ali hikmet ÞEYTAN UÇURTMASI

Ebat: px

Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "ali hikmet ÞEYTAN UÇURTMASI"

Aygül Gündoğdu
7 yıl önce
İzleme sayısı:

1 1

2 2

3 ali hikmet ÞEYTAN UÇURTMASI 3

4 ÞÝÝR DÝZÝSÝ Dizi Editörü HÝLMÝ YAVUZ Yayýn Yönetmeni : Ýlknur Özdemir Dizgi : Serap Kýlýç Düzelti : Fulya Tükel Montaj : Mine Sarýkaya Kapak Düzeni : Semih Özcan Ýç Baský Kapak Baský Cilt : Özal Basýmevi : Çetin Ofset : Ze Ciltevi Kapaktaki Heykel : Ömer Emre Yavuz 1. basým : 2002 ISBN Ali Hikmet / Can Yayýnlarý Ltd. Þti. (2002) 4

Kapak Baský Cilt : Özal Basýmevi : Çetin Ofset : Ze Ciltevi Kapaktaki Heykel : Ömer

5 ali hikmet ÞEYTAN UÇURTMASI ÞÝÝR CAN YAYINLARI LTD. ÞTÝ. Hayriye Caddesi No. 2, Galatasaray, Ýstanbul Telefon: (0212) Fax: web sayfamýz: e-posta: 5

2, 80060 Galatasaray, Ýstanbul Telefon: (0212) 252 56 75-252

6 6

7 alev Toprak çekiliyor altýndan. ýþýktan bir kuyuya dalýyorsun. kuyunun dibinde pas tutan bir lamba. dokundun, ve geçtin daha derine. artýk yalnýzlýk. seni tutmuyor fazla! sonra uzun bir bekleyiþ örülmeye baþlýyor gözlerine. Sen baþlýyor. o ysa... Sokakta olmalýydýn. karanlýðýn da dýþýnda. sisli lambalara sýðýnmalýydýn aðlayarak. kar olmalýydý en son gelen, bir de kitaplarýn arasýnda bekletilmiþ manolyalar... ve her manolyanýn uzattýðý yýlan-dilinden gelen kan çifte-siyah. ayný siyah kan þimdi senin de için/de kanar! 7

Sen baþlýyor. o ysa... Sokakta olmalýydýn. karanlýðýn da dýþýnda. sisli lambalara sýðýnmalýydýn aðlayarak.

8 ýþýktan duvar Bize bizden doðmayacak ne gelebilirdi ki? Bizden bizim daha önce tanýmadýðýmýz ne çýkabilirdi ki? A. Gide biz de biliriz bir gün elbet loþ koridorlarýnda yalnýz ve kimsesiz kalmanýn ne anlama geldiðini ey, çaresiz bekleyiþ! aç gözlerini, ýþýktan duvarýna bakmak istiyoruz kaldýr þu peçeyi, görünsün ne demek olduðu sana bakmanýn ne anlatýr kuþlar sana, 8

Gide biz de biliriz bir gün elbet loþ koridorlarýnda yalnýz ve kimsesiz kalmanýn ne anlama

9 ne gösterir þu aðaç, bu çöl kentin ortasýnda yeþil bir seraptýr bu, iþte bize býraktýðýn düþtür bizi kollarýna çaðýran, uçurumlara düþmenin hayali! en son dokunduðumuz karanlýktýr halbuki yalnýzlýktan boþ kalan odalarda belirir aniden ayak izleri ve duvarlarýnda yankýsý o bizim bir düþten diðerine gitmelerimizin... duysun bizi sesler; acý mum ýþýklarý yoksa her biri þeytan ýna seslenen bir tanrý mýdýr o ýþýktan duvara mumdan bir çiviyle çaktýklarý! 9

en son dokunduðumuz karanlýktýr halbuki yalnýzlýktan boþ kalan odalarda belirir aniden ayak izleri ve

10 .doðru. Çünkü her þey bir kere olur. yaðmuru yazýyorum buraya her yaðmur bir gözyaþý sýkýlýp bazen gözlerimden sýðýnýyor yerçekimine kimine aðýr geliyor yaþamak, kimine merdivenler... yaðmur eskisi gibi yaðmýyor artýk artýk yaðmurlar yok gibi... ama var bir yerde durmak, beklemek, kavuþmak, sevinmek yollarý yollara baðlayan her adým bir basamak çýkýyoruz iþte biraz maðrur, biraz da her yaðmurda bir çiçek adý saklý, o çiçekti iþte gözyaþlarýmýzla ýslanan bir gün elbet bir yerde kurur... 10

yaþamak, kimine merdivenler... yaðmur eskisi gibi yaðmýyor artýk artýk yaðmurlar yok gibi.

11 kýzýl hatýra... sen ey bir þeyleri örtüyor sanýp indirirken perdeleri, gözlerini örten çocuk! unutma, biz bir yerden geçeli beri (çok oluyor) veba, kanser, kolera! býrak, pas tutsun ellerimiz. zamanla soður kül, kurur yara biz kendimizi kangren bir karanfili taþýr gibi yakamýzda koklamadan gideriz de hâlâ o yanýk kumaþ gölgesi kalýr gibi ýssýz caddeleriniz de... 11

12 yine hiroþima biz ki elleri viþne çürüðü altýn sarýsý çocuklardýk, çok oluyor... bir þeytan uçurtmasý gibi çek yangýný, yangýn sensin enola... bin bir sýr-atýn sýrtýna ve git, git, dörtnala. rüzgâr yüzüne dokunsun bir kumaþ sýcaklýðýyla... peki sordun mu hiç nereye gittiðini, ve neden hep böyle yalnýz yoktu o gökyüzü, kaybolup gitti aniden kýrmýzý bir salýncaðýn üstünde sen ardýndan kimin ittiðini bilmeden... þimdi düþsen de uçurum, düþme/sen... ama bir gün yine kar yaðarken güneþ açar 12

rüzgâr yüzüne dokunsun bir kumaþ sýcaklýðýyla.

13 bu son sefer mutluluðu bir çocuk gibi býrakýp karlarýn ortasýnda giderler, o ilk aleve doðru, sonsuz gibi görünen yüzlerine yamalý karanlýk bir kumaþ parçasýyla... var mýydý ki o ýþýk? belki biraz gözlerinin mor ýþýðý * o/da parçalandý, ve birileri görebilsin diye bölündü her þey ikiye, ikiye... iki de, bir de... toplanýrlar belki bir gün belki bir gün her çocuðun bir uçurtma olduðu o nikel vadilerde... * A. Rimbaud 13

belki biraz gözlerinin mor ýþýðý * o/da parçalandý, ve birileri görebilsin diye bölündü her þey ikiye,

14 ilkel ben bir yerde yanýldým, sevda hiçbiriniz anlamadý, kimin neden sevildiðini! burasý þimdi bir eksiklik, üþüyorum ne zaman içime bir yalnýzlýk saklansa... ne bir veda, ne yelkenler! istemez. geride kalýr ya birkaç yaz, biraz dað, bir yerlerde gizli çiçek solgun, kadife renginde... neden bana mendil sallar gibi çýktýðým o uzun yolculuklar... þimdi nerdeyim, neden her yer karanlýk, 14

15 anlatýnca bitmeliydi, anlatýnca daha da siyah bitmeliydi söyle ne kaldý elinde... bir kitap, üç beþ yýrtýk sayfa... sana ne zaman baksam hep birkaç satýr yokluk saplanýp kaldý belleðime artýk nereye gitsem gözlerin, nereye gitsem yazsonu. bir martýya bakar gibi bakakaldým ardýndan belki bir gün ikimiz... geriye ne kalýrsa iþte o dur yalnýzlýðýmýzdan... 15

.. sana ne zaman baksam hep birkaç satýr yokluk saplanýp kaldý belleðime artýk nereye

16 16

17 17

Benzer belgeler

Soðaným da kar gibi Elma gibi, nar gibi Kim demiþ acý diye, Cücüðü var bal gibi

Soðaným da kar gibi Elma gibi, nar gibi Kim demiþ acý diye, Cücüðü var bal gibi BÝRÝNCÝ BÖLÜM 1 Dünya döndü Son ders zili çalýnca tüm öðrenciler sevinç çýðlýklarý atarak okulu terk etti. Ýkili öðretim yapýlýyordu. Sabahçýlar okulu boþaltýrken, öðleci grup okula girmeye hazýrlanýrdý.