Mart 2011 Sayý: 77

Transkript

1 Mart 2011 Sayý: 77 Fotoðraf: Erol TAÞKAN

2 2 Halit YILDIRIM Bir müzik adamý Bir gönül insaný Eczacý Enver Leblebicioðlu "Ýnsan yalnýz kendisi için yaþamaz. Toplum ve toplum içindeki bireylerin huzur ve mutluluðu, morali ve geleceðine katký yapmak için de yaþar. Toplum için herkesin ve her kesimin deðiþim ve geliþiminden yana bir görevi ve sorumluluðu vardýr." Diyor sevgili Ýsmet Altýkardeþ Hocamýz Evet, TSO Türk Sanat Musikisi Topluluðu Þefi Eczacý Enver Leblebicioðlu tam bu evsafta bir insan O yaþadýðý toplumun, dahasý Çorum'un kültür hayatýna bir katkýda bulunmak için kendisini adamýþ bir insandýr. Ýsmet Çenesiz'in deyimiyle, Çorumun yetiþtirdiði ender müzik adamlarýndan birisi Büyük sanatçý Enver Leblebicioðlu Enver Leblebicioðlu; Çorum'da özellikle Türk Sanat Müziði denilince akla gelen ilk isimlerden birisidir. Þehrimizde yerel imkânlarla, kendi kültürümüzü, kendi musikimizi koruma ve yaþatma çabasýna düþmüþ bir müzik adamýdýr O 4 Ekim 1950 yýlýnda Çorum'da doðan Enver Leblebicioðlu; Çorum'da kendisi gibi musiki denilince ilk akla gelen ailelerden, Leblebicioðlu ailesinin bir ferdi olmasýndan öte Çorum Musiki tarihi denilince ilk akla gelen isim, büyük hoca Ali Sadi Leblebicioðlu'nun ( ) oðludur. Annesi ev hanýmý olan Ayþe Payende Hanýmdýr (1916). Enver Leblebicioðlu 5 kardeþin (4 erkek, 1 kýz) en küçüðüdür. Ýlkokulu Çorum Tanyeri Ýlkokulunda (1962), Ortaokulu ve liseyi de Çorum Lisesinde ( ) bitirdi öðretim yýlýnda Ankara Üniversitesi Eczacýlýk Fakültesine girdi ve 1975 de bu okuldan mezun oldu. Bir buçuk yýl kadar Ýskilip Devlet Hastanesinde eczacýlýk yaptý. Daha sonra askerlik görevini ifa etmek için Polatlý Topçu ve Füze Okuluna girdi. 4 aylýk eðitimden sonra Topçu Üsteðmen olarak önce Diyarbakýr ve sonra Merzifon Topçu alayýnda askerlik görevini tamamladý yýlýnda muhterem eþleri Oya Hanýmla evlendi. Didem, Ayþegül ve Zeynep isminde üç kýzý vardýr yýlýnda kendi soyadýný taþýyan eczanesini açtý ve 33 yýla yakýndýr ilimizde Eczacý olarak hizmet etmektedir. Enver Beyin aðabeyleri arasýnda müzik öðretmeni olanlar da vardýr ve ailede herkes bir enstrüman çalar. Örneðin en büyük aðabey Nevzat Bey Çorum Halkevinde akordeon çalarmýþ. Diðer aðabey Nejat Bey ise müzik öðretmenliði yaný sýra çok iyi bir keman sanatçýsýdýr. Çorum Öðretmen Okulu Marþý gibi okul þarkýlarý, marþlarý bestelemiþ, müzik eðitimi hakkýnda kitap yazmýþ bir sanatçýdýr. Coðrafya öðretmenliðinden emekli aðabey Oðuz Leblebicioðlu (1935) ise yýllarýnda Ankara Devlet Konservatuarýnda okumuþ, zamanýn keman virtüözlerinden Liko Amar'dan keman dersleri almýþtýr ve klasik tarzda keman çalmaktadýr. Bunun yanýnda halaoðlu rahmetli Münir Akman 1945 yýlýnda Çorum'dan Devlet Konservatuarýna giren ilk Çorumlu sanatçýdýr. Münir Bey uzun yýllar Ankara Devlet Opera ve Balesinde birinci keman olarak görev yapmýþtýr. Böyle bir ailede yetiþen Leblebicioðlu da haliyle musikiden uzak kalamamýþ ve onunda yaþamýnda musiki vazgeçilmez bir parça haline gelmiþtir. Enver Leblebicioðlu'nun hem ilkokul öðretmeni hem de ilk musiki hocasý babasý Ali Sadi Beydir. Enver Leblebicioðlu babasýnýn teþviki ile ilk olarak enstrüman çalmaya, 1960'lý yýllarda en çok tercih edilen ve müziðe yeni baþlayan çocuklar için tavsiye edilen müzik aleti olan mandolinle baþladý ve mandolin hocasý o yýllarda Çorum Öðretmen Okulunda Müzik Öðretmeni olan aðabeyi Merhum Nejat Leblebicioðlu'dur. Kemaný ise babasý Sadi Leblebicioðlu'ndan öðrenmiþtir. Lise yýllarýnda okul korosunda keman çalmýþtýr. Leblebicioðlu'nun Türk Sanat Musikisine ilgisi lise yýllarýna dayanýr. Türk Sanat Musikisine bu yöneliþ sonucu Celal Özçelebi'den Ud dersleri almýþtýr. Üniversite yýllarýnda pek musiki ile uðraþmaya fýrsat bulamamýþ ancak fakülte bittikten sonra bu güne kadar geçen zaman zarfýnda mesleði olan eczacýlýktan arta kalan tüm zamanýný musiki ile iþtigal ederek geçirmektedir. Kendisi çok sevdiði musiki ile bu denli uðraþýn kendini ruhen rahatlattýðýný ve dinlendirdiðini ifade etmektedir. Leblebicioðlu, bir ara Sedat Terlemez'in korosunda Kanun da çalmýþtýr. Kendisiyle yapýlan bir röportajda enstrümanlarý bir usta olarak deðil, sadece notalarý deþifre etmek amacýyla kullandýðýný beyan ederek mütevazý bir tavýr sergilemiþtir. Oysa onun özellikle usta bir udi olduðunu herkes bilmektedir. O ayný zamanda hiçbir saza deðiþmeyecek derecede uda âþýk bir sanatçýdýr. Musikide halen bulunduðu konumundan daha ileriye ilerleme hatta ve hatta kendini aþma yolunda gayretleri devam etmektedir. Leblebicioðlu ailesinin musiki özelliði yeni kuþaklara da geçmiþtir. Nejat Leblebicioðlu'nun oðlu Serdar Leblebicioðlu 1988 yýlýndan beri Cumhurbaþkanlýðý Senfoni Orkestrasýnda keman sanatçýsý olarak görev yapmaktadýr. Nevzat Leblebcioðlu'nun kýzý Beyin Cerrahý Prof Dr Dilek Leblebicioðlu Köni iyi derecede piyano çalmaktadýr. Enver Leblebicioðlu'nun kýzý Ayþegül TSO

3 Bir müzik adamý, Bir gönül insaný Eczacý Enver Leblebicioðlu korosunda keman çalmýþ, diðer kýzlarý ise solist ve korist olarak görev yapmýþlardýr. Enver Leblebicioðlu bir Anadolu Beyefendisidir. O tam bir gönül insanýdýr. Çalýþmalarýndaki titizliði, hassasiyeti ve samimiyeti onun baþarýsýndaki en büyük sýrrýdýr kiþilik dev korosundaki her yaþtan insan onun etrafýnda bir sevgi halkasý oluþturmuþ, birbirleri ile kenetlenmiþ bir biçimde, her türlü benlik duygusunu bir yana býrakýp "BÝZ" olmanýn mutluðunu yaþamaktadýrlar. Etrafýndaki herkes ona ister istemez saygý duymakta, ona karþý sevgi beslemektedirler. Enver Leblebicioðlu yaptýðý hizmeti geçmiþin bir emaneti olarak, bir bayrak yarýþçýsý edasýyla geleceðe, ama daha ileri bir seviyede teslim etmek derdindedir. O, bunlarý yaparken maddi hiçbir beklenti içinde olmamýþtýr. Birçok öðrenci yetiþtirmiþtir. Ancak sadece bunlarý yetiþtirirken musikinin kendine has kurallarý, teknik bilgileri, nazariyatýný öðretmemiþ, öðrencilerine disiplini, insan sevgisini, saygýnlýðý, dahasý insanlýðý da öðretmiþtir. Çünkü onun inandýðý bir düstur vardýr. "Müziði seven, dinleyen, icra eden insanlar hassastýr, ince ruhludur, saygýlýdýr." O, Ýsmet Çenesizin deyimiyle konserlerinde topluluðunu yönetmekle kalmýyor ayný zamanda müziðin þiirini yazan adamdýr. Koro çalýþmalarýnda herkesin kendi iþine bakmasý gerektiðini, baþkalarýnýn kusurlarýný araþtýrmanýn kimseye bir fayda vermeyeceðini söyler. Diðer koro çalýþmalarýný yakýndan takip eder ve onlarý her fýrsatta takdir eder. Onun bir çalýþma esnasýnda topluluðumuza yaptýðý þu konuþma çok manidardýr. "Her gün baþarý çýtamýzý biraz daha yükseltiyoruz. Bu yüzden koroma kimseye laf söyletmem. Ancak diðer korolar hakkýnda da kimseyi konuþturmam. Onlar benim dostlarým, arkadaþlarým. Ben musikiye hizmet eden insanlarýn ellerinden öperim. Bu yüzden herkes kendi iþine bakacak." Musiki Hakkýndaki Görüþleri: " Musiki, "insanlarýn kendilerini ifade ettiði en evrensel dildir ve insanlýðýn ortak paydasýdýr. Her kültürün kendine has bir müziði vardýr. Bizim musikimiz de kültürümüzün en geniþ ve köklü alanlarýndan biridir. Musikimiz kendi sentezini yaparken yayýldýðý üç kýtanýn musikilerini hem etkilemiþ hem de onlardan etkilenmiþtir. " Bizim musikimiz söz musikisidir. Gerek Halk müziðimiz, gerekse Klasik Musikimize bakarsak mevcut eserlerin yüzde yüze yakýnýnýn sözlü eserler olduðunu görürüz. Bu nedenle bizim musikimiz ile edebiyatýmýz arasýnda iç içe girmiþ bir iliþki vardýr. Klasik musikimizde kullanýlan usuller ile þiirlerde kullanýlan usuller ile þiirlerdeki aruz veznini arasýnda bir iliþki vardýr. " Bugün var olan klasik musikimiz; klasik edebiyatýmýzla iç içe geçmiþ bir sentezin ürünüdür. Özgün bir sentezdir. Klasik musikimizde bestelerin sözlerine "güfte", söz yazarlarýna da "güftekâr" denilmiþtir. Eserlerin güftelerine baktýðýmýzda edebiyatýmýzýn seçkin þairlerinin þiirlerinden çok güftekârlarýn yazdýðý metinlerin bestelendiðini görürüz. Bu anlayýþ günümüzde de "þarký sözü yazarý" ifadesi ile yaþamaktadýr. Musiki ile edebiyat iliþkisi her dönemde olduðu gibi günümüzde de yaþamaktadýr. " Musikimizde ayrýca doða ve insan iliþkisi yine "aþk" ana ekseninde iþlenmiþtir. Klasik musikimiz kent hayatýnýn, kent insanýnýn yukarýda saydýðýmýz duygularýný ifade eden ve bu nedenle de "deðiþende deðiþmeyeni" yakalayan evrensel bir müziktir. Musikimiz eðer bu evrensel boyutu yakalayamasaydý bu besteler bugün hala çalýnýp söylenemezdi. Þarkýlarýmýzýn eskimememsinin temel nedeni de budur. " Müziðin sihirli bir özelliði vardýr. Günlük streslerden sinmiþ, üzülmüþ, sýkýlmýþ bitkin hale gelmiþ insanlarýmýzdaki ruhi yapýyý rahatlatmaktadýr. Yani bir nevi terapi olmaktadýr. Türk Sanat Musikisindeki her makamýn vücudun belli organlarýndaki rahatsýzlýklara iyi geldiði bir gerçektir. Geçmiþte Türk Sanat Musikisi melodileri ile tedaviler uygulandýðý belgelerle mevcuttur. " Bizim musikimizde ister kýr kökenli Halk Müziði, ister kent musikisi olan Klasik Müziðimizde olsun var olan melodik zenginlik ve ritim zenginliði diðer kültürlerin müziklerinde yoktur. Bu zenginliði görmezden gelmek, çok sesli batý müziðini evrensel saymak toplumda kendi kültürüne karþý bir eziklik hatta aþaðýlýk kompleksi doðurur. Bu acý gerçeðin bazý aydýnlarýmýz tarafýndan yaþandýðýna hemen her yerde tanýk oluyoruz. Kendi kültür köklerini reddeden toplumlar, yabancý kültürler tarafýndan yok edilmeye mahkûmdurlar. Bu yelpazenin dilden musikiye, mimariden plastik sanatlara geniþ bir açýlýmý vardýr. " Sanat deðeri olan müzik, hangi dalda olursa olsun insan ruhunun gýdasýdýr. Bu tür müzikleri dinleyen bitkiler bile ayný ortam ve þartlarda olmasýna raðmen daha iyi netice alýnarak diðerlerinden daha verimli olduklarý ve daha iyi ürün verdikleri gözlenmektedir. Yüksek desibelli gürültülü müziklerin ise ayný bitkileri cýlýzlaþtýrýp verimsiz hale getirip kuruttuklarý bilimsel olarak ispatlanmýþ gerçeklerdir. " Müziði seven, dinleyen, icra eden insanlar hassastýr, ince ruhludur, saygýlýdýr. Onlarla çok rahat anlaþabilirsiniz, kimseye kötülük yapamazlar, kýrýp incitemezler. " Ülkemizde müziðin geliþmesi için bir kültür politikasý olmalýdýr. Bu politika; "kökü mazide olan atiyim" diyen Yahya Kemâl'in anlayýþýnýn hayata geçirilmesi olmalýdýr. Ýnsanýmýzýn yabancý kültürlerin saldýrýsýndan koruyan bir kültür politikasý inþa edilmemesi hayli üzücü ve düþündürücüdür. Bu kadar olumsuzluklar arasýnda bize düþen görev; kendi kültürümüzü korumak, yaþatmak ve sevdirmek için var gücümüzle mücadele etmektir. Kulaðýna ezan okunan, ninnilerle büyüyen insanýmýz kendi kültür kökleriyle baðýný artýrdýkça Türkiye çaðdaþ sentezini yaparak 21. yüzyýl uygarlýðýnýn temel taþlarýndan biri olacaktýr. 3

4 4 Açýp avuçlarýný semaya çöktü dizlerinin üstüne zaman vahþetin izdüþümüydü çizilen topraða Kanlý sýrt'ta açýp avuçlarýný semaya çöktü dizlerinin üstüne zaman ilahi bir haþyet kapladý topraðý taþý yakarýyordu aðaçlar kuþlar ve yakarýyordu Mevla'ya bulut bulut gözü yaþlý ufuklar ölüm kalým uðraþýndaydý her can titredi, semaya uruç eden nidalardan arþ; titredi arz, düþmeden topraða þehitlerin bedeni uðundu daðlar taþlar inledi, yer gök ve rüzgarda bir bitmeyen ah! ve gördüler ki, dost düþman ibretle Kanlý sýrt'ta göz kýrpmadan ölüme gidiþin destanýný yazdý kýnalý kuzular bu sabah Çanakkale geçilmez Kazým ALKAN

5 5 Abdulkadir OZULU Þiiri severim Þiiri severim. Þiir dil incisidir. Bir dil þiirle iþlenmiyorsa, o dil, erginliðe ulaþamamýþ demektir. Dili zenginleþtirenler o dille eser veren þairler, yazarlardýr. Dillerin geliþme çizgisi; yüzyýllar boyu yazýlýp günümüze ulaþabilmeyi baþarmýþ þiir örnekleriyle izlenebilir. Þiir için binlerce taným yapýlmýþtýr. Bu taným çokluðu da þiirin ne denli geniþ, nedenli güç elde edilen bir dil, duygu ve düþünce ürünü olduðunu gösterir. Her bir þiirin bize hissettirdiði, düþünce, duygu ve hayal dünyasýnýn kapýsýný açýp aralayývermek kolay deðildir. Deyim yerinde ise, her þiirin kapý anahtarý farklýdýr. Her þiir tek duygu, tek gözlükle, tek sözlükle okunup anlaþýlamýyor. Þairin sözlüðünü, birikimini, geçmiþ ve geleceðe bakýþýný bilmekte yetmiyor. Þairin duygularýyla duygularýnýzý, ayný frekansa baðlayabilirseniz okuduðunuz þiiri anlar ve ondan haz- nasip alýrsýnýz. Haz almak yeter mi, þiiri tam anlamak için. Yetmez. Þairin bilgi birikimi kadar bilgiye de sahip olmak gereklidir Denilecektir ki, þairler anlaþýlmasýn diye mi yazarlar, hayýr. Anlaþýldýklarý, okunduklarý ölçüde haz duyar þairler de. Her devirde yazdýklarý okunsun diye gayret gösterir usta þairler. Bilirler ki, sanat dünyasýnda yapmak, yazmak deðil, yazýlaný yapýlaný yaþatmak temeldir. Þiir bir ýrmaða benzetilirse; ondan beklenen suyunun temizliði, duruluðu, akýþýnýn coþkunluðu, etrafýna vereceði hayat ve güzelliktir. Þiir dilin en zor açan çiçeði ve þair de bu çiçeði yetiþtiren en usta dil bahçývanýdýr. Þiir yazmak zor iþ,,, Hele þiir kitabý yayýnlamak. Þair olarak yazdýklarýnýzla þiir-edebiyat, sanat dünyasýna görücüye çýkmak her babayiðidin göze alacaðý bir cesaret deðildir. Dil ustasý þair ve yazarlara gösterilen sevginin altýnda, anadil sevgisi ve ona emek verenlere duyulan büyük saygý vardýr.

6 6 Þahin ERTÜRK DÝLLÝ DEFTER'DEN (2006) 05 MART Tabiat uyanýrken, insanýn uyumasý olmaz. Gözünü dört açmasý gerekir, alemi tanýmak için. Tabiattaki müthiþ ve derin ahenk insaný aralýksýz tefekküre çaðýrýyor. Tefekkür, insanýn asýl faaliyeti. Ýnsan, tefekkürle alýr yol. Devrin meþguliyetleri, her þeyi kolaylaþtýran hazýr reçete anlayýþlar kiþiyi tefekküre sevk etmiyor. Çaðýmýzda insaný oyalayan ne çok þey var. Nasýl okumalý? Beni en çok ilgilendiren sorulardan biri bu. Okumaya nasýl hazýrlanmalý? Hilmi Ziya Ülken'in eserlerini okuyorum. "Hayat okulu." Hoþuma giden bir deyim. Hayat okulunda okuyup, oradan mezun olmak. Gerçekçiliði ana kaynaðý hayatýn kendisi. Akademik disiplinden kopmadan. 06 MART Yaþlý bir arkadaþla konuþuyordum. Eskiler, kolay geçim için: "Ya uçan kuþun, ya da döner taþýn olacak." Derlerdi dedi. Sözün baðlamýný anlamadým. Açýkladý: "Zamanýmýzýn en fazla alýnýp satýlan ticari ürünler cep telefonu, bilgisayar, internet, araba deðil mi? Uçan kuþ sözü, telefonu,bilgisayarý, döner taþ ise tekerlekli araçlarý ifade ediyor." Anlatmaya uðraþanlarý kolay fark ediyoruz. Ya anlamaya uðraþanlarý nasýl tanýyacaðýz? Onlarý dinleyerek. Yorumu neyse ya, aktardýðý söz usta iþi. Yazýya geçirmekte fayda var, unutulmasýn. Matbaaya uðradým. "Kitabýn basýmý bu ay biter." Dediler. Ýnþallah, dedim. Kitabýn kapaðýný Altan Özeskici hazýrladý. Nükteli bir yaklaþýmla hazýrlanmýþ bir kompozisyon, hoþuma gitti. 10 MART Eski sinema binalarý günümüzde ticarethane oldu. Televizyon etkisi. Televizyon, þehri deðiþtiriyor. Üretim ve tüketim iliþkilerini yeni boyutlar kazandýrýyor. Kurmaca ile gerçek baðýntýsýný sinema salonlarýnýn ortamýnda tanýmaya baþladý televizyon öncesi kuþaklar. Þehirde sinema vardý. Sýk sýk sinemaya giderdik sýnýf ve pansiyon arkadaþlarýmla. Orta okul ve lisede okuduðum yýllarda sinema belli baþlý eðlencelerimizden biriydi. Orada izlediðimiz filmler sayesinde dýþ dünyayý tanýma imkaný bulurduk. Edebi eser okumakla film izlemek bizi ruhen ve fikren besleyen ana kaynaklar arasýndaydý. 13 MART Karadeniz'den her geliþimde olduðu gibi bu gün de aðaç dikme heyecanýyla dolup taþtým. Yüz dönümlük kýraç bir arazim olsa, güzelce aðaçlandýrýp, içinde yaþasak. Basit,tek katý bir ev. Kediler,köpekler, tavuklar, arý kovanlarý, koyunlar, birkaç inek.. Ailece. Þehre ulaþýmý kolay olmalý haliyle.yakýnýnda da bir köy. Komþusuz olmaz. Sanatýn etkinliðini artýrmak lazým. Zamanýmýzda sosyal hayatýn düzenliliði açýsýndan bu gerekli. Ne var ki, etkinliðinin artýrýlmasý gereken sanatýn niteliði önemli. Hayat, sýra dýþý durumlarla dolu. Yýllardýr uzaktan tanýdýðým yaþlý bir kiþi. Çöp topluyor. Buna ihtiyacýnýn olduðunu da sanmýyorum. Neyse. Asýl mesele þu. Yaþlý, zayýf. Buna karþýn bulunduðu ortamlar temiz deðil. Fakat kendisini gayet diri görüyorum. Sýrtýnda çuval. Soðuk günlerde bile hafif giysiyle sokaklarda. Bazen da bir kaldýrým taþýna oturmuþ oluyor, elindeki ekmeði yutkuna yutkuna, katýksýz,susuz yemeye uðraþtýðýna tanýk oluyorum. Ýnsan oðlu, tahminlerin ötesinde dayanýklýymýþ demeden edemiyorum. Bilgelik,yaþayan herkeste var az ya da çok. Sabýr, umut, sevgi, ilerleme azmi. Bilgelik sadece fikir deðil elbette. Sadece fikre dayansa, hayatiyeti zayýf kalýr. Bilgelik, var oluþun ilahi ahengini, hakiki adaleti kavrama arayýþý. Ahlaki olgunluk baðlamýnda insanlýðýnýn bilinciyle akýl sýnýrlarýný sezmek. 16 MART Ýnsanoðlu, umut deryasý. Sýradan yüz kiþinin umutlarý tespit edilse, nasýl bir kompozisyon oluþurdu acaba? Sanatçýlarýn iþi de umutla. Onlarýn her eseri bir umut destesi olsa gerek. Kitap da öyle. "Sen kocaman çöllerde bir kalabalýk gibisin, Kocaman denizlerde ender bir balýk gibisin. Bir ýsýtýr, bir üþütür, bir aðlatýr, bir güldürür, Sen hem bir hastalýk, hem de saðlýk gibisin." Özdemir Asaf'ýn ilginç bir dörtlüðü. Þair karþýtlýklarý bir bütünün parçalarý olarak görmüþ. "Sen" diye seslendiði sevilendir. Sevgi, böyle bir iklim. Hastalýkla saðlýðý ayný kiþide, üstelik aþk derecesinde sevilende görmek,ayný anda yaþandýðýný var saymak,farklý bir bakýþ. 20 MART Fikri çerçevede kendi kabuðuma mý çekiliyorum git gide? Öyle sanýrým. Bugün kitap dolabýna bakarken içim cýz etti. Yýllardýr elime almadýðým kitaplarý görünce düþündüm bunlarý. Ahmet Paþa'nýn Þiir Dünyasý (Dr. Harun Tolasa,1973, Ankara) Kitap,Cumhuriyetimizin 50. yýlýna armaðan olarak yayýmlanmýþ. Bu güzel eseri, üniversite son sýnýftayken, þubat 1987'de Trabzon'da almýþým. Kitap elime geliyor. Baþtan sona okuduðumu hatýrlýyorum. Divan edebiyatýnýn kültür ve estetik yapýsýný ayrýntýlarýyla anlatan önemli bir kaynaktýr. Ahmet Paþa'nýn þiirleri incelenirken, ait olduðu edebiyatýn arka planý ayrýntýlarýyla açýklanmýþ. Daha sonra ayný nitelikte epeyce kitap aldým, okudum. O kadar. Ahmet Paþa o edebiyatýn önemli bir þairi. Güzel beyitleri var. "Gün yüzlüler hevasýna düþen bulut gibi Yile virüp kararýný giryan olup gider." "Bir çöpe saymaz iken iki cihan milketini Sana bin can ile kul oldu gönül sultandýr" 21 MART Sanatýn Gerekliliði. Ernest Fischer'in eseri. Ýnsanýn sanat konusunda ufkunu açan kitaplardan biri. Mart 1988'de Giresun'da almýþým. Geç alýnýp, geç okunmuþ bir eser.kitap konusunda yolumu kýsaltan bir kiþi olmadý çevremde.bu çeþit eserler insana bakýþ açýsý zenginliði ile yorumlayabilme imkaný kazandýrýyor hakkýyla okunduðunda. Kiþiyi mahalli darlýktan kurtulmaya sevk ediyor. Hatta,dünyaya yalnýzca kendi tecrübelerine inanýp güvenerek bakanlar uyandýrýyor. Baþka kaynaklarla iletiþim kanallarýný açýyor. Ayný þekilde Prof. Dr. Gürsel Aytaç'ýn Çaðdaþ Alman Edebiyatý isimli eserleri içinde söz konusu. Onu da nisan 1988'de Giresun'da katmýþým kitaplarýmýn arasýna. 24 MART Þekerli Hayat için bilgisayarda bir dosya açmayý düþünüyorum. Düþüncelerimi, yorumlarýmý, yazýlý ve sözlü kaynaklardan alýntýlarý orada toplasam çok iyi olur. Ýhmalkarlýk. Bir az da düzensizlik. Gerçekte bu davranýþ tarzýný bir manada yarýnsýzlýk olarak niteleyebiliriz. Yani, gelecekle olan bað güçlü ve verimli deðil. Nazým Hikmet Ran'ýn, Mesaj isimli bir þiirini okudum. Hastalara güzel bir sesleniþi þiirleþtirmiþ: (.) "Kapýnýn arkasýnda dünya, Dünya cývýl cývýl Kalkacaksýnýz yataðýnýzdan, Gideceksiniz. Tuzun, ekmeðin, güneþin tadýný Yeni baþtan keþfedeceksiniz. ( ) biz, insanýz,çok þükür, çok þükür biliriz, biliriz,umudumuzu ilacýmýza katmasýný "Yaþamak gerek!" diyerek ayak direyip dayatmasýný. Hastalar, Kardeþlerim, Ýyileþeceðiz. Aðrýlar sýzýlar dinecek. Yumuþak, Ilýk bir yaz akþamý gibi inecek, aðýr yeþil dallarýn arasýndan rahatlýk." Þair, " umudumuzu ilacýmýza katmasýný biliriz" ifadesiyle müthiþ bir gerçeði dile getirmiþ. Allah'ýn bize verdiði tabii güzellikleri görmek de yaþama sevincinin sebeplerinden biri. 27 MART Aile. Aile konusunu çok yönlü olarak düþünme çabasýndayým. Çok kitap lazým. Ýnsaný, toplumu, insanlýðý anlamanýn temel noktalarýndan biri aile. Aile ve ekonomik. Aile ve tarih. Aile ve yenileþme. Aile ve sanatta içerik. Aile ve ruhi hayat. Aile küçülüyor, çekirdek halini alýyor. Modern dünya, çekirdek aile hayatýna dönüþtü. Oradan da birey merkezli hayata geçiþ dönemecinde sanýrým. Aile ve dini hayat. Aile ve küreselleþme. 29 MART Öyküye ara verdim. Bahar havasý almak için yürüyüþe çýkýyorum. Kütüphaneye uðradým. Sesi soluðu taze olan bir kitap arýyorum heyecanla okumak gayesiyle.

7 Þahin ERTÜRK 7 Gözüne gözlük Hikaye "Sýnýfta kalýrsan; ahýrdaki koyunlar, seni bekliyor!" Babam, yatýlý öðretmen okuluna teslim ederken bana, aynen böyle demiþti. Çocukluðunun ilk günlerinden itibaren kuzu ve koyunlarýn peþinde koþmaktan yorulan birisi için, bundan daha can sýkýcý ne olabilirdi ki? Dört ay sonra yarýyýl tatiline geldiðimde; "Pekiyi" görmeye alýþkýn aileme karnemi korkarak gösterebildim. O zamanlar, dört ve aþaðýsý "Zayýf" sayýlýyordu. Diðer notlarým yüksek olmasýna raðmen Beden Eðitimi hanesinde "Dört" yazmasý her þeyi mahvetmiþ, "Takdirname" ile ödüllendirilmeme de engel olmuþtu. Gerçi, ilk dönem karnede zayýf olmasý her þeyin sonu deðildi. Ama gel sen bunu benim aileme anlat. Ýlkokulu bile tam olarak okuyamamýþ insanlarýn doðal olarak, bütünleme, tamamlama, sorumluluk sýnavlarý gibi uygulamalardan haberleri yoktu. Onlarýn anladýðý bir þey vardý: Karnenin her yerinde "Pekiyi" yazmalýydý. O zaman, ahýrdaki koyunlar gündeme gelmezdi. Doðrusu ben de sýnýfta kalmaktan korkmuyor deðildim. Öðretmen okulu ilkokuldan çok farklýydý. Yýlsonunda iki dersten baþarýsýz olan, sýnýf tekrarý yapýyor; ertesi yýl da geçemezse okuldan atýlýyordu. Üstüne üstlük o güne kadar devletin parasýz olarak verdiði her hizmetin karþýlýðý kat kat geri isteniyordu. Bazý öðretmenlerin not defterleri, ellerinde öldürücü birer silah gibiydi. Beden Eðitimi, Müzik, Resim, Tarým gibi derslere o kadar önem veriliyordu ki sýnýfýn üçte biri bu derslerden zayýf not almýþtý."siz öðretmen olacaksýnýz. Öðretmen güzel resim yapmalý, hýzlý koþmalý, folklor oynamayý bilmeli, iyi mandolin çalmalý" mantýðý hâkimdi. Diðer dersleri söylemeye bile gerek yok. Güzel konuþup, doðru yazamayan, hesabý kitabý bilmeyen, Alp Daðlarý ile Ant Daðlarý'ný karýþtýran, ziraattan habersiz bir ilkokul öðretmeni, çocuklara ve çalýþtýðý köye ne katký saðlayabilirdi ki? Çelimsiz, kýsmen özürlü arkadaþlarýmýz bile Beden Eðitimi dersinde en aðýr hareketleri yapmaya zorlanýr, beceremeyen sýnýfýn karþýsýnda küçük düþerdi. Onlarca spor dalýnýn hepsinde de baþarýlý olmamýz beklenirdi. Ýki tane hareket vardý ki benim bunlarý kurallarýna uygun olarak yapabilmem zor gözüküyordu. Birincisi amuda kalkmak, diðeri de kasadan uzun atlama hareketiydi. Nitekim karnedeki zayýfýn sebebi, amuda kalkamamýþ olmamdý. Ýkinci dönem bunun yanýna, kasa atlama hareketi de eklenmiþti. Öðretmenimiz: "Bu iki hareketi iyi öðrenin, sözlü notunuzu bunlardan vereceðim. Ýkisini de yapamayan sýnýfý geçemez." diye uyarmýþtý. Ýki hafta boyunca kasadan nasýl atlanacaðýný anlatarak uygulamasýný göstermiþti. Yaklaþýk bir metre uzunluk, kýrk santim geniþliðindeki kasalar iç içe geçmeli yirmi beþ santimetrelik kademeler halinde yükseltiliyordu. Ben üçüncü kademeyi zor geçmiþ, dördüncü ve beþinci kademeleri atlayamamýþtým. Her fýrsatta bu iki hareket üzerinde çalýþmama raðmen ne amuda kalkmayý ne de kasa atlamayý becerebiliyordum. Sýnýfta kalma korkusu diðer derslerimi de etkilediðinden notlarým birer ikiþer puan düþmüþtü. "Beden Eðitimi'nden kalacaðým kesin! Baþka bir dersten daha kalýrsam ne yaparým?" diye, düþünürken geceleri uykularým bölünüyor, koyunlarla uzun atlama kasalarý rüyalarýma giriyordu. "Arife günü borç ödeyecek olana, bayram çabuk yetiþir" derler. Sözlü notunun verileceði uygulama günü geldi çattý. Heyecaným doruktaydý. Ýlk sýnav amut hareketinden olacaktý. Antrenmanlarda bir kez olsun beceremediðim bu hareketi, sýnavda nasýl yapacaktým? Sýram yaklaþtýkça kalp atýþlarým fazlalaþýyor, ne yapacaðýmý bilemiyordum. Numaram okununca mindere doðru giderken, içimden; bildiðim bütün dualarý okuyordum. Öðretmen düdük sesiyle "Hazýr!" komutu verince gözlerimi kapayýp, baþlama vaziyeti aldým. Ýkinci düdükle, sünger yataðýn üstüne ellerimle baþýmý eþkenar üçgen þeklinde yerleþtirerek aðýr aðýr bacaklarýmý göðe doðru kaldýrdým. Heyecanla üçüncü düdüðü bekliyordum. Baþaramama korkusuyla hareketi tamamlayamadan düþeceðimi sanýrken, hayret; bu kez düþmemiþtim. Üçüncü düdüðün ötmesi için ne kadar süre geçti bilmiyorum. Belki yýllar Böylece alnýmýn akýyla ilk sýkýntýyý atlatmýþtým. Hafta boyu baþarýmýn þerefine sýra arkadaþým Fikret'e her gün gazoz ýsmarladým. Ertesi hafta öðretmenimiz, elinde kýrmýzý kaplý not defteriyle uzun atlama kasasýnýn yanýnda yerini almýþtý. Ýlk atlayýþlarýnda baþarýlý olanlara: "Siz gidin sahada futbol oynayýn" diyen öðretmenimiz, benimle birlikte baþarýsýz olan on arkadaþa ikinci kez hak tanýdý. Altý arkadaþ daha baþarýlý olarak futbol sahasýna gittiler. "Son hakkýnýz" diyerek, dördümüzden yeniden atlamamýzý istedi. Hiç birimiz atlayamamýþtýk. Öðretmenimiz, soyunma odasýna giderek elinde aðaçtan yapýlmýþ bir süpürge sapý ile geri geldi. Hocamýz, yaramazlýk yapanlarýn kulaðýný ara sýra hafifçe çekse de öðrenci dövmekten hoþlanan biri deðildi. Elinde ilk kez sopa görüyorduk. Dördümüze birden: "Bunun adý ne, biliyor musunuz?" diye sordu. Sopa olduðunu hepimiz biliyorduk tabi. Baþýmýz önde sesimizi çýkaramadýk. "Siz söylemek istemiyorsanýz, ben söyleyeyim: Buna, cennetten çýkma, derler. Kasadan atlayamayan hem zayýf alacak hem de cennetten çýkmayla tanýþacak!" Sopanýn korkusu diðer arkadaþlar üzerinde derhal etkisini gösterdi. Atlayýþlarýný baþarýyla gerçekleþtirdiler. Onlar da futbol oynayanlarýn yanýna gittiklerinden, öðretmenle baþ baþa kalmýþtýk. Dýþarýdan seyredenler için benim atlayýþým çok komikti. Koþarak geliyor, tam kasaya ellerimi uzatacaðým anda kararsýz kalýyor, kasa gözümde dev gibi büyüdüðü için atlayamýyordum. Bu kez o korkuyu aþmak için öyle bir ahdettim ki atlayýþ esnasýnda kendimi kasaya nasýl vurduysam kademe kademe ayrýlan parçalar bir yana, ben bir yana düþtüm. O anda zihnimde, karnedeki zayýf ve koyunlar birbirine karýþmýþ, karþýma geçen babam: "Ben sana demedim mi?" diye hesap soruyordu. Köyde, bizi çekemeyen komþularýn kýskanç kadýnlarý: "Okuldan atýlmýþ." diye, benimle dalga geçiyorlardý. Öðretmen beni dövecekmiþ, ellerim acýyacak hatta kanayacakmýþ, orasýný hiç düþünmüyordum. Aklýmda koyunlar ve alaycý kadýnlar vardý. Düþtüðüm yerden kalkarken ummadýðým bir þey oldu. Öðretmenimiz, þefkatle elimden tutarak: "Yavrum, acýyan bir yerin var mý iyi misin?" diye sordu. "Ýyiyim." derken, sinirlerim boþalmýþ; höykürerek aðlamaya baþlamýþtým. Yüzümü yýkamam için lavaboya gönderdi. Dönüþte yanýndaki sandalyeye oturtarak, ikici kez: Aðrýyan yerimin olup olmadýðýný sordu. Kasaya þiddetli bir þekilde çarptýðýmý görmüþtü. Sakatlanmýþ olabileceðimi düþünüyordu. Gerçekten hiçbir yerim aðrýmýyordu. Tam kasaya ellerimi koyacaðým esnada kasayý çift gördüðümü, bu yüzden kararsýzlýk yaþadýðýmý, söyleyince bana: "Tamam, yavrum üzülme! Seni geçiriyorum. Ancak hemen revire gideceksin. Seni bir göz doktoruna göstersinler. Sanýrým, gözüne gözlük gerekiyor." diye, tembihte bulunarak not defterine bir þeyler yazdý. Dünyalar benim olmuþtu. Futbol oynamak için arkadaþlarýmýn yanýna giderken adeta kuþ gibi uçuyordum. (Avrasya Yazarlar Birliði Edebiyat Akademisi Hikâye Atölyesi, )

8 8 Bize gelen kitaplar AÞKIN ÜÇ HALÝ - Les trois temps de I'amour - Baþlýk "Aþkýn Üç Hali" ve alttaki Fransýzca ise Aþkýn Üç Hali'nin Fransýzcasý. Ýki dilli bir þiir kitabý. Þairi Ýskilip Kaymakamý Sayýn Mehmet Yýlmaz. 160 sayfa Türkçe ve çevirilerle beraber. Kitapta 73 þiir yer almýþ. 70'nin çevirisi Türkçe metnin arkasýndan geliyor. Fransýzcaya çevirileri Hughette Eyüboðlu yapmýþ. Hughette Eyüboðlu ünlü þair ve ressamýmýz Bedri Rahmi Eyüboðlu'nun gelini. Hughette Haným þimdilerde Ýskilip ilçemizde kültürel anlamda çok olumlu adýmlar atýlýrken büyük katkýlar saðlýyor. Çorum ve Ýskilip, Eyüboðlu ailesinin derin hatýralarýnýn bulunduðu bir yurt köþesi hafýzalarýnda. Ýskilip'e toplumsal sorumluluk duygularýyla toplumsal geliþim saðlamak amacýyla sanat ve kültür sahasýnda canlýlýk kazandýrmaya çalýþýyorlar. Ýskilip Kaymakamlýðý ve Ýskilip Belediyesi bu faaliyetlerin öncülüðünü yaparken özellikle kalýcý iþler baþarmayý amaçlýyorlar. Ýskilip, Çorum'un özel köþelerinden biri. Tarihi doku, sosyal doku ve kültürel doku üçgeninden ekonomik hayata etkisi olacak iþler baþarýlýyor. Çataklara Kültür ve Sanat Evi, tarihi Dikiciler arastasýnýn restorasyonu, üç ayrý Ýskilip konaðýnýn restorasyonu ve farklý kültürel-turistik hizmetlerde kullanma amacýyla adeta yeniden yapýlýyor. Yaþlý binalar gençleþtiriliyor. Oldukça küçük sayýlacak bir mekânda bulunan pek çok tarih, kültür deðeri ile Müze Kent'e can verilmeye çalýþýlýyor. Ýlçenin Kaymakamý þiir kitabý yayýnlýyor. Aþkýn Üç Hali, benim gözümde üç defa kýymetli bir eser vücuda getirilmiþ bu yayýnla. Önce bir þiir güldestesi, Fransýzca tercümesi ve usta bir ressamýn resimleri bir araya getirilmiþ. Bizde resimli þiir kitabý yayýnlamak çok ender görülen bir durumdur. Çok güzel yakýþmýþ sayfalara Bedri Rahmi'nin resimleri. Gönül arzulardý ki, iç sayfalarý süsleyen bu bezemeler orijinal renkleriyle basýlsaydý. Kitabýn ön ve arka kapaklarýnda olanlar gibi. Tespit edebildiðim kadarýyla 50'nin üzerinde deðiþik Bedri Rahmi eseri kitap sayfalarýnda. Bazý resimler bazý sayfalarda tekrar konulmuþ. Mehmet Yýlmaz'ýn þiirlerini, kitabý eline alan okuyucu sanýrým son sayfaya kadar okumadan býrakamaz. Ben þiiri severim. Ýki defa baþtan sona okudum. Belki elime aldýkça yine okurum. Kitapta yer alan þiirleri birer birer ele alýp inceleyecek güce de sahip deðilim. Ancak okuduðum þiirlerin üzerine aldýðým notlar beni bir tespite götürdü. Þair Mehmet Yýlmaz, þiirlerinin son mýsralarýnda çok etkili bir söyleyiþle þiirini taçlandýrýyor. Baþtan itibaren söylediklerini, sanki üzerine bir anýt koymak için örüyor. Son mýsralar bu kaide üzerine özenle yerleþtiriliyor. Seçtiðim örneklerin bir kýsmýný þiirin baþlýðý ve son dizelerini sayfa numaralarýný belirterek alýyorum. "Suçlu" þiirinden: (sf. 14). Ben seni tutamadým Ne bir nefes kadar ciðerimde Ne bir dua kadar ellerimde Ýster bir sevgili için alýn bu dizeleri, isterseniz bir tarih derinliðinde düþünün. Osmanlý Devleti topraklarýný gösteren bir haritaya bakar gibi. Ýsterseniz, Kanuni Sultan Süleyman'ýn "Devlet ve sýhhat" üzerine söylediði iki dizeyi düþünerek okuyun bu þiiri. Ben böyle duygu ve düþüncelerle okudum. "Çocuk" (sf. 24).... Çocuðun anasý öldü Çocuk o gün büyüdü Burada çok titiz bir gözlem ve farkýnda olmak var. Öksüz kalan bir çocuk için sýðýnýlacak kale düþmüþtür. Artýk kendi kalesini yapmak zorundadýr. Bu algý çocuðun büyümesidir. Ýster kýz, ister erkek olsun, yetim çocuk annesinin öldüðü günden itibaren baþka bir çocuk olarak karþýmýza çýkar. Her hareketinde bir ölçü ve deðiþiklik vardýr ki, bu acýya bulanmýþ bir tecrübe kazanýmýdýr. Þair bu durumu çok öz bir þekilde ifade etmiþ ve þiirini tamamlamýþtýr. "Kýþ" (sf. 38) Renkler üþüdü Gök siyah Yer beyaz "Yol" (sf.40) Neyleyim ýraksýn Kýrk oluklu çeþmemsin Yorgun bedenim Kýrk vakit sende dinlensin Kýrkýncý sayfaya yerleþtirilmiþ dilimizde çok çaðrýþýmlarý olan "kýrk, kýrk oluklu, kýrk vakit" sözcükleriyle þiir giderek derinlik kazanýyor. Yol, yolculuk ve sonunda dinlenilecek ve kýrk vakit kalýnacak bir mekan özlemi. "Bizim Sokak" (sf. 46).. Dün biri ölmüþ yatakta Kimse tanýmazken Ýmam nasýl bilirdiniz diye sormakta Sadece kuþlar özgür bizim sokakta Þair burada gerçeðe mizahi bir gözle yaklaþýlýyor. Bizim toplumumuzda sokakta ölenden de, olandan da haberdar ve sorumlu olmak gibi bir (olumlu) külfet vardýr. Sorumsuzluk kuþlarýndýr. "Gece" (sf.50). Her gece koynuma Taptaze acýlar verilir Þair bir baþka þiirinde de gecelerden þikâyet eder ve " zifiri geceler" der. Karanlýktan deðil gecenin insan verdiði yalnýzlýk duygusu içinde hatýralar katarýnýn sefere çýkmasýyla acýlarýn tazelenmesi... Gece þiirinin sonuna tam manasýyla oturmuþ iki dize. "Aþkým" (sf.64). Ne zaman seni düþünsem Sen de beni düþünmüþsün Kitaba ad olan þiir, "Aþkýn Üç Hali" (sf. 68). Ne yapýyorsun? Ne yaptýn? Ne yapacaksýn?. Seni düþündüm Seni düþünüyorum Seni düþüneceðim Aþkýn üç halini Çekeceðim Üç soruya üç cevap, aþkýn üç hali, çekeceðim mecazlý bir sözcük. Aþk derdi çekmek anlatýlýrken doðrudan söylenen aþkýn fiil çekimi böyle oluyor. Veyahut ta aþk denilen gerçek böyle sürüp gidiyor. Bir þarkýmýz vardý geçmiþte " aþk yarasý derindir/ onu çekenler bilir " diye. "Babamý Hatýrladým" (sf. 78). Kendi kalbimi Kendim yamarým Abdulkadir OZULU Bu iki dizeyi anlamak için epeyce düþündüm. Ýnsan, kendi kalbinin kýrýklýðýný yine kendisi avutabilir, baþkalarý en hassas duygu merkezimizi nasýl onarabilir. Burada kalp gönlümüz yerinedir. Kýlýç yaralarýna hekimler derman olabilir, ya gönül yaralarýna kim merhem olabilir ki. Atalar sözleriyle yol göstermiþler. En kýymetli varlýðýný pâreletme. Kendin yamamak zorunda kalýrsýn. Ne kalp kýr, ne kalbini kýrdýr. "Tarifsiz" (sf. 86). Hasret daðýnda fýrtýnalarla Yokluðuna mahsur kaldým Yýrtýlasý sözlükler Sensiz tarifsiz kaldým. Bu þiiri baþtan sona yazmak isterdim. Tamamý 10 dize. Bu on dizede "saat, zaman, Ýsrafil, mahþer, hasret, yokluk söz ve sözün tükendiði yer" bir biri üstüne yüklenmiþ güçlü bir söyleyiþle. Çok zengin bir duygulanma ve çaðrýþýmlar anaforu. Yine son dizelerle taçlanýyor þiir bütünlüðü. Sözün tükendiði yerde dilsiz kalýyor insan. Görüp anlatamamak, duyup-düþünüp söyleyecek kelime bulamamak, þairin aczi. Bu aczi toplumda þairlerden baþka kim duyup eseflenebilir seslenebilir ki. Mehmet Yýlmaz'ýn ilk þiir kitabý Aþkýn Üç Hali içerisinde okuyaný duygulandýran, düþündüren ve ben de böyle düþünüyordum da söyleyemiyordum diyebileceðimiz pek çok þiir var. Zevkle tekrar tekrar okunacak ve haz alýnacak bir kitap. Ben eleþtiriyi tenkitsel bakýþtan çok takdir edilecek yönlere dikkatle yapmayý seviyorum. Bir kitap okumak bir yazarla beraber yaþamaktýr. Bu beraberlikten güzel olumlu duygularla ayrýlýyorsanýz yazar -þair eser sahibi baþarýya ulaþmýþtýr. Yok olumsuz duygularla ayrýldýysanýz, eseri bir daha okuyunuz. Mehmet Yýlmaz'ýn "Aþkýn Üç Hali" þiir kitabýndan olumlu duygularla ayrýldým. Baþarýlý buldum Þairi. Devamý dileklerimle

9 9 Tanýdýklarýmdan bazýlarýný diðer tanýdýklarýma anlatýyorum Osman Çeviksoy: 'Yaþadýðýnýz olay ya da durum ne kadar olaðan dýþý görünse de inanýrsýnýz, kabullenirsiniz; ancak okuduðunuz bir hikâyeyi, romaný inandýrýcý bulmak, kabullenmek zorunda deðilsiniz. Hatta okumak zorunda bile deðilsiniz. Her an için kitabý elinizden býrakabilirsiniz; ancak kurgulama güzelse okumaya devam edersiniz. Güzel kurgulama demek, eldeki malzemeyle yeni bir dünya kurmak; günlük hayatýn gerçeðini, sanatýn gerçeðine dönüþtürmek demektir. Bir arabayý yoldan çýkaracak, takla attýracak, yine de içindekilerin burnunu kanatmayacaksanýz bunun altyapýsýný hazýrlayacaksýnýz." MÜLAKAT: EYVAZ ZEYNALOV Osman Bey, biz Azerbaycanlý okurlar olarak sizi Kardeþ Kalemler Dergisinden tanýyoruz. Kendinizden biraz bahseder misiniz? Hayatý nýz, tahsiliniz yýlýnýn üçüncü günü Türkiye'nin Çorum þehrine baðlý Feruz Köyünde doðdum. Ýlkokulu köyümde bitirdim. Ortaokulu ve Ýlköðretmen okulunu Çorum merkezde bitirdim. 1971'de ilkokul öðretmeni olarak çalýþmaya baþladým. Bir yandan da Ankara Gazi Eðitim Enstitüsü Türkçe Bölümü'nü 1979'da, Ankara Gazi Üniversitesi Eðitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyat Bölümü'nü 1988'de bitirdim yýlýnda Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkçenin Eðitim ve Öðretimi Ana Bilim Dalýnda yüksek lisans derslerine devam ettim. Tez yazma aþamasýnda yüksek lisansý býraktým. Ýlkokul öðretmenliðine devam ederken 1981 yýlý sonunda Millî Eðitim Bakanlýðý tarafýndan beþ yýllýðýna Almanya'ya gönderildim. Orada Türk iþçi çocuklarýna Türkçe ve Türk Kültürü Dersleri verdim. Ülkeme döndükten sonra ilkokul öðretmenliðini býrakýp lisede edebiyat öðretmenliðine baþladým. Talim ve Terbiye Kurulu Baþkanlýðý bünyesinde oluþturulan Türk Dili ve Edebiyat program hazýrlama ve kitap inceleme komisyonlarýnda beþ yýl çalýþtým. Sonra tekrar edebiyat öðretmenliðine döndüm. Temmuz 2006'da kendi isteðimle emekliye ayrýldým. Türkiye Yazarlar Birliði, ÝLESAM, Avrasya Yazarlar Birliði üyesiyim. Kardeþ Kalemler dergisi yazý kurulundayým. Evliyim. Ýki oðlum, biri kýz, biri erkek iki torunum var. Her yazarýn hayatýnda ilk yazýlanlarýn özel bir yeri vardýr. Siz, ilk olarak yazmaya nasýl baþladýnýz, neler yazdýnýz? Sizi yazmaya sevk eden neydi? Biraz maziye gidelim isterseniz. Bu konuda ben þanslýydým; çünkü ilkokul öðretmenim hem þair hem yazardý. Onun heveslendirmesiyle, yazmaya þiirle baþladým. Ýlk þiirimi, usta iþi bir þiire bakarak anneme yazmýþtým. Olmadý tabî... Ýlk hikâyemi hatýrlamýyorum; ancak yayýnlanan ilk þiirimi de ilk hikâyemi çok iyi hatýrlýyorum. Ortaokulu bitirdiðim sene 1968 idi. Ýlk þiirim BabýÂli'de Sabah gazetesinde, ilk hikâyem Çorum Ekspres gazetesinde yayýmlanmýþtý. Þiirimde, modayý takip edebilmek uðruna yakýþaný da yakýþmayaný da giyip sokaða fýrlayan hanýmlarý eleþtirmiþtim. Hikâyemde ise trafik kazasýnda ölen kan kardeþimi anlatmýþtým. Uzunca bir hikâyeydi. Tefrikasý bir haftaya yakýn sürmüþtü. O sýralarda ben, yaz tatilimi kiremit ocaðýnda çalýþarak deðerlendiriyordum. Gazetede adýmý, resmimi, hikâyemi gören iþçilerin, çavuþlarýn, patronun bana karþý bakýþlarýnýn deðiþtiðini, daha çok saygý gösterdiklerini, biraz da benden çekindiklerini unutmuyorum. Hikâye kahramanlarýnýz genelde halkýn içinden insanlar. Bekçi Yaþar, kavala küsen Muhsin Emmi, keklik avlayan Avcý Mirza Bu kahramanlar ve eserlerinizdeki diðer kahramanlar bekçi, avcý ya da çiftçi... Hepsi günlük hayatýn içinden seçip çýkardýðýnýz tipler. "Niçin günlük hayattan, niçin tanýdýk tipler?" diye sorsak neler söylersiniz? Haklýsýnýz, hikâye kiþilerimin çoðu günlük hayatýn içinden alýnmýþ, canlý, yaþayan, gerçek kiþilerdir. Ancak bunlar sýradan, kiþiler deðil, seçilmiþ kiþilerdir. Mutlaka bir yönleriyle, bir özellikleriyle; bir güzellikleriyle, bir duruþlarýyla, ilgimi çekmiþ, beni adeta sarsmýþ, hikâye kahramanlarým olmaya hak kazanmýþ kiþilerdir. Bunlar gecelerimi, uykularýmý; hatta rüyalarýmý çalmaya hak kazanmýþ kiþilerdir. Evlatlarýný okutabilmek uðruna bütün mal varlýðýný herkes deðil yalnýz Deli Eþrefler harcayabilir. Bir bayram sabahý, köylünün ne diyeceðine aldýrmadan, evini ocaðýný býrakýp köyün hayli uzaðýndaki bahçesine, ayçiçeðiyle dertleþmeye ancak Fadime kadýnlar gidebilir. Öfkeyle baþlattýklarý yürüyüþlerini lekesiz beyaza boyayýp dönmek için Þakir ile Fazlý olmak gerekir. "Duvarýn Öte Yaný"na "Derdimi Gül Eyledim" diyebilen, her þeye sýfýrdan baþlayan, korkusuz Simoneler geçebilir. Güllerin üstüne kar yaðsa da Bedrettin kötüye, kötülüklere teslim olmaz. Her babaya deðil; evini, ailesini canýndan çok seven, karýsýndan bin kat daha duygusal olan, gözyaþý denizine ha düþtü, ha düþecek gibi olan babaya "Aðlamak Yasak"týr. Ancak Karabeylerin baþýna daðlar düþebilir... Bu kiþilerin hepsi gerçektir; aramýzda yaþayan, tanýdýðýmýz, bildiðimiz insanlardýr. Bunlar bizim annemizdir, babamýzdýr, eþimizdir çocuðumuzdur, komþumuzdur yani bizlerden birileridir. Diyebilirim ki ben, tanýdýklarýmdan bazýlarýný diðer tanýdýklarýma anlatýyorum. Anlatan, anlatýlan, okuyan, kimse kimseye yabancý deðil. Bundan dolayý okuyucularým yazdýðým hikâye ve romanlarda ya kendilerini buluyorlar ya da bir yakýnlarýný... "Sana Seni Anlatmak" adlý hikâye kitabým yayýnlanýnca "Gerçekten bana beni anlatmýþsýn!" diyenlerin sayýsý az olmadý. "Boþ Hamal" hikâyesine bile "Týpký beni anlatmýþsýn." diyen bayanlar çýktý. Bir yazar arkadaþým hikâyeyi Kardeþ Kalemlerde okuduktan sonra Muhsin Emmi'nin hayatta olup olmadýðýný sordu. Onu çok sevdiðini, hayattaysa ziyaretine gitmek istediðini söyledi. Bütün bu tepkileri olumlu buluyor, büyük oranda kiþi ve konu seçimime baðlýyorum. Hikâyelerinizin muhtevasý çok çeþitli. Almanya'da yaþayan Türkleri de konu edinmiþsiniz, "Aðlamak Yasak" adlý kitabýnýz gurbetçilerimiz hakkýnda yazýlmýþ hikâyelerden oluþuyor. Bu eserinizde biraz sosyolog tarafýnýz aðýr basýyor. Sosyal meselelere eðiliyorsunuz. Kültürel çatýþmalarý çok ince bir þekilde iþliyorsunuz. Eserlerinizin muhtevasý hakkýnda neler söylemek istersiniz? Sadece "Aðlamak Yasak"ta deðil, "Duvarýn Öte Yaný", "Derdimi Gül Eyledim" adlý Hikâye kitaplarýmda ve "Ömrümüz Gurbet" adlý romanýmda da gurbetçilerimizi anlattým. Onlarýn özlemlerini, üzüntülerini, sevinçlerini, korkularýný, iki kültür, iki medeniyet arasýndaki sýkýþmýþlýklarýný, çaresizliklerini iþlemeye çalýþtým. Bunu yaparken bir yandan da Batý medeniyetinin bugünkü geldiði noktayý okuyucularýma tanýtmak istedim. Bazen örtülü bazen açýk karþýlaþtýrmalar yaptým. Aslýnda köyden þehre göç konusu benim ilgi duyduðum, bazý hikâyelerimde iþlediðim bir konuydu. Almanya'ya gidince göç olgusunun yurtdýþý boyutunu da tanýdým. Türkiye'den Batýya sadece iþçiler göçmemiþ, sorunlarý da göçmüþtü. Ayrýca bir de beyin göçü söz konusuydu. Bu çok boyutlu göçün sebep olduðu problemler, yýkýmlar, yýlgýnlýklar, piþmanlýklar vardý. Bir yazar için bu konulara ilgi duymak, yazmak elbette doðaldý. Ben de bunu yaptým. Aile hayatýndaki deðiþim, çözülme, daðýlma; kuþaklar arasý çatýþma; geçim derdi, hastalýk, vatan sevgisi, aþk... Hemen her konuda yazdým ve yazmaya da devam ediyorum. Ýnsan yazarken biraz da sosyolog olmalý deðil mi? Bir gün, bir ay veya bir yýlda bitirdiðiniz bir hikâye oluyor mu? Eskiden bir günde yazýp bitirdiðim hikâyeler olurdu, þimdi olmuyor. Bir yýlda yazdýðým hikâye de yok. Hikâyelerimi genellikle bir aydan daha kýsa bir sürede yazýyorum. Hemen belirtmeliyim ki bu sadece yazým süresidir. Hikâyenin olgunlaþýp yazýlabilir aþamaya gelmesi daha uzun sürüyor. Beþ, on, yirmi, otuz yýl önce "Mutlaka yazmalýyým?" dediðim hâlde henüz yazamadýðým, beklettiðim hikâyelerim var. Onlarý ne zaman yazacaðým, yazabilecek miyim, bilmiyorum. Bir örnek vereyim; az önce adý geçen "Muhsin Emmi" hikâyesindeki kavala küsen kiþiyi tam otuz dört yýl önce tanýmýþtým. Hikâyeyi birkaç ay önce yazdým. Sanatkârlar vardýr birden oturur apar topar yazmaya baþlarlar, ilham gelmiþtir. Bazýsý ka panýr, odasýndan dýþarý adým atmaz, saatlerce yazar. Siz nasýl bir çalýþma içerisindesiniz? Ben ilhamla yazmýyorum. Ýlhamla yazan hikayeci var mý, onu da bilmiyorum. Ýlham, daha çok þairler için söz konusu sanýrým. Bazýlarýna göre, ilham þairler için bile söz konusu deðildir. Vahiy peygamberlere, ilham Allah'ýn kâmil kullarýna mahsustur. Allah, elçilerine vahyeder, ermiþ kullarýna ilham eder. Bize çalýþmak düþer. Ben kelimeleri yan yana getirirken, paragraflarý alt alta sýralarken, adýna hikâye ya da roman dediðimiz uyumlu bütünlüðe ulaþmaya çalýþýrken hayli enerji harcarým. Daha çok geceleri, el ayak çekilince, sessiz ortamlarda yazarým. Hemen her hikâyem son þekliyle doðar. Bir süre beklettikten sonra okurum, beðenirsem kalýr, beðenmezsem çöpe atarým. Eskiden gürültülü ortamlarda bile yazabiliyordum. Hatta bir yandan müzik dinleyip bir yandan yazabiliyordum. Þimdilerde yazmak için mutlaka sessiz ortamlara ihtiyaç duyuyorum. Bir de verimli çalýþabilmem için mekânýn düzenli olmasýna dikkat ediyorum. Daðýnýk bir mekânda verimli çalýþabileceðimi sanmýyorum. Eserlerinizi yazarken kurguda nelere dikkat ediyorsunuz? Bunu, yazmaya hevesli genç arkadaþlarýmýza örnek olsun diye soruyorum. Kýsaca deðinirseniz memnun olurum. Benim için kurgu, ayýklama, ekleme, sýralamadýr. Buna kýsaca planlama da diyebiliriz. Ben, ister yaþanmýþ olsun, ister tasarlanmýþ olsun her olayý ya da durumu yazmaya baþlamadan önce mutlaka kurgularým. Bunu, bazen zihnimde, çoðu zaman da kâðýt üzerindeyaparým. Yaþanmýþ olaylardan, durumlardan hareketle bir hikâye yazacaksam, kurgulamaya daha çok ihtiyaç duyarým. Hatta kafamdaki kurguyu daha da somutlaþtýrmak için taslak resimler çizerim. Gerçek hayattan aynen alýnmýþ, kurgulanmamýþ olay ve durumlardan güzel hikâye çýkmayacaðýna inanýrým; çünkü gerçek hayatta yaþananlarýn inandýrýcý olmaya ihtiyacý yoktur. O, gerçektir, siz ona sorgulamadan inanýrsýnýz. Gözlerinizin önünde yaþanan herhangi bir olaya inanmamak gibi bir tercihiniz olabilir mi? Diyelim ki hýzla giderken arabanýz yoldan çýktý, tarlaya uçtunuz, takla attýnýz, burnunuz kanamadan kazayý atlattýnýz. Buna inanmama hakkýnýz olabilir mi? Yaþadýðýnýz olay ya da durum ne kadar olaðan dýþý görünse de inanýrsýnýz, kabullenirsiniz; ancak okuduðunuz bir hikâyeyi, romaný inandýrýcý bulmak, kabullenmek zorunda deðilsiniz. Hatta okumak zorunda bile deðilsiniz. Her an için kitabý elinizden býrakabilirsiniz; ancak kurgulama güzelse okumaya devam edersiniz. Güzel kurgulama demek, eldeki malzemeyle yeni bir dünya kurmak; günlük hayatýn gerçeðini, sanatýn gerçeðine dönüþtürmek demektir. Bir arabayý yoldan çýkaracak, takla attýracak, yine de içindekilerin burnunu kanatmayacaksanýz bunun altyapýsýný hazýrlayacaksýnýz. Bir öðle vakti, Ankara'nýn Ulus semtinde, otuz yýldan sonra üniversiteden arkadaþ, iki kiþiyi karþýlaþtýracaksanýz, bunun alt yapýsýný da mutlaka hazýrlamalýsýnýz. Aksi halde okuyucu size inanmaz. Eserinizi öyle kurgulamak, öyle anlatmalýsýnýz ki size inansýn, sizi hayranlýkla okusun. Kurguda gerilim de düþünülmelidir. Ýster olay hikâyesi, ister durum hikâyesi yazýnýz, akýþý öyle planlamaksýnýz ki okuyucunun ilgisi son cümleye kadar artarak devam etsin. Neyi nerede söyleyeceðimizi de güzel bir kurguyla belirleyebiliriz. Eserlerinizde hiç kendiniz doðrudan baþkahraman oldunuz mu? Bunu buradan ifþa edip okuyuculara duyuralým isterseniz. Duyuralým... Bütün eserlerimin baþkahramaný benim. Her hikâyede, her romanda olayý, kiþileri, zamaný, mekâný ben belirlediðime göre, onlarý ben konuþturup ben susturduðuma göre, yaþamalarýna, ölmelerine ben karar verdiðime göre bütün eserlerimin baþkahramanlarý da ben sayýlýrým. Yaþanmýþ olaylardan hareketle yazýlmýþ da olsa, hayal ürünü de olsa, bana göre bütün hikâyelerin, bütün romanlarýn baþkahramanlarý yazarlarýdýr. 'Söylemiþtim, biz sizi daha çok hikâyeleriniz den tanýyoruz. Hikâye türü dýþýnda baþka edebî türlerde eserleriniz var mý? Bunlar hakkýnda genel olarak neler söylemek istersiniz? Yazmaya þiirle baþladým fakat þiirle devam etmedim. Þiir zor geldi bana. Hikâye dýþýnda roman yazdým. Basýlmýþ iki romaným var. Bir de üzerinde çalýþtýðým, henüz bitirilmemiþ bir romaným var. Radyo oyunu da yazdým. Ýlk romanýmý radyo için beþ bölüm olarak yazdým, seslendirildi, Türkiye radyolarýnda yayýnlandý. Azerbaycan Edebiyatýndan kimleri, tanýyor ve okuyorsunuz? Edebî þahsiyet olarak Celil Memmedgulizade'yi eserlerinden tanýrým. Onun "Ölüler" adlý tiyatro eserini liseler için yazdýðýmýz edebiyat ders kitabýna almýþtýk. Bahtiyar Vahapzade'nin de "Ana Hediyesi" adlý þiirim ayný ders kitabýna aldýk. Bu iki eser Azerbaycan Edebiyatý'ný temsilen Türkiye'deki Liselerin son sýnýflarýnda yýllarca ders olarak okutuldu. Vahapzade'nin þiirlerini kendi sesinden de çok dinledim. Ayrýca Resul Rýza'yi, Memmed Aslan'ý, Mehmet Ýsmail'i þiirleriyle tanýyorum. Anar'ý hikayeleriyle tanýyorum. Ferman Eyvazlý ile tanýþtýk. "Kaçak Kerem" adlý bir kitap yazdýðýný biliyorum. Kitabý çok merak ettiðim halde bulamadýðým için henüz okuyamadým. Azerbaycan'da ilk olarak benim bir ya da daha fazla hikâyemi çevirip gazetede yayýmlayan Ferman Eyvazlý'dýr. Ondan sonra "Geriye Hüzün Kalýr" adlý uzun hikâyemi Memmed Aslan Azerbaycan Türkçesine çevirip "Üzüntü" adýyla Edebiyat Gazetesi'nde yayýmladý. Bu yýl içinde siz iki hikâyemi çevirip yayýmladýnýz. Sizin Kardeþ Kalemler'de, internet sitelerinde yayýmlanan bütün hikâyelerinizi okudum. Vatan sevgisinin imandan olduðuna inanýyorum. Siz de aðýrlýklý olarak bu konuyu iþliyorsunuz. Hikâyelerinizi severek, beðenerek okuyorum. Azerbaycan Edebiyatý'ndan isim olarak tanýdýðým pek çok edebiyatçý var. Mehmet Emin Resulzade, Hüseyin Cavit, Ahmet Cevat, Samet Vurgun, Süleyman Rüstem, Mikail Müþfik, Nebi Hazrî, Elçin, Vagýf Sa-medoðlu, Ramiz Rövþen bunlardan bazýlarý. Bunlarýn ve burada isimlerini saymadýðým deðerli edebiyatçýlarýn eserleri Türkiye Türkçesine kazandýrýlmalýdýr. Türk Edebiyatý'ndan kimler sizi etkiledi. Daha çok böyle sizi derinden etkileyen bir yazar veya yazarlar var mý? Her okuduðum yazarýn az çok beni etkilemiþ olduðuna inanýyorum. Örmek verecek olursak, Ömer Seyfettin beni o kadar çok etkiledi ki onun "And" hikâyesini okuyunca ilkokul arkadaþým Abdullah'la kan kardeþi olmuþtuk. Benim, ilk olarak bir gazetede çýkan hikâyem Abdullah'ýn ölümüne sebep olan trafik kazasýný anlattýðým hikâyemdir. Bir iki þiir denemesi dýþýnda hiç kimse gibi yazmaya çalýþmadým. Eyvaz Zeynalov un Osman Çeviksoy ile yaptýðý röportaj Kardeþ Kalemler Dergisi nin Aralýk 2010 sayýsýndan alýnmýþtýr.

10 10 Baba Diyebilmek Ýçin Ýnce taþlý tozlu Bir köy yolu Yolun kenarýnda bir taþ Taþýn üstünde Küçük bir çocuk Babasýný bekliyor. Günlerdir ayný yerde Ayný taþýn üstünde Gözleri ta ileride Yolun bittiði yerde Hiç görmediði babasýný bekliyor. Arkadaþlarý gibi Baba diyebilmek için Babasýný bekliyor. O Pýnardan Beraber Ýçiyorlar Kana Kana Övgüye deðer Abdulkadir Ozulu Bey'e Seyreyledi o hep âlemi Alim içinde alem oldu Aradý o buldu aradýðýný Ýlim hamurunda yumruk oldu Yoðurdu yoðurdu sabýrla Mayaladý tam kývamýnda Özene bezene piþirdi Nar gibi muhabbet ateþinde Bol bol ikram ediyor þimdi Herkese, gelene geçene Onu arayan hemen buluyor Gül bahçesinde gezinirken Onunla beraber geziyorlar Beraber deriyorlar güllerden Onu arayan buluyor hemen Berrak akan pýnar baþýnda Beraber içiyorlar o pýnardan Ýçtikçe içiyorlar kana kana Dursun Dokuyucu

11 11 Eþref Ertekin yadedildi Çorum7un kültür hayatýna önemli katkýlar sunan merhum kütüphaneci Eþref Ertekin, kendi adýný taþýyan Eþref Ertekin Halk Kütüphanesi'nde aile fertlerinin de katýldýðý bir programla anýldý. Programa konuþmacý olarak, gazetemiz yazarý Abdulkadir Ozulu ve eðitimci-yazar Muzaffer Gündoðar katýldý. Mahkûmlardan tiyatro gösterisi Çorumlu ressamlardan sýlada muhteþem sergi Çorum Valiliði tarafýndan düzenlenen 'sýlaya Bir Renk Bir Ýz' adlý serim ve seramik sergilerinin ikincisi, Çorum Devlet Güzel Sanatlar Galerisi'nde açýldý. Sergide, Çorumlu ressamlar Nurettin Akkaya, Nusret Dökmeci ve Þenol Tilki'nin eserleri yer aldý. Çorum L Tipi Kapalý Ceza Ýnfaz Kurumu'nda Sosyal ve Kültürel faaliyetler kapsamýnda tiyatro gösterisi düzenlendi. Tiyatroya ilgi duyan hükümlü ve tutuklularýn rol aldýðý oyun, kurum yöneticileri, personel ve kader arkadaþlarý tarafýndan beðeniyle izlendi. Sýra Gecesi türkü þöleni Hititler döneminde týpta büyü etkili oldu Çorum Valiliði'nce baþlatýlan 'Hitit Söyleþileri'nin üçüncüsü, Müze Konferans Salonu'nda gerçekleþti. Söyleþide konuþan Doç.Dr.S.Fehmi Katýrcýoðlu, Hititler'deki týp uygulamalarýný anlattý. Çorum Kitaplýðý Çamlýgüney'den Kelebek Dergisi Bayat Çamlýgüney Ýlköðretim Okulu dergisi 'Kelebek''in ilk sayýsý yayýmlandý Yazýcý dan beþinci kitap Çorumlu Üzeyir Yazýcý'nýn bilgisayar programcýlýðýyla ilgili beþinci kitabý yayýnlandý. 'Visual Basic 2008 ile Windows Uygulamalarý Geliþtirmek' baþlýklý kitap, Pusula Yayýncýlýktan çýktý. Çorum Belediyesi'nce düzenlenen Sýra Gecesi, Devlet tiyatro Salonu'nda gerçekleþti. Üst üste iki gece yapýlan program, vatandaþlarýn yoðun ilgisiyle karþýlandý. Eflatun Dergisi çýktý eðitim-öðretim yýlýnda açýlan Buharaevler kýz Meslek Teknik ve Meslek Lisesi öðretmen ve öðrencileri tarafýndan hazýrlanan kültür edebiyat dergisi Eflatun'un ilk sayýsý çýktý. Belediye'den yeni bir eser Eðitimci Ýbrahim Gösterir'in hazýrladýðý 'Örnekli-Tanýtlý Çorum Aðzý Sözlüðü', Çorum Belediyesi tarafýndan kitaplaþtýrýldý. Halk oyunlarý ziyafeti sundular Çorum eðitim kurumlarý arasý halkoyunlarý yarýþmasý, Merkez Yatýlý Ýlköðretim Bölge Okulu Spor Salonu'nda gerçekleþtirildi. 26 ekibin katýldýðý yarýþmada, Geleneksel Dalda; Yaygýn Eðitim Kurumlarý Kategorisinde Mimar Sinan HEM; Küçükler Kategorisinde, Yumurta Ýlköðretim Okulu; Yýldýzlar Kategorisinde Baþöðretmen Atatürk Ýlköðretim Okulu; Ortaöðretim Kategorisinde, Ticaret Meslek Lisesi; Stilize (Düzenlemeli) dalda ise; Yaygýn Eðitim Kurumlarý Kategorisinde Mimar Sinan HEM, Küçükler Kategorisinde 23 Nisan Ýlköðretim Okulu; Yýldýzlar kategorisinde Atatürk Ýlköðretim Okulu; Ortaöðretim Kategorisinde ise Osmancýk Ýsmail Karataþ Saðlýk Meslek Lisesi birinci oldu.

12 12 Çorum, EMITT in gözdesi oldu EMITT 2011 Turizm Fuarý'nda Çorum standý büyük ilgi gördü. Kültür ve Turizm Bakaný Ertuðrul Günay'ýn katýlýmýyla açýlan EMITT 2011 Turizm Fuarý'nda açýlýþtan itibaren Çorum standý en çok ilgi gören stantlar arasýnda yer aldý. EMITT'ten ödülle döndük Çerkezler coþtu Çorum Kafkas Kültür Derneði tarafýndan düzenlenen program, Kültür Düðün Salonu'nda gerçekleþti. Gecede, Reyda Halk danslarý Ekibi ve Müzik Grubu da bir gösteri sundu. 15. Uluslararasý Turizm Fuarý'na katýlan Çorum, fuardan ödülle döndü. Dizayný ile fuarýn ilk gününden itibaren en ilgi çeken standý olan Çorum, katýlýmcýlar arasýnda gerçekleþtirilen anketten uzak ara birinci çýktý. Çorum, en iyi stant dekoru ödülünü aldý. Sanat dostlarý azýk paylaþtý Her ay düzenli olarak bir araya gelen Sanat Dostlarý, Þubat ayý toplantýsýný Çorum Eðitim ve Kültür Vakfý (ÇEKVA)'da yaptý. Çorumlu yazar ve þairlerin katýldýðý toplantýda edebiyat ve sanat konuþuldu. Gece Sözleri alkýþ topladý Oyun yazarý ve oyuncu Þahin Örgel, 'Gece Sözleri' adlý tiyatro oyunuyla, katýldýðý önemli festivaller ve gerçekleþtirdiði turnelerin ardýndan Çorum'da tiyatro severlerle buluþtu. Çok orjinal bir oyun sahnelendi Çorum Sanat Tiyatrosu oyuncularýnýn sahnelediði 'çok Orijinal Bir Oyun' isimli oyun, Çorum Devlet tiyatro Salonu'nda izleyici karþýsýna çýktý. Haboðlu ndan yeni albüm Çorumlu sanatçý Metin Haboðlu'nun 'Adýna Yemin' adýný taþýyan yeni albümü çýktý. Daha önce 'Aþk-ý Derya' ve 'Gönlümün Gülü' isimli albüm çalýþmalarýyla tanýnan Haboðlu'nun üçüncü albümü 'Adýna Yemin' müzik marketlerdeki yerini aldý. ÖYTAÞ (Önder Basýn Yayýn A. Þ) Adýna Sahibi Yön. Kur. Bþk. Kemal MESCÝ Genel Yayýn Yönetmeni Þevket ERZEN Yazý Ýþleri Müdürü Mustafa DEMÝRER KOORDÝNATÖR Gülesin AÐBAL YAYIN KURULU Abdulkadir Ozulu, Ethem Erkoç, Mevlüt Uyanýk, Kâzým Alkan, Hasan Kahraman, Meryem Uyanýk, Ayþegül Þengöz. ADRES: Gazi Cad. Hamoðlu Ýþhaný No: 3/109 (Posta Kodu ) TELEFONLARIMIZ (pbx) (pbx) (pbx) (pbx) (Fax)