ÇİÇEĞİN KENTİ BAYINDIR

Transkript

1 ÇİÇEĞİN KENTİ BAYINDIR HAZIRLAYANLAR: DEREN GÜLLÜ BİLGE KAZANCI HASAN MURATOĞLU GİZEM AKKOYUN BEGÜM İKİZALP DANIŞMAN ÖĞRETMEN: Özgün Dilek OKAN KAYA İZMİR- 2010

2 İÇİNDEKİLER: TEŞEKKÜRLER.1 ÇİÇEĞİN KENTİ BAYINDIR.2 I.BÖLÜM: 1. BAYINDIR IN KİMLİK KARTI TARİHÇE COĞRAFİ YAPISI VE KOMŞULARI- SINIRLARI İKLİMİ VE BİTKİ ÖRTÜSÜ SU KAYNAKLAR JEOLOJİK ÖZELLİKLERİ KÖYLERİ NÜFUS DURUMU EKONOMİSİ TARIM: HAYVANCILIK SOSYAL KÜLTÜREL YAPI ULAŞIM TARİHİ VE TURİSTİK YERLERİ YÖRESEL YEMEKLERİ...13 II. BÖLÜM: 1.SERACILIK SERA NEDİR? SERACILIK VE TARİHÇESİ ÜLKEMİZDE SERACILIK SERANIN FAYDALARI SERA TİPLERİ: SERADAN SAĞLANAN YAPAY KOŞULLAR SERALRDA İKLİM ETMENLERİ VE BUNLARIN AYARLANMASI SERA YAPIMINDA KULLANILAN MALZEMELER SERANIN YAPIM MALZEMELERİ SEÇİLİRKEN DİKKAT EDİLECEK ETMENLER SERA YERİ SEÇİMİNE ETKİ EDEN ETMENLER SERALARDA ISITMA SİSTEMLERİ SERALARDA SULAMA SERAYA DİKİLECEK FİDELERİN YETİŞTİRİLMESİ SERACILIKTA TOPRAKSIZ KÜLTÜR İLE YETİŞTİRİCİLİK 20-21

3 III. BÖLÜM: 1. BAYINDIR VE ÇİÇEKÇİLİK: BAŞLICA YETİŞTİRİLEN ÇİÇEK ÇEŞİTLERİ BAYINDIR ÇİÇEK FESTİVALİ KISACA PROJE PROJENİN GETİRDİKLERİ:.24 SONUÇ:...25 RESİMLER: İNTERNET HABERLERİ: KAYNAKÇA:..35

4 TEŞEKKÜRLER: Bu projeyi hazırlarken bize büyük destek veren Sosyal Bilgiler Öğretmenimiz Özgün Dilek Okan Kaya ya, Bayındır Belediyesi ne, okulumuzun idari ve personel birimlerine ve ailelerimize katkılarından dolayı çok teşekkür ederiz 1

5 ÇİÇEĞİN KENTİ BAYINDIR: Dünya nın en verimli ovalarından biri olan Küçük mendereste kurulmuş Bayındır, tarihi ve çiçek kokulu doğal güzellikleriyle insanı cezbeden bir kenttir. Efsanevi Kral Yolu nun en önemli bağlantı noktalarından biri olan Bayındır, tarihten bu güne bize göz kırpan yapılarıyla Anadolu nun has bahçelerinden biri olduğunu her fırsatta anlatır. Bayındırın en önemli değerlerinden bir de; beklide hiç adını duymadığımız hiç görmediğimiz, güzel kokulu çiçekleridir. Osmanlıdan bu yana çiçekçilikle ilgilenen Bayındır, son yıllardaki üretim artışı ile süs bitkileri üretiminde birinci sırayı almıştır. Milyonlarca çiçek, yüzlerce üretici Bayındır ın bu eşiz özelliğinden ilham almakta ve bu güzide meslekten geçimlerini sağlamaktadırlar. İlçe nüfusunun önemli bir çoğunluğunun geçim kapısı olan çiçekçilik sektörü, ilçe için bacasız sanayi oluşturmuştur. Bayındır çiçeğini tanıtmak, yeni pazar oluşturmak, çiçekçilik sektörünün gelişimini sağlamak amacıyla önceleri ulusal alanda düzenlenen çiçek şenliği, 2010 yılından itibaren çalışmalarını genişletilerek uluslar arası alanda düzenlenmeye başlanmış ve Bayındır çiçeğinin tüm dünyada tanıtılması amaçlanmıştır. Bizlerde, sevgili arkadaşlarımıza ve değerli öğretmenlerimize bu güzel ilçeyi tanıtmak ve nerde bir çiçek görseniz onun Bayındır çiçeği olduğunu anımsatmak amacıyla bu projeyi hazırladık. 2

6 I. BÖLÜM: 1. BAYINDIRIN KİMLİK KARTI: 1.1.TARİHÇESİ: Bayındır İlçesinin bir yerleşim yeri olarak ne zaman kurulduğu tam olarak bilinmemektedir. Araştırmalar, yörede sırasıyla Milattan Önce 3000 yıllarında Hitit'lerin, Milattan Önce 700 yıllarında Frigya ve Lidyalıların, Milattan sonra 900 yıllarında Bizanslıların, 1084 yılından sonra Selçukluların ve 1425 yılından sonra da Osmanlıların egemen olduğu bilinmektedir. Bayındır İlçe Merkezinde Bizanslar döneminde yerleşimin bulunduğu, ancak Selçukluların gelişiyle 24 Oğuz Boyundan biri olan Bayındır Türkmen Boyu'nun kendi adıyla yeni bir yerleşim yeri oluşturduğu bilinmektedir. Bir rivayete göre; ilk yerleşim Ergenli Deresi kenarında kurulmuş iken, bu yerleşim taşkınlıklar yüzünden daha sonra İlçe Merkezinin şimdi bulunduğu yere kaymıştır. Evliya Çelebi Seyahatnamesi'nde Bayındır'ın "Paşa Hası" olduğu belirtilmektedir. Tapu kayıtlarına göre burası şehzadeliği döneminde II. Selim e verilmiştir. II. Selim Padişah olunca da damatlarından Sadık Paşa'ya 80 akçelik bir has olarak bağışlanmıştır. Şemsettin Sami, Kamus-ül Alam'da Bayındır'da 28 cami Medrese ile 2 Hıristiyan okulunun bulunduğunu yazmaktadır. Kâtip Çelebi ve Alman Tarihçi Philippson eserlerinde Bayındır'ın tarihi ile ilgili aynı paralelde ifadeler kullanmıştır. Bayındır önceleri bir nahiye merkezi iken 1871 de Belediye, 1875 de ilçe merkezi haline gelmiştir. İlçe 30 Mayıs 1919 yılında Yunan işgaline uğramış ve 2,5 yıllık işgalden sonra 4 Eylül 1922 de kurtarılmıştır. Bu tarihe kadar Bayındır ilçesinin nüfus mozaiğinde Çoğunluğu Türk olmak üzere Rum, Ermeni ve Yahudilerinde yaşadığı göze çarpmaktadır. Cumhuriyetin ilanından sonra İzmir iline bağlı bir ilçe merkezi olan Bayındır da 1938 yılında ilk planlama haritaları yapılmıştır. 3

7 1.2.COĞRAFİ YAPISI VE KOMŞULARI- SINIRLARI: Bayındır, İzmir ilinin güneydoğusunda Küçük Menderes havzasında yer alır. İzmir e uzaklığı 79 km dir. Toplam 588 km 2 lik yüzölçümü ile İzmir ilinin % 4,91 ni kaplar. İlçe merkezi hükümet konağının bulunduğu yer itibari ile denizden yüksekliği 86 m dir. Bayındır ilçesi, doğuda Ödemiş, batıda Torbalı, kuzeyde Kemalpaşa ve Manisa nın Turgutlu ilçeleri ile komşudur. İlçe merkezi Ege Denizi ne dik uzanan Bozdağlar dizinini üzerinde ve Basra tepelerinin güney yamaçlarına kurulmuştur. İlçe Bozdağlar dizininde yer alan kuzeyde Çatma Dağı (1337 m) ve Çal Dağı, kuzey batıda Mahmut Dağı (1382 m), güneyde Küçük Menderes nehri ile çevrilidir. İlçenin güneyinde, Küçük Menderes nehrinin bulunduğu vadi tabanında alüvyon topraklarla kaplı Küçük Menderes çöküntü ovası yer alır. Bu ova başlıca tarım arazisini oluşturmaktadır. İlçenin doğal göl, baraj ve gölet rezervuarları bulunmamaktadır. En önemli akarsuyu ilçenin güneyinde uzanan Ege Denizi ne dökülen Küçük Menderes nehridir. Ayrıca ilçenin kuzeyinden güneye doğru inen kışın yağmur sularının toplandığı dere yatakları vardır. Bunlar Uladı Çayı, Ergenli Deresi ve Falaka Çayı dır. Bunlar yazın kururlar. Akarsularının rejimlerinin düzensiz oluşundan dolayı tarım arazilerinin sulanmasında, ağırlıklı olarak yeraltı sularından istifade edilmektedir. Sulu tarım alanlarının % 97 si yeraltı, %3 yerüstü sularından yararlanılarak sulanmaktadır İKLİMİ VE BİTKİ ÖRTÜSÜ: Bayındır ilçesi ve çevresinde tipik Akdeniz iklimi etkisini gösterir. Yazları sıcak ve kurak kışları ılık ve yağışlıdır. Dağların denize dik olarak uzanması ve dağlar arasında uzanan K.Menderes alüvyon ovasının iç kesimlere doğru sokulmasının deniz etkisinin iç kesimlere dek yayılmasına imkân verir. En soğuk ay Ocak, en sıcak ay Ağustos aydır. Yıllık ortalama sıcaklık 17 derecedir. Kar yağışı yüksek yerlerde nadiren görülür. Bayındır da hâkim rüzgâr yönü kuzeydir. Bayındır a ait 59 yıllık meteorolojik veriler incelendiğinde toplam yağış miktarının en yüksek olduğu ay ve günün Aralık ayı olduğu anlaşılmaktadır. İklim özelliklerini olumlu olmasından dolayı, tarım ürünlerinde çeşitlilik görülür. Sebzecilik ve meyvecilik yaygındır. Yılda birden fazla ürün alınabilmektedir. Bayındır ın bitki örtüsü Akdeniz iklimi bitki örtüsü özellikleri taşır. Maki bitki örtüsü hâkimdir. Kışın sert olmaması buralarda sert ve iğne yapraklı sürekli yeşil kalan, ışık isteği fazla, kuraklığa dayanıklı bitkilerin üremesine imkân vermiştir. İlçe yerleşiminin güney sınırını oluşturan demiryolunun güneyinde tarım alanları ve kavaklıklar yer alır. 4

8 İzmir asfaltı ve demiryolu arasındaki imar planına sınır alanları büyük çoğunlukta çiçek üretim seraları ve zeytin ağaçları ile kaplıdır. İlçe merkez yerleşmesinin doğu-batı ve kuzeyindeki eğimli arazi tamamen zeytin ağaçları ile kaplıdır. Zeytinliklerin bittiği yüksek kesimlerde orman yer alır. Yörede m kadar olan kesimleri maki florası görülür. Belli başlı maki türleri içersinde; zeytin, meşe, kocayemiş, zakkum, karaçalı gibi bitki türleri yer alır. Bu çalı örtüsünün tahribi sonucunda kurak ve taşlı kesimlerde kuşkonmaz, abdestbozan, erguvan, yabani yasemin, katırtırnağı gibi bodur çalılarla, sütleğen, sığırkuyruğu, kekik, lavanta çiçeği gibi otsu bitlikler yaygındır. Öte yandan kuytu ve sulak dere yataklarında çınar, kestane, söğüt, kızılağaç gibi geniş yapraklı ağaçlar bulunmaktadır m kadar olan yükseltilerde kızılçam, fıstık çamı daha yükseklerde karaçam yer alır. Ormanlar hektar kapladığı alanla ilçenin % 41,99 nu oluşturur. Orman tamamen devlet eliyle işletilir. 1.4.SU KAYNAKLARI: Bayındır ilçesi içme suyu yeterli derece mevcuttur. Merkez içme suyu şebekesine bağlı 5 adet alüvyon üzerinde ve 1 adet Emine Suyu deresi içinde dağ eteğinde derin kuyu sondaj bulunmaktadır. Kış aylarında 3 yaz aylarında 5 kuyu çalıştırılmaktadır. İlçe sınırları içinde DSİ tarafından hazırlanan K.Menderes ovası hidrolojik etüt raporuna göre yeraltı suyu emniyetli rezervi 22 hektometre küp-yıl olarak hesaplanmıştır. Bu suyun tamamına yakını açılan derin kuyular ile çekilmektedir. İlçe sınırları içinde yeraltı suyu genel olarak ovalık kısımlarda veya dere vadilerindeki alüvyonlarda bulunmaktadır. İlçe sınırları içinde açılmış olan sondaj kuyularının derinlikleri m, statik seviyeleri 25 m civarındadır yılları arasında etkili olan kuraklık nedeniyle yeraltı suyu seviye düşümleri genel olarak 7 18 m mertebesinde olmuştur. İlçede bulunan jeotermal kaynaklardan kaplıca yararlanılmaktadır. İlçe sınırları içimde Ergenli ve Dereköy sınırları içinde bulunan kaplıcalar 3 tarafı yüksek dağlarla çevrili bir vadi içerisindedir. Bayındır ilçenin 7 km uzaklıkladır. Kaplıcalarda su sıcaklığı ortalama 45 derece civarındadır. Kükürt, sodyum ve bikarbonat ihtiva eden kaplıcaların daha çok romatizma ve deri hastalıklarının tedavisinde başarılı olduğu belirtilmektedir. 5

9 1.5.JEOLOJİK ÖZELLİKLERİ: Bayıdır depremsellik yönünden 1. derece deprem bölgesinde bulunduğundan inşaat yapısında gerekli deprem ilkelerine hassas bir şekilde uyulması gerekmektedir. Jeolojik dönemlerden 4 dönem başlarında bugünkü Ege Denizi nin yeri karalar ile kaplı egeit anakarasıydı. Bu zamanda Doğu Anadolu dan Yunanistan a kadar olan alan kuzey ve güneyden Alp kıvrımlarının etkisiyle sıkıştırılmaya başlandı. Yüksek basınç altında Anadolu Yarım adası yükselirken Ege Denizi nin bulunduğu yerdeki egeit anakarası alçalmaya ve çökmeye başladı. Bu anakara parçasının üzeri Akdeniz suları tarafından kaplandı. Bu çökme sonucu Batı Anadolu bölgesi ve dolayası ile Ege bölgesine rastlayan kısımda doğu-batı doğrultusunda kırılmalar oldu. Sürekli biçimde sıkıştırılan bu bölgede kırıklar arasında kalan bazı yerler yükselerek (Horst) dağları bazı yerlerde alçalarak (Graben) ovaları oluşturdu. Ovalar karaların içlerine kadar sokulmuş ve körfezlerde son buluyordu. Bu körfezlere dökülen akarsular körfezleri doldurdular. Bu yersel oluşum Anadolu nun kıta sahanlığını Ege Denizi nde saklı tutmaktadır. Anadolu nun uzantısı olan bu sahanlık adını andığımız oluşumun kanıtlayıcı bir belgesidir. Kırık ve sıkışma sonucu oluşan adalarda bu öykünün simgesidir. Bu öykü son bulmuş da değildir. Olaylar zincirinin süregelmekte olduğu yerkabuğunun kesilmeyen hareketliliği ile ortadadır. Bakanlar kurulunun 18 Nisan 1996 tarih ve 96/8109 sayılı kararı ile yürürlüğe giren Bayındırlık ve İskân Bakanlığı nın hazırlamış olduğu Türkiye deprem bölgeleri haritasına göre Bayındır ilçesi 1. derece deprem bölgesi içinde yer almaktadır KÖYLERİ: Alanköy, Arıkbaşı, Balcılar, Buruncuk, Çamlıbel, Çenikler, Çınardibi, Çıplakköy, Çiftçigediği, Dereköy, Dernekli, Elifli, Ergenli, Fırınlı, Gaziler, Havuzbaşı, Hisarlık, Kabaağaç, Karahalılı, Karahayıt, Karapınar, Kızılağaç, Kızılcaova, Kızılkeçili, Kızıloba, Lutuflar, Osmanlar, Pınarlı, Sarıyurt, Tokatbaşı, Turan, Yakacık, Yakapınar, Yusuflu. Sınırlı bir faaliyet görülür. Ancak bu faaliyetlerin çapı ilçenin ekonomisini tarıma dayalı olma özelliklerini değiştirecek seviyede değildir. Yaz aylarında mevsimlik tarım işçiliğinde hareketlilik görülmektedir. 6

10 1.7. NÜFUS DURUMU: 2007 yılında yapılan Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi sonuçlarına göre İlçe Merkezinin nüfusu kişi, ilçeye bağlı köylerin nüfusu kişi ve ilçenin toplam nüfusu kişidir. Nüfusun mesleklere göre dağılımını gösteren kesin sayısal bilgiler bulunmamaktadır. İlçe halkının büyük bölümü tarım ve hayvancılıkla uğraşmaktadır. Bunun dışındaki faaliyet alanları ticaret, hizmet sektöründe çeşitli meslekler ve çok sınırlı düzeyde sanayiciliktir. Nüfusun eğitim durumunu gösterir sayısal bilgiler mevcut değildir. Okur-yazarlık oranının ülke geneline göre yüksek olduğu tahmin edilmektedir. İlçe nüfusunun ü erkek, u kadındır EKONOMİSİ: Bayındırın ekonomik yapısı temelde tarıma ve hayvancılığa dayalıdır. Komşusu Tire ilçesi ile birlikte İzmir in gıda deposu konumundadır. Süs bitkisi yetiştiriciliği önemli bir gelir kaynağı olmuştur. Ege nin büyük bir bölümünde olduğu gibi Bayındır da da zeytincilik önemli geçim kaynakları arasındadır. İlçe ekonomisinin tarımsal zenginliği sanayisinin gelişmesine temel oluşturamamış, küçük sanayi işletmelerinin dışında bu güne kadar birkaç fabrika kurabilmiştir. İlçede bir tanesi anonim şirket olmak üzere 16 şirket faaliyet göstermektedir. Bir zamanlar umut veren Bay- San tuğla fabrikası artık çalışmamaktadır. İlçede zeytinyağı fabrikaları da mevcuttur. Ayrıca çiftçiler ülkemizde bulunan TARİŞ e ürünlerini satabilmektedirler. İlçemizde tarım, gün geçtikçe hayvancılığa doğru kaymıştır. Köylerde yapılan tarımın önemli bir bölümünü silajlık mısır tarımı oluşturmaktadır. İlçemizde küçükbaş ve büyükbaş hayvancılık da mevcuttur. İlçemizde turizm gelirleri fazla olmamakla birlikte, turizm keşfedilmeyi bekleyen bir potansiyeldir. 1.9.TARIM: İlçe ekonomisinin temeli tarımsal faaliyetlerdir. İklimin elverişliliği, toprağın verimliliği, ulaşımın kolay olması ilkçağdan beri tarımsal faaliyetleri mümkün kılmıştır. M.Ö 3000 lerde Küçük Menderes havzasında tarım yapıldığı bilinmektedir. 7

11 XIX. yüzyılda Avrupa da hızla gelişen sanayinin, nüfusu şehirlere çekmesi sonucu tarımsal ürünlere talep artmıştır. Bu nedenle ülkemizin Küçük Menderes ovasında Avrupa nın talep ettiği ürünlerin ekimi hızlandırılmıştır. İzmir-Aydın (1866), İzmir-ilçe demir yollarının yapımı (Torbalı-Tire, Çatalağaç- Ödemiş) bölgenin tüketim fazlası olan tarım ürünlerinin diğer bölgelere ya da yabancı ülkelere gönderilmesini kolaylaştırmıştır. XIX. Yüzyılda demir yolu şirketleri İzmir ve çevresinde tarımın gelişmesi için köylülere para yardımı bile yapmaktaydı. Örneğin hat boyundaki tarlaları genişletmek, işletmek ve ekimi için kredi ve tohumluk vermekteydi. Köylülerin satın aldıkları tarım araçları trenler yarı ücret taşındığı gibi hiçbir ücret istenmeksizin, köylere tarım uzmanları gönderilmekte, tarım araçları ucuz tarife ile taşınmaktaydı lerde özellikle İngiliz ve Fransız ların desteklemesiyle pamuk üretiminde artış sağlanmıştı Aydın Salnamesinde, Bayındır da üretilen belli başlı tarım ürünleri, buğday, arpa, darı, kum darı, susam, tütün, patates, bakla, pamuk dış ülkelere satılmaktaydı. Cumhuriyet in ilk yılları tarım açısından yaraları sarma yılları olmuştur. İşgal ve Kurtuluş Savaşı yıllarında birçok köyün ve tarlaların yakılması, çekim hayvanlarının birçoğunun ölmesi tarımda derin yaraların açılmasına neden olmuştur. Yolların bakım ve onarımının yapılaması, çiftçilere gerekli desteğin verilmesi ile 1926 yıllarında savaştan önceki üretim düzenine yeniden ulaşılmıştır da Dünya da yaşanan bunalımdan yöre halkı da etkilenerek yetiştirdikleri ürünlerin ucuza satılması, çiftçilerin sıkıntıya düşesine neden olmuştur da kooperatifçiliğin gelişmesi, 1937 de Tarım Satış Kooperatifleri Birliklerinin ( TARİŞ ) kurulması, çiftçilerin örgütlenmesini, üzüm, incir, zeytinyağı, pamuk ürünlerini desteklenmesini sağlamıştır. Yeni tohumlukların kullanılması, Zararlılarla mücadelede kazanılan başarılar, gübreleme, makineleşme, çiftçilerin bilinçlenmesi, hayvancılıkta kültür ırklarına geçiş, tarım ürünlerinde verim ve üretim artışlarının sağlanmasına yol açmıştır. 8

12 Bölgede yapılan tarımın en belirgin özelliği; tarım ürünlerindeki çeşitlilik ve pazara yönelik olmasıdır. İkinci ürün alınabilmektedir. Zaman içerisinde Küçük Menderes nehrinin kurulması kuraklığın yaşanmasıyla tarımsal kaynakların verimliliği azalmışsa da, teknik gelişmelerin kullanılmaya başlanması ve yeraltı sularıyla sulama yapılması elde edilen gelirin yükselmesine neden olmuştur. Bayındır, hektar olan toplam alanın %53 üne denk düşen hektarı tarım alanı olarak kullanılmaktadır. Tarım alanları içinde %47,33 lük pay ile zeytin alanları birinci, %36,46 lık pay ile tarla alanları ikinci sırada ter almaktadır. Sebze alanların oranları ise %9,54 de kalmaktadır. İlçenin ürün deseni incelendiğinde karşımıza zengin bir ürün deseni çıkmaktadır. Bayındır ın tarımsal alet bakımından zenginliği, ilçenin tarıma dayalı yapısını göstermektedir. Kulaklı traktör pulluğu kültivatör, çapa makinesi, kimyasal gübre makinesi, silaj makinesi ve pompa makinesindeki artış ilçenin hem tarla ürünleri hem de seracılık bakımından gelişmekte ve makineleşmekte olduğunu göstermektedir. Topla tarım alanının %40 ı sulanırken bunun hektarı halk sulaması, hektarı ise devlet sulamasıyla gerçekleştirilmektedir. Tarım ürünleri olarak başta zeytin olmak üzere pamuk, karpuz, salçalık domates, sebze ve meyveler, arpa, onca, çeşitli tahıllar, sulu ve susuz alanlarda yoğun tarım teknikleri ile yetiştirilmektedir HAYVANCILIK: İlçede hayvancılık yaygın bir şekilde yapılmaktadır. Meraların sınıflandırılması hayvancılığın daha çok yem tipi ahır hayvancılığı şeklinde gelişmesine neden olmaktadır. Hayvancılığın önde gelen şekli kültür ırkı sığır besiciliğidir. Bunu küçükbaş hayvancılık, kümes hayvancılığı ve arıcılık izlemektedir. Küçük ve büyükbaş hayvancılığı sayısında değişme olmazken tavuk sayısında önemli bir artış yaşanmıştır. Tavuk sayısı önceki yıla oranla %54 artmıştır. 9

13 İlçe merkezinde 5 adet, Arıkbaşı Köyünde, Zeytinova beldesinde 2, Canlı ve Çırpı Semtleri ile Ergenli Köyünde 1 adet olmak üzere toplam 12 adet mandara faaliyet göstermektedir. Büyükbaş hayvancılığın ihtiyacı olan besin değeri yüksek, kaliteli kaba yem üretim açığını kapatmak ve üretimin arttırılmasını teşvik etmek amacı ile silajlık mısır, silajlık sorgun, sudan otu ekerek elde ettikleri ürünleri tekniğine uygun olarak silajlığa dönüştüren kaba yem tesis eden üreticiler desteklenmelidir yılında b,ir önceki yıla göre tüm hayvansal ürünler artış göstermiştir. Son iki yıldır tavuk sayısının artmasına pareler olarak beyaz et ve yumurta üretiminde artış göstermiştir. Canlı semti, Çınardibi ve Turan köylerinde etlik ve yumurtalık türü tavuk üretimi yapılmaktadır. Bayındır ilçesinin 37 köyünde de arıcılık yapılmaktadır. Buralarda toplan 8694 kovanda 30 ton bal, 24 ton da bal mumu üretilmektedir SOSYAL KÜLTÜREL YAPI: İlçede 4700 ü merkezde, 9643 ü köylerde olmak üzere toplam konut bulunmaktadır. Köylerdeki konutlar daha çok tek katlı yığma binalardır. Beldelerde ve ilçe merkezinde ki konutlar ise iki-üç katlı betonarme binalardır. İlçe genelinde binalar çatı ile kaplanmış olup insan ihtiyaçlarına ve sağlık gereklerine uygun şekilde yapılmıştır. Bir yandan ailelerin çekirdek aileye dönüşmesi, diğer yandan nitelikli konut talebinin artması konut sayısındaki yetersizliğin gün geçtikçe büyümesine neden olmaktadır. İlçede sosyal yaşantı iki değişik soysal yapının etkisi altındadır. Bir yandan çok yakında bulunan İzmir ilinin kentsel yapısı, diğer yandan İlçenin köylerinde mevcut Anadolu tipi kırsal yapı. Bu iki etki İlçe genelinde, kırsal yaşantıdan kentsel yaşantıya geçiş dönemi özelliklerini egemen kılmaktadır. Bir kısım insan ilişkileri köy tipi toplum geleneklerine göre yürütülürken diğer bir kızım insan ilişkileri de tamamen şehir toplumu yaşantısına göre yürütülmektedir. Sünnet, nişan ve düğün törenlerinin dışında yöre halkının ailece katıldığı sosyal ve kültürel faaliyetler gün geçtikçe artmaktadır. Merkezde ve beldelerde köylü pazarı kurulmaktadır. İlçede her sene çiçek festivali, değişik yer ve zamanlarda da deve güreşleri düzenlenmektedir. 10

14 İlçede iş ve çalışma hayatı ekonomik yapı ile paralellik göstermektedir. Kırsal alanda tarımsal faaliyetler, ziraat, hayvancılık ve kısman ormancılık egemendir. Bu alanda faaliyet daha çok aile işletmesi şeklinde yürütülür. Dağ köylerinde işsizlik yüksek ve gelirde düşüktür. İlçe merkezinde, beldelerde ve merkezi köylerde tarımın yanında hizmet ve sanayi sektöründe çok sınırlı bir faaliyet görülür. Ancak bu faaliyetlerin çapı ilçenin ekonomisini tarıma dayalı olma özelliklerini değiştirecek seviyede değildir. Yaz aylarında mevsimlik tarım işçiliğinde hareketlilik görülmektedir ULAŞIM: İlçe İzmir il merkezine 79 km uzaklıktadır. Otobüsle bir buçuk saat, ray otobüsüyle de iki saat sürmektedir. Bayındır belediyesine İzmir Şehirlerarası Otobüs Terminalinden her yarım saatte bir kalkan "Bayındır Belediyesi Denetimli" otobüslerini, kullanarak ulaşabiliriz. Ayrıca, TCDD Basmane Garı'ndan her gün ray otobüsüyle ve aktarmalı ESHOT otobüs seferlerini kullanarak da ilçeye ulaşabiliriz TARİHİ VE TURİSTİK YERLERİ: İlçe merkezi ve köylerinde bulunan tarihi ve turistik yerleri şunlardır: Darül Kura Camii; Tipik Osmanlı mimarisi özellikli cami 1484 yılında yapılmıştır. Hacı Sinan Camii ve Medresesi; 19 kubbeli cami Basra tepesine inşa edilmiştir yılında yapımına başlanmış olup ihtiyaç doğrultusunda camiye eklemeler yapılmıştır. Tipik kare şekilli Osmanlı mimari özelliğini taşır. Çinili Mescit; 1718 yılında yaptırılmış olup türbesinde kime ait olduğu bilinmeyen 3 mezar bulunmaktadır. Demircilik (Telcioğlu) Camii; 1787 yılında Zadebaşı kızı Züleyha tarafından yaptırılmıştır. 11

15 Hacı Beşir (Hacı Kemal) Camii; 1798 tarihinde yapılan caminin avlusunda sarnıç çeşmesi mevcuttur. Kayyumzade Hasan Hüseyin Ağa (Pamukpazarı) Camii; 1817 yılında yaptırılmıştır yılından itibaren Vakıflar Genel Müdürlüğüne devredilmiştir. Hacı İbrahim Camii; 1825 tarihinde yaptırılmıştır. Hacı İlyas Camii; 1837 tarihinde inşa edilmiş olup içerisinde şadırvan bulunmaktadır. Bıyıklar Camii; 1893 yılında yaptırılmıştır. Eski Furunlu Camii; 1663 yılında Ağa Hacı İbrahim in halka hayır için ekmek dağıtmak amacı ile yanına bir fırınla yaptırdığı bir camidir. Bulunduğu köyün imside bu fırından gelmektedir. Camii altından geçirilen sıcak su ile ısıtılmıştır. O tarihte yaptırılan bir çeşmesi de mevcuttur. Hacı Mehmet Camii; Yusuflu köyündedir, yapılışı belli olmayıp 1453 yılında restore edilmiştir. Gömeçli Dede Türbesi; 1600 yıllarında yaşamış, İslam hukuku hakkında fetvalar vermiş Ahmet Hulusi Efendi nin talebesi Ahmet e aittir. Eskici Dede Türbesi; Ahmet Bin Murat a ait olup yaklaşık yıl önce yaptırılmıştır. Türbede 2 mezar bulunmaktadır. Bu türbe halen halkın adak adayıp sıkça ziyaret ettiği bir mekandır. Kelleci Dede Türbesi; Rufai tarikatına mensup olduğu bilinen Kelleci Dede ye ait olan türbe yıllık olup yeni restore edilmiştir. 12

16 Eski hükümet binası; Osmanlı döneminin son döneminden M.S.1761 yılında yaptırılmıştır e kadar hükümet binası olarak kullanılmış olup daha sonra Alman Kız Sanat Okulu olarak kullanılmış, bina önünde eski bit tarihi çeşme bulunmaktadır. Bina cephesinde eski yazı ve süsler bulunmaktadır. Ermeni Kilisesi; Halk arasında Atlas sineması olarak da bilinen kilisenin halen kalıntıları mevcuttur. Rum Kilisesi; 700 yıllık olduğu tahmin edilen kilisenin eklentisinde 1 hamamı ve 1 adet ismi bilinmeyen sarnıcı bulunmaktadır. Kilise 1950 yılında yıkılmış ve mermerleri Tire müzesine gönderilmiştir. Darü şifa; Yapılış tarihi belli olmayan bu hastane Hacı Sinan Camii nin güney cephesinde bulunur. Çeşmeler; İlçe merkezi ve köylerinde çoğunluğu Osmanlı zamanına ait olmak üzere çeşitli tarihi çeşme mevcuttur. Ergenli Köyü ve Dereköy Ilıcaları; Bileşimi bakımından içme ve sulama suyu olarak kullanılmayan kaplıca suları kırık, çıkık, kadın hastalıkları, kireçlenmelere iyi gelmektedir YÖRESEL YEMEKLERİ: Bulgur pilavı, mıhlama, keşkek, dağ yaprağı sarması, toklu ekmeği, saç usulü etli, mantarlı, patatesli, yoğurtlu, ıspanaklı kavurma TATLILARI: Hanımgöbeği, tırtıl baklava, hasude, kalburabastı 13

17 II. BÖLÜM: 1.SERACILIK Sebze ve meyvelerin yetiştirildiği ve hava şartlarına göre korunduğu, cam ve naylonlarla kaplı yer, yarı limonluk ser. 1.1.SERA NEDİR? Doğal çevre koşullarının uygun olmadığı mevsimlerde ya da yörelerde, bitkilerin yetiştirilebilmesi için uygun koşulların yapay yollarla yaratıldığı, üstü ışık geçiren örtüyle kaplı ortamlara sera denir. Bu nedenle seracılığa örtü altı tarımı da denilmektedir. Seralar cam, plastik, fiberglas gibi yapı malzemeleri ile örtülür. 2. SERACILIK VE TARİHÇESİ Sebze ve meyvelerin özellikle vitamin ve mineral madde bakımından beslenmedeki önemi anlaşıldıkça insanların yılın her gününde çeşitli sebze ve meyvelerden yararlanma istekleri artmıştır. Bu istekleri karşılayabilmek için turfanda sebze yetiştirmek amacıyla çeşitli yöntemlere başvurulmuştur. Romalıların turfanda sebze yetiştirdikler mevcut tarihi belgelerden anlaşılmaktadır. Bu bölgelerde açılan çukurlar üzerine saydam mineral levhalar konarak turfandacılık yapıldığı görülmektedir. Dünyada ilk seralar İngiltere de kurulmuş ve seralar bina ve duvarlarının güney taraflarının basit cam çerçevelerle örtülmeleriyle yapılmıştır. İlk modern sera ise Amerika da 18. Yüzyılın sonlarını doğru kurulmuştur. Basit sobalarla ısıtılan seraların yerini zamanla merkezi ısıtma sistemli kaloriferli seralar almıştır. Ancak ısı enerji kaynağının hızla pahalılaştığı son yıllarda seralar güneş enerjisiyle ısınmaya başlamıştır. Sıcak su kol lektörleri ile yapılan çalışmalar ekonomiktir. Bu nedenle çalışmalar pasif sistemlere yönelerek güneş seraları üzerinde yoğunlaşmıştır. İlk sera tiplerinde kuzey cepheler taş veya tuğla duvar ile örtülmüştür. Bu duvarlar gündüz absorbe ettiği ısıyı geceleri radyasyonla iç ortama vererek bitkinin yaşamasını sağlar. 14

18 Akdeniz bölgesinde yıl önce seralar doğu-batı doğrultusunda yağılmış ve kuzey yönleri taş duvarlar örülmüştür. Son yıllarda güneş serası üzerine yalpına yoğun çalışmalarda araştırıcılar kuzeyi taş duvarlı eski tip seralardan esinlenmektedir. 3. ÜLKEMİZDE SERACILIK Dünya ülkeleri arasında A.B.D, İngiltere, Hollanda, İtalya gibi ülkeler seracılıkta gelişmiştir. Bizim ülkemizde yaklaşık 35 yıldır seracılık yapılmaktadır. Son verilere göre Türkiye de 60 bin hektar alanda seracılık yapılmaktadır. En çok Akdeniz Bölgesinin kıyı şeridinde özellikle Antalya Bölgesinde, Ege ve Marmara bölgesinde seracılık yapılmaktadır. İlimiz İzmir de özellikle Balçova, Narlıdere de seracılık yapılmaktadır. Yeni gelişen seracılık teknikleri ile topraksız seracılık yapılmaya başlanmıştır. Özellikle Antalya Kumluca bölgesi volkanik kayalar üzerinde ürün yetiştirilmektedir SERANIN FAYDALARI Eskiden sadece mevsiminde yetişen ürünler gene aynı mevsimde tüketilirdi. Bu nedenle ürün çeşitliliği sadece mevsimseldi. Seracılık sayesinde üretim mevsim sınırlarını aşıp çeşitlenmiş ve ürün fiyatları ucuzlamıştır. Bol sebze ve meyve, çiçek bolluğu tüketiciliği karlı çıkardığı gibi üreticiye de yılın 12 ayı üretim yapma imkânı sağlamıştır. Ayrıca seracılık sayesinde tarımda yeni iş imkânları sunularak işsizliğe engel olmuştur. 3.2.SERA TİPLERİ: Seralar kuruluş özelliklerine, büyüklüklerine, hacimlerine, ısıtma şekline, çatı şekillerine, yararlanma şekillerine, örtü ve iskelet malzemelerine göre sınıflandırılabilirler. Daha genel bir sınıflandırmada 3 tüp dikkat çekmektedir. 1- Demir konstrüksiyonlu cam seralar 2- Ağaç veya demir konstrüksiyonlu seralar. 3- Plastik yüksek tüneller. Bu tiplerin üretici tarafından sermaye ve ekoloji belirlemektedir. Cam seralar plastik seralara göre daha sıcak olduklarından daha erken ve daha kaliteli ürün verirler. İklim ayarlama plastiğe göre daha iyi yapılabildiğinden hastalık kontrolü daha başarılı olmaktadır. 15

19 3.3.SERADAN SAĞLANAN YAPAY KOŞULLAR - Isıtma - Havalandırma -Sulama ve gübreleme - İlaçlama Isıtma: Bitkinin yetişebilmesi için toprak altında ve ya üstünde ihtiyaç duyduğu sıcaklığın ayarlanması gerekir. Bu nedenle seraların içinde ısıtma sistemleri oluşturulur. Havalandırma: Havalandırma sistemlerinin nedeni bitkinin ihtiyaç duyduğu nem oranını sağlamaktır. Bitkinin döllenmesinden yetişmesine kadar her aşamada neme ihtiyaç vardır. Sulama gübreleme: bitkini yaşamsal ihtiyaçlarından birisi de sudur. Gübre ise toprağı zenginleştirerek bitkinin ihtiyacı olan maddelerin oluşmasına kolaylık sağlar. Bu nedenle seralarda sulama ve gübreleme yapılır. İlaçlama: Bitkini gelişmesini engelleyen çeşitli haşereler, bitki hastalıkları ürün kalitesini bozar. Bu nedenle bitkinin ilaçlanarak korunması gerekir. Aynı açık tarım arazilerinde olduğu gibi seraların da ilaçlanması gerekir SERALARDA İKLİM ETMENLERİ VE BUNLARIN AYARLANMASI İklim koşulları açıkta yetiştiriciliğe elverişli olmadığı dönemlerde kültür bitkileri sera içerisinde yetiştirildiğinden sera içindeki iklim etmenleri bitkilerin istediği düzeylerde tutulmalıdır. İklim etmenlerini bir bütün olarak düşünmek gerekir. Seralarda İklim Etmenleri: Isıtma Soğutma Işıklandırma Havalandırma Oransal Nem Co Oranını Arttırma 16

20 3.5. SERA YAPIMINDA KULLANILAN MALZEMELER Malzemelerin planlama ve seçiminde bölgenin iklim durumu serada yetiştirilecek bitki türü işlemenin büyüklüğü ve işletme tipi göz önüne alınmalıdır. 1- Temel: Seranın temellerini atarak sağlamlaştırılmalı. 2- İskelet Elemanları: Seranın tüm ağırlığını sera temeline iletirler. İskelet elemanları sağlam ve ucuz olmalıdırlar. Hafif olmalı, kolay kurulabilmelidir. Gölgeleme az olmalıdır. Geçirgenliği yani ısı kaybı az olmalıdır. 4-0luklar: Blok seralarda iki sera ünitesinin saçak uzantılarının birleştiği yer yağmur ve kar sularının akışını kolaylaştıracak bir eğimle oluk şeklinde yapılmalı. 5- Rüzgârlıklar: Rüzgârın etkisinde karşı seranın dayanıklılığını arttırır. Rüzgârlık olarak L demiri veya boru kullanılır. 6- Kapılar: Seradaki yapılacak işler için giriş ve çıkışı sağlar. Isı akımına engel olan malzemelerle yapılır ve kapı yapımında kullanılan malzemeler, sera iskelet malzemesi ile aynı olmalıdır. 7- Pencereler: Doğal havalandırmayı, Karbon ve Oksijen dengelenmesini nem ve ısının ayarlanmasını sağlar SERANIN YAPIM MALZEMELER SEÇİLİRKEN DİKKAT EDİLECEK ETMENLER -Sera yapım malzemeleri ucuz, sağlam ve hafif olmalı, - Seri üretime uygun olmalı, - Enerji tasarrufu sağlamalı, - Kuruluşu ve tamiri kolay olmalı, - Hava koşullarında etkilenmemeli, - Sera içerisinde yeterli iklim ayarlanması yapılabilmelidir SERA YERİNİN SEÇİMİNE ETKİ EDEN ETMENLER Sera uzun ömürlü sabit ve pahalı bir tesis olması nedeni ile kurulmadan önce bitki yetiştirme etmenleri en uygun ve ekonomik olarak planlanmalıdır. 17