OY VERMEDE RIZA ŞARTI Murat GEZENLER Soru: Kardeş oy meselesi şu günlerde çokca tartışılan bir mesele. Ve bu konuda kendisine güvendiğimiz kişiler ve

Transkript

1 OY VERMEDE RIZA ŞARTI Murat GEZENLER Soru: Kardeş oy meselesi şu günlerde çokca tartışılan bir mesele. Ve bu konuda kendisine güvendiğimiz kişiler ve çevreler dahi net bir tavır ortaya koyamamaktadırlar. Şu günlerde çok tartışılan mesele şu iddiadır. Oy veren kişiler rıza göstermiyor. Sadece başa en iyi birisi geçsin, bize iş ve güzel imkanlar sağlasın diye oy veriyor.ya da halkın büyük bir kısmı bu partilerden bu partilerden bir kısmının idarecilerini kandırılmalaından dolayı müslüman olarak görmektedir. Burada kasıt yoktur. Kasıt olmadığı için bu kimselere hüccet ikame edilmediği sürece kafir diyemeyiz." Evet gerçekten bugün insanların büyük bir kısmı bu amaçla oy vermektedir. Ve yukarıdaki iddia artık bir çok yerde dile getirilmiye başlanmıştır. Yine bir sitede -ki bu site bildiğimiz kadarı ile bu konularda çok net tavırlar sergilerken- sitede sorulara cevap yazan arkadaşımız bu amaçla oy verenlerin kafir olmayacağını söylemiş bunu da ebu Muhammede isad etmiştir. Bu konu hakkında geniş bir açıklama yaparsanız sevinirim. Acaba oy verirken teşri yetkisini insanlara verme amacını kastetmeyen ve başka bir amaçla oy veren kimse tekfir edilebilir mi? Bu konuda ebu Muhammedin görüşü gerçekten böyle midir? Cevap: Bizi doğru yola ileten Allah a hamdolsun. Zaten Allah bize hidayet vermiş olmasaydı biz kendiliğimizden bu doğru yolu bulamayacaktık. (7, Araf/43) Allah a hamd seçtiği kullarına da selam olsun (27, Neml/59) Selamun Aleykum ve Rahmetullahi ve Berakatuhu Sevgili Kardeşim! Teşri yetkisini kullara tahsis etmenin en açık göstergesi olan oy verme işleminde kişinin kasıt şartı şüphesi aslen yeni bir şüphe olmayıp çok eskilere dayanan bir şüphedir. Ve bu şüphe sadece avam tabakası tarafından değil ilim ehli olarak bilinen bir çok kimse tarafından dahi dile getirilmektedir. Daha birkaç gün önce gerek Arap dünyasında gerekse Türkiye de çok ciddi bir anlamda üne sahip olan bir Şeyh bana aynen şu kelimeleri söyledi: Biz teşri yetkisini insanlara verme adına oy atmıyoruz. Niyetimiz ve kastımız asla bu değildir. Ancak biz Müslümanlar için en çok fayda sağlayacak bir partinin iktidara gelmesi için oy atıyoruz. Yani tercihte bulunuyoruz. Şeyh bu sözleri söyledikten sonra küfürde asıl olanın niyet ve kasıt olduğunu, teşri yetkisini insanlara vermek kastıyla olmadığı sürece oy vermenin şirk olmayacağını söyledi. Bu meselenin önemine binaen ve son günlerde uzun uzun tartışılmasından dolayı geniş bir açıklama yapmanın faydalı olacağı kanaatindeyim. Hiç şüphesiz ki, bizim burada aktaracaklarımız, delillerden anladıklarımızdır. Anladıklarımızın hatalı olduğunu yine deliller ışığında bizlere sunanların sözlerini de sonuna kadar dinleyeceğimizi özellikle belirtmek isterim. Sizin söylediğiniz hususta, özellikle bu konularda çok net bir çizgiye sahip olduğunu söylediğiniz bir sitede ki anladığım kadarı ile bu iste isimli sitedir- sorulara cevap veren arkadaşımızın kendisine sorulan soruya ilişkin vermiş olduğu cevabı ben de okuyup üzülerek karşıladğımı belirtmek isterim. Ancak o arkadaşımızın sözleri üzerine burada bir şeyler yazmanın uygun olmayacağı kanaatindeyim. Zira bizzat yüz yüze görüşüp konuşma imkanım olan kimselerle yazı yolu ile bir meseleyi münazara etmeyi pek uygun görmüyorum. Bu yüzden ben sadece konu üzerinde bende mevcut olan bilgileri size aktarmakla yetineceğim. Bu minvalde bazı çevreler özellikle Şeyh Ebu Muhammed in sözlerini bütünüyle değerlendirememelerinden ve izahlarını kanaatimce yanlış anlamalarından dolayı konuyu ben de Şeyh in sözleri ile izah etmeye çalışmak istiyorum. Bu şekilde bir taraftan konu hakkında gereken izahlar yaparken bir taraftan da Şeyh e yönelik demokratik partilere oy atanları tekfir etmiyor şüphesini izale etmeye çalışacağım. Burada konuya hemen tekfirin engellerinden olan intifaul kast nedir? sorusuna cevap aramakla başlamakta fayda vardır. İntifaul Kast tekfirin engellerinden olan hata engelinin bir gereğidir. Yani kişinin yapmış olduğu fiili arızi hallerden dolayı meydana gelen bir hata sonucu işlemesidir. Şeyh Ebu Muhammed intifaul kastı aynen şu şekilde tarif etmektedir: İntifaul Kast; kişinin kendisini küfre götüren söz ve ameli kasıt ve irade dışı yapmasıdır. 1

2 Şeyh daha sonra kişinin aslen lisanen ya da amelen işlemiş olduğu o ameli kastetmediğini bilakis başka bir söz ve ameli kastettiğini, bu durumun arızi bir durum olduğunu ve kasıt şartının iptal olduğunu söyler. Şeyh Ebu Muhammed in bu sözlerine delili ise onun ne söylediğini çok açık biçimde ortaya koymaktadır. Şeyh in konu üzerindeki delillerine baktığımızda ne dediğini gerçekten hiçbir tevile yer bırakmayacak şekilde anlamaktayız. Bakınız Şeyh in konu üzerindeki delilleri sırasıyla şu şekildedir. 1- Şeyh öncelikle sözlerini şu ayete dayandırmaktadır: Yanılarak yaptıklarınızda size vebal yok; fakat kalplerinizin bile bile yöneldiğinde günah vardır. (33, Ahzab/5) 2- Şeyh daha sonra çölde devesini kaybeden adam ile ilgili hadisi delil olarak getirmektedir. Hadis şu şekildedir: Bir adam hiç bitki bulunmayan, ıssız, tehlikeli bir çölde, beraberinde yiyeceğini ve içeceğini üzerine yüklemiş olduğu bineği ile birlikte seyahat etmektedir. Bir ara (yorgunluktan) başını yere koyup uyur. Uyandığı zaman görür ki, hayvanı başını alıp gitmiştir. Her tarafta arar ve fakat bulamaz. Sonunda aç, susuz, yorgun ve bitap düşüp: "Hayvanımın kaybolduğu yere dönüp orada ölünceye kadar uyuyayım" der. Gelip ölüm uykusuna yatmak üzere kolunun üzerine başını koyup uzanır. Derken bir ara uyanır. Bir de ne görsün! Başı ucunda hayvanı durmaktadır, üzerinde de yiyecek ve içecekleri. Sonra adam sevincinin şiddetinden şaşırarak şöyle dedi: "Ey Allah'ım, sen benim kulumsun ben de senin Rabbinim. 1 Bu hadiste sözü geçen adam dedi: "Ey Allah'ım, sen benim kulumsun ben de senin Rabbinim diyerek aslen küfür olan bir söz söylemiştir. Ancak adam bu sözleriyle Allah ın kendisinin kulu, kendisinin de Allah ın rabbi olduğunu kastetmemiştir. Bilakis aşırı sevincinden dolayı, küfür olan bir sözü söylemeyi kastetmemiş fakat hata etmiştir. Şeyh Ebu Muhammed yine aynı şekilde bu konu da bir sahabinin Kafirun Suresi ni okurken Ey Kafirler! Ben sizin taptığınıza tapıyorum. Ve biz de sizin taptığınıza tapıyoruz şeklinde yanlış okumasını delil olarak getirmekte ve İbn-i Kayyim in şu şözünü aktarmaktadır: Muhakkak ki intifaul kast, tekfirin muteber engellerinden bir tanesidir. Bundan dolayı kasıt olmadığı ve irade dışı gerçekleştiği için bu o kişiyi küfre götürmemiştir. 2 Yine Şeyh İbn-i Kayyim den kişinin söylediği sözün anlamını bilmeden, nefsinde oluşabilecek durumlardan dolayı söz sarfetmesinden dolayı sadece lafızlara bakmak suretiyle tekfir edilemeyeceği sözünü aktarmaktadır. 3- Şeyh konu üzerine üçüncü bir delil olarak Hz. Aişe nin aşırı kıskançlığı neticesinde Ey Allah ın Rasulü! Görüyorum ki Rabbin senin isteğini hemen yerine getiriyor sözünü nakleder ve arkasından Kurtubi den naklen Bu söz zahiren bir kıskançlık ve nazlanma ifade eder. Ve kıskançlıktan dolayı da bağışlanmıştır sözünü nakleder. 4- Şeyh bir başka delil olarak ise, bir başkasından nakledilen küfür sözlerinin de intifaul kast kapsamına girdiğini söyleyerek, bunun da kişiyi kafir yapmayacağını izah etmektedir. Ve yine arkasından bir kimsenin anlamını bilmediği bir sözü söylemesinden dolayı sorumlu olmayacağını da belirtir. Şeyh bu delilleri zikrettikten ve konuyu izah ettikten sonra Allah ın vermiş olduğu bir basiret gereğidir ki, bazı kimselerin kendisini yanlış anlayabileceğini ön görerek UYARI şeklinde bir başlık atar ve aynen şu kelimeri söyler: Biz kesinlikle intifaul kast ile çağımızın mürciesinin tekfir için şart koştuğu kişi küfür sözü söylerken ya da küfür ameli işlerken dinden çıkmayı ve küfrü kastetmediği sürece kafir olmaz demiyoruz. Bilakis biz intifaul kast ile hata ile yapılan amelleri ve nakilde bulunurken ya da anlamını bilmeden söylenilen sözleri kastediyoruz. Sonuç olarak ise istifaul kast şartında hikmet, işlenilen amelde ya da söylenilen sözde kafir olmayı kastetmek değil, bilakis küfre götüren fiili işlemeyi kastetmektir. İşte sevgili kardeşim! Şeyh Ebu Muhammed in uzun uzun anlatmış olduğu intifaul kast şartının özeti budur. Kişinin hata sonucu, aşırı sevinç, öfke, kıskançlık gibi arızi bir halden dolayı ya da rivayette bulunmak ve anlamını bilmeden sözler sarfetmek şeklinde dilinden çıkan sözlerden dolayı tekfir edilmemesi ve kastının ortaya çıkarılmasıdır. İşte İntifaul Kast budur ve her kim buna başka bir anlam yüklemeye kalkarsa kendisinden önce bu ifadeyi kullanan ilim ehlinin söylemediği bir söz söylemiş olur. Konuya dikkat çeken muasır alimlerimizden bir tanesi de Şeyh Abdulkadir b. Abdulaziz dir. O da bu konudaki hatalı anlayışa değinmiş ve buradaki hatanın küfür amelini kastetmek ile küfrü kastetmenin birbirine 1 Buharî, Da'avât 4; Müslim 3, (2744); Tirmizî, Kıyâmet 50, (2499, 2500). 2 İbn-i Kayyim el-cevziyye, İlamu-l Muvakkıyn, 3/65,66 2

3 karıştırıldığı olduğunu söylemiştir. Özellikle kişinin bilinçli bir şekilde yaptığı amelin ya da söylediği sözün kesinlikle intifaul kast engeli sınırlarına girmeyeceğini belirtmiş ve bu konuda Kadı Şihabuddin el- Karrafi nin kastedilmeyen bir şeyi dil sürçmesi sonucu söylemek sözünü nakletmiştir. Daha sonra ise Şeyh Abdulkadir b. Abdulaziz bu konuda örnekler vererek küfür amelini kastetmek ile küfrü kastetmenin farkını anlatmış ve bu konuda delilleri aktarmıştır. Şeyh in konu üzerindeki açıklamalarını okumak isteyen arkadaşlarımıza formumuzun Genel Konular bölümünden Küfre Düşüren Ameli Kastetmek İle Küfrü Kastetmenin Birbirine Karıştırılması isimli yazısını okumalarını tavsiye ederiz. Sonuç olarak Tekfirin muteber bir engeli olan intifaul kast ile her hangi bir partiye teşri yetkisini vermeyi kastetmeksizin oy verme ameli birbiri ile hiç ilgisi olmayan iki ayrı konudur. Ve her iki durum arasında doğu ile batı arası, siyah ile beyazın ton farkı kadar fark vardır. İntifaul kast kişinin istem dışı, bilinç ve irade harici arızi bir halden dolayı bir söz söylemesi ya da bir amel işlemesidir. Teşri yetkisini vermeyi kastetmeksizin başka sebeplerden dolayı oy verme işlemi ise kişinin bilinçli, irade ve istemi dahilinde ancak başka bir niyet ve kasıtla bir amel işlemesidir. Aslen burada cevap aranılması gereken soru şudur: Fasid bir amelin farklı niyetlerle işlenmesi kişinin günahkar olmaması için muteber bir engel midir? Bu sorunun cevabı ise ittifaken malumdur ki, fasid bir ameli farklı bir niyetle işleyen kimse günahkar olmaktan kurtulamaz. Ancak bir kimse her hangi bir partiye oy attığı zaman ben uyku halinde idim. Uyku sersemliği içinde ya da bende olan aşırı sevinç hali aklımı başımdan aldığı için ne yaptığımı bilmeden oy attım. Ve ben yaptığım işin demokrasinin partilerinden bir partiye oy atmak olduğunu bilmiyordum. Bilakis resim yaptığımı zannediyordum şeklinde hiçbir pratiği olmayan iddialar da bulunursa bu kimsenin iddialarını belki intifaul kast içinde değerlendirmek mümkündür!!! Burada konu üzerinde son olarak küfür amelini kastetmek ile küfrü kastetmek arasında farkın anlaşılması adına bir örnek vermek istiyorum. Şayet bir kimse Kafirun Suresi ni okurken bilerek, isteyerek, irade ve istem dahilinde Ey Kafirler! Ben sizin taptıklarınıza tapıyorum. Biz de sizin taptıklarınıza tapıyoruz derse ve bu sözleriyle küfrü kastetmediğini, kafir olmaya niyet etmediğini ve hatta şaka yaptığını dahi iddia etse bu kimse kafir olur. Zira bu kimse küfrü gerektiren bir ameli bizzat bilerek, iradesi dahilinde yapmıştır. Küfrü kastetmese dahi kafir olmuştur. Ancak bir kimse sahabi gibi dil sürçmesi ya da hata sonucu bu sözleri sarfetse bu kimse küfür amelini kastetmediğinden dolayı yani intifaul kast engeli sebebiyle kafir olmaz. İşte aynı şekilde bir kimse apaçık şirk ve küfür ameli olan teşri yetkisini insanlara tahsis etme şeklinde isimlendirebileceğim oy atma amelini icra ederse bunu hangi niyetle yaptığını söylerse söylesin niyetinin farklılığı onun kafir olması için yeterli bir mazeret değildir. Zira bu kişi küfür amelini iradesi dahilinde yapmıştır ve kafir olmuştur. İntifaul Kast ile ilgili bu açıklamalardan sonra Şeyh Ebu Muhammed in Oy verenlerin Umumi olarak tekfir edilemeyeceği görüşünün aslına biraz değinmek istiyorum. Her ne kadar Alimlerden İstifade Etme Kuralları ve Ebu Muhammed isimli yazımda bu konuyu kısmen izah etmeye çalıştımsa da kanaatimce niyetlerin halis olmamasından dolayı bu konu kendisini istismar edilmekten kurtaramamıştır. Öyle bu mesele üzerinde insanlar ya ifrat yolunu seçmişler ya da tefrit yolunu seçmişlerdir. Kimileri Şeyh Ebu Muhammed in farklı niyetlerle oy atan kimselerin kafir olmayacağını söylediğini iddia ederek bizlerin bu konuda aşırı gittiğini iddia ederlerken kimileri de bundan dolayı Şeyh i tekfir etmektedirler. Belki burada Şeyh Ebu Muhammed i tekfir eden kimseler Şeyh in sözlerini anlama kapasitesine sahip olamamaları nedeniyle mazur görülebilirler. Zira kişilerin akıl melekelerinde meydana gelen bir eksiklik ya da beyinlerin fonksiyonunu yitirmesi geçerli bir mazerettir. Ancak Şeyh in bu konudaki sözlerini delil getirerek üzerinde yaşadığımız şu ülkede parlamento seçimlerine katılanların bütünüyle tekfir edilemeyeceğini ve bizim aşırı gittiğimizi iddi edenler bilmelidirler ki, bu kimseler kendi fasid görüşlerini ispat saadetinde alimlerin sözlerini bulundukları konumdan kaydırarak büyük bir suç işlemektedirler. Bununla beraber yine bilmelidirler ki, hüccet ancak Kur an ve sünnettir. Alimlerin sözü değildir. Muasır alimlerin hepsi bu konuda farklı yolları tercih etseler dahi onların tercih ettiği yol asla dinde bir hüccet değildir. Çünkü alimlerin sözü hüccetlendirilmeye muhtaç olup asli bir delil niteliği taşımaz. Şeyh Ebu Muhammed Tekfirde Aşırılıktan Sakınmak isimli kitabının 26 nolu hata olarak ele aldığı konuda Parlamento Seçimlerine İştirak Eden Herkesi Ayrım Gözetmeksizin Tekfir Etmek başlığında bu 3

4 konuyu izah etmiştir. Öyle ki, konuyu izah ederken sözlerinin bir yanlış anlamaya sebep olmaması için defalarca önemle belirtmek istiyorum ki ben şunu söylemiyorum ifadesini kullanmasına rağmen günümüz okuyucuları sanki inatlaşırcasına Şeyh in söylemediklerini Şeyh e nispet etmişlerdir. Sadece Müslümanlara karşı düşmanlık göstermeyi asıl ilke edinerek şeytanın dostlarının ekmeğine tere yağ ile bal süren, buna karşılık çağın tağutlarına karşı zerre kadar dahi olsa düşmanlık göstermekten acziyet içinde olan bir topluluğun açmış olduğu bir sitede Şeyh Ebu Muhammed in parlamento seçimlerine katılmak konusunda cehaleti mazeret gördüğü ve bundan dolayı parlamento seçimlerine katılanları tekfir etmediği söylenilerek ne dediği üzerinde anlama adına hiç bir faaliyet gösterilmeden tekfir edilmiştir. Ne üzücüdür ki, Şeyh Ebu Muhammed bizzat Parlamento seçimlerine katılan kimselerin umumi olarak tekfir edilemeyeceğini söylerken yaklaşık olarak 10 sayfalık yazısının 3 sayfasında bu konuda cehaleti kesinlikle mazeret görmediğini, teşri yetkisinin mutlak surette Allah ın olduğunu, bu yetkiyi kullara vermenin apaçık bir şirk ve dinin aslı olduğunu, tüm peygamberlerin bu aslı tebliğ ettiklerini, bu asıl üzerinde asla cehalet mazeretinin olamayacağını delilleriyle izah etmiştir. Teşri noktasında itaat içerikli bir amelin ibadet olduğunu, bunun tüm peygamberlerin gönderiliş ilkesi olan Tevhid ilkesine aykırı olduğunu her aklı başında insanın bunu bilmesinin gerektiğini söyleyip bu konuda ortaya atılan birkaç şüpheyi de aynı yazı içinde reddeden Ebu Muhammed in cehaletlerinden dolayı parlamento seçimlerine katılanları tekfir etmediğini söylemek apaçık bir şekilde haddi aşmaktan ve Allah ın dostlarına düşmanlık göstermekten başka hiçbir şey değildir. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) kudsi bir hadiste (rabbinden naklederek) buyurmaktadır ki; Allahu Teala şöyle buyurur: Kim benim bir velime düşmanlık ederse bana düşmanlık etmiştir. 3 Kim benim velimi aşağılarsa kuşkusuz kendisine savaş açmamı meşru kılmıştır. 4 Kim benim velimi aşağılarsa bana karşı savaş için meydan okumuştur. 5 Bakınız Şeyh Ebu Muhammed, en-nüketü-l Levamia Fi Melhuzati-l Camia isimli kitabında ne demektedir: Her kim teşride bulunmanın ve ona itaat etmenin küfür olduğunu bilmese dahi, kendi yerine bir kimseyi seçer, ona oy verir, kendisine vekil tayin eder ve seçtiği bu kişinin görevinin teşride bulunmak olduğunu bilirse kafir olur. Biz kesinlikle oy veren bu kimselerin teşri yetkisini seçtikleri kişilere vermenin ve onlara itaat etmenin küfür olduğunu bilmemelerini bir mazeret olarak görmüyoruz. Yine biz onlar bu amelleriyle kafir olmayı ve İslam milletinden çıkmayı kastetmediler diyenlerin sözlerini onaylamıyoruz. Peki bu şekilde apaçık bir ifadeden sonra Şeyh Ebu Muhammed in ne demesi bekleniyor? Yine Şeyh Ebu Muhammed Tekfirde Aşırılıkta Sakındırma isimli kitabının yukarıda adı geçen kısmında şöyle demektedir: Tekfir için önemli olan, yapılan işlerde ve fiillerde kafir olmayı amaçlamak değil, bilakis küfür olan bir sözü söylemek ya da onu yapmaktır. Şirk parlamentolarının hakikatini, parlamenterlerin nasıl bir şirk içinde olduklarını bilen birisi için parlamento seçimlerine katılma işi apaçık bir küfürdür. Görüleceği üzere Şeyh Ebu Muhammed Parlamentonun teşride bulunulan bir kurum olduğunu, parlamenterlerin ise teşri ile meşgul olduğunu bilen bir kimsenin seçimlere katılmasının apaçık bir şekilde şirk olduğunu defalarca Parlamento Seçimlerine İştirak Eden Herkesi Ayrım Gözetmeksizin Tekfir Etmek başlığı altında söylemektedir. Hatta Şeyh bir başka kitabında parlamenterler kendilerini seçenlerin elleriyle teşri konusunda Allah ile çekişen birer rablerdir demektedir. Yine aynı bölümde bir kimseye bu parlamenterlerin teşrie bulunduğu hususu izah edildiği ya da bunu bildiği halde oy verme işlemine katılırsa bu kimsenin tekfir edileceğini söylemektedir. Bununla beraber Şeyh Ebu Muhammed bu konuda şunları söylemektedir: Kimileri her şeyden habersizdir. Bu kimseler seçtikleri parlamenterlerin şeriatin hükümlerini uygulama yolunu kapatacak kanunlar çıkardıklarını dahi bilmezler. Parlamenterlerin işledikleri suçlar ve küfürler çoğu 3 Buhari, Rikak 38 (nr. 6502) 4 Ahmed, Müsned 6/256 5 Taberani, el-kebir nr

5 zaman örtbas edilmiş insanlardan gizlenmiştir. Seçmen daha bunu bile bilmemektedir. İşler ve durumlar birbirine karışmıştır. Demokrasi ve parlamento terimleri yabancı terimlerdir. Mahiyeti insanlar tarafından bilinmemektedir. Günümüzde demokrasi denilince Kralların baskı ve zulmünden kurtulmak anlaşılmaktadır. Bu insanlar demokrasinin hakikatini, ne işe yaradığını bilmezler. Tüm bu sebeplerden dolayı da (kendilerince uygun gördükleri faydalardan dolayı) oy kullanırlar. İşte Şeyh in oy verenler hakkında tekfirlerine mani olarak getirdiği şeyler Yani bir kişinin söylediği sözün ya da yaptığı amelin bizzat kendisini tanımaması o kişinin tekfiri için bir engeldir. Ve bu hususta ilim ehli tarafından bilinen malum ve meşhur bir engeldir. Unutma, hata ve baskı altında yapılanların sorumluluğunun ümmet üzerinden kaldırılmasına dair hadisin şerhine bakıldığı zaman alimlerin bu konuda yeterli açıklamaları ile karşılaşılacaktır. Haç ve Zünnar ın, ehli kitabın alameti farikası olduğunu bilmeyen, Yahudi ve hrıstiyanların dini simgeleri olduğundan habersiz bir şekilde bunları takan kimselerin cehaletlerinin giderilmesine dair ilim ehlinin sözleri kanaatimce bu konuda yeterlidir. Ve son olarak Şeyh parlamenterlerin yaptığı işlerin mahiyeti, Allah ın dinine aykırı işlerle uğraştıkları kendilerine açıklandığı ya da bunu bildikleri halde parlamento seçimlerine katılanlar küfür hükmünü hak etmiş olurlar demektedir. Benim şahsi kanaatim bugün yaşadığımız şu topraklar üzerinde Parlamentonun yasama meclisi olduğu, parlamenterlerinde Allah ın hükümlerini terk ederek kendi yanlarından yasa ve kanun çıkardıkları ayın on dördüncü gecesindeki konumu kadar açıktır. Bu açıklıktan dolayı kişilerin bu hususta geçerli bir mazeretlerinin olmadığıdır. Zira bu ülkede yıllardır demokrasi uygulanmakta, seçimler yapılmakta ve herkes dönen dolapları bilmektedir. Sokağa çıkarak önümüze gelen herkese yaşlı-genç, erkek-kadın ayırt etmeden parlamentoda bulunan vekiller kanun ve yasa çıkarmakla görevli midirler? sorusunu yöneltsek, bu hususta bir bilgim yok diyen tek bir kişiye dahi rastlamak mümkün olmayacaktır. Sonuç olarak; parlamento seçimlerine katılarak oy vermek apaçık bir şekilde teşri yetkisini insanlara tahsis etmek olması dolayısıyla şirk bir ameldir. Kim böyle bir amelde bulunursa apaçık bir şekilde müşrik olur. Kişi hangi niyetle olursa olsun böyle bir amelde bulunursa Allah a şirk koşmaktan kendisini kurtaramaz. Zira niyetler fasid amellerin kişi üzerinde terettüp eden sonuçlarını asla iptal etmezler. Her kim ki; teşri adına değil fakat bir takım faydalar için oy atan kimselerin kasıtları tekfir edilmeleri için bir engeldir derse bunun Kur an ve Sünnetten delilini ortaya koymak zorundadır. Aksi halde söyledikleri boş bir söz olmaktan öte hiçbir değer taşımayacaktır. Hamd bidayette ve nihayette alemlerin Rabbi olan Allah a mahsustur. Ya Rabbi! Bize dünyada bir iyilik, ahirette de bir iyilik ihsan et. Ve bizi ateşin ashabından kılma (2, Bakara/2001) 5