SON MEKTUP Senaryo Yazarı - Erol ERKURT (2009) JENERİK: VEDAT ODA \ İÇ-AKŞAM Vedat, Alper ve Ali nin çocukluk dönemlerinde çekilmiş birkaç resim yavaş yavaş yaklaşarak ekranda görünür. Vedat açık balkon kapısı önünde oturmuş albümdeki eski fotoğraf karelerine bakmaktadır. Gülümseyerek albüm sayfalarını çevirir. Birden fotoğraf albümünü oturduğu yere bırakıp ayağa kalkar. Oda içerisinde bir şeyler aramaya başlar çekmeceleri karıştırır, bulduğu kâğıt ve kalem i çalışma masası üzerine bırakır. Masa önündeki sandalyeye oturur ve yazmaya başlar. Arka çekim Vedat ı masada bir şeyler yazarken görürüz. Yazdıklarını bitirmiştir. Tekrar çekmeceyi karıştırır iki zarf çıkarır, yazdıklarını zarflara koyar, zarflardan birinin arkasına ALİ, Diğerine ALPER yazıp masanın üzerinde bırakır. Ekrana SON MEKTUP yazısı gelir. 01. HASTANE KORİDOR\İÇ-GÜN Vedat elinde birkaç evrak ile koridorda yürür. Kan alma ünitesi yazan yere ilerler, sıra bekleyen kalabalık hasta gurubunu gördükten sonra işlem yaptırmak için cam bölmeli evrak servisine yönelir, elindeki evrakları görevliye verir. Görevli evraklara bakıp Vedat a İki boş kan tüpü verir. Vedat yorgun ve bitkin bir halde kalabalık hasta gurubu içerisinde kendisine oturacak yer bulur. Oturduğu yerde zaman geçirmek için arabasının anahtarını sallar, çevirir birden anahtarlığa yoğunlaşır. Sarı-lacivert anahtarlık Vedat a bir şeyler çağrıştırır. İÇSES VEDAT: Beni her şeyden koruyordun
14 yıl önce. 02.OKUL ÇEVRESİ\DIŞ-GÜN Boynunda tuttuğu takımın atkısı, üzerinde lise kıyafetleri ve sırt çantasıyla okulun giriş kapısına ilerleyen Vedat görünür. Yoğun öğrenci hareketlerinin görüldüğü lise kapısı önünde birkaç serseri bir araya toplanmış gülüşmektedir. Kapıdan giren çıkan öğrencilere laf atan serseriler, kendilerine doğru gelen Vedat a bakmaktadır. Vedat yaklaştığı tehlikenin farkına varır. Serserilerin önünden geçerken beş kişilik aylak gurubundan biri Vedat a seslenir. NACİ: Şişt fenerli, gel buraya. İÇSES VEDAT: Öf ya, tamda sırasıydı. Vedat kendisine seslenen serseri takımına yaklaşır. OZAN: Neden yalnız takılıyorsun. Sümsük arkadaşların vardı senin.(gözleriyle etrafa bakınır)hani neredeler. VEDAT: Bende onları arıyordum. Vedat kendisine doğru bakınmakta olan serserilerden sırt çantasını saklamaya çalışır. OZAN: Salakları yanlışlıkla çantana tıktın herhalde. Sen ne saklıyorsun orada! VEDAT: Para veya işinize yarayacak hiçbir şey yok bende. Dövecekseniz dövün işim var. Vedat ın kurduğu cümle serserilerden birinin çok hoşuna gider ve çete lideri Haşim kahkahalarla güler. Diğer elemanlarda Haşim in gülüşüne eşlik eder HAŞİM: Bak bak komik çocuk espride yaparmış Haşim Vedat a yaklaşır Vedat ın boynundaki atkıyı alır arkadaşlarına atkıyı gösterir. HAŞİM: Bundan daha değerli bir şey olamazdı herhalde! Haşim Vedat tan aldığı atkıyı boynuna takar, Vedat a bakarak konuşur. HAŞİM: Atkı bende kalsın sen gidebilirsin. Vedat tebessüm ederek giriş kapısından içeri girer. Haşim ise serseri arkadaşlarına boynundaki atkının mankenliğini yapar. HAŞİM: Nasıl yakıştı mı?
Haşim ve saz arkadaşları atkıya bakarak gülmektedir 03. OKUL BAHÇE\DIŞ-GÜN Vedat okul bahçesi içerisinde arkadaşlarına bakınarak ilerler. Merdivenlerden iner bahçe içerisinde bakınır, arkadaşlarını bahçe içerisinde bulamamıştır. Okulun giriş kapısına doğru ilerler. İÇSES VEDAT: Nerede bu sümsükler. Maç günleri hepimiz ayrı yerlere savruluyoruz. Ben maytapları ve patlayıcıları ayarlıyorum, Alper biletleri alıyor, Ali ise yanlış renklere sevdalı bize pek bulaşmıyor. 04. OKUL KORİDOR\İÇ-GÜN Vedat merdivenleri hızlı adımlarla çıkar, sınıfının bulunduğu koridor boyunca ilerler. Alper Vedat ın arkasından seslenir. ALPER: Vedat, hey Vedat koridor ortasında durup kendisine seslenen Alper e tebessümle bakar. ALPER: neredesin sen ya VEDAT: Beni boş ver, biletleri aldın mı? Alper cebinden bilet koçanlarını çıkarıp Vedat a gösterir. Vedat gülerek biletler hakkında sorular sormaya başlar. VEDAT: Bunlarda duvar arkası mı? Senin bilet aldığın yerden maç seyredilmiyor. ALPER(gülümser):Olsun, ben maça küfür etmek için gidiyorum zaten. Vedat sırt çantasının fermuarını açarak, malzemeyi Alper e gösterir. Alper çantanın içerisindeki malzemeyi görünce şaşırır. ALPER: Oha! Bunlar çok değil mi? Vedat anlamlı bakışlarla çantadaki meşalelere bakarak, Alper in sorusuna cevap verir. VEDAT(gülümser):Bugün çok gol olacak. ALPER: Hep öyle diyorsun, fişekler elimizde kalıyor.
VEDAT: Geçen maçta, kendi kalemize attığımız golden sonra yakalım dedim sen yaktırtmadın. Alper ile Vedat gülüşerek koridor ortasında konuşurlarken Ali onlara yaklaşır. ALİ: Oğlum uğraşmayın bu sene şampiyon kartal. Alper ile Vedat Ali ye bakarak gülümser, ALPER: Git lan işine. VEDAT: Kartal seni sopa yemekten kurtarabiliyor mu? Ali şaşkındır, okulda Vedat ı arayan edebiyat öğretmeni Nazmiye Hanım hakkında uyarır. ALİ: Edebiyatçı Nazmiye sabahtan beri seni arıyor. Kıçı kırık kanarya, kurtarsın seni dayaktan da görelim. Vedat heyecanlanır. Alper Vedat a bakarak konuşur. ALPER: Ne yaptın lan yine. Vedat düşüncelidir, Nazmiye hocanın kendisini neden aradığı konusunda pek bir fikri yoktur. VEDAT:(düşünceli) Ben bir şey yapmadım. Ali merdivenleri çıkan öğretmenleri Nazmiye hanımı görür. Nazmiye hanım ın elinde plaket vardır. Öğretmen gülerek çocukların bulunduğu alana doğru gelmektedir. Ali başıyla yaklaşan Nazmiye hanım ı işaret eder. ALİ:(gülümser) Vedat seninki geliyor. VEDAT:( kaçacak yer aramaktadır)şansa bak, basıldık. ALİ: Siz kaçın ben Nazmiye yi oyalarım Vedat ve Alper, hızlı adımlarla sınıf a kaçar. Ali ise gülerek Nazmiye Hanım ile konuşur. ALİ: İyi dersler hocam NAZMİYE: Sağ ol Ali,(Vedat ın koştuğu alana doğru bakarak)sınıfa koşan Vedat mıydı? ALİ:(gülümser)Evet, hocam sizden kaçtı. Dersini verin şu terbiyesizin. Nazmiye Hanım sırıtan Aliye sinirlenir.
NAZMİYE: Ne biçim konuşuyorsun arkadaşın hakkında geç bakayım sınıfına.(yüksek ses) Hadi yürü. Ali, Vedat ile Alper in kaçtığı sınıfın tam karşısındaki sınıfa ilerler. Nazmiye Hanım ise koridorda karşılaştığı öğretmenlerden biri ile elindeki plaket İle ilgili konuşur CEMİL: Hocam hayırdır, nereden çıktı o plaket. NAZMİYE: Bu sene okulumuz ödüle doymuyor cemil bey. Sadece benim değil, bütün okulun bu. Cemil eline aldığı plaket i incelemektedir CEMİL:(hayran bakışlar) vay be 05.SINIF İÇİ\İÇ-GÜN Vedat ile Alper yan yana sıralarına oturmuş, Nazmiye hanımdan kurtulmanın verdiği keyifle oturmaktadır. Alper ön sıradaki sınıf arkadaşlarından birine sıradaki dersin hangi ders olduğunu sorar, edebiyat cevabını aldıktan sonra Vedat ile yüz yüze gelip Vedat a kötü haberi verir. ALPER:(hüzünlü) Vedat Nazmiye nin dersine girmişiz. VEDAT:( pencereyi gösterir)şuradan atlasak. ALPER: Bütün kemiklerimiz kırılır. Sınıfın kapısı açılır Nazmiye hanım elindeki plaket ile sınıfa girer. Öğrenciler ayağa kalkar, Nazmiye hanım kendisinden beklenmeyecek şekilde çok güler yüzlü ve mutludur. Öğrencilere eliyle oturabilirsiniz şeklinde bir işaret yapar. Elindeki plaket i masasına koyup sınıfta konuşmaya başlar. Sınıf içerisinde gözleri ile Vedat ı aramaktadır. NAZMİYE: Vedat Yenice Vedat ın başı eğiktir, masaya bakarak elini havaya kaldırır. VEDAT: Burada. NAZMİYE: kalk ayağa Vedat oturduğu sırada ayağa kalkar, düşünceli ve meraklıdır. İÇSES VEDAT: Allah Allah ben ne yaptım ki. Sınıf içerisinde her kez Vedat a bakmaktadır. Nazmiye Hanım sınıfı süzdükten sonra konuşur. NAZMİYE: Aferin Vedat.
Vedat şaşırmıştır, Nazmiye Hanım sınıf a seslenir. NAZMİYE: Evet, çocuklar Vedat kompozisyon yarışmasında birinci oldu ve okulumuza bu plaket i kazandırdı. Hepinizin Vedat ı alkışlamasını istiyorum. Sınıf içerisinde her kez coşkuyla Vedat ı alkışlar hatta Alper ıslık çalmaya başlar. Helal, bravo sesleri sınıf içerisinden yükselirken Vedat şaşkındır. Bu durum Vedat ın hoşuna gitmemiştir, sınıfa bağırır. Sınıfı susturduktan sonra edebiyat öğretmeni Nazmiye ye söyleyecekleri vardır. VEDAT:(Sınıfa) Kesin şunu be! VEDAT:(Hocaya):Ben o salak kompozisyonu senin dersinden geçmek için yazmıştım. Yarışma nereden çıktı. Bütün sınıf sus pus olmuştur. Her kez Vedat ın sözleri karşısında şaşkına dönmüştür. Nazmiye Hanım çok sinirlenir ve Vedat ı sınıftan kovar. NAZMİYE: Vedat çık dışarı! VEDAT:(alaycı)en erken sürede kovulma rekorunu kırdım. Buna da plaket verirler mi? NAZMİYE:(çok sinirli) Yeter! Çık çabuk. Vedat çantasını alıp dışarı çıkar. Sınıfta sessizlik hâkimdir sıra arkadaşı Alper dâhil kimse Vedat ın yaptıklarına anlam veremez. 06.OKUL KORİDOR\İÇ-GÜN Vedat sinirli bir şekilde koridorda yürümektedir, koridor duvarındaki yangın alarmı Vedat ın dikkatini çeker. Bir müddet yangın alarmına baktıktan sonra aklına güzel bir fikir gelir. Vedat heyecanlı bir şekilde merdivenlerden koşarak bir üst kata çıkar. Sınıfların kapılarını dinleyerek sınıfta birilerinin olup olmadığını anlamaya çalışır. Dinlediği iki kapının ardından üçüncü kapıda aradığını bulmuştur. Boş sınıfa girer, etrafına bakar bulduğu kalem ile sınıftaki tahtaya GOLL yazdıktan sonra maç için aldığı maytapları çantasından çıkarır. Sabitlediği duman fişeklerini ateşler, sınıf camlarından birini yarı açık bırakıp, gülerek sınıftan çıkar. Alt kattaki yangın
alarmının camını kırıp zile basar. Yangın alarmının çalmasıyla birlikte bütün sınıflar boşalır. 07.OKUL BAHÇE\DIŞ-GÜN Okul bahçesinde Vedat kafasını duman çıkan pencereye doğru kaldırmış bakmaktadır. Okul kapısından bahçeye koşarak çıkan öğrenciler arasında Ali ve Alper görünür. Camdan fışkıran duman şovunu izleyen Vedat a yaklaşırlar. Ali neler olduğunu anlamaya çalışırken, Alper olanları anlamıştır. Alper, gülerek binaya bakmakta olan Vedat ile konuşur. ALPER: Ne yaptın lan manyak. Okulu mu yaktın! VEDAT:(çok sevinçli) Gol oldu gol. Ali telaşlanır Alper ile konuşarak neler olduğunu anlamaya çalışır. ALİ: Alper, ne diyor bu! Alper duman çıkan camı gösterir ALPER: Yakmış işte görmüyor musun duman çıkıyor. Alper Vedat a bakarak ALPER: İtfaiyeyi aradın mı? VEDAT:(alaycı)Ne itfaiyesi ya gidin sidiğinizle söndürün. Fişeklerin hepsini yaktım zaten, hiç kalmadı. Ali ve Alper Vedat a bakarak gülmektedir. ALİ: Gerizekalı. ALPER:(etrafa bakıp güler) Stat ful doldu Vedat. Ali arka taraftan kendilerine doğru gülerek bakmakta olan Arzu yu izlemektedir, tabiri caizse kesişmektedir. Alper gülerek etrafa bakmaktadır, Vedat camdan çıkan dumanın azaldığını fark eder, saatine baktıktan sonra arkadaşlarına döner. VEDAT: Buranın ateşi söndü, hadi maça gidelim. ALİ: İnşallah yenilirsiniz. Alper ve Vedat güler Vedat Ali ye bakarak. VEDAT: Sen ne yapacaksın. ALİ: Havuza giderim ben.
Vedat ve Alper, Ali ile el sıkışıp vedalaştıksan sonra kalabalıktan uzaklaşıp çıkışa yönelir. Bu arada Ali bakıştığı Arzu nun yanına gidip onunla bir şeyler konuşur. Alper yürürken arkasına bakıp Arzu ve Ali yi görür durumu Vedat a söyler. ALPER: Ali de onu seviyor Vedat Alper in bahçede gösterdiği noktaya doğru bakar. Gülüşerek bahçede konuşan Ali ve Arzuyu görür. Bir müddet düşünür. VEDAT: Koskoca okulda başka kız yok sanki. Çıkışa doğru yürümektedirler. Arka ses konuşmaları duyulur çocuklar ilerledikçe ses azalır. ALPER: Ne yapacağız. VEDAT: Ben vazgeçmem. ALPER: Bende vazgeçmem. Rus ruleti oynayalım VEDAT: Sümüklü bir kız için ölecek misin? ALPER:(Gülerek)sümüklü mü? VEDAT: sümüklü tabi, geçen gün hapşurduğunda burnunda sümük balonu oldu, sen görmedin mi? Alper in gülüşü duyulur, çocuklar yürüyerek gözden kaybolur. 08.OKUL ÇIKIŞ\DIŞ-GÜN Alper ve Vedat ın son planda kaldığı çıkış istikametinde, bu defa tek kişi yürümektedir. Vedat üzerinde okul kıyafetleri ve çantasıyla yol üzerinde ağır adımlarla ilerlerken, okul un içerisine doğru yüz metre ileride Ali ve Alper Vedat ın gidişini izlemektedir. Vedat durup arkasına bakar elini kaldırıp elveda der gibi bir hareket yapar. Görüntü Vedat a bakmakta olan Ali ve Alper e yaklaşır konuşmaları duyulur. ALİ: Kaç gün uzaklaştırma vermişler ALPER: Bir hafta! ALİ: Vedat başını belaya sokma oyununu çok abarttı. (sinirli)okul ateşe verir mi hiç, stat mı burası? ALPER: Olsun, şimdi sıra sende. Ali yere bakıp biraz düşünür ayağıyla yerdeki taşları sürükler, sonrada kafasını sallayıp Alper ile konuşur.
ALİ:(sinirli)Bitti artık bitti, koca kafa hala sıra sende diyor. Alper gidip merdivenlerden birine oturur. Okul bahçesinde top oynayanlara bakarken eline aldığı ufak taşları fırlatır. Ali de Alper in yanına oturur. Alper gülerek Ali ye döner. ALPER:(gülümser) Vedat başlattı, o ne zaman bitti derse o zaman biter. İki çocuk, Gülerek birbirlerine bakmaktadır. Flashback in 09.ÇARDAK-İÇ\DIŞ-GÜN Çevresinde seyrek sarmaşıkların bulunduğu bahçe içi çardakta oturan Ali, Alper ve Vedat görünür. Okul kıyafetlerinin bir kısmından kurtulmuş, çantalarını etrafa gelişigüzel fırlatmış veletler gülüşmektedir. Ali oturduğu yerde kibrit kutusundaki çöpleri yakıp sağa sola atarken, Alper çardak içerisinde sote bir yere sakladığı iskambil destesini çıkartıp çardak ortasında duran tahta masaya bırakır. Vedat çantasından çıkardığı defter kalemi masaya bırakır. Masaya yazılmış not Vedat ın dikkatini çeker. VEDAT:(sinirli Alper e bakmaktadır) Sen mi yazdın lan bunu. Senin annende oturuyor burada. ALPER:(gülerek) Benim annemin okuma yazması yok. VEDAT:(sinirli) sil şunu. Alper sırıtarak yazdığı yazının başına gider. Vedat ın masaya bıraktığı kalemi alıp yazdığının üzerini karalar. Vedat çardaktan çıkarak binaya yönelir. Alper sildiği notun üzerine farklı bir şey yazmaktadır. Ali oturduğu yerden kalkarak Alper in yeni notunu okur. Ali de not a bakıp güler. ALİ:(gülerek) Vedat öldürecek seni ALPER:(gülerek) Bunu silen tosun sildirene kosun. Hah tamam işte, Bu daha güzel oldu. Ali ve Alper masadaki yazıya bakıp gülerken, Vedat meraklı bakışlarla masaya yaklaşır ve masadaki notu görür. Bahçe içerisinde kaçan Alper in peşine düşer
VEDAT:(sinirli) Lan ben şimdi senin Vedat, Alper i bahçede yakalar. İki çocuk toprak zeminde güreşirken Ali onları gülerek izlemektedir. O sırada görüntü kaldırımda yürüyen otuzlu yaşlarda bakımlı ve havalı Bayan Mehtap ı gösterir. Kadın bütün endamıyla çocukların önlerinden geçer. Görüntü tekrar çocuklara döndüğünde üç çocuğunda ağzı beş karış açık, aynı pozisyonda kaldırım istikametine doğru baktığını görürüz. Vedat ın aklına güzel bir fikir gelir çardağa ilerler, diğerleri de Vedat ın peşinden gider. Vedat kararlı bir şekilde defterinden bir yaprak kopartır eline kalemi alır masaya bıraktığı kâğıda bir şeyler yazar. Ali ve Alper şaşkın bir şekilde Vedat ı izlemektedir. ALİ:(meraklı) Ne yapıyorsun? VEDAT: Mektup yazıyorum. Alper Vedat ın yazdığı mektuptan görebildiği kadar birkaç cümle okur. ALPER: Sevgili mehtap hanım, siz gördüğüm en güzel karısınız. Hani geçen yaz bana gülmüştünüz ya o anı hiç unutamıyorum. Her yeriniz çok güzel, arkadaşlarım bacaklarınızdan hoşlanıyor ama ben gözlerinize hayranım. Her zaman bana gülmeniz dileğiyle sevgiler saygılar. Ali gülüp ulumaya başlar, Alper yazılan mektuba bakmaya devam eder. ALİ: Romantizme bak, ben bile eridim burada. ALPER: Mehtap ın pörsümüş anasına da yaz bir tane. VEDAT: Ona da sen yaz. Bunaklar seni sever. ALPER:(gülerek)he kayınço oluruz o zaman. ALİ(Vedat a bakar):kayınço ne. VEDAT: buruşuk bir kadın ile evlenirsen kayınço olursun. ALİ:(Kafasını kaşır düşüncelidir)ha anladım. Vedat kalemi masaya bırakır. Katladığı mektup sayfası ile çardaktan dışarı çıkar, diğerleri de peşinden gider.
10.BİNA GİRİŞ\APARTMAN İÇİ- İÇ\DIŞ-GÜN Üç arkadaş yan binada oturan Mehtap hanım ın bina girişine gelmişlerdir. Alper ve Ali başlarına gelecekler konusunda Vedat ı uyarırlar ancak işe yaramaz. ALİ:(telaşlı) Vedat sen kafayı mı yedin, akın duyarsa yaşatmaz seni. VEDAT: Mehtap beni seviyor, Boş ver şimdi Akın ı. ALPER: Posta kutusuna mı atacaksın onu. VEDAT: Götürüp kapısına bırakacağım, Alper sen burada bekle. Alper dışarıda kalır, Ali ve Vedat hızlı adımlarla bina içi merdivenleri tırmanmaktadır. En son kat a gelindiğinde Ali birkaç merdiven aşağıdan Vedat ı takip eder. Vedat mektubu kapıya sıkıştırdıktan sonra gülümseyerek Ali ye bakmaktadır. Kafasını kapı yönüne çevirdiğinde ise karşısında Mehtap ın pörsümüş anasını görür. Kapı açılmıştır ve mektup Mehtap ın yaşlı annesinin ayağının dibine düşmüştür. Kadın eğilip kâğıdı alırken Alper ve Vedat heyecan ve korku ifadesiyle Alper in beklediği bina girişine doğru koşar Alper kendisine doğru koşanları görüp bağırır. ALPER:(bağırır) Ne oluyor lan! ALİ:(bağırır) Alper koş! Alper söyleneni yapmadan önce neler olduğunu anlamak için binanın üst katına doğru başını kaldırır. Mehtap ve annesini sinirli bir şekilde kendilerine doğru bakarken görür. Görüntü Mehtap ile annesine yaklaşır Mehtap ın annesi çocukların arkasından var gücüyle bağırmaktadır. MEHTAP IN ANNESİ:(avazı çıktığı kadar bağırır) Eşşolueşşeklerrrr Görüntü tekrar çocuklara döndüğünde üçünün de var gücüyle koştuğunu görürüz. Flashback out 11.OKUL BAHÇE\DIŞ-GÜN Bahçe içerisinde top koşturanları ve onlara bakarak gülüşen Ali ve Alper görünür. Gülerken kendi aralarında geçmiş olayın muhasebesini yapmaktadırlar.
ALİ: Koşarken gülmüyordun eşşoğlu eşşek ALPER:(gülümser)Koşarken nasıl güleyim, Kahkahalar içimde patladı. ALİ: Hadi lan oradan, korkudan neredeyse altına yapacaktın. Birbirlerine bakıp gülmektedir çocuklar, Onlar gülüşürken okuldaki kız arkadaşları Arzu yanlarına gelip oturur. ARZU: Vedat ın gidişine üzülmediniz galiba ALİ: Ne haber Arzu. Arzu nun yanlarına gelmesinden rahatsız olan Alper, oturduğu beton zeminden kalkar, etrafa bakınarak pantolonunun arka kısmını çırpar. Ali ye döner ALPER: Sıra sende. Alper, Ali ve Arzu nun yanından uzaklaşır. Oturanlar giden Alper e bakarak kendi aralarında konuşmaktadır. ARZU: ne dedi, anlamadım ben. ALİ: Boş ver. ARZU:(küser) İyi anlatma, ben sınıfa gidiyorum. Arzu küskün bir ifadeyle okulun giriş kapısına doğru ilerlemektedir, Ali koşarak peşinden gider. ALİ: Hey! Dur. Beklesene ya. 12.OKUL KORİDOR\İÇ-GÜN Alper sağa sola bakarak okul merdivenlerini tırmanmaktadır, çıktığı katta köşede okulun aldığı ödüllerin, madalya, kupa ve plaketler in bulunduğu vitrin dikkatini çeker. Alper vitrin önüne gider, yavaş yavaş vitrin önünde okul un almış olduğu ödülleri inceler ve bir plaket önünde durur. Plaket e bakarak düşünür. İÇSES ALPER: Şu plaket i bana verseler, dünyalar benim olurdu. Vedat a verdiler, manyak gitti okulu yaktı. Ali ve Arzu merdivenleri çıkmaktadır, Ali vitrin önünde felsefi düşüncelere dalmış düşünen Alper i görür Arzu ya Alper i gösterir. İkisi de şaşırmıştır. ARZU:(şaşkın) Ne yapıyor bu?
ALİ: Alper iç çamaşırı vitrininden başka vitrine bakmaz. Ne işi var orada. Arzu güler, meraklı bakışlarla Alper e yaklaşırlar. ALİ: Bir şeyler yürüteceksen hemen vazgeç. ALPER: Kilitlemişler, açılmıyor. ARZU: Açık olsa alır mıydın? Alper eliyle Vedat ın aldığı plaket i gösterir ALPER: Vedat ın düşüncelerini çaldılar. Plaket i çaktırmadan alabilirsem durum eşitlenir. ARZU: Saçmalıyorsun Üçü de vitrin yanından uzaklaşmaktadır, yürürken Alper in aklı geride kalan vitrindedir. ALİ: Arzu Doğru söylüyor, kafayı yemişsin sen. ALPER: Daha maç bitmedi, Vedat a kırmızı kart göstermeleri hiç bir şeyi değiştirmez, beraberlik golünü ben atarım. Ali sinirlenmiştir, birkaç kelime söyleyip yanlarından ayrılır. ALİ: İyi git at golünü, seni tutan yok. ARZU:(alaycı) Futbolda çok başarılısın. Alper şaşırmıştır, Arzu nun bu cümlesine kayıtsız kalmaz. ALPER: Aynı anda üçümüze birden pas veriyorsun. Başarılı olan biri varsa, oda sensin. ARZU:(sinirli) Ne dedin sen. ALPER: Üçümüzden birini seç artık diyorum. Arzu duydukları karşısında şok olmuştur, bu kapak bünyesine ağır gelmiş olacak ki hemen oradan ayrılır. ARZU:(Ağlamaklı) Aptal Alper giden Arzu nun arkasından bakmaktadır ALPER: Koş git Ali nin kollarında ağla. 13.SOKAK\DIŞ-AKŞAMÜSTÜ
Ali ve Alper üzerlerinde okul kıyafetleri ile sokakta yürümektedir. Yürürken aralarında konuşurlar. ALİ: Arzu ya ne söyledin bugün. ALPER: Ben yanlış bir şey söylemedim. Küfürde etmedim. ALİ:(sinirli)Bir daha onu ağlarken görürsem, seni harcarım ALPER:(Gülerek)Cimri git sen önce cebindeki bozuklukları harca. Oturdukları binanın önüne gelmişlerdir, Ali cebinden çıkardığı bozuklukları Alper e verir. Alper gülerek avucundaki bozukluklara bakmaktadır. ALİ: Sen bir şeyler al, bende Vedat ı çağırayım. ALPER: İyi çağır, bekliyorum ben. Ali bina girişine yönelir, Alper elindeki bozukluklara bakarak neler alabileceğini düşünmektedir. Ali binadan girdiği gibi morali bozuk şekilde çıkar. ALPER:(meraklı) Ne oldu ALİ:(üzgün) Sokağa çıkma yasağı var, Vedat gelemiyor ALPER:(üzgün) Tüh be, ne yapacağız şimdi. Ali ve Alper yere bakarak düşünmektedir birkaç metre yürüdükten sonra aynı noktaya geri dönerler. Alper elindeki bozuklukları Ali nin avucuna bırakır. İkisi de moralleri bozuk şekilde karşılıklı binaların giriş kapılarına yönelir. 14.VEDAT ODA\İÇ-AKŞAMÜSTÜ Vedat odasında volta atmaktadır. Odanın duvarında eski tarihli Fenerbahçe afişi bulunmaktadır. Vedat bir müddet afişe bakar sonra odasında beslediği kanaryanın kafesinin başına gider. Kafesi açar kuşu parmaklarıyla okşar sever, sonra elinde kuş ile balkona çıkar. Elindeki kuş a bakarak düşünür. İÇSES VEDAT: Belki yaşayamayacaksın, geberip gideceksin ama özgür olmak her şeye değer. Hadi uç bakalım. Vedat, bıraktığı kuşun uçuşunu hayran bakışlarla izlemektedir
15.ÇARDAK İÇİ\İÇ-GÜN Alper çardak içerisinde bir şeyler aramaktadır, eğilip çardak ortasında duran tahta masanın altına bakar. Aradığını bulmuştur, yerden aldığı çivi ile masanın başına gider. Masada yazılı duran kendisine ait özlü sözleri çivi ile kazıyarak silmeye çabalamaktadır. Alper masa üzerindeki yazıyı kazırken kafasını kaldırıp apartmanın giriş kapısına çevirir. Apartmandan çıkan Vedat ı görür, gülümseyerek ayağa kalkar. Vedat ın hücre günleri sona ermiştir çardak ortasında iki arkadaş sarılır. Vedat bir köşeye oturur. VEDAT: Ali nerede? ALPER: Bisikletiyle geziyordu. Gelir şimdi. VEDAT: Sen ne yapıyorsun. ALPER: Yazıları siliyorum, kızmıştın ya bana. Bir daha buraya küfür yazmayacağım. VEDAT: Tıkıldığım delikte, senin küfürlerini okumayı bile özledim. ALPER:(gülümser) Her kez seni soruyor, biliyor musun lakabın bile var artık. Kundakçı Vedat neden okulu kundakladı diyorlar. VEDAT:(meraklı) Sen Ne cevap verdin onlara. Alper çivi ile masadaki yazıları kazımaya devam etmektedir, Vedat ın son sorusu karşısında düşüncelere dalmıştır, elindeki çiviyi masaya daha hızlı sürtmeye başlamıştır. ALPER:(ağlamaklı)Daha maç bitmedi, ben beraberlik golünü atacağım dedim, hepsi güldü.(vedat a bakar) Beraberlik golünü attım yenilmedik Vedat. VEDAT:(Şaşırmıştır)Ne diyon oğlum sen. Vedat şaşkın şaşkın Alper e bakarken tuhaf bisiklet sesi duyulur. Ali biraz ileride bisikletinin üzerinde iğrenç bisiklet ziline basarak Alper ve Vedat ı çağırmaktadır. ALİ:(bağırır) Alper, Vedat hoppp şişttt.
16.BİNA BAHÇE\DIŞ-GÜN Bahçe demirlerinin dış cephe tarafında Ali bisikletinin üzerinde gülerek Alper ve Vedat a bakmaktadır. Vedat ve Alper demir korkuluklarının bahçe cephesine bakan yönünde Ali ile konuşmaktadır. Vedat Ali nin bisikletinin zil sesinden rahatsız olmuştur. VEDAT: Çalıp durma şunu zır zır. ALİ: Sana karşılama töreni yapıyoruz ne kızıyorsun. Vedat ve Alper güler, Ali gıcık bisiklet ziline basmaya devam eder. ALİ: Hadi bisikletlerinizi alın, gidiyoruz. ALPER: Bu sıcakta kafamıza güneş geçer. ALİ: Sıra bende değil mi? bir planım var. Alper ile Vedat göz göze gelir birbirlerine güldükten sonra bisikletlerini almak için bina girişine yönelirler. Ali gülümseyerek arkalarından seslenir. ALİ:(Bağırır)Hadi çabuk olun. 17.YOL\DIŞ-GÜN Üç çocuk bisikletleriyle bir müddet yolda ilerler. Ali birden pedallara yüklenip öne geçer. Eğimli yola gelindiğinde Ali frene basar, diğerleri ise Ali nin gerisinde, yoldaki durumu izlemektedir. Yolda bir asfalt çalışması vardır. İki asfalt işçisi ellerindeki aletlerle yolda düzeltme çalışması yapmaktadır. Asfalt çalışması için kullanılan araçlar da yolun kenarında durmaktadır. Ali önündeki ziftli yola baktıktan sonra gülerek arkadaki arkadaşlarına bakar ve asfalt çalışması olan yere doğru var gücüyle pedala basar. Arka plandaki Vedat ve Alper gülerek birbirlerine baktıktan sonra Ali nin peşinden yokuş aşağı bisikletlerini sürer. İşçilerden biri çok şaşırmıştır hiçbir tepki göstermez şaşkın şaşkın çocukları izler. Diğer işçi çok sinirlenmiştir elindeki aletle çocukların peşlerinden koşar. İŞÇİ: Lan, nabıyonuz gâvur bebeler gelin ula buraya. Çocukların gülüşmeleri duyulur, işçi arkalarından bir müddet koştuktan sonra yorulur nefes nefese kalmıştır elindeki aleti yere atar soluklanır. Çocuklar bisikletleriyle gözden kaybolur.
18.BİNA ÖNÜ\DIŞ-GÜN Çocuklar bina önündeki duvarın önüne oturmuş gülüşmektedir. Bisikletler perişan olmuş, zift içinde kalmıştır. Vedat bisikletinin tekerinden parmağıyla aldığı zift kütlesini Ali nin suratına sürer. VEDAT: Al sana gâvur bebe. ALPER:(Kahkahalarla gülmektedir)bıyık yap lan bıyık. Vedat Alper i kıramaz, kendi suratına zift ile bıyık çizer. Kalan zifti de Alper in yüzüne sıvar. ALİ: Bıyık babana yakışıyor Vedat, Sana yakışmadı Vedat ayağa kalkıp oturan arkadaşlarını güldürmeye devam eder. Babasını taklit eder arkadaşları gülmekten katılır. VEDAT: Bundan sonra maça gitmek yok, okulu yakmak yok. Tuvalete girmek suç, osurmak yasak Yaşlı apartman sakini Rüstem, çocukları görür yaşlı adam çok şaşırmıştır. RÜSTEM:(şaşkın ve güler yüzlü)oğlum ne bu haliniz, petrol kuyusu mu buldunuz bir yerlerde. VEDAT:(gülerek) Asfalt kuyusu bulduk Rüstem amca. Çocukların üçü de gülmektedir, Rüstem çocukları uyarır. RÜSTEM: Kalkın gidip elinizi yüzünüzü yıkayın, şunların haline bak. Çocuklar ayağa kalkar, saygı duydukları apartmanın güler yüzlü ihtiyarı Rüstem in söylediklerini yapmak için ellerine bakarak su kaynağına doğru yolculuğa çıkarlar. Rüstem çocukların arkasından gülüp kafayı salladıktan sonra bahçe içerisinde ki çardağa gider. 19.ÇARDAK\İÇ-GÜN Rüstem çardakta oturmaktadır, çocuklar ziftlerinden arınmış şekilde Rüstem in etrafına dizilmiştir. Ali oturduğu yerde ayakkabısının yan tarafına yerleştirdiği sigara izmaritinin iç sünger kısmını kibritle tutuşturur, eriyen süngere kibrit kutusunun ateşleyen kenar kısmını bastırır. Vedat çardağın demirlerine tırmanıp
akrobatik hareketler yapmaktadır. Alper meraklı olduğu konularda Rüstem amcasına sorular yağdırır. ALPER: Rüstem amca, küfür etmek günah mı? RÜSTEM: Tabi günahtır be oğlum. Alper çardak ortasındaki masaya bakıp biraz düşündükten sonra başka bir soru daha sorar. ALPER: Küfür yazmak günah mı? Vedat ile Ali bu soruya güler, Ali araya girer. ALİ: Ne fark eder salak, öbür tarafta yatacak yerin yok senin. RÜSTEM: Öyle söyleme arkadaşına, Vedat gel otur sende buraya. Vedat Rüstem in yanına gidip oturur. Üç çocukta can kulağıyla yaşlı adamın anlattıklarını dinlemektedir. RÜSTEM: Allah kullarından birbirlerine güzel söz söylemelerini ister. Günahsız kul yoktur be evlatlarım Allah bağışlayandır. Siz yeter ki dua edin, o el açan kullarını asla geri çevirmez. VEDAT:(üzgün)Çok günahım var Rüstem amca, Allah beni bağışlamaz. İçimde şeytan varmış babam öyle söylüyor. RÜSTEM:(Gülümser)Baban şaka yapmış sana, hiç olur mu öyle şey. Rüstem cebinden bir anahtar çıkarır anahtarı Vedat a verir RÜSTEM: Bu benim kömürlüğün anahtarı, gidip bakın bakalım işinize yarayacak bir şeyler var mı? VEDAT:(heyecanlı) Ne istersek alabilir miyiz? RÜSTEM: Evet, oğlum ne almak istiyorsanız alın. Vedat ayağa fırlar, arkadaşları ile birlikte kömürlüğün yolunu tutar. Rüstem çocukların arkasından gülmektedir.
20.KÖMÜRLÜK\İÇ-GÜN Çocuklar karanlık kömürlüğün kapısını açıp içeri girer. Tozlu mekânda etrafa gelişi güzel atılmış eşyalar bulunmaktadır. Çocukların ilk gözüne çarpan kenarda toz içinde duran akordeon dur. Çocuklar hayranlıkla enstrüman a bakmaktadır. VEDAT: Alper bunu sen al. Alper hayran bakışlarla tozlu enstrüman ın başında kalır yere çöküp ellerini pis akordeon üzerinde gezdirir. Vedat ve Ali eşya yığınlarının yanına gider. ALİ: Neden Alper e verdin onu. VEDAT: Sana versem gider eskiciye satarsın. Alper onu saklar. Ali bulduğu radyoyu Vedat a gösterir, Vedat o sırada eline geçirdiği fotoğraf makinesini incelemektedir. ALİ: Buna kaç para verirler. VEDAT: Çok vermezler, ben bu fotoğraf makinesini alıyorum. ALİ: Hadi gidelim leş gibi kokuyor burası. (Alper e bakarak) Kalk lan. Aldıkları eşyalarla kömürlükten çıkarlar 21.APARTMAN GİRİŞ\DIŞ-GÜN Üç çocuk ellerindeki aletler ile dışarı çıkmaktadır. Alper in babası ile karşılaşırlar. Alper in babası güler yüzlü bir insandır. Elindeki enstrüman ı zar zor taşıyan oğlunu görüp güler, çocuğuna ilgi gösterir kafasını okşar. Vedat tuhaf bakışlarla onları izlemektedir, uzak olduğu baba oğul ilişkisi Vedat ın bakışlarına yansımıştır. ALPER: Baba bak, Rüstem amca verdi bunu BABA:(gülümser)Oğlum ne yapacaksın sen onu, daha taşıyamıyorsun bile. Alper ile babası konuşarak binanın içerisine doğru gitmektedir, Alper in zar zor taşıdığı aleti babası taşımaya başlamıştır. BABA: Hay Allah, teşekkür ettin mi Rüstem amcana.
Ali boş boş etrafına bakan Vedat a dönerek, Alper in babasının son sorusuna cevap verir. ALİ: Küfür etmekten başka bir şey biliyor sanki. Vedat elindeki fotoğraf makinesini sağa sola çevirir aleti inceler. VEDAT: Çalışmıyor bu. ALİ: Pil tak çalışır, Vedat karnım acıktı ben eve gidiyorum. VEDAT: İyi Ali karşı binaya doğru ilerlerken, Vedat elindeki fotoğraf makinesine bakarak Rüstem amcasının oturmakta olduğu çardağa gider. 22.ÇARDAK\İÇ-GÜN Rüstem dikkatle boynu eğik şekilde çardağa girip oturan Vedat ı izler. Vedat üzgün ve küskün surat ifadesiyle elindeki fotoğraf makinesine bakmaktadır. RÜSTEM: Vedat ne oldu oğlum, niye astın suratını. VEDAT: Rüstem amca çalışmıyor bu. RÜSTEM: Ver bakayım Vedat elindeki fotoğraf makinesini Rüstem e verir. Rüstem makinenin film takılan kısmını açıp bakar. Gülümseyerek Vedat a verir makineyi. RÜSTEM: Film yok bunun içinde, hem pilde lazım. babana söyle alsın olmaz mı? VEDAT: Ben babamdan bir şey istemem, o beni hiç sevmiyor. Rüstem in gözleri dolmuş duygulanmıştır. RÜSTEM: Baban seni sever ya sevmez olur mu hiç. Bak ne diyeceğim sana. Gel biraz dolaşalım makineye de film taktırırız ne dersin. Vedat ın asık suratı gülmeye başlamıştır, Rüstem ile yürüyüşe çıkarlar bir müddet sokakta yürürken görünürler. 23.RÜSTEM EV\İÇ-GÜN