4 Ekim 2013 - Sayı SARAYA italyan SADRAZAM Kupada Haliç derbisi Karagümrük-Kasımpaşa Sonunda geldi FIFA 14 Madrid in Sambacı boğası Diego Costa
HAYATIM FUTBOL Yayın Koordinatörü İlker Yılmaz Editörler Emre Çelik Rafet Baran Eryılmaz Yazarlar Burak Eken Salih Demirci Uğur Karakullukçu İtalyan işi İtalyan, İstanbul a ayak bastı ama Boğaziçi nin havasını soluyamadan Torino ya gitti. Temelli gelişinde ise eli boş dönmeyerek yaşanan kaos ortamına rağmen Galatasaray taraftarının Şampiyonlar Ligi nde gruptan çıkma umutlarını canlı tutmayı bildi. Biz de Türkiye kariyerine hızlı bir giriş yapan Roberto Mancini yi atlamadan edemedik. Yönümüzü yurt dışına çevirdiğimiz zaman ise atlayamayacağımız bir santrfor da vardı: Diego Costa. Koskoca Brezilya ile son Dünya ve Avrupa şampiyonu İspanya yı şimdiden birbirine düşüren Diego Costa yı doğal olarak es geçmedik.. Ayrıca torpilli(!) Guy Luzon un yükselişi, oyun dünyasının rakipsizi FIFA 14 ve Karagümrük-Kasımpaşa arasında oynanan derbi de sayfalarımızdaki yerini aldı. Ha, bir de Batuhan Karadeniz var. Gerçi o hiç olmadı, olmayacak... Keyifli okumalar, Emre Çelik iletisim@hayatimfutbol.com reklam@hayatimfutbol.com
Bu Sayıda MANCiNi ÖZEL Keskin Geçiş Defansçı Mancini, hücumcu Terim in izinde ne yapacak? Kupa Toptancısı Kariyeri boyunca kazandı. Sıra Cimbom da İşte FIFA 14 Beklenen oyun huzurlarınızda İkinci Cambaz: UEFA Gençler Ligi UEFA, Devler Ligi ni altyapıya uyarlarsa ne olur? Brezilya Boğası Atletico yu La Liga nın zirvesine Diego Costa taşıyor Geldi, Gördü, Yeniyor... Standard ın İsrailli hocası Guy Luzon a bir bakış Rüya Paraya Direnemedi Karagümrük ile Kasımpaşa kupada bir araya geldi Batuhan Karadeniz Trabzon daki son şansını da çöpe atıyor...
İlker Yılmaz RÜYA PARAYA DiRENEMEDi Yıllardır karşılaşamamasına rağmen her maçta birbirlerinin kulağını çınlatan ezeli rakipler Karagümrük ve Kasımpaşa, Türkiye Kupası nda kozlarını paylaştı. Hayatım Futbol tarihi derbiyi yerinde izledi. Türkiye Fenerbahçe nin de önünde sonunda ulaştığı Türkiye Kupası, zamanla değersizleşmesinin yükünü üzerinden hala atamazken onlarca maç arasında gözler bir sürpriz aramaya devam ediyor. Bu kez küçüklerin büyükleri elediği bir sürprizden farklı olarak, İstanbul un kendileriyle gurur duyan iki semti, Karagümrük ile Kasımpaşa, Ziraat Türkiye Kupası ikinci turunda eşleşti. Sekiz yıldır birbirlerine rakip olmayan ve aradaki gelir ve lig farkı da göz alınınca bir sekiz yıl daha aynı ligde karşılaşmaları pek mümkün gözükmeyen iki ekibin mücadelesi büyük bir heyecanla beklenmeye başlandı ve o gün geldi çattı. Emniyet önlem olarak rakip takım, yani Kasımpaşa seyircisinin maça gelmesini yasaklamış olmasına rağmen bununla yetinmemişti. Vefa Stadı nın çevresinde kuş uçmuyordu. Tek bir sokak dışında stada ulaşan tüm yollar polis bariyerleriyle kapatılmıştı. Sıkı güvenlik önlemlerinin ardından bilet gişesindeki kuyruğa girdik. Hem bilet hem de giriş aynı kuyrukta olunca büyük bir kalabalığın içinde beklemeye koyulduk. Malumunuz alt liglerde içeriye girmenin iki yolu var: 1-Bileti önceden alırsın ve bilet kuyruğuna aldırmadan Beyler biletliyiz biz, yol verin diyerek kalabalığı yararak içeri girersin. 2-Maçın başlamasına 15 dakikadan az kalmışsa eğer bilet almaya uğraşacağına bir müddet daha beklersin, ya elinde tomarla bilet olan birileri gelir ve gelişi güzel bilet dağıtır, ya da kapılar açılır içeri girersin. Kalabalıkta beklerken elinde bilet tomarıyla bir abi geldi, kısa sürede stokları
dağıtıp diğer kapıyı da açtı. Bilet alıp girmeyi isterdik açıkçası ama stada daha hızlı girme yolunu seçtik. Sonbaharı görmeden kışa giren Karagümrüklüler, hafta içi iş saatine denk gelmesine rağmen derbinin hatırına olsa gerek tribünleri doldurmuştu. Tribünde boş bir yere geçer geçmez Kırmızı-siyahlılar, Süper Lig de oynayan ezeli rakibine karşı fırtına gibi başlamış ve meyvesini de daha beşinci dakikada almıştı. Tribünler bu golle zaten coşarken futbolcular da gelen gazla birlikte Kasımpaşa ya nefes aldırmıyordu. Her ne kadar Kasımpaşalı futbolcular topa daha çok sahip olsa da hakimiyet Karagümrük ün elindeydi. İlk yarı nasıl biter derken bir duran top pozisyonun ardından ikinci gol de geldi. Tribünler adeta mutluluktan havaya uçacaktı ki üç dakika sonra fark önce bire indi, ilk yarının son dakikasında gelen penaltı golü de devreye beraberlikle gidilmesini sağladı. Türkiye Devre arası tribünlerin büyük çoğunluğu maç köftesine hücum etti. Maç köftesi de maç köftesi olsa bari! Birçok statta olduğu gibi burada da stat içerisindeki köfteler hazır, market köftesi. Kaldı ki karın doyurma aktivitesi maç öncesi veya sonrasında olmalı ki devre arasında karşılaşmanın kritiği yapılsın. Hava da sağ olsun, köfteleri yiyenler parmaklarının donduğundan yakınıyordu. Köfteden gelemeyenlerle başlayan ikinci yarının başında Kasımpaşa bir gol daha atarak bayram etmeyi uman midelere ağrılar soktu. Her geçen dakika ilk yarı boyunca yapılan tezahüratların, edilen küfürlerin anlamı biraz daha eridi ve konuk takım 2-0 geriden gelip 3-2 kazanarak turu geçti. Üçüncü lig ekibi Karagümrük, olağanüstü çabasına rağmen bir zamanlar sıkça karşılaştığı, bu günlerde kendisine tepeden bakan ezeli rakibine karşı acı gerçekle yüzleşti. Son yıllarda Yürü ya kulübüm ü duymaya alışmış Kasımpaşa karşısında kurulan hayaller maçın sonunu göremedi. Haliç in karşı yakasındaki zengin kulüp, diğer yakasındaki ezeli rakibi için fazlasıyla gerçekti.
Uğur Karakullukçu ikinci CAMBAZ: UEFA GENÇLER LİGİ! Şampiyonlar Ligi Avrupa daki en önemli futbol organizasyonu olan UEFA Şampiyonlar Ligi artık bir kardeşe sahip. Fakat bu yeni organizasyon görüldüğü kadar kusursuz değil. Kendisini futbolsever olarak tanımlayıp da Şampiyonlar Ligi nin o içleri gıcıklayan, adeta futbolun milli marşı olan tema müziğinden hoşlanmayan var mıdır? Bir de bu melodinin 22 genç yıldız adayı için çalındığını düşünün. 32 takımlı Şampiyonlar Ligi formatının bir karbon kopyası olan UEFA Gençler Ligi ilk bakışta göz alıcı duruyor. Muhtemelen seneler ilerledikçe UEFA bu yeni turnuvasını daha da cilalayacaktır ancak turnuvanın başlama süreci ve formatın getirdiği handikaplarla turnuvanın fikir babalarının gitmek istediği yoldan biraz farklı. Bir ipte iki cambaz İki sezon boyunca Avrupa nın önde gelen altyapılarını bir araya getirerek U-19 Şampiyonlar Ligi formatını hayata geçiren turnuva olan NextGen Series, gayet başarılı bir iş çıkarmış, hatta bazı maçlarda 20 binin üzerinde seyirciyi stadyuma çekmeyi başararak UEFA Avrupa Ligi ni kıskandıracak bir sinerji yaratmayı başarmıştı. Buna karşın NextGen Series bu sezon turnuvaya maddi sebeplerle bir yıllığına ara verdiğini duyurdu. İkinci sezonunun başında yayıncı kuruluş olarak Eurosport la
Son şampiyon UEFA Gençler Ligi nde yok!? anlaşan ve 16 takımdan 24 takımlı formata geçen bir turnuva için bu kararın arkasında açıklanandan daha farklı sebepler olduğu biliniyor. Bunun en başında UEFA Gençler Ligi nin U-19 takımları için takvimi büyük ölçüde kapatması gerekiyor. Kısaca ikinci cambaz birinciyi ipinden etmiş gibi ancak tartışma da bu noktada çıkıyor. UEFA Gençler Ligi, NextGen Series fikrinden beslenen bir format, bunu UEFA Başkanı Michel Platini de, Bu turnuvanın (NextGen) özel bir şirket tarafından düzenlendiğinin farkına vardık ve İcra Kurulu nda bu formatın UEFA tarafından organize edilmesine karar verdik. Bunu da Avrupa Kulüpler Birliği ile birlikte yapıyoruz. diyerek zaten itiraf etmişti. Peki aynı havuzdan beslense de ikisi gerçekten aynı turnuva mı? Son şampiyon dışarıda NextGen Series in fikir babası, aynı zamanda Brentford un sportif direktörü olan Mark Warburton a göre UEFA nın bu topa girmesi normal ancak formatta ciddi sorunlar var. Warburton a göre turnuvanın katılımcılarının Şampiyonlar Ligi üzerinden belirlenmesi ciddi bir hata. Gençlere yatırımı ve akademi kalitesini mi ödüllendireceksiniz, yoksa A takımın performansını mı değerlendireceksiniz? diyor Warburton. Ayrıca Ağustos sonunda Şampiyonlar Ligi ne katılıp katılmayacağı belli olacak ekiplerin bu turnuvaya nasıl hazırlanacağı ciddi bir soru işareti. Daha da kötüsü, Avrupa nın en prestijli akademilerine sahip bazı kulüplerin Şampiyonlar Ligi nden uzak kalma ihtimali. Geçen sezon Portekiz de Avrupa kupalarına vize alamayan ancak dünya çapında birçok yeteneğin eğitim aldığı Sporting akademisi bu formatta turnuvanın dışında kalıyor. Geçen sene NextGen Series şampiyonu olan Aston Villa nın yakın gelecekte turnuvada yer alma olasılığı da yok. Bir önceki sezonda Inter U-19 takımıyla yaptığı başarılı işler Andrea Stramaccioni yi Inter in başına getirmişti. Inter bu sezonki turnuvada Kupa 1 vizesi alamadığı için yer alamıyor. Hatta altyapının sözlükteki karşılığı Ajax ın dahi geçmişte Şampiyonlar Ligi dışında kaldığı olmuştu. Bu Platini nin iki yıl denenecek dediği karbon kopya formatında dikkat çeken en ciddi problemler. Bu sorunları gidermek ve UEFA nın yeni formatını NextGen Series çizgisine
? yaklaştırabilmek adına Mark Warburton ve Justin Andews, UEFA yetkilileriyle yaptıkları görüşmede 48 takımlı, altyapı kalitesine bakılarak wildcard sistemiyle genişletilmiş bir turnuva önerisi yapmıştı ancak bu en azından ilk iki sene için kabul görmedi. Potansiyeli yüksek Öte yandan ortada şu anda gözükenden çok daha büyük bir potansiyel olduğu da ortada. İşin içine uluslararası rekabet girince, adına da Şampiyonlar Ligi konunca seyircinin gösterdiği ilgi de gayet iyi. Üstelik her şeyden önce 18-21 yaş arası atlanması gereken profesyonel eşiği geçmek isteyen genç futbolcular adına da harika bir fırsat ve deneyim. Artık profesyonellik yaşı Avrupa da epey inmiş durumda ancak özellikle Türkiye gibi yaşlı ligler için ciddi bir yenilenme fırsatı ve Şampiyonlar Ligi hedefi olan kulüpleriimz için altyapıya ilgi göstermeleri adına bir fırsat. Bu turnuva olmasa hemen hemen boş diyebileceğimiz 15-96 jenerasyonuna Galatasaray ın yaptığı ekler ortada. Bu bakımdan Türk kulüplerine de kendi aralarındaki kısır rekabetten daha yukarıda bir çıta ve hedef koyması da mühim. Turnuvanın gelişimini yakından takip etmekte fayda var zira sadece geleceğin oyuncularının oynadığı maçlar topluluğundan öte bir şampiyonanın gelişimine tanıklık edebiliriz.
Uğur Karakullukçu KESKiN GEÇiŞ Radikal bir kararla hücumcu Terim le yollarını ayıran Galatasaray, daha da radikal bir karar alarak savunmayı futbolun merkezine koyan Mancini yi göreve getirdi. Bu değişimin nasıl sonuçlanacağıysa büyük merak konusu... Roberto Mancini Roberto Mancini nin Galatasaray ın teknik direktörlüğüne getirilmesi sonrasında takımın nasıl bir yola gireceği sarı-kırmızılılarla ilgili en büyük merak konularından biri. İtalyan hocanın imzasının üzerinden 2 gün geçmeden çıkılan Juventus deplasmanında ortaya konulanlar ise bu konuda fikir yürütmeyi çok daha çabuklaştıracak cinsten. Özellikle de puanla başlayıp Şampiyonlar Ligi nde gruptan çıkmak için küçük de olsa avantajı Galatasaray ın eline geçirdikten sonra. İtalyan teknik adamın maç öncesinde basın toplantısında kullandığı Fatih Terim in takımını devam ettireceğim cümlesi sonrasında beklentiler daha çok bu sürekliliğin teknik anlamda olacağı şeklindeydi. Keza bambaşka bir futbol mantalitesine sahip bir takıma oldukça farklı fikirlerle gelip oldukça önemli bir rakip karşısında bu fikirleri takıma dikte etmek pek mantıklı görünmüyordu. Fakat rakibin bir İtalyan olması ve Mancini nin onları çok iyi tanıdığını belirtmesi elbette bazı şeyleri değiştirdi. Juventus un yaşadığı problemler, içinde bulundukları sıkıntılı dönemle birlikte farklı bir oyun planının öne çıkması için uygun ortamı da beraberinde getiriyordu. Juventus, pres yapmadan geride bekleyen takımlara karşı iki sezondur sıkıntı çekiyordu ve Fatih Terim in sistemiyle onlara istedikleri fırsatları vermek mümkün olabilirdi. Roberto Mancini o fırsatları vermemeyi tercih etti. Gerek sahaya çıkardığı kadroyla, gerek oyun planıyla Fatih Terim in son zamanlarda pek de fazla denemediklerini denedi. İkinci yarıdaki bazı problemlere rağmen şansının da yardımıyla istediği sonucu aldı. Peki Juventus maçının ışığında Galatasaray ı gelecek haftalarda neler bekliyor? Öncelikle 2,5 senedir bir Fatih Terim takımı olan Galatasaray ın zamanla Roberto Mancini takımına döneceği muhakkaktı fakat Juventus maçı itibarıyla bu geçiş biraz fazla keskin ve sert oldu. Maçın başından itibaren geriye yaslanan ve rakibe boşluk bırakmamaya çabalayan Galatasaray ı dünkü maçın özel durumuyla değerlendirmek gerekebilir. Fakat
Roberto Mancini yeni mantalite karşısında takımın gösterdiği iyi tepki, Mancini nin bu geçiş dönemini hızlandırmasını mutlaka sağlayacaktır. Galatasaray ın ligdeki bazı deplasmanlarda ve özellikle de iç saha maçlarında gereken skor alındıktan sonra da bu yapıya bürüneceğini tahmin etmek pek zor değil. Çarşamba akşamı ikinci yarıda takımın 11 kişiyle kendi kalesinin önündeki 35-40 metrelik alana yaslanması ve rakibi çağırması daha zayıf takımlar karşısında taraftar tepkisini elbette çekecektir. Bunun dengesini kurmak ve Terim in takımının kodlarını zaman zaman kullanmak bu yönden İtalyan hocanın işini geçiş aşamasında kolaylaştırabilir. Fatih Terim döneminde takım sahaya 4-2-3-1 formasyonuyla çıktı fakat Roberto Mancini nin Juventus karşısında sahaya çıkardığı iki gerçek açık oyunculu 4-2-3-1, Terim tarafından hiç kullanılmamıştı. İtalyan hoca Inter ve Manchester City deneyimlerinde klasik açık oyuncusunu kullanmayı pek tercih etmemişti fakat dünkü maçta rakibin Juventus oluşu ve sistem olarak tek kenar oyunculu 3-5-2 yi tercih ediyor olmaları Mancini nin oyunu genişletme isteğini beraberinde getirmiş olabilir. Ne var ki Çarşamba gecesi ortaya çıkan ve asimetrik olmayan 4-2-3-1, Burak ve Drogba ikilisinden birinin mutlaka yedek kulübesinde oturacağı anlamına geliyor. Avrupa da sorun omayan yabancı kontenjanıyla birlikte şu anda takımın sorgulanamaz tek yabancısı konumundaki Didier Drogba, Mancini nin bu düzeni devam ettirmesi halinde ligdeki bazı maçlarda kenara gelecek ilk yabancı oyuncu olabilir. Henüz 6+4 kuralıyla tanışmayan hoca elbette Terim in yaşadığı problemlerin benzerlerini yaşayacak. Özellikle Juventus karşısında savunmanın en iyi oyuncusu olarak dikkat çeken Aurelien Chedjou yla birlikte yerden kalkmayan Emmanuel Eboue bu yönden makas yemesi muhtemel ilk oyuncular olmaya devam edecektir. Mancini, İtalya deplasmanı sonrasındaki basın toplantısında zaman içinde daha değişik dizilişlerin de ortaya çıkacağını söyledi.
Roberto Mancini Geçtiğimiz sezonun ikinci yarısıyla birlikte bu dönem de Fatih Terim tarafından fazlasıyla kullanılan 4-3-1-2, Sneijder, Burak ve Drogba üçlüsünü aynı anda oynatmak amacıyla özellikle bazı iç saha maçlarında Mancini tarafından sarılan can simidi olmaya devam edecek gibi görünüyor. Özellikle Inter deki ilk iki sezonunda takımının ana sistemi haline getirdiği bu dizilişin bir anda takımın sistem portföyünden çıkacağını düşünmek çok mantıklı değil. Fakat Mancini nin asıl sürprizi, Manchester City de yedek plan olarak düşündüğü üçlü defansı Galatasaray a uyarlamak olabilir. Gerek stoper havuzu, gerek kenar oyuncularıyla takım, üçlü defansı oynayabilecek yeteneğe sahip ve 4-3-1-2 dışında yukarıdaki hücum üçlüsünü özellikle de defansif zaafiyet yaratmadan oynatmanın tek yolu muhtemelen İtalya da son dönemlerin en moda yapısından geçiyor. Galatasaray da balayı dönemi çok çabuk ve iyi başladı fakat iyi giden şeyi bozup ana mantaliteden tamamen farklı bir plana ilerlemenin yaşanacağı sıkıntılar takımın önüne mutlaka gelecektir. Sarıkırmızılılar Roberto Mancini nin ustalığına daha çok bu anlarda ihtiyaç duyacak. Bu tarz geçiş aşamalarında kazanmak her zaman hocanın en büyük yardımcısıdır ve Juventus tan alınan 1 puan Mancini yi epey rahatlatmış olmalı. Fakat İtalyan hoca daha fazlasına ihtiyacı olduğunu biliyor ve Fenerbahçe nin ligde 5 puan arkasında olan Galatasaray ın ülke içinde beraberliğe tahammülü kalmaması yeni yapıya geçiş aşamasında işleri karışık hale getirebilir.
Salih Demirci KUPA TOPTANCISI MANCiNi Roberto Mancini nin kupa için en çok beklettiği zaman şimdiye kadar 2 yıl oldu. Kendi liginden şampiyonluğa oynamayan takımları dikkate almazsak bir tam sezon yeterli. Roberto Mancini Kupa toptancısı olarak başlangıcı Sven-Göran Eriksson un ikinci adamı olarak çalıştığı Lazio kulübesinde yapmıştı. Kulübün tarihindeki en büyük uluslararası başarı olan 19 Kupa Galipleri Kupası, sonraları onunla abi kardeş gibiyiz dediği Eriksson lu günlerde gelmişti. Ardından, şimdilerde olduğu gibi Fatih Terim in bıraktığı yerden devralmış ve Fiorentina nın kazandığı son kupayı, 2001 İtalya Kupası Şampiyonluğu nu elde etmişti. Futbolcu ve yardımcı antrenör olarak çalıştığı Lazio ya baş antrenör olarak döndüğünde ise yine boş geçmedi, yıldızlarını satan takımla birlikte İtalya Kupası kazanarak terfi aldı.calciopoli nin patladığı sezonda Inter ile üçüncü olmuştu ama yine boşu yoktu; 23 yıl sonra Inter e İtalya Kupası nı getirmişti. Sonrasını nispeten hafifleyen bir ligde oynasa da kazaya mahal bırakmadı, Inter i üç sezon üst üste Serie A şampiyonu yaparken arkasında 7 kupa bıraktı. Avrupa Kupaları nda basamakları çıkamaması o günlerde de eleştirilirken Mancini den iki sene sonra Inter, Jose Mourinho ile Avrupa nın da zirvesine çıktı. Son durağı Manchester City de ise ağır bir yükün altına girmişti. Bu seferki ne Lazio ya, ne de Serie A ya benziyordu. Kuşkusuz, onu bu göreve İtalya da yaptıkları getirmişti, liyakati tartışılmazdı ama bu defa yarış bambaşkaydı. Sonradan dünyanın en pahalı takımı olacak kadroyla birlikte kurtlar sofrasına oturmuştu. Burada da çabucak bir şeyler elde etti, sezon ortasında aldığı takımla ilk tam sezonunda Şampiyonlar Ligi ne taşıdı ve 42 sezon sonra kulübe FA Cup kazandırdı. 2011/12 ise rüya gibi bir finalle bitti, Sergio Agüero nun son dakika golü ile 44 yıl sonra Manchester City lig şampiyonu oldu. Şimdiye kadar, 13 yıllık antrenörlük kariyerinde 12 kupa kaldıran Roberto Mancini nin kupa için en çok beklettiği zaman 2 yıl oldu. Kendi liginden şampiyonluğa oynamayan takımları dikkate almaz isek bir tam sezon yeterli. Ancak artık belki de onun için bir ilk, başka bir zorluk var. Galatasaray ı tekrardan rayına sokmak için elinde birkaç günden fazlası yok ve kupa kazanmak içinse yalnızca altı buçuk ayı var.
Rafet B. Eryılmaz GELDi, GÖRDÜ, YENiYOR... Tanınmayan bir İsrailli olarak taraftarların büyük tepkisiyle karşılaştığı Standard Liege le Avrupa nın en heyecan verici sezon başlangıcını yapan Guy Luzon, şimdiden yeni Mourinho olarak gösteriliyor. Klopp hayranı, 35 yaşındaki İsrailli hocanın ismini önümüzdeki yıllarda daha çok duyabiliriz. Avrupa Futbolu Geçtiğimiz yaz İsrail in ev sahipliği yaptığı 21 Yaş Altı Avrupa Şampiyonası nda pek çok kulübün yetenek avcıları kadrolarına katacakları genç oyuncuları izlemek için bulunuyordu. Belçika ekibi Standard Liege in yetenek avcıları da muhtemelen turnuvayı izlediler. Fakat ülkelerine gelecek vadeden oyuncular yerine yeni bir teknik adamla döndüler! Amcasının yeğeni 35 yaşındaki Guy Luzon, İsrail de bile çok parlak bir kariyer sahip değildi. Amcası Amos un sahibi olduğu Maccabi Petah-Tikva da dört yıl süren profesyonel kariyerinin ardından yine aynı takımda 25 yaşında teknik adamlığa adım attı. Geçirdiği altı yıllık dönemde takımı bir üst seviyeye taşımayı başardı. Öyle ki 2004-05 sezonunda takım şampiyonluğu kovaladı ve sezonu ikinci sırada tamamladı. Ne var ki kariyerinin ilk altı yılından sonra Luzon için işler istediği gibi gitmedi. Maccabi Tel-Aviv in başında çıktığı 22 maçta sadece beş galibiyet alınca kovulması kaçınılmaz oldu. Kısa süreli Petah-Tikva ve Bnei Yehuda maceraları da 2010 daki kupa finali dışında kayda değer bir başarı olmadan geride kaldı. Luzon, İsrail in Yılmaz Vural ı olmaya hazırlanırken bir kez daha aile bağlarının yardımına başvurdu. Diğer amcası ve İsrail Futbol Federasyonu Başkanı Avi tarafından İsrail 21 Yaş Altı Milli Takımı nın başına getirildi. Takımı 2013 teki turnuvaya hazırlarken basınla ilişkileri daima elektrikli oldu. Amcasının nüfuzu yüzünden daima eleştirilen Luzon,
Avrupa Futbolu turnuva başlamadan önce Standard Liege ile anlaştığını açıklayınca eleştiri oklarını bir kez daha üzerine çekti. İsrail deki tepkilerin bir benzeri de aynı zamanda Belçika da yaşandı. Öfkeli Standard taraftarları, topladıkları imzaları başkan Roland Duchatelet nin yüzüne çarparak onu istifaya davet ediyorlardı. 2011 de kulübü satın aldığından bu yana Witsel, Mangala, Defour ve Tchite gibi yıldız oyuncuları birer birer satan başkana öfkelenmekte de haklı görünüyorlardı. Zira Luzon u daha önce sahibi olduğu ikinci lig takımı Sint- Truidense nin de başına geçirmek istediğini fakat başarısız olduğunu öğrenmişlerdi. Bu tepkiler karşısında geri adım atan Duchatelet, kulübü elinden çıkaracağının sözünü vermişti. Öfkeli taraftarlar ve kulübü satmaya hazırlanan bir başkan, ilk yurtdışı deneyimi öncesinde Luzon un işini hiç kolaylaştırmıyordu... Gençlik-deneyim dengesi Luzon, ilk basın toplantısında ortalığı yatıştırmaya kararlı görünüyordu. Taraftarlar kim olduğumu bilmiyorlar. Onlarla konuşmak ve kendimi tanıtmak istiyorum. Takımın başarısını istiyorlar. Zaten önemli olan da bu. diyerek kendinden emin bir görüntü çizmişti. Çalışmalara istekle başlayan Luzon un oyuncuları da kendine inandırması zor olmadı. Takım kaptanı Jelle van Damme ın Başkan takımı iyi bir yere taşımak için onu seçti. Ben de ekipçe hareket ederek Luzon ile harika bir sezon geçireceğimize inanıyorum. demesi bu durumu ortaya koyuyordu. Ancak deneyimli savunmacının böylesine görkemli bir başlangıcı hayal etmediğine kuşku yok! Ligin dinamiklerini ve takımdaki oyuncuların kimliklerini iyi analiz eden Luzon, hızlı çift forvetin ve kanat oyuncularının merkezinde yer aldığı bir 4-4-2 yi takıma benimsetti. Altyapıdan yetişen Michy Batshuayi ile Nijerya dan keşfedilen Imoh Ezekiel, takımın gol yükünü sırtlayan oyuncular oldular. Üstelik bu iki oyuncunun da henüz 19 yaşında olduklarını düşünürsek Luzon un taktiğinin önemini anlarız. Elbette takımda Batshhuayi ve Ezekiel dışında da önemli genç yetenekler bulunuyor. Kanatlarda oynayan Mpoku ve Mujangi Bia, forvetleri beslemekle yükümlüler. Orta alan ise Ibrahima Cisse ve Türk asıllı genç yetenek Alparslan Öztürk ten soruluyor. Bu genç oyuncular sayesinde Luzon un kendi deyimiyle ateşli oyun sistemi kusursuz işliyor. Luzon taktiğini Top rakipteyken kendi sahasından çıkmalarını önlemek için pres yapıyoruz. Topu aldığımızda da dikine ve hızlı bir şekilde ilerliyoruz. diyerek özetliyor. Genç teknik adam, Borussia Dortmund da benzer bir sistemi inşa eden Jürgen Klopp a hayranlığını da saklamıyor. Luzon a göre Dortmund, Avrupa daki en ateşli takım ve başarıları da Klopp un yaktığı bu ateş sayesinde geliyor. Luzon, bu genç hücum ve orta saha hattını deneyimli savunmacılarla desteklemeyi tercih ediyor. 29 yaşındaki kaptan Jelle van Damme a stoperde 29 yaşındaki Brezilyalı Kanu ve Laurent Ciman eşlik ediyorlar. Sağ bekte ise üç yıldır Standard da forma giyen, Real Madrid tecrübesi de bulunan Daniel Opare oynuyor. Takımın dokuz lig maçında sadece 3 gol yemesinde savunmanın olduğu kadar Japon kaleci Eiji Kawashima nın da payı büyük. Sinan Bolat tan kaleyi devraldıktan sonra bir daha geri vermeyen 30 yaşındaki Kawashima, tüm tecrübesini sahaya yansıtıyor. Takım organizasyonunda genç ve deneyimli oyuncuları denge içinde kullanmak Luzon a göre çok önemli. Kadro mühendisliğini ev inşa etmeye benzeten Luzon, Önce kolonları, ardından duvarları, en son da çatıyı koyarak evi yaparsınız. Takım kurmak da tıpkı böyledir. ifadeleriyle anlayışını özetliyor.
Avrupa Futbolu Fikstür avantajı Gösterilen etkileyici performansa rağmen Luzon un ekibinin ligde henüz ciddi bir rakiple karşılaşmamasının bu seride etkili olduğunu söyleyenler de yok değil. Üstelik bu tezi, UEFA Avrupa Ligi nde alınan 2-1 lik Esbjerg mağlubiyetiyle de destekleyebiliyorlar. Ezeli rakibi Genk in de aralarında bulunduğu 9 takımı çok zorlanmadan alt eden kırmızıbeyazlıların, ilerleyen haftalarda Anderlecht, Zulte-Waregem ve Club Brugge gibi rakipler karşısında zorlanması bekleniyor. Tüm bu eleştirilere rağmen 9 haftada alınan galibiyetlerin taraftarların takıma yeniden iştahla destek vermesini ve genç oyuncuların özgüvenlerinin artmasını sağladığına şüphe yok. Dolayısıyla ilerleyen haftalarda karşılarına çıkacak ciddi rakipler, Luzon un kafasındakilere göre plan yapmaya çalışacaklar. Zaten Luzon da Esbjerg maçında alınan sonucu Oynadığımız tüm maçları kazanamayacağımızı biliyorduk. Kazandığımız maçlardan sonra nasıl ayaklarımız yere basıyorsa, nasıl çalışmaya devam ediyorsak bu maçtan sonra da öyle yapmalıyız. diyerek takımını rakibi kim olursa olsun ayakta tutmaya kararlı bir antrenör görünümü çizmişti. Yeni Mourinho? Luzon un kariyeri Portekizli teknik adam Jose Mourinho yla bir anlamda örtüşüyor. İkisinin de faal futbolculuk yaşantılarının çok kısa olması ve antrenörlüğe erken yaşta adım atmaları Luzon un da benzer yolları takip ederek başarıya ulaşmasını sağlayabilir. 25 yaşından beri antrenörlük yapan Luzon, futbolculuk günlerinden Vasat bir sağ bektim. Sıradan bir futbolcu olmaktansa antrenör olarak başarılı olmak için futbolu bıraktım. diyerek bahsediyor. Luzon un Mourinho yla örtüştüğü tek yön erken sona eren futbolculuk kariyeri değil elbette. Genç teknik adam da Mourinho kadar hırslı olduğunu Ben ünlü bir aileden geliyorum. İyi bir eğitim aldım. Bizde herkes işinde en iyi olmak için uğraşır. En iyi değilsen, hiçbir şeysindir. diyerek gösteriyor. Ailesinin de Luzon a olan desteğinin oldukça sağlam olduğunu söyleyebiliriz. İsrail futbolunu yöneten amcası Avi Luzon, yeğeninin 5 yıl içinde Avrupa nın en iyi 10 teknik adamı arasına girebileceğine garanti veriyor. Bu sözler bir hayli iddialı olsa da Luzon un önünün gayet açık olduğuna şüphe yok. İsrailli teknik adam, Standard da kendini kanıtlama şansını şimdiye kadar iyi kullandı. Bunun devamını getirmesi halinde büyük ihtimalle ülkesinin son yıllarda yetiştirdiği en büyük futbol adamı olarak anılacak.
Burak Eken BiR EA BAŞYAPITI: FIFA 14 Ligler başladı, transfer sezonu kapandı, ilk milli maç arası oynandı, Avrupa kupalarında grup aşamasına geçildi. Geriye ne kaldı? Tabii ki bir futbol sezonunun olmazsa olmazı, futbol oyunları. Konami nin son yıllardaki yoğun çabaları sonucu o çoğul ekini atıyor ve piyasadaki açık ara en dişe dokunur futbol serisi FIFA nın son oyunu, EA Sports un göz bebeği FIFA 14 ü ele alıyoruz. Diğer Beklenen gün sonunda geldi ve FIFA 14 raflardaki yerini aldı. Biz de hiç vakit kaybetmeden, oyunun çıkış sürecine, bu süreçte yaşanan gelişmelere, işin ekonomik yanına bile değinmeden oyuna saldırdık. Oyuna girince bu kez, tabletlerdeki arayüze benzer bir menü sistemiyle karşılaşıyoruz. İlk önce çok karışık gözükmesine rağmen, bir tarafından diğerine koşturmak yerine her seçeneğe anında erişebildiğimiz pratik bir ana menü gelmiş. Alıştıkça daha da seveceğimize eminim. Menüye göz attığımızda alıştığımız FIFA modları hemen bizi selamlıyor. Ultimate Team, Seasons, Career ve Pro Clubs, yeniliklerle birlikte oyundaki yerlerini koruyorlar. Seasons ta, online bir arkadaşımızı yanımıza alıp, başka ikililere karşı şampiyonluk mücadelesi verebildiğimiz co-op seçeneği, oyundaki yenilikler arasında. Career de ise menajerlik oyunlarına biraz daha yaklaşılarak scouting ön plâna çıkarılmış. Ayrıca yeni kariyere başlarken, daha sezon başında futbol dünyasının ters düz olmasını istemiyorsanız; ilk transfer sezonunu kapatabiliyor ve kariyerinize gerçek futbol dünyasındaki transfer döneminin bitiminde oluşan güncel kadrolarla başlayabiliyorsunuz. It s the football, that s the football Mayıs ayında Microsoft un yeni nesil konsolu Xbox One ın sunumunda EA Sports yetkilileri de sahneye çıkmış ve oyunlarının yeni nesle nasıl hazırlandığından bahsetmişlerdi. Burada en çok altı çizilen nokta, yeni oyun motoru Ignite Engine idi. Bu yeni motorla, artık topun futbolculardan bağımsız bir unsur
Diğer olacağı, futbolcuların top kontrollerinde ve hareketlerinde yeni animasyonlarla doğallık sağlanacağı ve seyircilerin çok daha canlı olacağı söylenmişti. Yeni nesil motorumuz Ignite ın sadece yeni konsollar PS4 ve Xbox One sürümlerinde yer alacağı; PS3, Xbox 360 ve PC de bulunmayacağı açıklanmıştı. Fakat... İnanılmaz ama yapımcıların aylardır yeni nesil sürümler ve Ignite Engine hakkında söyledikleri her şey oyunun bu nesil sürümlerinde var! Topun, futbolcuların manyetik alanlarından çıkıp bağımsızlığını ilân etmesi; onlarca yeni animasyon; pozisyonlara göre anlık tepkilerle yakalanan doğallık; daha gerçekçi ve canlı seyirciler Hepsi PS3, Xbox 360 ve PC de de oyunun temelini oluşturuyor. FIFA 14 te yapay zekâ çok gelişmiş. Özellikle artık rakip takımların oyun kimliklerini iyice hissedebiliyoruz. Ana oyun plânları, kilit oyuncularının numaraları, hücum varyasyonları vb. birçok yönde standartlık kaldırılmış. Eskiden rakipler duruma göre şekil alır ve hangi takım olursa olsun genellikle aynı tarzda oynardı. Ama bu sene hem seviye farkları, hem de oyun anlayışlarındaki farklılıklar direkt hissediliyor. Bi şey yok hocam! Estetik hareketler, son nefeste yapılan dokunuşlar, güzel vuruşlar, karambol anında kendini kalenin önünde siper eden savunmacılar, yere düşüşler, hakeme tepkiler Hepsi o kadar gerçekçi ve o kadar doğal ki Çizgiye inen arkadaşıyla birlikte hızla içeri hareketlenen forvet, açılan ortanın bir adım arkasına doğru geldiğini görünce vücudunu arkaya doğru çekip, yere sırt üstü düşerek kafayı vurabiliyor mesela. Ya da ikili mücadele sırasında rakip yere düşünce pozisyonun içindeki oyuncu, ellerini bir şey yapmadım mânâsında kaldırarak oynamaya devam ediyor. Peki ya çeldiği top rakibin önüne düştüğünde vücudunu çevirene kadar ayaklarıyla müdahale etmeye çabalayan kaleciler Batı tribünü kapısındaki görevli Görsellikte seviyeyi artırmak için epey uğraşmış yapımcılar. Oyuncu yüzlerinde yine güzel iş çıkarmışlar. Formaların hem kaplama kalitesi artırılmış, hem de artık hareket ediyor, sallanıyorlar. Seyirciler çok daha canlı ve renkli. Statlar da elden geçirilmiş. Hem ışıklandırmalar gelişmiş, hem hava olayları belirginleşmiş. Ama stat konusundaki en önemli düzenleme, saha-tribün arası mesafede. Önceki oyunlarda hatırlarsanız, Allianz Arena, Anfield, Emirates, Santiago Bernabeu gibi birkaç statta sahayla tribün arasında - gerçektekinin aksine - otoyol geçecek kadar mesafe vardı. İşte bu sorunu sonunda ortadan kaldırmışlar. Bütün bu statlar, artık gerçeğindeki gibi. Ve tabii ki atmosfere de büyük katkısı olmuş bu değişimin. Atmosfer demişken... Grafiksel gelişimin yanında işitsel yönden de büyük ilerleme var. Taraftarların oyun anında olanlara verdiği tepkilerin güzelliği bir yana, tezahürat çeşitliliği son derece tatmin edici. Öyle ki, oyuna biraz alıştıktan sonra önceki oyundaki tezahüratlar jenerik uğultu gibi geliyor. Üşenmeden çoğu takıma, en çok söylenen tezahüratları ve