GÜNEġ BENZERĠ ÇĠFT YILDIZLARIN FOTOMETRĠK ÇÖZÜMÜ

Benzer belgeler
ÇOK HIZLI DÖNÜCÜ AP 118 ve AP 124 YILDIZLARININ IġIKÖLÇÜMÜ ve LEKE AKTĠVĠTESĠ

HV Aquaris Çift Y ld z n n Fotometrik Analizi

NN Vir ve V351 Peg in Fotometrik Analizi

20. Ulusal Astronomi Kongresi

HİPPARCOS KATALOĞUNDAKİ ALGOL YILDIZLARININ KİNEMATİĞİ. T. Özdemir *, A. İskender * * İnönü Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fizik Bölümü

SW Lac ın üç yıllık ışık eğrisi değişimi

ÇĐFT YILDIZLAR. Serdar Evren Astronomiye Giriş II

AST404 GÖZLEMSEL ASTRONOMĐ ÇĐFT YILDIZLAR

KROMOSFERĠK AKTĠF ÇĠFT YILDIZ SV Cam ın YÖRÜNGE DÖNEMĠ ANALĠZĠ

SEÇİLMİŞ YARI DÜZENLİ DEĞİŞENLERİN GÖZLEMİ

ÇOKLU SĠSTEM KZ PAV IN DÖNEM ANALĠZĠ VE ASTROMETRĠK ÇÖZÜMÜ

α (2000) δ (2000) T o

Örten Wolf-Rayet Sistemlerinin Uzun Dönemli Işık Değişimi

Algol Türü TX UMa, R CMa ve RW Per'in Dönem Analizi

NGC 225 KÜMESİNİN CCD UBVRI FOTOMETRİK GÖZLEMLERİ

β Lyrae türü örten çift yıldız LL Com: Işık eğrisi analizi ve yörünge dönemi değişimi

ÖZET Yüksek Lisans Tezi W UMa TÜRÜ DEĞEN ÇİFT U PEGASİ NİN IŞIK EĞRİSİ VE DÖNEM ANALİZİ Doğuş ÖZUYAR Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Astro

SW LAC IN UZUN DÖNEMLĐ IŞIK DEĞĐŞĐMĐ

Yıldızların uzaklıkları ve uzay hareketleri Zeki Aslan

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ

Yıldızımız GÜNEŞ. Serdar Evren. Ege Üniversitesi Astronomi ve Uzay Bilimleri Bölümü

H-R DİYAGRAMI. Bir yıldızın Hertzsprung-Russell diyagramındaki yeri biliniyorsa, o yıldızın;

AGN lerin. Korhan Yelkencİ 1, Ömür Çakırlı 2. İstanbul Üniversitesi Astronomi ve Uzay Bilimleri Bölümü

IŞIK EĞRĐSĐ ANALĐZĐ 2. IŞIK EĞRĐSĐ ANALĐZĐ NEDĐR?

EGE ÜNİVERSİTESİ GÖZLEMEVİ TELESKOPLARIYLA KROMOSFERİK AKTİF YILDIZ GÖZLEMLERİ

Gezegenli Yıldızların Asterosismik İncelenmesi

Kütle merkezi. Şekil 1.1. Bileşenleri ortak kütle merkezi etrafında dolanan bir çift yıldız

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Gonca SALMAN. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Astronomi ve Uzay Bilimleri Anabilim Dalı

TrES-3 b ÖTEGEZEGENĠNĠN GEÇĠġ GÖZLEMĠ

Ötegezegen geçiş ışık eğrilerinin WinFitter ile analizi

İZOKRONLAR İLE YAŞ TAYİNİ NURTEN FİLİZ

ANKARA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ YÜKSEK LĠSANS TEZĠ. V772 HER ETKĠN ÇĠFT YILDIZ SĠSTEMĠNĠN IġIKÖLÇÜM ANALĠZĠ.

ÇOMÜ DE SOĞUK YILDIZLAR ÜZERĠNE ARAġTIRMALAR

ŞEÇĐLEN DEĞEN ÇĐFT YILDIZLARIN FOTOMETRĐK ÇALIŞMASI

ELİPTİK YÖRÜNGELİ ÖRTEN ÇİFT YILDIZLARIN IŞIK EĞRİLERİNİN ANALİZİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ. BAZI ALGOL TÜRÜ ÖRTEN ÇİFT SİSTEMLERİN IŞIK ve DÖNEM ANALİZİ. Mehmed Naim BAĞIRAN

Dışmerkezlik ( e Şekil 6.10.

IR/mm-altı ile YILDIZ OLUSUMU,

V776 HER Yıldızına Ait Tayf Çizgilerinde Eşdeğer Genişlik Değişiminin İncelenmesi. Hande GÜRSOYTRAK Birol GÜROL

AST404 GÖZLEMSEL ASTRONOMİ HAFTALIK UYGULAMA DOKÜMANI

Soğuk Yıldızların Üst Atmosferleri için Moleküler Band Analizi

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. BAZI W UMa TÜRÜ ÖRTEN ÇİFT YILDIZLARIN IŞIK EĞRİSİ VE (O C ) Nalan ÖZBEK. Ankara Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü

4. GÖRSEL ÇİFT YILDIZLAR: Gözlemler, Yörünge Parametreleri ve Genel Özellikleri

Yakın Galaksilerde Aşırı parlak X-ışın Kaynaklarının Optik Bölgede İncelenmesi

ALGOL TÜRÜ ÖRTEN ÇİFT YILDIZ ST PERSEI'NİN DÖNEM DEĞİŞİMİ

Bu gruptan ne kadar AKTS kredilik ve ulusal kredilik ders. Dersler öğretim üyelerinin kodlarına göre açılmıştır. ANKARA ÜNİVERSİTESİ MÜFREDAT RAPORU

TÜRKİYEDE İLK YAKIN KIRMIZIÖTE GÖZLEMLER

V502 Ophiuchi Çift Yıldız Sisteminin Işık Eğrisi ve Dönem Analizi

Türkiye de Astronomi, Astrofizik ve Uzay Bilimleri Çalışmalarının Bugünü ve Geleceği

KÜMELER. Serdar Evren Astronomiye Giriş II

AST404 GÖZLEMSEL ASTRONOMİ HAFTALIK UYGULAMA DÖKÜMANI

V842 HER ÇĐFT SĐSTEMĐNĐN DÖNEM DEĞĐŞĐMĐ

ÖZET Yüksek Lisans Tezi BAZI W UMA TÜRÜ SİSTEMLERİNİN DİKİNE HIZ EĞRİSİ GÖZLEMLERİ Sabiha Hande GÜRSOYTRAK Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü

TÜBİTAK TUG RTT150 ve T100 Gaia Gözlemlerindeki Bazı Kataklismik Değişen Adaylarının Işık Eğrileri

Klasik Nova GK Per in H-beta Profilinde İlginç Bir Yapının Varlığı ve Çözüm Uğraşıları


YAKIN GALAKSİLERDE X-IŞIN KAYNAKLARININ XMM- NEWTON VE CHANDRA GÖZLEMLERİ

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ. W UMa TÜRÜ DEĞEN ÇİFT YILDIZ V1128 TAURUS UN IŞIK EĞRİSİ ANALİZİ. Emine Derya BİLGİÇ

YILDIZLARIN UZAKLIKLARININ BELĐRLENMESĐ

UV Leonis Çift Y ld z n n BV Ifl k E risi Analizi

AST404 GÖZLEMSEL ASTRONOMİ HAFTALIK UYGULAMA DÖKÜMANI

GÜNEġ-BENZERĠ YILDIZLARDA ÇEVRĠMSEL DAVRANIġLAR

XVI. ULUSAL ASTRONOMİ KONGRESİ ve V. ULUSAL ÖĞRENCİ ASTRONOMİ KONGRESİ Prof. Dr. Erdal İNÖNÜ onuruna

ASTROFİZİK DERS NOTLARI (ÖZET) BÖLÜM 2. Bu notlar derste anlatılanların tamamını içermemektedir. Yard. Doç. Dr. Hulusi Gülseçen

HIPPARCOS Keşfi W UMa Türü Değen Çiftlerin Anahtar Parametreleri

I. Projenin Türkçe ve İngilizce Adı ve Özetleri - Bazı Örten Çift Yıldızların Minimum Zamanı Gözlemleri ve Dönem Değişimleri - Observations of Minima

AST101 ASTRONOMİ TARİHİ

KROMOSFERĠK YARI AKTĠF BĠR BÖLGEDE GÖZLENEN ĠNCE YAPILARDAKĠ PLAZMA HAREKETLERĠ

Lac ın Yüzey Haritalarının Elde Edilmesi

X Işın Çiftleri Bir x-ışın çiftinin ışınım özelliklerini belirleyen faktörler

LED IŞIK KAYNAKLARININ RENK SICAKLIĞININ GÖRÜNTÜ İŞLEME TEKNİKLERİ KULLANILARAK BELİRLENMESİ. İsmail Serkan Üncü, İsmail Taşcı

Düşük Kütleli X-ışını Çiftlerindeki X-ışını Atarcalarının Zamanlama Özellikleri. Sıtkı Çağdaş İnam Başkent Üniversitesi

Gökyüzünde Hareket (II)

Kış Vaktinde Yaz Saati ve Astronomik Zaman Ölçümleri

Bir Bakışta Fen Bilimleri Kazanım Defteri

KÜRESEL VE ELİPSOİDAL KOORDİNATLARIN KARŞİLAŞTİRİLMASİ


Bölüm 2 Anakol Sonrası Evrim

Yıldız Ötegezegen Sistemleri & Atmosferleri. F. Soydugan Ç.O.M.Ü. Fizik Bölümü & Astrofizik Araştırma Merkezi

MKM 308 Makina Dinamiği. Eşdeğer Noktasal Kütleler Teorisi

KATAKLİZMİK DEĞİŞEN YILDIZLAR

Bahar Dönemi (Z, UK:3, AKTS:5) 1. Kısım Doç. Dr. Kutluay YÜCE Ankara Üniversitesi, Fen Fakültesi Astronomi ve Uzay Bilimleri Bölümü

Kütle Aktarımı Yapan Nötron Yıldızlarının Gözlemsel Özellikleri. Sıtkı Çağdaş İnam Doç.Dr. - Başkent Üniversitesi

DEV GEZEGENLER. Mars ın dışındaki dört büyük gezegen dev gezegenler grubunu oluşturur.

Klasik Novaların Kütle Aktarım Oranı Yörünge Peryodu İlişkisi

DAG PROJESİ ÇERÇEVESİNDE GALAKSİ DIŞI ASTRONOMİ ÇALIŞMALARI İÇİN BİRKAÇ ÖRNEK

KÜÇÜK TELESKOPLARLA NEYİ NASIL GÖZLER HANGİ SONUÇLARI ÇIKARTABİLİRİZ?

GÜNEŞ. Güneş Tanrısı-Helios. Serdar Evren

ÇANAKKALE ONSEKİZ MART ÜNİVERSİTESİ GÖZLEMEVİNDEN BİLİMSEL ÇIKTILAR

SU Lise Yaz Okulu. Samanyolu ve Diğer Gökadalar

ASTROFİZİK DERS NOTLARI (ÖZET) BÖLÜM 1. Bu notlar derste anlatılanların tamamını içermemektedir. Yard. Doç. Dr. Hulusi Gülseçen

ORTA DOĞU TEKNÎK ÜNtVERSİ "ESİ ASTRONOMİ VE UZAY BİLİMLERİ ÇALIŞMALARI. P.rof. Dr. Dilhan Eryurt

ĠSTANBUL ÜNĠVERSĠTESĠ GÖZLEMEVĠ VERĠLERĠYLE 23. GÜNEġ LEKE ÇEVRĠMĠ NĠN ARDINDAN

2- Bileşim 3- Güneş İç Yapısı a) Çekirdek

ÖZET Yüksek Lisans Tezi DELTA SCUTİ TÜRÜ DEĞİŞEN YILDIZLAR CC AND VE V350 PEG İN FOTOMETRİK ÖZELLİKLERİ Selçuk TOPAL Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri

AR Aur ve UV Leo Çift Sistemlerinin Dönem Değişimi

Fizik 203. Ders 6 Kütle Çekimi-Isı, Sıcaklık ve Termodinamiğe Giriş Ali Övgün

AST413 Gezegen Sistemleri ve Oluşumu. Ders 0 : Giriş ve Tanıtım

Fotovoltaik Panel Gücüne Etki Eden Çalışma Parametrelerinin Araştırılması

Transkript:

Güneş ve Güneş Benzeri Yıldızlar Sempozyumu - İstanbul GÜNEġ BENZERĠ ÇĠFT YILDIZLARIN FOTOMETRĠK ÇÖZÜMÜ Mehmet TANRIVER Erciyes Üniversitesi, Fen Fakültesi, Astronomi ve Uzay Bilimleri Bölümü mtanriver@erciyes.edu.tr Özet: G2V tayf türünde olan yıldızların fotometrik çözümü üzerinde durulmuştur. The All Sky Automated Survey kataloğunda yer alan Güneş benzeri bir yıldızın V bandındaki fotometrik çözümü yapılmıştır. Çözüm sonucunda Güneş değerlerine çok yakın mutlak parametreler elde edilmiştir. Lekeli çözüm gerçekleştirilerek ışık eğrisi ile en iyi uyum sağlanmıştır. 1. GiriĢ Öncelikle The All Sky Automated Survey kataloğunda (ASAS) Güneş benzeri yıldızlar seçilmiştir. Bunlar arasından 211049-3657.9 ID numaralı yıldız öncelikle ele alınmıştır. Bu yıldıza ait bilgiler Tablo1 de verilmiştir. Tablo 1. Yıldıza ait bilgiler (The All Sky Automated Survey kataloğu). RA DEC Period To V V Amp ID (2000) (2000) [days] 2450000+ [mag] [mag] Class 211049-3657.9 21:10:49 36:57:54 0,792299 1875,885 11,31 0,41 ESD J H K V-J V-H V-K J-H H-K J-K 10,26 10 9,89 1,05 1,31 1,42 0,26 0,11 0,37 211049-3657.9 ID numaralı yıldızın literatür taraması yapıldığında SIMBAD veri tabanında yer almadığı görülmüştür ve herhangi bir literatür çalışması yoktur. Katalog daki verilere göre yıldız kısa dönemli ESD (Eclipsing Semi-Detached) türünde tutulma gösteren bir değişendir. Güneş benzeri yıldızlar The All Sky Automated Survey kataloğundan seçilirken şunlara dikkat edilmiştir. Öncelikle Güneş e ait U, B, V, R, I, J, H ve K bantlarındaki parlaklıklarına ihtiyaç vardır. Güneş in bu bantlardaki parlaklıklarına ait renk ölçekleri literatürden bulunmuştur (Tablo 2). Tablo 2. Güneş in renk ölçekleri. Teff U-B B-V V-R R-I I-J J-K V-I V-J I-K V-K 5798-5948 0,06 0,60 0,51 0,32 0,22 0,36 0,83 1,05 0,58 1,41 The All Sky Automated Survey kataloğunda herhangi bir ID numarasına sahip yıldız için JHK parlaklıkları yanında V-J, V-H, V-K, J-H, H-K ve J-K renk ölçekleri de verilmektedir. Güneş e ait renk ölçekleri ile arasında da V-J, V-K ve J-K renk ölçekleri yer almaktadır. Öncelikle Güneş e ait V-J, V-K ve J-K renk ölçekleri değerlerine yakın yıldızlar The All Sky Automated Survey kataloğunda tarama yapılarak seçilmiştir. Görüldüğü üzere yıldızımıza ait V-J, V-K ve J-K renk ölçekleri değerleri ile Güneş e ait V-J, V-K ve J-K renk ölçekleri değerleri uyum içerisindedir (Tablo 3.) 237

Güneş benzeri çift yıldızların fotometrik çözümleri üzerine Tablo 3. Güneş ve seçilen yıldızın renk ölçekleri karşılaştırması. V-J V-K J-K Güneş 1,05 1,41 0,36 211049-3657.9 1,05 1,42 0,37 2. Gözlemler ve Fotometrik Çözüm The All Sky Automated Survey kataloğunda 211049-3657.9 ID numaralı yıldızın V bandındaki ışık eğrisi alınmıştır. Bu banttaki gözlemsel veriler HJD ye karşılık parlaklık değerleri verileri katalogdan alınmıştır. İndirgenmiş ışık eğrisi (HJD ye göre) Şekil 1 de verilmiştir. ġekil 1. Yıldızın HJD ye göre ışık eğrisi (V). Yıldızın To ve P değerleri kullanılarak evre değeri hesaplanmıştır. Evreye göre oluşturulan ışık eğrisi Şekil 2 de verilmiştir. ġekil 2. Yıldızın evreye göre ışık eğrisi (V). 238

Güneş ve Güneş Benzeri Yıldızlar Sempozyumu - İstanbul Daha sonra her 3 noktada bir evre ve parlaklık ortalamaları alınmıştır. Ortalamalara göre oluşturulan ışık eğrisi Şekil 3 te verilmiştir. ġekil 3. Yıldızın ortalama evre-parlaklık ışık eğrisi (V). Bu ışık eğrisine ait evre ve V parlaklık değerleri fotometrik çözüm yöntemlerinden biri olan Wilson-Devinney tabanlı PHOEBE arayüzü kullanılarak yıldızımızın fotometrik çözümü gerçekleştirilmiştir. Fotometrik çözüm yapılırken sıcak bileşen Güneş benzeri yıldız olarak alınmıştır. Çözüm esnasında öncelikle sıcak bileşenin Güneş ile uyumlu olan fiziksel parametreleri sabit tutulmuş, yani baş yıldızın sıcaklığı, kütlesi ve yarıçapı Güneş in etkin sıcaklığı, kütlesi ve yarıçapına eşit olan 5.800K, 1M ve 1R değerlerinde sabitlenmiştir. Diğer bileşenin kütlesi ise, baş yıldız ile birlikte oluşturacakları çift yıldız sisteminde genel çekim kanuna uygun olarak dolanma peryodunu (0,792299 gün) verecek şekilde seçilmiştir. Yoldaş yıldızın kütlesi 0,37M olarak alınmıştır. Dolayısıyla kütle oranıda 0,37 dir. Çözüm sırasında birinci bileşene ait yüzey potansiyeli sabit tutulmuştur. İkinci bileşenin yüzey potansiyeli olarak, yarı ayrık bir çift sistem için uygun olan potansiyel değer alınmıştır. Birinci ve ikinci bileşene ait yüzey yansıma değerleri 0,5, çekim kararması değerleri ise her iki bileşen için 0,32 olarak alınmıştır. Kenar kararma sabitleri için van Hamme (1993) tabloları kullanılmıştır. Çözüm sırasında yörünge eğim açısı, ikinci bileşenin sıcaklığı, birinci ve ikinci bileşenin yüzey potansiyeli serbest bırakılmıştır. Öncelikle Güneş parametrelerinden uzaklaşmamak kaydı ile serbest parametreler değiştirilmiş ve en iyi uyum sağlanana kadar işlem tekrarlanmıştır. Daha sonra teorik ve gözlemsel ışık eğrileri arasında bazı bölgelerde uyumsuzluk olduğu görülmüştür. Bu uyumsuzluğu oluşturan olgunun yıldız lekeleri olduğu düşünülerek, ikinci bileşen yıldıza lekeler yerleştirilmiştir. Böylelikle gözlemsel ışık eğrimiz ile teorik ışık eğrimiz arasında uyum sağlanmıştır. Fotometrik çözüm sonucunda elde edilen parametreler Tablo 4 te verilmiştir. 239

Güneş benzeri çift yıldızların fotometrik çözümleri üzerine Tablo 4. Çözüm parametreleri. HJD (To) 2451875.885000 Periyot (gün) (P) 0,7922984015 Evre kayması (Phase shift) -0,00453 Yarı büyük eksen (SMA) 4,01R Kütle oranı (q) 0,37259 Yörünge eğim açısı (i) 73,85 Yörünge dıģ merkezliliği (e) 0,0 Birinci yıldızın etkin sıcaklığı (T1) 5850K Ġkinci yıldızın etkin sıcaklığı (T2) 5150 Birinci yıldızın yüzey potansiyeli ( 1) 4,40793 Ġkinci yıldızın yüzey potansiyeli ( 2) 2,62166 Birinci yıldızın albedosu (A1) 0,5 Ġkinci yıldızın albedosu (A2) 0,5 Birinci yıldızın çekim kararması (G1) 0,32 Ġkinci yıldızın çekim kararması (G2) 0,32 Üçüncü cisim ıģığı (L3) 0,0 Birinci yıldızın kenar kararma sabitleri (X1, Y1) 0,64743 0,21160 Ġkinci yıldızın kenar kararma sabitleri (X2, Y2) 0,64380 0,17196 İkinci yıldız üzerinde yer alan leke bilgileri Enlem Boylam Yarıçap Sıcaklık Faktörü Leke1 20 200 20 0,7 Leke2 130 280 20 0,7 Leke3 135 170 30 0,7 Leke4 130 190 20 0,7 Bu parametreler ışığında sistemin mutlak parametreleri Tablo 5 te verilmiştir. Tablo 5. Mutlak parametreler. (L1) 2,621662 Mbol2 4,730599 (L2) 2,393037 Mbol1 4,906519 M1 1,007410M Log(g)1 4,440206 M2 0,375355M Log(g)2 3,860415 R1 1,000978R L1 1,047959 R2 1,191071R L2 0,634921 240

Güneş ve Güneş Benzeri Yıldızlar Sempozyumu - İstanbul Bu çözüm parametreleri ışığında teorik ve gözlemsel ışık eğrilerini bir arada veren şekil aşağıda verilmiştir (Şekil 4). ġekil 4. Yıldızın teorik ve gözlemsel ışık eğrisi (V). İkinci yıldıza ilişkin lekeler 0 ; 0,24 ; 0,5 ve 0,75 evrelerinde 3 boyutlu sistem üzerinde aşağıda Şekil 5 te gösterilmiştir. ġekil 5. 0; 0,24; 0,5 ile 0,75 evrelerindeki lekeli yıldız konfigürasyonu. Sisteme ilişkin Roche lobları aşağıda Şekil 6 da verilmiştir. ġekil 6. Sisteme ilişkin Roche yüzeyleri. 241

Güneş benzeri çift yıldızların fotometrik çözümleri üzerine Sistemi oluşturan bileşen yıldızların HR diagramındaki yerleri Şekil 7 de verilmektedir. 3. Sonuç ġekil 7. Sistem bileşen yıldızlarının HR Diagramı ndaki konumları. The All Sky Automated Survey kataloğunda 211049-3657.9 ID ye sahip değişen yıldız, tutulma gösteren yarı değen bir yıldız sistemidir. İkinci bileşen yıldız çözüm sonucunda evrimleşmiş, roche lobunu doldurmuş, anakoldan ayrılmış ve üzerinde dört farklı yerde leke olan bir yıldız olarak karşımıza çıkmaktadır. HR Diagramı ndaki yerleri ise yukarıdaki şekilde gösterilmektedir. Birinci yıldız çözüm sonucunda tipik Güneş benzeri yıldız olarak karşımıza çıkmaktadır. Mutlak çözüm parametrelerine baktığımızda birinci yıldıza ait parametreler Güneş değerleri ile oldukça uyum içerisindedir. Bu yıldıza ilişkin daha hassas çözüm yapılabilmesi için tayfsal ve optik gözlemlerinin yapılması gerekmektedir. Kaynaklar - Wilson, R.E., Dewinney, E.J., 1971, Realization of Accurate Close-Binary Light Curves: Application to MR Cygni, ApJ, 166, 605 - van Hamme, W., 1993, New limb-darkening coefficients for modeling binary star light curves, AJ, 106, 2096. - Pojmanski, G., 1997, The All Sky Automated Survey, Acta Astronomica, 47, 467 - Paczynski, B., Szczygiel, D., Pilecki, B., Pojmanski, G. 2006, Eclipsing binaries in the All Sky Automated Survey catalogue MNRAS, 368, 1311 - http://astro.unl.edu/naap/ebs/animations/ebs.html 242