TOKAT GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ HASTANESİNDE ANTİ-HCV POZİTİF HASTALARDA RİSK FAKTÖRLERİNİN ANALİZİ*



Benzer belgeler
Dünyada ve Türkiyede Hepatit B ve Hepatit C Epidemiyolojisi. Dr Meral Sönmezoğlu Yeditepe Üniversitesi Hastanesi

Prof. Dr. Selma GÖKAHMETOĞLU Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji ABD, Kayseri

Tunceli Devlet Hastanesine Başvuran Kişilerde HBsAg ve Anti-HCV Seroprevalansının Değerlendirilmesi*

Hepatit C Bilgilendirme Toplantısı. Doç.Dr. Özgür Günal

Mardin Ýlinde Elektif Cerrahi Öncesi Tetkik Edilen Çocuklarda HBV, HCV ve HIV Seroprevalansý

Yrd.Doç.Dr. Özgür Günal Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

HBsAg Pozitif Ebeveynlerin Çocuklarında Hepatit B Virusu Enfeksiyonu Prevalansı

Viral Hepatitlerin Epidemiyolojisi ve Hastalık Yükü. Prof.Dr. Hande HARMANCI Global Hepatit Programı

3. Basamak Bir Hastanede Görev Yapan Sağlık Çalışanlarının Hepatit C Hakkında Bilgi Düzeyi ve Hepatit C Enfeksiyonu Olan Hastalara Karşı Tutumlarının

Dünyada ve Ülkemizde Hepatit C Epidemiyolojisi

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

Konya Bölgesinde Kan Donörlerinde Hepatit B ve Hepatit C Seroprevalansı

Viral Hepatitler. Hepatit A Virus. Viral Hepatitler- Tarihsel Bakış. Hepatit Tipleri. Hepatit A Klinik Özellikler

Hepatit Hastalığı Gebelikten Etkilenir mi?

KONU 24A HEPATİT C. Tekin AKPOLAT, Cengiz UTAŞ

Özel Konakta Viral Hepatitler: «Gebelik» Dr. Berivan Tunca Kızıltepe Devlet Hastanesi

HBV ve HDV Epidemiyolojisi. Dr. A.Arzu Sayıner Tıbbi Mikrobiyoloji AD Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi İzmir

KIRIKKALE İLİNDE DEVLET HASTANESİ VE KIRIKKALE ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ HASTANESİ POLİKLİNİKLERİNE BAŞVURANLARDA HEPATİT B SEROPREVALANSI

Kan vericilerde HBsAg, anti-hcv, anti-hiv ve Sifilis seroprevalansı

Akut Hepatit C: Bir Olgu Sunumu. Uz.Dr.Sevil Sapmaz Karabağ İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Manisa

NEVŞEHİR İLİNDE HEPATİT C VİRÜS GENOTİP DAĞILIMI İLE SERUM ALANİN AMİNOTRANSFERAZ VE KANTİTATİF SERUM HCV RNA DÜZEYLERİ İLİŞKİSİ*

Hepatit B Hasta Takibi Nasıl Yapılmalı?

Gebelerde Anti HIV Sonuçlarının Değerlendirilmesi

Sekiz Aylık Dönemde Laboratuvarımızda Saptanan Hepatit B ve Hepatit D Seroprevalansı*

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

Travmalı hastaya müdahale eden sağlık çalışanları, hasta kanı ve diğer vücut salgıları ile çalışma ortamında karşılaşma riski bulunan diğer sağlık

İstanbul Bölgesi Kan Donörlerinde HBsAg, Anti-HCV ve Anti-HIV Seroprevalansı

Hepatit C ile Yaşamak

Hastalık Hepatit C virüsü taşıyan kişilerden temas yoluyla bulaşır. En çok bulaşma yolu:

Kronik Hepatit B'li Genç Hastalara Karaciğer Biyopsisi Hemen Yapılmalı mı?

Anti HCV frequency and comparison of its positiveness by year obtained of Cumhuriyet University Medical Faculty Hospital between ABSTRACT

Ameliyat Olmak Üzere Başvuran Hastalarda Hepatit B ve Hepatit C Seroprevalansı*

KRONİK VİRAL HEPATİT C Lİ HASTALARDA IL28B NİN İNTERFERON TEDAVİSİNE YANITLA İLİŞKİSİ. Dr. Gülay ÇEKİÇ MOR

Dünyanın En Önemli Sağlık Sorunu: Kronik Hastalıklar. Dr. H. Erdal Akalın, FACP, FIDSA, FEFIM (h)

Turgut Özal Tıp Merkezi ne başvuran 0-16 yaş grubu çocuklarda AntiHBs seropozitifliği

Kırklareli Devlet Hastanesi Kan Merkezine Başvuran Donörlerde HBV, HCV ve HIV Seroprevalansı: Retrospektif Bir Çalışma

Ortopedik cerrahi uygulanan olgularda hepatit B ve hepatit C prevalansı: 10 yıllık retrospektif çalışma

Akut Hepatit C Tedavisi. Dr. Dilara İnan Akdeniz ÜTF, İnfeksiyon Hastalıkları ve Kl. Mikr AD, Antalya

Kronik Hepatit B li Hastalarda Oral Antiviral Tedavilerin Değerlendirilmesi

Yatarak Tedavi Gören Psikiyatri Hastalarında Hepatit B ve Hepatit C Seroprevalansı *

Hepatit C Enfeksiyonu Epidemiyoloji: Dünya ve Türkiye

HEMODİYALİZ HASTALARINDA GÖRÜLEN İNFEKSİYON ETKENLERİ

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

SAĞLIK YÜKSEK OKULU ÖĞRENCİLERİNİN HEPATİT A VİRÜSÜ HAKKINDAKİ BİLGİ TUTUM VE DAVRANIŞLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

AKUT HEPATİT B' Lİ HASTALARIN EŞLERİNDE HEPATİT B VİRUS BELİRLEYİCİLERİNİN ARAŞTIRILMASI VE DEĞERLENDİRİLMESİ ÖZET

Seroprevalences of HBV, HCV and HIV among healthcare workers in a state hospital Bir devlet hastanesi çalışanlarında HBV, HCV ve HIV seroprevalansı

Kars Devlet Hastanesi'ne Başvuran Hastalarda HBsAg, Anti-HCV ve Anti-HIV Seroprevalansı

VİRAL HEPATİTLERİN ÜLKEMİZDEKİ DEĞİŞEN EPİDEMİYOLOJİSİ

KRONİK HEPATİT C Lİ HASTALARDA HEPATİT C VİRUSU (HCV) GENOTİPLERİ İLE ALANİN AMİNOTRANSFERAZ VE HCV-RNA DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ARAŞTIRILMASI

TRABZON GÖĞÜS HASTALIKLARI HASTANESİ ÇALIŞANLARINDA HBV, HCV VE HIV SEROPREVALANSI *

Üçüncü basamak bir hastanedeki gebe ve/veya jinekolojik hastalıklı kadınlarda HBsAg, anti-hcv ve anti-hiv sıklığı

ISPARTA İLİ SAĞLIK PERSONELİNDE HEPATİT B VİRUS SEROPOZİTİFLİĞİNİN ARAŞTIRILMASI

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

Türkiye Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi nde kan donörlerinin serolojik profili

Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinin Beş Yıllık ( ) Kansere Bağlı Ölüm Kayıtlarının Değerlendirilmesi

TLERDE SEROLOJİK/MOLEK HANGİ İNCELEME?) SAPTANMASI

Dr. Semih Demir. Tez Danışmanı. Doç.Dr.Barış Önder Pamuk

Isırıkla İlgili Literatür İncelemesi

HEPATİT B EPİDEMİYOLOJİSİ. Prof. Dr. Tamer ŞANLIDAĞ Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD MANİSA

Olgu Sunumu Dr. Işıl Deniz Alıravcı Ordu Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi

Hasta Çalışan Güvenliğinde Enfeksiyon Risklerinin Azaltılmasına Yönelik Đstatistiksel Kalite Kontrol Çalışmaları

Kan bağışçılarında HBsAg, anti-hcv, anti-hiv ve VDRL testi sonuçlarının değerlendirilmesi

Toplum başlangıçlı Escherichia coli

SAĞLIK ÇALIŞANLARININ ENFEKSİYON RİSKLERİ

Siirt Devlet Hastanesi ne Başvuran Hastalarda HBsAg, Anti-HBs, Anti- HCV ve Anti-HIV Seroprevalansı

Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde ventilatör ilişkili pnömoninin önlenmesinde bundle stratejisi

Hepatit B ile Yaşamak

GEBELİK ve HEPATİT B. Dr.Nazlım AKTUĞ DEMİR

HASTA GÜVENLİĞİNDE ENFEKSİYONLARIN KONTROLÜ VE İZOLASYON ÖNLEMLERİ. Dr. Nazan ÇALBAYRAM

Giriş ve Amaç. Acinetobacter enfeksiyonları, ülkemizde Yoğun Bakım (YB) ünitelerinde önemli bir sorundur.

VİRAL HEPATİTLER 5. Sınıf Entegre Ders. Prof. Dr. Fadıl VARDAR Prof. Dr. Sema AYDOĞDU

Kış Sezonunda Görülen İnfluenza Virüsü Tipleri ve Tedavide Oseltamivir in Etkinliği

daha çok göz önünde bulundurulabilir. Öğrencilerin dile karşı daha olumlu bir tutum geliştirmeleri ve daha homojen gruplar ile dersler yürütülebilir.

Hepatit C virüsü ile enfekte hastalarda Hepatit B seroprevalansının araştırılması

HEPATİT DELTA Klinik Özellikler, Tanı ve Tedavi. Prof. Dr. Mustafa Kemal ÇELEN Diyarbakır

Hepatit B prevalansı ve aile içi bulaşım yolları

Kronik Hepatit B Hastalarının Aile Bireylerinde HBsAg Taraması

IL28B genotip tayini kronik hepatit B hastalarında oral antiviral tedavi cevabını öngörmede kullanılabilir mi?

Hepatit C Virüsü: Tanıda Serolojik ve Moleküler Yöntemlerin Yeri. Üner Kayabaş İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Malatya

HIV/AIDS epidemisinde neler değişti?

TÜRKiYE'DEKi ÖZEL SAGLIK VE SPOR MERKEZLERiNDE ÇALIŞAN PERSONELiN

Genel Cerrahi Kliniğinde Anti-HIV, Anti-HCV, HBsAg ve Anti-HBsAg Seroprevalansı

Anti-HIV Pozitif Bulunan Hastada Kesin Tanı Algoritması. Doç. Dr. Kenan Midilli İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

IV. KLİMUD Kongresi, Kasım 2017, Antalya

ÖZET Amaç: Yöntem: Bulgular: Sonuçlar: Anahtar Kelimeler: ABSTRACT Rational Drug Usage Behavior of University Students Objective: Method: Results:

Hemşirelerin Hasta Hakları Konusunda Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi

Doç.Dr. Özgür Günal Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği

ÖZGEÇMİŞ. Görev Kurum/Kuruluş Yıl Araştırma Görevlisi. Erzincan Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu

Akut Hepatit B ve Kronik Hepatit B Reaktivasyonu Ayrımı. Dr. Şafak Kaya SBÜ Gazi Yaşargil SUAM Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

Mersin İli Kentsel Bölge ve Kent Merkezine Bağlı Belde-Köy Sağlık Ocağı Bölgesinde Hepatit B ve C Sıklığı

İzmir Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumuna (SHÇEK) Bağlı Yetiştirme Yurtlarında Yaşayan Çocuklarda Hepatit B ve Hepatit C Seroprevalansı

ESKİŞEHİR ASKER HASTANESİ NDE HASTANE İNFEKSİYONU SÜRVEYANSI

Hekimlerin Splenektomi Planlanan Hastalarda Aşılama Hakkındaki Bilgi ve Tutumlarının Değerlendirilmesi

Çorum Bölgesi kan bağışçılarında HBsAg, anti-hcv, HIV ve VDRL seropozitiflik oranları

YOĞUN BAKIM ÜNİTELERİNDE GELİŞEN SAĞLIK BAKIMI İLE İLİŞKİLİ ENFEKSİYONLARIN MALİYET ANALİZİ

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı

Uluslararası Pencereden Enfeksiyon Kontrolü

BİRİNCİ BASAMAKTA DİYABETİK AYAK İNFEKSİYONLARI EPİDEMİYOLOJİSİ VE ÖNEMİ. Doç. Dr. Serap Çifçili Marmara Üniversitesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı

'BANA BIR SEY OLMAZ' DEMEYIN

Esnaf ve Belediye Çalışanlarında Hepatit B Seroepidemiyolojisinin Değerlendirilmesi ve Hepatit Sertifika Eğitimi Çalışması

Transkript:

Kısa Bildiri/Short Communication Mikrobiyol Bul 2008; 42: 675-680 TOKAT GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ HASTANESİNDE ANTİ-HCV POZİTİF HASTALARDA RİSK FAKTÖRLERİNİN ANALİZİ* ANALYSIS OF RISK FACTORS IN ANTI-HCV POSITIVE PATIENTS IN GAZIOSMANPASA UNIVERSITY HOSPITAL, TOKAT, TURKEY Şener BARUT 1, Ünal ERKORKMAZ 2, Süleyman YÜCE 3, Ümmügül ÜYETÜRK 3 1 Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Tokat. (senerbarut@yahoo.com) 2 Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Tokat. 3 Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Tokat. ÖZET Hepatit C virusu (HCV) nun bulaşma yolları ve seroprevalansı ülkeler ve bölgeler arası farklılık gösterebilmektedir. Bu çalışmada, bölgemizde HCV bulaşında rol oynayan risk faktörlerinin belirlenmesi amacıyla, hastanemize başvuran anti-hcv pozitif hastaların irdelenmesi planlanmıştır. Çalışmaya, Eylül 2004-Şubat 2007 tarihleri arasında polikliniğimize başvuran ve mikropartikül enzim immünoassay yöntemi ile (Abbott, Axsym) anti-hcv pozitif saptanan 97 hasta (yaş ortalaması: 53.6 ± 10.1 yıl; 15 erkek, 82 kadın) alınmıştır. Hastalar kan transfüzyonu, cerrahi operasyon, uterin küretaj, diş tedavisi ve endoskopi/bronkoskopi geçirme hikayeleri, intravenöz (IV) ilaç kullanımı, hastanede bir haftadan daha uzun süre yatma ve hemodiyaliz gibi risk faktörleri yönünden sorgulanmıştır. Bölgemizin sosyokültürel özelliği nedeniyle doğru yanıt alınma ihtimali düşük olduğundan çoklu partner ile cinsel ilişki risk faktörü değerlendirmeye alınmamıştır. Çalışmamızda en önemli risk faktörleri olarak; diş tedavisi (%68), küretaj (%63.4), hastanede yatma (%60) ve cerrahi operasyon (%59.8) ilk dört sırayı almış, bunları kan transfüzyonu (%25.8) ve endoskopi (%14.1) izlemiştir. En sık rastlanılan risk faktörleri cinsiyete göre değerlendirildiğinde; kadınlarda ilk sırayı hastanede yatma (%65.7), erkeklerde ise diş tedavisi (%86.7) almıştır. Kadın hastalarda, hastanede yatma risk faktörü, erkeklere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuş (p< 0.05); diğer risk faktörleri yönünden cinsiyetler arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır. Bir hastada (%1) ise hiçbir risk faktörü belirlenememiştir. Olguların %15.3 ünün tek, %27.1 inin iki, %35.3 ünün üç, %18.8 inin dört ve %2.4 ünün beş farklı risk faktörü taşıdığı saptanmıştır. Hastaların hiçbirinde IV ilaç kullanımı öyküsü yoktur. Sonuç olarak, bölgemizde HCV bulaşı için saptanan risk faktörleri arasında diş tedavisi, hastanede yatma ve cerrahi operasyon (ayrıca kadınlarda küretaj) geçirme öyküleri, kan transfüzyonundan daha yüksek oranda gözlenmiş ve önlenebilir bu risk faktörlerine daha büyük dikkat gösterilmesi gerektiği kanısına varılmıştır. Anahtar sözcükler: Hepatit C, bulaş, risk faktörleri, anti-hcv, Turkey. * Bu çalışma, XIII. Türk Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Kongresi nde (14-18 Mart 2007, Belek) sözlü bildiri olarak sunulmuştur. Geliş Tarihi: 27.02.2008 Kabul Ediliş Tarihi: 11.06.2008

Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Hastanesinde Anti-HCV Pozitif Hastalarda Risk Faktörlerinin Analizi ABSTRACT Transmission routes and seroprevalence of hepatitis C virus (HCV) may vary between countries and geographic regions. In this study, we aimed to investigate the risk factors associated with the transmission of HCV in our region, Tokat (located at middle Black Sea region of Turkey). Ninety-seven patients (age range: 16-78 years old, mean age: 53.6 ± 10 yrs; 15 male, 82 female) who were admitted to Infectious Diseases Clinics between September 2004 and February 2007 and found to be anti-hcv positive by microparticle enzyme immunoassay (Abbott, Axsym) were enrolled in this study. The patients were evaluated for the risk factors including blood transfusion, past surgery, medical abortion, dental therapy, history of endoscopy/bronchoscopy, intravenous (IV) drug use, hospitalization exceeding one week and hemodialysis. Sexual contact with multiple partners has not been evaluated as a risk factor since the sociocultural features of this specific region would possibly prevent obtaining true data. Overall, history of previous dental therapy (68%), medical abortion (63.4%), prolonged hospitalization (60%), and surgery (59.8%) were found to be the most prevalent risk factors, followed by blood transfussion (25.8%) and endoscopy (14.1%). The evaluation of the risk factors according to gender revealed that prolonged hospitalization (65.7%) was the most frequently detected risk factor in females and dental operations (86.7%) in males. Previous hospitalization was a more common risk factor in female cases compared to males (p< 0.05), however, there were no statistically significant differences for the other risk factors in terms of gender. No risk factor was identified in one patient (1%). Of the patients, 15.3% had one, 27.1% had two, 35.3% had three, 18.8% had four, and 2.4% had five different risk factors. None of the patients had a history of IV drug use. The results of this study demonstrated that dental therapy, prolonged hospitalization, surgery and medical abortus were the most frequently associated risk factors for HCV transmission. Thus, preventive measures that target these specific risk factors should be taken into consideration to prevent HCV transmission. Key words: Hepatitis C, transmission, risk factors, anti-hcv, Turkey. GİRİŞ Dünyada yaklaşık 130 milyon insan hepatit C virusu (HCV) ile enfektedir. HCV, kronik karaciğer hastalığı, siroz ve hepatoselüler karsinoma (HCC) ya yol açabilmesinden dolayı dünyada önemli bir halk sağlığı problemidir. Hepatit C enfeksiyonu prevalansı ülkeler arasında farklılık göstermektedir. En düşük prevalans Birleşik Krallık ve İskandinavya dan (%0.01-0.1), en yüksek prevalans ise Mısır dan (%15-20) rapor edilmiştir. Amerika Birleşik Devletleri (ABD) nde ise hepatit C enfeksiyonu prevalansı %1.6 dır. Ülkemiz, ABD ye benzer şekilde HCV enfeksiyonu açısından orta endemisite göstermektedir 1-3. HCV, en sık parenteral yol ve daha az oranda da anneden bebeğe vertikal yol ve cinsel yolla bulaşabilen bir virustur. Kan ve kan ürünleri transfüzyonu, intravenöz (IV) ilaç kullanımı ve hemodiyaliz, HCV bulaşında önemli parenteral risk faktörleridir 4. Günümüzde gelişmiş ülkelerde IV ilaç kullanımı HCV geçişinin yaklaşık 2/3 ünden sorumlu iken, dünyada HCV geçişinde farklı risk faktörleri ön plana çıkabilmektedir 5,6. Farklı çalışmalarda cerrahi operasyon, dental girişim ve hastaneye yatma önemli risk faktörleri olarak bildirilmektedir 7-9. Yine de HCV hastalarının %10-15 inde herhangi bir risk faktörü belirlenememektedir 6,9,10. Ülkemizde yapılan çalışmalarda IV ilaç kullanımı öyküsü olanlar tüm hepatit C hastalarının ancak %1.3-3.1 ini oluşturmaktadır 7,11. Bu da ülkemizde HCV geçişinin diğer ülkelerden farklı olduğuna ve IV ilaç kullanımı dışındaki faktörlerin araştırılması gerekliliğine işaret etmektedir. Bu çalışmada, anti-hcv pozitif hastalarda hepatit C bulaşında etkili olabilecek parenteral risk faktörleri belirlenmeye çalışılmıştır. 676

Barut Ş, Erkorkmaz Ü, Yüce S, Üyetürk Ü. GEREÇ ve YÖNTEM Çalışma, Tokat ilindeki hastalara hizmet veren ve başvuran hastaların çoğunun kronik hepatitli olduğu (örn. Eylül 2006-Şubat 2007 tarihleri arasındaki başvuruların %71 i kronik hepatit B veya C li hasta) Gaziosmanpaşa Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniğinde gerçekleştirildi. Çalışmaya Eylül 2004-Şubat 2007 tarihleri arasında polikliniğimize başvuran ve anti-hcv pozitif saptanan 97 hasta (yaş ortalaması: 53.6 ± 10.1 yıl; 15 erkek, 82 kadın) dahil edildi. Anti-HCV testi, enzim immünoassay yöntemi ile (Abbott, Axsym) çalışıldı. Hastalar kan transfüzyonu, cerrahi operasyon, uterin küretaj, diş tedavisi, IV ilaç kullanımı, hastanede bir haftadan daha uzun süre yatma, endoskopi/bronkoskopi geçirme öyküsü ve hemodiyaliz yönünden sorgulandı. Yetişkinler arasında diş çekimi yaygın olduğu için sorgulamada sadece dolgu, protez gibi diş müdahalesi geçirenler bu risk faktörü pozitif olarak değerlendirildi. Çoklu partner ile cinsel ilişki risk faktörüne doğru yanıt alınma ihtimali düşük olduğu için çalışmada değerlendirilmedi. Risk faktörleri yönünden cinsiyetler arasındaki karşılaştırmalarda Ki-kare testi kullanıldı ve p< 0.05 olduğunda anlamlı kabul edildi. İstatistiksel hesaplamalar, SPSS 15.0 paket programı ile yapıldı. BULGULAR Çalışmaya alınan anti-hcv pozitif hastaların %72.2 sinin 50 yaş üzerinde olduğu belirlenmiş, hastaların yaş gruplarına göre dağılımı Şekil 1 de gösterilmiştir. Olguların tümü (n= 97) diş tedavisi, cerrahi operasyon ve kan transfüzyonu geçirme açısından; 82 kadın olgu küretaj açısından; 85 olgu ise hastanede yatma ve endoskopi açısından değerlendirmeye alınmıştır. En sık tespit edilen risk faktörleri; diş tedavisi (%68), küretaj (%63.4), hastanede yatma (%60) ve cerrahi operasyon (%59.8) olmuştur (Tablo I). En sık rastlanılan risk faktörleri cinsiyete göre değerlendirildiğinde; kadınlarda ilk sırayı hastanede yatma (%65.7), erkeklerde ise diş tedavisi (%86.7) almıştır (Tablo I). Kadın hastalarda, hastanede yatma risk faktörü erkeklere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p< 0.05). Bir (%1)hastada ise hiçbir risk faktörü belirlenememiştir. Hastaların hiçbirinde IV ilaç kullanımı öyküsü yoktur. En fazla görülen beş risk faktörünün birlikte görülme oranı değerlendirildiğinde; hastalarda tek risk faktörü taşıma oranı %15.3, iki risk faktörü taşıma oranı %27.1, üç risk faktörü taşıma oranı %35.3, dört risk faktörü taşıma oranı %18.8, beş risk faktörü taşıma oranı ise %2.4 olarak bulunmuştur. TARTIŞMA Hepatit C enfeksiyonunun epidemiyolojisi, bölgeler ve dönemler arası farklılıklar göstermektedir. Örneğin; ABD ve Türkiye toplam HCV enfeksiyonu prevalansı yönünden dünya haritası üzerinde aynı dilimde (%1.0-1.9) yer almalarına karşın, yaşa özgül prevalans paternleri farklıdır 1,2. ABD de HCV prevalansı 30-49 yaş arası bireylerde en yüksek 677

Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Hastanesinde Anti-HCV Pozitif Hastalarda Risk Faktörlerinin Analizi 50 40 45 %46.39 Hasta Sayısı 30 20 21 %21.65 20 %20.62 10 0 3 %3.09 3 %3.09 5 %5.15 16-29 30-39 40-49 50-59 60-69 70-79 Yaş Grupları Şekil 1. Hastaların yaş gruplarına göre dağılımı. Tablo I. Anti-HCV Pozitif Olgularda Risk Faktörlerinin Görülme Oranı ve Cinsiyete Göre Dağılımı Kadın Erkek Toplam Risk faktörleri Sayı (%) Sayı (%) Sayı (%) p Diş tedavisi 53 (64.6) 13 (86.7) 66 (68) 0.133 Uterin küretaj 52 (63.4) - 52 (63.4) - Hastanede yatma 46 (65.7) 5 (33.3) 51 (60) 0.020 Cerrahi operasyon 50 (61) 8 (53.3) 58 (59.8) 0.579 Kan transfüzyonu 21 (25.6) 4 (26.7) 25 (25.8) 1.000 Endoskopi 9 (12.3) 3 (25) 12 (14.1) 0.364 seviyededir, bu da bulaşmanın daha çok son 20-40 yıl içinde ve çoğunlukla genç yaşlarda olduğuna işaret eder 3,12. Bizim çalışmamızda, olguların %72.2 si 50 yaşın üzerinde olup, olgu sayısı 40 yaşından sonra artmaya başlamış ve 50-59 yaş grubunda en yüksek sayıya (45/97) ulaşmıştır. Bulgularımız, Karaca ve arkadaşlarının 11 320 hastayı dahil et- 678

Barut Ş, Erkorkmaz Ü, Yüce S, Üyetürk Ü. tikleri çalışmalarıyla uyumludur. Buna göre gelişmiş ülkelerden farklı olarak, ülkemizde HCV enfeksiyonlarının büyük kısmının 40-60 yıl önce kazanıldığı düşünülebilir. HCV başlıca perkütan yolla bulaşır 1,13,14. Amerikan Hastalık Kontrol Merkezi [Centers for Disease Control and Prevention (CDC)] verilerine göre, ABD de yeni kazanılan HCV enfeksiyonlarının %68 inde IV ilaç kullanımı, %18 inde enfekte kişiyle veya çoklu partner ile cinsel ilişki, %4 ünde ise mesleki temas risk faktörü olarak bildirilmektedir. Nozokomiyal, iyatrojenik veya perinatal bulaşmanın akut hepatit C olgularının ancak %1 inde etkili olabileceği ve %9 unda herhangi bir risk faktörü belirlenemediği ifade edilmiştir 6. ABD de yapılan bir başka geniş çaplı çalışmanın sonucunda, IV ilaç kullanımı ve çoklu partner ile cinsel ilişki yanında 1992 öncesi kan transfüzyonunun da önemli bir risk faktörü olduğu rapor edilmiştir 3. Gelişmekte olan ülkelerde ise HCV geçişinde, güvenli olmayan terapötik enjeksiyonların önemli yeri olduğu bildirilmektedir 1,2. Ülkemizde de HCV bulaşından daha ziyade IV ilaç kullanımı dışındaki perkütan bulaş yolları sorumludur. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde yapılan çalışmada, Karaca ve arkadaşları 11, 320 HCV hastasının %98 inde cerrahi girişim ve %39.7 sinde kan transfüzyonu öyküsü olduğunu bildirmişler, bunları dental işlemler (%27.5), abortus (%21.2) ve uzun süreli hospitalizasyon (%11.6) gibi risk faktörlerinin izlediğini belirlemişlerdir. Bizim çalışmamızda ise, diş tedavisi %68 ile birinci sırada ve hospitalizasyon %60 ile üçüncü sırada yer alırken, cerrahi girişim %59.8 ile dördüncü sırada önemli risk faktörü olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak her iki çalışmada ilk beş sırayı alan risk faktörleri aynı olmasına karşın saptanma sıklıkları farklıdır. Bunun nedeni çalışılan hasta gruplarının farklı bölgelere mensup olmaları olabilir. Avrupa dan yapılan çeşitli çalışmalarda, kan transfüzyonu ve IV ilaç kullanımı yanında hastaneye yatış, abortus (medikal veya paramedikal), dental işlemler, alkol alışkanlığı, gastrointestinal endoskopi ve ayrıca yara bakımı, intravenöz veya intramusküler enjeksiyon gibi hastane dışı tedavi uygulamalarının HCV geçişinde önemli rolü olduğu bildirilmektedir 8,9. Yıldırım ve arkadaşlarının 7, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesine başvuran 151 HCV pozitif hastayı risk faktörleri yönünden kontrol grubuyla karşılaştırdıkları çalışmalarında, cerrahi girişim, sık diş tedavisi, dental ekstraksiyon, kan transfüzyonu ve çoklu partner ile cinsel ilişki risk faktörlerinin kontrol grubundan anlamlı olarak daha sık görüldüğü belirlenmiştir. Bu çalışmada 7 HCV pozitif grupta %68.9 oranında saptanan cerrahi girişim ile %21.2 oranında saptanan kan transfüzyonu öyküsü, bizim çalışmamızdaki oranlara oldukça yakındır. Bizim çalışmamızda, diğer birçok çalışmadan farklı olarak, HCV ile enfekte hastalar içinde kadın cinsiyet hakimiyeti saptanmış ve kadınlarda hastanede yatma risk faktörü erkeklerden daha sık gözlenmiştir (p< 0.05). Bu durum, bölgesel farklılıklardan kaynaklanabileceği gibi, kadınların erkeklerden daha sık hastaneye yatma eğilimine ve küretaj gibi girişimlere maruz kalmalarına bağlı olabilir. Sonuç olarak çalışmamızda, kan transfüzyonu, anti-hcv pozitif olguların ancak dörtte birinde (~%26) bir risk faktörü olarak saptanmış ve bölgemizde dental işlemler, cerrahi girişim, uterin küretaj, hastaneye yatış ve endoskopi gibi risk faktörlerinin de HCV bulaşında öncelikle dikkate alınması gerektiği kanısına varılmıştır. 679

Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Hastanesinde Anti-HCV Pozitif Hastalarda Risk Faktörlerinin Analizi KAYNAKLAR 1. Alter MJ. Epidemiology of hepatitis C virus infection. World J Gastroenterol 2007; 13: 2436-41. 2. Shepard CW, Finelli L, Alter MJ. Global epidemiology of hepatitis C virus infection. Lancet Infect Dis 2005; 5: 558-67. 3. Armstrong GL, Wasley A, Simard EP, et al. The prevalence of hepatitis C virus infection in the United States, 1999 through 2002. Ann Intern Med 2006; 144: 705-14. 4. Sünbül M. HCV enfeksiyonunun epidemiyolojisi ve korunma, s: 208-17. Tabak F, Balık İ, Tekeli E (ed), Viral Hepatit 2007. 1. Baskı, 2007. Viral Hepatitle Savaşım Derneği, İstanbul. 5. Williams I. Epidemiology of hepatitis C in the United States. Am J Med 1999; 107: 2-9. 6. Alter MJ. Prevention of spread of hepatitis C. Hepatology 2002; 36 (5 Suppl 1): 93-8. 7. Yildirim B, Tahan V, Ozaras R, et al. Hepatitis C virus risk factors in the Turkish community. Dig Dis Sci 2005; 50: 2352-5. 8. Lionis C, Vlachonikolis IG, Skliros S, et al. Do undefined sources of hepatitis C transmission exist? The Greek study in General Practice. J Viral Hepat 2000; 7: 218-24. 9. Karmochkine M, Carrat F, Dos Santos O, Cacoub P, Raguin G. A case-control study of risk factors for hepatitis C infection in patients with unexplained routes of infection. J Viral Hepat 2006; 13: 775-82. 10. Raguin G, Rosenthal E, Cacoub P, Veyssier P, Piette JC, Micoud M. Hepatitis C in France: a national survey in the Departments of Internal Medicine and Infectious Diseases. The GERMIVIC (Joint Study Group on Hepatitis C virus of the French National Society of Internal Medicine and the French Society of Infectious Diseases). Eur J Epidemiol 1998; 14: 545-8. 11. Karaca C, Çakaloglu Y, Demir K, et al. Risk factors for the transmission of hepatitis C virus infection in the Turkish population. Dig Dis Sci 2006; 51: 365-9. 12. Alter MJ, Kruszon-Moran D, Nainan OV, et al. The prevalence of hepatitis C virus infection in the United States, 1988 through 1994. N Engl J Med 1999; 341: 556-62. 13. Centers for Disease Control and Prevention. Recommendations for prevention and control of hepatitis C virus (HCV) infection and HCV-related chronic disease. MMWR Recomm Rep 1998; 47: 1-39. 14. Tahan V, Karaca C, Yıldırım B, et al. Sexual transmission of HCV between spouses. Am J Gastroenterol 2005; 100: 821-4. 680