İSTİKLAL ORTAOKULU YAZARLIĞA İLK ADIM 2 GÜZ DÖNEMİ

Transkript

1 İSTİKLAL ORTAOKULU YAZARLIĞA İLK ADIM 2 GÜZ DÖNEMİ

2 ÖN SÖZ Edebiyat egzersizi çerçevesindeki bu yıla ait çalışmalarımızı güz ve bahar dönemi olmak üzere iki aşamalı olarak programladık. Daha önceki dergimizi hatırlayanlar bilir. Öğrencilerimiz kişisel becerileri ve edebî türlere yönelik edindikleri bilgilerle oluşturmuşlardı yazılarını. Bu yıl da yine benzer bir yolculuğa çıktık. Bu defa önceden belirlenmiş konu başlıkları oluşturdu etkinliğimizi. Metaforik unsurları, çağrışım ve hayallerimizi kullanarak yazılarımızı yazdık. Sonuç olarak da edebî, düşünsel ve duygusal yönü olan okunası yazılar ortaya çıktı. Paylaşmadan olmaz diyerek beğenilerinize sunduk biz de Keyifli okumalar Ferda BİRİNCİ KABATAŞ

3 YENİDEN KEŞFEDELİM Bir kâşif olsak diye başladık yazıya O güne kadar keşfedilmemiş bir yerküreyi keşfetsek, ideal bir dünyayı yeniden oluştursak? Haliyle gençlik var, enerji var, azim var. Dünyamızı yeniden oluşturmaya kim engel olabilir ki?

4 Küçükken hep sorarlardı, ''Issız bir adaya düşseniz yanınıza alacağınız üç şey ne olurdu?'' Arkadaşlarım o üç şeyi düşünürlerken ben yeni bir Dünya hayal ederdim. Kavganın, dövüşün ve ihanetin bilinmediği bir yer küre. Hep hissederdim öyle bir yer olduğunu. Bir gün açtım önüme haritayı, koyuldum yollara. Bir çok yer gezdim Belki bir çok insanın hayal ettiği yerlerdi ama benim değil. Bir yolcu gemisine atladım. Yorgunluğumu uyuyarak giderdim. Sabah uyandığımda gözüme yansıyan güneş, temiz hava, çiçeklerden gelen mis gibi koku beni kuşkulandırdı doğrusu. Burası bir başkaydı. Nedensizce yüzümdeki gülümsemeye engel olamadım. Duyduğum sese doğru ilerledim. Ses kayalıkların ardından geliyordu. Kayalığın arkasına geçtim ve etrafı bir parıltı sardı. Parıltı azaldıkça, kahkaha atan, birbirlerine yardım eden insanlar belirmeye başladı. Bir kaç gün sessizce onları izledim. Artık sabredemedim, karşılarına çıktım. Onlara böyle bir yer olduğunu hissettiğimi söyledim. Beni hiç yabancılamadan aralarına aldılar. İçimdeki mutluluğu dışarıya ''Burası bir Sevgi Dünyası'' diye bağırarak yansıttım. Hani bir klişe söz vardır ya ''mutluluğun resmini çizebilir misiniz?'' Buyurunuz Sevgi Dünyası'nın resmini çizdim. Yorum sizin... Miraç SAİSOĞLU

5 Sonunda gözlerimi açabilmiştim. Uzun bir gemi seyahatine çıkmıştım. Fakat hava durumunun yanlış bilgisi üzerine gece denizin ortasında büyük bir fırtına yüzünden gemim batmış ve yeni bir yerküreye düşmüştüm. İlginç ağaçlar, değişik hayvan türleri olan bu yerküre ilgimi çekmişti. Dünyanın hangi bölümüne düştüğümü o kadar merak ediyordum ki! İçimden bir ses sürekli olarak bana şunu söylüyordu. ''Keşfe çık, keşfe çık ve keşfe çık...'' Bu sese kulak verdim, keşif şapkamı takıp keşfe çıktım. Palmiye ağaçlarının ve değişik hayvan türlerinin arasında adeta kaybolmuştum. Ardından bitkiler aşıp boş alana gelmiştim. Etrafı gözlerken bir çift bakış dikkatimi çekti. Kayalıkların arasında zenciye uzak, beyaza daha uzak tene sahip, buz mavisi gözleri, karamel renginde örgülü saçları olan kız bana beyaz inci dişleri ile gülümseyerek bakıyordu. Eliyle ''gel'' işareti yapması üzerine dikkatli ama kararlı adımlarla yürüdüm. Yanına vardığımda bana gösterdiği tarafa doğru kafamı çevirdiğimde hayrete düşmüştüm. Büyük şelaleden akan su en berrak haliyle parlıyor,içinde ise gümüş renginde kayalar ve yeşilin en güzel tonunu yansıtan su yapraklarının üzerlerinde uyumlu pembe nilüferler vardı. Bu yerkürenin keşfedilmiş olmasına imkan yoktu! Eğer varlığı bilinseydi benim gibi ünlü bir kaşifin kulağına mutlaka adı gelirdi. Ben keşfetmiştim burayı, benim adamdı burası. Bu ada Madison adasıydı. SEDA ÇOK

6 Ben bir kaşifim. Arkadaşlarımla her ay keşfe çıkarım. Bu ay bir uçakla Hindistan'a gideceğiz. Bu yüzden de çok heyecanlıyım. Hemen eşyalarımı topladım ve yola koyuldum. Arkadaşlarımla havaalanında buluştuk. Bu anı çok uzun zamandır bekliyordum. Bu yüzden herkes uyurken ben neler bulabileceğimi düşünüyordum. Neredeyse ben de uykuya dalarken uçak birden sallanmaya başladı. Bağırma sesleri oldukça fazlaydı ve kulağımı tırmalıyordu. Sonra gözümü açtım ve etrafımda büyüleyici bir yerküre. Bir süre başım zonkladı, bayılmıştım herhalde. Bağırdım ama hiç kimseden cevap alamayınca savrulduğumu anladım. Ben de etrafımı incelemeye başladım. Keşfe gidiyordum sonuçta. Çok güzel bir yerdi burası. Müthiş bir şelale içime akıyordu adeta. Görkemli ağaçlar başımı döndürüyordu. Bu yerküreye hiçbir insanın ayak basmadığı çok belliydi. Çünkü burası tertemizdi. Doğayı asıl kirleten insanlar değil midir zaten? Burası o kadar temiz, o kadar huzur vericiydi ki ömrümün sonuna kadar kalabilirdim burada. Belki de burada kendi dünyamı kurardım. Bu yerküreye sadece çevreye duyarlı insanları alırdım ki hiçbir yer kirlenmezdi. Barışçıl insanları alırdım, hiç savaş çıkmazdı. Doktorları alırdım, insanları tedavi ederdi. Öğretmenleri alırdım ki insanlara eğitim verirlerdi. Öncelikle buraya bir ad koymalıydım. Bir ağacın gölgesinde oturdum. Su sesleri, kuş cıvıltıları eşliğinde düşünmeye başladım. Eğer kendi adımı koyarsam fazla bencilce, eğer bir ırkın adını koyarsam fazla faşistçe olurdu. Burası barış ve huzur ortamı olmalıydı. Adını koymayı düşünürken uyuyakalmışım. Uyandığımda uçak inişe geçmişti. Anladım ki keşfim bir rüyadan ibaretti. Oysaki ne çok sevmiştim bu yerküreyi. GÜLBEN EMANET

7 KONUŞAN KİTAP Kitaplar dosttur, bilgi, görgü ve neşe kaynağıdır. Bilge ansiklopediler, maceracı öyküler, romantik romanlar daha neler neler? Peki, hiç konuşan kitap gördünüz mü hayatınızda? Kulak verin bakalım, neler söyleyecekler sizlere?

8 Babamı büyük çabalarım sayesinde sonunda kütüphaneye sokabilmiştim.o kendine uygun bilim kitaplarının bulunduğu bölüme doğru ilerlerken, ben de değişik kitap türlerinin arasında kaybolmuştum adeta.arkamdan gelen ''Hey'' sesi ile döndüm ama kimseler yoktu.tekrar bir ''hey'' sesi ile gördüğüm manzara beni şoka uğrattı. Benim gördüklerimi başkası da görüyor mu diye baktığımda yalnız başıma olduğumu farkettim.yerde yaklaşık üç dört kitap bana doğru bakıyordu. Aralarından biri konuşmaya başladı.''merhaba küçük kız kitap okumaya mı geldin?'' Sakince kafamı sallayarak cevap verdim.bir diğeri atılarak, ''Ne tür kitap arıyorsun peki?''dedi.''bilmiyorum, daha karar vermedim''dedim.''o zaman senin yaşına uygun gençlik romanlarına bakabilirsin.senin gibi kızlar bu kitapları sever.''dedi.konuşan kitabı elime aldım ve sayfalarını yavaş yavaş çevirdim.kitap İpek Ongun'a aitti.güzel bir kitaptı ama bana uygun değildi.''hayır'' anlamında kafamı salladım.ilk konuşan kitap bana döndü ve ''Öyleyse macera kitaplarına ne dersin? Define aramaktan tut,esrarengiz adalara yolculuğa çıkmak eğlenceli olmaz mı?'' Konuşan kitaba baktığımda Jules Verne'e aitti.fakat bu kitaplar artık eskisi kadar ilgimi çekmiyordu.''hayır''dedim tekrar. Hiç konuşmayan siyah kaplı kitap ''Sanırım aradığın şey bende var.korku,aksiyon ve biraz da aşk...'' Büyük bir merak ile kitabı elime aldım.anne Rice tan Pandoraydı bu kitap.kitabın dışındaki vampir kız resmi ilgimi çekmişti.arkasında yazan ''Bir şeytan, bir melek ile lanetlenebilir miydi ki?'' yazısı ile heyecanım zirveye çıkmıştı. Büyük bir sevinç ile kafamı salladım.beni bekleyen babamın yanına gittim.eve gidip kitabı okumak için sabırsızlanıyordum. Sizler de bir kitabı almadan önce size uygunluk derecesine bakın. Unutmayın her kitap sizin kitabınız değildir. Seda ÇOK

9 Günlerden pazartesi, saat sabahın yedisi. Dükkânın camından kırılma sesleri geliyordu. Ses o kadar şiddetliydi ki kulaklarımı tırmalıyordu. En sevdiğim arkadaşım Pollyanna Hırsız var! diye bağırdı. Onun sesine uyandık. Etrafa bakıyorduk kimseyi göremiyorduk, zaten karanlıktı. Bir yerden çıtırtı duyduk. Hepimiz ürkmüştük ve neler olduğunu anlamamıştık doğrusu. Mobidik, Sesin geldiği tarafa bakalım. dedi ve oraya yöneldik. Uyuyan Güzel, her zamanki gibi uyuduğu için onu çağırmamıştık. Hansel ve Gretel in başında bir çocuk bekliyordu. Siması tanıdık geliyordu. Okumayı sevmeyen, kitaplardan nefret eden haşarı çocuk değil miydi bu? Ne amacı olabilirdi ki onları kaçırmakla? Heidi korkmuştu ve kaçarken ayağı takılınca yere kapaklandı. Canının yandığını, bağırmasından anlamıştık. Öyle bir bağırıyordu ki, çocuk bile duymuştu sesini. Bu tarafa geliyor. dedi Mobidik. Heidi hariç hepimiz saklanmıştık. Çocuk, Heidi yi avucunun içinde bırakmaksızın tutuyordu. Biz de hemen Hansel ve Gretel in yanına koşup ilk onları kurtardık. Heidi yi kurtarmaya gittiğimizde ise, onun çoktan kendini kurtarmış olduğunu fark ettik. Dükkâna dönmemiz gerektiğini düşünüyorduk çünkü Peter Pan i, Uyuyan Güzel in başında durması için bırakmıştık. Yola koyulduk. Dükkâna geldiğimizde hepimizin uykusu bastırmıştı. O kadar yorgunduk ki olduğumuz yerde uyuyakalmışız. Aslı KUNDUZ

10 Üstü tozlanmış, sayfaları yıpranmış bir kitap mı? O benim. Kütüphanenin en arka raflarından birinde duruyordum. Hiç okunmadığımdan dolayı üstüm çok tozlanmıştı. Yanımdaki kitapları okumak için eline alırlarken beni tercih etmiyorlardı. Oysa ki ben bir macera kitabıydım. Beni okuyacak olana ne kadar zevk verirdim? Ama ne yazık ki okunmuyordum işte. Her zamanki gibi bir umut vardı içimde. İçeri bir müşteri girdi ve emektar bakıcımıza macera kitabı istediğini söyledi. İçimdeki kıpırtı artmıştı. Bulunduğum kısma geldi ve arkadaşlarımı inceledi. Sıra bana gelmişti. Beni eline aldı ve sayfalarıma baktı. Yüzünde bir tebessüm oluşmuştu. İşte bu dedi ve beni ödeme kasasına bıraktı. Emektar "Bu kitap mı? Emin misiniz? dedi. Beni alan adam "Bunda ne var ki? Kitaplar görüntüsü için alınmaz, onları okumak için alırız diyerek yanıtladı.ben ise sevinçten coşuyordum.amacıma ulaşmıştım. Beni bir poşete koydular. Evine vardığımızda bir doğum günü partisinin olduğunu anladım.poşetten çıkar çıkmaz kendimi bir kızın elinde buldum. Beni alan kişi "Al kızım, bu senin için.doğum günün kutlu olsun"dedi.kız beni merakla açmıştı.sayfalarıma baktı ve suratı asıldı. Ben senden oyuncak istiyordum. Bu eski püskü kitabı değil diyeyanıtladı. Bir kitap da olsam kalbim kırılmıştı. Ertesi gün kız beni çantasına koydu. Pikniğe gideceklermiş. Arabadan indiğimizde çantasından beni çıkardı ve bir kenarı attı. Canım çok acımıştı. Babası ve annesi kıza yürümeye gideceklerini söylediler.başbaşa kalmıştık. Rüzgârın esintisiyle sayfalarım açıldı. Kız bana hayretle baktı. Resimlerim hoşuna gitmişti anlaşılan. Beni eline aldı. Çok beğenmişti sanırım. Anne ve babası geldiğinde kız babasına "Baba aslında bu kitabı beğenmemekte hata yapmışım. Ben bu kitabı elime aldığımda çok kötü görünüyordu. dedi. Babası Böyledir sevgili yavrum, her kitap bir dünyadır. İçine girmeden, sayfalarıyla buluşmadan değerini bilemeyiz." Sevde Nisanur Derin

11 Yıllardır harabe bir kütüphanede okunmayı bekliyordum. Ve beklediğim an gelmişti, bir çocuk bana yöneldi ve beni alıp masanın üzerine bıraktı, Kahvesini aldı masanın üzerine bıraktı. Beni okurken diğer eliyle de kahvesini kavramaya çalışıyordu. Birden kahve üzerime döküldü. Korkudan sayfalarım titredi adeta. Sonradan da fark ettim ki uuu şekerli kahve en sevdiğimden Songül Orhan

12 İlk dersimize henüz daha yeni girmiştik ki Müdür Bey'in sınıfa gelmesiyle hepimiz ayağa kalktık.'' Oturun çocuklar,bugün ilk iki dersiniz boş olacak,öğretmeninizin acil bir işi çıktığı için dersinize giremeyecek''dedi.biz de o sırada çalışma kitabındaki etkinlikleri yapabilir veya ses çıkarmadan serbest etkinlik yapabilirmişiz.müdür Bey sınıftan çıktıktan sonra herkes bir yana koşuşturmaya başladı.ben de resim defterimi çıkardım ve kitap resimleri çizmeye başladım.ilk çizdiğim kitap resmi çok güzel olmamıştı,başka bir sayfa çevirdim ve tam yeni bir kitap resmi çizmeye başlayacakken sayfa kendi kendine kıprdadı.ilk önce aldırmadım ama ben çizmeye başlayınca sayfadan bir çığlık sesi geldi.az önce sınıfın hepsi bir tarafa koşarken şimdi hepsi o sesin nereden geldiğini anlamaya çalışıyordu.bir ses daha geldi şimdi ''Ne yaptığını sanıyorsun sen?'' diye.önceki sayfamı çevirdim ve çizdiğim kitap resminin canlandığını gördüm.sınıftan biri ''ben rüyada mıyım cimcikleyin de ayılayım'' diye komik bir şaşkınlık belirtti.sonra her kafadan bir ses çıkmaya başladı ''sihir mi yaptın sen?'' diyen mi dersin''sınıfa ufo girmiş''diyene güler misin? Ben de ne yapacağımı şaşırdım.kitabı aldım ve sınıftan çıktım.kitap ''oh be rahatladım şu seslerden.neden daha önce yapmadın bunu'' dedi.cevap veremedim çünkü aklıma diyecek hiçbir şey gelmiyordu.kitap sözlerine devam etti ''Beni sen yarattın,şimdi ne yapmam gerektiğini de sen söyleyeceksin.ama ben önce kitaplar hakkında kısa bir bilgi vermek istiyorum sana''dedi. Ben hala şaşkınlıkla bir kitabın nasıl canlanabileceğini düşünüyordum.hiçbir şeyi anlamadan ''anlat,dinliyorum''dedim.kitap açtı ağzını yumdu gözünü, başladı konuşmaya; ''Kitaplar eğiticidir, bir sürü türleri vardır.denemeler,öyküler,şiirler ve yazılar hatta daha bir çoğu.kitaplar,herşeyden önce dosttur,insandan her şey gider,arkadaşı gider, sevdikleri gider, herkes ihanet edebilir bir insana ama kitaplar asla.onlar bırakmaz,bazen okuduğun bir kitap olur yaşadıklarını anlatır,bazen bir kitap olur yaşamak istediklerini anlatır bazen de öyle bir kitap çıkar ki karşına her şey vardır içinde.yaşadıkların,yaşamak istediklerin,belki de o anda duygularına tercüman olan her şey.ama en önemlisi hayata hazırlar insanı kitaplar.sen de kendi duygularının kitabını yazacaksın yani beni. Ben senin eserin olacağım.bu yüzden uzun uzun konuştum.seçim senin her şey senin elinde '' diyerek bitirdi konuşmasını.tam o sırada omzumda bir el hissettim ve gözümün önündeki

13 her şey birden kayboldu.hayal kurmuşum meğer.farkında bile değilim oysa ki.her neyse artık hayalimde bile olsa etkilemişti beni kitabın anlattıkları.sonra tam kitabın dedikleriyle ilgili bir resim çizecektim ki zil çaldı. Bir dahaki hayalime artık dedim ve sınıftan ayrıldım. YAREN SÜMEYYE GÖKBAYRAK

14 HAYALİMDEKİ OKUL Şüphesiz evimiz kadar yuvadır bize okulumuz..düşündük k i bir de hayal ettiğimiz gibi bir okulda geçse yıllarımız?öğrenme isteğimiz, başarımız, duyduğumuz sevgi de artmaz mıydı doğal olarak? Haydi gelin, hayal ettiğimiz okulların kapısından beraber girelim..

15 Okul dört duvar arasında sıkışıp kalmak demek değildir ki. Bir deniz kenarında beş on sıra, o beş on sırayı dolduracak yakın arkadaşlarım ve bir öğretmenimiz olsa da ben oraya okul derdim. Ne zil sesi var ne de giriş saati. Hangi dersi işleyeceğimize de ruh halimiz karar verirdi. Sınav diye bir şey de olmazdı ayrıca. Kitaptaki bilgileri ezberleyip kağıda aktardığımız zaman zekamız belli olacaksa, o kalsın. Serbest kıyafet olurdu kesinlikle. Paket gibi sarılıp okula gelmektense zevkimi yansıtmayı tercih ederim. Şimdi diyeceksiniz ki yazın deniz kenarı tamam peki kışın ne olacak? Doğrusu ben kışın deniz kenarında terlikle gezmeyi hayal eden kişiler tanıyorum. Malum zevkler tartışılmaz. Ama bence kışın orman çok hoş olurdu. Çadırlar eğlenceli bir hava katabilirdi bu sürece. Akşamları ateş başında bir müzik dersinin de tadına doyum olmazdı. Ormanda hayvan sevgisi aşılamak da zor olmazdı herhalde. Hayal değil mi işte, doruklara bile gidilebiliyor. Miraç SAİSOĞLU

16 Kaliteli bir eğitimin verildiği, sporun her dalıyla ilgili faaliyetlerin bulunduğu, dalında en başarılı öğretmenleri barındıran bir okulda siz de eğitiminizi sürdürmek istemez misiniz? Eğitimde öğrencinin çabası kadar okulun ortamı da çok önemlidir bence. Daha faaliyetli bir okul sizce de olumlu etki oluşturmaz mı? Her derse ayrı ayrı önem verilen, dersler için alanlarıyla ilgili sınıflar bulunduran bir okul. Ne kadar da faydalı olur. Her derse ilgi ve alaka fazlasıyla artar.spor için ayrılmış bir bölüm, büyük bir salon ve yapılabilecek çoğu spor dalının ortamı var. Teneffüsleri güzel bir mola olarak geçirmek için, kantinin bulunduğu bir salon, önünde birçok masa ve koltuklar sizce de hoş değil mi? Öğretmenlerin her konuda, her şekilde öğrencileriyle ilgilenmeleri, onları sevmelerini ve derslerine olan ilgilerini arttıracaktır bence. İşte böyle bir okul bence hem başarıyı hem de sosyal yaşamı geliştirir. Şeyma KALKAN

17 Hayallerimi zorladım biraz; Bir okul düşünüyorum kendimce, üniforma olmasa herkes kendi zevkince giyinirdi. Kalkar kalkmaz tek düğme ile okula ışınlansak. Okul ile evim arasında buluttan bir asansör olsa geç kalma olasılığı kalmazdı. Gökyüzünde bir okul, masmavi bulutların arasında gözükmüyor bile. Tüm öğrenciler kendi adını söylediğinde bulutlar çekilirdi ve okula girerdik. Böylelikle özel olduğumuzu hissederdik. Aynı zamanda güvenli bir okul olurdu. Hiç yönetici olmasa kurallar da olmazdı ne güzel. Bu sayede öğrenciler okulu daha çok severdi.bir sürü eğlenceli etkinlikler yapardık. Mesela dersleri bulutların üstünde işlesek, fen dersinde gezegenleri gezsek, inkılap dersinde ışınlanıp canlı olarak gözlerimizle görerek, o anı yaşayarak öğrensek ne güzel olurdu. Öğrenciler okula gelmek için can atardı. Hayal ya nasıl olsa bedava SONGÜL ORHAN

18 HER İYİLİK BİR SADAKADIR Toplumsal huzurun temininde ne çok değerlidir birbirimize gösterdiğimiz iyilikler.allah katında her bir iyiliğin yerini bulacağı gibi, hepimizin hayatında er veya geç unutamadığımız bir iyiliğin hatırası yerini alacaktır..anı türündeki yazılarımızı bu bakışla oluşturduk.

19 Her iyilik bir sadakadır. der Peygamber Efendimiz. İyilik yapmanın da bir ölçüsü yoktur. Bir gün okula doğru giderken, yaşlı bir amca gördük. Belli ki yürüyecek hali yoktu. Tam kaldırımdan inerken, ayağı kayınca yere düştü. Her zamanki gibi, mahallenin haylazları amcaya güldüler. Biz de gidip hemen yardım ettik. Okul vakti yaklaşıyordu. Tam oradan uzaklaşacakken, amca bizi çağırıp, atıştıracak bir şeyler ısmarladı. Teşekkür ederek oradan uzaklaştık. Sınıfa girdiğimizde, öğretmen çoktan derse başlamıştı. O günün konusu da Her iyilik bir sadakadır. hadisi üzerineymiş. Öğretmen bizden, yakın zamanlarda yaptığımız bir iyiliği yazmamızı istemişti. Yazdığım yazıyı okumak için el kaldırdım ve okuduğumda çok beğendiler. Eve gidince olanları ailemle paylaştım. Gece boyunca konumuz, iyiliğin ne kadar insani bir davranış biçimi olduğu, insanı nasıl da yücelttiği idi. Aslı KUNDUZ

20 Anılar yaşanmış olaylara tanıklıktır.çoğu iyi ve güzel izler bırakır bizlerde.kötülerini ise hatırlamak dahi istemeyiz.yaşanmış bir olayı hatırladığımda kalbime doğru bir gülümseme ile aydınlanırım. Geçen sene üst komşumuz olan Hasan amcanın güzel köstekli bir saati vardı.bu köstekli saatin ucunda eski ve önemli bir para asılıydı.bu parayı herkesten saklardı ve hiç harcamazdı.biz arkadaşlar arasında Hasan amcaya cimri lakabını takmıştık.hasan amca bir gün beni ve arkadaşlarımı yanına çağırarak neden parayı harcamadığını ve neden o paranın köstekli saatinde asılı olduğunu anlatmaya başladı: -Çocuklar sizin yaşınızdayken karşımızda oturan Sevgi abla vardı.bu ablanın ailesi çok ama çok zengindi.sevgi abla ailesini küçükken kaybetmişti ve şimdi ise çok zor yürüyordu.ayrıca ellerini ve kollarını fazla kullanamıyordu.sevgi abla mahallenin en zenginiydi.bu yüzden de kimseye güvenemez ve yalnız yaşardı.herkes onu parsı için seviyordu. Ama ben onun ne hissettiğini anlayabiliyordum.çünkü benim de babam ölmüştü ve şimdi anneme bakmalıydım. O gün sabah erkenden uyandım,annemin ilaçları bitmişti ve onun ilaçlarını almak için evden çıktım. Yanımda sadece 10 tl vardı.beni eczaneye giderken gören Sevgi ablaya gülümseyerek yoluma devam ettim.eve eli boş döndüğümü ferk eden Sevgi abla nedenini öğrenmek için beni yanına çağırdı ve şöyle dedi: -Ne oldu...neden annenin ilaçlarını almadın? Ben ise utanarak "Şey...İlaçlar kalmamış."dedim.yalan söylediğimin farkında olan Sevgi abla bana dönerek "Yalan söyleme, ne oldu anlat!"dedi."eczaneye gittim ama ilaçlar çok pahalıydı,alamadım,".sonra ağlamaya başladım.benim durumumu gören Sevgi ablanın çok üzüldüğünü gözlerinden anlamıştım.sevgi abla dönerek bana şöyle dedi:"gel seninle bir anlaşma yapalım.annenin ilaçlarını alırım ve bakımı için ne gerekiyorsa yaparım ama sende bana yardım edeceksin."ben de kabul ettim. Annem için her şey yapılmıştı.ama bir akşam annem son sözlerini bana sölüyordu.çünkü hastalık bedenini amansızca sarmıştı.bana:

21 "Oğlum karşıdaki sandıkta senin için hazırladığım ve dar zamanlar için kullanasın diye biriktirip aldığım bir şey var."diyerek hayata gözlerini yumdu.ağlayarak sandığın yanına gittim.sandığı açtığımda ucunda değerli bir para bulunan köstekli saat ve bir mektuptu gördüğüm.mektupta şöyle yazıyordu: -Oğlum bu köstekli saati ve parayı sana bırakıyorum.sakın kaybetme.çünkü bir gün senin de bırakacağın biri olur,unutma! BERİVAN YAKUT

22 YAPIŞIK KELİMELER Hayat zıtlıkların varlığıyla tanımlanır.iyi, kötünün sayesinde değerlidir; güzelse çirkinin Yapışık kelimeler metaforundan yola çıktık.zıtları ile düşünülen enaz iki sözcük belirleyerek ideal insan kimdir onu sorguladık.bakalım okuduğunuzda kendinizi nerede konumlandıracaksınız?

23 İnsanı diğer varlıklardan ayıran özelliği düşünebilmesi değil midir? O zaman bir düşünelim ; İdeal insan mıyız? İdeal insan özü sözü bir olandır. Yüreği yumuşacıktır. Söylemleri yüksektir, sesi değil.insanların kusurlarını değil, onların hoş hallerini, iyiliklerini görür. İçinden geldiğini söyler. Ama kırmadan, incitmeden, usulca. İnsanları sever, sevdiği kadar da sevilir. Çevresindekilere güven verir. Sorumluluklarını yerine getirir. Kalbini okumak zor değildir ideal insanın. Gözlerinin içine bakmak yeterlidir. Miraç SAİSOĞLU

24 İnsanların sevdiği, hayranlık duyduğu, "işte ideal insan budur" dedikleri birey her zaman sevilen kişi mi, yoksa kıskanılan kişi midir? Her insanın içinde, ortaya hiçbir zaman çıkmayacak bile olsa kıskançlık duygusu azıkcık da olsa bulunur, sözüyle hemfikirim. Kıskançlık duygusunu farklı biçimlerde incelememiz bence mümkün. Örneğin, anne ve babasını başka bir kardeş ile paylaşmak istemeyen çocuk, anne ve babasına duyduğu sevginin eksik kalacağını ve kendisine duyulan sevginin biteceğini düşünür ve sevdiklerini paylaşmak istemez. Daha farklı bir örnekle, şımarıklığı kıskançlık duygusu altında pekiştiren bir kız. Çok beğendiği bir çantayı hiçbir yerde bulamıyor ve pek haz etmediği bir kız arkadaşında görüyor, o çantanın sahibinin kendisi olması gerektiğini kesin duygular içinde bilincine yerleştiriyor. Yani kıskançlık hoş bir duygu durumu değil. Ne kişiyi diğer insanlardan farklı kılar ne de üstün gösterir. Aksine insanın yalnız kalmasında, sevilmemesinde etken olur. Şeyma KALKAN

25 Ne tür insanlar sevilir çevreleri tarafından?herkesin sevebileceği ideal bir insan nasıl olmalıdır sizce? Bence ideal insan sevmeli.taşı da toprağı da sevmeli. Eğer herkesi sevebilirse insan hiçkimseyi üzemez. Anneleri yeni doğan bebeklerine kıyamazlar ya seven insanlar da öyle kıyamazlar kimseye.sevgidir insanı ayakta tutan. Her insanın içinde bir paça olsun sevgi vardır. Hiçkimseyi sevmiyorsa annesini,babasını seviyordur. Ailesini sevmeyecek kadar gaddar da değildir herhalde. Sonuç olarak insan sevgiyi biriktirmezse içinde kin biriktirir.hayatta da mutlu olamaz o zaman. Sevgi diğer özellikleri de kendiliğinden getirir.örneğin paylaşım gibi.böyle bir insan herkesi sevdiği için herkes de onu sever... GÜLBEN EMANET

26 GEZİ YAZILARI İnsan, zaman ve mekanla sınırlıdır varlık olarak.hayatın zorunluluklarını ve çabucak geçip gittiğini düşündüğümüzde gezip görerek öğrenme hayallerimizde kalır ancak.hepiniz duymuşsunuzdur çevrenizdeki kişilerden,piyango biletine para çıkarsa nerelere gideceklerine dair hayallerini.bizler de önce araştırdık gitmek istediğimiz ülkelerin özelliklerini, sonra da hayal ettik Gitmiş, görmüş kadar olduk anlayacağınız.

27 TOKYO GEZİSİ Daha önceki Uzak doğu seyahatlerimin tadı damağımda kalmıştı.uzun zamandır ara verdiğim seyah atlerime yine bir Asya ülkesine giderek devam etmek istiyordum. Birçok yer arasında kararsız kaldım fakat en sonunda Tokyo'da karar kıldım. Yaptığım araştırmalardan sonra atladım Tokyo uçağına. Yaklaşık saat sonra kendimi Narita Havaalanında buldum. Tokyo Narita Havaalanından şehir merkezine gitmek için havaş benzeri otobüsler veya tren kullanabilirsiniz. Ayrıca Tokyo'da metro oldukça gelişmiş ve yaygındır.ben de havaalanından çıkıp metroya bindim. Metroda şunu gözlemledim ki, tüm insanların elinde telefon var ve hiçkimse başını onlardan kaldırmıyor. Aslında biraz da çocuk ruhlular, daha çok cicili bicili oyunlar oynuyorlar. Çok fazla asosyaller. Metrodan indiğimde bulunduğum yeri şöyle bir inceledim. Beni ikinci şaşırtan konu da dükkanların, reklam panolarının, metro vagonlarının rengarek oluşuydu. Daha çok pembe, sarı, kırmızı renkleri kullanmışlardı. Bana bugünlük bu kadar inceleme yetmeliydi çünkü akşam vakti turistlik yerleri gezemezdim. Fakat çok acıkmıştım. Fazla önerildiği üzere Tokyo yemeklerinin yapıldığı ünlü restoranta gitmeye karar verdim. Tabi ki sushinin her türlü çeşidi menünün başında geliyordu ama ben, çiğ balığı tercih edeceğimi pek zannetmiyordum. Ben de listede sushiden sonra gelen "yakitori" yemeğini tercih ettim. Bizdeki tavuk şiş benzeri, bol soslu, Japonlar tarafından balıktan sonra en çok sevilen yemek imiş. Lezzeti de gayet iyiydi. Çok fazla yorulmuştum. Otelim bulunduğum yere çok yakındı. Hemen gidip uyumak istiyordum. Kaldığım otel gayet konforlu idi. Güzel bir uyku çekmiştim. Sabah kahvaltısına inmiştim. Kahvaltı, beni çok zorlayan öğün olmuştu. Çünkü kahvaltıda çiğ veya pişmiş balık, çorba çeşitleri, pilav gibi yiyecekleri görünce iştahım kaçmıştı açıkçası. Bizdeki zeytini veya peyniri görmek neredeyse imkansızdı. Ben de manavdan bir tane muz, biraz yeşillik alıp idare ettim. Gezmeye başlamak için hazırdım. Caddeye çıktığımda birbirine benzeyen milyonlarca insanın içinde kendimi gerçekten çok farklı hissettim. Japonlar gerçekten birbirlerine çok benziyorlardı. Bir de Japon halkında şunu

28 gözlemledim ki, göz teması denilen bir şey gerçekten yok. Herkes kendi dünyasında ve etraf ile hiç alakalı değiller. Ben geziye ilk olarak Tokyo Uluslararası Müzesi'nden başladım.bu müze 1872 yılında kurulmuş ve burası Japonya'nın en eski ulusal müzesi olma özelliğine sahip. Burada alışık olduğumuz tarz eserlerin dışında çok ilginç koleksiyonlar var. Japon filmlerinde gördüğümüz kılıçlar ve geleneksel kıyafetler onların gerçekte var olduğunun birer kanıtı gibi. Yayogi Parkını, Herajuku'yu da gezdikten sonra son durağım olan Odaiba'ya geldim. Burası Tokyo Körfezi'nde 1850'lerde savunma amaçlı inşa edilmiş, daha sonra yerleşim yerleri ve eğlence alanlarıyla dolmuş yapay bir ada. Trenden inip, deniz kenarına doğru yürüdükten sonra parkların ve ağaçların ardından bir anda karşınıza bir kumsal çıkıyor. Tokyo gibi kalabalık bir şehirde bulunan bu güzel ve huzurlu sahilde denize girmek maaselef yasak, fakat oyun oynamak, piknik yapmak ve güneşlenmek serbest. Benim bugün dönüş vaktim olduğundan burada çok kalamadım. Tokyo gezim gayet güzel geçmişti. Uçağım bir saat sonra kalkacaktı. Buradan çıkıp hemen otele geldim. Bavulumu topladım ve metroya binip havaalanına gittim. " İnsanın kendi ülkesi gibi yok" sözünü savunan ben, Tokyo'yu gördükten sonra bunu biraz daha düşünmeye başladım. Şeyma KALKAN

29 DUBAİ YE GİDİYORUM Çok heyecanlıydım. Dubai ye gidecektik ve orada yepyeni yerler görecektik. Havaalanına gidip uçağa bindik. Dubai nin en popüler şehri olan Deyra ya geldiğimizde, bizi rehberimiz olan Naomi karşılamıştı. Kalacağımız otele geldiğimizde, Deyra nın en meşhur yemeği olan küçük şevirme adı verilen dönerlerden yedik. Bu dönerler sadece, Dubai nin lüks otellerinde bulunurmuş. Karnımızı doyurup, kendimizi sokağa attık. Saat daha 9 du. Gezecek çok yer vardı. İlk olarak Palm Cumeyra ya gittik. Burası, Dubai kıyı şeridini toplamda 520 km arttırmış bulunmaktaymış. Buraya gelenler, gecelerini buranın manzarasını izlemekle geçirirlermiş. Fotoğraflar çekip sabaha kadar partiler verirlermiş. Biz de birkaç fotoğraf çekip oradan uzaklaştık. Sırada, çeşitli kutlamalar yapılan, şarkılar söylenen, Zafer Dansı adı da verilen Yovalah dansının olduğu meydana gitmek vardı. Meydana geldiğimizde dansın başlamasına yarım saat vardı. Naomi; Emirati erkeklerinin birçoğu; ayak bileğine kadar inen, beyaz renkli kandura, kadınlar ise; abiye adı verilen siyah bir üst giysisi giyerler. dedi ve bizi o meşhur kıyafetleri giymemiz için ikna etti. Meydana geri döndüğümüzde Yovalah Dansı başlamıştı. Bu dansta özel olarak; erkeklerin ellerinde silah ve kılıç bulundurmaları gerekliymiş. Dans bitmek üzereydi ama biz yorulduğumuz için otele döndük. Sabah kalktığımızda birkaç yiyecek atıştırdık ve Naomi bizi kentin en büyük alışveriş merkezi olan Emirates Mall a götürdü. Her yerin turistlerle dolu olduğu ve turistlerin en çok dikkatini çeken suk adı verilen pazarlar olduğunu farkettik. Dubai nin daha az bilinen bir yönü çağdaş sanat galerilerine verdiği önemdir den beri Karbon 12 Dubai, Yeşil Sanat, Isabelle van den Eynde ve Üçüncü Hat galerileri kente uluslararası sanat haritasını taşımaktaymış. Buraları da gezdikten sonra, Dubai nin en popüler nargile ve kahve salonuna gittik. Burada nargileye huka veya şişe adı verilmekteymiş. Yetişkinlerin nargile içtiği burada bizler sağlıklı birer genç olarak kahvenin tadına baktık. Kahveleri bitirdikten sonra, kendimizi Dubai nin gece yaşamı ile bilinen Dubai Bar a attık.

30 Gece bitmişti. Yorgunluğumuzu atmak için yataklarımıza yattık. Ertesi gün eve döneceğimiz aklımıza geldikçe heyecanlanıyorduk. Aslı KUNDUZ

31 MAKALELER Makale yazmak alan bilgisi gerektirir.tıp alanında bir makale,o alana yönelik akademik donanım gerektirir örneğin.peki bu yaşta ve donanımda makale nasıl yazabiliriz? Tabi ki iyi bir araştırma, okuduklarımızı kavrama ve analiz etme yöntemiyle. Merak ettiğimiz konuların peşine düştük, bilgilendik, sizleri de bilgi sahibi yapmak istedik.ne güzel demiş Sokrates: Bildiğim bir şey varsa o da hiçbir şey bilmediğimdir. diye.

32 YAŞLILIK Küçüklüğümden beri "yaşlılık"ve"insanın yaşlanma" sürecini yaşlılığın evrelerini yaşlılığın insanlarda yarattığı değişimleri çok merak ettiğim için makale konu başlığımı "yaşlılık"olarak seçtim. Yaşlılık olgunlaşmanın ardından kendine özgü ruhsal değişimin ortaya çıktığı son evredir.bu evre her canlı için geçerlidir.yaşlanma doğal süreçtir. Genel olarak yaşlılık algılama,yaratıcılık ve yeteneklerin azalmasıyla kendini belli eden bir durumdur.yaşlılığın başlangıcı olarak kesin bir yaş verilmez.ama yaşlılık dönemini geciktirmek insanın elindedir.mesela insanlar vardır çabuk yaşlanmazlar. Çünkü hayata hep pozitif bakarlar,her zaman eğlenceli olurlar,spor yaparlar.bir insan kendini yaşlı hissettiğinde,yaşlı gibi davrandığında yaşlanmış demektir.yaşlılık genelde içe kapanma,yaşamdan zevk almama gibi davranışlarla kendini belli eder.bu değişimler karşısında kimileri kötümserliğe kapılabilir.yaşamda isteklerini gerçekleştirmemiş olanlar,yaşlanma döneminde seçeneklerinin iyice azalmış olduğunu görürler.ama bu durum kişiye olumlu açılımlar da sağlayabilir. Gençlik dönemimizde çeşitli sebeplerden gerçekleştiremediğimiz arzularımızı yaşlılığın sakin kucağında yeniden ele alabiliriz. Öyleyse gençler sözüm size yaşlandığımızda kendimizi boşlukta ve amaçsızca hissetmemek için hayat yolculuğumuzu hazırlıklı ve donanımlı geçirelim... BERİVAN YAKUT

33 FUTBOL Tipik bir kavga.dizi izlemek isteyen bir kadınla futbol izlemek isteyen adamın kumanda savaşları. Evet neredeyse her evde olur bu kavga.bu durumdan hareketle teorik olarak futbolu tanımlamak isterim. Genel olarak bakarsak yirmi iki adamın bir topun peşinde koşmasıdır futbol.bir takım atak yaparken diğeri savunmaya geçer.üç hakem onların hareketlerini kontrol eder.top bir ayaktan diğerine geçer.hedef kale...yani topun gireceği yer.ayrıntıya girecek olursak işte dünyanın en popüler sporlarından olan futbol ilk olarak 26 Ekim 1863 tarihinde oynanmaya başlanmıştır.sahada her oyuncunun belli bir rolü vardır.kaleci kaleyi savunmakla görevlidir. Sağ ve sol bekler de savunma oyuncularıdır. Bir futbol sahasının uzunluğu metre, genişliği metre arasında değişir. Bu alanın dışında kalan 4,5 metrelik alan serbest atış alanıdır. Ayakkabılarının ise burnu düzdür ve altlarında krampon denilen çıkıntılar vardır. Topu incelersek deriden olmalıdır ve oyunculara zarar verebilecek bir madde bulunmamalıdır içinde. Çevresi en çok 71, en az 68 cm olacak,ağırlığı ise 453 gramdan fazla, 396 gramdan az bulunmayacaktır. Oyunculardan bahsedersek bir futbol takımı on bir oyuncudan oluşur ve biri kaptandır. Kaptan oyuncular arasında en yaşlılısı veya en tecrübelisidir. Kaptan bütün arkadaşlarının hareketlerinden sorumludur.oyun sahasında ayrıca her oyunu idare etmek üzere saptanmış bir hakem ve iki yan hakem de bulunur.hakemin oyunla ilgili noktalar hakkında verdiği kararlar oyunun sonucu bakımından kesindir. Bir de oyunun genel olarak kurallarına bakalım; oyun süresi iki devredir.her devre 45 dakikadan olmak üzere toplam 90 dakikadır.oyun anında yapılan beklemeler oyun sonunda 90 dakikaya ilave edilir.iki devre arasındaki ara 15 dakikayı geçmemelidir. Oyunu hangi takımın başlatacağını belirlemek için oyundan önce kura çekilir. Başlangıç düdüğünden sonra top bir kez kendi ekseni etrafında döndükten sonra oyuna girmiş sayılır.bir sayının kaydedilmesi için yani gol olması için topun kale hattının iki direği arasından üstü direğin altından geçmesi şarttır.top savunma savunma yapan bir oyuncu tarafından sahanın

34 dışına yollanırsa korner veya köşe atışı atılır. Bir de hiçbir kızın asla açıklayamayacağı terimler: Faul:Topla kurallara saygı göstermeden oynayan herhangi bir oyuncu faul yapmış sayılır.oyunculardan biri faul yaparsa takımı aleyhine verilecek direkt bir serbest vuruşla cezalandırılır.eğer bir oyuncu penaltı sahasının içinde faul yaparsa karşı takım bir penaltı vuruşu kazanır.penaltı vuruşunda penaltıyı atan futbolcu ile kaleci arasında hiçbir futbolcu bulunmaz. Taç:Taç atarken dikkat edilecek şey,topun baş üzerinde atılması ve ayaklarının yerden kesilmemesidir. Ofsayt:Topun oynandığı anda rakip kale hattına toptan daha yakın bulunan bir oyuncu ofsayt kabul edilir.ancak bu oyuncu kendi yarısahasında bulunuyorsa veya topu doğrudan doğruya bir avut vuruşu,bir korner,taç veya hakem atışından almış ise,o oyuncu rakip kale hattına toptan daha yakından bulunsa da ofsayt olarak cezalandırılamaz. İşte erkeklerin izlerken de,oynarken de çok zevk aldıkları; kadınların ise izlerken "Ne zaman bitecek" diye bekledikleri futbolun özeti. GÜLBEN EMANET

35 ASTRAL SEYAHAT Spritüel (ruhçu düşünce) konulara merak ettiğimden dolayı astral seyahati araştırmaya karar verdim ve bir sürü bilgi edindim.bunları sizlerle paylaşmak isterim. Astral seyahat nedir? Astral seyahat bilinçli olarak yapılan bir beden transferidir.insanın fiziksel bedeninden başka bir çok enerji bedeni vardır. Aurabeden,Astral Beden bu bedenlerden bazılarıdır.bu seyahatde kişi, fiziksel bedeninden Astral bedenine geçiş yapar. Bu sayede fiziksel bedeniyle yapamayacağı birçok şeyi yapabilir. Farklı galaksileri gezebilir,farklı boyutlara geçiş yapabilir,o boyutlarda yaşayan varlıkları görebilir hatta onlarla iletişime bile geçebilir. Astral Seyahati Herkes Yapabilir mi? Astral seyahat her insanın yapabileceği bir şeydir.kimi kişilerde bu yetenek fazla körelmez, o yüzden o kişiler daha çok deneyim yaşayabilir.astral seyahat yapmak isteyen bir kişinin kesinlikle korkmaması gerekir, çünkü korku ve heyecan astral çıkışı engelleyen en büyük etkenlerdir. Korkarsanız ve bundan dolayı kendinizi sıkarsanız tabi ki zarar görmüş olursunuz ama bunun dışında başka hiç bir zararı yoktur. Astral Seyahat Hakkında Bilinen Yanlış Astral seyahat hakkında bilinen en büyük yanlış ruhun bedenden çıkması.astral seyahat, astral beden ile yapılır. Kişi fiziksel bedeninden, astral bedene geçiş yapar. Astral Seyahat Örneği Her insanda olmayan bu durumun bir çok örnekleri vardır. Bu örneklerin bir tanesine bakacak olursak;

36 New York da yaşayan A.S. gireceği sınavdan bir gün önce uykusunda sınav sorularının bulunduğu odaya girdiğini iddaa etmiş, hatta soruları söylemiş kimse inanmamış. Sınav sonrası çıkan sorular görülünce bu durum çok dikkat çekmiş. Astral Seyahat Nasıl Yapılır? Astral seyahatin yapılışı şu şekildedir; 1-) Gevşeme: Rahat bir yatak ve sessiz bir ortam seçimi yapılmalıdır. Yatağımızın karşında varsa bir tabloya yoksa herhangi sade bir yere yoğunlaşmak gerekir. Bu tablo ya da herhangi bir yere sadece bakmak için değil yoğunlaşmak için bakılmalıdır. Daha sonra telkin edici Göğsümden yukarıdaki bölüm ağırlaşıyor. Gözkapaklarım ağırlaşıyor. Gittikçe bütün bedenimin ağırlaştığını hissediyorum. gibi cümleleri de 4-5 kez tekrarladıktan sonra gözlerinizi açın. Fakat durumunuzu kesinlikle bozmayın ve yerinizden kıpırdamayın. Artık astral seyahate hazırsınız. 2-) Uygulama: Uygulama için sessiz ve rahat bir ortam şarttır. İlk başta ruhun seyehat edeceği yer belirlenmelidir. Bu yer bedenimizden 2 metre uzaklıkta belirgin bir yer olmalıdır. Gözlerimizi kapattığımız andaki karşımıza çıkan Siyahlığa konsantre olmalıyız. Daha sonra bir gücün sizi yukarıya çekmek istediğini düşünün ve bunu gerçekten isteyerek yapın. Vücudunuzdan çıtırdamalar, kulaklarınızdan çınlama sesleri ve kalp atışlarında hızlanma meydana gelecektir. Bundan sakın korkmayın. Bu çok doğaldır. Eğer korkunuzu yenemezseniz astral seyahati asla gerçekleştiremezsiniz. Gelelim bu şekilde yapılan ya da istem dışı olan astral seyahat tehlikeli midir? Sorusunun cevabına;

37 Şimdiye kadar yapılan ya da yapılmış olan denemelerde hiç tehlikeli duruma rastlanılmamıştır. Bazıları tarafından ölümle sonuçlanabileceği söylense de tam aksine hiç olmadığı kadar güven taşıyan bir durumdur. Yukarıdaki gibi evre evre aşamaları verilen astral seyahatin bu kadar kolay olabileceğini düşünmüyorum şahsen. Mümkün olduğu ihtimalinden yola çıkarsak eğer fikrim şu ki, bedavaya gerçekleştirilen bu seyahat şekli, yeni yerler görmek, yeni insanlar tanımak açısından hoş olmalı. Sevde Nisanur Derin

38 AYNALAR İnsanlar hep merak etmiştir bir başkasının gözünden kendini. Bu sayede aynaya ihtiyaç doğmuştur bence. Peki ilk ayna insan için nedir biliyor musunuz? İnsanlara ilk aynayı doğa verdi; bu durgun bir su yüzeyiydi. Bu aynaya bakan Narsis ( güzelliğiyle ün salmış bir efsane kişisi) yüzünün suda yansımış şeklini o kadar beğendi ki, kendine aşık oldu. Kendini beğenme anlamına gelen " Narsasizm " adını burdan alır. Halk ağzında bir suyun durgunluğunu ve temizliğini ifade etmek için < ayna gibi > deyimi eskiden beri kullanılmaktadır. İnsanoğlu daha ilk çağlarda bile ayna yapmak için hematit, demir, bakır priti, siyah kehribor, yanardağ taşı, demiroksit gibi mineralleri ve özellikle madenleri kullanmayı düşünmüştür. Yine ilk çağlarda süsleme eşyası arasında önemli bir yeri olan aynaları Mısırlı, Yunanlı ve Romalı kadınlar çok kullanmışlardır. Bu arada optik bilimin kurucusu sayılan Grekler in bu iş için düz, yuvarlak ve parabolik aynalardan yararlandıklarını da hatırlatalım. Eski Hindistan da yoksullar kendi yüzlerini görebilmek için dibi koyu renkte bir çanağın içindeki suya bakmakla yetinirken, zenginler sedef bir sapın ucuna tutturulmuş bakır yada altın bir diske bakarlardı. O çağlarda süslenme eşyasının en lüksü sayılan aynalar yalnız kadınların kullandığı bir nesne değildi; Mayalar da ayna yalnız erkeklerde bulunurdu ve daima üzerlerinde taşırlardı.ortaçağ da madeni aynalar çok rağbet görmüştü. Özellikle çelik olanlarının bunların arasında ayrı bir yeri vardı. On ikinci yüzyılda arkası kurşun levhayla kaplı cam ortaya çıktı, on üçüncü yüzyılda ise cilalama tekniği işe karıştı. Aynaların cilalanması uzun süre, tarihteki en ilginç icatlardan biri olarak görüldü. Aynalar, fizik ve astronomi alanında çok önemli rol oynar ve çok hassas olmaları gerekir. Bugünkü teleskoplarda kullanmak üzere hazırlanan kocaman cam diskleri elde etmek ( akıtılması, soğutulması, perdahlanması ) için yıllar boyu süren çalışmalar yapmak gerekir.bu aynalar yerlerine yerleştirildikten sonra da özel bir bakım gerekir. İşte bu yüzden optik uzmanı André Couder, Haute Provence deki gözlemevinde bulunan büyük teleskobun 1 metre 93 santim çapındaki aynası için ; gecelerin havanın soğuması sonucunda camda meydana gelecek biçim bozulmalarına engel olacak elektrik rezistanslarıyla donatılmış bir ısıtma tertibatı kurmayı düşünmüştür. Bu aynaların cilalanması sırasında, arkaları bir gümüş

39 tabakasıyla kaplanacağı yerde aynanın bu yüzeyine buharlaşmış alüminyum püskürtülerek parlak bir tabaka meydana getirmesi sağlanır. Kendimizi görmek için baktığımız bu aynalara bundan sonra bir de bu bilgiler ışığında bakalım. SONGÜL ORHAN

40 OKUL PSİKOLOJİSİ Hayatımızın nerdeyse on altı yılını olkulda geçiririz. Malum bu ortamın psikolojik boyutunu merak etmemek elde değildir. Ben de bu konuyla ilgili bazı bilgilere ulaştım. Buyrun, sizin de yaşamış olabileceğiniz bu okul psikolojisini birlikte inceleyelim. Çocuğun ailesinde aldığı ilk eğitimden sonra, kendi kendine yeterli bir yetişkin olarak toplumsal yaşama katılması ve gelecekteki gibi gelişimi için gerekli bilgileri verme görevini okul üstlenir. Bununla birlikte ailenin koruyucu kanatlarından çıkıp okul yaşamına geçiş her zaman kolay değildir. Neredeyse hepimizin yaşadığı şu olay, çocuk henüz tanımadığı yaşıtlarının arasında kaybolmuş durumdadır; aile dışındaki otoritenin ilk temsilcisi öğretmenle ilişkisinde kararsız ve kendisini bekleyen yeni görevler karşısında güçlük içindedir. Ancak bununla birlikte büyüklerinin dünyasında yer almaktan dolayı gururludur. ANNE VE BABANIN ROLÜ Çocuklar ilkokula başladıklarında anne ve babalarının davranışları değişir. Çocuklarının bilgi alanındaki gerçek ilerlemelerini hemen görmek isterler.anne baba ilk sözcüklerini, ilk adımlarını, ilk buluşlarını büyük bir coşkuyla karşıladıkları bebeklerinin yerinde artık başarıyı kendi çabalarıyla elde eden bir çocuk bulurlar. SINIF ARKADAŞLARI Çocuğun sosyalleşme sürecinde ve kişiliğinin biçimlenmesinde okul arkadaşlarının çok önemli ve anlamlı rolü vardır. Gerçek yaşamda çocuk yalnızca anne babanın ve öğretmenlerin değerlendirmeleriyle karşılaşmaz. Aynı zamanda kendisini yeni arkadaşlarıyla karşılaştırır, onlarla özdeşleşmeye ya da rekabet etmeye çalışır. Bu arkadaşlıklar genellikle uzun sürelidir.büyüyebilmek için temel bir aşama olan "anne babaya karşı olan hayal kırıklığı" yla daha iyi mücadele etmede arkadaşlarının çocuğa büyük yararı olur. Böylece gruplar oluşur ve

41 çocukta " katılım zevki " olarak tanımlayabileceğimiz yeni bir duygu gelişir. Bu duygunun en belirgin özellikleri başarı ve dayanışmadır. ÖĞRENME GÜÇLÜKLERİ Çoğumuzda olan okula uyum sağlayamamanın nedenlerine de bir bakalım isterseniz. 1-) Zihinsel gerilikten, zekayla ilgili bazı kusurlardan ya da sinir sistemi düzeyindeki bir hasardan kaynaklanan organik nedenler. 2-) Çevreye bağlı olarak ortaya çıkan ya da öğretmenin değerlendirme ve yöntemlerdeki yanlışlıklar sonucunda gelişen kültürel ve pedegojik nedenler. 3-) Dengesizliğe, dikkat eksikliğine ve sevgi yokluğuna bağlı olarak gelişen duygusal nedeneler. OKUL KORKUSU Bu korku daha çok tek erkek çocuklarda görülür. Genellikle normalin ya da ortanın biraz üstünde bir zeka seviyesimne sahip kişilerde, 5-15 yaş arasındaki dönemde ortaya çıkar. Akılcı olmayan nedenlerle okula gitmeyi reddetmek okul korkusunu yansıtır. Bu çocuklar okula gitmeye zorlandıklarında, çok belirgin kaygı tepkileriyle karşı koyarlar. Klasik klinik tablo, ani başlayan kaygı krizidir.çoğu olguda bu tabloya, genellikle okula gidiş saatlerinde ortaya çıkan ishal,kusma, karın ağrıları gibi fiziksel belirtiler eşlik eder. Çocuk evde kalmasına izin verileceğine inandığında sakinleşir. Uysal ve uslu bir hal alır.ertesi gün okula gideceğine söz verir ve evde ödevlerini yapmayı istekle kabul eder. Genellikle bu sorun, anne baba ile çocuk arasındaki ilişkinin bir bozukluğunun ifadesidir.çoğunlukla anne kaygılı, aşırı koruyucu, beklentileri ve sorumlulukları konusunda kararsız bir tiptir.baba pek ortada yoktur; zayıf ve az güven vericidir.böylece erkek çocuk, anneyi mtlu eden, edilgen bir davranışla ona sığınır ve ancak bu biçimde kendini güven içerisinde bulur.

42 Alt başlıklarıyla öğrendiğimiz bu konu, hayatımızın öğrenmeye merhaba dediği dönemleri ne kadar dikkate almamız gerektiğini bize kanıtlamaktadır bence. Şeyma KALKAN

43 HİKAYEMİ YAZIYORUM Anahtar sözcüklerimiz var bu yazımızda: Umut, azim, fedakarlık. Öykümüzü bu sözcüklerden hareketle kurguladık. Vardığımız yer erdemli insanların ülkesiydi İnsanlık vizesiyle girebilirsiniz

44 Telefonum ders boyunca susmamıştı.kim olduğuna bakmak için cebimden çıkardım ve numarayı tuşlayarak aradım.bir iki çalışta açtı.hatta ki adam endişe ile ''Merhaba efendim,rahatsız ediyorum ama konu çok önemli.çocuğunuz trafik kazası geçirdi.durumu kritik. Hemen hastaneye gelmelisiniz.'' dedi. Adamın söylediği her kelimede sanki sol yanım parçalanıyordu.yıkılmıştım.acele ile adresi aldım ve arabama doğru yol aldım.yolun bulanık gözükmesine aldırmadan göz yaşlarımı sildim.hastaneye varmıştım. Danışmadan ameliyathanenin yerini öğrendim ve koşar adım merdivenleri tırmandım.sonunda ameliyathaneye varmıştım.bir,iki,üç Saatler ilerliyordu ama ne gelen vardı ne giden.sadece karşımdaki duvar ile bakışıyordum.en sonunda doktor çıkmıştı.hemen konuşmaya başladı.''ben çok üzgünüm ama çocuğunuzu kurtaramadım.kazada beynine aldığı darbe yüzünden beyin ölümü gerçekleşti.diğer organları sağlam.''benim çocuğum ölmüştü.''sizden bir fedakarlık yapmanızı istiyorum. Anlamayan gözlerle doktorabaktım. Tanıdığım bir hastam tam beş gündür kalp nakli bekliyor.ailesinin durumu kötü.çocuk yüksek bir lisede burslu okuyor.eğer oğlunuzun kalbini naklederseniz yapacağınız fedakarlık ona umut olabilir.''düşüneceğimi söyledim. Benim oğlum ölmüştü.yapacağım fedakarlık azim ile çalışan bir çocuğa umut olabilir miydi? Belki,hatta evet. Hemen doktorun yanına koştum ve kalp naklini onayladım.belki benim çocuğumun hayatı son bulmuştu ama bu bitiş başka birisine nefes kaynağı olmuştu.en azından diğer aile mutluydu. Seda ÇOK

45 Küçük bir kasabada yaşayan Mehmet evin ilk çocuğuydu.mehmet hem okuluna gider hem de kardeşine bakardı.birgün Mehmet tarlada çalışırken yaramaz arkadaşı Ali gelir ve kardeşin hastayken zaten başarılı olamazsın,der.mehmet buna içerlenir.ben hem okuluma giderim hem de kardeşime bakarım,diye düşünür ve daha çok çalışmaya gayret eder. Yine böyle birgünde tarlada çalışırken komşunun kızı koşarak gelir ve kardeşi Ahmet'in hastaneye kaldırıldığını söyler.mehmet doktorla babasının konuştuğuna tanık olur.kardeşi böbrek hastasıdır ve eğer nakil yapılmazsa ölecektir.mehmet hiç düşünmeden böbreğinin birini vermeye karar verir.ertesi gün ameliyat gerçekleşecektir.doktor iki kardeşi operasyona hazırlar ve ameliyathaneye götürürler.ameliyat çok başarılı geçer. Hastenede 1-2 hafta kaldıktan sonra evlerine giderler.mehmet okuluna devam eder ve derslerinde başarılı olur. Aradan yıllar geçer ve Mehmet doktor olur.yaşadığı olay,doktorluğun ne kadar kutsal bir meslek olduğunu yaşatmıştır kendisine. Hayatının en anlamlı fedakarlığını yaptığı o günü yani kardeşine hayat verdiği günü asla unutmaz. FEYZA ÖZDEMİR

46 ŞİİRLER Şiir, duyguların sözcükler eşliğinde dansıdır bir bakıma. Bu dansa tanıklık etmek ister misiniz?

47 ÇAY Tepside iki çay,günlerden Kız Kulesi Seni beklerim her pazartesi Martılara simit atar gibi Severim ben seni Bir pazartesi daha geçti Sensiz, sessiz Bitsin artık bu vuslat Kalbimin tek sahibi Sevde Nisanur Derin BEN Ne olsa benden, benim yüzümden Yağmur yağsa, şimşek çaksa Yolcu vapuru biraz yan yatsa Benim yüzümden. Hava çok ısınsa, dağdan çığ yuvarlansa Benim yüzümden Depremler olsa, dünyayı sel bassa Komşunun ayağı taşa takılsa Benim yüzümden Hepsi benim yüzümden Ben ben ben! Ben neymişim ben? Aslı KUNDUZ

48 AŞK Her insan tadar bu duyguyu Kiminin acıyla biter sonu Kiminin ise sonsuzluğa sürer mutluluğu Aşktır işte bu. Kimi ayrılıkla sonlanır Kimi ise evliliğe yol alır Sevdin mi karşılıksız sevmeli En güzel duygu bu değil mi? Aşk, acısıyla,mutluluğuyla aşktır. Bu duyguyu yaşamayanın sevgisi yoktur Acıyla bitse de sonu, İleride gülerek hatırlayacaktır bu durumu BERİVAN YAKUT

49 YUVAM Gözümü açtığımda Bir sığınağım vardı Adına anne dediğim. İlk annemden öğrendim yuvamı Mis kokusuyla bana sarıldığında İşte benim sonsuz yuvam. Büyüdüm okullu oldum. Öğrendim ki orası ikinci yuvam Ama sorsalar en güzel yuvam neresi Annem derim Çünkü benim yuvam annemin kucağıdır. FEYZA ÖZDEMİR

50 İNSAN VE BENCİLLİĞİ İnsanlar vardır aşk acısı çeker Kimisinin yüreği yana yana sever Hiç düşünmez diğerinin çektiği acıyı Sanır sadece kendi içinin yandığını İnsanlar vardır kendisini beğenmez Engelliler vardır hiç düşünmez Çirkin sanır kendini Yüzü yananı bile vardır oysaki Bencildir insanoğlu Kendisinden başkasını düşünmez Beğenir sadece kendi huyunu Azıcık şükretse halbuki bir şeyi eksilmez GÜLBEN EMANET