4.KİTAP ATATÜRK ANLATIYOR, YURDUMU KURTARMALIYIM

Transkript

1 ATATÜRK ANLATIYOR 1

2 2

3 4.KİTAP ATATÜRK ANLATIYOR, YURDUMU KURTARMALIYIM

4 Sahibi Atatürkçü Düşünce Derneği adına: Tansel ÇÖLAŞAN Yazı Kurulu Ayşe Nejla ÖZDEMİR (ADD önceki GYK Üyesi, Matematik Öğretmeni ) Alaattin ATALAY Sınıf Öğretmeni ( ADD Buca Şb.) Ayşe ALKAN Sınıf Öğretmeni (ADD Bornova Şb.) Hanife SUSAN Sınıf Öğretmeni (ADD Karabağlar Şb.) Naile PAYAS Sınıf Öğretmeni (ADD Karabağlar Şb.) Osman GÜNPINAR Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni (ADD Karabağlar Şb.) Sema ÇATKIN Sosyal Bilgiler Öğretmeni ( ADD Narlıdere Şb.) Temel GÜRALP Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni (ADD Karabağlar Şb.) Resimler Hicran Çelikbilek (ADD Urla Şb.) Fotoğraflar Ahmet Gürel (ADD Genel Merkez Bilim Kurulu Üyesi) Grafik-Tasarım: Yorum Basın Yayın Ltd. Şti. Başkent OSB Recep Tayyip Erdoğan Blv. No: 12 Tel: Malıköy Sincan ANKARA Sertifika No: info@yorummatbaa.com - Baskı: İkinci Basım Şubat ANKARA ISBN:

5 Sevgili çocuğum, diyelim ki komşularınızın çocukları size geldiler. Biri, çalışma masana izinsiz oturdu: Burası benim! dedi. Bir diğeri, giysilerini, başka biri oyuncaklarını zorla aldı. Diğerleri de, odandaki her şeyini alıp sana küçük bir minder bıraktı. Bu durumda ne yapardın? Hepsini kovardım, sevgili Ata m. Evet, yavrucuğum, ben de yıllar önce öyle yaptım. Yurdumuz düşmanlar tarafından paylaşılırken halk umutsuzdu. Ülkemizin bu durumuna seyirci kalamazdım. Yurdumu kurtarmalıydım! Ama önceistanbul dan Anadolu ya geçmem gerekiyordu. Samsun da ordu müfettişi olarak görev aldım. 5

6 15 Mayıs 1919 da Yunan orduları İzmir i işgal etti. Bir gün sonra Bandırma Vapuru ile Samsun a doğru yola çıktık.19 Mayıs 1919 da vatansever arkadaşlarla Samsun a ulaştık. Buradaki halkın düşüncelerini öğrenmek istiyorduk. Yolda zayıf, bitkin, üstü başı yırtık bir askerle karşılaştık. Ağlıyordu. Yaklaşıp sordum: Asker ağlamaz arkadaş, sen niye ağlıyorsun? Bir çocuk gibi içini çekerek: Ben ağlamayayım da kim ağlasın? Düşmanlar yurdumu işgal etti. Silahlarımız elimizden alındı, ben neyle savaşacağım? dedi. Askeri, depoya götürdüm. Ona yeni giysiler ve silah verildi.kurtuluş çabamız işte bu Mehmetçikle başlamıştır. Bu asker daha sonra da yanımdan hiç ayrılmamıştır. 6

7 Halkımızı, ülkemizin durumu konusunda bilgilendirmek gerekiyordu. Ama o yıllarda radyo, televizyon gibi halkın bilgi alacağı araçlar yoktu. Bu zor koşullarda halkımızı aydınlatmaya çalışıyorduk. Samsun dan Amasya ya giderken arabamız bozuldu. Araba onarılırken kırlarda kısa bir gezinti yaptık. Su sesleri, renk renk çiçekler, temiz dağ havası çok hoştu. Bu sırada aklıma gelen bir marşı mırıldanmaya başladım: Dağ başını duman almış Gümüş dere durmaz akar, Güneş ufuktan şimdi doğar Yürüyelim arkadaşlar. Amasya ya ulaştık. Burada silah arkadaşlarımla birlikte bir genelge yayımladık. 7

8 Bu genelgede: Yurdumuz tehlikededir. Padişah görevini yapamıyor. Bu durumdan ancak kendi çabalarımızla kurtulabiliriz. görüşlerini yurdun her yerine telgraflarla ulaştırdık. Anadolu daki çalışmalarımızı duyan padişah beni geri çağırttı. Bu emri dinlemedim. Çok sevdiğim askerlik mesleğinden üzülerek ayrıldım. Artık halktan biriydim. Erzurum ve Sivas ta toplantılar yaptık. Yurdumuzun kurtuluşu için önemli kararlar aldık. Daha sonra, yurdun her yerinden seçilerek gelen temsilcilerle Ankara da toplandık. Ankara ya bahar gelmişti. Her yer yemyeşildi. Köylerden, kentlerden akın akın gelenlerle bir bayram coşkusu yaşanıyordu. 23 Nisan 1920 de Türkiye Büyük Millet Meclisi ni (TBMM) açtık. Ertesi gün Meclis başkanı seçildim. 8

9 19 Mayıs 1919 da Samsun a ulaştık. 23 Temmuz 1919 da Erzurum Kongresi başkanlığına seçildim. 4 Eylül 1919 da Sivas Kongresi başkanlığına seçildim 27 Aralık 1919 da Ankara ya geldik. 23 Nisan 1920 de TBMM açıldı, meclis başkanı seçildim. 9 9

10 Önce düzenli bir ordu kurduk. Yoksul halkımız, ordumuzun ihtiyaçlarını karşılamak için elinden geleni yapı yordu. Örneğin: Gözleri görmeyen yaşlı bir kadın biriktirdiği bir lirasını, Ordumuz benden zor durumdaymış. diyerek bağışlamıştır. Afyon halkı arasında sevilen Deli Battal, Duydum ki Kemal in askerleri çıplakmış. Allah şahidimdir, üzerimdekinden başka çamaşırım yok. Çoraplarımı getirdim, şimdi yıkadım, temizdir. diyerek masanın üzerine bırakıp gitmiştir. Kadın, erkek, çocuk demeden ulusça katıldığımız Kurtuluş Savaşı mızı başlattık. 10

11 Sevgili çocuğum, Yurdu savunmak söz konusu değilse savaş bir cinayettir. Bizim savaşımız haklı bir savaştı. Çünkü yurdumuzu işgal eden düşmanlardan kurtaracaktık. Doğu Anadolu da ordumuz Ermenileri yendi. Güney Doğu Anadolu da Antep, Maraş ve Urfa halkı Fransızlara karşı kahramanca savaştı. Bu bölgeler düşmandan temizlendi. Sıra Yunan işgali altındaki Ege Bölgesi ni kurtarmaya gelmişti. İnönü Savaşları nı kazandık. Sakarya Savaşı öncesinde TBMM bana Başkomutanlık görevini verdi. Böylece askerlik görevime yeniden dönmüş oldum. Sakarya Savaşı 22 gün ve 22 gece sürmüştür. 11

12 Sakarya Savaşı nda cepheleri dolaşırken atım ürktü ve düştüm. Kaburgalarım kırılmıştı. Kırık kemikler ciğerlerime batıyordu. Doktor, On gün yataktan kalkma. dedi. Acılarımı önemsemeden komutanlık görevime devam ettim. TBMM bu nedenle savaşın sonunda bana Gazi ve Mareşal unvanını verdi. Şimdi gözlerimin önünden Anadolu kadınları geçiyor: Mermileri yaptı. Cepheye taşıdı. Askere yün çorap örüp, elbiseler dikti. Cephede düşmanla savaştı. Yaralılara hemşirelik yaptı... Dünyada hiçbir ulusun kadını, Ben Anadolu kadınından daha fazla çalıştım. Milletimi kurtuluşa ve zafere götürmekte Anadolu kadını kadar gayret gösterdim. diyemez. 12

13 Kurtuluş Savaşı nda Kütahya tepelerindeydik. Hava soğuktu yaşlarında bir nine. Yorgan, battaniye nesi varsa cephanenin üstüne örtmüş. Kendisi ince bir elbiseyle cephanesini taşıyor. Başlarındaki komutan cephaneyi örten yorganı göstererek: Nine, hava çok soğuk, bari şu yorganı sırtına al,dedi. Dokunma ona! O millet malıdır, nem kapmasın. Hayır oğlum, hayır, hiç üşümüyorum. Ben soğuktan ölsem de bu cephane yurdumu kurtaracak. Düşman bu topraklara girdi gireli benim içim yanıyor, içim, a oğul! Yine o günlerde hasta bir kadınımız, cephane taşırken yere düşer. Ölmek üzeredir. Komutan sorar: Bacım bana adını söyle seni tarihe yazdıracağım. Aldığı yanıt: Adımı ne yapacaksın a oğul. Yaz, benim adım Anadolu. Sevgili çocuğum, anlatacak daha nice, kahraman Türk kadını öyküleri vardır. 13

14 26 Ağustos sabahı Yunanlılara karşı saldırıya geçtik. Buna tarihimizde Büyük Taarruz denir. 30 Ağustos 1922 de Başkomutan Meydan Savaşı ile zafere ulaştık. Bu başarı üzerine, Ordular ilk hedefiniz Akdeniz dir, ileri! emrini verdim. 9 Eylül de ordularımız İzmir e girdiler. İzmir Marşı nı o günleri anımsattığı için çok severim: İzmir in dağlarında çiçekler açar, Altın, güneş orda sırmalar saçar, Bozulmuş düşmanlar yel gibi kaçar, Yaşa Mustafa Kemal Paşa yaşa, Adın yazılacak mücevher taşa... Artık işgalci düşmanları kovmuş, yurdumuzu kurtarmıştık! Geldikleri gibi gittiler. Sevgili çocuğum, yapacak daha çok işimiz vardı. Asıl savaş cehaletle, yoksullukla savaştır. Bunları da sonraki kitabımızda anlatacağım. 14

15 19 Mayıs 1922 günüydü. Ankara da, düşmanın yurdumuzu işgalini kınamak amacıyla İzmir Gecesi düzenleniyordu. Tiyatro salonu ağzına kadar doluydu. Bana, ön sırada önerilen yeri kabul etmedim. Halkın ortasında bir yere oturdum. Altı yaşındaki Gültekin, babasının yazdığı Hınç şiirini okudu. Çok beğendim. Kullanmakta olduğum altın saatimi ona armağan ettim. Küçük Neriman da Yunanlar İzmir e girince ailesiyle Ankara ya gelmişti. O da bir şiir okudu: Anne deniz nerede, yalımız nerede? Hani gideceğiz İzmir e der de Beni uyuturdun anne! Bülbüllü bahçeler, üzümlü bağlar Kimlerin işine yarıyor anne? O bağlar nerede, bahçeler nerede? Her akşam güneşin battığı yerde Gözlerim İzmir i arıyor anne! Şimdi bir kuş olsam, kanadım olsa, İzmir e giden yol eğer bu yolsa Bir başıma bile giderim anne! Mutlaka İzmir i isterim anne! Neriman şiirini bitirince, saçlarını okşayarak: Sen burada bekle çocuk, İzmir i alıp geleceğim. dedim. 9 Eylül de İzmir kurtuldu. Zaferden sonra Ankara ya geldim. Beni karşılayanlar arasında küçük Neriman da vardı. Neriman ın yanına geldim: Çocuk, İzmir İzmir deyip durdun. İşte İzmir i alıp geldim. Sen de artık ailenle kentine dön dedim. YARARLANILAN KAYNAKLAR Şevket Süreyya AYDEMİR, Tek Adam Mustafa Kemal, İstanbul, 1963, Birinci cilt Mükerrem Kamil SU, En Büyük Türk ten Bize, İstanbul, 1981 Özer OZANKAYA, Nutuk, Turgut ÖZAKMAN, Şu Çılgın Türkler, İstanbul, Ağustos 2005, Elli ikinci basım 15

16 ATATÜRK ANLATIYOR DİZİSİ 1. KİTAP: ÇOCUKLUĞUM 2. KİTAP: MUSTAFA KEMAL OLUYORUM 3. KİTAP: ÜLKEMİZ ZOR DURUMDA, BENİ BEKLER 4. KİTAP: YURDUMU KURTARMALIYIM, 5. KİTAP: ÇAĞDAŞ BİR ÜLKE KURUYORUM 6. KİTAP: SİZLERLE YAŞIYORUM 16