksüz insan 3. büyük azı dişi kullanıldı. Dişlere standart Sınıf I kaviteler açıldı. Kavitelerin bukkolingual genişliği yaklaşık olarak 3 mm, meziodistal genişliği 4 mm ve derinliği 3 mm olarak hazırlandı. Ölçümler için periodontal sond kullanıldı. Kavite açılan dişler 24 saat ve 12 ay için incelemeye hazırlanmak üzere ikiye ayrıldı. Çalışma grupları Tablo 2 de gösterilmiştir. Yirmi dört saat bekletilen örneklerin hazırlanması Grup 1: Bu grupta standart Sınıf I kavite açılan dişlerin okluzal yüzeylerinin merkezinde elmas rond frez ile mm çapında pulpa perforasyonu yapıldı. Tüm kavite yıkandı ve kurutuldu. Clearfil Protect Bond (CPB; Kuraray, Osaka, Japonya) primeri 20 sn boyunca tüm kaviteye uygulandı ve hafif hava ile kurutuldu. Ardından adeziv rezin tüm kaviteye uygulandı, hafif hava ile inceltildi ve kalibre edilmiş bir LED ışık cihazı (Monitex Blue Light Bt-1200, Monitexs Inc. Co., New Taipei City, Tayvan) ile 10 sn ışık uygulanarak polimerize edildi. Rezin kompozit materyali Clearfil Photo Posterior (Kuraray) 2 mm lik tabakalar halinde kaviteye uygulandı ve her tabaka 40 sn ışık uygulanarak polimerize edildi. Grup 2: Grup 1 de olduğu gibi perforasyon içeren Sınıf I kaviteler oluşturuldu. Tüm kavite yıkandı ve kurutuldu. ABS pamuk pelet yardımı ile 30 sn kavitenin pulpal duvarına uygulandı ve hava ile kurutuldu. CPB ve Clearfil Photo Posterior Grup 1 de olduğu gibi uygulandı. Grup 3: Perforasyon yapılmayan bu gruptaki örneklere CPB ve Clearfil Photo Posterior, Grup 1 de olduğu gibi uygulandı. Grup 4: Perforasyon yapılmayan bu gruptaki örneklere ABS, CPB ve Clearfil Photo Posterior Grup 2 de olduğu gibi uygulandı. 24 saatlik inceleme için hazırlanan örnekler distile su içinde, karanlık ortamda ve oda sıcaklığında 24 sa saklandıktan sonra mikro tensile bağlanma dayanımı testine tabi tutuldu. On iki ay bekletilen örneklerin hazırlanması On iki ay bekletilecek örnekler (Grup 5-8), 24 saatlik örneklerde olduğu gibi hazırlandı. Daha sonra diş köklerinin 2/3 ü kesilerek uzaklaştırıldı. Kökleri kesilen dişler, ortasında küçük bir delik açılmış olan bir akrilik 24 Tablo 1. Çalışmada kullanılan ürünler ve içerikleri Ürün İçerik Üretici firma Ankaferd Blood Stopper Urtica dioica, Vitis vinifera, Glycrrhiza glabra, Ankaferd Sağlık Ürünleri, Türkiye Alpinia officinarum, Thymus vulgaris Clearfil Protect Bond (Primer) 2-hidroksietil metakrilat Kuraray, Japonya 12-metakriloyloksidodesilpiridinyum bromid, 10-metakriloyloksidesil hidrojen fosfat, hidrofilik alifatik dimetakrilat, başlatıcılar, su, hızlandırıcılar, boyalar, diğerleri Clearfil Protect Bond (Bond) 2-hidroksietil metakrilat, bisfenol A diglisidilmetakrilat, Kuraray, Japonya 10-metakriloloksidesil hidrojen fosfat, sodyum florid, hidrofobik alifatik metakrilat, kolloidal silika, dl-kamforokinon, başlatıcılar, hızlandırıcılar, diğerleri Clearfil Photo Posterior Trietilen glikol dimetakrilat, bisfenol A diglisidilmetakrilat, Kuraray, Japonya üretan tetrametakrilat, silanlanmış silica doldurucular, silanlanmış barium cam doldurucular, silanlanmış kolloidal silika, dl-kamforokinon, katalizörler, başlatıcılar, pigmentler, diğerleri

3 F Cebe ve N Çobanoğlu 25 Tablo 2. Çalışma grupları 24 saat 12 ay Perfore olan gruplar Perfore olmayan gruplar Perfore olan gruplar Perfore olmayan gruplar CPB ABS/CPB CPB ABS/CPB CPB ABS/CPB CPB ABS/CPB (Grup 1) (Grup 2) (Grup 3) (Grup 4) (Grup 5) (Grup 6) (Grup 7) (Grup 8) bloğa siyanoakrilat adeziv yardımı ile sabitlendi. Metal bir kanülün ( mm çapında) akrilik blok üzerindeki delikten geçirilerek pulpa odasına ulaşması sağlandı. Diş, akrilik ve kanül herhangi bir sıvı sızıntısı olmayacak şekilde birbirlerine sabitlendi. Dişler bir haznenin içinde olacak şekilde hazırlanan bir platforma yerleştirildi. Dişe bağlanan kanülün açıkta kalan ucuna bir serum hortumu yerleştirildi ve 15 cm su basıncı oluşturacak şekilde sabitlendi. Dişin içinde bulunduğu hazne ve serum hortumu distile su ile dolduruldu. Su seviyeleri düzenli olarak kontrol edilip dişlerin kurumaması ve basıncın düşmemesi için gerekli su takviyeleri yapıldı (Şekil 1). Örnekler bu şekilde 12 ay bekledikten sonra mikrogerilim bağlanma dayanımı testine tabi tutuldu. Mikrogerilim bağlanma dayanımı testi için örneklerin hazırlanması Hazırlanan diş örneklerinin kökleri, sement-mine birleşiminin yaklaşık olarak 3 mm altından, su soğutması altında ve düşük hızda çalışan bir elmas separe ile kronlarından ayrıldı. Daha sonra her bir diş siyanoakrilat adeziv yardımı ile akrilik bloklara sabitlendi ve dilimler elde etmek üzere kesme cihazına (Isomet 1000, Isomet, Buehler, Lake Bluff, IL, ABD) yerleştirildi. Düşük hızda çalışan elmas bir separe (Isomet Precision Saw, Isomet) kullanılarak dişler uzun akslarına paralel olacak şekilde 1 mm arayla, bukkolingual düzlemde kesilerek dilimler elde edildi. Elde edilen dilimler sirkolant mum ile akrilik bloklara yapıştırıldı ve tekrar kesme cihazına yapıştırıldı. Dilimler 1 mm ara ile okluzogingival yönde kesilerek 1.00±0.003 mm 2 lik kare kesitli test çubukları elde edildi. Test çubuklarından mine dokusunu içerenler çalışmaya dâhil edilmedi. Bazı deney gruplarında bağlanma dayanımının çok düşük olması nedeni ile test çubukları elde edilemedi (Grup 2, 6, 8). Mikrogerilim bağlanma dayanım testi için, test çubukları mikrogerilim test cihazına (Mikrogerilim tester, Bisco, Schaumburg, IL, ABD) bir siyanoakrilat adeziv ile iki ucundan yapıştırıldı. Test cihazının yükleme hızı 1 mm/dk ve yükleme kuvveti 100 N olacak şekilde belirlenerek test çubukları kırıldı. Dijital bir mikrometre (Mitutoyo, Kawasaki, Japonya) ile test çubuklarının kenar uzunlukları ölçülerek bağlanma yüzey alanı hesaplandı. Newton cinsinden elde edilen sonuçlar yüzey alanına bölünerek MegaPaskal a (MPa) çevrildi. Şekil ay bekletilen örnekler için kullanılan deney düzeneği (m: mine; d: dentin; po: pulpa odası; k: kompozit; a: akrilik blok; mk: metal kanül) İstatistiksel değerlendirme Mikrogerilim testi sonucu MPa cinsinden elde edilen değerler, 24 sa ve 12 ay gruplarının genel karşılaştırması için Kruskal Wallis (p=0.05) ve grup içi karşılaştırmalarda Bonferonni Düzeltmeli Mann-Whitney U testleri kullanıldı (p=0.0083). Grupların 24 sa ve 12 ay dönemlerine ait bağlanma değerlerinin karşılaştırılması Mann-Whitney U testi ile yapıldı. SEM analizi SEM değerlendirmesi için toplam 8 adet çürüksüz 3. büyük azı dişi kullanıldı. SEM analizi için her gruptan birer örnek seçildi. Seçilen örnekler meziodistal yönde bağlantı ara yüzeyine dik olarak, su altında ve düşük hızda çalışan elmas separe kullanılarak kesildi. Her bir grup için üç adet bağlantı ara yüzeyi elde edildi. Ara yüz örnekleri SEM analizi için gerekli işlemlere tabi tutularak hazırlandı. Gözlemler 500 ile 2000 arasındaki büyütmelerde taramalı elektron mikroskop (EVO LS10, Zeiss, Oberkochen, Almanya) altında gerçekleştirildi. SEM görüntülerinin değerlendirmesinde hibrit tabakasının varlığı, kalınlığı, kalitesi, rezin uzantılarının varlığı, uzunlukları ve kalitesi dikkate alındı. BULGULAR Grupların dentine bağlanma dayanımı değerleri Tablo 3 ve Tablo 4 te gösterilmiştir. Yirmi dört saat bekletilen gruplara ait bağlanma dayanım değerleri Kruskal Wallis analizi sonucunda grupların bağlanma değerleri arasında istatistiksel olarak önemli fark sap-

4 Ankaferd ve bağlanma dayanımı Tablo saat bekletilen gruplara ait bağlanma dayanımı değerleri 24 saat bekletilen örnekler n Ort±SS Min Maks Perfore olmayan CPB ± A Perfore CPB ± ,87 AB Perfore olmayan CPB+ABS ± B Perfore CPB+ABS 20 0±0 0 0 C Aynı harf ile gösterilen değerler arasında istatistiksel olarak fark yoktur. Ort: ortalama; SS: standart sapma; Min: minimum; Maks: maksimum Tablo ay bekletilen gruplara ait bağlanma dayanımı değerleri 12 ay bekletilen örnekler N Ort±SS Min Maks Perfore olmayan CPB ± A Perfore CPB ± A Perfore olmayan ABS+CPB 20 0±0 0 0 B Perfore ABS+CPB 20 0±0 0 0 B Aynı harf ile gösterilen değerler arasında istatistiksel olarak fark yoktur. Ort: ortalama; SS: standart sapma; Min: minimum; Maks: maksimum 26 tandı (p<0.05). Gruplar arasında yapılan ikili karşılaştırma sonucunda, perfore olmayan CPB ve perfore olan CPB grupları arasında fark saptanmadı (Bonferroni düzeltmesine göre; p>0.0083). Perfore olmayan ABS+CPB ve perfore olan ABS+CPB grupları arasında önemli fark saptandı (p<0.0083). Perfore olmayan CPB ve perfore olmayan ABS+CPB gruplarında istatistiksel farklılık saptandı (p<0.0083). Perfore CPB ve perfore ABS+CPB gruplarında istatistiksel farklılık saptandı (p<0.0083). On iki ay bekletilen gruplara ait bağlanma dayanım değerleri Kruskal Wallis analizi sonucunda grupların bağlanma değerleri arasında istatistiksel olarak önemli bir fark saptandı (p<0.05). Gruplar arasında yapılan ikili karşılaştırma sonucunda, perfore olmayan CPB ve perfore CPB grupları arasında fark saptanmadı (p>0.0083). Perfore olmayan ABS+CPB ve perfore ABS+CPB grupları arasında fark saptanmadı (p>0.0083). Perfore olmayan ABS+CPB ve perfore olmayan CPB grupları arasında fark saptandı (p<0.0083). Perfore ABS+CPB ve perfore CPB grupları arasında fark saptandı (p<0.0083). Grupların 24 sa ve 12 ay sonraki bağlanma dayanımları karşılaştırıldığında ise sadece perfore olmayan ABS+CPB grubunun iki döneme ait değerleri arasında fark saptandı (p<0.05). Diğer grupların 24 sa ve 12 ay sonundaki değerleri arasında fark saptanmadı (p>0.05). SEM bulguları Tüm gruplardan örneklere ait ara yüz görüntüleri ve sadece ABS uygulanmış dentin yüzeyine ait görüntüler Resim 1-3 te görülmektedir. TARTIŞMA Yapılan çalışmalarda çoğu adeziv sistemin kısa dönemli ve uzun dönemli rezin-dentin bağlanma dayanımı test sonuçları arasında farklılıklar bulunmaktadır. Kısa dönemli çalışmalarda yüksek bağlanma performansı gösterilmiş olmasına rağmen, uzun dönemli çalışmalarda bağlanma dayanımın anlamlı oranda düştüğü gösterilmiştir. 4-7 Bağlanma dayanımının devamlılığının incelendiği çalışmalarda farklı yöntemler kullanılmaktadır. Örnekler kesitler alınarak doğrudan su içinde, kesitler alınmadan etrafında koruyucu olduğu düşünülen mine dokusu varken indirekt olarak su içinde veya simüle pulpal basınç varlığında belli sürelerde bekletilerek bağlantının devamlılığının incelendiği çalışmalarda altı ay gibi nispeten kısa sürelerde bile bağlanma dayanımının azaldığı gösterilmiştir Suya maruz bırakmanın bağlanma dayanımı üzerindeki olumsuz etkisi ara yüz komponentlerinin bozulmasını sağlaması nedeniyle olabilmektedir. Bu bozulma kollajenin denatürasyonu veya degrede olmuş veya yeterli polimerize olmamış rezinin salınması şeklindedir. 8,20 Bozulma süreci genellikle diffüzyon oranına bağlıdır. Daha önceki bir çalışmada, örnekler kesit alınarak suda bekletildiğinde çok hızlı, kesitler alınmadan suda bekletildiğinde ise çok yavaş bir bozulma izlendiğini, pulpal basınç varlığında ise orta düzeyde bozulma hızı gözlendiğini; bu nedenle de rezin-dentin ara yüzündeki bozulma inceleneceğinde bu yöntemin seçilmesi gerektiği belirtilmiştir. 15 Bizim çalışmamızda da CPB nin bağlanma dayanımının devamlılığı simüle pulpal basınç varlığında perforasyonlu ve perforasyonsuz dişlerde 24 sa ve 12 aylık periyotlarda değerlendirildi. Çalışmanın sonucunda doğrudan dentine uygulanan CPB nin bağlanma dayanım değerleri arasında hiçbir grupta istatistiksel bir fark görülmedi. Adeziv sistemlerin çoğunda uzun dönem suda bekletildikten sonra bağlanma dayanımlarında çeşitli derecelerde azalma olmasına rağmen bazı çalışmalarda adezivlerin içine katılan florun rezin-dentin bağlantısının stabilitesini artırdığı gösterilmiştir. 7,16,21,22 Bu çalışmada kullanılan CPB adezivi flor içermektedir. Flor içeren bir adeziv sistem doğrudan dentin ile temasta olacak şekilde uygulandığında flor, adeziv sistemden salınmakta ve dentinin içine penetre olmaktadır. Dentine penetre olan flor iyonları, dentinin mineralizasyonunu artırıcı, demineralizasyonunu azaltıcı etki yapmaktadır. 23 Itato ve ark. 24 da flor salan adeziv sistemlerin rezin infilitre olmamış demineralize dentini remineralize edebileceğini iddia etmiştir. Dönmez ve ark. 16 yaptıkları

5 F Cebe ve N Çobanoğlu 27 Resim 1. CPB uygulanmış örneklere ait ara yüz görüntüleri ( 2000 büyütme). a) Sınıf I kaviteye CPB uygulandıktan sonra 24 sa bekletilmiş örneğe ait bağlanma ara yüz görüntüleri; ok ile gösterilen düzenli, ince hibrit tabakası benzeri bir yapı gözlenmektedir. Dentin yüzeyi ile kompozit arasında sıkı bir temas gözlenmektedir. b) Perfore edilmiş Sınıf I kaviteye CPB uygulandıktan sonra 24 sa bekletilmiş örneğe ait bağlanma ara yüz görüntüleri; ok ile gösterilen düzenli ince hibrit tabakası benzeri bir yapı gözlenmektedir. Rezin tag formasyonu gözlenmemektedir. c) Sınıf I kaviteye CPB uygulandıktan sonra 12 ay bekletilmiş örneğe ait bağlanma arayüz görüntüleri; ok ile gösterilen düzenli ince hibrit tabakası benzeri bir yapı gözlenmektedir. d) Perfore edilmiş Sınıf I kaviteye CPB uygulandıktan sonra 12 ay bekletilmiş örneğe ait bağlanma arayüz görüntüleri; ok ile gösterilen düzenli ince hibrit tabakası benzeri bir yapı gözlenmektedir. bir çalışmada CPB nin rezin infiltre olmamış dentini remineralize edemediğini geçirimli elektron mikroskobunda (TEM) hibrit tabaka içinde görülen nanosızıntının varlığına dayanarak söyleseler de, CPB nin hem in vivo hem in vitro koşullarda 1 yıllık süre sonunda bağlanma dayanımının sabit kaldığını göstermişlerdir. Araştırmacılar kullandıkları flor içermeyen kendinden pürüzlendirmeli adeziv sistemin (Clearfil SE Bond) bağlanma dayanımında 1 yılda azalma olmasına rağmen CPB nin stabil kalmasını CPB den salınan florun hibrit tabaka içindeki kalsiyum fosfatların çözünürlüğünü azaltarak sağlamış olabileceğini belirtmişlerdir. 16 Resim 2. Sadece ABS uygulanmış dentin yüzey görüntüsü. ABS'nin yüzeyde opak görüntüye sahip bir tabaka halinde kaldığı gözlenmektedir ( 500 büyütme). Ayrıca CPB primeri içinde antibakteriyel bir monomer olan 12-metakriloyloksidodesilpiridinyum bromid (MDPB) içermektedir. MDPB, anti-matriks metalloproteinaz (MMPS) aktivitesine sahip bir bileşiktir. 25 MMPS ler demineralize dentinin organik matriksini hidrolize edebilen, mineralize dentin içinde gömülü proteolitik bir enzim ailesidir. 26,27 MMPS ler adeziv sitemlerle aktive olabilmektedirler ve hibrit tabakanın alt kısımlarında kalabilen rezin infilitre olamamış kollajen fibrillerin degredasyonuna neden olarak bağlantının zamanla bozulmasına ve bağlanma dayanımının düşmesine neden olabilmektedirler CPB nin içindeki MDPB kollajen

6 Ankaferd ve bağlanma dayanımı 28 Resim 3. ABS uygulanmış örneklere ait ara yüz görüntüleri ( 500 büyütme). a) Sınıf I kaviteye ABS+CPB uygulanmış 24 sa bekletilmiş örneğe ait bağlanma ara yüz görüntüleri; bağlanma ara yüzeyinde geniş boşluk gözlenmektedir. Hibrit tabakası ve rezin çubukları gözlenmemiştir. b) Perfore edilmiş Sınıf I kaviteye ABS+CPB uygulanmış 24 sa bekletilmiş örneğe ait ara yüz görüntüleri; bağlanma ara yüzeyinde geniş boşluk gözlenmektedir. Hibrit tabakası ve rezin çubukları gözlemlenmemiştir c) Sınıf I kaviteye ABS+CPB uygulanan 12 ay bekletilmiş örneğe ait bağlanma ara yüz görüntüleri; bağlanma ara yüzeyinde geniş boşluk gözlenmektedir. Hibrit tabakası ve rezin çubukları gözlemlenmemiştir. Dentin yüzeyi üzerindeki ABS tabakası olduğu düşünülen tabakanın 24 saatlik örneklere göre daha silikleştiği, yüzeyin daha az girintili çıkıntılı olduğu görülmektedir. d) Perfore edilmiş Sınıf I kaviteye ABS+CPB uygulanmış 12 ay bekletilmiş örneğe ait ara yüz görüntüleri; bağlanma arayüzeyinde geniş boşluk gözlenmektedir. Hibrit tabakası ve rezin çubukları gözlemlenmemiştir. Dentin yüzeyi üzerindeki ABS tabakası olduğu düşünülen tabakanın 12 aylık perfore olmayan örneklerden de daha az girintili çıkıntılı olduğu görülmektedir. fibrillerin bu enzimlerle degredasyonunu inhibe ederek bağlanma dayanımının stabilitesine yardımcı olmuş olabilir. Ayrıca CPB primeri 10-MDP içermektedir. 10 MDP hibrit tabaka içinde kalan hidroksiapatit ile kimyasal bir etkileşime girerek mikromekanik bağlantıya ek olarak kimyasal bağlantı sağlayan fonksiyonel bir monomerdir MDP nin hidroksiapatit ile yaptığı kimyasal bağlantı zor çözünen kalsiyum tuzları oluşturduğu için hidrolitik olarak stabil bir yapıdır. 31 Inoue ve ark. 32 da yaptıkları bir çalışmada 10-MDP nin hidroksiapatit ile kurduğu kimyasal bağ sayesinde hidroksiapatiti ortamda tuttuğunu, böylece kollajen liflerin bozulmadan daha iyi korunduğunu söylemişlerdir. Çalışmada perforasyonlu ve perforasyonsuz grupların bağlanma dayanımı değerleri karşılaştırılırken perforasyonun rezin-dentin ara yüzünde daha çok su bulunmasına sebep olarak bağlanma dayanımını azaltabileceği düşünülse de bütün gruplarda derin dentin kaviteleri kullanılmıştır. Derin dentinin zaten oldukça geçirgen olması nedeniyle ilave bir perforasyon oluşturulması bağlantının azalmasına ilave bir katkı sağlamamış olabilir. Bu çalışmada SEM ile yapılan ara yüz morfolojisi incelemelerinde de CPB nin doğrudan dentine uygulandığı grupların hiç birinde gruplar arasında fark gözlenmemiştir (Resim 1). Restoratif tedavi sırasında herhangi bir nedenle meydana gelen pulpa perforasyonundan sonra kanamanın durdurulması, yapılması düşünülen direkt kuafajın başarısını etkileyen en önemli faktörlerden biridir. 33 Yine herhangi bir nedenle meydana gelen diş eti kanamaları da durdurulamaz ise restoratif materyallerin dişe bağlantısını olumsuz etkileyebilmektedir. Bu nedenle çeşitli kanama durdurucu ajanlar restoratif tedaviler sırasında kullanılmaktadır. Daha önceki bir çalışmada farklı hemostatik ajanlar ile işlem görmüş dentine adeziv sistemlerin bağlanma dayanımı incelendiğinde bu ajanların adeziv

7 F Cebe ve N Çobanoğlu sistemlerin bağlanma dayanımını azalttığı bildirilmiştir. 11 ABS de kanama durdurucu olarak kullanılan bir ajandır. Çalışmada 24 sa bekletilen ABS uygulanan ve uygulanmayan perforasyonsuz örneklerdeki dentine CPB nin bağlanma dayanımları arasında anlamlı fark mevcuttur. ABS, CPB nin bağlanma dayanımını düşürmüştür. Ayrıca ABS uygulanan perfore-24 saatlik örnekler ile perfore olan ve olmayan 12 aylık örneklerde bağlanma dayanımı testi için gerekli olan çubuklar dahi elde edilememiştir. Çalışmada yapılan SEM analizinde ise ABS nin düz yüzeyde uygulamadan sonra herhangi bir işlem yapılmadan incelemelerinde dentin tübüllerinin ağzı dahil bütün yüzeyde kalın bir tabaka olarak kaldığı görülmektedir (Resim 2). ABS uygulandıktan sonra restorasyon yapılan örneklerin SEM incelemelerinde ise diş ve restorasyon ara yüzünde geniş boşluklar izlenmiştir (Resim 3). Bu durum ABS nin dentin yüzeyinde tabaka halinde kalması ve örneklerin SEM analizi için hazırlanması sırasında kullanılan hidroklorik asit ile uzaklaşması nedeniyle olabilir. ABS uygulanan gruplardaki bağlanma dayanımındaki azalma, yüzeye uygulanan ve sonra yıkanmayan ABS nin ayrıca bir yıkama basamağı da olmayan kendinden pürüzlendirmeli adeziv sistem olan CPB nin dentine nüfuz etmesini engellemesinden kaynaklanabilir. Arslan ve ark. 34 bu çalışmanın sonuçları ile uyumlu olarak, ABS nin hem asitle pürüzlendirmeli hem de kendinden pürüzlendirmeli sistemlerin dentine olan bağlanma dayanımını azalttığını göstermişler ve SEM analizinde dentin yüzeyinde kaldığı görülen ABS nin adeziv sistemin bağlantısını engellemiş olabileceği sonucunu çıkarmışlardır. Başka bir çalışmada Trakyalı & Öztoprak 35 ABS nin mine dokusuna olan bağlanma dayanımını araştırmışlardır. Çalışmada asitlenmiş mine yüzeyine ABS uygulandıktan sonra hava ile kurutulmuş ve tek aşamalı bir kendinden pürüzlendirmeli adeziv ile braketler yapıştırılmıştır. Makaslama bağlanma dayanımı testi sonrası ABS ile işlem görmenin, kullanılan bonding sistemin mineye bağlantısını işlem görmemiş gruba göre düşürdüğü bulunmuştur. Ünlü ve ark. 36 ise bizim sonuçların aksine ABS ile işlem görmüş dentinde iki aşamalı bir kendinden pürüzlendirmeli sistem olan Clearfil SE Bond un bağlanma dayanımını kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksek bulmuşlardır. Fakat onlar çalışmalarında düz dentin yüzeylerini kan ve tükürük karışımı ile kontamine ettikten sonra, kontamine edilmiş bu yüzeylere kanama durdururcu ajanı uygulamışlar ve yüzeyi 1 dk sonra 30 sn boyunca su ile yıkayıp hava ile kurutmuşlardır. Sonra restorasyonları hazırlayıp mikrotensil bağlanma dayanımı testine tabi tutulmuşlar. Bizim sonuçlar ile bu çalışmanın sonuçları arasındaki farklılık, Ünlü ve ark.nın 36 çalışmalarında dentin yüzeyine ABS den önce uygulanan kan ve tükürüğün ABS nin yüzeye penetre oluşunu engellemesi ve yıkama ile yüzeyden uzaklaşmış olması ihtimali nedeniyle olabilir. SONUÇ Bu in vitro çalışmanın kısıtlamaları içinde, pulpal basıncın taklit edildiği bir sistemde 24 sa ve 12 ay bekleme sürelerinde CPB nin derin dentine bağlanma dayanımında pulpa perforasyonun önemli etkisi görülmedi (Grup 1 ve 3, ve Grup 5 ve 7 karşılaştırmaları). Perforasyonun bağlanma dayanımına etkisini daha iyi göstermek için restorasyonların da pulpal basınç altında yapıldığı perfore dişler ile sığ kaviteli dişlerin karşılaştırılacağı ve geçirimli elektron mikroskobu (TEM) ile ara yüzdeki değişikliğin daha detaylı incelenebileceği gelecek çalışmalar yapılabilir. ABS temas ettiği dentin üzerinde kalın bir tabaka oluşturmakta ve üzerine doğrudan uygulanan CPB nin dentine bağlanmasına engel olmaktadır. Bu nedenle kanama durdurmak için gerektiğinde mümkün olduğu kadar dentine az temas ettirilmelidir. TEŞEKKÜR VE ANMA Bu çalışma Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından proje numarası ile desteklenmiştir. Çıkar çatışması: Yazarlar bu çalışmayla ilgili herhangi bir çıkar çatışmalarının bulunmadığını bildirmişlerdir. 29 KAYNAKLAR 1. Aeinehchi M, Eslami B, Ghanbariha M, Saffar AS. Mineral trioxide aggregate (MTA) and calcium hydroxide as pulp-capping agents in human teeth: a preliminary report. Int Endod J 2003;36: Bonson S, Jeansonne BG, Lallier TE. Root-end filling materials alter fibroblast differentiation. J Dent Res 2004;83: Murray PE, Lumley PJ, Hafez AA, Cox CF, Smith AJ. Preserving the vital pulp in operative dentistry: 4. Factors influencing successful pulp capping. Dent Update 2002;29: De Munck J, Van Meerbeek B, Yoshida Y, Inoue S, Vargas M, Suzuki K, et al. Four-year water degradation of total-etch adhesives bonded to dentin. J Dent Res 2003;82: Hashimoto M, Ohno H, Sano H, Kaga M, Oguchi H. In vitro degradation of resin-dentin bonds analyzed by microtensile bond test, scanning and transmission electron microscopy. Biomaterials 2003;24: Hashimoto M, Ohno H, Sano H, Kaga M, Oguchi H. Degradation patterns of different adhesives and bonding procedures. J Biomed Mater Res B Appl Biomater 2003;66: Carrilho MR, Carvalho RM, Tay FR, Yiu C, Pashley DH. Durability of resin-dentin bonds related to water and oil storage. Am J Dent 2005;18: Hashimoto M, Ohno H, Sano H, Tay FR, Kaga M, Kudou Y, et al. Micromorphological changes in resin-dentin bonds after 1 year of water storage. J Biomed Mater Res 2002;63: Tay FR, Pashley DH, Suh BI, Hiraishi N, Yiu CK. Water treeing in simplified dentin adhesives--deja vu? Oper Dent 2005;30: Burrow MF, Satoh M, Tagami J. Dentin bond durability after three years using a dentin bonding agent with and without priming. Dent Mater 1996;12:302-7.

8 Ankaferd ve bağlanma dayanımı 11. Kuphasuk W, Harnirattisai C, Senawongse P, Tagami J. Bond strengths of two adhesive systems to dentin contaminated with a hemostatic agent. Oper Dent 2007;32: Kurt M, Disibeyaz S, Akdogan M, Sasmaz N, Aksu S, Haznedaroglu IC. Endoscopic application of ankaferd blood stopper as a novel experimental treatment modality for upper gastrointestinal bleeding: a case report. Am J Gastroenterol 2008;103: Baykul T, Alanoglu EG, Kocer G. Use of Ankaferd Blood Stopper as a hemostatic agent: a clinical experience. J Contemp Dent Pract 2010;11:E Odabas ME, Cinar C, Tulunoglu O, Isik B. A new haemostatic agent's effect on the success of calcium hydroxide pulpotomy in primary molars. Pediatr Dent 2011;33: Feitosa VP, Leme AA, Sauro S, Correr-Sobrinho L, Watson TF, Sinhoreti MA, et al. Hydrolytic degradation of the resin-dentine interface induced by the simulated pulpal pressure, direct and indirect water ageing. J Dent 2012;40: Donmez N, Belli S, Pashley DH, Tay FR. Ultrastructural correlates of in vivo/in vitro bond degradation in self-etch adhesives. J Dent Res 2005;84: Reis AF, Giannini M, Pereira PN. Effects of a peripheral enamel bond on the long-term effectiveness of dentin bonding agents exposed to water in vitro. J Biomed Mater Res B Appl Biomater 2008;85: Van Landuyt KL, De Munck J, Mine A, Cardoso MV, Peumans M, Van Meerbeek B. Filler debonding & subhybrid-layer failures in self-etch adhesives. J Dent Res 2010;89: Belli R, Sartori N, Peruchi LD, Guimarães JC, Araújo E, Monteiro S Jr., et al. Slow progression of dentin bond degradation during one-year water storage under simulated pulpal pressure. J Dent 2010;38: Santerre JP, Shajii L, Leung BW. Relation of dental composite formulations to their degradation and the release of hydrolyzed polymericresin-derived products. Crit Rev Oral Biol Med 2001;12: Toledano M, Osorio R, Osorio E, Aguilera FS, Yamauti M, Pashley DH, et al. Durability of resin-dentin bonds: effects of direct/indirect exposure and storage media. Dent Mater 2007;23: Nakajima M, Okuda M, Ogata M, Pereira PN, Tagami J, Pashley DH. The durability of a fluoride-releasing resin adhesive system to dentin. Oper Dent 2003;28: Toba S, Pereira PN, Nikaido T, Tagami J. Effect of topical application of fluoride gel on artificial secondary caries inhibition. Inter Chin J Dent 2003;3: Itota T, Torii Y, Nakabo S, Tashiro Y, Konishi N, Nagamine M, et al. Effect of fluoride-releasing adhesive system on decalcified dentin. J Oral Rehabil 2003;30: Liu Y, Tjäderhane L, Breschi L, Mazzoni A, Li N, Mao J, et al. Limitations in bonding to dentin and experimental strategies to prevent bond degradation. J Dent Res 2011;90: Tjäderhane L, Larjava H, Sorsa T, Uitto VJ, Larmas M, Salo T. The activation and function of host matrix metalloproteinases in dentin matrix breakdown in caries lesions. J Dent Res 1998;77: van Strijp AJ, Jansen DC, DeGroot J, ten Cate JM, Everts V. Hostderived proteinases and degradation of dentine collagen in situ. Caries Res 2003;37: Nishitani Y, Yoshiyama M, Wadgaonkar B, Breschi L, Mannello F, Mazzoni A, et al. Activation of gelatinolytic/collagenolytic activity in dentin by self-etching adhesives. Eur J Oral Sci 2006;114: Mazzoni A, Pashley DH, Nishitani Y, Breschi L, Mannello F, Tjäderhane L, et al. Reactivation of inactivated endogenous proteolytic activities in phosphoric acid-etched dentine by etch-and-rinse adhesives. Biomaterials 2006;27: Zhang SC, Kern M. The role of host-derived dentinal matrix metalloproteinases in reducing dentin bonding of resin adhesives. Int J Oral Sci 2009;1: Yoshida Y, Nagakane K, Fukuda R, Nakayama Y, Okazaki M, Shintani H, et al. Comparative study on adhesive performance of functional monomers. J Dent Res 2004;83: Inoue S, Koshiro K, Yoshida Y, De Munck J, Nagakane K, Suzuki K, et al. Hydrolytic stability of self-etch adhesives bonded to dentin. J Dent Res 2005;84: Hilton TJ. Keys to clinical success with pulp capping: a review of the literature. Oper Dent 2009;34: Arslan S, Ertaş H, Zorba YO. Influence of Ankaferd Blood Stopper on shear bond strength of bonding systems. Dent Mater J 2012;31: Trakyali G, Oztoprak MO. Plant extract ankaferd blood stopper effect on bond strength. Angle Orthod 2010;80: Ünlü N, Cebe F, Cebe MA, Çetin AR, Çobanoglu N. Farklı kanama durdurucu ajanlar ile kontamine olmuş dentin yüzeyleri üzerinde bir selfetch adezivin bağlanma dayanımı. İnönü Üniversitesi Uluslararası Diş Hekimliği Kongresi; Nisan 2012; Malatya, Türkiye. p The effect of pulp perforation and a hemostatic agent on bonding strength to dentin of a self-etch adhesive system ABSTRACT OBJECTIVE: The aim of this in vitro study was to investigate the effect of pulpal perforation and Ankaferd Blood Stopper (ABS) treatment on the bond durability to dentin of a self-etch adhesive system. MATERIALS AND METHOD: Forty non-carious extracted human molars were selected for microtensile bond strength test. Class I cavities (buccolingual width: 3 mm, mesiodistal width: 4 mm, depth: 3 mm) were prepared and specimens were randomly assigned to two main groups, one group with and the other without pulpal perforation. Half of the specimens in each group were treated with ABS and all specimens were restored with Clearfil Protect Bond (CPB) and a composite resin (Clearfil Photo Posterior). Then the teeth in all groups were assigned to two for 24 h and 12 month periods. Specimens of the 12 month group were stored in a moist condition under a simulated pulpal pressure of 15 cmh 2 O. After storage, all specimens were subjected to a microtensile bond strength test. The data were analyzed by using Kruskal-Wallis and Mann Whitney U tests. Interface morphology of the groups was examined by using scanning electron microscopy (SEM). RESULTS: Statistically significant differences were found between the ABS-treated and non-treated groups at either period (Bonferroni correction; p<0.0083); ABS reduced the microtensile bond strength to dentin of CPB. No significant differences were found between groups with and without pulpal perforation at both periods (p>0.0083) CONCLUSION: In a simulated pulpal pressure system, no significant differences were found between the bond strength of specimens tested after a storage of 24 h or 12 months. However, ABS reduced the microtensile bond strength of CPB to dentin. When using ABS, dentin contamination should be avoided. KEYWORDS: Ankaferd; dental adhesives; dental pulp; dentin; dentin-bonding agents; hemostatics 30