Sabır Hz. Muhammed ve Hz. Eyüp. Mesut KARADAVUT

Transkript

1 Sabır Hz. Muhammed ve Hz. Eyüp Mesut KARADAVUT

2 Sabır; değişen maddî ve mânevî durumlar karşısında dengeyi bozmamak, îtidâli muhâfaza etmek, iptilâlara tahammül göstermek, acılara katlanmak, sıkıntı ve meşakkatlere karşı soğukkanlılıkla mukâvemet etmek, beşerî hisleri aklın ve dînin sınırları dâhilinde sâbit tutmak mânâlarına gelir.

3 Sabır, güzel ahlâkın ağırlık merkezi, îmânın yarısı, ferah ve saâdetin anahtarıdır. Cennet nîmetlerine kavuşturan büyük bir fazîlettir. Sabır, hoşa gitmeyen ve ıztırap veren hâdiseler karşısında sükûnete bürünmek, o an ki duruma karşı pişman olmacağımız tepkiler vermemektir.

4 Geçmişte büyüklerimiz ve peygamberlerimiz sabır husûsunda da zirve örnekler sergilemiş ve Allâh ın yardımına nâil olmuşlardır. Bu sebeple onlar, sabır husûsunda da bizim örneklerimiz olmalıdır. Bu yüzden ilk olarak Hz. Muhammed (sav) ve Hz. Eyüp ilk inceleyeceğimiz değerli örneklerimizdir.

5 Sabır konusunda Allâh Rasûlü nün hayâtı, baştan sona en güzel sabır örnekleri ile doludur. Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, çocukluğundan vefâtına kadar, hep büyük acılarla karşılaşmış, her türlü sıkıntı ve ıztırâbı tatmıştır.

6 Dünyâya gelmeden babasını, altı yaşında annesini, sekiz yaşında dedesini, peygamberliğinin onuncu senesinde kendisini muhâfaza eden amcası Ebû Tâlib i, bundan üç gün sonra da dâvâsındaki en büyük desteği sevgili hanımı Hazret-i Hatîce yi

7 Uhud da Şehîdlerin Efendisi Hazret-i Hamza yı, yedi evlâdından altısı ile birçok torununu, kimisi küçük yaşta kimisi de yetişkinlik çağında olmak üzere bir bir Hakk a uğurladı.

8 Çok sevdiği ashâbından birçoğunu kendi elleri ile kabre koydu. İşkencelere, hakâretlere, iftirâlara, açlığa ve yokluğa mâruz kaldı. Savaşlarda yaralandı, ateşli hastalıklara müptelâ oldu. Ancak bunların hiçbirisi O nun metânetini ve muvâzenesini bozmadı. O her hâlükârda sabır ve rızâ hâline örnek oldu.

9 Acabâ kaç kişi altı evlâdını kendi elleriyle toprağa vermiştir? Kaç kişinin kucağında küçük yavruları ve torunları nefes almakta zorlanmış ve rûhunu teslîm etmiştir?

10 Hiç çok sevdiği amcalarını gözleri önünde savaşta kaybeden var mıdır? Hâsılı Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- gibi her türlü acının en dehşetlisiyle imtihân edilen ve her birinde de sabır ve rızâ numûnesi olan başka biri var mıdır?

11 Enes bin Mâlik -radıyallâhu anh- tan rivâyet edildiğine göre, Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, çocuğunun mezarı başında feryâd ederek ağlayan bir kadının yanından geçti. Ona:

12 Allâh tan kork ve sabret! buyurdu. Kadın: Çekil git başımdan; zîrâ benim başıma gelen felâket, Sen in başına gelmemiştir! dedi.

13 Kadın, Hazret-i Peygamber - sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz i tanıyamamıştı. Kendisine, O nun Rasûlullâh - sallâllâhu aleyhi ve sellemolduğunu söylediler. Kadın bunu duyar duymaz Peygamber Efendimiz in kapısına koştu.

14 Orada kendisini engelleyen herhangi bir kimse olmadığı için, doğrudan Efendimiz in huzûruna çıktı ve: Yâ Rasûlallâh! Siz i tanıyamadım. diyerek özür diledi.

15 Allâh Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem-: Hakîkî sabır, felâketin ilk ânında gösterilendir! buyurarak kadına nasihatte bulundu. (Buhârî, Cenâiz, 32)

16 Abdullâh bin Mes ûd - radıyallâhu anh- şöyle anlatır:

17 Allâh Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem- in huzûruna vardım. Kendisi sıtmaya yakalanmıştı. Ey Allâh ın Rasûlü! Gerçekten şiddetli bir sıtma nöbetine tutulmuşsunuz! dedim. Evet, sizden iki kişinin çekebileceği kadar ıztırap çekmekteyim. buyurdu.

18 Bu, herhâlde iki kat sevap kazanmanız içindir. dedim. Evet, öyledir. Allâh, müslümanın ayağına batan bir diken veya başına gelen daha büyük bir sıkıntı sebebiyle günahlarını bağışlar. O müslümanın günahları ağaç yaprakları gibi dökülür. buyurdu. (Buhârî, Merdâ, 3, 13, 16;

19 Sözün özü, sabır insanın derûnundaki kıymetli bir hazinedir. Belâ ve musîbetler karşısında en sağlam kalkandır. Allâh Teâlâ nın râzı olduğu ve büyük mükâfatlar va dettiği ulvî bir haslettir. Allâh Rasûlü nün ifâdesiyle: Sabır ziyâdır. (Müslim, Tahâret, 1) Nihâyetinde insanın dünyâ ve ukbâsını aydınlatır. (Faziletler Medeniyeti-Osman Nuri TOPBAŞ)

20 EYYÛB ALEYHİSSELAM: Bütün malı mülkü yok edilerek Bütün çocukları, evleri üzerlerine yıkılıp ölerek, Kendisi de çom büyük bir hastalıkla imtihan olarak sabır timsali olmuştur.

21 Geçmiş zamanların birinde bağlarıyla ünlü Suriye topraklarında Eyüp adında zengin ve iyi ahlaklı biri yaşardı. Para insanı saptırır derler ya, onunkisi öyle değildi; malı gün geçtikçe çoğalıyor, o da gün geçtikçe daha çok hayırsever biri oluyordu. Malın mülkün Allah vergisi olduğunu, onların bir gün hesabını vereceğini aklından çıkarmaz, dilinden şükrünü, malından sadakasını eksik etmezdi. Bir insan hem varlıklı hem ahlaklı olunca, onu çekemeyenler de elbette olacak Bazıları şöyle diyordu: İnsan bu kadar varlıklı olduktan sonra elbette herkese dağıtır Malı nasıl olsa çok..! Dağıt, dağıt bitmez ki...! Bu kadar refah içinde olan biri tabi ki iyi ahlaklı olur; ona sataşan yok, çatışan yok Herkes ona nasıl olsa saygılı davranıyor

22 Oysa Allah, kulu Eyüp ün samimiyetini ve Hakk a bağlılığını biliyordu. Bunu diğer insanlara da göstermek istedi. Hem böylece Eyüp gelmiş geçmiş herkese sabrın simgesi olacaktı. Hz. Eyüp ün tıkır tıkır giden işleri ilk kez hayvanlarının peş peşe hastalanmaya başlamasıyla bozuldu. Kısa süre içinde koca sürüden bir tek sıska inek, bir tek kara keçi kalmadı; hepsi telef oldu. İnsanlar Eyüp ün bu duruma ne diyeceğini merak ediyor; ağzını yoklayarak: Nedir bu başına gelenler! diyor ah vah ediyorlardı. Eyüp peygamber yüksek ahlakından ödün vermeksizin: -Allah verdi; Allah aldı; her şey O nun değil mi? diyordu.

23 Eyüp Peygamber hayvanlarını kaybetti ama sabrını ve metanetini kaybetmedi. Belalar geldiğinde aile ve akrabalarıyla gelirmiş...! Eyüp Peygamber bir gün dışarıda işleriyle meşgul iken acı bir haber aldı. Ani bir sarsıntıyla evleri yıkılmış, tüm çocukları göçük altında kalmıştı. Yıkıntıdan sağ kurtulan yalnızca karısıydı. Hz. Eyüp ün gözleri evlat acısından kanlı yaşlarla doldu; ama sabır dedi. Eyüp Peygamber çocuklarını kaybetti ama sabrını ve metanetini kaybetmedi. Belalar henüz bitmemişti. Hz. Eyüp ün vücudunda yaralar çıkmaya başladı. Küçük küçük çıbanlar, gün geçtikçe büyüdü; bütün vücuduna yayıldı. Eyüp Peygamber hekimlere gitti, ilaçlar kullandı ama nafile Yaralar iyileşeceğine azıyordu. Eyüp Peygamber in hastalığı arttı. Artık çalışamadığı için elde avuçta ne varsa hepsini tüketti. Karısı ona bakıyor, evi geçindirmeye çalışıyordu.

24 Eyüp Peygamber in yaraları çok fenalaştı. Hastalığının bulaşıcı olması ihtimaline karşı kimse onun yanına yaklaşmak istemiyordu. Eyüp Peygamber yapayalnız kalmıştı. Acı ve ıstıraplar içindeydi Allah a dua etmeye ve O ndan sabır istemeye devam etti. Ama artık bırakın vücudunu hareket ettirmeyi, dudaklarını kıpırdatacak takati kalmamıştı. Bir insanın başına gelebilecek her türlü felaket ve müsibet, onun başına gelmişti ve o, tıpkı sağlıklı ve varlıklı günlerinde olduğu gibi Allah tan uzaklaşmamış, O na olan bağlılığını ve güvenini kaybetmemişti. Hz. Eyüp imtihanını başarıyla geçmiş ve insanlara örnek bir kul olmuştu. Eyüp Peygamber sağlığını kaybetti ama sabrını ve metanetini kaybetmedi. Hastalığının şiddetlendiği bir anda: Ey Rabbim! diye dua etti. Halim sana malumdur. Adını anamayacak kadar hastayım! Ey Şifa Veren! Şifana

25 Yüce Allah, kulundan hoşnuttu. Eyüp Peygamberin makamını, katında daha da yüceltti. Ona: Ayağını yere vur diye vahyetti. Eyüp Peygamber güçlükle ayağını kaldırıp indirdi. Ayağını indirdiği yerden berrak bir su kaynamaya başladı. Eyüp Peygamber o suyla yaralarını temizledi. Yaraları kısa sürede kuruyup kayboldu; sudan doyasıya içti, içindeki dertler şifa buldu. Eyüp aleyhisselam, hastalanmadan önceki sağlığına tez zamanda kavuştu. Sağlığını kazanan Hz. Eyüp, servetini de yeniden kazandı. Böylece o, refah ve sağlık içindeyken Allah ı unutmadığı gibi, yoksul ve hastalıktayken de O na küsmedi, isyan etmedi. Böylece Eyüp aleyhisselam, Allah ın sadık ve sabırlı bir kulu olarak tarihe geçti.

26 BUGÜN ŞANLIURFA VİRANŞEHİR İLÇESİNDEKİ TÜRBESİ BUGÜN Ş.URFADA Kİ TÜRBESİ 26

27

28

29 Sabır, dinimizin en mühim disiplinlerinden biridir. Sabır imtihanı da en zor imtihanlardandır. Bu sebeple Hazret-i Ebû Bekir: Bana göre âfiyette olup şükretmem, imtihana tâbî tutulup sabretmemden daha makbuldür. demiştir.

30 Kantinde sıraya girmek, yemekhanede sıraya girmek, grup çalışmalarında arkadaşlarımızı beklememek, öğretmenimizin sözünü keserek sorumuzu sormak gibi pekçok örnek verebiliriz.

31 Sonunda kötü duruma düşeceğimiz ve pişman olacağımıza sabretmek en güzel davranıştır.

32