ORTA ANADOLU ERCİYAS BÖLGESİ HİYALOBAZALTI YÜKSEK TEMPERATÜR LABRADORİTİNİN OPTİK ORİYANTASYONU A. GİRİŞ

Transkript

1 ORTA ANADOLU ERCİYAS BÖLGESİ HİYALOBAZALTI YÜKSEK TEMPERATÜR LABRADORİTİNİN OPTİK ORİYANTASYONU Bahattin AYRANCI Zürich Yüksek Teknik Okulu, Kristalografi ve Petrografi Enstitüsü, İsviçre A. GİRİŞ Kristalin kayaçların, tanımlanma ve sınıflandırılmalarında son derece önemli olan plajiyoklazların mikroskopla tayinlerinde uzun süre devam eden sıhhatsizlik, metodik yönden fevkalâde gelişmelere rağmen, tayinlerde kullanılan diyagramların yetersizliğinden doğmuştu. Bilgilerimize istinaden hu eksiklik, Federow, Michel-Levy ve Becke zamanından beri bilinen stereogramlarda optik eksenler ve esas titreşim yönleri migrasyon eğrileri seyrine bağlı olduğu kadar, bunlara göre dengelenen anortit miktarlarının düzenlenişi ile de ilgili bulunmaktaydı. İlk defa olarak Euler-açtsının (Burri, 1956; Parker, 1961) küresel koordinatlar yerinde kullanılmasıyle optik yönlerin mücessem yerlerinin tespitinde bir yenilik getirilmişti. Yeni kimyasal analiz metotlarının (kompleksometrik titrasyon, flamfotometri, elektronmikrosond) daha inceltilen universal dönermasa ile kombinasyonuyle de taşlardaki plajiyoklazların ince kesitlerinden diyagramlarda yeni belirli (Fixpunkte) noktaların tespit edilerek faydalanılmasını mümkün kılmıştı (Burri, 1968). Bu şimdiye kadar Becke ve Wülfing tarafından en güvenilir metotlarla, oriyante ince kesitlerin hazırlanmasına izin veren büyük individumlar yardımıyle yapılan plajiyoklazların optik oriyantasyonuna nispetle bir yenilik anlamı taşımaktadır. Plajiyoklazların optik oriyantasyonlarında kullanılan temel stereogramların yeni bir konstrüksiyonu (Burri; Parker; Wenk, 1967), mevcut bütün dokümanların ışığı altında kritik bir görüşle hazırlanmakla beraber ve bunların durumu öncekilerine nispetle oldukça düzeltmesine rağmen, daha halen boşluklar bulunmakta ve kimyasal terkipleri bilinen taze, zon yapılı olmayan plajiyoklazların optik oriyantasyonlarının katiyetle tayinine devam edilmesi arzu edilmektedir. Prof. Burri'nin teklifi ile bu manada, daha önce tarafımdan tetkik edilmiş olan Orta Anadolu, Erciyas volkanı (Antik Argaios) bölgesinden (B. Ayrancı, 1969) bir yüksek temperatür labradoriti incelenmiştir. Sayın Profesör Burri'ye kıymetli yardım ve teşviklerinden dolayı ve Sayın Profesör Schwander'e, Basel, incelenen plajiyoklazın mikrosond ile tetkikini yapmasından teşekkür borçluyum. B. METOT Tatbik olunan metot Burri (1968) tarafından tavsiye edilmektedir. Tertsch'in ( ) gidişatına uygun olarak, doğrudan doğruya ölçülmeleri daima hatalı olarak bilinen dilinim ve ikizlenme yüzeyleri gibi morfolojik istinat elemanlarından tamamen vaz geçilmektedir. Morfolojik istinat sistemi olarak esas itibariyle X-ekseni albit-karlsbad (Roc-Tourne) karmaşık ikiz yasasının ikiz ekseni ile; Y-ekseni albit-ikiz yasasının ikiz ekseni yani (010) a normal ile; Z-ekseni kristalografik c-eksenine aynı zamanda karlsbad-ikiz yasasının ikiz ekseni ile meydana getirilen dik açılı bir XYZ-koordinat

2 22 Bahattin AYRANCI sistemi kullanılacaktır. Federow ve Nikitin zamanından heri tanınan hu sistemin kullanılahilmesi için, yukarıda helirtilen üç-ikiz yasasından en az ikisinin hulunması gerekmektedir. Her defasında optik simetri düzlemlerinin universal dönermasa ile ölçmeleri göstermiştir ki, optik eksenler düzlemi ve hununla hirlikte [ n b] 1 nin durumu[ n a]ve [ n g] ya nispetle daha hatalı bulunmaktadır ve ortogonallik yönünden, hu üç titreşim yönünün hilincn şekilde düzeltilmesinden, iyi ölçülen [ n a]ve [ n g] nin daha hatalı elde edilen [ n b] ya göre elverişli olmayan tesiri dolayısıyle,vaz geçilmektedir. Daha çok her iki bisektire ait değerler alınarak 90 ye irca edilmiştir, [ n b] nın durumu burada [ n a], [ n g] düzlemine göre, normal olarak sadece matematiksel yolla elde edilecektir. Burri'nin Khuchire lahradoritindeki incelemeleri (Burri, 1968) böyle bir tutumun yerinde olduğunu göstermiştir. Koçdağ lahradoritinin optik oriyantasyonunun tespitinde karlsbad-, albit-karlsbad- ve albitikiz-yasalarının tayini Rittmann'ın «zonlar metodu»na (Rittmann, 1929) göre yapılmıştır. C. KOÇDAĞ LABRADORİTİ Koçdağ volkanı, merkezi Erciyas (Antik Argaios) volkanının doğusunda ve yüksek platoda yer almakta, kısmen hiyalobazaltlardan meydana gelmektedir. Erciyas'ın orta erüpsiyon fazında mütalaa olunabilir (B. Ayrancı, Doktora tezi, Würzburg, 1969). Makroskopik olarak hu volkanitier koyu gri ilâ siyah, çok taze görünümlü ve porfirik yapılıdırlar. Mıkroskopik olarak, cam itibariyle çok zengin, matrikste çok ince dağılmış, kısmen ilmenit ile entmişunglu manyetit tanecikleri, bol ve kısmen büyük apatit ve nadiren de zirkon iğneleri görülmektedir. Ayrıca hiyalobazaltlarda psödotahilitlere (pseudotachylithe) rastlanır. Bunlar bilhassa kuvars katkılarının (Quarzeinschlüssen) bulunduğu hiyalobazaltlarda sıkça olup, milonitleşme eşliğinde ekstrem bir ergimenin (fusion) son mahsulüdürler. Koyu renkli mineral muhtevasını ortopiroksenler ve azalan klinopiroksenler meydana getirir. Ortopiroksenler çok defa idiyomorf enstatitçe zengin çekirdekle zon yapılı, klinopiroksenler ojit ve ferroojit ile temsil edilmektedirler. Açık renkli mineraller üç farklı plajiyoklaz tipini kapsarlar: 1. Oldukça büyük zon yapılı plajiyoklaz fenokristalleri, ince ikiz lamelleri ihtiva etmekte ve ekseriyetle fena idiyomorfik yapılıdırlar. Çekirdeklerinde anortit miktarı % 78 e çıkmakta ve çemberde % 50 ye düşmektedir. 2. Plajiyoklaz-piroksen akümülasyonlarında bulunan zayıf zon yapılı karlsbad-, albit-, veya albit-karlsbad- (Roc-Tourne) karmaşık-ikiz yasalarına göre ikizli fenokristaller. 1 Burri, Parker, Wenk'in (1967) tavsiyelerine uyarak, na, nb, ng kırma indisleri için,[ n a] [ n b] [ n g] Bunlara ait esas titreşim yönlerine ve aynı zamanda indikatriksin simetri eksenlerine tahsis edilmiştir.

3 ORTA ANADOLU YÜKSEK TEMPERATÜR LABRADORİTİ Çok ikizli, az çok zonlu plajiyoklaz taneleri. Ayrıca açık renkli mineraller arasında biraz kuvars bulunmaktadır. Koçdağ hiyalobazaltına ait tipik bir numunenin modal mineral muhtevası şöyledir: % 51.8 matriksin mineral muhtevası: Vol. % si Vol % si Matriks 51.8 Plajiyoklaz 12.6 (büyük taneler) Plajiyoklaz 18.5 (küçük taneler) Cam kısmı 40.0 Piroksen 10.2 Plajiyoklaz 16.0 Kuvars 0.1 (mikrolit) Akümülasyon 0.8 Piroksen 38.0 Opak mineral 5.0 Opak mineral ve 6.0 Apatit Burada incelenen yalnız zayıf zon yapısı gösteren labradoritler 2. ve 3. gruptan seçilmiştir. Yedi adet karlsbad, Roc-Tourne ve albit ikizleri ölçülmüştür. Köhler açısı ikiz eksenleri üzerinden sayılarak ve Köhler açılarının (Kx, Ky, Kz,) yarılanmasıyle Federow açıları (Fx, Fy, Fz) ana titreşim yönleri [ n a] [ n b], [ n g] için elde edilmişlerdir. Bunlar morfolojik XYZ-sisteminin istinat ettirilen yön açılarına uymaktadırlar. Ölçüler: K.x- (Roc-Tonrnc yasası)

4 24 Bahattin AYRANCI Federow açısı:

5

6 26 Bahattin AYRANCI Şek. l - Yüksek temperatür Koçdağ labradoritinin optik oriyantasyonu ve Euler açıları I, II, HI.

7 ORTA ANADOLU YÜKSEK TEMPERATÜR LABRADORİT! 27 D. NETİCELERİN ÖZETİ VE GİRİŞ VERİLERİ Koçdağ labradoritinin ölçülen Köhler ve Euler açıları ve bunlara göre elde edilen anortit miktarları:

8 28 Bahattin AYRANCI 3. FEDEROW VE GOLDSCHMİDT AÇILARI Neşre -verildiği tarih, 8 temmuz 1971

9 ORTA ANADOLU YÜKSEK TEMPERATÜR LABRADORİTİ 29 BİBLİYOGRAFYA AYRANCI, B. (1969) : Zur Petrologie und Geologie des Erciyas-Vulkan-Gebietes bei Kayseri in Zentralanatolien/ Turkei (auf Grund quantitativer Untersuchungen). Diss. Würzburg (z. Z. im Druck). BURRİ, C. (1950) : Anwendung der Vektorrechnung auf einige hâufig auftretende kristalloptische Probleme. SMPM 30, (1956) : Charakterisierung der Plagioklasopdk durch drei Winkel und Neuentwurf des Sterebgramms der optischen Orientierung für konstante Anorthit-Intervalle. SMPM 36, (1968): Die Optische Orientierung von HT-Labradorit aus Andesit von Khuchire (Iran), zugleich ein Beitrag zur U-Tischmethodik. SMPM 48, ; PARKER, L. R. ; WENK, Ed. (1967) : Die Optische Orientierung der Plagioklase. Birkhauser, Basel. PARKER, R. L. (1961) : Betrachtungen über die Wahl SMPM 41, von Winkeln zur Charakterisierung der Plagioklas-Optik. RİTTMANN, A. (1929) : Die Zonenmethode. Ein Beitrag zur Methodik der Plagioklasbestimmungen mit Hilfe des Theodolithtisches. SMPM 9, TERTSCH, H. (1943/44) : Die Ermittlung der Kristallographischen Orientierung der Plagioklasopdk ohne Verwendung von Spaltrissen oder Flâchenspuren, Z Krist. 105,