G Ü Z E L G Ü N L E R G Ö R E C E! " Z Ç O C U K L A R Öyle bir geçer zaman ki... Çocuklarla birlikte akıp giden, çocuklar olmadan geçmek bilmeyen zaman kavramı...!ubat projesiyle ba"layan bir gönül ba#ı benimkisi ve biliyorum ki daha gidecek çok yolum var... O zaman bilemezdim çocukların benim için bu denli vazgeçilmez olabilece#ini fakat çocuklar öyle bi alıyor ki insanı kendinden tarifi zor... Ço#u zaman beni dü"üncelere sevkeden ilkyarimi anlatmakta öyle zorlandım ki, konu"amadım, anlatamadım, karaladım üç be" bir "eyler ama hiç bir sözcü#ü yakı"tıramadım o duyguya, yetmedi hiçbir kavram onların sevgilerinin masumlu#una... Evet, çocuklarla birlikte ya"anılan anların saflı#ı nasıl dile dökülür, sözcüklerle nasıl kar"ılık bulabilir bilemiyorum fakat insanlar bilmeli; yazmalı, aktarmalı akıp giden hayatımızın yanı sıra böylesine bir sevginin varlı#ını..!"#"$%&'(")*++'(,'-#./"-('0'#1(23045-(6()37(4.8.+.,(43+.-./"0999(:.+'/(;<*&(=3(45+5<#3/3-( 4>7+30?( '=*@*-(.A.-83( BCDEFG( '803#.?( H*( I( &3,3-.-( '081-8').( &3,3( ='0( /'?(.H&3( "0'#1( J50@.#&'-999( 15 günlük "ubat projesinin heyecanını atamamakla birlikte aylar öncesinden eylül projesine ba"vurdum, adeta geri sayım yaptım, her geçen günle birlikte bir çizik attım takvime fakat günler geçmek bilmedi, bu sürede çocukların mektupları avuttu beni... Dü"lemek özgürlü#ünü kayıtsız "artsız ya"ayan çocukların mektupları.. Ve i"te o an gelir, 18 Eylül... Bilim otobüsüne binmek için heyecanla geçen; sevemedi#im, ta"ı topra#ı so#uk Ankara ya beni derinden ba#layan ilkyarim in $stanbul-ankara yolculu#u... 6 saat yolun varaca#ı noktayı dü"leyerek geçer ve Ankara ya varılır. Ekip toparlanır, tanıdık tanımadık, ortak amacı çocuklar olan, meraklı bakı"lar etrafı sarar ve saat gelir ba"larsın yolculu#a... Yol engebelidir, varsın engeli bol olsun der dalarsın hayale... Gidilen projelerdeki çocuklar gelir akla, koca koca açılmı" merakla bakan gözleri ve kaçamak gülü"leri... Hayalleri hafızada yer aldıkça minik ellerini tutma hevesi bir kat daha artar birde otobüsün teybinde onların seslendirdikleri türküler açılırsa de#meyin keyfe... Sohbet konusu proje anıları ve çocukların mektuplarıdır, an be an çocuk simaları kaplar her bir yanı. Yol ilerleyip kilometreler a"ıldıkça cansız, ruhsuz otobüsü bir heyecan alır ki adeta
canlanır; yapılacak etkinlikler hararetle tartı"ılır, koridor deneyleri bin bir merakla yapılmaya çalı"ılır. $LKYAR ailesinin otobüsü ve ekibi tamamdır, tek eksi#imiz çocuklar... Yolun sonunda, i"te orda bir Y$BO var, çok yakında, "uracıkta.. Farkında olmayarak yanımda getirdi#im çiviyi eve vardı#ımda fark ettim, hangi eller dokunmu"tu kim bilir onlara? Ve hatıralar geldi akla, tekrar tekrar ya"adım çocukları ve kelimelerin acizli#inin farkındalı#ıyla elimden geldi#ince dile dökmeye çalı"tım ya"adıklarımı.. Evet, i"te proje ba"lıyor... Okulların yeni açılmı" olması sebebiyle ilk birkaç gün çocuk özlemimizi gideremiyoruz fakat günler geçtikçe artan çocuk sayısıyla birlikte projedeki heyecan, ne"e de bir kat daha artıyor... F08'-*A( K5&5-+5?( ")*+*-(.).-@.( 2'$&'#1( A"@*)+'0( )>/+30.-83-( /3-.( 43+./"0+'0999( L5+/'( =3( M'2'-( A"@*)+'01( )'0H1+1/"0?( #1-1$( 8'N1+1<+'01( >N03-.+<3/3( A'+1H1+1/"0999( O*0'#1( 8'(./.).( 4.&<.H.7( 838.N.<.7( ")*++'08'-( P.0.?( 8'N+'01-( &3,3#.-83( P.0( 857+5)999( G3#.<+303( P')'0)3-(.A.<.7(@17(38./"0(-./3(P*(4573+(A"@*)+'01(P10')1,(430.(43+8.)999( Otobüsten inmeden önce neredeyse çocuklardan çok heyecanlanır, inmek için sıramı beklerim fakat kalbim hızla çarpar, (çocukların deyimiyle) 'nar yanaklı'!eyda Abla'nın yanakları al al olur, bakakalırım ilk anda. Her yanda rengarenk, capcanlı çocuklar; uyku mahmurlu#unu yeni atmı" merakla bakan gözler... $lk anın verdi#i "a"kınlıkla yanlarına sokulurum ve cepten e#ri bü#rü bir çivi çıkar, bu esnada sarıverirler sevgi yumaklarına, heyecanımı atıverir oracıkta teslim olurum. Sıra olunur, sessizlik olmalı asayi" sa#lanmalıdır fakat gözlerimiz hep konu"ur, o anlarda öyle güzel sohbet ederiz ki onlarla, e"i benzeri bulunmaz Her zaman duyulan saf sevginin anla"ılabilece#ini ve kar"ılık bulabilece#ini dü"ünmü"ümdür, i"te onlar anlıyorlar içimizde onlara kar"ı duydu#umuz sevgiyi... Ardahan'da e#lenceyi hayli geç bitirdi#imiz bir gece, biraz da rahatsız olmam sebebiyle yatakta buluyorum kendimi, içim içimi kemiriyor çocukların yanına gidemiyor olmaktan, kar"ı odada ise (çocukların deyimiyle) Beyaz saçlı amca nın uyuyor olması ses çıkarmamam gerekti#ini fısıldıyor bana... O esnada bir haberle birlikte geç vakit dahi olsa çocukların uyumamı" oldu#unu ve beni beklediklerini
ö#renmemle fırlıyorum yata#ımdan, yorgunluk bilmiyor insan çocukları dü"ününce, çıkıyor üst kata hem ses çıkarmamaya çalı"ıyorum hem de adeta yumrukluyorum kapıyı, tezatlık bu ya... Belletmen ö#retmense çoktan kilidi vurmu" kapıya, lütfen be" dakika çocuklarla görü"meliyim diyip giriyorum içeri, yorgun dü"mü" çocuklar sarıyor etrafımı, öpüyorlar yanaklarımı, göz ya"larını, sıcaklıklarını hissediyorum,!eyda abla artık her "ey çok farklı olacak diyor Ay"egül, Mektup yazaca#ım sürekli ve bir gün ben de yanınıza gelece#im, birlikte Y$BOları gezece#iz hatta tüm dünya çocuklarının yanına gidece#iz diyor. Hemen arkasında Fatma bekliyor onu; Abilerim var ama hiç ablam yoktu, artık bir tane de ablam oldu diyor. Ve karde"lerimle birlikte hayaller kuruyoruz birlikte so#uk yatakhane odasından çok çok uzaklara bol güne"li güzel, sıcacık bi dünyada buluyoruz kendimizi ve belletmen ö#retmenin görünmesiyle veda ediyoruz birbirimize... Bir bir yüzlerini dü"lerken uyuyamıyorum uzun bir süre, uykuya daldı#ımda ise yemye"il bir tarlada el ele verip koskoca bir halka olu"turdu#umuzu görüyorum rüyamda, hepimiz gök yüzüne bakıyoruz, masmavi bir gökyüzü, hava ise olabildi#ince so#uk.. Bırakmıyoruz ellerimizi, ısıtıyoruz birbirimizi... Sonrasında da#ların arasından güne" gösteriyor kızıl yüzünü, biz birbirimizi ısıtıyoruz, güne"se bizi... L3045-( P'H)'( P.0( /'&')?( 23045-( P'H)'( P.0( /'#&1)?( 23045-( 85-/'-1-( 3-( 4573++30.?( O'/P*0&%&'-(D3+).&%3(/"+('+'@'N17?('<'('/01+<')(/")(<*('/01+<')Q(7"0999( Projenin ilerleyen günlerinde ö#rencilere tüm imkanı sa#lamaya çalı"an bir Y$BOdayız, Re"adiye de... Girdi#im etkinlik saatinde biraz zorlanıyorum, sesim yetersiz çocuklarsa bir hayli hiperaktif. Fakat bir çift göz beni dikkatle takip ediyor, adı Yaren... Maddi imkansızlıklar dolayısıyla e#itimine iki sene ara vermi", etkinlik bitince yanıma geliyor ve Onların kusuruna bakma sen diyor, olgunlukla... Doktor olmak istiyor, insanların bilinçsizce ya"amlarını yitiriyor olması üzüyor onu... Gelece#e yolculuk yapıyoruz, seneler sonra ya"lanan ablasını, hastanede kar"ılıyor Yaren, Dr. Yaren Hanım!eyda ablası için tüm imkanların kullanılmasını istiyor... Bahçenin ortasında bunları dü"lerken ve canlandırırken buluyoruz kendimizi, gözleri ı"ıl ı"ıl parlıyor, Bir gün olacak, görecekler.. diyor ve çalan zille ko"uyor sınıfa, yüzüme
yerle"en tebessümle geride bakakalıyorum... Onlar inançlarını hiç yitirmiyorlar, istedikleri tek "ey yapabileceklerini göstermek, "üphesiz bu görev bize dü"üyor.. Erzurum Ilıcalar da matematik etkinli#ine giriyorum... Sınıfta çıt çıkmıyor, pür dikkat beni izliyorlar... Neden geldi#imizden bahsettikten sonra matematik bölümünde okudu#umu söylüyorum, hemen bir iki yüz asılıyor, Ba"ka bölüm mü bulamamı"tın!eyda abla? Hak veriyorum çocuklara, hain bu matematik diyerek hayli dedikodusunu yapıyoruz matemati#in, bakı" açısının öneminden bahsediyoruz, Mehmet evet aslında diyor dü"üncelere dalıyor. Sonrasında sıra geliyor matemati#in ke"fine... Hemen geliyor iki çiftçi yanıma, ben anlatırken ekip biçiyor onlar, öyle e#leniyorlar ki, kahkahalara bo#uluyorlar. Ne ben gülmekten konu"abiliyorum ne onlar; mutluyum, mutluyuz Gülün yeter ki gülün diyorum içimden ve etkinli#i gülerek tamamladı#ımızı hatırlıyorum... Mutluluk onlar için o kadar yakında duruyor ki, mutlu olabilmek için çok büyük "eyler beklemiyorlar... E*#*$3+.(R'014>+%5-(P.0'7('+&1-8'(D5,+5@3%/3(-.2'/3&(*+'H&1)(=3(#'P'2(#,"0*/+'(P'H+'81)( 3&).-+.)+303999(O*(")*+8'(S'-)101%8'-(43+<.H(P.0(>N03&<3-.<.7('0&1)(P*0'#1-1(<3<+3)3&.( P3++3<.H999(TO.7.(83(>N03&<3-("+'0')('+10(<1#1-17(R3+.<(L"@'<UV(8./3(#"0<*H&*)999(D3H)3( )'P*+(3ྟ(J>-5++5(>N03&<3-("+'P.+3@3N.-.7(P.0((8"N'(4573++.N.(=3(8'2'(8'(4573+( A"@*)+'0999((
Bayburt'ta yine bir matematik etkinli#i... Beni elinde deney aletiyle (demir bilye) kar"ılayan Ali yle selamla"ıyoruz evvela... Ali öylesine hiperaktif ki yerinde duramıyor adeta, çocuklarla sohbet ediyor, matematikten bahsediyoruz ve zilin çalmasıyla birlikte deney aletiyle hayli me"gul olan Ali nin yanına gidece#im sırada heyecanla o benim yanıma ko"uyor, zeka sorusu hazırlamı", çözmemi istiyor, di#er çocuklarla birlikte dü"ünüyor ve çözümü bulmaya çalı"ıyoruz, çözdü#ümüzde yeni bir zeka sorusu hazırlamaya koyuluyor, tabi hazır olan yemekle birlikte yeme#e gidiyoruz, yemek boyunca yaptıklarından bahsediyor, küçük bilim adamı hayli kumanda bozmu", hayli bisiklet tamir etmi", gözleri ı"ıl ı"ıl bin bir hevesle anlatıyor yaptıklarını, makine mühendisi olmak istiyor Hüseyin abisi gibi... $nanıyorum ki ileride insanlık adına bir çok ke"ifler yapacak gelece#in bilim adamı Ali... Ve gece e#lencesi vakti geliyor, mutluluk içinde barı" "arkıları söylüyoruz, ellerimiz kenetli, gözlerimiz gözlerimizde... Çocuklar da biz de epey yoruluyoruz... Öncelikle onlarla sohbet ediyor sonrasında varlı#ından haberdar oldu#umuz sıcak su ile banyo için hazırlanıyoruz, çocuklarla edilen sohbet gittikçe koyula"ıyor ve banyo sırasında sona kalıyorum, sıcak suyun bitmesiyle birlikte so#uk suyla yıkanmanın e"siz deneyimini ya"ıyor ve ü"üyerek yata#ın yolunu tutuyorum. Çocuklar, ne"e ile e#lencede çalınan karde"lik "arkılarını söylüyorlar koridorda, sonrasında bir çı#lık...!a"ırarak sesin oldu#u tarafa do#ru gittim, çocuklar gördükleri fareden ürkmü"lerdi, ne yapaca#ımı "a"ırdım... Birbirimizin yüzüne bakıp, "a"kınlıktan güldük, davetsiz misafirdi fakat bizim uyuyanların tatlı uykularını bölmeye hiç niyetimiz yoktu. Biz yata#ın yolunu tutarken, sanırım fare de çöp kutusunun arkasını mesken tutmu"tu ki gece süresince rahatsız etti#i kimse olmadı, fakat çocukların tedirginli#ini dü"ünüyor olmak uykuya yer bırakmadı... Oltu Miniklerin bol oldu#u bir okul... Çocuklar için çizgi film gösterimi... Sanıyorum, okulun "artlarından dolayı ta"ıdı#ımız sıralardan olsa gerek yorgun dü"mü"üm, karanlı#ın etkisiyle de çocuklarla birlikte film izlerken gözlerim kapanmı", uyuya kalmı"ım, film bitmesiyle birlikte çocuklar hareketleniyor ve uyanıp görüyorum ki tüm sınıfın aksine ikisi sessizce duruyor, biri masaya dü"en elimi tutuyor di#eri ise saçlarımı ok"uyor, nasıl tarif edilir bilmem ki o masumiyet... Verdikleri katıksız sevgi sınır tanımıyor, tükenmiyor aksine payla"tıkça ço#alıyor...
E*#*$3+.( D5,+5@3( /3( A1)'0)3-( >-@3( F&'( L"@'( '081-8'-( B#<'.+?( TF&.++'( #'N( /',( #"+( /',?( &'<'<(&3)30+3)(.A30.83(*A*0*<8'(83N.+V(<'-3=0'+'01/+'?(P>/+3(P.0(/"+8'(P>/+3(P.0("&"P5#( &'0.2( /'7<1H( "+8*999( ( B/.).( 4.&<.H.7?( 4.&<3#3/8.)( A")( 575+3@3N.<.7.( 85H5-5/"0*7( 23,999
Üzgünüm çocuklar anlatamıyorum bana ya"attıklarınızı, bizim sevgi anlayı"ımızı köreltmi"ler; kini, kıskançlı#ı eklemi"ler lugatımıza sizler gibi payla"amıyoruz sevgimizi, sizlerden ö#renece#imiz çok "ey var... Fakat "u an yapabildi#im en güzel "ey ne biliyor musunuz? Gözlerimi kapatıp; minik ellerinizi, sıcaklı#ınızı hissetmek, sanki yanı ba"ımdan hiç ayrılmamı"sınız gibi.. Miniklerin bol oldu#u bir di#er okuldayız... Okulun merdivenlerinde masal okuyorum çocuklara, dört bir yanımda merakla dinliyorlar... Bu sırada bir misafir geliyor yanımıza, sarı tüylü nazlı bir kedi, sanırım kıskanıyor sevgimizi ve o da kendine bir pay istiyor, geliyor oturuyor kuca#ıma, anlıyoruz ki o da masal dinlemek istiyor... Sessiz adımlar atarak di#er çocuklarda yanımda yerlerini alıyor, onu rahatsız etmemeye çalı"arak sabırsızlıkla masalın bitmesini bekliyorlar. Masalın ardından çocuklarla birlikte isim koyuyoruz ona, Sarı Yeme#e gidiyoruz, evvela Sarı nın karnı doyuyor, bi tas yemeklerini onunla payla"maktan hiç çekinmiyorlar; Sarı nerde kalır, ne yapar kara kara dü"ünüyorlar..!imdi ben de merak ediyorum Sarı ve çocuklar ne yapıyor? Çocuklardan gelecek mektupları ve Sarı'nın haberlerini sabırsızlıkla bekliyorum.. Tütünlü Y$BOya giderken öylesine dar yollar kat ettik ki; bir an varamayaca#ımızı dahi dü"ündüm fakat her ne olursa olsun önemli de#ildi ve biliyordum ki yolun sonu aydınlık ve çocuklar bizi bekliyor, gülen yüzleri, ı"ıldayan gözleri, sevgi dolu bakı"larıyla... Bizi epey zorlayan yolu çocuklar sürekli kat ediyorlardı... Emrullah ile tanı"tık orada, uzaktaki da#lara bakarak sohbet ettik, 4.sınıftaydı ama hayatının amacını biliyordu 'Kitap gerek, okumak gerek, meslek edinip insanlara faydalı olmak gerek!eyda abla' dedi. Ya"adı#ımız o anı dondurabilmeyi ve amaçsızca ya"ayan ya da hırsını maddi çıkarlarına alet eden insanlara gösterebilmeyi çok arzu ettim, evet 10 ya"ındaydı ve insanlık adına bir "eyler yapmak istiyordu, çok para de#ildi onun meselesi, bir "eyler sahiplenmek, aidiyet de#ildi... Ö#renmek, bilmek, payla"abilmekti tek derdi... Mutlulu#u, huzuru, sevgiyi payla"abilmek...
Kelkit Y$BO da di#er günlere nazaran daha yo#un bir etkinlik programımız vardı ve ertesi gün çıkılacak yolun zorlu#u dolayısıyla erken yol almamız gerekiyordu, gece kalamadık... E#lence sonrası olu"an sevgi seli ve çocukların göz ya"ları ile ıslanan omzum kaldı onlardan hatıra... $nsan dü"ünmeden edemiyor bir günde nasıl olu"uyordu böyle bir sevgi? Hem de e#ri bü#rü bir çiviyle ba"layanından... Oluyordu i"te, çocuktular, masumdular, sevgilerini öylesine derinlerde öylesine uçlarda ya"ıyorlardı ki olabilirli#iyle "a"ırtıyorlardı insanı. Otobüse bindi#imizde her birimiz gözlerimiz dolu dolu el salladık onlara, bize çok "ey ö#retmi"lerdi; evvela sevgiyi ve umudu... Onların gelece#e dair inançlarını, heveslerini gördükçe insan bir "eyler yapma ihtiyacı hissediyor, her ne olursa olsun, gönlümüzle ortaya çıkarabilece#imiz her ne varsa yapmak, dört bir yana gitmek gerek... De#er verdiklerimiz için zamanın ve mesafenin mühimmatı yoktur.. Onların bize pek çok "ey ö#retece#i proje özlemini çekiyorum "imdi ve biliyorum ki yarınlar onların ellerinde... Bizlerin aksine imkansızlıklar içerisinde dahi gelece#e umutla bakabiliyorlar... Ellerine aldıkları kitapları kokluyor ve insanlık adına bir "eyler yapabilmek istiyorlar; imkanları kısıtlı olan köylerine meslek sahibi insanlar olarak gitmek istiyor; açlık, yoksulluk, okumayan kız çocu#u kalmasın istiyorlar onlar Yani erdemleri çok büyük ve ben inanıyorum; sizlerin sayesinde güzel günler görece#iz çocuklar, bol güne"li günler..!eyda Ba#do#an Bahçe"ehir Üniversitesi Matematik Bölümü Ö#rencisi çocuklarımız, ilk göz a#rılarımız, ilk yar larımız www.ilkyar.org.tr ilkyar@ilkyar.org.tr O'/P*0&( O'2.0( :3@'&.( R"04*A( EBOW%8'( 45-5-( #"-*-8'( /"0*@*( P.0( 45-( -3H3/+3( &'<'<+'-1/"0999(D3H)3(TL'/'&(23,(O'/0'<(W+#'V(=3(P*(4573+(A"@*)+'0(23,(45+#3999(