İngiltere Gelir Vergisi Sisteminde Faiz ve Kar Paylarının Vergilendirilmesi GİRİŞ İngiltere'de bireyler gelir vergisinden ve sermaye gelirlerinden ötürü vergiye tabidir. Doğrudan vergiler ile ilgili yasal düzenleme 1998 Sayılı Gelir ve Kurumlar Vergisi Kanunu'dur. ingiltere'de gelir vergisi yıllık esasa dayanan bir vergidir ve her yıl parlemento tarafından temmuz ayının sonunda Finansman Kanunu ile yeniden yürürlüğe konur. Yıllık bütçe meclise genelde mart ayı içinde sunulur. Bütçe Kanununun içinde Finansman Kanunu da vardır. Gelir vergisinde vergilendirme dönemi 6 Nisan-5 Nisan'ı kapsayan dönemdir. Gelir vergisi bireylerin ve vakıfların gelirleri üzerinden alınır. Çoğu kurum elde etmiş oldukları gelir ve sahip oldukları servet üzerinden kurumlar vergisi öder. Kurumlar vergisinde vergilendirme dönemi 1 Nisan ile 31 Mart arasındaki dönemdir. ingiltere'de gelir vergisi, gelir kaynaklarını kategorize eden çeşitli sepetlerden oluşur. Bunlar aşağıdaki gibi sayılabilir. -ingiltere'de bulunan gayrimenkullerden elde edilen kira ve diğer gelirler -Altıncı grup adı altında toplanan diğer sermaye gelirleri (faizler dahil) ve ticari kazanç, -Ücretler ve emekli maaşları -F Sepeti: ingiltere'de yerleşik olan şirketler tarafından yapılan dağıtımlar (Kısım 1 ve 15-20 ICTA 1988) Hükümet vergi yasalarının daha kolay anlaşılmasını sağlamak için vergi yasalarının yeniden yazılması projesini uygulamaya koymuştur. Bu projenin bir sonucu olarak, 2003'te kazançlar ve emekli aylıklarının vergilendirilmesi yeniden yazılmıştır (Income Tax (Earnings and Pensions) Act 2003 (ITEPA). Aynı durum 2005'te ticari kazanç ve diğer kazançlar için yapılmıştır (Income Tax (Earnings and Pensions) Act 2003 (ITEPA). 2. KiŞiSEL GELiR VERGiSi a. Vergilenebilir Kişi Vergilenebilir kişiler, yerleşik veya sıradan yerleşik olan bireyler ile trustslar ve ingiltere kaynaklı gelirler bakımından da yerleşik olmayan bireyler ve trustslardan oluşur. Karı ve koca ayrı olarak vergilendirilir ve her eş kendi vergisel yükümlülüklerinden sorumludur. Çocukların elde etmiş olduğu gelir, (söz konusu gelir kaynakları aileleri tarafından tahsis edilmemesi şartıyla) ayrı olarak vergilendirilir. 5 Aralık 2005'ten itibaren geçerli olmak üzere, eşcinsel olarak, Medeni Evlilik Yasasına (the Civil Partnerships Act 2005) göre evlilik kaydı yaptıranlar da, vergi uygulamaları açısından evli çift olarak kabul edilecektir (Kısım 183, FA 2005). i. Yerleşikler ikametgah aşağıdaki koşullara göre belirlenir; -183 gün ingiltere'de bulunanlar, -Dört yıl boyunca vergilendirme döneminin her birinde ortalama olarak 91 gün veya daha fazla süreyle alışkanlık haline gelmiş şekilde ingiltere'ye ziyarette bulunanlar (beşinci yıldan itibaren) ingiltere'de ikamet ediyor sayılır. ikametgahın açık bir tanımlaması yapılmamıştır. 6 Nisan 1993'den itibaren yaşama imkanlarının varlığı kuralı kaldırılmıştır (Kıs.208 FA 1993). ingiltere vergi sisteminin kendine has diğer bir özelliği ise geçici ikametgah kuralıdır. Bu terim kanunda tanımlanmamıştır, ancak aşağıda belirtilen esaslara dayanmaktadır. - Kişinin ingiltere'de bulunma konusundaki şu anki ve gelecekteki niyeti. - Veya kişinin 4 yıl boyunca ortalama olarak bir vergilendirme yılında 91 gün veya daha fazla ingiltere'de bulunması. Ancak, yasada açıkça ifade edilmemesine rağmen, konaklamanın varlığı geçici ikametgahı tespit etmede dikkate alınan bir kriter değildir. Bu Yurtiçi Gelir Açıklama Kitapçığından
çıkarılabilmektedir (Inland Revenue Explanatory Booklet 20, IR20, 1.2., 2.2. ve 2.7.). Bu kural aynı zamanda 16 Mart 1993 tarihli bütçe basın açıklamasında ve parlemento tartışmalarında ifade edilmiştir. ii. Yerleşik Olmayanlar ingiltere'de yerleşik olmayan kişiler, çifte vergilemeyi önleme anlaşması ve bu kişilere tanınan bazı istisnalara göre, sadece ingiltere kaynaklı olarak elde etmiş oldukları gelirler üzerinden vergi mükellefidirler. b. Vergilenebilir Gelir Bir vergilendirme döneminde bir kişinin elde etmiş olduğu toplam gelirden indirimler yapıldıktan sonra kişinin vergilenebilir gelirine ulaşılır. Toplam gelir bir kişinin yurt içinden ve yurt dışından elde etmiş olduğu tüm gelirler toplamıdır. Genellikle indirimler vergi mükellefinin yararına olacak bir sıralama ile uygulanır. Ancak şahsi indirimler diğer tüm indirimler uygulandıktan sonra dikkate alınır (Kıs.835 ICTA 1988). c. Menkul Kıymetlerin Dönemsel Gelirleri i. Faiz i.a Yurtiçinden Elde Edilenler Bir kişi ingiltere kaynaklı olarak elde etmiş olduğu faiz gelirleri üzerinden gelir vergisi ödemekle yükümlüdür (Kıs. 4 ITTOIA). Ancak ingiltere'de elde edilen ve aşağıda belirtilen faiz gelirleri gelir vergisinden istisnadır; -Ulusal Tasarruf Bankası'nın normal tasarruf hesabından bir vergilendirme döneminde elde edilen faiz gelirlerinin %70'i (Bu istisna karı ve koca için ayrı ayrı uygulanır) (Kıs. 691 ITTOIA); -Ulusal Tasarruf Sertifikalarından elde edilen faiz gelirleri, -Belli Sözleşmeli Tasarruf Programı'ndan elde edilen (aynı zamanda SAYE olarak bilinen) faiz gelirleri (Kıs. 702 ITTOIA); -Vergiden istisna edilen özel tasarruf hesabından elde edilen faiz gelirleri (TESSAs). Ayrıca ingiltere'de yerleşik olmayan kişilerin bazı kanunlarda yer alan istisna ve indirimler nedeniyle elde etmiş oldukları bazı faiz gelirleri nedeniyle gelir vergisinden istisnadır. Tüm faiz gelirleri yıllık esasa göre değerlendirilir. Brüt olarak ödenen faiz gelirleri %20 oranında vergilendirilir. Duruma göre bu %40'lara kadar varan bir orana tekabül edebilir. Çoğu zaman bireylere ödenen faiz gelirleri %20 oranında tevkifata tabi tutulur, ki bu oran aynı zamanda gelir vergisindeki en düşük gelir dilimine isabet etmektedir. Eğer söz konusu faiz gelirini elde eden kişi daha yüksek oranda gelir vergisine tabi ise, aradaki farkı daha sonra beyanname ile beyan eder. Eğer faiz gelirini elde eden kişi, gelir vergisi mükellefi değil ise, ödemiş olduğu tevkifattan dolayı, ya ödemiş olduğu verginin iadesini isteyebilir ya da belli koşulların varlığı durumunda tevkifata tabi tutulmaktan muafiyet isteyebilir. ingiltere'de yerleşik olmayan kişiler ödemeyi yapan kurumlara usulüne uygun şekilde bildirimde bulunmak şartıyla brüt tutarda faiz geliri elde edebilir. Yani bu kişilerin elde etmiş oldukları faiz gelirleri tevkifata tabi tutulmaz (Kıs. 17(4) TMA 1970). i.b Yurtdışından Elde Edilenler Bir kişi, ingiltere ile ikili vergi anlaşması olan ülkeye göre değişmekle birlikte; söz konusu faiz geliri üzerinden gelir vergisi ödemekle yükümlüdür (Secs. 4 and 66 ITTOIA). i.c Tahakkuk Etmiş Faiz Daha önceki iki başlıkta ifade edildiği üzere, faiz gelirleri üzerinden hesaplanacak vergide faiz gelirlerine kaynaklık eden hesabın nerede açıldığı önemlidir. ilk olarak, "Yüksek indirim" ve "Yüksek Kazanç" senetleri üzerine özel kurallar uygulanır (Sch. 4 Paras. 1(1) and 4(1) ICTA 1988; Sch. 11 Paras. 1 and 5 FA 1989). Yüksek indirimli menkul kıymetler, borç alanın, ödeme tarihinde ödenecek tutardan daha düşük bir toplam bedel ödeyeceği borçlardır. Bu tür kıymetlerde, indirim oranı toplam geri ödeme bedelinden %15 daha yüksek gerçekleşir veya bu oran, ihraç ve ödeme tarihleri
arasındaki tam yıl sayısının oransal değerini verir. Bir kazancın yüksek olup olmadığı yüksek indirime uygulanan formüle göre hesaplanır. Bir birey, yüksek indirim veya yüksek kazancı elden çıkardığında, (transfer ettiğinde veya itfa olduğunda (redemption), elden çıkarıldığı yılda sağlanan faiz gelirine, elden çıkarıldığı tarihe kadar tahakkuk eden kazançlar da eklenir (Schedule C, Schedule D, Case II or Case IV). Diğer sermaye piyasası araçlarında ise, eğer bir kişi faiz gelirleri ile birlikte bir sermaye piyasası aracını elden çıkarırsa, elden çıkarma tarihine kadar tahakkuk etmiş olan faiz gelirleri üzerinden gelir vergisi ödemekle yükümlüdür. Aynı şekilde söz konusu sermaye piyasası araçlarını alan kişi ise, alma tarihine kadar tahakkuk etmiş olan faiz geliri tutarını, nihai olarak elde etmiş olduğu faiz geliri tutarından düşerek gelir vergisi yükümlülüğünü hesaplar. ii. Kar Payı ve Dağıtımlar i.a Yurt içinden Elde Edilenler 5 Nisan 1999'a kadar, ingiltere'de yerleşik olan bir şirket kâr payı veya kâr payı ödemesine isabet edebilecek bir dağıtımda bulunur ise, gelir idaresine dağıtımda bulunulan tutar üzerinden peşin kurumlar vergisi ödemesinde bulunmak zorundaydı. Peşin kurumlar vergisinin oranı ise 20/80 idi. Elde eden kişi, kâr payını %20 oranına isabet eden tutarda brütleştirir ve gelir bu oranda gelir vergisine tabi tutulurdu. Ancak elde eden kişi aynı zamanda kâr payını elde ettiği anda peşin kurumlar vergisine isabet eden %20 oranında bir tutarda indirim isteyebilir (Kıs. 14 ICTA 1988 and Kıs. 385 ITTOIA). Bu %20 oranındaki indirimin kişinin gelir vergisi yükümlülüğüne isabet ettiği kabul edilir. Eğer kâr payını elde eden kişi daha yüksek oranda gelir vergisine tabi ise aradaki farkı beyan etmek zorundadır. 6 Nisan 1999'dan sonra peşin kurumlar vergisi sistemi yürürlükten kaldırıldı, ancak buna rağmen kâr paylarına isabet eden indirim uygulaması devam etti. Ayrıca bunun oranı 1/9'a düşürüldü ve bunun geri ödenmesi uygulamasına son verildi (PEPs ve ISAs'lara yapılan yatırımlar hariç). indirim sadece F grubundaki gelir vergisi yükümlülüğüne karşı yapılabilir. 2000-2001 döneminden sonra F grubu tarifesi şöyledir: Normal oran %10'dur. Yüksek gelir diliminde ise oran %32,5'dir. i.b Yurtdışından Elde Edilen Kâr Payları ingiltere'de yerleşik olmayan bir şirketten elde edilen kâr payları, D grubuna göre vergilendirilir (Schedule D, Case V.). Yurt dışından elde edilen kâr payları üzerinden kaynak ülkede tevkifat yoluyla ödenmiş olan vergiler ingiltere'de ödenecek olan vergiden indirim konusu yapılabilir. Bu uygulama, ingiltere ile çifte vergilemeyi önleme anlaşması olsun olmasın tüm ülkelerden elde edilen kâr paylarına tanınmıştır. Vergi indiriminin yanı sıra alternatif olarak bireyler elde etmiş oldukları kâr paylarından yurt dışında ödedikleri vergiler düşüldükten sonraki net tutar üzerinden vergilendirmeyi seçebilirler. Böyle bir seçim, ticari kazançtan doğan zararların yurt dışından elde edilen kâr payları ile birleştirilmesi durumunda gelecekte daha fazla zarar indirimi sağlayarak gelecekte elde edilecek kazanç üzerinden daha az vergilemeyi sağlayabilir. 2005-2006 dönemi için gelir vergisi oranları aşağıdaki gibidir. Vergilenebilir Savings Gelir Bandı Kar payı (Birikimler) Diğer gelirler ilk 2.090 10 10 10 ikinci 2.091-32.400 10 20 22 32.400 üstü 32.5 40 40 32.400 GBP'ye kadar olan kâr payları F sedülünde değerlendirilir ve %10 olarak vergilendirilir. 32.400'den fazla olanı ise %32.5 oranı ile vergilendirilir. Birikimler grubuna çeşitli kuruluşlardan elde edilen faiz gelirleri girer. Bu faiz gelirleri üzerinden faiz ödemesini yapan kurum tarafına %20 oranında tevkifat yapılır. Yapılan bu
tevkifat nihai vergileme değildir. d. Çifte Vergilemenin Önlenmesi ingiltere'de çifte vergilemenin önlenmesi konusunda değişik kurallar bulunmaktadır. Esas olarak indirim yöntemi uygulanmakla birlikte, ikili anlaşmalar ile sağlanmış bulunan istisna yöntemi de sıkça uygulanmaktadır. i. Tek Taraflı indirim Yöntemi Eğer bir kişi, ingiltere ile ikili anlaşması olmayan bir ülkeden gelir elde ederse, ingiltere bu kişiye tek taraflı olarak indirim hakkı vermiştir. Burada indirim hakkı verilen vergi, söz konusu gelirin ingiltere'de elde edilmesi durumunda ingiltere'de ödenecek olan vergiye eş değer olan vergidir. Bu verginin hesabı ve indirimin tutarı ikili anlaşmalarda yapılan hesaplamalara göre hesaplanır. ikili anlaşma ile daha düşük oranda vergilemeyi seçebilecek olan bir kişi ilgili ülkede bu hakkını kullanmamış ise bu haktan ingiltere'de yararlanamaz. Dolayısı ile ingiltere ile ikili anlaşması olan bir ülkeden kâr payı elde eden kişi bu tek taraflı indirim hakkından yararlanamaz. ii. Anlaşma indirimi Çifte vergilemeyi önleme anlaşmalarında, ingiltere kendi ülkesinde yerleşik olan kişiler için vergi indiriminin koşullarını ilgili anlaşma maddelerine koymuştur. Her anlaşmada bunun kuralları ayrı ayrı olarak belirlenmiştir. Bu hükümden yararlanmak isteyen tam mükellef gerçek kişi yıllık kurumlar vergisini verdiği anda ilgili tevsik edici belgeleri beyannamesine eklemek zorundadır. idare yurtdışında ödenen vergilere ilişkin belgeleri tam mükellef gerçek kişilerden isteyebilir ancak idare daha sonra bu belgeleri kişilerin istemesi durumunda geri vermek zorundadır. e. Yerleşik Olmayan Kişiler ingiltere'de yerleşik olmayan dar mükellef gerçek kişiler belli istisnalar, indirimler ve ikili anlaşma hükümleri saklı kalmak kaydıyla, ingiltere kaynaklı gelirleri üzerinden gelir vergisi mükellefidirler. Yerleşik olmayan kişiler ingiltere'de elde etmiş oldukları kâr payları üzerinden yüksek oranda gelir vergisi mükellefi değildirler. Bunun anlamı, ingiltere'de yerleşik olmayan dar mükellef gerçek kişiler ingiltere'de elde etmiş oldukları kâr payları üzerinden %10 oranında gelir vergisi öderler. Ayrıca, ingiltere'de yerleşik olmayan dar mükellef gerçek kişiler bankalara bildirimde bulunmak şartıyla her hangi bir gelir vergisine tabi olmadan faiz geliri elde edebilirler. Dar mükellef gerçek kişilerin ingiltere'de elde etmiş oldukları Eurobond faiz gelirleri ile değer artış kazançları vergiden istisnadır. i. Anlaşma Hükümleri ingiltere'de, aşağıda belirtilen türde bir ödemede bulunan kurumlar yapmış oldukları ödemeler üzerinden vergi kesintisi yapmak ve bunu idareye yatırmak zorundadır; -Bir şirket tarafından yıllık olarak ödenen faizler üzerinden %20 oranında, -ingiltere'de bulunan bir banka tarafından ödenen faizler üzerinden %20 oranında, Ayrıca aşağıda belirtilen türden ödemeler üzerinden ise temel oranda (%10) vergi kesintisi yapılmak durumundadır; -Her yıl tahsil edilen gelir ve yıllık ödemeler üzerinden, -Patent royaltileri üzerinden, -Belli kira ödemeleri üzerinden, -ingiltere'de yerleşik olmayan dar mükellef gerçek kişilere yapılan kira ve telif hakkı royaltileri ödemeleri üzerinden. Belirtilen bu ödemeler üzerinden ödemeyi yapan tarafından birinci gruptaki ödemeler üzerinden %20 ikinci grupta yer alan ödemeler üzerinden ise %10 oranında tevkifat yapmak
zorunludur. Yukarıda bahsedildiği üzere ingiltere'de belli ödemeleri yapan kurumlar, yapmış oldukları ödemeler üzerinden vergi kesintisi yapmak ve bunu ilgili vergi dairesine yatırmak durumundadır. ingiltere'nin OECD Model Anlaşması çerçevesinde yapmış olduğu bir çok anlaşma, anlaşmanın taraflarından biri olan ülkede yerleşik olan kişilere indirimli tevkifat oranından yararlanma hakkı vermiştir. Bu hüküm tipik olarak ingiltere'de yerleşik olan şirketler tarafından yapılan faiz ve royalti ödemeleri açısından önem taşımaktadır. ingiltere'deki kurumlar tarafından yapılan kâr payı ödemeleri üzerinden tevkifat yoluyla herhangi bir vergileme yapılmamaktadır. 3. DE ER ARTIŞ KAZANÇLARI ingiltere'de bireylerin elde etmiş oldukları değer artış kazançları gelir vergisine tabi değildir. Bu tür gelir için ayrı bir kanunu olan Değer Artış Kazançları Vergisi (Capital Gains Tax) alınır. Değer artış kazançları vergisi gelir vergisi gibi yıllık olarak alınır ve vergilendirme dönemi 5 Nisan'da biter. Bireyler bir yıl boyunca elde etmiş oldukları değer artış kazançlarından yapmış oldukarı ve kanunda düşülmesine izin verilen zararları düşerek değer artış kazancı vergisi öderler (Kıs. 2 Vergilenebilir değer artış kazancı, değer artış kazancı vergisi kanununa tabi olan varlıkların elden çıkarılması sonucu bu kanuna göre hesaplanan gelirdir. indirilebilir zararlar ise yine aynı kanunda belirtilen varlıkların elden çıkarılması sonucu oluşan zarardır (Secs. 15-57 a. Değer Artış Kazancına Kaynaklık Eden Varlıklar Bir kaç istisna dışında varlık biçimlerinin çoğu değer artış kazancı vergisine kaynaklık eder. Bu şu demektir: Değer artış kazancı vergisinin konusuna, gayrimenkuller, menkul mallar, menkul kıymetler ve intifa hakları, entellektüel varlıklar ile şerefiye girer (Kıs. 21 TCGA 1992). b. Değer Artış Kazancı Mükellefleri Bir kişinin değer artış kazancı vergisi yükümlülüğünün olması için bu kişinin ingiltere'de yerleşik veya sıradan yerleşik olması gerekmektedir. ingiltere'de bir şube veya ofis vasıtası ile ticari faaliyette bulunan dar mükellef gerçek kişilerin bu faaliyetlerinde kullanmış oldukları varlıkları elden çıkarmaları durumunda bu dar mükellef gerçek kişiler de değer artış kazancı vergisi mükellefi olurlar (Secs. 2 and 10 ingiltere'de yerleşik ve sıradan yerleşik olan kişiler yurt içinden ve yurt dışında elde etmiş oldukları değer artış kazançları üzerinden vergi öderler. c. Değer Artış Kazancının Hesaplanması Değer artış kazançlarında hasılat, söz konusu varlıkların elden çıkarılması sonucu alınan bedeldir. Bu bedel genellikle satış bedelidir. Ancak satış fiyatı belli değilse söz konusu varlıkların elden çıkarıldığı tarihteki piyasa değeri elden çıkarılma bedeli olarak alınır. Piyasa değerine çok nadir durumlarda başvurulur. Örneğin bir varlığın bir kimseye hediye edilmesi durumunda veya satış işlemlerinin ilişkili kişiler arasında olması durumlarında piyasa değerine bakılır (Secs. 17, 18 and 272 ilişkili kişi bir kişinin eşi, akrabaları, ortağı veya kontrolü altında bulundurduğu şirketidir. Karı ve koca arasındaki varlık transferlerinde, taraflardan birinin alış bedeli diğerinin satış bedeli olması koşuluyla bu işlemden doğan değer artış kazançları vergilendirilmez (Kıs. 286 Elden çıkarma tarihi söz konusu varlıklara ilişkin sözleşmenin yürürlüğe girdiği tarihtir. Varlıkların teslimi ile sözleşmenin yürürlüğe girdiği tarih farklı ise varlıkların teslim edildiği tarihtir. Koşullu satış işlemlerinde ise elden çıkarma tarihi, koşulların gerçekleştiği zamandır. Sözleşme yok ise fiili teslime bakılır. Söz konusu varlıkların fiilen teslim edildiği tarih elden çıkarma tarihidir (Kıs. 28
d. indirimler ve Muafiyetler Değer artış kazancından bazı harcamaların düşülmesine izin verilmiştir. Bunlar şunlardır. l Elden çıkarma dolayısı ile yapılan arizi harcamalar (Kıs. 38(1)(c) TCGA 1992); l Varlığın elde etme maliyeti (Kıs. 38(1)(a) TCGA 1992; Kıs. 96 FA 1988); l Varlığın değerini artırmak için yapılan ve varlık elden çıkarıldığı tarihte görülebilen harcamalar (Kıs. 38(1)(b) TCGA 1992); l 1982 ile 1998 tarihleri arasında elde edilen varlıklar için hesaplanacak olan maliyet endekslemesi (1998'den sonra bu endekslemeyi sadece şirketler yapabilmektedir. 1998'den sonra elde edilen varlıklar için yerleşik ve sıradan yerleşik olan kişiler bundan yararlanamaz). l Endeksleme uygulamasının yerine elde tutulma yılına göre kazancın belli yüzdesinin vergilendirilmesini öngören bir uygulamaya geçilmiştir. Bunun için ticari amaçlı olarak elde tutulan varlıklar ile diğerleri arasında bir ayrım yapılır. Buna göre tablo şu şekildedir1. Vergilendirilecek Kazanç Yüzdesi Ticari ve Ticari Elde Tutulma Amaçlı Diğer Yılı Varlıklar Varlıklar 0 100 100 1 50 100 2 25 100 3 25 95 4 25 90 5 25 85 6 ve daha fazla 25 80 Tam mükellef gerçek kişinin ticari mahiyet taşımaksızın elinde bulundurmuş olduğu ve dört yıldan beri elinde tuttuğu hisse senetlerini elden çıkarmasından elde ettiği değer artış kazancının %90'ını vergilendirilecektir. Ancak aynı kişi bu hisse senetleri ticari amaçlı olarak elinde tutmuş olsaydı elde etmiş olduğu değer artış kazancının sadece %25'i vergilendirilecekti2. e. istisna Tutarı Bir kişinin bir yılda elde etmiş olduğu değer artış kazancının 8.500 GBP'ye kadar olan kısmı vergiden istisnadır. Bu tutar varsa yıl içinde oluşan zararlar düşüldükten sonra kalan tutardır. Birlikte yaşayan karı ve koca için bu istisna ayrı ayrı olarak tanınır (Kıs. 3 f. Vergi Ertelemesinden Yararlanacak Olan Değer Artış Kazançları Erteleme uygulamasından yararlanan değer artış kazançlarının vergisi yeni varlığın elden çıkarılma tarihine kadar ertelenmiş olur. Böylece yeni varlıklar elden çıkarıldığında bu varlıkların elde edilme maliyeti eski varlıkların alış bedeli olur. Erteleme uygulamasından yararlanacak olan menkul kıymetler şunlardır: l Bir şirketin hisse senedinin diğer bir şirketin hisse senedi ile değiştirilmesi sonucu elde edilen değer artış kazançları: Bu işlemin şirket birleşmesi kurallarına uygun şekilde gerçekleştirilmiş olması ve vergiden kaçınma amacı gütmemesi şarttır (Secs. 126 and 127 l Yatırım fonu katılma belgelerinin elden çıkarılması sonucu elde edilen kazancın tekrar Londra borsasına kayıtlı şirketlerin hisse senetlerine yatırılması (Secs. 151 and 287 TCGA 1992; SI 1989/469); g. Oran Bir kişinin bir vergilendirme döneminde elde etmiş olduğu değer artış kazancı kişinin o yılki
gelirine eklenerek kişinin ödeyeceği gelir vergisi bulunur (Kıs. 4 Sonuç ingiltere dünyada gelir vergisi konusunda yapılan reformlara en çok kayıtsız kalan ülkelerden birisidir. Şüphesiz ki bu durumun en önemli nedeni de ülkenin gelişmişlik açısından belli bir gelir düzeyine ulaşması ve ülkedeki vergi idaresinin işleyişin yerli yerine oturmasıdır. Bunun bir sonucu olarak ingiltere yakın tarihlerde gelir vergisinde köklü bir değişim içine girmemiştir. Ayrıca ingiltere şu an itibariyle vergi mevzuatı en karmaşık ülkelerden biridir. Gelir vergisinden de önemli bir oranda hasılat elde etmemesine rağmen böyle bir şeye girişmemesi doğrusu dikkatlerden kaçmamaktadır. Bir anlamda ingiltere "vergi düzenlemelerinin basitleştikçe adeleti sağlama fonnksiyonunu tam olarak yerine getiremeyeceği" tezini kabul etmiş ve bunu uygulamada da ispatlamış bir ülkedir.