T.C. Resmî Gazete. Kuruluş Tarihi: (7 Teşrinievvel 1336)-7 Ekim 1920 SALI

Transkript

1 T.C. Resmî Gazete Kuruluş Tarihi: (7 Teşrinievvel 1336)-7 Ekim 1920 r Yönetim ve Yazı isleri için Başbakanlık Neşriyat ve Müdevvenat Genel Müdürlüğüne başvurulur. SALI Sayı : YÜRÜTME VE IDARE BÖLÜMÜ Bakanlara vekillik etme işlemleri T.C. BAŞBAKANLIK Özlük ve Yazı İşleri Genel 8/3/1977 Müdürlüğü Sayı: CUMHURBAŞKANLIĞI YÜCE KATıNA Görev ile yurt dışına gidecek olan Enerji ve Tabu Kaynaklar Bakanı Selahattin KILIÇ'ın dönüşüne kadar, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığına, Ulaştırma Bakam Nahit MENTEŞE'nin vekillik etmesini tasviplerinize arzederim. Süleyman DEMİREL Başbakan TÜRKİYE CUMHURBAŞKANLIĞI ANKARA Mart BAŞBAKANLIĞA İLGÎ : 8 Mart 1977 gün ve sayılı yazınız. Görev ile yurt dışına gidecek olan Enerji ve Tabu Kaynaklar Bakanı Selahattin KILIÇ'ın dönüşüne kadar; Enerji ve Tabiî Kaynaklar Bakanlığına, Ulaştırma Bakanı Nahit MENTEŞE'nin vekillik etmesi uygundur. FAHRİ S. KORUTÜRK Cumhurbaşkanı Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa : 251

2 Sayfa: 2 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977 Sayı: İ5886 T. C. BAŞBAKANLIK Özlük ve Yazı İşleri Genel 8/3/1977 Müdürlüğü Sayı: CUMHURBAŞKANLIĞI YÜCE KATINA Görev ile yurt dışına giden Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanı Prof. Korkut ÖZAL'ın dönüşüne kadar Gıda-Tarım ve Hayvancılık Bakanlığına, Çalışma Bakam Şevket KAZAN'ın vekillik etmesini yüksek tasviplerine arzederim. Süleyman DEMİREL Başbakan TÜRKİYE CUMHURBAŞKANLIĞI ANKARA 8 Mart BAŞBAKANLIĞA İLGÎ : 8 Mart 1077 gün ve sayılı yazınız. Görev ile yurt dışına giden Gıda - Tarım ve Hayvancılık Bakam Prof. Korkut ÖZAL'ın dönüşüne kadar Gıda-Tarım ve Hayvancılık Bakanlığına, Çalışma Bakam Şevket KAZAN'ın vekilik etmesi uygundur. FAHRİ S. KORUTÜRK Cumhurbaşkanı Milli Eğitim Bakanlığından: Müşterek Kararnameler Karar Sayısı: Ege Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi, Çevre Tasarımı Bölümü Kürsüsünde acık (bulunan 1. derece Profesör kadrosuna, Fakülte Kurulu tarafından seçi len ve seçimi Üniversite Senatosunca kabul edilen, aynı Fakülte Çevre Tasarımı Bölümü Doçenti Dr. Doğan Tuna'nın, 1750 sayılı Kanunun 24. maddesine göre alabileceği aylıkla Profesör olarak terfian tayini uygun görülmüştür. 2 Bu Kararı Millî Eğitim Bakam yürütür. 25/2/1977 CUMHURBAŞKANI FAHRİ S. KORUTÜRK Başbakan Millî Eğitim Bakanı S. DEMİREL A. N. ERDEM Karar Sayısı: Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Kürsüsünde açık bulunan 1 derece Profesör kadrosuna, Fakülte Kurulu tarafından seçilen ve 'seçimi Üniversite Senatosunca kabul edilen, aynı Fakülte İç Hastalıkları Kürsüsünde Üniversite Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa : 252 ı

3 22 Mart Sayı: RESMÎ GAZETE Sayfa: 3 Profesörü Dr. A. Mithat Özer'in, 1750 sayılı (Kanunun 24. maddesine göre alabileceği aylıkla Profesör olarak tayini uygun görülmüştür. 2 Bu Kararı Millî Eğitim Bakam yürütür. 25/2/1977 Başbakan Millî Eğitim Bakanı S. DEMİREL A. N. ERDEM CUMHURBAŞKANI FAHRİ S. KORUTÜRK Karar Sayısı: istanbul Teknik Üniversitesi, Kimya Fakültesi Sınaî Kimya Kürsüsünde açık bulunan II. derece Profesör kadrosuna, Kimya Fakültesi Kurulu tarafından seçilen ve seçimi Üniversite Senatosunca kabul edilen, aynı Üniversite Mühendislik Mimarlık Fakültesi öğretim Üyelerinden Prof. Dr. Raşit Tolun'un, 1750 sayılı Kanunun 24. maddesi gereğince alabileceği aylıkla Profesör olarak naklen atanması uy gun görülmüştür. 2 Bu Kararı Millî Eğitim Bakam yürütür. 25/12/1977 Başbakan Millî Eğitim Bakanı S. DEMİREL A. N. ERDEM CUMHURBAŞKANI FAHRİ S. KORUTÜRK Karar Sayısı: Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi Kadın hastalıkları ve Doğum Kürsüsünde açık bulunan 1. derece Profesör kadrosuna, Fakülte Kurulu tarafından seçilen ve seçimi Üniversite Senatosunca kabul edilen, aynı Fakülte Kadın Hastalıkları ve Doğum Kürsüsünde Üniversite Profesörü Dr. Mithat Yılmaztürk'ün, 1750 sayılı Kanunun 24. maddesine (göre alabileceği aylıkla Profesör olarak tayini uygun görülmüştür 2 Bu Karan Millî Eğitim Bakam yürütür. 25/2/ Başbakan Millî Eğitim Bakanı S. DEMİREL A. N. ERDEM CUMHURBAŞKANI FAHRİ S. KORUTÜRK Karar Sayısı: Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi Nöroloji Bilim Dalında açık bulunun 1. derece Profesör kadrosuna. Fakülte Kurulu 'tarafından Seçilen ve seçimi Üniversite Senatosunca kabul edilen, aynı Fakülte Nöroloji Bilim Dalı Doçenti Dr. Okay Sarıbaş'ın, sayılı Kanunun 24. maddesine göre alabileceği aylıkla Profesör ola rak terfian atanması uygun görülmüştür. 2 Bu Kararı Millî Eğitim Bakam yürütür. 128/2/1977 CUMHURBAŞKANI Başbakan Millî Eğitim Bakanı S. DEMİREL A. N. ERDEM FAHRİ S. KORUTÜRK Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa : 253

4 Sayfa: 4 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977 Sayı: Ticaret Bakanlığından: Sirkülerler DIŞTİCARET İŞLERİNE DAİR SİRKÜLER Avrupa Ekonomik Topluluğu İşleri Genel Müdürlüğü (77/5) 1 3 Ağustos 1971 tarihinde sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan ve 1 Ocak 1973 tarihinde yürürlüğe giren Katma Protokol'un 2 sayılı Ek'inin 1. maddesi uyarınca Avrupa Ekonomik Topluluğuna üye ülkelerden Belçika, Lüksemburg, Danimarka, Federal Almanya, Hollanda, Fransa ve İtalya'nın 1977 başlarından itibaren aşağıdaki listede belirtilen Türkiye çıkışlı maddelerden global kontenjanlar dışında yapılacak ithalâtta Ortak Gümrük Tarifesi üzerinden % 25 yerine % 50 indirim uygulayacakları 18 Şubat 1977 tarihli sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan «Dışticaret İşlerine Dair Sirküler Avrupa Ekonomik Topluluğu İşleri Genel Müdürlüğü 77/3» sayılı Sirküleri ile duyurulmuştu. 2 Birleşik Krallık da 1977 yılı başından itibaren aşağıdaki listede belirtilen, Türkiye çıkışlı maddelerden global kontenjanlar dışında yapılacak ithalâtta, üçüncü ülkelere uygulanmakta olan gümrük tarifesi üzerinden % 25 yerine % 50 indirim yapmaktadır. % 50 oranındaki gümrük tarifesi indirimi Birleşik Krallığın Türkiye çıkışlı y A pozisyonundaki halılar ithalâtına da uygulanacaktır. 3 İrlanda'nın gümrük tarifesi indirimini yürürlüğe koyacağı tarih hususunda bilâhere duyuru yapılacaktır. Ortak Gümrük Tarife No. Malların Tanımı Parakende olarak satılacak hale getirilmiş pamuk iplikleri Sair pamuklu dokumalar Düğümlü veya sarmalı halılar (Hazır eşya halinde olsun, olmasın) y A Yünden ve/veya ince kıldan (Elle yapılmış olanlar hariç) Dışticaret İşlerine Dair Sirküler İthalât : (77/16) 1977 yılı II sayılı Liberasyon Listesinde yer alan gümrük tarife ve istatistik numaralı sargılık kaba bez (Kanaviçe) ve gümrük tarife ve istatistik numaralı jütten çuval ile ilgili olarak, ihracatçılar tarafından muvakkat kabul yolu ile yapılacak müracaatlar 28/1/1977 tarihli sayılı Resmî Gazete'de yayımlan mış bulunan 77/2 sayılı Sirküler hükümlerine tabidir. DÜZELTME 19/3/1977 tarihli ve sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 17/3/1977 tarihli ve 7/13231 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 2. satırındaki (12/11/1976) tarihi, (12/1/1977) olarak düzeltilmiştir. Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa; 254

5 22 Mart 1977 Sayı: RESMÎ GAZETE Sayfa: 5 YARGı BÖLÜMÜ ANAYASA MAHKEMESI KARARLARı Esas sayısı 1976/32,. Karar sayısı: 1976/56 Karar günü: 23/12/11976 İptal davasını açan: Demokratik Parti Millet Meclisi Grubu İptal davasının konusu: 6/3/1976 günlü, sayılı Resmi Gazetemle yayımlanan 27/2/1976 günlü, 1940 sayılı «Vakıflar Genel Müdürlüğü 1976 yılı Bütçe Kanunu» nun 8. maddesinin Anayasa'nın 10/2., 41/1. ve 126/3. maddelerine aykırı olduğu öne sürülerek iptaline karar verilmesi istenmiştir. 1 DAVACININ GEREKCESİNİN ÖZETİ : 1 Memur aylıkları, işçi ücretleri bugünkü ekonomik koşullara, uygun olarak yükseltildiği ve emeklilerin durumu da buna göre düzeltildiği halde sayılı Yasa'nın iptali istenen 8. maddesinin uygunlanmasını öngördüğü 23/12/1937 ve 13/10/1939 günlü tüzükler, mazbut vakıflarda İlgililerin intifa haklarını dondurmuş bulunmaktadır. 2 Mazbut vakıflarda ilgililerin intifa hakları Vakıflar Genel Müdürlüğü bütçesinden değil, vakfın gelirinin ödenmekte olduğundan, 'bütçe yasasına bu konuda bir kural konulmasına gerek yoktur. Sözü edilen madde, bu nedenlerle Anayasa'nın temel hakların korunmasını düzenleyen 10. maddesinin ikinci fıkrasına; iktisadî ve sosyal hayatın herkes için insanlık haysiyetine yaraşır bir yaşayış seviyesi sağlanması amacına göre düzenlenmesini öngören 41. maddesinin birinci fıkrasına; «Bütçe Kanununa bütçe ile İlgili hükümler dışında hiçbir hüküm konulamaz» kuralım içeren maddesinin üçüncü fıkrasına aykırıdır, iptal edilmelidir. II YASA METİNLERİ: 1 İptali istenen Yasa kuralı : 27/2/1976 günlü, 1940 sayılı «Vakıflar Genel Müdürlüğü 1978 Yılı Bütçe Kanunu» nun iptali istenilen 8. maddesi -6/3/1976 günlü, sayılı Resmî Gazete'deki metne göre- şöyledir: Madde 8 «Mazbut vakıflarda ilgililerin intifa hakları, Vakıflar Nizamnamesine ek 23/12/1937 ve 13/10/1939 tarihli nizamnamelere göre ödenir.» 2 Dayanılan 'Anayasa kuralları: Davacının Anayasa'ya aykırılık savının dayanağı olarak ileri sürüldüğü Anayasa maddeleri ile kararın dayandığı Anayasa maddelerinin konu ile ilgili kuralları şöyledir: Madde 10 «Herkes, kişiliğine bağlı, dokunulmaz, devredilmez, Vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere sahiptir. Devlet, kişinin temel hak ve hürriyetlerini, fert huzuru, sosyal adalet ve hukuk devleti ilkeleriyle bağdaşamıyacak surette Sınırlayan Siyasî, iktisadî ve sosyal bütün engelleri kaldırır; insanın maddi ve manevi varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlar.» Madde 411/11 «İktisadî ve sosyal hayat, adalete, tam çalışma esasına ve herkes için insanlık haysiyetine yaraşır bir yaşayış seviyesi sağlanması amacına göre düzenlenir.» Madde 64/1 (20/9/1971 günlü, 1488 sayılı Anayasa değişikliği) «Kanun koymak, değiştirmek ve kaldırmak, Devletin bütçe Ve kesin hesap kanun tasarılarını görüşmek ve kabul etmek, para basılmasınla, genel ve özel afilânına, mahkemelerce verilip kesinleşen ölüm cezalarının yerine getirilmesine karar vermek, Türkiye Büyük Millet Meclisinin yetkilerindendir.» Yargı Bölümü Sayfa

6 Sayfa: 6 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977 Sayı: Madde 92 «Kanun tasarı ve teklifleri önce Millet Meclisinde görüşülür. Millet Meclisinde kabul, değiştirilerek kabul veya reddedilen tasarı ve teklifler Cumhuriyet Senatosuna gönderilir. Millet Meclisinde kabul edilen metin. Cumhuriyet Senatosunca değişiklik yapıl madan kabul edilirse, bu metin kanunlaşır. Cumhuriyet Senatosu, kendisine gelen metni değiştirerek kabul ederse, Millet Medisinin bu değişikliği benimsemesi halinde metin kanunlaşır. Millet Meclisi, Cumhuriyet Senatosundan gelen metni benimsemezse, her İM Meclisin ilgili komisyonlarından seçilecek eşit sayıdaki üyelerden bir karma komisyon kurulur. Bu komisyonun hazırladığı metin Millet Meclisine sunulur. Millet Meclisi, karma komisyonca veya Cumhuriyet Senatosunca veya. daha önce kendisince hazırlanmış olan metinlerden birini olduğu gibi kabul etmek zorundadır. Cumhuriyet Senatosunda üye tamsayısının salt çoğunluğu ile kabul edilmiş olan madde değişikliklerinde. Millet Meclisinin kendi ilk metnini benimsemesi için, üye tamsayısının salt çoğunluğunun oyu gereklidir. Bu hailde açık oya başvurulur. Millet Meclisinin reddettiği bir tasan veya teklif, Cumhuriyet Senatosunca da reddedilirse düşer. Millet Meclisinin reddettiği bir tasan veya teklif, Cumhuriyet Senatosunca olduğu gibi veya değiştirilerek kabul edilrse, Millet Meclisi, Cumhuriyet Senatosunun kabul ettiği metni yeniden görüşür. Cumhuriyet Senatosunun metni Millet Meclisince benimsenirse, kanunlaşır; reddedilirse, tasan veya teklif düşer; Cumhuriyet Senatosundan gelen metin Millet Meclisince değiştirilerek kabul edilirse 5 inci fıkra hükümleri uygulanır. Cumhuriyet Senatosunca üye tamsayısının salt çoğunluğu ile tümü reddedilen bir metnin Millet Meclisi tarafından kabulü için, üye tamsayısının salt çoğunluğunun oyu lazımdır. Bu halde açık oya başvurulur. Cumhuriyet Senatosunca üye tamsayısının salt çoğunluğu jle tümü reddedilen len bir metnin kanunlaşabilmesi. Millet Meclisi tarafından üye tamsayısının üçte iki çoğunluğu ile kabul edilmesine bağlıdır. Bu halde açık oya başvurulur. Cumhuriyet Senatosu, kendisine gönderilen bir metni, Millet Meclisi komisyonlarında ve genel kurulundaki görüşme süresini aşmıyan bir süre içinde karara bağlar; bu süre üç ayı geçemez ve ivedilik hallerinde onbeş günden, ivedi olmıyan hallerde bir aydan kısa olamaz. Bu süreler içinde karara bağlanmıyan metinler, Cumhuriyet Senatosunca, Millet Meclisinden gelen şekliyle kabul edilmiş sayılır. Bu fıkrada belirtilen süreler Meclislerin tatili devamınca işlemez. Yasama Meclislerinin ve Imahallî idarelerin seçimleri Ve siyasî partilerle ilgili tasarı ve tekliflerin kabul veya reddinde yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanır. Ancak, karma komisyon kurulmasını gerektiren hallerde, karma komisyonun raporu, Türkiye Büyük Millet Meclisinin birleşik toplantısında görüşülür ve karara bağlanır; Türkiye Büyük Millet Meclisinin Birleşik toplantısında Millet Meclisinin ilk metninin kabulü için üye tamsayısının salt çoğunluğunun oyu lâzımdır. 8 inci ve 9 uncu fıkralar hükümleri saklıdır.» Madde 93 «Cumhurbaşkanı, Türkiye Büyük Millet Meclisince kabul edilen kanunlar On gün içinde yayınlar; uygun bulmadığı kanunu, bir daha görüşülmek üzere, bu hususta gösterdiği gerekçe ile birlikte aynı süre içinde Türkiye Büyük Millet Meclisine geri gönderir. Bütçe kanunları ve Anayasa bu hükmün dışındadır. Türkiye Büyük Millet Meclisi, geri (gönderilen kanunu yine kabul ederse, kanun Cumhurbaşkanınca yayınlanır.» Madde 94 «Genel ve katma bütçe tasarıları ile milli bütçe tahminlerini gösteren rapor, malî yılbaşından en az üç ay önce, Bakanlar Kurulu tarafından, Türkiye Büyük Millet Meclisine sunulur. Yargı Bölümü Sayfa : 60

7 22 Mart 1977 Sayı: RESMÎ GAZETE Sayfa: 7 Bu tasarılar ve rapor, otuzbeş milletvekiliyle onbeş Cumhuriyet Senatosu üyesinden kurulu bir karma komisyona verilir. Bu Komisyonun kurulusunda, iktidar grubuna veya gruplarına en az otuz üye verilmek şartıyla, siyasî parti gruplarının ve bağımsızların oranlarına göre temsili gözönünde tutulur. Karma Komisyonun en çok sekiz hafta içinde kabul edeceği metin, önce Cumhuriyet Senatsunda görüşülür ve en geç on gün içinde karara bağlanır. Cumhuriyet Senatosunca kabul edilen metin, en geç bir hafta içinde yeniden görüşülmek üzere, karma komisyona verilir. Karma Komisyonun kabul ettiği son metin Millet Meclisinde görüşülür ve malî yılbaşına kadar karara bağlanır. Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri. Meclislerinin genel kurullarında, Bakanlık ve daire bütçeleriyle katma bütçeler hakkındaki düşüncelerini, her bütçenin tümü üzerindeki görüşmeler sırasında açıklarlar; bölümler ve değişiklik önergeleri, üzerlerinde ayrıca görüşme yapılmaksızın okunur ve oya konur. Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri, bütçe kanunu tasanlarının genel kurullarda görüşülmesi sırasında gider artırıcı veya belli gelirleri azaltıcı teklifler yapamazlar «Madde 126 Devletin ve kamu iktisadî teşebbüsleri dışındaki kamu tüzel kişilerinin harcamaları yıllık bütçelerle yapılır Kanun, kalkınma planları ile ilgili yatırımlar veya bir yıldan fazla sürecek iş ve hizmetler için özel süre ve usuller koyabilir. Genel ve katma bütçelerin nasıl yapılacağı ve uygulanacağı kanunla gösterilir. Bütçe Kanununa bütçe ile ilgili hükümler dışında hiçbir hüküm konulamaz.» III İLK İNCELEME : Anayasa Mahkemesi İçtüzüğünün 15. maddesi uyarınca 10/6/1976 gününde Kânı Vrana, Şevket Müftügil, Ahmet Akar, Ziya Önel, Abdullah Üner, Ahmet Koçak, Sekip Çopuroğlu, Fahrettin Uluç, Muhittin Gürün, Lûtfi Ömerbaş, Hasan Gürsel, Ahmet Salih Cebi, Adil Esmer, Nihat O. Akçakayalıoğlu, Ahmet H. Boyacıoğlu'nu Atılmalanyla yapılan ilk inceleme toplantısında aşağıda açıklanan konular üze ve durulmuş ve şu sonuçlara varılmıştır: 1 Anayasa'ya aykırılığı öne sürülerek 8. maddesi dava konusu yapılan 27/2/1976 günlü, 1940 sayılı «Vakıflar Genel Müdürlüğü 1976 Yılı Bütçe Kanunu» 6/3/1976 günlü, sayılı Resmî Gazete'de yayımlanmıştır. Dava dilekçesi Anayasa Mahkemesi Genel Sekreterliğince 25/5/1976 tarihinde Başkâtipliğe havale edilerek 748 sıra ve 1976/32 esas sayısını almıştır. Böylece davanın, Anayasa'nın 150. ve 22/4/1962 günlü, 44 sayılı Yasa'nın 22., 26. maddeleri kurallarına göre süresinde açıldığı anlaşılmıştır. 2 Dava dilekçesini, Demokratik Parti Millet Meclisi Grup Başkanvekili imzalamıştır. Dosyada bulunan 25 Mayıs 1976 günlü, 7 sayılı grup kararından bu kişiran Grup Başkanvekili olduğu açıkça anlaşılmaktadır. Bu nedenle kendisinin bu sıfatını doğrulayan ayrı bir belgenin aranmasına gerek görülmemiştir. Ahmet H. Boyacıoğlu, dosyada böyle bir belgenin bulunmamasının 22/4/1962 günlü, 44 sayılı Yasa'nın 26. maddesi uyarınca eksiklik sayılması gerektiği görüşünü öne sürmüştür. 3 _ 22/4/1962 günlü, 44 sayılı Yasa'nın 25. maddesinin (2) işaretli bendine göre siyasî parti grupları adına iptal davası, grup başkanları veya vekilleri tarafından açılır. Bu dava, yukarıda da belirtilmiş olduğu gibi, Demokratik Parti Millet Meclisi Grup Başkanvekili tarafından açılmıştır. Anayasa'nın değişik 149. maddesindeki kural karşısında 44 sayılı Yasa'nın iptal davası açmak için yetki verdiği görevlinin, dava açılmasına ilişkin grup kararında veya grupça alınan ayrı bir kararda dava açmakla yetkili kılındığının ayrıca belirtilmesine gerek bulunmamaktadır. Ziya önel, Ahmet Koçak, Şekip Çopuroğlu, Adil Esmer ve Nihat O. Akçakayalıoğlu bu görüşe katılmamışlardır. Yargı Bölümü Sayfa : 61

8 Sayfa: 8 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977 Sayı: Yufkarıda sözü edilen kurala göre siyasî parti gruplarının, iptal davası açabilmeleri için, genel kurullarının en az üye tam Sayısının salt çoğunluğu ile bu konuda bir karar almaları gerekir. Davacı siyasî parti grubu üye tamsayısının kaç kişiden oluştuğu ve dava açılmasına ilişkin kararı kaç oyla alındığı dosyadaki belgelerden anlaşılamamıştır. Bu durumları belirten onardı bir belgenin dosyada bulunmaması 44 sayılı Yasa'nın 26. maddesine göre eksiklik sayıldığından, bu konudaki açıklamanın otuz gün içinde bildirmesi gereğinin davacı siyasî parti grubuna tebliğine oybirliği ile karar verilmiştir. 5/10/1976 gününde, Kani Vrana, Şevket Müftügil, Ahmet Akar, Halit Zarbun,, Ziya Önel, Abdullah Üner, Ahmet Koçak, Şekip Çopuroğlu, Fahrettin Uluç, Muhittin Gürün, Lûtfi Ömerbaş, Hasan Gürsel, Ahmet Salih Cebi, Nihat O. Akçakayalıoğlu, Ahmet H. Boyacıoğlu'nun katılmalarıyla yapılan ilk inceleme toplantısında, davacı siyasî partinin Millet Meclisi grubunun 10/6/1976 günlü ilk inceleme karan uyarınca süresinde gönderdiği açıklama yazısı incelenmiştir. 15/7/1976 günlü, 508 sayılı bu yazıya göre, iptal davası açılmasına ilişkin kararın alındığı günde Demokratik Parti Millet Meclisi Grubunun 23 üyesi vardır; bunlardan 18 üye toplantıya katılmış ve adı geçen karara katılan üyelerin tamamı olumlu oy vermişlerdir. 22/4/1962 günlü 44 sayılı Yasa, siyasî parti gruplarının, Anayasa Mahkemesinde iptal davası açılmasına ilişkin kararlan, genel kurullarının üye tamsayısının salt çoğunluğu ile alınmasını yeterli gördüğüne göre, 23 üyeden oluşan Demokratik Parti Millet Meclisi Grubu Genel Kurulunun 18 üyesinin oyu ile alman ve 27/2/1976 günlü, 1940 sayılı Yasa'nın 8. maddesinin iptali için dava açılmasına dair olan 25 Mayıs 1976 günlü, 7 sayılı karar yasanın öngördüğü yönteme uygun bulunmaktadır. Böylece dosyanın eksiği bulunmadığı anlaşıldığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir. IV ESASIN İNCELENMESİ : Davanın esasına İlişkin rapor, dava dilekçesi, 1940 'sayılı «Vakıflar Genel Müdürlüğü 1976 Yılı Bütçe Kanunu» nun iptali istenen 8. maddesi, dayanılan Anayasa ilkeleri, bunlara ilişkin gerekçeler ve başka yasama.belgeleri, dava ile İlişkisi bulunan öteki metinler okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: Anayasa'ya aykırılık sorununun çözümü için önce iptali istenen kuralın niteliğinin ve hangi amaçla adı geçen bütçe Kanununa alındığının saptanması ve varılan sonuçlara göre Anayasa'ya aykırı olup olmadığının araştırılması gerekmektedir. A İptali istenen kuralın niteliği : 1 27/2/1976 günlü, 1940 sayılı «Vakıflar Genel Müdürlüğü 1976 Yılı Bütçe Kanunu» nun iptali istenen 8. maddesi, mazbut vakıflarda İlgililerin intifa haklarının Vakıflar Nizamnamesine ek 23/12/1937 ve 13/10/1CI39 'tarihli nizamnamel re göre Ödeneceğini açıklamaktadır. Bu maddede adı geçen tüzüklerden ilki «Vakıflarda intifa haklarının ne suretle tespit ve ita edileceği hakkında, 17/7/1939 tarihli Vakıflar Nizamnamesine Ek Nizamname» adını taşımakta ve mazbut vakıflarda ilgililerin intifa haklarının esaslarını ve ödeme şeklini belirtmektedir. İkinci tüzük ise, yine intifa hakları ile ilgili olmak üzere, birinci tüzüğe kimi maddeler eklemiştir sayılı «Vakıflar Kanunu» nun 39. maddesi de aynı konuyu düzenlemiştir. Bu maddenin ikinci fıkrası «alâkalıların vakfiyeye göre intifa hakları mahfuzdur.» kuralı ile, mazbut vakıflarda ilgililerin vakfiyede belirtilen intifa haklarını saklı tutmuştur. Bu kurula göre, ilgililerin intifa haklarının Vakfiyede saptanmış olan koşullar uyarınca ödenmesi 'gerekir. Böylece mazbut vakıflarda ilgililerin intifa haklarının ödenmesi konusu hem yasa ile hem de bu yasaya dayanan tüzüklerle düzenlenmiş bulunmaktadır. Hal böyle iken, «Vakıflar Genel Müdürlüğü 1976 Yılı Bütçe Kanunu» nun iptali istenen 8. mad- Yargı Bölümü Sayfa : 62

9 22 Mart Sayı: RESMÎ GAZETE Sayfa: 9 desi İle, intifa haklarının ödenmesinde, yasa kuralının (bir yana bırakılarak, sadece tüzük kuralarının uygulanması sağlanmak istenmiştir. Bu durum sözü gecen, Bütçe Kanunu yolu ile 2762 sayılı «Vakıflar Kanunu» nda değişiklik yapmakta olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. Her ne kadar, 2762 sayılı Yasanın 39. maddesinin yürürlükten kaldırılmamış olmasına ve sözü geçen değişikliğin bir malî yıl için geçerli olup yılın bitmesiyle yasa kuralının kendiliğinden yürürlüğünü sürdürmeye başlayacağına bakılarak bütçe kanunu kuralının 2762 sayılı Yasalda değişiklik meydana getirmediği düşünülebilirse de, bir malî yıl içinde yasanın asıl kuralının uygulanmasının durduğu ve adı geçen tüzük kuralları doğrultusunda uygulamayı zorunlu kıldığı da bir gerçektir. Kaldı ki bu kural Vakıflar Genel Müdürlüğü bütçe yasalarında 1974 yılından beri yinelenmekle süreklilik kazanmış bulunmaktadır. Şu halde Bütçe Kanununun, asıl kanunu belli bir süre için değiştirmiş olduğu kuşkusuzdur sayılı «Vakıflar Kanunu» hükümlerine göre, mazbut vakıflar, ayrı ayrı tüzel kişiliklerini kaybetmiş ve tamamı malî yönden birleşmiş olduklarından bunların gelirleri ve giderleri, kendilerim yönetmekle görevli kılınan Vakıflar Genel Müdürlüğü bütçesinde yer alır. Öte yandan dava konusu madde, mazbut vakıflarda ilgililerin intifa haklarının ödeme biçimini düzenlediğine göre, malî bir nitelik de taşımaktadır. Ancak gerek maddenin bu niteliği, gerekse mazbut vakıfların gelir ve giderlerinin Vakıflar Genel Müdürlüğü Bütçesi içinde gösterilmesi, aşağıda ayrıntılı olarak açıklanacağı üzere söz konusu kuralın «bütçe ile ilgili kural» deyiminin kapsamı içinde sayılması için yeterli değildir. B İptali istenen maddenin Anayasa'ya aykırılığı sorunu: «Vakıflar Genel Müdürlüğü 1976 Yılı Bütçe Kanunu» nun 8. maddesi kuralının Anayasanın 64., 92., 93., 94. Ve 126. maddelerindeki kurallar açısından incelenmesi, aşağıda açıklanan sonuçları vermektedir: 1 Anayasa'nın değişik 64. maddesi açısından inceleme: Anayasa'nın değişik 64. maddesi, Türkiye Büyük Millet Meclisinin görev ve yetkilerini göstermektedir. Maddenin ilk fıkrasında (kanun 'koymak, değiştirmek ve kaldırmak) ve ondan sonrada (Devletin bütçe ve kesinhesap kanun tasarılarını görüşmek ve kabul etmek) işleri bu yetkiler arasında sayılmaktadır. Görüldüğü gibi Anayasa, (Kanun koymak, değiştirmek ve kaldırmak) işi İle (bütçe kanun tasarılarını görüşüp kabul etmek) işini ayrı nitelikte yetki alanları saydığından değişik biçimde belirlemek yolunu seçmiştir. Böylece bütçe kanunlarım öteki yasalardan ayrı tutan 'Anayasa ilkesi karşısında; bir yasa hükmünün ancak aynı nitelikte olarak hazırlanıp kabul edilen bir başka yasa hükmü ile değiştirilebilmesinin veya kaldırılabilmesinin mümkün olabileceğini, bunun gibi bütçe kanunları hükümlerinin de aynı nitelikte hazırlanmış ve kabul edilmiş bulunan bütçe kanunu ekleriyle değiştirilebileceğini kabul etmenin zorunlu Olduğu, doğal olarak, ortaya çıkmaktadır. Bu açıklamadan, bir yasa hükmünün bütçe kanunu ile veya bir bütçe kanunu hükmünün genel anlamdaki bir yasa hükmü ile değiştirilmesine veya kaldırılmasına Anayasa ilkelerinin olanak tanımadığı kolayca anlaşılmaktadır. Hal böyle iken, «Vakıflar Genel Müdürlüğü 1976 Yılı Bütçe Kanunu» nun 6. maddesi, yukarıda açıklanmış olduğu gibi, 2762 sayılı Yasanın 39. maddesinin uygulanmasını 1976 mali yılı içinde geçerli olmak üzere ertelenmiş ve sonuç olarak onu değiştirmiş olduğundan Anayasa'nın 164. maddesine aykırı bulunmaktadır. 12 Anayasa'nın 92., 93. ve 94. maddeleri açısından inceleme : Anayasa, sözü geçen maddelerinde, kanun tasarı ve teklifleri ile bütçe kanunu tasarılarının Türkiye Büyük Millet Meclisinde görüşülüp kabul edilmelerini ve Cumhurbaşkanınca yayınlanmak suretiyle yürürlüğe konulmalarını ayrı yöntem ve kurallara bağlamıştır. Yargı Bölümü Sayfa.: 63

10 Sayfa: 10 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977' Sayı: 'Anayasa'nın 92. maddesine göre kanım tasarı ve tekliflerinin önce Millet Meclisinde, sonra da Cumhuriyet Senatosunda görüşlün kabul edilmesi; Meclislerde değişik sonuçlara varılmışsa her iki Meclisin ilgili komisyonlarından seçilecek eşit sayıdaki üyelerden kurulu karma komisyonda görüşüldükten sonra işin Millet Meclisinde kesin sonuca bağlanması gerekmektedir. Millet Meclisinde ve C. Senatosundaki oylamalarda aranacak yeter sayılar, çeşitli olasılıklar gözönünde bulundurularak maddede belirlrnmektedir. Bu kurallara uygun olarak kanunlaşan ve yayınlanmak üzere kendisine gönderilen metinleri Cumhurbaşkanının on gün içinde yayınlaması da 93. maddenin gereği bulunmaktadır. Yine aynı madde, Cumhurbaşkanına, uygun bulmadığı kanuları, bir daha görüşülmek üzere gerekçesini göstermek kaydiyle, on gün içinde Türkiye Büyük Millet Meclisine geri gönderme yetkisi vermekte, T. B. M. Meclisinin yine kabulü halinde yayınlanma zorunluğunu koymaktadır. Buna karşılık Bütçe Kanunu tasarıları için Anayasa'da değişik bir yöntemin kabul edildiği görülmektedir. Gerçekten, Anayasanın 94. maddesine göre Bütçe Kanunu tasarısı önce Otuzbeş milletvekilinden ve önbeş C. Senatosu üyesinden kurulu elli kişilik bir karma komisyona verilir. Karma Komisyonun kuruluşunda iktidar grubuna ve gruplarına en az otuz üyelik verilmek şartiyle siyasî parti gruplarının ve bağımsızların oranlarına göre temsilinin gözönünde tutulması gerekir. Karma Komisyonca kabul edilen metin, önce C. Senatosunda, sonra tekrar Karma Komisyonda, sonra da Millet Meclisinde görüşülerek karara bağlanır. Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri, meclislerin genel kurullarında, bakanlık ve daire bütçeleriyle katma bütçeler üzerindeki düşüncelerini ancak her bütçenin tümü üzerindeki görüşmeler sırasında açıklarlar; bölümler ve değişiklik önergeleri, üzerlerinde ayrıca görüşme yapılmaksızın okunur ve oya konur. Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri, bütçe Kanunu tasarılarının genel kurullarda görüşülmesi sırasında gider artırıcı veya belli gelirleri azaltıcı teklifler yapamazlar. Görüldüğü gibi Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri ve dolayısiyle meclisler, bütçe kanun tasarılarının görüşülmesinde ve kabulünde öteki kanun tasarı ve tekliflerinde olduğu gibi tam bir serbestlik içinde değildirler. Bir takım sınırlamalarla bağlıdırlar. Öte yandan, Anayasa'nın 93. maddesi, yayınlanmak üzere, kendisine gelen bütçe kanunlarını bir daha görüşülmek üzere Türkiye Büyük Millet Meclisine geri gönderebilme yetkisini Cumhurbaşkanına vermemiş, açık bir hükümle bunu yetki dışı bırakmıştır. Buraya kadar yapılan açıklamalardan doğal olarak çıkarılacak sonuç, Anayasa'nın birbirinden tümüyle ayrı olarak düzenlediği bu değişik yasama yöntem ve biçimlerinden belli birisine göre oluşturulmuş bir yasama belgesinin değiştirilmesinin veya kaldırılmasının da ancak aynı yöntem ve yollardan (geçilerek sağlanabileceğidir. Esasen hukukun genel kuralları da, hukuk alanında geçerli olan herhangi bir belgenin değiştirilmesinin veya kaldırılmasının, tersine bir hüküm olmadıkça veya yetkili bir mahkeme kararı bulunmadıkça o belgenin hazırlanmasında ve geçerli hale gelmesinde uygulanmış bulunan yol ve yöntemlerden geçirilmek voliyle mümkün olabileceği doğrultusundadır. Bu duruma göre bir kanun hükmünün malî yıl gibi geçici bir süre için bile olsa, bütçe kanunu ile değiştirilmesine veya kaldırılmasına olanak bulunmadığı gibi öteki kanunlarda da bütçe kanunu ile ilgili ödenek hükümlerinin yer alması aynı nedenlerden ötürü olanaksız olduğundan her iki hale de uymayan bir hüküm, Anayasanın 92, 93. ve 94. maddelerine aykırı düşer. İptali istenen madde, yukarıda açıklanmış bulunan niteliklerinden anlaşılacağı üzere, 2762 sayılı «Vakıflar Kanunu»nun Anayasanın 92. ve 9S. maddelerine göre de- Yargı Bölümü Sayfa : 64

11 22 Mart 1977 Sayı: RESMÎ GAZETE Sayfa: 11 ğiştirilmesi veya kaldın İması mümkün olan 39. maddesi kuralı, Anayasanın 91. maddesindeki yol ve yöntemleri uygulamak yoluyla değiştirmiş bulunduğundan, Anayasanın sözü geçen maddelerine aykırı duruma düşmüştür. 3 Anyasanın maddesi açısından inceleme : Anayasanın bütçeye ilişkin,126. maddesinin üçüncü fıkrasının son cümlesinde «Bütçe Kanununa (bütçe ile ilgili (hükümler dışında hiç (bir hüküm konulamaz) kuralı yer almıştır. Burada «bütçe ile ilgili hüküm» deyimi üzerinde kısaca durmak yerinde olacak tır. Anayasa tasarısının temsilciler meclisindeki görüşülmesi sırasında kural üzerinde yapılan değişiklik, konuyu gereği gibi aydınlatacak niteliktedir. Anayasa tasarısında bu kural, «Bütçe Kanununa malî hükümler dışında hiçbir hüküm konulamaz» biçiminde iken Temsilciler Meclisindeki birinci görüşme sırasında bir üye «malî hükümler» deyimi üzerinde durarak, erek, bütçe uygulamasiyle ilgili olmayan konuların Bütçe Kanununda yer almaması olduğuna göre, deyimin, ereği karşılamadığını ileri sürmüş ve komisyondan açıklama istemiştir. Komisyon bu konuda bir açıklama yapmadan öteki görüşleri de gözönünde bulundurmak üzere maddeyi geri almış ve yemden düzenlerken «mali hükümler» deyimini «bütçe ile ilgili hükümler» olarak düzeltmiş ve madde böylece Temsilciler Meclisinde kabul edilmiştir. Şu duruma göre Anayasanın 126. maddesinin son fıkrasında yer alan «Bütçe İle ilgili hükümler» deyimim, mali nitelikte hüküm anlamına değil, bütçenin uygulanmasile ilgili, uygulamayı kolaylaştırıcı veya kanun konusu olabilecek yeni bir kuralı kapsamamak koşulu altında, açıklayıcı nitelikte hükümler clarak düşünmek zorunluğu vardır. Şurasının da gözönünde bulundurulması yerinde olur: Bir kanun kuralının bütçeden harcanmayı gerektirir veya bütçeye gelir getirir nitelikte bulunması, onun 126. maddede Öngörüldüğü gibi «Bütçe ile ilgili hükümler»- den sayılmasına neden olamaz. Çünkü hemen her yasada (harcamalara yol açabilecek bir veya bir çok hükümler bulunabilir. Keza her vergi kanunu bütçeye belli bir kaynaktan gelir sağlar. Bütçe kanunlariyle öteki kanunlar arasında mevcut olan bu (Gelir-Gider) ilişkisinin, söz konusu kanunların, 126. maddede yer alan «Bütçe ile ilgili hüküm» deyiminin kapsamı içinde sayılmasına olanak verdiği kabul edilecek olursa bütün bu kanunların, söz gelimi tarım, orman, eğitim, savunma, sağlık ve benzeri kamu hizmetlerim düzenliyen pek çok kanunun ve tüm vergi kanunlarının «Bütçe ile ilgili» sayılarak değiştirilmeleri veya kaldırılmaları için bütçe kanunlarına birer madde konulmasına gidilebilir. Oysa bu kanunlar, Bütçenin yapısı ile, onun uygulanması yöntemleriyle ve bütçenin, Anayasanın 126. maddesinde belirtildiği gibi yıllık harcamaların saptanmasından ibaret olan temel ereği ile ilişkisi bulunmıyan, yasa koyucunun, herhangi bir alalanda belli bir erek doğrultusunda ve (bütçelerden tüm değişik yöntemlerle oluşturduğu düzenlemelere ilişkin yasama belgeleridir. «Bütçe ile ilgili hüküm» deyimine dayanarak, bir kanunun gider veya gelirle il gili kurallarının bütçe kanunlariyle değiştirilebileceği yolunda bir görüş ve uygulama. Anayasanın yukarıda (IV. esasın incelenmesi) bölümünün <B-2) sayılı bendinde açıklanan, 92. ve 93. maddelerini gelirle ilgili veya gidere yol 'açabilecek kanunlar bakımından işlemez duruma sokar ve 94. maddede yalnız bütçe düzenlemelerinin özellikleri dolayısıyle ayrıcalıklı olarak öngörülen, pek sınırlı nitelikteki yola, Anayasa Koyucunun ereğine aykırı olarak genişlik ve genellik kazandım. Oysa 126. maddedeki sözü geçen kuralın tek ereğinin, bütçe kanunlarım bünyeye yabancı hükümlerden ayıklamak ve derli toplu düzenleme ile bu kanunlarda gerçek anlamda bütçe kavramı dışında kalan konulara asla yer vermemek olduğunda kuşku yoktur. Yargı Bölümü Sayfa : 65

12 Sayfa: 12 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977 Sayı: sayılı Yasanın iptali istenen maddesindeki kural, yukarıda açıklanmış olduğu gibi, «bütçe ile ilgili» olmadığı halde bütçe kanununda yer almış bulunması nedeniyle Anayasanın 126. maddesine açıkça aykırıdır. Bu nedenlerle dava konusu kural iptal edilmelidir. V SONUÇ : 6/8/1976 günlü, sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 27/2/1976 günlü, 1940 sayılı «Vakıflar Genel Müdürlüğü 1976 yılı Bütçe Kanunu» nun 8. maddesi hükmünün, Anayasanın 64., 92., 93., 94. ve 126. maddelerinde yazılı ilkelere aykırı olması nedeniyle İptaline, 23/12/1976 gününde oybirliği ile karar verildi. Üye Uye Kani Vrana Şevket Müftügil Halit Zarbun Ziya Önel Üye Üye Üye Üye Abdullah Üner Ahmet Koçak Sekip Çopuroğlu Fahrettin Uluç Üye üye Üye Üye Muhittin Gürün Lûtfi Ömerbaş Ahmet Erdoğdu Hasan Gürsel Üye Üye Üye Âdil Esmer Nihat O. Akçakayalıoğlu Ahmet H. Boyacıoğlu : 1976/59» Karar Sayısı: 11977/6 Karar Günü : 1/2/1077 İtiraz yoluna başvuran: Askerî Yüksek İdare Mahkemesi 1. Dairesi İtirazın konusu: 11/7/1976 günlü, sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan ve 936 sayılı Türk Silâhlı Kuvvetleri Personel Kanununun Bazı Maddelerinin Değiştirilmesine, Ibazı maddelerinin yürürlükten kaldırılmasına ve Bu Kanuna Ek ve Ek Geçici Maddeler Eklenmesine ilişkin 3/7/1975 günlü, sayılı kanunun yürürlüğü hakkındaki 53. maddesinde yer alan «... diğer hükümleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer.» kuralının, Anayasaya aykırılığı nedeniyle iptali istemidir. I _ OLAY : 30/8/1969 nasıplı üsteğmen olan ve 30/18/1975 ten geçerli olarak yüzbaşılığa yükseltilen davacı, 926 sayılı Türk Silâhlı Kuvvetleri Personel Kanununun 30. maddesinin 3/7/11975 günlü, sayılı Kanunla değişen ve üsteğmenliği 3 yıla indiren hükmüne göre bu rütbede 3 yıllık normal bekleme süresini 30/8/19712'de bitirmesi sebebiyle yüzbaşılık nasbinin 30/8/197B olarak düzeltilmesini istemiş, kanunun, yayımı tarihinde 3 yılını doldurmuş olanların terfileri için uygulanacak kuralları kapsayan ve yürürlük maddesine göre de 1/3/1976'te yürürlüğe giren ek geçici 26. maddesi karşısında yükselmede yeterlik durumunun elverişli olmadığım belirten davalı idare bu nasıp düzeltmesi işlemini yapmayınca davacı, Askerî Yüksek İdare Mahkemesinde bu işlemin iptali davası açmış; davacı vekili, davalı idarenin birinci savunma lâyihasına karşılık olarak verdiği 22/3/1976 günlü dilekçesinde 1923 sayılı Kanunun Ek geçici 26. maddesini 1/3/1975 te yürürlüğe koyan kumun kazanılmış hakları bozması nedeniyle Anayasaya aykırılığını ileri sürmüş, 24 Kasım 1976 gününde konuyu inceleyen mahkeme ise Anayasaya aykırılık savım ciddi görmekle birlikte, sayılı Kanunun 53. maddesinin «Bu Kanunun 20, 37. maddesine bağlı gösterge tabloları, 38., Ek geçici 26., Ek Geçici 27., Ek Geçici 31., Ek Geçici 32., ve Ek Geçici 33, maddeleri 1 Mart 1975 tarihinden geçerli olarak, diğer hükümleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer.» biçimindeki hükümlerinden sadece «diğer hükümleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer.» kuralının kazanılmış hakları, eşitlik ve idari istikrar ilkelerini bozmak ve hukuk dışı işlemlere sebebiyet Yargı Bölümü Sayfa : 66

13 22 Mart 1977 Sayı: RESMÎ GAZETE Sayfa: 13 vermek suretile Anayasanın sözüne ve özüne aykırı düştüğünü belirterek yalnız bu kuralın İptali için dosyanın Anayasa Mahkemesine gönderilmesine karar vermiştir. II MAHKEMENİN ANAYASAYA AYKIRILIK GEREKÇESİ ÖZETİ : Davacının, 30/8/1965 tarihinde Hava Harp Okulunu bitirmiş, 3û/8/1969'da üsteğmenliğe yükselmiş, ancak 1972,, 1973 ve 1974 yıllarında, rütbe kıdemliliği koşullarından olan yeterli sicil notu alamamış olduğundan davalı İdarece üsteğmenlikte kıdemliliği onanmış ve 11/7/1975'te yayımlanan 1923 sayılı Kanunun ek geçici 26. maddesinde öngörülen terfi koşullarını da taşımadığından yüzbaşılık nasbinin 30/6/ olarak düzelmemiş olduğu; davacı, sayılı Kanun hükümlerinden önceki kurallara göre üsteğmenlikte 6 yılım bitireceği 30/6/1976 deki yeterlik durumu itibariyle hem nasıplı arkadaşları ile birlikte bu tarihte yüzbaşılığa yükseleceği, oysa bu normal terfi gününden 1 ay kadar önce yayımlanan 1923 sayılı Kanunun Ek geçici 26. maddesi İle 1/3/1975 te yürürlüğe konulan terfi kuralları ile yüzbaşılığa yükselmesinin 3 yıl gecikmiş ve bu hailin ise idari istikrarı önemli oranda bozmuş olduğu, daha önce çıkarılmış kanunların; kazanılmış hakların, eşitliğin ve idari istikrarın bozulmaması için yürürlük tarihlerinin Ordunun genel terfi gününe göre 30 veya 91 Ağustosla götürülür olduğu, 1928 sayılı Kanunun çıkarılması sırasında sicil ve terfi yönlerinden kazanılmış statüyü koruyucu kurallar konmamış olması nedeniyle 53. maddesindeki «... diğer hükümleri yayımı tarihlinde yürürlüğe girer.» hükmünün, kazam İmiş haklar, eşitlik ve idari istikrar bakımlarından Anayasaya aykırı olduğu ileri sürülmüştür. III İLGİLİ YASA KURALLARI : a) İptali istenen Yasa kuralı: 3/7/1975 günlü, 1923 sayılı Yasanın 53. maddesinin tam metni şöyledir : Yürürlük : Madde 153 Bu kanunun 20, 37. maddesine bağlı gösterge tabloları, 38, Ek geçici 26, Ek Geçici 27, Ek geçici 31, Ek geçici 32 ve Ek geçici 33 ncü maddeleri 4 Mart 1975 tarihinden geçerli olarak, diğer hükümleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer. b) 926 sayılı Türk Silâhlı Kuvvetleri Personel Kanununun 30. maddesinin 3/7/1975 günlü, 1923 sayılı Kanunla değişik metni : Barış zamanına ait normal bekleme süreleri: Madde 30 Subayların normal bekleme sureleri aşağıda gösterilmiştir: Asteğmen Rütbeleri Normal Bekleme Süreleri 1 Yıl Teğmen 3» Üsteğmen a» Yüzbaşı 9» Binbaşı 6» Yarbay s» Albay 6» Tuğgeneral - Tuğamiral 4» Tümgeneral - Tümamiral 4» Korgeneral - Koramiral 4» Orgeneral - Orarniral 4» c) 936 sayılı Türk Silâhlı Kuvvetleri (Personel Kanununa 3/7/1975 günlü, 1(908 sayılı kanunla eklenen Ek geçici (26. madde : Ek Geçici Madde1216 Bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihte kıdemliliği onanmış bulunan üsteğmenler ile kıdemliliği onanmamış olup da üsteğmenliğin 4 üncü ve daha fazla yılında bulunan üsteğmenler terfi şartlarım haiz İseler derhal yüzbaşılığa yükseltilirler. Yargı BSIflmO Sayfa : 67

14 Sayfa: 14 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977 Sayı: Bu gibilerden; üsteğmenlik nasıpları 30 Ağustos'a intibak edenlerin yüzbaşılık nasıpları üsteğmenlikte 3 yılını tamamladıkları 30 Ağustos tarihine, üsteğmenlik nasıpları aleyhe nasıp düzeltilmesi nedeni İle 30 Ağustos'a intibak etmeyenlerin yüzbaşılık nasıpları ise üsteğmenlikte 3 yıl tamamladıkları tarihi takip eden 30 Ağustos tarihine götürülür ve bu nasıplarma göre kanunun 45/f maddesi uyarınca Ek - VI veya Ek-VII sayılı cetvellerdeki kademelere intibakları derhal yapılırd) İlgili Anayasa Kuralları : Cumhuriyetin nitelikleri : Madde 12 Türkiye Cumhuriyeti, insan haklarına ve başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, mîllî, demokratik, lâik ve sosyal bir hukuk devletidir. Eşitlik: Madde 12 Herkese, dil, ırk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din ve mezhep ayırımı gözetilmeksizin, kanun önünde eşittir. Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz. IV İLK.İNCELEME : Anayasa Mahkemesi İçtüzüğünün 15. maddesi uyarınca yapılan ilk inceleme toplantısında aşağıdaki sorunlar üzerinde durulmuştur: Anayasanın değişik 1(47. maddesine göre Anayasa Mahkemesi kanunların ve Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüklerinin Anayasaya, Anayasa değişikliklerinin de Anayasa'da gösterilen şekil şartlarına uygunluğunu denetler. Yine Anayasa'nın değişik 151. ve 44 sayılı Kanunun 217. maddeleri gereğince, bir davaya bakmakta olan mahkeme uygulayacağı bir kanunun hükümlerini Anayasaya aykırı görmesi veya taraflardan birinin ileri sürdüğü aykırılık savının ciddî olduğu kanısına varması hallerinde Anayasa Mahkemesine başvurur. Başvurmanın 1923 sayılı Kanunun 53. maddesinin bir kuralına yönelik olması bakımından Anayasa Mahkemesinin denetleme görevi ve Anayasanın değişik 140. ve 1602 sayılı Askeri Yüksek İdare Mahkemesi (Kanununun 20. ve 22. maddeleri ile dosyadaki dava dilekçesine ve öteki belgelere göre de Askerî Yüksek İdare Mahkemesi 1. Dairesinde yöntemince açılmış, görevine giren ve bakılmakta olan bir dava bulunduğu konularında kuşku yoktur. Ancak, iptali istenen kuralın bu davada uygulama yeri Olup olmadığı konusu aşağıda tartışılacaktır: Bu kararın 1. bölümünü oluşturan (olay) da da 'belirtildiği üzere 926 sayılı Türk Silâhlı Kuvvetleri Personel Kanununun Bazı Maddelerinin Değiştirilmesi, Bazı Mad delerinin Yürürlükten kaldırılması ve Bu Kanuna Ek ve Ek Geçici Maddeler Eklen mesi Hakkında 11/7/1075 gününde yayımlanan 3/7/1975 'günlü, 1!923 sayılı Kanunun uygulanması ile ilgili olarak, davacının, 30/8/1975 olan yüzbaşılık nasbinin üsteğmenlikte 3 yılım doldurduğu 30/8/197!2ye (götürülmesi suretiyle düzeltilmesi isteğinin adı geçen kanunun ek geçici 26. maddesi hükümleri karşısında yerine getirilemiyeceği davalı İdarece kendisine bildirilmesi üzerine, Askerî Yüksek İdare Mahkemesinde dava açılmış ve davanın konusu da nasıp düzeltilmesini yapmayan idarenin bu işleminin iptaline ilişkin bulunmuştur. Davacı vekili, 1923 sayılı Kanunun 53. maddesinin birinci fıkrasında yeralan Ve Ek geçici 26. maddeyi. 1/3/1975'den geçerli olarak yürürlüğe sokan kuralın Anayasaya aykırılığını ileri sürmüş Olmasına karşın, Mahkeme gerekçeli kararının (netice) bölümünde açık bir şekilde, 53. maddenin sonundaki «diğer hükümleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer» kuralının kanunun tedvini sırasında sicil ve terfi yönlerin den kazanılmış statüyü koruyucu hükümlerle pekiştirilmeden çıkarılmış olması ile davacının, emsali subaylardan 3 yıl geri kalmasına meydan verilmiş olduğundan söz etmiş ve bu kuralın Anayasanın sözüne ve özüne aykırılığı nedeniyle iptalini İstemiştir. Oysa,.mahkemenin davayı çözmek, yani davacının isteği veya idarenin işlemi doğrultusunda (bir karara varmak için ön planda 926 sayılı Kanuna 1923 sayılı Kanunla konulan bu Ek geçici 26. madde üzerinde durması gereklidir. Çünkü, üsteğmenlikte Yargı Bölümü Sayfa : 68

15 22 Mart 1977 Sayı: RESMÎ GAZETE Sayfa: 15 bekleme süresini 6 yıldan üç yıla indiren 1923 sayılı Kanunun yayımı tarihinde bu rütbede 3 yılım doldurmuş olanların ne yolla ve koşulla terfi ettirilecekleri kuralları bu Ek geçici 26. maddede yeralmaktadır. Bu kurallar, üsteğmenlikte kıdemlilik onanmış olmak ve sicil bakımından yeterli bulunmakdır. Bunlar elverişli ise üsteğmen derhal yüzbaşılığa yükseltilecek ve yüzbaşılık nasbi da üsteğmenlikte 3 yılını doldurduğu tarihe götürülecektir. Davacının 1972,,1973 ve 1974 yılları sicil notlan ortalaması yeterli olmadığından üsteğmenlikte kıdemliliği onanmamış olduğu konusunda taraflar arasında bir anlaşmazlık yoktur yılı sicili ise terfiine elverişlidir, ancak bu olumlu sicil, Subay Sicil Yönetmeliğinin 25. maddesine (göre 130/8/1975 (gününden geçerlidir. Öte yandan; mahkemenin iptalini 'istediği 58. maddedeki yürürlük kuralının aslında kanundaki çeşitli hükümleri belli bir süre içinde uygulamaya sokmaktan başka niteliği yoktur. Bu kuralın, davacının durumu bakımından bu davada uygulanacak yeri olmadığı gibi, Ek 'geçici 26. madde ile de bir ilişkisi bulunmamaktadır. Anayasanın değişik,151. maddesindeki kural karşısında, mahkeme, görmekte olduğu bu davada uygulama durumunda olmadığı kanun hükmünün iptalini isteyemez. Bu nedenle başvurmanın, mahkemenin yetkisizliği yönünden reddine karar verilmelidir. V SONUÇ: «926 sayılı Türk Silâhlı Kuvvetleri Personel Kanununun Bazı Maddelerinin Değiştirilmesi, Bazı Maddelerinin Yürürlükten Kaldırılması ve Bu Kanuna Ek ve Ek Geçici Maddeler Eklenmesi Hakkında» 3/7/1975 günlü, 1923 sayılı Kanunun yürürlük hükmünü düzenleyen (58. maddesindeki «diğer hükümleri yayımı gününde yürürlüğe girer» kuralı, itiraz, yoluna başvuran mahkemenin (bakmakta olduğu davada uygulanacak hüküm bulunmadığından, başvurmanın mahkemenin yetkisizliği nedeniyle reddine. 1/2/11977 gününde oybirliğiyle karar verildi. Başkan Kani Vrana Üye Ziya Önel Üye Fahrettin Uluç Üye Ahmet Erdoğdu Başkanvekili Şevket Müftügil Üye Nihat O. Akçakayalıoğlu ıüye Ahmet Koçak Üye Muhittin Gürün Üye Hasan Gürsel Üye Ahmet Akar (Üye Üye Halit Zarbun Üye Sekip Çopuroğlu Lûtfi Ahmet H. Boyacıoğlu Üye Ömerbaş Üye Ahmet Salih Cebi YÜKSEK SEÇİM KURULU KARARLARI itiraz No : 139 Mehmet Geriş tarafından imzalanarak Kurulumuz Başkanlığına gönderilen 24/1/1977 günlü dilekçe ile; Amasya İli Akdağ Nahiyesi Kızseki Köyü İhtiyar Meclisi 1. asil üyeliğine seçilmiş olan Mehmet oğlu Mustafa Tepecik'in yüz kızartıcı suçtan Yargı Bölümü Sayfa : 69

16 Sayfa: 16 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977 Sayı: kesin hükümlü olduğu ihbar edilmiş ve niteliği itibariyle olaya re'sen el konularak Kurulumuzca verilen 29/1/1977 günlü ara kararı ile İstenen bilgi ve belgeler gönderilmiş olduğundan tüm evraklar incelendi ve gereği düşünüldü: 1 Amasya İli Akdağ Nahiyesine bağlı Kızseki Köyünde 1973 yılında yapılan seçimde ihtiyar meclisi 1. asil üyeliğine seçilip kendisine tutanak verilmiş olan Mustafa Tepecik'in, Zile Sulh Ceza Mahkemesinin 14/1/1962 tarihinde kesinleşmiş olan 13/12/1961 tarih ve esas: 1960/626, karar: 1961/912 sayılı kararı ile yüz kızartıcı bir suçdan 6 ay süre ile hapsine karar verildiği anılan mahkemenin tasdikli ilâmı sureti ve Adalet Bakanlığı Adlî Sicil Müdürlüğünün 24/2/1977 gün ve 606 sayılı yazısından anlaşılmış olup, anılan kişinin bu hükümlülük hali kararın verilmesinden itibaren seçimin yapıldığı 1973 yılı sonuna kadar yürürlüğe konmuş bulunan af kanunları 2) 442 sayılı Kanunun 18/7/1963 günlü ve 286 sayılı Kanunla değişik 25 inci maddesi seçilme yeterliklerini saptamış ve bu maddenin 9 uncu bendi yüz kızartıcı suçlardan biri ile kesin olarak hüküm giymiş olan kimselerin seçilemiyeceğini öngörmüştür. Genel olarak kamu hizmeti yapma görevi yüklenmiş bulunan kimselerin, Kanunların öngördüğü yeterlik koşullarını haiz olmaları ve bu yeterliği kaybettikleri anıda ise görevlerinden uzaklaştırılmaları kamu hizmeti görevlilerinin statüsünü tesbit eden kanunlarda temel bir hukuk kuralı olarak hükme bağlanmıştır. Hal böyle olunca seçilme yeterliği olmayan kimseye verilen Seçim tutanağının geçersiz sayılması doğal bir sonuç teşkil eder. Yeterliğin kaybedilmesi halinde seçilen kişinin sıfatının düşeceği de ilgili kanunlarda yer almış bulunamaktadır. (Anayasa'nın 80. İdarei Umumiyet Vilâyat Kanununun,108, 1580 sayılı Belediye Kanununun 30 ve değişik 91, Şehir ve Kasabalarda Mahalle Muhtar ve İhtiyar Heyetleri Teşkiline Dair 4541 sayılı Kanunun 19, 443 sayılı Köy Kanunun 33 üncü maddeleri.) 2) Şikâyet ve itiraz yollarına gidilmemiş olması nedeniyle kesinleşmiş bulunan bir seçim işleminin, Kanunlara tüm aykırılığının saptanmış olması halinde 9/7/1961 günlü ve 334 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasa'sının 75 inci maddesi gereğince, seçimlerin başlamasından bitimine kadar; secim düzen içinde yönetimi ve dürüstlüğü ile ilgili bütün işlemleri yapma ve yaptırma, seçim süresince ve seçimden sonra seçim konularına ilişkin bütün yolsuzluktan, şikâyet ve itirazları inceleme ve kesin karara bağlama görevi verilmiş bulunan Yüksek Seçim Kurulunca, şikâyet ve itiraz süreleri ile bağlı kalınmaksızın işe el konulması zorunludur. O halde, yüz kızartıcı bir suçtan dolayı kesin olarak hüküm giymiş olması nedeniyle köy ihtiyar meclisi üyeliklerine seçilme yeterlikleri bulunmayan yani seçilme için lüzumlu koşullardan yoksun bulunan kimseler seçilmiş ve tutanakları kesinleşmiş olsa bile anılan kimselerin Kanun koyucunun kamu düzen düşüncesiyle koymuş olduğu hükümler karşısında tutanaklarının geçersiz sayılması gerekir. Bu durumda köy ihtiyar meclisi üyeliğine seçilmiş bulunan Mustafa Tepecik'in tutanağının iptaline, 26/6/1973 günlü, 1781 sayılı Kanunun 6 ncı maddesi «seçim tutanaklarının iptaline karar verilmesi halinde bu suretle hasıl olacak boşalmalar bu yerler için yapılacak yeni seçimle doldurulur» hükmünü getirmiş ise de; 442 sayılı Koy Kanununa 286 sayılı Kanunla eklenen ek 3 üncü maddeni 4 ve 5ı inci fıkralarında bu seçimin, seçim dönemimin sona ermesinden önce ihtiyar meclisi üye tam sayısının yedeklerin de getirilmesinden sonra meclis üye sayısının -tabu üyeler hariç- yansına düşmesi halinde yapılacağım öngörmüş hükmü ve 2033 sayılı Yasa'nın geçici 2. maddesi hükmü uyarınca ihtiyar meclisi ara seçimlerinin de 11 Aralık 1977 gününde yapılmasının zorunlu olması karşısında Amasya İli Akdağ Nahiyesine bağlı Kızseki Köyü İhtiyar Meclisi üyeliği için hemen seçim yapılmasına yer olmadığına karar verilmelidir. Yargı Bölümü Sayfa : 70

17 22 Mart 1977 Sayı: RESMÎ GAZETE Sayfa: 17 Sonuç : 1 Açıklanan nedenlerle Amasya İli Akdağ Nahiyesine bağlı Kızseki Köyü İhtiyar Meclisi 1. asil üyesi Mustafa Tepecik'in tutanağının iptaline ye bu köyde Miyar meclisi üyeliği için secim yapılmasına yer olmadığına, 2 Kararın Resmî Gazete'de yayınlanmasına, birer örneğinin Amasya İl ve Merkez İlçe Seçim Kurulu Başkanlıklarına ve tutanağı iptal edilen Mustafa Tepecik'e gönderilmesine, 13,3/1977 'gününde oyçokluğuyla karar verildi. Karar No: 106 Hekimhan İlçe Seçim Kurulu Başkanlığından 4/3/1977 günlü ve 1977/80 sayılı yazıda; Daimi seçmen kütüklerinin denetlenmesinde gözönünde tutulacak esasları gösterir (Örnek: 122) sayılı genelgenin 9 uncu maddesinin uygulanmasında duraksamaya düşüldüğü bildirilerek 1 ıseçmen yasaları (bakımından bir seçmenin ikâmetgâhının, mücerret nüfusta kayıtlı yer olarak mı tespit edileceğinin, 2 Nüfusta kayıtlı olduğu yere bakılmaksızın o kimsenin, örneğin en az bir kaç yıldan beri Oturmakta olduğu iş yerini ve meşgalesini asgari devamlılık içinde yürüttüğü ve nüfusta kayıtlı olduğu yerle (bağlantısını asgarî devamlılık içinde kesmiş olduğu yer olarak mı kabulü gerekeceği, 3 Seçmenin asıl ikâmetgâhının tespitinde, yurttaşlar yasası hükümlerine mi uyulacağı, 4 Sonuç olarak; nüfus kütüğünde yazık olduğu yerin dışında başka bir yerde işçi, memur, öğrenci olarak bulunan kişilerin bulundukları yerde mi, yoksa nüfusta yazılı olduğu yerde mi seçmen kütüklerine yazılacakları ve yılın belli bir devresinde nüfus kütüğüne kayıtlı olduğu yerin dışında bir yerde geçirenlerin bulundukları yerdeki seçmen kütüğüne mi yoksa nüfusta kayıtlı olduğu yerdeki, seçmen kütüğüne mi yazılacağı hususlarının açıklanması istenmiş olmakla, gereği görüşülüp düşünüldü: sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin (C) fıkrasında sayım ve yazım işlerinin seçmen vatandaşın beyanına göre yapılacağı kural olarak kaydedildikten sonra (D) fıkrasında da (her evde seçmen yeterliğini ve o bölgede veya diğer bölgelerde oy kullanmak hakkını haiz olan kimseler, o ev halkından bir veya bir kaçının önünde seçmen kütüğüne yazılır ve o seçmene adının hizasındaki imza yeri imzalatılır.) hükmü yer almıştır. Bu hükümlerle seçmen vatandaşın beyanına önem verilmekle 'beraber, seçmenlerin ayrı ayrı yerlerde mükerrer olarak, değişik kütüklere yazılmaları da önlenmek İstenmiştir. Nitekim; 298 sayılı Kanunun 1700 sayılı Kanunla değişik 3(4 üncü maddesinin (E) fıkrasının birinci bendinde, sayım ve yazım günü o seçim bölgesinde ikâmet eden (oturan) seçmenlerin bizzat vâki beyanlarıyla ikâmet ettikleri ilçe ve muhtarlık bölgesi daimi seçmen kütüğüne ne suretle kayıt edileceği tespit edildikten sonra, ikinci bendinde de (Sayım ve yazım günü, o bölgede bulunmasına rağmen, (başka bir seçim bölgesinde ikâmet eden.seçmenlerin, ayrı bir cetvele adı ve soyadı... hangi seçim bölgesinde ikâmet ediyorsa, ikâmetgâhının bulunduğu ilçenin mahalle veya köyü, cadde, sokak Yargı Bölümü Sayfa : 71

18 Sayfa: 18 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977 Sayı: adı, (bina daire kapı numarası ile açık bir şekilde yazılarak tespit edilir.) Hükmüyle de sayım ve yazım günü, esas ikamet ettiği (Oturduğu) bölgeden geçici olarak diğer bir seçim bölgesine gitmiş olan seçmen vatandaşın ne suretle yazılacağı açıklanmıştır. Aynı maddenin (G) fıkrasının (Daimi seçmen kütükleri bürosunda toplanan cetveller ilk olarak ikâmet edilen seçim bölgesi başka bir ilçede bulunanlar bakımından ayırıma tâbi tutularak hemen o üçe daimi seçmen kütüğü bürosuna iadeli taahhütlü olarak gönderilir.) hükmü de (E) fıkrasının ikinci bendi gereğince yazılan seçmenler hakkında yapılacak işlemi göstermiştir. 2. Öte yandan 25/5/1973 günlü ve sayılı Resmî Gazete'de yayınlanan Kurulumuzun 19/5/1973 günlü ve 407 sayılı karan; yerinde de açıklandığı üzere münhasıran devamlı olarak belli bir bölgede oturmayan gezici aşiretlerin hangi seçim bölgesi daimi seçmen kütüğüne yazılmaları gerektiğine ilişkin olup, yalnız bu tür seçmenlerin nüfusta kayıtlı oldukları yer daimi seçmen kütüğüne yazılmaları uygun bulunmuştur. Bu itibarla, sözü edilen karardan, bir seçmenin ikametgâhının nüfusta kayıtlı bulunduğu yer olacağı ve nüfusta kayıtlı olduğu yer daimi seçmen kütüğüne yazılması gerekeceği sonucunu çıkarmak '298 sayılı Kanunun 34 üncü maddesi anlamına ve memleket gerçek ve yaşantısına aykırı ve sakıncalı bir davranış olur. 3 Bütün bu hükümlerde seçmenin daimi seçmen kütüğüne yazılmasında, ikâmet ettiği (oturduğu) yer esas alınarak, oy verme günü en kolay şekilde oyunu kullanabilme imkânının sağlanması esası öngörülmüş ve (ikametgâhının bulunduğu ilçe) ibaresinden de ikâmet ettiği oturageldiği yerin bulunduğu ilçe ve muhtarlık kasdedilmemiş bulunmaktadır. Sonuç: Açıklanan nedenlerle, sayılı Kanunun daimi seçmen kütükleriyle ilgili maddelerinde geçen ikâmetgâh deyiminin mücerret seçmenin nüfusta kayıtlı olduğu yer anlamına gelmi'yeceğtne diğer bir ifade İse seçmenin nüfusta kayıtlı olduğu yerin seçmenlik açısından mutlak surette ikâmetgâhı sayılmıyacağına, 2 Seçmnin '29(8 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin (E) fıkrasının 1 ve 2 nci bentlerinde yazılı olduğu üzere ikâmet ettiği (oturageldiği) seçim 'bölgesi daimi a semen kütüğüne yazılması gerekeceğine Ve bu hususun mevcut bilgi ve belgelere göre kütüklerinin usulüne uygun ve eksizsiz hazırlanıp hazırlanmadığını denetlemek ve it:- razlan inelemekle görevli İlçe seçim kurulu başkanlığınca takdir edilmesi gerektiğine, 3 Daimi seçmen kütüklerinin, 298 sayılı Kanunun 1700 sayılı Kanunla deği sik 38 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince denetlenmesi sırasında yalnız kütükteki bilgiden seçmen listelerinin askıya çıkarılmasından sonra ise usulüne uygun olarak vukubulacak itiraz ve şikâyetler üzerine, bir seçmenin ikâmet ettiği seçim bölgesinden başka bir seçim bölgesi daimi seçmen kütüğüne yazılması gerektiğinin kesin olarak anlaşılması halinde, seçmenin esas ikâmet ettiği seçim, bölgesi daimi seçmen 'kütüğüne aktarılması için gereken işlemin yapılabileceğine, 4 Kararın bir örneğinin Hekimhan İlce (Seçim Kurulu Başkanlığına gönderilmesine ve Resmî Gazete'de yayınlanmasına 8/3/1977 gününde oybirliğiyle karar verildi. Yargı Bölümü Sayfa: 72

19 T.C. Resmi Gazete Kuruluş Tarihi : (7 Teşrinievvel 1336) - 7 Ekim 1920 ALI 22 MART 1İ977 Sayı : ILÂN BÖLÜMÜ ILANLAR Hacettepe Üniversitesi Rektörlüğünden : Üniversitemiz Beytepe Kampüsünde okuyan öğrenciler ile görevli personelin (yaklaşık ) Hacettepe ile şehrin muhtelif semtlerden kampüsteki tesislere ve mesai sonuna yeniden şehre taşınmaları için teknik şartnamesindeki esaslara göre 2490 sayılı Kanun hükümleri uyarınca, yeter sayıda otobüs kiralanacaktır, v İhalenin: Tarihi: 31 Mart 1977, Günü : Perşembe, Saati: 11.00, Şekli: K. Zarf, Muhammen Bedeli: TL, Geçici Teminatı: TL. A Bu işe ait teknik ve idari şartnameler mesai saatleri dahilinde Beytepede Ayniyat ve Levazım Müdürlüğünde görülebilir veya 50, liralık damga pulu karşılığında alınabilir. B İhale Beytepe'de Rektörlük binasında Ay. Lv. Müdürlüğünde toplanacak Satınalma Komisyonunca yapılacaktır. C İstekliler teklif mektubuna ilâveten 1977 Ticaret Odası belgesi ile daha önce böyle bir işi yaptığına dair yeterlik belgesini de tekliflerine ekliyecekleıdir. (Bu belge daha önce Üniversitemize bu işi yapanlar için aranmr'abilir.) D Usuline uygun olarak hazırlanacak kapalı zarf teklifleri ihalenin yapı lacağı gün saat 10.00'a kadar Beytepe'de Ayniyat Levazım Müdürlüğüne verilebilir. Bu saatten sonra teklif kabul edilmez. E Postada vaki gecikmeler dikkate alınmaz / 4-3 Karasu Sulh Hukuk Hâkimliğinden : 1976/284 Davalı bulunan Karasu Gölköprü Köyünden Abdullah oğlu 1954 doğumlu Yusuf Kalkan'ın Haksız fiil sebebiyle davacı Orman İdaresine 2400, lira zarar verdiği, bu meblağın Mahkeme giderleri, vekil ücreti Kanunî faizi ile birlikte tahsili talep olunduğundan, adı geçenin çıkarılan tebligatta ve zabıtaca yapılan tahkikatta adresinde bulunmadığından ilânen tebliği kararlı olup, davalının 18/4/1977 günü saat de Karasu Sulh Hukuk Mahkemesinde hazır bulunması veya kendisini bir vekille temsil ettirmesi delillerini ibrazı aksi halde H. 1J. M. K. nun maddeleri gereğince gıyabında duruşma icrası ile karar verileceği dava dilekçesinin veduruşma gününün tebliği yerine kaim olmak üzere Meşruhatlı olarak ilânen teblig olunur. 3318

20 Sayfa: 20 RESMÎ GAZETE 22 Mart 1977 Sayı: Kayseri 2 nci Sulh Hukuk Hâkimliğinden: 1975/1068 Davacı Şuayip Uçar vekili Avukat İbrahim Ergüven tarafından davalı Musa Ökmen ve arkadaşları aleyhine açılan izalei şüyuu davasının yapılan muhakemesi sırasında: Adresi bütün aramalara rağmen tesbit edilememiş olan Musa Ökmen adına ilânen tebligat yapılmasına karar verilmiş olduğundan davalı Musa Ökmen'in 18/4/1977 günü saat 8.00 de mahkememizde hazır bulunması veya bir vekille kendisini temsil ettirmesi, aksi takdirde davanın gıyabında cereyan ve sonuçlandırılacağı hususu meşruhatlı davetiye yerine kâim olmak üzere ilân olunur Bolvadin Asliye Hukuk Hâkimliğinden: e 1974/300 Kendisine asaleten küçük çocuklarına velâyeten anneleri, aslen Ortakabağlı olup, Bolvadin Müslümana Mahallesinde mukim Havva Parakazan'ın davalı Ortakabağ Köyünde Mustafa oğlu Mehmet Yılmaz aleyhine ikame eylediği tazminat davasının 30/3/1977 tarihine talikine, adresinizin meçhuliyeti sebebi ile davetiyenin ilânen adınıza tebliğine karar verilmiştir. Belli günde bizzat duruşmaya gelmeniz veya kendinizi bir vekille temsil ettirmeniz davetiye yerine kâim olmak üzere ilânen tebliğ olunur > Bolu Sulh Ceza Hâkimliğinden: E. No: 1976/731 K. No: 1976/1010 Hâkim: Ferzan Çitici Kâtip: Cemalettin Yapıcı Davacı: K. H. Sanıklar: 1 Corç Bucioğlu, Hanna ile Hanni'den 1949 doğumlu Samandağı İlçesi Hıristiyan Mahallesinden, 2 Naci Kabasakaloğlu, Şükrü ile Fatma'dan 1934 doğumlu Develi İlçesi Camicedit Mahallesinden. Suç: Tehlikeli vasıta kullanmak. Suç Tarihi: 6/7/1976 Tehlikeli vasıta kullanmaktan yakarıda açık kimlikleri yazılı sanıklar hakkında C. Savcılığınca açılan kamu davasının Bolu Sulh Ceza Mahkemesinde dosya üzerinde yapılan tetkikatı sonunda: Sanıkların suçlan sabit görülmekle T.C.K. nun 565/1, 647/4. maddeleri gereğince netice olarak sanıklann 210 ar lira hafif para cezası ile cezalandırılmalarına dair verilen kararname sanıkların gıyaplarında olup, sanıklardan Naci Kabasakal uzun zamandır adresi tesbit edilememiş ve kararname kendisine tebliğ edilememiş olup iş sürümcemede kaldığından 7201 sayılı Tebligat Kanunun 28 ve 29. maddeleri gereğince Resmî Gazete il eilânen tebliğine aynı kanunun 31. maddesi uyannca İlân tarihinden itibaren 15 gün sonra tebligatın yapılmış sayılacağına, ilânın bir nüshasının mahkeme divanhanesine asılmasına karar verilmiştir. Keyfiyet iiâen tebliğ olunur. 3744