ORMAN FAKÜLTESİ DERGİSİ. SERÎ CİLT v v x /, S A Y I. Q 7 A SERIE ^ TOME A A V I FASCICULE '* 1 ^ / 0

Transkript

1 ERÎ CİLT v v x /, A Y I. Q 7 A ERIE ^ TOME A A V I FACICULE '* ^ / 0 İTANBUL ÜNİVERİTEİ ORMAN FAKÜLTEİ DERGİİ REVUE DE L A FA C ü LTE DE CIENCE FORETIERE DE L UNIVERITE D ITANB U L

2 T R A K Y A O R M A N L A R IN IN B Ö L G E E L O R M A N Y E T İŞ M E M U H İT İ Ö Z E L L İK L E R İN E G ÖRE D O Ğ A L A Ğ A Ç V E Ç A L I T Ü R L E R İ İL E IN IF L A N D IR IL M A I Yazan Dr. M. Doğan KANTARCI*;. Giriş Türkiye ormanlarının sınıflandırılmasında günümüze kadar yapılan çalışmalar Trakya ormanlarını gerektiği oranda ele almamıştır. Genel iklim ve jeomorfolojik yapıya dayanılarak Türkiye gibi geniş bir ülkede yapılmak istenen orman mıntıkaları sınıflandırmasının Anadolu üzerinde yoğunlaşması olağandır. Ancak Türkiyenin çağımızdaki ihtiyaçları bizi daha ayrıntılı sınıflandırmalara zorlamaktadır. Anadolunun gerek orman yetişme muhiti bölgesel sınıflandırması, gerekse bölgesel orman yetişme muhiti özelliklerine dayanılarak orman mıntıkalarının daha ayrıntılı olarak sınıflandırılmasına temel olmak üzere küçük bir sahada örnek çalışmaların yapılması uygun görülmüştür. Örnek saha olarak Trakya ele alınmış ve burada orman yetişme muhiti bölgesel sınıflandırması orman yetişme bölgeleri düzeyinde gerçekleştirilmiştir.. (Irmak, A.; Kurter, A.; Kantarcı, M.D. 97). Orman yetişme muhiti bölgesel sınıflandırılmasında amaç orman toplumlarını etkileri altında bulunduran bölgesel orman yetişme muhitlerinin incelenmesi ve benzer özelliklere sahip sahaların bir araya toplanıp, diğerlerinden ayırdedilmesidir. Bu işlem diğer bir deyimle orman toplumlarını etkisi altında tutan orman yetişme muhiti faktörlerinin (mevki, iklim, toprak ve canlılar) genel özellikleri ile bölgesel düzeyde sınıflandırılmasıdır. *) î. Ü. Orman Fakültesi Toprak timi ve Ekoloji Kürsüsü Yayın Komisyonuna unulduğu Tarilı:.5.975

3 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 9 Orman toplumlarımn bölgesel sınıflandırılması ise, bu toplumların orman yetişme muhiti özelliklerinin etkisi altmda nasıl bir kuruluş ve tür bileşimi gösterdiklerinin araştırılması ve benzer kuruluşlara sahip orman toplumlarımn bir araya getirilip diğerlerinden ayırdedilmesidir. Trakyada orman toplumlarımn bahis konusu bölgesel orman yetişme muhiti özelliklerine göre nasıl bir durum gösterdikleri bu çalışma ile ele alınmış ve günümüzde ormanları teşkil eden doğal ağaç ve çalı türleri ile bölgesel sınıflandırmaları denenmiştir. Bu konudaki çalışmalara esaslı bir temel teşkil eden orman tarihi araştırmaları ve özellikle polen araştırmaları henüz yeni başlamıştır (Aytuğ, B.; Şanlı, î. 974). Trakyadaki çalışmalar orman toplumlarımn tür bileşimi üzerinde bölgesel düzeyde dahi iklim ve jeomorfolojik yapının yanında anataş ve toprak özelliklerinin de önemli bir etkiye sahip olduğunu göstermiştir. Bu nedenle Trakya ormanlarının bölgesel orman yetişme muhiti özelliklerine dayanılarak sınıflandırılması konusunda anataş ve toprak özelliklerinin de büyük ölçüde gözönüne alınması tabiidir. Bu çalışma ile denenen orman toplumları sınıflandırması, genel ve eoğrafik karakterde olan orman mıntıkaları sınıflandırmaları^5 ile ayrıntılı orman yetişme muhiti çalışmaları (özellikle Orman Yetişme Muhiti Haritacılığı) veya Bitki osyolojisi konularında yapılan ayrıntılı bitki toplumları sınıflandırmaları arasında bir ara basamak olarak öngörülmüştür. Bu nedenle sınıflandırmada doğal ağaç ve çalı türleri ile yetinilmiş, toprak florası ele alınmamıştır. Orman mıntıkalarının sınıflandırılmasında Irmak - Kurter - Kantarcı 97 te verilen esas çerçeve içinde kalınmıştır. Keza Trakyanm bölgesel özellikleri de adı geçen eserden özetlenmiştir.. Trakyamn Bölgesel Orman Yetişme Muhiti Özellikleri^ Trakya jeomorfolojik yapısı itibariyle kuzeyde Karadeniz kıyısı boyunca uzanan Yıldız (Istranca) dağlık kütlesi, güneyde Korudağ - Ganosdağı kütlesi ve bunların arasında kalan İç Trakya - Meriç alçak sahası olmak üzere üç ana bölüme ayrılabilir. İç Trakya ile güneydeki dağlık kütle arasında Şahin - Malkara tepelik arazisi bir geçiş teşkil eder (kesit.). Ayrıca Çatalca (İstanbul) ve Gelibolu yarımadalarını *) Mattfeld, J. 99 ; Rubner 94-5 ; H. Louis 99 ; A. K. Yigitoğlu 94 ; L. Tschermak 949 ; I. Horvat 96 ; Y. Dönmez 96 ; F. aatçioğlu 969; Zochary 97 ; I. Horvat - Glavac - Ellenberg 974. **) Fazla bilgi için Trakyanm Orman Yetişme Muhiti Bölgesel ınıflandırılması Irmak, A. ; Kurter, A. ; Kantarcı, M. D. 97, T B T A K - TOAG - 98 proje raporuna bakınız.

4 4ü M. Doğan K A N T A R C I da yeryüzü şekli bakımından ayrı birer bölüm olarak ele almak gerekir. Kuzeydeki Yıldız dağlık kütlesi kuzey batıdan güney doğuya doğru Çatalca yarımadasına kadar alçalarak uzanır. Bu kütle iki önemli yükselti grubuna ayırdedilmelidir. Bunlardan biri yükseltisi 0 m ye kadar ulaşan Mahya Dağ kütlesi, diğeri yükseltisi 500 m ye kadar ulaşan Kara Tepe kütlesidir. îç Trakya düz - dalgalı bir yüzeye sahiptir ve yükseltisi m arasında değişir. Güney Trakyanm tepelik kesiminde yükselti m arasında değişir. Güney Trakya dağlık kesimini de iki yükselti grubuna ayırmak mümkündür. Bunlardan Koru Dağ kütlesinin yükseltisi m arasında, Ganos Dağı kütlesinin yükseltisi m (Ganos Dağında 975 m) arasında değişir. Çatalca yarımadası, Çatalca kütlesi ile iç Trakyadan ayrılır. Yarımada genel olarak tipik peneplen topografyasına sahiptir. Gelibolu Yarımadası ise güneyde tepelik, kuzeyde dağlık bir yüzey şekli gösterir. Trakyanm iklimi bir yandan yukarıda genel çizgileri ile belirtilmeğe çalışılmış jeomorfolojik yapıya, bir yandan da hakim rüzgârların esiş yönü etkisine bağlı olarak belirlenir. Kuzeydeki dağlık kütlede ve bu kütlenin Karadenize bakan yamaçlarında nemli bir iklim, îç Trakyada kuru bir iklim, Güney Trakyada ise kuru fakat Akdeniz ikliminin etkisi altında olan bir iklim hüküm sürmektedir. Akdeniz ikliminin etkisi özellikle vadiler boyunca içerilere sokulmakta ve orman toplumlarmın tür bileşimlerini etkilemektedir. Edime, Kırklareli dolaylarında iklim daha sert kışlar ve kurak yazlarla daha karasal bir karakter gösterir. Gelibolu yarımadasında ise Akdeniz ikliminin karakteri iyice farkedilir. Çatalca yarımadasında iklim özellikleri üzerinde hakim rüzgârların esiş yönlerinin KD (Poyraz) ve GB (Lodos) etkisi de ilginçtir. Bu etki orman toplumlarmın birbiri ardınca sıralanışında da görülebilmektedir (H arita). Trakyanm jeolojik yapısı jeomorfolojik yapısını teşkil eden ana faktör olarak görülmektedir. Kuzey Trakya Dağlık Bölgesinin yüksek kesimini kristalen şistler teşkil etmektedirler. Bunlar özellikle yüksek kısımda ince tekstürlü başkalaşım kayaçları ile Kütlenin daha alçak kesimlerinde yer alan Gnayslardan ibarettir. îç Trakyaya doğru Kütlenin eteklerinde eosen kalkerleri ve CaC0 sız pliosen tortuları yeralırlar. Kuzeyde Karadenize bakan yamaçlarda Demirköy çevresinde ve daha kuzeyde Dereköy çevresinde Granit yüzeye çıkar. îç Trakyada ise jeolojik yapıyı. zamana ait CaC0 sız pliosen tortulları, miosen kil - marnları, eosen kalkerleri ile geniş dere yataklarındaki alüvyonlar oluştururlar. Güney Trakya tepelik arazisini oligosen yaşlı kumtaşları ile yer yer kum taşı flişleri teşkil ederler. Koru Dağ ve Ganos Dağ kütleleri eosen -

5 IIIJ H ik=îv.. 6 yar ayı yağı * lap. ^ itd t rsc M a g in 45 Yıllık or t sıcaklık (dvrchfchjihrt Ttr».) C* c a a l ü l a b. r g a, P n ı r hisar 9J M ahya Dağ J 05. İğn«aWâ » u.. Î7J 55J 59.6 J J VII.6 4 yaı a y ı*rc j» r± 4 b 9» s ı (T e lr ılh e r n ıt ) C Ensıcakay w5rmtt«r Honal ) c* En s o ğ u k a y ( k a l t t s lc r H o n a t) fi V II.6 V III V II t V II 7 V II 8.0 VII 5 V III V ci.sû f«si (O a u «fd c r V c gcu lio ns t c ı l ) ay ı C WThornthwaltistırr.ine gâra ıklım tipi i N am lılık ( F. u c M lg k ü c t ) ıc a k lık (W arm «h aush a(t) u e ko n o m in (W a sso rh a u ıh a lt) f 7 A Bl D î c Cı C C 8 B İ * B'l B î»7 «* ' r bi b >4 b' b'l bi k'. TRAKYANIN ORMAN M IN T IK A L A R I

6 4 M. Doğan K A N TAR C I oligosen yaşlı kumtaşı - kil flişlerinden oluşmuştur. Gelibolu Yarımadasının güney kısmını esas olarak, üstü yer yer pliosen tortulları ile örtülü, marn taşlan oluşturur. Kuzeydeki yüksek kesimi ise esas olarak eosen kalkerleri ve yer yer yüzeye çıkan andazit damarları teşkil eder. Çatalca Yarımadası geniş sahası ile eosen kalkerleri ve CaC0 sız pliosen tortulları ile kaplıdır. Aşınıma uğramış yüzeylerde ve derin yarılmış vadilerde paleozoik şistleri ve kalkerleri ortaya çıkar. Trakyanm Kara Deniz kıyısında yer alan kumullar da ormanın tür bileşimine ve geleceğine etkileri bakımından dikkatleri çekerler. Ekli olan İğneada - Şarköy kesitinde Trakyada toprakların oluştukları anataşlar ve bunlar ile orman toplumları arasındaki ilişki görülmektedir. Bilindiği üzere orman yetişme muhitinde canlıları etkisi altında tutan bir faktör de bizzat canlıların kendisidir. Trakyada orman toplumlarına canlıların bir bölümü olan insanın etkisi de bölgesel farklar göstermektedir. İç Trakyanm tarıma uygun alçak sahasında sık yerleşme dikkati çeker. Burada insan varlığının çok eski bir geçmişi vardır. Ayrıca Asyayı Avrupaya bağlayan yol da İç Trakyadan geçer. Buna karşılık kuzey ve güneydoğu dağlık bölgeler yerleşme ve tarım, maksatlarına daha az uygun olduklarından daha seyrek iskân edilmişlerdir. Çatalca Yarımadası ise İstanbulun etkisi ile kendisine özgü bir yerleşme karakterine ve geleceğe sahiptir.. Trakya ormanlarının bölgesel orman yetişme muhiti özelliklerine dayanarak sınıflandırılması Trakya ormanlarının sınıflandırılması için yapılan çalışma bölgesel orman yetişme muhiti özelliklerinin tesbiti ve sınıflandırılması temeline dayandırılmıştır. Bu maksatla arazi çalışmalarında orman yetişme muhiti özellikleri incelenirken bir yandan da ormanların tür bileşimleri saptanmağa çalışılmıştır*. Alınan arazi kesitleri ile de örnekleme alanlarının birbirleriyle ilişkileri sağlanmağa çalışılmıştır. Örnekleme alanlarındaki doğal ağaç ve çalı türlerinin örtme oranı Braun - Blanquet metodu ile tesbit edilmiş ve verilmiştir. Burada sonuçlar bütün Trakyayı kapsayan bir çalışmanın sonuçlarıdır. Gelecekte her orman yetişme muhiti bölgesinde yapılacak daha ayrıntılı orman yetişme muhiti sınıflandırmaları ile birlikte, daha ayrıntılı orman toplumları sınıflandırmalarını da gerçekleştirmek mümkün olabilecektir. *) nden teşhis edemediğim örneklerin teşhisinde değerli yardımlarını esirgemeyen Prof. Dr. Faik Yaltırık a teşekkürlerimi sunarım.

7 T R A R Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 4 Trakyada insan etkisi ile tahribedilen ormanlarda ağaç ve çalı türlerinin de değişmiş olduğu ve antropojen tür bileşimlerinin ortaya çıktığı düşünülebilir. Ancak orman toplumlarını teşkil eden ağaç ve ağaççık türleri kütük sürgünü verebilme kabiliyetindedirler. Özellikle yapraklı bir orman sahası olan Trakyada antropojen etkilere rağmen ormanların tür bileşimlerini koruyabildikleri de ileri sürülebilir. Kanımca Trakyadaki yapraklı ormanlar üzerindeki insan etkisi bunların tür bileşimini değiştirmekten ziyade koru ormanlarmm, baltalık ormanlarına veya çalılıklara dönüşmelerine veya tamamen ortadan kalkmalarına sebeb olmuştur. Ancak Kara Çam (Pinus nigra) ve Kızıl çam (Pinus brutia) türlerinin Trakyadaki bugünkü yayılışları, yayıldıkları yerlerde yetişme muhiti özellikleri ile bunlara eşlik eden diğer bitkiler gözönüne alınırsa, bu türlerin eskiden daha geniş sahalarda yayıldıklarını kabul etmek gerekir. Ayırdedilen orman toplumları ve bölgeler için kullanılan adların orman yetişme muhiti bölgesel sınıflandırmasında kullanılmış olan isimlendirmelerle karıştırılmaması sağlanmağa çalışılmıştır. Bu nedenle yapılan sınıflandırmada A.K. Yiğitoğlu (94), ve F. aatçioğlu (969) tarafından kullanılan «orman mıntıkası» deyimine sadık kalınmıştır. Trakya 4 büyük orman mıntıkasına ayırdedilmiştir:. Kuzey Trakya Orman Mıntıkası. Çatalca Yarımadası Orman Mıntıkası. îç Trakya ve Meriç Orman Mıntıkası 4. Güney Trakya ve Gelibolu Yarımadası Orman Mıntıkası. Kuzey Trakya Orman Mıntıkası Yıldız dağlık kütlesi (Istranca) ile Karatepe dağlık kütlesi ve tür bileşimi bakımmdan dağlık kütledeki ormanlara benzer yapıya sahip olan, îç Trakyanm kuzey - batı kesimindeki Çerkezköy - Çanta - inekli arasındaki saha Kuzey Trakya Orman Mıntıkası olarak ayırdedilmiştir. Bu orman mıntıkasını kuzeyde Türk - Bulgar sınırı ve Rezve Dere, kuzey doğuda Karadeniz, doğuda Çatalca yarımadası, güneyde batıdan doğuya doğru Lalapaşa - Kırklareli - Vize - aray - Çerkezköy - Çantaköy - inekliköy hattı sınırlar. Kuzey Trakya Orman Mıntıkası yedi alt orman mıntıkasına ayırdedilmiştir. A lt orman mıntıkaları ve bunlar içerisinde ayırdedilen orman saha ve kuşakları aşağıda sıralanmışlardır.

8 44 M. Doğan K A N TAR C I. Kuzeydoğu Yıldız alt orman mıntıkası Kuzeydoğu Yıldız alt orman mıntıkası Yıldız kütlesinin yüksek kesimi ile Karadeniz arasındaki sahayı kapsar. Kuzeyde Rezve dere, güneyde ise kristalen şist - kalker anataşlar arasındaki sınır ile çevrelenir. Bu alt orman mıntıkası içinde iki orman kuşağı ve üç orman sahası ayırt edilmiştir....) İğneada - ubasar orman sahası Bu orman sahası, İğneada çevresinde Karadenize ulaşan akarsuların alüvyonları üzerinde yer almıştır. Geniş taban düzlüklerinden ibaret olan sahada anamateryal olarak kalkersiz alüvyonlar bulunur. Taban suyunun mevsimlik yükselmesi ve yaz devresinde de taban suyu ile birlikte yüksek nisbi nem miktarı bu sahada ormanın çevre sahalardan farklı bileşimde olmasına sebep olmuştur. Hakim ağaç ve çalı türleri olarak Adi Gürgen (Carpinus betulus L.), Hercai karaağaç (Ulmus laevis Pall.), Ova karaağacı (Ulmus carpinifolia Gleditseh), Ova akçaağacı (Acer campestre L.), Dağ akçaağacı (Acer pseudoplatanus L.), Adi dişbudak (FraiKİnus excelsior L.), ivri meyveli dişbudak (Fraxinus oxycarpa Wüld.), Adi kızüağaç (Alnus glutüıosa Gârtn.), Gümüşi ıhlamur (Tüia tommentosa Möneh.), Adi fındık (Corylus avellana L.), Akkavak (Populus alba L.), Titrek kavak (Populus tremula L.), aplı meşe (Quercus pedunculata K. Koch), Aksöğüt (alix alba L.), epetçi söğüdü (alix viminalis L.), Adi muşmula (Mespilus germanica L.), Yabani ahlat (Pirus eleagrifolia Pall.), Geyik dikeni (Crateagus monogyna Jacq.), Kızılcık (Cornus australis C. A. Mey.), arı çiçekli kızılcık (Cornus mas. L.), Çakal eriği (Prunus spinosa L.), bulunurlar. Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) ile açlı meşe (Quercus cerris L.) ve Akçaağaç yapraklı üvez (orbus torminalis L.) ubasar ormanlara seyrek olarak karışan türlerdir. örnek alanın yeri (ort.) : İğneada - Kocagöl ubasar orman sahası. inceleme tarihi : (N. 47) Ormanın tepe kapalılığı : 9 Toprak florasının örtme derecesi : %90 {yabanlaşmış) Ağaç ve Çalı türleri : ivri meyveli Dişbudak (Fraxinus oxycarpa Wild.) Adi Fındık ( Corylus avellana L.) Adi Kızılağaç (Alnus glutinosa Gaertn.J örtme oranları ( Deckungsgrade)

9 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 45 Ova Karaağacı (Ulmus carpinifolıa Gleditsch) Ova Akçaağacı ( Acer campestre L.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Toprak florası (Bodenflora) : Urtica dioica L. Hedera lıelix L. milax exceîsa L. Ruscus aculatus D Carex silvatica L. Carex sp. Rubus fruticosus L....) oğuksutepe-kakamborestepe Doğu kayını, Çoruh meşesi, Macar meşesi orman sahası Bu orman sahası kuzeyde Rezve dereden başlayıp güneyde oğuksu tepe, Avcılar köyü hattına kadar uzanır. Genel olarak m yükseltiler arasında yer alır. Hakim türler Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky.), Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch.), Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) dir. Ayrıca açlı meşe (Quercus cerris L.) ile Adi gürgen (Carpinus betulus L.) yer yer karışan türler olarak bulunurlar. Bu sahada hakim anataş kristalen şistlerdir. örnek alan No : N. 55 Yükselti: 0 m. Yer (Ort) : Kuruçeşme - islioba (Pülaça) - Kakamborestepe - Jğneada yol kavşağı orman sahasının sınırında (An der trassenkreuzung zwischen oben genannten Örten) Macar Meşesi ( Q. hungarica Hubeny. Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Ahlat (Pirus eleagrifolia Pall.) Geyik Dikeni (Crateagııs monogyna Jacq) örtm e oranları + örnek alan No : N. 57 Yükselti : 0 m Yer (ort) : islioba (Pulaça) köyü yukarısı (beim islioba D orf) Ağaç ve Çalı türleri Macar meşesi (Q. hungarica Hubeny) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Ağaç Fundası (Erica arborea L.) M or çiçekli Ormangülü (RJıododendron ponticum L.) örtm e oranları + Or. Fak. D ergisi A - 0

10 46 M. Doğan K A N TAR C I örnek alan No : N. 859 Yükselti: m Kakamborestepe (Kakambores Hiigel) örtm e oranları Doğu Kayını (F. orientalis Lipsky) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K.Koch) Adi Muşmula (Mespilus germanica L.) Koyunkıran ( Hypericum calycinum L.) 4 Örnek alan No : N. 6 Yükselti: 500 m. oğuksutepe (oğuksu Hiigel) örtm e oranları Doğu Kayını (F. orientalis Lipsky) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Morçiçekli Ormangiilü ( RJıododendron ponticum L.) Bu orman sahasında bulunan 0.5 m, Pliyosen tabakası altında, kristalize kalker tabakalı anataş üzerinde tür değişikliği şu şekilde bulunmuştur. örnek alan No : N. 56 Yükselti : 0 m. Yer (ort.) : Pirgoplu yol kavşağından Kakamborestepe yönünde Mağaralar mevki (Richtung Kakambrose Hügel von Pirgoplu Kreuzung) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) açlı Meşe (Q. cerris L.) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Adi Gürgen ( Carpinus betulus L.) ivri Meyveli Dişbudak (Fra^inus Ogpjcarpa Wild) Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L ) Kuş Üvezi ( orbus aucuparia L ) Kızılcık (Cornus mas L.).,.) Limanköy-Poliçe Macar meşesi orman kuşağı Bu orman kuşağı kuzeyde Rezve dereden başlıyarak Karadeniz ile, batıda genel olarak 50 m lik eş yükselti eğrisi arasından K ıyı köy (Midye) kuzeyine kadar ulaşır. Hemen her yerde Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) hakim tür olarak bulunur. açlı meşe (Quercus cerris L.) ve Adi gürgen (Carpinus betulus L.) türleri ise genellikle karı

11 T R A K Y A N ln ORMAN M IN T IK A L A R I şan fakat yer yer de hakim olabilen türler halinde bulunurlar. Bu orman kuşağında Limanköy tarafmda kumtaşı flişleri vardır. Kumtaşı flişlerinin üzerinde yer yer pliosen ince tortullar bulunur. Diğer kesimlerde ise fillitler bulunur. Alman örnek noktalarından tipik olan bazıları ve tespit edilen ağaç ve ağaççık türleri bir fikir edinilmesi için aşağıda verilmiştir. örnek alan No : N. 5 Yükselti : 70 m. : Beğendik, güneybatısı (köyün yakınında) (iid - Westlich von Beğendik) Macar meşesi (Q. hungarica Hubeny) Jf açlı Meşe (Q. cerris L.) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Örnek alan No : N.45 Yükselti : m. : İğneada batısında ubasar ormanı (Longos) civarında kireçs'ız Pliyosen tortulları üzerinde ( A uf den pliozdnen Ablagerungen bei Auenvoald von İğneada) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) 5 açlı Meşe (Q. cerris L.) -f ivri meyveli Dişbudak (Frasçinus oxyçarpa Wild.) + Geyikdikeni ( Crateagus monogyna L.) Yabanigül (Rosa sp.) Ahlat (Pirus eleagrifolius Pall) Kuş üvezi (orbus aucuparia L.) örnek alan No : N Yükselti : 00 m. İğneada - Demirköy arasında İğneada dan itibaren ilk 00 m. yükseltiye sahip mevki (Ab İğneada, Richtung Demirköy erste Ort mit 00 m. n.n) örtm e oranları Blacar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) h açlı Meşe ( Q. cerris L.) ivri meyveli Dişbudak (Fraxinus oxycarpa WiUd) Yabanigül (Rosa sp.) Geyik Dikeni (Crateagus monogya Jacq.) Ahlat ( Pirus eleagrifolia Pall.)

12 48 M. Doğan K A N TAR C I örnek alan No : N. Jf Yükselti 00 m. (H ölıe) ivrikulubeler köyünden kuzey doğuya doğru 9.5 km. uzaklıkta (Nord - ösitlich von ivrikuliibeler D orf). Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Adi Gürgen ( Garpinus betulus L.) açlı Meşe (Q. cerris L.) ivri meyveli Dişbudak (F. oxyçarpa Willd) Kızılcık (Cornus mas L.)..4.) Karacadağ-Keltepe-Bezirgântepe-Kokmuştepe Çoruh meşesi, Macar meşesi orman kuağı Bu orman kuşağı oğuksutepe-kakamborestepe orman sahası ve Lrimanköy - Poliçe orman kuşağı ile yüksek Yıldız alt orman mıntıkası arasındadır. Kuzeyde Karacadağdan başlayıp güneyde (Kokmuştepe güneyinde) kalker sahasma kadar uzanır. Bu orman sahasının genel yükseltisi m ler arasındadır. Yükselti Demirköy - îğneada arasında 80 m ye kadar da iner. Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch) ile Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) hakim türler olarak bulunurlar. Çalı türlerinden Ağaç fundası (Erica arborea L.) ile Çalı fundası (Erica verticillata Forsk.) özellikle sırt ve üst yamaçlardaki bozuk ve açık orman sahalarını kaplarlar. 400m den daha yüksek birkaç yerde Çoruh meşesi ormanlarına Doğu kayını da karışmaya başlar. Bu orman kuşağında gabro, diyorit, fillit ve grafitti şistler, kalkersiz ve çakıllı gevşek pliosen tortulları anataş olarak bulunurlar. örnek alan No : 6 Yükselti : 5 m. (Hölıe) Yeşilceköy altında (Malankoz Milıalangoz) -Boztaş (Kireçova) yolunda (Zvoischen Yeşilce - Boztaş Dörfer) Çoruh Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny)

13 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 49 örnek alan No : 6 Yükselti: 50 m. : ivrikulübeler köyünden doğuya doğru (yol ile).6 km. (.6 km östlich von 'ivrikuliibeler D orf.) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) açlımeşe (Q. cerris L.) + Doğu Kayını ( Fagus orientalis Lipsky) r Ahlat ( Pirus eleagrifolius Pall.) + Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) + örnek alan No : 44 Yükselti: 80 m. : Demirköy - İğneada arasında Balyoz yokuşu (Kocakoto tepe güneyinde) (Balyoz - Hang zıoisclıen Demirköy ~ İğneada) örtm e oranları Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) 4 aplı Meşe ( Q. pedunculiflora C. Koch) Çoruh Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch) ( Q. hartıvissiana tev.) açlımeşe ( Q. cerris L.) r ivri meyveli Dişbudak (Fraxinus oxyçarpa W illd) + Adi Muş miti a (Mespilus germanica L.) + Kızılcık (Cornus mas. L.) + Geyik Dikeni ( Grateagus monogyııa Jacq.) + örnek alan No : 9 Yükselti : 50 m. Yer (O rt) : Kızılağaç köyünün kuzey batısında köyden 500 m. uzaklıkta Çoruh Meşesi {Q. dschorochensis K. Koch) 4 Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) açlı Meşe (Q. cerris L.) tek fert Çalı Fundası (Erica verticillata Forsk) Laden (Gistus sp.) Böğürtlen (Rubus sp.)

14 50 M. Doğan K A N TAR C I..5.) Demirköy Çoruh Meşesi Orman sahası Bu orman sahası özel bir yeryüzü şekli gösteren Demirköy graniti üzerinde yer almıştır. aha kuzeyde Turulya koru tepe, batıda Bozuktepe altında 500 m yükselti ile, güneyde (Kocadere güneyinde) 00 m yükselti arasında yer alır. Güneydeki granit sahasının bir kısmı ormanın tür bileşimi farklı olduğundan Yüksek Yıldız alt orman mıntıkasına katılmıştır. Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch) bu sahanın hakim ağaç türüdür. Vadilerde ve alt yamaçlarda Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky.) ile alçak kesimlerde Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) yer yer hakim fakat genellikle karışan türler olarak bulunurlar. örnek alan No : 9 Yükselti : 5f rru (Hölıe) Turulya Koru tepe (Turulya Koru Hügel) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) 5 (Q. hartıvissiana tev) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) + Adi Muşmula ( Mespilus germanica L.) Kızılcık (Cornus mas L.) N O T : Burada Koyunkıran (Hypericum calycium L ) örtme derecesi () ile dikkati çekmektedir. örnek alan No : 0 Yükselti : 8 m. (Hölıe) Karamanbayırı Örnek Devlet Orman İşletmesinin km. güney doğusunda ( km üd - östlich von Karamanbayırı Forstamt) Çoruh Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch) 4 açlı Meşe (Q. cerris L.) Adi Gürgen (Carpinus betulus L.) ivrimeyveli Dişbudak (Fraxinus oxycarpa Wüld) + Laden (Cistus sp.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.)

15 T R A K Y A N ln ORMAN M IN T IK A L A R I 5 örnek alan No : J) Yükselti : 0 m. : Demirköy - İğneada yolunda Tepebaşı mevki ile Asker köprüsü arasında (Zıoischen Asker Briicke und Tepebaşı an der Richtung İğneada) Macar Meşesi ( Q. hungarica Hubeny) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) aplımeşe ( Q. pedunculiflora K. Koch) açlı Meşe (Q. cerris L.) ( Q. hartıvissiana tev) Doğu Kayını (Fagııs orientalis Lipsky) + ivrimeyveli Dişbudak (Fraxinus oxycarpa W ild) + örnek alan No : 90/0 Yükselti : JfOO m. Demirköy den Kadınkule ye çıkan yolda J)00 m. yükseltiye sahip nokta ( kalker taşçocağı ile Demirköy arasında) (Kalksteinburch in lfoo m.n.n. zvoischen Demirköy - Kadmkule) : Çoruh Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch) 5 Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Alcçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) ivri meyveli Dişbudak (Frax'ınus oxyçarpa W illd) + Kuş Üvezi (orbus aucuparia L.) r Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) r Demirköy Çoruh meşesi orman sahasında insan etkisi belirgin bir şekilde görülür. Bu yerleşme merkezinin çevresine etkisi sonucunda orman tahrip olmuştur. Topraklar ve granit anataşmın derin olarak ufalanan zonu kolaylıkla oyuntu aşınımma uğramıştır... Yüksek Yıldız alt orman mıntıkası Bu alt orman mıntıkası Yıldız dağlık kütlesinin yüksek kesimini kapsar. Karadenize bakan yamaçlarda arpdere ve Mağlevit köyleri civarında 500 m yükseltilen başlayan sınır güneye doğru îstihkâmtepe doğusu ile Demirköy ilçesi batısındaki Bozuk tepenin doğusundan geçip

16 5 M. Doğan K A N TAR C I Büyük Murtad tepeyi içine alarak ivrikulübeler köyüne doğru uzanır. Bu civarda 50 m yükseltiye kadar inen sınır Tatardere, Yavuzdere yukarı havzalarından Pendiktepe doğusundan 00 m'ye ulaşır. Buradan güneydoğuya doğru Kazandere - Papuçdere arasından ve ileride Kazandere boyunca 50 m yükseltiyi takip ederek ergen e çekilen hat alt mıntıkanın doğu ve güneydoğusunu çevreler. Yıldız kütlesinin karadenize bakan yamaçlarında m yükseltiler arasında değişen smır, ayni kütlenin îç Trakya ya bakan yamaçlarında daha yüksekten geçer. Burada kuzeyden güneydoğuya doğru arpdere köyü, Balyantepe, Korudere köyü, Yenice köy, ergen yönünde sınırın m yükseltiler arasından değiştiği tespit edilmiştir. Bu alt orman mıntıkasının Karadeniz ve îç Trakya ya bakan yamaçlarındaki sınırların farklı yükseltilerden geçişi doğrudan doğruya iklimin etkisine bağlıdır. Hakim kuzeydoğu rüzgârı ile gelen deniz etkisi Karadenize bakan yamaçlarda daha serin ve nemli bir iklimin hüküm sürmesini sağlar. Buna karşılık îç Trakya ya bakan yamaçlar üzerinde kuzey doğu rüzgârının nemli ve serin etkisi zayıflar. Bu nedenle yüksek Yıldız alt orman mıntıkasının îç Trakya ya bakan yamaçlar üzerindeki smırı daha yüksekten geçer (Bak. kesit). îki orman sahası ayırt edilmiştir....) Yüksek Yıldız Doğu kayını, Çoruh meşesi, Orman gülü orman sahası Bu orman sahası Yüksek Yıldız alt orman mıntıkasının kuzeydeki geniş kısmını kapsar. ınırları batıda, kuzeyde ve doğuda alt mıntıkanın sınırlarını takip eder. Güneyde smır Yeniceköy üzerinde 800 m yükseltiye, Kamelyatepe güneyinde 700 daha sonra 600 m yükseltileri izleyerek Büyük Murtad tepe güneyinde 500 m ye iner. mır ivri kulübeler köyü güneyinde alt mıntıkanın smırı ile tekrar birleşir. Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch), Mor çiçekli orman gülü (Rhododendron ponticum L.) bu sahanın hakim türleridir. Bunların yanında açlı meşe (Quercus cerris L.), Adi gürgen (Carpinus betulus L.), Ağaç fundası (Erica arborea L.) ve Çalı fundası (Erica vertieillata Forsk) ormanın bileşimine karışan türlerden en dikkati çekenlerdir. açlı meşe daha çok kalkerli şistler üzerinde bulunmaktadır. Bu sahada bulunan orman toplumlarmdan genellikle Mor çiçekli orman gülü Doğu kayınına, Fundalar da Çoruh meşesine eşlik ederler. Doğu kayını, Çoruh meşesi, Morçiçekli orman gülü toplumlarma da rastlanır. Anataş olarak ince elemanlı gnayslar (Fatmakaya gnaysı), filletler, yer yer kuvarsitler ve kuvars - serisit şistler, kloritü şistler, serisit şistler ile küçük bir sahada kalkerli şistler vardır.

17 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 5 Örnek alan No : Y ükselti: 00 m. (Hölıe) Demirköy - ivrikulübeler köyü arasında. Demirköyden ( yol ile) lif km. uzaklıkta (lif km Weit von Demirköy in der RichUmg ivrikulübeler) Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) J) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Akçaağaç yapraklı Üvez ( orbus torminalis L.) + Morçiçekli Orman Gülü (Rlıododendron ponticum L.) ( kayın altında) Çalı Fundası (Erica verticillata Forsk) ( meşe altında) örnek alan No : Jf - 5 Yükselti: 800 m. (Hölıe) Vavatepe (Vava Hügel) Örtme oranlan Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) 5 Çoruh meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch) ( civarda Orman Gülleri hakim olarak mevcut) örnek alan No : 0 Yükselti : 0 m. (Hölıe) MalıyaDağı ( Mahya Berg) Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) 5 Çoruh Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch) + Adi Gürgen (Garpinus betulus L.) i Ahlat (Pirus eleagrifolius Pall.) + Yabani E rik (Pirus sp.) + Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) r (Civarda orman Gülleri lıakim olarak mevcut) örnek alan No : Yükselti: 700 m. (Hölıe) : Fatmakaya - Balabaııköy (Velika) - arpdere Yol kavşağı (Kresung von oben genannten Örten) Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) 5 Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) Morçiçekli Orman Gülü (Rlıododendron ponticum L.) 5

18 54 M. Doğan K A N T A R C I...) Dikilitaştepe Çoruh meşesi orman sahası Bu orman sahası Yüksek Yıldız alt orman mıntıkasının güney batı kesimini yani ergen, Büyük Murtad tepe hattının güneyinde bulunan sahayı kapsar. Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch), ile Ağaç fundası (Erica arborea L.) ve Çalı fundası (Erica verticillata Forsk) hakim türleridir. Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) ile açlı meşe (Quercus cerris L.) Karışan türler olarak yer yer tespit edilmişlerdir. Anataş olarak kloritli şistler ve fillitler sahayı kaplar. Örnek alan No : Yükselti : 40 m. ( Höhe) Şarapçı yolu üzerinde erpen-vize yol kavşağından km. Vize yönünde ( km Richtung Vize von der kreuzung ergen - Vize trassen) : Çoru7t Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koclı) Macar Meşesi ( Q. hungarica Hubeny) Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) Kuş Üvezi ( orbus aucuparia L.) Geyik Dikeni ( Crateagus monogyna Jacq.) örtm e oranları 5 + Örnek alan No : 55 Yükselti : 60 m. Kömiirköy kuzeyinde Kazandere ile Pabuçdere arasındaki sırtta. (Riicken zuoischen Kazan und Pabuç Bacher) Ağaç ve Çalı türleri Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) Çalı Fundası (Erica verticillata Forsk) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) örtm e oranları 5 Örnek alan No : 9 Yükselti: 600 m. Kadınkule - ergen yolunda Karamanbayvrı- Vize işletmesi sınırını ayıran belin ergen yönünde ( Zıvischen Kadınkule - ergen) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) 5

19 TR A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 55.. Batı Yıldız alt orman mıntıkası Batı Yıldız alt orman mıntıkası Yıldız Dağlık kütlesinin batı kesimindeki Dereköy, Kapaklı, Balyantepe arasındaki sahayı kapsar. Batıda ve kuzeyde Türk - Bulgar smırı, güneydoğuda Kuzeydoğu ve Yüksek Yıldız alt'orman mıntıkaları, güneyde azara köyü-koruköy arasında yaklaşık olarak 500 m yükselti eğrisi ile çevrelenir. İki orman kuşağına ayırt edilmiştir. Bu iki orman kuşağı ayırımında iklim yanında anataş - toprak ilişkileri de önemli rol oynar....) Dereköy-Tatlıpmar Çoruh meşesi, açlı meşe orman kuşağı Bu orman kuşağı kuzeyde Türk - Bulgar smırı, güneyden Terzi dere, Kocayazı, Dereköy, Armutveren çizgisinde uzanan kristalen kalkerlerle çevrelenir. Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch). ile açlı meşe (Quercus cerris L.) hakim türlerdir. Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky) ve Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) yer yer karışan fakat yer yer de hakim türler olarak bulunurlar. Şüphesiz Balkanlardan sarkan serin ve nemli iklim Doğu kayınının burada yer almasının başlıca nedenlerinden biridir. Bu orman kuşağında hakim anataş kristalden şistlerdir. Yer yer granitler ve küçük sahalarda kristalen kalkerler de bulunur. Kristalen kalkerler üzerinde orman toplumlarmın tür bileşimleri diğer anataşlar üzerindeki orman toplumlanndan farklıdır. Kristalen şistler ve granitler üzerinde Doğu kayını ormanın tür bileşimine katıldığı halde, kristalen kalkerler üzerinde Macar meşesinin karıştığı ve yer yer hakim olduğu görülür. örnek alan No : 76 Yükselti: 670 m. Armutveren köyü ile Karadere köyü arasında ( zwisclıen Armutveren - Karadere DörferJ Ağaç ve Çalı türleri açlı Meşe (Q. cerris L.) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili) Doğu Kayını ( Fagus orientalis Lipsky) Ova Akçağacı (A cer campestre L.) Akçaağaç Yapraklı Üvez ( orbus torminalis L.) Geyik Dikeni (Grateagus monogyna Jacq.) Ahlat (Pirus eleagrifolia Pall.)

20 56 M. Doğan K A N T A R C I örnek alan No : 98 Dereköy - Hudut kapısı yönünde granitin ilk başladığı yerde ve granit üstünde ( Auf den Granit zıoischen Dereköy und der Grenze) Ağaç ve Çalı türleri açlı Meşe (Q. cerris L.J Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) örnek alan No : 00 Dereköy - Hudut kapısı yolunda, Hududa km. (kloritli şist üzerinde) (A u f den Chlorit- chiefer zıoischen Dereköy und der Grenze) Ağaç türleri örtm e oranları Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) 5 örnek alan No : 8 Yükselti : 5lf6 m. Tatlıpınar kuzeyinde Meşe tensil sahası (östlich von Tatlıpınar) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) açlı Meşe (Q. cerris L.) 4 Macar Meşesi ( Q. hungarica Hubeny) Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Adi Gürgen (Carpinus betulııs L ) (az) Akçaağaç Yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) N o t: Bu sahada tensil kesimleri esnasında açlı Meşe ormandan çıkartıldığı için şimdiki halde (gövde ve tepe örtüsü olarak) karışan tür durumunda görülmekte ise de kesilen ağaçların kütüklerinden gelen sürgünler göz önüne alınarak açlı Meşenin de hakim tür olduğu sonucuna varılmıştır. A z saha kaplayan kalkere bir misal olarak; örnek alan No : 0 Yükselti : 95 m. Dereköyden Kulaksız (Dölapdere) yönünde 7 km. uzaklıkta yoğun siyah kalker üstünde (Richtung Kulaksız von Dereköy, auf Kalkstein) örtm e oranları Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) açlı Meşe (Q. cemris L.) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili) Ova Akçaağacı (Acer campestre L.) Kızılcık (Comus mas L.) Ahlat (Pirus eleagrifolia Pall.) Geyik Dikeni ( Crateagus monogyna Jacq.)

21 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 57...) Balyantepe-Kapaklı açlı meşe, Macar meşesi, Mazı meşesi, Tüylü meşe, Doğu gürgeni orman kuşağı Bu orman kuşağı Balyantepe, Kapaklı Keşirlik doğrultusunda uzanan ve m yükseltiye sahip bir sırt teşkil eden kristalen kalker sahası üzerinde yer alır. açlı meşe (Quercus cerris L.)f Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny), Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv.), Tüylü meşe (Quercus pubescens Willd.) ve Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili.) hakim türlerdir. Bu türlerin bir veya birkaçı, bazan tamamı bir arada orman teşkil ederler. Özellikle dere içlerinde Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky) görülür. Doğu kayınının bulunuşu iklimin serinliğine ve nemliliğine işaret etmektedir. Fakat kristalen kalker anataşı ve bundan oluşan topraklar ormanın tür bileşiminde önemli bir değişikliğe sebep olmuştur. örnek alan No: Yükselti: N. 59 da "70 m. N. 60 'da 650 m. Yer (Ort.) N. 59 Balyantepe (Mahyadağı kuzey batısında) ( Balyan Hiigel, A ord - ıvestlich von Malıya Berg) N. 60 Balyantepe - azara arasında (Zw i- sclıen Balyan Hiigel und azara) Doyu Gürgeni ( Carpinus orientalis M ili) Ova Akçağacı ( Acer campestre L.) açlı Meşe ( Q. cerris L.) Fındık (Corylus sp.) Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Adi Muşmula (Mespilus germanica L.) Geyik, Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) N. 59 N r r örnek alan No : 75 Yükselti: 45 m. azaraköyii - Hediye (Armağan) köyü arasında, azara dan.7 km. Hediye yönünde (Zaoischen azara und Armağan D örfer) Ağaç ve Çalı türleri açlı Meşe (Q. cerris L.) Tüylü Meşe (Q. pubescens W ild) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili) ivri Meyveli Dişbudak (F. oxycarpa W ild) Ahlat ( Pirus eleagrifolia Pall.)

22 58 M. Doğan K A N T A R C I Örnek alan No : 96 Yükselti : J/8 m. (Hölıe) Kırklareli - dereköy yolunda Koruköy - Kapaklı arasında (Kapaklı yakınında yolun dışındaki çeşme üzerinde) (Zuoisclıen Kırklareli - Dereköy) Örtme oranlat ı açlı Meşe (Q. cerris L.) 4 Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) Doğu Gürgeni (Garpinus orientalis Wild) ( Q. lıartuoissiana tev) Ova Akçağacı ( Acer campestre L.) Kızılcık (Comus mas L. (az). + Geyik Dikeni Crateagus monogyna Jacq.) (az) + Yaban Gülü (Rosa sp.) + Örnek alan No : 47 Yülcselti : 660 m. Keşirlik kuzeyinde kalker üstünde ( Keşirlikten 5 km. kuzeyde) (Nördlich von Keşirlik auf dem Kalkstein) açlı Meşe ( Q. cerris L.) Mazı Meşesi (Q. injectoria Oliv) Doğu Gürgeni ( Garpinus orientalis M ili) Kızılcık ( Comus mas L.) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis) ( pekaz) Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) h.4. Güney Yıldız alt orman mıntıkası Güney yıldız alt orman mıntıkası batı ve Yüksek Yıldız alt orman mıntıkalarının güneyinde yer alır. Güneyde eosen yaşlı kalkerler ve pliosen yaşlı CaC0 sız, çakıllı tortul materyallerle ile gnayslar sınırını aşağı yukarı izleyen Kırklareli - Pmarhisar - Poyralı - İslâmbeyli - ergen hattı ile çevrilir. Bu alt orman mıntıkasında da iklim farklarının etkisi yanında anataş ve toprak özellikleri orman kuşaklarının ayırımında etkili olmuştur. Yüksek Yıldız kütlesi Karadenizden gelen kuzey ve kuzey doğu hakim rüzgârlarını engellediği için bu alt orman mıntıkasında iklim Yıldız dağlık kütlesinin diğer kesimlerinden daha sıcak ve kurakçadır. îki orman kuşağı ayırt edilmiştir.

23 TR A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 59.4.) Evciler - Yapraklıtepe - Karmcakayatepe açlı meşe, Macar meşesi orman kuşağı Bu orman kuşağı batıda Keşirlikten doğuda ergen e kadar uzanır. Kuzey sınırım Batı ve Yüksek Yıldız alt orman mıntıkaları, güney sınırını ise Karıncakaya tepe (Kırklareli kuzeyinde) ile daha doğudaki Yapraklı tepe ve Evciler köyü güneyinden geçip ergen e ulaşan m yükseltiye sahip hat teşkil eder. açlı meşe (Quercus cerris L.) ve Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) hakim türlerdir. Tüylü meşe (Quercus pubescens) ile Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv) burada genellikle karışan türler olarak, (pek az yerde hakim türler halinde) bulunurlar. Tüylü meşe, Mazı meşesinin daha çok karışan türler olarak bulunuşu bu kuşakta geniş sahalarda yaygın olarak görülen gnayslara bağlıdır. Çünkü aynı türler daha yüksek olan Balyantepe - Kapaklı orman kuşağında kristalen kalkerler üzerinde hakim türler olarak bulunurlar. Yer yer granitler ve CaC0 sız çakıllı gevşek pliosen tortul materyalleri de bulunur. örnek alan No : 04 Yükselti : 50 m. Evciler köyü ile AJcviran köyü arasında koruya dönüşmekte olan baltalık; (Zıvisclıen E v ciler und Akviran Dörfer) açlı Meşe (Q. cerris L.) Macar Meşesi ( Q. hungarica Hubeny) h örnek alan No : 69 Yükselti : 500 m. Yer (O rt.) : Üskiip kuzeyinde Yapraklıtepe güney yamacı (üd, Hang von Yapraklı Hügel, nördlich von Üsküp) açlı Meşe (Q. cerris. L.) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Mazı Meşesi ( Q. infectoria Oliv.) Çoruh Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch)

24 60 M. Doğan K A N T A R C I örnek alan No : 70 Yükselti : Jf08 m. Üsküp kuzeyinde Yapraklıtepe kuzey bakili yamacı (N ord Hang von Yapraklı Hiigel, nördlich von Üsküp) örtm e oranları açlı Meşe (Q. cerris L.) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) (Q. hartwissiana tev) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch.) Adi Kızılağaç (Alnus glutinosa Gaertner) Gümüşi Ihlamur (Tüia tomentosa Moench) örnek alan No : 94 Yükselti : 70 m. Yer (O rt) : Ktrklareli kuzeyinde Karıncakaya tepe güney yamacı (üd Hang von Karıncakaya Hiigel, nördlich von Kırklareli) açlı Meşe (Q. cerris L.) Mazı Meşesi (Q. infectoria Oliv.) Tüylü Meşe (Q. pubescens W ild).4.) Usküp - Yoğnntaş açlı meşe, Tüylü meşe, Karaçalı orman, kuşağı Bu orman kuşağı kuzeyde Türk - Bulgar smırı, Evciler - Yapraklı tepe - Karıncakaya tepe orman kuşağı ve Balyantepe - Kapaklı orman kuşağı ile, güneyde ise Kuzey Trakya Orman Mıntıkası ve îç Trakya - Meriç Orman Mıntıkası arasındaki smır ile çevrilir. Yükselti batıda, Keşirlik güneyinde 500 m olduğu halde doğuda 50 m ye iner. Orman kuşağının yükseltisinin güney doğuya doğru alçalmasının sebebi bu kesimde Kıyıköy - Vize alçak sahasında îç Trakya ya doğru sokulan deniz etkisidir. Burada orta tekstürlü gnays anataşından oluşmuş topraklar üzerinde bile Tüylü meşenin hakimiyeti ve Karaçalının bulunuşu da iklimin kurakça karakteri hakkında ilginç birer göstergedir. açlı meşe (Quercus cerris L.), Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) hakim türlerdir. Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) ile Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili) de yer yer hakim türler yer yer karışan türler olarak bulunurlar. Anataş olarak geniş sahalarda eosen kalkerleri, daha küçük sahalarda, gnyslar, CaC0 sız ve çakıllı gevşek pliosen tortulları vardır.

25 T R A K Y A N ln ORMAN M IN T IK A L A R I örnek alan No: 05 Pmarhisar kuzeyinde Evciler - Akviran köyleri arasında ve Akviran köyüne km,, uzaklıkta (Zuoischen Evciler - Akviran Dörfer) açlı Meşe (Q. cerris L.) Tüylii Meşe (Q. pubescens Wild) Doğu Gürgeni (Garpinus orientalis Wttd) Ahlat (Pirus eleagrifolius Pall) (%5 ten az) örnek alan No : 66 Ağaç ve Çalı türleri Pmarhisar - Kırklareli - Üsküp kavşağından 4 km. Üsküp yönünde (4 km Richtung Üsküp von der Krezung Pmarhisar - Kırklareli - Üsküp trafien) Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Ahlat (Pirus eleagrifolius Pall.) Yükselti : 44 m örtm e oranları Yükselti : 65 m örtm e oranları 4 5 örnek alan No : 9 Yer (O rt.) : Kırklareli - Dereköy yolunda ve Kırklareli nden 9.5 km. uzaklıkta ( ZAvischen Kırklareli - Dereköy) açlı Meşe (Q. cerris L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) Çiçekli Dişbudak (Fraxinus Omus L.) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Ahlat (Pirus sp.) Yükselti : 6 m. 4 örnek alan No : 87 Yükselti: 40 m. Karahamza - Devletliağaç yolunda Karahamzadan km. uzaklıkta ( Zıoischen Karahamza - Devletliağaç) açlı Meşe (Q. cerris L.) 4 Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) 4 Or. Fnk. Dergini _

26 6 M. Doğan K A N TAR C I örnek alan No : 40 YiiJcselti: 50 m. (Hölıe) (Polos) Yoğuntaş korusu (Yoğuntaş Wald) açlı Meşe (Q. cerris L.) Karaçalı (Paliurus acüleatus Lam.) Yabani Gül (Rosa sp.) Ahlat (Pirus eleagrifoliııs Pall.) Kızılcık (Cornus mas L.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Güneydoğu Yıldız M acar meşesi. Tüylü meşe alt orman mıntıkası. Yıldız kütlesi ile Karatepe kütlesi arasında yer alan Kıyıköy - Vize alçak sahası ayrı bir alt orman mıntıkası olarak ayırt edilmiştir. Kuzeyde, kuzeydoğu ve yüksek Yıldız alt orman mıntıkaları, doğuda Karadeniz, güneyde Alibabatepe, ultan bahçe, Ayvacık, Çakıllı köyleri hattında uzanır. Eosen kalkerlerinin sınırı, batıda Doğan tepe - Göztepe hattının doğusunda yaklaşık olarak 50 m eş yükselti eğrisi ile çevrelenir. Bu alt orman mmtıkası iki yanındaki yüksek kütleler nedeniyle hakim kuzeydoğu rüzgârlarının ve deniz etkisinin îç Trakya ya sokulabildiği sahada yer almıştır. Deniz etkisine rağmen anataş olarak kalkerin ve ondan oluşan toprakların ormanın türbileşimi üzerindeki etkisi ilginç bir durum yaratır. Burada Macar meşesi ( Quercus hungarica Hubeny), Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd), Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Katran ardıcı (Juniperus oxicedrus L.) Kızılcık (Cornus mas L.) hakim türlerdir. Bunların yanında Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch), açlı meşe (Quercus cerris L.), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis M ili), de karışan türler arasındadır. Fakat dikkati çeken en önemli nokta İç Trakya daki kurak antropojen step sahalarında yer alan Karaçalının (Paliurus aculeatus Lam.) burada önemli miktarda bulunması ve kalkerleri takip ederek Karadenize kadar ulaşabilmesidir. örnek alan No : 90- Y ükselti: 09.5 Kıyıköy kuzey batısında Kerpiçtepe güney yamacı (Nord-Westlich von Kıyıköy, südhang von Kerpiç Hügel) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Tüylü Meşe ( Q. pubescens Wild.) Çoruh Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili) 8

27 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 6 Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Ahlat (Pirus eleagrifolius Pall.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Kızılcık (Cornus mas L.) örnek alan No : 86 Yükselti: 87 m. Kıyiköy - Çamlıkoy (Kasatura Körfezi) orman yolunda kalker üstünde (Auf den Kalkgebiet zıvischen Kıyiköy - Çamlıkoy) : Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) ' Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Akça Kesme (Plıyllirea latifolia L.) Çiçekli Dişbudak (Frax'ınus omus L.) örnek alan No : 05 Yükselti: m. Kıyiköy - ergen (Şarapçı yolunda) Hamidiyeköy güneyinde ( Zıvischen Kıyiköy - ergen) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Tüylü Meşe (Q. pubescens W ild) Mazı Meşesi ( Q. infectoria Oliv.) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili) Çiçekli Dişbudak ( Fraxinus ornus L.) Ova Akçaağacı (A cer campestre L.) + Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Geyik Dikeni (Creteagus monogyna) Kızılcık (Cornus mas. L.) Yabani Gül (Rosa sp.) ı Ahlat (Pirus sp.) -f Laden (Cistus sp.) r.6. Karatepe - Kestanelik alt orman mıntıkası. Yıldız dağlarının güneydoğu yönündeki uzantısı üzerinde Karatepe -Kestanelik kütlesi yer alır. Bu kütle ayrı bir alt orman mıntıkası olarak ayırt edilmiştir. Kütlenin batı ve kuzey sınırını Ayvacık - ultanbahçe köyleri kuzeyinden geçen kalker - kristalen smırı teşkil eder. Kuzeydoğuda Karadeniz, doğuda ve güneydoğuda Ormanlı, Karacaköy, Kestanelik, Oklalı, Çatalkaya tepe hattında kristalen ile önce Ormanlı alüv-

28 64 M. Doğan K A N TAR C I yonlarınm sonra da eosen kalkerlerinin arasındaki sınır ile çevrelenir. Güney sınırı ise Çatalkaya tepe (kuvarsit - kalker sınırı), Gümüşpmar köyü, Binkılıç, Ayvacık çizgisinde uzanır. Ormanların tür bileşimi iklim ve anataş - toprak özelliklerine göre farklar göstermektedir. Bu alt orman mıntıkası beş orman sahasına ayrılmıştır..6.) Çamlıkoy - Yalıköy Karaçam, Çalı fundası, Adi kocayemiş orman sahaları Bu orman sahaları birbirinden ayrı iki parça halinde bulunur. Birinci saha Çamlıkoy (Kastros) çevresindeki kristalen şist, kuvarsit ve CaC0 sız pliosen tortulları üzerindedir. İkinci saha ise Yalıköy civarındaki kuvarsitler ve CaC0 sız pliosen tortullan üzerinde yer alır. Karaçam ormanlarının eskiden bu çevrede daha geniş bir yayılışa sahip olduklarına dair izler mevcuttur. Karaçam (Pinus nigra var. caramanica Rehd.) ile Çalı fundası (Erica verticillata Forsk.), Ağaç fundası (Erica arborea L.) ve Adi kocayemiş (Arbutus unedo L.) hakim türler olarak bulunurlar. Meşe türlerinden Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch) ile Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) karışan türler ve yer yer de (Karaçam meşcerelerinin bozulduğu ve kapalılığını kaybettiği yerlerden bazıların da) hakim türler olarak tespit edilmişlerdir. Örnek alan No : 84 Yükselti : 5 m. ultanbalıçedere (Kasatura körfezi) kuzeyin' de ivritepe ( ivri Hügel, nördlich von ultanbahçe Bach) Karaçam (Pinus nigra var. caramanica Rehd.) Çorulı Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Adi Kocayemiş ( Arbutus unedo L.) Çalı Fundası (Erica verticillata Forsk.) Katır Tırnağı (partium junceum L.) örtm e oranları 5 örnek alan No : 7 Çilingoz koyu, Beytepe arasındaki çam ormanı ( Zıvischen Çilingoz und Beytepe) Karaçam ( Pinııs nigra var. caramanica Rehd.) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) Adi Kocayemiş (Arbutus unedo L.)

29 TR A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 65.6.) Kıyıköy - Çilingoz - Yalıköy Tüylü meşe, açlı meşe, Katran ardıcı, Karaçalı orman sahaları Bu orman sahaları Karadeniz kıyısında Kıyıköy, Çilingoz ve Yalıköy çevrelerindeki kalkerler üzerinde birbirinden ayrı üç saha halinde yer almışlardır. Yalıköy çevresindeki orman sahasında anataş olarak kalkerlerden başka Madendere ile Köy arasında yer alan CaC0 lı kumlar da bulunur. Her üç orman sahasında da Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd), açlı meşe (Quercus cerris L.), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili.), Katran ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) ve Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) ile Menengiç (Pistacia trebinthus L.) türleri hakim olarak bulunur. Ayrıca Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch) az miktarda ve Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny), Barut ağacı (Rhamnus frangula L.) yer yer karışan türler olarak bulunurlar. örnek alan No : 9 Çilingoz koyunun doğusundaki sırtın üzerinde (östlich von Çilingoz) Tüylü Meşe ( Q. pubescens Wild) açlı Meşe (Q. cerris L.) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Mazı Meşesi (Q. infectoria tev.) Ova Akçaağacı (A cer campestre L.) ivri meyveli Dişbudak (Fraxinus oxycarpa Wîld) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Yükselti: JfO m 4 r Örnek alan No : Yükselti : m. (Yöhe) Yalıköy - Maden deresi arasındaki kalkerli kum sırtı (Zıoischen Yalıköy - Maden Bach auf dem CaC0 Jıaltigen aııdriicken) Ağaç ve Çalı türleri Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild.) açlı Meşe (Q. cerris L.) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis Mili.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny)

30 66 M. Doğan K A N TAR C I Karaçalı ( Paliurus aculeatus Lam.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Menengiç ( Pistacia trebinthus L.) Laden (Cistus sp.) Kuşkonmaz (Asparagus acutifolius L.) Teucrium polium ığırkuyruğu (Verbascum sp.) U 8.6.) ultanbahçe Çoruh meşesi orman sahası. Bu orman sahasını kuzeyde, kuzeybatıda, batıda, güneyde ait olduğu alt orman mıntıkasının sınırları, kuzeydoğuda Çamlıkoy - Karaçam orman sahası ve güneydoğuda ultanbahçe köyü - Karatepe arasında CaCÖ sız ve çakıllı gevşek pliosen tortulları ile kristalen şistler ve gnaysların teşkil ettiği smır çevreler. Geniş bir yayılış gösteren pliosen tortullarından başka gnays, kuvarsit kristalen şistler ve küçük bir sahada eosen kalkerleri toprakların oluştuğu anataşlar olarak bulunurlar. Anataşların farklı özelliklerine göre ormanların tür bileşiminde de bazı farklar bulunmuştur. Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch) sahanın büyük bir kısmında yer alan CaC0 sız anataşlar üzerinde hakim tür olarak bulunur. Çalı fundası (Erica verticillata Porsk.) Çoruh meşesine eşlik eder veya kalkersiz anataşlar üzerindeki bozuk ve yalancı makiye dönüşmüş orman sahalarında hakim çalı türü olarak bulunur. Kalkerler üzerinde ise Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili.), açlı meşe (Quercus cerris L.), Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) türleri hakimdirler. Bu türlerin yanında Ova akçaağacı (Acer campestre L.), Kızılcık (Cornus mas L.) karışan türler olarak tespit edilmişlerdir. örnek alan No : 6-6 ve 7 Yer (O rt.) : Ağa.ç ve çalı türleri Ayvacık köyü kuzeyinde A ygır bayım civarı (anataşı gnays) (Nördlich von Ayvacık Dorf om A ygır Hang, auf den Gnays) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) aplı Meşe (Q. pedunculiflora K. Koch) Doğu Gürgeni ( Carpinus orientalis M ili.) Çalı Fundası ( Erica verticillata Forsk) (açıklıklarda) Geyik Dikeni ( Crateagus monogyna Jacq.) Ahlat (Pirus sp.) Yükselti: N m. N m. h 8 h s ı '

31 T R A K Y A N ln ORMAN M IN T IK A L A R I 67 örnek alan No : 67 Yükselti : 7/ m. Aksicim köyü güneyinde (anataşı kalker) (iidlich von Aksicim D orf atıf den Kalkboden) Doğu Gürgeni ( Carpinus orientalis M ili.) açlı Meşe ( Q. cerris L.) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Ova Akçaağacı (A cer campestre L.) Kızılcık (Comus mas L.) Ahlat (Pirus sp.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) örnek alan No : 74 Yükselti : 78.5 m. {Höhe) ultanbahçe - Aksicim köyü yol kavşağı (kalkersiz, çakıllı ve çözük Pliyosen anamateryali) (Zuoischen ultanbahçe - Aksicim auf den CaC0 freiem pliozan material) Çoruh Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch) 5 Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) (kumlu balçık tabakasının kalınlaştığı yerlerde karışıyor) Çalı Fundası (Erica verticillata Forsk.) 5 (sadece açıklıkları kapatmış).6.4) Karatepe Doğu kayını, Çoruh Meşesi, Orman gülü orman sahası Bu orman sahasını kuzey batıda ultanbahçe orman sahası, kuzeyde Karadeniz, kuzeydoğuda Pazarbaşıtepe, Garipkuyu tepe, Nokta tepe hattında m yükseltiyi takip eden Karacaköy - Kestanelik Çoruh meşesi Macar meşesi orman sahası sımrı ile, doğuda Noktatepe Harmantepe hattı, güneyde Harmantepe - Binkılıç hattı çevreler. Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch) hakim türlerdir. Yüksek kesimlerde Doğu kayını meşcerelerinde Morçiçekli orman gülü (Rhododendron ponticum L.) bulunur. Karadenize doğru daha alçak kesimlerde Doğu kayını vadilerde, Çoruh meşesi ise sırtlarda yer alır. Çoruh meşesine Ağaç fundası (Erica arborea L.) ile Çalı fundası (Erica verticillata Forsk) eşlik ederler.

32 68 M. Doğan K A N T A R C I örnek alan No : 58 Yükselti: 50 m. (H ölıe) Ter (Ort.) : Karatepenin güney yamacında ( üd Hang von Karatepe) Çorulı Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) h Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Adi Muşmula (Mespulus germanica L.) Çalı Fundası (Erica verticillata Forsk.) } Katran Ardıcı ( Juniperus oxycedrus L.) 't örnek alan No : 59 Yükselti: lf8ı m. Ter (Ort.) : Karatepe Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) 5 Civarda Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) hakim veya Kayın ile karışık örnek alan No 9 Ter (Ort.) : Çilingoz ve Binkılıç arasında. Çilingoz dan km. uzaklıkta (Zıoischen Çilingoz - Binkılıç) Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Morçiçekli Ormangiilü (Rlıododendron ponticum L.) Yükselti: 0 m. 5 örnek alan No : 07 Yükselti: 85 m. Ter (Ort.) : Çilingoz kuzeyinde Beytepe nin batı eteğinde ( alt yamaç) (Nördliclı von Çilingoz) Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) k Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) aplı Meşe (Q. pedunculiflora K. Koch) Dağ Akçaağacı (A cer pseudoplatanus L.) ivri meyveli Dişbudak (Fraxiııus oxyçarpa L.) Morçiçekli Ormangiilü (Rlıododendron ponticum L.) 5 Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) +

33 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I ) Karacaköy - Kestanelik Çoruh meşesi, Macar meşesi orman sahası. Bu orman sahası batıda Karatepe Doğu kayını, Çoruh meşesi, Orman gülü orman sahası, kuzeyde Karadenize ve Karadeniz kıyısındaki Çilingoz - Yalıköy Tüylü Meşe, Katran ardıcı, Karaçalı orman sahaları, batıda ve güneyde ait olduğu alt orman mıntıkasının sınırları ile çevrelenir. Bu sahadaki CaC0 sız ve çakıllı gevşek pliosen tortulları üzerinde Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) nin hakim olduğu buna karşılık gnays, kristalen şist ve kuvarsitlerin teşkil ettiği sırtlarda ise Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch) ve Çalı fundası (Erica verticillata Forsk) türlerinin hakimiyet kazandığı tespit edilmiştir. örnek alan No ; J)f Yükselti: 76 m. Yer (Ort.) ; Karacaköyiin km. kuzey doğusunda (Östlich von Karacaköy) Örtme oranlan Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) If Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) aplı Meşe (Q. pedunculiflora K. Koch ) açlı Meşe (Q. cerris L.) + Çiçekli Dişbudak ( Fraxinus omus LJ + Adi Gürgen (Carpinus betulus L.) + Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Çalı Fundası (Erica verticillata Forsk) k Ahlat (Pirus sp.) +.7. Vize - inekli açlı meşe, Mazı meşesi, M acar meşesi, Tüylü meşe alt orman mıntıkası. Yıldız kütlesi, Vize - Kıyiköy kalker sahası ve Karatepe - Kestanelik kütlesinin İç Trakya ya bakan yamaçlarındaki ormanlar Vize den inekli ye kadar bir alt orman mıntıkası halinde ayırt edilmiştir. Bu alt orman mıntıkasını kuzeyde kalkerlerle kristalen şistler ve gnayslar arasındaki smır boyunca Evciler - Yapraklıtepe orman kuşağı, Dikilitaş tepe orman sahası, Doğantepe - Göztepe hattı boyunca güney doğu Yıldız alt orman mıntıkası, Ayvacık köyü, Binkılıç, Gümüşpmar Çatalkaya tepe hattı boyunca Karatepe - Kestanelik alt orman mıntıkası, doğuda Çatalca kütlesi ile Çatalca yarımadası orman mıntıkası, batıda Poyralı - Vize - aray - Çerkezköy - Çantaköy kuzeyinde İkiztepeler - Beycilerköy -

34 70 M. Doğan K A N T A R C I Kocageleme - inekliköy - Kabakcaköy - Kartaltepe eteği (Çatalca kütlesinde) hattında îç Trakya - Meriç orman mıntıkası çevreler. A lt orman mıntıkasında yükseltici Vize kuzeyinde m arasındadır. Diğer kesimlerde yükselti m arasında değişir. açlı meşe (Quercus cerris L.), Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv), Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny), Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili), Katran ardıcı (Juniperus oxycedrus L.), akçakesme (Phyllirea latifolia L.), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) türleri hakim olarak bulunurlar. Bu alt orman mıntıkasında, kuzeyindeki alt orman mıntıkalarından daha sıcak ve daha kurak bir iklim hakimdir. İklimin bu karakterine kalkerlerden ve marnlardan oluşan toprakların etkisi de katılınca ormanı teşkil eden türlerin değişik oluşu olağandır. Örnek alan No : 7 Yükselti: 450 m. Vize kuzeyinde Göztepe (Nördlich von Vize) Doğu, Gürgeni ( Carpinus orientalis M ili.) Tüylü Meşe ( Q. pubescens Wild) açlı Meşe (Q. cerris L.) Geyik Dikeni (Creteagus monogyna Jacq.) T Örnek alan No : 6/ Yükselti : llf m. aray - Kıyiköy yolunda aray dan, km. uzaklıkta. (Zwischen aray - Kıyiköy) açlı Meşe (Q. cerris L.) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Çoruh Meşesi ( Q. dschorochensis K. Koch) 4 5 örnek alan No : İfllf Çantaköy kuzeyinde İkıztepeler (Nördlich von Çantaköy - İkiz Hügel) Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild.) Mazı Meşesi (Q. infectoria Oliv.) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus L.) Laden ( Cistus creticus L.) Kuşkonmaz ( Asparagus acutifolius L.) Yükselti : 50 m. +

35 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 7 Örnek alan No : 456 Y ükselti: 0 m. ineklenin km. kuzeyinde ( Bana mandıra yolunda) (Nördlich von inekli) açlı Meşe (Q. cerris L.) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) ( Q. hartvoissiana tev.) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Çalı Fundası (Erica verticillata Forsk) (açıklıklarda) Laden (Cistus sp.) örtm e oranları. Çatalca yarımadası orman mıntıkası. Çatalca yarımadası sahip olduğu genel orman yetişme muhiti özelliklerindeki farklar nedeniyle bir orman mıntıkası olarak ayırt edilmiştir. Bu orman mıntıkasının üç tarafı Karadeniz, İstanbul boğazı ve Marmara denizi ile çevrilidir. Batıdaki sınırını Ormanlı, Karacaköy, Kestanelik, Oklalı, Çatalkaya tepe ve Çatalca kütlesinin batısında Elbasanköy - Kumburgaz hattında kuzey Trakya orman mıntıkası teşkil eder. Çatalca yarımadasmda doğal olarak ormanla kaplı olduğu kabul edilmelidir. Genel yetişme muhiti özellikleri bakımından ormanın doğal olarak var olmasını engelleyen bir faktör bulunmamıştır (Irmak, A., Kurter, A, M. D. Kantarcı, 97). Fakat ormanlar tarihi bir ulaşım yolu ve Istanbulun yakın çevresinde oluşları dolayısiyle özellikle Çatalca yarımadasının orta ve güney kesiminde tamamen tahrip edilmişler ve bozuk baltalıklarla çalılıklar haline dönüştürülmüşlerdir. Çatalca yarımadasının peneplen karakterindeki yeryüzü şekli özelliği dolayısiyle belirgin bir kuşaklaşma gösteremezler. Fakat hakim kuzeydoğu rüzgârının etkisi kuzeydoğu - güneybatı yönünde nisbi bir iklim ayrıcalığına sebep olduğu gibi, anataşlann yarımadadaki yayılış durumu da ayrı yönde değişmektedir. Gerek iklim gerekse anataş ve onun etkisiyle toprak özelliklerindeki bu ayrıcalıklar kuzeydoğu - güneybatı yönünde ormanın (veya onun yerini almış orman kalıntılarında) tür bileşiminin değişik olmasına sebep olmuştur. Çatalca yarımadası üç alt orman mıntıkasına ayırt edilmiştir... Kuzey Çatalca yarımadası alt orman mıntıkası. Bu alt orman mıntıkası, Ormanlı alüvyonlarını, Durusu (Terkos) kumulları ile Ağaçlı - KumkÖy (Kilyos) kumullarını içine alır ve Karadeniz boyunca bir kıyı kuşağı halinde bulunur.

36 7 M. Doğan K A N TAR C I..) Ormanlı dişbudak - Macar meşesi orman sahası. Bu orman sahası Istranca deresi alüvyonlarını kapsar. Bu sahada sivri meyveli Dişbudak (Fraxinus) oxycarpa Willd.) ve Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) toplulukları görülür...) Durusu (Terkos) - Ağaçlı kumul sahası. Durusu (Terkos) gölü kuzeyinde ve Ağaçlı çevresinde en geniş yayılışı gösteren kumullar Karaburundaki kalker çıkıntısı ile kesilirler ve Kısırkaya - Kumköy arasında nispeten dar bir şerit halinde uzanırlar. Kumulların arzettiği özel durum ve tehlike yanında, yetişme muhiti özelliklerinin de farklı oluşu, ayrı bir orman sahası olarak ayırt edilmelerini gerektirmiştir. Kumullarda bulunan birçok kumul bitkilerinin yanında orman ağaç ve çalılarından Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv), Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) az miktarda bulunur. Buna karşılık Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam), Akça kesme (Phylirea latifolia L,) Menengiç (Pistacia trebinthus L.) Akdeniz defnesi (Laurus nobilis L.) türleri dikkati çekerler... Kuzey doğu Çatalca yarımadası alt orman mıntıkası. Çatalca yarımadasının Karaburun güneyinden başlıyarak Armutverenköy, Pirinççiköy, Kemerburgaz, Yeniköy (İstanbul - Boğaziçi) hattının kuzey ve kuzeydoğusunda kalan kesimi bir alt orman mıntıkası olarak ayırt edilebilecek özelliklere sahiptir..topraklar CaC0 sız, çakıllı, gevşek pliosen tortullarından, kalkersiz paleozoik toz taşı ve grovak şistlerinden, kuzeydoğu kesiminde ise andezit tüflerinden oluşurlar. Bu alt orman mıntıkasında Karadenizin etkisi daha belirgindir. Üç orman sahası ayırt edilmiştir...) Kısırmandıra Çoruh meşesi, Akçakesme orman sahası. Bu orman sahasmm güneyini ait olduğu alt orman mıntıkasının sınırı çevreler. Belgrad Ormanını biri kuzeyden Kartaltepe - Uskumruköy arasmdan geçen, diğeri ise güneyden geçen iki kuşak halinde çevreler. Çoruhmeşesi (Quercus dschorochensis K. Koch), Akçakesme (Phyllirea latif olia L.), Adi kocayemiş (Arbutus unedo L.), Ağaç fundası (Erica arborea L.), Çalı fundası (Erica verticillata Forsk), Katırtırnağı (partium junceum L.) hakim türler olarak orman ve yalancı maki sahalarında bulunurlar. Kemerburgaz - Pirinççi köy arasında ve Kireçburnu batısında Karaçam toplulukları da yer alır.

37 TR A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 7..) Feneryolu Çoruh meşesi orman sahası. Bu orman sahası Kumköy (Kilyos), Uskumruköy doğusunda ve Bahçeköy - arıyer hattının kuzeyinde kalan araziyi kapsar. Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch), Adi kocayemiş (Arbutus unedo L.) Ağaç fundası (Erica arborea L.) bu orman sahasının hakim türleridir. Anataş olarak andezit tüfleri hakimdir. Yer yer CaC0 sız, çakıllı, gevşek pliosen tortulları ve toztaşı şistleri de bulunur. Örnek alan No : 87 Yükselti : 60 m. Yer (Ort. : Rumelifeneriyolu, Çakıroğludere ile Garipçedere arasındaki sırt üstünde (Richtung Rumelifeneri, auf den Rücken zıuischen Çakıroğlu - Garipçe Bâcher) örtm e oranları Çoruh Meşesi ( Q, dschorochensis K. Koch) Adi Kocayemiş (Arbutus unedo L.) Ağaç Fundası (Erica arborea L.) Laden (Cistus sp.) Akçakesme (Phyllirea latifolia) Geyik Dikeni (Creteagus monogyna Jacq.) +..) Bahçeltöy Çoruh meşesi, Doğu kayını, Anadolu kestanesi, Adi gürgen orman sahası. Bu orman sahası Belgrad Ormanı nı ve yakm çevresini kapsar. Bu orman tahriplerden korunmuş olup*0 genellikle bir sürgün korusu halindedir. Bahçeköy orman sahasını diğer iki orman sahası ile bir arada mütalea etmek yoluna gidilmemiştir. Çünkü diğer iki orman sahası üzerindeki insan etkisi (bir orman yetişme muhiti faktörü olarak) diğer orman yetişme muhiti faktörlerinden bilhassa toprak ve yerel iklim özelliklerinin elverişsiz yönde değişmesine sebeb olmuştur. Yalancı makinin gelişmesi bu antropojen etkiler sonucu olup evvelce de bu nokta belirtilmiştir (A. Irmak 940). Buna karşılık Belgrad ormanında ilksel yetişme muhiti özelliklerinin çevre orman sahalarından farklılığı ilk bakışta dikkati çekmektedir. Trakya ormanlarının bölgesel sınıflandırması bugünkü ve gelecekteki ormancılık çalışmalarımıza yardımcı olmak amacıyla ve orman yetişme muhitinin genel özellikleri gözönüne alınarak yapıldığından Belgrad ormanının özel bir orman sahası halinde ayrılma *) Ormanın korunmasının nedenleri hakkında F. Vural (F. aatçioğlu) 940 da bilgi verilmiştir.

38 74 M. Doğan K A N TAR C I sı uygun görülmüştür. Burada Çoruh meşesi (Querces dschrochensis K. Koch), Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), Anadolu kestanesi (Castanea sativa Mili.), Adi gürgen (Carpinus betulus L.) hakim türlerdir. Ayrıca Macar meşesi (<Quercus hungarica Hubeny), aplı meşe (Quercus pedunculiflora K. Koch), Kızılağaç (Alnus glutinosa Gârtn.) muhtelif yetişme muhiti özelliklerine bağlı olarak bulunurlar. Diğer ağaç ve çalı türlerine Kuzey Trakyada her yerde rastlanabilir... Kuzeybatı - Güneydoğu Çatalca yarımadası alt orman mıntıkası Kuzeydoğu Çatalca yarımadası alt orman mıntıkasının güneyindeki Çatalca yarımadası arazisi ayrı bir alt orman mıntıkası halinde ayrılmıştır. Çatalca kütlesi de bu alt orman mıntıkasına dahil edilmiştir. Bu alt orman mıntıkasında kuzey - güney doğrultusunda bazı iklim farkları vardır. Hemen bütün sahada kalkerli anataşlar hakimdir. Bunlar eosen kalkerleri, paleozoik kalkerleri (Cebeciköy çevresinde), güneyde neojen kalkerleri ve kalsiyum karbonatlı alüvyonlar (Büyük Çekmece ve Küçük Çekmece göllerinin kuzeyinde) olarak bulunurlar. Ayrıca CaCO/sız paleozoik toz taşı şistleri ve Çatalca kütlesinde kristalen şistler, granitler gibi anataşlar da vardır. Özellikle jeomorfolojik yapı, ve iklimde görülen farkların ormanın tür bileşimine etkisi gözönüne alınarak bu alt orman mıntıkası üç orman sahasına ayırtedilmiştir...) Yassıviran - Çekmeceler mazı meşesi, Tüylü meşe, Katran ardıcı, Akçakesme ormanı sahası Bu orman sahası kuzeyde kumullar ve Terkos gölünün güneyinden Marmara denizine ve İstanbul boğazına kadar uzanır. Batısında Kuzey Trakya orman mmtıkası ile Çatalca kütlesi, kuzeyinde Kısırmandıra orman sahası ve Kemerburgaz - Bebek hattı tarafından sınırlanır. ahanın kuzeyi ile güneyi arasında iklim farkları vardır. Ancak güney kesimi artık tamamen bir yerleşme sahası durumundadır. Bu nedenle kuzey kesimi ile bir arada mütalâa edilmiştir. Kuzeyde çalılaşmış veya yalancı makiye dönüşmüş olan orman kalıntılarında Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd), Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv.), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili.), Adi kocayemiş (Arbutus unedo L.), Katran ardıcı (Juniperus o:xycedrus L.), Akça kesme (Phyllirea latifolia L.), Kızılcık (Comus mas L.), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.), Katırtırnağı (partium junceum L.), Laden (Cistus sp.) türleri hakimdir. Güneye inildikçe meşeler, Doğu gürgeni ve Adi kocayemiş orman kalıntılarının tür bileşiminden çekilir ve özellikle Akça kesme, Katran ardıcı, Laden, Katırtırnağı çalılıklarda hakim türler olarak görülür.

39 TR A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 75 örnek alan No : J{5 Y ükselti: 89 m. Yer (ort.) : Terkos (Durusu) gölü güneyinde Kocakışla tepe (Kocakışla Hiigel, üdlich von Terkos - Durusu - ee) Tüylü Meşe ( Q. pubescens Wild) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Mazı Meşesi (Q. infectoria Oliv) aplı Meşe (Q. pedunculata C. Koch) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia) Adi Kocayemiş (Arbutus unedo L.) Ahlat (Pinıs eleagrifolius Pall) Kızılcık ( Cornus mas L.) Kuşkonmaz (Asparagus acutifolius) Karaçalı (Paliurus aculeatus L.) Laden (Cistus sp.) Katırtırnağı (particum junceum L.) Barut ağacı (Frangula alnus M ili.) örtm e oranları..) Cendere boğazı - Rumelihisarı Kermes meşesi orman sahası Kemerburgaz - Bebek hattı ile Kemerburgaz - Yeniköy hattı ve İstanbul boğazı arasında kalan üçgende Kermes meşesi (Quercus coccifera L.) toplulukları vardır. Özellikle Kâğıthane - Kemerburgaz yolunun geçtiği Cendere boğazındaki orman kalıntıları ilginç bir durum gösterir. Bu orman sahasmdaki dere içleri ve güney baküı yamaçlar kuzeydeki sırtların kuytusunda olup kuzeydoğu rüzgârının etkisinden korunmaktadır. Kermes meşesinin yayılış sahasmı Kâğıthane deresi boyunca uzatıp Yedikule ye kadar vardırmak mümkün görünmekte ise de buralarda herhangi bir tespit yapmak imkânsızdır. Kermes meşesinin yanmda Akça kesme (Phyllirea latifolia L.), Katırtırnağı (partium junceum L.), Laden türleri (Cistus sp.) hakim olarak buradaki makinin bileşimine katılırlar...) Çatalca Mazı meşesi, Tüylü meşe orman, sahası Bu orman sahası Büyükçekmece - Çatalca karayolunun batısında bulunan Çatalca kütlesini kapsar. Kütle kuzeyde İnceğiz köyüne kadar uzanır. Yükselti 9 m ye (Çıplaktepe) ulaşır. Çatalca kütlesinde kristalen şist ve granit anataşları bulunur. Orman hemen tamamen yok edilmiştir. adece Muratbey köyü üzerinde ufak bir Tüylü meşe topluluğu ve Çatalca batısı ile kuzeyinde bazı meşe çalılıkları kalmıştır. Bu kalıntılar

40 76 M. Doğan K A N TAR C I arasında Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd ), Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv), Akçakesme (Phyllirea latifolia L.), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili.), Katran ardıcı (Juniperus Okycedrus L.) türleri çok miktarda bulunurlar.. îç TraJkya - Meriç orman mmtakası. İç Trakya - Meriç orman mıntıkasında eski ormanlardan günümüze çalılaşmış sahalar kalabilmiştir. Eski orman sahalarının çoğu bugün tarım arazisi halindedir. Halen çalılık durumunda olanlar da mera olarak kullanılmaktadır. Ancak Iç Trakyada tarım arazisini tehdit eden ve kuraklığı arttıran kurutucu ve toprağm ince kısmını taşıyıcı rüzgâr etkilerinin halen çalılık olan orman sahalarını yeniden ağaçlandırmak ve aralarını rüzgar perdeleri ile takviye etmek suretiyle bertaraf edilebileceği de bir gerçektir. Böylece îç Trakyada asırlardır devamedegelen antropojen stepleşme önlenebilir ve tarım sahaları da emniyete alınabilir. Diğer taraftan geniş taban düzlüklerinde kavak yetiştirmeğe elverişli sahalar vardır. Ayrıca Iç Trakyada yoğun yerleşme merkezlerindeki halkm dinlenme ormanlarına olan ihtiyacının da karşılanması gereklidir. Bu nedenlerle Iç Trakya - Meriç sahası ayrı karakterde bir orman mıntıkası olarak ayır te dilebilir. Iç Trakyanm kuzey doğusundaki Vize - aray - Çerkezköy - Çanta - inekli hattının kuzeyinde kalan kısmı ormanların tür bileşimindeki bazı özellikler nedeniyle Kuzey Trakya orman mıntıkasına katılmıştır. Iç Trakya - Meriç orman mıntıkasını kuzeyden Kuzey Trakya orman mıntıkası, doğuda Çatalca yarımadası orman mıntıkası, güneyde Marmara denizi, Güney Trakya orman mıntıkası, Ege denizi ve batıda Meriç nehri çevreler. Iç Trakya - Meriç orman mıntıkası üç alt orman mıntıkasına ayırtedilmiştir... İç Trakya - Meriç tüylü meşe, K ara çalı, alt orman mıntıkası. Bu alt orman mıntıkası Iç Trakya ile Meriç sahasınm Meriç ve Hisarlıdağ andezit yükseltileri dışında tamamını kapsar. Tüylü meşe (Quercus pubescens Willd.), ve Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) türleri alt mıntıkadaki bütün orman' artıklarında hakim türler olarak görülürler. Geniş bir yayılışa sahip marnlar üzerinde hakim olmayan veya hiç görülmeyen bazı türler CaCO/sız ve çakıllı gevşek pliosen tortulları üze

41 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 77 rinde bulunurlar. Bunlar Macar meşesi (>Quercus hungarica Hubeny), açlı meşe (Quercus Cerris L.), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) türleridir. Ayrıca İpsala doğusundaki sırtlarda Kızılçam (Pinus brutia Henry) topluluklarının kalıntıları da vardır. örnek alan No : ljf Yükselti: 90 m. Vize güneyinde Topçuköy - Hasboğalarlcöyü yol kavşağından Topçuköy yönüne doğru km. uzaklıkta. örtm e oranları Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) 4 Karaçalı ( Paliurus aculeatus Lam.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) + Yabanigiil (Rosa sp.) + Örnek alan No : 48 Yükselti : 80 m. Kırcasalih - Uzunköprü arasında Yeniköy güney batısında Ada mevki orman kalıntısı Tüylü Meşe ( Q. pubescens W ild). it Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Jf Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Menengiç ( Pistacia trebhinthus L.) Kızılcık (Cornus mas. L.) Ahlat (Pirus sp. + Yabanigül (Rosa sp.) + örnek alan No : B Yükselti : 70 m. İbriktepe kuzey doğusunda Altmyazı (Harala) güneyindeki orman kalıntısı. Tüylü Meşe ( Q. pubescens Wild) a Ova Karaağacı (Ulmus campestre L.) Karaçalı ( Paliurus aculeatus Lam.) 4 Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Ahlat (Pirus sp.) O r. F a k. D e r g is i A -

42 78 M. Doğan K A N TAR C I. Meriç - Ergene arası M aear meşesi alt orman mıntıkası. Meriç - Ergene nehirleri arasındaki andezitler ve andezit tüfleri yükseltisi üzerinde ormanın tür bileşiminin değiştiği görülmüştür. Burada hakim olan Maear meşesi (Quercus hungarica Hubeny) den başka açlı meşe (Quercus cerris L.), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili.), Katran ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) ve Kara çalı (Paliurus aculeatus Lam.) türleri de orman artıklarının bileşimine katılır. örnek alan No : B 8 Meriç ilçesi güneyinde volkanik tiif üzerinde (iidlich von tadt Meriç, auf der vuklanischen Tuffe) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) açlı Meşe (Q. cerris L.) Doğu Gürgeni ( Carpinus orientalis M ili.) Katran Ardıcı ( Juniperus oxycedrus L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) örtm e oranları 4.. Hisarlıdağ alt orman mıntıkası. Hisarlıdağ 85 m. ye varan yükseltisi ve anataş özellikleri nedeniyle bir alt orman mıntıkası olarak ayrılmıştır. Hisarlıdağ alt orman mıntıkası dağın eteğinde Kermes meşesi ve Tüylü meşenin hakim olduğu bir orman kuşağı ile yüksek kesiminde Macar meşesi ve Tüylü meşenin hakim olduğu bir orman sahasına ayırtedilmiştir...) Hisarlıdağ Kermes meşesi - Tüylü meşe orman kuşağı Hisarlıdağ eteğinin batı ve kuzeyinde Kermes meşesi (>Quercus coccifera L.), güney ve doğusunda Tüylü meşe (Quercus pubescens Willd.) türlerinin daha fazla bulunduğu bir orman kuşağı ayırdedilmiştir. Bu türlerden başka Akça kesme (Phyllirea latifolia L.), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) da önemli miktarda bulunurlar. Örnek alan No : A 0 Yükselti: J) m Hisarlıdağ kuzeyinde Balıkçıevleri mevkiinin doğusu ( anataş kalker) (Nördlich von Hisarlı Berg, östlich von FiscJıer lıâuser auf dem kalkboden) Örfme oranları Kermes Meşesi ( Q. coccifera L.) J) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Yabani Mersin ( Ruscus aculeatus L.) (NO T : Bu mevkide andezitler üzerinde de aynı türler ve bulunuş oranları tespit edildi örnek alan no..

43 T R A K Y A N ln ORMAN M IN T IK A L A R I 70 örnek alan No : A 4 Yükselti : 60 m. Yazırköyii kuzeyi (anataşı volkanik, tiif) (Nördlich von Yazır Dorf, auf der vulkanischen Tuffe) Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) açlı Meşe (Q. cerris L.) Karaçalı ( Paliurus aculeatus Lam.) k..) Hisarlıdağ Macar meşesi, Tüylü meşe orman sahası Hisarlıdağm yüksek kesiminde Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) ile Tüylü meşe (Quercus pubescens Willd.) hakim türler olarak bulunmuştur. Güney bakili yamaçlarda 50 m. yükseltide Tüylü meşe, Macar meşesine hakimdir. Buna karşılık tepede ve kuzey bakili yamaçlarda 00 m. ye kadar Macar meşesi hakimdir. Ayrıca Akça kesme (Phylirea latifolia L.), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lamm.) da dikkati çekecek miktarda bulunur. Kermes meşesi (<Quercus coccifera L.) tepeye doğru çıkıldıkça azalır ve tepede bulunmaz. örnek alan No : Jf97/ Yükselti : 50 m. Yer (Ort. : Hisarlıdağm kuzeydoğu bakili yamacında, Hisarlı mahallesi üstünde (A u f den Nord - Ost Hang Hisarlı Berg) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Ova Akçaağacı (A cer campestre L.) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Tüylü Meşe ( Q. pubescens Wüd) Çiçekli Dişbudak (Fraxinus omus L.) Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) Akçakesme ( Phyllirea latifolia L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Yabanigül (Rosa sp.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Ahlat ( Pirus sp.) Kuşkonmaz (Asparagus acutifolius) örtm e oranları

44 80 M. Doğan K A N TAR C I örnek alan No : ^96 Yükselti: 75 m. (Hölıe) Hisarhdağı (Hfsarlı Berg) Ağaç ve Çalı türleri Macar Meşesi {Q. hungarica Hubeny) Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) Mazı Meşesi (Q. infectoria Oliv) Ova Akçağacı (A cer campestre L.) Doğu Gürgeni ( Carpinus orientalis M ili.) Kermes Meşesi ( Q. coccifera L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Ahlat {Pirus sp.) örtm e oranları r + 4. Güney Trakya ve Gelibolu yarımadası orman mıntıkası. Güney Trakyadaki Korudağ ve Ganos dağlık kütleleri ile bunların kuzeyindeki Hacıdağ - Şahin tepelik arazisi ve Gelibolu yarımadası bir orman mıntıkası olarak ayrılmıştır. Bu orman mıntıkasını batıda Mecidiyeköy, Keşan, Hacıdağ hattı, kuzeyde Çongara dere, doğuda üleym.,- niye - Şahin doğusundan geçip, Ahmetpaşa - Malkara, İnece hattının k ı- zeyinde Tekirdağma doğru uzanan oligosen kum taşları üe miosen marnları ve alüvyonlar arasındaki sınır doğuda Tekirdağ batısındaki 50 ı<ı" lik eş yükselti eğrisi ile çevrelenir. Alt mıntıkanın sahip olduğu jeomorfolojik, yapı, iklim ve anataj/- toprak özelliklerinin farkları buradaki ormanların tür bileşimlerinde de ilginç değişikliklere sebeb olmuştur. Güney Trakya ve Gelibolu orman mıntıkasında ayırtedilen üç alt orman mıntıkası Kuzey Trakyada alt orman mıntıkalarının aksine orman kuşaklarına, orman kuşakları da orman sahalarına ayırdedilerek incelenmiştir. 4.. Gelibolu yarımadası Kermes meşesi, Kızılçam alt orman mın- tıkası. Gelibolu yarımadası alt orman mıntıkasının kuzey doğuda smın Şarköy kuzeyindeki Doğan tepe güneyindeki Müstecep çiftliğinden geç_* rilmiştir. Bu alt orman mıntıkasında Kızılçam (Pinus brutia Henry ve Kermes meşesi (Quercus coccifera) nden başka Akça kesme (Phyll - rea latif olia L.), Katran ardıcı (Juniperus oxycedrus L.), türleri de h? - kim olarak bulunurlar. Bunların yanında Tüylü meşe (Quercus puber-' cens W illd), Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv), andal (Arbutus

45 TR A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 8 andrachnae L.), Laden (Cistus sp.), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Menengiç (Pistacia trebinthus L.), Barut ağacı (Rhamnus frangula L.), Katır tırnağı (partium junceum L.) türleri de dikkati çekerler. Gelibolu yarımadasında iklim hakimiyeti anataş ve toprak farklarına göre belirgin orman kuşaklarını ayıramıyacak kadar kuvvetli olmakla beraber yükselti farkları yanında anataşm ve toprağın özelliklerine göre ormanı ve makiyi teşkil eden türlerin bulunuş oranlarının değiştiğine burada dikkati çekmek yerinde olur. Meselâ Macar meşesine CaC0 sız ve çakıllı, gevşek pliosen tortulları üzerinde rastlanmıştır. (Eşekçidağı 00 m yükseltide). Ayrıca Kızılçam kalkersiz materyaller üzerinde daha az miktarda bulunmaktadır. Aynı durum Korudağm yüksek kısmında da görülmüştür. örnek alan No : lf8 Yükselti : 00 m. (Hölıe) Yer (Ort) : Gelibolu yarımadası Pazarlıköy Eşekçidağı arası (Gelibolu - Halbinsel zıvischen Pazarlı Dorj und Eşekçi Berg) Anataş CaCOn lı Pliyosen anamateryali (A u f den CaCO, haltigen pliozân Material) örtm e oranları Kızılçam (Pinus brutia Henry) Mazı Meşesi (Q. infectoria Oliv.) Tüylü Meşe ( O. pubescens W ild) 9 Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) ]t andal (Arbutus andrachnae L.) Laden (Cistus sp.) Katırtırnağı (particum junceum L.) l Menengiç (Pistacia trebinthus L.) l örnek alan No : J{85 Yükselti : 00 m. Gelibolu yarımadası Eşekçidağı (Gelibolu - Halbinsel Eşekçi Berg) Anataş: CaC0 sız ve çakıllı gevşek anamateryal (Pliyosen) (A u f den CaC0 freiem pliozan Material) Kızılçam (Pinus brutia Henry) (kütükler mevcut) Mazı meşesi ( Q. infectoria Oliv) Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) örtm e oranları o

46 8 M. Doğan K A N TAR C I Macar Meşesi (Q. hunyarica Hubeny) Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) Katran Ardıcı ( Juniperus oxycedrus L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Laden (Cistus sp.) Geyik Dilceni (Crateagus jacq.) Karaçalı ( Paliurus aculeatus Lam.) Barut ağacı (Alnus frangula L.) Menengiç ( Pistacia trebhintjıus L.) örnek alan No : Ç 4 Alçıtepe (A lçı Hiigel) Anataş : Kalkerli materyal (A u f den kalk haltigen Boden) Kısılçam ( P. brutia Henry) Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) 4 Katran Ardıcı (J. oxycedrus L.) 4 Ahlat (Pirus sp.) Laden ( Cistus sp.) Geven ( Astragalus anatolicus Bois.) örnek alan No ; G Yükselti : 00 m Kavakköyü - Şarköy arasında Helvacıtepenin kuzeyinde (Nördlich von Helvacı Hügel) Anataş : Kalker (A u f dem Kalk haltigen Boden ) Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) r Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) 4 Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Katır Tırnağı (particum junceum L.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Laden (Cistus sp.) Kuşkonmaz (Asparagus acutifolius L.) Menengiç (Pistacia trebinthus L.) t 4.. Ganosdağı - Korudağı alt orman mıntıkası. Bu alt orman mıntıkası Keşan güneyinde Yerlisu, Mahmutköy, Emir ali köy, Ormanlı köy, Işıklar köyü çizgisi ile aros körfezi ve Marmara denizi arasındaki araziyi kapsar. Burada aros körfezinden kuzeye doğru yükselen Korudağı kütlesi ile Marmara denizinden kuzey batıya doğru yükselen Ganos kütlesinin üzerindeki ormanların bahis konusu yönlerde

47 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 8 bir kuşaklaşmaya sahip olabilecekleri ilk bakışta düşünülebilir. Fakat aros körfezi üzerinden hakim GB (lodos) rüzgârı altında ve alçak sahalar boyunca kuzey doğu yönünde sokulan deniz etkisi göz önüne alınmalıdır. Güney batıdan gelen deniz etkisi, ormanın tür bileşimindeki değişimin sadece güneyden kuzeye doğru değil, güney batıdan kuzeydoğuya doğru da gelişmesine sebep olmuştur Ganosılağı - Korudağı kıyı kuşağı Ganosdağlık kütlesinin Marmara denizi kıyısındaki eteklerinde yer alan bağ sahası ile Koru dağı kütlesinin güneyindeki Evreşe ovası Ganosdağı - Korudağı kıyı kuşağı adı altında ormanlık kesimlerden ayırt edilmiştir. 4...) Evreşe ovası Karaçalı, Akçakesme sahası Evreşe ovası geniş bir tanm arazisi olup, buradaki tarlalar arasında bazı kesimlerde Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) ve Akça kesme (Phyllirea latifolia L.) türlerine rastlanmıştır. 4...) Şarköy - Mürefte lıağ sahası Burası eski bir orman sahası olmakla beraber eskidenberi yapılan bağcılık nedeniyle orman artıkları ancak bağcılığa uygun olmayan taşlı topraklara sahip yerlerde kalmıştır. ahanm sının ortalama m yükseltiye kadar çıkar. Orman artıklarında Kermes meşesi (Quercus coccifera L.), Katran ardıcı (Juniperus oxycedrus L.), Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) gibi maki elemanları hakimdir. örnek alan No : JfJf Yükselti : 90 m. Şarköy kuzeyinde Şarköy ün sıt deposu civarı (Nördlich von Şarköy) Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) Katran Ardıcı ( J. oxycedrus L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Adaçayı yapraklı Laden (Cistus salvifolius L.) Karaçalı (Paliurus acutifolius Lam.) Ahlat (Pirus sp.) Yabani Mersin (Ruscus aculeatus L.) Böğürtlen (Rubus fruticosus) 4 5 +

48 84 M. Doğan K A N TAR C I 4... Ganosdağı - Korudağı güneyi Tüylü meşe orman kuşağı. Bu orman kuşağı Korudağı kütlesi ile Ganos kütlesinin güney yamaçlarını kapsar ve kuzeydoğuda Kumbağ batısına kadar uzanır. Orman kuşağının üst yükseltisi Korudağı güneyinde 50 m, Ganosdağı güneyinde ise 500 m den geçer. Kuşak iki dağlık kütle arasmda kuzeye doğru biraz genişler. 4...) Korudağı güneyi Tüylü meşe, Kızılçam, Kermes meşesi orman sahası. Bu orman sahası Korudağı kütlesinin güney yamaçlarında 50 m yükselti ile aros körfezi ve Evreşe ovası arasını kapsar. Doğuda Bayramiç köyü, Bekçitepe, Çimendere köyü hattı ile sınırlanır. Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd), Kızılçam (Pinus brutia Henry) ve Kermes meşesi (<Quereus coccifera L.) hakim türlerdir. Ayrıca açlı meşe (Quercus cerris L.), Katran ardıcı (Juniperus oxycedrus L.), Menengiç (Pistacia trebinthus L.), Akça kesme (Phyllirea latifolia L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) türleri her yerde ormanm veya makinin bileşimine katılırlar. örnek alan No : C 0 Korudağ güney yamacında Kalealtı köyü ba tısında ( üd - Hang von Korudağ Massiv) Kızılçam (Pinus brutia Henry) * Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) açlı Meşe (Q. cerris L.) Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) b Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) _ Karaçalı ( Paliurus aculeatus Lam.) Menengiç (Pistacia trebinthus L.) Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) Kuşkonmaz (Asparagus acutifolius L.) * yangından sonra kesilmiş ağaçların kütüklerinden ** yangından sonra kesilmiş olabilir, görülemedi. 4...) Ganosdağ - Korudağı arası Tüylü Meşe, Kermes meşesi, açlı meşe, Doğu gürgeni orman sahası. Y ükseîti: 8 m. Korudağı ile Ganosdağı kütleleri arasındaki alçak saha kuzeye doğru îshaklı ya kadar genişler. Batıda Bayramiç köyü ve, Bekçitepe arasında m yükselti ile, doğuda (Şarköyün kuzeyinde) Araplıkö-

49 T R A K Y A N ln ORMAN M IN T IK A L A R I 85 yü - Bulgur köyü batısında m yükselti sahayı sınırlar. Burada Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd), Kermes meşesi (Quercus coccifera L.), açlı meşe 0Quercus cerris L.), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili.) hakim olarak bulunan türlerdir. 4...) Ganosdağı güneyi Tüylü meşe, Katran ardıcı orman sahası. Bu orman sahasının alt sının batıda Araph ve Bulgur köylerinin batısında m yükseltilerden, üst sınırı ise ayni köylerin doğusunda m yükseltilerden geçer. Üst sınır batıdan doğuya 400 m den 500 m ye doğru yükselir ve Uçmakdere kuzeyinden 500 m yükseltiyi izleyerek Kumbağ batısına ulaşır. ahanın güneyinde Şarköy ve Mürefte bağ sahası yer alır. Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd), Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny), Katran ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) hakim türlerdir. Ayrıca mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.), Akçakesme (Phyllirea latifolia L.), Laden (Cistus sp.), Menengiç (Pistacia trebinthus L.) türleri her yerde karışan türler olarak bulunur. Tüylü meşenin hakimiyeti yükselti arttıkça zayıflamaktadır. Doğuda Kumbağı güneyinde ütlüce Çiftliği yolunda Kermes meşesi de (Quercus coccifera L.) tespit edilmiştir. örnek alan No : JfJfl Yükselti: 60 m. Gölcük kuzeyinde, Gölcükten hemen sonra, başlayan yamaç üzerinde (Nördlich von Gölcük) Tiiylü Meşe (Q. pubescens Wild) Doğu Gürgeni ( Carpinus orientalis M ili.) Kermes Meşesi ( Q. coccifera L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Laden (Cistus sp.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq. Ahlat (Pirus sp.) Kuşkonmaz (Asparagus aculifolius L.)

50 86 M. Doğan K A N T A R C I örnek alan No : Jf5 Y ükselti: JfOO m. (Hölıe) Güzelköy (Melen) Ganosdağı arasında JfOO m yükseltide ( Zhoisclıen Güzel Dorf und Ganos Berg) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Jf Tüylü Meşe (Q. puescens Wild) Ahlat (Pirus sp.) Menengiç (Pistacia trebinthus L.) + Adaçayı yapraklı Laden (C. salviafolius L.) + Örnek alan No : Jfİ Y ükselti: 50 m. Uçmakdere batısında 50 m. yükseltide. (Westlich von Uçmakdere) Tüylü Meşe {Q. pubescens Wild) Mazı Meşesi ( Q. infectoria Oliv.) aplı Meşe ( Q. pedunculata K. Koch) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Erguvan (Cercis siliguastrum L.) Menengiç (Pistacia trebinthus L.) Katırtırnağı ( particum junceum L.) Yabanigül (Rosa sp.) Laden ( Cistus sp.) s + + Örnek alan No ; 505 Kumbağ güneyinde ütlüce çiftliği yolunda ağaçlandırma sahası (iidlich von Kumbağı, in der Richtung ütlüce Bauerhof) aplı Meşe (Q. pedunculata K. Koch) (Q. lıaas Ky.) Mazı Meşesi ( Q. infectoria Oliv.) Kermes Meşesi ( Q. coccifera L.) Katran Ardıcı ( Juniperus oxycedrus L.) Katırtırnağı (particum junceum L.) Adaçayı (alvia sp.) ı

51 TR A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I Ganosdağı ve Korudağı üst orman kuşağı. Ganosdağı ve Korudağı kütlelerinin üst kısımlardaki iki orman sahasında Macar meşesinin yer yer hakim ve yer yer karışan tür olarak varlığı ilgi çekicidir. Macar meşesinin 00 m ve daha yüksekte bulunması ve yer yer hakimiyeti Hisarlı dağda ve Gelibolu yarımadasında Eşekçidağmda da tespit edilmiştir. Bu orman kuşağı üç orman sahasına ayırt edilmiştir ) Ganosdağı açlı meşe, Mazı meşesi, Macar meşesi orman kuşağı. Bu orman sahası batıda m yükseltiler arasından geçen bir hat, güneyde batıdan doğuya m yükseltilerden geçen bir hat ve kuzeyde 500 m yükselti eğrisi ile sınırlanır. açlı meşe (Quercus ceris L.), Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv.), Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) türleri hakim olarak, Tüylü meşe (Quercus pubescens Willd), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili), Katran ardıcı (Juniperus oxycedrus L.), Katırtırnağı (partium junceum L.), Laden (Cistus sp.) türleri de karışan türler olarak bulunur. örnek alan No : 4Jt0 Yükselti: 700 m. Güzelköy (Melen) kuzeyinde Ganosdağı yönünde (Nördlich von Güzel D orf) açlı Meşe ( Q. ceı~ris L.) Tüylü Meşe (Q. pubescens Wild) Doğu Gürgeni ( Carpinus orientalis M ili.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Tüylü Laden ( Cistus creticus L.) örnek alan No : 44i Y ükselti: Ihh uı. Güzelköy kuzeyinde Ganosdağımn güney yamacında (Nördlich von Güzel D orf) Tüylü Meşe ( Q. pubescens Wild) açlı Meşe ( Q. cerris L.) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Tüylü Laden (Cistus creticus L.) Yabanigiil (Rosa sp.) a

52 88 M. Doğan K A N TAR C I 4...) Korudağı Macar meşesi, Kızılçam orman sahası. Bu orman sahası kuzeyde Çamlıca tepenin kuzey ve güneyinden geçip Elmalı tepeye doğru uzanan m lik eş yükselti eğrisi ile güneyde 50 m eşyükselti eğrisi tarafından sınırlanır ve Korudağ kütlesinin üst kesimini kapsayarak batıdan doğuya doğru uzanır. Doğuda ve batıda da sınırları m yükseltiler arasından geçer. Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny) ve Kızılçam (Pinus brutia Henry) hakim türlerdir. Ayrıca açlımeşe (Quercus cerris L.), Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili) Akça kesme (Phyllirea latifolia L.), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam) türleri yer yer karışık ve yer yer de hakim olarak bulunurlar. Ormanı tahrip edici kesimler ve yangmlar sonucunda Kızılçam birçok yerlerde sahadan çekilmiştir. Ağaçlandırmalarla bu tür yeniden sahaya getirilmektedir. örnek alan No : G 7 Y ükselti: 0 m Keşan - Korudağ yolunda Yerlisu Orman Bölgesinin Korudağ yönünde km. uzağında. (Zwisclıen Keşan und Korudağ - Massiv) Kızılçam (Pinus brutia Henry) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) açlı Meşe (Q. cerris L.) Tüylii Meşe (Q. pubescens Willd) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Katırtırnağı (particum junceum L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Ahlat (Pirus sp.) Laden ( Cistus sp.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Böğürtlen (Rubus sp.) örnek alan No : C. 8 ve N. J)95 Korudağ, Kısıkkaya karakolunun kuzeyindeki sırt. (A u f den Biicken von Korudağ - Massiv) Kızılçam (Pinus brutia Henry) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Akçaağaç yapraklı Üvez (orbus torminalis L.) Ahlat (Pirus sp.) Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) * kesik ağaçların kütüklerinden örtm e oranları Yükselti : 0-50 m. * r tek fert

53 T R A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 89 örnek alan No : C 9 Y ükselti: Jtl m. Korudağ güneybatı yamacında Kısıklcaya karakolu - Kalealtı köyü arasında (üd -W est Haııg von Korudağ - Massi-u) Kızılçam ( Pinus brutia Henry) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Tüylü Meşe (Q. pubescens Willd) açlı Meşe (Q. cerris L.) Mazı Meşesi ( Q. infectoria Oliv) Katran Ardıcı ( Juniperus oxycedrus L.) Menengiç (Pistacia trebinthus L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Karaçalı ( Paliurus aculeatus Lam.) Ahlat (Pirus sp.) Laden (Cistus sp.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Yabanigül (Rosa sp.) * h + k * kesilmiş ağaçların kütüklerinden 4...) Yerlisu Macar Meşesi, Kızılçam, Kermes Meşesi orman sahası. Korudağı kütlesinin, kuzeydeki Derbent boğazı deresine doğru inen yamaçlarında ormanı teşkil eden türlerin arasına Kermes meşesi (Quercus coccifera L.) önemli derecede karışır. Yerlisu orman sahası Korudağı güneyindeki orman sahasından Macar meşesinin varlığı ile ayrılır. Macar meşesinin burada bulunuşunu genel bakının etkisine bağlamak yerinde olur. Kermes meşesinin varlığında ise Derbent boğazı deresi vadisi boyunca kuzey doğuya doğru sokulan deniz etkisinin rolü olsa gerektir. Bu orman sahasının güneyinde Korudağı Macar meşesi - Kızılçam orman sahası yer alır. Kuzeyinde ise Çamlıca, Mahmutköy, Kadıköy çizgisinde 50 m lik yükselti ile sınırlanır. Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny), Kızılçam (Pinus brutia Henry), Kermes meşesi (Quercus coccifera L.) hakim türlerdir. Ayrıca Tüylü meşe (Quercus pubescens W ild), Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv.) Doğu gürgeni (Carpinus orientalis M ili), Katran ardıcı (Juniperus o:xycedrus L.), Akça kesme (Phyllirea latifolia L.), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam), Laden (Cistus sp.) türleri de çok miktarda ve her yerde görülürler.

54 90 M. Doğan K A N T A R C I örnek alan No : G J/ Yükselti : 70 m. Keşan güneyinde Bahçeköyden Küçük Yerlisu ya doğru, Kadıköy barajı yol kavşağını geçtikten sonra virajlardaki ilk Kızılçam ormanı (meşe türleri çalilaşmış veya alt tabakayı teşkil ederler) (iidlich von Keşan) örtm e oranları Kızılçam (Pinus brutia Henry) h Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Tüylü Meşe (Q. pubescens W illd) Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Katran Ardıcı ( Juniperus oxycedrus L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Ahlat (Pirus sp.) Laden (Cistus sp.) Kuşkonmaz (Asparagus aculeatus L.) örnek alan No : C. 5 Yükselti : 0 m. Küçiikyerlisu güneyinde (Meşe türleri çalılaşmış veya alt tabakayı teşkil ediyorlar) (üdlich von Küçükyerlisu) örtm e o Kızılçam ( Pinus brutia Henry) h Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Tüylü Meşe (Q. pubescens Willd) o Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna jacq.) + Laden ( Cistus sp.) Kuşkonmaz (Asparagus acutifolius L.) + Böğürtlen (Rubus sp.) 4.. Ganosdağı - Korudağı Kuzeyi alt orman mmtıkası Ganosdağı ve Korudağı kütlelerinin îç Trakya ya doğru inen yamaçları ve daha kuzeydeki tepelik arazi gerek güneyindeki dağlık sahadan gerekse îç Trakya düzlüklerinden farklı orman yetişme muhiti özelliklerine sahiptir. Güneyde Korudağı - Ganosdağı alt orman mıntıkası ile sınırlanan bu alt orman mıntıkasını batıda, kuzeyde ve doğuda îç Trakya - Meriç orman mıntıkası çevreler. îki orman kuşağı ile bir orman sahası ayırt edilmiştir.

55 T R A K Y A N ln ORMAN M IN T IK A L A R I Ganosdağı-Korudağı kuzeyi Mazı Meşesi, Tüylü meşe, Doğu Gürgeni orman kuşağı Bu orman kuşağı îzzetiye Kermes meşesi, Tüylü meşe, Katran ardıcı orman kuşağı ile Şahin Çoruh meşesi karışan orman sahası dışında ait olduğu alt orman mıntıkasının tamamını kapsar. îki orman sahasına bölünmüştür. 4...) Keşan-Malkara arası Kermes meşesi karışan orman sahası Keşan - Haliçköy (Malkara) arasındaki sahada bulunan orman kalıntılarında Kermes meşesi vardır. Bu orman sahasının kuzey sınırını Cankurtaran köy, Karaköy, Yayla köy, Ahmetpaşa hattı, güney sınırını Kaletepenin kuzey bakili yamaçları teşkil eder. Batıda Cankurtaran köy, Yeniköy çiftliği doğuda Haliç köyü ile sınırlanır. Kermes meşesi (Quercus coccifera L.), Mazı meşesi 0Quereus infectoria Oliv), Tüylü meşe (Quercus pubescens Willd), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis Mili.), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam ), Katran ardıcı (Juniperus oxycedrus L.), Akça kesme (Phyllirea latifolia L.) hakim türlerdir. örnek alan No. : 504 Yükselti : 00 m. Keşan - Haliçköy arasında Yaylagöne köyü yol kavşağı (Zıoischen Keşan und Haliç D orf) örtm e oranları Tüylü Meşe (Q. pubescens Willd) Mazı Meşesi (Q. infectoria Oliv) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) + Doğu Gürgeni ( Carpinus orientalis M ili.) Ova Akçaağacı ( Acer campestre L.) + Akçaağaç yapraklı Üvez ( orbus torminalis L.) r Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) Katran Ardıcı ( Juniperus oxycednıs L.) Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) Kızılcık (Comus mas. L.) 4- Geven (Astragalııs sp.) 4..I..) Hacıdağı-Malkara-İnecik arası orman sahası Ganosdağı - Korudağı kuzeyi orman kuşağının Keşan - Malkara arasında Kermes meşesi kansan sahası dışındaki bütün sahası Hacıdağı- Malkara - înecik arası orman sahası olarak tanımlanmıştır. Bu sahada Tüylü meşe (Quercus pubescens W illd ), Mazı meşesi (Quercus infectoria Oliv), Doğu gürgeni (Carpinus orientalis M ili), Katran ardıcı (Junipe-

56 9 M. Doğan K A N T A R C I rus oxycedrus L.), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.), Akçakesme (Phyllirea latifolia L.) hakim olarak bulunan türlerdir. Macar meşesine (Quercus hungarica Hubeny) Ganosdağma doğru bazı yüksek yerlerde rastlanır. örnek alan No : J{75 Yükselti ; 50 m. Ganosdağı kuzeyinde Yeniceköy çevresinde (Nördlich von Ganos - Massiv, Yenice DorfJ Ağa.ç ve çalı türleri Katran Ardıcı ( Juniperus oxycedrus L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Yabanigül ( Rosa sp.) + Böğürtlen (Rubus fruticosus L.) + örnek alan No : Jf78 Y ükselti: 0 m. Oruçbeyliköyü çevresinde (Ganosdağı kuzeyinde) (Nördlich von Ganos - Massiv, Oruçbeyli D orf) Mazı Meşesi (Q. infectoria Oliv) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Tüylü Meşe (Q. pubescens L.) Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Ova Akçağacı (A cer campestre L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus L.) Laden (Cistus sp.) Böğürtlen (Rubus fruticosus L.) 4... İzzetiye Kermes meşesi, Tüylü meşe, Katran ardıcı orman kuşağı Bu orman kuşağı Keşan güneyinde Kaletepe batısmda başlayıp doğuya doğru uzanır. îzzetiye köy, Bahçeköy, Şükrüköy, Kadıköy hattı ile kuzeyden, Karahisar, Çamlıca (Yerlisu), Mahmutköy, Kadıköy hattı ile güneyden sınırlanır. CaC0 sız ve çakıllı, gevşek pliosen tortulları, miosen marnları ve Derbent derenin alüvyonları bu kuşaktaki ana materyalleri teşkil ederler. Kermes meşesinin bu orman kuşağmda önemh miktarda bulunuşu batıdan doğuya doğru ve Derbent dere boyunca nüfuz eden deniz etkisine bağlı görünmektedir. Kermes meşesi (Quercus coccifera L.), Tüylü meşe ('Quercus pubescens W ild), Katran ardıcı

57 TR A K Y A N IN ORMAN M IN T IK A L A R I 9 (Juniperus oxycedrus L.), Akça kesme (Phyllirea latifolia L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) ve Laden (Cistus sp.) hakim türler olarak her yerde bulunurlar. Örnek alan No : Jf98 İzzetiye - Bahçeköy arasında dere yarıntısının üzerinde keskin virajın güney doğusunda çalilaşmış Meşe - Ardıç sahası (Zıvischen İz zetiye und Bahçeköy) Kermes Meşesi (Q. coccifera L.) Tüylü Meşe ( Q. pubescens Willd) Mazı Meşesi (Q. infectoria Oliv) Katran Ardıcı (Juniperus oxycedrus L.) Akçakesme ( Phyllirea latifolia L.) Laden (Cistus sp.) Kuşkonmaz (Asparagus acutifolias L.) örtm e oranları 4... Şahin Çoruh meşesi karışan orman sahası Ganosdağı - Korudağı kuzeyi alt orman mıntıkasının Malkara kuzeyinde Şahin - üleymaniye doğrultusunda uzanan oldukça yüksek tepelik sahada ormanın tür bileşiminde farklar vardır. Burası Şahin Çoruh meşesi Karışan orman sahası olarak ayrılmıştır. ınırları 50 m lik eş yükselti eğrisi üe çizüebilir. Tüylü meşe 0Quercus pubescens Willd), Quercus haas Ky. Doğu gürgeni (Carpinus orientalis M ili) Macar meşesi (Quercus hungarica Hubeny), Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) türleri ile birlikte Çoruh meşesi (Quercus dschorochensis K. Koch) un bu sahada bulunuşu önemli derecede ilginçtir. örnek alan N * : 500 Yükselti : 0 m üleymaniye bucağının güneydoğusunda yapraklıtepe kalkersiz kumtaşı üstünde (Yapraklı Hiigel, iid-östlich von üleymaniye. auf dem kalk-freien Boden) Tüylü Meşe ( Q. pubescens W illd) (Q. haas ky) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) açlı Meşe ( Q. cerris L.) MazıMeşesi (Q. infectoria Oliv) ı Doğu Gürgeni (Carpinus orientalis M ili.) Ova Akçaağacı (A cer campestre L.) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Geyik Dikeni (Crateagus monogyna Jacq.) Kızılcık (Cornus Mas L.) O r. F a k. D e r g is i A, -

58 94 M. Doğan K A N TAR C I örnelt alan No : 50 Yükselti: 00 m üleymaniye bucağının güney doğusunda marn üstünde ( iid-östlich von üleymaniye, auf dem M er gel - Ton) Tüylü Meşe (Q. pubescens Willd) açlı Meşe (Q. cerris L.) (Q. haas ky) Çoruh Meşesi (Q. dschorochensis K. Koch) Macar Meşesi (Q. hungarica Hubeny) Karaçalı (Paliurus aculeatus Lam.) Yabanigül (Rosa sp.) Ahlat (Pirus sp.) Kızılcık (Cornus mas. L.) 4. onuç Trakya da ağaç ve çalı türlerinin genel yayılışı evvelce Y. Dönmez (968) tarafından yapılan araştırma ile tespit edilmiş ve bir haritada belirtilmiştir. Ancak bu çalışmamız ile ormanların Trakya daki bölgesel yetişme muhiti özelliklerine göre farklı tür büeşimine sahip oldukları ortaya konmuştur. Ormanlar, doğal ağaç ve çalı türlerinin bulunuş oranlarma dayanılarak bölgesel orman yetişme muhiti özelliklerine göre kuşaklar ve sahalar halinde ayırtedilmişlerdir. Elde edilen sonuçlan şöyle özetlemek mümkündür. ) Trakya geniş sahalarda düz ve oldukça silik bir topografyaya sahiptir. Ancak kuzeyde ve güneyde yer alan iki dağlık kütle yükseltileri 000 m yi geçmemesine rağmen farklı tür bileşimine sahip bazı orman kuşaklarının teşekkülüne sebep olmuştur (bak. kesit). ) Trakya da birbirinden farklı iklim tipleri ayırt edilmiştir. (A. Irmak, A. Kurter, M. D. Kantarcı, 97). Ormanın tür bileşimi genel iklimde görülen farklara uygun bir şekilde değişim göstermektedir. Özellikle kuzey Trakya da Yıldız dağlık kütlesinde, Iç Trakya ve Güney Trakya orman mıntıkalarındaki alt mıntıkaların yayılış alanlarında iklim özelliklerine bağlı olarak ormanların tür bileşiminde belirgin farklar vardır. ) Trakya nm üç tarafı denizlerle çevrilidir. C. W. Thomthvvaite metoduna göre yapılan iklim analizlerinde Trakya da denize etkisinin olduğu ortaya çıkmakta ise de bu etkinin Iç Trakya ile Kırklareli çevresinde azaldığı bir gerçektir. Deniz üzerinden gelen serin kuzey doğu

59 T R A K Y A N ln ORMAN M IN T IK A L A R I Ö5 rüzgârının özellikle Yıldız kütlesi ve Karatepe - Kestanelik kütlesinin Karadenize ve İç Trakya ya bakan yamaçları üzerindeki ormanların tür bileşimine etkisi ilginçtir (kesitte Doğu kaynım Yıldız kütlesindeki bulunuş yükseklikleri). 4) Topografik yapının çok engebeli olmadığı Trakya da yeryüzü şekli ve iklim farkları mevcut olmakla beraber bu farklar çok aşırı değildirler. Bu nedenle anataş - toprak özellikleri de kendisini göstermekte ve ormanların tür bileşimini esaslı derecede etküemektedirler. Özellikle kalker anataşı üzerindeki ormanların tür bileşimi (bu ormanlar deniz kıyısında da olsalar) çevresindeki kalkersiz anataşlar üzerindeki ormanlardan hemen tamamen farklıdır. Karadeniz kıyısında Kıyiköy, Çilingoz ve Yalıköy çevresindeki kalkerlerle Terkos gölü güneyindeki kalkerler üzerinde yer alan ormanlar ile bunların çevrelerindeki ormanlar arasında bu farklar açıkça görülmektedir. Keza Yıldız kütlesindeki kristalen kalkerlerin ormanların tür bileşimi üzerindeki etkisi de belirgindir (Balyantepe - Kapaklı orman kuşağı gibi). ORMAN AĞAÇ ve AĞ AÇ Ç IK LARIN IN Y A Y IL IŞ I ve ORMAN M IN T IK A L A R I. Kuzey Trakya orman mıntıkası.. Kuzeydoğu Yıldız (Istranca) alt orman mıntıkası. İğneada ubasar (Longos) orman sahası. oğuksutepe - Kakamborestepe Doğu kayını, Çoruh meşesi, Macar meşesi orman sahası. Limanköy - Poliçe Macar meşesi orman kuşağı 4. Karacadağ - Keltepe - Bezirgântepe - Kokmuştepe Çoruh meşesi, Macar meşesi orman kuşağı 5. Demirköy Çoruh orman sahası.. Yüksek Yıldız (Istranca) alt orman mıntıkası. Yüksek Istranca Doğu kayını, Çoruh meşesi, Ormangülü orman sahası. Dikilitaştepe Çoruh meşesi orman sahası.. Batı Yıldız (Istranca) alt orman mıntıkası. Dereköy - Tatlıpmar Çoruh meşesi, açlı meşe orman kuşağı. Balyantepe - Kapaklı açlı meşe, Macar meşesi, Mazı meşesi, Tüylü meşe, Doğu Gürgeni orman kuşağı

60 96 M. Doğan K A N TAR C I.4. Güney Yıldız (Istranca) alt orman mıntıkası. Evciler - Yapraklı - Karıncakayatepe açlı meşe, Macar meşesi orman kuşağı. Üsküp - Yoğuntaş açlı meşe, Tüylü meşe, Karaçalı orman kuşağı.5. Güneydoğu Yıldız (Istranca) Macar meşesi, Tüylü meşe, alt orman mıntıkası.6. Karatepe - Kestanelik alt orman mmtıkası. Çamlıkoy - Yalıköy Karaçam, Ağaç fundası, Adi kocayemiş, orman sahaları. Kıyıköy - Çilingoz - Yalıköy Tüylü meşe, açlı meşe, Katran ardıcı, Karaçalı orman sahaları. ultanbahçe Çoruh meşesi orman sahası 4. Karatepe Doğu kayını, Çoruh meşesi, Ormangiilü orman sahası 5. Karacaköy - Kestanelik Çoruh meşesi, Macar meşesi orman sahası.7. Vize - inekli açlımeşe, Macar meşesi, Tüylü meşe alt orman mıntıkası. Çatalca yarımadası orman mıntıkası.. Kuzey Çatalca yarımadası alt orman mıntıkası. Ormanlı Dişbudak, Macar meşesi orman sahası. Durusu (Terkos) Ağaçlı kumul sahası.. Kuzeydoğu Çatalca yarımadası alt orman mıntıkası. Kısırmandıra Çoruh meşesi, Akça kesme orman sahası. Feneryolu Çoruh meşesi orman sahası. Bahçeköy Çoruh meşesi, Doğu kayını, Anadolu kestanesi, Adi gürgen orman sahası.. Kuzeybatı - güneydoğu Çatalca yarımadası alt orman mıntıkası. Yassıviran - Çekmeceler Mazı meşesi, Tüylü meşe, Katran ardıcı, Akça kesme orman sahası. Cendereboğazı - Rumelihisarı Kermes meşesi orman sahası. Çatalca Mazı meşesi, Tüylü meşe orman sahası

61 T R A K Y A N ln ORMAN M IN T IK A L A R I 97 îç Trakya - Meriç orman mıntıkası.. İç Trakya - Meriç Tüylü meşe, Karaçalı alt orman mıntıkası.. Meriç - Ergene arası Macar meşesi alt orman mıntıkası.. Hisarlıdağ alt orman mıntıkası. Hisarlıdağ Kermes meşesi - Tüylü meşe orman kuşağı. Hisarlıdağ Macar meşesi - Tüylü meşe orman sahası Güney Trakya ve Gelibolu yarımadası orman mıntıkası 4.. Gelibolu yarımadası Kermes meşesi, Kızılçam alt orman mıntıkası 4.. Ganosdağı - Korudağı alt orman mıntıkası 4... Ganosdağı - Korudağı kıyı kuşağı. Evreşe ovası Karaçalı, Akça kesme sahası. Şarköy - Mürefte bağ sahası 4... Ganosdağı - Korudağı güneyi Tüylü meşe orman kuşağı. Korudağı güneyi Tüylü meşe, Kızılçam, Kermes meşesi orman sahası. Ganosdağı - Korudağı arası Tüylü meşe, Kermes meşesi, açlı meşe, Doğu gürgeni orman sahası. Ganosdağı güneyi Tüylü meşe, Katran ardıcı orman sahası 4... Ganosdağı - Korudağı üst orman kuşağı. Ganosdağı açlımeşe, Mazı meşesi, Macar meşesi orman sahası. Korudağı Macar meşesi, Kızılçam orman sahası. Yerlisu Macar meşesi, Kızılçam, Kermes meşesi orman sahası 4.. Ganosdağı - Korudağı kuzeyi alt orman mıntıkası 4... Ganosdağı - Korudağı kuzeyi Mazı meşesi, Tüylü meşe, Doğu gürgeni orman kuşağı. Keşan Malkara arası Kermes meşesi karışan orman sahası. Hacıdağı Malkara - İnecik arası orman sahası 4... İzzetiye Kermes meşesi, Tüylü meşe, Katran ardıcı orman kuşağı 4... Şahin Çoruh Meşesi, karışan orman sahası

62 DİE g l i e d e r u n g DER W ALDGEBÎETE OT-THRAKIEN a u f GRUND REGIONALER TANDORTVERHÂLTNÎE NACH DEN NATÜRLİCHEN BAUM-UND TRATTCHARTEN von Dr. M. Doğan K A N T A R C I ). Einleitung Die Waldgebiete der Türkei sind von versehiedenen Forscher und Autoren von Zeit zu Zeit klassifizert worden). Diese Gliederungen der Waldgebiete der Türkei sind nach der geographischer Charakter des Landes durchgeführt, und zwar besonders nach der Phlanzengeographischer Natur. In der zvveiten Hâlfte des XX. Jahrhundert erfordern die Entwicklungsverhâltnisse in der Türkei detaillierte Klassifikationen und Kartierungen unserer forsthchen tandorte. Um diesen Zweck zu erreichen benötigen wir die regionale tandortsgliederung als Wuchsgebiete und - bezirke, und die Gliederungen der Waldgebiete auf Grund von regionalen tandortsverhâltnissen der Türkei. Um ein Modeli für die regionale Gliederung der Türkei zu geben und unser Arbeitsverfahren zu begründen, haben wir erst die wuchsgebiete Thrakiens gegliedert (Irmak, A. - Kurter, A. - Kantarcı, M.D. 97). Die Gliederung der Wuchsbezirke benötigt ausser einer Reihe von Bodenkundlichen, geomorphologischen, klimatischen und anderen detaülierten Forschungen auch die Gliederung der Waldgebeiete unter Berücksichtigung der regionalen tandortsverhaltnisse Thrakiens. Die nötige Forschungen über die Waldgeschichte Thrakiens sind neu angefangen (Aytuğ, B. ; Şanlı, İ. 974). Diese Gliederungsarbeit der Waldgebiete ist mit den heutigen natürlichen Baum - und traucharten der Wâlder durchgeführt. Es ist eine Ubergangsgliederung zwischen den geographischen und detaillierten Gliederungen, die einerseits für die forstlichen tandortskartierungen nötig sind, andererseits pflanzensoziologisch sind. D İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Toprak ilm i ve Ekoloji Kürsüsü Büyükdere - İstanbul TÜ RKÎYE ) Mattfeld, J. 99; Rubner 94-5; Louis, H. 99; Yiğitoğlu, A. K. 94; Tschermak, L. 949 ; Horvat, I. 96 ; Dönmez, Y. 968 ; aatçioğlu, F. 969 ; Zoehary, 97; Horvat, I. - Glavac - Ellenberg 974.

63 W ALGEBIETE VON OT - TH RAKIEN 99. Die regionalen tandortsverhâltnisse Thrakiens Die regionalen tandortsverhâltnisse sind in der Arbeit von Irmak, A.; Kurter, A. ; Kantarcı, M. D. 97 für die Wuchsgebeitsliederung Thrakiens gegeben. Hier sind die kurz zusammengefasst. Die geomorphologische truktur Thrakiens zeigt drei Hauptlandschaften; im Norden das Yıldız (Istranca) Gebirge, im üden Korudağ und Ganos Gebirge, zwischen beiden Gebirgslandschaften die Flachlandschaft Thrakisches Inland (s. Çuerschnitt). Neben diesen Hauptlandschaften befinden sich im Osten die Çatalca (İstanbul) - Halbinsel, im Westen das Meriç - Gebiet, im üden die Gelibolu - Halbinsel mit ihren eigenartigen geomorphologischen Charakteren. Die klimatischen Verhâltnisse Thrakiens stehen unter dem Effekt von geomorphologischen Verhaltnissen und beherschenden NO - und W - Hauptwinden. Im Norden in Yıldız Gebirge und in der nördlichen Halfte der Çatalca (İstanbul) - Halbinsel herrscht ein feuchtes, regenreiches Klima mit dem mittelmâssigen Wârmehaushalt. Im üden herrscht ein mediterran betontes Klima. Dieses mediterran betontes Klima reicht bis zu den İstanbuler Inseln und durch den Bachtalem und Depressionen im Thrakischen Inland (im südlichen Teil Thrakiens), und beeinflusst die Artenbildung der Wâlder (s. die Karte und Querschnitt). Im Thrakischen Indland herrscht ein trockenes, im ommer regenarmes Klima mit mitelmâssigem (im Winter neidrigem) Wârmehaushalt. Der geologische Untergrund hat einen tarken E ffekt auf die geomorphologische Bildung des Landes. Im Norden bilden die kristallinen chiefer das Yıldız - Gebirge. Im Nordabfall des Yıldız - Gebirges zum chwarzen Meer liegen granitische Gesteine, kalkfreie pliozane Ablagerungen und an der chwarzmeer Küste kommen Alluvionen mit Auencharakter vor. Zwischen dem Yıldız - Gebirge und dem Thrakischen Inland liegen eozane Kalke und bilden die untere tufe des Gebirgslandes. Im Thrakischen Inland bilden miozâne Tonmergel, eozane Kalke, kalkfreie pliozane Ablagerungen und Alluvionen den geologischen Untergrund. Im üden sind Korudağ und Ganosdağ (Gebirge) aus den eozân - oligozânen Flyschen gebildet. Zwischen dem üdrandgebirge und dem Thrakischen Inland liegt die üdthrakische Hügellandschaft mit dem geologischen Untergrund aus oligozanem Flysch (s. Querschnitt). Auf der Çatalca (İstanbul) Halbinsel bilden paleozoische chiefer, eozane Kalke und kalkfreie pliozane Ablagerungen den grössten Teil des geologischen Untergrundes. Hier an der chwarzerküste liegen die Dünen,

64 00 M. Doğan K A N TAR C I vvelche auch eine besondere Bedeutung für die Artenbildung der Wâlder oder Buschwâlder haben. Im Meriç - Gebiet liegen die andesitischen Tuffe und in einera breiten Gebiet die Alluvionen der Meriç und Ergene Flüsse. Auf der Gelibolu - Halbinsel bilden die tonig - sandigen festen Mergelsteine, eozâne Kalke und flâchenweise die pliozânen Ablagerungen und andesiten Erhebungen den geologischen Untergrund. Die Menschen sind auch ein bedeutender Faktör für die standörtlichen Verhâltnisse und ihre Ânderungen sowie für die Artenbildung der Wâlder (wie anthropogene teppenbildung - Kantarcı, M. D. 975). Thrakisches Inland war in der Geschichte ein iedlungsgebiet und eine Brücke zwischen Asien und Europa, wie es heute İst. Auf den alten Landkarten sieht man auch, dass die iedlungen und die wege besonders im Thrakischen Inland konzentriert sind, weil Thrakisches Inland sehr giinstige Verhâltnisse für die Landwirtschaft hat. Aber diese dichten iedlungsverhâltnisse findet man nicht in den Gebirgslandschaften im Norden und im üden von Thrakien.. Die Gliederıuıg der Waldgebeite Thrakiens Wâhrend der Gelândearbeiten, um die Wuehsgebiete zu gliedern, sind manche Beziehungen zwischen den natürlichen Baum - und traucharten und regionalen tandortseigenschaften festgestelt worden. Man kann folgende Beispiele zitieren ; Die Artenbildung der Wâlder zeigt deutliche Unterschiede zwischen dem Nordrand-Gebirge (Yıldız - Gebirge) und dem üdrandgebirge (Ganos - Korudağ) Thrakiens. In Nordthrakien kommen die Quercus hungarica (conferta) Hubeny Wâlder auf den Ebenen vor. Aber die selbe A rt kommt im üden auf Ganos - und Korudağ (Gebirge) über 00 m Höhe auf den hügeln vor. Unter dem feuchten Klima der Nordrandgebirge Thrakiens merkt man die unterschiedlichen Artenbildungen, die je nach den Eigenschaften der Ausgangsgesteine und Boden sich ândern. Auf den Böden der kalkfreien pliozânen Ablagerungen, Granit und kristallinen chiefer kommen Quercus dschorochensis K. Koch - Erica arborea L. oder in den höheren tufen Fagus orientalis Lipsky - Rhododendron ponticum L. - Gesellschaften vor. Aber im gleichen Gebiet, unter dem selben Klima kommen Quercus pubescens Wild - Quercus infectoria Oliv - Juniperus oxycedrus L. u.a. Arten auf den Böden der eozânen Kalken vor.

65 VVALGEBIETE VON OT - TH RAKİEN 0 olche Beispiele zeigten, dass um eine Gliederung der Wuchsgebiete zu Wuchsbezirken zu schaffen, eine Gliederung der Waldgebiete Ost - Thrakiens nötig ist... Inventur - Arbeiten Ost - Thrakien hat eine Flâche von 485 km. Wie oben angegeben ist, und im Querschnitt Thrakiens aussieht, gibt es deutliche Unterschiede zvrischen geomorphologischen - und klimatischen Einheiteıı in Thrakien. Bei den Vegetationsaufnahmen zur Differenzierung der Waldgesellschaften nach den geomorphologischen Einheiten, Höhenstufen und Klimatypen ist im Gelânde ein Gitter von den Aufnahmeflâchen über die Gelândequerschnitten und von den einzelnen Aufnahmeflâchen vorgesehen. Die Aufnahmeflâchen sind unter der Beriicksichtigung der regionalen tandortseigenschaften des Arbeitsgebietes; der Lage der Gelânde, klimatischen Einhieten, Höhenstufen, Eigenschaften des Ausgangsgesteins und des Bodens, und des anthropogenen Charakter des Landes ausgewâhlt. Dafür sind die Erfindungen und Karten für die Gliederung der Wuchsgebiete Thrakiens als Unterlage benutzt. Wo die Wâlder sehr degradiert sind, und die Waldflâche fast zu Acker oder Weide umgeândert sind, sind die natürlichen Baum - und traucharten der Friedhöfe (besonders alter Friedhöfe) untersucht worden. In solchen vom Wald in Acker oder Weide umgeânderten Gebieten kann man bedeutende Informationen über die natürliche Vegetation des Gebietes von den alten Friedhöfen der türkischen Dörfer gewinnen. In den Aufnahmeflâchen sind die Baum - und traucharten nach der Methode Braun - Blanquet in 400 m aufgenommen. Die tandortseigenschaften sind auch untersucht, und in die Tabellen eingetragen... Abgrenzungen der Waldgebiete in Regional - und Zonalgesellschaften Die Gelândeaufnahmen sind im Büro in die Tabellen und in die Vegetationsaufnahmekarte eingetragen. Die Tabellen sind je nach regionalen Eingenschaften derwuchsgebiete Thrakiens geordnet, und die Beziehungen zwischen den Wuchsgebieten und Waldgesellschaften (nur in der Baum - und trauchschicht) untersucht. Die selben Untersuchungen sind auch zwischen den Vegetationsaufnahmekarten und den Karten der geomorphologischen, klimatischen, petrographisch - bodenkundlichen Gliederungen des Landes durchgeführt.

66 0 M. Doğan K A N TAR C I Durch diese Untersuchungen sind die teilen der einzelnen Vegetations-aufnahmeflâchen festgestellt. Die Einzelneaufnahmeflâchen sind gebraucht, um die Übergânge zwischen den Gelândequerschnitten zu finden. In den Einzelnen Aufnahmeflâchen sind die Vegetations - und tandortseigenschaften aufgenommen, und die neuen Daten sind wieder in die Tabellen und Vegetationsaufnahmekarten eingetragen. Nach den Ergebnissen der Zusammenstellungen von den Baum - und traucharten und der Lokalen tandortseigenschaftenaufnahmen und der regionalen tandortseigenschaften sind die Abgrenzungen der grossen Waldgebiete realisiert. Die grossen Waldgebiete Thrakiens umfassen fast die Wuchsgebiete des Landes. In Ost - Thrakien sind die 7 Wuchsgebiete unterteilt worden. Dagegen İst Thrakien in 4 grosse Waldgebiete mit den vorlâufigen Dokumenten unterteilt worden. Um das in der Einleitung geschriebene Ziel zu erreichen, sind die grossen Waldgebiete je nach Gelândeeigenschaften in Waldgebiete, und die Waldgebiete in regionale Gesellschaften oder Vertikal - zonale Gesellschaften gegliedert. Bei dieser Gliederung sind die Beziehungen zwischen den Verbreitungen der Baum - und traucharten, den Verbreitungen der Ausgangsgesteine und regionalen Eigenschaften des Bodens und den übrigen regionalen oder vertikal - zonalen tandortseigenschaften der einzelnen Wuchsgebeiete beriicksichtigt. Die Waldgesellschaften sind mit den Namen der Charakteristischen Baum - und traucharten und Ortsnamen genannnt. Eine Klassifikation der Pflanzengesellsehaften von der Klasse bis zur Faziese, und ihre Benennungen mit den üblichen Endungen in Pflanzensoziologie sind bei dieser Arbeit nicht vorgesehen. Die Gliederung der Waldgebiete İst in Nord - und Mittel - Thrakien und in üd - Thrakien etwas unıerschiedlich. ie sind in der unten angegebenen Folge gegliedert : Im Nord - und Mittel - Thrakien. Das grosse Waldgebiet.. Waldgebiet... Regionalgesellschaften oder Vertikal - Zonalgesellschaften In üd - Thrakien und südlich von Mittel - Thrakien. Das grosse Waldgebiet.. Waldgebiet... Regionalgesellschaft... Vertikalzonalgesellschaft

67 W ALGEBIETE VON OT - TH RAKİEN 0 Hier sind zwei besondere Eigenschaften zu beachten. Erstens Thrakien liegt zwischen den Breitengraden. Est ist eine mittelmeeriseher Breitengrad. Aber man darf nicht Thrakien mit den Mittelmeerlândern, die auf den Breitengrad liegen, gleich stellen. Thrakien steht von einer eite unter dem humiden und kühlen Effekt der über den Balkan und das chwarze Meer wehenden, N und NO Winde. Von der anderen eite erreicht der typische mittelmeerische Klimmeffekt Thrakien wegen den üdrandgebirgen nicht ganz ausgeprâgt, aber es betont überall in Thrakien mehr oder weniger. o findet man in Ost - Thrakien verschiedene Klimatypen. Diese Klimatypen sind nicht extrem wie die nördliehen Klimate, und sie sind auch nicht wie die typischen mittelmeerischen Klimate. Diese Haupteigenschaften der Klimatj'pen genügen nicht, die Eigenschaften der aus verschiedenen Ausgangsgesteinen entstandenen Böden auszugleichen. Deswegen sind die regionalen Eigenschaften der Ausgangsgesteine und der Böden sehr bedeutsam für die natürliche Artenbildung der Wâlder in Thrakien. Bei der Gliederung der Waldgebiete in region al - und Zonalgesellschaften sind die Merkmale der Böden und ihre Ausgangsgesteine besonders zu berücksichtigen. Zweitens ist der grösste Teil der Walder Thrakiens durch den tausendjâhrigen menschlichen Einflüsse degradiert und umgeândert worden. Es gibt eine aııthropogene Artenbildung in manchen Wâldem Thrakiens. Hier soll besonders ausgedrückt sein, dass Thrakien ein Verbreitungsgebiet von Eichen- und anderen Laubbaumarten ist. Diese Laubbaume und trâucher können ihr Leben durch die tockausschlâge fortsetzen. Aber die Verbreitung von Pinus nigra und Pinus brutia ist fraglich in Thrakien. Das heutige Vorkommen dieser Arten und die tandortseigenschaften ihrer Verbreitungsgebiete zeigen, dass ihre Verbreitung früher noch breiter war. 4. Waldgebiete Ost - Thrakiens Ost - Thrakien ist in 4 grosse Waldgebiete gegliedert ts. Karte und Anhangsliste).. Waldgebiete Nordthrakiens. Waldgebiete der Çatalca - (İstanbul) Halbinsel. Waldgebiete des Thrakischen Inlandes und des Meriç - Gebietes 4. Waldgebiete üdthrakiens und der Gelibolu Halbinsel Nord-Thrakien ist in 7 Waldgebiete unterteilt. ie sind insgesamt in 6 Regionalgesellsehaften gegliedert. Die Çatalca - (İstanbul) Halbinsel ist

68 M. Doğan K A N TAR C I in Waldgebiete unterteilt. ie sind insgesamt in 8 Regionalgesellschaften geglidert. Thrakischen Inland und das Meriç - Gebiet ist in Waldgebiete unterteilt. ie sind nicht zu Regionalgesellschaften geglidert. Das südlich vom Thrakischen Inland liegende Waldgebiet - Hisarlıdağ ist in Vertikal - Zonalgesellschaften gegliedert. üd - Thrakien und die Gelibolu - Halbinsel ist in Waldgebiete unterteilt. ie sind insgesamt in 6 Regionalgesellschaften, und die Regionalgesellschaften in 0 Vertikal- Zonalgesellschaften gegliedert. Liste der Gliederung der Waldgebiete Thrakiens :. Waldgebiete Nord - Thrakiens Die Waldgebiete der Yıldız Gebirge und die Übergangszone von Y ıldız Gebirge zu Thrakischen Inland sind als einem Waldgebiet zusammengefasst. Hier ist das Waldgebiet nach den Höhenstufen, regionalen Klimazonen, allgemeinen Eigenschaften der Böden und ihre Ausgangsgesteinen gegliedert... Nord - Ost Yıldız Waldgebiet (nördliche untere tufe des Waldgebietes) Die Regionalgesellschaften ) îğneada Auenwâlder ) oğuksu - Kakambores tepe Fagus orientalis - Quercus dschorochensis - Quercus hungarica (conferta) Wâlder ) Limanköy - Poliçe Quercus hungarica (conferta) Wâlder 4) Karacadağ - Keltepe - Bezirgântepe - Kokmuştepe Quercus dschorochensis - Quereus hungarica (conferta) Wâlder 5) Demirköy Quercus dschorochensis Wâlder.. Oberes Yıldız Waldgebiet ) Oberes Yıldız Fagus orientalis - Quereus dschorochensis - Rhododendron ponticum Wâlder ) Dikilitaştepe Quercus dschorochensis - Erica arborea und Erica verticillata Waldgebiet.. Wesfc - Yıldız Waldgebiet ) Dereköy - Tatlıpmar Quercus dschorochensis - Quereus cerris Wâlder ) Balyan tepe - Kapaklı Quercus cerris - Quercus hungarica (conferta) - Quercus infectoria - Quercus pubescens - Carpinus orientalis Wâlder

69 W ALGEBIETE VON OT - TH RAKİEN üd - Yıldız Waldgebiet ) Evciler - Yapraklı tepe - Karıncakaya tepe Quereus cerris - Quercus hungarica (conferta) Wâlder ) Üsküp - Yoğuntaş Quercus cerris - <Quereus pubescens - Paliurus aculeatus Wâlder..5. üd - Ost Yıldız Quercus hungarica - Quercus pubescens Waldgebiet.6. Karatepe - Kestanelik Waldgebiet ) Çamlıkoy - Yalıköy Pinus nigra, Erica verticillata, Arbutus unedo Wâlder ) Kıyiköy - Çilingoz - Yalıköy Quercus pubescens - Quercus cerris - Juniperus oxycedrus - Paliurus aculeatus Wâlder ) ultanbahçe Quercus dschorochensis Wâlder 4) Kara tepe Fagus orientalis - Quercus dschorochensis - Rhodendron ponticum Wâlder 5) Karacaköy - Kestanelik Quercus dschorochensis - *Quercus hungarica (conferta) Wâlder.7. Vize - inekli Quercus cerris - Quercus infectoria - Quercus hungarica (conferta) - Quercus pubescens Waldgebiet. VValdgebiete der Çatalca (İstanbul) - Halbinsel Die Waldgebiete der Çatalca (İstanbul) - Halbinsel sind besonders nach den Klimadifferenzen unter dem Effekt der NO und W Windrichtungen und nach den regionalen Bodeneigenschaften und ihre Ausgangsgesteinen gegliedert. Hier diktiert die geomorphologische Lage ihre Bedingungen nicht so deutlich, wie es in Yıldızgebirge ist. Aber manche Wâldgesellschaften sind auch nach dem geomorphologisch - khmatischen Charakter differenziert, wie Cendere boğazı - Rumelihisarı Quercus coccifera Wâlder... Nord - Çatalca (İstanbul) - Halbinsel Waldgebiet ) Ormanlı Fraxinus omus - Quercus hungarica (conferta) - Wald ) Durusu (Terkos) - Ağaçh Dünenwaldgesellschaften

70 06 M. Doğan K A N TAR C I.. Nord - Ost Çatalca (İstanbul) - Halbinsel Waldgebiet ) Kısırmandıra Quercus dschorochensis - Phyllirea latifolia Walder ) Feneryolu Quercus dschorochensis Wâlder ) Bahçeköy Quereus dschorochensis - Fagus orientalis - Castanea sativa - Carpinus betulus Wâlder (Hauptsâchlich Forschungswald der Forstlichen Fakültat İstanbul).. Nord-West, üd - Ost Çatalca (İstanbul) - Halbinsell Waldgebiet ) Yassıviran - Çekmece Quercus infectoria - <Quereus pubescens - Juniperus oxycedrus - Phyllirea latifolia Wâlder ) Cendere boğazı - Rumelihisarı >Quercus coccifera Wâlder ) Çatalca Quercus infectoria - Quercus pubescens Wâlder. Waldgebiete in Tlıraldschen Inland und Meriç - Gebiet Dieses Gebiet umfasst der flachen Ackerebene das Wassereinzugsgebietes vom Ergene Fluss. In breiten Flachen sind die Wâlder degradiert oder durch den von tausenden Jahren dauemden menschlichen Einfluss zu einen anthropogenen teppe umgeandert worden. Hier kann man trotzdem manche Gliederungen nach den Artenbildung der Waldresten durchführen. Im Meriç - Gebiet und besonders im Hisarlı Dağ sollte Pinus brutia (Henry) früher in den Wâlder vorkommen. Heute Pinus brutia Bestânde findet man in diesem Gebiet nicht. Nur einige Pinus brutia Bâume habe ich in Altmyazı (Harala) Umgebung gesehen. Altmyazı liegt an der Grenze vom Meriç - Gebiet aber in üd Thrakischem Hügelland... Die Quercus pubescens und Paliurus aculeatus Waldgebiet der Thraldsclıen Inland und Meriç - Gebiet (Diese Wâlder kann man nach den geologischen Untergrund weiter unterteilen*) M Kantarcı, M. D. 975, îst. Uni. Orman Fakültesi Dergisi seri A, C XXV, sayı.

71 WALıGEBIETE VON OT - TH RAKİEN 07.. Quercus hungarica (conferta) Wiilder im zvvischen Gebiet der Meriç und Ergene Fliisse.. Waldgebiet von Hisarlı Dağ ) 'Quercus coccifera - Quercus pubescens Wâlder im Hisarlı Dağ (Als ein Wâldgürtel in unterer tufe von Hisarlı Dağ) ) Quercus hungarica (conferta) -Quercus pubescens Wald im Hisarlı Dağ (Obere tufe im Hisarlı Dağ) 4. Waldgebiete der üd-thrakien und Gelibolu - Halbinsel In dieser Gruppe sind die Waldgebiete der üd - Thrakischen Hügellandes, üd - Thrakischen Gebirgslandes und Gelibolu - Halbinsel zusammengefasst. Hier differenzieren die Regionalgesellschaften nach den vertikalzonalen Höhenstufen und Klimadifferenzen in den Gebirgszügen. Aber durch die Taler und Depressionen erreicht das mittelmeerische Klimaeinfluss ins Land hinein. Marmara Meer hat keine deutliche Meereseinfluss, aber Mittelmeer hat unter dem W - Windrichtung eine deutliche Einfluss über den vertikalzonalen tufenbildung. 4.. Quercus coccifera - Pinus brutia Waldgebiet der Gelibolu Halbinsel In diesem Wâldgebiet sind die Waldgesellschaften nach den Höhenstufen und Bodeneigenschaften unterschiedlich. Besonders auf den hohen Hügeln und auf den CaC0 freien Pliozân Ablagerungen entstandenen Böden des Gebietes kommt Quercus hungarica (conferta) öfter aber P i nus brutia weniger vor. 4.. Waldgebiete der Ganos Dağ - Koru Dağ Massiv Jf... Die Walder der Küstenzone Ganos Dağ - Koru Dağ Massiv fvî c. ) Evreşe ovası Paliurus aculeatus - Phyllirea latifolia Gebiet ) Şarköy - Mürefte Weinbergengebiet und ihre Wâlder Jf... Die Walder der üdabfall Ganos Dağ - Koru Dağ Massiv ) Quercus pubescens - Pinus brutia - Quercus coccifera Walder auf üdabfall von Koru Dağ

72 08 M. Doğan K A N TAR C I ) Quercus pubescens - Quercus coccifera - Quercus cerris - Carpinus orientalis Wâlder im zvvischen Gebiet von Ganos Dağ - Koru Dağ Massiv ) Quercus pubescens - Juniperus oxycedrus Walder auf üdabfall von Ganos Dağ Die Walder der Oberstufe Ganos Dağ - Koru Dağ Massiv ) Quercus cerris - Quercus infectoria - Quercus hungarica (conferta) Walder auf oberen Ganos Dağ - tufe ) Quercus hungarica (conferta) - Pinus brutia Wâlder auf oberen Koru Dağ - tufe ) Quercus hungarica (conferta) - Pinus brutia - Quercus coccifera Walder von Yerlisu 4.. YValdgebiete der nördlichen Teil von Ganos Dağ - Koru Dağ Massiv 4... Die Çuercus infectoria - Çuercus pubescens - Carpinus orientalis Waldgürtel auf Nordabfall von Ganos Dağ - Koru Dağ Massiv ) Die Wâlder im zvvischen Gebiet von Keşan und Malkara mit der Quercus coccifera Mischung ) Die Walder von Hacı Dağ - Malkara - İnecik Gebiet Jf... Çuercus coccifera - Çuercus pubescens - Juniperus oxycedrus Walder in İzzetiye 4... Die Walder von Şahin Gebiet m it der Çuercus dschorochensis Mischung. F A Y D ALANILAN EERLER : AYTUĞ, B. ; ŞANLI, î. 974 İstanbul Boğazı yöresinin tersiyer sonu ormanları 5. Anniversaire de la Pacultâ Porestiere de L Universitâ arajevo DÖNMEZ, Y. 968, Trakya nın Bitki Coğrafyası I.Ü. yay. no., Coğ. Enst. yay. no. 5, İstanbul. HORWAT, I. 96 Die Vegetation üdosteuroas in klimatischem und bodenkundlichem Zusammenhang. Mitteilungen der öst. geog. Gesellschaft Bd. 04 s HORVVAT, GLAVAC, ELLENBERG 974 Vegetation üdosteuropas Güstav Fischer Verlag tuttgart

73 W ALGEBIETE VON OT - TH RAKİEN 09 IRM AK, A. 940 Belgrad Ormanı Toprak Münasebetleri Y.Z.E. yay. no. 70 Ankara IRM AK, A. 944 Anadolu orman sahalarının Rubner e göre sınıflandırılması ve ağaçların yayılmasını araştırmaktaki esaslar Orman ve A v haziran sayı 6, yıl 6. IRM AK, A. 970 Orman Ekolojisi Î.Ü. yay. no. 650, Orman Fak. yay. no. 49 İstanbul. IRM AK, A. 97 Toprak İlmi Î.Ü. yay. no. 68, Orman Fak. yay. no. İstanbul. IRM AK, A.; KURTER, A.; KANTARCI, M. D. 97 Trakyanm Bölgesel Orman Yetişme Muhiti ınıflandırılması. TBTAK-TOAG-98 proje raporu. KANTAR CI, M.D. 97 Belgrad Ormanında toprak ve yetişme muhiti birimlerinin haritalanması esasları Î.Ü. Orman Fak. Der. seri A, c. XXII, sayı. (Untersuchungen Über die Boden - und tandortskartierung im Belgrader Wald bei İstanbul, KANTAR CI, M.D. 975, İç Trakya Orman Yetiştirme Muhiti (O YM ) Bölgesinde antropojen stebin gelişmesi ile orman yetişme muhiti arasındaki ilişkiler üzerine incelemeler (Eine Untersuchung Über die Entwicklung anthropogener teppe und ihre Beziehungen mit manchen tandortseigenschaften im Wuchsgebiet Thrakisches Inland - Türkei) K A YA C IK, M. 967 Orman ve Park Ağaçlarının özel istematiği, I. cilt Açık Tohumlular - İstanbul K A YAC IK, H. 967 Orman ve Park Ağaçlarının Özel istematiği, II. cilt Kapalı Tohumlular, K A YAC IK, H. 966 Orman ve Park Ağaçlarının özel istematiği, III. cilt Kapalı Tohumlular l.ü. yay. no. 89, Orman Fak. yay. no. 06 İstanbul. K N APP, R. 97 Einführung in die Fflanzensosiologie Verlag Eugen Ulmer-tuttgart. LOUÎ, H. 99 Das natürliche Pflanzenkleid Anatoliens Geog. Abh. Penck-tuttgart. M ATTFELD, J. 99, Die pflanzengeographische tellung Ost-Thrakiens verhandlungen des Botanischen Vereins der Provinz Brandenbug PAM A Y, B. 967 Demirköy-îğneada Longos ormanlarının silvikültürel analizi ve verimli hale getirilmesi için alınması gereken silvikültürel tedbirler üzerine araştırmalar T.C. Orman Gnl. Müdürlüğü yay. sıra no. 45, seri no. 4 İstanbul RUBNER 94/5 Das natürliche Waldbild Europas Zeitschrift für Weltforstwirtschaft. O r. F a k. D e r g is i A - 4

74 '0 M. Doğan K A N TAR C I AATÇlOĞLU, F. 969 ilvikültürün biyolojik esasları ve prensipleri I.U. yay. no. 49, Orman Fak. yay. no. 8 Kutulmuş Matbaası-Istanbul TCHERMAK, L. 949 Klima und Wald in Anatolien W etter und Leben Zeitsch. für praktische Bioklimatologie Jahrgang, Heft / s. 4-. Verlag Ferdinand Berger, Horn, Niederösterreich. VURAL, F. 940 (aatçioğlu, F.) Belgrad ormanında meşenin silvikültürce tabi olacağı muamele, ekolojik esaslar ve teknik teklifler Y.Z.E. çalışmaları sayı 5 Ankara WATHER, H. 94, Die Vegetation Oşteuropas, Berlin Y A LTIR IK, F. 966 Belgrad ormanı vejetasyonunun floristik analizi üzerine araştırmalar T.C. Orman Gnl. Müdürlüğü yay. sıra no. 46, seri no. 6 Dizerkonca Matbaası İstanbul YALTIR IK, F. 958 (959, 960) Gelibolu Yarımadasının Florası (Turill, W. B. 94 ten çeviri) I.U. Orman Fak. Der. seri B cilt V III, sayı, cilt IX sayı, cilt X sayı. YÎĞÎTOĞLU, A.K. 94 Türkiye iktisadiyatında ormancılığın yeri ve ehemmiyeti ZEDNlK, F. 96 (elçuk, H. tarafından çeviri) Türkiye ormanları, bugüne kadar tatbik edilen ve gelecekte tatbiki tavsiye edilen silvikültürel muameleler Ormancılık Araştırma Enstitüsü yay. no. 4 (muhtelif yayınlar) Ankara ZOHARY 97 Geobotanical Fundation of the Middle East Gustav-Flscher Verlag-tuttgart.

75 . KUZEY TRAKYA ORMAN MINTIKAI. KUZEYDOĞUYILDIZ{Istranca) ALT CfiMANMINTIKAI Kı/rajnl f A hm rîfljr / * *. -<Jı pirim {'Kavokdtr r İURGAZ MJmanköy İNEADA İIAN MINTIKA.ARI e çalı türlerine göre),. Iğneada ubasar(longos) orman sahası MZ.oğuksu tepe-kakambores tepe Doğu kayn,çoruhmes«sı,macar m tj orman sahası L, lımankpy-poliçe Macar m esesi ornıarj kuşağı I.U.Karacadağ-Keltepe-Bezirgin tcpt-kokmus tene Çoruh mesesi, Macar m eşen orman kuşağı.5. Demirköy Çoruh mesrsi orman sahası.. YÜKEK YILDIZtlstrancal ALT ORMAN MINTIKAI. Yüksek Yıldız I Istranca! Dolu kayını,çoruh m eseli,o rm an gulu Orman sahası.dikilitaş tepe Çoruh mesesi orman sahası.. BATI YILDIZ (lslranca) ALT ORMAN MINTIKAI Ut. Derckdy-Tatlıpınar Çoruh m esesi, açlı mese orman kuşağı.. Bâlyan tepe-kapaklı adi me»e,macar m esesi, Mazı m esesi, Tüylü m ese, Doğu gürgeni orman kuşağı.4.güney Y ILD IZ (lstran ca) ALT ORMAN M INTIKAI.4. Evcıler-Yapraklı tepe-kaııncakaya tepe a d i mese, Macar m es orman kuşağı.4.üskup-yoğuntas açlı mes «.Tuylu mese,karaçalı orman kuşağı.5. GÜNEYDOĞU YILDIZ llstran ca) MACAR M EŞEİ.TUYLU MEE ALT ORMAN M IN TIKA I.6.K A R A T E P E -K E T A N E Ü K ALT ORMAN M IN TIKAI.6. Çam lıkoy-yalıkay Karaçam, A ğactu n dası, Adı kocayemiş orman sa h a la rı.6z.kıyıköy-çilingoz-yalıkoy Tuylu m ese,açlı m ese.k alıan ardıcı. Karaçalı orm an sa h a la rı L.u!lanbahcc Çoruh mesesi orman sahası 4.Karaept Doğu kayını, Çoruh me sesi,orman gulu orman sahası.65. Karacakoy-Kestanclik Çoruhmeıesi,Macar mesesi orman sahaı.7.v İZ E-İN EK Lİ AÇLI M EE,M ACAR M EE5İ.TÜYLÜ M EŞE ALT ORMAN M IN TIKA I [b iktepe "ahrv- WAYR«BOLÜ ACAOĞLU injkfiltoy alim pa$ loraburun Irnavuthoy.CATALCA YARIMADAI ORMAN MINTIKAI.LKUZEY ÇATALCA YARIMADAI ALT ORMAN M IN TIKAI. Ormanlı Dişbudak,Macar m esesi otman sahası Durusu (Teıkosl-A ğaclı kumul sahası.kuzeydoğu ÇATALCA YARIM ADAI ALT ORMAN MINTIKAI. Ktsırm andıra Çoruh m esesi,akça kesme orman sahası J. Feneryolu Çoruh m esesi orm an sahası. Bahçckoy Çoruh mesesi, Doğu kayını,anadolu kestanesi. Adi gürgen orman sahası..kuzeybati-c-uneydoğu ÇATALCA YARIM AD AI ALT ORMAN M IN T IK A I. Yassıvıran-Çekm eceler Mazı m cjesıttüylij m ese.kalıan ard ıcı. t Akça kesme olm an sa h a sı.. Cendereboğaziı-Rum tlıhısarı Kerm es m esesi orman sah ası.. Çatalca Mazı ftıesesı,tuylu me ıe orman sahası VYB'riih TEKİRDAĞ ac -baroj Kuı nbağ icra erklisi fcr. I L P ^ d d ırım b r. YEŞİLKÖY BAKIRKÖY. İCTRAKYA-MERİÇ ORMAN MINTIKAI.. İÇ TRAKYA -M ERİÇ TUYLU M EE,KARAÇALI ALT ORMAN M INTIK ;..M ERİC -ERGENE ARAI MACAR M EEİ ALT ORMAN MINTIKAI..H İARLI DAĞ ALT ORMAN M IN TIKA I.), H isartıdag Kerm ts m cşes»,îuylu m esr orman kuşağı.. H isarlıd ağ Macar m e şe si,t u y lu mese orman sahası İELİBOLU ırihlice OjyHosköy lurefte L. GÜNEY TRAKYA VE GELİBOLU YARIMADAI ORMAN MINTIKAI -..G ELİBO LU YARIM ADAI K ERM E M EŞ E I.K IZ ILC A M ALT ORMAN M IN T IK A I 4..GANO DAĞI-KORU DAĞI ALT ORMAN MINTIKAI 4... Ganosdağı-Koıudağı kıyı kuşağı 4.. Evrese ovası Karaçalı, Akça kesme sahası 4.. Şarköy-M urefte bağ sah ası 4.. Ganos dağı - K o ru d ağ ı güneyi Tuylu m e se orm an kucağı 4.. Korudağı güneyi Tuylu m eşe,kızılçam.kerm es mesesi 0' orman sa h a sı 4.. Ganos dağı - Koru dağı a ra sı Tüylü mese, Kermes m esel açlı mese,doğu gürgeni orman sa h a sı 4.. Ganos dağı güneyi Tuylu meçe,katran ardıcı orman sahat.. Ganos dağı - Kotu dağı ust orman kuşağı İ.T. Ganos dağı a d i mese,m azı m esesi,m acar m esesi orman sah ası 4.. Koru d ağı Macar m esesi, K ızılçam orman sah ası 4.. Yerlisu Macar m esesi,kızılçam,kerm es m esesi orm an s a h a s ı 4.. GANO DAĞI-KORU DAĞI K U Z EY İ ALT ORMAN MINTIKA Fİ 4.. Ganos dağı-koru dağı kuzeyi Mazı mesesl.tuylu mese. Doğu gürgeni orman kuşağı 4.. Kesan-M alkara arası Kermes mesesi karışan orman sahası 4.' Hacı dağ-malkara-inccık arası orman sahası 4.. İz z e tıy c Kerm es m esesi,tuylu m ese,katran ardıcı orman ku$ağt 4.. Şahın - C oruh mesesi kansan orman sahası Çizen: M.Doğan Kantarcı