Sevim Ak Resimleyen: Behiç Ak PEMBE KUSA NE OLDU? ÇAĞDAŞ TÜRK EDEBİYATI Öykü
Sevim Ak PEMBE KUŞA NE OLDU? Resimleyen: Behiç Ak
www.cancocuk.com cancocuk@cancocuk.com Yayın Koordinatörü: İpek Şoran Düzelti: Nurten Sönmezcan İç Tasarım: Gözde Bitir Tasarım Uygulama: Güldal Yurtoğlu 1. Basım: 2003 16. Basım: 2000 adet, Ekim 2014 ISBN 978-975-07-0297-6 Can Sanat Yayınları Ltd. Şti., 2003 Tüm hakları saklıdır. Tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz. Can Sanat Yayınları Yapım, Dağıtım, Ticaret ve Sanayi Ltd. Şti. Yayıncı Sertifika No: 10758 Hayriye Caddesi No. 2, 34430 Galatasaray, İstanbul Telefon: (0212) 252 56 75-252 59 89 Faks: 252 72 33 Kapak Baskı: Azra Matbaası; Sertifika No: 27857 Adres: Litros Yolu 2. Matbaacılar Sitesi D Blok Kat: 3 No: 3/2 Topkapı, Zeytinburnu, İstanbul İç Baskı ve Cilt: Özal Matbaası; Sertifika No: 26699 Adres: Davutpaşa Cad. Emintaş Kazım Dinçol San. Sitesi No: 81/39 Topkapı, İstanbul
Bu kitabın sahibi:...
Sevim Ak Yazarın yayınevimizden çıkan diğer kitapları: AZ BUÇUK TEO BABAMIN GÖZLERİ KEDİ GÖZLERİ ÇİLEKLİ DONDURMA DALGALAR DEDİKODUYU SEVER DOMATES SAÇLI KIZ DÖRTGÖZ ESKİLER ALIRIM GAZETE FISILTILARI GEMİCİ DEDEM GÖKTE BİRİ VAR GÖZLERİNDE GÜNEŞ VAR HOROZ ADAM VE KORSAN KARŞI PENCERE KIRIK ŞEMSİYE KÜÇÜK SIRLAR LODOS YOLCULARI MAHALLE SİNEMASI PENGUENLER FLÜT ÇALAMAZ PUF, PUFPUF, CUF, CUFCUF VE CİNO PULDAN TAŞTAN LAHANADAN SAÇLARINDA SORU İŞARETLERİ SAKIZ KIZIN GÜNLERİ ŞARKINI DENİZLERE SÖYLE TOTO NUN SINIFI TOTO VE ŞEMSİYESİ UÇURTMAM BULUT ŞİMDİ VANİLYA KOKULU MEKTUPLAR Yazmayı oyun oynamaya benzettiğinden beri öyküler dünyasından kopamıyor. Köy çocuklarıyla yaratıcı okuma-yazma çalışmaları yapıyor. Birlikte çalıştığı çocukların sorunları üstünde düşünürken kendini yeni bir kitabın içinde buluyor. Sokakları, adaları, kedileri, martıları, güneşli havaları çok seviyor.
PEMBE KUŞA NE OLDU? Sevim Ak PEMBE KUŞA NE OLDU? İçindekiler Pembe Kuşa Ne Oldu?, 7 Hep Aynı Şarkı, 14 Benim Adım Titi, 21 Eski Bir Çin Kuklası, 29 Kerpeten Sokağı nın Derdi, 36 Mavi Ada da Bir Gün, 44 Kum Kaleler, 50 Şakacı Güneş, 62 Melodi Adası, 72 Güneş Saçlı Kız, 81 5
Pembe Kuşa Ne Oldu? Mufo, sokakta arkadaþlarýyla oy nu yor du. Na sýl olduysa birden hava deðiþti, gök yü zü ka rar dý. Gri, siyah bulutlar mavileri kov du. Gü neþ, ýþýk larýný yavaþ yavaþ çekip koyu renk li bu lut la rýn gerisine saklandý. Rüzgâr or ta lýðý ka rýþ týr dý. Çalýlarýn arasýnda, çöp bidonla rýn da tý ký lýp kal mýþ çöpleri, kâðýtlarý, naylon tor balarý sü rük leyip peþine kattý. Sonra iri damlalarýyla yaðmur geldi. Çocuklar bir saçaðýn altýna kaçýþtý. Mufo nun göð sün de taþýdýðý pembe kuþ korkudan bü zülüp kal mýþ tý. Neyse ki yaðmur uzun sürmedi. Kara bu lut lar çekildi, güneþ yeniden göründü. Çocuklardan biri, Aaa! Gökyüzüne bakýn! diye baðýrdý. Mufo baþýný kaldýrdý, rengârenk bir kuþak gör dü. Gökkuþaðý! dedi pembe-beyaz çizgili þort giyen. 7
Sevim Ak PEMBE KUŞA NE OLDU? Nedir gökkuþaðý? Mufo nun sorusu üzerine çocuklar birbirine baktýlar. En uzun boylularý, Ne olacak? diye atýl dý. Renkli çamaþýrla rýn sularý... Bu har la þýn ca gök yüzünde gökku þa ðý olarak gözükürler. Çocuklar gülüþtüler. Mufo cebinden çýkar dý ðý bilyeye baktý. Camýn içinde gördüðü renk ler gökku þaðýnda da vardý. Belki de bir bilye o, dedi içinden. Hadi, oynayalým, dedi çocuklardan biri. Hepsi koþtular, Mufo gitmedi. Hâlâ gök yü zü ne bakýyordu, aklý orada kalmýþtý. Birden bir müzik sesi duyar gibi oldu. Çev re sine bakýndý, kimse yoktu. Aaa! Ses gökyüzünden geliyor. Gök kuþa ðýnýn olduðu yerden. Bir piyano sesi bu. Evet, evet... Bulutlarýn arkasýnda biri var. Piyanoyu çalan o! Mufo heyecanlanmýþtý. Arkadaþlarýný çaðýrmak istedi, ama el-kol iþaretlerini hiçbiri gör me di. O sýrada yoldan geçen bastonlu, beyaz saç lý, zayýf adamý durdurdu. Gökyüzünden ge len müziði iþitip iþitmediðini sordu. Adamýn ku laðýnda kulaklýk vardý. Duymadýðýný söyledi. Kuþlardýr mutlaka, dedi sonra. Kuþlar gökyüzünde uçarken þarký söylerler. Mufo, göðsündeki pembe kuþun sýcaklýðýný hissetti. 8
I-ýh... Kuþ sesi deðil o. Ah! Keþke sesi bir kez daha duyabilseydi! Ýþte o zaman koþup arkadaþlarýna haber verecek, þaþkýnlýktan deliye dönüþlerini seyrede cek ti. Bulutlarýn gerisindeki, þu piyanoyu çalan adam gökkuþaðýný da yapmýþ olamaz mýydý? Kim bilir belki de þimdi boya ve fýrçalarýyla tom bul bir bulutun arkasýna saklanmýþ kýs kýs gü lü yordu. Mufo gözlerini gökyüzüne dikti, düþünceye daldý. Hava kararýp da çocuklar kan ter içinde ev le rine dönerlerken, hâlâ ayný çatýnýn altýndan gök yüzüne bakan Mufo yu gördüler. Hep bir aðýzdan, 9
Sevim Ak PEMBE KUŞA NE OLDU? Aydede aydede / Senin evin nerede? diye baðýrýþtýlar. Mufo silkindi, gözlerini bulutlar ülkesinden çekti, eve doðru yürüdü. Evde, annesi kýþlýk giysileri kaldýrýyordu. Giysiler el ele tutuþsalar beni gökyüzüne gö tü rürler mi? diye düþündü. Bu söz üzerine giy si ler el ele tutuþtular, ama gökyüzüne eri þe me di ler. Ertesi sabah Mufo, kapýnýn önünde reçelli ekmeðini yerken, gökyüzünden dökülen piya no sesiyle irkildi. Babasý iþe gitmiþ, annesi ye mek piþiriyordu. Arkadaþlarýnýn hiçbiri henüz so kaða çýkmamýþtý. Birden aklýna Þekerci Amcasý geldi. Þekerci Amca, Mufo nun yakýn dostuydu. Göðsündeki pembe kuþu o vermiþti. Pasajdaki dükkâna koþar adým girdiðinde, Þekerci düðün þekerleri hazýrlýyordu. Mufo, ön ce kavanozdan bir avuç akideþekeri aldý. Sonra her þeyi taa baþýndan anlattý. Þekerci, Mufo yu sabýrla dinledi, Ah, ne güzel! dedi. Ne yazýk ki ben uzun za - mandýr gökyüzüne bakmýyorum. Mufo kulaklarýna inanamamýþtý. Böyle ko nu þan Þekerci Amcasý mýydý? Çünkü hafta boyunca bu pasajda tý ký lýp ka - lýyorum, diye devam etti Þekerci. Bir pa zar larý gök yüzüne doya doya bakabiliyorum. Ama ne yalan 10
söyleyeyim, bugünlerde senin duy duðuna benzer bir ses duymadým. Mufo, gözleri buðulu, sessizce çýkýp gitti dükkândan. Kentin meydanýnda amaçsýzca dolandý dur du. Taa ki, meydandaki heykeli sýrtlamýþ o iki iþçiyi görene kadar. Çok meraklanmýþtý. Hemen yaný baþýnda, on larý seyreden mavi yelekli, þiþman adamý dürt tü, Ne olmuþ? diye sordu telaþla. Yok bir þey, dedi adam. Heykelin baþýný düzeltmeye götürüyorlar. Yukarý kalkmýþ da. Mufo, Yaþasýn! diye baðýrdý. Demek gökyüzünden dökülen sesi duyan yalnýzca o deðildi. Bir heykel bile olsa, baþka biri daha vardý. Yoksa koca heykel çevirir miydi baþýný yukarý? Mufo heykele ilk kez bu kadar dikkatli bak tý. Aaa! Uzun saçlý bir delikanlýymýþ bu! dedi sonra. Bense onu küçük bir kýz çocuðu saný yor dum. Heykel konuþamadýðýna göre bu gizi çöz mek Mufo ya düþüyordu. Düþündü, taþýndý. Do lu ya koydu almadý, boþa koydu dolmadý. So nun da hiç istemediði bir þeyi yapmaya razý ol du. Göðsünde taþýdýðý minik kuþu bulutlara gön derecekti. Orada ne olup bittiðini sadece pem be kuþ öð renebilirdi. Pembe kuþun kanatlarýný son kez okþadý. Ku- Sevim Ak PEMBE KUŞA NE OLDU? 11
Sevim Ak PEMBE KUŞA NE OLDU? laðýna, Git minik kuþum, git bulutlar ülkesine. Gör bakalým, kimmiþ ikide bir piyano ça lýp du ran. Ama, ne olur fazla oyalanma. Çabuk dön ve her þeyi anlat bana, diye fýsýldadý. Minik kuþu göðe saldý. Kuþ pembe bir nok ta oldu önce, sonra gözden kayboldu. Mufo günlerce pembe kuþun yolunu gözledi. Pencerelerde, aðaç tepelerinde, çatýlarda göz lerini havaya dikip bekledi. Kuþ bir türlü dön müyordu. Bir gün okula giden çocuklar, Mufo yu pem be kuþsuz, bir erik dalýnda oturur görünce me rak landýlar. Heey! Ne yapýyorsun orada? diye ses len diler. Mufo omuz silkti. Hiiç... Gökyüzünden gelen müziði dinliyorum. Çocuklar alaycý alaycý güldüler. Yalnýz iç lerinden biri, uzun örgülü saçlý, Çilli Kýz gül me di. Aaa! Ben de duyarým o sesi, dedi hafifçe. Mufo nun gözleri sevgiyle parladý. Deli misin? Gökyüzünden ses gelir miy miþ? dedi mavi çantalý. Gelmez mi, gelir elbet, diye karþýlýk verdi Çilli. Yýldýz savaþlarý nerede oluyor sanýyorsun? Bilgisayarda Yýldýz Savaþý oynarken duyduðum sesin, gökyüzünden de geldiðini du ya rým bazen. Çocuklar gülüþtüler. Çýktým erik dalýna / Bak tým 12
uzay yoluna, diye baðrýþarak okulun yo lunu tuttular. Mufo aðaçtan indi. Çilli Kýz onu bekliyordu. Mufo ile Çilli Kýz o gün okula uðrama dý lar. Bütün gün kýrlarda el ele dolaþtýlar. Çilli Kýz çok sevimliydi. Durmadan gökyüzünün, top ra ðýn, aðaçlarýn müziðinden, her gün de ði þen ko ku larýndan söz etti. Mufo yüreðinde bir ku þun çýrpýnýþýný duyarak dinledi, dinledi. Son ra du rup dururken, Sen de gökkuþaðýný gördün mü? diye sor du. Elbette, dedi kýz. Mufo derin bir nefes aldý. Gökkuþaðýný gö ren herkesin günün birinde gökyüzünden ge len mü ziði duyabileceðini anlamýþtý. Sýrtýný Çil li Kýz ýn sýrtýna yasladý. Kýr çiçeklerinin ko ku su nu içine doldurdu. Mufo, kýza ne pembe kuþtan, ne de meydan da ki heykelden hiç söz etmedi. Sevim Ak PEMBE KUŞA NE OLDU? 13
Hep Aynı Şarkı Musto, o sabah kalktýðýnda çok neþeliydi. Aynaya bakýp tatlý tatlý gülümsedi. Dün yediði çi leklerin marifeti olan sivilceleri bile gör me miþ ti. Kaç aydýr ilk kez yataðýný nazlanmadan top ladý. Hiç yapmadýðý bir þey daha yaptý; mu hab betkuþu Necati yi kafesinden çýkarýp, gök yü zünde uzun bir yolculuða gönderdi. Annesiyle babasý kahvaltý ediyorlardý. Flü tü nü yastýðýnýn altýndan aldý, hafifçe üfledi. Sa bah sabah güzel bir konser kimin hoþuna git mez di? Ama o ne? Anne ve babasýnýn, müzikle ara larý nýn pek iyi olmadýðýný þimdiye kadar hiç mi hiç fark etmemiþti. Ýkisi de suratlarýný ekþitmiþ ters ters bakýyorlardý Musto ya. Bahçede çalsan daha iyi olacak, dedi ba ba sý. Dýþarý çýktýðýnda ýlýk bir rüzgâr yanaklarýný okþadý. Musto çaldý, rüzgâr taþýdý melodiyi so ka ða. 14
Çaldýkça coþtu, bir daha, bir daha çaldý. Neden sonra rüzgârýn artýk onunla ilgilenme di ði ni, balkon demirlerinde oturan güvercinlerin uçup gittiðini, çimenlerin arasýnda güneþlenen Te kir in homurdanarak uzaklaþtýðýný fark etti. Gökyüzüne baktý Musto. Ha va bulutlanmýþtý. Þimdi anladým, dedi kendi kendine. Hay vanlar amma duyarlý yaratýklar! Hava deðiþikliðini önceden sezip baþlarýnýn çaresine baký yor lar. Sevim Ak PEMBE KUŞA NE OLDU?
Sevim Ak PEMBE KUŞA NE OLDU? Komþu evlerde, az önce yoðun bir sabah te miz - liði telaþý vardý. Kimi pencerelerden yorgan ve kilimler sarkýtýlmýþtý, kiminden tozlu tavan sü pürgeleri silkeleniyordu. Þimdiyse bi rer iki þer kapanýyordu pencereler. Musto gök yü züne bir kez daha baktý. Ayný deminki gibiydi, he men yaðmur yaðacaða benzemiyordu. Yine flütünü dudaklarýna götürdüyse de, güçlü bir ses onu susturdu. Musto! Evde hasta var! Git baþka yerde çal! Musto, sinirlenir gibi oldu, ama öðretme ni nin müzik zevkinin eðitimle oluþturulabileceði konusundaki görüþlerini anýmsayýnca yatýþtý. Direnmenin anlamý yoktu, gidecekti tabii. Zelo Haným ý eðitmek, bir anda olacak iþ deðildi çün kü. Kasabanýn dýþýndaki korulukta buldu kendini. Bir aðaç kütüðünün üstüne oturdu, ha va yý kokladý. Ne hoþ! Ýþte tam bana göre bir yer! Sanki aðaçlar nefeslerini tutmuþ, heyecanla konsere baþlamamý bekliyorlar. Parçasýna girmeden, birkaç kez eðilerek selamladý uzun boylu aðaçlarý. Gözlerini ka pa t tý, flütünü üfledi. Aðaçlar yaprak-
YAŞ 8 9 10 11 + Sevim Ak Resimleyen: Behiç Ak PEMBE KUSA NE OLDU? RENGâRENK ÖYKÜLER BU KİTAPTA ÖYLE GÜZEL ÖYKÜLER VAR Kİ! ÖRNEĞİN KİTAPLA AYNI ADI TAŞIYAN ÖYKÜDE ANLATILAN ÇOCUK MUFO, GÖKKUŞAĞINI VE GÖKYÜZÜNDEN GELEN SESİ PAYLAŞABİLECEĞİ BİRİNİ ARAR; ANCAK KİMSE ALDIRIŞ ETMEZ ONA. O DA GÖĞSÜNDE TAŞIDIĞI PEMBE KUŞU GÖĞE SALAR. KUŞ, ONA GÖKYÜZÜNDEN HABER GETİRECEKTİR... BU ÖYKÜ GİBİ RENKLİ, SEKİZ ÖYKÜ DAHA VAR KİTAPTA. NE DİYELİM, İYİ OKUMALAR! ISBN 978-975-07-0297-6