5378 SAYILI ENGELLİLER KANUNU ENGELLĠLER VE BAZI KANUN VE KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASI HAKKINDA KANUN Kanun No : 5378 Kabul Tarihi : 01.07.2005 BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Tanımlar ve Genel Esaslar Amaç MADDE 1.- Bu Kanunun amacı; engelliliğin önlenmesi,engellilerin sağlık, eğitim, rehabilitasyon, istihdam, bakım ve sosyal güvenliğine iliģkin sorunlarının çözümü ile her bakımdan geliģmelerini ve önlerindeki engelleri kaldırmayı sağlayacak tedbirleri alarak topluma katılımlarını sağlamak ve bu hizmetlerin koordinasyonu için gerekli düzenlemeleri yapmaktır. Kapsam MADDE 2.- Bu Kanun engellileri, ailelerini, engellilere yönelik hizmet veren kurum ve kuruluģlar ile diğer ilgilileri kapsar. Tanımlar MADDE 3.- Bu Kanunun uygulanmasında; a) Engelli: DoğuĢtan veya sonradan herhangi bir nedenle bedensel, zihinsel, ruhsal, duyusal ve sosyal yeteneklerini çeģitli derecelerde kaybetmesi nedeniyle toplumsal yaģama uyum sağlama ve günlük gereksinimlerini karģılama güçlükleri olan ve korunma, bakım, rehabilitasyon, danıģmanlık ve destek hizmetlerine ihtiyaç duyan kiģiyi, b) Engellilik ölçütü: Uluslararası temel ölçütler esas alınarak hazırlanan ve gerek duyuldukça revize edilen ölçütleri, c) Hafif engelli: Engellilik ölçütüne göre, hafif engelli olarak tanımlanan kiģiyi, d) Ağır engelli: Engellilik ölçütüne göre, ağır engelli olarak tanımlanan kiģiyi, e) Bakıma muhtaç engelli: Engellilik sınıflandırmasına göre resmi sağlık kurulu raporu ile ağır engelli olduğu belgelendirilenlerden, günlük hayatın alıģılmıģ, tekrar eden gereklerini önemli ölçüde yerine getirememesi nedeniyle hayatını baģkasının yardımı ve bakımı olmadan devam ettiremeyecek derecede düģkün olan kiģileri, f) Korumalı iģyeri: Normal iģgücü piyasasına kazandırılmaları güç olan engelliler için meslekî rehabilitasyon ve istihdam oluģturmak amacıyla Devlet tarafından teknik ve malî yönden desteklendiği ve çalıģma ortamının özel olarak düzenlendiği iģyerini, g) Korumalı iģyeri statüsü: ÇalıĢanlarının yönetmelikle belirlenen oranını özürlülerin oluģturduğu veya engellilere yönelik çalıģmaları ile korumalı iģyerine sağlanan teknik ve malî destek sağlanma Ģartlarını taģımayı, h) Rehabilitasyon: DoğuĢtan veya sonradan herhangi bir nedenle oluģan engeli ortadan kaldırmak veya engelliliğin etkilerini mümkün olan en az düzeye indirmek, özürlüye yeniden fiziksel, zihinsel, psikolojik, ruhsal, sosyal, meslekî ve ekonomik yararlılık alanlarında baģarabileceği en üst düzeyde yetenekler kazandırarak; evinde, iģinde ve sosyal yaģamında kendine ve topluma yeterli olabilmesi ve engellinin toplum ile bütünleģmesi, ayrımcılığa karģı tüm tedbirlerin alınması amacıyla verilen koruyucu, tıbbî, meslekî, eğitsel, rekreasyonal ve psiko-sosyal hizmetler bütününü, i) Sınıflandırma: Önemli bir sağlık öğesi olarak insan vücudunun fonksiyonu ve yetersizliğinin tanımı konusunda ortak ve standart bir dil ve çerçeve geliģtirme çalıģmasını ifade eder.
Genel esaslar MADDE 4.- Bu Kanun kapsamında bulunan hizmetlerin yerine getirilmesinde aģağıdaki esaslara uyulur: a) Devlet, insan onur ve haysiyetinin dokunulmazlığı temelinde, engellilerin ve engelliliğin her tür istismarına karģı sosyal politikalar geliģtirir. Engelliler aleyhine ayrımcılık yapılamaz; ayrımcılıkla mücadele engellilere yönelik politikaların temel esasıdır. b) Engellilere yönelik olarak alınacak kararlarda ve verilecek hizmetlerde engellilerin,ailelerinin ve gönüllü kuruluģların katılımı sağlanır. c)engellilere yönelik hizmetlerin sunumunda aile bütünlüğünün korunması esastır. d) Kurum ve kuruluģlarca engellilere yönelik mevzuat düzenlemelerinde Engelliler Ġdaresi BaĢkanlığının görüģünün alınması zorunludur. Düzenleyen Notu: Engelliler Ġdaresi BaĢkanlığı kaldırılmıģ,kurum ve kuruluģlar engellilere yönelik düzenlemelerde Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının görüģünü almak zorundadır.kanun metni içindeki tüm Engelliler Ġdaresi BaĢkanlığı birimi yerine Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı kullanılmıģtır. İKİNCİ BÖLÜM Sınıflandırma, Bakım, Rehabilitasyon, İstihdam, Eğitim, İş ve Meslek Analizi Sınıflandırma MADDE 5.- Engellilerle ilgili derecelendirmeler, sınıflandırmalar, tanılamalar uluslararası engellilik sınıflandırması temel alınarak hazırlanan engellilik ölçütüne göre yapılır. Engellilik ölçütünün tespiti ve uygulama esasları, Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ve Milli Eğitim Bakanlığı ile Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca müģtereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Bakım MADDE 6.-Engelli kiģilerin yaģamlarını öncelikle bulundukları ortamda sağlık, huzur ve güven içinde sürdürmesi, toplum içinde kendi kendilerini idare edebilecek ve üretken hâle gelebilecek Ģekilde bakım ve rehabilitasyonlarının yapılması, bunlardan ihtiyacı olanların geçici veya sürekli bakım altına alınması veya bunlara evde bakım hizmeti sunulması esastır. Ruhsatlandırma MADDE 7.- Engellilere yönelik bakım hizmetlerini, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünden ruhsat alan gerçek ve tüzel kiģiler ile kamu kurum ve kuruluģları verebilir. Hizmet sunumu MADDE 8.- Bakım hizmetlerinin sunumunda kiģinin biyolojik, fiziksel, psikolojik ve sosyal ihtiyaçları da dikkate alınır. Bakım hizmetlerinin standardizasyonu, geliģtirilmesi ve yaygınlaģtırılması için Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü koordinasyonunda çalıģmalar yürütülür. Bakım hizmetleri ile bakımın nitelikli temini sağlanır. Bakım çeşitleri MADDE 9.- Bakım hizmetleri, evde bakım veya kurum bakımı modelleriyle sunulabilir. Öncelikle kiģinin sosyal ve fiziksel çevresinden ayrılmaksızın hizmetin sunulması esas alınır. Rehabilitasyon
MADDE 10.- Rehabilitasyon hizmetleri toplumsal hayata katılım ve eģitlik temelinde engellilerin bireysel ve toplumsal ihtiyaçlarını karģılamaya yönelik olarak verilir. Rehabilitasyon kararının alınması, plânlanması, yürütülmesi, sonlandırılması dâhil her aģamasında engelli ve ailesinin aktif ve etkili katılımı esastır. Rehabilitasyonun her alanında ihtiyaç duyulan personelin yetiģtirilmesine yönelik eğitim programları geliģtirilir ve bu personelin istihdamı için gerekli önlemler alınır. Erken tanı ve koruyucu hizmetler MADDE 11.- Yeni doğan,erken çocukluk ve çocukluğun her dönemi fiziksel, iģitsel, duyusal, sosyal, ruhsal ve zihinsel geliģimlerinin izlenmesi, genetik geçiģli ve engelliliğe neden olabilecek hastalıkların erken teģhis edilmesinin sağlanması, engelliliğin önlenmesi, var olan engelin Ģiddetinin olabilecek en düģük seviyeye çekilmesi ve ilerlemesinin durdurulmasına iliģkin çalıģmalar Sağlık Bakanlığınca planlanır ve yürütülür. İş ve meslek analizi MADDE 12.- Engel türlerini dikkate alan iģ ve meslek analizleri, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının koordinatörlüğünde Millî Eğitim Bakanlığı ve ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından yapılır. Bu analizlerin ıģığında, engellilerin durumlarına uygun meslekî rehabilitasyon ve eğitim programları, anılan kurumlarca geliģtirilir. Meslekî rehabilitasyon MADDE 13.- Engellilerin yeteneklerine göre mesleğini seçme ve bu alanda eğitim alma hakkı kısıtlanamaz. Engellilerin yetenekleri doğrultusunda yapabilecekleri bir iģte eğitilmesi, meslek kazandırılması, verimli kılınarak ekonomik ve sosyal refahının sağlanması amacıyla meslekî rehabilitasyon hizmetlerinden yararlanmasının sağlanması esastır. Gerçek veya tüzel kiģilerce açılacak olan özel meslekî rehabilitasyon merkezleri, yetenek geliģtirme merkezleri ve korumalı iģyerlerinin değiģik tipleri ile özel iģyerlerinde bireylerin bireysel geliģimleri ve yeteneklerine uygun iģ veya becerilerini geliģtirici tedbirler alınır. Bu alandaki hizmetler ihtiyaçlara göre iģ ve meslek analizi yapılarak hizmet satın alınması suretiyle temin edilebilir. Buna iliģkin usûl ve esaslar, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının,Milli Eğitim Bakanlığı, ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ve müģtereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Sosyal ve mesleki rehabilitasyon hizmetleri belediyeler tarafından da verilir. Belediyeler bu hizmetlerin sunumu sırasında gerekli gördüğü hallerde, halk eğitim ve çıraklık eğitim merkezleri ile iģbirliği yapar.engellinin rehabilitasyon talebinin karģılanamaması halinde engelli, hizmeti en yakın merkezden alır ve ilgili belediye her yıl bütçe talimatında belirlenen miktarı hizmetin satın alındığı merkeze öder. İstihdam MADDE 14.- ĠĢe alımda; iģ seçiminden, baģvuru formları, seçim süreci, teknik değerlendirme, önerilen çalıģma süreleri ve Ģartlarına kadar olan safhaların hiçbirinde engellilerin aleyhine ayrımcı uygulamalarda bulunulamaz. ÇalıĢan engellilerin aleyhinde sonuç doğuracak Ģekilde, engeliyle ilgili olarak diğer kiģilerden farklı muamelede bulunulamaz. ÇalıĢan veya iģ baģvurusunda bulunan engellilerin karģılaģabileceği engel ve güçlükleri azaltmaya veya ortadan kaldırmaya yönelik istihdam süreçlerindeki
önlemlerin alınması ve iģyerinde fiziksel düzenlemelerin bu konuda görev, yetki ve sorumluluğu bulunan kurum ve kuruluģlar ile iģyerleri tarafından yapılması zorunludur. Engellilik durumları sebebiyle iģgücü piyasasına kazandırılmaları güç olan engellilerin istihdamı, öncelikle korumalı iģyerleri aracılığıyla sağlanır. Korumalı iģyerleriyle ilgili usûl ve esaslar ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının müģtereken çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir. Eğitim ve öğretim MADDE 15.- Hiçbir gerekçeyle engellilerin eğitim alması engellenemez. Engelli çocuklara, gençlere ve yetiģkinlere, özel durumları ve farklılıkları dikkate alınarak, bütünleģtirilmiģ ortamlarda ve engelli olmayanlarla eģit eğitim imkânı sağlanır. Engelli üniversite öğrencilerinin öğrenim hayatlarını kolaylaģtırabilmek için Yükseköğretim Kurulu bünyesinde araç-gereç temini, özel ders materyallerinin hazırlanması,engellilere uygun eğitim, araģtırma ve barındırma ortamlarının hazırlanmasının temini gibi konularda çalıģma yapmak üzere Engelliler DanıĢma ve Koordinasyon Merkezi kurulur. Engelliler DanıĢma ve Koordinasyon Merkezinin çalıģma usûl ve esasları, Sağlık Bakanlığı, Millî Eğitim Bakanlığı ve Yükseköğretim Kurumu ile Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının müģtereken hazırlanan yönetmelikle belirlenir. ĠĢitme engellilerin eğitim ve iletiģimlerinin sağlanması amacıyla Türk Dil Kurumu BaĢkanlığı tarafından Türk iģaret dili sistemi oluģturulur. Bu sistemin oluģturulmasına ve uygulanmasına yönelik çalıģmaların esas ve usûlleri Türk Dil Kurumu BaĢkanlığı koordinatörlüğünde, Milli Eğitim Bakanlığı, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca müģtereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Engellilerin, her türlü eğitim ve kültürel ihtiyaçlarını karģılamak üzere kabartma, sesli, elektronik kitap; alt yazılı film ve benzeri materyal üretilmesini temin için gerekli iģlemler, Millî Eğitim Bakanlığı ve Kültür ve Turizm Bakanlığınca müģtereken yürütülür. Eğitsel değerlendirme MADDE 16.- Engellilerin eğitsel değerlendirme ve tanılaması Ġl Milli Eğitim Müdürlükleri Rehberlik AraĢtırma Merkezlerinde uzman kiģilerden oluģan ve engelli ailesinin yer aldığı özel eğitim değerlendirme kurulu tarafından yapılır ve eğitim plânlaması geliģtirilir. Bu plânlama her yıl yeniden değerlendirilerek gelişmeler doğrultusunda gözden geçirilir. Çıraklık eğitimi almak isteyen engellilerin ilgi, istek, yetenek ve becerileri doğrultusunda ve sağlık kurulu raporunu da dikkate almak suretiyle hangi meslek dalında eğitim alacaklarına kurul karar verir. Kurulun teģkili ve çalıģma usûl ve esasları Milli Eğitim Bakanlığı ile Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca müģtereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM DeğiĢtirilen Hükümler MADDE 17.- 8.6.1965 tarihli ve 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununun 1 inci maddesinde yer alan "öğrenci etüd eğitim merkezleri," ibaresinden sonra gelmek üzere "özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri," ibaresi eklenmiģtir. MADDE 18.- 625 sayılı Kanuna aģağıdaki geçici madde eklenmiģtir. GEÇĠCĠ MADDE 2.- 24.5.1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu hükümleri gereği izin almıģ olan özel eğitim ve
rehabilitasyon merkezleri 31.12.2007 tarihine kadar Millî Eğitim Bakanlığınca belirlenen Ģartlara uygun olarak açılıģ izinlerini yenilerler. MADDE 19.- 23.6.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 42 nci maddesinin birinci fıkrasından sonra gelmek üzere aģağıdaki fıkra eklenmiģtir. Engellilerin yaģamı için zorunluluk göstermesi hâlinde, proje tadili kat maliklerinin en geç üç ay içerisinde yapacağı toplantıda görüģülerek sayı ve arsa payı çoğunluğu ile karara bağlanır. Toplantının bu süre içerisinde yapılamaması veya tadilat talebinin çoğunlukla kabul edilmemesi durumunda; ilgili kat malikinin talebi üzerine bina güvenliğinin tehlikeye sokulmadığını bildirir komisyon raporuna istinaden ilgili mercilerden alınacak tasdikli proje değiģikliği veya krokiye göre inģaat, onarım ve tesis yapılır. Ġlgili merciler, tasdikli proje değiģikliği veya kroki taleplerini en geç altı ay içinde sonuçlandırır. Komisyonun teģkili, çalıģma usûlü ile engellilerin kullanımından sonraki süreç ile ilgili usûl ve esaslar Bayındırlık ve Ġskan Bakanlığı ile Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı tarafından müģtereken hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. MADDE 20.- 14.7.1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 53 üncü maddesinin başlığı ve birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Engellilerin Devlet memurluğuna alınmaları: Mevzuata uygun olmak kaydıyla; engellilerin mesleklerine uygun münhal kadrolara atanması, mesleklerini icra veya infaza yardımcı araç ve gerecin kurumlarınca temin edilmesi esastır. Engellilerin Devlet Memurluğuna alınma Ģartları ile hangi iģlerde çalıģtırılacakları, mesleklerini icra ve infazda hangi yardımcı araç ve gereçlerin kurumlarınca temin edileceği, zihinsel engellilerin hangi görevlere atanmasında asgari eğitim Ģartından istisna edileceği hususları Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ve Devlet Personel BaĢkanlığınca müģtereken hazırlanacak yönetmelikle düzenlenir. MADDE 21.- 657 sayılı Kanuna aģağıdaki ek madde eklenmiģtir. EK MADDE 39.- Devlet memurlarının, hayatını başkasının yardım veya bakımı olmadan devam ettiremeyecek derecede engelli olduğu sağlık kurulu raporu ile tespit edilen eşi, çocukları ile kardeşlerinin, memuriyet mahalli dışında resmî veya özel eğitim ve öğretim kuruluşlarında eğitim ve öğretim yapacaklarının özel eğitim değerlendirme kurulu tarafından belgelendirilmesi hâlinde, ilgilinin talebi üzerine eğitim ve öğretim kuruluşlarının bulunduğu il veya ilçe sınırları dahilinde kurumunda bulunan durumuna uygun boş bir kadroya ataması yapılır. MADDE 22.- 29.7.1970 tarihli ve 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 8 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "gazilerin," ibaresinden sonra gelmek üzere "engellilerin," ibaresi eklenmiģtir. MADDE 23.- 18.1.1972 tarihli ve 1512 sayılı Noterlik Kanununun 73 üncü maddesi baģlığıyla birlikte aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. İlgilinin işitme, konuşma veya görme engelli olması: Madde 73.- Noter, ilgilinin işitme, konuşma veya görme engelli olduğunu anlarsa, işlemler engellinin isteğine bağlı olmak üzere iki tanık huzurunda yapılır. İlgilinin işitme veya konuşma engelli olması ve yazı ile anlaşma imkânının da bulunmaması hâlinde, iki tanık ve yeminli tercüman bulundurulur. MADDE 24.- 1512 sayılı Kanunun 75 inci maddesinin ikinci fıkrası aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. Bir noterlik işleminde imza atılmış veya imza yerine geçen el işareti yapılmış olmasına rağmen, ilgilisi ister veya adına işlem yapılan ve imza
atabilen görme engelliler hariç olmak üzere noter, işlemin niteliği, imzayı atan veya el işaretini yapan şahsın durumu ve kimliği bakımından gerekli görürse, yukarıdaki fıkradaki usûl dairesinde ilgili, tanık, tercüman veya bilirkişinin parmağı da bastırılır. Mühür kullanılması hâlinde parmağın da bastırılması zorunludur. MADDE 25.- 1.7.1976 tarihli ve 2022 sayılı 65 YaĢını DoldurmuĢ Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk VatandaĢlarına Aylık Bağlanması Hakkında Kanunun 1 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları yürürlükten kaldırılmıģ ve aynı Kanuna aģağıdaki ek madde eklenmiģtir. EK MADDE 1.- 65 yaģını doldurmamıģ olmakla birlikte; a) BaĢkasının yardımı olmaksızın hayatını devam ettiremeyecek Ģekilde engelli olduklarını tam teģekküllü hastanelerden alacakları sağlık kurulu raporu ile kanıtlayan, 18 yaşını dolduran ve kanunen bakmakla mükellef kimsesi bulunmayan engellilerden; her ne ad altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamının aylık ortalamasına göre bu Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutardan daha az geliri olanlara, bu Kanunun 1 inci maddesine göre belirlenecek aylık tutarının % 300'ü tutarında, b) 18 yaşını dolduran, kanunen bakmakla mükellef kimsesi olmayan ve herhangi bir iģe yerleģtirilememiģ olan engellilerden; her ne ad altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamının aylık ortalamasına göre bu Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutardan daha az geliri olanlara, bu Kanunun 1 inci maddesine göre belirlenecek aylık tutarının % 200'ü tutarında, c) Her ne ad altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamının aylık ortalamasına göre bu Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutardan daha az geliri olduğu halde, kanunen bakmakla yükümlü olduğu 18 yaşını tamamlamamış engelli yakını bulunanlara, bakım iliģkisi fiilen gerçekleģmek kaydıyla bu Kanunun 1 inci maddesine göre belirlenecek aylık tutarının % 200'ü tutarında, Aylık bağlanır. 65 yaģın doldurulmasından önce bu madde hükümlerine göre bağlanmıģ olan aylıkların aynı Ģekilde ödenmesine devam olunur. Bu Kanunun 1 inci maddesine göre aylık bağlananlardan baģkasının yardımı olmaksızın hayatını devam ettiremeyecek kadar engelli olduklarını tam teģekküllü hastaneden alacakları sağlık kurulu raporu ile kanıtlayanlara da birinci fıkranın (a) bendine göre aylık bağlanır. Aylık bağlanmasına esas engellilik oranı değiģenlerin aylıkları durumlarına göre yeniden tespit olunur. Engellilik oranı, bu Kanuna göre aylık bağlanması gereken oranın altına düģenler ile birinci fıkrada belirtilen aylık ortama gelir tutarından fazla gelir elde etmeye baģlayanların aylıkları kesilir. Aylık hakkından yararlanan 18 yaģından küçük engellilerin yalnızca kendileri bu Kanunun 7 nci maddesinde belirtilen tedavi hakkından yararlanır. Ancak, bu madde hükümlerine göre aylık alanlardan herhangi bir sosyal güvenlik kurumunun tedavi yardımı kapsamında bulunanlara tedavi yardımı yapılmaz. Bu Kanunun 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8 inci maddeleri birinci fıkra hükümlerine göre aylık ödenecekler hakkında da uygulanır. Herhangi bir sosyal güvenlik kurumundan malûl olmaları sebebiyle yetim olarak aylık veya gelir almakta olan çocuklardan bu kurumlardan aldıkları aylık veya gelir toplamı tutarları bu madde gereğince durumlarına göre ödenebilecek tutardan daha az olanlara; aradaki fark ilgili sosyal güvenlik kurumu tarafından (birden fazla sosyal güvenlik kurumundan aylık veya gelir alanlar için yalnızca
tercih edecekleri bir sosyal güvenlik kurumu tarafından) ödenir ve bu Ģekilde ödenen tutarlar Hazineden tahsil edilir. MADDE 26.- 24.5.1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanununun 3 üncü maddesinin (c) bendinden sonra gelmek üzere aģağıdaki (d) bendi eklenerek bentler teselsül ettirilmiģ ve mevcut (e) bendine (11) numaralı alt bent eklenmiģtir. d) "Bakıma Muhtaç Engelli";engellilik sınıflandırmasına göre resmî sağlık kurulu raporu ile ağır engelli olduğu belgelendirilenlerden, günlük hayatın alıģılmıģ, tekrar eden gereklerini önemli ölçüde yerine getirememesi nedeniyle hayatını baģkasının yardımı ve bakımı olmadan devam ettiremeyecek derecede düģkün olan kiģiyi, 11- "Çocuk evleri"; 0-18 yaģlar arasındaki korunmaya muhtaç çocukların kaldığı ev birimlerini, MADDE 27.- 2828 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (a) bendi aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģ ve (e) bendi yürürlükten kaldırılmıģtır. a) Bu Kanun kapsamına giren sosyal hizmetlere iliģkin faaliyetler, Devletin denetim ve gözetiminde, sivil toplum kuruluģları ile halkın gönüllü katkı ve katılımı da sağlanarak bir bütünlük içinde yürütülür. Sunulacak bakım ve diğer hizmetlerin kapsamı ve bu hizmetleri verecek olan gerçek ve tüzel kiģilerin izin, çalıģma usûl ve esasları ve diğer hususlar Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu tarafından çıkarılacak bir yönetmelikle düzenlenir. MADDE 28.- 2828 sayılı Kanunun 9 uncu maddesinin (g) bendi aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. g) Kuruma bağlı olanlar dıģında kurulacak sosyal hizmet kuruluģlarının, özel eğitim ve rehabilitasyon hizmeti verenler hariç olmak üzere açılıģ iznine, her türlü standartlarına ve iģleyiģlerine iliģkin esasları, varsa ücret tarifelerini tespit etmek, onaylamak, denetimini yapmak ve bu esaslara uymayanların faaliyetlerini durdurmak. MADDE 29.- 2828 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin birinci fıkrası aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. Kurumun merkez teģkilatı bir Genel Müdür, beģ Genel Müdür Yardımcısı ile aģağıdaki esas birimlerden oluģur: a) Hukuk MüĢavirliği. b) TeftiĢ Kurulu BaĢkanlığı. c) Strateji GeliĢtirme Dairesi BaĢkanlığı. d) Ġnsan Kaynakları Dairesi BaĢkanlığı. e) Çocuk Hizmetleri Dairesi BaĢkanlığı. f) YaĢlı Bakım Hizmetleri Dairesi BaĢkanlığı. g)engelli Bakım Hizmetleri Dairesi BaĢkanlığı. h) Sosyal Yardım Hizmetleri Dairesi BaĢkanlığı. i) Gençlik Hizmetleri Dairesi BaĢkanlığı. j) Destek Hizmetleri Dairesi BaĢkanlığı. k) Sosyal Hizmetler Eğitim Merkezi BaĢkanlığı. l) Yapı ĠĢleri Dairesi BaĢkanlığı. m) Döner Sermaye Merkez Müdürlüğü. n) Aile-Kadın ve Toplum Hizmetleri Dairesi BaĢkanlığı. o) Özel Kalem Müdürlüğü. p) Savunma Uzmanlığı. MADDE 30.- 2828 sayılı Kanuna aģağıdaki ek maddeler eklenmiģtir. EK MADDE 7.- Sosyal güvenlik kurumlarına tâbi olmayan, bakıma muhtaç engellilerden ailesini kaybetmiģ olanlar ile ailesi ekonomik veya sosyal yoksunluk
içerisinde bulunanlara bakım hizmetinin resmî veya özel bakım kurumlarında ya da ikametlerinde verilmesi sağlanır. Bakıma muhtaç engellilere sunulacak bakım hizmetlerinin kapsamı ve bu hizmetleri verecek olan gerçek ve tüzel kiģilerin izin, çalıģma usûl ve esasları, denetlenmeleri ile ücretlendirme ve ödemeleri Kurumun koordinatörlüğünde, Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca müģtereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Bakıma muhtaç engellilere sunulacak bakım hizmetinin karģılığı olarak her ay için kiģi baģına belirlenecek tutar, iki aylık net asgari ücretten fazla olamaz. Bakıma muhtaç engellilerin, Kurumca bakılanlar dıģındakilerin bakım ücreti bu amaçla Kurum bütçesine konulacak ödenekten karģılanır. EK MADDE 8.- ĠĢitme ve konuģma engellilerine gerek görüldüğü hâllerde tercümanlık yapmak üzere illerde iģaret dili bilen personel görevlendirilir. Personelin iģaret lisanı öğrenmeleri için gerekli kursların düzenlenmesi sağlanır. Bu personelin görev ve yetkileri, çalıģma koģulları ile ilgili usûl ve esaslar Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının ve Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünün müģtereken hazırlayacakları yönetmelikle belirlenir. MADDE 31.- 13.10.1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 61 inci maddesinin birinci fıkrasına (n) bendinden sonra gelmek üzere aģağıdaki bent ve ikinci fıkrasına aģağıdaki cümle eklenmiģtir. o) Engellilerin araçları için ayrılmış park yerlerinde, (o) bendinin ihlâli hâlinde para cezası iki kat artırılır. MADDE 32.- 25.10.1984 tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 17 nci maddesinin (4) numaralı fıkrasına aģağıdaki bent eklenmiģtir. s)engellilerin eğitimleri, meslekleri, günlük yaģamları için özel olarak üretilmiģ her türlü araç-gereç ve özel bilgisayar programları. MADDE 33.- 21.5.1986 tarihli ve 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün TeĢkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 nci maddesine (n) bendinden sonra gelmek üzere aģağıdaki (o) bendi eklenmiģ ve mevcut (o) bendi (p) bendi olarak teselsül ettirilmiģtir. o) Engelli bireylerin spor yapabilmelerini sağlamak ve yaygınlaştırmak üzere; spor tesislerinin engellilerin kullanımına da uygun olmasını sağlamak, spor eğitim programları ve destekleyici teknolojiler geliştirmek, gerekli malzemeyi sağlamak, konu ile ilgili bilgilendirme ve bilinçlendirme çalışmaları ile yayınlar yapmak, spor adamları yetiştirmek, engelli bireylerin spor yapabilmesi konusunda ilgili diğer kuruluşlarla işbirliği yapmak, MADDE 34.- 7.5.1987 tarihli ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanununun 3 üncü maddesine aģağıdaki bent eklenmiģtir. m) Rehabilite edici tıbbi hizmetlerde kullanılan yardımcı araç ve gereçleri üretmek amacıyla, kamu kurum ve kuruluģları ile gerçek ve tüzel kiģiler tarafından kurulacak kuruluģların açılıģ iznini vermeye Sağlık Bakanlığı yetkilidir. Bu kurum ve kuruluģların açılıģ izninin verilmesine, üretim ve personel standardına, iģleyiģ ve denetimi ile daha önce açılmıģ olan kurum ve kuruluģların durumlarına iliģkin esaslar Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir. MADDE 35.- 30.4.1992 tarihli ve 3797 sayılı Milli Eğitim Bakanlığının TeĢkilat ve Görevleri Hakkında Kanuna aģağıdaki ek madde eklenmiģtir. EK MADDE 3.- Görme, ortopedik, iģitme, dil-konuģma, ses bozukluğu, zihinsel ve ruhsal engelli çocuklardan özel eğitim değerlendirme kurulları tarafından, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerine devam etmeleri uygun görülenlerin eğitim
giderlerinin, her yıl bütçe uygulama talimatında belirlenen miktarı Milli Eğitim Bakanlığı bütçesine konulacak ödenekten karģılanır. MADDE 36.- 28.12.1993 tarihli ve 3960 sayılı Kalıtsal Hastalıklarla Mücadele Kanununun 1 inci maddesi aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. Madde 1.- Devlet, kalıtsal kan hastalıklarından Talasemi ve Orak Hücreli Anemi dahil olmak üzere, bütün kalıtsal kan hastalıklarıyla ve özürlülüğe yol açan diğer kalıtsal hastalıklarla koruyucu sağlık hizmetleri kapsamında mücadele eder. Bunun için gerekli ödenek Sağlık Bakanlığı yılı bütçesine konulur. Kalıtsal kan hastalıklarıyla ve engelliğe yol açan diğer kalıtsal hastalıklarla koruyucu sağlık hizmetleri kapsamında mücadele için gerekli önlemler ve bu konuda uygulanacak usûl ve esaslar Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir. MADDE 37.- 13.4.1994 tarihli ve 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların KuruluĢ ve Yayınları Hakkında Kanunun 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (u) bendi aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. u) Kadınlara, güçsüzlere, engellilere ve çocuklara karģı Ģiddetin ve ayrımcılığın teģvik edilmemesi. MADDE 38.- 22.11.2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun 348 inci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. 1) Ana ve babanın deneyimsizliği, hastalığı, baģka bir yerde bulunması veya benzeri sebeplerden biriyle velayet görevini gereği gibi yerine getirememesi. MADDE 39.- 22.5.2003 tarihli ve 4857 sayılı ĠĢ Kanununun 108 inci maddesinin birinci fıkrası aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģ ve ikinci fıkrasının birinci cümlesi yürürlükten kaldırılmıģtır. Bu Kanunda öngörülen idari para cezaları, 101 inci maddedeki idari para cezaları hariç, gerekçesi belirtilmek suretiyle ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Müdürünce verilir. 101 inci madde kapsamındaki idari para cezaları ise, doğrudan Türkiye ĠĢ Kurumu Ġl Müdürü tarafından verilir. MADDE 40.- 10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı BüyükĢehir Belediyesi Kanununa aģağıdaki ek madde eklenmiģtir. EK MADDE 1.- BüyükĢehir belediyelerinde engellilerle ilgili bilgilendirme, bilinçlendirme, yönlendirme, danıģmanlık, sosyal ve mesleki rehabilitasyon hizmetleri vermek üzere Engelli Hizmet Birimleri oluģturulur. Bu birimler, faaliyetlerini engellilere hizmet amacıyla kurulmuģ vakıf, dernek ve bunların üst kuruluģlarıyla iģbirliği hâlinde sürdürürler.engelli Hizmet Birimlerinin kuruluģ, görev, yetki, sorumluluk ve iģleyiģine iliģkin usûl ve esaslar Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının görüģü alınarak ĠçiĢleri Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. MADDE 41.- 26.9.2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 122 inci maddesinin birinci fıkrasında geçen "dil, ırk, renk, cinsiyet," ibaresinden sonra gelmek üzere "engellilik ibaresi eklenmiģtir. MADDE 42.- 25.3.1997 tarihli ve 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 3 üncü maddesinin (h) bendine aģağıdaki paragraf eklenmiģtir. BaĢkanlığın bağlı olduğu Bakanın onayı ile engelli kimlik kartı hazırlama veya verme yetkisi, valiliklere devredilebilir. Engelli kimlik kartı hazırlama ve verme usûl ve esasları, ĠçiĢleri Bakanlığı ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünce müģtereken hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. MADDE 43.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 7 nci maddesi aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. Madde 7.- BaĢkanlığın ana hizmet birimleri Ģunlardır:
a) Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi BaĢkanlığı. b) Engellilik AraĢtırmaları ve Ġstatistik Dairesi BaĢkanlığı. c) Avrupa Birliği ve DıĢ ĠliĢkiler Dairesi BaĢkanlığı. d) Proje ve Koordinasyon Dairesi BaĢkanlığı. MADDE 44.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci maddesi baģlığı ile birlikte aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi BaĢkanlığı Madde 8.- Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Engellilerin rehabilitasyonu ve eğitimi sürecinde ilgili kurum ve kuruluģlar arasında iģbirliği ve koordinasyonu sağlamak. b)engellilerin rehabilitasyonuna yönelik her türlü standardın oluģturulmasına yönelik çalıģmalar yapmak. c) Rehabilitasyon alanında faaliyet gösteren kurum ve kuruluģlardaki yapılan çalıģmaları takip etmek, sorunları ve çözüm yollarını araģtırmak. d) Rehabilitasyon ve eğitim alanları ile ilgili (panel, sempozyum, konferans ve benzeri) etkinliklerde bulunmak. e) Ġstihdamı kısıtlayan engellerin kaldırılmasını, istihdam alanlarının geniģletilmesini ve engellilerin kendi iģini kurmalarına yönelik çalıģmaları takip etmek ve tekliflerde bulunmak. f)engellilerin günlük hayatlarında karģılaģtıkları fiziki ve mimari engellerin kaldırılması ve bu konudaki standartların belirlenmesi için teklifler hazırlamak ve hazırlatmak. g) Kamuya açık sosyal, kültürel, sportif tesis ve alanlar ile kitle iletiģim ve ulaģım araçlarından engellilerin faydalanmasını sağlayıcı tedbirleri araģtırmak, değerlendirmek ve teklifler hazırlamak. h) Engelli çocuklara, gençlere, yetiģkinlere bütünleģtirilmiģ ortamlarda ve her düzeyde eğitim imkânı sağlamaya yönelik çalıģmaları takip etmek. ı) Engelliliğin önlenmesi, erken teģhisi, engellilerin rehabilitasyonu, eğitimi ve sosyal güvenlikleri ile ilgili konularda teklif ve projeler hazırlamak, hazırlatmak ve uygulatmak. i) BaĢkanlıkça verilen benzeri görevleri yapmak. MADDE 45.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesi baģlığı ile birlikte aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. Engellilik AraĢtırmaları ve Ġstatistik Dairesi BaĢkanlığı Madde 9.- Engellilik Araştırmaları ve İstatistik Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Engellilik politikasının belirlenmesine yönelik veri oluģturmak. b) Engellilik alanındaki çalıģmaları takip etmek, değerlendirmek. c) Engellilerle ilgili mevzuatı derlemek, incelemek ve geliģtirilmesine yönelik çalıģma yapmak. d)engellilere tanınan hak ve hizmetlerden yararlanma amacıyla kullanılmak üzere engelli kimlik kartı hazırlamak, hazırlatmak ve her türlü iģlemleri takip etmek. e) BaĢkanlık birimlerinin bilgi iģlem ve otomasyon ihtiyacını karģılamak ve yürütmek. f) BaĢkanlık birimlerinin iģ akıģlarını izleyerek etkin ve verimli iģ, bilgi akıģı ve iletiģim düzenini sağlamak, bunlara yönelik geliģmeleri izlemek ve geliģtirmek için önerilerde bulunmak. g) Bilgi portalını oluģturmak, yönetmek ve iletiģim ağını sağlamak. h) Engelliler ile ilgili veri tabanı oluģturulmasını sağlamak. ı) Ulusal kurum ve kuruluģlardan engellilere yönelik istatistiksel bilgilerin bilgi iģlem ortamında toplanmasını sağlamak ve değerlendirmek.
i) BaĢkanın direktif ve emirlerini ilgililere duyurmak ve iģlemleri takip etmek. j) BaĢkanlıkça verilen benzeri görevleri yapmak. MADDE 46.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 10 uncu maddesi baģlığı ile birlikte aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. Avrupa Birliği ve DıĢ ĠliĢkiler Dairesi BaĢkanlığı Madde 10.- Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır: a) BaĢkanlığın uluslararası iliģkilerini düzenlemek ve yürütmek. b) Engellilere yönelik oluģturulan sosyal politikaları uluslararası ve ülkeler ölçeğinde izlemek ve değerlendirmek. c) Uluslararası düzeyde engellilere yönelik faaliyet gösteren kurum ve kuruluģlarla iģbirliği kurmak, sürdürmek, geliģtirmek, ilgili personelin bilgilendirilmesini sağlamak. d) Avrupa Birliği ile engellilik alanındaki çalıģmaları yürütmek. e)engellilere yönelik faaliyetlerde uluslararası kurum ve kuruluģlardaki geliģmeleri takip etmek, engellilerin sorunlarını ve çözüm yollarını ortak araģtırmak, ortaya çıkan sorunlar hakkında ortak inceleme ve araģtırma yapmak, yaptırmak, bu konuda ortak proje ve teklifleri hazırlamak ve hazırlatmak. f) Uluslararası kurum ve kuruluģlardan engellilere yönelik istatistiksel bilgilerin toplanmasını sağlamak. g) Engellilerle ilgili uluslararası geliģmeleri takip etmek, antlaģma ve sözleģmelerin ülkemizdeki uygulamalarını izlemek ve değerlendirmek. h) BaĢkanlığın koordinatörlüğündeki uluslararası düzeyde engellilere yönelik faaliyetler için teģkil edilen kurulların ve organizasyonların sekretarya hizmetini yürütmek. ı)yabancı kaynaklı dokümanların temini, tercümesi ve ilgili birimlerin bilgilendirilmesini sağlamak. i) BaĢkanlığın iç ve dıģ tanıtımını ve halkla iliģkiler hizmetlerini yürütmek. j) BaĢkanlığın her türlü protokol iģlerini düzenlemek ve yürütmek. k) BaĢkanlıkça verilen benzeri görevleri yapmak. MADDE 47.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 11 inci maddesi baģlığı ile birlikte aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģtir. Proje ve Koordinasyon Dairesi BaĢkanlığı Madde 11.- Proje ve Koordinasyon Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır: a) BaĢkanlık birimlerince önerilen projelerin hazırlanması veya hazırlatılması ile ilgili çalıģma yapmak ve uygulanmasına destek sağlamak. b) BaĢkanlıkça yapılmasına karar verilen projelerin gerçekleģmesi amacıyla gerekli malî kaynakların sağlanması için ilgili birimlerle kurum ve kuruluģlarla iletiģim kurmak. c) Projenin tamamlanmasından sonra hazırlanacak proje sonuç raporunun ilgili birimler aracılığı ile duyurulmasını sağlamak. d) Proje veri tabanının oluģturulmasını sağlamak. e) BaĢkanlık süreli yayınının hazırlanması ve yayınlanması için gerekli çalıģmaları yapmak ve yaptırmak. f) BaĢkanlıkça görevlendirildiğinde, genel yahut özel protokole bağlı iģbirlikleri geliģtirmek. g) BaĢkanlığı ilgilendiren toplantı, brifing ve görüģmeleri düzenlemek, Engelliler Yüksek Kurulu ve Engelliler ġurasının sekretarya hizmetlerini yürütmek, önemli not ve tutanakları tutmak ve yayımlamak. h) BaĢkanlıkça verilen benzeri görevleri yapmak.
MADDE 48.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (1) sayılı cetvelin " Ana Hizmet Birimleri" bölümü "1. Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi BaĢkanlığı, 2. Engellilik AraĢtırmaları ve Ġstatistik Dairesi BaĢkanlığı, 3. Avrupa Birliği ve DıĢ ĠliĢkiler Dairesi BaĢkanlığı, 4. Proje ve Koordinasyon Dairesi BaĢkanlığı" Ģeklinde değiģtirilmiģtir. MADDE 49.- a) Ekli (1) sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü bölümünden çıkarılmıģ, ekli (2) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek adı geçen Kanun Hükmünde Kararnameye bağlı (I) sayılı cetvelin adı geçen Genel Müdürlüğe ait bölümüne eklenmiģtir. b) Ekli (3) sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Engelliler Ġdaresi BaĢkanlığı bölümünden çıkarılmıģ, ekli (4) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek adı geçen Kanun Hükmünde Kararnameye bağlı (I) sayılı cetvelin adı geçen BaĢkanlığa ait bölümüne eklenmiģtir. Yürürlükten kaldırılan hükümler MADDE 50.- a)17.7.1964 tarihli ve 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun ek 37 nci maddesi, b) 29.6.1956 tarihli ve 6762 sayılı Türk Ticaret Kanununun 668 inci maddesinin üçüncü fıkrası, c) 22.4.1926 tarihli ve 818 sayılı Borçlar Kanununun 14 üncü maddesinin son fıkrası, Yürürlükten kaldırılmıģtır. GEÇĠCĠ MADDE 1.- Bu Kanunda öngörülen yönetmelikler Kanunun yayımı tarihinden itibaren bir yıl içerisinde yürürlüğe konulur. GEÇİCİ MADDE 2.- Kamu kurum ve kuruluşlarına ait mevcut resmî yapılar, mevcut tüm yol, kaldırım, yaya geçidi, açık ve yeşil alanlar, spor alanları ve benzeri sosyal ve kültürel alt yapı alanları ile gerçek ve tüzel kişiler tarafından yapılmış ve umuma açık hizmet veren her türlü yapılar bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yedi yıl içinde engellilerin erişebilirliğine uygun duruma getirilir. GEÇĠCĠ MADDE 3.- BüyükĢehir belediyeleri ve belediyeler, Ģehir içinde kendilerince sunulan ya da denetimlerinde olan toplu taģıma hizmetlerinin özürlülerin eriģilebilirliğine uygun olması için gereken tedbirleri alır. Mevcut özel ve kamu toplu taģıma araçları, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yedi yıl içinde engelliler için eriģilebilir duruma getirilir. Düzenleyen notu:geçici 2.Madde ve 3.Madde yürürlüğe girmesine günler kala(temmuz 2012 de) 1 ve 3 yıl olarak kademeli olarak ertelenmiştir.temmuz 2013 tarihinde ise bu hazırlıklar için en fazla Temmuz 2015 tarihine dek süre verilir ibaresi yer alan Başbakanlık tarafından çıkartılan yönetmelikle süre tekrar uzatılmıştır. GEÇĠCĠ MADDE 4.- Bu Kanunla Engelliler Ġdaresi BaĢkanlığı ile Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü teģkilat kanunlarında yapılan yeni düzenleme sebebiyle kadro ve görev unvanları değiģenler veya kaldırılanlar bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde boģ bulunan durumlarına uygun kadrolara atanırlar. Bunlar yeni bir kadroya atanıncaya kadar her türlü malî haklarını eski kadrolarına göre almaya devam ederler. Söz konusu personelin atandıkları yeni kadroların aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatları ile diğer malî hakları toplamının net tutarı, eski kadrosunda en son ayda almakta oldukları aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatları ile diğer
malî hakları toplamı net tutarından az olması halinde aradaki fark giderilinceye kadar atandıkları kadroda kaldıkları sürece hiçbir vergi ve kesintiye tâbi tutulmaksızın tazminat olarak ödenir. Kadro ve görev unvanı değiģmeyenler ise aynı kadro ve görev unvanlarına atanmıģ sayılırlar. Yürürlük MADDE 51.- Bu Kanunun 35 inci maddesi ile 50 nci maddesinin (a) bendi 1.6.2006 tarihinde, diğer maddeleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 52.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. Düzenleyen Notu:Bu yasanın yerine yeni bir Engelliler Yasası hazırlık çalıģmaları devam etmektedir.