iyi akşamlar ilk yar'larımızın sevgili dostları, bu akşam ilk projesine katılan sevgili Elif'in izlenimini paylaşıyoruz. Elif in izlenimi daha önceki izlenimlerden farklı biçimde yazılmış... Hem bir iç rapor niteliği ve değerlendirmeleri var, hem çocuklar, hem de okul var... Böylesine bir değerlendirmeyi görmeniz de farklı olur diyerek yazının bütünlüğünü bozmadık... Duyulmadık bilinmeyen bir kuruluş olmak, kendi üniversitelerimizde bile pek tanınmamala, sosyal medyada erozyona uğramak gelgitleri arasında kalıyoruz... ODTÜ BOTE'den sevgili Banu Hocamız aşağıdaki sitelerini bildirdi... http://www.bilimce.com Hem öğretmenlerimize, hem öğretmen adaylarına, hem de öğrencilere yararlı olabilir... Boğaziçi Grubumuz gönüllüleri TÜYAP Fuarında tanıtım yapıyorlar, oldukça büyük bir fedakarlık yaptıkları, umarım emeklerinin karşılığını alırlar... Kış Bastırmadan Projesinin Malzemeleri Balıkesir Sindirgi Bingöl Karlıova, Muş Malazgirt, ŞanlıUrfa Viranşehir Siirt Kurtalan 'daki 5 okulda 213 öğrenciye ulaşması için Nazife Hocamızın koordinasyonunda Bu hafta sonundan önce gönderilmiş olacak... Hafta sonu maratonunda da kıymetli gönüllümüz Kadir Has Üniversitesi Matematik Bölümü öğretim üyesi sevgili Öznur YAŞAR ilk yar'larımız için koşuyor... Bağışlarınızı "maraton" açıklaması ile kendi isminizi de yazarak Öznur'un yanında olduğunuzu hissettirebilirsiniz... İlgi ve desteklerinize çok teşekkür ediyor, selam sevgi ve saygılarımızı yolluyoruz... İLKYAR Güzel çocuklarımızın geleceğine güzellikler katmak için, belki bir kitap, belki de büyüğünüzün anısına bir kitaplık için, belki de daha fazlası için: (lütfen bağışınızın açıklama kısmına isminizi yazın, hesap sahibi İLKYAR) İş Bankası ODTÜ Şubesi (4229) 706968 TL - TR26 0006 4000 0014 2290 7069 68 Euro Hesabı: TR920006400000242293507426 Dolar Hesabı: TR910006400000242293576217
Sadece 5 Dakika Sonra.. İLKYAR la nasıl tanıştım? Geçen sene bu zamanlar bir arkadaşım İTÜ Gönüllülük Kulübü nün Umut Okulu projesinden bahsetti. Köy okullarına yardım götürmek, çocuklara okuluokumayı sevdirmek, onlarla zaman geçirmek ve ne kadar değerli olduklarını hissettirmek.. Bütün bunlar o kadar hoşuma gitti ki bizim okulda da böyle bir proje olmalı dedim. Biraz araştırdım, sosyal medyada hiçbir şey bulamadım. Arkadaşlarıma sordum, var galiba ama bilmiyorum gibi cevaplar aldım. Demek ki amatör bir topluluk, dedim geçtim. Tesadüfen 2.dönemin bitmesine yakın, bir arkadaşım toplantıya giderken peşine takıldım, baktım evet, bu topluluk benim istediklerime benzer işler yapıyor. Seneye mutlaka katılacağım dedim ve geldim. Tanışma toplantısında Söz filmini izlerken gözyaşlarımı tutamadım. Ki normalde çok ağlayan ya da çok duygusal bir insan değilimdir. Yapılan iş o kadar güzel ki insan ister istemez duygulanıyor. Önüme çıkan ilk projeye de büyük bir hevesle başvurdum. Bir quizim ve mentorümle buluşmam vardı, ama gitmem gerekiyordu bir an önce, diğer her şeyi bir kenara bıraktım ve gittim, iyi ki de gitmişim. Proje Öncesi
İlk projem, ve bir Ankara projesi. Tamamen yabancı olduğum ortamlar insanlar etkinlikler.. Ben çocuklarla zaman geçirmeye çok alışkın değilim normalde. Nasıl konuşulur, nasıl davranılır, ne kadar samimi davranmalıyım, ya beni sevmezlerse, ya yanlış bir şey söylersem diye içten içten telaşlanıyordum. Bizim topluluktaki arkadaşlar ellerinden geldiğince yardımcı oldular ama Ankara projesine giden sayısı da azdı bu da beni biraz tedirgin etmişti. (Bu arada bence birbirimizin projelerine daha çok gitmeliyiz, yol parasının karşılanması güzel bir uygulama mesela, daha çok özendirilebilir.) Bu tedirginliklerimi aslında çoğu gönüllü yaşamıştır, ki yaşanması da işi ne kadar ciddiye aldığımızı gösterir. Neyse ki çocuklarla buluşunca hiçbiri kalmadı. Önemli bir mevzu: Gönüllü kılavuzu. Gitmeden önce okunması gerçekten önemli, benim çok hoşuma gitti içindeki maddeler. Kıyafete, hal ve hareketlere, oturuşa kalkışa bile dikkat ediliyor. Normal hayatta nasıl yaşadığımızın hiç önemi yok. Önemli olan o çocukların nasıl yaşadığı. Bizden gördükleri en ufak bir hareketi bile benimseyebilirler. Gerçekten bu kadar hassas olunduğu için tüm gönüllülere teşekkürler. Proje Sırası Okula varıp da bizi bekleyen çocukları görünce ben otobüste donup kaldım, ellerim ayaklarım titriyordu, sesim çıkmıyor gibiydi. Uzun zamandır bu kadar heyecanlanmamıştım. Otobüsün merdivenlerini inerken, okulun merdivenlerini çıkarken basamaklara düzgün basamıyordum bir türlü. Çocukların arasına girince hepsi geçti. Sardılar etrafımızı anında. Birkaçıyla tanışıp çivileri ellerine verdim, kimisi uğraşıyor kimisi de bana sorular soruyordu. Ben de hepsiyle tek tek el sıkışıp
elimden geldiği kadar güzel şeyler söylemeye çalıştım. 5 dakika kadar sonra bir kız çocuğu bacağıma dokundu, baktım, Elif abla biliyo musun ben seni çok seviyorum, ablam yerine koydum seni dedi. Bu kadar samimi olabilir mi bir insan? Aynı çocuk, gece yurda geçtiğimizde elimden tutup beni odasına götürdü, sana bir şey vericem dedi. Elini açtı mor bir bileklik. Koluma takmak istedi. Nasıl reddedeceğimi bilemedim, sizden bir şey almamız doğru olmaz diyemedim. En sonunda gözlerim dolu sesim titreyerek Ben bunu alırsam diğer ablaların üzülür onlara da bileklik vermemiz gerekir dedim. Hemen kabullendi, bilekliği onun koluna taktım, benim yerime sen tak daha çok yakıştı dedim. Çocuk uyuyana kadar bilekliğine bakıp gülümsedi. Keşke herkes böyle paylaşımcı, ince düşünceli, sevgi dolu olabilse. Teleskopla ayı inceleme de çocukların oldukça hoşuna gitti, sıra beklerken çoğuyla tanışma fırsatı buldum. Cumartesi günü inanılmaz güzeldi. Sabahın 6 buçuğundan gecenin 11ine kadar çocuklarla birlikteydik, her şeyi birlikte yaptık. Çay yoktu, kahve yoktu, telefon yoktu, bilgisayar yoktu. Günlük hayatımızda alışkın olduğumuz hiçbir şey yoktu. Yine de zorlanmadık. Çünkü biz de bir anda çocuklarla bir olmuştuk. Kahvaltıda çayın şekerli olduğunu ilk fark ettiğim anı unutamıyorum, ben senelerdir şeker kullanmam, ama o kahvaltıda çocuklarla beraber o şekerli çayı içtim, üstüne üstlük bundan mutluluk duydum. Etkinlikler de çok keyifliydi. Resim etkinliğindeydim ben. Çocukların çoğu resim yapmayı seviyor ama sınıf kontrolünü sağlamak çok zordu, ilk sınıf deneyimimdi, fen lisesi mezunuyum ve mühendislik okuyorum, böyle işlerden hiç anlamam. Biraz korkmuştum ama alıştım. Çocuklara şu an nerde ve kimlerle olmak isterdiniz onu çizin dedim, o kadar güzel resimler yaptılar ki. Bir kısmı beni de resmine dahil etti, inanılmaz mutlu oldum. Bir çocuk ısrarla savaş çizmek istiyordu, savaşın kötü bir şey olduğunu anlattım, hadi dağ
çizelim güneş çizelim arkasına arkadaşların gibi, diye yönlendirmeye çalıştım. Baktım dağ çizmiş, üstüne yaralı insanlar toplar tüfekler çizmiş. Neden böyle yaptığını sordum, ben savaşıp kahraman olmak istiyorum kötüleri yenmek istiyorum dedi. Bu çocuğu da unutamıyorum, umarım bir gün kötüleri yenip kahraman olabilir. Ama doğru eğitilmezse şiddete de yönelebilir, biraz tehlikeli. İsmini hatırlamıyorum, resmin üzerine yazdı ama belki ordan bulunabilir. Proje Sonrası Projeden sonra kendi normal hayatıma alışmam çok zor oldu. Herkese anlatmak istiyordum neler yaşadığımı. Konuşmak istediğim tek konu projeydi. Bir sonraki projeyi dört gözle bekliyorum zaten. Yalnız projeden elimde sadece anıların kalması biraz üzücü, çocuklardan bir şey almamayı ve kendimiz fotoğraf çekmemeyi anlıyorum, ama en azından makineyle çekilen fotoğraflar düzenlemeye ve kopyalamaya kapalı olarak sadece bakmamız için gönüllülerle paylaşılabilirdi, böyle bir platform olmalı diye düşünüyorum, zaten kimsenin de kalkıp bir yerlerde çocukların fotoğrafını paylaşacağını sanmıyorum, geçmişte yaşanmış tatsız olaylar yüzünden sanırım bu uygulama ama bence herkes dersini almıştır, etkinlikler sırasında çekilmiş fotoğraf ve videolara ulaşabilmeliyiz bence. Teşekkürler. Elif Nur Topuz Boğaziçi Üniversitesi Endüstri Mühendisliği 3.Sınıf ilkyar'larımızın,geleceğine,güzellikler,katmak,için,belki,bir,kitap,için,,belki,anısını,yaşatmak,istediğiniz, büyüğünüz,için,bir,kitaplık,,belki,de,daha,fazlası,için,, İş,bankası,ODTÜ,şubesi,,(4229),706968,TL,,,TR26,0006,4000,0014,2290,7069,68;,,, Euro,Hesabı:,TR920006400000242293507426,,,,,,,,,,,, Dolar,Hesabı:,TR910006400000242293576217,,(Hesap,sahibi,İLKYAR),, Lütfen,bağışınızın,açıklama,kısmına,isminizi,mutlaka,lütfen,belirtin,,,www.ilkyar.org.tr,,ilkyar.yonetim@gmail.com,,,,, izlenimleri,dostlarınızla,paylaşıp,onları,üye,yaparak,(eposta,adreslerini,bize,yolluyarak),,mesajlarınızda, link,vererek,ilkyar'ın,tanınırlığını,,arttırabilirsiniz,,ancak,başka,amaçlarla,ilkyar,izlenimlerindeki,ve, sitesindeki,resimlerin,izinsiz,kullanılmaması,gerektiğini,hatırlatın,lütfen...,,,