sunus Mehmet Yücel GEÇ Elazýð Anadolu Lisesi Müdürü

Transkript

1

2 HATIR KAHVESÝ yýl: 3, sayý: 4 mayýs 2binon4 ÝMTÝYAZ SAHÝBÝ elazýð anadolu lisesi adýna m. yücel geç (okul müdürü) sunus YAZI ÝÞLERÝ MÜDÜRÜ mehmet bakýr (okul müdür baþyardýmcýsý) GENEL YAYIN YÖNETMENÝ mustafa yeþilkaya YAYIN ÝNCELEME KURULU mustafa yeþilkaya ahmet aslan burhan kemal ateþ elif þulenur ayaz aybike elif akgün nazlý begüm öztürk FOTOÐRAFLAR m. emin yazý faruk saylan engin asil GRAFÝK/TASARIM mehmet saruhan tuncer BASKI doðumatgrup/malatya ELAZIÐ ANADOLU LÝSESÝ Adres: rýzaiye mah. Ýnönü cad. no: 81 Tel: Fax: e-ileti: ealhatirkahvesi@hotmail.com TEMSÝLCÝLER seda Yeþilkaya uludað bilgisayar gül Bingöl gazi kamu yönetimi fatma tunç itü mimarlýk ali ataþ ankara hukuk oðuz altunyuva fýrat týp fatih yaþar baþkent hukuk Not: Temsilcilikler verilecektir. Temsilciliklerde aranan þart: Vefa'nýn sadece Ýstanbul'da bir semt adý olmadýðýný dosta düþmana ispatlamak. Yaygýn süreli yayýn deðildir. Kafasýna estiði zaman çýkar. Yazýlardan yazar da, okur da sorumludur. Fiyatý: Para ile satýlmaz, aðanýn eli tutulmaz. Bütün yayýn haklarý saklýdýr. Kaynak gösterilerek tanýtým için yapýlacak kýsa alýntýlar dýþýnda Hatýr Kahvesi'nin yazýlý izni olmaksýzýn hiçbir yolla çoðaltýlamaz. Mehmet Yücel GEÇ Elazýð Anadolu Lisesi Müdürü Çocukluðunuzda heyecan ve merakla okuduðunuz güzel bir hikâyeyi unutmuþ, sizi çok duygulandýran bir þiiri kaybetmiþ olabilirsiniz. Size çocukluðunuzu ya da gençliðinizi hatýrlatan bir fotoðraf artýk elinizde olmayabilir. Bir öykünün sýcaklýðý içinde çocuk yüreklerin saflýðýný yakalayabilmek Bir þiirin mýsralarý arasýnda geçmiþte kalmýþ duygularý yeniden yaþamak Bir fotoðraf karesinin çaðrýþýmlarýyla, üzerine zamanýn tortusu birikmiþ güzellikleri tekrar duyumsayabilmek Elazýð Anadolu Lisesi olarak bütün bu saydýklarýmýzý okurlarýmýza doyasýya yaþatmak amacýyla kültür ve sanat dergimiz Hatýr Kahvesi'nin 4. sayýsýyla karþýnýzdayýz. Öyle sanýyoruz ki dergimizi okuduktan sonra gençliðinizde büyük bir coþkuyla yazmýþ olduðunuz duygu yüklü þiirinizi, eski sayfalar arasýndan çýkarýp tekrar tekrar okuyacaksýnýz. Çocukluðunuzda okuyup da sizdeki etkisini yitirmemiþ bir kitabý bulup yeniden gözden geçirecek ve içinize yansýyan o güzellikleri çevrenizdekilerle paylaþma gereði duyacaksýnýz. Böyle bir dergi çýkarmadaki amacýmýz, baþ döndürücü bir hýzla geliþen teknolojinin etkisiyle unutulma tehlikesiyle karþý karþýya kalmýþ bu güzelliklerin, milli ve manevi deðerlerimizin hatýrlanmasýný saðlamaktýr. Ayný zamanda dergimiz, öðrencilerimizin sözlü ve yazýlý olarak kendilerini en iyi bir biçimde ifade etmelerine fýrsat vermek, onlardaki sorumluluk duygusunun geliþmesine katký saðlamak gibi önemli bir iþlev de görmüþ oluyor. Ýstiyoruz ki öðrencilerimiz büyük bir zevkle duygularýný kâðýda dökebilsin, hikaye yazsýn, þiir okuyabilsin. Ayrýca bunlarýn kendi emeðinin sonucu olduðunu bilmenin hazzýna ulaþsýn. Zihinlerdeki bir güzelliðin kelimelere dökülerek ortaya konmasýyla meydana gelmiþ bir ürünün onurunu yaþasýn ve daha büyük eserler için deneyim kazansýn. Bu baðlamda dergimizin hazýrlanmasýnda emeði geçen bütün öðretmen ve öðrencilerimizi kutlayarak her birine teþekkür ediyorum. Baþarýlý çalýþmalarýnýn devamýný diliyorum.

3 baþlarken... mustafa yeþilkaya 'Ölüm döþeðinde okunabilecek kaç kitap var ki? Sevgili okur, 4. sayýmýzla yeniden karþýnýzdayýz. Merkezi Müdürü Mehmet Emrem ve Kurucusu Bu sayýda da sizler için dolu dolu bir dergi oluþturmaya Bedrettin Orman a teþekkür ederiz. çalýþtýk. Derginin orta yerinde þair-yazar-ilim adamý Bu sayýmýzda yöresel bir bulmaca hazýrladýk. Nurullah Genç'le yapýlan bir röportajýmýz bulunuyor. Bulmacanýn çözümünü bize gönderenler arasýnda Röportajý yine eski mezunlarýmýzdan Gül Bingöl yaptý. yapýlacak kura sonucunda ilk üç kiþiye sürpriz Gayretlerinden dolayý aþk olsun sana çocuk! hediyelerimiz olacak yýlýnýn Ocak ayýnda cepli bir dosya Ýleriki zamanlarda 'Hatýr Kahvesi Kitaplarý' adý hazýrladýk Hatýr Kahvesi'nin hediyesi olarak. Elazýð'daki altýnda öðrencilerimiz tarafýndan yazýlan hikâyeler tüm sekizinci sýnýf öðrencilerimize -yedi bin (7.000) yayýmlamayý tasarlýyoruz. adet- daðýttýk. Bizi tercih edecek çocuklara okulumuz Hatýr Kahvesi ne çektikleri fotoðraflarý vererek hakkýnda bilgiler -üniversite yerleþtirme baþarýmýz, hatýrý sayýlýr katký saðlayan Muhammet Emin Yazý ya, laboratuvarlarýmýz, sýnýflarýmýz, sportif çalýþmalarýmýz Faruk Saylan a ve Engin Asil e teþekkür ederiz. Ýyi ki vs.- vermeye çalýþtýk. varsýnýz. Ayrýca Hatýr Kahvesi 4 ile birlikte daðýtmak üzere Sözü fazla uzattýk. Sizleri dergiyle baþ baþa dört bin (4.000) adet kalem yaptýrdýk. Bu konuda bizlere býrakýyoruz. yardýmlarýný esirgemiyen Kardelen Rehabilitasyon

4 Ýnsanýn geleceði görememesi ne büyük lütuf. neydi o bir fidan mý meyveye gebe aðaç tanesi mi adýmla baþlayýp adýnla biten bir soru iþareti mi? þöyle bir geçtiðimiz geçerken olacak ya takýldýðýmýz ve gayri ihtiyari kaldýðýmýz bu hayatlar hayatlarýmýz neydi o bir dal mý meyve elçisi kýrmýzý bir gül uzatýr gibi içerinde dolaþan kan an be an ýsýtmalarla böyle içimi 'bu elmalar çok kýrmýzý dostlar güneþ batarken kýzýp kýzarýyor kýskancýndan' demelerle dünyaya uzatýlan o zeytin dalý neydi o bir yaþamak mý söylendi söylenecek bir kelime mi nefesinde kývrýlmaya meyilli dilini az döndürsen söz olacak neydi o serinden serime gel kapýlý ademi harlý bir cennet mi nar bahçesi. leb seda ketum

5 'Dualarýn kabul olsun istiyorsan, baþkalarý için dua et. aþktan ayrýlan, âþýklar dergâhýna nasýl varsýn sultaný unutan, hatýrda kalana nasýl varsýn. güneþe gelmez hep kapkara gölgelere tutulan karanlýkta yetiþen gün ýþýðýna nasýl varsýn. dergah kasým aktaþ hakikat uðrunda dönene can olmaktýr, muhabbet gönlü yara açmayan, sohbet-i ihvana nasýl varsýn. aðyara saklý gönül seyrde yalnýz vuslat yolcusu masivayý terk etmeyen, bekleyene nasýl varsýn. sabret ey sevgiliyi bulmak aþkýnda kâmil olan aþkla saim olmayan, aðaran tana nasýl varsýn. Hakk beldesinde yok olmaya derler, marifet diye kendine daha yetmeyen, makam-ý sýrra nasýl varsýn. söylesene, yaranda var olan kalp tamam olmazsa közde kalmamýþ can huzur-u canana nasýl varsýn.

6 'Yarýn buluþalým mý? Cevabýn evetse üç kere, hayýrsa yirmi yedi kere çaldýr. Çay; þairlerin, yalnýzlarýn ve Kireç Burnu de tam sever hani! Her þeyiyle sever. Gelirse Çakallarýnýn resmi içeceðidir. göreceksin, ikilemler içinde mekik dokutur adama. 'Ýlk ikisini anladýk da Kireç Burnu Çakallarý Gözlerindeki denize mi inanasýn, gülüþündeki çöle n'ola?' der gibi bakýyorsun. Onlar biziz aslýnda. Biraz mi? Sevdiðinde kendini kaybettiðinden beri kendi iþe yaramaz, belki bir parça çekingen, âþýk, çaresiz, ruhundaki çölde gezer durur. kurþun alacak kadar bile meteliði olmayan, Yavuz var bir de. Hýrsýz Yavuz. Bir eve doðru bekleyen, susan, ucundan kolpa bir grup dost. dürüst kapýdan girmeyi beceremeyen, gölge gibi, Aslýnda baþlamadan önce otur da birer çay siyah bir parça. Þekilsiz ama sevilen Yavuz. içelim. Sallama falan deðildir bu çay. Hayatta her Operasyon varsa Yavuz'u çaðýrmak lazým. Bu iþler þeyi salla, çayý demle. için biçilmiþ kaftan. Gerekirse dostum dediði adam Çayý tam yerinde içiyorsun doðrusu. Herkes için dayak yer ama bir kez dönüp sormaz, 'Neden?' bilir ki, 'Çay Erdal Bakkalda içilir.' Þimbilli Erdal, diye. Bazen 'topuk topuk'lar, o kadar. cennete düþen ilk bakkal tanesi sanýrým. Hayatta Çakallarý anlatýp Ýsmail Aðabey'den bildiðim bir tek þey varsa o da Þimbillinin kimsede bahsetmemek olur mu? Olmaz. Tanýyabileceðin en parasýný býrakmayacaðýdýr. 'EEERDAAAL enteresan adamlardandýr. Her zaman pýrýltýlý, pullu KÝMSEDEEE PAARAASIINIII BIIRAAAKMAAAAZ!' þeyler giyer. Kocaman gözleri olan Japon Yanýnda 'yavri'sinden pek bahsetmesen iyi olur. balýklarýndan farký nedir bilinmez. Beklemenin, Yavrisi bir yumurtadýr çünkü. Erdal Bakkal ise adeta sadakatin, özlemlerin þahýdýr o. En sevdiðini bile bir býyýklý penguen. beklemekten yorulurken insan, o hiç gelmeyecek Bak bak, az sakallý dede geliyor. Þimdi gelir bir gemiyi bekler. Doðru düzgün bir iþi yoktur. Ne iþ yiyecek bir þeyler arar. Haciiii! Kediden pek farký verirsen ver, onun dedelerinin dedelerinin dedeleri yoktur. Sen nereye atarsan at, o gelir seni bulur. o iþi ilk bulan adamdýr zaten. Belki de özlemeyi, Hemen her þeyi yiyebilir. Þimdiye dek doyduðunu beklemeyi, sabretmeyi onun dedeleri bulmuþtur gören olmadý. vesselam. Bir derdin varsa Ýsmail Aðabey dinler. Dur yahu! Ýskender deðil mi o geçen? Ah Belki çözemez ama dinler. Her iþi býrakýr -hatta Ýskender Evlat sevgisini tam anlamýyla yaþayan, gemilere el sallamayý bile- dinler seni. bir baltaya sap olamamýþ olsa da oðluna bir kez bile Ne? Kalkýyor musun? yüzünü ekþitmeyen, varýný yoðunu oðlu Mecnun için Daha yeni oturmuþtuk, nereye? harcamýþ bir baba. Pekâlâ, tutmayayým o halde. Yolun düþerse, Mecnun kim, henüz tanýmýyorsun tabii. Kireç Burnu sahiline uðra. Gemilere el salla. Ýsmail Mecnun. Bizim Mecnun. Leyla'nýn anýsýndan Aðabey'in gemileri gelmedi ama belki senin kaçarken ona doðru koþtuðunu bilmeyen bir âþýktýr gemilerin gelir. Herkesin umutsuzca beklediði bir o. Elinden bir iþ gelmez. Sevmek dýþýnda. Sevdi mi gemi yok mudur zaten? HUOOOOP! aybike elif akgün

7 'Aþk, bizim gerçek kaderimizdir. Hayatýn anlamýný tek baþýna bulamayýz. ayrýlýklara sürgün edilmiþ yüreklerdi bizimkisi bavullarý kapanmayan duygularý ardýnda götüren pamuk þekeri tadýndaki sözcüklere gömülen ve üstüne tek bir kelime atýlan yüreklerdi hoþça kal hoþ kalabilir miydi yaralarýn altýnda kalan bir yürek kalmasýna kalýnýr da nasýl hoþ olur bu bekleyiþ sevilir mi mecburluða saklanan bir terk ediþ hoþ kalamaz elbette, talan olmuþ bir gönül peki, niye o zaman dillere dolanan bu söyleyiþ þiir haným, bey kalem kalemden ilham akmýyor artýk þiir adý verilmiþ bir çift sözün üstüne kâðýtlar yanmaya hazýr hava kararmýþ, güneþ aðlamýþ mürekkepler gönül aralarýna daðýlmýþ sokak lambalarý sönmüþ, zaman isyanda ve çýðlýk çýðlýða kâðýttaki pýrýltýlar Peyam ahmet saðlam þimdi kalem de intiharýn eþiðinde aþký var þiire, býçaðý kemiðinde gözler baktý, kirpikler sakladý ve yaþ kirpiklere raðmen yanaklardan aktý þiir karalar baðladý, gecelerce aðladý kalem kýrýldý kâðýt yýrtýldý geride sadece yazýlmamýþ bir aþk kaldý

8 Senin Gözlerinin Evleri Var tuba yýlmaz 'Aklýn yolu belli; kalbin yoluysa yalnýzca yüründükçe var oluyor. senin gözlerinin evleri var belki vardýr yüz tane hepsinin suyunu içip ekmeðini yiyorum hepsinin duvarlarýna seni yamamýþlar yürüyorum odalarýnda hepsinde baþka sesler kah babasý ölmüþ bir Cemal Süreya'sýn kah sazý aðlayan Erkan Oður senin balýklarýn yüzme bilmiyor kuþlarýnýn kanatlarý yok sen çok iyi tanýdýðým bir yabancýsýn her gece çýkýp çýkýp mavilere giden ve ben duvarlarýn arasýndan uzansam parmak uçlarýmýz deðmez tek sevmelik caný olan adam nasýl da kuruttun tüm kelimeleri

9 Sonra Ben de Ona Dönüp Dedim ki ismail ferhat aydýn 'Matrix'te Morpheus'un Neo'ya sunduðu kýrmýzý hap ile mavi hapý ayný anda yutmuþ gibiyim. Bu yazýnýn hedef kitlesi henüz sýnava girmemiþ olan ve hýzlandýðýnýz takdirde kendinizi zamanýnda durduramayýp her an 'öðrenci maðduriyeti' konulu bir konuþma yapmaya kulvarý kýrar geçersiniz. Daha baþlamadan yarýþ dýþý kaldýnýz. hazýr olan genç arkadaþlarýmdýr. Bu yazý onlara naçizane Fakat dengeyi saðlarsanýz ne hayatýnýz ellerinizden birkaç tavsiyede bulunmak için kaleme alýndý. kayar, ne de geleceðinizi tehlikeye atmýþ olursunuz. Herkesin býkýp usanmadan þikâyet ettiði o at yarýþýnda, Hazýr yeri gelmiþken, sizden en büyük ricam, çektiðiniz biz de kulvarýmýzdaki yerimizi aldýk. Ödülümüz olan bir sýkýntýyý bu topraðýn gelecek nesillerine yaþatmayýn. Otuz kýrk demlik çay için doludizgin koþturuyoruz. yýl sonra sýnavlar için AT YARIÞI tabiri kullanýlmasýn. Evet, yaklaþan sýnav, öðrenciler için büyük bir kriz. Eðer Öðrenciler bir parça þeker gördüðünde kiþnemeye baþlayýp, iyi yönetilirse bu krizden hiç yara almadan çýkmak da Ne oluyor bana yahu? korkusuna kapýlmasýn. Hiçbir okulun mümkün. EDEBÝYAT dergisinde -hele bu, bizim Hatýr Kahvesi ise- bu ve Yönetim iþinde baþarýlý olmak içinse, ölçülü ve kurallý benzeri yazýlar yazýlmasýn. Hayallere giden yol ÖSYM'nin bir çizgi takip etmek þart. Ayrýntýlara dikkat edilmeli ve her çemberinden geçmesin. adýmda doðru yere basýldýðýndan emin olunmalý. Bu ölçü ve Bizim bu sýnav sistemini çýkaranlar hakkýndaki kurallar en çok da sosyal hayat, akademik kariyer arasýndaki düþüncelerimiz ortaktýr. hassas dengede ortaya çýkýyor þüphesiz. Her birinizin doðasýnda esas olan kazanma içgüdüsü, Klasikleþmiþ at yarýþý örneðinden devam edelim. bunlarý baþarabilecek zekâ ve beceri var. Size düþen tek þey Vicdansýz bazý kimseler yüzünden siz, omuzlarýnýzda binlerce kendinize ve yapabileceklerinize saygý duymak ve torba yükle çaðýrýldýðýnýz kulvara gidene dek koþmalýsýnýz. yeteneklerinizi amacýna uygun kullanmaktýr. Kuru bilgi aktarýmýný omza yüklenen torba; edebiyat, Her ne yaparsanýz yapýn, kendiniz olun. Bugün için, sinema, tiyatro ve þiir gibi onlarca güzel etkinliði de yarýn için, yolun sonundaki o bir demlik çay için sonuna kadar omuzlardan atýlan yükler olarak kabul edelim. Eðer hazýrlýk mücadele edin. sürecinde kendinize sadece kuru bilgi yüklerseniz, ister istemez yavaþlar ve belki de hayatýnýzýn en güzel Not: - Ee, Ýsmail Abi? dönemlerinden olan gençliðinizin kaybolup gittiðini fark -Gözlüklü çocuk doðru söylüyor. edemezsiniz bile. Þayet sürekli torba atýp haddinden fazla

10 'Tesadüf, talih ve bahtsýzlýk Hepsi kaderin þubeleridir. deðil mi geceler günleri kovalar O'nun emri ile güneþ doðudan doðar Elif emin ateþ deðil mi ki güneþin görevi ýsýtmak sor ister miydi güneþ çölleri kavurmak deðil mi ki aþk daða, taþa, kurda, kuþa güneþin yaktýðý çöl aþýk olur suya deðil mi ki sýcak bir çöl yaðmura hasret o çöle bir damla su dahi bereket deðil mi ki okyanusta sudan bol ne var lakin su ile çöle vuslatýn yolu dar deðil mi ki kays çöllerde döndü mecnun'a mecnun leyla'ya, leyla mecnun'a, çöl suya deðil mi ki mecnun leyla'ya bir an dalar leyla kahvesinin hatýrý ölene kadar deðil mi ki leyla, mecnun'un gönlünde kor var da git bunu bir dahi leyla'sýna sor deðil mi ki ateþi harý gözler yakar leyla mecnun'a, mecnun Yaratan'a bakar.

11 þimdilik kitaplarda arýyorum seni kütüphaneye döndü yüreðim ve sen öyle insafsýz bir kelimesin ki hiçbir yerde bulamýyorum karþýlýðýný hiçbir sayfa seni göstermiyor bana okuyamýyorum hecelerini iþte bir kez daha ýslanýyor sayfalar sabahlýyorum bir kâðýt boþluðunun koynunda daðýlýyor mürekkepler ve yüz çeviriyor kalemler yaprak yaprak iþliyorum acýyý beynime yelkovan bile acýyorken bana ben hala düþünemiyorum bu karanlýkta 'Her darbede öldüren aþkýn kurbanýyýz biz. önsözler fazla uzun galiba sen çýkmýyorsun bu sayfayý okumuþtum sen hala yoksun son sayfadayým sanýrým sen hala tutkunsun deðil mi son cümlenin son noktasý olmaya boþuna uðraþýyorsun 'sonlara' saklanmakla unuttun galiba tutukluyum ben o son cümlenin insafsýz noktasýna NOKTA ve olmuyor kaybetmek kendini 'sonlara' saklamakla mert gürbüz

12 'Dünya cennete benziyor, aksi takdirde sen burada olmazdýn.' Soðuk rüzgârlarda titreyen bir serçenin hiç göremeyeceði bir baharý hayal etmesi gibidir seni özlemek. Yaza doðru kanat açan korkak göçmen kuþunun sessiz çýðlýðý Yalancý güneþe aldanýp kýþýn ortasýnda çiçek açan bademlerin masumiyetiydi belki de. Yavru bir ceylanýn kalbine saplanan okun piþmanlýðý. Seni özlemek, incinmiþ bir kalbin ettiði anda bozduðu yemindi. Bin kere tövbe edip bir kez daha deneyecek kadar günahkâr olmaktý. Gönlünün baþkentinde çýkan koca bir yangýndý. Öfkeden aðlayan bir kadýnýn gazabý kadar yakýcýydý seni özlemek. Sinirlenince susan bir adamýn bakýþlarý kadar çok þey anlatmaktý. Kim bilir belki de camdan kafesini deniz zanneden bir balýðýnki gibi aptallýktý seni özlemek. Karanlýða fener tutup aydýnlatmaya çalýþmaktý geceyi. Irmaklardan su çalýp küçük çalýlara vermekti. Sen özlendiðinin farkýnda bile deðilken gemiler yakmaktý gönül deryalarýnda. Ayýklýða mahkûm bir berduþun efkâr daðýtmaya çalýþmasýydý. Sýrf bir an unuttursun diye o güzel gözlerini yabancý gülüþlere aldanmýþ gibi yapmaktý. Soðuk elleri tutmaktý senden intikam alýrcasýna. Seni özlemek sevmekten sonra yaptýðým en güzel ikinci hataydý. Kitap ve kahve kadar yakýndý bana. Uyandýðýmda baþucumdaydý. Yattýðýmda koynumdaydý. Umutlarýmýn cellâdýydý seni özlemek. Mavi gökyüzünü kaplayan kara bulutlardý. Aymayan gündü, tatlý olmayan rüyaydý. Sanýrým, sen baþka limanlara yelken açarken bana kalan tek þeydi seni özlemek. En sevdiðim acýydý. Mecnun'un sevdasý misali bu harabeyi anlamlý kýlan þeydi. Batan güneþi yalnýz izlemekti. Yalnýzlýktan korkarken hep yalnýz olmaktý. Uyanmaktan korktuðum için bir hayalin içinde yaþamaktý. Salkýmýndan ayrý düþmüþ bir üzüm tanesinin kurumasýydý seni özlemek. Hep var olacakmýþ gibi severken hiç olmamýþ gibi davranmaktý. seni özlemek furkan gölen

13 tarik muhammet furkan alat 'Hoca direkt konuya girdi: 'Allahu Ekber! yine mahzun bir halde seyrederim ben beni ebedi firar için zorlar çünkü can teni hayat sokaðýmdaki yasýn sebebi belli her tahtasý dert kokan ben konaðýnýn hali gireni hiç susmayan bir fýsýltý karþýlar biraz dinlersen onu, doðru olur yanlýþlar karþýdaki odadan bir yol uzanýr Hakka býrakmaz hiç yakamý geçmiþ denilen pranga bahçedeki her güle mukadderattýr solmak zira vav çizmek kadar zor, elif gibi olmak üst katta da sokaðý izleyen bir sultan var onu unutursam eðer küser bana cumbalar çatýdaki karga, her þeyi altýnda bilir o kapkara tüylerin sebebidir bu kibir fakat dimdik duranlar semanýn sahibidir hazana baþkaldýran yiðit bir çam gibidir istikrar dik yamaçlar çizer uþþak misali bulamazmýþ, nefsine uþak olan visali ey rahmet kasýrgasý bu diyarlara es ki fikir konaðým uçup gitsin zira çok eski

14 seda yeþilkaya Gülhane birazdan bir ses dolacak kulaklarýma insan bozmasý, yapmasý. insanýn olmayan yanýný bir tele dokundurmasý birazdan bir ses alýp beni alýp artýk hiçbir yere koymadýðým ellerimi, gayretimi gayretsizliðimi, alýp iþte her ne hal ise muhakkak alýp kuþ ederek belki belki bir çift kanat ile kim bilir, bir yanýk ses ile olur ya, han bitmez bir yürek ile konduracak hanesinin en gül yerine. çünkü kul olsun diye dile gelmiþ bir ol yokluðunun ifadesiyle bir yok har edecek haneyi çünkü bir yok ile tele dokunduran dert konuk ediyor goncasý dudaðýna ilikli nefesi o goncalar yaprak verecek bir gün yapraklar da bak þu iþe gül kokmaz mý teli dal derdi gülþen goncasý haneye der misin bak oldu iþte gönlünde dert bir diken iken gül eyledi halimizi alýp sesi alýp hiçbir yere duyurmayan tellerini gönlünü gönülsüzlüðünü alýp iþte her ne hal ise muhakkak alýp can ederek belki belki bir son heves ile kim bilir bir deli yürek ile olur ya yapraðýnda bitmez bir gül kokusu ile konduracak ömrünün diken batmaz, gül açmaz yerine. birazdan bir ses dolsa kulaklarýma gönül bozmasý yapmasý gönlün göðe bir adým olmasý demez miyim? bak ne kaldý þunun þurasýnda güvercin olmaya. 'Eþi bulunmaz biri, 'içimizden biri' deðildir.

15 yâd seda ketum 'Yüreðimdeki mühür kalbim kýrýlmadan çözülebilir mi? En çok gözlerine bakmayý severdim. Aslýnda romantik biri sayýlmam, ama gözleri insaný teþvik ediyordu. Bir silgi, çok iyi bir silgiyse, ona birkaç kez silgiliðini vurgulamak, varlýðýnýn hakkýný vermektir. Baþka hiçbir þeyden korkmadýðým kadar kul hakkýndan korkarým. O yüzden gözlerine bir hakký kaybolduðu yerden baþ üstüme alarak bakmayý ibadet bildim, þükrettim. Denizi hiç sevmem. Su güzeldir, denizse büyük yanýlgý. Küçükken de böyleymiþim; güzel söylemedin, çekil. Sevmiyorsun, git. Ýstemedin, olmasýn. Korkmayýn anlamsýz deðil, konuk olacaðýz birbirimize, buyurun geçin. Denizi hiç sevmem, çünkü bu suyun hakkýný samanlýktaki iðneyle eþlemeye benzer ve hiç adil olmaz. Su olmak, maviye borçlu çýkarmaz insaný ve tuzdan buruþmuþ, þekerden mayýþmýþ, uykudan içine kapanmýþ insaný ferahlatmaya yarar. Bir boþluk deðil, mekândýr. Yoðunluðu alýr, dünyayý gösterir. Denizse, zemindeki güzellikleri örter. Bu da bir yarar deðildir. Onun gözleri deniz deðildi. Sadece olarak maviye hamd eder, bakmakla doyurmayan bir merak uyandýrýrdý. Göz kapaklarý kapanýp açýlýrken kulaklarýnýzý yaklaþtýrýp, fýsýldadýklarýný duymak isterdiniz kirpiklerinin. Bazen evrende bir tuz tanesi olduðumuzu idrak edip, sadece yaþamýn hakkýný vermeye koyuluruz. Ben bunlarý yaptýðýmý zannettiðim zamanlarda kaplumbaðalarýn da uçabildiðini bilmiyordum. Sanýyordum ki, çile doldurduðumuz koca ömrün anlamý incir çekirdeði aklýma doldu taþtý da buldu kývamýný. Meðer çorbanýn içinde bile deðilmiþim. Gözlerini gördükten sonra bildiðim bütün mavileri uzatýp teþekkür ettim: adýn ne senin? Ne duyunca hatýrlandýðýný bilir dönersin, ne uyandýrýr güzel uykularýndan, döndürür kadife yollarýndan? Söyledim ya, bakmakla doyurmayan bir merak uyandýrýrdý ve ben soru sormakta hiç iyi deðildim. Ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Bana sorarsanýz göz açýp kapatýncaya, mavilere sorsanýz bir ömür. Kalorifer peteklerinin sýrtýmda iz yaptýðý bir gece, dünyanýn en iyi silgisi, gözlerini hiç güzel söyleyemeyen denizleri bir bir sildi yeryüzünden. Ve içine düþüldükçe bu kara delik, kaplumbaðalarý kýyýya vurmaya devam edecek.

16 kes kin kader keskin sen piri reis'in ceylaný kabuðunda dünya saklý sende yok geçmiþ, dün yasaklý varsýn bugün ol kaptan yarýn baþýn kanlý kaptan sen nefi'nin dili içinde zehri yýlanýn kelimelerin karþýsýnda yýlanýn seni gönderdiler düþün diye baþtan yine dilin durmadý oldun baþtan sen mansur'un aklý sana taþ atanlar günahkar onlar öyleydiler ki yanlarýnda günah kar vardý canýný acýtan bir gün seni hala anlamadýk sen yine gün 'Ýnci deniz dibinde; çerçöp çýkmýþ sahile.

17 'Kara sevda on iki, bilemedin on sekiz ay sürüyormuþ. yalnýzlýk öfkesiyle kalemim bilenmiþse, eþine az rastlanan gözyaþlarýmý dinle! þuursuz bir edayla gözlerim dilenmiþse, inceden bir fedayla çeliþirsin kendinle. sirayet etti kalbe, nadide ahu gözler, esaretine düþen gönlüme zehri aksýn! nihayetsiz sevdayý anlatamaz ki sözler, ama kalbimi dinle, mutlaka duyacaksýn. yaslandý hayallerim gözlerinin zehrine, ýstýrabýný ektin, kalbin sürgün þehrine! yýkýldý gönül dünyam; bakýþlarýnla yandý, kurþuni gözlerine bu can nasýl dayandý? ýrmak oldun gönlüme gecelerce çaðladýn, rüyalarýmý nasýl gözlerine baðladýn? ýssýz gönül dünyama bir serap oldun amma, muhal gibiymiþ bu hal, sana varmak muamma! ask-i muhal ubeydullah buketçi

18 'Annem gözyaþlarý için ekmek kýrýntýsý gibi deðerlidir derdi. Üstüne basýp geçenlerin çarpýlýþýný görmek için bekliyorum seni. bembeyaz bir sayfa önümde sen kadar beyaz sonra bir sis çöküyor kokusu tanýdýk belli ki senden geliyor sahi yeni ne vurdu kýyýlarýna hüznün pencereme yansýyor ben bir tek seni düþünürken üþüyorum kýsýlmýþ gözlerin zihnimde ýþýldamasýndan anlýyorum, gülüyorsun hala öyle sýcak mýdýr gülüþlerin? baksam yanar mýyým gözlerinin içinde? ýsýnýr mýyým iliklerime kadar, erir miyim önünde? ama hayýr! ben bir tek seni düþünürken üþüyorum adýn geçiyor mor hareler beliriyor düþlerimde adýn geçiyor turuncudan alevler içimde boðuluyorum can havliyle son kez öksürükler arasýndan adýný fýsýldýyorum ben bir tek seni düþünürken üþüyorum bembeyaz taneler düþüyor önüme ruhum kadar hafif, sen kadar beyaz kalbinin attýðý kadar canlýsýn diyor þair ben seninleyken yaþýyorum aklýma düþtüðünde kesiliyor soluklarým ben seninleyken ölüyorum yaþamýn sýcaklýðý içimde kol geziyor vücudum buz gibi kaskatý ben bir tek seni düþünürken üþüyorum. Üþüyorum özge dilek

19 Annem,annem! tuba yýlmaz 'Annesinden dayak yediði halde, yine 'Anne' diye aðlayan bir çocuktur aþk. Bi'dur anne ya! Bi'dur! O yemek her gün ayný saatte hazý r olmak zorunda deðil. Hayý r, evimiz her gün temiz olamaz. Uyumamam iç in kahve yapmana da gerek yok. Sý navlarý mý derdi n de, tasasý da bana ait ç ünkü sana deðil. Bi'dur kadý n. Herkes iç in endiþelenme. Taha'yý, Tuba'yý, Burak'ý ayný anda düþünme. Hele diðer insanlarý hiç düþünme. Hayý r, babamý n gömlekleri bu sefer ütüsüz kalsý n. Bize ký zdý ktan hemen sonra da piþman olma. Of anne ya! Bak ben alý þký ný m evde tek kalmaya, bilirsin. Yine de arayý p 'Aç mý sý n?' derken sesin titremesin. Sonra hüzünlü þarký larda dalmasý n baký þlarý n. Baký þlarý na bir haller olmasý n. Dertli dertli anma ç ocukluðunu. Þarký lara da eþlik et. Kahkahalardan yaþarsý n gözlerin. Ama hayý r, dün aldý ðý n pahalý elbise iç in piþmanlý k duyma. Hasta olduðum iç in ký z bana ama gece boyu tavþan uykusunda yatma. Sahiden anne, bu kadar her þey olma. Üzüldüðümde benden daha ç ok üzülmeye ç alý þma artý k. Bak, yine sen haklý ç ý ktý n. 'Ben demiþtim sana' de ama benimle birlikte üzülme iþte. Saç larý ný süpürge edip süpüremezsin tüm fenalý klarý Taha'ný. n gömleðini iliklerken Burak'ý düþünme. Parç alara bölünme her gün. Ç ý k dý þarý mesela. Odalarý daðý ný k bý raký p ç ý k. Merak etme, ocaktaki ç ay, penceredeki güneþlik, mutfaðý mý z boynu bükük kalmaz. Merak etme. Bu kadar insaný n teþekkür yükünü bir günlük hafifletiver. Bi'dur anne. Dinlen. Iþý ðý ný n pili bitmesin. Gel saç larý ný tarayayý m. Radyomuzda bir þarký ç alsý n. ' Þarký lar seni söyler, Huysuz ve tatlý kadý n, Huysuz ve tatlý kadý n.' Ben her gün derim de, her gün ellerine saðlý k olur mu ki anne?

20 'Sana seni seviyorum dediðim kadar, anneme peki anneciðim deseydim; hazýrdý cennetteki yerim. Ruheylül alkan kýlavuzunu kaybettim geleceðimin neyi beklediðimi sattým bu gece yýldýzlara görünenlerden öte bir þeydi bu topladý söyleyeceklerimi kara bir duman söylenmeye gün sayan nice sözümü tek tek çekti benden korkusuzca hiç unutmuyorum ki ben aðlamaktan kýrmýzýya boyanmýþ göz kapaklarýmý ve süzülmeye hali kalmayan masum damlacýklarýmý anlýk acýlara bir ömür yükleyen duygularýmý hepsinde bir hatýra saklý yaþanacak görülecek hesabý var yalanlarýmýn ve yüzü yok bakýlacak mutluluðun silinir mi ki hafýzaya zorla kazýnmýþ ömrümün artýklarý taþlara yazýlýp denizlere savrulanlar hadi git þimdi býrak beni þarkýlarýma esir olayým þiirlerime hapsolayým bu günlerde anlamý yok kelime daðarcýðýmýn çýkardým lügatimden vedalarý gömdüm çaresiz çýrpýnýþlarýma unutulmaz ki unutulmaz elbet kolay mý býrakýp gitmek ruhun parçalarýný kolay mý bir kelebeðe ruh teslim ettirmek öyle deðil iþte, sanýldýðý gibi hiç deðil

21 'Þiir çokça sevinç ve ýstýrap ve hayrettir, biraz da söz. bak yapraklar intiharda gidiþine serseri bir rüzgârdan cesaret alýyorlar sanýrým gözyaþlarým damlýyor ayak izlerine hepsinde bir hasretlik býrakýyor her fotoðraf çerçevesi ayný þeyi hatýrlatýyor ürpertilerimi gecenin koynuna atýyorum nafile hepsi kaçýp rüyalarýma saklanýyor hepsinin içinden bir ses, bir yanký, bir çýðlýk sanki kulaklarýmý saðýr eden bir nida geliyor ay ýþýðýnda bekler sevgililer gözyaþý çaresizliðinde birer birer açýlýr kilitleri ellerin ve 'elveda' çýkar dilin ucundan gözbebekleri çekilir bir kenara sahneyi býrakýr yüreðin avucuna baþlar yürek en zor gösterisine yürek kanar yürek parçalanýr yürek yanar elveda yürek üþür yürek aðlar yürek yalvarýr elveda altý harf, üç hece ALTI HARF, ÜÇ HECE yaðmur ipek

22 SONBAHAR furkan gölen 'Kalýn zýrh, seni kendinden korumaz! Yalnýzlýðýn ve hüznün yaðmur damlalarý gibi gökten yere iniþidir sonbahar. Yorgun aðaçlar misali sevdiðin her þeyin seni býrakýp gitmesidir. Ayrýlýktýr sonbahar. Deðer verdiðin her þeyden ayrýlmak ve onlarýn gidiþini izlerken dimdik ayakta durmaya çalýþmaktýr. Ýnanmaktýr sonbahar. Kara bulutlarýn geleceðini bile bile arada yüzünü gösteren güneþe inanmaktýr. Savaþmaktýr inadýna, acýmasýz rüzgârlar tüm umutlarýný alýp götürürken. Beklemektir belki de, bir kýrlangýç misali göremeyeceðin bir baharý. Herkes giderken kalmaktýr. Susmaktýr, aslýnda çýðlýklar atmak isterken. Kimisi içinse kaçmaktýr sonbahar. Sadece bedenini alýp gitmektir. Huzurlu bir akþamüzeri sarýlacak kimsen olmayýnca aslýnda her þeyini geride býraktýðýný anlamaktýr. Tiksinmektir kendinden. Her aynaya bakýþýnda içinin öfke dolmasýdýr. Unutamamaktýr sonbahar. Tüm fotoðraflarý yakmak isterken kendini onlara bakýp aðlarken bulmaktýr. Piþmanlýktýr belki de. Sustuðun için, arkana dönüp bakmadýðýn için ve bu denli korkak olduðun için piþman olmaktýr. Hiç çalmayacak bir plaðý saklamaktýr sonbahar. Boþ çerçevelerle hüzünlenmek, tozlu odalarda dolanýp soðuk yataklarda uyanmaktýr. Özlemektir belki de. Üzerine kilitler vurup herkesten sakladýðýn bir kalp aðrýsýný dindirmektir. Kalbindeki boþluk gün be gün büyürken tanýdýk bir heyecaný özlemektir. Kýsacasý vedalarýn zamanýdýr sonbahar. Sevdiðin birçok þeye veda edip elinde kalanlara sarýlmaktýr. Hiçbir þey kalmadýysa geriye sessizliðe dokunmaktýr. Yalnýzlýkla koyun koyuna yatmak, kendi kendine konuþmaktýr. Yürümektir sonbahar. Sonu olmayan eski ve yýkýk bir yolda yapayalnýz. Kuru yapraklara basýp geçerken aslýnda onlardan biri gibi kendini hissetmektir. Soðuk rüzgârlar tüm bedenini titretirken kendi kendine sarýlmaktýr. Kim bilir belki de yalnýzlýðýn kendisidir. Dedim ya aslýnda ayrýlýktýr sonbahar. Yazdan kalma bir sevdanýn dalýndan kopmuþ bir gül misali kuruyup ölmesidir.

23 içli sümeyye keskin 'Dostum güneþe bak, topraða bak, suya bak, buluta bak; fakat arkana bakma. Kimin geldiði önemli deðil, kimin gelmediði de. yürü gönlüm son ver bu hicrana gerçi batan bir güneþin ardýndan yürümek karanlýkta kaybolmaktan daha fazla ne kazandýracak sana? gözden kaybolunca kendini bulursun belki bir uçurumun kenarýnda sonra belki merak edersin: 'ne arýyorum burada?' ve hiç düþünmezsin, 'beni nedir iten buraya?' ben söyleyeyim kaldýramadýn yürümeyi belki de yaþamakla karþýlayamadýn beklentilerini üzmek istedikçe seni üzenleri uçuruma doðru sürükledin ayaklarýný belki de hep kýskandýn kuþlarý gökyüzünde süzüldüklerini gördükçe yeryüzünde yürüyemediðin için kendi kendine haklýsýn sen süzülemedin kuþlar gibi ya da süsleyemedin içindeki karanlýk geceleri, yýldýzlar gibi ama güz de gelse, gündüz de gelse býrakmadýn bu bedeni. göçebe bir kuþ, güneþten daha az parlayan yýldýz gibi bu yüzden en çok sen hak ediyorsun bu bedende taþýnmayý sessizce fýsýldadýklarýmla sýrdaþým olmayý

24 hokkagizem genç 'Her insan iki insandýr; biri karanlýkta uyanýk, diðeri ise aydýnlýkta uykudadýr. bir bulut olmak isterim bazen öylece izlemek karýncalarý gökyüzünden vazgeçerim, korkarým damla olup düþmekten bazen bir kervansaray ya da diyarýn en görkemli kalesi olmak gelir içimden binlerce gözün gelip gördüðü vazgeçerim yine ihtiþamdan korktuðumdandýr belki arada bir kalem olmak gelir içimden yaralý bir þairin en güzel kelimelerini döktüðü anda ilk ben buluþmak kaðýtla sonra yine korkarým, mürekkebim biter diye 'kan akýyor kuruduðu yerde mürekkebin' hani kýrmýzý bir bisiklet olmak isterim bazen küçük bir çocuðun en çok arzu ettiði ve düþüp kanadýðýnda dizleri, aldýrýþ etmeden yine eðlendiði bundan da vazgeçerim yine korkarým zaman akýp çocuk büyüdüðünde merdiven arasýna býrakýlýp çürümekten. o deðil de ben en çok kuþ olmak isterim bir kanat kadar özgür olabilmek bir kuþ gibi bakabilmek tüm daðlara bir kuþ gibi inkar edebilmek tüm karanlýklarý kuþlar gibi uçabilmek bulutlarýn arasýndan, umutla

25 Abyssus Abyssum Invoc aybike elif akgün * 'Benden bir merhamet damlasý, teselli kýrýntýsý, metanet zerresi umuyor. Hâlbuki ben onun düþmekten korktuðu uçurumun dibindeyim. 'Bu sabah uyandýðýmda kendimi devcileyin bir böcek olarak bulmadým, hayýr! Sonuçta adým Gregor Samsa deðil, deðil mi? Gerçi yaþadýðým hayatý düþünecek olursak, devasa bir böcekten pek bir farkým olduðu söylenemez. Vücudum sert bir kabukla kaplý deðil sadece. Hahahahahahah! Bipolar bozukluk. Bana konulan teþhis bu. Ne güzel bir kelime ama? Bilimsel ve donuk. Bana yardýmcý olmaya çalýþtýðýný söylemesine raðmen sadece yeþil banknotlarýmla ilgilenen sevgili doktorumun söylediði þey bu. Neyim olduðunu bilmenin yardýmcý olacaðýný düþünüyor. Aptal kadýn. Bana yardýmcý olamaz. Bana hiçbir þey yardýmcý olamaz. Her hafta iki saatimi bu saçmalýk için harcýyorum zaten. Devcileyin bir böcek! Ne tuhaf olurdu. Ýnsanlarýn yüz ifadelerini izlemek isterdim. N., ellerini býkkýn bir tavýrla kirli ve daðýnýk sarý saçlarýnda dolaþtýrdý. Sahip olduðunu düþündüðü tek nesne olan eskimiþ defterinin üzerinden odasýna göz gezdirdi tekrar. Daðýnýk, havasýz ve boðuk bir odaydý. Etrafa saçýlmýþ eþyalar ve çeþitli çöpler arasýnda nefes alabilecek bir boþluk aradý kendine. Bulamadý. Odada kendi ruhunun eski ve küflü kokusundan baþka bir þey yoktu. 'Boðulacaðým.' Dýþarý çýkmaya karar verdi aniden. Ne tuhaf þey! Sadece haftada bir doktora gitmek için çýktýðý ininden/kafesinden/deliðinden çýkacak mýydý yani? Sokaklarda dolaþýp duran diðer insanlar, hani þu ötekiler, yemesindi onu? Ayaðýnýn önündeki kirli gömleði umursamaz bir tavýrla ittirip ayaða kalktý. Banyoya yöneldi. Boðazýndan hýrýltýyý andýran bir ses yükseldi, 'Böcek bacaklarým nerede? Üstelik trene geç kaldým! Ah patron çok kýzacak!' Kendi þakasýna güldü. Baþka kim gülecekti ki zaten? Duvardaki kat kat boyalar mý? Tavana yansýyan tuhaf gölgeler mi? Yoksa yerde dolaþtýðýndan emin olduðu ama varlýklarýný asla kanýtlayamadýðý böcekler mi? Hala deli gibi sýrýtýrken aynanýn karþýsýna çakýlýp kaldý. Aynada gördüðü bu yabancý da kimdi? Uzamýþ sarýmtýrak sakallarý, daðýnýk ve kirli saçlarý, acý içinde kasýlmýþ dudaklarý ve deliliðin sýnýrýnda parlayan buz mavisi gözleri Uyuduðu odayla en ufak bir benzerlik göstermeyen derli toplu, temiz bu banyoya gerçekten girmeyeli ne kadar olmuþtu? Buraya ait deðildi. O, devcileyin bir böcekti ve daðýnýk, boðucu odasýna aitti. Öyleyse burada ne iþi vardý? Sorular hakkýnda düþünmemeyi öðrenmiþ olmak hayattaki en büyük baþarýsý olan bir adam için bu kadarý fazlaydý. Ýkinci derisi haline gelmiþ tiþörtünü mekanik hareketlerle çekip çýkardý vücudundan. Kendi kokusundan rahatsýz olmayalý ne kadar olmuþtu? Diðer insanlarýn bakýþlarýný önemsemekten vazgeçtiðinde karar vermiþti bu duruma. Bir nefes önce. Belki bir nefes sonra. Kim bilebilir ki? Titreyen ellerine baktý. 'Ne zaman bu kadar battýk?' Cevabý kendi kendine verdi. Gregor Samsa böceðe dönüþtüðünde. Raskolnikov baltayý tefecinin beynine indirdiðinde. Roman karakterleri hapsolduklarý sayfalardan kurtulup hastalýklý bir beyni mesken tuttuðunda. N., her sabah ayný güne uyandýðýný, ömrünün tekerlekte dönen fareden daha büyük anlam ifade etmediðini anladýðýnda. Kendi titreyen parmaklarýyla konuþtu belki bir milyonuncu kez, 'Ne yapacaðýz þimdi?' Aynanýn önünde jilet neþeyle parýldadý, 'Ne yapacaðýný biliyorsun. Sana yardýmcý olabilirim. Sadece ben yapabilirim bunu.' Dolaptaki ilaçlar þýngýrdadý, 'Acýný dindirmek ister misin? Beynini dolduran, iðrenç, yapýþ yapýþ acýdan kurtulmak istemez miydin?' Biraz cesaret. Tek ihtiyacý olan bu. Ama hiçbir zaman cesur bir adam olamamýþtý. Olduðu yere çöktü. Sert, kaba bir sesle hýçkýrmaya baþladý. 'Yeter. Yeterince acý çekmedim mi? Neden yapýyorsun bunu? Daya-na-mý-yo-rum!' Ne yaptýðýný bilmez tavýrlarla, su altýnda hareket eder gibi yavaþ hareketlerle doðruldu. Týrnaklarý kemirilmiþ parmaklarý arasýnda çevirdiði jilete baktý. 'Ne kadar çekici. Zaman kaybýndan baþka neyim ki?' Sadece çevresindeki insanlarý memnun etmek için gittiði seanslar, her akþam bomboþ seyredilen tavan, bir amacý olmadan alýnan zorlama nefesler Korkular. Bunlarýn hepsine son vermek adýna duyulan büyük korkular. Asla cesur bir adam olamamýþtý. Jileti bileklerine deðdirdi. Soðuk metal. Keskin acýsý. Sýzan iki damla kana bakakaldý. 'Kaným bu kadar kýrmýzý mý benim?' Gevþeyen parmaklarý arasýndan kurtulan jiletin banyonun zemininde sekiþini izledi ölü gözlerle. 'Devam etmek zorundayým. Baþka seçeneðim yok. Vazgeçmek çok zor. Çok yanlýþ. Bir böcek asla vazgeçmez. Dev gibi bir çizme beynime inene kadar.' 'Ama hayýr! Asýl neden bu deðil. Biliyorsun. Gerçek olan, senin bir böcek kadar iþlevsiz olman. Hiçbir iþe yaramýyorsun. Hiçbir zaman da yaramadýn. Yoksun sen. Ve bir böcek kadar da kaçýnýlasý duruyorsun çoðu zaman. * uçurum, uçurumu çaðýrýr

26 Sonsuzluga yürüyüs muhammet aydoðdu 'Her insan ölecek yaþtadýr.' (Kaybedenler Kulübü Kelamýkibarý) hepimiz uzun bir yoldayýz, gerçeklikten uzak sonu bilinmeyen bir yolculuktayýz, her yere kurulmuþ tuzak. herkesin yürüdüðü yol bir deðil. kiminin yolu düzlük, kiminin yolu batak. ama herkesin amacý bir; ulaþýlacak hedefe varmak. çýktýðýmýz bu zorunlu yolculukta yolunu kaybedip kaybolmamak ve pek tabi ki yanlýþ yolda olmamak zor doðruyu bulmak, doðru gidilen yoldan, yanlýþ yola sapmamak. ve yine bir yol ayrýmýndayým, acaba hangi taraftan gitmeliyim? belki de yüreðimden gelen sesle yola devam etmeliyim. hislerim beni takip et diyor. onlarýn gölgesinde ilerlemekteyim. artýk dönüþ imkansýz. bu yola çýkmýþ herkes gibi kendi sonumu beklemekteyim. bilinmezliklerle dolmuþ bu ilerleyiþ manasýz peki ya þimdi neredeyim? ben ne taraftayým? ikilemlerimin ortasýnda kalmýþým sanki araftayým beklediðimiz son hiç gelmeyecekmiþ gibi, ne kadar yürüsek de bu yolculuk bir türlü bitmedi. hiç kimse girdiðimiz bu tünelin ucunda ýþýk görmedi. adeta bir kör kuyu, içi karanlýk ve görünmüyor dibi. anladým ki, hiçbir zaman bitmeyecek bu zorunlu yolculuk. çünkü her zaman bir sonra baþlar yepyeni bir yolculuk, ilerlemeye mecburuz, artýk olmaz bu yoldan dönüþ. beklediðimiz son hiç gelmeyecek, bu yolculuk sonsuzluða yürüyüþ

27 hazen talha aksaç 'Þans bana güldüðünde diþleri döküktü. hüznümün ýslattýðý yalnýzlýðýmla baþ baþayýz iþte gece karanlýðýný örterken güneþime içimdeki kuþlarýn cesetlerini çiðniyorum aðlarken sevinçlerim bir köþede bu tutuyor masum mecburluðum çýrpýnýþlarýný duymak ne acýdýr ruhun býrakmak kendini ateþin serinliðine derdini çekmek bir damla kederin ve aðlamak batan güneþin ardýndan yalnýzlýk mutluluktan elin ayaðýný çekmektir iþte hüznün kokusunun üzerine sinmesidir yalvarmaktýr gecenin sessizliðine üflemektir umudunun ateþine toplanýp bir köþeye çekilmektir. korkularýnla iki lafýn belini kýrmaktýr bazen de ne acýdýr ayaklar altýnda kalan karanlýðý almak koynuna sabahlarýnda geceye özlem duymak masallardaki ninnileri uyutmak ruhunda yeþeren duygularý budamak ve ne rezildir yalnýzlýk insanýn yalýn hali tekliðin simgesi salýncaktan düþen bir çocuðun acýsý ayýrmak ruhla benliði yalnýzlýk

28 'Beþ parasýz ölmek, zamanlamanýn iyi olduðunu gösterir. Yýllar ve yýllar sonra sandalyeme oturup torunlarýna Harry Potter'dan bahsedeceðim. Ailem þaþýracak. Soracaklar, 'Bunca zaman sonra bile mi?' Gülümseyeceðim: 'Her zaman ' On yýl. Çocukluðum. Ölümsüz bir efsaneyle iç içe geçmiþ on yýl. Daha yaþanacak bir ömür. Benim için Harry Potter asla, sadece bir çocuk masalý deðildi. Asla sona ermedi. Sihre inandýðýmý söylesem çok þaþýrýr mýsýnýz? Gördüðüm her baykuþun içimi titretmesi çok mu tuhaf? Sokakta sabit bir þekilde oturan tekir kedilere gülümsediðimi gördüðünüzde delirdiðimi düþünür müsünüz? Lanet etmek için 'Merlin'in sakalý!' demem çok mu anlaþýlmaz olur? Hayýr, hayýr, ben de en az sizin kadar normalim. Sadece ben, çocukluðumun tamamýný bir grup cadý ve büyücünün etekleri altýnda oturarak geçirdim. Onlar, benim en iyi arkadaþlarým. Hayal bile edemeyeceðiniz kadar çok þey öðrendim onlardan. Ateþ kýzýlý saçlarýyla Fred ve George hayatta her zaman gülünecek bir þeyler bulunabileceðini, buna raðmen diðer yarýnýzý kaybetmenin ne kadar yýkýcý sonuçlar doðurabileceðini anlattý. Yarým ay çerçeveli gözlüklerinin arkasýndan öðrencilerini süzen Dumbledore, önemli olan þeyin sahip olduðumuz yetenekler deðil, yaptýðýmýz seçimler olduðunu öðretti. Severus Snape, aþk denen duygunun asla göründüðü kadar basit olmadýðýnýn en mükemmel kanýtýydý. Kýlkuyruk, ne kadar kötü görünürse görünsün, ne gibi seçimler yapmýþ olursa olsun herkesin içinde bir parça iyilik bulunduðunu hissettirdi. (Ah Peter, Peter Buna raðmen senden NEFRET EDÝYORUZ.) Hermione, kuþkusuz kelimelerin gücünü gösteren en harika örnekti. Çok fazla okumak iyi bir þeydir. Okula ikinci el cübbeler içinde gelen Ron. Sadýk Ron. Kral Ron. Bazen baþ aðrýsý yaratsa da ailenin sahip olunabilecek en deðerli þey olduðunu anlattý. Tabi ki sað kalan çocuk Harry Potter. En iyi arkadaþým, kolay olan ve doðru olan arasýnda kaldýðýmýzda doðru olaný seçmeyi öðretti. Þimdi biraz olsun anlaþabiliyor muyuz? Akrabalýk sadece kan baðýyla saðlanmaz. Bazen dostlar sadece bir parça kâðýt üzerinde nefes alýr. Bu tuhaf isimli cadýlar ve büyücüler benim dostlarým. Hogwarts benim yuvam. Ne zaman kendimi sýkýlmýþ ve yalnýz hissedersem sadece karton bir kapaðý açmam yeterli. Ben on bir yaþýnda oldukça büyüðüm ama hala Hogwarts mektubumu bekliyorum. Teþekkürler Jo! Sonsuz, sonsuz kere teþekkürler! Bir nesli sihre inandýrdýðýn için! Hayal gücümüzü böylesine harekete geçirdiðin için! Ve belki de en çok, hikayeni ithaf ederken bizi de unutmadýðýn için. Bu kitabýn ithafý yediye bölünüyor: Neil'a, Jessica'ya, David'e, Kenzie'ye, Di'ye, Anne'e ve Harry ile en sonuna dek yola devam ettiyseniz, Size ' Minnet mor kukuletalý cadý

29 'Bana susmayý ver, gecenin hücumlarýna meydan okuyayým. bilirsin sen hep ayrýlýk kokar bu aynalar gülüþlerinde eriyip tükenmiþ yýllarýn izlerini barýndýrýr çatýk kaþlar, karikatüristik suratlar birbirine baðlanmýþ zamanlarýn ayýrdýðý elemli bakýþlar sökülmüþ birkaç aþkýn çöpe atýldýðý bir israf bu merhametle dikmeye korkar olduk biz iðnelerden kaçýyoruz ellere batacak çünkü eller yadýrgayacak bizi düðüm düðüm kan fýþkýracak tenden kuytu mekânlara dönüþler yasak, dönüþler çetin can yanacak kalpten kalp yanacak içten söndürmeye su akmayacak musluklardan musluklar kuru, musluklar paslý tüküreceksin o zaman bir küfür çürüðünden kalma aðzýndan çýðlýk atmak zor gelmiþ olmalý içindeki karanlýða hýçkýrýklarýn kilit vurmuþken boðazýna açmaya korkar olmuþsun paslý musluklarýný baðýracaksýn içindeki hor gördüðün çocuða o çocuk aðlayacak o hep aðlayacak sen susacaksýn gecenin koynunda yýldýzlarý döverken o gözyaþlarýný elleriyle silerken yanaklarýndan sen insanlýðýný kazýyacaksýn yüreðinin duvarlarýndan hayalden öteye gidemeyecek senin için anahtar açýlmayacak o kilitler büyüteceksin içinde o kaybolmanýn eþiðindeki gururunu besleyeceksin onu, seveceksin hep dimdik duracaksýn hayatýn rezil sahnelerindeki ýþýðýn inadýna Kilit seda keleþ seda keleþ

30 'Hiç'ler Dünyasý merve bulut 'Ne gariptir ki, toplum olarak, aklý yavaþ olana deðil de yürüyüþü yavaþ olana, yüreði kör olana deðil de, gözü kör olana acýrýz. bu sessiz þehirde kimsesiz kaldým yaðan hýrçýn yaðmurun altýnda sensiz yalnýzlýða kanat çýrpmaktan acizken hayata sýmsýký tutunmuþ bekliyorum sessizliðin karanlýk buluþmasý geceyle sokaktaki kalabalýðýn bir anda çekilmesi ve sonra tekrar baþlýyor yalnýzlýk mutlu insanlarýn arasýnda mutsuzluk sihirli bir dünyada gibi hissettiren hayaller hüznü perdeliyor, süslüyor geceyi adeta sonra aydýnlatýyor gerçekleri güneþ baþlýyor yeni ümitler, hayal kýrýklýklarý bazen kýrýlýyor dallarýmýz çaresizlikten sarsýlýp yapraklarýmýzý döküyoruz ama sonra tekrar yeþeriyor ümitler hüzünler yenileniyor sevinç karþýsýnda yeni bir pencere açýlýyor hayata geçen her saniye, her dakika farklý mutluluklar, farklý dertler, hisler ardýnda 'hiç' ' býrakarak hepsi geçiyor baþlangýçlar, kararlar, piþmanlýklar hepsinin sonu aynýyken hayatta yaptýklarýmýzýn karþýlýðý yüzümüzü gülümsetmiyorsa sonumuz belli ve ben hazýrým!

31 'Kararým kesin, mezar taþýma þu cümle kazýnsýn: 'Yaþamak bir ayrýcalýktý! 'Ve oturdu mu bir masaya Hakkýný verir çay içmenin.' (Cahit Zarifoðlu) 'Ýki çay söylemiþtik orda biri açýk Keþke yalnýz bunun için sevseydim seni.' (Cemal Süreya) 'Çaycý, getir, ilaç kokulu çaydan! Dakika düþelim, senelik paydan!' (Necip Fazýl Kýsakürek) 'Ama bu kente gelirsen unutma beni ara, Sana bir çay ve temiz yaralar ýsmarlarým.' (Osman Konuk) 'Hadi iç de, çay koyayým.' (Ah Muhsin Ünlü) 'Çay içmeye gidenler vardý akþamüstü, parklara gidenler de Duruma uymak kýsaltýyordu günlerini artmayan eksilmeyen bir hüzünle.' (Turgut Uyar) 'Her gülümseyiþin de tüm ülkeye çay ýsmarlayayým, Seninleyken bir yudum çay zenginleþtirilmiþ uranyum gibi enerji veriyor bana.' (Murat Menteþ) 'Aþkýnla demlenmiþ sýcak bir çay içmeliyim, Küfürler saçýp etrafa, belalara bulaþtýrmalýyým aðrýlý baþýmý, Yokluðuna alýþmamalýyým.' (Tarýk Tufan) Bardaðýn þeffaflýðý ve inceliði lezzet verir çaya. Mesela çayý ince belli bardakta ikram edecekken tavþankaný denmesini yadýrgamaz kimse. Bilinir ki çayýn rengi baþka türlü tarif edilemez. Dileyen dilediði kadar þeker atar. Kimi acý sever, kimi þerbet gibi olanýný. Sonra kaþýklar dönmeye baþlar. Belki âþýklar bir türkü duyuyordur o kaþýklarýn sesinde. Belki de dertlinin dermaný olacak bir efsun iþitiliyordur gizliden. Yudumlar alýnýnca çayýn tatlýlýðýndan mýdýr bilinmez, bir hoþ muhabbet baþlar ki sormayýn gitsin. Çayýn sýcaklýðýna sohbetin tatlýlýðý, kahkahalarýn þen sesi, gülen çehrelerin güzelliði de eklenince o mekân cennetten gelen bir huzurla dolar adeta. Hem gözler, hem gönüller bayram eder. Dost meclisidir bu. Ýki kelamda bir tazelenir çaylar. Hele bir de semaver çayýysa; çayý sunan kiþi kime nasýl yetiþeceðine þaþýrýr kalýr. Öyle kolay deðil tabi, muhabbete ruh katan iksiri daðýtýyordur o kiþi. Týpký bir büyücü gibi. Çayla dil, muhabbetle gönül yanadursun, insan da týpký çay gibi demlenir de demlenir. Kývamýna gelince de bir köþeye çekilir. Dost meclisine gi renlerin halleri çaylarýnýn deminden bellidir. Çünkü dost meclisi dem hanedir, insaný da çayý da demlidir. Bu nedenledir ki dost dediklerimiz, 'Çayýný doldurdum.' diyebilecek kadar minnetsiz, ikram edeceði dostunun gelip gelmeyeceðini düþünmeyecek kadar pervasýz olmalýdýr. Ve yine bu nedenledir ki, 'Çayýný doldurdum.' denen dost, o çayýn tüten dumaný solup gitmeden yetiþebilecek mesafededir. Dost meclisi çay gibidir; kýrmýzý, tatlý ve sýcaktýr vesselam. *Çaysýz sohbet, Ay'sýz gökyüzü gibidir. 'Adamlar bana çay verdi çay! Ya çay veren adam hiç kötü olur mu?' (Ýsmail Abi-Leyla ile Mecnun) ES-SOHBETÜ BÝLA ÇAY KES SEMAÝ BÝLA AY ali þimþek

32 'Çalýnan her kapý hemen açýlsaydý; ümidin, sabrýn ve isteðin derecesi anlaþýlmazdý. hey sen! sana söylüyorum oradaki! hani þu hayattan bezmiþ olan hani hiçbir þeyden memnun olmayan oradasýn biliyorum Genc m. pelin seyir çok derdin var deðil mi? altýnda araban, üstünde evin þimdi kapat gözlerini sýkýca yok olsun evin gözünü açýnca ne oldu, çok mu mutlusun þimdi? senin evin küçüktü ya, hani sýðmýyordun içine þimdi sokaktasýn iþte ohh geniþ geniþ, ferah ferah soðuktur biraz ama, kalabalýk bir de ama boþ versene sen zaten mutsuzdun ne fark eder deðil mi? açsýn, doðru düzgün iþin de yok garip garip bakýyor yüzüne gelip geçen yok yanýnda seni seven kimse mendil satýyorsun belki belki de silersin birkaç araba camý birkaç kuruþ fazla para verirlerse eline alýrsýn biraz yemek kendine yok eðer vermezlerse, tüm paran yine gider mendile çok mutlusun deðil mi böyle? evin yok, paran yok. en önemlisi de sevdiklerin ve seni sevenler yok ha eðer diyorsan ki ben böyle yaþayamam her þey hala yerli yerinde mutlu olmak sadece senin elinde Allah'a þükret sadece bir de gerçekten böyle yaþayanlarýn yeri olsun yüreðinde

33 hicr ayþe çeri 'Ah, küçük bir vataným olsa kalbinde senin. Birbirine karýþsa ölümümüz, ömrümüz. sessizlik demim oldu demlisinden bir sensizlik içiyorum gözyaþlarýmda eridi gidiþin veda niyetli gamzeni göremedim zihnimde kalan birkaç aný, birkaç gülümseyiþin hepsi iyi de damaðýmda yalnýzlýk kaldý ne kadar sensizlik içtiysem de gidiþine geçmedi, her defasýnda canýmý yaktý kapanýnca þenlik perdesi bu reng-i ahenkten bir tek karanlýk kaldý kulaðýmda sesin, elimde sýcaklýðýn, gözümde mutluluk kaldý nabzýmda yükselen ateþ çevremi sardý önce düþlerim sonra hislerim yandý bu pervasýz yangýndan geriye bir tek senin hayalin kaldý

34 Namegizem akçay 'Maziyi çarpýtma, istikbal çarpar. Nasýlsýn? Ýyi misin? Beni soracak olursan, ben de iyi týrmanmaya. Bir ezgi duydu önce uzaktan. Bir karartý görür gibi sayýlýrým. Yaþamaya çalýþýyorum iþte. Bu sene daha çok çalýþmam oldu. Yeþerdi tekrar ümitleri zira Ömer Hayyam, Zümrüdü Anka'yla gerektiði söyleniyor sürekli. Bakalým, hayýrlýsý. Annemler de iyiler, gelmiþti. Ben de oturdum kuþun sýrtýna, önce biraz soluklandým. selamlarý var. Umarým senin ailen de sýhhat ve mutluluk içindedir. Açmadým aðzýmý, gelecek cevabý bekledim. Kuþ biraz titredi. Allah her daim sýhhat ve mutluluðu yoldaþýn eylesin! Hayyam dillendi; Yazma vakti dediler. Ne anlatsam ki sana? Gönlümdeki sevgi 'Sevgili, seninle ben pergel gibiyiz damlalarýndan ne kadarýný akýtabilir ki kalemim? Nasýl bir aþkla Ýki baþýmýz var bir tek bedenimiz. yazayým ki, can bulsun kelimelerim? Her harfim ayrý bir binek Ne kadar dönersem döneyim çevrende olsun, ayrý diyarlara uçursun beni, seni. Öyle bir aþkla yazmalýydým Er geç baþ baþa verecek deðil miyiz?' ki, benliðim iþlemeliydi kâðýda. Mektubumu okurken aþkýmýn gülümsedim. Anka yeniden titredi. Demek ki, inme vakti gelmiþti. kokusunu duymalýydýn. Daha sonra aþkla yazmaktan vazgeçip aþký Býrakýverdim kendimi gökyüzündeki pamuktan yataklara. yazmayý yeðledim. Yere deðdiðinde ayaklarým, Hallac-ý Mansur eðildi Ýyiydi, güzeldi de yeter miydi aklým aþký anlatmaya? Kalbim kulaðýma; dayanýr mýydý aklýmdan geçenleri yazýya dökmeye. Sonra Mevlana 'Ben sevdiðim ve hayran olduðum O'yum geldi yanýma. Dedi ki; 'Ey derdini kâðýtlara döken garip. Ne kadar Sevdiðim de benden baþkasý deðildir. anlatýrsan anlat, karþýdakinin anlayabildiði kadardýr bildiklerin.' Biz bir bedende iki ruhuz Anladým ki; milyonla kelime döksem buraya, herkes anladýðý kadar Sen beni görünce O'nu görüyorsun alacak. O zaman býraktým benliðimi aþk buldu bedenimi. Aþk oldum Týpký O'nu görünce beni de gördüðün gibi.' ben. Öyle bir aþk yazdý ki bu satýrlarý; kalemin dizleri kýrýldý, Bu sefer o bana gülümsedi ve gitti kelimelerin dermaný kalmadý. Kalakaldým çölün ortasýnda. Gözlerimi kapayýp aþkýn beni Aþk diye sýzladý bütün benliðim. O anda tanýdým ben aþký. O götürdüðü yere gittim. Ne kadar yürüdüm bilmem ama deðerdi aþk aþk ki sonu hep ayný yere varýyor. O aþk ki sonunda hep ona için. Adým attým yol buldum, adým attým aþk oldum. Öyle birine varýlýyor. Ýnsan kâðýt gibidir. Ne yazsan üstüne, o kalýr. Ýster kömür getirdi ki beni aþk, konuþmayý unuttum. Elinde kalemi; kâðýda ateþinde yansýn, ister odun ateþinde, sonunda kül olur topraða yazdýðý her bir harf ayrý bir nur saçýyor, o nur karþýmda bir serap karýþýr. Ýnsan da vuslat ateþiyle yansýn ister. Sevgilinin güzellik oluyordu. En baþta çelimsiz yarý çýplak bir deli belirdi gözümde, ateþiyle sonunda âþýk olup O'na kavuþur. Öyle karýþýr ki; ne külü sonra gözleri yaþlý bir adam: 'Evine dön oðlum, gel obamýn baþýma bulursun aradýðýnda, ne topraðý. Öyle bir karýþýr ki; ne aþýðý bulursun geç, soyumu devam ettir.' aradýðýnda, ne maþuku 'Ey babacýðým. Belki de mühim konuþtun. Soy dedin, sop Bir gün bir diyarda Aziz Mahmud Hüdai'yle karþýlaþtým. dedin. Obamý devam ettir dedin. Ama ben ne dediysen unuttum. Dilinde bir ilahi, geziniyordu. Çünkü hiçbiri sevgiliyi anlatmýyor.' Deli oðlanýn kolu kanamaya ' Neyleyim dünyayý bana Allah'ým gerek baþladý. Gözleri yaþlý adam, hayretle baktý. Deli dile geldi; ''Ey Gerekmez mâsivayý bana Allah'ým gerek babacýðým telaþa lüzum yok. Az önce Leyla'dan kan aldýlar. Burasýný La ilahe illallah, la ilahe illallah' kestiler. Gördüðün gibi biz artýk tek bedeniz. Ne benlik kaldý bende, Bu incileri de dizdim gönül sandýðýmýn içine, bir an elime ne onluk kaldý onda.' çarptý Yunus Emre'nin hazineleri. 'Bana seni gerek seni.' Aklým Sonra aþk terk etti bedenimi. Geri verdi benliðimi. Anladým karýþtý. Nasýl benziyorlardý birbirlerine? Hayretimden sesli ki; aþký anlamak okyanusu damla damla bitirene kadar içmeye, söyleyivermiþim. Annem, 'Aþk ayný olunca kelimeler de ayný oluyor.' anlatmaksa damla damla kusmaya benziyordu. Öðrendim ki; Leyla dedi. Anladým ki, o güzel sözleri âþýk söylemiyor maþuk 'leyl'den geliyor ve gecenin en karanlýk aný demekmiþ. Mecnun söylettiriyordu. Âþýk öyle karýþýyor ki maþuka, söylenen söz aþýðýn gecenin en karanlýk anýna -fecr-i kazip (yalancý fecir) ile fecr-i sadýk mý, maþukun mu belli olmuyordu. Görünen ceset aþýða mý, maþuka (doðru fecir) arasýndaki ana, zamana- âþýk olmuþ. Gece için acý mý ait bilinmiyordu. Akan kan âþýktan mý, çekip yorulmuþtu. Mecnun'a ithafen, Fuzûlî'ye hürmeten aþk geceleri maþuktan mý kestirilemiyordu. bir baþka oluyordu. Anladým ki; âþýk geceleri daha çok yanýyordu. Tek vücut olmak. Yine yokuþ týrmanýyordu düþüncelerim. Artýk nefesim yetmiyor anladýklarýmý anlatmaya, okuyucu Nefes nefese kalmýþ, susamýþ, zirveyi hedefliyordu. Daha vuslat Sürç-i lisan ettiysem affola. Ben aþký sindirmeye gidiyorum. Yarýn þerbeti içmemiþ iki aþk tutsaðý nasýl olurda tek vücut olurdu? Dili ola, aþk ola damaðýna yapýþmýþtý düþüncelerimin. Gücü kalmamýþtý zirveye