2011 MALİ BÜLTEN SAYI-74 Aylık Yayın Sayı: 74 Mayıs 2011
NİSAN AYI MALİ MEVZUATTA YAPILAN DEĞİŞİKLİKLER 1.4.2011/ 27892 R.G. Sanayi ve Ticaret Bakanlığınca Gaz Yakan Cihazlara Dair Yönetmelik (2009/142/AT) Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 1.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikte, gaz yakan cihazların ve donanımların normal olarak kullanıldığında insanların, evcil hayvanların ve eşyaların güvenliğini tehlikeye atmayacak şekilde piyasaya arz edilmesini ve/veya hizmete alınmasını sağlamak amaçlanmıştır. Bu Yönetmelik, bu Yönetmelikte tanımlanan cihazları ve donanımları kapsamaktadır. Ancak, Endüstriyel tesislerde gerçekleştirilen endüstriyel işlemlerde kullanılmak üzere özel olarak tasarımlanan cihazlar bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır. Bu Yönetmelik ile 30.12.2006 tarihli ve 26392 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Gaz Yakan Cihazlara Dair Yönetmelik (90/396/AT) yürürlükten kaldırılmıştır. 1.4.2011/ 27892 R.G. Başbakanlık (Gümrük Müsteşarlığı) nca Gümrük Genel Tebliği (NİHAİ KULLANIM) (SERİ NO: 8) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 1.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğ ile 5.5.2006 tarih ve 26159 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Gümrük Genel Tebliği (Nihai Kullanım) (Seri No: 4) ile ek ve tadilleri yürürlükten kaldırılmıştır. 1.4.2011/ 27892 R.G. Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca Türk Gıda Kodeksi Gıda Maddelerinin Genel Etiketleme Ve Beslenme Yönünden Etiketleme Kuralları Tebliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Tebliğ (TEBLİĞ NO: 2011/19) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 1.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğ ile 25.8.2002 tarihli ve 24857 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Türk Gıda Kodeksi Gıda Maddelerinin Genel Etiketleme ve Beslenme Yönünden Etiketleme Kuralları Tebliğinde çeşitli değişiklikler yapılmıştır. 1.4.2011/ 27892 R.G. Sermaye Piyasası Kurulunca Yatırım Fonlarına İlişkin Esaslar Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (SERİ: VII, NO: 40) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 1.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğ ile 19/12/1996 tarihli ve 22852 sayılı Resmi Gazete de yayımlanan Seri:VII, No:10 sayılı Yatırım Fonlarına İlişkin Esaslar Tebliğinde çeşitli değişiklikler yapılmıştır. 2
1.4.2011/ 27892 R.G. Sermaye Piyasası Kurulunca İlgi, Belge Ve Açıklamaların Elektronik Ortamda İmzalanarak Kamuyu Aydınlatma Platformuna Gönderilmesine İlişkin Esaslar Hakkında Tebliğde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Seri: VIII, NO: 75) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 1.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğ ile 30.5.2009 tarihli ve 27243 sayılı Resmi Gazete de yayımlanan Seri:VIII, No:61 sayılı Bilgi, Belge ve Açıklamaların Elektronik Ortamda İmzalanarak Kamuyu Aydınlatma Platformuna Gönderilmesine İlişkin Esaslar Hakkında Tebliğin 1 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. a) Sermaye piyasası araçları Borsa da işlem gören ortaklıklar, aracı kurumlar ve yatırım fonları ile borsa yatırım fonlarının kurucuları tarafından bu Tebliğ kapsamındaki her türlü bilgi, belge ve açıklamanın elektronik ortamda imzalanması ve Kamuyu Aydınlatma Platformu na, Aynı Tebliğin 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. e) Fon: Yatırım fonlarını ve borsa yatırım fonlarını, Aynı Tebliğin 9 uncu maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. İmza yetkisinin kaldırılması veya sınırlandırılması, aracı kurumların faaliyetlerinin sürekli olarak durdurulması, bağımsız denetim kuruluşunun bağımsız denetimle yetkili kuruluşlar listesinden çıkarılması, ortaklıkların sermaye piyasası araçlarının veya borsa yatırım fonlarının katılma paylarının sürekli olarak Borsa kotundan, pazarlarından/listesinden çıkarılması ve bir fon kurucusuna ait yatırım fonlarından birinin veya birkaçının veya tamamının herhangi bir sebepten dolayı tasfiye edilmesi hallerinde, daha önce tahsis edilen elektronik sertifikaların KAP sistemine erişim yetkisi, doğrudan veya Kurulun bildirimi üzerine, Borsa tarafından derhal iptal edilerek, durum hakkında ilgili kuruluş ve sertifika sahibine bilgi verilir. Aynı Tebliğe Geçici Madde 3 olarak aşağıdaki madde eklenmiştir. GEÇİCİ MADDE 3 Yatırım fonlarının işbu Tebliğ ve diğer Tebliğler uyarınca bildirimlerinin KAP a gönderilmesi uygulamasına, Borsa tarafından konuya ilişkin olarak yapılacak düzenlemenin kamuya duyurulmasını takiben başlanacaktır. 2.4.2011/ 27893 R.G. Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı) nca Emekliliğe Yönelik Taahhütte Bulunan Kuruluşların Aktüeryal Denetimi Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 2.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikle, 1.3.2009 tarihli ve 27156 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Emekliliğe Yönelik Taahhütte Bulunan Kuruluşların Aktüeryal Denetimi Hakkında Yönetmeliğinde çeşitli değişiklikler yapılmıştır. 3
2.4.2011/ 27893 R.G. Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca Zirai Mücadele Alet Ve Makineleri Hakkında Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 2.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikte, zirai mücadele alet ve makinelerinin onayı, imalatı, ithalatı, satışı ve denetimleri ile ilgili usul ve esaslar belirlenmiştir. Bu Yönetmelik, zirai mücadele alet ve makinelerinin imalatı, ruhsatlandırılması, piyasaya arzı, ithalatı, satışı, işletmeci ve bayilerin sorumlulukları, denetimleri ve yaptırımları ile ilgili usul ve esasları kapsamaktadır. Bu Yönetmelik ile 28.6.2000 tarihli ve 24093 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Zirai Mücadele Alet ve Makineleri Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır. 2.4.2011/ 27893 R.G. Maliye Bakanlığınca Milli Emlak Genel Tebliği (SIRA NO: 334) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 2.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğde, Hazineye ait taşınmazların; 29/6/2001 tarihli ve 4706 sayılı Hazineye Ait Taşınmaz Malların Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna 18/2/2009 tarihli ve 5838 sayılı Kanunla eklenen ek 3 üncü maddenin dokuzuncu fıkrası uyarınca, 13/6/2006 tarihli ve 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 32/A maddesi gereğince 16/7/2009 tarihli ve 27290 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 14/7/2009 tarihli ve 2009/15199 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla gruplandırılan illerde ve teşvik edilen sektörlerde yatırım yapacak gerçek ve tüzel kişilere, 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 63 üncü maddesinde yer alan harca esas değer üzerinden doğrudan satışına ilişkin usul ve esasları belirlenmiştir. Bu Tebliğ ile 313 Sıra Sayılı Milli Emlak Genel Tebliğinin B) Doğrudan Satış başlıklı bölümünün; 2) Harca Esas Değer Üzerinden Doğrudan Satış başlıklı alt bölümünün birinci fıkrasının (ç) bendi ve 2.1 Satışta Uygulanacak Esas ve Usuller başlıklı alt bölümünün ç) En Az Onmilyon ABD Doları Karşılığı Yeni Türk Lirası Tutarında ve En Az Elli Kişi İstihdam Sağlayacak Yatırımlar İçin Yapılacak Satışlar başlıklı bölümü ile 320 Sıra Sayılı Milli Emlak Genel Tebliği yürürlükten kaldırılmıştır. 2.4.2011/ 27893 R.G. Sanayi ve Ticaret Bakanlığınca Bazı Tüketici Ürünlerinin Tehlikeli Kimyasal Madde İçeriğine Yönelik Piyasa Gözetimi Ve Denetimine İlişkin Tebliğ Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 2.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğde, piyasaya nihai ürün olarak arz edilen bazı tüketici ürünlerinde kullanılan ve bu Tebliğ ekinde sayılan tehlikeli kimyasal maddelerin sınırlandırılmasına ilişkin usul ve esaslar belirlenmiştir. Bu Tebliğ, piyasaya nihai ürün olarak arz edilen tüketici ürünlerinden ekli listede yer alan ürünleri kapsamaktadır. 4
2.4.2011/ 27893 R.G. Anayasa Mahkemesi Başkanlığı nca 13.1.2011 Tarih ve E. 2009/21, K. 2011/16 Sayılı Anayasa Mahkemesi Kararı Yayımlanmıştır. Anayasa Mahkemesi nce; 1-7.5.2010 günlü, 5982 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun uyarınca, 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun ile ilgili gerekli düzenlemeler yapılmadan, Mahkeme nin çalışıp çalışamayacağına ilişkin ön meselenin incelenmesi sonucunda; Mahkeme nin çalışmasına bir engel bulunmadığına, Fulya KANTARCIOĞLU, Mehmet ERTEN, Fettah OTO, Zehra Ayla PERKTAŞ ile Celal Mümtaz AKINCI nın, gerekçesi 2010/68 esas sayılı dosyada belirtilen karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA, 2-4.1.1961 günlü, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu nun 22.7.1998 günlü, 4369 sayılı Kanun un 13. maddesiyle değiştirilen Mükerrer 355. maddesinin birinci fıkrasının, aynı Kanun un Mükerrer 257. maddesi yönünden, Anayasa ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, Fulya KANTARCIOĞLU, Mehmet ERTEN, Fettah OTO ile Zehra Ayla PERKTAŞ ın karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA, 13.1.2011 gününde karar verilmiştir. 2.4.2011/ 27893 R.G. Anayasa Mahkemesi Başkanlığı nca 20.1.2011 Tarih ve E. 2009/13, K. 2011/23 Sayılı Anayasa Mahkemesi Kararı Yayımlanmıştır. Anayasa Mahkemesi nce; A- 7.5.2010 günlü, 5982 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun uyarınca, 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun ile ilgili gerekli düzenlemeler yapılmadan, Mahkeme nin çalışıp çalışamayacağına ilişkin ön meselenin incelenmesi sonucunda; Mahkeme nin çalışmasına bir engel bulunmadığına, Fulya KANTARCIOĞLU, Mehmet ERTEN, Fettah OTO, Zehra Ayla PERKTAŞ ile Celal Mümtaz AKINCI nın, gerekçesi 2010/68 esas sayılı dosyada belirtilen karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA, B- 29.6.2001 günlü, 4706 sayılı Hazineye Ait Taşınmaz Malların Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun un 7. maddesinin, 3.7.2003 günlü, 4916 sayılı Kanun un 6. maddesiyle değiştirilen birinci fıkrasının İfraz, tevhit, tescil ve tespit işlemleri imar mevzuatındaki kısıtlamalara tâbi olmaksızın bölümünün; 1- imar mevzuatındaki kısıtlamalara tâbi olmaksızın ibaresinin Anayasa ya aykırı olduğuna ve İPTALİNE, 2- İfraz, tevhit, tescil ve tespit işlemleri ibaresinin ise Anayasa ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, C- 4706 sayılı Kanun un 7. maddesinin, 4916 sayılı Kanun un 6. maddesiyle değiştirilen birinci fıkrasının İfraz, tevhit, tescil ve tespit işlemleri imar mevzuatındaki kısıtlamalara tâbi olmaksızın bölümünün, imar mevzuatındaki kısıtlamalara tâbi olmaksızın ibaresinin iptali nedeniyle uygulanma olanağı kalmayan iptal edilen ibareden sonra yer alan ve sözcüğünün de, 2949 sayılı 5
Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun un 29. maddesinin ikinci fıkrası gereğince İPTALİNE, OYBİRLİĞİYLE, 20.1.2011 gününde karar verilmiştir. 2.4.2011/ 27893 R.G. Anayasa Mahkemesi Başkanlığı nca 20.1.2011 Tarih ve E. 2009/65, K. 2011/24 Sayılı Anayasa Mahkemesi Kararı Yayımlanmıştır. Anayasa Mahkemesi nce; 1-7.5.2010 günlü, 5982 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun uyarınca, 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun ile ilgili gerekli düzenlemeler yapılmadan, Mahkeme nin çalışıp çalışamayacağına ilişkin ön meselenin incelenmesi sonucunda; Mahkeme nin çalışmasına bir engel bulunmadığına, Fulya KANTARCIOĞLU, Mehmet ERTEN, Fettah OTO, Zehra Ayla PERKTAŞ ile Celal Mümtaz AKINCI nın, gerekçesi 2010/68 esas sayılı dosyada belirtilen karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA, 2-18.2.1963 günlü, 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanunu nun, 25.12.2003 günlü, 5035 sayılı Kanun un 21. maddesiyle değiştirilen 2. maddesinin birinci fıkrasının (7) numaralı bendinin Anayasa ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, OYBİRLİĞİYLE, 20.1.2011 gününde karar verilmiştir. 3.4.2011/ 27894 R.G. 6216 Sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu Ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun Yayımlanmıştır. Bu Kanun un 45 ila 51 inci maddeleri 23/9/2012 tarihinde yürürlüğe girecek olup, diğer hükümleri 3.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Kanunda Anayasa Mahkemesinin yapısı, görevleri, yargılama usulleri, Başkan, başkanvekilleri ve üyelerinin seçimi, disiplin ve özlük işleri ile raportörler, raportör yardımcıları ve personelinin nitelikleri, atanmaları, görev ve sorumlulukları, disiplin ve özlük işlerine ilişkin esaslar düzenlenmiştir. Bu Kanun ile 10/11/1983 tarihli ve 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun yürürlükten kaldırılmıştır. 15/7/1950 tarihli ve 5682 sayılı Pasaport Kanununun 13 üncü maddesinde yer alan Anayasa Mahkemesi, ibaresi Anayasa Mahkemesi Başkan ve üyeleri ile olarak değiştirilmiştir. 24/2/1983 tarihli ve 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun; 1 inci ve 2 nci maddelerinde yer alan Anayasa Mahkemesi ibareleri, 103 üncü maddesinde yer alan Anayasa Mahkemesi Başkanı,, Anayasa Mahkemesi Başkanvekili, Anayasa Mahkemesi Üyeleri, ibareleri ile anılan Kanunun eki (I) sayılı ek gösterge cetvelinde yer alan Anayasa Mahkemesi Başkanı,, Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanı ile, Anayasa Mahkemesi üyeleri, ibareleri madde metinlerinden çıkarılmıştır. 23/1/1987 tarihli ve 270 sayılı Yüksek Hâkimlik Tazminatı Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 1 inci maddesinde yer alan Anayasa Mahkemesi Başkanı,, Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanı ile ve Anayasa Mahkemesi Üyeleri, ibareleri madde metninden çıkarılmıştır. 6
14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 59 uncu maddesine Genel Sekreter Sekreterliğine, ibaresinden sonra gelmek üzere Anayasa Mahkemesi Basın Müşavirliğine, ibaresi eklenmiştir. 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Anayasa Mahkemesi Başkanlığı bölümünde yer alan kadrolar iptal edilerek ilgili cetvelden çıkarılmıştır. Bu Kanuna ekli (l) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (II) sayılı cetvelin, (2) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek (I) sayılı cetvelin Anayasa Mahkemesi Başkanlığı bölümüne eklenmiş, (5) sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (II) sayılı cetvelin Anayasa Mahkemesi Başkanlığı bölümünden çıkarılmıştır. Ekli (3) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (II) sayılı cetvelin Adalet Bakanlığı, (4) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek (II) sayılı cetvelin Sayıştay Başkanlığı bölümüne eklenmiştir. 657 sayılı Kanunun eki (II) sayılı cetvelin (5) numaralı başlığının altındaki kısma Anayasa Mahkemesi Başkanlığı Müdürleri ibaresi eklenmiştir. 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (l) sayılı Tarifenin A) Mahkeme Harçları başlıklı bölümünün ilk cümlesine yargı konularında ibaresinden sonra gelmek üzere, Anayasa Mahkemesine bireysel başvurularda ibaresi ve l- Başvurma harcı başlıklı fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir. 4. Anayasa Mahkemesinde 150,00 TL 5.4.2011/ 27896 R.G. 2011/1586 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı MİLLETLERARASI ANDLAŞMA Yayımlanmıştır. Bakanlar Kurulu nca 19 Nisan 2007 tarihinde Belgrad da imzalanan ve 23/2/2011 tarihli ve 6146 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan ekli Karadeniz Ekonomik İşbirliği Bölgesinde Deniz Otoyollarının Geliştirilmesi Hakkında Mutabakat Muhtırası nın ilişik beyan ile onaylanması; kararlaştırılmıştır. 5.4.2011/ 27896 R.G. Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunca Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 5.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikle, 4.8.2002 tarihli ve 24836 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Elektrik Piyasası Lisans Yönetmeliğinde değişiklikler yapılmıştır. 7
5.4.2011/ 27896 R.G. Dış Ticaret Müsteşarlığınca İthalatta Korunma Önlemlerine İlişkin Tebliğ (TEBLİĞ NO: 2011/6) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 5.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğe göre İthalatta Korunma Önlemlerini Değerlendirme Kurulu, yapılan başvuruyla ilgili olarak 8.6.2004 tarihli ve 25486 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan İthalatta Korunma Önlemleri Yönetmeliği (Yönetmelik) hükümleri çerçevesinde 70.13 gümrük tarife istatistik pozisyonunda sınıflandırılan cam eşya ithalatında uygulanmakta olan ek mali yükümlülüğün etkilerinin değerlendirilmesi ve söz konusu önlem uygulamasının devamının gerekli olup olmadığının incelenmesi amacıyla gözden geçirme soruşturması açılmasına karar vermiştir. 5.4.2011/ 27896 R.G. Dış Ticaret Müsteşarlığınca Tarım Ve Köyişleri Bakanlığı nın Denetimine Tabi Ürünlerin İthalatına Dair 2011/5 Sayılı Dış Ticarette Standardizasyon Tebliği nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ TEBLİĞ NO: (2011/36) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 5.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğe ile 29/12/2010 tarihli ve 27800 sayılı (5. Mükerrer) Resmî Gazete de yayımlanarak yürürlüğe giren Tarım ve Köyişleri Bakanlığı nın Denetimine Tabi Ürünlerin İthalatına Dair Dış Ticarette Standardizasyon Tebliği (Tebliğ No: 2011/5) nin Ek 4/B: Yem Sanayiinde Kullanılan Maddeler (Kontrol Belgesine Tabi Olmayanlar) listesine aşağıdaki ürün eklenmiştir. G.T.İ.P. MADDE İSMİ 2306.20.00.00.00 Bitkisel katı veya sıvı yağların ekstraksiyonundan (özütleme)(23.04 ve 23.05 pozisyonundakiler hariç) arta kalan küspe ve diğer katı artıklar (öğütülmüş veya "pellet" halinde olsun olmasın), keten tohumundan Anılan Tebliğ in Ek 6/B: Gıda Maddeleri ve Diğer Tarım ve Su Ürünleri (Kontrol Belgesine Tabi Olmayanlar) listesine aşağıdaki ürün eklenmiştir. G.T.İ.P. MADDE İSMİ 3102.10.10.00.00 Kuru anhidrit ürün üzerinden, içindeki azot miktarı ağırlık itibariyle (YGSKGTE) % 45'den fazla olan üre Anılan Tebliğ in Ek 6/B: Gıda Maddeleri ve Diğer Tarım ve Su Ürünleri (Kontrol Belgesine Tabi Olmayanlar) listesinde yer alan 1804.00.00.00.00 - Kakao yağı (katı ve sıvı) isimli eşyanın madde ismi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir. G.T.İ.P. MADDE İSMİ 1804.00.00.00.00 Kakao yağı (katı ve sıvı) (YGSKGTE) Anılan Tebliğ in Ek 6/B: Gıda Maddeleri ve Diğer Tarım ve Su Ürünleri (Kontrol Belgesine Tabi Olmayanlar) listesinde yer alan 9617.00.00.00.00 - Vakumlu şişeler ve diğer vakumlu kaplar (mahfazaları ile birlikte), bunların aksam ve parçaları (camdan iç gövdeler hariç) (YGSKGTE) isimli eşyanın G.T.İ.P. numarası aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir. 8
G.T.İ.P. MADDE İSMİ 96.17 Vakumlu şişeler ve diğer vakumlu kaplar (mahfazaları ile birlikte), bunların aksam ve parçaları (camdan iç gövdeler hariç) (YGSKGTE) 6.4.2011/ 27897 R.G. İçişleri Bakanlığınca Karayolları Trafik Kanunu Hükümleri Gereğince Uygulanan İdari Para Cezalarının Tahsilinde Ve Takibinde Uygulanacak Usul Ve Esaslar İle Kullanılacak Alındılar, Tutanaklar Ve Defterler Hakkında Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 6.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikte, 13.10.1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununda belirtilen hükümlere aykırı hareket edenler hakkında düzenlenecek Cumhuriyet Savcılığına Sevk Tutanağı, Trafik İdari Para Cezası Karar Tutanağı ile bu idari para cezalarının tahsilatı sırasında düzenlenecek Trafik Para Cezası Muhasebe Yetkilisi Mutemedi Alındısının şeklini, içeriğini, teminini ve kullanma esaslarını; para cezalarının tahsilinde ve takibinde uygulanacak usul ve esasları; Emniyet Genel Müdürlüğü ve Jandarma Genel Komutanlığı personeli ile Ulaştırma Bakanlığının ve Karayolları Genel Müdürlüğünün ilgili birimlerinin merkez, bölge il ve ilçe kuruluşlarında görevli ve yetkili kılınmış personelinden alındı ve tutanak düzenleyeceklerin niteliklerini, yetki sınırlarını, hangi hallerde hangi belge ve tutanakları düzenleyeceklerini, koordinasyon ve işbirliği esasları belirlenmiştir. Bu Yönetmelik; a) Cumhuriyet Savcılığına Sevk Tutanağı, Trafik İdari Para Cezası Karar Tutanağı ile bu idari para cezalarının tahsilâtı sırasında düzenlenecek Trafik Para Cezası Muhasebe Yetkilisi Mutemedi Alındısının şeklini, içeriğini, teminini ve kullanma esaslarını, tahsil ve takibini, b) Kimlerin hangi hallerde Cumhuriyet Savcılığına Sevk Tutanağı, Trafik İdari Para Cezası Karar Tutanağı ile bu idari para cezalarının tahsilâtı sırasında düzenlenecek Trafik Para Cezası Muhasebe Yetkilisi Mutemedi Alındısı düzenlemeye yetkili olduklarını, c) Trafik Para Cezası Muhasebe Yetkilisi Mutemedi Alındısı ve tutanak düzenlemeye yetkili personelin bağlı oldukları kuruluşların, alındı ve tutanaklar hakkında yapacakları işlemleri, ç) Kimlerin hangi hallerde araçların tescil plakasına göre tutanak düzenleyebileceğini ve bu konuda yapılacak işlemleri, d) Trafik idari para cezalarının ödenme süresini, yerini, şeklini ve tahsilâtı yapan kuruluşların sorumluluklarını, e) Trafik idari para cezalarının belirlenen sürelerde ödenmemesi halinde yapılacak işlemleri ve diğer işbirliği esaslarını, f) Trafikten men edilen araçlar ile geçici olarak geri alınan sürücü belgeleri için düzenlenecek tutanakları ve bunların defter kayıtlarına ilişkin hususları, kapsamaktadır. Bu Yönetmelik ile 7.1.1989 tarihli ve 20062 sayılı Resmî Gazete de yayımlanarak yürürlüğe giren Trafik Para Cezalarının Tahsilinde ve Takibinde Uygulanacak Esas ve Usuller ile Kullanılacak Belgeler Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır. 9
6.4.2011/ 27897 R.G. Sağlık Bakanlığınca Hasta Ve Çalışan Güvenliğinin Sağlanmasına Dair Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 6.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikte, üniversite ve özel sektör ikinci ve üçüncü basamak sağlık kurumlarında, hasta ve çalışan güvenliği için güvenli hizmet sunumu ve güvenli bir ortam sağlanmasına, hizmet sunumunda kalitenin artırılmasına, sağlık kurumunda hasta ve çalışanlar için muhtemel risklerin belirlenmesine, bu risklerin giderilmesi için uygun yöntem ve tekniklerin belirlenmesine ve hizmet içi eğitimler ile güvenli hizmet sunumu ve güvenli çalışma ortamının sürdürülebilirliğinin sağlanmasına yönelik usul ve esaslar düzenlenmiştir. Bu Yönetmelik kamu, üniversite ve özel sektör ikinci ve üçüncü basamak sağlık kurumlarını kapsamaktadır. 6.4.2011/ 27897 R.G. Sağlık Bakanlığınca Sağlık Kurum Ve Kuruluşlarında Hasta Ve Çalışan Güvenliğini Sağlanması Ve Korunmasına İlişkin Usul Ve Esaslar Hakkında Tebliğin Yürürlükten Kaldırılmasına Dair Tebliğ Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 6.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğ ile 29/4/2009 tarihli ve 27214 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan "Sağlık Kurum ve Kuruluşlarında Hasta ve Çalışan Güvenliğinin Sağlanması ve Korunmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Tebliğ" ve ekleri yürürlükten kaldırılmıştır. 6.4.2011/ 27897 R.G. Para-Kredi ve Koordinasyon Kurulunca Elma İhracatında İhracat İadesi Yardımı Yapılmasına İlişkin Tebliğ (Tebliğ No: 2011/2) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 1/1/2011 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere 6.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğe göre destekleme ve Fiyat İstikrar Fonu ödenekleri çerçevesinde karşılanmak üzere, aşağıda belirtilen tarım ürününün ihracatını müteakip finansmanı amacıyla, bu Tebliğ in 3 üncü maddesinde belirtilen giderler, tabloda gösterilen ihracat iade miktarı ve azami ödeme oranları dikkate alınarak ABD Doları karşılığı Türk Lirası üzerinden, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası nezdinde ihracatçı adına açılacak hesaptan, anılan Banka kanalıyla mahsup yoluyla karşılanır. İhracatçı firmalar hak edişlerinin en fazla % 65 lik kısmını, ihraç ettikleri ürünü satın aldıkları veya söz konusu ürünün ihraç edilebilmesi amacıyla gerçekleştirilen faaliyetler kapsamında mal ve hizmet satın aldıkları firmalara bu Tebliğ in 3 üncü maddesinde belirtilen giderlerin mahsubunda kullanılmak üzere devredebilirler. Söz konusu devir kapsamında kamu bankaları ile Türkiye İhracat Kredi Bankası A.Ş. den ihracata yönelik olarak kullanılan kredilerin faiz giderleri, ihracatçı birlikleri nispi aidatları ve ihracata yönelik ürün alım-satımına ilişkin borsa tescil giderleri de değerlendirmeye alınacaktır. 10
MADDE ADI G.T.İ.P. Elma 0808.10 İHRACAT İADESİ MİKTARI 50 ABD Doları/ton AZAMİ UYGULAMA ÖDEME DÖNEMİ ORANI 01 Ocak 31 Mayıs 2011 % 15 6.4.2011/ 27897 R.G. Anayasa Mahkemesi Başkanlığı nca 30.12.2010 Tarih ve E. 2007/60, K. 2010/119 Sayılı Anayasa Mahkemesi Kararı Yayımlanmıştır. Anayasa Mahkemesi nce; A- 7.5.2010 günlü, 5982 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun uyarınca, 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun ile ilgili gerekli düzenlemeler yapılmadan, Mahkeme nin çalışıp çalışamayacağına ilişkin ön meselenin incelenmesi sonucunda; Mahkeme nin çalışmasına bir engel bulunmadığına, Fulya KANTARCIOĞLU, Mehmet ERTEN, Fettah OTO, Zehra Ayla PERKTAŞ ile Celal Mümtaz AKINCI nın, gerekçesi 2010/68 esas sayılı dosyada belirtilen karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA, B- 28.3.2007 günlü, 5614 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun un: 1-1. maddesiyle, 7.5.1987 günlü, 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu nun Ek Madde 5 ine eklenen fıkranın Anayasa ya aykırı olmadığına ve iptal isteminin REDDİNE, Zehra Ayla PERKTAŞ ın karşıoyu ve OYÇOKLUĞUYLA, 2-2. maddesiyle değiştirilen, 31.12.1980 günlü, 2368 sayılı Sağlık Personelinin Tazminat ve Çalışma Esaslarına Dair Kanun un 2. maddesinin son tümcesinin, 2368 sayılı Kanun un, 21.1.2010 günlü, 5947 sayılı Üniversite ve Sağlık Personelinin Tam Gün Çalışmasına ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun un 19. maddesinin (a) bendi ile yürürlükten kaldırılması nedeniyle, bu tümceye ilişkin KONUSU KALMAYAN İSTEM HAKKINDA KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, OYBİRLİĞİYLE, 3-4. maddesiyle değiştirilen, 11.4.1928 günlü, 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun un 9. maddesinin, birinci fıkrasındaki Sağlık Bakanlığının sürekli kurulu niteliğinde ibaresinin, ikinci fıkrasının ve son fıkrasının ilk tümcesinin Anayasa ya aykırı olmadığına ve iptal isteminin REDDİNE, OYBİRLİĞİYLE, 30.12.2010 gününde karar verilmiştir. 11
7.4.2011/ 27898 R.G. Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı) nca Türkiye Cumhuriyeti Sınırları İçinde İniş Veya Kalkış Yapan Türk Ve Yabancı Sivil Hava Araçları Malî Mesuliyet Sigortası Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 7.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikle, 5.11.2006 tarihli ve 26347 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Türkiye Cumhuriyeti Sınırları İçinde İniş veya Kalkış Yapan Türk ve Yabancı Sivil Hava Araçları Malî Mesuliyet Sigortası Hakkında Yönetmelikte çeşitli değişiklikler yapılmıştır. 7.4.2011/ 27898 R.G. Millî Eğitim Bakanlığınca Özel Öğretim Kurumlarında Ücretsiz Veya Burslu Okutulacak Öğrenci Ve Kursiyerler Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 7.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikle, 11/2/2009 tarihli ve 27138 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Özel Öğretim Kurumlarında Ücretsiz veya Burslu Okutulacak Öğrenci ve Kursiyerler Hakkında Yönetmeliğin 5 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir. (3) Kurumlar, ücretsiz okutmakla yükümlü oldukları şehit veya malûl gazi çocukları dışındaki öğrenci ya da kursiyerleri tamamen ücretsiz veya bunların ücretlerinin toplam miktarı kadar öğrenim ücretinde % 25, % 50 veya % 75 oranında indirim uygulayarak daha fazla öğrenci veya kursiyer okutabilir. Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. (1) Kurumlarda ücretsiz veya indirim uygulanarak okumak için başvuracak öğrenci ve kursiyerlerden, okullarda ücretsiz okuyacak şehit veya malûl gazi çocukları dışındaki öğrencilerin bir önceki sınıfını geçmiş ve davranış notunun tam olması şartları aranır. Aynı Yönetmeliğin 11 inci maddesinde geçen 9 uncu ibaresi, 7 nci olarak değiştirilmiştir. Aynı Yönetmeliğin eki EK-2 sinde yer alan Özel Öğretim Kurumlarında Ücretsiz Okuyacak Öğrenci ve Kursiyer Başvuruları Değerlendirme Formu, ekteki şekilde değiştirilmiştir. 7.4.2011/ 27898 R.G. Sağlık Bakanlığınca Özel Hastaneler Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 7.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikle, 27.3.2002 tarihli ve 24708 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Özel Hastaneler Yönetmeliğinde çeşitli değişiklikler yapılmıştır. 12
7.4.2011/ 27898 R.G. Sağlık Bakanlığınca Ayakta Teşhis Ve Tedavi Yapılan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 7.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikle, 15/2/2008 tarihli ve 26788 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Ayakta Teşhis ve Tedavi Yapılan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmelikte çeşitli değişiklikler yapılmıştır. 7.4.2011/ 27898 R.G. Maliye Bakanlığınca 5811 Sayılı Bazı Varlıkların Milli Ekonomiye Kazandırılması Hakkında Kanuna İlişkin Genel Tebliğ (SERİ NO: 4) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğde, 13.11.2008 tarihli ve 5811 sayılı Bazı Varlıkların Milli Ekonomiye Kazandırılması Hakkında Kanunun1 uygulamasına yönelik olarak 1, 2 ve 3 seri no.lu 5811 sayılı Bazı Varlıkların Milli Ekonomiye Kazandırılması Hakkında Kanuna İlişkin Genel Tebliğlerde2 gerekli açıklamalar yapılmış bulunmaktadır. Anılan Kanunun uygulamasına ilişkin olarak, 13/2/2011 tarihli ve 6111 sayılı Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ve Diğer Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun3 geçici 3 üncü maddesiyle yapılan düzenlemelere ilişkin açıklamalar yer almaktadır. 7.4.2011/ 27898 R.G. Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca Türkiye Tarım Havzaları Üretim Ve Destekleme Modeline Göre 2011 Yılı Ürünü Yağlı Tohumlu Bitkiler, Hububat Ve Baklagil Fark Ödemesi Desteğine İlişkin Bakanlar Kurulu Kararı Uygulama Tebliği (TEBLİĞ NO: 2011/21) Çıkarılmıştır. Tebliğ, 7.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğde, 011/1430 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ekinde yer alan listede belirtilen havzalarda desteklemeye esas 2011 yılı ürünü kütlü pamuk, yağlık ayçiçeği, soya fasulyesi, kanola, dane mısır, aspir, zeytinyağı, buğday, arpa, çavdar, tritikale, yulaf, çeltik, kuru fasulye, nohut ve mercimek üreterek satışını gerçekleştiren üreticilere yapılacak fark ödemesi desteğine ilişkin usul ve esaslar belirlenmiştir. 8.4.2011/ 27899 R.G. 2011/1483 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı Yayımlanmıştır. Bakanlar Kurulunca birim fiyat teklif almak suretiyle ihale edilen Mecidiyeköy Katılımı-Çağlayan Kavşağı arası yol yapım işi projesinde iş artışına izin verilmesine ilişkin bu Karara ekli Karar ın yürürlüğe konulması; kararlaştırılmıştır. 8.4.2011/ 27899 R.G. 2011/1523 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı Yayımlanmıştır. Bakanlar Kurulunca bu Karara ekli Gürcistan Menşeli Ayçiçeği Tohumunun Unu ve Kaba Unları ile Diğer Yağlı Tohumların Unu ve Kaba Unları İthalatında Tarife Kontenjanı Uygulanması Hakkında Karar ın yürürlüğe konulması; kararlaştırılmıştır. 13
8.4.2011/ 27899 R.G. 2011/1546 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı Yayımlanmıştır. Bakanlar Kurulunca bu Karara ekli 4458 Sayılı Gümrük Kanununun Bazı Maddelerinin Uygulanması Hakkında Kararda Değişiklik Yapılmasına Dair Karar ın yürürlüğe konulması;; kararlaştırılmıştır. 8.4.2011/ 27899 R.G. Devlet Bakanlığınca 2011/261 Sayılı Kadro Artırılması Kararı Yayımlanmıştır. Gümrük Müsteşarlığı Tasfiye İşleri Döner Sermaye İşletmeleri Genel Müdürlüğü, Genel Müdür Yardımcılığı kadrosunun bir den iki ye çıkarılması, 3046 sayılı Kanunun 16 ncı maddesinin (i) bendi gereğince uygun görülmüştür. 8.4.2011/ 27899 R.G. İçişleri Bakanlığınca 2011/2651 Sayılı İdari Bağlılığın Değiştirilmesi Kararı Yayımlanmıştır. Diyarbakır İli Çınar İlçesi Ovabağ Bucağı Karacadağ Belediyesinin, aynı ilin Bağlar İlçesi Merkez Bucağına bağlanması; 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 2 nci maddesinin (B) ve (D) bentlerine göre uygun görülmüştür. 8.4.2011/ 27899 R.G. Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca Islah Amaçlı Hayvan Yetiştirici Birliklerinin Kurulması Ve Hizmetleri Hakkında Yönetmelik Çıkarılmıştır. Bu Yönetmelik 8.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Yönetmelikte, hayvan yetiştiricilerinin üstün verimli hayvanlar yetiştirmek için kendi aralarında teşkilatlanarak, gerek yurt dışından ithal edilen, gerek yurt içinde yetiştirilen ve gerekse yerli ırk hayvanların genetik potansiyellerinin geliştirilmesi, verimlerinin artırılması, yerli ırk gen kaynaklarının korunması, bunların soykütüğü ve ön soykütüğü kayıtlarının tutulması, belgelendirilmesi ve bu kayıtlara esas teşkil edecek verim kontrollerinin yapılması, sigorta işlemlerinin yapılması, üyelerin eğitimlerinin sağlanması, üyeler arasında yarışmalar düzenlenmesi, üye ihtiyaçlarının temin ve tedariki ile her türlü üretimin analiz ve kontrolünden sonra yurt içi ve yurt dışında pazarlanması, ürünlerin değerlendirilmesi için gerekli tesislerin kurulması, kiralanması ve işletilmesi gibi hususlar ile Bakanlıkça belirlenecek her türlü hayvan ıslahı çalışmalarının yapılması amacıyla kurulacak birliklerin kuruluş ve hizmetleri ile ilgili esas ve usuller belirlenmiştir. Üretimin ekonomik olması amacına yönelik çalışmalar ve araştırmalar yapan, üyelerini ulusal ve uluslararası düzeyde temsil eden ve işbirliği yapan, üyeleri kurum ve kuruluşlar ile gerçek ve tüzel kişiliği haiz yetiştiricilerden oluşan tüzel kuruluşlar bu Yönetmelik kapsamına girmektedir. Bu Yönetmelikle, 19.12.2001 tarihli ve 24615 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Islah Amaçlı Yetiştirici Birliklerinin Kurulması ve Hizmetleri Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır. 14
8.4.2011/ 27899 R.G. Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca Yurt İçi Sertifikalı Tohum Üretiminin Desteklenmesi Hakkında Tebliğ (TEBLİĞ NO: 2011/22) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 1.1.2011 tarihinden geçerli olmak üzere 8.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğ tohumculuk sektörünün uluslararası rekabete uygun bir şekilde gelişmesini sağlamak için yurt içi tohum üretiminin yetersiz olduğu bazı türlerde, yurt içinde sertifikalı tohumluk üreten/ürettiren ve sertifikalandıran, yurt içinde satışını gerçekleştiren yetkilendirilmiş tohumculuk kuruluşlarının desteklenmesi amacıyla hazırlanmıştır. Bu Tebliğ, destekleme uygulamalarında görev alacak kurum ve kuruluşların görev ve sorumluluklarının belirlenmesi, sertifikalı tohumluk üreten/ürettiren tohumculuk kuruluşlarının 2011 yılı yurt içi sertifikalı tohumluk üretimlerinin desteklenmesi ve yapılacak ödemelere ilişkin usul ve esasları kapsamaktadır. Bu Tebliğ ile 24.7.2010 tarihli ve 27651 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan 2010/30 sayılı Yurt İçi Sertifikalı Tohum Üretiminin Desteklenmesi Hakkında Tebliğ ve ekleri yürürlükten kaldırılmıştır. 8.4.2011/ 27899 R.G. Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca Yurt İçi Sertifikalı Tohum Kullanımı Desteklemesi Hakkında Tebliğ (TEBLİĞ NO: 2011/23) Çıkarılmıştır. Bu Tebliğ 1.1.2011 tarihinden geçerli olmak üzere 8.4.2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Tebliğ sertifikalı tohumluk kullanımının yetersiz olduğu bazı türlerde sertifikalı tohum kullanımının desteklenmesi amacıyla hazırlanmıştır. Bu Tebliğ, destekleme uygulamalarında görev alacak kurum ve kuruluşların belirlenmesini, sertifikalı tohum kullanan çiftçilerin desteklenmesini ve çiftçilere yapılacak ödemelere ilişkin usul ve esasları kapsamaktadır. Bu Tebliğ ile 14.5.2010 tarihli ve 27581 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan 2010/19 sayılı Yurtiçi Sertifikalı Tohum Kullanımı Desteklemesi Hakkında Tebliğ ve ekleri yürürlükten kaldırılmıştır. 8.4.2011/ 27899 R.G. Danıştay Dördüncü Daire Başkanlığınca 24.1.2011 Tarih, E : 2009/8882, K.2011/269 No lu Kanun Yararına Bozma Kararı Yayımlanmıştır. Söz konusu karar aynen aşağıdaki gibidir: Kanun Yararına Temyiz Eden : Danıştay Başsavcılığı - ANKARA Davacı : Max Anthony Steinbuchel Vekili : Av. H.İsmet Köymen - Av. Hüseyin Erden Atatürk Cd., No:380, K:5506 Alsancak/İZMİR Karşı Taraf :Anadolu Kurumlar Vergi Dairesi Müdürlüğü/İSTANBUL İstemin i : Aviva Hayat ve Emeklilik Anonim Şirketi ile davacı arasında yapılan hayat sigortası poliçesi kapsamında 3 yıl süreyle ödenen ve poliçenin sonlandırılması üzerine davacıya iade edilen tutar üzerinden 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 75 inci maddesinin 15/a bendi ve 94 üncü maddesinin 15/a bendi uyarınca yapılan gelir vergisi tevkifatının, ödenen prim tutarına isabet eden kısmının yasal faiziyle iadesi istemiyle dava açılmıştır. İstanbul 3.Vergi Mahkemesinin 30.1.2009 günlü ve E:2007/782, K:2009/398 sayılı kararıyla, 193 sayılı Gelir Vergisi 15
Kanununun 75 nci maddesinin 15/a bendinde tüzel kişiliği haiz emekli sandıkları, yardım sandıkları ile emeklilik ve sigorta şirketleri tarafından on yıl süreyle prim, aidat veya katkı payı ödemeden ayrılanlara yapılan ödemelerin menkul sermaye iradı olduğu hükme bağlanmış ise de; maddede ödemelerden kasdedilenin davacıya ödenen tutarın (anapara dahil) tamamı değil, elde edilen gelir olduğu, dolayısıyla elde edilen gelirin menkul sermaye iradı kabul edilmesi ve tevkifatın bu miktar üzerinden yapılması gerektiği anlaşıldığından davacıya yapılan ödeme tutarı üzerinden 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü maddesinin 15/a bendi uyarınca yapılan kesintide hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle yapılan tevkifatın davacının ödediği pirim tutarına isabet eden kısmının iadesine, vergi kanunlarında fazladan ödenen vergilerin faizi ile birlikte iade edilmesi gerektiği yönünde bir yasal düzenleme bulunmadığından yasal faiz isteminin reddine karar vermiştir. Vergi Mahkemesi kararı Bölge İdare Mahkemesine itiraz edilmeyerek kesinleşmiştir. Gelir İdaresi Başkanlığınca 18.9.2009 tarihinde Danıştay Başsavcılığına yapılan başvuru üzerine Danıştay Başsavcılığı tarafından bu kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 51 inci maddesi uyarınca kanun yararına bozulması istenilmektedir. Danıştay Başsavcısı Yılmaz Çimen'in Düşüncesi : Davacının sigorta şirketiyle yaptığı sözleşme ve düzenlediği hayat sigortası poliçesini daha sonra bireysel emeklilik sistemine aktarması ve yaklaşık üç yıl kaldıktan sonra sistemden çıkması nedeniyle Şirket tarafından anapara ve nema şeklinde toplam olarak ödenen tutar üzerinden 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94'üncü maddesi uyarınca yapılan vergi tevkifatının, anaparaya isabet eden kısmının kaldırılması ve ödenen verginin yasal faiziyle birlikte iadesi istemiyle açılan davayı kısmen kabul ederek dava konusu verginin kaldırılması ve ödenen tutarın iadesine, davanın faiz istemine ilişkin kısmının reddine karar veren ve itiraz edilmeksizin kesinleşen İstanbul Üçüncü Vergi Mahkemesinin 30.1.2009 günlü ve E:2007/782, K:2009/398 sayılı kararının, davalı idarenin bağlı olduğu Gelir İdaresi Başkanlığı tarafından hukuka aykırılığı öne sürülerek kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, konu incelendi; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun "Kanun yararına bozma" başlıklı 51. maddesinde, bölge idare mahkemesi kararları ile idare ve vergi mahkemelerince ve Danıştay'ca ilk derece mahkemesi olarak verilip, temyiz incelemesinden geçmeden kesinleşmiş bulunan kararlardan niteliği bakımından yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade edenlerin, ilgili bakanlıkların göstereceği lüzum üzerine veya kendiliğinden Başsavcı tarafından kanun yararına temyiz olunabileceği, temyiz isteği yerinde görüldüğü takdirde kararın kanun yararına bozulacağı, bu bozma kararının daha önce kesinleşmiş olan mahkeme veya Danıştay kararının hukuki sonuçlarını ortadan kaldırmayacağı hükme bağlanmıştır. 29.7.1998 tarih ve mükerrer 23417 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 4369 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun 29'uncu maddesiyle 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 25'inci maddesinin 3 numaralı bendi değiştirilerek; Kanunla kurulan veya tüzel kişiliği haiz olan emekli sandıklarınca kendilerine zat aylığı bağlananlara aylıkları dışında, kanunları ve statüleri gereğince verilen emekli, dul, yetim ve evlenme ikramiyeleri veya iade olunan mevduatı ve sürelerini doldurmamış bulunanlarla dul ve yetimlerine toptan ödenen tazminatlar ile on yıl süre ile prim ve aidat ödenmiş olmak kaydıyla Türkiye'de kain ve merkezi Türkiye'de bulunan sigorta şirketleri ve yardım sandıkları 16
tarafından iade olunan mevduat veya toptan yapılan ödeme tutarının (Kamu idare ve müesseseleri ile kanunla kurulan sosyal güvenlik kurumları dışında kalan tüzel kişiliği haiz emekli sandıkları ile sigorta şirketleri ve yardım sandıkları tarafından ödenen tazminat, yardım ve toptan yapılan ödemeler en yüksek Devlet memuruna ödenen en yüksek ödeme tutarından fazla ise aradaki fark ücret olarak vergiye tabi tutulur. Bu mukayesede gerek muhtelif emekli sandıkları ile sigorta şirketleri ve yardım sandıklarından gerek aynı emekli sandığı ile sigorta şirketleri ve yardım sandıklarından muhtelif zamanlarda alınan ikramiye, tazminat ve toptan yapılan ödemeler topluca dikkate alınır.) vergiden müstesna olduğu hükmüne yer verilmiştir. 4369 sayılı Kanunla yapılan düzenlemeden önce sigorta şirketlerince iştirakçilere yapılan ödemelerin ne şekilde vergilendirileceği ya da vergiden istisna edilip edilmeyeceği konusunda Kanunda açıklık bulunmadığından, yapılan ödemeler içinde iştirakçi tarafından yatırılan mevduatı aşan tutarda bir nema ödemesi bulunması durumunda bu tutar Genel Tebliğle getirilen düzenlemeyle Gelir Vergisi Kanununun menkul sermaye iradının vergilendirilmesine ilişkin hükümleri çerçevesinde menkul sermaye iradı kabul edilerek gelir vergisine tabi tutulmakta idi. İlk defa yukarıda ilgili metni verilen 4369 sayılı Kanunla yapılan düzenlemeden sonra, iştirakçilere toptan yapılan ödemelerle iade olunan mevduatın vergiden istisna edildiği konusunda yasal bir düzenleme getirilmiştir. 4369 sayılı Kanun ile 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 25'inci maddesinde yapılan değişiklikle özel sigortalarca yapılan aylık ve ikramiye ödemeleri belli koşullarla vergiden istisna edildiğinden, bu koşullar dışındaki ödemelerin vergisel durumlarını belirtmek ve konuya ilişkin açıklama getirmek üzere Maliye Bakanlığı tarafından yukarıda sözü edilen 216 sayılı Gelir Vergisi Genel Tebliğ yayımlanmıştır. Anılan tebliğin 3.3 bölümünde ihtilafa konu ödemeler ile ilgili olarak düzenleme yapılarak; on yıl süre ile prim veya aidat ödemeden ayrılan iştirakçilere özel sigorta şirketleri ve yardım sandıkları tarafından aynen iade olunan mevduatların, önceden olduğu gibi gelir vergisine tabi tutulmayacağı, ancak, mevduat tutarının üzerinde bir ödeme yapılması halinde bu ilave tutarın Gelir Vergisi Kanununun 75'inci maddesinin ikinci fıkrasının 6 numaralı bendi çerçevesinde menkul sermaye iradı (alacak faizi) sayılacağı ve elde edenlerce Gelir Vergisi Kanununun 85 ve 86'ncı maddeleri hükümleri çerçevesinde yıllık beyanname ile beyan edileceği ifade edilmiştir. Ülkemizde, kamu sosyal güvenlik sistemine ilave olarak bireylere emeklilik dönemlerinde ek gelir sağlamak üzere bireysel emeklilik sistemi oluşturulmuş ve 4632 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu 7.4.2001 tarih ve 24366 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Sisteme işlerlik kazandırmak ve geniş kitlelere yayılmasını sağlamak için 4697 sayılı Bazı Vergi Kanunlarında Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 1'inci maddesiyle 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun değişik 21'inci maddesinden sonra gelmek üzere mükerrer 21'inci madde eklenerek sistem dahilinde yapılan bir kısım ödemeler istisna kapsamına alınmış, 5'inci maddesiyle de aynı Kanunun değişik 75'inci maddesinin ikinci fıkrasına 15 numaralı bent eklenmiştir. Bu bendin (a) alt bendinde; tüzel kişiliği haiz emekli sandıkları, yardım sandıkları ile emeklilik ve sigorta şirketleri tarafından on yıl süreyle prim, aidat veya katkı payı ödemeden ayrılanlara yapılan ödemeler menkul sermaye iradı olarak tanımlanmış, değişiklik yapan Kanunun 8'inci maddesi ile de, 193 sayılı Gelir vergisi kanununun 94'üncü maddesinin 1'inci fıkrasına 15 numaralı bent 17
eklenmiş, bu bendin (a) alt bendinde de, 75'inci maddenin ikinci fıkrasının 15 numaralı bendinin (a) alt bendinde yer alan menkul sermaye iratlarından yasada belirtilen nispette gelir vergisi tevkifatı yapılacağı hüküm altına alınmıştır. Öte yandan, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun "Sermaye İratlarında İstisnalar" başlıklı birinci kısım beşinci bölümde yer verilen ve menkul sermaye iratlarında istisnayı düzenleyen 22'nci maddesinin 1'inci fıkrasında; bireysel emeklilik sisteminden emeklilik hakkı kazananlar ile bu sistemden vefat, maluliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle ayrılanlara yapılan ödemelerin %25'i, Türkiye'de kain ve merkezi Türkiye'de bulunan diğer sigorta şirketlerinden on yıl süreyle prim ödeyenler ile vefat, maluliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle ayrılanlara yapılan ödemelerin %10'u ve tek primli yıllık gelir sigortalarından yapılan ödemelerin tamamının gelir vergisinden müstesna olduğu, istisna edilen tutar üzerinden 94'üncü maddenin birinci fıkrasının (15) numaralı bendine göre tevkifat yapılamayacağı hükme bağlanmıştır. Anılan yasal düzenlemelerin ve Maliye Bakanlığı tarafından yayımlanan Genel Tebliğde yer alan uygulamaya yönelik açıklama ve düzenlemelerin birlikte değerlendirilmesinden şu sonuçlar çıkmaktadır. 4632 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu ile sosyal güvenlik sistemine ilave edilen özel emeklilik sisteminin mevzuatımızda yer almasından önce benzer alanda faaliyet göstererek birikimli hayat ve emeklilik sigortaları kapsamında yapılan ödemelerin vergilendirilmesiyle ilgili olarak yasal bir düzenleme yok iken, bu konuda vergi kanunlarımızda yerini alan doğrudan düzenleme 4369 sayılı Kanunla getirilmiştir. Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce bu kapsamda yapılan ödemeler eğer iştirakçilerin prim ya da aidat ödemelerine tekabül ediyor ise, diğer bir ifade ile mevduat ödemeleri tutarı kadar bir tutarı kapsıyor ise o takdirde herhangi bir şekilde gelir vergisi tarhiyatına tabi tutulmuyor, bu ödeme tutarlarının mevduatı aşan kısmı ise Genel Tebliğ düzenlemeleriyle menkul sermaye iradı olarak vergilendiriliyordu. 4369 sayılı Kanunla bu ödemelerin bir kısmı Kanunda belirtilen şartlarla tazminat ve yardımlarda istisna kapsamına alınmış, ancak Kanunda, parantez içi hükümle Kamu idare ve müesseseleri ile kanunla kurulan sosyal güvenlik kurumları dışında kalan tüzel kişiliği haiz emekli sandıkları ile sigorta şirketleri ve yardım sandıkları tarafından ödenen tazminat, yardım ve toptan yapılan ödemelerin en yüksek devlet memuruna ödenen en yüksek ödeme tutarından fazlasının ücret olarak vergilendirileceği belirtilmiş, bunlar dışındaki ödemelerin niteliği konusunda bir tanımlama ya da düzenleme getirilmemiştir. Kanundaki bu eksik düzenleme ise, Maliye Bakanlığı tarafından yayımlanan Genel Tebliğle yukarıda açıklandığı şekilde aşılmaya çalışılmıştır. 2001 yılında 4632 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesi ile yeniden oluşturulan bireysel emeklilik sisteminden sonra, bu alana ilişkin olarak yapılan vergisel düzenlemeler kapsamında çıkarılan 4697 sayılı Kanunla ilk defa bu sistem dahilinde yapılan ödemelerin niteliği konusunda bir tanımlamaya yer verilmiş ve buna göre vergilendirilme esasları açık olarak düzenlenmiştir. Anılan Kanunun 5'inci maddesiyle, bu kapsamda emeklilik ya da herhangi bir nedenle iştirakçilere yapılan ödemelerin tamamının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 75'inci maddesine eklenen 15 numaralı bent hükmünde menkul sermaye iradı olduğu ifade edilmiş ve aynı kanunun 8'inci maddesiyle de bu ödemeler üzerinden ne şekilde tevkifat yapılacağı 193 sayılı Kanununun 94'üncü maddesinin 1'inci fıkrasına 15 numaralı bent eklenerek bu bentte 18
ayrıntılı olarak açıklanmıştır. Bu düzenlemeler karşısında yapılan bu ödemelerin gelirin unsurlarından olan menkul sermaye iradı olduğunda bir tereddüt bulunmadığı gibi, 94'üncü maddenin 15 numaralı bendinin (a), (b), (c) bentlerinin hepsinde "yapılan ödemeler" şeklinde açık bir ifade kullanıldığı,ve anapara-nema ayırımı yapılmadığı gerçeği karşısında, bu ödemeler konusunda kanun koyucunun, iştirakçiler tarafından yatırılan anapara ödemelerini aşan kısmın, diğer bir ifade ile anaparanın nemasının menkul sermaye iradı olduğu yolunda bir irade ile düzenleme yaptığını söylemeye de olanak yoktur. Zira, kanun koyucu 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 75'inci maddesinde menkul sermaye iradını tanımlarken, 7 numaralı bendinde açıkça mevduat faizi ifadesini kullanmış, sermaye ya da toplanan paralar dolayısıyla elde edilen faiz, kar payı, kira ve benzeri menkul sermaye iradı şeklinde açık bir belirtme yapmıştır. Anılan maddenin 2'inci fıkrasının 7 numaralı bendinde mevduat faizinden ne anlaşılması gerektiği aynı bent kapsamında ayrıntılı olarak açıklanarak olası tereddütler giderilmiştir. Bu ayrıntıyı bilerek hareket eden kanun koyucu, 193 sayılı Kanunun 75'inci maddesinin ikinci fıkrasına 15 numaralı bent olarak eklenen bentte ise, yapılan ödemelerin tamamını menkul sermaye iradı olarak tanımlamıştır. Açık olarak ortaya konulan bu iradenin nasıl anlaşılması gerektiği konusunda yorumu gerektiren bir ifadeye yer verilmemiştir. Dolayısıyla bu bent kapsamında yapılan ödemelerin tamamının menkul sermaye iradı sayılması yasal bir zorunluluktur. Nitekim kanun koyucu, yukarıda metni verilen ve menkul sermaye iratlarında istisnayı düzenleyen 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 22'nci maddesinde de; tüzel kişiliği haiz emekli sandıkları, yardım sandıkları ile emeklilik ve sigorta şirketleri tarafından zorunlu nedenlerle ayrılanlara yapılan ödemelerin maddede belirtilen şartlarda bir kısmını ya da tamamını istisna kapsamına almak suretiyle esasen yapılan bu ödemelerin tamamının menkul sermaye iradı sayıldığını da hüküm altına almış olmaktadır. Gerek bu maddede, gerek konu ile ilgili diğer yasal düzenlemelerde, bireysel emeklilik sisteminden elde edilen getirinin, diğer bir ifade ile sisteme yatırılan mevduatın sadece nemasının menkul sermaye iradı sayılacağına ilişkin bir düzenlemeye yer vermemiştir. İncelenen olayda davacı üç yıl kaldıktan sonra kendi isteği ile bireysel emeklilik sisteminden ayrılmış, bu nedenle de sistem kapsamında yapmış olduğu ödemeler nemasıyla birlikte Sigorta Şirketi tarafından kendisine ödenmiştir. Ödeme esnasında Sigorta Şirketi tarafından yapılan ödeme tutarının tamamı üzerinden gelir vergisi tevkif edilmiş, davacı tarafından da yapılan bu tevkifatın ödeme tutarının tamamı üzerinden değil, anapara ödemelerinin sadece neması üzerinden yapılması gerektiği ileri sürülerek fazladan yapılan tevkifatın kaldırılması istemiyle dava açılmış ve ödenen tutarın iadesi talep edilmiştir. Yerel Mahkemece tek hakimle verilen kararda; sigorta şirketleri tarafından bireysel emeklilik sistemi kapsamında iştirakçilerine yapılan geri ödemelerin menkul sermaye iradı sayılması gerektiği yolundaki yasal düzenlemenin menkul sermaye iradının tarifi ile birlikte değerlendirilmesinden ödemelerden kastedileninin iştirakçi tarafından yapılan anapara ödemesini değil, bu paranın getirisi olduğu sonucuna varılarak, fazladan yapılan tevkifatın iptali ile davacıya iadesine karar verilmiştir. Bir ihtilafla ilgili olarak, bu ihtilafa uygulanacak Kanun hükmünün anlam ve kapsamı konusunda bir tereddüt hasıl olmuş ise, bu hükümden ne anlaşılması gerektiği 19
konusunda gerekli araştırmalardan sonra bir sonuca ulaşılabilir. Bu kapsamda kanunun gerekçesinden, kanunun T.B.M.M de kabulü esnasındaki müzakere tutanaklarından yararlanılarak kanundan ne anlaşılması gerektiği araştırılabilir ve yorumlanabilir. Hatta eğer ihtilafa uygulanmak istenen Yasa hükmü olaya bire bir uymaz ve bu olaya ilişkin olarak başka herhangi bir yasal düzenleme bulunmaz ise; yani hukuken yasada bir boşluk varsa, o takdirde de Hakim, Medeni Kanununun 1'inci maddesinde belirtildiği şekilde kanun koyucu gibi hareket ederek ihtilafı buna göre çözebilir. Ancak ihtilafa uygulanması gereken Kanun hükmünün çok açık ve yorum yapmayı gerektirmeyecek bir durumda olması halinde, hakimin açık hükme rağmen bu hükmü yorum kurallarına aykırı bir şekilde yorumlayarak karar vermesi, hakime tanınmamış bir yetkinin kullanılması sonucunu doğurur. Kaldı ki; bu uyuşmazlığın çözümünde uygulanacak yasal düzenleme nedeniyle doktrinde de konu tartışılmış, Kanunda belirtilen "yapılan ödemeler" ibaresinin sigorta şirketleri tarafından iştirakçilere yapılan anapara ve nemayı kapsayan toplam ödeme tutarı olduğu konusunda müellifler birleşmişler, ancak söz konusu yasal düzenlemenin Anayasa'da yer alan vergide eşitlik ve adil vergileme ilkelerine aykırı olduğu, mükerrer vergileme sonucunu doğurduğu hususunda eleştiri getirmişlerdir. Bir yasa hükmünden ne anlaşılması gerektiğinin tespiti ayrı bir konudur, bu yasa hükmünün Anayasaya ve vergileme ilkelerine aykırılığının ileri sürülmesi ayrı bir konudur. Anayasaya aykırılığın ileri sürülmesi halinde mahkemelerce yapılması gereken işlemler Usul Kanunlarında ayrıntılı olarak düzenlenmiştir. Anayasaya aykırılık iddiası yoksa ya da Mahkemelerce bu iddia ciddi görülmemiş ise olaya uygulanacak yasa hükmü, olması gereken şekliyle değil, mevcut düzenlemeden anlaşılan şekliyle ele alınmalıdır. Buna göre; bireysel emeklilik sistemi dahilinde sistemde on yıldan az süre kalarak kendi isteği ile ayrılanlara sigorta şirketi tarafından yapılan ödemelerin istisnalar düşüldükten sonra tamamı üzerinden Kanunda yazılan nispette tevkifat yapılması, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 75'inci maddesinin 2'nci fıkrasının 15 numaralı bendi ve aynı Kanunun 94'üncü maddesinin 1'inci fıkrasının 15 numaralı bendi hükümlerinin gereği olduğundan, davacının üç yıl süreyle sistemde kalarak ayrılması üzerine tarafına Sigorta Şirketince yapılan ödeme tutarı üzerinden yasa hükümlerine uygun olarak yapılan gelir vergisi tevkifatında hukuka aykırılık görülmemiştir. Bu nedenle dava konusu işlemin iptali ile fazladan yapılan tevkifatın davacıya iadesi yolunda verilen Mahkeme kararında hukuki isabet bulunmamaktadır. Açıklanan nedenle, İstanbul 3. Vergi Mahkemesi'nin, niteliği bakımından yürürlükteki hukuka aykırı bir sonuç ifade eden 30.1.2009 günlü, E:2007/782, K:2009/398 sayılı kararının 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca kanun yararına bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir. Tetkik Hakimi Faruk Aslan'ın Düşüncesi : Kanun yararına bozma dilekçesinde ileri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun olarak verilen Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından kanun yarına bozma isteminin reddedilmesi gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü: Hayat sigortası poliçesi kapsamında 3 yıl süreyle ödenen ve poliçenin sonlandırılması üzerine davacıya iade edilen tutar üzerinden 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 75 20