HV Aquaris Çift Y ld z n n Fotometrik Analizi



Benzer belgeler
GÜNEġ BENZERĠ ÇĠFT YILDIZLARIN FOTOMETRĠK ÇÖZÜMÜ

NN Vir ve V351 Peg in Fotometrik Analizi

SW Lac ın üç yıllık ışık eğrisi değişimi

α (2000) δ (2000) T o

UV Leonis Çift Y ld z n n BV Ifl k E risi Analizi

V502 Ophiuchi Çift Yıldız Sisteminin Işık Eğrisi ve Dönem Analizi

β Lyrae türü örten çift yıldız LL Com: Işık eğrisi analizi ve yörünge dönemi değişimi

Gezegenli Yıldızların Asterosismik İncelenmesi

ÇOK HIZLI DÖNÜCÜ AP 118 ve AP 124 YILDIZLARININ IġIKÖLÇÜMÜ ve LEKE AKTĠVĠTESĠ

Algol Türü TX UMa, R CMa ve RW Per'in Dönem Analizi

V842 HER ÇĐFT SĐSTEMĐNĐN DÖNEM DEĞĐŞĐMĐ


SW LAC IN UZUN DÖNEMLĐ IŞIK DEĞĐŞĐMĐ

HIPPARCOS Keşfi W UMa Türü Değen Çiftlerin Anahtar Parametreleri

I. Projenin Türkçe ve İngilizce Adı ve Özetleri - Bazı Örten Çift Yıldızların Minimum Zamanı Gözlemleri ve Dönem Değişimleri - Observations of Minima

H-R DİYAGRAMI. Bir yıldızın Hertzsprung-Russell diyagramındaki yeri biliniyorsa, o yıldızın;

ŞEÇĐLEN DEĞEN ÇĐFT YILDIZLARIN FOTOMETRĐK ÇALIŞMASI

AST404 GÖZLEMSEL ASTRONOMĐ ÇĐFT YILDIZLAR

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Gonca SALMAN. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Astronomi ve Uzay Bilimleri Anabilim Dalı

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. BAZI W UMa TÜRÜ ÖRTEN ÇİFT YILDIZLARIN IŞIK EĞRİSİ VE (O C ) Nalan ÖZBEK. Ankara Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü

HİPPARCOS KATALOĞUNDAKİ ALGOL YILDIZLARININ KİNEMATİĞİ. T. Özdemir *, A. İskender * * İnönü Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fizik Bölümü

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ

IŞIK EĞRĐSĐ ANALĐZĐ 2. IŞIK EĞRĐSĐ ANALĐZĐ NEDĐR?

TUG Gözlem Koşulları İstatistiği

ÇĐFT YILDIZLAR. Serdar Evren Astronomiye Giriş II

20. Ulusal Astronomi Kongresi

AR Aur ve UV Leo Çift Sistemlerinin Dönem Değişimi

İZOKRONLAR İLE YAŞ TAYİNİ NURTEN FİLİZ

Lac ın Yüzey Haritalarının Elde Edilmesi

ÇANAKKALE ONSEKİZ MART ÜNİVERSİTESİ GÖZLEMEVİNDEN BİLİMSEL ÇIKTILAR

δ Scuti Türü De iflen Y ld zlar CC And ve V350 Peg: 2005 Y l Fotoelektrik Fotometri Gözlemleri

NGC 225 KÜMESİNİN CCD UBVRI FOTOMETRİK GÖZLEMLERİ

ÖZET Yüksek Lisans Tezi W UMa TÜRÜ DEĞEN ÇİFT U PEGASİ NİN IŞIK EĞRİSİ VE DÖNEM ANALİZİ Doğuş ÖZUYAR Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Astro

ÇOMÜ DE SOĞUK YILDIZLAR ÜZERĠNE ARAġTIRMALAR

V776 HER Yıldızına Ait Tayf Çizgilerinde Eşdeğer Genişlik Değişiminin İncelenmesi. Hande GÜRSOYTRAK Birol GÜROL

Deprem Yönetmeliklerindeki Burulma Düzensizliği Koşulları

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ. BAZI ALGOL TÜRÜ ÖRTEN ÇİFT SİSTEMLERİN IŞIK ve DÖNEM ANALİZİ. Mehmed Naim BAĞIRAN

Türkiye de Astronomi, Astrofizik ve Uzay Bilimleri Çalışmalarının Bugünü ve Geleceği

XVI. ULUSAL ASTRONOMİ KONGRESİ ve V. ULUSAL ÖĞRENCİ ASTRONOMİ KONGRESİ Prof. Dr. Erdal İNÖNÜ onuruna

ÖZET Yüksek Lisans Tezi DELTA SCUTİ TÜRÜ DEĞİŞEN YILDIZLAR CC AND VE V350 PEG İN FOTOMETRİK ÖZELLİKLERİ Selçuk TOPAL Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri

Dışmerkezlik ( e Şekil 6.10.

Prof.Dr. FARUK SOYDUGAN

EGE ÜNİVERSİTESİ GÖZLEMEVİ TELESKOPLARIYLA KROMOSFERİK AKTİF YILDIZ GÖZLEMLERİ

ÜÇ ÖRTEN ÇİFT YILDIZ SİSTEMİNİN DÖNEM DEĞİŞİMİ, U CORONAE BOREALIS, DI PEGASI ve AH VIRGO

ÖTE-GEZEGEN BARINDAN WASP-12 YILDIZININ TAYFSAL ANALİZİ

Kütle merkezi. Şekil 1.1. Bileşenleri ortak kütle merkezi etrafında dolanan bir çift yıldız

AST404 GÖZLEMSEL ASTRONOMİ HAFTALIK UYGULAMA DÖKÜMANI

ALGOL TÜRÜ ÖRTEN ÇİFT YILDIZ ST PERSEI'NİN DÖNEM DEĞİŞİMİ

ELİPTİK YÖRÜNGELİ ÖRTEN ÇİFT YILDIZLARIN IŞIK EĞRİLERİNİN ANALİZİ

ASTROFİZİK DERS NOTLARI (ÖZET) BÖLÜM 2. Bu notlar derste anlatılanların tamamını içermemektedir. Yard. Doç. Dr. Hulusi Gülseçen

Örten Wolf-Rayet Sistemlerinin Uzun Dönemli Işık Değişimi

TrES-3 b ÖTEGEZEGENĠNĠN GEÇĠġ GÖZLEMĠ

KROMOSFERĠK AKTĠF ÇĠFT YILDIZ SV Cam ın YÖRÜNGE DÖNEMĠ ANALĠZĠ

Fizik ve Ölçme. Fizik deneysel gözlemler ve nicel ölçümlere dayanır

ÇOKLU SĠSTEM KZ PAV IN DÖNEM ANALĠZĠ VE ASTROMETRĠK ÇÖZÜMÜ

Makine Elemanları I Prof. Dr. İrfan KAYMAZ. Temel bilgiler-flipped Classroom Bağlama Elemanları

ÖZET Yüksek Lisans Tezi BAZI W UMA TÜRÜ SİSTEMLERİNİN DİKİNE HIZ EĞRİSİ GÖZLEMLERİ Sabiha Hande GÜRSOYTRAK Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü

TÜBİTAK TUG RTT150 ve T100 Gaia Gözlemlerindeki Bazı Kataklismik Değişen Adaylarının Işık Eğrileri

İST60 TELESKOBU PERFORMANS DEĞERLENDİRMESİ ve İLK GÖZLEMLER

RİSKLİ YAPILAR ve GÜÇG

UAK Ulusal Astronomi Kongresi Erzurum 5-9 Eylül TÜRKSAT Gözlemevinde Gerçekleştirilen GEO Kuşak Uydu Gözlem Faaliyetleri

Ankara Üniversitesi Astronomi ve Uzay Bilimleri Araştırma ve Uygulama Merkezi Yılı Faaliyet Raporu A- Yapı: 1. Merkez Müdürü: Doç. Dr.

YILDIZLAR NASIL OLUŞUR?

DENEB (α Cyg) YILDIZININ TUG COUDÉ ECHÉLLE TAYFLARININ KARŞILAŞTIRMALI ANALİZİ ÖZET

ASTROFİZİK DERS NOTLARI (ÖZET) BÖLÜM 1. Bu notlar derste anlatılanların tamamını içermemektedir. Yard. Doç. Dr. Hulusi Gülseçen

Araştırma Notu 15/177

Ötegezegen geçiş ışık eğrilerinin WinFitter ile analizi

Ankara Üniversitesi Astronomi ve Uzay Bilimleri Araştırma ve Uygulama Merkezi Yılı Faaliyet Raporu

WCDMA HABERLEŞMESİNDE PASİF DAĞITILMIŞ ANTEN SİSTEMLERİ KULLANILARAK BİNA İÇİ HÜCRE PLANLAMA. Ferhat Yumuşak 1, Aktül Kavas 1, Betül Altınok 2

SEÇİLMİŞ YARI DÜZENLİ DEĞİŞENLERİN GÖZLEMİ

KÜMELER. Serdar Evren Astronomiye Giriş II

K.S.Ü. MÜHENDİSLİK MİMARLIK FAKÜLTESİ TEKSTİL MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ BİTİRME ÖDEVİ / BİTİRME PROJESİ DERSLERİ İLE İLGİLİ İLKELER

Yakın Galaksilerde Aşırı parlak X-ışın Kaynaklarının Optik Bölgede İncelenmesi

Bu gruptan ne kadar AKTS kredilik ve ulusal kredilik ders. Dersler öğretim üyelerinin kodlarına göre açılmıştır. ANKARA ÜNİVERSİTESİ MÜFREDAT RAPORU

ORTA DOĞU TEKNÎK ÜNtVERSİ "ESİ ASTRONOMİ VE UZAY BİLİMLERİ ÇALIŞMALARI. P.rof. Dr. Dilhan Eryurt

TÜRKİYEDE İLK YAKIN KIRMIZIÖTE GÖZLEMLER

SEYAHAT PERFORMANSI MENZİL

Uluslararası beraberliği sağlamak ve birim kargaşasını önlemek amacıyla, fizikte birçok birim sistemi kullanılmaktadır.

İSTANBUL TİCARET ÜNİVERSİTESİ BİLGİSAYAR MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ BİLGİSAYAR SİSTEMLERİ LABORATUARI YÜZEY DOLDURMA TEKNİKLERİ

Cassegrain-Schmidt teleskobu ( D = 30cm, f/10).

ÖZ GEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ

Klasik Novaların Kütle Aktarım Oranı Yörünge Peryodu İlişkisi

İÇİNDEKİLER. 1. Projenin Amacı Proje Yönetimi Projenin Değerlendirilmesi Projenin Süresi Projenin Kapsamı...

Yıldızların uzaklıkları ve uzay hareketleri Zeki Aslan

Astrosismoloji. Ders 4 : HR Diyagramı Üzerinde Zonklayan Yıldızlar - III

KÜÇÜK TELESKOPLARLA NEYİ NASIL GÖZLER HANGİ SONUÇLARI ÇIKARTABİLİRİZ?

T.C. KIRIKKALE ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ STAJ YÖNERGESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ STAJ KURALLARI

AST404 GÖZLEMSEL ASTRONOMİ HAFTALIK UYGULAMA DOKÜMANI

AGN lerin. Korhan Yelkencİ 1, Ömür Çakırlı 2. İstanbul Üniversitesi Astronomi ve Uzay Bilimleri Bölümü

Olasılık ve İstatistik Dersinin Öğretiminde Deney ve Simülasyon

Yıldız Ötegezegen Sistemleri & Atmosferleri. F. Soydugan Ç.O.M.Ü. Fizik Bölümü & Astrofizik Araştırma Merkezi

STATİK-BETONARME PROJE KONTROL FORMU Evet Hayır

SW LAC'IN TUG - TFOSC TAYFLARI

- TESTO Hava Hızı ve Debisi Ölçüm Cihazı TANITMA VE KULLANMA KILAVUZU

1 / 28. Kataklismik Değişenlerden X-Işınları

Klasik Nova GK Per in H-beta Profilinde İlginç Bir Yapının Varlığı ve Çözüm Uğraşıları

1. GİRİŞ. 1.1 Çift Yıldızlarda Dönem Değişimi

IR/mm-altı ile YILDIZ OLUSUMU,

İç basınç (P; atm), ozon oranı (O; %) ve sıcaklık (T; C) parametrelerinin değiştirilmesiyle elde edilmiştir.

ANKARA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ YÜKSEK LĠSANS TEZĠ. V772 HER ETKĠN ÇĠFT YILDIZ SĠSTEMĠNĠN IġIKÖLÇÜM ANALĠZĠ.

Transkript:

Çankaya Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, Journal of Arts and Sciences Say : 7, May s 2007 HV Aquaris Çift Y ld z n n Fotometrik Analizi B. ALBAYRAK 1, H.V. ŞENAVCI, S.O. SEIAM, ASART 2 Özet W UMa türü bir örten çift y ld z olan HV Aqr, 2006 gözlem sezonunda Ankara Üniversitesi Gözlemevi nde 30 cm çapl Maksutov-Cassegrain teleskobuyla B ve V bandlar nda 4 gece gözlenmiş ve sistemin ş k ve renk eğrileri elde edilmiştir. HV Aqr nin her iki ş k eğrisi, güncel tayfsal kütle oran dikkate al narak Wilson-Devinney analiz program yla modellenmiştir. Analiz sonuçlar HV Aqr n n düşük kütle oran na sahip tipik bir A-türü W UMa örten çift y ld z olduğunu göstermektedir. Anahtar kelimeler: Yak n Çift Y ld zlar, Y ld zlar n Fotometrik Analizi, Y ld zlar n Mutlak Parametreleri, HV Aqr 1. Giriş: HV Aqr (BD-03 5183, PPM 205095; V max =10 m.04) n n bir değişen y ld z olduğu ilk kez Hutton (1992) taraf ndan belirlendi. Değişimin türü ilk kez Schirmer & Geyer (1992) taraf ndan irdelenerek E(B-V) = 0 m.7 değerinden hareketle sistemin tayf türünün G5 olduğu ileri sürüldü. Daha detayl bir çal şma Robb (1992) taraf ndan yap ld. Robb (1992) sistemin V ve R bandlar nda elde ettiği ş k eğrilerini LIGHT ş k eğrisi analiz program yla (Hill & Hutchings 1970) analiz ederek sisteme ait fiziksel ve geometrik parametreleri belirledi. Bununla birlikte belirlediği renk ölçeğinden sistemin tayf türünün G0 dan daha geç olduğunu ileri sürdü. Sisteme ait bir diğer fotometrik çal şma Molik & Wolf (2000) taraf ndan yap ld. Bu araşt rmac lar elde ettikleri R band ş k eğrisini Binary Maker (Bradstreet 1993) program nda modelleyerek sisteme ilişkin fiziksel ve geometrik parametreleri belirlediler ve modelde elde ettikleri s cakl k değerlerinin G5 tayf türüyle uyumlu olduğunu belirt- 1 Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Astronomi ve Uzay Bilimleri Bölümü 06100, Tandoğan, Ankara e-mail:albayrak@astro1.science.ankara.edu.tr 2 ASART Ankara Üniversitesi Astronomi Araşt rma Topluluğu 1

HV Aquaris Çift Y ld z n n Fotometrik Analizi tiler. Sisteme ilişkin ilk tayfsal çal şma Rucinski vd. (2000) taraf ndan yap ld. Rucinski vd. (2000) sistemin tayf türünü F5 V ve tayfsal kütle oran n q sp = 0.145 ± 0.05 olarak belirleyerek sistemin gösterdiği tam tutulma ve s ğ minimumlardan sistemin tipik bir A-türü W UMa olduğunu ileri sürdü. Bu çal şman n amac, HV Aqr y güncel kütle oran yard m yla yeni fotometrik gözlemler ş ğ nda eş zamanl olarak inceleyerek sistemin fiziksel parametrelerini daha duyarl olarak belirleyebilmektir. 2. Gözlemler: HV Aqr çift y ld z sistemi, Ankara Üniversitesi Gözlemevi nde 25-28 Temmuz 2006 tarihlerinde fotometrik olarak gözlendi. Gözlemler 30 cm çapl Maksutov-Cassegrain teleskobu ve ona bağl SSP5-A fotometre başl ğ ile yap ld. Johnson standart sistemine yak n BV bandlar nda yap lan gözlemlerden değişen-mukayese farklar olarak her bir bandda 455 nokta elde edildi. Gözlemlerde mukayese ve denet y ld z olarak s ras yla BD-03 5182 ve BD-03 5178 kullan ld. Gözlemler süresince mukayese ve denet y ld zlar nda her hangi bir ş k değişimi tespit edilmedi. Her gece için hesaplanan atmosferik sönümleme katsay lar kullan larak, gözlemler atmosferik sönümleme etkisinden ar nd r ld. Tek bir gözlemin standart hatas B ve V bandlar için s ras yla ±0.019 ve ±0.041 olarak hesapland. Elde edilen BV ş k ve (B-V) renk eğrileri Şekil 1 de görülmektedir. Evre hesab için gereken ş k elemanlar T 0 =2452307.5076 (Dvorak 2006) ve P=0. g 37445764 (Molik & Wolf (2000)) olarak kullan ld. Sistemin elde edilen ş k eğrisine ilişkin karakteristikler Çizelge1. de verilmiştir. Çizelge 1. HV Aqr n n ş k eğrisi karakteristikleri. B V max. I seviyesi (0.25 evresi) 0.7270 0.6333 max. II seviyesi (0.75 evresi) 0.7190 0.6255 Dmax. = max. I max. II 0.0080 0.0078 min. I derinliği 0.4471 0.4126 min. II derinliği 0.3957 0.3672 min. I seviyesi (0.0 evresi) 1.1741 1.0458 min. II seviyesi (0.5 evresi) 1.1147 0.9927 Dmin. = min. I min. II 0.0594 0.0532 2

B. ALBAYRAK, H.V. ŞENAVCI, S.O. SEIAM, ASART 0.5 Dif. Parlaklık 0.7 V 0.9 1.1 B + 0.15 1.3 1.5 (B-V) + 1.4 Evre 1.7 0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0 1.2 Şekil 1. HV Aqr nin 2006 y l na ait ş k ve renk eğrileri. 3. Iş k Eğrisi Analizi: HV Aqr n n B ve V band ş k eğrileri, Wilson-Devinney (Wilson & Devinney 1971) ş k eğrisi analiz program kullan larak Rucinski vd. nin (2000) sistem için yay nlad ğ radyal h z değerleriyle birlikte eş zamanl olarak analiz edildi. Iş k eğrisi analizi için programa normal noktalar yerine doğrudan gözlemsel veriler girildi. Yine Rucinski vd. nin (2000) belirlediği tayf türüne göre sisteme ait birinci bileşenin s cakl ğ Popper n (1980) s cakl k kalibrasyon tablolar ndan birinci bileşenin etkin s cakl ğ T 1 = 6500 K olarak belirlendi. Sisteme ilişkin s cakl klara bağl olarak logaritmik kenar kararma katsay lar X 1 (B, V), Y 1 (B, V), X 2 (B, V) ve Y 2 (B, V), van Hamme nin (1993) tablolar kullan larak belirlendi. Çekim kararma katsay lar (g 1 = g 2 ) ve albedo değerleri (A 1 = A 2 ) sistemin fiziğine uygun bir şekilde s ras ile Lucy (1967) ve Rucinski den (1969) al nd. Model atmosfer olarak WD-2003 program nda kullan lan Kurucz (1993) y ld z atmosferi modeli kullan ld. Wilson-Devinney program nda, sistemin doğas na uygun olarak değen çiftler için önerilen MOD-3 kullan ld. Başlang ç parametreleri olarak Molik & Wolf un (2000) elde ettikleri parametreler kullan ld. Analiz esnas nda serbest b rak lan parametreler sistemin yörünge eğimi i, ikinci bileşenin etkin s cakl ğ T 2, her iki bileşenin yüzey potansiyelleri Ω 1 = Ω 2, birinci bileşenin göreli ş n m gücü L 1 ve yörüngenin yar -büyük eksen uzunluğu a d r. q kütle oran parametresi tayfsal olarak belirlenmiş değe- 3

HV Aquaris Çift Y ld z n n Fotometrik Analizi rinde sabit tutuldu. Diğer sabit tutulan parametreler ise birinci bileşenin etkin s cakl ğ T 1, ikinci bileşenin göreli ş n m gücü L 2, albedo değerleri A 1,2, lineer olmayan kenar kararma katsay lar X 1,2, Y 1,2 ve çekim kararma katsay lar g 1,2 dir. Sisteme ait fotometrik analiz sonuçlar, sistemin her iki renkteki gözlemsel ve kuramsal ş k eğrileri ile sistemin 0.25 evresindeki geometrik modeli s ras ile Çizelge 2, Şekil 2, Şekil 3 ve Şekil 4 de sunuldu. Çizelge 2 deki kesirsel yar çaplar, bileşenlerin kutup doğrultusundaki göreli yar çaplar, sistemin yörünge düzleminde bileşenleri birbirine birleştiren doğrultuya dik yöndeki göreli yar çaplar ve birbirlerine bakmayan yüzeyleri doğrultusundaki yar çaplar kabulu alt nda, s ras yla r i (pole), r i (side) ve r i (back) olarak verildi. Çizelge 2. HV Aqr n n fotometrik analiz sonuçlar. Parametre Değer ± Hata Sabit tutulan parametreler: A 1 = A 2 0.5 g 1 = g 2 0.32 q=m 2 /m 1 0.145 T 1 (K) 6500 X 1 (B, V) - X 2 (B, V) 0.805, 0.710 0.810, 0.717 Y 1 (B, V) - Y 2 (B, V) 0.238, 0.277 0.221, 0.271 V g (km s -1 ) -3.77 Serbest b rak lan parametreler: i( ) 86.59 ± 1.09 T 2 (K) 6489 ± 155 Ω 1 = Ω 2 1.998 ± 0.11 L 1 /(L 1 +L 2 ) (B) 0.8316 ± 0.184373 L 1 /(L 1 +L 2 ) (V) 0.8314 ± 0.146644 L 2 /(L 1 +L 2 ) (B) 0.1686 L 2 /(L 1 +L 2 ) (V) 0.1685 Kesirsel yar çaplar: r 1 (pole) 0.534 ± 0.032 r 1 (side) 0.598 ± 0.052 r 1 (back) 0.625 ± 0.065 r 2 (pole) 0.239 ± 0.042 r 2 (side) 0.253 ± 0.052 r 2 (back) 0.346 ± 0.220 4

B. ALBAYRAK, H.V. ŞENAVCI, S.O. SEIAM, ASART Şekil 2. Wilson Devinney yöntemiyle B band için elde edilen kuramsal ş k eğrisi (sürekli eğri) ile gözlemsel ş k eğrisinin karş laşt rmas. Şekil 3. Wilson Devinney yöntemiyle V band için elde edilen kuramsal ş k eğrisi (sürekli eğri) ile gözlemsel ş k eğrisinin karş laşt rmas. 5

HV Aquaris Çift Y ld z n n Fotometrik Analizi Evre=0.25 Şekil 4. HV Aqr n n 0.25 yörünge evresi için geometrik yap s. 4. Bileşenlerin Evrim Durumlar : Bu çal şmada HV Aqr için yap lan eş zamanl çözümlerden bileşenlere ilişkin elde edilen kütle, yar çap, yüzey s cakl ğ ve ş n m gücü değerleri, literatürde parametreleri iyi belirlenmiş W UMa türü sistemlerin benzer nicelikleri ile beraber teorik kütle-yar çap (MR), kütle-parlakl k (ML) ve H-R diyagramlar üzerinde irdelenmiş ve evrim durumlar hakk nda bilgi ç kar lm şt r. Bu irdelemeler s ras nda Hilditch in (1988) çal şmas nda yer alan W-türü ve A-türü W UMa sisteminin salt parametrelerinin yan s ra, çal şma grubumuz taraf ndan ilk kez analizi yap lan HX UMa (A), V351 Peg (W) ve NN Vir (A) sistemlerinin de ilgili verileri kullan lm şt r. Oluşturulan MR, ML ve HR diyagramlar s ras ile Şekil 5, Şekil 6 ve Şekil 7 de görülmektedir. Bu diyagramlarda yer alan teorik S f r Yaş Anakol (ZAMS) ve Terminal Yaş Anakol (TAMS) a ait değerler Claret in (1995), Güneş benzeri kimyasal bolluk (X=0.70, Z=0.02) için oluşturduğu teorik evrim yollar tablolar ndan al nm şt r. Hilditch e (1988) göre bu üç diyagramdan evrime en duyarl olan MR diyagram d r ve irdelenen sistemin bileşenlerinin bu diyagram üzerindeki konumlar ndan hareketle yap lacak yorumlar diğer iki diyagram arac l ğ ile elde edilerek evrimsel durumlar na ş k tutmaktad r. 6

B. ALBAYRAK, H.V. ŞENAVCI, S.O. SEIAM, ASART Şekil 5. Claret in (1995) teorik evrim yollar kullan larak oluşturulan s f r yaş anakol (ZAMS) ve terminal yaş anakollar (TAMS) yard m yla çizilen kütle-yar çap (MR) diyagram W-türü W UMa sistemlerine göre daha yüksek değme derecesine sahip A-türü W UMa sistemlerinin birinci bileşenleri W-türü sistemlerin birinci bileşenlerine oranla, belirgin olarak TAMS a daha yak n ve hatta ötesindeki konumlarda yer almaktad rlar. Bu konumlar A-türü sistemlerin W-türü sistemlere oranla evrimde daha ileri noktalarda bileşenler içerdiği tezini (bkz. Lucy ve Wilson 1979) doğrular niteliktedir. Bu genellemenin ş ğ alt nda HV Aqr sisteminin birinci bileşeninin her üç diyagramdaki konumundan bu durum aç k bir şekilde görülebilir. A-türü sistemlerin ikinci bileşenleri de MR diyagram nda beklenen ZAMS kütlelerine göre daima daha büyük yar çaplar göstermektedirler. Ancak Patterson un (1984) kütle-yar çap bağ nt s na göre bileşen yar çaplar nda izlenen fazlal k yaklaş k 3 katt r. Buna göre ML diyagram nda gösterdikleri ş n m gücü fazlal ğ, W-türü ikinci bileşenlere oranla daha da büyüktür. Bu etki H-R diyagram nda A-türü sistemlerin ikinci bileşenlerini ZAMS n solunda oldukça uzak ve çok daha yukar da- 7

HV Aquaris Çift Y ld z n n Fotometrik Analizi Şekil 6. Claret in (1995) teorik evrim yollar kullan larak oluşturulan s f r yaş anakol (ZAMS) ve terminal yaş anakollar (TAMS) yard m yla çizilen kütle-parlakl k (ML) diyagram ki bölgelere taş m ş durumdad r. Bu ş n m art ğ n n kökeninde de birinci bileşenlerinden ald klar fazlal k ş n m yatmaktad r. HV Aqr n n ikinci bileşeni bu genelleme ölçütleri içinde tipik bir A-türü sistem üyesi olarak kendini göstermektedir. 8

B. ALBAYRAK, H.V. ŞENAVCI, S.O. SEIAM, ASART Şekil 7. Claret in (1995) teorik evrim yollar kullan larak oluşturulan s f r yaş anakol (ZAMS) ve terminal yaş anakollar (TAMS) yard m yla çizilen H-R diyagram 5. Sonuçlar: Bu çal şmada, HV Aqr çift y ld z n n 2006 gözlem sezonunda Ankara Üniversitesi Gözlemevi nde elde edilen B ve V band ş k eğrileri, sistemin güncel radyal h z eğrileriyle birlikte eş zamanl olarak WD2003 program kullan larak modellendi. Buna göre sistem yüksek değme derecesine sahip, tam tutulma gösteren s ğ minimum derinlikleri ve düşük kütle oran yla tipik bir A-türü W UMa örten çift y ld z - d r. Bu çal şman n önemi sistemin ilk kez Wilson-Devinney analiz program kullan - larak radyal h z verileriyle birlikte eş zamanl olarak çözülmesi ve daha duyarl olarak fiziksel parametrelerinin elde edilmiş olmas d r. Sisteme ait fotometrik ve tayfsal yörünge elemanlar n n tespit edilmiş olmas, sistemin bileşenlerine ilişkin mut- 9

HV Aquaris Çift Y ld z n n Fotometrik Analizi lak boyutlar n n da ilk kez duyarl olarak hesaplanmas na olanak tan m şt r. Bu yolla sisteme ilişkin hesaplanan mutlak parametreler, sistemin Güneş yar çap cinsinden yörünge yar -büyük eksen uzunluğu a, Güneş kütlesi cinsinden kütleler M 1,2, Güneş in ş n m gücü cinsinden ş n m güçleri L 1,2, Güneş yar çap cinsinden yar - çap değerleri R 1,2, cgs birim sisteminde yüzey çekim ivmeleri Logg 1,2 ve kadir cinsinden bolometrik parlakl lar M 1,2 bol, Çizelge3 de listelenmiştir. Çizelge 3. HV Aqr n n Mutlak Parametreleri Parametre Değer a (R8) 2.51±0.02 M 1 (M8) 1.325 M 2 (M8) 0.192 L 1 (L8) 3.44±0.06 L 2 (L8) 0.76±0.06 R 1 (R8) 1.46±0.01 R 2 (R8) 0.69±0.01 Log g 1 (cgs) 4.22 Log g 2 (cgs) 4.05 M 1 bol (kadir) 3.44 M 2 bol (kadir) 5.12 Elde edilen fiziksel parametreler kullan larak sistemin bileşenlerinin evrim durumu, HV Aqr n n A-türü bir W UMa sistemi olduğunu doğrular niteliktedir. REFERANSLAR: Bradstreet D., 1993, Binary Maker 2.0, Contact Software, Norristown, PA 19401-5505. Claret A., 1995, Stellar models for a wide range of initial chemical compositions until helium burning I. From X=0.60 to X=0.80 for Z=0.02., A&AS, 109, 441 Dvorak S. W., Times of Minima for Neglected Eclipsing Binaries in 2005, Inform. Bull. Var. Stars, (2006) No. 5677 Hill G., Hutchings J. B., 1970, The Synthesis of Close Binary Light Curves. I. The Reflection Effect and Distorsion in Algol, ApJ, 162, 265. Hilditch R.W., King D.J., McFarlane T.M., 1988, The evolutionary state of contact and near-contact binary stars., MNRAS, 231, 341-352 10

B. ALBAYRAK, H.V. ŞENAVCI, S.O. SEIAM, ASART Hutton R. G., 1992, A New Variable in Aquarius, IBVS No.: 3723. Kurucz R. L.,1993, New Atmospheres for Modelling Binaries and Disks, in E. F., Milone (ed.), Light Curve Modeling of Eclipsing Binary Stars, 93-102, Springer, New York. Lucy L. B., 1967, Gravity-Darkening for Stars with Convective Envelopes Zeitschr. F. Astrophys., 65, 89. Lucy, L., B., Wilson, R.E., 1979. Observational tests of theories of contact binaries. ApJ, 231, 502 Molik P., Wolf M., 2000, CCD Photometry of the Eclipsing Binary HV Aquarii, IBVS No.: 4951. Patterson J., 1984, The evolution of cataclysmic and low-mass X-ray binaries, ApJS, 54, 443 Popper D. M., 1980, Stellar masses ARA&A, 18, 115. Robb R. M., 1992, On the Variability of BD -3 5183, IBVS No.: 3798. Rucinski S. M., 1969, The Proximity Effects in Close Binary Systems. II. The Bolometric Reflection Effect for Stars with Deep Convective Envelopes, Acta Astr., 19, 245. Rucinski S. M., Lu W. Mochnacki S. W., 2000, Radial Velocity Studies of Close Binary Stars. III, AJ, 120, 1133. Schirmer J., Geyer E. H., 1992, GSC 5198.00659, the New Variable in Aquarius is a W UMa System, IBVS No.: 3785. van Hamme W., 1993, New limb-darkening coefficients for modeling binary star light curves, AJ, 106, 2096. Wilson R. E., Devinney E. J., 1971, Realization of Accurate Close-Binary Light Curves: Application to MR Cygni, ApJ, 166, 605. 11