Doğru bildiğini her yerde haykıran, kimseye eğilip bükülmeyen birisiydi Neyzen Tevfik..

Transkript

1 Ünlü hiciv ustamız Tevfik hakkında çok güzel bir yazı. Sami Özey'in kaleminden... YÜZ KARASI Doğru bildiğini her yerde haykıran, kimseye eğilip bükülmeyen birisiydi Tevfik.. Yaptığı her hareketle, yazdığı her şiirle, insanlara ince mesajlar veren bir garip ademdi.. Ve de çok küfürbazdı.. Daha daha?.. Ney üflerdi.. Hicivde üstattı, fakat üstüne başına da dikkat etmeyen bir insandı.. Kısacası; pejmürde bir hayatı vardı yılları arasında yaşadı.. 1 / 5

2 Ardından da bir sürü şiir, söz ve mesaj bıraktı.. Vefatındaki fotoğraf da bir alemdi.. Beşiktaş taki Sinanpaşa Camii tıklım tıklım dolmuştu.. Cenaze namazını kılanlar arasında devrin Bakanları, bürokratları, işadamlarının yanı sıra, İstanbul un ayyaşları ve berduşları da yakın arkadaşları olan i son yolculuğunda yalnız bırakmamışlardı.. Son zamanlarında Fatih deki Reşadiye Otel inde de epeyce kalmıştı!.. Yaz aylarında ise Beyazıt ı mekân tutardı.. Beyazıt dendiğinde Beyazıt Cami inin yanıbaşında, ağzının tadını bilen İstanbul kişizadelerinin yemek yediği, ne yazık ki şimdi yerinde yeller esen Emin Mahir Lokantası nı da anmadan geçmeyeyim.. Rahmetli babamın anlattığına göre o lokantanın önünde, şairlerin, yazarların, bestekârların beraberce oturup sohbet ettikleri bir de çay bahçesi varmış.. İşte in yazlık mekânı da genellikle burasıymış.. Gelelim yazımızın esas konusuna.. Üstat, bir gün cep delik cepken delik vaziyette yolda dolaşırken, önüne küçük bir çocuk çıkar.. Çocuk gariban bir boyacıdır.. Ney zen i 2 / 5

3 n ayakkabılarını boyamak ister.. Fakat in ayağında boyanacak ayakkabı yoktur!.. Yırtık, pırtık, parmakların dışarıya taştığı bir ayakkabısı vardır.., bunun farkında olduğundan çocuğa bakmadan yoluna devam eder.. Ancak çocuk azimlidir, in üç-beş kuruşunu almaya niyetlidir, ayakkabılar ne kadar eski olursa olsun boyamayı kafasına koymuştur.. Ve bir müddet önde çocuk beride öylece gider dururlar.. Tevfik, bakar ki çocuktan kurtuluş yok, aniden durur, döner yüzünü çocuğa ve bir anda boylu boyunca yere uzanır!.. Ardından da; hadi oğlum, boya bakalım suratımı der!.. Çocuk şaşırır!.. Defalarca ayakkabı boyamıştır ama yüzünü boyatmak isteyen birisine ilk defa rastlamıştır.. ; hadi evlâdım, başla boyamaya, al işte bu da parası diye ısrar edince, boyacı çocuk başlar in suratını boyamaya.. Sonra birde cilâ atar, sonunda da kadifeyle parlatır.. Operasyon bitmiştir, in yüzü ışıl ışıl olmuştur.. Çocuk mutlu bir şekilde parasını alır, Tevfik te yüzünde kuzguni bir parıldamayla arkadaşlarının yanına döner.. 3 / 5

4 i halini gören arkadaşları şaşkınlıkla karışık gülüşüp bağırırlar; vay üstat, ne oldu sana böyle?.. Aydede ye dönmüşsün!.. Kim boyadı seni?.. Tevfik başından geçenleri gülerek anlatır, ardından da derin bir of çekerek olayın sonunu şöyle bağlar; Arkadaşlar, ne yazık ki ağlanacak halimize gülüyoruz.. Ben şimdi hamama giderim, elime bir kalıp sabun alırım, yüzümü yıkarım ve yüzümün siyahlığını çıkartırım.. Peki, ya hırsızlar?.. Ya uğursuzlar?.. Ya garibi gurebayı çarpanlar?.. Çaresiz kişileri bedava çalıştıranlar!.. Makam mevki için entrika çevirenler!.. Üç kuruşluk menfaat uğruna dostunu ahbabını bozuk para gibi harcayanlar!.. Söyleyin bana, onların yüzlerindeki kara nasıl çıkar?. O köftehorların yüzlerindeki siyahı hangi sabun çıkartır?.. Evet dostlar, kıssa böyle.. Umarım hisse de alınmıştır.. Netice-i kelam; Yüce Allah, ebedi kalacak yüz karalarından muhafaza etsin.. Amin!.. 4 / 5

5 * Sami Özey 5 / 5