Bu Dizi Doğan Hızlan Başkanlığında Bir Kurul Tarafından Hazırlanmaktadır. Birinci Baskı: Nisan 1977 Altın Kitaplar Yayınevi

Transkript

1

2 Bu Dizi Doğan Hızlan Başkanlığında Bir Kurul Tarafından Hazırlanmaktadır. Birinci Baskı: Nisan 1977 Altın Kitaplar Yayınvi

3 JACK HIGGINS Parola VALHALLA EXCHANGE Dilimiz Çvirn: Zynp Avcı KARABEY Copyright: Jack Higgins Ksim Ajansı Altın Kitaplar 1977

4 BİRİNCİ BÖLÜM İKİNCİ BÖLÜM ÜÇÜNCÜ BÖLÜM DÖRDÜNCÜ BÖLÜM BEŞİNCİ BÖLÜM ALTINCI BÖLÜM YEDİNCİ BÖLÜM SEKİZİNCİ BÖLÜM DOKUZUNCU BÖLÜM ONUNCU BÖLÜM ON BİRİNCİ BÖLÜM ON İKİNCİ BÖLÜM ON ÜÇÜNCÜ BÖLÜM ON DÖRDÜNCÜ BÖLÜM ON BEŞİNCİ BÖLÜM ON ALTINCI BÖLÜM İÇİNDEKİLER

5 BİRİNCİ BÖLÜ M Ölülr Gününd, çocuklar, dünyadan ayrılan kişilrin mzarlarına yiycklr, hdiylr götürüp bırakırlar Bolivya'da. Hıristiyan v putprst glnklrinin ilginç bir karışımı, olayların glişmsin d bakılırsa oldukça yrind. Ama Bolivyalı köylülrin batıl inançlara n çok saplanmış olanları bil ölünün kalkıp da bu fırsattan yararlanmak istycğin inanmaz. Oysa bn buna inanıyordum. La Hurta, yüksk And dağlarının tpln arasında gözdn uzak, bş altı bin nüfuslu, madn ocakları bulunan bir kasabaydı. Uzak v ıssız, Pru'dan doğrudan doğruya uçak sfrlri yapılmadığı için Lima'dan bir Amrikan madn şirktin kargo gtirn ski bir DC 3 uçağıyla gldim. Kasabaya vardığımızda bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu, ama hr nasılsa küçük trminal binasının dışında bklyn bir taksi vardı. Sürücüsü kalın bıyıklı, şn bir yrliydi. Sarı muşamba bir yağmurluk giymiş, başına hasır bir şapka takmıştı. Uçaktan bir müştrinin çıkmış olmasına hm şaşırmış, hm svinmiş bnziyordu. «Otl mi, snyor?» diy sordu valizimi alırkn. «Exclsior Otli'n,» ddim. «Zatn başka otl yok, snyor.» Gc lam basının aydınlığında dişlri parlıyordu. «Bir tk o var.» Taksinin içi kokuyordu, orasından burasından sular sızıyordu. Tpdn aşağı, kasabanın ışıklarına doğru inrkn anlaşılmaz bir sıkıntı kaplamıştı içimi. N dmy buradaydım? Daha önc d birçok kz yapmış olduğum şyi ndn yapıyordum? Doğruluğu ksin olmayan bir öykünün pşindn koşuyordum. V kasabanın, hr biri mrkz gidn açık kanalizasyonlu, düz damlı, çökmy yüz tutmuş vlrl dolu, hr köşd yoksulluk v pisliğin göz çarptığı karmakarışık sokaklarına vardığımızda, içimdki sıkıntının gidrilmsind La Hurta da bir iş yaramadı. Bir kaç dakika sonra kasabanın mrkzin ulaştık. Tam ortada koloni günlrindn kalma oldukça ilginç, büyük bir çşm vardı. Su, pri hykllrinin ağızlarından, burun dliklrindn fışkırıyordu. Hâlâ iş görüyor olması küçük bir muciz gibi gldi bana. Otl ötki uçtaydı. Taksidn İndiğim zaman bir takım insanların sağımdaki kmrin altına doluşmuş olduklarını gördüm. Bazıları karnaval giysilri içindydilr v nmli havada duman kokusu vardı. «Ndir bütün bunlar?» diy sordum. «Azizlr Yortusu, snyor. Fstival zamanı.» «Pk fazla ğlniyora bnzmiyorlar.» «Yağmur yüzündn.» Omuz silkti. «Havai fişklr için kötü oluyor. Üstlik asık yüzlü

6 bir fstivaldir bu bizim için. Birazdan svdiklrini anmak için mzarlığa gidcklr. Ölülr Günü driz. Daha önc işitmiş miydiniz, snyor?» «Mxico'da da var aynı glnk.» Parasını vrip taksiyi göndrdiktn sonra mrdivnlrdn çıkarak otl girdim. La Hurta'daki hr şy gibi iyi günlr görmüş bir otl olduğu blliydi, ama şimdi pmb badanalı duvarların boyaları dökülüyordu, tavanda rutubt izlri vardı. Rspsiyon mmuru tlâşla gaztsini lindn bıraktı. Bir müştrinin varlığı karşısında taksinin sürücüsü kadar o da şaşırmıştı. «Bir oda istiyorum.» «Başüstün snyor. Kaç gün için?» «Bir gc. Sabah Pru'ya döncğim.» Yabancıların söz konusu olduğu yrd hükümtin dirttiği dli saçmalıklarını yapabilmsi için grkli vrakımı uzattım. Giriş kaydımı yaparkn, «Burada işiniz mi var, Snyor?» diy sordu. «Blki madn şirktiyl?» Cüzdanımı açarak on dolar çıkartıp dikkatl kayıt dftrinin yanına, tzgâhın üstün bıraktım. Yazmayı ksti. Kara gözlriyl yaptıklarımı izliyordu. «Lima gaztlrinin birind Pazartsi günü burada birinin öldüğü yazıyordu. Alanda, tam kapınızın önünd yr düşüp ölmüş. Söz: konusu dilmsinin ndni polisin, bavulunda dolar v dğişik adlar altında üç pasaport bulmuş olması.» «A vt. Snyor Baur. Arkadaşı mısınız, Snyor?» «Hayır, ama görürsm tanıyabilirim blki.» «Ölü kaldırıcısının yanında. Bu gibi durumlarda csdi bir hafta kadar tutar, akrabalarını ararlar.» «Bana da öyl söyldilr.» «Bu olayla ilgili kişi Polis Şfi Tğmn Gomz'dir. Polis karakolu mydanın ötki yakasında.» «Böyl durumlarda polisin yardımcı olduğunu hiç görmdim.» İlkinin yanına bir on dolar daha koydum. «Bn gaztciyim. Bir öykü çıkabilir bunun altından. Bu dnli basit.» «Şimdi anlıyorum. Bir gaztcisiniz.» Gözlri parladı. «Siz nasıl, yardımcı olabilirim?»

7 «Baur hakkında bana n anlatabilirsin?» «Çok az, snyor. Gçn hafta Sucr'dn gldi. Bir arkadaşıyla buluşacağını söyldi.» «Buluştu mu kimsyl?» «Bildiğim kadarıyla hayır.» «Nasıl bir adamdı? Tarif t.» «Altmış bş yaşlarında, blki daha fazla. Evt, daha yaşlı olabilir, ama ksin söylmk güç. Hr zaman hayat dolu olduğu izlmini uyandıran tip adamlardan. Boğa gibi birisi.» «Ndn böyl diyorsun?» «Güçlü yapılı. Uzun boylu dğil, anlatabiliyor muyum, ama gniş omuzlu.» Kollarını grdi. «Kalın, güçlü bir boyun.» «Şişman mıydı?» «Hayır, şişman dnilmz. Ancak sağlam bir kişi, güçlü bir görünüş. Alman aksanıyla çok iyi İspanyolca konuşuyordu.» «Bunu farkdbilir misin?» «Evt, Snyor. Buraya bir dolu Alman mühndis glir.» «Giriş kaydını görbilir miyim?» Göstrmk için dftri bana doğru çvirdi. Adımın yazılı olduğu satırın bir üstündydi kaydı. Pasaportuyla ilgili bilgilr v yanında Baur'in imzası vardı. Tarih atmış, Avrupalılar gibi ydi rakamını çizgili olarak kullanmıştı. Başımı sallayarak paraları rspsiyoncuya doğru ittim. «Tşkkür drim.» «Snyor.» Yirmi doları alarak göğüs cbin tıkıştırdı. «Siz odanızı göstryim.» Saatim baktım. On biri biraz gçiyordu. «Ölü gömücüy gitmk için çok gç oldu.» «Hayır, snyor, gc nöbtçi bulunur. Burada glnklr, n olur n olmaz düşüncsiyl üç gün, gc gündüz gözlnir ölü.» «Bir yanlışlık yapılmasın diy mi?» «Evt, snyor.» Üzgün gülümsdi. «Ölümdn sonrası yoktur artık, insan min olmak istr. Soldaki ilk sokağa sapın, ölü gömücü o yolun, sonunda. Gözünüzdn kaçmaz. Kapının üzrind mavi bir lamba yanar. Nöbtçinin adı Hugo'dur. Ona sizi Rafal Marno'nun göndrdiğini söylyin.» «Çok tşkkürlr,» ddim rsmiytl. «Hr zaman mrinizdyim, snyör. Dönüşünüzd birşylr ymk istrsniz,

8 hazırlayabilirim. Bütün gc görvdyim.» Gaztsini lin aldı v bn holü gçrk dışarı çıktım. Karnaval yürüyüşü başlamıştı. Maxico'da gördüklrim gibiydi. En önd chnnm v ölüm tanrılarını tmsil dn giysilr içindki, bir kaç kişi llrind yanan mşallr taşıyorlardı. Ardından llrind mum tutan, daha şimdidn yağan yağmurla sırılsıklam olmuş çocuklar gliyordu. En grid büyüklr, sptlr içind yiyck v myv taşıyorlardı. Birisi alçak ssl, dokunaklı bir biçimd flüt çalmaya başladı. Bir trampt ona şlik tmy başladı. Bunun dışında tam bir sssizlik içind yürüyorlardı. Yolumuz aynıydı, bn d yağmurluğumun yakasını kaldırarak pşlrin takıldım. Ölü gömücünün yri hmn göründü, Marno'nun söyldiği gibi kapısının üstünd mavi bir ışık yanıyordu. Biran durup kalabalığın yürüyüşünü izldim. Flütün v tramptin ssi garip bir biçimd tkilyiciydi. Ancak onlar başka bir sokağa dönüp gözdn kaybolduktan sonra kapıdaki zili çaldım. Bir sür yağmurdan başka hiç bir ss işitilmdi. Ynidn zili çalmak için limi uzattığımda içrd kıpırtılar olduğunu, birisinin ayaklarını sürüyrk yaklaştığını duydum. Kapının üzrind göz hizasında bir kapak açıldı, karanlıkta solgun görünn bir yüz blirdi. «Hugo musun?» «N istdiniz, snyör?» Ss bir fısıltı halind çıkıyordu. «Snyor Ricardo Baur'in csdini görmk istiyorum.» «Blki sabaha olabilir, snyor.» «Rafal Marno göndrdi bni.» Bir an duraklama oldu, sonra kapak kapandı, kilit sslri işitildi, kapı gıcırdayarak açıldı. Bir dri bir kmik, çok yaşlı bir adam lind gaz lambası orada duruyordu. Birdnbir kalkıp yürümy karar vrmiş mantlrindn biriydi sanki. İçri girdim, kapıyı kapattı. «Bni izlyin lütfn snyör.» Kısa bir koridordan gçrk mş ağacından bir kapıyı açtı. Ölüm kokusunu aldım hmn. Soğuk havada ağırlaşmış yoğun bir tatlılık. Bir an durakladım, sonra pşindn gittim. Gölglrl dolu bir odaydı. Tk ışık tavanın ortasından sarkan bir zincir asılmış gaz lambasından gliyordu. Daha önc bir kaç kz Palrmo v Viyana'da gördüğüm ki Viyana'daki kıyasla daha glişmişiydi tip bir bkltm morguydu. Odanın ötki yanında

9 blki bir düzin kadar tabut vardı, ama önc bni birkaç basamakla çıkılan bir platforma götürdü. Üstünd bir masa, iskml duruyordu. Büyülnmiş gibi aşağı, gölglr doğru baktım. Hr tabutun üstü açıktı, içindki cst rahatça görülbiliyordu. Parmaklardan birin, masanın üzrindn gçrk ski bir çana bağlanmış ipin bir ucu iliştirilmişti. Elindki lambayı masanın üstün bıraktı. «Şu çanı çalan çıktı mı bugün dğin?» diy sordum. «Çanı mı?» Şimdi, çok yaşlı, n azından sksn yaşında olduğunu, yüzünün kuruluğunu, gözlrinin nmliliğini görbiliyordum. «Bir kz, snyor, on yıl önc. Gnç bir kız. Ama üç gün sonra ynidn öldü. Babası grçği kabullnmk istmdi. Bir ay ayırmadı yanından. Sonunda polis iş l koymak zorunda kaldı.» «Ndn bunu yapmak zorunda kaldıklarını anlıyorum.» Bir dftr açarak mürkkpli kalmi hokkaya batırdı. «Snyor Baur'l akrabalığınız var mı? Rsmi kayıtlara gçirmm grkli.» Cüzdanımı açarak on dolarlıklardan bir ta n çıkarttım. «Rsmî bir şy dğil, dostum. Yolu buraya düşn bir gaztciyim sadc. Hikâyyi işittim d, blki tanırım diy düşündüm.» Bir an durakladı, sonra mürkkpli kalmi lindn bıraktı. «Ddiğiniz gibi olsun, Snyor.» Lambayı aldı. «Bu yandan.» Arka sıradaki son tabuttu. Yaşlı adam lambasıyla kırmızı dudakları, parlak dişlri, dolgun, yuvarlak yanakları aydınlatınca şok gçirir gibi oldum. V sonra anladım ki mzarcı üzrind çalışmıştı biraz. Sanki inclmm için önüm, bir mumyacının mumyası, makyaj içind grçk dışı bir yüz, gördüğüm hiç bir fotoğrafa bnzmyn bir şy, konmuştu. Otuz yıldan sonra n bklybilirdi ki insan? Kırkbş v ytmiş bş arasında büyük, büyük bir ayrılık vardı. Zil çalınca sanki yrimdn tavana kadar sıçradım, ancak sonra dışardan gldiğini anlayabildim. Hugo, «İzninizl, snyor.» ddi, «Birisi gldi.» Bni Baur'in tabutu yanında bırakıp ayaklarını sürüyrk oradan uzaklaştı. Yüzüklri varsa bil almış olmalıydılar. Güçlü llri göğsünün üstünd kntlnmişti, parmaklarının arasında bir ip duruyordu. Tmiz mavi bir giysi giydirmişlrdi. Byaz yakası, koyu rnk kravatı vardı. Grçktn görülmy dğrdi.

10 Koridordan gln sslr dikkatimi çkti. Biri ksinlikl Amrikalıydı. «İngilizc biliyor musun? Hayır mı?» Sonra aynı ss kötü bir İspanyolcayla, «Baur adlı adamın csdini görmk istiyorum, çok uzun yoldan gldim v zamanım kısıtlı,» ddi. Hugo karşı glmy çalıştı. «Snyor, saat çok gç,» blli ki bir knara itilmişti. «Cst nrd? İçrd mi?» Bir ndnl, altıncı his dyin istrsniz, karanlık bir köşy gizlndim. Bir dakika sonra böyl davrandığıma çok svindim. Odadan içri girrk bir an durakladı. Lambanın aydınlığında byaz saçları ışıldıyor, yağmurluğunun üstündki yağmur damlaları parlıyordu, omuzları dimdikti. Askrlr özgü yapısını hâlâ taşıyordu. Ytmiş bş yaşında olduğunu sadc saçının byazlığı v kırpılmış bıyıkları blli diyordu. Böylsin şaşırdığım başka bir anı hatırlamıyorum. Karşımda bir zamanların fsansi, Şrf Madalyası. Gümüş Yıldız, Askri Madalya, Philippins, D-Day, Kor, hattâ Vitnam Madalyaları sahibi Gnral Hamilton Canning duruyordu. Ayaklı bir tarih, yaşayan Amrikalıların n saygınlarından biri... Srt, özlliği olan bir ssi vardı. Rahatsız dici dğildi, ama yaşamının büyük bir bölümünd kndi yolunu bulmuş bir kişinin otoritsini taşıyordu. «Hangisi?» Hugo topallayarak önün gçti, lambayı yükskt tutuyordu. Bn köşy iyic büzüldüm. «Burada, snyor.» Canning'in yüzü oldukça sakindi, karmaşayı, grilimi, aynı zamanda bir çşit umudu ancak gözlrind okuyabiliyordum, tabutun yanında durmuş csdin mumlanmış yüzün doğru bakarkn. Sonra umut pırıltısı yok oldu, gözlrindki ışık söndü. Omuzları çöktü, ilk kz yaşını blli diyordu. Bıkkın bir biçimd dönrk Hugo'ya başını salladı. «Sni daha fazla rahatsız tmycğim.» «Aradığınız kişi bu dğil miydi, snyor?» Canning ynidn başını salladı. «Hayır, dostum, sanmıyorum. İyi gclr sana.» Drin bir nfs aldı sanki ski haşmti gri gldi, uzun adımlarla yürüdü gitti. Bn d bulunduğum yrdn ortaya çıktım. «Snyör...» Hugo konuşmaya başladı.

11 Ona susmasını işart dip giriş doğru yürüdüm. Canning kapıyı açtığında taksinin dışarıda durduğunu, sürücüsünün yağmur altında bkldiğini gördüm. Gnral, «Artık bni otl götürbilirsin,» diyrk kapıyı ardından kapattı. Hugo kolumu çkiştiriyordu. «Snyör, nlr dönüyor ortada?» «Bnd bunu mrak diyordum Hugo,» ddim yavaşça. Hızlı hızlı yürüyüp koridordan gçrk dışarı çıktım. Taksi otlin önünd duruyordu. Bn, ona doğru yaklaşırkn dri cktli, kasktli bir adam Ünlü Canning cazibsiyl gülümsyrk lini uzattı. «İngiliz misiniz, Mr. O'Hagan?» «Ulstr yoluyla,» ddim. «Ama bunlara girmylim Gnral.» Yüzündki gülümsyiş yok olmadı, sadc gözlri dğişti, soğuklaştı, srtlşti v yaşına gör şaşırtıcı bir güçl limi sıktı. Büyüyü bozan bir tpsi içind konyağımı gtirn Rafal, «Siz bir tan daha istr misiniz, snyör?» Canning ynidn tüm cazibsiyl gülümsdi. «Sonra dostum. Sonra.» «Snyörlr.» Rafal dışarı çıktı. Canning gözlri üzrind, arkasına yaslandı, içkisindn bir yudum aldı. Yanıldığımı söylmy çalışarak zaman kaybtmdi, sadc, «Daha önc karşılaşmış mıydın?» diy sordu. «Onbş dakika kadar önc ölü gömücünün bulunduğu sokakta,» ddim. «Gölglrin arasına gizlnmiş olduğumu söylmliyim, böylc sizdn daha avantajlı bir durumdaydım. Sonra yıllar önc basın toplantılarında da görmüştüm sizi. Ama zatn Hamilton Canning'i tanımayan birisi kndini askri v politik konular yazarlığında uzmanlaşmış sayamaz.» «O'Hagan,» ddi. «Th Tims yazarı mı?» «Öyl, Gnral.» «Akıllı bir gnçsin vlât, ama sninl Çin hakkında konuşmamı hatırlat bana. Son zamanlarda o alanda oldukça çizginin dışına çıktın.» Mrdivnlrdn inrk otomobil bindi. Taksi yağmur altında uzaklaştı. Bir an

12 gidişini izldim, Canning'in içind olup olmadığını görmdim. Rafal rspsiyonda dğildi. Bn yağmurluğumun üstündki yağmur tanlrini silklrkn solumdaki bir kapı açıldı, Rafal göründü. Gülümsdi. «Başardınız mı, Snyor?» «Pk sayılmaz,» ddim. «Biraz önc bir taksinin burdan uzaklaştığını gördüm.» «Evt, otl yni gln Amrikalı Bay Smith'in pilotuydu. Özl uçağı il La Paz'a gidiyormuş, ama kötü hava koşullan yüzündn buraya inmk zorunda kalmışlar.» «Anlıyorum. Mr. Smith mi ddin?» «Evt, snyor. Barda oturuyor, şimdi bir içki vrdim kndisin. Blki siz d bir şy içrsiniz?» «Bir bardak konyak iyi glir hrhald.» Trnçkotumun düğmlrini açarak pşindn gittim. Taş duvarları, rafları içki dolu barıyla zvkli bir odaydı. Canning bir lind içki bardağı şömind yanan kütüklrin karşısındaki bir koltukta oturuyordu. Başını kaldırarak baktı. «Arkadaş, snyor,» ddi Rafal nşyl. «Yni bir müştrimiz. Snyor O'Hagan Snyor Smith. Konyağınızı gtiryim,» diyrk dışarı çıktı. «Yaşlı bir rkk kdinin bil sokağa çıkmayacağı bir gc, ddiği kadar var büyükannmin.» Yağmurluğunu bir iskmlnin üstün bıraktım. «Uzman sizsiniz.» Bir sigara yaktım. «Baur'dn n habr Gnral?» «N olmuş ona?» Arkasına yaslandı, kayıtsız bir rahatlıkla ayak ayaküstün atmıştı. Güldüm. «Pklâ, başka bir yol dnylim. Siz bana Londra Th Tims gaztsinin oldukça tanınmış bir yazarının ndn Lima'dan kalkıp onca yolu katdrk bu far dliğin glip Pazartsi günü sokakta öln Ricardo Baur adlı adamın csdini görmk zahmtin katlandığını sorun.» «Tamam, vlât,» ddi üşngç bir tavırla. «Sn söyl bana. Sni dinliyorum.» «Ricardo Baur,» ddim, «bir dolu bilirkişinin d söylycği gibi Martin Bormann'ın gçn otuz yıl içind Brzilya'da, Şili'd, Arjantin v Paraguay'da zaman zaman kullandığı takma adlardan biri.» «Martin Bormann mı?» diy sordu Gnral.» «Hadi, Gnral. Richslitr, Martin Bormann, Nazi Partisi Gnl Skrtri v Führr'in skrtri. Hitlr şürkâsının savaştan bu yana n olduğu bilinmyn bir üysi.» «Bormann öldü,» ddi yavaşça, «Brlin'dn kaçmaya çalışırkn öldürüldü. 1 Mayıs 1945 gcsi Widndammr Köprüsündn gçrkn havaya uçtu.»

13 «2 Mayıs günü rkn saatlrd Gnral. Grçği koyalım ortaya. Bormann sığınaktan saat 1.30'da da ayrıldı. Köprünün üzrind top atşin yakalandığını görn kişi Hitlr'in şoförü Erich Kmpka'ydı. Ama bu hikây için çok yazık ki, Hitlr'in Gnçlik Lidri Arthur Axmann, Spr akarsuyunu Bormann'ın öndrliğindki bir grupla birlikt bir trnyolu köprüsündn yararlanarak gçti v bu olay daha sonraydı.» Gnral başını salladı. «Ama Axmann, Lhrtr istasyonu yakınında Hitlr'in doktoru Stumpfggr v Bormann'ın cstlrini gördüğünü d açıkladı.» «Ondan başka bu öykünün doğruluğunu kanıtlayacak bir şy söylyn kims çıkmadı. Çok inandırıcı doğrusu.» Gnral bardağını bırakıp çıkarttığı piposunun dri bir ksnin içindki tütünl doldurmaya başladı. «Dmk Bormann'ın yaşadığına inanıyorsun. Bu çılgınca bir düşünc gibi glmiyor mu sana?» «Bni oldukça karışık bir grubun için katıyor,» diy yanıtladım. «Stalin'dn başlayarak. Bormann'ı savaştan sonra Münih'd görn şoförü Jacob Glas gibi daha önmsiz ölümlülrin arasına. Sonra Eichmann var; 1960'da İsraillilr onu yakaladıkları zaman Bormann'ın yaşadığını söylmişti. Doğru dğils ndn böyl söylsin ki?» «Akla yakın bir görüş. Dvam t.» «Nazi avcısı Simon Wistnthal, Bormann'ın yaşamakta olduğunda, hakkında düznli raporlar aldığında dirtmiştir hr zaman. Ladislas Farago, Bormann'la yüzyüz mülakat yaptığını söylüyor. 1964'dn bu yana Batı Almanya ytkililri başına, mark koydular. Nurnbrg mahkmsind savaş suçlusu olarak hüküm giydi, ölüm czasına çarptırıldı.» Ön doğru ğildim. «Daha n istiyorsunuz Gnral? 1945 yılında İspanya'dan, Arjantin', Bormann'la birlikt şişm bir sandalla gittiğini ilri sürn İspanyol hakkındakilri d işitmk istr misiniz?» Gnral atş bir odun daha atmak için ğilirkn gülümsdi. «Evt, o adam bu iddia il ortaya çıktığı zaman kndisiyl görüştüm. Ama Bormann bunca yıl hayatta is n yapıyordu?» «Yaptığına "Kamradan Wrk" adını vrmişti. Almanya'da bitn Nazizmi başka ülklrd sürdürmk için, bir köşy gizldiği altınları kullanıp kurduğu örgüttü "Kamradan Wrk". Savaştan sonra kaçak birçok Nazi bu örgüt dayanarak Almanya dışında çalışmalarını sürdürdü.» «Olabilir.» Gözünü şöminnin alvlrin dikmiş, başını salladı. «Olabilir.» «Bir tk şy ksin,» ddim. «Morgdaki cst ona ait dğil. En azından siz öyl düşünüyorsunuz.» Başını kaldırarak baktı. «Ndn böyl söylüyorsun?» «Yüzünü gördüm.» Başını salladı gn. «Hayır, Bormnn dğildi.»

14 «Onun hakkında nrdn habr aldınız? Baur hakkında dmk istiyorum. La Hurta'daki olaylar Nw York Tims gaztsinin ön sayfasında yr alacak habr özlliği taşımazlar gnllikl.». Elind bir takım adların listsi bulunan bir ajanım var Brzilya'da. Güny Amrika'da hrhangi biri hakkında n ufak bir habr alsa hmn bana bildirir. Bn d uçar glirim.» «Bu grçktn çok ilginç gldi bana.» «Bilmk istdiğin ndir, vlât? Ny bnzdiği mi? Bu yarar mı işin? Orta boylu, kalın boyunlu, yanak kmiklri çıkık, gniş, oldukça acımasız yüzlü birisi. Öylsin allad görünüşlü ki bir kalabalığın içind hmn gözdn kaybdrsin. Irmak bölgsindn, ya da hrnys, hrhangi bir işçi. Alman halkı, basın tanımazdı onu. Ünvanların, madalyaların hiç bir anlamı yoktu Bormann için. İnandığı tk şy iktidardı.» Sanki kndi kndin konuşuyormuşcasına gözlrini atş dikmiş oturuyordu. «Almanya'da ki n güçlü kişiydi v savaş sonrasına kadar kims bunun farkına varmadı.» Bir kasap,» ddim, «milyonlarca Yahudiyi ölüm göndrn bir kasap.» «Aynı zamanda savaş ytimlrini, bakması için Bavrya'daki karısına göndrn biri,» ddi Canning. «Nurmbrg'd kndisin Bormann'ın nrd olduğu sorulduğu zaman Göring'in vrdiği cvabı biliyor musun? 'Umarım chnnmd yanıyordur, ama bilmiyorum,' ddi.» Oturduğu yrdn kalkarak barın arkasına gçip bir viski şişsi aldı. «Bir tan daha islr misin?» «Rica dcğim?» Ayağa kalkarak barın knarındaki taburlrdn birin oturdum. «Konyak.» Bardağıma konyak doldururkn, «Bir zamanlar bnim savaş tutsağı olduğumu biliyor muydun?» diy sordu. «Bunu hrks bilir, Gnral,» ddim. «Kor'd yakalanmıştınız. Çinlilr iki yıl sizi Mançurya'da tutmuşlardı. Nixon bu ndnl sizi mkliliğinizdn çkip alarak kndisiyl birlikt Pkin' götürmdi mi gçn yıl?» «Hayır, yani çok çok daha skidn dmk istiyorum. Daha önc d bir kz savaş tutsağıydım, ikinci Dünya Savaşının sonlarına doğru Almanlar yakaladılar bni. Bavrya'da Schloss Arlbrg'd. Ünlü tutsaklar için hazırlanmış özl bir yr.» V bn bilmiyordum, çok skilrd olduğu hald pk şaşırtıcı dğildi. Zatn grçk, sürgln ününü Kor'd kazanmıştı. «Bunu bilmiyordum. Gnral,» ddim. Bardağına bir buz parçası atarak viskiyl doldurdu. «Evt, sonuna kadar oradaydım. Alp kalsi, diy bilinn bölgd. Dr. Gobbls'in

15 ustalıkla kullandığı propaganda unsurlarından biri. Müttfiklrin bu bölgy girmkt çkingn davranmalarına, böylc, son günlrd üst kadmdki Nazilrin Brlin'dn kaçarak sığınacakları min bir dinlnm yri halin gldi.» «Hitlr gidbilirdi, ama gitmdi.» «Doğru.» «Ya Bormann?» «N dmk istiyorsun?» «Aklımın hiç bir zaman kabul dmdiği bir şy var. Kurnaz bir adamdı o. Hrşyin sonunun gldiği günlrd hayatta kalma şansını o çılgınca karmaşaya bırakmayacak kadar kurnaz. Grçktn kaçmak istsydi sonuna dğin sığınakta kalacağı yrd, lind hâlâ fırsat varkn Brchtsgadn' gidbilirdi. Bir plânı olmalıydı mutlaka.» «Vardı lbtt, vlât.» Canning yavaşça başını salladı. «Hayatın üstün iddiaya girbilirsin bunun için.» «Pki, siz nrdn biliyorsunuz, Gnral?» diy sordum usulca. Bunun üzrin patladı, dikiş yrlrindn ayrıldı sanki. «Çünkü gördüm onu, lant olsun!» ddi hırsla. «Çünkü şimdi sana olduğum kadar yakın oturdum onunla, karşılıklı atş ttik llrimi boğazına gçirdim, anlıyor musun?» Durakladı, llrini uzattı, sanki mrakla incldi onları. «V kaybttim onu,» diy fısıldadı. Başı önünd barın üstün yaslandı. Söylyck hiç bir şy bulamadığım uzun, uzun bir dakika gçti. Hycandan yürğim ağzımda bkldim. Sonunda başını ynidn kaldırdığında sakinlşmişti. «Garip olan ndir biliyor musun, O'Hagan? İnanılmayacak şy ndir? Bunca yıl kndim sakladım bunu. Bu gün dğin tanrının bir kuluna söylmdim.»

16 İKİNCİ BÖLÜ M Hrhangi bir yrd başladı dnilbilirs ğr, 25 Nisan 1945, Çarşamba sabahı Innsbruck'un bir kaç mil kuzyind başladı. Jack Howard konvoyun n ardındaki kamyondan çıktığında gün yni ışıyordu. Bıçak gibi soğuktu hava. Yrlr toz toz, kuru bir karla kaplıydı. Ağaçlar arasına asılıp kalan yoğun sis dağları görmsini nglliyorsa da, gcyi gçirmk için durdukları yr Bavyra Alplrinin yüksklrind bir vadi idi. Ardnlr gldi aklına. Biraz ısınmak için ayaklarını yr vura vura zıpladı, sonra bir sigara yaktı. Çavuş Hoovr topladığı çalı çırpı il bir atş yakmıştı. Şimdi yalnızca bş kişi kalmış olan adamları atşin çvrsin çömlmişlrdi. Andrson, O'Grady, Garland v bir zamanlar Glan Millr'la klarnt çalmış olan, bunu da durmadan hrks hatırlatan Finbaum. O anda ğilmiş alvlri üflyrk canlandırmaya çalışıyordu. Howard'ı ilk görn o oldu. «Hy, yüzbaşı kalkmış, suratı da pk iyi dğil.» «Bir d sn aynaya bakmayı dnsn,» ddi Garland. «Papatya gibi misin sn sanki?» «Onun bnzdiği tk çiçk osuruk otudur.» ddi O'Grady. «Pkâlâ, ukalâ,» ddi Finbaum. «Babanın çarsin bak. Bundan böyl kndi fasulyni kndin bulursun.» Hoovr'a döndü. «Sorarım sana çavuş, ruhunun tmiz kalmış tarafına sslniyorum. Onlar için bunca yaptıklarımdan sonra bu kaynanalar bana bu davranışı mı rva görcklrdi?» «Pk brbat rol kstin Finbaum, farkında mısın ha?» Hoovr alüminyum fincanına kahv doldurdu. «Ynidn vodvil döncksn gc gündüz prova yapmalısın oğlum.» «İyi ama,» ddi Finbaum, «biraz acayipç özl bir drdim var son zamanlarda. Syircimi kaybttim. Çoğu bni bırakıp öldü gitti.» Hoovr kahv fincanını kamyona götürdü, tk söz söylmdn Howard'a vrdi. Uzaklarda bir yrdn gök gürültüsün bnzr sslr duyuldu. «Sksn skizliklr mi?» ddi yüzbaşı. Hoovr başıyla vtldi. «Hiç bitmyck mi bu? Aklım bir türlü almıyor, n zaman radyoyu açsak, bu savaş bitmiş sayılır, diyorlar.» «Bunu Almanlara söylmyi unutmuşlardır blki.» «Bak bu olabilir. Tlsizl biz bildirsk olmaz mı?» Howard başını salladı. «Yararı olmaz Harry. Bu Hansların sni llrin gçirmdn tslim olacakları yok. İşin özü bu.»

17 Hoovr homurdandı. «O anası bllilr llrini çabuk tutmazlarsa hava alırlar. Diycğim bundan ibart. Ymk istr misiniz? Elimizd hâlâ yığınla savaş kumanyası var. Hm Finbaum dün gc sigara karşılığında bş altı kutu fasuly almış konvoydaki tankçılardan.» «Kahv ytr, Harry.» ddi Howard. «Daha sonra blki yrim.» Çavuş atşin bulunduğu yr doğru yürümy başladı. Howard kamyonun yanında bir aşağı bir yukarı dolaşıyor, ayaklarını yr vurarak zıplıyor, sıcak kahv fincanını ldivnli parmakları arasında sıkı sıkı tutuyordu. Yirmi üç yaşında, rancrlrin yüzbaşısı olamayacak kadar gnçti, ama savaşın grktirdiği bir durumdu bu. Üzrind buruş buruş bir pardsü vardı, boynuna yün örgü bir atkı dolamış, başına örgü bir br takmıştı. Zaman zaman on dokuzundan fazla dnmzdi onun için, ama dört günlük sakalı, içri çökmüş gözlri il şimdi o zamanlardan birini yaşamıyordu. Bir zamanlar on dokuz yaşında olmuştu lbtt. Ohio'lu bir çiftçinin oğluydu. Şair olmak, hayatını yazarak kazanmak tutkusu il gaztcilik okumak için Columbia'ya gitmişti. Çok skidndi bu milattan önc. Savaş koşulları onu, Bavyra'dan Brchtsgadn' doğru ilrlyn 7. İngiliz Topçu Tümninin bir kolunun kşif birliğinin başına gtirilmsindn öncydi. Hoovr atşin yanında çömldi. Finbaum bir tabak fasuly uzattı. «Şimdilik istmiyor.» «Tanrım,» ddi Finbaum. «Böyl d yaşanmaz ki.» «Saygılı ol, Finabaum.» Hoovr onu bıçağının ucuyla dürttü. «Yüzbaşıdan söz drkn biraz daha saygı göstr.» «Elbtt ona saygı duyuyorum,» ddi Finbaum. «Ona dli gibi saygı duyuyorum! İkinizin birlikt Salrno'ya gittiğinizi, şu Hansların makinalı tüfklriyl sizi Anzio'dan kıçınıza baka baka kaçırdığını, taburun dörtt üçünü l gçirdiklrini v svgili yüzbaşımızın gri kalanları kurtardığını da biliyorum. Yüzbaşı Tanrının bir armağanıdır askrlr; onun için sık sık ymk ymli. Pazar günündn bu yana iki lokmadan fazla bir şy atmadı ağzına.» «Pazar günü dokuz adamını yitirdi,» ddi Hoovr. «Unuttun mu yoksa?» «O adamlar öldü dmk ki şu anda ölülr tamam mı? Gücünü kaybdrs bnd dahil olmak üzr bir kaç tan daha yitirbilir. Yani şuna bakın! Öylsin zayıfladı ki üzrindki lş gibi pardösüsü iki bdn büyük duruyor. Koljin birinci sınıfındaki küçük

18 bir çocuğa bnziyor.» «Biliyorum,» ddi Hoovr. «Gümüş Yıldız Nişanı v Dfn Yaprağından Taç vrdiklri cinstn bir çocuk.» Ötkilr güldülr. Finbaum kırılmış görünmyi başardı. «Pkâlâ, pkâla. Çok ilri gittim. Sadc şimdi ölmnin çok aptallık olacağını düşünüyordum.» «Hrks ölür,» ddi Hoovr. «Er ya da gç. Sn bil ölcksin.» «Tamam, ama burada dğil. Şimdi dğil. Yani D-Day'i, Omaha'yı, St-Lo'yu, Ardnlri v arada ilginç bir kaç yri daha ölmdn atlattıktan sonra burada, bir avuç İngiliz askrin dadılık drkn ölmk aptallık gibi gliyor bana.» «Hmn hmn dört yıldır aynı tarafı tutuyoruz,» ddi Hoovr. «Yoksa farkında dğil miydin bunun? Finbaum, yanında yavriyl birlikt kndilrin doğru yaklaşan konvoyun kumandanı Albay Dnning'i başıyla işart tti. «Bu adamların böyl giyinip ortalıkta dolaşmalarını nasıl ngllybilirim?» Albayla yavri dağlı İskoçyalılardandı v göstrişli Glngarry şapkalarından giyiyorlardı. «Günaydın, Howard,» ddi Dnning iyic yaklaşınca. «Buz gibi bir hava. Kış gç gldi bu yıl, buralara.» «Evt, Albay.» «Haritaya bir göz atalım, Millr.» Yavr kamyonun yanında haritayı açtı, albay ortalara doğru bir yrd parmağını gzdirdi. «Burası Innsbruck, biz şuradayız. Bş mil kadar sonra vadi bitiyor. Karşımıza Salzburg'a gidn ana yolun gçtiği bir kavşak çıkıyor. Orada başımız drd girbilir, sn n drsin?» «Olabilir, Albay.» «İyi. Otuz dakikaya kadar harkt dcğiz. Öndrliği snin almanı, ötki jipini gözcülük tmsi için öndn göndrmni istiyorum.» «Emrdrsiniz, fndim.» Dnning'l yavri uzaklaştılar. Howard, Hoovr' v hrşyi işitck kadar yakında bulunan ötkilr döndü. «İşittin mi, Harry?» «Sanırım, fndim.» «İyi. Sn, Finbaum'u, O'Grady'i al. Garland v Andrson bniml kalın. Hiç aksatmadan bş dakikada bir tlsizl habr vrin. Hadi, şimdi harkt gçin.» Yrlrindn kalkarlarkn, Finbaum üzgün bir ssl, «Kutsal Mrym, Tanrının Anası, bn sadc bir Yahudi çocuğuyum, ama biz günahkârlar için ihtiyacımız olduğu

19 anda dualarını ksik tm üstümüzdn,» ddi. Radyoda habrlr iyiydi. Ruslar sonunda Brlin'i kuşatmışlar, başkntin ytmiş bş mil günyind, Elb Nhrindki Amrikalılarla buluşarak Almanya'yı ikiy bölmüşlrdi. «Şimdi Brlin' giriş, çıkış sadc hava yoluyla yapılabilir, fndim.» ddi Andrson, Howard'a. «Artık daha çok dayanamazlar, tslim olmak zorundalar. Yapabilcklri tk mantıklı şy bu olur.» «Bilmiyorum,» ddi Howard. «Bana kalırsa, snin adın Hitlr, ya da Gobbls, ya da Himmlr olsaydı v önün tk çıkar yol olarak kısa bir mahkm il uzun bir ip konsaydı, yakalanıncaya dk lindn gldiği kadar çok sayıda karşı tarafın adamlarından öldürmy çalışırdın.» Jipi kullanan Andrson'un yüzünü ndiş kapladı. Garland'ın durumunda dğildi o. Evliydi, iki çocuğu, bş yaşında bir kızı, altı yaşında bir oğlu, vardı. Dirksiyonu öyl sıktı ki llrinin üzrindki boğum yrlri byazlaştı. Sn katılmamalıydın, ihtiyar, diy düşündü Howard. Daha kolay bir yol bulabilirdin. Birçoğu buldu. Başkalarının acılarının söz konusu olduğu yrd duygularının böylsin nasırlaşmış olması garipti, ama savaştı bu. En çirkin yanlarıyla bil ölüm çıktı mı karşısına, kayıtsız kalıyordu. Uzun zamandır, bir cstin başında duyguları tkilnmiyordu. Öyl çok görmüştü ki. Önmli olan tk şy. Ölüm grçğiydi. Radyoda tıkırtılar oldu. Hoovr'in ssi açıkça işitilbiliyordu. «Şkr Sıfır İki'dn, Şkr Sıfır Bir'. Bni işitiyor musunuz?» «Dokuzuncu kuvvt,» ddi Howard. «Nrdsin, Harry?» «Kavşağa vardık, fndim. Görünürd tk bir Hans yok. N yapalım?» Howard saatin baktı. «Orada kalın. Yirmi dakikaya kadar yanınızda olacağız. Tamam v bitti.» Mikrofonu yrin bırakarak Garland'a döndü. «Garip, orada birşylr bkliyordum onlardan. Kavga çıkartmak için iyi bir yr. Gn d...» Birdnbir korkunç bir uğuldama oldu kulaklarında. Sanki büyük bir rüzgâr onu kaldırdı v sürükldi. Yryüzü sarsıldı, sonra nasıl olduysa bir çukurda buldu kndini. Garland yanındaydı, miğfri v kafasının büyük bir kısmı yoktu yrind. Jip, ya da

20 grid kalan kısmı, yan dönmüştü. Arkadaki Cromwll tankı alv alv yanıyor, içindki cphan, bir havai fişk göstrisi gibi, patlıyordu. Üniforması alvlr içind bir askr çıktı tankın içindn, yr düştü. Bunda grçk gibi görünn bir şy yoktu hiç bir şy. Sonra Howard ndnini anladı. İşitmiyordu. Patlama yüzündndi blki. Sanki hrşy su altındaymışçasına yavaş harkt diyordu, gürültüsüz, hattâ fısıltısız. Ellri kanlıydı. Dürbününü gözün götürrk yolun ötki yanındaki ağaçlık tpy doğru çvirdi. Hmn hmn aynı anda bir Tigr Tank çıktı ortaya. Tank silâhının yanında SS Panzr Birliklri siyah Sturmbannfuhrr üniformalı, solgun yüzlü gnç bir adam duruyordu, uluorta. Howard çarsiz bir durumda olanları izlrkn bir mikrofonun kalktığını gördü. Dudaklar kımıldadı, sonra tankın silâhından alv v duman fışkırdı. Howard'ın öncü tankın silâhının yanında gördüğü adam 502. SS Ağır Tank Taburunun 3. Bölüğündn SS Binbaşı Karl Rittr'di, v son bş dakika içind olup bitnlr blki d İkinci Dünya Savaşının tank harkâtının tk başına n çok iş bcrniydi! Rittr bir tank ustasıydı, Rus hattında 120 zafr kazandığı iddia diliyordu. İşini güç yoldan öğrnmiş, n yaptığını çok iyi biln bir adamdı. Tpnin knarında kndisininkindn başka iki tankla birlikt çok güçsüz durumdaydı. O sabah göndrdiği bir kşif kolunun kndisin bildirdiği bir durumdu bu. Dnning'in Salzburg yolu kavşağında bir blâ bklycği apaçık ortadaydı. Bu ndnl daha önc saldırıya gçmk şarttı, başka yolu yoktu. Çok başarılı olmuştu. Rittr'in özllikl sçtiği orman yolunun bu kısmında hrhangi bir aracın gri dönmsi, ya da yön dğiştirmsi olanaksızdı. Tankının 88'liğindn yaptığı ilk atış öncü jipi sıyırıp gçmiş, araca takla attırıp Howard'ı v adamını hndğ yuvarlamıştı. Saniylr sonra yapılan ikinci atış öndki Cromwll tankını havaya uçurmuştu. Rittr nişancısı Çavuş Erich Hoffr' mirlr vrmyi sürdürüyordu. 88 olduğu yrd döndü gn v bir dakika sonra arkadan gln Brn silâhı taşıyıcısı üstün tam isabt bir atış yaptı. Tüm konvoy çarsiz bir tuzağın için düşmüş, olduğu yrd kımıldanamaz bir durumda kalakalmıştı. N ilri, n gri gidbiliyordu. Rittr liyl bir işart yaptı, ötki iki tank ağaçların arasından çıktı v katliam başladı. Üç 88'lik toplarının v altı makinalı tüfklrinin ortaya çıkmasından sonra gçn bş dakika içind skiz Cromwll tankı da dahil olmak üzr otuz zırhlı araç alvlr içind kaldı.

21 Öndn gidn kşif jipi Salzburg yolunun gçtiği kavşakta ağaçların arasında gizlnmiş duruyordu. O'Grady dirksiyondaydı, yanında oturan Hoovr sigarasını yakıyordu. Finbaum bir kaç mtr ötd yola karşı bir ağaca sırtını yaslayarak çömlmiş, tüfği dizlrinin üstünd lindki bıçakla bir konsrv kutusunun içindn fasuly yiyordu. O'Grady on skiz yaşındaydı. Sadc bir kaç hafta önc aralarına katılmıştı. «İğrnç bir adam, biliyor musun, çavuş,» ddi. «Yalnız bir domuz gibi davranmakla kalmıyor, bir domuz gibi yiyor da. Hl hiç durmadan konuşması, hrşydn kötü bir şakaymışçasına söz tmsi yok mu?» «Blki d ilgilndiği tk şy bu,» ddi Hoovr. «Omaha'ya gldiğimiz zaman 123 kişiydik takımda. Şimdi sninl birlikt altı kişiyiz sadc. Snd bir bok tmzsin. Finbaum sni yanıltmasın. Öldürdüğü adamlar yüzündn ld ttiği yığınla madalyası var biryrlrd.» Birdn aşağıdan, vadidn ağır top v makinalı tüfk gürültüsü yüksldi. Finbaum lind tüfği jip doğru koştu. «Hy, Harry, hoşuma gitmdi bu bnim. N oluyor drsin?» «Sanırım birisi kötü bir yanlışlık yaptı.» O'Grady'nin omuzuna vurdu. «Hadi vlât, buradan gidlim.» Finbaum jipin arkasına atlayarak ağır makinalı tüfğin başına gçti. O'Grady jipi gri çvirrk vadiy gidn yolda ilrlmy koyuldu. Sürkli atş ssi gliyordu, arasına birbirini izlyn patlamalar karışıyordu, v bir dönmci döndülr, bir Tigr tankı kndilrin doğru ilrliyordu. Finbaum'un llri makinalı tüfğin dipçiği üzrind kntlndi, ama hiç bir olumlu ylm gçmyck kadar yakındılar, kaçacak yr yoktu. Bulundukları yrd yolun iki yanını yüksk çam ağaçları kaplamıştı. O'Grady son anda bir çığlık attı, dirksiyonu bırakarak kndini korumak istrcsin kollarını başına doğru kaldırdı. Artık çok yaklaşmışlardı birbirlrin, Finbaum tankın üstündki SS binbaşının şapkasının roztind ölümün kafasını görbiliyordu. Bir an sonra çarpıştılar. Finbaum tp üstü çalılıklara fırladı. Tank amansızca ilrliyordu. Jipi zmiş ardında bırakmıştı. V sonra da dönmci dönrk gözdn kayboldu. Howard bir sür kndindn gçmişti, yanan başka bir Cromwll tankının cphanlrinin patlamasından çıkan gürültülr arasında ayıldı. Chnnmi bir görüntüydü; hr yr duman içind, can çkişnlrin çığlıkları, yanık t kokusu. Bir kaç mtr ötd yrd. Albay Dnning'in, lind hâlâ sımsıkı tuttuğu tabancasıyla sırtüstü

22 yattığını görbiliyordu. V onun ötsind Brn topu taşıyıcısı bir ağaca yanlamasına yaslanmıştı, cstlr kan içind birbirlrinin üstlrin yığılmışlardı. Howard ayağa kalkmaya çalıştı, ama yapamadı, yuvarlanarak düşmy başladı, birisi onu yakaladı. Hoovr, «Tamam, fndim, yakaladım sizi.» Howard gözlri bulanık, başını çvirdi v Finbaum'u gördü. «İyi misin, Harry?» «O'Grady'i kaybttik. Yolun yukarısında bir tankla burun buruna gldi. Siz nrnizdn yaralandınız?» «Önmli bir şy dğil. Kanın çoğu Garland'a ait. Onu v Andrws'u kaybttik.» Finbaum ayağa kalktı, M.1'ini hazır durumda tutuyordu. «Kaz gibi avladılar bizi» ddi. «Biraz önc Ölüm'l tanıştım,» ddi Howard. «Şapkasının üstünd çapraz kmiklr v gümüş bir kafatası bulunan siyah üniformalı, yakışıklı bir dlikanlı.» «Öyl mi?» ddi Finbaum. «Aynı adamla karşılaşmış olmalıyız.» Dudaklarının arasına bir sigara koyarak başını salladı. «Bu kötü. Kötü. Yani dmk istiyorum ki şu boktan savaş bitti, gn d bir takım orospu çocukları bni yakalamaya çalışıyorlar.» 502. SS Ağır Tank Taburu, ya da taburun grid kalan kısmı, ana Salzburg yolunun üstündki Lindorf köyünd gçici bir karargâh kurmuştu. Tabur komutanı Standartnführr Max Jagr, ordugâh olarak yörsl hanı sçmişti. Karl Rittr birinci kattaki yatak odalarından birini ld dck kadar şanslı çıkmıştı. Otuz altı saattn bri ilk kz, büyük bir bitkinlik içind uyuyordu. Çizmlrini bil çıkartamayacak kadar yorgun olduğu için üzrind üniformasıyla sızıp kalmıştı. Öğldn sonra saat üçt omuzuna bir lin dğmsiyl uyandı, Hoffr'in üzrin ğilmiş durduğunu gördü. Rittr hmn doğrularak oturdu. «Evt, n var?» «Albay sizi istiyor, fndim. Acl olduğunu söyldilr.» «Mzarcılar için daha çok iş var.» Rittr parmaklarını sarı saçlarının arasından gçirrk ayağa kalktı. «Biraz kstirck zaman bulabildin mi, Erich?» Yirmi ydi yaşında ip gibi inc bir adam olan Hoffr başına siyah bir Panzr brsi takmış, tk parça, sonbahar dsnli kamuflaj giysisi giymişti. Harz dağlarından bir hancının oğluydu, dört yıldan bri Rittr'in yanındaydı v hr şyiyl ona bağlıydı.

23 «Bir kaç saat.» Rittr başına şapkasını gçirrk hoşuna gidn biçimd yrlştirdi. «Büyük bir yalancı olduğunu biliyorsun, dğil mi Erich? Ellrin yağ içind. Gn şu makinalarla uğraştın.» «Birisinin uğraşması grkli,» ddi Hoffr. «Ydk parça kalmadı.» «SS'lr için bil yok.» Rittr alayla gülümsdi. «Hrşy büyük bir karmaşa içind olmalı. Bak bakalım biraz kahv v yiyck birşylr bulabilir misin? Bir bardak içki d hiç fna olmaz doğrusu. Uzun sürcğini sanmıyorum.» Hmn aşağı indi, bir mirbr kndisini Albay Jagr v başka iki kumandanın masanın üzrin yayılmış haritayı incldiklri hanın arka tarafındaki bir odaya götürdü. Jagr döndü, lini uzatarak yürüdü. «Svgili Karl, n dnli svindiğimi anlatamam sana. Büyük, büyük bir şrf, sadc snin için dğil, tüm tabur için. Rittr şaşırmış görünüyordu. «Anlamadım fndim.» «Elbtt. Nasıl anlayabilirsin ki?» Jagr lin bir mir kâğıdı aldı. «Bn bu sabahki olağanüstü patlamayı doğru bölüğ bildirdim lbtt. Anlaşılan radyoyla Brlin' habri iltmişlr. Biraz önc şunu aldım. Özl mir, Karl, snin v Sturmscharfuhrr Hoffr için. Gördüğün gibi hmn yola çıkman grkiyor.» Hoffr biraz kahv hm d grçk kahv v kara kmkl soğuk t bulabilmişti lbtt. Tam onları bir shpanın üzrin yrlştirirkn kapı açıldı, Rittr içri girdi. Hoffr birşylr olduğunu hmn anlamıştı, daha önc binbaşıyı hiç böylsin solgun görmmişti. Hl yüzünün zatn rnksiz olduğu düşünülürs. Rittr şapkasını yatağın üstün fırlattı, siyah günlük cktinin yakasında asılı Mş Yapraklı Şövaly Haçını düzltti. «Bu kokusunu aldığım şy kahv mi, Erich? Grçk kahv mi? Kimi öldürmk zorunda kaldın l gçirmk için? İçki d buldun mu?» «Stinhagr, Binbaşım.» Hoffr şişyi kaldırdı. «Daha iyisini bulamadım.» «İyi, öylys, iki tan d bardak gtirsydin. Birşy kutlamamız grktiği habrini aldım şimdi.» «Kutlamak mı, fndim?»

24 «Evt, Erich. Brlin' bir yolculuğa n drsin?» «Brlin mi, Binbaşım?» Hoffr srsmlmiş gibiydi. «Ama Brlin kuşatılmış durumda. Radyo söyldi.» «Gn d ytri kadar önmli bir kişiysn Tmplhof, ya da Gatow'a uçarak gitmk olanağı var. V biz önmli kişilriz. Haydi doldur şu bardakları.» Birdn Rittr öfklnmişti. Yüzü daha da solgunlaştı, bardağı almak için uzanan li titriyordu. «Önmli mi, fndim? Biz mi?» «Svgili Erich, biraz önc Şövaly Haçı madalyası il ödüllndirildim. Bunu uzun zamandır bkldiğimi söylmliyim. V bn Kılıçları alıyorum, ama şimdi daha iyi bir şy söylycğim. Führr'in kndisindn, Erich. Harika dğil mi? Almanya tam bir flâktin şiğind, gn d o bizim için özl bir uçak bulabildiği gibi istrsk yanımıza Luftwaff savaşçısı da katabiliyor.» Dli gibi güldü. «Zavallı savaşı onun için filan kazandığımızı sanıyor hrhald.»

25 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM 26 Nisan sabahı, tank cphansi il yüklü iki Junkr 522 Brlin'in tam ortasındaki zafr sütunlarının arasına, uçak pisti olarak kullanılan bir yoldan yararlanarak indi. Yolcu olarak sadc Karl Rittr v Erich Hoffr bulunuyordu. Uçağın kapısından, anlatılması güç bir karşılıkta indilr. Onları Rösch adlı gnç bir Luftwaff (1) yüzbaşısı olan pilotları izldi. (1) Alman Hava Kuvvtlri. Hmn cphanyi boşaltmaya başlayan askrlr arasında dikkat dğr bir panik vardı. Şaşılacak bir durum dğildi bu; Rusların ağır topları fna atş tutmuştu knti. Düznli aralıklarla başlarının üzrindn gçn bir güll arkadaki harap olmuş binaların bulunduğu yrd patlıyordu. Havayı sülfür dumanı v toz kaplamıştı, hrşy kara bir rng bürünmüştü. Rösch, Rittr v Hoffr sığınmak için yakınlarındaki bir duvarın yanına koşarak çömldilr. Gnç pilot onlara sigara uzattı. «Ölülr Knti'n hoş gldiniz,» ddi. «Dant'nin yni Chnnmi.» «Bunu daha önc d yapmış mıydın?» diy sordu Rittr. «Hayır, yni bir glişm bu. Hâlâ hava yoluyla Tmplhof v Gatow'a girbiliyoruz, ama oradan buraya karadan glmk olanaksız. İvanlar tüm hatlarımıza girdilr.» Alayla gülümsdi. «Gn d zaman okursa onları gri püskürtcğiz, söylmnin grği yok. Nasıl olsa başvurabilcğimiz bir kıdmli askrlr ordusu var. Volkssturm birliklri, çoğu ondört yaşlarında. Arada pk fazla birşy kalmadı, Hitlr'in tanrı biz bağışlasın dışında lbtt. O birkaç bölüğ bdl, siz öyl düşünmüyor musunuz?» İçind bir çavuşun v SS askri polis sürücünün bulunduğu bir arazı otosunun glmsiyl ksiln tatsız bir konuşma. Çavuşun üniforması lksizdi, boynunda pırıl pırıl bir yakalık vardı. «Sturmbannfuhrr Rittr misiniz?» «Evt.» Çavuş topuklarını birbirin vurdu, kolunu ilri uzatarak tam bir parti slâmı vrdi, «Gnral Fglin, sizi Führr'in karargâhına götürmmiz için bizi göndrdi.» «Bir dakikaya kadar gliyoruz.» Çavuş biraz uzaklaştı v Rittr, Rösch' döndü. «Garip bir oyun oynuyoruz.» «Hrşyin sonu olan bu yrd mi?» Rösch gülümsdi. «Hiç olmazsa bn ayrılıyorum hmn., Charit Hastansindn lli yaralıyı yanıma alarak n kısa zamanda burdan

26 ayrılmak için mir aldım. Ama sn, arkadaşım, sanırım Brlin'dn ayrılmak pk kolay olmayacak snin için.» «Büyükannm iyi bir katolikti. Bana mucizlr inanmasını öğrtti.» Rittr lini uzattı. «İyi şanslar.» «Sana da.» Rösch tplrindn ağır 17,5 gülllrindn biri vınlıyarak gçrkn içgüdüyl yr çömldi. «İhtiyacın olacak.» Sahra arabası Wilhlm Platz'dan gçrk Vosstrass'y sapınca karşılarına Rich Chancliry binası çıkıvrdi. Üzücü bir görüntüydü. Bombardıman altında yıkılmış, harap olmuştu, ardarda gln bombalar hâlâ yıkma işini sürdürüyordu. Sokaklar bomboştu, hr yana saçılmış taşlar, molozlar yüzündn sürücü dikkatl yolunu sçmy çalışıyordu. «Hy tanrım,» ddi Hoffr. «Böyl bir mzbahada kims hiçbirşy yapamaz. Olanaksız.» «Yraltında,» diy karşılık vrdi polis çavuş. «Rus bombaları il Führr'in sığınağı arasında otuz mtr kalınlığında bir bton var. Oradan kims ulaşamaz ona.» «Hiç kims mi?» diy düşündü Rittr. «Grçktn bu soytarı n ddiğinin farkında mı acaba, ya da patronları gibi o da dliliğin pnçsin mi kapıldı?» Araba rampası hasar görmüştü, ama sahra arabasının içri girbilcği kadar bir yr vardı gn d. Durdukları zaman bir SS nöbtçisi çıktı ortaya. Çavuş liyl onu göndrrk Rittr' döndü. «Bni izlr misiniz, lütfn? Önc Gnral Mohnk'y rapor vrmliyiz.» Rittr askri dri pardösüsünü çıkartarak Hoffr' vrdi. Altındaki siyah Panzr üniforması kusursuzdu, madalyaları, süslriyl göz alıyordu. Eldivnlrini gçirdi llrin. Çavuş blli bir biçimd tkilnmişti. Birlikt bir oyun oynadıklarının farkındaymışçasına, kndin düşni istyrk yaptığını göstrircsin hazırola gçti. «Eğr Sturmbannfuhrr (1) hazırsa?» (1) Fırtına gurubu binbaşısı. Rittr başını salladı, çavuş çvik harktlrl ilrldi, ötkilr onu bton duvarların arasındaki rutubt kokan koridorda izldilr. Mümkün olan hr santimtrkarlik boşlukta askrlr diz çökmüş oturuyorlardı. Çoğu uyuyordu. Görünüşlrin bakılırsa büyük bir kısmı SS'di. Bir kısmı baslarını kaldırıp yorgun, donuk gözlrl baktılar. Öyl ki Rittr'in trzi lindn yni çıkmış görünüşünü bil şaşkınlıkla karşılamıyorlardı.

27 Yumuşak v alçak ssl konuşuyorlardı konuştukları zaman. Hakim olan ss, dinamoların tkdüz uğultusu v vantilatör sistminin çıkardığı gülütü idi. Arada sırada tplrindki toprağın sarsılmasıyla titrşim oluyordu. Hava küflü, sülfür kokusu içind tatsızdı. Gnral Mohnk'nin Ofisi d Rittr'in koridorlar labirntindn aşağı inrkn gördüğü hr şy gibi göstrişsiz bir yrdi. Hr yrdki gibi bton duvarlarıyla küçük v sağlam bir oda. Bir masa, iskml v altı subayı tıkış tıkış için alacak kadar küçük... Mohnk, Adolf Hitlr Gönüllü Birliği'nin kumandanlığına gtirilmiş bir SS Brigadführrdi. Sçm olması grkn 2000 kişidn oluşan Gönüllü Birliği Karargâh çvrsindki son savunmayı yapması için kurulmuştu. Göstrişli Rittr girinc Gnral Mohnk bir an durakladı. Odadaki hrks dönüp baktı, çavuş, Rittr il ilgili mri masanın üstün bıraktı. Gnral çabucak okudu, gözlri parladı, masanın üstündn ğilrk lini uzattı. «Azizim Rittr, sizinl tanışmak n büyük bir zvk.» Tlfona uzanırkn ötkilr, «Sturmbannfuhrr Rittr, baylar, siz sözünü ttiğim Innsbruck yakınındaki o inanılmaz zafrin kahramanı,» ddi. Çoğu duruma uygun sslr çıkardılar, bir ikisi lini sıktı, ötkilr sanki şans almak istrcsin uzanıp dokundular. Biraz sinir bozucu bir durumda bu. Mohnk tlfonu lindn bırakınca Rittr svindi. Mohnk, «Gnral Fglin, Führr'in sizi hmn görmk istdiğini bildirdi,» ddi. Dramatik bir biçimd kolunu ilri doğru uzatarak parti slâmı vrdi. «SS dostlarınız sizinl onur duyuyor, Sturmbannfuhrr. Zafrimiz, bizim d zafrimizdir.» «Bn mi dliyim Erich, ya da onlar mı?» diy fısıldadı Rittr sığınağın daha drinliklrin doğru çavuşu izlrlrkn. «Tanrı aşkına, Binbaşı.» Hoffr lini kısa bir an Rittr'in kolunun üstün koydu. «Böyl sözlr söyldiğinizi birisi işitck olursa...» «Pkâlâ, iyi davranacağım,» ddi Rittr yatıştırırcasına. «Ön gç Erich. Glck prdd nlr olacağını görmk için sabırsızlanıyorum.» Führr barınağının n aşağılarına varmışlardı. Bu kısımda Führr'in özt

28 adamlarından çoğunun, Gobbls v ailsinin, Bormann v Führr'in özl doktoru Ludwig Stumpfggr'in sığındıklarından habri yoktu Rittr'in o zaman. Bormann'ın odasının bitişiğindki oda Gnral Fglin' aitti. Mohnk'nin odasına bnziyordu. Rutubtli bton duvarlı, küçük, için d bir masa, bir kaç iskml, bir dosya dolabı bulunan bir yrdi. Mohnk, Çavuş kapıyı açarak bir adım yana çkildiğind masanın üzrind yayılı duran askri haritalara ğilmiş, dikkatl incliyordu. Fglin, yüzü oldukça ciddi başını kaldırıp baktı, ama Rittr'in görünc hycanla güldü, onu karşılamak için tlâşla masanın çvrsind dolandı. «Svgili Rittr, n büyük şrf. Führr sabırsızlanıyor sizi görmk için, inanın.» Rittr'in bu adamı daha önc hiç görmdiği düşünülürs bu kadar hycan biraz fazlaydı doğrusu. Fglin bir zamanlar SS süvarilrinin kumandanıydı. Rittr onun Şövaly Haçı nişanını aldığını, bu ndnl korkak olamayacağını biliyordu. Ama ovucunun içindki li gvşkti, alnında, saçlarının dibind tr damlacıkları vardı. Korkak bir adam görünümündydi. Rittr'in gçn bir kaç ay içind yakından tanıdığı türdn birisi. «Biraz abartılmış olduğundan minim. Gnral.» «V siz d. Sturmbannfuhrr.» Fglin, Hoffrin lini sıkmadı, ama kısacası başını salladı. «Harika bir uygulama.» «Elbtt,» ddi Rittr kuru bir ssl. «Hrşydn önc ttiğin üstündki parmak oydu.» «Elbtt, svgili Rittr, hpimiz bu grçği takdir diyoruz. Öt yanda...» Konuşmayı daha ilri götürmdn kapı açıldı, nli, biraz tıknaz bir adam İçri girdi. Üzrindki tk nişan hrksin gıpta ttiği, Wimar Cumhuriyti dönmind siyasi suç yüzündn tutsak dilmiş kişilr vriln Kan Şrf Madalyasıydı. Elind birtakım kâğıtlar tutuyordu. «Ha, Martin,» ddi Fglin. «Önmli miydi? Bu bayları glir glmz yanına götürmk üzr Führr'dn mir aldım. Sturmbannfuhrr Rittr, Innsbruck yolu üzrindki Çarşamba gününün inanılmaz başarısının kahramanı. Richslitr Bormann'ı lbtt tanıyorsunuzdur, Binbaşı.» Ama Rittr tanımıyordu; Martin Bormann, Almanların çoğunda olduğu gibi, sadc bir addı onun için. Parti büyüklrinin bulundukları fotoğraflarda rsmin çok az rastlanan, ama akılda kalacak hiç bir özlliği olmayan bir yüz, bir kz görünc bir daha unutulamayan, bir Gobbls, ya da Himmlr gibi dğil. V Almanya'nın n güçlü adamı, özllikl şimdi, Himmlr kaçtıktan sonra, karşısında duruyordu. Richslitr (1) Martin Bormann, Nazi Partisi'nin başı, Führr'in skrtri. (1) Nazilrin Dvlt Bakanı için kullandıkları "bir unvan.

29 «Tanıştığımıza svindim, Binbaşı.» Srtç, grkirs d çok gücü olduğunu blli drcsin lini sıktı. Katı, ama garip bir biçimd yumuşak bir ssi vardı. Slavlar gibi çıkık yanak kmiklriyl gniş yüzü zalim bir ifad taşıyordu. «Richslitr.» «V bu nişancınız, Koffr.» Bormann çavuşa döndü. «Çok kskin bir nişancı, ama siz Harz dağlıların, barut fıçısı üstünd süt dişlrinizin çıktığı düşünülürs.» İlk kz birisi Hoffr'in sadc bir makina parçası olmadığını, bir insan olarak varlığını kabul ttiğini göstrck biçimd davranıyordu. İstmdn tkilndi Rittr. Bormann kapıyı açarak Fglin' baktı. «Bn bklybilirim. Aşağıda görüşürüz nasıl olsa. Führr'l bnim d işim var.» Bormann dışarı çıktı. Fglin karşısındaki iki adama döndü. Rittr siyah üniforması içind çok göstrişliydi. Tk parça kamuflaj giysisi, dirsklrin kadar kıvrılmış kollarıyla Hoffr görünümü tamamlıyordu. Daha iyisi olamazdı. Tam Führr'in ihtiyaç duyduğu gibiydi. Bormann'ın yattığı yr Parti büyüklrinin sığınağındaydı, ama ofisi oldukça stratjik bir biçimd Fglin'inkinin yanına yrlştirilmişti. Böylc Hitlr'l n yakın bir şkild ilişkid bulunabiliyordu. Bir kapı tlfon santralin v gnl habrlşm mrkzin, ötki Gobbl'in özl ofisin açılıyordu. Tam kndinin hazırladığı biçimd Richslitr'in habri olmadan hiç bir bilgi Führr' gidmzdi v ondan çıkamazdı. Fglin'dn ayrılıp doğruca ofisin gittiğind, 30 Marttan bri Zandr'in yanısıra ikinci bir yardımcı olarak yararlandığı SS Albayı Willi Rattnhubr'i masanın üstündki haritaya ğilmiş buldu. «Himmlr'dn hiç bir habr var mı?» diy sordu Bormann. «Hnüz yok. Richslitr.» «O orospu çocuğu bir şylrin pşind, unutma bu sözümü. Fglin d öyl. Onu izl, Willi, gözünü üstündn ayırma.» «Evt, Richslitr.» «Sndn yapmanı istdiğim bir şy daha var, Willi SS Ağır Tank tümnindn adı Rittr olan Sturmbannfuhrr şu anda Hitlr'dn Kılıçlar'ı almak üzr yanında bulunuyor. Fırsat bulduğun zaman onun hakkında rapor gtir bana; hakkında dinbilcğin hr bilgiyi istiyorum.»

30 «Richslitr.» «Sndn bu ndnl hoşlanıyorum, Willi, hiç bir zaman soru sormuyorsun.» Bormann, WiIli'nin koluna vurdu. «Şimdi aşağı, bahç sığınağına gidlim, onu sana göstryim. İçimd bu adamın işim yarayacağını söylyn bir duygu var.» Bahç sığınağında Führr'in çalışma odası, yatak odası, iki oturma odası, bir banyo bulunuyordu. Yakınında, yüksk düzydki konfranslar için kullanılan bir harita odası vardı. Hol giriş olarak ayrılmıştı. Rittr il Hoffr orada bkliyorlardı. Bormann mrdivnlrin altında duraklayıp Rattnhubr'i gölglik bir köşy doğru çkti. «İyi görünüyor Willi, sn n drsin? Şık üniforması, pırıl pırıl madalyaları, solgun yüzü, sarı saçları il oldukça görkmli. Hini amca ondan gurur duyardı: Aryan ırkının tüm özlliklrini taşıyor. Bizim gibi dğil, Willi. Hiç kuşku yok ki Führr'in üzrind bir doping tkisi yapacak. Ağzının knarındaki küçük, alaycı gülümsmy dikkat t. Sana bu çocuktan umut olduğunu söylyyim, Willi. Ytnkli bir gnç.» Rattnhubr tlâşla, «Führr gliyor, Richslitr,» ddi. Hitlr Gnçliği üniforması içindki yarım düzin kadar gnç çocuğun yanında ayakta duran Rittr garip bir biçimd kndisini kopuk hisstti. Sanki, hrşyin grçk gibi göründüğü, gn d inanılmaz olayların olduğu bir rüyadaydı. Örnğin sağındaki çocuklar. On iki, on üç yaşlarındaydılar, sanki csarti simglmk için oraya konulmuşlardı. Çocukların birinin başındaki ağır miğfrin altından alnındaki sargı görünüyordu. Kan sızıyordu durmadan, v çocuk sık sık üzrin ağırlığını vrdiği ayağını dğiştiriyordu, sanki düşmmk için. «Omuzlar gri,» ddi Rittr yavaşça. «Birazdan burada olacak.» V kapı açıldı. Hitlr, dört bir yanındaki Fglin, Jodl, Kitl v yni Gnl Kurmay Başkanı Krbs'l birlikt dışarı çıktı. Rittr daha önc birçok kz karşılaşmıştı Führr'l. Nurmburg toplantılarında konuşurkn, 1940'da Paris'd, 1942'd Doğu Cphsini ziyart gldiği zaman. Hitlr'i, doğuştan insanların öndri yaratılmış, kndisini işitbilck kadar uzaklıktaki hrksi tkilybilck sihirli bir konuşma sanatına sahip bir kişi olarak tanıyordu. Ama o anda kapıdan içri girn adam baştan aşağı başka birisiydi sanki. Kndisin bir bdn büyük gibi duran üniformasının ckti altındaki omuzları çökmüş, soluk yüzlü, çökük yanaklı, gözlri pırıltısını yitirmiş hasta, yaşlı birisiydi. Jodl'un uzattığı kutudan birinci İkinci Sınıf Dmir Haç'ı alırkn llri titriyordu. Hitlr orada sıraya dizilmiş bklynlrin önlrindn gçrkn bir iki yürklndirici