Ölüm ve Ahiret hakkında merak ettiğin soruların cevapları

Transkript

1 Ölüm ve Ahiret hakkında merak ettiğin soruların cevapları YAYIN NO: 95 genel yayın yönetmeni: Ergün Ür yayınevi editörü: Özkan Öze iç düzen/kapak: Zafer Yayınları tashih: Emine Aydın baskı, cilt: Vesta Ofset tel: Birinci baskı: Temmuz, 2010 Uğurböceği Yayınları, Zafer Yay n Grubu nun bir kuruluşudur. Mahmutbey mh. Deve kald r m cd. Gelincik sk. no:6 Ba c lar- stanbul,türkiye Tel: (0 212) , Fax: (0 212) zafer@zaferyayinlari.com isbn: C o p y r i g h t U ğ u r b ö c e ğ i Y a y ı n l a r ı. H e r h a k k ı m a h f u z d u r. Özkan Öze illustrasyonlar: Sevgi İçigen

2 Merak Ettiğin Sorular Ölmek nasıl bir şey?...11 Azrail: İyi mi, kötü mü?...23 Ölünce bize ne olur?...37 Kabir âlemi nasıl bir yer?...43 Kıyamet nasıl kopacak?...53 Öldükten sonra nasıl dirileceğiz?...63 Çürümüş kemikleri kim diriltecek?...73 Ahiret nasıl bir âlem?...81

3 Mahşerde neler olacak?...89 Önsöz İyilikler ve kötülükler nasıl tartılacak?...99 Peygamberimiz kıyamet günü bizimle olacak mı? Sırat köprüsünden nasıl geçilir? Cennet nasıl bir yer? Cehenneme kimler gider? MERHABA! Merak Ediyorum Dizisi nin beşinci kitabında, ölüm ve ahirete dair sorduğun sorular üzerine konuşacağız.. Madem hepimiz bir gün öleceğiz, bu dünya hayatında en çok merak ettiğimiz şeylerin başında, ölümün ve ölümden sonraki hayatın gelmesi hiç şaşılacak bir şey değildir. Asıl şaşılacak olan, ölümü hiçbir zaman aklına getirmemek ve ölümden sonraki hayatı, neredeyse hiç düşünmemektir. Evet bu şaşılacak bir şeydir, yolculuk yaptığı trenin nereye gittiğini bilmeyen bir yolcunun hâli kadar şaşılacak bir şeydir... Bu dünya gidiyor, biz de beraber gidiyoruz.nereye gidiyoruz? Gittiğimiz yerde bizi neler bekliyor?... Bu sorular hepimizin cevaplaması gereken büyük sorulardır. Sen bana ölmek nasıl bir şey? diye sorduğunda ben, yirmibeş sene önce, bir incir ağacının dalları arasında, gökyüzünde akıp giden bulutları seyrederken, tıpkı senin kelimelerinle bu soruyu sorduğum günü hatırladım. O gün etrafımda böyle bir soruyu sorup, cevabını alabileceğim hiç kimse yoktu. Ve bugün o çocuk halimin duymak istediği cevapları sana anlatmaya çalıştım. Bu kitabı okurken, İşte tam da bunu duymak istiyordum! dersen, ben de sana aynı şekilde cevap veririm: İşte tam da bunu duymak istiyordum!

4 Çünkü bu dizinin başından beri bana sorduğun sorular, benim senin yaşlarındayken sorduğum soruların aynısı.. Dizimizin bundan sonraki kitabının ismi sanırım MELEKLERİ MERAK EDİYORUM olacak.. O kitapta, melekler ve öteki ruhanî varlıklar hakkında merak ettiğin sorular üzerinde konuşacağız.. Mesela, ruhun ne olduğunu, cinlerin ve meleklerin nasıl varlıklar olduğunu, ruh çağırma diye bir şeyin olup olmadığını, reenkarnasyon dedikleri şeyin nasıl büyük bir yalan olduğunu.. ve işte böyle ilgi çekici acayip konular üzerinde uzun uzun konuşacağız! Sen şimdiden sorularını hazırla! Merak Ediyorum un, altıncı kitabında görüşmek üzere... TEŞEKKÜR: Bu dizinin ilk kitabından beri, kitaplarından çok istifade ettiğim, Hikmet Pırıltıları nı baş ucumdan eksik etmediğim, ellerinden öpmeyi büyük bir saadet bildiğim Mehmed Kırkıncı Hocaefendi ye, yazdıklarımı gözden geçiren, hatalarımı düzelten, yazdıkları ve anlatıklarıyla kalbimi ve aklımı aydınlatan, Alaaddin Başar ve Niyazi Beki ye, öldükten sonra yeniden dirilişimizi anlatırken, bizlere verdiği ve benim bu kitapta kullandığım o harikulâde aydınlatıcı örnek için, (shf ) Çantacı Necmi Ağabey ime, yıllardır Ölüm Son Değildir kitapları ile, ölüm ve ahiret hakkında aklımıza gelebilecek her türlü konuyu ve soruyu izah edip anlatan Selim Gündüzalp e... Ve, daha rahat çalışabilmem için, evlerini ofis olarak kullanmama izin veren, dünyanın en iyi komşuları, Murat ve Nermin Şen e çok çok teşekkür ediyorum... Özkan Öze Rabbimiz Allah tır deyip sonra da imanlarında sadık kalanlara, ölümleri sırasında melekler iner ve derler ki: Korkmayın ve üzülmeyin. Size vaad edilen Cennetle sevinin. Biz dünya hayatında da, ahirette de sizin dostunuzuz. Cennette canınızın çektiği herşey vardır; orada ne isterseniz hepsi sizindir. Bu, çok bağışlayıcı ve çok merhamet edici olan Allah tan bir ikramdır. Fussilet Suresi, 30-32

5 Ölmek nasıl bir şey? BEN ÖLÜMÜ ilk kez bir hanımeli salkımının altından gördüm. Altı yaşındaydım. Mevsim yazdı, hava sıcaktı. Mis kokulu hanımeli çiçeklerinin arasında, kocaman, tüylü bal arıları geziniyordu. Ve serin gölgelikli bir asmanın, yaşlı bir mürdüm eriğine omuz attığı yere sırtımı dayamıştım... Ölüm, bir tahta kutunun içindeydi ve mezarlığa doğru giden dar sokakta, o güne kadar gördüğüm en büyük kalabalık, dualar ve aminlerle götürdüler ölümü... 11

6 C E N N E T İ M E R A K E D İ Y O R U M O hanımeli salkımlarının altından, geçip giden kalabalığa ve omuzlarında taşıdıkları yeşil örtülü tahta kutuya bakakaldım... Altı yaşındaydım. Bu benim ölümle ilk karşılaşmamdı... Kadınlar ağlıyordu. Ben kadınların bu kadar çok ağladıklarını daha önce hiç görmemiştim. Ben kocaman adamların, iç çeke çeke ağladıklarını da, ilk kez o gün gördüm. Zaman zaman evlerin odalarından, tüm öteki ağlama seslerini bastıran bir çığlık kopuyor, beni bir ürperme sarıyordu. Sonra kalın ve hüzünlü bir ses, ağır ağır Kur an okumaya başladı. Ve adamın biri, ciğerinin ta orta yerinden, La ilahe illallah diye inledi. Bir başkası, derin derin nefes alarak, ölüm ne büyük olay... dedi. İçimden ağlamak gibi bir şey geldi... Tam gözyaşlarımı koyverecektim ki, Metin i gördüm. Metin benim en iyi arkadaşımdı. Çok akıllı çocuktu. Garip bir şekilde, hiçbirimizin bilmediği şeyleri bilir, aklımızın ermediği konularda konuşur da konuşurdu. Yaşı benden büyüktü. Ona sorular sorardım. Ama doğru, ama yanlış, her zaman verecek bir cevap bulurdu Metin... O kutunun içinde ne var? O kutu değil! Ya nedir? Tabuttur! Tabut ne demek? Adam ölmüş ya.. Eee.. O tabuta koyup götürdüler. Nereye? 12 13

7 C E N N E T İ M E R A K E D İ Y O R U M Mezarlığa! Nereye olacak?! Mezarlıkta ne var? Mezarlar! Mezar da ne? Ölen kimseleri mezara gömerler.. Gömerler mi? Gömerler ya! Ne yapacaklar? Biz bayramlarda gidiyoruz mezarlığa. Annem Kur an okuyor falan... Hiç insan gömülür mü? Rahmetli oldu mu gömülür! Rahmetli ne be! Bilmiyo musun? Yok! Ölünce rahmetli olunur.. Ben istemem ölmek! Herkes bir gün ölecek oğlum! Herkes mi? Herkes ya.. Ama niçin? İşte öyle... Mezarda ne olur ölenlere? Ölen iyi biriyse mezardan Cennete gidilir! Cennete böyle mi gidiliyo?.. Ne sandın, ölmeden Cennete gidilmez ya! O zaman mezar iyi bişey! Cennete gidecekler için iyi tabii... İkimiz sustuk ve mezarlığa giden o dar sokağın kıvrılıp büküldüğü köşeden, omuzlarında yeşil örtülü tabutu taşıyan kalabalığın, sanki demincek oradan hiç ama hiç geçmemişler gibi kaybolup gitmesini seyrettik. Ortalığı bir sessizlik bürüdü... Bir süre, sadece yaşlı erik ağacındaki ağustos böcekleri konuştu. Sonra, Metin beni kolumdan çekiştirip: Geçen hafta yağmur yağdıydı ya! dedi. Eee Top sahasının kenarında su biriktiydi ya.. Eee. Orda bir sürü iribaş var! İribaş ne be? Kurbağa yavrusu oğlum! Büyüyünce kurbağa oluyolar! Yaa... Bilmiyon mu? 14 15

8 C E N N E T İ M E R A K E D İ Y O R U M Yok nerden bileyim!?... Hadi gidip bakalım.. Hadi!... O günü, akşama kadar, su birikintilerinde, çatlak detarjan kutularına çamurlu su ve iribaş doldurmakla geçirdik. Eğlendik, meraklandık, birbirimize kızdık, oyuncuktan dalaştık... Bir kelebeğin peşine takıldık, dut ağaçlarını saran tırtıllara hayret ettik ve kara bir eşek arısından ödümüz kopunca, kaçtık... Kaçarken, çatlak detarjan kutularından ortalığa saçılan iribaşları, ölmesinler diye telaşla ellerimizle bir bir topladık çimenlerin arasından ve götürüp suya attık... Ama ölümden hiç bahsetmedik. Yeşil örtülü tahta kutulardan ve mezarlıklardan da... Ben bir iki kere Metin e Peki insanlar Cennete gitmeden önce mezarda çok kalırlar mı? diye soracak olduysam da o, dut ağaçlarındaki minik tüylü tırtılların, yakında kendilerine bir koza öreceklerine ve o kozanın içinden kelebek olarak çıkacaklarına dair, o gün benim için inanılması güç bir hikâye anlatmayı tercih etti... Bir daha ölüm konusunu hiç açmadı. Oysa benim ne o gün, ne de bugün, bilemeyeceğim kadar çok şey biliyordu ölüm hakkında.. Çünkü onun babası ölmüştü... Bense, neredeyse hiçbir şey bilmiyordum. Yıldızların minicik el fenerleri gibi, gökyüzünün koyu lacivert yüzünde pırıl pırıl yandığı gecelerde, uykum kaçar uyanırdım. Gece kelebekleri sokak lambalarının altında düğünler kurmuş olurdu. Kelebekleri izler, yıldızları seyrederdim. Aklıma; ölüme, ölmenin nasıl bir şey olduğuna, sevdiğim insanların ne vakit öleceğine, ölünce ve mezara girince, oradan Cennete nasıl geçileceğine dair yığınla soru gelirdi. Ölümle ilk kez karşılaştığımda altı yaşındaydım. Bugün otuz altı yaşındayım... Elbette ölüm hakkındaki pek çok sorunun cevabını, bu uzun zaman içinde öğrendim. Ama hâlâ bilmediğim o kadar çok şey var ki.. Mesela ölmenin nasıl bir şey olduğunu hâlâ bilmiyorum

9 C E N N E T İ M E R A K E D İ Y O R U M Sahiden, ölmek nasıl bir şey? Aslına bakarsan bu sorunun cevabını bir süre daha, mümkün olduğu kadar uzun bir süre daha öğrenmesem, çok da dert etmem! Nasıl olsa eninde sonunda öğreneceğim... Evet bir gün, öğreneceğim! Ve, Demek ki ölmek, böyle bir şeymiş! diyeceğim. Fakat, öğrendiklerimi sana anlatmam mümkün olmayacak! Çünkü ben, buralarda olmayacağım... Anlıyorsun değil mi? Ölmenin nasıl bir şey olduğunu anlamanın en kestirme yolu, dünyaya geldiğimiz anı düşünmek. Şaşırdın biliyorum! Ölüm ve doğum birbirine bu kadar uzak iki şey olduğu halde; nasıl oluyor da ölümü anlamanın yolu, doğumdan geçiyor diye merak ediyorsun. Ama öyledir! Doğarak dünyaya gelmek ile, ölerek dünyadan gitmek arasında çok benzerlik vardır... Ölmek ve doğmak Eğer mümkün olsaydı ve annesinin karnındaki bir bebeğe, Biliyor musun, bir gün buradan çıkacaksın! deseydik. Herhalde bu haber onu çok korkuturdu. Ne? Burdan çıkacak mıyım? Evet doğacaksın! Doğmak mı dediniz? Evet doğmak dedik! Sen de bütün bebekler gibi bir gün doğacaksın. Buradan ayrılacaksın ve bambaşka bir dünyaya açacaksın gözlerini... Korkuyorum! Doğmak istemiyorum. Burası iyi bir yer! İstesen de istemesen de doğacaksın! Ama merak etme, dışarısı burayla kıyaslanmayacak kadar güzel bir yer! Emin misiniz? Kesinlikle! Bu dar ve karanlık yerden çıktığında sen de anlayacaksın. Gözlerin gökyüzünü görecek, çiçekleri seveceksin. Yıldızları da öyle

10 C E N N E T İ M E R A K E D İ Y O R U M Gökyüzü, çiçekler, yıldızlar.. Bütün bunların ne olduğu hakkında en küçük bir fikrim bile yok! Korkuyorum ben!... İnsanlar bilmedikleri şeylerden korkarlar. Bir gün doğacağından haberi olan bir bebeğin doğmaktan korkmasının tek sebebi, yeni dünyası hakkında hiçbir şey bilmiyor olmasından kaynaklanıyor. Onun için doğmak, ölmek anlamına geliyor. Oysa biz biliyoruz ki, anne karnındaki bebeğin doğması, o dar ve karanlık yerde başına gelebilecek en güzel şey! Evet, en güzel şey... Bence bebekler, doğmanın onları nasıl birdünyaya getirecek olduğunu biliyor olsalardı, dünyaya gelirken böyle avaz avaz ağlamayacaklar; en tatlı gülümseyişleriyle Merhaba! diyeceklerdi yeni hayatlarına... İşte biz de tıpkı anne karnındaki bir bebek gibiyiz. Gözümüzü bu dünyada açtık, bu dünyayı ve bu hayatı çok sevdik. Ve bir gün bu güzel dünyadan gideceğimizi bilmek, yüreklerimizi korkuyla titreden, bedenlerimizi hüzünle sarsan bir şey.. Tıpkı doğmamış bebeğin doğmaktan korktuğu gibi korkuyoruz ölmekten. Dünyadan ayrılmak istemiyoruz, bu hayat hep böyle sonsuza kadar sürsün istiyoruz... Ancak bebekleri annelerinin dar ve karanlık karnında bırakmayan Allah, bizi de bu dünyada bırakmayacak. Bu dünyadan çok daha güzel, çok daha büyük, bambaşka bir dünyaya gideceğiz. Ve dünya, anne karnından ne kadar güzel ve büyükse; öldükten sonra inşaallah gideceğimiz Cennet de, dünyadan aklımızın alamayacağı, hayalimizin hayal edemeyeceği kadar büyük ve güzel olacak... İşte, ölmek böyle bir şey

11 Azrail: İyi mi kötü mü? MELEK kelimesini duyduğun zaman aklına kötü bir şey geliyor mu? Kötülük yapan bir kimse için Melek gibi birisi der misin hiç? Bir katili, bir caniyi, bir hırsızı, bir haini, acımasız bir canavarı, korkunç bir yaratığı tarif etmek için asla kullanmayacağız bir kelimedir melek! Ama öpmeye kıyamayacağımız pespembe yanaklarıyla bize gülümseyen bir bebeği gördüğümüzde Melek gibi deriz. Başkalarına iyilik yapmak için hiçbir fırsatı kaçırmayan, düşeni tutup kaldıran, acıkanı do- 23