Eksen Yayıncılık büroları

Transkript

1

2 - Lİselİlerİn Sesİ İçindekiler 3 6 Mayıs'tan 9 Greif Bu daha başlangıç... Hiçbir şey eskisi gibi değil! 5 Gezi'ye mücadele sürüyor... İşçi sınıfının mücadelesi, devletin çizdiği sınırlara sığmaz! işçisi yol gösteriyor! 10 Bir yoldaş daha kazandım! İşçi katili sömürü düzenine karşı direnişi büyütelim! Liseliler Soma için boykottaydı 12 Çürümüş düzeniniz, kokuşmuş eğitim sisteminiz sizin olsun! Denizlerin izinde, devrim yolundayiz! 18 Ser verip sır vermeyen yigit devrimci: İbrahim Kaypakkaya 21 Nurhak şehitleri ölümsüzdür! 22 ÇIĞLIKLARIMIZLA CEVAP VERİYORUZ! Ezilenlerin ve sömürülenlerin sesi onlarln dizelerinde! Devrimci Liseliler Birliği 23 Sönmez İş Sarayı Kat: 3 No: 220 Heykel / BURSA Tel: Soma da yaşanan kaza değil göz göre göre gelen bir katliamdır. Bunun sebebi kapitalistlerin ve devletin işçi sağlığı ve iş güvenliği önlemlerini bir maliyet olarak görmesi ve daha fazla kar için işçi canını hiçe saymasıdır. Bu katliamın sorumlusu gerekli önlemleri almayan, işçileri bir maliyet kalemi olarak gören Soma Holding dir. Maden şirketi özelleştirildikten sonra kömürün tonunun maliyeti 130 dolardan 24 dolara düşüyor. Bu farkın sebebi iş gücü maliyetlerinin düşürülmesi, işçi sağlığı önlemlerine kaynak aktarılmaması, 15 yaşında çocukların yeraltına gönderilmesi, kaçak-kayıt dışı işçi çalıştırılmasıdır. Bu katliamın sorumlusu özelleştirme politikalarını ve taşeronlaştırmayı bir çalışma biçimi haline getiren sermaye devleti onun politikalarını uygulayıcısı AKP hükümetidir. Çünkü yıllarca kamu tarafından işletilen bu madenler özel sektöre devredildikten sonra yaşanan iş cinayetleri yüzde 40 artış göstermiştir. Acımız büyük, ama yanıp yıkılmayacağız. İş cinayetlerinin kader olmadığını haykıracağız. Kan emici asalak burjuvalardan ve onların icracısı AKP'den, sömürü, soygun ve katliam üzerine kurulu bu kapitalist sistemden hesap soracağız! Bu düzenin pislikleri temizlenene kadar sokaktan ayrılmayacağız. Eksen Yayıncılık büroları Liselilerin Sesi nden Atatürk Bulvarı, 109/19 Erciyes İşhanı Kızılay/Ankara Özgür Bir Gelecek İçin Liselilerin Sesi * Mayıs-Haziran 2014 * Sayı: 59 * Fiyatı: 1 TL. (KDV dahil) * Sahibi ve Sorumlu Y. İşl. Md.: Tayfun Altıntaş * Yayın Türü: Yaygın-Süreli EKSEN Basım Yayın Ltd. Şti. Baskı: Özdemir Matbaacılık-Davutpaşa cad. Güven Sanayii Sitesi C blok No:242 Topkapı/İstanbul Tel: Yönetim Adresi: Eksen Yayıncılık /Molla Gürani Mahallesi, Millet Caddesi, Selçuk Sultan Cami Sokak, No: 2/9 Fatih/İstanbull Tel: 0 (212) Fax: (0212)

3 Lİselİlerİn Sesİ - Bu daha başlangıç... Direniş, devrim, özgürlük! 3 Bu daha başlangıç mücadeleye devam! Haziran direnişiyle sokaklara taşınan bu slogan tüm yıl boyunca direnişçilerin dilinden eksik olmadı. Sokakları, meydanları, kendimizi özgürleştirdiğimiz direnişin yıldönümü yaklaşıyor. 31 Mayıs ın ardından artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak! demiştik. Öyle de oldu. AKP ve sermaye her adımını sokağın tepkisini düşünerek atıyor. Çünkü 1 yıl boyunca hep sokaklardaydık... Gezi şehitleri ve Berkin Elvan için sıralarımızdan sokaklara döküldük. ODTÜ de katledilen ağaçlar için Her yer ODTÜ! dedik, fidanlarımızı diktik. Yolsuzluk ve hırsızlık düzenine karşı meydanları doldurduk. Twitter yasaklarına karşı twitlerimizi sokaklara yazdık. Tribünlerde Ali İsmail için yazılan marşı söyledik. Gezi şehitlerinin katillerinden hesap sormak için mahkeme kapılarına dayandık. 1 Mayıs ı Haziran direnişinde zaptettiğimiz meydanlarımızda kutlamak için direnişi Kızılay ve Taksim iradesiyle büyüttük, polis zorbalığının karşısında saatlerce direndik. Soma da katledilen işçi kardeşlerimizin hesabını sormak istedik. Sokaklar hiç boş kalmadı, gelecek ve özgürlük isteyenlerin sloganları yankılandı, yankılanıyor. Bu düzenin bekçilerine korku salıyor. Bunun için Erdoğan hala Berkin in adını nefretle anıyor. Bunun için direnişin meydanları olan Taksim ve Kızılay ı emekçiler, gençlere buluşturmamak için zorbalıkta sınır tanımıyorlar. 1 Mayıs ta olduğu gibi çelik duvarlar örüyor, Taksim e çıkan her sokağı bariyerlerle kapatıyorlar. Neredeyse her eylemimize bir savaştaymışız gibi saldırıyorlar. Bu korku değil de başka nedir? Bu korku kendi servetlerini büyütürken yoksullaştırdıkları emekçilerden duyulan korku. Bu korku sınavdan sınava bir yarış atı gibi koşturulan ama geleceksizlik labirenti için oyaladıkları bizlerden duydukları korku. Gelecek sınav salonlarında değil direniş meydanlarında! Çünkü onlar, onların çocukları bizim geleceğimizi çalıyor, ayakkabı kutularına, çelik kasalarına dolduruyor, genç yaşlarında büyük servetlerin üzerine kuruluyorlar. Bizler iyi bir gelecek için borç harç yapıp dershanelere yatırıyoruz. Lise hayatımızın özellikle son iki yılını ev-dershane-okul üçgeninde tüketiyoruz. Sınavdan sınava koşturuyor, gençliğimizi, ömrümüzü sınav salonlarında tüketiyoruz. Sosyal hayatımızı bir kenara atıyor, test kitaplarına gömülüyoruz. Bizim arkadaşlarımız dershane parasını denkleştirmek, okul harçlığını çıkarabilmek için inşaatta çalışırken ölüyor. Sınav stresi yüzünden intihar ediyor. Bu sisteme kurban gidiyor. Onların çocukları yolsuzluktan semiriyor, bizler dershane yolunda sınavdan sınava koşturuyoruz.

4 4 - Lİselİlerİn Sesİ Onların yolu yolsuzluğa, bizim yolumuz sınav salonlarına çıkıyor. Ama ne yaparsak yapalım, bizim geleceğimizi çalan bu haramiler varken, paran kadar eğitim diyen bu düzen varken geleceğimizden emin olamıyoruz. O halde gelecek planımızı kendimiz çizmek için direniş alanlarının yolunu tutalım. Tüm yolları Denizler'e çıkaralım! Direniş, devrim, özgürlük! Bu düzenden ne bizim için ne de insanlık için iyi bir şey çıkar. Bizlere geleceksizlikten başka bir şey sunamayan bu sistem, özgürlük isteğimizi de zorbalıkla bastırmaya çalışıyor. O halde Haziran direnişinin yıldönümünü isyan ruhunu kuşanarak karşılayalım. AKP den ve bu kokuşmuş düzenden kurtulmak için direnişi büyütelim. Çünkü faşist baskı ve zorbalık karşısında ayakta kalmanın, geleceğine ve yaşamına sahip çıkmanın tek yolu direniştir. Direniş, devrim yürüyüşümüzün bir adımı olsun. Çünkü devrim, baskı, zulüm, geleceksizlik ve sömürü karşısında direnmenin ötesine geçmek, haramilerin saltanatını yıkmak demektir. Bizim ihtiyacımız olan da budur. Zulmün kalelerini sarsmak değil yıkmak! Herkesin güvenle çalışacağı, eşit yaşayacağı bir gelecek için direniş ve devrim! Prangalarımızı çıkarıp atmak için, özgürlük için direniş ve devrim! Bir kez daha söylüyoruz artık hiçbir şey 31 Mayıs tan önceki gibi değil! Bu daha başlangıç mücadeleye devam! Liseliler: Haziran'da sokağa! - 1 Mayıs ta gençlik barikatlardaydı ve hiç çekilmedi. Kitle gaza alışmış, barikat kültürü oluşmuş. Gerici mahallelerde bile emekçiler gözaltı olmasın diye kapılarını açtılar. Sokaklara poğaça, su bırakılmıştı. Dayanışma, paylaşma ve güven oluşmuştu. Haziran Direnişi nin yıldönümünde ortak düşmanı dile getirerek toplumu yan yana getirmek gerekiyor. Çadırları kaldıralım yaklaşımı son bulmalı. Öğrenciler sınav sistemine, 50 geçme notuna ve devamsızlığa karşı direnişin yıldönümünde meydanlarda olmalı. - 1 Mayıs ta gençlik daha görünürdü. Geleceğin işçileri olacak gençlerin bugünden geleceklerine sahip çıktığını gösterir. Haziran Direnişi deyince aklıma birlik geliyor, yeniden o birlik oluşturulmalı. Geçen seneki özveri gösterilmeli. Bırakma-gitme fikri yok edilmeli, geçen sene tüm saldırılar bu tartışmaların ardından yaşandı. - İlk tecrübemdi ama çoğu insanın gözünde hırs gördüm. Gençlik görünürdü. Mahallelerde bir gelenek başlamış, güven oluşmuş, eylemlerden sonra insanlar evlerine alıyorlar. Ben geçen sene Haziran Direnişi nde yoktum, bu sene hep beraber alanlarda olalım. - 1 Mayıs a Gezi ruhu yansımadı. Bundan sonraki 1 Mayıslarda mücadele ettiğimiz talepler etrafında daha fazla öğrenci ve genç işçi örgütlememiz gerektiğinin farkındayız. İşçilere, emekçilere ve öğrencilere çağrım: Haziran direnişinin yıldönümünde Haziran Direnişi nde şehit düşen yoldaşlarımızın hesabını sormak ve onları da sokaklarda yaşatmak için meydanlarda olalım. -1 Mayıs, Haziran gibi değildi. Kitlesel yüklenme yoktu. Aslında polis tedirgindi. Haziran Direnişi nin yıldönümünde ölümüne çatışmak için orada olmalıyız.

5 Lİselİlerİn Sesİ - 5 Hiçbir şey eskisi gibi değil! 2013 yılının 31 Mayısı'nda patlak veren büyük halk ayaklanması bulutsuz bir gökyüzünde çakan şimşek miydi? Milyonların sokaklara çıktığı, barikat barikat, sokak sokak direndiği Taksim Gezi Direnişi elbette ki, birdenbire ortaya çıkan bir ayaklanma değildi. Haziran Direnişi, toplumun önemli bir kesiminin baskıcı, antidemokratik uygulamalara karşı biriken hoşnutsuzluğunun onyıllardır görülmemiş kapsamda ortaya konan en kitlesel ifadesiydi. Ancak, milyonları sokağa döken en temel etken, sermayenin tam hizmetinde hareket eden, toplumu kontrol etmek için ise din istismarını etkin biçimde kullanan dinci-gerici AKP iktidarına karşı öfkeydi. Haziran'da kimimiz içki yasağına, kimimiz kadın düşmanı politikalara, kimimiz doğanın ve çevrenin talanına, kimimiz ırkçı, ayrımcı politikalara karşı sokağa çıktık. Birbirinden çok farklı nedenlerden kaynaklansa da Haziran'daki isyan ve ayaklanma dalgası bizlere yepyeni bir dönemin kapılarını açtı. Bizlere keyfi biçimde yasaklanan Taksim Meydanı'nı haftalarca zaptederek kentin göbeğinde bir komün deneyimi yaşadık. Tüm dünya direnişimizi izledi. Paranın geçmediği, yüzbinlerce insanın özgür ve eşit olduğu bir ortamda dayanışmanın, paylaşımın tadını çıkardık. Elbette, sınıf mücadeleleri tarihinden de tanık olduğumuz üzere her büyük mücadelede yaşandığı gibi bu mücadelenin de belli bedelleri oldu. Sokak çatışmalarında ve ülkenin dört bir yanına yayılan direnişlerde birçok arkadaşımız yaralanırken sonsuzluğa uğurladıklarımız da oldu. Ethem Sarısülük, Abdullah Cömert, Mehmet Ayvalıtaş, Ahmet Atakan, Medeni Yıldırım, Ali İsmail Korkmaz, Hasan Ferit Gedik polis terörü sonucu katledildiler. Devlet terörünün tavan yaptığı Haziran Direnişi'nin bilançosu o kadar kabarıktı ki, Okmeydanı'nda ekmek almak üzere bakkala gittiği sırada başına gaz kapsülü isabet eden 15 yaşındaki Berkin Elvan da aylar süren yaşam mücadelesinde yenik düşerek yitirdiklerimiz arasına katıldı. Sermaye devleti, faşist ve katliamcı yüzünü göstererek Berkin'in cenazesinde dahi binlerce kişiye terör estirdi. Ve şimdi, liselerimizde, dershanelerimizde ve yaşam alanlarımızda Haziran Direnişi ruhu yaşıyor. O büyük ayaklanma geri çekilip bastırılsa da artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyoruz. Tüm bunların yanında, sömürü düzenini yıkma mücadelesinde işimizin eskisinden daha zor olduğunu da biliyoruz. Çünkü artık yola çıktık ve biz liseli gençliği daha büyük engeller bekliyor. Bu engelleri aşmak için Haziran Direnişi'nin ruhuyla örgütlenmeliyiz. Bu toplumdan hiçbir şey çıkmaz diyenlere karşı örgütlenmek ve mücadele etmek için elimizde çok güçlü nedenlerimiz var. Berkin'e ve Gezi şehitlerine verdiğimiz devrim sözünü tutacağız.

6 6 - Lİselİlerİn Sesİ 1 Mayıs'tan Gezi'ye mücadele sürüyor... 1 Mayıs işçi ve emekçilerin birlik ve dayanışma günüdür 1 Mayıs işçi ve emekçi bayramıdır. Ancak 1 Mayıs, bizim ülkemizde bayram havasında geçmiyor, geçemiyor. Bunun bariz nedeni 12 yıllık iktidarın, iktidarsız, basiretsiz, kin, katliam ve emperyalist hayaller içeren politikaları yüzündendir. Sermaye iktidarı, emekçi düşmanı hükümetin 1 Mayıs kutlamalarına izin vermesi de düşünülemez. Fakat ne yazık ki halklar hükümetlerinden korktukları sürece eylem için, protesto için izin dilenmek kaderimiz olur. Ülkemizde 1 Mayıs kutlamalarının 12 yıllık tarihi emekçilerin, 1 Mayıs meydanı olarak gördükleri Taksim'e çıkma mücadelesiyle geçti. 'Emek ve dayanışma günü' adıyla resmen tatil olarak tanınan 1 Mayıs günü AKP'nin iktidarı boyunca emekçileri Taksim'e çıkarmama nedeni ile polis saldırıları ve şiddetiyle geçti. Bu seneki 1 Mayıs'ta da faşist ve gerici iktidarın yaptığı zorbalıklar ve kurduğu baskılar karşısında önemli olan devrimci ruhun yenilmemesiydi. Taksim'i yasaklaması karşısında yapılabilecek ve gösterilecek irade Taksim'e çıkamıyorsak bulunduğumuz yeri Taksim'e çevirmek olmalıydı ve tartışılmaz ki bu böyle oldu. Barikatlar ve devrimci irade ile bu tavır bir kez daha sergilendi. Taksim'e çıkmak için gösterilen irade 1 Mayıs coşkusunu, sınıfın devrimci ruhu ve işçi ve emekçilerin gücünü gösterebilmek açısından önemliydi. Cümle aleme baskılarınız, yasaklarınız, zorbalıklarınız karşısında işte yüzbinler, milyonlar burada, 1 Mayıs bu iradedir denilmesiydi. Ve bunların 1 Mayıs 2014'te işçi ve emekçiler, emek dostları tarafından gösterildiği aşikardır. Taksim'e fiilen çıkılmaması, kitlenin barikatlarla, çeşitli semtlerden Baskılar sökmeyecek! Baskılar sökmeyecek! Sonuçta devletin terörünü hepimiz görüyoruz. 1 Mayıs olsun, Gezi olsun gözü dönmüş bir şekilde haklarını savunanlara karşı azgınca saldırıyorlar. Bunlara dur demeliyiz. Biz liseliler devletin aynı terörü ile bir evde karşı karşıya kalıyoruz. Evdeki terörden kaynaklı Taksim deki yoldaşlarımızla aynı barikatta olamadık. Taksim de olan yoldaşlarımız da yine evlerine geldikleri zaman anne-baba terörüne maruz kaldılar. Fakat artık yeter diyoruz. Bu baskılar sökmeyecek. Bundan böyle her yer Taksim, her yer direniş olacak! Kartal dan bir DLB li Sonuçta devletin terörünü hepimiz görüyoruz. 1 Mayıs olsun, Gezi olsun gözü dönmüş bir şekilde haklarını savunanlara karşı azgınca saldırıyorlar. Bunlara dur demeliyiz. Biz liseliler devletin aynı terörü ile bir evde karşı karşıya kalıyoruz. Evdeki terörden kaynaklı Taksim deki yoldaşlarımızla aynı barikatta olamadık. Taksim de olan yoldaşlarımız da yine evlerine geldikleri zaman anne-baba terörüne maruz kaldılar. Fakat artık yeter diyoruz. Bu baskılar sökmeyecek. Bundan böyle her yer Taksim, her yer direniş olacak! Kartal dan bir DLB li zorlamasına rağmen Taksim Meydanı'na girilememesi asla yılgınlık ve yenilgi olarak kabul edilemez, edilmemelidir Mayısları'nın anlamı sadece Taksim'e çıkmak değil, o yıllarda dosta-düşmana karşı birlik ve dayanışmanın gücünün gösterilebilmesiydi. Ve tüm bunlar geride bıraktığımız 1 Mayıs'ta devrimci ruh ve iradeyle sergilendi. Baskılar ve zorbalıklar bizleri yıldıramaz! Ve 31 Mayıs Mayıs 2014 Gezi direnişinin birinci yıldönümü. Milyonlarca kişinin artık yeter deyip sokağa çıktığı ve hakkını aradığı direnişle biz sadece Gezi Parkı'nı değil, akıl sağlımızı da kurtardık. Çok yorulduk, vurulduk ama birilerine istedikleri her şeyi, istedikleri şekilde yapamayacaklarını gösterdik. Artık yaptıklarıyapacakları her şeyin öncesinde acaba yine halk sokağa dökülür mü?, acaba yine toplumsal bir eylem gerçekleşir mi? tarzı soru işaretlerini oluşturduk kafalarında. Bizim için anlamlı bir tarih bu. Dünyanın farklı yerlerinden ve halklarından #direngeziparki gibi mesajların gönderilip destek olunduğu bir direniş, boyun eğmeme ve başkaldırı. Faşist, gerici ve baskıcı iktidara ödettiğimiz bu bedelle büyük bir ruh ve irade yarattık. Bu iradenin, anlamlı günün yıldönümünde aynı iradeyi takınmalı ve Taksim Meydanı'nda olmalıyız. Bu büyük direnişin ateşini söndürmemeli ve Gezi ruhunu her yerde yaşatmalıyız! Küçükçekmece'den bir DLB'li

7 İşçi sınıfının mücadelesi, devletin çizdiği sınırlara sığmaz! 1 Mayıs ta iki tablo vardı. Bir tarafta yoldaşlarım Kızılay da polisle çatışırken, üzerlerine plastik mermi ve gaz yağdırılırken, diğer tarafta kendilerine devrimci diyen örgütlerin Sıhhiye de hükümet tarafından izin verilen bir miting yapması büyük bir ayıptır. Bulunduğumuz yerde polis saldırısından dolayı kör kalan insanlar varsa ve devrimci olduğunu iddia eden örgütler halay çekerek miting yapıyorsa burada bir yanlışlık var demektir. Kızılay yerine hükümetin izin verdiği Sıhhiye de miting yapmaları Ethem yoldaşın anısına hakarettir. Bazı örgütler de Sıhhiye ye çağrı yapıp Kızılay a geldiler. Peki o kadar insanı Sıhhiye ye yönlendirmenin mantığı neydi? İşçi sınıfının haklarını hükümetin istediği yerlerde mi arayacaktık? Bu ne kadar doğru olurdu ve kendimize nasıl devrimci diyebilirdik? Kızılay da insanlar yaralanırken, gözaltına alınırken ve hatta vurulurken... Polisin bu şiddetinin ve baskısının işçi sınıfını Kızılay dan uzak tutma çabalarının tek sebebi işçi sınıfının başkaldırmasından korkmalarıdır. Unutmayalım ki Greif işçileri baskıların bizi yıldıramayacağını devletin istediği gibi hak aranmayacağını bize göstermektedir. Bütün bunlara rağmen işçi sınıfının hakkını devlette ve devletin istediği biçimde aramak isteyen varsa belirtmek gerek; İşçi sınıfının mücadelesi, devletin çizdiği sınırlara sığmaz! Ankara Türk Telekom Mehmet Kaplan Sosyal Bilimler Lisesi nden bir liseli Lİselİlerİn Sesİ -7 Ankara'dan liseliler: Sokaklar bizim! Ankara'da Batıkent ve Dikmen'den liseliler Gezi ruhuyla 1 Mayıs'ta alanlarda olma coşkularını paylaşıyorlar... - Haziran Direnişi nde nice fidanlarımızı katlettiler. 1 Mayıs ta Ethem in vurulduğu yerdeydik, bu 31 Mayıs'ta yine alanlarda olacağız! Batıkent Anadolu Lisesi'nden bir liseli - 1 Mayıs işçilerin emekçilerin sadece bayramı değil aynı zamanda ezenlere ve sömürenlere karşı direnişlerinin de günüdür. Bir liseli olarak ezenlerden hıncımızı almak için ben de direnişte, meydanlarda sesimi yükselttim. 1 Mayıs bir bayramdır fakat ayrıca direniş günüdür. Ethem yoldaş da bir işçiydi. Onun için de 1 Mayıs ta alanlara çıktık. Kızılay da onu da andık. - Bizler alanlarda büyüdük, kavgamızı da alanlarda büyüteceğiz. Sokaklar bizim! - Ne demiş Nazım; "Dövüşebilirim doğru bulduğum, haklı bulduğum, güzel bulduğum, her şey ve herkes için, yaşım başım buna engel değil." Batıkent Alparslan Lisesi nden liseliler - Sermaye devleti, işçi sınıfının örgütlü ve bir arada olmasından korktuğu için 1 Mayıs ta Kızılay ı yasakladı. Miting yeri olarak Sıhhiye ve Tandoğan ı göstererek işçi sınıfını şehir merkezinden uzak yerlere göndermeye çalıştılar fakat biz buna karşı çıktık ve tüm gücümüzle Kızılay ı zorladık. Sıhhiye ve Tandoğan a gidenler ise devletin amacına hizmet ederek işçi sınıfını böldüler ve şehir merkezinden uzaklaştırdılar. Ayrıca insanlar Kızılay da çatışırken, yaralanırken onlar halay çektiler. Kızılay iradesi koyan ve saatlerce direnen bizler Mayısı nda Kızılay da olmaya söz veriyoruz. Dikmen den bir DLB li

8 8 - Lİselİlerİn Sesİ Yolumuz işçi sınıfının yoludur! 1 Mayıs ta Ankara da iki farklı görüntünün ortaya çıkmasıyla herkesin çizgisi belli olmuş oldu. Bizler Greif işçilerinin yol gösterdiğini söylerken, yolumuzun işçi sınıfının yolu olduğunu vurgularken, bunu içi boş bir söylem olarak görme yanılgısına düşmesinler. Greif işçileri sendikal bürokrasiyi nasıl karşısına aldıysa, 1 Mayıs öncesi Kızılay ve Sıhhiye tartışmasında bizler de aynı şekilde Sıhhiye kararını alanların, sendika bürokratları olduğunu biliyor, işçi sınıfı adına karar veren bu sendika ağalarını karşımıza almış bulunuyorduk. Elbette sendikal mücadele içerisinde yer alan siyasi örgütler de bu kararda yadsınamaz bir etkendi. Özellikle Haziran Direnişi nden sonra kitlelerin eylem adresi haline gelen Kızılay ın, politik-manevi bir önemi varken, düzen sınırları içerisinde, pasif ve karar aşamasında işçilerin söz sahibi olmadığı Sıhhiye de ısrarcı olmanın altında işçi sınıfını militan ve fiili-meşru mücadeleden uzaklaştırma gerçeği yatıyor. Ama Greif işçileri buna en büyük örnektir ki, işçi sınıfının mücadelesi düzenin sınırlarına sığmaz. Sınıfın dinamizmini eritme çabaları boşunadır. Bu 1 Mayıs ta da liseliler olarak yolumuzun işçi sınıfına çıktığını, kurtuluşun ancak sınıfın kurtuluşuyla mümkün olacağını bir kez daha göstermiş olduk. Her 1 Mayıs ta olduğu gibi bundan sonraki 1 Mayıs larda da işçi sınıfının yanında olacağız. Sınıf kavgasında gençliğin dinamizmini sınıftan yoksun bırakmayacağız! Yaşasın Kızılay direnişimiz! Ankara'dan bir LS okuru Bizden korkuyorlar! Bizden korkuyorlar! Sermaye bu sene Taksim i yine yasakladı. Ve tüm İstanbul da terör estirdi. Sermayenin bu korkusu 39 bin polise dönüştü. Devlet işçi sınıfının birlik olmaması için elinden geleni yaptı. Ama işçi sınıfı ve devrimciler kararlılıkla direndi. Bu direniş Taksim in her bir sokağını sardı, militanca karşı konuldu. Biz DLB de işçi sınıfının yolundan ve onlarla aynı saflarda mücadelemizi verdik. Belki Taksim e giremedik. Ama şunu öğrendik, devlet işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışmasından korktuğu kadar hiçbir şeyden korkmuyor. Sermaye bu sene Taksim i yine yasakladı. Ve tüm İstanbul da terör estirdi. Sermayenin bu korkusu 39 bin polise dönüştü. Devlet işçi sınıfının birlik olmaması için elinden geleni yaptı. Ama işçi sınıfı ve devrimciler kararlılıkla direndi. Bu direniş Taksim in her bir sokağını sardı, militanca karşı konuldu. Biz DLB de işçi sınıfının yolundan ve onlarla aynı saflarda mücadelemizi verdik. Belki Taksim e giremedik. Ama şunu öğrendik, devlet işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışmasından korktuğu kadar hiçbir şeyden korkmuyor. Kartal dan bir DLB li Savaşmaya devam edeceğiz! Baskılar sökmeyecek! Sonuçta devletin terörünü hepimiz görüyoruz. 1 Mayıs olsun, Gezi olsun gözü dönmüş bir şekilde haklarını savunanlara karşı azgınca saldırıyorlar. Bunlara dur demeliyiz. Biz liseliler devletin aynı terörü ile bir evde karşı karşıya kalıyoruz. Evdeki terörden kaynaklı Taksim deki yoldaşlarımızla aynı barikatta olamadık. Taksim de olan yoldaşlarımız da yine evlerine geldikleri zaman anne-baba terörüne maruz kaldılar. Fakat artık yeter diyoruz. Bu baskılar sökmeyecek. Bundan böyle her yer Taksim, Yine faşist devletin baskı ve şiddet aygıtlarının gölgesinde bir 1 Mayıs geçirdik. Fakat onların günlerce öncesinden yaptıkları kara propagandalara rağmen yine Taksim de tarihine yakışır bir direniş sergiledik. Orada direnen işçilerle; Greif, Karşı, Feniş gibi direnen işçilerle aynı saflarda dövüştük. Sendikaların bürokratları kaçtı gitti ama biz sendikaların gerçek sahipleri ile mücadele ederek dosta-düşmana sınıf dayanışmasını gösterdik. DLB olarak en ön saflarda savaştık ve yine de savaşmaya devam edeceğiz. Kurtköy den bir DLB li Yaşasın işçilerin birliği! Baskılar sökmeyecek! 1 Mayıs ta işçi sınıfının yanında, faşist polis terörü karşısında DLB olarak devrimci bir bilinçle mücadele ettik. Liseliler olarak bu düzene karşı her yerde olduğumuzu gösterdik. 1 Mayıs ta sadece faşist polis terörüne karşı değil sendika bürokratlarına karşı da bir tutum aldık. Greif işçilerinin direnişlerine başından beri karşı tutum alanlar her zamanki gibi 1 Mayıs ta da en başından bırakıp gittiler. Biz DLB olarak Taksim de, birlik dayanışma ve mücadele gününde direnişçi işçilerle barikat başlarında geleceğimiz ve özgürlüğümüz için direndik. Bu verdiğimiz mücadeleyi zamanla geliştirip, güçlendirip alanlarda işçi sınıfının safında olmaya devam edeceğiz. Yaşasın işçilerin birliği! Kartal Atalar Endüstri Meslek Lisesi'nden bir DLB li Sonuçta devletin terörünü hepimiz görüyoruz. 1 Mayıs olsun, Gezi olsun gözü dönmüş bir şekilde haklarını savunanlara karşı azgınca saldırıyorlar. Bunlara dur demeliyiz. Biz liseliler devletin aynı terörü ile bir evde karşı karşıya kalıyoruz. Evdeki terörden kaynaklı Taksim deki yoldaşlarımızla aynı barikatta olamadık. Taksim de olan yoldaşlarımız da yine evlerine geldikleri zaman annebaba terörüne maruz kaldılar. Fakat artık yeter diyoruz. Bu baskılar sökmeyecek. Bundan böyle her yer Taksim, her yer direniş olacak! Kartal dan bir DLB li

9 Lİselİlerİn Sesİ - 9 Greif işçisinin yolundan direnişe! Fabrika ve okul, çuval ile defter ve kalem, ders ile vardiya... İlk bakışta birbirinden farklı gibi görünen bu kelimeler arasında hiçbir ilişki yokmuş gibi görünebilir. Ya da fabrika işgali ile liseli gençliğin eylem ve etkinlikleri arasında hiçbir bağlantı olmadığı yönünde bir tespitte bulunulabilir. Ancak, meseleye daha etraflıca yaklaşırsak bu saydıklarımızın birbirleriyle çok yakından bağlantılı olduğunu görürüz. Bahsettiğimiz, GREIF işçilerinin aylardır süren direnişidir. Dünyanın önde gelen tekellerine kaliteli çuvalların üretildiği GREIF fabrikasında yüzlerce işçinin 60 gün boyunca sürdürdüğü işgal eylemi sadece işçi sınıfı ve emekçiler için liseli gençlik için de büyük bir umut oldu. Taşeron köleliğine, düşük ücretlere, uzun çalışma saatlerine karşı bir başkaldırı niteliğinde olan Greif işgali ve direnişi uzunca bir süredir sermayenin kölelik dayatmaları altında ezilen işçi sınıfı adına anlamlı bir çıkıştı. Greif işçilerinin daha ilk günden şiar edindiği Bu daha başlangıç mücadeleye devam!, Her yer Greif her yer direniş! sloganları özünde biz liseli gençliğe yabancı sloganlar değildi. Bu sloganları, 2013 yılının Haziran ayı boyunca tanık olduğumuz Taksim Gezi direnişinden çok iyi biliyorduk. Tıpkı, dinci-gerici AKP iktidarı eliyle toplumsal hayata karabasan gibi çöken antidemokratik ve faşizan uygulamalara karşı açığa çıkan Gezi direnişi gibi işçi sınıfı cephesinden ortaya konan bu büyük direniş daha ilk günden itibaren birçok kesimin gündemine girdi. Mücadelemize ışık oldu! Sınıfsız ve sömürüsüz bir dünyayı kurma mücadelesinde tek devrimci sınıf olan işçi sınıfının saflarında yaşanan bu direniş, liseli gençlik olarak bizlerin mücadelesine de ışık tuttu. İstanbul Hadımköy'deki fabrikalarında 1 yılı aşkın süren sendikal örgütlenme mücadelelerinde kendi komitelerini kuran, hakları ve gelecekleri için işgal eyleminin yolunu tutan işçiler tıpkı Taksim Gezi Parkı'nda haftalar boyu süren komün deneyiminin farklı ama daha özel bir örneğiydi. İşgal ettikleri fabrikalarında dayanışmayı, paylaşımı öğrenen yüzlerce işçi bu süreçte sermaye devleti ve patronların gerçek yüzlerini daha net biçimde gördüler. 10 Şubat'ta başlayan ve 60 günün ardından bine yakın polis gücüyle sona erdirilen işgal eylemi, sermayenin ve onun tam hizmetindeki AKP'nin işçi sınıfı mücadelesinden duyduğu korkuyu çıplak bir biçimde bizlere gösterdi. Parasız eğitim hakkı talebiyle sokağa çıkarken devlet terörüne maruz kalıp cezaevlerine atılan liseliler gibi Greif işçileri de polis operasyonuyla işgal fabrikalarından çıkarıldılar. Birçok işçinin yaralandığı operasyon sırasında birçok işçi de yaralanırken fabrika çatısına çıkarak direnişlerini sürdüren bir grup işçi çetin hava şartlarına rağmen direniş bayrağını bırakmadılar. İşte, Greif işçilerinin açtığı bu yol bizlere önümüzdeki dönemde isyan ve direniş ruhunu gösterdi. Taksim Gezi Direnişi'yle barikat barikat ördüğümüz bu mücadele Greif işçilerinin mücadelesiyle bir adım ileriye taşındı. Ve bu mücadele, yeni isyan ve ayaklanmalara gebe olduğumuz günümüz koşullarında yolumuzun işçi sınıfının yolu olduğunu gösterdi. Her şeyden önce, gerici, piyasacı, ırkçı ve cinsiyetçi eğitim uygulamalarıyla karşı karşıya olduğumuz bir süreçte özgürlük ve gelecek mücadelesini kazanıma ulaştırmanın yolunun işçi ve emekçi çocukları olan bizlerin mücadelesinin Greif işçileri gibi milyonlarca işçinin mücadelesiyle birlikte olduğunu daha net gördük. Liselerde, dershanelerde gelecek ve özgürlük mücadelesi veren liseliler olarak bu çürümüş düzeni tarihin çöplüğüne gönderme göreviyle karşı karşıyayız. Bu başarmak için daha çok çalışmalı, her yeri isyan ve direniş alanına dönüştürmeliyiz. Kurtuluşumuzun tek yolu budur. İzmir'de GREIF'la dayanışma İzmir DLB, Greif işçileri ile dayanışma amacıyla Greif işgalinin 56. gününde Karşıyaka Çarşı'da dayanışma masası açtı. DLB'liler, Greif işçileri için imza ve maddi destek topladı.

10 10 - Lİselİlerİn Sesİ Bir yoldaş daha kazandım! Greif Çuval fabrikasındaki işgal ve direnişte yer alan işçilerden birinin oğluyla, bir lisenin gözünden fabrika işgal eylemini konuştuk. -Kendini tanıtır mısın? - Ben Greif işgalinin savunucularından ve işçilerinden bir babanın liseli oğluyum. - Greif'teki işgal eylemi ve direniş süreci aile içinde ve sende nasıl bir etki yarattı? - Greif işgali örgütsüz bir fabrikanın, örgütsüz bir işçi sınıfının sistemle olan bağlantısını çökertti ve topluma daha hür bakışlı insanlar kazandırdı. Biz bunu kendi ailemiz içinde de fark ettik. Daha önce sor olacağını düşünen, kaybedeceğini ve hatta daha fazla sömürüleceğini sanan annelerimiz-babalarımız bu işgalin örgütlü bir halde olduğu zaman nasıl başarılabileceğini öğrendi. Bizler liseliler olarak zaten bunun farkındaydık fakat büyüklerimizin önyargılarını kıramıyorduk. Bu işgal bizim onlara teorik olarak anlattıklarımızı pratiğe çevirme şekliydi. Sınıf mücadelesinin kavramını ve gerçeğini öğrenmiş oldular. - Liseli gençlik neden işçi sınıfı mücadelesinin yanında olmalı? - Bizler liseliler olarak sosyalist mücadelenin gelecekteki önderleri olma çabasındayız. Bunun için her daim işçi sınıfının örgütlenmesinin yanında olmalıyız. Çünkü, bizler gelecekteki işçi-emekçi sınıfıyız. Bu zengin (patron) sömürülen (işçi) duvarını yıkmaya şimdiden başlamalıyız. - Direniş sürecinde babana nasıl destek oldun? Ben her zaman Greif fabrikasında olamasam da her fırsatta oradaydım. BDSP'nin kurduğu çadırda kaldım, işçilerle aynı yemekten yedim. Babamla omuz omuza, kol kola verip slogan attım. Babam fabrikada mücadele verirken ben evde kaldığım zamanlar aileme onun yokluğunu hissettirmedim. Greif işgali babam ve benim için bir dönüm noktası oldu. O da zaten bu sistemin fakındaydı fakat ümitsizdi. Lakin bu işgal eylemi hem onun bu önyargısını kırdı hem de benim bir yoldaş daha kazanmamı sağladı. - Yaşadığımız sorunlar karşısında işçilerin, emekçilerin, gençliğin çözüm yolu nerededir? - Yaşadığımız sorunların en başında sistemin birilerini daha zengin yaparken birilerini daha da sömürmesi ve sistemin bize verdiğini kabul etmemizi istemesi ve hatta onlardan duacı olmamızdır. Biz bu kölelik sistemini yıkacak, talan edeceğiz ki bir daha bu pis şeytan başka yerden baş göstermesin. Bunun olabilmesi için sosyalist-komünist mücadeleye tam destek vermeliyiz çünkü bu dünya bizim, gelecek biziz. Kendin için mücadeleye destek ver ve kendine daha yaşanılabilir bir dünya yarat. Liselilerin Sesi / Avcılar Greif işçisi yol gösteriyor! Greif işçisi yol gösteriyor! 10 Şubat 2014 günü taşeronluğa, kölece çalışma koşullarına karşı fabrikayı işgal etmiş, bu ülkenin onurlu, haysiyetli Greif işçileri bizlere, işçi-emekçi çocuklarına yol gösteriyor, direnişin ne kadar güzel bir şey olduğunu hatırlatıyorlar. Greif işçileri sadece emeklerini, haklarını savunmuyor, aynı zamanda Türkiye proletaryasının kimliğinin yozlaştırılmasına da karşı çıkıyorlar. Bizler işçi-emekçi çocukları olarak eğitim hayatımızın hemen ardından iş hayatına girecek ve tıpkı Greif işçileri gibi kölece çalıştırılacağız. Bizler bugün, Greif işçisinin onurlu mücadelesiyle aslında hak aramanın nasıl olması gerektiğini gördük. Hak ararken yapılan eylemlerin zorla, şiddetle nasıl sonlandırılmaya çalışıldığını gördük. Greif işçileri bu mücadeleyi bir bakıma bizlerin geleceği, işçi ve emekçilerin yarınları için de veriyorlar. Dolayısıyla Greif işçileri kazanırsa hepimiz, tüm işçi sınıfının bireyleri olarak kazanmış sayılacağız. Greif direnişi Türkiye işçi sınıfı tarihinde bir mihenk taşı olmuştur. Artık yeni Greifler yaratmamız için büyük bir tecrübe olmuştur. Bugün biz şçi-emekçi çocuğu öğrenciler olarak payımıza düşen bu onurlu mücadeleye, sınıf kavgasına omuz vermek, destek olmak ve direnişi büyütmektir. Artık tahta sandıkları ve konteynırlardaki oy pusulalarını unutmalı, fabrikaları, okullarımızı işgal etmeliyiz. Yaşasın Greif işçisinin onurlu mücadelesi! 10 Şubat 2014 günü taşeronluğa, kölece çalışma koşullarına karşı fabrikayı işgal etmiş, bu ülkenin onurlu, haysiyetli Greif işçileri bizlere, işçi-emekçi çocuklarına yol gösteriyor, direnişin ne kadar güzel bir şey olduğunu hatırlatıyorlar. Greif işçileri sadece emeklerini, haklarını savunmuyor, aynı zamanda Türkiye proletaryasının kimliğinin yozlaştırılmasına da karşı çıkıyorlar. Bizler işçi-emekçi çocukları olarak eğitim hayatımızın hemen ardından iş hayatına girecek ve tıpkı Greif işçileri gibi kölece çalıştırılacağız. Bizler bugün, Greif işçisinin onurlu mücadelesiyle aslında hak aramanın nasıl olması gerektiğini gördük. Hak ararken yapılan eylemlerin zorla, şiddetle nasıl sonlandırılmaya çalışıldığını gördük. Greif işçileri bu mücadeleyi bir bakıma bizlerin geleceği, işçi ve emekçilerin yarınları için de veriyorlar. Dolayısıyla Greif işçileri kazanırsa hepimiz, tüm işçi sınıfının bireyleri olarak kazanmış sayılacağız. Greif direnişi Türkiye işçi sınıfı tarihinde bir mihenk taşı olmuştur. Artık yeni Greifler yaratmamız için büyük bir tecrübe olmuştur. Bugün biz şçi-emekçi çocuğu öğrenciler olarak payımıza düşen bu onurlu mücadeleye, sınıf kavgasına omuz vermek, destek olmak ve direnişi büyütmektir. Artık tahta sandıkları ve konteynırlardaki oy pusulalarını unutmalı, fabrikaları, okullarımızı işgal etmeliyiz. Yaşasın Greif işçisinin onurlu mücadelesi! Yaşasın proletaryanın örgütlü mücadelesi! Küçükçekmece'den bir DLB'li

11 Lİselİlerİn Sesİ -11 Soma nın hesabını soracağız! İşçi katili sömürü düzenine karşı direnişi büyütelim! AKP nin temsil ettiği sömürü ve zorbalık düzeni can almaya, yeni katliamlar gerçekleştirmeye devam ediyor. Burjuvazi ve onun devletinin dümenindeki AKP iktidarı adeta bir cinayet şebekesi gibi çalışıyor. Ülke genelinde faşist baskı ve terörde sınır tanımayan, devletin tüm imkan ve olanaklarını toplumsal muhalefeti ezmek için hoyratça kullanan AKP iktidarı, sermayeye ve patronlara olan sadakatinin bedelini yüzlerce işçiye kanıyla, canıyla ödetiyor. Bunun en büyük kanıtı, 13 Mayıs günü Manisa nın Soma ilçesindeki maden ocaklarında yaşanan kitlesel işçi katliamıdır. Soma Holding Maden İşletmeleri Genel Müdürü Ramazan Doğru nun eşi Melike Doğru'nun 30 Mart yerel seçimlerinde AKP den Soma Belediye Meclis üyesi seçilmesi bu kirli ilişkinin en büyük kanıtıdır. Ellerinde Ethem in, Ali İsmail in kanını taşıyan katillerin madenciler için döktükleri ve dökecekleri timsah gözyaşları bizi kandıramaz. Maden ocaklarına sağlam giren işçileri kefenle çıkaranların adları tarihe, işçi katilleri olarak yazılacaktır. Gözünü kar ve rant hırsı bürümüş bu asalakların gözü öylesine dönmüştür ki, AKP nin bakanlarının iki hafta önceki denetimle mevzuata uygun dedikleri Soma daki maden ocağından çıkan cesetler içerisinde henüz daha 15 yaşında yerin yüzlerce metre altına indirilen bir çocuk işçinin cenazesi çıkarılmıştır. Bu saatten sonra, Soma da yaşanan işçi katliamının sorumluları çok açık biçimde sermayenin asalak patronları ve onların tam destekçisi AKP iktidarıdır. Soma da katledilen işçilerin hesabını sormak, işçi ölümlerine artık yeter demek ve yeni işçi katliamlarının önüne geçmek, bu düzene karşı gelen ve özgürlük mücadelesi veren biz liseliler için de önemlidir. Soma daki madende can veren 15 yaşındaki kardeşimizin, işçi abilerimizin hesabını sormak için tüm kentleri eylem alanına çevirelim. Sömürü düzenine karşı direnişi büyütelim! Devrimci Liseliler Birliği 14 Mayıs 2014 DLB, Hesap sormaya, boykota çağırdı Kartal Devrimci Liseliler Birliği (DLB) Soma da yaşanan katliama sessiz kalmamaya çağırdı. Yaşanan katliamın boyutları gözler önündeyken Kartal DLB yazılamalar yaparak liselileri boykota çağırdı. Liselilerin yoğun kullandığı güzergâhlar Soma için boykota!, Madencinin katili sermaye devleti!, Katil devlet hesap verecek! şiarlı yazılamalar yapıldı. Liselilerin Sesi / Kartal

12 12 Lİselİlerİn Sesİ - İş kazası değil, katliam! Liseliler Soma için boykottaydı Liseliler Soma daki katliama sessiz kalmayarak okullarda boykota çıktı. Kartal daki okullarda Soma için ders yoktu 14 Mayıs günü gün boyunca lise, dershane ve ortaokullarda boykota ve eylemliliklere çağrı yapan Kartal DLB, 15 Mayıs günü saat da bir eylem geçekleştirdi., Kara elmas tabut olmuş gerekirse ölün derler Artık kaybedecek bir şey yok! pankartının arkasında toplanan liseliler baretleri, yüzlerinde kömür makyajları ve DLB yazılı dövizleri ile yürüyüşe geçti. Yürüyüş boyunca çevredeki gençler ve emekçiler sloganlarla eyleme, Soma daki katliamın hesabını sormaya çağırdı. Bu çağrı çevredeki herkes tarafından ilgi ile karşılandı. Birçok insan yürüyüşe katılarak destek verirken birçok kişi de alkışlarla desteğini gösterdi. Çay bahçelerinden geçen yürüyüş korteji İş Bankası'nın önüne gelindiğinde oturma eylemi biçimine dönüştü. Burada baretler, pankart ve DLB yazılı dövizler yere serilerek DLB adına basın metni okundu. Ardından saygı duruşu yapıldı. Kartal DLB, eylemin ardından geniş katılımlı bir toplantı geçekleştirerek eylemi değerlendirdi. Haftayı planlama yapan DLB liler sonra toplantıyı sonlandırdı. Lise ve ortaokullarda eylemler Kartal Endüstri Meslek Lisesi'nde, sabah girişte Soma yı protesto için siyah tişört giyen öğrenciler okula alınmadı. Buna tepki olarak girişte birçok öğrenci 3 dakikalık saygı duruşunda bulundu. Saygı duruşu esnasında idare Saygı duruşu falan yapmıyoruz diyerek anons yaptı. Öğlen arasında tekrar bahçede birçok öğrenci oturma eylemi yaparak katliamı protesto etti. İdare yine bahçede oturan öğrencilerin çantalarına tekme atarak eylemcileri dağıtmaya çalıştı. Fakat başarılı olamadı. Kartal Ticaret Meslek Lisesi öğrencileri, teneffüste bir ayara geldi. Birçok öğrenci üzerinde siyah tişörtlerle okula geldi. Bahçede toplanan öğrenciler yere yatarak SOMA

13 Lİselİlerİn Sesİ - 13 yazdılar. Eylem alkışlarla sonlandırıldı. Cevizli Lisesi, liseliler sabah girişte 3 dakikalık saygı duruşu geçekleştirdi. Okula giren öğrencilerin birçoğu siyah tişörtleri ile geldi. Yönetim öğrencilerin baskısından kaynaklı müdahale edemedi. Sessiz protestonun ardından derslere geçildi. Kartal Kız Teknik Meslek Lisesi, öğrenciler yine öğlen arasında siyah tişörtlerini giydiler. Bahçeye inen öğrenciler sloganlarla katliama tepki gösterdiler. Saygı duruşu ile eylem sonlandırıldı. Yavuz Selim Ortaokulu, siyah tişörtlerle okula gelen öğrenciler saatleri arasında okulun bahçesinde oturma eylemi gerçekleştirdi. Eylem boyunca Her yer Soma, her yer direniş!, Her yer Taksim, her yer direniş!, Acının rengi kömür karası! sloganlarını haykırdılar. Saygı duruşunun ardından alkışlarla bitirilen eyleme birçok öğretmen destek verirken bir kısım öğretmen de yaşınız daha küçük diyerek tepki gösterdi. Şey Şamil Ortaokulu, öğrenciler okula siyah tişörtlerle geldiler saatleri arasında derslere girmeyerek oturma eylemi gerçekleştirdiler. Eylem boyunca sloganlar atan öğrenciler resim defterlerine bir avuç kömür bir ömür eder mi? yazdıkları kağıtları taşıdılar. Saygı duruşunun ardından eylem sonlandırıldı. Sefaköy'de liseliler Soma için sokaktaydı! Sabahleyin Dr. Oktay Duran Meslek Lisesi'nde gerçekleşen ders boykotunun ardından, Sefaköy'de çeşitli liselerden öğrenciler gerçekleştirdikleri eylemle Soma'nın hesabını sorma çağrısı yaptı. Öğrenciler pek çok öğretmenlerinin grevde olduğunu belirtirken eylemlerini öğlen arasında da sürdüreceklerini söylediler. Marmara Lisesi öğrencileri 15 Mayıs günü dersleri boykot ederek Soma'da katledilen madenciler için bahçede saygı duruşu gerçekleştirildi. Hemen ardından da sloganlar eşliğinde öğrenciler bahçede oturarak SOMA yazısı yazdı. 16 Mayıs günü ise öğle arasında saygı duruşu yapıldı ve Soma için sloganlar atıldı. Ardından da bahçede yine SOMA yazısı yazıldı. Kanarya Kadriye Moroğlu Anadolu Lisesi öğrencileri gün boyu okulda derslere girmezken okul çıkışında toplanarak eylem çağrısı yaptılar. Okul çıkışında Devrimci Liseliler Birliği imzalı Soma'da katledilen maden işçilerinin hesabını sormak için sömürü düzenine karşı mücadeleyi yükseltelim! bildirileri dağıtıldı. Tüm öğrencilerin toplanmasının ardından Kadriye Moroğlu öğrencileri kendi hazırladıkları dövizleri açarak yürüyüşe başladılar. Sloganlar eşliğinde Sefaköy merkeze kadar yürüyüş gerçekleştirildi. Ardından liseliler Armoni Park AVM önünde oturma eylemine başladılar. Oturma eylemi boyunca konuşmalar gerçekleştirildi ve Soma'da ölen madenciler için saygı duruşu yapıldı. Bir liselinin Soma için yazdığı şiir okundu. Çevre liselilerden liselilerin gelmesinin ardından tekrar yürüyüş başladı. Sloganlarla AR-EL Üniversitesi önüne yüründü. AR-EL Üniversitesi'nin önünde de tekrar oturma eylemi yapıldı ve burada da açıklama yapıldı. Ardından tekrardan farklı liselilerden ve dershanelerden öğrencilerin katılması ile yürüyüşe başlandı. Bağlar Caddesi'nden Zehra Mustafa Dalgıç ve Atatürk Kız Meslek Lisesi önüne yüründü. İki liseden de camlardan bakan liseliler alkışlarla eyleme destek oldular. Eylem Kadriye Moroğlu Lisesi önünde yaklaşık yüz kişi ile başlarken, Şehit Binbaşı Bedir Karabıyık Lisesi, Necip Fazıl Kısakürek Lisesi, Sefaköy Anadolu Lisesi, Halkalı İMKB Lisesi, Mustafa Barut Lisesi, Dr. Oktay Duran Meslek Lisesi, Nahit Menteşe Meslek Lisesi, Küçükçekmece Kuyumculuk Lisesi'nden öğrencilerin katılımı ile sayı arttı. Eyleme Devrimci Liseliler Birliği de katıldı. Bursa da okul yönetiminden engelleme Ertuğrul Gazi Anadolu Lisesi'nde öğrencileri Soma için dersleri boykot etmek istedi. Saygı duruşu yapılacağı an okul idaresi ve faşistler tarafından öğrencilere müdahale edildi ve bazı öğrencilere şiddet uygulandı. Ertesi gün boykotu dağıtanları protesto etmek ve yeniden bir anma yapmak için sabahcı ve öğlenci öğrenciler tarafından karar alındı. Lakin okul yönetimi boykotu önceden haber aldığı için sabahcı ve öğlencileri değişik zaman dilimlerinde okula öğretmenler ve idareciler eşliğinde sokarak boykota izin vermediler. Bir sonraki gün de sivil ve resmi polisleri okula çağıran yönetim okulu adeta karakola çevirdi. Kapı önüne ve okul içine sivil polisleri yerleştirdi. Ankara da liseliler Soma'ya ses verdi! Faruk Nafiz Çamlıbel Anadolu Lisesi'nde liseliler sabah saatlerinde okul bahçesinde derslere girmeyerek

14 14 - Lİselİlerİn Sesİ bir araya geldiler. Daha sonra bahçede oturma eylemine başlandı. Liselilerin oturma eylemi üzerine okul müdürü ile birlikte birkaç öğretmen gelerek liselileri dağıtmaya çalıştı. Öğretmenlerin bu tutumu üzerine saygı duruşu yapılması istendi. Saygı duruşunun ardından Her yer Soma, her yer facia! sloganı atıldı. Bütün 9. sınıflar tarafından sahiplenilen slogan hocaların tepkisi ile karşılandı. Sloganı başlatan liseli, öğretmenler tarafından soruşturmaya çekildi. Müdürün tehditlerine rağmen (okuldan çıkarmamak üzere tehditler savurdu) DLB lilerin de içinde bulunduğu liseliler boykot kararına uyarak Ankara'da gerçekleşen eyleme katıldılar. Ayrıca Kızılay ra onlarca liseli polisin saldırılarına karşın Güvenpark ta eylemi sürdürdü. Siyah giyinen liseliler Soma da katliamın sorumlularını teşhir etti. Sincan da çeşitli liselerden yan yana gelen liseliler 16 Mayıs günü Soma da yaşanan işçi katliamını protesto etti. Yaklaşık 50 kadar liseli Lale Meydanı nda bir araya gelerek Sincan uyuma madenciye sahip çık, Soma işçisi onurumuzdur gibi sloganlarla seslerini duyurdular. Ayrıca bir liseli söz alarak zenginlerin evlerindeki şöminelerin yanabilmesi için işçiler hayatlarından oluyorlar diyerek kitlenin tepkisini dile getirdi. Liselilerin Sesi / Ankara-Bursa-Kartal-Küçükçekmece Soma protestosu Küçükçekmece'deki liseliler 16 Mayıs günü bir kez daha sokaklardaydı. Armoni Park alışveriş merkezi önünden başlayan eylem Sefaköy Ar-El Üniversitesi'ne kadar sürdü. Çeşitli liselerden pek çok liselinin biraraya geldiği eylem Ar-El Üniversitesi'nin önünde kısa bir forumla devam etti. Üniversitelilerin de davet edildiği eylem daha sonra mahalle arasında devam etti. Üç lisenin önünden geçilirken en son Eşref Bitlis Lisesi'nin önünde eylem sonlandırıldı. Eylem bitirildiği sırada liselilerin yanına gelen sivil polisler, trafiğin kesilerek yürünmesinin yasal olmadığı şeklinde taciz ve tehditlerde bulundular. Liselilerin kararlı duruşu sayesinde polisler susturulurken, kitle sloganlarla dağıldı. Gebze de liseliler sokaktaydı bulunuldu. Etrafta toplanan emekçiler eylemi sahiplenerek, saldırmak isteyenleri uzaklaştırdı. Hesap sormaya, sokağa! DLB den oturma eylemi Gebze Devrimci Liseliler Birliği 14 Mayıs günü, Soma'daki işçi katliamına karşı Gebze Eski Çarşı önünde oturma eylemi başlattı. Baretlerin ve dövizlerin yer aldığı eylemde "İşçiler mezarda, patronlar sarayda!", "Soma'nın hesabı sorulacak!", "İş kazası değil bu bir cinayet!" sloganları atıldı. Eylemin başlamasının ardından sözlü taciz ile birlikte saldırı girişimlerin de 17 Mayıs günü Saat da Eski Çarşı Çeşme önünde biraraya gelen liselilerin eylemine birçok emekçi de destek oldu. Oturma eyleminde Kara elmas tabut oldu Maden değil mezar kazdıranlardan hesap soracağız! pankartıyla birlikte Kaza değil cinayet! Kader değil katliam!, DLB Soma işçisinin yanında!, Soma için hayatı durdur!, İşçiler greve, öğrenciler boykota!, Sözün bittiği yer: SOMA!, İşçilerin katili sermaye devleti! şiarlı dövizler kullanıldı. Soma da işçi katliamından karelerin yer aldığı fotoğraflar da eylemde taşındı. Yarım saatlik oturma eylemi sonrasında yürüyüş başladı. Kent Meydanı na doğru sloganlarla yüründü. Kent Meydanı nda yapılan konuşmanın ardından Cumhuriyet Meydanı na gidilerek burada bir açıklama yapıldı. Burada yapılan konuşmada, işçi ölümlerinin ilk olmadığına, bu düzen devam ettiği sürece de son

15 Lİselİlerİn Sesİ - 15 olmayacağına vurgu yapılarak iş cinayetlerinin sebebinin sermaye düzeni olduğu anlatıldı. Açıklamanın ardından oturma eylemi de sloganlarla, konuşmalarla devam etti. İşçilerden ve gençlerden oturma eylemine katılım oldu.. Oturma eyleminin ardından Eski Çeşme önüne kadar sloganlar tekrar yüründü. Burada, yaşamını yitiren maden işçileri için saygı duruşunda bulunuldu. Saygı duruşunun ardından Madenler cehennem, işçiler köle kalmayacak! sloganı atıldı. Darıca da da liseliler bir yürüyüş gerçekleştirerek Soma daki maden işçilerinin yanında olduklarını dile getirdiler. Gebze Çarşı da biraraya gelen liseliler de bir yürüyüş ile Soma daki işçi katliamını protesto ettiler. Liseliler Kadıköy de Berkin için yürüdü! DLB madenciler için yürüdü Fotoğraf sergisi ve eylem Gebze Devrimci Lisesiler Birliği 19 Mayıs günü de Soma için eylem gerçekleştirdi. Çamlık Parkı nda Saat de toplanan öğrenciler Kara elmas tabut olmuş Maden değil mezar kazdıranlardan hesap soracağız! pankartı açtı. Soma daki maden fotoğraflarıyla bir sergi oluşturuldu. Eylemde Soma için hayatı durdur!, Devrimci Liseliler Birliği Soma İşçisinin yanında!, İşçiler greve, öğrenciler boykota!, Sözün bittiği yer: SOMA! dövizleri yer aldı. Daha sonra oturma eylemi gerçekleşti. Yapılan konuşmalarla Soma da yaşanan işçi katliamı anlatıldı ve hesap sorma çağrısı yapıldı. Bir grup öğrenci de Cumhuriyet Meydanı ndan Kent Meydanı na sloganlarla gelerek DLB eylemine destek verdi. Sendikalaştıkları için işten atılan ve direnişte olan M&T Reklam işçileri de eylemde söz aldı. Direnen işçiler adına bir kadın işçi konuşma yaptı. Eylem sırasında patronların sömürüsünü anlatan bir şiir okunup, Madenci Marşı dinletildi. Öfkeli sloganlarla süren eylemde yapılan konuşmalarla fabrikalarda, liselerde yaşanan sorunlar anlatılarak örgütlü mücadele çağrısı yapıldı. Eyleme emekçiler ve öğrenciler katılarak destek verdi. Liselilerin Sesi / Gebze Kadıköy Liseli Forumu 24 Mart ta yaptığı eylemle Berkin Elvan ı andı. Berkin Elvan ı unutmayacağız, katillerini affetmeyeceğiz! sözleriyle başlayan açıklamada genç yaşta Yunanistan da katledilen Alexis, Ceylan Önkol ve Uğur Kaymaz da anıldı. Devletin katliamcı kimliğinin teşhir edildiği açıklamada Berkin i de devletin katlettiği vurgulandı. Ankara DLB 17 Mayıs günü, Soma'da katledilen madenciler için yürüyüş yaptı. "Soma'nın katili sermaye devleti" dedi. DLB Yüksel Caddesi'ndeki İnsan Hakları Heykeli önünde buluşarak Olgunlar Caddesi'ndeki Madenci Anıtı'na bir yürüyüş gerçekleştirdi. Yüksel Caddesi'nde yapılan 15 dakikalık oturma eylemiyle çevredeki gençler ve emekçiler sokağa, eyleme, hesap sormaya çağrıldı. Oturma eylemi ve yürüyüş sırasında yapılan konuşmalarda Soma katliamının bir ilk olmadığı, kapitalizmin birkaç yüz yıllık tarihinin katliamlarından biri olduğu belirtilerek, kapitalizmin işçileri, gençleri ve tüm ezilenleri ölüme terkettiği vurgulandı. Madenci Anıtı önünde yapılan konuşmada da, sermaye devletinden hesap sormaya bir günlük eylemlerin yeterli olmayacağı, önemli olanın bu düzenin yıkılması için verilecek devrim ve sosyalizm mücadelesini yükseltmek olduğu vurgulandı. Burada da bir şiir okunarak eylem sonlandırıldı. Eylem sırasında çevredeki liseliler de sloganlarla, alkışlarıyla ve yürüyüşe katılarak eyleme destek oldular. Adana Kozan'da "Soma" Adana Kozan'da "Soma" Adana'da da öğrenciler maden işçileri için eylemdeydi. Kozan İsmet İnönü Ortaokulu öğrencileri, beyaz olan okul formaları yerine okula bir günlüğüne siyah tişört ve elbiseler giyerek geldi. Öğrenciler, tenefüste ise okulun bahçesinde yan yana gelerek "Soma" yazdılar. Adana'da da öğrenciler maden işçileri için eylemdeydi. Kozan İsmet İnönü Ortaokulu öğrencileri, beyaz olan okul formaları yerine okula bir günlüğüne siyah tişört ve elbiseler giyerek geldi. Öğrenciler, tenefüste ise okulun bahçesinde yan yana gelerek "Soma" yazdılar.

16 16 - Lİselİlerİn Sesİ İzmir de liseliler katliama sessiz kalmadı! Menemen de oturma eylemi Türkiye'nin gericiliği güçlü olduğu kadar devrimci dinamikleri de güçlüdür Menemen Meydan da toplanan liseli ve ortaokullu gençler Soma için oturma eylemi yaptı. Menemen lisesi, Şehit Kemal İlköğretim Okulu, Yüzüncü Yıl İlköğretim Okulu vb. çeşitli lise ve ortaokullardan toplanan gençler, Soma da yaşanan işçi katliamlarına sessiz kalmamak için Menemen Cumhuriyet Meydanı nda bir saatlik oturma eylemi gerçekleştirdiler. Oturma eylemi sırasında Kömür bitti, Üzüntümüzün nedeni Soma, Demek ki neymiş güzel kardeşim, o dağıtılan kömür bedava değilmiş gibi dövizleri taşıdılar. Türkiye uluslararası ilişkilerin çok kritik bir bölgesinde. Tayin edici düğümlerin birbirine eklemlendiği bir yerde, dolayısıyla sonuçta belirleyici rol oynayabilecek bir bölgede. Böyle bir ülke olayların genel gidişinin dışında kalamayacağı gibi, etkili bir şekilde öne de çıkabilir. Türkiye nin gericiliği güçlüdür, fakat aynı şekilde devrimci dinamikleri de... Türkiye nin burjuvazisi güçlüdür, ama aynı ölçüde anti-tezi olan sınıf, işçi sınıfı da... Türkiye işçi sınıfı çapında bir işçi sınıfı yok Ortadoğu da. Ortadoğu dan da öteye, Rusya yı dışında tutarsanız Türkiye yi çevreleyen bütün bir bölgede yok. Türkiye işçi sınıfının etkin bir harekete geçişi bütün Ortadoğu da Türkiye yi bir odak haline getirecektir, sayın ki Türkiye devrimini... İzmir DLB toplandı! Toplantıda öncelikle Soma katliamı ve sonrasında gelişen süreç değerlendirildi. İşçi sınıfının mücadele deneyimlerine ortak olmak ve direnişçilere destek vermek gerekliliği vurgusu ile birlikte 19 Mayıs Pazartesi günü BDSP ile birlikte Aliağa direnişçilerinin ziyaret edilmesine karar verildi. Ara tatilde başlatılan ve süreç içerisinde devam ettirilmesine karar verilen Devrim Okulları nı planlayan DLB'liler bu kapsamda ilk ders olarak Toplumlar Tarihi nin işlenmesine ve ilk dersin 25 Mayıs Pazar günü saat 14.00'te Çiğli İşçi Kültür Sanat Evi nde yapılmasına karar verildi. Liseliler Sesi / İzmir Antalya da liseliler engellendi Antalya Çağlayan Lisesi'nde öğrenciler Soma'da ölen işçiler için anma ve saygı duruşu yaptılar. Öğrenciler okul bahçesinde bedenleriyle Soma yazdılar. Okul idaresi ise eyleme izin vermeyerek müdahale etti. Önce okulun müdür yardımcıları tarafından engellenmek ve dağıtılmak istenen öğrenciler, daha sonra okul müdürünün de devreye girmesiyle dağıtıldı. Öğrenciler, idarecilerin bu tavrına tepki gösterdi. Edremit'te Soma eylemi! Balıkesir Edremit te liseliler Soma da katledilen işçiler için oturma eylemi ve saygı duruşu gerçekleştirdi. Edremit Kent Meydanı nda saat te toplanan liseliler Hükümet istifa!, Susma sustukça sıra sana gelecek! ve Edremit Soma'ya sahip çık! sloganları atarak çevrede bekleyenlere yönelik konuşmalar gerçekleştirdiler. Liseliler yaptıkları konuşmalardan sonra sloganlarla oturma eylemlerini devam ettiler.

17 Lİselİlerİn Sesİ - 17 Çürümüş düzeniniz, kokuşmuş eğitim sisteminiz sizin olsun! Her yıl olduğu gibi bu yıl da binlerce öğrenci Yüksek Öğretime Geçiş Sınavı na girdi. Haziran ayı içerisinde de Lisans Yerleştirme Sınavları bizleri bekliyor. Oysa bizler sistemin ne derece çürüdüğüne, ne derece kokuştuğuna şifre skandallarıyla şahit olmuştuk. Eğitim sisteminde, emeğin hiçbir değerinin olmadığını bir kez daha görmüş olduk. Özel okulların olduğu, şifre skandallarının yaşandığı bir sistemde, işçi ve emekçi aileler, çocuklarını bir şekilde dershane ya da özel dersle destekleme telaşına düşüyorlar. Devlet okullarında verilen eğitimin niteliğinden tutun, eğitim gören öğrenci sayısına kadar özel okullarla kıyaslanması mümkün dahi değildir. Dolayısıyla aile biliyor ki; verilen eğitim niteliksiz ve dışarıdan desteklenmediği koşullarda çocuğunun başarılı olma olasılığı yok. İşçi ve emekçi ailelere böylece bir yük daha yüklenmiş, zaten zor getirdiği ay sonunu düşünürken, bir de psikolojik olarak çocuğunu göndermek zorunda hissettiği dershane ya da özel dersin maliyetini karşılama yükü yüklenmiş oluyor. Bir yanda işçi emekçi ailelerin endişesiyle katmerleşen geçim sıkıntısı, bir yanda özel okullar ve şifre skandallarıyla dolu burjuva düzen gerçekliği. Üniversiteyi kazanıp, başarılı bir şekilde bitirdiğinizde bile hayatınızdaki sıkıntıların biteceğini düşünürsünüz. Yıllardır iyi bir hayat için çalışıp çabaladığınız, artık rahata ereceğiniz düşüncesi oluşacak zihninizde. Oysa burjuva düzende bir işe girebilmeniz için, birilerini tanımanız gerekir. Bir meslek lisesi öğrencisi arkadaşımın başından geçenleri aktarmak burada yerinde olacaktır. ODTÜ ye stajyer olarak girmek istemiş ve başvuru formu doldurmak için üniversiteye gitmişti. Kimin yakınısın? sorusuyla karşı karşıya kalınca şaşırıp ne diyeceğini bilememiş. Kimsenin deyince başvurularla ilgilenen yetkili, burada çalışan bir yakını olmadığı koşullarda staj başvurusunun kabul edilmeyeceğini, formu doldurmanın çok bir şey değiştirmeyeceğini eklemiş. Okul puanının bile söylenmesine gerek kalmadan oradan ayrılmış. Yanımıza geldiğinde meseleyi gözleri dolarak anlatmıştı. Özetle burjuva düzen, sizi okulda yazılı sınav ve sözlülerle, lise ve üniversite sınavları ile oyalamaya devam etmek zorundadır. Siz sınavları düşünürken ki aslında geleceğimiz için çabaladığımızı sanarak bu sınavlara hazırlanırız- burjuva düzen size çizdiği hayatı adım adım uygulatır siz farkında olmadan. Okula başla, okulda yazılıları düşün, liseye girmek için çalış, üniversiteye girmek için çalış, erkeksen askerliğini yap, iyi bir ev, iyi bir araba satın al... Sizin hayaliniz de bu mu? Gerçekten bunlar olduğunda mutlu mu olacaksınız? Hayatınızın en önemli sınavı olarak gördüğünüz, sadece sınava hazırlanarak kendinizi her şeye kapattığınız zamanlardan sonra, özel üniversiteye gidip çaba göstermeden toplum gözünde en iyi statüye sahip mesleklerin diplomasına kolaylıkla sahip olan bir kesim varken? İşte sınıf ayrımı bu kadar basit aslında. Bizler devlet okullarında niteliksiz bir eğitim görerek, eşit olmayan bu düzende, şifre skandallarıyla dolu sınavlara girmek, bu düzenin bize dayattığı hayatı yaşamak istemiyoruz. Özgür ve onurlu bir yaşamın mücadele etmekten geçtiğini, tüm kazanılmış hak ve yasaların mücadele edilerek kazanıldığının bilincindeyiz. Bu düzenin bataklığında yok olmaktansa o bataklığı kurutmakta kararlıyız! E. Dicle

18 18 - Lİselİlerİn Sesİ DENİZLERİN İZİNDE, DEVRİM YOLUNDAYIZ! Denizler direnmenin, cesaretin, başkaldırışın simgeleridirler. 60 lı yıllarda dönemin anti-emperyalist mücadelelerinde en ön saflarda, ezilen halklardan ve işçi sınıfından yana saf tutmuş, gençliğin dinamizmini sınıfla buluşturmada önemli bir rol oynayarak tarihin sayfalarında yerlerini almışlardır. Denizler TİP in parlamenter çizgisini aşan, legal düzlemde düzen içi çözümlere sığmayan mücadele çizgileri ile günümüzde legal-parlamenter düşler kuran ve Denizler in yolunu yürüdüklerini iddia eden siyasal anlayışlara da yanıt olmuşlardır. Bugün mesele onları anmak değil yaşatmaktır. Onları yaşatma görevi mücadeleyi devrimci temelde ele alan, devrim ve sosyalizm bayrağını yükselten ve daha da yükseltmeyi hedefleyen genç komünistlerin omuzlarındadır. Bizler biliyoruz ki katledilen her devrimci geride izlenecek bir yol bırakarak aramızdan ayrılmıştır. Onurlu bir direnme geleneği, devrimci mirasları ile de her daim bu yolu aydınlatmaya devam edecektirler. Bu yolda tıpkı onlar gibi düşenler olacaktır. Bizler yine biliyoruz ki bu topraklara devrimci tohumlar serpilmiştir. Dallarından koparılan, darağaçlarında idam edilen, işkencehanelerde, cezaevlerinde katledilen, ölüm oruçlarında ölümsüzleşen her devrimci tohumlar bırakır bu toprağa, çatlar toprak yeni filizler yeşerir.. Yeni filizlenecek neferler var! Çoğaltın darağaçlarınızı, işkencehanelerinizi, cezaevlerinizi, Denizler, Yusuflar, Hüseyinler gibi dava yolunda yürüyecek, sehpaları tekmeleyecek, onlar gibi ölümsüzleşinceye, zafere erişinceye kadar yarın için dövüşecek daha çok yiğit komünist var! Her üniversiteye, her liseye, her fabrikaya sosyalizmin soluğunu taşıyacak, Denizler in yolundan devrime yürüyecek genç komünistler var! Evin Dicle

19 Lİselİlerİn Sesİ -19 Gelecek bizim! Denizler biziz! 6 Mayıs 1972'de faşist devlet tarafından idam edilerek katledilen devrimci gençlik önderleri Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Arslan, 42. ölüm yıldönümlerinde gerçekleştirilen eylem ve etkinliklerle anıldılar. Avcılar'da anma yürüyüşü Avcılar'da Devrimci Liseliler Birliği (DLB), Bağımsız Devrimci Sınıf Platformu ile 6 Mayıs anma yürüyüşü gerçekleştirdi. Marmara Caddesi nde düzenlenen yürüyüşte kızıl bayraklarını dalgalandıran sınıf devrimcileri üzerinde üç yiğit devrimcinin resminin bulunduğu, Kavgamızda yaşıyorlar! Denizler in yolunda devrime, sosyalizme! yazılı pankartlarını açtılar. DLB ise Deniz Yusuf Hüseyin Kavgamızda yaşıyorlar! yazılı pankart ile yürüyüşte yerini aldı. Yürüyüşün ardından BDSP adına basın açıklaması yapıldı. Greif işçilerinin de katıldığı 6 Mayıs anması coşkulu ve kitlesel bir şekilde gerçekleştirildi. Kartal'da yürüyüş Kartal DLB, 6 Mayıs günü Denizler için yürüyüş gerçekleştirdi. İş Bankası önünde DLB adına okunan basın açıklamasında Denizler in yiğitçe ve hakkıyla vermiş oldukları devrim mücadelesi anlatıldı. Son olarak Denizler in bıraktığı mirası genç komünistlerin Haziranlar da, 1 Mayıslar da ve yaşamın her alanında barikatlarda kararlılıkla ileri taşıdığı ve taşıyacağı söylendi. Sincan'da Denizler söyleşisi Sincan DLB, Denizler in mücadelesi üzerine söyleşi gerçekleştirdi. 1 Mayıs ın değerlendirilmesinin ardından öncelikle '60 lı yıllardaki gençlik ve işçi hareketleri üzerinde duruldu. Ardından '68 kuşağının TİP reformizmini ve Milli Demokratik Devrim düşüncesini aştığı ve devrimci hareketi yarattığı üzerinde duruldu. Oldukça canlı geçen söyleşide örgütlenme üzerine anlamlı sohbetler gerçekleştirildi.

20 20 - Lİselİlerİn Sesİ Düşüncen yaşayacak, yaşatacağız Gecenin karanlığında esen meltem saçlarını son kez okşadı. Ananın nasırlı ellerinin arzuladığı son isteği yerine getirdi farkında olmadan. Uyuyanlar uyandı ayaktaki prangaların sesiyle. Uyananlar uyandırmaya devam ediyor, ölümünle, düşüncelerinle. Şimdi yıl 2014 tam 42 yıl Bu kez esen meltem değil, yuvamın sıcaklığı hatırlatıyor seni bana. Geçirdiğin o soğuk günler düşüyor aklıma. İrkiliyorum, kanım donarcasına üşüyorum Yazıyorum, varlığının yanına getirebileceğim en anlamlı kelimeyi dimağın en sığ yerinde arıyorum. Yazdığım her satırda düşlüyorum, son gecende söyletmediği cümleni, ben oluşturabilir miyim hevesiyle Umarsızca çizmek istiyorum devrim bakışlı gözlerinin gördüğü o son siluetin soğukluğunu, acımasızlığını, vahşetini 6 Mayıs'ın baharında baharın da kaynayan kanının coşkusunu hissetmek istiyorum bu kez, ölümün verdiği hissizliği değil Orada ölen yalnızca bedenindi ki zaten ölümlüydü ve ölecekti. Ama düşüncen ölmedi çocuk, düşüncen yaşayacak, yaşatacağız Kütahya dan bir Liselilerin Sesi okuru Nurhak şehitleri ölümsüzdür! Dönem, 12 Mart faşist darbesinin işçi sınıfının, emekçilerin ve gençliğin üzerine karabasan gibi çöktüğü bir dönemdir. Sermaye devleti tarafından devrimcilere dönük bir sindirme, yıldırma politikası yürütülür. THKO önderlerinden Deniz Gezmiş ve yoldaşları yakalanıp 6 Mayıs 1972'de idama mahkum edilmiştir. Yoldaşlığın bir göstergesi olarak THKO gerillaları 31 Mayıs 1971 de Malatya ilinin Kürecik ilçesinde bulunan Amerikan radar üssünü basmak için yola çıkarlar. Amaçları üste bulunanları rehin alıp, karşılığında Denizler'i kurtarmaktır. Ancak İnekli Köyü ile Gölbaşı arasındaki çalılıkta sermaye devletinin bekçileri tarafından pusuya düşürülürler. Düşmanın Teslim ol çağrılarına Sinan Cemgil ve Kadir Manga silahları ile karşılık verirler. Çatışmada ilk Alparslan Özüdoğru şehit düşer. Ardından Kadir Manga ve Sinan Cemgil. Bu çatışma sermaye devletinin korkusunu ve acımasızca saldırısını bir yönüyle de yoldaşlığı, direniş kararlılığını ve devrimci değerler uğruna savaşımı gösterir. Onların bize bırakmış olduğu en büyük miras ölümü küçülterek yenmek, hiçbir şekilde teslim olmamak ve devrim için ölümüne bir savaşımdır. Bu mirası yaşatmak onları yaşatmaktır. Onları yaşatmak, anlamak ve anmak, devrim ve sosyalizm uğruna mücadele etmektir. Onlar gibi düzene karşı devrim şiarını savunmaktır. Bunun için mücadeleyi büyütmeli, DLB saflarında örgütlenmeliyiz! Devrimciler ölmez, devrim davası yenilmezdir! Yaşasın devrim ve sosyalizm!