ALÜMİNYUM MATRİSLİ FONKSİYONEL DERECELENDİRİLMİŞ MALZEMENİN AŞINMA DAVRANIŞINA YAŞLANDIRMA İŞLEMİNİN ETKİSİ Muzaffer Topçu 1, Süleyman Taşgetiren 2, Arzum Uluköy 3 1 Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü, 27, Denizli, mtopcu@pau.edu.tr 2 Afyon Kocatepe Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Makine Eğitimi Bölümü, 32, Afyonkarahisar, tasgetir@aku.edu.tr 3 Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü, 27, Denizli, aulukoy@pau.edu.tr ÖZET Bu çalışmada, alüminyum 214 alaşımı (AlCu4SiMg) ile hacimce %15 oranında SiC ilave edilerek güçlendirilmiş olan fonksiyonel derecelendirilmiş malzemenin (FDM) aşınma davranışına yaşlandırma işleminin etkisi araştırılmıştır. Savurma döküm yöntemiyle üretilmiş olan SiC takviyeli fonksiyonel derecelendirilmiş malzemeden elde edilen numunelere, farklı çözeltiye alma ve yaşlandırma sürelerinde iki ayrı yaşlandırma işlemi uygulanmıştır. Aşınma deneyleri pim-disk aşınma deney cihazında kuru sürtünme halinde, 1,256 m/s sabit kayma hızında, iki farklı yük ( 91N ve 14N) altında ve iki farklı kayma mesafesinde (75m ve 375m) yapılmıştır. Dökülmüş ve yaşlandırılmış haldeki malzemenin aşınma davranışında meydana gelen değişim incelenmiştir. Bu çalışmanın sonucunda, en az aşınma miktarı, çözeltiye alma süresi 3 saat olmakla beraber yaşlandırma süresi 1 saat olan ısıl işlem ile elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Fonksiyonel Derecelendirilmiş Malzeme, Yaşlandırma, Savurma Döküm, Aşınma. THE EFFECT of AGING TREATMENT on WEAR BEHAVIOR of ALUMINUM MATRIX FUNCTIONALLY GRADED MATERIAL ABSTRACT In this study, the effect of aging treatment on wear behavior of functionally graded material (FGM) which reinforced via integrated with aluminum 214 alloy (AlCu4SiMg) and vol. 15% SiC was investigated. Two different aging treatments on process of different solutionizing and aging schedules were applied to specimens which obtained SiC reinforced functionally graded material via centrifugal casting technique. Wear experiments were applied under the conditions of dry sliding, 1,256 m/s velocity of constant sliding, two different loads (91N and 14N) and sliding distances (75m and 375m) via pin-on-disc wear apparatus. The variations occurred in wear behavior of casted and aged materials were analyzed. As a result of this study, the minimum wear lost was obtained at the end of the aging treatment process which has 3 hours solutionizing time nevertheless 1 hours aging time. Key Words: Functionally Graded Material, Aging, Centrifugal Casting, Wear. 141
1. GİRİŞ Klasik kaplamalarda mekanik ve fiziksel özelliklerin uyumsuzluğundan dolayı ısıl ve/veya mekanik yük altında, ara yüzeylerde çatlaklar meydana gelebilmektedir. Bu durum, zaman içerisinde kaplamanın altlıktan kopmasına ve dökülmesine kadar gitmektedir. Bu problemlerin üstesinden gelebilmek için özellik, mikro yapı ve kompozisyon olarak derecelendirilmiş çok tabakalı yapılar üretilmeye başlanmıştır. FDMlerde malzeme kompozisyonu ve mikroyapısı dolayısı ile mekanik ve termal özellikleri, malzemenin kalınlığı boyunca değişmektedir [1, 2, 3, 4, 5]. Klasik kaplama yöntemlerine kıyasla fonksiyonel derecelendirilmiş malzemelerin pek çok üstünlükleri vardır. Bunlardan en önemlisi, kaplama ile altlık malzeme arasında mekanik ve fiziksel özelliklerin kesintiye uğramamasıdır. Böylece malzeme, gerek ısıl gerilmelere ve şoklara gerekse mekanik ve termomekanik gerilmelere karşı daha dayanıklı olmaktadır. FDMler, kaplama olarak kullanılabildiği gibi, iki malzeme arasında geçiş bölgesi olarak yani tampon olarak da kullanılabilmektedir [6, 7, 8]. Fonksiyonel derecelendirilmiş malzemeler (FDMler) daha çok, yapı veya malzemenin kimyasal düzeninin mühendislik yaklaşımıyla yeniden düzenlenmesi ile elde edilirler ve teknik olarak, ayrı bir malzeme grubu olarak değerlendirilmezler. Bu yaklaşım, ilk bakışta birbirine aykırı gereksinimlerin bir arada istendiği, örneğin yüksek sertlik ve yüksek tokluk istenmesi gibi durumlarda, çok faydalı olmaktadır. FDM teriminin 198 lerin ortasında Japonya da ortaya çıkmasına rağmen, kavram mühendislikte nispeten uzun zamandır kullanılmaktadır [ 2, 9]. Alüminyum matrisli FDMler ile ilgili araştırmalar son zamanlarda oldukça fazladır. Alüminyum alaşımları hafifliği, yüksek dayanım ve tokluğu, iyi korozyon özellikleri, yaşlandırma ile dayanımının artırılabilirliği gibi özelliklerinden dolayı özellikle otomotiv, havacılık ve savunma sanayinde geniş bir kullanım alanı bulmaktadır [1,11,13]. Ayrıca alüminyum alaşımları, süneklik ve sertlik, geliştirilmiş dayanım ve rijitlik kombinasyonu nedeniyle metal matrisli kompozitler için matris malzemesi olarak tercih edilmektedir [1, 12]. Güçlendirici seramik malzemeler fiber, kısa fiber, whiskers ve partikül halinde olabilmektedir. Güçlendirici seramik partikül olarak en yaygın kullanılan malzemeler SiC, Al 2 O 3, TiC, B 4 C, TiB, WC vb olarak sıralanabilir [1,12,13]. SiC partikülleri yüksek sertlik ve aşınma direncinin yanı sıra ucuzluğundan dolayı en fazla tercih edilen güçlendiricidir [1, 12]. Günümüzde havacılıkta kullanılan motorlarda, 12 μm den küçük boyuttaki SiC ile güçlendirilmiş 2 ile 6 serisi alüminyum matrisli kompozitlerin kullanım potansiyeli oldukça yüksektir. Dayanım, süneklik ve sertlik kombinasyonları açısından ağırlıkça %15-25 oranında SiC takviyeli kompozitlerin en iyi sonuçları verdiği belirtilmektedir [13] Bu çalışmada, 1939 yılındaki bulunuşundan (discover) günümüze değin yaygın olarak kullanılan [14] 214 alüminyum alaşımı ile 9 μm boyutundaki SiC tanecikleri karıştırılarak savurma döküm yöntemi ile dökülmüştür. Savurma dökümde oluşan santrifüj kuvvet etkisiyle ve alüminyum ile SiC arasındaki yoğunluk farkından dolayı, SiC tanecikleri daha çok dışta bir toplanma göstermiştir. Böylece SiC takviyeli alüminyum matrisli FDM üretilmiştir. Kalınlık boyunca mikro yapıdan dolayı oluşan sertlik değişimi incelenmiştir. Üretilen silindir şeklindeki FDMden, çıkarılan pim şeklindeki numunelere iki farklı yaşlandırma işlemi uygulanarak kuru ortamda aşınma davranışı incelenmiştir. 2. MALZEME VE YÖNTEM Alüminyum 214 alaşımı (AlCu4SiMg) külçeler fırında 635 C de ergitilmiş ve ergiyiğin sıcaklığı 7 C ye çıkarılmıştır. Ortalama 9μm boyutundaki SiC tozları ağırlıkça %15 oranında ergiyiğe yavaşça ilave edilerek karıştırılmıştır [15]. Kullanılan 214 alaşımı külçelerin kimyasal kompozisyonu Tablo1 de verilmiştir. Elde edilen ergiyik ø155x6mm ölçülerindeki ön ısıtma yapılmış olan ve 265s -1 hızla dönen kalıba dökülmüştür. 3 dakika sonra dönme işlemi bitirilmiş ve malzeme kalıpta soğutulmuştur. Tablo 1. Alüminyum 214 Alaşımının Kimyasal Kompozisyonu Si Fe Cu Mn Mg Cr Zn Ti Al 1,18,48 4,9 1,4,57,9,3,3 Bal. 142
Elde edilen silindir şeklindeki malzemeden Şekil 1 deki gibi dikdörtgen lamalar çıkarılmış, bu lamalardan SiC ce zengin olan ve olmayan bölgelerden pim şeklinde aşınma numuneleri elde edilmiştir. Bu lamaların dilimlenmesiyle de çekme deneyi numuneleri elde edilmiştir. Şekil 1. Silindir Şeklindeki Döküm Malzemeden Numune çıkarılması Yapılan literatür incelemesinde SiC takviyeli 214 alaşımına uygulanmış ve yüksek sertlik değerleri bulunmuş olan çalışmalardaki yaşlandırma işlemlerinin kriterleri alınmıştır. 1. 5 C de 3 saat çözeltiye alma ve sonrasında suda soğutma, 145 C de 1 saat yaşlandırma ve suda soğutma, I1, [16]. 2. 495 C de 8 saat çözeltiye alma ve sonrasında suda soğutma, 18 C de 3 saat yaşlandırma ve suda soğutma, I2, [14]. Sertlik ölçümleri, Vickers sertlik ölçüm cihazında 2 kg yük altında 1s bekletme süresi şartlarında yapılmış ve 3 ölçümün ortalaması alınmıştır. Çekme deneyi Instron marka çekme-basma cihazında 1mm/dak çekme hızında, video ekstansiyometre kullanılarak yapılmıştır. Aşınma deneyleri ASTM G99 standardına uygun olarak Plint marka pim-disk aşınma deney cihazında, kuru sürtünme şartlarında yapılmıştır. FDM silindirden ø12,5x 12,5 mm ölçülerinde çıkarılan numuneler pim, ø6x16 mm ölçüsünde AISI 28 malzeme ise disk olarak kullanılmıştır. Disk malzemesinin sertliği, ostenitlenip yağda soğutma işlemi sonucu 62HRC olarak tespit edilmiştir. Şekil 2 de aşınma deney düzeneği şematik olarak gösterilmiştir. Şekil 2. Aşınma Deney Düzeneğinin Şematik Gösterimi 143
Aşınma deneyleri kuru sürtünme şartı altında iki farklı yük ( 91N ve 14N) ve iki farklı kayma mesafesinde (75m ve 375m) yapılmıştır. Dökülmüş ve yaşlandırma işlemi yapılmış olan numuneler, SiC ce zengin olmayan iç çapa yakın bölgelerden ve SiC ce zengin olan dış çapa yakın bölgelerden alınarak sırasıyla 1 ve 2 olarak numaralandırılmıştır. 3. SONUÇLAR ve TARTIŞMA SiC takviyeli alüminyum 214 alaşımının dökülmüş halde içyapısı Şekil 3 de görülmektedir. Şekil 3. Döküm Sonrası FDM İçyapısı (Büyütme 5x) Şekil 4 de silindirin iç çapından dışına doğru Elastisite Modülünün değişimi görülmektedir. SiC ve Al 214 için ortalama olarak verilen yoğunluk değeri sırasıyla 3,2 g/cm 3 ve 2,8 g/cm 3, Elastisite Modülü değerleri ise 41 GPa ve 72,4 GPa dır. SiC partiküllerinin alüminyum alaşımdan daha yüksek yoğunluğa sahip olmasından dolayı, döküm esnasında santrifüj kuvvet etkisiyle, beklenildiği gibi silindirin dış kısmına doğru daha fazla partikül dağılmıştır. Bunun sonucu olarak da Elastisite Modülü artmıştır. Elastisite Modülü, E (GPa) 1, 9, 8, 7, FDMnin Dökülmüş Halde Elastisite Modülü Değerinin İç Kısımdan Dış Kısıma Doğru Değişimi Silindirin Et kalınlığı Şekil 4. Elastisite Modülü Değişimi Yapılan Vickers sertlik ölçümleri sonucunda, yaşlandırma işlemi ile FDMnin sertlik değerlerinin arttığı görülmüştür. Gerek dökülmüş halde gerekse yaşlandırma yapılmış halde silindirin SiC ce zengin olmayan iç kısmı ile SiC ce zengin olan dış kısmı arasında sertlik değerleri arasında fark oluşmuştur. Dökülmüş haldeki FDMnin sertlik değerleri, literatürde verilen ve bu çalışmada ısıl işlem parametreleri esas alınmış olan çalışmalardan ki sertlik değerlerinden daha yüksek elde edilmiştir. Üretilen FDMnin iç kısımlarında daha az SiC bulunmasına rağmen, elde edilen en az sertlik değeri 8 HV değerinin üzerindedir. Yaşlandırma işlemleri ile elde edilmiş olan sertlik değeri ise ortalama 14HV dir. Quadrini tarafından yapılan ve I1 olarak ısıl işlem 144
parametresi alınmış olan çalışmada ağırlıkça %2 SiC whiskers içeren Al 214 kompozitinin sertlik değerleri ısıl işlem öncesi 74HV, ısıl işlem sonrası 14HV olarak tespit edilmiştir [16]. FDMnin İç Kısmından Dış Kısmına Doğru Et Kalınlığı Boyunca Sertlik Dağılımı Sertlik, HV 2 18 16 14 12 1 8 6 4 2 Silindirin Et Kalınlığı Dökülmüş Halde I1 I2 Şekil 5. İç Çaptan Dış Çapa Doğru Et Kalınlığı Boyunca Sertlik Değişimi ( D: Dökülmüş halde, I1: 5 C de 3 saat çözeltiye alma ve sonrasında suda soğutma, 145 C de 1 saat yaşlandırma ve suda soğutma, I2: 495 C de 8 saat çözeltiye alma ve sonrasında suda soğutma, 18 C de 3 saat yaşlandırma ve suda soğutma) Aşınma deneylerinde, uygulanan yükün ve alınan yolun artması ile birlikte aşınma miktarı artmıştır. SiC ce zengin olan kısımda aşınma miktarının genel olarak SiC ce zengin olmayan kısma göre daha az olduğu görülmüştür. Şekil 6 da dökülmüş halde FDMnin aşınma grafiğinden görüleceği gibi, genel olarak uygulanan yük ve alınan yolun artmasıyla birlikte aşınma miktarı değerleri birbirine yaklaşmıştır. Dökülmüş Halde FDMnin SiC'ce Zengin Olan ve Olmayan Kısımlarının Aşınma Davranışı Aşınma Miktarı, mg 15 12 9 6 3 75 15 225 3 375 SiC'ce zengin olmayan kısım, Yük 91N SiC'ce zengin olmayan kısım, Yük 91N SiC'ce zengin olmayan kısım, Yük 14N SiC'ce zengin olmayan kısım, Yük 14N SiC'ce zengin olan kısım, Yük 91N SiC'ce zengin olan kısım, Yük 91N SiC'ce zengin olan kısım, Yük 14N SiC'ce zengin olan kısım, Yük 14N Şekil 6. Dökülmüş Halde FDMnin Aşınma Davranışı Numunelere uygulanan yaşlandırma işlemleri ile FDMnin aşınma direnci artmıştır. En az aşınma kaybı, I1 olarak adlandırılan yaşlandırma işlemi sonucunda elde edilmiştir (Şekil 7 ve 8). 145
91N yük Altında FDMnin Aşınma Davranışı 14N yük Altında FDMnin Aşınma Davranışı 6 6 Aşınma Miktarı, mg 4 2 75 Aşınma Miktarı, mg 4 2 75 Dökülmüş halde I1 I2 Dökülmüş halde I1 I2 91N yük Altında FDMnin Aşınma Davranışı 14N yük Altında FDMnin Aşınma Davranışı 15 15 Aşınma Miktarı, mg 1 5 375 Aşınma Miktarı, mg 1 5 375 Dökülmüş halde I1 I2 Dökülmüş halde I1 I2 Şekil 7. FDMnin Dökülmüş ve Yaşlandırma İşlemi Uygulanmış Halde Aşınma Değerleri (I1: 5 C de 3 saat çözeltiye alma ve sonrasında suda soğutma, 145 C de 1 saat yaşlandırma ve suda soğutma; I2: 495 C de 8 saat çözeltiye alma ve sonrasında suda soğutma, 18 C de 3 saat yaşlandırma ve suda soğutma. Değerler, SiC ce zengin olan ve olmayan kısımların aşınma miktarlarının ortalamasıdır.) Aşınma Miktarı, mg 7 6 5 4 3 2 1 75 375 I1, 91N I1, 14N I2, 91N I2, 14N Şekil 8. Yaşlandırma İşlemleri Sonucunda Oluşan Aşınma Kaybı Değişimi Aşınma deneyi esnasında, hem yükün hem de alınan yolun artmasıyla, aşınma miktarı ani artış göstermiştir. Alüminyum matrisli kompozitlerin aşınmasıyla ilgili yapılmış olan çalışmalarda; belirli bir kritik yüke kadar aşınma miktarının doğrusal olarak arttığı, kritik yükün üzerinde ise aşınma türünün normal aşınmadan şiddetli aşınmaya geçtiği belirtilmektedir [15, 17]. Bunun nedeni olarak, yüksek yüklerde SiC partiküllerinin kırılarak 146
matristen tamamen ayrılması sonucunda aşınma yüzeyinde çok az sayıda kalan SiC partiküllerinin yük taşıma özelliğini kaybetmesi ve bunu takiben matris ile aşındırıcı arasında ciddi bir temas oluşması gösterilmektedir. 4. SONUÇLAR Alüminyum 214 alaşımı (AlCu4SiMg) ile ağırlıkça %15 oranında 9μm boyutundaki SiC tozları karıştırılarak, savurma döküm yöntemiyle dökülmüştür. Elde edilen malzemenin mekanik özellikleri, iç çaptan dış çapa doğru fonksiyonel bir değişim göstermiştir. Alüminyum matrisli fonksiyonel derecelendirilmiş malzemeye, 2 ayrı yaşlandırma ısıl işlemi uygulanmıştır. Gerek dökülmüş gerekse yaşlandırılmış halde sertlik ölçümü ve aşınma deneyleri yapılmıştır. Yaşlandırma işlemleri ile FDMnin sertlik değerleri artış göstermiş, aşınma miktarı ise azalmıştır. 5. TEŞEKKÜR Bu çalışma, Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından, 29FBE6 numaralı proje ile desteklenmiştir. 6. KAYNAKLAR 1. Cho, J.R. and Oden, J. T., Functionally Graded Material: a Parametric Study on Thermal-Stress Characteristics Using the Crank-Nicolson-Galerkin Scheme, Comput. Methods Appl. Mech. Engrg., 188 (2),17-38. 2. Wessel, J.K., Handbook of Advanced Materials: Enabling New Designs, Wiley-Interscience Publication, 24,pp 465-487. 3. Tilbrook, M.T., Moon, R.J., Hoffman, M., Crack Propagation in Graded Composites, Composites Science and Technology, 65 (25), 21 22. 4. Ichikawa, K., Functionally Graded Materials in the 21st Century: A Workshop on Trends and Forecasts, Kluwer Ac.Pub., 21, USA. 5. Freund, L. B., Suresh, S., Thin Film Materials: Stress, Defect Formation and Surface Evolution, Cambridge University Press, 24, ch 2. 6. Cirakoglu, M., Processing and Characterization of Functionally Graded Titanium/Titanium Boride/Titanium Diboride Composites by Combustion Synthesis/Compaction and Microwaves, Ph.D. Thesis, University of Idaho, 21. 7. Lee, C.S., Ahn, S.H., DeJonghe, L.C., Thomas, G., Effect of functionally graded material (FGM) layers on the residual stress of polytypoidally joined Si 3 N 4 Al 2 O 3, Materials Science and Engineering: A Volume 434, Issues 1-2, 25 October 26, Pages 16-165. 8. Suresh, S., Modeling and Design of Multi-Layered and Graded Materials, Progress in Materials Science Vol. 42, pp. 243-25 I. 1997. 9. Koizumi, M., The concept of FGM, Ceram. Trans., Funct. Gradient Mater. 34 (1993), pp. 3 1. 1. Chawla, N., Chawla, K.K., Metal Matrix Composites, Springer, 26, pp. 33 55. 11. Dikici, B., Gavgali, M., Tekmen, C., Corrosion Behavior of an Artificially Aged (T6) Al Si Mg-based Metal Matrix Composite, Journal of Composite Materials 26; 4; 1259. 12. Miracle, D.B., Aeronautical Applications of Metal-Matrix Composites, ASM Handbook, V.21, Composites, ASM International, 21. 13. Cantor B., Dunne F. ve Stone I., Metal and Ceramic Matrix Composites, Institute of Physics Publishing, 24. 14. Dasgupta R., A Comparative Assessment of the Behavior of Al-Cu Alloy and Its Composite, Journal of Composite Materials 39 ( 25) 1561-1575. 15. ] Özdin, K., Şahin, Y., SiC Partiküllerle Takviyelendirilmiş Metal Matriksli Kompozitin Üretimi ve Aşınma Davranışının İncelenmesi, 12. Uluslararası Makina Tasarım ve İmalat Kongresi, 5-8 Eylül 26, Kuşadası, Türkiye. 16. Quadrini, E., Microstructural Characterization of a Silicon Carbide Whisker Reinforced 214 Aluminum Metal Matrix Composite, Journal De Physique, IV Colloque C7, SupplBment au Journal de Physique 111, Volume 3, Novembre 1993. 147
17. Mindivan, H., Kayalı, E. S., SiC takviyeli 2618 Al matrisli kompozitlerin aşınma davranışı, İTÜ Dergisi, Cilt:6, Sayı:2, 63-7, Nisan 27. BİYOGRAFİLER Prof. Dr. Muzaffer TOPÇU Yazar,1959 yılında Afyon da doğmuştur. İlk ve ortaokul öğrenimini Afyon Sandıklı da, lise öğrenimini ise Akşehir de tamamlamıştır. Dokuz Eylül Üniversitesi Denizli Mühendislik Fakültesi Makina Mühendisliği Bölümü nden 1982 yılında mezun olmuştur. Yazar, 1986 yılında Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Makina Mühendisliği Bölümü nde yüksek lisans, 1991 yılında ise Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Makina Mühendisliği Bölümü nde Doktora çalışmasını tamamlamıştır. 1984 1989 yılları arasında DEÜ-Denizli Mühendislik Fakültesi Makina Mühendisliği Bölümü nde Araştırma Görevlisi olarak çalışan Muzaffer Topçu, 1989-1991 yılları arasında DEÜ-Denizli Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü Mekanik Anabilim Dalı nda Öğretim Görevliliği, 1991 1997 yılları arasında PAÜ Mühendislik Fakültesi Makina Mühendisliği Bölümü Mekanik Anabilim Dalı nda Yardımcı Doçentlik, 1997 23 yılları arasında ise PAÜ Mühendislik Fakültesi Makina Mühendisliği Bölümü Mekanik Anabilim Dalı nda Doçentlik görevini sürdürmüştür. 23 yılında Profesör Doktor ünvanını almıştır ve yine 23 yılından bu yana Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölüm Başkanlığı görevini yürütmektedir. Çalışma alanları mukavemet, kompozit malzemelerin mekaniği ve üretimi, sonlu elemanlar metodu, elastisite ve plastisite teorisi, makina dizaynı olup; çok sayıda uluslar arası ve ulusal yayınları bulunmaktadır. Prof. Dr. Süleyman TAŞGETİREN Yazar, 1965 yılında Kahramanmaraş ta doğmuştur. Lisans öğrenimini 1987 yılında Dokuz Eylül Üniversitesi Denizli Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü nde, 1992 yılında Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü nde yüksek lisans çalışmasını ve yine aynı bölümde 1997 yılında doktora çalışmasını tamamlamıştır. Afyon Kocatepe Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi nde 21-26 yılları arasında Doçent olarak çalışmıştır. 26 yılından itibaren ise yine aynı bölümde Profesör Doktor olarak çalışmaktadır. 29 yılından bu yana Afyon Kocatepe Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Dekanlık görevini sürdürmektedir. Çalışma alanları kırılma mekaniği, yorulma, kaynak, sonlu elemanlar metodu olup; çok sayıda uluslar arası ve ulusal yayınları bulunmaktadır. Araş. Gör. Arzum ULUKÖY Yazar, 1975 yılında Samsun Tekkeköy de doğmuştur. Lisans öğrenimini 1999 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi Makine Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü nde, yüksek lisans öğrenimini 23 25 yılları arasında PAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Makine Mühendisliği Ana Bilim Dalı nda tamamlamıştır. 25 yılında başladığı doktora çalışması halen devam etmektedir. 22 yılından bu yana PAÜ Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü nde başladığı Araştırma Görevlisi olarak çalışmaktadır. Çalışma alanları borlama, ısıl işlemler, FDM, yorulma, fretting ve aşınmadır. 148