Bazı hikayelerin baş kahramanları yoktur. Çünkü ana karakterlerin hikayeleri yan karakterlerin öyküleriyle bütünleşmiştir.

Ebat: px

Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "Bazı hikayelerin baş kahramanları yoktur. Çünkü ana karakterlerin hikayeleri yan karakterlerin öyküleriyle bütünleşmiştir."

Ahmet Arıkan
5 yıl önce
İzleme sayısı:

1 DÜŞLERİNDE ÇOCUKLARIN Bazı hikayelerin baş kahramanları yoktur. Çünkü ana karakterlerin hikayeleri yan karakterlerin öyküleriyle bütünleşmiştir. Bu hafta gidemezsin. Ankara dan abi ablalarınız okulumuzu ziyaret edecekler. Sizin için gelecek ve size etkinlikler yapacaklar. Hafta sonunu okulda geçirmek, onlarla tanışmak senin için çok eğlenceli ve faydalı olabilir. Diyor öğretmeni, sanki gözlerinde kocaman bir hafta cuma gününü iple çekmiş olmanın heyecanı ve umudunu göremiyormuş gibi. Ama öğretmenim, diyor sesinde yaşadığı hayal kırıklığının tınısı, gözlerinde çaresizliğin yaşları annem benim gideceğimi düşünüyordur. Ona cuma akşamı evde olacağıma dair söz verdim ben. Gitmeliyim. Annem, duraklıyor yutkunurken. Belki sesi çatlamasa öğretmenini ikna edebilir. Annem beni görürse mutlu olur. Hem zaten yokluğumda hep yalnız. Onu dinleyip, değerli olduğunu hissettirdiğimi söyledi. Bu ve sonradan kurduğu hiçbir cümleyi kabul etmiyor öğretmeni. Çaresizce babasının ardından yürüyor okulun çıkışına doğru. Babasının arkadan görüntüsüne bakıyor. Boyu uzun ama omuzları çökük güçsüzlüğünün dışa yansıması olarak görüyor bunu Umut. Babasına öfkeli, çünkü annesini mutlu edemediği gibi kendisini de üzüyor. Arkadaşları ödevlerini yapıyor, oyunlar oynuyor, hayallerinden bahsediyorlar. Oysa kendisi annesini düşünmek zorunda her zaman. Kim bilir birkaç yıla annesi bile olmayacak. Halasının kanser hastalarının kısa zaman sonra öldüklerini söylediğini hatırlıyor. Bunu hatırlamakla babasına öfkesi de artıyor. Seçme şansı olsa onu seçmeyeceğini biliyor, sürekli bir sorun olsun istemiyor artık, babası sarhoş olmasın, diğerlerininkisi gibi derslerini önemsesin başarısız olduğu zamanlar kızsın istiyor çünkü. Öğretmeninin sinirlenip babasına şikayet edeceği yaramazlıklar da yapmak istiyor. Yaramazlıklar Hayata dokunulduğunun bilincinde olmadan hissedilen kocaman gerçek coşkular. Hissedilen özgürlük hissinin iyileştirici etkisini fark etmeksizin, büyükler ne zaman bu kelimeyi okusa ya da duysa hemen çocuklar gelir akıllarına. Yazık. Evet yazık hatta ayıp onlara. Yaşı ilerlemiş bir teyze ya da amcanın yorumuyla doğru olmayan davranışlar olarak tanımlanan yaramazlıkları yapma şansı olmayan çocukları düşünemedikleri için bunu çocukların sahip olduğu eksiklik olarak tanımlarlar. Biri yaramazlık dediği vakit yüzlerinde biraz sonra yapma çocuk diye bağıracak hissi yaratan ifadeler takınırlar. Umut yaramazlıklar yapmak istiyordu. Her çocuk gibi

Arka sıralarda oturup, öğretmeni konuşurken içine çekilip annesinin hastalığını düşünmek istemiyordu. Bir yıl sonra ona sarılıp sarılamayacağını düşünmek yerine, hayaller kurmak istiyordu.

2 Arka sıralarda oturup, öğretmeni konuşurken içine çekilip annesinin hastalığını düşünmek istemiyordu. Bir yıl sonra ona sarılıp sarılamayacağını düşünmek yerine, hayaller kurmak istiyordu. Meslek sahibi olduğunda annesine alacağı kıyafetlere, onu gezdireceği yerlere dair hayaller Ya da arkadaşları ile oyunlara dair şeyler konuşmak istiyordu ama yapamazdı. Yapamazdı çünkü annesi kendisini bırakacaktı. Traktöre binip gözden kaybolmasını bekledi babasının. Babası gittikten sonra gözlerinde ruhunun masum ve hassasiyetinden dolayı biriktirdiği inci taneleriyle sınıfına gitti. Öğretmenleri Ankara dan gelen abi ablaların sayısının yirmiye yakın olduğunu söylemişti. Sayıları fazla olsa da çok öğrenci vardı. Herkesin ismini ezberleyemezlerdi. Öğretmenleri de ilk zamanlar öğrenememişti. Çantasından boya kalemlerini çıkardı. Defterinden kopardığı sayfaya adını yazmaya başladı. Rengarenk. İsmin yanına mavi bir kuş kondurdu. Kuşun sol tarafına ortası yeşil, yaprakları sarı bir papatya çizdi. Akşam olduğunda, büyük bir coşkuyla bekleyen arkadaşlarının merakını paylaşıyordu Umut. Kaç kişi gelecekti? Neler yapacaklardı?

Öğretmeni, deneyler yapacaklarını, masallar okuyacaklarını söylemişti. Okuma kitapları da dağıtacaklarmış. Hissettiği heyecan, kalbinde tutamayacağı kadar büyüktü. Konuşmak iyi gelirdi.

3 Öğretmeni, deneyler yapacaklarını, masallar okuyacaklarını söylemişti. Okuma kitapları da dağıtacaklarmış. Hissettiği heyecan, kalbinde tutamayacağı kadar büyüktü. Konuşmak iyi gelirdi. Sınıfın kapısında bekleyen Mehmet e doğru ilerledi. Sence deneyler ne ile yapılacak? diye bir soru yöneltti. Soruyu cevap almak için değil, konuşmayı başlatmak için sormuştu. Bir soruyla başlayan konuşmaları, mavi otobüs gelene kadar sürdü. Ne hissetmişti? Gerçekten üzülmüş müydü evine gidemediği için? Ağlamış mıydı? Ağladığını babası görmesin diye, ismini rengarenk yazdığı minik elleriyle gözyaşlarını silmiş miydi? Suçlamış mıydı babasını?

4 Hassas, masum ve kocaman olan çocuk kalbinde bu coşkuları hissetmiş miydi? Bilmiyorum. Hissettiğim şey sesindeki coşkuydu. Yemek saatlerinde yanıma oturan arkadaşlarıyla konuştuğumda masum gözlerle dinleyen, coşku dolu bir çocuktu benim gözlerimde ağırladığım. Ve onu her dinlediğimde, cumartesi evine döndüğünde alacağı sorumluluğun ağırlığına minik kalbini dayayıp geleceğe ilerleyecek bir çocuğun durgunluğunu hissettim. İncinmiş bir çocuğun düşler kurduğunun farkındaydım. Sadece yapabileceğini bilmeye değil, aynı zamanda ilk adımı atması için birine ihtiyacı vardı. Umut, aklımın bir köşesinde var oldu hikayesini duyduğum andan itibaren. Projeden dönerken Hüseyin Hocama bakıp, yüzlerce çocuğu hayatında ağırlamanın nasıl bir şey olduğunu sorguladım. Birçoğunun dışarda var olan hayatla, teknolojiyle, bilimle tek bağlantısı öğretmenleriydi. duyguydu? Projeden dönüp teknolojiyi yönlendiren mühendislerle çalışmak nasıl bir Proje esnasında duyduğu hikayelerin kahramanlarının hala aynı olaylarda debelendiğini bilmek ama değiştirememek nasıl hissettiriyordu? ilkyar'larımızın geleceğine güzellikler katmak için belki bir kitap için, belki anısını yaşatmak istediğiniz büyüğünüz için bir kitaplık, belki de daha fazlası için İş bankası ODTÜ şubesi (4229) TL TR ; (Hesap sahibi İLKYAR) Euro Hesabı: TR Dolar Hesabı: TR Lütfen bağışınızın açıklama kısmına isminizi mutlaka lütfen belirtin. Artık yurt dışından kolaylıkla kredi kartıyla İLKYAR'a bağış yapmanız mümkün ABD'de iseniz anında da vergi iadesi için gerekli belge e- posta ile adresinize geliyor. Turkish Philantrophy Funds aracılığı ile bağışınız bize ulaşıyor, projelerde kullanılıyor... Bir defalık veya düzenli bağış için Bağlantı adresi: Eğer "çek" gönderilmek istenirse: "çek"i Turkish Philanthropy Funds adına, İlkyar Vakfı için olduğu not edilerek Turkish Philanthropy Funds E. 45th Street Fl.7 New York, NY adresine yollanmalı. ilkyar.yonetim@gmail.com izlenimleri dostlarınızla paylaşıp onları üye yaparak (eposta adreslerini bize yolluyarak), mesajlarınızda link vererek ilkyar'ın tanınırlığını arttırabilirsiniz, ancak başka amaçlarla ilkyar izlenimlerindeki ve sitesindeki resimlerin izinsiz kullanılmaması gerektiğini hatırlatın lütfen...

Işıkların karanlığı yırttığı şehre, Ankara ya dönerken aklım Umutta kalmıştı. Traktörü süren babasını sessizce izliyor ya da yapılan deneylerden, tanıdığı abla ve abilerden bahsediyordu belki.

5 Işıkların karanlığı yırttığı şehre, Ankara ya dönerken aklım Umutta kalmıştı. Traktörü süren babasını sessizce izliyor ya da yapılan deneylerden, tanıdığı abla ve abilerden bahsediyordu belki. Ama olmak istediği yere gitmiyor olduğuna inanmaktaydım. Aylar geçti. Annesi yaşıyor mu? Umut ne yapıyor bilmiyorum. Öğrendiğim bir gerçek vardı. Eğitim sisteminde eşitlik diye sordukları sorular, verdikleri eğitim vs sadece varmak istediğimiz yere ulaşmak için geçmemiz gereken birer eşikti. Ve bu eşikleri geçmek zordu. Şanslı çocukların kollarından tutup kaldıracak kişileri vardı hayatlarında. Ve diğerleri sadece oturup ağlayarak beklemek zorundaydı. Başarı Bazılarımızın hayattaki başarısı sayılarla ifade edilebilecek türden olmuyor. Sayılara ulaşmak için hayata tutunacağımız insanları ve değerleri kurtarmamız gerekiyor. Eda Güney İngilizce Öğretmenliği

Benzer belgeler

Desteklerinizle... Sevgilerimiz selamlarımız ve saygılarımızla... İLKYAR

Desteklerinizle... Sevgilerimiz selamlarımız ve saygılarımızla... İLKYAR Sevgili İLKYAR'larımızın Değerli Dostları, Acıyı yaşamayınca, insanlara yaklaşmayınca, onlara dokunmayınca hep başka yargılar hakim oluyor beynimize... Dün gönüllümüz, 2003'den beri ilk yar'imiz sevgili