DİNAMİK BENZERİ DENEYLERLE YETERLİ DAYANIMA SAHİP BİR BETONARME ÇERÇEVENİN BİRLEŞİM BÖLGELERİNİN PERFORMANSININ İRDELENMESİ

Benzer belgeler
KESME BAKIMINDAN DOĞRU TASARLANMAMIŞ BETONARME PERDE DUVARLI YÜKSEK BİNALARIN DEPREM PERFORMANSI

RYTEİE E GÖRE DOLGU DUVAR ETKİSİNİ DİKKATE ALAN BASİTLEŞTİRİLMİŞ YÖNTEMİN İRDELENMESİ

BETONARME KESİT DAVRANIŞINDA EKSENEL YÜK, MALZEME MODELİ VE SARGI DONATISI ORANININ ETKİSİ

KESİT HASAR SINIRLARININ BELİRLENMESİNDE SARGILAMA DURUMUNUN ETKİSİ

Yığma Yapıların Rehabilitasyonu İçin Bir Yöntem

RİSKLİ BİNALARIN TESPİT EDİLMESİ HAKKINDA ESASLAR 5-Kontrol Uygulaması

BETONARME BİNALARIN FARKLI HESAP YÖNTEMLERİNE GÖRE PERFORMANS SINIRLARININ İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Beton Sınıfının Yapı Performans Seviyesine Etkisi

İTME ANALİZİ KULLANILARAK YÜKSEK RİSKLİ DEPREM BÖLGESİNDEKİ BİR PREFABRİK YAPININ SİSMİK KAPASİTESİNİN İNCELENMESİ

DOĞRUSAL OLMAYAN ANALİZ İÇİN KULLANILAN TİCARİ PROGRAMLARIN ÇERÇEVE SİSTEMLER İÇİN KARŞILAŞTIRILMASI

BETONARME PERDE DUVAR ORANININ BİNALARIN SİSMİK PERFORMANSINA ETKİSİ

AKDENİZ BÖLGESİNDEKİ SANAYİ YAPILARININ DEPREMSELLİĞİNİN İNCELENMESİ

Güçlendirme Alternatiflerinin Doğrusal Olmayan Analitik Yöntemlerle İrdelenmesi

RİSKLİ YAPILARIN TESPİT EDİLMESİNE İLİŞKİN ESASLAR. 4- Özel Konular

Yapı Elemanlarının Davranışı

İÇERİSİ BETON İLE DOLDURULMUŞ ÇELİK BORU YAPI ELEMANLARININ DAYANIMININ ARAŞTIRILMASI ÖZET

RİSKLİ YAPILARIN TESPİT EDİLMESİNE İLİŞKİN ESASLAR. 5- Risk Tespit Uygulaması: Betonarme Bina

Erdal İRTEM-Kaan TÜRKER- Umut HASGÜL BALIKESİR ÜNİVERSİTESİ MÜH. MİM. FAKÜLTESİ İNŞAAT MÜH. BL.

YIĞMA YAPI TASARIMI ÖRNEK BİR YIĞMA SİSTEMİN İNCELENMESİ

DEPREM HESABI. Doç. Dr. Mustafa ZORBOZAN

Betonarme Yapıların Davranışının Zaman Tanım Alanında Hesap Yöntemi ile Belirlenmesi

RİSKLİ BİNALARIN TESPİT EDİLMESİ HAKKINDA ESASLAR 7-Örnekler 2. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Alt Yapı ve Kentsel Dönüşüm Hizmetleri Genel Müdürlüğü

İnşaat Mühendisleri İster yer üstünde olsun, ister yer altında olsun her türlü yapının(betonarme, çelik, ahşap ya da farklı malzemelerden üretilmiş)

BETONARME-II (KOLONLAR)

Farklı Zemin Sınıflarının Bina Deprem Performansına Etkisi

BETONARME YAPILARDA BETON SINIFININ TAŞIYICI SİSTEM DAVRANIŞINA ETKİSİ

Çelik Bina Tasarımında Gelişmeler ve Yeni Türk Deprem Yönetmeliği

Merkezi Çaprazlı Çerçevelerde Dayanım Farklılığı Sonucu Oluşan Burulma Etkileri

YAPAN: ESKISEHIR G TIPI LOJMAN TARİH: REVİZYON: Hakan Şahin - ideyapi Bilgisayar Destekli Tasarım

BETONARME-I 5. Hafta KİRİŞLER. Onur ONAT Munzur Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü, Tunceli

Data Merkezi. Tunç Tibet AKBAŞ Arup-İstanbul Hüseyin DARAMA Arup- Los Angeles. Tunç Tibet AKBAŞ

Proje Genel Bilgileri

Beton Basınç Dayanımın Yapısal Davranışa Etkisi

BETONARME YAPI TASARIMI DERSİ Kolon betonarme hesabı Güçlü kolon-zayıf kiriş prensibi Kolon-kiriş birleşim bölgelerinin kesme güvenliği M.S.

SÜNEK OLMAYAN B/A ÇERÇEVELERİN, ÇELİK ÇAPRAZLARLA, B/A DOLGU DUVARLARLA ve ÇELİK LEVHALAR ile GÜÇLENDİRİLMESİ.

d : Kirişin faydalı yüksekliği E : Deprem etkisi E : Mevcut beton elastisite modülü

DEÜ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ FEN ve MÜHENDİSLİK DERGİSİ Cilt: 8 Sayı: 1 s Ocak 2006

MODELLEME TEKNİKLERİNİN MEVCUT BİNALARIN DEPREM PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİLERİNİN ARAŞTIRILMASI

YAPISAL DÜZENSİZLİKLERİ OLAN BETONARME YAPILARIN DEPREM DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

TDY 2007 de Kullanılan Farklı Zemin Sınıfları İçin Performans Değerlendirme Yöntemleri Üzerine Bir Araştırma

BETONARME YAPI TASARIMI -KOLON ÖN BOYUTLANDIRILMASI-

TÜRKİYE DEKİ ORTA KATLI BİNALARIN BİNA PERFORMANSINA ETKİ EDEN PARAMETRELER

Geçmiş depremlerde gözlenen hasarlar Güncellenen deprem yönetmelikleri Tipik bir binada depremsellik incelemesi

Burkulması Önlenmiş Çelik Çaprazlı Sistemler ile Süneklik Düzeyi Yüksek Merkezi Çelik Çaprazlı Sistemlerin Yapısal Maliyet Analizi Karşılaştırması

YÜKSEK RİSKLİ DEPREM BÖLGESİNDEKİ BİR PREFABRİK YAPININ FARKLI YER HAREKETLERİ ETKİSİNDEKİ SİSMİK DAVRANIŞININ İNCELENMESİ

MEVCUT BETONARME BİNALARIN DOĞRUSAL ELASTİK VE DOĞRUSAL ELASTİK OLMAYAN HESAP YÖNTEMLERİ İLE İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

YAPISAL ÇELİK ELEMANLARLA GÜÇLENDİRİLMİŞ BETONARME ÇERÇEVELERİN DİNAMİK BENZERİ DENEY PERFORMANSI

BETONARME KÖPRÜLERİN YAPISAL ÇELİK ELEMANLAR KULLANILARAK DEPREME KARŞI GÜÇLENDİRİLMESİ UYGULAMALARI

DEPREME DAVRANIŞI DEĞERLENDİRME İÇİN DOĞRUSAL OLMAYAN ANALİZ. NEJAT BAYÜLKE 19 OCAK 2017 İMO ANKARA ŞUBESİ

Çelik Yapılarda Doğrusal Olmayan Performans Analizleri Ve Viskoz Sönümleyiciler İle Güçlendirme Uygulamaları

ÇELİK UZAY ÇATI SİSTEMLİ HAL YAPILARIN DEPREM DAVRANIŞLARININ İNCELENMESİ. Armağan KORKMAZ *, Zeki AY **

RİSKLİ BİNALARIN DEĞERLENDİRİLMESİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

DOKUZ KATLI TÜNEL KALIP BİNA SONLU ELEMAN MODELİNİN ZORLAMALI TİTREŞİM TEST VERİLERİ İLE GÜNCELLENMESİ

Betonarme Yapılarda Perde Duvar Kullanımının Önemi

GÜÇLENDİRİLEN YAPILARDA YAPI ÖZELLİKLERİ MALİYET İLİŞKİLERİ ÜZERİNE İSTATİSTİKSEL BİR ÇALIŞMA

10 - BETONARME TEMELLER ( TS 500)

MEVCUT KÖPRÜLERİN DEPREME KARŞI DEĞERLENDİRME VE GÜÇLENDİRME UYGULAMALARI. M. Cem Dönmez, Mehmet Erinçer Şefika Caculi, Necdet Çilingir

YAPILARIN ÇİMENTO ESASLI KOMPOZİT PANALLERLE GÜÇLENDİRİLMESİ

BETONARME KİRİŞLERİN KOMPOZİT MALZEMELER İLE GÜÇLENDİRİLMESİ. Zeki ÖZCAN 1 ozcan@sakarya.edu.tr

Farklı Yöntemler Kullanılarak Güçlendirilmiş Betonarme Binaların Performansa Dayalı Tasarıma göre Deprem Performanslarının Belirlenmesi

PREFABRİK KOMPOZİT KOLON-KİRİŞ BAĞLANTILARININ SİSMİK PERFORMANSININ DENEYSEL ARAŞTIRILMASI

YAPISAL ÖZELLİKLERİ FARKLI BA BİNALARIN PERFORMANSA DAYALI ANALİZİ

BÖLÜM II D. YENİ YIĞMA BİNALARIN TASARIM, DEĞERLENDİRME VE GÜÇLENDİRME ÖRNEKLERİ

Farklı Zemin Koşullarındaki Betonarme Yapıların Davranışının Zaman Tanım Alanında Hesap Yöntemi ile İncelenmesi: 8 Katlı Çerçeve Örneği

BETONARME ÇERÇEVE YAPILARIN GERÇEK DEPREMLERE AİT İVME KAYITLARI İLE DOĞRUSAL OLMAYAN DİNAMİK ANALİZİ

KONSOLA MESNETLİ KOLONUN SÜREKSİZLİĞİNİN TAŞIYICI SİSTEMİN DEPREM DAVRANIŞINA OLAN ETKİSİ

RİSKLİ BİNALARIN TESPİT EDİLMESİ HAKKINDA ESASLAR 4-DBYBHY (2007)ve RBTE(2013) Karşılaştırılması

Çelik Yapılar - INS /2016

DÜZCEDEKİ BAZI KAMU VE ÖZEL BİNALARIN 1999 DÜZCE DEPREMİNDEKİ SİSMİK PERFORMANSLARININ İNCELENMESİ

ÖRNEK 18 4 KATLI BETONARME PANSİYON BİNASININ GÜÇLENDİRİLMESİ ve DOĞRUSAL ELASTİK OLMAYAN YÖNTEM İLE DEĞERLENDİRİLMESİ

Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 26(1): 1-6 (2010)

PERDELERDEKİ BOŞLUKLARIN YATAY ÖTELENMEYE ETKİSİ. Ayşe Elif ÖZSOY 1, Kaya ÖZGEN 2 elifozsoy@hotmail.com

BETONARME BİNALARDA SARGI DONATISI ETKİSİNİN YAYILI PLASTİK MAFSAL MODELİYLE İNCELENMESİ

CS MÜHENDİSLİK PROJE YAZILIM HİZMETLERİ EUROCODE-2'ye GÖRE MOMENT YENİDEN DAĞILIM

BETONARME KENAR KOLON-KİRİŞ BİRLEŞİMLERİNİN GÜÇLENDİRİLMESİ

MOMENT AKTARAN BİRLEŞİMLER YAPI MERKEZİ DENEYSEL ÇALIŞMALARI

Prof. Dr. Cengiz DÜNDAR

YÜKSEK BİNALARDA SÜRTÜNMEYE DAYALI SÖNÜMLEYİCİLER İLE BAĞLI PERDE DUVAR SİSTEMİ

İZMİR İLİ BUCA İLÇESİ 8071 ADA 7 PARSEL RİSKLİ BİNA İNCELEME RAPORU

BETONARME-II ONUR ONAT HAFTA-1 VE HAFTA-II

KONU: Beton Baraj Tasarım İlkeleri, Örnek Çalışmalar SUNUM YAPAN: Altuğ Akman, ESPROJE Müh.Müş.Ltd.Şti

ARAŞTIRMA MAKALESİ /RESEARCH ARTICLE

MEVCUT BİNALARDA DEPREM PERFORMANSLARININ AYRINTILI İNCELEME YÖNTEMLERİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ

SİSMİK SÖNÜMLEYİCİ VE KLASİK GÜÇLENDİRME YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRIŞMASI

BÖLÜM 7 MEVCUT BİNALARIN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GÜÇLENDİRİLMESİ. sorular

YUMUŞAK KAT DÜZENSİZLİĞİNİN VE DOLGU DUVARLARIN BETONARME BİNALARIN DEPREM DAVRANIŞINA ETKİLERİ

KISA KOLON TEŞKİLİNİN YAPI HASARLARINA ETKİSİ. Burak YÖN*, Erkut SAYIN

MOMENT YENİDEN DAĞILIM

A3 Düzensizliğine Sahip Yapıların Doğrusal Olmayan Kat Kesme Kuvvetlerinin İncelenmesi

PREFABRİKE BETONARME YAPILARDA SİSMİK SÖNÜMLEYİCİLER KULLANILARAK GÜÇLENDİRME YAPILMASI

DEPREME DAYANIKLI YAPI TASARIMI

BETONARME YAPI ELEMANLARINDA DONATI DÜZENLEME İLKELERİ

BİLGİLENDİRME EKİ 7E. LİFLİ POLİMER İLE SARGILANAN KOLONLARDA DAYANIM VE SÜNEKLİK ARTIŞININ HESABI

7.3 ELASTĐK ZEMĐNE OTURAN PLAKLARIN DAVRANIŞI (BTÜ DE YAPILAN DENEYLER) BTÜ de Yapılan Deneyler

İSTANBUL TEKNİK ÜNİVERSİTESİ Yapı ve Deprem Uygulama Araştırma Merkezi

GENEL KESİTLİ KOLON ELEMANLARIN TAŞIMA GÜCÜ (Ara donatılı dikdörtgen kesitler)

Taşıyıcı Sistem İlkeleri. Dr. Haluk Sesigür İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu

TAŞIYICI SİSTEM TASARIMI 1 Prof. Dr. Görün Arun

İNŞ 320- Betonarme 2 Ders Notları / Prof Dr. Cengiz DÜNDAR Arş. Gör. Duygu BAŞLI

YAPILARIN ÜST RİJİT KAT OLUŞTURULARAK GÜÇLENDİRİLMESİ

Transkript:

. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı 5-7 Eylül 13 MKÜ HATAY ÖZET: DİNAMİK BENZERİ DENEYLERLE YETERLİ DAYANIMA SAHİP BİR BETONARME ÇERÇEVENİN BİRLEŞİM BÖLGELERİNİN PERFORMANSININ İRDELENMESİ B. Burak 1 ve M. Ünal 1 Yardımcı Doçent, İnşaat Müh. Bölümü, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara Araştırma Görevlisi, İnşaat Müh. Bölümü, Pennsylvania State Üniversitesi, University Park, PA Email: burcubc@metu.edu.tr Yapısal çerçeve elemanlarının sismik performansı betonarme çerçevenin deprem yükleri etkisinde gösterdiği performanstan hayli farklı olabilir. Göreli kat ötelemesi değerleri yüksek olmasa bile kirişler, kolonlar veya birleşim bölgelerinde görülen deformasyonlar nedeniyle bir göçme mekanizması oluşabilir. Bu nedenle, her bir elemanın sismik performansının çerçevenin davranışından bağımsız olarak araştırılması gerekmektedir. Bu deneysel araştırmada 1/-ölçekli, üç katlı, üç açıklıklı bir betonarme çerçevenin bir iç, bir dış kuşatılmamış kolon-kiriş birleşim bölgesinin sismik performansı incelenmiştir. Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik (DBYBHY 7) ve ACI-ASCE Committee 35 Recommendations (ACI 35-) dökümanlarında belirtilen kurallar göz önünde bulundurularak tasarlanan deney elemanına dinamik benzeri deney sistemi kullanılarak 1999 Düzce yer hareketi dört farklı ölçekte arka arkaya uygulanmıştır. Deney sonunda, artan deprem yükleri altında taşıyıcı elemanların kapasitelerinin aşıldığı ve bir göçme mekanizmasının oluştuğu gözlenmiştir. Kolon-kiriş düğüm noktasındaki kesme deformasyonları yumuşak zemin üzerinde 5 yılda aşılma olasılığı %1 olan deprem yükü etkisinde bile çok yüksek seviyelere çıkmıştır. Bu çalışmada, kiriş ve birleşim bölgelerinin hasar seviyeleri arasındaki etkileşim, birleşim bölgelerinin performansının çerçeve davranışına katkısı ve farklı zemin koşullarının sismik davranış üzerindeki etkisi irdelenmiştir. ANAHTAR KELİMELER : Kolon-kiriş birleşim bölgesi, dinamik benzeri deney yöntemi, sismik performans 1. GİRİŞ Betonarme moment çerçeve binaların davranışlarının değerlendirilmesinde, sadece yapının genel performansının değerlendirmesi yeterli değildir, çünkü taban kesme kuvvetine karşı çatı ötelemesi davranışı deprem yükünün özelliklerine bağlı olarak önemli ölçüde etkilenmese bile yapısal elemanların davranışı belirgin şekilde değişebilir. Kolonlar, kirişler ve kolon-kiriş birleşim bölgeleri betonarme bir binanın en önemli yapısal elemanlarıdır ve bu elemanların sismik performanslarının çerçevenin davranışından bağımsız olarak araştırılması gerekmektedir. Bu inceleme artan deprem yükleri altında yapılabilir. Mevcut yönetmelikler olan Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik (DBYBHY 7), ASCE SEI 1- (ASCE ) ve FEMA 35 (FEMA ) dökümanlarında performans seviyeleri Minimum Hasar Sınırı, Güvenlik Sınırı ve Göçme Sınırı olarak tanımlanır ve bu seviyeler gözlenen hasar ve deplasman düzeylerine göre belirlenir. Dinamik deneyler binaların sismik performanslarının değerlendirilmesinde kullanılan önemli araçlardır. Günümüzde, yapı mühendisliği uygulamalarında en sık kullanılan dinamik deney yöntemleri, Sarsma Tablası ve Dinamik Benzeri Deney yöntemlerdir. Sarsma tablası deneylerinde, yapılara deprem ivme kayıtları uygulanır ve bu sayede atalet etkileri gerçekçi bir şekilde temsil edilir. Diğer yandan, Dinamik Benzeri Deney yönteminde deplasman-zaman tarihçesi gerçek zamanda serbestlik derecelerine uygun olarak oluşturulmuş olan hareket denklemi adım adım integrasyon yöntemi ile çözülerek oluşturulur. 1

. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı 5-7 Eylül 13 MKÜ HATAY Bu çalışmada, Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik (DBYBHY 7) ve ACI-ASCE Committee 35 Recommendations (ACI 35-) dökümanlarında belirtilen kurallar göz önünde bulundurularak tasarlanmış, 1/ ölçekli, üç katlı, üç açıklıklı bir betonarme çerçeveye dinamik benzeri deney sistemi kullanılarak 1999 Düzce yer hareketi dört farklı ölçekte arka arkaya uygulanmıştır. Yer hareketleri sert zemin için 5 yılda aşılma olasılığı %5, %1 ve % olan 3 adet spektrumdan ve zemin etkisini gözlemlemek amacıyla 5 yılda aşılma olasılığı %1 olan yumuşak zemini temsil eden bir adet spektrumdan oluşmaktadır. Deney sonuçları kullanılarak çerçevenin davranışına ek olarak kolon-kiriş birleşim noktalarının performans değerlendirmesi yapılmıştır. Numunenin iç birleşim bölgesinde gözlemlenen ileri seviyedeki kesme deformasyonları nedeniyle göçme mekanizması oluşmuştur. Bu mekanizma nedeniyle düğüm noktaları kapasitelerine ulaştığından DBYBHY 7 ve ACI 35- dökümanlarına göre birleşim bölgelerinin mukavemetleri karşılaştırılmıştır.. DENEY YÖNTEMİ Bu araştırmada 1/-ölçekli, üç katlı, üç açıklıklı bir betonarme çerçeve dinamik benzeri deney sistemi kullanılarak incelenmiştir. Çerçeve, DBYBHY 7 kullanılarak tasarlanmış, birleşim bölgesi donatı detayları ACI 35- minimum kriterlerini sağlayacak şekilde arttırılmıştır. Tasarım sonucu elde edilen donatı detayları Şekil 1 de gösterilmektedir. Döşemenin kiriş davranışına ve birleşim bölgesine uyguladığı sargılama etkisini göz önünde bulundurmak ve aynı zamanda çelik plakalarla uygulanan düşey yükleri güvenli bir şekilde taşımak için T-kesitli kirişler kullanılmıştır. Deney elemanlarında beton basınç dayanımı MPa, boyuna ve enine donatıların akma ve nihai dayanımları sırasıyla 3 MPa, 3 MPa, 5 MPa ve 37 MPa olarak ölçülmüştür. Bu çalışmada davranışları irdelenen iç ve dış kolon-kiriş birleşim bölgeleri Şekil 1 de ve bu elemanların donatı detayları Şekil 'de gösterilmiştir. Şekillerde de görüleceği üzere iç ve dış düğüm noktalarında mm çapında etriyeler mm aralıkla yerleştirilmiştir. 15 Çelik Steel Plakalar Block Weights 95 115 5 Ø/ Ø1 3Ø Ø/5 15 Ø/5 Ø1 15 Yük Hücresi 15 Transducer İç Düğüm Noktası Interior Joint 3 155 3 Exterior Dış Joint Düğüm Noktası 115 Yük Transducer Hücresi 15 Kiriş Beam - Uç - Support Bölgesi 5 Ø/ Ø1 Ø/5 3Ø Column Kolon - - Confined Uç Bölgesi Zone 15 Ø/75 Ø1 15 Beam - Span Kiriş - Orta Bölge Şekil 1. Deney Numunesi ve Donatı Detayları (Tüm uzunluklar mm dir.) Column Kolon - Orta Bölge

Yer İvmesi (g). Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı 5-7 Eylül 13 MKÜ HATAY Ø Ø 7.5mm 7.5mm mm mm 7.5mm 7.5mm mm mm Interior Joint Exterior Joint Şekil. İç ve Dış Birleşim Bölgelerinin Donatı Detayları Her kat seviyesine yerleştirilen deplasman kontrollü hidrolik pistonlar sayesinde Düzce kenti için sentetik olarak üretilen ivme-zaman tarihçeleri numunelere uygulanmıştır. Farklı hasar seviyelerini temsil eden dört ardışık depremin özelliklerini özetlemek gerekirse;, ve sırasıyla 5 yılda %5, %1 ve % aşılma olasılığı olan ve sert zemin için üretilen deprem kayıtları iken, yumuşak zemin için 5 yılda %1 aşılma olasılığı göz önüne alınarak üretilmiştir (Şekil 3). Zaman (s) Şekil 3. Uygulanan Yer Hareketi İvme-Zaman Tarihçeleri Şekil te deney düzeneği ile kat deplasmanlarını ve elemanlarda görülen deformasyonları ölçmek için kullanılan enstrümentasyon gösterilmektedir. Kiriş ve kolonların uç dönmelerini elde etmek için elemanların her iki yüzüne lineer deformasyon ölçerler takılmıştır. Birinci katta bulunan bir iç ve bir dış düğüm noktasının kesme deformasyonlarını ölçmek için birleşim bölgelerine iki adet dikey yönde, iki adet yatay yönde ve iki adet de çapraz lineer deformasyon ölçer yerleştirilmiştir. Birinci katta dış kolonların altına, temel seviyesinin üstüne, eksenel yükleri, kesme kevvetlerini ve momentleri ölçen iki adet yük hücresi (Canbay ve ark. ) bağlanmıştır. 3

. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı 5-7 Eylül 13 MKÜ HATAY 3. DENEY SONUÇLARI Şekil. Deney Düzeneği ve Enstrümentasyon 3.1 Kat öteleme değerleri ve gözlenen hasar Kat ötelemeleri, üst ve alt kat deplasmanlarının farkının kat yuksekliğine oranı olarak hesaplanmış ve zamana göre değişimleri Şekil 5 te verilmiştir. yer hareketi çerçeveye uygulandığında kat öteleme değerleri çok düşük seviyeler olan -%,3 ve %, arasında kalmıştır. yer hareketi sırasında da tüm katlar için kat öteleme değerleri DBYBHY 7 nin üst sınırı olan % den düşüktür. Aynı aşılma olasılığına sahip, yumuşak zemin için üretilen yer hareketi çerçeveye uygulandığında kat ötemeleri %-%3 aralığında kalmıştır. depremi uygulandığında ise, yer hareketinin pik ivme değerinde iç düğüm noktasında göçme mekanizması oluştuğu için tüm kat ötemeleri belirgin biçimde artmıştır. Şekil (a) ve (b) de görüldüğü üzere birleşim bölgelerindeki kesme çatlaklarının sayısı ve genişliği uygulanan deprem şiddeti arttıkça artmaktadır. yer hareketi için, birinci katın iç birleşim bölgesinde kılcal çatlaklar gözlenmiş, fakat dış birleşim bölgesinde ya da üst katlardaki birleşim bölgelerinde hiç bir çatlak oluşmamıştır. yer hareketi uygulandığında, çatlak sayısı birinci katın iç birleşim bölgesinde artmış, ancak çatlaklarda genişleme olmamıştır. İç birleşim bölgelerinde kirişle kolonun kesiştiği yüzeyde kılcal çatlaklar oluşmuştur. Birinci katın dış birleşim bölgesinde az sayıda çatlak gözlenmiştir. yer hareketi uygulamasında, birinci katın iç birleşim bölgesinde çatlak sayısı ve genişliği belirgin ölçüde artmış ve kabuk beton dökülmeye başlamıştır. Ayrıca, kirişle kolonun kesiştiği yüzeydeki çatlaklar genişlemiş, iki elemanın birbirinden ayrıldığı gözlenmiştir. İkinci kat iç birleşim bölgelerinde çapraz kılcal çatlaklar oluşmuştur. Birinci katın dış birleşim bölgelerinde çatlak sayısı artmış, ancak çatlak genişliklerinde belirgin bir değişim gözlenmemiştir. yer hareketinin uygulanması sırasında birinci katın iç birleşim bölgelerinde çatlak sayısı ve genişliği artmaya devam etmiş, hem birleşim bölgesinde hem de kirişle kolonun kesiştiği yüzeyde kabuk betonun belirgin bir şekilde döküldüğü gözlemlenmiş ve sonuç olarak iç birleşim bölgesinde bir göçme mekanizması oluşmuştur. Birinci katın dış birleşim bölgelerinde çapraz çatlakların sayısı artmış, fakat genişlikleri iç birleşim bölgesindekilerle karşılaştırıldığında önemli ölçüde küçük kalmıştır. İkinci katın iç birleşim bölgelerinde de çatlak sayısı ve genişliği artmıştır. Eğilme ve kesme çatlakları çoğunlukla ilk katın elemanlarında yoğunlaşmış, ikinci katta daha az ve dar çatlaklar gözlemlenmiş ve üçüncü katta hiç bir çatlağa rastlanmamıştır.

Third Üçüncü Story Kat Interstory Kat Ötelemesi Drift (%) Second İkinci Story Kat Birinci First Story Kat. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı 5-7 Eylül 13 MKÜ HATAY - - - - - 1 3 1 3 - - 1 3 - - Zaman Time (s) Şekil 5. Kat Ötelemeleri Şekil. (a) Dış, (b) İç Birleşim Bölgelerindeki Hasar 3. Düğüm Noktalarının Kesme Kuvvetine Karşı Kesme Deformasyonu İlişkileri Düğüm noktalarındaki kesme deformasyonları bu bögeye yerleştirilen dikey, yatay ve çapraz lineer deplasman ölçerlerden elde edilen veriler kullanılarak ve kosinüs kanunundan yararlanılarak (Denklem 1) elde edilmiştir. Bu denklemde, γ, düğüm noktasının kesme deformasyonudur. L h, L j, sırasıyla, yatay, dikey ve v ve L d, çaprazda orijinal uzunluğa lineer deplasman ölçerlerden elde edilen deformasyon değerleri eklenerek bulunur. 5

. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı 5-7 Eylül 13 MKÜ HATAY Düğüm noktalarının kesme kuvveti, kirişlere yerleştirilen lineer deplasman ölçerlerden ve kolonların altına yerleştirilen yük hücrelerinden elde edilen veri kullanılarak hesaplanmıştır. Düğüm noktalarının kesme kuvvetine karşı kesme deformasyonu ilişkileri Şekil 7 (a) ve (b) de verilmiştir. γ j = π + arccos L v + L h + L d L h L v (1) (a) (b) Şekil 7. (a) Dış, (b) İç Düğüm noktalarının kesme kuvvetine karşı kesme deformasyonu ilişkileri Düğüm noktalarının kesme dayanımları (V j ) DBYBHY 7 ye göre hesaplanırsa, hem iç hem dış birleşim bölgeleri kuşatılmamış olarak tanımlanacağından Denklem kullanılarak dayanım 7 kn olarak elde edilmiştir. Bu değer, Şekil 7 de görüleceği üzere, deneyde elde edilen kesme kuvvetlerinden çok yüksektir. Bu da, DBYBHY 7 de önerilen denklemin düğüm noktalarının kesme mukavemetlerini gerçekçi bir şekilde yansıtmadığını göstermektedir. Bu nedenle, kesme dayanımının ACI 35- dökümanında önerilen Denklem 3 kullanılarak hesaplanması daha güvenli olacaktır. V j =.5 b j h c f cd (MPa) () V j =.3γ f cd b j h c (MPa) (3) Bu denklemlerde,, birleşim bölgesine iki yönde bağlanan kirişler tarafından sağlanan sargılama etkisini gösteren katsayı, h c, yükleme yönündeki kolon enkesit boyutu ve b j, efektif düğüm noktası genişliğidir. ACI 35- dökümanında b j, DBYBHY 7 den farklı olarak Denklem te verilen değerlerin en küçüğü olarak tanımlanmaktadır. bb bc mh c bj ; bj bb ; ve b c () Bu denklemde, b b, kirişin gövde genişliği, b c, kolonun yükleme yönüne dik enkesit boyutu ve m, kolon ve kirişin ağırlık merkezleri arasındaki eksantrisiteye bağlı katsayıdır. Eksantrisite b c / i geçtiğinde m=.3, diğer bütün durumlarda, m=.5 olarak alınır.

. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı 5-7 Eylül 13 MKÜ HATAY depreminin uygulanması sonucu tüm elemanlar üzerinde sadece kılcal çatlaklar oluşması nedeniyle çerçeve minimum hasar performans seviyesine sahip görünmektedir. Ayrıca, ilk deney sonunda kesme deformasyonları dış (Şekil 7-a) ve iç (Şekil 7-b) birleşim bölgelerinde sırasıyla %.1 ve %. den az olup çok düşük seviyelerdedir. 1 1 1 1 (kn) (kn) Base Kesme Kuvveti Taban Shear (kn) (kn) Base Kesme Kuvveti TabanShear depremi uygulandığında, çerçeve güvenlik performans seviyesinde kabul edilebilir, çünkü yük taşıyan elemanlarda ileri derecede hasar gözlenmemiştir. Dış ve iç birleşim bölgelerinde kesme deformasyonları kritik seviye olarak tanımlanabilecek %1 sınırının altındadır. Ayrıca, tüm kat ötelemeleri ve çatı ötelemesi % den daha düşüktür (Şekil ). ve yer hareketleri aynı aşılma oranına sahip olmakla birlikte, depremi yumuşak zemin için üretildiğinden, bu deprem uygulandığında elemanlarda depremine kıyasla daha belirgin deformasyonlar görülmüştür. Daha önce de belirtildiği gibi, çatlak sayısı ve genişliği önemli ölçüde artmış ve kabuk betonun döküldüğü gözlenmiştir. Kesme deformasyonları dış birleşim bölgesinde %1 i aşmış, iç birleşim bölgesindeyse % ye ulaşmıştır. Şunu belirtmek gerekir ki, iç kirişin kolonla kesiştiği yüzeyde gözlenen çatlakların genişlemesinden dolayı, iç birleşim bölgesine bağlanan iç kirişin uç dönmesi, aynı birleşim bölgesine bağlanan dış kirişin uç dönmesinden daha fazladır. Birinci ve ikinci katların kat ötelemeleri ve çatı ötelemesi, DBYBHY 7 nin % sınırını aşmış, fakat çerçeve yük taşıma kapasitesinde bir azalma görülmemiştir. Son uygulanan yer hareketi olan depremi sırasında, iç birleşim bölgesinde kesme deformasyonu belirgin bir biçimde artmış ve göçme mekanizması oluşmasına neden olmuştur. Bunun üzerine, çerçevenin yatay yük taşıma kapasitesi önemli ölçüde azalmıştır (Şekil ). Dış birleşim bölgesinin kesme deformasyonu depremindeki değere kıyasla azalmış ve hiç yeni çatlak oluşmamıştır. Bunun nedeninin dış kirişin uç dönmesindeki artış olduğu düşünülmektedir; bu da, kirişlerle birleşim bölgelerinde görülen plastik deformasyonların birbirini etkilediğini göstermektedir. Bu nedenle, birleşim bölgeleri ve kirişlerin performans değerlendirmelerinde her iki elemandaki deformasyonlar göz önüne alınmalıdır. - - -1-1 - - First Story Drift (%) Birinci Kat Ötelemesi (%) - Taban Kuvveti (kn)(kn) Shear BaseKesme - -1 - - -1 - - İkinci Kat Ötelemesi Second Story Drift(%) (%) 1 1 1 1 - - -1 - - - Taban (kn) (kn) ShearKuvveti BaseKesme - -1 - - ÜçüncüStory Kat Ötelemesi Third Drift (%) (%) - - - -1 - - -1 - Roof Drift (%) Çatı Ötelemesi (%) Şekil. Taban kesme kuvvetine karşı Kat Ötelemeleri İlişkileri 7

. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı 5-7 Eylül 13 MKÜ HATAY. SONUÇLAR Bu makalede, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Yapı Mühendisliği Laboratuvarında betonarme çerçeve binalar üzerine yapılan performans değerlendirme araştırmalarının bir parçası olarak, kolon-kiriş birleşim bölgelerinin sismik davranışı incelenmiştir. 1/-ölçekli, üç katlı, üç açıklıklı betonarme çerçevenin bir dış ve bir iç birleşim bölgesi kesme deformasyonlarını elde etmek amacıyla lineer deplasman ölçerlerle donatılmıştır. Numune çerçeveye dinamik benzeri deney sistemi kullanılarak 1999 Düzce yer hareketi dört farklı ölçekte arka arkaya uygulanmıştır. Birleşim bölgelerinde gözlenen kesme deformasyonları ve hasara bağlı olarak bu bölgelerin performansları değerlendirilmiş ve aşağıdaki sonuçlara ulaşılmıştır: DBYBHY 7 ve ACI 35- dökümanlarında belirtilen kurallara uygun olarak tasarlanan bir çerçevede bile düğüm noktasında görülen ileri seviyedeki kesme deformasyonları nedeniyle göçme mekanizması oluşabilmektedir. Bu da, tasarımda ve doğrusal olmayan analizlerde birleşim bölgelerinin yalnızca mukavemetlerinin değil, deformasyonlarının da hesaba katılması gerektiğinin önemli bir göstergesidir. İç birleşim bölgesinde artan kesme deformasyonları nedeniyle göçme mekanizması oluşmasına ve çerçevenin yatay yük taşıma kapasitesinin azalmasına rağmen, uygulanan düşey yük taşınabilmiştir. Kat ötelemeleri ve çatı ötelemesi DBYBHY 7 de verilen limitin altında kaldığı yüklemelerde bile taşıyıcı elemanların bazılarında ileri seviyede hasar gözlenmiştir. Bu nedenle, yapının performans değerlendirmesinde eleman davranışları, birleşim bölgeleri de dahil olmak üzere, ayrı ayrı kontrol edilmelidir. Bu çalışmada, zemin tipinin etkisi de incelenmiş ve aynı aşılma olasılığına sahip depremler için, daha yumuşak zeminlerin, taşıyıcı elemanların sismik performansında olumsuz etkiye sahip olduğu gözlenmiştir. Deney sonuçları, birleşim bölgelerinin kesme deformasyonları ile kiriş uç dönmeleri arasında bir etkileşim olduğunu ortaya koymaktadır. Bu nedenle, kirişlerin sismik performansı değerlendirilirken uç dönmelerini doğru tahmin edebilmek için birleşim bölgelerindeki kesme deformasyonlarının etkileri analitik modellere dahil edilmelidir. KAYNAKLAR ACI-ASCE Committee 35 (). Recommendations for design of beam-column connections in monolithic reinforced concrete structures. ACI 35R-. American Concrete Institute, Farmington Hills, Michigan. American Society of Civil Engineers (ASCE) (). Seismic rehabilitation of existing buildings. ASCE SEI 1, Reston, Virginia. Canbay, E., Ersoy, U., Tankut, T., (). A three-component force transducer for RC structural testing, Engineering Structures,, 57 5. Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik (DBYBHY) (7). Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, Ankara, Türkiye. Federal Emergency Management Agency (FEMA) (). Prestandard and commentary for the seismic rehabilitation of buildings. FEMA 35, Washington, D.C.