VERGİ USUL KANUNU YENİDEN YAZILIYOR..

Transkript

1 VERGİ USUL KANUNU YENİDEN YAZILIYOR.. YENİ VERGİ USUL KANUNUNA NEDEN İHTİYAÇ VAR? Vergi kanunlarından beklenen en temel özellik basit ve anlaşılabilir olmasıdır. Eski tarihlerde yazılan kanunların dili zamanla toplumun konuşma dilinden uzaklaşarak anlaşılmaz hale gelmektedir. Vergi usul kanunu yazıldığından bu yana aradan geçen 50 yılı aşkın zamanda dil açısından belirli bir erozyona uğramıştır. Yine kanun hükümleri de sürekli değişiklik yapılarak düzeltilmeye çalışıldığından birbiri ile çelişkiler içeren net olmayan bir hale gelmiştir. Bu anlamda vergi usul kanununun yeniden yazılması çabası elzem ve olumludur. Anayasa tartışmalarında olduğu gibi yıllarca sürüncemede kalmaksızın kanunun olgunlaştırılarak yasalaşması, yayınlanması ve bir an evvel uygulamaya konulması vergi hukuku uygulamalarındaki istikrarın temini açısından faydalı olacaktır. YENİ VUK NDA NE DÜZENLEMELER VAR? Vergi usul kanunu yeniden yazma çalışmaları başlamış ve taslak metin ortaya çıkmıştır. Taslak metinde dikkatimizi çeken hususlar şunlardır. 1. Eski kanunun maddeleri esas alınmış maddeler birleştirilmiş veya daha düzenli bir hale getirilmiştir. 2. Yasanın içerisinde idare, mükellef bulunmakla beraber aradaki bağlantıyı sağlayan Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlerin çok az yer aldığı eleştirisi yapılmaktadır. Fakat, sadece 3568 sayılı yasaya göre yetki alan meslek mensupları için mücbir sebep tanımı yapılması yasanın en olumlu yönlerinden biri olarak göze çarpmaktadır. 3. Vergilendirmede normal ve mutad olmayan bir olayın ispat yükü mükellefe aittir demek yerine eski kanundaki gibi

2 durumu iddia edene aittir demek daha yerinde olacaktır. 4. Elektronik defter, elektronik fatura gibi modern uygulamalarla yasa maddelerinin uyumunun sağlanması şarttır. Bu uyumu gerçekleştirecek şekilde maddelerin revize edilmesi gerekmektedir. Elektronik tebligat ile ilgili hüküm eklenmesi olumludur. 5. Vergi cezaları netleştirilmiştir. Bu olumlu bir adımdır. Ancak hapis cezası ile ilgili sınırların çok iyi çizilmediği görülmektedir. Vergisel suçlardan dolayı hapis cezası uygulaması mükellefleri zor durumda bırakabilir. 6. Müzakere, arabuluculuk, tahkim, tarafsız ön değerlendirme, vaka incelemesi, kısa yargılama gibi modern uygulamaların kanunda yer bulması gibi vergi uyuşmazlıkların alternatif çözüm yollarına ilişkin düzenlemelerin kanunda yer alması önerilebilir. 7. Uzlaşma müessesesinin kapsamı genişletilip mükellefle sorunların diyalogla çözümlenmesi uygulamasının sınırları daraltılırken mükellefler dava açmaya yöneltilmektedir. 8. Vergi incelemelerinin daha sıkı kurallara bağlanması gerekmektedir. Vergi inceleme elemanlarının resen takdir yapmasına izin verilmemeli bu yetki sadece takdir komisyonlarına ait olmalıdır. 9. Tasarının 15 nci maddesinde tanımlanan dolaylı vergilerdeki sorumluluk uygulamasının sınırları iyi çizilmelidir. Bu sorumluluk çok geniş olup mükellefler açısından sınırının en azından iyi niyet karinesi içerisinde tanımlanması gerekir. 10. Tasarının 43 ncü maddesinde beyannameler düzenlenmiştir. Vergi beyannamelerinin tek bir beyan haline getirilmesi sürekli ayrı beyanlar verilmesi yerine tek bir formatta ve tek bir beyan ile mükellefin bilgi vermesi sağlanmalıdır. 11. Tasarının 76 ncı maddesinde mükellefe iade edilmesi gereken vergilerin geciktirilmesinde devletin faiz ödemesine ilişkin hüküm yer almaktadır. Eski kanunda yer

3 alan hüküm biraz revize edilmiştir. Son fıkradaki 3 aylık süre bütünüyle kaldırılması mükellef odaklı bir yaklaşım olabilir. 12. Tasarının 85 nci maddesinde hataların tespitinde e) 3568 Sayılı Yasaya göre yetki almış Meslek Mensubunun tespiti ile hükmü kanuna eklenmelidir unutulmaması gereken bir söz Yanlış hesap Bağdat tan bile döner olmalıdır. 13. Tasarının 86 ncı maddesinde hataların düzeltilmesi ile ilgili maksimum süre konulmalı ve düzeltme beyannamesinin reddi mutlaka mükellefe bildirilmelidir. KANUNLAŞMADAN DİKKAT.. Konu ile ilgili daha pek çok eleştiri veya öneri yapılabilir. Elbette Maliye Bakanlığı bu konuda başarılı çalışmalar yapmaktadır ve VUK tasarısının ilgili geniş çevrelerin faydalı görüşleri doğrultusunda rafine hale getirileceğinde inancımız tamdır. Ancak tekrar edelim ki, vergisel düzenlemeler vatandaşlarımızın büyük çoğunluğunu ilgilendirdiği için çok daha geniş açıdan ele alınmalıdır. Konunun çok teknik olması nedeniyle bir fıkra ile sonucu bağlayalım. Temel in karısı vefat etmiş. Cenaze namazı kılınmış, cemaat tabutu sırtlamış tam camiiden cenazeyi çıkartacaklar, tabut camiinin kapısına çarpmış. Tabuttan bir inilti duyulmuş. Hemen açmışlar tabutu. Öldü sanılan kadın yaşıyormuş. Hemen hastaneye götürmüşler ve kadın 10 sene daha yaşamış. 10 sene sonra kadın ölmüş. Yine aynı camiide cenaze namazı kılınmış. Tam tabutu camiinin kapısından çıkartacaklar, birden Temel in sesi duyulmuş: Uşaklar gözünüzü seviyim şu kapiya tikkat edun da! Bizde şimdiden uyaralım Vergi Usul Kanunu Tasarısı na kanunlaştıktan sonra değil, kanunlaşmadan önce dikkat edelim. Hayırlı olması dileklerimle.

4 FUTBOLCULARIN VERGİ CENNETİ: TÜRKİYE Futbol bir oyun. Bunun da ötesinde bir gösteri, daha da ötesi bir ticari sektör ve benzetmelerimizi daha da artırabiliriz bu seyir zevki yüksek cazibedar temaşa endüstrisi için..fakat şu söylediklerimizi tartışmak çok zaman alır, hani bu hamur çok su götürür derler ya, işte öyle..biz vergi boyutuyla tartışalım istedik, hem de yabancı ülkelerle karşılaştırarak.. Futbolcuların elde ettikleri gelir ücret geliri sayılmakta ve gerçek ücret kapsamında vergilendirilmesi yapılmaktadır. GVK na göre gerçek ücretin vergilendirilmesinde geçerli olan bütün kurallar futbolcuların gelirleri içinde geçerli olacaktır. Zira, buradaki tek farklılık, vergi otoritesinin gerçek ücreti artan oranlı gelir vergisi tarifesine göre vergilendirmesine rağmen, futbolcu gelirlerini sabit oranlı

5 tarifeye tabi tutmasıdır. Bunu, ücret geliri elde eden iki farklı kişinin ödeyeceği gelir vergisi üzerinden bir örnek üzerinde açıklamak durumu daha anlaşılır yapacaktır. Bu örnekte, diğer durumların sabit olduğu (vergi kanunları, vergi tarifesi, vergi oranları, enflasyon, vs.) kabul edilerek aradaki fark basit bir şekilde gösterilmek istenmiştir. Örneğin, futbol hayatı boyunca 12 milyon kazanan bir futbolcunun, bu geliri 20 senede elde ettiğini düşünürsek eğer; Futbolcu: Gelir Vergisi Tevkifatı=12,000,000x%15=1,800,000 Toplam Vergi=1,800,000 X Şirketi CEO su A şahsı: Gelir Vergisi Tevkifatı[1]= (50,000-26,000)x%27=6,480 Aylık Gelir Vergisi= =11,145 Senede Ödediği= 11,145 12=133,740 Toplam vergi= 133,740 20=2,674,800 Aynı işlem 24 milyon için yapıldığında futbolcunun ödediği nihai vergi 3,600,000 olurken, şahıs A 6,030,000 ödeyecektir. 48 milyon için yapıldığında futbolcu 7,200,000 vergi öderken, şahıs A 14,430,000 vergi ödeyecektir. 21. yüzyıla bakıldığında, oyuncularda bulunan vergi endişelerinin aynen devam edeceği söylenebilir. Onlar çok fazla vergi ödediklerini hissetmeye devam edecek ve ücretleri artmaya devam ettikçe, geçmişte olduğundan daha fazla vergiden haberdar olacaklardır. Zira, yukarıdaki örnekte de

6 görülmektedir ki, elde edilen gelir arttıkça futbolcu ve şahıs A nın ödediği vergi arasındaki makas açılmaktadır. Ayrıca devletin vazgeçtiği gelir de büyük miktarlara tekabül etmektedir. Sporcuların gelirinin, %15 oranında vergi tevkifatı yerine %30 a kadar bir oran üzerinden tevkifata tabi tutulduğunu varsayarsak eğer, sonuç yine futbolcular lehine olacak fakat aradaki fark büyük ölçüde kapanacaktır. Diğer ülke uygulamalarına bakıldığında ya futbolcuların geliri diğer ücret gelirleri gibi artan oranlı tarifeye tabi ya da uygulanan tevkifat oranı ülkemizde uygulanan %15 oranının (hem e ye kadar) oldukça üstündedir. Bu durumda, Türkiye nin futbolcular için bir vergi cenneti olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır. Nitekim, Gelir Vergisi Kanunu nun yeniden yazıldığı günlerde Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, yeni bir düzenlemeyle tevkifat oranının %35 e çıkabileceği konusunda beyanlarda bulunmuştur. Hazırlıkları tamamlanan ve meclise sunulan Yeni Gelir Vergisi Tasarısına göre futbolculara sağlanan avantaj kalkacak ve üzerinde değişiklik yapılmadan bu şekliyle yasalaşırsa vergi (stopaj) oranı %15 den başlayacak ve %25 e kadar çıkacaktır. Ayrıca tasarı madde 61/7 de Bakanlar Kuruluna vergi oranını 1 (bir) katına kadar arttırma yetkisi verilmiştir. Bununla beraber, aynı maddeye göre, Bakanlar Kurulu bu yetkiyi sporculara, spor dallarına ve liglere göre oranı farklılaştırarak kullanabilecektir. Peki futbolla heyecanlanan bazı yabancı ülkelerde futbolcular ne kadar vergi ödüyor diye merak ettiğimizde ne tür durumlarla karşılaşırız merak ettik.. Ülkeler için verdiğimiz rakamsal örneklerimizi, yabancı bir futbolcunun ilgili ülkede futbol oynayarak yıllık 10 Milyon TL kazanması varsayımına dayandırdık. İngiltere; İngiltere de uygulanan 2013 yılı gelir vergisi

7 tarifesi 2790 pound a kadar %10 ile başlayıp, pound un aşılması durumunda %45 vergi uygulamaktadır. Üst ligler de oynayan futbolcular da genelde bu rakamın üzerinde kazanmaktadır. Futbolculara özel bir vergileme rejimi uygulanmamaktadır. 150 bin a kadar ödenecek vergi (6,402+47,196) 53,598 dur. Yıllık gelirin 3,580,000 olduğu varsayımıyla ödenecek toplam vergi; 3,580, ,000=3,430,000 3,430,000x%45=1,543,500 Toplam Vergi= 1,543,500+53,598=1,597,098 =4,460, Görüldüğü üzere, Türkiye de 10 milyon kazanan bir profesyonel futbolcunun ödeyeceği verginin üç katından fazla vergi borcu ortaya çıkmaktadır. İspanya; İspanya da 2005 yılında, özel bir vergi düzeni olan Beckham Yasası (The Beckham Law) yürürlüğe girmiştir. Bu özel düzenleme ile ülkeye gelen yabancı çalışanlar (workers) için (sadece futbolcular değil), 01/01/2004 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere %24 sabit oranlı vergilemeye tabi olmuşlardır. Fakat, İspanya da uygulanan bu sistem 2010 yılında terkedilmiş ve İngiltere nin İspanya ile eşit koşullarda rekabet etmelerini sağlayacak yeni sistem uygulanmaya başlanmıştır. İspanya nın 2013 yılı gelir vergisi tarifesine göre Euro ya kadar %24,75 vergi ödenirken, Euro dan fazlası için %52 vergi uygulanmaktadır. 300,000 a kadar ödenecek vergi 139, dur. Yıllık gelirin 4,249,000 olduğu varsayımıyla ödenecek toplam vergi; 4,249, ,000=3,949,000 3,949,000x%52= 2,053,480

8 Toplam Vergi= 2,053, , =2,192, =5,163, Görüldüğü üzere, Türkiye de 10 milyon kazanan bir profesyonel futbolcunun ödeyeceği verginin yaklaşık üç buçuk katına yakın vergi borcu ortaya çıkmaktadır. Almanya; Alman vergi sistemi 2001 ve 2008 yıllarında kapsamlı reformlar geçirmiştir. Bu reformlar, genel olarak kişiler ve kurumlara uygulanan vergi oranlarının düşürülmesi ile ilgilidir. Kişiler için artan oranlı vergi tarifesi uygulayan Almanya da, Euro ya kadar oran %0, tarifenin en alt dilimi %14 oranında, en üst dilimi %45 (Bekarlar 250,731 nun fazlası için, çiftler 501,462 nun fazlası için) oranında vergilendirilmektedir. Ayrıca gelir vergisinden sonra bireylerin gelirleri üzerinden, %5,5 oranında dayanışma vergisi (solidarity tax) ve %8-%9 oranında kilise vergisi (church tax) alınmaktadır. 250,730 a kadar ödenecek vergi 89, dur. Yıllık gelirin 4,249,000 olduğu varsayımıyla ödenecek toplam vergi; 4,249, ,730=3,998,270 3,998,270x%45= 1,799,221.5 Toplam Vergi= 1,799, ,361.58=1,888, =4,445, Görüldüğü üzere, Türkiye de 10 milyon kazanan bir profesyonel futbolcunun ödeyeceği verginin üç katı dolaylarında vergi borcu ortaya çıkmaktadır. İngiltere de vergi tarifesinin en üst dilimi olan %40 oran %50 ye yükseldiğinde, Manchester United takımında oynayan Christiano Ronaldo, 2009 yılında %50 vergi oranından dolayı Real Madrid takımına gitmiştir. Arsenal FC den Arsene Menger, İngiltere de bu yeni vergi sistemi ile Premier Lig in

9 hakimiyetinin kaybolacağı yorumunu yapmıştır. İtalya 2013 yılı gelir vergisi tarifesi Euro ya kadar %23, Euro dan fazlasına ise %43 vergi uygulamaktadır. 75,000 a kadar ödenecek vergi 25,420 dur. 300,000 ya kadar oran %43 uygulanacak olup (96,750+25,420) 122,170 vergi hesaplanır. Yıllık gelirin 4,249,000 olduğu varsayımıyla ödenecek toplam vergi; 4,249, ,000=3,949,000 3,949,000x%46= 1,816,540 Toplam Vergi= 1,816, ,170=1,938,710 =4,565, Görüldüğü üzere, Türkiye de 10 milyon kazanan bir profesyonel futbolcunun ödeyeceği verginin üç katından fazla vergi borcu ortaya çıkmaktadır. Avrupa nın en büyük 5 ligi ndeki futbolcu vergilemesi hakkında fikir vermesi açısından yukarıdaki ülke özetlerine değindik. Buradaki amaç, futbolcuların sadece %15 stopaja tabi tutulduğu ülkemizde, devletin vergi kaybını ortaya koyması bakımından bir karşılaştırma yapmaktır. Görülmektedir ki, devletin burada vazgeçtiği kamu geliri, olması gerekenin yarısından fazladır. Diğer ülkelerde hesaplanan vergi borcu rakamları ile karşılaştırıldığında da ortaya çıkan sonuç, devletin spor ve sporcuyu teşvik etme amacından uzaklaştığı ve ülkemizin profesyonel futbolcular için adeta bir vergi cenneti haline geldiğidir. Yüksek ücretli çalışanlar üzerindeki yüksek vergi oranları, bu çalışanların yüksek gelirliler için vergi yükünün düşük olduğu ülkelere gitmelerini teşvik edebilir. Bu durum hükümetlerin zararlı vergi rekabeti yaratacak olan artan oranlı vergileme ile vergileri yükseltmesini sınırlandırabilir. Aslında spor faaliyetlerinin teşvik edilmesi amaçlanıyorsa bunun yolu öncelikle spor kulüplerinin tam

10 vergilendirilmelerinin sağlanmasından geçmektedir. Yazılı ve görsel basın milyonlarca dolarlık/euroluk transfer ücretleri ve imza parası gibi farklı yan ödemelerden bahsederken, beyan edilen gelirler bu miktarların çok altında kalmaktadır. Bu noktada mükellef samimiyeti gerekmektedir. Yapılacak düzenlemeler, futbol endüstrisinin gelişmesi için gerekli olmakla beraber, gelişmenin sekteye uğramaması için caydırıcılık niteliği de taşımalıdır. Unutulmaması gereken konu, bu kadar geniş kitlelere hitap eden spor dalı olarak futbolun pozitif dışsallığı (gençliğin korunması, sağlıklı toplum, ülke tanıtımı vs.) göz önüne alındığında, devletin bu alanda yapacağı vergisel teşvikler yerinde olacaktır. Ancak, spor konusunda devletin yapmış olduğu harcamaların finansmanında vergi gelirlerinin kullanıldığı göz önüne alınırsa, bu alandaki kayıp ve kaçakların önlenmesi, vergi oranlarının optimal seviyesinin belirlenmesi önemli bir hal almıştır. Çalışmada bahsedildiği gibi, kişisel yetenekle ilgili ve sürdürülebilirliğinin zamanla sınırlı olduğu bir meslek olan futbolda, diğer mesleklere göre kısa süre ve yüksek kazancın vergilendirilmesinde, adaleti sağlamak için ücret gelirlerine uygulanan vergi oranlarında değişiklik yapılmadan uzunluk farkı arttırılarak artan oranlılık derecesi azaltılabilir. Böylelikle spor ve sporcunun teşviki sağlanmış olacaktır. Vergi Tarifesi Önerisi % ye kadar % ye kadar % ye kadar % % % den fazlası için

11 Yukarıda önermiş olduğumuz tarife, hem düşük gelirli futbolcuları az, hem yüksek gelirli futbolcuları daha fazla vergilendirmeyi amaçlamaktadır. Dilimler fazla tutularak taban geniş tutulmaya ve adalet sağlanmaya çalışılmıştır. Futbolcuların vergilendirilmesinde ye kadar sadece %15 stopajla vergilendirme rejimi yerine, artan oranlıadaletli ve diğer gelir unsurlarını yaralamayan, vergilemenin mali ve mali olmayan amaçlarına hizmet eden bu tarz artan oranlı bir vergileme isabetli olacaktır. (Bu makale Ersan ÖZ & Fatih AKÇAY, Futbolcular Özelinde Sporcuların Vergilendirilmesi, Vergi Sorunları Dergisi, Eylül 2013 makalesinin özetlenmiş halidir). [1] yi 20 senede kazandığı düşünülürse, senede üzerinden, aylık geliri üzerinden vergi ödeyecektir. Gelir vergisi tarifesine göre lik kısım için 4.665, üzerindeki kısım için ye kadar %27 lik oran geçerli olacaktır.