ŞEYH EFENDİ Yİ ZİYARET EDİN, BU AÇIK BİR EVDİR

Transkript

1 ŞEYH EFENDİ Yİ ZİYARET EDİN, BU AÇIK BİR EVDİR Şeyh Bahauddin Efendi nin 9 Ağsutos 2014 Sohbeti, Allahu Allahu Allahu Allah. Allahu Allahu Allahu Allah. Allahu Allahu Allahu Allah. Allahu Allahu Allahu Allah. Allahu Allahu Allahu Allah. Allahu Allahu Allahu Allah. Allahumma salli ve sellim 'ala Nebina Muhammed aleyhi s-selam. Salaten tedumu ve tuhda ileyh memarra leyali ve tula d-devam. Allahumme salli ve sellim 'ala Nebina Muhammed aleyhi s-selam. Salaten tedumu ve tuhda ileyh memarra leyali ve tula d-devam. MaşaAllah. Allah hepimizden razı olsun. Allah hepimizi samimi eylesin. Allah Şeyh Efendi'yi, bizden razı etsin. Rıza. Ve biz niyet ediyoruz ki sonumuz hayır olsun. Evet. Sizin yaptıklarınız önemli değildir. Güzel son, o önemlidir. Her şeyin sonuçları vardır. Biz de Ya Rabbi diye dua ediyoruz. Öncelikle kendim için. İlk önce kendim içindir bu dua. Çünkü ben iyi sonu olacak, son kişiyim. Ya Rabbi diliyorum ki Seni seven, ve Sen'in de sevdiğin insanlara hayırlı bir son ver. Bu noktayı anlamak çok önemlidir. Şimdi dünyanın her yerini fitne sarmış. Sanmayın ki fitne, bazı yerlerde süren savaşlardır. Veya bazı yerlerde olan cinayetlerdir. Fitneyi görebileceğiniz birşey sanmayın. Her gün TV'de, size şunu, bunu gösterirler. Bu yüzden fitnenin her yerde kaynadığını görüyorsunuz. Ama aslında ben buna iyi fitne diyorum. Samimiyim, iyi fitne diyorum. Çünkü görebiliyorsunuz. Gizli, saklı birşey yok. Bütün haber kanalları, tüm kanallar anlatıyor, sürmekte olan fitneyi. Yani bu fitne tamamdır. Ama asıl kötü olan fitne gizli olandır. Ne planlıyorlar? Ne hesaplıyorlar? Ne çıkarları var? Ne yapmak istiyorlar? Biz de burada oturup "Allah Allah" diyoruz. Herşey sakin görünüyor, herşey güzel görünüyor, herşey yerli yerinde görünüyor. Ama SubhanAllah, yerli yerinde değil. SubhanAllah, düşündüğümüz gibi değil. SubhanAllah, göründüğü gibi değil. Bu farkında olmanız gereken bir fitne. Ama Şeyh Efendi'nin emrine göre görünür olan şey tamamdır. Bu yüzden, elhamdulillah Şeyh Efendi, kalbimize hoşnutluk koymuştur. Kalbimize güzel bir his koymuştur. Demiştir ki "Peki, bu denize yelken açabilirsiniz. Gelen dalgaları düşünmeyin, veya gelen tayfunu veya okyanustan gelen bir şeyi." Şeyh Efendi, bu mübarek mirası, Şeyh Muhammed'e verdiğinde, ve beni de veziri yaptığında, bizi küçük bir sandala koydu ve dedi ki "Bu okyanusta yelken açın". Biz de yelken açtık, elhamdulillah. Şunu belirtmek isterim; bu yer ona aittir. Burası benim mekanım değil, ağabeyimin de mekanı değil. Burası kimsenin değil, burası sizindir. Genel anlamda söylüyorum. Burası sizin yerinizdir. Page 1

2 Her kim gelmek isterse, hoş karşılanır. Gelen kişi kendi evine gelir. Kendi babasının evine gelir. Kendi ailesinin evine gelir. Açıkça söylüyorum. Kimsenin izin almasına gerek yok. Şeyh Efendi'yi ziyaret için, evin kapısı herkese açıktır. Bunu ilan etmem lazım. İlan ediyorum ki, burası sizin babanızın evi, ailenizin evidir. Günün sonunda kendi evinizdir. Elhamdulillah bu evde, sizin Şeyh'iniz, Guru'nuz vardır. Ve o orada uyuduğuna inanmıyorum. Hayır. O diridir. Elhamdulillah. O kalplerimizde yaşıyor. Şeyh Efendi'dir bu. Sanmayın ki kalıcıyız. Hayır, biz geçip gidiyoruz. Bu sebeple diyorum ki önemli olan sonumuzdur. Çok önemli birisiniz belki. Belki de çok, çok, çok basit birisiniz. Mühim değil. Mühim olan en sonda hesabınız sıfır mı? Yoksa Şeyh'inizin rızasını, ResulAllah'ın rızasını, Yüce Allah'ın rızasını mı kazandınız? Kiminle muhatap olduğunu kavramanız önemlidir. Benimle muhatap olmuyorsunuz. Onunla muhatap, ağabeyinizle, oğlunuzla muhatap olmuyorsunuz. Hükümetle de muhatap olmuyorsunuz. Doğrudan Şeyh'inizle muhatap oluyorsunuz. Doğrudan ResulAllah'la muhatap oluyorsunuz. Doğrudan Yüce Allah'la muhatap oluyorsunuz. Onlar biliyorlar. Biz bilmiyoruz. Bize diyorlar ki; "Al bu küçük sandalı." Hayır, sandal, küçük tekne, küçük olanı. Ona ne derler bilmiyorum. Biliyoruz ki en küçüğü odur. Onunla okyanusta yolculuğa çıkarız. Bilmiyoruz. Biz hiçbir şey bilmiyoruz. Birşey bildiğini iddia eden insanlardan değiliz. Ama arkamızda biri olduğunu biliyoruz. Hatırlıyorum, Şeyh Efendi çok uzun değildi. Ama Mihrab'a çıktı, büyük bir camide, devasa bir camide Cuma hutbesi veriyordu. Camiyi dolduruyordu. Camiyi dolduruyordu. Bunu gördüm ben. Yaşadım bunu. Siz de pek çoğunuz yaşadınız. Camiyi nasıl doldurduğunu biliyorsunuz yılında onunla New York'ta bulunduk. New York'taki en büyük camide. Selefiler, Vahabiler, kimi ararsanız. Herkes oradaydı. İmam da Şeyh Efendi'ye aşıktı, şöyle diyordu; "Şeyh, cuma hutbesi vermenizi istiyorum." Mihraba çıktı ve doldurdu, o koca camiyi doldurdu. Doldurdur ve görebilirdiniz. Şeyh Efendi'nin herşeyi nasıl yaptığını. Ufak tefek bir adam. Ama o cami kadar büyüktü. Devasa bir cami. Yüce Allah ona öyle şeyler bahşetmişti. O doldurdu. Tamamıyla doldurdu. Cami ağzına kadar doldu. Şeyh Efendi böyledir. Biz küçük insanlarız. Ama biliriz ki Şeyh Efendi arkamızdadır. Bilin ki Şeyh Efendi arkamızdadır. Bilin ki siz bizimle muhatap olmuyorsunuz. Siz onunla muhatap oluyorsunuz. Bizim elimizden bir şey gelmez. Ebu Talib'le ilgili meşhur bir hikaye vardır. Kralın biri Kabe'yi yıkmaya gelmiş. Kur'an'da var:"rabbi'nin fil sahiplerine ne yaptığını görmedin mi" (105:1) Abraha gelmiş ve demiş ki, - Seyiddina Ebu Talib. Abraha'ya gelip, - Ne istiyor bu adam? demiş. - Sana soracağı bir şey var. - İçeri gelsin. Çok kibirliyim. İçeri getirin onu. Page 2

3 - Kabe'yi yıkmayayım diye ricada mı bulunuyorsun? - Hayır, benim seninle bir işim yok. - Sen benimle mi yoksa Kabe ile mi kavgaya geliyorsun? - Kabe ile kavgaya geliyorum. -Eh o halde, adamların niye develerimi alıyor? Ben düşmanınsam, tamam al develerimi. Ben de seninle savaşayım. O da şaşırmış. - Ne demek istiyorsun? -Evet. Senin derdin Kabe ile, Yüce Allah ile. Benimle alakası yok. Bana ne. Seninle O'nun arasında. Ve Abraha dedi ki; "Devesini geri verin şu aptala." Çok sinirlenmiş. O zannetti ki onunla pazarlık edecek, ve ona yalvaracak - Lütfen, Kabe'yi yıkma. Lütfen, yapma bunu. Ben... ben... Öyle yapmadı. O dedi ki; senin sorunun... Biz de aynı şekilde. Elhamdulillah umurumuzda değil. Bize ne? Bunu anlamak lazım. Bilinmek önemlidir. "An-nuqat 'ala-l huruf". Kiminle muhatap olduğumuzu anlamalıyız. Kavramak çok önemlidir. Burada oturup, kahve sohbeti yapıyorsam, bu bir kahve sohbetidir. Kahve sohbetidir. İrşad'la alakası yoktur. İlmu sahih'le de hiç alakası yok, veya başka bir ilimle. Biz sadece işin kilit noktasını anlatmak için buradayız. Şeyh Efendi, beni buraya oturmam için tayin ettiğinde, beni dinliyor ve anlatıyordu. "Kalbine gönderiyorum. Kendim konuşuyorum zannetme." Bunu duyunca çok sevindim çünkü nefsim bu insanlar beni dinliyor diye kendini birşey zannediyordu. Birşey oldum zannediyordum. Anladınız mı? Çocuk bir şey yaptığında, "Aferin ne güzel yaptın" derseniz çocuk çok gururlanır. "Yani ben bir şeyim şimdi. Ben yetişkin oldum." Sonra oraya gittim onu görmeye, bana dedi ki "Kendini birşey zannetme." Bir gün Şeyh Efendi'yi arabayla götürüyordum. Yola bir kamyon park etmişti. Duvar da çok yakındı. Hesap ettim dedim "Ben buradan geçerim." Babam yanımda oturuyordu. Hiç yorum yapmadı. Yavaş yavaş ilerledim. Ve 2cm bir yandan, 2cm diğer yandan ve geçtim sonunda. Geçtikten sonra, bana dedi ki; "Arabayı kendin mi kullanıyorsun sandın? Ben sana kullandırıyorum." Elhamdulillah. Çok mutlu oldum duyduğuma. Ama gerçekten güzel geçişti. Ama Şeyh Efendi dedi ki, "Sen mi kullanıyorum sanıyorsun? Ben sana kullandırıyorum". Elhamdulillah. Şeyh Efendi bize kullandırdığı sürece, çok mutlu oluruz. Bizi yönlendiren biri olduğu için çok mutluyuz. Sizi yönlendiren biri olduğunu anlamak çok önemli. Biz yolcuyuz. Aslında yolcularız biz. Uçakta pilota birşey oldu deseler, ve size "Hadi gel ve uçağı uçur" deseler. Ne yapacaksınız? Söyleyin ne yapacaksınız? Yukarısı gerçekten tehlikelidir. Sonra o der ki "Tamam uçurabilirim". Gönüllü olur musunuz? Kimse gönüllü olur mu o koca uçağı uçurmaya? Elhamdulillah, ne mutlu bize ki Şeyh Efendi, bizi uçuracak birini vekil tayin etti. Aslında, o hazırlandı buna. O hazırlandı ama gizlice hazırlandı. Asla sahneye çıkmadı. Asla orada değildi. Asla iddiası olmadı. Umurunda değildi. Page 3

4 Belki benim umurumda birazcık, ama onun asla değil. Belki ben biraz gösterişi severim ama o hiç sevmez. Bunu çok iyi kavramamız lazım. Bizi uçuran insanın düşünce yapısını kavramak. Çok önemli çünkü, günümüzde insanlar genelde, gösteriş yapanları beğeniyor. Yahu. Size güzel bir örnek vereyim bununla ilgili. Gençler bilirler. Ünlü bir şarkıcıyı görürler. Ona büyük bir sahne, ışıklar müzik sistemi, en iyi gitaristler, en iyi müzisyenler, en iyi sesleri getirirler. Bir stadyuma yüzbinlerce kişi dolar. Bilirsiniz. Ve herkes heyecanlanır bu gösteriden. Tek bir sorun var. Bu gösteriden elinize ne geçti? Ne geçti elinize, ha? Ne kaldı elinizde? Işık, müzik, eğlence. Sonra sabah olunca ne var elinizde? Başağrısı. Hiçbir şey, hiçbir şey. Bizim aradığımız şey bu değil. Biz sahte parıltılar, sahte sesler peşinde değiliz. Hepsi sahte bunların. Şimdi gençler. Biz yaşlandık şimdi anlıyoruz, bizim zamanımızda, şarkıcılar canlı söylerdi. Ama şimdi hepsi playback. Yaptıkları müzik bile sahte. Ses yok. Hiçbir şey yok. Çok iyi anlamak lazım. Gösteriş size birşey kazandırmaz. Seyyidina Hızır, ab-ı hayat'ı almaya gittiğinde, pek çok kap vardı. Pek çoğu ya altın, ya mücevher, ya değerli madenlerdendi. Sadece bir tanesi toprak kaptı. Baktı ve toprak olan kabı aldı. Sır buradadır. Sır parlaklıkta değil. Belki ben çok parlağım ama bende sır yok. Sır ondadır Şeyh Efendi'de. Sır Şeyh Efendi içindir. Biz burada hizmet için varız. Biz yol göstermek, daha iyi görmenizi sağlamak için varız. Çöl gibi, ya sarı veya mavi. Başka renk yok. Tek bir ağaç var. Hurma. O da küçük bir su kenarında, büyük bir su değil. Bu yüzden biz sadece berraklaştırmak için buradayız. Biz sadece hazmı kolaylaştırmak, anlamanızı kolaylaştırmak için varız. Şeyh Efendi böyle öğretiyor. O size çok radikal bir şey söylemez. Havada yürüyeceksiniz, veya öyle bir keramet veya mucize göstereceksiniz demez. Mevlana Şeyh size su üzerinde yürüyün demez asla. Kimse de Mevlana Şeyh, su üzerinde yürüdüğü için onu takip ediyoruz demez. Veya biz onu uçarken gördük, ondan takip ediyoruz. Mevlana Şeyh o en saf bilgiyi verdi. ResulAllah'ın kullandığı. ResulAllah peygamber olmasına rağmen, nadiren mucizelerini gösteriyordu. Nadiren. Her an, her gün değil. "Gördünüz mü, ben Allah'ın Resuluyüm. Hayır, hiç gerek yok. O zaten kendisi bir mucize. Şeyh Efendi kendisi mucize zaten. Bunu anlamak lazım. Su üstünde yürüdü, uçtu mucizesi değil. Sinek bile uçar, rahatsız eder insanı. Çok mühim değil. Mühim değil. Mühim olan normal insan olup, normal davranıp, bu kadar insanı cezbedebilmektir. Ve Yüce Allah içine bu mıknatısı koymuş. Bütün bu insanları cezbetmek, toplamak için. Şeyh Efendi böyle çalışır. Şeyh Efendi asla konsere gidip, gösteriş yapıp, "Evet, bakın bana " demez. Hayır, asla. Asla. Bu Şeyh Efendi'dir. Şeyh Efendi böyle davranır. Şeyh Efendi böyledir. Şeyh Efendi böyleydi. Böyleydi ve hala da böyle. Elhamdulillah. Bu yüzden diyorum ki vazifemiz senede bir, iki, hayatta bir kere Şeyh Efendi'yi ziyaret etmektir. Ne zaman olursa, her gün bile olabilir, ona da tamam. Bu ev herkese açıktır. Page 4

5 Mevlana Şeyh fiziksel olarak, hayattayken, ziyaret konusunda sıkıydı. Çünkü insanların onu o halde görmesini istemiyordu. O, insanların onu eskisi gibi güçlü görmesini istiyordu. Yaşlılıktan memnun değildi, Şeyh Efendi. Neden memnun değildi? Bunu da açıklamam lazım. Çünkü daha çok hizmet etmek istiyordu. Ama bedeni, ona hizmet etmiyordu artık. Bu Şeyh Efendi'nin isteğidir. Bedeninin ona uymadığını görünce, mutlu olmadı. Onu mutsuz eden tek nokta buydu. Yoksa, Yüce Allah'ın ona bu yaşı vermesine, geçici hayatında, bu sağlık durumunu vermesine itirazı yoktu. Anlamamız lazım. Şeyh Efendi'yi anladığımız zaman, pek çok şeyi anlayabiliriz. Hayatımızı nasıl düzenleyeceğimizi anlarız. Çünkü şimdi hayatımızı nasıl düzene sokarız bunu anlama vakti. Ve vazife için buradayız. Biz istediğimiz için burada değiliz. Biz bu pozisyonda olmayı istemedik asla. Biz hep Şeyh Efendi sonsuza kadar yaşar diye inandık. Elhamdulillah o şimdi sonsuza kadar yaşıyor. Bu yüzden bunu vazife olarak yapıyoruz. Bir çıkarımız yok. Bir çıkarımız olsun istemeyiz. İnsanların da çıkarımız olduğunu düşünmelerini istemeyiz. Biz onun gibi sadece Yüce Allah uğruna buradayız. Kulları Yüce Allah ile birlikte olsunlar diye. Şeyh Efendi sadece bunun uğruna çalışıyordu. Elhamdulillah. Sanıyorum bu konuyu açıklığa kavuşturduk. İnşaAllah dünyadaki müritlerimiz için de netleşmiştir. Akıllarına başka şeyler gelmesin. Böyle konuştuğum için kusura bakmayın ama birinin uyarması lazım. Sürekli hatırlatmam lazım, sürekli. Kendime de hatırlatmam lazım. Benim de farkında olmam lazım çünkü nefis asla uyumaz. Biz uyuruz. Nefis uyumaz. Nefis size bakmaz. Sanmayın ki nefis size sadece namaz kılma, oruç tutma der. Nefsin umurunda değil bunlar. Bunlar ufak ayrıntılardır nefis için. Namaz kılmışsınız, kılmamışsınız nefse vız gelir. Nefsin dev bir düşünce biçimi vardır. Geniş bakış açısı derler. Her nefsin, bu geniş bakış açısı vardır. Biri para kazanmaya başladığında ilk başta "Evet, bugün belki 10 pound kazanırım."der. Ama ikinci gün 10 pound çok az demeye başlar. Belki 100 pound kazanırım." Bir süre sonra "Evet böyle giderse belki milyoner olurum" der. Sonra milyarder. Nefis böyle düşünür. Nefis asla küçük düşünmez. Nefis için namaz kılmak veya o tarz bir vazife ilgi alanı dışındadır. Hiç ilgilenmez. İnanın bana, nefis ilgilenmez. Nefsin düşünecek başka şeyleri vardır. Allah bizi şeytandan ve nefsimizden korusun. Ve güzel, hayırlı sona ulaştırsın. Yüce Allah'ın, kulundan beklediği güzel sona ulaşmasıdır. Bu güzel sona ulaşmak için Şeyh Efendi'nin bereketini eksik etme. Ve min Allahi tevfik. Bi hürmet-il Habib. Bi hürmet-il Fatiha. Page 5

6 Subhanım Allah Sultanım Allah Nebim Muhammed aleyhi selam. Subhanım Allah Sultanım Allah. Nebim Muhammed aleyhi selam. Subhanım Allah Sultanım Allah Nebim Muhammed aleyhi selam Ve salli ya Rabbi ve sellim 'ala jami el-enbiyai ve-l murselina ve 'ala kulli ecmain v-alhamdulillahi Rabb-il alamin. El-Fatiha. Video Link: Page 6