Ders 9 HAZIRAN 1, 2019
Adem ve Havva, Yaratıcının hediyelerinden sonsuza kadar zevk almak için yaratıldılar. Günah işlediklerinde ise Tanrı'ya sırt çevirdiler, bu yüzden bu hediyeleri almaya devam etme hakkını kaybettiler. Oysa Tanrı, sevgisini bizim düşüşümüzden sonra da armağanlarını vererek gösterdi. Günahlarımız ya da etrafımızdaki günahlar nedeniyle Tanrı'nın armağanlarının bir kısmını geçici ya da kalıcı olarak kaybedebiliriz.
Sevgili kardeşim, senin canın refah içinde olduğu gibi, her bakımdan refah ve sağlık içinde olman için dua ediyorum. (3 YUH 1:2) Sağlık kırılgan bir hediyedir. Hastalık çok ciddi olmasa bile, gene de acı çekmeye neden olur. Yakınımız olanlardan biri hastalanınca, biz de acı çekeriz. İnananlar olarak, Yair, Kenanlı kadın, Kefarnahum'daki yüzbaşı gibi ve birçok kişinin yaptığı gibi aynı şekilde tepki vermeliyiz: Hastalığı İsa'ya dökmeliyiz. Hastalığın ortasında bile, bazı manevi gerçekleri her zaman öğrenebiliriz: Eyüp, deneme sırasında Tanrı'yı daha iyi anladı ve ayrıca affetmeyi öğrendi. (Eyüp 42:5, 10). Pavlus hastayken teselli edildi ve o mütevazi olarak başkalarını da teselli etmeyi öğrendi (2 Kor. 1:3-5; 12:7).
Birine ihanet ettikten sonra güvenini kazanmak için ne yapabilirsin? 1. İçtenlikle suçunu itiraf et 2. Sebep olduğun zararı kabul et. 3. Başarısız olmamak için elinizden geleni yapacağınıza söz vermek 4. Sabırlı olun ve yaranın iyileşmesini bekleyin Biz günahkarız ve bize güvenenlere ihanet edebiliriz - veya tersi olabilir. Güveni geri kazanmak zordur, özellikle de ihanetin sonuçları önemli ise. Örnek olarak, önemli bir randevuya gelmeyen bir arkadaşa güvenmek, sadakatsiz olan bir eşe güvenmekten daha kolaydır.
Kutsal Kitap bizi sürekli şefkat ve samimiyet ile hareket etmeye teşvik eder. Tanrı'nın bir çocuğunun taciz edici ve şiddetli davranışı kabul edilemez. Aile içinde şiddet genellikle gizlidir, bu durum insanı daha günahkâr yapar Kutsal Kitap ta aile içi şiddeti gösteren rahatsız edici hikayeler var: Yusuf un kardeşleri (Yar. 37:17-28); Amnon ve Tamar (2 Sam.13:1-22); Kendi çocuklarını öldüren Manaşşe (2Kr.21:6). İstismarcının şiddetli davranışlarını durdurmak, tövbe etmek ve zararları gidermek için yardıma ihtiyacı var. Suistimal edilenlerin affedici olması gerekiyor. Sadece Tanrı yaraları iyileştirmek için gereken AGAPE sevgisini verir.
Çünkü kişi neye yenilirse, onun kölesi olur. (2 Pet. 2:19) Bağımlılıklar, Tanrı'nın bize verdiği özgür iradeyi ortadan kaldırırlar. Uyuşturucu kullananlar, herhangi bir dış yardımı olmadan bağımlılıklarını bırakamıyorlar. Uyuşturucu, alkol, tütün, kumar, seks, internet, yemek Bağımlılığın amacı tek başına bir günah olmayabilir, aynı zamanda herhangi bir bağımlılık başkalarıyla, ailemizle ve Tanrı ile olan ilişkilerimizi etkiler. Ne zavallı insanım! Ölüme götüren bu bedenden beni kim kurtaracak? (Romalılar 7:24). Beni bağımlılıklarımdan kim çıkaracak? Tanrı lehimize müdahale eder. Bize yeni bir yürek, yeni düşünceler ve gerçek bir özgürlük vereceğine söz verdi (Hezekiel 36:26; Yuhanna 8:36).
H AYAT I N H E D İ Y E S İ [ ] Yaşamınız nedir ki? Kısa bir süre görünen ve sonra kaybolan bir buğu gibisiniz.. (YAK. 4:14) Hayatını kaybetmek her şeyi kaybetmek. Ne yazık ki onlar [ölüler]...güneşin altında yapılanlardan bir daha payları olmayacaktır. (Vaiz 9: 6). Yaşamaya devam edenler sevdikleri birinin ölümüne yas tutarlar. Yas genellikle sonraki zamanlarda biter Birincisi, ölüm gerçeği reddedilir (beklenen olsa bile). Düşünceleriniz ve tartışmalarınız ölen kişi üzerinde odaklanır. Sonra çaresizlik ve depresyon sizi istila eder. Normalde, bir yıl sonra iyileşmenin son aşaması sona erer ve normallik duruma dönülür. İsa'nın İkinci Gelişine güvenerek ümit ve rahatlık buluruz. O zaman sevdiklerimizi tekrar göreceğiz
Zorluklar ve denemeler etrafımızı sardığında Allah a sığınmalı, kurtarmaya gücü olan ve kurtarışı güçlü olan Kişi den güvenle yardım beklemeliyiz. Allah ın bereketini istiyorsak onu talep etmeliyiz. Dua bir görev ve ihtiyaçtır; fakat övgüyü ihmal etmiyor muyuz? Sahip olduğumuz tüm bereketlerin Vericisi ne daha sık şükran sunmamız gerekmiyor mu? Minnettarlığı beslemeliyiz. Keder ve ızdıraptan geçerken bile, Allah ın merhametlerini düşünüp saymalı, O nun kutsal ismini övüp yüceltmeliyiz. Ellen G. White, [Seçme Mesajlar], 2. kitap, s. 268.