İBNİ TEYMİYYE VE LEHVİ MAHFUZ MESELESİ-Ali Hoşafçı

Transkript

1 İBNİ TEYMİYYE VE LEHVİ MAHFUZ MESELESİ-Ali Hoşafçı YAZIYI WORD FORMATINDA İNDİRMEK İÇİN TIKLAYIN Tavsiye Edilen Kitap: Seyyid Ali Hoşafçı,Selefilik Adı Altındaki Görüşlere Selefice Cevaplar,Yasin Yayınevi, IIIIstanbul Ölüler işitir mi, Ölülere Kur an Okumak, Tevessül, İstiğase, Teberrük, Şefaat, Rabıta, Tazim, Şirk, Bidat, Allah Allah diye zikir, Tesbihte Taş Kullanmak, Cihad ve bunlara benzer konularda bilgi sahibi olmak isteyenlere değerli Seyyid Ali Hoşafçı kardeşimizin Ehl-i Sünnet e aykırı görüşler ileri süren Vehhabilere ve Selefi geçinenlere cevaplarla dolu bu kitabını tavsiye ederiz. *** Yasin Yayınevi Sipariş Hattı: Kargo ile eve Teslim. İbn-i Teymiyye Levh-i Mahfuz daki Yazıdan Haberdarmış İbnü l-kayyim el-cevziyye, hocası İbn Teymiyye nin çok feraset sahibi olduğunu anlatıyor ve buna iki misal getiriyor. Birincisinde, Tatarların Şam a saldıracaklarını önceden haber veriyor. Ve dediği gibi oluyor. Ama en önemlisi ikinci misal. Burada İbn Teymiyye Tatarların kesinlikle mağlup olacaklarını, Müslümanların muzaffer olacaklarını anlatıyor. Ve bu konuda 70 ten fazla yemin ediyor. Ona diyorlar ki: İnşaallâh de! O da cevap veriyor: Tahkik için inşaallâh diyeyim, ama buna bağlamıyorum, yani kesin olacağını biliyorum. Ve öğrencisi diyor ki: Sonra şöyle dedi:

2 Beni zorladıklarında dedim ki: Çok konuşmayın! Allah Levh-i Mahfuz da onların bu toprakta mağlup olacaklarını yazdı! Ve dediği gibi oluyor. İbnü l-kayyim bu tür ferasetlerin, hocasında yağmur kadar çok olduğunu anlatıyor. قال ابن القيم: (ولقد شاهدت من فراسة شيخ الا سلام ابن تيمية رحمه الله أمورا عجيبة وما لم أشاهده منها أعظم وأعظم ووقاي ع فراسته تستدعي س فرا ضخما. أخبر أصحابه بدخول التتار الشام سنة (699) وأن جيوش المسلمين تكسر,وأن دمشق لا يكون بها قتل عام ولاسبي عام,وأن كل ب الجيش وحدته في الا موال :وهذا قبل أن يهم التتار بالحركة. ثم أخبر الناس والا مراء (سنة 702 ) لما تحرك التتار وقصدوا الشام :أن الداي رة والهزيمة عليهم,وأن الظفر والنصر للمسلمين. وأقسم على ذلك أكثر من سبعين يمينا. فيقال له: قل إن شاء الله فيقول (إن شاء الله تحقيقا لا تعليقا) وسمعته يقول ذلك قال: فلما أكثروا علي. قلت: لا تكثروا. كتب الله تعالى في اللوح المحفوظ: أنهم مهزومون في هذه الكرة. وأن النصر لجيوش الا سلام. قال: وأطعمت بعض الا مراء حلاوة النصر قبل خروجهم إلى لقاء العدو. وكانت فراسته الجزي ية في خلال هاتين الواقعتين (مثل المطر.) (مدارج السالكين ج 2 ص 489 Bu sözü bir sûfî dese, ne derlerdi? Elbette tekfir ederek kâfir müşrik derlerdi. Evet, Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenler görüşlerinizin kaynağı olan İbn Teymiyye böyle diyor. Ne diyeceksiniz? Ne diyeceğinizi bilmiyoruz, ama biz İbn Teymiyye nin bu sözünden dolayı onu tekfir etmeyiz. O sözünü tevil etmeye çalışırız. Belki İbn Teymiyye nin eline, bu yönde bir hadis geçmiş, o hadise göre bunu söylemiş olabilir. O olayı Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bildirdiği için. İbn-i Teymiyye Levh-i Mahfuz da yazılı demiş olabilir, diyerek bu sözünü tevil etmek gerekir.biz de Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenlerin ümmetin birliği adına âlimlerden sadır olan zahirdeki o sözleri, böyle tevil yoluna gitmelerini beklerdik. ELBANİ NİN BAZI ÇELİŞKİLERİ-Ali Hoşafçı ELBANİNİN BAZİ ÇELİŞKİLERİ ADLİ YAZİYİ WORD İNDİRMEK İCİN: _q_qyk&ithint=file%2c.docx Tavsiye Edilen Kitap: Seyyid Ali Hoşafçı,Selefilik Adı Altındaki Görüşlere

3 Selefice Cevaplar,Yasin Yayınevi, IIstanbul Ölüler işitir mi, Ölülere Kur an Okumak, Tevessül, İstiğase, Teberrük, Şefaat, Rabıta, Tazim, Şirk, Bidat, Allah Allah diye zikir, Tesbihte Taş Kullanmak, Cihad ve bunlara benzer konularda bilgi sahibi olmak isteyenlere değerli Seyyid Ali Hoşafçı kardeşimizin Ehl-i Sünnet e aykırı görüşler ileri süren Vehhabilere ve Selefi geçinenlere cevaplarla dolu bu kitabını tavsiye ederiz. *** Yasin Yayınevi Sipariş Hattı: Kargo ile eve Teslim. Elbanî nin Çelişkilerinden Bir Kaç Tanesi Elbânî nin Mâlik ed-dâr hadisini zayıf göstermeye çalışırken yaptığı tahrif ve Mâlik ed-dâr hakkında hadis âlimlerinin verdikleri bilgileri eksik ve çarpıtarak aktarması, okuyucularına bildirmemesi, Elbânî nin güvenilmez olduğuna delâlet eden tek olay değildir. Meselâ, Prof. Dr. Zekeriya Güler, başka bir hadisi ele alırken şu tespitleri yapıyor:

4 Ebû l-cevza Evs b. Abdullah (Radıyallahu anh) tan; Medine halkı şiddetli bir kıtlığa maruz kalmıştı. Onlar Aişe (Radıyallahu anha) ye gelerek durumdan yakındılar. Bunun üzerine Aişe (Radıyallahu anha): Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) in kabrine bakın, ondan semaya doğru bir delik açın. Onunla sema arasında bir engel bulunmasın! dedi. Onlar da hemen dediğini yaptılar. Bunun üzerine, bize öyle bol yağmur yağdı ki, otlar yeşerdi, develer yağdan çatlarcasına semizleşti. Bundan dolayı o yıla: çatlama yılı denildi. İşine gelmeyen bir hadisi raviyi zayıflatmaya çalışırken Elbânî bakın ne yapıyor: Râvîlerden Saîd b. Zeyd in sika olduğunu ifade eden İbn Maîn, İbn Sa d, Buhârî, İclî, Ebû Ca fer ed-dârimî, Ahmed b. Hanbel ve İbn Hibbân gibi otoriteleri âdeta görmezlikten gelen Elbânî Râvî Saîd b. Zeyd hakkında çok konuşulduğundan zayıf olduğunu delil olamıyacağını söylüyor. Elbânî nin işine geldiği başka bir hadiste daha önce zayıf dediği delil olarak kabul etmediği aynı ravi olan Saîd b. Zeyd in hakkında bu sefer şöyle diyor Elbânî: Hadisin isnadı hasendir. Râvîlerin hepsi de sikadır. Saîd b. Zeyd hakkında söz söylenmiştir. Ama bu, onun hadisini hasen derecesinden aşağı düşürmez diyor Elbânî. Gördüğünüz gibi işine gelmediğinde Buhârî, Ebû Ca fer ed-dârimî, Ahmed b. Hanbel ve İbn Hibbân gibi otoriteleri âdeta görmezlikten gelerek onların sika dediği raviyi kabul etmezken işine geldiğinde bu sefer kabul ediyor sıka dıyor.. Elbânî nin bu çelişkisi bir tane deyildir. Elbânî Hişam Ibn Saad-El Albani ( silsiletu l-ehadisi s-sahiha, 1/325 ) kitabında: Hişam İbn Saad güçlü ravidir diyor, ama (İrvau l-galil fi tahrici ehadisi Menari s-sebil, 1/283)-de Elbânî kendisiyle çelişerek diyor ki: Hişam İbn Saadin zihni zayıf idi Ali Ibn Said El-Razi-El Albani onu ( İrvau l-galil fi tahrici ehadisi Menari s-sebil, 7/13 ) kitabinda zayıf,( silsiletu l-ehadisi s-sahiha, 4/25)- da ise güçlü ravi saymıştır. Elbani kendinin ( silsiletu l-ehadisi s-sahiha, 1/638 no. 365 ) kitabinda Yahya bin Malikin 6 esas hadis alimi tarafından redd edildiğini ve tehdib,tekrib veya tehdib kitablarında kayd edilmediğini söylüyor. Bu Elbânî nin açık bir hatasıdır. İmam Hacer El Askalani Yahya bin Maliki kendi kitabında, Ebu Eyyub El Meraaci lakabi ile kaydetmiştir. (Tahdib el- Tahdib 12/19) Hz. Aişe (r.a): Kim söylese ki, Resulallah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ayak üste abdest bozuyor inanmayın, o oturmadikça abdestini bozmazdı. (Tirmizi,Nesai) Elbani (Mişkat el-masabih cilt 1/sayfa 117) adli kitabında bu hadisi zayıf saydığı halde (Mişkat el-masabih,cilt 1 sayfa 345 no 201) -da kendiyle çelişerek sahih saymıştır.

5 Bu kitaptaki ikinci hadisin tahriçinde geçen Hz. Osman (radıyellâhu anhu) a bir ihtiyâcını anlatamayan adama Osman İbnu Huneyf (radıyallâhu anhu) âmâ hadisindeki gibi tevessülü öğrettiği hadisi zayıflatmaya çalışan Elbânî bakın ne yapıyor. Tenbîh: İbârelerdeki garip kafa karıştıma ve söz makaslamalardan biri de Elbânî nin -Allah bizi de onu da affetsin- Tevessül adlı eserinin (sh:86) da Elbânî nin şöyle yapmasıdır: Alî İbnu l-medînî şöyle dedi: Ticaret için Mısır a gider gelirdi. de Elbânî nin Ali İbnu l-medînî nin ibaresinden Şebîb İbnu Saîd in ezberinin zayıf olduğuna delil getirmiştir. Halbuki Elbânî İbnu l-medînî nin sözünden başında söylediği en mühim kelimeyi kesmiştir ki o da Alî İbnu l-medînî Şebîb İbnu Saîd in sikadır sözüdür. İlmî emanet işte böyle olur(!) Allah tır kendinden yardım istenen Elbânî, (ilimden, doğrudan ve haktan) uzaklaşıp kendinden önce hiçbir kimsenin gitmediği garîb bir yola girdi ve Şebîb i sika gören hafızların sözlerini ihmal etti, zikretmedi. ( Detaylı bilgi için bu kitaptaki ikinci hadisin tahriçine bakabilirsiniz). Elbânî nin Saîd b. Zeyd bu çelişkili durumu Hasan b. Alî es-sekkâf, Tenâkuzât-ı Elbânî isimli birkaç ciltlik eserinde, bu ve başka misallerle bu tezatlıkları açıklamıştır. Ayrıca Mahmud Saîd Memduh Naktu s-sahih Haşiyesi nde, birçok örnekler ortaya koymuştu. Mahmud Said Memduh Albânî nin İmam Müslim in Sahihi nde rivayet ettiği bazı hadislere zayıf demesinden dolayı Tenbîhü l-müslim ilâ te addi l-albânî alâ Sahihi Müslim adlı küçük hacimli kitabını kaleme almış, bilahare Albânî nin değerlendirmelerini tenkit ettiği Et-Ta rîf Bi Evhâmi Men Kassame s-sünen İlâ Sahihin ve Zaîf adıyla (İbadât kısmı) altı cilt halinde Dubai de tabedilmistir. Elbânî nin bu yaptığına ne denir?! Bir yerde haklı çıkmak, hadisi zayıflatmak için Saîd b. Zeyd i zayıf ravi deyip kabul etmiyor. Başka bir yerde aynı raviyi kabul ediyor. Böyle bir hadisçinin sözlerine ne kadar güvenilir. Sonuç olarak, bu rivayete itiraz eden Elbanî nin gerekçelerinin yetersizliği anlaşılmakla beraber, bu hadisle amel etmeye engel olacak bir sonuç çıkarmak, pek de ilmî olmasa gerekir. Ciddi hadis çalışmaları olan Elba-nî nin, hadislerden yola çıkarak kadına altını haram etmesi, gibi Ehli Sünnet dışı bir görüş ortaya atması başka konularda da hatalı olabileceğini gösterir. Elbanî, bazı erkekler nişan yüzüğü adı altında, parmaklarına altın yüzük takarlar. Bu âdet bize Hıristiyanlardan geldiği için, evvelâ onlara benzemek olur. Sonra da, İslâm prensiplerine göre, altın takmak erkeklere zaten harâmdır. İleriki sayfalarda zikrettiğimiz, altını kadınlara bile yasak eden naslara muhalefet etmektir. Elbânî, erkeklere altın yüzük takmanın harâm olduğuna dair altı tane hadîs-i şerîf zikrettikten sonra, kadınlara da altın yüzüğün harâm olduğuna dair şu hadis-i şerîfi zikretmektedir:

6 Dostuna ateşten bir halka giydirmek isteyen, parmağına altın bir yüzük taksın. Mahbûbunun boynuna ateşten bir tasma takmak isteyen, altından bir gerdanlık taksın. Dostunun koluna ateşten bir çember takmak isteyen, altından bir bilezik taksın. Kitabın mütercimi Ali Aslan, bu hadîs-i şerîfin altına şöyle bir not ilâve etmiş: Elbanî nin bu fetvası, dört mezhebe muhalif bir fetvadır. Dört mezhebe göre de, altın kadınlara helâldir, bilinsin. demektedir. Görüldüğü gibi, Elbanî bilerek veya bilmeden büyük hatalar yapıyor. Böyle hatalar yapan birisinin tahriçlerine güven olur mu? Selefi görüşü üzere olduğunu idda edenler, Elbânî ye büyük muhaddis diyorlardı. Elbanî nin durumunu gördükten sonra, Elbanî nin bir hadise zayıf veya uydurma dediği zaman, o hadisin öyle olmayabileceği bilincinde olmaları lazım. İTİRAZ Dost düşman herkesin şehadetiyle konunun uzmanı olan bir âlimin, ulaştığı yeni bilgilerle ictihadını değiştirip hatasından dönmesinin neresinde bir çelişki vardır? İmam Ebu Hanife, Ey Ebu Yusuf! Benden her duyduğunu yazma! Çünkü ben bir beşerim. Bugün bir şey söyler, yarın ondan dönebilirim. Derken size göre Ben tenakuzları olan çelişkili birisiyim. mi demek istemiştir? İmameyn -söylendiğine göre mezhebin üçte birinden geri dönerken size göre çelişkiye mi düşmüştür? Elbani nin çelişki ve tenakuzatına değil, hatadan dönme erdemini göstermiştir. CEVAP Evet, bir âlimin, ulaştığı yeni bilgilerle ictihadını değiştirip hatasından dönmesi gayet normaldir. Fakat yukarda verdiğimiz örneklere bakacak olursanız burda Elbani nin okuycudan bazı bilgileri gizleme, bildirmeme gibi durumları var. Burda ulaştığı yeni bilgilerle içtihadını değiştirme gibi bir durum yok. Ayrıca dikkat edin yukarda gösterdiğimiz gibi ravi hakkında Elbânî nin ilk sözü hakkında çok konuşulduğundan zayıf olduğunu delil olamayacağını söylüyor. İkinci tesbitinde de Saîd b. Zeyd hakkında söz söylenmiştir. Ama bu, onun hadisini hasen derecesinden aşağı düşürmez diyor Elbânî. Yani ravi aynı ravi ilk sözünde hakkında söz söylendiğini söylüyor. İkinci sözünde de bunu tekrar ifade ediyor. Yani ravi hakkında ulaştığı yeni bir bilgi yok. Ulaştığı yeni bilgilerle ictihadını değiştirme gibi bir durum yok. Biz bu tür çelişkilerinden bahsediyoruz. Yoksa Elbânî nin ulaştığı yeni bilgilerle ictihadını değiştirip hatasından döndüklerine biz bişey demiyoruz. İctihadını değiştirip hatasından döndükleri o kadar çok ki biz buraya yazmadık zaten onları. Elbânî nin çelişkili ifadeleri hataları birkaç tane değil. Elbanî nin ne kadar büyük bir otorite (!) olduğu, Mahmud Saîd Memduhun Ref u l-menare sini, Et-Ta rîf isimli eserini, ondaki Elbanin Kütüb-i Sitte deki bin civarındaki rivayet üzerinde cahilce yaptığı zayıftır

7 damgalamaları ve verdiği yersiz hükümleri, en-nakdu s-sahîh ini, Hasan Sekkaf ın Tenakuzatü l-elbânî isimli üç ciltlik kitabında yüzlerce zikrettiği çelişkileri okuyanlar çok güzel anlar. Abdulaziz el-ğumarî nin eseri baştan sona onun hatlarını çelişkilerini, Abdullah el-ğumarî nin bu kıssa ile alakalı olarak kaleme aldığı risalesinde onun, işine geldiği yerde bir raviyi nasıl güvenilir, gelmeyen yerde ise Buhari nin ravilerini nasıl yerden yere vurduğunu anlatır. Bazı alimler Elbanî nin bu kadar hata ve çelişkilerini bilmedikleri için ilk başlarda Elbanî yi övmüş olabilirler. Fakat ciltler dolusu hata ve çelişkilerini bildikten gördükten sonra Elbanî yi övmemişlerdir, Abdullah el-ğumarî gibi sonradan tenkit etmişlerdir. Elbani in asıl ülkesi olan Arnavutluk olup yirmili yaşlarında hadis ilmi ile meşgul olmaya başladı. Bir yandan saat tamirciliği yapıp bir yandan da Daru l-kutubi z-zahiriyye giderek oradaki hadis yazmalarını incelemeye başladı. Böylece bir hocası olmadan kendi kendini hadis alanında yetiştirdi. Daha sonraları bir hocadan hadis rivayet icazeti aldı. Bir hocası olmadan kendi kendini yetiştiren Elbani nin yukardaki bahsettiğimiz dört mezhebin görüşüne aykırı fetva vermesi, birkaç cilt hadislerin tahriçlerindeki hataları ve çelişkileri olması normal. Normal olmayan bu kadar hatları çelişkileri olan Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenler, Büyük Muhaddis dedikleri Elbani nin bir hadise zayıf veya uydurma demişse artık o hadis zayıf veya uydurma olarak görüyorlar. Diğer eski meşhur muhaddislerin dedikleri ikinci planda atıp kabul etmiyorlar. Önemli olan bu kadar bilerek veya bilmeden hata eden Elbani nin Müslümanların yaptıklarına dair getirdikleri hadislere zayıf veya uydurma demesine bazı insanların inanıp güvenmesi sonucunda müslümanları bidat veya şirk işlemekle itham etmeleri önemli olan budur. Siz madem Elbani nin hataları olabileceğini hatasından dönmesini bir erdem olarak kabul ediyorsunuz o zaman onun bir hadise zayıf dediği zaman o hadisin zayıf olmayabileceğini de düşünüp kayıtsız şartsız onun görüşlerine teslim olmamanız lazım. Hadisleri kolayca zayi etmemeniz lazım. İBN TEYMİYYE UYDURMA HADİSLERLE AMEL EDİYOR MU? -Ali Hoşafçı YAZIYI İNDİRMEK İÇİN: WcSu_8&ithint=file%2c.docx

8 Tavsiye Edilen Kitap: Seyyid Ali Hoşafçı,Selefilik Adı Altındaki Görüşlere Selefice Cevaplar,Yasin Yayınevi, IIstanbul Ölüler işitir mi, Ölülere Kur an Okumak, Tevessül, İstiğase, Teberrük, Şefaat, Rabıta, Tazim, Şirk, Bidat, Allah Allah diye zikir, Tesbihte Taş Kullanmak, Cihad ve bunlara benzer konularda bilgi sahibi olmak isteyenlere değerli Seyyid Ali Hoşafçı kardeşimizin Ehl-i Sünnet e aykırı görüşler ileri süren Vehhabilere ve Selefi geçinenlere cevaplarla dolu bu kitabını tavsiye ederiz. *** Yasin Yayınevi Sipariş Hattı: Kargo ile eve Teslim. Elbani İbn Teymiyye nin Uydurma Hadislerle Amel Ettiğini Söylüyor

9 Utbe b. Gazvân (Radıyallahu anh) dan rivâyet edilen bir hadis-i şerifte Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: عن عتبة بن غزوان رضى الله عنه عن النبى صلى الله عليه وسلم قال: إذا أضل أحدكم شيي ا أو أراد أحدكم عونا وهو بارض ليس بها أنيس فليقل: يا عباد الله أغيثوني يا.عباد الله اغيثونى فا ن لله عبادا لا نراهم Sizin biriniz bir şey kaybederse yahut yanında arkadaşı bulunmadığı bir yerde yardım dilerse; Ey Allah ın kulları bana yardım edin! Ey Allah ın kulları bana imdat edin! desin. Çünkü Allah ın bizim görmediğimiz kulları vardır. İbn Teymiyye (istigâse) kabul etmezken bu hadisteki Ey Allâh ın kulları! diye seslenerek yardım istemeyi sünnete uygun görüp nerede nasıl sünnete uygun dua edileceğini öğretmek için yazdığı el-kelimu t Tayyib Sünnete Uygun Duâ adlı eserine aldığını biz önceki kitapta yazınca bize Medine de rediye yazanlar İbn Teymiyye nin bu sözüne karşı savunma yapım derken büyük bir açıklarını ortaya koyup şöyle itiraz ediyorlar. İTİRAZCI Elbani İbn-i Teymiyye nin adı geçen kitabında zikredip itiraz etmediği tek zayıf hadis de bu olmadığını kitabın tahkikinde, bununla beraber onlarca zayıf hadis olduğunu, dahası birkaç tane mevzu hadis bulunduğunu da ifade etmiştir. (Elbani, el-kelimu t-tayyib, Tahkik, 49-57) CEVAP Selefi olduğunu idda edenler zayıf ve uydurma hadislerle amel etmediklerini hadis ehli olduklarını iddia ediyorlardı. Bakalım öylemi? Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenlerin büyük muhaddis dedikleri Elbani, el-kelimu t-tayyib, Tahkik, adlı eserinde görüşlerinin en büyük kaynaklarından biri olan İbn-i Teymiyyen nin kitabında zikredip itiraz etmediği onlarca zayıf hadis olduğunu, dahası birkaç tane mevzu hadis bulunduğunu söylüyor. Ayrıca Elbani İbn-i Teymiyye nin sahih bir hadise zayıf bir kısmına uydurma dediğini halbuki hadisin sahih olduğunu söylüyor. Elbani kendisinin Silsietu Hadis sahiha adli kitabinin 4 ciltinin 344 sayfasinda diyor ki: Ben Şeyhülislam İbni Teymiyyenin hadisin (Ben kimin Mevlas ıysam Ali de onun Mevla sıdır) birinci kismini zayif ikinci kismini ise yalan ve uydurma adlandırdığini görünce bu konu üzerine uzun bir yazi yazmak zorunda kaldim. Benim fikrimce böyle abartisinin (İbni teymiyyenin) arkasindaki sebeb onun (İbni Teymiyyenin) bazi hadisleri uygun şekilde görmeden önce onlarin asilsizliği yönünde aceleci karar vermiş olmasidir (Silsiletu Hadis sahiha,cilt 4,sayfa 344) Elbani nin Silsiletu hadis sahiha adli kitabinin 4 ciltinin sayfasında.:

10 Ben kimin Mevlası ysam Alide onun Mevlasidir.Allah ım ona dost olana dost ol, ona düşman olana düşman ol Bunu Ahmed ibni Hanbel (4/370),Ibni Hibban Sahihinde (2205) Ibn Ebu Asim (1367,1368),Taberani (4968) (Elbani) hadisin senedi hakkinda dedi ki: Hadisin isnadi Buhari kriterine göre sahihtir. Heytemi kendi mecmuasinda (9/104) Ahmed (bin Hanbel) tarafindan bütün raviler sahih, Fatir bin Halife ise sikadir (güvenilirdir) Ayni zamanda ben kimin Mevla sıysam Alide onun Mevla sıdır Tirmizi tarafindan nakledilmiş (2/298) ve hadis hasen sahihtir demiştir. Elbani sonraki sayfada Hadisin isnadi Sahiheyn kriterlerine göre sahihtir diyor.(silsiletu Hads Sahiha, cilt 4,sayfa ) Burada da görüleceği gibi elbani İbn-i Teymiyye nin zayıf hadislerle uydurma hadislerle amel ettiğini itiraz etmediğini söylemişti şimdi ibn teymiyyenin sahih bir hadise zayıf ve uydurma olduğunu söylüyo. Ayrıca İbn-i Teymiyye nin talebesi İbnü l Kayyim el-cevziyye nin Kitâbu r-ruh adlı eserini tercüme eden Selefi görüşü üzere olduğunu iddia eden hoca dip notlarda Elbani nin görüşünü ve kitabını refarans göstererek İbnü l Kayyim el-cevziyye nın Kitâbu r-ruh adlı eserinde ölülerin işittiğini, ölülere Kur an okunabileceğini, ruhların yardım edebileceğini, ruhların rüyalarda insanlara yardım ettiği gibi birçok mesele için delil getirdiği hadislerin bir çoğunun Elbani ye göre zayıf bazılarında uydurma olduğunu söylüyor. Elbani İbn-i Teymiyye ve İbnü l Kayyim ın kitaplarında itiraz etmeyeyip zayıf ve uydurma hadisleri delil getirerek amel ettiklerini ortaya çıkarıyor. İTİRAZ Başka bir itirazcı şöyle dedi: İbn Teymiyye, zayıf hadis ile amel edilmesini caiz görmeyen âlimlerden biridir. Mezkûr hadisi delil getirmesi, onun indinde bu hadisin sahih olduğuna kanaat etmesine işaret eder. Lakin o da, her beşer gibi hatadan masun değildir. CEVAP İbn Teymiyye, sorulan bir soruya: Ölünün, (kendisi için arkasından okunan) Kur ân, zikir ve duâ seslerini işitebildiği doğrudur. demektedir. İbn Teymiyye ölü işitir diyor. Siz işitmez diyorsunuz. Bu konuda İbn Teymiyye hata etmiş diyorsunuz. İbn Teymiyye, ölüye telkin vermekle ilgili zayıf hadis ile amel ettiklerini, başkalarının da ettiğini söyleyerek şöyle diyor: Ölüye öldükten sonra telkin verilir, biz ve arkadaşlarımız da bunu kabul ediyoruz diyor İbn Teymiyye. Siz İbn Teymiye için burada da hata etmiş olabilir diyecekmisiniz. İbn Teymiyye: Vefat etmiş Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ın veya ümmetine mensup salih bir şahsiyetten bir şey dilemeleri, ümmetinden olan salih bir şahsiyetin bu dilekleri karşılamış olmaları; söz konusu dileklerde bulunmanın mutlaka müstehap olduğunu göstermez. Böyle bir dileğin yerine gelmesi, yani başında dua edilen mezarda yatan ölünün kerameti olarak sayılabilir diyor İbn Teymiyye. Mezarda yatan ölünün kerameti olarak

11 sayılabilir diyor, şeytandandır demiyor. Siz ise şeytandandır diyordunuz. İbn Teymiyye nin bu sözünde de hatalı olduğunu söyliyeceksiniz. İbnü l-kayyim el-cevziyye, hocası İbn Teymiyye nin çok feraset sahibi olduğunu anlatıyor. İbn Teymiyye Tatarların kesinlikle mağlup olacaklarını, Müslümanların muzaffer olacaklarını anlatıyor. Ve bu konuda 70 ten fazla yemin ediyor. Ona diyorlar ki: İnşaallâh de! O da cevap veriyor: Tahkik için inşaallâh diyeyim, ama buna bağlamıyorum yani kesin olacağını biliyorum. Ve öğrencisi diyor ki: İbn Teymiyye sonra şöyle dedi: Beni zorladıklarında dedim ki: Çok konuşmayın! Allah Levh-i Mahfuz da onların bu toprakta mağlup olacaklarını yazdı! Ve dediği gibi oluyor. İbn Teymiyye nin Levh-i Mahfuz dan haberdar olmasına da hata etmiş olabilir diyormusunuz. Bunun gibi İbn Teymiyye nin bu tür sözlerinin kitapta bir çok örnekleri var, bir kısmını buraya yazdık. Meğer size göre İbn Teymiyye nin ne kadar çok hatası varmış, bunu siz itiraf ediyorsunuz. Görüşlerinizin kaynağı İbn Teymiyye, bu kadar çok hata edebiliyorsa, siz de onu takip ettiğiniz için sizin de çok hatanız olabilir. İbn Teymiyye nin bunun gibi birçok görüşü bu kitapta var. Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenler işte böyle münazarada yenilmemek için hatası deyip işin içinden çıkarlar. Aynı şekilde İbn Kayyım içinde aynı şeyi yaparlar. İbnu l-kayyım ın er-rûh eserinde ruhların yardım etmesi gibi ruhlarla ilgili konuları açıklamaları ona tabi olanları çok zor duruma düşürüyor. Kitâbu r-ruh u sayfa 248 de Yüzüncü delil İbnü l Kayyim el-cevziyye şöyle diyor: Yeryüzünde yaşayan bütün insanlar, ölülerin ruhlarına kavuşabileceğine: onlara soru sorabileceğine; ölülerin, kendilerinin bilmediği birşeyi haber verebileceklerine ve onları görebileceklerine dair bilginin doğru olduğundan birleşmişlerdir. Bununla ilgili misaller o kadar çoktur ki, inkarla bitirilemez. İbnü l-kayyim el-cevziyye, Kitâbu r-ruh sayfa 46 da: Rüyasında tavsiye edilen ilaçları kullanarak şifa bulanların sayısı da gerçekten çoktur. Birçok insanın bana anlattığına göre, İbni Teymiyye karşıtı birçok kişi, ölümünden sonra onu rüyasında görüp feraiz ve başka konularda sorular sormuşlar. İbn Teymiyye onlara doğru cevaplar vermiştir. Velhasıl, bu gerçeği sadece ruhları hükümlerini ve durumlarını bilmeyen insanlar kabul etmezler. Başarı Allah tandır. İbn Kayyim in sözü bitti. Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenlerin düştükleri bu zor durumdan kurtulmak için ya İbn Kayyim in hatası der, ya da İbnü l-kayyim el-cevziyye, Kitâbu r-ruhu İbni Teymiyye nin talebesi olmadan önce tasavvufcu olduğu zaman yazmış derler. Onun için şu bilgiyi burada açıklamak gerekiyor. Buradan da anlaşılacağı üzere, İbnü l Kayyim el-cevziyye İbni Teymiyye nin talebesi olduktan sonra ve İbni Teymiyye nin vefatından sonra Kitâbu r-ruh u yazmış. Ayrıca Kitâbu r-ruh u sayfa 172 de hocam İbni Teymiyye demesinden de

12 anlaşılacağı üzere Kitâbu r-ruh u İbni Teymiyye talebesi olduktan sonra yazmıştır. Bazen dört mezhepten birine yapışır, bazen dört mezhep dışında İbn Teymiyye nin görüşüne yapışır. Bazen ayetin zahirine, bazende teviline yapışıp, yorum yaparlar. Bazen sahih hadisten baskasını kabul etmezler. Bazen de zayıf hadisle amel ederler. Bu anlattıklarımızı bu kitabın birçok yerinde kaynaklarıyla görüyosunuz, göreceksiniz. Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenlerin sabit bir duruşları olmadığı için, münazarada haklı çıkmak maksadıyla bir çok yolu denemelerinden dolayı, onlarla münazara etmek zordur. Elbanî nin Çelişkilerinden Bir Tanesi Elbânî nin Mâlik ed-dâr hadisini zayıf göstermeye çalışırken yaptığı tahrif ve Mâlik ed-dâr hakkında hadis âlimlerinin verdikleri bilgileri eksik ve çarpıtarak aktarması, okuyucularına bildirmemesi, Elbânî nin güvenilmez olduğuna delâlet eden tek olay değildir. Meselâ, Prof. Dr. Zekeriya Güler, başka bir hadisi ele alırken şu tespitleri yapıyor: Ebû l-cevza Evs b. Abdullah (Radıyallahu anh) tan; Medine halkı şiddetli bir kıtlığa maruz kalmıştı. Onlar Aişe (Radıyallahu anha) ye gelerek durumdan yakındılar. Bunun üzerine Aişe radıyallahu anha: Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) in kabrine bakın, ondan semaya doğru bir delik açın. Onunla sema arasında bir engel bulunmasın! dedi. Onlar da hemen dediğini yaptılar. Bunun üzerine, bize öyle bol yağmur yağdı ki, otlar yeşerdi, develer yağdan çatlarcasına semizleşti. Bundan dolayı o yıla: çatlama yılı denildi. Bu hadisi zayıflatmaya çalışırken bakın ne yapıyor: Elbânî ( Râvîlerden Saîd b. Zeyd de zayıflık vardır iddiasına delil olarak), Saîd b. Zeyd in zayıf bir râvî olduğu fikrinde olanları söz konusu ederken, onun sika olduğunu ifade eden (İbn Maîn, İbn Sa d, Buhârî, İclî, Ebû Ca fer ed-dârimî, Ahmed b. Hanbel ve İbn Hibbân gibi) otoriteleri âdeta görmezlikten gelmektedir. Elbânî nin, senedinde Saîd b. Zeyd in bulunduğu başka bir hadis için şu değerlendirmeyi yaptığını da görmekteyiz: Hadisin isnadı hasendir. Râvîlerin hepsi de sikadır. Saîd b. Zeyd hakkında söz söylenmiştir. Ama bu, onun hadisini hasen derecesinden aşağı düşürmez Elbânî Hişam Ibn Saad-El Albani ( silsiletu l-ehadisi s-sahiha, 1/325 ) kitabinda: Hişam İbn Saad güçlü ravidir diyor,ama (İrvau l-galil fi tahrici ehadisi Menari s-sebil, 1/283)-de Elbânî kendisiyle çelişerek diyor ki: Hişam İbn Saadin zihni zayif idi Ali Ibn Said El-Razi-El Albani onu ( İrvau l-galil fi tahrici ehadisi Menari s-sebil, 7/13 ) kitabinda zayif,( silsiletu l-ehadisi s-sahiha, 4/25)- da ise güçlü ravi saymiştir Elbani kendinin ( silsiletu l-ehadisi s-sahiha, 1/638 no. 365, ) kitabinda Yahya bin Malikin 6 esas hadis alimi tarafindan redd edildiğini ve tehdib,tekrib veya tehdib kitablarinda kayd edilmediyini söylüyor Bu Elbânî nin açik bir hatasıdır. İmam Hacer El Askalani Yahya bin Maliki

13 kendi kitabında, Ebu Eyyub El Meraaci lakabi ile kaydetmişdir. ( Tahdib el- Tahdib 12/19) Hz. Aişe (r.a): Kim söylese ki, Resulallah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ayak üste abdest bozuyor inanmayin, o oturmadikca abdestini bozmazdi (Tirmizi,Nesai) Elbani (Mişkat el-masabih cilt 1/sayfa 117) adli kitabinda bu hadisi zayif saydiği halde (Mişkat el-masabih,cilt 1 sayfa 345 no 201) -da kendiyle çelişerek sahih saymişdir. Bu kitaptaki ikinci hadisin tahriçinde geçen Hz. Osman (radıyellâhu anhu) a bir ihtiyâcını anlatamayan adama Osman İbnu Huneyf radıyellâhu anhu ama hadisindeki gibi tevessülü öğrettiği hadisi zayıflatmaya çalışan Elbânî bakın ne yapıyor. Tenbîh: İbârelerdeki garib kafa karıştıma ve söz makaslamalardan biri de Elbânî nin -Allah bizi de onu da affetsin- Tevessül adlı eserinin (sh:86) da Elbânî nin şöyle yapmasıdır: Alî İbnu l-medînî şöyle dedi: Ticaret için Mısır a gider gelirdi. de Elbânî nin Ali İbnu l-medînî nin ibaresinden Şebîb İbnu Saîd in ezberinin zayıf olduğuna delil getirmiştir. Halbuki Elbânî İbnu l-medînî nin sözünden başında söylediği en mühim kelimeyi kesmiştir ki o da Alî İbnu l-medînî Şebîb İbnu Saîd in sikadır sözüdür. İlmî emanet işte böyle olur(!) Allah tır kendinden yardım istenen Elbânî, (ilimden, doğrudan ve haktan) uzaklaşıp kendinden önce hiçbir kimsenin gitmediği garîb bir yola girdi ve Şebîb i sika gören hafızların sözlerini ihmal etti, zikretmedi. ( Detaylı bilgi için bu kitaptaki ikinci hadisin tahriçine bakabilirsiniz). Elbânî nin Saîd b. Zeyd bu çelişkili durumunu Hasan b. Alî es-sekkâf, Tenâkuzât-ı Elbânî isimli birkaç ciltlik eserinde, bu ve başka misallerle bu tezatlıkları açıklamıştır. Ayrıca Mahmud Saîd Memduh Naktu s-sahih Haşiyesi nde, birçok örnekler ortaya koymuştu. Mahmud Said Memduh Albânî nin İmam Müslim in sahihi nde rivayet ettiği bazı hadislere zayıf demesinden dolayı Tenbîhü l-müslim ilâ te addi l-albânî alâ Sahihi Müslim adlı küçük hacimli kitabını kaleme almış, bilahare Albânî nin değerlendirmelerini tenkit ettiği et-ta rîf bi evhâmi men kassame s-sünen ilâ sahihin ve zaîf adıyla (İbadât kısmı) altı cilt halinde Dubai de tabedilmistir. Elbânî nin bu yaptığına ne denir?! Bir yerde haklı çıkmak, hadisi zayıflatmak için Saîd b. Zeyd i zayıf ravi deyip kabul etmiyor. Başka bir yerde aynı raviyi kabul ediyor. Böyle bir hadisçinin sözlerine ne kadar güvenilir. Ciddi hadis çalışmaları olan Elbanî nin, hadislerden yola çıkarak kadına altını haram etmesi, gibi ehli sünnet dışı bir görüş ortaya atması başka konularda da hatalı olabileceğini gösterir. Elbanî, bazı erkekler nişan yüzüğü adı altında, parmaklarına altın yüzük takarlar. Bu âdet bize Hıristiyanlardan geldiği için, evvelâ onlara benzemek olur. Sonra da, İslâm prensiplerine göre, altın takmak erkeklere zaten harâmdır. İleriki sayfalarda zikrettiğimiz, altını kadınlara bile yasak eden naslara muhalefet etmektir. Elbânî, erkeklere altın yüzük takmanın harâm olduğuna dair altı tane hadîs-i

14 şerîf zikrettikten sonra, kadınlara da altın yüzüğün harâm olduğuna dair şu hadis-i şerîfi zikretmektedir: Dostuna ateşten bir halka giydirmek isteyen, parmağına altın bir yüzük taksın. Mahbûbunun boynuna ateşten bir tasma takmak isteyen, altından bir gerdanlık taksın. Dostunun koluna ateşten bir çember takmak isteyen, altından bir bilezik taksın. Kitabın mütercimi Ali Aslan, bu hadîs-i şerîfin altına şöyle bir not ilâve etmiş: Bu fetva, dört mezhebe muhalif bir fetvadır. Dört mezhebe göre de, altın kadınlara helâldir, bilinsin. demektedir. Görüldüğü gibi, Elbanî bilerek veya bilmeden büyük hatalar yapıyor. Böyle hatalar yapan birisinin tahriçlerine güven olur mu? Selefi görüşü üzere olduğunu idda edenler, Elbânî ye Asrın Muhaddisi diyorlardı. Elbanî nin durumunu gördükten sonra, Elbanî nin bir hadise zayıf veya uydurma dediği zaman, o hadisin öyle olmayabileceği bilincinde olmaları lazım. İTİRAZ Dost düşman herkesin şehadetiyle konunun uzmanı olan bir âlimin, ulaştığı yeni bilgilerle ictihadını değiştirip hatasından dönmesinin neresinde bir çelişki vardır? İmam Ebu Hanife, Ey Ebu Yusuf! Benden her duyduğunu yazma! Çünkü ben bir beşerim. Bugün bir şey söyler, yarın ondan dönebilirim. Derken size göre Ben tenakuzları olan çelişkili birisiyim. mi demek istemiştir? İmameyn söylendiğine göre mezhebin üçte birinden geri dönerken size göre çelişkiye mi düşmüştür? Elbani nin çelişki ve tenakuzatına değil, hatadan dönme erdemini göstermiştir. CEVAP Evet, bir âlimin, ulaştığı yeni bilgilerle ictihadını değiştirip hatasından dönmesi gayet normaldir. Fakat Elbânî nin çelişkili ifadeleri hataları birkaç tane değil. Elbanî nin bir otorite olup olmadığını, Mahmud Saîd Memduhun Ref u l-menare sini, et-ta rîf isimli eserini, ondaki Elbani nin Kütüb-i Sittedeki bin civarındaki rivayet üzerinde cahilce yaptığı zayıftır damgalamaları ve verdiği yersiz hükümleri, en-nakdu s-sahîh ini, Hasan Sekkaf ın Tenakuzatü l-elbânî isimli üç ciltlik kitabında yüzlerce zikrettiği çelişkileri okuyanlar çok güzel anlar. Abdulaziz el-ğumarî nin eseri baştan sona onun hatlarını çelişkilerini, Abdullah el-ğumarî nin bu kıssa ile alakalı olarak kaleme aldığı risalesinde onun, işine geldiği yerde bir raviyi nasıl güvenilir, gelmeyen yerde ise Buhari nin ravilerini nasıl yerden yere vurduğunu anlatır. Onu Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenler, Elbânî ye Asrın Muhaddisi diyorlar. Elbânî bir hadise zayıf veya uydurma demişse artık o hadis zayıf veya uydurma olarak görürler. Diğer eski meşhur muhaddislerin dedikleri ikinci planda kalır. Önemli olan bunca hataları olan Elbânî nin Müslümanların yaptıklarına dair getirdikleri hadislere zayıf veya uydurma demesiyle o Müslümanların yaptıklarına bidat veya şirk denmesine sebep olmasıdır. Siz madem Elbani nin hataları olabileceğini hatasından dönmesini bir erdem olarak kabul ediyorsunuz o zaman onun bir hadise zayıf dediği zaman o hadisin zayıf olmayabileceğinide düşünmeniz lazım kayıtsız şartsız onun görüşlerine teslim olmamanız lazım. Hadisleri kolayca zayi etmemeniz lazım.

15 Böyle olunca dört durum ortaya çıkıyor. 1.Elbani nin dediği doğruysa İbn-i Teymiyye ve İbnü l Kayyim ın kitaplarında itiraz etmeyip zayıf ve uydurma hadisleri delil getirerek amel ettikleri gibi bir durum ortaya çıkıyor. 2. Biz demiyoruz sizin hadis aliminiz olan Elbani sizin diğer aliminiz olan İbn-i Teymiyye nin sahih hadise zayıf uydurma dediğini dolayısıyla Resulullah ın bir sözünü bilerek veya bilmeden iptal ediyor, yok sayıyor. Kim bilir böyle kaç hadisi zayi etti. Onun için İbn-i Teymiyye nin bir hadise zayıf veya uydurma dediğinde ihtiyatlı davranıp hemen kabul etmemek lazım. 3. İbn-i Teymiyye ve İbnü l Kayyim ın bu hadislerin zayıf ve uydurma olduğunu anlıyamadıkları için mi, yoksa zayıf hadislerle amel edileceğini düşündükleri için mi kitaplarına aldılar. 4. Bu kitaptaki ikinci hadisin tahriçinde geçen Hz. Osman (radıyellâhu anhu) a bir ihtiyâcını anlatamayan adama Osman İbnu Huneyf (radıyellâhu anhu) âmâ hadisinde olduğu gibi Elbânî, Şebîb i sika gören hafızların sözlerini ihmal etip, zikretmeyip bahsetmemesi Elbânî nin bir raviye bir yerde zayıf başka bir yerde sika demesi, bir hadise bir yerde zayıf aynı hadise başka bir yerde sahih demesi gibi hata ve çelişkilerini 6 cilt başka bir muhaddis de 2 cilt kitap halinde açıklamıştır. Aşağıda örneklerle izah edilecektir. Elbani nin bu durumunu bildikten sonra İbn-i Teymiyye ve İbnü l Kayyim ın kitaplarındaki Elbani nin zayıf ve uydurma dediği o hadislerin zayıf ve uydurma olmayabileceği ihtimalini de düşünmemiz gerekiyor. Onun için Elbani nin bir hadise zayıf veya uydurma dediğinde ihtiyatlı davranıp hemen kabul etmemek lazım. Elbânî ye asrın muhaddisi demelerinin isabetli olmadığı onun tahriçlerine kayıtsız şartsız teslim olmalarının doğru olmadığı ortaya çıkıyor. Her dört durumdan hangisi doğru olursa olsun Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenler için pek iyi bir durum değildir. Bütün bunlardan sonra selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenlerin görüşlerinin kaynaklarından olan ibn Teymiyye nin uydurma hadisle amel etmesi sahih hadise uydurma demesi, İbn Kayyım ın uydurma hadislerle amel etmesi ve muhaddisleri olan Elbânî nin yukarda anlattığımız çelişkileri ve hatalarından sonra Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenlerin biz hadis ehliyiz demeleri tartışılır bir hal almış oluyor.

16 CEMAATLE TESBİH ÇEKMEK BİDAT MİDİR?- Ali Hoşafçı CEMAAT İLE TESBİH ÇEKMEK BİDAT MİDİR YAZISINI İNDİRMEK İÇİN: 8ToYLw&ithint=file%2c.ddocx Tavsiye Edilen Kitap: Seyyid Ali Hoşafçı,Selefilik Adı Altındaki Görüşlere Selefice Cevaplar,Yasin Yayınevi, IIstanbul Ölüler işitir mi, Ölülere Kur an Okumak, Tevessül, İstiğase, Teberrük, Şefaat, Rabıta, Tazim, Şirk, Bidat, Allah Allah diye zikir, Tesbihte Taş Kullanmak, Cihad ve bunlara benzer konularda bilgi sahibi olmak isteyenlere değerli Seyyid Ali Hoşafçı kardeşimizin Ehl-i Sünnet e aykırı görüşler ileri süren Vehhabilere ve Selefi geçinenlere cevaplarla dolu bu kitabını tavsiye ederiz. *** Yasin Yayınevi Sipariş Hattı: Kargo ile eve Teslim. CEMAATLE TESBİH ÇEKMEK BİDAT MİDİR? Tesbih Çekmek Bid at Diyenlerin Görüşü: Boncuklarla olan tesbih bid attır, çünkü Peygamber (sallallahu aleyhi ve selem) in zamanında olmayıp, ondan sonra icad edilmiştir. Lugat âlimleri, tesbihin yeni bir kelime olduğunu ve Arapların bu kelimeyi tanımadığını

17 söylerler. Bu itibarla nasıl olur da, Resûlullah (sallallahu aleyhi ve selem), ashabına bilmedikleri bir şeyi tavsiye eder? İbn Vaddah el-kurtubi, (el-bid a ve n-nehyu Anhâ, s.12) Salet b. Behram dan rivâyet ettiği bir eserde; İbn Mes ud boncuklarla tesbih çeken bir kadına uğrar, onları kopartıp atar, sonra da taşlarla tesbih çeken bir adama gelir ve ayağı ile vurur. Ardından şöyle der: Çok ileriye gittiniz! Karanlık bid atlara daldınız! Muhammed (sallallahu aleyhi ve selem) in ashabını ilimde geçtiniz! Boncuklarla tesbih çekmek Resûlullah (sallallahu aleyhi ve selem) ın yoluna muhâliftir. Bu konuda Abdullah b. Amr şöyle der: Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve selem) ı sağ eliyle tesbih çekerken gördüm. Ayrıca Resûlullah (sallallahu aleyhi ve selem) ın bazı hanımlarına verdiği emre de uymamaktadır. Şöyle buyurur: Sizlere Sübhânallah, Allah-u Ekber, deyip Allah ı eksiklikten tenzih etmeyi emrederim. Gaflet edip de Lâ ilâhe İllalâh ı unutmayın, parmaklarınızla tesbih çekin çünkü onlar sorulur ve konuşturulurlar. Bu hadis hasendir. Hadisi, Ebû Dâvud ve diğerleri rivâyet etmişlerdir. Hâkim ve ez-zehebî hadisin sahih olduğunu söylerler. en-nevevî ve el-askalâni ise, hasen hükmünü vermişlerdir. Diğer taraftan biri gelipte, parmaklar ile olan tesbihin, adet çoğaldıkça sayısının muhafazasını imkânsız olduğunu söylerse, ona şöyle deriz. Bu karmaşıklığa sebep diğer bir bid attır. Yani dinimizde gelmediği şekilde, Allah-u Teâlâ nın çokça belirli bir sayıda zikredilmesidir. İşte bu bid at boncuklarla tesbih bid atidir. Sahih sünnette sabit olan en çok zikir adedi yüz dür. Bunu da adet edinen kişi kolaylıkla, yanlışsız bir şekilde yapabilir. Parmaklarla tesbihin daha faziletli olduğuna ittifak etmelerine rağmen, boncuklarla yapılan tesbih, parmaklarla sünnet olan tesbihi fiilen bitirmiştir. Tesbih Çekmek Bidat Değildir Diyenlerin Görüşü Aşağıda göreceğiniz gibi bizim elimizde tesbih ile ilgili Nebî (sallallahu aleyhi ve selem) Efendimiz, taşlarla tesbîh etmeyi görmesine rağmen yasaklamayıp onlarla da tesbîh edilebileceğine dâir bir takrîrî sünnet bulunmakta. Ayrıca sahabelerin tatbiki bulunmakta ve bid at olmadığına dair naslar mevcuttur. Tesbihle zikre karşı çıkanların elinde ise Abdullah b. Mes ûd a âid olan, sıhhat derecesi söz kaldıran, sahih olsa bile nasıl anlaşılması gerektiği tartışılabilecek olan, hattâ zâhiri başka sahâbe kavilleri, fiilleri ve takrîrleriyle, hattâ merfû rivâyetlerle çelişmekte olan mevkûf bir rivâyeti delil alarak tesbih çekmeye bidat demişlerdir. Yani işlerine geldiği zaman zayıf hadisi kabul etmezken burada tutunacakları başka bir delil olmadığından zayıf hadise yapışıp onu öne sürüyorlar. Biz zayıf hadisle amel edilir diyoruz sorun onların bu çelişkili durumu. Şimdi tesbihle zikre karşı çıkanların savunması olan Abdullah b. Mes ûd a âit olan o sözün açıklamasına bakalım. İmâm Dârimî, Sünen inden yaptığı bir rivâyette Omer b. Yahya dedesinden

18 nakletmiştir: Sabah namazından önce Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) un kapısında oturuyorduk. Evinden çıkınca beraberce mescide doğru yürüyecektik. Ebû Musa el-eş ari (Radıyallahu anh) yanımıza geldi: Abdullah daha dışarı çıkmadı mı? diye bize sordu. Hayır dedik. O da bizimle birlikte beklemeye başladı. Derken Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) evinden çıktı. Hepimiz kalkıp etrafını sardık. Ebû Musa ona dedi ki: Ey Abdullah, az önce mescitte garibime giden bir olay gördüm. Hayırda başka bir şey görmedim. Buharî, Ahmet b. Hanbel ve Yahya nın zayıf gördükleri (Taberani el- Mu cemü l-kebir deki rivayetine göre farklı olarak beni korkutan bir iş diye söylüyor. Fakat sonra Ebû Musa orada şöyle diyor: Şüphesiz o, yemin olsun ki kesinlikle hayırlı bir iştir. Ebû Musa (Radıyallahu anh) bunu söyledikten sonra yemin etmesi orda yapılanları hayırlı iyi bir iş gördüğüne kesinlik kazanıyor. Abdullah Neydi o iş diye sordu. Ebû Musa (Radıyallahu anh): Beklersen sen de görürsün dedi. Sonra şöyle anlattı. Mescitte halka halinde oturmuş topluluklar gördüm. Her halkanın başında bir adam elinde çakıl taşları olduğu halde komut veriyordu. Yüz defa tekbir. Topluluk bu komutu aldıktan sonra yüz defa tekbir getiriyordu. Sonra aynı adam: Yüz defa la ilahe illallah deyin diyordu. Topluluk gereğini yerine getiriyordu. Sonra yine aynı adam Yüz defa Sübhanallah deyin diye komut veriyordu. Ve topluluk yine emre uyuyor ve yüz defa Sübhanallah diyordu. Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) Sen onlara hiç bir şey söylemedin mi? diye sordu. Ebû Musa (Radıyallahu anh) hayır, hiç bir şey söylemedim ve senin görüşünü almak istedim dedi. Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh): Sen onlara: Siz o çakıl taşları ile günahlarınızı sayın, ben de size bu işin hayrınızı eksiltmeyeceğine garanti vereyim, diyemedin mi? dedi. Sonra Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) mescide yürüdü. Biz de birlikte gittik. Mescide gelince bu halkalardan birine rastladı. Tepelerine dikildi. Nedir, sizin şu yaptığınız iş? dedi. Onlar ise: Ey Abdullah, bunlar çakıl taşlarıdır. Biz bunlarla tekbir, tehlil ve tesbihlerimizi sayıyoruz. dediler. Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh): Siz o taşlarla günahlarınızı sayın, ben de size hayrınızın eksilmeyeceğine dair garanti vereyim. Ey Muhammed in ümmeti, helakiniz ne kadar da hızla yaklaşıyor. Hem de sizin aranıza bu kadar sahabe varken, Resûlullah (sallallahu aleyhi ve selemin) ın kefeni henüz nemlenmemişken, yemek tabağı henüz kırılmamışken. Beni kudretiyle saran Allah (Celle Celalühü) adına söyleyin ki, Siz Muhammed (sallallahu aleyhi ve selem) ümmetinden daha mı fazla hidayette olan bir ümmetsiniz? Yoksa, siz dalalet (sapıklık) kapısını açanlar mısınız?

19 Onlar: Ey Abdullah, Allah (Celle Celalühü) a yemin ederiz ki, bizim hayır işlemekten başka hiç bir niyetimiz yoktur dediler. Abdullah: Nice hayır uman insanlar vardır ki asla umdukları hayrı bulamamışlardır. Resûlullah (sallallahu aleyhi ve selem) Kuran okuyan fakat okudukları kalplerine işlemeyen bir topluluk tarif etmişti; Yemin ederim ki sanki o tarife uyanların çoğunluğu sizin aranızda dedi. Sonra onlardan yüz çevirip oradan ayrıldı. Amr. b. Seleme diyor ki: Nehravan olayında bu adamların çoğunluğunu Haricilerle beraber bize saldırırken gördük Hadisin Analizi: Hadis zayıftır (İbni el cezvu,el zuafa ve el matrukin cilt 2,sayfa 233,no 2601) Hadis zayıftır (İbni Adi,el kamil fi el zuafa,cilt 5,sayfa 122,no:1287) Hadis zayıftır (Ibni Hacer,Lisan el Mzan,cilt 4,sayfa 378,no 1128) El heytemi Mecmua el zevaid kitabinin Bab el Umma ala al sadaka adli bölümünde hadisi zayif saymiştir Ravi Amr hakkinda onu gören İbni Main dedi ki: Onun rivayetleri deyersizdir (el zuafa vel matrukin,sayfa 212 no 3229) İbni Karraş dedi ki: O kabul görmeyen birisidir (el mugni) İmam Zehebi dedi ki: O,en zayiflar arasinda yer alan itibar görmeyen birisidir (Mizan el itidal,cilt 3,sayfa 293) CEVAP Birincisi zayıf hadislerle amel etmeyi kabul etmezlerken burada olduğu gibi zayıf hadise yapışmaları onlar için bir çelişki. Ebû Musa ona dedi ki: Ey Abdullah, az önce mescitte garibime giden bir olay gördüm. Hayırdan başka bir şey görmedim. Buharî, Ahmed b. Hanbel ve Yahya nın zayıf gördükleri (Tebaranî el- Mu cemü l-kebir deki rivayetine göre farklı olarak, Ebû Musa (Radıyallahu anh) beni korkutan bir iş diye söylüyor. Fakat sonra Ebû Musa (Radıyallahu anh) ın şöyle diyor; Şüphesiz ki, o elbette yemin olsun ki kesinlikle hayırlı bir iştir. Ebû Musa (Radıyallahu anh) nın bunu söyledikten sonra yemin etmesi orada yapılanları hayırlı iyi bir iş gördüğüne kesinlik kazandırıyor. Ebû Musa (Radıyallahu anh) nın bu sözü ortada iken selefilik iddiasında bulunanların Ebû Musa (Radıyallahu anh) nın görüşü hakkında zan ve yorumlarının hiç önemi yoktur.

20 Burada görüleceği gibi Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) ile Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) ın görüş ayrılığı vardır. Bir sahabe bu işi hayırlı başka sahabe bidat olarak görüyor. Sahabilerden bazıları, Kur ân ın toplanıp mushaflaştırılmasını Resûlullah (sallallahu aleyhi ve selem) tarafından yapılmadığını söyleyerek bid at diyorlardı. Hazreti Ömer (Radıyallahu anh) ise bid at olarak görmedi. Kimi âlimlerden sahabi kavlini hüccet görmediği rivâyet edilse de İslâm âlimlerinin cumhuru onu delil görüp, bağlayıcı kabul ederler. Hanefîler de onlardandır. Hatta bazı rivâyetlerde, bunu, İslâm âlimlerinin sadece cumhuru değil, hepsi kabul eder. Yalnız bir sahabi kavline ters, başka bir sahabi kavli varsa tercihe gidilir, birisi alınır. Sufiyye de burada aşağıda göstereceğimiz sahâbeden birçoklarının fiilini ve Nebî (sallallahu aleyhi ve selem) Efendimiz, taşlarla tesbîh etmeyi görmesine rağmen yasaklamadığına göre, bir takrîrî sünnet bulunmaktadır. İşte Sufiyye de Resûlullah (sallallahu aleyhi ve selem) efendimiz in bu takrirlerini esas alarak ve başka birçok sahabenin yaptıklarını da delil alarak Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) un değil de, Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) nin kanâatini seçmişlerdir. Aşağıdaki rivayetlerde de göreceğiniz gibi birçok sahabe taş, düğüm kullanarak zikir yapmışlardır. Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) bu konuda bidat demekle görüşünde yanlız kalmıştır. Buna rağmen Selefi görüşü üzere olduğunu iddia edenlerin İbn Mes ud, (Radıyallahu anh) bidat görüşünde ısrar edip doğru görüş budur derlerse şöyle deriz: İmam Ahmed, Bezzar, Taberanî ve İbn Merduveyh, sahih bir yolla İbn Mes ud dan şöyle rivayet ediyor: İbn Mes ud, mushaftan Felak ile Nas surelerini kazımış ve Sakın Kur an a Kur an dan olmayan şeyleri karıştırmayın Bunların ikisi Allah ın kitabından değildir. Ancak Resûlullah a emredilmiştir ki onlarla Allah a sığınsın demiştir İbn Mes ud onları namazlarında okumuyordu. Bezzar Bu hususta bir tek sahabi dahi İbn Mes ud a katılmamıştır. Resûl-i Ekrem bu iki sureyi de namazda okumuştur. Biz bunu niçin yazdık? Bu hususta sahabenin İbn Mes ud un bu görüşünü benimsemediğine örnek olsun, diye yazdık. Başka bir örnek: Hazreti Ömer (Radıyallahu anh) ile Hazreti Ammar (Radıyallahu anh) bir konuda görüş ayrılığı Buhari ve Müslim, Abdurrahman b. Ebza (Radıyallahu anh) dan şu şekilde rivayet etmişlerdir: Bir adam Hazreti Ömer (Radıyallahu anh) in yanına gelip: Ben cünüp oldum ve su bulamadım! dedi. Hazreti Ömer (Radıyallahu anh):

21 Namaz kılma dedi. Bunun üzerine Ammar (radıyallahu anh şöyle söyledi: Ey mü minlerin emiri! Hatırlamıyor musun, ben ve sen bir seriyyede bulunuyorduk. Bu sırada cünüp olmuş ve su bulamamıştık. Sen namaz kılmamıştın; ben ise toprağı üzerime sürmüş ve namaz kılmıştım. Resûlullah (aleyhissalâtü vesselâm) da: Ellerini yere vurup sonra üflemen, sonra da yüzünü ve ellerini (kollarını) meshetmen yeterli olurdu diye buyurmuştu. Bunun üzerine Hazreti Ömer (Radıyallahu anh): Allah dan kork ey Ammar! dedi. Ammar (Radıyallahu anh) da: İstersen bunu konuşmam (rivayet etmem) dedi. Hazreti Ömer (Radıyallahu anh) dedi ki: Seni yöneldiğin yöne çeviririz! Şakik b. Seleme Esedî den şöyle söylediği rivayet edilmiştir: Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) ve Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) ile birlikte oturuyordum. Bu sırada Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) şöyle söyledi: Ne dersin, ey Ebû Abdurrahman, bir adam cünüp olsa ve bir ay boyunca su bulamasa, namazlar konusunda ne yapacak? Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) da şöyle söyledi: Bir ay su bulamazsa da teyemmüm etmez. Bunun üzerine Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) şöyle söyledi: Ammar (Radıyallahu anh) ın Hazreti Ömer (Radıyallahu anh) e söylediği sözü duymadın mı? Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) şöyle söyledi: Hazreti Ömer (Radıyallahu anh) în Ammar (Radıyallahu anh) ın sözüyle ikna olmadığını görmedin mi? Bunun üzerine Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) dedi ki: Peki, şu âyet-i kerime hakkında ne diyeceğiz: Ey iman edenler! Siz sarhoş iken ne söylediğinizi bilinceye kadar- cünüp iken de yolcu olan müstesna gusül edinceye kadar namaza yaklaşmayın. Eğer hasta olur veya bir yolculuk üzerinde bulunursanız, yahut sizden biriniz ayak yolundan gelirse, yahut kadınlara dokunup da (bu durumlarda) su bulamamışsanız o zaman temiz bir toprakla teyemmüm edin! Burada görüleceği gibi Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) ile Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) görüş ayrılığı vardır. Ebû Hanife bu konuda Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) görüşünü alırken Ebû Yusuf ile İmam Muhammed Abdullah b. Mes ud radıyallahu anh görüşünü almış. Yine sahabilerden bazıları, Kur ân ın toplanıp mushaf haline getirilmesinin Resûlullah (sallallahu aleyhi ve selem) tarafından yapılmadığını söyleyerek bid at diyorlardı. Hazreti Ömer radıyallahu anh ise bid at olarak görmedi. Kimi âlimlerden sahabi kavlini hüccet görmediği rivâyet edilse de İslâm âlimlerinin cumhuru onu delil görüp, bağlayıcı kabul ederler. Hanefîler de onlardandır. Hatta bazı rivâyetlerde, bunu, İslâm âlimlerinin sadece cumhuru değil, hepsi kabul eder. Yalnız bir sahabi kavline ters, başka

22 bir sahabi kavli varsa tercihe gidilir, birisi alınır. Sufiyye de burada yukarıda gösterdiğimiz sahâbeden birçoklarının fiilini ve Nebî (sallallahu aleyhi ve selem) Efendimiz, taşlarla tesbîh etmeyi görmesine rağmen yasaklamadığına göre, bir takrîrî sünnet bulunmaktadır. İşte Sufiyye de Resûlullah (sallallahu aleyhi ve selem) Efendimiz in bu takrirlerini esas alarak ve başka birçok sahabenin yaptıklarını da delil alarak Abdullah b. Mes ud (Radıyallahu anh) un değil de, Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) nin kanâatini seçmişlerdir. Tesbihe Karşı Çıkanlar Şöyle Diyebilir Hadiste ifade olunduğu üzere, sözde zikir meclisine katılmış bu kimselerin, daha sonraları, Müslümanlıkları şekilden öteye geçmeyen ve taassubun en koyu şeklini simgeleyen sözde dindar Haricilerin Hazreti Alî (Radıyallahu anh) ye karşı savaşında, onlara katıldıklarını görmekteyiz. Demek ki, şeklî Müslümanlık, gerçek anlamda İslâm değildir. CEVAP Ebû Musa el-eş arî (Radıyallahu anh) sahabinin ileri gelenlerindendir. Onun bu işi hayırlı görmesi, o mecliste bulunan sahabe ve tabîinin taşlarla ve komutla yapılan zikri benimseyip güzel görmeleri bizim için yeterlidir. Resûlullah bir yerde taşlarla zikredeni görüp yasaklamadı. Başka bir yerde topluca zikredenleri gördüğünde yasaklayıcı bir söz söylememiş ve o halkaya oturup hamd etmişken sahabelerden biri bu işi bid at olarak anlamasın mı? Yoksa bid at görmeyen sahabe ve yasaklamayan Resûlullah ın görüşünü mü kabul edeceğiz? O halkada zikredenlerin hepsini değil bir kısmını hariciler saffında görmek. O sahabelerin yaptığının kötü olduğuna dair delil olmaz. Haricilerin saffında olmayan, toplu zikir eden o halkadaki diğer sahabe ve tabîinin yaptıkları delil değil mi? Ayrıca Hazreti Alî ye karşı Hazreti Ayşe, radıyallahu anha ve birçok sahabe görüş farklıkları ve fitne yüzünden Hazreti Alî yle savaşmışlardır. Şimdi biz bu sahabelerin Hazreti Alî ye karşı savaştıkları için her yaptığına yanlış diyebilir miyiz? Hazreti Ali ye karşı olmalarını delil getirebilir miyiz? İbni Âbidin diyor ki: Resulullah Efendimiz, bir kadının tesbihleri, çekirdeklerle saydığını görmüş; fakat yasaklamamıştır. Bu da, tesbihleri, taşla, çekirdekle ve tesbihle çekmenin caiz olduğunu göstermektedir. Delili de şudur: Ebu Davud, Tirmizi, Nesai, İbni Hibban ve Hâkim in; Said bin Ebi Vakkas tan [radıyallühü anh] rivayet ettikleri hadis-i şerifte, Resulullah bir kadının çekirdeklerle veya çakıl taşlarıyla tesbih çektiğini gördüğü halde yasaklamadığını bildirmektedir. (Reddü l-muhtar)